Declinazioni Di Tutti I Participi Della Lingua Greca

Declinazione di tutti i participi
della lingua greca

Participio presente Participio aoristo
Verbi in –ω: attivo di λύω Participio aoristo I attivo di λύω
Medio passivo di λύω Participio aoristo I medio di λύω
Verbi contratti in –αω: attivo di τιμάω Participio aoristo II attivo di βάλλω
Medio passivo di τιμάω Participio aoristo II medio di βάλλω
Verbi contratti in -έω: attivo di φιλέω Participio aoristo III di γιγνώσκω
Medio passivo di φιλέω Participio aoristo III di βαίνω
Verbi contratti in -όω: attivo di δελόω Participio aoristo III di ἵστημι
Medio passivo di δελόω Participio aoristo III di σβέννυμι
Verbi in –μι con raddoppiamento del presente: Participio di φύω
attivo di δίδωμι Participio dell’aoristo cappatico attivo di
Medio passivo di δίδωμι δίδωμι
Αttivo di τίϑημι Participio dell’aoristo cappatico medio passivo
Medio passivo di τίϑημι di δίδωμι
Αttivo di ἵημι Participio dell’aoristo cappatico attivo di τίϑημι
Medio passivo di ἵημι Participio dell’aoristo cappatico medio passivo
Αttivo di ἵστημι di τίϑημι
Medio passivo di ἵστημι Participio dell’aoristo cappatico attivo di ἵημι
Αttivo di πίμπλημι Participio dell’aoristo cappatico medio passivo
Medio passivo di πίμπλημι di ἵημι
Verbi in –μι senza raddoppiamento del Participio dell’aoristo passivo debole di λύω
presente: εἰμί Participio dell’aoristo passivo forte di φαίνω
εἶμι Participio perfetto
φημί Participio_perfetto I di_λύω
δύναμαι Participio perfetto II di φαίνω
Verbi in -(ν)νῡ: attivo di δείκνυμι Participio perfetto III di οἶδα
Medio passivo di δείκνυμι Participio perfetto medio passivo
Participio futuro Participio futuro perfetto
Participio futuro sigmatico attivo di λύω Participio futuro perfetto attivo
Medio di λύω Participio futuro perfetto medio passivo
Participio futuro asigmatico attivo di φαίνω
Medio di φαίνω
Participio futuro passivo debole di λύω
Participio futuro passivo forte di φαίνω
Participio presente
Verbi in -ω
Attivo di λύω
Questi participi si formano unendo alla radice la vocale tematica -ο- e il tema -ντ-; il
nominativo maschile singolare è il puro tema con caduta della dentale e allungamento
apofonico della vocale (*λυ.o.ντ- > *λυ.oν > λύων). Il femminile viene da *λυ.o.ντ.jα, in
cui lo jod, prima di cadere, provoca assibilamento di τ con conseguente caduta della
nasale e allungamento di compenso (*λυ.o.ντ.jα > *λυ.oνσ.jα > *λυ.o.σα > λύουσα). Il
neutro è il puro tema con caduta della dentale.
Singolare
Maschile Femminile Neutro

Nominativo/Vocativo λύων λύουσᾰ λῦο̆ν
Accusativo λύοντᾰ λύουσᾰν λῦο̆ν
Genitivo λύοντο̆ς λuούσης λύοντο̆ς
Dativo λύοντῐ λυούσῃ λύοντῐ
Duale

N/V/A λύοντε λυούσᾱ λύοντε
G/D λυόντοιν λυούσαιν λυόντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo λύοντες λύουσαι λύοντᾰ
Accusativo λύοντᾰς λυούσας λύοντᾰ
Genitivo λυόντων λυουσῶν λυόντων
Dativo λύουσῐ(ν) λυούσαις λύουσῐ(ν)
Medio-passivo di λύω
La forma medio-passiva del participio presente si declina come un aggettivo della I

classe: segue quindi la II declinazione nel maschile e nel neutro, e la I declinazione in alfa
impura lunga nel femminile. I participi medio-passivi sono trattati come aggettivi di
prima classe a tre uscite, di conseguenza la declinazione del femminile ha sempre l’alfa
lungo (impuro perché preceduto da ν e di conseguenza appare sempre come η) e
accentazione di nominativo/vocativo e genitivo plurali analogica al maschile/neutro.
Singolare

Nominativo λυόμενο̆ς λυομένη λυόμενο̆ν
Vocativo λυόμενε λυομένη λυόμενο̆ν
Accusativo λυόμενο̆ν λυομένην λυόμενο̆ν
Genitivo λυομένου λυομένης λυομένου
Dativo λυομένῳ λυομένῃ λυομένῳ
Duale

N/V/A λυομένω λυομένᾱ λυομένω
G/D λυομένοιν λυομέναιν λυομένοιν
Plurale

Nominativo λυόμενοι λυόμεναι λυόμενα
Vocativo λυόμενοι λυόμεναι λυόμενα
Accusativo λυομένους λυομένας λυόμενα
Genitivo λυομένων λυομένων λυομένων
Dativo λυομένοις λυομέναις λυομένοις
Verbi contratti
Contratti in -άω
La vocale di uscita -α- si contrae con ω, ο, ου dando come risultato sempre ω.
Attivo di τιμάω
Singolare

Nominativo/Vocativo τιμῶν τιμῶσᾰ τιμῶν
Accusativo τιμῶντα τιμῶσᾰν τιμῶν
Genitivo τιμῶντος τιμώσης τιμῶντος
Dativo τιμῶντῐ τιμώσῃ τιμῶντῐ
Duale

N/V/A τιμῶντε τιμώσᾱ τιμῶντε
G/D τιμώντοιν τιμώσαιν τιμώντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo τιμῶντες τιμῶσαι τιμῶντα
Accusativo τιμῶντᾰς τιμώσᾱς τιμῶντα
Genitivo τιμώντων τιμωσῶν τιμώντων
Dativo τιμῶσῐ(ν) τιμώσαις τιμῶσι(ν)
Medio-passivo di τιμάω
Singolare

Nominativo τιμώμενος τιμωμένη τιμώμενον
Vocativo τιμώμενε τιμωμένη τιμώμενον
Accusativo τιμώμενον τιμωμένην τιμώμενον
Genitivo τιμωμένου τιμωμένης τιμωένου
Dativo τιμωμένῳ τιμωμένῃ τιμωμένῳ
Duale

N/V/A τιμωμένω τιμωμένᾱ τιμωμένω
G/D τιμωμένοιν τιμωμέναιν τιμωμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo τιμώμενοι τιμώμεναι τιμώμενα
Accusativo τιμωμένους τιμωμένᾱς τιμώμενα
Genitivo τιμωμένων τιμωμένων τιμωμένων
Dativo τιμωμένοις τιμωμέναις τιμωμένοις
Contratti in -έω
La vocale di uscita -ε- si contrae con ο e ου dando come risultato ου; al nominativo
singolare maschile viene assorbita da ω.
Attivo di φιλέω
Singolare

Nominativo/Vocativo φιλῶν φιλοῦσα φιλοῦν
Accusativo φιλοῦντα φιλοῦσαν φιλοῦν
Genitivo φιλοῦντος φιλούσης φιλοῦντος
Dativo φιλοῦντι φιλούσῃ φιλοῦντι
Duale

N/V/A φιλοῦντε φιλούσᾱ φιλοῦντε
G/D φιλούντοιν φιλούσαιν φιλούντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo φιλοῦντες φιλοῦσαι φιλοῦντα
Accusativo φιλοῦντας φιλούσας φιλοῦντα
Genitivo φιλούντων φιλουσῶν φιλούντων
Dativo φιλοῦσι(ν) φιλούσαις φιλοῦσι(ν)
Medio-passivo di φιλέω
Singolare

Nominativo φιλούμενος φιλουμένη φιλούμενον
Vocativo φιλούμενε φιλουμένη φιλούμενον
Accusativo φιλούμενον φιλουμένην φιλούμενον
Genitivo φιλουμένου φιλουένης φιλουμένου
Dativo φιλουμένῳ φιλουμένῃ φιλουμένῳ
Duale

N/V/A φιλουμένω φιλουμένᾱ φιλουμένω
G/D φιλουμένοιν φιλουμέναιν φιλουμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo φιλούμενοι φιλούμεναι φιλούμενα
Accusativo φιλουμένους φιλουμένας φιλούμενα
Genitivo φιλουμένων φιλουμένων φιλουμένων
Dativo φιλουμένοις φιλουμέναις φιλουμένοις
Contratti in -όω
La vocale di uscita -ο- si contrae con ο e ου dando come risultato ου; al nominativo
singolare maschile viene assorbita da ω.
Attivo di δηλόω
Singolare

Nominativo δηλῶν δηλοῦσα δηλοῦν
Vocativo δηλοῦν δηλοῦσα δηλοῦν
Accusativo δηλοῦντα δηλοῦσαν δηλοῦν
Genitivo δηλοῦντος δηλούσης δηλοῦντος
Dativo δηλοῦντι δηλούσῃ δηλοῦντι
Duale

N/V/A δηλοῦντε δηλούσᾱ δηλοῦντε
G/D δηλούντοιν δηλούσαιν δηλούντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo δηλοῦτες δηλοῦσαι δηλοῦντα
Accusativo δηλοῦντας δηλούσας δηλοῦντα
Genitivo δηλούντων δηλουσῶν δηλούντων
Dativo δηλοῦσι(ν) δηλούσαις δηλοῦσι(ν)
Medio-passivo di δηλόω
Singolare

Nominativo δηλούμενος δηλουμένη δηλούμενον
Vocativo δηλούμενε δηλουμένη δηλούμενον
Accusativo δηλούμενον δηλουμένην δηλούμενον
Genitivo φιλουμένου φιλουένης δηλουμένου
Dativo δηλουμένῳ δηλουμένῃ δηλουμένῳ
Duale

N/V/A δηλουμένω δηλουμένᾱ δηλουμένω
G/D δηλουμένοιν δηλουμέναιν δηλουμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo δηλούμενοι δηλούμεναι δηλούμενα
Accusativo δηλουμένους δηλουμένας δηλούμενα
Genitivo δηλουμένων δηλουμένων δηλουμένων
Dativo δηλουμένοις δηλουμέναις δηλουμένοις
Verbi in -μι
Con raddoppiamento del presente
δίδωμι
Attivo
Alla radice raddoppiata al grado lungo διδω- si aggiunge un tema in -ντ- che
conformemente alla legge di Osthoff fa abbreviare la vocale radicale (*διδω.ντ- > διδοντ-).
L’aggiunta del sigma al nominativo maschile singolare provoca caduta del gruppo -ντ- e
allungamento di compenso (*διδο.ντ.ς > *διδ.ος > διδούς). Il femminile viene da
*διδο.ντ.jα, in cui lo jod, prima di cadere, provoca assibilamento di τ con conseguente
caduta della nasale e allungamento di compenso (*διδο.ντ.jα > *διδο.νσ.jα > *διδο.σ.α >
διδοῦσα). Il neutro è il puro tema con caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo διδούς διδοῦσα διδόν
Accusativo διδόντα διδοῦσαν διδόν
Genitivo διδόντος διδούσης διδόντος
Dativo διδόντι διδούσῃ διδόντι
Duale

N/V/A διδόντε διδούσᾱ διδόντε
G/D διδόντοιν διδούσαιν διδόντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo διδόντες διδοῦσαι διδόντα
Accusativo διδόντας διδούσας διδόντα
Genitivo διδόντων διδουσῶν διδόντων
Dativo διδοῦσι(ν) διδούσαις διδοῦσι(ν)
δίδωμι
Medio-passivo
La radice al grado medio viene unita alle terminazioni del participio medio-passivo:
διδό.μενος.
Singolare

Nominativo διδόμενος διδομένη διδόμενον
Vocativo διδόμενε διδομένη διδόμενον
Accusativo διδόμενον διδομένην διδόμενον
Genitivo διδομένου διδομένης διδομένου
Dativo διδομένῳ διδομένῃ διδομένῳ
Duale

N/V/A διδομένω διδομένᾱ διδομένω
G/D διδομένοιν διδομέναιν διδομένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo διδόμενοι διδόμεναι διδόμενα
Accusativo διδομένους διδομένας διδόμενα
Genitivo διδομένων διδομένων διδομένων
Dativo διδομένοις διδομέναις διδομένοις
τίθημι
Attivo
Alla radice raddoppiata al grado lungo τιθη- si aggiunge un tema in -ντ-: *τιθη.ντ-, che
abbrevia la vocale radicale conformemente alla legge di Osthoff (*τιθε.ντ-), cui si
aggiunge -ς per formare il nominativo maschile singolare che fa cadere il gruppo -ντ-
provocando allungamento di compenso (*τιθη.ντ- > *τιθε.ντ.ς > *τιθε.ς > τιθείς). Il
femminile viene da *τι.θε.ντ.jα, in cui lo jod fa assibilare il τ che a sua volta fa cadere il
ν provocando aumento di compenso (*τιθε.ντ.jα > *τιθε.νσ.jα > *τιθε.σ.α > τιθεῖσα). Il
neutro è il puro tema con caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo τιθείς τιθεῖσα τιθέν
Accusativo τιθέντα τιθεῖσαν τιθέν
Genitivo τιθέντος τιθείσης τιθέντος
Dativo τιθέντι τιθείσῃ τιθέντι
Duale

N/V/A τιθέντε τιθείσᾱ τιθέντε
G/D τιθέντοιν τιθείσαιν τιθέντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo τιθέντες τιθεῖσαι τιθέντα
Accusativo τιθέντας τιθείσας τιθέντα
Genitivo τιθέντων τιθεισῶν τιθέντων
Dativo τιθεῖσι(ν) τιθείσαις τιθεῖσι(ν)
τίθημι
Medio-passivo
Singolare

Nominativo τιθέμενος τιθεμένη τιθέμενον
Vocativo τιθέμενε τιθεμένη τιθέμενον
Accusativo τιθέμενον τιθεμένην τιθέμενον
Genitivo τιθεμένου τιθεμένης τιθεμένου
Dativo τιθεμένῳ τιθεμένῃ τιθεμένῳ
Duale

N/V/A τιθεμένω τιθεμένᾱ τιθεμένω
G/D τιθεμένοιν τιθεμέναιν τιθεμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo τιθέμενοι τιθέμεναι τιθέμενα
Accusativo τιθεμένους τιθεμένας τιθέμενα
Genitivo τιθεμένων τιθεμένων τιθεμένων
Dativo τιθεμένοις τιθεμέναις τιθεμένοις
ἵημι
Attivo
Alla radice raddoppiata al grado lungo ἱη- si aggiunge un tema in -ντ-: *ἱη.ντ-, che
abbrevia la vocale radicale conformemente alla legge di Osthoff (*ἱε.ντ-), cui si aggiunge
-ς per formare il nominativo maschile singolare che fa cadere il gruppo -ντ- provocando
allungamento di compenso (*ἱη.ντ- > *ἱε.ντ.ς > *ἱε.ς > ἱείς). Il femminile viene da
*ἱε.ντ.jα, in cui lo jod fa assibilare il τ che a sua volta fa cadere il ν provocando aumento
di compenso (*ἱε.ντ.jα > *ἱε.νσ.jα > *ἱε.σ.α > ἱεῖσα). Il neutro è il puro tema con caduta
della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo ἱείς ἱεῖσα ἱέν
Accusativo ἱέντα ἱεῖσαν ἱέν
Genitivo ἱέντος ἱείσης ἱέντος
Dativo ἱέντι ἱείσῃ ἱέντι
Duale

N/V/A ἱέντε ἱείσᾱ ἱέντε
G/D ἱέντοιν ἱείσαιν ἱέντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo ἱέντες ἱεῖσαι ἱέντα
Accusativo ἱέντας ἱείσας ἱέντα
Genitivo ἱέντων ἱεισῶν ἱέντων
Dativo ἱεῖσι(ν) ἱείσαις ἱεῖσι(ν)
ἵημι
Medio-passivo
Singolare

Nominativo ἱέμενος ἱεμένη ἱέμενον
Vocativo ἱέμενε ἱεμένη ἱέμενον
Accusativo ἱέμενον ἱεμένην ἱέμενον
Genitivo ἱεμένου ἱεμένης ἱεμένου
Dativo ἱεμένῳ ἱεμένῃ ἱεμένῳ
Duale

N/V/A ἱεμένω ἱεμένᾱ ἱεμένω
G/D ἱεμένοιν ἱεμέναιν ἱεμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo ἱέμενοι ἱέμεναι ἱέμενα
Accusativo ἱεμένους ἱεμένας ἱέμενα
Genitivo ἱεμένων ἱεμένων ἱεμένων
Dativo ἱεμένοις ἱεμέναις ἱεμένοις
ἵστημι
Attivo
Alla radice raddoppiata al grado lungo ἱστη- (< -ἱστᾰ) si aggiunge un tema in -ντ-:
*ἱστη.ντ-, che abbrevia la vocale radicale conformemente alla legge di Osthoff
(*ἱστα.ντ-), cui si aggiunge -ς per formare il nominativo maschile singolare che fa
cadere il gruppo -ντ- provocando allungamento di compenso (*ἱστη.ντ- > *ἱστα.ντ.ς >
*ἱστα.ς > ἱστάς). Il femminile viene da *ἱστα.ντ.jα, in cui lo jod fa assibilare il τ che a
sua volta fa cadere il ν provocando aumento di compenso (*ἱστα.ντ.jα > *ἱστα.νσ.jα >
*ἱστα.σ.α > ἱστᾶσα). Il neutro è il puro tema con caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo ἱστάς ἱστᾶσα ἱστάν
Accusativo ἱστάντα ἱστᾶσαν ἱστάν
Genitivo ἱστάντος ἱστάσης ἱστάντος
Dativo ἱστάντι ἱστάσῃ ἱστάντι
Duale

N/V/A ἱστάντε ἱστάσᾱ ἱστάντε
G/D ἱστάντοιν ἱστάσαιν ἱστάντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo ἱστάντες ἱστᾶσαι ἱστάντα
Accusativo ἱστάντας ἱστάσας ἱστάντα
Genitivo ἱστάντων ἱστασῶν ἱστάντων
Dativo ἱστᾶσι(ν) ἱστάσαις ἱστᾶσι(ν)
ἵστημι
Medio-passivo
Singolare

Nominativo ἱστάμενος ἱσταμένη ἱστάμενον
Vocativo ἱστάμενε ἱσταμένη ἱστάμενον
Accusativo ἱστάμενον ἱσταμένην ἱστάμενον
Genitivo ἱσταμένου ἱσταμένης ἱσταμένου
Dativo ἱσταμένῳ ἱσταμένῃ ἱσταμένῳ
Duale

N/V/A ἱσταμένω ἱσταμένᾱ ἱσταμένω
G/D ἱσταμένοιν ἱσταμέναιν ἱσταμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo ἱστάμενοι ἱστάμεναι ἱστάμενα
Accusativo ἱσταμένους ἱσταμένας ἱστάμενα
Genitivo ἱσταμένων ἱσταμένων ἱσταμένων
Dativo ἱσταμένοις ἱσταμέναις ἱσταμένοις
πίμπλημι
Attivo
Singolare

Nominativo/Vocativo πιμπλάς πιμπλᾶσα πιμπλάν
Accusativo πιμπλάντα πιμπλᾶσαν πιμπλάν
Genitivo πιμπλάντος πιμπλάσης πιμπλάντος
Dativo πιμπλάντι πιμπλάσῃ πιμπλάντι
Duale

N/V/A πιμπλάντε πιμπλάσᾱ πιμπλάντε
G/D πιμπλάντοιν πιμπλάσαιν πιμπλάντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo πιμπλάντες πιμπλᾶσαι πιμπλάντα
Accusativo πιμπλάντας πιμπλάσας πιμπλάντα
Genitivo πιμπλάντων πιμπλασῶν πιμπλάντων
Dativo πιμπλᾶσι(ν) πιμπλάσαις πιμπλᾶσι(ν)
πίμπλημι
Medio-passivo
Singolare

Nominativo πιμπλάμενος πιμπλαμένη πιμπλάμενον
Vocativo πιμπλάμενε πιμπλαμένη πιμπλάμενον
Accusativo πιμπλάμενον πιμπλαμένην πιμπλάμενον
Genitivo πιμπλαμένου πιμπλαμένης πιμπλαμένου
Dativo πιμπλαμένῳ πιμπλαμένῃ πιμπλαμένῳ
Duale

N/V/A πιμπλαμένω πιμπλαμένᾱ πιμπλαμένω
G/D πιμπλαμένοιν πιμπλαμέναιν πιμπλαμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo πιμπλάμενοι πιμπλάμεναι πιμπλάμενα
Accusativo πιμπλαμένους πιμπλαμένας πιμπλάμενα
Genitivo πιμπλαμένων πιμπλαμένων πιμπλαμένων
Dativo πιμπλαμένοις πιμπλαμέναις πιμπλαμένοις
Senza raddoppiamento del presente
εἰμί
I linguisti non sono concordi sull’origine di questo participio, che in ogni caso ha alla
base la radice ἐσ-/σ-. L’omerico ἐών, ἐοῦσα, ἐόν sembra presupporre l’utilizzo della
radice al grado medio (*ἐσ.ών, *ἐσ.οῦσα, *ἐσ.όν) con conseguente caduta del sigma
intervocalico e, in ionico-attico, successiva contrazione delle vocali. Altri invece
ritengono che si tratti della radice al grado zero (*σ.ών, *σ.οῦσα, *σ.όν) in cui il sigma è
caduto senza lasciare lo spirito aspro per analogia con il resto della coniugazione. La
declinazione utilizza un tema in -ντ- preceduto dalla vocale tematica. Nel nominativo
maschile singolare troviamo il puro tema con caduta della dentale e allungamento
apofonico della vocale. Per il nominativo femminile singolare invece si parte da *ὀ.ντ.jα,
in cui lo jod, prima di cadere, provoca assibilazione del τ che a sua volta fa cadere la
nasale con allungamento di compenso (*ὀ.ντ.jα > *ὀ.νσ.jα > *ὀ.σα > οὖσα). Il neutro è il
puro tema con caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo ὤν οὖσα ὄν
Accusativo ὄντα οὖσαν ὄν
Genitivo ὄντος οὔσης ὄντος
Dativo ὄντι οὔσῃ ὄντι
Duale

N/V/A ὄντε οὔσᾱ ὄντε
G/D ὄντοιν οὔσαιν ὄντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo ὄντες οὖσαι ὄντα
Accusativo ὄντας οὔσας ὄντα
Genitivo ὄντων οὐσῶν ὄντων
Dativo οὖσι(ν) οὔσαις οὖσι(ν)
εἶμι
Dalla radice εἰ-/ἰ- si utilizza il grado zero, con aggiunta della vocale tematica e di un
tema in -ντ- (*ἰ.ο.ντ-). Per la formazione dei nominativi vale quanto detto su εἰμί.
Singolare

Nominativo/Vocativo ἰών ἰοῦσα ἰόν
Accusativo ἰόντα ἰοῦσαν ἰόν
Genitivo ἰόντος ἰούσης ἰόντος
Dativo ἰόντι ἰούσῃ ἰόντι
Duale

N/V/A ἰόντε ἰούσᾱ ἰόντε
G/D ἰόντοιν ἰούσαιν ἰόντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo ἰόντες ἰοῦσαι ἰόντα
Accusativo ἰόντας ἰούσας ἰόντα
Genitivo ἰόντων ἰουσῶν ἰότων
Dativo ἰοῦσι(ν) ἰούσαις ἰοῦσι(ν)
φημί
Alla radice al grado lungo φη- (< φᾰ-) si aggiunge un tema in -ντ-: *φη.ντ-, che abbrevia
la vocale radicale conformemente alla legge di Osthoff (*φᾰ.ντ-), cui si aggiunge -ς per
formare il nominativo maschile singolare che fa cadere il gruppo -ντ- provocando
allungamento di compenso (*φη.ντ- > *φᾰ.ντ.ς > *φα.ς > φάς). Il femminile viene da
*φα.ντ.jα, in cui lo jod fa assibilare il τ che a sua volta fa cadere il ν provocando aumento
di compenso (*φα.ντ.jα > *φα.νσ.jα > *φα.σ.α > φᾶσα). Il neutro è il puro tema con
caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo φάς φᾶσα φάν
Accusativo φάντα φᾶσαν φάν
Genitivo φάντος φάσης φάντος
Dativo φάντι φάσῃ φάντι
Duale

N/V/A φάντε φάσᾱ φάντε
G/D φάντοιν φάσαιν φάντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo φάντες φᾶσαι φάντα
Accusativo φάντας φάσας φάντα
Genitivo φάντων φασῶν φάντων
Dativo φᾶσι(ν) φάσαις φᾶσι(ν)
δύναμαι
Singolare

Nominativo δυνάμενος δυναμένη δυνάμενον
Vocativo δυνάμενε δυναμένη δυνάμενον
Accusativo δυνάμενον δυναμένην δυνάμενον
Genitivo δυναμένου δυναμένης δυναμένου
Dativo δυναμένῳ δυναμένῃ δυναμένῳ
Duale

N/V/A δυναμένω δυναμένᾱ δυναμένω
G/D δυναμένω δυνομένᾱ δυναμένω
Plurale

Nominativo/Vocativo δυνάμενοι δυνάμεναι δυνάμενα
Accusativo δυναμένους δυναμένας δυνάμενα
Genitivo δυναμένων δυναμένων δυναμένων
Dativo δυναμένοις δυναμέναις δυναμένοις
Verbi in -(ν)νῡ-
Attivo di δείκνυμι
Alla radice al grado lungo δεικνῡ- si aggiunge un tema in -ντ-: *δεικνῡ.ντ-, che abbrevia
la vocale radicale conformemente alla legge di Osthoff (*δεικνῠ.ντ-), cui si aggiunge -ς
per formare il nominativo maschile singolare che fa cadere il gruppo -ντ- provocando
allungamento di compenso (*δεικνῡ.ντ- > *δεικνῠ.ντ.ς > *δεικνυ.ς > δεικνύς). Il
femminile viene da *δεικνυ.ντ.jα, in cui lo jod fa assibilare il τ che a sua volta fa cadere
il ν provocando aumento di compenso (*δεικνῠ.ντ.jα > *δεικνυ.νσ.jα > *δεικνυ.σ.α >
δεικνῦσα). Il neutro è il puro tema con caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo δεικνύς δεικνῦσα δεικνύν
Accusativo δεικνύντα δεικνῦσαν δεικνύν
Genitivo δεικνύντος δεικνύσης δεικνύντος
Dativo δεικνύντι δεικνύσῃ δεικνύντι
Duale

N/V/A δεικνύντε δεικνύσᾱ δεικνύντε
G/D δεικνύντοιν δεικνύσαιν δεικνύντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo δεικνύντες δεικνῦσαι δεικνύντα
Accusativo δεικνύντας δεικνύσας δεικνύντα
Genitivo δεικνύντων δεικνυσῶν δεικνύντων
Dativo δεικνῦσι(ν) δεικνύσαις δεικνῦσι(ν)
Medio-passivo di δείκνυμι
Singolare

Nominativo δεικνύμενος δεικνυμένη δεικνύμενον
Vocativo δεικνύμενε δεικνυμένη δεικνύμενον
Accusativo δεικνύμενον δεικνυμένην δεικνύμενον
Genitivo δεικνυμένου δεικνυμένης δεικνυμένου
Dativo δεικνυμένῳ δεικνυμένῃ δεικνυμένῳ
Duale

N/V/A δεικνυμένω δεικνυμένᾱ δεικνυμένω
G/D δεικνυμένοιν δεικνυμέναιν δεικνυμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo δεικνύμενοι δεικνύμεναι δεικνύμενα
Accusativo δεικνυμένους δεικνυμένας δεικνύμενα
Genitivo δεικνυμένων δεικνυμένων δεικνυμένων
Dativo δεικνυμένοις δεικνυμέναις δεικνυμένοις
Participio futuro
Utilizza la stessa declinazione del participio presente, dal quale si differenza per la
presenza dell’infisso -σ- del futuro. Al contrario del participio presente, il participio
futuro distingue la diatesi media da quella passiva.
Participio futuro sigmatico
Attivo di λύω
Corrisponde alla formazione del participio presente, con l’aggiunta dell’infisso

caratteristico del futuro -σ-: λύ.ων > λύ.σ.ων.
Singolare

Nominativo/Vocativo λύσων λύσουσα λῦσον
Accusativo λύσοντα λύσουσαν λῦσον
Genitivo λύσοντος λuσούσης λύσοντος
Dativo λύσοντι λυσούσῃ λύσοντι
Duale

N/V/A λύσοντε λυσούσᾱ λύσοντε
G/D λυσόντοιν λυσούσαιν λυσόντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo λύσοντες λύσουσαι λύσοντα
Accusativo λύσοντας λυσούσας λύσοντα
Genitivo λυσόντων λυσουσῶν λυσόντων
Dativo λύσουσι(ν) λυσούσαις λύσουσι(ν)
Medio di λύω
Corrisponde alla formazione del participio presente, con l’aggiunta dell’infisso
caratteristico del futuro -σ-: λυ.ό.μενος > λυ.σ.ό.μενος.
Singolare

Nominativo λυσόμενος λυσομένη λυσόμενον
Vocativo λυσόμενε λυσομένη λυσόμενον
Accusativo λυσόμενον λυσομένην λυσόμενον
Genitivo λυσομένου λυσομένης λυσομένου
Dativo λυσομένῳ λυσομένῃ λυσομένῳ
Duale

N/V/A λυσομένω λυσομένᾱ λυσομένω
G/D λυσομένοιν λυσομέναιν λυσομένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo λυσόμενοι λυσόμεναι λυσόμενα
Accusativo λυσομένους λυσομένας λυσόμενα
Genitivo λυσομένων λυσομένων λυσομένων
Dativo λυσομένοις λυσομέναις λυσομένοις
Participio futuro asigmatico
Lo possiedono i verbi che formano il futuro asigmatico. La sua formazione prevede

l’inserimento dell’infisso -εσ- fra radice e desinenze, con conseguente caduta del sigma
intervocalico e contrazione delle vocali; per φαίνω avremo quindi *φαν.έσ.ων > *φανέων
> φανῶν, *φαν.έσ.ουσα > *φανέουσα > φανοῦσα, *φαν.έσ.ον > *φανέον > φανοῦν.
Attivo di φαίνω
Singolare

Nominativo/Vocativo φανῶν φανοῦσα φανοῦν
Accusativo φανοῦντα φανοῦσαν φανοῦν
Genitivo φανοῦντος φανούσης φανοῦντος
Dativo φανοῦντι φανούσῃ φανοῦντι
Duale

N/V/A φανοῦντε φανούσᾱ φανοῦντε
G/D φανούντοιν φανούσαιν φανούντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo φανοῦντες φανοῦσαι φανοῦντα
Accusativo φανοῦντας φανούσας φανοῦντα
Genitivo φανούντων φανουσῶν φανούντων
Dativo φανούουσι(ν) φανούσαις φανούουσι(ν)
Medio di φαίνω
Sul modello di questo participio si declinano anche i participi del futuro dorico:
φευξούμενος, φευξουμένη, φευξούμενον (da φεύγω: *φευγ.σε.όμενος > φευξούμενος)
Singolare

Nominativo φανούμενος φανουμένη φανούμενον
Vocativo φανούμενε φανουμένη φανούμενον
Accusativo φανούμενον φανουμένην φανούμενον
Genitivo φανουμένου φανουμένης φανουμένου
Dativo φανουμένῳ φανουμένῃ φανουμένῳ
Duale

Nominativo φανουμένω φανουμένᾱ φανουμένω
Genitivo φανουμένοιν φανουμέναιν φανουμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo φανούμενοι φανούμεναι φανούμενα
Accusativo φανουμένους φανουμένας φανούμενα
Genitivo φανουμένων φανουμένων φανουμένων
Dativo φανουμένοις φανουμέναις φανουμένοις
Participio futuro passivo
Futuro passivo debole di λύω
Questo participio si forma con l’infisso caratteristico -θη- del futuro passivo debole
seguito dalla terminazione del participio futuro medio: λυ.θη.σόμενος.
Singolare

Nominativo λυθησόμενος λυθησομένη λυθησόμενον
Vocativo λυθησόμενε λυθησομένη λυθησόμενον
Accusativo λυθησόμενον λυθησομένην λυθησόμενον
Genitivo λυθησομένου λυθησομένης λυθησομένου
Dativo λυθησομένῳ λυθησομένῃ λυθησομένῳ
Duale

N/V/A λυθησομένω λυθησομένᾱ λυθησομένω
G/D λυθησομένοιν λυθησομέναιν λυθησομένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo λυθησομένοι λυθησομέναι λυθησόμενα
Accusativo λυθησομένους λυθησoμένας λυθησόμενα
Genitivo λυθησομέων λυθησομένων λυθησομέων
Dativo λυθησομένοις λυθησομέναις λυθησομένοις
Futuro passivo forte di φαίνω
Questo participio si forma con l’infisso caratteristico -η- del futuro passivo forte seguito
dalla terminazione del participio futuro medio: φαν.η.σόμενος.
Singolare

Nominativo φανησόμενος φανησομένη φανησόμενον
Vocativo φανησόμενε φανησομένη φανησόμενον
Accusativo φανησόμενον φανησομένην φανησόμενον
Genitivo φανησομένου φανησομένης φανησομένου
Dativo φανησομένῳ φανησομένῃ φανησομένῳ
Duale

N/V/A φανησομένω φανησομένᾱ φανησομένω
G/D φανησομένοιν φανησομέναιν φανησομένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo φανησομένοι φανησομέναι φανησόμενα
Accusativo φανησομένους φανησεμένας φανησόμενα
Genitivo φανησομέων φανησομένων φανησομέων
Dativo φανησομένοις φανησομέναις φανησομένοις
Participio aoristo
Il participio aoristo, come quello futuro, distingue la diatesi media da quella passiva.
Participio aoristo I
Attivo di λύω
Questo participio si forma unendo alla radice l’infisso caratteristico -σα-. La declinazione
prosegue con un tema in -ντ-: *λύ.σα.ντ-, da cui avremo il nominativo maschile λύσας
per aggiunta del -ς che fa cadere il gruppo -ντ- che a sua volta provoca l’allungamento
per compenso della vocale precedente (*λύ.σα.ντ- > *λύ.σα.ντ.ς > *λύ.σα.ν.ς > *λύ.σα.ς
> λύσᾱς). Il femminile viene da *λύ.σα.ντ.jα, il cui lo jod assibila il τ per poi cadere;
infine ν davanti a σ cade provocando allungamento per compenso della vocale precedente
(*λύ.σα.ντ.jα > *λύ.σα.νσ.jα > *λύ.σα.σ.α > λύσᾱσα). Il neutro λῦσαν è il puro tema con
caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo λύσας λύσασα λῦσαν
Accusativo λύσαντα λύσασαν λῦσαν
Genitivo λύσαντος λuσάσης λύσαντος
Dativo λύσαντι λυσάσῃ λύσαντι
Duale

N/V/A λύσαντε λυσάσᾱ λύσαντε
G/D λυσάντοιν λυσάσαιν λυσάντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo λύσαντες λύσασαι λύσαντα
Accusativo λύσαντας λυσάσας λύσαντα
Genitivo Λυσάντων λυσασῶν λυσάντων
Dativo λύσασι(ν) λυσάσαις λύσασι(ν)
Medio di λύω
Questo participio si forma unendo alla radice l’infisso caratteristico -σα- cui seguono le
terminazioni del participio medio-passivo.
Singolare

Nominativo λυσάμενος λυσαμένη λυσάμενον
Vocativo λυσάμενε λυσαμένη λυσάμενον
Accusativo λυσάμενον λυσαμένην λυσάμενον
Genitivo λυσαμένου λυσαμένης λυσαμένου
Dativo λυσαμένῳ λυσαμένῃ λυσαμένῳ
Duale

N/V/A λυσαμένω λυσαμένᾱ λυσαμένω
G/D λυσαμένοιν λυσαμέναιν λυσαμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo λυσάμενοι Λυσάμεναι λυσάμενα
Accusativo λυσαμένους λυσαμένας λυσάμενα
Genitivo λυσαμένων λυσαμένων λυσαμένων
Dativo λυσαμένοις λυσαμέναις λυσαμένοις
Participio aoristo II
Attivo di βάλλω
Questi participi si formano unendo alla radice la vocale tematica ο (caratteristica

dell’aoristo II) e il tema -ντ-; il nominativo maschile singolare è il puro tema con caduta
della dentale e allungamento apofonico della vocale (*βαλ.o.ντ- > *βαλ.oν > βαλών). Il
femminile viene da *βαλ.o.ντ.jα, in cui lo jod, prima di cadere, provoca assibilamento di
τ con conseguente caduta della nasale e allungamento di compenso (*βαλ.o.ντ.jα >
*βαλ.oνσ.jα > *βαλ.oσ.α > βαλοῦσα). Il neutro è il puro tema con caduta della dentale.
L’accento cade sempre sulla vocale tematica: di conseguenza, il nominativo maschile
singolare e i casi retti del neutro singolare sempre ossitoni, mentre il femminile e il resto
del maschile/neutro hanno sempre l’accento sulla penultima sillaba.
Singolare

Nominativo/Vocativo βαλών βαλοῦσα βαλόν
Accusativo βαλόντα βαλοῦσαν βαλόν
Genitivo βαλόντος βαλούσης βαλόντος
Dativo βαλόντι βαλούσῃ βαλόντι
Duale

N/V/A βαλόντε βαλούσᾱ βαλόντε
G/D βαλόντοιν βαλούσαιν βαλόντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo βαλόντες βαλοῦσαι βαλόντα
Accusativo βαλόντας βαλούσας βαλόντα
Genitivo βαλόντων βαλουσῶν βαλόντων
Dativo βαλοῦσι(ν) βαλούσαις βαλοῦσι(ν)
Medio di βάλλω
Si forma unendo alla radice le terminazioni del participio medio-passivo.
Singolare

Nominativo βαλόμενος βαλομένη βαλόμενον
Vocativo βαλόμενε βαλομένη βαλόμενον
Accusativo βαλόμενον βαλομένην βαλόμενον
Genitivo βαλομένου βαλομένης βαλομένου
Dativo βαλομένῳ βαλομένῃ βαλομένῳ
Duale

N/V/A βαλομένω βαλομένᾱ βαλομένω
G/D βαλομένοιν βαλομέναιν βαλομένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo βαλόμενοι βαλόμεναι βαλόμενα
Accusativo βαλομένους βαλομένας βαλόμενα
Genitivo βαλομένων βαλομένων βαλομένων
Dativo βαλομένοις βαλομέναις βαλομένοις
Participio aoristo III
Participio di γιγνώσκω
Alla radice γνω- si aggiunge un tema in -ντ- che conformemente alla legge di Osthoff fa
abbreviare la vocale radicale (*γνω.ντ- > γνοντ-). L’aggiunta del sigma al nominativo
maschile singolare provoca caduta del gruppo -ντ- e allungamento di compenso (*γνο.ντ.ς
> *γν.ος > γνούς). Il femminile viene da *γνο.ντ.jα, in cui lo jod, prima di cadere, provoca
assibilamento di τ con conseguente caduta della nasale e allungamento di compenso
(*γνο.ντ.jα > *γνο.νσ.jα > *γνο.σ.α > γνοῦσα). Il neutro è il puro tema con caduta della
dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo γνούς γνοῦσα γνόν
Accusativo γνόντα γνοῦσαν γνόν
Genitivo γνόντος γνούσης γνόντος
Dativo γνόντι γνούσῃ γνόντι
Duale

N/V/A γνόντε γνούσᾱ γνόντε
G/D γνόντοιν γνούσαιν γνόντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo γνόντες γνοῦσαι γνόντα
Accusativo γνόντας γνούσας γνόντα
Genitivo γνόντων γνουσῶν γνόντων
Dativo γνοῦσι(ν) γνούσαις γνοῦσι(ν)
Participio di βαίνω
Alla radice al grado lungo βη- (< *βᾱ-) si aggiunge un tema in -ντ-: *βη.ντ-, che abbrevia
la vocale radicale conformemente alla legge di Osthoff (*βᾰ.ντ-), cui si aggiunge -ς per
allungamento di compenso (*βη.ντ- > *βᾰ.ντ.ς > *βα.ς > βάς). Il femminile viene da
*βα.ντ.jα, in cui lo jod, prima di cadere, provoca assibilamento di τ con conseguente
caduta della nasale e allungamento di compenso (*βα.ντ.jα > *βα.νσ.jα > *βα.σ.α >
βᾶσα). Il neutro è il puro tema con caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo βάς βᾶσα βάν
Accusativo βάντα βᾶσαν βάν
Genitivo βάντος βάσης βάντος
Dativo βάντι βάσῃ βάντι
Duale

N/V/A βάντε βάσᾱ βάντε
G/D βάντοιν βάσαιν βάντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo βάντες βᾶσαι βάντα
Accusativo βάντας βάσας βάντα
Genitivo βάντων βασῶν βάντων
Dativo βᾶσι(ν) βάσαις βᾶσι(ν)
Participio di ἵστημι
Alla radice al grado lungo στη- (< *στᾱ-) si aggiunge un tema in -ντ-: *στη.ντ-, che
abbrevia la vocale radicale conformemente alla legge di Osthoff (*στᾰ.ντ-), cui si
aggiunge -ς per formare il nominativo maschile singolare che fa cadere il gruppo -ντ-
provocando allungamento di compenso (*στη.ντ- > *στᾰ.ντ.ς > *στα.ς > στάς). Il
femminile viene da *στα.ντ.jα, in cui lo jod, prima di cadere, provoca assibilamento di τ
con conseguente caduta della nasale e allungamento di compenso (*στα.ντ.jα >
*στα.νσ.jα > *στα.σ.α > στᾶσα). Il neutro è il puro tema con caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo στάς στᾶσα στάν
Accusativo στάντα στᾶσαν στάν
Genitivo στάντος στάσης στάντος
Dativo στάντι στάσῃ στάντι
Duale

N/V/A στάντε στάσᾱ στάντε
G/D στάντοιν στάσαιν στάντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo στάντες στᾶσαι στάντα
Accusativo στάντας στάσας στάντα
Genitivo στάντων στασῶν στάντων
Dativo στᾶσι(ν) στάσαις στᾶσι(ν)
Participio di σβέννυμι
Alla radice al grado lungo σβη- si aggiunge un tema in -ντ-: *σβη.ντ-, che abbrevia la
vocale radicale conformemente alla legge di Osthoff (*σβε.ντ-), cui si aggiunge -ς per
allungamento di compenso (*σβη.ντ- > *σβε.ντ.ς > *σβε.ς > σβείς). Il femminile viene
da *σβε.ντ.jα, in cui lo jod, prima di cadere, provoca assibilamento di τ con conseguente
caduta della nasale e allungamento di compenso (*σβε.ντ.jα > *σβε.νσ.jα > *σβεσ.α >
σβεῖσα). Il neutro è il puro tema con caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo σβείς σβεῖσα σβέν
Accusativo σβέντα σβεῖσαν σβέν
Genitivo σβέντος σβείσης σβέντος
Dativo σβέντι σβείσῃ σβέντι
Duale

N/V/A σβέντε σβείσᾱ σβέντε
G/D σβέντοιν σβείσαιν σβέντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo σβέντες σβεῖσαι σβέντα
Accusativo σβέντας σβείσας σβέντα
Genitivo σβέντων σβεισῶν σβέντων
Dativo σβεῖσι(ν) σβείσαις σβεῖσι(ν)
Participio di φύω
Alla radice al grado lungo φῡ- si aggiunge un tema in -ντ-: *φῡ.ντ-, che abbrevia la vocale
radicale conformemente alla legge di Osthoff (*φῠ.ντ-), cui si aggiunge -ς per formare il
nominativo maschile singolare che fa cadere il gruppo -ντ- provocando allungamento di
compenso (*φῡ.ντ- > *φῠ.ντ.ς > *φυ.ς > φύς). Il femminile viene da *φυ.ντ.jα, in cui lo
jod, prima di cadere, provoca assibilamento di τ con conseguente caduta della nasale e
allungamento di compenso (*φυ.ντ.jα > *φυ.νσ.jα > *φυ.σ.α > φῦσα). Il neutro è il puro
tema con caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo φύς φῦσα φύν
Accusativo φύντα φῦσαν φύν
Genitivo φύντος φύσης φύντος
Dativo φύντι φύσῃ φύντι
Duale

N/V/A φύντε φύσᾱ φύντε
G/D φύντοιν φύσαιν φύντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo φύντες φῦσαι φύντα
Accusativo φύντας φύσας φύντα
Genitivo φύντων φυσῶν φύντων
Dativo φῦσι(ν) φύσαις φῦσι(ν)
Participio dell’aoristo cappatico
I verbi δίδωμι, τίθημι e ἵημι (i tre verbi in -μι che hanno l’aoristo cappatico) formano il
participio aoristo dalla radice al grado forte, δω-, θη-, ἡ-, che viene unita a un tema in -
ντ-, il quale, facendo operare la legge di Osthoff, abbrevia la vocale radicale (δοντ-, θεντ-
, ἑντ-). L’aggiunta delle terminazioni del nominativo allunga poi per compenso la vocale
radicale (*δοντς > δούς, *θεντς > θείς, *ἑντς > εἵς).
L’aoristo cappatico, al contrario dell’aoristo III, ha anche una diatesi media. Il participio
medio dei verbi detti sopra si forma con la radice al grado ridotto (δο-, θε-, ἑ-) cui si
aggiungono le terminazioni del participio medio-passivo senza vocale tematica: δόμενος,
θέμενος, ἕμενος ecc.
Tutti e tre questi participi sono uguali ai corrispettivi presenti privati del raddoppiamento
del presente (διδούς/δούς, τιθείς/θείς, ἱείς/εἵς ecc.).
δίδωμι
Attivo
Singolare

Nominativo/Vocativo δούς δοῦσα δόν
Accusativo δόντα δοῦσαν δόν
Genitivo δόντος δούσης δόντος
Dativo δόντι δούσῃ δόντι
Duale

N/V/A δόντε δούσᾱ δόντε
G/D δόντοιν δούσαιν δόντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo δόντες δοῦσαι δόντα
Accusativo δόντας δούσας δόντα
Genitivo δόντων δουσῶν δόντων
Dativo δοῦσι(ν) δούσαις δοῦσι(ν)
Medio-passivo
Singolare

Nominativo δόμενος δομένη δόμενον
Vocativo δόμενε δομένη δόμενον
Accusativo δόμενον δομένην δόμενον
Genitivo δομένου δομένης δομένου
Dativo δομένῳ δομένῃ δομένῳ
Duale

N/V/A δομένω δομένᾱ δομένω
G/D δομένοιν δομέναιν δομένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo δόμενοι δόμεναι δόμενα
Accusativo δομένους δομένας δόμενα
Genitivo δομένων δομένων δομένων
Dativo δομένοις δομέναις δομένοις
τίθημι
Attivo
Singolare

Nominativo/Vocativo θείς θεῖσα θέν
Accusativo θέντα θεῖσαν θέν
Genitivo θέντος θείσης θέντος
Dativo θέντι θείσῃ θέντι
Duale

N/V/A θέντε θείσᾱ θέντε
G/D θέντοιν θείσαιν θέντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo θέντες θεῖσαι θέντα
Accusativo θέντας θείσας θέντα
Genitivo θέντων θεισῶν θέντων
Dativo θεῖσι(ν) θείσαις θεῖσι(ν)
Medio-passivo
Singolare

Nominativo θέμενος θεμένη θέμενον
Vocativo θέμενε θεμένη θέμενον
Accusativo θέμενον θεμένην θέμενον
Genitivo θεμένου θεμένης θεμένου
Dativo θεμένῳ θεμένῃ θεμένῳ
Duale

N/V/A θεμένω θεμένᾱ θεμένω
G/D θεμένοιν θεμέναιν θεμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo θέμενοι θέμεναι θέμενα
Accusativo θεμένους θεμένας θέμενα
Genitivo θεμένων θεμένων θεμένων
Dativo θεμένοις θεμέναις θεμένοις
ἵημι
Attivo
Singolare

Nominativo/Vocativo εἵς εἷσα ἕν
Accusativo ἕντα εἷσαν ἕν
Genitivo ἕντος εἵσης ἕντος
Dativo ἕντι εἵσῃ ἕντι
Duale

N/V/A ἕντε εἵσᾱ ἕντε
G/D ἕντοιν εἵσαιν ἕντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo ἕντες εἷσαι ἕντα
Accusativo ἕντας εἵσας ἕντα
Genitivo ἕντων εἱσῶν ἕντων
Dativo εἷσι(ν) εἵσαις εἷσι(ν)
Medio-passivo
Singolare

Nominativo ἕμενος ἑμένη ἕμενον
Vocativo ἕμενε ἑμένη ἕμενον
Accusativo ἕμενον ἕμένην ἕμενον
Genitivo ἑμένου ἑμένης ἑμένου
Dativo ἑμένῳ ἑμένῃ ἑμένῳ
Duale

N/V/A ἑμένω ἑμένᾱ ἑμένω
G/D ἑμένοιν ἑμέναιν ἑμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo ἕμενοι ἕμεναι ἕμενα
Accusativo ἑμένους ἑμένας ἕμενα
Genitivo ἑμένων ἑμένων ἑμένων
Dativo ἑμένοις ἑμέναις ἑμένοις
Participio aoristo passivo
Aoristo passivo debole di λύω
Questo participio si forma con l’infisso caratteristico -θη- dell’aoristo passivo debole cui
si aggiunge un tema in -ντ-: *λυ.θη.ντ-, che abbrevia la vocale dell’infisso
conformemente alla legge di Osthoff (*λυ.θε.ντ-), cui si aggiunge -ς per formare il
nominativo maschile singolare che fa cadere il gruppo -ντ- provocando allungamento di
compenso (*λυ.θη.ντ- > *λυ.θε.ντ.ς > *λυ.θε.ς > λυθείς). Il femminile viene da
*λυ.θε.ντ.jα, in cui lo jod fa assibilare il τ che a sua volta fa cadere il ν provocando
aumento di compenso (*λυ.θε.ντ.jα > *λυ.θε.νσ.jα > *λυ.θε.σ.α > λυθεῖσα). Il neutro è il
puro tema con caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo λυθείς λυθεῖσα λυθέν
Accusativo λυθέντα λυθεῖσαν λυθέν
Genitivo λυθέντος λυθείσης λυθέντος
Dativo λυθέντι λυθείσῃ λυθέντι
Duale

Nominativo λυθέντε λυθείσᾱ λυθέντε
Genitivo λυθέντοιν λυθείσαιν λυθέντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo λυθέντες λυθεῖσαι λυθέντα
Accusativo λυθέντας λυθείσας λυθέντα
Genitivo λυθέντων λυθεισῶν λυθέντων
Dativo λυθεῖσι(ν) λυθείσαις λυθεῖσι(ν)
Aoristo passivo forte di φαίνω
Questo participio si forma con l’infisso caratteristico -η- dell’aoristo passivo forte cui si
aggiunge un tema in -ντ-: *φαν.η.ντ-, che abbrevia la vocale dell’infisso conformemente
alla legge di Osthoff (*φαν.ε.ντ-), cui si aggiunge -ς per formare il nominativo maschile
singolare che fa cadere il gruppo -ντ- provocando allungamento di compenso (*φαν.η.ντ-
> *φαν.ε.ντ.ς > *φαν.ε.ς > φανείς). Il femminile viena da *φαν.ε.ντ.jα, in cui lo jod fa
assibilare il τ che a sua volta fa cadere il ν provocando aumento di compenso (*φαν.ε.ντ.jα
> *φαν.ε.νσ.jα > *φαν.ε.σ.α > φανεῖσα). Il neutro è il puro tema con caduta della dentale.
Singolare

Nominativo/Vocativo φανείς φανεῖσα φανέν
Accusativo φανέντα φανεῖσαν φανέν
Genitivo φανέντος φανείσης φανέντος
Dativo φανέντι φανείσῃ φανέντι
Duale

N/V/A φανέντε φανείσᾱ φανέντε
G/D φανέντοιν φανείσαιν φανέντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo φανέντες φανεῖσαι φανέντα
Accusativo φανέντας φανείσας φανέντα
Genitivo φανέντων φανεισῶν φανέντων
Dativo φανεῖσι(ν) φανείσαις φανεῖσι(ν)
Participio perfetto
Perfetto I
Participio di λύω
Questo participio si forma aggiungendo alla radice raddoppiata e munita dell’infisso

caratteristico del perfetto I -κ- e di uscite proprie in -ϝος/-ϝσjα/-ϝοτ-; dai primi due
vengono i nominativi maschile e femminile e i casi retti del neutro (*λελυκϝος > *λελυκος
> λελυκώς con caduta di digamma e, solo al nominativo/vocativo maschile, allungamento
apofonico, e *λελυκϝσjα > *λελυκυσjα > λελυκυῖα con vocalizzazione di digamma e
caduta di sigma), mentre dal terzo si forma, con caduta del digamma, il resto del
maschile/neutro. L’accento è caratteristico sulla penultima sillaba.
Singolare

Nominativo/Vocativo λελυκώς λελυκυῖα λελυκός
Accusativo λελυκότα λελυκυῖαν λελυκός
Genitivo λελυκότος λελυκυίας λελυκότος
Dativo λελυκότι λελυκυίᾳ λελυκότι
Duale

N/V/A λελυκότε λελυκυίᾱ λελυκότε
G/D λελυκότοιν λελυκυίαιν λελυκότοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo λελυκότες λελυκυῖαι λελυκότα
Accusativo λελυκότας λελυκυίας λελυκότα
Genitivo λελυκότων λελυκυιῶν λελυκότων
Dativo λελυκόσι(ν) λελυκυίαις λελυκόσι(ν)
Perfetto II
Participio di φαίνω
Vale lo stesso detto per il perfetto I, con l’unica differenza che qui manca l’infisso -κ-:
πεφηνώς, πεφηνυῖα, πεφηνός.
Singolare

Nominativo/Vocativo πεφηνώς πεφηνυῖα πεφηνός
Accusativo πεφηνότα πεφηνυῖαν πεφηνός
Genitivo πεφηνότος πεφηνυίας πεφηνότος
Dativo πεφηνότι πεφηνυίᾳ πεφηνότι
Duale

N/V/A πεφηνότε πεφηνυίᾱ πεφηνότε
G/D πεφηνότοιν πεφηνυίαιν πεφηνότοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo πεφηνότες πεφηνυῖαι πεφηνότα
Accusativo πεφηνότας πεφηνυίας πεφηνότα
Genitivo πεφηνότων πεφηνυιῶν πεφηνόντων
Dativo πεφηνόσι(ν) πεφηνυίαις πεφηνόσι(ν)
Perfetto III
Participio di οἶδα
Si declina come il perfetto II: εἰδώς, εἰδυῖα, εἰδός.
Singolare

Nominativo/Vocativo εἰδώς εἰδυῖα εἰδός
Accusativo εἰδότα εἰδυῖαν εἰδός
Genitivo εἰδότος εἰδυίας εἰδότος
Dativo εἰδότι εἰδυίᾳ εἰδότι
Duale

N/V/A εἰδότε εἰδυίᾱ εἰδότε
G/D εἰδότοιν εἰδυίαιν εἰδότοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo εἰδότες εἰδυῖαι εἰδότα
Accusativo εἰδότας εἰδυίας εἰδότα
Genitivo εἰδότων εἰδυιῶν εἰδόντων
Dativo εἰδόσι(ν) εἰδυίαις εἰδόσι(ν)
Perfetto medio-passivo
La formazione è molto più semplice rispetto al perfetto attivo, perché qui alla radice
raddoppiata si uniscono le terminazioni medio-passive del participio: λελυ.μένος. Anche
qui l’accento è caratteristico sulla penultima sillaba, originariamente sull’ultima ma
ritiratosi a causa della legge di Wheeler.
Singolare

Nominativo λελυμένος λελυμένη λελυμένον
Vocativo λελυμένε λελυμένη λελυμένον
Accusativo λελυμένον λελυμένην λελυμένόν
Genitivo λελυμένου λελυμένης λελυμένου
Dativo λελυμένῳ λελυμένῃ λελυμένῳ
Duale

N/V/A λελυμένω λελυμένᾱ λελυμένω
G/D λελυμένοιν λελυμέναιν λελυμένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo λελυμένοι λελυμέναι λελυμένα
Accusativo λελυμένους λελυμένας λελυμένα
Genitivo λελυμένων λελυμένων λελυμένων
Dativo λελυμένοις λελυμέναις λελυμένοις
Futuro perfetto
Attivo
Singolare

Nominativo/Vocativo τεθνήξων τεθνήξουσα τεθνῆξον
Accusativo τεθνήξοντα τεθνήξουσαν τεθνήξον
Genitivo τεθνήξοντος τεθνηξούσης τεθνήξοντος
Dativo τεθνήξοντι τεθνηξούσῃ τεθνήξοντι
Duale

Nominativo τεθνήξοντε τεθνηξούσᾱ τεθνήξοντε
Genitivo τεθνηξόντοιν τεθνηξούσαιν τεθνηξόντοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo τεθνήξοντες τεθνήξουσαι τεθνήξοντα
Accusativo τεθνήξοντας τεθνηξούσας τεθνήξοντα
Genitivo τεθνήξηντων τεθνηξουσῶν τεθνηξόντων
Dativo τεθνήξουσι(ν) τεθνηξούσαις τεθνήξουσι(ν)
Medio-passivo
Singolare

Nominativo λελυσόμενος λελυσομένη λελυσόμενον
Vocativo λελυσόμενε λελυσομένη λελυσόμενον
Accusativo λελυσόμενον λελυσομένην λελυσόμενον
Genitivo λελυσομένου λελυσομένης λελυσομένου
Dativo λελυσομένῳ λελυσομένῃ λελυσομένῳ
Duale

N/V/A λελυσομένω λελυσομένᾱ λελυσομένω
G/D λελυσομένοιν λελυσομέναιν λελυσομένοιν
Plurale

Nominativo/Vocativo λελυσόμενοι λελυσόμεναι λελυσόμενα
Accusativo λελυσομένους λελυσομένας λελυσόμενα
Genitivo λελυσομένων λελυσομένων λελυσομένων
Dativo λελυσομένοις λελυσομέναις λελυσομένοις

Declinazioni Di Tutti I Participi Della Lingua Greca

Caricato da

Informazioni sul documento

Titolo originale

Copyright

Formati disponibili

Condividi questo documento

Condividi o incorpora il documento

Opzioni di condivisione

Hai trovato utile questo documento?

Questo contenuto è inappropriato?

Copyright:

Formati disponibili

Declinazioni Di Tutti I Participi Della Lingua Greca

Caricato da

Copyright:

Formati disponibili

Declinazione di tutti i participi

della lingua greca

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

La forma medio-passiva del participio presente si declina come un aggettivo della I

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

La vocale di uscita -α- si contrae con ω, ο, ου dando come risultato sempre ω.

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Con raddoppiamento del presente

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro

Maschile Femminile Neutro