Review

Reviewed Work(s): Supplementum Hellenisticum by Hugh Lloyd-Jones and Peter

Parsons: Indices in hoc Supplementum necnon in Powellii Collectanea Alexandrina by H.-
G. Nesselrath
Review by: Enrico Livrea
Source: Gnomon , 1985, 57. Bd., H. 7 (1985), pp. 592-601
Published by: Verlag C.H.Beck

Stable URL: https://www.jstor.org/stable/27689108

JSTOR is a not-for-profit service that helps scholars, researchers, and students discover, use, and build upon a wide
range of content in a trusted digital archive. We use information technology and tools to increase productivity and
facilitate new forms of scholarship. For more information about JSTOR, please contact support@jstor.org.

Your use of the JSTOR archive indicates your acceptance of the Terms & Conditions of Use, available at
https://about.jstor.org/terms

Verlag C.H.Beck is collaborating with JSTOR to digitize, preserve and extend access to Gnomon

This content downloaded from

137.204.150.23 on Mon, 24 Oct 2022 17:52:00 UTC
All use subject to https://about.jstor.org/terms
 592 E. Livrea: Supplementum Hellenisticum. Edd. Lloyd-Jones/Parsons

Supplementum Hellenisticum ediderunt Hugh Lloyd-Jones/Peter Parsons. Indices in hoc Supple

mentum necnon in Powellii Collectanea Alexandrina confecit H.-G. Nesselrath. Berolini et
Novi Eboraci: de Gruyter 1983. XXXII, 863 S. (Texte und Kommentare. 11.)

Dopo la magistrale presentazione di H. Lloyd-Jones (A Hellenistic Miscellany,

Studlt 2, 1984, 52-72) ? superfluo ripercorrere qui la storia della formazione del
Supplementum Hellenisticum. Il titolo, troppo modesto, rispecchia ancora il pro
getto originario di raccogliere i testi ellenistici, prevalentemente papiracei, pubbli
cati dopo il 1925, anno in cui J. U. Powell mise a disposizione degli studiosi
?reliquiae minores poetarum Graecorum aetatis Ptolemaicae . . . epicorum, elegia
corum, lyricorum, ethicorum?. Ben poco ? rimasto del primitivo aggancio, sia
perch? i limiti cronologici non sono pi? il 323 ed il 146 a. C., bensi l'inizio del terzo
sec?lo (senza escludere quegli autori anteriori che si possono considerare precurso
ri della poesia alessandrina: significativa l'inclusione di Cherilo di Samo) fino al
termine delPevo antico, sia perch? ? saggiamente caduta ogni distinzione in generi,
sia perch? il livello quantitativo e qualitativo del Supplementum si colloca in una
sfera di eccellenza che lo distanzia davvero enormemente dai pur benemeriti Col
lectanea. Di fronte alle mole del volume, l'unico rimpianto del lettore ? causato
dalla rinuncia degli editori a fornire un rifacimento tout court del Powell, che ora
appare irremediabilmente datato. Gli ? che la magistrale qualit? del SH presuppone
e corona lo straordinario sviluppo degli studi alessandrini dell'ultimo cinquanten
nio, nei quali spiccano nomi quali quelli di Pfeiffer, Gow, Gow-Page, Fr?nkel,
Vian. Il rispetto scrupoloso del dato docum?ntale (che si traduce in puntigliosa
acribia paleografica e papirologica), la rinunzia ad ogni integrazione testuale, il
tentativo di esegesi ctotale5 compresso con ammirevole concisione nel ricchissimo
apparato commentarii instar (pi? esaustivo per i testi papiracei e per i cgrandP, ex.
gr. Callimaco, pi? selettivo in altri casi), sono le caratteristiche pi? evidenti di
questo monumentum aere perennius, al quale si potr? render omaggio solo cimen
tandosi con la sua stimolante problematicit?.
Aglai(d)asByzantius. 18.9-10. M. D?tienne, I giardini di Adone, Torino 1975, 83-6.-Alexander
Ephesius. 21.9 ?jtxax?voio Mon? ead. s. etiam Pamprep. fr. 3.8, vd. Livrea ad loc. - Amyntas. 44.
Nec lacuna post v. 2 statuenda, nec v. 7-8 eiciendi tamquam eadem fere ac 5-6 agentes. Immo 7-8
post 2 transponendi, ita ut habeas xctv Jt?ooc 1 ~ xajtv?v x5 7 ordinemque sententiae reficias; quod
comprobat imitatio Hel]. Ep. 3886 ? Jt?ooc. . . xouxv?v (v. 1-2). - Antimachus Colophonius. 64.4.
Si ?ieXi>c[xr|v (Theocr. 4.30, Mosch. 3.7), fort, de Orpheo apud Thracos, cf. 2 -vup?-; si autem
fxeXixfo?c;, de libamine ad d?os inferos, cf. 65.1-2 et fr. 176 Wyss. - 65.2. Ad "Ai?o? 6o?v ?ojiov
vd. P. Carrara, Prometheus 9, 1983, 29-35. ~~ 3- Hes. Op. 150 xaXxeoi ?? xe 01x01, Theog. 726. -
66.5. 8YXQt|iJt[x - fort, de Syrtibus, cf. Ap.Rh. 4. 1967 ?oQeiaicIxQi^ipavxec ya?r\c, ?vl Jte?oaoi
xfjo?s Ou?Moa?, sive de morsu serpentis, Ap.Rh. 4. 1512 oxe (lo?jvov 8ViXQ?MA|rncjiv ??ouoiv. Si
ita, fort. ?aoiAfja v. 3 ? Eurypylum, de quo cf. Pind. P. 4. 21, 28-9, 33-4, Ap.Rh. 4. 1551-2,
1558-61, Call. Ap. 91-2, Acesandr. 469 F 1.3-4 Jacoby; F. Chamoux, Cyr?ne sous la monarchie
des Battiades, Paris 1953, 77-91.-72.1. XJiaoo?o Livrea, cl. 8 268 ovjqov ?? TtQo?nxev ?jrf|?iov?x?
Xiaq?v xe, et Ap.Rh. 4. 1778 ?v?jicov ?oi taxi ad v. 3. - 73.5. onvXan[ fort, ad Artemidem
referendum, vd. ad 65.1 et Call. Dian. 87. -Archelaus Chersonesita. 129. Ad prodigium vd. quae
collegit G. Marasco (Roma 1981, 653-4) ad Plut. Cleom. 39. Fort. 5 xe9v80xo? ?cDf|? skojv qpvjoiv
Livrea, sc. vitae naturam ex corpore exanimo trahens. -131. Vd. G. A. Gerhard, Phoinix von
Colophon, 209; WSt 37, 1915, 1-6, qui recte contendit (p. 41) Nicandrum in carmine quod 2ixeXia
inscribitur ex Iambis Archelai hausisse, cf. schol. Nie. Ther. 823 = p. 290.6 sqq. Crugnola, Archel.
F 9 Giannini. Si ita, ?JtiYQ??i?iaxa et T?ioqpufj eiusdem operis inscriptiones diversas fuisse comper
tum habeas. - Archestratus Gelensis. Reliquias nuper edidit praestantissime O. Montanari, Bolo
gna 1983. - 135.5 SLV 'Eoso xXeivfj? Aeo?ou (Meineke) praeferendum videtur. - 139.2. jtoqB^iovj
recte tutatur Lorenzoni. - 140.2-4. ??a/u??) iniuria suspicati sunt edd., cf. enim ?, 234 ov yovov

This content downloaded from

137.204.150.23 on Mon, 24 Oct 2022 17:52:00 UTC
All use subject to https://about.jstor.org/terms
 E. Livrea: Supplementum Hellenisticum. Edd. Lloyd-Jones/Parsons 593

?^ayooeuev; et XrjcpGeV post Xa?e sanum, cf. adprius 139.2; 147.2; 172.2, adalterum 143.2; 158.1;
159.3, et de iterationibus vd. Lorenzoni, 292. - 142.3. Cf. 144.5.-144.8. Cf. X 147 xqouv?) ?5
ixavov K?XkiQQOi?, ev9a ?? Jtr]Yai, at hic fort, fons alter antiquus latet deperditus, cf. Nonn. Par.
A 137 6eo?8YMX)va 7ir\yr\v. - 146.8-9. Si Xoyio~?j,?) recte legitur, hic fort, parodia Pythagoricae
sententiae latere videtur, cf. 154.19-20; si autem Auyioji?), non de nassa, sed potius de lanterna
(jcXexxov v?pao?ia oxo?vou ?Xeioxo?cpou xoiXov metaphorice, cf. Nonn. Par. 2 16-24) agitur, ad
cuius lucem caper capitur. Fort. v. 9 sacrificia respicit, quae huius piscis capturae favent; eandem
enim habes ironiam 1 s??a?Liova, 3 x?v iaoxQuoo? er), 3-4 urj 001 v?jisai? xaxajtveuor\l?eivf] ait5
?dav?xoov, 4 v?xxaoo? ?vGo?, 5 ou 0?ux? ?axu. - 150. Nota oppositionem GJtou?a?o?, . . . cpau?,o
x?xoov ad Stoicorum morem dictam. - 151. Recte interpretatus est E. Degani, Sileno 1, 1975,
164-5; ad o"?u.vol? . . . evxevayeooiv cf. Opp. Hal. 1.102.-153.4. li?vov u?ooq transponi fort, non
opus; lio?vov u?ooo (Casaubon) laudandum erat. - 154.8. Aliquid in fine excidisse potius suspicor,
<?x??voi?> Ribbeck, <?q)uooa?> e. g. Livrea, cum ob. oivov T 295, K 579, ? 349, 379 al., u?ooq
? 359, i 85 al. - 154.14. Arist. H.A. 9.620 a 13 ol ?? xejicpoi ?Moxovxai x ?(pQor x?jtxouai y?o
a?x?v, ?i? jTQoaoa?vovxEc 9r|Q??ouoiv, Nie. Al. 166 et praesertim Call. la. 191.6 Pf. et quae
collegit Ardizzoni, GIF 11, 1980, 146; at xoucpaxxeXe?ooori fort, praeferendum, cf. ad Athenaei
lectionem Soph. Ant. 342. - 162.3 ?oaa recte d?fendit Lorenzoni. - 165.3. 0eoi? recte tutatur
Corrieri. - 8. EiJtdbviov cum cod. A Athenaei (eiit-) procul dubio servandum, habent enim
nummi, vd. Head, HN2 100-1, Kl. Pauly s. v. Vibo Valentia 5.1252. - 9. oxs?p?vou? lacus respicit
apud Vibum, ubi thynni permulti versantur, cf. Men. fr. 25 K.-Th. xai Oakaooa ?oQ?oQdbor]C, fj
xo?cpei Ouvvov Lieyav. De piseibus sv xevayeaoiv vd. 151.2.-167.2. Arridet ujro?a)J.r| Montanari.
- 168.6. x?v ?r|Q?v Athenaei et Eustathii servandum, cl. 8 ?xeiVri de thynnide. - 169.5. xai
?xL?v?v Musurus recte, de piseibus cf. Opp. Hai. 1. 610, 784. - 171.3. Jtooxoaioi codd. A C
Athenaei recte se habet, cf. de marinis fluetibus D.P. 127, 200, 614, 722 (et Bernhardy, p. 556),
Nonn. Dion. 35. 121; B?hler 80-1. x? ?xoa xf]? 9a^?xxr]c habet Plat. Phaed. 109 d. Hie autem
intende: cin freto, summis fluetibus Peloriadis\ x? ?xoa xo? jtooBliou aliter Strab. 3.5.5. -
176.1-2. Opp. Hal. 1.111-2. - 15. Accusativum a ?iaBsivcci pendens desideramus, ixOu?iov
Radermacher fort, recte. - 187.7. to?? ?yooaiouc, duplici sensu, cqui in foro versantur5 et cqui
vilissimo pretio veneunt\ cf. Lync. ap. Athen. 3.io9d (laudatur ad 135.15 et ad 132, 152, 166). -
189. Epig. fr. 2[IIp. 417JK0ckxrjvaa1x8UXOv.-190.il. ?LiOLOV SX8LV Meineke iniuria transposu
isse videtur, cf. ad diphthongum correptam 132, 176.3, 188.9. ~ I7- Qua de causa editoribus
displiceat correptio ?oxQUO?xayfi sqvt] non videmus, cf. 140.8; 154.3; 164.1; 173.2; 176.14; 179.1;
190.8; 192.12, 16. - 192.3. Aristoph. Pl. 529. -4. u.aX,axrjv cod. A Athenaei ad rem facer? videtur,
cf. 166.9 et Fbil. Belop. 89.36 LiaA,axf] xscpoa, Androm. ap. Gal. 13.26 LiaXax?v jt?q, Diosc. 2.76
Lia?axr) avGoaxi?, Mnes. ap. Athen. 2.54c ??v xi? ?Xiyo) xai LiaXax jtuq? xQrjxai, Theophr.
C.P1. 6.17.8 \xaXanr\ xai ov xaxaxaio?orj jtuq?)G?i, cf. nostratium calla brace5. iiaX8Qf|v ergo
tamquam inutilis coniectura respuendum. - 11. sGovxs? praeferendum videtur cut Archestratus
irrideat Syracusanos seeundum Doricam dialectum eGco pronuntiantes\ - 16. a?xo? Lloyd-Jones
valde dubium, vd. Montanari et ?v Jtou sanum intende csi forte non habeas, aliunde mei quaerere
potes . . .', cf. ad jtou 140.6. - Aristocles. 206. Tauros seu boves tamquam signum Dryopicae
originis Hermionensium interpretamur, cf. Call. fr. 24-5 Pf., Ap.Rh. 1. 1211-20; G. A. Privitera,
Laso di Ermione, Roma 1965, 26. - Callimachus. 239 b verso. Depaupertate addeEp. 32546, Ia. fr.
191 Pf. sub finem, et vd. G. Tarditi, Le Muse povere, Studi Ardizzoni, Roma 1978, II 1013-9;
C. Meillier, Callimaque et son temps, Lille 1979, 155-68. - 250.8. ?v9' |_ ? ?isv f|?Li ^8i Jtri[i
(pQOVsovxi v?]<m T?p-u?, ?|_Y?l Livrea, at aliter et Jtr|[?a)a- possis cl. Ap.Rh. 1. 560-2 (poa?uo
ouvr| \ir\zi xs ?a'icpoovo?; 'Ayvi??aolTicpuo?;, o? q' ?vi x^Qoav ?u^oa xex^Tl?vxwcjjrrio?Xi' ?Lupi?
JTS?X8V, oq)Q5 ?ujte?ov ?^iGuvoi. Ad rem vd. D. Wachsmuth, ITOMIIiMOI O AAIMQN, Diss.
Berlin 1964, 207-8. - 254.10 Immo ?iiaxQOXi??, vd. quae diserte exposuit Livrea, I cavalli di
Berenice, Misc. Colonna, Perugia 1983, 199-202. - 257.3. Si Alcaeus pater est, Jtai?i = Amphi
tryoni, xa?iyv[r|X- = Electryoni; si autem de Electryone agitur, Jta?? est Alcmena, xaGiyv^xot
sunt filii octo Electryonis, Apollod. 2.4.5. ~ 4- ^? ??xarv e.[ procul dubio de Amphitryone, qui
socerum Electryonem invitus necat, Pherec. 3 F 13 b Jacoby xai 'ALicpiXQ?cov ?jtoxxeiva? ?xou
olco? 'HXexxou va (peuyei ei? 0r|?ac, cf. [Hes.] Sc. 11 etc. - 6. Xr|vsa ad ?nfulas spectat Teleboa
rum supplicum apud Electryonem, cf. Apollod. 2.4.6 iiex? Tacpi v ol nx?Qe)a?ou Jta??e? ??.0ov
X8? xf)v Mt|gxoqo? aQxr|v xo? ?iriXQOJiaxoQO? ?jtr|xouv. JtarrnGe?oa igitur (sic, melius quam -el?
av[) Comaetho respicit, quae post caedem patris Pterelai cui capillum absciderat in avem mutata
est, cf. historiam Scyllae Nysi Call. fr. 288.1. Si ita, xujt ?ei? Tgfcpio? (-ou?) est pater Pterelaus

This content downloaded from

137.204.150.23 on Mon, 24 Oct 2022 17:52:00 UTC
All use subject to https://about.jstor.org/terms
 594 E- Livrea: Supplementum Hellenisticum. Edd. Lloyd-Jones/Parsons

aut ipsius domus ab hostibus diruta. - 259. Ad mures et muscipula vd. sis K. Ker?nyi, Nel
labirinto, Torino 1983, 97-100; O. Weinreich, M?usesegen in Volkstum und kirchlicher Benedik
tion, T?bingen 1938, 263-81 (= Kl. Sehr. III 39-54). - 284. Ad Michaelis Choniatis imitationem
adde quae e Triphiodoro hauserat Livrea, RivFil 104, 1976, 451-2. - 286 a 6. Coll. 359 oxovoevxo?
8Jt5 EvJQdbxao ead. s. - 9. ?XuoBei?? - 287b 4. ?^aXXJexo vrj?vj? Livrea, cl. Ce'r. 88 (vd. quae nuper
disseruit P. Benvenuti Falciai, Prometheus 9, 1983, 63-82). Hic tarnen de pueris exurientibus
cogites. - 12. Ad f)QV???xnv 9av?xoio jtcxX_| ai xaX?ovx|_o? ?xo?oai Hecalae cf. Cerc. fr. 3.1
Livrea ]i? ?Liaoei? ?ooxoc oi3xi ?x vlexXa^e xavo ?, Epict. Diss. 4.1.30-2 = Diog. V B 294
Giannantoni oih ? xai AioyeVnc jtou ^?yei uXav eivai Lir|xavif]v jiqo? ?Xeu0eoiav x? e?xoXoo?
cutoGvfjoxeiv, Varr. Sat. Men. 547 B?cheier sic invitata matura anima corporeum corticem facile
relinquit (E. Norden, In Varr. Sat. Men. observationes selectae, Fleckeisens Jbb. Suppl. XVIII,
Leipzig 1891, 228-9), Cic. De sen. 71-2 sed vivundi est finis optumus cum integra mente certisque
sensibus opus ipsa suum eadem quae coagmentavit natura dissolvit, Marc. Aur. 9.3 ?x??xeo6ai xfjv
tOQCtV, ?V f] X? IpUXCtQL?V OOVJ XOVJ ?XvJXQOU XOVJXOU ?XJT?0?LXCU. - 288.1 5. OXOQVTjOlV ?v?OX?q)OV ~
Triph. 345-6 ai ?? 6a?,aooair]? ?jtiiia^ia vf)?iaxa i?xQr)c;|)aja?|j,?vai xXcooxolol jt?Q?ax?q)ov (?
Livrea: xax?jt^Exov F Gerlaud) avOeoiv ?JtJtov; lectio cod. ? Callimachi vb. ?v?oxeqpov innititur
eoque confirmatur. - 297.6. Quispiam exire (?^i<?>vat) nequit: an propter leonem Nemeaeum?
Si ita, ad Victoriam Berenices fragmentum adsignari potest; ad Molorchi av\r\v (4 a?)X??ovj) vd.
257.15. - Choerilus Samius. Fragmenta nuper edidit P. Radici Colace (Roma 1979), quam editio
nem non viderunt LJ et P. - 318. Ad similitudinem cf. Ap. Rh. 4. 1452-6. - Cleo Curiensis. 339 A.
16 ?[i(j?]fxr|xo? Livrea, cl. Anon. De subi. 33.5 ?i? Jtavx v y??> ?\i(b\ir\xov x? Jtoir]?i?xiov. - 22.
?vaxex non legitur, immo ?Xrj. xe, certe spatium trium litt. - 29. Et Kuqx]?]v possis, cf. Serv. Dan.
ad Verg. Bue. 6.47 subolem eius inhonestis amoribus subiecit, ut Circem, Medeam, Pasiphaen. -

Crates Thebanus. Fragmenta omnia nuper collegit G. Giannantoni, Socraticorum reliquiae, Roma
1984, II 705-41. - 349.3. ?v a?vfj xiiu?xr)xi nec cin summa hon?state5 nec ce tanta rerum caritate*
valere potest, coniuges vero ?Xkr\kovc, ?xi^oov ad exemplum Cratetis ipsius et Hipparchiae xvjvo
yauiac;, vd. D. R. Dudley, A History of Cynicism, London 1937, 49-52. - 351.1-2. ?vi o?vojti
xijcpcp ironice dictum, cf. Arist. Probl. 873 a 23 ?i? x? ? oivo? xai xexvjcpo?^i?vou? Jtoie? xai
Liavixou?; - Eadem cum irrisione Jtieioa et JteQ?QQimo? sordem Cynicam respiciunt, vd. Kind
strand ad Bion. fr. 42 A, 250-1, Cratin. fr. 1.4 Kassel-Austin Xurao?v yf\?>ac, et quae collegit Livrea
ad Cerc. fr. 1.14 xai O?ux? a XiJtao?. - 352. 1. tyvyf\v pro ipuxfj? coniecerunt LJ-P, optime, cf.
enim Phoen. Col. fr. 1.13 sqq. Diehl xrrv ?vaYxairrv a|njxr|v . . . ox ? ^Joyot? %Qr\oxoloi ocaq)QO
viaGe?oa I [aa(p ?] x? xQj]OT? xai x? ou(Lxq)?QOVx5 8L?fj<i>. -5.x5 del. Bergk, fort, iniuria, cf.
Dudley, 56-7, qui confert Dion. Chrys. jeeqi ?aoiXeiac 1.65 ?BaaiXeta personifies the Cynic self
mastery, as opposed to the condition of a man dominated by Lusts, who is under a xuoavvi??. -
357. jr/n^ovj Kassel acutissime, at glossema ?nXoc Crates novit, cf. schol. Hom. A 591 = Crat. V
B 62 Giannantoni. - 358. Si Crated recte tribuit Westerink, conicio vocem Platonicam ?vjo?xvur
xo? (Rep. 378d-e) iam apud Cratetem exstitisse, e quo Cercidas fr. 55 Livrea hausit. - 359.5.
Vd. Gerhard, Phoinix, 41-5. - 7. xof)|iaxa e typothetae errore in textu: XQT|u.axa sane voluerunt, at
hic xxfjfxaxa Diels in textum poner? vult, cf. ad oppositionem XQ'*?!-mxa/xx?]M<axa Telet. 37.5,
Dion. Chrys. 4.100, Cerc. fr. 1.7-9 Livrea XQ^M-' T(^v ftxs?voov et quae disseruerunt Hense,
XLIX; Gerhard, Phoinix, n3-5; Kindstrand, Bion, 245. - 8. aoivf| lui. Or. 7.213 c servandum,
quippe quod notionem ?M?rjc ?x jr?oiJxou Cynicam manifesto respiciat. - 361.2. ?ev?a mater est
2tocpQoaiJvr)? (Aristoph. PL 363-4, Pall. A.P. 10.61); templum Eutelias panditur ?ovXov xai
a?axov Jtavxaxo? xol? a cpQoaiv ap. Plut. De vit. aer. al. 828 d. A Cynicis vero 2co(pQoa?)vr]
tamquam dea colitur, cf. D. L. 6.68 (de Diogene = V B 380 Giannantoni) xf|V Jtai?siav sine xol?
ji?v v?oi? acLKpQoavJvriv, Bion. fr. 13 Kindstrand (cum comm. p. 202), nec non Antip. Thess. A. P.
7.65.4 = GPh 500 etc. Vd. H. North, Sophrosyne. Self-Knowledge and Self-Restraint in Greek
Literature, Ithaca-New York 1966, 74, quae tarnen de Cercidae fr. 2.7,13 valde erravit, vd. Livrea
ad loc. - 363. ?otoxa jravjei \1\1oc: Eur. fr. 895 Nauck2, Call. Ep. 46 Pf., Marc. Arg. A.P. 5.113 =
GPh 1340, Ov. Rem. Am. 743-50 etc. - 365 d. Vd. Gerhard, 100-1. Similia protulit Gnom. Vat.
298 (de Zenone Stoico), 39 (de Aristippo Cyrenaico = A 63 p. 223 Giannantoni). - Diophilus.
391.5 xa[xeo]?L??xai Livrea. - Eratosthenes Cyrenaeus. 397a 3. ?vva?xiv coniecerit Livrea, cl.
Alex. Eph. 21.11 yot?a ?l?v ovv im?xr) xe ?apeia xe ?leoo?Bi vaiei; ad vocem vd. Ap. Rh. 1.1126 de
Magna Matre. ?vv?a corruptum Theonis et Anatolii post ?xxd) quasi inevitabile fuerat; ?v ?'

This content downloaded from

137.204.150.23 on Mon, 24 Oct 2022 17:52:00 UTC
All use subject to https://about.jstor.org/terms
 E. Livrea: Supplementum Hellenisticum. Edd. Lloyd-]ones/Parsons 595

?Jt?xr]v fort, coniecit Tzetzes suo Marte cl. Aristoxeno (supra) ujtaxov sive ex Alexandra Ephesio,
cuius vv. 9-10 ab ipso Tzetza laudantur. - Erinna. 401. Magrini explicationem recensere operae
pretium non erat, testudo enim cum Venere caelesti (= matrimonio) constanter coniungitur, cf.
5,7,16 ~ 30 et vd. quae collegit Pomeroy, 17-8 in dissertatione praestantissima, praesertim Plut.
Praec. con. 32.142d, De Is. et Os. 75.381a, Paus. 6.25 cum Frazer ad loc, Athen. 13.589a; E. A.
Gardner, D. G. Hogarth, M. R. Jones, Excavations at Cyprus 1887-8, JHS 9, 1888, 253; F. Cu
mont, L'cAphrodite ? la tortue5 de Doura-Europos, Mon. Piot. 27, 1924, 31-43; G. Becatti,
Problemi fidiaci, Milano-Firenze 1951, 207-12; in Universum et disertissime S. Settis, XEAQNH.
Saggio sull'Afrodite Urania di Fidia, Pisa 1966. Optime igitur de lusu puerili (Poll. 9.125) cogita
verat Bowra; %skixek(bvr\ emm laboris (?iaouo|Aai), matrimonii (?xyovo?), mortis (ei? Qakaooav
?Xaxo) imagines in unum coniungit, quae omnia in carmine nostro facile invenies. An cl. Sapph. fr.
58.12 V. de die festo ap. Erinnam quoque agitur, quo lusum istum ducebant puellae adhuc
innuptae? Ita explican possunt et testudinis mentio et ?v?oaxe? 20 et ?ay??e? 21 (K. Elderkin,
Jointed Dolls in Antiquity, AJA 34, 1930, 458-79; J. D?rig, Von griech. Puppen, AntK 1, 1958,
41-52) et pedum in choreis motus (15 iiaivoLi?vfoiai . . . Jtjo?civ, 32 Tco?e? . . . ?e?a^oi, fort. sc.
virginum ajteiooyaiiOGv). - 33. Phaethonta pro Sole primus usurp?t quod sciam non Hadrianus
A.P. 9.137, sed Cere. fr. 1.13 Livrea x?> <?>a?9o)v uov??i yArrva jraoauye?. -404. Hippon. fr. 31
Degani. - Euphorio Chalcidensis, 413.1. X?)?r|]xfJQ?i suppleverit Livrea. -11. ?xi aei xf]v xecpaXiqv
ujt? xo?? xX??ou? XQ?JTxei schol. S 291, III 634.10 Erbse. - 415.1. Jtoxjauoio certissimum vide
tur. - 11. XQOX8OIXO ironice dictum, nam XQOx??) de cantu nuptiali usurpatur, Theoer. 18.7-8,
Ap. Rh. 4.1194-5. Si Li?xf?xrta displicet, aliter sententiam refingere potes, ex. gr. u.eX[a0oa Livrea. -
12. (bx[a dub. Livrea. - 16. ?yxov?eoxov quoque ironice, cf. nostratium (lo servirono a dovere\
Editorum igitur admonitionem (?cave diras istas nimis serio interpr?teos? 199) ad interpreta
tionem totius carminis usurpes. - 17. Delphinos earn mortuam, non vivam reportasse confirm?t fr.
22 Powell de Hesiodo. - 19. eiXfi?ooixo dub. Livrea. - col. IL 2. "Aq?]? Latte valde improb., nam
vv. 3-6 subiectum Zeu? postulant, vd. van Groningen ad fr. 24 c 46, p. 79. De ?ofj? cogitaverit
Livrea, vd. ad sententiae strueturam Soph. Ant. 820 ^icp?oov en?xEiQa Xax?vxe?. - 6. xo yof|Lov
LXVO? hic ironice dictum, cf. 13 Xaia{rr|Q? ?ixr|? ?xe youvax' ?orjxai. Eandem detorsionem imagi
nis Iustitiae habes ap. Cerc. fr. 1.12 Livrea ur| jtox5 ouv ? x?? Aixa? ?cp9aX|i?? ?jt?OJta?.ax(i>xai. -
21. Non x . . . ev, sed potius x. ux. . .[ ] vev legitur; totum locum sic refinxerit Livrea o??? [xe ?ifj]
Xa Toqj?? ?jtecpo?ooavxo v?[um9ailTe?xo?)v ?v ?oxavr|i?iv 'Axat?o?, Lx[veuxfjoa?;, I et \ir\ Xf|?a
[jt]q[o?]9?v ?xeioaxo ?ouo?[x?O? 9r|Q. - 416.3. An de vocis k?Xto? veriloquio cogitandum? Serv.
in Verg. Aen. 3.16 Euphorion (? fr. 62 Powell) et Callimachus (= fr. 697PL) hoc dicunt etiam,
quod Aenum dicatur a socio Ulixis illic sepulto eo tempore quo missus est ad frumenta portanda,
Serv. in Verg. Aen. 2.81 cum Ulixes frumentatum missus ad Thraciam nihil advexisset, a Palamede
est vehementer increpitus etc. Nota v. 9 ?jt?Xuve de farina apud Homerum saepius usurpatum. -
418.18 ?y]aX,Xo}i8va? L?v? xobua? Livrea, fort, de vicis exultantibus propter caedem leonis
Nemeaei sive Cytheronii. - 41-2. Si JtX]e?[auL_?V_Jo?, ad thyrsum Dionysii; 'Ajti/ni de Argis
inepte, melius yair\i, cf. Paus. 2.23.7 (Argis) xax?yaiov oixoo?ur]?ia, ?jt5 a?x?) ?? f]v ? xcxA.xo??
9?Xau.o?, ov 'Axqloi?c, Jtoxe ?jci q)QOUQ? xfi? 9uyaxQO? ?Jioir\oe. Iuxta Atovuaou vaov Kqt|glou
exstitisse comperimus cl. Soph. Ant. 944 sqq., schol. Ap.Rh. 4. 1091, p. 305. 16-7 Wendel
9?Xauov JTOL8? x?knovv ?v xrj auXfj xfj? oixia? xax? yfj? etc. - 420 fr. 7. Praestant Kt)]9lv9o? et
atjjto? Barigazzi, 430. - 429. 4-6. De pluribus Periboeis inania moliuntur editores. Gallus enim est
flumen Phrygiae, quapropter Periboea nostra mater est Aurae A?]XavxL?oc, (442.2-3), cf. Nonn.
Dion. 48.242 sqq., quae in flumen Sangarion se proiecit, quo Gallus adfluit. gjteu9?a?, 5Qoou.??ov
[xo]? sunt Nymphae virgines, Panis inexpertae sc. cpuyo?euvoi, schol. Theocr. 7.46 f| 'Qooji??ov
x? cpr]oi xov nava* ayooixixoc y?o 9eo?- oqo? ?? a?xo?, 0 xaxoLxe?, x? xfj? OsxxaXia?, ?
JtQOLibv (v. 103 cO(i?Xr]v ~ hic 19) ouxo? X?^ei. Ad dei nominis etymologiam fictam fort, respicit 9
JtJgyaioXov, vd. Scheibner, 105. Hoc tarnen absurdissimum est improbandum, Philitae carmen
tribui posse: si 9 AloXov legis, versus diaeresi foedissima diruitur. - 8. dago?ery? - 432.2-3.
aLyiafXoJio de litore Pagasaeo quo Argonautae convenerunt, Ap. Rh. 1.454. - 5 sqq. Nota 'EM.O
Jtifja?, Euboeos audiri in catalogo militum Dionysii, Nonn. Dion. 13.166. - 442.3. Aif^kavxi?,
nuncupatur Aura a Dionysio amata, vd. ad 429.4-6. - 449. fr. 9. ?x]oa? Si a?]pa (Nonn. Dion.
19.188), fort, de Dionysio agitur, cf. 4. - 452.11. 7t?]or|?0^ai? Cf. Mus. 224 x?(a,axa ?lax??
Jtepfjoai. - 453. Vd. I. Cazzaniga, PP 14, 1959, 321-36; Gerlaud ad Triph. 660-3. ~ Euthydemus
Atheniensis. 455.1. ?uxpfjxe? sine dubio latet ad OT?\ia relatum (Soph. El. 485 ?u.cp?xr|? y?vu?);
glossema corruptum ?vxaxai9ior]v quid eiecerit incertum. - 9. riaoL?rv? - Hedyle. 456.5. ?:t?vf|

This content downloaded from

137.204.150.23 on Mon, 24 Oct 2022 17:52:00 UTC
All use subject to https://about.jstor.org/terms
 596 E. Livrea: Supplementum Hellenisticum. Edd. Lloyd-Jones/Parsons

Xexo Livrea, cl. Call. Del. 21 xai f)v ?jtevf)?axo KUJtQi?. - Matro Pitanaeus. Vd. E. Degani, Poeti
parodici greci, Bologna 1974, 117-41 ; Poesia par?dica greca, Bologna 1982, 93-114. - 534.6. x? v
xai Boo?rj? fjo?aoaxo Jteoaojiev?cov Oreithyiam respicit, quam Boreas rapuit, sicut ventus pa?is
in furno cocti fragrantiam rapit et diffundit. - 10. oeiJtvoouv?cov facete, cf. Cerc. fr. 1.10 Livrea
GVJOJTXorjxoavJva, 6b 5 oxejtxoavjva (e Tim. Phi. 833.4). - 20. Editores intelligunt ?cin mundo
adhuc pavimento5; quae autem sequuntur, cenae non iam conveniunt?. At hic bjjiax' (quod iam
coniecerat Stadtm?ller) ?:t' f|iovo? xXvJ^eoxov legendum videtur, cf. Call. Cer. 115 ex?oXa \v\\,a
xa ?aixo?, fr. 75.25 Pf. ?x^u?ev JtoxaLi ky\iaxa ITaoGev?Q). Purgamenta et iactus cenantium
quasi undae marginem mensae (f|tovo?) adluentes inducuntur. - 21. ei?xov ?xav?a? ~ Nonn.
Dion. 1.253, 4.317, 22.34, 25.525 o^x??(-?v) ?xav0T]? et Livrea ad Ap. Rh. 4. 1614. -25. Laudan
da erant xai xoyxi^i5 vtff\zvxa Casaubon: xax? xoyx^i5 r\X- Stadtm?ller: xax? XQij?Xia f|X
Wachsmuth Brandt. ?\iv\a ex 5, fort, latet xai \xvXkov? fjx^vxa? (Livrea), cf. Opp. Hal.
1.128-30 ?Xkai ?? x?aiiaXai . . . ?ejto??e? (ubi sc. Q?kaooa y\%r\?ooa.) ... ?v ?? ?ivjXoi. - 29.
?aae ?? inepte Scaliger, quapropter exemplar Homericum non invenerunt editores. Lege ov li'
eiaoe cum ? (eiaoe AC!), cl. K 299 eiaaev "Exxojq. Fort, in exemplari Hom?rico suo E256
?vxio? si\ii' xoeeiv ?T o?x eiaoe Ila???? 5A0r|vr) (sicut reficit van Leeuwen) legerat Matro; de
prosodiacis insuetis vd. sis 35,36 et praesertim 5, 537.1. - 34. av?fjeooa, ubi epitheton Homeri
cam respicit quaestionem (Livrea ad Ap. Rh. 4.1322), crepitum adumbrat coctionis in oleo, cf.
Sopat. fr. 5 Kaibel, ubi ?xoi^ev con. Gigante, Rintone, 9332. - 35. ixo?? ?ovjoa (v) ferendum
videtur, vd. supra ad 29. - 40. Anguillae et congri simul tractantur ap. Opp. Hal. 1.513-20. Quid
aYQOxeo?cov sibi veut nemo intelligere potuit; fort, anguillae consulto Dianae virgini comparan -
tur, cf. Aristoph. Lys. 700-2, et existimantur optimae notae quippe quae ex Copaide gignantur,
non ex piscinis facticiis. - 59. ijrji?xa xeaxQeij? inexplicatum fort, saltus huius piscis respicit,
Arist. H. A. 620b 26, Opp. Hal. 3.100, praesertim 3.252-8 oxe doaovjv ijtjtov . . . ojtaioovxa. -
74. ^obvT] de muraena non intelligitur, nisi vuiupa? muraenas ap. Opp. Hal. 1.570 audiri comme
mores. - 77 ~ Ap.Rh. 1.542-3 ?XLirj ... |iOQ?i?)Qouoa, Opp. Hal. 1.99-100 ?ovjYA.oo?oa ...
?lOQLitJQO?. - 81 ~ A.P. 6.304.4 iiOQiujQOV . . . f) GJt?oov. - 85-7 perobscura; xaX?6 et Xe
Jt??wv Wachsmuth quae memorentur digna iudicem. ?lovo? csuspectum5 Brandt, at ex Opp. Hal.
4.172 sqq. merla nunquam sola, sed semper una cum turdis versari comperimus. - 116. ?av6?v
ad Proserpinae imaginem (Sim. A.P. 7.507 b. 2), filiae Demetrae (Eur. Rh. 964, H.Orph. 18.12
etc). Ad ?yxuxXov cf. Aristoph. Ach. 1115. - 121. Jt?Qva? (A) fort, glossema in textum irreptum:
lascivus enim scriba ita interpretatus est, ut Degani, 140 ?due prostitute, ragazze capaci di mira
bilie?, at sunt puellae praestigiatrices (122 Jto?coxea?), quibus vero aoekyeiav fama tribuebat
(Dem. 2.19). Melius igitur si xo?oai iteretur, finem epularum et carminis simul nuntians. - 535.
fj?va consulto positum, nam ij?va? 'progenies5 (Degani), cl. Hesych. vj?vai' eyYOva, avjvxoocpoi.
Nihil igitur mutandum, tamquam veriloquium Thetidis cA?,OGi)?vr)? (Y 207; cf. ? 404, Ap.Rh.
4.1599); cY?axoGi3?vr) nomen Nereidis est Call. fr. 545 Pf. - 536.6. duo^?vcov recte Brandt, ?ad
odoris suavitatem, qui ex bulbinis recens frictis adflatur?. - 540.4-6. Mea quidem sententia se
ipse respicit poeta, iocose immortalitatem (6 xai xeGvei?m A.a^e?v Jt?oe Oeoaecp?ve?a) summor
um poetarum sibi expetens par?dica arte fretus. De KXeovixo? vocative (contra Brandt, Degani)
cf. a 301 et Chantraine, Gramm. Hom. 2, 36; ov ?G?vaxov X?xe Y^QOt? non est cur corrigatur. -
Menecrates Ephesius. 546. Vd. Livrea, Dionysii Bassaricon et Gigantiadis fragmenta, 63-4. Apud
Menecratem fort, de veriloquio vocis ?xjio? agebatur. - Nicander Colophonius. 562.11.
Q.S. 12.452; F. Vian, Recherches sur les Posthomerica, 126-7. ~ Numenius Heracleota. 584.5.
xULiaxo? ?yfj ~ Ap.Rh. 4.941. - 590. oi?o? con. Meineke, sed non opus; ad ??xo? repetitum
cf. Ap.Rh. 4. 1522-3, ubi vd. Livrea. - 591. Ap.Rh. 4.1679-80 ?x ?? oi ixwq I xnxoji?vq) ixe
Xo? ?lOAi?q) ?>?ev. Fort, nova Numenii fragmenta erui possunt, qui procul dubio fons est com
munis Ap.Rh. 4.144 et Nie. Ther. 221 ??aX?ai? . . . (po?i?eaoi; 4.1508 ~ Ther. 161 sqq.; cf.
4.1522-3 ~ Ther. 235-8 et vd. W. Morel, Iologica, Philologus 83, 1928, 362-6. - Vd. etiam
quae collegit F. Capponi, P. Ovidii Nasonis Hali?utica, Leiden 1972, II 613 s.v. Numenius. -

Parthenius Nicaeensis. 609a 3 ?ifoQ?evxa? - 7. aQYt![(peo?, est enim 2 ventus tco?iovj ?a?o?. - 8.
jcqtjU? ?jt5 ?]a)[r|? jtveuaajievo? Z?cpuoo? cl. schol. 11? - 9. xo[iuX?oi? - 609. b 7. jn^ievo? ??n ~
Ap. Rh. 1.1216 ?vin (?t,r\ con. Pfeiffer) ?e?oXrjjievoc. - 10. Cf. Ap. Rh. 2.724 AYJxoio Qee?oa ~
721 ?xoaei Zeq)ijQ?) (hic schol. 610.11). Prope est 'Axeoouai?? ?xor] (E. Delage, La g?ographie
dans les Argonautiques d'Ap. de Rh., Bordeaux-Paris 1930, 150-1), unde coniecerim Aretes

This content downloaded from

137.204.150.23 on Mon, 24 Oct 2022 17:52:00 UTC
All use subject to https://about.jstor.org/terms
 E. Livrea: Supplementum Hellenisticum. Edd. Lloyd-]ones/Parsons 597

animaminhacregione versari.-611.23. ImmoK?Xjt(r)?), cf. Xen. An. 6.4, Ap.Rh. 2.659, Arr.Per.
2.10, 12.11. - 615. 8OX8V? - 621. De eodem iureiurando agitur, quod ap. Call. fr. 186 Pf. de
Hyperboreis (v. 1); nota virgines (Del. 292) Oceani filias audiri ap. Nonn. Dion. 48.333 sqq. -
626 a 13. E?X8?.LOU vix nomen proprium; de epitheto dei cuiusdam potius cogito, qui Timandri
navigationem ad x?Xo? perducere debebat. Sunt di complures T?)\,?ioi, sc. a quibus x?^o? ?o9Xov
petitur: ad -X?^?i-/-X??a- cf. &?x??,8ia/eux8)aa. - 626b. V. 19 post 20 transponendus, si negare velis
aliquid excidisse. 19 ]xiQ8iq)9r][i8V0? vix iambus, lege potius (p9i[i?VO? cl. a 5 xaxaqp9i[ et 605 d 4-5
(p9i?isvr). - 635. Schol. Ap.Rh. 1.45 = p. 11.1-3 Wendel xov ?? TcpixXov 'Holo?o? (fr. 62
Merkelbach-West) ?jri j?uqlvoov ?9?Q v xo?xeiv qpTioiv, Ar|u,aQ8xr|? ?? (42 F 1 Jacoby) ?jti xfj?
9aX?oor]?. Agitur ergo de mari Cario, ubi Iphiclus currebat, Nonn. Dion. 28.284-5 e^? ?qojiov
'IcpLxXcp Jiavoumio?, oaxi? ?jtSLycovIxaoo? Jto?arv a?axoio xax?yoacp?v ?xoa ya^f|vr|?. - 648.2.
?ji5 . . . ?o?^a? ~ El 324.-655. Ad Tevei??s? ex Tev- codd. cf. Ap.Rh. 4.321 Foaux?vioi mss.:
Tq- Kassel. - 659. tMuQxivvtat. - 662. An ad poemation adsignandum, quod 'Hoax?ij? inscribe
batur (631-4)? Vd. Call. fr. 484 et Vian, ad Ap.Rh. 4, p. 592: de Hercule in Libya itinerante
cogitaverim. - Persinus Ephesius. 666 C. Vd. nunc M. L. West, The Orphie Poems, Oxford 1983,
2879. - Philetas Cous. 673.4. yujiv?v ae^xjia potius in fine hexametri, cl. Call. Dian. 10 e?xauji??
??U|ia. - Philicus. De Cerere Chthonia a Hermionensibus in primis culta vd. G. A. Privitera, Laso
di Ermione, 24. - 680.38. chi rami quo modo cpinguesJ facti sint, adhuc obscurum\ Cum hic ritus
purificationis respiciatur, ^urao? xof|??u.va deae subaudienda videntur, cf. ad xaX?JtxQT)v Cereris
H. Horn. 197 et Richardson, 212. - Philo Iudaeus. 681.1 ?QX?yovoioi. . . 9?Gu.ol? ~ Nonn. Par. H
83 = n 46 xai aQx^YOvq) xivi 9?Oji?). - 2. Nonn. Par. Y 29 nakillvTO?, ?jijiaxi xai^C- - 7 ~
Nonn. Par. N 126 (paE?iji?ooxov ?Xkaxz xi|if|V, unde conicias hoc carmen Nonni in deliciis fuisse.
-683. ouvaloL??-?^avL?LOT]? inter cruces. -Philo Tarsensis. 690.13 ~ Mosch. Eur. 68-9 ai ?5 aux?
?av9oLO XQ?xou 9u??oaav ?9?ioavl?Q?jrxov ?oi?umvouoai. - 15. xo?xou? - 22. Nec Creta nec
India; de Peloponneso potius cogito, Iovem enim in Arcadia natum esse perhibent (Call. Jov. 11-4
XC?qo? . . . (by?yiov xaX?ouoi ?exoolov), in Elidi 'O?uumov audiri. - Phylarchus. 694 A 1. DAoy??r|
sive 5Aax?QLT| coniecerim, vd. Wilamowitz, Glaube I 239. - Posidippus Pellaeus. 698. De anni
tempore dubites, vd. Pamprep. fr. 3 et quae collegit Livrea, ZPE 25, 1977, 121 sqq. - 699. Hesych.
Ai9ioo|r ? Aeo?ioc et Plin. N. H. 5.135 adducit A. Rostagni, Poesia Ellenistica, 243s2. - 703. In
schol. Ap. Rh. 1.1289 legendum fixuXoi^rioe" xai 0?Q?XU?r]? Tioio?cp, vd. Jacoby ad Pherec. 3
F m, 419 ?da gewi? kein gelehrter grammatiker Ph von Antimachos abh?ngig gemacht hat?. -
705.1 sqq. Sapph. fr. 1.5-7V. ?Xk? xul?5 sX\_Q\ ai Jtoxa x?x?ou)xalx?_J? ?uxx? au?a? ?ioiaa
jtr|k)il?xJXu?? (~ ?L. . . ?xX[u]?X? . . . ?aiv?X?). ?cpatriae meae cives5, i. e. Tieriae3 ad Pellam (16)?
aut curbis huius cives5, i. e. ^eliconiae3 ad Thebas (8)?? Ambo mea quidem sententia, cf. cE?ixol>v?
??? 7, E[LJC^??r]? 8. Hic csi quid ab Olympo (jtao' 'Objujtou LJ) (tibicinum praeclarissimo)
accepistis3 de Musis inepte; melius <I>oi??) et 'O^uuJt tutatur Barigazzi, 197-8, de primis Posidip
pi carminibus Delphicis et Dionysiacis (Eur. Bacch. 409, 565) cogitans. - 10. E?LJxX?Lri? ?aiv?x' our3
a^o?ajcfj? dub. Livrea, cl. Sapph. fr. 106 V. - 18 sqq. Tributum lacrimarum Archilocho pensum
hue omnino non facit. - Possis Magnes. 710. Ap.Rh. 1.1310-26, vd. Vian, 266. - Promathidas
Heracleota. 711. cNos omnino non intellegimus5 LJ-P. Cleanthem SVF I 566 von Arnim ita refi
cias: ?o?xfj? ?? xai xaxia? o???v ?ivai u.?xa?ir jc?vxa? y?o ?v9QO)Jtou? ?q)OQji?? ?x?iv ?x
(pua?Cjo? jtqo? ?oexf)v, xai oiov?? xov [Zeller: x? FP] x v ?i??aau.??)v (coniecerit Livrea: tf]uxau.
??iaLO)vt Stob., unde f|u,iau??L?)v Wachsmuth, ?Jiurau?Eioov Meineke) X?yov ?x?iv xax? xov
KA.??v9r|v o9?v aTskE?? [iev ovxa? ?ivai (pauXou?, X?^?i 9?vxa? ?? ojtou?aiou?. Meliamborum
natura testem confirm?t. E Cercidae carminibus enim compertum habemus, eius versus ?x?^???
?i?v ovxa? ?ivai ??avXovc,, x???ioo9?vxa? ?? ajtou?aiou? (cf. fr. 1, 2, 6 Livrea), quippe qui sub
finem tantum post ridicula et iocosa permulta aoo(pQOViou,?v contineant. - Simylus. 724. 5 sqq. de
ordalia C?ltica, fort, ad reginam proclamandam, vd. Pamprep. fr. 4.10 Livrea. Galli victores
captivos dis sacrificabant, Athen. i6oe-f cum Sopatr. fr. 6 Kaibel. - Sostratus Phanagorita. 733.
Cr?tes cur Tiresiam filiam Phorbantis vocaverint equidem video; fort, fabula vetustior Pythagorica
respicitur, qua Pythagoram sub speciem Euphorbi iterum vixisse narrabatur, D. L. 8.4-5. ~ Theo
doridas Syracosius. 748. O?uaxa? f|XOi Kivai?ou?: Cerc. fr. 6b 2-3 Livrea xivai?ix??? . . . xq[i
axo]u,ocpXuaxfjv, et E. Livrea, Ad Cercidae carmen restituendum, Atti del XVII Congr. Intern, di
Papirologia, Napoli 1984, 305-12. - Timo Phliasius. 777.3. Cerc. fr. 59b Livrea ?oxo? f| xaouxial
?u.oi x? JT?u,?iax5- ?? ?X v ?jtav yXux?J oi? x?rv xoucpcDvxo?v ?^^iuQ?? xaxajix?co; vd. L. Stern
bach, Cercidea, Eos 30, 1927, 358-9; H. M. Werhahn, Gregorii Nazianzeni SuyxQioi? Blcov,
Wiesbaden 1953, 78-9. At totus locus proverbia sapit, schol. Aesch. Pers. 42 ur|X? u.01 Au? v

This content downloaded from

137.204.150.23 on Mon, 24 Oct 2022 17:52:00 UTC
All use subject to https://about.jstor.org/terms
 598 E. Livrea: Supplementum Hellenisticum. Edd. Lloyd-Jones/Parsons

x?QUxa? ?if|xe ?laoxiy v tyocpou?, Telecl. 19 [I214] Kock xcryx^l ?ieXeiv, Archil, fr. 102 West
naveXXfjv v ??^?? ?? O?oov avjv???>a(iev etc. Si Xenophanes loquens inducitur, haec ad vulgi
opinionum contemptionem respiciunt; nam ista quoque typho dogm?tico aliquantulum repleta,
834.1 vjjtaxvjqpo? de eodem. - 778. ?ov7i\f\ya Pythagoram lepidissime castigat, qui ?otiv ?ooxrJQa
necari vetabat (D. L. 8.20), ?layeiooi? xai Gno?xoooi ?ir)??jtoxe ejiXnaiaCev (Iambl. V. P. 6).
Irridet hic Timo tamquam (piXonoxr)? 848; cf. H. Lewy, Sobria ebrietas, Gie?en 1929, 66 sqq. et ad
conflictum (piXoiv v et vj?oocpiXuJV A. Kambylis, Die Dichterweihe und ihre Symbolik, Heidel
berg 1965, 118-22; C?be ad Varr. Men., 499-500. - Cf. Call. Del. 94 ?lX e?urrjc ?o? xi xofxcJoxe
Qov f] ?jt? ??qpvr)?. - 781. Ad parodiam n 216 sqq. vd. M. Di Marco, Riflessi della pol?mica
antiepicurea nei cSilli5 di Timone. 2: Epicuro, il porco e l'insaziabile ventre, Elenchos 4, 1983,
81-91; ad Xa?j,DQ0)xeQOV E. K. Borthwick, ?ranos 77, 1979, 79-83. - 782. ?mentre nessuno poteva
contendere con Odisseo perch? egli era troppo abile nel parlare, con Pirrone nessuno poteva
contendere perch? egli non parlava affatto? acutissime G. Cortassa, Note ai Silli di Timone di
Fliunte, RivFil 106, 1978, 153. - 784. Cf. o%?x\iao\i?v Amoris ap. Ap.Rh. 4.445-6 ?x o?oev
o?JX?|ieva? x5 ??i?e? oxovaxai xe yooi xe et Livrea ad 1. - Arridet nihilominus xai ^eaxopi?xoov 2
Meineke, quod recte tutatur G. Cortassa, Due giudizi di Timone di Fliunte, RivFil 104, 1976, 316;
ad oxovax?? cf. tarnen 840.1. - 78 5. Kindstrand, Bion of Borysthenes, 221. - 786. Utrum philologi
an philosophi (Wachsmuth) irrideantur incertum. Hoc potius credimus; cum enim et Stilpo Mega
ricus et Cleanthes et Chrysippus Alexandriae apud Ptolemaeos versari negaverint (de philosophis
perpaucis Alexandrinis vd. Fraser, Ptol. Alex. I 480-4), hic fortasse de satirica irrisione reliquorum
minoris notae philosophorum agitur, cf. Herod. 1.26 sqq. x? y?o Jt?vxa, l?ao' ?axi xov xai yivex5
?ax' ?v AiyvKX(?\. . . cpiXoaoqpoi . . . Mouarjov. Ad ?fjoiv philosophorum cf. 784.1, 796.1, 824.2,
840.7; ad noXv?pv'k Call. la. I. 191.28 Pf. eiXrjoov [?o]|ieiJOUOiv cEx?xr) jtXr|6eu?, nec non
A. Ardizzoni, Riflessioni sul primo giambo di C, GIF 11, 1980, 145-50. - 789. ?ivjx)io? apud
Archilochum Lycophronemque ovo? auditur; hic fort, potius xqio? cl. 815 xxiXo? et Cerc. fr. 56
Livrea ?v xoioji?^oio5 ?v?o?oiv ei)ooxi?xf)aei de homine indocto, quod cum o 5-6 'Aova?o? . . .
?x Ysvexfj? concinit. Si ita, verba Athenaei ?x Yevexfj? oe f? fxf|xr)Q x?xXrjxe fort, recte Timoni
vindicantur, vd. Wachsmuth, 139-40. Cynicus procul dubio carpitur; Irus mendicus ovjjj?oXov
xov xuvixoi) xo?Jtou, Cynulcus Athenaei cynicus. - 796.2. Immo "Ox^o?. - 797. ?jtaivei ex errore
Diogenis Laertii, cf. 820 et Cortassa, RivFil 104, 1976, 312 sqq. - 799. Xa^oo? simul csculptor5 et
cpopuli perpolitor5 (Wachsmuth, 169); de duplici vb. ^? significatione vd. Cortassa, RivFil 106,
1978, 141-2. Adfxuxxf]QQT|XOQ??ixixxoccf. inter alia permulta Luc. Alex. 20, Dial. mort. 20, Per. 2,
De hist, conscr. 31, Ph.ps. 8, Nav. 45, Epict. Diss. 2.21.10, 3.22.90 etc., Hor. Ep. 1.1.106-8 nisi
cum pituita molestast, et vd. Bompaire, Lucien ?crivain, 4083; M. Billerbeck, Epiktet, Vom Kynis
mus, Leiden 1978, 151. Ad vocem vjjraxxixo? non fjjto?oOQio?vjjtoM?io? etc. conferam, sed potius
Aristoph. fr. 706 Kassel-Austin ?i?Xexxov ?xovxa \i?or\v Jto^eca?loux5 ?axeiav i)JTO0r|Xvjx?Qavl
oik5 ?ve?,eu6eQOV ujtaYQOixox?oav, Plat. Rep. 8.548 e ?Jtoafiovja?xeooc et Taillardat, Les images
d'Aristophane, 13. - 801. G. Giannantoni, I Cirenaici, 43. - ?fxtpaqpoo?vxo? hic quoque vim
eroticam subesse credo (Mosch. Eur. 95, al.), si Lais meretrix subauditur. - 802 = fr. 8 D?ring. -
803. ?vaoxf|oa? sanum, ex Hom. ? 7, r] 163, 170, ? 319. - 804. Si magnitudo xvyov reddit, melius
sine dubio JtXaxioxaxo? piscis; cicada quoque piscis est, Ael. V. H. 13.26 (Thompson, GGF 259)
jtQOo?oixexexQiY?xi. Quamobrem omnia ad Platonis ioxvocp viav (D. L. 3.5) spectant. - 805. Ad
Aristonis iudicium de Arcesila vd. A. M. Joppolo, Aristone di Chio e lo stoicismo antico, Napoli
1980, 26 sqq. - Arcesilas natans (806); vix eum pisces captantem credas, quod x?oa? (coni. LJ-P)
plane refellit. Utut eheu nandi imperitus, ad Diodorum adnititur quasi corticem, quod adminicu
lum pessimum plumbatumque eum in profundius demergit: cf. e contrario velum Leucotheae quo
Ulixes e 346 sustinetur. Arcesilam vero sustinet Pyrrho divinus tamquam cortex, is enim Jt?v
xo?a? (cf. 826) nuncupatur quippe qui solidus et firmus, veritate, non inanitate ooyii?xcav reple
tus. Qua enim de causa Arcesilas x v ITuQQOoveio?v rivjQQCOveio? apud Num. fr. 25 p. 68.72 des
Places laudatur. Legendum igitur nec 6f)oexai (Diog.) nec Geijoexai (Num.), sed ve?oexai (Li
vrea), cl. Hesych. veuo??ie6a- vn^?^ieGa et 806 vr|^0(iai. Post v. 2 fort, lacuna statuenda. - 808. Ad
proverbium 9avj?i?^eiv x?? y^a?xa? Wachsmuth referendum erat. - 812. Non intelligunt edito
res. Hic Timo dictum Zr|Vu)vo? eyxoaxeoxeooc irridet philosophumque depingit tamquam turpi
puerorum et marium amore corruptum, quod apud detractores ?o ? Z?iv vixo? facete audieba
tur, cf. Cerc. fr. 6b Livrea et vd., ad ??i?qpoQOV xfj? Jtai?eoaaxia?, Zen. fr. 249-50 Arnim. Qua
de re Zeno anili habitu (Xixv?yoarjv) inducitur; Jtavx v i?ie?QO-uaav non solum omnes pisces, sed
praesertim omnes amasiones respicit, cf. Cerc. laud. iu.eoov. Nassa igitur (yu?yaGo?) et Zenonis

This content downloaded from

137.204.150.23 on Mon, 24 Oct 2022 17:52:00 UTC
All use subject to https://about.jstor.org/terms
 E. Livrea: Supplementum Hellenisticum. Edd. Lloyd-]ones/Parsons 599

ai?o?ov est, vd. Taillardat, Les images d'Aristophane, 76. Moneo tarnen interpretationem plane
novam nuperrime promusse M. Di Marco, Note ai cSilli' di Timone, GIF 14, 1983, 61-8. - Ad v. 1
cf. P464 l?q?) ?vi ?iqpQ , 2 594 i?Q(p ?vi x?xkp al. - 815. Ad xxiXo? vd. ad 789. Ridiculissime
opponuntur oXlio? axoXuoc de languidula m?ntula, cf. Cleanth. fr. 614 von Arnim ? ?l?v ouv
K)i??v9r]? ?X?y? xov ?o |i?vov ?(p5 ?auxo? Li?v ?x x v x v xoax?ia9ai, xoi? ?5 ?vx?oaaxaL?
jtoXX?? Xa?ac Jtao?x?Lv ?9ixxou? ?aux , xrjv yaax?oa X?yoov xai x? at?ota xai xov XaLLi?v. -
816. Call. la. 193.10PL Xr]x?jaai. - 817. Vd. Gow-Page, HE II 549. -818. o? JtoM?o^ov subtilis
sime explicat G. Cortassa, Timone e Parmenide, RivFil 110, 1982, 426 ?per combattere la ?o^a . . .
escogitare un'altra ?o^a?, sc. ?l'intelligibile ? . . . separato dal sensibile?. Si ita, legas cum codici
bus, intelligibilia enim (vcooel?) ?jti cpavxaoia? 'Ajt?xrj? reportantur quippe quae dogm?tico fumo
repleta, cf. ceterum Di Marco, GIF 14, 1983, 71-5. ?v?V?txaxo T 314 ironice respicit, vd. B?hler
ad Mosch. Eur., 66-7. - 819. MeXlooou . . . elo?) recte tutatur Cortassa, RivFil 106, 1978, 149-51.
Zeno Eleates ita inducitur ut pulcherrimus Nireus B 675, ?XX5 ?taxjta?v?? ?rrv, Jta?oo? ?? ol
?OJT?XO Xao? (1 ?Xan. ~ 3 Jtauooov). Ita Eleaticorum vis inanis eo ipso refellitur, quod x? ov
verum et solum dogma colunt intelligibiliaque a sensibus secernunt. - 820.2. ?i?x? jiqo?xolol
|j,?x?o9ai (E 536 al.) respicitur. - 825. ?oxaxo? ?a voce ??? Wachsmuth; complura et optima
congessit Di Marco, Elenchos 4, 1983, 59-91. - 826. Sic interpungo: ?ix??(j?, xi Q?Xei? ?Myov
xo?a?, ?ox?a JioXk?. Fort, adloquitur quispiam grammaticum quendam (786, 835) sive philo
sophum dogmaticum: cintelligo equidem quid velis: carnem exiguam, ossa permulta5, i. e. inutiles
disceptationes inanitate dogm?tica repletas. Hoc tantum explicatur Galeni sententia de criticis
Hippocraticis, qui JioXu?i? ? y?ocpouoiv (~ oox?a K?kk?), sed non explicant x? xfj? x?xvr|? ?oya
( ~ xo?a?). - 832.4. Imitatur Cerc. fr. 5.7 Livrea ??ovojrAayxx v ?ooxarv. - 834.3. Scribe
?axT]9fj <uu-> vo?Q(jox?qov f)? vcynLia. Si loov ?jt?vxr] ~ o(paiQO?i?fi, ?axr)9fj ~ ??iaQf\, vo
?QCj?)X?qov ~ Xoyix?v, verbum deest post aaxr)9fj quod a(i?xa?Ar]xov fontis reddat; si li?viliov
(Wachsmuth) displiceat, ox?oiLiov possis, cf. ?xtvr]xov 21 A 31, 36 et 31 B26. - 835.2. Ad
<E>oivixix? ar|Liaxa K??Liou vd. R. B. Edmonds, Kadmos the Phoenician, Amsterdam 1979, 4649. -

Adespota papyracea. 903 A. Phylarchus Coius poeta innotuit, vd. Jacoby ad FrHist 456 F 1; ad
qualitatem non excelsam eiusmodi auctoris Meqoju?o? Maiistas ex. gr. conferri potest, Coll. Al. p.
69 Powell. Tertio a.Chr. saeculo suffragari nobis videntur haec: 1) "Agxeqo? gigas allegoricam
habet significationem, vd. Eisler, Weltenmantel und Himmelszelt, M?nchen 1910, 79; si Athena
eius pelle induitur, hoc signum divinae et caelestis potestatis est, quae omnia ad aetatem Alexandri
nam spectant; 2) Ad rem facit E. Livrea, Dionysii Bassaricon et Gigantiadis Fragmenta, 36 ?una
riesumazione di queste leggende sembra particolarmente plausibile in et? alessandrina, essendo
Cos l'isola natale di Tolemeo Filadelfo?, vd. etiam Sherwin-White, Ancient Cos, 90 sqq. Meropis
fort. Dionysio Bassarico innotuerat, quod adfirmare ausim indicio v. 18 fretus ~ Bass. 19 v. 5 L.
?uxpi ?? ol V?O?aoxo? ?vi XQ?l ?u?xo ?LVO?l?vxujt??. Iterum Athenae mentio (Apollod. 2.7
jtoo9f|oa? ?? K - sc. Heracles - fjx? ?l5 'A9riv?? ?l? ^X?yoav, xai Li?x? 9?c?v xaxEJtoX?LiriGE
riyavxa?) in Gig. 34f 17 L. xo?orj yXfauxaxru?L fort, ex eodem fonte hausta est, e quo carmen
nostrum fluxerat. 1 M?Q?Jt?)V ~ Dion. Gig. 75.7 L. . . .EQOTta?; 11 9ulc?v ~ Gig. 75.6 L. 9ul(jov. -
14 fort, melius [EizaXXev] ad Palladis veriloquium; ad 17 vd. Livrea ad Blemyom. 12-3, et in novis
fragmentis Blemyomachiae L. S. B. MacCoull, Proc. XVI Int. Congr. of Papyrology, Chicago
1981, 494-5 adfr. 1.3 ipuxr)V LJtxaLi?vT]v ?v9?v??. -904.1. Si vf|]xouoxov 3, melius fort. f)xr|?]yxa?.
- 15. x x]uovx??, cf. Q. S. 13.93. - 28. ^WLiaxL JiavxajTO[v correxerit Livrea, cl. Soph. Ant. 606
jtavxayr|Q(jo?, Phil. 827 ?jtv5 ??uva? ??ar|?. - 906.3. TLJtaQoLO praetulerit Livrea, cl. Call. fr.
186.9 Pf. - 11. xaX?? ??louolv ?9?LQa? de comis arboreis (1 xriX?9?ovxa fort, ??v?pa) Nympha
rum Hamadryadum, cf. Pamprep. fr. 3.99 sqq. Livrea: quae aetatem posteriorem (II p.Chr.?)
sapiunt. -909.1. ?o]o?xaL? Cf. Max. 183, 543. -2. x?o]??oaa a?[Xf|v]rj = Max. 397; at?x^u]0?o
oa possis, Ap. Rh. 4.1479-80 ur|VT]v . . . ?jtaxXuouoav, Triph. 517. - 4. Immo xoLif? v, aL9uaao
LiaL enim (?jr- ouv- etc.) saepissime apud Nonnum de capillis. - 910.8. Neptuni currui comparatur
currus aureus Aeetae ap. Ap.Rh. 3.1225-45, cf. H. Horn. Cer. 432, H. Horn. 9.4, Sapph. fr. 1.8 V.
- 912 col. IL 3. Si d)Qo[? (259.28 f|Xaa_|av oov ?jro) fort, de somno mortali Amphiarai agitur.
Antimachi Thebais (Lobel) valde arridet. - 7. tvv?] ?'lgx?[: an de Atalanta, quae filium Partheno
paeum reti?ere conatur? - 913.12-4. 9a[ooaX-? Cf. Q.S. 11.8 "Eql? oxovOEao? x5 'Evu , Call.
Del. 7o'Aoxa?Lri-7i <?>?V?lo? ~ hic 12 'Aoxa?LT]v- 14 O?[v?]olo. -914.1. Q.S. 2.432 al. -921.5
= Q.S. 12.515 xai ?vvEqp?Xou jt?Q ?ovxo?? - 923. Laudandi erant W. R. Misgeld, Rhianos von

This content downloaded from

137.204.150.23 on Mon, 24 Oct 2022 17:52:00 UTC
All use subject to https://about.jstor.org/terms
 6oo E. Livrea: Supplementum Hellenisticum. Edd. Lloyd-]ones/Parsons

Bene und das historische Epos im Hellenismus, Diss. K?ln 1968, 95, 181-2; R. H?u?ler, Das
historische Epos der Griechen und R?mer bis Vergil, Heidelberg 1976, 78 sqq. Hic de Rhiani
Meoonviaxoi? dubitare non licet. Si dux milites adloquitur, fort, de Gorgo Aristomenis filio
cogitare potes, at Aristomenes ipse vix excludendus videtur, vd. ad 9. - 6. Ap.Rh. 4.1511, de
huiusmodi hyperbolis vd. Headlam, Herodas, 109 sq. - 8. ava. [|_uvo.o?_| in vestigia non qua
drant, intervallum sane longius. xo[?]o?eooiv ?v3 ak[ysoi ?t)6]tjvovxo?? - 9-10. Jt?[v0o?? ?chostes
enim cito (nos oppugnare possint), summum montem transgressi, silentio5?? perperam editores,
immo cnos contra summum montem cito transgredi possumus, nec hostes nos animadvertent, si
hoc silentio fiat5, cf. Paus. 4.23. 3 5Aoiaxo|i?vr|? ?? (b? xo?? f|ye?i?vac xol? Meaanvioic ?jt?xa^ev
<i?vai> ?? KvjM.f|vr]v, oaxi? tQskoi ?lex?xeiv xfj? ?jtoixia?. - 15. Tiov oppidum Messeniacum
hue non facit (Strab. 8.4.5), cum sane de Lycaeo monte in Arcadia agatur; Arcades enim Messenios
fugitivos libenter acceperant, Paus. 4.22.2 aiixoi ^i?v Jtepi x? oqo? acp?? x? Aimaiov ?jieXXov
vjjto??^aGai, ibique Aristocrates Arcas necatus est prout Jtoo?oxrj? (4.22.3-7); cf. etiam 4.23.2 ?
?? E?eoyexi?a? ?? \ikv x? Avjxaiov a?v xol? ?kXoi? Meaarrvioi? xai a?xo? ?Ttexcoonaev. - ?jti
jtQOx?ooiai [6e?iLe?X_|oic: TG ^ir) aut Meaaf|vr)? At hic Messenii iamdudum profligad in exilium
proficiscuntur, vd. Misgeld, 95. Si Siciliam petunt, de urbe Zancle cogites, negatione in v. 17 in.
conlocata. - 924-7. Hae quoque laciniae bellum Messeniacum redoler? videntur Rhianique carmini
adsignari possunt. Omnia ad Heirae obsidionem refero, qua Messeniis y?yveoGai >tax? ?jto
(loixeia? e Paus. 4.20.5 sqq. comperimus. Ad ^ru?apie- 924.2 cf. Paus. 4.21.1, 7 x? y?o vj?ooq
e?ia^exo ocp?? a?o?ov ?x xov ovjoavovj xaxaxe?^ievov; xotjq?] 926.3 est puella Messenia quam
Emperami servus Lacedaemonii donis ad se pellicit; Aid?vn 927b 5 est Venus, quae vices huius
obsidionis r?git; ad 926.7 cf. Paus. 4.21.1 \iakioxa ?? 01 xuve? ov xax? x? eico??xa i)Xaxxov3vxe?
(~ axuXaxe[). Si ?rji vr) Artemis est (927b 7), i. e. Hecate, fort, de dea agitur, quam Hecas vates
Lacedaemonum colebat, 21.7.-928-3 5. Fr. 1.2 (b? 01 ?i]?v ex. gr. Livrea; 3 aoyaXjewi 7t[o?i|icDi] xai
(puXOJti?i axovo?o[aa]i Livrea cl. T 214 ?oyaX?o? ox?vo?, Q. S. 14.160 aoyaXeo).. . oxov?evxi. -
7. Intende (ex extrema Septentrionis regione ('AQijiaojtoi, cf. Antim. fr. 103 Wyss, Call. fr. 186.12
Pf., D. P. 31) usque ad loca ad meridiem spectantia (1 94 etc.)5. Flumina O?q?t], "Aa jto?, Mo?xrO
qi? apud Plataeam esse nequeunt (Huxley, 28). - fr. 3. Si de Heracle agitur (6 QOJt?Xwi, 8
JTQOXO^iaioiv de capite leonis Nemeaei?), an ad T?o?xXeia Rhiani Cretensis tribuenda, cl. 715 ? - 8.
Ad jCQOXO|iaiaiv cf. Choer. 320? ?fonoc?? proposuerit Livrea, de milite barbarice armato cogitans;
at possis et de navium ornamentis, cf. 322. - fr. 5.5 Jtoxa^io?o xa]x? ax?jia XEvyak?oio ex.gr.
Livrea, cl. e44i, P 749 et supra 928.1.8. An Jtaoajtoxajiioc \x?%r\ effingatur incertum. - fr. 8.2
Aio]? ?jiqp?y exitus v. Livrea, cl. B41, y 215, jt 96. V. 3 fort, nec de Pharnaco nec de Crinaeo
cogitandum, possis ex. gr. Oojiv?xov uio?cl. schol. Ap. Rh. 4.965, p. 299.19-20 Wendel, Eust. ad
D. P. 467, Steph. Byz. 635. 15-8 Meineke. Si recte, cum Siciliae mentione bene quadrant et D?rica
dialectus et Doricus h?ros Heracles (930?); sed quis pugna quique exercitus se profligent ambigi
tur, nisi pugna mythica describatur. Nobis quidem carmen serions aetatis esse videtur, fort, e
Supplemento Hellenistico excludendum papyrique aetati (III p. Chr.) adsignandum. - 937.9. ?jtei
?piorj oxoa[ ~ Ap. Rh. 1.678 aixev ejti?oiori Oofji? axoaxo?, cf. 21 ~ Ap. Rh. 2.418 Il?vxou ...
eoxaxirjoiv. - 16. De Miltiade ex. gr. adducto cf. Pamprep. Encomium Theagenis, fr. 4.40 Livrea. -
938.2. ?aeioai? Jti)8ea9e? - 7. auvaeiajaxe Livrea, Lyr. Adesp. 935 Page, Theocr. 10.24 confert
Treu, 225. - 11. Ad xexvf)evxi v?tp cf. Or. Chald. 5.3-4 des Places vov3 y?o voo? ?oxiv ? k?o\iov
xexvixrj? jtvjQ?OD. Insequitur fort. ?iexoivjexo (Livrea). - 939.6. Sunt istae oooai xeio5 ?gaxov
Nvjjjxpai q?ov ?jicpev?^ovxo, sc. montem Arganthonium (infra, v. 19), Ap. Rh. 1.1224. Sunt Nym
phae istae solitae "Aoxe^iiv ?vvrjxi/floiv ?ei u,?)aiea0ai ?oi?a?? (1225), unde conicias 20 ?^ ?yon?
avio?[a]av Artemidem designan, cf. 13 JtaoO?vo?. - 940.5. ?junoa v[?u,- ad Nemeseos etymolo
giam respicit. - 941-5. 1.16 ?jt]iq)Qoavjvrii (fort, lemma) potius quam o]o)(pQ- dub. Livrea, vd. ad
Ap.Rh. 4.1115. -fr. 4.3. Variatur nescio quomodo A 481 ?v ?'?vejio? Jiofjoev ?l?aov iaxiov, ?jiqpi
?? x?^ia. -4. Sane ?yivexo ?fi?xovo?, Phot. Berol. p. 153.10 R. = Bekker, A. G. 413.31 ?o^o?*
vjjrno?xr]?, ?i?xovo?. Adverbium in lac. 9 OfxaX ?, cf. Hesych. Xeio?* ?fiaX?c. Fr. 11 Lobel fort,
supra fr. 4 conlocandum; ad xf|V vevjorrv cf. ?i 83-4 o??? xev ?x vr|o? ykxcpuQiic ?i^f|io? ?vr\Q
x?^cp ?ioxeijoa? xo?Xov ojt?o? eioaquxoixo, 102 xai xev ?io?axeuaeia?. Si ita, ajtaXe^i?ori est
dea (Hera sive Athena, vd. Livrea ad Ap. Rh. 4.786-8) quae in Planctis sive Symplegadibus trans
eundis opitulabatur. - 7. ?ji]avjQOv)v? Rebus sic stantibus, ad ?oo?e? 944.4 subauditur Jt?Xei? xi?
cl. ?1 62-3 otj?? Jt?XeiailxfjriQCuve?, xai x' a^i?ooairjv Ali Jtaxoi cp?oovjaiv, cf. Jessen, s. v. Planktai,
Roscher 3.2541-2. Columba nostra ?o?irj esse videtur potius quam JteXei?? de qua Ap.Rh. 2.328,
562. Si ista omnia Rhiani Thessalicis tribuere velis (Lobel, 90), nota res Argonauticas (944) cum

This content downloaded from

137.204.150.23 on Mon, 24 Oct 2022 17:52:00 UTC
All use subject to https://about.jstor.org/terms
 E. Livrea: Supplementum Hellenisticum. Edd. Lloyd-]ones/Parsons 601

Thessalicis optime quadrare; at de Messeniacis quoque cogitare potes, si de Planctis Siciliensibus

agitur. De Messeniorum exilio post cladem vd. Paus. 4.13.7 sqq. - 946.5-6 ~ Paus. 4.16.6? - 10
sqq. Aristomenes loqui videtur, cf. Paus. 4.20.8 a?x?? ?? ?x?xQCOXO xai o?x ???vaxo ?mcpoix?v
xol? q)uMaaouaL xa9?jt?Q ?L(i)9?L.-951.1. ?X[x-, cf. Mus. 288 xa9eXx?u.?v. - 2. oji]??ot]X??-6.
Eur. Ion 41 r\kiov ?vutJte?oavxo?. -958.4 8Qveaq)Uxa?.Lfj?fort. metaphorice, cf. Nonn. Dion. 25.
198 (de Heracle) xslivoov a?xox?^eoxa 9aX?oia ... ??Q?]?l(puxa)uf|v jtoX??eioov ?vaaxax?ovxa
?oaxovxoov, Ap.Rh. 3.1054,1354, unde fjXu9ov, cb? cpo?jeofjc ?ovea qpuxaXLfj?r'Y?QT|?, f]? x'
?JjtLo QUJtaofj? ax?xue? xofoLi?ouaiv ex.gr. coniecerit Livrea. - 6. co? cp?x'?]Livrea. - 16.
yauQi?J?i Livrea. - 970.2. De oculo Iustitiae vd. V. D?onna, Le symbolisme de l' il, Paris 1965,
passim. - 19. 8LO?X8V Livrea. Vd. M. D?tienne, L'olivier, un mythe politico-religieux, in Probl?
mes de la terre en Gr?ce ancienne, Paris-La Haye 1983, 293-306. - 975. Epitaphium ludicrum
difficillimum non intelligunt editores. ?q?Aov xa^uxc???? v. 1 adpositive et ironice dictum, Verpus
praeputiatus\ cf. de oxymoro Hippon. fr. 36.3 Degani AaLi\jjaxr]V?? e?vo?xo?. Ad xov xa^ao?v 2
cf. Pher. fr. 145 [I p. 188]. 3-5 Kock ?uoi y?o f|Q^8 x v xax v MeXavLJtJti?ri?l?v xoioi JtouVroi?,
o? Xa?cbv ?vrjx? LidxaXaQooxeoav x' ?jtoiY|ae xoQ?o?l? ?co?sxa; XQ?Q? idem sibi vult quod x?
98LOV XQ'HI101 noyi Archilochi Coloniensis. V. 3 f|V praefero, at ?v . . .l?cov possis, cf. Aristoph.
Ach. 1129. EJt? x?ELLiaxLOLOiv sc. jtQC?XXL^ovxa, vd. Taillardat, Les images d'Aristophane, 355 ?CH
y?d\i?^ d?signait une prise qui consistait probablement ? sauter sur le dos de l'adversaire, comme
on saute sur une ?chelle, puis ? lui enserrer le ventre avec les jambes?, cf. imaginem lucis ope
expressam quam ad Soph. Trach. 520 adtulit Jebb, 193. V. 4 ?vx?cpa^ov = oJt?QLia, vd. M. Timpa
naro-Cardini, I Pitagorici, III 226-7. ~~ 978.3. ?ojt?oLOL sc. Nymphae, cf. 12 ?lisxsqtjv; ITcoXe
u[aioul?. ?afoiXeoc xo?xo] legerit Livrea. - 4. eqxo?? Possis o??ov cl. Hymn. Horn. Ap. 296
X?ivov o???v ?9r|X8, sive ?vxoov, Hymn. Horn. Merc. 401. - 8. QO?oou . . . ?vxo?: an appositive
ad Jt??av? Intende %(bvr\ e lychnita facta sustinet columnis ionicis jr??av, ornamentum cavis
striis\ Cave interpr?teos JTx?Qvnv ?la lastra dello zoccolo interno del bacino di raccolta della
fontana? (Settis, 254), nam insequitur xlovo?, cuius describitur conlocatio infra taeniam ad caput
(jt??a) et supra taeniam ad pedem (jrx?ovr]). Si ita, ? vr] = crusta columnata. - 10. ?Saxum
Hymettium rudiens excipit ex rupibus fontis, flumen musco pingui et concreto humefactum?
(Cazzaniga, 491). At possis, si ?iaivoLi?vr] ad jc?xoo? spectat, caqua viva aspersa et irrorata}; si
autem ad JT?Lia, ?iaivOLievov corrigas. - 981.3. De floribus non agitur; hic metaphorice dictum,
vd. Gerlaud ad Triph. 346. - 982. Alc?vo? o[x]?>Ligaiv ?e?or]Liev? vix ad Apollinem refertur, potius
ad Augustum, vd. Inscr. Metr. 57. 1. Si ita, lege 1 ?u((pi?jtei? et cogita de statua Apollinis Actiaci,
cui Augustus in hoc epigrammate aequiperatur: hoc modo nec gravius post xaLi?xoov 2
interpungendum nec subiectum vb. eaxooeaev 4 deest. Nota post victoriam Actiacam Augustum
templa deorum r?novasse (Liv. 4.20.7; Hor. Carm. 3.6.2) et templum Apollinis Palatini apud
casam Romuli aperuisse, CIL i2 331. Augustus quasi luppiter alter advenit (3), quasi alter Apollo
effingitur. - 988. Si de Phaethonte agitur, hoc carmine lamentationi Thressarum (et Musarum v. 1,
cf. Antip. Sid. A.P. 7.S, Stat. Silv. 5.3.15) propter Orphei mortem (A.P. 7.10.2 Bioxovi?e? ~
A$t]9ql???) comparatur fletus Heliadum propter mortem Phaethontis; et Hebro (2 Jtao5 f)ioaiv)
Eridanus respondet. Iovis fulmen Orphei corpus consumpsit ap. D. L. A. P. 7.617, Alcidam. Ulix.
24, p. 32 Avezz?. - Frustula adespota ex auctoribus. 1086. Vd. A. Ardizzoni, L'animo bianco di
Pelia, Helikon 13, 1973, 1-6. - 1104. Vd. Carden, The Papyrus Fragments of Sophocles, 179.

Purtroppo queste brevi annotazioni non possono in alcun modo comunicare

l'immagine della stimolante ricchezza di problemi che rampolla dalla lettura ardua
e tormentosa delle pagine di uno dei monumenti della filologia del nostro sec?lo. Il
solo paragone possibile, quello con il Callimaco di Pfeiffer, non rende giustizia
all'enorme dispersione di autori, generi, epoche, ma rappresenta un valido riferi
mento per l'acribia paleografica e papirologica, il sereno iudicium filol?gico, Fim
mensa sapienza letteraria, mitografica, storica, antiquaria, religiosa, che si compon
gono nell'equilibrio armonioso di un xoojio? ammirevole, il Supplementum Helle
nisticum. La dottrina e Facume di Hugh Lloyd-Jones e di Peter Parsons appaiono
quasi demiurgiche, e costituranno sempre un modello inesauribile per chiunque
voglia addentrarsi nel fascinoso ed inquietante mondo dischiuso dal loro jtovo?.
Firenze Enrico Livrea
39 Gnomon 1985

This content downloaded from

137.204.150.23 on Mon, 24 Oct 2022 17:52:00 UTC
All use subject to https://about.jstor.org/terms