Documenti di Didattica
Documenti di Professioni
Documenti di Cultura
Jest w języku włoskim taki jeden czasownik, za pomocą, którego możemy opisać niemalże wszystko. To,
oczywiście, czasownik fare, czyli „robić”. Oprócz swojego pierwszego znaczenia, może też oznaczać między
innymi ”wykonać”, „tworzyć” czy „produkować”. Czasami odnajdujemy go w wyrażeniach, które na język polski
tłumaczymy całkiem inaczej. Bez znajomości czasownika fare, nie można mówić o znajomości języka włoskiego.
Fare – odmiana
str. 1
CONDIZIONALE – TRYB WARUNKOWY:
PRESENTE
io –
tu fa’
lui, lei faccia
noi facciamo
voi fate
loro facciano
str. 2
Wyobraźmy sobie zwykły dzień. Niech to będzie sobota.
La mattina – poranek
Wstajemy. Facciamo il letto (ścielimy łóżko). Następnie przychodzi czas na poranną higienę, w zależności od
tego czy mamy prysznic czy wannę to facciamo la doccia (bierzemy prysznic) albo facciamo il bagno (bierzemy
kąpiel). Głodni? No jasne, oczywistym jest, że rano trzeba fare colazione (zjeść śniadanie)! No dobra, ale
przecież nie zostawimy po sobie bałaganu. Choć nie za bardzo mamy na to ochotę, facciamo i piatti (myjemy
naczynia).
Może by tak spotkać się ze znajomymi? Tak! To świetny pomysł. Facciamo una telefonata agli amici (dzwonimy
do znajomych) i umawiamy się na wieczór. Niedawno się pobrali, oczywiście hanno fatto una
festa (zorganizowali przyjęcie), a my gli abbiamo fatto gli auguri e gli abbiamo fatto un regalo (złożyliśmy
życzenia i daliśmy im prezent). To dobra okazja, żeby się spotkać, ci potranno far vedere (będą mogli pokazać
nam) zdjęcia z wesela. Przyjdą goście, a zatem trzeba fare le pulizie (posprzątać)! Dobrze, że chociaż gary już
pomyte.
Il pomeriggio – popołudnie
Musimy fare la spesa (zrobić zakupy). Przed wyjściem z domu jeszcze tylko jedno zasadnicze pytanie: che
tempo fa (jaka jest pogoda)? Fa caldo o fa freddo (jest ciepło czy zimno)? No dobra, wychodzimy. Wsiadamy
do samochodu. Co za przykra niespodzianka! Zaraz skończy się paliwo (to zawsze ogromne zaskoczenie).
Jedziemy na stację benzynową i facciamo benzina (tankujemy). Właśnie dostaliśmy wypłatę, więc facciamo il
pieno (tankujemy do pełna).
Niestety w sklepie jest mnóstwo ludzi, a więc facciamo la fila (stoimy w kolejce). Mamy nadzieję, że uda
się fare tutto in tempo (zrobić wszystko na czas). Niestety non ce l’abbiamo fatta (nie udało się
nam)…. Abbiamo fatto tardi (spóźniliśmy się). Goście ci hanno fatto una sorpresa (zrobili nam niespodziankę)
i przyszli wcześniej. A więc szybko facciamo da mangiare (przygotowujemy jedzenie).
La sera – wieczór
O nie! Wino, które kupiliśmy niestety nie jest zbyt dobre… Wręcz przeciwnie, fa schifo (jest obrzydliwe)! Na
szczęście goście fanno finta di non sentire niente (udają, że nic nie czują). Wszyscy facciamo buon viso a
cattivo gioco (robimy dobrą minę do złej gry). Che fortuna! Co za szczęście! Danie, które przyrządziliśmy w
str. 3
przeciwieństwie do wina jest smaczne. Goście wręcz fanno la scarpetta (wylizują talerze). To dobrze,
bo abbiamo fatto di tutto (zrobiliśmy wszystko, co było możliwe), żeby im smakowało.
Siedzimy już w domu od dłuższej chwili i jeden ze znajomych ci fa una proposta (składa nam propozycję): może
byśmy wyszli? No okej, możemy w sumie fare un giro (wyskoczyć gdzieś). Facciamo una
passeggiata (wychodzimy na spacer), a właściwie to facciamo due passi (wychodzimy na krótki spacer), bo
goście muszą już wracać do domu. Poza tym, fa un freddo cane (jest bardzo zimno). Za niedługo wyjeżdżają na
podróż poślubną i muszą fare le valigie (spakować się). Na koniec facciamo quattro chiacchiere (trochę
gawędzimy) i się żegnamy. Okazuje się, że w sumie abbiamo fatto una bella figura (dobrze wypadliśmy).
To był długi dzień. Jak zwykle w sobotę abbiamo fatto le ore piccole (późno poszliśmy spać).
Jak widzicie, całkiem sporo rzeczy możemy wyrazić używając tylko jednego czasownika!
Far fare
Na pewno spotkaliście się kiedyś ze zdaniami typu „Fammi sapere” albo „Ti faccio vedere„.
Skąd biorą się te formy?
Często stosowana w języku włoskim jest konstrukcja far fare, która oznacza „rozkazać„, „sprawić, że ktoś coś
zrobi„. W pierwszym fare mamy do czynienia ze zjawiskiem apokopy, czyli zanikiem głoski na końcu wyrazu.
Innymi słowy far to po prostu skrócona wersja fare. Nie ma to żadnego wpływu na odmianę tego czasownika.
W przypadku tej konstrukcji, w miejsce drugiego fare wstawiamy jakikolwiek czasownik w bezokoliczniku,
wskazując jednocześnie na to, co każemy komuś zrobić, co chcemy żeby zrobił.
Dla zobrazowania:
A zatem, w tym przypadku mamy tak właściwie do czynienia ze strukturą fare + bezokolicznik. Stosując ją,
jedyne co musimy zrobić, to odmienić czasownik fare, w odpowiednim czasie.
str. 4
Stąd również pochodzą formy wspomniane na początku:
Farcela
Mówiąc o czasowniku „fare” trzeba też koniecznie wspomnieć o formie farcela. To tak zwany verbo
pronominale, czyli czasownik, do którego zostały na stałe doklejone zaimki lub partykuły.
Czasownik FARCELA składa się z następujących elementów: FARE + partykuła CI + zaimek LA, przy czym
partykuła CI w połączeniu z zaimkami zmienia swoją formę na CE.
Farcela oznacza dać radę coś zrobić. Odmianie będzie podlegał wyłącznie czasownik fare – partykuła CE i
zaimek LA będą miały zawsze taką samą formę.
Warto zapamiętać odmianę tej struktury przynajmniej w dwóch czasach – teraźniejszym i przeszłym passato
prossimo:
str. 5
Wyrażenia z fare – lista
Wyrażeń, które tworzymy za pomocą czasownika fare jest w języku włoskim naprawdę sporo. Aby łatwiej było
je zapamiętać, podzieliłem je na podgrupy, takie jak:
str. 6
fare un giro – wyskoczyć gdzieś; zrobić przejażdżkę
farsi fare i capelli – zrobić sobie włosy (gdy korzystamy z czyichś usług; jak gdyby „sprawić, że ktoś to
robi”)
farsi vivo – dać o sobie znać (na przykład o swojej obecności w jakimś miejscu)
str. 7
fare un regalo a qualcuno – dać komuś prezent; zrobić prezent
fare buon viso a cattivo gioco – robić dobrą minę do złej gry
str. 8
fare presto – zrobić coś w krótkim czasie, pospieszyć się
farsi gli affari propri – zająć się swoimi sprawami; nie wtrącać się
farsi i fatti propri – zająć się swoimi sprawami; nie wtrącać się
str. 9
fare qualcosa di testa propria – robić coś po swojemu
fare il proprio comodo – robić coś według własnego uznania; robić tak jak jest komuś wygodnie
Oczywiście to nie wszystkie wyrażenia z czasownikiem „fare” – nie sposób jest je wszystkie przytoczyć. Warto
jest zapamiętać ich możliwie jak najwięcej, bo to dobry i szybki sposób na poszerzenie zasobu naszego
słownictwa. Co więcej, wiele z tych wyrażeń należy do języka potocznego, codziennego, a zatem ich znajomość
str. 10