SOLRINGEN

av Valfaders pant
Sola gjekk i ringen, sumaren sende
Hanar galar rismål for alvar i enga Alt veit eg Odin
kvar du auge løynde
Hanar galande, galdrar groande
Nornar spinnande, lagnadar bindande Kven skal synge meg
Gudar gråtande, ulvar ulande i daudsvevna slynge meg
Ravnar ropande, risar sovande når eg helvegen går
Skuggar truande, aksen duvande og dei spora eg trår
Rogne voksande, soli skinande er kalde så kalde, så kalde
Ulvar jagande, soli flyktande
Hanar galande, galdrar groande Årle ell i dagars hell
enn veit ravnen om eg fell

FEHU Når du ved helgrindi står
Fe vældur frænda rogi og når laus deg må rive
føðesk ulfr i skogi skal eg fylgje deg
Fe er firða gaman yver gjallarbrui med min song
Frænda rogu
gravseiðis gata Du blir laust frå banda som bind deg
Du er løyst frå banda som batt deg
Ormen ligg i kveile

i løyndom vakar under
"Deyr fé,
Som ei helufallen åker
deyja frændr,
Strif dom frender råker
deyr sjalfr it sama,

en orðstírr
Helvegen
deyr aldregi,
Kven skal synge meg
hveim er sér góðan getr.
i daudsvevna slynge meg

når eg helvegen går
Deyr fé,
og dei spora eg trår
deyja frændr,
er kalde så kalde, så kalde
deyr sjalfr it sama,

ek veit einn,
Eg songane søkte
at aldrei deyr:
Eg songane sende
dómr um dauðan hvern."
då den djupaste brunni
gav meg dråpar så ramme

GIBU
Vin sínum Ef þú át annan
skal maðr vinr vera þanns þú illa trúir
þeim ok þess vinr vildu af honum þó gótt geta
en óvinar síns fagrt skalt við þann mæla
skyli engi maðr en flátt hyggja
vinar vinr vera ok gjalda lausung við lygi
Veiztu ef þú vin átt Þat er enn of þann
þanns þú vel trúir er þú illa trúir
ok vill þú af honum gótt geta ok þér er grunr at hans geði
geði skalt við þann hlæja…
blanda ok gjöfum skipta
fara at finna opt
VOLUSPA
Hljóðs bið ek allar helgar kindir,
meiri ok minni mögu Heimdallar;
viltu, at ek, Valföðr! vel framtelja
forn spjöll fíra, þau er fremst um man.

3
Ár var alda þar er Ýmir bygði,
vara sandr né sær né svalar unnir,
jörð fannsk æva né upphiminn,
gap var ginnunga, en gras hvergi.

57
Sól tér sortna, sígr fold í mar,
hverfa af himni heiðar stjörnur;
geisar eimi ok aldrnari,
leikr hár hiti við himin sjalfan.

45/47
Bræðr munu berjask ok at bönum verðask,
munu systrungar sifjum spilla;
Skelfr Yggdrasils askr standandi,
ymr it aldna tré, en jötunn losnar."

44
Geyr nú Garmr mjök fyr Gnipahelli,
festr mun slitna en freki renna,
fjölð veit ek fræða, fram sé ek lengra
um ragna rök römm sigtíva.

59
Sér hon upp koma öðru sinni
jörð ór ægi iðjagræna.
Falla fossar, flýgr örn yfir,
sá er á fjalli fiska veiðir.

64
Sal sér hon standa sólu fekra,
gulli þakðan á Gimléi.
Þar skulu dyggvar dróttir byggja
ok um aldrdaga ynðis njóta.

65
Þá kemr inn ríki at regindómi
öflugr ofan, sá er öllu ræðr.