Sei sulla pagina 1di 18

VIA CRUCIS

Di Sant’Alfonso Maria de’ Liguori

accompagnata da testi scritti da


Pietro Antonio Ruggiero
e tratti da testimonianze reali

V. In nomine Patris + et Filii, et Spiritus Sancti


R. Amen.

DOMINE Iesu Christe, tu tam amanter hanc viam ingressus es, ut


mortem pro me obires; ego vero multoties eo deveni, ut te
contemnerem. Nunc autem ex tota anima mea amo te, et quia te
amo, paenitet me ex intimo corde quod tibi displicui. Ignosce mihi,
et patere ut in hac via me tibi comitem adiungam. Tu, amore mei
ductus, pergis ad locum ubi pro me moriturus es, et ego vicissim,
tui amore ductus, desidero te comitari, ut una tecum, amantissime
Redemptor, moriar. O mi Iesu, volo coniunctim tecum et vivere et
mori.

Statio I
IESUS CONDEMNATUR AD MORTEM

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera quomodo Iesus Christus, iam flagellatus et spinis coronatus,


iniuste tandem a Pilato ad mortem crucis condemnetur.

Sequentia Sancti Evangelii secundum Marcum


Pilatus autem iterum respondens aiebat illis: “Quid ergo vultis faciam
regi Iudaeorum?”. At illi iterum clamaverunt: “Crucifige eum!”.
Pilatus vero dicebat eis: “Quid enim mali fecit?”. At illi magis
clamaverunt: “Crucifige eum!”.
Pilatus autem, volens populo satisfacere, dimisit illis Barabbam et
tradidit Iesum flagellis caesum, ut crucifigeretur.
Dal diario di un contagiato da Covid 19
“Non sai a cosa pensare, la tua mente vaga nel buio di tante notizie
ascoltate, pensi ai tuoi figli, a tua moglie, ai tanti progetti, mentre come
un bombardamento risuona nelle tue orecchie la sentenza di
condanna: “E’ arrivato il risultato del tampone: lei è positivo”. Ti senti in
colpa, verso te stesso, verso il prossimo, verso la storia. Allora per la
prima volta ti ritrovi a pregare Colui che fu ingiustamente condannato,
ritenuto l’autore di ogni male, e preghi mentre il tuo respiro si fa corto:
Non abbandonarmi mio Signore, non abbandonare l’umanità. Intanto il
tuo nome corre di bocca in bocca: accuse, compassione, condanna,
solidarietà. Ha inizio la via crucis.

O adorande Iesu, non Pilatus, sed iniqua mea vita te ad mortem


condemnavit. Per meritum laboriosissimi huius itineris, quod ad
Calvariae montem instituis, precor te, ut me semper in via, qua anima
mea in aeternitatem tendit, benigne comiteris. Amo te, o Iesu, mi Amor,
magis quam meipsum, et ex intimo corde paenitet me quod tibi
displicui. Ne sinas me iterum a te separari. Da mihi perpetuum amorem
tui, et dein fac de me quidquid tibi placuerit. Quod tibi placitum est, hoc
idem mihi est acceptum.

Pater, Ave, Gloria.

Sancta Mater, istud agas,


crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.

Statio II
IESUS ONERATUR LIGNO CRUCIS

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera quomodo Iesus Christus, portans humeris crucem, fuerit


inter eundum, memor tui, offerendo pro te aeterno Patri mortem, quam
erat obiturus.

Sequentia Sancti Evangelii secundum Matthaeum


Et postquam illuserunt ei, exuerunt eum clamyde et induerunt eum
vestimentis eius et duxerunt eum, ut crucifigerent.
Dal diario di un Sindaco
“Nei discorsi di circostanza, mille volte avrò detto che la politica è
servizio e che comporta anche rinunce e se necessario, pagare di
persona, ma mai, e poi mai, avrei pensato di non dormire, di avere le
palpitazioni e di ritrovarmi con la mente a contare le case della mia città
sforzandomi di ricordare chi vi abita. Sto scoprendo che mi trovo carico
di una croce enorme: devo proteggere coloro che governo, devo
essere prudente, devo considerare mille cose, devo decidere, devo
prevenire, devo rimproverare. Allora mi ricordo delle parole dette dalla
suora il primo giorno di scuola materna: “Inizia sempre la tua giornata
facendo il Segno della Croce”. Lo faccio e prego affinché la Croce ci
salvi!”

AMABILISSIME Iesu, amplector omnes res adversas, quas mihi usque


ad obitum tolerandas praefixisti, et, per durum illum, quem in portanda
tua cruce pertulisti, laborem, precor te, ut vires mihi subministres,
quibus ego quoque crucem meam, aequo ac patienti animo, portare
valeam. Amo te, o Iesu, mi Amor, paenitet me quod tibi displicui. Ne
sinas me iterum separari a te. Da mihi perpetuum amorem tui, et dein
fac de me quidquid tibi placuerit.

Pater, Ave, Gloria.

Sancta Mater, istud agas,


crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.

Statio III
IESUS PROCUMBIT PRIMUM SUB ONERE CRUCIS

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera primum hunc Iesu Christi sub cruce lapsum. Habebat


carnem ex saeva flagellatione multifarie sauciam, caput redimitum
spinarum corona: profuderat insuper cruorem in tanta copia, ut vix
pedem prae virium defectione, movere posset. Et quoniam gravi crucis
onere premebatur, et immisericorditer a militibus propellebatur, accidit
ut pluries inter eundum humi procumberet.

Lectio Libri Isaiae Prophetae


Vere languores nostros ipse tulit
et dolores nostros ipse portavit;
et nos putavimus eum quasi plagatum,
percussum a Deo et humiliatum.
Ipse autem vulneratus est propter iniquitates nostras,
attritus est propter scelera nostra;
disciplina pacis nostrae super eum,
et livore eius sanati sumus.

Dal diario di un’infermiera


“Eccomi accasciata, quasi schiacciata dal peso della stanchezza, la
tastiera del mio computer diventa il mio guanciale. Non mi reggo più in
piedi, a fiaccarmi in questo modo non è solo un turno che dura da ore
interminabili e senza nessuna possibilità di sosta, ma sono quegli occhi
che cercandoti, ti supplicano di aiutarli, sono quelle mani che si alzano
a stento dal letto per catturare un po’ d’aria, sono gli sguardi dei
colleghi che ti dicono: “Pensa a quel tizio sulla barella in fondo, poiché
a questo ormai restano solo pochi minuti”. Ed io sono caduta
schiacciata da questo immane dolore e così siamo in due, amato
Signore, a cadere sotto la croce che salva”.

O mi Iesu, non est onus crucis, sed peccatorum meorum pondus, quod
tantis te afficit doloribus. Rogo te, per primum hunc tuum lapsum, ut ab
omni in peccatum me lapsu tuearis. Amo te, o Iesu, ex toto corde meo;
paenitet me quod tibi displicui. Ne sinas me iterum in peccatum prolabi.
Da mihi perpetuum amorem tui, et dein fac de me quidquid tibi
placuerit.

Pater, Ave, Gloria.

Sancta Mater, istud agas,


crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.
Statio IV
IESUS FIT PERDOLENTI MATRI OBVIUS

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera qualis fuerit, in hac via, Filii et Matris occursus. Iesus et


Maria se mutuo aspexerunt, mutuique eorum aspectus, fuerunt totidem
sagittae, quibus amantia eorum pectora transverberabantur.

Sequentia Sancti Evangelii secundum Lucam


Et benedixit illis Simeon et dixit ad Mariam matrem eius: “Ecce positus
est hic in ruinam et resurrectionem multorum in Israel et in signum, cui
contradicetur — et tuam ipsius animam pertransiet gladius — ut
revelentur ex multis cordibus cogitationes”.

Dal diario di una mamma


“Tutto potevo pensare, tutto immaginare, finanche che un giorno mio
figlio non mi volesse più vedere, ma non poteva passare dalla mia
mente che un giorno mi sarebbe stato impossibile abbracciare mio
figlio, anzi vietato, che sentendo il suo pianto al telefono e vedendo le
sue lacrime scorrere nello schermo di un tablet, mi sarei dovuta
arrendere pronunciando parole a me stessa sconosciute: “Meglio che
non vieni, resta dove sei” ed intanto il mio cuore grida: “Torna presto ti
prego”. E come se non bastasse ripenso. “L’uomo non separi ciò che
Dio ha unito” ed intanto sono lantana pure da mio marito, isolati per
prudenza e per amore. Madre di tutti i dolori tu sola puoi capire, a te
sola mi rivolgo: abbrevia queste distanze, illumina questo isolamento,
donaci abbracci nuovi”.

AMANTISSIME Iesu, per acerbum dolorem, quem in hoc occursu


expertus es, redde me, precor, sanctissimae Matri tuae vere devotum.
Tu vero, perdolens mea Regina, intercede pro me, et obtine mihi talem
cruciatum Filii tui memoriam, ut mens mea in pia illorum
contemplatione perpetuo detineatur. Amo te, o Iesu, mi Amor; paenitet
me quod tibi displicui. Ne sinas me iterum in te peccare. Da mihi
perpetuum amorem tui, et dein fac de me quidquid tibi placuerit.

Pater, Ave, Gloria.


Sancta Mater, istud agas,
crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.

Statio V
IESUS IN BAIULANDA CRUCE A CYRENAEO ADIUVATUR

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera quomodo Iudaei, videntes Iesum ad quemlibet passum


animam propemodum prae lassitudine efflantem, et timentes ex altera
parte ne, quem crucis supplicio affectum volebant, in via moreretur,
compellant Simonem Cyrenaeum ad baiulandam crucem post
Dominum.

Sequentia Sancti Evangelii secundum Lucam


Et cum abducerent eum, apprehenderunt Simonem quendam
Cyrenensem venientem de villa et imposuerunt illi crucem portare post
Iesum.

Dal diario un medico


“Eccomi qui, anche io condannato a fare il Cireneo, destinato a
sollevare una croce che è più pesante del mondo intero, la croce della
speranza di chi vuole sapere, vuole capire, vuole sentirsi dire: “andrà
tutto bene”. Ho scelto di fare il medico perché volevo contribuire ad
alleviare la sofferenza, ma non ho scelto di fare Dio, eppure oggi, gli
occhi che mi guardano, in questa valanga di barelle che scorrono
davanti a me, sembra abbiano lo stesso sguardo di Cristo quando
incontrò il Cireneo. Chi potrà mai sollevare questo peso se tu Signore
non sollevi l’anima mia?”

O dulcissime Iesu, nolo sicut Cyrenaeus, repudiare crucem, libenter


eam amplector in meque recipio, amplector speciatim quam mihi
praefiniisti mortem cum omnibus, quos haec secum adductura est,
doloribus. Coniungo eam cum morte tua, sicque coniunctam eam in
sacrificium tibi offero. Tu amore mei mortuus es; volo ego quoque mori
amore tui, ea mente ut rem tibi gratam faciam. Tu vero adiuva me tua
gratia. Amo te, o Iesu, mi Amor, paenitet me quod tibi displicui. Ne
sinas me iterum tibi displicere. Da mihi perpetuum amorem tui, et dein
fac de me quidquid tibi placuerit.

Pater, Ave, Gloria.

Sancta Mater, istud agas,


crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.

Statio VI
IESUS VERONICAE SUDARIO ABSTERGITUR

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera quomodo sancta illa femina Veronica, videns Iesum


doloribus confectum eiusque vultum sudore ac sanguine madidum,
porrigat ei linteolum in quo ipse, abstersa facie, sacram sui imaginem
impressam relinquit.

Lectio libri Isaiae Prophetae


Non erat species ei neque decor, ut aspiceremus eum,
et non erat aspectus, ut desideraremus eum.
Despectus erat et novissimus virorum,
vir dolorum et sciens infirmitatem,
et quasi abscondebamus vultum coram eo;
despectus, unde nec reputabamus eum.

Dal diario di un anziano


“Non capisco, anzi non voglio capire, ma si continua a dire che a morire
di Covid 19 sono prevalentemente gli anziani, anzi si sottolinea l’età,
quasi a dare un messaggio trasversale: “Non temete tanto dovevano
morire lo stesso da li a poco”. Piango con i miei occhi che hanno visto
la guerra, ma questa non è una guerra, perché non si può firmare un
armistizio. Il campanello della mia porta - che non si apre mai - suona
ed una voce mi dice: “Ha bisogno di qualcosa?”, come il lino di
Veronica sul volto di Cristo, così quella voce sul mio cuore. Siano
benedetti i volontari di ogni dove, perché continuano a porgere qual
sacro lino”.
O mi Iesu, formosa erat antea facies tua; verum hac in via non amplius
formosa apparet, sed est vulneribus et cruore omnino deformis. Hei
mihi! quam formosa quoque erat anima mea, cum gratiam tuam per
baptismum recepisset: peccando eam postea deformem reddidi. Tu
solus, mi Redemptor, pristinam venustatem ei restituere vales; quod ut
facias, per tuae Passionis meritum te precor. Amo te Iesu, mi Amor;
paenitet me quod tibi displicui; ne sinas me iterum tibi displicere. Da
mihi perpetuum amorem tui, et dein fac de me quidquid tibi placuerit.

Pater, Ave, Gloria.

Sancta Mater, istud agas,


crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.

Statio VII
IESUS PROCUMBIT ITERUM SUB ONERE CRUCIS

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera alterum Iesu Christi sub cruce lapsum, quo lapsu perdolenti
Domino omnes venerandi capitis et totius corporis plagae
recrudescunt, omnesque cruciatus renovantur.

Lectio Epistolae beati Petri Apostoli primae


In hoc enim vocati estis, quia et Christus passus est pro vobis, vobis
relinquens exemplum, ut sequamini vestigia eius:
qui peccatum non fecit, nec inventus est dolus in ore ipsius;
qui cum malediceretur, non remaledicebat; cum pateretur, non
comminabatur, commendabat autem iuste iudicanti;
qui peccata nostra ipse pertulit in corpore suo super lignum, ut peccatis
mortui iustitiae viveremus; cuius livore sanati estis.

Dal diario di una Suora


“Per prevenire il contagio e tutelare la salute, è stato disposto che nel
nostro Convento non venga nessuno, neanche il sacerdote per
celebrare la Santa Messa. Ci troviamo nell’impossibilità di fare la
Comunione ed io sento nelle membra della mia anima una stanchezza
mortale. In aggiunta, mi sento pure derisa da chi sembra dirmi, che la
mia pena è niente rispetto al sacrificio dei sanitari e alla sofferenza dei
malati, ma io ugualmente voglio gridare a Te Uomo della Croce: “Vieni
presto in mio aiuto amato Signore, mi sento morire senza di te! E voi
che cercate la salute permettetemi di cercare la salvezza!”

MANSUETISSIME Iesu, quam frequenter concessisti mihi veniam! Ego


vero in eadem relapsus sum peccata, measque in te offensas renovavi.
Per meritum novi huius tui lapsus adiuva me, ut in gratia tua usque ad
obitum perseverem. Fac ut in omnibus, quae me invasurae sunt,
tentationibus me tibi semper commendem. Amo te ex toto corde meo, o
Iesu, mi Amor; paenitet me quod tibi displicui: ne sinas me iterum tibi
displicere. Da mihi perpetuum amorem tui, et dein fac de me quidquid
tibi placuerit.

Pater, Ave, Gloria.

Sancta Mater, istud agas,


crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.

Statio VIII
IESUS PLORANTES MULIERES ALLOQUITUR

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera quomodo mulieres, videntes Iesum lassitudine exanimatum


et cruore inter eundum diffluentem, commiseratione permoveantur,
lacrimasque profundant. Ad flentes autem conversus: "Nolite, inquit,
flere super me, sed super vos ipsas flete et super filios vestros."

Sequentia Sancti Evangelii secundum Lucam


Sequebatur autem illum multa turba populi et mulierum, quae
plangebant et lamentabant eum.
Conversus autem ad illas Iesus dixit: “Filiae Ierusalem, nolite flere
super me, sed super vos ipsas flete et super filios vestros, quoniam
ecce venient dies, in quibus dicent: “Beatae steriles et ventres, qui non
genuerunt, et ubera, quae non lactaverunt!”.
Tunc incipient dicere montibus: “Cadite super nos!”, et collibus:
“Operite nos!”, quia si in viridi ligno haec faciunt, in arido quid fiet?”.
Dal diario di un giovane
“Mi sento meschino, chiuso in questa stanza a drogarmi di televisione e
di musica, non esco neanche per parlare con i miei genitori, eppure la
paura – che chiamo prudenza per vergogna – è più forte di me. Vorrei
prendere il telefono e dire a qualcuno: “Cosa posso fare per chi ha
bisogno?” Ma non ci riesco e allora capisco ciò che di sfuggita ho
sentito ieri sera in TV: “Piangete sui vostri figli”. Ho bisogno di coraggio,
di tanto coraggio. Amici che avete la mia età e che avete avuto in dono
il coraggio, contagiatemi con la forza del vostro esempio”.

O perdolens Iesu, defleo mea in te peccata ob poenas quidem quibus


me dignum reddiderunt, sed maxime ob molestiam quam tibi intulerunt,
tibi qui me tantopere amasti. Ad fletum minus infernus quam amor tui
me excitat. O mi Iesu, amo te magis quam meipsum; paenitet me quod
tibi displicui; ne sinas me iterum tibi displicere. Da mihi perpetuum
amorem tui, et dein fac de me quidquid tibi placuerit.

Pater, Ave, Gloria.

Sancta Mater, istud agas,


crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.

Statio IX
IESUS PROCUMBIT TERTIUM SUB ONERE CRUCIS

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera tertium Iesu Christi sub cruce lapsum. Procumbit quia nimia
erat eius debilitas, et nimia saevitia carnificum, qui volebant ut gressum
acceleraret, dum vix unum gradum facere posset.

Lectio libri Isaiae Prophetae


Afflictus est et ipse subiecit se
et non aperuit os suum;
sicut agnus, qui ad occisionem ducitur,
et quasi ovis, quae coram tondentibus se obmutuit
et non aperuit os suum.
Dal diario di una donna
“’Restate a casa’ continuano a dire, ma quando la casa è un inferno,
queste parole suonano come una condanna. Restate a casa! Si! Resto
a casa a subire angherie di ogni tipo, violenza e botte senza sosta. Io
voglio scappare di casa, il telefonino mi sembra assumere il Volto di
Dio che mi dice: “Coraggio componi il numero ed io verrò a salvarti
grazie alle mani di tanti cuori generosi”, mi faccio forza e caduta sotto i
colpi della violenza mi rialzo e continuo a sperare in Colui che può e
finalmente chiedo aiuto”.

O inclementer habite Iesu, per meritum illius virium defectionis, qua in


via ad Calvarium laborare voluisti, tanto, precor, me vigore conforta, ut
nullum amplius ad humana iudicia respectum habeam, ac vitiosam
meam naturam edomem: quod utrumque in causa fuit cur tuam olim
amicitiam contempserim. Amo te, o Iesu, mi Amor, ex toto corde meo;
paenitet me quod tibi displicui: ne sinas me iterum tibi displicere. Da
mihi perpetuum amorem tui, et dein fac de me quidquid tibi placuerit.

Pater, Ave, Gloria.

Sancta Mater, istud agas,


crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.

Statio X
IESUS VESTIBUS SPOLIATUR

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera quam violenter Iesus vestimentis suis spolietur. Cum enim


vestis interior arcte carni flagellis dilaniatae adhaereret, carnifices,
avellendo vestem, cutem ei quoque avellunt. Subeat te commiseratio
Domini tui, eumque sic alloquere:

Sequentia Sancti Evangelii secundum Iohannem


Milites ergo cum crucifixissent Iesum, acceperunt vestimenta eius et
fecerunt quattuor partes, unicuique militi partem, et tunicam. Erat
autem tunica inconsutilis, desuper contexta per totum.
Dixerunt ergo ad invicem: “Non scindamus eam, sed sortiamur de
illa,cuius sit ”, ut Scriptura impleatur dicens:
“Partiti sunt vestimenta mea sibi
et in vestem meam miserunt sortem”.
Et milites quidem haec fecerunt.

Dal diario di un figlio


“Mi sento nudo, impotente, senza fiato, non so a chi telefonare, i medici
hanno ragione ad indisporsi, perché non esiste solo mio padre, ma il
mio cuore scoppia non regge, non conosco neanche l’ospedale dove è
stato ricoverato, anche il telefono dell’operatore del 118 squilla a vuoto.
Finalmente una chiamata, ma sento dalla voce che qualcosa non va,
mi raggelo: “Suo padre non ce l’ha fatta!” Ed io lontano, impotente,
scopro che solo quel Cristo appeso alla croce può aiutarmi a portare
questo peso. Lo invoco singhiozzando e non venite a dirmi che la fede
non serve, perché è l’unica cosa reale in questo momento, più reale di
questa realtà surreale”

INNOCENTISSIME Iesu, per meritum doloris quem inter hanc


spoliationem passus es, adiuva me, precor, ut omnem in res creatas
affectum exuam, et tota voluntatis meae inclinatione ad te solum
convertar, qui meo nimis dignus es amore. Amo te ex toto corde meo;
paenitet me quod tibi displicui; ne sinas me iterum tibi displicere. Da
mihi perpetuum amorem tui, et dein fac de me quidquid tibi placuerit.

Pater, Ave, Gloria.

Sancta Mater, istud agas,


crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.

Statio XI
IESUS CLAVIS AFFIGITUR CRUCI

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera quomodo Iesus in crucem coniciatur, et extensis brachiis,


vitam suam in sacrificium pronostra salute aeterno Patri offerat.
Carnifices clavis eum affigunt, dein erigunt crucem, et infami patibulo
suffixum saevae morti permittunt.

Sequentia Sancti Evangelii secundum Lucam


Et postquam venerunt in locum, qui vocatur Calvariae, ibi crucifixerunt
eum et latrones, unum a dextris et alterum a sinistris.
Iesus autem dicebat: “Pater, dimitte illis, non enim sciunt quid faciunt”.

Dal diario di un sacerdote


“La mia vita è sempre stata un mistero per me stesso ed anche per gli
altri e questo perché la vocazione stessa è un mistero. Ma oggi sento
tutto il peso della mia chiamata: mi sento come il Samaritano che deve
soccorrere il ferito, come gli Apostoli che devono sfamare la folla, come
Mosè che deve pregare sul monte, come Giovanni che deve
oltrepassare le guardia per stare vicino a Cristo, come Maria che deve
sorreggere il peso del dolore e dell’amore, non so come mi sento, ma
di certo mi sento accanto ad ogni Crocifisso. Amato Maestro, che hai
sfamato le folle, guarito i malati, ammonito i peccatori, pregato il Padre,
sfidato i potenti, consolato gli afflitti, donami di essere un “altro Cristo”.

O contemptissime Iesu, affige pedibus tuis cor meum, ut amoris vinculo


ligatum semper tecum remaneat, necque amplius a te avellatur. Amo te
magis quam meipsum; paenitet me quod tibi displicui: ne permittas me
iterum tibi displicere. Da mihi perpetuum amorem tui, et dein fac de me
quidquid tibi placuerit.

Pater, Ave, Gloria.

Sancta Mater, istud agas,


crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.

Statio XII
IESUS MORITUR IN CRUCE

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.
Considera tuum cruci suffixum Iesum, qui post trium horarum cum
morte luctam, doloribus tandem consumptus addicit corpus morti, et
inclinato capite emittit spiritum.

Sequentia Sancti Evangelii secundum Iohannem


Post hoc sciens Iesus quia iam omnia consummata sunt, ut
consummaretur Scriptura, dicit: “Sitio”.
Vas positum erat aceto plenum; spongiam ergo plenam aceto hyssopo
circumponentes, obtulerunt ori eius.
Cum ergo accepisset acetum, Iesus dixit: “Consummatum est!”.
Et inclinato capite tradidit spiritum.

Dal diario di un medico


“Mai negli incubi più oscuri ho immaginato che avrei potuto vedere e
vivere quello che sta succedendo qui. L’incubo scorre, il fiume diventa
sempre più grande. All’inizio ne arrivavano alcuni. Poi decine e poi
centinaia e ora non siamo più dottori ma siamo diventati dei
selezionatori sul nastro. Fino a due settimane fa, io e i miei colleghi
eravamo atei. Era normale perché siamo medici e abbiamo imparato
che la scienza esclude la presenza di Dio. Ho sempre riso dei miei
genitori che andavano in chiesa. Nove giorni fa un sacerdote di 75 anni
venne da noi, aveva gravi problemi respiratori ma aveva una Bibbia
con sé e ci ha impressionato che la leggeva ai morenti e li teneva per
mano. Eravamo tutti dottori stanchi, scoraggiati, psichicamente e
fisicamente sfiniti, quando abbiamo avuto il tempo di ascoltarlo. Ora
dobbiamo ammettere: noi come umani abbiamo raggiunto i nostri limiti,
di più non possiamo fare e sempre più persone muoiono ogni giorno. Ci
siamo resi conto che dove finisce ciò che l’uomo può fare, abbiamo
bisogno di Dio. E abbiamo iniziato a chiedere aiuto a Lui.

O mortue Iesu, exosculor, pietatis sensu intime commotus, hanc


crucem in qua tu, mei causa, vitae tuae finem implevisti. Ob commissa
peccata infelicem mihi mortem promerui; sed mors tua est spes mea.
Per mortis tuae merita, concede mihi precor, ut in amplexu pedum
tuorum extremum spiritum, tui amore flagrans, aliquando reddam. In
manus tuas commendo spiritum meum. Amo te ex toto corde meo;
paenitet me quod tibi displicui: ne sinas me iterum tibi displicere. Da
mihi perpetuum amorem tui, et dein fac de me quidquid tibi placuerit.

Pater, Ave, Gloria.


Sancta Mater, istud agas,
crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.

Statio XIII
IESUS DEPONITUR DE CRUCE

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera quomodo duo ex Iesu discipulis, Iosephus nempe et


Nicodemus, eum exanimatum de cruce tollant et inter brachia
perdolentis Matris reponant, quae mortuum Filium peramanter recipit et
arcte complectitur.

Sequentia Sancti Evangelii secundum Marcum


Et cum iam sero esset factum, quia erat Parasceve, quod est ante
sabbatum, venit Ioseph ab Arimathaea nobilis decurio, qui et ipse erat
exspectans regnum Dei, et audacter introivit ad Pilatum et petiit corpus
Iesu.
Pilatus autem miratus est si iam obisset, et, accersito centurione,
interrogavit eum si iam mortuus esset, et, cum cognovisset a
centurione, donavit corpus Ioseph. Is autem mercatus sindonem et
deponens eum involvit sindone et posuit eum in monumento, quod erat
excisum de petra.

Dal diario di un vigile urbano


“Dirigere il traffico, vigilare sugli altri, questo il nostro compito. Quando
si sta ad un incrocio si incontra di tutto: conosci storie, ascolti racconti,
fermi squilibrati, ma ciò che ha oltrepassato l’uniforme e persino la
barriera del cuore, è stato ritrovarmi ad assistere alla sepoltura, in
questi giorni di pandemia. Solitudine, silenzio assordante, assenza di
lacrime, solo due segni divenuti lenzuolo di questa pietà: la
benedizione del sacerdote e il mio scattare sull’attenti per dire: addio!
Così come Giuseppe d’Arimatea mi ritrovo innumerevoli volte davanti al
sepolcro. La morte così è più morte, ma la pietà non ce la faremo
rubare mai!”.
O moerens Mater, per amorem quo Filium tuum amas, accipe me in
servum tuum et precare eum pro me. Tu vero, o mi Redemptor,
quoniam pro me mortuus es, fac benigne ut amem te; te enim solum
volo, nec extra te aliud quidpiam mihi opto. Amo te, o mi Iesu, paenitet
me quod tibi displicui: ne sinas me iterum tibi displicere. Da mihi
perpetuum amorem tui, et dein fac de me quidquid tibi placuerit.

Pater, Ave, Gloria.

Sancta Mater, istud agas,


crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.

Statio XIV
IESUS SEPULCRO CONDITUR

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi


R. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Considera quomodo discipuli exanimem Redemptorem ad locum


sepulturae deferant. Moerens Mater eos comitatur, et propriis manibus
corpus Filii sepulturae accommodat. Sepulchrum dein occluditur, et
omnes a loco recedunt.

Sequentia Sancti Evangelii secundum Iohannem


Erat autem in loco, ubi crucifixus est, hortus, et in horto monumentum
novum, in quo nondum quisquam positus erat.
Ibi ergo propter Parascevem Iudaeorum, quia iuxta erat monumentum,
posuerunt Iesum.

Dal diario di un carcerato


“Forse qualcuno ha sperato il sepolcro per noi e poiché non ci possono
seppellire vivi, ci sopportano. Non so come sarà il sepolcro, ma questa
cella non è molto dissimile, eppure abbiamo visto scorrere i fiumi del
perdono di Dio ed ora ci sentiamo confortati nel ripetere: “Ero carcerato
e siete venuti a visitarmi”, quindi ti sei fatto uomo, ma ti sei fatto anche
carcerato. Se moriamo noi in questo tempo di pandemia, importa a
pochi, ma fortunatamente anche abbiamo madri, padri, mogli, figli,
mariti che al di là di ogni colpa e di ogni pena continuano ad amarci,
sono il tuo volto Divino Carcerato che anche oggi ripeti: Neanche io ti
condanno, và e d’ora in poi non peccare più”.

O sepulte Iesu, exosculor hunc, qui te recondit, lapidem; sed post


triduum ex sepulcro resurges. Per tuam resurrectionem fac me, precor,
extremo die gloriosum tecum resurgere, et venire in caelum, ubi tecum
semper coniunctus, te laudabo et in aeternum amabo. Amo te, et doleo
quod tibi displicui: ne sinas me iterum tibi displicere. Da mihi perpetuum
amorem tui, et dein fac de me quidquid tibi placuerit.

Pater, Ave, Gloria.

Sancta Mater, istud agas,


crucifíxi fige plagas
cordi meo válide.
PREGHIERA AL CROCIFISSO
del Beato Pio XII

Sì, o Gesù crocifisso,


che avete divinizzato la natura umana,
assumendola voi stesso,
che, dopo aver predicato la giustizia, la carità, la bontà,
dopo aver fatto del ricco e del potente
la forza del povero e del debole,
avete con la vostra passione e morte
donato la salute e la salvezza al genere umano,
volgete il vostro sguardo amoroso su questo popolo,
che, unito ai fedeli di tutto il mondo,
si prostra ai vostri piedi in spirito di penitenza
ed invoca da voi il perdono, anche per tanti infelici
che deliberatamente vorrebbero scoronarvi e profanarvi
nell’orgoglio meschino della loro intelligenza
e nella sterile voluttà della loro carne.

O Signore, salvateci, che non periamo.


Calcate le onde nel pelago agitato dell’animo nostro,
siate il nostro compagno nella vita e nella morte,
il nostro giudice pietoso.
Le folgori dei meritati castighi cedano il posto
a una nuova e larga effusione della vostra misericordia
sulla umanità redenta.

Estinguete gli odi; accendete l’amore;


disperdete col soffio potente del vostro Spirito
i pensieri e le brame di dominazione, di distruzioni e di guerre.
Concedete il pane ai piccoli, ai senzatetto la casa,
ai disoccupati il lavoro, la concordia alle nazioni,
la pace al mondo, a tutti il premio della eterna beatitudine.

Amen.

Potrebbero piacerti anche