Informazioni su questo libro

Si tratta della copia digitale di un libro che per generazioni è stato conservata negli scaffali di una biblioteca prima di essere digitalizzato da Google
nell’ambito del progetto volto a rendere disponibili online i libri di tutto il mondo.
Ha sopravvissuto abbastanza per non essere più protetto dai diritti di copyright e diventare di pubblico dominio. Un libro di pubblico dominio è
un libro che non è mai stato protetto dal copyright o i cui termini legali di copyright sono scaduti. La classificazione di un libro come di pubblico
dominio può variare da paese a paese. I libri di pubblico dominio sono l’anello di congiunzione con il passato, rappresentano un patrimonio storico,
culturale e di conoscenza spesso difficile da scoprire.
Commenti, note e altre annotazioni a margine presenti nel volume originale compariranno in questo file, come testimonianza del lungo viaggio
percorso dal libro, dall’editore originale alla biblioteca, per giungere fino a te.

Linee guide per l’utilizzo

Google è orgoglioso di essere il partner delle biblioteche per digitalizzare i materiali di pubblico dominio e renderli universalmente disponibili.
I libri di pubblico dominio appartengono al pubblico e noi ne siamo solamente i custodi. Tuttavia questo lavoro è oneroso, pertanto, per poter
continuare ad offrire questo servizio abbiamo preso alcune iniziative per impedire l’utilizzo illecito da parte di soggetti commerciali, compresa
l’imposizione di restrizioni sull’invio di query automatizzate.
Inoltre ti chiediamo di:

+ Non fare un uso commerciale di questi file Abbiamo concepito Google Ricerca Libri per l’uso da parte dei singoli utenti privati e ti chiediamo
di utilizzare questi file per uso personale e non a fini commerciali.
+ Non inviare query automatizzate Non inviare a Google query automatizzate di alcun tipo. Se stai effettuando delle ricerche nel campo della
traduzione automatica, del riconoscimento ottico dei caratteri (OCR) o in altri campi dove necessiti di utilizzare grandi quantità di testo, ti
invitiamo a contattarci. Incoraggiamo l’uso dei materiali di pubblico dominio per questi scopi e potremmo esserti di aiuto.
+ Conserva la filigrana La "filigrana" (watermark) di Google che compare in ciascun file è essenziale per informare gli utenti su questo progetto
e aiutarli a trovare materiali aggiuntivi tramite Google Ricerca Libri. Non rimuoverla.
+ Fanne un uso legale Indipendentemente dall’utilizzo che ne farai, ricordati che è tua responsabilità accertati di farne un uso legale. Non
dare per scontato che, poiché un libro è di pubblico dominio per gli utenti degli Stati Uniti, sia di pubblico dominio anche per gli utenti di
altri paesi. I criteri che stabiliscono se un libro è protetto da copyright variano da Paese a Paese e non possiamo offrire indicazioni se un
determinato uso del libro è consentito. Non dare per scontato che poiché un libro compare in Google Ricerca Libri ciò significhi che può
essere utilizzato in qualsiasi modo e in qualsiasi Paese del mondo. Le sanzioni per le violazioni del copyright possono essere molto severe.

Informazioni su Google Ricerca Libri

La missione di Google è organizzare le informazioni a livello mondiale e renderle universalmente accessibili e fruibili. Google Ricerca Libri aiuta
i lettori a scoprire i libri di tutto il mondo e consente ad autori ed editori di raggiungere un pubblico più ampio. Puoi effettuare una ricerca sul Web
nell’intero testo di questo libro da http://books.google.com
 >
/ , \ ■- Г ГУ
 ■ ..'Vf,

.7
»\~.^* &
"V «ti
 A N T I V JB

M V S I С iE

AVCTORE5

SEPTEM,

GREECE ET LATINE.

MARCVS M E I В О M I V's

Reftituit ас Notisexplicavit.

VOLVMEN T.

AMSTELODAM1,

Apud Ludovicum Elzevirium,

cId Ioc Lit.
 Л L Mio

Rb- A

Л оот о?? 1 *> î

 S E R E N I S S I M iE

p r i N с I p i ■■:

С H R I S T I Ñ iE,

SVEDORVM, GOTTHORVM,

VANDALO RVMQVE

REGINA, &c

Ntiquiflimam diiciplinam,

Muficen, qua* mortalium

ingenia primis mundi iè-

culis ad virtutem & hu-

manitatem excitavit * o-

mnibus exercuit, ex veterum fcriptorum

ruderibus ; quibus hactenus ièpulta ja-

cuit , erutam , tibi , SerenissimaDo-

mina, coníecraridam exiítimavi. Cum

enim divina mens tua omnibus literis ,

quae ad comparandam iapientiam condu-

cunt , vehementer deledetur , illa in pri-

* 2 mis
mis diíciplina , quae fuo ambitu omnem

olim eruditionem ac fapientiam comple-

âebatur , veneranda videbare. Muíica ea

eft, ars a:ternis naturae legibus adftricla^

quam qui callebat, doclus idem ac fapiens,

& fortis habebatur. Hanc Reges olim &

fummi Principes didicere ; hanc publice

ôc privatim exercuere. quod nihil ad vir-

tutes Heroicas accendendas , propoiitis

veterum Heroum laudibus utilius exifti-

marent ; nihil ad tranquillandum animum

auguftius. Quantum vera fapientia, ac-

que invicto animi robore canteros morta

les Reges atque Duces antecellebant, tan

to majore iludió íiium priua animum ;

quae omnium viäoriarum potiflima eft5

ad omnem virtutem íuícipiendam Muíi

ca domuerant. Moyíen , Ifraëlitici popu-

li Ducem , etiam divino teftimonio maxi

mum , hac diíciplina eruditum fuiíTe Phi

lo
 lo tradidit ; cujus quoqûc Sóror in decan

tando hymno, ob prseítitum liberationis

beneficium , reliquis mulieribus praivit.

Davidem non montes , non fiJvas atque

feras : quod de Orpheo cecinit antiquitas :

divina quadam canendi folertia traxifle le-

gimus ; fed furioíiim Regis animum , po-

tenti/nmohofteiníéíTum.domuiíre. Нас

Achilles , omnium qui ad Trojam militari

laude claruerunt, dux fortiífimus , ad o-

mne virtutis exercitium , nervös animi

vel intendebat , vel remittebat . Innú

meros alios commemorare poíTem , niíi

cum tuo faftidio , Sapientissima

DoMiNA,inre nota veriàturus eifern.

Py thagoricos omnes hanc &c didiciife &

exercuiiTe-, ut non plures inter illos Phi-

lofophi extiterint quam Mufici ; tibi no-

tum. ôc ab omni literarum memoria, ià-

pientiœ ôc erudicionis laude commenda-

* 3 tiffi
tiflima nomina, Pythagoras, Platones,

Ariftoteles, Ariñoxenos , Plutarchos , Cl.

Ptolemaeos , Auguílinos , Boèthios , aliof»

que , tam profanos quam Ecclefiafticos

Scriptores , hanc vel invenifle vel illuftraf-

fe. Cum autem barbaris in imperium ir

ruent ibus, fàtali illi ruina? una fuerit in-

voluta j te, Sapientissima Domi-

n a , féliciter régnante ; barbarie profliga-

ta ; Muiis undique revocatis ; caput rur-

fes adtollere conatur. Te Christina,

( patere tuo nomine literatus orbis pro

Maecenatis in pofterum utatur ) qua? &

judicium de ipfà ferre poflis , & omni ve-

terum fapientia impenfe delecteris , in lu-

cem hominum , & conipeâum publicum

redire gaudeat. Veterum Muiicorum no

tas decantandis laudibus tuis , qua? non

tamveterumexemplaexprimunt, quam

nova pofteris exhibent, literato orbi re

ftitu-
ffitutas exhibebit. Hanc teflandas tibi hu-

millimae devotionis occafionem naâus ,

inter alios > qui ftupendam virtutum taa-

rum harmoniam publice admirantur,com-

parerevoluij ne, cumtamíequabiliregni

tu¿ circulum ímpetu torqueas x ut virtu*

tum maramfuaviflimoconcentu impulfi

non tantumomniumprdinum fubditi tui,

tibi H y p a T je dia pafon , dia pente ас dia

teflaron conlbnent , fed etiam reliquus

orbis una abripiatur, folus concentus illius

magnitudine non obftupuiffe viderer.

SERENISSIMA DOMINA,

devotißirrm,

M. ME.IBOMIVS.
 CONTINENTVR

ï. V 0 L V M I N £,.

Г. ARISTOXENI HARMONICORVM ELEMEN-

TORVM LIBRI hi. .
ГГ EVCLIDIS INTRODVCTlO HARMONICA.

iTÏ. NICOMACHI GERASENI, PYTHAGORICI,

HARMONICES MANVALE.

fv. ALYPII INTRODVCTlO MVSICA.

y. GAVDENTII, PHILOSOPHI, INTRODVCTlO
HARMONICA.
vî. BACCHII SENIORIS INTRODVCTlO ARTlS
MVSlCiE.

• П. VOLVMINE.

ARISTIDIS QVINTILIANI DE MVSICA

LIBRI fn.
& MARTIANI CAPELLE DE MVSICA
. LIBER ix.
 LECTORI

BENEVOLO.

Ntiquam Muficam , ipfi nomine ejr vetußate vene-

rabilem,reflituere in his aucloribusfum conatus. ^uif-
quisprofundas veterum contemplations , ejr divina
inreliquis artibus inventa miroris , hic de veteribut
nova quxdam expetta. Mufurgorum vulgus ,fat fio,
ipß titulas abßerrebit. qui non antiques Mufica äu
ßeres quarit , fid novos ; ejrßpijjime vere tales invenit. Novos erro-
rum commentaries, ejr opinionumportenta , inprimis cum veteres expli
care adgrediuntur. quos ubi magno ingenii molimine inteüigere nequie-
runt y novo more barbaros vocant. JQuodfi quis veteres elegantes, &y
in omni Mufices parte conßituenda , circumfieilos fuiffeputet, inele-
gans , ejr Grасantearum rerum ineptas admirator cenfitur. Sic con*
verfi vocabulorum ufu luditur. Barbaros Graci reliques populos olim
vocabant , quod adßam elegantiam in omni rerum acfiientiarum tra-
clatione non accédèrent : nunc barbaros novi homines bracos nominant,
non alia de сanfa , quam quod illos non intelligant. Multafiint , erudite
Leclor , de quibus te hic admenendum duxi -, fed cum fbrfan properes>
ф лп utHitatü aliquid ex antiquis Muficл firiptoribus hauriri poßit ,
ßire deßderes , de quibufdam recentiorum mufurgorum erroribus in
ipfo limine te admonebo. Jouanta infiitia noßri temporis firiptores la
boren? i in ultimis tibi voluminibus , qua de hac feientu , recentiorum
more ас méthode , /criptafùnt , oßendam. Mußcam , Gracam difiiplü
пат y quam haftenus Grace doclijfimerum virorum vix ullus attreelare
aufits fuit y fine nilл ferme Grасa litteratura , nullo Gracorum Mufico-
mm leclo , tradere adgreffus efi vir Cl. \jlthanafius Kircherus. Fateor
non tantum me miratum ex celebérrimo orbis terrarurn loco , Roma ,
tanturn ineptiarum adferripotuiffc ;fed etiam à tantafama viro. £uod
fi ita in literarum ßudiis & anttquitatis pergatur , converfi rerum
oràme , barbariem ex Italia , politifiima gentisfide , in отпет Euro-
pam diffu/лт videbimus. Necjphalmata typographica , ¿r ßupendam
* * corre
 Lectori Benevolo.
correcloris ofiitantiam in eo opere admirabor,fed errores , ab ipfe anclare
profecías, undecunqueetiamfita tranferipfirit,indicabo. Si quù communes
literas juvandi amor , fi quodfludium liberandi imperita/»juventutem,
totamque adeo literariam rempublicam,infinitùerroribus ; ignofiet mihi
vir doc7iJfimus,fi quafumma cum admiratione legifine ira atquefiudio,
quorum сait(fits meprocul habere non ignorât'qui me novit , hîc refellam.
J^uodfierraffe deprehendar,ante omnes rogatum volo ipfium Kircherum-,
ut antequam latins erroresfierpant , ¿rfludiofirum ánimos intricent , пи-
gas nofiraspublice corrigat^xplodat.Modum itaque aliquem interpretan
di veteres auclores , qui Muficafuis operibus inferuerunt , videbimus in
loco Vitruvii, qui efi libro V cap. 5. Harmonices doclrinam brevem ас fo-
lidam, ex Ariftoxeno depromtam,pramiferat Vitruvius,ul echeorum,qu&
in theatris apta ordine ас loco collocari volebat , confinantios doceret. To
ta illa doctrina muficafœdis mendis, communi reliquis aucloribusfiai'o,ob-
fiurata ad nospervenit. quampriftina iategritatifita refiituere ante tres
annos laboravi. Kircherm, qui laudando conatu ad veterum qnoque an
ilorum difficilïora loca explicanda curaifitas extendit , ex Philandró ali-
quam explicationem hîc adfert , & item defiuo quadam adtexit, fedplane
errónea. Primum vultpagina 284 libri Tx , echea,qua in extremis cor-
vibtts collocantur , ¿r neten hyperbolaonfenant , ad iüud quod in medio
efi, ¿r hypaten hypatonfonat , confinare bis dia pafion , qua efi in rattone
quadrupla. J2jtod quam abfùrdum fit in antiqua Mufica ,. ex noftrù in
hune Vitruvii locum notù pag. z6i. perfpicitur. Nulla unquam Mufi
ca atasfuit , qua hypate hypaton ad neten hyperbolaon bis diapafon con
finant, quamvis hypate ad neten in hepîachordo lyra , & deinde ocla-
chordo, diapafinfecerit. ut monßravi in notis ad Nicomachumpag. j 2 .
Hune errorem hic ubique revêtit Kircherus. Sic enim pergensfecunda
• vafe ad maximum ; quod in medio eft, ¿r hypaten hypatonfenat; diapa
fin ac dia pente in ratione tripla confinareftatuit. atque eadem ratioci
nâttone de cateris. Vbi quarta vafe enumerat , Vitruvii locum, vere cor-
ruptum, emendare conatur. Itaque ex verbis , quarta dia teflaron ad
neten fyncmmenon,cw«dia teflaron ejiciendas cenfet: expungen-
da, inquit y cft diftio dia teflaron. £gopro Ulisferibendum docut , dia
pente.
 Lectori Benevolo.
paite.^uam antem infignis eß errorquem ibi Kir cha us non rcferitfed
commun,cum vas netes fynemmenon ad maximum,feu hypates hypaton,
Hspafon confinare putat. Annonprimis Harmonica elementü , qua in
zftrrihus ubique obvia habemus, quxque inßftemate veterum cum Gui
doms comparâto ad Euctidem expofùimus , plane hас adverfantur ? Be
zifis quinto locopofitis , <vix adfiquor , quid dicere velit. xa\*9ç îxuvy
к xvpQaÁo* аЛлЛя^оу. Sed iit dtutius immorari nolo, quod in nolis no-
ßris ad fitruviumperßicuefini expofita. Vulgaribus Uteris illa echea hic
ex Vttruvii mentefie notabo: aa. e. fcj. d. a. E. B.unde Kirchéri diagram-
ma corrigi poterit. Porro illa echea non uno tempore ас momentopulfa
concentum edidere,/êd detneeps unumpofi alterurn ,prout acloru vox ad
hoc velilii allideret. Neque enim aclor vocefua ita verberarepotuit aé
reme ut omnia echeafimulfonarent,fid corpusfemper movens , ac ingy-
rumßeciens , ut omnibus jpeclatoribusfatisfaceret , nunc hac nunc ilia
pulfovit. Hoc tomen aliterßatuere videtur Kircheruspag. 288. qui illa
fua enumerationfummo errori , tarnfecundum recentiofum quam vete
rum Hxrmonicam,fi implicat,quod,cum duedecimam ejr undecimam,ut
vacant,ficunda va/à ejr tenia ad medium confonaffe velit , tonus inter
medinsßa diffonantia concentum Шит impedierit. Sed de hü alibi age-
mus. Pagina 1 %9.Vitruvium infiitia arguere conatur.fid hac,cum Vitru-
vium fumma cum ratiorte in Os verfatum nota noßraprobent , Divi Au-
gufiini exemplo, tpfi retractando relinquimus. Aliquid de tofo opere,quod
iludíoffis le&or inprimis requiret , dicendum videtur. Iilud питfummo
tilius labore, an millo ; conferiptumne, an exferiptum dicere debeam, ipß
dubito.Hoc dieam,inprioribus libris, ubi veterem ejr novam Mußeam at-
tingit, nihil novi ipfum adferre,nifi novafua errata-, tarn in verbis, quant
ipßs rebus. Primum enim vocabula barbara, ejr male inflexa, qua recen
tares mufurgi omnes adhibent,nontantum ipß retinuitßd ejr nova male
formavit. Sed hoc nomineforfan ipß inprimis aceufandus videbor, quod
multa novit vocabuUs,ejr aliterinflexis interpret atus dicar,quorum exem
pta apud idóneosßriptores non occurrant. Paucis illa v'tdebimus,à minimis
inceptun. Ditonus, tritonus, non tantum vulgofcriptorum muficorum u-
furpantur,ßd etiam doclis viris, (jrprifca Laimnausßudiofijßmis. Нас
* г ego
 Lectori Benevolo.
ego inflexi ditonum , tritonum, neutro genere , quodfiirсm nullum lo
cum ex tillo Latinofiriptore, qui Caßiodoromnfit inferior,profierripojfe,
quo HU mafculo genere ufurpata monflrentur. De Grлей hoc adfirmare
pofifum jfimper etiam in corruptijfimis libris me invenifife ¿ítuvov , t¿/'-
71V0V . quemadmodum hujufmodi alia omnia , ifio genere pofita reperiun-
tur. Forro hemitonium feribere malui , quam (emitonium ; quod ant'u
quijfimos quo/que illo potим quam hoc ufis viderem. Semitonium enim
ex its vocabulis efi, qu<e hybridas Grammatici vocant , ¿r ex duabus lin-
guis nata, cujujmodt ut monfirofik , ex cofia Latini fermonis civitate do-
£ii viri cum ralione ejiciunt. Si quiprobum vocabulum ilLud cenfint, cur
non eadem compofitionis lege dicunt femifiichiumpro hemiftichium. tri-
femitonium pro triemitonium. pertonumpro diatonum? J>uare Boethiot
ejujqueficelâtorihm , hoc in/cite compofitum vocabulum relinquemm ; &
cum Vitruvio , Cenfirino , Macrobio , Martiano Сapella , Caßiodoro ,
hemitonium ex Grace r¡fjLi¡óviov retinebimus. ut hemijpharium , quod
Farro habet у ехщкг<ра*(/оу , inflexum. Eodem modo ex Gr<ecüfiri-
bimus diphthonguí , non biphthongus. ejrfie de aliù. пес ex tetrachor-
dum ullusfiecit quadrichordum , quamvis illud majori jure potuerint ,
quod те chorda Latina civitate jamdudum fiuerit donatum. Frmterea
novo etiam more feribere videborparypate , nonparhypAte, cum adjpira-
tione intermedia ; quod omnes recentiores ex depravatü fuperiorum
temporum barbarie libris mordicus retinent. Hoc tarnen , tanquam pu
re дглсит vocabulum fine adjpirationeferibere non dubitavi , quod et
iam in aliis hoc fieri obfervaffèm. quippe reclefiribitur Philippus , non
Thilhippus. Xanthippus,non Xanthhippm. Sic Chryfippus , Arifiippus,
Cratippus -, ¿r in adpeUativis , triemimerü , penthemimeris . tetraé-
drum. Non tarnen ignoro , in quibufidam vocabulis adjpirationem reti-
neri j ut in , exhedra , polyhifior. fed cum optimi libri quoquc habeant
exedra , polyißor , iifique ratio etiam accédât , non dubист h illud ex-
pungere. Alioquifi illa rît h infertio in medio compofiti GrAci , Latinis
Uteris exarati , locum haberet ,jcribendum effet ,fiynhaphe , hemiholiui-,
anhomala. atque hujufinodi multa alia. Deinde in probe editis libris
quoque inventes , triemitonium -, ut apud Cenfirinum , CMacrobium ,
Mar
 Lectori Benevolo.
Martianum. lllam itoque adjpirationemplane à barbari¿ hominibus in-
fcrchm cenfeo , quipieraque vocabula Grаса ¡ quadametiam Latina,
to iffi deformaruní. Depure Latinis notum , quomodo quadam verba
ihm adfptrationem habeant , ut , anhelo, ejr neceffitatis cauffa , ante-
hibeo , inhio. alias confundenda cum ante abeo. cum intet pro inhiet.
Vento ad majoris momenti vocabula , qux primus , felici , Jpero , fide-
re Latin* civitati , adeoque Mathematicis , reßituo. lilafunt,fuperter-
tws ,fuperquartus , fuperoclavus ,profe/quifortius , fefquiquartus ,fef-
quiocla'vus. quafumma cum infiitia , ¿- doclrin* intricatione , haflc-
nus à doclißtmü viris funt ufurpata. Sed de its alio loco (urn duturns.
i_yideo autem ilia placuere , utadeundem format ionis modum , novo
vocabulo Latinam Linguam ditare voluerim. Nam ut Gracorum cJ9n-
pg/ov Latini dixeruntfuperparticulare ; ita illorum dfoptfiç vocarem
fuperpers. utexpers, quod ab ex ejr pars compoßtum , aine , fini gra-
tioris сaufa , mutato. idemfaclum videmus in iners ,abin& ars. item
filers, ftc quoquefuperfles efi exfuperßas. Scribe quoque femper dia tef-
faron , diapente dia pafon ; disjunclim duabus vocibus. contra quidem
quam in omnibus imprejfts libris inveniatur ; non vero quam ratio illa
firibenda eße dielet. Cum enim in Gracts duofint diflincla vocabula,
qua hie nulla compofitione coalefcerepotuerint , in Latinis idem fiquen-
dum put лиг. Ejujmedi duarum vocum vocabula multa habent Graci
Medici , cumfua лч/Шо^ ejr cßn^aQ. vocant ц.г,Хт , ex malis.
xapvuv , exnucibus. ßr\%x3v » (h' ¿p¿(oct)v , ad tuííim efficax,
quod ex ervis dicitur. Нас , ejr forfan multa alia , mutaffe ipfts di-
car contra aucloritatem , non veterum ; quos nunquam legerunt ,faítem
non intellexerujtt ; fed recentiorum , ut Glareani , Zaliña ; ejrpraßan-
tißimifiriptoris Mufici , loa. Вaptißл Donii , Patricii Florentini ; quo
noflro ¿vo nemo doelius , nemopolitius , de Mußea fcripßt. J^uifima-
jus à Gr/eca litteratura , ejr iff primt's difiiplinis Mathematicis , prafi-
dium habutßet , majora prafiitißet. Errores ejus non paueos indicabo ,
übt de Tonis veterum ad Bryennium , velCl. Ptolemaumfum diclurus.
Iam pergendum eßet ad ea , qua contra veterum aucloritatem muta-
runt in •vocabulü , qua funt rerum nota , recenttores. Sed hanc exerci-
** 3 tatio
 Lectori Benevolo.
tationem relinquam viris dotlié , rjr Grаса LinguA profefforïbus , qui
novum Lexicon Сглсо barbarum ex uno hoc opere Kirchen colligerepo-
terttnt. Hujufmodi efl primum totitis operis , ne diu quAras , ipfa illtus
inferiptio , Mvsvrgia. ut quodam omine totam inde molem ope
ris cenfires. Illoutitur pro , Opus de Mufica. nulla Scriptoris Gra-
ci auftoritate , fed ¿r repugnante compofitarum vocum ufu. Significant
enim , operationem muficam. In his feptem autloribus , quos nunc edi-
mus , bis tantum reperitur , libro П Ariflidù ,pag. юг. ubi dubiaferi-
ptura eß , ¿r reclius legetur р.а<пщс. deindepag. i о 8 . quem locum Kir
cherus notaba. CAterum Cantrices olim ¿r PfaltrtA , quA adhibitafalta-
tione theatris inprimis inferviebant , ¿r magnatibus , GrAcis fjt,x<ns(>yà
vocabantuf. Infignem Suida locum hic adferibam : Mmrxoycí. xpá\-
ч$1сц. щ d]). i¿istriS(>yoi , ßet^Satpoi r¡mu> уишсикгд. оуорл cwrcuç сВп-
•Хшу.ач ÇàçSa. кзч тхтт сц yj¿ ewÁxtnv. ( unde Hefjchius: /*a<rn^yiíy
h cwÀijj*jç.) сц d[î \раЖцсп mr&%éçip сц ЬЗл^о'^м xpet?Qr¡(jia). сц
еиитец Xj nsÇsçd^ittJi тш \páXfia>. о \pctÀ[4Cç 'A ¿ ts^fiç т ù&Uù m-
vnttifjfyjov, ii f¿ÍÁ(&t,Kafy¿7rs(j яхо' t?kt¡<nv <tÄi' ísiv o¡(&> í$v<tj/z@* eivcLf
ту, <?brí. Kj hiiyovlt ffyj § ""ira t¿> ßaoiXet } ^ r¡ ¿$i¡ ^wjítiiwQo. imn J\jt
ъуХ^оц KíX&tretív , cwStg *¡o%ovlo лЬш ¡c¡ ^/лЖш. Pro i$v<ni¿@* pla
ne feribendum а>¥с<пц.<&^ ex eodem Suida in voce E'viïctnftov. Optime
Heßchius: E'viïoaifAov , я «CP ifí *$tji M%¿/i<rfAa. Нас autem verba
vix Latine reddemtts ; certe non ita rotunde. Verto : Mx<ris¡>ytt (Can- •
trices) Inftrumentis canentes. Erantautem mufurga: feminae
barbaric, & fua lingua vocabancur Zarba. Illarum alix tibia
canunt ; alias , pentachordo } alia: heptachordo pfalterio. Ex-
dem quoque inftrumentali cantui accinunt. Porro inftrumen-
talis cantus melodiam non habet oda: congruenter faétam,
quemadmodum apud Graxos -, fed oda: , tanquam prasludium,
pracmittitur. Et íimulac Rex bibere dcíiiíTet,etiam oda una de-
íinebat ; ubi autem infundí fibi pra:cepiflet , ftatim cancre voce
& inftrumentis incipiebant. Hinc darum eß , quid fit рио-хмл.
штре hujufmodi cantatio , (jr aclio cantandi ¿r pfallendi ; non autem
Opusi quod Muficam Iheoreticam & Praclicam compleftatur. Si tracla
ta
 Lectori Benevolo.
tu quodam defiribere voluißet лШопет Mußcam, in ßlemm quodam
Teßo, ut Natalü Chrißi, Roma exhibitam ; quanta cum concinnitate, ¿r
• tbororum afta dtßributione àperitijßmis cantorihm fuißet adminißra-
ujbene hunc titulumfecißet: Mufurgia Natali die Chrifli Romx exhibi
ts,^ deßripta ab Ath.Kirchero. £>uodfi artemipßam adornandi,& ad-
minißrandi choros , omnemque concentum Mußcttm ; qua deem choris
Mußeis conciliaripoßet, rjr aucloritas furgere cantoribus,confcribere vcl-
Ut: quo nimirum modo, & quo loco chorifint dißonendi, qui cantores,ejr
quo numeroßngulis voeibus, ut vocant , adhibendi, ne alter alterins vo-
cem opprimât ,&ßcdc cateris -, optime illud opus infiriberet, Mtffurgi-
cam. velplurativo numero , Mufurgica Kirchen. Sic Gracißripfere
de Harmonía , & Harmonica, de Chirurgia ¿r Chirurgica. alii/que ar-
ttbta &ßientiis. Nuncper fingidas paginas eundum eßet,ßd nimis mihi
tadtoßjeribendi labore , & Leftori erudito legendi. Sierrorumßfoas
сadere capiat , frita legat veteres ; quibus intelleсhs hoc minime dißicik
videbit. ^uadam nefcto an Kirchero tribuere debeam, ut cumpag. 1 1 8.
ßc legitur : Qujeri autfth hoc loco poíTet , cue infra hypaten hy-
pacon tonum integrum pofuerit Guido. Certeadeo hoc abfurdum
in Mufica, ut ab inßlfißimo correäore, vellibrar'to hoc admißumputem.
pro pofuerit Guido,ßribe, pofuerint antiqui. Guido tonumprater-
ea infra hunc ,fiu proßambanomenifonum , adßtmßt. de quopoßea ali
quid dicetur. Hujufmodicraßifftmumpeccatum eßpag-i 35. Ariftoxc-
nus femitonia purac«fTc dimidia tonorum. Hunc fecutus Mar-
cianus Felix turpiori adhuc errorelapfus deprehenditur , qui
non modo tonum in duas acquales , fed in 5 & 4 dirimit atque
iecar partes, ^uem turpiorem errorem ab hoc viro proficißipotuiße
eenßbimui , qui Martianum , pedariumferiptorem , qui ex Arißideßia
tranßcripfit , пес ubiquefatisféliciter, nova те molitumputat ? <^An Ule
unquam legit Ariftoxenum , aut uUum ex antiquis ? к^Ап Boéthium , qui
claris verbis hanc toni divifionem Arifioxena queque tribuit libro V
с.ар. i у ? Ex hoc certe loco veré cognovi , antiquorum nullum ne itл
quidtm ipßtnt legiße, ut hißoriam Mußtees inde difieret -, tantum abeß ut
ad' dtfñctllora loca inteUigenda animum intendißet. Vis ne , erudite le
 Lectori Benevolo.
flor, interpretAlionesfitas chordarum? euepag. 1 1 y.Xt%a*oç yjzreijuv,
disjuncliva'(pro index) principalium. e^H4j«j auvtpyfyw , próxima
prima connexarum. Httjufinodi non ßxcenta, ßd millena in hoc opere in- •
ventes , ejr liberali auilario adhuc meturn numerum ,fi colligendi labo-
rem fufcipias. Hie autem mirare , quod recleferiptum invenios verbum
oiwypySpuv , indeforfan quod hoc ex aliofit defumtum, velab alio fup-
pcdit.it urn. ut i recle illa ipfum habere vidi , quo ex Glareano , de Casts,
alii¡que tranfcripfit. Alias toto in opere vel auvveyS/im invenies , vel
ouvv*iуйр u>v,quod etiam cum aliis errorumportentis ori incifumpag. 541.
velowvoyfyúuv. K^lterutrum hinc concludes , vel Grace ultra pueriles
annos ipfum nonfapere , velpueros hoc opus ex ipfius autographe exferi-
pfiffe , quipro libitu idfemper mutarint. £>uis enim h&c ubique a typo-
graphorum operispeccata credet , cum etiam ori eadem inctfa habean-
tur ? к_Ап vero non meram hoc barbariem fapiunt -, ut veré barbara
Grocorum nomina fuijfe (quodpag. г 1 у aufm fuit dicere Kircherus)
leclor Mußcarum rerum ignarus judicet ? In una ilia tabulapag. f 4 1 .
facile ducenta errata numerabis. Ji¡uam Hind quoque turpe ibidem eßy
quodjuxta pitrluj , ejrfequentes chordas ,ponuntur Utero a b У с. pro
abed. Hocforfanfcire defiderabit leclor , cur bina duntaxatgenera,
Diatonum ejr Chromaticum proférât Kircherus , ego enarmonium infi-
per addam ? Bréviter dieam. In omnibusfcriptis codieibus , qui hacle-
nus inveniripotuertint , feptem amplius integri modi infine enarmonii
defiderantur. quos cum reßituere non poffet Kitcherus , fatius putavity
Шит i/lud genus omitiere. Fateor , cum primum hoc opus in has ter
ras perveñiffet , magnopere meperculßm , quod audirem omnes illas no
tas Alypiijam accurate à Kirchero reßitutas in eo inveniri. Tabulo qut-
dem noftrojam antefimeßre erant excufo -, fid cum nullo auclore , quod
conjunclim edendos vellem , prodire potuerant. Dolebam meproven-
turn , (jr rcflitutarum antiquo Muftco notarum gloriam , adeo admi
rando, ut jaclabant , opere effeproreptam. Neque hoc tantum. putabam
mullosfore , qui me illas ingeniofofurto ex Kirchero t non commémora -
to ipfius nomine , tranliuliffe credituri ejfent : quod deinde vidi à Kir
chero ubiquefacíum , qui ex Glareano , Merßnno , aliijque , non adpo-
 Lectori Benevolo.
ßtis Шогит ncmimbus , fua defiriffit.
filtert licuit , cumfiupore tabulant tllam , totmendis fiatentern , oculit
pererravt , ér тент £рщкл , &yr¡*A Utior repetivi. Non tantum ni
hil hi: praßitit Kircherus , fid etiam mendofm quam codex fuut illas
notai habuit , tri curavit incidencias. Qtuts in ipfius tabula areas va
cuas vides y iüarum notafimiliter à reliquia codicibus obérant , quas cum
Uto mirmontogenere reßituimus. Integrefe illas exkibiturum promt-
ferat pig. у г* verum majorem hic difficultatem reperit , quam ut pro
metsfiaret. PIura non fumadditurus. £>uodfi ullm tnipfo ingenuus
ardorjwvandi rempublicam literariam ,fieropaucis hü admomtum , re-
traclttionum Mußcarum libros Oedipo(но JEgjptiaco adjunclurum. Al
terutrum certe ab ipfo expefto , 'ut velpaucula hac refellat , velgrafios
fro his admonitionibfss agat. uti fecit Cl. ejr item doftijpmus vir , Jf-
mael Buüialdus. Venerat hic Amßelodamum proxime Juperiore autu-
mno , cumque de MuficU noßris intelkxißet , ¿r jam excufas videret
notas in Bacchium ¿r Gaudentium , coUoqut deßderabat. ^dmonuit de
ttcchio , quem me prtmum vertiffefiripferam , jam occupâtam effe earn
indußriam à Merfinno Gallice. de qua verfionepoßeafum difturus. Vt-
ditfui mentionemfaclam in Gaudentiopag. 3 6. cumque Theonemfuum
injpicere cuperet , collationefacía , in fentcntiam conceßit. Dixi plura
те ante tres annos in eo autlore adnotajfe ; quorum aliqua etiam mon-
firafvi. Rogavit utfimiliter illa in reliquis auftoribus adducerem. Ven-
tote nihil fe ducere antiquités , quam difiere oque ас docere expeteret.
Tectum atque altero lou in Euclide. facíurus in aüis , ubi commoditas
tulerit , vel etiam ipfi tranfmiffurus , utnova fita editioni, quamfe,
tjußem TheonU quodamfcripto auclam , daturum pollicebatur , illa ad-
jitngat. Hune ego , tjy quotquot eruditi ubique terrarum noßra legent,
regatos voló , ut errores noßros vel publice refellant , velprivatim me
Uteris admoneant , paratum non majore cumpudore Betraftatienes Mu-
ficasfiribere , quam fecit vir fanftiffimus , Augußinus. Vnum adhuc
monebo de qutbufdam auftoribus MuficU , de quibus ita feribit Kirche-
ruspag. 1 19. Non dicam hoc loco de vanis , à divertís antiquis,
Ariftoxeno i Archyca , Didymo , Eratofthene, aliiique (quorum
omnium manufcripta penes me habeo) faftis diviûonibus. Falls
***
 Lectori Benevolo.
iffumputo , quandoqutdem prater divifiones trium generum , librife-
cundi fine à Ptolemao adductas ( cruets jamdudum refitutas altanando
cum Гtolemso dabimus ) nullum corum feriftum de Mufica extare me-
moratur. Laudant illos tarn Latmi quam Graci Mufici auclores. Vtinam
vero hkfalfiu ipfe deprebendar, ejrpublico bono illos edat Kircherus !
Nunc ad illud veniam , quod fritu diclum oportuerat , ( quamvis
¿r ex parte diclum cenferi poßit ) qua, me caufa ad edendos hos auclores
tmpulerк Tanta enim in antiquitatis ignoratione non folum noßri
temporil feriptores Muficos verfari videmus y fid etiam humanioribus
Uteris eruditos quofdam viros , ut ham feientiam , tanquam vilem ,
¿r theatris ac ludis pr&cipue infervientem , fuo contenuи dignam pa
tent, lilis non aliter occurrendum cenfeo , quam ut fuá ignorantia re-
linquantur. majori contemíu , quin & mtfiratione digni , quod cum
nihil ex antiquis inteüigant , iUos tarnen contemnere non erubefeant.
Duo vero in primis in edendü his aucloribus confideranda habui.
quorum alterutrurn fi confequtrer , publico bono cum gloria infervitf-
fè videri pojjem-, fi utrumque, omne tuliffe punctum. Primum efi ,
ft vel nulla hinc alia rebus Muficis utilitas furgeret , illudfore maxi
mum , quod m poflerum , antiquorum mufica cognita , omnes de illa
controverfiA ceffaturA effènt . Perpetux enim funt eruditorum homi-
num , aut nimis antiqua admirantium > aut etiam e.itenuantium dif
fenfiones , & vel inprimis in Mufica. Deinde veterum auctorum lo
ca plurima y tarn Latinorum quam Gracorum , hinc & explicationis /«-
cem , & frpe refitiftionem exfcelare toffè . De profanis Scriptoribus
nunc nihil dieam-, vel ex uno Plutareno {& quis (apientiffimum hune
feriptorem effe negabit , ¿r emaculatione dignum ? ) quinquaginta am
plias loca hic reflituerem ; verfiones omnes } Latinam , Gallicam , л-
liafque, emendarem. In Ecelefiafiicis unum atque alterurn locum exp 'ica-
bo. Multi enim ex antiquis Patribus Muficen , tanquam omnium libe-
ralium difeiplinarum maxime divinam , fuere docli. quod non tantum
ex K^dugufiino adparet , qui VÏ libris de iUius partibus , Rhythmica ac
Metrica y efi comment at us -, verum etiam ex crebris locutiombus , quas
ex intima Mufices cognitionefiuxiffe y пето y nifi Mufica ignaras , ne
gabit. ДиатJipe Patrum antiquifßmns , Ignatius , hujusfcientU ver
bis
 Lectori Benevolo.
Ш id отпет Chrißianam virtutemhortatur , inßigat , ¿/jWT/i
ли» concordiлт a ßtavifftma nervorum concordia ejr harmonía com-
mtndat ? Epifiola ad Ephefios , To pcç., inquit , dfciovéftuçtv v(aw чсег-
eSv¡í¿/ioy i tu $í¿¡ ètfciov , itftté ovurjOfAoçetf тш Зтотсотгш , àç xoçiïetf
xfyípet. Vcncrabile vcftrum pteíbyterium , Dco digne coníli-
tutum , non minus quam cicharaz chords , epifeopo fuo con
cordat , acque ex pluribus vocibus ac votis compoiitum unum
cum iüo voluntatis concentum edit. Et qua fêquuntur, quamjunt
divina i & durißtmum quemque adfimilem сoneordiam feilere nata?
ty& T¿~f> ce tj"ófiovoía. vfim , i&f трфтт liffii Xg/çiç я£б]ец.
К& oi ко?' cwfyw, d\¿ %of>oç ytvt&t y Iva, ovfiÇaroi ovjtç c* ópoioíet
pa-Jt* ÁaQtíjts y c« ivitttlt »Srfli er cpuvfftuf. £u& vêtus im'etfr es
uavertit: Propter hoc in coníeníu veftro & confona chánta
te Iefus Chriítus canitur. Sed Sc iïnguli chorus fafti eítis: ut
confoni exiftentes in confeniu , melos Dei accipientes in imi
tate , cantetis in voce una. ¿re. fâ"f** interpretatur melos ,feu can-
tum. quod ut novum videripoßit , non tarnen eß infiitum. ¿yídderc
Шет debuißet , jueundum , ¿fanimumfuavitate deiinientem ; eu\uf-
modia virtutü via femper deficitere nitens humana natura quarit fjr
defderat -, cum enarmoniUptius ¿r diatonü , feveris Ulis modis , ¿r ad
отпет virtutem incitanttbm dekclari deberet. Ac ß dicere vellet ,
GrfeßtütKlicv fäp 4»ç <rc¿<P(>6vots cLçptovtcie' XA&Äernjiov d\¿ mç£Ç&>-
fuMMMç y ut loquitur Clem. ^Alexandrmus : Modefti modiíuntrc-
cipiencíi; rejinquendi autem Chromatiei; quodfi tarnen mollio-
ribus cantiUnü diffuere vultis , divinis rebus illas adeommodate , &
hjmnisin Bei ас Salvatoris veßri laudes totiincumbite. Hic efigemi-
nus UUus locißnfiss , quem tanta antiquitatis Seriftori, qui tot loéis cor
ruptus ad nospervenit , reßitutum volumus. \jAlta ex eodemproferre
foffèm y fed nunc Muficos , non autem Seriftores Eceleßaßicos , emen-
àandosfùfcepi. Philo Iudaus , infuis de Mundi Creatione libris , nimita
ferme eß in divinafientи decretis refétendis , quem nonfimelex Mu
ftis emendarepoffumus. ut ejr Clem. Alexandrinum , alto/que , qui Mu-
ficis eruditifuerunt. Ex Bafilio unum hic locum adferam , quem inepte
haclenus leclum ejji nemo animadvertit. Trafiatu de Vera Virginitate
*** г ita
 Lectori Benevolo.
itAfirtbit : omv яулухяо-у *\%£нл АлА«у, тЖиъХаДми иу ¿k¿{ Ай-
h.£aoui. t?r« *l <pvmç TtfâHùàtç rS hóya n&S àx$Uù Л' àiAMyuv;
(лгт^хои , ítío c¿m , fúcu) J\jí уХвлотш/ r¡fj¿ív ifcttpyccimje. ыд йт,
Ля-Алсток* т$ ъгоиЪнш> eix,¿etv , щмЛш d\ji oto>í ш <ти-
tçuA;Ji/iov -zi&áyetv liv Áoysv. Locus eß elegans ■> quem Interpres ejus
non vidit mendo infejfum, cum ita vertit : Cumque neceflfario lo-
qucndum eric , multo pauciora, quam audiet, referee. Namque
& natura loquendi audiendique modum ad proportion^ regu-
lam {firibefimplicitcr , proportione) metiens , duas aures , lin-
guam unam nobis effinxit : quail &: duplum difciplina: caufla
audire debeamus, &adeaqux rogamur, fefquialtera propor
tione contra&u m referre fermonem. Focabulum урмУш (pro quo
Jcribendum effet tifAicMov , non autemîfjuôxui, y quod fuccurrere alicui
foffct ) omnino hic eß ineptum. quod ab ullo , vet Gracorurn , velLa-
tinorum , fro 'ipiwç ufùrpatum nemo haftenus obfirvavit ; ideoque re-
fcribendum , tifiiaiw , & in verfionc : quail duplus eíTe debeat fer-
mo , quern difcendi caufia audimus , illius quern ad interroga-
ta contra&um proferimus. ^uicqutd tyui'Am atterm dicitur , id
fe habet ad idem , ut 3 ad 1. Sie 4füoÁi<&* тъхф* , ufurafifcupla , di
citur , quoniam datis duobustria recipiuntur.
Faucis his pramißis accédé ad ea , qua de tpfis aucloribus neceffariit
duenda reßant. Primum aùtem de Notts Mußeis , quas in his auclori
bus , in primis autem K^ílypio ¿r xyirißide , reßitui ,fitm dielurut. at-
que eo quidem diligent tut, quo illußrior hac eß Mußcapartícula, ¿r cum
dûsfummis , & ingeniofißimis antiqmtatis reliquiis admiranda. Cum
primum ad hos Muficos legendos accederem , in denfts ignorantи tene-
bris , ut adfilet, oberrabam, hie illicfilidam aliquam dochmam captans.
Vidi magnopere conatui meo obfißere notas illas , quas ubique corruptas\
nee uüibi interfe confintientes deprehendebam. Ex Alypio autem inpri
mis Шагum rationem , ob additas quoque deferiptiones , difeendam ar
bitral?ar. Itaque toto negotio ab ipfis fundamentis arcejjtto , tribus me
rationibusfultum ad illarum reßitutionempervenire pojfeperßexi. Pri
ma erat , quodßabiles chorda in omnibus tribus generibus со dem loco\
hoc eß , codent acuminc out gravitate conßßant , Çeu eandem ubiquepo
 Lectori Benevolo.
Itjlatcmhabeant. Hoc cum ex omnibus Alypii modü verum deprehende-
Ttm; faucis loch exceptis , ubi not& vel exciderant , veI corrupte erant
(crifté\ vides t ingeniofe Leftor , jam omnes me refiituiffe. adeoutfu-
ftrfíiu effent bina reliqua raliones , at quibus tarnen inventi veritatem
txfhrare pojfem. ^ditera autem erat ab homotonit petita, quippe non
umum ex Nicomacho didicerampag. 25.^.14. netenßnemmenon effè
hmotmam , aquitenfant , diezeugmenon diatono ; fed etiam ex ipfarum
mtsrrni inßeffione Jipe eafdem recurrere obfervaram , qua quinpro-
ftereaaqutpollerent , nonpoßet eßh dubium. Tertia à notarum ordine
Alphabetico , quem neceßario fta-
tnendum arbitrabar. Harum quo- I A \ I V fa UV
jtte alterutra ad idem inveniendum 2 в / 2 R L 2 X А
ftsffccißet , inprimis poßerior. qua 3 Г N 3 1 Г з о- и
ffus, tanquam accuratifftma nor 4 A s 4 Я Ч 4 ж f.
ma , non pauca etiam in his notis 5 E U J F I J ^ \
tmendavi. ut in fequentibus vide- 6 Z с 6 Z H б TT Z
bimus. Sunt autem in univerfum 7 н > 7 ri а
notarum paria Z. non numerates 8 0 у 8 w I IT Z'
Us y qua hoc tantum differunt ab a- 9 I •< 9 i-. E 2 А V
Iiis, quod virguiis notentur,vel con- 10 К \ IO M ri ЗГц7
fodiantur. St Arißtdis numeratio- 1 1 V -c 4 z с'
nem fequamur , odditis videlicet in ir м q 12 W h 5 н
grave quatuorparibus, erunt LI V- 13 И ñ б © V
Duobus ilia alphabetic , ut vocant, H s м 14 mu tí 7 i
exponuntur , & infuper fex pari 15 0 к if 9 н 8 к V
bus. Prius , reiiis literarumfiguris iín э i6 и 3
progredient , incipit hemitonio fit- 17 Р о 17 b.w IO M Г}'
pra neten hyperboUon Hypodorii , 18 с с 18 3 £ II N Я
in genere Enarmonio ; définit au 19 Т ц IP H т 12 2 US'
tem in mcfc. Pofterius , figuris li го Гц 20( H T) 13 0 к'
terarum inverfis > averfis , jacenti- 21 Ф F 21 -ал.
bus ; incipit ab hypaton enarmonio 22 X * 22(Н К)
23 ф ^ -3( )
24 а н
*** з

_
 Lectori Benevolo.
tono infra Hypodorii proftambanomenon. Inteüigenda autem hoc de
primis , feuJuperioribus , notis , quafitnt diclioni*. quippefecunda , &
inferiores, nullum continuum ordinem fervant ; fedaltum admirabi-
lem. de quoftatim dicam. Vöfterms alphabetum -, fecundum Alypii ex-
pofitionem , qui tonorum notas ufitatas duntaxat recenfèt -, finit in lite
ra <p difiijfa , ( hoc modo , <| p . quafiejacent , nn. ) neepertingit
ad ultimam , fèua. Veteres tarnen ad hanc ufqueprogreßos ejfi liquet
ex Kyîriftidepag . г 5 . v. } ». ( quamvis omnes codicesperperam ibt ha
beant notam Tw/3 JimtШтат, ut in Notis pag. 2 40. monuimus) &
pag. 27. Difirepantia caußam breviter explicaba . Gravijfmi tont
froßambanomenon antiqui ftatnebantfonum , qui primus clare audiri
pojfet; atque hunenotabant dimidiophijacente -, ut egregie quoque do-
cet Gaudentiuspag. гг. Infra huncitaque aliumquidem tonum pone-
bant, cujus partes feu diefes Jmalibus literü notareatur, ftdquodob-
feurisfinis , qui auditu clare diffingui non poßent , profirretur , idea
fuit negleeius. Hunc tarnen Шит GuidoJuo ßßemati adjungendum
putavit , ne minus religiofe Gracam difeiplinam traclaße videretur , &
ßa culpa aliquid omifiße. Notavit itlum ex neeeßttate Grаса litera г,
quandoquidem majúfiula Latina Çjam cejfirat mefon dtátono , ad quam
hoc Ínfima dia pajón confonabat. Vel itaque estranea litera adfumen-
da erat, vel litera majúfiula geminando , hoc modo, ÇÇ. quodpofte-
rius minusplacuit. Диат hujusrei caußam mufurgorum vulgos adfe-
rat y notum. Hinc autem luce meridiana clarius eft , Guidonem non
auxiffeßflema Gracorum ; ( qutd recentiores omnes infuá muficacom-
mendationem ubique décantant) fed nimia religione duelum , ex Gra
tis iHumfinum , quamvis nullius ufiss (fiquidem clare exaudiri nonpo-
terat- retinuiße. Porro in acumen longius quam Guidonem procejfijfi
Gracos , quid opus eft ut amplias demonftrem , cum id trium generum
tabula loquantur ? ut non minus hic vanafit recentiorumgloriatio. Et
futile eft argumentum , quad tantum ociodeci mftnt chordarum nomina;
¿rpropterea totidem duntaxat fini. Quippe in ftngulü tonis , quaJé
invicem hemitonio fuperant , omnia illa nomina repetuntur , odditis
femper tonorum , feu modorum , nominibus. quod certe egregium fuit
¿rfubtile Gracorum inventum. Cum enim proftambanamenas Hyper
mixo-
 Lectori Benevolo.
aixelydii, qui\yirißoxenteß tonus acutißßmus , integro dia pafinßu-
ftrct profiambanomenon Hypodorit, qui efl tonus gravißftmus -, patet
\Jrijtoxeni diagramma procederé potuijfe ad ter dia fufen, quamvis
à , refiiffo integro dia penteprogrefûs tantum fuerit ad bis diapafin
é dk teffaron , ut difiimus ex t^fdraßi loco , quem in Notis ad Eucli-
iem fag. 5 i . adduximui. Hone autem voeü extenfionem maximam
jhtuekat ^yirißoxenus , nempe unius & ejit/dem hominis, quippe alias
fim vocem ¿r viri , ter diapafin ejr ampItore inter-vallo dißarepofjè ,
itenerat in fuis Harmonicis. Нес K^frißoxcnißßema maximum admi-
rdili quadam rattone quoque adparet in ipßs notis. Namfinum , qui à
gravtjftmo dißat bis diapafin ¿r dia teßaron intervalle , fignatam vi-
iemus bis notis , ± \. Reliqu* autem not* in acutum , ab iü quos re-
(tntiorts vocat i^frißidespag.zj. adjeclafunt ; non nova , fid ex gra
vierthus tantum repetitл , (jr ad differenttarn virgulis notatл. Incepe-
rmtautema verfu XIX ; quem numerum in Diatoni generis tabula
dfonendum curavimus -, ubifunt not* OejrK. de quo vide Gaudcn-
tium pag. 13. Hincde harum notarum antiquitate certa argumenta
depromereJileo. Pythagoram nempe Samium ; qui tono eUsjunéiivo ad-
dttoprimus ßßemafecit oftасhördum ; adhibuijfeprimum aiphabetum,
reclis literarumfiguris confiant. Nam quod m Arißidepag. 28. legitur,
Pythagoram expofuißc literas in XV modU -, magna ta ávwpt¡cíecefii
ut ilium locum omnino interpolaium cenfeam. nift Pytbagor* literas di-
civeltmw, quod ab ipfo primum notandis cantilems fiat adhibit*. Pofi
Pythagoram , cumßßema crevißßet ad bis dia paß» , adhibita eßfe bina
alphabet*, qu* ^yírifioxenus -, vir tanta autloritate apud veteres , ut
^iuficorum dielator adpellari poßßt -, auxerit , fix in acumen additif
Uteris. Ipfi juniores , reliquat in act/turn , virgulis notatas , addidiffè.
Hte utfùbtiliafunt , ita certißßma effe neme , quiremperjpexerit , ne-
gsbit.
\^Antequam ad aliapergo , iUudhtc explicandum videtur , quara-
ttone genus Enarmonium , quodin omnibus Alypii codicibusfiptem am
plias tonis mutilum invenitur , refituerim. Primum itaquefiiendum,
notas omîtesprimario generi , quod omnts antiquitas Enarmonium cen-
fiit , prima eßfe adtrtbutas. Hoc adeo ex notarum ordine in genere En.
armo
 Lectori Benevolo.
armonio eft evidens , ut HercuUum hinc argumentum petipoffit , quo
generis Enarmonii ufus apud antiques evincatur: Certeob folam fyfte-
matisJpiffttudinem hoc non ерfatlum , facile liquet, guin ejr ipfi Mu*
fici Harmonieiferme omnes erant , ab hoc genere \ quod etiam Harmo
nía , ob excellent tarn , ab antiquißmis diclumfuit -, nomenfortiti. Por
ro genus Chromaticum eafdem habet notas , quas Enarmonium ; nifi
quodfingulorum tetrachordorum chromatic* virgulis ab enarfnoniisftnt
diftintla. Nec minus hocJententiam noßram adprobat , pr'imum nempe
generi Enarmonio adtributas fuiffe notas. Hoc itaque in totius generis
Enarmonii reßitutione tantum agendumfuit , ut notas Chromaticos de-
firiberem j ejrfi qua virgulis notata erant ( quas infolo Lydio omnes co
dices habent ) tit liberarem. Híc autem illa dificultas occurrit , curfi-
lum Chromatid Lydius , fingulorum tetrachordorum chrотáticas , vir
gulis notatas ejr confoßas habeat. Caufja hac efi , quod , cum Lydius etc
tonisreclis fitprimus; quomodo omnis antiquitas abacumint htcmcc-
pit ; fußeclurum putarit t^ílypius (ejr ex ipfi Bocthius ) fi in illo mon-
ßraretur , notas Chromaticas eafdem effe qua enarmonia, nifi quod vir
gulis notenturejr confodiantur : poffe unumquemque in reliquis Chro
matid tonisfacile idem imitari. Сaterum in omnibus generthusprimus
mobilis ; qui eß cujufque toni üchanos , autparanete -, generis dißeren-
tiam conßituit. reliqui , non tantum apyeni ejr barypycni ,ftuftahiles o-
mnesfini;fed ejr mefopycnißeuparypata ¿r trita eafdem ubique notas ha
bent. Porro in binis generibus , enarmonio ejr chromaticofkpius eadem
notarumparia inproximis choráis, ejr *> tertiis, repetuntur , obßftema-
tumfiiffitudinem ; ut , qua nota vero loco pofitafint , ejr qua repetito ,
dubitaripojfit. Vno canone hanc dißcultatem tollam. In enarmonioge
nere fuperius notarum par vero efi loco -, inferius , repetito. Contra ,
in Chromatico inferius vero loco eft , fuperius repetito. Caußa hac eß,
quod , cum toni in quoque genere hemitonio fe invicem fuperent , in
Chromatico ; quofolum toniлит hic сenfemus ¿ duo inproximis chordis
hemitonia ponantur . quare fuperius notarum par ultra fitum locum
adfeendit.
Be notis ipfis y quem ufum in antiqua mufica habiterint , nemo hac-
tenuspleneac filide explicavtt ; quod ex binit tantum manu exaratis
librts
 Lectori Benevolo..
hbris , iifque defravatis, tdfuerit addtfiendum. Hoc ex Boethio , qui
• id ex i^yilypio defumfit ,fcivere ,priores асfuperiores notas effè diflionis,
id eß , vtrborùm : fecundas verb atque inferiores , percujftonis. Duo
itsquc loca in omnibus muficis aucloribus inveni , quibus accuratius no-
Шит ufes explicetur. Prior eß noßrix^irißidispag. x6.v.\\. Ля-Л*
$4vfy<ni&c. ad quem vide Notaspag.z+i. Colter legitur in qui-
, bufdam Excerptis MS" Bacchiifitbjunctü , his verbis : AnrKvç ¿ %etçp-
¿¡>¡l> tuv ср^'ууыу й\ц7^щ. ътгнйц к& á\irhlw í%h tIuj %çti<nv сШ
hí^iuí pèç {hone voculam delerem ) ц& KÇitctuç. îij oti a> -mç л<грсло{
щъ pitwÄaüei Kffi ( mallem, р.ътХа&нтщ ) х&ГЛа. k¡M %]д>$ьр<*> Xa'
yuZltçj, lir ряв/уящ £çieu£uf. Шло ул(> Угх№ rfç w>a.y»úotus А»/-
Ц/Hat wy»cA®». »CSV KA&fAvvet (fertbe , ка^^уин. петре auetor, ex
quo hac excerpta.) uç Ь K^¡s<n¡ rlu) fâfav 'í^i- Kfff ¿-n ¿ píflái «г^Ле-
Xu-x¡a\ {omninoferibendum cenfeo , -шр^К^щ ) r¡ çi£iç , àXtC îçï» %
txpiÂKva-fAcç pttXnç ф mç та piliï пЖл^ад , i¡ [¿íQ.&ohr¡ 3^th Ku\o*
utaAuGxv *j iTnvyiuéfjov. K&j та ccvujtv itjç ÁÍ^íuf. yetç фа-
гп(л¥ш$ь»ч Aí£if [¿¿vis. {feribe fAtvt). inconcinna hic eß trajeflio) m
d[i tí¡s Kêûeum Karajsv 2¡\&, %etpuv. Hacitaverto: Duplex chara
cter (bnorum eil adfumeus ; quoniam 6c duplicem habet ufum.
nempe in di&ione notanda , 6c 'pulfatione. Prauerca quod in
canticis interdum cola interíeruntur , unde diverfo charaftere
neceflario tune utendum. quippe peculiarc lcclionis initium
accipiet cantus. Et indicat , quem uíirtn habeat in pulíationc.
Porro non ob ipía verba adfumta eílpunéti in medio liters po-
íitio ; fed eil aut adtraclio cantus fecundum verborum fyllabas,
aut tranfitusad colon medio loco acceptum , aut fubjunctum.
Czterum fuperiores nota: funt diclionis , quippe per voccm fu-
■ prà dictio fola effertur : at inferiores pulfationis , quae fit ma
ní bu s. Нас minus feite coharent. Vt autemhac , erudite Letlor , in*
telügas , nervös ingenii paullum contendere debes. Primum ^yirißidü
verba explicabimus. Dicit duplicem literarum expoßtionemfifecifjè ,
ta ex-infrafiriptarum notarumfimilitudine , fuperiorum confècutionem
ctmjpiciamm. Иле tantum de ipfius diagrammate accipienda. Neque
er.im mußtfitiffe futandum , ut duplises nota verfibus fuprafiriberen- .
*Ж*# fur;
 Lectori Benevolo.
tur ; nifi in Harmonica tironumgratiam , ut соfacilitas utrarumquepo-
teßatem , in notandü verbis ac pulfatione , perciperent . Л>иа ratie
ne & fequenti hymno divorum ^imbroßi ejr \yiugußini duplica
notas circumpo/uimus -, cum aliasßmplices , feußperiores , /ußcerent.
Deinde docet , inferiorum notarum hune fuiffeufum, ut iis cola figna-
rentur , ¿r nuda tibiarum inflationes ас nudipuljus. .Quid hic colaßnt,
non puto ulli in mentem veni/fe. Gracü quidem poetis , tarn comías ас
tragicis , quam lyricisproparte verfus colon accipitur. de quo vide No
tas ad Kyirißidem , pag. 2.79. Verum i^frißidespag. $i.v.8.ejr 11.
hoc voçabuli ufurpat pro cantilena aliqua parte , qua felo cantu ac rhy-
thmo confiât, qua certeßgnificatio haftenus inaudita. Sciendum 1taque
Muficos ', qui modos comœdiarum faciebant , non tantum verfibus eos
adcommodaffe , (cd et1am pofuiffe nudos , in primisfine actuum ас/ce
narum , ut tarnijpecl'atores quam aflores recrearent , atque his etiam ad
aliafeparandi tempos concédèrent. <§ttid рыгшАшл fui/fe cenßam ,
docui inNotis pag. 141. Eußathius «í tIwJ. рлф. щс lÁtá$(S)*. Mí-
aiwXw , inqntt , коЦрл tí ¡¿ttst-fcv i>jç cwÂifç <w\¿fBpev. pro <wXi¡$
plane legendum, ^Wç. MíooúKíov ( quafi dieas , meditibicinium)
eft pulíüs ( praludium. qua noflro temporepracipue ufurpantur. quam-
vis eodem modo in medio ejrfine adhiberipoffint.) aliquis , qui inter
od л m tibia cam tu r. Heßchins: AicwKiov. imreu Ь nlç feíKiai [л.ъ~

¿e Ttiç i*x<Tix9Ïç m -niaum fLtouúAiu,. Cum hac i^irißidk doclrinafa-

tis conveniunt illa excerpta. Novi aliquid habent de puneti pofitione in-
nota medio. Baßem nempe has notas antiquipunclis in medio notabant,
ad denotandamfetblationem. Hoc ex iifdem excerptis docemur , in qui-
bus circafinem ita legitur : 4 ffyj ¿v fyciç Ajpcúvílai , ошу лтвКид tí m¡~
¡jLHov oçikIov у,ш r¡ d}¿ a^<nç , ómv isiyßpov. Poíltio igitur fignifica-
tur, cum ümpliciter nota abíque pun&o eft ; fublatio autem ,
cum puncto eft notata. \_Adduntur hic alii ufus , nempe ad deno-
iandum , multasßUabas eodem cantus tenore e/feproferendos. Pratereay
ut i ft in fine ver/uspunflofignata cernatur nota , motteamur tran/iturn
. faciendum e/fe ad colon aliquod intercalare , aut Jubfequens. Hícporro
docebimus , quomodo cujufque cantilena tonus , feu modus, ex notü eo-
Г gnofci
 Lectori Benevolo.
rmßi poffti. loca dm infignia in i^Ariftide noßro hас de re praci-
punt. Prior eßpag.i S.v. 8. de cantи notis perfiripto inteüigendus :
durpag. 14.^.8. explicando de сantи , cujus modum cognofcere veli-
тш , rjf notis deßribere. Exemplis клс clarafient. Sint fiquentes duo
verfiff, iambic 1ßnarii , quorum utrumquepeculiari modo decantandum
txhtbemus. Priorem hoc modo :
\ ф T л птпн к оп у
aV yvw it W av Э-/>шж@* , »; Л' uv í (гу.
£>иет 'vulgar ibu* notis itafignamus -, & rhythmo xquali , fiu , ut vul
go loquuntur , taftu chorali decantamos.

À S-* -—^ ft—$ -A-

У * M — 1 f
± -+•-fi- ft

filterum verfumßc notatum ,

^ m T t л a ■ф n Q n N
Mj-zg-ù) fií pnv « я-jjf -arg/v 7ï
¿¿ vulgaribus notis сапетш :
ft-r—t—t— ï— ft-4z A —t
—è-i—4- *—~— fi

JZuifquU ad hxc noftra cognofienda accedis , , juvenis , дЛр/<г-

yk»í ; я//» x'oce дЛ canendum aptk natura deßitueris , ad bü dia paßny
ftu ut vu/gus ¿oquitur , ad duos oftavasprogredipotes. Cumautemnon
omnes ab uno fino incipiatis -, uti пес in uno définitis ; quilibet fibigra-
vififimum fonum , id eft , eum quemprimum сапогеprofierrepojftt , con
flituat Hypodor11 modi proflambanomenon , qui ab antiquis nota -a.fi-
gnabatur-, à Outdone autem litera A. x^ib hocßno in acutumprogre-
dere ad mefin diatonon : fiu fumtofino , qui vocis tum gravijftmo eft
antiphonos , fcilicet méfie , ab hoc remitte tonumfiuperoilavum. Hic an-
иojias nota y fignatur ; Latinis litera Ç'. Hanc notam ^ vides nos in
itialem conßituijfe utriufique harmonio: APvariamilla habet vocis po-
uftatem , ut ex Tabula Diatoni generis quod hîc adhibemus , perjpici-
tur. Nam in tono Mixolydio hoc nota y valet proflambanomenon. in
**** Ь MoliOi
 Lectom Benevolo.
Aoüo , byfaten typAton. in Dorio , typAton dutanon. in*Hjpoaolio , ty-
poten mefon : ó" denique in Hypodorto , mefon diotonon. Cum Hoque tn
tot modis eadem nota reperiAtur , haßtarefoffis in eügendis modis , qui
precedent¡bits du.éus cantUenis fint propra. Hute haßtattont Arißides
оссигrit , dumpAg.\% docet , ex detneeps poßtis nolis harmonías cogno-
fii. Петреfi expag. 2,4. infpicias , qutsfit mim cantilenafonusgravif-
fimits. Hic enint tllius modi , in quo cantus eß coüocatus\ eritproßam-
bAnomenos. Iam ad exempla noflra revertemur. Inprieri melodía vi
des ex Tabula notam ^ effc infimam , (jrpraterea Mixolydii proßam-
banomenon. J%uarefine tilla hafitat'tone hone harmobiam pronunciabis
Mixolydiam. In altera , Ínfima ßugravijßmanota reperitur И. qua
eß Doriiproßambonomems. adeoquetota harmonía Doria dicetur. fn-
fignis eß hac doclrina , ¿r ßudiofe cognofienda. quamfi ex hoc Arifiide
haufiffet vir doctrina ¿rjudiciojùmmus , Ponías 1Jar dam , Cobtlonen-
fium Epifcopus , hic non impegtffet. Non tantum infingulis notarumpa
ribus recenfindis pag. ¿o.rjrjeq. multos errores committit ,ßd (fin
illa Gallica cantilena , veterum notis defignanda. Diagrammata ipfius

E HI ^ WEE
U Z7 N Z Ii ü
Plus , d'une paix rebelle,
E W X "О" WEE Plus, d'une paix rebelle,
Il Z 7 N Z u b Voftre douceur cruelle
Vo ftre douceur cru cl le

Л- шш Ï3:
7 7 7 К Z N N
Au travail roe difpo fe, Au travail me difpofe,
X -6-we к
7 N Z Ц Z
Plus jc repofe. V Plus je re po Ге.

Primum male duplices поШponit , cum ßperiores fufficerent. nifit

ut nosinfiquenti byrnm , tdfccertt docendi tauft , & ob majorem evi-
den
 Lectori Benevolo.
ientiam . Brinde pro his quatuor notarum paribus , qua adbibet ,

u ^ 7 reponenda Ьлс * ^ * Лито utrumcunque dia-

grmmagcnuinum cenfias , alterum eritfalfum. quippcnotis E reßon-

iet in Guidonisßßemate clavis а л. contra if'fi с /»ßßemate veterum

т u. W т з > alwve aquißna. ut alia inconvenientia taceam , j«* /г-
eruditofunt mantfeßa.
• Nunc te , Leclor candide , in Utißimum camfum , с minus latum,
imam , unde in altas difciflinas noñ tantum frofficere , ßd ejr exßa-
n лгу cum voluptate foßis. ^Adipßu notarum figuras veniemus , ejr
пит verù nominibus recenfita fint ejr defiripta ab t^ilypio', dißicie-
nrns. Primum deßcundis notis dieam , quafuntpercußwnU , in quibus
erdo eß reverá conßicuus. In primo enim alphabetofrima eß gravis -,
altera , acuta ; tertia dua recia linea , qua gravi connecluntur. Дил
deineeps ßquuntur , terna quavisßnt ejußem litera figurajacentes a-
xerfe , inverfa, ejrjacentes. excepto Uno ternione, à decima nota ad duo-
decimam. In ficundo alphabeto terna quoque ejufdem litera pofitiones
cernuntur, at non ubique. Omnium notarum figuras inverfas , jacen
tes, averfas,jacentesfimuiejr averfits,ßquenti diagrammate exponam.

cpoLfALiíva. m .
Litera? învcrfe.
F Ь E h I К Л У | ПсЕТфрЖ^л'
•Bkáyt*. w X m M < í.«wc o wb ^-û-x-à- cj
jacentes.
Г F E h К С £
ecmçfAfAfÂpa.. 1 1 3 H ï 3 3
arc riz.
Л П T t* X $ si
-aháytb Xjà- > э H _a X -Ç- >

jaceotes&averfsc. **** 3 Su-

 Lectori Benevolo.
Superior e ordinepofiufunt literл recia , $ги#«а >¡ mifiéta, ¿fot. inferio
re сjedem inverße,jacentes , Averfit ,jacentes ф averfk. £>uidfit o>j/*«ok
i(ßiv , quid àmçpaftfBpw , clarifftmeperßicies ex una litera ф. cujus
aextra pars P , eß iipi^ ¿ffiv , ut Г dicitur улррл cfióv. (Graco-
rurn qutppe literл omnesfbeclant dextram ; ut НеЬглогит , ¿r ipfis
fiquuntur,finiflram) finißra 1 , еАщ^лЫ^л^/^оу. Porro ut c=
eß m izXáptov , fie a— eß »г/*<ф( tsháytov. &ut ^ efi -m 'Khaytov &m-
çpafjL/jfyov , itл _n eß vsKetytov àmçpAfrityu'ov. Ab hocJitu toni
quoique , qui voculam prapofitam habent , dieti funtplagii. Vetu- ,.
flam admodum hanc adpellationent confire nequeo. Nec quod in tabula,
qua Boethii Muße*, inferta eft pag. 1467. adpofita cernantur vocabula
Plagis (barbarepro plagius ) proti. ¿rfic deinceps. indefirmiter -ar
gumentabimurjam Bo'éthii temporefuiße ufitata. quippe à longepoßerio-
ribus funt adferipta. NuUtbi certe in ipfius opere hoc vocabulum leges,
multo minus alterum , hujus oppofitum, authentes , vel authenticus ; pro
quo reclus , ¿#9»i y dicendumfuiffet. Jflud recentioribus , utfiitum val-
de nomen,placet. Ego infeitum ¿r barbarum cenfio , cujus nulla hie ra
tio adfignaripofftt ; cum inpriore evidentem cernamus ex ipfofitu. Сл-
terumjam Bryennii atate plagium * notum hoc ufu erat vocabulum. ut
& alterum ч%@»рго 7Ív@». quod пес Bacchio auditum -, certe nonu-
furpatum ; quern eorum , quosjam edimus , poßremum cen/eo. Cauffam
vero, cur plagii echi dieantur , neeipfe Bryenniusfatis certopcrfpexit.
Ita enimfiribit lib. Ш. fiel. 4. tsKÁytov Si (бклХгаш ,) fat 2& ti г

■rirnv xupäv. Plagium (obliquum) vero nominarunc , vel quod me-

fe ipfius adjaceat hypatas primi echi , ( toni ) vel potius , quod
ab ipfo camus obliquare incipiat , & ad graviorem vocis locum
concederé. Prior ratio optime quidem de fitu etiam hoc vocabulum
explicat j at male ibiadditur de hypate ¿r mefe. quamvis reveráplagii
primi mefè a H , ficundum ipfius recenfionem , fit xttQ ri vsXÁyiov ipfi
hypata primi. Generaliter recle dixijjèt , t¿ -гг^хеГйЭаг/ т* ттеатш.
reüquis omißts. Itaque hos quinqué tonos , Hypolydium > HypoAolium ,
Hypophrygium , Hypoiaflium, Hypodorium-, plagios ,feu obltquos , di
cemtis
 Lectori Benevolo.
etmus reBorum tonorum, Lydii, jEolii, Phrygii , iaßii, Dorit. propterсa
quodßnißram verfus ab his fintfiti. quod haclenus ignorât urn. Reli
ques quinqué , Hyperlydium , HyperлоИит , Hyperphrygium , Hyperta-
ßwm, Hyperdorium , non minusplagies adpellabimus. ut plagios aver
ts dtcam , ad eum modum, quo not* itapofiu vótabantur ; vix adduci
fojfum. J^uamvts -aKaytov vetußifßmi auclores de eo tantum ufurpare
videntнг -, quod alterius reßeclu efi adßnißram. Sicdivinus Plato in
Итло: хл& «» "du) $*1*ря (poyiv tshacyuw ¿ouv , liji itw\¿ фь-
ctuç i¿oúv ti K& K^aiMflw. tune ex alterius natura? motione
traníverfa in ejufdem natura: motum incurrentia. ¿re £>ua ver
ba ut intelfigas , univerfifapientiffmum conditorem inpolo boreo quafi
conflit¡(fe mente concipies ; ut ad dextram habuerit occafum-, adfini-
. firam , ortum. Ejufdem itaque motionem , feu exteriorem , quampri
ai тоbilis vulgo vocant , a latere , id eß , afinißra detorfit in dextram
partem , feu ab ortu in occafum. Alterius autem motionem , feu infe
riorem, quaeß planetarum , ßcundum diametrum , ftи mediam li-
nearn , deflexit à dextra inßnißram , ab occafit in ortum. Hanemotio
nem Tskayww dixit i quod adßnißramferretur. non autem propter Zo
diaci obliquitatem , quam Gravi Ко^отц'О. vocant. K^Ad eandernpofi-
tum rejpexit , (forfan Pythagoras ) qui Grammaticorum cafas alios re
ctos dixit , alios obliquos. £iuam enim cauffam vulgo adferunt ; no-
minativum dici rectum, quia aliorum ell quàfi parens ¡ inepta ex
eß i & ex Prifciani V libro depromta , ubi inquit : Rectus autem dici-
tur , quod ipfe primus natura nafeitur , vel poímone , & ab eo
facta flexíone nafeuntur obliquicafus. Vetuflijftmi Sapientes no
mina rebus ,ejr artibus , ex natura impofuerunt , e¡r àfiguris mathema-
tick. Redi igt tur dicuntur cafas , quod irr verborum collocatione reels
cadant j obliqui autem , quodfemperßnt à reclorum latere , ejrpotifft-
mumafinißris. Exemple id darumfiet. Pater donat librum. recia
in conßruclione cadit nomen pater ; at oblique idem in genitivo. Cum
enim dici m queat , patris donat -, adfumto aliofubßantivo , obliquefi-
tu prius parris colloco fic: patris amicus donat. Reclus hk eß ami
cus, à cujus laterefmißro , eß patris. Primarium itaque hic nomen eß
amicus : fecurtdarium, patris. Pölerts quidemetiamfic collocare verba:
ami-
 Lectori Benevolo.
amicus patris donat. fed minus eleganter. Prioremverborum collo
cation cm , ut elegantiorem,frequentius adhibent tila lingua , qua articu-
luminfleclunt y ut quoque Germanica : 03ïenfcijen <5ed. ч t¿¿\>-
S-çàxit \¡/vxn- minus eleganter , -ejrferme ad certo aliquid oßendendum,
alteram: £)К Dcfj öftetlffljin. * 4"Z* т* *»&{*жм.Ш reliquisob-
liquis cafibus eadem eß ratio.V&tú amicus donac. pacrem amicus do-
nac.à patre amicus donatur.H¿»f veram illorum vocabulorum ratio-
nemcenfeo : qua ß in mentem veniffetfummo viro lul.CafScaligerо, non
tarnfubtiliterfe torßßet libro V de Caujfts Lingua Latina , cap. 80. ubi
obliquum male idemputat quod curvum,adeoque melius omitti. Sicenim
circafinem > S.ed re&ius fiat, ut obliquorum nomen onjittas : mil
lo enim modo poteft competeré ratio curvicatis. Caterum He-
braa lingua ufùm hie advocari pojfe nonputo , ubifemper poßeriusfub-
ßantivum , ut natura , ita coUocatione% , ipfis ufitata , poflponitur ut
i-w confilium fenum. quamvisprius Grammatice mutetur. Gra-
dum hic , Leclor bénévole , fißimus. Notarum ufum infilemni hymno
divorum Ambroßi cjr Augußini monßrabo. Ñeque vero ullum dubium,
quin,ß hoc melodía ; quamvisforfanpaullum, ut adfolet , immutata \uß
fuerint illipatres , etiam his nottí , nempe fuperionbus , cantum figna-
verint. quippe Boethius , qui integrofeculo Augußinofuitpoßerior ,fi
las hat notas recenfet. Poßeriores Latini virgulas quafdam recias, obli
quas, incurvas , ufurparunt, ut ex vetußis Itbris adparet. Eos autem eo-
dem, que Grad , modofupra verfus firibebant. Totum autem hymnum
adponere placuit , non tantam ut eo clarius omne notandi negotium
redderem , fid etiam ut Dea Optimo Maximo grates agerem , qui
cum in omni vita , turn vel maxime in dißcillimo hoc & defierato ope-
re adjuverit , ut ob refitutos antiqua Mufica auclores , à doclis noßri
avi virisfavorem , àpofleritate laudemfperarepojftm.

CAN
 С A N T I С V M

SS. A M В R О S I I

E T

AVGVSTINI.

et

Te De um lau da mus : te Do minum confi te mur.

~ ^ a a a ^ п-фт фа « ^лпп^п^тп^^

Te De um lau da mus: te Do minum con fi te mur.

Te sternum Pa trem о mnis terra venera tur. Tibi

^ т t ф a. c^n^ n w^iî Q Д ^ Í2 ^ ТП ^ ^ ^тт

Te аг ternum Pa tremo mnis terra ye ne ra tur.. Ti bi

¿H*»l^4"| Iii
2 ! -Я
4
omnes Angeli: tibi cœli, & uni ver Гаг pote ira tes.

I^Í2 Xp Л ^ Л w ^£2 Îî il О £1 О, <p П ^ £2 ф Tí2^ ^

o mnes An ge li ; ti bi cœli & u ni verfae po te fta tes.

Tibi
 Ti bi Cherabim & Se ra phim: inceflabili voce pro-
^т т T T ф о ф о ^ û . • «h ^ nn n n n ^ n ^
H=JR 1 Ч г, P f Г H P E ИГР P H H 4 P \
Ti bi Che ru bim & Se raphim: in ccf fabi li vo ce pro-

clamant. San £tus, San ¿tus, San&us : Dominus Deus

ТП ^ ^ ^ TlffiH ^fî^ T ф £2 t^ ТП £2 ^ ûfl ^ аф

da niant. San ctus, San ftus, San élus, Dominus Deus

Sabaoth. Pleni funt cœli & terra: majeftatis glo rix

Sa baoth Pic ni funt cœ li & ter ra : maje ftatis glori x

tu ae. Te glori о fus Apoftolorum chorus. Te

tq^^^t j^nuVü^ß афа^пф та ^ ^

ta ». Te glo ri о fus Apoftolo rum cho rus. Te

Pro-

с
Propheta rum laudabi lis numerus. Te Martyrum candi-

ф ßфß ^ß ß ß ^ Пф ТП ^ ^ТТТТ -ty Cl

:»> H /■» /"^H/^í^HH Hl Я Э Я А*
Propheta rum laudabi lis nu merus. Te Martyrum candi-

i:ï::ji:?::if*î*j~Ef

da tus laudar, ex er citus. Te per orbem terrarum, fan-

•ф ß ^ ß ß ^ ßuV Tß ^T T T^ П\р £1 т^П j-«

da tuslaudat ex er ci tus. Te per orbem terra rum,iàn-

£ta confitetur Ec ele fí a. Pa trem immenfíe maje

ur ß ß Í2 ß ^ Tß ^ ^ ^ T ^ß r|/Tß ßф

cb confitetur Ec de fi a. Pa trem immeníar maje-

¡i—*-$-*•*-
s:

fta tis. Venerandum tuum verum, & u nicum Fi lium.

Tß ^ ^ \jTTTT;|/ßt^ß^ßß^ß^ ß;p Tß ^ ^

fta . tis. Venerandum tuum ve rum , & u ni cum Fi lium.

***** i San
 San 3:um quoquc Paracli tum Spiricum. Tu rex glo-

T ij/fi ф fi fi fi^ SI ^ ^ 1-1 "i \^iî fi Î2^j

H/'î.UÎ' P P P H P HF H H E eh p p A>h
San ctumquoque Pa ra clitum Spiritum. Tu rcx glo-

ri ж Chriftc. Tu Pa tris fcmpitcrnus es Fi li us.

fi Пф ^ h Û fi^T i^fi fi fi íi \¿ П fi¿£) ^ ^ m

Л» /« F H E P P*** *P P P P 4 P P F И HE
ri ж Chri fte. Tu Pa tris fem pi ter nus es Fi li us.

Tu ad liberandum fufeepturus homincm: non horruifti

fi fi fi fi fi fi fi fi ^ Sl\p Tfi ^ fi m fi fi fi Д
P P P P P P P P H 'P*. ЦР H P E HP P P P
Tu ad li berandum fu fee ptu rus ho mi nem , non hor ru i fti

Vir gi nis uterum. ■ Tu devifto mortis a cu le о : a-

ß ^ fi Пф ^ ^ ы ^ il fi fi ^ П\р Tfi ^ P. m
H H P PF H H E
Vir gi nis u te rum. Tu, de vi £to mor tis a cu le о , a
perni-
;1н ""M »i^^fiS^^jggg

pcruifti credentibus régna cœlorum. Tu ad dextcram

HHHHHFHH H H H A. h Б E к H H H H
pe ru i Ш credenübus régna cœ brum. Tu ad dexteram

De i fe des: in glo ri a Patris. Iudex ere de ris

H/u*-:í/w4/ü/*'/üH/'/wF HE H H F H H H
Dei fe des, in glo ri a Patris. Iudex ere de ris

ef fe venturus. Te er goquaefumus,tuisfàmulisfub-

fí ^ ß ßc£ \J »i ^iî Í2 12ní2í2í2í2^ Til

и ^ /и л» F H Е Е Ч^/» /> H H H H H HH*~ =? H
ef fe ^n ta rus. Te ergo qusfumus, tuis*fàmu lis fub-

veni , quos pretio fo fanguine rede mi fti. ^Eterna fac

^ П. i- \J Í1Í2 fiû Í2 Í2 y Í2Í2 ^/ ^ « ^ _ И ^«

HH E 4HHHH*~HHHHH^HEWUEHWE
reni, quos pre ti o ib fangui ne rede mifti. JE ter na fac
■*■*■*** -
cum
 cumiânihstuis glori a muñera ri. Salvum fac po pu-
И m m ^ \j y ^ ^ Cl** ^ л _i i_i u Ил л * л
R E -W H H H H H /"« H W E E 3 Hw w w w
cum fanftis tu is glo ri a muñera ri. Sal vum fac popu-

lum tuum Domine : & benedic heredita ti tu x.

_ И h лИи цИм л лтИл^й y /TV|-1 »■«
M ШЕ R E WR3 3REW W«RH1.-J>> HWEE
lum tuum Do mi ne : & benedic he re di ta ti tu г.

Et re ge e os : Sc ex tolle illos ufque in аг ter num.

W ы E R w E W R3 3REwn*^^ ^ H ^ w HUEE
Et re gc e àét & ex toile il los ufque in x лег num.

H " HT ... .

Per fingulos di es bene di cimustc. Et laudamus no

il Í2Í2Í2Í2TÍ2Í2^Í2T\J\J»H н П fi П
H НННР\ННННЧННЕ E *i H H H
Per fin gulos di es bc ne di ci mus te. Et lau da mus no-
men
mentuum in foculum:&in fecu lum faeculi.

Л» H А» г. 1 P ц P /" А* И* H H F нчЕ
men tuutn in fe culura : & in fe cu lum fe cu li.

Dignare Domine di с i fto: G ne pec cato nos çu-

.-. Y ß Í2 fí ß \^ iî^ TÛ^I2 « rçiï 12 ф Л Í2 ^ Q

E нА" Л* /» /» H/"*. Ч/»НА» EH/w /«F yw y^Hy«
Dignare Domine die i ftc) : fi ne pec ca to nos eu-

:§d:
i

fto dire. Miferere no ftri Domine : miferere noftri.

si ф ^ — * о a q a ^iit|/ tî2^£2 iî\jn city ^ м

НЕ РРРР *Р*~1НчР F* t* H E

fto di re. Mife re re noftri Do mine : mife re re noftri.

Fi at milericordia tu a Domi ne fu per nos quem-

y il П й П il П Í2 a Í2 \j Í2 ^ T il Í2 Í2

Fi at mi fe ri cor di a tu a Domine fu per nos quem

adme
 admodum fpcra vimus in te. In te Domine ipe-
л л лм И л ^ íí
ft fi fj ^ H fj px. HE W W W Е R w h Л1
admodum ípe ra vi mus in te. in te Do mi ne fpc-

3=4
«as:

• ra vi: non confundar in « ter num.

HWEE 3 R^WRWH^HWEEWHEEWH
ra vi : non confundar in г ter num.

И uM«-"4^"4 м Им
Я ЗПЕ« H « Е fl Е
 Hoc hymne in Dei laudes fie deсantato adnot4s noflrts revertemur, •
*tfingithrumfiguras ¿r nomma occuraitut confideremus. Prim autem
itjmuwnes quajdamproférant , fiecundum quas illarumfitum examma -
hum. \_^i<verfio efi motto corporis in dextram vclfinißram partem,
ntçiitudinéJèmictrculi. Inverfio efi motio corporis in anteriorempar
tem tutpofieriorem, magnitudtnefimicirculi. Iacens diettur , quod mo-
am eß tn lotusfinifirum , magnitudine quadr antis. Iacens ejr aver(itm,
wd moturn eft in latus dextrum , magnitudine quadrantü. Inpriori-
hmiusbus definitionibus pro voce corporis fibftitui hïc potefi nota:.
ompe nota eßfigura corporis. Nota, quibus averfi notio сотрет ; qua-
rmfiptem numerantur ; nullam habent difficultatem -, at nonparvam
и y ambus notio inverfi. Ex itsfequentes novem vnvMuubx
ufnttwticonvenienterfuntfita. Primum autem hac nota I- dieitur he-
midpha finißrum fitrjùm rejpiciens , qua utcunque etiam vocaripoflet
hemialpha finifirum deor/um rejpiciens , inverfum : ¿r hac \ he-
nialpha dextrum dcorfum rejpiciens , inverjùm. Ita enim hac nota x
iicitur r deorfium Jpecians ; qua plane- eft T inverßm. Similiter rb.
?erro harum notarum / N unafitffeciffet. Namfit hemialpha finifirum,
ieorfum rejpiciens , retiñere veUmus , alterurn vocabimus hemialpha*
fmtßrum averfum , deorjitm rejpiciens : ¿r contra , fi eligamus hemial
pha dextrum. Badem ratio obttnet in hisfiguris I- \. exgenerah notto
nt averfionis. Si tarnen ipfius rei evidentiam injpiciamus , melius ¡fio
modo ab ^yílypio vocatas tilas notasjudicabimus. Caterum verba, deor-
¡kmvel furfum rejpiciens , neceffario fuere addenda , quod altas figura
iimidti A veldextri, velfiniftrifutura ejjènt ha h \. Secundo hac
nota \j vocatur \ inverfum. maleft rem exacliuspenfitemus. <Sjtip-
fe illa inferímprotraßa virgula non ad dextram , Jed adfiniftram ver
bere deberet. Tertio hac nota И, quaantiny adpellatur , etiam ny in-
verfim , obfigura convenientiam , vocaripojfet -, fid male. Potins eft
nj averfum : quomodo о quod eft Alypiofigma averfum , Diogeni Laer-
tu libro ГП. &lfidoroOrig.lib.\. vocatur antifigma. Siprapofitionis
•2» raiutnem habere vellemus , non tam ny averfum , quam adverjùm
dicendum eßet. Certe averfum ejr adverjùm parum admodum hie dif
ferent, quod fie ojlendemus. Sint duo qui conjuníli ambulent , r. Ho

rum Alternier ¡ocio adverfus confifiet , fipaffu uno vel altero progrejjus,
****** ad
• ad dextram , velßnißram,fe moveatperfimicirculùm , г 7 . Averfus
antem àfocio erit , fi retrogreßitsß vertat itidem ad dextram , velfini- •
firam , femicirculi magnttudine , IT. Poßeriorem motionem , ac fi-
tum, ubiquefere refipexit K^ílypius : priorem Uli, qui antifigma, & anti-
ny vocarunt,figuras, qua averft aliasfitnt dicla. Caterurnprapofitio àtl*
primo (no figmficatu reffondet Latina pro. Ut in eLv1í%%r¡<ng , qua Iuris
ConfiíltU dicitur ufus alicujus reipro alia, vel, utefiin lege i i . J$\ i .D.
de Pign. mutuus pignoris ufus pro crédito. Sic àvïijtmç , quafigu
ra сtum àvltçiixov adpellatur , eft , literapro litera pofitio } ut optumus
fro optimus. Plurimi errores in omni literarum genere ex male intelle
cta hacpartícula , cum in compofitione ufurpatur , extitere. ^uam enim
faifa efl vocis avlt^o^©* interpretatio ; contrarias chordas habens, cen
trarium (onurn chordis emittens, obfinus, diffonus ; quam etiam in The-
faurumfiturn tranfcripfit Stephanas : cum explicandafit , con/onus , con
veniens , concordans , congruens ; ut Heßchius & Suidas illam opiime
explicarn?it ? Sint enim dua lyrafiu tefludincs ; alterajam îçfto<r,ufy>i,
intenta-, altera ad eundem modum contendenda. Vbiunam chordam,
numero atque ordine Uli, qui efl inpriore lyra , refpondentem iutenderi-
wus , has duos chordas ¿/¿ojovéív dicemus , aqualiter cffe intentas. Pofi-
quampofterioris lyra omnes chorda chordis prions lyra confonarint , po
ßeriorem lyramfic intentam dicemus «wjwtffliprioris , quafi chordam
contra chordam habentem. Hon aliter quam librum deferiptum dicimus
illius , ex quo defiriptus efl , dvîty>a<pov. Jta Suidas w>l*yto^aa explicat
av/Aipuva,. ejr optime quoque Heßchius-, owZ^o^ia, n^i^'^^i,
Sicperperam vulgo explicatur notijßmus Homeri verfus t
ïqtgoç ctvijç тпЖт яи&£ь@* е(Жш¥.
Vir medicus multis aliis pratferendus. cum hoefignifieet : virum
medicum , fipermutatio cum maneipiü aliis effet inßituenda ; quod belli
ac pacts tempore oltm erat ufitatißimum ; multis aliis maneipiü cffe afii-
mandum : unum valiturumplures olios. Ñeque partícula hujus vim vi-
dit vir fitmmus Ifa. Cafaubonus , qui in Notts in Novum Teftamentum
verbum dvJixttÖKf idem fignificartputat , quod anteferre , praponere.
Ita enimferibtt in Matthai 6. v.z4¡. 4 WS оа\г^г\(Ц , к& r¿ Ыру кл-
'Q.(pqovr¡<r4. Toríit hic locus doftiífimos interpretes , quura toto
ifto libro nullus efl'e queat facilior , íi modo quid úngulas voces
fignificenc attendarur. Nam ita facilhme mtelligemus nullam
híc
 hîc eíTe ^o^Wa/ rcpetitionem , ut quidam putanc. Docct Do-
minus noftcr qui fieri nequcat, ut duobus dominis idem fer-
viat. Quia , inquit , vel unum odio habebit alterum amans : aut
eiiatn, licet amet utrumque , fien poterit, ut dum in alterius vo
lúntate exequenda erit intentior , erga alterum gerat fe negli
gentes. Quid quaîfo in hac interpretatione obfcuri ? Diftin-
guatur igitur diligenter inter аултглч S¿ аяЦ^г^щ , S¿ omnis me
rit íublata difficultas. Нас ingenieß adnotaße mihi ohm vi/ùsfuit,
fid àeïnde deprehendi veritati minime ejfe confina. Nullibi GrAcum
vtrbum луЦ-ундгц eajignißcatione ufurpatum legitur. Heßchius , а'г-
7é|Í«4j dvlfXtj-tytlai. f) (Scribo, KuÀv<l,velpotius} kuXvoí. Ita emm
idem: cw2tAa,/u.Cavi]c4 , ßoq&ei>j nuXvei.) A'vjtxtjaui , dvltXapScivi-
1щ , <Pçov2i£ei , ъ&ттйщ. Optimam quoqttefign'tficationem fuppedi-
Ш locus Anßophanü in Ljßßrata , ubi h*c verba , яу\г%х аь tuv jupuv,
verto : ru fta pro foribus. 'Minus bene interpres , ad fores obnite-
re. ißo autcm modo óptimos quofque auftoresjam profit quam UgatA ora-
tionis, locutos obfervamus. J^uintilianus : Pro Iuba atque Arris , ini-
miciifimis populi Romani, ftetiflc. Firgilius, ftabat pro tem
ple OwW. Mulciber in Trojam, pro Troja ftabat Apollo. Fer-,
teremitaque : aut pro uno ftabit , & alterum cqntemnet. Pojfemus
quoque: aut unius curamgeret, & alterum négliger. Sedprior
interpretatio ipfi verbo magis refiondet , ejr alteram includit. Omnes
verfiones , quas videre contigit , vulgatam Latinam fequuntur , quA
habet j adhserebit. Minus commode,fi rem accuratius infpiciamus.Ñe
que enim tarn famiüare verbum de fervo ab uUa turn gente ufurpatum
demonßrari poteß. DocTiJftmus vir Seb. Munßerus , qui Hebraicum
Matthe textum reßituiße videri voluit , -inepte vertit vulgatam fi-
quendo , prft, £>uamvis hac locutio НеЬгли ußtatior videripoßet, quam -
Latinü. Sic enim Geneficap. fi. v. 14. : Et adhserebit uxori.
Deut.Tv- в'!???? owl Et vos adherens Domino. Prov.
XVIll. v.z}. nww4fe*i Et amicus adhíeret plufquam frater.
Idem verbum occurrit in epißola ad Titum cap. 1 . v. 9. áv¡íx¿/$/joi тё
kaQtíu) ¿t^a^lu) 7n<?¿ Лсух. Tenacem ndi illius fecundum do-
ftrinam iermoms. Vulgata : Ampleitentèm eum , qui fecundum
do&rinam eft , fidelem fermonem. Paulo melius ultima verfio Itá
lica: Che ritenga fetmamente la fedel parola, che с fecondo
 ammaeftramento. Interpretor: Scantem pro eo , qui in do&rina
(noßra) eft , fideli fermone. , Egregie in hunc locum Chryfoßomusfer
mone Tí in epißolam ad Titum : -т?й cíjewju t¿'áht¡S-¿í <p*¡an , t¡ g
TiÎçiUC 'S^ßth^O/Ä/JH y ¿ iïtOfjDpit wXkOpW-fAUV , ¿(tt (^¡HJfAeúTCüV.
eLí¡tx,ó,<fyjov , ÇçovUÇov'Q, , tçytv r¿f> mié^jov. lí ¿v ш XÓym
? t«v i^tofa i T*Y (firibe > «tiív ) t¿ KaQ. ¿l<¡a%lw
тпгхЛоуи. Fideli híc pro vero dicit , aur qui per fidem eft tra-
dicus , non indigente ratiocinationibus & quaeftiombus. Stan-
tem, curam gercntem , opus fuum hoc facientem. Quid igirur
fi exrerna doítrina non fit inftru&us ? Proptcrea dixit ; qui in
doärina eft , fideli íermone. L x x Interpretes multa verba He
brea , quamvis non ubique ¿que concinne , hoc Gr*co Áv¡í%ttdatf expreß '
feruní : inquibtts ferme omnibus loenßgnificat <Pçovîï£av. quafignifi-
catlenefrequenter hoc verbi occurrit , ettarn apud Scriptores Ecclefiafii-
cos. Iuflinus , Philofiphus ac Martyr , Reßonfionibus ad Orthodoxos,
quaßione XL V I. E' клА<* та r¿ ß'ut tiúv'Q. , я oí t¿tuv ¿mxó-
fyjoi > cv yçpÇeui í7rtuv¿rv]ctf к& oí á*)ix¿¿t¿lpei cujtuv , (Interpret,
& qui ea comple&untur. Verto, & qui ca curant.) Ца&лЖс^щ -,
Et egregie Baßlim magnusfirmtne in Pfal. XIV- ¡¿akai/lov тлГ èV-
1t y (¿4 ùs oIkhoiç •w©í7e7»f«íJ'«f nîf c* Tj , /¿tifo aç 7rs(> 7mj(jS(^
tivoç фиогхус àv)t%t<dt4 tw cfleûfyt. Beatum rêvera , qui non ad-
fixus eft terrenis tanquam propriis , nequeqiix hîcfunt, tan-
quam naturalem aliquam patriam curat. Pluresadhuc errores ver-
bum фИлКл^лп^щ, quodfrequentius occurrit ,peperiffè videtur. Pro-
prießgnificat , pro alio fumcrc. Theod. orat. Гц de Prov. 'Gr^mp-
7Tuv <4« ¿t(&- в ■nvdjfJLuv n Kcifytfov méjfAM , те \iy»vùiïtç avIiAa/A-
Gâv{. Hic autem pulmo purum aërem tranfmittens , fuligino-
fum pro eo reeipit. Deinde idem eß quod adjuvare , propugnare, de
fenderé, utfupra vidimus ex Hefychio. idem , А'гЪЛц'Яш , ávUXa,(¿-
Gcwó^®*. \sari(>aamçqç , ßotftis. Luc* \ v. J 4. ày]tXÀSt]o iVg^A
-zrcuiïcç cwtQ. Omnes: fufeepit Ifrae'l puerum fuum. quamvtrfio-
nem etiam Gloß& Grtco-latind confirmant, in quibus legitur : AvItÁct/j.-
Qdvofqq , SulcipiOj Aftedo. optime Itálica : Egli ha fouvenuto
Ifraël, fuo fervidore. Nec minus concinne in margine addit : fou
venuto о , prcfonella fuá protettione: o, follevato. utpotequa
verba \ягг^лсвп^ш , /3eij3-w , exprimant. Locus Ше defumlm eß ex
.. • . . Efa-
tfai* XL Г- V. 9- ubießverbum?™. Vnde vir fcmmtu , Hugo Gro.
Uns , putat аЛхл^ЛлпОщ idem effequod íuitcntare , manu duce-
tc. Sed hас verba Latina, cum Graco minime reßondeant , non opus
tß ut Hebrao tribuamus , quodproprie fignificat , confirmavit , robora-
vit,fortrficavit. qua , ut evidens eft , ßnß cum verbo adjuvare conve
nant. Lucл X. v.^o. 'lia, pot mtvcultbáGtflcq , omnes recle, finfùs evi-
initia adacli-, ut meadjuvet. Partícula viciffimhk locum non ha
bet , quam etiam omittit Itálica ¿ che m'ajuti. Caterum affeclandi
ftgmßcatio ogtime huic verbo convenit ap'ud Ariftophanem , &*£1&%оц.
K¿ireí]' 'ïZKçS-eii áv¡í\dZi?> t¿ Э-çôvn , •

Ioterpres perperam:
Atque ille clatus federn ^Efchyli
Prehendit.
ш-пЛл&г тьЭ-çévn , verto ; thronum adfeilavit, ut Latini dicunt,
adfe&areregnum. Нас outem interpretatio quomodo cum defenden -
difigmficato conveniat, non dißculfer expenditur. Idem verbipro Sen
tiré frequenter , etiam antiquißimis aucloribus, ufurpatur. Нас auten*
ßgntficAtw ex prima , expropria, ita derivatur, ut, quifentit, unum pro
alterofumere intelligatur. Et alia quoque ratio adfignaripoffet. De hoc
fignificatione non cogitavit Interpres Ariftophanis , qui in hoc ^а-рофо-
{jtJitQih verfuj ng/V àvït\atei£au (forfan addendum yt , ut verfus
reftituatur) 7rçùiic78v (pXoyiç. illud vertit , appréhendât. ¿¡>uo
eodem errore abreptus doÙijfimus Bifitus ita ftribit : ng/V àiUha£>%-
idstf, «.vit t¿, vryiv tÎuj фЛсух àyliÂaGtcdiu ris ireukt¿, •bt^/v ilw фЛв-
ул àvd^en , 7rvpxv, xaieiv tiv 'Jte&ntnv. t¿V yxç kaÛ \^вз~а,Жлу1ш
нй^дгц деки. Ad alias vel Sacrorumfiriptorum , vel in primis profano-
rum, verfiones examinandos non accédant ; ne hoc Augta fiabulum , cui
repurgando alt erum olim Herculem naßendum expeclamus , temeré in-
greßusvidear. Redeo ad propofitum. Нас nota и dicitur u'ntçdycà-
toi 'iriïiov. Si rattonem fitus accuratius expendamos , pro vnltov melius
firibetur àvtçpAp/jfyov. Reliquat tres notas, w ¡< a. quarum deferi-
ptionibus eadem vox vkÍmv additur , ad jacentes relegavi. Porro prima
jacentium nota u- maie ubique vocatur Лухррл ctveçpafA^ov , quod
huicfigura ь convenit. Ita Alypiumferipfiße , putare nequeo. omnes ta
rnen codices ißudmendi invafit. Ha nota « ma male dicuntur àve-
**##** 2 ÇfAfA.
çpap^et. quippe -wháyiüv ejr dvtçpetpfyov pro eodem accipi nequeunt.
In notи averfis nulla difficultas. пес i» jacentibus ejr averfis: quarum
figuras queque cognofees , fi recio fitи/criptas , per chartam trancaren
tes videos.
De nolis praterea hoc monendum , quod majufiulü Uteris plerxque in
ómnibus codicibus fucrint exarata ; attamen multa etiam minufiulis :
de quibtts fmgulis monui in Notts ad Aljpium. Delta hacfigura Ъ reti-
nendum duxi , quod alias bemidelta "K idemfuturum ejjet quod lambda.
De £7idem fiatuendum videtur , ob duplex £7, quod etiam ubiquefie
pingitur*ws. Zeta imperfeclumpotefi ejfe 7 vel z. Sedforfan melius
hoc , quam ißo modo pingetur : quoniam ejr in eta imperfetli ri fuperio-
re parte aliquid deefi , non autem in inferiore, obfiat tarnen beta imper-
feèlumw. Hemimyfinißrum P , & dextrum % ex majufiulo Mor
ias effe veri efifimtints, certe my reélum , ejr inverjùm, ubique efi ma-
jufiulum. Figuras rm hemialpha A\fic refiituendas cenßi. Semel ,
utdeinde vidi, hemialpha dextrum ficquoque recle piclum habebant
codices Oxonienfis. Caterum omnes notas ex majufculis Uterisfuiffe or-
tas, qua non diverjafuerint ab iü , quas nunc ufurpamus, videturfia
tuendum. Vt enim aliter cenfiamus , antiquifftma marmora obflant.
Turbare htcpojpntb illud , ejr E, quod « ■пт&ушоу vocatur. ut[al
tem mimfeulasjam ab antiquifftmis temporibus ufurpatasfuiffeputemus\
quas vocarint y^fifioQ. dfAihrfltKci , literas celeriter., ejr ideo abjque
cura exaratas. Hoc docemur hac nota Ц , qua vocatur r,m apiXtiUxav
KctS-eiÁKvcTffyjov. ut hac *¡ fit fimpliciter r,m dfttÁqlíi&v. Neque vera
hanc leèlionem dubiam reddere debent codices Boethii , in quibuspro
r¡m AfAiXtjltxav , legitur , N invcrfum. quod imperiti homines ficmu-
tarunt. Porro litera e ejr o Alypio dicuntur н ejróí , antiquis ufita-
ta harum literarum nomenclatura, quodetiamperjpicitur ex egregia qua-
dam inferiptione , quam in chakedone Thrafymachi Sophifiafutffe , Ne-,
optolemus Parianus ait , utprioribus litem nomen conferiptum effet. Di-
fiichon verafcriptura гсfinutum hic adponam :
Túvola, ^y¡itt, pu. акфес. <riw. v. аЛ<рл. ^. ou. Сам.
mtrçiç ^лКщЬт' ц d\¡t tÍxy*i od<P¡*¡.
Nomen , theca, rho, alpha, fan, y, my, alpha, chi, u, fan : «v
Patria Chalcedon ; ars mihi fed Sophia.
De hac veterum fcriptura ita Eufiathius in ¡liada 7. îçiov h\ , on те 1
 çir^Hcv , « {fcribe , «) iÁi^ev o't mtXcuat , "sr&çlt^tvTiç та T. "wat?,
2já¿ JtÇfyyyis cx&oi etuntfjeu ts&œrAV ли]о, x.a$t¿ *j т» аЖа çet-
£«<*• типу $g mtQor Kgf оШ t¿ fttKçû o. K&i ¿khvo yàç тЬм a¿~
tho c¿3*ew ou Xiyxor, "sfè* o\ тхтм et ъ£*1уч]сц -njf ^а^л!*щд yÇj/t-
фхш оаа. ЬиЬ'гх^Щ ■ Eodem modo firibit in litad» 7. £¿uinettam
7per н exaratum reperitur in vetufiis infiriptionibus , ¿r nummis. un
ie UpomÂ&ÎTBf. <ф<Л»яггвЛй7и/. А'ртииафь, Devirgults, qtiibws a-
cutißtma notл ßgnantur , hoc monendum efl , tin am duntaxat nos cum
MSS. adhibuiße , qua poßerior nota fignaretur , cum utraque aque ш
tutanda effet. Namfi /olas adbibeamus fuperiores in verbis notandis ,
perjpicuum efi , etiam virgulas illas , feu acatas , efife adponendas. Ca-
terurn interpretatio Alypii inpaucuUs verbis confißit. tzkÁytov cum Boe-
thto verti , jacens. quod hoc magis denotare videretur ßtum nota ,
quam vulgare Latinum vocabulum , obliquum. Sic & Ifidorus Orig.
lib.l cap. 1 6. ubi i geminum jacens ( ajpicis , ) fpondeus , — Et
cap. 2q. Obelus , id eft , virgula jacens. Porro KaS-etÁxvo-fflov
cum eodem Boéth'to interpretatusfum , didudum. Significantius tarnen
foret, infra protractum. dvicpetfiftyev ubique reddidi , inverfum :
efr ÀmqiApJfyov , averfum. Boethtus utrumque maie , converfum.
J^uamvis enim hoeverbum utraquefignificatione à Latinis ufùrpatum
legatur , hic tarnen, ob ambiguitatem evitandam , bina funt adhibenda.
Nunc de ipfis Tonù , ob quorum varietatem nota illafunt inventa , di-
cendurn foret : fid banc difqutfitionem , ne nimis prolixi fimus , ad
Bryennium , aut Гtoleтлит refervabimus. Nam ¿r recentiores , liait,
Hijfiahi , G.tilt, quorum errores notavimus , in partes funt vocandi.
De reltquii auclortbus hic ob bei angußiam , nihil monerepoßum. &
paucafunt relicla, qua Bryennio , aut Ptolemaofum adjunQurtts. In Eu-
clide omiffum efi: pag. 1 3 . v.ulc. pro %w¿tm vertendo me lcgifle
Z¡0.<Pif4.ATuv. Priorem tarnen leebonem recineri pofle, diitin-
ctione cranCpofua , hoc modo : *i сро'шу , %*¡fiáraii àiïb.oi. con
fiant , figurarum ullam. In Bacchiopag.to. V.17.& v.^.¿rpag.
zi. v. z8. pro rfa vertendo legi «&V quod videtur melius. Hic autem
de hwus aucloris verfione Galliea , quam dédit vir Ciar. Merfennus ,
aliquid dteendum reßat. An tilla extaret ,priufquam hac de re admone-
rer ab lfm. Bullialdo , ignorabam. Parifiü itaque per tabellariumeam
adferendam curavi , ut quid novi illa haberet y cognofierem. Miffafunt
festemfolia. , ex libro in octavo , ut vacant , edito exfcißa , à pagina 9 3
adfag. \o6. Hujufmodi autem eß hxcverfio Gallica, ut fi ante edi- g
tas noßras in hunc auclorem notulas earn habuijfem , errortbus iftm
adnotandis auctions ел prodtiffent. Dijficilia multa отißt : песp auca
ßtnt loca, in ambits cß hallucinate. Pag. noßrs. edit.i. v. 23. hac
verba , »? V3& cïtt' cpfyyyxç rfrmuA , perperam vertit : mais ceux
(fins) qui fervent pour les mœurs, ont eilé introduits par l'u-
iàge , & par la couftume. Pag.S. infiantiumfonorum enumerations
gravijßme errat , dum tres últimosfacit e , a a , d d. pro ^ , e , a a:
ejr mobiles , y, c,f,gyb, ce. prob,c, c, d,f,g. ejrfie defequentibus.
Ñeque h<tc ab operis admitti potuerunt , cum etiam infequentis pagina
diagrammate turpiter repetita cernantur. Miratut autem fum quam
maxime , tarn craßitm errorem a viro , qui tot voluminibus de Mußeл
firiptis clarus eß ,profci/ci potuiße. Sic pag. 1 04. tetrachordum dùjun-
flarum ejr excellentiumcommuni chorda a a conjungifiribit. idem ta
rnen bene pag. 103. paramefo hanc notam \¡ tribuit , ejr recio ordine
exteris: ut alio inJpeÙo diagrammate hxc vertiße videatur. Simili er-
rore lapfus Kepplerus , lib. I Fl de Harmonía Mündt , proßambanome-
nonßatuit г ut. ejr confequenter mefin , Ç fol re ut. friten diezeu-
gmenon, bfa,[¡ mi. ac fifatalü errandi neceßßtas recentioribus in*
cumberet , quoties antique MuficA decreta explicare conantur. Pag. 1 o.
v. г j . disjunclionem tetrachordorumßnemmenon ejr hyperboUon male
incipit ab ¡3. pro qua nota firibe , d. ídem pag. 98. maie: comme
de f à g. njde editionem noßram pag. 1 1 . v. 8. Pag. 18. v. 13. pro
2¡g, mtQuv KSH 2l& 7711/71 referibendum , AV imÇm. bis dia pafon.
ejr in Merf. verf.cpxmzicmcpro douzième. Fide Eucl.pag. 1 S.v.z.
Pag.zi.v. S. perperam: dont les deux extrêmes produifent l'o-
cbve. ibidem v. г9. male : qui met le ton entre deux tetrachor-
des. Pag. n.v.}i. Phxdri ; ejr v. ult. Arißoxeni , définitionem no»
intellexit. Pag. z^.v.zS. pro cné7rAi@* vitiofam codicum тапиехл-
ratorumfiripturam retinuit , Лпорлап. Omißa quivis deprehendet.
Htc , Lector Candide , finem facio. de reliquis , qu* hic omißa funt3
ut ejr de НеЬглогит Mufica , infequentibus aucloribus aliquid dieturns.
£ua in libro ornan >eSr adfiruntur , omnia ex Italorumfiriptisfitnt de-
fumta. Vale. Amßerdami с I э I эс L II.
м о î{.ii( т at 0 e ш д о г а.
 a' fistos e' not

A P M O N I К iï N

STOIXEI Í2N

В I В Л f А г.

ARISTOXENI

HARM ONICORVM

ELEMENTORVM

Ь I в к I тп.

MARC. MEIBOMIVS

Vertit р ас Notis explicayit,

/
 VITA A R I S T О X E N I,

Ex S Y I D A.

A' P I 2 T O'S E N О 2. ijoç Jw¡<nu Ttf Kfff amv%fH > pü<T¡K¿"2ári

^iytvt. ц& puai** 3h!^i¡^j(^ abe WWW. ака?кд t¿tí mtfèç КЯ

çéjiÀisç. &g 'cv')kmfavóvG.b&{jL(re } holt xcflÍMm tkç açoXyç 2\g£oxov

JtÔtPçgiÇZV , ùÙrtifЫ^ОШ ргулХЬш CV Tilg CtKÇOcCIcUÇ T¿ ÀçjÇtJtÀitÇ t%0V-
^íytvt cf¡¿ оШ Tuv eLtej-Ávfyit , KS4 TW fti]ê7T«fëbfâévuv. ùç шоц
аъшъ-
rsrcu~
àeiecç , ¿ cífyó-j¿¿ cùrfif m ßiZxi«, нд uvf.

ARiSTOXENVS, filius fuit Mnefii , qui rjr Spintharus vo~

сabatиг , Mußeг , 1arento Italie, urbe oriundi. Hic cum Manti-
пел aliquandiu vixijfet , facias eft Pbilofophus. cumque ad Mußcam
ammum adpuliffet , operant minime lufit : auditor turn patris , turn
Lampri Erythrai -, deinde Xenophili Pythagorei ; denique Ariftotelis ,
quern mortuum probr'u laceravit , quod fchola Jucceßorem reliquijpt
Theophraßum , cum ipfe inter ejus auditores magnamgloriam effet con~
fecutus. Vixit Alexandri , ejr fiquentibus temporibus ; ab Olympiade
centeßma undécima ; Dicaarcho Meßenio coataneus. Compofuit Muß-
ca , Philofiphica , Hißorias , omni) fc'ient'u ас dißiplinA libros , qui
ad сессии numerantur.
 LECTORI

E R V D I T О.

Ц| Ntiquifftmum Muße* AuBorem , rjr in Veterum , La-

ьЖипогит aque acGrAcorum, de hoc difeiplina ßriptU
b/foceleberrimum , Muficorumprincipem , Arißoxenum ,
Щ&по/1гй^сигй explicatum, tibi cognoßendum produce
XÈHacïenus ille fubttltjftmA doelrin£ monumentн politл
litteratura homines , qui сtiltum ас venerationem vi
ro , de omnibus litterù atque hißoriaprAcLrijfime mérito , déferre de-
buerant , àfiti notiÚA асfamiliaritateplane deterruit. Jguamvis enim
[emeI atque iterum , fua lingua ac Romana loquens , inpublicumfitpro-
Àuclus , femper tarnen , ob/cientiafublimitatem , negleclus ab omnibus
ad btbliothecarum ángulos redirefuit coaflus. Тintumpotuit mali crea
re viro máximo faialis noßro avo ac fuperiore Muficarum litterarum
ignoratio. Superioreficulorepertttseß Antonius Gogavinus, Gravienfis,
qui de Muficü bene meriturus , ¿r ipfo Arißoxeno , interpretan Шит,
cujus mentemferme nutiibi adfiqueretur, non minus vano , quamperni-
c'wfi litterù conatufufeepit. Ab hoc in Latinam linguam verfa habemus
non tantum Arißoxeni Harmonica ,fed ejr Ptolemai , uno volumine Ve-
netiis edita anno с1э iJTxîï. Диат verfionem fi hominis effedi-
cam, nulla Mufices cognitione , ¿rparva GrAcifermonit tineli, qui nulla
judüio in eafiterit ufits-, id quod tota res clamât , ¿r Nota noßrAprobant,
fiteroproloeutus, Excufationem mereretur,fiin obfeuris loen асplane dé
pravâtisfolum hareret : verum cum infaciUimis etiam, ас nulla obfiuri-
tate laboranttbus , hallucinétur , inpingat , probe die!л intricet, quit non
ßttpidum eum dixerit , qui depoßeritatisjudietofecurus , in publicum ita
prodirefiterit aufm ? J^uanto majorem laudem ab omnibus eruditis
méritofuijfet conficutus , ft Gracum codicem , quem Scaligeriano vel
emendatiorem habuit , uti ex interpretation ejus liquet , typographo ac
curate imitandum dediffet ? Norunt quippe omnes docli, malas verfiones
publicopotius incommodo , quam bono ; non tarnprofligandis erroribus,
quamgignendis -, in quavis doctrina ас[cuntía , lucempublicam adjpice-
re. Majore itaque laude digmm cenferem loannem Meurfium , virum
* z délit
 Lectori Euvdito,
de lítterisрглскге meritum , qui , cum de explicando hoc АисЧоге dejj>e-
raßft, alios ad hoc praßandum invitare voluitprolato Graco textи ; nifi
hanchttdem fummafua negligentia in defcribend^velfi ab alio defifi-
ftj*s-tffit,cum auTdgr^mconfèrttfdo, coxmpiffèt. Jfyodenïm in Notis
fuis, quibus Gr&cum textum imendareftuduit,fere ubique inpingat , hoe
ipfi ob Mufica litteratигл ignordntiam , ßbi cum doclis reüqmfcommu-
nem , condonamos -, fed quod viginti rjr amplius locis Gr<ecum textum
mut Hum , nonfingulii tantum vocibus, fedfitpius integris verfibus, pro-
tu1erit , hoc vero nulla ratione excufaripoße arbitror. Нас omijfa nume-
rariptffintjfi noßra editio cum Meurfianaconferretur, qua amba ex co-
dem códicefilmt expreß*, in quibus deinde refiituendisferme totterant
tres codices Angti , cum binis Meurfiana editionts exemplaribus соHati,
quos ocio menfibusJ>oß, quam hac editio procurâta effet , ad me mißt vir
fummui loannes Seldenus. Hoc ne docliffimi viri incuriam ubique re
prehenderán , ac leclori moleftus effem , m Notts unquam monere nolut.
Раиса ex Ulis codicibus alia, qua Ьоплfrugis effent , adnotata reptrimus :
de omnibus tarnen , malU aque ac bonis , leflorem in Notis monendum
duxi. ut quam religiofe manu exaratos libros traclandos cenfeam, omnes
indeperßicerent. Сaterum ittorum exemplarium alterum erat viri eele-
berrimi Patricii lumi , collatum cum códice Seldeni -, qui Chrißophori
Longolii olim fuerat , eadem ut ad mefiripfit Seldenus , manu exaratuf,
qua Vettius Valens, quem ejufdem beneficio utendum habui. Hunc Seide-
nianum, domini nomine , ejr beneficii auclore adpellamus. Alterum Ge
rardi Langbainii , viri Cl. ab ipfo cum duobus libris bibliotheca Bodleia-
na collatum : antiquiore altero, quifuerat Francißi Barocii; altero recen-
tiore,quem Uli bibliotheca donarat Henricus Savilius. Hosfi confentiant,
Oxonienfes ;fidifirepent ,propriis nominibus vocamus. Нас autem tria
Arißoxeni Harmonica Elementa пес uno temporefcr'rpta videntur -, &
finefingula cenfio mutila, ut alibi dicetur. Verfionem illorum novam,
¿r paulo Latiniorem ,pro barbara ejr infeita Gogavini fubßituo. Notis,
meo more, brevibus ; fid qua nullum locum , qui vel difficultatisjpeciem
haberet, intaclum relinquunt, Auclorem haclenuspro dereItcio habítum,
Шит explico , emendo. Atque in hot , cum difficillimumfuerit , eo con-
tentioreßud'u elaborandum duxi , quo majore tua cumutilitate Mußst
rumprincipe?» ас diïlatorem i te Шит irifum arbitratus. V*U.
I
"I
i.
I
I
I
I
 I

a'piztoîe'not

A" P M О N I К CT N
STOIXEfiiN

ARISTOXENI

HARMONICORVM

ELEMENT О R V M
UBER P RI MF S.

Marco Meybomio
Interprete.

jVm de cantu icicn-

руд, -тКьрцЯд ëo>iç, Kj
, iotaçj pieu/ nvci cumu¥
\ssrvAa.Geïv iï*7, -du) àç-
fj.oviK&<ù K&Xu^lu/y Givey nfayjtA-
"]нои y rriii ш£<( kÇutIw ¡<jum , t%u-
(st. oe éç7v сак auu\m<{ -arOf r r w^-
fíáruv tí усц riyuv fyaç/ew. <n¡Qcr~
9¡k{ fllßtV 1*Pftf"fU TlSTCûV À^ibV
•mt(> aira? £ T (ip*¡fJ}jjlu> 1%оЦ(&>
¡£kl&lf¿lw. TÍA@« T¿73 £<П T7JÇ
7Tfay[¿ájelas 7%vn]Ç. m cf\¡ àyuji^
>tia multas habcat par-
Í tes , atquc in plu—
1res diviià ipecics re-
»periatur , unam ex
ipfis autumandum , qui Harmo
nica vocatur , efle traftationcm ,
quae & ördine prima fit , & ele
menta in primis complcâatur .
Prima enim eft inter contempla
tivas partes : atque ea , quae ad fy-
ftematum & tonorum contempla-
tioncm ipe&ant, abfolvit. Nam-
que ab illo , qui hanc fibi feien-
tiam comparavit , amplius nihil
eft poftulandum ; quod hujus tra-
ftatus hase fit finis. Quorum vero
A con
 г A ri STOXENi Harmónico R.
contemplado altiùs afeendit ; puta puv о ок. ^гырн-щ , %Р0*(3$ЩС цоц $
cum Poética, Mußcts fars, fyftcma- mi%iKfc Te~tç n ovçéfutm к& ts7ç tÍ-
tis & tonis jam utitur ¡ illa non ad mf j ^ jfl j
hanc , led ad cam , aux & hanc & v \ ./.. p /
alias partes commet , îcientiam re- , ~ < «г л ~ *
vocantuf. In qua, quxcunquc ad * * !W*5faif««(W
Muficam fpedant , contcmplatio- pxnutw. cwiv¡ di iw i тх/лип-
jii fubjiciuntur. quidemum Mufîci Kxifyç. cnrK ffl otwtftTrçocQ-tv ло-
eft habitus. Porro outandum 3 qui [/.ovikxç нчщ ßxtetdzq povov. ttujnç
ante nos fuere, tantum efle voluiflc
itùmcflc r ■
Ц, fàçito'vtaç ' " ¡xcycV . T«%
'¿Mo
Harmonicosjcum harmoniam tan tan- V^A«, ¿| ¡MI Xl¿^¡t^
tum attigerint3ca:tcrorum vero gc-
nerum confiderationcm neglcxc- "íia" 7^"?' ™?«?^-
rint. Cujus rei hoceft indicium, tu/lo* тт tbyunm vc-
quod ipfos harmonicorum fyfte- *«7<Ч (¿óvov тм/гатш. 2¡&¡¿V6» jj,
matum diagrammatis tantum ufos, tj %pu[<ui]iKav -shwotÖ' íÚpjlkí.
diatonorum aut chromaticorum Ke¿ ^ 2^^0р./ля& yí aurzSv
curam nullam fufeepifle compelía- ^ ^ игХыоЧаи;
mus. Et quidemtotusmodulatio- , <r n\ > i» '. <r ,1
nis ordo ex íplorum diagrammatis e „' 7~ 5
pcrfpicitur: in quibus ocfyftema- j) г «Л-
tis ofto chordarum harmonicis **iv ti ед/ <%црлтш cv cùmS
tantum egêre. Dealiis vero, ciim tí t»$^ t¿tc¡¡ , ¡£ tbiç Áoi7retg , ove?
gcncribus,tùmfpecicbus, &hujus 3h%&pétx$Hç x.a.'Q.pcwJúvsiv. аЖ'
ipfius generis, &rcliquorum; ne- ^J^if^ue, # '¿Xr¡s êuXçXciçÇ
mo quid addifeere conatur. Quin _„ # / " o'/a '' \
tertä partis , ex tota modulandi ^™ « « #®; > Э
rationc refcft* , unum quoddam Я f2^ ,те<Гй"' ' "* т*™ ^
agnovére genus, cujus magnitudo ч*Аурм\на». e-n aàivcc этт
effet diapafon. de quo omnem tra- "л^лу(л.лт<^]оц tçômv , ¿íg •гэф «Ь-
ftationem fufcepére.Quod verô de "]т tivtuv , ùv Kfauifyoi 7vy^etvatny
iis quoque , qux attigerant , nullo ffl ^ уг^^щ cp^îûov cv
modo plenè egcrint,vidimus in prç- „7ff WвсЭ**, on 'гшакоши^ iâg
cedentibus , cum Harmonicorum « « ~ î>.v >/ r v«»*'
opiniones veltigabamus . Quin- ~5' с v "/» <n . >
imô longe melius hoc innoteicet, tffb» *f» i<W&"woiïov , Л|£-
cum, quae totius traftationis partes f т* /и^ц Is nfAyfictleiexç
fint , & quam fingula: vim obtine- o'oa éç; , ^ lu/rivet îk&çbv uvnSv av
ant, recenfucrimus. Ex his enim vctpiy í%<¡. ? ^ ^ еЛ«с м/^'
 Elemento l. L I В E R I. j
Г J* t ft' > П Г iv»^j> t
fiiïitç &Jfir¡aBf¿)^ сш/хг то н% txa,~ quidam ipfos пес attigiíTe invcnic-
f£f. uS"' Ctfi-Л T¿¡79 71 (peUltflOV iÇBtf, mus ; quaedam non fatis copióse.
x. т win V xcíjo-fycfAtfyt Ф m?ayf¿ct- Quod & ipfum,ut perfpicuum éva
dât , brevem hîc totius traftationis
defignationcm inipicicmus.
IIçCdTBy fjfyj OWJ <X,7H¿VTCáV , T¿u) 7* Primùm itaque omnium , qui
de cantu traftare velit , vocis mo-
tum, cum qui in loco fit , diftermi-
ihlJ ТЗЯВУ. ¿ ytU «ff TfS7T@- oui- nare_ debet. Neque enim unus il-
Tys ш тухяуа'ШУ&щ ffyj pcç lius modus exiftit. quandoquidem
ilia difto motu movctur & loquen-
tibus nobis, & modulantibus. Pa-
luv , t eiptiftyvlu/ K¡yt¡<nv. èçv }яе Xj
tetnamque quomodo in hisutrif-
ßcvpv br¡Koy ù>ç с* àfi<poTifioiç tÎsthç que fit acumen & gravitas. Atqui
hie eft vocis in loco motus , per
-ny&ßayv ytyz-щ. <»Ж' où quern acumen fit & gravitas. Ve
Ttaujo ei£@» iîjç ыуцпшд tK&Ttgpg rum non eadem eft utriu/que mo
tus ipecies. De quo nemo fatis di-
ligenter definivit , quxnam utriuP-
'S&< t¿tx iïoçjimj, tjç vu£}t-
que illorum fit differentia, cum ta
rnen, hoc non definito , non ita fa
l¿i¡ ¿w¿/i&-ívl@->}iÍ7mvu petJtov st7retv cile de íbno, quid fit, quis fit di¿hi-
ъ&( (Qfyyyu 77 ní¡í èçiv. dyetyxcuov rus. Neceffe autem eft , ut , qui fibi
Q t ßa\c/Sfjcv fi») 7та£М,ст(> Лй- idem accidere nolit , quod Lafo &
/Г®» ti т bmyvtHw •nngiTiafyv, Epigoniorum quibuidam accidit ,
'ztà.àrfëh <¿úl¿y oitifanç í%sív, итей ionum latitudinem aliquam habe
re putantibus , de eo aliquanto ac-
салУfitxfcv лк&^г&роу. тхтх
curatius agat. Hoc enim definito
ух{> ^lOfy.&'tv}®* 'srè* -тпЖа, т "ътгн- multa ex fequentibus crunt evi-
/ллЖоу tçttf oBttyiç. àvayKcuov dentiora. Pranerea Ulis , quae dixi-
«f r тхтшу £uái<nv ф&д tbIç eî~ mus , ut haec intelligantur , necef-
p-tiß/jcig , 'zsfèi'n àviOTSuç x. 3dnQ.cs- fario addendum ; de remiífione &.
CÙÇ, X¡ QcUfV'nil©* Xj ¿^VTlíj^,^ ТИ- intentione , de gravitate item &
acumine , ac tenfione , quonam
oruç «7T«V , 77 я»/* лЖ^Хшу 2^.<pí-
inter iè différant. Nemo enim de
f>xffiv. хондуя(> aàty -are* тхтыу etp*¡- his quicquam dixit : curn quaedam
xév , à?Kci m yJ/j eîvnSv cXuç ¿<Ht vo- plane ignoraverint , qusedam vero
та ovyxt%v/ifya $ г. та ^ inter le confudcrint . De gravis
w6î 7s £ßapi@* ti X] o|éeff itaque Se acutí diftenfione hxc di-
A 2 cenda:
4 Aristoxeni Harmónico r.
cenda: utrum in infinitum rcci- огшд Kacjíov^mtioov eig еш£цт 7i k¡
piant augmcntum & deminutio- ёл<»т?л)(лу txÁ г 4 *¡ &9fty* з Ф?
nem , nec ne : aut quonam modo, ^ 0¿ t r¿Tm j ^Ы(/1Г(^Ы9 f
quo vero non. H.sdcfinmsdcin- ^ < м^ Лжлш> W
tervallo in ecnerc , pro mitituti ra- \p\ 1 , . ' „ * , « ,
done, agendum, quod deinde di- »4^^,
videndum , quot modis di vidi pot- • «f »» wpipai©*. ка^Хх q
eft. Poftca de fyftcmate. quo gene- ЛеЛо'у^ь > XíktÍov ùç оаид тфикг
ratim diviío dicendum , in quot lípyídUg ohcupíiretg. ei'Q. idè* f¿ÍAxg
dividí poífit partes. Deinde de can- xjzm^Áu-nov, ^ тжшъоу, oía* t%4
tu cxplicandum , ac breviter mon- Q¿m „> Kafc шогкЫ.'атн&ч vX¿~
ftrandum.quam naturam habcat is, ' , \ . , , , ,
.. ». ? гл aç etat çpvo-eiç uiÁag. ша, Oí îçj nc
qui in Mufica coníideratur. quan- . T , ^ , *
doquidem cantûs plures funt natu- °* ""С"» ^«»»» 4ff*orfty* yf
rse. Exquibus omnibus una eft illa, fitXu&xffy*- гттуауЬ» j
qua? modulata ferie decantatur.Cx- rlw <5?n t¿7-<m ytvo,<Jfyluj y H&fT ga
teras vero naturas attingerc debe- yw-pcv , r >ots f äfouv, cLva.yx.cutv
mus, quod ad hune rcfçrantur, со- wuç J y ¿^e|( \тф^ 0¿„aVm
Ч гmelius hic ab
que , aliis diftinçuatur.
ö афор/tojív агп/яч@" aV\_лч а
т- ицшка~ и.гКхд>
'»
Mufico cantu hac ratione convc- ¡/ « . *7 Ъ' П,
nienter ab aliis diftinéto , fingulis *TUÇ uç <»**Х*Щ > /Ч*п г кссб
partibus nondum confideratis , fed íKA& ifytiflffyeif , аЖ ùç с* то-
obiter & craífa Minerva delineatis, я*<» ^ -sj&j^aip? ¿ícufíTiov , тг кл-
cantus eft generaliter dividendus *W рЦ/Нп , «çÀW CpcúvÉTUj
atque partiendus,in quot partes di- ^ Ъмишдщ. f$ tSt* ti At¿¡ío*
vidi
. .rpoífc -videtur.r Poftca
. de,. con- _¿; ti
-ziJfeí _ огшгхнхд
_ / , хсц
„^_f'¿~
тес/ ъ&д , 777H'_а»
tinuitate & confecutionc dicen- , \ . ~ , , !* ;
dum , quidnam fitin fyftcmatis , & ™?» "%»«А**« » W W
quomodo ibi locum invenerit. His «r ^míOTÍet mg т ^¿i
iubjungemus gencrum difterentias S^Çoç^g au¡*¡g , 7aç с* 7г<?
illas , qux per mobiles fonos fiunt. ¡JÜpoig тм ¿pfyyyav. ^cts^otÍov ^ >^
pnterea modos, in quibusiftimo- с?ТГЧ Tf cViff , c* o7f «(кЛтгг/. tWtîûi/
ventur. De hifee vero nemo un- ^вЙ^^^Д^,,
quam
T . vcl minimum . . difpiccre
,.r . cce-
,л voitureL ■ л> w/Uvcuwu.
« 7 - аАй>,, \ шc> mtv- /
pit. Itaquc pnmis nobis omnia hic n „ , 0, ,n ~ , ~ ,
recenfita pertradare incumbit. Ni- /ü"'> T W ^'e'f Ч/?>
hilenim , quod alicujus momenti cv «l^fZÍff "?*у^а7<^'е«Эаг/. íWí«-
tlTct, adnos pervenit. Deinde de Ár¡tpa,[fyj ¿oiv v£< aun»)) a^ieAe-
incompofuisprirnumintcrYallisdi- ^cv./^ 'j T¿it irf&iЗ^яцлты*¿otut-
 Elemento r. Liber I. j
9rra»mfÄW AêX7i'av. «St-z^eia/- ccndum. poftca de compofitis. Nc-
^ггш. etva-yKOAov j à-niofJàpoiç ¿¡¡¿Ív ccflc vero eft , ut, ubi de compofitis
omtyrm 2!&мрято» , oiç»/**iW intcrvaIlis quaedam attigerimus ,
«rót**» Ä«f *га>? , *& q^m^rdum fyftemata quoq; eíTe
Г, „ i „, r , «, paíluntjdeincompofitorumintcr-
"*>Ta « A€y«y Г «вш^ va]Iorum compofl[ionc a!iquid d¿_
ты» 2\&af¿aru*. vbt *¡gci TxhtiW camus. De qua an agendum efler,
T àofjLottKÛ'y cvJ[ 67J nfaypaldj- pleriquc Harmonicorum ignora-
líov r,S-cy¡s. içAev *¡j tytà с* 7ï7f íjifc- runt.Atq; hoc inícquentibus mon-
*rO¿ht píyctiv. o'i J[i vêiEçpçii- ñravimus. Eraftoclis vero feflato-
хХгл nfxm щщнш f*é"t> ™ **» h°,C ?тйт rh"e ? cantum fá~
r..i ч„/ 'л' • í„ JV , «cet bitanam fecari a diateflaron
T^T V ' " л Г. */r , verius utramque partem, nulla ad-
т, fu*®,, ttàw ****** hibita diftinftionc , an ab omni in-
7iK»7oç T¿n уиЦец <hoç/ouv]iç , ira tervallo incipientibus hoc contin-
24& 7!ул cùûou «w/fS i ¿& ÙartP T gat : uti etiam caufam, cur hoc fiatr
аЖш ^&&рлтт ейкттсефлк^в;» noa addtrxere , nedum ut de aliis
•пул <més Atocha ess!fy?w tfcmr. "«ervallis roquifiviflènt , quotum
N rif/g. .-.«.У- modo inter fe mutuo componan-
•'•v » о 'л
Я», «e^M^- Tlf wi Ae^f > , ' ~ tur.
•mç & num cuiuique intervalli ad
quodlibct,dcfinitaquïdamhabca-
ciw^tutuç. Kj WUÇfâf/ 1£ tuetibV-UÇ tur compofitionis ratio, prxtcrca
* yivijaf ovfjjfietfgt. tj t¿ts àé^/çéy quomodo ex iis fiant fyftemata,
до. ■гтё< yxA TisTw ovT "^m^etiiltKSÇ, quomodo vero non: nifi forfan hoc
evr cw*»M@" <sbt ' ¿hvcg W- definirt polïe negent. De iiscnim
WT ноцщ Ae'y®-. 4 W Veî .demonftrationibus fuffultum ,
, /*. c»_t ч -r ' velus carens,nemoqiucquampro-
/ Г, , , j didrt. Cum vero in cantus conftitu-
аЬ&л^ярхлщдьтг war ka- tionc ordo fit admirabilis , confu-
■nynuçxj,^ mr pi&x&{/<r{fyjifç fionis tarnen fummae notam Mufi-
r eifn}ùùlp'lu> 9fay[tÁ¡úcu>. ¿cttv ^ т ex inurcre quidam non dubitarunt
¿&4¡eSi -nam-úuj m£tv , ¿o\ propter illos , qui hanc doftrinam
maJ-úu. цщ <fï шЪ ^Аву rit ¿ilucidandam Ги/ссрсгат. Ñeque
./ V '/ i a , ,ял. я г л vero ex lennbihbus ullum cit ,
л г ^ л v ^ " " quod tanto atquc tali ordine fit.
7V*tayfAal*A. то] яЛииш confiSicuum. Atquc hoc feitaha-
/иерлй Aéjc7«v. "¡¡mOH^étlav ул% т bere, cum in ipfa traebtione occu-
cLoiw^tuv 2iy.pi[¿c¿TW , cv tçcvtv pabimur, manifeftum fiet.Iam reli-
quas partes percenicbimus.Poftquam ita demonftratum fuerit, qua rationc
A 3 m-
 6 Aristoxeni
incompofita intcrvalla fibi mutuo
addantur , dc fyftematis , quae cx iis
confiftunt , eft dicendum ; cùm de
aliis , tùm de perfecto, ubi quot-
nam illa fint & quae , ex iis o-
ftendemus . prseterea exhibebimus
corum fecundum magnitudinem,
ut &magnitudinemcujufque, dif-
ferentias: ut eorum , quae modula-
mur , nihil ; пес magnitudo , пес
figura , пес compoíítio , пес poíi-
tio fine dcmonftrationetranfmitta-
tur. Quam trañationis partem ne
mo unquam alius attigit.Eraftocles
qui dem aliqua ex parte haec fine de-
monftrationibus. enumerare infti-
tuit; fed conatu plane irrito, quin-
imo faifa omnia proferens , etiam
in illis , quae fenfui funt manifeftif-
fima, aberravit. Quod antea confi-
deravimus , cum hanc doftrinam
feorfim & per fe inquirebamus .
Caetera vero univerfa, quemadmo-
modum fupra dicebamus , nemo
tetigit . Vnius vero fyftematis , in
uno genere , Eraftodcs enumerare
inftituit diapafon figuras , demon
strative hoc per intervallorum cir-
cumferentiam oftendens. Qui non
animad vertit, quod, niíi una dia
pente & diateífaron figura: demon-
ftrentur; deinde etiam, quaenam
ipíbrum fit compofitio , íécundum
quam concinnè componantur , va
rias feptem illas diapafon figuras
eífe poíTe , fit oftenfum. Atque
hoc ita fe habere , in prioribuspro-
ponimus. Quarc his omiífis j reli-
quas tractationis partes perfequa-
Harmonicor.
■srCíf cúkr¡Ka azwïijmti , z&i ruv w-
çkvJw í£ cùmSv ov/pipcírm XíK¡íov}
mçj. ti T cû&uviXj f 7iA«y, è£ ¿xeí~
vav "ian(¡6tKVWJTetí чпва. ш itj чтл
лт\л. шд ti ^ fAtyí$@» utmSv *¿an-
fioôîlctf ЗЦ&форад , иду т /^i^eêcov
кклгх, nig tí ^\^/щлк^1 ^ огш-
Jíaiv , 07гшд (¿r¡e%v т ixiÂmiïiifjSfjmy
рцтг [¿í^íó®* , f¿*¡Tt %íf/¿A ) /л*!™
огш^готд^те tying ávxmt¡etK¡og. t¿~
ra ¡j ¿Ffúpag Is irfAyfialeiccg аЖод
fJHp ¿(ieig "zrú-nttf r¡tycC¡o. e'^lçbk^Ç
Э-[аА сШ ¿ti ¿9tt etprtx,ev>
лЖатту'О, к& rm фсиуо-
flfycàv ту, eùSyej Л^л^жг. tíjícÍ-
р*Цац yj/j í/u.'7rfo&-ív j en oùwrbj) ¡cetÚ'
icwnw t^tG^oíS^j iùv 7rfAyf¿A]eíeui
tuÓtIuj. rm «/],' c¿7h.u>v KctfyXií [tyjy
yiafyím^ tf¿7rfo$-ív ¿ím/Jip , ¿oeig
г$оц. hog ovgií[¿á¡@» ЕфдъкХуд
хйкшд ту, ъ&фор» t 2>1&5>1[Ac¿tuv
iïeacvvg. ¿ KctQifutQ-uv^Ti p¿tj <za£po--
am^etx^vTuv %¡ тъ Qg. ntyn о^ура-
tùùv , тшу £ 2\gL naráfim. iv&ç 3
тхтыд 1s описью ш g cûmJv, iig mf t<n,
каМ lut ïfjLjjLtXug аииЩгутщ-, m7k&-
■zsKÂuict том %7&& ovi¿£cÚvm yivi".
&щ ^HKvv¡aj¡. ■n'^ijjLi^tx. J]). ai -шд
¿tí ovtùùç ixi- Aiö'srr^
Tswm ffyj ci<peï$-ù) } -m <f\fi Äoi7nc
tefi&u tuv lîjg 7rçay[Ac£]etug и-ъ
 Elementó R. Liber I. ' 7
te!^.t^>l(/6fUffjS/Jar рл^ ruy avpifub- mur. Enumcratis ita in unoquo-
Tuv Ka6"Uctçev тт #>Ä -maout Яие genere fyftcmatis fecundum
ЭШ>0М№ т ЩЧ(Щ» fuyvftywy omnem dié*am differentiam; gene-
, T - 0 > . *7> ~ _ nbus deindc miltis idem illud a-
яаЛ<к Ti¿v пш o •mienta -я^а- , . , . . . r
™ ' , , . _t \_j \ / gendum incumbit. Ncq;emm,ipfa
H^î'; «"f" ^ quid fit miftio , addidiccrant. His
£ív -пот? Ka&f¿ífMt%KiM. t¿- ver£ proximè fuccedit dodrina de
roov Si txifBpél t<n 7itçj ф*)оуушу lonis , quoniam intcrvalla ad fo-
«7T«V , iTTulnm^ che autgiçx*} тге nos dignoicendos non fufficiunt .
34&4fU& «CW * T ФУуум 24¿- Cum vcro fyftematum quodlibet ,
'
yjuGiy. tiret ïi тиу „„„JT,„
дг m/ç^uaruy we- vocis . , quodam
1 .. locoJ\
pofitum
. ,' „mo-
* , , V tA 'л. м dulemur, licet per ie îplum nullam
ç,y a W «V, ^- rccipiat difterentiam j cantus ta-
Лм&пц , 3 x*6 л*го tyiÇoyiy ou- men in eo fa(äus Шзт capiat vel
Stülow \ap£>caoi](&> cùrfJ, ityivô- maximam : hinc necefle fucrit ci ,
fJHfjov о» càmJ'¡ÚX(&> ¿ viw 7v%xobùv qui diftam tradtationcm fufeepe-
Xap£Àv{ âj&Çopàv , аЖл^йУ r nt , de vocis loco gencralitcr &
jinfcfir мауксису &&,т?тЫ P^kulatimdiflerere, quantum rc-
» о '/ M&ZW&f<*>*
espolea ?" î> ' ' 4uiri videtur.
Lar , quantumTantum
ipforum autem vi-
fyfte-
>Н^е/ * * 9*W *«" *?~ matum natura indicârit. Porro de
5эЛ» «V«v , è<p' oOTv Ы fyftematum & locorum , ut Se to-
Jï'kcuov Л<& <f^ S^nitoSny , tÇ>' covy norum communieatione dicen-
y, тшу ovwftÂTùiv àuniy oïipcùyi <pû- dum , non ut , quemadmodum,
aiç. «e/ 4« ov^árm ¿ ¿ra» ei- Harmonici , ad condenfationem
' Ч/а 4 •* _í \- ' î , 4- reipiciamus ; led ad mutuam lyftc-
*i T ПУШУ AÍKTÍOV, xvr&ç r rr j i ■
_ л- , J „ , -, matum inter lele modulationcm.
\ MfbmKMßtombffrmi quibus accidkj ut dum ш tonis po_
et ciçftoyH&é , аЖа T ъг&даЖцЛА nuntur> mutua inter ipfa modula-
р.ъХыоЧси тшу avçfijj.à,rcùv. o'tçciJnT tio habcatur. De hac vcro parte
■rivuy Ketfiivoiç f¿t\a>8et£Btt ovftGcú- Harmonicorum quofdam breviter
viii&çci^Xet. mt¿T¿TX -jÇui- dixifl"c ac caiu, quodam contigit .
•m n \ - « -V . / Ncque enim de illa quicquam pro-
paç dm (¿e&xy так лоиоумшу cviaç с ч .r ^ r
" л/-» г s ^ ~\ , t • ferunt , mil cum diaeramraa con-
W&Gnx*' учпщ *? -thh. ou denfare yûlunti in0 genere verô
mes тхта Муцсгу , лЖа хл&да- nullum de his tradafle , fupra , pu-
ку&ащ 0x^o[A,ivotç 73 âl&yçeififia. to , vidimus. Eft vero , ut in fum-
¿ кес^Лх SI %iSov cv -mç tf¿- ma dicam , hase trn.ftationis pars
4S&&tV tpeWtpUS У*$>\) Т&'П(МГЛП e^Ùç (inuy KofyhX 79 fié/)®'
de
8 Aristoxeni Harmonicor.
de mutatione talis,qui ad contenv- t¿'tb туд "m^J. [á.iQ.Qü\y¡s ъг^цурл-
plationcm de cantu plurimum mo- Teiotç та jiwjeivov eig tÍw 7n¿/i uÍÁng
menti conférât.
Harmonies itaque difta» feientia:
partes tot funt ac hujufrnodi. Quod
fi hifee fuperiorcs traftationes rc-
cenferc inciperemus , perfections
illas operis argumentum fore autu-
mandum. De iis itaque , quaenam
fint , & quot , tum qualis illarum
quselibet , fuo tempore dicendum.
De prima vero traCtationis parte
jam agerc conabimur.
Primùm itaqûc omnium iftius,
qua: fit in loco , motus differcn-
tias , quamam fint , contempla-
ri tentabimus. Omnis verb vo-
cis, qui dicto illo modo moveri
poteft , duac quidam funt motus
ipecies ; continua feilicet, & in-
tcrvallis disjuncla. Porro in con
tinua , vox locum aliquem per-
currere ipfi fenfui videtur , ita
ut nullibi conlîftat , neque in i-
pfis , ut fenfui adparct , terminis ;
led continenter ad filcntium uf-
que moveatur . In altera verô
motus fpecie , quam intervallis
diitin&am nominamus , contra
rio moveri modo videtur. Nam
de loco ad locum tranfiens , in
unam finitionem fe ftatuit , deinde
rurfus in aliam. continue hoc fa-
ciens . Dico autem continue fc-
cundum tempus, locos quidem à
tenfionibus comprehenfos tranf
iens ; in ipfis vero tenfionibus con-
fiitens , & lbnum edens , has tan-
tum per íeje modulari , ас fie mo-
Ta fiîv oiw тцд â^fieviHifç хл\ц~
улщд сЯпдчруд f¿í(»! тештл tí Xj tb-
ezwm i<á. nig <f\¡ àvuTipu t¿twv
7rfcty[¿cileíatg simç ¿t-n/X^j ~2>g%¿[¿í-
vai,Tí\ícáTÍp% meg ияэгЛ^тйёву шац.
7Tí(j. fxív сш> OKSivuv cv Tiiç x.aj*¡-
xa<n xcupatç áíxtiov , тш? ti eifft, Xj
тагу, ¿i iffoia, nç гхадч oumù'v. thçJ
jj Is 7rfámg viw ■are ^ítíov ¿)ikfáv.
tîçutsv fjiiv ou¿ ámf¡m <w]*íg Ф
kaQ тг-mv хлуцюшд iùç 2$&<po(>yig
^гш^ащ mtç etoi sretyiliov. 7гхокд
у фшчъд^Ьхшлрлщд xtvHidüq т eipt¡-
¡túvov avjov tçotuv , iïvo míg etuiv
ibioq хщюшд , t¡Ti ли/г%чд ¡iq
pjpaltxy. x£ /Âv ciw г ошъхЦ) тз~
TTov ma Лг^тщ фалу^щ r¡ фшч
rn eú&-*¡0i¡, xtùûç àg av /лу^арх \çzt~
¡Mívtf , fA.*id]¡ \тг aumv т т^ртш,
х&О-учтки Is où&t,<itu>g фси/^дмпли.
ЪЦд. X¡ Q Т 'iTÍpfiV , lw 0У01А&£р;Лц>
%\g.<Pl¡i,ctUxUt)} cvculíaig фсиуг^ xi-
Cfî'cQ^. %\g.ücúvx<m, ylç így¡<nv av]¡u)
сШ ¡xictg maewg. «S. 7H¿Áiv t<p' ítÍ~
pccg,Xj t¿tí uroiisett. тшг-^шд-Кгуы
atwi-^ug ^ Tfáóvov, \jzri^cúvaa»
fiív r¿g 'zsBii%of¿íviig йгто r mozoov
tí жид. 'içBtpivyi J[' 'vtt cw¡m ruv та-
ersuv, HS4 {pjíyyo/xívq, Tiu/mg fióvov
x&ï <úíQ.g ¡aíXui<¡hi¡ KiyÇ) , Xj xivet
 Elemento R. Liber I. 9
«Эк/ 2îg.ç*ifJL,<tU>duj xivTjtnv. Хцт&гм tu intervallis difcreto moveri dict-
<4' txÂ-npot T*Tôi¥ ф r cù&îotuç tur- Horum vero utrumque ca-

1««<%Ч сМт^о* Txauç , vn- aut ipfam fc ftawere in Qnam fini_

ç^cç »çi mttyiuç y x&n&ç Tiw cri-
«rwere* "Цлу^нои dit Àvлука*ov,
7î 5 ката T¿Tuv iK¿nfov. CTtijtpuç
yU l%4 я au¡o mm» чз&Я уг W
J^ria) гииг^кщ^ * <Ъш?Л
. \ ~ v„ / «_» ~ \
Ъхь гш a*»> кщпш. аъКщ jw?
сто* *v юта кщщ ч ¿puvi, uç*
fj.y¡^AfA¿ ioxetv í<&c£g т^ахэу, otwi-
%fhiytyfy тгштЬи t KÍvt¡<nv. от. av
J$ (И яг» <fc£«0K , «S waAiy
АкСюйг -пул 7,W cW, é r¿w
/о /. . A» <Г/
ç-^o, etyfç , W т*тг, cr«ft«£ mw
<Peuvo/uj/iJ>1 <nwix<*Ç Äj^eAf,
wyLALvduij tÍu) Ttuw-duj Ktvtjcnv Кг-
■y>fSjf). Tltv ßp они aiwixb^oytKlu)
&щ afcXtvftye» M-
~ V < j. X —\ 1 1
r" », ~V ~ ./ „ çr\ л'
ft^OfUtStmm юдщ. ka(* St
7¿t/v е7Ийи/ , ¿¿ cvopá(of#fj 0¿&w-
цаЪкш) , Ь/сы&щ mípvKt у%п0щ.
«*Л^л ïoep ïçmdkq 7i cVex« , >C57 яку-
•nçTiy фшу^ву Wy, cht-
/■ ^ \ > чъ. r, >
é7iAív«v флэту, лЖ etaetv. ato-
У l . dent , haud diflerere amplius , fed
»ff r* Í^Aí^Aí, <^Ä^
79 tçKyai TÎw <puvlw , av pri
m¿6@» ot7ï eis Tticunljj KÍvr¡<nv à-
VAyrcA&¿>{&t> еЛ0«У cv <J\¿ та f¿t-
лЛ«у гшиглЛш шв/Яи . я Ж
tionem , alterius eft confideratio-
nis. Nec ad prafentem tra&atio-
nem neceflariumhorum utrumque
inquirere. Vtro enim libet modo
¡jt comparaturñ lUud fien , certè ad
iejuneendum conemnum vocis
motu&m ab aHis motibus quam o_
ptimè fe habet. Nam fimpliciter di-
cendo , cum vox ita movetur , ut
nullibi confiftere auditui vidcatur,
continuum dicimus hunece mo-
tum : cum, ver° confiftere
vifa, demderurfus locum ahquem
tranfire videtur , & , hoc Eéto,
in dia finitione ftare , at-
que hoc ultro citroque faceré ad-
paret ac continue ; intervallis dif-
junftum ejufinodi motum dici-
mus. Continuum itaquevw¿»«(»-
tum dicimus elle rationalem. N0-
bis enim diílerentibuí vox ita in
bco moyetur } ut пцШЫ conflfte_
re videatur. in altera vero ювги*
jpecte , quam intervallis diferetam
nominamus , contra fieri folet.
Nam & confiftere yidetur, & o-
mnes eum , quem hoc faceré vi-
. . , r ,
caneredicunt. Quapropter indif-
ferendo voeem fiftere vitamus ,
nifi aliquando ob affeâum expri-
mendum ad ejufmodi motum dc-
venire cogamur : In modulando
В vero
 io Aristoxeni
vero contrarium obièrvamus. Con
tinuum quippe fugimus : vocem
vero fiftere cjuam maxime quseri-
mus. Quanto enim magis vocum
quamlibet , unam & ftabilem , at-
quc eandcm faciemus , eo cantus
accuratior fenfui adparet. Quod
itaque , cum duo fint vocis in loco
motus ; continuus , quidam fit ra-
tionalis : intervallis vero diícretus,
cantui accommodatus , ex iisqux
difta funt ferme confiare putamus.
Porro cum manifeftum fit , vo
cem in modulando & intcnfiones
& remiífiones faceré occultas: ten-
fiones vero ipfam edito fono ma-
nifeftas conftituere ; liquidem in-
tervalli locum , quem percurrit ,
cum modo remittitur , modo in-
tenditur , latenter ipfam percurrc-
re oportet ; terminantes verô in-
tervalla fonos claros atque {labi
les reddere : hoc , inquam , cum
fit manifeftum , dicendum fuerit
de intenfione & remiflione : tum
acumine& gravitate, atque infit-
pertenfione. Eft itaque Intenfio,
vocis motus continuus ex graviore
loco in acutiorem . Remiífio ve
ro , ex acutiore loco in graviorem.
Porro Acumen , id quod fit inten
fione : ut Gravitas , id quod fit
remiffione. At levioribus ingeniis,
hujufmodi inquirentibus , contra
opinionem forfan accident, hoc-
ce poneré . Non enim duo , fed
quatuor , Ьагс exiftunt. Plcrique
enim idem cife intenfionem at
que acumen dicunt ; ut & remif-
Harmon icor.
y¿(> aiu/s%\ç tyàjybfjèv "ПуюЬщ
7¿¿/ Cpuvàv uç fjuihiçtc èiûvaùàp. ,
с<гш yzç [¿&}Xov tKciçlto т фшуш
pieu tí иду ípiKtjcu , Kffi tÍu) cÙjtLuS
•тщт/Ьр y тхгитш ¿poúvíTUf тр cù-
(Jàjj oiw át/'o Kivtjosw ovQùùv тътч
iffç <Pav>;ç, r, ffyj owtx*jç, hoyauj TiÇ
egtiïov iïijXov ex. tuv tipyiffyúav.
ФвИМ J\jí ov¡(&> , on í« г фй)-
tretç tí àvttretç àÇouéîç ттноЬц'
t»ç 7aV«ff aujUv ¿pjtyyoffyjáv
rn [dit àtiif&pn , en 3fâ\mo$pii>
Xcwjáveiv сш\1ш bü ohifyiom • ehr
ef\ï ¿i/l£ov1<xí Qfyyyaç-m О^&ырА-
%ь cvapyéïç tí Xj içtjnércii &ягЛ^в-
v«f . ¿V бтг« tout £çj iïf,Àov , texlíov
av щ vfèi cRnQ-ctuç кдч oLviotuç. ítí
<fl'o%VTiíl@» W ßapvTifl®». ta&ç
tÛtbiç tUozuç. H' ftyu ¿v SinQ-orç %<ïi
к'щотд 4 фмчд ovve%w 6к ßaupv-
щи 7втга «ç o^vTtpov. y à еыг<пд ,
c^vTtjm тзтгх eiç ßccpvTipov. e£u7JjS
qv, lifyofiBfjav cRnQ-nus'ßet,-
pvniçy,™ yivoftyjov Äj^cuiff dviasaç.
тгсхА ¿y 7my$o£ov av ¿paívoílo iiiç
iXttQçûTÎpoiçTttTziaom З^по-котга-
fÂ/jotç то Tfjtvctf. TÍHa^c. yàç тилшу
и&4 [¿y iïvo. j/iiïov y<¿(> oí ys mXtkti
Sdñmoiv (Ш o^vTt¡U твш]о xiyxoir
cátort
 Elemento] t.. Liber I. ii
aywv Si /3aoV7>}1*. tQaç oiw ¿ %¡t- fionem atque gravitatem . Atque
pcv KA&f¿a,óétv i ¿71 ouuxtxv{B¿us bine forfan non inutile fuerit co-
•3FUÇ $о£а/ип ъ>& cùmSv. í« -ar«- gnofeere , quod de his confufas ali-
quo modo opiniones foveant.Ten-
xa6&vo«V «с ай/7з Ъвтг£Ле-
tandum vero eft hoc intelligere,
mvjaç та р^ув/^ви , ri я»7 ésiv о dum in ipfum , quod fit , intue-
•miSßp , ¿V äv àçfAOTjéffyjoi т Хй{~ mur ; quidnam fit quod facimus ,
cum modulatam feriem efficien
tes , chordarum quamlibet remit-
МЦ cepiwv у 077 вШТйГОУТК («4» «V timus aut intendimus. Perfpicuum
ccrtc illis , qui non omnino nulla
inftrumcnta tractarint , quod , cum
chordam ad acumen intendimus,
fieri ullo modo nequeat , ut illud,
tçstf oçvttjç , e(gt» cJTn&œuç «ycv- quod per intenfionem futurum erat
et¡g «V 7¿í/ •юСвоч'жя^аи' 7awiv ç-ç f acumen , jam cxiftat. Tunc enim
XOf>$r¡ y 494 (M¡KlU К1ЩТЩ . T¿79 acumen erit , cum , intenfione ad
<f\ï tçUf 7J?f c'íbStOTülf Л7П!7Л\лу|1*е- juftam tenfionem adducente, chor
da confiftit, nec omnino move-
Kí > *W pWtlt X04Ç. ¿ ?Ct(¡ CllSí-
tur. Hoc vero erit intenfione jam
Х*Щ »»»««Sfetf et/¿a 7¿v x°($bv y remota , nec amplius exiftente .
Hffl гЫ*сц. lw <f[, *¡ ¡Atv Sfflgms > Nequeenim fieri poteft , ut fimul
jumßpns ifs x°ffie' Ч Л* e'£u- chorda moveatur ac confiftat. At-
77J5 , 1ДОММК 40*4 , [íwíetí . 3ui intenfio exiftebat , dum chor-
a movebatur : acumen vero, il
la jam quicfecnte ac confidente.
ctíuV W W $ay\m¡¡(&> y tzkUu
Eadcm hasc dicemus de remiífione
cfiri tcúv atculím tÍttwv. Д^Ло» o*f ас gravitate. Sed in locis oppofi-
TW eißtiftivuv y 071 î7ï ¿vi- tis. Atque ex his , qux diximus ,
07f Tiff ßofUTtl©" ftlfit Tí Í41V y eft perfpicuum', & remiffionem
Щ 79 -TTtlíty 79(f miitjÁvOV y #71 сШ- eíTe diverfum quid à gravitate , ut
feffiç туе Wf еиЦоу tçé- faciens ab eo quod fit : intenfio
Я>У . 077 /и-íV CIW tTlÇft cL>hr¡Ám nem quoque ab acumine , eodem
modo. EíTe itaque inter fe diver-
ííív , 3Jri&<nç fùv , o^vtkI®-'' avt- fa ; intenfionem ab acumine : re
C7f y ßafVtql®* y y¿tSov ¿V- miffionem à gravitate , ex didtis
Аву Ók. Ttüv dprifi^vm. ort effen&i conftare puto. Sed eíTe quoque
ri TfÍTtv y o J\y maiv оуо/&я£о/Л)р, iftud tertium , quod tenfionem
ínpó* i.4%4 feK«fíw tuv eiptipívun , nominamus, diverfum à quolibet
В a difto
ii Aristoxeni
diétorum , pcrfpicere tentabimus.
Itaque , quod dicerc volumus tcn-
fioncm , ferme eft hujufmodi ;
Mora quaedam & ftatio vocis. Nec
perturbent vos illorum , qui fonos
motus elfe alferunt , opiniones ;
quiquc generaliter vocem cife mo
tum contendunt. ac fi nosdicere
contingcret , acciderc aliquando
motui , non moveri , led ftare ac
quiclcere . Nihil enim nobis dif-
fert , tenfionem vocare a?quabili-
tatem motus aut identitatem. five
aliud quoddam reperiatur hifcc
notius vocabulum . Nihilominus
enim nos tune ftare voeem dicc-
mus , quando nobis ipfam nec ad
acutum , nec ad grave ferri , lèn-
fusjudicarit. Nihil quippe aliud fa-
cimus , quam ut hujufmodi vocis
afreftioni hoc vocabulum impona-
mus. quandoquidem vox iftud in
modulando faceré videtur. Move-
tur enim dum aliquod facit inter
vallum : fed cum fonum facit , con-
iiftit. Sive enim eo motu , quo nos
dicimus, movetur , quod iltc mo
tus , qui ab illis dicitur , lêcundum
celeritatem , differentiam accipiat :
rurfus vero quiefeit illa , quam nos
dicimus , quiete , cum ecleritas ifta
conftiterit, & unum quendam ac
cundem dudum acceperit , noftra
quidem hîc nihil interfuerit. Con
fiare enim ferè putamus , quid nos
motum dicamus vocis & quietem,
tum quid illi motum. De iis itaque
hîc fatis. cum in aliis latius & ac-
curatius fuit explicata. Quarc ten-
Harmonicor.
VTtiyÎjÎêV КлО,УО*)вЩ. о fiSj/î HV ßn-
Ácftt^zt Átyetv tÎw tÚoiv , %i$¿V £ÇÏ
■nt¿T9v, oiov, fJUOVtl ïtç к. çzttnç Is (рш-
vi¡g. (¿r¡ т£?.тИтаои# о уряд щ t fiç
Kivtjretç àyévjuv txç (pjéyyaç Ь'о^сц.
^ kaJóáx t фвпидkÍhim ш<ц фл-
axóvjuv , ùç <rv¡A.7mraf^fH Átyetv щ-
fjCív , oit <jvfÂ.Zr]<n\aù{ тп\г ту Kivyoi firj
Ktvetedç , лЖ' ^ptfJLetv 7i Kffj ьЫущ.
2]ff.p%fi ytç H9t¥ црлч tí Xíyetv
cfÀ.aXc'tïiQ. кщаъыд *j m¿\va¡(g, lîw
ráSiv, 4 «f аЖо тг T¿TW dO'g/JXOiTO
yiiu^/fiuTtpov cvofxcL. ¿<í\v pesç tjHoV
4[<UtÇ яя (pim/iSf) г&суоц tÍu) фш~
\lw , от âv r¡¡juv eu$-qatç avl&v ><лв-
Çr,Vt} , [At¡Ti сШ 73 б£о , fJ,r¡Tl сШ 7Э
ßapv ¿(¡¡¿¿¡(mi) , ¿Sh cûko mi¿V7tg9
<zdJw тытчхтш 7mfy{ (pavifç тЯтв
то ovoftA Tfyffyjoi. феинтщ i)4 T¿7t
mteïv cv ТШ [¿tÁaSéiv r¡ (фшщ. xivétruf
fjfy yip cv ты !Цд.<Я(ла1* -mietv. ïça£)
<f\¿ cv тфф^оууш. « Q KtvéÏTUj fùv т
ь<р' qjtcSv Xtyopivlw ¡úvr¡<nv} OKeivqç
«j? Ktvr,ctuiç Tç'ff ùr' ÔKetvuv Myi[At~
v*iç f kJ^tk%oç, Z^&Qo&v *A{¿Ga-
v¿oks' qptjJLH Q TmÁtv au t v<p' r¡¡u¡¡v
Xtyißflui qptfAtav, Çtirnç & т*ХЩ>
KaZovuç piíav uva ^ т awnjv
àyuylw , ¿en à» y,fuv 24gt,¡pí¡>oi.
cgiScv yiç oíjÁÓt tçtv , ó, 7ï tjfjbêiç Ae-
K<H o oxetvot x.uit¡7iv. тиош piív огш
c*7bs¿3» 'uiavuç. CV AÏÏS.0tÇ J[' сШ
Hhetev ti Xj <su,(ptçepov ohùç/ipq' Ч71
 Ele mentor. Liber I. 15
Ttaiç , oit (¿kv ¿t SJnQ.<nÇ) ovT avt- fionem neque intenfionem , nequc
oig êçj, ъаЦгХшд iïffAov. T¿u) yocç remiílíonem eíTe , omnino patet.
mou флЛ) ¿pipí** <hcom. WS A' Hanc enjm vocÍS cffe 4uictcm di~
, -T «■ _ V V-/ q g/i omus : illas vero in prascedcntibus
01, -mg íU7rfo<ÍTW
, •/ л&JspoMu
ST aiц~ ctg ki-« invenimus
. n
quofdam er motus.
eile
»»!(Г«5 W*?. О 71 Q * T Лв1ЯГ«* , T> Iam vero 5 V reliquiS) y eft |
/Sepú-ní]©* j W ^ e|wT*7@- , «туer täte & acumine, diverfum quid eíTe
kçiv i) 7aé<77f , 'sreiçp'tiov хл^ус^тц. tenfionem , confiderare tcntabi-
¿'71 f£jp oui) tûipeiv ovpiÇ>cùy\ rîjQcà- mus. Quod itaque quiefccre con-
tf, KÖfßafV-aiQ. *sH¿g ¿Pviqt» tingat voci, cum , tarn ad gravita-
¿pwfty, , Sax» ¿k r %r*to&». tem> a¿ume"> Pcrv™e™>
Z~. ~ v. , , , 1 , ex pracedentibus eft manifeftum.
*"P W? r^.W^ quod quoque , licet quies quzdam
aàtv раЖсу сжиуш ъксспршу pofita fit tcnfio % nihilo magis cum
юм\о темп? kçiy , 6к tuv 'prifyoDf/fyuv utrifque illorum idem fit tenfio ,
tcuf фжерсу. i« £y x,cíQ,fji,eui^i¿yeiv, ex illis , quae dicentur , erit aper
an то fût гЫусц f (puvlu) то ftirm tum- Ac tenendum eft , nihil efle
^iràwwià avpGfaiu, J[\ aliud, Vocemftare, quam, mane-
,nl ^ , / » >r>\ n i 0/& rein eadem tenlione. Quod ipfi
anil тате , tctv t am fsavvw (Sri л * r ■ .. r ■
ГУ >\ > '*■/ < ~ < \ 7 accidet, five in gravitate, five in
МГ Т oj>v44l®> ЮЩ. ?3™< acumine fiftatur. tenfio verô in
c* арфо-прад p¿<> от ambobus exiftet . Siquidem & in
г ßcvpiw , ¡£ сШ т в£мм то ¿íxodg gravibus , & in acutis vocem fifte-
•duj tymlw лулукоиоу lw. *l e'|ü- re erat necefiarium. Nunquam ve-
чщч puiMlT^ßafVmlt emvmuM, 16 acumen fimul erit cum Sravita"
í ■ а ' -J'f 7 . te î nee eravitas cum acumine.
Ltqdt>! ßa>pvwTriofvTt)U.dn>\oy шд ' = r
& , > • n' 7 « ' « Qu?re planum , quomodo tenfio
rnpov ixalepxTXTuy t, шспд , ab horum & diverfum .
fitidtv i&tyoy yiyyof^fjov a> л/гфо-п- utp0te cum nibil in ambobus fit
potç. On {¿i* otw туи iuvmí<nv commune. Quod itaque haec quin-
«ЖцХш у шагд tí ^ о^итцд, que inter fe fint diverfa ; Tenfio
щш ßaspwg. «OS 4è TífWíf, ánaig nimirum , & Acumen , & Gravi-

«VW**- . , ,
т»та>у ^ 6кт<иу yvaç/fiuv , é^ó-
/^ови «w eif\ oht/KÔéïv "zaê* щд $ ßct-
pi@"TiK&f o£i(&> 2\&Q.<noùg , m-n-
роу «4г*1?<& >?' ÏKoQtpccg tçiv , ^ m-
ftum.
Hifce ita cognitis , confequens
fuerit de gravis & acuti diftenfione
difquirere , num infinita illa fit
utranque verfus partem , an finita.
 14 Ar isToxENi Harmonicor.
Illam itaque , cum in vocem ad- туигргуг). ctí (¿ív out) «с tí t фш-
duâa fuerit , non eflc infinitam , VU¿ ifyfflti , abc wrw^ , ¿
haud difficultcr perfpicitur. Omnis v*A«Wr. wij», ¿«w p¿« d>«-
quippe vocis , tam oreanicae, quam ~ > ~ v • л •? T
humant, locus quidam eft défini- ^о^у^тг^ауЦ^^
tus, quem modulans percurrit; ^^«Mf "4, »Л^6-
maximus feilicet & minimus. Ne- Щ ftâKfSHm , on pi-yt?®* ó
que enim in magnitudinem poteft ёЛ«^«т©-.*71 рл^ сШтс^рл Ъчшл-
vox in infinitum augere gravis & 7^ q cp<ay*j «c amstpov cw%m -du) £
acuti diftenfionem; nee inparvi- ß 'iog ^ - ¿p¡os
tatem , contrahere ; fed in utram- \ \ _ / '
que partem alicubi lUtitur. Horum , J, < \ , •? . 7
igitur utrunquc determinandum, «? ошгкл^
relatione fa<äa ad duo ; ad id quod ®»f дьо тпщ/лмк r amtpo-
fonat , & , quod judicat. Ifta vero > vr&ç tí те C^iyyi^joy к& »
funt , Vox & Auditus. Quicquid x^/vey. nwm içiv щи (puvij, К& r¡
enim iftis impoflibilc fuerit , illi ¿m^t '¿^ ¿bwj¿\¿aiv ештщ , ñ fHP
quidem , faceré ; huic vero , judi- w|<~ - ¿ w T- f^
care , hoc extra ponendum illam , . J , v л ~ . <¿
aux utilis fit , & fieri poffit , dif- *? W Л^И f <рш9
tenfionem . Itaque in parvitatem ЦФ°™^ **Ч™ V «
una videntur vox & auditus defi- *f** ъюс шкалу i¡rt фиу>} £
cere. Ñeque enim vox diefi mini- r¡ ои&щт í£a$wjo¡hv. ¿te p¿/> $
mà minus adhuc intervallum di- ¿put¿¡ aiiaiuç f tXaMov
{linde proferre poteft , nec audi- J„ 3&т<Г)£у , ¿<%
tus dijudicare. ut nimirum perci- « • 1 « « , Y 5 ч /
piat, quamam pars fit , num die- , , ," v », * VT v
feos , an altcrius cujufdam noto- * ew> "те Л"«» "т
rum intervallorum. In magnitudi- w«í Г учш(//лшу Ц&<яр*тш. 3h
nem vero , foriàn videri poífit au- e/[e та pipos тцд т»Хл <*" ^fl"
dítus fuperarc vocem. nec fpatio ^atyx^t^etvav^ài^tj'iîwcpuy^.
tarnen admodum magno. At ve- ¿ fl¿ ш ^ m^ityi. от HT
to, five m utranque ЮОН ^ fe w¿¡¿ *«uG¿e»
dem accipere oportet dilteniionis / ' \ _ , «•/ v \ v .
terminum, tam ad vocem, quam ™WJ4s3tefa„ç,«çniiu,<p*-
auditum refpicientes : five etiam ^ ЧЯ *ш m»hu &Мпу}щ- «tí
in minimam, eundem; in maxi- $n ffyj то gÀa^çiv тии]с\ c$n¿l*
mam vero , diverfum ; erit certe ii fM^tçe» ïripov , i<¡uf ii fAtyiÇBV
aliqua maxima & minima diften- щ \Кл^у рфв®1 «W ^5^-
ersuç»
 Elemento R. Liber I.
auf, fa i S" ф^гууо^а Kí» fionis magnitudo , aut Uli , quod
? x¿jyov]@* з *i tJíoy ixcnipx. o 7T íonzt & judicat , communis ; aut
ffy cuJ «f те T фт1ш ¿ т ¿ysUv alterutrius propria . Itaque gravis
T£Ô«<w Ч ? ß*p$®» тг к ¿P¿& Л- &acutidiñenfioncm , in vocem &
*r
&*н • «f
, cw • Mnjir
V < ,
«-«о. auditum pofitam
ad utranqruc , innün
partcm infinitum,
iri mo:
juyißw jctf > %™ov dr¡hov. н d[ ли- tum , utcunque patet. Num vero,
тЬш уъфыц *¡ ¿ fAÍÁxg ovçxcjç , тЫ fi ipfa inteШgatur cantilena: con-
twjttioiveisa-retpovyíví&eq ovftStjes- ftitutio, augmcntum illud in in-
щ, i¿x av аЖ(&> щ ъ& tístuv £ni5um .^ег}. ^— ,i contingerc
D — tpoflit,,
Xíyts che аллукеи©» eiç тз 7m¡>¿». foriàn alia difquifitione , cum ad
prefens inftitutum non fit neceflà-
Л' emç с* lîlç íveíQf. tSt cRnoxt-
ria , declaramus. Quarc in fequen-
tibus hoc inquirere tentandum.
. Atque hocce cognito , de fono,
Я& ф^вуух Ti-mf êçi. quidnamfit, ediilerendum.
o'p@* ф^ууа. Dcfinitio Soni.
"Lbuflcfiaç fÂv cvuù ènrëh , фшг& Summatim itaque dicendo , Sonus
•Biuaiç сШ (мои шагу , i ф^уу®*. eft vocis cafus , in unam tenfio-
nem. Tune enim ionus ejuftnodi
теп фалугтщ ф^уу®» еЪщ
eflè videtur , ut in cantum modula
7U¿t@*> у oi@- eiç ftiÂcç mrlitdzq te conftitutum collocari poflît,
^fíoa-f^jov, ста* *¡ фиуц фа*$1ех- cum vox in una tenfione ftare vide-
усц «m fitéiç mataç. с pty ош ф*)ъу- tur. Atque hujufmodi eft íbnus.

AtctpifiA оЧ iÇiyTO xjzffv iïvo ф^у-
yuv cJç/o-fAivov fiqrlu) etojàu шагу
t%cvTav. <paivt¡af jk*| , ùç tv-тгш «-
, 24&ф°Ы TS нущ тгсшшу то
D±g¿pi[¿ee, , ^ toV(^ ¿í*Wí ffiy-
yuv ¿£wnpuv ¡¿i* f ßofUTipcee тшу
¿V&lQ» тоЦдюрл maw* ßa-
fjfm j <* ¿¿¿lía*. 2&<р'Ы a
Г r, J ч V л та Г' о.
Ю ^M^> TÄf*.
^g* ptv nv Zten?*!®- *™S ** Us
•¿<peg/'o-«£. Te J mçqpa. omffla» n
Definitio Intervalli.
Intervallum verô eft, quod duo-
bus ibnis , non eandem tenfionem
habentibus , finitur . Intervallum
enim , ut craffiùs dicamus , quas-
dam efle videtur difíerentia tenfio-
num , ac locus fonorum capax ;
acutiorum quidem graviore illa-
rum> quae intervaUum terminant,
tenfio"um ; rykxT£t' aT
tiore.Attenfionumdifrerentiaelt,
. Mt minus с{Ге tenfum> Dc
intervallo itaque fie aliquis défini-.
verit , pono Syftema intelligen-
dum
\6 Aristoxeni Harmónico R.
dum eft , aliquid compofitum ex votjriov ox 'bXhcvùûv r, ivcç 2^g.&i¡jui-
plus uno intervalle». Quorum quod- Tuv. í« Í ixctçzv rúrm éO Ts-açcx-
libct quam oprime excipere conari XapQayetv 'zret&ùdzu т выеавк^, \ьц
debet audiens. non obícrvans, quae
ti^iTJjpxvfgi r^moh^ó^oi Ácyev
de fingulis eorum redditur , ratio-
nem ; five accurata ilia fit , five et- кката <¿m¿v , err îçjv dx.(j,Zr,ç , être
iam craffior. quin promto animo KjTVTruiïiçep©*. aXtC cújjcv ov/tirf o-
illam quoqe confidcrare , & tunc Jvf¿¿$uov KetQ-vorforu. к. теп oiópit-
arbitrari fatis eile dictum ad doôri- yov Ïkcuuç eiptjäzu u&ç то ка%ил-
nam pcrcipiendam , cum oratio S~eïv , етау íuZíZcctv.] oi@» у/'Гты о
imbuere potuerit ad id , quod di- \iy<§* eiç то rvjjiivcu то Myíffyuov.
ci tur, intclligendum. Difficile enim
XAÁtiriv yxç \jzr\ç 7mí¡av ¡mv tQuç
eft, cùm de omnibus jeque , qux
initio adferuntur , orationem irre- T c* "Xçxi} y *-óyov ávtmÁtj-nióv tí
prehcnfibilem , quarque omni mo-
do accuratam explicationem con-
tincat, producere ; turn vcl maxime ffityyx Ti ^ chAÇ*ifta<r& , ou-
de hi fee tribus , Sono nimirum, in-
tervallo & (yftcmate.
ù.icuf>io-etç 2l&,ç*iftal(&:
Divifiones intervalli.
TXTUV 0 iSTùùÇ Cú£/<rf¿ÍVaV , VTÇ&i-
Hifceita finitis, primùm quidem
intervallum tentandum eft , ut in Ttv fjCiv то жаргон Л«Л-
&Hv eiç ôQaç TTÍípvxi oheupia-etç Л-
quot divifiones utiles di vidi poilît,
ill iid di vidamus . deinde quoque оирелоЪц £0*iai[Aiiç. ^ in то ainp¡[jut.
Syftema. Prima itaquc eft interval- TTfuTtj fAiv они êçj ôiaçr, uaruv chai-
lorum divifio , per quam magni- pitnç , kaQ' lu) (Aiytyi вьЛ\»?Л»у 2}&-
tudine inter fe difterunt.
<pí¡>4.
Altera , per quam coníona dií- AôCtÎçp 3, kaP lw та юрфшга
fonis.
Tertia , per quam compofita in- Q , KCtÔ' lu) 7» OTtÛ^lQ, TUt
compofitis.
Quarta vero, per genus. TtQçT*] Ч хл&
Quinta denique , per quam ra- TllfjirMri 3, XAÔ'ïjv ijotCsíí' та jit¡-
tionabilia différant irrationabili-
© r ÁÁÓyuv. mç Je Xomùç r oheu-
bus. Rcliquas divifiones , ut qua:
nullum ad banc tracbtionem ui um pitTsuv , ooç a%t*i<nu,xç iiÇaç eiç tvui~
adferant , jam praetermittemus. тки r TTfcty/Mjeicu/, àtyQtov mvclv.

Zu
 Elemento R. Liber I. 17
-Zvçipal®» Atuptrttç. Syftematis diviiîones.
"Lvçtjfjut e/[e cvp}'/u.a1@» Wi»if Syftema porrô differet à fyftc-
71 iwlvi ф 2>}&<popcuç tzkIuÙ futtf. mateiiiHem hifce differcntiis , ex-
fU$4 iï àfAev, ùçStfaQtfievpi- «ptâunâ. Quippe eft perfpicuum,
tf<& ofapa. rm-n <ж^у*с juomodo magmtudinc fyftema
t , л , -г T \ « Л n • dirreratalyltemate.acquomodoio-
"Щ ек 4/£°il«f ni,quimagnitudinemillamfiniunt,
Qfryyn я рч*0&. Jb> àt tçt- confoni fint tut diflbni. Tertiam
•rhv r pti$-etÇw cRn rut g <jvçÎ[aa- differentiam illarum , quae in in-
7©» Q&Çopuv àoiwajov yjzrtiç^ai tcrvalli difFerentiis funt addufta; ,
cowfjutU 4BÇsç evçffta. Si-Kov m impoflibile cft elfe fyftcmati ad
CSX Ыгх?Щ » ÄW>S , «¿ h fyftema. Etenim manifeftum, quo-
• 'Л.Т t - ' ~ ' modo hcn nequeatj ut fyftema-
» , ., "\ , 'y turn quxdam lint compofita , qua>
T4*m, »rmf тЛлп/штт m jam veró ¡ncompofita. iUo certè
fiev lw ouóftb, та di àawjt^t,. jlw modo, quo intervallorum alia erant
Sí 7t&f7¿w. ewtfj ¿l' lw ц kJ*4 comporta; alia,incompofita.Quar-
луауксиоу x, -mç ov&puinv \ятя%- tam vefo 5 quae erat differentia per
%ш. rauh ?еи «mh i* S^nva- genus ; n"efl'e quoque cft,
\ n ? \ /jv • r matis ineífe. Alia enim illorum
~ л»-/ V / or V V "mí diatona ; alia, chromatica ;
A*A« 4 ew W эт/ю/Д». t«^v> alia, enarmonia. Perfpicuum, quo-
j«ç fá/ibíV «Асу? О^Ч(*лЪ a&w m0¿0 & quintam. quandoquidem
rci -at?? £è hwtcuç , tç«ff illorum quaedam irrationabili in-
¿Tf^tff «si&finíov êioufitretç. тЬштъ tervallo funt finita; quídam, ra-
tiç awja<plw к ,x,TÍauu~ tionabib'. Hifce vero alias tres o-
*rt™?'WW'&™T¿ovríua&, P°rtet addere divi"on"- Tum
J J U. tif ^, y ' *л "tam , qux m conjunctionem &
*r» mf> pyrin Ъ£«И*Ш,цА aisjundionem , atque in utrum-
tÇCyfMtx, ц^щшьЛрыЦь í| qUe divjaat fyftemata , ab aliqua
àfiÇoripav "yíwtq у K¡ OeiKVvjcy тЯ- incipiendo magnitudine , aut dis-
7t y¡$ij&p ov ai cvioiç. 17гн&, 7¿/> те juiifta., aut conjunéla , aut mixta,
eiç \ns-tfiÇ»7cy КЯ rnvtXiS b*lfilx- quae ex ut^que fit , ас in quibuf-
«J/, «-m, ¿ dam fieri monftratur. Deinde il-
t» n> » Lj ' ~ n lam, quae íynema in pra:polterum
V. >í ~ » " ~ & continuum dividat. ümne enim
ЛЭДЛ^ e пКАТЯКН* Ao4ft<m. -mv fyftcma , aut continuum cft, aut
tranfiliens. Denique diyifioncm,
qux in fimplex Ulud partiatur , & duplex , & multiplex . Quodcunque
С enim
i8 Aristoxeni Harmonicor.
enim fumitur fyftema , aut fim- ух^то .XeífuZcuó/Sjjov ovwfiA , *¡iti
plex illud eft , aut duplex, aut muí- ¿^¿v , j¡ Л«иЛй , tj от^л-яЛ** eçj.
tiplcx . Quid verô horum quod- ¿ J£ ^ T¿ruv ^ , Ь n~t( \жн.
que fit , in fequentibus monftra- g¿ ^
bitur. , *л V ... r
His jam ita determines ac di- v> r*™v ài *r*-°4»W**>f ?
vifis , de cantu conandum nobis 5 j¡&ihyptif¿tvav , e& /иеЛас an щ
fuerit brevem dellgnatipnem fub- *i(¿Ív \!яю]и7га£сц } lixof
jiccre , quamam ejus fit natura. 't^v r¡ фьотд cùrtf. Ó'tí (¿iv owu Äjgs-
Vocis itaque motum in illo cfte cv eivnSterkv t¡n Фш-
oportcre intervallis diftinftum • .~ > * ' . ¡ n •> т
jam fuprà diximus . Vt hoc ipfo ^ S
cantus Muficus feparatus fit ab il- * *%«e/i«f » p*-
lo , qui fit fermone. Dicitur enim *e?*7«f ?«f >W Ao-
& fermone aliquis fieri cantus , qui yäbig n ргХ@* , то ovyKeíjSjjov ск
ex accentibus , quos in vocabulis tuv qt&a'tpjiä» , то cv uñg ¿vcuetet.
habemus , componitur . Quippe <pV(nx¿v T¿ gfájeívm и& лпмоц
naturale eft, intendere ас remit- b т Ц&Хф&Л™^ ¿ u,¿V0V ¿k
tere in lermocinando. Porro non л, ' Ч Ам ' ,
folum ex intervallis & fonis con- 11 *,Ф*УУ™
ftare oportet cantum modulatum; àsi r° Црнгрии ptA®- , аЖл
fed prxterea opus eft certa qua- ъКэо-дпщ oiwfyœûç m@» Tsrotagy
dam compofitione , nec illa vulga- к& ¿ ifç t»XjlW4i* <¡i¡Xov p<¿^ шд то ye
ri . Perfpicuum enim , quomodo ¿x. Ц&ырлтш tí к. <ffi>yym avv-
illud, Ex intervallis & fonis con- ^ty¿y iw- ¿trát^W W
nitere, lit commune, cum & non - > / v . ъл
modulato cantui înlit. Quarc, cum v , - _ > ,
hoc ita fc habeat , przcipuam par- *™> T? r«7***> J W
tem , quasque plurimum momenti £Zfl" f**m Äg тЫ вр&ид ytyvopí-
ferat ad rede conftituendum can- vkv çv&îtiv £fÁXag , -zfêi tLuj otu>-
tum ; circa compofitionem , tum fyo-iv , K£H sra k¡ tIw тгштуд loh¿it¡-
quoque, ejus proprietärem, exi- £ х-шХ^'ш Юоц , a¿tfov
ftcreputandum.Etcerteutcunque ^ ^ ^ h^ ^
patet , Mulicum cantum ab illo, ' , 1 , , n '
qui naturali aptitudine exercetur, T"* ^К*< J* **~
diftinaumeffeco, quod interval- , ту, щд Çuvn Ktv*¡oi Л-
lo utatur, & alio vocis motu : à то рщгмэу ¡a,íX@^. тх е/[' cLvcvp-
non modulato vero & rudiori ; in- ftcçx ^ oh*¡i¿af¡*if¿iVis , ty¡ щд orw-
compofitorum intervallorum com- Jiatuç tytyof* -щд тт ktruojírav
 Elementoj .. Liber I. 19
pofitionis differentia, de qua in
ОЯ^Щ<я]щ Its *f" o¿7íf в If¿7T@». ièquentibus monftrabitur , quis fit
'Sskltù тво-xróv ye eip*¡<&a кл^о- ipfius modus. Caetcrum de his ge-
neralitcr in tantum quoque di<5tum
Л# vúv. он ъгеЖад íx°*¡©"
cfto : quod , cum modulatus can
Çc&ç *¡(>f¿oo-fJi.wii xjf тЬм т ¿*<*- tas , ob intervallorum compofitio-
fffUtTUV auújto-iv • cpug í<n ti Tti¿-
nem , plures habeat diffcrentias ;
■ni , в kclQ. Tmvjog ^fAoo-fiíva aliquid tarnen fit ejufmodi,quod dc
сгтщ íi n К9Ч Tuújo , пиштЬш t%ov omni modulato cantu did poflh,
CtwOfUt , oía* сш\1ш a.vcupx¡Aívliy unum atque idem . vim habens il-
avcupüi тс qftfiorfji&vov- tVBfatt o[ lam , ut lublato eo , cantus quo
que modulatus tollatur. Atque hoc
íptf 9&iito4Ç ifç Ttfayfzctltictç. то eritevidcns , traftatione proceden
fifi aw) f¿x<rtX9v (aí\@» àcrà T ctA- te. Cantus itaquc muficus ab aliis
Лиу »twç àtpui/iS'a. xszsoK^íov ita fit diftinftus. Putandum verö,
^ тес airuí>,;v cbpo£/o-[¿¿v mirât «- diétam diftributionem breviter ita
ÍCrüífj Ùç (Л.*1$Ь7ГШ T KCtÔ' ÍKA- efle allatam , quod ca , qua: ad fin
gidas cantus fpccies pcrtincnt,non-
ÇBV TíJíUpr¡fAtVü)V.
dum confideraverimus.
E%¿¿í$JU0V jî Щ T cif>*lfAiVaV,TO
His cnarratis , proximum fuerit,
xafyhx Aiyóftyuov |1aîâ@- ЛеЛяу «ç eum , qui in genere cantus dicitur,
сок фсинг]сц $J>¡ JicupetcSg. фсиуф diftribuerc in quot videtur genera
Э HçtçÎA. Tmiyxç то Кар&сшо/и&роч diftribui . Videtur autem in tria.
p.ÎÂfSK' т «í то ^f4.oo-fj,ívoy}i¡in Quicunquc enim accipitur cantus,
ex iis , qui modulata ferie nituntur,
aut diatonus eft , aut chromaticus,
víov. "xÇUTtv f¿tv owj r&i -7tÇto-Çv'Q.-ny
aut enarmonius. Primus itaquc, &
oùmuV JtTÍov то 2jg¿mov. -nÇUToy tí antiquiffimus illorum poncndus
cùrrifi % ÀvQçwTTis <pu<nç <zzÇ$7vyxcL- eft diatonus. primoque ipfo prior
y{. bdjTipOV Q, TOJfâafUtlfxév. Tl/LTiV natura hominis cxifiit. Alter, chro-
.л maticus.Tertius& fuprcmus,cnar-
0 , <c àvoûT2tJoy}ro cv&pfAÓnov. TlAd6-
7«и« yx(> oùmj ii fJ.ÔÀiç /lÇ -аго^и? от- monius. Vltimo enim ifti vix etiam
magno cum labore fenfus adfuc-
fcit.
T¿TUV A «V ТОЬПУ т dç/ê/ACV Л- His jam in hunc numcrum di-
vifis , ex intervallorum diftcrcn-
fiAtgç 0<¿S¡ípúb; pijS-eieajç , JÚTipov tiis ejus , quam fecundo loco di-
l¿íj>@» tsretçpliov г\у o\ ximus , partem alteram inquircrc
tc¿ [Atß*i тимтх y êiaÇuvla tí conabimur. Erant vero partes lftx,
С 2 diflb-
lo Aristoxeni Harmónico r.
düTonantia & confonantia . Su- crvftQavia. Áqnlíov 'A г трфш'мт
mcnda itaque ad inquifitioncm ¿f vj, сЯпохг^лг. феынщ h
confonantia. Etquidem interval- ^^ш>^№%в(.
lum confonum a comono dtricrrc 1 _л ' T, ' r ,
vufctur pluribus differentiis. qua- P"/? ^"f \ ? Г*
rum una eft , qua magnitudine dif- г*£" f*r? V £*Wf- ** W «<P«-
ferunt. de qua , quomodo fe habe- e/W" P фалупщ t%etv. Sokh eJ[i
re videatur , detcrminabimus. Vi- то [fyj'tÂcifëçtv tuv трфтш Щд.-
detur itaque confonantium inter- ^^¿tuv Oar' «w?« -3s %piXus <£u-
vallorum minimum ab ipfa cantus ^ шК*Ъ&щ uh octP
natura eile dchnitum. Etenim muí- ' »»'<з .i /
ta modulamur intervalla, .pfodia
teíTaron minora, fed diflona omnia.
» w^a , ЗДОок» ^ ™ mfr.
Minimum igitur ipfa vocis natura
^ tbdjf&V кл)' ctwniv т1ш
eftfinitum. At magnitudo non ita
f <pwí¡g (púoiv â'ç/çuf. -п^грк-
finiri poflè videtur. Adparet cnim
y¡¿-@~ хтшд ¡jlív оиш eint Хеши cg/-
in infinitum iUam augeri per ipfam
¿£Mjm ¿pcúnlai до eis атгш ov cw-
quoque cantus naturam. ut & dif-
у « , „_.Й ' L\^v i" 'i
lonantiam. Omni emm comono 7. , л ; , v , л
intcrvallo addia pafon addito; &
W™' ? W™'.
majore, & minore, &xquali, to- *«»7eí v&çUfyMVit юрфт*
tum evadit confonum . Ita igitur
Л*я?/иа7@" vr&g т£ 7mQuv ,
non videtur eife aliquod maximum
xgjf цн£р)><&> , ^ éA«t?oi/©-, G? «г*,
intervallum confonum : At vero*j ¿'/e„ ^„¿7^ tmpQwov. '¿ra fÀv
noftro ufu ; noftro , inquam , qui
6U¿ ^ -WJW ^ „ ' '
humana voce efhcitur & initru- - _, , <г^ n , \
mentis ; confonantia aliqua vide-
?uy0V ?® & ™
tur elle maxima. Atque hxc eftipw&VtfW^ Myu d[ щтра»,
dia pente & dis dia pafon. Nam ad
<Ф ™ WS àv&ftirtt (pavfc yt-
terdia paion nequáquam extendi-
vopitv¿u/ } Hâ^f "du) 2}&tw içyivm'
mus. Porro diftantiam unius cu-
d>atytjaj n fxiytçzv шщ т оьрфи-
jujdam inftrumenti tentione ас fi-
^ Tgn ¡n> ^ „> ^¿*r'm , ^
nibus
• ,• nnirei oportet.
.r Etenim
.~. vir-
7э\ oiç
r w ota
t* \ míл~ uv. та улр v tp/ç> ota.
» \
ginahum tibiarum acutifllmus fo- , J? „ , ' n^
nus ad perfeftiffimarum graviffi-
^ft" ^ £^t ¿" 4*
mum, forfan ctiam majus, difto ter
^ ota?xcnv è(/Çm tvôç m& c^-
улуц 7WU> y¿y 7fiçyt.Gl. ш^а y&(>
о tuv mtfoviiïv ouiKm i^vvtj^ <pfyyy@* -zs&ç tov tuv \jznçji-
htim ßcvpv'Q.TW f¿ét£cv л» Tmqretí т£т м^рых tfiç iïtà mQm
 Elemento R. Liber I. zi
Q&Wftct , K9f x&tge,cœra&-eiofiç <yi Is dia paíon , feccrit intervallum. &
myiyycç à rtcï ovi/ltIoÍ¡(^ o^mjoç dedudâ magis ligulâ fiftulam in-
mói T $<wXSZ\<& ßofü^n» flantis acutifllmus , ad tibia canen-
? * T хж.-п,^ oí tis graviffimum, maius adhuc di-
Ш" ««J» Э 5 ™/<í<pWH¿*t* quoque pucri vox non ita magni
•are^ç av<i>6ç <£й>у&> bbsJdi «y. О 3« habeat ad voccm viri. Ex quibus
кл\еисИщ 7ze ^tepecAar ov[A<pú- coníbnorum maxima pcrfpiciun-
y«y. с* 2¿g.<píp%Q*>v ?<*(} чАииА ¿£ tur- Ex divcrfis enim aetatibus ,
SfeCpspcYrav pt?Çb>v ъ'^шцкл./йр, mcnfurifirac diverfis , contempla-

tur , ipfam cantus naturam dia tef-

ciç aui\*\ "à -паулрш iXettfçev
faron reddere coníbnorum mini
mum: in magnitudinem vero , no-
ftraquodammodo poteftatedefini-
p ь ' j Л,\,Ьл«и л»тЛ ri maximum , ex diftis fere liquet
Ч nу V *л ' - 'л / Quod quoque ex conlonis inter-
*f4A¡ut. ОъоытргМ»^ ST, ba¿nimdine different*™
Çwuv <£ 0^.^1латш avftGeuvi yi- hoc ficri contingatj haud diificultcr
»«A-. ,~,Г.,,. „,.,,Aw COnfpicitUr.
T¿TW J\¡ CïjuV ytlUl/LfAUV у 7Э TV- Hiice cognitis, toni intervallum
determinare conabimur. Eft vero
tonus , primarum coníbnantiarum
per magnitudinem differentia. Por
> ~ л s" >j.'Q. V ro tribus ille divilionibus divida-
divida-
• 17 •/" ч T V r lTç tur. mmirum cantetur lpfius & di-
<u*z> w, n 4fu<*, i ъ T(/"f fHf&, midium t & tcrtia pars t & quarta.
y& -nmfov. W J[t TVTtiV íX¿t¡ova Qua: his funt minora , intcrvalla
2letpíf¿a& vmvQ:. ïçu ÁfMXÚ>br¡Q.. omnia , cani nequeant. Pars vero
клХн&ш э tí tXàftçsv , Mint minima vocetur , diefis enarmo-
bifpbt®. \хл%п. tí о *х№»> nia minima : fequens 1 ' aiefls.chr°-
matica minima : maxima, hemi-
tonium.
His ita determinatis , generum
differentias , unde fiant , & quo-
T fym 2J&(poç£ç i ó'3ty yivov^y ^ ¿y nam modo , addiícere conandum.
Confiderandum vero eft , confo-
C i .norum
zz Aristoxeni
norum intervallorum minimum ,
quod ut plurimum vocatur , à qua
tuor fonis contentum ; unde & ap-
pellationem ab antiquis habuit ;
quem illius ordinem , cum plurcs
fint , cogitare debeamus , in quo,
qua? moventur , ¿V qua: quiefcunt,
in generum difFerentiis fint atqua-
lia. Fit autem iftud in ejufmodi tt-
tracbordo, cujufmodi eft à mefc ad
hypatcn. In hoc enim duo quidem
continentes foni in generum dif-
ferentiis funt immobiles: duo verö,
qui contincntur, mobiles cxiftunt.
Hoc igitur ita ponatur. Cum verô
plurcs fint chordarum complexio
nes , qua: dictum quatuor fonorum
ordinem obtincant , cumque il-
larum fingula* fuis nominibus fint
finita: ; unam cflc quandam , e%
mefc , & lichano , & parypate > &
by pate conftantcm , iis, puto , qui
Muficam attigcre , eft notiifimum :
in qua generum diffcrcntias , quo-
modo fiant , inquirere eft ncccfle.
Illorum itaquc , qui movcri fo-
lcnt , fonorum intenfioncs & rc-
miffioncs cflc cauflas generum dif
ferentia* , eft perfpicuum. Quis ve
ro motûs utriufque horum fono
rum modus , dicendum . Lichani
igitur omnis locus, in quo movc-
tur , magnitudincm habet toni.
Neque enim minus toni fpacio à
mcfediftare potcft, nec amplius,
ditoni. Horum vero minus ab iis,
qui jam diatonum genus confidera-
vcre , non fufcipitur : ab iis vero ,
cjui haze nondum peripexcrc , con-
Harmokicor.
fôçiV , TO XAÁXffyjeV ш tí rBh¿i$zi
\szso títÍ'dp m (pjoyyuv. o'fa
ma ntpty, 'Shtióvuv ¿Qm)vov¡'navJcv
y, l<m m т£ xiv¿fJáfj¿ eiinv , Kj ш гцг-
fj.£vG- «тт fyw hatyoçeuç. yívt^)
j с* тшта^тш, o'iov T3~b?ri [À,i<niçï<p
\5&атЬх). CV TXTto (ívo yifj Sí 7П-
£/i%ov]is (pfyyyot áx,ívq¡oí eioiv on
том fyuv Лафороид' iïvo q o\ m-
(/t^ÓfdfOi Xlv£v^).T¿73 fJLtV 0UÙ ÜTCú
x.eiS'a. тшу ovy^o^Sím юХношу
Tíc&úpuv KcflixuQú'v , цац ovóf¿a<nv
i¿ioig iKcLpis cùmSv ù(/<rf3/ùtiç , (¿ice
Tiff ÎÇ1V *¡ (АЪСЩ? Kj Aí^o*¿",^ 7mpv7iz¿-
TtlÇ, \5&аЩд oçtiïcv yvU^/fJLU%ß.-
Tuv fywv iïiaÇoçyig àvayKcuov Здп-
tmixpatdg, ma TÇcmvyivov^. oit ffy)
oiw a] T xttußui mtyvxsruv ф^у-
ym ciJn'&o-etç тг ^ àvicretç cuîtajeîo-i
Is r fywv <ha<ßo(>ßg, cpcu/ípóv. tiç a
o Tf¿7r@" гуд Kivr,cstn>ç гкаърх тиу
ф^ауушу -nvTcùV , áíkIÍov. Xt%a~
V0¿ OVUÙ ÉÇJ TBHC¿<@- в OVf4,7TCCç
tcV(3S> , cv à> KivetTUf. ¿n yx.ç ¿Áar-
7vv àÇÎçBuQsq [¿íarig Tsviuíx £ta<pí-
fiá¡@^ , #tí ¡*éi£pv ¿flévif. t¿tuv ^
тс ¡xiv tÁa-flov Gïr^oè jttfv rm q£*¡
x.á]avívc*iX9TúúV то D^&twov ур©*
ov% ораХоунтщ. Ър£с£ <f£t ruv fjt,y¡~
7TÙÙ <TU/Jl'j)pa,V¿ T'júV OVy%0¡)olÍT' UV
ътт
 Ele mentor. Liber I. 25
tm^iíjm àirnS' то Sí f¿ét£ov, ei /tfyj cedcretur , fi inducciones fièrent .
m¡Y)fftfSnf' o't 3, ov, Л' lw 3 yivtTUf At majus alii concedunt ; alii, non.
Tvn a&ou , b uuçirmÇ Штчц. ^H?m v"° hoc ob caufam fiat » in
•m * •'■ $t . îequentibus dicetur. Et quidcm
-S. о' V > '^», ,7-/ », elle melopœiam ahquam , ditona

Âet ^tdcv »? клЖкр}у mç flfy -тУксц
T vwu àMoffyjav цх<пщд, ¿ -mvu dj-
оцКё9 Êî7. fáoíjo ftív T âv í7m%6et<nv
<wjo7ç. mç <nw&$io-fl¿oi<; xA
■• - ' ~ . r • V ~
}/r T / . vX '
а т « % ' Is. „ 7
« f«» ^ T« кш; x*/££oy<r»i
{¿iXo-mua, oiwrfietg /xóvov оупд,шэ-
7aç t ¿fmcv Áf%eti/cv '^Of/Qtin •
auùjovaTÎpcuç yüe м>тщ %ibo4 o\
«M*» r vJv.txtxI ш-поу я'/3*Ле-
« / ■> < ~ .V ■/
ащ yAvKouveiv сил. or¡uetov 1,íTT та-
,9 , п\ \
та^л^та/. fU*>W*fijt> y*i W
"BtetÇBV ¿févov C4> ты fôùficiL
T(j£xaiv. c't av в афиоьпоц m¡t «f
tÎuj açuivlou, y iyyùç ? jgú[¿e¿j@->
•О^мфт^гГ^.
cv • a\i .n_\ ^- /
-zris*
« тктеоу, .A Ztcúu ¡¿y dm ^ tbcutív
, _ £>рян-s ,
^.O n*içA$Xa*H Ti*®* Tovtcuoç
•¿zn>Keí&-a.o q 7mpv7mTt]ç, <ht<rtuç
\Xa.%,çr)Ç- *гЛ p«ç ъуу>\'ци -7s ùîreTT/ç
v&œÇZ*?) hiœoùÇy йъ -аКшу dÇi-
«ил'шя®. tint. ¿ 7*0 («Лет-
»7 . , -f .* p /
/ V V ,п V « , q/v .
mcwp*. О г Ш9Ч M* г avjlw та-
m dtpiKoùv^) r¡-n ттритт-щ ¿ »? Л^<*-
j-of, »? fjLtv dviís&¿*i,r¡ ^ cTMetvo/AiVT],
ix.*™* o\ тонн. vJh ï<nv i f¿iv
¿Ün T^ßafv mcpvmiviC опШ-п
quam pcffimam , fed ferme opti-
mam ; eorum multis , qui nunc
Muficam attingunt , non admo-
dvum eft Pfrfpicuum ; futurum cer-
te, ubi со fucrint inducli : iisve-
ro,qui antiquorum modorum pri-
mis & iccundis adíueti fatis fuc-
rint> planum cft quod dicitur< Cer_
te qui hujus , qua: jam obtinet,
melopœiae ufum tantum habent ,
mérito ditonam lichanon ejiciunt.
Intcnfioribus cnim hodiernorum
/ plenque ferme utuntur. cuius reí
1 г П. Г J 1' ■ II т •
V caula cit , lempcr delinirc velle. In-
dicium eft, quod ad id collimcnt.
Namque plurimum temporis chro-
mati infumunt. ubi vero ad. har-
moniam ventum fuerit , illam pro-
xime chroma adducunt, more quo-
que eo fimul attracto. Sed de nis
71 „
hactenus r ce ■
lurhciat. ,. . ■ locus,
ac hchani ,
^ magniti;dine шрропаШг : Pa-
ryplKs VCro , diefis minima?. Ne-
que enim propius ad hypaten ac-
cedit diefi , пес longius ab ea di-
ftat » dimidio tono . Nequáquam
« enim loci illi variant , fed corum
finis eft conjunctio. Vbi enim m
candem tem¡onem pervenerint &
parypate & lichanos ; dum haec rc-
mittitur , illa intenditur ; finem
habent loci. Eftque hic in gravita-
tern, locus parypates; illc in acu
men
 ¿4 Aristoxeni Harmónico r.
men , & lichani & parypates . Ac cpv , Xi^cuÍsti itffj ■rnipvmi'iyç. Hfff
de his ita fit definitum . Jam de ягё* tÚtuv pßft хтшд ш(у.(В~ш. vs&¡ n
iis , qua: ad genera & colores ípe-
reSv ^ $jtj tí Xjeùç^fôceç , Xik¡íov.
ôant , dicendum. DiateíTaron ¿ta
que , quonam modo fe habeat, Tí fJi¿ eiw 2¡ee, norct/iay , ¿V Tfómv
eft inquirendum. Et quidem , u- f^f&ffer. «71 ¡U.ttf¿{7U¡ TfVÍ Г ÏXcQ-
trum ab aliquo minorum interval- nvuv 2fófo¡(Ac¿Tuv , «tí jtkw t<?iv
lorum meníuretur , an vero omni tim/Af¿tTfov j ce Ttïç 3¡\g¡. av^uvioeç
bus fit incommenfurabile , in iis , Xap.Zauo/J}(jOiç \ъу[\щ. ùç<px<vo-
Qua: per confonantias fumuntur ,
ftyùu д% г% tusiva iïvo tsvuv иду ripU
dicitur . Cumque ex iis adpareat
ot(&> , Keí<B-u тОт av т<ц то (*луг~
eíTe tonorum duorumfemis, po-
natur ea efle magnitudinc. Porro 7rvKV¿v ef¡fi te'yi&cû то án (ïva
fpifliim dicatur , quod ex duobus Qff-çyfuirtiv oiwipiYaç, л oTwn^ivQ.
conftatintervallis , qua: addita mi íX&t]ov Q&tpipcL <s¿é*í$¡{ & Xamfii-
nus intervallum continent со > VX 2l&?>jfACt¡@» Cil TtoS^gLriOS-ápcáV.
quod in dia teflaron relinquitur . TBVTUV OVTUÇ Cú¿/t<rf¿íVUV j ntsç тш
His ita definitis, ad ftabilium fono-
rum graviorem adfumatur ipiflum
minimum . IUud vero crit , quod ÇS-Ш TOtÂOtJiçVV. 7TVKY0V cf[' tÇCtf T»
ex binis confiât diefibus enarmo- Ôk $vo о\шш cvobp/jiovíuv K&f
niis , & chromatids minimis. At- /¿aIíkuv íhet^uv. tovvjcti ¿ve j A<-
que ita bina: ills lichani , binorum £<W< et\r¡i*,¡jfyjc4 iïvo fouv ßaqv-
generum adfumta: erunt graviifi- &та/. r¡ fBp ccç/AOviotç' vtyífáú-
mx. hare quidem , harmoniae ; il
ia vero , chromatis. Nam genera-
tim graviifimae erant lichani cnar- ftyù а} Ыяарлгм Ät%avoi fjozcv .
monise : próxima: , .chromatics: :
intcntiífimae , diatonac. Poftca ter- loVUTÍtjctj ¿t , Щ hcbTWOi. j¿í(gí TtU/~
tium fumatur fpiflum ad eundem m 6ÍÁtj<p$u 7TVKVCV ъг&етш
fonum . Quartum item fumatur cúmS. -rimqjov eiÂtjÇS-a 7ткпч тв-
ipiflum , toni intervallum habens. victïov. mp-xjov «r£pc тш шт. ,
Quintum ad eundem fonum fuma
то ё£ чцлт'т Hßf ijjuoXíii 2¡¡&ví-
tur, fyftema, quod cxhemitonio
& fcfquialtero intervallo confiât.
Sextum denique, quod exhemb 'Ík¡ov c/]} , t£ r¡fi,¡¡ovia Hfff t¿vu> Щ
tonio & tono . Porro , quae duo ffyj otw m ovo ш n^am Átjpfá-
prima adfumta fpifla flniunt , licha "Q, ткусь с£/£хщ Ái%ewo) etplw-
ni , ftmt dicta:. Quae tcrtium finit 7й/ ' *¡ J\¿ Ti TI/.TÍV тмоу ¿i/í£ito&
Л*-
 Elemento R. Liber I. 2у
A<£«#íV> yga¡JU¿ltKtj ffyj'tw xaA«- ípifíiim lichanus, chromatica qui-
щ Q тоурш^л j C¥ ¿ éçj , ц/meÁiW. ^em eft;ièd chroma, in quo eft,ap-
4 c/li те tiWok wxv'ev e^'<W Aí- PeU"ur fefquialterum. Qua: quar-
1 -7„J Q" . ~ tum finitfpiflum lichanus, chroma-
л„ч \ ^\ ^ . г» ~ Г2 tica quoque eft; at chroma, in quo
4e t.«^, с ? , Witoy. , э eft,vocatur tonizum.LichanuJuz
то Trif^ev AifpV П»Я>^Л ef>çW quinto loco adfumtum fyftema fi-
A^ee#ej , o ftá&v ДО яп/ху* ¿t?. nit,quod jam fpiflo erat majusjquo-
гтгнЬутп^ iQt \çi та ¿iío тлГш , /За- niam duo intervaüa uni funt aequa-
«i/SiV Л«я»е'с Ulf. 9^1 rector lia; eft diatonosgraviffima. Quae
A*0#» »W¿<y'&« Ai£«M;, verô fextum finit adfumtum fyfte-
n T' ' t > « n ■» ma lichanus, intentiffima eft diato-
~7«»^ и», щ^ош, nos ffima Ikhanus
Рари'до ¿ea>f¿aliK>¡ Ai%a*og <n¡g chromatica, toni fexta parte acu-
с*лр/ьыта ßapu'&'niS 'Ul* fttpiré- tioreftenarmoniâgraviflimâ.quo-
y¿< o^vii^efL tsív. 'ъ7Г&$г,7П{> if ^л)- niam diefis chromatica diefi enar-
^aSxi? <Л'еот? -iff ¿*&pu.ovíii о\шшд moniâ, duodécima toni parte exi-
Muutwty*™* ftitfn*jor' (Oportet enim,unius
> 7~ ■ J1 T /„ >л ' , & ejufdcm triens , quadrantem fu-
s i • ' peret , parte duodécima. ) atquc
htfauvniWf \япрх»>. ita perípicuum , quomodo bina:
щ o\\ Svo ЦырлкХМ x& TÁ ävo dicfes chromatics binas enarmo-
cvevpu.ovÍM a^hoy tag r£ o\<e¡Koí,oJim. nias excédant duplo, quod eft toni
tStb \чп vtTnfíófj Bv %Xtvrlov %¡&- pars fexta ; intervallum minus mi-
pifu» nef èAa^ç-й rth fUbmésuí* ™mo corum Яиг canuntur. cujuf-
par. TÀ ¿liman» милД|$ modi prorms cani nequeunt. Illud
» » , ч*«7 \ »' n ' ■> » enim non pone cam dicimus,quod
íw. of^vWn^Kytffyytm per fe noícolloater m fyftema-
тат/ета/ xa0 ми//о с* .«Я^. í de te.RUrfus graviffima diatonos acu-
Sr? ■Sl/sÍtov^ -rff ßootA^c tioreft chromatica graviífirrw , he-
fá>cúf¿a%txíjs rijjuroútp K& йшасащ- mitonio &- toni parte duodécima.
fiofijb» tÓvx %vn& \<áv. cRn fàv уя\ Nam ad fcfquialtcri chromatis li-
•Aè т£ ЦштХЫ ?r "OIî ab ifta îrat],emit0nium : à
« -, г. ТГ, ,л,^^' ^ уЛ , , fefquialtera vero ad enarmomam,
V n'j с //» j >7Г ^ diefis: ab enarmonia ad gravifli-
A« cfeh -rów ctOfjMim, Лшд. mam chromaticam , toni pars fex-
^1 4Í¡'g ¿vcbppovíx сШ 7¿« ßetpvU- ta. à graviífima chromatica ad fef-
тки p^u>fjutUy.lu>, iK-nifíófijíov. ~iùri ^ quialteram , toni pars duodécima.
•щд ßa-pv^rttg ЗД«/ио2!до( оШ 7Í«/ урнЛму , ЪыЪыалцилр/йч t¿vü. то
D At
it Aristoxeni
At toni pars quarta ex tribus con
fiât diiodccimis. ut ita fit perfpi-
cuum , diftum intervallum efle à
graviffima diatono ad chromati-
cam graviífimam. Porro intcntif-
fima diatonos diatono graviffima,
dicfi eft intentior. Atque ex his
manifcfti fiunt loci cujufque licha-
norum. Namcjue chromaticâ gra-
vior omnis eft lichanos enarmonia:
atque omnis diatono gravior > eft
diatonos , ad graviffimam ufque
diatonon . Quippe cogitandum ,
infinitas numero eile lichanos. Vbi
cnim cunque vocem ftiteris in lo
co , quern lichano competeré mon-
ftravimus, lichanos exiftet. Nec ul-
lum habet vacuum locus ad Leba
non fpeftans. Ccrtc non tantum,
ut lichanum capcrc nequcat. qua:
res non parvo fuit dubio implicite.
Alii enim de intcrvallo folum dif-
fentiunt. puta num diatonus fit li-
chanus , aut contendor , utpote
cum una exiftat enarmonia : at nos
non tantum plurcs unâ in quolibet
genere dieimus efle lichanos , fed
& addimus , numero efle infinitas.
Qua: itaque de lichanis dicenda
erant , fic determinata funto. Por
ro parypates duo funt loci. Alter,
diatono & chromati communis:
alter, harmonía: propria. Inter Ce
enim communioncm habent hœc
duo parypatarum genefa . Enar-
monios itaque eft рагуpate omnis,
qua: gravior exiftit chromaticâ gra
viffima. Chromaticâ verô , & dia-
Harmónico R.
Ttt&fi14[dÀ(/0V ¿X. iïù)$iKA-
Ttjpcofjav ауук»1сц. «V тец tycuí-
pov , от; то eiptjpoívov ohàpjptâiçiv
rij'ç ßcfpvQ/.'nis l^gíjcva, cßn tÎw
Q>cv¡>v(g.iiw xçuput.'kx.lw. q <¡\¿ oiw-
Чоуш&тц äJ^7sk@- ii¡g ßapv'Qi'nig
2¡l&]óvis , ehtoj éçj otuflovcûTtçyi. gk
TXTUV ОЩ QcU/ípOt ytVOÏTBtj 01 T07T0Í
ГШ Ä^eum iKetçijç. ЦП yci(> ßcVj>V-
[¿¿vi®* ^t%euicç , rfn hetlcvx ßct-
pvTîÇ^7matc éçï о^атоу©- , fii%£/ 'f
ßcipu{g.T*lS hoí]óvif. voqTÍov yceç Л7Г«-
paç rev "bçiôftiv mç Ât%cuitç. в ?cc(>
¿v <pi<rtiç T фшчко & *2яп>$г$ну1*л.-
Vü ГС7ГШ Ái^cuis, Àt%cwoç í^etf. Stcc-
xîvov <f\ji ¿íí» éçj A»^et*o«iâç то-
"sra. oveti toixtov , olov рщ $í%¿£b>4
Ai%04/cv. uç тоц (¿y¡ ъгёл рикоЯ т
dfjLtpw-Zri'nitnv. oí f&pïciç лЖо! 2¡l&-
<Pif>ovTUj ■аг6< ? 2^*^**7®* {¿ovev.
olov OT7IÚ0V iïiàrovôç iÇiv Ц Aixeuicç,
*l OWjCVUTcpot UÇ Ulciç HOriç CvCtppLO-
vía . »j|U.«ç J\¿ où ptóvov таЛадс cv
£Jtàç-4) фа.[л\у eivcif Xixowùç
pttctç y аЖй кдц 'а&дЩграр , екп
ewrttêoi àoi toy "hçid-ptôv. ш ffyù оьш
•srê< Tuv Xi%ouiuv ovtuç À(Ç)où(Ji&-a.
7mpv7iÚ7tig Q $¿o àai ToVot. a
ó оЧ í-np@» з 'íihog i5 Àoftovtceç. X9í-
vuveí рл^ ш búo T 7ntpv7m]uv.
>и>(/.лЪкгЦд. %Ш(*а1фк>1 о^е K&j bicvro
 Elementoi
АвЯИ» 7r£atc fitzt/1 ^
o-fid¿*ig. т Q !Ц&<Р1рлтт,-п fop wm-
tjjc Xj 7mpv7iztiqç , т& ■трьтт.щд K¡H
Л(£ви>&, r,roi law [иХшйнщ ц ÍKttr-
7flK. та Q тях,аь71тг,д K¡ Л^сии <è fú-
cr ç X. ¿csv КЗУ «ncsv cL[A<poTtj>oig. T¿-
т» efy,' ш-пву , та Iowas нчщ tÙç чгя-
fj'TTK-mç ctuÇcnouv т у/jaív. у4шщ
Э&(> îuuîàiç tit^x°^ov Ô* яяри-
яитцд 71 zçaifialtKÏÎç ттруяктчд , ^
2\ef.mis Xi-fcauít Is ozaflovсаОлцç. à |j
T щ-тЪо&и^ЬсиргЫд ti к. cvnôeiç
Quçàimw pÁ¿iov ce "^çxà'Jto^Jaiq,
TVTCm tf\i vretyniov \^ша»цл1й^щ .
Qcúvt*) Q roicuúni ïtç Qvciç ваец S
oiwtxisç с* ^еЛаЛл, о/а^ с</ тр Ae-
*W >*Ç с* ОД&Ккуг&щ <pv<r( q
фан} жаб' £K«bçijv г теЛКабЛ тп*^
сп , jyif T(/T0v KÇH TÎmçrov , KÇH t¿¡?.
ç&r Ломгид à^/iô-(*éç. ыагштшд ¿
'/mv (ttf 71КУ. аЖ' ш тоюищ tîç Qv-
Oixq ewfyaiç -nfc oui/Jiozuç. nfy/L-
•zsXuaiuç <f\ji ЧЗЧ cv. тш piXtoiïéïv tot-
Ktvr, Qoûvr, nfacy kaQ. пшгхнош
та ti 2\&tpïp.aQ. К9Ч Cïîr' <pfyyyi<Ç>
фи<пк1ш met atw^imv Z\ff.<pvXár-
'/.'Лаии, y ¿tí íobv j ¿n úvmv. ty-
. L I В E R I. 27
tonos , reliqua omnis ufque ad dc-
terminatam . Intervallum autem ,
quod inter hypatcn cft &parypa-
tcn , illi , quod inter parypaten &
lichanon , aut squale canitur aut
minus. Parypates vero & lichani ,
lichani & meíes intervallo & a>
quale & inaequale utriíque. CauíTa
hujus eft , quod utrorumque ge-
nerum parypata: fint communes.
Congruum enjm fit tetrachordum
ex parypatechromaticaacutifíima,
& diatonâ lichano contcntiílimá .
Parypates denique locus manifefius
ex fuperioribus , quantus cft , divi-
fus ac infertus.
Porro de continuitate ac confe-
cutione in principio accurate de
finiré , non adeo eft facile, craífius
tarnen quídam fubnotare conabi-
mur. Adparct cjufmodi quandam
efle continui naturam in melodía,
qualis & in diftione cft circa lite-
rarum compofitionem. Etenim in
diflèrendo natura vox in lyllaba-
rum qualibct primám aliquam , &
fecundam ex literis ponit , & ter-
tiam &quartam, &fecundumrc-
liquos numéros : non tarnen quam-
libct poft quamque ; fed eft ejuf-
modi quoddam naturale compo-
fitionis incremcntum . Simili fere
modo & in modulando vox vide-
tur collocare commenter & inter-
valla & ionos , naturalem aliquam
compofitionem obfervans , non
quodvis poft quodque interval
lum modulans , feu äquale , feu
inxqualc . Quacrendum autcm il-
D г lud
 28 Aristoxeni Harmónico r.
lud continuum , non qucmadmo- poviw cv тшд тшу S^e^Mftftárat
dum Harmonici in diagram
tum condcnfationibusillud trade- f T¿m bnQcuvornç т tbfyy-
rc conantur , dum adicrunt, fo- <v~ .... /. ~<. /
norum dios conlccutionc quadam 4 \.ч Г/
mutua cíTc pof.tos , qmbus conti- ? «*^M«f Л»*«*
git minimo ab illis intervallo cíTe * * H-\ йшлдгц Л-
lcjunctos. Ncquc cnim , quod die- éir«ff ск}шхд+ ètiyatv i£qç /¿tÁufréi-
fcs ocio & viginti dcinceps cani &вц ту Qwritçiv у аЖа tIw tç/tIw
ncqueant , voci eft imputandum , )¡tm } ^„g, ml¿m y ¿x e/Ä ^ 't<¿
cum tertiam üb diefin , quiequid ^Щущ. Ж 3üfö W tftí ÎA*-
etiam raciat , adiungerc non pol- . $ v . \ -r x
fit. quin in acumen , quod mini- *7 r ч I , , о , «r •
mum modulatur, reíiduum eft ш$ш^11ы™Ь&лдшл-
ipfius diateífaron . Minora omnia т«. t¿to </}, îçik #та« вхйь-яЛлепоу
omnino nequit. Hoc vero eft aut tçc êAa^'ç^f ¿iíotwg , ц f¿uL(>¿> тш
oftuplum diefis minima: , aut par- mvnÁug HíH л^Хш^тш гХесЦоуг
vo omnino quodam , & incondi- gft ¿ ^ g ¿ y ^íw*»» ток-
to minus : at in grave , duabus to- / v n . ^ / n ч *~ »
maris dienbus minus modulan ne- * ч , N \ nч
quit, Et certe non eft attenden- Jj *0™enn «ff " "fW* ™ &>
dum ad continuum, quandoexae- 'Ç"" » 071 4 «Ç у%угтщ-
qualibus fiat , & quando ex ime- аЖл *г0с т1ш ti¡g p,iKa>Jiaç c^üojv
qualibus ; fed ad ipfam melodise ъгн&.'поу /QAex«v , кл^уону ть
naturam tentandum eft refpiecre, ^%^^с, t it /$ -n *é<pvxv î
atque alacri ammo confidente, <puv¿ ^ ^ &
quodnam polt quodque interval- T ч ;£Г г \ у r vw v
lam nata lit vox incita colloca- '*HL ftf«^^ i!***?4
re. Si enim poft parypatcn & li- *ш>Фуут*у» Qfyy-
chanum non eft poflibile propio- Г»») аищ ая щ т!и) Ái^eu/ov, «те
rem modulan fonum , quam fit ¿ttsKounov , htí тЖа'яКшпоу Cb\g.-
mefe ; Ьагссс fit poft lichanum , ^pet, ôçji£4 тгаритпетцд к. Xtxeui¿.
five duplex , five multiplex finiat fa Jty fU¿ ^ n W( j ¿
intervallum ejus , quod а рагу- \ « у- ъ~уп - £v > H
ö ■• i ? V.7 "ra íHg да Гу ну , a^eaoii (tyAov ож r
pate & lichano contmetur. Quo , »' „ . '
itaque modo , & continuum , & ^W*»' ™' Э ^"че7И/ ^tj^
confequens fit quxrendum , fere w Х&ЧЦ* -п^гщ-пк,* ™Ю °* ™$
ex diétis patet. Quomodo autem
fiat , & quodnam poft quodque intervallum & ponatur, & non ponatur,
5*1-
 Elemento R. Liber I. 19
çit%tt*W ом%$цаг*). xssnixíí&'ct) in Elemcntis monftrabitur. Jam
79 mxvèv, 4 » лт/Kvov n%fdjJov av- fupponatur , quod fi fpiffum , aut
V,U*. f¿¡¿ 7¿ IB fU&ífráui ПОП fPiirUm P°natUr fyftcm»' in
IXalo, З&прл ? Ки»№ы His acutum nunquamponi minus inter-
^ , >n\ on V„ \ vallum eo, quod rclinquitur ex pri-
^{^«i«f o№ 4« ma confonantia: in grave veró, non
pj ïAaW» тягми». 1^х«о9чу e^J minus toniaro . Supponatur quo-
¿T ¡uiffyúav (fiíyym >¿f ut- que, ex deinceps pofitis in cantu íb-
c* £*лт<ы $4 , ^TOi Cïir4 •nfeêç- nis,in quocunque genere, aut quar-
laçTolfTiifAtn Э4& -naráfuv avu- tosipfis quatuor, dWfiaron confo
rm*, г, <&г пиЯптХд *iW nare: aut quintos ipfisquintis,dia-
~. , , a . л / г л. л ~ pente: atít utroque modo. Cuicun-
^p, , , -^r^ r ' • h que vero íonorum nihil horum ac-
<pfy>yy»* f*f«> 9 c¡der¡t) illumefle inconditum iis,
X9Ç , слсигКг\ thtov шщ 43&ç опт' quibus non eft confonus. Suppo-
clç àovfiÇcûvcç içiv. \snnx.H&u q Xj natur quoque , cum quatuor fint in
•n-ílápav ytvsJfyuv S^nfuírm bi diapente intervalla ; duo quidem
тшЭЛм mrn, Jfc (fy *Q» 3fc n w^urimum yqualia , qua: fpiflum
J7Z \ „ /
■nXu г те 7WKV0V KaTivoïTûùr wei ... 1' 4 лcontinent:
, duo
, vero
. inaraualia
\ ;&
, ._ „ ñ/ с / iltud , quod prima: conlonantiar
«nt> » 5 * XHn&üf *<fvie eft refiduum , & exceflus , quo
ovupuviccç, к) ¿ -úzrtfoxw. t¡ it A^t dia pente exccdit diateflaron ; соп
ите ¿ 2\ff.~nùTctfuy \pis-6fí^¿eiy cv- trario modo aequaba in medio col-
a*liuç tíjtduf "WöV réïç ïmiç' m locari ; insqualia verö , ad acu-
«гмк, ^inn fyxdßaäi}. Ùm- t.um & Sravc- Porró Supponatur,
x¿&* J£t , ¿ с£гч тщ kfc <ф$у- fonos d.einccPs fonis cor/cu^tes,
" -%7 . \ ¿ > ~ per eandem conlonantiam; nus eile
^<f^fe,^^f^- Seinceps-Incompofitumautemfup-
Çwtcei , tfyscwjotç тщ. Aoufy- ponatur in quoque genere eue in-
Tfl» игэгжисЭ-л» c* U<¿r« tervallum in cantu , quod vox mo-
^^Ptfjut Ketfè pêA^» , о фшург- dulans in intervalla dividere ncquit.
Л^ю /и-Ч Лл<M «f t» Tandem quoque fupponatur, con-
' <r • „'Q.,,a ¿"„„./»i ' fonum nullum dividí in maenitudi-
~ v. ^e Vy/ftrT nés încompofitas. Ductus porro fit
r«f ^ "çTt;9fÛe.Ç£; motus, quiperdcinceps fiat fonos,
oyo.^ К* J 4 T e£íí extra principia, in quibus utrinque
tpfyyyav *%*>fy TÄ >f£¿¡V , «к с* unum movetur incompofitum in-
c#ATÍf>u>Jtv ¿auv^iTov хмИъц tervallum. Redus verö duâus, qui
аил. <£Э-£л »J сШ т» í¿7¿. in acumen tendat.
D 3 A PI
 Ar i STOXENi Harmónico r.
a'piztoîe'not
АРМ ONI
STOIXE
ARISTOXENI
HARMONICORVM
ELEMENTORVM
LIBER SECVNDVS.
SRxftat , puto , trafta-
'tionismodum , quifnam
[fit , prius pcrcurrere j
• ut quaii viam , qua ince-
dcndum, prxcognofcentes , faci-
lius iter perfequamur,icientes quo-
quc , qua ipfiui parte verfemur :
ncc ipfi imprudentes falfam dc ipfa
re opinionem foveamus , qucmad-
modum Ariftotelcs ièmpcr narra-
bat , illorum pleriique accidiflc,
qui à Piatone De Bono do&rinam
audiflênt. Etenim advenire quem-
quc , putantem fe ex iis , qua: bona
homines exiftimant, aliquidacce-
pturum : puta , divitias , fanitatem,
corporis robur ; in fumma , felici-
tatcm aliquam admirandam. Poft-
quam vero apparuit , ièrmones efle
de ftudiis libcralibus , Numéris ni-
mirum , & Geomctria , & Aftrolo-
gia ; & dcnique , Vnum tantùm
cflc bonum ; omnino , puto , prx- •
К Cï N
I'QN
еЛЗ"«у тву tfórnv ujç irçct-
yfjLaleictç j тгтпт tçiv iva,
'sr&ytvùùOTiov'nç acnreç oocy
il &ctJïçiov , haàicv яг^й&Цие^» j «-
eVnç tí ^ tí [*í¡)(&> \<r(jàp atnîj[ç.
Ktft (Jt,rt Xti&ùùfjfyj уряд cuïjàç , mtpv-
TnX&j¿£Ávovní тв 7^лу[лл,ка^гс7п^
A'(/çvtÎÀ*iç лн ¿itiyéÜTd , cyir таЛ«-
Ç"»ff т àx.goùy]uv ъг^ср ПАатшу@*
т1ш tü& 7ирлба ак^олту ттЭ-eív.
4sQ<jiít&\ (bp peatç iKaçvv xssnoÄa/и,-
Qávov'Q. Хугръ&гц tí т vofju£o$¿jm
tÚtuv мЭч>ш7пушу архЭ'шу . oïov ,
tBhtÍTOv , vjiúou , 'taçuù , тв oáov , тв
dü£cu/¿ovícui met $вш[л,аФ!У. ¿tí J\j.
фоищави! ei XÍyoi nfè* /лл(^][л^х,тшу1
Kj àç/S-pav , К£Ч yiupijçjciç , ДО
dçpoÂoytceç. K9H 7г mpcts , ¿ti лул-
fyv íw h , myjiÁuí e¡f{$cf ър£у,$о
 Element. ок.. Liber II. ji
¿s* 77 iQcuvtjo au)o7ç.ei$' o't ffy) Cm- ter opinionem illud ipfis accidcrc
xatiÇçcvhv g ъг&у'ра!®»' ci ef\ji) videbatur. Hinc alii rem utcun-
kJiuÎuÇovIo . TÍ ouZ ii cuT.ov ■ h Яие contemnebant: alii vitupera-
ib > y . 5 » ч bant. Quam horum cauiàm dici-
v „ ,r ? ^ , mus ? Non рга-coenorant. Sed ut
■ т тырл тЪ хяпкгхрт; contentiofi difputatores , ad ipfum
ъ&о-гнаи. ahyiTiç otf&i <a&i£e- nomen hiantes adeurrerant. Quod
ïtft ii ¿Kcv,imytvam4v àv о ръЖш fi quis, puto , totum negotium an-
àxiietv. км ц (imp fyioxtv uunS , Л- te breviter proponerct , cognolce-
cub™ mpifiSfo Ùmtiflpi rct hoc audilor futurus ? ac tum » fi
]~ ' ,r<r\ , к ,n, , filteret. Quare & îpfc Ariibteles
„ /* „ , , „ , ealdem has ob caulas , ut dixi, prat-
%9r° ' "Д* f*^*™ «*?«*<0*í dicebat iis , qui ab ipfo aliquid au-
си/ïW, ist* TivuvT èçjy ц траура,- diturierant, & de quibus traclatio
7«Ä,^öy 77?. ßi*2<ov cf\fi K&f ij^wV elTet, & quomodo. Hinc quoque
фатЬц , кл^еетп^ am^j cV>£- nobis videtur fatius , ut initio dixi-
м, „'«до&'иц. ^цшЫ«< mus' rem pnecognofeere. Quip-
*>-..<> > с- < i? \ * pe non raro in utramque partem
, ~ ч , ^ 5Г» , э " nie peccatur. Quidam enim ma-
IZ*,* 77 USfA«^C«W<ny «KO, 75 gnum qujd efl-c putant doñrinam
ftá^lfiA к&гпдщ. íviot^>¿fto- iiiam. atque alii non tantùm , har-
¥ov (¿¡/(niel t¿K¿<mv]eí m ¿¡¡[¿ovina' monicis auditis, fe fore Múlleos;
егЖа &t?iï*xç ti rß©» 'sf^.x.úQoui- led moribus quoque probatiores,
farm с* tcuç Zeigten Коуш , ov ubi demonftrationesvel obiter au-
. i Ал _ ~ д » •■ -• leultarint , quando cuiuílibet con-
, / ' V , .Г ~ nciendi cantus modum tradere со-
■ ™ 79, „'Jv**!?'' namur ; & » quod Mufices eil Pra:-
Ot» iffy -niewTv у ßbcefii та ч9г cipuum ; Hujufmodi moribus efie
i? ¿/[e Tttewi»! , й!(р«Л« , тута «¿7« noxiam ; Iftiufmodi illis prodelTe ;
4&£2,K}toBt*]tç. 7э J\jt 677 xaÖ' catv hxc , inquam , ubi obiter , aufcul-
tW*7of íj<peA«v , ш- ta«nt ; at , in quantum Mufica ju.
n *ч '. 7l4 r» /ï-.:71\. varepolïît, nunquam audiverint.
, , , ч л , , Q ü , Rurlus alii, qui quidem non omni-
аЖа çtKçov 77 , w ^«Aoyty« ^ nQ r£m ^ cffe nihiH> k¿ di_
cLTretpoi. , f¿t¡cf[¿ 77 тот км>. qUem habere ufum , ilüus imperiti
¿Stnpov ef\fi. TüTuv àXrj^iç êçiv. ¿'tí c{fc nolunt, nec tarnen, quid fit,
<í6'x*Sb<Píó)'i>7íi' £Ç7v ü!ff vt«7 í^i/ percipiunt . Horum vcrö nullum
w u*Wä. ^Aev Л" ^Ñf«&ieV veritati confonat. Ñeque enim,
^ u prout
 3i Aristoxeni
prout nunc doctrina ifta compara-
ta eft , facile contemni debet, quod
manifeftum erit in fcrmonis pro-
greflu : nec tanta tarnen, ut, quem-
admodum aliqui putant , ad omnia
fit fufficiens. Multa enim funt &
alia , qua: , ut Temper dicimus , ad
Muficum fpectant. Quippe pars eft
Harmonice illius habitus , quern
Muficus intendit.ficut & Rhythmi-
ce, & Mêtrice, & Organice. De illa
itaque, partibufque ejus, dicemus.
Omnino itaque feiendum , con-
fiderare nos omnem cantum , quo-
modocunque vox , & cum inten-
ditur, & cum remittitur , nata eft
intervalla poneré . Naturali enim
motu nos voccm moveri dicimus,
nec uteunque intervalla collocare.
quorum dcmonftrationes iis , qux
apparent , conièntientes adferrc
tentamus. non ficut illi , qui ante
nos fuere : quorum alii nihil ad rem
pertinentia proférant , dum fen-
fum , tanquam minime accuratum,
deyitant ; caufas vero quafdam,
ex ratione depromtas , texunt ; di-
centes, in numerorum quibufdam
proportionibus , fecundum quas &
acutum & grave fiat, celeritates in
ter fe mutuo ípectari ; orationem
certc iis , quat apparent , quam ma
xime contrariam. Alii vero , quœ-
libet fine caufa & demonftratione
recipiunt , cum nec ipfa apparen-
tia , bene enumerarint . At vero
nos , cum principia capere cona-
mur , quorum nulla non peritis
Muficcs appareant ; turn , quae ex
Harmon i cor.
1©" ¿F Асу» , ¿71 T^AíXjJW, UÇt
cwmçxtf мац ът&д Tntvtg. , Kafamç
otovjaj TJVtç. явРАл p<¿^ £r¡ кдч гъ^ус
"ùzràçxi Ч нл^ттл eui Къуещ ть>
[AXtnxâï. [Мр(&> ула tçjv r¡ &(>f¿ovixq
"TtÇAypUtjetA 4 £[4ii<nxx 'i£iù)ç. КЛ-
%mç цп ру&рикц K& Г1[*$1/хц} ksh
*¡0(>ycunKr¡. áíktÍoy сии zfèi aotijiÇ tí
T fAtfUV. *
cwu vor¡nov now уши
"dut Jtaç/at (лгКщ mijèf "zruç
mit ttÎÇvkîv r¡ (panj cRñ¡HVopfyjr¡ ^
oikIw yx(> % Tivec фафр qpuiç тЬм
(puvíf KÍvr¡<nV KiVHt&cq y Kffj ¿x
ïm%e 2\&ç4jAa Tt^évaj. KSM txtw
icTí¿«^«f -zretpufAtJ* htyav оро-
Áoyxftyúaf шд (pcuvoffyoïç. ¿ кл-
9»wiÇ ei t/¿irfo&-iv. oi ДО* яЖб}{/о-
vovjiç , uç nam che «Heg/Crç , voifmç
</[e x.A?giOTc.dûà£ov]tç cuUaç , к
oxovjti Xoyag 7í Vtvaç '/u.w нмец
К9Ч т%>1 «0>c аИЬцкЛ. cv olç тв, 7ï
tçuJQ.Taç Лсущ KtytvjiÇ-, K&cvcw-
"bTtifyamÇpvltç ÏK&&t ùvdL> culioi; Xj
Cp CUVONSл; ЛЯгсвЩ f»7ç ifiSKU
ßai-
 Elementoí . Liber II.
iis contingunt , dcmonftrare. Eft
autcm nobis in totum Contcmpla-
/шик*, & •fijóla с* <р<ащ tí tio de omni cantu mufico, qui voce
fiat & inftrumentis. Atqueadduo
ityàvotç. яуауетщ o\ Щ TrÇAyfteijetA
referturiftatraftatio ; adauditum,
etç iva. «ç tí ibjj луэЬ) > цдц щ тЬм
& ad intelleftum . Auditu enim
O^&voteu. ryufy) pec(¡ àx3$K¿/you%j intervallorum magnitudmes judi-
та г S&PlfiaTav u,t^éy¡. тр г/[е camus: intellcftu vero horum con-
21&V0ÍA ^íUf¿U%) TXÇ ТНТЫУ Ьш>А- templamur poteftates. Afluefcerc
fjLHi . Sei' охи» vm^iob'luj'an кв,тг igitur oportet, fingula accurate ju-
àx,£/GùûÇ X(l/.V6tV. oC ?OC(> içiVy ucnriç dicare. Nccnie enim eft , quod, ut
in diagrammatis dici confuevit : Sit
hoercéta linea; fie quoque dein-
ь%ц . г<?ы t¿ti &Э"ИЯ ^Af^fif¡. а'тш tervallis dicens fuffetfturum putet:
Xj сШ т Щд.ф1\ь&тш èmyQ. ÀmjÂ- quandoquidem Geómetra fcnfûs
viribus non habet opus . Ñeque
enim vifum aífuefacit , vel rectum,
йфи'&Н тЫ о"ф<у-} vmiâjftù, vcl circulare, vel aliud quidpiam
iftiufmodi , feu maie , ièu bene ju-
¿tí та nfèiÇtfiç , ¿ti оЖо JiSiv тип
dicare ; fed potius faber, & colla
ТНЬТШУ у OVTï QcwXuÇ , 6VTÍ tor , atque alise quaedam artes circa
xf/vetv ÀXS.À (ллЖоу o rnpM» , HíH haec veríantur : At Mufico lenfus 1
с Ti(ivdj\r,ÇyKgi íTipaj Ttvtç r Tt%vû'v fubtilitas ferme principii loco ha
ъгёл nu/m vcÇayfjuQlCovJxi. TcoJ\ji betur. Plane cnim fieri nequit , ut
и.ц(лкш fçtiïcv t<nv ~bç%>ïç ï%UO№ qui male quid fenfu percipiat , dc
m£iy V *4( aiS-ijoraç dxç/GetA. XTf hifce, quje nullo modo fentit , be
ne fententiam proférât. Atque hoc
in ipfa traftatione crit maniicftum.
уоу y dG Átyety vrë< txtuv , m i¿r¡- Porro non eft ignorandum , Mufi-
Ь%уа Tgómv ш&-»у{]оц. îçou\ т£- ces cam cfle conftitutionem , utfi-
тв фсихрсу 'm' awrife -л^лу^А- mul maneat aliquid , & movcatur.
l&aç. a oet ot AyyoHv¿ стг t¡ it¡g /и.х- Quod ferme per totam artcm , o-
aiKÍií euùiorç y a¡xa [ttvoijcç -пк©- mnefque ejus partes , ut fummatim
dicam, obtinct . Continuó enim
V¿l Kl VXf^X y t<ti. ТЪТО %t$M generum fentimus difrercntias,cum
2¡& Tfztayiç KSH nuv f*ip&> ло]$д , àç lllud ,quodcontinct, manct; me
àiréty ÔzstXuç y 2>l&leivetv. dCjtaç p<¿£ dia Yero moventur. Ac rurfus, cum
7»ç t fauv 5^<pogjtV cùt&eucfvi-
3». Tx'fJUp ъ&*ьхоу1(&> y ufycy]®*- ; uy с/[б ¡aÍQuv y MVXffyiiçcv.XjTmkiv,
E eadem
54 Aristoxeni
eadcm manente magnitudine, hoc
vocamus hypatcn & mefen ; illud,
paramefen & ncten. Quippc, ma
nente magnitudinc,contingit iono-
rum moveri poteftates. Iterum,
quando ejufdem magnitudinis plu-
res figura: fiunt : ut ipfius dia tcfta-
ron , & dia pente , & cxterorum.
Eodem modo cum ejufdem inter-
valli , alibi collocati , tranfitus fit ;
alibi, non. Rurfusiniis, quae cir
ca rhythmos confideramus , multa
ejufmodi fieri videmus . Etcnim
proportione manente , per quam
genera funt detcrminata, pedum
magnitudines moventur , propter
duftus poteftatem. & mancntibus
magnitudinibus,diiTimiles cvadunt
pedes . Et eadem magnitudo pc-
dem poteft & conjunftionem. Per-
fpicuum quoquc , & divifionum
differentiae , & figurarum , circa
immobilem aliquam fieri magni-
tudinem. Et ut in genere dicam,
rhythmorum condendorum . do-
ârinamultis atquevariis movetur
motibus : Pedes vero , quibus rhy
thmos fignamus , fimplicibus ièm-
pcr & iiidetn. Cum ejufmodi ita-
que habeat naturam Mufica , ne
edle quoquc eft circa modulatam
ièricm adfueficri & intelleftum , &
fenfum ; ad bene judicandum & il
lud , quod manct ; & illud , quod
movetur. Atque , ut fimpliciter
dicam , hujufmodi eft Harmonica >
quae vocatur fcientia , qualem per-
cenfuimus. Accidit autcm illi in fc-
ptcm dividi partes.
Harmónico R.
CTXV $/ítS¡@* Ç ¡JLiyíQxg tibi /и&р
HAXwfjfyj "Ù&ÂtIuj ^ f¿í<rlw jíet A
'Srfeßcpitniv ¡£ vy¡tÍuj. ffyóav](&> petç g
fuytôaç y ov/aGccÍvÍ кмн<двц шд тт
y eùattfátfjiltf vrkeiu %щл(д.у\-
угЦац , ка$и.7П(> tkti 2¡l& ti отли ш ,
K94 ot&v sF «vrtf 2^&<&(ал1(§* , ъгх
J\jt , ¡¿y. 7n¿Áiv cv 7»7f •aré* cmtv pv-
&¡¿Úg тЖа тнлоб' орш/Др ytvefze-
ш. Kj yxç f¿ívov](&> £ KÍya , каР
ov Jiùç/çey m yfpq , та ftiytyi kivh-
тщ г m<¡w, 2>1& т1ш Ttjç dya)ytjç ¿u-
VAfUV. К£Н т f4,iyt3-m ftyuóflw, àvé-
[¿zici yivovjai oí inèïiç. itj c¿tí¡o тс pí-
усЭ-©* чп^а, 7i $ьшл1щ j к& ov(\j-
yíou. $t¡\ov J[ ¿Un&i щт ¿ícup'íob-
fAiytbT®* ytV0y¡A(. KA^ÓXü 'А И7ГШУ
y¡ fjüfj риЗ-[лоттгил m)h.ctç k¡ 7mv¡o<$A-
imç Kiv>i<reiç Kivêi-щ' o\ h niiïiç , otç
rnífícuvófíi^u. опт* 'pvB-fA.ùç,À^sK£ç it
x¡ та? cùu'Q.ç eUí. -тсштЬи е/[' 1ДОяуС
<P¿<nv Ф fiaffiKffç , ÀvayKcuov Kj cv
XAXuç KçjlVW 7J , 71 ftyjOV X) ТВ XI-
téfJSftWi àvtà.uç fjfyj 0Ш j 711-
ошщ tÎç i<nv *i àçfAOVixt} xÁyj&etoic ■
(HnçîfMI y Ota* JiihllXvtfaLffyj . CWfJL-
GtGqKí 'A cwrùo cheupéteikq eiç i7¡{d
 , Elemento r. Lib er 1 1. 35
n't içiv it pSpK&f ^anv , mho- Quarum una eft acprima, ge-
у.ащ 7» ^wj , КЩ 7гыг,ощ фоигрм , "era determinare , & manifeftum
mut ш-à (Spinat , щ mat tut api- reddcrc » quibus quandoque ma-
гл1 /» : _ T_ .L.n - nentibus ,& quibus motis , diffc-
. 77V - о 7 ' » rentiac mat fiant. Nemocnimun-
7,^ quam convenienti modo hoc de-
Tiva-eooTaf. v^ç i^ayf*a]<6ot}o terminavit. quodde duobuseene-
•afèi T iw'e , аЖл nfà àujfiç Ф ribus non agerent , fed de ipia tan-
aeur/.u^. g fjw , аЖ' oí-ys 2\epçji- tum harmonía . Veruntamcn qui
Getjtç та Цуснл Jin&átotlo circa instrumenta occupabantur ,
ffy 'Uán, т -hut- aol¿ 4« Ч »'я gcr*rum quodlibet diftinftc fen-
усМщg • ¡, иушш^ы^
- у *. у т, 2m-
, ttebant
fiefI inci: at quando
iatMali uod ex harmonía
chroma , ne-
йщ vfl «rfGAnJ* m»7 • moiUorum unquam infpcxit. Ne-
«iraiif. ¿Si 9¿f ф -moiwfáüeu \к0п que enim fecundum omnem colo
so r 5#/<¿V Jln&motTt , Ô&iî py-n rem fingula genera percipiebant ,
to'otjí (щЛояищ ifiTTHpoi ¿itc4,[JLr¡- quod nec melopceia: omnis periti
я otweiSiûai ъ& t*ç ыошЪк 2U- etffent> ncc «mfuevifTcnt ejufmo-
(bcpâc àju £ A "гЭгы VT ' í diflferentias minute lcrutari .
У e^f унагц. i cw Qjùnjmo nec noc didicerant , eiTe
TI Т*Г oâ 7г5Ш71- lóeos aliquosmobiliumfonorum,
>£f fiw т Kitxflpw qfyyym b ф in generum difrerentiis. Quas igi-
T-jtyuàV СЦ&форшд. Л' uç ffyù oiw tur ob caufas genera ante non
tuUaç dm. bu ¿iufyio-ffyjA та fyrj fuerint diftincb, ferme illxfunt,
<гв&-проу, %idov cioivaj шп'^оц. 4uas àiximxK. Effe verö diftin-
p<n 5 hfjL*» , eiut^of^ «VA«. guinda, fi differentias , qua: in gc-
л ~ ■sr Q' * ~ a/ . nenbus fiunt , lequi vehmus , eit

Çopauç , ¿pafifov. nç*™* ffyomr cft f quam diximus.

ftipuv gçi та fif>t]/bS/úot.
AdC¡7íf>ov ^ j 7? -zirfö A^^íjt¿«fü)i/
ятяу , [¿tjátfJLÍoui г СттохаСш 23^-
^M«r «;7Л «V «%«Ai^.
. <r ^ « « . - > ~
%г p ' Г*.?*** TTî
etf ^A«4f? «И»» «<n» »frurfo^ g 9н
Q a>*e«> , «Zr *ä$' lúj at "frufAtJu.
T ¿KÁtf¿7mt¿v]eút 7i ^ àfyupÎTUt
2¿&<popuv 3 ц£ twtÎw àytoqn/Au
Altera , ut de intervallis dica-
mus » nullam qux ipfis infunt dif-
fcrentiaram ' 4uantum Turnus ,
omíttentes. Illarum vero plcrac-
que , ut breviter dicam , fere nun-
quam funt confiderats. Nec tarnen
ignorandum , in quacunque fuc-
rimusomiflarum aenunquam con-
fideratarumdifFerentiarum, in illa
E 2 nos
$6 Aristoxeni
nos ignoraturos illas , quae in rao-
dulatis funt , differcntias . Qup-
niam vero intervalla ad fonos di-
gnofcendos non fufficiunt ; omnis
cnim , ut brevitcr dicam , intcrval-
li magnitudo pluribus quibufdam
potcftatibus eft communis ;
Tcrtia quardam pars fit totius
traftationis , ut de fonis dicamus.
turn quot fint , & quo cognofcan-
tur ; turn utrum tenfiones quí
dam fint , ut multi arbitrantur,
an potcftatcs. Atqueiftud ipfum;
quid fit potcftas . Nihil cnim ho-
rum dare pcrfpicitur ab iis, qui
talia tractant.
Quartâ dein parte fyftemata fint
confideranda , & quotnam ilia fint,
& quae. & quomodo ex interval-
lis & fonis conftent . Nullo ccrte
modo pars ifta ab iis , qui ante
nos fuere , contemplation! eft fub-
jecla. Neque enim, Ii omni mo-
do ex intervallis componcrentur
fyftemata , nec compofitionum ul-
la contra naturam effet , indagatio-
nem meruiffent.Deinde nec omncs
fyftematum differentiae ab ulJo funt
enumcratae . Quippe dc concinno,
aut inconcinno plane verbum nul
lum protulcrunt , qui ante nos
fuere, at fyftematum differcntias ,
alii plane enumerare non inftitué-
re, quod de ipfis tantum feptcm
chordarum fyftematis , quae har-
monias vocabant , indagationcm
faccrent : alii , cum inftituiifent ,
nullo modo enumerabant, ut illi,
qui Pythagoram Zacynthium fcfta-
Harmonicor.
mç cv "nig [ttÀ(a(ïx;J$ijùciç2i\&.Qoçcjiç.
ётг« J¡¡ fíi» cïx лиОлхщ те Âjotçv-
usos 'duj т tyfyyyuv 2feíyvu-
<nv. TiKV yHç, шд лтхКыд tarín , 2>¡&-
&íf¿ct](3^ (¿íyeS-(& vJhetóvaiy mm
Tf/nv av It (¿íp(§}*éíti Ф ohtfç. TTfrt-
yfÁ,a¡eíctí , тв isëi ф^ъууш et7retv,
¿OBi 7i eitn,)^ mi ytoùÇ/Çov^, Kj ягтг-
pov nttretç mtç ant , ысагц o't отЛ^о»
о тат nri-ml tçtv *! àiwAfiiç. xàtv yiç
T ТЧХТШ ¿Í0£flTUj ка^иршд \JZBV г
те rtiaum ^nfay¡xa¡¿C- c¡¡Af cov .
TíQ.^¡ev J\¡ av щ p¿íp@* } те av-
Ф1рА& ^гшр^щ , -?nau. tí içi, -ша
cirjet. к& tsruç 'í)cjí т 2l&P]f¿a,Tú)v Xj
¿P*)¿yyuv ¡nwíipixá'Gí. ¿SiTipov yi(¡ г
TÇOTrav Ti^túptQ тв f¿íf>@» t¿y úsn?
Г ÎfJt-TÇ ío9"£K. ¿Ti yxç « îrevS^Tf¿7IBV
¿x t %lgif>j[4ccTuv ouvlijt) те ovçy-
fiaQ. , x. (щЬгр\А т otwfatm t^ec
<P¿<nv tçiv , ЗЭпагхгфешд Tirv^tjKiv,
■хЭ-' оц Щ^.фсощ 7г£ещ т ovp)[¿á-
tcùv \¿zr ientoç i¡rr¡fjí3-(jt,lujlaji. 74-
(/ ffy) yxç ef/./u.iXQ'ç , tj ÔKfAiXxç á-
nsKuç xlíxa XoyiV 7пт11ш}оц oí «С?
oí ÓÁug¿K ímxúfxv e%&£/6[¿£r
a'/>Ka vfët eimûv [tovovTiniaxôçctuv,
acocaXav àçf&oiiatç. , tÍu) сЙггаф»
ïmiuvip- eí J]¡ ¿¡9n%etp*iozw]tg , ¿oí-
ci nvfayepov T ZecKiwStov, ^ A'yú-
 Elementos.. Liber IL $y
»sg« T M.i"zvX!u/utov. 6?j o% тысштц bantur,& Agenorem Mitylenxum.
tiV ч » 'ч*р**К к * CHfuXiç Porr° ejufmodi quidam eft circa
,í* wi*&Tx*f*f*¿™> c.ondnn"ma & bconcinnam or
ín . «L. ■ \ do , qualis Sc circa htterarum com-
mmfant с,т*2^1*&.*^ ™- pofit^ncm m fermocinando. Non
W n?«"v o* т«» pçappart» cnim ex 1¡tter¡s } quolibet modo
atwltyJàpri £иЖа.&ч ут-щ , аЖа compofitisfitfyllaba; fed alio qui-
■arcSç ffyj 1 ЖЩ n- dem , alio non.
níuifiev o\ tçi т p«fÄ , та -zsê< Quinta pars eft , qua: circa to-
CSrr-dWy H>' » rfyffyai» w- üOS verfawr' in quibuspofita fy-
r 9* . $' \ r ftemata modulamur. Dcquonul-
/¿ y 1 V 7 » o' lus quidquam prodidit . nec quo
^^«».ww^^a,*^ iUi fint ?umendi modo . ncc\d
hi -aéç TÍ #Аеягу&с tsv a&Suov quid refpicientes illorum numc-
ctiraív ^7п^0]ш ки> з <*¿A<* ■ös-eujt- rum reddere debcamus. Plane ve-
Aóf Éfl<*É TiTr цигрт лушу% , T ro fimilis res eft dierum numcra-
¿tuortx** я' т WU9 tmííamg. tio™ » Harmonicorum de toeis
- 'У _ ,' о... Q'N JL„ . traditio, ut cum Corinthii deci-
,л , ~ ..y i ni <r %' mam numerant,Athenienies, qum-
air A Mwcuoi ?/ npülw- г-прыЬг ^ . ^ quidam } o¿byam } Sic
imçyoyàoluj- XTuyzç eiftyjT Aç- Harmonicorum quidem alii gra-
fUteuut \iyx<n ßapvlgijov f/Sjp rov viffimum tonorum dicunt Hypo-
•Czssvbáojüv t lévuv quí]ovía> A ¿£v- dorium. hemitonio acutioremhi-
-npov tstwv Tay ufybv'Jïov. txtoùv- fee Mixolydium. his rurfushemi-
Jliitfofî»™ frîueJtt, tonio> Doriu,m- Dorio Phry-
" \ » < , nv V mum, tono, lie quoque Phryçio
_ • , ~? ' , . , , , «„^ Lydiumtonoalio.aJii dictisHypo-
^ «^ffpW 78V t7^» tiv«^ гя- phrygiam tibiam addunt in grave,
fio» ¿'e «Jöf тэТс Hpr¡fM.voig t\szsv- Alii rurfus ad tibiarum perforatio-
<P(>vytov ewÁcv viZ$çUyici,<nv оШл пет refpicientes , tres graviffimos
¿«oí/. o¡ J[' au <stÇ$çTÎw т avÁuv tr¡bus inter iè diefibus feparant,
фът/ЗлМнуъЪ игу C^rv nimirumHypophrygium,&Hypo-
Л <Г' \ к' » > » dorium, & Dorium. Phryeiumau-
iiaAv(g.Tiág teiai àiimaiv лж а/Ли- ч . А г j. ° \ „i
™ /« / < , tem a Dorio, tono. Lydium a Phry-
Лаг Xa¿f(if<n , 71V ъ \jxns<Pçvytov, gi0 tribUs diefibus removent. Sic
^ 78V \ssnóá&ov , K&T Sùçjlov. quoque Mixolydium à Lydio.Quid
73V J[e <P(>VJ4M ~ЬЗП T¿ £&)¿/í¿ ТВ-
VU. Tsv <f\jt Xvahov àers tS (Qçvyïx mcXiv Tf«f o\îthç àÇiçicinv. utxw-
-aç </[,e Hffi tsV p|oAií<Aev t¿ Av<iïu . tí cJ[' eçi , -arüV e ßÄimvjeg
E 3 vero
38 Aristoxeni
vero fit, ad quod reípicientes to-
norum diftantiam ita faceré in ani-
mum induxerint , non dixére. Ene
autem condenfationem iftam in-
concinnam , & omnimodc inuti-
lem , in ipfa erit traftationc mani-
feftum.
Qupd veróeorum quae modu-
lamur, quxdam fint fimplicia; quí
dam mutationem recipiant , de
Mutatione fuerit dicendum . Et
primo illud , quidnam fit mutatio,
& quomodo fiat. Dico autem,qua-
fi paífionem quandam contingerc
in melodia» ordine. Deindc quo:
fint in univerfum mutationes, &
iit qnot intcrvallis . De his enim
vcl dcmonftratione fuffultum , vel
eâ carens , nemo quidquam pro-
didit.
Vltimó dicendum de ipfa Me-
lopceia. Quoniam eniminiiídem
fonis , per fe indifferentibus , mul
ta: ac varia* fiuntcantuum forma;,
perfpicuum eft, hoc ex vario fieri i-
pforum ufu. atque hoc Melopœiam
vocamus. Quae itaque circa mo-
dulatam feriem verfatur tradatio ,
per diítas partes progreífa,ejufmo-
di capiet finem.
Quod vero eorufn , quae mo-
dulamur , quodque & auditu &
intellecta percipere fecundum o-
mnem difFcrentiam , ea , qna*
fiunt , confeqaatur •, ex diftis
cft manifeftum . Qnjppe cantus ,
ut reliqua* partes Mufica* omnes,
in generatione confiftit. Ex duo-
bus enim hifee Muficae intclle-
Harmonicor.
¿tu mtettdeif таи 2>¡&ízc<nv r lívuv
'aç^\^v^luj]au{ , ¿0t¥ наклон/ . ok
ef[' tw *¡ x,uQ.7ivkvuoiç cUi¡A.iKr¡g 3
vtpcv VT ошщд tçzq ii¡g -л^лу/лл-
E 7Гй oí T uiA.a>onf¿í)>uv í4i m
fJfy «гаЛл* m ot df4,tQ.ÇoÀA , 9П(/
l*.í(g£>o\y\g av щ htxjiot . nÇurni
fdfi ош\о , 71 7ПТ fflf *l [AítgíGoÁqy
K<H ЖЩ ytvóffyjov . XÍyu o\ OiOV
mtjovç mog ovv&euttíl®* cv tç
TÍ¡g ftiXtpJíett тае£« . ÍtthQ. чпощ ei-
aiv щ ттощ цг&йоКоц , щ mou
2¡l$i.píf¿AQ,. "zSi ул^ t¿tuv ¿itit ù-
iïtvoç кргЦсц X¿y(&> , ¿t "ihnbetKli-
X9Ç j ¿t ávtvnt(ÍHK¡@».
1iKdj\cuov Q, 79 ягё< cw\i\g (Á,í-
ХсйбЧхд. 17ГН yx,ç caí Ttiç ctvjolç Cpfyy-
yiiç , ÀohxtyâfOiç ¿oí 79 кл$' cwrèç,
Äuv yivcvjai, iïijhov olí Gr^ßc Tföfav
r¿y $joí]' av.KctAv'fiSp o T¿f [AtÁo-
■miiau). if fAJfi oui» myi fi fféfMTfiívev
nÇAypcileta, 24& r eij>*i[¿ívuv ¡Atpuv
7n¡)dÜ$-H0Tt , THXTtV ÁqipiTUj 7lA@*.
O 71 0% 79 jrWJl'iVOV\ TUV [JLtXtoiïa-
ß^m 3 тут* ах9>Г кдц ту, U^tvoiet
xctQ 'mow 2\д.<ро£р1 тЛд yivofíí-
voiç -Zö^txsAif^«. Ь» fait*! petç iïq
ri fA&>i@* , Kafynm^ xjM Ttt Xonm
fitpt¡ tjjV (axo-ikîïç. сж iïvo p«£ T¿-
ТиУ Щ T^Ç f¿XO-lK>¡'í OTWiOtç 6SJV , où-
&ivtùç ti Kffi рущчд . ai&ávi-
 Elementos . L I В Е R I. J?
¿tus conftat , fenfu fcilicet &
fdjHV Q TV pfyovcç. x&J лЖоу A memoria, quandoquidem icntire
■aiv abcíT» Tttç cv турнепсу tsr^cxs- oportet , quod fit ; memoria vero
Л#Э-«У. л Si TtvtÇ mi¿í}am tÍA>¡ lífc retiñere , quod eft faâum . Alio
modo ea , qux in Muficis funt ,
àçfAOViKfjïç клЛх/ьЗруд ^лу^л^ноц.
coniêqui non licet. Qups autcm
ei ßi> 'Sp£jioti[¿cúvi<Qzq ты fú^t], quidam ejus , qua: Harmonice vo-
QcLoxoíjíg 7rtpceç елущ % fcwJiiveq т catur , tradationis faciunt fines,
pihtobiiftkim îk&çvv. ci ¿\¿ т1ш m- dum alii quidem dicunt , adnotarc
{/ CSV-" сшКй$ Jfuç/av , Kj эт i%eiv eantus eile finem intclligendi fin-
eiireïy , líva, tçctisv ncaçu r cwKa- gula qux canuntur : alii vero , cir
ca tibias contcmplationem ; & ut
fitv&iv, K&f iiifa ytytlcLf. тс ОЩ тъштгс
dicere quis poffit , quonam modo
Ätyeiv imÇ\iKuç tçtv ÓÁa tîvoç £ir\- fingula eorum quae tibia canuntur,
f¿cvf¡riX9T@". ¿ )c¿(> on W^tç njç fiant, & undc. Нзес fane dicere
hominis eft , qui toto ccelo abcr-
rct. Tantum e^nim abeft, ut Har
fJ^XSH 496 H-ílt/x*ÍS j Toy&tyaSeq monie« fcientiae finis fit ifta ars
adnotandi , ut nec partem ipfius
ullam conftituat. niii & Metrices,
TXTWV che eLvctyxcuw КП , TOV iïv-
quodlibct fcribcre metrum . Vti
vÁfjOjJ 0У yfyíxpcudztj TO ÍA[¿£tX9V , enim in iftis non eft necefle , ut «
itTùlÇ i%H сШ ТШУ l¿í\(6$iS[Á- qui fcribese poifit jambicum, quo-
vuv. ¿ yx.(> ávayiuuóv í<n тоу y^p- que fciat illud metrum ; fic quo-
■tyoífBjjcv то QçvyMv pi\(&> , HSH que comparatum eft in iis quae ca
слЬъуоц , 7t içi то Qçvytov ц«Л@». nuntur. Non enim necefle eft , ut,
qui Phrygium fcripferit cantum ,
àyXov ob che ш щ 4%ç eiptiftivtis
quoque fciat , quid fit cantus Phry-
gius. Quare planum , non efle di-
0%» ¿1' àXtffî rat Kiyißpet, , H£ff &x fcientia; finem iftam adnotandi
iÇt¥ ЛУЛуКСиОУ ТШ -Zù^êôJJfACUVO¡J.Í- artem« Atqui vera efle qus dicun-
yu flOVOV tu. fttyífy \¿¡y З^&м/ллтшу tur , nec necefle efle , ut , qui tan-
iïicu&ay , (^сигосу $joít M» tum adnotat magnitudines , inter-
valla diftinfte fciat , manifeftum
32nOTlO7rii(4tV0lÇ. O'jetÇ Tfyfjtyj@*
fuerit inquirentibus. Qui enim in-
Oyi.fJIMCL TW tygWpirtm } OÙ К.Л&'
tervallorum ponit notas , non ad
îx.aç>iv т CfVTmpxxQZy aojotg 2¡l&,- unamquamque, qu« ipfis infunt,
Çopav tJïcp TÎfflaf щр&оу , oieyei differentiarum , peculiarem ponit
£ 2^gi. Tios-áfuy 7vy%cívxaiy щ Л- notam. Vti ipfius diatcflaron com
4<э Aristoxeni
plures funt diviíiones , quas gene-
rum faciunt differentia: : feu , quod
idcm,plurcs facit figuras ordinis in-
compofitorum intervallorum com-
mutatio. Atque idem illud de po-
tcftatibus dicemus, quas tetrachor-
dorum natura: faciunt . liquidem
hyperbolxas ionus , & mefes , &
hypates eâdem ícribitur nota ; at
potcftatum differentias notas non
diffiniunt, quod ad magnitudines
tantum pertincant , nec quid ultra
praeftcnt. Nullam autem totius Mu-
iicse intcllectiis effe partem , digno-
fcere ipfas magnitudines , quodam-
modo in principio diximus. Facile
quoquc , ex iis , quy diccntur , id
eft conípicere. Neque enim tetra-
chordorum , neque fonorum fa-
cultatcs reddunt notas : neque ge-
nerum differentias. nec, ut brevitcr
dicam , compofitorum & incom-
pofiti differentiam : nec quod (im
plex , & quod mutationem habet :
neque Mclopceorum modos : quin
nec aliud ullum, fimili rationc diffe-
rendo,per ipfas magnitudines inno-
teícit. Si igitur ex ignorantia iftam
habuêrc opinionem qui Harmonici
vocantur, non quidem, quod ad
mores , fucrint abfurdi ; ignoran
tia verö pertinaci atque magna
ipfos implican eftnecefle. Quodfi
autem hoc perfpexerint , non effe
diiti' feientiae finem adiignare ; ièd
in idiotarum gratiam , ut opus
aliquod , quod oculis pateret , effi-
cere conarenmr, hanepropomiffe
opinionem ; magnam rurfus iftius
Harmon icor.
eupíostg кош <гиКищ , oig тп í¿Vi v сц т
ш^гшд àiïboiacnç. т cùjjov «/},€ Xoycv
7rtf>j. T <ÍUJJC¿[¿IUV íp¿¿b$JU , ctg щт
TÎJçpXÔçS'liûV <pÙ(T(tÇ 7IBi¿<n. TG <yx,(>
t¿' cwttS 2%á<pí¡ai¡ 0T![¿eitf>- тггд J) г.
or; нал fM%Ç> T [¿iyíS-av cwnSv , x«-
&щ -!nj>j>u]if>cû 'A fjiqc%v. O n liait,
îçi f¿if>@h *ff <Wf/,7ms>]ç ^uuitrtug то
uit tstuç K&i cv "bfX?. poiehcv
3 KS4 ex Tuv prifymfttvav oiwiiïttv.
¿Tí JXO TÙç ТШУ Ti](>ßl%0ocia>V,XTi TÙÙÇ
TW ф^ууШ ($UU>ÀjA.etÇ , ¿71 ntç T
fym jbl&tpoçpç' ¿tí , ctTzhaç «V«V,
tÍw twv tmt/JtTuv } KSH tLij $ àauo-
JtTa Äj5t(pc^t'y ¿7i ri ànshëv , K#f
IA,iQ,<oohlwi%iov.îÎTi cor (¿iXcmiuv
tÇVXHT ¿V аЖо ¿Oiv шогштшд «V«V
Л' tàmiïv TW ¡¿t-yíQ-ciúv yïvijoy у»ь)%/.-
fjLov. я fj¿ív ¿v Л' ctyvütcui tÍw xjzso-
Äy\ptv tuÓtU/j го^щлоту o'i kaá¿/u.í-
vet à(>i&cvix9i ) то fùv cbtÚv
eiev лтъ-mi' тии J]^ ауусюи, ifybQJß*
met, ч&\ ргулКЦи шец тт^ owjolç.
шлукеису «'qv ozu/opuvjtç , cl* CSX
ê«n то ъР^бурошг&щ 7riûetç тцд «-
Tilg. 1о\штсид,к. mapoùyàfjoi'ianohiïà-
vetf ¿<p§zthf¿c h£îç ti toytv , twjtIuj
¿K¡i$-eÍKct.<rt TÚavÁfi\¡¿v' ^i.i'yx.hluj
 Elemento!
ecúSiS eùmSv anmav §т^сжя ka&.~
ytoilw. nÇaTtv fß/j , cU xçjniw ot~
в»7«ч à* хя&т&сс^т тт oßnpi-
fiM , 7*v \¿ÍÚjIuj. атъ7Г@* peè^ âv
щ v» avjo fucu^áyuv tí xgj kçJlvuv
с aujjôç- \тгн& oit auuiívof Tt%v}iç
Cpouiocv ti loyev j cJç oíov}&i , àvà-
TiaÁtt n^ta/n. -myjoç pecç oÇfytÂ-
f¿o$)etr¿s цун mpaç î<Hv tj ^шкпд.
■ripeljj cJfa&ílütv mai кдц xg/Vov , ти-
ij те çzy.ci , i\ те míoftet, y *) о , n on~
те/ , mhv 7t 34gí<píf>4 тшу à\pv%av
cçpccvav , bÇï CSX, oç&uç Sfavaernq.
tçtv q oiwiaiç , хм fit) vr&xetfiov ,
m¡> citri zetpxçyi&l > W та А«я*
TW тщгтын. а 2\& T¿np аЖыд \jzsv-
Чъкъчсц jctç avfuZrjatlam тгсЛ»]Э-Х!, làv
•п yJ¿> kçJlvov , pjTï mfctç , ¡¿¿¡tí xtí-
ÇJLOV тШ(1$р , 79 J\¿ KÇJiHQffyjOV ,
KV£/¿y tí Hffi m&iç. ¿X fjT?ev «/],'
Içi TzevTJjç y, "sS< опт аЖад xsavÄfj-
\^<ç cLn>7T@-. ftÀyiçtv cvLu , куц
Ka^eÁi/ ft&Âtçec тш л^а^г^ллтш
éçj, 79 } eiç otjjowov àvetyetv ш
i¡(>ft.o<rfd¿is ¿pú<nv . Л' ¿S¡h yàç т
T9tç ofpàvaiç \¿zra>p%óv]av , 7b<¿tíV
iÇl 79 r^tXCÇ-yjfOV , ¿J\). 791СШт1ш
"ХчраХд. tí HSH «'^'«f Col
ine r Tti¿rm, отг J Харачой , т1ш
. Liber II. 41
ipforum moris abfurditatem da-
mnârim. Et primum quidem, quod
feientiarum judicem conftituen-
dumputentidiotam. Explodcndus
enim fuerit , qui & difeere quid
velit & idem judicare. Dcinde
quod , dum ex fua opinione intel-
ligendi finem ponunt opus aliquod
raanifeftum, converfum ponant.
Omnis enim oculis patentis operis
finis eft intelligentia. Quippe illud»
quod moderatur omnia & judicat,
hoc eft , aut manus, aut vocem, au t
os i aut ipiritum , aut quodeunque
quis putáxit ; multum difFert ab in-
animis inftrumentis . ut hoc non
fatis rede intelligatur. Sin intelli
gentia aliquid eft quod in anima
lateat , nec in confpeftu fit , atque
omnibus manifeftum , ut fun t qux
manu fiunt , & cjufmodi reliqua ;
non propterea fe aliter , qua; dixi-
mus , habere putandum. Quippe à
veri feopo aberraverimus , Ii qiu-
demquod judicat, nec finem ta-
ciamus , nec dominans ; id vero ,
quodjudicatur , & dominans & fi
nem. Porro non minus hac abfur-
da eft qua circa tibias verlätur opi
nio. Quin maximum , & omnino
craflum peccatum eft , ad inftru-
mentum adducere modulate ièriei
naturam. Neq; enim in inftrumen
tis aliquid eft , propter quod mo-
dulata feries fit talis;nec,quod ejuf-
modi habeat ordinem. Non enim,
quod tibia foramina habeat & cavi-
tates , & id genus caetera : ad Ьжс
quod operationem > partim à.ma-
F nibus,
4* Aristoxeni
nibus, partim à reliquis partibus,
à quibus intendi folet & remitti ;
propterea confonat dia teffaron,aut
dia pente , aut dia pafbn : aut reli-
quorum intervallorum quodque
convenientem capit magnitudi-
nem. Quinimô fi vcl omnia iftacx-
iftant , nihilo tarnen minus in plu-
ribusà modulatx ferici ordine ti
bia; aberrant. Nec pauca funt, qua:
prsterea faciánt. Nam & auferunt
aliquid , & adjiciunt , dum & fpi-
ritu intendimus & remittimus , at
que aliis caufis operamur. ut evi-
dens fit , nihil difrerre » num bene
quid dicas fieri in tibiis , an male.
Hoc tarnen contingcrc non opor-
tebat , fi quidem aliqua effet mili
tas modulati ad inftrumcntum re
lations: fed fimulac ad tibias ad-
duceretur cantus , ftatim fine di-
ftorfione atque errato juftus effe
deberet. Verumenimvero nec ti-
bke , nec aliorum inftrumentorum
ullum unquam modulati naturam
confirmabit. Ordinem enim ex mo
dulati natura omnino admirabilem
accipit inftrumentorum quodvis,
in quantum poteft. fenfu ipfis ad-
fiftente , ad quern & ha»c , & ca:te-
ra, quae in Mufkis funt, referun-
tur. Quod fi quis putet , quod fo
ramina cemat fingulis diebus ea-
dem ; turn chordas intentas eaf-
dem; propterea fe inventurum mo-
dulatam feriem in iis permanen
tem , eundemque ordinem fervan-
Harmónico r.
fjtyij ~2>тп r %etp¿úv rk¿ cf\} "2>m т Лм-
irm {¿tpú'v, eiç ¡JJnjeiyetv n ^ cu/tívAf
mtyvKt , T¿f> ovf¿(pw¿tT¿> Äjflt
ютхмму , Ц S^gi, mv% , rtiti тт-
Quy , ц т аЖшу Q&wfAcÍTm гклдъу
Лл/а£0и$ ti <srç$ oíj)(9 y fuÁyt 6 @* .чту-
tuv t¿tuv "ùerapxcvjuv , ¿ítv
цт\оу mffyj "zshekcú2\3f-¡^ctfQ.va<ny oí
«¿lAfli f q(>f¿o<r/vfyúii m^tuç. cAí-
p« <^î,' isiv i a 7vyx<¿ya<n miiÇ\iç
ъху(& тамта. к& Jetç Àtycupiv\iç ,
K&f 1^cf,Z¿íjs.QÍ¡ig , ¿ tS TtvdjpA-
1t <$n]etvov]iç , ¿yiíyjtg , ^ -r oh-
Xcuç culieuç cutçyxvliç , ы<г &УЩ
фси/ípcv y mi ¿£tv 24&.<píf><¡ Áíyetv
79 клХшд cv Ttlç auÀoïç ¿" kakuç.
cinc e¿V J\¿ t¿t> ovftGuiyetv , «7if£
77 'oÇ)îà!&> 1ш 4 eiç то f^fjLoa-fj&jjov
ôçyowov лулушуцд. аЖ Á¡a,a п eiç
tÙç auXàç ау^х^Щ я> Н*Л@»У KS4
&')VÇ Àe-ÇpGiÇ еЛУЩ y K&f ÁVA[¿Á%-
'pflov y offiv. оЖа рл^ &T eài-
Ло/ , ¿tí r аХКшу ¿Jív ¿t>yávw штъ
ßi^AieiH T 'S г^оо-ф^а <púaiv. та-
£iv peéç пул x.A^Äa >? <pvtrsùiç S »îç-
fAOlTf^pH ^OJU/jíAPÍV IÁ.iQf.KA¡Á.Qáy^ r
¿tfofaut Îkaçvv y \<p сову ЬшнЦщ y 7s
cù<&r,oib>ç àujoïç 3Jnçetjùo7iÇy-zsÇ9ç Uù
mÁyt¡A\ Hffj tavtu. y Kffi Tu 'Xoi7m
ray X.A& ¡¿xaixlw. ètTiç otijaj , ¿'71
7Î4 t%V7n)l¿AQ. ¿j>A tÙvQ, tKÀçtJÇ
ripty/LÇ y tuç X**?**
•ratj àuQç y 2>l& t¿$-' &¡>*¡retv тв ij^-
KSH lîw шл1ш tÛ^v %lg.Çco£ov , çmv-
TiÄus
 Elementoï
7ïAfiîjr • ucnrtç ?ctç с* rcuç
"Xfißtug che т» r,opi.a<rßpav , геи
pi 7iç «i/7« 4 X&pupyiaç <arO<r-
ayxyùv à^fiomflajf xruç ¿ef£ си 7в1д
tfVÄtifiAaiv y iàv pinç euúji %atpaç-
у\л 'oçsattyt'ym АрритЦщ. oit #j
¿áiv г oçpctvuv ccvjo , aÄ.'
r¡ euobyaic tçiv ij тяти Kv(/a , i^Aeir
cU aàt kéya iïehaj. (pAvipcv fetf).
faufÂ&çiv 3 , « /twfVT «f те зямвЙВ
ßhimvlic , âÇÎçstvJai "ríjg тысшщь
Vj2bcAiÍt|/€üi? , àfiarnç ¿ti xivxvjaf oí
cw&Oi , iyy ¿át-nji иагштшд ï%X0TVy
ct>K VtAÇCC T AUÄXfßfiW pLtts(.ZàiïS.^
mç culíoic a& ùi ашХнтщ , cçtciov
¿r; Qeutûèv y 071 Л' ¿bipÁew eulieu
«с ОЯГ ewhèç Úva¡c¡¿ov я [АгЛ(&.
ya ßiZcuuei таи £Mfio<rfJfy¿x
mjrn tí eiptjffyúov oçjcwm , ¿rn « nf
Mf^i) ¿«v «ç í^youicv ti тпинЗгц tÍw
¿ycaylud y eîç сет/ aùhàç U¿ mtti-
Itov y ÍTraüij pccKiçx пяКош&тщ , ц&
x£s tÎw сшХошнси , £ х£ tJjuj %(í~
pxçpiou- , Kj "duj liim» фиту.
■Í ÀçftoviKjç KAÏ.x/Àprç vÇuyfiet-
7«W> %t£ov £çï таЛа. рсгХКоу]ле J['
<iïn%etpetit тр -zrfö та çb<* я?л-
yfjutletety J4« vs&Jietvorj&Uiïaji mret-
âài. O n che оуЬгх^Щ kaXuç сш-
tÎw ¿itfctXSéiv ftt¡ <a(pWM&rfcujm
tçiuv т prfyimffyjuv.TlfiuTtv ffyù,cw-
TWT Qcuvo/Jfym kaàuç XtjÇ^tv-
luv. е7Г«^ь Jïoç/&év]uv c* cunfiç т
. Liber II. 43
tem , omnino ille ftultus. Vt enim
in chordis non eil modulata feries,
nifi quis illam manuum operatio-
nc adducendo conilituerit; fie ne-
que in foraminibus , nifi manuum
folertiâ illam quis induxerit. Iam
verô, inftrumentorum nullum i-
piîim per fe modulatum ordinem
accipere ; fed fenfum hujus eííe do*
minum , adeo liquet , ut пес verbo
egeat. Ad oculum enim patet. Qua-
re mirandum , quod cum talia in-
fpiciunt , ab ejufmodi opinione
non recédant, quando vident, mo-
veri tibias , & nunquam eodem fc
habere modo; fed úngula quae ti
bia canuntur variare , prout ab his
aut aliis caufis proveniunt. Vndc
uteunque patet , nullam elfc cau-
fam , cur ad tibias adducatur can-
tus. Ñeque enim modulati ordi
nem firmabit didum illud inftru-
mentum; ñeque, fi quisputârit,
ad inftrumentum aliquod cantum
eflè referendum , ad tibias referen-
dus eflet. quoniam maxime erra-
tur , & in tibiis fabricandis , & in
manuum operatione , & naturx
proprietate.
Quae igitur aliquis ante percen-
fuerit de Harmonica, qua; voca-
tur , traótatione , fere funt ifta. De
elementis vero traétationem fufee-
pturis , hasc prius funt confideran-
da : Nunquam fore , ut bene quis
earn pertractet , nifi tria , quz di-
centur,antc exftiterint. Primum,ut
apparentia rite fumantur. Deinde
inipfis bene definiantur & priora
F 2 &
44 Aristoxeki
&pofteriora. Tertio, utaccidens
& confeflum eodem modo con-
fpiciatur. Quoniam vero omnis
fcicntiae , qua; ex pluribus conftat
problematis, convenit capere prin
cipia , ex quibus , qua: poû prin
cipia font , demonftrentur , nccefiè
quoque fuerit nos illa capere ad
duo hare atiendentes. Primum,
ut verum fît & apparens quodlibet
problematum , principii vicem ob-
tinentium. Dcinde, ut fit hujuf-
modi , quod inter primas à fenfu
conipici poffit Harmonica: traiâa-
tionis partes. Neque enim , cujus
aliquo modo demonftrationem pe-
timus, illud principii Ipeciem ha
bet. Omnino autem initio obièr-
vandum , ne vel extra limites pro-
grediamur , ab aliqua voce, aut aë-
ris motu incipientes; nee rurfus in
tra illos recedentes , multa , qua;
hue propriè ípeclant, omittamus.
Tria funt eorum qua; modula-
mur, genera. Diatonum. Chroma.
Harmonía . quorum differentia:
deinde dicentur. Hoc vero ipfum
conit ituatur , cantum omnem aut
Diatonum fore, autChromaticum,
aut Enarmonium, aut ex hifee Mi-
ftum, aut horum Communem.
Altera ¡ntervallorum divifio eft,
eíTe alia со ufo na ; alia diflona. No-
tiffima: quidem differentiarum,qu2
in intervallis funt , videntur effe
dus i(tx : Quâ magnitudine inter
fe differunt. & quâ , ut confbna à
diffonis. Pofterior autem ex diétis
differentiis,, in priore continetur.
Harmon г с or.
71V £t ÍF OV[A.beÙvOVnÇ 7Ï X¡ ОЦОХоуХ-
^ mco>jgcBnpí[¿»¡g , ífng ¿k n&Q\t¡-
futrav tsKhwuv аиигдумя , ^¿^«í
<Я&вщщ§щ tçi ЛлС«у , é£ ùv iïetyftf-
сг\оц та тд "èç%ecç,civayxcuov evt
¿g. ttÇutw f$p , стгыд àhrtyg tï кдц
Qcuvóffyjov ixaçev гаи т ~àç%ootc)uv
ClOV CU ЩЫТИд СЫОЦСЯЫд OV-
yoçyicdg т Ф àçfAovuiqç vrÇciyfActletetç
fitpuv.Tt ytç ътшд/я.7Гси\х\ Hvñbeifyvy
che. «çiv "¿^xoetátg. kaJbáü у си т£
**&t'*'lf4lwi сжид fjL*¡T «с
iiw \scrífo^J.ou) илягщOùpop,2¿n tj-
v<& <puví¡g*¡ кщоъид clíf>@» Ъ%%0-
ffyuat, fUfr cw xctfvnlovjíg ctJog^X-
tX\&nvov }£(>¿>jj,ct, , áofxovla. aj fBp
ouu SfatÇopcq T¿rm vçspov j>*f^nv~
7cu. r¿np w¿ c¿¿¡¿ cxxeit&a) , стг яки
fJL&UxSV , rj CV&pflGVlOV , tj [McjcV ¿X
TXTUVy t¡X9lV0V T¿TW.
Adjjiçp c^ïçi ¿icúfiiaigr Äj^t-
&[ллтшу Aveu та uSfi WftQuvct' та
5 > З^&фшУА. у»ш(/.1А.ш%.тсц ffyjiïe-
KÍstnv èiveu амтщ bvo т 2¡lgnpif¿ci1*-
xuv 2latpo¡>¿¡)v' r¡Ti fiiyifyl Эь&<$>Цх+
civ cbb.r,Áuv,Xj r¡ ш ovf¿<puvA г 2s¡&~
<púvuv. ъ&гхЗщ tqvffty pqB'eïaa
cha
 Elemento
&афо&1 rn nts¡t¡>cf,.'7mv у%(> м/лфш-
vcv imv\oç 2fe.<pávx ZfetÇtpJ /xeyé-
ET« Щ TW ovfAtpúyuv tsKhhç eiai
<g&ç аЖщХл 2^&<рорсц , fúat, -nç ц
у»шу.{шУ&тц cùnùv ÓKK6tS~a. сии-щ
£ é-jiv ч р&угЬ©*. er« í»? f ovfi-
ÇtaSvwv ¿x¡u fttyfyt* tXœ^.rcv ri
mirtfQuai ïhd^tçsv шац. otiftétov ^
nsrctpav гКлт\ш' mivQ. fAtvjoi Ä/ai-
фй)¥Л. i£>TlfOV з 7s 7líí]t. ó , 71
oui TXTwv маршу p (¿íycfag,яиу
ttvai 2lgí$avov. t(/tbv} ¿k t eif»¡f¿í-
tu¥ ovftÇwav outfyílov}ii ¿i&'/mQúv.
ш jj txtw eirá fÁnv 2>}#Çava, нусц.
•mimt (Jdp ¿v Xvyof&fj , л ъР^ср rm
äoittuv r¡puv aujolç Jio£/çiov.
HçâÏTev <ji¿> ouZ Aík/íov , отг ttÇsç
tu ¿t^gL TiuQm ттч <aif4,Çuvov nsÇsç-
tû/rtSv ftíyíS"®* , ozlj&Çuvov mist. k¡
tçjf ï&ov r¿v те тп1&@* 5" ovfA<pmu
тхтх. к& ?ecç tÁtvíl«f@* <zs&çTtJiv-
!&• j K9i i pteí^ov©* y TtÁtyí-
рЗ/jev Ók 4s ozwjtœuç ovpttyuvov ут
иц, reïç jj TrÇcûTstç ovptÇuvoiç ¿ avfi-
&eúv{ T¿Í7p.ym ?л{> tí low tKaltpai сш~
тип mwnjtv з tí ¿Áov oifjityuvov mm.
¿tí is í% tKctjtpn eâmJv &2$gi ttuQw
¿k TW sipqfyim ovfitymw ovyx.ú-
(fyjov. tÍv®* J\¡ %<tiv y¿ tí 24& rifo
Liber II. 4У
Omne enim conlonum ab omni
diffono differt magnitudine. Quo-
niam verô confonorum plures funt
inter fe differentiaî , una quídam
earum notiffima exponatur. Atque
hxc eft difterentia per magnitudi-
nem. Sint autem confonorum ma-
gnitudines ofto . Minima , qua:
dia teflaron. Huic autem fuá natu
ra contingit efl'e minimam. Indi
cium eft, quod multas modulemur
magnitudines ipfa dia teífaron mi
nores ; at diíTonas omnes. Altera,
dia pente. Quzcunque autem inter
has magnitudo fuerit, illam dici-
mus efíe diuonam. Tertia , qua: ex
didis conionis conftat , ipfa dia
pafon. Qua: inter has fucrint, funt
diflona:. Atque hxc dicimus , quae
ab iis , qui ante nos fuére , accepi-
mus. De reliquis autem nobis ipfis
definiendum.
Primum itaque dicendum,omne
conlbnum intervallum ipfi dia pa-
fon additum , illam , qua? ex iis fit,
magnitudinem faceré coníonam.
Qua: affe&io hujus confoni eft'
propria. Nam 5c minore addito ,
&acquali , & majore , magnitudo,
qua: ex compofitione nomen ha
bet , fit confona. At primis con-
fonis hoc non accidit. Ñeque enim
a-qualc, utrique eorum additum,
totum facitconfonum. neque quod
ex alterutro eorum , bis addito , &
dia paibn componitur. quinimo
quam maxime diflonat , quicquid
ex didis confonis conflatur. Por
ro tonus eft, quo diaperjite majus
F }• eft
4¿ Aristoxeni Harmónico r.
eft ipíb dia teflaron. Dia teflàron $ tios-eípav i*¿i£pv.-n ^ 2¡lgi ткг-
verô eft tonorum duorum femis. ^ш $¿0 -^уш ¿ jpfafr, Tuv À g
Ex toni partibus canitur dimidia, ^ ~ mi^Um i¡
qua: hemitonium vocatur. & ter- . „ ; , v v , , _
ta pars , quae vocatur dielis chro- л X A, ^ \, ' ,
matica minima. & quarta , qua: vo- 6 *«JÍ tfmfmtau, еЛл^-
catur diefis enarmonia minima. ^ nwW/Wj ó клКнтщ oHtoiç
Quo nullum canitur minus inter- cvezppiévt@h еАй^, тута ^ еЛат-
vallum. Primum autem illud non ^ov ¿hv ргАш$ищ 24#пра.. Дн$г
eftignorandum , jam mukös aber- ^¿„„ ;¿y ¿g¿ * ¿^flí?y j
rafle , quod nos dicere putarent , «N^A' n ' % fn
Tonum in quatuor aequaua divi- « ^ ¿ f , * , ,
fum cani. IUud vero ipfis accidit , 4f*açMyWy от, о tov& «ff narapt
quód non infpicerent, aliud eue, *** &я*ры$р<& рьХыднщ. ятСч
Tertiam toni partem capere ; & , "j cw\ôiç тй'пр , 'Grfep то KtttgLvo&V)
Tonum in tres partes diviíum mo- en ínpo'v içt, то,"п AetSstv tçjitov f¿í-
dolari. Deinde fimplicitcr nullum -ф, rôva,K. T¿} ЛгЛеу& «f t¿¿a тв-
putamus effe intervallum mini- ¥„ u^^frrf «Wküfö

""porro gencrum différend* fu- ™Щ V¿V>I¿*

munturin tali tetrachordo , quale Л?5"**
eft à mefe ad hypaten. ubi extre- Ai q tuv fym р^форец A*/a£«¿-
mis manentibus media moventur: \оу\щ cv т$£р%040т томтш. otcv tçt
interdum utraque ; interdum alter- T¿ ^ \<p' y^srárluj. tuv fátf
utrum. Quia vero neceffarium, y, foflmr rm uíCuv A WH¿
mobilem ionum in loco quodam Л , \ ч . . ó' « \ л
moven , utrorumque dictorum ю- L . , Г n, Г " ,v J,
norum dcfinitus locus fuerit fu- >™f*- *™4 ******** >T K*U-
mendus. Apparet autem intentif- We» ф^УТ** <=* T¿7ri? »W xív«í^,
fima quidem efle lichanus, qua: to- Л>/7г7е(3^> ¿i/ твя-©^ ы^о-ры©*
no diftat à meiê. & efHcit genus ixÁlíf>uvTeif>4f¿ívú)v(pJ¿yyuv.<poú-
Diatonum : graviffima verô , quae „fa ft ошЦош^щ ил* тщ Х^л-
ditono. eftque hace Enarmonia. Vt ; « ./„.. y _; ' /
ex his lit mamíeltum , toni macni- ^ .o\„, / n, ' л
tudineeflHichani locum. Rurfus, "Ж5 .^'"'ff'
parypates intervallum nunquam » í птпся.^Цщ ^ «Vf*
fieri minus diefi enarmonia , eft ci/af[¿óvi(&. ¿V «fOf фоигроу ¿k
ruTCúv , C7í Toi/<e«bf esiv o 7* Áiy>cu¿
TflVt^.TO ^[e otî^i/to7ijç 2lc¿p¡[AX iÄarlov ¡jlív ¿ti cht av ffloijo Jïwcvç
с*/сор
 Er Ementor. Liber II. 47
¿MMMrttf y Qeuipóv. i7ret^»¡ 'myjuv perfpicuum. quoniam omnium,
rùy fjLiK6dbafjivim tXcfeçty êçi o4t<nç qua: modulamur , minimum cft
¿»OMrtÑ&». О'тт 5 ¿ таг «f те Л- ™eíÍ8 *narmonia- Sed & hoc auge.
. i V* _ jr -V _•/ » л п ad duplum , confiderare conve-
, х , ч i_f \ , п nit. (guando enim in eandem ten-
ф 3h ?1ш m*dw штафтыЦщ, fionem успшт > & Udunus сцт
47i A»-#»oc oMftynt KíH 4 mpvvm- remittitur parypatc cum inten-
«nj 39n¡ettoftív4 , eg/«i9ae/ ¿ex« «сл- ditur, utriufque locus finiri vide-
Tig^tf в твтгф*. à? civeq фамроу, tur. Vt fit perfpicuum , quomodo
m fit Mx»u>èç ¡uvrftívl©* ivoç,OTa exiftat Kchanus uno moto , & qui-
? <<¿ a«*«,* ofrm- íkm4Xüm?Ueí теГ" & lkhani

'*ÄTÜ)"" / ч ^ N V л » Etenim cur meiès & parameiès

Aia-n 9«^ fHcnçjM» Xj GfÇffU-
^fÇ tçi âj$e$tyt«. x. 7mÁiv Avptoiiç
ii к xszraniíj КЩ т аЖыу , cotí хл-
liai тф^оууау та 3 /&€от»с ¿ A<-
zwabc^&»;&« V»«'«r-
* y^ùJ \ » / <r
5 ^ ' S} Г \
wmwnitx^laçtoXa»*çmç
AeiTOf• é*-«0<*t» í Щ&тоу©» xXtjôy,
9 г «ЛК«у piety »fn'c от7 вш/. iïétycip
rnp»ç им| Qfyyyitç, chr то tTifiov
fäytS-®- it/Kilo;, ¿roraf hx ¿«r
^ ¿&?i't*»& «k« r Ш-
л - - » ~ . , r dînes uidem nomimbus elle corn-
W «Up«*
îifeef шщ. Bpcçà>] таг/та то^та* tj-
«f ib-ixfyou* Xoyct. ttÇutvv $1), on
7tà%iouv> txç 3^<píé0p¡tte ÔXS.1JÀUV
<$iyy*Ç ïiïov fityifa tXw Zl&çij-
rfoç,uè?*. m Ké,m UtTJp£& 74»
•/ , ' ь> \ , и r,^r' s
mnr*l&>*, ^,<*&гцгк ¿ Af-
Хви>х24&фгр4)$ TduuAfA.iVx¡-m-
A»» au 'zsf^ßcvfiit} ti Xj A<^«*6ÇTf»745
7i xpf TmftvTmuiç. Ùotwtuç ^ x. ¿~ni
í^/Ae^f7i^vzsr«¿74í.^2j¿7j«;-
unum flt intervallum, ас rurfus,
rneiès & hypates , reliquorumque
íhntium íonorum : contra , meiès
& lichani multa fintponenda inter-
vaJIa.' Cum4ue Pr*ftet fonorum
nomina movere , nunquam appcl-
lando heríanos , eas qua: lequun-
ш . quia a(Jt diatonos yocetur,
aut quocunque reliquarum alio
nomine. Alios enim oportet efle
fonos , qui aliam magnitudinem
finiant : cur Ыпс itidem ex adverfo
fC no« debeat, Squales magnitu-
prehendendas . ad hscc CJufmodi
qUaedam rationes funt produdï.
Primum quidem , quod Velle , ut
quicunque ibni inter fedifFerunt,
peculiarem habeant intervalli ma-
gnitudÍn.em' magnum.quid fit mo-
vere. Vidcmus enim , neten & me-
fen à paranete & Iichano mac
poteftate: ас rurfus paraneten Se
lichanum à trite & parypate : eo-
.dem modo & hos à paramefe & hy-
pate, ideóque propria quibufque
 48 Aristoxeni
eorum tributa efle nomina, cum
intervallum iftis omnibus fuppofi-
tum fie in diapente. Vtfitperfpi-
cuum , fieri non pofle , ut Temper
fonorum difFercntiam, magnitudi-
num , qua; in intervallis funt > dif
ferentia lêquatur.
Sed ñeque contrarium efle fe-
quendum , peripexerit aliquis ex
iis qua; dicentur. Ac primum qui-
dem , fi in fingulis augmentis &
decrementis , quae circa fpiflum
fiunt , peculiaria quarramus nomi
na , perfpicuum , nos infinitis opus
habituros nominibus. quandoqui-
dem lichani locus in infinitas feca-
tur partes. Dcinde conantes obfer-
varc & aequale , & inaequale ; iftud
amittemus, quomodo fimile Sc dif-
fimile fit dignofcendum : ut nec
ípifliim appellarc poifimus nifi u-
nam magnitudinem. & planum cil,
nec Harmoniam, nec Chroma. Et-
enim loco aliquo & hare funt defini-
ta.Perípicuum vero cít,nihil horum
ad ienfus efle imaginationem. Ille
cnim ad fimilitudinem unius ali-
cujus ipecici refpiciens , & Chro
ma dicit, & Harmoniam. at non
ad unius alicujus intervalli magni
tudinem. Hoc dico , fpiifi fpeciem
ubi pofuerit , ut duo intervalla uno
minorem obtineant locum. Quip-
pe in ípiífis omnibus fpifll alicujus
vox apparet , quamvis ipfa fint in-
aequalia. Chromatis autem diefin
mos Chromaticus oftenderit. Pro
prio enim motu generum quodli-
bet ad fenfum movetur , non una
Harmónico R.
TÜJJ r cuUout tatet, келтщ ovo/xet(& гка-
çvtç câmSv. 0^g&i\*-& 5 ctulolç яхт*
cv ть> S^gimvlt.uS'' oit ߣ
¿X oióv Tie« ту т (pfyyyw
форостЬи T tyg-wiAoUnuv fttyíd'cüíi
2$&<poy¿v df&ÁxS-étv, (pcutpóv.
o'tj ¿Si T¿vcu>2íey апэЛ-х^Ягоу,
Kctjouoyi<retiv av ид ¿kt 'p*¡y¡sofjíí-
vuv. п^штеу /Др от) j « Xj Kctíy мл-
çi?v aurait tí Kj ъ\лт\и/т, r •zr6< я
ovófíaQ. , frqÁov ¿ti ятгнршу ¿vofAoí-
тш <¡wci(¿&t. 'met$i¡7no o <$ &i%a-
v¿t¿7t@» «V лтгнрщ Tíftvfleq тврлд.
iTetQ. vretpuflpoi <гр£а$црт то , 7»
loBv, куц тв aviw , "ihnZa&Sffyj т $
орло'ш tí dvofAo'm S^yvaoiy . uçs
fMjOH 7TVKVCV KctÁéiv \Ры tVOÇ fit}í-
B'HÇ. iïqAov У ort jtt»?í' uopovicui, f¿t¡-
Ь\%£Ш(М1. ТЪТГШ }CÍO W 5 TtWHLOl-
to^/çwy. ЬцКоу '¿TI OVáíV TXTMífi
'srÇgç tÍw t>]g cù&*\<nu)ç фси/tgiaícui.
ôxetvy f<8¡¿ yclç eiç o^oUt^Ql tvôç 71-
v@- etiïxg ßMTTtsazt, a, n fâ^fAot
Kiyi r doftoviow. d?!tC ant ftç ivoç
<ш@ч, %\g.<pifA,ct¡(&> f¿íyí$-®». KÍycá
n ttvkv¿ >M¿j TíB-étan. ùç ai ш
ovo 2fóipíf¿ci{si £tvog ъХ0т]ш Ttmv
KdTi%ri. грфеиупщ ycio cv 7mm tbIç
7tvkvÔiç 7wkv¿ tív(^ Cpcûvij , Kcûmç
àviQuv cùmSv oí]av. j^où^oQ^ ^ } i¡
ohiotoùç av то £f>oú[¿oíhx9V *¡3-@* t¡¿-
tpcùviQ. ¡Jíoui ^ло iïrj Ktvtjmv 'tKctçev
T fyuy шуащ i8Çsç T¿w tuS-tjoiv , ¿
 Elementoi , Liber II. 4P
fu£%£C*ßpM Tblptx^x ¿¡euptaf, utens tetrachordi diviíione , fed
й/Лл тгзЖшд. ид т нусц феигроу, multis •• Vt fit manifcftum , cum
magnitudincs movcntur , fieri ge
nus. Verum non aeque mutatur
ii х 7*Ç ifitmt Kivehuj r fit-
tíhid , cum magnitudincs aliquate-
yt&ui Kivnjbtyúuv fttfât Ttvcç , аЖсь nus movcntur, led manet. Hoc ah-
^em manente , par eft & lonorum
T Qfyyyur iïuuàputç 24&fify¿étv. àç poteftates permanere. Enimvero
àXrjB-Uç peto 7Ш «y Ttç <z¡&S&&V T accederé quis poflît illorum alicui ,
ttjujptrStfJitrltav "Sfêt •mi тау fijuv qui de generum coloribus dubitant.
fâtetf- ev рлр à*i <zt&çr avTiui iltct- Ñeque enim omnes, ad eandem di-
vifionem refpicientes , vel Chro
einv ßXvsniibs 7mv]iç } оипх^арсл,
ma , те! Harmoniam modulate
Otrn тки eLofAOvícui ¿afMT¡eí¡ov\. uçt conftituunt. utfciatur, curpotius
ti /ллЖы -duj Ät%et#or Лб- diatonam Kchanon vocemus earn,
xjíov , Ц tÎw (мгцш аии}оуатгрм>. de- qua; paulo fit intentior . Concin-
(¿ovia, fSfajiie епщ ту cùébrpi Keif nus enim ordo fenfui apparet in
аифо-прсй; 7uç eheupiretç фалу^оц. utriique divifiontbus . Iam verô,
jntervalîorum magnitudincs non
ra p**j£fa T 2>lgiÇtifActTUV iïrjAov
eafdem eiTe in utraque divifione eft
cU ¿ тш/Q. см гклтърл tuv iicupi-
perfpkuum : at tetrachordi fpecicm
ctui. тя «í©- § "n\çy%flp§it твш- eandem . quare & intcrvallorum
ii. Л' ó-m a ^cftr ruy 2\sf.<ptfiÁrui términos neceflè eft ut eofdem di-
opaç сылуксиоу ebr«V rùç c¿u¡¿g. кл- camus. Etgcneraliterdicendo, do
^оАк ef\¿ einet* , "iaç av /Лру 7» таи nee manent continentium fono-
•srëi£%év]it>v oycpta^t, ЬлугЦщ еш~ rum nomina , eorumque acutior
dicitur mefe ; gravior , hypate : &
eorum manent nomma , qui con
tinents . diceturque acutiçr qui-
(j^fjuv ovóf¿a(g..K¡ pvfyc^) oùmSv r¡(fyj dem eorum lichanus ; gravior ve
rô, parypate. Semper enim inter
mefen & hypaten , lichanum & pa-
Tijç, Ki-^owov 7i {? тпсрхупптЬш Ш&Ч1- rypaten fenfus ponit. Porro velle,
tnç TÎfyfGlV. 73 cf\¡ á¡ri¿\>j\ 7И l<m %\g-- ut aut jequalia intervalla iifàem fi-
niarttur nominibus ; aut injequalia
çùfjutfg. 7»7f au}olg ovif¿a<nv coJQiSgr
diverfis , eft cum apparentibus pu
Щ 72» avion tiipotÇifA.àxi^ f*ç фси- gnare . Nam hypates & parypates
iO vjpOiÇ WÍ.79, 71 petí> \¿zre¿Tt¡íXj intervallum , parypates & lichani
puimniç , тш ттрущщд K^oviS intervalb interdum squale cani-
G tur,
 50 Aristoxeni Harmónico r.
tur , interdum inarquale. Fieri au- р.гХшЪ&тЩу wà ía»,*»ii ittnv. Ô%
tem non pofie , ut duobus inter- ^ ьЫх$<Ц З^&пцатш.
vallis deinceps pofids, eodemno- г n~tç ¿fá ¿v¿
mine utrumquc eorum continea- < / • f c ' л л. t
tur , eft perfpicuum. nifi fonus me- *T' *&*Z*¿*, J*M«"
dios bina nomina fit habiturus. Nec «"f /JJ И** »J** *• £«P
minus in ina:qualibus illud liquet, ¿vó/tafa. oijXov n к& оШ r avisai»
efle abíonum. Impoflibile enim eft, ii oíwjnv. ov pcç ótwajov, 2¡\g.u$¿jov-
ut altero nominum manente, al- 7©" St?*f* т ¿vefuírm, -n rnfoi
tecum moveatur. quod mutuo re- „33^ ^ л^Л* ^ лЗДо,.
fpectu ita fint appellata. Nam ut у . \ « / ч. \ _» ,
quartus a mcie , hypate relpectu , ? s v ,5 , „ Ç *
mefcs dicitur; ficfequcni mefen, Y***» ^ç ?*W *tyl*r *r«*«
lichanus ad mefen dicitur. Atque Ц^4»Ф**«/«*** > *.t%cu>oç <а&д
hxc ad dubitationem difta funto. pta-luj Хг<$щ. цец f
Spiffum hactenus dicatur, qua- •mfetou ттнтош ei/i^S-u.
tenus in tetrachordo extremis con- jivkvov 3 XeyiS-a pixtfi т*т* y
fonantibus, bina intervalla com- » » » n / ь \ ,
poli ta rcliquo uno minorem lo- . «г >> л, '
cum obtinent. Ifta: vcrô funt pra^ *f*Q*»**¡»> тт*цт,шЬо Z}?-
cipua: & nota: tetrachordi divifio- *PT»3»& > kf »•* еЛлт/л»
nes, quae in cognitas dividuntin- rimv katÍ^Í. "nJepWÇ$и <5í «<я Л-
tervallorum magnitudines. Atque еи^гтнд n ¡*&i yvuf/jtoi
ita una divifionum eft enarmonia, j ¿ ¿m ¿s уц^ра Sícupú-
in qua fpiflum eft hemitonium; ^ ^ ^fiárm. fiUfty
reliquumveroditonum.Trcschro- ,v^,r , , LT
matice; & Mollis Chromatis, & ™r fiwttnmw
Sefquialteri , & Toniaei. Mollis *»? n И? ЧрН*ш ИГ я
.itaque, Chromatis eft diyifio , in ^1» Atl»V> А'отуоУ. Tftîç 3 fáVftA*
qua fpiflum ex duabus chromati- Ъ*уч , £ /лаЛакх £gufji.cL¡@» ,
eis dicfibus minimis confiât : reli- ц£ $ r¿ fauXix , К9Н *l Ç-nncûts.
quum menfuris duabus menfura- u«ä*k*№ ouoM>»l**l¿g W &<ú-
tur ; hemitonio quidem ter ; dieu • r \ л» » j V
vero chromatica femel. Eftque hoc r q \, , ,
Chromaticorum fpiflbrum mini- ' Лиг^' eAe^«-^"
mum. ac lichanus hsec hujus ge- V«f' " « Ла*ягу ¿tío pitçoiç ptTÇeï-
1Щ' îfUTMief fifyù TÇjiç , £ÇU/4CiltX.$

f<n в[% тип ¿gapalinuv тпмиу ÏÂct^fçevf >> Ki%cuoç <шщ ßafv&Ty £
 Elemento a. - Liber II. ji
$uç rira. jfuobítt j¿gúf¿t¿l®> Л- neris graviflima. Sefquialtcri chro-
tûftaiçiçiv y c* r, 79 71VXV0V tjftuÁtcv matis divifio eft , in qua ípiflum
«7, gV Ьагроу'щЛ т Магау 'uta- £fquialterum fpiffi enarmonii,

^7 s ■ ч V <r . * momarum. Efle autem ipiflum fef-

^т,щ^0У7пхш*М«ЛЛх*,
¿*Aov ozu/.áw. та /с^рл^ cveppe-
úa ¿linas \Ú7ity rív(&. мсц- ri ^>
jtfufta&xifs.nvicííit jj££Ш[*л1@* Ji-
л««<п> îçïk,c# ç то («V »W« é£ «j^u-
quialterummajusfpiíTomoUi.fa-
сус perfpicitur. Ulud enim enar-
moniac diefis fpatio abeft à tono ;
hoc , chromaticâ. Toniaîi chroma-
tis divifio eft » in 4ua ípiííum ex he-

т/ / » ; , о ; .í / с a. etc hemitonium . Ad hanc ufquc

^».«w.^*^»^í¿A- divifionem ambo foni moventur.
шрт«5 щфмихпн?) oi poftea parypatc manet. flwm cnim
yn. fS^nw-mú i чтрглхтч ¡¿i- locum tranfiit. at lichanus move
rá JltXtiXv^i }ecç т aú)i¡'s тйшг *¡ Ä tur fpacio diefis cnarmonia: : fit-
XiXcuèç хпнщ diitnv Ь/сирроум. j¿ que Iichani & hypates intervallum
y»tlc4 r¿ *K**¿ <£ <яг«т>15 Цдю- f4uale ¡ichani & mefcs. ut fpiííum
-\ s¿ X~ . _ nac m divifione amplius non fíat,
i г / »à Accidit autem , ut fimulac quie-

äUtw« б &o Л- tenti. Mollis itaque Diatoni divi-

í 2_ r> _ « _ ~ V « «r o ' lio eit , m qua hypates ce parypa-
- л» - ' тт л ' tes intervallum elt magnitudine he-
tX.fut*axXffyx/t* ZtfoHf A«<- mitoniL deinparvpa?es&lichani,
pt<7j?,o p то ^ хяга-щд XjTmpvTm- trium aiefium enarmoniarum. Ii-
itiçf,j<t.t7BVieûov sçi'toq irapt;îTa7ic^ chani & meiês, quinqué dicfium.
Xt^cuit tçiuv hiœuv boffioviav' Contend verö, in qua hypates &
ri j МХ04>*КЯ fÁm,mv1t Ашш. Pupates intervallum eft magnitu-
п/ ..\- т *,jtt.*.« ' ^ \ _ dine hemitonii: reliquorum utrum-
, J. ~ 4. que torn.
êmat'Oft qpuitfteuw туломгыуп- i
fH&nvUmfb'im, ^ ^ Lichani itaque funt fex . Vna
Aiza*o}^xi>á<n)i'i%.f¿ÍACi/Ai>[A¿- enarmonios. Tres, Chromaticâ:.
«c^«/t<tZ»»C5V,^ o^tío a^ÍTa- & duae Diatoni. Porro parypataî
ш.яаритт-щ n -п'^лрес, ô'ow ?«ö of funt quatuor , quot tetrachordo-
G a rum,
$г Aristoxeni Harmónico r.
rum divifiones , minus duabus. т^&хъ$ш о\сир*.<гнд. трипи-тщ
Hemitonüenimparypate&addia- ;J ¿vo«» ÍÁctUag. rfpscq щтпсил
tonas, & ad toniïi Chromatis di- ^дм9* «cw я «¿ aje^w , кщ
vifioncm utimur . Cïtcrum cum /~ \ v « -r > ¡ а '
quatuor fint parvpatae , Enarmoma n , n, n- <
propria eft Harmonise : reliqu* tres ™V™ 4 <™**f*mi'» > 1
Diatono & Chromati communes. А» вмминф' »Леу е<п ^ а^е-
Ех intérvallis autem quae in tetra- víotg' сц g if«$■ Ktuw? J" 71 2¡^¿vn,
chordo funt , hypates & parypates, ^ gT %Ajifuí}<&. r </[' Ь т£-п\^
intcrvaUo parypates & lichani aut ae- %¿j± ^mfuauv, тори <яглщ4
quale canitur,autminus.maius nun- „jj... t „ - ~~«„.„*~'.~,, .> > ,
quam. Et quidem aequalccani eit , V~ j», J
maniieltum.Caniquoqueminus,ex л ' ,Г: • „ ~ ,
Chromatids divifionibus fie quis f* 07J t*iv °™ *
perceperit : fi parypaten quidem ca- Qeuipiv. 6кс%т %çttpuûi»miiTttÇ
piat chromatis mollis; lichanum ve- «iv Ttg xct&voítrHiv , « якрияа7Й«
ró,toniaei.Etenim hujufmodi fpiflo- ^ xáZoi , 7¿¿ S^wtA*** %*úf<ut-
rum divifiones concinna: videntur. -W. A«»**<Äi,dw гвшик. »C94
Inconcinnum autem fieret contra- \ e л ✓ ~,
na fumtione. Si quis parypaten lu- ~ -^~п ' \ n . - ч ■
meret hemitonii ; lichanum vero ^гХнд^ешоЦщ' то à\ c^eAíf
chromatis fefquialteri . Incongruas *• Ш evouïtag Хчфшд. «
enim videntur ejufmodi divifiones. Ttg тсритттЬм ftkf Ал£а< ilw *¡¡jli¡o-
Rurfus parypates & lichani , licha- vuúeuf Xi^ewov ¡J , iiw gyptioXix
ni & mefes intervallo & aequale ca- Х(>^$@». j mùvTnÎTÎoj ш» , ib»
nitur , & inxquale utroque modo. rP > ./ . . \ ^ j ir
^Equale , m contentiore Diatono. . 4* , <rL , , Г »
Minus in reliquis omnibus. Ma- Xr*P^ ^ *4
jus, cum quis lichanoDiatonarum <Ц тиао-щ Яшригнд r
contentiflîmâ ; parypate verô gra- тс cf]). wapu-mma x& Xi^cu¿ , тш
viorum aliquâ , quam qux hemito- At^av» »иу (ллотц } iotv ргкш-
nium habet , utitur. Ьнтщ , KS4 сь/лфепршд. ïmv
Poftea aliquid monftrandum de x ^ 34¿}Á.rU*l-
Confecutione , modo pnmum îplo Л л> . ' ~ ~ ', ~ ~.o
л , . V r ev al с* таг rag Хытшд. шив9
breviter ob oculos potito , lecun- ^ 7 ^ ñ
dum quem confequens determinan J 07 av ^X^V f**^ П яю/в»«тет?
т 2l&¡óvw 'трм'яищ <f\jí Tuv @л-
evTÍpuv Ttvt tv¡<; урпоущад уащвЩЩ*
MíQ. j nurnt iïetxltov *гз& § t£*¡g > \^т.'П7Гшдш]гд nfwTov ctvjcy t¿v
 Elementoï
fÇvmi j хлЗ-' et àfctwnov 7» k^ç
àÇ>o(jÇetv. â-zshtoç új¿ out) «V«V,
»ÇN tiw X улКхд фьап tyfijiov ti
стг /ЗЛеда»7е? Hu^ttnv Ъкяъ&йоущ т»
tycùwfy T4i J? f*ihaç àyu}*)ç. фл-
npct ¿\ji Ök,"S -яЛуЭ-хд тыу 't£qç ъ-
^гЩсьу ¿nczuv. ¿ pxç 2>¡& твп/ти»
¿wjtjS-нч "riç. pÁxt/ ?*í tfiA 4
<Рш*ц ówua/j nwetpetv. «V шщ <фа-
>spcv , C7J fi ijpïç ¿i* с* thç гЛвде-
çztç у £т с* ríi¡ dvioviç, ht er ïotiç
cut t^/£ ov 2la<P][¿a,m v.à?&' âxsÀg-
fy"ncr ту Quoi- ™*pBf> oiw tm(/Çf
tuçew Щ ouofyrHÇ T Щ&Ю[*АТШ
"ÛoniïoS-uim. o'-n £f» 77 î£ft, x¡ t«
mvjiXuç ttTTftftc <peut¡>cy ffloij' av
ЭДь 7îi<£ç Ы T7V@* tmyu^iç. 7П^Л-
tcv ycip,ii fxt)o\v «vetf 2l&ft¡f¿A,¿{¿i-
èîyaj itva pti^tçav cq/S-pcy, «5 et Л-
671 в« <zs&et(>tifÄpoi àç/S'fÂ.ot fúpt¡ m-
yitZoiltç Qfyyyei , i£« лЖг\Кш
t%ttlaf.ííxün iï'eivcq т Qfyyym ^
XÇbùfiïfjCl. CtOV ltd J¿ УЦ"Щ T$7nt£ßiyti~
П}, £ ri Tttroiç omixñf.
•xÇutqi X. лрлухвиб^тву T*ouv]et»cv-
. Li9iB.IL jj
eil poftulandum . Simpliciter ¡ta
que dicendo, fecundum camus na-
turam quxrendum eft confequens,
non ut illi , qui ad conipiflationem
refpiciunt , folent tradere conti
nuum, lili enim parvi penderé vi-
denturcantus duftum. Idquodpa-
tet ex multitudine deinceps pofita-
rum diefíum. Nequc enim per tot
dieiès voce quis inceflerit. Ad tres
enim ita minute continuando vox
pervenire non poteft. Vt iitper-
ipicuum , confequens nec in mini
mis , nec in insqualibus , nec in x-
qualibus femper quxrcndum inter-
vallis ; fed naturam efle fequendam.
Quare accuratam orationem de con-
fecutionc facile nondum eft pro-
ferre,antequam intervallorum com-
pofitiones fuerinttraditz. Elle ali
tem aliquam confecutionem, etiam
plane inexperto fiat planum , hu-
jufmodi aliqua inductione. Proba-
bile eft , nullum eile intervallum ,
quod modulantes in infinita fecc-
mus . fed eíTe aliquem maximum
numerum , fecundum quem inter
vallorum fingida à melodía divi-
dantur. Hoc vero íéu probabile efle
dicimus y íéu neceflarium , patet
fonos , qui praediôorum numero-
rum partes continent , mutuo or-
dine fe con&qui. Cujufmodi foni
ctiam iüi videntur , quibus jam ab
antiquo utimur. ut erat nete ipfi
paranete , qua;que his continua.
Jam confequens fuerit determi
nare primum , & maxime neeeifa-
rium eorum , qua: ad concinnas in-
G % terval
54 Aristoxeni Harmónico r.
tervallorum compoíltiones ípe- 'jen <zf&Ç ?*ç ï/u.y.t\eiç otto^&raç réSr
étant. In omni genere cum à quo- Цр^^тш. b> mvU J]), ДО Чкя*
cunque fono per confequentes can- ф^уу^ ? ¿ftfr ¿ „Uog
tus ducitur , & in grave , & in acu- • ' o у tu ' n \ v 'Ш i
tum , aut quartum lllorum , qui r n ~<V~ Г> t
confequuntur diateifaron; aut quin- °ZV >¡¡J 71
tum , diapente confonantem acci- f*»M Г *ífvHn 34& mm трфип*
pit. Cui vero horum alterutrum КвцЛвАящ. ¿ J)¿ eiv (A*i$rny(.T¿-
non accident , inconcinnus hicce Tm cvpQcuvn , ôx/AtÂqç ъ<?ш #т@*
fit ad omnes ) quibus ipfum iêcun- <zg^g aTntvtgiç , с* éïç ovpiQtGijKiv
dum diftos numéros non confo- ' > A < ■? r\ т О'
narc commit. Nec . . îenorandum
. , атифшуш
, глт , '.л, mai , > KÍ
¿ опт ■ щу/исшия
V *
illud quoi ¿id non fufficere, ut °?t,Wel"
ex intervallis concinne compofita etevf^ova&Ç-n tfi.fiiÀuç
jfint fyftemata. Quippc nihil prohi- туя&дщ m avç^^aA» ск г Щ&-
bct , quo minus lonis fecundum м/латш». ¥«W peo kuävJ , юрфы-
dicbs números coníonantibus , in- y¿y¡uy т Qfyéyyuv k&Q Cïtt4 e^f*
concinne fyftemata confiftant: Ve- ' , бкиьХщ ià ov<¿-
rum hoc non exilíente , reliquo- ' <r _/ \ / » , ,
rum nulla ampkus elt utihtas. Po- Г»» » „~ ' 5,
nendum itaque hocprimum prin- ZW®- > *bl\ Г Aww
cipii loco, quod fi non adfuerit , Ц>гХ<&. friíoy ¿y т*г wf«тек «ç
tollitur modulata feries. Simile au- ?и£*к , a fja¡ \scrâ^xoi\^>y
tern huic aliquo modo eft & illud, аусирнщ я wpoa-pívcv. о/леюу J['
quod circa mutuas tetrachordorum T¿r<w ^¿mm¿t ^ «ft ^
politlones verfatur. Оиаг enim ~ т / * s v,v . л/
eiuldcm lyltcmatis futura funtte- *х ч 5 ~ r ■ , , 01.
trachorda , ex duobus alterum ha- ™ff' *" fÇ » шмГтарЯ®»
bere debent : aut inter fe confona- i^ivotç èvoty J*Bfop
re , ut fingula fingulis fint confo- var*f Í ?«ç ovptpuvéïv <агС9у
na fecundum quamcunque conib- лУкуКл, «вЭ"' £х«$гу гксигш ovpiQa-
nantiam : aut ad idem confonarc ; m } Ka& U¿ Ц OT7Ï y т(лфш_
cum in codern loco non funt con- И|~ ^ ^ >^ T
tmua; cui alterutrum corum con- , i.vV"
ionat.. At ñeque Lhoc rfumciens
• л.
elt, tuH<n
, , тнпу. mwtyfl ~ ' ovist
л т^ч'> *• ^юлфиш
~~
ut ejufdem fyftematis fint tetra- e^p^.»j)«*i»f «4f-
chorda. Eft enim & aliis quibuf- xec«rQ>c та аусц $ aun/ ovvíf¿Á~l@*
dam prxterea opus , de quibus in та TÍ¡£jí%oo$a. тз^т^нтщ yto mm
fequentibus dicetur : fed fine hoc ^ viftu ^ wêi m c* toÏç wetfe. j>t¡
 El emento R. Liber. II. jj
fyfftlcq. oä' avájyt таг* imvQ. yítt- reliqua omnia nullum ufum ha-
1<ц та Лв*як â^îîî». bent.
eV« i) г 2>\&<Р1р>л1*кт fJLiyíB-uv, Ca:tcrum quod ex intervallorum
magnitudinibus Шаг , que confo-
та ab r ovfAtpuviwv qroi аЖи>с abc
norum funt , aut alium non habe
re videantur locum , quam qui ma-
фц- Ц тактаAc¿í ctKct^jicäov тл.-т^ gnitudine illa eft definitus ; aut
> т З^&фшш m)it\â> í¡t)ov t¿t> rn-mv- quendam omnino minutiftumim :
3*- W ^/s6 тгш-mç mç cùuœç ягAt/ diflbnorum autem magnitudines
f¿á>K:v toîçt av¡x(púvuv piyfyoi m- longe minus ita fint afreáa: , at-
ç-d6V f cueS-rjOïç, t¡ roiç т ЗЦ&фшм. que has ob caufas multo magis
coníbnorum magnitudinibus cre-
dat fenfus , quam diíibnorum ; ac-
щиц$* Ai^ç i| Äj^t ovfAÇuviceç. curatiílima fuerit difíbni intervalli
геи» fíiv euZ HtS&Qcfà *бЙ fmio- fumtio , qux fit per coníbnantiam.
fflU <p^iyycù AetSetv сШ я /Q<zpù та Si igitur imperctur , Ad datum fo
Щ&фшс* 3 мм Дями , )? л&о 71 г lium gravitatem verfus capere dif-
itwcO.m /XqÇffiai 2>}& ov[¿<p avíete fonum ; ut puta , ditonum > aut
aliud quoddam eorum , quz per
vn та o£tí icre 5" S'ttJiyJ®* QfyíyytVy
coníbnantiam capi pofTunt ; In acu
Aíj^éoy та ты&лрши , «r ¿J^j та4 tum à dato fono fumendum eft
ßapv та 24& ntv]í- «та mÍÁtv cñi та dia teíTaron. deinde in grave , dia
•£l¡ та 245b nos-cLpuy , «т' сШ та /Зл- pente. Rurfus in acutum, diatef-
pv,it щ& 7nv¡i. к. arcas tçttf та ¿i та- faron. dein gravitatem verfus , dia
yov §Г Aij<p¡)£v7©J ф^ууц та я- pentc. atque ita erit ditonum ab
}.r,u.ui¿cv З^п Tsßapv. ictv сШ та- aeeepto fono , gravitatem verfus
fumtum. Qupd fi contra impere-
tur fumere diflbnum , contrario
yev, cvouïïitoç mtqlím т т ovptyuvm modo conlbnorum fumtio eft in-
/\ij\f*v. Ttvíjai Q j£ éáv ^sre ffVfiÇcavu ftituenda. Hoc etiam modo fit, ut,
tyf&í[¿cfl@» то 2$&Ç)uvov àÇcupi- fi à coníbno intervallo diífonum
S-y¡'2jp cwfA,(pmíotg , ^ re Xoimv auferatur per coníbnantiam , reli-
сър<р avías ei/\t¡fAffyjov. àÇeupeicB'ca quum fit per coníbnantiam fum
tum. Auferatur enim ditonum à
jeiç toJítmov Üra & Tioretfuv
confonántia dia teíTaron. perfpi-
cvf&(pcûvîecç. iíp^ev стг el г \дэ-£- cuum iàne , fonos , qui exceííum
fo%¿w 'Z3&txcv}íc)ri тс 2¡& -nos-dfav continent , quo dia teíTaron fupe-
"úzrífíxi & от/ avíete í- rat ditonum , per coníbnantiam
fore fuimos. Enimvero termini
ipfius
• jo" Aristoxeni
ipitus dia tcíiaron funt cunfoni.
Ab acutiore autem illorum fumi-
tur íbnus coníonus , in acutum ,
dia teflaron. ab hoc ita fumto alius
in grave , dia pente. Rurfus ab hoc
in acutum, dia tcíiaron. dein ab hoc
alius in grave , dia pente, cecidit-
que ultimum coníbnum in acutio-
rem illorum , qui exceflum termi
nant. Vt manifeftum fit , fi à con-
ibno diflonum auferatur per con-
ibnantiam ; & reliquum per con-
iônantiam forefumtum.
Vtrum verö reâè in principio
fuppofitum fit dia teflaron tono-
rum duorum femis, hocce modo
accuratifllme quis inquifiverit. Su-
matur enim dia tcíiaron , & termi
norum utrique auferatur diilbnum
perconfonantiam. Perfpicuum cer-
tè , quod neceffe fit , exceflus eiTc
squales : quoniam & srqualia ab
asqualibus funt ablata. Deinde i 11 i
fono , qui acutius ditonum in gra
ve finit , dia teflaron fumatur in
acutum : ilti , qui gravius ditonum
in acutum finit , alius fumatur dia
teflaron in grave. Patet certè, utri
que finientium fyftcma factum ,
duos , non nnum , continuos fo
re exceflus. quos acqualcs efle ne-
cefle eft, ob ea , quae ante dixi-
mus. His jam ita przparatis , ex-
tremi finitorum fonorum ad ièn-
fiim funt adducendi. Si igitur ap-
parebunt diflbni , planum eft , día
teflaron non fore tonorum duorum
Harmónico r.
Хит (Jâ^yx-ç oï § 2¡¡gi иоглрт opot
avpitpmoi. >ít¿ Q £ ¿£vri(n/ cùmSv
ÁetftGáfí?) ty%yyoç ovptÇu)/®* оШ
то c'|ü 2^0. nas-eLpm. ~2>vn ^ f Хц~
<P^iv¡(^ "гт1р(&> сШ то ßcvj>v2l&
mvn. «т'&тв t¿tü ísu^ óftj tí
ßaqv2\g. 7пу]е. )¿7rí-¿¡aK6 то тъХбЬ-
Icuav от/цфтоу сШ то ¿£v7ipov тшу
yjZTtpO%ht) ¿£/£¿y]ci)V. ¿V «Vfltf фл-
vipovyon id» >ста (тифшуа 21&.Ç)ù)vcv
»Ç>eupt6n 2¡# wftÇluviccç , \дсц k¡ то
àoiniv 24#arvfAÇ)uYÎcci eÍÁi¡[¿f$¿ov.
nónpov y oç&uç \япкн1сц то 2¡gi
•noroúpm у Ь* ~2>eX4 ^úe révm к. qpú-
ог®* у ^ Tovot т трюм i^t&ostiv
dv 7IÇ o£*g/GêÇK&. мЛу^фм р<*£ те
24& ъогссршУуК. nçsi iKoQípM т орт
cLtyoyL<8ra ovfitymov 2¡l& сгирфш-
vtotç. cfqXov <J>7 , ón àvayKouov тис
\sanp*%ai ïQ*ç «retf , \жнв^яц Hffj
low an ÏQm л<р^ргЦец.(^ Q t¿t°j Tai"
те ¿ZvTtfüf Лт»коу оШ то ßevpv 0(/-
£o\ÍU 2>l& -nos-etpm eÎÀ>j<pâ-ci) сШ то
¿£v' t¿ J[i ßatyvTwov оЧ-nvov то
¿£v Ор/.(очЪ «Л^Э"» 6Tip@* Щдь
•nos-etpm оШ то ßcvpv. Qcutpov «fi
УП vt&ç гкоЫрел т ¿(/^ovjav то yt-
ytvoç aôptpta, Ыа auut%eiçtmvjc4 , k¡.
ptSj M , оц \sertpox<A > *5 лулухалоу
iQotç шоц -m ïff*?oo9"ív eiptifií-
va. Tihm q ¿tu> ^&х.еь1игкйЬаа-рч-
»«v,Cïirv ¿км/t T àf/r^m ф^оу*
ym сШ t¡w euc&titnv ёякулх/ш. н
' cri che. 1$сц то fygi Tiorctpm iïvo то^
 Elem en tor. Liber II. 5-7
tuv KS4 г,(лл(п(&>' « у <rv[¿<pavíQaoi fcmis . Si vero coníonabunt día
2jst tjtV7« тгоз-л^б , &Лок en Aie tí- pente , patet dia teflàron fore to
lo» ¿ мы w®- W я -птм «y. n°rum duo™m femis. Quod enim
• (p » n ' П/л " ч ó' fumtorum fonorum eraviífimus
'J? *f (\«<?™Zf> r «A,Mj« ^ teffaron c¿nfonanJ moduIatc
фуумЬссъогытчшс^о^.- арШЦ5 fo дц > qui grayius ditQ_
Çavo* rS та ßofv-npov оЧтвуоу ¿Jfa ТВ num in acutum fin,t . ¿la tcflaron
ijrv й^/^йуЪ r Tios-a^ßL c£v7zt]ov r «- confonantiâ quoque aptatum , fum-
Хч\1<Л}рш ф^оуут Ä£gt mvjt <rv{¿- torum íonorum acutiífimum dia
Ct&liuevfiQeiteà r«/3«ew¿Tí».*ísf Pente contigit confonare graviffi-
f ùznpxw 2*i* ti, ¿ «V mo; ut ' cum fccírus fitt maSní-
г n ew -r , , . T / / tudine torn , & in sequalia divi-
^ ?ГЧ(«р ч о V .r " V ~ / 'US ; quorum utrumque & hemi-
я НИ \*r*f*X>IW> -поглрм tonium cft , & ipfius dia teífaron
•«» та Л'тауек- (ty'Aov ort 7¡iv¡t exceíTus fupra ditonum ; pcrfpi-
ruiiziiùuv o-vpQcúvi 79 £ш uorápav cuum fit contingere , quinqué hc-
Н1Щ. on <S* et Ç Ár,(pyíí¡@» ovçipa- mitoniorum efle dia teífaron. Por-
7©- axeoi ¿ оииФшщо-ат ro adfum^ fyíbmatis extremos a-
л. » а» л» * ' • 'Л liam confonantiam non confona-
сьишшю*
r T_ , »? r Äbt
fl \ ■»wîcth
V j 5padtoy
\ \ turos, quam dia ,. pente, promtum
ciwiSw. -ztw^xv , ^ eft pcrlpicerc. pñmum igitur , dia
ъогарм ¿trvpQuvxn ,KA&vonliov. teííaron ipfos non confonare, eft
ёя-«^;7П£ 'zsçsç ты KtjCp^ivU \£ >¿¡»- confidcrandum. quoniam exceflus
%pfc iïioi TEûTotpwy ùmpo%tj <z3Ç9<nceS) ad fumtam ab initio dia teflaron
'tip' 'гк*ъ&. IttcîB-', on "dw Sià тис- confonantiam cx utraque parte eft
QA cbc b&xQa, evuQmiu* , M- additus' D5in dia Pa/on co"/ona-
\ \ • ~ , r re non pofle, dicendum. Мацт-
< 73 l^nt^W"6' tudo cn'm » Я"^ ex ülis fit exedfi-
ß,vov fA,íi*$<& , fWvra A/w. bus, minor eft ditono. quod dia
íáatIov ^¿mpty¿<¡T¿ hc¿Tíosápw, teífaron minore quam toni fpatio
9 tcV« 3^ ¿íjcvx. о-ьухир&щ 'üP^cjl fuperct ditonum. lam vero ab o-
míflen то hcL Tíos-лршу f¿éf¿ov ftip mnibus conceditur , efl'e dia teíla-
&сц bíc гсуш- Moy -iMÚ-fa ГОП ' majUS, qUÍ<¡Cm t0nÍS duobuSj
/ 0 *V" /' minus vero tribus, ut quicqiud
7SXV TOv <ZSfSO-K£t,UjUj0y
r, , '^¡r^ ,TU)• ,nOla TiC^CL- ■ r\.
, ipil ^ n- „„ lit additum
día tcíiaron Jjv •
, minus
pjwv, éAât/ûv £Çï ь< ¿** mli.<pa*tpcv cxiftat ipfQ dia pentc. Itaquc cer-
971 re <rvyKeí$p ov i% oùmSr ък âv щ tum , illud quod ex fis conftat, non
dttc «-^ ovfttpuvSmv o't акоо1 cflb dia palbn. Si igitur fumtorum
r XtiÇjtvjuv ffiyym , pzilu fÂv fonorum extremi confonant, ma
lí jorcm
 j8 Aristoxeni Harmónico я.
} ore in qu idem confonantiam, quart! <rVfJL0ü>vÍ0U Is SiCÍ TlûlTcLfUV' íXci.T,OÚ
dia teflaron ¿ minorem verô , quam ,.\ Ç 9t \ /-\ ~, > л. iл V 1 \
Q r o<ci яга[)й))<,Л1'Аухвив1' <x«/¿f? día,
dia paíon ; neceíTe eft , ipíos con- mv]i <rv[AÇwéïv. титр yeíp t<n pivov
fonarc dia pente- Нагс enim úni
ca eft magnitudo "coníona inter
dia teflaron , & dia pafon.

A'PISTOäE'NOT

АРМ ONI К CT N
s то ixe i' a N

ARISTOXENI

HARMONICORVM
ELEMENTORVM
LIBER Г ER T I V S.

Va? deineeps funt tetra- 1 tnw~

chorda , aut conjunfta
funt , aut disjunfta. Vo- Л«о9"ш ij otwatpi} ¡bfyj,'cmv
cetur autem Conjun&io OVO rf&Xb$toVi£ïiçfA.%-
quidem , cum inter duo tetrachor- ^ n, „, - -
da , qua: deineeps canuntur , & fe- W*&>?>?^>&<WP*My-
cundum figuram funtfimilia, fo- У<&* лт^шцэтд. 2&£<6£iç
nus fuerit communis : Disjunctio C>> ofav ovo t(\&w$m> «£w /"бЛм-
vero , cum inter duo tetrachorda , ок/bS/úav , epoiav ^ %щ<Ь >
qua: deineeps canuntur , & feeun- i, ¿vt¿ ^„v. он a% àvetyKcuoy^ov
dum figuram funt fimilia, fuerit ^ ^cäyety mç ÏR( rfc*.
tonus. Neccfle autem efle , alter- > ь ^ n • ~ ■ о,
utrum horum contingere us , qua? <sn\ < — г~..*~ \ ,
deineeps funt , tetrachordis , aper- W » r «5* ^ -яог^ак
tum eft ex fuppofitis. Quatuor ov[A<pav¿í]t{owa<p¡u) тп^о-цаггоУ^
enim deineeps pofitorum fono-
rum, diateflaron confonantes, Conjun&ioncm facient : Quinqué ve
 Elementor
7 mv¡t%letf<£j£iv. ti cf[' tripot
•átipov r¿rm "ùss~oi^^eiv riïç ¿pfyy-
yoiç , uçt *èf toIç tçft -njyixôçlïoiç
ÀYetyxatov ínpov ràftif^m \ïsardç-
Hvi>) £t tiç цчя^п г âxxcyjuv m-
t<n Tii£jç. tTcetQ. -m-npov xafF %Ы
epoy yiv?) tçôiav , 4 >t¡? "BketHç. r(J-
Ш y lQuç ÀpipoTtçfi mur £çîv tpífs)
<Я£9$ П TUOnt TlUfTCÎ TlYtç iKtycvjo
Xoyti. xa^oXa тгхог ШЩ ovçtjpa'Q.
ouvixïj à* ci ¿fot ij-ni î£ï[ç noir Ц
кяхЯКат!и<л.& Q t^rfç^vo rcço-mi etat.
^ ifßffj c£vTlp@"- Ó $"iTl0(&*, КлЭ-'
cv o£ o^vTÍpn ovçipailoç ßaqimp®*
[¿á]@« O^Vtifm ¿Otid. t(¡K yjfj otw riv
'ZgÇs'npQv T opav itira tí Ttv@* Я91-
vrnêi та тш ijríjfg -n¡yf%¿i>(¡w ov-
çtj/juiQ. , Kffi àyifjLOià, ïw È£ àvdy-
ictjç. кяО- m tnpov xt%c¿£/£Uf
tur tÜtofÁttf. ¿fAoiA Suvajoui yí-
vtcözy id éí£t¡ Tuv TÎIçpzéçiïuv. тё
ть d\t yivijan , tÍvü àvà {¿Íobv nfá-
7©-. aJXaç J\¿ ov. èùçe £vo ríjyí-
Х0$а сf¿aw, таити, ovfjtScúvetv t^ç
à?XtjXuv eivof , ùv fai теу@* àvà
f¿ísz¥ í<nv , í oí opoi г7тЖлт\х(пу.
uçi 7» é£íff ti]ÇPX0 ¿(¿oía оу^ь,
r¡ mwr^ud/jct, àvayKcuov шщ , Щ о\ъ-
£dC/y/£¿jet. CpaySifi ¿/[e í«y t í£íff
Liber III.
ró, dia pente confonantes , Dif-
junâionem . Horum vero alter-
utrum inefíe (bnis , patet ; ut & iis,
quae deinceps funt tetrachordis, al-
terum horum ineíTe debeat.
Iam vero aliquis ex auditoribus
de ifto deinceps dubitavit. Primùm
in genere quid fit iftud deinceps.
Deinde , utrum uno tantum nat
modo , an pluribus . Tertiô , an
xque utraque Ьжс fint deinceps ,
conjunfta fcilicet & disjunfta. Ad
Ьгс ejufmodi quídam rationes
funt allata?. In genere illa efle fy-
ftemata continua , quorum termi
ni aut deinceps fint , aut alternent.
Porro duo funt ipfius deinceps
modi , quorum unus eft , * acu-
tior : alter vero , fecundum quem
acutiöris fyftematis gravior termi
nus deinceps eft gravions fyfte
matis acutiori termine Itaquc fc-
cundùm primum modum , & loci
alicujus communionem habent
deinceps pofitorum tetrachordo-
rum fyftemata , & neccflàriô funt
aequalia. Secundum alterum invi-
cem funt feparata , pofluntque fi-
miles fieri tetrachordorum ipecics,
fi nimirum tonus in medio pona-
tur, nunquam vero aliter. Vt con-
tingat duo hujufmodi tetrachorda
fimilia proximè fe invicem confe-
qui , quibus aut tonus loco medio
eft , aut termini alternant, ut dein
ceps tetrachorda , fimilia , aut con
junct^ neceíTario fint , aut disjun-
cta. Dicimus autem , oporterc in
ter deinceps tetrachorda aut fim-
H 2 pliciter
 во Aristoxeni
plicitcr nullum fit tetrachordum ,
am non diffimilc. Itaque inter fi-
milia fccundum fpeciem tetrachor-
da ponitur fimilc tetrachordum:
inter diifimilia vero , fed deinceps,
nullum collocari poteft tetrachor
dum. Atquc ex didis cvidens eft,
fimilia iêcundùm fpeciem tetra-
chorda duohus didis modis inter
fc deinceps iripofitum. Eftautem
incompofitum iftud intervallum. Si
enim deinceps funt continentes ío-
ni , nullus deeft : qui non decft ,
nec incidct : qui non incidit , nec
dividct : jam quod divifionem non
habet , nec compofitionem habe-
bit. Quicquid enim eft composi
tum , ex quibufdam partibus eft
compofitum , in quas dividi pot-
eft. Porro circa banc quoque qua>
ftionem accidit hiefitatio , propter
magnitudinum communionem .
Mirantur enim , quomodo tandem
ditonum, incompofitum exiftens,
pofllbilc fit dividere in tonos, aut
quomodo rurfus tonus fit incom-
pofitus, quern in duo hemitonia di
videre poflumus. Eandem oratio-
nem repctunt de hemitonio. Inde
autem ipfishaîc ignorantia oritur ,
quod non confpiciant , ex intcr-
vallorum magnhudinibus quafdam
cfle communes compofito atque
incompofito intervallo. Hanc enim
ob caufam non intervalli magni-
tudine incompofitum , fed conti-
ncntibus fonis , eft determjnatum.
Quippe ditonum cum mefc&li-
chanus finiunt , eft incompofitum;
Harmónico r.
veuf ÀvÀ/jtwv 1*7дакмдоУ) и/яцо-
fAOlOV.T ffyù ¡V ¿{AOÍUV КАТ eïS@» 7Ï-
* Tt^tjaf ofAoiov civet [¿I-
aev Ttlçpxoçiïov r A avopoluv fifi,
ifcrfç Si, ¿Siv lí^íjctf ouvcQov àvà fií-
OBV Ti]£ßi%o(>Sov. еж Si T шурЗйнр
(pou'íúcv , en ш G/Ltaa ко]' eiS@*
TïlÇjC%0(>dcl >Ç OVO TÇ07THÇ CSV et-
ifâ 01 vSiixovjis y ¿Setg сжКцлят-
v<¡. i¿r¡ ¿KÁtftmtvuv «) , cinc tfimtrit-
щ. ¡a,*! iftanQmt Si y ov chcuçqei. o
Si f**i ^icúpíoiv %xi > *•* oiu>4fcavt
'(£<{. 7TKV ptíí^ Ti OIC/jJlTlV , iK TIVWV
pípw i<n oiuiJïtbv y etg лтп(> choupz-
Ttv. TÍvt¡ct\ йц H¿¡ ъпл T¿qp Ti <zsÓ~
ZXYjfUA 'ssh.cívri у TÍW T [¿ipiS-W
t3tVC7t¡Q. TttáSi 7JÇ. fywfJLoíQjtTl ¿¿O
■zs-uç чп\г те cKtívov curuú^tjov ov , ííi
SvuucQov chihetv etç n'wf. щ ЖЩ 7rú-
Л»у чат £Ç7V o tbv@» aozcóJtT@*>. cv
<yt Èçj Stwetjcv eiç Svo q¡¿nívtA ehi-
Л«У. TiV 0W¡¿¥ Sr¡ KÓyOV ÁÍyXQI K&f
£ r¡jA.iT»v¡u. r/rfflf N ctujo'içtj
uyvSiCC y bP^y. 7» fitj OZWOp&V y 077 Г
2\g.&yLc¿ltY<Mv íVict, X9ivc¿
7vy%ßb>4 cvQ. оги/^гта ъ K&f cLoiw-
cuUou ¿ pt-tyîji 2^Ç4f*eQoç 7э лвгш-
Jí]ov y аЖл tbÏç ъ£пх*оч (pfyyyoïç
афь>е/!тсц. тв yciç chnvov omv fd¿
ô(j£ùû<n [¿ío>{ ngij Ài%cu>cç, dorw^bTiV
ï<nv cmv S\ jtteOT? K&t 7mfu^mTijy атш
^iov.
 Elemento*. Liber III. в\
fyrev. Л' cmç (pAfifyù , cinc cv Tttç cum vero mciê & parypatc , com-
fAi^éJtn ray 24$í?Vpáruv нуоц тз pofitum. Quarc non in intervallo-
¿auv^fny , аЖ' с* mç vfèi*X** ГШП magnitudinibus incompofi-
<tW tUm f° ^drenmus > fcd in conti-
~,'X\r» о ~л * »<гл«> nentibus ioms.
E» 3 +т A*pe/>«î » * Porró ¡n generum diffcrciniis
•noTMfm fiifv H>°v* *ЛМЩ. Ts 4 ipfius diateflaron tantùm partes
»Лсу -f aJ^á^EídC ¿x.ívt¡TÍv êçj. íTav moventur. proprium autcm disjun-
ftfy) yàg &9f4f тз r,(>i¿o(rffyjov eiç av- ctionis eft immobile. Omneenim
*a<pàv тг зс O^á-léj^iv. с ouuiwaív modulate apfatum in conjunctio
ns ^««W $ if¿f *Ä' ncm eft djvifum & di-sj«nftioncm :
« о ■> s • ' ~ ' 4U3C ex plus un° tetrachordo con
ti /Ли otwct<p*;,o>c7ios-eipuv u.iùw uo- л . ' n- r
, ft , , <J •/ \y Г , "at. at conjunetio ex quatuor fo-
кнюю^шп^. «^ej;^«- Шт partibus ificompofim conftat ,
yx^f Ъу. тгштп та 5 -nareípav ut neceflario in hac quidem ipfius
puya pitpt] Ktvtf^aí^.yi Q 2^cf,£dj£tç, dia teflaron tantùm partes fint fu-
Г<Л«у e^í< таЛи т зг'уиу. îâv ¿v tur* mobiles : Disjundio autem
}«Х$17Ш :<hov j W<¿í|ea>? m ы- P5°PI?^m praeterea habet tonum .
/ о - в: - о - л! л ~ 1 Quod ii ieitur monftretur , di si un-
>n r i\ • >n ~ ~ гк y ctioms eile proprium non moven
XcvoU b*mj a> avloig тц у Ллти-- ¡n generum d.fferentiis , patet inde
aúpuv pctpe<n r KÍv7¡<nv eivcq. di a relinqui,in ipfis dia teflaron partibus
p&p ßa^vTip®* т tivuv v¡£¡í%o'v]a)V eífe motum.Eft autem gravior qui-
ô^w7iç©s, t то Tijçyixoçiïov -zn&e^oV- dem illorum, qui tonum continent,
Im т» ßafvnpcv , чг er ifaW^|^ acutior iUis, qui tetrachordum con-
0/ ' ' J"/74''/» tinent eravius , ex illis qua; in dis—
>Ш « *■ -»
ил » -в- а " . ¿
T&wï&fcpcuç ~ с« J[
л> lunctione iunt lita: pariter
oue immobiliseratin hic quo-
generum dif-
•%y*t®° r mat <B&izoflu9,ßafV- f^endis : acutior verô illorum, qui
■npoç r тг -nlçcixaçdav ъг&чхР^м ™ tonum continent, gravior illis , qui
c£vTtpov,T cv 24&Ô&£4 KHfà/utt. tetrachordum continent acutius, ex
$ IwiL 5твд ÙkÎv$(&> oittt iis » 4U3E in disjunétione funt fita,
о г r.t ~- 1' "_ $s r pariter hic quoque erat immobilis
« «T» / r ' i » / n ' m generum difterentiis.Quare cum
«гш» ^wfcatufa fl^peruim)illos,quitonuínconti-
r«W Гтурш Ы&рормд, dr.Äov nem } е{Гс immobilcs in generum
«я Ляот<7' «w j w fe" difFcrcntiis ; patet inde relinqui ,
ittf f¿í¡»¡ pec va, Kivettdç on ? мрцрьг- ipfas tantùm dia teflaron partes in
шд24^(рорсмд. didis difFerentiis moveri.
H 3 In
6г Aristoxeni
In unoquoquc autem genere tot
funt incompofita plurima , quot in
diapente. Omne enim genus aut
in conjunftione modulamur, aut
in disjunftione , ut antea eft di
ctum. Monftrata autem eft conjun-
¿tio quidem ex folis dia teflaron
partibus eflc compofita : Disjun-
écio vero antea poneré intervallum
proprium, quod eft tonus. Iam ve
ro adpofito ad ipfius dia teflaron
partes tono , dia pentc completur.
Vt fit manifeftum , cum nullum
genus , in uno colore fumtum,
ex pluribus incompofitis componi
poffit , quàm qui in dia pente exi-
ftunt , patere quoquc , in quolibet
g enere tot fore plurima incompo-
fi ta , quot in dia pente.
Turbare autem folet quofdam
& in hac quacftione illud , quo mo-
do plurima adponatur . & quare
non fimpliciter monftretur , ex tot
incompofitis generum quodque
conftarc , quot funt in dia pente.
Ad quos hxc dicuntur. Ex pau-
cioribus intcrdum incompofitis ge
nerum quodque conftare , quam
fint in dia pentc ; ex pluribus nun-
quam. Atquc hanc ob caufam hoc
ipfum primum demonftratur ; Fie
ri non pofle, ut ex pluribus in
compofitis componatur generum
unumquodque , quam fint in dia
pente : at vero ex paucioribus ct-
iam interdum eorum quodque
compofitum iri , in fequentibus
monftrabitur.
Spiflum ipiflo adpofitum non ca-
Harmonicor.
*$ÍQ. ТЯкНфХ. , OOK CV ТШ ЗДдб 7TívJe.
7TUV uáfi уя* $>@« , yfm cv auoaÇf
уиеЛю^ита/, rj cv 2*¡¿t¿<&£it Kofytm^
OUUAtyv, C4CT % TlC&CtfUV fAipuv
(лому) пучщф^щ' t¡ jj Q&fâfyç гр-
<zs&<&iv Ti&eÍou, та tJiov О&трл.
t¿¡t ° t¿v(&>. -zs&sl 5
toV» tffOç m £2>lgL потает ¡j.í^
те Ла 7ii¿]t пр'яКгн^хщ. a<r ёыщ
(pcwiçov , orí tveiiïiimç ¿$tr т fywv
Ьгв*%ГЩ>Кр f¿ícu> fâôou Ka.¡Jt.Zcui<¡~
ffittf, T cv tÇ Леь 7nv]t cQw j iïffKov
¿71 CV iKATto $<{ TOOZWTU iÇBtf 7И
vsAst&t dmúJí'tgt.JoK cv т» ohamvjt.
Tetgßirlsiv £ ¿íwfa Cv'wçXj CVT¿-.
Kvv^j, oU ¿x. T0<r¿Tuv daiu/)%Tuv íKct-
çbv т fyuv auviçjjKtv , óatt ísiv cv тлГ
JiÀmijt. <zùÇ9ç ùç nwnt Atye^). oit
é£ íXatIóvuv dozufytrw eçw/ тп[г гкл-
çvvt fym atwtçriKsç , ca¡¿ \<nv cv rát
<ЛбЬ mvjr сж vsKetóvuv ^¿oísájt.Jíei
тгштйи 'А т eùUeu t¿t<» сшто -ttÇutov
^m^eíx.yvTcej , err cinc. а>$ъх(\ац ¿>c
isKetcvuv eùmu^iTuiv оиитг^уоц т "уг-
vc2v Îkaçmm оаи cv т£ ¿tc¿7iív]t тиу-
Х<м>\ cvSt. 67J з * ^ íAAT¡óvm оттг
тии}%%огщ "tKAçov (wnüv , cv toÏç
nVKVOV 'A VT&i TIVKVto' ¿ ¡A,iX(M>t^H-
 Elemento R. Liber III. 63
чщ, ¿n ÓÁov, ¥П f*kp(&> aim/, ovfi- nitur , ncc totum , ncc pars ipfius.
Сующ ?cc(> , pin dnr -rios-apaç г* Accidit enim , пес quartos fonos
-noratw пшЛтт' fuj-n onrv dia tcfbron confonare ; пес quin-
~n.tv_"7 * '0 tos, diapente. Iam vero ita pofiti
_ . ft , • , , , JJ; , lom erant inconcinni. Porro dito-
T<fryy»tJ*j*\w tÓít, numcontinentiumgraviffimusqui-
Л'та w vténxef/etp o ^ ßapvmjes, dem fpiífi eft acutifllmus : ut con-
c^ù^tcç içi 7IVKVV- с <f\¿ c^vTif)^', trà acutiffimus eft graviflîmus. Ne-
ßapvmj@». шлуксиоу ptç , ¿» t¡T ceflè enim , fpiffis in conjundionc
tmuatpfr TTjKvuv 24^ -norctfuv т/ц,- dia teflaron confonantibus , inter
>ñ • \ ' • p ~c. \ ipià fitum efle ditonum : Sic quo-
î, « , ..\ \ . - que in coniunctione ditonis dia
ÍT" TrW ^ °* Tp """"Ç T teflaron confonantibus , neccifc eft
ЛтаУИУ Qfa-ncretfa» прр*1*Цт, ¡n medio fmjm cffe fpifl-urn. His
etvayxewoi' с* /*eV&> x«<í£ та 7wmgv. ita fe habentibus , necefle alterna-
тътш J)¿ xtuç i%¿v]uv , àvAyKcuov tim & fpiflum & ditonum eífcfi-
ЬлЖл^т», tí TWKvcv Xj nJíntet tum- Vt pateat, graviífimum eo-
¿fa&jX», onöffyß«pv- rum.quiditonumcontinent,acu-
- _c ' s A' v- ' tiflimum rore ipim in grave fiti :
r * r >n_5 *o i ni acutiflimum contra , fpifli in acu-
&т@- tдо $ ЛЬ та ß»f>v»mffy* tum fiti gravifllmum. Cauerùm qui
mW*' ¿*¿%6iif&, g-Miriügv tonum continent, ambo ipfius
Kd/uS^ia mjKvíi ßaqirnp@*.oi 3 т та- ípiffi funt graviflîmi. Quippe to-
vov <zsj€<î^oÎ]îÇj ¿p<pó-npoí eicn 7tvKvS nus ponitur in disjunctionc , inter
ßafV&Vi. т&щ ¿ti ъф> Ct 'if talia tetrachorda, quorum conti-

T7 r « сy n o «r> ' "Idem tonus quoque continetiir.

h» ,w с, <&*Х»ТЧ W-Wwi Graviífimus criim eorum , qui to-
•mK>¿. ^ xjzsv txtcùv ij (с 0 Tsvof Btt- num continent , acutior eft iis , qui
• fty}*UßafV&*®*T'dtmt tetrachordum continent gravifll-
•sñií^óvjuv j àjrvTipcç tçi т та ßa^v- mum : ut contra , acutior tonum
&t»i- t -iQ&xoùîm <z£<íx¿v1uv è <T continentium , gravior iis eft , qui
it> л и _c 'n n acutius tetrachordum continent.
7 \ ,M» TW
pimooç ^ reV ,Çunf*9T»l&-
,y, „ A Vt fitcontinentj
num manifeftumfore
, illos
fpiíT, qui to-
gravif-

e7j oi t tovov -ат&ед^кТ!? , ßcLpvQjoi

inv-щ TWKvií. Duo ditona deinceps non po-
Av«3 Лíwr*i|íf» w?í- nentur. Ponantur cnim. Ergo
acu-
6'4 Aristoxeni Harmónico r.
acutiorí quidcm ditono proximum S~u yit>. ахэЛу^'от/ atj ты ftyùô^v-
crk fpiflum in grave, acutifíimus ^ш «Дго'уы тпхлп о9п то ßt»pv.ö£v-
cnim erat fpiflí , qui in grave finie- ¿T@- ^ ' ¿J mm¿ « J% T¿ g л
bat ditonum : at graviori dítono , ,о ~.л д - V
proximum erit ■ lpiflum
г tí- in acutum. ofl/cuv
, = ,mто ot-nvov.
v v ,tí»• ->s ietpvnpoa
. г П at-
graviflímus cnim erat fpiflí , qui ™mcHn то o£v W^r.
in acutum finiebat ditonum. Нос /3«fú&T©- p«j ¿¿ тя-ху* , ó ¿Orí то
cum accidit , duo fpifla deinceps g£v thoç/Çw то ¿iiwov. тхтх q ov/z-
ponentur. Quod cum fit incon- £cúvov¡(&>, i& 7n/xv¿ í£ifr -п<^о\).
cinnum , inconcinnum quoque erit T¿_K ^ ¿kf»*X£( «Joe, <3*ш\н ЧЩ
duo ditona deinceps coUocari g^ ^ш ¡g-

In Harmonía autcm , & Chro- " fr*1}* O^^f'^0

mate , duo toni deinceps non po- tÇW * nfyotj .tjJí&ú) ^ сШ
nentur. Ponantur cnim , primùm то o^v ttÇùHtov. àvctyKcuov *ц , «Wç
in acutum. Necefle ergo, fi qui- 'tçiv г^гКц? от «orn^tr« toW.
dem concinnus eft , quiadpofitum ¿^Pm ф1уу(& <£rí riitunf*-
tonum finit fonus in acutum, aut - - *- _ ~ „Г'О . ~ • r~ „, <
quartoV conionet
r . .
deinceps polito- (DftirWj
r , ijtoíTíii
л ~ 7i(gte/a)
/ _ii ТЪМдЭ&д.
. < T^T
rum, día teflaron ; aut quinto , día Г « То 0
pente. Cum nullum horum ipfi ac- á «"г** ryTÜ,v «H rvpGaiwloç,
cidat, ncceflario eft inconcinnus. àmyKcuov dxpihy avai-óri ¿ovp-
Evidcns autcm non fore ut con- £t¡o^), фои/tpóv. Ciiao[¿¿vi@» ¡tSfi yàç
tingat. Cumenimlichanus eft en- ¿m ¿ A<^a*oc,Tiara^ç tcWç >ít»
armonio. , quatuor tonos ab ad- f^At^Wf-
lumto lono diítabit , quartus cxi- ¡ о,-. -< , С% V
ftens.Chromaticaautem; five mol- Г 0 > «/» A**"
lis Chromatis , five fefquialteri ; *W¿f»fUt¡®.ytt& чроЛ*,/**-
majore difiabit intervallo quam fyv a(pi£i 2¡#<pi[¿ct,£ 24&mv% то-
dia pente. Tonixi vero facta , ad- licúa q fao^y , 7iívji o-vfzÇu-
fumto fono diapente confonabit. що^ ты ъкэо~Хцф$ъ\)11 ф^зууш. che.
At non oportcbat : fed aut quar- Щ ft'^. ^ $jj2& Tl0Te¿.
to dia teflaron conionaic ; aut ... ~ a « ¡ о -, \ <
.. тт ршм o-vu,pa>veíV>¡ r muinov 2A\ci. re
quinto , dia pente. Horum autem A , ,v > r\ " ^
nullum accidit. Vt pateat , fonum, /e' \*r™ ^«"("W;
qui adfiimtum tonum finit in acu- "£f6y > и» OKptÁn açuf в т «CPO-Afl-»
men , fore inconcinnum : In gra- (pJiv'Q. tovov ofJ£uv (tyjiyyoç сШ то
vitatem vero qui ponitur tonus fe- ¿£v. сШ «j rov /Saat; Tj%í8p ov то то-
cundus , fackt genus Diatonum. j^„^„ , 2^tovov ™¿Mto
 E L E M EN TOR
açt br,\oy , ¿ti by dffUrut í?
¿¿wuaU ¿ TtyíaQ ¿Vo Tovícuct ifcífc.
c# 2\&ióv& Q if¡a ToncuA t£ifç tí%-
стц- mfa&àè J¡¡ ¿. i p<¿£ то TÎmçjov
тенимо* ¡t/C*t Qfyyyos ¿TI r¿" TÉ-
^çt« теага^ик , «те титр^ы
е'у T&dunù $t $i тута ¿lío »íyt¿<-
я{атоу cRn ro ßeifv &xsbfÁ^X,0^®^
tffujtfíu то -zsoçrejiy чритЬм. ovf*-
Ga*v{ 3 т ô(/fyv?gi Qfyyytv ri <гзОЯ-
•позчгршу trvfttyayciy , fi^ri тит/л-
7П ii ä/ä 7ш7е. irr« «V *V Ô>C[^t^Ç
е$и/ fe" tifjUToyicuis r, jtorç. гам j сш
tçcq. ùçt ¿VAoc , on Ь/ Z&¡&¡cya> iïvo
¿¡LUTOVICUA ¿ TtfyoT^) i%*iç. "ША fJifJ
¿v T Àotufyiruv ¿Wep loa t^i¡s п^г-
<Огц,К) mau. r'tiç&ficv'iL -шл тхуач-
2íov "¡tímvjtv À'oKuç ¿ auuÁfiefyt n-
Jttd&f toa oyQ. ï%i{ç Шнкщ. vnBi т
àviÇcûv VVUU ÁtK¡íOV.
Jlvxvèv ffyüiiv vi&ç Jïrivuy к сШ
ri /ЗлрОу Xj ЗЭп ri c£t) n^tjaf. àiiïet-
tclcLi }ecç cv Tj оиилфу ЪуаЖа^ n%-
fjÜpA ИШТЛ m SblAÇÎfAA&.CûçS £í¡Á0V
tKATtpOV tKAlífH yXj'cñi Гв 0AfV}
сШ re c£v тг*$ог\щ.
T¿v®~ «/[e irfff tu Jírivu сШ
ri ¿£v ficvov п^гщ . n^t&u jaç
3Ü Г» ßttpV . OVftÜjfty jy¡ 7П-
"Mstv ЗЭп rhu сш-duj maty , o^vnt-
LiberIII. ' . <îy
Vt certum fit , in Harmonía &
Chromate duos tonos deinceps
non iri pofitum. Cjttcrum in Dia-
tono tres toni deinceps ponentur.
plures nunquam. Quienim quar-
tum finit tonum ibnus , nec quar
to dia tcflaron ; nec quinto , dia
pente confonabit.
In hoc ipío autem genere duo
hemitonia deinceps non ponentur.
Ponatur enim , primùm in gravi-
tatem exiftentis hcmitonii adpofi-
tum hemitonium . Contingit er
go , ionum , qui adpofitum hemi-
toniufn finit, nec quarto dia tef-
fàron confonarc ; nec quinto , dia
pente. Sic ergo inconcinna erit
hcmitonii pofitio. Sin in acutum
ponatur exiftentis , Chroma erit.
Vt apertum fit , in Diatono duo
hemitonia non pofitum iri dein
ceps. Qualia igitur ex incompofi-
tis , xqualia , deinceps poni pof-
fint , & quot numero : qualia item
contrario modo fe habeant , ut o-
mnino, a:qualia éxiftentia, dein
ceps poni nequeant , eft oftenfum.
De inœqualibus nunc dicendum.
SpifTum igitur ditono, &c in gra-
vitatem , & in acumen , adponi-
tur. Oftenfum enim eft , in con-
junétione alternatim poni ifta in-
tervalla. Vtpateat, alterum alteri
& in grave adpofitum iri , & in
acutum.
Porro tonus ditono in acumen
tantùm adponitur. Ponatur enim
in grave. Continget itaque in eari-'
dem tenfionem cadere & acutiffi
I mum
 66 Aristoxeni
mum íbiffi , & graviffimum. Qui
enim ditonum in grave finiebat,
fpiffi erat acutiiïîmus : qui vero
tonum in acutum , graviffimus .
His verô cadentibus in unam ten-
fionem , neceflc eft , duo poni fpif
fi. Hoc cum fit inconcinnum , ne-
ceiTe & tonum in grave ditoni eflè
inconcinnum.
Citerum tonus fpifio in grave
tantum adponitur. Ponatur enim
in contrarium . Continget certè
idem rurfus impoffibile. Ineandem
enim tenfionem & acutiiïîmus fpif-
fi cadet, & graviffimus. ut duo fpif-
fa deinceps ponantur. Hoc cum
.fit inconcinnum j necefle & hujus
pofitionem , quae in acumen fpifli
fit, efle inconcinnam.
In Diatono , toni in utramque
partem , hemitonium non canitur.
-Accidit enim , nec quartos dein
ceps pofitorum, dia teflaron con-
fonarejnec quintos dia pente.Duo-
-rum verô tonorum auttrium he
mitonium in utïamque partem ca-
.nitur. Confonabunt enim aut
quarti dia teflaron ; aut quinti , dia
pente.
Ab hemitonio in acutum dua*
funt viae : in grave item duae . A
dítono verô , duz quidem in acu
tum ; una vero in grave. Often-
fum enim , in acutum quidem po
ni fpifliim , & tonum. plures vero
his non erunt vix à diâo inter-
>vallo in acutum : at vero in grave,
tantùm ipifium. Ex incompofitis
enim tantum relinquitur ditonum.
Harmónico r.
tov те twkvSк. ßapvntjov. ó ffyj уЦр
■n Jitovov ейз ii ßttfv ¿£/£av , o£v-
7»7©^ ИС* 7WKVH' С A T ТОУОУ сШ TO
c£v, ß*fbml@». ts'tíuvq m^ovTcày
dm t ош1ш> шагу , аулукоиоу ovo
7rvKVc¿TÍ^te£^. титх Jl' ck/u.îâiÏç йу-
7©* i луауксиоу <£ T¿itv 39п то ßet-
ли ¿mvicux ÓKfjiiXijeivaf.
(¿¿voy т,%°^'ш tèç tÙvcw-
%oy, o-u/¿<o>j<n?) Toav¡o 7mÂiv àiïv-
ул\оу. din pz(¡ r mrnw шагу o£vm~
T0Ç 71 7KKV¿ WifetTUf Hffj ßufvm-
7@«. uçt £vo 7n/KV¿'ríyt¿h>q t¿~
та J)¿ oy¡(&> ¿KftíÁxg, etvayxcuov x¡
"duj ТХТХ %<nVy T¿W cRn TO 0%V £ 771/-
eV Ufavripf j rove? г<р' îkcLtiçc(. jj-
fAlTQVlOV ¿ pi\<4$&ÍTttj.'ll¿7no-¿ÍTBj fCCf>
pire T¿g тг&>@хд т г^пуЯ^тив-я-
êw <rvfA<puyítv f¿r¡Ti тидтр^ид,
2¡lgi mtji. £vo 'ß tÓvuv %т%шу tjfitTÓ-
уюу t<p' ъклтг^у. ръХслйнщ. q-v¡a~
ÇuvtiÇxoi pcç *¡ o't TÎ&çjot 2¡&. ъогя-
puv tj o\ mp.'Moi ¿io¿7iív]t.
AW r^iTovía fdijj сШ то ojrv. iïvo
et Hffj сШ Toßetpv íi/'o. >otí t¿
¿ítovh j <íva fJ$/j сШ то o%ú' [¿ta ff^e,
сШ то ßapv.&Seucjaui yàç сШ fâp TP
OpÙ 7MX.VÜV Ti$-HffyjOV км тсу@*.
"zaheinç 5 титшхк гев^оц ¿üci >ота #
&рч/Дрх ty&witál©* Svn то o£ú.
d7TÍ 'ß TO ßdflV, 71VKV0V fACVOV. Л«7Г£^)
f^ù poeç г лаш%тттооЧтоуоу f¿cvcv.
 - Elemento R.
CtM^«fitM i£*fç ¿xaUtÍ')i¡a{. uçs
iijAey j 67» ovo ftóvai clïoi íwnq "ihn
% Altiva ЗЭп ТВ ¿£v. сШ fi ßt&pV,
pía. %íbeix¡&\ ?etç , en ¿tí ¿Ítbvov
•b&ç iïiTBVM n^aíiaj • ¿tí 7¿v@» сШ
Ts ßaqv jnivx.açe А«яге^) tb7WKv¿v.
&pav q,6U "ihn JItÍvx ¿JJn f*8/) те ¿£v
tue mí. ifSjfit cJ9n T tÍvov i? q, ¿ñi
ii mxúr ¿Rn j tí ßct^v, pía,- 1¡ ¿fin
71 7П/К.УСУ
Дя 7tvx¥¿'^} cvav&aç. oRn ffyj 79
ßapv,$vo cíoí* сШ 'A тв ¿pVyfútt. Ь'г-
$et)i) yoLç ~Ьзп 7п/кух сШ тв ßapC Л'-
TtVOV TlB-etf^jOV Xj Ш@*.Т£/.Щ Q ¿K
içsq ciïiç. Xeimj ffyù pet^ r àout/Jt-
Tuv t» hvkvcv. áue 'A ттклл t£fá ¿ тг-
íWTBf ~2ЯП1 7TVKVX сШ 73 ßapv. сШ
g тв o£v, pía,, ЗЭп то оЧтвуоу. ¿tí уяо
ÎIVJCVOV «Я©{ TIVKvâ'Tt^f]a¡,¿TÍ ТВу(&>
сШ то è%v тп/jtvjí. ùùçi ÁeÍ7rí]ctf тв Л'-
Tsvev. феиърсу ¡5 , vaHon 7wkvS сШ
ffy) тв ßapv, ovo cht. ¿¡ti 3m твчоч,
Xj ч ЗЭп тг Jínyoy. S9n *J тв o^Vjf^ia,,
TB ¿ÍTBV0V.
A'a» у тгуц ¡¿iл гф»' ix-anyi ôiïcç.
C&l fßfj ТВ ßafXJy сШ тв Итвуоу оШ
3 ТВ о£и у то 7wxy¿v. сШ fßp то
ßapv , iïiàetx?) otj ¿Sí tÓv<&> rifê)y
¿n Юме*, cûçt Áeim^) то oYtbvov. \m
, vs, - v , y vero monftratum eft, nec tonum
3 Ti ЩиШигЦщ, «-л art T6V&, üTf
Л-nyov.uçB Átim^j тс тпкш. фан-
fW ^ , CT» TOVa fÚA \<P' iKCiTi^ßl
éeôç. 'em fJfyj то ßapv , im то ¿Ítbvov.
Liber III. 6j
At duo ditona deinceps nunquam
ponuntur. Quare evidens, duas
tantùm forevias à dítono in acu
tum : in grave vero , unam. Mon-
ftratum enim , nec ditonum adpo-
fitum iri ditono ; nec tonum in
grave ditoni. Relinquiturergo fpif-
lum. Invcnimus autem à ditono
in acutum quidem duas efTe vias :
alteram ad tonum ; alteram ad fpif-
fum : in grave vero unam , ícilicet'
ad ípiíTum.
A ípiflb contra , in grave dua:
funt viz ; in acutum una. Often-
fum enim , à ípiflo in grave dito
num poni & tonum. Tertia nulla
erit via. Relinquitur enim ex in-
compofitis ipinum. At duo ipifla
deinceps non ponuntur. Quare pa-
tct , duas tantùm fore vias à ípiflo
in grave : in acutum vero unam ,
ad ditonum. Ñeque enim ÍpiíTum
ípiflo adponitur, ñeque tonus in
acutum ípiífi. Linquitur ergo di
tonum. Atque ita manifeftum , à
ípiflo in grave duas efl'e vias ; turn
ad tonum , turn ad ditonum : in a-
cutumunam, ad ditonum.
A tono una eft in utramque par
tem via : in grave , ad ditonum ;
in acutum , ad fpiflum. Et quidem
in grave , monftratum eft , nec to
num poni , nec ÍpiíTum. quare re
linquitur , ditonum : In acutum
poni nec ditonum< relinquitur er.
go , fpiíTum . Atque ita patet , à
tono unam in utramque partem
efle viam : In grave ad ditonum ;.
I 2 in
б8 Arïstoxeni Harmon i с or.
in acutum , ad fpiflum . Eodcm im А то c£v , im то ttvkvov. ôfioiaç
modo fc res habebit in Chroma- ^ 't7n t%çu/mtuv , твкЬш
tis , nifi quod & mefes & lichani T¿fTi ' f ^ KiXm£ Z&piua
intervallum pro ditono adfumatur, <r ^ r 1 1 • Is J\. ' 4
quod ht incolore quolibet j & ma- ~ , 0 o>< > , -v v
¿nitudo fp.ffi. Similiter erit & in ww'WWr.
Diatonis. Etenimà communige- * ™™* /иулЭ-©». срошд à tß{^
neribus tono una erit in utramque im\r ü^&lóvmv. >ягв p<¿£ £X9W¿ тоуц
partem via. In grave quidem, ad y fyáv [¿¡a iqujiÇ) iKcinçcf. ctïéç.im
mefes & lichani intervallum, quod- ffyrtßebVy Ы W AifcW
cunque ctiam fuerit , in quoque „. ' , _ v _o „ „ „/, л,
Diatonorum colore : in acutum ve- n» ; , , M , . \..v
rö , ad paramefes & trites. хл?у %^¥T T ^uv\ ím Э
Iam vero & harc qua-ftio erroris
70 °fy í7nr 70 ^рЧ^ащ? K¡ ту-щд.
anfam quibufdam dedit. Mirantur нГл| íe тип ^ таг те tstsZh*\^nu
enim , quomodo non potius con- ттрга^ъ vshajiluj. '^г/ш^а^ааг p«ç ,
trarium accidat . Quippe infinitas Vt%fâTwa»%w wp&emn.éutmfüi
quatdamipfis efle vi* videntur in < m%ç ¿¡¡^ АщШ
utramque torn partem, quoniam . Л> r v / > ^'
mefes & lichani intervalli infinitar£<? ™«-
magnitudines effe videntur: eo- ^^5^^%^/^,^«-
demque modo fpiffi. Ad haecpri- еРРФЬч <p«ivov¡a\ шоц § wwS.
mum hoc eft dictum. Non magis шаштшд. <z¡t$g шц тгеош tcÇûùtiv fß/j
in hac quaeftione aliquem hoc eiTe т£т ёЛед^ . отг ¿o%¥ pafcov im
vifutum , quam in prioribus. Ра- т*Г*&*&ЩиаШ \тг ßxixlmv
tet enim , fore ut continçat a fpilio■/ ~ *> \~ ¡
viarum alteram ínhnitas capere x „ 'м., 1T ,
magnitudines. alteram itidem i di- *t ' e.? т *w * ™W* ^ Г*-
tono. Vt, licet ejufmodi interval- P** г лттну*. pi^fy ovp&ítK-
lum , quale eft mefes & lichani , тщ Áap£cívM. к т g ¿iiíva
infinitas capiat magnitudines ; rur-
емштшд. шд t¿,ti j«£ tuxuv DA&w-
fus hujufmodi , quale fpiflum, ean-
^л } 0¡ov TO4 ^m ¿ Х^суё атташе
dem. affeétioncm
,. habeat
,. _ ,' quam
Я i _ fi 'i игъетЦ'
А«шь«н<4 л "j _' ~ 71 ^...r^,.,
w«í*Wj lief -T«„
intervallum ante dictum ; nimio \ \ > \ # i /лл ~"
v r -n~ j • r w swidWseKrt* 7m<vi Tmirv-v* тел tu
tamen minus a ípiflo diue via: fint 7 » rw 7^7 ' . •
in grave ; & à ditono in acutum. "PW* 2\&nt*aU . <0\
A tono item una eft via in utram- '''^б,' > Ъ>я*у? m>**£ ovo
yívovjctj ¿£ot im та ß»pv. y{ffj\ >отз £
Jïtbvx , im 73 ¿£v. ùotwtuç ^ ^ ^тг ^ ^vn улугтщ itp" Íkcctí^c. ¿£¿í.
клЭ-'
 Elementó:
Ъа& ixdçijv yxç fâôcu i<p' ix.dça
fflxç Xifftiov Kl так Wff. apposa
bcárg г с* tç (л.х<пкгг, кл^а mvm^.-
ЧЩ j >^ TJrj» тт^а/ ti ^ 7ит7«|/ «V
70f 3Jnçi}[Aecç. « «/],' лтгяроу ï<rtv ,
£¿y. »§Г p«» w -rae/t*e^«^»f т äJ^^/ao-
t«»,j£ toç г ф^оуушу lào-etç атгн-
xj* J[e mç iïuuapetç , x^xl^'m «Jîy ,
^ & mç 9ícr«f, ттп^т^л 7i jycjr
iifa,y[¿ívA. düjtaig оьш 3^ imw£
èbo\ , eq етп тс ßetpv , ту Tt iïiwoL-
ftflfff tOç МИН Ûçj.<T uàjJOU{ 71 «-
Jt/ö rove* т àfjB~l^ôv. qpttv
*J"V того» «ç 2$&£&£м лу4 то
Ç тырл}©* nd\t fçf $»-
VI/TO» %lgcçi}UA , 0, 77 ¿»í ОТ 71 €^ ybfcé-
jiâ-©" , «f auvAtpàv. ^ijXov <J\¿ Ôk
TtfTfiíl' , 0И »(5f/ длг fe- ТОК» fW* 7»
е$м/ е(р iv-ATipj. oocç. иен tvoç etouç
ov&ua¡(&> алИец а] оаиАрфотгрщ
cooi 2$g.<tâ£tuç. oit 5 3 AV Ttç f¿>]
•mç 2¿t» г 5¿l$LPifiÁTa)V ôiïàç 39nmo-
irav аЖ' aaa xf mtaAç Àymvjav r
fyw «V ати^/Аи tf/.m(ermiy^>A»i'
fov ixTtT нуц ijdjjcùv , x&f ê£ AVrt¡%
E y fâcJftAlt jj >W Âçpov'tA naç
pcp (py¡yy@» cv -mç àorjfdi/joiç yé-
vt<nv , >jtoï twkvx pit®* o\j£<l , tj
T6VSV , T,T0% T0l¿T0V i oiov ТО [ÀorjÇ
x&l Кщалх 2¡$íwf4,A. oïftèr оьш
. Liber. III., 69
que partem. In fíngulis eiitm ge-
neribus iêcundùm quemque colo-
rem vi« funt fumenda*. Qusecun-
que enim in Muficis funt & aüis
ícientiis , quatenus finita funt , illa
poneré atque ordinäre inicientiis
debemus : fin infinita , linquere.
Itaque Secundum intervallorum
magnitudincs , & fonorum tcnfio-
nes infinita uteunquc videntur eíTc
qux funt circa cantum : at fecun-
düm poteftates , & íccundúm ípe-
cies ac pofitiones , finita & ordi-
nata. Statim igitur à ípiflo via; in
grave , & poteftate & fpeciebus
terminatx funt , & numero tantùm
dux. Quae enim per tonum per-
git, in disjunctioncm ducitfyfte-
matis fpeciem : quar vero per aliud
intervallum, quaetiam cunquefit
magnitudine , in conjunctionem.
Atque ex his patet , à tono quoquc
nnam fore viam in utramque par
tem, atque unius fpecici fyftema-
tiscaufas foré ambas disjunctionis
Tías. Quod verô , fi qtíis non iè-
cundùm unius generis colorem
unum adgreditur intervallorum
vias inquirerc ; fed fimul lècundîim
omnes omnium generum ; in in-
finitionem fit delapfurus , tum ex
diâis , mm ex ipfo negotio eft a-
pertum.
Porro in Chromate & Harmo
nía omnis fonus fpifli eft particeps.
Quippe omnis ibnus in diétis ge-
neribus , aut fpiiTî partem finit ;
aut tonum ; aut tale , quale mefes
& lichani intervallum. Et quidem,
I 3 qui
yo Aristoxeni
qui fpifli partesdifterminant , ora-
tionc non indigent. Evidens cnim,
quod ípííTi fint participes. Rurfus
qui ton um continent , ambo fpilfi
cflê graviífimi antea monftraban-
tur. Eorum autem , qui reliquum
intervallum continent, graviífimus,
ípiífi monftratus eft acutiífimus. ut
contra acutiífimus, gravidimus.Vt,
quoniam tot íolum funt incompo-
fita, eorumquc quodlibet abejuf-
modi fonis continetur , quorum
uterque fpiflí eft particeps ; aper-
tum fit , Omncm íbnum in Har
monía & Chromate ípiífi efle par
ticipen!.
Caeterum tres eíTe íbnorum in
ípiflb fitorum regiones , facile eft
videre. Quoniam Ipiílo nec fpiflum,
nec ípiífi pars adponitur. Certum
enim , hanc ob caufam plures non
fore fonorum regiones , quam di-
ximus. Iam monítrandum , afolo
graviífimo duas tantum eífe vias
in utramque partem : unam vero
à reliquis , in utramque partem.
Et quidem, quod in prxecdenti-
bus fuerat oftenfum , A ípiflo duas
eífe vias ; idem eft quod A gra
viífimo eorum qui in fpiifo funt
fiti , duas eífe vias in gravitatem.
Hie cnimeft qui fpiifum finit. Dein-
de monftratum erat , A ditono in
acutum duas eífe vias : unam ad
tonum ; alteram ad fpiifum . At-
qui, A ditono duas efle vias, idem
eft quod, Ab acutiore eorum, qui
di tonum finiunt , duas in acutum
efle vias . Hic cnim eft qui dito-
Harmonicor.
•m& 7TVKVX /*%рц (hoç/Çov]tç , ¿fot
èicijcq Кйуц. фамм о* */»^ наг 7п/т
KV¿fAÎTÎ%Ov]iÇ. Ol J\jt T TOTBV Tsè*-
t%0v]ií, t^HXffaoDUl ifVXÇOlB-tV 71УКУ$
ßetpviu]oi ovjtç àftQÔTtpoi. r ef[t то
Xomv ъ&ъхо^ыу , ó ¿fyj
ßapvntl@» , ¿£v7¡tj@" iiïeixfa 7tv-
xvx' o o% ¿£vm]t&>, ßaptsmj&.ar
i7rei$rj тоагшш Kl [¿¿va та Àauù-
^íQ.' ÎKAÇVV J\l cWJzSv \JZ¡n¡ Т01ИТШ.
7KKV¿ fJLiTÍxi- o'ti 71KÇ ¿pJÓy-
y@* см aeuaia к& £çw[jt.ctU 7tvkv¿
yuv Tf«ff hoi х£?Щ>
IXMOffiat WO>f 7¡VKVÓ¡ , ¿TI 7П/ХУ09
TÍ^(]oíf,¿Tí тпкух f¿íp(&>. oVaok рл£>
¿tí Q&> tuÓtÍw t etilícu che \штц
-вкнхд т eipq/Jfyuv Х"?°Ч Qfyyyw-
¿ti o\' Ütb fJkóyn §ß<tpvTBtTü iïvoôiïoi
etoiv i<p' iKeirt^ßL' ><яв n tuv Komm
[tía, càcç i<p' 'tKá.Ti^c/Ly ánx.¡íov . ^
üiüuyfjfyov cv toIç tfjLKÇo&tv j O n.
7яп 7WKV¿ ¿i/o oiïùç нуоц , тэ cw¡o ты.
üra & ßapvfsLTU, т с* тшткушка-
fßpw у S'jo càèç ítu tí ßapv нуоц.
yctç tÇlV 0 ЮрМУШ 78 7WKV¿V.
í^é^«»T° ¿Vi vu "ihn Jijona tin iè o£ù
t «к / i «n\>\« / «Vis
ovo oooi eimv. y, fJÜp t7n - твуоч'м àiy
гт i» 7KKV0V. ist n 79 гап àmva
avo odxç нусц,т» cwlcTto&m oçvTtptt
T 79 Л'тоуок ¿(ji£iy¡a)V iïvo ¿$¿f Ï7n та
ijíy нусц. ¿t& petç èçiv P ¿t/fav *»
 Elemento в.. Liber III. 71
Jhn ov,/3a>pv7¡¿]@» m 7WKViï.iiïi£et- num finit , fpiffi exiftens gravifll-
raus. Quippe & hoc fueratmon-
2en $F àpVfÂ/'X Qfyyy* *"fl ¿£0> í<P' ftratum. Vt jam pateat, à dido
fono duas fore in utramque partem
ix.ctTiçc/L \пу\щ.
vías.
. OÍ7t ¿1' $F i^vQ-ra f**A ¡i¿f At unam eífe viam ab acutiffi-
í<f>' ot*Ti^e, £etx¡ícv. éíííeJC?» ¿/[í, mo in utramque partem , eft mon-
«7i ала тткча am те oçv ftia oooç ftrandum. Oftenfum erat , à fpiflb
tçiy. O» ¡J ^l&Qípi táy&v «■» m- ш acutum unam eile viam . atqui
xt¿¡úar ¿Soy йущ сШ я e'^tr цая* nihil intereft , utrum dicamus , à
•r '„„.П/та. _*r7J /-fco«'.. . „ niJS. fpiflb unam eiTe viam in acutum ;
, v. *т, . x~V л V uve a lono iplum terminante , ob
T*; ТЦТ9,.^ caufam in prioribus didam. Often-
ёввЦщ fib о* *) *™ Лт»к» fUAoàcç fum quoqUc cft , à ditono unam
*4iv tm те ßa?v.x<i\y jj U^&<píp{ Ле- - 1• »,■ --» —
efle viam in grave .* Sed nihil re-
aW ¿níyx [¿ícui ¿<íoy нусц гш fçrt , utrum dicamus , A ditono
73 ßafv, щ аяа sF ôl/iÇov]®' etvjo unam efle viam in grave ; five à fi
4&УУ**Ц& oô«f#'^ culta*. niente ipfum fono ; ob caufam an
te didam. Patet vero , & cundem
StjKtv j,C7i iL ettniç i<n tpfyyy&ié,
\»f * * ^Л \ с /в \\ efle fonum , qui ditonum finit in
71 78 OlltVOV 17П 7t fStZpV 0Ç/ÇUV,Kj 7» grave , & qui ípiflum in acumen,
sn/xyev ётп1 7в e£ù , 0%&я}@* ay тго- ípiífi exiftens acutifllmus. Quare
Xk¿'. ¿V феиероу ¿k tÚtcúv, ctí ex his manifeftum , unam fore
fÚA ôâoç í<p' iXaTíyt iÇZtf 17П &«/)»/- viam à dido fono in utramque
partem.
"»-j» Vj_\r / / "jv "V Caeterùm à medio quoque unam
, , "V«? л ~n, , \ •, юге viam in utramque partem ,
vuvn&w Ыгоу. ™™ monftrandum. Quoniam itaque
avayxeuoy т tçtuv Aoiufyrww necefle eft , ex tribus incompofi-
2t 7¿h^J^ijç cp*pyyu> 7ÎJf(Qç.V7iK(j~ tis unum aliquod dido fono ad-
XÍ 5 <**£**Ф*'i Mikity veán- poni ; jamque ab utraque ipfius
g^t , $T¡K0V 3 ¿71 ¿71 ¿ÍTtVOV и^тиц parte fita fit diefis ; evidens cft,
nec ditonum ipfi adpofitum iri per
modorum alterutrum ; nec tonum.
«7i 7tv@». JítÍvü yx.^ Ига Ttfyfjfyjis , Ditonum enim fi ita ponatur ; aut
graviflïmus fpiflî , aut acutiflîmus
•т&нтщ km tÍuj аитЬш тшлу тшу «- cadet in eandem tenfionem , quam
f^fBftav ¿pfyyyuv (лш» ovlt 7WwS. didus habet fonus , exiftens fpifli
«яруидгч-т?**! üíretgifrg, in* médius. Vt tres diefes dci"«Ps
71 Aristoxeni
fiant , quo ctiam ex duobus modo
ponatur ditonum. Eodcm modo
fi tonus ponatur , idem evenict.
Spiffi enim graviffimus in eandem
cadet tcnfionem , quam habet fpif-
fi médius, ut tres diefes deinceps
ponantur. Нас vero cum fint in-
concinnx , evidenseft, unam fo
re viam à diéto fono in utramque
partem. Quare à fonorum, in ipif-
fo fitorum , graviore duas fore u-
tramque in partem vias : à reliquo-
rum verô utroque unam fore viam
in utramque partem, eft apertum.
Porro nonpofitum iri duos fo
nos diffimiles , feeundum lpiffi par-
ticipationem , concinnè in eandem
tenfioncm , monftrandum. Pona
tur enim primum , & acutiffimus
& graviffimus in eandem tenfio-
nem. Continget itaque , cum hoc
fit , duo fpiíTa poni deinceps. Hoc
vero cum fit inconcinnum , incon-
cinhum quoque erit in ipiflo ca-
dere duos fonos. Certum quoque,
nec feeundum reliquam diftcren-
tiamdiffimiles fonos ejuídem ten-
fionis concinne fore participes.
Tres enim necefle eft deinceps po
ni diefes; five graviffimus, five acu-
tiffimus cjufdem , cujus médius,
tenfionis fuerit particeps.
Deinde Diatonum componi aut
ex tribus , aut duobus , aut qua
tuor incompofitis , eft monftran
dum. Ex tot itaque plurimis in
compofitis generuifl quodque eife
compofitum , quot funt in dia pen
te, fuperius eft oftenfum. Iftave-
Harmon icor.
Tipuç av Tt&*i тв àiTevov, тш тв'тгш тв-
va TiS-et/ÄfiX тв aú¡o т/л^аг]оц. ßa-
finetl^ yoiç 7ivxv¿ 7п£нщ im тЬм
CWtÎw ТЫ.Ш fÂ&mV 7TVKV¿, ÙçTÇHÇ Л-
é<r«ff i^ijç TÍJtákq. татш ¿1$ óx¡u,t-
Kuv oyjav , itjXev ort ftm ¿$¿g e<p*
ya. О 77 /ь$р они àn» rm Ср^вуушУу
тшу by 7wx.vu khu^oôv-, t<p' tKtzi-
Tiçg. \аву]оц o'ior àm <¡\¡i r Áoi7rc¿v
ккл-лра ¡Ata \ф iKem^f. tçuf iiïoçy
(pcwejicy.
О'77 ef[' à п^огущ iïvo Qfyyyti
ÙvC/ZOlCi xj"4 ТШ & TSTVKVa [iiTB%lu)y
im r cwiiu) Ttunv ifAfiiXiSg, amxjter.
TjJtt&U ^Ct/j TrÇOûTBV , 0, 71 ¿£vtk]@*
Hffj¡ ßa>pv7iZj(&> ïm т1ш cÙjtÎw mm,
ovfiGtíotJai $ч t¿th ytvofjtya íuo m-
KV<¿ tfcqç Tt^tSsq. тхта OKfJiiXâç
cvt@* , tKfitX\ç тв яттйяс с* tmkï£
dfyéyytVf. ^ЛвК Ô77 Ot KOlQ
líw XHUB^Bflui QgiÇoÇcjLV ÓfJLOlOl
cp^íyyti cÙjt^ç tÙotuç ef¿f¿e/\ug
уэмшщо-цот. tÇhç yo¿{> àvayKcuov 77-
icív 7» ojZvmi©* у тш[ла<гш aujífc
Ó'n ¿í 73 Q^tbvov <тукн]оц r,m
с/к. Tg/wV , tj iïvoïv , 4 Tios-újim ¿oiw-
tyíTUV , $£ÍK¡Í0V. ¿TI ftyl) ОЬШ OK tb-
Qírav isshei<?M лотш^ътшу iKctçor
TUV fyuv OUtiiçTJXBç içtV Cv тш 2*¡gi
mvjí , Ь{Ън$щ nfgTtpty. ist 'ß 7KÜ-»
Ht
 Elemento r.
та "логл^е tiv àf/S-f^tv. ietv ¿y тт
•noreúav та fojp r(Ja lau. j va
Im ^ргЦсц zv та <пш\йуы0.т(л %\&¡¿-
ttt , $¿o eçei/ (*0§Л j è£ ¿y та
Qa-nvcv ozwiPiX9çï<ptf.'iciy ^ тгс cél/j
i6t \af 7BS П ¿I/O áviOU, VIS 7r&f>V7IX-
T*iç Sm те /Зл^ы xivrjâ-etcm.ç ,
aiwtp¡*3í £$«f- tï',71 îAcïÎJov *¡¡j.í¡o-
Wtt KS4 Hj T» (a££ov ma. \ày
т» «^»j,«¿iuev $"(3^» eçet/ aiwiçtixdç.
uçt шщ <partpov , от» iÍ2^g.Ttvot
t¡Tii ÔkSvo ок t¿/lw , »7 тытарт
àmw^ÎTuv ovyKet¡au\.
O tt ^^¿¿¡¿¿a ^ cLofxcv'tct щтн 6к
T¿/«» , iy сж Tiorá/iav <my¡ceQ , Set-
х7гоу. cy7ft>y 5 r tw7é пот
уга» narápuv r cLç/.S-(aov , Ыу
72t <f m» ку* /и.£рч Ïok Tg/'a e$w/
tfXf. Ta,TÍ 7TVXV¿[¿íp(&>i '¿,71 ал р,
^ TÍ))©*, TI 7H¿Í¡0V, OtOV lAtW.Ç Kffj
M%etv£2}eiç}i[ui. гсш 'ß ти £ 7WK\i¿
fj.íúr¡ avíate y {ntxraçcf, 1фЦ ftíjtfyj'ífc
ùv тл àptjf^lfiet fflti muiçqrsç íqctf.
tXd^çbV >M¿ я Tetavjov, o'tov та vm¿-
4t¡g Xj imfbrnctr^' $<&npcv 3, olov ii
7mpv7mi4ç X. K^auS. tç/tiv Sí, та-
y@h. tim^oM Sí , 7» та*£тау j eiov ti
Hói) Sí US qvtptjoi, !Цд. 77 cbc av Sed hic jam aliquis dubitavit ,
таит ш Ók Svo лаии^гтш quare non & hjec genera ex duobus
L i в E я II I. 73
ro numero funt quatuor. Si igitur
ex quatuor tria fint a>qualia , atquc
illua xquale fít inintenfiiïîmo dia-
tono , аиг tantum erunt magnitu-
dines , ex quibus Diatonum con-
ñabit. Sin duo fucrint «equalia, duo
vero inzqualia ; parypatc in grave
mota ; tres erunt magnitudincs, ex
quibus Diatonum genus crit com-
pofitum. tum quod hemitoniocft
minus , tum tonus , & tono majus.
Quod fi omnes ipfi us dia pente ma-
gnitudines fuerint inaequalcs, qua
tuor erunt magnitudincs, ex qui
bus dictum genus conftabit. Vt fit
apertum , Diatonum aut ex duo-
bus , aut ex tribus , aut ex quatuor
componi incompolitis.
Porro Chroma & Harmoniam
aut ex tribus aut ex quatuor com
poni incompofitis , monitrandum.
Cumcnim ipfius diapente quatuor
numero fint incompofita , fi qui-
dem partes fpiifi xqualcs fucrint,
tres erunt magnitudines , ex qui
bus dicta genera conitabunt : &
fpifli pars , quxcunque fuerit ; &
tonus ; & tale , quale eft mciès &
lichani intervallum. Sin fpiifi par
tes fucrint inncqualcs.quatuor erunt
magnitudines , ex quibus dida ge
nera conftabunt. Minimum tale ,
quale hypates & parypatcs inter-
vallum ; alterym > quale parypates
Si lichani ; tertium , tonus ; quar-
tum tale, quale mcfes & lichani.
К in-
 74 Aristo X. Harm O N I С. E L E M. L 1 В. III.
incompofitis confient , quomodo щ oiwtpixát», ucnriç к n 21&TSV0V.
&Diatonum. Atqui manifeftum,
quae omnino & quidem fummatim тЖуд i? шЧа \щ yivetdzq T¿qp,
caufà fit, cur hoc non fiat. Tria
t(¿a yoLç oiaieú^tQ. Jo» ifcifg cv à^f*e-
quippe incompofita jequalia dein-
ceps in Harmonia & Chromate пл ffyj Kj ^ы/лсьЪ ti li^tlai' cu 2\a.-
non ponuntur; atponuntur in Dia-
tono, quod hanc ob caufam ali- lieu ex £vo (¿ovan лаш^ътт atwlí-
quando ex duobus tantum incom
pofitis componitur. Mí© o% тгшта. Á£K¡íoy , tjç tçi, Xj
Poftea dicendum , quamam &
mía ligó Kctf «<5^ 2>1#фо£р. Цд.-
qualis fit lècundùm ípeciem diffe
rentia. Nihil vero nobis differt, <pífH </¡,' Ц{Ш ¿oh j Xíym i¡
ípeciem dicere aut figuram. Ambo %Vfict. фгро/Др pecç ¿¡¿(pony/i 7z¿
enim hace nomina ad idem referi- GvófAoQ. itwnt сШ is (w\o. yívtjai
tnus. Fit autem, cum cjufdem ma- ¿txv £ cwt¿ /лгуеЭ-хд ¿k г aimSv d~
gnitudinis , ex iifdem , magnitudi-
ne & numero , incompofitis com-
pofitje ordo variationem accipit.
tÚtu J£ '¿rug aÇuf/o-jUSlfjit , £ 2¡a¿
Hoc vero ita determinato , tres efTe
ipfius dia tefTaron ípecies, eft mon- liürapuv , ein tç/л etêfj , ЯнкЦоу.
ftrandum . Prima quidem , cujus VTÇÛ'tW (Sjfl ¿V j ¿ T» 7WKV0V сШ 79
fpiífum in grave . Altera , cujus ßapv. Q , S A'tojç ï<p' гкл-
diefis in utramque partem ditoni
eft fita . Tertia , cujus fpiífum in fIVKVOV сШ 7Ï ¿¡TV £ ¿Í¡¿VÜ. on £ сеть
acutum ditoni. Iam verö , fieri non
pofïè , ut pluribus modis quam his
partes ipfius dia teifaron inter fe
vàrientur , facile confpicitur.

Aristoxeni Harmónico- á'PIITOsE'NOT a'pmo-

svm Elemento- MONIKíÍN ZTOIXEl'ßN
evm Finis. T Е ЛО S.

MAR-

MARCI
N О
ARISTOXENVM.
: Vno vocabulo , TÜí /мип-
, xtfç. In cxccrptis quibuf-
' dam Muficis ex hoc prin
cipio fie immutato legi-
tur : TÜi jusffiicír cRrjç»îp>? îWAujwe-
fSt \jcT*çx*em , if /м«р®- êfiv >j л^/мм-
Xi¿ iiouf&ëtox dt т$ояж xtvlíiuúiíKcí.
V. i j . «V •ofc.esf <<fí«<j] Nimirum
in Harmonicam, Rhythmicam, Me-
tricam , Organicam, Pocticam, Ну-
pocriticam. quarum omnium ordi-
ne prima eft Harmonica , qua; fim-
pliciffimam doâxinam continet.
V. 1 8. i^tintM Ti ¿WJOÍUIV Çïl^««-
Qua: vim habet elcmentariam,
id eft,fimplicem. Quod hie Arifto-
xenus dicit , tiàçpevuui ( ièu àçpoa-
хч zrç^yfAcûei» , ut etiam loquitur
pag. $2. V.J.) Íx4¿tw*fjuv çtixeiaijq,
idAlypius fie effert: ч
V. 19. nfwin тт 9^*рч^"Л. "J
Qua: fint Mufica: Contemplativa;
partes , & qua: Praâica:, docet accu-
rate Ariftides pag. 7. & 8.
V. го. <rvi*¡f*eírm ri к, titttt tytu-
Ù<x*>.~] Duas tantum Harmonica:
partes híc nominar. Ariftoxcnus , fed
precipuas. Reliquxcnim, inprimis
de Sonis * & de Spacüs > ad harum
75
MEIBOMII
Ж
I N
conftitutionem fpecbnt. De Com-
mutatione traebtus ex Tonorum
doftrina refultat. Melopceia prio-
rum fex partium ufum tradit. Ad
cantum autem Harmonicum refle
percipiendumprascipuè bina: illa: fa-
ciunt. Si enim fyftema , quodnam
fit, bene cognoveris, non poterit
latere cujus ilíud fit generis : nec in
mutatione facienda in alium cantum
facile aberrabis.Has duas partes rur-
fus conjungitpag.i. v. 2.
V. ult. та J[' dvalipuY ] Vterque
Oxon. & Codex Seldeni , «Wnpov.
Seal. та<Г ячшщшч. Lego, та У[' емш-
ст. Sic pag<8. v.6. таг i' ¿vuílt-
pw tk'tüiv ^лу(м\нок. pura & Attica
locutione. Communiter effet » ты*
J['o¿vciiUfUY one.
Pag.2 . v. i . fâuffini] Baroc. per-
peram jgct/JfaQ*.
V. 2. iüí тщЪщд~\ Ambiguum
hoc videtur vocabulum , nam de
Practica Mufices parte , an de Poé
tica, ièu arte connciendi verfus , fit
accipiendum. At de pofteriori acci-
piendum efle, non dubitabit, qui
Veteres Poetas quoque Muficos fuif-
fe ex Antiquitate didicerit. Infignis
eft Plutarchi locus in Dialogo de
Mufica : ÚKíbvpfylw 3 mat tüv^)-
K z «f4
j6 M A R С I M E I гоми Not*
tifvfflúuv •Affût tmtytthm bí£tv у ц£ tanquam genus reliquas omnes fei-
/xiTÇot Gvx. i%)sQcu> , oifka. xxfaœç çv,- entias , uti fpecies & ideas .comple-
ci%ô(is it ruv "¿f%úúcdv uitemiûiv , oí ¿titur. Cod.Baroc. habet '¿PkiwpitA.
miivTtç í7m , «так /«Лч a%4t%fyeow/. Ibid. Л* «v] per quas, fubaudi,fpe-
it^jf }acç lev TtÇ7mvJ)>ov f х<Э«ршЛхаГ» cialcs feientias. Vel , Л' j¡$ , fciL Sfa-
ibiy'Iw о»5 vó/лт , хя& v¿uov exÂçrv wurfi ¿*ü<nxij?.
itïç \т<п tvTç tXÂ/lxy >^ -reft O'jUifp» /*t- \.6. twtvf\ nempe famu¡, quod
Лч •fflê^fc'i'S > с* тгГу »yuinY. pra:ccdit ; vel сЯптрч qua: reliquas
Тьрпфуусц TSTBV Ле^ ¿vóftxfif, 7ri«TÏV omnes complcclitur. Hinc difeere
•и"; х|Э«рюЛ*9й vô/jteiç.Ncc fohitam tjfe licet quis fit adpellandus Muficus ,
pradicforum Muficarum adbibitam m nimirum , qui non tantum Harmo-
po'enut h dicltonem , ¿r wer™ tvurn- nicam & Rhythrnicam,fcd & Metri-
tem ; fed cujufmodi fuît Stefichort ve- cam , Organicam , ac reliquas Mufi-
terumque melopKorum , qui faélii à fe ca: partes callucrit. Hue pertinet
yerfibmcantus adponebant. Etemm ler- Boéthii caput ult. Lib. 1. de Mu-
fandrum dtcit ( Heraclides ) roct am fica.
nomorum qui ad citharam canuntur , V. 7. crir fJfi «v i/xirtoS-tvl Híc
fingulu nom: s , tum carmimbus fuis at "¿sn t¡< ngiv» ex pag. i . v. 1 ^ . íubau-
Homert , cántica ctrcumponentem ceci- diendum eft, iJarcAaCcíV í«. quod
nijfe in certaminibus. At que hune pri- interpretando indicavi.
mum nomina impofuijfe nomis ad citha V.Q. tÜí ccguoviov; »j7r?o»7o p¿¿vov.~\
ram canendis . Primum hoc fecifle Harmonía vocabulum frequentifli-
Tcrpandrum author quoque eft me ufurpatur Ariftoxeno , cjufque
Clcm. Alcxandrinus Strom. Lib. t. feftatoribus pro Genere Enarmo-
f*í\& tí еш Trtto-nç •aè^i^Ki -nVç 7111*1 - nio. Ab harmonia difti funt Har-
uoicn, ¿i cw Kxxiêaifioviuv VO/MSçifJll- monici illi Mufici , qui hoc genus
Аотщп Tsçîrevcfy)©-' 0 oLyUoscû^-. слп- tantum ufurpabant. Vnde luce me
ium autem poematibus primus adpofmt, ridiana clarius patet , non tantum ín
dy Lacedamoniorum leges cantandas ufu aliquando ruifle hoc genus , fed
exhibait Terpander Antiß'aus. Male in- vel íblo & praccipuo , ut reliqua duo
terpres : nunierofis verjibusfcrtpfit. Le pre hoccontemferint. Pofterioribus
ges Laccdaerooniorum , à fe, vel jam feculis , quin & Plutarchí & Arifti-
ante ab alio , veríibus incluías , rao- dis , genus enarmonium ob fui diffi-
dulandas exhibuit. cultatem pene exolevit. Noftra: aeta-
V. 5. Sfaçv'/juiç. 3 Hate videtur tis Cantores fere tantum funt Diato-
verior lectio , quamvis fit conítru- nici. Caítcrum hzc verba Arifto-
étio intricatior. notandum eû ver- xeni, ut abfurda, perftringit Proclus
bum -sj&s^xW • Per hanc autem Lib. in. inTimzum Piatonis. In
ícientiam intclliges Muficam , qua: tegrum illius locum, quodMufica;
lucis
 IN A R I S • : о X F. N V m. 77
lucís aliquid adfcrre polïît , hic ad- tum attigerant : rcliquorum autem
fcribam. ucu¿AjIík?^ inquit, тио*лр- generum nullam prorfus curam fuf-
w - oiitç , ùç ¿tTti^Sfj. цсц yx.f> стпг t¿- ceperant. Quibus verbis aliquid ettant
ты i liyifMYXi Jfè tcwtÎw iIuj culta* rm admirâtione dignum proferí, Veteres
ux''-илгиу ( male funt tranfpofita ignorajfe Diatonicum diagramma. Sic
verba, lege ,jytf от татю» ? y&- enim firibit : Id figni eft , quod dia-
Э>-р*ТИ» yy.LtCVXA ¿. т. т. *»T. «MX«,) grammata ipforum in Enarmoniis
açfxo»»x« &клА8». фч<л y*V о A'gyiçB^e- fyftematis tantum fun expofita; Dia-
tonum vero aut Chromaticum nul-
âmuç. cev ï[*?rtoo&ev црфЗрне nîV «f- lus unquam vidit. Quomodo igitur
f*0MZ>;Ç •SSÇOfyy.ÔltfaA , OTfjlt&'&JXiy UÇ hacdicat; cum & Plato Jicundttm ge
«AifS'aV cLfifAOviKag eivai. ecù-nç yt^ -rift nus Diatonicum expofuerit diagramma,
*£иоу|«ч7?оу7о, (adde hic ex Arifto- & ipfe Timam; admitari licet. Nififor-
xeno vocem juoVcv ) T¿y Jé o&oiy ^щуу fan i Und Adraftt verum efl , quod in
¿¿lula* tsúiált i^ov. ( reftitue , tt- eum jecit : N0» admodum moribus ilium
WiCW.) C* flif ^ Aiyi U %JU[AX<&4 0 A'gyi- virurn ejfe Muficum;fed tahm, qui quo-
cunque modo novt atiquid dicere qtu-
caht 'fitaw oí якАоио/. у^'фн /- rat. Nimis acerbum hoc dc Arilto-
xeno , viro ccrte , fiquifquam alius,
de omni littcraturaoptime mérito,
&fireäereminfpiciamus, Mufices
»VaV "яштгИг iuçgtKiv . V«f «y тго/тм (cientiiïîmo. Non diíficulter autem
A.í>4, ед'та* Jyîf ï П K0rtb>v@r >ф та Ariftoxcnum hic , explicatis bene
•reyingv c^t^f*^** Я^&У&РР*} ipfius verbis,ovatorio uteunque mo
тву ( fcribe тиу ) а^«ф< та'у Tí/¿cuoy, do conceptis , illa calumnia , quod
%jjuctcw¡ ое|<бУ. e u^xajL $ A'Jçfîça temeré novare omnia fit adgrcíTus,
«A»$ïV , в «V лилгу аэт$|феу , ou V яи- liberabimus . lili cnim Harmonici
»i» та eîJ& ci*r,ç окшф' (Mtnvsç , cifls.' genus , à quo nomen acceperant ,
cirai л¥ и жамуоу Kíynv, ягф^оу2|- prscipue cxcolebant , ac difiipulis
xruV. Hare ita verto : cumgenus Enar- fuis hocpraífcribebanu Diagramma-
monium fit eruditivum , ut1 diximus. ta itaque (Scalam duram ac mollem
Etenim (Veteres) horum difeiplinarum barbare recentiores vocant) difeipu-
antiflites ob banc caujâm Harmónicos lis tradita , tantum erant enarmonia;
adpeäarunt. Arifloxenus autem in pri quod putarent , cum fuo tempore
mo Harmonicorum Elementarían : Eos, reliqua genera, Diatonum & Chro
inquit, qui ante attigére Harmoni maticum , non admodum ufitataef-
cam tractationem, contigit veré eile íént » horum diagrammatis illorum
Harmónicos, ipfam quippe harmo- ingenia non efle vexanda.
mam (ideß, gemís enatmonium ) tan- V. iz. euitoTf rm oiçfMriûf] Pro
К 3
78 Marci Mei:
ештиЪ male unus Oxon. legit luhnç.
At pro «ропату hic& v. 18. fcri-
bcndum c**pjtxon'öiv , uti optime le
git Proclus, qui tarnen cum Scld.pro
ièquentibus , 3^g!nm , %^и/мйпи!г3
legit, fáoofAoiling*,
V. 1 8.jtxovoii abeft ab utroq;Oxon.
V. 19. а£г,[лс1тыу ív oùmi'n toi
raw,] nempé b/cvppovíu. Figu
ras intcllige dia tcffaron , dia pentc,
& dia pafon. quas libro tertio in fine
recenfere inftituit, ubi hoc vocabu-
lum pag. 74. v. 1 2. ufurpat. Vidc&
Euclidcm pag. 14. v. 1 o.
V. 2 1 . ейп^яр« ] Optime Oxon.
íxt%eípei, conabatur.
V. 2 I . TÍ Tçjln jUSpSff ev 71
Hoc fatis obfeure dixit. Optima mi
hi videtur explicado , ut per tertiam
partem melodía» feu Harmónicas
(qua» circa mclodiam verfatur ) in-
tclligamus hanc de Generibus.ut re
liquat duae fint de Syftematis & To
nis, ex pag.i. v. 20. Alias Harmo-
niam, feu genus Enarmonium, reite
vocarct tertiam modulationis par
tem , ut ipfe & alii loquuntur. ac fi
feriptum effet t¿" Tg/rs fouç 'ívuti-
S{&-. vide v. 19. Poffes quidem per
tertiam partem intclligcrc Harmo-
nicam qua» fie veré audirc folet ; nifi
vocabulum /хгЛлЛ'ик obftare vide-
rctur.
Ibid. f*íyt$i& ¿t т» <$? mQm ,~]
v. 17. dixit éx&jçôfJen ovwfxxTuv.
Videtur intclligcrc Harmonías Ve-
terum , quas exponit Ariftid. p. 2 2.
Pro mmlr,v\cu male Bodl. sreWfjxe. &
kVé ív» pro ¿Sív*.
OMii Notä
V. 29. c¡> ivTç EjtwrfooS-iv] Inprio-
ribus de Mufica diíciplina conferi-
ptis traftatibus. ut in celebratiffirnis
illis de Mufica libris , quorum qua
tuor à variis citantur diverfis locis.
Ñeque enim huic libro principium
deeft : nec alius hunc prarceffiffe vi
detur , in quo Harmonicorum opi
niones & Hiftoriam Muficam expo-
fuerit.
Pag. 3 . V. ^ . lluj 1VÇ ^JalvíV Xl'vqfflV
«ftog^íiov] Omnis vocis motus eft in
loco: attamen aliter is , quolermo-
cinando utimur ; aliter , quo canen-
do. Diftinctio itaque neceffarioeft
adhibenda.
V. 18. чД^фо^'.] Articulum ñ
Oxonienfes omittunt.
V. 20. <ш&< <pjíyf>s 71 m¡í ffiv.]
Quippe qui eft vocis intervallis dif-
cretac pars minima ; non autem fer-
mocinantis-
V.,22. Aolnç 7T ^atf TaTv 3Jny¡veíu>v
-nvk] La/b & Epigoniorum quibufdam,
id eft , Epigoni quibufdam fectatori-
bus. nimis inficetè Gogav. Lafo &
quibufdam pofierü. Lafi, patria Her-
mionenfis, multi memincre. Sçripfit
primus de Mufica , ut ex Martiano
quoque colligitur, De Nupt Philol.
Lib. ix. Primo quippe cum Lafustxor-
fus Harmonía vim mortalibus divulga-
rtt. Suidas. Aoiavç , XxpÇivx , É£¿u<o-
v<£?. mKtuí A'^xietA. ytytvmç >ф т1ш ц
O'hvfÀ-moiê» , on Д«р«(^. о TWcartf.
7ivef ¿le титек аггиху&(л*<п ivTf tâ»
атфоЪ, eivH i&twtiyis. t^uivç i\ àieff
ç^^nv «í txywaeioTÍjttyt , i¡ cw ieA-
fuw#
 inAristoxenvm. 79
eiyjç eieny^esSo K¿ydí. La/us, Charbini, »<£«• ai S\ fttl' xùiiv , £ç ¿fboi clví^»-
hcrmionenßs, ex urbe Achata. Vixit cir- , еГл ц 5f^ss-ç^'u©- > ч
и Lviiï. Oljmpiada,quando & Darius w©-, ц ф»л»'ям@- , ifJ^WK,
Ujßafpa. Quidam hune numerant in- ^ « nyti «M , s^o^ «» Aí^k.
irryî^re»! SapientesJoco Periandri. Ca- Fuijfe enim plures feetas ; airas quidem
terum primus bic de Mufica confcripfit ante Arifloxenum ; ut Epigonia , & Da-
hbrum , & Dtthyrambum in certamma monta, & Eratoclia, Agenoria, & qua-
produxit. praterea contentiofas dijpu- dum alia,quarum & tpfe memimt: abas
tatunes explicavit. In Suida pro 7 le- autem pofl ipfum , quas alti defcrtpfe-
gendumeflè Гч ex Anonymi deferí- runt; ut Archeflratta , & Agonía, &
ptione Olympiadum monuit CI. Philifcia, &Hermtppia, &fi qua alia ;
Meurííus. Bullialdus autem in No- ditere habemus. Ejufdem memincre,
tisadTheon. Smyrnsum pro^con- Iulius PoIIuxLib. iv. cap. ix. vfèÀ
tendit feribendum ö. utvixeritO- ¿(¡yclvm fyiffim еЭсеоту. Dclnftru-
lympiadc lxx. Porro magni nomi- mentis , qua: Gentes qusedam inve
nís Muiîcus fuit hicLafus,& primus nerunt. tmylvmi ííyákK^ch fiófc'bm
à Plutarcho memoratur , qui in An- те &f0vl&: i it Жтуп& lw $н y$¿
tiqua Mufica aliquid mutavit. AeLnç ÄftGpßcy.ic*rvr j Xixvuvi@*. тгеш-
¿i, inquit,s E'ç[M>n&ç ek tlw Jljvçgip- ttç Siïnxçxozcç »v<& тзКкк!ça. u> Si cRb-
ÇikIw eiyvyluù' [aí&wQou; enr pv3-pff> yiveiov í%4 пт\а.£у*9ч?9- %oç<fùi. uç 73%
ru t¡í"t«» вшКт 7itÄ.vipu)vlx x«5lsAa- »rjq ялшад» яг?7е ryuLvsvfë,. Epi-
%Qck , Tskeíoei ti epfyyîoiç ¡t¿j¡ Jïtffip- gonium ab inventore nomtn habet. Fuit
fJjJeii %(Г1<щ1$р@' «V pH&fem г сто- лихет Epigonus,genere Ambraciota; ho-
мадедоиа» vy-yt feuvdu*. Lafus,Her- nore Stcyonius. primus fine plectro fides
mtonenfis , cum inDithyrambicum du- pulfavit. Habet epigonium chordas qua-
ctum mutaßet rhythmos , ac tibiarum draginta : uti &fume um triginta quin-
multas votes effetfecutus,pluribusfinis que. Athenseus Lib. ¡v. рчрюг&н
ас hic illic pofitis utens , mutationem J[' ¿í¿£m к, та лирофошдо , т» 52п-
priori Mußta, induxit. yoreíx, 0 vtwnç ^ccKliít*^ oçSiov f¿í(¡jl-
Epigonus ■ patria Ambraciotes , Mueût^a , Щ^вш '^а tÎuj ri agifidU-
Muficus fuit clariifimus , & ieâs effix çT&intyogjMi. Iw </[, о Ётумф*
autor ab ipíb nominata: > quam pri- cpuW $¿ А'рёе^кшт, £у1Ш7п1ц1^ $
mo loco recenfet Porphyrius com- l.iwúvi(^r ^апхш-т!^ í Л seg
mentario in Harmonica Ptolema:i, çof. Л'д^л •a^ipiJç» ty&lbív. lobas men-
quem MS. habeo. Q*it fJfi ytf , in- ttonem quoquefach Lyra Phoenicia ; &
quit , íj¡5¿ov7o -aháxs ( cúfíe-Hí,) cú$¿ epigonii,quod nunc inpfalterium rectum
etí « <»e>«5вl^vi, » °"* ч á^i^Vet©-, transfiguratum, fervat ejus quod muta-
¿xu¿u& у кду iç£Îlà*b.ei& , áyt<y¿e¿ót tum eß, adpeüationem. Caterum Epigo-
71, >rjj 7Wí лПмц j «» twiií (Avt¡f*o- nus nativuate erat Ambraciota ; at ci-
yitatc
8o Marci Mei
vírate donatas à Siejomis. Quod antein
Mttfica effet cal!ni п/р in us , manu fine
plcftro fidibus canebat. Ex MSS. O-
xon. non corriçebatur. E'ttijWîdv,
quod cdiderat Meurfius. at in locis
hic adduftis ubique eft diphthon-
gus «.
V.2 3 . tsKcitzí ccùriv tltftéiltt ïxHVf\
Obfcurifllma funt hxc verba ,& quid
illis vcht nullibi fatis explicatum.
Hanc autem Lafi & Epigoniorum
opinionem tarn Pythagorici quam
Ariftoxcnii rcprchcndcrunt. & ne
hujufmodi quid intelligcretur, fuis
definitionibus prarcaverunt . Hinc
Nicomachus Gcrafenus fonum p. 7.
définit , ф uiviïç i/x/Aitâç л7гЛа?ч тосту.
rocis qua tn cantи point ur tenfionem la-
titudinis expertem. Et Euclides in To
ni definitionc pag. 2. idem vocabu-
lum adhibet. Vide ad eum locum
Adnotationem.
V. 2 5 . <s>&'я»л] InfoIcntiorhîEC
locutio. ufitatius eflet ча%л ягЯьш.
Mallem voculam <sfèÀ , qua: ex pra>
cedente verfu irrepfifle videtur, ex-
punftam ; & deinde , окф?. pro quo
Oxonienfcs & Cod. Seldeni legunt
V.pen. jueST rm. то <îè] Ita pcr-
peram Cod. Seal, nec multo melius
Bodl. f*tfë птиц Se. Optime Seid.
jms5' твшт Sí. In verfione fcribe :
toftea de gravis & acutí dißenfione di-
cendum. pag.i 3. v.jx.
Pag. 4. V. I. mrtpov «V aùi%Yi<nv~\ Sic
legit Seal. & Oxon. àBodl. infupcr
abeft «V. Optime hic rurfus Codex
Seldeni , яшрви hç «тглроу еш^<пч.
BOMII Ыотл
Quam vocem ita reftituendam in
terpretando jam ante indieavi. Con-
firmabarex pag. 14. v. 8. ubi hanc
doótrinam exponit. Non vidit hoc
Gogav. qui vertit:five ea ad augmtn-
tum & dtmimitionem referatur , five
поп >Jin hue tar.tum , diuс vert minus.
V. 3 . tstûjv ef's] Abeft SI à Seid.
V. 4. JcaJïA* «h'xanov.] Legerem,
Kctfytrov Jíxcuov. Vide pag. 7. v. 20.
Meurfius non male , ituüiat,
V. 9. o't'eu ï%{] Vtcrquc Oxon.
perperam.
V. 10. ■ûrfy.ew ein фиа-й? [Ai\\iç~^
Vide pag. 18. v. 12. Ariftidem
quoque pag. 7. v. 25. & Boeth.
lib. i. cap. 1 1. qui idem aliis verbis
explicant.
V. I 3. Jf$ rlw imtywyluù St] In
ora MS. лттушу1ш , quod videtur
melius, vcrfu icq. pro ЗЗп' txtw fcri
be zRhtSy , fubaudi jme'a^. ibidem
Cod. Seid. male, x^tbv ^ui¿/4ry.óv.
V. i б. ёяюфло9»|] Mirorcx nul-
lo códice hoc corriqi. feribendum
ёфафаоЭг^. v. i8. Bodl. maleir» хлЭ1 '
ÍXX&C.
V. 20. Locus ex mala diñindio-
ne intricatior. quem itajuvabis,
<а%*%х<Ру , Sixifilíov <m умУвЛх (fub
audi pÍKQ*.)
V.23. 7J7H'tfiv] Oxon.bencj7»
isw.' Cod. Seid. 71 'Ulli iÇlVm
V. 2 5 . Vterquc Oxon. ht &tvSo-
UovSiif^ csv и'л-Kf. omiffis interme-
diis. Error à librariis ob repetitum
verb um "ímSolíav admiílus.
V. 26. pro cuùtyç potius legerem
ewTuç, ut p. 3 . v. 7. quam ut illud ex-
pungerem. V.28.
 IN A R I S ■ ' О X E N V M. 8l
V. 28. osv t?«w, J Omnes re- ea hujus Eratodis meminific. pra>
fte, cSir -jwref. in verfione fcribe locos fèrtim cum feâse nomen dederit.
pro modos. V. fT. ¿TuT» Jjff 7tAr«fl«/] Dif-
V. ûlt. <s&À 2^f14f4TMt eíawtyt- ficilis eft locus , quem diu me torfif-
ты»] De incompofitis & compolîtis Гс fatcor. ha autem cft explicandus.
mtervallis vide Ariftidcm pag. 1 3 . Diccbant Eratoclii , dia teíTaron feu
v. i4.Euclidem pag. 8. v. 30. tetrachordum, quod duobus immo-
bilibus feu ftantibusíbnis continc-
«Г? ¿f¿x ovçr,(A*tnv мщщщц cv/л- tur , biíariam tantum fecari pofle
Galii, J Hzc eft doftrina Ariftoxe- cantando : five ab acumine defien
ni , oppido notanda. Syftema enim das ad gravitatem , five contra à gra
définit aliquid compofitum ex plus vi afcendas in acutum . Poftquam
uno intervalle » pag. 16. v.l. Itaquc enim in genere Enarmonio in acu
hemitonium , tanquam ex diefi & men modulatus fueris dicfin atque
diefi conftans intervallum , in gene dicfin, id eft, duas fe&iones tetra-
re Enarraonio dicitur fyftema. Simi chordi feceris , impoifibile cftaliam
liter tonus in Chromatico; ditonum practerea in eodem tetrachordo fa-
in Diatono. cere feftionem. Itaquc in fupcrio-
V. ç . «€i eiufií™ ] Legendum rem ftabilem íonum incides. Qua-
aiw^îtnuç. fequitur enim tûç t- ¿mu. cunque igitur divifione fecueris te
Hoc deinde à tribus illis codicibus trachordum, nunquam plures inter
vidi confirmatum. medias faciès fcâioncs quam duas.
V. 8. in verfione pro fcqutntibus nccullusex Antiquis, qui tanto in
fcribe , prucedentibus. Eofdem libros melius mutandi ftudio generum di-
innuit quos pag. z. v.ïq. vifiones funt adgreffi , plures legitur
V.O. E'ç^îçûxAî*J Bodl. цуи.<£- conatus faceré. Recentiores tarnen
xK(». Baroc- autem i^jaçeKAi*, con- dictis fuis hemitoniis aliud introdu-
foflo f. Seid, (pplaxhix. Pagina fe- xerunt. Porro eadem cft ratio , fiab
quente v. i г. & z 1. omnes tres iç$c- acumine progrediaris ad gravita
7вхЛчг. quomodo & fupra in adduéto tem.
Porphyrii loco feribitur г&УкЛнф: V.u. &rr»iwv7oY] Malimfubau-
Periode autem eft fi ve èç^çntAîf,five dire <$5iyf>s,fono, quam 2^fP¡f*»!(^,
tgjfîoxÂÎV icribamus . nifi quod prio intervalle.
ns feripturae difficilior eft ob fibilum V. 14. fà' vàsrèç rm аЯьш* 2^ç»{-
pronunciatio . Compofitum enim fAxrwv сЙпвхефлц^в» , ] Quod Ari-
norrven eft ex içgcloç , quod idem cft ftoxenus tanta accuratione fecit in
ac èg^seV, & xA£®-. Hefychius : E*^- tegro libro in.
nx, içofieà) хя Act, t»eAve¿, imç^^içyr- V. 16. iw«] Cod. Seid, videtur
сщл. Mirum autem nullum prxter- melius legere , « met. fequitur enim
gi . Maro Meibomii Notje
mitfov. пит aliquo modo inter fi com- tenderit "¿mí&xvuvT&t m<t' £-г\я. о-
ponantur. milTis intermediis ; contra omnes
V. 1 8. w'e/o-ftev^ те i& h.fry<& 'f codices & loci fenfum.
awtyitnuç ] Exempla ubiqüe obvia V. 7. nUn $ >&j ><$ azwfc-
libro in. ut pag. 66. v.i6.Abhe- <nv] Нагс tria verba, x$ %ч/*х щ ,-
mitonio in acutum du*funt vu: ingra- reftitui ex v. 9. In omnibus quippe
re tant um una. Hoc eft , fi quis ca- legitur , mt -n $ etw%<nv. Quid au~
nat, in acumen progredicndo,hemi- tern fit а/^фо^ *!¡ %^!*» in Muficis
tonium,illi adponere poteft vcl aliud non eft obfeurum . Vt tetrachordi
hemitonium , ut in Chromatico to- fyftematis tres funt figura?. Nam in
nijeo ; vcl tonum, ut in Diatono. In- • Diatono, vel primo loco, in acutum
grave autem defirendendo poftino- progrediendo , eft hemitonium, de-
dulatum hemitonium aliud dunta- indc tonus, & tonus: vel tonus, to-
xat hemitonium poneré poteft. nus, hemitonium ; vel ctiam, tonus,.
V. 19. «I iw/twv] Subaudi hemitonium , tonus. Videhîcv.23.
njMKw, Vide ad v. 3. v. 2 2. male & pag. 74. v. 8. Deinde Euclidcm
Bodl. &ra'«ta*7(C^ pro ссулт^нк!^. pag.13. v.29.
V. 25. лти£1х TsKeîçy, /ихямр tir ' V. 10. a»«aW«x7@'/] Reftituor
c*/íov] Proba locutio. ita Demofthe- ч яуляИак1<^г , nifi malis «v«W«-
nes , xA&ytvtóeHu ei 3»V«7ev. & x«- x7ov, ut conveniat cum
liyvwfvf n $ával&. At pro tic le- V. 12. згаАтаЭ'] Minus concinne
ge vJsr'. Cod. Seid. & Bar. ar«¿«fе.
V. гб. fAi&xpt/urfflpxç] Planum V. 14. t*í?& Sit ¿Sw O-
cft feribendum efle /f**§x*£«&«*^»í- ptime Codex Seldeni , pép©" • Ôit 4'
v»?. quod etiam rcliqui tres habe- tsJh. dcinde commate diftinguen-
bant. dum poft AtyMrçfa**
V. 30. eV«v] Sic faepe Cod.Scal. V. 17. ï[*7rtQ<&iv ] Annon me
at melius conjunctim feribitur ôW, lius, c* -nw ецт&и&м , uti loquitur
ut ctiam hic & rcliquis omnibus lo- hic v. 3 1 . & pag.2. v. 29. pag. 5 . v.8 ?
eis Cod. Seldeni. Certe non tantum verbum adjun-
Pag. 6. v. I. 'ozwlifâeti ] Vterque clum hoc indicat , fed & vult parti-
Oxon. nwrfevlim. qua: conftruétio- cula ÎffutoS-tv , quam fic nudepofi-
nis ratio in Antiquis libris faepe re- tam intelligit de iis qua: fuperius eo-
peritur. dem libro dixerat, ut V.20.
V. 4. ягГлвет?*] Cod.- Seal. ' V. 18. tcwltwj Seid. & Bar.«¿-
*я?л. pro quo Meurfium quoque vi- т£к'.
di feribendum cenfuifle ™i «т?<*. re- V. 21. im S\ ¡m<pífMÍl<&'] ncm-
liqui tres , iâ<f »-i\u. legendem uti pe , Щ !tk{ü¡V, v.2 3 . Cum & <Sfè -n<r-
edimus : nifi quis feribendum con- щт , & Jfè ¡m7t figuras enumerare
de
 inAristoxenvm. 8^
debuiflêt, Щ Çaclidcs& Galicien- Pag.7. v.3. diftinguendum poft
litis ; qui Ariftoxenum in hoc funt tífnffllw , & expungendum comma,
fecuti. Vide v.26. & 27. quod eft poft /муни^м. utverten-
V. 2 3 . JhkUkcIç tif ю&форж 7 do indicavi.
QgwfiÄTw* J«k»vV.J Iníolentior lo- V. 4. пиДо'тттщ\ Rcliqui tres
cutio & abundans , 2ssn<f«xZix¿V ef«- bene, теиИа-nf. Inde pro яи«тк) le-
wûî. пес tarnen quidquam mutan- go ¡w<«táa(. Cod. Scldcni v. 6. 7jîiï7s
dum. Citerum ex inipecto figura- *я.
rum día paíbn diaerammate , quod V.8. che eusmçw'] Forfan adden-
in Notis ad Euclidem adpoiuimus, dum lw.
hxc с runt plana. V. 12. ПлУ «Ai] Omnino le-
V.16. та 7i JJJjt я«7е] Cod. Sel- gendum, tu&'+ïm, T¿7r@* клЬ' лит
déni optime : <вг0окя*£&х$ъ»1.&* "ч xitpícu/ л«/*£ли« ЭДрфо^у- лйКлт»
тг та J¡íy «svîe. с* comJ ywi$jav ¡xih(Gr.
. V. 28 . w awlitytnuç atrnJ»] &n> 5 V. 1 4. Seid, male о mittit nega
te* répète, ^ич -stOw^^hW. tionema.
Deinde minus concinne in Seid, eft, V. iq. хафвАа ^ерф] Rcliqui
те j»7í tfT. tres voculam щ qua? híc exciderat,
V. 29. ти>ЩвЛ'¡4,] Male DoftiíT. bene reponunt. k»&áx щ><5 t*k<8r
Mcurf. legendum cenfuit , euuli^t^. ehrA,
V. 30. та» í7r?«J Mallem ти 6tí?«. У. 24. *зг&( т1ш кх&7п!ма<п*] id
Alias n orationem compleas , inepte eft, ad pofitionem duorum interval-
erit, 5гсЖ«7гЛ0<л* та» S7fî<» $tfg¡ mcQw lorum, qua? conjundta rcliquo ter-
fgifjtárur ^»í/w<*£. Ex Eudide p. 1 5 . tio in dia teflaron ümt minora. Hic
v. 1 5 • difee vtx. dia pafon figuras : locus lucem accipit ex diagrammate
deinde confident yerba quae funt figurarum та dia paíbn.
v.28. & 29. & haud difficulter imel- V. 27. vrntvuiyi^W] Perpcram
liges hîc Ariftoxenum. Nam, cum Meurfius pro ibW putavit legen-
feptem fint in dia paíbn intervalla , àamii^uv.
planum eft, non lèptem tantum di- V.3 i.e&'wW] Subaudiex v.28.
verfas figuras ex iis polfe confici, ièd t*if>n. Non male tamen uterque O-
unam & viginti. Vide ad Euclidem хоп. <ш€>« та'тшу. v. 32. proß»Ao/i£-
diagramma Ariftoxeni , quod in Ii- voiç , quod nullus codicum emendat,
bris de Mufica ipfum poiuüTe colli- feribe /3« Ae^oc nifi «адАн^у íermo-
gitnr ex v.3 1 . ■ nem ftatuere velis , ut hiywnv & j3a-
V. 3 i . ifylpib*] Non dubito quin Aof$/W fint Participia numeri plura-
legendum, б-п^/меЭ*. Vbiquepra:-. lis. Quae fane hujus loci feriptura
teriti temporis verbum ponitur cura magis placet,
bis, i» tbîî íf*-7ft<><&i¥. V. penult, щ xîcJî'as ] Reliqui
L г tres
84 M arc i Me i bomii Nota
tres refte ómittunt щ. pro *J«V pu truvio , qui ita loquitur lib. 5 . cap. 4.
to feriptum fuifle ¿¿ívx , ut fubau- Namquecum fleclttur in mutattone (le
diamus, go modulatione) vox,ftatuitfc malt-
V. ult. фл»гр<й уе%!$1ц] In ora cujus finitш finitionem ; dein de in alte-
Codicum Seal. & Bodl. erat фя*еро\> riut: & id ultro enroque (MS. Cotto-
ntmyííat. quod etiam Baroc. in con- nianus , ultra citra ) erebr$ faciendo
textu habebat, fed in margine tpxvt- inctnfians apparet fenfibus ; uti in can-
fiSi yefl/jjeu. Ex miríyíle», poífet fie tionibus , cum fleclentes voces , varieta-
ri icsm\$<m , quod Doétiílimo Meur- temfatimui modulations. Pro muta-
fio placuit ; fed certe minus bene. tione lego modulatione,quod ex ad-
Haud dubie fcribendum , феепрог pofitis verbis , & fequcntibus puto
yifijqlai. quomodo loquitur pag. 2. certiflîmum. Sic paulo ante pro mu
V- 28. ftiSov r,[A~f 'р'РрЦЩ ф«*«рОУ C¥ tât tonibus referiberem, modulâtioni-
but. Voxenim , inquit , in modulât to
Pag. 8. v. 5. f*{f>i] Maleabcftab nibus cum fleclttur, aliasfit acuta, altat
Oxon. gravis.
V. 7. fîiref «Цк^* àj»;£0f$<e»,^ pro V. 30. eiwt%tü>t x»& -rev Д^о'юу ,]
«Wi£ «VA tjf|<«/nf3*. Sic Gaudentius Ne quis finiftre id accipiat de conti-
pag. 2. v. 3- >луш$р ¿t r,ptiç >j>£*- nuitate is'vov, fecundum locum. In
¡$uOt. modulando enim vox & intent!ones,
V. 8. nKtulipx 7ivoV] Videtur me & remifliones occultas faceré debet,
lius lecbim iri) nteufliçgti feil. сШ- utdocet pag. 10. v.12.
«jU4f ex v.'5« Confer pag.2. v.4. & V. ult. xetîabeft à Seid.
£ag. 3 2 . v. 5 . Deinde v. 1 2 . quoque Pag. 9. v. 2. Seid, bene reftituit
oc indicat , ubi legitur tkî irtú-w, art iculum t¡¡í. ut fit ,- j$ tiw <як oí-
fubaudi tRnwpqç vel irtxy/¿*1eíxí , oÖTJffTÖtf.
qux eft Harmonica. De prima to- 4 wniAiv <5«о9л) еш-Аш\ Vide p. 1 2.
tius МиПсаг traftationis parte. M-
V. 16. iev fîfqftfyiQv сити tÇo«v] V. 5 . vriçjtt «si ««фее?,] nempe
nempe v. 14. j^ibotv. Reliquitres, фи<пх>Г?. In Phyficis enim,quid natu
4P «p»!ft){úi)y шпг tÇoW. quod non in- ra poílit, expenditur.
telligo. V. 8. is Si гищещ та'та»у ьхмщог. J
V. 18. iSix\~\ Seal. ¡Jim. reliqui Ita omnes. fed dubio procul corru
tres 'Jim, uti editum.v. 10. Scld.per- pt e. Lego,™ ЛерЛ»?«я(: & diftinófio-
peram w» pro líuí. nem poft eivxyxcùov tollo.
V. 27. i'ç»i<nv «tfi&v] Melius, сш. V.u. «км» х«»ч'(Г1»у] Hic certe
■Au!, quamvis in nullis ferme MSS. aliquid dceffe nemo non videt. Pu
illa adípirationis differentia perpetuo tern ex prxcedentibus vel reftituen-
obfervetur. Vertimuí illa cura Vi- dum, vel faltem fubaudiçndum, «>
 IN A R I S '
кцъЦо*. aut T¿*j" XafiCayet V ашукмог.
hoc eft acc'tpiendum. ( ■
V. 1 2. oie» air] Optime Seid, ¿ra»
\S¡>. Sequitur enim v. 1 5 . 07»» Su à
Baroc. a» abeft.
V. 17. mç?t~] Male Seid, éx*-
V. 19. a^aJíXiT] Охоп. perpe-
ram a^tAfTr.
Ibid. 5си.фЛ'^,и)}и cv. maie repe-
tita.precedcntis verbi ultima fyllaba.
V. 3 1. «» /л» J$c якЭ-@-] Vt, fi ad
exprimendum g audi um vel dolorem
exclamcmus. i témpora ! 0 mores !
Pag. 10. v. 4. uÍcüh ting\ iíK¡ujcu>,'J
Quo minus hoc faceré quidam pof-
iînt , videtur evenire ab arteria: lac—
тоге ас lubrkitate, ut vox in eodem
loco haerere diu nequcat. Praeterea
alacritas , in pucris prxfertim , hanc
scquabilem ac conitantcm vocis ex-
tcniioncm mult um adjuvat.
V. i $ . Reliqui tres bene articu-
lum -яу reftituunt. ЬжчЗцчп fdjJ &
V. 26 . Reliqui tres, щ э ctvtoiç.
V.J 2. ti 7l3*»<4.] pro TST иЭш'мц.
V. ult. reu/lo] Seid, raulo'v.
Pug. II. V.6. ojv MfftuílifJfaoi j
Egrcgie & in vera fua fignificatione
hie uiiirpatum verbum. hinc oiçpô-
отсоЭл) Xvço^m, xí^tto^v. Lyram,citha-
ram imenderc.
V. 10. ilu)%oçSlw, die] Hic ali
quid dec ft , quod Seid. & Bodl. fíe
reftituunt. Su 33n7«»ov7« ¡Jfc, «V ¿|ú-
fjfa. tí J\¡ tit 0 |u'ni5 (Bodl. male , «V
á\i%úty¡G-) tu» xpfêtwy отч c*SÍ%tf).
quoi, cum tncendimus, in acunan ebta-
o X E N V м. 8?
dam adducamtu ас transferamut.Quodfi
autem in acumen с bordant tranfmove-
mus , fieri certe nequit, ut iüud. Goga-
vinus quoque fie fe legifle interpre
tando indicavit: Confiât autem non
omnino rudtbus infirumentorum , quod
cum intendtmus , сbordum Jane in acu
men adducimusjâc transftrimus , quoi
tarnen chorda acumen nondum extßity
fedfuturum eft ob intenfionem.
V. 13. ôrav cRnlecnuç] Reliqui
omnes , omv Iks cRnl. Cum per inttn-
fionem ad juftam tenfimem Jeufinitio-
nem adducla chorda confifttt.
V. 27. Baroc. y,fi St SRnTBtctç. in
fería particulate , qua: à reliqui s me
lius abeft.
Pag. 12. v. 5. то* w xiv>?<r«f ]
Obfcuriffimum eft , quam opinio-
nem de vocis motu habuerint Lai us
& ièétatores quidam Epigoni. In Hu
bris De Mulîca , pluribus de illa opi-
nione difputavit Ariftoxenus , ut
colligitur ex v.pcnult. Ex hoc tameu
loco & v.25-ut& pag.j. v. 2î. fatis
adparct illbs ftatúifie , vocemconti-
nuc moveri , fed alias celerius , alias
tardius: Celerius quidem in acuto
fono proferendo ; tardius autem in
exprimendo fono gravi. Quae opi
nio , ut Pythagoricorum omnium
fuit , qui à chorda: motibus ac vibra>
tionibus, illam defumferunt ; ita na
ture legibus quam optime refpon-
det > adcoquc eft veriftima. Prxterca
autem illi itatuiflè videntur , nullum
fonum tarn ftabifi atque arquabili vo
ce extendi pofle , quin finis ejus à
principio parum declinct , ас tardior
 85 Marci Meibomii Notje
& quafi pigrior évadât, quod in "nç^t. Videpag. 14. v. II. pag. 15.
chordae vibrationibus ad oculum pa- v. 5 •
tet. Vnde form m latitudinem ali- Pag. 14. v. I. hç h] Sic Seal. &
quam habere ftatuebant. Hoc autem Oxon. at n delendum fuerit , nifi le-
tam ad potentiam noftram , quam gendum contendamus,«f n liw фа-
ad naturalem caufam rcipiciendo, fe- »lui itw xxglw ti$i$1í¡. cum ad vo-
eifle videri poflunt. eem & auditum adducitur. Quae làne
V. 12. «V] Refte Seid. «. Ibidem ledio mihi videtur optima. Vide
pro &ejí<rKot*-o Oxon. perperam,ot'g/- pag- 1 5 • v< 3 •
moni, nec opus eft ut indefaciamus V.j.-m(fr] Sic omnes : at legen-
&унпкн w. dumefleTwr®-Meurf.quoque vidit.
V. 15. Reliqui omnes , отию'^иГк à Fragm. quibufdam Muficis haec le-
ц вл&ц(гк. pfo cuùilw Oxon. minus ftio çomprobatur.
.commode «uro* V.o. Щу.тк<пу~\ In Seal, ora 2^'-
V. 21. яиА.] Legen- swinv. quod hîc ubique habest illa
dum efle disjuneiim ssi&wf** т» , re- Fragmenta. Etiam Seid. v.18. & v.
<âe quoque obfervatum Cl. Meur- ult. ъ^&яшс pro âfe&aïuç. fie &
fio. p.15. v.5. malimtamenprius.
V. 25. -и» ф та£©-] Optime V. 10. hare verba: ЪвЗщ m
Seid. 1Ш >0j ЩвФ'сЗ11 *ф' ewwtçjb Jiog/ifto» »v inxTipov
€eu>He»ç. Alias articulus iiirexpungi «»», <arüf шщЯЦ*н , abfunt maie
deberct. v. 26. in verfionc feribe : à Bodl. habentur autem in margine
fecundum celerttatem differentiamac- Baroc. Ibidem pro иге. quod omnes
cipïat -.five turfus quiefeit. habent , etiam Fragm. illa Muíica,
Нгс autem erat illorum quos hic Seid, perperam mit. v.i 3 . те <p$*yf¿-
innuit opinio , vocem^moveri tar- ($lov. articulus ■» abeft à Bodl.
<hus in gravitate, «eelerius autem in V. 16. таг' iQtm ] Cod.
acumine, ut fupra ex polit u m . Scal.in marg.i£« ts3-.& in Muf.Frag-
V. ult. Videtur leg. qri т*'<л? »V, mentis , т»г> tl« -nfyiov.
071. V. 24. ein fiînuç~\ ein male abeft
Pag. i}, v. 18. 1<птщ. y¡ S\ mini] à Seid.
Male Seid. <V>¡7<4« щ J\¡ щ m<nç. V. 1 6. w 4>«víí] Hoc delendum
V. penult. Щ*.&о-(ш;~\ Itahiceft efíe interpretando indicavi. nec rcli-
in omnibus Codicibus. Etiam Go- qui tres id agnóícunt.
gavinus vertit , diftcnfione. Saepius Pag. 1 5 . v.6. eî влгЛи\ Locus
tarnen in fequentibus codices variant eft intricatior . Reliqui tres habent,
legendo ОДкдок. Qua: certc diferc- « 4 curni x«S' o¿TÍcu.Fragm. illa Muf.
pantia eft admodum fubtilis. feu potius Excerpta ex Ariitoxeno,
V. ult. èq>' îkxIîç^ç] Lege «ф' ыя- legunt : H ¿t тж/'ти я*Э-' cwtiw vcqSeí-
ОУ!.
 IN A R I S
Я). ту т» (Attest <$>v<ri т1шеш%чт ятга-
fei abfí^ntuA corrupte ut ad-
parct. Ceníeo legendum , « e%, icív
дд/'-ní tutâ' euJiLui *04$ei>i , щ S. in veri",
(cribe :fi ipfit perfe nitellizatur. & de-
inde : declarábanos- Ita autem legiíle
videtur Gogavinus , qui bene ver-
tit: An vero fi ipfa per fi inteüigatur
cantк cor.fi:tutto, incremeutum in in
finitum battre queat , forte aim erit
de tit firmo y adprafens neutiquam ne*
tejfmm.
V. 15. of ф&уГх.~\ Hoc lem
ma , ut & quod hie fequitur , cc@-
2^cc<p']ucc & pag. 1 6. ¿loufíféií Л-
OWíf*«l@J* & p. 1 7- ov<prl(Aotl@' Лаир|-
chç. in Cod- Seal, fie in fermonis
contextu adparcbant ; verum ex illo
in marginem funt rejicienda.
V. 17. о фЭв'^Г®-.J Seid, addit içL
quodOxon. non agnofcunt. Codex
Seal, hie erat deprava tiiïim us. Ita au-
rem legebat & diitingucbat. тот. о
îçfAOfpfyj* i&yeti ZRn iuxç Tziaraç. E-
mendavi ilium exExccrptisMuf.qua;
cjucmadmodum hîc cdimus,rcctc le-
gebam, ni fi quod v.ri. адсЙ^мйг
■ntffTitfcvoculam ^,qua; abundabat,
expunxi. Vidi deindc hanc leélio-
nem ab omnibus rcliquis confirma-
tam. Gogavinus infeite : Etenim vi
deturfinta extßere cadente voce infta-
tum cant tu congruum , dum ibi in una
tenfioneceffat.
V. 1 9. iií'íisAtJf *1%!Ао<Г(4%их~] Infeite
Meurfius legendum putavit Л»т?еЗ
: О Г Е N V м. 87
V. 2 5 . Baroc. perperam u¿¿<r[*í-
V. 27. 2^фо^ 7K НИЦ та'егшу.]
Quid hoc fit, ftatim fubjungit,v.3 i.-
V. 28. ¿iKÍtugi ф^Г»»] Hocc-
gregie dicitiir. Nullus quippe locus
eft, vel minimus etiam , qui non in
finitos fonos recipere poílit.Has dc-
finitioncs tranfcripfit Bryennius in
Lib. i.fcét. 5.
Pag. 1 6. v. 2. Oí ^L'ixaçevTiiTftivJ
In ionof intervallo & fyftemate bene
& accurate voce fumendis Sc modu-
landis , fc excrcere debet Mufica: ti
ro , nec attendere num accuratam il-
lorum cognitioncm animo concc-
perit j an rudiorem. Hoc quippe in
itio tantum agerc debet , ut quid ilia
vocabula velint, intelligat. Locus dft
revera diffícilis , quod ex Gogavino*
difcere poteris , qui hie ubique im-
pingit , nec quicquam fani profert,.
quamvis oratio bene coharcat.- It*
autem ille : Verumenimvero oportet-
unumquodquc horum recle accipert ac-
c urateque animadvertere , ne reddi-
tam de fingulis rationem prutercamtts y
fiveea exacta, fivefit crafiior planior-
que : ac ubi in earn addifiendam incu~
but mus , tunc paratoinos ad rcliqua in-
teliigenda docilefquefore putemm.Non
intellexit quid fit Лл,и€л»«» vel<Mt-
ä.»[*Gxwv та 2^0.^1*»^.. nec confi-
dcravit verbum <*xs'ov£. Pro <©%t-
irpiv^quod adeo inepte vertit; non
video quid legerit. nifi forfan negà-
tionem fxn cxpungendam ceniuir.
Caeterum v. 5. puto legendum, п&л,
íKtc'sa àndié v. 7. perperam Seid. o¡¿-
88 Marci'Mei BOMii Not*
fá^ot. v.9. optimc reliqui tres, oïôçn. efle eft certiifimum. una litera S id
v. 1 2. Seid, male, w. & Oxon. male reftituerem , pofita ante 5¡ctb , at-
>лут pro xSym. ut & v. 1 5 . фЭгуГ«». cjue ita legerem : тв avw/xec, 5 ~¿m тт-
V.19. ЛеАЭ-«у] Itaomnes. Re уф- (Atyi&iç >f^e¿¡j^uov, >г ¿K^ájyfjf/jn.
ferme fidentcr , ЛгА«у. fie loquitur di vidatßflema , ио</ 4¿> «Лгу«л magnï-
pag. 19. v. 1 8. Non vidit hoc Go- tudine (id eft, intervallo ) incipient,
gavinus , qui vertit , еплггтш. aut dujunclum fit ,dUtconjunäum,aut
V. zi. щ1ъ~\ Melius Seid. t- ex utrifque miflum ; quod ( miftum)
in quibufdam (cantilenis)fieri tnonflra-
V. ult. Oxon. та quod con- tur. Abas nimium eft mutandum.
jur.crim fcribendum ut edimus. Si enim та owpipafël retiñere velis
Pag. 17. v. 5. ^ Seid, fcribendum "bfl-x^a , deinde ferib.
bene delec ra}. Jiífáyfflv &c. porro poft fu* * po-
V. %. av^fuíl^' ] Seid. Codex nendum e. Quod autem hic legen
recte 2jgrpíf¿á!<Qr. quomodo legen- dum ceníemus , fiteJfyew/ ti ";-,u«,
cium efle interpretando jam ante in- illud fimiliter numero fingulari ha-
dicavi. Bene quoque hie Gogavi- bes pag. 19. v.19. T¿3^e¿^f*aAtKfÍ¥.
nus. Gogavinus tarnen complexiones, qui
10. mripait] Non video quo de conltruJtione orationis parum
modo DoáiíT. Meuríius viderk dif- follicitus,conjecturando ienfum ple-
j unctim legendum efle сь^ым -п. rumque perfeqiiitur.
V. 12. ткну yt lit Tfo'ffív,] Nem- V. 20. цш «iwtytç 4 xi&tçÇeiliv
pe ut idem fyfteraa alibi fit compofi- i п.] Vide Eu elide m pag. 1 6. v.ult.
tum, alibi incompofitum ; quemad- Pag. i8- V. 14. ni с* -n~ç ¿lófxAmJ]
modum intervallum ex. gr. toni , in Itaomnes. Lego , т<Л с* те* or. fe
Diatono cft i neo mpo !l tum ,in Chro- ¿Qm qrtyÇaAûi» . quod & Mcurfio
uiatieo compofitura. vifum.
V. 20. ¿xóyt* Цуг,}**!* ] Нгс V. 19. <y^f<f«7w ] Codex Fa
fyftemata funt ¿itf*íh¡¡, in cantu po roe. «3r£jJ«TKi. maie.
ní nequeunt. quamvis Ariftoxenus, V. 23. та âtctpfMçcù^ incongrue,
qui Pythagoricorum numerorum & non meduU иfew conflitutо сantut
rationes rejicit , paulo aliter n ¿Ao- infit. Optime hic m'urpatum voca-
y.v y irrationale accipiat. De quo ad bulum . xvcLçfMçsv fit Аф. eft quod ab
Pcolemarum. eocanitur, qui nulla intervalla fua
V. 2 1 . пшярфйщеу^ hoc eft , fju- magnitudine profert ; fed Ayifjuvfln-
х?«»э miit u m . v. 2 6. H&x ?^-?--'uxS, tallas ,ut loquun t ur,
V- 23. bfZÁfJfaoii ] Sic quoque quintas , quartas , & tonos ear.: t. In
rdiqui. & deinde , 4 btÇAtyfyîu , tj cithara alio v с in ft rum ср. to , рццдоо-
mmpftyt* , ч fwJw. Aliquid hie de- cfflíf, id eft с vi de n s .
V.zo.
 in Anís
V. 29. 3W»jJ«'*f 3 Hoc vocabu-
lum ditficilcm banc locum rcddit.
Hdychias S^íln^eímf explicat , 3fa-
улХыя, i; ucíVídc.quod hic locum non
habet. Reípicit сnim 1» Koyûiiç pt-
a V/ 1 1 . atquc idem cft -racJWij-
¿hik ynífífe* quod ^К0>
AoyWtç. Literula mut ata , tu 7 in
7> banc locum infígni confufione
obfeílum veré extricabimus. Lege
ñaque & diftingue : viwrA»iÄoy «»<ч.
fgeJo* à y Çxte-;* , s 71 5 i^iuS'ki'rJei'xç
ту tñ /.<> ¿toíaiii /Many* fxí-
Su ccTteutcunquepatet , Mufi-
tum cantum ab altero , 9*1 naturalt a-
ftitudine exercetur , disímilum ejfe eo
quod tntervaUato vocts motu utatur.
Gogavinus infeite & confufe: Iamqut
fere liquet a mtlo de indufiria conftäo
intervalle rocis motu differre muficum
melos.
V. 15. «c*çe»J Rcliqui omnes ,
ехдое. ut&rcctecitpag^.v.ip.
V. 19. '¡¿y, ¿w-¿¿vj. ] Hinc ve
ra lectio rc ft1 tuen da pag. 4. v. 2 2.
(peúrfw y¿r, Л<аир«о9в(. quod ib i ПОП
monitum. Antiquum boc mendum
vide tur, quoniam orones codices in-
fedit.
V. 25. *atjlvyz**4.~\ Verbumra-
rum. Heiychius : , <srçjf7v-
wifyn'Xirr In verf. fcribe : ^ri-
mumque in Шит natura hominis inci-
dit. Hinc naturalius Boëthio dicitur,
Lib. i. cap. 2i.
V. 29. euvtSiÇtlai щ/ЛаУщок.~] Hoc
novum noitris cantoribus. omnes
intolerabili errore hunc locum mfef-
TOÏÎKVM. 89
fum damabunt , ac refcribendum fi-
denter , ли>еЭ»'£*7<ц ч фм»> Vox ad-
fuefcit difficultcr profèrendx enar-
moniae died ; non tarn auditus judi-
candx . Verum antiqua» iapientix
ftudiofus novit , véteres in tradendis
artis canendi principiis iblitos Tem
per [Mtt>%oç<fiÇeiY , uti nionochordoy
quod inftrumentum uûtatiore voca-
bulo y.xi cix , canonem , ac regulam
certam omnium intervallorum Har-
monicorum adpellabant. De cujuf-
modi canonis (èétione feu divifione
fecundum genus Dfatonum ícripfit
Euclides , quem nunc accurate cdi-
mus . Illo i taque canone , aliter à
Pythagoricis , aliter ab Ariftoxeno ,
divifo, utebantur ad fingula Ínter-
valla leníu pereipienda ас voce dein-
de exprimenda. quod facile fieri pot-
eratper \ja»yuyèïç , Subducbria,
quos ponticulos vocant , divertís
chords iêctionibus fuppoíita.
V- pemil, mv^xcôw,.] Rcliqui o-
mnes, ОДс0хгф«о9я(. mallem 3-himí-
^х<0щ. quo faepe utitur.
Pag. 20. v. I. ovftQmíet.-] Bar. in
margine: xctà' Iwiù ¡nuíxvx г 2$&-
фшш а^ферн. fecundum quam con
fina differunt â difon». Hxc funt di-
vifionis illius verba , quae Ariftoxe-
iuis habet pag. 16. v. 2 5 . in ora Übri
ob majorem evidentiam , juxta ver-
bum fn^tíonr, pag. 19. v.32. àftu-
dioíb lectore adpofita.
V. 2 . ss/gí¿f*<*5] Legendum Jüfgí-
cv.ux cum tribus reliquis.
V. I J • Ti J[e i*íy¡&& ] Hate eft
conítans omnium codicum leéiio,
M etiam
 oo MarciMei BOMii Notî
etiam Gogavini , fed corrupta. Re- biis fie Pollux libro IV. cap. 10. ^ твГг
feribo piytçvv. ex v. г 2. & v. i г. ubi fäfj vmfiwiíow ewKtä mtfiívot <^Oç~
eft ejus oppofitum iAeí^ssv. In ver- t%ópdjov T8~f э агаиЛцоГ«- voûSiç ijçyf-
fione reícribe : At máximum non ita. Ijiov' o¡ J\} \Jcriç7êA«0( ЙИ/AOí trfßoi-
& deinde , iüttd (coníbnum) augeri. fâtjMlê mi^rnt %f<»f« Ad parthenias
v. z6. 7¿t>abeftabOxon-. tibiasfilt auлги virgines. Ptterilibus ve
V. 2 8 . t¿V J\l isi w tí rb putri accinebant. libit, autem perfe-
Лг J$ як£ш.] Clariífima funt ha;c äißma virorum (hori* competebant.
verba, & ab omnibus codicibusin- Pag. 2 1 .V. I . x<»Siaxrxtô-ei(7viç~] Cod.
variata agnofeuntur. Hinc Euclides Seal. Kat&axretàcifftiç. Gogav. divulfa.
pag. i í. v. 25 . vocis locum ad octa- non intelligo.
vum coníbnum intervallum augeri V. 9. 2^^ifóyl(nv f*ttim~\ Quae
íéu extendi dixit. Quae eadem eft funt in tibiis longifllmis , quas pluf-
magnitudo fcafo ut vocant Guido- quamperfeftas vocat; & breviihmis,
nianáé. quod hodiernis cantoribus quas Virginales.
videbitur novum. V. 1 7. о -л S\ см\ Haec funt ob-i
V. 29. t« ytç теЛ Щ. mtÇtZv ] feúra. Gogav.Icgit, uti edimus. ver-
Subaudi 2¡lá.wfM. Sc in verf. vocem tit enim : пес non quod ex confonis ma~
aut inftrumentum. Meurfius icri- gnitudme intcrvaüú fieri contmgat fi
bendum putat, те yà$ re>V. Mallem, dle eft inteUigere. fed non vidit refti-
2Jn}&ç TS Tg/V. tuendum eile vcrbum frfyfifrrWi
V. 3 1 . ¿tÁZeiv ] Ita hic CX pag. 20. V.3.4. cvf*Qa>vov оь/лфш-
eft in omnibus codicibus. Eft fubti-
lis quidem inter Л^даяг & а/#'5<л{- ри'я fitív i ftv v¡ juíj*9-®-. quam ha-
differentia, hic tarnen pofterius mal bes pag. 16. v. 23. Seid. v. 18. rede
lem: quoniam quoque praecedit 2^- expungit particulam ед. & v.22. ar-
1eívo(¿S¡u. Hoc & Meurfio placuit. ticulum >¡.
V. 2 3 . Scribe nufiwiuv. Ita au- Pag. 2 2 . v. 3 . \stn -rvfixfav <p$óy-
tem diCtx fuere tibia: minims , quae yaiv.] Infolentior locutio. pro vásní
turn temporis ufurpabantur. ut lon- feribendum <Sfè. nifi ita fit confti-
giffimae , \ba-tfíteioi. pluíquamper- tuendus hic locus : <J¡$s nas-c¿fwt \Jzro
Feâae. Hic quis cogitare poffet , fi n^xfuv ср%уГо>* 'B&i^o'iijyjov. quod ut
diverfi tenons tibias habuere vete- plurimum vocatur diu teffaron , à qua
res, quomodo non per coníbnan- tuor fonts contentum. Pofiet quoque
tiarum quoque intervalla inter fe videri vocula \sm ex fequente ver-
diferepantes fint fabricad ; & vel ca- fu hue tranfiifle . ut fit fimpliciter
fu experimenta fumièrint concinen- legendum , itaroipw cpjvyfuv , fub—
di duabus pluribufve, in confonis audi avfiQwov. Gogavinus dum o-
iëmper intervallis ? De bis autem ti- mnia pro lubitu mutat & tranipo
nit,
 InArISTOXENVM. £1
sit, falfum inde fenfum exftruit, ita rem deinde Icdioncm fuppedita-
vertendo : littt ergo fiire -minimum runt, qua: eft уу^/латтц tbíí «Wo-
intervallum confonojum , ut plurimum \*>¿w ^««xí?. Itaque in verf. fcribc:
< quatuorfinis centinert. una aliqua efl mefes , & lieban i, & pa-
. V. 3. Oxon. «З*» v.4-Seld. rjpates ,ac hypates,iis quiMußtam at-
(%im*7rt»!;iv , utetiam Oxon. in tmguntynottffma.
margine, fed perperam. Legendum V. 26. Ai^awi f&tit] Infignis eft
un ex Codice Seal, edimus. Goga- doftrina , qua: hie fequitur , & ftu-
5 hie lucret : atque ordo ejus qui- diofe cognoicenda . Lichanus in
dam obvarietatem intelligatur. & qua: nullo genere propius abeft à mefe,
przeedunt binis verfibus funt in- quam toni fpacio; nec longius,quam
epta. ditoni. Itaque ambulat in loco to-
V. 6. 1m 1» 71 Ki»/f<#/«] Nempe nia:o , qui eft inter acutiffimam li-
în quoque tetrachordo bin« extre- chanon , & lichanon graviifimam .
tax chorda: funt immobiles , & in- Sic pag. 23. v. 2 5 . locus parypatcs
tefmedia: bina:, mobiles.Vt in tetra- dicitur eflc die fios enarmonia:. Nam
chordo hypaton , hypate hypaton & graviffima parypate diftat ab hypate,
hypate melon funt chorda: quiefcen- diefíos enarmonia: intcrvallo ; acu
tes & ftabiles : parypate & lichanos, tiílíma autcm , hemitonii. Spacium
mobiles, ibidem pro ««ycommuni- inter acutilTimam & gravifllmam eft
tereiTetîsi. . locus parypatcs. Vide diagramma
V. 10. фЭ^У*"] Oxon. pcrpe- Ariftoxeni.
ram, ф^в'уГоу. & v. 12- Seld.-n/т«» V.29. lege «<pi'sw7<*f, cum Gogav.
рготат»- V. 31- тЛ *¡¿4 x*&vívor,*STb>v^
V. 13. eroj^o^Awv ] ovyxoçJîtt* Videntur Ariftoxeni setate Mufíci
vocat fyftema chordarum.hinc cogi- lichanum diatonicam intentiorem
tabis quid fignificet %шашк1в,. habuifle , quam ut toni intervallum
V. 14. Oxon. im т1ш «p^.fed t«V expleret. Illos itaque , qui rudes ad
abefle poteft. Muficam diftendam acceflerint , nec
V. 15. о'уо'уиляу íJi'oif lw»ç»if oui- intervalla longo ufu animo altius
*Л]. Quando una hujufmodi chor- -impreflerint .facile inductum iri di-
darum.complcxio dicitur hypaton: cit, ut hoc concédant,
altera, melon : ultima hyperbolaron. Pag.23. v.i.imc^ylunámf] Re-
V. 18. Codex Seal. yvug/fAu&Y liqui omnesprobe,«vnJy. ubitoindu-
lüí i-Aofflw fjtxaitûii. Meurf. edide- ñifuerint. ut fequitur v. 8. 'птх$н-
rat maie у>ш&ву.а.?д. -яГс а^о/л&ок. яу ewn-Tt. v. 5. feribe yt pro It. quod
Putavi v. 1 6. ante ju/л reftituendam fphalma eft typographicum.
particulam on , & cartera legenda ut V. 4. «Wo'va А^л»» ] hucke hic
editum: verum reliqui tresmelio- Meuriius legendum putavit %¡¿lóv¡s.
M 2 &
oa Marci Meibomii Notí
& v.i4.2^ievoiípro A'<n>vov.Eft enim pro Ï9w. Veteres itaque fyftemata;
©ед * A'iw<9- » ед ^ , licet in quorum in generibus primo fèmper
Lcxicis id non repcriatur. Sicpag. loco confideratur tetrachordum;vo-
2 2 . v. 3 o. Jiiwov 2^mfM. cabant «^^«V тЛ ч'Э-Л , worum prin-
V.o. гтмЭирци'г] Hoc verbi tefte Ariftide pag. i8. v. 14.
notandum. Longo um & adfuefa- Tetrachordum autem , ut hic ab A-
ctione difficillima ctiam intervalla in riftoxeno explicatur , varium ordi-
naturam quafi abcunt. Perperam bi- nem habere poteft. Porro obferva-
ni codices pro « habent y. Sc unus e. tum majora intervalla animum ma-
V. 10. ^»^«'»'xwv tfóiruv itTç 7i gis dilatare ас robuftiorem reddere ;
•яо'тг.г ж, iw ¿&1í?ok.~] Quos Ari- minora contra , illum contrahere.
ftides pag. 22. recenfet. Dicitenim Hinc genus ènarmonium feverum
pag.2 1, v.4. eug ед oí sntvu 5ткЛл4о'5- fuit habitum , majeftate ас decore
«reí /jtçjV twV àçpovlw; kí^UjuIch. Ita- plenum,ab apta omnium chordarum
que per primos intelligcrem Lydifti, conjunftione denominatum ; chro-
Phrygifti, Dorifti : per fecundos, la- maticum autem molle ас femineum;
fti , Mixolydifti , Syntonolydifti . robuftum autem & naturale Diato-
QuippeprimisinventacMufics tern- num. Vnde fi certos quofdam mo-
poribus tres priores folum in ufu res animo inftillare conemur , pri-
erant. In illis autem ditonum ubi- mum omnium de fyftemate cogita-
que adhibitum vides, cujus gratia il- bimus , quo fit utendum. Nam ieve-
lotum tonorum mentionem hie fe- ros ас decore plenos eftedurus, me
rit Ariftoxenus. ris. fyftemate enarmonio : molliores
V. II. Uummt JÇXAt*] Gogavi- autem &adfedibusmagisfubjeclos,
nus diftinótione fublata vcrtit : fitis chrorhatico : liberales & pacíficos ,
evident eft. quod non placet. diatono. Dicit itaque Ariftoxenus,
V. 1 7. yhMnxiyeti e¿eí.^\ Egregie. illos Muficos , dum enarmonii dito-
Chroma autem denotat,ut feq.v. 19. num proxime ad chromaticum tric-
V.22. <!r€9ewV!"n] fubaudi *f/ив- mitonium adducunt , & ut cogitare
vía*. Illud ènarmonium genus pro- licet , cnarmoniam parypaten quo-
xime ad chromaticum adducunt . que magis intendunt , non amplius
quippe ditona lichanos hemitonio in Enarmonio verfàri fed potius in
tantum gravipr eft lichano triemi- Chromatico,quod ipfum chor-
tonisa. darum cum illa remiifiore lichano
Ibid, вгиитсаты/л^)! те еЭ-и?] Sic quoque ad chromaticum fit pertra-
perperam omnes. Gogavinus quo- ftum. Hie autem illud quoque in-
que : to deflexi confuetudintm una primis notandum, quod ad mores
(ontrahunt. Locus eft difficilis, quem animis immittendos cum acuminis
cxplicabo. Lcgendum autem föxs &gramatis> turn fingular um quo
que
 IN A R I S '
que chordaru m rationem habere de-
bcamus . Alii enim mores , inquit
Quintil, pag. i 3 . cum acutioribus ;
alii cum gravioribus in ánimos ilia—
buntur. Atque alii cum iis , qua:
parypatz ipeciem habent ; alii cum
iis , quae lichani.
V. 23. Probe reliqui codices, >?-
Kfiret.
V. 28. a Jciç ЁякЖлт?»<п»']] Seid,
male |'А«т?«<л v. Gogav.imperite ver-
tit,- ntquc enimtonorum indifiretus efi
üb ditero in alteram tranfitus. Hoc di
ck Ariftoxenus: loci Uli non variant,
ut jam minores fiant, jam majores.
Nam cx.gr.Jocus parypates non pot-
cft fieri minor fpacio diefis cnarmo-
nix, nec major, his carccribus indu-
ditur.
V. 3 1 . Cod. Seal, ita legebat, щ
ц Ai£«*oV , 4 S^riletvAfJ^n , «regjíf.
Vnde Gogavinus vertit : Pentfupre-
ma & index inten/k , terminum habent
loca. Aliquid dceflè videbam, quod,
ut editum eft, reititui. Confirma vit
meam reftitutionem Cod. Seid, fed
alia particularum relatione, hoc mo-
do : Kfj&y 3^шв(^^' щ ¿1 , xvituívr,.
dum ¡lia nitendítur , hoc remittitur.
Quod ad idem recidit.
Pag. 2 4. v. I . Ai£«*a ti mefvmt-
w.] Hoc non intelligo. puto locum
eile interpolât um. Lego fimpliciter,
Aí^<t*¿". deletis7i адякруя«т»к. ille
in atumen , lichani. Alias enim fun-
damentum Ariítoxeniz doétrinae
fub verte tur , quod eft , ne ulla licha-
nus locum parypates invadat; nec
contra , ulk parypate locum lichani.
О X E N V M. 93
V. 5 . t£*5«'ov] In verf. feribe :
quonam modofit examinandum : utrum
ab. v. 6. zfewftxTCDv male abeft à
Códice Seid.
V.7. <ffg ovpQuvicU AetjuÉavo/íJjuWJ
Ex с m pía fumendi intervalla per con-
íbnantiam vide pag. 5 5 . v. 1 2.
V. 10. irvxvoY it teyíS-u] Hanc
fpiífi definitionem tranfcripfit Bry-
ennius in lib. i. feci. 6. ubi male lc-
gitur otwfcSí pro ouúlityí*&.
V. 17. ib ibaijgfH* т/мои J[ tçwfJ
Baroc. & Scld.optimc ti iK*%<&v тги-
хю'г. t¿V> J\ Eçiif. nifi quod in Seid,
perperamv. 18. hzcomiúa, ¿**p-
fxitíuv ^£t). v.19. forfan hoc ordine
legendum : ¿úo it «A. ¡úo fau"*
ímílm ßovp. nifi principium ita fie
mutandum, inr.ou, Sí ¿vo.
■ V. 26. rgjtev «Ач'фЭ'й» iMxroi <srt9ç
ru cùmS.~\ nempe j3*pu7íp« гЛ/лив*-
tcov , adflantium finorum graviorem.
v. 16. Hoc autem fpiflum eft prions
fcíquialterum. quippe novem habet
dodecatemoria , cum primum tan-
turn habeat fex , quae hemitonium
conftituunt. Vide pag. 25. v.2. Sic
v. 29. per fefquialterum intervallum
intellige hoc , íx. dodecatemorio-
rum.
V.23>. Notaquod fyftemavocct
id , quod ex duobus intcrvalliscon-
ñ at. ut fiepe monuimus.
Pag. 2 5, v. 2. ея, «Í/imoAíovJ О.чоп.
tçtv. Seid, male, яч/ииАиг.
V. 7. Pro /¿«'¿«y feribe (*êi£ov, ut
& habet Seid.
V. 8. ет«^))'яг£ To» 6Я та ¿vo тш
w,] In molli Diatono. quod vide in
M 3 кШ
 94 MarciMei в о ми Notí
reftituto à nobis diagrammate Ari- temará : ßn in tres ; tres quaternar'û.
ftoxeni. Quare excedít quaternartut temartum,
V. i6- iwSi%o3rifj4>¿Á(f\ Cod. Seal, id eß, triens quadrantem, unitate. qua
perperam ittineSttiputJet, ut & v. ult. eft tottuspars duodécima.
¿w¿ex<3¿ly¡fM&K>v tivov. vide V. 28- V. 19. tcîV ¿vo] Seid. >щ non
V. j 6. ¿£ p*ç ib ? сштг/] Нжс habet. Puto tarnen melius cum reli-
plana funt , & ex Ariftoxeni dia quis id retineri.
grammate à nobis reftituto eviden- V. 30. in mùtkî] Lege«wr'ut&
tiílima. Multa tarnen hic poft vq- bene Seid, ab tpft, Iii baudi, diatono
culam p*ç inièrta leguntur in Oxo- graviflî ma. ex v. 26. Deinde v. 31.
nienfibus. qua: , ut facile conlpici- male Seid. Jitm.
tur , fuere fcholium aliquod margi Pag. 26. v. 0. in ßafv&Tn ]
nale , quoddeinde textui inferftum. Hic locus eft corruptus. Pro /3*р«-
Ita autem habent. еття^яг^ i liv®* ¿* 5'тч lege ßobpvligßt. velj fi plenius
féjíjU^m/HÍh tîç Tgjoi JieupetTtq , Л* malis , ч"те ßccpvliggc Is /3*ри£-га
T^ffjuo'e^e» кмК&тщ £f>upxUx.vj <Sit<nç" XgaifAxlfKrfc , ut eft v. ultimo. Qu&
iv txçfjwict d\e «V 3 Лаирйти( , ti èi 71- enim gravijfimâ chromaticл eft gravior,
Q,^lt¡[*ó¿/ov ■шХнтщ àçpoYixqJ'iioiç. ti omnis. & deinde v. 1 1 . lege » n tii
¿y rißtifiigjtti tS tturtfàj ívoí. tSте 2¡l(plóv*¿l;v¡í&t pro ßx^\jJi^t. Alias
h/ÁogJa, J ¡¿uní¿uííKcitu (lege SusSt- ineptum quod icquitur v- 1 3 . /Злри-
xxrai ) xicrtçtxJ. cïov m ffhi tS ф. otv ÔW 2i^o'f». Rationem hujus do-
«ftsAw то» ф tif f. j. SiMfíei jívovlcy тет- ftrina: difces ex reftituto à nobis A-
Scpe? tc^Wíí . ¿v ¿i ту eîi }. j. ttètç ti- riftoxeni fex colorum Diagramma
rççjtSiç. (ha;c fatis funt inepta, feri- te. Gogavinus hunc locum magis
be, è«v ЛгА« то» ф eíí J. S\ouyíai adhuc corrupit. nam, venit,graviffi~
•ylvoílon Т1т?«ре? Te/«'Jef idv S\ eîç f , ma Chromaticл omnis eft enarmonia In
TÇ«V -nlç^tiiç.) xhs-tfi^i ¡Te 4 Fw JÎ Î. dex , & diatonigravior omnis eft diato
<t¡Tg/lr¡ftógj01 T» ttfeijltifjtoe/is fMVoifi. ms ufque adgraviffimam diatoni.
(lege \5вггф-х$ ¿v o F т»^ те те/тч.) V. 14. Cod Seal, perperam cvv
csreç (lege> iWç) ¿si т» e Aï ¿caiiKxIov. K^cu/xç. Ibidem pro ¿ Scld.male ».
Quoniam tonus in Chromate in tres V. 1 5 . Ts ixmSiSny^-i ] Vter-
partes dividitur ; & triens vocatur die- que Oxon.melius, тш ~ъоп&г&ау$>ы.
fis Cinemática : in Harmoma autem Addita partícula Ъ> lege , iv twîwtc S.
in quatuor dividitur ; & quadrans va Gogavinus vertit ас Ii legiífet , ~btm
catur diefis Enarmonia. Triens igitur u- étSHy^xiÍTt*. a dtmonftrato loco In
nius & ejufdem , quadrantcm ejufdem duis, fed perperam.
duodécima partefuperat. Vt in numero V. 2 2. ¿^'tívo? içtv 4 Ai^xvaV,]
xTT Quodfienim xTi partiarin qua Locus infigni mendo infeífus. Re-
tuorpartes , hac divißone fiunt quatuor ícriboj Л'тв»о'г«ру ч Ki^euiii. inver-
ílone :
 IN A R I S
fione : putл пит átona fit licbanus.
Sequitur enim, out (ententior.& prz*
cedit , de intervaäo ftlum dtjfmiimt.
Nec Gogavini codex fuit melior.
Vertit enim : Ht utrum diatona fit
Index.
V. 19. op$¿,] Foriàn o^7rf«-
íw, vel «í. fequitur enim, 9 3 '(щ<&>.
Pag. 27. v. 1. p^xt* ик«ф»е>-
ejulfaç.] nempe ctevppcvûj im^míivs.
par)fiten tnarmoniam.
V.4. hxc verba : fw Tmv ptKuiSá-
ЧЩП*Ь*т\ог it St якрияве'тчгед Л<-
, male abfunt à Bodl. habentur
autem in ora Bar. exceptis duabus
ultimis voeibus,
V. < . • 1» St mfumniç »t, Äi%a*H
(At«ni\ Hunc locum mutilum eflè li
quet, quem interpretando reftitui.
Confirmavit meam leftionem opti-
mus Codex Seid. In i lio tarnen , ut
& Seal, fenbitur, TùT<ièer«e^«î7»TTif. &
deinde in Seid, ту л<^л*к~ , quod
mendofum. alterutro loco fcribes тс.
quod in principio melius fict : тс J[l
7m?vmtiviç tytf Ai^euS, ты Ал;£«*в*а}
^iiif-Gogavini Codex codem men-
do labora vit. vertit enim : at Pene
fiiprema & Indien & Media tarn aqua-
le quam inäquale duobus.
V. 6. àf*<pôItfotç I Scribe cv ¿f¿-
IVHf,
V. 7. "xi v£ivxç елчец nit mcpvmcSlç
apQolifur tû~v "¡flfiuv. ] Diatoni &
Chromatis, ex pag.26. v.30.
V. 9. éjty/íAíf TÎIçpxoçSov'] Hinc
dariffime penpicitur, quid fignificet
■<uut\tç, ícilicct , quod in cantu eít,
' O X E N V M. 9¡(
feu cam poteft. Sic слцлгхк tHçgl-
XoçSn eft , ex parypate Chromatis
hemiolii , & lichano graviflîma Dia
tona. Vide pag.29.v- 13.
V. IO. ¿k mxpvmcittf it jg<*[*eíU-
w¡9 !тверияжт1к-,] Sic omnes codices,
etiam Gogavini. qui , dum emenda
re ftuduit , etiam pejorem fecit le-
étioncm fie vertendo : fit enim cano-
rum tttracbordum ex Penefiiprema , &
Chromatua Penefiiprema, & diatona
Indice ïntenfiffima. Legendum, c* mt-
риявтиу n %&pmum¡t e£umw.<jucin-
admodum interpretando indicavi.
Meurfius infeliciter , ut pleriíque o-
mnibus locis , hic jecit aleam. Iäud,
inquit , mtpvménif in fine maie repeti-
tum cenfeo, & abundare; itaqut tji-
ciendum.
V. 15. <sr%* dit ctwt^eíxí т*
í|ÍV,] Quoordineintervalla fe mu
tuo íequantur. Quamvis enim die-
fes , hemitonium , tonus , triemito-
nium , ditonum , fint intervalle qua;
modulan poílimus , non tamen bina
quzlibet cantum ingrediuntur. Vt
poft modulatam dieiin non poteft
cani hemitonium.aut triemitonium,
fed vel tonus , vel ditonum. Sic ubi
hemitonium cecincris& tonum,non
potes aliud intervallum , vel in acu
men , vel in gravitatem , adjungere,
quam tonum. Vide v. 3 2.
V. 19. c* f*tЛли%,] Rcliquitrcs
articulo anftius, c* tí pthmSiit.
V. 2 6. Seid, male «и сштп ф««к?,
pro nuumt tiV фув".
V. з i . Oxoni. perperam, 2>¡&<pv~
Pag.
¡¡6 M AR с i Me ib OMii Notä
Pag. 2 8 . v. i • c* reûç г- sofax*!*' fon divififlè teftatur pag. i $ . Certe
umttn илО/яюяыполv] Quid fit dia- áb Ariftoxeno fie icriptumputarem,
grammatis condenfatio hie tandem qui tonos fuos XIII. diapafon ma-
clare exponitur . Continuitatem gnitudine inclufit : recentiores au
Harmonici fie confiderabant , ut di- tem quos vocat Ariftides, qui xv
cerent , fonos qui , ordine progre- tonos faciebant , duobus ad priores
diendo , proxime inter fe abeflent, additis , toni fuperocbvi interval
exiftere continuos. Ex Enarmonii lum, quod quatuor habet diefes,
generis Tabula hoc optime peripi- complentibus , pro Zi fcripfiiTe 7*.
cies, ubi fineuli toni in quatuor di- V. 8. lego , êsw , ire ilm t¿ÁtÍw.
viduntur diefes ; & totu'm dia pafon, certe quod ex v. i о. malum pe-
in XXIV. Ut plane fit minimis in- dem hue tulit, retineri nequit. v.u.
tervallisjcondenfatum qua? cani pof- in verf. fcribe : fed, in acumen , mini
funt ; non tarnen continuo ordine, mum modulâtur quodrefiduum.
cum ne tres quidem diefes vox dein- V. 15. ^»*A«iAfT*» lJuW}wi.l O-
ceps proferre queat. Ulam autem xon. perperam , ¿¡/shuSéHта" ёл«'т?о-
continui in modulatione fumendi VI. Pro IA«-r?o»< , quod cum proximo
rationem Ariftoxenus reprehendit, convenire deberé putarunt, refcribe
& certe meritifilmo. Ad vocem enim, (Ллт?о*. Hoc autem addidit Arifto
quid illa modulan poffit , eft refpi- xenus propter v. 1 5 . pag. 1 1 .
ciendum: illa, ubi in genere Enar- V. 16. тЛ «fuo ix'iotutv tsviolÍwv Í-
monio diefes binas protulit , non Aei-ftv] Locus fane difhcilis. Seid,
poteft minus , in acumen , modulari male miouov. Refcribe , шиш <ÍA«7-
intervallum, quam quod, demtis bi- ■rev. ex pag. 2p. v. 6. inverfione: at
nis diefibus ex dia tcflaron , in hac in grave poft duos diefes tono minus.
confonantia eft reliquum. hoc eft , Gogavinus eandem vitiofam ledtio-
non minus quam ditonum. Et fie in nem vertit : qua in grave , minus dua-
reliquis Generibus. Caeterumdehac bus diefibus ton'uù non potefi exprome-
intervallorum continuitate, atquein re. Haec autém ita intelliges. Dixe-
modulando ordine , toto m. libro rat v. id. poft modulatas binas die
demonftrative egit. • fes in acutum , aliud minus interval
V. 6. an сштт. ] Scribercm , lum cani non pofle quam quod in
«7t' 1&ьцкт.тжш interft diftarefia dia teflaron eft reliquum.At ingrave
do. Ibidem lego, и j«sç wцц. poft cantatas duas diefes poflumus
V. 7- o'k7w щ eitsmvj Quare non canere ; praeter ditonum ; minimum
ri<№*f(ç щ «кдлу , ut integro dia pa intervallum, tonum. videlicet fi àdi-
fon illud condenfatum diagramma ezeugmenon enarmonio per duas
conclufum fuerit ? quemadmodum diefes progrediar ad parameibn,pof-
Ariftides antiquos primum diapa- fuminde in grave modulari tonum,
 IN A R I s • : о X E N V m. $7
qui paramefo Se mcle continetur. Subjiciatur fane denft velnon daifa po-
Hzc Ariftoxenus libro iTi. accurate fita tDtnplexio : qua in acutum verjus
perveftigavit. ubi pag 66. v.o. Tonus tranjponatur per intervallum minus -ея
inquit , jp'tjfo in grave tanrutn adpo- quodprima confonantia relinquitur.
nitur. V. 8. IJTM CtV TtSîçllit TBtí 7IT£$¡«]
V. 24. 4 pK^mefvmtiLv] Le Clarum eft quid velit ; nempe , in
go , ti yàe . Bodl. pcrperam , 4 p*<¡ як- cujufquc generis fyftemate nonre-
f ■jttzÍtv.. v. 2 5 . pro SwjoÍIm Seid. male periri fonum , cui non aut quartus
¿twúí!t¡. Ibidem omnes tres optime conibnet dia teflaron: aut fi hoc non
legunr, ргКшёЦщ <p$íyfov píw, еш- fíat, quintus neceflàrio dia pente,
пм. quam vocem vertendo reftitue- verba tarnen funt abundantiora. Scri-
ram. Gogavini quoque Codex hic berem , {tu enr -n&'çlvt Sfè. -nasclpuv
fuit integer. ov(i$m¿tv , 4 enr íTTju7Í7b'f , Jfè mili.
V. 27. «fl ■ЛзгАлэтоу, «n mihotr- Ñeque enim ita hunc locum expli
я-л<*поу 2>}&ï*fMt>] In Enarmonio 7i- care polfumus , ac fí dicerct ; aut
7(уежЛлвтб1') quadruplum : in Chro quartos aliis quatuor. &c v. 1 o. pro
mate toniaro , triplum : in Diatono ov/aQuivhv perperam Oxon. тцфи-
molli , fuperbipartienstertias. & fic »¿V. ibid. voces , «tv?e , abfunt à
in carteris. Bodl.
Pag. 29. v. I. cv то"? çoi^eîoiç Sei~ V. 1 1. i¡*f*Qiiltfw~\ Simulquarti
xtynleu.l Hisipfis, libro iTf non dia te(laron,& quinti dia pente.quod
putem icriptum fuifie , с* тш fçw- in primis fit in Diatono contento; in
^«'wv J«. fed bene , с* tbíí ûVtpov reliquis quoque , per tonum disjun-
è*i?£r><nlen. in Elementú detnde твп- étivum , qui tarn ad hypaten mefon,
ßrabitur. Quamvis hi tres libri vix quam ad neten diezeugmenon , dia
uno tempore feripti ab Ariftox«no pente confonantiaefficit.
Sc editi videantur. V. 16. «V Sh' -га я»Ли] An hoc
Ibid- \¿aiKií¿)-u (4ф"я 7П1уыо*,~\ Ita non arguit , frequentiffimum fuifle
omnes. Partícula ft^Jmihi hic femper Ariftoxeni tempore ufum tarn En-
viía infolcns : pro ea legendum pu- armoniiquam Chromaticorum co-
tavi tut/, at feribendum video , \snv- lorum? certe folius theorise & do
xeít&u , f*í(& Ts 7TVKVCV. Supponatur, ctrina? gratia hoc illum non diecre,
poß pofitum fjftema (pijßm , aut non loca plurima oftendere poffint.
jpijfum, in acumen non poní. V. ip. Owefo^íí. ч те] CumBa-
V. 3. Solus Seld.reâe , roc. lege f, quod vertendo indica-
е9п*. rcliqui , ut & Gogavini , f&fflí- tum. Seid, male ч. Deinde lege Sc
Sío9»f- quod vertendo jam emenda- diftingue, \swí%íxi, ivewHuç тг$ъс&щ*
ram. Clara autem hxc funt ex ante- quod ex nullo corrigebatur.
cedentibus. Gogavinus infeliciter : V. 21. ЪаАих; -rfcobtq ^£jf
N ïmt.
j8 M arc i Mei BOMii Notä
ïnit• та </[' ¿visir,"] Locus ccrte diffi- pate mefon , tritc fynemmenon :
cilis. Meurfius pro iiS*<&4 male fcri- mefon diatono , diatonos fynemme
bcndum putavit *&3m. Qupmodo non : ipfi mefe , nete fynemmenon.
antea emendarim, ex verfione vides. Dico igitur hos fonos ; neten fyn-
Succurrit jam melior corrcctio, ex- ncmmenon,fynemmcnon diatonon,
trufo tantum J[', & diftinétione fub- triten fynemmenon, prioribus qua-
lata , hoc modo : c¡r£9í «Ä **Mf та a- tuordeineeps eife pofitos. Aliud cx-
иож , сШ tí тв о|« ^ (та addunt О- emplum. Nete diezeugmenon, die-
хоп.) ßxqv.Contrarie aqualibus adponi zeugmenon diatonos , tritc diezeu-
inaqualia, tarn in acutum quam in gra gmcnon,paramefos,meiè,iûnt quin
ve. Exemplo id declarabo : In Chro- qué foni deineeps pofiti , id eft, íerie
matico toniaeo tres foni , hypate me modulatafe invicem confequentes.
lon , parypate mefon , mefon chro- His ipfis alii tres foni confonant per
matica, duo aequalia intervalla , quae candem confonantiam, v.g. diapen
hic faciunt fpiflum , comprehen- te , in grave, nimirum diezeugme
dnnt. His in acutum adponuntur non diatono diatonos mefon : ipfi
duo inaequalia , nimirum triemito- trite diezeugmenon , parypate me
nium & deindc tonus : in grave au- fon : paramefo, hypate mefon. Pro
tem contra ,. ubi eadem duo inter nuncio igitur omnes octo fonos
valla ; quae continentur diezeugme- continuo ordinc & modulabili eife
non chromatica , trite diezeugme- pofitos, quod prioribus quinqué re-
non , paramefb ; cecineris , primum liqui tres câdem confonantiâ refpon-
canes tonum & deindc triemito- dcant. Gogavinus mentem Arifto-
nium. Similiter in quavis Chroma xeni non elt adfecutus ¿ utconfide-
tis fpecie & in Enarmonio. Hie eft ranti perfpieuum fiet. ita autem ver-
germinas hujus loci fenfus ; quem tit : Amplias fupponatur & confonos
Gogavinus non adfequitur:Co«f rario non interruptaferie deineepsfinos , per
fi modo habere aqualia , erga inaqualia, eandem confonantiam fibi deineepsjut-
tarn in acutum eundo , quam in grave. cedere.
V. 23. *Я стлг tbíí itffi cpjíyfoií V. 2 7. яа§Г/«1Л($</] quod in can-
OT/x$£tiv»v5f>] Perpcram Seid, avy.- tu ponipoteß. Alias fimpliciora in in
факв nxç pro ovfj«§uvM$t.ç. Hanc au- finitum funt intervalla , verum «jue-
tem hypothefin , quod obfeurior fit, ÁÚStjfijt. Gogav. в?Лош'£« , poeta mé
exemplis illuftrabo. Hypate melon, los, quod nullum lènfum emeit.
parypate mefon , mefon diatonos , V. 28. «V та ajosç»!/Lte(§.] Reli-
mefe, funt foni deineeps pofiti. His qui tres articulum та' optime omit-
quatuor confonant alii tres per ean- tunt.
dem confonantiam , v. g. dia tefla- V. 29. »j!jTW 0VfA.$WUV jAY¡¿Í6U-
ron , in acutum, nimirum ipfi pary- р«<&ч] Pro jtMjputavilegendumpj-
 IN A R I S T o X E N V M. 99
, ut vertendo indicatum. Con- ni doclxinam tantum ordinc concin-
fifraant reliqui tres eundem fenfum, niore, & Kcil'Siïnloftluù tradiditinfua
fed alio reftituto vocabulo. legunt Introduftione Harmonica, nifi ex
етт,<трфы'*1м íkxsm /хц Л««р. quo- libris de Mufica illam definitionem
modo 8c Gogavinus, qui Vcrtit: con- ab Euclide defumtam dicere veli-
fonanttarum finguliu minime dividí. mus. Ariltidis definitionem vide
Pono hoc vult illa hypothefis , nul- lib. i.pag.19. v.i8. Hxctamenita
lam confonantiam in incompofita explicari poflunt, ut dicamus,feriem
intcrvalla , fed bene in confonantias ab hypate hypaton ufque ad mefen
dividí : quod prima: accidit confo- vocari hîc ducium , ita ut incompo-
nantix dia pafon , quae in dia pente fitum utrinque intervallum fit to
& dia teflaron confonantias divi- nus, nimirum ab hypate ad proflam-
ditur. banomenon ; & à mefe ad paramc-
V. ai. ayuy>i ¿\ ifti ч'^т? é|ijV fon. Qua: explicatio Mufica eft , &
фЗг'^Гму tl;a>fcv т 2£xw~v] Нзес verba certe Euclidis aliorumque lcntentia;
& qua: /èquuntur vix intelligo. Non minime difionans.
tancummutilusefthic primus liber V. 32. »» c*] Seid, melius Ь.
in fine , fed & depravatus. quod u- verfu fequente pro xivenef omnes re
trumque ex Euclide, Ariitide,Bryen- ite , книц , pointnr. quomodo ctiam
nio non difficulter perfpicitur. Bene legit Gogavinus.
Eud. p.22. v.8. oLyuyy, fSfiit ssi» yiSfè. V.ult. <í&ijW«] ¿UabcftabO-
t i^iji <pfyyfcD* iSaç Í fii\aç. qua: ego xon. Quid fit ciyuyij dOw , vide ci-
ipfius Arifioxeni verba puto hic re- tata ante loca , & Bryenn. lib. 3.
ftituenda. Euclides enim Ariftoxe- feâ. 10.

NOTi£ IN ARIST OX E N I
LIBRVM SECVNDVM.
Erfi 9. IB <з^ЛёАЭ,«У 1VV Tió-JIM
v:t)5V я*лу/лоЗе!си] Pag. 3 1 . v. 1 3 .
«fe* muv T es»f 4 tzpayu&etx, Tlf.
tum dtqutbus ¡ruciare tnßitueret , tum
quon.nn modo. Priorem hujus praece-
pti partem non opus erat ut hie po-
neret Ariftoxcnus , quod jam con-
ftaret ipfum afturum de Elcmentis
Harmonicis : alteram autem , quo-
nam modo a ¿turus lit , accurate hic
perfequitur.
V. IX. « я»Т éfív.] Communiter
cflet , tit яеТ ésry. Sic pag. 1 8. v.7. ti
яг?" еру 4 фи<гк aura.
V. ii.vyin»*,'] Oxon. vyeiMr.
Ibid. «id 4!>&оиу.ач\ал1 nvaj ti, re
de nullus codicum reliquorum a-
gnofeit. Et -пул abeft ab Oxon, icd
minus bene.
V. 27. «speAojrf'itç.] SicAntiquis
fa»pe vocatur feientia, quam nunc A-
ftronomiam adpellamus.
N 2 Pag.
 ioo Marci Meibomii Not*
Pag. jt. v.8% едч ] Seld.*£tfO- cticusMuficusfuitArrftoxenus.Ca:-
mittit. tcrum яг»Л piKomitcw , infolentiüs
V. 9. ^ягоАч'4<^] Puto explican- videtur, fed nihil mutandunu '
dum: Maneret in priore opinione, V. 25. 0л*7г?« та t¡%.~\ Нас de re
cfle fcilicet rem , de qua auditurus follicite inquifivit Plato in libris m-
fit, dignam qua: cognofcatur. A»7««V. & Ariftoteles Politicorum-
V.u. »V tcpíbf,] Pagina ргзесе- vin. difficile efle dicit definiré, «
dente, v. 17. Gogavinus vidctur le- SwúoScu та чЭ>) /ЗеА^ш miar щ /лип-
giíTc t<p4 , dum vertit : Quapropter & x>j. пит mores meliores tfficere poffxt
ipfe Aristoteles prxdicere ob eafdem can- Mufica. Hos fecuti noftri temporis
fitsfolitum fe ajebatfutura ipfi audita- Scriptares Politici , de Mufica qua:-
ribus. Sed Graca fie coharere nc- dam diflerere folent , fedparvocum
queunt. fru&u.
V. 18. «raí té pxfafx» ^ erto&it).] V. 27. ibJ« 0 7i] ôu delercm. Eft
ejfe earn doclrinam & fore, ас fi fub- hic locus revera obfeurus , & fapic
audiendum effet; in poflerum , ubi ftylum Ariftotelicum. Sperointer-
eamperdidicerint. Verumlongccon- pretando me íénfiim effc adiccu-
venicntius diftinâione tranfpofita turn, vide an ctiam Gogavinus , qui
legcrimus, шщ -пригул, 1ег&щ ita vertit : Nam quidam ingens aliquod
fv/o» |uJ{J» [Mvov. quemad modum in- difiiplina- opera pretium fore putant :
tcrpretando indicavi. . fiquidem nonnulii nonfolum fe nuficos
- V. гь mikd /ЗеАЙаг ] Seid. «л* fi Harmonica aufcultent: verumetiam
ßthtixi. meliores , quod ad vitam & mores atti-
Ibid. rs$ßx.xowlti îr bi roûç Sh%î- net , fore credunt , quod inter demon-
01 Ao'^ûitr,] ubi vel obiter nos in demon- flrandum audiant forte ratiocinantes
firationtbm dicere audiverint , quod nos deMclopœtis ,fire cantilenis fîngulis
quamlibet melopaiam faceré conemur. deque- toto genere Mufico, ut una mori-
Omnia Ьагс dicuntur de parte Mufi- bus profit , obfit altera ; quod vero qua-
ces Harmonica , uticx v. lo.perfpi- tenus Mufica eßfimpliciterjuvat ,/urda
cuum. &CX pag. 32. v.5. Sicitaque anre pratereunt.
v. ult. per тв/ля^/ла , intellige Наг- V. 29* «V lège , *x "s *Jùi
monicam. & ex v. 18. fubaudi л<х/*&*ув<пк.
V. 23. ягшу гш jueAoTOïaV ixx- Gogav. Alii contra nibili rem, aut par -
çbx/.] Nimirum Syftalticen, Diaftal- yi cette momenti qua fit agi cenfent: nt~
tioen&MediamleuHeiychafticam: que rudes fe tarnen tantiíafeilicet ret
prjcterca Nomicam , Dithyrambi- baberi volunt. Neutri vero rette pw-
cam, Tragicam. De quibus vide Eu- tant.
elidem pag. гг. Ariftidem pag. 30». Pag.32. ¿.wti\x abeft yàf
Non modo Theorcticus, fed &Pra- abOxon.
V.4.
 t N A R I S • • О X E N- V M» Idl
V.4. xlzràçxH i "«3»^?] Lego, res fuos magno numero finguli ha-'
\jxsá^(tiV ¿¿t , KctytKtç ccei híyéloí, тш bebantv majore tarnen Ariítoxenii,
(акпу.ы. Otiippe & alia multa, uttfem- fi Hiftoriam & Scriptorcs Mulîcos
per dicitur, Muficoadeffe detent. infpiciamus.
V.ii. «j£í /игл»? 57w7oV] Non V. 24. Ao'y»f 7i 7i»*ç «е/Э'/гЛ H-
de Enarmonio genere aut Diatono исц ед tÚ%4 îjç>V л».чл*. ] numero-
folum -, nequ.eemmde uni us Dia- rum quafdam rationes ejfe fjr ínter fe ce-1
toni colore, fore noftram contem- lentates , fecundum qiias ( in quibus)
plationcm ; fed de omni cantu , qui & acutum & grave fiat. Hic habe-1
natura fieri poteft. quem fcx colori- mus locum alteram , ex quo difee-«
busdefinimus. Pag.^.v.í.eadem re poflimus , Lafum & Epigonios,
ha?c verba ufurpat de cantu omni, tanquam Pythagoras germanos fe-
qui vcl voce fit, vel inítrumentis. etatores , ítatuiífe monis cclcricatc
V. tO. al tjUtffoo&ev} Male al ab-» ac tarditate acutos fonos diíferre à
eft à Bodl. & verfu ièq. ед à Ban gravibus. vide pag. 1 2 . v. 2 5 .
V. 2 1. iiw i*%u cu&*i<n\i ¿«xAivev-i V. 28. oí J\,e "&/ntyíam £o»7«] Sic
7к , ] Pythagoricos notât , qui o- Ariftoxeno adutrumque extremum
mnia qua: in Muficis funt , numero- abiiífe videntur priores Mufici, cum
rum rationibus definiebant primis ac mediam viam ingredi debuiífent,
fimplicilïîmis : cujufmodi funt pri- fenfum ac rationem in contemplan-
mum rationes multipliées-, deinde da Harmonica conjungendo. In hoc'
fuperpaniculares.Quçcunque,etiam deinde plurimum elaboravit Ptole-
auribus alias conlbna , intervalla il Ii s mzus.
rationum generibus non contine- Pag. 3 3 . v; 3 . $10($* ] Melius
bantur, rejiciebant. Ncque enim alia Bryen. ytvofflv . Exfcripfit autem1
de cauflà día paíbn & dia teifaron in Bryennius hunc locum Ariftoxeni
conibnantiarum numerum recipere in Epilogum fui opcris Harmonici ;-
nohierunt, quam quod ratione du- à verfû primo : ея Sv¡tÍ$>i, ad>finem
plaiûperbipertientetertias illa conti- uíque icq. pag. 34.
ncatur. Hanc certe nimiam fuper- V. 6. tíдо) j*i¡ ] p«ç male abeíb
ftitioncm magna cum ratione , feci à Bryennio.
ferme nimia cum libértate Ariftoxe- V. 17. Oxon. e&voc pro ofoe, ver
nus reprehendit. Rationi m rebus, fu feq.Bryen. it' £.
quae iênfum judicem ferre debent , V. 31. Scribe, TtiLv 1*Ц<&*
limites funt figendi ; fed non minus Sphalmaeft typogr. Deinde v.fcq.-
iênfui , qui errori maxime eit obno- pro a^«v«v, quod ex nullo corrigi-
xius, in rebus quar ratione nituntur. tur, feribe cum Bryennio, a^«V«.
Hincillar contentiones inter Pytha- Pag. 34. fflovlQ*™ [ttyiSgç] I»'
goricos & Ariftoxenios,qui feftato- fcquentibus duobus Ariftoxeni ex-
N 3 emplis
ioi Marci Mei
emplis eadem manet magnitudo ,
fcilicct dia teifaron , cujus intervalli
confoni extrema: chorda: funt tarn
hypate& meic, quam paramefe&
nete diezeugmcnon . Sunt eadem
fyftemata, fed alio vocis loco collo-
cata.
V. 8. ад inftov. ] Hoc novum
videri Doflît. tantum diccre debuif-
ièt , ад mtQüv. Nullus quippe
prater dia teflaron , & dia pente, &,
confoni quod ex his confiât , dia pa-
fon , aliorum adhuc conionorum fi
guras recenière folet. quod пес illud
faiSlo opus vidcatur. Vcrumenim-
vero Ariftoxenus hoc loco & multis
alîis generaliter loquitur , quid fieri
poffit , ut demonftratio generalis
fiat; non autem quid ufiis tantum &
exercitatio noftra reeipiat. ibidem
icribe , ад T» Sfa nivli. inferto arti
culo та, quia prateedit rSn. v. Ю.
feribe, y¡vrí¡cti.
V. 1 1. <шв< ад puSpfV] in rhj*
thmorum doärina. Perperam Brycn-
nius, nfèÀ pvS-fiü. v. 13. Seid, male
xajs pro хлЭ-' oV.
V. 1 3. fflav1@- 2F Ло'^и,] Hic lo
cus ubi excmplis- illuftratus fuerit,
nihil difficultatis habebit. Sit enim
Genus Da&ylicum , cujus ratio se-
qualis eft, quod unum longum tem-
pus duo valcat brcvia.In hoc pedum
primum magnitudincs moveri pof-
funt feu mutari , nempe daftylusin
proceleufmaticum ; longo ipfius
tempore in duo brevia reioluto : aut
in fpondeum; brevibus duobus in
longum contracts. & in exteris fi-
OMii Notí
militer. Hoc omne Ariftoxenus fie
ri dick ob duftus poteftatem , quae
in ipfis verbis confiftit. Deindc ma-
nentibus magnitudinibus diffimi-
les fieri poflunt pedes. In daftylo
enim eft unum longum tempus ,
& duo brevia : in anapa»fto quis
non videt eafdem efle magnitudi-
nes ? Porro eadem quoque magni
tudo j ut qua: eft binorum longp-
rum temporum , & binorum bre-
vium ; valet & pedem ionicum , &
fyzygiam ex fpondeo & pyrrhichio
conftantem. Porro divifiones ac fi
guras vocat rhythmorum ac pedum
progrefliones ac varias pofitiones ,
manente femper eadem magnitudi-
ne , exempli gr. in Hexámetro , fe-
num pedum. Ñeque enim ha:c ver
ba tetrachordishk adplicari debent,
ut alibi, & pag. 40. v. i . 2 .
V. I <■). ec¡ TW Äcufinaiv rt ад j^y-
^«тон-,] addo, а/^фор<ч. quod ànul-
lo Codicum reftitui miror. Per Л<«-
peV«f autem hic non intclligcs ißßm
^ÇoV, quas Euclides habet pag. 10.
Gogavinus vertit ac fi legiflet , щ Л-
euptaw ад а£ч/ля&. quod dubio pro-
cul ab ipfo ita mutatum ; quamvis
non ita magno errore.
. V. 23. xiveiTKf] Male Bryen. mt-
Ibid. olS\niStf\ id eft, témpora,
quibus pedes conftant. Pro аг,\мичй-
fitfa , quod omnes re¿te habent,
Cod. Seal, perperam, /¿ouvó/Atfyc.
V. 30. «jreîV male abeftàBryen.
& v. penult, perperam tuhjfçto ош-
Pag.
 IN A R I S T
Pag. 35. v. i. Pro ш, quod o-
mncs habent, male Cod. Seal. w.
V. 3. r'iíw» «i«^"1»!] Ргоч ге-
feribendum ед , ut confideranti crit
evidens. Nam duo manentimmo-
ta, & duo moventur , nempe in
termedia . Gogavirius quoque le
git
V. 1$. >fj якот// ^Ço'îw] Cujuf-
modi funt tres in Chromatico ge
nere ; dux in Diatono. vide Euclid,
pag. 1 о. v. 1 8. Color eftfpeaalií divifio
generis.
V. it. if] Disjunétim.
ut & refte vertit Gogav.cjeteri
fjudt inepte.
V. 16. aiweiôi<d*t] Oxon. eiwvfti-
&lwcn. iêribcndum eifet «и/«Э»-
V. 1 8. xx&ffiorS' ] Ita omnes.
Non video quid aliud feripferit Ari-
ftoxenus quam хл^/хл^е?. quo-
modo & Gogav. legifle videtur , qui
vertit: imo ne id quidemperсерегe, quod
loca quadamfint motorum fonorum in
ipfisgencrum differentiis.
V. ulr. /crib. xyy6ÍQu$j.
Pag. 3 6. v. 4. mtv yiç , ~\ Lego
im*7èry«ç. quod mirorex nulloco-
dicum corrigi. Et Gogavinus ine
pte: qualtbet eutm intervaüi magnitude.
Ac fi unum idemque intervallum
plures haberet magnitudines.
V. б. ад'ю'к If».] Ferme feribe-
rem, «féxkxs'v «s», vide pag. i 5 . v. 1 8.
Vr8. Oxon. t <ffi?fur.
V. i o. i»V«f] Hic locus oppido
eft no tandas. Vide pag. 3. v, 23.
pag. 12. v.f.
о X E N v M. 103
V. 12. щ JuûxfMç~] Vide ad Eu-
clidis pag.3. V.2.
V. ult. о/ mfayiçpv] Rcfte O-
xon. 01 щ£а 7iv$etyoç2tv. Hujus au-
tem Pythagorae meminit Diogenes
Laért. his verbis : tyms, Zcuuw9m¿
à флат шщ <яиЦудо ПК ф»Л0<7Гф/еКГ,
<a/n»fv McítmocK^. еф' « ni , oJis?
(фл, яррЬшипдо t не ш ßiov чЛ9*-
Tertius Pythagoras , Zacynthius. cujus
effe diсuntur Arcana Philofophia, qua
ipfe docuit. à quo etiam proverbiale, Jp/è
dixit, ortum habuit.
Pag. 37. v.3. o;«^(j'(fcil.TK'£i<-)
<o€¿ TtîV %»fifjiMjm oiwfyimv. Ita le
go pro nwfemç quod inepte habent
codices omnes. Etiam Gogavinus :
Eft autem bujufcemodi quadam in cano
ro & cautín imdoneo feries щ qualis eft
literarum quoque inter differ endum com-
poßtio. Vide pag.27. V.20. tw£k ma
le abeft ab Oxon.
V. 6. fftwVfcfflvj ] Lcço mxjJlfyí-
(jS^av. quamvis nullus codex adfen-
tiat. nec Gogav. Pro ÍOxon»
V. о. еф'Л'] Sic tres reliqui. Co
dex Seal, perperam ёф' w.
V. 14. foots t^tw pwv c¿yciiyy~j
Hoc lepide Ariftoxcnus & verc. Si-
poft bis mille annos in luccm homi-
num , & ad Muficas contemplátio-
nem rediret nofter Ariftoxenus , vi-
derettanquam ex trípode hoc fuifle
à fe prolatum . Tanta; obfeuritati
ha?c fuit doctrina obeexia , & novis
conatibus. Inter illos qui hinc no-
men qusrere volueruntj vellem non;
effet Glareanusjhomo ut caetera do
aiffi-
ïo4 Marci Meib OMII М-О-ТЛ
ítiííímns , fie in Antiqua Mufica in- mnes codices invafit. Gogavinus
fans. Canerum comparât Ariftoxe- «ftë'Quç. Voßremum verb de bu qui. in
jius diferepantes harmonicorum fen- ipfa melodía incidunt. Legendum au-
tentias Àc Tonis , dicrum cujufque tem fuitomiiiv; pro (¿ihuJíotA. quod
mcnlis numeration! ab aliis atque adeo ex omnibus his Autoribus cer-
aliis Graeciac civitatibus olim rece tum, ut aliis.teftimoniis id confirma
pta. Quemadmodum noftro tem re non fit opus. Sed &v. 23- idem
pore aliter dies numerant, qui Iulia- vocabulum repetitur. Раиса hxc funt
nura Calcndarium retinentjaliter qui de origine /«Лоягиж, fed nervofa. In
«Grçgorianum ;re£eperunt. De illa Seal. Cod. legebatur , nK&liuui J\j,
jautem Gricorum in numerandis luv. forfan fcriptum fuit , пл. ¡J т»у
diebus diferepantia , infignis locus [xtpuv, ti <а£л.
eil Plutarchi in Ariftide : т Si т >íjue- V. 27. rm [xiKaiJxf$Juv,~] Itao-
mnes mutile. Reftituo , t«V ^eAuJ.
í*«se». Sic alibi & pag. 39. v.8. Non
л%хи ¿fhiui fAuioç "¿fxJlw Ц1Ц TtKéj- vidit Gogav. qui vertit : Quod vero
ilu)cty>>s<n. Net wre mirari quit debet modulâttones inteüigere , tum auditu,
Hierum difcrepantiam, cum à" hot tern- tum ratiocinando oportet, id omnia qu*
fare, AßuAegiitfecretis magis pervefli- in quavis fiunt differentia confequitur.
gatis, alii aliud menfisprincipium &fi~ Deinde v.30. polt лэ^квЛиЭ-еГ (pro
mm numerent. quo Oxonienfes male habent oo^t-
V. 2 1 . utroque loco pro татиу КрЛнЭ'Я!' ) addo , ¿jí ruv eípr,(4%¿wv ist
Oxon. recle т»те. Cancrum w \u- /Sijhov. aut, pVfoy. aut aliud fimile vcr-
£oAv'JW vix reftc ibi legi puto. bum. Hunc autem locum, quod dif-
У. 29. Seid, inepte, тукп J[í Л- ficilior fit , aliqua paraphrafi juvabi-
ím mv. mus. Quod fingulas, inquit Arifto-
xenus, cantilenas , tarn auditu quam
A>îV,] Tonorum diftantia per diefes, mente perciperc fecundum omnem
pag. pra»ccd. v.29. & v. 3 3 . difterentiara ( puta , in quo fint ge
У. S- та J[e x/Ai&Çoha] Sic per- nere, in quo modo; num confonum
peram omnes. Lego , та (ЦЦи/4*£- in iis fit an diíTonum , & fie de cane-
СоЛл. Si quid m Muficis intcllexif- ris proprietatibus ) fequatur ca qua»
fet Gogavinus , hpc faltem ex Eucli- fiunt, eorumque fit finis ; eft mani-
de, aliifque corrígete potuiflet. Sic feftum. Qujppe non minus Harmo
autemvertit: Quoniamyerb cantuum nica ; qua* circa cantum verfatur j
alüßmplicesfimt , alii immutabtles , de quam reliquat Mufices partes in ge-
mutât tone profeêto dietndum exit. neratione conGftit. Quemadmodum
V. 18. <о£л eurriïç /*£Ло>Л'л<.] igitur verfus condere finis eft Me
Infigne mendum & vêtus , quod o- trices i fie tum auditu tum intelle -
äu
 IN Anis
ôu cantilenas adfequi, finis eft Har
monics.
Pag. 39. V.6. те /vQpwpaivitôwi iù
/u4a>î,] Notis cantilenas fingulas per-
feribore. Sunt autem exdcm nota?,
quas unta íolertia tradidere Alypius,
Gaudentius,& ex iis Во etlu us, a Py-
thagorainventx.
V. 17. t<ùV piiÇav ê'xÂÇBv.J Addit
Eodl. w ictfxÇungv , s?t«î ï%<l tförl V
ft(\uJüf^uar. X xvxynuüóy içt 10
o» î/.xçzv. eadem hxc Barociani co
di eis tcxtui infere a hierant, led dein-
dc re etc funt expuncta. quippe nihil
fan i haben r.
V. 1 8. Codices omnes , tt ¿twei-
p^*». & v. 2 1 . Oxonieníes , те yçsf-
v-í^iv. mendofe.
V. IQ. ni Ци&кз'у}] addo, x, t^í-
Tejy.lw eiJívat. Hujuímodi quid de
cile adparet. Gogavinus vel codiccm
habuit integriorem, yel virum hic fe
pracftitit , quamvis rurfus in poftre-
mahujus loci parte graviter impin-
gat. Sic autem illc : Ouodfi , ut in
his ticсф non efl ,eum quifitatferibère
Mtnbicum , ipfum quoque componendi
artem habere , itл (y in modulation,
non enim neceffe efe cum , qui Phrjgiam
cantilenam defcripferit , theo fare qua
fit cantilena Vbrjgia : manifeftum fit
non ejfe finem dietл fe tent ta ajftgnat tö
nern numerorum.
V. i 7. tçiv »\*укмм~\ Putavi le-
gendum cvx syiv *\яу. attamcn id
non eft neccife , modo attendatur ad
voculam puvw. Atqui vera ejfe qua di-
(untur,& necejfe ejfe ut Adnotator tan-
Г О X E N V M. IOf
tum intervaüorum magnitudines distin
cte fentiat , evidens fuerit inquiren-
ttbut.
V.33. o.'avei] Cod. Seal. tx Seld.orer
« . Edam Gogavinus ita legit > qui
admodum ofcitantcr vertit : utfe Dia
pafen intervaüi divtfiones plures , quas
generum differentia eßeiant, aut figu
ra plures , quasgignat. Mendum ty-
pographicum id putaflem , qux plu-
rima in ipfius editionc occurrunt,
nifi in MSS. cam lectionem invenif-
fem. Porro di a pafon habet, pro dia
teflaron,non quidem admodum ma
le; fed tarnen , uti puto , contra MS.
fui auccoritatcm.
Pag. 40. v. 2. ч cyífixül iskfíov*
Hic aliquid deefle vertendo
non animad verte ram. Deinde im-
pofuerat partícula y, , pro qua melius
legendum cenfeo ^.quod mendum
etiam erat pag. 3 5 . v. 3 . ut hunc lo
cum fie reftituamus. k¡ ^ря&тзкнш
«otifTi)' ( quem articulum etiam ad
dit Seid. ) tit TW «wwjtfwr. Ita au
tem malim quam ■sjfteiW«чаш, ut
illud » ab imperitis librariis extru-
fum cenfeamus , quod id ex praece-
dentis vocis ultima fyllaba male re-
petitum putarint. In verf. feabe : &
figura plures, quatfacit ordinis.
V. 5 . «oê* тип SiwoífAtwv ] Qux»
cum fonorum fint , in acuti & gra
vis differentia confiftunt. videv.9.
V. 7. я vsBtfaxoûttA г H*"
m, к& vjBT*T»f>3 Hunc locum cor-
ruptum eífe multa arguunt. Quid
enim vult vocabulum xsatfahoúw; ?
pro quo pluratiyo numero cum ad-
O junfto
 юб Marci Mei
junÄo fcribendum eilet тедти, aut
гаф^уч'тч, aut учти xseriçGt \оиш. De-
inde fi vel maxime legamus, »ч'-п»г
\ier*eGohmmv fté<w , cxpunâis
vocibus >(ßj{ Оягл'то? , & notas ha-
rum chordarum ex Lydiö & acutio-
ribus duobus adplicemus , ncmpc
I <&!<', & fie in ceteris ; manet
tamen difficultas , quod minus ufita-
te ad fupremas illas chordas evaga-
rentur : deindc quod videri poifint
diverfac notas, quoniam virgula acu-
tior notatur. Nec tamen alias notas
cantores tum temporis ufurpafTe
videntur , quod illa: ab ipfo Pytha-
gqra , & quidem Samio ortum du-
cant ; utcolligitur ex Ariftidc p.28.
v.4. Gogavinuscraflam fuam igno-
rantiam hic profit et ur . Nam quod
extollentis vocant , quodqui medu &
quod fuprem* , codent figno notant nr.
Hoc itaque loco Ariftoxenum de il-
lo notandi modo loqui adfcrendum,
quo intervallorum magnitudines
tantum defignamur, non autem ipfi
ibni. quod ex féquentibus bene con-
fideratis eft certiífimum. Itaque ilk'
Harmonici , contra quos hic diipii-
tat Ariftoxenus, putabant feopum
Harmonices cífe , cantilenarum ,
quas audirent , intervalla poflè ad-
notarc , eoque modo ipfas memo
rias mandare. Qua» opinio multis
laborare ineptiis hic oftenditur.
V. lO. f*íx¿A тлГу (AlytSütv ошхш,
хно&у] Diftindionem, ante verbum
nûtâaii pofitam,Codex Seid, poft hoc
verbum collocat. Eft locus intrica-
tior, cui aliquid deefle adparet. id itt
10 ми No TJE
reftituerem^2s= *» vel tw.Go-
gav. nifi quod adipfas magnitudines at-
tinet, at nihil ultertus. minus fcite.
V. 19. tÍw тшу ffiwtyérwy^ Cod.
Seal, те rm útufttrrm, reliqui tres,
tÙç r ffiwtyÍTúiv. quae, ut edimus, funt
corrigenda, nifi pofteriori prius hoc
modo melius rcfponfurum pute-
mus, т2ш ti? euufyéns , >jçtj tIuj tí сот -
poßti acincompofiti differentiam. Quae
autem intervalla fint compofita,qua;
incompofita , toties his libris repeti-
tur, ut nonnifi cum magno txdio id
fim rurfus inculcaturus. Gogav.cum
ubique hofpes fit, etiam hic peregri-
natur. compofitorum & numerorum
dtjferentiam.
V. 2 о. те «мгЛмП Aberat à Bodl.
fed in margine Baroc. adparebau
v. 2 1, bene reliqui tres, cw т f*f Ao-
Muik.
Pag. 41. v. 6. Cod. Seid. о-л т»
eiwiívai . Aliquid hic deeíTe puto ,
quod ita reftituerem : iVa^' on né-
ç^ç ti owjiívcq иЭ". Finis intelligent
tiae Harmonicx , ut illi Harmonici
volebant , eft opus quoddam mani-
feftum, nempe fingulorum interval
lorum adnotatio. Imo , inquit Ari
ftoxenus , ii§5t ai&tmUv (quod vo-
cabulum quam eleganter & explica
te hic ufurparit , ibli Mathematici
intelligunt ) converfum ponite : O-
pcris manifefti finis eft intelligent^.
Gogavinus ultra vulgatam leclio-
nemhic non fapit.
V. 9. TiiçyLÇ isí» I |ta/£<nf. то
Sfcztliv 2 Hactenus in emendando
Ariftoxeno lenibus remediis , nec
ora-
 IN A R I S
orationis /cricm admodum turban-
tibus ufi fumus : in hoc loco Tañan
do , omnibus tentatis , ad acriora &
inckmentioraeft deveniendum.Ne-
que enim vidcre poifum , quomodo
ilia orationis membra coharreant ;
adeo ut lux ata ea putem,& in locum
alium tranfponenda. Omncs codi
ces conftanter lettionem, quam edi-
mus, exhibent ; nifí quod v.u. pro
в* 7i in Seldeni Codice male lega-
tur osk. optime autem in Oxon. o,
w. quamvis diftindio eflet tollen-
da. NecGogavini Codicem aliam
lcôionem fuppeditafle exiftimo ,
quamvis ¿lie primis ultima fuo mo
re connecbt. ita autem vertit : cu-
jufru enim ocularis opificii terminus eft
intelligentia : quippe qudprsfidit omni
bus & judicat. Nam qui manus , aut
vocem , aut os , aut fpiritum , aut tale
quodvis exiftimat multum differre ab
inanimatú inflrumentis , non rede ptt-
tat. Quam interpretationem fi quis
ftolidam ac nimis audaccm exifti
mat, reftc putat. Deplorato huic
loco nonnifi tranipofitione mem-
brorum fuccurrcre poflumus. quam
ita aggrediemur. Pott verfum no-
num collocabimusea quae fequun-
tur. v. 1 5. « J litu vj-u^. ufque ad vcr-
fus 16. haec verba,\iuî/Atî\|^f
Hie inferemus quae habentur v. 10.
тук* tdneáñ y uíque ad v. 15.
vïh-tici. Cartera fuo ordine v.26. fe-
quentur. Hace autem tranfpofitio
cruditis viris , qui vetuftos codices
manu exaratos tra£tarunt, non vide-
bitur iníblens. Cum enim illi mi
T О X В N V M. IO7
ñuto fxpius charaftere fint feripti ,
fi quid in margine adpofiíum , certo
figno textui inferendum non deno-
tctur,facile ab imperitislibrariis non
fuo loco id infercitur. quod hic e-
venifle arbitramur. Vt autem cla-
riora omnia reddamus , Latinam in
terpretationem vero fuo fitu adpo-
nemus.
Omnis enim manifeßi operú finis eft
intelligently. Quodft autem inteüigen-
tia aliqmd eft , quod in intimis anima
reeeßibus abfionfum non facile baberi
pojfit , пес vulgofit manifeftum; utfunt
tila qua manu fiunt, & hujufmodi alia ;
non propttrea fe aliter , qua diximus ,
habere putandum. Quippe à veritatit
[copo aberraverimus ,fi quidem quodju
dicat , пес finan faciamus , пес domi-
nans ; id verb , quodjudicatur , & do
minant & finem. Porro non minus bac
abfurda eft qua circa tibias verfatur opi
mo. Quippe illud quod moderatur omni*
tr judicat , hoc eft, aut manus, aut vo
cem, aut os, autfpiritum, aut quodcun-
que quis putarit ; multum differt ab in-
animis inflrumentis. ut hoc non fatts
recle ab tilts confideretur. Quin maxi-
mus & omnino crajfus error eft , ad in-
ftrumentum adducere modulata feriei
naturam. Neque enim in inflrumentit
aliquid eft, propter quod modulataferies
fit talis ; пес , quod ejufmodi habeat n*
turam.
Multa hic confirmando? noftrae
ièntentiae adferri poflent ; fed unum,
Îiuo totain rem confici putamus,fuf-
ecerit. Hóc autem eft , quod in ilia
periodo v. 10. inftrumentorum , &
О z quae
io8 Márci Me
qux ad illa traóbnda pertinent,
mentioncm faciat , antequam ad o-
pinionem de inftrumentis refutan-
dam acceíTcrat. Poft enumeratas
Harmonics traftationis partes pa
gina 38. fcopum illarum ac fincm
proponit, ad quern tendant. Hi ne
occafionem arripit convcllendi Har-
monicórum fax astatis binas faifas
opiniones ; quarum altera erat, Ad-
notationem cantuum eiTe fincm , ac
indicium quod fingidas partes per-
ceperimus : altera, Singulorum quae
in tibiis funt, atque iis canuntur,pof-
fe rationem proferre. Prioris opi-
nionis abfurditatem monftrat ufque
ad pag. 41. v. 24. inde ad pofte-
riorem convellendam progreditur.
Hoc Gogavinus pcripiccre non po-
tuitob infigne mendum, &ut vi-
detur antiquum , quod omnes co
dices infedit. nempe v. 15. pro«A-
AHf legendum elfe twtotf. ч <sÊ4 <w
mvhssç A>j\^f ha oLivxQ*. quod fi
Graecis paulo eruditior ad hujuimo-
di autores interpretandos acceífiíTet,
hujufmodi lacunas ac fraélas vias , &
explere & reficere facilius potuifTet.
Ita autem hie vertit : Porro non minus
übfurda efi quam hac , aliorum quoque
opimo. Denique y.i^.ùç n cht içbOt
Ô&voHTtq , verba funt paulo obfeu-
riora.Rcliqui tres voculam âc ti non
agnoícunt. fcdperperam. Necver-
bum а/лрvofîraf ad oçycwx referri pot-
èft. пес facile ha:c ita- immutanda
cenièrem , » ягЛи ц а^ф«р«у ruv cL-
^v%uv Sfjcum сеч o'çâ-âV Щдхоьтщ.
v. 1 5 . legerem im^JíSv^sí 4 ipy.
г, о м 1 1 Notä
Poftremum & hoc monebimus , vi-
dcri pofle , illam fupra memoratam
pcriodum inferendam eiTe poft ver-
fus 20. hsec verba , ï%m ткнрц^».
aut poft verfus 24. verba , w&áv ц >¿j
!rí&í. fed neutrum placet ob ratio
nem ante diftam. quam ctiam ju-
vant partícula: (Jj/¡¿i , v.26.
V. 22. 0 îm/âoVJ Cod. Seal. oa¿-
icç. quo , cum manifefte erroneum
fit , textum feedare noluimus. Prae-
terea tarn à Meurfio , quam aliis co-
dieibus corrigitur.
Pag. 42. V. 2. oïç 5M«'v<hv] Hic
legendum antea putavi , oT; cönletveir
■nVx,. fed nihil eft mutandum. ¿a¿-
AoV, inquit , Vf lían тш ^«páV, тшг
AcittíJV pefùàv ун^и^учх.' oliv , тк
eivúvcq янрихг. In veri, quibits inten-
dere folet & remitiere. Gogavinus,
quibus intendere & remitierefonum fo-
lemus. ie íbnum infeite de fuo adte-
xuit.
V. 3. та J/í Ttaseífm, ] Articu-
lum ту non puto mutandum in та,
fed plane dclcndum.
V. 6. pro hmpCoUft reliqui omnes
refte A«ju£«'v^.
V. 9. ¿hijee </[' içtv , a. my^oivHert
miSvla як*5 т«и/т».] Locus eft diffi-
cilis. quern quomodo reftituendum
putarim , vertendo indicavi : nempe
legendum, <xy.ih.iyi. & deinde, <tsß$g.
тлите. Gogav. Siquidem parvi mo
menttfunt , qua his omnibus efficiuntur,
abl.ttione videlicet additionéque, &ß)i-
ritus intenßone, ас remijfwnc. Succur-
rit jam alia emendado, legendo «
pro
 IN A R I S " " О X E N V M. I09
pro л. Раисл autanfunt , fi vel omnia V. io. /л tí W] Hsecmeaemen-
iBa faciant. Dcinde ut verba datio in textum irrepfit. Omnes ex
f&ht & <5>%s6«&o*7ef expliccmusdc cepto Codice Gogavini , perperam,
foraminum magnitudine & parvita- ¿n tiç. Vndc v.21. pro clyuylw , «V
te, quam cera emccre poflumus. Gvv. Meurfius male contendit le-
V. 18- «V ib vçporfjfyu'ov cçyu/o* J gendum ¿yuylw , lw *it crir. Dcin
Verti ас fi feriptum eilet , eiço^^o» de pro »yuyluj non vidit icriben-
Tsr.euifu&r*. qua? eft vera lectio. A- dum efíceívxytaylw. vide p.42. v.19.
Jias fi -à îçfictfwov cum oçywo* jun V. 2 1 . lw ятуТш'] Pro lw Seid.
gas, fubaudiendum eft та /*1л»г. mi & Bodl. lw. Bar. lw. omnes perpe
nus commode & gcneraliter. Go- ram. v.22.^abeftàBodl.
gar, hac de re non fuit íbllicitus , V. 2 3 . %eif>tçyix* hic ubique vo-
cum ica vertit : fi quidem quid opera- cat manuum adplicationem & ad-
pretium efftt reduäionis ad infirumtn- miniftrationem in inflationc tibia-
tumfinis congruum. rum.
V. 17. «У ov/x£aúveiv,~] C.Seal. Pag. 44. v. 3. luv Tióxtv <nwi-
* pro rSf. quod referipfi. nec ex ф5»»Т©'.] Ita omnes. etiam Goga-
ullo codicum aliud reponebatur. vinus. Meurfius male legendum pu-
V. 24. t\w tS щ/лое(л%ия фи'ет».] tavit тия<р$4у1&. Deindc lege, xas?
Cod.Seld. tlujtSу^/ло<г^н ncj-iv. ^ cwnv tÇofflv.
>»f тиг х*9гЛи фиатмг tS 4gfMtjA, V. 8. Juin nTçS{\ Cod. Seal. ¿úo.
quam leâionem improbat vox %ju- Sic Theo Alexandr. in Ptol. ея J\¿
uuïLm, quae fequitur. Alias candan COUTH 4 XufêsCWlÇ С* JuV Ту Ti fyíUgjíx Kj
phrafinViabemus pag 43. v.18. Go-
gavini Codex adíéntit : Confirmabit, V. 1 7. ~&7П фиучУ ч Ktvjiritiiç
conflituetve congruifimi naturam: or- Ȓf(&2 Vt faciebant Pythagorici.
dinem enim quendam infumma natura non tarnen male , fi modus fer vet nr.
tongruorumfonorum admirabiltm fin- V. 16. ч f*uOt* ск ts'twv,] Cod.
gula mutuantиг. Seal, non habebat voculam ¿x. quam
V. 28. aùrtiç <Ятя1х<т?^] Oxon. ex Euclide pag. o. v. 30. reftitui.
minus bene ewiHç. Hoc verbi vide V. 28. iéiïiçft J\i e'si Axíf ijif] Ex
pag.4Lv.10. pag. 16. v.2<¡.
V. 31. pro твш& male Scalig. V. ult. Bodl. «ХЫ&. idem pag.
таити. 45 . v.l. pro ütkv male тЛ.
Pag. 43. v. 8. ч tivi xugjlx,] Нжс Pag. 45 . V. 3 . «я-íí Jlt T сьц^ш-
verba male abfiint à Bodl. Hunc locum Ariltoxeni uique
V. 14. [¿ífg&á.yií.i'mi oulÂauî\ Itao- ad pagina: 46". v. 1 . hare verba ,
mncs fed procul dubio aliquid men- peïÇov. commentario fuo in
di hie latct-Reftituo, з^тгк eúlíou;. ix. caput libri I. Harmonicorum
О 3 Pto
 no M arc i Me i Bo ми Notä
Ptoleniïi inferuit Porphyrius. Mi- mnes recle ) тис$у mnQuv аьукн-
rum autcm vidcri poffit, quod ilium ySlffi* (pro quo Porphyr, лшч^^'оу,
citet ex primo Harmonicorum cle- minus ufitate.) Pro prioribus Por
mentorum , non autcm fecundo , ut phyr, mendoíe , amtí èx*-npov eùmSv.
noftro tempore omnes codices le- Locus eft difficilis qui torquere lc-
gunt. Diícrepantcs leótiones hic ad- ¿torem poiïît. Nondum occurrit
notabimus. pro оьрфиуш* Porphy melior emendatio , quam qua: ver-
rius hie & v. 6. avfMpwuZv , nihilo tendo eft indicata.nempe legendum,
melius. e| 1У.Х-Ы xùrm ht ( vel Ai awßi^it-
V. 4. ■это? Porphyr. «A- 7©*j) r* tfè- i«C"v avyK- Gogav.
a>î'a*î. prscedit enim оьрфтиА, I- neqtte quad ex alteram earum & du
bid. pro [*!л ut, male Porphyrius pajbn coüigitur. ftolidiiïïme.
particula auctius legit, ш (id* W. V. 32. M 4 а^фьи-чет?,] Opti
V. 5. cùmJv. abeft ab Oxon. Por ma hic Porphyrii leétio,
phyr, сипш TrfMTi ¿XX» O&M. ^шщНтОуи. v. ult. Sí í$iy,
Ibid, cw-m J[' ènv] Vide pag. 16. Pag. 46. v. 6. o хлЛата^] Vocu-
1л i ab omnibus libris abeft.
V. 6. Tuv ir.ufuivuiv e'x?« (iiyify.~\ V. 1 1 . о-п o tw©* hV tîosxçp] Pro
Vide pag. 20. v. 2 8. Eudidem p. 13. ■nasxçaf. videtur legendum т&х , ex
v. 23. v.4. & 14.15. quamvis non magnus
V. 8. Porphyr. <rvf*Scúv<¡ ¿t¡ t¿V. fit error.
v. и.а^'фо^ male pro 2^'(p«v«. V. 1 5 . ЛёАо'>5 «V Tg>'ae is'vov /¿e-
v.i 3. titoftim. ut & v. 16. Seid. Aû)<f«V.] Quidam Ariftoxenum re-
V. 14. pro «\<q, unus cod. is»j al prehendebant , acfi docerct tonum,
ter melius ïçtq. in tres partes aequales ex fuá fenten-
V. 16. Porphyr. 2^дьф*)ул оуац Аб- tia divifum, cani pofle ; feilicetpoft
yt($.». тли/та fjjf! яо%9б te~ç ïpnto- diefin tritemoriam , aliam diefin tri.
i&ty. qua: quomodo corrupta fint temoriam , & iterum aliam. id eft,
facile adparet. v. 1 9 . tranipofitis vo- tres diefes tritemorias deinceps.
cibus, tw-nTs y.u.y. Oftcndit hie Ariftoxenus male id ex
V. го. pro Л AexJíov , Porphyr. verbis fuis colligi , cum tantum di-
¡etx$Y¡<rt\en. v.2 1 . pro t« male it. cat toni tertiam partem acquartam
V. 24. verba , tkV ед > male ab nos modulari poííe. Alibi quoque
füllt à Porphyrio. in his libris docuit , impoflibilc efle
V. 26. pro Ae^o'fJjwîvoptime Por ut poft modulatas deinceps binas
phyr. $uo'fi&<ov. diftinguendum au diefes tertiam illis humana voce ad-
tcm poft ezwtytire«f. ^«erf «f cobipofi- jungamus.
tionefattum eft, extfttt confonum. V. 16. iitab' ewrAwV ] HaEC non
V. 3 1. «I £x«7tftf aJtw'v (addunt o- fatis cohzrere videntur. Aliud ргг-
terea
 IN A R I $ T
terea Ariftoxeni dogma fugillabant,
quoddiefes, Enarmonii generis &
Chromatid graviffimi , vocaret mí
nimas, ас fi minora intcrvalla non
darentur. Refpondet Ariftoxcnus,
fimpliciter dicendo nullum eile in
tervallum minimum ; quod in infi
nitum mínimo intervallo aliud ad-
huc minus reperiri poflit ; at huma
na: vocis refpcftu minimum eife die-
fin enarmoniam. Vide pag.14. v. 2 1.
V. 29. «п/^л'^кв».] Optime re-
liquitres, ойгт^нож.
V. ■jo. pro ои/níBaroc. oœ-щ.
V. 3 1 . n «Лтгго»] Sic omnes tres,
& infupcr Gogav.Meuriius ex Cod.
Seal. «ía^woK. cjuo manifefte erró
neo textum inquinare nolui. v. ult.
pro fA*7?«v male Seid, i A*-r?ov«.
Pag. 47. v. 4. x*&vqhí] Reliqui
tres bene , xxfevejiov. era» p«£. v.9.
fcribe imijmlt cum Seid.
V. 1 2. J¡¡$ <n jeLç fA,itnjç f^J] Partí
cula f*5(0abcít à Bodl. deinde in Seid,
eft «%pnt. Hic autem locus ma
gna obfeuritate laborat, tarn in du-
bitationumpropofitione , quam re-
fponfione, inprimis ad alteram.Tres
autem funt dubitationes, quae occa-
iionelocorum , quosparypate &li-
chanus perambulant, hic proponun-
tur. Prima çft, quod diverfi ibni
diverfas habere debeant intervallo-
rum magnitudines . Altera, hujus
converfum ; quod diverfie interval-
lorum magnitudines diverfis fonis
fifiiri debeant. adeoque Tertio, ca>
dem magnitudines iifdem nomini-
bus fint adpellandac. Primam propo-
oxe'nvm. m
nitv. 12. ubi pro fiíer,í omninolc-
gendum »rnff- Ita enim adverfarri
colligunt : Ncte & paramefos ex tua
opinione , Ariftoxene , idem inter
vallum finiunt , quod mefe & licha-
nus. at diverfum intervallum com-
prehendere debebant, quia diverfa
funt nomina. Huic occurrit v. гб.
Carterum pro от хш<п , v. 14. lego
ода xxívijloi , vel [лц xm^oi , ut ver-
tendo indicavi. Gogav. verbum ver
bo ; quotquot moventfonorum. ftupi-
de. v. 16. in veri! pro cumque feribe
fimpliciter cum . Altera dubitatio
proponiturv. 15. & v. 21. mcfc&
lichanus finiunt diverfa intervalla.
Lichanus igitur , qui fola movetur,
diverfa nancifei deberet nomina.
Huic reípondet pag,48. v.7. Tenia,
V. 23. íequalia intervalla iifdem no-
minibusclfe adpellanda. ubi pro v.x-
ST Codex Seid, ra xvUçp. qui mi
hi optima videtur lectio. Duo quip-
pe converfa propofuit , vel faltem
duas illius propofitiones , quarum
prior excidit. Propofitio ha:c eft r
ETtpoi Qfyyfot íTíggt t%x<n jU« jt'3"- Hu
jus converfum eft. mç^ trífut
cwTvç £&исп (pfyyfxç. Diverfi fini di
verfas habent intervaUorum magnitudi
nes. Converfa: Diverfit magnitudines
diverfis habent fonos. & , Äquales ma
gnitudines eofdem , feu nomina ea-
dem .
V. 19. Omnes legurit Ятф*
Meurfius , qui hoc vocabulum ferre
nullibi poteft , etiam corrigit
v^.quammelioremfcripturam pu
to ;
иг Marci Meibomii Notí
to ; licet hoc loco non multara in- maticum. Verba hie obfeuriora funt;
terfit, utro modo fcribarhus. fenfus autem apertus.
V. 3i. j$ tJw ¿uúccfiiv.l Hoc eft Pag. 49. v. 4. » p*f ôfxoiwç x<v«-
jrcXu9-£u»uj7ov illud vocabulum , quo irq] Haec verba oppido notanda
foni inter fc differre dicuntur. Po- funt ob notas colorum cujufque ge-
tentia noftra in fonis modulandis fi- neris , qux ex hac ratione funt ea:-
nita eft. quippe prater octodecim dem. Quippc Chromaticum molle,
fonos "in fingulis generibus nullos a- feiquialterum, toniauim , iifdem no-
lios canere poifumus. tis , quibus genus , notatur. Idem
Pag.48. v.J. Wv<w2<ev] Ejus,quod confirmatur v. 7.
eft pag. 47. v.27. Diverfa intervalla v. 8. лЛ^й? yiç -nn »v 7»? <s¡fst-
diverfos habere fonos, v.9. «ед.УО- 3-«V] Hic locus eft infignis , docet-
culam ^jt) delerem. forfan fcriptum que nimiam Muficorum in generi-
fuit icif. bus dividendis varietatem ferme no-
V. 15. ívH&i?a?to[^oi /¡¡^¿Itiféiv'] mina diverfa tollere, v. II. Oxon.
Si intervallorum aequalitatcm & in- ¿nti ^¿¡muí, bene,
zqualitatem adeo obfervare veli- V. 1 i. iltv Ajgíwo» A<£a*oV] Hie
mus , ut diverfa nomina fingulis fo- aliquiddeeife videtur. quod ita refti-
nisimponamus, nulla intervallorum tuerem. ¡mÍt^ov tcwtÎw ^mi, cur
erit diifimilitudo , quam Genus ad- pot'tus banc diatonam licbanon vocemiu,
pellamus ; vel fimilitudo , quam ge- quam earn qua paulo eß intentior.qu'vp-
neris colores . Omnia illa vocabu- pe lichanus diatoni mollis a:quc ac
la generis enarmonii ; Chromatici diatoni contenti modulatâ conve-
mollis, fefquialteri, toniaci ; Diatoni mentía auditui fe offert,
mollis, contenti"; tollentur. v. 21. V. 17. Seid, male conjunftim ¿t¡~
in verf. pro définitл feribe , diñermi- Aeyo'71. v. 1 8. Bar. perperam о-п J[i а'
nata. v. 2 1 . jàç male abeft à Seid. твиГта. pofterius ctiam habet Seal.
V. 27. miK\iSp5£<hS<§r] Vbifpif- v. 20. Seid. Лвда^. v. 22. malcfJJJ«.
fum aliquod fenfus pofuerit, hoc in- v. 24. omittit J\)> v. 29. perperam
ipicit , cum qua fpiifi ipecie , Chro- ш&чт.
matica an Enarmonia, id convenien- V. ult. rwmcfvmtTYtç щ A»£<wk]
tiam habeat. ut illud eo referat.v.29. Codex Seid. TumfvmxTus чзКгошкк
Oxon. Keílí%<l. Joev у.ьь.ш^й'щ, il xi^owü. Oxonien-
V. 1 1 . fâtopHlfr «fè, 4 Mctuç] Ita íes autem pro тлГ imyvimw; legunt,
quoque legit Gogav. qui vertit: vsKtovaw Tetv ^Хиёнтщ. y¡ Л»£Л*к.
Chromatis verb, autdtefiosfi Chroma- Gogavini Codex code m modo lc-
ticum genus appariât . Reliqui tres : git , quem emendare ftuduit verten-
fâu'pePi&ieï Mrtuç. Chromatis diefi do : quippe cut fitpe Suprema & Vene-
$рш eft ad oftendendum rnorem Cbrt- fuprema intervallum äquale;Ptnefùpre-
ш
 IN A R I S ' rOXENVM. 113
vu & Indiek aliquando äquale , ali V. 14t AíAijAuJí y¿(> mi euhüí uí-
quando inttquale tantatur. Nullam hie яп. ] Haec verba ad percipiendam
video difficultatem. Optima eft Seal. doétrinam de locis,quos íbni vagan
Codicis le<äip, cui fimilem vide pag. tes tranfire dicuntur, oppido funt
27.v.$. Sc 6. notanda.
Pag.50. v.2. a/^cç»!^«Tû)y] Vide- V. 22. pro ЭДрям* Bodl. 2b¡#i¿-
tur addendum ¡Vídv. propter v. 6. In va , & Bar. Jf$ mu. uterque male.
hac demonftratione fi notentur ver Pag. 5i.V-l. якрияк'тад <fe] Нжс
ba , <srOç à%~r,Kx 7*<i AiA£x7«f, v. 9. verba funt expungenda. ut vertendo
nihil hie difficultatis habebimus. indicavi. Gogavinus ™¿a fe-
v. i j. Seid, male omittit ед. deindé quitur : Pene/uprema vero quatuor,
bene legit Щд.т&сш. In ora Cod. quot fiilicet & tetrachordorum divifio-
Seal, perperam, Zf&btU*. nesfunt : Vcnefuprema vero duabus mi
V. l6. C* rS^'Xp^lf Sfè. 71АУ*- nores . voluit feribere , minus duabus.
P«»] Hie abundare puto verba , <Щ V. 10. Verba,-™ яирчяи'-пк. abfunt
■п&гхрш*, quamvis omnes codices il à Bodl.at in ora Baroc.rcéte habetur.
la agnoícant , & Gogavinus eadem V.13. <p*rtfóv. ¿*j} tF] Hie locus
vertat : Den/hm verb dicatur eoufque mutilus eft. reftituo : фягцт. qti ¿í
dum in tttrachordo dia tejfaron. ÍAxtÍov , ¿x тем ^nu. Bene autem
V. penult, verba , mt n y.t- addit, ex chromatids, nam in utraque
т?»с&щ, male abfunt ab Oxon. v.ult. Diatona divifione hoc eft per fe evi-
pro 7ir/x»wV Seid- male тп/хуо'». dentiífimum. Gogavinus id non vi-
Pag. ^ 1. v. 2. Reliqui tres , с* ¡T dit. qui fie inepte vertit : quod aquum
patet. atque ex chromatids.
V. 3. pro ixctliçgtç melius lege- V. 1 4. « яирияитйи u%¿ A«êo/] In
tur, îkoÛîç^c. Piene effet : ¡í, rm та numeris erit haec divifio : fv7 vi п.
xviii. v. 18. Oxon. utroque loco
oKíx £fi 'iKxiiçgiç ru* cvxp/xoviuv Ы- сЦигЛ. priori male ; probe pofterio-
ciuv. & hemiolii ebromatis diefium u- ri (ubi perperam Seal, ippi/àç) Im-
traque hemiolia eft utriufque diefium perite Gogav. mixtum vero conficitur
enartnoniarum. Gogavinus plane in- ex contrariafumtione.
eptit : qua & denfumfefquialterum eft, V. 19. iSs incu/ltu; At/d/Mf.l
tarn enarmonii quam utriufque diefium quam his numeris exhibemus : vi.
enarmoniarum. ac fi fpiffum enarmo- îTTxxî. Aututv.22. ix". vTT. xLi v.
nium aliud quid effet, quam utraque Adhajc intelligenda infpiciatur dia-
diefis enarmonia. gramma Ariftoxeni.
V.J. Reliqui tresj A«7ní, proA«- V. 21. Ji» male abeft ab Oxon.
v. 8. in verf. feribe, Chromatica. Ibidem pro ч/мюА»» perperam in
& v.io.triemitonium,pro hemitonium. mam. Seal, x« ipdlovlv. nec melius
P Seid.
 114 Marci Mei
Seid. ч/лЛопеш. ut & in marg. Bar.
v. 24. Codex Seal. & Meurf. perpe-
rarft aV<*ftuoçuf , quod reliqui tres e-
mendant, ut edimus.
• V. z6. Cod. Seal, mutile, • J\)
юимяягж 1щ Ai%cwü tij ftíaní. quod
ex reliquis non fuppletur.
V. 28. HffJ¡ ¿vmv ¿f*q>ol((a>í. ] ut
parypate ac lichanus & minus inter
vallum finiant quam lichanus ас me-
fe, & majus. Majoris tria exempla,
3u£ ad v. 31. fpedtant , in numeris
abimus. Primum , ГП. 3Tv. xTi. Se
cundum, IV. xTv. xïï. Tertium,
1x7 XX vii« XX IV-
V.3 1. Seid, conjundim otkv. for-
fan legendum eittç. vcl -nr reponen-
dum ante ¿^W*.
V. ult. ч&л nifö,'] Hacdoftri-
na concludit librum primum. Vide
ibi pag. 27. v.15.
Pag. 5 3 . v. 1 1 . y¡ фы*цёшмЗщ пш-
**f*f».J Hoc erroneum eft. negatio-
nem, qua: excidit,reftituo, * ёшоЗсц.
ut vertendo indicavi. Vide pag. 28.
y. 9. Gogav. imperite : quippe qitA
tria duntaxat continuare queat.
V. 1 6. Ao'jov tí ¿|íf] Reftituo ,
&óy>* «sé*1 rS í^ijg. vide etiam pag. 5 2.
v. ult. Gogavinus inícite : quochca
exaäam rationem ipfius deinceps non-
dum facile efl reddere.
V. 26. Seid, conjunftim JijAovoTi.
ut & Seal. Melius tarnen hic disjun-
¿tim feribetur.
V. 27. ol >jtQetp4fJfcot «gyi^eij
Нгс le<äio,quamvis ab omnibus co-
dieibus comprobetur , eft mendoía.
Seribo , ol .^«рч^'в ле/Э/с», (feil
10MII Notje
fttyln, v. 23.) qui fradicti numeri
fartes . potius numero fingulari ,
quam plurativo. ut eft in marg. ScaL
& legit Gogavinus. Sit enim, exem
pli gratia , intervallum dia teflaron,
ab hypate ad mcfen.Hoc in duas par
tes fecare poflumus , modulando ab
hypate ad lichanon, à lichano ad nie
len ; vel, quod idem , à mcíc ad pa-
rypaten, à parypate ad hypaten. Sed
idem intervallum in maximi numeri
intervalla terna dividitur , uti ex cu-
juflibet generis divifione eft pla
num. Sic intervallum dia pente in
binas,ternas,quaternas ad fummum,
partes dividere poflumus. Hic eft
genuina hujus periodi fententia.
V. 28. Oxon. Éfíí ^ хЩ'ьшу.
male infereto ед. v. 3 1. à tribus re
liquis male abfunt bina: voces, ц vtj'-nr.
V» 32. y¡ tmïi? eiwíxr,<;~\ nempe
in heptachordo lyra, paramefos ; de-
inde mefe , hyperypate , parypate ,
hypate.
Pag. 54. v. 3 . "im TnxvVç <$5¿yfn Jfgi
toíV í|)5V ti jUtA®- oiy>$uüv~\ Ex his
verbis , oppido notandis, dikes quid
fignificet ¿yuy¡¡. quod vocabulum
tarn de rhythmo quam de cantu u-
íurpatur. Vide pag. 25». v. 3 1. &
pag. 34. v.15.
V. 7. iwhWMçjcJ Ita omnes , niít
quod Seld.& Bar.disjun&imj/^'m-
çc/L. Puto melius id mutatum iri in
fjuí¿Í7%fov , quam ut fubaudiamus id
««^wk, ex v.l. Sequentc verfu O-
xon. вгрбюми & Bodl. perperam
*TWf pro KT(J^>.
V. р. c* A Particulam ai ceníeo»
de
 IN A R I S 1
dclendam. vide pag. 29. v. ii. 14.
V. 10. $ опт á?*ifJi¿iss «eAÍfytóí.]
quatcrnarium & quinarium , v. 5 . &
6. v. il. rcftituendum <f«. utlega-
mus, »</L o¿j*o«V J«. quod ctiam vidit
Meurf.
V. 16. ОЯрмЛмгч» awpifjuifgl euut-
Exemplum dabo. Diftet in
omnibus tetrachordis graviffimus
ibnus à proximc fuperiore fpacio
mum diefíum : ab hoc tcrtius, quin
qué dieGbus : à tertio quart us, binls.
In hujufmodi tetrachordorum dif-
pofnionc quartus ubique confona-
bit dia teflaron ; ut eft perfpicuum.
quam vis fyftema ipfumfit «Циелк,
inconditum.
V. 22. x, v&mf tm\ In ora Seal,
jysj ràç <ш%л тЛ, adhuc pejus. Scribo,
1Щ я <вё*то? тиу m£. Gogav. inver
tit : Simile vero id eft quodammodo ipfit
tetrachordorum interfe mutuo pofitio-
nibut. non ita magno errore propter
fimilitudinis notionem.
V. 25 . Oxon. & Seal. «W. at hie
in margine, pç. Svoh.
V. 2 6. vjàç ov[i$mw~\ Hie locus
re vera diífícilis eft, non tarn ex ipfius
doârinx obfeuritate , quam verbo-
rum , quibus eft in voluta. Hoc au-
tem illa volunt: ejufdem fyftematis
futura tetrachorda aut conjunfta c-
runt, aut disjunfta. Conjunctioncm
dénotant hxc verba v. 26. 4 >*f wy.-
фшн* grçjV «äujA«. Disjunclionem
illa v.29. y¡ zrfs^ *к'т<"'|кф«»я1'. Sin
gula confiderabimus. Hxc verba
V. 27. & Э"' éxâçbv ix»çtp avfAQuvov «-
m , explico de tetrachordis inter fe
OXENVM. II5
continuis; ut tetrachordum h y patón
confonare dicatur tetrachordo mc-
fon , & hoc tetrachordo fynemmc-
non; continua ferie. Hujus expli
cations firmament 11m eft in verf. 20.
verbis oppido notandis , qux de his
tetrachordis , cjuidem loci commu-
nionem habentibus, ex oppofitionis
lege funt accipienda.Hanc tarnen ex-
plicationcm non ferunt verba fe-
quentia , x«fl' luí S¿¡ mit т аьрфшиш*.
qux fi abeíTent, omnia plana & inter
i с confonantia haberemus. Hoc au-
tem ilia veile videntur , ut tetrachor
dum, e. g. hypaton , confone t tetra
chordo iy nemmcnon , confonantia
dia teiTaron, qux inter ilia tetrachor
da intcrcedit. atque hoc modo alia
duo tetrachorda , quacunque alia
confonantia. Nec vocabulum con
fonantia aliter accipi poteft,quam de
dia teflaron, dia pente, ufque ad fex-
tam , qux bis dia pafon, vcl etiam o-
(ftavam , qux eft bis dia pafon & dia
pente. Quare hxc verba expungen-
da videntur. At forfan pro оьрфы-
vim ícribendum ¿icufínuy , divifio-
num. quod certe omni difficultatc
nos liberaret , & fenfum reddcret o-
ptimum : nempe , ut fingula tetra
chorda fingulis fint confona fecun-
dum quamcunque divifioncm. Nam
fi verba v. 2 5 . & v. 2 o. confidcres, &
ipfius rei naturam infpicias, adfirma-
bis de alia ipfum non loqui tetra
chordorum adfcétione , quam qua
vcl conjunfta funt , vel disjunda. ut
v. 30. verba , и сгибом* (xxTipov eu!~
7WV , dc tetrachordis per tonum dis-
P 1 junctis,
 II<? Maro Meibomii Not*
junftis, quae ad meièn confonant, Pag. 5 5 . v.4. Seid. o"a«ç pro <*л-
fine fcrupulo fint explicanda. Vt au- Awf. Pro ovpQavtuv mallem avf*tpú~
tem , quid doccre velit , intelligas , vw. ctiam propterca , quod v- 7. fe-
primum confidera , quomodo hanc quatur я^фты*.
doctrinam adferat ad illuftrandam V. 5 . ¿f jusjt'W ш^'Щ- ] Vt dia
earn , qua: de intervallorum compo- teíTaron , tonos duos femis. feu in
fitione praecedit pag.54.v-1. Quem- numerisxxx. dodccatemoria.
admodum, inquit , fi intervalla con- V. 6. I) 7TUv1i\û)Ç «Xfltgyiaïb'v TTVÄ,J
cinna fint futura, principii loco hoc Similiter loquitur pag.2 8. v. iç.
primum omnium requiritur , ut de- V. 8. rxùmcç maie abeft à Bodl.
inccps pofitorum ionorum vel quar- V. 1 3 . hare verba, ittv Л >^ç-
ti dia teflaron , vel quinti dia pente S^fljf -згО? raí SofyíU (p&íyftf Ал£«к
confonent; ita fi fyftemata futura З^'тв /Защита а^'фмюу , oïov Лтвуо»,>?
fint concinna , tetrachordorum cer- <*W-n t«V ¿uutíím М^Ышец Щ. ovp-
ta quaedam compofitionis ratio in- фт'чк , male abfunt à Bodl. haben-
primis obfervari debet. Нгес autcm tur autem in ora Baroc.
in duobus verfatur: ut vel fingula Exemplo hancdoftrinamilluftra-
fingulis confonent ; vel utraquc ali- bo. Datus fit fonus, potcntiâ hypate
cui tertio. Vbi notabis comparado- melon , quem litera
a mcíé.
nis verba quae v.l. funt,& quae v.23. E recentiores no-
G lieh. mcf.
Deinde confer verba pag. 5 4. v. 3 o. tant. Sumo in acu F pary.mef.
cum pag. 59. v. 20. in quibus utrif- men dia te(faron,ad
E hyp. mcf.
que vocabulum locus noftram cxpli- a. inde remitto dia
D lieh, hyp.
cationem maximopere confirmât. pente , ad D. Rur-
С par. iyp.
Quippe tetrachordum melon non fus intendo dia tef-
eft continuum in eodem loco tetra- faron , ad G. & iterum remitto dia
chordo diezeugmenon. Porro quod pente , ad С. Erit hoc modo dito-
v. penult, dicit. стелите) 7*'? ww num ab E ad С in gravitatem fum-
íTtfav, hace illa funt,qua: libro m. tum.
exponuntur : nempe opus prjeterea V. 2 2. ф^уГх n eiA^jUfJjJev] Seid.
eft certa quadam intervallorum dif- рсгрегат,фЗг'уГ©-. articulum ii cen-
pofitione , quod quodlibet poft al- feo expungendum
terum collocari nequeat. V. 23. UitJ\¡ Stíríraríiot] Data
V. 29. «srtjV cun¿~\ Sic omnes. fit foni poteftas F, 5 a rr.efe.
Meurfius, ij-srü« лит- quomodo et- à qua in acumen fit 3 G lieh. mef.
iam vertit Gogav» Ita necefle eft le- fumendum ditonû 1 F pary.mcf.
gamusob v.26. per confonantiam . E hyp. mef.
V. pen. m 7ï7ç^og iwreftius Remitto itaquedia 4 D lich. hyp.
abcftabOxon. ' teflaronad C.hinc 2 Cpary.hyp.
in-
 IN A R I S T
intendo dia pente ad G. Iternm re
mitto dia teíTaron ad D. & intendo
diapente ad a. Habebimus itaque
ditonum , ab F ad a in acumen ,
fumtum per confonantiam . Ean-
dcmhanc doârinam tradit Boëthius
lib. з-сар. 9. Illam autem , in acu
tum & grave, ditoni per confonan
tiam fumendi diverfitatem brevi ca-
none fie comprehendemus. Si in a-
cutum fit fumendum ditonum per
confonantiam , primum in grave ca
pe dia teíTaron , & rcliquas tres con-
fonantias alterna fumtionc : Sin in
grave , primum in acutum fume dia
tciïâron , & ca:teras prardiólo modo.
V.26. male abeft à Bodl. è<x\.pra>
ccdens Xj potius delerem-quod v. 2 8.
alias inepte repetitur. e rum ipfius dia tef- , , mcfc/
V. 29. л'фйирн'о&ю] Sic emendan-
dum putavi quod Seal. & Bodl. ha-
bebant à$opëi<&u , Seid, а'фцрво&ш.
Bar. aÇogyitô-w. quod ctiam eft p. 5 6.
v. 18. pro quo fcrib. я'фи^'Аи , dis-
terminetur. quod quoque retineri
Eotelt. Sarpius tarnen hic utitur ver-
V. ult. viare^^xm] Nefcio quid
Meurfium movent, uthic icriben-
dum cenlèret \sGriçî%x<n. Нагс certe
ipfius emendado , il ulla , eft inepta.
Forfan oftendere voluit , quam faci
le litera mutata , & item addita , ex
ViBr«f^s(n fieri poflit vícrf^í^üín.
Pag. 5 6. v. 2. &n J[f t» ofrfiifH
túm¡i\ ncmpe , ти» opwv ts £Jg. nos»-
fu». abacutiore terminorum ipfius
dia teíTaron.
. Y. 5 . «йп та ßobpv Jfè nw7f,3 Hic
О X E N V M. II7
vertendo reftitui , «ти якл» 3Jn то
o'|u , e$! tioj«p«v. Ita rede feque-
tur , tri >v5Te ти'та tup©-'. Locus qui
non parum nos torfit. Veriflîma au
tem eft пагс reftitutio,ut confideran-
ti liquebit; quamvis à nullo codi eu m
confirmetur. Gogavinus , ut folet,
j$ m¿« ièquitur: ab acutiore vero ipfo-
rum aeeipiturfinus соп/впш in acutum
dia tefiron : ab accepte autem alter in
grave dia pente : deinde ab hoc alius in
grave diapente: & accidit ultimum con-
Jonum m acuttorem partem eorum , qui
exceffum definient. Exemplo lianc do
ctrinan! illuftrabo. Ab iono E ad fo-
num a eft dia tef- z ¿ nctcf èm.
faron.Sonusaeft £ f diat.
acutior termino- b trite fynem.
faron. ab hoc m Gmcfondiat,
acutum fumo fo- F f
num confonum E h ' mcfon.
día teíTaron, ad d. Dhyp. diaton.
inde remitto d.a Cpaïy.hypat.
pcnte,adG.Intcn- 1
do rurfus dia tcflàron,ad С. & remit
to dia pente , ad F. Cadit itaque ul
tima confonantia in aeutiorem fo-
num eorum qui exceflum finiunt
quo dia teíTaron fuperat ditonum.
Eft autem idera hic modus , quem
P.55.V. 17. inditono per confonan
tiam fumendo adhibuit. Cauerum
idem illud problema etiam alio mo
do conficiemus. Ab a remittatur dia
pente ad D. intendatur inde dia tef-
faron , ad G. Rurfus remittatur dia
pente ad С , & intendatur dia pen
te ad F. qui fonus eftrequifitus.
P 3 V.8.
i i8 Marci Mei во ми Not*
V. 8. fcribo, сЙп ю\ o'|impov т«у mnium codicum lectio , nullum ta
rnen dubium,quin v.18. pro аъ/лфи-
V. 15. ё|ё5Г«<еу] ScaLperperam, vov vel fit legendum Д^'фаюу . ut
t|í5^«v. quod corrigendum puta- vertendo indicavi ; vel melius , Л'чя-
bam. Adfentit Seid. & eodcm modo vo* , ditonum : ut ipfam difloni ipc-
€mendandum cenfuerat Meurfius. ciem, quam per confonantiam capit,
Sequens dcmonftratio , uíquc ad indicarit. Alias enim nimis genera
buj us libri finem,cum per íé difficilis lis eft oratio , & de quolibet diflono;
eft & intricata; tum difficillima ob puta hemitonio , tono, triemitonio;
corruptos codices. Quatuor, qui- prêter Ariftoxeni mentem perpe-
bus in his Notis concinnandis utor ; ram accipi polfet. Hanc emendatio-
unus nimirum Seal. & tres Angli , nem tarn praecedentia quam fequen-
egregie hic confentiunt. Cum au tia confirmant. Vt autem ab omni
tem eruditifllmus Leo Allatius Ro bus hace demonstratio percipi poífit,
ma ad me fcripíiíTet , reperiri quo- diagramma adponam , ad quod fin-
que in Barbcrina Bibliotheca illos gulafum examinaturus.
Muficos , quos edere inceperam ; V. 16. Sumatur enim dia tejfaron,
periculum faciundüm putavi probi- (ab E ad a,) & à ^
tatis illorum codicum. Quare ex A- terminorum utroque
riftoxeno, Ariftide , & Bacchio, no- ( E & a ,) auferatur % d¡tQ
tatis quorundam locorum initiis, âiffonum per confortan-
quae non tantum fufpeéta mihi vi- tiam. quod, quomo-
debantur, íed plane mendofa,quibus do fiat,ex anteceden- „
dito.
tarnen remedia jam repereram ; ro- tibus eft perfpicuum. ^
gavi ilium ut aliquot verfus , prout Breviter modum i-
locus corruptus id requirere videba- pfum , ne quis fcru- У
tur , ex códice illo mihi deferiberet pulus reftet , hic adponam . Ab E
Quod cum folerter praftitiíTet , vidi fumturus ditonum per con/onan-
nihilo meliorem efle eum codicem tiam in acutum , primum in grave
quam fit Scaligcri. Hune certe lo capio diateifaron. deindein acutum
cum, qui diu me torferat, eodem dia pente. Rurfus in grave dia teiTa-
mendo infeflum etiam in illo códice ron, & hinc in acutum dia pentc. Ca
cognovi. His quinqué accedit fex- di t hoc modo ultimus fonus in x. qui
tus Gogavini , ejufdem plane com- aprimo E abeft ditoni fpacio. Iam
matis. quod ex hac ipfius verfione idem ab altera termino a faciemus
peripicitur : Sumatur enim dia tejfa- in grave. Capio primum in acutum
ron , & ad ut runique terminum confo- dia teflaron. ab hoc in grave diapen
tium interetpiatur per confonantiam. te. Rurfus ab hoc in acutum dia tef-
Quamvis autem hic fu conftans o- faron ; & inde in grave dia pente .
Ce-
 IN A R I S 'Г О X E M V M. II9
Cecidít itaque ultimus Tonus in F, fonabunt diapente, (feilicet extremi
qui diftat ab a ditoni fpacio. Nunc finitorum fonorum.) Itaque non vi
reliqua perfèquemur. Verß>icuum, deo quid velit v.2 . vocabulum -rioscc-
necejfe ejfe ut excejfut , (tam Г x, quo ç$t. Neque enim hic ut v.7. per illud
dia teflaron E a fupcrat ditonum . intelligcre poflumus hos quatuor fo
£ x ; quam £ F > quo dia teflaron nos b a E y. & feribendum fuiiTèt,
aE fuperat ditonum a F.) fint Äqua 0/ tróibpff. Porro v. 4. pro ô/dj/ipif
les. Detnde tût fono , (v. 2 1 . fcribo , ßctfVTTxl^ , quod omnes libri agno-
та pfv4»o|vr.) qui acutius ditonum in feunt , & interpres inicite non con-
gravefinit , (тш F,) dia tejfaronfuma- fiderata vi illationis, vertit ; feriben
tur in acutum, (ad b.) altert autem, dum cenfeo, y&ç ßx^vralov. íe-
qui gravius ditonum ( pro ßovpü-mov , quitur enim v. 5 . in tribus libris , vç-
quod omncs codices haben t, & Go- р0<пщ avfjKpaivov. Seid- habet црм&ч
gavinus inepte vertit gravit onum , fi- ov'ft^etfortcvJD ícribi deberet ov'pQei-
denter reicribe jSebpu'npov. ut etiam v(&. Meurfius j ne depravato loco
eft pag. 57. v. 6. Prius nulliMufi- defuiífe videretur, fine mente in me ■
corum nfurpatum. Cod. Seid, ante dium conjicit ; ferib. qçfioçtq avft-
hoc vocabulum bene habet articu- фы'уыг. Prœterea vis illationis v.
lum та, ut ita fitlcgendum : tuJ[í eífet nulla , ubi poft ¿eJfyvli diftin-
•я ßovpviifov Jiitvor.) in acutumfinit , gues coló. & pro iiv riasx^c leges,
(таГ х,) alius fumatur día tejfaron in tèv 7ïtoç7ov. Ita^utcm colligit : Quo
grave, (ad y.) Tatet cette , ad ut runi niam fumtorum fonorum graviiïî-
que (tam x, quam F,) finientium fj- mus ( y ) dia teflaron confone in-
fiema faäum , ( cum ex intcrvallis b tentus eft finienti gravius ditonum
a , a F ; tum ex y E , Ex,) duos in acutum , (ipfi x ) propterca quar-
(FE, E y J & x a , a b ) non ur.um, tum , (b. primus quippe eft y. fe-
continuos fore exctjfui. (v. 2p. pro ¡*n cundus x. tertius I.) fumtorum fo
ïr , quod ex nullo codicum corrigi norum acutiífimum , dia pente con-
fum miratus , plane legendum f*v¡ tigit coníonare graviflímo. (ipfi y.)
fú». Infulíbrum librariorum illud Cseterum v. 7. verti ac fi legendum
fphalma eft , ex hujufmodi fcriptura eíTetjT Tt&çlav Jfè Ttas-xfctHi fyporpínavy
natum , ß <muí%éti ïmvlai , /ич йу nempe тши o|únpov ¿imn <Яп то ßot-
« vàs-eço^*/.) quot äquales ejfe necejfe pù о'е*'£вЛ. non quidem male; пес ta
tß , ob ea qua ante diximus. (v. 21. rnen admodum urgente necelfitate.
quoniam zqualia ab zqualibus funt poteris enim illud lubaudire , legen-
ablata.) His jam ita ptaparatis extremi do : qui gravius ditonum in acutumfi
finitorum fonorum (b&y) &c. Pro nit ; quartum,fumtorum fonorum acu-
aejttrfjfcuv perperam Cod. Bar. ¿e/- tijfimum , dia pente contigit confinare
Çôvl*f. Sequitur pag. 5 7. Si verbeon- grav'jfmo. Sequitur totius demon-
ftra
lio Marci Meib о м и Not je
ftrationis conclufio: ut , cum excef- Hic locus eft corruptus. Refcribo,
fus (x b. quo dia teflaron fuperatur ant й*</[. eumss av[*$wm. nempe опт
à dia pentc. ) fit tonus , & in icqиalia ctKçxç. Deindefieri non pojfe ut dia pa-
dinfus ; (x a, ab. In his verbis eft fon confinent, dicendum.
nervus totiusdemonftrationis. quod V. 16. £A*t?ûv] Reliqui tres o-
hi duo exceflus faciant tonum , quo ptime èa«t?oh. utquoque legit Co-
dia pcntc majus eft ipíb dia teflaron; gavinus. Hoc vertendo jam refli-
ut fuppofuit pag. 45 . v.ult. Prxter- tueram. v.30. Cod. Seal, perperam,
ea quod ditonum quatuor habeat ex то ( pro тоГ ) Sfè. пот.
eadem ratione hemitonia.,) quorum V. 31. еАлт?оу içi ts d^t эт'Лг.]
utrumtjue & bemitonium efl , & ¡pfins Quia minus eft ipfo ditono. Sic col-
dia tejfaron excejfus fupra ditonum ; ligit : Exceflus illi non conficiunt
(nimirum x a exceflus ipfíus dia tef- ditonum. Atqui ditonum minus eft
faron E a fupra ditonum E x ; & a ipfo dia teflaron. & hoc minus ipfo
b exceflus ipfius dia teflaron F b fu dia pente. At dia pente efficere de-
pra ditonum Fa.) perfpicuumfit con- bebant illi exceflus , fi quidem ex
tingere,qutnque hemitoniorum effe ipfum ipfis , & dia teflaron confieri deberet
dia tejfaron. (tarn E a quam F Ь.) ipfum dia pafon. v. ult. pro ;U«£»
V. г з . cht ivSt%ilovi ovpQuvicw,] perperam Oxon. f*^ov.

NOT /Е IN ARISTOXENI
LIBRVM TERTIVM.
VErf. 15. вти/Ле£<&Лч.] Inepte яСйГтгс. Ibidem pro ti'tí?'. Seid. limit.
hic compofitum verbum, quod Oxon. 71 яг7' ï?r.
apud nullum Scriptorem Muficum V. 9. opov.3 Mcurfius maie feri
repereris , nedum in hac fignificatio- bendum putat ори. Verti ac fi feri-
ne. Scribendumfimplicitcr, Mfâ- ptum eflet , jwo'vov. quod etiam à Bar.
vidi comprobatum , in cujus ora ,
V. 25. Ita diftingue : olfflyiç 3 /ломоу. Sic quoque ^egit Gogav.
тик é|íf , Jfè Ttarcifw av/xQaivivIeç , V. 10. Lego, reJttv St яг'прок ïQut
ffiw. mi. oí Sí f , tfg. тч\г , 3Já. «//«p. ut & bene Gogav.
Pag. 59. v. i. tí 4 ] Sic omnes V. 14. uv o! opo» t¡w i£>íf «oiv 4
codices. Cenfeo feribendum , J« J]¡. ёяийк*т?*<п. ] Prius refpicit tetra-
quod & orationis ftru&uram emen- chorda disjunâa ; pofterius conjun-
datam reddit , & confirmatur voce fta. quod probe notandum. Para-
tUayxtuo* , v. 4. Horum vero altem- mcfosjtanquam terminus tetrachor-
trum font» iiieße oportet ; ut &. ч di diezeugmenon , é£>jV içr , deinceps
V. 7. perperam Seal. 7rçw$w P"> eft , ipfi nuil' ; termino tetrachordi
me
 IN A R 1 5 1
mcfon. Altero modo , hypate me
lon eft terminus fupcriortetrachor-
dihypaton j & fimul terminus infe
rior tetrachordi meíbn. itaque imtK-
л*т?«, alternat. Vide v.29. 30.
V. 16. K9* ° [d&ôl-v-nf ià'ïn-
f&,~\ Sic omnes codices, etiam Go-
gavmi . Nec aliam lcctioncm fuppe-
diuvit Cod. Barberinus. Nullum ta
rnen dubium , quin locus fit muti-
lus. quern itareftituendumcenfeo :
lífX av<pr,fiu£l<&'ßxpv!i(ui opa» ngivíí «siv
о те 0«fvlÉf» тщ/uû of®- o£v7ipo?.
■ </L' S7ip(^. quorum prior tfl, fecundum
quem acuttoris fyflematis graviori ter
mino (ommtmis efl graviork fjfiematis
terminus acutier : alter verb. Èmenda-
tio clara eft ex íequentibus. Eandcm
Tero dodrinam proposait v. 1 4.
V.20.W '5ró7tfcy T*v ópwvj Hunc
locum, fatis alias obfcurum, jam an
te , quam bac edi inciperent , vide-
ram juvari pofle íbla diftinâione ;
qua пае eft : н$ f$ »v тву <sr&-npev, íc.
<rÇo'»8» i ex v. 1 5.) тЛ ofuv , тв'я-!*. In
ycrf.i taque omiííum refcribe : & ter.
minorum, & led. Нас verba confir
mant emendatiónem noftram v. i6".
Primus quippe modus confecutionis
eft, quandoduo tetrachorda unum
tcrminum habent commiincm,ncm-
pe medium, adcoque ipfum locum,
in quo is confiftit. Gogavinus plane
tifvifùiç. Iuxta priorem ergo termino-
rumfitum , quodammodo communicant
tetrachordorum eorum , qua deinceps
funt complexiones : & ntceffario dijft-
miles exifiunt.
о X E N V m. 121
V. 22. ¿vójMiet] Itahbri omnes.
etiam Gogavini, ut ex verbis prece
dente nota adftriptis liquet. At o-
mnino feribendum , Quota , fimilia.
pro quo male in verf. squa'.ia. uti re-
<5tc eft v. 28. ubi eandem do&rinam
repetit, &v. II. Veriflunam hanc
emendatiónem cognoverit, qui ex
Eudide aliifque didicerit , quid fint
tetrachorda fimilia ; nimirum qua
eundem intervallorum fitum ha
bent. ut in Diatono genere , tetra
chorda hypaton & mefon , quae pri- •
mo loco fitum habent hemitonium.
Baccbius pag. 1 o. v. 1 . vocat , tetra
chorda èfMtà^çif**. quem vide.
V. 24. ед opoix tmoßm
Vario enim modo duo tetrachorda
disjuogi poífunt ; nimirum per he
mitonium , triemitonúim , aliaque
intervalla : at íi tonus interceíTerit,
neceííario fiunt fimilia. Czterum
bzc ita accipi debent , ut mancamus
in codem modo, quippe alias , fi ex
uno modo in alium tranfeamus , et
iam per hemitonium variando , fa-
ciemus tetrachorda fimilia. v. 27.
Oxon. <&KWÍ 0%'lS.
Pag.6o.v.i. « ftij S/Aoior.J Goga
vinus fuo more : aut non fimile. quod
fenfumredditfalfum. Qui vel Gra
ce tantum fciunt , vide- 1 ob prace-
dcnsifiBi hic legendum , ч ojwoíov, vel,
t¡ рцоиорют. quod pofterius inter
pretando fum lecutus.
V. 3. il titilen'] Dele negativam :
autfcribe, ¿ ti^tlas oaipum. Goga
vinus mendi hic aliquid latere non
eft odoratus.
 1аг »Marci Mei
V. 5 . 7i'9í7<q Íwm¿Ú ] Refcribo
vfyívcn Juválov, quamvis omncs codi
ces difl'cntiant. Sic v. 2 1 . êuuoiiov
- V. I o. «¿ewt^íJev 4' ífl 24&wf*<*-~\
Sic omnes. Solus Codex Seid, addit:
quoi л deinceps bofit is fonit continetur.
Omnino commode.quippe ad aliam
doctrinam tranfit de intcrvallorum
compofitione, ut fequentia abunde
confirmant. Itaque ih vcrf. dele par-
• ticulam , iftud.
V. i a. lpre<r.HTO|] Oxon. erro
née , смягепщ. Sequitur enim, i/*-
V. 1 6. bene Oxon. «V Л-
tufilóv. quomodo & Gogav. legit,
vertendo ; in quas etiam dividí pojfit.
V. 20. maie à Seid, abeft o», ut &
idem v. 21. male habet якКец pro
rrvcAiv.
V. 30. s (Atfôi Я^ы/лсс!®* то
«azuí^ov,] quemadmodum diefis,
qua; ipfa intervalli magnitudine cft
incompofita.
Pag. 61. v.l. Лоэт£ фл^,~\ Hic &
tres fequentes verfus idem repetunt,
quod docuerat pag. 60. v. 29. Sed
Mathematicis in fuis demonftratio-
nibus hujufmodi repetitioncs funt
familiares.
V.7. <"Лву] Vide v.i 5. 16.
V. p. S OT«/£ç»;)cev] Melius eft, ut
hoc referamus ad тг^о^м^'ву v.8.
quandoquidem v. 14. de disjunâio-
neexponit. Verba tarnen tranípo-
fita videntur , qua; fie eíTcnt eolio -
canda: тв ч$(а<нг$4м , t сш'гч.о/л •яд,
joMii Notí
4 I. i{lçpxà(>S* , ¿i <пшх. Omilis quip-
pe modulata contentio » qua ex plus uno
tttrachordo confiât, in conjunclionem
dividebatur , & düjunclionem.
V. 15. pro ££¡¡1 feribendum
quamvis nullus codex adfcntiat. v.
i8.beneaSeld.abeftur5-.v. 2 i.fcribo
ти'ш (nempe disjunétivum v.15.)
ut v. 2 5 . ubi Mcurfius male feriben
dum putat ttvuv. nifi plene malis,
-reven. In vcrf. E/? autemgra-
vior fonus iüorum , q. t. c. acutior iUo-
rum, qui t. e.g. ex lilis (feil, tetrachor-
dis. quippe duo tetrachorda in dis
junction funt fita, inferius & fu-
perius.)
V. 24. Oxonienfes omittunt liare
verba : ¿<J[' ¿%vn?(& twv tsvov. ufquc
ad v.23. fym а^фор^. quo errore
facile adparet.
Pag.62.v-3. 2*? 'ßt'&li
Melius eíTct non obftante
v. i.
V. 7. 1л0уц] Lego fxóvcav. Semper
hic adjeñivum [aovov eodem cafu
cum vocabulo jws'p©- conftruitur.
Vide pag. 6 1, v. 6. Ii. 14.33.
Ibid. íjATrto&tv •пЗ'йотс] -ree^Trfe-
o&ev ex v. 5 . repetitufn videtur, adeo-
que delendum. Nec ita illud tranf-
poni vellem , SíSadon JX 'í¡Ane.<>&vi щ
(кшифч. In verf. 8. expunge vo-
cem antea.
V. I 3 . i§ plxv pça'etv AxuÇ.x* cue-
vov,] Optime hoc additur. quippe
alias tranicundo ex uno genere in
aliud , & ex uno colore in altcrum,
plura intervalla incompofita in con-
fonantia dia pente fpec^ari poífunt.
 IN A R î S T
V. 14. сктзКноуш ctmvfytTuvJ ad-
dit incptc ex v. 12. rcpetitum Bodl.
$u«V biiíx^<>*- v. 1 5 . Seid, perperam
¿x тшу pro с* тш.
V. 21. fie legit Cod. Scaligeri :
шяю , овк f s>v ctTÜJfi ту]i. -srfíiV
iç toÍttk KÍytlcy, Sti i% i\XT¡¿vm oLauu-
HsV , Го « fçîv c* tûT <$j¡ яг'Ле. <srCjV if
ТлЛи ЛА<М| з OTT ë£ £A«T?o'v«l» ¿OIW-
■zkwim. Qua: his uncís [ J inclufa
funt , tanquam inepte repetita cen-
fui ejtcienda.Eaídcm ineptias habent
Oxonieníés. ut jam vetuftas eflè ad-
pareat. Gogavinus hic nimium re-
O X E N V M. II3
formavit , ejiciendo etiam illa verba
V. 2 5 • о ак içn Lu tûT¿fe CTv7e.
V. 30. чоои] ч maleabeft à tri
bus rcliquis. v. pen. iidem , Seíwúloi.
v. ult. Oxon. 7п/хуоу pro Tíi/xvw. mi
nus bene. Vidcpag.65.v.2 5.
V. ult. тп/xvcv J[e -3TC9f яг/xváT a*
//еЛш^еГтг^,] Hic incipit nobiliifi-
mam Vetcris МиПсг doctrinam de
intervallorum incompofitorum con-
fecûtione in fingulis generibus ac
coloribus. Prius autem quam pri-
mam hanc demonftrationem una
cum diagrammatc exponam, omnes
tabella: brevi inclufas fub unum con-
fpedum fum pofiturus.

» Çduo fpifla. pag. 62. v.ult.

Non ponun- Harmoni.a ¿dúo ditona. pag. 63. v. ult.
turdeincepK Harmonía С
in & Chro-< duo toni. pag. 64. v.u.
. mate С

fponuntur Skotom, p. 64. v.ult.

In DiatonoJ ¿tres ton1.pag.65-v. 3.
deinceps (non po- hemitonia, pag.65.vX
t (_ nuntur ¿ r ь

fHarmonia Сф'^ит ûitono« in grave& acutum. pag. 6 5- v. 25.

¿tonus ditono, iu acutum, pag. 65. v.ji.
Adponitur in^ Harmonía ç
& Chro-^tonus fpilTo. in grave, pag. бб. r.9.
. mate t,

("ПОП poni-V. itoni. pag.66. v. li.

In DiatonoJ tur V С in utramque ' . .
IhcmitoniumJ ponitur $ partem £tonorum. pag. 6«.r. ».

Q 2 Vix
124
i* nio mK<b£in acutum & Srave » binaf* W $6- Ti6,

là ditono {inacutumdux; in grave , una. p*g- «б. r.i».

Vix funt
4 fpiflo Ç. j
contra ¿ ш Sravc * * 111 acutum una- fS- 67- u•

à tono -fin utramque partem una. p*g- «/• v. 26.

Omnis fonas in Harmonía & Chromate ípiífi eft par-

ticeps. F»g- 69- v- 2 9-

fgraviifimus. p*g- 7<>. r. 11. à"

quo iolo dux funt vix
Sonus in fpif- acutiffimus. pag 7 « J- àquo
fo pofitus^ una via tin utramque partem.
vel eft
medius. pag'71' 2 J- à quo
item una.

DuofonidiftímilesíccundumfpiíTi participationem concinne inean-

dem teníionem non ponuntur. pjg- 7 *• v. 1 3.

Diatonum aut tribus , aut duobus , aut quatuor»

Ex incompofitis in- pag. 72. v.2i.
tcrvallis componi-^ Harmonja g¿ Chroma, aut tribus » aut quatuor, pag.
V 73. T.I 7.

Iam ad primam demonftrationem la , à quinqué íonis А. В. С. D. Е.

veniamus.
Sitfpiflum, exempli gratia, en-
armonium , A C. Huic £
alterum adpono fpiflum; D-
five in acutum, five in c-
grave; CE : vel ipfius B -
lemiflem , CD. Dico A-
inconcinnam eflc hu]ufmodi vel àuo -
rumfpiflorum, vel fefquifpiffi pofi-
tionem. Cum enim AB, ВС,
CD, DE, fint quatuor interval-
finita; fingida autem magnitudine
diefis cnarmonix ; erit A E inter
vallum quatuor diefium enarmonia-
rum, feu toni. Atqui debebat efle
intervallum dia pente. Rurfus, cum
А В , В С , CD, fint tria intervalla
à quatuor fouis, A.B. С. D. com-
prehenfa , & fingula magnitudine
diefis enarmonix ; erit A D inter
vallum trium diefium enarmonia-
rum. At debebat cflè dia tefiaron
aut
 im Asís
»ut tnemitomum- Itaque &totum
fpiflum fpifio adpofitum , & ipfius
pars , melodiam reddit inconditam.
Quoderat oftendendum.
Brevius hoc nodo : Cum enim
quatuor foni А. В. C. D. tria com
prétendant intervalla , А В. В С.
С D. úngula magnitudine diefis en
armona ; erit A D intervallum
triumdiefmm enarmoniarum. Rur-
íus,cum A. B. C. D. E. foni quini
qnaterna finiant intervalla , AB.
ВС. CD. DE. úngula magnitu
dine diefis enarmonix ; erit A E
intervallum quatuor dieilum enar
moniarum, id eft, toni. Atqui aut
Яиапг foni dia teífaron conionare
debebant, aut quinti dia pente. Igi-
tur & totum fpiflum &c
Hic notandum, illud axioma; Aut
fkni du teffaon confondant , aut
quinti did pente i ficdisjuncfce propo-
fitum efl'e verum ; at non propofi-
tum copulate ; ncmpe , Etquarti dia
fe/îâron confonabunt , & quinti dia
pente. Quippe tonus disjunftivus in
Enarmonio , & omnibus Chromati
ds , dia tcffàron intervallum reddit
dcrcJri vum. utpotc quod in Enar
monio tantum elt triemitonium ; in
Chromate molli » viginti dodecate-
moriorum. & fie de cxteris.Siigitur
certi generis ípifliim in demonftra-
tionc adfumatur, limitatio > ut in
priori demonftratione fecimus , eft
addenda.
V. 2. TU Jfè nxrxfui] Expunge
articulum tu, hic& v.4.
V.J. ¡Mfithñt »jffw/.] Vide hoc
T о X E N V M. I2Ç
axioma pag. 29. v. 13. & pag. 54.
v. 8.
V. 7. o*c/J,è e|wip^,J Lege,o|J-
тас7ф-.
V. I О. eïrd uítzy oojvIi x«<&q ti
Л'и»ог.] Hoc, & quod fcquitur v. 1 3
evidens eft ex Ariftoxeni fex cola-
rum Diagrammatei nobis reAituto.
quod hunc tertium hbrum intelie-
ôuro inprimis eft infpiciendum .
Seid, codex hie mendofe, toV Jíw-
W. & V. »}. ТОТ ЯЯГЖГ0Г.
V. 1 1 . mQeármt St >щ с* тч ] Sic
emendavi codicem Seal, in quo erat,
umuTut J[l тип т*„ Seid, quibuf-
dam omiiîîs legit: и'ашти; ¿y¡ ¡t, тЛ
Л7о'»«*. Pejus adhuc Oxon. qui hxc
omnia omittunt : umúraig ¿i-.-^iu
TJ ПШАфу ТЫ* Л7с»«К àfè ПОХвНП
avfttyuriiltn , ávocyy.xxov с* ftíQf х«-
câvj то»
V. 19. hxc verba , та то o'|ù
хецД^х mix** у male abfunt à Seid.
V. 24. ш o¡ dtiixp*1íf\ Omncs-
pro u* perperam d. Deinde Seid,
male, ¿£*%¿í¡íí . At probe v. гб.
томе, pro t¿iui.
V. 27. hxc verba, о&щос е'я та"»
то /Зобрита7о* тйч iÇtoefxjiçSu* <ш£*е-
jgulttr о J\l o'|uTtp@- таГк to'vov <srÈ«-
f£oY7«v , male abfunt à Bodl . at Bar.
orx adfcripta habentur. Eadem pe
ne habes pag.61 . v.2 5 .
V-ult. <fw'o S\ Итоу»~\ Hic nihil
difficultatis , ubi diagramma fuerit
adpoiitum. A В » В С funt duo di
tona » В eft acimoris ditoni fonus
graviiïi mus; & gravions , acutiífi-
mus. Porro ex pag. 63. v.cí. Eorum
126 M AR ci Me i во ми Nor л
qui ditonum con- A teflaron conionare debebat ; au-t
tinent graviffimus quintus E , dia pente. Quarc tonus
(ncmpeB)efta- "~~ В С in acutum adpofitus erit in-
cutiflnnus fpiiTi concinnus. Id quod oftendere opor-
(nempc BE.) Rur- D tebat.
1 .
fus ditoni acutiffi- . rspifl. Csterum in Diatono , nempe
mus (B,) eft fpiiïî B=r—? contento , duo toni deineeps poni
graviffimus, (DB.) E- J** poflunt. Ponatur enim tonus В С
Ponuntur itaque in grave toni А В , nempe in F. In
duo fpifla dein- de hemhonii intcrvallo D. & rur-
ceps. Qua: cum in- fustoni,G. Planum eft &quartum
concinna fine , li- D conionare ipfi В , dia tcifaron ;
cjuet duo ditona & quintum G , dia pente. Porro ,
incantu poni non pofle. ponatur E , tono diftans ab F , &
Pag. 64. v.j . pro А7о\ю pcrperam nine hemitonio , G. Clarum eft hic
Bodl. aj^te'vw. ut & Seid. v. 10. a^'- tria deinceps poni intervalla tonia:a.
1ZY« prO Л10У0С. uti docet pag.65.v- 1.
V.7. pro Ae£»'£«» melius uterque V. iî. maie Seld.iê pro <f»î. v. 14.
Oxon.o'e/^ûjv. quod eft v.4. infeite Oxon. ¿KUiKvs. v.15. diftin-
V. 1 2. -n^s'oS-ai ^«Ç 33rl W e|v 7rfw- gue, cRri™ o|u, cv/xÇxiHiétv (feil. owiiy)
w.] Vnum diagramma adponam
Chromatis fefquialtcri , ad cujus ra- V.18. Seid. fXY,Siiifu тхтш. Oxon.
tioncm citera conforman poílunt. fjtr.Sííífüi TÍV'.Omnes pefperam.v.20.
Sit AB tonus, huicin acutum a- à Seid, abeft $ù.
lius tonus adponatur , В С. Deindc V.2 2 . «<pé|« фЭвуГи] Codex Seal.
fît lichanus D , diftans à mefe A fe- ф#уГ@* j feripto и fupra 0?. Seid. &
ptem diefibus emrmo- Bar. nude , фЭвуГ®*. quod vidctur
niis. Porro parypatc , E. c melius , fi commate ante ipfum di-
diftans à D fefquidiefi. n itinguas.
Dico hanc duorum to- V. 28. «як" rç-rai otv Codex Seal.
norum pofitionem in A lij. ut & Meurfius edidit. Hoc ex
Chromate fcfcuplo eiTe F nullo corrigitur, cum tarnen mani-
inconcinnam.Cum enim D feftc fit erro neum. ctiam inde,quod
intervallum A D fit fe- E ■ omnes v. 29. rede legant , ti* ztp-
G
ptem diefitim , & AE 7Í?ov. Porro pro ettib y¡-m Seld.perpc-
diefium oftofemis , communi AC ram »Ям тых-р. v. ult. idem, JdG'-npov
utrifque addito ; erit С D majus muiïtn,
diapente, coque adhuc majus CE. Pag. 65. v. 8- pro tpilovieüx pcr
Atqui primo С aut quartus D dia peram Seid, тгндил.
V.o.
 in Attn 'OXENVM. I27
V. 9. -п^'оЭ-л» yctç îifa-rev cRn Tcßx- num. В С , tonus
fi] Diagramma tantùm adponam. В d fpiflum ; ut& A
quod dcmonftratio codcm axioma- Bf.
tc nitatur , quo prxce- Pag. 66. v.2. 0-
dentes. Adponatur, in • ^ÙtcH^Iw m/xva.J
Diatono contento , he- a —— Pag.63.v.7. Dein- à Ç
de v. 4. /Злрит«7(^. B ¿Sl" "
mitonio А В , aliud В С £
in grave. Deinde utrin- pag.63.V-2i. ispUC
que fit tonus in D & E. E V. 7. «VfllJ/XitïflV' 3
citera fiant ut in antecedentibus. títsv] Sic libri с
V. i о. \!Ьвя<>хм'<§г\ nempe, he- omnes, & Gogavi-
mitonii. Meurfius áp¿Qa>i hic & ni. At pro тете!» plane fcribcndum
v. 17. legendum putavit \ж*(*Х°*~ wn. utvcrtcndo indicatum. Cod.
7®-. Baroc. hic legit , cîvxyKxtcv <Jvo 7tv-
V. ii.« одопЭ*» ч/лЛош»^] Нгес xv<* Ti^ïo&iq • т»т8 ¿KjUeAsV oVfJ^
yerba omnes libri agnofcunt. ego ávxyxcuov. cujuímodi ineptam repc-
expungendacenfco. Inepte enim ex titionem , quae omncs codices inva-
fequenti verfu huic funt intrufa. ferat, habuimuspag.62.v.23-
Bodl. adhuc pejus habet crej/e^vnec V. 8. Л/оумш ¿KjUíAí] Seid, ma
feo*£;t9» commodo fenfu iubfti- le , Jííovteüov ¿KfAiKw.
tuerepofliimus. V. IO. tj^ï'oS'û' рл§ сЙп tvV«u>2mv.1
. . V. 2 г . TRXCvtytv oLitXÔiç и Suucifxifci Evidens eft hare demonftratio ex
Hic locus vel mutilus eft vel corru- precedente diagrammatc.
ptus. certe mendofus. Lego, litcru- V. 16. «'те 9t'<nv] Mallem rur-
la mutatâ , ¿uvá$ix . Vel etiam , fus
ятmfo , * яжкйк ¿ ¿twoi/xtfa. v. 2 3 . V. 1 8 . Huevee J[e Te'voi] Cod.
reliqui tres bene , v£À J[è rwv. Seal, ó* Sffpónt, quod ut manifefte
V. 27. ¿íáaxJen уя(> ív Тя'яДОфу J erroncum corrcxi. Gogavinus ta
pag.63. v.i 0.15. rnen y inepto ineptior , illSm feri-
V. 28. aTf te ¿y¡Kov l»ÄT(fo»J Re- pturam vertendo rctinuit : lam in
ftituc particulam en , qua; ex omni Dut cm tono utrinque femitonmm non
bus libris excidit. ¿faov , Sit Ijcä't. congruet . pro rêvai mallcm tévu. ut
Vide v. 18. pag. 68. v. 1 7.6c alibi.
V. 31. Seid. & Bar. bene delcnt V. 19. 'щтяентщ ] Reliqui tres
TÍ, optime , трювчн-щ.
V. 32. n^téi-и yàç <Яп tißxpv.] V.24. Jfè ■похоцт'] Male Seld.<$
Ingenioiâ quoque ha?c demonftra- 7i^7».ut quoque omnes,p.74-v.24.
tio , quae clara cil ex adpoiîto dia- V. 26. ^5to ц/xílovía juijo] Нгс cor-
grammate : in quo A В eft dito- rupta efle adparct. & docet Gogavi
nus,
 n8 Marcï Mei воин Notjï
nus, qui prarcedentibus hace ita con- то' o|u. л«яг7*( t$/j ул%. Vide pag.c»7.
ncxuit : confonabunt enim vel quarti v. 15.
du teffaron , vel quinti dia pente à fe- Pag. 6*7. v. p. juiV щ] Meurfi ex
mitonio quidcm in acutiorem partem : MS-fAÍcw v¡. Oxonienfes melius, [a!o*
duo vero qui & in gravi orem duo : a di );. at uíoc ícribendum, uti edimus.
tono vero. Codex Scldeni ita legit : V. 2 5 . Seid. ц cRrí то' Jírovov. v. 29.
3ksnVj>*i7ev& » ( hoc ¿ ultima; fyllaba: corrige fphalma typogr. ícribendo
praccdentis vocis rcpetitionem eflc ¿n pro ¿<fe. v. 20. male abfunt ab
liquet ) fJfc <&n to o'|v. ¿v» J[' ol cRnto Oxon. hxc verba , sm m/wóv. <¿V n
ßx<pv <Ло S'iStuiïeu. Sin, (fy ti o'|ù 7П1- Л«'ят7«| riOmet, сЯп J$ го ¿£v ¿íSet-
xvov t%$h¡$¿ov ед-ir'v^.adhuc depra- х1<ц , on «Vi to'v;^>. v. 3 1 . bene Seid.
vatius quam cod. Seal, quem fe- ¿"ti ¿Vi -vót^f tíQtlcy ¿7t Лчпп. refti-
quemi modo emendandum etiam tuto verbo
vidit Mcurfius: то o'|ù Svo ¿¿oí' £ Pag. 68. V. 3. To',Tt feribendum
Sfln r¿ ßxfC ¿¿o. Hie jam illas vias cenfui pro eo quod in Scripto eft
monftrare debebathoc modo: éíitt- то' yt. hoc in textum irrepfît.
%\ец yxç сКп то o Çu , то /Зхри, чр7о'- V.14. mtfía^i] Sic emendavi Cod.
víov пЭ'м^/ои <of tí'v(^. oßenfum Scal.qui habebat wnspl^t.unde Meur-
quippe,in acutum &grave,hemitonium fius feceratírafé^/, quod ad eundem
pont & шит. modum reliqui tres corrigunt. v. 15.
V. penult. AhW7«) yS¡t y¿(\ Hic Seid. avf*€oúv<¡ , quod melius.
locus non ita iànus eft uti adparet. V. ip. optime reliqui tres , wat.
NecciTario enim quxdam addenda t¿"tí m/wü. quod vertendo exprefle-
f'uiflè ingeniofus leétor non difficul- ram. Deinde v.iz.ShChí^^.Seld.
ter videbit ex fequentibus ; & exhac &Bar.
ratione. Pag. 73. v. 21. docet tria V. 24. тйу iti(*ßtY тип oJtJy] nem-
tantum efle incompofita intervalla pe in grave ad ditonum , pag. 67.
in genere Enarmonio . nimirum , V- 1 3 . Deinde v. 2 5 . Seal, peperam
fpiflùm , ditonum , tonus. Inquirit l*íyí%. quod Oxon. corrigunt.
autem hoc loco quae intervalla in V. 2 ¿ twv &Г5 t¿" JilávH J in
grave poft ditonum poni poifint. & acutum ad fpiíTum , pag-öo". v. 30.
invenitfolum ipiflum. Quippe to V. 27. lit tó, it yàç tbistsvJ Vo-
nus poni ncquit. utidoect pag. 65. culam «V cenfeo expungendam , ut
v. ji. 32. Iam ex incompofitis fo- qua; ultima; lyllaba; vocis praeceden-
lum ditonum fupereft. cujus pofitio tis fit repetitio. omnes tarnen librt
rnconcinnaeft,quiaduoditonadein- ctiam Gogavini, illam agnofcunt. In
ceps poni nequeunt. Hune itaque vcrf. itaque fcriberem: Ejufmodt enim
locum fie reftituerem : Jífenílai J[è intervallum , çujuftnodi eß mefis & li-
7¿v& 'srOt wtfpem Tf&etffi&aBn (bani.
Pag.
 in Aristoxekvm. 129
Pag. 69. V. i. Jwei"' buitku jàç infcite. Vide in primKpag.yi.v.í^-
^oa*j In his verbis ncrvus eft to- deindepag.<Í2. V. 1. pag. 72. v.29.
tius refponfionis ad propofitam du- pag.66. v.uh pag.67. v.i^.
bitationem,qus ejuidem generis eft, V. ¿4. on "im tjmcv» ] fciKcet cßn
cujus funt illae p. 47. non parva ob- voßoefv, pag. 67. v.12. Bella & Ьагс
feuritate laborantes , ut ibi vidimus, eft demonstratio. Lege autem arti-
V. г. ¿0 yàç éxaVa] Nullusdubi- culo addito, Sit то^ят'.
to quin kgendum fit , SU joiç '¿kx^vv. V. 2 6. ßxfu&rti тш] Pro his ma-
quamvis nullus codicum adfentiat. le Seid. ßxfVTxrav. & v.28. oireç iviï*
V. 4. Cod. Seal, n^s'ciq yt. quod reli- pro., о'^ш'ш»
quorum nullus corrigit V.29. èJé<f«x7o ¿v,] Pro »v mallem
V.o. »^х*5хта«сГч,] nempein-
o'¿*o»W,veI aliam hujufmodi voculam.
tervaUorum. vide v. 1 3 . Hanc autcm demo nftrationem vide
pag.o'tT. v.28.
Vocabulum touoj vel delendum j uti Pag. 71. v. 6. iSiSmtSo] Pajj. 67.
nec Gogav. id legit ; vel pro eo ícri- V. 19. Bar. v.8. pro St habet ¿4.
bendum póvov. V. i zJiS<xxlcnSi,~\ Pag.66. v.29.
V. гб. *ar«e/JM'] Sic probe tres V. 2 3 . abeft à Seal. бф' , quod &
reliqui. Seal. та1е,л7гие*'аи'. reliqui tres reponunt.
V. 3 o.f*éléx<i~] etiam hoc reliqui tres V. гб. ты eipy¡iJl¿u~] Et hic vocula
reâelegunt. Seal, perperam fjuílú^i excidit. Reftituo , t* 71 -згу? тш
V. 32. ftíf^] Sic emen- triffif <p^yff -rfcobrn- Et hinc v.29.
davi quod hic & pag.73. v. 23. Seal, fcribo <3j£jf mrá. Bar. male «Jro'r.
legebat jutpg;. Seid, perperam ттмх- V. 29. koc¡' xJertpov тлГ» tÇoVûiv
Vel in acutum , vel in grave, v. ult,
V. з з . pro той», quod fie reliqui
tres reite legunt, Scal-malc,"™'»». Ibi V. 30. ¿Tf то'»(^. AVm J«f] Sic
dem pro ire/, Seid, ци minus bene. emendandum putavi quod in reli-
Pag. 70. v. 3. f*ili%o*1iç.] Ita & quis omnibus perperam d
Seid, perperam Seal. y.{iixpvl@'. ibi- legitur, *n to'w <h1¿vv. i-
dem male editum то'яву pro тою». tw jâç. undc $ mi* fto-
V.5.T0 Леш!»] Seid. Ло<7гЛ. Bodl. lide Gogavinus:;n»e«rro
F -
т£м Komm, uterque male. modorum , «ei/«e гояад Л- С
V. 9. juo'v« тю doiufyfe. ] nimi- г«в/. идя» у? Ил ponatur. В -
rum, 7ztvxv!>» , toV^ , (Aims ^ Hie autcm ipfum dia- AG -
*¿2>¡&íríf*a. pag. 69. v. 32. pag. 73. gramma demonftratio-
v. 2 1 . Seal. «u#s§ï, & reliqui omnes. nis, qua: fatis fubtilis eft,
etiam Gogavini,qui vertit: Vndepofi- adponcmus. А С eft
0""m tottdcinfunt duntaxat ctmpofita* ípilíum enarmonium. B,
R fpiffi
i}o - Maro Mei воин Notä
fpiflï médius. В D , ditonum ; ut & V. 3 2. Twv tifiyJI/im ф^в'^Гму] Pro
BE. Ponaturprimum à B, in acu Q$¿y!w Seal, ¡pfyyfov pofito « fupra
men , ditonum В D. Erit itaque В ov. Legendum. ти нру^'ш <р$вуГш.
acutiflïmus fpiifi В G. Quippe gra- Gogavini verlïo hxc verba non a-
viflïmus ditoni eft fpiifi acutiflïmus. gnofcit.
pag. 6 i.v. 9. Quare tres ponentur V. 3 j . f*ínv ovlt тп/xvhJ Meur-
dieiès • CB , В A , AG. Quas cum fius impcrite , ¿V чх divifim fcriben-
inconcinnae fint , patet fpiflï medio dum putavit. v. ult. pro yívt¡á«Ji re-
ditonum non pofle adponi in acu fcribo ч^чдщ. ut rede quoque eft
men. Deinde adponatur idem dito pag.72.v-5.
num ipiflï medio in grave , ad E. Ita Pag. 7 2 . v. i . tùTuVù) isvul Quo-
que В graviffimus erit fpiflï В F. modo hxc emendanda cenfuerim ,
Nam ditoni acutiflîmus eft ipiffî perfpicuum eft ex verfione. fcilicet
graviflïmus.pag.62. v.7. Qiiomo- fcribendo , тйГахтаУ tÇstijj тит. Mi
do rurfus tres diefes ponentur , ni- nus bene legeretur , iniliftf *v n&y
mirum AB, ВС, CF. Qua? cum члИчют и'т». чп* Sí. ejecto articu
incondite: fint , patet fpiflï medio in lo tm. Gogavinus quatuor verfus, à
grave non poffè adponi ditonum. primo nempe ad quartum, omifit.
Eodcm plane modo demonftra- V. 2. Oxon. melius , Ttfadfcv. ab
bitur nectonum, lècundum pag. 72. iifdem abeft b> v. 0.
v.l. fpilïï medio adponi V.4. [лшу 7пю£~\ Lego, f*íQfm
poflè . Sit cnim fpiflïim D Vide v. 16.
A C. cujus medius íonus F _ V. 8 . 0 7t filfk ut TÍm гш (pfyyfu v,}
eft В. Ab hoc primum с , Ita legunt omnes. etiam Gogavinus,
in acutum ponatur tonus ? qui vertit : Ergo quod à fonts , qui in
ad D. Erit itaque В fpif- g denfo ponuntur. Reith uo , on ffi xv
figravifllmusjcxpag.^j. £ &>rv t¿ ßbbpv&TX tm <p$¿yf*r. ut in
V.2I. Scd idemquoque terpretando indicatum.
eft /piffi medius. Tres itaque dieiès V. 21. 4>Э«У*0 Ita omnes. et
ponentur . Quod abfurdum eft in iam Gogav. Saltern reftituenda vox
Harmonica. Non ergo fpiflï medio iva. vel plene , Jw'o фЭф/кс eucfteûtç.
tonus adponetur in acutum. Quod V. 27. s»'oT«f.3 Нагс quo
erat demonftrandum . Eadcm eft que infulfa lectio omnes codices ,
demonftratio , li tonus ponatur in quod mirum videri poflit , invaiit.
grave. Gogavinus : ejufdem cum medio par-
V. 31. fa it n fejJMw] Sic& tieepsfitftationv. Vel Meuriius vidit
Gogav. legit. Seal, perperam, tsi^U legendum efle <m<no>ç. Videatur pag.
«îfflîm quod ex reliquórum nul- 7 1, v. 3 2. v. 29. pro Unwfáuv Seal,
lo corrigitur. male iewfön.
V.io.
 IN A R I S
V. 2 Q. см т£аш, t}i\)o~v,~] Tranf-
pofita funt verba , uti liquet ex pag.
73.V.4.V.7. v. inprimis v.15.
quam vis omncs italegant. Repone
in fuum ordinem , см «JuoîV , ч rg/m.
V. penult. mui<w*3i is™} addo
cm. miror ex nullo códice hoc cor-
rigt. vide pag. 62. v.2.
Pag.73.v-4. Codex Seal. ¿Jo Ï
iàt/Aifa. at particulam ¿«vrcliqui
tres bene ejiciunt , ut quae ex fcq.
verfu hue tranfierit.
V. 9. n>V»t íA«t?oc quNov& 3 O-
rnnes male , i/tSttm. ut & Gogavi-
nus : nempe minor fcmitomum & to
nus, major verb torn.
V. 12. duas voces , ê| mt qua: ab
omnibus male abfunt , reftitui ex
v. 4. v. 22. quomodo etiam Meur-
iîus hunc locum emendandum vi-
derat.
V. 21. pro ïçtti male Seal. é?«.
OXENVM. I3I
V. 22. lit. н$уц$>х 1 fcilicet
v.i 7. Chroma & Harmonia. Mcur-
iiusperperam hic& v. 27. fcriben-
dumputavit, •я^ч^а*-^^. Ibi
dem & v.27. pro nwtwwi lego aw-
tv,*s& t cx pag. 74. v. I .
Pag. 74. v. 2. tm я»якчТ] Scribe,
V. 5 . Cod. Seal, fôupcâi ti^m.
negativam a repofuerunt quoque
Oxonienfes , & codex Gogavini.
Meurflus ièqucnti verfu hanc rcfti-
tuendam plane ex conjectura puta-
rat , ac icribendum , hi 2^7o'»« J[i *
V. io. Bar. mía lit lp.
V. 15. <myiui(4&wv ] Ita omncs.
etiam Gogav. Refcribo , аьука^х.
Ibidem Oxon. ад y-tyíbi- v. 24. Seal,
perperam , n&tfit. quod ex nul
lo emendatum vidimus.

ADD , N D A. •
.20. V. ult. pro ßxfVTtiruVy tur j ac ejus quadrant vocatur Harmo
j-jdex nullo corrigitur, fcribe nica diefis : ut trient unius & ejuflem,
quadrantem ejus unciafuperet : ut pro-
Pag. 2 5 . v. 16. t*¿¡(o\ içt.~\ Scri- ponantur , verbi gratta , x 1 1. fita dù.
bendum, [*eífr>* èyi. quamvis ex nul vidantur in tria , fient quatuor trien-
lo codicum id corrigatur.Porro illud tes ; fi vero in quatuor , erunt tres qua-
fcholium , quod -male Oxonieniibus drantes. Excedit igitur qttatet nanus
libris infertum dixeram , habuit eo- ternarium ,five trient quadranttm uni-
dem modo codex Gogavini , qui ita tate, qua t otitis efi pars duodécima.
vertit: Oportet autem, quia tenus in Nota ineptias ; quatuor trientes ; ires
Chromate quidem trifariam dividitur, quadrantes. ^
ac trient ejus vocatur Chromaticл die- Pag. 37. v. 28. T?«f f$> cw ßct-
fis ; in Harmonía Уtro in quatuorftca- fw^T»y] Pro tç«V legendum cen-
fco, .
l]l A D D E N D A.
feo, -n'-fljigjef. Quomodo cnimtres Pag. 47. У. a. \nyftî*\<§> é»»f , ]
toni tribus inter 2 , 'л- nempe Qftéyfx> fono. Hoc explicabo.
fe diefibus difta- §ss Duo funt praecipua mefes & lichani
bunt, nifi duo- л'Л^ь intervalla ; minimum & maximum.
rum diftantiac bi- v ®"
Minimum eft tonixum ; maximum
nx dieiês, feu vero , ditonum. Spacium inter li-
mitonium , he-
tri- rp" <r?v?^(&'•
, -
chanos tonixi intervalli & ditoni, eft
buantur ? quod ', , locus lichani. Vnde quicunque io-
nec hic expref- $ nus in eo reperitur, eft lichanus. Ita-
fumcft, &mcnti *. . que fi vel ditoni intervalli fonum
ipfiusadverfatur. <^*ЛиЛ<^
graviorem moveamus intendendo ;
Quare v.jo.icri- vel toniasi graviorem , remitiendo ;
b^&fuoordini £mW&'' habebimus diverforum generum li-
rcftituo : -m'y 7i w- * , - / chanos. Vide pag.46. v. 29. & 3 1 .
Pag.yi.v. 18. о'е/^лу.едто] Ita
Scriptus Seal. Meurfius reftituto ar
tiv Sá¿¿ov. nimirum Hjpodorium, & ticulo 0 , bene edidit, о тв. Ргагсс-
Hjpophrygium, &Hypolydium , & De ditenim ¿,-n. nec reliquorum ullus
ttum. Ex adjuncto fchemate Ыес cla hoc expungendum monuit.
ra evadunt.

Corrigenda.
■Pag.2. v. i 5. pro harptonicorum, ùribe Enarmoniorum. к v. 22. EnarmoniU. Pag.S,
v.i. confiant , pro conffinnt. Pag. il. v. 2. пум. Pag. 12. v. j. nos pío vos. Pag. 16.
v.lj. З^гч'ра]®'. Pag.i 8. v.z6. evfuv- Pag-Z2- v.ult. ovy-pfth'. Pag. 23. v. 7. ¿ühi-
Ao. v.xo. л<р<х. Pag. 26. v. zi.diatena pro äixtonus. Pag. 30. v. 2 3. Cyteta*. Pag. 31.
v. i 7. *цд.$*- P*g- 3 +• v- 2 °- Pag-4«. v.5. T«pro тт. Pag. 44. v.32. if™. Pag. jj.
Т.Л. tiny. Pag. 5 5 . v.ult. ¿xtfiffyt,. Pag. 61 . v. 3 с. Hierum pro iHü. Pag.¿3.v.2. Ac-
cidet. Pag. 6 9 v. $. à. Pag.72. v. I. utro pro quo. Pag.7 3. v. 14. 28. т»<*т»«. Pag. 7 ¡.
col.i.v 25. thqmtur pro effert. Pag. 83. col. 2. v.34. «мцсЛиЭ». Pag.84. col. 2. v.1.9.
tvrm. Pag. 91. col.2. v.34. intention prp rtmifiore. Pag. 95. col. 2. v.3. Chromatic*
pro niatona.
 е' ткле^дот

F I X A г a г H

A' P M О N I К H'.

E V С L I D I S

INTRODVCTIO

HARMONICA.

MARC. MEIBOMIVS

Vcrtit , ас Notis cxplicavit.

 LECTORI

В E N E V . O L О.

/ quam commendationem auctoris celebritas fcripto

conciliare poteß , hanc Harmonica introduclionem
praßantijßmam cenfebimm. £>hís critm in Mathema
tics celcbrior Euclide , quem unicum Geometric condi-
torem omniafécula habuerunt ? quis accurate doclrinx
ac methodi gloria cum hoc combarandus ? IUa autem
auctoris hujus virtutes adeo etiam in hoc opußulo fitnt conjpicux , utß
velnomen ipfitm in nullo códice рглйхит legeretиг , inde agnofcipoflèt.
Sunt tarnen , qui , пит Euclidi tribuenda effent Ьлс Harmonica , vete-
rum librorum aucloritate той , dubitarunt. ValU enim codex Cleoni-
da nomenpratulit : quern etiam Grotiipater hujus fcripti auclorem exi-
ßtmavit in Notts adCapelUpaginam 316. fidfutili argumento. Poffe-
vinus Pappum Alexandrinum nominavit , Vaticani libri adnotatione
quadamperfuafiu. In Vulcanii firipto legitur , A'iwvpw AoAyuyrj ¿0-
fiaviKy. Incerci Iniroduftio Harmonica. lUud tarnen nomen , vel
Cleonid* , velPappi , quod in quibufdam libris adparet , abfque rations
additum cenfiri nequit. Diverjas itaque Harmonicorum Euclidis editio
nes effe ftatuendum. Cum enim omnium manibrn hac Introdutlio tere-
retur , fieri nonpotuit , ut non multis tandem mendis, exfiriptorum vi-
tio j laboraret , qua nova editione accurate eruditas mathematics fuf-
tulerit ; addttis etiam quibufdam aliorum auilorum locis j quibus , tan-
quam fcholiU , obfeuriora loca illußrarentur. Нас ratione Pappi , vel
potius Cleonid*, nomen in quibufdam libris legi exißimandum ; primam
autem & antiquißimam editionem folum ipfitts aucloris nomen retinuif-
fi. Porro hanc Harmonica Introduclionemprimus Latina interpretaño
ne donavit Georgias Falla Placentinus ; quacummultü aliis opußuUs ,
Latine ab ipfo verfis , edita eß Fenetiis , anno сГэ 1 id. titulo, Cleo-
nidx Harmonicum Introdu&oriimi. Диатрагит in Muficis in-
tellexerit , ex ilia interpretatiene , & magno Expetendorum ас Fugien-
dorum opere , in quod Harmonica Euclidis , Arißidis , Bryënnii, mutato
paullum ordine , transiulit ; eß perfpicuum : ut taceam , quoties Graci
* z firmo
 Lectori1 Benevolo.
ßrmonis ignorantiapeccavit. Poßea Ioannef Pena , Mathematicus Re-
gifts,primus Grave, nova quoque verßone addita , h*c Harmonic* Ru
diment* edidit Parißis , anno сГэТэТуи. In ilk tarnen non paucos
errores deprehendimus : quos etiampoßeriores, qui verßonem ejus tran-
firipfire , ttt Pojftvinus & Herigonius , retinuerunt. ValU interpreta-
tionem non vidtffe ipfum , inde quoque patet , quod qua Ule, Crtea с ve-
ßigio fequendo , bene converterat , hiefapius ingenii errore , interdum
exemplaris vitio , corruperit. In verßonilus illis emendandis , <jf inter-
polandis , ingbrium laborem me fumturum ratus , novamfeci. Porro
Grasas textus ex bints fcriptis codicibus , prater Vulcaniamm ; ex quo
in ipfam editionem meliores lecliones tranHuli -, efi emendatus. quippe
Dafjpodii editionem , ex Peniana multis locis vitiofe impreßam Argenti
na anno сТэТэ ~lx xT > cum Coventrienß antique códice contulit vir
fummus , loannes Seldenus -, qui etiam ex eodem libro omnespropoßtio
nes cum demonßrationibus de Canonisfeclione , manujua accurate de-
firiptas mißt. Alterum ejußem editionis exemplar cum Багocianofiri-
pto contulit vir doclißl Gerardus Langbainius. Linearum diagramma-
ta ; quorum quadam deprávate etiam habebat Uber Coventrienßs ; ejr
Canonisßclionem ,roßitui. Loca, qua inVulcanü , ejr Poßevinißriptis
Euclidi inßrta leguntur , in Arißide noßro , qui eadem habet, common-
ßrarefatiusputavi, quam ut hic repeterentur. Notas autem in hac Har
monica rudimenta quibnfdam locis uberioresfiribere vifitm , ut antiqu*
Mußca rudis leflor , qui ob Euclidis celebritatemßatim ad hxc eß con-
volaturus , abfque ullo negotio , omnia intelligent ; ¿r ut inpoßerum
Mathematum Profeßores in academiis, nulla ipfius feientia dificúltate
abHerriti, non minus hac Harmonica , quam Geométrica ejus elementa
juventuti explicare poffent. Si quis autemplenius hac cognofeere defide-
ret, Muficorumprineipem , Arißoxenum , cujus Harmonica Висlides i»
artisformam redigere laboravit , adeat , non tantum doctrina hujus
ßündamenta ,ßdejr alias demonflrationes , Harmonica cognofeenda op-
pido utiles , inde haußurus. Vale Candide Leffor , atquehoc quoque
labore noßrofruere.
 Е Г К Л EI Д О Т

El'SArnni' A'pMONIKH'.

Е V CL I DI S .

INTRODVCTIO HARMONICA,

interpr.
Marco M e i в о m i о.
ч
'pmonikh'^ä- i| Armonice eft fd¿
fjj|entia, quje modulata:
feriei naturam con-
Ы templatur, camque cf-
фьагад. H'(¡fjLoa-fJfyov íe
, . , * feclui deftinat . Mo-
e?j» ъ <ж ф^ууш КЯ ¿ulata vero feries cft f qua, ex fo_
2]&Ю[м.тт , -mav m%iv ix¿í¡uv , nis & intervallis , cèrtum quendam
evyKeífyov.Mif)} $ cwt^ç fçu ittQ.. ordincm ièrvantibus , componitur.
ф^ууш . egf 2\&<Р1ратш. Illius partes funtfcptem. Defonis.
tfuw. a&ws4u¿rúv. v&tÍ- de intervallis. de gcncribus. defy-
b\ t*/o . -> _c\ , * • ftematis. de tonis. de commutatio-
' ' ne. de mclopceia.
. <î>^tyycç ffyj ouu. £<n Qwrtç -nlu-. Sonus eft vocis cafus , cantui'a-
mçïftptÀvçâjtïpicu>m<nv. ptus, in unamintenfionem.
Aiá&¡f¿A Q, 73 -z£<i%0ffyi;ov UZTO Intervallum vero eft, quod con- .
S'vo Qfyyym dvofiotuv o^vti{U rjj. tinctur duobus fonis, acuminc &
gravitate differentib us.
TÎvoç £t £51 от*л Tî-tjeifuv ф^ёу- Genus eft certa quaedam qua
tuor foriorum divifio.
^VgilfACt, OílSl , TD OK TSfr.C<SVUV*l Syftcma cft , qupd ex plus uno'
tvtç 2>}ct,çi}f¿áruv wyKftfyov. intervallis conftat.
Tcvcg A Tonus
г Eve
Tonus eft locus quidam vocis,
iyftcmatis capax , latitudine carens.
Commutatio eft fimïlis alicujus
in diflimilem locum tranlpofitio.
Melopœia eft ufus eorum , qua:
harmonica: traftationi funt fubje-
cb ; ita ut cuilibct argumento cha
racter fuus tribuatur.
Hace vero confideranrar in cer
ta quadam voce , cujus duo funt
moms. Vnus continuus vocatur,
quo ièrmocinantes utimur: alter
intervallis difcretus , quem in mo-
dulationibus adhibemus . Porro
continuus vocis motus tarn inten-
fioncs quàm remiflîones efficit non
apparentes,nullo in loco confîftens
antequam definat. Intervallis vero
difcretus vocis motus contrarium
continuo obièrvat motum. Môras
ehim facit , quibus intcrvalla inter-
cipiuntur. afternisvcro utrumque
iilorumponitur. Moras itaque ter-
minationes vocamus : traniitus ve
ro à terminationibus ad termina-
tioncs , intcrvalla. Caeterùm quae
différentes illas terminationes fa-
ciunt,intcn(io funt acremiiïio.qua-
rum effect us funt acumen atquc
gravitas. Nam quod fît intenfione,
in acumen aícendit : quod verô re-
miífione, vergitadgravitatem. A-
cumen igitur cft effeétus intenfio-
nis; ut contrà gravitas, remiffionis.
Vtrifq; enim accidit fimtiones eife
confecutum. Teniîones vero & ío-
ni pro codem accipiuntur. Tendo
nes quidem ab inftrumentis qux
tanguntur, à tendtndo appellatz: fo-
L I D I s
lóvog оЧ îçï твт(&> Члд фли^с,
ятяКятцд.
Me&CeAií ï<nv ¿[¿oía moç eîç
¿vófAOiov tÍtthv uttgfytaiç.
Mihomiía oí t<n %$<ng r xssrv-
xei/tfyúuv тр àçpoviKy <п$яурл\няу
<z¡&g t) ebeftev иьядцд \¿zsv%orug.
TcujQ, Q JíupétTUj cv фтп mió-
u¡7i} r¡g кща-нд tiai iïvo. r¡ fd¿¡ amt-
2\g.g4[i&UKr¡'n>Cj[t.iKq>¿tx*i. H* ffyî
oiw ozu/t%r¡g кщ<пд Quvrfg **f 71
ЗтпОя-нд j yjj mg сиго-etg яфаишд
eiwwg' Ч & 2l&WfAci2tKtj к'щтд $
&Ы1щд Oieuiliùùg кн&щ tí¡ оиог%м.
fíoveig tí pecç тил,^ mg f*iQ.£v Tit-
таг [ЦссЫа-цд. cvct73s.à^ aùmSv ixcL*
Ъроу ъёнщ. Ttbg f&p ovuù fxovàçy
m1гад ялХх/Лр' mg ¡j 2^5жо-«с>
ftt&Gáretg , mg "¡¡eti тьшш сШ m-
trág. TeLo% imSvm lito т motm
Äj^tipegjtv , SRnmaig fas кзч avwg.
"XmriMrfta. J t¿tuv oçvrqg х, /Зл-
p\¡T4g. Te f£¡f¡ рее еУ ЗЭггггшшд yi-
уо/Дияу, яд ifytTtfáí cLyi- 7¿ ^ Л' mí-
atug , eig ßafvniQ,. w о%хгщд /fyj
оьш i çi , то Л' cfkitcwiwg ytvoufyov
"¡hmÍÁttrfut. ßoftinig ¿e , тв Л' ¿~
vítnug . лрфоЪ усц> ov[¿&í£r¡Kt T*
т*ОЛ)щ . КаКй\тщ о% тятад к<н
(pjoyyot . mo~etg Üra tuv кя-
^»•xioiy ¿(t'jeívuv , 'Srfeac ri 7iS<9aef .
 Introdvcîtïo Harmonica. 3
у£гщ. tffyyyn ïiàmv ту f£{f* moi ni vero , quod à roce procrccncur.
&7ГН/>0Г Г? £wJC¿fA{ Miff 'ÎKetçtV Atque illi quidem ob diverfas fini-
tiones flint innumeri : nominatim
vero in quoquc genere oâodecim.
Т%щ Ьг \ч1 Tf\л , tygiiBvev y^çu- Genera funt tria ; Diatonum ,
(JUt, ¿(IfAOVÍct. HM ръХфЪнтщ TD fßp Chroma , Harmonía. Eje his Dia
24¿i»ve»j dü/qf/ 79 ßapv, к**4 tÍi/ov, tonum modulamurab acuto verfus
grave, per tonum, & tonum,& he-
т>*о>,к& Ifuiimv. сШ А 79 o£ù
mitonium. Contra à gravi acutum
crculiuç , xctô' ¡jftíjóvtfiv , к& lívov, verfus per hemitonium , & tonum*
Xj 73V0V. 79 $tfâ&fA&) ЗЭп (fyj 79 ßct- & tonum. Chroma in gravcm fo-
fVi к£ tÇltlfJUTÎvW y Kffi Í[AlT¿VtOV, num deferetur per triemitonium &
Kffi ЦрлЦтЫГ сШ 79 o£Ù CVCU/îtUÇ, hemitonium & hemitonium. in a-
KaP Í¡IU79Vm})(0j 1¡f¿l79Vl0V, ^ 1f«f- cumen contrario modo crigetur
per hemitonium , & hemitonium,
& triemitonium. Harmonía in gra
ßafv, ф Jí¡7tvev j Jímv , ^ Л«-
civ. cRn at 79 o£v> cveuîtaç , $к Л'е- vcm fonum dcfccndct per ditonum,
& diefin, & dieíln : in acumen vero
тгувк. «от 06 a< contra aicendet , per diefin ,& die-
^ cV t«5^7?»ü) <ffi>yyn oth' fin & ditonum- Porro in Diatono
genere hi funt fbni :
Ilgoa-ÁAfiGcuójbS/u®*. Proflambanomenos.
Hypate hypatort.
Parypate hypaton.
Л<д;а*е5 \jzret}w H^gmv1&. Lichanos hypaton diatonos.
т'-лкщ ftto-ctv. Hypate mcfon.
Parypate mefbo.
Ai%cuèç fiía-tiv %[&nv(&>. Lichanos mefbn diatonos.
ЪЛяац. Meie.
Trite fynemmenon.
na^ßuvrfnt üaonftßpm Щ&п»®*, Páranete fynemmenon diatonos.
Nete fynemmenon.
Paramefè.
Trite diezeugmenon.
Paranete diezeugmenon djatonos.
Netc diezeugmenon.
Trite hypcrboheon.
A 2 Para
4 Eve L I D I S
Paranete hyperbolaeon diatonos.
Ncte hyperboteon.
In Chromate vero hi :
Proflambanomcnos.
Hypatc hypatori. tWtjí \ssrcí]m.
Parypate hypaton. Пл^ылгс'тз? \ssta¡uv.'
Lichanos hypaton chromaticc.
Hypatemefon: T ттщ цкгш. .
• Parypatc mefon.
• Lichanos mefon chromatice. '
Meie. MÍm¡. '.' . •
Trite fynemmenon. . (ce.
Paranete fynemmenon chromati- "Плщщщ otwv¡y.f*Á\m ^шцаТлщ.
Nctc Synemmcnon.
Paramefe.
Trite diezeugmenon.
Paranete diezeugmenon chroma
tice.
Ncte diezeugmenon.
Trite hypcrbolaron.
Paranete hypcrbolseon chromati-
ce.
Ncte hyperbolacon. . .
In harmonia denique hi : EV ¿¡¡[¿OVIA o'&v
Proílambanomenos.
Hypatc hypaton. T 71X14 \JZFa¡UV.
Parypate hypaton.
Lichanos hypaton enarmonios. At%CUOÇ \SSrÁ]w CVáCffA¿Vl<&>.
Hypate mefon.
Parypate mefon. Tlayv7mT*i /¿iiruv.
Lichanos mefon enarmonios.
Mcfc. MÍot¡. . .• .
Trite fynemmenon. (nios. Т£/'т»7 ошуркам- .' Д .V '
Paranete fynemmenon спалпо- Па^руцту mjr¡^;J^jm cvctfftivibç.'
. FW
 I N T*R O D V С T I О H A R M О N I С A. f
N»/tí- nwry.uivuv. Nete fynemmenön.'
Подо**"* ' Paramcfc •' - •
T(¿-n¡ Jkt&Cyfiífúfi Trite diezeugmenon; :
Tl<tçef.vr,Tri AéfâyfAivw cvoffAt- Paranete diezeugmenon enarmb-
yi@". nios.
N^nj hífáyfAÍvuv. - Nete diezeugmenon,
Tç/'t»! vzs'6^£eAi«üii'. Trite hypcrbolaeon.
nctytvr,Ti¡ \ssriç£oAcùuv cv&p[¿s- Paranctc hyperbolscon enarmo
né, nios.. '
N*frí \&g-epGoÁcúw. ' Nctchyperbobeon.
KaS^e (¿ífyv t 'ßficov o'íh. Porro fi mifceantur genera, hi :>
Що<гка(л&сис$Л&'. Proflambanomcnos.
т'тттг} xsgtaIuv. " -' Hypatc hypaton.
. -Неоритттч y¿zrct¡wv. Parypatc hypaton.
AL%cuèç \5BFA¡m cr&pf¿evt(&. Lidíanos hypaton enarmonios.
AizcucçxœeflavjguicAliKij. Lichanos hypaton chromatice»
Ai^ewcç \я&а\т %{&.tivqç. ■ . Lichanos hypaton* diatonos.
Тит fiío-uv. Hypatcmefon.
Ha^vmtrti fiía-ш. Parypatc meíbn.
A*^a*cç fiÁru* c#ajf¿cvt(&>.-- Lichanos mcíon cnarmonios.
Ai%ouicç fiivat ygafU&Ktf. Lichanos meíbn chrorrtaticeV-'
Ai%cutç futra* 2$&tbv(&: •" Lichanos meíbn diatonos. •
Меда?. Meie.
T(Jrt] azu/)jju,¡Liiyuv. • Trite íynemménon.
Ila>peuy¡Tti mur¡fji.¡J^fja)v ci>ctff¿t- Paranctc íynemménon enarmo
né, nios. '• (çc#
TIa£c/lv*¡t*¡ <mtt^fA.ívuv fáasf¿c¿Ux.r;. Paranete íynemménon chromatid
Ua^vr,Tfi aiwi¡fjt,¡dpav áj^íwé. Paranctc fyncmmenon diatonos.
№jt»7 ошцрргуш. ' Nete íynemménon.
Лл^рлец. Paramefir. - . .v
Tç/rt; Jit£<£jyfM.vuv. Trite diezeugmenon. t ' v¡ ш
JluçfcvqTii JïiQ&yntvuV- bvofftó- Paranctc diezeugmenon cnarmo-
• ■-■ r.yffief. nios. '< • ' (tice.
Илу/мутц ¿ii^jy^imv ^4^*«- Paranete diezeugmenon chroma-
Аз Para-
6 Eve
Paranete diezeugmenon diatonos.
Ncte diezeugmenon.
Trite hyperbobeon.
Faranetc hyperbolaron cnirmo-
nios.
Paranete hyperbolxon chroma-
tice.
Paranete hyperbobeon diatonos.
Nete hyperbolaion.
Horum vero , quos recenfuimus,
fonorum alii funt ftantes : alii mo
biles. Stantes funt , qui in divertis
generibus loca non mutant , fed in
una finitionc confiftunt. Mobiles
verô, quibus contrarium accidit. In
diverfis enim generibus diverfa ha-
bent loca, пес in una finitione con
fidant
Stantes itaq; hi odto numerantur.
Proflambanomenoj.
Hypate hypaton.
Hypatc mcfon.
Mcfe.
Nete fynemmcnon.
Paramefe.
Nete diezeugmenon.
Nete hyperbokon.
Mobiles autera , qui media inter
hofee loca occupant. Rurfusftan-
tium alii funtbarypyeni: alii ару cni,
qui perfedla fyftemata continent.
Barypycni funt hi quinqué î
Hypate hypaton.
Hypate melon.
Meie.
L I O I S
Nijti; ¿tefáyfAtvav.
Уис>1,
Nifr»; \zrt(>GoXatuv.
fiiv eiaiv ï<runç' ci 3 Kivxf^pci. krä
ng [¿tu otw eiaiv , еш с* nuç г fym
vüojv сШ /¿ice?matat. клих/Лры èi,
¿mi Tvveurnov 7wnv'frtenv. CV?e¿{> TBtïç
r fyùv 2¡gí$opcu( fM&GáJkttm ,
¿ fßfji/ett <Ш [<uetç moiuç.
Et <nt owu oi fjiiv içumç ощш etOf
Т m¿T*i vmjuv.
Т*7ттч piírw.
Mi07¡.
m^Tti aza/tjfifitvuv.
Hapji{¿ícr>!.
Шуту hlQÚyfÚíttH-,
Nifr»? vmçGoAaiav.
Ztvóffyot ¿t , oi ¿v» fiimt rérav
mvng. Tew cf]). k^úrm oifibveioi
ß&pu7ivKvor oi 3 amauroi , ^ wfee-
xvot ¡¿i* ovZ ein mmn oitV
т'якт)} (rmcjuv.
т'яхту р'ггыу.
 Introc VCTIO Harmonica. 7
îl&ytfiio». Paramcfe.
Nete diezeugmenon.
Attikvu KSH &&t%o*]ts m n'A Apycni,qui perfefta fyftemata con
ti.^iwj, ci Лв^яг; nf«V e/oV tinent, hi tres ièquentes :
Proflambanomenos.
Nirnj <nuiruu.ívuv. Netc fyncmmcnon.
Nete hypcrbolaron.
Tut Q wHffyav ot fiív eiai fAtoémi- Mobilium alii íiint mefopyeni ; alia
xnt, e'ifi efcvTn/Ktei, ot J\). 2\^nvot. oxypycni; alii diatoni. mefopyeni
(аяткт lcíy otw ein mí\b c>d'v funt hi quinqué :
Ha¡>v7mTi¡ vmjuy. Parypate hypaton.
Паритет!) (¿ía-av. Parypatc me fon.
Т(/ТЦ nyruuím?. Trite fyncmmcnon.
Trite diezeugmenon.
Т(/тч viaçCoÂeùav. Trite hyperbolaran.
djpmxyot ti cftotuç Oxypycni fimiliter in fmgulis ge-
71. С* fJLiV àçusvÎA ot cue&pftci/tot. er neribus numerantur quinqué- ni-
mirum in harmonía enarmonii : in
ww н /¿i шкиЯ. eiaiv otw ot fßp Chromate , chromatid. Sed diato-
num de fpifli natura non participât.
¿i ту, аои'л.А oicV
In harmonía itaque funt ni :
Lichanos hypaton cnarmonios.
Арсисе (¿íruv ctctfftóywg. Lichanos mefon enarmonios. (os>
UcL£ßtr,Trt ovvt¡ftfiívw cv&çfiîvteç. Paranete íynemmenon enarmoni-
Paranetc diezeugmenon enarmo
nios.
Paranete hyperbolseon enarmo
nios.
Deinde in Chromate, hi :
Atoaros v7m\w удырмяжц* Lichanos hypaton chromatice.
Lichanos mefon chromatice.
Па&мчтц orwtijA/jfyjW }¿00fUUtX4t Paranete íynemmcnó chromatice;
Paranete diezeugmenon chroma
7txr¡. (Uxr¡. tice. (ce.
Paranete hyperbokron chromati-
In-
8 .E V " С * L I В -I S
Intcrvallorum differentia: funt Tuv 2¡g,&¡f¿áTUV Щд.фороц «от
quinqué. Nam & magnitudine in- rffa \-хг^уЩ а»,цкау ^(pe
ter fe différant; & genere; & ut ^ tfMfa $ •тт'ифи-
confonaa diílonis : deindc ut com- ' ~. _4 *_ t - , ,л fr ~,
pofita ab încompofms. & tandem , Г*^ r ч г « en - . г .
utrationabilia ab irrationabilibus. «™WTf>;5;wf»T,a' лАоуш. ,
Eft autem permagnitudtnem differen- fit> *™> » /"¿J^V > ¿¿ «
risqua intcrvallorum quœdam funt èçj fieí^ovcc t 2$&çypietTuv ,ào%
majora , quardam minora : ut dito- iAailoya, oiov Jítiysy , Tftqpiflóyioy,
num,trlcmitqruum, tonus, hemi- ^¡¡¿n6V ^ Jit„Ç} 2^¡,norá~
tonium, diefis,dia teflaron,dia pen- . л1 v л, \ ~ va
te, día palón , & limilia. Differentia \, <.\ —> o^ST л> /<i л ✓
^««í f/?, quá intcrvallorum alia ^9<a' ' Э * 5 *** , "(f
funt diatona; alia, chromatica ; alia w т Я&Пр*™* Ц»}тхл , «Si
cnarmonia. Differentia per confina %eы/м&хл , a$ cc^/t«i<t. îf
¿^«4 eft,qua intcrvallorum alia ov^úva, ¡caff lw a, ¡u.ív i<nv т á}¿6-
funt confona; alia, duTona. Confo- ПилТа» ovpÇava , л Sí Я&фшл.
na funt , dia teflaron, dia pente, dia y ou¿ ^^„«-«W
palón, & limiha. Diílona vcro,qua; \ - „, \ ~ \ k.v
amellaron conJonantialunt mino- ^r, \ v. , 0 •r ' »
ra,qu*queinterconfonaintcrpo- Э
nuntur , omnia. Et quidem mino-. oá¡>uv,Xj m ръЩь т ovfiÇuvuv ту
хл, quam diateífaron funt ; dicfis * гА&Яоул & es? § 2^ ттесгл-
bemitonium, tonus,tricmitonium, , Mtaiç, ^itáviov , тзуод, tfviftn
ditonum. Inter conforta vero ; tri- %ш,Атог.ш&Р»$ г тифвЬш*
tonum , tètratonum , pentatorium, / ¡ r¡
&(imiha.Poríoconfonantiacftmi- s4 ». ь л * , Qv
ftioduorum fonorHra,acurifcilicct та с^'*- ^ Э q»i*Qwi*ffy,
& gravis, .Diflonantia contra eft in «f Qfyyyw, %vnpn ,к ßapv-
duobus íbnis miftionis £цаа. qui lipa.. 2¿&<puvtA cf\¿ тйуошиоу^ ävo
cum mifeeri reeufent aíperitate Qfyyycúy ¿fit£í<t,ptq o'tav ti *у$ц-
quadam aures la;dunt. Cpmpofiti ¥afj ^л^ии^щ r <úek¿. » qv
dlf&rtnm eft , qua intcrvallorum ^ш^гы ^ ^ofÁ , «*f ¿¿ ¿
aha luntincompohta, alia compo- ✓ . ~. „ , , > 'n <r * \
lita. Incompofita itaquc intcrvalla r , ^ 7*^1 Ç- ¿ ч ^ ■ , d,
fïint , qua: \ fonis deinceps pofitis f1"^ ая^> »,W ** Äj$wp*»
continentur , ut e.ft intervallum ab íe¡x i.7* T- *çft> ф^у-уиу ъ&г-
Iiypatc & parypate coraprehenfum: %¿¡vSjja, oiov хяжащд^ ттрмтттгц'
item à lichano &: hypate mçfon.Ea- щ ^XW* \^¿Tr¡^ piiraj/. О
 Introd VCT I о
ÙJJèf \Óy(&* HSH ЯП T КОЧГЫУ tygí-
Plft&TW- auó^iQ. S\ m\jzm т (¿rj
t^íf oïov fitais Xj TnepvTntTtiÇyfAÎotiç
£çi Si met агш^гта к& àorw-
%та О^Ю/л-яО-у** ^тга í/Atjovíii fií-
Х(/ Jíjiva. та ffyj ухо qfuferiór í<nv
cv аорта OltÔ^STây cv St p^eupalt
Hgjj tycflóvM aaavJfTiv. à т0у(§- cv
fi¿ %Atifuät оги>(){](&> , cv ef]). 2¡&-
tÓvu áovújtjt^-. то Tf/qfiílórior, cv
pip xqupaU àmii^ijov , cv q áj$¿7<>-
уш auv^tloy. тс ¿íitvov cv p\v á¡>pa
vía áouójílov , cv S\ xooopalt щ
0&тсуш otu/ffîov. те «/[g íXÁtÍu $"
ípttjouíis •xáv'Q. eàv oauó^tQ,. cuoiuç
Q Ксц те ft/li^ct ÍF ¿it¿vu Tmvtçf. ouú-
H j & j>rfl¿ w ahoya 2¡gL-
<po£cf. éçj , Kaff Iw t 2¡&,M[¿áTtt)V a
pív eçj 'рцО. ) à J\f. ahoya. jir¡Q. /лгу
OIW €<nVj «V OIÓVT ÎÇJ 7Z¿ [¿ipíjtj >STB-
JiScvcu, oiov tov(&> , t¡i¿i¡¿v4>v у оЧтв-
voVy Tfírtvov у иду та epata- ahoya
те 'Srfejchb.á'flov'Q. таит та ptyíjq
сШ тс (лп&Пу q сШ то tharlov, aho
ya) tivï [¿tyíji.
rtvt¡ Sé £çï tfía те ъг&мрчргуа.
■zrâv cvuu гфЦ píh(&> ï,tu ¡tygmvi-
X9V y r, y^oapaUvav , *¡ cvafpóvwv , *¡
T&tVOV y r¡ fAuQcV СЖ ТХТШУ. 2>lgtTDVi-
V3V fiiv ovuj t<n тс tk Jiajovuiri ¿itu-
f**i %Ç*>fiSlpcv' XÇb>f*&bx9V ТО ТУ,
XPUfAoUiX.*. CVCLpfíCVlCV J¡¿ , ТО Ti}
cvapju,ovía>. *эту J\¿ то 6к г ¿5"«'-
Harmonica. 5
dem ratio obtinet in rcliquis inter-
vallis. Compofita vero funt, qua: à
ionis non deinceps pofitis compre-
henduntur : ut à mefc & parypate,
meiê & nete , paramcfe & hypate.
Suntdeinde quacdâ intcrvalla com-
munia,qusE compofiti atque incom-
pofiti naturamobtincntjfcab hemi-
tonio ad ditonum omnia.' Quippe
hemitoniü in harmonía eft compo-
fitum : in Chromate & diatono in-
compofitum.Tonus in enrómate eft
compofitus; in diatono incompofi-
tus. Triemitonium in Chromate eft
inco'mpofitum;in diatono compofi-
tum. Ditonum in harmonía eft in-
compofitü : in Chromate & diatono
compofitum. Qua: vero funt hemi-
tonio minora intervalla,omnia funt
incompofita. ut contra omnia,dito-
no majora,funtcompofita.Rationa-
bilis & irrationabilis differentia eft,
qua intervallorum alia funt rationa-
biliaj alia irrationabilia.Rationabilia
funt,quorum magnitudines exhibe-
rcpoifumus:uttonus,hemitonium,
ditonum, tritonum, & fimilia. Irra-
tionabilia, quï hafce magnitudines
variant vel in majus, vel in minus,
magnitudine aliquairrationabili.
Genera funt tria illa pridiäa.
Omnis itaquc cantus aut diatoni-
cus erit , aut chromaticus , aut e-
narmonius , aut communis , aut
etiam ex hifce miftus. Diatcmicus
eft , qui divifione utitur diatóni
ca. Chromaticus , qui chromati-
ca. Enarmonius, qui cnarmonia.
Communis , qui ex ionis ftanti-
B bus
 lO EVCLIDIS
bus eft compofitus. Miftus,inquo rav cvyKeíffyuov. fiucjcr ^ , те с* S
duorum aut trium generum chara- ¿úo Щ rçétç ^ntg^KT^eç fyixst
acres cernuntur : ex. gr. diatoni & } 0¡av faQfa ^ Zpúficí-
chromatis. aut diatoni & harmo- ^ ^eWctW«, ,
шаг : aut Chromatis & harmonía». П/~ ч . У 5 л v, л п > 4 v
Front autem generum différend* A**®* 5 «^й* >? € Ла'в"*> W
à fonis mobilibus.Et quidem licha- Я^**»®- 5 e#Mf*£ чГ^с^ 0 6
nus movetur in loco , qui faltem «f т $>¿¡V Ц&фарсц'иг^ cîir )«»»-
capiat tonum. parypate, in loco pivuç г ф^ъуушу. кмнщ
qui capiat diefin. Eft itaque acutif- Mxavoç cv тт*с*й> toV« . ц l\ 7m-
fîma lichanus , quae tono diftat ab TO'T»?, Ь ài<na!t<*. k^miç uh h
acutiore eorum, qui tetrachordum \ >y r* ■ ' /
comprehendunt . Graviflima ve- , , *• „ \ , \ 2 '
rô , qua: ditono . Eodem modo r T0 -"gf***!™
graviflîma eft parypate , quae diftat 7»v ßafv&Tti д\, »? Мщю. Öpotug
dicfi à graviore eorum , qua: tetra- ^ ттрьтттч içi ßapv'&Tti f¿h , *¡
chordumincludunt :acutiffima ve- №<пуЪтгв£/Злрит1рхт ntfet^o/i^ov
rô, qua: diftat hemitonjo. Color &%x$m ¿gUXHm¡. oïMm j , >j
eft generis divifiofpecialis.Sunt ve- « п/ •/ / v> п/
го rationabiles & noti colores lex: Г7 \ « / /' v • «.
harmonie anus , tres chromatid «^ ^««f. « «wofpi,-
diatoni duo. Harmonie color eâ- W y>u(/fw t^povuts fi"*,
dem , qua genus ipfum , divifione jgú/Lut¡(& tf6tg} 2^¡ava Síio. щ pit
ntitur . Canitur enim per diefin , ¿v àçpoviaç т$осо]у Ç $W Jïcu-
qua> eft toni pars quarta, & diefin, ^ ù ккъРпщ.^КяЪищ yâo
priori œqualcm , & ditonum in- a \ JV ' > .?
compohtum. Porro ex chromati- л ■ \ v . /л
eis divifionibus aliud vocatur chro- ^ > k¡ **m mmm^ni.
ma molle ; aliud fefcuplum , aliud Гш ЭЯ?******^* <^$сшгтв(ш
toniamm. Et quidem chroma mol- хлХнтщ /¿aAúuoV %çu{ia, тс d]}
le canitur per diefin , quzefttoni (ЫоКш , то ig tsvjömov. Tfi pèp it*
pars tenia, & diefin Uli äqualem, & рлка*»* £^>л (мЛ^нщ
mtcryaUum incompofitum , quod ^ tint , SUm
äquale eft tono , ejulquc dimidio rw vv / v ~«/_,
& menti. Sefqualterum , per die- v , , /ft ' / 1 ~ ,
fin, qusefitfefqualteraenarmonia: WV/Í i aam^nv 2¡SK4fA. то
dieièos , & diefin priori äqualem, « црюЬм , kcQcL Jïtoiv , щиХт
Sc intervallum incompofitum,con- Ф GtagjwUt d\iaiug , K&f ¿íítnv -dui
ftans cx feptem diefibus , quarum "a¡v} t^¡ 67Í?« chítnuv riQ.P-n}U.oiJiuv
 Introdvctio Harmonica. ii
àmi^dov OA&wpa. ri èt nvteuov quzlibet fit toni pars quam. To-
ХРырл rn avjf t¿ ^aç хлхфЩ nizum chroma codem, quo genus,
utitur colore . Quippc canitur per
hemitonium , & hemitonium , &
к ífulórior, k¡ tfitifApenev. kikXIw- triemitonium. Atque hzc fie ex-
щ'^т eiptfftíva xçoifutQ, "2>sri toSv Elicata chromata appellationes ha-
ClVm^CvjöiV CLojoïç 7TVKVW. ГО , 71 ent ab üs , quz ipfis iníunt , fp ifi
ум micucv ~2>vm $ c*wncfi%ovl(5)« fis. Tonizum enim appcllatur ab
сштйх$ euv^éataç revu. к& щм- eo , qui in ipfo eft per compofitio-
Xiov, >en г cuvm^ovTuv cúm¿' J'n- nem, tono. & íefquialterum, à die-
fibus, quz in ipíbfunt, íeícuplis
<пш , îfjuoXim r ci&çfAoviav cht-
diefium enarmoniarum . Eodem
aiuv. цаХахэу 5 ?'^л^а 7П/м*} modo chroma fpiífi minimi molle
иагштыдця %p¿fA.A , í7rtt$ij то cv dicitur, quoniam, quod in ipfo eft,
ciwiS-jaxvov хшра, лш-щп k¡ 6к~ fpifium remittitur , & tantum non
Хгпщ. Таг Q 2¡&lovtKuv Jicupiatav plane enervatur. Diatonicarum di-
ТО fúv , 2¡&T0V0V /АЛХЛУЗУ KAÁétTUj' vifionum alia nuncupatur diato-
num molle; alia, fi/ntonum. Diato-
то jj, вШТЧНУ. V )Ю ош £(лаХакх
ni mollis color canitur per hemi
¿ioQóvx %(>óa (мХслс^нщ x¡f *1рл\с-
tonium , & per trium diefium in-
Viov , Xj TÇiùv Jiíotuv eiouvtyíTtt ¿ÍÁ- compofitum intervallum , & per
çyi.fjLA-, HSH irívje ¿iívtm cpoiuç quinq; diefium fimiliter incompo-
etoteófflov ¿iá^fAA. Ц it J auújóvn iitum intervallum. Diatoni fynto-
¿iÁ)ovx ту eivlf 5" $í#ff ЗЭпхэчшн ni color communem habet cum fuo
oicufiíai. /лгХшйнщ }<¿(> xa.9' *i[U- genere divifionem. Canitur enim
per hemitonium , 8c tonum, & to-
T0V10V , КЗЧ TCVOV y Kj TOVOV. OftKVUV-
num. Sed & in numeris monftran-
•щ ¿li Kj "bft6[¿cít щщощ г tfomv
tur illi colores , hoc modo : Sup-
T¿TSV. \SS¡Ólí%TttJ\ JAÇ o tÓv(&> Mf ponitur tonus in mínimas duode-
¿WÓtxá TIVA íXÁgfBt fAOfiJíA áiCU0¿- cim partes divifus , quarum quz-
f^u(^ > Ш tKAÇBV ^U^iKA¡*lfJLC(J.OV libet duodécima pars toni appel-
tÓvh каХогпц. ÀvA&éyuç À ТО* TOPO* latur. atquc eadem ratione , qua
tonus , reliqua dividuntur interval-
*S4 Ч» ХОЧГОЪ ¿tAWfAA'Q,. ТО ¡AbV JCCP
la. nempe hemitonium in fex par
rifAi\OVlOV Hi í£ OudiKAlt]f*0(/A' r, di tes duodécimas. Diefis quadranta-
Jiforç, 4f*tv ■nfa,ç]tifA,o'£/@*,eîç rfiA'
lisintres. Diefis mentalis in qua
Щ Q Tf*7*f^*66/@° 3 «f ттогл^е. о'Лвк tuor. Totum diateflaron in tri-
те ¿íá "позчярм ùç t^tÁxav'Q.. ц ginta. Harmonía itaque canetur
fttV QWJ AÇfAOvÎA fAlXfálÍrfáoíTOq X*f per magnitudinem trium partium
• В 2 duo
 jz Etclxdi-s
duodccimarum, & trium, & vigin- ifшу йшйш&тчрй^/ш ptiytb®* , £
ti quatuor. Chroma molle per ma- tçiuv, <£ &х9оЦгогарш. те 'A /¿aáa~
gnitudincm quatuor partium duo- >*<wwa, ф naráfav, и& Tiara-
decimarum, & quatuor ,& vigin- ^^„^ ¿ ^¿km
ti duarum . Scíqualterum enroma r „ _,x , ., rv
per magnitudinem partium duo- X,»t*«„4 ™*P™ Ч/»™ » W ™-
decimarum quatuor femis , & qua- «У?» »W p w-
tuor femis , & viginti unius. То- Haie» >f¿¡¿ta , ^ч е| , £ е|, ^a) ¿x-
niaeum chroma perfex, &fex, & luaaío гкл. ti [ааХаяэу 2¡&7wov,
oebdeeim. Diatonum molle per фЦ,кс4>пА,к&Ькат»т1. tÍ §
fex, & novem, & quindeeim. Syn- ^ ^ J£ j ^ ^ ¿
tonum per lex, &duodccim, & л T J
j « -r dexa.
auodecim. „ . , , ,
Syftcmatum differentia: funt fe- , Э Ä^fpopo, «<л и
ptem.quarum quatuor exdem funt, 'vniâ.'iios-ctptç $р€Ц cuija) mç
qua; in intervallis confiderantur . piA<nv, fa ф »7 j*-
nimirum , differentia per magnitu- v(&, , ¿ ц g. т/Афт* кдч 2$&фтх,
dînent ; per genus ; item differentia ^ ¡ fy¿ ¿ ¿¿¿ -ç fr ^
confoni & diffoni ; tum rationabilis & ~ ... - i > - r
trrattonabilis. Tres vero funt pecu- чг ^ , ^TJJ , , 1
liares fyftematum differentia, nem- e£« > *, * ^%Ga7* ' W »? «
pe , егЛяг procèdent* & pnpoße- Iffiß* W Ai(ùyftyi* » W * «*
ri ; Conjunäi & disjuneli ; Immu- áptiQ.ScXa £ «^е&бс'Л*. /uí^í^
íá¿¿/¿ ¿r mutabilií. Magnitudine igi- ^ eitJ Q&(píp{ ш рш£ш тмрлО.
tur d//mwfmajorafyftemataàmi- у \хат\^ш , кл%юе zí 2^ яа-
noribus : ut diapafon à trítono , ^ $пМт$Х&™-*> Ш™-.
aut diapente , aut diatcflaron , aut , sa~, < ✓ / , ь чл,
fimUibus. Genere differuntDhto- ШСШ\> чторошу. Г«<йш ar
nica ab Enarmoniis aut Chroma- c**ff*?»*P , $ ctfuOt-
ticis . aut Chromatica aut Enar- ' Ч т^араЪкА Ц Ьсорроуиь
monia à ca-teris. Confoni differentia, rm tontón. T$d]¿ r¿ ovptymx Л-
ut quae à confonis fonis continen- n¿ visní tcüv mptymm <$fyy-
tur , differunt ab us , quae l diífo- ^е^о'^л ? Oasrf ЭШяЬш.
ms. Coniona vero fyítemata in im- > л n'. . ~> т"/о<,
mutabili lyltemate iunt fex. quo- ~; „ „y ü, , 'a™ \
rum minimum eft diateffaron , to- еАай?^" я Jff 11<г-;
norum duorum femis , cujufmodi 0»рш,твушу ovotiptinaç , oiôv'tçtT*
eft ab hypate hypaton ad hypaten ^ге йггатт;? xs&aim ¿Un xssräthu
mefon. Alterum eft diapente , to- ^eV«y. ¿^rá^or j т? ?n»7i , тг-
 Intro dvctio Harmonica.
ушу Т£/ш r,[jùosù>ç' oïoy içi 73 "ihn riorum triumièmis : ut eft à prof-
ъмтХАс&сиощ:* сШ VTmth/j ¡ú- bmbanomeno ad hypaten mefon.
гыу. т(/т,у Л tí a««Ä,7,W f|- Jm™™ eft P»J>n , tonorum
r, . V J> \ , /о о7 lex. quale cit a prollambanomeno'
.n' t • п -\ \ , s - ad mefen.Quartum,dia palón & día
Ski t*<rlu>. -nmçlif 0 "^J* ™<™ teflaron, tonorum ofto femis : vel-
» 24^ -noráfUP, riten ck¡u reinar uti eft à proflambanomeno ad ne-
eiév içi tí <я&<т\Ар£сио/Лрх ten fynemmenon , aut paraneten
rjf7¿t> тиуирйрш , *j ЪрЬлгутЬи diezeugmenon diatonon. Quin-
3\tÙ>yfBpm Цвяпп. тпр-Доу j те tum,diapafon & di*apente,tonorum
* г;тао-иу
esa ~ x,\.и 'Si. , теушу
.¿tó 7ГЕУ/е ' ¿.«i-
c*vt& novemíemis.
. cujufmodi
{ ,. eft à *prof
« / W « y.. \ . lambanomenoadnetcndiezeueme-
ГТ ^Л^ТЛР^ non.Sextum,bisdiaparon,tonomm
G«c^« oqTÜtf ttt^yfUfim. auodecim : cujufmodi eft à prof-
еж/ок 5 та Л^.Лл otío-wv , r>W <to- lambanomeno ad neten hyperbo
lize*• ftJiw éçj тэ ъ^эа-Ха^шо- )агоп. Conjunftarum quod vocatur
fS¡f¡a сШ y>¡T¿w \x3-ifiaÁcútoV. те j fvftema progreditur ad quartum fy-
awtipfflm XAbxÁm avçiuct-аб- ™™ confonum. Primum cnim
<Г'П ' — ~_ ípforum elt diateflaron. Alterum,
«or uiïfit Ti(£f.a
, г,л? V a пифшуц.
✓ к.,ttçutsv f.
diapente. _ ,. r
I crtium,diapalon.Quar- '
W «ив» т, Amwaftn. M-npn, tumjdiapafon &diateffaron. Quin-
■riàtàmvTi. tçÎtbv, Т9&мтт<гшу. tum,diapafon & diapente. Scxtum,
7ïSiçtîv , то íwt mca-шу ^ ¿í<* norá- bis dia paíbn.Vocis autem locus au-
pm. mfvftov , то í«<¿ 7mr¿>v ц& ha geri poteft ad octavum ufque fyftc-
TávTi. ¿flor,™ Af A« яко-му. O' j Is ma confonum , quod eft , adjeétis
✓к -, ^ ' /а « . ' „, t » W„ duobus ; nimirum bis dia pafon &
~ _ / V , -,t/.r <?'v '» N día teflaron , & bis día paion &
f~Y °> »4 к \ \ ~ ? diapente. Diflona vero iunt , tum
Sia -uerafw, % ftfft* mee» x& qui m¡nora funt quam diateífaron,
Íí<¿ iïieUpw&iïi б?т,та»71 «Лат- tum,qua: inter difta confona inter-
7« тЛ Tiorctpav , KS4 f^iQ-c]^ jiciuntur, omnia. Porro uniusejuf-
тт ¿Mtym ш^фшушу тту^. TÍ- demque magnitudinis quoque exi-
П7Щ nè rS Лип01 й^игж' ex iifd^.m incompofi-
л . ' , tis, & numero atquahbus, conmtu-
о . . /i ~ » « /V ■ р tas, Ii nrrrurum ordo íptorum varie-
ßfj* , € >fi8f**3 « П Tufyç amúv tur, & jam ante adfit aliquoddiffi-
> y . /fO > i Пf * * 1
аЖошагу AAbot , с*\гя&ф(рущ ti- mile. Ñeque enim , qua; ex œqua-
àvof&oix. та, pxç i£to-uv mv- libus inter iè omnibus , velfimili-
1*9 y I оцсшу %t¡uÁTUV , аЖо'шту bus, confiant intervaUis , ullam va-
В 3 rictar
 14 Eve
rietatem admîttunt. Quare dia tef-
iàron fpecies funt tres. Prima, quae
à barypycnis comprehenditur ; cu-
jufmodi eft ab hypatc hypaton ad
hypaten melon. Altera , qua: à me-
fopycnis continetur ; ut eft à pa-
rypate hypaton ad parypaten me
lon . Tertia , quae ab oxypyenis
includitur ; ut a Iichano hypaton
ad lichanon mefon. Atque ita in
Harmonía ас Chromate , fpiffi ra-
tione habita , figura: confonorum
fumuntur : In Diatono vero fpif-
fum non reperitur. Hoc quippe ge
nus in hemitonia dividitur & to
nos, ita ut in diateflaron concentu
hemitonium fit unum, toni vero
duo. Similiter in diapente , hemi
tonium unum , toni tres. In dia-
pafon item , hemitonia duo , toni
quinqué. Reípeftu vero ad hemi
tonia habito , figuras illas contem-
plamur . Hinc prima diateflaron
fpecies eft , cujus hemitonium , in
fra tonos , loco eft graviífimo. Al
tera , cujus hemitonium eft loco
medio. Tertia , cujus hemitonium
Erimum eft in acumine . Atque
are eodem modo fe habent in re-
liquis generibus , ab iifdem íonis
ad eoldem. Diapente habet qua
tuor fpecies. Prima , quae à bary
pycnis continetur , cujus tonus
primus eft in acumine . eftque ab
hypate mefon ad paramefen. Al
tera, quae à mefopyenis compre
henditur , cujus tonus fecundo
loco eft in acumine. Eft vero à
parypate mefon ad triten diezeu-
, I D I S
4? тпш. £fß/J oiw\£ic¿ TiùTeipuv TÇÎcb
%<àv «¿V "TrfclüTtv ftu то \szn ßafv-
nvKVuv zfètlxôfJïfjov , ok y éçi то "iigii
"CzrAUM V7m¡uv ЗЭп хпттЬин рло-ш.
iï&mpov то \ssrv /Анют/мши •sfètïxj*-
f3¿jov,oi¿v í9¡ тоЪгп 7m(>v7rxTi}ç ú-тгк-
тш сШ "Ш^тслтЬм (ЛЛТШ. TÇtTlV 0%
то ùan» o^umxvuv та&едо^иог oió»
éíi то "jleti Xi^cuiumjuViS^n Aí^at-
vcv fAto-uv. cv fjfyij otw aPfJíovieí 4SH
p^wpdU ■arCpf tÎw % mxv¿ %ío*iv ni
с* о\ О&тсиш 3in 7WKy¿ ы упгщ.
¿tcuoérnq et то т£т* ciçi)fAtlô-
VIOL TÔVXÇ. Vjntfxi Û 710"-
oúpuv w/Lttyuvíec, q/¿fléviov f¿tv lv, то-
pot n iïvo. ôptoiuç xav tÇ^ioi mvTt>
rif¿í)¿VL0V fjfyj tV, TOVOt A Hf«f. C*
T& iioj тто-иу ¿¡[AijóyiA /Яр ivo y T0-
voi с^г TtívTí. u&ç A liu) t ц^лЦпшг
тютлрш vÇÙÎTev fiât içtv «í®-, ¿ то
y¡¡xi,onov SU то ße&pv т Tovm кнщ.
SdJPnaov Ay i ¡Áovv $ теп/. «f»W» ¿
•n^uTiv ЗЭп то ojrù Т TOVUt. ~¿'xi Э *j
nu/m èfioiuç Ttiç Xonoiç toUç $kont
Ü?r» г eùmSv Qfyyyuv сШ CSV cw->
tÙç. Ти^ htimvTi 7i'or<t^cí?J
fjLctQ.. Ttt¿¡-nv (Лр ToxszBv ßopwjiv-
xvoiv ъ&гхо/ДроУуН я^штод o t¿v@*
S")n то o£v. tfi Q vmti*a ¡лло-uv
cRn ъР^цгочу . iïdjTtpov Q , то \jzsv
(¿iGBTmxvm 'tâi%ôjufyov , ¿bdj-n-
!>(&> ô tÔvoç cRn то ofcv.ist 5 7m~
 Introdvctio Harmonica. ij
fomvis fAttruv Зтп т(/тки tht^dj- gmenon. Tertia , quae ab oxypy-
yßftui. t(Jt»v Q't°4 ^an' ^v7TVKvav сп" continetur , cujus tertius ab
v&iZÓffyov , ¿T(JnS ¿T¿v@~¿J]n acumine eft tonus ; ut à lichano
ri M. w A *d Kb^Suirm Ш mcfo" a4 P«^ten diezeugme-
л »_f и 9y a> «Г \ non' Quarta > quae barypycnis rur-
^^.Ц^^.^Э, fus includitur , cujus quartus ab
те^/З^^х^к^е^о^оу,^ acumine eft tonus. Eft verô à
тта^ф* « тоу©- те ô£t/'. £ç» в^б meiè ad neten diezeugmenon : aut
«Vsnîuwiç ЗЭп уутЬи Яхъ^&у^тм a proflambanomcno ad hypaten
~¿m -a&o-ÂAftGcuofAÎvii <Ш VTiúiiw mcfon • At vero in Diatono pri-
mrm. c, & }>*t»v И*» W J™ fa6** & > cuius
~ r - \'< /
<yi.UA-, n *xtuT9v TOtiLUTOvmv dm .m to\ hemitomum
». pnmum
r. elt in
. °era-
пч V ~ .n» \ V1, Altera , cujus pnmum in acu-
0*pv. Мгор» Л, * 9г?ашу otti т. mine< Tenia } cujus fccundum in
e|ú. те/я» j а дс&ъро)) dm то e|v. acumine . Quarta , cujus tertium
TÍmfW, ¿ T£/Ttv km то ¿£ú. T¿ J\¿ in acumine. Pono diapafon fpe-
í.a mrm êiïti îsiv i^Ä^u-niv fjLÍVy cies funt feptem. Prima, quae à ba
re úmi ßofvmxM» t&txí&tijt rypycnis continetur, cujus pri-
_ ~ /& б■ T0y(§N
TCttoTÍgb ' <e '_N ТО1 0¿V.i<nr) v_íгКТП mus tonus
Iii eft in acumine.
i eft-
.i^(V»7Wi»«Wr.CM.
/ « о ~ » > «. / J que ab hypate hypaton
mefen- ArVetenbus vocabaturad para-

Лято 5 -саге г Эдеошу p^eAvAor. Mixolydia. Altera , quae comprc-

í^Tfpoy ^, те vizro ^.eejTroxyiiiy henditur à meíbpycnis , cujus to-
e^o^uoy, ъ$<£тр@* о тв'у©" |Я1го nus fecundo loco eft in acumine.
i£v. s«i 5 *x> ntfvnimç vmjut Ы ut 3 parypate hypaton ad triten
tçi-dw L&yubmt. «MtAÄi^i ^y****' Vocabatur ab üf-
, r \ . v >* / dem Lydia. 1 ertia , quae ab oxy-
' о %■ / , « " , v pyems ; cujus tertius ab acumine
WWW"» , if те/т©- о тбу(^ im eft tonus. Eft vero à lichano hy-
T6 o'£¿. ei. 3 А.^оуу V7m¡uv tm patón ad paraneten diezeugme-
«)^ty»/T¿í/ ¿>í£c£>yfAÍvuv. сжлЛ«т» non . Vocabatur Phrygia . Quar-

r»^. £^ г» «Я го 0 ^ pate mefon ad ncten aiezeugme

pío-w i7n wTÍwóiítyypívuv.GxA-
Л«га Q £á(i/ov.7rif¿'n¡ov,TO\ssrzi fit-
oz7mx,vcùv v&txéi'-tyuov, ¿7ñ(¿-n¡(& o
те'»©- Ы то e|ú. iîï э wxpvTm*
non> Vocabatur Doria. Quinta,
quae à mefopyenis ; cujus quin-
to ab acumine loco eft tonus, ut
à parypate mcíbn ad triten hy
pei
 l6 EVCLIDIS
perbolson . Vocabatur Hypoly- d¡í fiíerav im tpJÍtIw vmpQoXeúoiV.
dia. Sexta, qua: ab oxypycnis, ¿xuAéín'j ОястАу'Лоу. exVev, те ¿m
cujus fcxms ab acumine eft to- ¿tvm;KVUV rfttwffyw , g "t¿¡& о
nus, ut a lichano melon ad pa- , ~ » \ \ »»¡ * ..\ v v . ~
raneten hypcrbolaeon . Vocaba- , , , « ' » « « ,
tur Hypophrygia. Séptima, qua: ™f&wb» vmpZoXcuw.
à barypyenis continetur , cujus сжлЛ«тг q изетхр^вк. tGàopov ,
primus tonus loco eft graviffi- то \jzsv @etfV7rvKvoún ia%<ix¿fdjjov,it
mo . Eft vero à mefe ad neten <xçut(&> ¿ tÍv(& im то ß&pv. t<n ^
hyperbohron ; aut à proflamba- im щт1ш <я*ър£оХсишу
nomeno ad mefen . Vocabatur- ^,^«0^'* «*»>'*г.
Communis & Locrenns & Hypo- . л\ \ \ » ! v
dona . At in Diatono prima eit . , ь ^ч 3 ■ , ^
diapafon fpecies, cujus primum \Ж&Ч/п.<» ÄT*Ä^rf»«» «ДО»
hemitonium eft in gravi , quar- f¿ív W» ? âjs* яио-оЛ , * я?<и-
tum vero ab acumine. Altera, теу f£fi im то ßaupv , títo^tív j iirt
cujus tertium eft in gravi , pri- T¿ i£ù , èçi 7J ¿pljóviov. d<£mpov j ,
mum in acumine . Tertia , cujus « 'w ^ — T¿ ß ¿ } ^д,, ä
fecundum in utramque . partem.
r £Л7 то% o¿u.
» \ >yi TtiTOV
> »v , a* osjupov
dit v
uarta, cujus pnmum in gravi, , , , ? ,<r n я\ r ~
terdum in acumine. Quinta, cu- e<P ™<™&- 4«» * *f
jus quartum in gravi , primum in rovffy то /Зл^и , те/ток ¿e етп
acumine. Sexta , cujus tertium то ¿£ú. m/A^ov iïi , ¿ -n^^jov
in gravi, fecundum in acumine. ётп то /3<a^v , ttÇutov o%im too£v.
Séptima, cujus fecundum eft he- ЭДв> ö\ *те/то|/ y^imToßcupv,
mitonium in gravi , tertium in by jv > ¡ ч ;> » "/«» t» nv
„ ° v. i ! : o&jtîûov dit im то oyv.tbdouov dit,
acumine. Sunt vero hae fpecies ab r к/ n\> v *л v /
üfdem fonis , à quibus in Harmo- * e>" " P*?" > r^rl"
nia & Chromate incipiebant , ad Э£Л7 T(J c&' d[t-nujm^n тар
eoíHem; appellanturque iifdem no- oùmSv ф^ууш im алг' e¿uj¿g} явь-
minibus . Rationabilis atque irra- ^z¿7re^ im àpfi-ovtaç ^^fUfíct-
tiondbilis diferentia different fyfte- , yJf бклХнто riii ewlolç ovó-
mata , illa qua. ex rationabilibus Tp-v Т£Ш^ ¿Aéyx
conltituuntur
..и , ab
^ lis quaî
л. ex ir- _ *• ь > T "
0O0CíÓlOi<HOVf>lUCt(&yOOTt(^pnUV • ■ n-x
rationabilibus . Qux enim ratio- , / «,»»'»#
nabilia , funt ex rationabilibus. Ц*П£*тм «*У*«Щ з ТЪ*^~
ut contra , qua; rationabilia , ex 0ог* H** ?«f (»4® ¿« j»»?7w »W
irrationabilibus. Ordinali atquepra- e'ouy a\oyx.,i^ oLKÓym. T^d\tT¿
poßeri differentia different fyftema- ¿ vmpZc$¿Ц&форл ohoíoi av.
9 dpA-
 Introdvctio Harmonica. • 17
<?ïua& , та тт i^g ф^уушу ta, ilia qua: per dcinceps pofítos ío-
uiÁuSá/jfyjA , í Л' 0srí£¿*7¿V. Tç nos canuntur , ab iis qua: per non
4 tÎouvwM* X, hildjyfit* próximos. ce»/««tf¿ Ю dUjunüi
1 - л 2 л, V - differentia different fyftcmata , il-
r г. / »! _» \ ^ > *a 4u3e ex con) uncus tetrachordis
ошщи^т «ш *»>- compofitafunt, ab iis quae ex dif-
V» ЧК< , ттЦд, г AtçCyW»*- junéhs. Eft vero conjunétio, duo-
1?; <juoA<pr¡ fBp , ^vo •ntqoL'xfi^- rum tetrachordorum , deinceps
<Lv , í|w uíAu>Sííuívuv , cuoím >Çy modulatorum , ac fpecie fimilium,
oAua, Ófyyy<& *3iréç. fonitus communis. Hinc disjun-
i ' i' <¿~ „.»,, étio cft , duorum tetrachordorum,
л n, . , ъ_\ ~ ' /« deinceps modulatorum ac lpccie
fe^r,.^^. fimilium , tonus intermedins. Sum
«ya fUOT». «от Д ттщ аиоафец autem in univcrfum conjunciones
TÇfîç- ^*íotj, о^Ад-тк j ßccfvOtTtj. ^ tres: media, acutiífima, gravilïima.
í?7 ßafvtsiTvi uïv , y ¿k t¿ \ssrcL¡m Gravifllma eft ex hypaton tetra-
v¿l uío-ш Tíj^xífa- xswoç 'j oùM chordo & mefon. Communis vero
*ш*Я4 ф^уу& , M нло-ш. i0™5 ca conjungit hypatc mefon.
- î > _ \ ~ ' ч Media conjunctioetr,extctrachor-
илщ oí w агшлфг , ок ть uío-ш к, , r ¿ r
1 0, \V » /Wj do melon & iyncmmcnon.quacjun-
«»f*«^ git communis forms mefe. Acutif-
uítrtj. oj^vtSLTt] Si IÇJ <яа/- fimadenique conjunótio eft, ex tc-
афг, Ók £ ait¿<&yf№OV K&t \sariP- trachordo diezeugmenon & hy-
£оЛ«<ш. </|,è cùiQ. auvámi perbolaron. qua; communis copu-
ф$уу&, ¿Myuívav. lat fonus' nctc diezeugmenon.Dif-
Т/ V / • ъ - <■ V » iunñio una eft , ex tctrachordo
^ ' V .л , 9У1 melon & diezeugmenon. Com-
. (¿ypuw. *»tmß ешЪ W munis ycro tonifs ¡Ua disjunglt)
те»®- , o uiQt,¿v uioriçK -m- qui eft inter mefcn & paramcTen.
çputniç. TtÄetA Sí èçj <w<p)uaQ¡, Svo, Porro perfecta funt fyftcmata duo,
m та u\v еАлт?оу , та Sí ueïfov. 4<fj quorum alterum minus eft , alté
is tí u\v ÏâatIov к? ошлФЬ), Vim n,m maJus- Ас minus4 quidem eft
\ * ' > \ r i per coniunitionem , a prollamba-
.Г , , 7\ • • с n ' nomeno ad neten lynemmenon.
3«^ Sunt veró in eo tria hate tetrachor-
&A Tg/'л ou/j>iuf¿íVA mSy \3TA¡U9, ¿a conjunaa , hypaton , mcfon ,
uítrav, ozwqfjLfiivuv. KíH tov®* "2&п> fynemmenon . Prasterea tonus à
•zs^a-ÄAfiScufOUivn сШ \ssfÁt¡w proflambanomeno ad hypaten hy-
\&rá}av. (№fí(p(Jv^cf[\ ¿lt£tTUj T$ patón. Finitur demque confonantu
 l8 EVCLIDIS
diapaíbn & diateflaroh. Majusve- 2>l& чтв-т ¿ S^&Tics-ájiw тс «/[g
ró eft per disjunétionem , à prof- ^«£ок 1<П к$ 2¡#£<£>%ív , лот >гг&<г-
lambanomeno ad netcn hypcrbo- Ал„С«вие'»к Ы щтЬ» ОагмСв.
Ьеоп. in quo funt quatuor tetra- , - < , #.л « • i> п г * *
chorda, quorum bina a bimsdií- v , 5 , n ~ к os '
junfta , inter fe verô conjunda j r*« >x ^ Sum Щбург-
nim. hypaton , & mefon ; & die- УА,*Щкыд jj до^ш«,тв,-п ияк-
zeugmenon , & hyperbolaron . & luv, к. f¿ío~uv , JitQ&y/nivuv , KS4
infuper toni duo. turn quia prof- vm^QaKctAuv . iL ttt tovqi ¿tío* ó , it
lambanomeno eft ad hypaten hy- ¿e¡ <в&<г\л(4,£аю{л*уа Ы итльтЬ»
patón , tum qui à mcfe ad para- ^ 7¿¡, ^ ¿ ¿¿ ' W
meten. Includitur autem concen- , . _ , л, . .¡, M,
tu bis diapafon. Cum verô quin- "V4*?* f"
que fint tetrachorda in fyftcmatc жгю.тф Si cv/uf -ntçaxoç-
immutabili , quod ex binis perfe- «m cv tÇ áj¿i{g.Q¿kw ov<p)pc¿U , o-
âtis conftat, bina quidem utrique 7nç éçjv t£ ¿[¿(póív nAetcuv аии^пъу,
perfeétorum funt communia, hy- ^ p¿y Súo wtva. ïçiv «*7Ífв r -Ji
paron fcilicct & mefon : propria л^ T¿} „ 0ar*7w W ¡tírur
vero, comunero quidem tetrachor- >--л ..\ ~ ч ~\ л/ ч « ~
dum lynemmenon : Disiuncto ve- tw т\ •»* oJy «
ro , tetrachordum diezcugmenon §Э ^¿S" »"
& hypcrbolïon. lmmutabilùac mu- ? Atg&y/fyciv , w re т Оаге^Св-
differentia diftabunt, quxut Ácúuv. тк St t¿ ар^&оХх ^ е^г-
fimplicia fyftemata difíerunt à non (££cAí? Лв/аг/ , xaÔ' ¿¿ 2^oi<ptp<i m
fimplicibus . Simplicia funt , qua: г ляЛв». л-иЛл
modulatam ièriem uni meiè anta- о1 7• v «4 ' ' / «
tam habent : duphcia , quae dua- ✓ л ~.л ч \ л- *
bus: triplicia, qua- tribus: multi- F^^J.'W^'^
plicia , qua: pluribus. Eft vero we- ^a « ш f&f Tf"*"
/ё , poteftas íbni , cui in disjunctio- ™ "ЯгС?? -nAeiov««'. £<з /*г«Ч
ne quidem accidit , acumen ver- Qfyyyx otwapuÇy Z t7V[¿<oí<ot¡Kivi¿J*
fus , tonum habere incompofitum, ^ Zl&fáfyv, сШ fth то ¿£v, tcvov
fi fyftcma omni affedione carcat ; J ^<$оу } ¿mfá Ç m_
verfus erave vero , ditonum , idque - n** >nj \ \ n \ jv ,4î
vel, compoiitum
° r , vel. incompoli-
. v MfutGa*.
,v r ОТПЕТО
» , ^ ,ft n(ÓOAV.ÓITWOV
' ' ч лч
tum : in conjunâione verô , cui T fa'>7"' П $ h wa
rntet tria tetrachorda conjunfta <P^> f muZemi rçuti rf&X¿eduv
contingit , aut medii efle acutiifi- oiu/tipptvuv , fat r¿ f¿í<m о£хАд.т(а
mumiautacutiífimi,graYÍírimum. муец > t¡ t¿ c%uQ.tx , ßafvfspr» .
 Introdvctio Harmonica.
ушу ец oiwetfjLHç y>u(/^ov7iu . то rum fonorum poteftates innotef-
yàç -srciç 1%4 ъкя<?(&> cûmSv vrÇsç r
pio-lw Cpeuipcoç ytveTtu.
àç т0тг@* фшщд , KÇH fc'ff тал?. сШ intervalle , & pro vocis loco , & pro
fjLit etui T¿áfyiyyttfâmnu тш cv¿- intenttone. Pro fino ufurpant hoc
fittli el ÁÍyoflig v^á-nvov tÍu) фсо- nomen, qui citharam vocant hepta-
(муул y nafyzm^ TÍ^mcyJp^- цду
far. с fût yxç футу,
H'fMÏç -m -п\&упрьш "ïbnçéç^ctviiç
Enajena Qoçpityyt viag KiXaiïq-
О' йЧ С* áVCA%ÓfiCM Ávpcc'
Tctç avfAtpmissuç ctPfiovíecg TÇio-
H(jiv pàv <¿"fxicÍTMav ifycíl&ov 5b¡$í
'tmpoi $t che oAíyu К1ър1ш]сц ты
oviucíU. 39п iïe & З^&дчрьоц©*, émv
Xíyoifjfyj "ihn илог\д сШ 'Sp^ef.fú.Q-lw
tÓvov ваец. ô oï сад тсж^> , ómv Ae-
фшщд , ^wg/oy , tj Qovytov,
r, ÁvJíov , 7 т аЖт met. н<п Ь\ «ф*
A'ytÇB%evov rçtoiicùhKetTcvoi. ьюо-
fujjoÁvch®" , Xj yjzreotàçvyt®» ка-
XÚfjfyj(&>. fJH^oKváíoí оио,с£ит1р(&>
K&l ßctfVTip<&>3C0V ¿%vtíi>(&>xí
ip
Mefes deinde beneficio reliquo-
cunt. Quomodo cnim quifque il-
lorum ad mefen fe habeat , nt ma-
nifeftum.
Tonus quatuor modis dicitur.
Nam & pro fono ufurpatur', & pro
tonon , id eft, feptem fonis conftan-
tem, quomodo Tcrpander atque
Ion. Illeenimita:
At nos quadrifino contemto carmine,
poflhac
Rite novos cithara heptatono canta -
bimus hjmnos.
Hic vero in lyrà decern chordis in-
ftructà :
— Decimos tibi pfallttur ordo,
Concenttique placent harmonía trí
plices.
Omnes heptatonon dia tcjfara te ante
canebant
Graci, qtteîs placuit rara Camœna
nimis.
atque alios non paucos hoc voca-
buli ita uibs invenimus. Pro inter-
vallo , cum dicimus à meiè ad para-
mefen cíTe tonum. Pro vocis loco,
cum dicimus tonum Dorium , aut
Phrygium , aut Lydium , aut rcli-
quorumaliquem.Sunt verö,ut cen-
iet Ariftoxenus, toni tredeeim. Hy-
pcrmixolydius , qui & Hypcrphry-
gius vocatur. Mixolydii duo ; acu-
tior & gravior. quorum acutior,
qui ordine eft fecundus, Hyper-
iaftius vocatur : gravior vero , et-
C 2. iam
го Eve L I D I S
um Hyperdorius . Lydii duo ; a-
cutior , & gravior , qui & ^Eolius •} $úoy c£vnj>@», K&1 ßet^v-np©», CÇ
appellatur. Phrygii duo ; quorum cùé>\i©~> клКелтщ. (Pftv-ytoi $¿0, 0
alter qravis , qui & Iaftius ; alter
pttv ßafvg, од км l'*í7@v- 6 y o£iç.
acutus . Dofius unus . Hypolydii
duo ; acutior , & gravior , qui & iïàç/oç eiç. xssrvÁvthoi <^iío* c£vTij>cç}
Hypoasöüus vocatur. Hypophry-
gii duo , quorum gravior quoque клКнщ. \5m><Ptwytoi iïvo, uv ¿ @л-
appellatur Hypo'iaftius . Hypodo-
rius. Ex his acutiffimus eft Hypo-
dorius : qui vero deineeps exiftunt, хяяъЬшу.®*' oí '<§ «£íí,o¡ ~bvtz> T o£v-
ab acutiifimo ad graviffimum , he-
fgiruv f¿ífâ^ ¿F ß<tnvQ.TiS í/AÍJovía
mitonio fe invicem excedunt. Al-
terni vero duo, triemitonio. Simi
liter de reliquorum tonorum di- Q ovo j TfityMIWtp. àvAÀcyuç Q tP{
ftantia concludes . Hypermixoly- K¡ 3")r¡ £ T Á017TW tÍvóüV Db[cf.ÇU(KCi)Ç.
dius denique Hypodorium per dia-
paion intervallum acumine fupe- тьЩд. тт<гт isiv ¿£v-nf>@*. ¿ A, eíf
rat. Pro intenfione tonus aeeipitur,
txjjç, tcv@» Хгуещ y kclÓ' о фасВ^
quando dicimus,acuto aliquem vo-
cis tono uti , aut gravi , aut ctiam c^vTtvHv Tiva *] ßapvJweiV , щ f¿í<ru>
medio. тлГт? Qmî\ç tcvcç Kí^r¡^aj{.
Mutatio quatuor modis dicitur:
pergenus>perfyftcma, pertonum, & 9*(¡ ) *j ovw/bici, >&/ ^
per melopœiam . Per genus fit muta tÓvov, (с ц£ fJLtkomi'ieu. ^ fût оьш.
tio , cum ex diatono in chroma , fy®» yívQ f¿í'&'£oÁrj , Íbtuv CK.
aut harmoniam : aut ex Chroma
T¿va eiç fâÛ'/AA , $ à/jfiovicw. Ц см.
te , aut harmonía in reliquorum
generum aliquod fit tranfitus. Per fâtofACti®» ч eiffMvíttf «Í 7¡ T Aôi-
jyftema vero, cum exeonjunetione
in disjunclionem , aut vice verfa, Clav см. awjctQiiç eiç > Ч
fit mutatio. Per tonum , cum ex oivcímÁiv, fti'Q.GoAri Умщ. xJ*4T6-
Doriis cantilcnis in Phrygias,aut ex vov emv ок iïwçjïuv eiç {pçvjtA, q
Phrygiis in Lydias , aut Hypermi-
¿K<P(>vyiw eiç XvJïa, *i\jzrii>fu%c-
xolydias , aut Hypodorias ; aut in
univerfum , cum ex tredeeim to XvJiA, r¡ xssroiïwç/a, щ kaJváx, cmv
norum aliquo in reliquorum ali 'íK Ttv(§h T <íwÁI(J.b)V TCVUV «V TIVA
quem , mutationem inftituimus.
Atquchx mutationes adiefcosia- 5 (Ц fii'Q.SoÂeèi "Zw* Is r,[¿í]ovíc*f àç
 Introdvctio Harmonica. 21
fcáv&fjcq ptfâ1 ? "ЯЛтА. uv щ tcrvallo ad diapafbn proccdunt .
fiív к£к ovfjiÇuva, упптщ 2fóiW[¿A- quorum alise pcrconfonafiuntin-
* » "Ч д **~ &}skPuvec- TXTUV ¿l' сц tervalla; alix per diífona. atque ad-
co quídam harum minus funt con-
jMV 't\LfiiX&iç q-rjov i¡ окргХнд , щ o%
cinna: , aut inconcinna? ; quídam
paJkcv. C¥ свщд ftkv av aonSv vshúuv magis. Inter quas itaque major eít
i iöivüivie, tf4.f*.t\içtpauf с* otrcuç А communio, illa: funtconcinniores;
\Хят\т,ок[мъЛгфрщ. i7retiïr/ шлу- ut contra , in quibus minor, incon-
XCUCV ТПКП} f¿iQ.&0\r, X91VÙV 71 V.TUÇ- cinniores. Quippc omni mutationi
X&v, rt Qjoyyev , У, ¿tápifACL, Щ OVipi- ncccíTc eft aliquid efle cum alio
fjuL. Хар&аытц j rt xsivuvÍa kaÔ' commune; aut fonum,aut interval
lum, aut fyftema. Atquc hie com-
Cfiiicvijst- Qfyyyw. ¿7XV 1Ж
municatio per ionorum fimilitudi-
а#\.>;Лу? с* tcuç fzi{st.Qo\cuç 7n<ru- nem aflumitur. Cum cnim in com-
aiv ¿[¿ota tpfyyyci ^ iiuù § 7wkv¿ mutationibus mutuo cadunt iimi-
les ibni , ita ut fpiffi fiat participa-
hr¡. cmv j) avifiowt , ¿K.uíXr,g. ^ A tio , concinna eft mutatio : cum
ftiXomucw уптц {¿í(gí£oX4 , oiuv contra diffimilcs, inconcinna. Dc-
¿k Ик\д.5к\1лк£ rfixí eig avsBthïtxèv, nique per melopxiam fit mutatio ,
cum ex diftendente more in con-
i¡ t¡ev%a<ax9v , 17 î^ov^oîçix.Q cíg tí
trahentem , aut quietum ; aut ex
quieto in reliquorum aliquem , fit
Zk\g.?u)¿l*K9v f¿iv ц^од f»iK$muetfi Л' tranfitus. Eft vero diftendens mos
mclopceise , quo fignatur magni-
(¿a. \J/v%>¡~g àvfyuhg у H&f nçâ^ag ficcntia ac virile animi robur , turn
Ч(ШК91 j <c 7m% TisTitç oIkha. aftiones hcroïci , atque his fimi-
lcs affeÄus. Hifcc itaque maxime
1щ A TifTtiç [¿Óáízsc (¿iv r¡ tfayxJ)a,
utitur tragcedia , & qui ex reli-
t Äonruv 3 оаитата г%гщ л- quis huic charaftcri funt propio-
çpxjij'f)©». m$uXliX9v Ay Л' ¿ inwá- ra. Contrahens mos eft, quo a-
угтщ 4 \pv%*i eií тятмсщО.^ ávoui- nimus contrahitur ad humilitatcm,
Jpov ¿ia^im. à^fÀ-coi J]j, тс 7m¿'7tv & efFcminatam diipofitioncm. at
KA^¿f.s*if¿A itíg loulixsïç imitai que hujufmodi fiatus conveniet
amatoriis aflfeftibus , turn lamen-
S-çivetç, Kj o'í)t¡oig K£H ~mg ifi^ysshYi-
tis & mifcrationibus, atque id ge
cioiç. qov%ASiX3v jj rfyg êçr ^éAíoti- nus aliis. Quietus denique mclo-
íetf, ь> 7тръ7п\щ npifMUíityvxfti > ¡£ pceii mos eft , quern confequitur
xa&.ç*if*a. ÍAdO^ég/íV tí k& àpqvi- animi tranquillitas , ftatufque libe-
e¿fif^¿TH<n y amSv/xvoiiWcticí- ralis ас pacificus. Huic convenient
С 3 bymni,
t% EvcLiD is Int
hymní , pseanes , laudes , confulta,
atque his fun ilia.
Melopoeia eft ufus partium Har
monices, qua? à nobis fiintexpo-
fita: , quîeque propofitorum vir-
tutcm complecbintur . Quatuor
verö funt, quibus melopœia per-
ficitur : Duätii , Nexus , Vettta , Ex-
tenfio. Ductus itaque eft , cantile
na: via , per deinceps pofitos fo
nos confecta. Nexus verô contra ,
via permutata , fpaciorumque po-
fitio alterna. Venu eft pereuffio
in uno eodemque tono frequenter
fàéta . Extenfio eft diuturnior mo
ra , qua: una vocis prolatione con-
ficitur. Diagramma eft figura pla
na, corum quae modulamur con-
tinens poteftatcs.Poteftas verö eft,
qua; vicem foni obtinet , per quam"
íbnorum qiiemlibet cognofeimus.
Melopceia denique eft ufus corum,
qua: Harmonica: tractationi funt
fubjecta , ad proprietatem cujufque
argumenti exprimendam. Atquc
hie eft traebtionis de modulata fe
rie finis.
rod. Harmon.
viç, ï-yKUfuct, у тр^хКоц , m t¿~
tdiç ¿¡¿oía.
MfAowMwe tri %e*f<nç г ъг&нрч'
ßjjuv f¿if>w f eLçftovuciïç, \jzsvKCi-
fjfyjm owúctfiuv íx¿vtu)v. Л m '<§ pti-
Áomuct, З^гХ&тщ , 7iar*(yc tSIV
àyuyq, vshoKtj , 7гет?«л, теуу. луш-
•yv¡ fiip out) t<nv , q r tjjfc ф^у-
yui/G(ïoç&' fJLíKag. «Aoxif ^ , >] c*-
аЖл^ T Ti Qg.qy¡fjutTm %<nç тт~
^Ж*)К^. тт\нл Q, r¡ tcp' kvoç rêva
mXbáxií ysvoffyifi TsKr^iç. Ttytj íe, q
39n vsXetova fâôvov fA,ov*¡ , K¡? fileu
ytvofjfyJq <n&<P°ÇS*v фшуд. Jicí-
y>afjt,[¿a 5 , Jtfiia cRnm<ïciv , rstç г
vetftig ¿e ïçi m£sç ф^ууи , Л' i\ç
y»ù>(Ji^OfâifJ T ¿PJÓyyUV "iKAÇVV. flt~
ту dçfAovucy TTfctypcCleicc , •vsÇsç 7s
oIkhov iKtiçyiç xsarv'ftœcûç. Oùt(&>
Trfcty/neiTsieei.
E Г
ЕГКЛЕГДОТ
KATATOMHv KANO'NOZ.
i' yov¿íct, ettj e¿xtvt¡oia,
от^щ av étr¡. тштгцд J\¿
¡ Xotjç к ju.»¡hvcg Kiv^ß/iü,
aotv av cucuoi/o . et apj.
жлщту nQTipov iïet ^iicS^.aiçt,Ï7ret-
Лу mvla oí Cpfyyyci yivavm¡ 's¡\*¡-
yiig -m©- ytvof^itfÇy'aktjylaj Q &iA,r¡-
%tuov fyítQíq, fit¡ ¿p¿ Kivtjcnaç raó-
7e¡eav tyiOfÂ^qç. г Q x.ivt¡<reuv сц fOfj
7wkvotí^ol¡ (imy , aj ^шотърсц. x¡
сц -jjf. 7WKV¿Tipoy o^vripaç miiai raç
рад. àvayKcuov OS\r f¿i¿j c^vripag et-
you, ètme ôx. minvoTiouv к. 'ssKetóvuv
: * • 'т \% л ' <Г'
THÇ j 17ГН7П(> í% 'hçcuo'npuv ^ еЛл<г-
05Vü)v ovyKetlcq Ktvt¡arcúV , ùç% cîir^
(к^с'1 o£vaptfÇ & foui]®* j àvilffyjxç
tUpeutiej juvqotw 7vy%c¿VHV!s!"iïiov-
7©-* CSl/jJ ßapvIipVS ¿JJnjetvoftí-
fHÇ j <zsç$<rjici жлщпш j Tvyxávetv
¿Í0V¡@». о\07П(> СЖ fJLO^JLUV СИГ4
Qfyyyxt оиукн^щ фсгпоу, br«¿V
<srÇ$tr^t<xi( s(j ¿(pcujiíoi Tvyxcívxcn £
$íov¡@-'. Tmv'Q. A mcxftofjat ovy-
xeífyja. , ~¿^iQfjL¿ÁÓyw ÁÍfíjai '¡¡ros
аЖ^Ла. uçe Kj опт" (pfyyyxg àva-
yKcuov cv "èftôfAÎt Лсуш Кгу10щ
EVCLIDIS
SECTIO CANONIS,
I omnia quiefcerent,ni-
hilque moveretur, filen-
tium forct. Si filcntium
forct , nihilquc movc-
rctur,nihil quoque audiretur. Quat
re , ft quid audiri dcbeat , pcrcuf-
fioncm atquc motum precederé
oportet. Hinc adeo, cum omnes
íoni fiant precedente aliqua per-
culfione ; percuífio vero fieri ne-
queat nifi preceíferit motus. & cum
motuum alii fint fpiifiorcs , alii ra-
riores : & quidem fpiffiores faciant
fonos acutiores ; rariores vero ,
graviores ; necefle eft , illos qui
dem eflè acutiores , quod ex lpif-
fioribus & pluribus componan-
tur motibus ; hos vero graviores,
quod ex motibus conftituantur &
. rarioribus & paucioribus . ut hac
ratione , qui jufto funt acutiores,
fi remittantur, ablatione motuum,
juftum íonum confequantur ; ut
contra , qui graviores , fi inten-
dantur , motuum additionc jufti
fiunt . Sonos itaque ex partibus
componi dicendum , quod addi-
tione & ablatione fiant jufti- Iam
verô , qua: ex partibus confiant ,
omnia , numeri inter fe ratione
dicuntur . ut íbnos quoque nu
meri ratione inter fe dici fit ne-
neflè . Porro numerorum alii di
cuntur in ratione multiplici , alii
in
14 EVCLIDIS
in fupcrparticulari , alii in fupcr- cv тпЖалхкАпон \cyq> XiyiVTtcf ol
partiente . ut & fonos necefîe fit ^ S9n¡¿c^/u>. cl 3 с* ciïnptp&i. uçe
iis inter fe rationibus appcllari. ù^^yy^ç я»туктп bv iftg
Atquc horum multipliées & fu- ? > . - .' \ ■„
perpartieulares uno ínter le no- , A f n x ' «> ,, v
mine dicuntur. Dcinde quoque f**^"' W
eft notum , fonorum alios eile i?*V*«Ç/el «' m/tetór Хъуптщ «CW
confonos , alios diífonos. & con- аЖг,Кцд. Tlyitcivxo >$р q ¿ r Qfyy-
fonos quidem unam ex ambobus tsc ¿4¿ ovfitpàvgç ovfotç, ehr j
faceré miftioncm : diílbnos vero, ^^кгу;/^п^№шм
non item . Cum hare ¡ta fe ha- » -¿ ¿^¿¡^¿Q . ¿fc *
beant , rationi cit conlcntaneum-» . A« » / v . ,n
fonos confonos , quod vocis u- V* -r.V 7 7. , ,
nam ex ambobus miftionem fa- WíCíir »^»W^J^WjCT«.
ciant , pcrtincre ad numéros , qui or, pícw, f É£ арфоЪ, mixv^) x.?ß<nv
uno nomine mutuum fuum di- £ (pavfe, eivai ? ¿» ёь cvcpalt -эфе
cunt refpeäum , vcl multipli- ^Ж^Кцд teysfipm "%i6puv , г.тн
ces , vel fuperparticularcs. oflaç , ¿ Jhfto<J*ç.

© E n P H M A

T H E О R E M A L
Si intervallum multiplex } bis compofitum, fecerit aliquod
intervallum ; etiam illud erit multiplex.

Efto intervallum В, Cita ut В ¿V« 2^&Ф1ра ™ В, Г. Kffftra

fit multiplex ipfius G. Porro fa- ^y^cLtzkamov -я в??. ^ у-^зг^ш,
ftum fit , ut G ad В , ita В ad D. ¿( 5< F =r B~ ¿ $■ д. tyfi
Dico D quoque mukiphcem efle ^ g „v - ? f Ä«f.
ípiius G. Quoniam emm В mul- , , .
tiplex eft ipfius G , metitur ergo G Ъ7ГН 0 в * тх ™>ЬлъКшлсс
ipfum В. Sed erat quoque , ut G ^ет?« «е? ó г Ш i. ¿¿ « *5 * Г
 Sectio Canoni s. ij
©öV т с в -290f т д. ¿Ve ftenf« ^ ad Б., ita В ad D . Quare & G
• г т д. жЖл'оКмп^ а& КИ в mçtitur ipfum D. Ergo D eft mul-
дт$Г. tiplex ipfius G.

©EÍ2PHMA IL

Theorem a IL
Si intervallum , bis compoíitum , totum fecerit intervallum
multiplexi ipfum quoque erit multiplex.

JJ r— 1 t-
Bl ! «
G> 1
eV« Ц&яцат» в, г. к yi^- Sit intervallum В, G. facbm-
&» щ ¿ г «öV т F, ¿Va* с B«oV 4ue fit , ut G ad В, ita В ad D.
, - V «- « — — „ . f bit quoque D multiplex îplius G.
д- W ef• • д Г1' J" Dico etiam В ipfius G eíe multi-
<ßqp дцчятъ T*J™"Í plicem. Quia enim D eft multi-
яэЖатгЛаотоу. t7T« paç в д т» Г plcx ipfius G , igitur G metitur
ъгоЖа.ъ'Коипйъ îçj , fi.itçéï açcj. с г ipfum D.Didici autem; Si fmtquot-
7ay д- е/лл>у J, ¿'tí, í¿y any cunque numeri deinceps propor-
Buot шяКоую èmnixy , i ч afára* úonales > & Primus metiatur ulti-
T i ¿lev rte* 4 cîtr' ¿« mum , ilium quoque intermedios
T 6,1 ^*É1? V 5 * - , - Ji menfurum. Cum ieitur G metia-
9?W. ^««ejte rwA,weÄ*- tur ¡pfum D . crft в multiplex
nKáffi& àyt. tBrír. ipfius G.

© E û' P H M A III.

ci- cu "ïçiôpoi.
TheoremaIII.

Superparticulare intervallum, ñeque unum, ñeque plures

habebit, proportionaliter incidentes , números medios.
D Sit
í6 E V С LID
В н
G к
II

Sitenim fuperparticulare inter- е"г&> ¿Jfaf¿¿t/tov Ц&ярл т»

vallum В, G. minimi vero in ear ¿^f., еАв^?г< Q оШт» avrzS*.¿ya>
dem ratione , in qua funt В , G, „~ - p ¿ J7j j g. ¿m ou¿
fint DZ,©. Hosгь igitur fola um- \S7Sn
. \ uovao@» ucvqg utteavTca jai
tas, лanquam meniura communis „у Y » - * —
metitur. Aufcr H Z , äqualem nu- »* л<РбАе ,OTV © T, " z »
merum ipfi 0; relinquitur unitas. ^ сШЛвтя-ок ^.ovóc. dfapéç/oç tvv
Eft igitur D Z fuperparticularis <tg^c в д z та ©. ¡£ »? Ozj-e^o^^ в д н.
ipfius ©. exccfllis vero ipfe D H, fiítfov t¿tí ÂZkq. cht »gjs
communis menfura ipfius DZ & 'щ-якгищ dg cSr AZ , в ui<r&
©. Nullus ieitur inter DZ &©•*>/ *■ \ « • ja -г тт;
médius cadet proporuonalis. boret . , 0 * v. . s- ,P v «
cnim , qui incideret , ipfo D Z т* Э ©j""^
minor : major verô, ipfo 0. atque retfa Aeupeudtq, сжшр aStzuafo»^ сете
hac ratione unitas divideretur,quod kçcf. 1(лт<гпщ fit ahr" Д Z 3 © и'с.
fieri nequit. Nullus ergo inter o'imyetç cbr i.Á<t,-¿<nsg цьатн <¿v¿-
D Z & © incidet- Qupt autem in- Koy>1 ^лийкя
ter mínimos cadunt medii propor- w >q\ . r v n > к .
tionales, tot etiam inter alios, can- ~л д ™м , -г \ -— -
dem rationem habentes, incident .'Л** ?%-АД' ?
proportionales. Sed nullus cadit щчпгепщ, adi а&нд опт в, Г
inter D Z & © ; quare пес inter цьт<г£тщ.
В , G quifquam incidct.
© E П' P H M A LI- 1 I.

Theorema IV.
Si intervallum non multiplex bis componatur, totum, quod
producitur, intervallum neque multiplex erit , neque fuperpar
tîculare.
Sitenim intervallum non multi- ÉV&> р<м Э^&ярл pr, ъгаЖа-
plex В , G. & fiat , ut G ad В , ita «fc^»,, n< J, f. ^ faêu ùç à
 Sectio Canonis. 17
2) -
Б -
G г-
г «üf *»V в j ó в -anöV т Д. Xtyu В ad D. Dico D ñeque multipli
ed à д т* г ¿rn Жо1Ьсивкшп&-> ¿ti cem efl"e » ne4uc fuperparticularem
•n_ ' ' , «г., ,_, n >. „„г,,., • — ipfius G. Sit cnim primo D multi-
~- „ . , _ 5 . -ч. , , plex ípiius О. Atquididicimus, Si
та г ж.Жа,жХ*п(&. axa» щл- ¡mer^lüm > bis ¿mpofitum , to_
bftn, c-n ut»34&4f«h Л S nernfr, tum fecerit multiplex , jpmm quo_
■n ¿Aey -zroir, ъго)Ь.л7ГХя<пйУ , к& que eflc multiplex . Erit igitur В
etújo тг-оЖлжХсшсу t<nv. \соц ¿g$c multiplex ipfius G. Sed hoc non
e В 5" Г -огоЖлтгХшп^. cinc bv Й. erat. Quare impoflibile eft , ut D
Má¡»t ¿&t1 t¿7 «ищ жоХкл- ¡? mul«pl« ipíius G. Sed ñeque
. i ... V /• \ > n > «n ' lecundo, fuperparticularis. cum lu-
_ , ~ , °_ ~ У" perpartieulare intervallum nullum
^.W/^p^ habeat medium numerum propor-
*<taç oHÍKoyiv гртпЩ. щ p onr tionaliter intervenientem. Iam ve-
Дз г ifwn'fti о в . á£wj<t¡ov èt^cf. тъу rô, inter D , G cadit В. Quare fie-
•ZÇT, цъгоЖлтгХсипоу , r,3h(M- rincquîtjut D ipfius G aut mul-
yn ¿ref< tiplex fit , aut fuperparticularis.
© E a' P H M A n.

Theorema V.
Si intervallum , bis compofitum , totum non fecerit multi
plex; ipfum quoque non erit multiplex.
Dl ¡ 1 1 i 1 I 1 i 1
Bi « ' 1 1 ' 1
G-
eVw Ц&ярл tí в , г . >w У*- Sít enim intervallum В , G. fit-
¿ ¿ г *»* т в", с B"we?V т Чце fa<äum > ut Gad В, ita В ad
- s ¡j; « — ~— „ . ' D. Porro D non fit multiplex ipfius
_<-' ' , ./ ,* « — ^ -у G. Dico пес В îplius G tore muí-
<n&. Хгуа ст, Xfi о в w Г tïplicem . Si enim В fuerit rrtul-
-вгаЖ*тгК<м\<&. h t<nv 9 в T» Г tiplex ipfius G, eritquoque D mul-
D 2 tiplex
1$ E V С L I D I S
tiplex ipfius G . Atqui noft eft. яго^ля-Аао-*©- , içu\ ¿ a&Г
Ñeque igitur В crit multiplex i- ъгоЖА7гХл<п(&>. che ï<rt ¿e. ont «-
pfius С. g^t о'в $Г г ХфЦ ■ягоЖа,7гХл<г1(&'.

©Eß'PHMA ni.
Тс Л-яЛл<Л9У ¿kcÍvo тшу fit}íra)V 39п(го(/т oiwiçqKtv,

Theorema VI.
Duplex intervallum conftat ex duobus maximis fuperparti-
cularibus , fefquialtero feilicet & fupertercio.
Ii
В
К
0 h
Sit enim В G ícfquialter ipfius É'<ru ¿oi^ • ßfi В Г tí?" д z ¿fuá*
D Z. D Z veró fupertertius ipfius Л<(^' о ij дг Ti? © óSfíif«7(^. í^)»í-
0. Dico В G duplum eue ipfius 0.
Quoniam enim dcmfi Z К , atqua-
Лоу p<¿£ Готе T» @tov ZKj* т« д Z-
lcm ipfi 0 ; deindc ipfi D Z äqua
lem G L : hinc , quod В G fit fefi- T ГЛ. chexv t7T(i ёъТ? Д Z
quialter ipfius D Z , exiftit В L еЛ»(3^ , о в Л ctçyi ¿F В Г if /*epof
pars tertia ipfius В G : at dimidia £W* 5" lg д Z r¡\i4jv. 7!kMv гтгн о д Z
îpfiiis D Z. Rurfus , quod D Z fit g@ cJJnTfiJôç gçjy , о ДК ¿F/«V
fupertertius ipfius 0 , D К eft pars rñ¡etfinfiii/iif èçr ritt © tffafú-
quarta ipfius D Z : at tertia ipfius
(/OV. dnc¿Vivéi'o ДК? AZêÇJ7ï-
©. Cum igitur D К fit pars quar
ta ipfius DZ; at В L pars tertia "Q.^TIIfJLÓ(JíOV' 0 jJ'BA TI? В Г Tf<7SV
ipfius В G : crit D К pars fexta pip©*. ¿ ¿ye Д К та в г éjcJoK /Aepoç
ipfius В G. Atqui idem D К erat îw. fcffi в дк wef © Tfш» ^Циф*.
pars tertia ipfius 0. Ergo В G du- с Аф, в Г та © Ля-Лекие? KW.
plus eft ipfius 0.
Ah

Oh -I—I-
Alite».
Sit enim A fefquialter ipfius B.
ipfe autem В fupertertius ipfius G.
АЛА02.
È'çûô p¿¿^ 6 f¿l/J A T¿ В >?/*<íA<(^.
ó е^€ В t¿ г cRút^íl©»- Myu on
¿A.
 Sectio Canoni s.
e Ä tS F éçt <Л?гЛа<л(§^. íTTéi p«^ Dico A efle duplum ipfius G. Qup-
ш«Л|« t«i» о* аг* В, ¿A «e$c Ы T niam cnim A fefquialtcr cft ipfius
-В, КЯ те\ t¡utav
V • f dvo
сил*, ъ i apa.
V о<. —А В,
.- A continet~ ipfum
r j- В , лatque ejus
t
" Т\ V ,, «__, ictiî.'flem. Quarc duo A äquales
im Hoirçitn mç В . иг* о в I funt tribu. ßt Rurfus quoni^m B
rtw dfarftl®* > с в «*e* «X< ™ г cft fupertertius ipfius G , continct
к та tçÎtsv Tf«ir a^c eî в Гл« crg0 В ipfum G & tertiariî ejus par
lai té^oi -mç r. 7f«f oí В «rcu «- tcm.QuarctresBacqualesfuntqua-
OT ¿W -mg Ä. e'wo Äg^t o't Ä Г<ш «oí tuor G. Atqui tres В squales quo-
■пшш tHç F. Л& à I tat M Îbb 4ue iunt duobus A. Quarc duo A
« - » л V .V äquales funt quatuor G. atque hinc
mt Г. b*X«<n& a& И» • A * Г. A\ft xqualis duobus G ^ igimr
A duplus ipfius G.
0 E Í2' P H M A Z'.
Ex $Г Л<яЛ«<п'и 2l0,pi[ictl(&> ngj уыоХли , tçizsk&cnov Цз^/ал

Theorema VII.
Ex duplo inccrvallo & fefcuplo, triplum fit intervallum.

A «—t—«—i—i—t—i
В i 1—i—i
G i—«—i
eVû) pàç *f$fi kt¿ в ^тгХшпог Sit enim A duplus ipfius В , В
ó Si в r* r íftiÓÁi&. Xtya 671 о À vero fefciíplus ipfius G- Dico A
rS Fki i«srA«<n©». Wh ¿o i a effe triplum ipfius G. Cum enim
— » * a y ' /л • V -^л A lit duplum ipfius В , eft ereo A
, , » , „ _ , , _ xqualis binis B. Rurlus , cum В lit
f«i ¿un mç в . яаА« ir« »B»r fefquialter ipfius G , continet ergo
Iii» ц/моХ^, о в е#</ 7»' Г, X¡ В ipfum G,ejufquefeminem.Quare
7» »fyttiffi/ обета''. oVo о< в Гот( «oí bini В zquales funt ternis G. At-
1?tai -niç г . «Jé oí в Гот» «oí г* I. 4ui bini В squales funt ipfi A. Er-
x.i~k*ML in rêm TïTç F. g° A 4uoclue *4uaIVs ^ ternis G.
/ л » >_;., «- — Eft ereo A triplus ipfius G.

© E £î'
24 EVCLIDIS
in fupcrparticulari , alii in fupcr- cn mT^et^KoiCiovi Хсут Хгуйчтщ' o\
partiente . ut & fonos nccefle fit ^ cv cFhf¿o{J(i>. oi q cv îJJnfiipéi. uçi
iis inter fe rationibus appellari. ¿ ^ ¿hfyyyxg àvayKoucv Ь nlç
Atquc horum multíplices & fu- ¿ ' * ■ i' <v , 4 '\
perpartieulares uno inter le no- , л , n„ ' « , ч
mine dicuntur. Deinde quoque т*™" Э e< Л » W
eft notum , fonorum alios efl'c &kipo<>j.oi m ovofudt Хгущтщ ъ&д
confonos, alios diflbnos. Sí con- аЖг,Ххд. TiyvátrKoufy y¿r (Qfyy-
fonos quidem unam ex ambobus yUv r¿g y$p юрфтхд ovfaç, afir* j
faceré miftioncm: diflonos vero, zi&QwHç^TXç/tympÇuwfuiaà
non item . Cum hare ita fe ha- -, « '¿¿^¿í^gfo. ^ j
beant, rationi clt conlcntaneum-) , - . >/ / •/ . /о
fonos coníonos , quod vocis u- VVv.4 - л» »
nam ex ambobus miftioncm fa- ОПТ мрсршхдф^уухд^н-
ciant , pertincre ad números , qui or, fiiaty r í£ à/xÇoïv, ws»¿í£) npßcnv
uno nomine mutuum fuum di- <f фсау^д, мец т ¿c tu cvcfxctU >srçsg
cunt refpeftum , vel multipli- dfoyXng Xiyafipm ^i6¡xüv , г,тн
ces , vcl fupcrparticularcs. niÄ*«fc*ef« evjaç , J 3h(M(/nt.

e E O' P H M A I.
E av tX\g.gy¡i¿a mïXci'zshÀinov , oiç oiuí¡t^iv , m¡y¡ t¡ 2¡¡^.gtjf4,a, кдц ош~п
•nvyXatsXcKnov гдц.

ТНЕОДЕМА I.
Si intervallum multiplex , bis compoíitum , fecerit aliquod
intervallum ; etiam illud erit multiplex.

D i 1 ,— и 1
ВI 1 1
Gl 1

Efto intervallum В, G. ita ut В 1?çu !X¡á<Pi[¿a ti В, Г. кдч'гъи

fit multiplex ipfius G. Porro fa- тЖл-г^Хл(поу я в V Г. л yi$pr,&a,
dum fit , ut G ad Вi ,, ita В ad D. ¿f ¿ - ^ç « - ¿ ¿- ^ « ¿
Dico D quoque multipliccm efle *,Л/Л n — т« r « _i ' 7.,~.
ípíius G. Quoniam enim В muí- , , v , .r _ ,/»
tiplex cft ipfius G , metitur ergo G í7rH ВД Г ™Жл>аХа(под içi,
ipfum В. Sed erat quoque , ut G /иет?« «g$c ó г я» i. ¿¿ Л KW «V « Г
 Sectio Canoni s. ij
eôV tv'b "îs&ç t д. uçs [ttfçèi Kj ad R, ita В ad D . Quare & G
e г T д. этЛчЛ-яЛлет^ л& es» e mçtitur ipfum D. Ergo D eft mul-
2t¿ г. tiplex ipfius G.

GEiî'PHMA IL

Theorema II.
Si intervallum , bis compofitum , totum fecerit intervallum
multiplex* ipfum quoque ent multiplex.

Г) t-- 1 1 i 1
Bl ! 1
G< 1
eVû» ЯУюрлт* в, г. X. уфц- Sit intervallum В, G. faftum-
сЭ-а ¿ ¿FeOíT в , Sntç i В «Of Яцс , ut G ad В , ita В ad D.
\ - «. V « - — . i Sit quoque D multiplex ipfius G
_ ~" v кч ч у ■? Dico etiam В îplius G elle multi-
«©-. фчр 9цця*ъ ™_rw«f pHcem> Quia enim D cft muki_
-тЖл-жКлтом. гтпл ytç о д «? Г р1сх ipfius G , igitur G metitur
-2я-оЖл7г\0<п0д îç7 , ^têiçf? «g^t о г ipfum D.Didici autem;Si fint quot-
тву Д- £/it*5a» 5 » í*1* "<Л1' H'- cun4ue numeri deinceps propor-
$po) àvahoy» immw , i $ ^âmç tionales , & primus metiatur ulti-
Ги4г/им, ¿ cSr>iS|«>«- mumr' Шит 4uoclue intermedios
'Г*. ' ¿ y 4 - V '- 4 ' mcnlurum. Cum igitur G metía-
tçW. W^'IWA.»»»*" tur ipfum D ; erit В multiplex
даЛекп@- eeg^c о в г. ipfius G.

0 Е О' Р H M A III.

Theorema III.

Superparticulare intervallum , ñeque unum , ñeque plures

habebic, proportionaliter incidentes > números medios.
D Sit
 EVC LI D I S

В t-
G H
I» i- II
© i-
Sitenim fuperparticulare inter-
vallum В , G. minimi vero in ear В, Г. ёл4#5" 3 З^птш шль)' Лоуш
dem ratione , in qua funt В , G, Tilç В J Г Ъ<ГШОШ> 01 Д Z , ©. ¿75» 01Ш
fmt DZ, e. Hos igitur fola uni-
liare (¿ovab®* f¿¿v*¡g fítTfíinui
tas, .tanquam menfura communis
metitur. Aufer H Z , äqualem nu- v¿"i¿ít%x. atptÄe шву ты © т HZ,
merum ipfi 0; relinquitur unitas
Eft igitur D Z fuperparticularis og^t о д z ту 0. ^ T î^î'û if.
ipfius 0. excefl'us vero ipfe D H, W,VÍV ^e-ifov t¿ti дг * 0. obt ogp
communis menfura ipfius D Z & >щ-якгичщ «с опт Д Z , 0 ueV©*
0. Nullus icitur inter DZ & © ■>/ *■ v « > 'о т- —
médius cadet proportional«. Foret , ,n -/.7*- vj ./ «
enim , qui incideret , ipfo D Z ^f^* т* D ©j""^- «*тро-
minor : major verô, ipfo 0. atque oheupettdtq, e77ï£ ¿diwa¡ov. abc
hac ratione unitas dividcretur,quod грто-ёхтщ «с опт' Д z , 0 7Jf.
fieri nequit. Nullus ergo inter ont 'j eiç dnr íAa^Vtff ^tos« акл-
DZ & © incidet. Quot autem in- Ae>í, \^Mvn , -ncrÍTst Kj eiç опт4,
ter mínimos cadunt medii propor
tionales, tot etiam inter alios, ean-
7П(г£у\<ц. ûiïeiç ef¡¿ eiç опт' Д Z, 0
dem rationem habentes , incident T \ — —
proportionales . Sed nullus cadit íf¿m<retTcu\ , «Oí «gjt«c ОПТ В, Г
inter D Z & 0 ; quare пес inter
В , G quifquam incidet.
© E il' P H M A I I. I I.
e'civ 2¡&ípifia , fjLtj mï&A'Bhcujiov , Af <nu¡\í$ii y ri cKov Sra тЖл-
fshámov г$щ , ¿n ¿4nfM(/ov.
Theorema IV.
Si intervallum non multiplex bis componatur, totum, quod
producitur, intervallum ñeque multiplex erit , ñeque fuperpar
ticulare.
Sit enim intervallum non multi- eV« p¿i> Эь^дмра [¿r, ъгоХка-
plex В , G. & fiat , ut G ad В , ita ^ámov j¿ J, f. ^ «c e
Г.
 Sectio Canonis. *7

Б
G
r &Oi »# в , о в -an^ç т д. Муса В ad D. Dico D neque multipli-
cu ó дт»г »Ti 77оУ&л,гзксип@->)и-п cem eíTe , nequc fuperparticularem
3-kifJi.içjiôç KW. irçuTtv о д ipfius G. Sit cnim primo D multi
plex ipfius G. Atquididicimus, Si
intervallum , bis compofitum , to-
V«v, en iav24¿v¡H*> At <™>ъ>, tum fecerit multiplex , ipfum quo-
7» oÁor TS-oir! тя-оЖл7гКа<пй1 , к& que eíTe multiplex. Erit igitur В
«¿7« wоАля"Aсип¿t içiv. гссц ¿g^c multiplex ipfius G . Sed hoc non
с в £ Г ъга>к.А7гХ<ш@«. cht lw <5е. erat- 0¡¿^e impoiïîbilc eft , ut D
¿ttwjot *Р*тЪ r¿T «re, ъгсЖл- 5е multiplex ipfius G. Sed ñeque
. i ' г » ' л ' >п_ ' fecundo, fuperparticularis. cum fu-
_ , i . ; /■ л perparticulare intervallum nullum
din^a ^ 2jsWif£l<&'fuo-<& habcat mcdium numerum propor-
W«í wia^oytv ьулпЩ. etç p CSV tionaliter intervenientem. Iam ve-
д3 г \и.7П7&\ с в . àiïiwctjov a^cf. iiv rö, inter D , G cadit В. Quare fie-
•ZîT Fj чъгоЖалгХсипм , r,3fa(A0- rinequitjut D ipfius G aut mul-
щоуищ, "Р1ех íit>autfuperparticularis.
© E £2' P H Ai A П.
E*v 24s^^*j <^V mtîjifâ , 79 оЛоу p*i mir, тЖа<яХа<поу , ¿cf£

Theorema V.
Si intervallum , bis compofitum , totum non fecerit multi
plex; ipfum quoque non erit multiplex.
Di 1 1 i 1 1 1 i 1
В
G
Skenim intervallum В, G. fit-
a, acor lo&S г В , е в ■aro»? ? que factum , ut G ad В , ita В ad
д. к m vru о д т* г та-оТкл-п-Ксь- _ D. Porrô D non fit_ multiplex
- ipfius
.
j-P . / •/ —V G. Dico пес В iplius G roremul-
«ф. Л6у« CT, «А с в « Г tipiicem . si eniín В fuerit mul-
weАлтАяя®-. a }»ç t<nv о в T* Г tiplex ipfius G, erit quoque D mul-
D 2 tiplex

9
l8 EVCLIDIS
tiplex ipfius G. Atqui noil eft. •ггго^.лтЛла-*©- , ïçuf кя о д£" г
Ñeque igitur В crit multiplex i- ъгоЖлтгХеип®*. che гчг К. cht а-
pfms G. ^¿B r eçK/ ■aroÄ.Ä7rAew4@^.

©Eiî'PHMA ni.

tat ti íi¿u>XÍn кдц ¿tc&

Theorema VI.
Duplex intervallum conftat ex duobus maximis fupcrparti-
cularibus , fefquialtero fcilicet & fupertertio.

D I—4fc—i
0
Sit cnim В G feíquialter ipfius
D Z. D Z vero fupertertius ipfius
©. Dico В G duplum eile ipfius 0.
Quoniam enim demii Z К , aequa-
■
lern Г л
îpfi i • i ipü
0 ; demde • ГП7
D Z a:qua-
lem G L : hinc , quod В G fit fef-
quialter ipfius D Z , exiftit В L
pars tertia ipfius В G : at dimidia
ipfius D Z. Rurfus , quod D Z fit
fupertertius ipfius © , D К eft pars
quarta ipfius D Z : at tertia ipfius
0. Cum îeitur D К lit pars quar-
ta ipfius D Z; at BL pars tertia
ipfius В G : crit D К pars fexta
ipfius В G. Atqui idem D К erat
pars tertia ipfius 0. Ergo В G du-
plus eft ipfius ©.
Аь
1 iz
E*V« °V<V В г tí? д z J^tíó-
x,@„. o jj дг т* © cßnifi]®*. Cbtj-
^ * —gr - faÁet¿,m «V *<Z>«-
' ч v ~ - v — ч Z—
xv P**í5 ,я», T<u
J , &T0V, ,—Z К2,, К
3 TU)• ,д z-
У г л" ^v eJ_r * Л 2 Vм"
вЛ*@- j ô ВЛ ayt, ?ВГ tç/w» ^flf
iW* sF¿£ Д Z iffitm. mhiv ёяг« о д z
Ç®<3J[Î'tçÎ]ôç i<nv , ô дк ST/ttyî дг
„7™^^ fo. r*~# © ^/W.
„ » ~ > \ > — <r —- > >
)f , «... — .
^ИЧА^ °_0 ВЛ_1*В/ <T?'7"'
P*f&; 5*€?ДКгев ruQov pí(>og
w». ti о д к тгсГ © -îçÎtziv ¡u.íf><&.
с agjc вТ t¿ © àntXoimiiç èç»y.

Gi 1—i—1
Alite». а" Л А П S,
Sit enim A fefquialter ipfius B. E W ?*f 6' A t¿? в >7/¿íflAí@^.
ipfe autem В fupertertius ipfius G. • В т£ г сШт^»7@«. Aej/<u ¿71
 Sectio Canoni s. 2^
оЦтхг ési ái7r\á<n(&. \тсй ц- Dico A ene duplum ipfius G.Quo-
mÓKióg ívvoa г* В , ¿ Â a^t Ы * ™im Cnim A fe¡5uialtcr eft Ф^15
- V _\ V • » bj » • — B, A continet ipfum В , atque ejus
В, KM тд tjuitm сил*, ovo ctfa. oi a .- ~ v j- A M i
^ lenîîflem . Quare duo A squales
"im eioi Tftoi "mg в • WX<v \жн è в &
funt tribus В. Rurfus quoniam В
Fêçiv сШт^»?©* j в в og^c тау Г eft fupertertius ipßus G, continet
sc, 79 tçbsy aim/. Tf«í Ó^C flí в ïeu ergo В ipfum G & tcrtiani ejus par-
«ai
ROI '•nQ.çn tfiç г. oê oí в мяи «- tcm.Quarc tres В aequales funt qua
» \
ci àvci Ttlç a. íuo açcfi. o'i a «oí tuor G. Atqui tres В xqualcs quo-
r.™ tzîç г. apeo V < —к V >^\ - dvez V \
П 61 - que funt duobus A. Quare duo A
~ г.
h Л*гА«*ф.
л—» Z •w '.A., о; aГ §
T1 rTT . A^eft
squales funt quatuor G.
г(1иа115маиоЬи5 G atque hinc
^ igkur
A duplus ipfius G.
0 E a' P H M A z'.
£ ж ¿T Л-яЛекп'у 2fa<píi¿ál(&' ц& цщоХ'ш , tçi'sfr.oinov O^ttfioí
}iyt¡etf.
Theorema VII.
"Ex duplo intcrvallo & fefcuplo, triplum fit intervallum.

A- h—I
B H
G h
eV« ?ä£ e $j a tí? в ¿iTtXeúnag' Sit enim A duplus ipfius В , В
ó ¿i в т#г r,f¿i¿\i(&. ÁÍycá ¿ti ô ~k vero fefcUplus ipfius G. Dico A
r¿ г w tÇnrKctm®*. 17ГН }c¿j> i a eue triplum ipfius G. Cum enim
A fit duplum ipfius В , eft ergo A
xqualis binis B. Rurfus , cum В fit
îçj i'uffï lüg в . 7mXiv í7rei о в та г fefquialter ipfius G , continet ergo
êçjV ¿[¿toÁt®*, apß. о в ток Гз ¿ В ipfum G,ejufque femiflèm.Quare
7Э ÎfJLWV oÙ/Iif. $V0 Ctfßi 01 в íozi «от" bini В asquales funt ternis G. At
tçîoi 7s7ç г . £vo ái 01 в ïni eiai тл!"а. qui bini В xqualcs funt ipfi A. Er
>^ 0 A a,£ßt lOVÇ èçi «77 7ï7f f. rfi- go A quoque aequalis eft ternis G.
Eft ergo A triplus ipfius G.

© E Í2 -
 30 EVCLIDIS
© E a' P H M А ПИ I.
Ел» Яя» ммвАю 2¡sw}f¿Al& cJJnrçijov !fyfaifuntyatftO$', ri Лв<-

T H E О R E M A VIII.
Si à fefcuplo intervallo fupertertium intervallum aufcratur,
quod relinquitur , eil fuperoftavum.
Ai—i—i—i—i—i—'—>—■—i
В.—i—.—«—-—•—-
G i—1—1—1—i—i—1—1—i
Efto enim A fcfquialter ipfius B. ÉV<a P<*ç ¿ ^ÂtsÏ i¡fU¿Ái(&>'
at G fupertertius ipfius B. Dico A ^¿f T¿- j 3%^!]®.. хкуш ¿À
efle fuperoftavum ipfius G. Quo- — >_¡ >_< } * » \ \ > — ~
mamenim A eit lelquialter miius , ' <-v í- » — v
В , habet ergo A ipfum В , ejufque Vf' ЧР**& > \\*& fxjr в к,
femiflem. Quare ofto A squales ™ ,?P<W A «-
funt duodecim B. Porro, quoniam ai SuSika tsIç в . m¿Átv Wei à г r¿
G eft ipfius В fupertertius , habet в êçiv c&jiç//©*, ¿ Г «g^c тв^
ergo G ipfum В , ejufque trientem. „v ^'„j, «¿^ e¡ р
Quare novem G squales funt duo- ¿g} F< ^|ЖЛ e¡ i
decimB. AtquiduodecimB squa- *• , > . <n v ~ — , n \ >, < -
les funt oótonis A. Oetomergo v , ч , , „ _ , v ™_ v 3
A squales funt novenis G. Quare »™ f »* r' ? «C^ i fc
A squalis eft ipfi G , ejufque parti «»т^Г*Т* eydoaj «W. блаус
oftavae. atquè adeo A fupcroâa- t¿" г wiiyiïo®*.
vus eft ipfius G.
©Eß'PHMA ПНИ.
T» e£ гтпуЬол 2$&wj¿aQ. , ¡teífyvcc ist З^м/ао!©-* ivoç ЛтгЛлет'я.
TheoremaIX.
Sex intervalla fuperoítava, majora funt uno intervallo duplo.
A, 261144. В, 294912. G, 331776.
0,373248. £,419904. Z, 472392. H, 531441.
Sit enim unus numerus A. atque eVw }cu è nç ùyiôfAoç o A. ¿ та
hujus A fuperoftavus fit B. hujus flj} д \пу}й(& ¿ J. T¿ j в m-
ybooç
 Sectio Cànoni s. 31
ySeeç о г • тх St Г vmySoog é д. t¿ verô В fuperoftavûs fit G. hujus
Íé д 'tmySoog i ï. T* 3 I" iniybooç ¿ verô G fuperocbvus fit D. Rurfus
l. rí Si z Myhaç è H. AÍj,« 07) i buj as D mperoâavus fit E. ipfius
,0 » » л a » ' л vero L iuperoctavus ht Z. deruque
H r« A И* 4 Л***»®.. ipfius z ^рсгоаауЦ5 fit h. т£со
H numerum duplo & amplius ma
jorem efle ipíb A.
eV« ífjui^/^j éjpw ítUcL ^><Э"- Quoniam didicimus invenire fe-
psí típe|íf ivaySôaç аЖуХш , <£- pt*m números deinceps inter fe íu-
рц&»ш* ei ï , В, Г, Д , Ê, ï, H. ¿ Fro(äavos,inventi fint, A,B,G,D,
' ' qvt i£ - ЛГ t, Z, H. Fit itaque A, vicies lexies
' -7 г-т- , ' v чг „- 1Ч dena mulia,duo millia,centum qua-
fciAi« , W ъсга&***Ь W draginta quatuor. В autcm , vicies
•поз-л^. 6 J В, ИК»титл novics dena millia, quatuor millia,
•njyuucgíMet , bvtctxdtnci к& otí- nongenta & duodecim. Deinde G,
Stx.a. 0 г j т^/ахэу&ц/л tricies ter dena millia, millc,íéptin-
¿i'Aía, tsr&pVu», * ¿CÍepp»»Sí|. gcnta » fcptuaginta fcx. Et D , tri-
í j Z, TC/av&Mfuie/bWxí- c.es fepties dena millb, tria millia,
, , V T n ' ducenta & quadraginta ofto . Et
5 w<tö«w&*. E > qQadxagl^ ¿2! dena millia }
с h e, woro^wr&w W*, с*- noyem mülia> nongenta & qua-
véaxí^íAía, CiiviAX3<ri* ^ TÍos-ctyc. tuoT. Pórró Z , quadragics fepties
e j Z) noj-AÇAJOi'S'eTrîàitttig/a , Л- dena millia , duo millia , trecenta &
a//Ai<* , т£/ахэ<пл bvt*iX9v^~ nonaginta duo. Tandem H, quin
ao. ¿Sin, я»»7«Рв»Йе/*А»е>«*> quagies ter dena millia, müle,qua-
/, о / ч 7-^ drineenta & quadraeinta unum .
. - /9 % . , Eltque H duplo & amplius major
Ksn w 0 h tu a /¿«¿«v 7 ЛтгАл- яиа^ a>

© E il' P H M A Д.
Te 5^ 7mtruy 2^&p][A& êçi •тЖлттКл'тим.
Thborema X.
Intervallum diapaíon eft multiplex.
A i « 1 1 s
в —i 1
G i ,
e!$-« $t> "ùsrifahcwv Sit enira netc quidem hyperbo
lxon
¡b E V С X I D I s_
1жоп А : mefc vero В : & proflam- ó А' (¿Íot¡ 3 e< в * ^O^^Seuâ^oç
banomcnos G. Ergo A, G inter- g¡ ¿ p. i» ¿¿^ Ä, г äl&wfta JVç
vallum , cum fit bis diapafon , eft JK)Wj мрфопп, ¡¡m etwjh-
confonum. Eft igitur velIfuper- ^. ^ÄejrW|e,. ¿r¿, -
particulate, vel multiplex. Nonclt r- fl\ •? . v ,n , ~.
autem fuperparticularc , quoniam t/» № ™ <** гт.^роу* ^
infuperparticulariintervallonullus Ц&<ярл1(&> pwç *d«f anaAej*»
cadit medius proportionalis . Eft щт^^.-ягЖа^гКаа-юу èt^y. KiP.fTM
ergo multiplex. Quoniam binase- cvuj $vo 'im2\&rifta{&,-m~k1b. b,T
qualia intervalla, A,B: B,G,com- mwnfy'Q. тш« тпУклтгХшгт то
pofita faciunt totum multiplex. ^

©Eiî'PHMA- AI. 0
To 24& TtOS-cifUy 2¡&<flflA t&f TS £¡0, 7IÍV¡6 , iKXTtpOV cJhfió(/cy èçjy.

Theorema XI.
Diateflaron intervallum S¿ diapente , utrumque eft fuper
particularc.
Ai—i—i—i
В i—i—i—i—i
G i—i—i—i—i—i—«

Efto cnim , ncte quidem fynem-
menon А : mefe vero В. & hypate
mefonG. Quarc A, G inter-
vallum , cum lit bis diateflaron , elt
diflbnum. Non eft ergo multiplex,
Quoniam itaque duo intervalla
zqualia , А , В. В , G compofita,
totum non faciunt multiplex , ne-
que ergo A , В eft multiplex. Eft
tarnen confonum. Ergo fuperpar-
ticularc. Eadem demonftratio ob-
tinet in Diapente.
ÉV&> рл^ чцщ yfy auv*¡¡Afd^uv о
1. ^ 'j ¿ J. -¿srá-ni $ uts-uv è F.
„> * - ? ^ ^^
л > \ л « > \
f ш cv > ^ M>*w. ca ^* Ю
»Ä*TA«e-ie». иг«_вю; ¿ve а^ет-
(¿aQ, ¡íoum a,B- В , г oiw}iJtv& ,
та ¿Xov ¡M*j mtét "тЖа,7гХ<мгму , ¿ti
^ та Â , в Mi тЖлтгХао-юу. tfff
avuí>oivn.3hiiót/o9 4
.\ v <.$> >- \ <n» ~ jv v
J h ' \j
 Sectio Canonis. jj

OEO'PHMA All.
Ts JieL nxo-uv Jiap/pcc , tçi hirXcurw.
Theorema XII.
Intervallum diapafon eft duplum.
übH^AfJfyj pect» dflo -тЖл^Кл- Quippe monflravimus ipfum
am. да» уты ¿iishámóv ъ&у,$[ш- efle multiplex. Quare aut duplum
failhvkúnn. аЖ'гтгнгЩл^ eft, aut duplo majus. Sed mon-
li А*Ьшп» <ж í¿o T ui- jMvimus intervallum duplum con-
/ ,n , i n V ltareex duobus maxtmis íuperpar-
Jh^yovyK^cv t¡cularibus > unde aiapafon inwr-
H гящ t» 2|* я««г»» Л^Ла- vallum ( fi duplo foerit majus , non
eis, ¿f avyKeiasjcn 6к dvo povav 3fa- erit compofitum ex duobus folum
ftef/uV) егЖ' Ók ntaúw. ovyKeijtq fuperparticularibus , fed ex pluri-
3 ex Svo ovpQávw 21&<Р1Р*™*)С" bus* At4ui componitur ex duo-
n $Zl¿mvlt nm 2¡¿ noTMW. che bus intcrvallis confonis , nimirum
f V n, \ _ ~ ,0 ■ » . ex diapente & diateflaron. Quare
apee
-y ícbu 2iff>
--1^ тто-т
^ uet/ov óivskA-
r,4> i, , .. y non cnt
diapaion . duplo
. . maius.
. Er-
0«. ¿i<nha<nov аЖ tvruSn n gQ dup,um > Q^nhm yero dja_
moray ¿í-zskÁorov , я d[t A- pafon eft duplum , & duplum con-
•zshámav óx. тау Svo ftíyíruv ЗЭпро- ftat ex duobus maximis íuperpar-
g/wv otwí<p¡Ktv, it ii moray AÇjf. ticukribus ; ideirco diapaion ex
mu»Aw dhtfír* owÁvsKiv. fefquialtcro conftat & fupertertio.
Hzcenimfuntrnaxima. Siquidem
».1 i '4 > • r.i i / ex diapente & diateflaron , qua:
r*2&™% КЯ o* vSfr ™«f»' fuperparticulaha funt , componi-
cy¡uv 3*Щ0(/М9.1ш [fy apt2faim- tur. Porro diapente, quoniam ma-
7e ,i7retôr, petty iwjfuÓAioy av щ' jus eft , erit fefcuplum ; diateflà-
79 St 2}& Ttos-àçuv cRnT((ßw. <рл~ ron vero fupertertium.Manifcftum
Hf¿9 ft on 73 het mili ¿ та <hà m- quoque , intervallum , quod fit ex

./ » » . ' ». ' tW \ ' triplum. Etcnim monítravimus ,

MM^M9.çwt-
oAííí ytTrXcmov^ Лапрм ут\щ.
uçs 79 Jiç Jie¿ тта-шу ríJ^TaXÁ-
ffjc'v sçiv. "¿xtuSíShkIoi açp ¿ti тшу
wuÇâyav péyiçvy çv tetoi ÂÔyttç
c/dupIo imervallo f & fcfquia,_
tero,intervallum fieri triplum.Hinc
quoque bis diapafon eft quadru-
plum.Demonftratum ergo eft,con-
ionorum maximum habere fonos,
E qui
54 EvcLiDis
qui ipfum contincant , tribus inter \х{ órtr v&txovlcti ffiyyxç <KÇfS
fe proportionibus diñantes. лЖгКас

©Eíí'PHMA Д1ГГ.

Theorema XIII.
Reliquum eft ut de toni intervallo difpiciaraus , quod eft fu-
pero&avum.
Nam didicimus , fi à feícuplo in- е'^сь^/^ 5 СП é*v ,и5|о àcra
tervallo auferatur intervallum fu- урюХ'щ 21&Я[лл1(&> dfâtçQtt <Ла-
pertertium , id , quod reÜnquitur, ^ ÖQeuptQf, li Aeiny хл&А«-
efle fuperoftavum. Porro fiadia- n • ' S* 'Лчо^а
pente aurcratur diateflaron , reh- vл \ # > /1 •* \ >
quumeffc toni intervallum. Qua- " ^TT? *Q**ft*plà ÁCM9
re toni intervallum eft fupcro&a-, *w«ov Mi Лад^. я w<«<oy
vum. èiàçqfJuL í<nv i7ny^oov.

©Eíí'PHMA Д111L

Theorema XIV.
Diapafon eft minus fex tonis.
Monftratumenimcft, diapafon AÉ<W7of Jfcè^ та fSj¡» &<¿ яв <г«>
quidem eíTe duplum : tonus vero ^Xcmor i j rôvoç w»'y&@-- « 3
fupcroccavus . At fex fuperoctava v ■ / t. # 7* <? л,
intervalla, majora funt intervallo '? .»^«^4«-
duplo. Quarc diapafon minus eft «A**W w *" " á<*
ícx tonis. тто-шу eAa-í/eV £,£ tcVwv.
©Eíí'PHMA ДП.
То ^ e<« Tiarápuv íáutIov SvoTOvm yjif qfújovfa. к& то hdmyn
íAct^cv Tf«Л твуяк ^/ 4fú¡09Ív.

Theorema XV.
Diateflaron minus eft duobus tonis & hemitonio. Item dia
pente minus eft tribus tonis & hemitonio.
Sit enim, nete quidem diezeu- &<ru pete yfa ^ ¿íi£djyfd¿a>v
gmenon B. paramefe vero С. me- ¿ ¡\ n^fa Jft в F. pt'09 3 ¿ Д.

VST*-
 Sectio Canonis. 3Í
33-
G>- H 1
P-
-t—*
ХЯГ&чц 3 ^ё<гй)* с z . obc*v t¿ (Яр fe D. hypatc mcfon Z. Quarc G, D
г, Д hcínuct. rór& M , то оЧ в", ï intervallum eft tonus . At В , Z,
cum fit diapafon , minus eft fex to-
nis. Ergo reliqua, feilicet B, G &
та Acidas а^> tí , ti в, Г} KSty tí Д, D , Z , cum fint asqualia , minora
Z ¡ote ovfe , 'tÁctUová êçï 7rív¡i xóvm. funt tonis quinqué. Quarc B, G,
¿Vs tí В, Г íÁcvflov £vo TOVUV K&f cum duobus tonis & hemitonio cx-
ovia é'v , ï<n há naroLfcár то,п iftat minus , eft diatcflàron. Dcinde
В j Д íXat\ov tçiw TOVUV *¡i^i¡o В, D , cum tribus tonis & hemito
i A > v ^ > in nio fit minus, eft diapente.
VHS OY j Е<П 0»«5HV/É.
©Eíi'PHMA A m.
o' t¿v(&> à chcupifyosjai «V iïvo icraç , trn Щ 'aKeiaç.
Theorema XVI.
Tonus in duas, plurefve aequales partes dividi nequit.
Monftratus enim eft cíTe fuper-
particularis. Atfuperparticulare in
¿■n ètç àvdXoyov ifim'xlxGiv.cint açy. tervallum ñeque unum, ñeque plu-
res capit medios proportionaler
&cup£$Qi\a\ ¿ Tcv&eiç im. intervenientes. Quare пес tonus in
aequa dividetur.
©Eíi'PHMA АПП,
A» «revira/ w Щ Xi^cuoi Xtiffi^mvlaji h* avfAtpuvtctç aruç.
Theorema XVII.
Paran etae & lichani fumentur per confonantiam hoc modo.
'G netc fyn.
a b. ——

s
D I
Z — lichan.J
E'V« W m*I i Ï. dhn^u Efto enim mefe B. Intcndatur
5 Ei dw
 }6 EVCLIDIS
diateflaron ad G. atque à G remit- £ià тюварш сШ то г . ч& "ihn tS г
tatur diapente ad D. Eft igitur to- шги&м hà mv¡t cRti то д. rôvoç ¿yt
nus B,D. Rurfusà Dintendatur v— — '>,„ rfv—i _j-t î1, J >
V te . „ „ i T- • i ТО Bj Д. ЯИЛЛ* П Tif Д OiÄ 7103"«-
diatdnron ad h. & ab fc. intenda- >п_<7 *v n .n\ \— v \
i- j -г <^ . л P&v dmí&dtcd dm то £ , к, ¿en та
tur diapente ad Z. Quare tonus elt L , , _ ,_ч v_. x ;J3 ;
Z, D. Vnde Z, В eft ditonum. Er- \ amf^> ™ J° z ài?
go Z cft lichanos.Simili quoquc ra- «6* тс z, Д. «tfwov ag^c то z, в . À<-
tione fumentur paranets. at^t то z. ôftoiaç ¿y xgj a] m-
К^<р^цпу\щ.
©ЕП'РНМА ДПШ.
Ai 'Яиьит'Щ Kffi aj тулщ ¿ ¿\cupial тз тмкуоу eiç Той.

Theorem л- XVIII.
Parypatíc & tritíE non dividunc íphTum in partes arqualcs.
В - • meiè.

Ig- -licha.
-hypa.
z_
Efto enim , mefc quidem В : li- ¿Va ")ôio (¿íori fSlfi о в. \i%eucç
chanos verô G. & hypate D. Re- Q ô г ' vareyi^ ô д. àvet&u J*
mittatur diapente à В ad Z. Quare В oía myti dm то z. тсуод a.; я. то
tonus cft Z, D. Porro à Z intenda-
Zj Д. Kj Sei»
tur diateflaron ad E. Itaque tonus J'i-f''Ъ ^ tSz hà -патлошу 3m-
eft tum Z, D intervallum , tum WW** 9"й) C$7
dm Тв E . T0V(3^ t<fiv OgßL то
G,E. Commune intervallum D, Z, Д hàçfjfAa , »csy те r,E. gpireV
G addatur. Quare Z, G a:quale <zt&o-Keí<S-a то д, г. Tsa^t z, Г Гов»
eft ipil D , Е. At Z, E eft diatefla- gçj т« д, £ . ííe¿ -nos-ápuv ^ то z> Ê.
ron. NuUus ergo médius propor- ^к&лрляе ЬлКфцМ{ъ
tionaütcr incidit inter Z,E. Eft ,-— — ц_ '„ _ » il '
„ . с ' txz,E. dmuAfioy peep то diapiua.
emm intervallum hoc luperparu- v„ „ . — — ; J _ ,'v
culare. eftqucD, Z zqualis ipG Ï^J"*"/ A,' z T? r>E' «1^
G , E. Non creo cadet médius in- * Д> г ¿"""í цмпантщ , а^у^ль
ter D, G intervallum , quod eft ab \sgs~ati}ç dm Äi%cva> . one. apa q
hypate ad lichanon. Hinc ñeque pa- •mpv7n¿T4 o'i cu о я то ttvkvcv hç isa.
rypate in a>qua dividet fpiflum. Si cpiííwíxóí r¡ tfÍTt}.
mili rationc neque trite.
© £ Q-
 Sectio Canonis. 57

вЕП'РНМА А П 1 1 1 1.
Toy клуоул клО-^са^ац ii клЛх/Зрсу dfAi'Q.ZoXùv ovpifAtt.
Theorema XIX.
Canonem defignare fecundum fyftema , quod vocatur im-
mutabile.
eV« £ xav6v(&> pfoç , 'oK9fñ¡s Sit Canonis longitudo , quae &
X°^Hí) " А В. K¡ Лр^'о9"Л) «f ríora,- chordae , А В. ас dividatur in qua
Pj-irs. 3 та. г , Д, E . iÇBif а,£$. ó в А tuor partes aequales , nimirum G,
D , E. Erit itaquc В A , cum gra-
viifimus fit fonus , bombas. Porro
8т@>уо a Вт* г В Smtçijôç içjy. hic А В eft fupertertius ipfius G В.
CûÇi о'гв tía В ovfA.(puvt¡(PÍ ЗДб TUT- itaquc G В ipfi А В confonabit
Q*fm ЗЭп "dtù c^vdi'Q,. ïçiv t ab diatefiaron vcrfus acumen- Eftquc
'açs<rKa,fjt.Çiouioi^)(^' . o' açcf, г В А В proflambanomenos. Quare
í$w/ \ягл]шу 2*1&тгу@". imAiy tirei G В erit hypaton diatonos. Rur-
• АВ В Д tçi Л-яЛсип^, ст/лфа- fus, quoniam AB eft duplus ipfius
В D , ideirco per diapafon interval
yr¡ai aufhat. тто-шу , »(gt/ <{М/ В в Д,
lum ipfi confonabit. eritque BD,
mefe. Itcrum , quoniam А В qua-
о А В 5" ЕВ, ЬфЦ то Е В щщ \SGTi(> druplus eft ipfius E В , erit idcirco
QoÁctiuv. ъъ/лау тву г В ц£ та ЕВ netc hyperbolaron. Divifi dein
es. K¡ \<w ànrXcùn(& ¿ гв t¿ fi, de G В birariamin Z. eritqueGB
iiç% ovpÇméiy т ГВ eoV т ZB, M íuPlus 'РГш5 Z J* kar ut G B con"
~ ' v_ 7 n ;rr '_/ fonet ad Z В diapafon intcrvallo.
0, , , I? , , Quare ZB cit ncte iynemmenon.
« ^Aa~'vT* A B > Abfcid! à D В partem tertiam,D H.
f®^J» AH.K91içtq ç/weAi®- ó д в eritque D В fefquialter ipfius H B.
тЯ H B. ov/A(pavfioi à д В •zsröff г nt hac rationc D В confonct ad
HB, с* T*ouiinf)i. 0 ciçcf. H В i"í'i4 H В , diapente intcrvallo . Ergo
êçrtf oiiÇduyfiï/icn. ifyxct TV HB, H В erit nete diezeugmenon. Po-
fui ipfi H В aequalem , feilicet H ©.
Готу т й~©. в 0 в -sröV т H В ovj¿-
ergo ©B confonabit diapafon ad
(puvrM à, ci mctrü'v. ùç нуоц т © В , HB. ut ©Bfithypatc mcfon.Sum-
\jZre¿T¡ui fiío-cúv. ÏAaGev т£ © в Tf<- fi ipfius 0 В partem tertiam, 0 К.
tí у ¡u.íp(&s то ©к. Xjtçuf qpÚÁi®' eritque ©В fefquialter ipfius КВ.
ó 0~B tí? КВ. uçt спец т ¡Ti, -a^c- ita ut KB fit paramefe. Porro ab-
E 3 NiH"
5» E V С L I D I S

N>!74 fflUltlfifSfltlf.

Ht Tg^TJj Ai^rfC/y^M.

Míл). A

К* к» y О

Пт ïlafvm-щ ÜB-*?«».

1*7П<71» ßuptt*. TA
 Sectio Canonis. 5P
fíía-lw. àmXA&ov ra KB ïovv тлк, fcidi ipil К В äqualem , L К. fiet-
Kfff fyíotjat о лв хяглтц ßofstct. q«e L В hypate graviífima. Quare
tafia, ¿pee ¿Xnuffyot с* т£ клусп ¡°ni .omnes ГУ^™«* immutabilis
"7 • ^Kdj ' r'c\ lumu eruntin Canonc

В Е а' Т H M А д д.
Леш» ^î,è сетг" (pipo^aç Ла£«у.
Theorem а XX.
Reftat tandem ut mobiles delîgnentur.
b-npov т Е В «î йх/а, «iraJV Diviíl Е В in octo partes, qua-
Îot» б^чжа. т EM. «?ï т MB та Ё~В rum иш äqualem pofui E M :
•$ргйщ 'vmyion. WTmXirAtbùv ut M B fiat »Pfius E B
« г—L • • о V • N > о ~ к_ "л « octavus . Ac rurfus divilo M В in
— V л / V < partes ocio , îllarum um scqualem
NM. nv^apcijtyvT^& w ». pofui)NM. Tonoitaquceravior
KB raj M.p m В а В E. uçî içy cnt N B qu^m В M : M В vero
ffyj ô N В tç'sni \дгге^£оАг«й)г e e^V quàm В E. ita ut N В quidem fit
M~B ърфщщ \zs-içÇ>oXcùm biàn- trite hypcrbolxon : M В vero pa-
r®-. 'ÎXaQcv Ç Ñ~B р*(ф*> ranete hypcrbola-on diatonos. Por-
¿ i¿ «*пЛ Kw fy*« t Ni. «a t ro in tres Partes ívifi NrB.»v?Sr
т T) ' о V V rumque um äqualem poiui N A.
H В r# NB«vet/ сш?л ov,k, diana-- : v -d г V • • r
^ >n, \ , j? / я- ita ut X В lit lupertertius îpfius
Qafm ovftípv'J» chn Tbjßcvpv-Tvb, N B , aC diateflaron confonct ver-
ц# $jt<dBq t 5B,tçiilw àit£6y(4- fus gravitatem : fiatque X B, tritc
vù)v. miXiv % h В KetQùv iffuov (¿ípog diezeugmenon. Rurfus ipfius X В
ь%кл ïovv oùmS r HO. ¿V* 9nV7« fumt3 Partc dimidia , äqualem ipfi
пифшвп tOBOoVt Fi. ¿ apet Hofui £ °- ut haf^оп^° B c°n"
—i- *• - V 1 - ionct diapente ad XB. Quare О В
О В ícjxj ттрьтещ uaruv. нш ran 1 . г тл , . r
__ v г. " л —— ' ,/ т7 ; cnt parypatc melon. Dcinde mil
HO un eV то П. тшрнАцТ 0 В arqualem pofui, О P. ut P В
П В ■ла.ритт.тЬи \¿z3-cí¡uv. 'ÍÁuQov $ц fiat parypate hypaton. Sumfi quo-
г В timçjov f¿íp(&> тв г P. uçt <у(- que ipfius G В partem quartam ,
tíedscf тсу PB j fJiÁ<rm hánvov. GR. ut R В fiat mefon diatonos.
TE'AOS TH~2 ЕТ'КАЕ1ДОГ Explicit Evclidis
хлИдАорп xeutv®». Divifio Canonis.
4o EvcLiDis Sectio Canonis.
.в

Nete hypcrboläeon.
M j- Parancte hyperbobeon.
N Tritc hyperbola:on.
Nete diezeugmenon. • H

Nete iyncmmcnon. - z

X - • Trite diezeugmenon.
Páramele. - К
- - * Tritefyntmmmm.
Mefe. - D

К - Mefon dútonos.

O - Parypate mefon.
Hypatcmeíon, "O

Gt Hypaton diatonos.

Parypate hypaton.

Hypate gravis. TL

Proílambanomenos. JA

M A R С I MEIBOMII
N О
I N
EYCLIDIS
HARMON.
¡X»;'.] Vcrtit Pena : Eu-
i citáis Rudimentл Mufices.
_ _ ! Minus per[facue : quippe
de una tantùm parte Mufices , qua?
Harmonicé vocatur , breviter agere
infti tuit. Recti us ita Bacchii tracta-
tum vocaremus,qui inferibitur, E/cr-
ayuyij Tt^tttí (Msmxvii. quo precipuas
illius partes attingit. Ex recentiori-
bûs nullum vidi , qui hoc errore non
laboravcrit . In reliquis auñoribus
ilium femel atquc iterum correxi-
mus : hie , ut clara omnia Muficx
íhidiofis fiant , Porphyrii verba ex
commentario in i caput libri Г Har-
mon.Ptolemau adfcribcmus.T/u/^-
cixluj avfjimcQcw ¿loupw tioífaaiv «V 7f
iJw âcuiviy.'w xxtofJfclw «rçofyuoc-
Ihcui , «{■ 7i -du) fvSpiiilw , т\ш рг-
l¿A¡dtvy fí? 71 iluù ¿(¡yavudw yoj¡ iJt'uç
Xtff iH-o^liù тщТлкЬм юеЛв^Ли/, >щ ¥■
Mußcam emnem dividere confuevtrunt
in Harmonicam qua vocatur traäatio-
nem г &in Rhj/tbmicam ac Metricam ;
■praterea in Organicam , & in earn, qua
proprie & per exceüentiam Poética vo
Ii
JE
I N T R O D.
catur,atque in hujus Hjpocrit'tcam. Mu-
fici enim dicuntur omnes , qui circa bac
verfantur artifices . Vide Ariftidcm .
pag.8. & Notas pag. 207.
V. 7. Äfftoiuu} isiv Sinnen fyiufn-
Zfxij щ ttç^tdtuyi ] Totidem verbis
banc de fini t io nem tranfcripfitBryen-
nius in Harmonicorum lib. П cap. 6.
Porphyrius vocabulum w^tx&xij o-
mittit. reäius, mea quidem fenten-
tia. Brycnnii xtatc jam ita interpo-
lata harc definitio legebatur : nifi ipfe
tarn feita: reformationis auetor fit
habendus ; ex quo hue fit tranflata.
Ptolemaso Harmonice finitur, Swjm-
f*4 ■mls.'K^-ñn.ti TT ¿V Tííf фо'фв!? <Bjfe« 19
c|u n£ то ßovpv zl&çopw . Facultae
pereipiendi infonitibus differentias , que
funt circa acutum &grave.
V.io. ч'^/иов^'оу] Antiqua: Mu-
fices vocabula in Eudide recentio-
rum mufurgorum nominibus inter-
pretabor , ut со facilius ab omnibus
intelligi poifint. Veniam itaque pe-
to,quod Barbaris vocabulis fit'uten-
dum. то у^/ло<т(л^о'с,ч nihil aliud eft,
quam S cala dura ( quam etiam natu
ralem vocant) & mollis. Si quis
enim ex me quxreret , quid illud fit,
F quod
4i M arc i Me i
3uod quidam fuperiorum feculorum
oiti viri inter Latinos vocaruntSy-
ftema perfectum ( quibus vocabulis
omnis antiquitas eft ufa) Guidonia-
num ; quidam autem barbare , Sca-
lam perfeitam ; qua» locutio hodie-
que inter mufurgos obt met ; dice-
rem nihil aliud elle, quam aliquid ex
fonis. ( feu clavibus ) & fpatiis , cer-
tum ordinem habentibus compofi-
tum. adeoque Harmonicen eile
icientiam, qua: modulata: feriei , hoc
eft , feala: dura: atque mollis , natu-
ram contemplctur. Cacterùm то ц-
poffflav Cicero vencret contentum,
íícut ùçuovlxv interpretatur conten-
tiontm vel intentionem. Itaenimicri-
bitTufcul. Quarft. lib.T. Proxime au
tem Arißoxenus mnfiau, idemque pbiio-
foplrns , (animum dixit) inttntiontm
ipfius corporis quondam : relut in can tu
¿rfidibus, quaàçpavix dicitur , fie ex
corporи tot¡us natura , &figura varios
motas citri , tanquam in cantil fonos.
Et in lib. de Vniverf. Animus autem
oculorum effugit obtutum. efl autem
mus ex omnibus , rationis contentionif-
que (a^uflviee Grace)fimpiternarum re
turn, & fub inteüigentiam сaientmm
compos & partieeps. Hace interpreta
do non quidem mala eft, ft rem ípe-
ítem us ; attamen nimis nudo atquc
ambiguo verbo exprefla. quippe сШ-
5«f reite ab omnibus vertitur inten
tion Cum de hac voce interpretanda
cogitarem, fubiit tandem, non pofle
me fignificantius vim illiushîc ex-
primere , quam ft feriei yocabulum
adhiberem. Optimas Gloflas hac in
5о m11 Nо Tл
re fum fecutus, qua: el^ovlcw ttuitit
interprctantur , Seriem. Re
ite quoquc Hcfychius , & ex eo Sui
das : , ч sSm3^ cíns\aáí».
Nec tarnen folum hoc vocabulum
fufficit. adjectuni aliquod eft qua:-
rendum. Si ordinatam fericm, aut
fequelam , & coniècutioncm dica-
mus , minus muftce loqucmur ; ft
concinnam fericm , hoc quoquc ob
alium illius vocabuli ufum , quo
proprie Grarcorum ifi^ihv cxpri-
mit t erit ambiguum. Placuit i taque
feriem vocarc modulatam . id eft ,
qua: in modulando obfèrvatur. Pe
na male vertit , concentus. hoc quip
pe vocabulum Grœco то^фау/л re-
fpondet. Male etiam Georgius Val
la , Modulam. Porro |адимдо/в» po-
tius cum Ariftoxeno definiré voluit
Euclides , quàm ¿¡¡/¿ovia* , quod hoc
pluribus fignificationibus , ab hac
modulata nervorum ferie derivatis ,
ufurpetur. Antiquiifimisenim Mu-
ficis ¿efaotí» idem eft quod Jfà xuQw.
mufurgi noftri vocant oclavam , fub-
audiendo vocem : ferendi magis , ft
per oclavam dicercnt , aut per ocio.
Cum autem plures dia pafon fpecies
in bis dia pafon antiqui fpeitarent,
illas quoquc adpellarunt harmonías.
Vndc Doria,Phrygia harmonia apud
óptimos fcriptorcslcgimus. Deinde
esrdem toni & tropi , fen modi, funt
adpcllati.
V. II. liÔK (pfyyfuv 2^Ç»!jU*-
ruv, mi&v tk|<v i%áv1wv , <7uj/x«fJjí/ov.^|
Concinnioremhanc lectionem judi-
cavi, quam habet Bryermius lib.fi
Harmo
 in EvclidÍs In trod. Harmon. a¡
Harmonic, cap. 6. num ex ingenio, V. i}. М1рч J[' tuw few èw?«.j
an veterum Iibrorum auctoritate , MS. Coventrienfis , «w pro ёя'». II-
dubito. Editus, &bini fcripti, ni- larum autem partium ordinem alii
mirum Coventrienfis & Vulcanii , aliter confiituunt. Plutarchus, quern
legunt>»«*v tbí'!<v T avyxeifdlúav ï%ov. ad Gaudentium citavimus , Orato-
quod non placet. Illam Bryennii le- rum more confufo ordine eas rccen-
ftionem jam obfervafie videtur Val íet ; ilia ratione excufandus . Aly-
la, qui vertit, Modulatus autem ex pius non male intcrvallis ftatim fub-
phtbongis & ititervdllis,certum ordmtm jungit fyftemata; uti & Ariftoxc-
hdtntibus , confiât. Certe in caeteris nus. At Euclides hoc non putavit
non ufas eil meliore códice , quàm neccfle , quod intcrvallorum cogni-
funt noftri ícripti. Hic autem illud tio ad percipiendam de Gcncribus
notabimus, alterum horum vocabu- doârinam fufficiat.
lorum, Qtyyfu* , aut ^fewftciruv , V. 17. $$iy(& f4"»A] Sonus to -
abfque fînitionis detrimento abeflê tius Harmonics principium eft ac
pofle. Si cnim foni certo ordine fint primum elementum. ideoq; ejus de
collocati , etiam certo ordine difpo- finition accurate pervefiiganda. Bry-
iîta habemus intervalla. & contra, c n niu s integrum de fonis caput habet
fi intervalla certo ordine di/pofita , lib.T. Ptolemjeus , & in eum Por-
habemus quoquc certos fonos; quod phyrius , fufe il Ii us naturam expli-
intervalla ex fonis enarmoniis con cant , ut aliquando videbitur. Sonus
fient. Itaque vocabulum Zfewfjui- autem hie ab Euclide definitur fi^e-
тиу explicationis tantùm gratia ad- cialiter, quatenus octodceim tantum
junftum cenfebimus. Porro fi ha:c in fingulis generibus ipeâantur. -A-
verba , mtàv та£<у i^óüm , conftrua- lioqui fi fonos generaliter confide-
mus cum ЩддчрАтт , ita erunt ex rare velimus, quatenus lllorum infi
plicarla : In Diatono íyntono, quod nita eft multitudo , ut rcâe quoquc
vulgo nunc cani dicitur , non quoli Euclides pag.;. v.l. vocabulum
bet ordine , fed certo ac rato , inter fMtíh , fignificans , qui in cantu potii
valla funt collocata. videlicet ab \ ad pottft , (quod alias dicitur, o?©-«V
С hemitonium interccdit in ratione juÉA@* ти'т?елЭ£ ifcpwyffior») eft omit-
fuperquintadecima;à С ad D, tonus tcndum.Exemplo hoc dcclarabimus.
in fupcroctava ; à D ad E, tonus in Inter lichanon mefon & mcfen , feu,
fupernona. Atque hîc primum tetra- G & a, qui foni tonum comprehen-
chordum finit , & ab eodem fecun- dunt, recepto apudVcteresmodu-
dum incipit , eodem intcrvallorum landi ufu , nullum intervallum cani-
ordine quo prius; nempe ab E ad F tur; tenfione autem conftitui pof-
hemitoniumjab F ad G,tonus fuper- funt infinita ; fed quz omnia in tri
oftavus; à G ad a,tonus fupernonus. bus modulandi generibus fint cxf*t
F 2
 44 Marci Mei во м Ii Notí
M, extra cantum cadentia , & incon- quoque cadere in unam tenfioncm,
cinna. quamvis recentiores hemito- feu, ut Vitruvius vertit , finitioncm.
niumfuum inter illos fonos canant, uno & arquali tcnore extendenda eft,
elevando fonum Ç hoc figno , >;<;. ut fit «Али»?©*. Vnde Pfellus in Syn- '
Planum itaque eft , male à Bacchio tagmatc Mufices ; фЭ^У©" èç» eputijç
pag. i. v.ult. addi particulam хл^'л». лАлда'ти с#ос>р[лох1(& Tsteif. quod me
Hic autem dificultas quxdam oritur lius dixiflet , фмуйг c*«^mov/k *Л<*да-
ex со , quod auflorum alii vocabu- -i<& Tounç , ut fupra Thrafyllus.
lum ifjcptKqç cum фан/ч-, alii cum 4-» V.' 19. a¿gc's>í/uet J[í , тв о&едо/де-
•В.шек conjungant.QuibuíHam enim fov] Quid intervallum fit, feu fpa
фЭвуГф* deflnitur , <pm!}ç tpfiiKSt tium ; quod pofterius vocabulum in
•£u<riç сЯп fita» такт, uti Bacchio recentiori mufica hodieque ufurpa-
pag.z. & in quibufdam Fragmentis. ШК omnes norunt.Vt inter E la mi,
SicNicomacho фЗгуГ©- eft, ершп & F faut fpatium eft, quodhemi-
ipuihïç oifrXoSrs таек. Thrafyllo a- toniuir. vocatur ; inter G fol re ut
pud Theonem Smyrn. de Mufica, & a la mi re , fpatium magnitudine
<pwv^V ivxçutviis izlinç. Anftidi no- toni. Quid itaque fit fpatium hu-
ftro , Qotvifc ifjtfAiKZç [ЛЦ1& iAá%&sv. jufmodi in voce fpcâatum , hîc dé
quod Martianus vertit p.182. v.22. finit Eudidcs. Canerùmhanc defi-
Phtbongus dicitur vocis modulait partí nitionem gcncralem cfle , quatenus
cula, una inteuttone producía. Boëthio infinita fpatia confiderari poflunt ,
quoque lib. П cap. 1 9. Sonus eft mo non folum in acumen progredieh-
dulâtл vocis cafus una intentiont produ- do , & in gravitatem , fed etiam me
ftut. Idem tarnen ficut Eudides & dio vocis loco confiftendo , eft ma-
Bryennius vocem ifttuKit cum тЯш- nifeftum. Si enim in monochordo
oif conjunxcrat lib. leap. 8. Sonus eft fpatium inter E la mi & F fa ut ,
yocis cafus emmêles, id eft, aptus melo,in quod hemitonium vocatur, confi-
unam intenfionem . In Ariftoxeno , deremus, hoc fpcciale dicemus, quo
pag. 1 5 . v. 1 7. & Gaudentio , pag. 3 . niam à duobus Í onis continetur , ex
v. i 9. male omifla eft , quoniam fo- oftodccim , qui in fingulis generi
num {pecialiter definiunt , quatenus bus ípeftantur. at fi alia chorda vel
unus eftexillis o&odecim in fingu- minimum intendatur aut remitta-
lis generibus. In hac auctorum , vel tur, ut acutior aut gravior fiat, quam
potius librorum diícrepantia, fane eft prior E la mi , ex generali hac
fubtili : majori parti nos ad^regabi- definitione refte dicetur, illam difFe-
mus, qui vocabulum ifêftfKÎt potius rcntiam cflc diaftema feu fpatium .
cum <Jsa>v>j quam wfwaw conftruen- Sic recentiorum comma , quod fpc-
dum ftatuunt . Porro non fufficit étant in ratione fuperodtogc/ima.cft
фЭвуГву efle vocem if*f*thí\. debet ípatium,quamvis«jusAú»'<f>¡7ev, voce
huma-
 IN E VC LID I S I NTRO D. H ARM ON. 4$
humana cani ncqueat. Similiter gc- ginti fonorum ; id eft , bis dia pafon
ncralis ièquitur Generis definitiö, & dia pente. Pena ov<p¡¡jut vertit con-
quaeinfinitis quatuor fonorum divi- flttutio. quod vocabulum ilia figni-
uonibus adcommodari poffit : item ficatione non vidi ab ullo Latino &
Syftematis & Toni. Hinc adeo ali- Claifico fcriptore ufurpatum. Eo ta-
quis concluderet , fatius itaque in men ita utuntur Boè'thius libro iv
Sonidefinitione vocem ippsKw ab cap. 14. & Caffiodorus, cujus verba
Ariftoxeno & Gaudentio efle omif- in Icq. adnotatione proferemus. Ita
fam.Verumenimverofonumomnes autem Boè'thius : Conftitutio vero eft
definiunt , qui in cantu poni poffit. plenum vcluti modulations corpus , ex
eunderaque Euclides in lequentibus confonantiarum conjunclione confiflens:
definitionibus vel exprefle vel impli- quale eß vel dia pafon , vel dia pafon &
cite ufurpavit: ut innucret omnes il- Ил pente ,• vel bis dia pafon. Hic no-
las definitiones de cantu poffibili eíTe tandum , Boethi um cum Ptolcmseo
intelligendas. Mema accipere de coníonantium
V. 24. efotfta] Codex Bar. pro ionorum conjundione. quam Pto-
Qg.sYijAci-ruv minus bene hîc legit lemaei opinionem etiam Bryennius
'sj&wp*!®'- Syftema autem, latiffi- notât his verbis , lib.T cap. 6. ovw-
me fumtum, dicitur, quodfaltem /лес^яткЛ «Ç1 -flote/tcuo* %а.Кнтщу
duobus conftat ípatiis. Hanc fyfte- t¿ тукар^оу t*íytB,(&' ¿x «шфмгмЛг.
matis fignificationem , à Pythagori- xatV^f mftQonta ii ovy*.eí$»ov è| edu
cís traditam , Ariftoxenus , ejuíque /«ЛяЛ. ssiv Л ят^ ovftQttttaovia-
fedatores , retinuerunt . Nicoma- Qvnm то ovçy,/**. Syftemafimpliciter
chus pag. 15. v. 7. twsr,f*x és¿ JWy ij fecundum Ptolenuum vacatur , magni-
•zjA.«oi'úiv2^Pí/**Ta)'OTaíoíf(^. Itaque tudo ex confinantiii conflans. quemad-
tres íbni , E la mi , F fa ut , G fol modum confonantia , id quod confiât ex
reut, continentes duo fpatia, rede fonts concinnis. &quaficonfonantia con-
iyftema dicuntur , genuina vocis fi- finantiarum eft ñfiema. Nullum prae-
gnificatione rejunta. Hoc autem eft terea illo vocabulo ita ufum novi .
minimum. lÄnde quatuor chor- Certe in vulgarem ufum non abiit ,
darum eft iyftema , quod tetrachor- quod & noftro feculo Graecum Grae-
dum vocatur ; quinqué , quod pen- ce ignariffimis femper fit in ore. Ita-
tachordum ; odo, quododachor- que tam Latini fermonis reipedu •
dum, primumque perfedurñ. Atque quam vulgaris ufus Graecum hoc, ut
hoc modo in infinitum majora fern- multa alia , retinui. Porro huj us de-
pcr iyftemata confiderari poflunt . finitionis verba impofuerunt dod.
Guidonianis maximum iyftema , Viro , lfm. Bulliaido , qui in fuis ad
quod Scalam magnam &perfedam Theo. Smyrnaeum Notis pag. 250
vocant, eft icofachordum , feu vi- illa vertit: Sjfiema eft, quod uno vel
F 3 pluri
 q6 Marci Meibomii Notí
pluribtu intervaüis confiar. Partícula ч pafon differentia. Vt Phrygius tonus
hîc non eft з^^кЪкч , fed ovyxyiU- a Dorio nulla alia re differt , quam
xt¡. Ariftides pag. i 5 . fyftèmatis de- quod totum Phrygii fyftema acutius
finitionem habet plane vitiofam: av- fit toto Dorii fyftemate , tono , qui
çr,fjt» J[iiçt, ib vW -аКмуи^ч Svoïy eft inratione fuperoéhva. Deinde
2фр&[лхгау о&едффмга Etenim quod tonum eífe dicit totiusharmo-
pro <fvo<V abfque dubio refcribendum niçi fyftematis quantitatem,hoc idem
«oV. Vfitate alias dixiífet, ii \sm¿uoVt eft, quod Euclides dixit , tonum eífe
ч яМиип 2^ç»îf»«Twv ®£<6^c^i/ov. locum quendam vocis. Vltimaver-
qus locutio verum fenfum cxhibet. ba hoc volunt , toni illam difrercn-
Mufices ignarus librarius , & illius tiam in vocis acumine & gravitate
locutionis , pro íveV fcribendum cen- ipectari. Cum hac Caffiodori defi-
{uhJvoïv. In Latina itaque Ariftidis nitione congruit Boethiana , lib. 1 v
interpretatione fcribe : quod à plus cap. 14. Sunt antem tropi confiitutio-
uno intervaüis ( feu ut vulgus loqui- nesin totis vocutn ordinibus , velgravi*
tur; à piurtbus quam une intervaüis) tote, vel acumine diferentes. Mira-
continetur. aut , quodà duobus aut plu- tus autem fum quam maxime , cum
ribus intervaüis continetur. Poftrema nuper in Petri Maillarti traftatum
quidem veram ièntentiam exponit ; Gallicum de Tonis inciderem , adeo
at hüjufmodi verbis coneeptam fuif- obfeuram hujus vocis fignificatio-
fe ab Ariftide, putare nequeo. nem viris do&ifllmis fuifle , ut ma-
Pag. 2. v.l. To'»©-] Tbni voca- ximis fe erroribus implicarent. Pa
bulum quatuor modis aeeipitur , de gina 199 , abfurdiifime contendit
quibus infra pag. 19. v.5. Hîc idem vocabulo tonus pro modus, nun-
eft quod modus ; cum dieimus , to- quam ufos eífe veteres ; cum infini-
nus five modus Dorius, Lydius, Mi- ta , ut ita dicam , loca in illis occur-
xolydius . Veteribus quoque här- rant . Ad hanc opiniohem propu-
monia adpellatur , & fpecies dia pa- gnandam in ipfa fronte conftituitur
fon. Caífiodorus in fuá differtatio- doétiílímus quidem Helvetius , fed
ne de Mufica tonum fie définit : Te- in antiqua Mufica iwfans , Glarea-
nus eft tótius conßitutionis ( Gratcum nus ; qui lib. ï cap. 1 1 fie digladia-
оу&/лл1(& fie minus Latine vertit ) tur : Videri poteß tonorum appellatio
• harmonica differentia & quantités, qua tempore Боеthu nata. Eodcm capitc :
in vocis accentu five tenon etnfiftit . Tonos iteh nominant tarn conftantiper-
Qax definitio obfeura quidem eft , тлиque appell.ittone , at nifi etiam nos
fed veram explicationem ex antiqua ita loquamur, videamur quibufdam mu-
muficarecipit. Tonus, feu modus, fices ignorare principia. Sic quoque
eft totius fyftematis harmonici , hoc Vir eximius, Pontus Tyarda:us, cum
eft, bis dia pafon, aut fimpKciter, dia aliqua vehementia fàlfam illam opi
nio-
 in E vc LiDis Intro D. Harmon. 47
nionem propugnavit. Verba ejus ex uique ad Glareanum fuit obferva-
pag.58. П Solitarii (ut vocat) adferi- tum , ut etiam ex noftris Modorum
bam: Quant à ce mot Mode, Heß en tabulis fecundùm tria genera eft per-
mcfme ufage entre les Latins, foit pour fpicuum. Carteriim illam caufam ,
miniere, façon, ou autre telleßgnifica- cur toni veteribus adpellati fiat , qui
twn,qu'ilefl dés longtemps receu en no- dcinde etiam modi , ex Ptolemari
fireUngue, combien que IrsMuficiens Harmonicorumlib.fi cap. 10. ne
vulgaires d'aujourd'huj (je le dy fans quis hichœfitare pofllt, adferibam.
pique)fous ajfez.frivole ratfon, appellent mmxSt y*ç ctv Ti¿k cîv "if^Mo^niç
eeße direrfitéde chanter , Ton , ou pre- x**.x(Jfcvç ¿e ¿a&w. ф^'^оу.
mier, $ufécond,jufques à huit. Quod, Л1/А0» , mß^ та? лф'Л* iSvuv
tníjiiit, ad voeem Modus attinet, non ovo/uanetc y, Siruç 71V 'ertpaç аШлоАоуш
alia fignificationc illa à Latinis ufur- /Зк'лЛи, i»v« aj«$epcv7<*i tiM^Ant ,
patur, quam qua: jamdudum à nobis xsafiítfyo*' $9 T¿V >Qw '¿M* «">'-
Gallis eñ recepta : five noftrum ma- w ¿vo/mÍowIk. ытт ™î<n т&,ш-
nierc, façon, exprimat, five hujuf- iLu [м&Сол!и> ovpÇwov im Ъ ßevpv-
modialiud.quamvishodiernumMu- 5« тЛ ^ш». Cum enim ßmpliciter
ficorum yulgus ( quod fine infecía- tres iüos antiquismos ; qui vocantur
tione dico ) fatis frivola ratione hanc Dorius , Yhrjgtut & Lyditts ¿ àgentium
canendi diverfitatem appellet To- nomintbus, qua Hits funt ufe, ant quam-
num, aut primum, aut fecundùm, cunque al/am eaufar» quit proferre vo-
ufque ad oétavum. In margine ad-' luertt ; tono, interfe deinceps dißantes,
ponit : Modus , Gratis t^o-m feu ii¿- fuppofuerint , & propterea fortafft te-
7c<&. Primum vocabulum plane ex nos eos nominarint ; abhisfaciunt pri-
Graecse linguae ignorantia adpofi- mam mutationem confinant , петре к
tum, quippe quod longe aliudfigni- trium tBorum graviffimo. Iam ad Eu-
ficet quàm -rfeV®^. Ibidem adduci- cHdeae definitionis verba explicanda
tur Greg. Faber, qui Hot/», inquit, pergam. Tonus primum finitur, le
tones nominant , nefeio qua de caufa. maliqmvoc'u. Devocis loco egre-
Ego breviterdicam. Toni vocabu- gie diflerit Ariftoxenus , Harmon,
lum pro modo inufum venit anti- lib.T pag. 26. & 27. Dabo illius do-
quis , quod , cum tres tantùm initio carina: exemplum . Vocis E la mi
harmonías , feu modos , haberent , locus eft ab ipfius initio (quod in
nimirtrm, Dorium , Phrygium ,J-y- chorda facilius confoicitur) ufque ad
dium, bini proximi inter le diftarent F fa ut. Hujus rurfiim locus pertin-
tono , id eft, fuperoctavo intervallo. git ad G fol re ut. Нас ratione lo-
Itaque Lydius tono acutior erat cumíbni E la mi minorem efledi-
Phrygio ; Phrygius , Dorio : quod cimus loco íbni F fa ut : quippe ille
ab omni mufurgorum pofteritatc hemitonii eft ; hie , toni. Ita trium
gene-
48 Mar ci M ei
gcncrum foni , in primis mobiles,
locorum magnitudine & tranfitu,-
varie inter fe difereparc confideran-
tur. Omnia igitur intervalla , fingu-
la fuis locis funt circumfcripta; mi
nore dia teifaron , majore dia pente.
Sic toni feu modi locus eft magnitu
dine ipiius dia pafon. Sienimcantus
unum dia pafon fuperaverit, adeo ut
ipfius íntímus fonus nullius toni
-proflambanomeno reipondeat , to
nus illius cantus cognofectur , fum-
to infimi foni dia pafon in gravita-
tem ; ut A ri ft ides doect pag. 24.
v.25. Vocabulum фшк in definien
do addidit tanquam difFercntiam,qua
ab aliis locis , tamqui in naturalibus
confiderantur , quàm qui in Muficis,
ièparetur. Nam inter E la mi , & F
fa ut, eft quoque vocis locus, at non
capax fyftematis. nempe inMufica
vulgari diatónica , qua hi duo foni
hemitonio inter fe diftant, cum alias
in Enarmonio hic locus duo inter
valla , quae fyftema conftituunt, ca
piat. Bene itaque adjecta eft alia dif
ferentia , qua tonus non tantùm vo
cis dicitur locus , fed & hujufmodi ,
qui fyftema capere polïît. Non dixit
fyßematis perfeäi , id eft , dia pafon
capax j quod alio modo perfeétum
fyftema ab ipíb confideretur pagi
na 1 7, quàm ab Ariftide , qui & dia
pafon perfectum fyftema vocat. De-
nique additur , locum ilium efle «-
■пКалИ, carere latitudine. Haec vox,
fi qua alia in Muftcis , obfeura eft &
explicatione indiget. Sciendum ita
que, fonum feu vocem in Harmoni-
ЮМИ Not£
eis , propter extenfionem fuam se-
quabilem refpondere linex recta? ,
qua; ex «quo inter fuá punfta extre
ma jacet; ita ut initium alieujus fo
ni quàm longiifime produiti altitu-
dinc refpondeat fuo fini , nec eundo
in ullum latus, id eft, vel in acumen,
vel in gravitatcm,defleftat. Hoc qui
dam ex antiquis aliter fe habere puta-
bant. Nufquam enim vocem ftare,
atque una tenfione produci , fed in
perpetuo eife motu , ut non tantùm
adfeendendo & defeendendo, gravis
& acuti varictatem habeat; fed etiam
unum fonum proferendo latitudi-
nem aliquam adquirat. Contra illos
non tantùm Ariftoxenus difputavit,
utvidereeftex üb. Tpag. 3. &pag.
12. v.4. fed etiam Pythagorici. Dc-
finitionibus itaque fuis contra hunc
errorem lectorum ánimos ргагти-
nierunt. utNicomachus, cjuipag.7.
v.29. optime fonum définit, vocis quét
in cantи poni poffit, tenßonem latitudi
ne carentem. Et pag. 24. v. 24. eun-
dem dicit, Strepitum поп Шит , in lo
co difiantiam non habens. Caeterùm
hanc vocem *ягЛ«7># in hac toni de-
finitione addere debuit Eudides,
quod foni vocabulum, quo ilia jam
comprehenfa eft, hîc non fitadbi-
bitum . Etenim in loni definitione
Eudidis verba , cRn /¿lew Tx<nv , eun-
dem fenfum habent , quern in-Nico-
machi verba , Tamv ля-л«7^. Porro
hanc toni definitionem Euclideam
non refte cepit doftuT. Bullialdus ,
cum in Notis fuis .ad Thconem
Smyrnaeum pag. 263. illam expli
can-
 in E vcLiD X s In trod. Harmon. 49
candam putat de tono, qui eft inter inferius tetrachordum E lamí. F fa
vallum fiipero&avum . quem opti- ut. G fol re ut. a la mi re» tono ; ab
me Veteres finiere > piy(&<& <j>«»íf, a la mi re & \ mi comprehenfo, qui
Veteribus iim 2^cf¿éjy¿li*st vocatur;
V. 3 . [*í&Go*.q2 Mutationis vo- ab hoc eft disjunftum & ièparatum.
cabulum in vulgari Mufica eftno- Vulgaribus notis hzc exponam.
tiffimum ; nec omnino divcrfo fen-
fu. Excmplis clare id proponam. Ab
E incipiendo cantaverim tetrachor-
dum i mi. fa. fol. la. in vocibus E la Duo tetrachorda Duo tetrachorda
mi. F fa ut. G fol re ut. a la mi re ; conjunta. tonodisjunda.
quod primo loco habet hemito- V. 5 . /Ai\otntfx] De melopceia vi
nium , à vocibus mi. fa comprehen- de infra pag. 2 2. v.3 . Arifiidem pag.
fum, fecundo & tertio tonum. Ab 28. v.3 1.
hoc autem per tetrachordum ашщ- V.8. с* ф«»)Г? ¡reio-ní&J in vocü qua-
fé¡úav , vocum eodem ordine con- lit'ate, id eft, in certa quadam voce.
junctarum , hoc eft, qua? primo loco V.p. 4? япч**€ мл/м.1 VideA-
habeant hemitonium , fecundo & riftoxènum pag.8. v. 17.
tertio tonum; fi adfcendere velim,il- V. 17. едте?|ие5|"] ItaexVul-
lam vocem la non in re , fed in mi cani foripto edidi. Confirmant hanc
muto ; cantando, mi. fa. fol. la. in li- leftionem Bar. & Coventr. Articu-
teris a la mi. b fa. с fol ut. d la re. lus-ray male aberat ab editione Pe-
Hanc fyllabarum mutationcm recen- niana ; fed plura verba à fcripto Vul-
tiores vocant Scalam b mollis. Rur- cani, qui ita habebat , *¿> ?»VjUs§í|v
iusfi à voce la in ala mi re perdía
teflàron adfoendere velim, quod fpe-
cie ab infcriori E F G a fit diverfum , wpa&.v. 1 8.particulâ additâ Vellern,
hoc eft,non primo loco hemitonium
habeat, fed fecundo , mutatio fit fyl- V.ip. т*Э«7ач.] Mallem, ъ$3сц.
labae la in re ; cantando , re. mi. fa. perperamBar. -пЭ-«та|.
fol. in literis a la re. ^ mi. с fa ut. d V. 2 1 . тштич. ià St яик»5] Ita e-
fol re. Hanc mutationem hodierni mendandam cenfui editionem Pense,
mufurgi vocant Scalam duram : Ve qua; ita legit : тв-eif. 2^Ци«(* J[i
teres , fAtfë.Coktw ¿k tnwr,(*<j¿tt* cvm- 7кшх»&. quod acque inepte vertit :
fAc¿l@r eîç $nZ&yiá¿w . mutationem IntervalU autem qua faciunt differen
ex conjuncïo fjfiemate in düjunttum. tiae tenfionum , confiant intenfione &
Quippe tetrachordum , *j mi. с fa remifftone . MS. Vulcani aliquanto
ut d fol re. e la mi. quod eodem melius : тк<г«г 2^ç»îjbt«S. «Л mt-
loco fitum habet hemitonium, quo й£. quomodoetiam legit Valla qui
G vertit :
 5o Marci Meib OMii Not*
vertit : A tenoribm autem tranfitus in- cundtim Ptolenuum , qumdecim pradt-
tentiones intervaüa : qua vero tenorum fti. Sic Bacchius pag.7. v. 26. in im-
faciunt differentiam intenfto eft ac re- mutabili fyftemate potentia quinqué
miffio. Vocem а^^ил5> ex prece tetrachorda eile dicit ; natura autem
dente 2^5wew natam, cjecimus. infinita.
V. 24. Voculam cenfi i inter- V. \. ¿íkxokÍú.^ Hic eft vul<ra-
jungcndam. Omncs, o'fúw,/3<xyu- tus numerus ; fi ipforum fonorum
potcntias fpeftemus , in genere en-
V. 27. o£iW Vocula^ armonio , & binis chromatids, mol
à Vulc. híc melius abeft. li & hemiolio , tantùm locum ha-
V. 3 1. «í Т1@&щ- ] Tenfum efe , bens. quippeindiatono xvi dunta-
vel potius , tendi. quod Vitruviana xat funt diverfi foni, quod netc fyn-
locutione diceretur, teriftones ejfecon- emmenon fit ejufdem tenfionis at
fecutum. que foni , cujus eft diezeugmenon
V. 3 2 . xaV^"] Нгс eft infignis diatonos , ut & Nicomachus docet
lectio Codicis Vulcani. Reliqui o- pag.2 3 .v. 1 4. notifque id confirman-
mnes male , x«9' сштш. unde Pena : tibus , qui in nofiris modorum ta-
Tenfionts quidem ab inftrumentis ad eos bulis funt expofitar. Itaque & fyn-
comparatif à tendtndo. emmenon diatonos eadem eft quae
Pag.j.v. 2. тч Л itu/eifiuß poten- trite diezeugmenon. Sic in Chroma
t'tâ цего , feil, noftrâ. quos vocis no te toniio feptendecim tantùm funt
ftrâ» potentia modulan poflumus. diverfi loni. Maximum itaque nu-
Hanc voeem egregie explicat Bryen- merum pofuit Eudides ; & ad fono
niuslib.Tcap.4. Integrum ejus lo rum vocabula potius refpexit, quam
cum adferibam : фЗг'уГо< it н<п ту (dfi ad ipfos fonos.Vndc faftum,ut tiáv-
v*ui vcrtendum cenfucrim , nomina-
tim. quod tarnen non eft neceíTe.Hic
âireipxç Í%i> bu oTi ¿v сш-тч Suvcúlo Wv- autem dificultas qusdam eft ex eo ,
7«f ^иоул? ^ sw'sw 5тг<йо9л)" тя*5 ¿uuoi- quod oftodecim duntaxat fonos fta-
tou7¿ j\'eÎ7rétv , тр ó* ¿(¡ytva Ьл$ы- tuat , cum pag. 13.V.23. vocis locum
■»t¡ai к) ni^et , x«6' «iatçry , х«7л ad octavum ufque confonum , hoc
•fttKtfÁOÜov , Ktvlix.cú3í%» oí ctÇjx«7«- eft , bis dia pafon & dia pente ; feu,
л«yfjjJoi. £оя» /яяг »¿f«r¿ quidem tn- ut cum vulgo loquaí , ad nonamde-
finiti, quemadmodum & voeü locus con- cimam vocem ; augeri poife adferat.
tinuus exiftens , neceffario & términos & quidem vocis locum, non autem
infinitos habet , ¿» A<ec^o^íf «»- initrumentorum ; quod hare vcl ad
r<# ¿r flat iones faceré : potentia autem, ter dia pafon & ulterius progredian-
hoc eft j л* ди<е i» inftrumento fit prola- tur. Hodiernum mufurgorum vul-
tione atque ordine, in quoquegenere, fe- gus, ubi fcrmo incident dc Mufica,
novae
 in EvcLiDis In
novae prae antiqua prseftantiam quo-
que inde mctiuntur , quod vetcres
untum bis dia paíon fyftema cog-
noverint, oftodecimchordiscircum-
fcriptum ; illud autem Guido inte
gro dia pente auxerit in acumen, &
infuper tono , in gravitatem . In
quanta autem antiquitatis ignoran-
tia verfentur , & alibi oftenfum , &
híc porro fu m monftraturus ; adpo-
lîto etiam diagrammate , quod Gui-
donis fyftema perfe&um cum vete-
rum fyftemate comparatum conti-
net. Tantum enim abeft ut aliquid
n o vi Ыс repèrent Guido , ut ctiam à
veterum fyñem ate máximo non par
vo intervallo abfit. quod reftitutis
modorum tabulis Tole meridiano
claráis eft, ut nulla id ampliore pro-
batione egeat. Acutiffimi enim mo
di , Hyperlydii , netc hyperbolaeon,
leu ultimus fonus , à graviífimi,Hy-
podorii proflambanomenojdiftat ter
dia pafon & toni intervallo ; adeo ut
integro dia t cííaron hoc fyftema fu-
peret Guidonianum. Ñeque novis
chordarum nominibus híc erat opus,
quod, tranièundo ex graviore modo
in acutiorem , priora vocabula fuffi-
cerent. quod certe optima ratione
conftitutum . Porro tonum Ínfimo
loco à Guidone adfumtum eflèex
antiqua: muficas ignorantia, veré ad
firmare poflumus . quamvis etiam
hoc ab antiquis haufifle videatur , ut
docuimus in Notis ad Ariftidem
pag.240. Hujus enim Ínfima: notse
lbnum , tanquam principium reli-
quorum omnium vetcres adfume.
rROD. Harmon. 51
bant , fed qui clare & сапоге exau
did non poífet. quare etiam nullo
peculiari nomine ipfum fignarunt ■
His confirmandis infignem locum
proferam ex Theone Smyrnseo , fed
non uno mendo infefium ; quem
propterea minus reetc vertit Ciar.
Bullialdus. Sic autem Theo pag.97.
O* St ■¡zh.cnüiv ^ fy®* ä^'ibvov , Kj trv-
tmÇwv , áfg. яг»Je, lévov >а^лУ^~
o%ív' ei SíKíyii itçy фчп» cc¿£gis,(&ji
s «feo» ziïn tíeviiv ¿x7«V<q. tiytfifaiQ*
$J ¡fin TS Л? c$gt Як£Л , K¡ 7Ï1T-
ox'pw in rS >щ№ ewTiv mKvftom 2*1&-
VtU7lfOI ti flívli Kj iiXXftOfSov , Т?0ЯГ»
fÁíyt^y ейп тс tÇ'V nrnQmi твмг
AtfWár pV«e» <рЧ<п* , mV ¿néívot pjjk
"JB^V TiwtipiIéçgtV Д^Ч<П* Ôf&ltÇ ST»Ç
imÍHv , y,y¿^at (лц ■ah.eíáv 77 титан* ¿v-
vxtäiq pfn стог »ywifyfJlüxf tyfytylt-
(âwi, (луп CTar«Wov7*ç âjyVUÇUi Kgi~
v&v. ishclrwv Si nrçjç TÍU» фиги ¿f¿l ,
iittiSn tluù \lv%lu> сылущ ffiwisaffllw
хлб' *t>j*avlou> , [Aí%£t тЛ sipfftTv •згСУ
áyenjiy&fiw , ii) Sun вгшоирро^г/Ощ
[Aim-maiv , Mtmç Jty mcvlw ёлЭ'кож rS
tiA«» яре* H0tfitK¿<rw[M£l& , Tiwilwv
UvïtAy^ix.^ $»1<п1сц T tilt**, ùj т1ш ccç-
fiovlcw aû-mç píxeA т*т* ,sr€ß<xy>i<>X,iy
Ti¿mv -пул xmÍcc "úwotirñs фи'ету ¿V л-
7T«pOV ¿tWMjJ^lw ЪТ&МСЦ. НиПС А-
drafti locum adducit quoque Pro-
clus libro ПТ in Timaeum Platonis,
pag.ioi. led verbis nonparumim-
mutatis & mendofis. ut ftatim vide-
bimus. In Theone fequentia emen
do. Pro щ ití&blét' lego , щМ
G г 3^'®
 Marci Meibomii Notí
i. & 5 mçr'[*cil<&: Deindc pro у&!(*(*оЗ<& тпт^ац /utjfS©- , <Jiij<nr
н>щ те-п-rÇ. fcribo , ЗЗлтепт?. Pro ¿«J)»^, (Ьагс verba, tanquam re-
tÇoW piytw , quam minima muta- petita ex praecedentibus, funt delen-
tione , tÇo'ttk jue^V» . Pro dv<¿yx,*i , da. ñeque tarnen fie difficultas o-
quod duo codices exaratum habent mnis in corrupto hoc loco íublata.
áváyxlw , fcribo, <млу%у] U¿m Ita au- пес tranfpofitionem hîc tentare au-
tem illa yerto : Plato autan ficundum deo , ut legamus : /sr&ç мня
genus dutопит fjßematis magnitudi- <pn<nv о «J^s^, с*Лф- ед7.
пет ad quater dia pafon & dia fente & I.e. шт. 7. ». crçjr. <¿e>5"0 ¿khv<&
tonum produxit. Si quit autem dtcat, гошт1шт{ш<™(А<$ы1сшуит,гЯу* va
inquit Adraßus ,non oportere ïn tantam çW^®'" •«' A) ««7ipoi (adde, те)
magnitudmem fyflema extendi, quippe *rev7e>CÄi<fex*7f«эту ъг&г,у*ущ Sin те
Arifloxcnus ad bis dia pafon & dia tefa- t&s\ Jfè. nuQw , те» wo», falíov , tit
ron fui diagrammatis inultos modos con- ¿khvoi ffi otçjV tUù ipiliçgtv ^í<n» &-
tinenta magnitudmem produxit; junio- Qofwbç ,
res autem pentecadecachordum maximi твКш* n татю» £ш»сЗщ , шц cw
modi ad ter dia pafon & tonum diflans. dyuvtÇaffixç <p$4fyt(áw¡ , (лцтъ chu '»
- - л-
tjpondendum ait , illos ad ufum no- хи'в»7«< àJyv^àç neJyeiv ^тк«гш J]}
rum rrth'trientrt Rr ftriiïi• nunti tvißi- *~u>2r ¿.^T.. Л ... f i » ■

dicare : Plato vero ad nuturam rejpi-
dens j quia animam neceffe erat , con-
ftantemfecundùm barmoniam , adfoli-
dos ufque numéros progredi, binifque
mediaat ¡bus copulari , tit per omnes
(partes) perfeeli acfolidi mundani cor-
ports progreffa y rerum cuntíaperciptre
pojfet ; etiam barmoniam iUius (anima:)
bueufque produxit , qua quodammodo
fecundum ejus naturam in infinitum pof-
fitprogredi. Proclus Adrafti verba ita
citavit : ei ¿í tk ïsnpoi'r, , arar о -ah*-
«ovni Щдхлцум "ягеяз*^ Vfjs ie"
cStcv fityifa, f <pti<nv à dSçjpç(Or. àçj-
çb'IîV @н ($ù crir те Щ mÇuv (fcri-
bo , j«ç IRn те Jiç ifè. ет.) к) Щ. пат»-
fui те -re tuff ешш ( ita melius quam
in Thcone, k*ô' uim) ^AvrÇeV» ¡bfo-
тш'ът^ч от^да-лг. ïm^) y*\ TtTetrf»
Sfciç i| dvxyxr¡f >¡' pi%es £ tilç^xn Jfè
mQ£h >щ Jfè kfÍÍí ( addo , fj\ ww)
<sri3<>S^f. ¿*¡KaTS\e uiytsQr jüvSpuv,
¿'rflái&i &*9аитг\хам§> m. Vcrto :
Si quis autem haßtet, quomodo Plato
diagramma produxerit ad tantam ma-
gnitudinem , inquit Adraßus: quippe A-
rißoxenus ad bis dia pafon & dia teffa-
ron diagrammatisfui multas modos con
mentis magnitudinem extendit ,fecun-
dum banc confinantiam , plus tribu ens
auribus quàm menti . Iuniores autem
quindecim m оdorum diagramma produ-
xerunt ad ter dta pafon & tonum : di -
cendum , illos+did quo nos utipojftmut
residentes,fiefecijfe, quodputarent пес
'tis majus certaines voceproferrepofe, пес
audi-
 in EvcLiDis In
Auditores refte judicare. Plato autan
ad naturam rediciendo , animant ex o-
mmbits his conflittut, ut adfilidos nu
méros progrederetur , utpote corparibus
prtfeäi loco futura. Necejfario enimfe-
ptem ittos términos fequiturprogreffio ad
quattr dta pafon, & dia pente & tonum;
quodterminorum maximus indu at, fe~
ftuplus&vigecuplus exiflens.
V. 4. $«>j S* Î9i те** ,] Hace do-
ftrina mufurgis noftris nova eft. pau-
cis earn explicabo. In adjuncto iy-
ftematis Guidoniani diagrammate ;
quod cum Ariftoxcni diagrammate
lex colorum, à nobis reftituto , con-
ferendum ; ab E ad F eft hemito-
nium ; ab F ad G , tonus; à Gad
a, tonus. Hanc quatuor fonorum
divifionem antiqui vocabant genus
Diatonum, quoniam per tonos pro-
greditur. Sed idem tetrachordum ita
divifum cogitetur, ut ab E ad F fit
hemitonium ; ab *F quoque ad G,
hemitonium ; à G ad a , triemito-
nium , quod nempe ad dia teifaron
complendumeftreliquum. Hscdi-
vifio adpellatur Chroma , vcl genus
Chromaticum , & quidem fpeciali-
ter , toniacum. Semper enim Chro
matis vocabulum, abfolute polïtum,
dénotât chroma tonizum ; ob ufum
hujus frequentifllmum. reliquat bi-
паг Chromatis ípecies , molle & he-
miolium, minus fuêre ufitata?. Por
ro eafdem quatuor chordas E. F. G.
a fie divifas cogitemus , ut ab E ad
F fit diefis , feu dimidium hemito-
ñii , id eft , quam pars toni fupero-
cravi ; ab F ad G itidem dkfis feu
trod. Harmon. 53
quarta pars toni. ut ab E ad G fit
hemitonium , quod fpatium in Dia-
tono & Chromate toniseo próxima»
dua* chordae , E & F comprehende-
bant. deinde à G ad a , ditonum ,
iêu bini toni fuperoctavi. Нагс qua
tuor íbnorum divifio dicitur genus
Enarmonium , vel fimpliciter, Har
monía, obejus praeftantiam , quod
íolum apte conjundum & compa-
ginatum cenferctur. Non turbare
níc debet Muficae ftudiolbs , quod
tonus , qui in fuperoctava ratione
Ipectatur , in duas aequales partes di
vidí nequeat ; ut ita nec hemitonium
accurate , nec diefis quadrantalis , a-
liudve hujufmodi intervallum ha-
beatur: quippe numerorum rationes
Ariftoxeni feftatores, inter quos ct-
iam eft Eudidcs, rejiciebant ; aut íál-
tem commodioris doctrina* gratia
divifiones ejus retinebant , & cum
Pythagoricis hemitonium vocabant
fpatium, quod medio tono erat pro-
ximum ,• & fie de reliquis intervalle.
Carterùm Ariftoxeni fex colorum in
tribus generibus divifiones vide in
Diagrammate illius à nobis reftitu
to. Pythagoricam autem canonis fe-
¿tionem in Euclide pag. 3 8 . & in A-
riftide pag. 31г. Chromatis toniaú
divifio in numeris hîc in Notis fe-
quetur.
V.18. cjfjfA^fiewoft^^.] Grae-
ca ha»c vocabula omnium Latino-
rum exemplo retinenda duxi. illo-
rum Latmam verfionem habet Mar
ianus nofter, pag. 170. v. 32. &
pag.i83.v.4. Boëtnius hb.Tcap.20.
G 3 &2б.
 54 Marci Mei воин Notje
& 26. Quibus autem vocibusGui- edidimus. Vide quoque Nicoma-
doniana: fcala: finguli foni refpon- chum pag.40. Ariftidem pag.9.
dcant , ex addito huic auâon S с abc Pag.6. v.io. ?¿) »|чр.] AntehjEC
diagrammate cognpfcitur. in feriptis Vulcanii & Poflevini le-
Pag. 4. v. 3 2. In hac fonorum e- guntur, qua: Ariftides habet pag. 1 o.
numeratione evidentiffima , mira y. 6. de quibus Notas ibi confule
confufionc , & lectione infulfa , la- pag. 208.
borant Codex Covcntr. & Baroc. Il V. 1 6. male Pena: editio negati-
las nugas, ne minus religiofe feri- vam a inferdam habet ante f*í&,-
ptos tradaflê videar , hic adponam. 6*'»o«nv. quam tarnen refte in ver-
tê/t» eiwi¡f*$jm. Ai^íwoV nwr¡f*/Aí- fione omiut. uti etiam à reliquis co-
dieibus abeft.
ыяф/лонф: щт nujyipp&uv (addit V. 27. ixi<nf\ Male Bar. in mar
Coventr. ътьр/лопф'. & deinde rur- gine, ^-рО*.
fus habet, щщ nw*if*y$¿o>v.) /tv^tvifp} Pag. 7. v. 4. от^«5>] Vulcanii
tnuiy,uu%úuv. (Stfet/Aim OlW*lfA$JW ¿V- feriptus male, aJ#i*!,M<*5-
Ä^juo'vi^. учти iiiÇéjyfflm. (addit V. 9. oí ¿i a^'uve*.] Vulc. Co
Bar. c#ovp/Á¿vi@') i©%5tv)fT»í Ле^Лу^и!- dex addit : «ra »V oWuxvsi. que ex-
PunSes- - , ,„
vj(^. Tg>íi») visríjÉoAíM'üiv.Haec à mi V. 16. ф wrv/e.] Coventr.
litia potius librarii , quam ignoran- pro яет/е perperam, як'Ле?.
tia, profeóta vidcri poffint. V. 28. Coventr. ó* ¿i fáuífjuth ,
Pag. 5. v. 14. якрияитч \sarx!uv.'] omiflo articulo t¿
Hîcrurfus ineptias. fuas Coventr. & V. 29. primam chordam & ulti-
Bar. ingcrunt. Baroc.in margine ad mam tantùm habet Penx editio , et
dit ,ye,. bmffuti^. htfturit xstrcilùv iam in vcrfione. tres intermedias,uti
facile reftitui , ita etiam habebant
Ai£«*>oV \iw*7«v. Pergit in iifdem nu- ícripti omnes.
gis Coventr. якриякти f*íQm>* > *-%x- Pag.8. ante v.l. inferta híc legun-
voV i*iÇt»v. 2ifefi*t&' ¡ÁQttl. r¿ÁTti fiui- turin Codicibus Vulc.& PoíTcv.quaE
yuyXüiov.r-^^pKir, <mur,Ufífcuv С#оьр[М- Ariftides habet pag. 12. de quibus
inNotispag^.2 16. Poft enim illa ver
«О^Уч'те nwy,uy%úwv 2d&TW&- ba, iv та Jfenoscipuiv , eafequuntur,
0iwy,u(j%¿m. fí^e/L/xtm ¿iítfijyffiw. I- qux Ariftides habet pag. 12. v.18.
dem Coventr.in ora: ^.Ai^ovoV vW- sreAin t»v <pfyyfw. ufque ad pag. 1 3 .
7«
uc¿U*v¡, Ki%tu>oî vott« 2^'w^'.vW- V. 3 . >j7ï] Bar. melius, K&l?*!? 7*"
14 fxíQm. Genuinam lcctioncm, et- v&. v. 6. articulus ti non male ab-
iam Vulcanii feripto conñrmatam, eftáBar.
V. 8.
 IN EVCLIDM Ii
У. S. oTev пш» , ifuifiíltnor,! Ita
corrcxi cditionem Peni , qua: male
habet : oïoi ¿ÍTtn& , тв'у^, щ t¿v@*,
jyi щЛпмя ■ Pro Л'тг»5У ( fie enim
feribendum ) Vulc. male , Jilówv.
Coventr. & Baroc. emendationem
meamadprobant. at in Bar. margi
ne, <ííit»c» , тг'у©, ÇOf теу©*, 4"
pl. In margine autem Coventr.
Щ^тпп. Ш&гЧЩ тв'кф', iîjU/7.
V. 15. * ê\ zJÁQavx.] Pofthaec
ex MS- PoíTevinus legit : rí[*Qava
fût. ii ist S$ noxxom , Sfg. mvlí , Jfè
mÇùi. ( maie hîc omifTum , mí-
(mix.) HjgÇwx Je , та iKx-flovx J
7i<w«f«» я»»5 ( banc vocem quoque
habet Bar.) та ^teS|u тл» ovpQÚ-
»a» Я1г'г5- ( Bar. perperam , яп>7г. è-
Aä'-t?«») tAe-flo»« /*J}l> *у 6ÇJ Jr TW-
•янсг, Jíierof fxt&i;v ¿í тш oxuÇwvuv,
Tg/iï»e» , tvçytmi , it) та o/xoix. Qua:
hic ièquuntur in Pofievini & Vulca-
nii Codicibus , cadçm habet Bryen-
nius lib.X feâ. 5 ■ ts» J« mpQmlx
¿voT* ( Bryen. ïçi }»(> avfitçwlx ¿voñ)
(pStyivr à^rnilt >цц ßxfvitiL а^дрферо'у-
1шг , j^*tt лито if.wmí ¡f_oij Ko^<nç. ён
¿*<> оттг фЗг'^Г»? отух^иоЭ-еу^г w ti «-
rf©- ^ят7£Л«у фЗи'^Г» Tjr«nsf, ktï тег
$ÇyvA& vàs-içGetWixf «j íxúílw (Bry
en. xvtiu/) тсрерфалухокс , (fie recle
Bry. maie Vulc. 0 pro ф feripto, я«-
f SU?*».) 1?Л T>îï ß*pu7»l7@- , 0/0-
va xgjt'of»f тг/ли/тж $uOfdjú¡f , ùçzuv
v.ixçjtfJfceti fuj cRnxçgiltîv (maie Bry.
'^svsx.ça^fiy. deinde tranipofitis ver-
bis , 9*"е»8 Э*7!Рву- ) wrtf
(Bry. <и/т» ) ¿iwxuiv якргрфаигш , ij
trod. Harmon. ^5
\Jcrí$€«^i(oTO' (addit Bryen. t¿u 9k7¿-
f», &omittit deinde, tût ^tc¡ífv.) n
ЙИПШ TÍf Э*7гр». t«r jä£ >; ЯУДО те
/Злрё©- (Bry. male, /Злрги?) (ЬийКоу ó*
ovyKçiiirt mm (Bry. in ora,
xe^úrrf , & in textu , ммиш|) тЬ> **vb-
Л>;\|лу , ч якЛ/у те в^г©- , xovfilpuvoy
içi (addit Bry. то) тг<>Гт8у. if Jè tmvfyi-
7». &c. v. 28. Pro oT/yxçûo^ly^îf du
bio procul feribendum отух^^'у?^*
Ita autem Ьжс verto : Confonantia au
tem tfl duorum fonorum , acumine &
gravitate differentiiim , ineodem cafus
& miftio. Oportet enimfonos commifios
unam aitquam auditut efficere fontJpc-
ciem,nec acuminefuptrante , &fe fxf-
rente; песgravitate ; fed quafi miftio-
ne hujufmodi facia , ut miflorum alte-
rum ab altero non fuperetur , necpote-
ftatem fuam manifeflet , autfuperando
alterum aut ab eo deficiendo. Si enim
auditus in commißione grave magis per-
cipiar , aut etiam acutum , hujufmodi
intervallum efl dijfonum.
-V. 18. 5 Ttагариу , та fxt-
5IU] Haec eft leftio Codicis Vulca-
nü. Penaedidit: ^с^ттоулрму, Ле-
aiç , 4[m¡o\iov. omiífis intermediis ,
jj£¿( та fM$¡p rth ovfifymaiv mvfëi. i-
Ax-fcvx fJ^U ¿V £ f!.
V. z6. hxc verba, 4«
TÍiouiüov èvo ^¡^éyíuiy ¿iu%lx . male
aberant à Bar. deinde pro ol'uv tí
X&dKVW у COrruptC fit] Uff r) Xxfaç-
fövxi. Iifdem omiflîs Coventr.jui; uft
í¡ xxfylffl.an , Tç^twJ^.xi t¿ü
eixsluí. quomodo & Valla legiíTc vi-
detur, qui infeite vertit : non ut pur-
gent,fed ut exagèrent vocem.
V. ult.
5¿ Marci Meibomii Notí
V. ult. vl«r«W píQa*. ] Ita & rSçpxôçSm <oE<ê^ov7«» . Sic Bar.
Brycn. lib.ïi cap. 5 . Pena male edi- v. 1 5 . lilgpxofiuv pro nlçgi%oçioY.
dit , ptoqt. Hîc vox vi*¡r*W non V. 16. ß»(v&Tn [$¡,~] Itaoptime
male abeflèt , ut cum MS. Vulcanü Codex Vulc. Editus male pítrn pro
Iegeretur , A/^«*»^ y.in\ç. ffi. Vnde Pena vertit : Similiter par-
Pag.p. v.J. K9«»*J Hxcvoxma- hjpate mefon gravijftma quidem eft.
le abeft à Bar. Vox mefon eft delenda , ut univerfa-
V. 1 7. Coventr. non male , я»у7' lis fiat demonftratio.
isiirau'3*5- V. гг. зщеил*'] Ita MS. Vulc. à
V. 18. 4 Sí тк pV*] Articulus tí Bar. ha: bina: voces non male abfunt.
non male abeft à MS. Vulc. Pena: editio pcrperam , rf иштщ.
V. 12. оГоу тф* ,] MS. Vulc. & V. 23. теп^^ме^оуто'»»,] Hase
editus male , -шоу. quod пес ex reli- verba pro gloflèmate babenda cen-
quiscorrigitur. lêo. ea non agnofcit Bar. ut пес feq.
V. 23. poft ц£ та орош. Codices v. vocem, ciawtyilov. Coventr. pro
Vulc. & Poflev. addunt : ч m Ao'j*y n&çlqpôe/ov male те>7ч/«е/оу. dein
em» «VA. Ao'j4iv ¿í (ptipt т1ш <3rç>V «А,- de idem, multis emiífis & perperam
Ач Ал j(JT ¿t&i*i* aut, quorum feriptis, ita legit : Леш у т2ш ."<7>¡y
rationem dicerepojfumus. Rationem au- î*u» твую ^ тлГ шМ те/'™ cimwfc-
tem dico , mutuantfecundüm numtrum 7w ЭДдо/мс. ti J[ï r¡fM¿Ktov ^ Sitm%
habitudinem. ърнКия -rüg ivx>pf*ovíis Aiirsuç, >цц Л'е-
V. 28. pro ¿UíA®' Poflev. Codex oiy tÎwÎohv , едЁ7г7л Ле'отиу lilçgtfAO-
male, ^sjt&@-, g>#y , tiavufyûei Sbbp&ft». iè ¿i шшм
Pag.io. v.5. ha:c verba, ч ^ ту мигу т* ^'»f ;fc£0V *';fcçO«
7о'у», ^çw'ft*7@- , ^ dçpovicu;, ab- ръЪи&Итщу&%*!$ q/xííóvmv, t¡fju¡¿-
íiint à Coventr. уму, »íp7o'y<oy.
V. 8. Wy фЗгуГ«у.] Bar. addit, V. 25. ante hase verba, тЛ </Lè
TiVtff. quod à reliquis rede abeft. ^им1, Poflevini Codex addit : Л«-
V.p. c* Tzvixiii) wye.J Poflev.Co- «r^l,É кхХйтщ то /¿nfóralov tüc фы-
dex male Леэтаи'ш pro i?y<aMW.Genui- vir á¿giV>í/W<* , еГоу 2даЛ№№?ж ф»у$?
nam lectioncm edidi. «ок. (qua: defumta funt ex Ariftidis
V. 10. pro Jiítnoút? Vulc. Codex, pag. 14. v. 3 2.) ¿K"/*вЛх»у Л«-
Лаияама). Coventr. ¿ttnu. Penas edi- péorcoy |3<*pv3?nj Is™ 4 ï /л*к»к£
tio , Леш». Нагс autem eft doftrina jj^úf*xí(^- %çô« , (л.^иё^тщ J[t x* c¿
Ariftoxeni, quem vide pag.2 2.v.26. «ftsoiv , ад <fte<ny т1ш ï<rr,v , >&f х'вгш^Зо*
& ibi adnotationem, pag. 23. v.25. , Г«тгу то'уа». Ibidem Bar. pro
Deinde pag. 26. & 27, his verbis : то juJjo хлАнти) /*«Алн5У
V.u. Pena: editio male im pro jgüpx, то ^«»^yo'Awr, то ^],è isyiaiov.
эвуоу. v.i г. Coventr. perperam, т«Гу To4 ^ку /ляЬшуг fâvp* рг^иШтщ
«У
 in EvcLiDis Introd. Harmon. 57
ф JUnv rlw , fubftituit fcquentia . à Penas editione hzc verba male ab-
ßafvfgi'm fJ^'íyr» >г 5" pxhxxS yçd/лх- funt. Vide pag. 18. v.20.
ТФ* fc?0'** №к<?2<*тщ A) то. * V. 27. Bar. non male legit, тр</|,е
Deinde eodemverfupoftTe>c7>jjMoe/(íiK 5 я»/ифм« £ zfeqimv AoiW. Confoni
tov» , in margine habet : pç. it, ¿W. ^ Л^вя/ differentia different.
Л'еоту t¿w гранам rifúlovU róvu. Pag. 13. v. 18. «m/'tüTv non male
Te>»!f*'1o'»iov то otv7í, 7¿u/ «'от?!» то- abeft à Bar.Infuliè Coventr.j^^áV.
vuKj'duù-n^iîw.roiè^fxiÔKiov^^'i- V. 21. tr/a^ov, To'j^jt] Hiclocus
«1У ^ A'effjv. È7Î?« vfulovíuv ffiw^ilo'v гц videtur mutilus, quem ita reftituen-
Щх^ил. Tg>f j*f f ¿ Vulca- dumeenfeo: то'^ Aí£d>y>i$¿uv pí-
nii Codex poft iïvîoûov. v. 27. ita le- £g> Ци^к oT^cpaív». é то' ¥ vjore^fe-
git: ^ ßapv&iv (J{ú içiv щ Я(лл*лх5 Ломы» , [ní^t* Ыц. Disjunäarum au-
-gup*!®' фсх. ргкш&нтщ Jlexxld temad qutntum confonum; & bjfer-
¿\t<nv , <c Леш rlw "m;* , к, xnwtytlov boUon, adfixtutn.
2feççr,fML "m те»» ^ rm ч[ма4 it, т&ти. У>24- fimpliciter legendum effet,
то' ¿i ruicAiïv, xjf ¿iinv, iluù iot¡v. Eccc еяг£ éfi Jiç ¿Jg. mtQu v к, jjjjt ягк7г. Vul-
omnia Graculorum , & infulforum gata tarnen leftio tolerari poteft.
librariorumdeliramentainloco.per- V. 29. Coventr. perperam legit,
ipicuo , nullifque ipfius fcîentia: dif- та V хпш^тш <пукн(^шг.
ficultatibus perplexo. Vide Arifto- ultimum verbum ita etiam habet Bar.
xeni fex colorum diagramma. v. ¿ 2. iterum deprávate Coventr.Aoí-
Pag. II. v. 8. verba nw^inut Coiev \2ягл££оу7@-.
maie aberant à Codice Vulc. Pag. 14. v.5 . \im /wîîtWxvwv] Ita
V. il. Coventr. f*x*.etvi9v Je то ? hîc & v. 8. refte Bar. & Coventr. at
1лл^. Legendum olim putavi : px- Vulc. Codex, qui v. 2. probé legit
Aetngv J[e ùmtrraiç %gu[*oc , &n> ? éA. , hic & V. 8. habet &ní. Ut & Pc-
mvKvS, fer*. V.12. Codex Vulc- «<W- ns editio v.2. & v. 8.
ruç %gwi*x, omiflb {ff. ,v. 1 7. &¡gló- V. 6*. pro якриявтч? Vulc. Codex
»■* male abeft à Coventr. male Ai£*c». & v.7.A(^*vovpro я»-
V. 24.Pena; edit. male «едвроГурго руявстИи/.
л'е/Э/<аГ.& v.2 7. exatç-^pro êxoeçiv. V. ï 6\ woi] Bar. теплил, fed in
Pag. 1 2. v. 8. Coventr. mutile & margine , wo*,
deprávate legit, ajgrnvov ^ < ^ V. 24. /wlrn Jisv».] Pcnarcditio
t«v j[t typçrifMTw а/^фор<ч. male addit, n'e'lv. Bar. legit , ftiÇwy
V. 1 8. 5 vîcref 6e;7?] Ita MS. Vulc. t«V wW. bene , fi pro y-íQ»* feriba-
Articulus 5 abeft ab edito. tur ц*готу.
V. 2 о. ti í^e5fóAi(.] Sic probe V. 16. Bar. infulfe , -rí» j^'îsiv.
Codex Vulc. & Baroc. nifi quod hie at v. 28. bene ist. pro quo Penae cdi-
librarii fphalmatc, álful. mo i/tfttf. tio,«'n,
H V.ult.
^8 Marci Meibomii Notî
V. ult. cPn те o|u.] in acamen. De- Septem tantum eflè ipfius dia pafon
pravata ha?c videtur leftio, in primis fpecies , non autem duodecim ; quot
feq. pag. V. 3 . ubi ita legitur pro Gaudehtius ftatuere videtur pag. 1 o.
5 вфф ейп те ßxfv. Hxc autem o- v. 16. hîc clare fum demonftraturus.
mnia clara funt ex Guidonis fyfte- Cum enim feptem fint in dia pafon
mate perfecto cum Vcterum fyfte- intervalla, quinqué nimirum toni &
mate comparato. duo hcmitonia.illa tantum vicies fe-
Pag. 15. V.7- S3rÍToo£v'.J ItaCo- mel figuris diverfis variari poífunt.
dex Vulc. Penae editio, ß*fv. Si omnia inter fe diverfa eífent , va-
V. 1 1 . » irtuinv то »¡p7o'nov] Ad- riari poíTent quinquies millies qua-
didi,3^7 tí ßxpv. quamvis ànulloco- dragics. Ex illisautem uno & vigin-
dice id reftituatur. Deinde v.14. re- ti íchematis feptem tantum funt
pofui o|ú. Ita enim loquitur v.î ..Pe- ¡*íXy¡ , quae numeris notavimus ; rc-
n$ editio habet, é reJ™ 'ñi то ß*pv. liqua, ¿k.¡ai\í¡; utex adjunéto dia-
V. 1 5 • ? э tfè- mtQwv ¿¿¡i if* i-n]¿.~\ grammate eft evidens.
nvïï".vT.vT rvTiTEn.
TTTTTH TTTTH TTTH TTH TH H
TTTTHH TTTHT TTHT THT HT T
TTTH HT TTHTH THTT HTT TT T
TTHHTT THTHT H TTH TTT TT T
THHTTT HTHTT TT HT TTH TT T
ннтттт тНттт тнтт тнт т H т
Нттттт Нтттт H T T T н тт Нт н
Ineptit ¡taque Gaudentius. ferendus, dia teflaron eft reliquum. id quod
fi ita fcripfiíTet : «<f>j %r,pa& xT, accurate perfpicitur ex quatuor prio-
K fiJwcíÁxi myt if*f*tKíf. Eafdem has ribus coloribus in Ariftoxeni tabula
dia pafon fpecies , ut clariora omnia à nobis reftituta. Cum autem duo
fiant , hîc , quafi in tabula , expo- illa intervalla à tribus fonis conti-
nam . Prius autem dedarabo nie neantur , illorum graviflïmus voca-
vocabula , ßat(v7rvx.v@', (л%<я7мм<&', tur ßxqv7WM(gr , quafi gravijpißiu, \A
*fu7n/xv@*, quorum fonos proprios eft, fonus, qui in fphTo fyftcraate eft
Euclides pag. 6 & 7 exponit ; he ru- in gravi, feu primo loco & fupremo.
dem antiqus Mufica leâorem re-1 Porro рг<г07тмф> , quafi »ledwjjtjfus,
morentur. Spiffi definitionem habe- qui fpiífi eft fonus médius : 6%йтги-
mus apud Ariftoxenum p. 24. v.u. xv®- , quafi acutojptjfus , qui in ipiffi.
Duo intervalla fpiíTum fyftema con- acumine eft , & tertium locum ob-
ftituunt ; fed conjunftim minora tinet. Vide Ariftidem >pag.i2. v.z.
cfle debent eointervallo, quod in Ariftoxenum pag.25. v.6". & 7.
Figu-
 ■

in EvcLiDis Introd. Harmon.

Figura Г ПГ 'fît fv.
Ij Paramefe с Trite diez. d Paran, diez. с Nete diez.
Ta 8 l| и, с p d
GI • Ta 3 If e c 2*
F§Mixo- G^Lydia. Ta «Phry- Ij^DoRiA.
E ;.lydia. F 3 G3gia. Ta ^
Dí ES FS CS.
.Q.% D ? E ?' F '
Fl/p.hjrpat. С Paryp. hyp. D Lich. hyp. E Hyp. mefon.
• *
V. vT. vTí.
f Trit. hyperb. g Paran, hyperb. a a Nete hyperb. vel Mefe.

d 3 e ^ F g-
cс s^Hypo-
^JHïîo- d^HYPo-
d^Hrpo- c^Htpodoria.
c^Hypodoria.
i} Д LYDIA. C^PHRYCIA. d 3? Vel С O M M V N I S.
Ta^f tj S. ç Э.& Locristi.
та -и Ii *
F Paryp. mef. G Lich. mef. Ta Mefe. vel Proflamb.'

In his dia paion figuris confpicuz
etiam funt figura ipfius dia teflaron
& dia pente, quas peculiaribus dia-
grammatis exponere fuperfedemus.
V. 20. idlitfoy 4«] Particulam •
¿\ addidi ex Vulc. MS.
Pag. i6. v. îo. ч&хв] Ita etiam
Gaudentiuspag.20.v.i i.Vulc.Co-
dex pro ц.
V.n.Aoxe^s»,] ItaquoqueBryen.
lib.T cap. 6. Bacchius pag. ip. v.iö*.
Bar. legit, Aoxe>H9v, quomodó &
Gaudentius pag.io.v.z 2. Vulc.per-
peram, Лохе^".
V. гг. bi è\ TÜ2J»1¿yu>] Mirum
tern eft , quod diatonum ípifil non
fit particeps ; ideoque illa vocal ula,
barypycnus , meibp. oxypyc. quae in
precedente enumeratione adniben-
tur , in Diatoni fpecicbus locum ha-
bere nequeant. Hemitonium itaque,
quod in Diatoni dia pafon bis collo-
catur , hîc pro nota ufurpandum. •
V. i з . Í Sfè mtÇw~\ Ita refte Vulc.
Editus male, ii pro 9,.
V.ip.Tß/rev 5 ЗЗял ofv'.] Itaemen-
davi edit. Pens in qua eft itmfov,
Vertit tarnen , »Uttum quinto loco po-
n'ttur verfusacutaspartes. si^eAvquo-
que habet fcriptus Vulc. Emendatio-
enmum

o'|v.] Ita
H i quoque
 бо MarciMei BOMII Notje
quoquc Codex Vulc. Editus, Sé¿- V. ult. tùTJ^] Sic & probe Scri-
7ipov. Bryen. íÉJojuov. uterque ma ptus Vulc. hie & feq. pag. v.u. Edi
le. HuncerroremviditPena, qui fie tus, ti. quod Pena corrigcre nequii't.
vertit : alteram verofeptimo & acutif- Vertit enim infeite : quippe confiitutie
fimo coilocatur. diapafon & dia tejfaronfimulconfinan-
V. 23. pro S&mfov Bryen. male иa definitione comprehenditur. Ita quo
Wer. que pag.18. v.u.
V. 24. те/'™] Scripti & editas, Pag. 18. v. 9. Vulc. сЯп iLvxstr.
wifi-ftov. qua: leftio fchema faftu im- fed à reliquis articulus melius abeft.
poflibilc reprasfentat. Pena tarnen со V. 10. iaii fiions] Sic melius Vulc.
errore abreptus vertit : alteram verb 'Editus, ~¿ttÍ m^nfAîimç Siïrî рмвцг.
quinto verfus асutaw partem coilocatur. V. i J. íx.otiífoí'j Editus, ЫхУрш v.
V. 3 3 . Sen ¿t ¿hoy*. ,] Sic reftius V. 17. тетЛ nuuifÂfJf/mfJ] Editus,
• MS. Vulc. Editus & Bryen. Sa» 4.1 TO VtpQIY fflWt¡f*fÁ(ViúV. V. I 8. ТО V>íí<Sv
t| ¿KÓym , »Коул. In verf. v.3 . à fine Ле£. & v. 19. то' уц1ш Kjariç. qua le
fcribe, irrationabilia. . ctio ex nullo códice emcndatur. Eaf-
Ibid, ту <ff та vsnri§C«7»3 dem ineptias vide in Gaudentio pag.
Non male quoque verterimus : Con 8.v-7&feq- ф
tinus atque tranfilientk , Cca.interru- V. 26. «si ¿i fiimt] Meiê^efini-
pti differentia. tiones vide apud Bacchium pag. 15.
Pag. 17. v.2. г Л'^£{6л7Л.Е- V. 27.
ditus , tu~v хлЬ' \scri<&x\Q\. & Bryen. V. 2 7. a&Wr,] Partí
lib.T cap. 6*. qua: vidctur vera leftio. cula $> abeft à Bryen.
Bar. tjT. & Co ventr. ti x«6' viar. per- V. 29. cûmdv; Silos « <т<&[Ась1&.~]
peram. Hic locus rêvera obfcurus cft, ex ul
V. 6. wojlf г Sic probe time antiquitatis Mufica explican-
fcriptus Vulc. Editus & Bryen. per- dus. Brycnnius hxc verba Euclidis,
pcram , T<?v ¿it^djyfojúiv. quem toto ferme capitc fexto libri T.
V. 1 2. Bar. male, oivx piQuv. exfcripfit , plane omifit. forfim quod
V. 22. 2J&Ç<M;içii iç* píx] Hoc ea non intellexerit. Antiqui igitur
non intellexit Pena, qui vertit : Dit- duûm generum intcrvalla habebantj
junclio única eft. quippe dux funt dif- ordinaria , ut funt hemitonium , to
junctiones,quas vide apud Bacchium nus , ditonum, dia teiTaron, & pluri-
pag. 21. v. r. Attamén Pens adfti- ma alia : extraordinaria, quorum tri*
pulari videtur Brycnnius lib.! cap.tf. tantum numerantur ; eclyfis', ipon-
V^3- ¿KTÍ^uí(aiv^).<ft£^.J Vulc. diafmus, cebóle. Eadcm hxcnúfy,
tm pro tí. deinde cum edito , v>j7wV paffioncs intervallorum adpcllabant,
hi{éjy\á¿u>4 . quod & Pena jaepte ob rarum ufum , ut Ariftides docet
vertit , netarum ditjunclarum. pag. 28. De his quoque vide Bac
chium
 in EvcLiDis In trod. Harmon. бг
chium pag. 1 1 . Mefen itaque defi- Те^яку^®-. bfvcü<& , 4 Ае/(г€»®', &ní
niturus Euclides oprime hac limita- «vUosqç. 4 Kv/лайф'. oí J[t '¿tnvytvov
tione utitur , fi nulla paífione fyfte- jïioix Cfíy^^ew ¿Dsot Sí, cur.s,,. fiiút
ma fit adfeftum. Si enim , exempli Aej«y7í? custov ts фихг'ю?. tí éS^/$m-
caufa , per fpondiafmum tres diefes T@-. tÍ¿fAY¡tv. Aug/KíiV. ¿V TricH-nç í-BÓr-
à mcfe intendantur , tonus quidem %oçSav im¡>¡tt tLv Av'^y. Xj vôpusç Au-
fyffaûangt , disjunétivus intercedet g/xaV îrfàw iyçp<\iiv. «едиуеуф*-
à mef; ad paramefen ; at non incom- л*/лт<* 9*А»эт yty^ßttpivm. Terpander.
pofitus. quippe confiât ex tribus Arnaus , aut Lesbius , ex urbe Aittißt :
dieubus & dieu. & fie de reliquis bi - aut Ситлш. Alii ab Heßodo genut du-
nisintervallis. In reccntioriMufica xijfefiribunt; aIii ab Homero. Bœi ipfitm
Veterum extraordinaria intervalla filium dicení es, qui erat Pbocei; qui Eu-
utcunque reprzicntant hxc figna b. ryphontis; qui Homert. lyricus. qui pri
K.X- musfeptem chordarum lyram conjhu-
V. JO. Л'нуву 4 t ffuúfydov у ч »пш- xit ; primufque nomos firipfit Lyricos.
Sflov.] Sic perpcram editus. recte quamvis aliqui Philamona fcripfijfe ve-
Bar. & Coventr. Л'тоуоу *¡m <nwb. lint. Lesbium dicunt Strabo, Athe-
Нгс autem verba difficiliora inde nsEus, Stephanus. Boëthius quoque,
videntur , quod duos chromatis co qui fieferibit lib. T. cap.20. Sedfipti-
lores non comprehendant. Nam di- ntus nervus à Terpandro Lesbioadjunäut
tonum incompofitum refertur ad efi, fecunditmfeptem fiilicet planetarum
genus enarmonium : compofitum fim'tlitudinem. Quomodo lyram rc-
autem ad diatona, & chroma to- periife dicatur, de hoc vide Nicoma-
nisum.Diatoni mollis ditonum con chum pag.zo.v.2 5.pag.30. v.2.
ftat ex quinqué & trium quadranta- V. 12. ч'/*«?™] Voculaw.male
lium diefium intervallis ; contenu', abeft à Bryen. Idem cum Bar. oUtSctv.
ex tono & tono : Chromatis tonizi, V. 14. xf ЛлЛчет^] Sic refte E-
ex triemitonio & hemitonio. ditus & Covent. Maie Bryen. xeAoc-
Pag. 19. v. 3. To^araW^exa-
Sic feriptus Vulc. Editus ma V. I б. о d]} с* Smoc^Su Лирл-]
ie , t%ov izaçïv. Bar. Coventr. Bryen. nempe Ion. Solus Bryennius habet
reéte legunt, e^«v «cesse». vocabulum Avpp. forfanexplicatio-
V. б. ek Ita Codex nis gratia ab ipfo additum. Hic au
Vulc à reliquis particula «V maie ab- tem Ion fuit Chius , cujus meminit
cft. v. 7. pro тжяу Coventr. perpe- Suidas : Л» T&yty&f. *j Ald
ram, itúnt. us'?, ¡(ey ф|Ао'ввф@^. ijoV ¿$4*hMt. <Яп-
V. »11. ¿ f¿l¡ nempe Ter- хАчяу Sty 4*çl«7o Si mí rçpyu-
pander , qui primus lyram feptem ¿íou; Ыалннч cBntriç 9hvp7i\ot.S(&>.
chordis inft r uxit. De Шо fie Suidas: êçgt[A*fëi ¿t auniiß. e« St л. ош-oi St ft
H 3 фалу.
6z M arc i Me • loMii Nota
(pxaiv. Sitç tyçe/L^ii ta&* f*tlîu'faiv. primus Georgius Valla Terpandri
duos verfus ineptis Latinis ita red
o Kûifxingç oioïov фцт. Ion ChiUt. Tra didit:
gtcus & Lyricus & Philofophus. Filius Nos quoque quadrifoms cupietites ede-
Orthomenu, cognomine Xutbi. Cœpit re cuntus
trogotdios docerc Olympiade lxxxïï. Septitonis fidtbusjuvenes ctlebrabimut
Dramata autem ipfiutfunt xïl, ut alii, hymnos.
XXX ; ut iterum alii xT. Hicferipfit de Gyraldus Hiftoriae Poe'tarum dialo-
Meteorit. & verbis compoßtit eßnfus : o p. edit. Bafil. Anni 1580. poli
quem ludens Artßophanes Comicus , ad- os verfus male fic legit :
ptüat Actum , matutinum. Hoc au ijjUrtV ir( rilgßcyvpov ihnçpi^M^lei oi-
tem nominis ipil datum à prima vo 0t¿0¥
ce carminis , quod multis compofi-
tis vocabulis confhns , de meteoris
&nubibuscompofuerat. Videeun- & Latinos fecit:
dem Suidam in voce Д^^уиЁоЛ- Nos tibi mutato chordarum quattuor
. «/«>
V. 1 7. T»!«» i%ii<m täV от/иф.] Ita lam nova perfepttm modulamur car- .
reftituendos cenfui hos verfus. Pena mina ñervos.
ediditj7»|i» E^«f ei« nk. Bryen. le Voculam iti male vertit , tibi. Pena
git i £^«V , «W T»f. Coventr. i%Hi <xV quoque infeitiam fuam prodidit his
t<*V. pro quo melius legeretur verfibus :
it, TfltV. Deinde editus & Bryen. per- At nos quodrifonis inflantes fepe co
peram, t¿*uí¿m. rnants ,
V. 20. are/v ¡Jfa' <f t^ciievov] Sic Inde novos cytharo heptatono celebro*
probe Bryennius. at Bar. arg>» bimut hymnes.
t7Í?. Coventr. v&t (фу* iaíl. mer Ionis autem ita reddidit :
que perperam. Pena male edidit <re- Semper habet denos gradientes ordine
rfxwov. quod & Grotii patri pla- chordas,
cuit , qui hos Ionis verfus in Notis Et concordantes harmonios trifónos.
ad Capellat pag. 241. male fic con- At Groti heptatono cytbara, diatejforo
ftituendos putavit : cantant,
Тли o"ex*£fl^tflve6 7»|<w ï%etç et« c* 71- Captantes raro carmine dulce me-
los.
Тек avu.$u>viÇptA ciffiOtltn Tg/óim. Paucis difficiliora horum verfuum
Yl&v ¡tifa of7ЙоиЛву фве'^ву 2^7e'*Tflí- explicabo. iilçp)*ifuu vocat cantum,
Ç£ , &c. qui ad Mercurii lyram quatuor chor
Infeite adfuit , с* -ril^^Su. fi ¿* darum canebatur.^ijpvî enim idem eft
(iwoxoçSu , melius ceciniíTet. Porro quod Quvk. .Adjuncts deinde tribus
chor-
 in Evclidis In trod. Harmon.
chordis fyftema factum eft nervo V. 2. о? едймоА<(^] ArticulusôV
rum iëptem, feu binorum tetrachor- male abeft ab edito.
dorum ammf*$*n.t conjunâorum V. 9. editus additâ voculà le
commuai media chorda. Poftea Io- git, \sznJu&t©*- melius illa à re
nis tempore aliud tetrachordum liquis abeft.
prioribus duobus eft conjueftum , Ibid.
ut totum fyftema eflct chordarum ProiáeA®', quod Valla ha
decern , ut ex adjunfto diagramma- bet, & editus, пес ex ullo códice
teconfpicitur. Porro corrigitur , recte reftitui ksoiSu^loç.
harmonía tr'todi confi r_ Note. fed etiam pro o £v<j»7@* refcribendum
— Tri«.
Parállete.
nantes funt hxc tria erat /3*ри'та7(^ . quod ob verbum
tetrachorda confona, ' Pararaefe. visref£^ov7ef v. 1 2. & о&щф ,v.i6.
à parypate hypaten . Мей.
— Lidíanos. puto indubitatum. Totum itaque
ad parypaten ; à pa ^ Parypate. nunc locum fic legendum cenfeo :
rypate ad parameien; — Hypare.
Lich.hyp. T8TÖIV ßoLJ>VTZli!& f^ù xsmiSugji^' Of
à parameíead rieten. Рагу. hyp. ¿i élí? , eí )¿m tüv /3«pu7«T4i» /*¿xt* %
iMale itaque iÇÙivf е|и£'тк ¿/¿¡I. Ex hügravifftmusefi \\y-
vertit , trifonos. Notabile hîc , quod podorius ; qui vero deincepsfunt , лgra
J/¿ 7i'ftr«ç9i,verfus neceífitate,dixerit vísimo ad acutijftmum, hemitoniofein-
Ion pro Щ TtOSOLfUIV. v'tccmfuperant.
V. г J. твяг(^*, otuv ЛгуирЦи, фы~ V. 1 3 . Tvtqpílovíü).'] Нагс leftio
rife,l Ita Ьгес trajefta leguntur in o- vitiofa videtur. vcllem, tovoi, 4 t¿a*¡-
mnibus codicibus ; quod certe non
placet, mallem , и!т@- <puvr,t , откк V. 17. pro Tw<nf Coventr. male,
srW> & deinde , ф*^- Idem
V. 3 3 . Bar. bene, Ji o o'&ínfQ*. at v. 20. melius fâïtôwi pro м^ч&щ.
male ab eodem abeft, <Jot'Tfp©-,vel ¡i". & additur : «V 7» та v ^«5бвА<Л yívi-
Vulc. quibufdam male omiflls ita le 7«. quod tanquam lemma, in margi
git : Vísréf/t<u|í>Av<ft©- *¿t¿j ßapvTtf&y ne ícriptum , eft ejiciendum . addi
quoque debebat, я*'?; j¿v.
V. ult. tiajreçïe'sj®-] Sic rede le V. 25. ч jueyi'wr ] Bryen. lib. T
git ícriptus Vulcanii ; & Valla? , ut ex left, ult. Hf oiçpoviav , y, «ç tu v. 2 6.
ipfius interpretatione videmus.Male & v.28. idem maie, yívílcu & deinde
cditus, йот'|'*'я©л & \ÍBt¿b>&Á<&' sxJT awev, orav. omifsâ particulâ ¿e.
ejaa: etiam in verfione rctinuit Pena. V. 2p. pro «fwfe^uvBar. maie, J«-
Pag. 20. v. I. Лк'Ло! ¿\ ¡vo,~\ Ita (¿íuv. v.3 2. pro ¿iKt¿le¿¿ív Bryen. «-
Vulcan. & Coventr. hie etiam v. 3 . miet&pitdfcuv. Porro Vulc. is tiv(^
Qçvytot it êvo. à reliquis partícula ¿t ju^u Jtx«7.
abeft. V. ult. fâoAm <fè «и ^t«5-J Arti
culas
64 Mar ci M eu lOMII Notje
cuius minus bene abeft à Bryen. de- nus , aut intervallum , aut etiamfy-
inde idem legit , îivri 5 y.pilovix 2>j>f«- ftema. Caeterùm duobus modis rau-
ftifctti -mi vbcrtpofflç fiíxe*' quae certa tationcs fieri poiTunt , fi vel à gravif-
eft optima ledio : quamvis & Eucli- fimo aut acutiifimo fono ali cujus to-
des facile juvari polfit , fifcribamus ni in alium tranfeamus ; vel à fono
Bvuflovlx pro Tff >ijt*/?cv/«ç. à Bar. ma intermedio. Prions modi exempta,
le abeft partícula &тт. Ita autem haec primùm ропат. Si itaque utrique
funt explicanda : ab Hypodorioper tono ; tarn illi ex quo tranfeo, quam
hemitonium tranfitur ad.Hipoia- alteri, in quem ; commune fit lyfte-
ftium ; ab eodemHypodorio perto- ma ; ut pentachordum , fi ex Hypo-
num ad Hypophrygium ; per trie- dorio tranfeam in Dorium ; tranfi-
mitonium ad Hypoaeolium ; per dia tus concinnior cft,quam fi ex eodem
pafon ad Hypermixolydium , qui eft Hypodorio mutem in PhrygiWm.
tertiufdecimus & acutiffimus Ari- quamvis utra:que mutationes fiant
ftoxeni. , per intervalla conibna. Rurfus fi u-
Pag. 2 1 . v. 3 . tk't»v J[' щ if*f*»AfTf] triqüe commune fit intervallum, in
Vocabulum if*f*tK¡¡í hîc non ufurpa- concinnior eft mutatio, fiexLydio
tur ea ilgnificatione , qua in defini- tranfeam in Hypoiaftium>quam fiin
tione foni pag. i .v. 1 8 . Proprie enim Iaftium, aut Phrygium. fiunt tarnen
fonus & intervallum , concinna aut utraeque mutationes per intervalla
inconcinna vocantur: fonus quidem diflona. Alterius modi exempla re i-
ippi^jç, fi fit unus ex oftodecim pfacumexemplis prioris conveniunt,
fonis in quoquc genere ; at fi qui- nifi quod à fonis,qui in fpiflb funt, il
cunquc alius , inter illos fumtus, ¿k- las mutationes fieri confideremus. In
fíiKy¡t. Ex concinnis fonis fiunt in- Enarmonio genere , aut Chroma-
tervalla concinna ; ex inconcinnis , tico , fi à Lydii hypate mefon tranf
inconcinna : qua; utraque in nume- eam ad meien Hypolydii , haec mu
ris fq& dicuntur & »Koy*. de quibus tatio concinna Euclidi dicitur , quo-
vide Notas ad Ariftidem pag. 221. niam fimiles funt foni: at fi ab eadem
Practerea de fonis & intervallis con chorda tranfeam ad JEo\ii mefon en-
cinnis vide Ariftoxenum pag. 27. armonion , aut chromaticen , quas
v. 5). pag. 29. v.i Boe'thium lib.v. chordae diftlmilcs habent fonos, mu
cap. 10. & 1 1. Hîc mutatio concin- tatio fit inconcinna. Porro fonum
nior^ea dicitur , quae cum eo modo, duntaxat communem'habet tranfi-
ex quo tranfiit in alterum , majorem tus ex Hypermixolydio in Hypodo-
habet convenientiam ; inconcinnior rium, aut contra. Haec doctrina infi-
quae minorem. Hoc autem ea ratio- gnis eft , & ad adfeftus commoven-
ne evenire ait , quod omni muta- dos non parum momenti adfert ; ut
tioni aliquid fit commune ; autfo- ex Damonis quoq; hiftoria eft perfpi-
cuum. V.J.
 in EvcLiDis In TROD. Harmon. 6?
V. 5 . "¡a^ft»» чяэптЬь] Ex hujus äum. Valla legit , а^яйад» . fed al-
loci interpretationc viderc eft quam terum reftc , ovíUMtxs*- V. 19. Co-
Grxcc dodus fucn't Pena. Vertit ventr. male , lv fJfu aj#í»í¿*<*Wv ffl
enim : Нл ergo in quibtu plurtumfit ч^ф. & v. г 5 . £^о»7<ч pro ££е7<ч.
commumcatio , concmmores funt ; in V. 25. partícula <4« reftc abeft à
qtttbus ver«pauciorum, inconcinritores. Vulc. & Bryen. utroque loco. Idem
V.7. ёя-и^ч] Perpcram editus, lib. T, in uno códice кге^е7«ч. iêd O-
иги Xu y.q. voces ч тыря, male ab- xon. rede ^е7<ч. quomodo probe
funt à Vulc. legunt omnes lib. ГЛ.
N.u.a-m* ¿&r¡tef\ Bryen. Pag. 22,v.3- MiKomiíoi] Dehac
¿W $1тЙь*,Ла>(. optime. ultima Harmonices parte integrum
V. 17. aJgpseAÎixa] lu optime habet caput Bryen. lib. fïl
Vulc. Codex hîc& v. 20. Praterca V. 5. Codex Vulc. ч pro Je. A" Jv
Ariftidis Codex Seal, pag.jo.v.io. y, /«A.
Editus , Bar. ut & Bryen. lib. Г cap. V. 7. eiyuyi} fJfi èp. ] Duduï
ult. & lib. iïï. cap. i o. Ä^^/uaZfx». tres funt fpecies ; reftus, revertens,
Qua* Icdio prava omnino eft, etiam circumeurrens ; quarum definitio-
inde, quod ferme in omnibus fequa- nes habet Ariftides pag. 29. v. 12.
tur , «/s»aW». Quam infuhe autem Bryen. lib.ïïî. cap. 10. Vt autem has
2^ф,1лл!л*9* dicatur, ille norit, & ièquentes antiquae melopceiz par
qui , quid a^'i^ju* fit in Harmoni- tes hodierni mufurgi intelligent,
cis , perfpexerit . Pena hîc vertit : vuigaribus notis accurate eas hic ex-
cum tx affcäu tntervaüari in contra- ponam.

iE

Ductus reftus. Duftusrevcrtcns Duftus circumeurrens.

I
Nexus Nexus • Nexus.
•H-,

Pettia. Extenfio.

Haec non intellexit Kepplçrus, Qua» v. 14. infertalegcbanturin

Mathcmaticus clarifT. quern vide de Codicibus Pofievini & Vulcanii , de
Mandi Harmonía lib. ГП pag.62. Ulis vide Notas ad Ariftidcm p. 248.
I V.14.
€6 Makci Мег
V- 14. S^yç$tf*f*»\ Plane idem
eft quod recentiorcs barbare vocant
Tabulaturam. Non poteft x*7't|o-
^Zu/hic intelligi Ariftoxeni diagram-
ma fex colorum. obftat enim vcr-
blim ueAwJsfeJji/ùiv.
V. 1 7. rx^iç (p&yfx ] Baroc. cjui-
bufdam additis ita legit, та|<? cpfayfa
A!j¡?. Exilia duplici finitionc unam
non male ira formaremus : Poteftas
eft ordinatio foni in fyftemate , per
quam unumquemquc fpnum co-
gnofcimus.
Pag. 2 j. v.j. tir<myí*bv¡] Haec,
& fequentcs 7x priores propofitio--
nes , Boèthius tranftulitin Mufics
fuas lib. rv cap. i & 2.
V. 1 7. pro «Wï£ Bar. ётгяягр quod
legitur v. 19. Idem v. 1 8. & 20. pro
be, <пум\1щ.'
V. 2 6. pro <тух£<0щ Coventr.
perperam, xne¡<Qa¡.
Pag. 24. v. 7. Baroc. ytvtom. pro
yyy. ^ & Jproîi- v.8.Bar. T»7t г^едт*^.
V. 12. «Wf crv rojuÇw'iw] Нзес
intricate vertit Pena.
V. 17. ^£о'рч/^« *.] In Baroc. ièm-
per eft -згеякэт?• quod melius eft, ob
duas ultimas propofitiones, qua? po
tins funt problemata.
V. 18. mf7» ЭДдо/ме,] Partícu
la 7Íabeft à Coventr. Idem v.23. ha>
¿I Щд.<рг,1ЛХ TV.
V- 2 5 . Bar. & Coventr. ii Д. Edi- ро'е^ф' «"«ч- qua;, uti correx.cram ,
tus, mV ß. at in omnibus reâe fequi- etiam habebant ícripti-
tur , -rev J. Baroc. quoque additâ vo-
culâ, htîdç в Д. v. 2 б. uterque feriptus
»pro tbV. atv. uk&pag.feq. v. I.
о ми Notj
omnes probe im. fubauditur enim
bic ubique *¿¿~áu¿;.
Pag. 25. v. 5. Coventr. male,
miä, ut& pag. 27. v. 6. & hie infra
V.18. ju£T?« quoque Bar..
V. 15. Bar. & Covent. perperam,
[AiTi<H 0 ;i y TCV Ъ V. I J. COV.
male , awAsjoi. Deinde Bar. & edi-
tus, ¿xínt »v.
V. 19. probe omnes , jfpto T. In
verf. pro D fcribc , B.
Pag. 26. v.2. Omnes, ti J Sy.
V. 4. 49'»» |иет£«] Cov. addit, 7ß,
iy. at hxc pro duabus illis vocibus
fubftituit Bar. uterque perperam.
V. 5. pro^.Bar. male folum ha
bet^
ад ейг/лв*»»} Cov. probe, ttj гтгн
Aoww. unde in verf & quomam reli-
qtu eft mitas , igitur fuperp. eft DZ
ipfius 0. Bar. Ло/я»у (in margine, x>
цдц iirei povùç.) cíJrj/AOg/oV içiv в £ fie
quoque Cov. & editas, £ pro î£. Ibi
dem v.7. ад ab omnibus abeft , qui
& addit , est (Coventr. qui eadem
ha?c habet , refte diftinguit poft tsi»)
povxç xç$. >jj (probe Cov. Тч-) v. 18.
ab omnibus maie abeft xç$.
V. ult. Bar. yt$jií&-uj pro -ffiíS-u.
Pag. 27. v. 7. Bar. male er« pro
eç«f. & v.8. опсЛрго ernt
V. i з . Editus perperam , ¿Suúx-
V. 17. Coventr. 'infulfe , я»&л-
Pag. 2 8 . y. 1 2. uterque feriptus A
 in EvctiDis In1 :rod. Harmon. 67
xKxm»y pro ЛягЛаяпосл. Ibidem ma peram awd pro cuts. v. i 5 . Bar. 1»
le Bar. лф«Ли. &V. 1 8. •nrccçlov fió- «$! mcQw. Cov. perperam, fm£t$r.
£>av pro Tt^U/*áeAOV. v. penult, c- V. l8. fcripti , ÓK T¿V jUê^ÇÎDV (Яп[Л0-
fuluf Z ¡3 »?/М«о A. pro о jt^u « ? ~ß 4- gjiwv ¿vo. v. 26. фим-ероу Sr, (Cov. J«)
ро'л. articulus та quoque abeft à Bar. «7» jjytf (¡ta omnes) ib (abeft ab edi
& edito. to) ef)$iïïV7i.
Рац.19. v. j. Coventr. TBv У1/Л1Ш. V. 30. Bar. Л-пед y¿J0mQS>
Bar. то щултш. ab eodem male abeft то1 c^j: mWl Tg^fl-Aatoiov Тв Д| «fíf
articulus oí. & v.6. рсгрегат,твкте4- e^j яке-, qua: certe optima eft lectio.
uv.v. 7. &Q. uterque т{'т?*р(п. v. 8. Hinc in verfione fcribe : ideoque &
pro «foin Coventr.& edituS) êvo. quo- dia pafon & dia pente trtplum eß ; bis
modo & Bar. inora, quod retineri dia pafon autem quadruplant.
poteft. quamvis omnes feq. y. ha- V. ult. editus, tKxçev ir те^п.
beant S»ai. uterque icriptus , ejweçrv ïv 71л. qua:
V. 22. pro jjjmiot Bar. perperam , lectio videtur melior , ita explican-
tjftUÁiOTm da,Quodlibet conibnorum trium hie
*Pag. 30. v. 18. merque icriptus, propofitorum , nimirum dia pafon,
dia pafon & dia pente , bis dia pafon,
V.2 1, perperam Coventr. *«Wa| ex quibufdam rationibus conitat.
VAS. nempe dia pafon ex dia pente & dia
pro TV. t%.
Pag. 31. uterque icriptus numé tcflaron : 8c fic de reliquis. Eft lo
ros illos nods literalibus exprenos cus paulo obfeurior. Legendum
lim putavi , jué^srv с* tyim, qua: e-
habebat hoc modo: pfi^S. pföiß.
XT , mendatio in textum i rrcpfit.omniu tn
(male Coventr. т pro ^.) /¿ лфоу. autem videtur optima. Cum enim
(perperam Репа , í^So/a^v^vo.) demonftrarit duplum conftare ex
Ч* f duabus rationibus,illa: ipfí dupla: ad
fif<rf4t¡. fi'M (pro г in utroque re- dita: ternas emciunt in his numcris,
icribendum ^>.) ,u ßrCjß. p »vpot. 1.2. 3.4.
Pag. 32. v. 8. ab utroque abeft Pag. 34. v. 4. fcribe cum omni
Xm. etiam articulus та à Baror . qui bus o'-n. v. i p. jàç minus bene abeft
in 6ne optime addit, tvoKov , тс * à Bar.
~p iíi ягЖля-Ллэтву. Hinc in ver- Pag. 3 5 . v. 5. male uterque fcri
iione fcribendum : Quontam igitur Ы' ptus , «я то bi гш ß y. deinde Cov.
na tqaalu intervalla AB, В G, com- еЛлт]оу èsi ¿vo. v. 7. probe fcripti , те
pofita шитfactum multiplex , ideo & ¿t prO TOjTf.
AB erit multiplex. V. Ii. articulus o abeft à Bar.
V. 1 8 . /*«abeft ab edito. deinde idem , Ai <Л<ыр.
Pag. j 3 . Y. 5 . uterque fcriptus per- Pag. 35. v. 2. Cov. втс'»®*. v. 3.
I г uter-
68 Mar ci M ei воин Notje >
merque perperam , o /3 T. & omnes
Diagramma Chromatid Syntoni.
v.15. o ¿7.
V. 6. omnes infulfè afgsw©- pro 5184 Nete hyperbolxon.
Jímov. v. 17. Cov. то'цф- &ça/L içiv. 3* 1 6 144 Hyperb. Chrom.
v. 19. inepte ícripti, а^хя'оЭ-л). v.20. „87. «48. 6 Tritc hyperbol.
Cov. male, те ¿7. v.2 2.omnes,Tí¿V 6912 Nete diezeugm.
Jt' l7" 819a Diezeu.g. Chrom.
£,7. Mc-lior eft fcriptura, qux in
г,«7.г<,4«. g^g Trite diezeugm.
tcxtum irrcpfit. ut ex fequentibift &
lfS' HV 9216 Paramefos.
prxcedentibus liquet, v. 24. cditus,
то pro та. v.26. corrige ex omnibus. »• 8- 10368 Mcfe.
J1" 17- 12288 Mefon Chrom.
ЛеА«. »187. v>48. jjI2a ParypateTneion.
Pag. 37» v. 8. optime Bar. tú.
г;«. из- ij824-Hypatemefon.
yT~.{ male Cov. addit, J.)
**■ lJ- 16384 Hypaton Chrom.
V.¡?. /Зо'щб^.] Omnes tres., @ó/a-
6u|.Hinc Nicomachus. pag. 1 o.v. 1 o. 1187. »48. iy^p<í Parypate hypat.
fio[*ÇvKÎç*?@'. Hcíychius : Bo'¿u£u£ , 45- 18432 Hypate hypaton.
(ícribe, ßö[A<övl;') л/лрф' hxx.wtç. 9" 8' 20736 Proflambanom%
cu/A? « J @-. çjij ¿*w > *ф' « та ßoftCv- Gaudentium in hoc Chromatico tc-
x/v« v$xtux& тш1ьК&тщ . ïvioi ¿le trachordum íyncmmenon omifiile,
ßofi€v\tov КТШ Aíyxeiv , oí <Íé pupov , í ex numeris , quos hie adhibuit , eft
(ГспЬо,«г^оу)/Зо^€ил<?. Vide indubitatum. Cum enim trite fyn-
eundem in /Зо^биЛю'г, quod vocabu- emra/non in his fraftionem , ut vo-
lum ibi prxcedit. Altera tarnen ter cant, habeat , abique dubio , dupli-
minado eft uíhatior. Suidas : Ъо[л- catis omnibus numeris , earn evitaf-
€©- ¿i, o' í^^tA utAivâv, ßoA*£©* fct. Prxterea nec Diatono , quod in
фа'ф@- 7к. Gaudentio pag. 43. habemus, tetra-
V. 16. pro аи/тч fcripti тч. lego, chordum fynemmcnon eft adjun-
tùmi. v. 18. Bar. ¿T$. ftum.
Pag.39. v.7. Bar. & editus, AoiotV Ad pag.2.v.lo. ч'З 2^«ju*?»X4 tï
¿». Cov. Sr¡. v. 10. omnes, íit/xov -vo yj^ иеЛохЛхч'.] Valla perperam : alter
pro to'v. perperam. v. 28. fcripti ¿¡í vero intervallaris & modulattlts. Idem
pro ¿(. v'.i7.infulfe :Sol/u (pro moras, legit
Hoc loco reftituam diagramma fxevcu; pro juov*V) namquefacit , in
Chromátici Syntoni , quod Notis in ter has voces intercapedtnes , mutuo u-
Gaudcntium inferí nequiit. Pertinct trumquefaciendo, hos igiturfilos teno
autem ad Gaudcntii pag. 1 8 . v. 5 .
res appellamus.

NOTARVM IN EVCLIDIS InTROD.

Harmon. Finis.
 NIKOMA'XOr TEPASHNOr"

лтеАГопкот"

A P M О N I К H X

F Г X E I P Г A I О N.

NICO M ACHI GERASENI

PYTHAGORICI

HARMONICES

M A N V A L E.

MARC. MEIBOMIVS

Primus vertit , ac Notis cxplicavit.

 LECTORI

E R V D I T О. .

Fifia Pythagoricorum Mußeл auttorem unieum , Ni-

comachum , accurate hic expluatum damns. Ex tri
mmerU aliis , qui fecia infiituto Mußcam inprimis
excoUntes , egregiis queque eamoperibus adpofierita-
tem tranjmitterefiuduerunt , hicfilm ad nofira tém
porapervertit. Auclor autem efi non i Шит magtut
vetuflatis,fedetiam ab omnibusficulis aucloritatisJùmma.Hoc ex Iambli-
tho difiere poßumus , qui XX vi caput libri ï de Vita Pythagora , ex
hoc Harmonices Enchiridio , defumfit. Hujus de Arithmetica librospri
mus Madaurenßs Apulejus , deinde Boèthius in Latinum fermonem
tranßulermt. ex quibus etiam Excerpta nobis Photius confervavit. In
Mußea hune pracipue ficutus efi Boèthius , ut ex V ipfius de Mufica
libris conjpicitur. £jtofeculo vixerit, nullus illorum , qui mentionem de
ipfi , fcriptifque ejus fecere -, ut Pappus quoque ¿r Eutocius, & Caßiodo-
rus ; feriptum reliquit. Errónea vero admodum efi doclijftmi Mathe-
matici , Iof.Blancani , opinio , cum Piatone vetußiorem hune exifiima-
vit. Nullum mihi dubium , quin Augufti temporibusfit recentior , ut-
pote qui Thra/ylli mentionem faciatpagina XXTV. quern eundem cen-
fio , qui a Suetonto in Augufio ¿r Tiberio fitpius ; fjr * vetere Scholiafie
Iuvenalis in Satyram VI ; tanquam infignis Mathematicus , commemo-
ratur. Si excerptis pagina XXXVI plena fides adhiberipoßit , uteo
loco interpolâta cenfiri non debet ent , Claudio Ptolemao , auclore cele
bérrimo , qui fil quoque Harmonicorum libros , Jùmmo judicio firi-
ptos reliquit,junioremfiatueremus. Certe ab illius Atate non longe hune
abfuiße exiflimandum,fi tempus, quo Apulejus vixit , confideretur. Ex
cerpta autem illa, infigniter quidem depravata, Nicomachi eße , exflylo
quoque , qui non paucis locisperegrinitatemfapit , non dißculter perßi-
citur. Porro Cerafenus vocatur àpatria Gerafia , qua urbs efi cava Sy
ria. Perperam ubique Codex Scaligeri -, ejr quidam Codices Bryennii ,
in locis ex eo citatis ; duplicifigma hoc nomen exaratum habent ; ejr Oxo-
nienfis adhuc corrupt ms , tepassi'nos. Scribendum ejfc г Е-
 Lectori Ervdito.
P A S H N о4 s , prêter Гhotium ¿r Stephamm de Vrbibns , docet quo-
qce Iamblichas commentario in Nicomachi Arithmeticam , quam manu
fcriptam habeo. Verba Ulms , qu<e etiam Geographiam illußrare poffunt,
hic adßribam. Tt^ativcç Xíytjouf "¿oii trig niXiuq , г, оуорл Тг^аи,. ïçi
J\jk 4t& ßocpeu Kfff "bççpGicu. {fcribendum , à^L^lou ) Vtç^aa <¡\ Ae-

Jtvjctç mXtfietv > onaiiw оХкцагч тпщпьдщ. JÍfu&fic verto : Geraiè-

nusvocatur ab urbe, cuinomcn Geraía. Hatcautem eft cir
ca Boftram & Arabiam. Caetcrum Geraía inde dicitur , quod
fenes qui fub Alexandro ftipendia meruerant , nec bellum
diutius fequi potuerant, ibi domicilium fixerint. Praßantißt-
mum fuit opta , quod de Mufica confcripfit : in quo non MuficA dun-
taxat elementa , fed ¿r proportionum doftrinam , Uli percipiendét ne-
teffariam , explicavit. Primum Ulms librum citât Eutociut , commentл-
rio in i V theorema libri П Archimedis de Sphura ejr Cylindro , ubi
rationum compofitionem demonßrare adgreditur. Hoc Harmonices Ma
nualeprimi in Latinum fermonem converfum edimus: quamvü Cef.
nertti, ejr Deßelius , in Bibliothecisfuis , ab Ant. Hermanno Gogava hoc
jampraßitumfcribant. Error inde natus videtur , quod Vtolem&i Har
monica , ejr Arißoxeni , ab illo VenetiU edita habeantur. Forro Grtcum
textum cum duobusfiriptü Oxonicnßbtts contulit vir eximius, Ger.Lang-
bainius. Jilos autem , exceptis duobus locis , quA ,ficut Bryennius , pagi
na XXXTv & XXXV reßituunty nihtlo meliores Scaligeri Codice
deprehendimus. Difßciliora itoque leca omnia , uti in reliquisfaflum ,
ex ingeniofuere reßituenda. quod quamfelici fucceffufit praßitum 3ttt,
Letlor eruditei ex NotU mßrii cognofies &judieabis. Vale.
 NIKOMA'XOr rEPASSHNOf,
П T в А.Г О I I I O f,

A" P M О N I К H" 2

E'TXEIPlAfOT

NICOMACHI GERASSENI,
PYTHAGORICI,

HARMONICES

MAN' 'V ALIS

LIBER P RI M.V S.

Marco Meybomio
Inttrpreu.

Capita Libri Primi.

л. О тг V* ßtZXitf iy%et(/Jiov iiïv I. Libel 1 um hune manualcm , eíTe
TJZnfAVqfACt, 4s àçfAMiKqç çtl- Commentarium de Harmo
%HUCTSU)Ç. nías Elcmentis.
ß'. Hgg/ T ovo -i5 фиууд «&¡V , тхтъ I I. De duabus vocis fpeciebus; tum
intervallis difereta , tum con
<zs& tÍttuv atmSv. tinua, deque earum locis.
y!. Ó'tí п "Я^ши) с* cti&-qJotç jAuaiwi III. Primam in fenílbilibus Mufi-
cam circa planetas coníidera-
-Ztjêi C8\r 'SsKcairileti ^геарнщ.
ri. illorum deinde imitationc
[¿ífiqinv '^-cxeívav j r¡ imp earn, qua: nobis in ufu eft,
conftitutam.
O tt кат âç/S-ftcv oit&vopeÏTttj I V. Secundum numerum admini-
i» bv -шд (ffiyytig. ftrari quae in ibnis cxiftunt.
A V.
i Nicomac hi Harmon ices
V. Ad feptcm chordis conftantem e'. Ó 71 тп trn\a%0(>$a> Кирл t¿u) e-
lyram additâ o&avâ, Pytha-
goram dia paion conftituiiTc 2^ mcQm ouutçiioctjo dçpeo
harmonjam. nía*.
V I. Quomodo Arithmeticae fono- ç-'. Tiuç oí a¿/i3-fit¡2iK9i г (pfyyyuv
rum rationes fint inventa:. Xoyoi &>p'<fyiam.
VII. De ipfius dia paibn divifione
fecundum genus Diatonum. CUftffÎUÇ ¿Fájá¿ TlZtQûùV.
V I I I. Explicatio eorum quae inTi- ц. ЁЦууцтд г cv тгрссиш ÂçfAovixùiç
mxo di&a funt harmonicé. нрцфрш.
IX. Teftimonium eorum qusedt-
da funt à Philolao.
X. De Arithmeticarum rationum i. lieg/ räv ар/В-рцЪкш* Xcyut
aptationc ad fonos. àçfAcoïuç г ф^сууш.
XI. De ipfo bis dia paion fecun iA. Il£g/ Ç <ftç24gi TrnÇav ^ T¿2jgi-
dum genus diatonicum. 7VVIX9V $¿(&>.
XII. De fonorum, fecundum tria iß', ntçj i*ïç xaQ те Tçiarfpn rm
genera , progreffione & divi
fione. сиргагшд.

'Vamvis diffufa in fb Г £ mXv^aç хлЗ-' tau-

fit , ac multiplex, qua:
j apud Harmonicorum tvi ovpcmpcuS-àvaj vm-
I Elementorum Scri-
[лущаЪ y Ht^at 7b7ç à(>-
'ptores de intervallis
ac relationibus rcperitur oratio , ut fMWtsiïç çvt%eioiç Ct\cf.-
uno commentario difEculter com- P)/*Àtcûv tí Kj %шт \ssrá(>xi *6'-
prehendi poiïît; ego verô alias pro ^«Çyiyu ъ аЖшд Cm £ coem(/X>fc
pter turbas itinerisac feftinationcs àxctjctçKoictç к пшпен^гыдйк еиш-
non poffim quieto animo illud onc-
ris in me fufcipere , eáque , qua par
iïiuu&joç eifAl ту "Siëi тхтау l&nZttXÎ-
eft , perfpicuitate illorum expofi-
tionem aggrcdi : utpote qua: otium
inprimis ac cogitationes minime
dirtraftas requirat : tarnen , quo- шл^а iïtofjdf!tiç к сиpa' ti ^ avXt^eyt-
niamita jubés» mulierum optima <r¡A,¿i 7mawi cpiuç â^n'ppuçiov tçt ptoi
 Manvalis Liber I. ¿
ахгх$Ь), cris yí Ki\¿j¿o¡ig, dçjç>i n&f & honeftiflîma , omni iludió ani-
трявтчц уьшсикт , ¡cay dvQ. \£<- mus eft confirmandus , ut vel fum-
A* m мФлКоил Xu(/í'xA&nt¿¡ís ma tantum caPita' » íne oinnÍ ad"
V /Г v_l * tu a-.' paratu , & operóla demonftratio-
я» яп л г / »» . , у ne , brevibus exponam. utilmlub
жЯЗЬЪфШ. >v \jmfum» гх*™ „по confpeftu hac brevi dcforma-
j tyx*(¿iiv'neMm4t tjone pofitis , velut compendio,
•jgcäfdfiri , Tfßyixiicc ни/ту \sm- maris, atque ita illorum , quaefu-
miuvfiai, \smi¿ipví<níyt£ew-iíisT fe íingulis capitibus dicuntur &
Ci 'iKÀçm kîÇaXcuoo >ÇS тзКат®* docentur, ex hac inftitutione re-
АшЛ'и tí ¿ М*ех,Л><"- № C0.rdérÍS" Si. Dii co"cci*5rint> 4uam
. í-¿ r ,~ 3 , n, ,. „ ~ primum otmm nactus hiero ,& ab
j u/я jçi ; ^ j- i* itinens moleitiis mens conquieve-
AaGó^©- , w T5 a*»- rk ? majorem Je his ipfis j & ex_
5гаи/(пу ^«v,flKí/S£ü> tí onpàZovAK. quifitiore cura introduétionem ti-
àxç/Gtçiyiv eitmyuylu) ■ztâavmv bi componam, qua:que plena fit,
T¿tw, К -якщч, я Му0/8роу,тЖа- ut proverbio dicitur , ratiocinatio-
)<«ш к Ь vkeíoci nib"s membratim difquifitis.Quod
л /о,, )л Л n с _ **/ ;л & plunbus libris Tum facturus , &
' ^ , . ^ V л л , ~ \ prima occalione miílurus , ubicun-
фЪяшяй^и , г^шЦ&уну-. 4ueyos viyere inaudicrimus. Ex-
pa; TrvvfabfiiSzt. г j VfXfut ока- ordium autem , methodi & fcque-
mn тщтрдц j>&ov} cùç îvîxa vm- la» caufa, indefacilius ducam, unde
^.уоКа^пшд , ofa к, ¿vina, t£tiy¿- cum hasc eadem tibi explicarem ,
р/ш ш <s® Mi тхтш , г т5 <b<ârin* feci initium.
0x01X1014 tmi4**fuw
Tw ¿SpwQw4soi**i$ Humanae vociS) . cx Pytha_
МлвялХны dvo t<pa- gorx fcho,a prodierunt , duas di-
oxov , uç hoç <fi>aç , mv¡ \яя-ярхм. xére , tanquam unius generis , eflè
к. Ts [tyj muji%\í iJîaç mlfia,(or тв fpecies. quarum hanc peculiari vo-
4^HiM¿. *Я9 T Ucníw avfJL- cabulo adpellabant continuara ; il-
i» r i \ . ,,' o \ lam, intervallis procedentem : ab
n> \ , пк \ , V ч ns, quae utnquc accidunt , nomi-
фЖ^Г^'у"*^,* na imponent¿s. intervallis enim
¿V nerK Qfyyy» **fäfiw, H, àfjXUo ¿iftin£tíia eam exiítimarunt , qua;
•mibv T cv amoi itiç цъукп 7iu^Á~ ¿n cantu ufurpetur , & in omni ío-
XayluJ3\sss~%KáfÁ,Z(Müv ciwy%v]óv tï no fiftatur , ас manifeftam reddat ,
xxráezov i ж tsÏç uiy&tn ms кв,& qua; in omnibus partibus eft , me-
7 Д A 2 tatio
4 Nicomac hi
tat io ne m. quae inconfufa exiftat, &
magnitucUnibus, qua; in fingulis io-
nisfunt, divifaac disjunfta; tan-
quam in acervo , non vero ut in
commiftione , vocis partibus fibi
invicem adpofitis , quae & facile iè-
parari & dignofci queant , & nul-
îo modo una corrumpantur. Talis
enim eft vocis fpecies , in cantu lo
cum habens , qua: omnes feienti-
bus defignet fonos , quanta; ma-
gnitudinis finguli participent. Niii
enim ita quis ca utatur , non jam
canere , fed loqui dicitur. Alteram-
vero autumarunt continuam , per
quam inter nos colloquimur , ас
legimus ; necefle non habentes,
manifeftas atque inter fe diftinótas
reddere fonorum tenfiones. quin
ièrmonem connedimus , uique
dum id , quod dicere propoiui-
mus, finem habet. Si quis enim
aut diflerens ; aut alicui fe purgans;
aut etiam legens ; manifeftas inter-
ca in fingulis ibnis faciat magni-
tudines , dirimens vocem , ac tra-
jiciens ab uno íbno in altcrum,
non amplius dicere hujafmodi , fed
canere dicitur . Cum itaque vox
humana duas habeat partes , duos,
ut par eft,Iocos,quos utraque tranf-
eundo teneat,efle rebantur. Et qui-
dem continus vocis locum , qui
naturaliter infinitus eft magnitu-
dine , à quocunque loquens kicc-
perit , donec quiefeat , terminum
proprium aeeipit. hoc eft r cum
locum , qui à prima loqucla ad
filcntium ultimum perdueimr . u
Harmon ices
ucnriç x£v Çupeiou , Xj ¿ ka¡' ïyytyt.-
ffivrf tbmfc [toçjtav À^Xsig яи-
ytKH/tyjw, &xu(Ji<?m tí &>£iA-
yyuruv у Kff4 "яку\о'шд fir, аииъ<р^м^~
як'с&е i[¿<pcúvttv 7ï7f 3"hi&íy.oai тис
cpfyyyxç , цКйш "гкА?©* [4,гу&хд
fi€tí%4' « ул(> (¿4 нтш иf%Ç<f>T сш-
тшу еэтеетг aàw \iyty>Afis.À\iyety.
79 Q ÉTíflOV 75 ffUl/t^lç, KÄS' 0 Cf¿¡Á¿'-
ffyú tí лЯЦХыд, njy ÁvAytvúoxo/ufyu,
¿hf^ía-v í%oy)íg ÁvÁy>clio, грфиинд
тис г Cpfyyyuv m7-etf,K¡ Äj^ueex^/-
¡JÜfictf лтг' aXkqhav •шн&вц' аЖа
iípoyjig т hóyty "гид £ ф&£р$рИ
ъХаыяыд.н ух/> 1лд ц З^Хъуереуод,
4 "2>cn\oy¿ji8/jóg Ttvi, q ¿YAyiyúffxcav
у*}гк£у1?КА f£t]eb£ù kaÖ' 'iKAçvyÇ>^éy.
ytv mm -m piyífy, o\içUym (с (лгО,-
СлЖшу т Qwluî Л7Г яЖц «< аЖоу,
csmaU Хгуну ¿ t»¿Vsc, ¿£t áva.ytvú~
(гхау,аЖл fííXíct^ety \íyQ.¿i[Atp¿g
oiw йгй^хад V 'S АуЭ-^ижа Qa-
vtfç, iïvo шэтшд TKTittiâi íkatÍ-
& x-<Qtx{ &ъ%ЦХ°(£рЧ у ?"тв нусц .
Xj тсу ffyj atwiyßig rimy , ete'g/cs»
àv »(>%*ЦеЦ ¿ \A\UV,fAi%ç/Ç АУ 7ЧШ-
сгЦсц , то о\янйц тпрад Ха[а&ауоу'&..
тц-пчг г Ъ&п nfuliçtiç ÂaAiâç fú-
%(/ç гс^Ащд <nwri¡g. uçt то -zsKiov
ipfíus copia in noftra iit poteftate .
cùmf
 M AN VA LI S
» ill — 1 « t I \ AN л.
totár £tp ярк ijzràçxm. тоу al* -щд
%\g.ç*jfJKtliHÏiç ОПЫТ t<p' Î/mv, o^à
Çur.xsv , c£/£ôf8pov Hffj av]¿v \jzri
2¿¡ff.q)ei>cv]av ые^уу/илтау. "Xç^lw
ßfjyoi(> cewif, тот^штъу сищдгу eivetf
lΩ" q,tc tagÁjov фмпЦер. cxéïôîv
yx^^'/juLí^ тшчущ Xj azwopctv т
tffytyywt ш fivyfyi , Kj DÇsç аЖц-
Ххд ч^е/ьЖа^ссд , ó^tv av nçultgic
1Ct!¿'¿V¡(&> y CtfAuJ)iOTÎf>CtÇ <PuVUf , Kj
fifau r,fûv eù&riQç c* TY, Quoi am>-
иХг&Ьшщ 3 ÂcuiS'cu&Qtç ihr â-
l&hv, хл^иХсуа ХЛ£/у к&у шд Çv-
ytKbig éçï пул QúfictQ. r,xigm ßcißxg
iftOcultXcl. аХУОЦ , *¡7nTV^L} »/ Til-
ew&' éngjt* e&' ¿t ¿.y xe¿¡' SJnoiw-
9ttfjy t Tuéruv r¡ür¡ pairijg тгд
ifitpeuyiflai , тот щд ^vytx^g cJJnçq-
fír¡g <рлфр tÎw -kÇÛtÎjj \ssrvfyaf¿rrv
"ùzrÂÇXetv ¡ira x. ф ßt?X,v *í ^
cw£ctvofjty¿*ig , to ItfVTJÇtV ûMof cù-
&7Í]oy, bfX&à }ГФ b)us$¿ фт^д тс-
7гц mittfttfa. трА®- q twr>¡ cim.il* ц
à*9*i Ô£/£4j ei&' 4 àtâ'fetTnni ^шущ.
cep' eaet yecç %фия$ёщ ¿i 'iftftt&eiccç,
то TtXdjjeucv тпрлд £ Is тысштуд
¿Puv%g т'йтгц cç/Çq/JsI/j. pr¡$íiv q r,fÁív
2>]&<ptpiTu> тгуьш, «У сШ ^ ^тц-
l/AX.*¡g ц/Âîv фшчд , «У сШ т ififetr-
fWjCftsflw tí кщ tp.mdJsm iij кри-
intenduntur , tum. quas inflamar &
Liber I. y
At vocis intervallis difcretae locum
non amplius in noíl ra eilè poteftate,
ièd naturalem; ipfo quoque à diver-
fis cfFcc^ibustcrminato.Principium
quippe ipfius efle illud) quod primü
audiri poilît ; fincm vero , quod ul
timo à voce proferri. Inde enira in-
cipimus percipere ac confpicerc lo-
norum magnitudines , atque inter
fe commutationcs , undc primum
nobis auditus operari videtur. cum
poflîbile fit, obfcuriorcs voces,quz
a nobis ièntiri nequeant , in natura
perfici , quacque auditum omnem
fugiant.Qucmadmodum,vcrbi gra-
tiâ, in iis qua: ponderantur , quaz-
dam cxiftun t corpora, qux minime
gravitatem habere videantur : pa
lca; ni mirum , aut furfures,aut iftiui^
modi alia: verum ubi jam peiadpo-
fitionem taiium corpufculorum
pcnfionis quoddam adparuerit inl-
tium , tunc librandi fcientia: fines
primum incurrifle ilia dicimus ; Sic
quoque propemodum,cum, quae in
voce eftjoblcuritas magis atque ma-
gis adereícit , illud quod primo o-
mnium ab auditu percipi poteft»
principium facimus loci, quern vox
cantui apta rcquirit r at ipuus finem
non amplius auditus finit , fed vox
humana. Quo ulque cnim concin-
ne pervenit , & cantûs legibus pro-
grcditur , hue ufque ultimum tcr-
minum loci , quern vox iiliufmodi
habet, fiuimus. Nunc vero nihil no
bis différât, five de arter iaca noil ra
voce,five de inftrumcntis, tum quae
hi at pulfantur , icrmoncm facia-
A 3 mus ;
6 N I с о M А с H I Harmonices
mus ; qua: vocis noftra: imitatione
perficiuntur . Sed omittamus jam iffwnpas <nwnXt&ív\m . \sbtipS-u~
illam , qua: in his eft , differentiam,
ne ftatim in principio explicatio-
nem diffundamus.
Sonorum itaque nomina ab li
lis in cœlo verfantibus ièptcm ftel- TÀ /M// ovuj àviftctQ. t ф^ууау
Iis , terramque circumcuntibus , Ятге r Kctj' ùpjivcy iííjctt ётт?л àçipwy
efle adpcllata, eft probabile. Omnia t¿u) yluï 'zsèanhdjcvlùùv m&ouov
enim , inquiunt , qua: cum ftrido-
rc circumaguntur corpora , ceden- фат Qú¡a,aQ. , ка%жихзу]ед tjv@*
te aliquo, &faciilime fluctuante,
цеу j>açzt KvngijvOfÁifJij y ц/0фхд àva-
neceflario faceré ftrcpitus , magni-
tudine & celeritate vocis , & loco уксишд 7i»iéïv , piytyi y Kj фы-
inter ic diverfos ; qui aut propter yff , кдц тъ7га> -тгхмЖау/л^хд <¿A-
fuos fonos , aut propter proprias ÄqAuv , *1~п[, tft^tji, afir4 ioujjm
celcritates , aut propter rcpreffio- фУ>ууад , r¡ Hrvji шд \¿íag m%v-
num orbes , in quibus fingulorum ч^лд y tj vf^¡¡t шд ímx0^ > ¿* ¿"s
impetus pcrficitur , magis fint flu
ixárx pvf¿»¡ auvjtÁétTui , &x,v[¿ou~
ctuantes; aut contra, magis relu
chantes. Hae verô tres differentia; Iotipjîç y í txvcuIíov iïvcnruÂiiç V-
manifefte videntur circa planetas, nxÇZxQxi- Щ У1* сии-иц Äj^-
tum magnitudinc, tum celeritate , фора) Tgavuç ортщ •zd€< artr" "zsXá-
& loco inter iè diftantcs: qui per x- vnJctç , tí н& tÚxÍ j W tÍ-
thcra circumfufum perpetuo & in- 7tùù ¿M^urco; á>k*¡Xw y HS4 ?
conftanter cum ftridore circum eù^t(Ja àvA%vfMil@o thtivtnug К&
aguntur. Vnde & nomcn oi^^ftel-
аЫтшд ра^х/ЛУж. hfa ?cèp H&f
ia , quilibct eft confequutus. quafi
ftatione privatus , femperque cur- £ dçrjf» ¿vój¿xj@" tÍt&xív МИИ*С«
rens. à quo & D e u s & aether no oïov фсюшд í&f>iiy$¿(S>* j àei ^гш,
mina accepcre.Porrô à Saturni mo •тр о nffj &есд Xj atyíp uvo¡¿&¡o7it-
tu , qui longiflime à nobis abeft,
graviifimus in dia paíon confonan- fj,á¡©* , eivutgÍTiS оч\@~> àÇ' iftÔV , ó
tia fonus , hypatc eft appellatus. hy- ßafi>ml@» cv rííQgL TrnQuv (pfyy-
paton enim idem eft quod fum-
mum : at à Lunari motu , qui o- y(&> \ssráiy¡ ёхЛ^З1?. V7mjo¥ yi¿^ 19
mnium infimus eft , & terra: proxi- dvwTujov. ^тге Q £ QíX>¡viax.¿y Ka¡u~
mus.acutiffimus didus eft nete.Et- &TH 7mÇ\m ngj¡ ъ&уно'прх xsí/aÍ-
enim neaton idem eft quod infi- va, viáiq.X) yü^vínmi ri Kttjúiujoy.
 Makvalij Liber I. 7
ÍÍtoq r ттр' tK0npov$ ¡u^xjznr mum. Ab iis verô , qui ab utraque
Kfiévov «ÇJ Лос ттрь'/тгщ.тЯ'^ \sa\ç parte exiftunt, nimirum à Iovis mo-
m>£tù> , os Uw ¿(totiín , ®%«кв- tu » q.u«fub Saturno CJ> parypate ;
/ ^- y-y r r r' 2 ' *» & qui fupra Lunam eft , nimirum
~ <rJn- > л о/ ' Venens,paraneate.Deindeamedio,
««с*, иЦ7* ucanpfy hoc eft, ipfo Solari motu, qui quar-
eq 24¿ -ncerafUt <*&Ç apÇoTiyi с* tus fltus eft ab utraque parte, mefe:
tç iTÍ¡Axój>£tf>,¡(£V7ï етвЛаису $\ъ<?ш- dia teflaron coníbnantiá ab utro-
ви. Kajùmç Xj ¿ lyA*©- с* тг7? í^ei que extremo in içptcm chordarum
zfrávtiaiv vumpufö iv iímf@~, harmonía fecundum antiquos di-
uifrcumn&>
' П/яь. av.
Л, гяп n г £ яир ехате-
¿„ In* ftans.
г quemadmodum
* , & Sol« inter
V • / " л ri» rî\i\ \ ieptem planetas utnnque eit quar-
p ? »A*, *t*& ff ¡rifb A*f § tU3 , cum fit piane mcdius. RuHu,
jjAÍ» т2ш e^«€je» я*п&т@* vmç- ab ilI¡s j qui ab utraque parte SoUs
péff>jj ^ ^ Át%A*óg. Eçpit 0 "Ve" ftint, à Marte quidem, inter lo-
Íctí%f¿iov лфроЯтцд íFfáv xatÍ%üv- vem & Solem fphxram confecuto»
7@- , варган . w Àxpj Ctfff o » hypermefe, qua; & lichanus; à Mcr-
умшшхю x) curio vfró ' btcrftitium Veneris &
* ,/ ' ^ 7"' л/° ' o Sous obtinente , dicta eft parame-
, 4. / л / ■ / le. ut aecuratius , tam Imeanbus
« otg вО^^ф 0» хдаую*- quam numerorum demonftratio-
pan, mÇulsm yvveuKUV hsh <£><Ae- njDUS , pleniflîmc tibi confirmabi-
хаКштжщ. K&f Л' <tç culictç чиоччд tur in iis, quae ante tibi promifi-
^«ç csx. г-ялкхо/Лр lij'ç яз<г[их.п mus > commentariis , fapientiflima
ovLLCpmlct; , xe&wc; 71 к mrao- mulierum ас politifllma. Pmerea
r • « > ' л . • ~ .1/k~ quas ob caufas nosiftam munda-
r" . n/ ^ Пч .rf?, r nam conlonantiam non exaudía-
№WfWf\ ™ш fyWpz* mus , aulce quid & omnino modu-
ífov ^2^TÎwa Kcufü o^vvidf. vfa jatum j ut ratio fubferibit , decan-
T tantis. Nunc vero de fequentibus,
Кл^'Ак рл^ <pAf£/j \pó<pov (Bp obtemporisbrevitatem,paucafunt
шщ , tsKi¡b Áío(& e&PV'Mov f¿í- dehbanda.
¿ aIí, Generatim itaque dicimus , ítre-
• . X / / x nv / »
pitum quidem elle aens percuflio-
*яХ*^ м> 4е nem nc?n fra(äarn ufque ad audi-
w«t5 TOf/o^feb A*eJ^>f tum: Sonumverô, concinnxvo-
AfftAÇBCTH. 2$0&¡¡a,a Q, веек 7»<«.y
eis tenfionem, latitudine carentem.
Tenfionem efle manfionem ali-
quam & identitatem, fecundum magnitudinem, foni interyallo carentis.In^
ter
 8 NicoMACHi
tervallum,viam certam à gravitate in
acumen;aut contrà.Syftema,plus u-
nius intervalli compofitioné. Porro
íi multus pulfus , aut fpiritus in cir-
cumfufum ae'rem inciderit,& fecun-
dum plures partes ipfum percufle-
rit,magnam effici vocemjfin paucus,
parvam : tum ab aequali, levem ; ab
inaequali , afperam. Rurfus fi tarde
inferatur, gravem ; fin celeritcr, a-
cutam. Contrariam vero dieimus
habere afre&ionem neceflario in-
ftramenta quae inflantur ; ut tibias,
tubas, fiftulas, hydraulas, & fimiliaj
iis qua: intenduntur , citharae nimi-
Tum, lyra%fpadici,adfimilibus. Me
dia vero iftorum , & quafi commu
nia , & fimiliter affeda videri tum
monochorda , (quae phanduras vo-
cant multi ; cañones vero Pythago-
rici,) tum trígona ca quae intendun-
tur,tum obliquas tibias,una cum ti-
biis ex loto fabrefaâis,quemadmo-
dum fequenti oratione declarabi-
tur. Nimirum horum, quae inten
duntur, tendones majores , & con
tendores , majores atque acutiores
fonos efficiunt; minores contràjan-
guidiorcs ac graviores. Vbi enim
ple<ärum è propria regione chordas
emoverit , ac deinde lubito remiiè-
rit, hae quidem & celerrime,& mul
ta cum vibrationc,&*multis parti-
bas circumftantem aerem verbe
rantes , reftituuntur j tanquam im-
pulfae ab ipfa vehementiore tenfio-
ne: Illae vero,fenfim & fine vibratio-
nc, ad fimilitudinem libellât fabrilis.
Contraautcm,corum quz inflantur
Harmonices
jKAir, ovçtifiA 3, vshtiôvavivoç
&I[¿c¿tuv ouvjfffiy. m fais fj}¿ -ггКу-
àiyt. tfimoiv}®* , Xj ^ чтЯж рлрц
"ВкЧ^а*]®* еш]ог , (Atpixlw ~¿va\i-
0[4.a\Í¡ ffyj, Л«л* • àvufJUtXa 3, tça-
ßapetaf тх%гшд j)s Щнал. ЬуаЛо-
•яиЭ-ш J) dvayxcuug те гит&Ы
cçjwiA' oiov auAxç, aâXmyyaç , оъ~
{/.yyxÇyvfyowKtiÇi те е'/*в1Л' itïç с#-
febJoTf, ttfytfA , KÍlfA , <ПГАо\к1 , TtÎç
<$£ар,ъ!кг1<по1$. [л.ъох J\¡ cúmSv , x¿i
ОМУ >3l>c¿ xjq й/ЛОЮТт^ , те71 ¡ÍOIC-
■yjoàa, cpaivtù%4 , a St; феид^-^ад
kaXSoiv oi щУЬа'г Keuôvetç à 01 m-
^ayo^/xat > x¡ та tfíyuvA r c*S?«r,
К9Ч r¿f TskA-ywûXiiç $ т фиНу-
yùùV , UÇ <ZiQÏtoV ¿ \¿y(&> $*l\'M3Í.
т ffyj yt a] шо-hç a] i&ti£pv%ç
Xj &iwc¿TipA\ j pteífyvctf ¡i èjrvtipuç
cpfyyyuç Ám^yí^ovjof a¡ ¿Xtyoí-
Tl(>A\ , VUX,iMÇfûûÇ Ti Xj /3ofVnpHÇ.
fi.iQ.çi<m£]oç ytç те? %оо£а; J •zsh.tj-
х](>Х АТП 1? o'lXHAí %Ú¡)Af ÀÇl&H-
oAf, a] /jtyj, tÛ^çÂti к огш 7пЖы та»
K^ßi^AT^Xj ™Жа%чт "¡sBíKettiSlpor
Àiçe/L TV^Üffltj '&7nXA-9í'rA¿)AI'UCBrí¡>
%7ГНу0[ЬрА\ \SC3~ AUlfç 4s TfiofpAÇ
viettàf a] q , r,pí¡xa Xj AK^ioÀvJuÇi
ka¡' et*3VA Is -nxjoviKÎïç Zt¿S-[Á.r¡i.ÁvÁ-
mXw Q j T ifA7rycûçuy ttf fieiÇoviç
 Manv Alis L I В E R I. 9
*9t\iá<r&i, К Ш fteiÇovet, руку , vu- majores cavitatcs, longitudincfque
S-pcv Kj tKÄvJov. ту pcc(> ъгЖ*! Kwn- majores , languidum ac iolutum.
longiore quippe emilïîone tenorem
amittcns fpiritus , in circumfufum
яу щ г > W юо*рфл-
aërem exit, & obfcurc ipfum verbe-
Tuf eivjcv TS\r¡or{ Kivet.K @apvç rat ac movet : itáque fit fonus gra
¿twj o ф^уу&упгтщ. dmvorjiíov vis. Hic vero confiderandum, ma-
Q C*TO¿0£t 73 [ас/Жоу ti *it¡ov ^ gis atque minus fecundùm multi-
m<¡ÍT>¡&. GbfA&cúvHv. lw çfënjenofliç tudinem contingere : quam, inten
aú¡oi y¿i cuttvnç ,*¡ i¿>¡k(&- TilÇ кш- dentes tibiam , & rémittentes ; aut
longitudinem chordis , aut brevita-
tem operando imprimentcs , effici-
Ítm¡í\¿f£/u. « e^e tí??» е^Авк , orí
mus. Atqui certum eft, numero
hzc omnia adminiftrari. Quantitas
■moÍT4¡@* peiç ¿átvcg аЖи,А>&' àçj.~ enim altcrius nullius, quam nume-
ri , propria intelligitur.
üv^u^tpAf ¿]¿ ттця^и!}©* , 'Iva, Porro omnium primus Pythago
(ir, ф огшлфп с fittnç ф^уу©*, ras, ut ne in conjunctionc médius
fonus, cum utrifque extremis idem
TJÇsi àjAtpcTtçyi m акр? à aojcç avy-
comparatus , difrercntem tantùm
cxhibeat dia teíTaron conibnan-
tiam , tarn ad hypaten , quam ad
vícuy ntsç "л т yjzrailuif цдч m&ç т neten ; fed ut variam magis con-
уцт\ш. TniKiXuiiyiv 3 Jtu^/eui cvo- templationem infpiciendam habea-
potv "ix^ßf г Kfff r axçuv cûmSv «Л- mus ; extremis quoque ipfis inter
fe fuavifllmam fimul cfficientibus
Á*¡Áetg líw x,AfgLX3pí<&.~duj ouucvm-
conibnantiam , hoc eft , ipfam dia
1%X¿í]m avf¿<pavíeui } Tifrísi tío âj$s paion , qux rationem habet du-
mQûv, tÍv ¿~nzhá/nav í%xom> XÍyiv. plam : quod ex duobus illis tetra-
07П(> Ók tuv £vo 'Rl&'XfiQ&un ov¡jl- chordis contingere nequibat : in-
Qlw'aj ¿k iiïtwAv, mcpífyKiv cyiïoôv tcrpofuit oftavum quendam io-
uva QfyyytV} f*t&£v fitají кем 7m- num ; quern , cum inter mefen &
paramefen coaptaífct , disjunxit à
fjjjj 7s fxiatiç с Аск rever ibre <f\]i TJjç mefe, tono integro ; à páramete,
hcmitomo. Vt prior, qua: in fe-
ptem chordarum lyra erat párame
TÎÇfLV , с* ту, ётйад^^й) 'Zp^ßtft.itniv le , trite jam à ncte & appelletur,
¿cuv , tçJltÎw íli àx» v*ju¡g KAÄettdztj & fita quoque reperiatur : inter
ponte autem , quarta quidem fit
Б à ncte;
 IO NlCOMACHI Harmonices
à nete ; ad illam vero confonet dia
teíTaron confonantiam , quam & cvfjt,<pm¿ú Q is&( ewiiw т 2¡& tít-
ab initio mefe ad hypatcn habcbat. empuv ovfAÇmiccv, ijvTTtç Xj t£ "bç
Porro tonus qui inter ambas eft, &
ftéaij <wQ>V т ьтттйи «^êc.o'q (á,Í¡cu-
mefen & interpofitam ; qua: prio
ns loco paramefe eft appellata ; u- £vá[¿<po'rípuv T3yei,fAt04ç tí ^ <j? як-
tricunque tctrachordo adponatur :
five illi , quod eft ad hypaten , ulti- ri^ßg 'Sr^cfitajç y èimipia âv TÍjyt-
marum naturam magis referensj
five ifti , quod ad neten , iuprema- T») , v*Hoetiïiçtfioç , «7i wgfÇ туучту)
rum : dia pente coníbnantiam de-
monftrabit , ^yftema utrinque exi-
vieui ~2>?niïei%<l , ovpifiA ьксЫршп
ftentem ipfius tetrachordi & ad-
junfti toni . quemadmodum &
ipfius dia pente ratio feiquialtera, Xy ÍF 'B&o-'foofJtyii mu. ucartp x¡ с
iyftema invenitur fupertertia: fimul 2¡l$¿ mvjt Лбу(&>, с ífAtóXi®*, ovç4-
& fuperocbvac. Vnde tonus eft fu- f¿* &1/кгх.ъ1щ ô4n}ç/TX Tí etfJUí Hffj
peroélavus. tmyiïix. ¿ ctgßi m(&> 't*¿y$o@».
Hanc autem fecundùm nume-
llw q ko¡' dç/3-fAGv 7nm<n¡Q. тгш-
rum quantitatem ; turn qua; per
quatuor chordas diftantia dicitur,
turn qua: per quinqué, tum quae fe GlÇffn 2^ 7Tïv]t,}(j >i KCl)' C¿f¿(pOTí¡)UV
cundùm utriulque concurfum dia oiwo$cv,<hc¿7mQ¿v Myof^jfi.x^ vitss-
pafon , & adje&us inter duo tetra-
chorda tonus ; modo quodam tali T>v(^,7féva) TiVI ТЧХТШ \JZn X 7SV-
à Pythagora deprehenfam affir
^ayópn Kai&Áqtpfáfc, txHV tGtGeu-
mant. Curis aliquando , & difqui-
fitioni eorum qua: compofuiflet , áfy. Ev с^оуйЛ 7ií¡i 2fa\oyt-
intentus , num auditui aliquod ex
cogitare poflèt adminiculum , fir- Stwcújo ту dx9$ ßoföeui» mu, cñi-
mum ac erroris expers : quale vifus уоцщ, туиш к àmçcf.Xi'yiçavyàlou>
habet per normam , & per regu- r¡ fty c^ç $ 2¡#GiÍt}í , k¡ §"
lam , aut etiam per dioptram j ta-
ftus vero per libram , aut menfu- $ átp>¡ 2¡0Í fyy¿i nS^g. 7s r f¿ÍTfun
rarum excogitationem : prope a:ris
officinam deambulans, divino quo- tBnvoiotç, 'Grfcd 77 ^*Axí»7f^cv Z¡%i-
dam cafu exaudiit malleos ferreos, 7m¡Uy , IK TJVOÍ SatflOvix OtWWjÎMÇj
fuper incude tundentes , fonituf- VJfKKÜOt pcuctjocúV <n$t¡j)UV Ъ7Г cÚyAOVí
que permifte quam maxime conío- pcutvjuii, Xj rat nxps 'sfyíptZ '^CPfi
 Man V Alis
tdJui fiiecç ovÇvyieeg. гтупиохъ £
et etvjoïç
TfívTí, Kjilw nof&puv ouoaSícu).
T5 T? tí -no3-ápav,Kj
vit lávn } àrffiÇuvov ftyj íáyt
atrdw каЭ-' гаДЬй' тръхАуриЪхЛи
¿i аЖидг^д с* ешшд f¿eí£ov@».&r-
¿&p& ¿V «ff xj? 3s W àtvofJUpnç oùmj
Щ H&fatWÇ «ff 7» ^«Лхявс, ^ WS í-
xÎAcuç -areípeug '¿P^y. ç&r cv Tiïg
peu&ßOto оукхд &pùv т 2^<рв^
fax. eiXtC ou G$£e/l tIw t peuév-
luv ßiou. ovèi Gr^ßi m jçifi&Q, rm
е-фирш , ov¿\¿ Grfeßi TÚ/) TX 'iÁCW-
(st c¿K(>/Gug ¿xÁ&Gúy , ^ po7mg in-
штад трейдерuv ícuitbv à-щХ-
Хлуц.чрхяъ tivoç heg яиаг«!л#,Лл-
ywíts tfimmiyeTtg 7iHgieí%oig , Ъа
(л.ц как r¿rn tyttpogpTtg \ssn^oû-
ytjTUf г) oKuç xsmvoijmf moraÄuv
¡Aa£¿y}uv 'г^у.Жауц , àmt^mg
TÍofApecg xoçiïceç ¿ftovÁxg , K&f ''я>-
xuAag з Ш7тунд it ngj шдрофцд,
tKctgtjv сщ) 'iKeLçtjç l%í(W** , óhKtjr
'aç$ç^Çetg Ó* %*¿tuJiv /лград. m
ef\¿ fA*ÍK*l r xoçiïav fAtixavtjoKpti-
Ók navTtg ¡QcimQ, , нш ko¿uv
c¿yc¿ iïvo (¿¡Aa^o^ag ЫаЖи% ov¡jl-
Çuvietç ¿¿/¿/rae mg vs&Mx&áa-ag,
аЖЬо о» «Жц ovQjyía. iIuj [fyj p«£
\sstb rS fitytrx i£api*¡f¿a¡(§* т«-
loffylw nog 7¿ü \sm rS \ик$от-
LiberI. il
nos inter fe reddentes , una tantum
combinatione excepta. In illis ve
ro cognovit & día pafon , & dia
pente , & dia teflaron concentum ,•
at fonum , qui inter dia teflaron
erat & dia pente , diflonum qui-
dem per fe exiftere videbat , íéd
completivum abas illius , qui in
ter ipíbs eflet maximus. Ingreflus
itaque , tanquam à Deo patefacta
fibi intentione , in fabricam ; ibi-
que multis experimentis inventa
fonitus differentia , ex illis qua? in
malleis erant gravitatibus ; non ve
ro à fericntium viribus ; пес à mál-
Icorum figuris ; пес à ferri , quod
tundebatur, tranípofitione j cum
pondera accurate excepiflet , & li-
bramenta malleorum quam maxi
me zqualia ; intra fe eft converfus,
atque ab uno aliquo palo » qui ab
uno ángulo ad alterum muris eflet
impaólus ; ne & hinc differentia
aliqua fuboriri videretur , aut cer-
te fuípicionem adferret palorum ,
propriam naturam habentium ,
commutatio ; adpendens quatuor
chordas ejufdem materiaí exiften-
tes, tum arque longas, & ïque craf-
fas, atque œque graves , fingulis
fingula pondera adpendit , alliga-
ta ex inferiori parte. Cumque ita
chordarum longitudines omnino
sequales effeciflet , pulfans deinde
binas atque binas ílmul chordas
alternatim, coníbnantias invenie-
bat ante diftas , aliam in alia com-
binatione.Namque à máximo pon
dere teníám , ad earn quae à mini-
B г mo,
12, NrCOMACHI
mo , dia pafon ionantem depre-
hendit. Erat autem ilia duodecim
guarundam libraram ; haec verô ,
lex. Atqueita in dupla ratione con-
ftituebat dia paibn conlbnantiam,
quam & ipfae gravitates oftende-
bant. Rurfus maximam ad juxta
minimam , qua? ofto librarum exi-
ftebat,dia pente coníonantem invé-
nit. undc hanc in ratione fefquial-
tera conftituit, in qua & ipue in
ter fe erant libras : Ad cam rurfus,
qua: hanc fequitur ; quod ad gra-
vitatem , ifta minorem, fed reli-
quis majorem , qua: novem pondo
cflèt ; ipfam dia teflaron , propor-
tionaliter ipfis gravitatibus. Atque
hanc fuperquartam contra depre-
hendebat , cum natura eadem fef-
quialtcra eflet minima: . Quippe
novem ad fex ita habent , quemad-
modum quae juxta minimam eft ,
ocio libras habens , ad earn qui-
dem , qua: fex habet, in ratione
erat fuperquarta ; fed ad cam , qux
duodecim , in feiquialtera. Quod
itaque eft inter dia pente & dia tef-
faron , hoc eft , quo dia pente con-
fonantia fuperat dia teflaron , con-
firmatum eft in fuperoftava efle ra
tione , in qua novem ad oc~fc>. Por
ro dia pafon confonantia utrorum-
que iyftema dicitur : feu ipfius dia
pente, & dia teflaron in conjun-
âàone ; ut dupla ratio fyftema eft
fefquialtera: & fupertertia: , in his
numeris : duodecim, octo , fex.
aut contra , ipfius dia teflaron &
dja pente ; ut duplum , fupertertii
Harmonices
%, -zraQm tyfyyytffyjlw кат-
muv сХкиг r¡ <f\¿ , e£. cv Jïizha-
oia> oîj Коуш àmÇcuvi tÎuj 2^gi тата.-
Qm , émç KSH ешЩ@еиц \jzr¿q>cu-
n . т1ш d\¿ au fAtyírlw <ztçss тЬи
'Цр£ер(лм(>а'0.т1ш , ¿ouv ок\ш cXkuv ,
mv¡i ovfiÇ)a>vx<mv , tvjtv mú-
tLu вапфеим» cv гциоХш Хоуш y
cv àmç K3H Щ о'Л^ 'ùzrnÇX.ov
«ПО? à^.rt\ctç. 'ZsÇsç J\¿ liw f¿i&'
iaurlw (ар ты ß&fi ruv Aet-
•jrw (jLelÇpva, envía, çuB-fuSv "ùsràç-
y^ow» rvuj TiorÁpuv , ôvaAo'-
yuç 7tïç ßdptci. цдц hwtÎw íi? сШ-
tçíjov èwliKpvç ¡caiíÁafJLQávif , »j-
(¿loXioui tÎw a¡u¡ht) Qvoi \ягсц>хи-
owv 7Jjç {¿tKPotgíTtií . m y&e cvvÍA
nrçsç m, e£ htuç ixi s ev7iïi> tço-,
>mv*i Gr^ß tía fAïKçgiv щ ¿K¡u , tsçgç
/Д/) lîw t£ 't%U<nU> y 39n}(¿Tá¡> Ao-
là-
cv îjUoXîm. те oçgL {Ait&%v tks 24&
mv]í mù Tiff 2¡3Í. Ttùs-dpav , tktiçj,
Z •ùsrtçtxi *l 7iív¡t 2>l& Titr-
oúpuv , iZiZttA¿T> cv tmyiïôta Ко
уш yjzraçxeiv , cv ¿m¡> m cvvéa,
Qm ovpipa, \xiyif> , fai f ЗДь mv~
n ngj Щд. noráfuv cv оиыяфу' ùç ô
ffim. тему, дшдбха. ск\ы. g£. t¡ вг-
vaçpôÇuç, ryg 2^ Tiorctfiaiv K&f
 ManvalisLiberI. 13
щ r,fx,ioXia , eiov <Íú$íka , стл , Sc íéíquialteri , utputa in tali or-
£| , с* lâ^i -тсштп. TvÁÚtmg К& ^ine : duodecim , novem , fcx .
•dw y¿e?, W -dt¿ ¿*3Ü> ЯОГ« Cum itacluc & manum, & audi-
,y , <r „ л л,/» . -л. tum convertiflet ad adpenfa pon-
4™ ; / 'n aera, atque ex 11s conhrmaflet ha-
<¿,£ t*v т %тш*.оуп y Hgfy**» bitudinum rationem ; machinatio-
<£pi£et#iîç liMfüfjT хо^ош xa*- ne facili tranfpofuit ; communem
tlw Txrnüoinv y "dw сж t¿ 2\g.yuviu quidem choraarum adpenfionem ,
ттогаЛк , «ç tÍv t¿ ¿(jFtvx /Зат^с, quae ex palo erat ab ángulo ad an-
cv ve«ftnm ùvo'fidà- -du) 4« &ulum infixo » in inftrumenti me-
! ' "Г ~.. -nT.r Дя'„< tarn, quam chordotonon , chordas
, ч „ _„ /i ./ л ' tendentem lineam , nominabat : il-
w , «s тй* т »TtoGwamfr "T*- km vero aliquantam diftenfionem,
peiçov «fe»«<p&/. embetitß» ti proportionaliter ipfis gravitatibus,
'яют?^*'^©-» K01 oiov únjame- jn davulorum , qui fupra erant,
itjToù yvu'fiovi àg miKÍAot, сжуема, temperataconverfione. Atque hac
AííotV -dw urétyiv í£ír«rt. Xík$uv inceptione utens , & cjuafi infalli-
n KfSm y W cùuhxçy W a¿(/y- bili norma, in varia deinde inftru-
* ^ £ ' „ ' _ menta expenmentum extendit;tum
y*> W fU»X't*« » W .actionem, tum ti-
3 ш в^иЛчял. wwptpmnjv- bias> tum fiftufas f & monochord3>
g/raev c* a-m<n K& «як^Л^ои & triangula, & adfimilia. In quibus
•dw Л' àç/3-f*« XAQhti^ltv. ¿vo/¿á~ omnibus confonam invenit , & in-
Qat <f\jt yjzs-Ádujy m t¿ í£ ~2^ib-fJL¿ fallibilem , illam per números com-
X9««rw& Qfyyyv. pía» yy rÇ prehenfioncm. Cumque nominaf-
¿KV y SUtfßof M 7Vy%Áw&. fet hyPatCrn' nUmen i00"11 Partí-
л у а» г* » ' i - «r ' cipantem lonum : melen , octona-
«Ww o, T «еггм> «V » /«- rif, qui Uliui exifot fupertertius :
o-* tfvafn. Wi^ íOTydeev. »4- paramefen, novenarii participem,
7uw Q, T X ouoíka. KSH tkç f¿ím£v- tjuitono acutior eít quam médius,
uj7«í кора ТВ 2^7ívíxs»V ^úl^ mu- tum quoque illius fuperodavus :
*«M#»C«P <№УУ*К àvaXtyciÇy netendenique, duodenarii: cum-
frctçii&ZOphi-XApâçovpipd- quc interjeaafpatiaíecundumge-
• "Ту л _^ ' « nus diatonicum compleviHet lonis
VOÍiГ V»^l. Л^л.пу , хрАш, proportionalibus ; fie ofto chorda-
&$tfiTV,*3p t*t*> ЛЦ<рврл,*я- rum compaginationem confonis
у^вл). 7¿v 3 vg&ßAoiv ÁvayKi) mi numeris fubjecit ; duplo , fefquial-
tero , fupertertio , atquè horum
diflferentiaí, fuperoftayo. Progrefium yero, neceífitate quadam naturali
В 3 àgra
 14 NicoMACHi Harmonices
à graviilïmo ad acutifllmum, inhoc фиетхр&т» ßouf\^»ra сШ in ¿£v~
genere diatónico ita inveniebat ; fé¡0V) ¿af Tgr n2¡0¡o¥tH»» &
nam chromaticum genus , & çnar- w £'^пе. ^ ^^auali^y , ^
moni um , rurfus aliquo modo ex . / o'/a <ù: n • t
,
пое j i ■ , utГЛ-
declaravit aliquandoir lu- ctetpuomv
r.rn , ' * ew\hç
, y, от/е vсж ту
* ,y
mus demonftraturi ; at diatoni- ™ Wtf*»m , «s wn
cum hocce genus gradus & pro- «• «**»»^ aje»7ww» тхг$(&
greflus quoídam tales naturaliter rùç ßaB-ftVi KíH тлд trçsc^aç тисш-
habere apparet.Hemitonium, dein- wee? Qv<nKuçi%etv фшуе?) .¿/ai-*
de tonus , deinde tonus : atque hoc ^ ^ } ¿TO >W таг"
eft dia teflaron fyftema: duorum • kí.-¿
tonorum , & ejus, quod dicitur ч r[ « / -,
hemitonium. Deinde adfumto alio 5^^Л^Р««ОФ-
tono, hoc eft , eo qui eft interpon- тип*,* ргпц-
tus , dia pente fit fyftema , trium Gtyjivjoç,tí ц 2\$i mije yin-щ eém»
tonorum & hemitonii exiftens. /лл, tgtcSv rífttt x¿ q/tíjovíu вШё%Ш->
Deinde huic deinceps hemitonium, m, ¿y 't£ft T¿T'V $рЫпоъ к, ™voç,
& tonus ,& tonus : aliud dia tefla- *ч* . ? > j

âgrav
mo , à fe invicem quar ti , día teíTa-
ron inter fe ubique coníbnent , he-
mitonio fecundum progreffionem,
де primam , & mediam , & tertiam
regionem acópente in tetrachor-
do : In Pythagorica vero , осЪ
chordarum ; qua: aut fecundum
conjundionem fyftema quoddam
cxiftit tetrachordi & pentachordi :
aut fecundum disjunctionem, duo-
rum tetrachordorum tono à fe in-
vicem feparatorum ; à graviífimo
progreflifs ille erit, ut |uinti à fe
invicem omnesfoni inter fe dia
pente confonent , hemitonio pe-
detentim in quatuor regiones tranf-
' eunte ; in primam , feçundam , ter-
tiam , quartam.
, w
« «V ¿fo.*¡Kw n^tfaç т 24& it<r-
aápuv afafaoig JícÁa ovfiÇuveïv, та
¿¡¡¿{¡ovia ф fuQGttmt iÙ тира
^jArui^v^T^-rlw Xá&vptl*-
л > ¿ ^%0ЛСу. с*
л П ~ \ ^, У*Д „
0 ? ^^e/^ t?«&^№?w«
*✓ давр>ярвя\к*^81Г?
Tttfet^op^a <£ mvS^gefí« ^v 2^í-
£dü£iyy oueTy nt^et^ó^uv , tÍvg> £0-
^ ¿T' ^Ляк , Ъяш ¿ ß&-
., • „ ,.'л., , V—J^iJ /'_.
'T"*4
T*5,rtíT ?^*« ^{**
<^УУ>!^г^ту\гпу.^шшлК-
А»;Ав«с3 qpiflovix ъг& ZááUju eiç mç
TÎasrapecç хшрсц ¡Aií&£cúvovloii'7r$ú-
7jW} Щця*> tç/tIw, -tí^tÍuj.
 Manvaiis
Hii j T tsKalavndw djxcûpaç
я?и£л/ Ле£<к , lu) ai ту ^/v^o^vtec
" uÇftiviyKeCJo^Treây. uçe c# íxc¿<?a
u nwlÇ pcipi т axçuv uvnfv v-
u ÏQt fâp koI' "¿íoiS-fAov vmçixuouvy
SJnjçjiTM tygi&cffiav 2]&&t<nv
"тш£ гчпуЫш Áeífífiali ouot7T\i¡-
"pS-p- %l&Wf¿& ffyj Л-вЛветв*,
в,71 СИПЛ ~¿>¡el$-¡icog , Xj в e'jé/fií. <*^' 0
y«fy¿ ex/» , jkJ* 7¿w dppcovtxlu) ¿vctXo-
ж*, vjzriçî^wv ÍF e£ j rg/'тл) «ü-
tpJto» oùrt? r¿ iß. Jïèmp тюи]ш pi&-
p4 с* «îJioTç 7î7ç акрсц ^tap¡tfiSj/¿tt
о к/à ¡¿loíníQ. «тш. o'tct, iïtj àçfiovi-
xífc VTmçxuoDU àvahoyictç. àg peep
Л-гяЛвип©* , ¿T«ff q Ç fti^içii
uçsç iiw S"ptíTH 'Srfac iiy thcLftçsVy
elucida, Ип&довМГ. W «£¿70/ jew év
nwnJíVTUV ш акрш «ь^'Ло<5 , >^
Озп? t¿ f*Á<rn •mXvaKettnctS'ívJuv,
w j 73 J" ûaro тгЛ сьхршу ytvoffyjov
Liber I. ij
Vtilc autem cft , ut , cum hîc fu-
mus , Platonis verba opportune
enarremus , quae in De animât gc-
neratione protulit , dicens : Quare
in quoque intervallo duas funt"
medietates: quarum altera eâdcm "
parte ipforum extremorum exce- "
dit & exceditur ; altera aequali "
parte fecundùm numerum exee- "
dit , & xquali exceditur. Sefqui- "
alterorum vero & fupertertiorum *'
ipatiorum diftantiam fuperocta- "
vi reílduo complevit. Etenim du- "
plumefficit intervallum duodena-
rius ad fenarium. Medietates vero
funt dus ; tum novenarius nume
rus , tum oclonarius. At oftona-
rius iècundùm Harmonicam pro-
portionem médius eft inter íena-
rium & duodenarium : qui fena
rium quidem fuperat tertia parte
ipfius íenarii; fuperatur vero à duo-
denario , triente ipfius duodenarii.
Quare eadem parte , in ipfis extre
mis ipecbta j & excederé & excedí
medictatem ofto dixit, utpote qua;
Harmonica: fit proportions . Vt
enim maximus terminus ad mini
mum duplus eft ; fic & maximi ac
medii differentia , quaternarius ex-
iftensj ad medii cum minimo com
parad differentiam , qua; eft binat
rius. Etenim & hae in dupla fun.
ratione ; quaternarius ad binarium-
Proprium autem cjufmodi medie-
tatiseftj quodadditis inter fe ex
tremis , & à medio multiplicaos, is
qui prodit, duplus efficiatur ejus,
qui ab extremis fit, numeri ante-
longio
 i6 Nicomach
longioris. Octies enim extrema ad
dita , hoc eft , oftodecim , faciunt
cxi.iv. qui duplus eft ejus, qui ab
extremis fit , ante-longioris nume-
ri , hoc eft , Lxxii. Altera vero
medietas , novenarius , juxta pa
rame/en collocata , in Arithmetica
medietate confpicitur ad extrema,
eodem numero ternario excedí qui-
dem à duodenario ; excederé vero
fenarium. Eft verô & hujus pro
prium , quod dupla fit fumma cx-
tremorum ipfius medii. quodque
major fit qui à medio deferibitur
quadratus , ut puta lxxxi , toto à
differentiis quadrato, hoc eft, ex ter
tribus , novenario. Hace enim exi-
ftit differentia. Porro poteft quis
&c tertiam medictatem , qua: magis
proprie proportio dicitur , in am-
bohus monftrare mediis terminis,
Ix & vu!. In eadem enim cft ra-
tione ¿Ti ad vin , in qua fx ad vi.
utrarque nimirum fcfquialterae. De-
inde numerus antelongior fub ex
tremis , sequalis eft numero altera
parte longiori fub mediis : duode-
cies fena, novies oftonis.
Atqui iis, qua: à nobis tradita
funt , conièntanea quoque vetu-
ftiífimos pronuntiaife,(Harmoniam
vocantes ipfam dia pafon . Sylla-
bam , ipfam dia tefiaron. prima
enim comprehenfio eft fonorum
confonorum. Dioxiam , dia pente.
Conjunfta enim primogenia: con-
fonantix, ipfidia teifaron, eft dia
pente , in acutum progrediens.
Ambarum autem conjunftio , fyl-
Harmonices
<ZJtpfíriKüs.¿K¡c¿Ktg yxç Ч г лрш atw-
fyaiç, tutÎçi та ¿>í]ux.cú$iK.a отш т
ff* i , 6Ç iÇl JiVShA<n(&> § \SSrt TUV
ecKçav > rançt t¿~¿$. r¡
tii^jf. [¿íOB-j>is,tj ivvíct, ^ tÎw -гз^б-
oivflt Ъ^гшрИщ "ZtÇss та colçc/c, , ты
ctunS &£/Э-[л<!> T t(Ja \JZ3-iÇi%ttdBCi
fS/j Оагго ? íatííex*' vmpi^aau. q t
М9(Ц "du) auú^tmv т akçw сшъ? tí
fjLitra j к. търй^ру \>тт^хш 73 3""
fAiiris Tijçpytovov, oiov Я яг л, ÍT^ct»
TW AXÇUV -WCSfJuÎKaç , T»7ÏÇl &7ß.
T»71ÇÏ TW Tg/f y , Э-. сшщ fetp Ц
2\g.<po£2L. Ьушатщ fiç Kj tku Tg/'-
tÎw ргтщО. , ri//) nv¿/(ÚTipov Àv«-
Xoyictv XtyvfJàplw , tv àpÇÔJipoiç
'ЗкгЪ&^щ 7e7ç piimg ¿poig , т^Э- <£
y, . àvà yccç têt cwjov Xôyev VTmçxi
tß nr&S 4) US 3- •znÇfiç y. r^ÓKm dpt-
Çérepoi. KÇH та vm r ukçuv •&&f¿*¡-
XtÇ, ¡OSV T¿> XSSli T fltÇw ri iïuit-
KCtKlÇ f, TtoiVViÂMÇ y,.
cixsXaJu oi TmÄcucTztjoi ÀmQcù-
VOvjo , ÀçftOVtCW f¿l/J KAÁ¿V¡tí т
vncÇw' avïkAZlw Q,r 24& Tiorcipuv.
ÇUVUV. ¿ÍO^étOU Q,f 2]íji 7lív¡í. OTWt-
%flç y¿(> r?, mçulafyH ov^mla, rn
Ticxrapuv (ЯУ *¡ nV7í, ЗЭп та
Ô£Ù VJ&ZMpXiiïC. OVçq/LUt, áf¿<pó¡¿
pUVy
 Manv Alis Liber I. 17
шут)&*Ск'пз$&о%ние,п21&,ягс- 1аЬ*& dioxiae , eft dia pafon. ex
(ш, i£ eúrt?rúm dçfACvîa KXti&et- hoc ipfo Harmonía appcllata, quod.
m , Ï7i ntuflín ¿k. avfiÇavtm ov/j,- prima omnium ex confonis confo-
* ' * ¿A*. —,¿¿/t\.\J nantia eft aptata.) manifeftumfa-
r _ S л • л, ä V cit Philolaus Pythagorae fucceflor,
A*®. 0 »*9»w« Ä^o;^ , in-« flc quodammodo in primo Natu-
•stmç с* tu *f«T? <^)«>ffj*ù> Aiy«». raiium aicens . contenti cnjm е„.
)^К1&г<^и9м ?*f «" TO£/j Л&ь mus uno teile ob feftinationem; li-
T hntPw. « шЯ<в! ш cf¿oia 'srêi cet multi fimilia de ifto variis locis
^»Ж*т*лу*тлх<{ Я ërus Ц «différant. At Philolai verba ita «
«Sä***** л££«. 3 f¿- h^ní:LHfTnia: maSnÍtudo"
, л « /•^Aí~ eft Miaba & dioxia. At dioxia' '
«^^л.в.5Л.|«.»эЛ.- ¿J, majof eft f f aavo>«
« p«goi 7*í тЖяЪадгтпуЬс*. Eft en¡m ab hypate ad mefen> fyJ_ <t
« îçj pàç Sa* ücratef Éf [Áou*>ovk- Jaba, à mefe ad neten , dioxia. à "
" A«íeí->¡7nÍQ fjÁoug той vtciiuv^o- netc rurfus adtriten, fyllaba. à'*
« £«« Üi»*J yioraç éç Tg/TOf, otA- t«te ad hypaten , dioxia. quod "
« A*C¿ А тфщ К \яг«тш, y"6 j° тс<*>° exiftit trites & me- «
V ^, ; / y f fes , fuperoctavum. Porro fylla- "
"Ло£«л.т» i cv йоги t(/tmç к.иг- , п/ ~. . 1Cr „
^ > i * « -\ vT 1° » ba elt iupertemum. Dioxia, leí-"
« fe> e"^w; * 0 d*i- quialtcrím. Dia pafon , duplum. «
« tç/Jov. tí dt Ло£«л?, r^ioXiov. та Ita harmonía habet quinqué fu- «
íl 2\& TTUauv 3, Л-гзАе'ву. Цтшд àçpo- peroftava , & duas diefes. Dio- "
íC vía wi'vls «nyíe'íav , iïvôiv <Л- xia , tria fuperofeava & diefín. "
Лв|«л те/ еоту^ол к Л'»- Sy1Iaba , duo fuperoftava & die-«
«aiç. »Jb*G¿5Jv" iwíyh** Л,- f,n- Mcminiíre a««m oportet,««
*л »\ í~ •/ ' i ~ tnten ípium nunc vocarc illam,
« „ç. WW** 0J«> a?JV™ уш quat jn ^eptem chordamm lyra crat
клХщ-Нш с* т? Ы*хцд»*Р&рл- paramefe. antequam disjunftivus
«jy , ttO £ Ъ Sbl&fáyvuuTÍ&h' -riva tonus interponeretur in odo chor-
Tiapiv^terwfjiiç cv окО.%б()£ш. aw«- darum fyftemate. Нжс enim abe-
ve pie сш-щ fGrfevidwytiAtwiov rat à paranete , trieirlitonium in-
JmW». *P' , comP.ofitum intervallo in-
л~ V\ / » л teroohta deinde chorda tonum abl-
r , , * s ' , tulit. Reliquum vero hemitonium,
та qx Aeiw Vftihnor тущд intcr trjtcn & paramcien э abfum_
¿ 'St^f.fÁm , ÀmMçfy с* TjÄj^- tum eft in disjuncTaone. Rede er-
¿<£¡£4.<&*>óyag ¡v *¡ чтХец rçjmt 2¡gt go qua: olim erat trite , dia teflaron
•п&тлеш лтг£-& $ vWi9*™t "berat à nete , quod intervallum
С nunc
 i8 NicoMAcHi
nunc abfumfit paramcfe illius lo
co. At hoc non intelligentes oc-
currunt ; quod poflibile non fit ,
triten à netc in ratione eíTe fuper-
tertia. Aliirurfus non improbabi-
literintcrpofitumfonum, non in
ter mefcn & triten dicunt infcr-
tum ; fed inter triten & paraneten.
atque hunc triten pro ilia appclla-
tum : rurfus triten factam efle pa-
ramefen in disjunctionc : Philo-
laum vero primo nomine triten vo-
carc i Ham quae erat paramcfe, utpo-
te dia teflaron diftantem à nete .
Regrefli vero iterum ad prio-
rem fermonem , ea qua? fequun-
tur , illi conjungimus , diccntes. E
contrario illi, qui fecundum ten-
fioncm eft , commenfui : qui mul-
titudine ibnos reddit acutos ; pauj
citate, graves; accidere circa lon-
gitudines contemplationem fieri,
& craifitudines chordarum, tibia-
rumque excavationes . nimirum
fecundum converfam proportio-
nem. In his cnim contra brcviffi-
таг acute fonant ; longiores, gra
viter. Si quis enim longiorc chor
da , in quodam canone ad unam
eandemque tenfionem fita ; qua: in
tantum ab со clevata fit , ut non
tangat ; ionum à tota pulía confé
rât cum со qui à dimidia , abfiim-
tâ accurate media chorda per maga-
dem, auf hujuímodi aliquid , ne
ultra dimidium pullàtionis vibrado
progrediatur ; fonitum , qui eft à
dimidia , ad eum , qui à tota , ipfius
día pafon invenict majorem , hoc
»
Harmonices
ôxeivyç.oï 3 T¿¡f> fA.r¡ oiwiivjîÇjeùïiuv^
ыд ¿k cvjaçiïtwctlitcii !£кпу.т<л Á¿ya>
fit'G'fcù ftti^fW ту.щд c*¡t&lwou¡
мгатцд. x¿ euijev yfy av¡ e-
кнщд cRnxÁqS-hvai' т A vntÁtv tçJ~
Tlu>)'Gfyí[¿ítniv cv t?, !tyí£<&£i $иг-
¿hu. т ß QtÁoaov tÇ tcÇoùtiù ¿v¿f¿a2i
r Grfejífííniv i tç/tIw каКгащ , KSM
тгi Щд. Ttûrapuv ¿mv "йтп тцд щтуд.
nÚÁm ouù avtÁ^óvJeg сШ r -srQ>-
Típov Koytv oiwcvniofjSifj ш i£qr Âe-
ytv¡tg , от! bvcuüov t?, x£ tÎw nttnv
мщлг^сс , ты ¡JÚjj zah^ ¿^vJovisa-ti
Cïîr4 tpfyyyxg' ту cAí^atjjZí ßa-
fv¡ov¿cry , ovfjíZí&r¡Kí ъге* Ш ftr,Kf¡
Jtupeï&ziti Kffl ** 'ляхи TC*v /C°l}£w>
ngj тшу Toihíúosm г avÄav, ^ ¿i-
HçpoQov (ÁfjTBi ачлКоуюш. cv t¿-
TOtg y¿(> сяятлсХм , ец f&pßtPXfi"
*V o^vnvxw"} Э ^ftovcT^jeg ßa-
f>\jjov£<nv. « ?ctp rig %o(>£r¡g рлк&ьд,
Озге fJLicui Kffj r ouï\luj mtnv ка^Лрцд
cRn xrvi Kcwwitf.fcriç/Jfyjiig £ avñfyt^)'
¿evv \A,r¡ xpetuav , т ^гп» ¿\y¡g к(>я-
ébíiovig <pfyyycv auyKçjfli nrÇ^g riv
Is riftiráccg , °&mhy¡q)S-eí<n]g T$t
X°$*¡g vmcyuyét, $ тыхты rrvV сж
(¿írcutgÍTX, iva. fXJ} трситгрш § *¡f¿i-
а-цд i 4s Kçéozag к^улла-^илд XfiifH-
W H&Qít d¿yrtvi tÍv "ihn Is »7/*í-
гнхд
 Manvalis Liber I. 19
okas Ufes T f **fí xpcÇov fiá- eft , duplum : contraria affcétione
Р»л , мы êçï , Л-оАлло*. estulta- longitudinis rctributionibus.Quod
mb¿¡<; Ъ лг&от&с*™. « í pertcrtiam partem accurate men-
*ч _,v » ' , А » - ~ iuratamcontineatvibrationcm,ío-
¿e*? ~ тутгч&. u^Qcoçjit- njtus , bcírc> fefcuplus neccflariô
1ç>#îv,xa7ï£<» T к&дскгцсу, t¡ erk cjus j qu¡ аша. rationc lon-
5" ¿ip,oíf>x <р%ура fifuiXm avx- gitudini contraria.- Rurfus íl per
yK&uç içetf , ntcç i* "3ien ifs 6Át¡(, quartam chorda: partem pulfatio-
àiLçpcQuç тш н t» ti- nem impedicrit , non permittens
té!» m®* *ïf zoefà éyw'uW vibrationcm procederé ulterius,
4 /_, i * - • fupertertium fonucrit quod a tri-
ЧжрМ,™шпГы*ОХ»Г» one bP .bus eft) ad ,
w* t x&í«rp», 5bn(ß« a, *fií tQta> ¡ contrario ш t qusE ] lon_
и bu TÍc cÀ?iç «ДОГМ 7j gimdine eft , habitudini. Sicut &
TfIM fUfm' creu>2iuç ту ox. r¿[trt- in tibi« , in quatuor acqoales partes
кадо^Ы. cùcwîç »cöv сШ «¿A* tft- diftributse, tribus foraminibus ; fi
n гмщилвяу «Ç -nos-ayi loa f^Kt¡ obturaos , digitorum impoíitione,
ишЯ®- » ¿rQ&iW™ ™ pnrí forara,n,bus ' fomtum à to:
' y , r^ к ,% ta tibia comparemus cum со qui
T*» ФЩ?лтш, ъ r àuxwAw è medio foramine cmittitur .
**#W , t £ «A* ш^фву- mifla digid impofitione duplus in-
y*v ovp¿GÁ?¡b.oiffyj nçoç r % fit- venietur , & dia pafon , qui à me-
<ra Tfv»J?fut7©» сжюр.™ >A/jov,àn - dio foramine eft fonus , ad eum qui
Seing -ЩЧ t¿ йяктоЛх ¿Jfafyctui, à tota tibia. Sed idem quoque ad
éûe&b, А Л*Л»пф.. ' Я" à bnmmt fob ipfum
... \ «. ✓ ^ > cimente, hoc cit, lito metam ver-
ti с X. » m» y^Mf: fus & ad infimum foramen , fef-
^W*i»?«fT>»i™ eA» «^Л*. cuplus> Hk autcm ad £um qu- à
» 4' W *Г«* г лот ля«г tota > eft fupertertius. Caterum fo-
avjovjKetptyúx A itfoç тф ßefrist/ sect- nus qui à foramine ad linguam fi-
7«St<w Tfvx)¡f*ct}(&> > 4fUê\i®*. ¿- to , ad eum qui à medio , eft du-
Ä ^ î- TV«A» c^ír^cf. flus ; Чигирь» verè ad eum qui
, , \r \ ~ . i i/vi a tota, afrecttonc proportionibus
> л» * • '» - ' ' iT ' íecundum longitudmes contraria.
^, ^rfcc ^ t лот ^ecr», fiftulis quoquc fimik quid ion.
<n@o. ■njyi'Bhcimoç j , -nçoç r лот % gitudines efficiunt : tum excavatio-
oKh , àvT*7m.&uç КЯ& f¿i¡x*¡ uva- nem latitudines, ut &chordarum
Xcyicug. У.Л7П t trvçjyyuv 'Sr^ßi-

С 2 crafll
lo Nicoma,chi Harmonices
cralfitudines. Chordx cnim duo- щ тт ^eçiôV mt^úi^jig. aj рем Л-
rum pedum longitudine duplum Ka)Xoi ¿ivsketaiov faSm tühi Ti/g*-
íbnant earumqu* funt pedum qua- ^Xw . n J$ Ыуьш тш тэсГ ^Ьс-
tuor . Н*с itaque eft magnitude •Q^ kÙt& k¿Q „ ^
diagrammatis in genere diatónico : ' ч <ГГ1 . « в . \
ex Bis dia pafon quadruple latim- °*T* ^ *Jf
dinis. Tantam enim vox ad certa- -Щфпкатх такатхд. Tttrxnv j*ç Ч
men apta fine ullo periodo confi- âi&yuvioç <puvn 2>]&vv<l %aç/ç kiv-
cit , aut lapfu , ad utrumque ex- ^uiia mog , t} ¿ÁioS^fu£¡(^> , (A'
tremum : ut non fadle incidere fc^,,«, Svgifi-ficSj®, wo-
pofllt vel in exilem ftrepitum a- ^ ^ ^ WKVl<rfA¿y *л© W „„.
feendendo ad acutos ; vel in tul- », v > V л / ~\ v o
fientcm, defeendendo ad graves. «í 4« > ™ /3*р-
Antiqusigiturlyrae, hoc eft, qua: Gvxictfov jw uar ami*, rfmvtw
erat chordarum íeptem , fecundùm ^ç^o<eiçewft) Хмрлутцъя, трЬг]*-
conjunftionem ex duobus tetra- %ôç£<j) , xa© oiwatyltù ¿x, £úo tí-
chordis conftanti , ipsa mefe utra- ly^ifim ovui^útrn , тцд ftíatg ew-
quediduceme intervaUa conforta; „~ àuA^g, v&pyfaç *¿ ovu-
eravius quidcm , quod elt ad hy- - , <r^ \ 0чл
paten , m acutum r acutius vero , ~ s\ ~ . / . \
quod ad neten, in grave; adjun- f», »«?*TJ \jsr*r? епл o|ir
xere alia duo tetrachorda , utrum- *» 4' ¿¡fof** > « ти njrp , é*í
que ad extremum utrumque . Et tÍ ßctpv , «гО«яп^а* aAa ^ue ti-
quidem ad chordam , qua ab ini- 7gJ%«£¿* , ixárnpov ity' ina-ripu л-
tio erat nete , tetrachordum , hy- ^ ^ >* ^ ^ , ^ ¿
perbolion coenominatum , quia ? r ^ ' тэ_ % ю >V '
acutiore & exccllenti voce conlti- \ . - , I «\
tueretur , ab eadem rurfus feeun- Z1* » Ç V^i , T'5*''
dum conjunäionem ineipiens an- П» ** «¿1% ошифСш
tiqua nete. Vt tribus folum ibnis ^^о'^еи tijç sraAof v^iïjç. «íi *-
adjunftis finem haberet intentum «¡/ |t*eVü)V ffiíyym <zf&ou(p')ivjuv,
tetrachordum : quorum nomina OTW^£7¿ fàfcfy т$&ХооЪои
mérito faaafunthujufmodi; trite ¿f ¿>£ шму ^ ¿¿
пурегЬо1агоп . dem paranetc hy- , '« - . , '% ,
pbrbobron. dein ncte earundem. ^£?^ЛйИ,""; «» "'^ ™
ut nimirum ad diftinftionem illud »* *П avUiï*çi>Kfa n
quod ante ipfum erat tetrachor- airtf iQtpX*$°* ' "* T?Attir?
dum , ipfi melé conjunétum , fie , Îstu ovo[Act£ofjfyjnç <%r¡-
nominatos babcat fonos :poft me- цЛ ¿fr <^уущ. f*& píw >
 Many Ans Liber I. zi
Tfjrlw awjny.'Jj^cüv. «те гср£у,щтц &n > triten fynemmcnon. Et uni-
mttmfèfimt. KW ™*»f**** viflcetkç verfum illud acuti naturam habens,
«r Ä Ш l»m* ЧА?*№Ч* abi/amefenumeratum, &ipfum

Х?Л ^яя-лтр , din Ts ßevpv , 71 «-прем alteram eorum qiue dix'imus ad

ir \v$iv\uv tsO^^ieu rn\^skx°^ovi junxére tetrachordum , rurfus ic-
яиА<г х£ auvA<pltv , аиоьтткаьацд cundum conjunctioncm. unà quo-
munti f TmXeuccç •ùzrà-mç. àç ft <lue numerata antiquâ hypate , tan-
ifrtiLç r er Мф$ууп.<А«- rmrÎCUtK)re c0rUm ЧиЖ Ín ipf<î
\ * л « ' Ve Y . ~ ~ iunt lonorum. Similiter vero , ad
^««Э,««« «аЛ*яА,сч» diferimen ordinis in priori tetr*-
я?оС n я?м&*> w^i«í■ , $ т*г rw- cnordo obfervati , & hoc confeeu-
XtvovofMTm&orif¿oTÍi>uv.<s&orn- tum âk nomina nobiliora. Addi-
5»? p«£ txÀç-if Tt v7mjov , o<ov ьтещ tum enim cuique eft ii\ja-ei!uv,/ù-
vrntjuv, ттритт.'щ vnitjuv, 2l¡$¿7»v(&> premarum , ut hypate hypaton. pa-
¿n¿]m, ¿ Ai^woç V9»7«r. ¿Ib W rypate hypaton. diatonus hypaton,.
Ay r о-т-пш
21лфгр4 « ' oiw•» avouuSav.
> -9 К9Ч? autlichanus
..^ hypaton.
/r Nihil„nquippe
»
~ ' X\/ \ , V? . , dttrert utroeunque appellemus .
TñT Л6 °.X0ñ Г f*?Т Г Тf Atque hoc totum fyftem» à mefe
cBï t¿« vimjov UTmiiw , rfietxoçâov ad hypaton hypaten , contigit cflè
аш/íQeuviv т<ц,0к iïvo оиилфиу tï- feptem ebendarum , ex duobus
1фХ*$ш wyKtí/ífyjov. кл\ t¿> tri conjunétis tetrachordis compofi-
i9tt£*e»tfyin <№уу*уф*Х*4Л tum: quamvis uno communi utan-
« ' ■/ . \ < / . o ~ .r¡4 tur íono , antiqua fcilicet hvoate »
»#€/•,/ / 7 Vt ab hypate hypaton ad neten
у1ши*&)^»Ыс*фШЩ ti- h bokon, quatuor fint tetra-
fl« chorda conjunta : quae invenie-
т(/.дкси^глахо^ао)),2^1оуч(.шдщ1~ bantur tredeeim habere chordas,
Ço-npufy iZôcptç ■nQ.y/jfyjnç. (î- ièptima utrinque toni intervallo
iretyùç lo&iÁÍxfa, m vylw dftfy- ordinatâ. ( Quoniam , ut ante di-
Jum' °aavum «»um, tonodi-
, , fl y a_i \ itantem , inter mclen & antiquam
ЪХ<»Ч 4mt> ™t*f*™ 01 triten interpofuére quiharmoniam
ecçf*ovia* мшЬюЫ. П, "S имьр*- variabant : aut , ut nonnulli , inter
Tt¿i4S vP&vwç. KW tJw triten 8cparaneten ; ipfam dia pen-
t¿ Q¿^& 7rty¡i брфенпу Tçpvù'vTiç . te manifefte exhibentes. unde quee
*0j cmtl* V pío») г? ¿vífUU pío} erat mefe nomine non ampliusmc-
C 3 fein
 гг NicoMACHi Harmonices
fe inveniebatur . In chordis enim éjfjííníjo. cv %oç£cuç "¿^luTiet-
illis pari numero compaétis impof-
fibile cft efle unam tantum mefen ; аЖес àvayKcùuç tßeifdm "n ц&1 о-
fed neceíTe , & feptimam & ofta-
yQtlm.) 71XÁ1V >a&os\aZov \ssr\p т
vam.) Rurfus ad/umfére fupra hy-
paten , externum omnino fonum \jzráTÚyj,i^cám¡ov Q4ftyyiv'ivA,@A-
unum , omnium qui funt , gravif- pímtjov т cvjuVj'cv cu t¿th оклКгтл
fimum , quem inde vocarunt prof-
lambanomenon , toni diftantiam xÀvlov t%ovígí 'OÇSÇ 7¿v итт]т и'ии-
& ipfum habentem ad hypaton hy- 7¿W , сШ X9 ßafV. iva ôxfë%oç$A
paten , in grave, ut oéto chorda-
rum ab utraque mefes parte fint
fyftemata. Atque.harc veré fiat rae-
fe in quindecim fonis, oftava atrin cv mf}t*0f»É¿* ¿pjóyycigcybóti гкл-
que fita : ac bis dia paíbn exiftens
cunfta diagrammatis magnitudo , OV[A7TeUI § jb\g.y£c/LI¿fJI,A¡(&> ^ÉJ/Í^B?,
fiat bis dupla , quod eft , quadru
pla : praeterea adpellationum ordo
talis quidam fit inde à fupremo.
тысшщ tiç ávafa г,.Ъ1£$<гХа[л,£си0-
Proílambanomenos. Deinceps ve
ro poft integri toni diftantiam, hy- [Jàf)(&> k<p%%î\ç «таг (jQ "ixmçxenv oÀ#
pate hypaton. Deinde poft hemi-
tonium , parypate hypaton. Dein ruv, ттритттц vTmjuv. am /uty tívov,
de poft tonum lichanus hypaton, M%ou>oç ùmjuv "Зктп £т á¿»f$T-
inde quod finiftrje manus digitus, (ßtf xapoç $Áit¡vhav , т Gpfcß f ctv-
qui juxta pollicem eft , atque ita
%%ei£2c , т bW Át%cu>cv каЛхДооу,
lichanus vocatur , ipfi femper im-
ponatur. Deirtde poft alium to aemïctii o9n%Jt<diq . dix aXKov
num, hypate mcíon. Deinceps poft 7VV0V , V7n¿Tt¡ \M.QuV. ï^*jÇ (f)¿ ftlQ'
hemitonium, parypate meíon. Poft fyumtw , тя-сьриттту fi'tÇav. [¿lígi
tonum vero, lichanus mefon, quem
& diatonum vocant, ab ipfo ge %l&7ivov x.a\£<riv , атг сши/т£ $>%ç
nere diatónico nomen imponentes.
Deinde poft alium tonum , meíé .
fltr аЖоу moi/ , fJt-ím,. нш "Gr^ßi-
Deinde parameíbs , poft integrum
tonum . Deinde trite diezeugme- ¡xt(r@» , ¡¡¿tú' ¿Kov tÍvov. «те т^/тч
nôn , poft hemitonium . Deinde JiiÇ&yijfyïmyiAî&qfjiiTÎviùv. «те
poft tonum , paranete diezeugme- (AilgL 7tvcv , ър^у.уц'щ Jíí¿éC>yy,í~
nôn. Et poft alium , ncte diezcu- ум, K9j [Ai¡' (*Ä.ev, уу\щ JïtÇdCiyfii
vuv.
 M AN Y ALIS
im. твштг) <4'é|ÍV (¿id' *¡ftníviov ,
T(/14 \SCTlçZoKcÙùl>V. НТК fltQ та
ге» , «SJ^tFíf-ny xzcriçQoXcùm . ngjf
cf)n imai (í$ tivov , v*¡Tt¡ \jztîçGo-
Áaiuv. ívtKa, J\jí \^ш^цпид t¿
<pí¡s , •т^1Л,<о0Жг1оц fAt&£y t¿tí
vuv , аЖо -л Xtyoßfjov <wti[¿ffyúov}
àfyjç-dus ícw¡¿ Ti/rlwíxov r¡i¿í¡o-
tim ¿4<r¿>oui> om Is [tíaqg. «та $
tÍvov > "du) \Síeu> ч^^.щт1ш . «та
fjLíf аЖог tÍvov з tÍu) mui\ft[^¿luu
ytjTÎw. ¿fxoTzvav СЖ "Zsraijcg ¡xfff ¿fíó-
Çaivov ту ¿i%Zdjyfjá¡ii} GffyivÎTri.uçe
7*1Ых°^л /O? "ÙBr&ÇZ&v та mcv-
{gt> SWB* yjzrájav, fitQuv > atu/rjfjt.-
fjtyav, e\i£djy/Jfyjav, impZaKcúuv .
t¿tuv J\jí 2^sf-^J^eiÇ ffyu ЮЩ вив'
ошафад </[è if«ç. 2]&£<&%&д ffy)>
тЬш и pídtfcv ? ottvti/AfM/úif Xj&Jïe-
^dC/y/uS^x vmpQoXcúm, к r ¡jt,íQ.^ú
t¿ <z№<r\Afjt£>euo[&l)H Kgif ¿7n¿-n¡g
VTmjàv. ixctjíjieu eivà liva f¿íye3-@*
JttTUOW. OItVA<pÙç 0% If«V lîw 7ï
vTjiíjuv «ztcjç там/ fjííQtov. хдч т uunSv
t¿v (¿íQuv latsç т1ш ovvyfJifj&puv.H&i
■n&éjjcúew , т1ш tcov ¿íí£éjyfÁ.ivuv
<zsç$ç tÍu) tuv xssrepSoÁcúav. tiv-
rav tf{¡i "JmQuv mg кл&' vcotgzv
¿P<)zyyov dJftío-etg , K&j ouüag , кзч
ът&ауаухд , àg ifâovp , ^ liare ti-
vw, яв71, Xj 6к miug а<рор(лцд, cv
mç ^ ъиК&тъд "¡¡müúmftyú ou , din
L i в E r I. г5
gmenon. Huic vero dcinceps poil
hemitonium , trite hyperbolacon.
Deinde poft tonum , paranete hy-
perbolaeon . Et tandem poft to
num , nete hypcrbolxon. Vt vero
admoneamur de primitiva , in fe-
ptem chordarum lyra , conjunftio-
ne , interjicitur inter mefôn tetra-
chordüm , & diezeugmenon , aliud
quoddam , quod dicitur fynemme-
non : triten mam ftatim habens hc-
mitonio diftantem à melé. Deinde
poft tonum, propriam paraneten.
Deinde poft alium tonum , neten
fynemmenon : cjufdem omnino te
nons & vocis , cujus eft diezeu-
gmenon paranete. Vt tetrachorda
in univerfum exiftant quinqué :
Hypatôn , mefôn , fynemmenon ,
diezeugmenon, hyperbolxon. In
quibus duaf funt disjunftiones ;
Conjunciones vero tres. Et qui-
dem disjunftiones , tum illa , qua;
eft inter neten fynemmenon , &
neten diezeugmenon : tum ifta ,
qua: inter proflambanomenon &
hypaten hypaton. utraque toni ma-
gnitudinc diftantiam habens. Con-
junftioncs vero tres ; & illa , qui
hypaton & mefon. & ifta , qua: eo-
rundem mefon eft & fynemmenon.
& ultima, qua: diezeugmenon &
hypcrbola:on . Horum vero о -
mnium , ad fingulos fonos refpi-
ciendo , inventiones , turn caufas,
& produftiones , quomodo faftae
fint , & à quibus , & quando , &
qua occafione , in illis ubcrioribus
tibi commentariis trademus. à te
tra
 24 Nico ma с h i Harmonices
trachordo incepturi, ad perfeétif-
fimam ufquc condenfationem ipfius píjCÍA "W> 7iA«oS,n?f хлОлткуto
dia pafon. Ñeque id tantum in ge nus щ$ тт(шу. ¿ ¡jUvov cv т»
nere hoc Diatónico; íéd & in Chro-
Зипуна» T¿Tc¿> $W j £tÄa с*
matico, & in Enarmonio : cum te-
ftimonüs veterum,maxime idoneo- T^^ÇUfAetUtKU , ¿41 ГШ CVCL>pfJLOviu>,
rum & eloquentium virorum. At- fAaflv&uv 73-AÄcuci>v à£w£Çiu-
que ibi una exponemus Pythago-
rici, qui dicitur, canonis fectibnem, <гг&<ях,У*1<пр$и Т ?7niJx?0{/K¿ Лб-
accurate fecundùm voluntatem hu- yofJtyx kavcvoç каХсДсрЬо, âxfjiGuç
jus doftoris confeftam : non ut 7э /3*Л»;^л t¿<Íí £ ¿iSeumcíha
Eratofthenes male intcllexit , aut
Thraíyllus , fed ut Locrus ille Ti-
тхж, quem & Plato fecutuseft,
ufque ad feptuplum & vigecuplum. о Koxçoç lifAcucç, ш к. "яКятт ттвц-
Vt vero fecundùm tria genera pro-
grefTum habeas ordinatum , à prof-
kmbanomeno ufque ad neten hy- tnv tum vs&trhctfiZouofäi/Jis fiifâi
perbolseon , atque extenfioncm ra-
vmç&oXcùocç v*¡Tr¡g éjmxjuç еж&ету
tionc conftitutam ; pauca quaidam
altius repetenda admonere debeo,
■бупрщащ , ¿ni т Mf4fS¡pei9
ab iis , qua» jam dicb funt , ob per-
ipicukatem incepturus.
Sonus eft vox indivifibilis ,• tan-
quam unitas , per coníéquentiam. vâç Kctf ¿JO^aSiou.úí Q o'i nvTipoi,
ut vero juniores : Cafus vocis in
unam tenfioncm aefimplicem. Vt
nonnullií Strcprtus latitudine ca- áixhlw. ùç £ ïviciy *¡x& *MA*«ífj
rens , fecundùm locum diftantiam
non habens. Intervallum eft , quod iïvoïv Qfyyyuv (лг^^ищд. %icnç ^,
inter duos fonos exiftit. Habitudo
autem, ratio in quolibet intervallo,
diftantiam menmrans. Differentia
vero , exceflùs aut defeâus fono-
Xr,Kaç. XdXUÇ yeco oïovjey,oi VCIA.;?CV-
rum inter fefc. Male enim opinan-
tur , quicunque putant idem efle 7«f %[&Ç)0£2.V »W 7Í CUjjo Ш(Ц.
differentiam & habitudinera. Ecce í$¿yá(> m <ïvo -arcpc тъ 'h, 2^.Cf)cfjxv
enim duo ad unum, differentiam 'í%4 -du) etvjàt) , !w h <BÇfiç <5W
quidem habent candem , quam ^íffíK Q ¿ tÎw cùuiîw. m fd^^ccq iïvo,
 Many al is Liber I. гy
AvXaoiA' те ef¡¿ tv , ijfAitrv. цд<\ тт- unum ad duo : at non candcm ha-
bitudincm . Namque duo unius
opoiç T£/oiv *¡ КЗЧ tsKwai , Ц&фо- fun t dupla; unum vcrà, dimidium
gjt »f aú]tj cv •nucí' %itng íe, аЛ- duorum . Ac rurfus in omnibus
Arithmctica; medietatis tcrminis
Ajj *oí rúruv с/]). -яЛа- tribus, aut ctiam pluribus» diffe
•nÍTipov «e-y cv тац K¡?^ >яКят(&>. w- rentia quidem cadem eft in omni
bus ; habitudo vero, alia atejue alia.
Verum de his latius cognoíces in
PlfjuiTuv ¿0*6 Cpfyyy®* tz>€9Ç tÍv iis diffufioribus commentary's. Sy-
aiwiXK в9/лфт@* , аЖл núvjag ftema eft duorum aut plurimum in-
tervallorum coitio. Porro interval-
lorum nullus Tonus ad continuum
ma ovptpuva , rtva J[ï >&/ Qgtyu- eft conforms, fed omnino difTonus.
ya. ойрфша $ù , \7r6ibci1 ot vñt- At fyftematum quzdam funt con-
íxoflii tpfyyyti j 24¿í<po¡>ot тшцъ- íbna ; quaídam , diflona. Coniona
Y&{ cvjtç j a/tet x^aS'ivnç , *¡ отгшд quidem , cum continentes foni, di-
Yerfi magnitudine exiftentes , una
Aöif ¿TUS у ^Çt 'iVQtlbi¡ tLÙ l¡r OLIjnLv pulfi , aut quomodocunque aliter
foliantes , inter fe ita commifcen-
tur , ut qua: ex ipfis eft , unius for
Çuvoi J)¿ , or av o\ij£o-[Jàjjr\ ъгшд Xj mat vox cvadat , & quad una : Dif-
fona vero , cum diffiíTa quodam-
' i я
ЛКЦУЦОЦ. modo & impermifta ex ambobus
vox auditur.
bí&t¡ov ovju,Ç)aiiov , та 24& тмгсьрш Qupniam vero primum omnium
& fimpliciifimum conlbnum eft
îçïV , cv "n}gjl%0Mm ouoí%et, Хоуш ipfum dia teflaron , in tetrachordo
J\jt ¿Fhí¡l/LTú¡> y djXáyug xaQ. r¿ra continuo; ratione vero fupertertia;
TUV T^í (AtK'jù^tCtç T¿/¿uV 'ßfJUV сц mérito fecundum hoc trium mo
dulations gencrum variationes in
Xuç. 19 ffyj ул(> Qg^ovwv у v&i û ter fe inveniuntur. Etcnim Diato-
nicum , de quo & ante diximus , fic
ъг&ъфя^р y XTUÇ . ъзохырн'
progreditur: Hcmitonium.deinde
r,fÂ.iTBvtov. «та t¿v(&>. eim tÍv@*>.
tonus, deinde tonus. Tria inter-
valla in quatuor numeris , hoc eft,
Q-fAÔïçy ó't<n ф^уумд. >¿ox t¿tü yt fonis. Atque hinc quoque appel-
2¡g[}cvtX9V Ka\étTtcj,¿K ц ъз&хм&ч latur Diatonicum , quod ipfum ex
2¿gs тш tÍvuv cw]o (¿ovu&jov tvV reliquis omnino folum per tonos
D pro
гб NicoMACHi Harmonices
progrediatur. Chromaticum vero aJkav.ii y %çujjuâtx9v етл>?
ita progreditur : Hemitonium . Q¿PQajf yuiíntrr. «та аЖс tytíw-
deinde aliud hemitonium. deinde ¿m Jft T¿7J<f ¿X,,
infuper íncompofitum tnemito- , ./ • \ ~ . v x . ^,
mum. Vt & hoc , licet ex duobus ~ . , 3 , »„ ,r, .
tonis & hcmitonio ex adverfo non ™™ "f W"'* «Ax^í mJk
conftituatur ; arqualia tarnen habe- *» »«* «яо* <Р**Щ(Ц m Ц&дч^Ъ.
re appareat intervalla duobus tonis iïvoi lívotg ^ jfunvim. mvjt posç г,щ-
&hemttonio. Enarmonium porro mía., loa, fún wreif¿ црипгш. тз А
progrefllim naturaliter hujufinodi \,a*¡drm rito wepi®w»V (bvGixuç
habet : Diefis , quod & hemitonii _J_JL J. A' „и «
dimidium . & rurius alia dielis ; , ~ v , rl и
amb^econjuna^hemitonioaequa- jtibi
les. & reliquum tetrachordi , inte- «m*pQ<m(ai ч/ипгш нщ.^-п Л«-
grum ditonum incompofitum. Vt dfèfin &1*1&%в{*Ы > еЛоу ¿ínror
дс hoc duobus tonis & hemitonio àmt/Jfjov. Iva Xj t¿t iïvoi rtvoiç цдг
fitsequale. Intra hos enim impoffi- ^ovlulny у,, bbójípa рсср тхтшг
bile eft fonum confonare fono. „^^щ Major (fiiyyn tféy-
Quare manireftum, gencrum va- 4... •» ./ . _л * » «■
netates non in quatuor lonis îpiius ' • „ , 2Г, т«
dia teíTaron difFerentiam capere, та™?** «p^^.c *
fed in folis duobus mediis.In Chro- ^ »erejie» Щ&фо&у Хар&л-
matico igitur tertius fonus muta- гиту , à#v' с* fjúvoig iHç íuaí^té-
tus eft à diatono : at fecundus cum evtç. er ftyú oiw ^çu^oUk^ à t(/~
diatonico quidem manfit idem, T& faày*, ф%уу(& >ixjç ri 2l¿¡-
eundem vero ionum habet quem _ • лч by? ~ 0» i
bnarmonii tertius. Porro m Enar- „, « ,V „ rv^ '« rt4
monio duo medii mutati funt re- ° V*«"" \ "А407""/1\
fpiciendo ad Diatonum. ut Enar- Ttfi T* c*<*p¡¿ovtov тестев, с* d\i т»
monium oppofitum fit Diatono î сгафроу'щ ol iïvo f¿íori '^цЖлуцавш
medio vero ipíorum fit Chromati- v3Ç$ç ri 2$д.т*уоу . ш<т àvltx&Saf
cum. Parum enim abfceífit , uno *j &*fft4rm ты SJ^w«' uimv d\
tantum hcmitonio , à Diatónico, ¿^¿y хягяруш т» %xdr
Vnde & chroma , coloran habere v v ' ^ 1 , ,
dicimus homines verfatiles. Itaquc ?*f *W » »
intetrachordoextremifoni, ftan- V*mwe?î*n ts^tïvjx». »Jfift
tes appellantux . ñeque enim va- *}fâ'*rut' %XHt ^tyc/^u anr ¿C/'-rfí-
riant in ullo generum : medii ve- я-ííV л)<^|й!я»1/^в« ^ euJ Ti]ç*,%éç-
iu axçoi , fç-ûîVic <pfyyyei Х%уъу\щ-й рлц f*,i%,t^nny¡cu er ¿hit r ^w«r*
Ci
 Man y Alis L I B E R I. tj
ti 'j fúai, Kiváfjfyjoi. ty yt r¿ Gtcvf- rô i mobiles, nimirum in Enar-
monio; in Chromate autem fecun-
dus & mobilis cit , & non mobilis.
Ad Diatonum enim non recidit ;
quod tarnen facit ad Enarmonium.
<m&ç n та свлррлшоу, [¿eQ,7irx¡4. <r¿- Porro cumipfadia palonfit fylte-
Plfut J\jt asa щ 2>l& mQuy , ècn >ота ma ; five à mefe uique ad proflam-
fúan.i iaç 'aÇs<rXttfJi/ôou>ai^ja , ètti banomenon ; fire à mefe uique ad
"iati fUaiç iaç v^TIS XScrtç&oXcùoiç neten hyperbolaron , in oéto chor-
c+ cxjù ^o^euç' 7i 2¡ac тг отар и y dis : cumque dia teflaron fit duo-
tvt muy Kffí \utjsyta ьщд , «fr 2l& rum tonorum & hemitonii ; ac dia
pente , trium tonorum & hemito
milt tçuXt т»уш ¡i y¡fjú¡ov¡¡í \jzr&p-
nii ; non ibtim fcx tonorum , ut
^áo4S, cinc é&oç tç fiyuv, aç oí ná~ juniores putant, efhcitur; led quin
АЛКЛ qué tonorum , & duorum , qux di-
c un tur , he mito m or um. Qux Ii ve
Ttyíav. amo « uç àXtfB'Cûç r¡fúo>¡ тз- ce dimidia tonorum client , quid
iuy ОягюДО! ÓkÚXví, liyoy í£ ло prohibera , quo minus tonus ex
ты "ihn]íÁet&£,£ i£ твушу ¿taifípa ipfís conficcrctur , ас Гех tonorum
еш~пи,\ т A tÓth "bimbetfyy с* шд ¡£s ipfa exifteret ? Hujus verö demon-
iirationem in illisdirTufis Commen
■ъд.атгд Tnixi&ó-nflt ou(pt¡yi¿iBfj.avfiL- tants deelarabimus . Adftipulatur
фчв4 Q r¡fúy су tf<mty*4iBfjif xí^i autem nobis & in fupra pofitis ver-
^pi\¿ÁA^>,ÁÍyuy aeuovíct mvjt bis Philolaus, inquiens : Harmonía
vmyàna x& $vo Jfarms* rtfriçt $vo autem quinqué habet fuperoâava,
jfttmtct , л ташщ%{ Íya та'уоу, stmft & duas diefes : hoc eft , duo hemi
tonia i qux tonum unum facerent,
lui àç AÁ*¿-bg цуивц пушу.
il vere dimidia tonorum eflent.
A'ya+Ufity^at ¿y \sstb it ли]o Commiftis igitur in uno dia-
tblgtjÇAfAfiA T Tfi&f à&qÀOiç fywy grammate tribus inter icgeneribus,
t¿ cvcuctÇ. tçuf it t лит. ът&стАлр- nomina erunt talia : Proflambano-
Ga*óf3p@*. wmiq V7nt\uiy. impvim.- menos.Hypatehypaton. Parypatoa
14 \¿zra¡uv b»&pficyi@». 7mpv7n¿7>i hypaton enarmonios. Parypate hy-
paton chromatice, & diatonos. En
Cmjay fáufMÚtK*j,Xj 2>¡gi7»v(&'. ¿*-
armonios hypaton. Chromatice hy
wp/AÔvtoç v7m)ù>y.£çuf*A7txq vmíjay. paton. Diatonos hypaton. Hypate
З^пу®" vxtijuy. \>7ттц fiíQuy. ии- melon. Parypate melon enarmo
pvTiKHi f¿tQdv сгар/лоумд.'яиритт)] nios. Parypate mefon chromatice,
fièÇuvfáUfM&Ktijtj S^siTyyoç.fiiÇut & diatonos. Melon enarmonios.
D z Mefon
28 NlCOMACHI Harmonic es
Mefon chromatice. Meíbndiato-
nos. Meie. Trite fynemmenon en-
armonios . Trite iynemmcnon fJàfUV CAICVp¡MOVI®». T(¿7)] OUVt]f¿[¿í-
chromatice, &diatonos. Synem- vuv fâapaltxr,, Xj 2\д.-п\(§)».аьшгцг.-
menon cnarmonios. Synemme-
ßfJUV CV&pflÔviOÇ. OUUtlfLfjfyjUV
non chromatice . Synemmcnon
diatonos. Ncte iynemmcnon. Pa- fjutltK^. oiwr¡[x,fJ}puv 2^g.Tbv@». уутц
ramefe. Trite diezeugmcnon cn
armonios . Trite diezeugmcnon ^düyffyúuv c*a<p[tévi(&. iç/t»; Ле-
chromatice > & diatonos. Enarmo-
nios diezcugmenon . Chromatice cnct^fióyt®' Jïtfésyffyûw. fôcàfjut-
diezeugmcnon. Diatonos diezeu
Тлкг, AtnCyffyen. 2^яу(б^ Ле-
gmcnon . Ncte diezeugmcnon .
Trite hyperboteon cnarmonios.
Trite hyperbolxon chromatice , & uj Оягё^СоЛеи'ау bittffWH®», t(j.~
diatonos. Enarmonios hyperbo- 14 x^íqQsXcÚoúvр^ирлЪкг^х. 2¡si-
beon . Chromatice hyperbolaron.
Diatonos hyperbolaeon. Nete hy- у^Ы(Ллкг(Щ V7rt{)GoÄCUUV. 3^яу(5^»
perbolxon.
Huic vero feftinata: feriptioni
îgnofcens ; noíli enim , quod in evyytvuaxaau. тшокВ~л yec/j , en cv
ipfo itinere faciendo mihi animi eu?,n Tj ciïddej гття^ад ■srafioiuç
omnino fufpenio hoc mandâris, iè-
cundùm morem tuum mitiffimum ¡¿tllúpai ф т r,f/,ipoúTtt¡¿v a-ц fçcmv,
& ubique prüdentiflîmum ; gratam
illam habe tanquam primitias ali-
quas & expiationem. Expccta au-
tem Diis permittentibus pleniffi- çîçxt&ju , K¡ 7myjoiuç cv¡t\i?Kiluj r
mam , & omnino perfeftam de his •zsêi aùmSv tÚtuív n%voXoyícu> > cùuli-
ipfis tractationem , quam eclerrime
xa /лссАл obi \¿zs~' í[¿¿ mfttp'fanfií-
prima quaque occaiione tibi à me
mittendam.

N I
 Manvalis Liber II.
N I К О M А'Х ОТ rEPASSHNOf,
п т е а г о и к о Г,
А' Р M О N
Е' rXEIPlAfOT
N I С О M А С H I GERASSENI,
PYTHAGORICI,
H A R M
MANVALIS
LIBER SECVNDVS.
vtiç}<pewi r íPfM¡4 &рщхл-
ущ i Hffi KX&o-)cdjciazt*?gt.
уоц г fu¿y¡inv Ttoeçtyét. if<pd)ç Q g-
¿Í(¡a£i Jxptuç/y Kj /Туву. Л7к@-
xAg«, v<p'¿Xj träfet, у ^
àfUpiuret тъу fyGcuov , cç оШ т g?í?«¿
fir¡cty. ayeupt^fv]^ q cçÇiug v?m
T S-ÇeLKtKW yiWCUKUV,T Xvçjnv сш-
7¿ &Кг$1ш(ц eiç •tlwfy.X&csTcu). Ôk-
GXtfttïvaj[ ig eiç avUes-ct iriXiy т? Ag-
XvgßLV -sr&ç lí^TCouiS^ay. т jí хэ/мавц
eiç cuyvniev. ¿jpiyQ. J\¿ ecJjcy сжот-
2.9
I К О Y:
О N I С I
i
Yram ex teftudine fa-
brcfactam Mcrcurium
inveniflc , ejufque do-
¿Irinam , cum prius íe-
ptcm ab ipfo chordis inftrufta effet,
Orpheo tradidiíTe ferunt. Orpheus
deinde docuit Thamyrin & Linum.
Linus Herculem. à quo eft & in-
teremtus. Sed & Amphionem
Thebanum docuit , qui ad fcptem
chordarum lyram Thebas portis
íéptem celebres condidit. Orpheo
poftea à Thraciae mulieribus inter
fecto , lyram ejus in mare proje-
ftam perhibent ; qua* ad Antiflam,
Leibi urbem fit cjeâa. Pifcatores
vero inventam forte ad Terpan-
drum attuliiTe , qui illam in Ágy-
ptum fecum delatam , & exquiute
elaboratam , ^gyptiis Saccrdoti-
D 3 bus
3<э NicoMACHi Harmonices
bus monftrans , primum ejus in- 'itp&aiv , ¿g ctv¡iv ъ$и$-£>ргт1ш yt-
ventorem fe geífit. Atque ita ly- ^n^ov. •прпц^@* itrttç At-
ram Terpandcr inveniflc dicitur . 7^ ^¿ к< <¿™^. ¿X«*Üg =SV
Vetuítiores rurfus a Cadmo , Age- , ■ \ /ь. ¡r л ' «, . J
nons filio mventionis pnncipium . ,. , v n r r '
arceíTunt. C»^«*5}^. ^
Porro numeri , ex quibustono- E,(7J|' в"" 04 *t/ß,t*ei > Mí *»
rum intcrvalla Mufici conftituunt, ¿«y o* fu/otnat m wicùet, 2¡0,gtj[¿A-
in ipfo dia teflaron , quod in fuper- ¿¡9n f£fi £ ткхтлрт, ¿ флаг*
tercia ratione confiderari ajunt, ¿, <ЭД/'г*» Лву*» frupñdmf, $am-
continentur.
. . „ ,.Hoc autem n ex duo- n ~ <a сж
ÉTwrfw-> ' ovo
v T3vw
' ,„ к,\ weg.
_ ' etov f ¿ т
bustonis & aliquo conltat : uteit Q, ... \ , , J . n~ °*
intervallum ab Tiypate hypaton in- ^ ^щд^т, t
cipiens, & in hypate mefondefi- «f \ят»*ш fÚQan ,
nens. Numerum fumunt fupertcr- ÁAf¿GÁv4 á(/S-f¿cv cmr(/)ot , 11»
tium, ut ccLvi ad cnxc . Atque ab стг uç^g tiv p(^3. n&j "iitm t¿tíst¿
hoc cLxxxxu. perfuperocbvasra- "^¡3 âj^ gOTyoY«v Áoyuv , ct
tiones progrediendo,.in quibus to- eTff ^ ~ j W4e?Ä
norum intcrvalla coníiderantur , __ , — .no/ >
comptent íplum cclvi. Intendunt - — , v _ v
itaque ab ipfocïïxc tonum , fa- f™ ? fW w^»«j"w<n ™ «Г » e*
ciuntque ccxvi, qui fuperoâavus WMUyíí^ ¿F рС/ß. v&jxiyiç r
eft ipfius cnxc . Continet enim f(jß,x, *» cyiïoov ownfта x¿. )¿ imMi
hunc спхс, & infuper oétavam £*î ¿7^3^n]eívii<n lívov , н& m'¿<n
ejus partem, nimirum xxiv. Rur- »-£ i„^ew —
lus a ccxvi intendunt tonum > nt- » > «iJ v * v * • /■ » -г. •
ciuntque ccxLiii , qui luperoctavus V« ^ ' ». , , s ч
eftiplîus ccxTi. Ipfum enim con- Э r 5 ^ ncTofat^
tinet , & ipfms oétavam partem , 2\&*9<пы es- а&Э-рх , A«'W « 'Г.
ж X v 1 1. Ad complendum vero dia лттг^ ¿7i п^штх ríru tçiv »fjuiw , J"
teíTaron, ad numerum ufque cclvi, с* t»¿J л&Э-рш^ирифря' hi та
défunt хш. qux ñeque primi toni \&т1»*$<* rfÁdk A faj* ttif-
funt dimidium ■ oui in numero о. л ^ < * n '
XXIV ipectatur ; ñeque îecundi, qui ~. f % ?
in numero XX vi i- ^asterum m , rr> N
ipfo dia pente , quod in ratione WW* **» «»4Í ^C«" > ^
ícfquialtcra ponitur , atque ex tri- KoQ.Ä^ysiJ^ eig tçJtIw Sií^jy^í-
bus tonis & aliquo conftat ; ut ,
quod incipit à parypate mefon , & définit in tritcn diezeugmenon ; pro
vm
г Manvalis
vat , KA&ffxdt>c¿£x<n 7¿ wCfK^fSjfttf
¿Tói . \а.р£>ш1х<п* rjfjuóhiov ay.-
&u¿r uva y T Щщ >a&S т aíflí т
mv¿¿» , « ¿ W«, «¿ »m
* , r ^ J <r n/
^H*' W«f
Xúfifuí¡<&. iju»'stoifvn 7ïk
>otb тпш t¿ (piß ciïnjeivxm rívov, ^
тн£ю t <po?, ó( tçiviniyio©* J"çî0.
áújit pctp Tiv IpTß v&íxi , y^f too-
yí»t W, ià k&wfc -поме* .
/, ^. i ~ —- .rvo <• / xaemta quatuor. Rurlus a dlxxvi
7_L' , ™.
W WMWrw ^ , t^yáeey oi^t »
<pif. í7r«í(j zi%áxi_ aojóv "n к& те
Sagtet aùtîf, те oß. ягсЛн Üptb tí?
Xf*n cJhleivtHn rtvov , >w vntart iiv
vwiyhu W ¿3, myieot orm
та«. ylui.
— гтгндщ
» л\ та>~ w»afii)-u,ot
— ' л ~ v- « Dccxxix. qui
. t v . у{> JL
wi^tf W , eç iw еуЛф т*
^,иЧ. «f Sivihífaoiv Ç¿fuoÁÍit «je/-
$7*» ? \Нч ) те Xa-mfjfyjci «oí лЭ1.
«6».' *?я ¡T |1 tçiy tytuw , с* ¿ à tr&-
тиф. 5f««тц як®-- *n$7ß,C9
r • /&. ' /л . v~ -~ л
V < / rJr .î,v \ ,A . ъ,,
* о т^тф. »Äj^ тпф. «f Лв
fifurnta «©s ax£/Ê«a# Aeupet-nq.
¿ fjw аЖак. сШ ? uareLpav,
sF otwéç-wt®- c« Wy« , ^ XäfjLfjLA-
7©- , ¿ яуу. 0«у $ *X«ffyl/ W
тОтКчЛ—Мы , w >u»W-
0/_ Г , * , я-
^yf&«< \ЯГл1т 2&Г<П», X*b~
оъ&а/нлу атш . ÁApZavijmXiv
сШ-îifi/flv d&S-fAOV тл , т в-яг») «G»C
T ci*. К& Üw» ,«Syv T* сШ?йу«<п
TÉvw, Je ЯШП r ñ¡T> fWy^«»y
в ipfius
Liber II. 3%
pofitum itaconftraunt, Scíquial-
terum aliquem fumunt numcrura,
Ut DCCLxVI11 *d Dxu ' at<lue аЬ Ьос
Per rationcs fuP"^T" ' in
bus tonorum íntervalla contem-
plantur, & rclidum refiduum,,
complent ipfum dcclxvhi. Igitur à
ЫГП intendunt tonum , faciunt-
que dlxxvi . qui fiiperoétavus eft
»Pf"« ¿xu. ípíum entm ¿xa con-
rinet » &oa»wmgesMftem,fer
' intendunt tonum , & faciunt
рс^ущ, qui fuperocbvuscft ipfius
DLXXvï. quoniam continet ipium,
& oftavam ejus partem , lxxii.
Rurfus à dcxlviii intendunt to-
num^faciuntque ipfius odavum
* . fuperoctavus
r ,. . r eft ipfius
_r- —
^ Dcxuix. quia exceditiplum lxxxi
numero /qui fuperoaavus eft i-
pfius DcxLvñí • Sed ad complen-
dum numerum fefquialterum , i-
pfum р^сЕхуш , défunt xxxrx. Sed
!,1а пес 'РГш8 LX1V funt ojmidium,
ш Яцо prior tonus confideratur ;
necipiiusLxxii, in quo tonus le-
cundus. nec ipfius ¿£Eíj inquQ
tertius. quod tonus induohemi-
tonia accurate под» dividatur. Por-
ro & in dia teflaron , conftante ex
tono » & re»4duo »л & tono i ut »
q«od incipita proilambanomeno,
& définit in nypaton diatonum ,
COncinnant ita : Sumunt iterum
numerum aliquemjupertertium ,
ut ccxxxxvïïi ad ccxvi. atquc à
ccxvi intendunt tonum , faciunt-
Яис ссх0Г1- Ч1" íuperoftavus eft
3z Ni c%o machi
ipfius ccx vi , ipfumque fuperat
numero xxviî. Quoniam vero haut
amplius poflumus ab ipfo ccxlïïï
intendere tonum ; non cnim ipfc
invenitur confummare fuperofta-
vum ; rcmittcndo à ccLXXXViii fa-
cimus fupcroftavum toni. Eft
vero cclv" fub fupcroebvus ipfius
ccLxxxvm. quia continctur ab ipío
ccixxxvm totus , & pars ipfius o-
ftava, xxxFi. Quare ex ilia à ccxvi
faftâ , per fuperodbvum , toni in-
tenfione inveniebatur ipiè ccxuuj
fed toni facta remiifione ccTvi. Vt
vero omnis compleatur médius nu
merus, défunt xïïï. qua? nec ipío-
rum XXVII , nee ipforum xxxn funt
dimidia. Atqui alias tota diftantia
ipfius diateifaron in prius didtis nu-
meris eft lxxTi. Sed in illo quidem,
qui per intenfionem eft , fuper-
oftavo numero , inventus eft ipfe
xxvii ; in ifto verô , qui per remif-
fionem , ipfe xxxn. Iam vero fi
à Lxxii auferamus & xxvii, & xxxn,
relinquimus xïïi ; qux nec ipfius
xxvii j nec ipfius xxxii , funt dimi
dia . Rurfus in dia pente , quod
confiât ex tono, & refiduo, & duo-
bus tonis ; ut quod incipit ab liy-
patôn diatono , & définit in mefen;
illud ita conficiunt. Sefquialterum
aliquem fumunt numerum, ut mil
le с cive ad dccclxïv . atque ab
hoc intendunt tonum , faciuntque
ipfum dcccclxxii, qui numero cïïx
fuperat ipfum dccclxïv. Quoniam
vero haut amplias à ccïbTxxïï pof-
fumus intendere tonum_; per re-
Harmonices
leívaf tb'vov. 'vmyboov y&t> etvjlu) ci-
7m^U^ov'Q. йх&&™ь$Н- ч£ a,vt~
<nv anr^ <titv\ , "ùzrïmyiïoov
tÍvov. ífi \япту£о@* 5" ëmi о
o-v? j 077 ъпл1хь\(Ц V^an? тёетгц ÓÁog,
KSH те éytíoov сшп/ ш л/3, ¿x, ùkfj
oiw чщд üra t¿ <riç/^f)0f/Sifj*iç koQ
те 'fmyiïoov t¿ liva ЗЭп&ашд áC'-
£/í<ntí]o ¿ <r[*F tutÍvx <${10$р1\с àn-
atuç è пц • iva, ov[vzsh*i(>u!$iji
•nuç ¿ fiitg,£y "bç&fAOç j Хнттщ i
tf. ЛТП(> ¿ti ruv к£ y vn rut Aß
£Ç7V ¿¡¡¿¡OI, У&1 a^Kooç 78 7TUV <т*р)/ЛЛ
ffyúav a¿/i3-f¿av içiv oß . аМ.' et
fâfi тш ^ тЬм ¿JJrímojv tmyiïôai
kcíQ. tIw avwv , ó a/3. « J\)í ^r»
t¿ ф афгАш^ тау KÇ , ngjf 7jy
Л/3 КЯМАНЧИßfj tçiV if. f¿r,7l ТЫ»
x^> i¿r,7i ray hß htst. tfiíoti . TIZÍÁIV
сШ t¿ 21$, 7nvjt , t¿ aiwtTUT(¡5}*
óx. Teva , KSH XeífífJuQ(^ , KSH $vo
7Ä 2¡¡&¡¿)iii , KA?gt,Áiíy}vJ(&> «ç
¡jLtativ , K0Î кл(зчпс^>л^а<пу xtcûç .
XoíuZávisatv rifítoÁióv uva. e¿(jt-
KS4 ^tí t¿t% c^njeivatn tÎvovKçhhh-
¿ai Tsy y ~9)0ß r¿ рч Оягг^г^ог^ь та
«£cf. É7T« J\jí dix. tit йств т« "*iöß
bwáy.i^a 5m\wa\ livov , k£s uvtair
 Many Alis Liber II. ¡$
aú\h ^^ffx.o/^.avUßjjTtiyiw'^n miffionem ilium invcnimus. Qua-
$*êÇï£ <Н*Ч Хяггрхо/Зро* -¿ar re remittimus à ciocclxxxxvi
<¿¿¡¿ rfZä ck/$H¿, cç w cyic<& ¥am cocui- qui ab illo fuperatur,
,. — /. ' ^ V „ numero ex L IV, qui octava pars cit
>, а ' » у * о » — ipílus сю с lu. Rurfus îgitur а
m»ßp mp ЪН_&с*™№ r f*i> йэсш remittimus tonum, & inve-
vmyîoov ¡ív& Ц w*ß_^ Xj \zs-tçixô- nimus ci эх xi v,qui fub fuperoeb-
fSpov vas-' Wт«" рхч л(/Э-/лш, eg vus eft ipfius cïocITî,& ab illo fu-

ahm yt cxnç woiç &f&f}& tonus à DC«mv¡ defunt ГП.

apiS-pS *nç iVvji/AKrvç y ait та Nullus vero inventus eft numerus,
f»¡y a~n í? fKt¡, ¿7í sF p/x¿. cv txtbiç p<¿£ cujus hic fit dimidius; ñeque cvTiii
Iw &i/ttnccifyua ш Tivicua 2}gt.rí- ñeque cxxfviTí , ñeque cxliv. in
quibus inyeniebantur tonorumin-
* '■ . ' tervalla.
TOfATTofNiKOMA'xor. EiVSDEM NlCOMACHl.
ГуЪ Я^Х®. rbUm&TÍw ^TIcomachus fuprcmam atquc
>W wçàlw х^з-лтЫ JJ\ primam chordam ait appella-
ЩИХцАщ <р>1<пу , ùç 'еЯлф^ууш tarn efle hypaten , in (êptem chor-
¿muoíoíuv. o\oU КЯ ¿h vmfl®' darum lyra divifionc facb : quo-
VT& -¿ni iff ¿ttXcuxs. nÁiiu* niam & Saturnus fupremus eft , &
eiïi , t¿j) «АфЬ } ¿f â, íb*T¿w г Primus a fPh:m fixa- *ctcn vcrô »
v* - - nv X v. Lunam : tanquam ultimam reli-
T r, , ' , r * , s , , quorum orbium. Mcfcn , Solcmk
mç g imp 1каъ& Is y^í * Шагит qU3e аЬ utraque parte funt
^?>r /«V nxpvmTlw 7ay rttt« 7¿w netes & hypates , parypaten qui-
J\¿ ър£у,щт1и*у ¿ x£s iiv 6^|(*ííV,e¿^\a dem attributam Iovi ; parameièn
Я? -du) cIÇûoJ/tIw d-mbjaiç. « vero non Mercurio , fed Veneri.
Х*Ф>Х9* Щ v¿ rÛ 0fdine pCrVCrf0 ' rnifl £TlptmX fit
V Т' и л ел «¿¿ л r 'тА{/ erratum • Paramcien Marti . Tri-
i \ /тешлш ^ 3 > ten f Veneri. Porro acutam eíTe
K$ Tiw^oíniw. XjT №о£нму Lunam 9 qua; netes bbet mio_
r esÁÍvlw y 4ft mívK*z4 w nem. gravem vero , Saturnum, fi-
Q ßcvpiujy-nv Kçôvovyètmç иттлЬм. ei cjuidem hypaten. Qui verô primi
3 ^v îtÇîÎw. >W t «C?V »?jtt.í^ >§>|í¿- à nobis vicinioribus ineipiunt ,
E hypa
 34 NicoMACHi
hypaten quidcm dicunt primum
ipfius Lunx orbem , tanquam prin-
cipium fonoram : Neten vero , ut
à nobis ultimam , orbem Saturni.
Quippe hypate gencratis eft aptior,
quod in fubftantia multa virtus fit
dcbilior. Vt propter tcrrenum ha-
beat copiam ; & propter copiam,
dcbiütatcm. Dum cnim unum quid
eft , iflud maxime eft quod poteft.
Atquc hanc ob caufim hypate at-
tributa eft Lunx, utpotc qux.&
ipfa varia fit, ac multis modis mu-
tabilis : ncque tantam vim habeat
propter longiorcm à primis diftan-
tiam. Imo quafi ftatio quxdam fit,
ccelcftibus ad hanc ufquc fc moven-
tibus; qucmadmodum & ibnis à ne-
te ufque ad hypaten : qux ejufdem
fecum fubítantix aliam naturam
non recipiat in anteriorem partem.
Hinc Lunx eft adtributa. Nam &
nos primae occurrimus Lunx , ut
tcrrx viciniori. Iam quoque ibnus
gravis è cavis productus , ab iis in-
cipit qux funt circa profunda , &
corporis infima ; acutus vero , ab
auribus, & partibus fuperioribus.
Nctc igitur eft orbis Saturni , quod
nec additamentum recipiat , & re-
liqua in fuaeflentia contineat ac po-
teftatc. Quarc etiam quod ilia fit
tarda ,• hic verô celer , dum eodem
quo mundus , motu circumagun-
tur, ut opinio eft , ipfi planeta?,
Luna exiftit hypate. Saturnusenim
omnium proximus eft orbi fixo.
tricefimo unius partis remotus. Vt
motu xquali duo minuta diurna à
Harmonices
ffyjoi, vvncTtw u\u (past tbv тг^штъу
ftttrlui 3, ùç i%ô.tÎw à<p' ijfAuv , т2ш
§ х,(>0ух. *¡ fty yetç \sss-clt*¡ шд
tHç o'iKetoTÎçyi, chcii cv miïb.i) ùaï&
iïwjdfAiç íÁccrlctiv.'ívct ЗДгс ¿ufyj » X*ft-
viov í%y w wAw Q w mÁv , т»
dofrtvíí. cv тф' p«ç ív шец ii ti fx¿.
Л*?ж í<nv о Ьшлтщ. kJ' T¿f> сии ц
\¿Z3~cItíi ту, trshijvH АТЯОЛ^ц. ù>ç av к.
avjr, тпшХу tívi 7nÄv](>i'ila>,K1 ¡Jít¡
nazwrluj injury £uúetf¿iv,2>lgíT тп'р~
ef¡¿ çx<nç 7iç úazrtfj içtv , a%gi тё$ъ
TUy tt£ßU/i«i¥ у CáW0Tí(> Key т ~¡hn VrjTtli
¿pj¿yyuv сШ r кязглтки , apt cJ-fa-
ор^офрш ¿f¿ois<riov 'rngpy Qv<nv eiç
■ni irçéTet. Я^тё-р т«"crsÁ^yyi ¿m<ÍQ-
ju%j ùç Vj&yetüTÍpa, ту, {тгЛ»?у>1. ¡tj о
(p^jiyyoç ¿ ßcvpvg Ihii г jo*Awv таг
<zsÇ3<rKet.yha\ т koIuÍsÍtu § QùfÂ.a\oç
Щ"Х\)' 0Q0¿Wf>OT Г ШТШ 71 K¡ ш
аут углщ níytw r¡& xçivx,
¿iüU fJt,r¡Ti VTOO-fyxqç ШУ cJJnfríKliKtj)
(i тлаЖл ïy,7n^/ixi с* Tr¡¡ícuú¡y¿-
aíx. ii ¿ £uvcí[¿<í. ¿xái ^ 2¡l$i ti нущ
Г {ó^btiou)' tIv э Tst%uù , Су тм
^ тк avQ. тшк9<г/гш ($)Цг0И)щ , к?{
leas'' \jzzzX)]\]s(v Txi ъгКаугЦоь; г, ot-
íyyvTíficú ^ ciTTÂetvÛ'ç Tt/y^dv^Tf/-
луэть uiifiuí ~2><7пЛн7пи$род. uçt cv
¿f¿ct,A<¿ хщ[м& $w¡ М^а^/лер^шл
 Manvalis Liber II. $j
ïmjçpTnSiq Is ¿Xt¡í3o 2¡r¡ T£/ctx9Çtv toto removcatur. quod partis eft
/4» êçj ftoipccç. V j asXfivîw тшс/лл- tricefimum : Lunam vero aequali
Xmwi^^Gfâmiïiw,», motufuo, & medio inquircntes
T s' • ' v s.« i oi / 1 inveniemus difcedentcm partes
, — — V , , -V, XML ad XIV. Vt memo lile qui-
'['y,' 1? ^ОУЫТЖ ™*4 dem fit omnium acutiffimus ; hare i
шЦш cgum/ov Tiw ij шщ rnvjav Vero, omnium tardiffima.
/3gjtíú]égjty. Quicunque odavse chordae alias
On eist тр ej^ep x*$K 'sr&txa- adjunxére , non rationc aliqua, fed
Шов kiifctí,¿ Лоуш им, if-J «ôç ut auditorum ánimos demulecrenr,
_i_ j i ' / é funt adduâi. Sicut & Thcophra-
л •/ I, , . , ' ' , « ltus Pientcs nonam chordam addi-
¿frw. m«nfb $ 3«fO«w -no dk ( & Hiftiius dccimam j ¡lle Co_
*г*(/*Нт c*v»tù/j x°iàlw ъыка- lophonius-Timothcus Milefius un-
*sh 'wat®» tJw áiKaiiw сад- decimam , & deinccps alii. Deinde
>«/*.,.;.,,/». .'й»/5й.. i ... 3, 2, nrln^r.iv im <Wimrim nerdufta eft

, ^ . -- ? ^ fabula , îpfos ob mollmcm circa

, , г ч , ^А з ~ ' cantus reprehenderé vidctur. bunt
о Ktqtatn с* ть ëfcy><t<po- itaque omncs chordx m tribus ge-
WVZ«pMhM&f*tpQ*$u<&'l*u- neribus", five etiam pluribus , vi-
1m ъгёл. те /tceA»; petJïxçyteci epeú- ginti oéto multitudine. Ncc plu-
i^af . *í i«V 0"« "«ей; £в£<Ц ™ rcs nis ' ncc Pauciorcs > 4uo^ nu"
rgía $¿r¡, «tí ¿ «адет ¿ mana vox recipere illas nequeat. Vt
^«-r*J<L, Л ~a ' ' nec in grave prater has cravior rc-
\ i \ «г» V л r\ ~ penatur, ob dictas ab iphs buccina-

фш1ш. рут, сНптг ßa- voces obfcuras , & inarticulatas , &

fö'Z^ß ixumç ßcbpvTipov anr Xt- inconcinnas : in acutum vero, ob
ytfjfyjxç imp ectmSv ßvKcuno-ftxg K&¡ voces exiles , & fonos luporum u-
ßl#*<> Ф%урл& лнил, К, ах*р- lulatibus adfimiles; qui percipi
W *Ч«*П- Sfo<Kfà nequcant,&incantuadhibcn,ncc
\ ^ ~ -. ^ , conlonantix recipiant communio-
~ <S> öl i ncm. Singulorum vero generum
ufyyfutç <pjcyyns ъг&тгЛчлхд, chords , ex illorum fententia , qui
à^uuiTHÇ ii Kj àva?fA.ôçiiç y Kffi cïx duas faciunt mefas in disjunélis
3fa£t%o^pxç<miA.(pmiaç wnmiow. tetrachdrdis , ut tetrachordum fit

E 2 pen
 3<î NI G О M AС H I
pentachordo fccundum disjunétio-
ncm confonum , funtx vnl. Qui
vero fecundum fyftcma immutabile
plurcs unâ non faciunt mefas , fed
ipsâutuntur, tanquam acutiorum
"graviore," graviorum verô acutiore,
quindecim chordas ipfi.bis dia pa-
fon iècundum fyftema immutabile
conftituunt . Cui & Ptolemaeus
adftipulatur , qui ad hune nume-
rum ait confiftere oportere : to
nos quidem dicens ipfius dia pafon
fpeciebus numero elfe asqualcs,
hoc eft, fpeciebus ipfius dia tefla-
ron , &,dia pente ; ab iis etiam u-
nifonum omnino fupremum com
prehend! , fecundùm hanc fono-
rum multitudinem ; mefen vero
accurate efle mediam : cujus extre
ma terminentur , in grave quidem,
proflambanomerio ; in acutum ve
rô , nete hyperbolion.
Quod quidam progreifi funt ad
xxiix fonorum multitudinem ,
non propterca extra univerfi cect-
diiTc videbuntur confonantiam ;
led hoc fcciiTc fecundùm Phyficam
Pythagorx & Platonis opinionem.
Quippe divinarum animarum na
tura , feptupla & vigecupla divifio-
ne fecta , adfumens omnium prin-
cipium , unitatem ; ut & in fonis
ad hoc indicandum vocant prof-
lambanomenon ,• tantam efficit
multitudinem-. Incipiens quidem
à feptem illis terminis , quibus fup-
pofitis Plato & triplam & cubicam
invenit auâionem ; definens vero
in hanc multitudinem. Etenim &
Harmonices
2l&£<£>£iv ov[A<pavov it¡. ¿ni Q жа©
те â[AiG£oÀov ¿ vskHiSi piaç fAÎmjç
miQvjcq , itfibM МА*игц*\щ aújy, uç т
fßp ¿fcvTtpav ßcbpvripec' т J) ßctpv-
щш ofcx/npcf, , ítXAirnJi %o(j!ïciç eis
■n Jiç 2*]& imQm xjf то etfitQQoXov
ov<pif¿A è(/fyv^)' ф iïq Kj с wioÄepcttog
auvApíOTcílcy. Kffj &%t/ t¿tü f og/-
&fi¿ iïetv IçeuSàg hkyi. onr* fttv tbvhç
■nig ètiïtcj § 2$gi TmÇw Itmç/S-fti/ç
\tyuv, t¿ tí Ticx-cípaV) <Ê 'S ЗДдь
mv¡i. é£ m X) та c/xcÇuvov ttkvIuv
тъ тв-ХуЗ-©* т Qfyyyuv. т 5 рлеч*
dxç/Gug нуоц fjiíativ. тп^Я^щ J^b
арфа ш ctxfjc, , cRn ti ßevj>vt
щту (щмСаЛяшу.
Ó% che í7ret£*¡ <вг&щХ^»¥ mtg «с
те TW xt¡ (pfyyyav "zrÄtjS-®* , i£a
cixn тё тт'^луй^а ^ чтЛатт®*
r¡Ti yciç г &etav \pv%oi)v Qvaiç
тг, гт&лх.оиыУэепгХатои x*fë7erjt*ii-
ffyjq 5 -г^тХл^луаол ti tuu mír-
7av Ъ^%1и) ¡xovacia. úazríP br¡ kccv
TUÇ ¿pfyyyttg wfA&oXuiug каХхог
rm i-nia ooûûv , èç <J\r¡ \jzn&eiç à
•гягХлтт , тЬш т\ rçt7rÂÎjii к& kvGi
4b
 Manvalis Liber II. 57
iè, HÇ т£т. iL paç Si, в' Qfyyyti foni exiilunt, fingulis illorum fe-
o-Çcuçpç iko.ç>iç ruv етйл , Ъл ma Ptcm orbibus unum aliquem ftre-
-Ufiov ™¿v , Wrxç Mtfdrut *п,- Pk"m f^ien«bus ; primo primum
-, ' -г ç»\ \ ~ rurluscmccrenato. Quibus &cle-
тгШ menta illa vocaliacogrîomenfuum
7» cWevfe f™6?*™ . v debent. quae tum ipfa per fe inef-
auS kaS- ewQí, Xj'kkv та сж та- fabilia à fapientibus vocantur , tum
тш nwV^bfdfov , иеття^йх*- quiequid ex iis componitur. Qua-
Xxfijjtt. ilSL xMvnwfyt, tut Svuic?) re & hîc idem poteft fonus , quod
itiMyy* > oStj'cr df/S-ftÇf^fM. m numero quidem unitas; in Geo-
' ' л Л. ' ~_. ■ j)\ metria vero fignum'i in litcris,
, J ' ~. ' 7л-о te elcmentum : Sed Ii cum materiah-
y&fifUH», wzHorMifafy* Л buscomponantur, ut funt con-
t$ VA«*» , out in tu. ovftÇuva. fonantes ; ficut anima fi jungatur
uariçq\f/v%4 fty) tu Qú/xaU. t¡<f\¿ corpori ; harmonía chordis ; ilia
àçfioviu^ %o/>Scuç}'2>^tÀ6Ï Çu&' ij quidem efficit animaba; hxc vero
3 -пчшкулМ' Ч%Ъ&ЧМЛ*Ъш± tonos & cantus. hsc rurfus aéti-
uhç, e vtevKdç г Э-eím. Ai ¿V ù ™ facúltales , & divinorum efe-
г /. ,л \ \ - л /о ctivas. Inde eu quod cum maxi-
~ У ^v л ~ ч T0 , nie Thenm taie venerantur fibilis
щ tnypttç Tt x, nriio-foiç Xj c*aç. & blandimentis , inarticulatis quo-
8-çotç etovftÇàvoiç r,%otç} ovpÇo- que & incongruentibus ftrepiti-
ЛЛсшс ОЯпкяХхАсц. bus , refpeftu ad illa habito numen
Ó'it ош T^'v^a^p^yya» t¡( фу- invocent.
ткчкаЪжп'мЪ ovpÇmL , cjtï- Quotquot abufi funt fcptém fo
rt *y f > /л norum confonantia ut naturali ,
"1 i„>»'.t-! H i/ ■ » non hoc lumlere ab orbibus, led
«™ , «ft ^ г c*átá0^«, «$ я ab ipfis univcrfo ¡n<ütis fümtibus
вглк ^;c¿mlv <*a?H'<>Viav « modulate conftitutis, quos etiam
¿9 ^ /^oKiff r ^<^«ü)f <$w*iivQ.Ç ti folos ex elementis vocales , & fo-
£ ф*)1У9П**}*( whiffy. aM.' «яг«- nabilcs appcllamus. At vero quod
Sit àvsKÎÏffy i¡ tûtm iPí^i<ng ¡m fimPlex f,t horum ¿nquifitio, va-
» « » _ rium quid denotare nequeunt. At-
С? м! V ь\ . X ~ qui complexu univerlum connci о-
TV ~p**«9 , *>шгг<> t4 *«m тш ¿. & .q _ &
^o^dav , ¿ тр *Ä» •zröf either »«- ad aüud modulara aptationc. Porro
faç/u-caj та ov'fi7Teu "ihnjíÁeícdaq . o- quomodo feptenarius quaternario
7roùç *S\p i£$o[tcií ■nJçjiJ'i ti x^f fío- & unitati fit cognatus , cum de
iá<h owyfrw, & r# TSUíQo^hq Septenario ageremus , nobis di-
E 2 ¿tum.
38 Nicomach
étum .Itaque quatcrnario percircui-
tum multiplicato à primo ad ulti
mum ; jam per additionem, jam per
detractionem tantus numerus cfnci-
tur.Quod & fit in orbibus.Manife-
ftum vero , quomodo proportione
habita etiam in fpiritibus orbes con-
tinentibus , ac circumducentibus
motu plano,fingu!is orbesfingulos,
fecundum horum auftionem, pro
prio íbno abundante ; reliquorum
vero unoquoque rhythmo & or-
dine deficiente , fecundum nume-
rum. undc ofto & viginti fono-
rum orbis dicitur fecundum ^Egy-
ptiorum adpellationem. A quibus
& Pythagoras jurans , & primam
divifionem , & anima: propagatio-
ncmad"hunc numerum finitam in-
vcnit. Etenim & hace eft tripla , ex
codem , & alio , & eflentia habens
fubftantiam . Similiter , ut fub-
ftantia , triplicem finitionem reci-
piens ; in rationale , & irrationa
le , & naturale, ut in cantu eft &
enarmonium , & diatonum , &
chromaticum. Sed & inde apparct
bipertita divifio inipfo traftatu De
animîe procreatione : hxc quidem
ipforiim errantium fecundum fe-
ptem fonos reddens illorum vigin
ti 0&.0 naturalium, &adanimam
fpectantiurn fonorum modulatam
in eíTentia conftitutioncm : illa ve
ro ipfius inerrantis , qui ejufdem
quidem eft naturae , includit vero,
utiinmotu planetas, ita& fecun
dum utrumquc numerum cubicam
audionem , in xxxvi. qui nume-
Harmonices
r,fuy мм\щ. TiJefíJi ¿y тХка-гаКл-
(nctS'ív'Q, хл)' ávAKVKÁqenv ~2>тп t¿
irÇUTX сШ та la^ajov'Tni ffy> ^ 7nt-
pcwfyoiv inj хлВ-' ифшръспу, тзу
7п т <r<pcupuy.$r¡\t¡v Q ùç àvaÂÔyuç
хит т ipu%¿>v тау "s&itxüQliv tùç
a-tycùyiç , Kj àyaQuv éjr\Q.Tu> <papc¿
\£ía 7jç tÏw txtuv imwfyinv £
T¿f ^ T Àyib-fMv , ¿¡íjuK6uetX9<r¿-
Ç^yy©» teyí/ufyii т cùyj'iïtav
>ZJÇ9a*iy6Ç/cu "ùzrâçxi. à$>' ùv evj <£
7w^a.y>poui iftei/bSj/uov, t¿aÍ te щъпив
xgj¡ cüÚtí¡ тцлгХц , iK tí таи/7* с 9<*~
Tíftii. Kj ¿0Í014 iiu) xssrtíxaiv. <zrfeßt,~
TTÁycíug n Tj ùsnçâai, t£/t¡ov 0$-
a-fiov S^ndixofdyjii, «ç ti та AoyiX$y,
<£ та AÁoytv, Kj та Qvav&v. ucari^ S*¡
та', tí aiapftóviov, ngj та 2¡g.7tvo)i, £
"ri%ÇU[à.aIm9v. к CfinúvíTKj ?t cvlív-
JtV v¡ Ji%>j <heú¡)i<ng by тк ipv^oyvviec.
duly. TaTç ffl Tahcutúfj^w Опт
вх7« <Pv<riKWV Tí К. \pV¿4XúúV ¿P^Oy-
ym cvctfi^cviov Kttj' ¿aieu avçsttnv
туУ\г 1? ÚttKcuQí ùç àv i^ç tuv¡¿
OKÇ cJanriç o» t$ Kivr,o4 СГгг'-ззЛсь-
VtÏÏoç, хтш K&T>ÇS тау fyiijtov dçj.-
TfA«(^.
 Many Alis
TÍh(t(&> Kj íT ¿foyuvítt íxw r ccu-
fytnv TVijzsvlMiiiry T iïvo тя-Х&ошу
nfyí€a?¡S.of¿l/tov а/ял ту 7mv]uv
ХЧ "XenJtÁHfiSlp©" Ketvjivôtv y nÇaTti
XXtm eLvettycuvofJiplw , T ç. t¡. £Ь //3.
lífT>lí ï%>iozi Xcyov, Xj T íiñyá'oov m-
т fá(/3-[¿óv. fííati $ï, ф rèv ^ уцтц
J , )ÇS 79V ф. Ър^чч-щ q\ 3$" ЭТУ
6 ¿£ \ту$0@» CV ТШ t¡ $ 7Г?ШТ@*
ífiQalvílai. о ^ х-аТ^лпиун^см ^
êitaicûouç 1>vMÇK0i<nv , etç tktxtsv
'ZgÇpvÇtj , ù iïq iïiKcum n о^/З^вс
aç/çtq, y. upovôfAuv. à>i\à zsuç фу
ту ¿xjei (jOouüuív xQîiv, ir/ftèt Átysv^)
«vaf oi (pfyyyci; *j ¿Ti y ¡tfjp ctetx.a'0.
m cwQ* Kivnf^j*! doia.Ç)CQov x. picui
■ртищ £ <pfyyyx r ¿K(púvt¡ajv.chc
¿Xaote, 3 tce'Q.x^i 'S^LTrXyaicu
лЖ1и> , ¿J^tU cu açuovtcc. nîascîjo.
¿íólí CV OVCl VrÇUTetÇ 78 TSl¿T!iy. ¿TI
icbiç , 4fn 7тущ е^уЖлу/^иад. oí q
Si¡ T -?r?.cuuyjfuv тпЖ1ш rhu àyo-
(¿OlÓ'Ttl'Q. , Xj tÍw CVCuliCU) ■7STÇ$Ç сш-
líw í%cv]íS j í$etx.vv]o KÍvrfoiv тъотш-
tÎijj , ¿oyv r, % cam/<zsç$ç iîw ^aiipn.
¿io rir Л7Г ctvjyç ¿pfyyysv clß'pr,-
lov еллти.
o'ti o't <p^éyyti , oí ûare r t %et-
í.¡¿¿-yiüu¡ fÂ.%UoÇ\m etKsoioxjùyàciv o'íov
n^o<rÁctju.Qcuióf^u(^'. a.
l'7m,T>¡ \¿zr&¡uy. ß'.
Liber II. 39
rus perfe&us eft, recbnguli habens
augmentum, cum hypotenufe duo
latera adduntur ; & unà cum o-
mnium principio hinc perficitur
primus quaternio, confonantiarum
fontem oftendens in vT. vin. ix.
xTl.hypates, & rnefes, & netes,
& paranetes habens rationem , fu-
peroétavam quoque comprehen-
dens. Hypate enim eft juxta nu-
merum vi. mefe , juxta fix. netc
juxta xTT. paranetc juxta ïx. Ra
tio verö fuperoftava in iTx. & Tx
prima confpicitur. Atquc hoc fy-
ftema condenfatum diefium intcr-
yallis ad illum numerum pervenit,
quo decanorum numerus eft fini-
tus & horofeoporum. Sed quomo-
do , inquit , cum ofto fint orbes ,
feptem dicuntur efle ibni ? An
quod hic fixus orbis, qui íemper
fecundum eadem movetur , indif
ferentem atquc unam faciat foni
exprefllonem , cumque nullam a-
liam habcat asque eclerem , aut ad-
fimilem , propterca nec in harmo
nía poni poflit ? atquc in duobus
primis tale quid efle, nec a?quali-
bus , nec omnino difcrcpantibus .
At errantium orbes multam diflî-
militudinem ac contranam ill i ha
bere monflrantur, aemotumtan-
tum , quantum cjufdcm habet Or
bis ad orbem altcrius. Hinc,qui ab
ipib cfl, fonum fivere ineffabilem.
Soni qui ab artifieibus ufurpan-
tur, funt hi viginti ойо :
Proilambanomcnos. 1.
Hypate hvpaton. II.
Pary
4o NicoM achí Harmonices
Parypate hypaton. HÏ. HapvTmni \z¡ta¡w. у
Hypaton enarmonios. fv; Т*тт]т c*apftón@». fr
Hypaton chromaticc. vT т'яя}сп jgupeilixtj. t
Hypaton diatonos. VÏ. г'-яя}шу ¿i#7M(&. ç-'
Hypatcmefon. VIÎ. т'ягстч ftíQav.
Parypate mefon. цх, Пар итттщ ¡xíQw. t¡
Mefon enarmonios. fx. MtQuv ci>cipft¿vi(&>.
Mefon chromaticc. X. MÍQuv ^u^xUxr,. {
Mefon diatonos. XI. MÍQm Ô&-nv(&>. u£
Mefc. XTT. MÎotj. iß'
Trite fyncmmenon. XIII. rt^rrl otwipfflav. iy
Paranete fynemmenon Ъсирш/цщ ашурулуш
enarmonios. XIV. â/apfiovuç. íí'
Synemmcnon chromatice. XV. Ъшур^ш %¡>u\ii.&Ux>\. tt
Synemmenon diatonos. XVI. Ътщ^цвры* Sl^mi©*. iç-'
Nete fynemmenon. XVII- Путч 01104ццмш. tg
Paramefos. ХТТХ- Пл&ре<г(&>. tt¡'
Trite diezeugmenon. XTX- rí/^ AíQOyptvav. &'
Diezeugmenon enarmonios. X*X. &11&&у}ШШ cettfftiviùç. ¡¿
Diezeugmenon chromatice. XXI. АчМ^у^ш^шулЪх^. xa
Diezeugmenon diatonos. XXII. Ьлч%<Ьурк$ж 2&nv(&. xß'
Nete diezeugmenon. XXIII. V*IT4 ¿ti£djyfÁvcáv. xy
Trite hypcrbolxon. XXlV. Т(/тц vmçGo/uuttr. xfr
Hyperbolaeon enarmonios. XXV. T vafCftXmitu iva^f4,¿vi@-. xt
Hyperbolxon chromatice. XXV Ь т'тге^СвЛвИйИ' jgupetltxtj. к?
Hyperboteon diatonos. XXVIÎ- T<7ref СвЛлм»» 24&тм(&>. xPf
Nete hypcrbolxon. XXIIX. Mr*i\3¡rífio\cúuv. хц.
Vti igitur hîc alia funt hypaton te- ßWe£ ¿v bnwQa та fib т ыяк-
trachorda in tribus generibus ; alia luv TÍ]^^o^a 4 та т£/а $>t¡- та
mefon ; alia fynemmenon ; alia dip- ^ÍQur та j, оиищрмиг та
zcugmcnon ; aliahyperbolxon; fie ^düyuivuv та A, ¿TÍA QoXcúur
cxiltimandum eft , quamque ípha:- \ ip Iw сгфеи
ricam & divinam eflentiam , aliud , if stfl ^P'^ / v ^7*^1
quodinuniverfo tanquam princi- «9-««* *<na» , n ftv, с т»
pii habeat rationem , adfumere ad яа51'^ *í 4#'f *£w As^y > ™?ъ*-ь~
 M А К V A I I S.
ùç TtÂaç. KSM fi fiSjff oiwevftudw atw~
iïç лттог тйи 'zt&vctcui ка^^ш^г-
i luj, tt^/S-f^óy ti liv &eïov } 7myiov x^
«wkAóC/ív , x&f ifAftthtg icuu\£ »«ff
7s так. TTttQow ¿trían Эдожш/ tí куц
ti Xj тас£« ашЬ'гт. ij ¿[' ¿v чг^штц
TtjçpjQùç , r¡ iL Tt*r"ñ\ty%íl>0tá1 t¿-
Tuv j>í£& г tfiíuf тгка 7mQuv êçi 7ГХ-
fü¿ltKr¡ тшу ^ fflt] houpvrtm. &тв-
7гАиоте, ágí<pAffyj, tÍv xs cii/Qpov,
iffi лтгКсиЯд oixétoy , ъзО&чку f¿9-
vá$@h , lw ощ Xj кК&^л TW 'ovjuv cv
t¿ T£/oTicu£eKc¿Tii) rm уо/лшу -яЛа-
тиУ ßxXQfjUfJ©* Ьнкчш/сц , vçktIuj
mtQSf тем o\t£o£<£>S-eiföv ¿Fkiw-
&(>Ш7пч tyqoi fcvpÇavov %çнош } Xj
£v[Aft$çov ¿mveífActlo.
NIKOMA'XOr ГЕРА2Н-
NOT A'PMONlKOTE'rXEI-
PIAl'OT TE'AOZ.
L i в E я I I. 41
harmoniam , & mundi conílitutio-
nem ; aliud , tanquam mcdietatis ;
aliud > tanquam finis. A tquc aliud
conjuffftivam operationem habe
re ; aliud, disjunâivam. Quibus o-
mnibus providentiam ábutentcm,
& numerum illum divinum ; fir-
mum atque ioconcuflum , & con-
cinnum fibi faceré univerfum ; o-
ranem cíTentiam , & principalcm &
miniftrantem tali proportioni at
que ordini copulando. Primus igi-
tur quaternio , qui & horum tetra-
chordorum radix eft , aliquo modo
omnes fecundum genera divifiones
prxbct : efficiens, ut diximus,
XXXVÏnumcrum, inerrantior-
bi proprium , additione unitatis.
Quem etiam clavem eorum qux
funt , in tertiodecimo De Legibus,
Plato oftendere volens , cum illam
omnium explicatarum fcientiaruru
ultimam percenfuiíTet , Etiam ho-
minibus, inquit, confonam illc, &
congruentem utilitatcm contulit.
Nicomachi GeraIeni'
h a r m o n i с i m a-
NVAlis Finis.
F MAR,
4*
MARCI M E I В О M I I

N O T &

I N
N I С О M А С H V M.

P/uonxtjf 1}эдм£д«&] Co Сл/«.] Additur cx Codice Oxon.

dices Oxonieniès le- bibl. publica^, Ъ N/KSjUa'^y. fed à reli-
gunt iy%tiywn. & ad- quis binis hie aberant. Omnes au-
dunt , xsn-xyof&fa f| tcm bene, хефлЛамл тт с*. Duo Q-
xon. bene , mcfávU pro Wçw'tw. fed in
(Шит extemporaneum , vef«/?e wore. marg. pç. irfairu.
Hocgloifcmacx ipfo Nicomachocft V. 14. iyxjetgjJiot içtv \Jzn[*v>íl**]
contextum, qui p.3 .v. 3 ■ xut*ç Mallem partícula jy} additâ, \sm~
exáCíV и, nuuhqç ~¿7nSei^iúi^ , fe Har fx\r,ux. LibeUtm hunc manuartum ejfe,
monics nuda capita cxpoírturum di- & commentartum. Ncc tarnen mala
cit. Vide infuper pag. г 3 . v. ult. pag. prior leiftio . Нагс autem capitum
28.V.18. lemmata ab alio quodam addita eile,
b<6ai'ov 7rf«T5v] Нгс eft omnium non eft obfeurum. Vide pag. 2. v.
codicum feriptura, ex eo nata, quod II. 14.
huic enchiridio quídam ex aliis i- V. 1 8. melius fcribcretur , теи
pfms de Mufica libris adtexta legan-
tur. Hoc enim manuale uno tantum V. zi. •s^neW«] Sic refte tres
сопЛзгс libro, qui pag. 2,8. v.i8.fi- Codices, unus Oxon. •зАл*чтаг.
niat , eft indubitatum. Hxc itaque Pag. г. v. 6. tyifyQew."] Codex
verba , & qua: pag. íq. v. 5. fequun- Seal. ^v(í%Qctv. &pag. 13. v.18. чи-
tnr , ßiS^iov ád!>n?ov , tanquam ab e^oTtev. pro quibus reliqui tres bene
imperito nomine adfcripta , delenda >/upí3-.& >¡°uf . Sed pag. 14.V.3- omnes,
cenfeo. Hunc autem Nicomachum
alios quoque fcripfiíTe libros de Mu- V. I I. нрч/лЦим &n 5 ф*ЛоАл» ]
fica , ex quibus fuá defumferit Boé- Infcita hxc eft lectio , & mhoutiÇxox.
thius, & ex quibus ea, quae à pag.29. pro &ni feribendum ncc illud
ad finem ufque leguntur , fint excer- pro ex hie ufurpatum videri poteft :
pta, certumeft, & attentus leftor fa defumtum ex via Шло. Gra;culum aU-
cile perfpicit. quemhxc lemmata adpofuifle , bine
V. 1 3 . KfфлЛвил Lv tu tfjvTu ßt- conftare poteft.
v.H.
 in Nico M а с h v м. 4j
V. 14. лум'вык т 4¡3¿jJ"í*v*l j£- dices. Meurfius ex ingenio depra-
que hase inepta funt atque praeceden- vavit in htycfjfyún ¿iScímof^u.
tia. Graecc fcripiiflet , ïlteJt t«v V. 1 6. Jïyiçdçeùffllw , ] Scriben-
dum cenfeo, A«f&{«p$¿»r.v<l8«Bw;«
male k/axç pro ¿(aók.
V. 1 5 • 5* «ÇA] Oodex V.^j. Mxma.heix ] Oxon. ma
Oxon. bibl. publ. male , t&* trfç nxlù le, <Л(ГйК7х*'ли. v- 28. Bar. perpcram,
Tei* AV ¿ т. qua: verba ex v. 1 7. ir-
repferunt. V. j i. c* sikvíí фЗв'уГу] Sic quo
V. 17. Omnestrcsomiflo articu que reéte Bar.Codex Scal.perperam,
lo , ©ê* iwf *f те>л $/4. minus con-
cinne. V. ult. fjiijífym иГ? ] Male Ыс
V. 2 3 . îs>%95 dç/ji<mn9~i 5«'^« <"fJ Oxon. fxíyífeai , твй хлб' î'xâçbv
Hune locum plane corruptum cen-
feo. Interpretando opti mam leítio- Pag. 4. v. i. i54^esBf,] Seal. &
nem monftravi, ut feribatur <&i%hu- Bar. perpcram, AsfwV.
laûç pro sB^e'o/f. PoiTet quoque in- V. 7. ¿jutpítívavj Bar.bene, í/лфей-
ferctum videri vocabulum çei%tioit. yov. at inujlfc feq. verfu Bodl. «ÎAtk
Minus placeret, <sj£< t«V »quovikuv ргоцА/хч.
S*%iM»t2fçç*t*. ^ ■ V. 14. 2^x£*e^^'<«] Sic & BodL
V. 27. ont otKV/AoívTw y "ra $ K¿y\s at Seal, male, Ц^кг^^еи;. & v. i6".
Qofilio* zl&voíx] Intricata ha*c eft <фвс£а^'*. quorum promta erat e-
férmonis ftrudura, &, fi quid video, mendatio.
mendofa. Baroc ти J Лоуи cpoçTio» , V. 2 5. male omnes tres Oxon. Jue~y
fed obelo confixa Ьагс habebat. pro «Tve. & pro inxliggc.
Meurfius male emendavit , »%\>у,ам- V. 28. vsw»'^«y ] Sic re¿te o-
7(§K Partícula *gj¡ extrusâ, & aliâ ad- mncs. Meurfius male putavit fcri-
ditâ , gen uinam leótioncm reftituo, bendum , rJsríjí^«y.
cinc uc¿\"m¡ -jtçjV is тк K¿y¿ фо^'оу Pag. 5 . v. i . Ьагс verba, идовднг-
Zj&voÍM. quod interpretando fum fe-
cutus. male abfunt à Bodl. fed habentur in
Pag. 3. v. 5. Codex Bar. f*Uw ewm ora Bar.
tXPm atwo^v. Idem v.7. pcrperam, V. 8. ад<эт€$? лЯч)Л« ] Bar. ad
fáu'ufyjü. & v.8. \smplfM*i<n<-i- dito articulo bene toV <этоу. male
Bodl. tu.
Л^лвхв^'^у.] Нгес explicandafunt V. 12. ^7íAeo&Zaü*b] Itarefcri-
de iis , quas coram ill ï nobili femina? bendum putavi pro mutilo «o/7e
in his Muficis expofuerat.Vide v.2 1. t]uod habet Seal. Meurfius male,
Ita autem probe Ugunt omnes Co- тиЪкш. Oxon. яш7{Лячги). ex quo
F 2 mini
 Marci Meibomii Not* •
minima mutationc faciemus, emJlt- V.u. ûertçpiai'] Non mem in
alibi hoc vocabulum lcgcrc ; optime
V. I p. iut^xlvrilon , ] Bodl. фси- alias formatum. Melius certc licha-
nos vocatur hypermefc, quamhy-
"V.i6. «Л'ч лу&^сатпуу фшг'.^ Vi perypate ab Ariftidc , Boëthio, Bry-
de Ariftoxenum pag. 14. ф cnn*. quo nomine proflambano-
V. 31. Bar. male divifim w w. mcnos verc adpellaretur , quoniam
v. 32. ч^иГу potius delendum ccniè- eft fuper hypatcn, feu fupremam.
rem. Pmerea -k^¿
Pag. 6. v. 6. hare verba, TdfJ^i, (excepto л^&ч-т) & alias in omni-
ufque ad>fv4s€4 , abfunt à Bodl. ad- bus compofitis fubjectionem deno-
duntur autem in margine Bar. v- o. tat , & inferiorem locum. Quarc fi
Bar. male, $t§i$>*. parypate eft infra hypaten , lichanus
V. 10. Kx^ueí^íí ttv©-] Vide erit infra parypatcn ; adeoque \saz-
Ariftidcm pag.145 • v'2°- «MfintBeT4,aut ctiam ифуяктц,поп au-
V. i 2. ф»»?г] Generali (fimo fi- tem visríf зд'ш adpellanda. Hoc ve- 1
gnificatu illa vox hîc ufurpatur, ut & rifilmum eft, nec aliter exeufari pot-
ftrepitum comprehendat. eft , quam quod Veterum quidam
V. 16. «sv^täs- «î"Jt«f»] propter Luna? hypaten adtribuerint.
circuios, qujbus deftruntur. ut planeta:. "V. 14. fcribendum, «^f6<^W<iif
V. 27. <**Jkç^ Oxon. male, «Vf. Jiî'AiW. ut vertendo indicavi.
v.29. pro ovlt^ male Bar. A7«?. V. 1 6. ^ ^«/хшхсЛ] Diagram-
V. 3 i. \ier*T»!¿KA>!^.] Bryennius ma innuit , cujufmodi Bryennius fu-
lib.T cap. i . & lib. fi cap. 5 . Luna; pra citatis locis habet.
adtribuit hypatcn. Sed hane'difcre V. 20. ад Л' «í cuíixí] Macro-
pantiam ipfe ibidem cap. 5. explicat. bium vide lib.il in Somn. Scipionis,
Pag.7. v. 2. verbum èçi delerem. • cap. 4. in fine,
velfcriberem jôèsi^sV. Sic v. 3&4 V. 21. Bar. male xvfuunïi pro
pro oç legendum puto 0. praecedit нда-ртк,
enim pag. 6. v. 28. кнг,/ла!(&. nec У.16. o£u'-n)S] Videtur feriben-
opus eft Ait pro со legendum cenièa- dum, ßeßt%y-T*&. v. 27. Ыпзе voces,
mus, xv'xAtf. v ;' ' :\ yjyj , male abfunt à Bodl. v.30.
V.6. <jfjV àp<pônçp~] Meurfius rcfte Bar. pcvlw nix.
male ediderat , яир'в'^иф. quod ctiam Pag. 8. v.5. pro ягЖл'Ваг. inepte,
Oxon. corrigunt . Optime autem
iidem addunt, ixçp. quamvocem V. o. $£2¿ía<r\ Sic & Bar.& ièq.
interpretando quoque ita reftitue- v. m^iuç. Meurfius perperam 3ç$fr-
ram. Poftea male Bar. it & it@; "mxc-&- contra Seal, librum.
y.iutífttK. V.i 3. с^яЗу] Bodl.perperam,¿#
 in Nico M а с н V м. 45
юй.ВагЛп textUjóf ту.м in margine, riam tranfiiíTet illud vocabulum. Ve-
Ь&теТъ Deindc fcrib. твГ<г як^тг. ram ejus adpellationis caufam cen-
V. 1 7. ф«*Jap«] Ita & Bar.Meur- feo , quod loris bubulis hoc inftru-
fius correxit, §ewèùça/:ç. qua: termi mentum ciTet intentum : plane uti
nation! aliisquoquc auftoribus pro Scytharum pentachordum. de quo
inftrumento rcpcritur. Hefychius : idem Pollux ita fubjungit: mvm^n^-
¿ov, mv&w f$> is dCpijju« , xxförfo J[e
nsr mt¿*f& Sí , о [М&хн&^а^ф IfAXínv ùfioQûboiç- cùym J\Jè^\ai 7»
tüffeMt. PdiidurAyVtlPanduTu , in-, ■гзКчк!^. Qua: infeite fie vertit Rod.
ftrumcntum Mitßcum : Pandurus vero , Gualtherus : Sed quinquechordiumt
quiillud inßrumentum traitât. Cartc- Organum à Sсуtbit repertum eß, loris
rùm monachorda à quibufdam quo- yero boviüis compaclum erat. & piccl гa
que vocari phanduras , hic dicit Ni- caprarum erant labia . Pro labia ali-
comachus ; quail illud ipfum reprc- quanto melius reponit Seberus, ún
hendcns- Sunt enim divcrfa ha:c in- gula. Vcrtcndtim -."Pentachordum Scy
ftrumenta. Polhix Üb. Tv. cap .9. /ил- tharum eß inventum. intcndeb.it tir au-
tem loris , qua ex crudis pellibus bubulis
*¿%°(¡J'i J\¿ y içepàeêi чв aSf4fMh TgJ-
conficiebant. Pleclra vero erant capra
%oçi<ji J\Ji , ôWrç cîasvçjot Tmvixçgiv ei—
nôfMiÇoi' ¿tteívuv J\¡ Ьм едтв &f*ifix. rum maxilla. Cztcrum ad mod um
Monochordum eß Arabum invent tan : errat Seberus, cum putat mcviSç^c ,
trie bordum vero, quod Aßyrii panduram 7m*Jcoç^ vel mtviop®' , eflêfynony- -
nominal/ant. quorum etiam hoc erat in- ma. De hoc , aliifquc inftrumcntis ,
rent ion. Optime dicit panduram eifc latius alibi diectur.
Aflyriorum vocabulum , qui пта Pag.9. v. г. Bar. male, л«яг7ви?ож.
illud feribunt. adeo ut "maèiçy. & V.o. сштИ\ Plane legendum cen-
QavSîiçy. tantum difFcrant,ficuti Pa- feo , iM/Ao'v.
rao & Pharao . Caeterum ipfi He- Ibid. ч \ir,*S<; tïmt xwâo<? ,~] хЛ«
braorum iàpientes non latis adiê- vocat tibiarum partes , feu membra,
cuti videntur , quid hoc vocabulum qua? digitorum impofitione effici-
iignificet. Explicant illud per virga, mus. Proutenim adlingulam pro-
flagellum, lorum. Buxtorfius in Léxi pius pervenerimus , со breviora illa
co Talmúdico ex Talmud Hierofol. fiunt , adcoque fonum acutiorcm
hocadfert. Quideßt+trrof Refpon- emittunt. In verf. pro aut fcribe,y«i
detur mnia рэт л-к Ntioin рэтл'И (id eß) longitudinem partibus , aut
Quidam dienr. t ejfe virgam : alii dtcunt brev.
effi flagellum , vel lorum. Male addit V. 1 1. legendum puto , Îçi ¿j тгГ-j«
Buxtorfius: Torte eflaPandura, &
tnt eilig;tur inßrumentum altquod Mufi- V. 1-5. яги'те?®'] Itaomnes co
cum paflor.ile.^c il ex Gracia in Aily- dices, feribendum , mmnt. & dein
F 3 de
4¿ MarciMei BOMII NoTJB
de iJUi pro ГЛл. Ibidem male Bodl. V. 25. nwle^yfJ^'cev'] Durior
pro quidem phrafis eft, a^Ao^o-^oY пш-
V. 1 6. feriberem , aw*$lw. 7eSy|uJ^'i4v,attamcn à Nicomachi fty-
v. 1 8. male Bar. me?í%<l. lo non abhorrens. Iambi, ашЪ&рЦи'ш.
Y.ii.í^aif^u,^ Ita quoque Meur- 'menta cura.
fius. perperam Seal. & Bar. «^ofJjo. V.2tí. ßofö&xv 7Tv»] Iamblichus
V. 27. mtçijvxiv^ Optime Oxon. addh, ¿^ywiy.lw, inßrumentale.
vmpsvíJv.Mv. quod etiam vertendo V. 28. Jfg: J а^Сч'та] Per circi-
obfervaram. Confirmât qaoqae hanc num. Pro quo normam male irrepfit.
lectioncm Bryennius , qui lib.Tcap. Quid enim fit äj^S^W . notum ex
i . Ьагс verba , panlum interpolata , Suida. ЦухХнм (addo, ик-
habet. lovwgv ) о tygCrmu dÜ^tis®* "rífate
Pag. 10. v. 3 . Baroc. male inícrto mikcCiç. leYícribejTw) Лл/иЁ^ж çci^eia
articulo , \ш m% ц í| "bfXW- v.q- mxftoïKcài. тате ti Ъ ( forfan adden
pro xjora-rlw feribendüm cenfeo , mj- dum, схгЛ©-) Tttyívltí y ti J\¿ ïnpn
tlw. Non videtur ita hic locus con- nfèAoiyovIiÇyMKteç miS<n. Diabetes, in-
ftituendus , «то^ие'ет} "srfjf *W vijiíu/ firumentum fabrile eft diabetes (circi-
«^6» . ut à parameiè ad paraneten nus. ) utilis multis artibus , & liter*
fucrit triemitonium ; quemadmo- lambda adfimilis. Hujus uno crure pofi-
dum tradit pag. т 7. v. г 5 . to , altero autem circumduclo , circuios
V. 4. verba, o Se , ufque ad v. 1 1. faciunt. Нгес autem Suidas defumfit
, male abfunt -à Bodl. ha- -ex Ariftoph. Scoliafte , qui ad illud
bentur autem in ora Bar. in viQÎhcuç, нгес 2±1д£>1т1ш AxëtoV , ita
V. 1 3 . о та Sfè. otv7í] Articulum ícribit. íj^xAéÍov o 2^€>)T>íf , mTbeûç
TÍOxon. non agnofeunt. ^•uptjçsv ti^touç , гш Л çri^eiû) якрев*-
V. 24. E'v ф^уйЛ] Totum hunc Т«ТИТ8 ÍV C*AyiVliÇ ,
Nicomachi locum , ad finem ufque ^Ttpov <za€/««j«v7t? , ед xaçgiosovïtç to
pagina; 14. Iamblichus exfcripfitin -\}zmxei[/%ucv , id ÍÍjhv тер»<п Ц&ыих 5
cap.26. libri T de Vita Pythagorae.in хи'хЛ» ¿x 5 kívtíh. Hcfychiusr Д<ас-
quo vertendo omnem fuam iníci- 6«W, (feribendüm, 2^6>íT!f) o£-
tiam profudit bonus ille interpres
Arcerius. Capitis illius initio , tîw V. 29. cfts7Í?e9¡{-] Partícula
ùçjxovixlw 'cRnwplw , esv «^uov»- <ty$ male abeft à Iamb, at idem arti
x*Y Ao'j'xr, Harmonicam fcientiam , & culo auéfcior v. 30. ¿fg. та &y*. &
rationes harmonicas, fcitc vertit; fcien V. 3 1. ^«Ak^uthov.
tiam Muficesftudiofam , itemque har V.33. feuern nitipetV] Arcerius
monicasfeu M ufica-s orationes. Varian in MS. quoque invenerat , mS^ur.
tes lecciones inde adferibam , obiter ^juod abíque neceffitatc mutavit in
veriioncm quoquc emendaturus. tríJ>ifov. quomodó & Bar. legebat.
V.ulc
 in Nico
V. ult. àaniylwi] Ita & icq. pagi-
nav.13. in omnibus Codicibus. Ar
cerius utroque loco melius ledum
iri punt a-flwo'v?*». quod non video.
Pag. 1 1, v. j. <n/jU<pit)vo5?r«f]i Male
hoc vocabulum abeft à Iambi.
V. U "¡shluj fxw av^yyícK.~\ Hoc
non intellexit Arcerius, quiycrtitt
pene per unam quafi copulationew-Mû-
leorum quatuor , quos ferrum tun
dentes audiebat , pondera erant xTi.
ix. vin. vi. Hi inter fe confonan-
tiffimos íbnitus efheicbant , xïï &
ix , dia teflaron ; xTi & viu , dia
pente ; xï i & vi , dia paibn ; Tx &
vi, dia pente; vi и & vi, diatef-
iàron. Vna conjugado fupereft,mal-
lei ПГ pondo , & alterius vTjT. hace
diflbnabat inter reliquas conibnan-
tias, tonum in fuperocbva ratione
conititucns.
V. 3. lambí. & Bar. recte ibún
pro tujuSi. fed male Iambl. iiw 71 ¿fe
sraMe, pro ад m
V. 4. ашшИсиГ^ quod Arcerius c-
mendare non potuit , fed depravare
adhuc m agis , legendo, ozwoieiw.
V. 5 . hzc verba , it Sfè. ■погашу
цщ t$ç (Oxon. infulfe , тоПг) Jfè ^tltJ
eLrifjiQaivov pV iûçy. mine , male ab-
iunt àlamblicho ; adeoque excufan-
dus hie Arcerius.
V. 8. tjíÍt ¿v cusn'ç /ли^ф. Pro
iw perperam iterum Bar. it~ç. &
Iambi, male (ah^diotkIi^ pro /*«¿o-
íubauditurenim , опишем, ex
v. 4. Quippe duorum concentuum,
dia teflaron & diapente, major eft
diapente ; quem tonus complet, ad-
М А С H V M. -47
ditus ad, dia teflaron. Ibidem rcliqui
omnes bene , «w^©- , ir.tiu igitur
tanquam. infaineant contcndit.
V. 10. n€jôî<rioii , ] Optime in
Iamblichi códice addjtum legitur
verbum eítíí^^u. Porro male Bar.
V. 1 1 . <w^j» tav] Rcliqui omnes
bene, esy^è г с* tvTç (Iambi, rcuç) pau-
çiç<nv оукиу. Sequitur tarnen v.13.
«u^jè fkù filew. ut&v. 14. 1$. Pro
djpuv, quod reñe habent omnes,
male Arcerius Jcgendum putavit
V. 1 3 . eü\' a' /üjí^jt t¡w ] Ex hoc
loco j minime fane corrupto, viderc
eft, quam parum Mix, ut nihil aliud
dicam , interpres fucrit Arcçrius.
V. 1 7. ад f'oüiixV iW*Ti<f] Vocula
ад male abeft à lambJ. Peinde rcli
qui omnes reéte , {до/дцрг. v. 18.
Bar. male , fùuç»eJuy.
V. 19. ab uno ángulo
tranßerfum ad ahum. Vix hoc voca
bulum Latinis verbis expreflerimus.
Ex Geomctria autero facile intclli-
gitur. Quippe paknn ; ut eft inß-
gura , in Notis'ad Arift. Quintil.
pag.314. expofitâ ,■ ab ángulo В ad
angulum С parieti infixit , unde
chordas adpenderet. C^tcrum ma
le Iambl. üjyyutíív;. quod magis ad
huc depravandum cenfuit Arcerius,
legendo disjunftim, Jfè yuvlcu;. Pro
ilwstmy>t&' , quod Iambl. quoque
rede habet , male Oxon. с-кягтщ-
V. 2i. pro tin male Iambl. та-
•rnf.
V.23.
 48 MarcïMei:
V. 2 3 .<тэ$$1Ьауц,ятг$г1<т?~] Iambi.
к&ррУЬхуу ùmçli. & v. 24. o^uo'ass-.
v. 25. i'eriraAw. Dcpravata omnia,
&pejoradhuc Latina vcrfio.
V. 2 5 . 1я>5роф8? ,] Hoc vocabu-
lum male hîc in omnibus Codicibus
legi puto. Scribcrem , lae$¿iréh , vcl
«íBsw'S-^twv , équilibres , ejufdem ponde-
ris. Admodum in hoc experimento
recte capiendo circumfpectus fuit
Pythagoras, quippe chorda; 1. ejuf
dem debent efle materia;. 2.longi-
tudinis. j.craiTltiei. 4. ponderis. V-
nohorum requifitorum déficiente,
rcliqua concidunt.
V. 26. »<p' ixxçvis ] Sic & re£te
Iambi. Male Oxon. «<p' pro <¿<p'.
V.3 2. ovÇvyieç.~\ Perpcram Iambi.
<nwlv)¿ct. & Bodl. ov?yytcw.
Pag. I2.V.2. SáSíKoL ttvwv oAiwv.J
Summa cum commifcratione hîc vi-
dendus interpres.
V. 5. «¿ra] Seal. <¿v1<¿. Hi ne
* Meurfius cdidit , А тх. quod , uti c-
ditum,habebant etiam Oxon.Iambl.
autem articulo auftius, xù-тхтх. v.6.
Bar. & Iambi, tíw </[ xS.
V. 6. >STt3^ "riw <ra%9tjbW)cço3i7Ùû ,]
Iambi.perperam , cs^jV n¿ <©%t tÍw
ftXKço&iilw. & v. 8. ív3« pro ív^íi».
V. 1 1 . mallem , pff cw-Aw. < jit«7@- . quod Arcerius vertit , д/>-
V. 14. луяКоут'чвТ; ßxpstnJ] О-
mnes codices hîc /3e^'9t<n Pro 0*p«*»«
quod minus probum putavi. etiam
quod pag.feq. v.io. omneshabeant,
аулЛо'уюу 7BÎf /3*'р«<п. v. 15. male
Iambi. A' pro Af.
V V.i 8.ju<xçoS?7>ir.] Perperam Bodl.
/uHcfo'W®-. Iambi, (трм^-т. Idem
OMII NoTjE
bene v.2 1. tÍuÍ ти e|. ut v. 22. ièqui-
tur, iiw txSúSíkx. •
V. a I. 55ki?tyw»] Excidit hîc par
tícula с*, quam optime habet Iambi,
c* 'cfkUes™ Ao'yw ZuT. ut reóte quoque
fcquitur, ¿c ^шол/м.
V. 24. TaWyi w] Pro his duabus
voeibus Iambi, male , S. Porro Bar.
YKTÏJIV.
V. гб. male Iambi. ¿n^iQxi5f>.
V. 28. iKultfuv n >í] Male Iambi.
tK»Vçcoi. & Bar. ч pro >f.
V.2p.èAej*7o,] Seal. Codex, èAéP-
pçe7o. quod etiam ita cdidit Meurfius;
ncc ex Oxon. id corrigitur. Si reti-
nendum vidcatur , fenbendum cum
Iambi, nhiy^tlo.
Ibid. Ítbí тй] Melius Iambi, чта»
*¡. Vel partícula с* v. jó. expundâ
fcribendum, <nwx$r¡- v. 31. Iambi,
male, nfMohlci n SRnr&tlov. & he
rum v. ult. 35n7g/4Tsi' 7i ж, ц/utíJor.
V. 32. tbîov, ] Iambi. & Oxon.
bene , оГоу.
Pag. 1 3 .v. 2 . cv tw'|« шяягр] Ad-
dit male Iambi. <5fè mtQüv. Dein de
legit , ihjj yKwostw J[e, pro tvKÚQxí,
quod arque inepte vcrtit Arcerius.
V. 4. 'è|«p7ij]u*£ ,J Iambi,
IvfAxfe. ut& pag. il. v. 33. il-XfJv-
paratus . Tantillum emendare nc-
quiit.
V.^.ptlífaKív'] Iambl.malc,'3tJír"
í%Ktv. Deinde reliqui omnes , ^'pi-
V. 6. ibjjffi Ф %oçSav ngtvlw îwt»-
íeinv] Paxillum ilium , unde omnes
quatuor chorda; communiter depen
de
 in Nico
debant. Male Arcerius pro ivniom
putavit icribendum "imStim.
V. 8. Bf it* $ôçjàvx ßoiÜi^t,'] Vbi
chordae funt adfixse vel adligata: ; in
feriore inftrumenti parte, nam fupe-
riorc,& in monochordo ad dextram,
funtcollopes & claviculi. Seal. male,
ßal^f. Nihil bona: frugis hîc habet
Arcerius.
V. i о. ofrvflwwffw] Oxon. melius
legere videntur , ЗЗтткяу. Iamb, ma
le, $ cPhi™.™. particulam illam ex
prasccdentis vocis ultima fyllaba na-
tam puto. Pro me\w male Arcerius
legendum putat та<л v.
V. 1 1 . Bar. male , nsKdSuv. v. 1 3 .
Bar.& ScaL«»£|íüm7>)Tü). v. 1 6. Iambi.
ilwiretpßiv Кошу.
V. 1 8. оъ/лфшоу r[v¿*mív~J
Iambi, <пр<$шя éüyimiv. male ,
V. 19. «s7w^5?A47f?ov ] Oprime
Iambi. »7тр^Жак1оу. non variantem.
V. 2 I. bene Iamb. \5&лтЬш (Jfa,
Deinde , шЦ, male omiflo articulo
S. Seal perperâm il» pro tiv. mer
que autem male v.2 2. [¿brlw J[)¡ т f.
at v.24. íolus Iambi. iîw 5 cm«.
V. 27. <rtwxTrh.Y¡?úQotA ] Bar. &
Iambi. recte, nwcwxirK^oiatit,
Pag. 14. v.2. ante ^melius tiKhx
ffiyw diftinguetur. Atque hoc modo
genus diatonicum inveniebat. v. 4. ma
le Iambi. c**p¡uoviH5v.& J pro тати.
V. 5. ««>V ¿léfKf яг7г J«|s<n.] Hic
locus eft inquinatiffimus. Pro ej*'-
s«f , quod habebat Seal. & , ut dein
de vidi j etiam Bar. feripfi г%г?щ.
Meurílus correxit , Ы^ц. quod à
M A С H V M. 49
Bodh non mutatur. IamMchus o-
ptimam habet leétionem : nec de fuo
hic aliquid addidiiTe videri debet, ùt
bviçtq mit S¿t%&\ , отку <шв« /msoikw Al-
yu$j. ut aliquando demonftrart Itct-
bit,ubi de Жирелplene commentabimur.
Pro ¿eí£í<n. Bar. in ora habet «fe/|e
am. unde doeb Langbainius legen
dum putat , wV c*tçKt mili <f«!*f ooí.
V. 6. Bar. quibufdam refeéris le
git , хЖх то Ä/#7. $¿@>. Iambi, jlju'oí
TsV onr fixbftëç. v. 8. Iambi, фи-
<nx«V.
V. 9. «Va w»©',] Iambi, melius,
lóvov. at male femel tantum hx bins
voces ibi leguntur : quas cum &
MeurGus tantum femel fcripfiflet ,
bene repofuit Bar.
V. il. Seal, perperam , сг£9^ч-
ф^Т?©*. quod ex nullo Oxon. cor-
rigitur. at Iamblichus bene ut edi-
tum. v. 1 2. Bar. & Iambi, male , цг-
<п/л€оЛу!$ъу1&. fequens то à Iambi,
abeft. Forfan tranfpofita funt verba,
40 ovwfixi} Jfèimhytvdxt. Saltern ita
conftruenda. Canerum pro avwp»
Bar. in ora , m\*.$míx. Sed prior le
ctio huicloco convenientior.prœcef-
íit quoque cmwfxx v. 10.
V.i 5. КЯ X) ]
Sic quoque reóte Oxon. Meurfius
femel, ад-гае©-, omiferat. deinde ex
MS. ediderat, «*vy. Iamblichus mu
tile & deprávate , ^ tcv©> хЯ,<§г Щ
-rtosxpeov. Deinde , tktísiv хШ ч сЯп~
tqßov. Bar. -nsriçiv хЯ\о сШт£*?оу.Уо-
culam «ЯКе hîc abundare puto.
V. 19. Tiiáfos'] Sic quoque recte
Bar» Codex Seal, itleifaç feripto 0.
G fupra
 MarciMei
íupra eu. quorum prius male elegit
Meurfius. Iamblichus perperam,cinr
in »Ds.Y,h.u>4 7t-r?«'pKî. at idem reäe
v.22. fi тЬшт&тЪи. minus autem be
ne ibidem Bar. щг^ЛлбоТ!^.
V. 25. ffr/fn/xÄ-n] Ira cmendan-
dum cenfui Codiccm Seal, ex quo
etiam Meurfius edidit , ovçr,fA»&.
Iambi, vera: proximam leftionem
habet,(repí¡u«2<. Idem v.16. iHçyxH'
Sa n ¡j. at peffime v. гу.гт pro tévu.
Meurfius hîc contra omnes libros,
а'Л^'лоп». v. 32. articulus -rè minus
bene abeft à Iambi.
Pag. 1 5. v. 5. pro ¿v omnes Pla-
tonis cditiones, <b'o. & v. 7. т1ш S
«Га».
V. II. tùTJ ImySà* heífxfxxlt ezwí-
•зЛчр^т».] Hace corrupta ceníeo. пес
imySáa ЛеГ/^ыл dici potcft, quod,
demptis ex dia teflaron binis iuper-
oftavis, fupereft. Integrum locum
Piatonis adferibam : r¡f¿u>hlm is 2¡fó-
îwVïùjv, 3%i7g¿T«v , imyióuv yt-
V0f$jW , Ô/Л TSTÍdV TícTv SlffAW C* TOUÇ
<p::uctli , rd сШт^/Зь 7¡Kv(<jl liii/f/TA^fiT-
7e , Кнтгыч cuhm !jc«Vk /m¿/ov , Tffí n
çjâfA? ctÇjV c¿¿t§[AQv , i%poiii c№ ôpsf,
^ п-т\*^гзч(д. i¡ 2jg.*9<nx. Qua: fie
vertit Cicero : SefqutalterU autem in
tervalo* & fefquitert'tis, &fefquioHavit
fiant is ex his coüigationibus , in primis
intervaüis fefquioclavo intervallefefqui-
tertia omnia explebat, quum particulam
fingulorum relinqueret. Ejus autemfar-
lO ми Notje
ticula intervalle relicto , habebat nume
rus ad numerum eandem proportionem
comparationemque in extremis , quam
habent С CLVI cum CÇXLIU.
V. 14. Bar. omiflb articulo ,
¿kIcÓ. v. 23. uterque Oxon. bene , не
y¿%¡y.íy. v. 27. perperam Bar. яи?г-
7«V ОГО rtD%¿ iív. & V. 3 O. T«» ouvli-
Pag. 1 6. v. 2. pro n\ Codex Seal.
tbTç. & Bar. ivTi tí?. Meurf. crir. o-
mnes perperam.
V. 5 . T iz^etfxtirlw 4*&y$p4i']
Confiderat binas has medietates in
íyftemate oftachordo Pythagora. in
quo numerus maximus xTi reípon-
det ipfi hypate ; minimus vT, netc ;
médius Harmonicus, vu i , mefe;
medius Arithmeticus, ix , paramefe.
V. 7. c*9«£<ip«TKf ] Mallem (im
plex, %ш^Итщ. v 8.melius Oxon. tw
те/'*.
■ У. IX. pro Tf melius leétum iri 5
viditctiam doct.Langb.
V. 1 3 . 5 "im т «xçùiv] Pro &r»
refte Oxon. xsai. In verf. adde:
quam qui ab extremis fit antelongior,
hoc eft , Lxxi i. toto à dif.
V.i 6. T»vTeÀj5-.] Harceftícri-
ptura Cod. Seal, qui fcrri poteft ,
fi diftinguatur poft y. uti editum .
Male Oxon. тш^э-. reftum foret,
V. 19. perperam Bar. Aejoju^Jk.
V. 23. <3^jju»)«f Bodl. male >
Irtpopjia? . praeceífit enim faepius
Grçjpwiç. at icq. v. тш \sn¿ r fibQuiy
fupplerem, hnfopapuu quodverten-
do iiim iecutus.
V.14.
 in Nico M А С H V M. 51
V.24- Scal.male, тоГ (ita& Bodl.) bendum , оьЯаСл x, Л' óptico;, ut re-
iuStiuuu 7. ту Lwici'ki ¡¡7 Cte fequitur in omnibus , nifi quod
V. j i . «Ло |««*] Omncs Codices, male conjunclim id exaratum inye-
A'o|a<w. quod ubique fcribendum niatur.
ccnfeo,A'o|«*f. Quippc eodem mo- V. 1 2 . /¿«£ov] Ita probe Codex
do hoc dicitur quo Щ nosdfuv. á'í Seal. Male Bodl. [*ei£w . Sic enim
jre'vlf. Aduipulatur Huic fcriptura fo- precederé debuifict , n J[l «Y ô|**ç.
lusHefychius. ДмЦнде, inquit, ло^б Vide quoque v. 19. Porro male ibi
irö яг-Зж^е/нгПг AÉjt7ít). êîi o^ècî^rar dem Seal, raí (пЖя^л;. ¿v v. 1 3 . V-
воя/ютм». Imperitilibrariiconjun- яитж.
ctim, tanquam imam vocem id ícri- V. i j . гоЖлбл. ] Bodl. male ,
píérunt, ut in Latinis, díate liaron, av^aSoiv. Dcinde qua: Mcúrfius ex
diapafon. quanquam utAo'A», alia- parte omiferat , plane reftituit, uti ca
que hujufmodi , tolerari poífit. In- habet Codex Seal. &n> </i« pious mît
corruptum AJ o|«<«í remanfit pag. 1 7, vtec&Y, Ло|лл' ~&mài vi»&i tk (Seal,
Y.I.I I.lp. ff ) reÁiluj Ао|«л. Vltima omnino
Ibid. Sfá. яг77е.] Partícula J$ ma faifa funt, quorum genuinam lcctio-
le abeft à BodJ. Pro «ндедог infulíe ncm reftitui , (cribendo , it r¿¿&v ,
ОхОП. euví%iS. crv>¡\x£í¿.
Pag. 17. v.3 . o"n 7ifúiZíí>¡] Hic ix V. 21. Matuv, male abeft à Bar.
capitis initium faciunt Oxon. Male, & v.27. iv , à Bodl. v. 3 1. Bar. male,
ut liquet.
V.4. вф|ЛоЛлфъ ó Я»3«7*рк Äjgi- V. 24. 07» rgj-duj vuv xasA«, T c*
^°/С©*>1 Hujus vitam feripfit Diog. tí è^et^oçcfai <e^stjU£<ríu/,J Philolaus
Laërtius lib. viTi. ubi horum libro- vocabulum trite pro paramefe in
rum de Natura meminit his verbis : commode hic ufurpavit, cum tarnen
•sSm фчп» АУ1(лут&@* Ъ> iftmwfjuut höc in heptachordo , antequam Py
vrtúúTtv ¿«¿¿'ven т nvfaycejKuv <а%л фи thagoras octachordum conftitueret,
таç. Eifert Demetrius in Hornonjmis, jam in ufu fuerit. Quam itaque
hunc Pythagpricorum primum libros de chordam , alii etiam ante ipfum, re-
Natur* edidijfe. fpedu mcfes vocabant paramefen ;
V. 6. Bar. habet фиетхму. Ше refpedu netes dixit tritcn. quip-
V. 7. хеоЭ^л'/иеЗм] Sic quoque pe tertia eft ab illa. Confirmât banc
reite Bar.Male Scû.ù^tS-.Ôc Meur- nomenclaturam Boëthius lib. Г cap.
üus , ^>x.tjy,¡r. 20. Paramefe verb , quoniam tertia eft
V. и. «п/йлблед Ao|«*.] Sic & a rute , eodem quoque vocabulo trite, id
Bodl. at Bar. corrupte , як! л*6<х од efiftertia , nuncupa tur.
Л' oÇeïu. Seal. <п/Я\«€ч o|«<*. quod
ifto modo ex feq. correxeram. Scri- •
G г vai&.
5a Marci Mei BOMii Notí
mus , duas , non opiniones , fed sta
ß 7 tes ftatucre debemus , quibus aliter
obtinuerint intervalla in feptcm
chordis. Priore duo tantum conjun-
éta tetrachorda expleverunt , ut ex
adjuncti fchematis difpofitionc pri
ma eft evidens. De hac loquitur
pag.p. Altera , de qua hie Philolaus
explicandus, feptemilla: chorda: in
(aíox. l¿i<JYt. tegrum dia pafon complevére. ut in
fecunda expofitione adparet.
Pag. 18. V- 2. c!j[e татг ццвгшм-
Itç ,] nempe , те/mv diftare à
—— якрияиЧ)}. íreposrasS- «терпят. vícÍtx triemitonio incompofito. yí-
— vjnreíw. Ояг*ти. de v.4.
V. 27. írepfv^í'rtwf,] Omnes Co V. 6. ivbjvívcy ] Ita correxi Co-
dices male, <sj%#í'««f. Emendatio dicem Seal, qui male , с*7еЭ-«у<*/ .
in textum irrepíit. quod tamen ex nullo Oxon. emen-
Ibid. «¿ujj nempe, datur.
te/™- V. 7. a&xpt&i-vTej'mt K&j'zfet-
V. 28, ч/mIÓyiov c¿awtyílov~] Con- v£«tw.] Sic quoque Boethius per-
ftans quoque hace eft omnium codi- fpicuc lib. Г. cap. 20. His oäavam
cum leótio, quam, fi ullam in hoc Samius Lichaon adjunxit , atque inter
auctorc , veré mendofam cenfeo. paramefen , qua etiam trite dicitur , &
Scribendum T¿>i>¡jui7ov(ov pro tpílóviov. paraneten , nervum medium coaptavit,
ut vertendo indicavi. ut ipfe tertius effet à nete. Et paramife
V. 3 3 . éjhiyuç n'y 1} тгаЛад rgyiTii quidem vocata eftfoliim , qua poft me-
(nempe in heptachordo) nosdfcnv diam ctüocabatur. Trites vero nomen
ляги^г tw njTifl Hoc plane illi ad- perdida , pofteaquam inter earn atqae
veriâtur, quod dixit pag.9. v.icT. 19. paraneten tertius à nete locatus eft ner-
20. Omnes uno ore adfirmant , in vus , qui digne trites nomen exciperet.
octachordo lyftemate duo fuiffc te- Veruntamen illa dificultas manet ,
trachorda conjuncta ; qua: dia paibn quod in heptachordo fynemmeno,
non complent ; ea de cauià Pytha- leu conjunfto, páramele hemitonio
goram interpoíuiíTe chordam inter duntaxat diftiterit à mefe . ut lo
mefen & paramefen. quomodo & co tamen iuo mota fit etiam haec
ipfe Nicomachus ibi recle docet , & chorda.
ex ipfo Boethius , &Brycnnius. Vt V. 12. ¡IffJf TBI Jfg. •noretpûJiQ non
ex bis difficultatibus nos expedia- £oç<f«v. quippe tres hic tantum funt
chorda: i
 i N Nico
chords -; fed confonantià , uti ex
fchemate Jadparet.
V. 20. ОхОП. rcïv 7t%0çêto>.
V. 21. Ж»?' àvltçpoÇtV [ifyjTHI ¡M&-
Xcyitut.]] Quam concinne hoc dixe-
rit,neroo, nifi Geometriae peritus,
intcllexerit. Alius ratiocinationem ,
quod obfcurior fit, exponam.
Vt major tenfio ad tenfioncm mi
norem ; ita majus acumen
ad acumen minus.
At vero,
Vt major longitudo ad longitu
dinem minorem ; ita minus
acumen ad acumen majus.
Et «»*Wa/v , feu convertendo ,
Vt minor longitudo ad longitu-
dinem majorem ; ita majus
acumen ad acumen minus.
Quod eratpropofitum.
Hinc itaque eft ;
Vt major tenfio ad tenfioncm mi
norem ; ita minor longitudo
ad longitudinem majorem.
Pauci s verbis hoc ita proponemus.
Vt tenfio ad tenfionem , ita acu
men ad acumen.
At contra ,
Vt longitudo ad longitudinem;
ita gravitas ad gravitatcm.
V. 23. ߣp%vTu1t»~] Scribendum
ßgpg£m7ff. quod & Meurfius ob-
ièrvavit. Invitâtes Acutum fonant ;
iongttudmes,gravi.
V.31. i-шушун ,~] PerperamO-
xon. хз&аушуЪ» .
Pag.io.v-2. bicuil.omSuç] Sonus
à dimidia chorda duplus eit Ionia
tota; cum contra ilia chorda hujus
fit fubdupla.
MACHVM. 55
V. 5 . x«7í£o«] Sic quoque Meur
fius emendavit Codicem Seal, qui
habet , x«5(^o;. at bene Oxon. хл-
V. 22. ^«p)?V"}*] Melius legere-
tur «srCJ^wpiîVîi , quod eft feq. pag.
V. IO.
V. 8. ¿vUqtádfcúi тш |i«>¡x«] Quip-
ре eft,
long. long. acum. асиш.
ut 3 ad 2 , ita 2 ad 3.
Idem dicit ivavltuç v. 1 3 . Cseterùm
hate verba ufque ad v. 1 2 . &n> tüt S-
A«f, male rurfus aberant à Codice
Bodl. fed in ora Bar. habebantur.
V. 16. ei<rQ(>ßv$Tm ] Ita male
legunt omncs. Scribendum, «
y^jTcnY, non arutem о-ф^^и'тюу. v. 24.
pro <pj¿yf<& male Bar. tp^éyfoiç.-
V.20. ухшюу Л'фЭ'уГ®'] Hanc
leéHonem habent omnes. Dubio
procul fcripfitNicomachus, ^Амля'Л
tpStyfifr- aut yAuasvi , quod pro eo-
dem dicitur. Heiychius: уАшвт*?,
пк yXwttiioK T ecuAm , yjy т \ssn>¿y¡-
¡acituv, >(ffj\ iùi А«А«в«. v. 2 2. o a» ma
le abeft à Bodl. fed uterque ,
Pag. 20. v.l. ЛкмХы] In
verfione fcrib. Chord* tnim duorum
filorttm ( membrorum ) crajfitudtne
duflum fonant connu , qua funt exfi
lis quatuor. Ñeque enim alias ргагсе-
denti hoc refpondet. Quamvis ve
rum fit, quod interpretando fum fi>
cutus. Nam & Heiychius nlçpxw-
Л©' explicat Ttlçjtmç.
V. 2 . -ni <f£ TíiVut/] Hîc Oxon. ca
pitis xT faciunt initium.
G 3 v.*?.
 54 Marci Mei OMII Notje
V. 6. itlgßtirKxeix таЛ*т8?] Inu- male Codex Scal.& ex eo Meurfius,
fitata eft Ьагс locutio. Mallem , ■гЛч- tkV. quod non corrigitur ex Oxon.
3*í. V. 21. x*v тш] Ita correxi Co-
V. to. ngxv*(T/*ov] Rectc Bar. к*х- dicem Seal, qui habet x*v7s. Bodl.
xvtr/xàv. Heíychius : Koxxv'^«, m- jww/e. Bar. хлк 7i. Quid il legamus
Ç&osit <Pvveï c^iceç. x«u7»v , feil. i{lçgi%cçJw ? Poflumus
V.I2. т xsgt'ovtw'] Ita&Oxon. quoque ita : аьукн$лн ¡yj щи
Codex Seal. «¿v-rev . Refcribo , тЛ
xisroíloeiíw. quia ргагсешЧ v>¡7o«íéf. V. 26. Sbhflotuuiç áfAQoIíputytr íC-
Minus placet , т Ksweßctr. ¿¿/¿w n^yi^ttí.'] Obfcura funt Ьгс
V. го. -^jííJ/ix* «Ж« «fu'o tÎIçijl- verba : melius tarnen de Diatónico
J<*,] Vt Ьагс , & fequentia, recle genere illa explicabimus ob prarc.
intelligantur , diagramma adponam. pag. v. 4. feptinü utrinque fecundum
Nete hyperbol. diatonicumgtnus ordmatâ.
Paran, hyperb. V. ult. i [*tm тш ¿vá/xxli yínf] O-
Trite hyperb. ptime Bar. ц pím <¡vU pían. BodL
Nete. Nete fynemm. prioribus duabus vocibus omiílis,™
Paranete. Paran, fynemm. * 7 fii<n¡.
QlU i
Trite. Trite fynemm. Pag. 2 2. v.3 . Oxon. probe ,
Mefe. oivxyxoúut «b'o, iQS.fed necejfario ditas,
Lichanus. feptimam.
Parypate. V. 4. vicrèç] Bodl. perperam , oí
Hypate. ®èî. Bar. 0.' üwÉf . fed punáis infra
V. 30. ram vinre^CoJUMwv.] Ad notata erant ol & tç.
dendum, «та т^уцтц iso-tfëeAeu'wv. V.6. Bar. male, оклКт. & v. 10.
ut interpretando indicavi. Potuit et- VjBr«V£"' V- 1 2- ma'e Bodl. C* ffá7é
iam conj undim ita feripfifle,«™ яи- cpVj'ío'f. & Seal. ¿ySólw.
çgttvm y >tßij fi¡i4 T»v <¡úm¿v. V. 17. 7г(иа/'ти 7iV] Male Bar. w- •
V. 3 3 . J Sic mendoiè o- ewTvis , & uterque таг pro 71V. Dein-
mnes. Scribendum^. velj^iref. de Bar. >? pro £
P. zi. тл. «та <e%$tv4-ni] Oxon. V. 2 1 . pro is* male Bar. tÍuÍ.v. 25.
rede, In verf. adde : D«»- omnes perperam , \¿erúiíw. & v. 30.
Л' parantttn fynemmenon. Excidit lue,
Pag. 2 3 .v. 1 3 . pro <nw*tfA$!tlw mal:
V. 3 . Bodl. ¿t*ée-» pro fAímt. lern mwnfÁf^mv.
V. 6. SU i» ßcifu , "] Particular» V. 20. Ьагс verba , HfoÇfâut
SRn reftitui , qux aberat à Codice ufque ad v. 2 5 . -^«V , abílint à Bodl.
Seal. at ab iis , qua? in ora Bar. addita le-
V. p. wV ¿9 o£vU&tç] Pro w ff guntur, abfunt haeç verba, Ле£&
 in Nico MACHVM. tt
male, фает7«. v.io. tcicujtLu abeft à
Bodl.
zM.iKoiïiçgw. Idem v.24. та*.у,г<, V. 1 3 . TÎlç2X°iAr»] Malim , Sfè
etiam Seal, ¡üswew.
V. 27. mv nuniftfeffiut.^ Ita prae- V. 1 8. hare verba, rim b, uique ad
cedit v. гб. & ièquitur v. 29. Seal, V.20. juevoK male abfunt à Bodl. ha-
malera <пшчщЗрм. bentur autem in ora Bar. v. 2 1 . Bar.
V. 29. Wt«v ¿t7m.vlw~\ Hîc capi ¿V pro CA
tis xïi initium faciunt Oxon. V. гб. ({«ХКодо»! J in alteram
V.p. <sr€5*y»>«fj Oxon. crO«-- partem abiêre refpectu diatoni.
«^a^tf, additiones. V. 29. pro xurdv Seal, male, cùmS-
Pag. 24. v.7. 7i abeft à Bar. V. 31. ufa Sï] Seal, male, ïv^.
V. 8. та» ? 7n/$wy>¿/tx.S KtyefJ^As Partícula S\ bene abeft ab Oxon.
ха*о\@- x^S-re^íw] Bodl. ят/Зк?0'?^» V. 3 2 . <&T?e5r«V] Optimc Oxon.
Hanc autem íéctionem accurate re- Aiii-flm. licet male collocato acccn-
ítituimus Notis ad Ariftidem Quin tu Bar. <5t/'TÇê7Î?sV.
til. pag.3 12. Eandem quoque habet Pag. 27. v. 8. pro male O-
Eudides pag.3 8. xon. \sm- at bene v. 10. tût Je
V. 1 1 » Bar. & Seal. регрсгат,я4и- V. 12. tit et vfa)7ipoí vOjUt'^soiv , ]
Ariftoxenios notât.
V.14. conjunñim melius feribe- V.l6\ vivov l| ai/nJv ^57т7еА«оЭл(,]
tur, irfxxeuemffoXTrhxeix. Quomodo hoc dicat vix percipio.
V. 15. Oxon. optime partícula Non videtur animadvertiile , quod
¿1 addita, í»« ¿e iluú. Ariftoxenus numerorum rationcs
V. 17. íáltem partícula ед additâ rejiciat.
Icgcndum , jyùj t»5<пу. In veri ita V. 19. этшАо'тЛ] Bar. bene, m-
quoque feribi poterit, progreffum ha xiAo'-nxn. fed ita prascedet, ô# txtç.
beas ordinatum atque extenßonem к V. 2 1 . <{>iАвЛл©-,] Vide pag. 1 7.
proflamb. rattont confentaneum рлиса. v. 20.
V. 2 2. Seal, male, xx^oteSícw. V. 22. Oxon. male At pro <fua.
Pag. 2 5 . v.8 . лЯ\» г $j 2bfoçr,iMC- Pag.28. v.9. ед abeft à Bar. Idem
ra*] Non male tarnen alia со nib na, male V. 19. avfyiyvvmisoK.
alia diífona intervalla Ariftoxenii V. 20. Optime Oxon. additâ vo-
vocant. culâ, ¿S&ffi pot ízÍtk^xí.
V. 18. plane icribendum, tyy- Pag.29. v. 1 1 • tÍw Au^ív , líu/ ¿«
фшуа , ob v. 1 3 • V. 2 5 . Seal, perpe- ^íAft»'v>jí] Sic quoque Hyginus
ram, &Ьлуф>. poët. Aftronomico : Ijr* iiifff afir*
Pag. 2 6. v-2. Bar. Sfket. v. 6. Seal. conßituta eß, bac , ut Eratoßhenes air,
decaufai quod initio à Mercurio f*ä*
dt
5б Marci Meibomii Not*
deteftudine.Orpheo eft nadita. Dein- feribendum videtur , -пхлггт-
de aliam fententiam profert , quod уSow. ^
Apollo docucrit Orpheum. Dehac V. 12. Oxon. probe, ¿<r,F.
autem inventions, & inftitutionis V.i з._А«яг7<ч о',/.] Scribendum,
doftrina confulcndi quoquc funt Ле/т^тк,,,. ut pag.3 о. v. 25.
Suidas in 0{ф&, ЛП>©<. Pmerea V. 15. roVíp* ] Longe melius
Apollodorus. Paufanias. alii. legetur, & y. ip. 1Эч pro
V. 18. Ыл^в^А] Bar. & Seal. &ft%e$«4.
male conjunâim, t7r?«^oç<î«v. non V. 22. Bar. bene, хаб^Аяэт'^л.
«puto fubaudiendum ЛирЛ. ncc_ male legeremus , хл^л^Ц^
V. 2 з . etvltosa] Scribendum, *v- та,р
Ъ/яси/. V.28. partícula <$r)eft expungen-
Pag-30.v.3. «^««»V^Hunclo- da. Vide pag.3 1. v.l.
cum mutilumccnfeo. Meurfius le- V.31. &'шдаи^»яи,]
gendum putat, ^»£*«r. Pro w<" Scah & Bodl- pcrperam tbvo>.
V. i 3 . a«ju£«'v« ] Ita quoquc Deinde Bar. сШ7«ук<п m'e ^о/З S
pag.3Lv.31. Scribendum, A*p£*- \}&içi%ovfë, Etiam Seal. «
yaw A ¿z/,bpw. Vide pag.3 1. v.2. Bodl. verum numerum habet, f
V. 26". Ч|И/сго] Scribendum, v/*í- J4. pro «feribendum , т«.
вя. Vide pag.3 2. v.i 5. Pag. 33. v. 2. Bodl. rede, ä^ß.
V. 2 8 . 5*\S\ 5 ягv7ê , о с* ч'рю- Bar. male,
Ai'aj^l Omnes perperam, сЯп У.3. oyio©-] Scribo , oj^Joo» hîc
5 ягу7е wV c*. Deinde Seal. ч/мо'лму. & v.8. ut Oxon. pag.3 1. v.18.
Meurfius , «¡jMíoAííf. quod ex Oxon. V.6. è?rc'y<W] Plane feribendum,
non corrigitur. .
Pag. 31. v. 3. одо тон до 3 Ad- V. 16. TStwrtf Nmafititft.] Nul-
dendahîc funt quzdam verba , qua: lum mihi dubium, quin ex promiilîs
exciderunt , щ &тв ти'тк ií до. Vide in Enchiridio Harmonices de Mufi-
pag.30. v.14. calibris hace fint cxcerpta.Bryennius
V. б. лЦи/*«7@-] Perpcram Seal, tamen ex Harmonices Enchiridio
hic & feq. pag. v.2 5 . A«jwjt*«5. eadem hsec adfert hb. П cap. 5 . qui
V. 18. fytofr"] Oxon. reâe , S- error inde natus eû, quod jam ipfius
ySoov.v. ip. feribendum puto, <я'/л- temporelle excerpta Enchiridio
гзлчрмлу. v. 30. Seal, male, vW7ov. huic adnexa legerentur. Ca:tcrùm
Pag.32.v.3. tdútlw] Scrib. curiiv. variantes leftiones etiam ex illo ad-
V. 5. J§ «««m] Reftituo , л- notabimus.
trxiwñjfy <япт7^>\}ягг™- V. 17. -Ашл^ш^тЬм] Brycn.me*
ySow im\sr Seal, maie, -шоу. Inverf. lius, eiva&Tu.
icribe , fubßperectaw» torn. v. 10. V. ip. mt »я?«ир9»у/*] Hxc cor
rupta
 inNicomachvm. 57
rapta funt. nee illa agnofcit Bryen- V.3 1. i^yi?-™] Seal, male, *¡yt-
nius. Oxon. lit irfoKpfyyfuv. мупкя. & Bryen. «j* yi¡'w. ex edito
V. 20. Ло'-л ] Bryen. Í7tnSt¡7Cí^. corrigendus.
Deinde integris verbis, oxço'y©-. ut V. 3г. «Wf lisra-Au] Pro fiWiç
&Bodi. Bodl. male, теяц. Deinde probe
V. it • vtoiiiw ] Ita fcripfilTe vide- Bryen. xsad-ms.
turNicomachus. Vide quoque pag. V. ult. ol Si ¿4 яСмм] Bryen.be-
6. v. ult. Bryennius hîc , & fcq. pag. ne, в/ j« да?атгу.
▼.3.& v.24 V47ÍU/. Pag.34. v.l. фтп'т wiftPrav.Bry-
V. 2 2.»V*»] Optime Bryen. hîc ennius voculâ additâ , ф*<п» c**»-
& /êq. pag. v.2. tiç наш/. liuç чп ntüm. Seal, perperam , <фч<п.
V. 23. [*í<rlu>2 Bodl. f*íQa». Bar. V. 3. Bryen. iev í х^о'ув. fubau-
p«y. uterque perperam. diendum, &iy(m*
V.24. imp ixcînçp] Bryen. male, V.8. Í» «уж tin] Optime Bryen.
/s%t3»7t^(. Deinde, lif та, »VW <i « «u*sb» шщ т ¿War , tÍh /лакчя.
tüí xseroîrnç. mum quid eft in rerum natura.
У. 16. ¿x^tiy IfjUÍV,] Qui hare V. 10. «V ¿1 at/'WJ Bryennius
excerpfit ex Nicomacho, verba illius itcrum , w'f ifey <pf mivf. v. 14. pro
hie interpolavit & correxit. Nico- t¡TSí rcítius Bryen. mf«ff.& v. 1 5.
machi error , qui adhuc in Harmo- 2>sra >f yti-nç. v. iy.Scal. 3faSi%offltt>t.
niecs Enchiridio confpicitur pag. 7. V.19. адчуиеГ?] Partícula^ ab-
V.3.IÜC fuit, quod Venerem infra eft à Bryen. & v.20.0.
Mercurium ponerct, proxime Lu- V. 22. >з^вКяул<п ] Ita quoque
nam . Corrigit hunc interpolator. Bryennii Codex Bodl. Reliqui bene
lèd & Bryennius, quamvis tacite. Ita disjunctim , -srfjV K*yí<n . Deinde
enim fimpliciter icribit : ^minup. Bodl. rcfte , v >иДы{£ты poeJluv. Ita
mthn iîw fflfi \sts-tçt*i<rlu> 1Щ Kt- quoque Bryen. nifi quod тиу ab illo
£л*оу ¡ff •nvetpix' -Лш St fs^fiiffvuy- abeft, & legit, х«7«дат»у.у.2 3 . utcr-
¿<P%oS\tIuj. Ex j4ypatc ^ que iterum addit , «V«v та ёухг-
his autcm Bryennii p¿ypa¿ j¿ фл'л» х^о^Ф» , * <Ьгтолу«/*о'е>*.
verbis , & adpofi- j_j iLnJfr J Totus hie locus ita vertendus : Ляя
to diagrammate, «/v 'q quequefinm à cavitattbus circa ilia , ab
patct hie in Nico- -Trite* S *nfimK eorPer's рwttbus incipit : acutus
macho v. 28. pro , paranctc ç autem ab aun bus , ¿/cerebro ас ttmpo-
т Se tsfatiímivyfcñ- ' ^ re, quafuntfuperiores partes.
bendumeíle, ¥</L« ' V. 26. глЛч] Bar. uíny. Bryen.
\j&í%píe\w. Hypermefen Marti. probe, í«w¡k(•
V. 30. t¿j Tfí^o|«<w,] Bryen. V.29. ф-тештк] Bryen. melius,
jtfte, та» /м%/о|и«/. & in omnibus t^tewl«,
fequitur, ß*pwJ. H V. 30.
 58 Marci Mei BOMXi Not*
V. 30. x«6* ûmArvfwJ Genui- dum, n9xxw<Tju»V. Vide fupra pag.20.
nam leftionem habet Bryen. *f &n>- v. 10. .
л«-ф*». In veríionc pro ut opinio eft, V. ult. faint] Reâe Bar. pi<w.
fcribe, &fecundum defectum. Vide ièq. pag. v. 3 .
Pag. 3 5 . V. I. "iïnlçpKtôbtm ] Ita Pag.3 6. v. 5 . /3*pv7e'p»»] Scal.per-
quoque Oxon. Seal, male tinslçgmi- peram, ß*p\il0vw. Prseceditenim,
ёЬщ. Bryen. hic rurfus concinniorem
habet leótionem, "ьтКнт&щ. Dein- V. 8. « <^чед °* ^оЛг/хви^ шк-
de Bodl. & Bryen. ^ол^у -в&фв^? fímtícn.'] Нагс verba,& qua: fequun-
% mvlôç. v.l. Bryen. probe, /игр©- ès» tur,ab eo qui excerpfit, inferirá cen-
feo. Vide fupra pag. 3 3 . v.2 7.
V. 5 . poiçpi] Bodl. & Bryen. hîc V. 10. спг[$тм~] Septem to
optime legunt, (/.niç^ç $j tvmíoúSí- nos tantum ftatuit Ptolemxus, quod
totidem ipfiusfint dia pafon fpecies.
partes xTFi, minuta aut emprima xi v. Vide ipfum lib. П cap. 9.
V- 6. о |&w7oy] Ita quoque Bryen. V13. яиу7й>у 7k't«] Seal. Codex,
Videri poffit legendum efle , u'kvtk-
7sv. Ibidem «yод bene abeft à Bryen. яку i»'t«. Meurfius edidit, я»'у5 та
V. II. 0 WIÉg>7»íí] ти, quod ab Oxon. nullo corrigitur.
Hinc corrigendas Boëthius lib. 1 Quomodo hic fcribendum putarim,
cap. 20. ubi male editum , Prophra- ex verfíone patet. Succurrtt poftca
ßus Periotes. alia leftio , quam optimam cenfeo :
V. 19. Seal. & Bar. perperam, x«- cw fílyJ is'yüí (иГу нсГгл ?<$уя«(/Л
fe[xí[jit$¿(jt¡{-jGi. hic quoque cwniv pro loagjiSuâç Aíyoiv , hoc verbi potius
tenirm delerem, praeceflît enimAtj^) «те
V. 26. ß«fvnfov} Lego, ßxfv- нагар*» , ад ? »wie. t| wy ад
Iîç^v. addendum autem , Лсд. quod os ¿u¿$uvsv.) mit&ç тхтср ( ícil. *ед-
yerbi hic male omiflum. Porro le Э/ш) tjU8f&lA«ju€«y£e9l4 . Kctlei wjp
gendum puto , <ffè cvà htyt. & v.3 о. (Jé hic addercm) *«к9* т5 (pjtyiïuv
Jfèriçn ( Seal, maie ¿e pro ti.) O- ibv(J\) hîc expungerem) /««¡y «tx&t-
xon. legunt , «уод y*ç спл quomodo £«f «уод faívlw irtgcß. tonos (quos
dift inguendum fuerit ante «ход. ipfiut diл pafonjpeciebus numero äquales
V. 27. fivxtuiejMç щ ßti^cti'] duit, hoc eft,jpeciebus ipfius dia tejaron,
Нжс vocabula àpud nullum alium tjr dia pente ; ex quibus etiam ипфпит
legi, quid velint non difficulter per- confiât;) omnes hoc ( numero ) com
ipicitur. prehend!. Porro fecundum banc fono-
V. 28. Omnes perperam, фЛ|- rum multitudinem mefen accurate effe
mediant j extrema autem ambo termi
V.jo. Bar. Yswutpvf. Scribcn- nan, ingrave.
V.u.
 in Nico
V. 2 i . t£» i? 5 9twv7oV ] Quippe
quod ièptem tan turn orbibus , tan-
quam fonis confonat ; adfumtâ fc-
cundùm quorundam fcntcntiam ,
fphaerâ ocbvâ.
V. 28. Ляг? J Plane ícribendum
cenfco , \wKiç. nempc povxJx. quam
¿r infinis.
V. 32. îcnir lw?*ep«r ,"] Hisni-
mirum, i. 2. 2.4.8.9. 27.
V. J 2 . TÍO/' 71 TyntXluii XvÇlxlw
Avl?i<n*Î Pro Te^wAÍaT mallem A-
&h.lw,duplam. Idem alias duabus vo-
cibus cnunciat.
Pag. 37. v. 3. фофв» ми 7rf«Tyf
»?rf«Tx<-,J Scribendum puto, фофо*
ямХп , да?«tí? Trfiirev ¿rr?. Etenim
& font cujufque Jpbart, ex iükfeptem,
mum al:quem ßrepitum efficiunt ; pri
mo. Primus nempe planeta , Satur-
nus,primum fonum.hypaten.efficit.
V. 4. oîç <f>jTKçr<^iî«] VideAri-
ftidem Quintil, pag. 3 2p.
V. j^ «fp»)5 «и^тк сигш^
Vocales & per fe nullum vocabulum
faciunt,* пес fibiinvicem adpofita;.
Hinc inferri poifet, Spirit us, afpcrum
& lenem, & h Latinorum , eiTe con
tenantes , aut faltem conibnantium
fungi officio : ut in his vocibus , «.
V. 1^. içgtçixxç SiwoLfAeti ,]
Intricatiifimus eft hie locus ; пес ,
quid hace verba velint , fatis conftat.
Pro <fg£tç»c«f feribendum cenièo,
<Pç^ç!Kxç.&: ita diftinguendum: ovp-
(Sfutvct (ai 4 фи^Ч pSfi tu fu'fMtU , у
¿\ тпш(в recti %oçSoûç. ц $j"imltXH
Çcïet, 4 ¿í lints П) juíA4) "¿TrvífAeTv 4>£jc-
M А С H V M.
ях*и iuu»i*Ht. confinantis (peut. &
cant us)ipfat (nempe, vocales) efficere
enunciativas potefiates , quibufquefiuré
ftragt poffint. Mutila videntur ulti
ma verba.
V. 16. Лоот ¿f fjuixtsu ol 9íg¿»o»
ii •mim'] Bar. Ao J4 Sttn. In hoc lo
co reftituendo plures horas cogitan
do confumfi , quam habet literas.
Scripturam tandem genuinam re-
peri, & rêvera iniïgncm. quippe pro
9ig>voï feribendum, -n/ffaoi, Tjrrhew.
Senfus cft : Tyrrheni cum fummum
Numen fummo honore afficcrc vo-
lunt, non articulaos vocibus, & ver
bis aliquid fignificantibus utuntur,
fed fibilis , & vocibus inarticulatis ac
ftrepitibus ; incffabilem illius maje-
ftatem defignantcs.
V. 1 8. <ny(M~ç ti it) m^itfioTç 1^ in-
«ífS'foif^ Oxon. ovyuoïf 7i од тт?\у-
cuo~ç njfj¡ cmoÎçSçqk. Scribendum , <n-
ypoîç-n ц£ *B7nxv<ri*o~ç ту àràfd-çoK.
Gloffar: Mifcipulat, Потгвп^в. Suidas:
Потгаги<г^иае5" кэАлммц lit ctv xSx-
ftmnt iVnrvfi Hic pro fono ас ftrepi-
tu incongruo accipitur.
V.2Q.J« 3 т,ч ет^тАвхч] Scriben
dum,^? от]ьетАвхч?. complexa орш eß,
(qui fit per confonantes.Vide v. 12.)
Pag.j 8. v. i . Tiîç^i'A »y я»Л«тА«-
<n«o9-év&] Videtur legendum, nfçf/le
я* тЯь.як\х(пх&-нох. Hic unus locus
eft in Nicomacho , quern non íatis
intelligo. Ñeque enim explicatur,
quae fit ilia tit€<*?,& quern numerum
multiplicet. Hoc innuere videtur,le-
ptenario multiplicato 1234
per4,confurgere 28. 7
H 2 co-
6o Marci Meibomii Not* in Nicomachym.
codem mukiplicato per 3. & I , iti- cum extendit. Vide pag. 41. v. 1 3.
dem 18. per 2, fieri 14. quibusíi V. 15. Smtwavn] Bodl. perpe-
fummaeex 2 in 3 &4.addantur,con- ram </U хм/тщ. Vide Ariftidera
furgere priorem numerum 28. Quintil, pag. 1 5 2. y.2 2 . partícula «»
V. 8. Л'чЗГтй) ] Oxon. &У1<$х1и. abeft à Bar.
Scribcndum, Ánuíli?. v. 14. Bodl.* V. 24. ícribendum, a\¿t ¿i feil,
pro Si. rQcäfcn. ex v. 1 8.
V.i 5. ¿iM¿$Jüf\ Bar.bene, ¿fpS- V. 28. 5ami 4 Î «mí/] Нагс verba
fi^uov. Гя<& etiam Pjthagoram excita- funt ex Platonis Timxo : diffimilttu*
tum, tnventße primant dtvifionem , & dinem,ac тоtum tili сoutranaw habere
txtenftonem anima , ad hum numerum monftrantur , quantum motus ejufdem
finttam. habet ad motum altertits. Forfanicri-
V.ip.diftingue, 4- (feil, bendum, iJeíxiuúlo.
SlnJixofjflútiy ex V.21.) яз^ттЛ. Pag.4i.v.io. dixXoylx ri\>щ та£-
V. 22. legendum puto , «V %howjSíw.~\ Bar. mwJíov. Scriben-
WWa&*> eíf ntia>xj>f*. dum, aiwiíaQeui , nempe <sr&voix»,
V. 26. h"í f*íj¿ íjAe*»/^»)?] Cor- v. 5 . vel ezwiíovfe , ícil. л&.Ъцм, v.6.
ruptus quoque hie eft locus. Scribe- Particulam n addidi ex Oxon.
rem, riffl г ■aKxvvffiuv. & V. 3 o. n Ibid. >j 4 kv 7rt<*Tn TÎJçgcKÎvç,'] Vi-
</1,ет?«я-л. de pag. 35». v. 5.
Pag. î p.v.l. ад ? eç9ry«yiV] Ваг. V. 20. eu ад tùAfiimt фч<п] Pla-
bene addit, re/ymx. tonis locum ex Epinomide de dua-
У.у.хрх'гу яку7му à^i] hoc eft, bus analogiis, qua; in hoc quater-
unitate. Intricata funt haec verba , nione fpeôantur , Latine ex noftra
qua: hoc volunt. Si vTTT , qui eft cu- verfione adponam : Dupli autem ana-
bus binarii ; & xxvi,qui cubus ter- logia unum medium habet äqual;ter mi-
narii; in unam fummam colleâis ad- nore majus , & majore minus ; aliénait
damus unitatem,habebimus xxxvi. veroeadem parte extremorum ipforum
qui numerus quoque confurgif, tri- fuperans & fuperatum. Hoc autem in
bustrianguli rectanguli lateribus 3. medio vi ¿r xTi accidit, tum fefqui-
4. 5 per 3 multiplicatis , & in unam alteram turn fupertertium horum ip(b~
fummam additis. rum in medio in utramque partem ver-
V. 7. <v%t[*íoyií feribendum pro fans, hominibus confonam utilitatem &
«j^OTHK* & v. 1 1 . fB^ppiev. - congruentem tribuit , eruditiohts , rbj-
V- 14- hmnúuí $pn>í¿irt<nv , ] Ita thmi ac harmoníagratia , feitet Mußt-
quoque ruóte Bar. Perperam Seal, rum chorea donata.
¿\xt<noúxtu Porro intelligere videtur V.23. claufula, №к9/*«£» ytç$w
XXX vi términos, adquosTimzus v¡T ¿(¡pon*.* iyjfftA^* "ПЛ^. rcóte
Pythagoreus diagramma Harmoni- abeft à Bar.
Notarvm inNicomachvm Finís.
 a' a t л t о T

F I X А г а Г H-

• M О T S I К H'.

A L Y Р I I

INT RODVCTI'O

M V S I C A.

MARC. M Ел I В О M I У S

R E S T I ï V I т.

I
I
 L E C T О R I '

E .. В. V D I T О. :

X illisßptem aucloribus Mußeis ^ quos nuncconjun-

% Him edo -, nullum tarn defperatacaufa emendarefum
Ц adgreffus, quam hune Afypium ; nullum tarnfeliñfué-
cejfu. Prater enim innúmeros errores> quos ex ipfis яя-
tis, earunique defcriptionibtts ,ßßuli , fiptem ampliits
* mtegrismodis mutilum reftitui ac complevi. Neefacile
ullum codicem , its , quos confului, integrierem repertumiri crediderim.
Primus eft Scaligeri , quem edimtfs. Duo Oxonienfes , Bodleianus ¿r Ва-
rocianus , ex qutbus ad exemplar Alypii à Meurfio editi , notas , ф va
riantes m earum deficriptionc lecliones , adfcripferat Cl. Langbainius.'
Vltima Alypii exBarberino Codice deßripta Roma mihi mißt СI.Lea
Allâtins. Omnes Uli Codicesfiniant pag. J6". ht Enarmonii Hyperphry-
giiparypate mefon , qua habet lambda ¿r hemideltajacens. Codex Sel-
deni , eleganti quidem manu exaratas ,fed depravatißmtts , & reliquis
magis mutilus , finit in Enarmonii Molió, in quo modo ab omnibus que
que librií abfunt , quafeqnuntur à neteßnemmenon , ufque adfiquent'ti
Hypoaoliiparameßn. Jçuibus autem rationibus hat ita refittienda du-
xerim , btrrolegomevisfum dicJurus. Porro cumprater hune Alypium,
tjr Çaudentium , quem nunc primi edimus , etiam Boéthius lib. FV
cap. 3 . eafdem has notas in uno modo ficundum tria genera exhibeat ;
integrum hoc caput ex Bafîl. editione anni с I э I эТх х. hic adponere
•v'tfùm j ut Antiquitätum Mußcarumßüdioß homines^ cemparationefa
lla, eo reclitts de notarum reßitutione noßra judicarent. Ad illud au
tem variantes lecliones atque notas adnotavi , quas habebat -vetufius co
dex Seldeni -, qui hoc caput manufia accurate à ß defiriptum mihi mi
ßt y cum ejufdem capitis notis , quas ex bints Oxon. Bodleiano ¿r Balio-
lenfi defiripfirat Cl. Langbainius. Poßeriorum codicumfiguras , ne ope-
rarum yuoquepatientiam tentarem , reprafentare neglexi. Vale.

BO-
 BOETHII MVSICÄ

LIBRI îv CAPVT fïi CVM VETVSTO MS.

IOANNIS SELDENI COLLATVM.

UVbtficarum fer Cracas ас Latinas literas nota-

• rum ttuncupatio.

Eftat, quoniam fumus nervum fccundum prardi-

das confonantias per rcgulam divifuri , quoniamque
neceflarios fonos tribus generibus cantilena; exhibe-
bit ifta partitioj Muficas interim notas apponere , ut
cum diviíam lincam iifdem notulis fígnaverimus , quod unicui-
que fit nomen , facilime poffit agnofci. Veteres enim Mufici
propter compendium fcriptionis , ne integra Temper nomina
neceíTe effet apponere , excogitavére notulas quafdam , quibus
nervorum vocabula no&rentur, eafque per genera modofque
divifere : fimul etiam hac brevitatc captantes , ut fi quando
xnelos aliquod Muficus voluiflet afcribere fuper verfum , rhy-
thmica metri compofitione diftentum , has fonorum notulas
afcriberet , ita miro modo reperientes , ut non tantum carmi-
num verba, qua; lite.ris ex'plicarentur, fed melos quoc^ie ipfum,
quod his notulis fignaretur, in memoriam pofteritatemque du-
raret. Sed ex his omnibus modis unum interim Lydium , ejuf-
que notulas per tria genera difponamus, in reliquis modis idem
faceré in tempus aliud différentes. Sane íi quando difpofitio-
nem notarum, Graxarum literarum nuncupatione dcfcripfcro,
leftor nulla novitatc turbetur. Grxcis enim Uteris inquamli-
bet partem imminutis , nunc etiam inflexis , tota hxc notarum
deferiptio conftituta eft. Nos vero cavemus aliquid ab anti-
quitatis autoritate tranfverterc. Erunt igitur priores ac fupe-
riores notulx diftionis , id cftj verborum : fecunda; vero atque
inferiores percuffionis. Proílambanomenos, qui acquifitus di-
cipoteft z non integrum, &taujacens h. Hypatehypaton,
qua:
 ВоЕтнп Mvsic.« Lib. IV. Cap. Ш. j»
quae eft principalis principalium , г converfum , & г rectum
I j. Parhypatc hypaton, id eft, fubprincipalis principalium,

в non integrum , & г fupinum , L. Hypaton enharmonic* ,

quae eft principalium enharmonios, v fupinum, & г conver
fum, retro habens virguïam, • Hypaton chromatice, quae eft

principalium extenta, v fupinum habens lineam , & г con-

verfum duas habens lineas . Hypaton diatonos , quae eft prin

cipalium extenta , ф graecum , & digammon , Ф. Hypate me-
F
С
fon, qua eft principalis mediarum , с & с , . Parhypatc me-

fon, quae eft fubprincipalis mediarum, p & с fapinum , ? . Me-

fon enharmonios, quae eft mediarum enharmonios , n graecum,

& с converfum , . Meibn chromatice , quae eft mediarum

chroraatica , n graecum habens virgulam , & с converfum pec
medium habens virgulam . Meibn diatonos , quae eft me

diarum extenta , м graecum & П graecum didudum , ^. Me-

fe, quae eft media, i & Ajacens, * . Trite fynemmenon , quae

eft tertia conjuncbrum , © & л fupinum, *. Synemmenon
enharmonios, .quae eft con/unftarum enharmonios, н graecum,
& л jacens converfum, per medium habens virgulam , H ' Syn-

emmenon chromatice , quae eft conjuncbrum chromatica , н

graecum habens virgulam , & л converfum habens virgulam,
^ Synemmenon diatonos , quae eft conjundarum extenta , г
г
&ст ,N. Nete fynemmenon , quae eft ultima conjuncbrum , ft
* j qua-
(j Bqethii Mvstc« IV. Ca*. IIL

cuadratura fupinum , &¿ z.,*. Paramefe, qux eftfubmcdia, z

& г grxcura jaccns , Trite diezeugmenon , qux tqrtia di-

vifarum eft , e quadrature, & n graecum fupinum , . Diezeu

gmenon cnharmoniosj qux eft diverfarum enharmonios, Д,
&: p grxcum jaccns converfum , Diezeugmenon chroma-
tice,qux еЛ divifarum chromatica , Д habens virgulam , &n
grxcum jacens converfum , habens lineam angularem> *

Diezeugmenon diatonos, qux eft divifarum diatonos , n qua-

dratum fupinum & z , . Nete diezeugmenon , quae eft ulti

ma divifarum , ф jaccns , & N inverfum didu&um , ^ . Trite

hyperboleon, qux eft tenia exccllentium, г deorfum refpiciens

dextrum , 8¿ fcmiA finiftrqm, furfum rçfpiciens , „. Hyperbo

leon enharmonios , quae eft excellentium enharmonios , T fu

pinum , 6c femiA dcxtrum fupinum , . Hyperboleon chro-

màtice, qux eft exccllentium chromatica , T fupinum , habens
lineam, &fcmiA dextrum fupinum, habens retro lineam, 2r
Hyperboleon diatonos, qux eft excellentium extcnta > Mgrx-

cura habens acutam , 8¿ n diduftum habens acutam,^,. Nete

hyperboleon , I habens acutam, 8C A jacens habens acutam, J .

N O
 NOT JE IN CAP VT m LIBIU fv » ' 7
MVSIC« BÖEtHtt.
VErf. 4. UußcAtum pet &<tc.ts] hjpecion enarmonios. qui tß principA-
Cajjitis infcriptio rede abeft a Hum tnarmenws. a fupinnm. (fic quo-
Codiçe Scldeni, Faifa aurern hax eft, que v. 6.) & conferfnniretro ha -
dum additür , atíatbmi. Quippé bensvirgulam. уГ К. -Î
Grxcarum litcrarum rañtum rhcrt=- V. j. «to»«Mfirf ,] Seid,
tionem farit fpic ßoc'thius , V. 24. ertmtict ubique. & in Latina inter*
fee pretatione, cromAt¡ca. Porro т. tí*
V.í. ReßAt,quoni4m] Codex Sel- pro mtw«< , quod focabulam abeft
deni rhalt, Rffttt, *t <¡mnUm. a Seid, feribendum, chromatid.
V.J. f*t rtgntai* J regule , fea V.tí. St*L male habet H pro f.
canonis beneficio. j.
V.io. üfdem not«lù} Seid, per- * x F° д ;
peram, йя« явгв/и. V..9. be- v. 8. digammon , J Sic uterque 1
ne yüntmque turnenfitfaaUme. Sed quodnounduiruVideAJypiampag,
male v. 10. notulas quoflam. \y. 13. ^ Motam Seid- Ус male habet H
rithmica. • , с с
Y.i%.CArmimm\erbA,qtuïiteru\ Pro í1&cc Pro^ . . .
Verior yjdetur Seid, lcdio , шттл у. ю. Seid, male fuperprmiptlii
verbaue Uteri, pro Ator. Defndc has notas P ma-
\.гг. notuiAil Hoc vocabulum r ' 1 о
maleabeft à Seid. Idem v. 2 4. not*- leccmtortas#cQ«fitas, Porrov.12.
runt ItterлгитgrAíarum пит. э pro п .
V. 26. imminuds ,] VoculâadtK- ' э "
ta Seid, reäe , nunc inmimt is. male V. 1 4. Seid, vtrgukm. JlH.,.
v. zp & pag. 5 . v.2. /Ли pro , ideß, V. 1 5-Seld.male intent* pro «fff»-
V. 29. 4i in/, v.30. ädquißtm. tâ.Vrô NT habet hanc hotarri,0--0 •
V. ult. Z non- integrum,] Sicrc- >—С M - '
ÖC editura. Seid. male, l шммгг- & n P"> п. Hanc alteram те M
' ¿r«m н /««к. H . attamen vero fi- notam habet itmm pa 6> ул7.
tu habet tau jacens. v> x <у. pro л maie hic , & v. fcq.
Ibidem, bjpAteb. pag. 5. v.8. ty- у. ^ г It cft a, quaic fupra bis ha-
pathe. , bujmuspro A Dc¡n(jeprc) I hanc,
Pag. 5. v. X. pro qua Seid, male, t r <3
7«?. Deinde, f-j .converfum & N.rf- 2. 1 Ibidem, ftnemenon. & tribus lo-
c7«w. h .8cv.z.ßibprincipAlUprinci- eis fcquentibus.
. .. . . . V. 17. Ф pro 0. & v pro dua
S Notje in Cap. III. Lib. IV. Mvs. Воетнц.

hic bis Seid, alias ubique bene, «мг- «* м ~*

momos,
, , v. 19.
J r pro duabus notis ha- t,3 * , ,
V. 7. pro duabus notis ...habet
bethanc, >• . hanc D<
V. 22. habet has, ^* TT v.23.«- V. 8. Seid, male , D'ttcbtumcnm
Unta, r. & tiK- díatenos. XfX • quadratumfupinum .
V.ult. Л quadratum] Seid. Щ *'Л" J¡* 2*** c , . ,
mçes% 1 Щ* «vifarum. & pro duabus notis
« с 13 я л: unam , N.
Pag. 6. v.2. Seid. qutefttcrtt* A- "
E V. 12. Seid, male, dextrum &fi-
Vtfiuum. H. £«4¿ Deinde ргои*о- mlnöfcrfeäum.dußmßrumrurfumre-
lam ü. Porro ter, dsezxumtntru iè- ßicitns, . v. 14. habet has no-
mel,' diecheumemn.
... T _ n. tas.)* v. 10. a. a-
„ ,^vt<^ et w гйп „
v. iö.f]. v. „u
ult.
V.4. dtverfarum] Seid, rette, Л- *-» 1
rifarum. quo modo etiam reliquis Seid, mutile , & zjaecns acutam.
tribus lociseditus. Porro hic &v. 6. *

В I , В. L I О P Б G О.

Tabulae tres Àlypio inferantur hoc modo.

Г E N О 2. A I A T O N О N. pag. 3.
TEÑOS. XPÎÏMATIKON. pag; 2 J.
TEÑOS. E N A P M O N I O N. pag. 44»
Kcliqua tabula ponatur initio Ariftoxeni. pag. и

А'ЛТ
 А' А Г П i' О Г

Е I S А Г О Г К

M О ï S I к Н'.

A L Y Р I I

INTRODVCTIO

MVS 1С A.
Marco Meybomio
Interprete.

• oúv тт ouvíkIíku'Q.tcúv
j àçfAOVlKriç y pV&fAlKlïç y
/&t]ç/Ktïç' "TtÇùùTlw 71 7И-
"zéèÀ 79 t¡pft,oa,fBf)tt TrÇayfjbo^etoui .
сшщ <f\ji ¿(¡[¿oviKtj клХИтщ y 2^0>~
k^/UkIw ma iïuiictfiiv ,
Kit/ 2¡¡&Plf¿ei2iKcí¡v (ffiéyyùùV , K&1
rav cv cùj]oïç yivoyS/Juv 2\д.форшу.
àvetçptÇtlaf ef]). (jlô\içu 3 Jta-
pétTOj y «rêi 78 *¡f>fA,OTf¿l/jOV T^Ç fÂ,X-
çijju,eCTuv. T¿/7Bv , 'sr'èi avçtificÎTuy.
liiuçtw y idèÀ fyw. mfA-xiovym-
çji tivcàv . 'tK¡ov y -атбх ptíQ.GoÁav .
'íGS'efAov y véèÀ c¿fl*¡g тчд ргХоън-
ïctç . ¿ja <¡\¡l -may^m tÚtuv ,
Vm Mufica ex tribus
primariis , atquc inter
iè conjunftiflimis fei-
entiis , Harmonica ,
Rhythmicâ & Métri
ca y confiftat j primam ordine , at
que elementa przeipue continen-
tcmceníébimustracbtionem earn,
qua: circa modulatam íeriem ver-
íatur. Atquc hic Harmonice vo-
catur , vim quandam diícerncndi
habens , ac percipiendi concinnos,
intervallifque diftinítos íbnos , &,
quae in illis contingunt , differen-
tias. Vcríátur vero maxime , atquc
contemplatione defigitur in ea Mu-
ííces parte , qua: ordinatam íbno-
rum conftitutionem confiderat .
cujus feptem funt partes. Prima,
de Sonis . De Intervallis , altera.
Tertia , de Syftematis. Quarta,
de Generibus. Quinta , de Tonis.
Sexta , de Commutationibus. Sé
ptima , de ipfa cantus Compoíl-
A tionc.
3 A L Y P I I
tione . His ita conftitutis , utile dCgfwfe WJ* цшу , éífiet J^i Hffj
fuerit , quin & necefiarium , quod ¿vetyKUtov , fiiïaoxctXucÛTipov
ordinc accommodation Harmo- ^wftfuywmv
niccs elementa tradere aegrcdia>- _> » _« ^¿ _ \ \
mur , ut ante omnia in dios , quos ,„ >or \ к , ~ 7 V \
vocant, modos atque tonos earn ™¡»> «Л™ ЛеЛш «? опт Л££-
diftribuamus ; qui numero funt W>M ffc-raç ti *sH nt*Ç , cv&ç
Îuindecim. Primus illorum eft Ly- mv¡tx.cú$tKA т dyiS-ftóv. av îçj
ius. Lydii modi fupcriorcs nota: т(б^ ó Áv<h&. AvJíu Tfóirx тцлнл
funt didionis j inferiores , percuf- ^ fi¿ ¿\u , ifr ЛеАаг те ¿/[i K¿
fionis. Sonorum alii funt ftantes ^ ~ / _ ~
ас perpetui : alu mobiles ас va- . rw • < ~ - i • T ' ,
gantes Stantes autem funtodo: «™ и
Proílambanomenos. hypate hypa- 4« W X«*A<^W. Eç-«-
tôn. hypate mefôn. mêle, nete fy- if /«V et"? «эту м#в' .aeoo-Àee.jM.G*-
nemmenôn . páramele, nete die- vóffyj(&: \zrá¿n¡ \ssr<t]ay. \ятл-
zeugmcnôn. nete hyperboteôn : щ (¿ÍQw. pím,. щщ Ш*ЦШ$/ШГ.

r«s~trit« ; fynemm«iôn^ diezeü- «*• -яга^иш-щ^ ьтт\ш Щ (¿i-

gmenôn, hyperbolarôn. tres para- C*""- *ve *-lX«*oi , V7m¡m [it-
neta: ; fynemmenôn, diezeugme- Quv. eis т$1щ , аиицрфрш , Л-
nôn , hypcrbokôn. Stantes autem %Z¿jyfi¿m , vm^oÁctiuv . if«с
ippellantur > quod in generara dif- Х^>ш,„1'ш, ^<s6-
criminibus fuis nmbus lint perma- V' > p » * -« ~ o*
nentcs: Mobiles vero , quod in ,~ ~ VT
diverfis generibus diverfas reci- 01Ш Мч» •« « T ™
piant tenfiones . Porro ftantium 2ДОор«й a fufamw*. xivxpt-
lonorum alii funt barypyeni ; alii voi J\¿ , с'n c# т та» Âj^tÇo-
apycni.Barypycni itaque iunt quin- peuç pi'Q.m'iïisaiv eiç vri&ç TXtretç.
que. hypate hypatôn. hypate me- TÄ ^ fe-afc*,, <*>>y*» oí ffy Ml
fon. mefe. páramele, nete diezeu- n 1 ' JT ^_ /2-
emenon. Apycni lunt tres : prof- , ' n4 ,n « ,
lambanomcnos. nete fynemme- Р?™кш «w^mmil». vmtn
non. nete hyperbolarôn. vmjuv. vrnv} piQw. [ttm .jsjfyt-
l¿í<n¡. Vr,Tl} JïeÇ&yffyjUV. Á7TVX.VGÍ

A Г
 Introdvctio Mvsica. 3

■Aï А ГОТ ТРОПОТ 2НМЕГА

КАТА4 ТО4 А I А' Т О H О Я ГЕ'НГОХ.

LYDII MODI NOTiE S Е С V N-

DVM GENVS DIATONVM.

7 1 P ф С P M I 0 riTZETT^xM'l'
HrLFCUf]<ívNZe.dZ \\ /. q<«

T~[POS A AMBANCTME N02,^728 T)RoSLAMBANOMENOS,

гЖнТпд , Xj rxu 'ohciyiov. zeta imperfeftum, & tau
7 H jaccns.
тУя vmjav, уарр&ат^&р- Hypate hypaton , gamma aver-
fiwov,<É9ecf¿[Act,éffiv. 1 Г fum, & gamma rectum.
Tl&pvmtTii CmijeSftßvm 't^et7nçy Parypatc hypaton , beta imper-
Hgi риьал ànaetftfSjfjor. RL feftum,& gam ma inverfum.
t'n¿¡¿» Ö&nv@» ,~Qi<£ ¿íyxp- Hypaton diatonos, phi & di-
fia. <P F gamma.
TWuj ftiÇw, tnyfjut к eríy>i¿A. с с Hypate mefon , figma & figma.
Паурияктч fiíQtív , рш к& <пуцл Parypate mefon , rho & figma
ànçjiafA^ov. ' Py inverfum.
IÚQoúv ОДгэту©* ,~рй X, m ка- Meíbn diatonos, my & pi didu-
3-eiÁKvtr/t^úov. M Г| dum.
MÍnj , tum 3tj XtlftCiï* vskcLyiüv. I -3 Mefe, jota & lambda jacens.
Tg/'uí mw*¡i¿>Jifuv ,%iu К. Áetfí- Trite fynemmenon , theta &
GÏccàHçpetfAfApov. © V, lambda inverfum.
Z,uutlf*fJfyuv ¿}átTsv@o f neppet, Synemmenon diatonos, gamma
X,7v. TN &ny.
•цутц <nu»ififfyju>v , Й -nj&tyuvov Nete fynemmenon , « quadra-
v-xjtsv, Çfm. IT Z tum fupinum , & zeta.
Tíc&pctpw, Çrm зс m vsXevytov. Z с Paramefe, zeta & pi jaccns.
T^tnj ЛвЛбуДЙ*» , « TÍJ&tya- Trite diezcugmenon, с quadra-
y ov , 3 ¿nípetpffyov. E U tum, & pi inverfum.
А г Die
4 À 1 * •» ' « *
Diezeugmenondiatonos/íqua- Aií^Ly^uv Ц&т(&> , Z т£-
dratum fupinum , & zeta. V Z l&ynw vMw, >&f Ç[iu.
Nete diezeugmenon , phi ja- N*rnr ¿ít^túyfáfmfy <pt <aX»ytet}
cens , & eta negligentius pi- W ^ «fMA^W» хеф*Лхи-
ftum ac didußum. H o-^'w.
Trite hyperbolœon , y deorfum Tg/n; visre^CsAaííav , v хата
refpicicns, & dimidium alpha ЮЮ, ^ *jpla,X<p«, âyiçfftcv ,
fmiftrum,mrfumrefpiciens. X¿ лшт>в9. ^
Hypcrbolacon diatonos , my & r'mçGoXaiav UV Kf 7П
pi diduftum , fupra habens ^ хаЗ-аЛжиа-^'о!/ , &i r c|t/'-
acutam. м П'
Netchypcrbolson,jota&lam- iJzr^CflAai'a* , шта
bdajacens, fupra habens a- ( A«/*G&* vfcáytov , <&î t¿¿
cutam. 1 4* «'£<^&--

H YP OLYDII M O DI т'полтД1'от ТРо'пот

MOT£ IN GENERE S HAI E ГА К AT X T Ö Д I A-
DIATONO. TONON r¿N0 2.

PROSLAMB ANOMENOS, о П POSAaM В A NO'M ENOZ j cu KA-

infernc habens lineam,& eta. 9 H TU 1%оу, ^ ij-ne.
Hypatc hypaton , my inverfum, T tiuh) \ss¡-ct}ú'v , uu dvî^au^i-
& eu impcrfectum. W h vcv, ^ r¡m £A\«?tíc.
Parypatc hypaton , lambda in- Паритттч \¿zrcíjw , Ла/иСЯл
verfum , & eta imperfcélum àveçpafAjtfyùov , Ч& t¡m \Жн-
jacens. V X wis 'oKcíytoy.
Hypaton diatonos , zeta imper- TW/ей 2$c¿.79v@»} Çfm 'гЖнтд,
fectum , & taujacens. 7 Ь ЧЗЦ теш nskáytov.
Hypatc mefon , gamma aver- т "лащ [aiQuv, ух^л àmçpeL\L-
fum, & gamma rectum. 7 r ?eíf*fHi¿fiór.
Parypate mefon , betaimperfe- Иа^итт.'щ [aíQuv, ßi(m iXkentifi
ftum ,& gamma inverfum. *• L W Тяррл ccviçpaftufyov.
Mefon diatonos , phi&digam- MtÇw 2*}&tbv(& , ф/ <£ Ji^tp-
ma. <p F jW-ct.
Mefe , figma & figma. с с Mtaj , ту/л» £ ríypct.
Те/т*
 Intäodvc TIO MVSICA. î
Ifjvi ошцрф^ом , fu H&f ciyfítt Trite fynemmcnon, rho & fi-
àviçpctfAffyuor. P o gma invcrfum.
Synemmenon diatonos , my &
M f] pi diduftum.
Nctc fynemmenon, jota & 1am-
I •< bdajacens.
nay¡if¿t<r(&> , ou K¡ яата-ял. 0 К Paramefos , о & к.
T(/v¡ hi£dJyp.hm , |i Kj xet7T- Trite diezeugmcnon , xi & к
S M • inverfum.
Aitfáyftíruv 0¿{g.Ttv(&* , Шм Diezeugmcnon diatonos , jota
Xe¿[&(ó£a vsxáytov. 1 "*î & lambda jaccns.
Nete diezeugmenon , zeta &
vshciyiov. Z t. pijacens.
T(/n¡ \jzri(>GoÁeúuv , et "n)(y¿~ Trite hyperbolaeon , è quadra-
yuvov, к. m àviçj>ct(Â.fjt.wov. E tl tum, & pi inverfum .
Hyperbolaeon diatonos , « qua-
yuvov vnluv, tym. 1Г Z dratum fupinum , & zeta.
Nifnj VTrïçGohuiav , <p« 'S¡Ke¿yiovy Nctehypcrbolaïon, phi jaccns,
Hcjif i¡m cifibXrfliXäv клЗ-eiÁ- & cta neglectim pictum ac
,■0-1 diduftum.

Т'ПЕРЛГ Al'OT ТРОПОТ HYPERLYDII xMODI

хнцгГА KATÂ TÖ Д1 а'то- NOTii IN GENERE
NON riÎNOÏ. DIA TONO.

UrOÎAAMBANdMENOÏ, ф« K¿¡{ Proslambano menos, phi

<pp Se Aîgamma.
Т'тти} vmtjuv , aiyfict KS4 <n- Hypate hypaton , figma & fi-
у\л.л. C С gma.
Псьрмгстч V7rá¡m , pu ffíy/лсс Parypate hypaton , rho & figma
a,veq>af¿[¿ívov. P у inverfum.
Tcretjuv %l#Tov&,~jüj хсЦт КЛ- Hypaton diatonos, m & pi didu-
3~ett.x.vcrfitvov. M Г| dum.
Hypate meíbn, jota & lambda
ъгЛлуюу. I <î jacens.
A 3 Рагу-
6 Al Y P
Parypate mefon , thêta , & lam
bda invcrfum. 0y
Mcfon diatonos, gamma & N. Г N MÍQw 2}¿ínv(&} jeífAfiet k¡ 7v.
Mefe , « quadratum fupinum, &
zeta. VZ
Trite fynemmenon , pfi deor-
fum nutans , & hemialpha
dextrum , deorfum nutans. A\
Synemmcnon diatonos , tau in-
verfum , & hemialpha dex
trum, furfum nutans. X 1
Nete iynemmenon, M & pi di-
duftum , fuprà habens acu-
tam. M q'
Paramcios , phi jacens , & eta
negleâim piétum & didu-
ctum. ■0- Ц
Trite diezeugmenon , y deor
fum vergens, & hemialpha ii-
niftrum, furfum nutans. X &
Diezeugmenon diatonos , M &
pi diduâum , fuprà habens
acutam.
Nete diezeugmenon , jota &
lambda jacens, fuprà habens
acutam. 1 «í
Trite hyperboheon , thêta , &
lambda inverfum , fuprà ha
bens acutam. 0 V"'
Hyperbolxon diatonos, gamma
& ny, fuprà habens acutam. Г n'
Nete hyperbobeon , "i quadra-
tum fupinum , & zeta , fuprà
habens acutam. V Z'
I I
Zbct, ùviçpctfAfAtvev.
MÍai j w lílyíyuvov vnliov , K&t
§¡m.
Tg/T»? 0VVI¡[1[AÍVUV y -^t пяти
viCíev, JCf î[*ieiKÇct, bifyhy кл-
tuvívov.
Z,uut¡[¿[¿ívav 3¡¡¿ím@-, теш e¿vi~
çpa/Afitvov , К£Ц ripiahÇce,
%м г <WM vwov.
Ní'tij QuvqfJLfÁvuv ,]TvKSHm КЛ~
S-eiÁKvo-fAÍvov у Sin tJw ifci-
rife.
IlA&¿[Ata-(&> y <pí 'aXetytev y ngi
r¡m á(Ai\t¡liX9V y клЭ-eiAxu-
o-ptvov.
Tg/с'т»? &*&Суршт y u хлта
vtvav у <c гцмлК<рл dç/çffèv,
avcú vívev.
Ati^byjttvav Q^tw®* , juu Kffi
•m Ka&HÁKvtrfJLÍvov , Sin tÍuj
Шуту JitçdbyfAMMyîeSïli Kj KcbfJt.-
Ç>b& nheíytov , Sin tíuj ¿£v-
rr¡Q..
ÁctfiG^A àviçpetfAj&tvov , Sin Т
cfcvrriQ..
T'mçGoÀcùuv 2\&7ev(&>, ^tauü
<£ Çv, Sin -пи/ o£vt*iQ..
N7V»; v7T[fiCo\aim y ш TÎjçgLyu-
vov, v'Míov y K&{ Çfm y S2ri iiu)
¿£ÚTr¡Q..
A ÍO
г ÏNTRODVCTIO MVSICA. J

A ГОЛ Г ОТ ТРОПОТ S H M Е ГА

КАТА4 ТО4 AIA'TONON Te'nOZ.

jE О L I I MODI N О T £ IN
GENERE DIATON О.

nroSAAMBANO'MENOSjifraíéA- Proslambanomenos, eta

Áamg cLTríspafi/Atvev, éeií- imperfe&um averfum , & 7
fyíyuvov àmçpetfiftivov. H 3 quadratum averfum.
tWtîj ипрй y oÍÁig. ÀveçpAfA- Hypatehypaton,deltainverfum,
pivov y Hffj ?eu> •RhAytw wm- & tau jacens averfum.
ÇfafJLfÀvQV. ^4
Лариттт*] V7m\w y pcfifAA À- Parypatc hypaton, gamma aver-
m<ryL[ifAtrov y H&f ¿cífAfta, op- fum, & gamma rectum.
9ù. _ _ it
Т'яи7«у 24&Tov(&>y% <£ »ipipv Je- Hypaton diatonos , chi & hemi-
£w. % 4 mydextrum.
tWti) péÇ&>v » ™" W $}оЦЦ1Л Hypate mefon , tau & digamma
àmerç^fifjLÎvov. T 1 averfum.
TíetfV7n¿Tr¡ ¡jííQuv yciyfAct,^ <ri- Parypate mefon , figma & fi-
yfjLO,. С С gma.
MíQav 21&™&>м & *&тгт. OK Mefon diatonos, о & к.
ка- Meie у к & hemidelta didu-
$-et\x,uo-f¿ívov. К 2\ étum.
T(Jlt*¡ пшчщштг j í«i», >CSV Trite fynemmenon, jota &lam-
Хац&Ьа vtháyiov. I •< bda jacens.
2 tuitjfifitvuv 2¿¡gíw(&>y £?та >С£/ Syncmmcnon diatonos , zeta &
■m 'SsKAyiov. Z с pi jacens.
K¡íTt¡ tnwt¡fifiívuvy aàÇa <£ ßA- Nete fynemmenon, A & gravis.
petA. A \
nAgpfAiT®* y *¡m *W A<^*Co* Paramefos, eta & lambda jacens
-asAútp^cv Á7n<rp?fi(¿tvBV. H >• averfum.
Trite
Я A L Y V I I
Trite diezeugmenon, zeta, & pi Tg/'т»? Jit^Cyf/ivm, ц& m
jacens. Z c. -zrXaytov.
Diezeugmenon diatonos , A & Au£&y[itvav Цд.т9у@» , «Лфл
gravis. A ^ Xjßapet*.
Nete diezeugmenon, chi corru- N>j't>? JïiÇàjyfÀvm, % Л»0у«,
ptum,& hemialpha finiftrum, W Щ(л\<р» àfjçfplv , каты
deorfum refpiciens. Ж Л уебоу.
Trite hyperboljeon , phi jacens, T£/'r¡j ínrt^oXcúuv , <pt ъгХ<ь-
& eta negligenter piftum ac ytov , Xj r,m afiihyUxav каЗ--
diduftum. -Q- \\ eí\x.vtrf¿ívov.
Hyperbolason diatonos, о & к, t'm^óaKoúm , ôû K&f
fuprà habens acutam. О к' xotV-ar* , сШ "dut ¿£vTt¡Q,.
Nctc hyperbolaîon , к & hemi- Nifr»; ьшр&оХшш > жа-згтгл (с?
delta diduâum, fuprà habens ¿¡(¿i^íaO. KA&eth>cv<rftivoY ,
acutam. К\ сШ tÍw ¿JrvTtiQ..

HYP0.4EOLII MODI тпоаюлг'ог тро'пог

NOTJE IN GENERE 2НМЕГА, КХТА1 T(J Д1 A'-
DIATONO. TONON TEÍNOZ.
PrOSLAMBANOMENOS , pi nPOSAAMBANOfMENOS,«!*»«-
inverfum , & figma duplex > <£ oiyj^a ЛтгЛй
averfum. 1 J 3 ¿m^^ívov.^
Hypate hypaton, antiny & pi г'тгщ V7ru]uv , шЪуи <£ m Л-
duplex. и p т^Л.
Parypate hypaton,my inverfum, Ha^vmrr¡ CttoIuv , putinrÇ?f*-
&cta imperfecta. Wh ptvov, ^тл «Жатгтс^
Hypaton diatonos, eta imperfc- Г ä^*©- , пт* È«7itc
étum averfum , & с quadra- ¿mr&fqúvn , к, « -п\&уЫ'
tum averfum. ' Я 3 m àmj&ffmn,
Hypate mefon , delta inverfum, ^'£> >jf«*& «"W"
& tau jacens averfum. A""" > ^ш»А^<«1 атп-

Parypate mefon , gamma aver- Пл^ыятет»? ¿«£üjv , рерра, ùm-

fum, & gamma rcttum. 1 r rçppfAtvov , W F¿f¿/*A «А'ь
 Imtrodvctio Mvsica.
MtÇcàV > % Kj чр/ли h-
|(oV.
Мест» j w Xj атпгуцл-
fiívov.
Te/14 QwtjfAftyjuv , cjy/M itj oí-
у/хл.
J.wrtft>id/>m ty#w&3 eu W
хятгях.
N973 тецш&р*п у хлетяк, í? í-
fiíhxte. кс&иХы<г(ллуо*.
Ha&fttr@* , ñ ,x, aíypA ¿tií-
çpapfJtyov. _ Ц O
ht^yiSpm , t¡¡ 5 «юг-
■m.
AMyffyav Э]ёят#лжЖА,
é^íh^KaSei^Kva-fiívey.
Щ'тч ¿iit&yitymá-m, ¡£ Лл^-
Qa. nkáytn âmr&féfttw.
T(/n¡ vm^Zohoúuv , Пути. H&m
vskcbytov.
Ila&vÍTTi CmçGeXctiuv a/$íre-
v&, »К<рл <£ß*p£a.
NtjTti vTnçGoÂcùuv , % Jïtffipcç,
WÍaáQcí ctç/çfpcy , ката
ttvov.
9
Mefon diatonos, chi & hcmimy
Xц dcxtrum.
Mefe , tau & digamma arerfum.
T Ц
Trite fynemmenon , figma & fi-
С С gma.
Synemmenon diatonos, о & ic.
ОК
Nete fynemmenon , к , & he-
К 2\ midelta didu&um.
Paramefos , pi , & figma aver-
fum'
Trite diezeugmenon , o & к.
OK
Diezeugmenon diatonos , к &
К 2\ dimidium delta diduftum.
Nete diezeugmenon, eta & lam-
H> bdajacensaverfum.
Trite hyperboheon , zeta & pi
Z с jacens.
Paranetehyperbolaeon diatonos,
A\ alpha & gravis.
Nete hyperbobeon , chi confof-
fum, & medium alpha fini-
Ж fi ftrum, deorfum hians.

T'DEPAIOAl'or ТРО'ПОГ HYPERiEOLII MODI

SHMEl'A KATÀ T Ö Д IA'- NOTA IN GENERE
TONON rÉHoX. DIATONO- ;

П P02AAMBANOMEN02, % P R О S t A M В AN О M E N О S, chi
îfUftv ^ X 4 & dimidium my dcxtrum.
tWd» v7ixluv , icwXj Jifccftfttt, Hypatehypaton,tau& digamma
am<r&if*[Mm. T =« averfum.
Пар ыяа-»?; \ятл(иуг fíyfm £ oí- Parypate hypaton,figma &figma.
-у[ля. CC В Ну
to A L Y
Hypaton diatonos , о & к.
Hypatcmefon, K&hemidelta
diduftum.
Parypate mefon , jota & lambda
jacens.
Mefon diatonos, zeta &pija-
cens.
Mefe , A & gravis.
Trite fynemmenon , ¡Tquadra-
tum fupinum, & zeta.
Syncmmenon diatonos , phi ja-
cens , & eta negligentia pi-
¿himacdiductum.
Ncte fynemmenon, o & к fuprà ■
habens acutam.
Paramcíos , chi confoíTum , &
hemialpha finiítrum , deor-
fum refpiciens.
Trite diczeugmcnon , phi ja-
cens , & eta negligentia! pi-
âum ас diduebm.
Diczeugmcnon diatonos , о &
к , fuprà habens acutam.
Nete diezeugmenon , к & he-
midelta diduftum, fuprà ha-
bens acutam.
Trite hyperbokon, jota & lam-
bdajacens, fuprà habens acu-
tarn.
Hyperbokon diatonos , zeta &
pi jacens , fuprà habens acu-
tam.
Ncte hyperbolaeon, A & gravis,
fuprà habens acutam.
P I I
OK Тя»7«й $\&п\<& , 0u «j «а-агяк.
tWt»; [алСшу^клтш-л,^^^^
К 2\ Çt. клЗ-ftÁKva-f^úov.
nafwrnrq fÁQav, ш-т к& Ла^-
I «- Giïtfnhàptov.
MÎÇur 2¡¿mi(&> , Çym r&Zi
Z с -яЛар^вк.
A \ Mitnj , aKQa k& ßofstet.
Tg/'-п? ошуррОр av, й til^yavtv
TT Z vnjuv, ¿ tym.
XuufjfAfAivuv 2>}&тп@»} фГ-яЯ«£.
^Су , Kfff r,m cifjitKrflixàv> кл-
-О-Ц $-st?iX,vo-[¿ívcv.
N^tij <rwj>¡f¿f¿ívb>v , ¿ü W хает-
О к' , сШ 7¿w вРичщ£.
IIaytfii<r(& , ^ thtfâpèç , ¡£
чрилХфл tif/çuèt , «им
X ¿ vtvov.
T(Jrt¡ Atg&yfAtvuv , ф< ягЛ*-
pu , ««f что «piÁfZw кл-
ц $-et?utvo-ftiw.
LngCyflfaf Цд.-т& , Ñ
о к' к*тгт} ЗИ т S¿t**$.
N(?'„ Atyy/fyeit , <¿
^Алб xo&vAxt/eyty/'or ,
к ?\' fort tÍw ¿£ú<n,&.
Te/'„ ¿¡rtfoXaím , ira Kstf
Кл^Ьл -вКлу%п , lia
I ^' o^vtt¡Q..
T'meGoAeúen %&tov&3 gfia ¿
ñ •sshäytov , cRn rlw e'|v-
Z с' "щО..
N»774 vmo&oXoúuv, лКфл itjßcu-
A \' рал, сШ 7¿w o'^vnj^i^
ФРГ
 IntaodvCtio Mvsica. II

ФРТ Г Г ОТ ТРОПОТ 2НМЕГА

ката' то4 aia'tonon te'noz.

PHRYG II MODI N О T ЛЕ IN
GENERE D I A T O N О.

IIPOSAAMBAKO'MENOÏ , ШШ Р U О S L A M В AN О ME N0 S, joU
'oKxytovy Xj н -nj^yuvov. ы e jacens , & ¡Tquadratum.
ГW74 \jzs-c£jùv , Çjm гЖнтпд , Hypatc hypaton , zeta imperfc-
XjTtw'SsKaytov- 7 H âum, & tau jacens.
Ифруттч \ssrcc¡uv , Л'рл^л x, Parypate hypaton , digamma &
Tajudvispapfj&jlov. F X tau inverfum.
r'7né)m JtAT0v(&> у и к fa¡A\) *- Hypaton diatonoí, й & hemt-
ç/çi/tôv. il H my fíniíhrum.
j'mtTtj fiiÇuv у <c ¿ttxfiftA. c£ F Hypate mefon, phi & digamma.
HapvmTti {лла-ш , v ^ Лусццл Parypate mefon , y & digamma
dnç^tf^^ov. T u. inverfum.
MÍQuv hciTov&ymXjñyp&á- Mefon diatonos , pi & iigma
•m^^L^ßpov. P э averfum.
Mto*, f*v<£ m KA$et\Kv<r(M.vov. M rj Mefe , my & pi diduftum.
Tg/TJ? Qwmfiívuvy ÁcípQa км Trite fynemmenon , lambda &
tffäitÄ.» v-$iov. A << hcmidelta fupinum.
~Zuur¡[¿(¿Í4m Qg.itv<&> , r¡itt Kfff Synemmenon diatonos, eta &
Xàp£$&Àmçpa,p(dp°v' H lambda averfum.
N»jt»j QvuurjfAflifuVy yápfiA Kj iû. Nete fynemmenon , gamma &
TN ny.
Т1А£е/циг<г<&> y icùmHSH Хяр&Ъл Parameíos, jota & lambda ja-
•a&Áytov. I ■< cens.
T(jr*4 ¿ittyjyiiívuv y tym y KS4 Trite diezeugmenon , thêta , &
XafißoA àvtçpAfipiivov. ©V lambda inverfum.
bM&£jy(8f>W Qgmv®1) ?«^/*<* Diezeugmenon diatonos , garn
it 7v. VN ma & ny.
В a New
it _A L Y V
Nete diezeugmenon , « quadra-
tum fupinum , & zeta.
Trite hyperbolaeon , pfi deor-
fum refpiciens , & hemialpha
dextrum , deorfum nutans.
Hyperbolson diatonos , tau in-
verfum , & hemialpha dex
trum, furfum reipiciens.
Nete hyperbola-on , м &pidi-
duäum , fuprà habeas acu-
tam.
HYPOPHRYGII MODI
NOIÍ IN GENERE
D I Д T О N О.
PROSLAMBANOMENOS,fi-
gma duplex averfum , & fi-
gma duplex.
Hypate hypaton , ö fubter ha-
bens lineam, & eta.
Parypate hypaton, xi duplex in-
verfum , & pi duplex inver-
fum.
Hypaton diatonos , jota jacens ,
& è* quadratum.
Hypate melon, zeta imperfe-
cbm , & tau jacens.
Parypate mefon , digamma &
tau inverfum.
Mefon diatonos , Z8c hemimy
finiftrum.
Mefe, phi &digamma.
Trite fynemmenon, у & digam
ma inverfum.
I I
U Z ¿7ÍW, ffix.
T(/Tt¡ vmçZoXcûuv , ^(7 клта
vtvov, Xj r¡[úa\<p» £t£Uv, кл-
A>\ ru vtvov.
T'mçGoÂcciw 2\g.Tov@* , той
¿vt<r&í[¿ffyúov , щщщл4тк/рл
X V ítfciovy ¿iva vtvov.
N^'-nj \5srt(&o\cúm, juu ^ m кл-
S-ttXx.va'fjfyjOv , сШ ш e£ií-
M ff Tt]&.
т'пофртп'ог тропот
2НМЕГА KATÀ TÖ Д1А-
TONON ГЕ*Ы02.
IIPOÏAAMBANO'MENOÏ j ffíyflA
Л-яЛау àmçyipffyjov , ¿oí-
3 £ Урл ¿í'oKSv.
ÇH ^.¿í? í%m> X) *rm.
HafVTmmj \sarcflw , £i Ji<ah£v
avifpAftptvov y Xj m ohnhovi
mué àvtççpftffyùov.
tW7«V Ллтву@- , tum TzkOr-
нЕ ywvyXjtt ríjyiyaivov.
7 H тем/ ггЛвфШ.
Паритет)] fitQuv , Jíy&fifia KJH
F i civeqiafrutycv.
MÍQív tyf.m<&)*Xj fV**/*» <tf>-
фF Mío* , ф| (с? ¿iptfiftet.
Ï * /м dnrçpp/Atvov.
"Etui-
 Introdvc tío Mvsica. 13
ZuvflfifitvcúV 24&т(& , -m K£fí Sy ncmmcnon díatenos, pi & fi
ll э gmaaverfum.
N«íu» out/tiftpívuv 3 JÑ Xjm ХЛ- Nete fynemmcnon , M & pi di-
Mq dudum.
с С Paramefos, figma & figma.
Tg/HJ ^t^Cy/^ÚUV, fu x¡ aiyfia Tritc diezcugmenon , rho & fi-
P 0 gmainverfum.
Diezcugmenon díatenos, м &
M Г] pi diduâum.
Neté diezcugmenon , jota &
Qà'a, <sA*?*er. I < lambda jaccns.
Trite Hypcrbola:on , thêta &
Aa^GÍ* àveçpA/Affyùov. ©V lambda invcrium.
Hyperbolxon diatonos, gamma
КЯ 9V. TN &N.
Víijuj vmpZoXeúuv , и TÍj&iyu- Nete hyperbolacon , « quadra-
vol îmtov, KM Çrm. Vz tum fupinum , & zeta.

т'перфртп'от ТРО'ПОГ HYPERPHRYGII MODI

2НМЕГАК.АТХ Т0Д1л'ТО- KOTiE IN GENERE
NOK r¿NO& DIATONO.
IlPOÎAAMBANOMENOÏ, ш K&l Froslambanomenos , «
Л t* & dimidium my finiftrum.
Т'ттту virÁjav , (pt з£ Ji^ccfi^a. Hypatehypaton, phi&digam-
<P F ma.
ïlcvpWJmiq vTrâjûy, ZtCj Jï'jctfifiA
Parypate hypaton,y & digamma
d/iq>a,f¿[¿í.vcv. T
inverfum.
Hypaton diatonos, pi & figma
П Э averfum.
Т'яктщ [AtQav, ]мК& m ка$-аЛ- Hypate mefon , м & pi didu-
Mq ftuni.
Parypate mefon, lambda, & me-
TjfAÍatX'Qf. vrfiiov. Л<< dium delta fupinum.
Mefon diatonos , cta & lambda
В 3 jaccns
 14 A L
jacens averfum.
Meie , gamma & N.
Trite fynemmenon, beta & a-
cuta.
Synemmcnondiatonos,chicon-
foflum, & medium A fini-
ftrum, dcorfum nutans.
Nete fynemmenon , tau inver-
fum, & medium A finiftrum,
furfum nutans.
Paramefos , » quadratum fupi-
num , & zeta.
Trite diezeugmenon , pfi deor-
fum fpeétans , & medium A
dextrum,deorfum ípeótans.
Diezeugmenon diatonos , tau
inveríum , & hemialpha fini-
ftrum, furfum refpiciens.
Nete diezeugmenon, m & pi di-
duftum, fupra habens acu-
tam.
Trite hyperbobeon, lambda &
medium delta fupinum, fuprà
habens acutam.
Hyperbolxon diatonos , eta &
lambda jacens averfum , fu-
prà habens acutam.
Nete hyperbolseon, gamma &
N , fuprà habens acutam.
Y P I I
H fc» "яЛлрлеу am^^fJ-fiivtv,
Г N Mee»?, yip^a иду Vv.
Tg/Tjj auur^yj^m , /8^л» ^
В / e'£«<*.
Ъшщр^рач 2^nv^ , ^ J\t-
Ç^fhi^ чрчьХфл ciçjiçtpoy,
X A ¡tctrunvov.
N^tj? Qwnftf^/ien, tZj etn<r&L/&-
ftyov > £ щ1лХ$л ù&çfpcv,
Г|«Р»._
HeupàfAi<roç, u TÎ]&ywav ъ-Ят ,
U" Z ц& <§ш.
¿itfáyjbSpuv , \¡¿ ката
nvov, фмоЛфи $e£i¿v, Kt¿~
*\ 7« WW.
Atifáyi&ívuv ¡bfóínv®* , d-
ncpAf¿f*ívov,<L íf¿ía,A<pct ¿y.-
J, \ ftp ov, c¿vu vívov. •
^rf¡ hiQ&yfjùfiW pu к,тка-
Э-аЛкио-рмоу , сШ raw ó£v-
M Tf t>í&.
Tg/V»; Огг^бвЛйИй»' , Xápñlct
W î/âwiAm» vvlioy, çfàj т1ш
o£vt*{(&.
T'mçGeÂettw %!&m&, r,m
Лар££л таК&уня «,тп<усц*.-
H № т ojjvvfc.
/ »Й OTfCeA««*, р^ум ^
Г И' »У, сШ mí eH^mfe.
I А-
 Introdvctio Mvsica. If

ÏAJTI'OÏ ТРОПОТ 2HMEÍA

КАТА4 ТОх Д I А' Т О N О N Г Б' N О 2.

IASTII MODI NOTiE IN

GENERE DIATON О.

nPOÏAAMBANO'MENOÏ, ]й> à- Р RO S L A M В AN О M Е N О S , my
ftçMfifùioi , >Щ h* è^«- inverfum , & eta imperfc-
wiç. Wh <äum.
tWtij v*<QA*t* îA«wiç «МИ- Hypate hypaton , eta imperfe
ctivo» , W « TÎI&yM" aum averfum , & e quadra-
¿mtpetwtw. H 3 tum avcrfum.
n^t/î»»^ i/sn¿/A, §т 'Obetmç, Parypate hypaton , zeta imper-
K&w'&XÁ'ytov. 7 H feftum , & tau jacens.
T'jmJÄ a^ím®" , рл/л/лл ат«- Hypaton diatonos , gamma a-
Г&ШШО* , <c уяррл c'p>V. 1 Г verfum, & gamma recbm.
■fimrn (*é£>v , К W Vм/*" h- НУРа1е mcfon » chi & hemimy
£i6'y< ' Xч dextrum.
Плоитгитч fúQm, Ê MpctfipA. Parypate mefon , phi & digam-
фF ma.
Me^v 2>l&m<& , <пу\и.л <£ <n- Mefon diatonos,figma & figma.
ура. c c
^.^шо. °K Mefe.o&x.
Te/74 QwwtBpw , fi ¡5 *aW Tnte fynemmcnon xi & к m-
dnçpa^fimv. J S W verfum.

Z u«»iftp6v«v ííSt» »W Synemmenon diatonos , jota &

Л^Л-яЛ^в*. _ 1 ^ lambda jacens.
Nix» QxwwfÁmv у W « Nete fynemmcnon, zeta & pi
tskayuv. . z c Íacens-
Ллея**<г®"> хятгл, g ч/ы&Л- Paramefos , к & hemidelta di-
йжлЗиАхи^в». к2^ dudum.
Te/Vi? М^Сурпю , <Л» >W Trite diezeugmenon , jota &
bápÓa, <иЛ*?«у. 1 * lambdajacens.
lÇ A L
Diezeugmenon diatonos , zeta
&pijacens.
Nete diezeugmenon , A & gra-
vis.
Trite hyperbolson , Z quadra-
tum fupinum , & zeta.
Hyperbolason diatonos , phi ja-
cens, & eta negligenter pi-
ôum ас diductum.
Ncte hyperbolason , о & к , fu-
prà habens acutam.
Y P I I
AisQCyfttrm 2¡&w(§* , ^таь
2 с H£H -m TS-K&ytov. щ
Hw Ле^у^ека^лАрл ^it-
A \ ^«<*.
T£/7>/ vmfaKcùw , w "n]&íya-
UZ vev, vñw , <97 #7?».
t'mf&ohcuuv 2^&™voç}
ytov , кщ *¡m яцгЛуЧоуц кя~
'О- И $-HÁKV<rf4,ívev.
Ni¡tj¡ \¿zrí(>Gobctíuv, où ксц кяж~
OK' як > сШ iiw cfcvTqtgí.

HYPOIASTII MODI T'noi'ASTi'or ТРО'ПОТ

NOTjE IN GENERE SHMÏI'A, XATA'îd AIA-
DIATONO. . TONON ГЕ-NOZ.
PROSI,AMBANOMENOS,taU ПрОЗААМ В ANO' MEN OS , JZ
jacens averfum , & tau re- fg*"* *>**&W*»»>b ™
dum.
Hypate hypaton,
, , rpi inverfum,& jcchv <nyu»
" » ,. ~ am<n>a.u.-
dWhav •
iiema duplex averfum, - n»
° Ü 3 fW0*'
Parypatehypaton, öfubterha- Пяритттч vmt¡m , ou хата
bens virgulara, & eta. 9. H ^et^lu)ï%ov}X^Jm.
Hypaton diatonos , м inverfum, Тли**» Ллта^ , ànçpctp-
&etaimperfe«äum. Wh ffyov, КЯ Í» «A**^
Hypate mefon , eta imperfe- Тлям* рф», ire é^«iïS ar
dura averfum, & ê quadra- fjutf*ffyí*r j W « lil&ywov.
tum averfum. ri ж àmçp^ivov.
Parypate mèfon , zeta imperfe- Паритттг] /aÍQuv , tfoetms,
dum, & taujacens. 7 H. 3 тли/ vskáytov.
Mefon diatonos, gamma aver- MÍC«v 34¿m&,
fum,& gamma reftum. 1Г ^лщшйътТ^^'ф^
Mcfe,chi&dimidiummydex- Mi«i,# 5 »JP^o üi^tor,
trum. X4
Те/т*
 Introdvctio Mvsica. 17
Тут №v^,4'M > ф< $ Мрср- Trite fyncmmenon , phi & di-
fiet. ф * gamma.
Zuvru¿f¿tvuv %1&тгу&, ¿y/u* Synemmenon diatonos , figma
oiypct, С С & lîgma.
Nij'dj ozw*¡fif£¿av, ей ^ хаязг*. О К Nete fynemmenon , о & к.
П«еф£(и,£<г©« , tÔL ^ ¿tyxftput Paramefos, tau & digamma а-
¿TiiT^f^f^úov, T Ц verfum.
Tg/Tç кг^&уфрш i тура ц& Trite diezçugmenon , figma &
агу/лл. С С figma.
Anj&yfyjcàv Цд.шф , eu ^ Diezeugmcnon diatonos , a
хаяягл. OK & к.
N»fni iitÇdjyffyjav , КЛ7Ш-Л, кщ Netc diczeugmenon , к, & me-
qfitfox'&.KítS-etÁKva-ffyúov. К 2\ dium delta didu&um.
■üz3_É££eA«¿y>' , <«7», Trite hypcrbol«eon,jota,& lam-
bxéftCÍA 'Oh.áytov. I <í bdajacens-
1%m{&a\cúm 24&w<&i £?7», Hyperbolion diatonos, zeta, &
en гзЛйф40у. Z с pi j лcens.
N»fn; -йгг£^£вЛвий)К , «А<рл Nete hyperbolxon , a & gra-
ßetfitet. A 4 vis.

T'nEPi AST for тро'пог HYPERIASTII MODI

2НМЕГА, КАТА' TÖ Aï A'- КОТЛ IN GENERE
TONON r¿NOS. DIATONO.

nPOÏAAMBANO'MENOS, Jk*^- P RO S LA M В A N О M E N O S,gam-

1 Г aum*
Т'якщ vTmluv , ¿ >w h' Hypate hypaton, chi & "dirai-
£t6'v. x^ dium my dextrùm.
Псьрьтт-щ •CsB-eQcSi , фГ >w A- Parypate hypaton,phi & digam-
p«/t*/t*«. ф p ma.
T'-mjm ОА&пч®*) тура, H&{ ai- Hypaton diatonos , figma & fi-
yfJLct,. С С gma-
xWiî /tté^W, ей 3 x«W«. О К Hypate mefon , о & к.
G Рагу-
i8 A L Y P I I
Parypate mefon , xi & к invcr-
fum.
Mefon diatonos , jota & Iamda
jacens.
Mefc, zeta, & pi jacens. Z с Mítni, Çfm jXj-m vskáyiov.
Trite fynemmenon , ê quadra- (\wt¡[¿$úuv , « •nj^íyu'
tum, & pi inverfum. Ed vev, КЯ m ¿vír&ífAffyúov.
Synemmcnon diatonos , « qua-
dratum fupinum, & zeta. 1Г Z ywov vniiov, Xj £>¡7».
Nete fynemmenon , phi jacens, Шуту omqfAffyúav , Çi 'aKwytov 3
& eta negligenter piâum ас H&f y¡TU cLfAtXr¡1i*9V i кл$-н\-
didudum. Ц xvo-fitvov.
Parameíos, a & gravis. A \ H&páf¿t<r(&' , аЛ£рй к. ßapncCm
Trite diezeugmenon, ¡T quadra-
tum fupinum , & zeta.
Diezeugmenon diatonos , phi
jacens , & eta negligenter pi- nhÁywi , ítj r¡m cLjjLiXrßiXäv,
ftum ac didudum. "О- И x.a&eiXKvo-f¿ívov.
Ncte diezeugmenonj о & к, fu- ufa Jii£djy[AÍvuv,ov XjXe¿7nrcti
prà habens acutam. О К' сШ tIuj o^vvj'Q..
Trite hyperbolaeon , xi & к in Tf/tq \¿zrtt>QoÁcúuv, |i <£ КЛ7Г-
verfum , fuprà habens acu
tam.
Hyperbolaeon diatonos , jota &
lambda jacens, fuprà habens Ха\л£>Ъа. uKeíyiov , сШ таи
acutam.
Nete hyperbolaeon , zeta & pi
jacens , fuprà habens acutam. Z C.' 'SSKeLytOV, сШ tLÙ O^VTlfe,.

A O
í Intropvctio
AßPI'OT TP О'П ОТ 2 H M ЕГА
"КАТА4 Г Ox Д I A' T О N О N Г e' N О 2.
DORII MODI
GENERE
IIpOSAAMBANO'MENOS , àvli-
7v îjj m ЛягАис И p
T'mvi v7ncjm} îum vskaytov , £
« Tij&iyuvov. ti E
Поритгатя V7mjûv , îftiffim xa-
lu vtvov , w « "Щфутт u-
•sSter. m w
x'mjm 2^эту@- , ^íaSÍ лп-
çpAjAfBpov , Kfff row 'sshâyiov
dmrytpffyúov.
t'm-щ fJtÁQuv i uXj ърцылу,-
çttôf.
Иси^ыпсщ [mÇuv ) \[* KSH Í
wfliov. • "ф*-
MÍQóv SI&tw®' , тле/ Kj ài^ap-
fta àmç^LjAfd/ivov.
Мёоту,тп KjriypAaTnryiftpivov.
T*g/7j; mvtififfyjeir, ou ^ клтш-л.
J*uu*if*/J}pw %\&m(&> , ХЛ7ГЙГЛ
îij 4(Jt,iiïi\'Q. KctB-etÄKva'fJiivov.
N374 (mt/*iftfd/jav , *,m n& Kafx.-
Q(Ïa "ssh&yiov, à7nçpetfifiivov.
Пй^го-^, ¿Tu Kj m K»3-et*.KV-
T¿/tj) AMyiútWj Ляр&л it}
rifjúbtMg. v$iov. ЛA
An¿<íC>y/*ívcáv 21&тоу(§)* , 77» £
MvSlCA. i£
N О T JE IN
DIATON О.
P RO S L A M В ANO M E N О S, an«
tiny & pi duplex.
Hypate hypaton , jota jacens, &
ëquadratum.
Parypate hypaton , dimidium
thêta dcorfum refpiciens, &
ê" quadratum fupinum.
Hypaton diatonos, delta inver-
îum, & tau jacens averfum.
^ HI
Hypate melon , Í7& hemimy fí-
íi f niftrum.
Parypate mefon , pfi & hemimy
fupinum.
Mefon diatonos , tau & digam-
T 4 ma averfum.
П o Mefc, pi & figma averfum.
ОК Trite fynemmcnon , о & к.
Synemmcnon diatonos , к &
К 5\ medium delta diduetum.
Nete fynemmenon , с ta & lam-
H > bda jacens , averfum.
Paramcfos , м & pi didu&um.
Trite diezeugmenon , lambda
& dimidium delta fupinum.
Diezeugmenon diatonos , eta &
С 2 lam
го A i
lambda jaccns averfum.
Nete diczeugmenon , gamma
& N.
Tritc hypcrbolaron , в & acuta.
Hyperbokon diatonosjchi cor-
ruptum, & hemialpha fini-
ftrum,dcorfumreípiciens. * >*
Nete hypcrbokon , tau, invcr-
fum , & medium a dextrum,
furíumrefpiciensv -Ь \
HYPODORII MODI
NOTA IN GENERE
DIATONft
pROSLAMBANOMENOSjdí-
midiumphi jacens averfum,
&dimidium phi jacens. —q a-
Hypate hypaton, figma duplex
averfum , & figma duplex.
Parypate hypaton , rho invcr-
fum , & figma duplex invcr-
fum.
Hypaton diatonos, antiny&pi
duplex.
Hypate mefon ,jota jacens , &
è quadratum.
Parypate mefon , dimidium tlie-
ta , deorfum nutans , & ê
quadratum inyerfum.
Mefon diatonos , delta inver-
fum»& tau jacens averfum.
y в % i
Ксцлйал vsXáyíov, смпздш.
Щщ <ht£éjyf/,ívuv , yifjqttt tyíf
ГN ~ .
Tg/r? Oarif ZoXeúav , ßfa yjf
B t ¿¡rHA.
T'mçÇoXeâw %¡&tov©* , % Ле-
$fyk>%4f***kptt«C/ftfbj
клтш vivota
N»77-17. xsarifaheuav , ^ «ce
çpA/tpivov , KS4 ^fiU\Çct Jg-
£w , лк« ví£ei<.
т'подоп'ог ТРо'лог
ZHM E I"A KATA* TÖ Д Г a'TO-
NON r^NOS.
П POSAAMBANO'MENOS ,
zsháytov àm<rçpft[j,iyov , K94
r¡f¿iQt vsKctytov.
т'тттц vimjuy , (пуцл Ля-ЛЛ
cLmepctpfiivov , £ ет'у/** Л-
Псьрьтгятч CttkJuv,. ^ànçpetp-
pivov , x, спурл ЛтЛй «Ve-
b uj çpaufiivov.
r'»]w ¿^tTfl»@*, ¿r&iü ¿ ^
И P ¿i7rX¿v.
т'яв'т? /и£^я», tâx Tsháytov , £
n E й Tïlçjiyavoy.
Hopu-piaTt} fiiQuv , щ^ти, ксьтсл
nvov , >^ « líj^íyuvov «¿ye-
W <rg^t*ej/ev.
Ме^уЛагв^^А^ауе^аи-
4 f¿ívov,%:w'3fKáytcvá7n??etf¿
 IntrodvCtïo Mvsica. II
Mm, ы X) r,[U~pv ciç/çifév. Meie , * , & dimidium my fini-
ßP ftrum.
ТЛщ ozwqfiffyúuv y\AKS4 4f*i[Av Trite fynemmenon, pfi & dimi-
v^êev. 4* *■ dium my fupinum.
"Zwjqftfß/juv Цд.™®* , тсй>*£Н Synemmenon diatonos , tau&
йху&щмн dm^^^tvev. T Ч digamma averfum.
Nquj auvfififitvavj тл><с (пура à- Nete fynemmenon, pi, & figma
mçpcififitvov. Г1 Э averfum.
Па&реа-®") >W Ярхрроу. ф F Paramefos, phi & digamma.
T(/v¡ thífáyffyjuv ,v к, <h?oc[A- Trite diezeugmenon , y & di-
poy «¿verzpfi/Abv cv. ^ T gamma inveríum,
hiiQ&yffyav 24&-m(&* , -m K&f Diezeugmenon diatonos , pi &
cíypa dmr&ifAfúw. _ figma averfum.
N77? htQLyfipw ifitíXjmKctr. Mcte diezeugmenon, м & pi di-
JííAxvc-^'ev. ^ МГ] duftum.
Te/TJ? ътфоХсиш , X¿pQ& Û Trite hyperbofeon , lambda &
îpiïiXiîf.v'iïiov. ^ Л/< dimidium delta fupinum.
ïViçGoAaioi' 2^^v©-, W Hyperboljeon diatonos , eta &
XapQ* isKÁyiov àmçpap- lambda jacens averfum.
jLltVOV. *»
Nçttî ij2trí^íA«<ft)V уяррл <£ ru. Nctc hyperbolaron , gamma
TN & к. •

т'лердпр^от тро'пог HYPERDORII MODI

2 HM Е ГА К ATA* Т tí Д1А,- »OTi IN С ENERE
TONONrE'NOX. DI A TONO.
IlPOÏAAMBANtfMENOÏ, ^Íá'Q, P R O S L AM В Л N O M EN O S, del-
eLviT^fA^oViKj теш "tâciytov ta inverfum , & tau jacens a-
à.7nçjia,ft^ov. И verfum.
t'jtätjj v7mjuv} ев к fapv Hypate hypaton, ÜT& dimidium
p¿v . ß A* my finiftrum.
Лл^ияи'л? \5Co~ct¡w , -ф« Parypate hypatorr, pfr&hemi-
¿7Í?<ov. ^з. my fupinum.
r'7m¡uy 2^7ík^> , tíw *W Hypaton diatonos , tau & di-
C 3 gamma
XI A L
gamma avcrfum.
Hypate mefon , pi & figma a-
verfum.
Parypatc meibn , о & к.
Melon diatonos, к & dimidium
delta didudum.
Meie, eta & lambda jacens а-
verfum.
Trite fynemmenon , zeta & pi
jacens.
Synemmenon diatonos , A &
gravis.
Nete fynemmenon , chi corra-
ptum , & dimidium a fini-
ftrum, deorfum relpiciens.
Paramefos , gamma & N.
Trite diezcugmenon , в & а-
cuta.
Diezeugmenon diatonos , chi
corruptum, & dimidium AÍi-
niftrum deorfum rcípiciens.
Netc diezeugmenon, tau inver-
fum & dimidium a dcxtrum,
furfum rcfpiciens.
Trite hyperbobeon , о & к , fu-
prà Habens acutam.
Hyperbolason diatonos, к & di-
midium delta diduftum , fu-
pràhabens acutam.
Nete hypcrbolion , eta & lam-
bda jacens averfum, fuprà ha-
bens acutam.
r P I I
T R уярцл лш^рл^^су.
TW77? ¡aíQuv , m % oiyfjut, cim-
П Э ryipftyiov.
OK Псьритттч ftiÇaVj ou хаихвгсе.
Мефу 2}&nv(&>, x,c¿7m-a ^ »f^/-
К 2\ &Л&ь Ket^etXKva-fJLtvov.
мгеч , r¡m кдц Хл^Ьл vsKciytet
H Í» àmçp&ftffyùov.
Tg/Tj; Qw^ftfiitut , §¡m цдц m
Z с -гяКауюу.
"ZiwqfAfAtvuv 2¡&T9V@* , *А^л
A \ Xjßapeid,.
Níj'tj? Сшщрргчш , % JiiQfypèç,
ц& qpíctÁQct àç/çtpov, клти
Ж / nîiov.
TN Het£?[¿t<r(&, y¿f¿fiA ¿ 7v.
JïiZ&ypivuv , 0í¡iu к&
В Г с£«<*.
ÀtiÇdCiyfitvuv 24&™у&> Ле-
'ffitfhi £ чр'лЛфа ayiçtpèv,
Ж /» хлг<и мм».
Njjuj hi^Ly^hmytZj ÀviçpAfJi-
pivov, k¡ JffuaMffA hfyot,&va
i X ytvov.
T(¿ti¡ yjzrt^SoÁcúuv, áv ^ жлет-
О к' 7iu, сШ т <¡£u4jj&.
T Я1*боЛ«м»> ä^tbv@^,
í? щ^еЛ.'О, клЭ-нЛм<г/Щсу}
К 7\ i$n т1ш ¿£vt*iQ..
N^tjj ьт^оКоиш , i?7» ^ Aat^t-
См •иЛе^вк ám?jia[A[¿ívov,
H сШ 7¿w е^'тз?^.

Л Г
 IntrodvCtio
AïAl'OÏ ТРОПОТ
KATAX TO1 XPÛMATIKO'n Te'nOS.
LYDII MODI
GENERE CHROMATIC О.
IIPOSAAMBANOMENOS , £?7Ж
i)kH7riç, Xj rew 'oXaytev.
tWttj v7mjuv, ухррл àmçfAy^
fitvov, ¿ petfi/ла offiï.
TUuvmni VTmjavyßijTuiX^Hmg,
ÊptfifiAàvtçpafifttvov.
Ai%etroç îhmjuv^ufutliKtj, «*A-
фа etvtçpafipivov , y>afi[4,iu)
t%ov, itj JipipfjLov averytft-
ftivov, yçapplwtxov.
Т'якщ ¡JiÁQm, iríy/ла ^ eíyfia.
H&pv7iKTti ¡úQav, püi oíyfAA ci-
vtípa/Ltfiívoy.
Ai%avoç fJtÁQm ^Ufieäntrj , m
y>£Pfi¡da> í%ov,£ тура, àm-
<?£p.l¿fiívov , jgctftfitw i%ov
O^g. ¡¿lew .
}Aío*i , штл <£. X¿[a£$a 'ssKÁyiov.
Tg/Víj ouuqftpívuv, ffintjXj XáfA-
Çiïaàviçytfifitvw.
Ua&cvÍTi] Qwtffzftivuv^çufiaïi-
к^^тя^л^/л^ t^ov,^ Áe¿[A~
G£et -Rhetjiov ¿m'T^fífíívcy}
2gctf¿[¿lu)t%ov !Ц&(л*в*г.
N»jt»j mt/qpfiívuv , <• lílyíytí-
Mvsica. zj
2НМЕГА
N O Ti IN
P R О S L A M В AN О ME NO S , ZC-
ta imperfectum , & tau ja-
7 H cens.
Hypate hypaton , gamma aver-
IT fum, & gamma recbim.
Parypate hypaton, в imperfc-
RL ftum ,& gamma inverfum.
Lichanos hypaton chromatice,
a inverfum , lincam habcns,
& digamma inverfum, virgu-
V t lam habcns.
с с Hypate mefon , figma & figma.
Parypatc mefon , rho & figma
P o inverfum.
Lichanos meíon chromatice , pi
virgulam habens, & figma a-
vcrfum , per medium habens
Il 2f virgulam.
I < Melé, jota & lambda jacens.
Trite fynemmenon , theta , &
Qv lambda inverfum.
Paranete fynemmenon chroma-
tice, eta lineam habens, &
lambda jacens averfum, per
£ > medium habens virgulam.
Nete fynemmenon , * quadra-
tura
14 Al
tum fupinum, & zeta.
Paramcíos , zeta & pi jacens.
Trite fynemmenon , ê quadra-
tum , & pi inverfum.
Paranetc diezeugmenon , chro-
maticc , delta fuprà habens a-
cutam , & pi jacens averfum,
per medium habens virgu-
lam.
Nete diezeugmenon, phi jacens,
& eta negligenterpiftum ac
diduäum.
Trite hyperbolaeon , y deorfum
ipe&ans , & dimidium a fini-
ftrum, furfum reipiciens.
Paranete hyperbolaron chroma-
tice , tau inverfum , & dimi
dium a dextrum, furfum fpe-
ftans, fuprà habens acutam.
Nete hyperbolson , jota& lam
bda j acetis, fuprà habens acu
tam.
HYPOLYDII MODI
НОГ Л IN GENERE
CHROMATICO.
pROSLAMBANOMENOS, О
fubter lineam habens , & eta. 9 H
Hypate hypaton , м inverfum,
& eta imperfectum.
Parypatc hypaton , lambda in
verfum, & eta imperfectum
fupinum.
Lichanos hypaton chromatice,
Y P 1 1
IT Z vov vviiev , K9i tym.
E ü vev} к& m ànçpafApivov.
îtKtj, ^íÁ^gi , сШ т1ш o'£vT>¡Q,}
Kvtrftivov.
vívov, Kffi г^лХфя àç/çtpèv,
X U ¿va vívov.
раЪкч , t«¡» ave<ryif/,f¿ívav} xj
щтЛфя iïtfcùv y ama fíuev,
Ufa vm^oXcúuv у'шш jg XÓ,\l~
Cí« "ДАй^ОУ , сШ TVJJ c£ií-
I HjG..
Х'ПОЛГД1'ОГ тро'пог
ХНМКГл ката' tö xra-
MATIKÖN rE'NOS.
IIPOSAAMBANOMENOS , <¡U JtÓ-
T'm¿T*¡ V7rz¿]m , pîT àvt<rçjifi-fii-
Wh vcv, (c qm 'tT&etmg.
Tletipv7n¿T*i V7rn]uy, Aety,Q$a àvi-
V X
Kct7TSTCt
 Introdvctio Mvsica. гу
dviçpafifAtiiov у х, *¡m к inverfum, &etaimperfe-
гЖн7пду ám<?£pf¿[AÍvov. Ъ4 H ôum, averfum.
т'шту /AtÇav ) y¿/¿f¿a à7nçpct[A- Hypatc meíbn , gamma aver
io y, Xj эесщлл oçJbV. 1 Г fum,* & gamma rectum.
Плритт'П! ¡aÍQuv, ßrjfm гЖнтд, Parypatc melon, в imperfe£tumf
pífAftA ÁvtryifAi&ívov. KL & gamma inverfum.
A«£o#ef (úQuvд^арлЪщ , oA- Lidíanos mefon ehromatice , л
Ça ÀviryipfÂ/iQV, Hffj Mpuft- inverfum , & digamma in-
/¿ov àvtçpaiAfty/ov. V Ь verfum.
Htaiytny/Lta^aiyfict^ С С Mefe, figma & figma.
Tg/'iij Quurififjdpuv y fmXj aiyfict, Tritc iynemmenon , rho & fi-
àviçpapffyùov. P w gmainyerfum.
Jlapcwqni ouvTifi/Äpm¿gapeilt- Paranete fynemmenon chroma-
iajt тк&лу/лА àm<rytfA- tice, pi & íigma averfum.
ftyjov. П Э
Nr¡T4 auHifAfi&júuv, шт Hßf Áct¡¿- Ncte fynemmenonj jota & forn
ix* 'Bfowywv. I "*1 . bdajacens.
Иа&цго-©*, ей <è к&тгвгх. ОК Paramefos , о & к.
Т(/чщ Siíl¡Lyib¿m , |« Xj кат- Trite diezeugmenon, xi & К in-
■як àvtçpA/AfJipov. S Ь4 verfum.
Плрсичтг) Sïiîdjyfipm %çap&- Paranete diezeugmenon chro-
&Ж1?> r» X) хяюгл ¿7n<r£?fA- matice , и & к averfum.
¡Jipo*' NЯ
Щтч oittfbyßpm i §т к& m Nete diezeugmenon , zeta & pi
ъзХссуму. Z c. jacens.
Tg/fl» \s&-6<>Go\6ctuv , « «Tgt- Trite hyperboteon , с quadra-
ywvov, ^ cri caeçpAfifAÎvov. E J tum , & pi inverfum.
Ллр**»7тч yjertpGeÁaim >ç«- Paranete hyperboteon chroma-
ддеОД , ¿ÍA& £ m «Mpff tice , delta & pi jacens aver-
à7nçpa[ifêftov. 2i -a fum.
Ulfa \xrifi<>Xcúm , ф7даЛа- Ncte hyperbokon , phi jacens,
7^ , £ »jt» dpibtfltw хл£- & eta negügenter factum ас
eiÄKvrpivoy. H didudum.

D к y
16 A L
HYPERLYDII MODI
KOTÄ IN GENERE
CHROMATICO.
pROSLAMBANOMENOS, phi
& digamma.
Hypatc hypaton , figma & fi-
gma.
P arypate hypaton , rho & figma
inverfum. • 1 u
Lichanos hypaton Aromatice,
pi & figma averfum.
Hypatc mefon , jota & lambda
jacens.
Parypate mefon, thêta &lam-
bda inverfum.
Lichanos mefon chromatice,
eta & lambda jacens aver-
fum.
Meie , « quadratum fupinum,
& zeta.
Trite fynemmenon , pfi deor-
fum fpeétans , & dimidium a
dextrum.deorfumfpeftans.
Paranete fynemmenon chroma-
tice , chi corruptum , & di-
midium a finiftrum , dcor-
• fum fpecbns.
Ncte fynemmenon , M & pi di-
dudum , fuprà habens aeu-
tam. > МГ]
Paramcfos, phi jacens, & eta ne-
gligenter pictupa ас didil-
üum.
У P I I
тлерлгдг'ог тро'пот
2НМЕГА, KATA'Tc! XPÛ- ,
MATIKÖN r¿NOI.
II PO 2 Л AM В A NOM EN« 2 , ~Çt ^
ФF Лрл^*. -
tWtjj -ùsrctl^y , <пурл гщ ai-
c c W*-
Плр уяктк \zsrctluy , ?ш k¡ <riypa
tm^^eW.
Ai%cu/oç \яапЦт%£upaltxr, , ^
P Э к) «nj^tei, лтп^лрулш. .
TWny /tAeßwv , штя ц& Хлр&Ьл
* 'SsKaytoi.
Иаруттч piQuv , З^1» ^ Aa/4-
* ©V SfretcLvtipetfipivov.
- Л<^о*ос ^^у^^уил&х»?, i¡m
jyi/ Хлр&йа, vshaytcv лтп-
H ryippivov.
Мест; , ы iQç^yavov хгЯм , к&{
"U"2 Çp*» I
Tg/'n? ашощ^ш , ^ хлт«
reCov , гуц ifiiaÂÇa, iïtfycv ,
^\ каты vîCov.
Ил^цщ mwtj^cSl/uy^u^Alt^
x¿, ^ <Ae<p^ce , k¡ ц^аКфл
àç/çfpov}KetTùù ytvov.
X/
ЗЯцтц ouvtjftjbSlf.'av, uv ¡¿ m
ttXKvo-fJtyw , <зШ "du) à£v-
щО,. ».
TJct,&íf¿t<r(&> , <pi "Oháyiov ,
r,m df*íÁ>¡i(H$v кл^-«Л«и-
\\ trptvoy.
 Introdyctio
Tg/T^ JiefyC/yfAwav , J" ката
nvov , K& îfAtaAÇet, dç/çspov,
aveo vivov.
ПлфУЪ'П] JitQ&yptvmfâtufiA-
Ъх*}3теи/ avBipAftftivoVyXjifu-
«Лф* fofcièr, «a nvov.
ÁifáyfAivuvJam Kj KÁjjl-
Giïa uKÁytov , сШ tIuj o£v-
Ttj'Q..
Tl/LT^vm^ohtüuy^TttKj Áttfi-
Giïa ÀvtçpAfAfjLtyoy, 3-ki г e£u-
n¡&-
ЛАфщтц vmfiohaÁuv fâufAA-
2txi¡ , ifrae KSH Аа^.£^л "nhÁ-
ytov Ám<rytfJLfúvov , cRn ilw
o^iitíQ.,
Nifnj \&rt(¡QoXa*uv, ~u rflytya-
ш ùfltov y W &ш у сШ 7¿w
itynfa..
Al* ОЛГОТ ТРОПОТ
КАТА4 ТО4 XPÍÍMATIKO'n
# О L I I MODI
GENERE CHROMATICO.
IIPOSAAMBANOÍMENOS , r¡TA
t^etmç Á-m<r&fJt.f3¿vov y Xj»
-nj&tyuvov ámíj>A¡jífúyov.
т'тпетщ V7mjuv , ÀvtçpAfb-
sé y ci* , Xj 'tcûi -Bhctptov ¿m-
Hapv7mTi] vTntjay , pdupa цт-
Mvsica. 27
Trite diezeugmenon , y deor-
fum ipcâans , & dimidium
X L A finiftram , furfum ipeâans.
Paranete diezeugmenon chro-
matice , tau inverfum ,& di-
midium a dextrum , furfum
X \ ípeftans.
Nete diezeugmenon , jota &
lambda jacens , fuprà habens
I < acutam.
Trite hyperbolseon , theta &
lambda inverfum , fuprà ha-
в y' bens acutam.
Paranete hyperbolaton chroma-
tice , cta & lambda jacens
averfum , fuprà habens acu-
H r* tam.
Nete hyperbolaron , * quadra-
tum fupinum , & zeta , fuprà
ITZ' habens acutam.
2 H M ЕГА
TEÑOS.
NOT^ IN
P R О S L A M В Л N О M E Ñ О S , Cta
imperfedum averfum , & ê
H 3 quadratum averfum.
Hypate hypaton, delta inver
fum, & tau jacens averfum.
Parypatc hypaton, gamma aver-
D 2 fum,
 ¿8 A i
fum, & gamma rectum.
bíchanos hypaton chromaticc,
А invcrfum ,& digamma in-
verfum. * V Ь
Hypate mefon , т & digamma
avcrfum.
Parypate mefon , figma & fi-
gma.
Lichanos mefon chromaticc , pi
& figma averfum.
Mefe, к & dimidium delta didu-
c"tum.
Trite fyncmmenon,jota & lam-
bda jacens.
Paranete íynemmenon chroma-
ticc , eta & lambda jacens а-
verfum.
Netc fynemmenon , a & gra-
vis.
Paramcios, eta & lambda jacens
averfum.
Trite diezeugmenon , zeta & pi
jacens. z 11
Parancte diezeugmenon chro-
maticc , delta & pi jacens a-
verfum.
Nete diezeugmenon, chi corra-
ptum, & dimidium a fini-
ftrum, deorfum fpedans.
Trite hyperboheon , phi jacens,
& eta negligenter pidum ас
diduäum.
Parancte hypcrbolson chroma-
tice , t inverfum , & dimi-
< 4P*"
y p i i \ t
1 Г гдос^'м , K& ytfipct, Ifâi.
Л*£«*е? ùnflàr££и[и&хц , ¿A-
<p<t аущлрцЬси , XjJíyxfi-
¡u,ov etviç^tftfttvov.
tWtj? fùÇw > тли Kffi ^iyxfifia
т 4 àm<ryippivw.
.' Ъа^иттщ pi(av , oíypct ц& ci-
С С ура.
Aî^o* cç piQuv ^uftcäwn , m x¡
П Э oiyp* лют^ци^м.
Mewj , хлтщ-а k¡ »JpieAfec, xaQ--
к^ «Axi/ff^tevev.
am^ß^m , tum x¡ Aap
I «1 Cía чяКлуюу .
Плуемцтц щип\р,(Ярт *uf»fU¿U-
щ , *¡tu k& Ал^С^л ъгклумч
Ht» àm<?çjjiLi4,tdpov.
N»?7ij оиигцьулчт , ¿A<p* ^ /бл-
A \ péï&.
Па£?/ле<г(&^ > «¿7» >w AapCiet
H >■ «zsAct^oK am<r£pf¿f¿ívov.
T£/7»f ¿\t£<fjyfi¿m , £f¡fw ^ тд
•a^aytov.
Ла^си^щ tht^y^'uv¿gafut-
^щ-, <îeA&. ^ m vñeíyioy лтп~
à 4 çpappivov.
N^'-n? «Лб^у^'ау,^ Ле(р>/)ьс,
W jpiaÀÇ* , dç/çtpov кати
мою.
Tg/'-n? \ssfi^oXcuuv , <р|-яЛ«ь-
ï*™ > $ *»* dpifylixsv кл&-
^M «Ахи^ет.
Паршутч \яхг^оХшщ %çu-
рл1лщ> t<w avt9&pi*ivov , i¡
 Int rodvctio
Nete hyperbolacon , к & dimi-
сШ 7¿</ ¿£vTl¡Q,. TLX
ï'nOAIOAl'OT ТРО'ПОТ
хнмега ката' tö хгамл-
TIK.ÖN Г ¿-NOS.
ЛР02ААМ BANO'MENOÏ ,7Л <Ш-
tmtçpjtfi.fAÎVOV. a 3
Т'яктд xssj-etjav, àvltvv КЩ -m Л-
и P
Илаиттщ \jzrajuy, им dvi$pA¡¿-
/tttvov j Kffi г,т гМитгсс.
кл7пз-л âvtçpafAfAÎvov , Kj *,TX
Тми u-iÇm, bih'Q. àveçpctfipt-
vov j ^ там vshaytov ¿7n$pa/*-
(JLiVCV.
Ua>pv7n¿i>¡ fiíQm , ?c¿f¿uci ляге-
1 Г
Ai%cu>eç [tiÇoùV xpufActltKy , аЛ-
Ç«. civtçpafAfièvov , К£Н И^вцл-
V b
■Mío*, теш eiptfifiev атт&и-
utítet. T R
Трут <nwr¡i¿f£¿uv , aíypa, ¡£ ai-
yjjLCL. С с
Парси^-щ aiwyfifjUpm %pa>[¿cilt-
Г О
MVSI С А. 19
dium a dextrum , furfum nu
tans.
dium delta diduftum , fuprà
habens acutam.
HYPOiEOLII MODI
NOT! IN GENERE
CHROMATICO.
Proslambanomenos, pi
inverfum , & figma duplex
averfum .
Hypatc hypaton , antiñy & pi
duplex.
Parypate hypaton , м inverfum,
& eta impcrfectum.
Lichanos hypaton chromatice,
к inverfum , & eta impcrfe-
ctum averfum.
Hypate mefon , delta inverfum,
& t jacens averfum.
Parypate meion , gamma aver
fum , & gamma rectum.
Lichanos mefon chromatice , a
inverfum , & digamma in
verfum.
Mefc , t & digamma averfum.
Trite fynemmenon , figma &
figma.
Paranetc fynemmenon chroma
tice, pi & figma averfum.
Nete fynemmenon , к & dimi-
D j dium
г° a L y р i i
dium delta diduclum. KÎ\ jftiítbfo KttS-etXiCvirfAtvov.
Paramefos , pi & figma aver— Т1а£у.[л,г<г@», m пуца àm~
fum. П Э çpupffyov.
Trite diezeugmenon , о & к. Tg/ij; <ht£<&y$úuv } eu Xj кесж-
OК -тс.
Paranete diezcugmenon chro- Лл^щщ &г£<Су[Щыу эда-
matice , n & к ayerfum. рлЪщ , 7v КЗЧ катта am-

Nete diezeugmcnon,eta & lam- Nfa ¿tefáy^uv , ïm $ Х*ц-

bdajacensaverfum. H > &л vfr&ytov ¿mrytfrtfyov.
Trite hyperbolson , z & pt ja- OzrífСеЛя«*г , ¿ra £ «
cens. Zс "яЛарлек.
Paranete hyperbolion chroma- иа^ошцщ xsctipZoXouuv ma
tice, delta , & pi jacens aver- > j ^ ~^

Nete hyperbolaron , chi corra- ¡¡¡fa ^t^0Ácúuy , ~¿ Л«0,-

ptum, & dimidium a fini- f¡f f ^ ^\лК(рл eiytfxfors
ftrum, deorfum rcfpiciens. x Л кати vivor.

HYPER^OLII MODI т'пер Aio Ai'or TPo'nor

NOT* IN GENERE
CHROMATICO.
PROSLAMBANOMENOSjChi
& dimidium my dextrum.
Hypate hypaton , т & digamma
averfum.
Parypate hypaton , figma & íí-
gma.
Lichanos hypaton ehromatice,
pi & figma averfum.
Hypate mefon , к & dimidium
dcltadiduâum.
Parypate mefon , jota & lambda
jaecns.
ÏHMEfA ХАТА' ТЙДЮ-
MATIKdN Г ¿N O 2.
IIPOÏAAMIIANO'MENOÎ , % K0f
4f**fM h£tóv.
т'тт-п] \>7m\m , w W «Л'рл^вк
T 1 аттст^^гкоу.
vTmjuv, cíypa, KSfj <ñ~
С С ура. ^
' At^cucç v7m¡w xqa>f¿ctltK*¡ , m
П Э W <пу/лл лт^^лрргуоу.
Г Wr»? fúQtf, хатпз-а k¡ ifúhh-
к\ & ЖлфвЛжыв^'вГ.
Плризте'г»? piQuv, ium K£4 Xa¡l-
I <t Gfrct'Z&.áytov. .
 Introdvctio M V S I С A. JI
At%cuièç fÁQm xçvpabwj , г,та Lieh ano s meíon chromatice,eta
Kffi XcíftQ^a, vsháptov eins- & lambda jacens avcrlum.

Uiuni, aâÇa Xj ßafstet. A \ Mefe, a & gravis.

Т(/тч mvtijbtfiivuvy и Tijçt/iyuvov
vßiovyXjtym.
Лл^уЯЩТЩ TZcuruLLí'juv %()ûùfiaU-
et(/çifov3 кати ¥tvoy.
Krt7t¡ <nW>¡f¿[J,iVUV , ou ¡£ ХЛЯГ5ГЛ,
сШ -riw i^CtïiQ..
¿fÚAÁ(pA à&çiûCV , хат»
«Со».
Tg/'т»; fltfaüyftílbH , ф7 тала
ри вк , <с *¡m Áftítylixsv KctS-
fJuätK*t з TAU ÀiiTÇflftftiVSV j Kj
r^ïaXOa hfyev, ava nvov.
r,jjúb%)¿{&, клЭ~нХкь(Г(лгуоу ,
Vf/Tfl ьтгц^оХсииу^шт^Ха/л^
Cío. ■oAeí^oi' , сШ t¿c/ e£u-
•nj^t.
7<X*¡ , $7K ¿ XÁfíló^A ishÁyiov
C¿7rSrgAft[AíV0V , сШ 9¿v e£w-
T»jSí.
N»jV>j vTtpGoÁcúuv, a\$)AXj Qa~
peÎA Sm tÎw 9%vt*i'Q.. A \'
Trite íynemmcnon , « cjuadra-
UZ tum fupimnn, & zeta.
Parancte íynemmcnon chroma-
tice , chi corruptum, & dimi
dium a fihiftrum , deorfum
X A nutans.
Nete íynemmcnon , o & к , fu-
о к' pra habens acutam.
Paramcfos , chi corruptum , &
dimidium a íiniftrum, deor
X / fum refpiciens.
Trite diezeugmenon , phi ja
cens , & cta negligenter pi-
ftum ac diduftum.
Paranete diezeugmenon chro-
maticc , T inveríum, & dimi
dium a dextrum, furfum ípe-
fíans.
Nete diezeugmenon, к & dimi
dium delu diduftum, fuprà
habens acutam.
Trite hypcrbolxon,jota & lam
bda jacens , fuprà habens a-
I -*í cutam.
Paranete hyperbolseon chroma-
tice , cta & lambda jacens a-
verfum3fuprà habens acutam.
H >■
Nete hyperbolacon , a & gravis,
fuprà habens acutam.
ФРГ
31 • A L Y P I 1

ФРТП'ОТ ТРОПОТ 2НМЕГА

КАТА4 TOv XPÛMATIKOlN TE'nOS.

P H R Y G I I MODI NOT^E IN
GENERE CHROMATIC О.

PROSLAMBANOMENOSjjota П P О 2 Л A M В ANO'M E N О 2 , ¡UVt

jacens, & e" quadratum.
Hypate hypaton , zeta imperfe-
dum, & tau jacens.
Parypate hypaton , digamma, &
tau inverfum.
Lichanos hypaton chromatice,
delta inverfum , & tau jacens
avcrfum. . ^ 4
Hypate mefon, phi & digamma,
Parypate mefon , у & digamma
inverfum.
Lichanos mefon chromatice,
tau & digamma averfum.
Mefe , m & pi diductum.
Trite fynemmenon , lambda &
dimidium deltajacens.
Paranctc fynemmenon chroma-
tice , к & dimidium delta di-
duchim.
Nete fynemmenon, gamma
&N.
Paramefos, jota & lambda ja-
cens.
Trite diezeugmenon , thêta &
lambda inverfum.
Paranete diezeugmenon chro-
w E v&.cíytov, k¡ « TÍj&íyuvov.
ТЛк'т»; ùmjuir, Zf¡m гЖатд, tyj
7 H tow -яЛа^оу.
Плрьттту v7m¡uy} ¿t'ptfifitv , x¡
F x ñ¿u c¿vt<ryif¿f<8/jcv.
AiajeweV v**¡*¡» zçufAaltKTjJÎÀ-
& áve<ryif¿[¿tyov , ^ TÄ«, -яЛ*-
yt»v лтгг^^^гуоу.
фF Tronj píQuv, <р« ^Л'рл^вк.
Пари^кт] fiíQúv, v Kffj ¿íyctpfiov
T u. ¿n<r&tf¿fiívov.
Ai%eu¿i piQuy %(>u[¿AltKr¡ , теш
Ti x¡ ¿iyoi^oy атгъ^^^цшбУ.
M í] MÍt»i, JwK&fm KctS-et^Kva-ftívov.
Tg/r»7 azwtjufjtivuv, Хар&а K#j
AA qpihx'yi ъгХсфоу .
Пя&щту оиицррлуш %pcû[a&Ii-
Щ > У.Л7Пйл <£ чр^Шд. *«-Э>
К 2\ (iXKv<rfM.yoy.
^Y¡Tr¡ тшч/гргуыУзрсррл^ vü.
TN
Плебее-©- , <«« Хи#&Ъ&
1 <! isrAe^ey.
Tg/Y>7 iitftCyftiru* , %m
®V htifiGto» áveryippíyov.
UOfáa^m hiÇtCryfAÎvw zçuftA
 ÏNTRODVCTIO
fat}, *¡itt k¡ A«c/¿6ía tshctyiov,
àmrçctfAfAivov.
vw intiiov , <c Çi'm.
Tf/Dj \jzs~t^SoÁcúuv , \¡a кат00
vtíev, »?^t/*A<p* $í£ioy , ка
ти vevoK.
fuäudi, % JitÇjopoç, 494 *¡f¿í~
aÂÇa, àç/çepcy клтш vtvov.
Nquj \zs-i(>Go\cùcûV , [¿v иду m
т'пофргп'ог ТРОПОТ
2НМЕГА , KATií TÖ ХРП-
MATIKÖN TE'NOZ.
HpOSAAMBANOMENOS , aiyfJLtt
¿X7TKÜV à.7rirça.[4[Aèvov , <n-
TW77 Ozr*7«v > eu жй7&> р£Äjtt-
ê^JflV, ^7Ä.
<T£2if¿/¿tvov.
Alocuos \jzral¿úv^u(/.ci2iK>¡}áv-
2fvu ÎL тп Ля-AÄ.
tow dvi<r£p/Af¿ívov.
MvSICA. 53
matice , eta & lambda jacens,
H >■ averfum.
Ncte diezcugmenon , и quadra-
1Г Z turn fupinum, & zeta.
Trite hypcrbolaeon , pfi dcor-
fum nutans, &dimidium a
*í* \ dextrum , dcorfum ipcftans.
Parancte hyperbolion chroma-
ticc, chi corruptum , & dimi-
dium a finiftrum, deorfura
Ж/ nutans.
Nete hyperbolaron , м & pi di-
ductum , fuprà habens acu-
tam.
HYPOPHRYGII MODI
NOT* IN GENERE
CHROM ATICO.
Proslambanomenos, fi-
gma duplex averfum , & fi-
gma duplex.
Hypate hypaton , ö" fubter ha
ÇH bens virgulam, & eta.
Parypate hypaton , xi duplex ja
cens, & pi duplex inyerfum.
mud
Lichanos hypaton chromatice,
И H antiny & pi duplex.
Hypate mefon , zeta imperfc-
ftum, & T jacens.
Parypate mefon , digamma &
F i T inverfum.
Lichanos mefon chromatice,
E delu
34 A t y P i i _
delta inverfum , & т jacens 'Q. dvifpctp/Atvov , <£ тли vshcL-
averfum. \j 4 ytov лт^л^ыом.
Mefe , phi & digamma. c£ F Мест?, ф< ^ flptftftw.
Trite fynemmenon , y & di- Tg/uj <mt/ti/¿ftyúav} v Jíyetfi/Aev
gamma inverfum. T u. ànçpetfAftivcv.
Paranete fynemmenon chroma- Иа^ош^щ ошнцру^ш)) jgufixU-
tice , т & digamma averfum. х»},тл</ ^ JtyzftfAov атпг^рр-
T Я {¿ívev.
Nete fynemmenon , м & pi di- Шуту ашщ$зт , Xj m кссЭ--
duétum. мЦ etXKVTfiívov.
Paramefos , figma & figma. С С Па&сраг&^урАХупурА.
Trite diezeugmenon , rho & T^/tj; <hig<6yf¿)¿av, fu £ oiypct
figma inverfum. p u ¿tHpA{4fú»oi.
Paranete diezeugmenon chro- Uafou^Jit^/yß/iuv^ufieu-
matice , pi & figma averfum. Ъку , m KS4 пуцл ашт^сщ-
Р Э ффи.
Nete diezeugmenon, jota, & <hi&yf¿ívuv , шш} t&f
lambda jacens. 1 < XofiZoA <nXáywi.
Trite hyperbokon , thêta , & \s^i^QoXcúm , %ш , щ
lambda inverfum. 0V Хлр&Ъл шналррлш.
Paranete hyperbolxon chroma- Парсигм vmfîoXcùuv zçcafiA-
tice , cta , & lambda jacens j W з W Хар&Ъа vfoa-
averfum. H ?<W лтт&рМм.
Netc hyperbobeon , ¿ quadra- N^ wnfioXatm, и -ñj&ymev
tum, fupinum, & zeta. vz v^m, K¡ tjfm.

HYPERPHRYGII MODI тперфртп'от ТРо'по г

NOT* IN GENERE SHMEI'A, КАТА' TÖ XPQ-
CHROMATICO. MATIKdN T¿SOX.
Proslambanomenos,«& IIpoïaambano'menoï, <¿K9i
dimidium my finiftrum. û* n/upv dfs&ffo.
Hypate hypaton , phi & digam- rW-n? untjw, <pi ^ ¿tyzpfAA.
ma.
Parypate hypaton , у & digam- Паучттч v7n¿]¿>v, и x, Л'рл/*цгви
 Introd VC"T lo MvsicA.
Ai%cuoç tJTmjm xf>ü>iAaU¡ir¡ , TA(/
x.v<rf¿ívov.
T/âjjOt.
Híc», S/ciuua y_ vu.
Пайщиц aiwfjfJifAivuv ^ço»jitaZi-
к-'i, aÂfict <£ ß ла ела.
Щп\ nwr¡fjLfÁ.íva>y там ctvirgßift-
fíívov, к *i[AÍAÁ<p<t £i£i6v,avu
ViVOV.
nA£p[/.wç, a T*]&tya>V0V vnliov,
им» , К£Ч чрнлЛфл Ьг^т ,
Х.АТШ ViVOV.
JIapA9*ITfl Jx^dí/yfAww %(>a[¿A-
et^/çe/iàviicctTU vtvoy.
N»;'t>í ¿ií£düyf¿ívav , jwu K£H -m
Tg/TJ? vmpZo\cúm , Аа^б^л k¡
55
Г u. mum invcrfum.
Lichanos hypaton chromatice,
т ц tau&digammun averfum.
Hypate mefon , м & pi didu-
м q cbim.
Parypate mefon , lambda & di-
л< midium delta jacens.
Lichanos mefon chromatice , к
& dimidium delta diduftum.
Г N Meiê, gamma & n.
в / Trite fynemmenon , в & acuta.
Paranete fynemmenon chroma
А Л tice, a & gravis.
Ncte fynemmenon , т inver-
fum,& dimidium a dextrum,
i \ furfum reipiciens.
Páramelos , I quadratum fupi-
VZ num, Se zeta.
Trite diezeugmenon , pfi deor-
fum fpeftans , & dimidium a
"fi \ dextrum , deorfum fpeélans.
Paranete diezeugmenon chro
matice, chi corruptum, & di
midium a finiftrum, deor
Ж А fum nutans.
Nete diezeugmenon, м & pi di-
du<âum , fuprà habens acu-
M Г]' tam.
Trite hyperbokon , lambda &
hcmidclta jacens, fuprà ha
bens acutam.
Paranete hyperbolson chroma
tice , к & dimidium delta di-
£ a duftum,
3¿ А ь t t
duftum, fuprà habens acu-
tam. ' К2\'
Nctc hyperboteon , gamma &
w, fuprà habens acutam. ГИ'
ГАХТГОТ ТРОПОТ 2НМЕГ A
К A T Av T On XP£2MATIKOvN Г EN O 2.
IASTII MODI
GENERE CHROMATIÇO.
PrOSLAMB ANOMENOS , M
inverfum , & eta knperfe-
dum.
Hypate hypaton , eta imperfe-
ctum averfum , & ё quadra-
tumaverfum.
Parypate hypaton , zeta imper-
fectum, & т jacens.
Lidíanos hypaton chromatice,
delta inverfum , & т jacens
averfum.
Hypate mefon, chi & dimidium
my dextrum.
Parypate mefon , phi & digam-
ma.
Lichanos meibn chromatice,
t & digammum averibm.
Mefe , о & к.
Trite fynemmenon , xi& Kin-
verfum»
Paranetc fynemmenon chroma-
tice, N& к averfum.
Nete fynemmenon , zeta &
i i
«Лхио7<5^'вУ , сШ 7¿w ¿£u-
tíjÍsL
N>fnj V7rtçGoÀcùav, ^dfifjut ^
сШ 7¿/> c^vr^Q..
NOT^E IN
Про SA AM В ANOM HNO 2^uu CtV£-
«rgj^ivev, 3 q-m'tfoetmç.
Кh
xWt^ Cnrnjuv, ЧЖ 'гЖеппд »re
rçapfyjov , Hgj H -nj&tywov
ri 3 àmrçAfifttw.
napvTmrq ьтт}ш, Çfat 1Жн7пду
7 H <£ tow inXáytov.
At%eu>oç v7mjuy эдсуьлйзоЦбЛ-
S ÀnrçpfAfttvov, Xj тли -яЛа-
^ ^ 7*™ ám?&i¿[¿ívo)i.^
l'mtTf] péÇw , % ^ tjpipv $î%m.
x^
Паритттч fiíQuv , K& ¿íyx.P'-
ф F fiov.
Ai%cuioç f^iQuv ^са^лЪщ^ош
T H Луя/лроу c¿7n<r&if*[iívov.
OK MÍotj, ou KATtsra.
Tg/r»; otwt¡/¿f¿ívav , £< Kffi хЛтг-
a W 7пс áve<r&i[¿f¿tvov.
Паранут»} <ntvt¡f¿¡u,ívw %çafutlt-
N21 ^китт-Аятгег&р/ябУОУ.
N$T»J HW4f*f*írw , $¡-m к& ~m
 lNTH.ODV<5TIO Mvsica. 37
pi jacens.
T¡A£P[ie<r@* y Ke¿7rsra куц ц^лл- Paramefos , к & dimidium delta
SiXtgt. tutS-nÄKVTfiivüv . К 2\ diduftum.
Tf/Tfl ¿tt^djyffyíav , 1шт Tritc diezeugmenon , jota &
Клр&Ьа TshÀyiùv. I -<5 lambdajacens.
П&рсиъщ JitQCyßpuvgçvftct- Parancte diezeugmenon chro-
maticc , eu & lambda jacens
averfunr.
Netc diezeugmenon , a & gra1-
ßttj)HA. А \ vis.
Tg/'ijj yjzrefiSoÁcúav , и tïJ&Î- Trite hyperbola:on , ¡T quadra-
yuvov vnltovy Çjm. IT Z tum fupinum, & zeta.
Parancte hyperboljeon chroma-
fuätxti, % fiitp'frpoç, ¿f*í- tice, chi corruptum , & dimi
л\фл àç/çtfùvy кати vívov. dium a finiftrum j. dcorfum
Ж А fpeótans,
Nr¡7J) V7TÎ{><Ô0\CÛUV y OU K&l Л&7Г- Netc hyperbolaron , o & к-,' fu-
"Шу 3in iiw o^vinjQ.. О К. prà habens acutam.

Г'П OÍA ST i'or ТРОПОТ HYPOIASTII MOD I

S HM E ГА, КАТА1 Т d X Р П МА- NO Т.Ж TN GENERE
TIKON Г ¿NO S. CHROMATICO.
Л POZAAMBANO'MENOS , too P R OSLAMBANOMENOSj T
nsKÓyiov àmçpctfAfiivoVyXj т«* jacens averfum , & т reâum;

т'ттч \ssrá¡uv у m dvzçpctfi/At- Hypatc hypaton, pi inverfum,

VOV y Kffl oíyflA ЛтгЛЛ Л7П- & figma duplex averfum.

Исир V7n¿ir¡ V7m}w,i¡v кати Parypate hypaton , ofubterha-

ïzoy> 5 1Ш' 9н bens virgulam, & eta.
At%ewoç \jzs-a¡uv fáUfictltKÍ¡,úv- Lidíanos mefon chromatice,an-
1*vv m Ji7rÁ¿v. И P tiñy & pi duplex.
T*7n¿i*¡ f^iÇoùv y t¡Ttt гЖншд e¿7rs- Hypate mefon, eta imperfectum
averfum , & ê quadratum
E i aver
38 A L
avcrfum.
Parypate mefon , zeta imperfe-
£tum,&T jacens.
Lichanos mefon chromaticc ,
delta inverfum, & т jacens а-
- verfum.
Meie , chi & dimidium my dex-
trum.
Trite fynemmenon , phi & di-
gammum.
Paranete fynemmenon chroma-
tice , т & digammum aver-
fum.
Nete fynemmenon , о & к.
Paramefos , т & digammum a-
verfum.
Trite diezcugmenon , figma &
figma.
Paranete diezcugmenon chro-
matice , pi & figma avcrfum.
P 3
Nete diezeugmenon , к & di-
midium delta diduótum. К2\
Trite hyperboUeon, jota & lam-
bda jacens. I *1
Paranete hyperbobeon chroma-
tice , eta & lambda jacens a-
verfum.
Nete hyperbolaeon , a & gravis.
Y V I I
й 3 ùmçpa^jÀvov.
Пяротттч \úQm , £?ти ъЖнтд,
? Ь ^ rot» •гзЛа^вс
At%owcç [¿íQúvjgui&AltKq , $ÍA-
& einçpet/^fiivov , ^ т<ы/ -яЛл-
\£ H J*ev лтъфрулнм.
Меоть д< »?^<|ии bifycv.
x
Tg/'ijf mvq/xffyjuv, ф| >csy ¿iyotfb-
ф /uov.
Шфдортч ямпдошртш fêùifJLaït~
Juf, тле >^ ¿íyuppov лю^фр-
т 4 /^ívey.
°К Щтц mwqfA/ißpav , ou ¿ x«7rar<*.
Пл£^/*е<г©* , тло ¿tytppov
* 4 am<ryif¿$úov.
Tg/'-nj Jitß&yftyjw , cíj^* W
c c oiypot,.
Iiapeufa JiiQC/yffyjuv %€ш~
/ллЪк^,тп ¡i ciypa. лтп^^у,-
фрп.
~&г\тц <ht£¿Cyf$/juv , хатгсгл к&
tjpiiïtk'Q, Ka,S-etÁKvrfAÍvov.
Tg/n/ ijcrifjQoÄcuav , \штк&1
Кл^Ьл 'ssKaytov.
Царви^'р/ ■visrE^CoAauav
fzalotrj , цти A<*/*C&t -яХл-
H > ytov лтерлрргуоу.
xzzrifaXouw , aktyet, K&f
Г'ПЕР-
 Introdvctio
ТЛЕ PÍAS Т I'O Т TP О'П ОГ
SHMEfA КАТА' TÖ XPQ-
M ATIKdN r¿NOZ.
П P02 Л A M В A N О' M E N О S, ptftfUb
лтт&рръуоу , KSH рхрцл
èffiv.
"['mv¡ ¿Tmjú'v , % KSH »?V'/MU
Илрьттк \яга1шу y KSH Л-
TW-ny ftiÇuV, eu KSH ХА7ГВГЯ.
Пяритчч (¿ÍQb>V i |< K¡ хлязгл
àviçpauu.ivcv. S м
NX
Mis?, £7та ^ 7п 'ZJAaj^ay. Z с
Tg/uj emuf\fi.(OpaiyH "rij&iyàwov,
KSH 7П CUtÇpttfifMVOI. E d
HapcuYi-ni em)i¡[ifbfitit xçujA&U-
x*j, 'BÜ.áytot лт-
rçjt/ »;та àfÀ.ihrfltX3v
Kvtrfúvoy.
vov vnltov, (£ £»Гта.
2ix*j , % aittp'fapof , r¡fíía\-
<рл dç/çtpoV} Ktira vtvov.
M V sic a. 55
HYPERIASTII MODI
NOTí IN CENERE
CHROMATICO.
P R о s la m BA N о m e N о s, gam
ma averfum, & gamma re^
1 Г dum.
Hypatc hypaton, chi & dimU
X dium my dcxtrum.
Parypate hypaton , phi & di-
фF gammum.
Lichanos hypaton chromaticc,
T Ц t &digammum averfum.
ок Hypate mefon , о & к.
Parypate mefon , xi & к inver-
fum.
Lichanos mefon chromatice , м
& к averfum.
Mefe, zeta & pi jacens.
Trite íynemmenon , ê quadra-
turn, & pi inverfum.
Paranete fynemmenon chroma
tice , delta & pi jacens aver
fum.
Ncte fynemmenon , phi jacens,
& eta negligenter piftum ac
6-И diductum.
A \ Paramefos , a & gravis.
Trite diezeugmenon, ■ quadra-
1TZ tum fupinum, & zeta.
Paranete diezeugmenon chro
matice, chi corruptum, & di-
midium a fmiftrum , deor-
fum nutans.
Ncte
40 A L
Ncte diezeugmenon, о & к, fu-
prà habens acutam.
Trite hyperbolzon, xi & к in-
verfum , íiipra habens acu-
tam.
Paranete hyperbolaron chroma-
tice , N & к inverfum , fuprà
jiabens acutam.
Netc hyperbolaeon , zeta & pi
jacens , fuprà habens acu-
tarn-
Y V I I
N»?t»? ¿it££>yf¡fym , ou £ хат-
О к' яа,сШ 7¿w s£t;T>7&.
Tg/'rj? ия-Е^СвЛсииу,^ ^ »¿7123-«
àviçpa,fA,$/>ov , ёШ 7¿J e£v-
лW TíS-
Пареиут*! v7rtçGo\cùuv %(>а>рл-
&x»í, vu к& кл7щ-л axeç-g^jti.-
N я' ftívov, сЩ iîw ifylrnfc..
virtçGoXeùuv , ffiu *gif m
•яЛар^ек , сШ т1ш с%ъту&.
Z с'

ДПР Г OY ТРОПОТ 2НМЕГА

КАТА4 ТО4 XPßMATlKO'N Te'nOZ.

DORII MODI NOTjE IN

GENER.E CHROMATICO.

Proslambanomenos, an- Hpojaambanomenoj,»^»«

tiüy & pi duplex. И P «Wm ЛтгЛЙ.
Hypatc hypaton , jotajacens, & т'яи'т»; v7izt]¿¡v, lum vskaytov , ^
ё quadratum- *-< E "etTtj^yuvov.
Parypatc hypaton , dimidium TlttpvTmrti V7mjuv, кати
theta deorfum nutans, .& с ytiíov , « TQçyiyuvov «Ve-
quadratum inverfum. m M çpafrityuov.
Lichanos hypaton chromatice, Ащаиод virnjuv здм/м&хч 5 >;та
eta imperfedum averfum , & £Ak«7nV атгег^^еюу , Xj «
с quadratum averfum. rf 3 TÎjçpyuvov ùmçpot^ivov.
Hypate mefon , « & dimidium tWt»; ytt-t^ojv
my finiftrum. Q A* çrfleV.
Parypate mefon,pfi & dimidium TLtuwrnr^ fiíQuv , \J¿ Kffi >;p.iu-j
myfupinum. t^5- ¿7ÍW.
Lichanos mefon chromatice, Л<^д*с? /aÍQúv %{itf*&Uxq , xj
chi & dimidium my dextrum . x<^ rjfAtjw otfyw.
Mio*,
 Introdv.ctio Mvsica. 41
Игачут iíj inyfitt àm^ç^t^Ji/lav. Р э Meie, pi & figma averfum.
Tg/uj ozioqfz/Jtyuv, ou * йлядгл. О К Trite fynemmenon, о & к.
Пл^щтц out/i¡[¿fÁ¿av ¿gufialt- Parancte fynemmenon chroma-
*4 » »w W *«T5T* âmçjiAp,- tice> n &,k averfum.

Nrçuj oiwtififA/úavrfm ¿ Aeí/*£<5* Nete fynemmenon , eta & lam-

таЛа^оу amç^/ityoyvey.
RctyifiiÇoç yfxvXjm ка0н\ки-
o-ffycY.
ht£fùy(Bpm , ?u¿¡»Cea
Ц&щивй?& vsKÁytov.
"Лсьщяцчч ht££>j>[jfyjav fäupet,-
ищ , колгота, k¡ ka-
$-efÁKvcffyúov.
N«?tj/ ^e¿<úy/^¿uv,y¡cfifiA £ »«•
Tg/ту Ù5TéçGoA«<«v , ßnm K&f
о£«л.
. üítgjtKifn/ ОггмСоЛ«им1> ^л)-
(jtaHiK*}, aXQa к фарах. •
N»j7J7 •Lza'É^CoAiK&di' , тли
<?£p.[¿ffyjov , >уч ífAtAÁtpAOt-"
fyèy, tau vtvov.
H ^ bdajacens averfum.
Páramelos, м & pi diduâum.
-M Г]
Trite diezeugmcnon, lambda &
Л< dimidium deltajaccns.
Paranete diezeugmcnon chro-
matice , к & dimidium delta
к2\ diduâum.
Nete diezeugmcnon , gamma
TN &N.
.Trite hyperbolxon , в & acuta.
в Л
Paranete hyperboteon chroma-
A \ matice, а & gravis.
Nete hyperbobeon, т inverfum,
& dimidium a dextrum, fur-
X\ fumfpecbns.

r'noAûPi'or TPo'nor HYPODORII MODI

ÏHMEfA, KATA'TdXPß-
MATI'KÖN Г ¿NOS.
IIPOSAAMBANO'MENOï , >^«ф<
vsXÁytov а7П9£?(л,иУоУ,
r,fMty 'Rhctyiov.
Т'тттц \5SF<*\w , oiyftA Л-яЛЛ
e¿7rí<r£?fi{tyjcv, KSH eíy/лА Л-
•гзЛуу.
Паритщ \psr#jav , pw «ytqsa¡^
NOTJE IN GENERE
CHROM ATICO.
Р R О S L A M В А N О ME NO S , di-
midium phi jacens averfum,
-ЛЛ- & dimidium phi jacens.
Hypate hypaton , figma duplex
averfum, & figma duplex. ■
3 £
Parypate hypaton , rhô inver-
F fum,
4* A L Y P I • I
Cam , & figma duplex inver- ß+iov 3 aiyfia Л-яЛак ¿ve-
fum. b ou çpcifaiB/jov.
Lichanos hypaton chromatice, At%avoç \яг&1т%çир&кщ ,~т
pi invcrfum , & figma duplex . ùvtçytfaiSjjov > щ <nyp,A Jï~
averfum. U 3 таЛЛ à7n<rytpffyùov.
Hypate mefon , jota jacens, & ë т'тти} ^Qm^uitt n^aytoy,
quadratum. M E TÍJytyuvor.
Parypate mcfon, dimidium the- Парьттп) fúQm , wffî-m клты
ta dcorfum nutans ,& é qua- vivev , K& н -njçpyavov dn-
dratum invcrfum. m W <rç?f*p}/jor.
Lichanos mefon chromatice,cta Át^vos píQm %eupcätK*i , *¡tx
irnperfectum averfum , & é гЖегтд ctmçpet^ivoy , e*
quadratum averfum. 3 .TiJ&iyavov аж^рл/г^еу.
Mefc,Z & dimidium my finiftru. Д f MÍcnj, u Xj ypipv Àç/çepôv.
Trite fynemmenon, pfi & dimi- ^О-Щ mu/qpffyjuv , <¿ îfitpv
dium my fupinum. Y *• w9#ev.
Paranete fynemmenon chroma-, Па&щщ om*ip.j8¿avxgufAaU-
ticc,chi & dimidium my dex- *4 > y¡ x¡ *I^(am íe|<óv.
trum. x4
Nete fynemmenon , pi & figma N»fo omtipfiivuv , -m щ oiypa
averfum. p 3 amgpetfAfAtvov.
Paramcfos, phi & digamma. Ф F n*yipitr(S>*3 ф, ^ jiptftpov.
Trite diezeugmenon, ^ & di- T^'^ ¿ii^jy^ai , v W
gamma invcrfum. T yx,f¿¡¿ov avispafAftívov.
Paranete diezeugmenon chro- Ил^щщ hí^djy^jm¿fufut-
matice , т & digamma aver- •"W > tow Jiytppw wrn-
fum. T 4 ryii¿ffyjov.
Nete diezeugmenon, м & pi di- NW <htfâyptvuv} ~¡wx)'m
ductum. ' . M Г] . Ssi^Kvo-fitvov.
Trite hyperbola:on , lambda & Tg/ny ьт^оХалш , ÁÁ[¿Q£a
dimidium delta jacens. ■л<< »^^еА&. -яЛа^бУ.
Paranete hyperbolaeon chroma- Па^цтц vmqGoXcciav jgupia-
ticc , к & hemidclta didu- "ПЩ > х,ес7тгл (с? tywàeAÇé. x«t-
ftum. К 2\ 3-etÁKv<rf4.tvoy.
■ ■ Nij-nj
 Intro dvctio Mvsica. 43
Nqvi ьт^аКакт , улу.ця Nete hypcrbolîeon , gamma
ц& 7\r. TN & N.

г'пЕРДап'от ТРО'ПОГ HYPERDORII MODI

2HMEI~A KATA'TÖ ХРП- N О Г Л IN GENERE
MATIKÓN r¿NOL CHROMATICO.
IIpoïaambano'menos, Sikt» Proslambanomenos, delta
àvtrçpupivov , 4S4 -tcw «Лл- inverfum , & tau jacens aver-
ytov amTPßififiiyev. ^ 4 (¡un.
TWt>7 v7n¿]¿>v i и к. îftifiv c¿(/ çt- Hypate hypaton, « & dimidium
f». myfiniftrum.
ïlctpvm'ni v7m]uy , ■ф» >&f ¿¡¡¿ipv Parypate hypaton , pfi & hemi-
vxUoi. хрг. my.fupinum.
Ai%xvcç Crm¡uv %çufiA2tx.ri} % k¡ Lichanos hypaton chromatice,
r,}uy.\i$i%iw. . X ^ . chi & dimidium my dextrum.
tWtij ¡jííQuv,7n KS4 oiyfut dm- Hypate mcion,pi & iigma aver-
çtauuivcv. P э fum.
TlapvTmni ftíQ**3 cu * и**7137"** ОК Parypate mefon, о & к.
Ai%avcç fÁQuv %çuf<,aliK*i, vu ^ Lichanos mefon chromatice , n
Х£*7пгга dTntrytftbSpov. N21 & к averfum.
Мге»; , tjTx К<ци£>Ьл -zshaytov Mefe,cta & lambda jacens avcr-
aTrtr&tftfflov. H t> fum.
Tg/ry атц^ф^т , ^тае '(з'/тп Trite • fynemmenon , zeta &pi
"ZcAeí^íov. Z с jacens.
Т1а,ра,щщ mwyfAfiivw х(>и>[А,лЪ- Parancte fynemmenon chroma-
x»? , &Л&. ^ m "OKetytov àm- tice , delta & pi jacens aver-
tpapffyjov. . à - fum.
NifUf mjjrfjLiAj.uv , ^ Леф^б?, Nete fynemmenon , chi corru-
H&i î[A,ÎAÀ(peioiç/çtpM , кати ptum , & dimidium a fini-
уйСок. ж л ftrum, deorfum fpettans.
Ua&iftiÇ©», эееррл (с? vu. TN paramefos, gamma & N.
■Tg/7Jj JiiÇdûyptvav , ßf-m »W Trite diezeugmenon , в & a-
c£éïa. B / cuta.
Парсьщщ ¿itQ&yiiívuv х^ырл- Paranete diezeugmenon chro-
F z mati
44 A L
matice, a & gravis.
Nete diezcugmenon , T inver-
fum, & dimidium a dextrum,
furfum ípectans.
Trite hyperbolaeon , о & к , fu-
prà habens acutam.
Parancte hypcrbolaeon chroma-
tice, N & к averfum, fuprà
habens acutam.
Nete hyperboheon , eta & lam-
bda jacens averfum,fuprà ha-
bens acutam.
Л Ï Д I О' Ï ТРОПОТ
КАТА4 ТО' e'NAPMO'nION TE'nOS.
LYDII MODI
GENERE
Proslambanomenos , ze-
ta imperfeftum , & т jacens.
Hypate hypaton , gamma aver-
fum, & gamma rectum.
Parypatc hypaton , в imperfe-
¿tum , & gamma inverfum.
Lichanos hypaton enarmonios,
A inverfum , & digamma in-
verfum.
Hypate melon , figma & figma.
Parypate mefon,rho & figma in-
verfum.
Lichanos mefon enarmonios,
pi& figma averfum.
Mefc, jota & lambda jacens.
y p i i
A \ wo?, oA^a <£ ß*p&A.
Щтч Jisfâypivuv , тли ¿vt-
cpappivov , К£Ч гцыл\$а Ьг-
J.X £iov, avu vtïov.
Т^/тт? \лп^>о\сишу ov >W ксётг-
О к' я«, сШ 7¿« cfcvnj'Q..
Ла^ащщ vm^oÁeúuv %çuftA-
"пщ-> w Xj хаязгл âmçpAfb-
N ï' /«.ei'ov, сШ -riw $%утц&.
- Щту virifioXaiuv ,r,m x^ Xáf¿-
£<5* tsKÁyiov À7reçpA[t[iivov3
H ' сШ тЬм с^итщ'О..
2НМЕГА
NOT^ IN
ENARMONIO.
IIpozaambanomenos , Çfm
7 H ifottms, x¡ rñv vsheLytor.
Т'-ягст»] итпЦт, yec/Afío, cirtçpafJtr-
7 Г ftyfot, x¡ ^с/л/гл ¡ffyór.
Плрьтт»! V7mjü>v,ßfjm iXbetmffy
PL Xj }a¡u,f¿A AViçpafipivov.
Ai%cw¿g vmtlûiv iK*ç/tem(^,<tA.-
àvtçpctfifiivov,^ üiyx,[¿[*av
V b dvtçpAfifx,tver.
С С T яит»? ¡úQuv, <ríy/*a x¡ oiyfML.
UofWMTti píQuv, Jm Xj туцл et-
p u viçpctppèvov.
Ai%Avtg píQm uayún®* , m
п Э ^aiyfiaÀmçpAfiUivov.
I < , ium x¡ Ка^ол vKctyiov.
 Introdvctio
Qiïa dveçpetftfiivov.
аттфрргуоу.
№¡4jj awüf¡fjt,y^juv j w Ttj&tyuvov
vftiov, Hffj ДОЖ.
Ллфцгт&^т Xj m 'oháyiov.
àmçpetfifitvoy.
. a-fiívov. -
Tg/riy V7Ti^Qo\eúav,v клта viv-
ov, k. r,[AÎAÀÇa, Àç/çSf>ov} âva
nffov.
IlrtpeunjT») Сжц&оЛшшу iva¡>f*ó-
, тай àvtç&iptitvov ,
rjfit&AÇa £t£ièv, оыы vivov.
Ny¡r*¡ \seri(>Zo\cúa>v j tum н&
i^bníQ..
Т'П OATAl'OT TP ОП О T
Z HM E ГА, К. ATA* T d E'NAP-
MONION TE'NOZ.
ITpOSAAMBANOMENOS, «V Kcí-
ra jç*fjL(du> í%ov} itj r,m. Ç H
Mvsica. 4j
Trite fynemmenon , thêta &
©y lambda in vcríum.
Paranetc iynemmenon enarmo-
nios , eta & lambda jaccns a-
H verfum.
Nete iynemmenon , « quadra-
IT Z tum fupinum, & zeta.
Z с Parameíos,zeta& pi jacens.
Trite diezeugmenon, с quadra-
tum, & piinverfum.
Paranete diezeugmenon enar-
monios , delta & pi jacens
à -a averfum.
Nete diezeugmenon, phi jacens,
& eta ncgligenter piétum ac
Ч diduftum.
Trite hypcrboteon ,"y deorfum
nutans , & dimidium a fini-
j. {. ilrum, îurfum fpedans.
Paranete hyperbolaron enarmo-
nios , t inverfum , & dimi
x \ dium A dextrum, furfum ipe-
i
¿tans.
Nete hyperbolaîon, jota & lam
bda jacens, fupràhabcns acu-
I tam.
HYPOLYDII MODI
NOT* INGEN ERE
ENARMONIO.
Proslambanomenos , o
fubter habens lineam , & eta.
Hypate hypaton, м inverfum, &
eta imperfe&um.
F 3 Рагу-
4¿ Al Y P I I
Parypate hypaton , lambda in- Ua^inráni vmtjuv , Aeíjltéí* C¿H-
verfam , & eta imperfeétum
fupinum. yX V^iOV.
Lichanos hypaton enarmonios,
к invcrfum , & cta impcrfe-
ftum averfum. \4 ri íXS.et7n$ c¿m<r(>ct[Af¿ívov.
Hypate mefon , gamma aver T ernit) fAiÇuv, yei/Afta àm<7(>&p.-
fum, & gamma rectum.
Parypate mcíbn,B imperfeélum, Ilitpv7n¿Di [¿tQuv, ßijm
& gamma inverfum.
Lichanos mefon enarmonios , a
inverfum, & digammum in
vcrfum. V Ь [MV CtVi<?£ßlfA,[4,tV0V.
Mefe, figma & figma. С С Mit»], ffíyjAA HJfl oiyfJLA.
Trite fynemmenon', rho & fig Tg/T>j ошцрулчш , fio K&aíyjJ,»
ma inverfum.
Paranete fynemmenon enar Плр&щ-щ ouurifAfÁvuv cv&pi¿¿~
monios, pi & ügma averfum.
P D f¿tvcv.
Nete fynemmenon, jota & lam
bda jacens. I < Qiïa TzhÁytov.
Parameíbs, о&к. ОК Ile^í^, cv Xj КЛ7ПГЛ.
Trite diezeugmenon, xi & к in
verfum.
Paranete diezeugmenon enar HagßLvq-ni ¿\i?djy$pu>v avevp-.
monios, N & к averfum. fJLCiVi@~> , vu KS4 КЛ7Ш~Л А7П-

Nete diezeugmenon , zeta & pi Nrçn; ¿itfdjyffyjm , $¡m K&j m

jacens. Z с vshctyíov.
Trite hyperbola»on , с quadra-
turn, & pi inverfum. E j yuvoVyXj m àviçpa/Ajutyov .
Paranete hyperbolson enarmo
nios , delta & pi jacens aver fjt,¿vi@*>, itAfee. v¿4 m 'Ssh.cLyiM
fum.
 Introdvctio Mvsica. 47
Nifny dreç£oÀettav , <pt 'aKeiyiov, Nete hyperbolson , phi jacens,
к& *¡m ÁfAtÁtjltxsv KctdetX- & eta negligenter facbim , ас
xvtr/ißpov. "O- \\ dfdudum.

ï'nEPATAl'OT ТРОПОТ HYPERLYDII MODI

ÏHMEI'A, КАТА* TÖ E'NAF- NOT£ IN GENERE
MONION TJEÎKOÏ. ENARMONIO.

IIPOÏAAMBANO'MENOS j ф< K&f PROSLAMBANOMENOS,phi

¿Í^CtfJL,¡J.OV. фF & digammum.
т'тту vnvtjwv , aiy[A,a. Xj ffíyfiA. Сс Hypate hypaton,figma & figma.
Иаритту vtjkJuv , fuKSH луцл Parypate hypaton , rho & figma
P o inverfum.
At%iuiç \ягя1т ci/apf¿¿vi@",7n Lichanos hypaton cnarmonios,
П Э pi & figma averfum.
Hypate méíbn , jota & lambda
I jacens.
Uetpvmcrt} (ÁQáv3 ^цт К9Ч Ла/а- Parypate mefon , theta & lam-
©V bda inverfum .
Lichanos mefon enarmonios ,
eta & lambda jacens aver-
H S> fum.
Мгв*! , и "nj^íyavov rsnliov , Mefe , Z quadratum fupinum>&
VZ zeta.
T£/Íd] azw^ftfíívav , \|л кати Trite fynemmenon , pfi dcor-
vívov j rifJb'tAXtyu Oipwv, fum nutans , & dimidium a
кяти vtvov. * N dextrum, deorfum nutans.
JlAçpvyTti ou/jt¡f¿f¿ívav cvap[¿¿- Paranete fynemmenon cnarmo
vi@» , % thiÇfyficç , Kj у\\*лаК~ nios, chi corruptum, & dimi-
Ça Àa/çsjièv, каты vtvov. Ж f" dium a finiftrum, deorfum
fpectans.
NqTtJ OWt][A[¿íva>V , juo 7П ¡CA- Nete fynemmenon , м &pidi-
S-eiXKvo-fAÍvov , сШ tÍw e|v- duétum, fuprà habens acu-
MT tam.
Para
48 A L y V i i
Paxamefos,phijacens,&etane- I\&çyp.iQ&> , <p< яЛа^*бк,
gligenter fa&um , ac didu- 177» àfM.hi\U*9y KaÚetÁKva-[At-
Äum. -Q- И voy.
Trite diezeugmenon , y deor- Tg/r»; ¿íi^jy^vim , и хлпа
. fum nutans , & dimidium a ytvov, KSH *¡f¿íaÁ<pct <гу.&роу,
finiftrum , furfum nutans. X / ¿wnvov.
Paranete diezeugmenon enar- Лл^щщ ¿tiQ&ypíyuy cteup-
monios, т inverfum, & dimi- fiórt©», теш »ytr&tfAfAtyov, *c¡
dium a dextrum , furfum fpe- i * 4p*Af* <$e£«¡V, aya vivoy.
étans.
Nete diezeugmenon , jota & »fa JttÇ<Cy/*tyuv , ¡«ra «y
lambda jacens ,: fuprà habens „ A«/*C¿* етАв^ех , &¡ ii¿
acutam. 1
Trite hyperbolzon , theta & \»С*Ал«р , Э*я W
lambda inverfum , fuprà ha- A^*Cf» aur&fttty" > *»
bens acutam. ©V tW¿|i/'tij&.
Paranete hyperbokon enarmo- Парауцтц yzrtfioXaíay áap-
nios , eta & lambda jacens a- f"wM" W A^W* arA*-
verfum fuprà habens acutam. > ?"» ¿nr&PfW" > ^
H л^г»?^.
Nete hyperboiaran , 1 quadra- \яге^вАйи«у, » тя\цвуы-
tum fupinum , & zeta , fuprà m ¿VZr ву , »CSV £5*и > <&í 7¿¿
habens acutam. V z' ¿^VTfj'Q,.

А'ЮЛГОТ ТРОПОТ 2НМЕГА,

К A T AV Т О4 Б' N А Р M О' N I О N TEÑOS.

£ О L I I MODI NOTj£ IN
GENERE ENARMONIO.
Proslambanomenos, eta Uposaambanomenoj , i-«
imperfeftum averfum , & с бЖатд, amr^^ivov , Xj н .
quadrat um averfum. ri 3 TÍjyíyuvoy à*ïrçapi[Â.*yoy.
Hypatc hypaton , delta inyer- tWtij vn*¡áv , &А& <*ceç-g^^-
/&ívoy}
 Introdvctio Mvsica. 42
ffyíiov , w ñu vshdyioi лт~ fum, & т jacens averfum.

nctfu7mTJ) \ягл1ш)13^л1А.лат- Parypate hypaton , gamma a-

<г(>ацрл¥М, Kj ytfjifjub ¿ffiv. 1 Г verfum , & gamma re&um.
Ai%cuoçtJimJwv cvapf¿¿yi(&;é¿*- Lichanos hypaton enarmonios,
фл àvi<rv4*pivov, ka) iïyscp- a inverfum , & digammum
poy án<r&if¿iAtvov. V h inverfum.
tWhí fiiQcàv у тли K&f Jíyctftfiev Hypate mefon, т & digammum
cfM9P?f¿¡¿ívov. T Ц averfum.
TLcufwmiK f*tQov , ffíy/лл ai- Parypate mefon , figma & fi-
yua. С С groa.
At^ewcç fAiQuv G>t¿oftÓ9t@* j m Lichanos melon enarmonios, pi
^ aiyfta, àmçpafAftivov. П Э & figma averfum.
Mio*, каявга ¿pifo*.?? kaQ- Mefe, к & dimidium delta didu-
etXxva-ffyíov. К 2\ dum.
Tg/ijj otwyipfJipuv , tum ^ Хсс/л- Trite fynemmenon,jota & 1am-
Q^A-aKÁytoy. I < bda jacens.
Ua^euiijit} mwtiftfjStfav ctapfió- Paranete fynemmenon enarmo-
vi&jíjm ¡£ ÀapÇiïa'ZsKÀyiov nios , eta & lambda jacens
ámq>A[ji./Ji¿ov. H ^ averfum.
N»?7jj oiu/qfipwuy , оЛ<рл ^ /Зл- Nete fynemmenon , a & gravis.
péta. A \
Ha&í¡u.st(&> , r¡m ца) XÁfA^A Paramefos , eta & lambdajacens
ssKÁytov Á7n<?£2tf¿f<8/jov. И í> averfum.
Jiifyüyf^av, tym m Trite diezêugmenon , zeta & pi
"StXÁytov. zс jacens.
Иа^алщтц ¿íi^iiyíS^uv cvAp- Paranete diezêugmenon enar-
fi¿H<&>, ÍÍá'Q, K&f m tskáyiov monios , delta & pi jacens
À7nçç2,fA,>Jfyov. û "Я averfum.
N414 htfayffyjavïx Mtpfypoç, Nete diezêugmenon , chi corru-
кдч r¡fÚAK^A ¿(¿sipón, kÁtu ptum , & dimidium л fini-
téjot. . x fi ftrum, deorfum fpecbns.
Tg/ij; \jzrt^GoXaiuv , cpi-roA«- Trite hyperbolacon , phi jacens,
ytcv y n#i цт ¿f»*?^ttX9f & eta negligenter piftum ас
G di-
jo Al У PII
diductum.
Paranete hyperbola*on enarmo-
nios, т inverfum, & dimi-
dium a dextrumj furfum ípe-
ctans. 1Л
Nete hypcrbola:on , к & dimi-
dium delta diduftam , fuprà
habeos acutam.
H YPO.fcOLII MODI
NOT R IN GENERE
ENARMONIO. -
Proslambanomenos , pi
inverfum , & íígma duplex
averfum. ü 3
Hypate hypaton, antiñy & pi du
plex. и P
Parypate hypaton , м inverfum,
& cta imperfectum.
Lichanos hypaton enarmonios,
к inverfum , & eta imperfe
ctum averfum.
Hypate mefon , delta inverfum,
& t jacens averfum.
Parypate mefon , gamma aver
fum , & gamma rectum. 1 г
Lichanos mefon enarmonios , a
inverfum , & digammum in
verfum. V t
Meie , t & digammum aver
fum. T R
Trite fynemmenon, figma & fi- Tg/'nj <m/jYif*.ßjjm , <пу[ла Xj ai-
gma. С С
Tlayou/riiïj yjzTi^ZoXciiuv cva>p~
(¿¿VI©* , тли ¿Vt<?&lfAf¿ÍVOV у
ц$Ч qftíciÁípa, iïifyèy , ana
itvoi .
îjftiiïih'Q. xa&et\Kv<r[iiioi ,
r'nOAIOAl'or ТРО'ПОГ
2нмега, kata'töe'n-
apmo'nion teînoï.
IIpOÏAAMtANO'MENOÏ,5n <tV£-
ççc/ifjifiiioy j Kj мура ЛзгЛыу
à7nççj/Lf*,fÂ,i101.
iWi? "úsraüui , àlUw к. %J m Л-
Jla^>v7n¿T>¡ ùmc[m , p¿v cu/içpctfÂ*-
Ai%avcç V7m¡ui a>ay(LÍii<&> ,
катш-а àitçpafifùioi , х. г,ш
ьЖнтд cc7n<?£ßL[Ji.u.iioi.
pívov , кдч tew 'Bhaptoi àm-
<?£j)tftf¿í101.
<r¡>af¿l¿ívoi} x¡ yàpij,a effiv*
Aí^flweV l¿tQúi c#ap/*cii(&>, oA-
<рл áví<r£$tfAfiívoi, К9Ч Лумри-
f¿oi àviçpapptyjoi.- ■
Meo»?, нош Ji'papfAoi а7ге<г^л(л-
yfia.
Hau
 Intr-odvctio Mvsica. ji
Л&фЩЩ ашг\\л.(Щ>т biaçfiô- Paranete fynemmenon enarmo
né , m Xj <ñyfA» ám<ryi/¿- nios , pi & figma averfum.

Щ-щ оиог11Л.(£рШуКА7т-& Kj *¡fAÍ- Nete fynemmenon , к & dimi-

IîïZçî хаЭ-eiÁKvrftívov.
JlazpiiAtr©* i -mK^i oiypa. Àm-
q>A¡¿í¿)jJ0V.
•Tg/7Jí iuMjyßpW i ou Xj клтс-
<m.
Па&щ-щ ¿iig&yptyuv cvaçpô-
y»©-jvû K3i'мяле àmçpcbfji.-
К 2\ dium delta didu&um.
Paramcfos, pi & figma averfum.
П Э
Trite diezeugmcnon , о & к.
OK
Paranete diezcugmenon enar-
monios, n& к averfum.

Nfa h^Lyfwen , щш к Л*?- Ncte ü«cugmenon1cu&lam7

C¿« зЛа^ву аяпулррлш. H > bda jacens averfum.
Ttfa bnfrbmim , $fw wx « Trite byperbolaron , zeta & Pi
«*«pov. Z с jacens. _
Плмт vneGoXaiw creW- Paranctc hyperbola»on enarmo-
yi®. , ЙЛ£ ¿ nios ' delta & P¡ jaccns aver"

Nn'iq vWGoÂ^av , £ Al^ipoV, Ncte hyperbolxon , chi corru-

KÀ ^/*A<S* ¿e/^oy , x«r» Pwm » & imidium A fini-
6£-flJ(> X h ftrum, dcorfum nutans.

T'nEPAIpAl'oT ТРО'ПОГ HYPERiEOLII MODI

2НМЕГА, КАТХ TÓ E'NAT- NOT* IN GENERE
MO'NION ГЕ"К0 2. ENARMONIO.
ÜPOIAAMBANO'MENO!, % H&f P R О S L A M В A N О M EN О S , chi
ijpjuu ot£m. X 4 Se dimidium my dextrum.
tWtjj V7m¡m, там Kfff Л'рл^оу Hypatc hypaton , т & digam-
Ú7ií?i>A[Af4.ívc)/. T q mum averfum.
IlAf)v7ntT>¡ vmtjm , triyfjut Kfff ai- Parypate hypaton , figma & fi-
у\ш. С С gma.
Ai%cuoç V7m¡uv cvet(>[¿óvi(&' , -m Lichanos hypaton enarmonios,
x, aíypA À7rt<rç?fi(*ivot. 0 0 pi & figma averfum .
G z Hypa
 A L
Hypate mefon, K&dimidiura
delta diduftum.
Parypate melon , jota & lambda
jacens.
Lichanos melon cnarmonios,
eta & lambda jacens ayer-
fum.
Meie, a & gravis.
Trite lynemmenon, «cjuadra-
tum fupinum, & zeta.
Paranete lynemmenon enarmo-
nios , chi corruptum , & di-
midium a finiftrum, deor-
fum nutans.
Nete fynemmenon , о & к , fu-
prà habens acuum.
Páramelos , chi corruptum , &
dimidium л finiftrum , deor-
fum nutans.
Trite diezcugmenon , phi ja
cens, &eta negligcnter pi-
ftum ac diduftum.
Paranete diezcugmenon enar-
monios , T inverfum , & di
midium л dcxtrum, furfum
Ipcftans.
Nete diezcugmenon , к & di
midium delta diduitum , fu-
prà habens acutam.
Trite hyperbolxon, jota & lam
bda jacens, fuprà habens acu
tam.
Paranete hyperbolaeon cnarmo
nios , eta & lambda jacens
y p i l
К2\ ^tÁ^x.aS-eiXx.vo-fj.ívov.
UetfV7n¿ní ftiÇuv, 1шт KSH Аац*.-
I С^л vshayiov.
Ai%cuoç fttQov anuft¿tt@*i r,ni
K&1 XÁ[¿G$& nsKÁy%<>v лтгг-
А \ Мия], аА<р* KSH ßetp&a. •
irz v'ftwv, КЯ^т*
aXtpa, a&çiooryXccTu vtvov.
X Л
N(f7J) OTU/t¡[¿fAíVUV , eu <C ХЯ71ВГЛ>
0 к' сШ т1ш i^ùiïiQ,.
íuiAÁCpa dç/çtpov y кита
X / vtvov.
T(/v¡ ¿íi^djyfjbtvm y Qi "srXci-
yioVy КЗЧ ЧШ cipttXtfUxBV kaQ~
■Q- У\ мАкивтрдоор.
Плоссиутч ohi£djy\iiVuv c#aç-
(¿Óvl&y lajj ávtS-&C[A[¿íVOVy ¡£
|?рлА(р* bí^iovy они vevov.
X\
N^T*¡ JïtfâyfAiVUV , КА7Ш-А
MU¿fA& клЭ-HÄKwrfitvov ,
KÁfíZ^A nrXcíywv у сШ tÍu)
1 ¿£¿T>¡'&..
Плрусуут*] vm^oXcúuv bvetç/Lcô
 Introdvctio Mvsica.
yiov ÙTrtçpetfrtfy/ov , сШ tîuj
cÇCtrfa.. H.
щ'тч yjzrt(>£oXaicàv , аЛфл ^è/
ßof&AycJJn 7ÙÙ cfcvTij'Q,. A\'
avcrfum , fuprà habens acu-
tarn.
Nete hyperbola:on , a & gravis,
fuprà Hubens acutam.

ФРТП'ОТ ТРОПОТ 2НМЕГА

KATAV ТО4 E'NAPMO'NION TEÑOS.

PHRYGII MODI N O T IN
" GENERE ENARMONIO.

npOÏAAMBANO"MENOÏ , ШШ P R О S L A M В A N О M E N О S, jo-
чгК&ухМу « "njytyuvov. м £ ta jacens, & ê quadratum.
tWt» v?m¡uvy Çïm iykwnçy к& Hypate hypaton , zeta imperic
ia vshÁytov. 7H dum, & T jacens.
JlctfV7iKT4 vTmjav, $?ccfiftov,f(&f Parypate hypaton, digammum,
теш àviçpauuivcv. FX & т inverfum.
Aî£o*oç \sará\m cvap/tóvi©* , Lichanos hypaton enarmonios,
&Л&ь eittr&Lfifúrov y nffj Taw delta inverfum , & т jacens
•zsXetjrfOV à7nçpctfiftiVov. ^ 4 averfum.
TWtjj jt«£W, <p< ^ aíyapfiov. Hypate mefon , phi & díganl
es F mum.
nctf>v7rxi)) /LtiÇuVy мКщИ^^чч Parypate mefon , digam-
avsryt/Afiivov. T uL mum inverfum.
Ai^wèc f**Çtit С*аР[1АН©* y теш Lichanos mefon enarmonios , т
¡£ Jípxf¿f¿ov ÙTnççfififiivor. TR & digammum averfum.
Mee»?, ngi m xa9ethxv<r[Atvov. M (] Mclê , M & pididucluBir
T(/7t¡ ozwtiftfjfyúuv y XàfiZba, K9f Tritc fynemmenon , lambda &
qfiíotX'Q, vsKáytov. A /< dimidium delta jacens.
Tl&çyLvrm <nu/r¡f¿;A/úuv СИШ1Л- Paranete fynemmenon enarmo-
У1®»,%с17гяга Xj yjpifoh.'Q, хлб- nios , к & dimidium delta di-
«AxuíT/Atvflv. К 2\ duftum.
Nífjjy oiwtifAfdpœv у ух.ррл К£Н Net€ fynemmenon , gamma
vv . rN & N.
G 3 Para-
54 A L p I I
Paramefos, jota & lambda ja-
ccns. 1 ^
Trite diczcugmenon , thcta &
lambda invcrfum. ©у \сцл£>Ь& àvtçpeti^fAivov.
Paranete diczcugmenon enar
monaos, eta & lambda jacens ví®»>*¡m ^ Хац&Ъа vsKÁyiov
avcrfum. H fc» dmcj¡cty.¡¿ívcv.
Netc diezeugmenon , Iquadra-
tum fupinum , & zeta. uz vovvnitoy, KíH
Trite hyperbobeon, pit deorfum
nutans, & dimidium л dex- vivov, к r;fuaÄ(pA bifylv, кос
trum, deorfum nutans. ти vtSov.
Paranete hyperbolaeon enarmo- Ла^цтц \jzri(>GoXcuuv CVAÇ-
nios, chi corruptum , & di
midium a finiftrum , deor а,Х<рл ÀfjLÇtfVty кати nvov.
fum nutans. X f-
Ncte hyperbolxon , м & pi di- Nff-nj \za-t(¡Zo\cúuv , f*ù t&f m
duftum , fuprà habens acu- xaóeiÁx.vo'fyúcv, сШ lia) i%ù-
tam.

HYPOPHRYGII MODI т'пофргп'от ТРО'ПОГ

N OT-ffi IN GENERE 2НМЕГА , КАТА' TÖ E'N АР-
ENARMONIO. MÓNION TE'NOS.
Proslambanomenos, fi- ПР0 2ЛАМВЛЫ0'МЕЫ02,<Яу/и.«6
gma duplex avcrfum , & fi-
gma duplex.
Hypatc hypaton , о fubter ha 9 H ïWt>7 Ояго/Л , ou кати pç<*^-
bens lincam, & eta.
Parypate hypaton , xi duplex ja-
cens > & pi duplex inver- «w d •srXeíytov , K&l vn o\7r\¿v шг-
fum. aetfifMVOt.
Lichanos hypaton enarmonios, И R Ai%ewèç \¡STA¡uv CiiAf>fi¿i>i@* ,
antiïïy & pi duplex.
T як
 Introdvctio
tW7>7 fJt*Cpv > &m É^«7nEí >
W тле/ nXdytov.
nctfv7iz6T>i piQanfiyctfifAov -хеш
àviçpctuftivov.
Aí£o*¿ff fÀiÇùiv btAÇftôïi&iOÎX-
%. Àvtçpafiftivov , Kj тош tsKa-
ytov amreppffyjoy.
Mew?, <pi x) Jïptpftov.
muriftfjtyuv, V x¡ ¿ttafipov
¿n<r&q*pívov.
HctyLvi-ni tmiff*fS/5ei9 baçpo-
VI©- , -хеш W H}»f*jU9 dm-
TÇAppivov. _ _
Nrfa emnffißfiM , Xj та ял&-
«Лхисг^'ок.
na&i¿i<r& у турл *> oíypa.
AtgCyptvav, fa <c otV/**
«wtÇ"0^*/^y°r-
Т1а&щтг1 ¿¡ifáyfyjuv biAç-
ju,6vt©"j7n л cnypt. ewrssp*/*-
Д!ог. DD
^*¡Ttj Jii^d>y[4.tvcùV,'tcom x. ÁÓft-
Giï&'whà'ytov.
Tg/'т»; Oz3"£ç6oA<WiJy ) 5^7»
AápGü&ávtryippívov.
na^v^ri; \ssrt^oXcum cv&ç-
ftû'vi^, ^ XÁfiQ^a -яЛо-
j4sv À7TiçpAf^f^ivov.
N^t»? vízsr£^6eA¿t<«v, eu "rijyiyu-
yey is$iov, »W ^ras.
Mvsica. jy
Hypate mefon , zeta impcrfe-
7 H ftum , & T jacens.
Parypatc mefon , digammum &
PX T inverfum.
Lichanos meíbn enarmonios,
delta inverfum , & т jacens
^ H averfum.
<P F Mefe, ploi & digammum.
Trite fynemmenon,y & digam-
Tu- ma inverfum.
Paranete fynemmcnon cnarmo-
mos } T & digammum aver-
Tl fum.
Nete fynemmenon , м & pi di-
MЦ duftum.
С С ParamefOS) ngma & flgma>
Trite diezeugmenon , dio & fi-
u gma inverfum.
Paranete diezeugmenon enar-
monios, pi & fiema averfum.
Ncte diezeugménon , jota &
1 ^ lambda jacens.
Trite hyperbolxon , thêta. &
©V lambda inverfum.
Paranete hypcrbolxon enarmo-
nios , eta & lambda jacens
™ averfum.
Nete hypcrbola»on , « cjuadra-
z tum fupinum, ¿5c zeta.
HY
56

HYPERPHRYGII MODI Т'П E P Ф P Г Г 10 T T P o'n or

NOT* IN GENERE хнмеГа.ката' Td E'NAP-
EN ARMONIO. M o'n ion г e n о z.
IlPOÏAAMBANO'MïNOÎ, « K&f
Proslambanomenos, ¡T&
dimidium my finiftrum.
tWt»j v7iú]uv, ф4 KSH ¿i'2#.f¿[¿ov.
Hypate hypaton , phi & digam-
mum.
Parypatc hypaton , y & digam
ma inverfum.
Lichanos hypaton enarmonios, Avoués vTmjuv ci/A(>[jL¿vt@*,íZú
t & digammum averfum.
Hypate mefon , м & pi didu-
M FJ KV<rfAlVOV.
<5tum.
Ha¡¡v7mT»! uíQuv , Aa/¿£í* r&f
Parypate meion , lambda & di
Ai< fjfíi^tX.'Q. •zshÁytov.
midium delta jacens.
Jli%cwoç ¡m,Quv cvetûfzcyieç^càv-
Lichanos mefon enarmonios, к
& dimidium delta didu&um.
KÎ\ a-fitvov.
Mefe, gamma & n. Г N Месту, ^c/n/act К94 vu.
Trite fynemmenon , в & acuta.
Paranete fynemmenon enarmo HcL£¡ILVr¡T*l OlW*¡fJl,[A.íVW cvA¡>f*¿-
nios, a & gravis. A \ v¡&>, oA(pa Kj ßapsta.
Nete fynemmenon, т inverfum, ЩТ] OUVt¡p¿[¿íVUV, гли CUIt<T£ßLf*-
& dimidium A dextrum , fur-
fum fpeâans. X \ avu vívov.
Paramefos , » quadratum fupi- ПА^ргавд, ш rfyiyuvov v^iev,
num, & zeta. irz GÇtm.
Trite diezeugmenon , pfi dcor- T£/Ttl hl£djyfJàp(iùV , \J¿ КАТЫ
fum nutans , & dimidium a
dextrum, deorfum nutans. Ф\ ГШ ViVOV.
Paranete diezeugmenon enar Па^уцт] ¿íi^djy^uv C*Af>-
monios , chi corruptum , & pcy^, % (hitpfypcç, ц& r¡¡ií-
dimidium a finiftrum , deor XA aXÇAA\/,çtfov}KÀTavivoy.
fum nutans.
 Introd ver I о
Níf-ny ¿tifáyffyúuv, /ли Xj 7пха6-
eihKU(rfyjo9 у сШ тйо ¿%ú-
r*{Q.- M ïf
Tg/T? Оягер^вАсияк , Хар&Ъа
iL îpihMst- 'sskÁytov , оШ 7¿ü
6$vti¡Q.. Л<"
nagjtvijuj \SBtç£o\M4H¥ ôvetg-
fj,óvi@" , хаягагл ¿ ijptffAgi
KaôetÂKva'fjSl/jov, оШ 7¿</ c£i¡-
wfe.. КV
N>fi4 xszs-tçGoÀcùuv , yct/tfiu y&f
vu, сШ f ¿jrvTridf.. Г n'
Г ASTI' OY ТРОПОТ 2НМЕГА
KATAV TOv e'NAPMO'NION Te'NOZ.
IASTII MODI
GENERE E N A R M О N I O.
IIîOÏAAMBANO'MENOÏ j |UU л-
yeç-g^/4/*éfev j £ tiïb.etmç.
Kh
Т'тттч \SB3-cí¡av , rtm ъЖеппд
ct-nbrçjtjifi/jcv, X) « ii]^ßiyu-
vov à,7reçpa[A$ùov. ri 3
Ил^хлтщ V7nt]m, §¡m i^etmç,
Xj t^u 4shÀytw. 7 H
A»£a#ef \scs-cQb>v cv<&p[AÓvi(&> ,
àviçpapfA.ti/ov , x& тло
'Z&.áytov am^^afjifjihov. ^ H
TW77 /mQív , -y ^ ^iyuu ¿e£*e'v.
X 4
ПафЬ'Ш'щ pîQw ) 4>« ^ Л'р«^-
os*. P mum.
MvsicA. У7
Nete diezcugmenon, м & pi di-
duâum, fuprà habens acu-
tam.
Trite hyperbotaon , lambda &
dimidium delta jacens , fuprà
habens acutam.
Paranete hyperboheon enarmo-
nios , к & dimidium delta di-
duâum , fuprà habens acu-
tam.
Nete hyperbolxon , gamma &
n , fuprà habens acutam.
N О T IN
Proslambanomenos , M
inverfum , & eta imperfe-
ctum.
Hypate hypaton , eta imperfe-
¿tum , & ë qiiadratum aver-
fum.
Parypate hypaton , zeta imper-
fectum , & т jacens.
Lichanos hypaton enarmonios,
delta inverfum , & т jacens
averfum.
Hypate melon , chi & dimidium
my dextrum.
Parypate mefon , phi & digam
H Li-
 j8 A L Y P I I
Lichanos mefon enarmonios , т At%cu>èi f*ÁQuv cvA(¡f¿óvi(& , ^¡Z
Sc digammum averfum. Ti ^ «Л'рл^оу лтерл/л/ллш.
Mcfc , o & к. OK MÍar¡ , ou Kj КЛ7Ш-Л.
Trite fyncmmenon , xi & к in- Tg/ij; ошур/Щш , Xj хаяягл
verfum. л Ы лпфлрршу.
Paranetc lynemmcnonenarmo- Лсираиу'Щ оиицр^и* c*&pi¿¿-
nios j N & к averfum. , w <£ киттгл àmçpafi-
NX ^екок.
Nete fyncmmenon , zeta & pi Njj7jj <¡wjr^i.¡Á¡>m^m k¡ m vsKci-
jacens. Z с ^ev.
Páramelos , к & dimidium delta ñafiteo-®» , хлягга ^ r,f¿í£tA~
diductum. К 2\ Si KctS-eiÁ¡cv<r(*tvoy.
Trite diezeugmenon > jota & Tg/nj Jito&yftyjar , lum n&f
lambda jacens. I ^ ÁÁj&Gba, zakeiyiov.'
Paranetc diezeugmenon enar- nA^^'-n; £it¿<&y[Jí¿uv aici^ó-
monios, eta & lambda jacens vi©*, tjm с Ao^Gí* "яЛа^в*
averfum. H t> àmrçAptfyjov.
Nete diezeugmenon , a & gra- Щтц JitfâyfJtyuv , лЛ^л
vis. -A \ ßapaa.
Trite hypcrbolaeon , i quadra- Tg/-n; yjzg-tp&oXcûuv , uTijçfi-
tum fupinum , & zeta. IT Z y«w ы7Й»вк ^ £177».
Parancte hypcrbolaeon enarmo- Пв^^'п; \sa~t^oKoúm eva/)-
nios, chi corruptum, & dimi- fióvi@» , % <^tÇ)Jopcç , k¡ 4f*í~
dium a finiftrum, deorfum лЛ(ра ùç/çtpov каты vevov.
nutans. * /
Nete hypcrbolaron , o & к, fu- N»7777 иодС«Л«кде, ôû <£ ж«7га-«>
prà habens acutam. О К' сШ т1ш e'^t/njS.

HYPOIASTII MODI r'noÍAZTi'or ТРОПОТ

NOT* IN GENERE гНМЕГА.КАТА' Td E'N АР-
ENARMONIO. MONION rE'N02.
PROSLAMBANOMENOS,taU П Р02Л AM В A N О' M E N OS , тёш
jacens averfum , & tau re- -zsháyuv àmçpctp/ttyùoi/^Tlu/
dum. H T ¿ffiy,
T тт.
 Introdvctio Mvsica. 59
l'imn] \ягл1ыу j m ccnr&LfifAt- Hypate hypaton, pi inverfum,
vov 3 W eiyfut Ля-АЛ am- & figma duplex averfum.

Ua^vmiin v7m]w)ovKcÍTCúy>ui*- Parypate hypaton , o dcorfum

fdw í%w> ^ í7»'
Aixcuoçv7m]w cvapfAÓvi®*^-
2í»u Xj m Ля-AÄ.
т'яит» f*tQúV y r¡m t?&.&mç àm-
çpapptvov , КЗЧ н т^&ушо*
dmçpAfAftivov.
иаричттг! fúQn , §¡m гЖнт\,
ia тле/ vshayiov.
Atxcuoç fúQm cvuqpóvt&JíÁ'
St otviççppiJiivov,*} -хеш viKeL-
j40v d-7n<r{ß[Affyjov.
Míoti, % x¡ íiAtpv £фек.
nwTifAfjfyjui, <pj Hßf
jtteK.
Иа^еы^тц <мшщ$рш biaçpo-
теш ¿íjecpftov ¿7Tt-
9H virgulam Habens, & eta.
Lidíanos hypaton enarmonios,
И Р antiñy & pi duplex.
Hypate meíbn , cta imperfe-
dum , & с quadratum aver-
H з fum.
Parypate meíbn , zeta imperic
7 h éfcum, & тjacens.
Lichanos mefon enarmonios,
delta inverfum , & т jacens
^ 4 averfum.
Mefe , chi & dimidium my dex-
X 4 trum.
Trite fynemmenon , phi & di-
фF gamma.
Paranete fynemmenon cnarmo-
nios , T & digamma averfum.

N^Tiy mwti[¿,(£¿av, öv KSH х&тгвга. О К Nete fynemmenon , o & к.

P*g¿¡ti£<r©»>0 тло >W MptfifMt Parameíos , т & digamma aver-
ám<r^etfífÁ,ívov. T Ц fum.
Tg/Tij Jii^dby/Jtyav , <ríy[ia К£Ц Trite diezeugmenon , figma &
oiyfjut. С С figma.
Па&щтч Jitfáy/ufyav cvaçpô- Paranete diezeugmenon enar-
n©*, m K$4 orypa àmççpp- monios, pi & figma averfum .
fitvov. П э
Nj7t»7 <hi£dj-y(&(jw , хлтягл к& Nete diezeugmenon , к & dimi-
qy.íüíÁ'&.Ke&HÁíiva-fiívov. К 2\ dium delta diduftum.
T(Jt>i -ùzrifioKcûuv , ШТХК&1 Trite hyperbolaton, jota &lam-
Aob/ttCÍ* *гзЛ*^<оу. I *¡ bdajacens.
H г Para
6o A t y V i i
Paranete hyperbobeon enarmo- Пауи/у'ту \ssrt(>Go\eäw Ьмл^-
nios , eta & lambda jacens yitcV<(^, »77» i? Лл^С^л <гзЛа-
averfum._ H t> j^ev c¿7tt<?£p[¿f¿ívov.
Nete hypcrbofeon , л & gravis. A \ N»?t»j \5orifioXcúuv , «A^as ^
ал.

HYPERIASTII MODI t'iiepi AiTi'or тро'пог

NOTJEIN GENERE 2HM ЕГА , KATÁ TC¿ E'N A P-
ENARMONIO. MONION F^NOS.

Pros lam ban о men о s,gam- iipoïaambano'menoï, рсре/лл

ma averfum, & gamma re- a7rt<ryt[¿fiívov , ^реррл e'ç-
ftum. 1 Г 3eV.
Hypate hypaton, chi & dimi- tWtii \>тт\ш , % у&{ r,u,iu-j h-
dium my dextrum. X ^ £Uv.
Parypate hypaton , phi & di- Плрияктч yjzralw, çTé Лрл^-
gammum. ф F ^,ei/.
Lichanos hypaton enarmonios, Ai^cuilg V7m]uv zvct^f/.ivi^', тли
t & digammum averfum. T Ч >до Лр«^оу лтг1<?^а.\л.у!гчйЧ.
Hypate mcíon , о & к. OK т'яог»? fAtQnv, où <c ш«.
Parypate meíbn , xi & к inver- Паритттг) ¡mQm , £ Kffj Kt¿7rsr&
fum. S W ànçpa^fJLÎvov.
Lichanos meion enarmonios, N Ai%cuoç f¿í£uv ctaçftôvi®* , w
& к averfum.. NX ¡£ хл^шч* ато^о^уи.еш.
Mefe, zeta & pi jacens. Z с Míotj, £?та тп nkáytov.
Trite fynemmenon , ё quadra- Tç/V»j пшщ^ш , я -nlyíya-
tum j & pi inverfum. E ü vov> «И^ 7n àveçpApiAÎvov.
Paranete fynemmenon enarmo- ПАрсиут») ozwtjuffyjw а/л^ро*
nïos , delta & pi jacens aver- vi@h з <5eA&. m тяклуш
fum. ^ "3 ám<r&4¿[¿ívov.
Nete fynemmenon , phi jacens, NçV»; оииурфрш , <p» nháyiovt
&eta negligenter piétum ac í? V*» л/игА^хзухаЗ-иА^и*
diduclum. 'О- И trfwai.
Peramcfos, а & gravis* А \ naytfttr®*, а,\фа, ^ ßetpeta.
Trite diezeugmenon , Г qua- Tg/т»; <hi£<6yfÄpav , Z -n)&i~
 Introdvctio
yuvov vkIícv , Çjm.
Па.^.УП'Щ <hi£<£/y[jtyjav cvAçpo-
vi@* j y¡ mtÇfypèf j 4f*i-
aXÇa а^/героу, ллты niiov.
N>¡uj ¿íiPd/yf^uv , eu кат-
як, 3m tIw c^vit¡Q..
Tg/T? vmçGoXeûuv, £ Kffi Кл/Ж-
ж án<r&t¿f¿tvov , сШ тЫ
ifvniQk.
Псьрсигм xsnrifioXcuav cvatp-
pevi(3)- > мм НЯ хатгаг* *ws-
çp(X,fi,uS/Jov)cffniùji)ô^v'ni'Q.. N3'
N»/7)7 \jzrígQoÁcúav , KSH -m
-гзАл^ок , сШ 7¿w ¿£vt*i'Q,.
Mvsica. 61
1TZ dratum fupinum, & zeta.
Paranete diezeugmenon enar-
monios , chi corruptum , &
dimidium A finiftrum , dcor-
Ж A fum nutans.
Nete diczeugmenon , о & к, fu-
О К' prà habens acutam.
Trite hyperbolaton , xi & к in-
verfum , fuprà habens acu-
SH tam.
Paranete hyperbolaton enarmo-
nios , n & к averfum , fuprà
habens acutam.
Nete hyperbolaeon , zeta & pi
Z с.' Queens , fuprà habens acutam.

AßPI'OT ТРОПОТ S H M E ГA
К A T A4 T Ov E'NAPMO'nION Te'NOZ.

D O R I I MODI N O T JE IN
GENERE ENARMONIO.
ITpOZAAMBANOMENOS, WfUi» PROSLAMBAKOMENOS,an-
y¿jmh7r\¿v. И H tiñy& pi duplex.
tWuj V7m]uv, ium v&.áyt6V , x¡ Hypate hypaton, jota jacens , &
Hiijçe)Lyuvov. hE ëquadratum.
Пармт.'Щ V7m¡w, jfifyim клти Parypate hypaton , dimidium
nvov 3 K£H « -ñl&yuvov tut- thêta deorfum nutans-, & с
çpetpfJLivov. ™w quadratum inverfum.
Aixawoç V7m¡uv c*a>pfjí¿vi(&> , Lichanos hypaton enarmonios,
jyra гЖ&7пд cLmçpdppivov , k¡ cta impcrfcftum averfum , &
« -njçyLymov amrgpftfAivov. H 3 с quadratum averfum.
tWuj [aîQûv > « W Vf»jüv etp/- Hypate mefon , Z & dimidium
çtpôy. my finiftrum.
H 3 Pary
<Sl A L V P I I ^
Parypate melon , pfi. & dimi- Парьттт}] ¡jlíQuv , •ф» rçgi/ «j^üü
dium my fupinum. з, v$iov.
Lichanos mcfon enarmonios , A^euoç ¡¿íQav cvxçfAcvi©»,^ <£
chi&dimidiummydextrum. X Ч& ^[Мри ot£tóv.
Mcfe , pi & figma averfum. Mtm¡ , тл Hffj тура йтгет^л/х,-
П Э fAíVOY.
Trite fynemmenon , о & к. OK Tg/nj azwtj^^av, Г» <£ kÁttst*.
Paranetefynemmenonenarmo- Ъл^щ-щ mwr¡p¡&¿m Ьсирца-
nios, N & к averfum. vt(& , ~ ¡£ КЛ7Ш-Л лтп<?&р-
N Я (¿ívov.
Nete fynemmenon , eta & lam- N47« oztvqpftyw, qm ^ Ла^&Ул
bdajacens averfum. H λ v¡xáytov *7ïïç-£2W«vov.
Paramefos , м & pi didu&um. na&íf¿í<r(&> , ^ 5 ™ **0«Лхи-

Trite diezeugmenon, lambda & Tg/Tií Jïsfây/Â/lav, KnpQa. £

dimidium delta jacens. Л << tjftí&X'Q, <nkáytov.
Paranete diezeugmenon enar- Пл^^тц Ьг£&у$рш cvaf-
monios , к & dimidium delta ¿*íw©- , клтгвга r¡^ihxl&.
diduftum. К ?\ xaQeiÁxv<r/¿ívov.
Netc diezeugmenon , gamma N»frj ¿íi£ébyf£¿ui , j«n*i*<*
& N. rN едп,
Trite hypcrbolason , в & acuta. Tg/'-n; \&rtfio\cúuv , ßijm J<#
В / е£«а.
Paranete hyperbokon enarmo- nu&rfa ùzreçGoW*»' a,cv?-
nios , a & gravis. A ч р'оп<&, aXÇa к /Зарял.
Nete hyperbokon , т inverfum, N^ Сш^оХалаУ}— ¿n^^
& dimidium a dextrum , fur- ^yov > ^ ^;аЛ<р* $s£iob
fumfpeftans. x \ <w«veuei/.

HYPODORII MODI тподпп'ог ТРО'ПОТ

NOT* IN GENERE ХНМЕГЛ.КЛТХ TÓ E'NAP-
ENARMONIO. MO'NION Г t N O 2.
Proslambanomenos, di- IIPOÏAAMBANO'MENO S
midium phi jacens averfum , vskáyiov á7rs<r(>Af¿[4,ívov , yjj
 Introdvctio Mvsica. 6}
^fjti^l'SsKefytov. & dimidium phi jacens.
ïWn? vTmjav , cíy/гл ¿wrXSv Hypate hypatón , figma duplex
àTTfrçctftftyùov , k¡ oíypa Л- averfum, & figma duplex.
7rA¿v. _ 3 £
Jl&pv7iKrn] V7nt¡úv , pu dvtrgßifi- Parypate hypaton , rEô inver-
pivov , Kffj (riypct, Ля-ЛЛ civi- film , & figma duplex inver-
çpctfLffyjOV. Ь UJ ^um-
Aixeuioç итш\т cvapfióvi®* , m Lichanos hypaton enarmonios,
dveryLppivov , <è oiyfta Л- pi inverfum , & figma duplex
-s¡K¿y àmçpAfiftivov. U 3 averfum.
т'жт*1 fúQuv j lam ъгЛауму, Kj Hypate mefon , jota jacens , &
« -nl&yavov. « E с quadratum.
Jlafvmm piQav, wfyfm клта Parypate mefon , dimidium the-
vívov , К0Ч и Tîjçpyavov àvt- ta deorfum fpeótans , & с
ç-g^t^evov. mw quadratum inverfum.
Aj£o#off/«£«i' à/apftévi(&>, v,m Lichanos mefon enarmonios,
\Жнтд Л7пг£?р№°*> W « eta imperfedum averfum, &
Tijçjiyuvov àmçp&pffyjov. rig è quadratum averfum.
Mtatii « W «îpjûû ciç/çtpôv. Meie , « & dimidium my fini-
£2 ftrum.
T^/'-nj <nwr,fífjá¿uv , 4< «aíf >?/*<¡üü Trite fynemmenon , 'pfi & di-
vSim. -ф г. midium my fupinum.
Ttetfpnm oatifjft./^úav cvctofió- Paranete fynemmenon enarmo-
vi(&>, ^¿ KSH HfUfïû fofcw. nios,chi & dimidium my dex-
v XЦ trum.
Xijtjj awfjfAfJ^uv , m K0f aiypau Nete fynemmenon , pi & figma
am<r£ßif4,ffyi!cv. P Э averfum.
Лафс^ео-©-, ф7)£ fiyappov. фF Paramefos , phi & digammum.
Tg/V»? ht?<6y[Ù/jU4 , ¡i wA- ' Trite diezeugmenon , y & di-
yaftfiov áví<?£fi[¿[Aívov. Tu. gamma inverfum.
Лсирсшчтг\ ¿iiQ&yiAívav cvct(>- Paranete diezeugmenon enar-
/acvi®» у тли <c MpbfHfiAV «иге- monios , T & digammum
ç-^ejt*^tive». T Л averfum.
N»jt>; ¿ii£djyf¿évav, pu х^тпклб- Netc diezeugmenon, м &pidi-
dn-
6\ Al Y P i I
du&um. Mq ÉíXKVtrfííVCy.
Trite hyperboteon , lambda &
dimidium delta jacens.
Paranetc hyperbolason enarmo-
nios , к & dimidium delta di-
duftum.
Nete hyperbola:on,gamma & N.

HYPERDORII MODI Г'ПЕР Д ÍÍPIOT ТРОП ОГ

NOTJE in genere ХНМЕГЛ, KATA'TdE'N-
ENARMONIO. apmo'nion te'nos.

PROSLAMBANOMENOS,del- п p о 2 л a m в a n о' m e n о s ,
ta inverfum , & tau jacens a-
verflim.
Hypate hypaton , » & dimidium
my dextrum. £2 И çtfcv.
Parypate hypaton , pfi & dimi nct¡>V7TZCTt¡ V7m]ÙV y vjx KM r,Uluj
dium my fupinum.
Lichanos hypaton enarmonios,
chi & dimidium my dextrum.
Hypate mcfon, pi & figma aver tWtjj fiiQov oíyfAct, лтге-
fum.
Parypate melon , о & к. О К nctj)V7mT»i ftíQúV, ou xcvxzrct,.
bíchanos mefon enarmonios , n
& к averfum.
Mefe.eta & lambda jacens aver Mio*; , цш Aäju.C^<* 'ssh.etytov
fum.
Tritc fynemmcnon , zeta & pi
Z с •яЛефт.
jacens.
Paranetc fynemmcnon cnarmo~
nios , delta & pi jacens aver
fum.
Nete fynemmenon, chicorru-
ptum , & dimidium a fini-
JUTTA)
 Introd VC TI О M V S I с a. 6y
ftrum, deorfum reípiciens. X Л КАТЫ V&/0V.
Panmcíos, gamma & N. Г к Ilayiftieeç , p¿fi.fAA Xj 7\>.
Trite diezeugmenon , в & a-
cuta. В /
Paranetc diezOugmenon cnar-
monios , a & gravis. A \ vt@»> aAÇa x¡ ßtvpetct.
Ncte diczeugmenon , т inver- ТЯцт»1 fn^Cyi&fim y тёш àvt-
fum > ■& dimidium л dex-
trum, furfum refpiciens- X^ %tov, ava v&or.
Trite hypcrbolacon , о&к,ш- Tg/iJ? vmt&oheù(àV > ôû ^ катг-
prà habens acutam- О к' сШ тАш ¿£v-n¡'Qí.
Paranetc hyperbolacon enar-
monios , N & к averfum , íu- vi(§h > и» К катаяa àmçftt^
prà habens acutam. ^ x'
Netc hypc rbolason , eta & lam
bda jacens averfum , fuprà
habens acutam. (S* H >'

Alypii Introdvctionis А'ЛТШ'ОГ El'ZAmrH's

Mvsxca Finis.

I MAR
 M A R С I M E I В О M I I
N О
Г N
A L Y P
"ЛТШ'ОТ ЕГсАГП-
£гн' MOTcIKHÏJ Hare
1 eft hujus "¿maarxcfMÍk* ,
ièu fragmenti in omni
bus codicibus inicriptio.
Quae fi vera lit , majus faiffc inftitu-
tum ab Alypio opus , multi cum ra-
tione adfirmari poilc cxiftimcnt.
Cum enim alias reliquos , qui de
Harmonica fola tra&ant , ob gene-
ralem opuiculorum fuorum infcri-
ptioncm mérito reprehendamus ,
quanto juftius hoc faciemus in Au
to re , qui feptimam tanturn Harmo
nica: partem , De Tonis , tradere in-
ftituerit ? Verum ea ratione excu-
fandum cenfcmus Alypium , quod,
cum Harmonices praxin , quz in
Notarum cognitione in fingulis Mo-
dis pricipue confiítit , vulgo tradere
voluerit , etiam vulgari urn Malices
vocabulum acceperit, & particulam,
ad canendum maxime pertinentcm,
generali nomine fuerit dignatus : ac
ii Mufícus haberi poflît , qui hanc
Modorum doftrinam & вцииАаЛшу
ut inprimis difficilem & intricatam,
perdidicerit. Atque hoc Ariftoxcni
quoque tempore quidam contende-
bant , cantas fingidos notis fuis de-
fcribere , Harmonicas tracbtionis fi-
JE
I V M.
nem {lamentes. Ilium vide pag. 3 9.
vcrfu 4.
V. IO. t«v 6zwix!nu&Tt*r 33l<T-
Veneris non male , brevijimu.
quod oprime ex Ariftide Qujntilia-
no perfpicitur , qui hiíce tribus Mu-
ficx partibus, quas hie recenfet Aly-
pius, librum primum adtribuit. xm
wauJéültxu Ьлуш , auditive пиГи:и:.
integrum iêcundum. & фияха, пл-
f*r4Ú,terrium.
V. X* . níaí-riu; ti та£м, çai ç»/^«e»-
JíottÍu/] Hace funt ex principio Har-
monicorum Elementorum Ariíto-
xeni, qui eodem fenfu dixit, -*
ItKmtíw ¿ew, íjfftmii n ¡uúxfui çri-
Xfiïn : qua: & ordine prima fit , at
que elementa tradenai facultatem
habeat.
V. 18. rm iufiiXvi ] In Cod.
Scaligcri , íuuíK. merque Oxon. ip-
ui>À\. quod ut facillime reftituitur,
ita vix monendum cenfercm.
V. 27. Uov, «£4/m5CoA**0 ^m
& Arift. Quint, pag.o. Ariftoxenus
autem pag. 3 8. habet *£« f*t5бзл/яг.
Sed ibidefinitionem ^iJCaAijf in ge
nere inquirit- Vri earn quoque deifi-
niunt , Euclides , pag.z. & 20. Ari-
ftid. Quintil, pag. 24. & ex eo Mar
tian. Capella , pag. 180. ItemBac-
chius
 I N A L Y P I V M. 67
chius pag. 14. Sunt alias plures com- qua ofcitantia, illa omiiit. Ex codem
mutationes , quas liíc úuelligit Aly- enim ambo hos Autores exemplari
pius , & recenfet cgrcgil idem Bac- edidimus. Quod fi librarius ipfius
chius pag. 13. hoc admiicrit, nec ita omni culpa
Pag. г . v. i . Ъ)°хо$!ок] Ita legen- vacatjejuod cum hos fibi autores dc-
dum efle , fi vel uterque Oxonienfis fcribendos curarit , collationem de-
id non confirmarct, facile ex antece- fcripti Codicis cum со , ex quo dc-
dentibus perfpicitur . Dubia Cod. feriptus eflèt , inftituere neglcxerit.
fcriptura Meurfio impofuit , ut ede- In quo cette longe majori fide ver-¿
Tetbfxofflovt. fatiíumus. Integram Mcurfiianno-
V.7. uiiçi пЛшты в'ли'Л^.] Ми- tationem ad ifta verba adferibam.
íicorum ufu: non autem ordine, Hocpropriumtin^xùx^eftnonviçù-tuv,
iècundum gravis & acuti diftenfio- fed TKivxffiam ¡pfyyfav. Ergonecejfa-
nem furhto. Cum enim Hypodorii rio muttlus locus ; & fraudemfecitfu-
proflambanomenos graviffimum e- pinus librarius. (feil. Meurfii.) Vide
dat ibnum, qui primus diftinâe ex- plene apud Euclidem lib. de Mufica.
audiri poilît; huncmodum non ad- (Harmonica erat dicendum.) TaTvefe
eo in ufu fuhTe, haud difficultcr quis к^у.Ъу.г^ш ф^уГиу o¡ $ú «Vir
perfpcxerit. Adeoquc, hac ratione íyínc ol J[i nt^^ai. iça-ni $¿ Й
moti , frequentiííimum ufum Mufi- ei<nv , âm ¿* joüg r ^¡uñ амфорой ¿
ci introduxerunt toni Lydii ; cujus (лг&т$*<лч,л^ос^я<п*^1н&'т.-
íbnus graviílímus acutior eft gra- cnuc кт'^о! St , от твйущ/Ио* яг-
viífimo Hypodorii, ipíb dia pente & mfam. ¿* p*f т«Гг t "fam а^фврлГ?
tono majore, uti hoc ex hoftris Mo- [а&^хй&т* , *' [dfctstnv сЯп /мой
dorum Tabulis eft perípicuum.Por- tÚo-cuí. Hinc petenda restitutio j quam
ro primario modo , feu authenta:, ut tакт puto. Isirnçfôb} x» Aij«»7«í, î-я
vocant hodierni Praétici , óptimo ы tcûç t $uá» а^форлй гГ/м&пчЯ*-
ordine ftatim fubjecit plagios , feu <n» ùçbiçpemtHt. xmspfyuoi Se, Un iv
obliquos. тамг т fow Zlg.Qo)fi4Ç fxi^m^naiv Ht
V. 17. JcicK^oe» it SîxmJ] Omncs iriçjii imw. Ita cum umbris digla-
pro J\¿ habent ад. quod locum ha- diatus tandem vicit . Ariftoxenum
bere nequit. Pratcedit enim , írtíns hujufmodi lacunis mifere fcedavit ,
f*$i*r. cum vel vicenis locis Íntegros ver-
V. 11. Utk «/&пгЩ>тщ/Ч*№**» fusomiièrit, máximo leftorum dif-
AtÇébyfJfa**, Удгц&Авш».] Male pendió. Porro in fine omhTam elle
ruée défunt in Barociano. mobilium fonorum recenfioncm,
V:.2 5. и /де&тпяЬnv. xivv u$<o< S), non opus eft ut cum Meurfio cen-
oit in reut V fi/m амфорой?] Нагс ièamus. Etenim inftituto Alypiifuf-
omnes habent. at Meurfius , nefeio flcicbat fiantes enumerare , corn m-
Г г que
68 Marci Mëibomii Not*
que fpccics eim/xm & /Зоьрияг/'хук?. хефлЛаи» ß'. capitis fccundi. qua?
Si quis tarnen , qui foni fuerint /мп- partitio in aullo Codice reperitur;
ядом» qui о^и'ядом, & qui ajgswoí, & longe melius abeft. Commodms
fcire deuderet , illos ex Eudidis no- enim & fignificantius ci taveris Ly-
ftri Pag. 7. v.8. ubi hune à Meurfio dium Diatoni , quam caput íceun-
citatum locum reftitutum inveniet, dum. atque ita de czteris. Porro
petat. Codex ScaL & uterque Oxon. hoc
Pag. 3 . Hîc Meurfius commodio- initium habent fequenti modo,
ris diftributionis gratia initium facit
Л«Л'« tÇoVk mf*â# хл&тв a/gt'iïve»
Т1'К.СрСР/*10ГиЬ Г L F
С О (] L 'y H Z Z í ü 0 2\ f* I С
U Z И y 7 Л

Confufus hic notarum ordo eft à dcfcripiêrunt . Certiflîmum autem

librariorum imperitia. qui cum haud eft pri mum Codicem , à quo omnes
intelligerent fuperiores hic & infe- manarunt , hoc ordine illas habuiflé
riorcs elfe notas, qua: fibi mutuo re- fignatas.
ípondeant , continuo omnes ordine

£ 1 RC^CPMieriT
ЬГ L F С « Г] <í V N Z

Z Б ir ♦ X t
с и z \\ f- "q

Qupdad errores attinet, qui in notarum copula in manu exaratîs

prioris Diagrammatis notis adpa-
rent, & in Scriptis omnibus Codici-
bus reperiuntur,in fecundo diagram-
mate, & paifim in his autoribus rc-
ftituti íIii habentur. Noftrum fuit
Codicum illorumlcripturamfidelif-
fime hîc reprxfcntare.
Tl(>otTXxiAQcu>ó$j<fr y $rm t^««Tf ,
<Я TîmT'îjA*^*».] In variis bis nota-
rum Alypii feripturis recenièndis eo
modo verfabimur, ut quoties eadem
Codicibus, & Kircheri earundem
Alypii notarum tabula, occurrat, in-
dicemus ; earundemque varias in di-
verfis locis figuras adnotemus. Ex
iis enim cum admirando notarum
ordine Alphabetico, quiinnoftris
tabulis, pracipue Enarmonii generis
elucet , collatis facilius quifque con-
fpiciet , quibus rationibus ducri hoc
vel illud in notis , earundemque dc-
feriptionibus immutandum cenfue-
• rimus.
 IN A L '
rioras. Haec ¡taque prima notarum
iyzygia , iêcundum ordinem Alypii,
quatcrdecies in omnibus Scriptis
codicibus repcritur. Scxics nimirum
in genere Diatono : quinquies in
Chromatico : ter tantum in Enar-
monio,quod Enarmonii generis ma
xima pars in omnibus MSS. défit.
Hic numerus expedite ex noftris
Modorum tabulis colligitur. Semel
tarnen , majoris perfpicuitatis caufa,
omnes chordas recenfebo.
Itaquc in Diatono Genere has
notas habet Proflambanomcnos Ly
dii; hfdem figuris , quibus hie tabu
la Kircheri , id eft , integro zeta, fed
Oxon. Z. Hypate hypaton Phrygii,
in omnibus quatuor codicibus » id
eft, ScaligerijUtroque Oxon. & Kir
cheri, та ¿íjra hac figura , Z. quam in
Kircheri tabula fculptam vides. Pa-
rypate hypaton Iaftii: in Codice Sca-
ligeri & Kircheri, zeta integrum.
Oxon. vero iterum Z. Hypaton dia-
tonos Hypolydii : ubi Scalig. &
Kirch. Codices diftortas habent fi
guras ; at Oxon. rurfus banc Z. Hy-
pate meibn Hypophrygii : ubi Scali-
ge'ri Cod. & uterque Oxon. accura
te exhibent L. at Kircheri, zeta inte
grum. Parypate mefon Hypo'iaftii:
ubi uterque Oxon. Z j Scaligeri , fi-
gma averfum ; Kircheri , zeta inte
grum.
In genere Chromatico rurfum
iftas notas habet Proflambanome-
nos Lydii ; in omnibus codicibus
zeta impcrfectum hac figura Z. Hy-
ptte hypaton Phrygii ; eâdcm figu-
p t V m. 69
râ L y nifi quod paulum Kircheri no
ta ex fua fede fit fublata. Parypate
hypaton Iaftii : zeta in Seal. Z. in
Kirch, integrum. Hypate mefon Hy-
pophrygii.in utroque Oxon. & Seal.
Z ; in Kirch, zeta integrum Parypa
te melon Hypo'iaftii; ubi rurfus uter
que Oxon. & Seal, exhibent L ; at
Kirch, zeta integrum.
In Enarmonio genere has notas
habet Proflambanomenos Lydii : in
Seal, zeta integrum , in Baroc. /.
Hypate hypaton Phrygii : in Oxon.
utroque bene Z, at zeta integrum in
Seal. Hypate mefon Hypophrygii :
in utroque Oxon. rurfus bene ha
betur Z ; at in Seal. {. Reliqua duo
Enarmonii generis loca in omnibus
codicibus defunt. Czterum illud ze
ta integrum ; quod pro zeta imper
fecto plerifquc in locis perperam in-
venitur; eâ figura exhibebatur , quae
apud Kircherum in Lydii Diatoni
Proflambanomeno adparet, id eft,
fuperiore linea arcuata. Inferior au-
tem zeta imperfefti linea tranfverfa,
paulum in plerifque locis eft arcua
ta : fed hoc à librariorum хмШу^р.-
<$1я manafle puto.
Tau jacens ubique in omnibus
codicibus conftantiflime ita fcri-
ptum reperitur H .
TWt>! xierctltSv , уосицл dmçpufi- 1
ju^/'ey, ^ jtc/xfxx öför.~\ Ita iepties re-
fte eft in genere Diatono : ter in
Chromatico. In ejufdem generis pa
rypate mefon Hypoxolii pro dm-
çç^fifjS^oti , perperam eft ccviçp. & in
hypate mefon Hypolydii о^Эиурго
I 3 »{Э".
 7<э MarciMei bom"ii Not*
¿ffiv. quod utrumque correximus. l*o)i. Inde fortaflean non male con-
Ter quoquc rede habetur in Enar- cluderetur , femper Alypium feri-
monio. pfiflc Jiyxppov , at librarium , qui in
primo genere lèmper id in ¿iyauuu,
ух aux xvtçç^ifAf^ùov.^ Bis eft in fin- mutarat , oblitum fuiífe idem faceré
gulisgencribus. Scmcl in parypate in ceteris gencribus . Non tarnen
hypaton Lydii Chromatici , defcri- male dicitur Муа/лря, cum etiam
ptioni nota: non erantfubjecbe.& apud alios autores hoc reperiatur,
perperamibi ii ßirm ifisnzèi forma- analogiâ adprobatum. Vt enim à fi-
tiim habet Kircherus. gma eft antifigma, ita à gamma, di-
gamma.
Hace notarum copula decies reperi- TWdi fÁíQmv у <nyux (пу/я».~] С
tur in Diatono. novies <p, ¿íy*¡¿~ Geminae hae nota: nullum peperere
px , femel in Hypodorii parameíb, errorem. Semcl integra chorda, hy-
<р7ед Mj#f*f*ov. Octies in Chroma- pate hypaton Hyperlydii fecundum
tico. binis locis ф, щ Яус/л/АЯу caete- genus Enarmonium deeft in Cod.
ris <pi ад Л'рл^оу. In Hypodorio Baroc. Id notandum , quod femper
Chromatico male Cod. Seal. & u- in Seal, reperiatur parvum figma
terque Oxon. addunt oivtrçgifAfflov, hujufmodi С , nunquam iftiuimo-
ex quo Meurfius fecerat ctmçpxpui- di <f.
v5v. at utrumque delendum.Indc ct- rixfuim-m ¡tíCpiv i Jâ ад aíyfxx ave- p
iam omnes codices habent has no sçcfiu(%,<>4. ] Repcritur duodecies
tas в- u. . etiam Kircheri. quern in abfquc ulla variationc. quater infin-
facili i attamen depravato loco codi- gulis generibus. Meurfius in Lydii
cum confenfum mérito miramur. Enarmonii parypate mefon male ha
In Enarmonio eft tribus locis, ад bet ùfitçp. contra codicem unde de-
fcripièrat. Hoc & uterque Oxon.
Porro hoc loco idnotabimus,cum corrigit.
viciester illa digammi figura , vel re
cta , vel inverfa , vel avería , in Dia xueyJJJov. 1 Duodecies bene eft in
tono reperiatur , vicies in Scaligeri Diatono. femel in Hypcrphrygio
códice Icriptum reperiri Лух/л/лх. hypatc mefon abeft à Codice Bod-
ter , & quidem circa illius generis fi- leiano-: at majori confufione codex
nem, fecundum ordinem Alypii , Л- Baroc. ex hypate & parypate mefon
pet^ov. In Chromatico illa nota re- unam facit chordam , hoc modo :
currit viciesnovies. ubi vicies quin- tJz¡r«T>? yÁ(j*v y ?.xuQSx ад ццНгК^д,
quies feriptum, «fr^/xovjquater tan- vtPiov. Sexies bene reperiebatur in
tum , nytftft». In Enarmonio tem Chromatico . femel ™ fyllaba ab-
per, & quidem duodecies, eft ¡\y*p- erat in Hypodorii netc diezeugme-

non.
г
in Al
non. Quinquies probe crac in En-
irmonio.
I<; Míen , 1шти A«/w£<fflí qMtytev.j
Codex Seal, híc , A*/¿£<f* dvtçpotf*-
^'ev , cum his notis I y. quas etiam
habet Baroc. plane ut apud Kirche
rum notas netes fynemmenon Hy-
polydii Chromatici. Deindc in Hy-
gophrygii netc diezeugmenon eft
a «vergjíjU^ov , fed cum refte piftis
notis . Hic autem error eft ex fe-
quente chorda , quae notatur тш y¡m
ц£ &xfiGJa dviççppfdlùif. Caeterum
deferiptio deciester benehabebatur
in Diatono. bis maie. Toties quo-
que notae bene ; bis autem male , in
Lydii meiè & nete hyperbolason.
Phrygii paramefon , qui in omnibus
codicibus exciderat , reftitui . In
Chromate duodecies bene habet de
feriptio ; aft notât fexies bene, & to
ties male, faepiuscftv. Videtabu-
lam Kircheri. In Enarmonio deferi
ptio oftics refte invenitur : notae
autem ièpties bene, & bis maie. Ly
dii mefe abeft à Bodlei. In Hyper-
solii parypate mefon livshdyiay in
omnibus codicibus excidit. hinc &
lambda reftum eft in notis.
ÇJot etves-ç^wJjJov.] Ita quinquics
bene in Diatono. toties in Chroma-
tico. ter in Enarmonio . In Lydii
Enarmonii trite fyncmmenonjquam
Meurfius omifit; omnes perperam
habent XoLp&Sct. vihdytov . cum no
ta, quae lambda jacens averfum re-
fert, >• Exciderat in codem gene-
re trite hyperbolason Hyperlydii,
Y P I V M. 71
nec ex ullo Codice reftituebatur.
_ Xiw>ifjt[4%vuiv ä^'tiv@- , pífXftX щ г N
к,.] Decies deferiptio refte inveni
tur in Diatono. notx novies , opri
me formatas. In Phrygii ncte fynem-
nlenon omnes pro 7V habent чтх
zsKxytov. cum hujufmodi nota X in
Seal, códice & uno Oxonienfi. Alter
Oxon. & Kircherus habent H. ut &
Seal, codex habet in Hypophrygii
hyperbolason diatono. In Chroma
te deferiptio & notas quinquies re
fte. Semel male in Hyperphrygii
mefe pro Tu omnes habent , cui
quoque nota refpondct , etiam apud
Kirchcrum. Noteturhic rurfumin-
fignis codicum confenfus. In Enar
monio femel refte habetur, netc fy
nemmenon Phrygii.
Лек , £Гта.] Hoc notarum par
duodecies eft in Diatono,notis ubi
que refte formatis. Sex chordas in-
tegram habent defcriptioncm : toti-
dem voce v7Í?iov mutilatam. nimirum
nete hyperbolason Hyperlydii : nete
hyperbolason Hypophrygii : Hyper
phrygii parameibs : Iaftii trite hy
perbolason : Hyperiaftii fynemme
non diatonos , & trite diezeugme
non. In Chromatico ofties reperi-
tur. Quinquies bene habet deferi
ptio : ter omiífum eft ti Crf.iov. in
Hyperlydii mefe, & nete hyperbo
lason. ut & in nete hyperbolason
Hypophrygii. In Enarmonio fexics
notae refte inveniuntur,& quinquies
deferiptio. femel in Hyperlydii me
fe abeft re v7Í?<ev.
 yi Maro Mei BQMII Notje
Zt Tlct&fAí<m, ОД muskiytoi.'] fum, inverfum- quale idem habet in
In Diatono tam in defcriptione ejufdem Hyperiaftii nete fynemme-
quam in notis ita deciestcr optime non , unde vera figura facile efïîngi-
in omnibus invenitur. InChroma- tur. In Scaligeri Cod. & uno Oxon.
tico odies in defcriptione, icpties in femel iterumque eft , uti nos illam
notis. in Hyperiaftii nete hyperbo- exhibuimus. quemadmodum & Kir-
laeon omnes quatuor Codices pro cheri codex femel in Iaftii hyperbo-
с male habent з . In Enarmonio laron diatono cum Seal. Codice con-
ter bene habentur defcriptio & no fonat.
ta:. Caeterum ièmel hîc eft ла^дослг,
in reliquis XXXIV. locis eft<s>%j5- г,/л!лК<рл «g/ftsc y, ¿ve* váCbif.J Ita fe-
f*f nç. ut hoc primum dubio procul xies eft conftantiifime. bis in fingu-
à librario , qui alteram terminatio- lis generibus. femel in Gaudentio
nem meliorem putarit, fit immu- pag. гб. pro ¿va male jc*t« fcriptum
tatum. reperitur. Notarum diverfitatem
eandem , quae eft in reliquis codici-
од m oiviçia/j-^ov.~j Diatoni binis bus, habesin Kircheri tabula expref-
locis , fcilicct , Lydii trite diezeu- iàm. In Diatoni Hyperlydio pro x
gmenon , (ubi corrigitur ab Oxon.) uterque Oxon. Seal. & Kircherus
& Hypolydii trite hyperbolaeon , in infigni confenfu habent n. Hie in-
defcriptione eft T-nlçglyuvo*. reliquo eptit Meurfius , qui ex depravata
Diatoni, ut & tribus Chromatid, & Bocthii fcriptura hunc locum emen
duobus Enarmonii recte eft Tfiilçgi- dare inftituit j cum ille ex Alypio fit
ушоу. Nota: omnibus odo locis o- corrigendus. quod fiet erafa voce
ptime formata: reperiuntur. dextrum. Quid enim eft T <h£io» Kei
•Q- У\ _ Ni/ni Ле^Ау/и^и», ^¡Tsháytov , од la v&ov ? Certe ad eum modum hoc
ч'тк dfAt\riU*9v хлЭ'вЛхив-^/'оу.] Re effet intclligendum » quo ч/ллЛфя
periuntur ha notas novies in Diato ¿t^iov , & «gyíítpov, jam *vu, jam kc¿-
no. In defcriptione ti х«3-«Лх«<7«- tw v&iw dicitur : id eft T effet biper-
vov bis aberat. in Hypolydii nete hy- tiendum. Adeo temeré fcientiam
perboUeon, & Hyperiaftii diezeu- fibi non intcllc&am adgreffus eft vir
fmenon diatono. ut & femel in ille doñiíTimus.
¡audentio, pag. 15. Sexiesbenein
Chromatico. quater in Enarmonio. Hypolydivs.
Nota interdum eft H, cujus dextrum
latus inferius fit protraftum : quale fjdw i%ov , од ч'та. ] Conftanter ter
etiam Kircherus habet in Hyperia ita eft in Diatono; ter item in Chro
ftii diezeugmenon diatono. iàepiffi- mate , & bis in Enarmonio. Hypo
me adparct eta imperfe&um aver- lydii Diatoni profl ambanomenos in
Cod.
 in Al
Cod. Seal, habet t^ovS : at fyllabam
finalem 5 delendam eíTc conftru-
dio , & reliqui feptem loci docent,
& infuper Gaudentius. Nota тн^т,
ut etiam apud Kirch, confpicitur, in-
terdum eft h > interdum ктх ¿¡aíK>¡U-
едчта éS^HîreV.] Hoc par notarum
ter eft in Diatono ,• toties in Chro
mate , & femel in Enarmonio , de-
feriptionc nunquam variante , fed
faepius eta imperfeeti nota. Seal. &
Kirch, bis refte , in Chromatis Hy
polydio & Iaftio. infuper Seal. Co
dex in Enarmonii Hypolydio. Bis
ctiam refte Oxonienfcs habent in
Diatoni & Chromatis Hypolydio :
at in Diatoni Hypoarolio rur,-m i\-
Л«я"« , tu *¡tol tÄv«T« oLti^ç^u-
fjíiiu eandem hanc notam ri Oxo-
nienfes, Seal. & Kirch, infignicon-
fenfumale tribuunt. contra autem
in Chromatis Hypolydio iidem o-
mnes Codices ternam hujus eta va-
rietatem , uti nos edidimus , exafte
comprobant. .Nam h ibi eft eta im-
perfcéhim: x ,eta imperfectum ja-
cens : ri , eta imperfcftum averfum.
Gaudentius in Diatoni Hypolydio
habet ri. maie , ut oftendimus.
Vx Пверияки) \seroiïù>v , bxpÇix xvi-
Ter taiitum reperiuntur hae notse ;
in fingulis generibus femel , eodem
loco. Codex Seal. Oxon. uterque,
ut ¿V: Gaudentius in Diatono legunt,
«Лфя «ví?£24¿[aívqv j что еЖоигу
У Р I V M. fi
vrfiov. у X . ita quoque , ut ex notis
adparet, Kircherianus. In Chroma
te pro Tsh&ytov eft Solum En-
armonium reéte habet ficut nos edi-
mus. Primùm enim те *Лф« perpe-
ram exarari ,. ex notarum ordine eft
indubitatum. Deindc rè JAe» in his
notis , & те «ves-ç^uuivov interdum
paria faciunt : nunquam ия7ии Se
'zshdytov. In Chromate & Enarmo
nio noftrx editionispro «tP<ov, quod
errore quodam in ifto remanfit , in
hoc irrcpfit, feribatur -zhxptov.
nxçgiptmç , 7i >&j хад*.] Duo- о К
decies ita eft in Diatono.' Quatcr ö.
nimirum in Hypolydii paramefo :
.toln melon diatono, ¿v diatono hy-
pcrbolason : (quibus ternis locis re
éte habent 7v Gaudentius & uterque
Oxon.) & Dorii trite fynemmenon.
In Hyperiaftii nete diezeugmenon
Meurf. habet
[aívov , tiïri т1ш o|u'i»)5. cum Scriptus
& uterque Oxon. «Verg^juívov be
ne omiferint. Is autem error eft à li-
brarii ofeitantia , qui trite omifsà ;
quam nec Oxon. rcftituunt ; ргжее-
dentis chordae x«W« cum fcquentis
ùvtççyfj.[jiivov , conjunxit. Vndccies
гейе feribitur in Chromatico. nifi
quod in Hypcraolii netc fynemme
non omiifa fint hxc verba , SRn mu
о|ите5. qui ex Diatono & Enarmo
nio , quia <pfyyf& eft i?àç , rcititui-
mus. In Enarmonio bis rcc~te eft :
femel maie 5. Ta x«W« notam in
hac fyzygia Cod. Scaligeri femper
habet minufculam. ut & in ifta, хл'тг-
як ^w/JeA^î K&SeihxvepívM. In ге-
К liquis
74 MarciMeib o mu Nota
liquis copulis eft majufcula. Gau- traâa. Plcrafque illiusnotx varie ta-
dentius& Kirch,ubique habent kap tes vide in Kirchen tabula.
pa initiale feu maj ufculum.
fJi¿ov, y^ctj ^иГлАфл è ¿|i с к, «га voCoy.J
ctviççgt/xfiivQv. ] Sic quater habet Ita bis eft in Diatono. tribus locis
Diatonum. quater item Chromati- pro ¿t^icv perperam eft «e/stpoV.
cum , & ièmel Enarmonium. To J, 1. Phrygii hyperbotaon diatono.
ubique eft hoc minufeulum |. etiam 2 . Hyperphrygii diezeugmenon dia
apud Kirchcrum, licet corrupte exa- tono. j.Nete diezeugmenon Hy-
ratum ; & Gaudentium. at omnes pcrdorii. Hyperphrygii neten fyn-
habent « . emmcnon , quae in omnibus Codi-
cibus, etiam Kirchcri, dcerat , refti-
Hyperlydivs. tuimus. In Chromatico fexies refte
fcribitur. tantum Lydii paranete hy-
^и/«Лф« Jêf<c\, хат» v<£óv.] Ter perbolaron male rurius habet «e^fï-
hoc notarum par eft in Diatono. ter po». quod neuter Oxon. corrigit. In
item in Chromatico, & bis in Enar- Enarmonio ter tantum repcritur , &
monio. Quater retäe legitur, & to- quidem bene. IlUid *e>ítpo\ fxpc cx
ties male. Primum hie in Diatoni precedente chorda , ubi reéte idha-
Hyperlydio defunt dua: ultima; vo bebatur , perperam à librariis eft rc-
ces, x«t« vóCov , ut & apud Gauden petitum. In noitrx editionis diezeu
tium. In Chromatici Phrygio trite gmenon diatono Hyperphrygii,ma-
hvperbolacon perperam habet, hfyov le rcmanfit <*e/stpov , pro quo ¿t^tov
eivw vdtov. ibidem in Hyperphrygii rcponatur , & in verfione , dextrum.
trite diezeugmenon, чр'лАфа л'е/я- In Hyperphrygii ncte fynemmenon
pov, ¿va y<sCo». Inde puto is error eft, Cod- Scal.habebat otv1i$pct[*fJfcav,pro
quod fequente chorda fit я&щоу. In quo uterque Oxon. refcribit dve-
Énarmonio Phrygii trite hyperbo- çpafdfjfcer. Gaudentius in Diatoni
1жоп habet ^ >í¿ui«A<p<* ¿tpéttá»m Hyperlydio bene habet <Í£|/cv,at ma
i&ov, cum nota т* ¿fЫ. In Dia le ibi omiííum, «vai viSCev. Diverfitas
toni Phrygio uterque Oxon- ttnfjú- nota: hcmialpha cadem hîc cft,quarn
хКфх ¿íi;icv , жх1ш ntíCev , format uti in precedente chorda notavimus;
nos id cxpreííimus. quod in tanta quamquc viderc eft in Kircheri ta
confufione notandum. Alias fere bula.
ícmpereft dimidium 5 inferius vel
fuperius, interdum dcorfum rcfpi- JE о L I V s.
ciens, interdum furfum, ¿Vindex-
trum latus indinans , ficut 7. dextra
quoque parte interdum furfum pro- çç^t^ôov.'J Quater ha: nota? occur-
runt
 in Al
runt in Diatono. tcr recb habet de
fcriptio : femel hie in JEolio male eft
Грго ¡T, quod etiam habet uterque
Oxon. & «*1eq>»t*i$jM , pro quo
Gaudentius «vifç^/xjujfu'ov.asque ma
le . At idem in Hypoaeolio bene ,
лягу^/и^'оу. Nota ter reftcpingi-
tur, etiam in utroque Oxon. ut cdi-
mus. bisquoquc in Gaudcntio. Sc-
mel ч habent in Hypoiaftio Cod.
Seal. & unus Oxon. In Chromatico
quinquies recte invenitur defcriptio,
&ter, nota. Semel inlaftio Cod.
Scal.Sú Kir»ch. ч , & in Hypoiaftio H.
In Bodleiani Codicis Iaftio perpc-
ram ita fcribitur : йвглт» \¿nr»!av
isKoiytov àvltfçfpffiov. omiífis in-
termediis , librarii procul dubio o-
feitantia. In Enarmonio fémel hoc
loco bene habent defcriptio &
nota.
4 TWth vicr«7«v , <fеЛ(£ ii'i'iîçaMU;-
У6У , )Щ Tau TSKclyiiV «JlïfÇ^ijUf^JiJV.]
Quinquies hz notae reperiuntur in
Diatono. bis refte habet defcriptio.
Hoc loco , feilicet ЛЕоШ hypate hy-
paton, bis eft evíes-gjíjLtftíJoev, pro a¿vt-
çpecpfJfcoY , & cimçp. utrovis ufu ma
ie. Gaudentius pro ultimo ¿msp.
binis locis habet xvtçp. pro quo, uno
in loco, Codex Bar. fubftituit nihilo
melius aieço. quod nullibi in his no-
tarum deicriptionibus eft receptum
verbum. In Hypodorio etiam & Hy-
perdorio eft tZj isKcLyuv cittççgtfA-
^ov. quod ex neutro Oxon. corri-
gitur. In Chromatico fepties habe
tur, íemper probe. In Enarmonio
Y P I V M. 7f
bis refte occurrit.Meurfius in Phry-
gio ediderat, isKxytov mtsfOft/tinr.
quod ex utroque Oxon. corrigitur.
In Hypophrygio abeft -zskxyuH, quod
nec Oxon. habent. Czterum nota-
bilis hie iterum eft Codicum in no-
tarum formatione confonantia. Co
dex Seal, ubique habet , & quidem
quinquiesdecies , uti nos edidimus,
TwJfA^ad iftum modum formato.
Decies etiam Kircherus. Barocianus
codex femel v.
I'ov.] Ita fexies defcriptio & notai
recta: inveniuntur in Diatono. In
Chromatico fepties defcriptio eft
proba. Bis reperitur tí y¡f*t^u nota in
Iaftio & Hyperiaftio , uti ea confpi-
citur apud Kircherum in Iaftio Chro
matico. femel p. & femel H. Ter
tantum rede Kircherus. In enarmo
nio defcriptio & nota femel recte.
Semcl atque iterum reperitur
pro rifJUpv.
Т'яюти (*íQm теш <¡í}*uux «¡¡re- -т/
çfxuu'iviv.'] lea fepties rede habetur
in Diatono , femel apud Gaudcn-
tium. In Hypodorio Cod. Seal. &
Kirch, femel male habent F. In Chro
matico undecies defcriptio & nota
recte inveniuntur. Contra MS.
Meurfius in Hypoasolio edidit <msp.
quod tarnen non corrigitur cxO-
xon. quamvis nota refte habeat. In
Enarmonio quinquies nota & de
fcriptio refte habentur. Cïterum
interdum Пуцциь , inprimis in Dia
tono i fepius ¿ípcp/AOv reperiri , no-
K 2 tavi-
jó M arc i Me i воин Not*
tavimus in Lydii hypaton diatono. antepenúltima ; ita quoque í¡a(-
KMffiíiov. ] Decics defcriptio rcéte
invcnitur in Diatono . lemel apud
Gaudentium. In Dorio femel omif-
fum eft Jc«9,«A>w¡rju£vor. ubi eadem
quoque nota eft , quam Kirch, in
Dorio reprsfentavit . Alias fexies
reperiturhemideltaut л picl:um;nifi
quod utraque linea direéte extenda-
t unfed nunquam diduchun,feu,pro-
tracto dcxtro latere. In Oxon. qua-
tcr invcnitur ?v- Omncsill* varicta-
tes vidcantur apud Kircherum. In
Chromatico duodecies reperitur.
novies bene habet defcriptio. In JEo-
lii nete hyperbolaeon deerat, iRn tluù
¿!;vt4&- Hyperphrygii paranete hy
perbolaeon male habebat л «ots-ç^ju-
¡aívov , pro ¿¡fAÍSthfé. XíxáwAxuíT/xívov.
ñeque id ex Oxon. corrigebatur. In
Dorio Cft, Tg>T»J ¿\í^ájyy,í\IUV fôtofAX-
тос»?, fed pro те^'тц legendum eft як-
çpvjiY!. trites nota, non autem para-
netes , excidit. Si quid in his intelle-
xiflent Mcurfius &Kircherus, hoc
faltem corrigere potuiflènt. Nun
quam enim voces, ^ырхЪкч, b/x(>-
f*svi(§> & a^'-nm®- , aliis chordis ad-
pofita; inveniuntur, quam lichanis &
paranetis. Notarum varietas hîc ea
dem eft quae in Diatono. In Hyper-
seolii hypate mefon , & Hyperphry
gii paranete hyperbolaeon , eaedem
nint nota?, qui in Kirchero. Quatcr
rede habet defcriptio in Enarmo-
nio. Porro faepiflîme eft t¡[*iií*.$.
fed quemadmodum >;'/*<«Лфл , Л'-
ухррл, pronunciantur accentu in
Hae notae vicies reperiuntur, fem-
per bene, novies in Diatono ; to-
ties in Chromatico , & bis in Enar-
monio. Figura т» оАфл íemper eít
minuícub, uti etiam repraefentatur à
Kirchero.
yiav xmçpx/jtf^svov.'] Decies recurrit
in Diatono. Septies reôe habet de
fcriptio. femel quoque in Gauden-
tio. In Phrygio deeft ■sjáo^ov, quod
etiam in noftra editione <ró^£Aí\J¿as
quadam eftomiflum. In Hyperphry
gii hyperbolaeon diatono deeft лет-
r£ßtjj.pivov. Dorii nete fynemmenon
pro habet лу7«г§. fed Bar. Co
dex reftc hoc corrigit. Notarum hîc
eadem occurrit diveríítas , qua: apud
Kircherum. & Temper eta parvum.
In Chromatico duodecies proba eft
defcriptio : decies figura lambda ja-
centis avcrfe. nifi quod paulum in
ahum confurgat . Bis in Hypcrdo-
rio eft < , ibidemque in Kirch. &
Oxon. In Enarmonio quater recta
cft defcriptio. femel in Hyperaeolii
paranete hyperbolaeon чв tsKxytov de-
flderatur.
ci&iíipov , ххтш rtíCóv.l Hoc
par notarum fepties occurrit in Dia
tono. quinquies probe habet defcri
ptio. in Gaudentio deeft «£/$ffor ,
fed nota tS ч'и/лЛфл piâa optimè. In
itolii nete diezcugmenon Meurfius
cum MS. habebat r¡¡*íx лЛфл , quod
cor-
 in Al Y P I V м. 77
■ comgiturexutroqueOxon.Hyper- Т'яи'т» \j%Toiïù>v, civUñ К) íñ Ля-Л?к.] И Я
phrygius pcrperam habcbat, rfe|io» Ita deicriptio & nota reifte reperie-
Sm »<sCflf. In Chromatico quinquies bantur ter in Diatono.in Chromati
bona eft deicriptio. in Hyperlydio co quater. femel in Enarmonio : nifi
& Phrygio deerat , кхтш *&ov. in Ia- quod fèmper feriptum erat eivlt Tu-
itio pro >ftçtçov pcrperam eft «fefio'v. ut& femel apudGaudentium, p.14.
In Hypcrdorio , чр'лАфл TsKxytov x- Id quod correximus ; inde etiam »
msçjfAfAiiai. qui error eft ex prece quod in fimili compofitione femper
dents chorda: repetitione. In Enar- occurrat г'шии . In Enarmonio erat
monio quinquies reperitur , femper К1%»*Н\ягенп i*xf[*óvi@* у pro quo
bene . Figura та хЩх ubique eft & Bodl. reponebat vW«7¿V.
minufcula , quam ad veram proxime
accederé confpieimus . Semel tan- /UÉvov.] Oéties hace notarumfyzygia
tum in Diatoni ЛЕоНо reperitur apud recurrit in genere Diatono. femel
Kircherum. tantum in Hypophrygio male ha-
bent Codex Seal. & uterque Oxon.
Hypo^olivs.
xitsçgtppirov. reétc tarnen habente
U3 П^осгАл^луо^©- , тп ùvtïçgtfA- nota. In Chromatico oñies bene eft.
ftívav , 41ц туши, Ji-zsKxv xmççy/jifxt- ubi in Hypophrygio deerat vox
уоу-З Bis in Diatono reperitur , to- fuJaui, In Enarmonio ter re<äe ínvc-
ties in Chromatico. bis reCte, totics nitur. Nota: ubique vera; , novies-
male. Diatoni Hypoiaftius bis habet decics.
cîyltfçgippiiov , ñeque ex Oxon. id
corrigitur . In Chromatis Hypoia- Phrygivs.
ftio , in ЛягЛЛ , cui etiam nota ц rc-
fpondet, inveniturin omnibus co- щ н nlçjpymiof.~^ Ita quater habet
dicibus. Diatoni Hypoiaftius ha deferiptio in Diatono. in Chroma
bet с , cui etiam Kirch. & Oxon. te, ter. femel in Enarmonio. riiAei
alter adfentiunt. Male idem Kirche TsKxyia nota ubique eft \ . etiam in
ibs repraefentat oíyput ¿ítsKvv , divi-
Kirchero, & utroque Oxon. quae eft
fim tanquam figma & figma. quae figura -m ß^t^etoAfgravis in hac co
pula , A \ . Quare vi vocis ■OKxyix
iânc admodum hie differunt. Nec
d ubi um mihi, quin contra fuum Co- indubitanter ita м illam collocan-
dicem hoc fecerit. Nam uti hoc ñ dam cenfuimus.
Шсриягатч xstretlm , JíjxfA/лх ¿j rm F J,
eft m <ЛтЛ»*, & iftud I , J, Ля-AkV. ita
xviçç^t/xfAÎvov. ] Ita fexies proba eft
hoc £ , <ny/xx Ля-Asv . Gaudcntius lcftio. infingulis generibusbis. In
bis, & defcriptionem , & notas , re- Chromatis Hypophrygio folus Bodl.
âe habet. pro eîttff- perperam habet whxyior.
К i T*a
 78 Marci Mei BOMii Notí
Cl H Ymxlm , йед *!/ьм^Ги <¿&*~ eft < , figura jacentis lambda , quae
ярс'у.] Hoc par notarum fexies re- ad dimidium delta jacens quam pro-
currit in Diácono, dcfcriptionc ubi ximc accedit.
que proba, quater in Chromatico.
femel in Enarmonio. In DiatoniHy- Hypophrygivs.
perdorio Mcurfius male ediderat ^«
pro «. quod uterque Oxon. corri- ccœçç<p/jL[Aivi)v,>icfj <лу[лл <A?rAsV.] Нэе
git. Illud ¿~ in Cod. Seal, ubique eft nota: bis reóte occurrunt in Diato
parvum. ti jfitpv "bfirepov pleriique in no: lcmel tantum in Chromatc.Nam
locis i ctiam apud Kircherum , male hypate hypaton Hypodorii cum his
fic pingitur 4 j ac fi cíTet Sífy¿v. notis in omnibus excidit , non au
tem parypate hypaton. Ideoque in
f^^ue'vov.] Quater refte fie eft in omnibus legendum еЛ,термяктк и'яи-
Diatono. ter in Chromatico : ubi in 7«V, f*p«>êrf. pro visr«Tn viw*!«v. Se
Hyperphrygio femel perperam eft md quoque reete habetur in Enar
etTrsîçpf*. led nota, ctiam in utroque monio. ut & apudGaudent. p. 24.
Oxon. & Kirchero , optime exara- Плри!7Ю7Я VJCrOtliJV , {, ^TTAsV »Vi- *щц Ц
tâ. Bis quoque reéte in Enarmonio.
Ter reperitur T. ceteris omnibus Semel tantum hîc occurrit in fingu-
locis 7. lis gencribus. In Diatono & Chro
mate eft % ЛжАик (Ùkç^cfijAiiovy ut &
¿íA$ W»e». ] Ita quinquies eft in apud Gaudentium pag. 24. in Enar
Diatono. at in Chromatico quater monio |Г Ая-Aâv wA«j40v. quod in
eft ягЛа^оу, & fie bis in Enarmonio. noftrae editionis Chromate eft pofi-
quae le<äio videtur melior , quamvis tum. utrumque fèrri poteft. Si ta
ib \J7?,to\i non omnino fit ineptum. In rnen non tarn rationem quam uíum
Chromatis Hyperphrygio Cod.Scal. ípeótes , àvtççgtfi/jiivov in hac figura
bis habet , Aa^uEí* a ra"A*j*ov. In videtur таГягАа^'о) prarferendum. Ita
de priore loco Meurfius inepte legit, * , & и ,8c <ju dicuntur«!/x««»ve-
Kdy&Sx >-_, \0.р&&а.твХлук>ч. Legcn- çpxux.vx , quamvis revera fint a-A«£-
dum autem efle >?WeA(5 , notarum <yta. Etenim ut — dicitur 1шт. arAaí-
ordo clarifllme oftendit.Decft in eo- j«ov,ita & wtti arA*j«iv vocari pofièt.
dem genere trite diezeugmenon Caetcrum notas nullibi variant , nifi
Dorii , quae ex nullo Codicum rcfti- apud Kirchcrum in Diatono.
tuitur. In Enarmonii Phrygio male
Cod. Seal, habebat т&тч \icjifä- Hyperphrygivs.
Aau'íov, pro аштрулчыч. Nota alias
dimidii delta jacencis ubique in Cod. Ita fexies occurrit. ter in Diácono, £c
Seal. & Kirch, ut & utroque Oxon. toties in Chromatico, fine ulla varie-
tatc.
 in Al Y P i V m. 7P
Ute. да /3í»w ubique eft minuículum,
ut & apud Kircherum. ita tarnen for- Hypodorivs.
matum , ut ad majufculum quam
proximo accédât. ct^?ç^efAf^ùov,)(^j ц/«<ф7 -abator.] Ita
Hypoiastivs. rede eft in Chromatico. Diatonum
T Tl^OffhUfiSccvCfJ^)^ , Tau TSKolyiM male habet civtçp. pro ояг?(^«.Notz
in utroque Oxon. pida: erant bene;
dm<;pßifi.$iw , ед tZ> ej5w.] Ita eft
in Seal. Cod. & Kirch, male, qua: in
hic in Chromati со. in Diatono male
Diatono confpiçiuntur plane ut apud
erat «Vf ççppiJfcoY. cum tarnen ipfius
Kircherum. Pofterior quoque Chro
tau nota fit jacens averfe , utroque
matid eadem eft qua: Kirchcri. ut
loco, ut & apud Kircherum. Gau-
Scaligeri Codex & Kirchcri , ex eo-
dentius femel deferiptionem una
dem deftripti videantur. Gaudent.
cum notis rede habet.
p.2i.& 2}.inveribordine dimidium
D о R I V s. phi jacens primam notam facit; alte
ram vcrojdimidium phi jacens (bshoi-
jiuvhicinMS.deerat) averfum.Quod
Diatono , Sé toties in Chromate, iè- erroneum eflc , proxime fuperiores
mel eft in Diatoni Dorio ¿7Í?<ov.in re- in Tabulis nota: indicant. Eft enim
liquis tribus locis eft avtspupfflor. ibi prima nota, tau jacens averfum;
Magis tarnen placet vtPio?. quod Ьзгс & fecunda, tau redum: Similiter, fi-
figura veram inverfionem pati ne- gma duplex averfum , & figma du
Îiueat. In Diatoni Hypodorio Meur- plex.
ius omiferat civtsp. quod reftituunt Популист» \sGFoilm ,JÛ,àviTÇ^/nfjiî- boj
uterque Oxon. Nota ?jf/uffî* **'T£*
»A'ewi©* , ièmel in Diatoni Dorio eft Ita eft in Diatono. In Chromate erat
*,ut etiam apud Kircherum. reliquis perperam, iW-nj vxztlw. & 7 Л-злЛ
tribus T, tranfversâ linca exiftente àiBsçpiJtfW'Cv. Prior error inde eft,
reda , cum curva eífe deberet.In O- quod Hypodorii hypate hypaton in
xon. utroque tribus locis rede eft "\ omnibus Codicibus fit omina, alter
error eft ex fequente chorda , ubi fie
Tribus locis reperiturinDiatono,& rede legitur. Meurfium, qui ex MS.
totidem in Chromate. Semel in Dia ediderat <*яг;-£. rede uterque Oxon.
toni Hypodorio défunt ha: bina: fyl- corrigunt, reftituendo oûiiççppfflov.
laba: ^ >£,in omnibus codicibus.Vn-
Lydivs in genere
de Oxon. uterque & Kircherus po-
chromatico.
fteriorem tantum habent notam. In
Seal, quoque tantum una eft , quae
alpha inveríum refert.
 8o Marci Meibomii Notä in Alypivw.
fAov otyiççgcfAfJlùov. J Нжс notarum ejufdem quoque generis Hypolydio
copula fcmel cit in Chromatico , ubi refte , ¿ ía5 ад m -якхулм xm?txu-
■ in fine legendum, ¿i?*y.[*Qv wns&pr [j%¿cv. & fie in Hypoacolio , & tribus
p&ov, ^«.uyXw e'^ov. cum hac nota fc. locis Enarmonii . In ¿Eolio Chro
In Hypolydio bene eft , xK$x eivtçç. matico maie omnes habent , Гад r*u
r3 JijafifMv хтч&щЗръч. Et lie inve- ■ähdytov x7Hsp*pfflov , cum hisno-
nitur in Chromatis .¿Eolio & Hypo- tis ^ ч .
asolio : & infuper in Enarmonii Ly-
dio & Hypolydio. In Enarmonii
itoliomale erat Jiytp/Mv xmçç^tf*- ¿vu> yátov , S-ki "ГШ t%vT>i&i.l Omncs
^¿cy.quod ex neutro Oxonicnfium pro ¿í^iov perperam habent «e^srpo'y.
corrigitur. Not« funt esedem , qua;
apud Kircherum. Hypolydivs in genere
pj £ Ai%xvoç fÁÍQm ^шрхЪщ, т Х*/"~ Chromatico.
[л1и/ ££оу , ад aiyiAX x^çç^fA^ov, Ai%xvqç xsgtxIm ^u¡xxUk^ у КХ7Г- pj
удццАш ï%ov Jftf f*ínv.~^ Codex Seal. me xviipx/mfflav , ад цтх еЖяягг «яг-
& uterque Oxon. in fine pro ¿fg. ui- çp«/*jU£»ov.] In Hypolydio hic erat,
evv, perperam legunt Лег^/А^оу. чта «Лмяк iftftrar. quod optime ab u-
¡i' p. nxfxvf¡i*i awjtif/ffylw ^ш/лаЪкУ! , troque Oxon. corrigitur in хяе$рхи-
tjTM ^oíuulw f^ov, Jtj Kxy&Sx izhxytov pívov. uti etiam eft in Hypoarolio
Chromatico. Enarmonii Hypoly
<w.] Ita quoque probe habet uter dio perperam feriptum erat , ч'т» èA-
que Oxonicnns. At Cod. Seal. <¿v- Аняк oiviçp. quod itidem, ut nos, O-
•nççjt/Afdlùov habebat pro «Wf§. & xonienfes emendant.
notas eafdem , quasKircherus. HxfXMYiTK htÇdjyfivimi ^>ш[*хихцу щ
к,адкл5гс$]0Л|И/<с£У0У.] Ita eft omni-»
ЛеА^еЙп ilu¡ ¿¡¡¿mfgi , Kßj ™ usKxytav bus quatuor locis. Meurfius in Hy
polydio Chromatico a'vtqt»fA(tint
Semel hic ita eft in Chromatico. In habet contra omnes Scriptos.

FINIS.
 Г А Г Д Е КГТ i' О Т Ф Г Л О S О'ф ОТ

Р M О N I К H

Е г s а г а Г Н-.

GAVEHENTII, PHILCnSOPHI,-

ARMONICA

I N Т R О D V С Т I О'.

MARC. M Е Г В О M I V S
Primus Latine vertit , ас Notis illuftravit.-
 LECTORI

CANDIDO.

J Vodcunque gaudii gavifùrus es , LcEior Candide , ob

i editum Gaudentium , hoc omne tibifurtumfumma hu-
\manitate Viri litterarumgloria immortalisjoannis Sel-
I deni. Codicem iüe nobisfuppeditavit Celeberrimi vin
j Patricii Iunii : quem, ne hic conßßeret ipßus liberalitas,
prius cum aliis codicibus conferendum cenfuit. In illo
autem Seldeno fuo gratificatus eß , noßroque voto admit , virfumma
eruditionis Gerardus Langbainius , Reginalis Collegii , quod Oxonii eß,
Prafeclus celebérrimas. Accuratißme iüe contulit ( conjefturü quibuf-
dam additü , quas Notts noßris infiruimus,)firiptum hunc Gaudentium
cum binii codicibus Bibliotheca Bodleiana, qua Oxoniipublica eß : altero
quidem recentiore, quem Uli Bibliotheca donarat vir acerrimijudicii, &
ob editum Chryfoßomumperennis gloria , Henricus Saviliш : vetußiore
autem altero, quem cum aliis omne genus MSS. Gracis, qui Francißi Ba-
rociifuerant , eidem Bibliotheca donavit lllußrifftmus Pembrochia Co
mes Guilielmus, Academia Oxonienßs quondam Canceüarius. Hunc au
tem Gaudentium editurus erat vir doflifßmus , Chilmeadus ; fed pofi-
quam de hac Mußcorum editione inaudierat , libenter Шит noßris curia
expoliendum tradidit. Aufior eßfecla Arißoxenius , utpUrique omnes,
qui ante Ptolemaum de Mufices aliquaparte tratlatus conferibebont. E-
gregia multa exponit inprimis de Notis Mußeis, quas ex Alypii Introdu
cidme Mufica, cujus menlionem binis locisfaceré videtur , infuam Har-
monicam Introduiiiontm vel ipfe tranßripßt; quod Veteribus in traclan-
dis praeipue Scientiis admodumfuitfamiliäre-, vel alius deinde, quod ad
cantum Muficum neceffario requirerentur , Gaudentio adtexuit. Oppido
autem rara adparent, ex vaßo librorum Mußcorum naufragio conferva-
ta.Tonus Lydius totus periit : Hypoaoliiprincipium tantum reßat. Cateri
modiplane abfirpti vetußatis profundo latent. Ñeque vero uUum dubium
eßepoteß , quin omnes tonos , folterngeneris Diatoni, habuerit hic Gau-
demius. Eodem infortunio ex XXXIX. hemitoniorum verßbus , quos cum
* г fuis
i L¿ctori Candido.
Çtis homotonis atcurate recYnfire inßituit,fex tantum ad nos,etiam men-
dofi, pervenerunt. quippe Ъ hemitoniorum verßs cum verfù Tß , infigni
errore loaluit. Xalfim dçarinam, quam dexïl. diapdfinfieciebuspagi
na xix. tradidit, Notts ad Euclidem examinabimus. Diagrammata, qui
tus coUocandisfiatia in omnibus codicibus rekcia erant , partim Notts ad
hune Autorem ejr Euclidem, partim tabulis noßris rcßituimus. CAterum
de etate qua vixit, certi nihil proferre poßum. Celebratur ejus nomen à
Cajjiodoro, qui quintofeculofloruit , in brevi illa differtatione de Mufi-
ca, quam ita orditur : Gaudentius quidam de Mulica feribens, Py-
thagoram dicic hujus rci invcmfle primordia, ex malleorum fo-
nicu , & chordarum exteniîone pereufla. quam amicus notier»
vir difertiífimus , Mutianus tranfhilit in Latinum , ut ingenium
ejus aflumti operis qualitas indagaret. Hißoria illa noßra editwtis
pagina хШ. accurateper/cripta legitur. Muttant verfionem non magis
repertum irporediderim, atque Albini Mußcam, cujus Boethius , ¿r Caf-
ftodorusfub iß'tus dißertalionisfinem,meminere. Latinorum opera omnia,
exceptisfix D. Augufiini libris, admirâtione Boethiani operis , quo Har
monica copiofißimepertraclataefi , interierunt. Locum Caßtodori inte
grum, quod Alypii quoque atatem utcunque inde addifiere liceat , adfiri-
bam: Gratiilima ergo , inquli , nknis utilifque cognitio , qua: &S
fenfum noftrum ad fuperna erigir , & aures modulatione per-
mulcet : quam apud Graxos Alypius, Euclides, Ptolemjeus, &
caîteri probabili inftitutione docuerunt. Apud Latinos autem,
vir magnificus Albinus librum de hac re , compendioia brevi*-
tatc conferipfit , quem in Bibliotheca Romas nos habuifie at
que íludioíc legifle retinemus. Qui fi forte gentili ineurfione
fublatus eft.habetis hîc Gaudentium Mutiani Latinum : quem
fi follicita intenfione legitis, hujus icientiae vobis atriapatefà-
cit. Verfionem atque Notas ita adornavi , ut in Gaudentio intelligendo
non magnopere tibi effet deßdand/tm* Vale Leftor Candide , ac labore
»aßrofmere*.

FAT-

i
 TATAENTfOT Ф1Л02 0'Ф0Т
А Р M О
Е I* S A
GAVDENTII, PHILOSOPHI,
HARMON
INTRO DVCTIO.
Marco Meibomio
Interprete.
I 'e l'A il £twí¡oí<n , %ytç
I r ¿QiAoviKuv Koym л~
[njô/jùipoç JïkcÙuç av uç
wootfudrM% Hoif^
pcwyT» OTfe< Qfyyysvç ПКЯ ajfltw-
/twtfet £ avçnfAa.'Q.j-niisç 7i K.utQ.Qo-
Ae¿s, £ /мЛоаммф , ф mtv'Q. m
•щд dçpoviaî. liv j aKunßfjoy ты»
ъ& тиЛ* bêyewjbayxaZn юти-
„> » . г \ л. «_ if, '
e/« r wlw mow?*** <P\-
yxç ti ахам OKfjÇuç, 2\&^jm(»
cñiytváncM , ov/aÇuvcv n y&i %¡$L-
Çaavov. îV«ç тут 'aêi txç Qfyyyxç
¡JiupotTw euS-qoi т Áeyov àx$Xx-
З-cüí Sheets , 7i«W ï ¿¡fovíulu,,
_i \ . i - >*• о /г . /
ra« 3 ^irngbfrbny*.
TÄ' .* ?, xatooiy,
aOi r ¿¡vio yiy/pvcto-^og цк{ t«v
Л0^«» eUan/^uog , ¿ng аттш mç
N I К H
Г Cl Г H'.
ICA
Ndoctis non can
to , fores occlude
prophane ;
Harmónicos fermones
attingens mérito quis
exordiatur.'HÍ0eñim verfan'tur
circa Sonos, & Intervalla ac Syfte-
mata, adhaec Tonos & Mutationcs
ac.Melopceïas, in omnibus harmo-
nix Generibus. Sermones autem
dchis auditurus necefle eft expe-
rientia exercitatum habeat audi-
tum , ad fonos accurate audiendos;
intervalla pernofeenda , tam con-
fona quam dilfona : ut perceptis
quae circa fonos funt proprietati-
bus rationem confequenter adjun-
gens > perfcebm fcientiam, expe-
rientia ac ratione adauctam em-
ciat> q¿c autcm nec fonum
exaudiens f nec auditu exercitatus
advenerit hos fermones aufculta-
turus , hic protinus abeat, fores
A auri
 í Gavdentiij Philosoph i,
auribus obdens. Siquidem & prae- %pjf.g cJJnSsig амэсид. tf¿@Pjí£et
fens aures obthurabit , quia fenfu y¿n t¡¿ ¿m ¡£ mcßmyr£(Щ <s¡tsytvú-
illa, de quibus fermones infiïtuun- nw ча£ш t¿¿frj ¿& ¿y ,¡ x¿™.
tur, nonpra^ognovent Nosau- , ^f ¿&¿^ nlçdm
tem ufu accurate exercitatis ora- % C\ J ~ " ^ ™
tionem proferamus,incepturi "(/bug с* тр myepp/piuw-psroic.
Be Voce. t nt&tpwifg.
Vocis locus eft , intervallum à **>т êçi т*тг@-> , ¿x. ßupvui]^
gravitate in acumen ; & contra. In dm l^xntiQf. 2$&PifiA , к cLvetmtXiv.
hoc enim omnis vcrfamr motus ¿* тхтеа уя^ çpi<pi]af икал cpuvfg ¡cí-
vocis , tum rationalis , turn inter- n<J%ç ? 'х^Цд ъ ц& ^wilaUk^
vallis diícreta: , intents ас remiffie. n о , y * \ v. > , о < >„> <
Sedquifuntfomin rationali voce, n ч , \\ ¿ ь>тл
qua inter nos colloquimur , inter АФ « r? Ло^хь ^ **»,A0tff
fc continui locum hunc digrediun- ^#Xiyepify>qfyyy>i ouvizetg гсш-
tur , fluxui cuidam fimilc quid paf- lóig tsv rewsv t¿tsv <hi£í(>xcv]ai > f>ú-
fiin acutum; & contra, in una ten- ai ttn Tcmtv^tg. 'sfyiTrXijmov сШ
fione non confiftentes . Vox au- ^ ¿£¿ f ^ ¿„¿^1X14 , cbc Ш fétaç
tem,qusintervallisdifcretavoca- <t^0l ^uç. j J[\
tur, continua quidem íibi nullo ' n, . ч " % £y
modo evaferit , nec fhixui cuidam > wiyç A>
fimile quid fuerit paíTa ; fed inter *«Щ ?W «, ™"J«-
fe disjuncb ,& parvum locum oc- &csdi>icnov mmv^tr <*Ж' icw¡i¡g tí
culte tranfiens , in illorum loco- $\ъ<,ш<т x,<£¡' oXíytt \япр&сйууоа
rum , quos tranfiit , terminis con- jimv à;pcuuç,cii mg oßotg m ùzriP-
fiftere videtur ; fuamque tenfio- Ga¿m jTm ф^ЦЩщ ^
nem manireftam conftitmt, ma- _» \ « n~ • ^ > qí
... tíw гсшЫд muiv tpou/tpav Ka-jupien,
nens in terminis locorum quos n, , ~ ~, *
tranfit . Vnde & nomen convc- « "Of™ ^£§"
nienterhabuit , vocata Intervallis C«W лиг. e^v ^í/ r»tf^w t^»j-
difereta , ut opponatur rationali. kív аюХхд-шд ,xXq3-£ou %¡&?>j[¿a-
Proprium autem vocis intervallis Ъщ, ^ àtli^ioiv щд Хоу%щд. \¿ia>g
difcretas eft, aliud cíTe concin- ^^дЦ^^щд-п ф^'г^гХХд,
num '1 aliud inconcinnum:; 4\,u
, J,^U1J"""U'" auo- тг,\л^'
JU CKUlXig. 73~i uív
^ p*¡
> п~ >
otç ^fuiit-
rum quod rationalibus utiturm- . , ч ^ ». 4 /
tervalüs , & nec hilum deficit aut Ш >e«A«^«-
excedit, iUud eft concinnum alte- » 9 uare^a^ev wye tfift*XW та
rum , quod deficit aut fuperat par- 5 ewwi ÜJngCeÄe^i^wW
vo quodam definita intervalla , eft rSt ¿f/Tf^¿m %¡&pjf¿c¿Tm ¿xjaé-
híg.
 Harmonica Iktrodvctio. j
Aeff. «71 ft "ùzrtveultaç лЖцХоч inconcinnum. adhxc quoque ali
ené флпЦщ tí грргХгд и ¿ сж- quatenqs contrario modo inter fe
peAtf. <í j * фтщдкщспд ¿k ßa- adfe<äa videntur tum concinnum
' 4í . Üs rl* ~Xi:.',T*..„ '.¿n* -£ tum inconcinnum . Vocis autem
",п , , / ; -л f » * motus сх graviore in acutiorem
^«™;r"^A,V^TOT/*? progredient locum, intentio;
TBf -n X, KW. d-kimmgf¿^ w о%щ- contra vero , remiffio eft & adpel-
'J®- тга^йк»;- ч& ßapviflog j r¡ an- latur. Quare acumen efficit inten
ds, ty&tpípet J[i ßapuTt/g ftyù àvi- tio ; gravitatem verö remiffio.
oîuç, ¿%vw j Sfatínnt» ¿ (*¿w C7t Diffcrt autem gravitas à remiffio-
fP ÍK*¡épx ТЫТМ кк*п& ***7бЛ«- ne' acumen ab jntentione, non fo-
■„> V ~ TL.T' lum , quod ab ut roque utrum-
78И, ЛЖ СП Tiff Ъ 07n(gUnb)Ç 7ПШШ.- a-1- ri ■ 1 ■
л? N /я у »>< , que eftatur ; fed etiam quod in-
^,ff W WH*U*a,t,o%iww- tenfione qu¡efcente , & nullibi
n-ni&i êçr >W T#f àvœuç e^e/iöf exiftente , acumen genitum eft &
j> /Злрьщд. J[t арфоцрсид cxiftit : ac fimili modo remiffione,
cvfiÇiGqKtv r¡ mmç. i¡Ti pàç c^vjtjs gravitas. Commune autem utrif-
¿ 4 ßcvpvw тм та фа*- 4ue accidit ten{™- Etenim acutnen
n ' & gravitas tenfionem aliquam ha-
you/eef. bere videntur.
lieg/ ф^ууа. Dí
, , i *' \ \ r ~ Sonus elt vocis caius in unam
P« 7Ä<nvv' "«3' ^ S,«*** T tenfionem. Tenfio vero eft mora
фвиде. omv ¿v t¡ фшц J$ ¡uae ж- ас ftatio vocis. Cum ieitur vox in
tnv t&cvoi íe£p , tÍti фафр ф%у- una tenfione ftare videtur , tunc
ytv etvatf r фшу1а),о'юу «ff тет- illam vocem ibnum cflè dieimus ,
ъедгц. прйХцхл a\t тьф^ууш qui in cantu Poni Poflît- Accidtt
J т.'_, . лл'„ла «„,'„./. „v,,4 Zu autem fono Color, Locus, Tem-
^ л, л ль п/ л* . ' , pus. Tempus îgitureftfecundum
№, «*ö wgOKçoltpç c-vbmn ^uodlongioresfnmajoritempore;
^sv« , ßafvltfK с» lAew/ви & breviores in minori fonamus. ut
CpjtyyóiAtJitjva '^Kjè pvS-fAcg фае- & rhythmus locum Ыс habere vi-
v,0 *XUV' *? Э ^/tf°vov T®9 deatur • Secundum autem ibno-
фУуут$ити-грг1^&1л1&<аг.-п- rum tempus cantus rhythmum
wki*<№yrH,**ffbmr ffy confequi debent. Locus foni eft,
n n' \ ..\>yn' ..' lecundum quem eraviores alios,
W^T?TfeWf" alios acutiores pmferimus. iUos
9». rag fJ^WU, -mvl* фшуе^ид enim gui ¡n eodem apparent eire
■П7ГШ фа/i^/ù орофтхд- anr'$ e'|u- iOCOj dicjmUs unifonos : acutio-
A г res
 4 G AVDÏNTIl , Philosoph i,
res verô aut graviores in diverfis 7é/Wj Ц ßofulipag, с* SifaQofioig ti-
locis efle adfirmamus. Porro Co mtg ävctf Kiytßf ota t et» , jcaff
lor eft , lècundùm quem inter fe
différant qui in eodem loco aut
tempore adparent ,• ut eft quas can- cùflov limv Qcuvóffyjoi' c'uv
tûs dicitur natura in voce, ac fi-
milia.
De Intervallo.
Intervallum eft , quod à duobus AuiçtifAA ti éçi та tva Qfyy-
fonis continetur. Ac planum eft, yav 'Zsêit%ôu%jov. Kffj tqÄov uç %m¡
quod fonos tenfione inter fe dif-
ferre oporteat. Si enim eandcm таил/. « рл^ т ам\ши txoitv 9tm*i not
habeant tenfionem , nec interval
Qgípjpet. oXeaç т5 фмп с№ §' fltíeíf*
lum eftomnino vocis , utpote qua:
in eodem apparet loco. Differen Qeuvoffyiriç ШГЫ. y¡ tvÍvwj 2¡¡ff.(pc?j¿
tia itaque acutioris adgraviorem ¿F i^v¡tfü e^gjí T ßafthue¥ ф^оу-
fonum , & gravioris ad acutiorem, ytV , it. S"ßccpvjiüii Grfeß X ijjvtlfOff
dicatur intervallum, illud autem ÁtyOlj' AV 2j#çtlf*A. 7ÎV@4. f îçï. H0f
tonus eft. Et tonus quidem turn •пуф» fiSj/ù 3bfaríl>u¿¡& piyfyç, x&j
intcrvalli magnitudo eft , tum fy-
OVPI(A¿TUV Q ОД^ОДО. ¿U.Cúyvf¿(5}*
ftematum differentia. a:quivocus
2«м с riroç.àXtC omt cif 2\&pii¿a Ae-
quippe eft tonus. Sed quando ut
intervallum dicitur , & in hemito yíjjé «í f¡fú\óvut.^i «с Лбо-«с rí/tn-
nia fecatur, & in diefes; ас compo- lai,Kj ааиЩцт аиЭгдта гаДн [¿tifo
nit rurfus ic majora intervalla ; ut äjjCfifjMtSb o'tov ifuifAiJovicuet, }¿ Jí-
tricmitoniaea , & ditona , ас fimi- TtVA, <C 0U.01A' OmV Q UÇ mçqfJLATtoV
lia : cum vero ut fyftematum dif 24&ф°£? ¿voftA&'f, •diu ma-lw maiv
ferentia adpellatur,certam aliquam
tenfionem fignificat totius fyfte-
matis. «ei w<p)u,c¿tcúv.
De Syßematis. Tuv Q ovpif¿ÁTCi)v ш ufy êçjv t(¿-
Syftematum alia funt concinna ; fiíXf¡ y 1» tí ¿KfííÁrf. TUV tí fAiXm
aba inconcinna: Concinnorum ve ta u% aúfi^káva 3 та Sï ¿ov/ttpwct,
ro alia confona , alia difiona : at- W m (¿h petrol/a , n¿ ti íX¿t¡ova.
que alia majora , alia minora, por Xj ш ufyj <jte£ia км Áatuí^tQ. , 7» J\¿
ro alia prima & incompofita ; alia &7i 7rÇum , ¿tí ámú^tQ.. nifiSjpOt
nec prima , nec incompofita. Iam
igitur concinna & confona j aut *и-и.гЛу, кдц та <rvu,<pavA} i)4M eveu-
contraria cognofcere intervalla, eft
£Í7K.
 Harmonica Ii ÍTRODVCTIO. J
tçir. »? y»1> 2J&<po(>ßi TUV 71 ovf¿(pú- auditûs. Differentia enim tarn con-
vuv £ Цёфб/рт ¿pjóyyuv , ifífit- fonorum &diffonorum fonorum,
XÛV 7» Kj Óxf¿í\¿>V, C¥ TY¡% ¡j%X fíár- quam concionorum & inconcin-
norum in Гоni tu s differentia maxi
\tçet ~¿mxá¡tu.¿ fiât) a&«s¡£ тф Ло-
me fita eft. Quin pauca etiam in
уи улу.& curtí et^atjeu. àatw- hoc traclatu de illo diccntur. Cae-
JíQ. J\¡ îçj SjgfpjpaQ. , c'txv fitQ.^ù terum incompofita funt interval-
t«V щ&ПХрфш cluQ. ф^'ууш fltj- la , cum inter fonos illa continen
Si «f Siwrflcu ftiXmSm (pfyyytç íj¿- tes nullus cani poteft fon us , ad
[s.i>>rç -ztÇpç cwjüi C¥ ¿tceíva тш $í«, ipfos confonus , in illo genere , in
ó y 73 àtmojtlov йХцт&щ. ouú^íQ. Ь'г quo incompofitum iftud eftfum-
tum . Compofita autcm funt in-
ш 2\cf#ífu¿G- ) àv iaîQ.£ù fitXuSeí-
tervalla , inter qua; fonus canitur
7«f ф^ууз? V Cpfyyyoi. та ig <¿iS icj autfoni. qux eadem & fyftemata
dicuntur. Simpliciter enim, fyfte-
pu¿ íti, те еж vshetívuv r¡ ivoç 2^ç»i- ma eft quod cx plus uno interval-
(ллтт avyxÁfbpov 2¡&pt{¿ct. eçi Si lis componitur. Quae autem in u-
та хлЭ"' OUtfn àouùfâê/, noquoque genere exiftunt incom-
pofita & prima intervalla, com
•xçum 2^&&¡ ,узн>а /¿írga тшу
munes funt menfurac reliquorum
in eodem genere exiftentium in-
tervallorum aut fyftematum.
ver тт "flpÁ, Be Generibus.
Porro Genus eft certa quaedam
¿icúpteig , ц& Zléfaaiç. $>¡ </[' tçi tetrachordi divifio ac diipofitio .
Genera autem funt tría ; Diatoni-
ftiiitir éíSt¡ Sî,^th ^çoiof t»k fyim cum , Chromaticum , Enarmo-
nium : Species vero ,. ièu Colores
generum exiftunt plures. Cacte-
rum in Enarmonio primum & in
fta, , limfiov riva' ка\нщ Sí Л'е- compofitum intervallum eft quar-
aç ctapfiüvi®'. et Si t¿> •xgufjuílt- ta pars toni, vocaturque Diefis en-
XÚ>, TtVH Tg/7»»' КЛХНЩ Si JïlOîÇ armonia : in Chromatico , toni
Xjjufieätxj iÁaftw. с* Si tu o- triens J vocaturque Diefis Chro-
matica minima : in Diatónico; ma
ику, fictÂtçK тш ouv]éva> nciXxuify,
xime eo , quod Syntonum elicit ur;
79 r¡fií¡6¥W içi я?И7г'к Ti aout/Jíjov. hemitonium primum eft & incom
[¿íÁúíSítTUj Si 79 AJ^eViJOV 79 pofitum. Porro Diatonicum ge
' cuiinyw j сШ ri ¿£v} nus, fyntonum , canitur in acumen
A 3 per
6 Gavdesti i, Philosoph i,
perhemítonium,&tonum,&to- lóviov -nvov'yK&f livor cRnoí-n
num ; in gravitatem planum eft ßcvpv iïijKov ifimKiv. тв J\¿ %pu-
quomodo contrá Chromaticum Iíksv mÁv«i«¡s ¿ a¿}¿ илАЖ
multiformer & ipfum canitur , & ^ ^ ^ ^ £¿ ¿*
m una lpecie , exempli caula, in * , n ,m o » > 71 л.
acumen quidem,perhemitonium, fw"/©*, о* rf» я о|«,
& hemitonium , & triemitonium; 4W«*ut , q 4/»i/WW , W
in gravitatem vero , contra. In пег сШ та $«^t; ¿6 c^ewZiitiff. c# Í6
Enarmonio genere progreditur т* craffuttm tnÇseicnv щ ¡míXiú-
cantus per toni quadrantem, & Л« x*é Т$лр}ч/4Л{/д1 , ¿ пЦ*<щ-
quadrantem , & ditonum Atque ¿ „g^j ^ ^
huculquc de Genere dicta lum- 1 , y , v , n, .,
ciant. Orationem autem conver- ° ^ , ' ,_ " \
tamus, numero & ordinc ac fo- dt тлЬа&бнЫ тау&рп %
norum intervallis rurfus adfumtis, ™£"> , »W f ф^'у^ш,
ac dicamus duntaxat de uno Ge- tiuç ¿(fi ivoç £ 2[ajoviK¿ tying тву
nere Diatónico. Hocenimfolum \¿y>v mtúf&fiOi- r¿t> ptiü yuívn то*
ex tribus Ulis generibus eft quod ~ JfofX, y ¿ ytu;ifítÁu.
frequentimme cantatur. Reliquo- v o ~ 1* » _ * ~ «
1 . r \ л àxùkiov. Tuv oí Xaiiruv ovoiv *1%еЧ-
rum duorum ulus parum abelt , , ь , ™
quin obfoleverit. ™ окМКп-яищ пмЬтЩ.
Diagramma trium illorumge- Щ^^л^л rm rf^ #Ä
nerum in uno tetrachordo. « **\ vfa<X°t**-
Veteres fonum omnium gra- °* "кАаив* T imfluv ßapvixlov
viiîîmum , à quo initium faciebant (pftyyev, city' ¿ r ~Xçx,lu> сШ ii o£ù
ad harmonía: acumen afeenden- ujç cigpovioi íimi¿f]ú, <z¡&<r\Afjt.&A-
do, Proflambanomcnon vocabant. v¿fy ey ¿^¿Xav.ri-nv A csx <*« фи-
Hune autem non lemper naturâ •a '.—fi ' \ ' f 'w v 4
çravillimum lumière, led & poli- л/ , г л>« \ ^ / • «
tione. In fingulis enim Modis non % *Г É**í"' ^ ^ °
idem erat Proflambanomcnos fo- ;«вРгА^Л»ч«РК ФЗ»У-
nus , fed in alio alius ; ut paullo ?*ffj ¿f ¿^úú о».вс. aiç fte? вЛ<-
poft monftrabitur. Poft hune au- yov $ei]¿fto?). $ ewjcv tmosov
tem ordine collocabant Hypaten Огз-*т^ \sar<¿¡uv, *f¡ ?«ф(гЛа/д-
hypaton, à Proflambanomeno fem- wr<e?w ^j-^ Ы^.
per toni mtervallo dmantem in o- «\ / ¿r \ ni ~ *■ /
înnibus harmonie generibus. De- Г%? ГK& TO ™
inceps Parypaten hypaton pone- £<№ff i«-
bam , hemitonio hypate acutid- Э*я» > 4f*í}ovía tifo \ягящ$ ¿£v]í-
 Harmonica Iî TKODVCTIO. 7
çpy. нта Xi%a*ov V7ial¿>v, tÍvov dm- rem. Deinde Lichanum hypaton,
tonodiftantem àparypatc in acu
цр1 2^Ttvoç V7ntjm c«aA«-je с* тш tum; quae & Diatonos hypaton vo-
2¡&¡ovik£•$>{. h тгштЬи Ь7т-щ т cabatur in genere Diatónico. Poft
hunc Hypatc mefon collocabatur,
fúQav ïmortjojTÎvov cpoius àm^x-
tono fimiliter diftans à lichano , fi
on •пр[Лё%Л1>ХЧ,Л» ohetjcvx. iL fAtxt/t ve diatono. Atque ad banc ufque
тиыщд ™ т \2ЯГЩ*П аишжХ^хгр ov- chordam progrediendo Hypatôn
WfjLA "n]&t%ot>£ov> "XçxôiJi/jov "ihn complebatur fyftema tetrachor-
vzr«??? tuv V7œ]av , к& Xy¡yov нд т dum, ab Hypate hypaton inci-
V7miiw tuv [*ÁQuv. à<p'*iç TrnXiv-^- piens , & definens in Hypaten me
fon. à qua rurfus initium facic-
%tjv tmtxvjo 'S ii}&l%¿t*it г f^iÇuv.
bant tetrachordi Mefon . ut hac
ùç шщ X9tv¿y UfttpÓjíp&V TUV TÍjpji- ratione communis amborum tc-
Xcçiïav Qfyiyytv тки Сплетки r ¡ai- trachordorum fonils fit Hypatc
truv , r¿fiSj/i nfdm líltyxépov тш mefon, qua? primi tetrachordi, fci-
vpmjuv о^ьОлки ¿7H¿fi%U9Bi0 , тх ef[t licet hypaton , eft acutiffima ; fc-
táj\ífx Щф%ё*оы tuv fííQuv , ßa- cundi verô tetrachordi , nimirum
ритятки. fíiQ. St nuírko r¡ "xttfwmifi mefon, eft graviifima. Poft banc
autem eft Parypatc mefon , hemi-
tuv (¿ÁQov Hï» } f¡fu\ovm njç v-mniç
tonio acutior hypate. ac poft illam
¿£v)t£p. ^ f¿6¡' лота/) y Ái%eueg tuv Lichanus melon collocabatur, icu
ftÁQav j t^&nv<&> ftÁQuv , réva Diatonos mefon , tono fimiliter
riff •mfivmt'niç èfioiuç cfcvjíyi. /tte© acutior quam parypatc. Denique
J\¿ тиотки f¡ fiíotj , revea ^ c¿ú]r¡ щд poft hanc Mefe , tono & ipfa dif
tuv fúQuv Xi-fccuis 2fatpífUM. K&f férons à Lichano mefon. Atque ad
hanc ufque complevcre fecundum
f¿í%£/i y-ív moTt/g emvjrkhw то
fyftema tetrachordum , icilicct me
SdUrtpOV OVÇfJ/ACt TÍ¡£yl%0(>SoV Г ¡Л-í- fon. Casterum ab hac progredien
<ruv. ^¿tí Q тошщд mjl то т tnw- do intcrdum quidem adponebant
T¡[¿fJijúm <z3&<rt%Jíom> Tflçpxoçiïov, Synemmcnon tetrachordum,ipfam
•miXiv e¿ú¡kv rhu fitoqv T¿\<Qi$íis Я- rurfus mefen fequentis tetrachor
Т(у1%0(>£х j KdXXfÁt/Úif o4 0UO*l[l{¿í- di, quod fynemmcnon vocatur,
initium facientes , atque hac de
vx, mixvjtç ~bfxjv , Xj 2¡¡gi тхпр otw-
caufa fynemmcnon illud adpellan-
rufyjov aoje Xiyovnç m¡t J[í то t tes: interdum vero tetrachordum
¿it£<íC/yfi8/jUV} ômç xntn rkv "XçxW diezeugmenon, quod non amplius
Ütb /¿íoTig a%tv , аЖ' "ihn iijç. каХх- initium habebat à mefej fed à chor
¡fyli 'ûPtypbWS) %tiç "2#ri T¡¡g [Atoqs da , qua; Paramefe vocatur; qua: à
8 GavdentiI)
mefe femper abcrat tono, hoc eft,
in omnibus melodía! gencribus.
Bina igitur fccére vetercs fyftema-
ta perfeâa ; alterum vocantes per
conjun&ionem , alterum per dis-
junctionem. Cum itaque per con-
junftionem illud fyftema facie-
bant , dcinceps collocabant ipfi
mefe triten fynemmenon , hemi-
tonio à mefe diftantem. Poft tri
ten ordine Paraneten fynemme-
non, tono trite acutiorem. Poft
banc , Neten fynemmenon , tono
paranete acutiorem. Atque hoc
tetrachordum vocabant netôn fyn-
emmenôn. Neton propterea,quod
ultimum & finis effet progreffio-
nis in acutum ; fyemmenon au-
tem , quod non diftaret à tetra-
chordo mefon , fed conjunftum
effet antecedenti tetrachordo per
communem fonum , fcilicet me-
fcn. Vocabant autcm illam chor-
dam", qua prope mefen eft , triten,
quod tertia à fine exifteret : earn
quardeinceps pofitaerat, parane
ten : ultimam , neten ; utpote qua:
finis effet motus in acutum , uti di-
ximus.
Porro cum fyftema per disjun-
ctionem faciebant, poft mefen de-
inceps Paramefen collocabant , to
no à mefe femper diftantem ino-
mnibus eeneribus ; quemadmo-
dum & de proilambanomeno , &
hypaton hypate eftdiftum. Atque
hunc tonum adpellabant disjun-
¿tionis. Casterumà parameiè ini-
tium faciebant tetrachordi neton
Phi losophi,
ятгнх*» «« rivov , TXTtçty ^ mtvQ,
та. $>i [лъЛшоЧад. evo mvuu imt~
XV 01 7mXcuo\ mçrifjutQ, tiKhov to
{3¿ ^ oiwatyUv ¡cet\¿vlíg, тс оЧ ^
Sfóífáfctv. ¿ti fítv xv то x,aQ ovv-
ctÇiUi) aípjfjLct, 'tmíav , tÇ)t^g \%-
JíODUl T{T fJLÍlTI} T^/tÍw mwr^'JfyùûV
vr¡¡¿Sv , щАоуш -i$g fitoijç лю%цои#.
vr\\uv , тоуш J¡¿ i¡¡g tç/vjç
c^vji^ßcv. тиищд J\¿ i^>t^g щтЬл
OTwqfAyjyjuv Vifluv y TOVa) Т%д 'Gp^jí-
щщд ¿£vTÍ£pv. ¿oiahav J\¿ тага то
ri)çfi%opeot vqjav аиоцщьЪш. vt¡~
Tuv fûv âj^ те vt&lov y Hffi niçpç «-
voy Tvfg сШ то ojrv <я&оЪх' <nan¡fi~
fAAVùùV J\jí y ТС fl*j C¿(pííZ¿VCLf TUV
fúQm у аЖа <nu)í¡ffiw¡ r¿ >zsts> cürtf
T^ypXPtpto kclQ. n&tvov ffiiyyiv т
fiícnv. tteyov ¿\jí tIuj i¿iv tyyùg ií¡g
f¿íO>!S T(/T¡W y 2¡& то t{/tÍw ÜT9
TÍXag watp%ta • tD Jjjt i<pt£í¡g
Gt^jovÍtÍui TtQ.yfiÁvlw tÍw ¿le w-
xáSjcúoui y vqilw y osn ef[^ mçc/LÇ a-
cou ií¡g 39п то c£v Kivr¡mug , ùg «-
Ó'ti 0% то )ÇS ty&Q&fyv ovgyfjuí
íjra/jíVy ту>[илщ Grfepfiioiiv iÇt^g e-
mrlov y tÓvu fiioTiç л§ЪФ1*.цси asi
rnvQ. tu. fflq y Kafy&mç кест та
'Zj&o-Áctf¿Gai>o[¿íV8,HiH £ т v7№tuv
vmnnigetp*!^). таэтк^ т to'vov ¿kc¿~
Лиу $ %1&£&%бад. Üts q f -a^t-
pítrng íntibva T^ffTfa^c^a
щти*
 Harmonica I ítrodvctio. s>
ЩТШ Jltfâyfdl/JCùV , к. т aú]¿v 7f0- diezeugmenon , atquc eodem mo
my tíaатак ijpumíf ^ oPvnçju £ do collocabant hemitonio quidem
acutiorem quam paramcíe eft,
Triten ncton diczeugmcnon.Poft
vuv. KSH t^t^VS таяще èfcvjiçpv iiv<ç
hanc tono acutiorem trite , para-
•du) щ-Аш r Jit£djy>fJ}fiW vr¡\ur lui
netcn diezcugmcnon . Dcinde poft
ma wkAív "bfX^ ъ-янЦур Ttlyt%¿q- hanc tono acutiorem , neten die
àu *ц}А wn^ôoXmiêiiy -лA @« ftyj>x- zcugmcnon : quam rurfus princi-
mui Xj l^xnùrtbjj S" "ñ]&i%ó(>£it г Ле- pium facieban t tetrachordi hyper-
bolzon. ita ut finis exifteret & a-
cutiílíma tetrachordi diezcugmc
non; principium verô & graviífi-
ma tetrachordi hyperbolaeon.
EÇt^ç yoiç civlq T tO^to r vmç- Poft iftam enim collocabant tri
QoÁCUUV VtjTUV, ô£vTtyiv CWTï{ç *¡[¿l- ten hypcrbolxon , illa acutiorem
•nvíta. ia¿r^ Q t t^ef,vr[Tljj iÇi^i;ç hemitonio. Poft hanc ponebant
tnfyuUë , 7BV0V ЛЮДНОЮ) t(Jt>iç. paraneten, tono diftantcm à tri
àm t щ-duj r CmçGoÂceiav vt¡T¿¡v, te . Dcinde neten hyperbolaeon >
t f¿tp
wov ft \ muvff
> ~ л7пхиови>
» i *У\ qux tono quidem ab illa diftabat
»ГМ n\ o£v}
am
in acutum ; finis autem erat fecun-
7lÍ£pi J\¿ ¿nu> & báj\í^ü 0VÇ4[ACt,TtÇ di íyftematis, quod per disjunäio-
nem adpcllatur.
e'k /ufyj «y t» èAeíorovj ovçijfAetlt , In minori itaque fyftemate,
тшф owatplu) y rçicc éçi tÏI&x°%~ quod eft per conjunftionem , tria
b& mc/tififitvet a^vjjAifç kclQ *9i~ funt tetrachorda inter lè conjun-
éta per binos communes fonos ;
V¿S ffiéyyxç $vo' tÎw fúirlw y ^
meíen feilicet , & hypaten meíbn.
•dut vimilw rm fítQúv. t£ajfv о
Extrinfecus autem eft proflamba-
4iÇ$<rhetfÂ,ZeuôfjSifj(^: Xj ovveíyívnq nomenos. ac colliguntur fonorum
Qfyyyuv iïtwctfietç эту "bç&fAov w- poteftates numero undeeim: Prof-
(Ïîka. <zföa,XctftQccii0ffyj(&'. ьттщ lambanomenos. hypate hypaton.
ътт\т. триттщ wmjuv. Mx&*oç parypate hypaton. lichanos hypa
virájay . ягж&чц [aÍQuv. "srapv7n¿7t¡ ton. hypate meíon. parypate me
íbn. lichanos meíbn . mcíe. trite
fííQuy. Mxecvoç fjLíQm. (¿ío>). Tg/'-pf fyncmmenon neton. paranete íyn-
úzu/i¡[¿[¿ívav vr¡¡av. ър^срщ-щ aut/t¡fA- emmenon neton. nete fynemmc-
fAtvav vrfluv. щщ aamifif^ívuy vqjuv. non neton.
E*» J\jí ты fieífyvi ov&[¿et¡i , тш In majori autem fyftemate,quod
per disjundionem vocatur, tetra-
B chorda
ÏO G AVDENTII, PhILOSOPHI,
chorda quidcm funt quatuor,nimi- %qp$a /Ар içt та'охд^л , та, и та»
rum; hypaton, mefon, & bina ne- \ssrct]coy , yjq та тиу píQuv , ^
ton : ex quibus hypaton & mefon ffa T¿v , ¿, ^ fi¿ ¿ní)¿,
tetrachorda inter fe coniunéta funt „> ~n /, я-ч
per communem ionum , hypatcn Г \cu _t \ . / ,
ínefon; disjunct autem funt à re- » «u>V*r<**» т*»
liquis tono , qui à mefe eft ad pa- H?^' <"£(<s6x70/ «/[g tw Aoíttíük ,
rameíen. Reliqua duo tctrachor- тлГ ^лв /asotjc сШ *a^t^go-¿*/ wiry,
da neceflariô quidem à primis dis- 'm ef\¿ Аыття. ive TÎJçpxoçiïa ¿íí^Áj-
junfta funt per eundem tonum ; хщ fl£ аллукоишд тиу -irçûrm ka-
inter fe verôconjunfta per com- © „v Ä «vor «^ 4^-
munem lonum, neten diczeueme- . ^ #4
non. Extrinfecus autem hbquo- A^eiff ™f ^
que tetrachordis fita eft proílam- ™v AtÇCyflf,»'- орошд J\fi
banomenos : ас colliguntur fono- W т*та«с i£ujtv tuv -njpjix^av
rum poteftates numero xv : Prof- r¿ raQ<rXAu&au>o>j&jjx Kstufyx. цд^
lambanomenos. hypate hypaton. агшлуоущ (Qfyyym iïwjdu,eiç тау
parypatc hypaton. lichanos hypa- ^t^¿y " w<rXa.uZa*óf&J(& .
ton. hypate mefon. parypatemc- « > < n- , ■ .« « ~
ion. lichanos melon, mêle, para- , « ,г, 'л
mefe. trite diczeugmenon neton. Х1%?ве v,™luv- V1m*
paranete diczeugmenon neton. ритттч f¿íQ*>v. Xt^owk uAQuv. ji
nete diczeugmenon neton . trite w;. '©"^t^gc?. thí^düyffyíuv
hypcrbolaeon neton. paranete hy- угЦшу. s^iy^itj ht^dL/yufyw vt¡-
perbolacon neton. nete hyperbo- TW~y, Ь%?£,у^ш yfluv. tpJ-
Ixon neton. Coniunftim igitur .« с . / n- et
ex ambobus lyltematis ionorum < - » , 0 , « «•
collecb funt poteftates numero v™fo*<"™ ««fCe-
vigintifex : ex quibus odo pote- "f**' °M* *«W «£ au.(po~
ftates , ufque ad mefen , utrifquc 7*feM> ovpt/мтшу (pfyyyav агш-
funt communes. Quare reliqux qxfyeix* iïwucLfietç тгу о£/Эу*оу t£
omnes fonorum poteftates nume- ^ 7. è£ ¿y оц ¿¿¡a Зшссиид, щ fú-
ro funt oclodecim, per quos o- ^ ^ ^ ^^¿A
mnia & voce , & tibia ac cithara ; ' \ •/ < ~ ' ^ /
canuntur, & generatim dicendo, ^ . , , . , Г7, ч v
modulationi fubjiciuntur. Planius P"' ™' <Р$'УУ*» f*9 o$u x,jk-
autem erit id quod diximus ex fub- x* 7ÏV >f } ó/ cíc яа»5 ^ лое-

и ovuj7ntv Н7геа , ргКуИнщ. сфапршъроу «/[g gç«/ та oipqfiiycv ¿y. т»

 Harmonica Introdvcti o. ii
xjzzzmetpívx 2^gt,^e¿ftfAc^(^> , i¡¿¿ jeéto diagrammatc ; conjunftis bi-
Tuv £vo wçq/ActTav, eiu/tju-pivx ti к. ms his fyftematis , fynemmeno &
¿iiPájyiáns. diezeugmeno.
\-> V 2 ! 'о ! _ 4 ' Hace igitur & compofitio eft &
„ + JTn i in ~ « о - ordo lonorum in cenere Diatom-
frTwfS-cyywcfcTxZ&lonK* co> Nomina autem fonis funt in
«»ep*& Tsiff QSoyys* a, omnibus generibus eadem , nifi
aimai tîiç fätaiv , "OkUtj ón nlç ж»- quod mobiübus , ob mutationem
tHptvois <wC9f ptQ.ZoKlu) $»sç ithov generis, proprium praeter commu-
9^gT¿r(9iy¿}¡MS-'tKa^v^og3h- ne in fingulis generibus accedit;
' * /' » ' a ut « lichanos Enarmonios . & li-
\ , <7x vs' \ enanos Chromatica , & lichanos
% K^oç^^Um , Hffi ^zcucç Diatonos. Atquc hoc quod dixi_
ajs^jy®.. oatptçtpov 2 ця; тад mus eviaentius crit per fequentia.
я eif»ifi.ívor. т. ef]} iu.fj.ihuv Ex concinnis autem fonis alii funt
<р$-сууш oí fttreioiv е/лофшог o't '^ unifoni ; alii , confoni ; alii , pa-
avfiÇworoi 3 *rfe¿<parot. орофшт raphoni. Et quidem unifoni funt,
шу «<пк, ol ищ-п ßofWi, шт М- 4« nerc gravitate , пес acuminc
7 «i a' ti •« ' inter fe differunt. Confoni vero,
. r^/ / * 'j r quibus limul percuins , aut tibia
fy*r*H? > 4 **»A«w« modulatis , femper cantus gravio
re« да /ttiÂ@- та ßccfvjifn nr&ç та ns ad acutum , & acutioris ad gra-
c£w j ^ та èfcvripH <aÇ9ç та ßafv t¿ vitatem idem exiftit : cum veluti
ttvjoy. omv e'iovei Kfißctg с* тп -arfe- rniftio in prolationc duorum fö-
фрол ïvob ¿&¿yj4,r , r&¡ ¿tms norum » ac 4uafl unitas adparet.
« - ' ... A_¡ г \ i tune enim confonos illoscíle di-
' / » '/TI л >ó ' #/ cimus. Diflomlunt, quibus limul
«/W.a^ftWíi percuíriS) aut tibiâ modulatis,
«/¿i , «V а/*л Kçxepivav , Щ сшКц- nulla pars cantûs gravions eadem
fjLivuv i ¿Hv 77 фшу^щ t¿ pÎKxç efl'c adparet cum acuto , aut acu-
нущ та ßafvjtfm ъ%э$ j *¡r£ tioris cum gravi : aut quando nul-
¿tvTÍfii «óf tí /Злои Ts ¿¿¡ó. n 'ími 1"п inter fe mixtionem oftendunt,
иядгшсмк м/ крату■~ <a&ç
__j cû&rhxç tu,- . fi fimulr*proferantur.... Paraphoni
. r
С ,г V . , n ' autem funt, qui medu ínter con-
Çmon mg* •Ö<PVW"- fonum & diflonum, in miftione
&<pmoi ¿[i-oí pimi u.iv ovpÇu- confoni adparent: uti in tribus to
va W 2\&фиу}{- cv J[s тр x^aoV nisvidetur, àparypatc mefon uf-
Qcuvojtfyuot ои(лфиуо1 . ùçmft Зт

В 2 que
 Il GaVDENTII, PH I LOSOPHI,
que ad paramcièn: & in tonis duo- 3^n iïvo тъуш&т fÚQn ü^óva Здп
bus , à mefon diatono ad parame- «з^«я»у. прфыпсц <5e einv cv tu
fcn. Porro confonanti* in perfc- W nç> % * ¿ q ¿y ц ¿
âolyltemate numero lunt lex. Pri- •> « , гьуп, Z «
ma /diatefTaron. Altera, diapente, ^^тг^ш. 9
tono ipfam dia teíTaron fuperans. **™>™* » ^ Tierce» m
unde & aliqui toni intervallum de- ofa K& mtç àçjowjo то тд-
finivére , difFerentiam primorum vmuov Щд-ыра Q^gbtyoçejLv шщ тш
duorum confonorum iêcundùm nçtnw àvo ov/&Çùyav t»jcm#.
magnitudinem. Tertiaex utrifque fa. -ь >¿ ¿u(p¿]ípm r¿rm Ю
his eft compofita
pafon. confonantia
Ad Pdia teflaron día
enim ad- _.„,*,' T .a,, 4> A1 **^-
pofita ipfa dia pente extremos fa- ^ *ûï"*'""' •»*7,> 70
cit confonos. Hic vero confonan- т« ovfiÇwxç met. ка-
tix modus vocaturdiapaíon.Quar- ¿wj e tfémç т? трфыпие
ta eft confonantia , dia pafon una ЗДа •sraÇùv.n^t^t} bí tçt ovfi<puvícc
cum dia teflaron. Quinta , dia na- T¿ ^ iraQw -n а/лл ¡¿ Ofei naró-
fon una cum dia pente. Sexta,bis ^,jT¿ ^ „ ^л ¿
día pafon. Cseterum polhbile clt ' , * /о * r, 4j« *% о -Г л-7
& plures excogitare coníonantias, ^¡T ' , , »«
his fibi invicem adpofitis ; fed ex- W ^ *" 5 с/Жм^юе,
tcnfioncm illam non tulerint in- ovptyuviat owtytpívm тнтш лЛ-
ftrumenta. Ad potentiam itaque ÁqÁeug'ciXtC ¿k m üwrißMM rmaw
inftrumcntorum , & vocis huma- ш с^уалл. ъг&д г iïuvaptv nUiw г
пх\ exquibus omnes nobis con- ¡c¿Ui , j # m^tttremg ф*г&.
fonantia; fupponuntur,i- eít n-refpi- •> uvr xsttKHvm
« / < ~ сц« imam
~ ovu-
, Гг • r t£ yuiv
ciendum . Atque ita día teflaron ? > \ * v » \ , \
confonantia in omni genere mo- Pf1""* ' *) EÇIV *™f тв г»"*** 71г~
dulationis eft fonorum quatuor, *fP$**«*> v> т*&$р*щв
trium intervallorum , tonorum ргЛс!)$о%,<рЭ-0ууш'погярш)!Ц&-.
duorum femis , hemitoniorum яратиу ifiuv , tÓvw £úo 4\MTxgt
quinqué. Confonantia dia pente, ¿utlovíav -nií¡t. re h 2l¿ mfli nm.
fimiliter
_ inо omnibus
■ eeneribus
• ■■ , /*,,„.„ , ;„»i,„
4JOÙV0V OLLOtUÇ KA<& 7rZCV{gt, JX.
Ttt ypt],
lonorumelt quinqué, mtervallo- >n-„. / -г /
rum quatuor , tonorum trium fc- <Р*'УУ™ f* «» ^re
mis, feptem hemitoniorum. Dia ^,'v 'Pf » Чр/ви»» ивл.
pafon confonantia fonorum eft о- то q -zsra^Vv трфшоч , ф&су-
¿to , feptem intervallorum , tono- ywv efiV в»7« > 0&фц*>*тш ётйл,
rum fex , hemitoniorum duode- t0>«vc|, r^oñm Шгк». то J[e
24¿
 Harmonica I
2¡¿i. mtQw к, 34&яыттршр , cpfyy-
yuv fiív KT» ix,%¡3(.pif¿áTb)v 5 ¿ex*,
7ï'y&>v ex7« q'fju<rnç , *ци\опш Tg. тв
tÇJ frú^iKA ,jbfe.ftlf¿C¿TUV ta,, TOVUV
bvi* r^itrag , ¿fitjovíav «9. та iè Jiff
QgL TmÇuv, <p*)óyyct)v 6ÇJ ^КЛ7Пу](г
S^çjjfietTUV iïtKcijiixràfiuv , jj^v
vct гей ovftÇuviuv Xj £üKif¿a¿tív]ís
сШт(/}<&> , ov ixet те xJ "sröff те
nr< «ye wï'»7e »f^<eAi@- , ос «-
ô x<J <sitsç iiv if. 7?ff ¿6 7ГК-
trùv , AirAeiaieç, ov t%et ô kS vs&s t
i¡3 . tft $ 2^ nuÇuv 7i л^л
•nsreipav , ЛтАеютетпЛ'^о^ф* , eV
í£« та xJ «rt?í m ô. itj mthiv Ф fd¿
TmQav ¿ %¡g¡. mvjtjT^/iTrÁcunoSy
су í£« e ni 'Z3t$ç m ск/ш. njç Q atç
б xJ «röV 'rai' é£.
7av axfiovtt ¡clvirtfg rùv pcuçipav cù-
cS-é/ufaov Slgitpùvovç 71 >(& OVfJLtpOù-
vaç. tiçtAâtit dOfyvç г cù-nom 74f
7ï SblgtÇoçjtç tuv K¡Ó7ruv , x¡ 7s Of^t-
фш'юц jp&VA , иду tnótluu dOç/oiti,
çie&fiw 2^g.<p¿pu>v iiïàv mg <гфи~
çpS' txç оЧ C¥ шд çtcB'iAÔÎçhôyaç г
KTRODVCTIO. 13
cim. Dia pafon Sc dia teííaron con-
íonantia, fonorumeft ЗсТ, inter-
vallorum x; tonorum ofto fcmis,
hemitoniorura xvil. Dia paion &
dia pentc , fonorum eil duodeeim,
undeeim intervallorum , tonorum
no vem iemis , hemitoniorum 5ÎÏX.
Bis dia pafon fonorum eft quin-
deeim , intervallorum quatuordc-
eim , duodeeim tonorum , hemi
toniorum XXIV-
Rationes porro exiftunt conib-
nantiarum , in numeris invents ,
Sc accurate omni modo probata? ,
ipfius quidem dia teííaron , fuper-
tertia ; quam habent XXIV ad
XVIII. Ipfius vero dia pente , fef-
quialtera ; quam habent XXIV ad
"X Vi[■ Ipfius dia pafon, dupla; quam
habent X X I V ad xH.Dia paion &
dia teífaron fimul , eft dupla fuper-
bipartiens tertias quam habent
XXl V ad i X. Ac rurfus dia pafon
& dia pente , tripla ; quam habet
numerus xxiv ad vilb Deni-
que confonantia? bis dia paion,
quadrupla ; quam habet xxTv
ad vi.
Initium autem inventionis ha-
rum rationum Pythagoram fum-
fifle narrant , cum cafia praeteriiflet
fabrilem officinam , ac malleorum
fupra ineudem fonitus perccpiiTet
diflonos & confonos. Ingreflus
enim ftatim , caufam & fonituum
differentia; , & confonantia: inve-
ftigabat. Atque hanc invenit vifis
diverforum ponderum malleis ; in
ponderibus quoque rationes ma-
B 3 gnitu
 14 G AVDENTII , Philosoph i,
gnitudinum rcpcrit , caufas tum
differentia: túm confonantiae foni- ovfAÇuvicci тт 726ç fjt^ù yàç
tuum . Malleos enim qua? fupcr-
tcrtiam in ponderibus habebant
Xcycv, 7>iÇ ipelpoiç З^тыгарш
rationem , fonitibus dia teflaron
invenicbat confonantes. Eos au-
tcm qui fefquialterum pondus tra- AtflK çBt&i&ov îàkxouç , cv Ttox\\JTta
hebant,fonitu deprehendit dia pen Kci%A<zf¿Qu.v<{ г 2¡al mvji rvfAtyu-
te cfficcre confonantiam . Porro vícui ^п}гХнг mç iïi Л^Ллот'я^ т*
duplos pondere , dia paíbn con-
fonare in fonitibus fentit. Atque itïç >i%oiç оа&шъ\щ. cvj&Qiv "Ûçxw
hinc initio convenientiï confo-
nantiarum ad números fa¿to,trans-
fcrt inveftigationcm ad modum crir à^/B-fJièç 7niq<mjbfy(&,fj,tQ.(pi-
alium. Binis enim deligatis chor-
dis , aequalibus & fimilibus , ejuf- yoiç ïjÏAifyuç #eçiaç j (atcç ii Xj ¿/ao'í-
demque operis , ex una adpcndit
trium partium gravitatem ; ex al
tera, partium quatuor : & percufsâ
i-riçpç pipar» nos-eipav , KSfi K^aetç
utrâque coníbnas illas reperit fe-
cundùm confonantiam , qua; dia
teflàron adpellatur. Adpenfis rur- ■duj 2\gL tias-áfuv Xtytutylw arvft,-
fus ex utraque fefquialteris gravi- <pmiou. 7TUÄIV s/[è iK^içcfLÇ
tatibus percutiens chordas , dia
pente confonantes illas invenit. <nt{ <rv¡jt.(pwv¿oa,g mç %oç$Às ts 2^
Poftquam autem tripla feciflet illa
ту]г. т^/тгХеипоу Ь\ тифоид , 7» 2\&,
pondera , dia pafon fimul & dia ■zmQûv ti ¿¿fía, Kgif 7iív¡i аг/fiÇu-
pente confonantiam fpcctabat : &
limili modo fequentes. At ñeque vov ъ^ъшрн. Kffi тае t^s ôfiotuç. лЖ
fola horum experientia contentus, ¿$í ту, Tffâptt txtuv ^»жео9"«с /муу
alio modo methodum examinât. ßetami^et TÇomv aX^ov тЬш fJLi^^oy.
Tensâ enim fuper canone quodam %0(>$lw yif> thiol; сШ Kcuóv@» 71-
chorda, divifoque canonein xTÏ vcç , ngif rty Kcwcva d'nÁuv eig /nífiij
partes j primum totam percutiens,
tßy TtÇwitv /jfyj 7mam Kfjiîouç, Um 79
deinde ipfius femiflem , fex nimi-
rum partium , confonam invenic ijfAHrv ош\г,д y Ts TW ifc [ttpav , fff'/tt-
bat totam femiífi , iècundùm dia фтоу t¡v(/axt tLuj imaou) тш ipiciy
paíbn confonantiam. quam inprio- kaQ 7mQw. ¿mq к& с* tcuç
ribus quoque methodis in dupla •xçÛtcuç ptfyiïoiç cu Ji7TÁctoíayi Ae
 Harmonica Iî TRODVCTIO. IJ
ya> Kct¡t\cif¿locuiiv . ътгнО. ттаги ^ rationc deprehenderat. Dcinde to
та Tg/Ä f¿tf»} "Щд яи'от/ç к^нтд , 73 ta tribufquc totius partibus per
Лл ■noYcipùiv wçc/l ovjAtymov. 7т- cudís , dia teffaron videbat confo-
сш/ ngj <¡vo ¡u,ípt¡ ir,g ттоцд ¡tjv- nantiam . Tota autem & duabus
partibus totius percudís , dia pen
щаад , "dus cha myjt o-vfiÇuvicw
te conibnantiam invenit ; rcliquaf-
&çji<rx.<l, тас аЖсед ¿/¿oíag. "ътгн- que fimili modo . Porro cum &
"Q. <f\ji цсц аЖшд mÁvjeóirug •mo aliis variis modis hace trutinaíTct,
tu, ßaonuiioug <£tçjenen <¡x\r сш\йд cafdem femper invenit confonan-
ruv ы/ифшшу Ксухд с* àç/S-ftoUg tiarum rationcs in dictis cfle nu-
mou Ttïg eiptiffloig. cvpGaiyet £ сж meris. Contingit autem ex iis qua:
diximus , toni intervallum ratio-
тшу eij>7i¿¿i¡¿uv ii -nyicctov ¿tágijfia
nem habere fuperoftavam. Si enim
Ксуъу ъхш tmyiïoov. « уха tçtv о tonus eft , quo à dia pente differt
73>(3>o, ¿ 2^(pt/l£i ? ЛйЬ 7Пу\г 73 Лвб dia teflaron confonantia, fuppona-
tur dia teflaron quidem unitatum
ícx & oño ; dia pente.verô , uni
¿K¡ú' т» c% Ла 7iiv]í, Í>¡oi&f¿uv t£ цд>1 tatum fex & novem. Id itaque,
quo fefquialtera ratio fuperat fu-
сипл. *¡ $р ¿v \jzrtoo%4 T¿4(U0XÍH
pertertiam , ratio eft quam oño
Xóyx -zt&g Щ cf}rÍT£/]ov>A¿yeg tsiv, habent ad novem. Atq^ui id , quo
oy ï%<( m ¡¿¡ti ir&g m et/ via. éçi J[t dia teflaron fuperatur a dia pente,
Ko¡ г, \яг1°о%я Jiàitos-âpatv ъг&д eft tonus. Quarc rationem habe-
73 ohà 7iiv]t y тгу ©«. Лсуеу açyc'tfcet bit tonus , quam octo habent ad
с r¿y@» , су m ¿¡¿¡a vi&S та стл. novem. Ca:tcrum quod hemito-
73v Se *¡i¿Li¡¿yioy KaXxuipov , ¿x \siv nium adpellatur , non eft accura
te hemitonium : fed dicitur com-
àx.(/Zag ^fiíjcytov. Кгу^сц J\¡i X9i-
muniter hemitonium , proprie au
yug yip jffitjetiot , iohag d\¿ A«¡t*- tem limma, obtinetque rationem,
/¿a, КЗЧ hóytt i cv та ffpf *C9í quam CCXLIIl habent ad CCLVF.
m,77?. п^штадхуУгирЯшу 'йтг Лс- Primo itaque loco fpeftandum eft,
yev t%{ 1^ клХы/iSf/et jfAtjoyiov j су id quod hemitonium dicitur habe
re rationem, quam CCXLÏTÏ ad
tb¿ ?3£9í 7zt (Tvj-. «та ort та ayS
CCLVÏ- Deinde CCXLlfi ad CCLVÏ
'zbçsç m e-vçiÂa-Tjov •s&iix*™ »?/*<-
minus continerc intervallum quàm
TBViü ohàçK\ia . ÔkksÎS'ù) yto tiç hemitonii. Expofita enim fit ali-
CPjvyyx iïuuaptig cv "bçiS-ficv rS qua foni poteftas in numero lxiv,
atque huic adjundus fit fonus to •
■rivQV À7n%fi)V} TUTi^V, àt/ô-fAUV -0,3, no diftans,hoc eft,unitatum LxxFi
\в G А V DEN TI I, PhHOSOP HI,
& amplius hifce tcrtius adpofitus к& ïn титид т£/'т©-> <Z¡?£ef.xÁ&iá
fit fonus , tono diftans à fecundo, ф^ууф» , jíyov «an%m "ihn t¿
hocei^numerorumÎjœâ.Quar- %£}í?ov , rKTíw , à(/â-[tat ñ. o
tus igitur ad completionem tetra- « •
chordi lumtus, neceflano día tel- й ,v « JГ. г , /
faronprimoconfonans, rationem ^&X4**>^^*ßi>&
habebit ad numerum LXI V fu- *P T? srf«re» iia •norafm av^u-
pertertiam , hoc eft , unitatum crit , Koyoy i£« vt&Ç тъу |<f m
LXXXV & trientis quod eft in сШт(/]оу} TXlÎçn , "¿ftS-fiuy \ац
mtegrisnumeris,cCLViadc0CLin. ñ tpJtív , amp kw ¿y nÁeíotg
Etquicunquein majoribusnume- ^ ~ç ¿ T¿¡) — ^ ^ —K
ns poft duas luperoctavas rcu- *> V лч . ,o , ft ^~
quum tetrachordi complent, fe- «« «O» « Kef
cundùm hanc rationcm adimple- W à»° *™yào*çn Хнтпу ra tí/^c,
bunt,hoc cft,quam habent ссхШ Tù^a а-иртгХчраот, , koQ txtiv t¡v
ad CCLVI . Atque hoc fpeñato Xóycv луатгХцошогиагу , tütÍw , o\
rurfus dicendum eft, hanc ratio- \%M ^ Jj¿ «oV» w. т*тви ¿[e
nem minorem efle hemitonio. W^^Ä,,'^^
Quippe minor eft fuperjepumade- . , ^ ^ J 7 • ,
cima, ratio numen CCLVI ad , »Глл л • 'Г v oJT^
CCXÏÏÏI. Atduifuperfcptims- ^^M jH«|"«W^e
décima? compofitae non complent w т* »/«Г• ef\¿ ъфггпаксидъ-
fuperoftavam. adeo ut , cum fu- xcfloi mvjtffiltf ¿ o-vf¿7rÁ»¡pa<nv t-
perfeptimadeeima ratio deficiat з. тпуЬооу , eiç tí ifipityvftcLKcuVi-
dimidia ratione fuperodava ; ratio x¿y(^ jj ( *
autem cclvi ad CCXLHÏ mi- » v < ~ — •> » —r
/• quam fuperfcptimadccima
nor fit /• /• i . ; imyOOH
, ' , n _0 Oit *\ ТШУ
~. fv;" л'Bt$Ç Ttt
», trui
^J
multo magis illa minor fit dimidia W
fuperoftavï. Quare minus eft id, 7@^w«f » mÁv tv fuï&ey Л«тш-
quod hemitonium dicitur, quam " if/we-fff «Va/ тнгтуЫн. еЛлт-
ut vere fit hemitonium. atque ea loy apß, то teyißpoy r,fui¿ytov r¿
de caufa limma eft adpellatum , áx*¡$-ug ipílovíx , homo Хнцрл
habetque rationem , quam ссхШ ^едА, , ^ Ae>v eW, ¿V w^J
ad CCLVI- Idautem, quod hm- л \ — ~..\ . > n-» v , ~
mati deeft ad complendum to- Тв P h«W?®> « A«-
num,vocaturapotome; commu- OTV и? ^^Kyamy тоу* кл\«щ
niter quoque & ipfum , hemito- Ven/epí' *9w£i jj W e»7e nfttjentr,
nium : ita ut hemitonioram alte- ¿V то б«и/ та» щ^оу'шу то /Др (la
tum fit majus , alteram minus. Çoy , те еЛлтУву. ^тл^ Íé re
 Harmonica Introdvcti о. 17
tyflovrnv ru tÄciUovr tí <У[е Quorum minori utitur genus Dia-
•u>u[AaUx9V , eifA<p¿]ípotg. txtoùv они tonicum ; Chromaticum vero ц-
Ttuç ÙznltjtVTW ¿xKei<B-u aj^ trifque. His igitur ita fuppofitis
rät <№ууш «p°n«« diagramma fonorum
„ >n i° ' ^.л/ . Diatonicum , una cum numens
tfr 5hZ«boi)m, 7,tS tyyyuç*- aui fonis compctunt in eodem
l/SV"my т** ™ Я&Хл№ли- « diagrammate ; in altero , numero-
èfa.otç àf/S-poUç S"tÁÓos-ov^> «röV rum minore juxta proflambano-
тш'чз^а-Ха^лио^'ее тг^у^х. menon pofîto.
eV ^ тшя^атш Цд.у^лр.рл- In primo itaq; diagrammate prof-
& ъ&а-Ха^сиоМ* "A !amban,omcno ï»&o nâôCrâV.
< i , « n~ . , ' ^ hypate hypaton tono diítans a prol-
- o' T-v « / " Jambanomeno , lecundum ratio-
mb*^»»°fàfi*>*$ TAe>», « nemquamhabentnovemadoäo,
** 9 îrfflf ти n , «e/^ov unitatum fuppofita eft падш;
тау j3/*4- »? 5 wtpvnú'ni TuvxxrctluV) Parypate hypaton , hemitonio di-
4fu¡évw лтхаои, тцд ьттцд , ото ftans ab hypate, quod proprie lim-
WPÎMt Книил v&ttyfdà, & T ma adpellatur , fecundùrn ratio-
%' _ •}„ г/ _i — _i —r • ' nem, quam habent CCLVI ad
J> о. ~ • ' ^ 1i * » CCXLIII» convenientcr unita-
TUS bçApv xsmvuQ&pi. w » tum fuppofita eft -^bœcëxûv.
Лмяк p 24*Р1Р*(? К rbeyn г ti & reliqua intervalla fecundùrn ra-
tbvùùv Xj r¡fu¡ovíav ¿/¿oíug íkkh). cv tionem tonorum & hemitoniorum
rÇ^àjliçu ü^,^áfJLfJLcLU % -zsçsg- fimiliter funt cxpofita . In altero
betftGatOftyv -nfyflog \Apm autcm diagrammatçproflambano-
Ïùdr4 tA ÚTmlcSv ¿raXx&ag «и- mCn° ?°ñt° unitatrum ÖCXLVIII,
в " ' i t\ т—?г «л i ~ hypate hypaton conlequenter Jup-
, л ~ « ' -л тт- V V P°"ta eft unitatum DCCXXIX.
V7miuVe^3-^v\j7¡n>KHj^.Xjm at parypate hypaton , unitatum
аЖл Tniví» eixsX¿B-ug tbIç tsvoiç ^ DCCLXvIII: & rcliqua omnia
*j[Atlovíoigmcptiv£i£)¿[¿oías mç "ttÇu- conièquenter tonis & hemitoniis
7J<f, <bkIw oti é| сЛ«т7вГА)Г сШ ту? aufta funt fimili modo , quo pri-
u¿?»*í 01 Ъб/ш тох*Р*«'-*Ф- Ша ; nifi qUod à mi"orib,í! ad ma"
r~ -\ ■ cl ' -. ' iores numen procedunt. Deinceps
exponam diagramma Chromatid
^«/ixií ^ífc mflm/txn nsffry- generis fynton¡> habcns fonos cum
yxçfâ TM dhQctXófluv ewloiç oie/.- numeris , qui ipfis competunt. In
3-/uM».C¥ ш Kj0^i¡Áov yívi^),ÓTi то quo etiam manifeftum redditur,
uoâtxàv $oçùu<pjfliaoiçKiM$™s Chromaticum genus utrifque uti
С hcmi
 i8 Gavdenti i, Philosoph i,
hcmitoniis , & minore & majore, *¡fÁ,i¡ovíoií , ты tí iXetosevt ^ тш^н~
hoc eft , tarn limmate-quam apo- £0)н,тц-пъ tutí Хы^улкк^ тИЪт-
tome. Incipit autem proílamba- ~ ¿ ¡f J\i ¿ ъ&гЛаи.^-
nomenos a máximo numerorum А A > ~ / ■ « ,.
II^DC-CXXWídeindehypate. ^ ^«W« Г ^
Porro ex ocbdecim fonis alii ^A*45»??!f*r"\
íhntes funt ; alii mobiles. Stantcs T«* « ок)икеидъкл Qftyym et
quidem hi : Proflambanomenos . i^aitç siciv 01 ¿% Kgj xwvjtßpoi.
hypate hy patón, hypate mefon. içurnç fâft vi&a-bapGcwá^
mefe. nete fyncmmenon. parame- fofa ú„y¡,. ¿¡nfa ¡¿Crn.
fe. nete diezcuemenon . Mobiles r >_ /•
autem cum parypatae & hchani , ~, л?> n< о~ То \
tum tritst & paranetz. quando- **^&»fvQmM1Ufèpu j
quidem in generum differentiis ifti Щ 71 ^«pvawwj ^ Ai£«#o<, £
foni tenfionem fuam mutant. Qua- щ те к, сцъг^сучтгцлтгнйг.тпо
re & ad nomen commune pro- ¿v тшд tw fyav ¡j,iQ.QoKoug t¡T¡i ci
prium adfumunt , quod eft cujuf- (tf^yyti f 'ut¿¡m -mtnv pc&Cafty-
que generis. Vacatur enim, ex- ^ wA^C¿*«
emph Gratia, lichanos melon en- , , л » >
armonios . lichanos mefon chro- <Лвк **eç ™ *'eA%" ? V
matica. lichanos mefon diatonos. М*«Г. хаА«ти, j<*£, о«к etaw,
Quod idem dicendum eft de para- Лщемод ftíQav cvapf¿óyi<&>. Ái%a~
netis, & parypatis ac tritis. yoç fííQcav ^u/u^luu). Хщшод ул-
Iam revertar ad fermonem de fy-
itcmatis. Tctrachordorum fpecies:
feu figura: , funt tres. Наг autem
fiunt , cum eadem tetrachordorum 5 TtyTUV\ , , ,
magnitudine, & intcrvallorum nu- E 71 **f ^{^гш шл^п-
mero retentis , folus ordo & com- 4*f*«1- «Ve líj^t^Sav тёщ i<¿v>
poíítio mutationem acceperit. Pri-fai ^(ллО^, T(Ja. ?tvt¡ai J\¿ твш-
ma igitur fpecies eft , ab hypate ш, raw та ei?« (¿tyíühií tuv
hypaton ad hypaten mefon , in qua x¿*$m <ги?о№** Í Ç*t/&MXT*h
hemitonium primum eft ad gra- ; « <t < 4 ! i
vitatcm. Secunda , a parypate hy- 7*^ v~ , . Ъ, r ^ Q v ■»
patonadparypatcnmeTon^nqua 9««i A*CÎ; VÇVWfâpXt
hemitonium tertium eft in acu- "«f éÇï , то ^яа v-zr«?»;? wr*/»»
am xssrcbTíui ßtt^uv , с* « то JjjtwTO-
ио» wfaVïv сШ то ßaqv. iï&mpov o/[è , то ^зга 'zrapwK-ntç
тшу сШ "ZFapvTm-rluj yiXQm > et t¿ то r^iTcviov Tf¡7tv сШ то o^v. т{/~
TI V
 Harmonica Introdvctio. ip
•nv 5 *¿X**¿ din Äthanen, cv men. Tertia , à lichano ad licha-
ш те qfitjoviav [Atmv. m q »Жл rurttg non , in qua hemitonium eil me-
¿>e<*. ^ hw7i €5ÍK, dium • Reliqua his funt fimilia .
TÍar*r«. *¡¿™ № ¿ ¡Pfiu8 dia Pcme ^cics funt,
.. > . < //, >n_> at ^ , leu figura: , quatuor : prima ab hy-
^ «К H>' * W7>« pate mefon ad paramefen , in qua
■ »ЧН*"*^ ^fW'« * hemitonium primum eft in gravi-
bdsnpov'^ ,т*~^ mpvimwi piQuv tatem. Altera, à parypate mefon
tç/tÎw ¿ítFéL/yf*i/juy, с* <¿ те i¡- ad triten diezeugmenon , in qua
píjcytcv nÁdClcuovjjn ri è^v.Tç/n» hemitonium eft ultimum in acu-
, W A« v«**>e£> £U «V men' Tert|a ' a lichano mefon ad
t iL 9у а' » «" _i « i ' paraneten diezeugmenon , in qua
к = ' ГТ » / п \ hemitonium iccundum eft a fine.
vm è&nfn >™ tiKsç. nmçiêt&n ^ y à meíe ad netcn diczeu.
fteeiif сШ vÎtÙ/j ht(djyf£¿w, с* и gmenon , in qua hemitonium eft
ri qptijóvit», tdmstf лтг ~bfX»ïç. fecundum ab initio.
T* J 2l& mQm ок&хср$х nw- Ipfius dia pafon,quod ofto chor-

it\ ¿
-г ccb
(Цл(
2Jgt4 тютлршу
' -> <учиа(&
aveu /7" fpecies
Хг ..leu fisura
J> rXII.
*" eoсчquod
7 ГТ . \ "Ti » г ! ipfius día teflaron lint tres figura:;
rojv ra Э ¿4*»*7< àtètt^uf *ч- ¿ ipfius dia pentc monftrati fint
/tta& Tioragjf g| «yepoii> p oia/Ztfe- figUräE quatuor ; & ex utriíque i-
«8sef t» ят^ау. ¿ ¡uÁí) eâà та ^< pfiim dia pafon componatur. Ve-
крръЛЧ КЯ мрфшл oùrtf йЬц И», rumenimvero concinnae & confo-

•« , « t ^ .г)^ * Г reddemus. Lt prima quidem, ab

"^«W^W hypate hypaton ad paramefen ,
««^ay сж ^ arfara r -ñora- compofita ex prima ipecie dia tef-
fü>v>Xj ?TW*?* r mvji. $<&Tipov faron , & prima dia pente . Se-
ßy ri "ihn теьритттцд \¿zra¡w сШ t cunda vero , à parypate hypaton
Tit-do ùMyf&pon- y ovyxeítfyev ad triten diezeugmenon , compo-
• c*?uiíf* жарт* u- 5ta ex f"unda fpecieí3 tcira?,n'
, 7 >n , V ЧЛ, & fecunda dia pente. Tertia , a Ir-
ff^^HTV^rJ^ chano hypaton ad paraneten die-
X«** v™i*>v dirt Cf^ßttVTiw At(&- 2CUgmenon, compofita ex tertia
yfÂ/tuVy myKstflpov Ôk&tç/tut fpecie dia teflaron , & tertia dia
"nos-лат , k¡ t(Jth t Äj^t milt, pente. Quarta , ab hypate mefon
TÍméJev 7» V?tb Сттчд илГоп Ш щ, ad netcn diezeugmenon , compo-
s С z fit»
 ïo Gavdenti i, Philosoph i,
fita ex prima dia pcntc , & prima tÙ/j ¿ítPéjyfBfietr, ovyiuífyev ¿k £
dia teíTaron. Quinta , à parypate я^'г* тт 2¡¿ mfli, *?«r* 2!¿
melon adtritenhyperboIson,com- » __'.._£] (
pobta ex íecunda día pcntc , &lc- /л ' .т->\ч / » • ,
cunda dia teíTaron. Sexta, à Ii- ^т us-6fS^,
» ? 0 _• * íyfl?... Al \_/

faron. Séptima, à mcfe ad netcn \ssn(>&a\cúm , ovyxH/JUpor сж t¿

hyperbokon ; aut à profiamba- гфн тА ^ ^ , ^ те/'г* r««
nomeno ad meíen , compofita ex л » _ / >v ¡ r
quarta dia pente ,& prima dia tel- - ,т <_i < /» % / »... *
faron : aut rurlus , ex tema día tel- ' s r ''
faron , & quarta dia pente. Voca- Aa^tGw^K Ä fítm,v , от/укнра-
tur autem prima fpecies dia pafon, vor 6к тх'п'&фх тшу Л* 7iírn ,
Mixolydia : altera , Lydia : tertia, тг^штх тшг ehà Tioretpuvy ij ттХм Ók
Phrygia; quarta , Doria ; quinta, T¿rPJ.Tis ты Ttarápav, w w-
Hypolydia: fexta, Hypophrygia ; rm hàmilt. мкнтщ fo*
ieptima , Communis adpeüatur , л \
&Locnca,&Hypodoria. V\ Л . 7? Г,
ÇOAvàiov. та àt о&трог, Ävt))ov. n&f
Veteres porro utebantur nomi- те t(j.t»v , Qpvytov. те c^g límpjov,
nibus ad notationem oâodecim <¡uojlm. n mpift ov , \jzn>AvJïov.
illorum fonorum , & Uteris , qua: ^ j '^0f) ^ф^у. j¡ J¡\ '¿goV
Notae Muficae vocabantur. de qui- L j Г *» v *
bus nunc eft dicendum. Mufica- Н*>>*«* C****r , WA«^>.
rumitaquenotarumexpofitiofie- W VZnàUfjor. ^ ^
bat in notatione fonorum , ut no- E'fâqowjo <J)¿ 01 тя-ллеио) oró-
mina, juxta fingulos feribere non f*&m <гз&д tÍ¿ otjfiAoía* tw ¿k¡u-
efiet opus ; & unâ nota cognofee- койЬ«я.а Qfyyyuv , yçùppxr.
re quis poffit & notare fonum. „7f ^Xa^g cfteíoig pwnwg ,
Quoniam vero fom diverfa ten- ^ ¿f yu¿tfiov. ¡ rm m ^_
tione moventur , necincodemo- , v . 1 , о \ >гм /
mnino loco manent, hinc non P*'«*3««W« 4<*^»- '
una nota in fingulis fonis , fed di- «"» ™v Qfyyon , ожшд (Щ m oto-
[jLctQ, кл&-' iKetçvv y£$i<poiTj ivi
o?j/¿eí(f) bu¿ou\¿Tig cJJnyivoíoTctiV ^тпоч(ла^оЪц (ffiyytr. 'vkh
oí (pfyyyoi Sil&tpópa moi шгхгщ> KSH cht сШ tS cùrrèfтежц vnir¡u(рл-
vaaiv , ¿x tvoç brprxfyv оърни ка&' iKdçiv tuv (pfyyyuv , «Жл 2}&.(pô
 Harmonica Introdvcti o. zi
ooùv i$ít¡ctv. uç tí ид) tÍw Jicttyopov verfis fuit opus, ut & diverfam i-
avrtf -тагу otipcuvetv. xctô-' Uctçov pfius tenfionem fignificarent . In
j«> W**v , ч шоу , 2i#0ipov}ei tÜ ОПОфЮои enim Modo , aut To-
r. in ") . хкл' / no , difterentes tennone omncs
^ „ _ ' , ir ' f ' f ; omnmo lorn hunt. Vt puta inter-
щ. о1оу ,9пЪ ft, ™ Qvnt ßapvm- dum natUfâ gravilrimum fonum
Ttv qfyyyw <^<rXAji&cu>c¡ÁiJM>úúS proflambanomcnon , uti in Hypo-
C¥ Tb> 'Kj3sn^u¿/ia> TfoVü) j Tjjíftífyt, dorio Modo , ponimus ; & mc-
Xj улеп.утЪм GrÇgç тЯтъу ауНфшоу. fen , eum qui huic eft antiphonos.
W cnrcfaxç 4? tiuj v&ç dulàç reliquofquefecundùm relationem
'P. и . "If..) adillosnominamusrmterdum au-
л, , ч \ , ^ tem ipsameie, quar jam antipho-
^у.тЬухш mUÇwov ты *&ç- nQs fa proflamnbanomeno , vice
AapCwe^y , с* т£н ъо<гХар- proflambanomeni pofitâ, & ncte
Üouo^a fy/tyci , ^ tÎuj izevTijç âv- huic antiphona fuppofitâ , aliifquc
lítpuvov [tioïiv xssrv^ïf^uot,^ тяд oíÁ- ad rationem fimilem ; ita omni fy-
teçTÎmiçàvàhoyov , ¿t« >çùi^e9» ftemate utimur. Sipe ctiam uno
x£ vrcwli ovmu.aU. тУкт M щ inw* proflambanomenon
! <r~ys , f n< > & melen adfumto , pro initio iy-
f"^ W£*^™ffi* W ftematiSj ad hunc ¡xtetos ap¿.
pirn *л -пЫ ъР&*м&тЫ>щ bf-. mus< Neccfle autem eft in uno_
Xlw% wrfiptQ&jm&ï ТЫЩ1 appo- quoque fyftemate, pluribus pro-
^0f3i/J. витущ J[t t<p' 'ша<гх wçn- pofitis fyftematis , uti meiè habet
(¿Ál®* , vtXeióvw >&&tIj4vtuv ovçtj- *d mefen , aut proflambanomenos
u.Âtu>v , щ ч uíoi, «CK \ utonv hi ad Proflambanomenon i ¡}c 4™m-
л < « . * : о л ,\ V cunque cognominum le habere
/о Г0 V , ^ ad cognominem, & lyítema to-
*&<r\*f»Ga,offyer , »»«r«»r tura ad totum fyftem3. Quaïe non
f ôftuvvfAuv ««Pi T cpavvftovy una nota ad fingulos fonos fuit o-
^ A7Tcu ii avç*ifA,a -zr£?ç ¿tto* 7э pus , fed pluribus ; & tot quidem,
ovçKfiA. ¿%W*t#i ¿v WfAeiu хл&' quot hemitoniis finguli foni auge-
£X*$ív
. / t¿Tv #vy«
v / v , á&¿
< ri
polfint
PO"""1;finguli
Id ^иг
foni » 4uot.
hemitoniis,
^g«»

„ „ а y , ^ non racik eft dehnire. ttenimad

bmtç vfov¿aná*i rm^yym inftrumentorum confesiones , &
*х«И-@- бшлтщ. з» ß£ ¿v omç тгх- humanae vocis potentiam talia dc-
pew^etviSetf ошатщ TW ф^ууш
iKAçaç *¡f¿í¡ovloig ¿ pá¿iov ÀÇoPji'tmj. >ztÇ$ç pxp mç Xít^tox^af тшу ipy¿~
vuv , кдч tÍuj <iwjctfi.iv T^Ç dvS-pcinreiccç Qmriç m тгншт» ¿g/it'mf.
С з finiun
2i Gavdenti i, Philosoph i,
finiuntur. Hoc autem , quomodo, 7» ^ сжшд 'tfityv^euiffy;©* cu
fi hemitoniis augcatur, diverfis no- <p¿p0n щушоч "ЬтечрсиуЯсц , 6к г
tis denotetur, ex diagrammatis, ^у^илтш а, тшд рхспксид
quae in Muíicis Introductionibus . *.> <r л
habentur , racilc quis addidicent. • 1 n, «,v T^ , ,N л,
Confidcrandus bk tantummo- , <>' A*'™'
do eft Notarum ordo per hemi- 4fWW» -m^y тттцш», су rçsmv
tonium, qua ratio ne conftiterit. ouvípikív. йгэтхйо9"« itç ф^ууц
Suppofita fit quaedam foni poten- Stuiapig ßayvfgi-ni , к, ъ^штшд àna-
tia graviffima , quzque primum f¿ ¿¿íb» a\ тш-Кои^ кл^^осо-
diftinâc exaudiri poífit. Hanc ve- _ ~ « — v-, v..~¿„v.^r.
teres lignabant dimidio plu jaccn- / ' vA n ^ ~ ' t^,
te , atque hoc notarum conftituc- 4Ç„ J »л7Г» *
bant principium Czterum pa- 4« втт хл/ т eO<r-
tet ipfa illa potentia capi proflam- Aa^Gwe^V" *" « Лабе*', £ лА-
banomenon , пес ullum ex fonis a- Xoy ¿^ívarm ф^ууиу. «рл^аА-
lium. Quod fi enim alius fumitur, Aov mл AeCet > -яга wV <o£p0-A*^-
ubi collocabitur proflambanomc- е^'Д,,,,, , /Зл^£т*с Úzro-
nos , cum potentia dimidii phi кн^д ^ T¿ . - tmiumg
iuppolita fit eraviflima ? Sit dein- ». л v , ~. V ,
de diu* qui? hoc fonodeinceps У T™V ^У**, ?*V
hemitonio acutior. Hunc vctercs Моу^ ■» 'W «4}Ч*- W
nota tau dcnotabant т. Et mani- 0i якАако* т« та* щ/лна> Amonpf,-
fcftum eft , hunc íoni tcnorem ib- youy> т . £>¡Áov on mç r, mtnç
Ii proflambanomeno congruere r¿^ууеи^а-Хл^сио^ш ¡mc-
pofle. Si enim hypata: hypaton m ¿.„¿4. ¿ ^ ^ úsr¿m tA
congruet,
. .b . aut aliialicui
nifonorum, мятAim. h - ПФШЖ « »■, j у* иЖш v» uvi\ run
ubi tandem ent prollambanome- ft , 5~ „ v У ' ,
nos , quem hypate hvpaton opor- ф»УУ™ » ™ Л«*^ W e,
tet tono ene graviorem ? fiquidem A*/tG«*c^ ®- , 7iKe_T?ç изгатче
hemitonii tantum locus in gravi- тшу vTmjur ctyetXm шщ ßafvn-
tatem eft reliftus. Verum fit ali- p@« ; tj[At¡o¥¡ij yoiç сШ т» ßapv ¡mÓ-
quis fono per tau defignato rur- V1) ка^^Хн-^щ. cLfocLplw
fus hemitonio acutior, quem ve- ¡r v ~ » ,— ^cw,
teres duphci
TT. „ r „ P iigma notabant >. /. .«.,• Ä
mXiv ofvTipfía* ^ш оушу « « / .{су otm-
.
Hic & prollambanomenos alicu- . v \ ¿ „ , ' n ,
jusfyftematis eíTe poteft , & hy- Xatot "УН* «*/«^*;
voy £ . ¿T©* оъшл/сц ffyj eivof к&

V7№-
 Harmonica I
VUltjuV. Я7П%Н yxç t¿¡ ttÇÛtx Kffj
ßct^vQ-m tbvov. àei те'нхш ôfiiiug
liy r¡f4,í¡o)ilw Cpfyyycv T¿ 'Zf&JípX 6-
JrVTÍpOV (№lfJI,H¿fdlfJOt , 4S&ítot¡0BU> [¿í-
т£/лх9г# &хи тт ¿¡(¿mvíuv.
iíw J]jt v7rt/> тешти. ka& урпъуюу
7MHmz¡flen тт ф^ууш tbÏç cüu-
iiiç ctifjieioiç í£ WMpyjfc , c^eícíf
>Sr&S-év7ÏÇ, ÍC>!{¿6i¿V¡0, ~2Н7П> § c*vía~
kmSíkÁtü "bffcaiÄ/uoi , eç i^ei
ou клтгггл ojjpéïov. ijfaua е^б Л-
•яЛа kaÔ' ъкафу <&%ov tù тц/шА.т
■n fSjp ахи rîw Aí^ík }hnxrr\f*.cuy{' те
Si xáru tÍw xçSoiv. tfav Si иду та
XiyifâfA ¿[¿¿7vyc¿ , oïg aJ'iuÇôouç
àvTi Tuv iiifuy l^ipiKl fâifofcq. yoj
¿htv ¿ioíei ola>Sr,m]t ruv тЖт фр,
¿fiÓjÓfUV Si, Х$<М&Щ IV&Ç <Tt¡fJLHCá~
<ny. якръ%<{ Si xçâow аЖ1ш та
¿[¿¿T»va. tkç ysiç ohío-etg cv r£
í<pt£fc Tfy¡jápm о-гцлнхущ. н^гЦсц
<f[¿ -зг& eümSv cv тсид citruyaiycùç.
ytwt ef\^ óxKíítQ'úúimv *¡fíí* Sin ka*
vovíavn¿KA& tifUlintü <rr¡y,HAeuú
Tilg cfió]óyotg' тт ffyû ¿uo]ÁeiV cv
t¿¡ cúmS oiM¿ía> xet/Jfym' r Si kaS-'
tjftí}¿9ioy ¿fcvjípm, eig litCftePfa.
O' ffyj ¿V 7Г$Шт(&> <я%@~> тшу <rr¡-
jji&uv , 'cv Titç QFjiyywç ßa^vT)]]©«
SwjAfJUV Ttj/jíaíyuv , TfjfietA, та
o' Si St£j7ip@* riz©*, T£*,pí¡<¡-
■ ■ i
NTRODVCTIO. 13
pate hypaton. quoniam à primo
& graviflîmo diftat tonum. Ac fi-
militcr fempcr fonum , hcmitonio
quam pricedcns fit acutiorem ,
fignantcs , ad tricefimum uiquc
hcmitoniorum vcrfum progredic-
bantur. Vlteriorem autem fono-
rura per hemitonium adauftioncm
iifdem , quibus ab initio notis fi-
gnabant, adpofitis tantum virgu-
lis acuris , à nonodccimo vcrfu in-
itium facientes, qui notas habet
о & к. Porro duplices in quoli
bet verfu ponebant notas : qua-
rum fuperior diâionem notât ; in
ferior , percuíTionem. Sed & lio-
motona qua: dicuntur , conftitué-
re , quibus indifferenter pro rcli-
quis uti licebat. Perinde enim erit
quocunque quis ex multis homo-
tonis figno ad notandum cantum
utatur. At aliam quoque prarbent
utilitatem homotona. Etenim dic-
fes in Enarmonio & Chromatico
genere per hsc deinceps pofita no-
tantur. De quibus dictum eft in
Introdu&ionibus. Hîc jam nobis
exponantur in tabella, per hemito
nium progredientes nota: una cum
homotonis; itaut homotona in-
eadem paginula collocentur ; qua:
verö per hemitonium acutiores e-
vadunt nota:, ordine aicendant.
Primus i^que notarum verfus,
graviifimorum fonorum poten-
tiam denotans , habet notas , di-
midium phi jacens o— &dimidtum
phi jacens averse, -v.
Alter verfus primo fono hemi-
tonio
24 Gavdentii,
tonio acutior , notas habet , gam
ma jacens averfiim, & gamma ja-
ccns, 1Г. Quibus funthomoto-
na , hoc eft , eandem in fonis po-
tentiam denotantia, tau jacens a-
verfum, & tau rectum, ч т.
Tertius verfus, rationem dein-
ceps pofitorum verfuum obier-
vans , nemitonio rurfus gravior eft
fecundo, habetque notas, figma
duplex averfum , & figma du
plex, 3£.
Quartus verfus habet ro & «.
His autem in quarto verfu funt ho-
motona pi inverfum , & figma du
plex averfum у 3.'
Quintus cum fimili ratione he-
mitonio fuperet quartum : omnes
enim deineeps pofiti foni hemi-
tonio inter fe différant : habet no
tas, ö" infra habens lincam, & e-
ta, 9 H.
Sextus verfiis habet xi duplex in
verfum , & pi duplex invcrfum ,
**»w Ы. Quibus funt homotona, an-
tiny & pi duplex , и R.
Phi losoph i,
vía r¿ п^ати ф^ууа è^vupeçy
tXH cif***0* , tshdymv yu-ppa. àm-
çpapftyov , Л эарца izháytcv, 1 Г.
TXTliÇ ¿[¿OTOVCC , TVTIÇl y -du) au-
tLj) iïuÙAfjuv en toIç Q&cyjœiç °~r¡-
[ictlvov'Q.yïçi теш "Okáytov àmçpafÂr-
ffyjov, Xj теш àçS-oy, h T.
o' áe т(/т(& <Н%<&>у T3v Ло-
y>v тем iißifcqs <яхш ofcû-
ту)@о £iïéjjipu, гщшопх* <пу[л.л
¿fsshbtv àmçpa^ù^av , x¡ cíyfut, Л-
Т9 Ci. TXT01Ç ¿fAOTOVCi 6Ç7J» С* ТШ
Tïmçjot six? m àveçpaftffyùoii , KSH
тура Ля-ЛЛ dmçpccfA/^ùov, lI 3«
O* J}¿ mfi$(& èfjLoiuç ¿£vTCf>(&i
uv т* tÍQ.q\x Tuqfjulovita. mtvjiç p«£
ei í<pt£ñ цщаир A7&i¡\av 0^&<pí~
pamv. t%4 <гг,иелА , ou ЖАТЫ y>A[A-
filw t%ov K9i *¡m , ç H.
•raA¿V àviçpAfiffyûov , К& m
ÀvlÇpAfAftyùoV , «MU ti- TÛTOIÇ Sí 0(4.0'
TOVA, àvliw K&f -m Л-яЛЛ , И R.

HYPOLYDII MODI Т'П0ЛГД10Г тро'пог

NOT£ IN GENERE
DI ATO NO.
Proflambanomenos , o inferne
habens lincam, & eta. ç H
Hypate hypaton, my inverfum»
& eta imperfectum. И H
Parypate hypaton , lambda in-
shmei'a katX tö aia'to-
NON Г ¿NOS.
UgOO-ÁAflGavÓftyü®* y OU ЖАТЫ
y>A[AfÂ.lu> t%ov, Kj цти.
т'яктц v7taIw jüü ÀmçpafifAtvofy
*W ути. iïketmç.
TlAflV7n¿T>} V7TA¡UV y AÀÇ)A Àvi-
çpAft-
 Harmonica Introdvctio.
vcrfum , & cta imperfeftum
VX jacens.
Hypaton diatonos , zeta imper •
Kj rcou "zaXaytov. £H feftum, & tau jacens.
ïWii ¡¿íQuv, ул^иа лтпсрлр.- Hypate melon , gamma aver
1 Г fum, & gamma reftum.
Parypate meíbn , beta imperfe-
mç , кэч •уяу.у.а. cLviçpctftfAÎ- dum, & gamma inverfum.
RL
MÍQw 2¡gí™vt&> j Çi K&t ¿ípxy.- Mefon diatonos , phi & digam-
f¿A. Cp F ma.
Mían., <пуу,л K&f aiyy,a. СС Mcfc, figma & figma.
Trite fyncmmenon,ro & ligma
yy*& аягярлрраро*. P u inverfum.
Synemmenon diatonos , my &
M Г] pi diduftum.
Ni¡T}¡ owjy\fÁ.bd¿tov , шш Kj Ác¿f¿- Nete fynemmenon, jota & lam-
I •< bd л jacens.
lïa.çyiy.itnç, ou Kçtf ка,7пггл. OK Páramelos, о & к.
Trite diezeugmenon , xi & к
Ж i4 inverfum.
Aiefáyfy'uv Sl&Tsv©*, lû'm ^ Diezeugmenon diatonos , jota
Ác¿¡¿££ct ъгКауму. I •< & lambda jacens.
Пуп) ó\í£<¿jy;J$¿jav , £jfw k¡ m Netc diezeugmenon , zeta & pi
tzXÁyiov. Zсjacens.
Trite hyperbobeon , ê quadra-
yuvov, nsH 7П àttçjiay>yfyov. E u tum, & pi inverfum.
Т юо&оКшшу !Ц&т1у@* , и 1- Hypcrboteon diatonos , « qua-
Igßiyavov trx¡io¥3 y&f Çfi». IT Z dratum fupinum, & z.
Нуту vmoGoÁcu'uv , ф< vsKayiov, Nete hyperbolseon , phi jacens,
K0i y¡ df¿tht¡2íX$v. & eta negleftim piftum ac
•О- Ц diduftum.

D HY
гб Gavdenti i, Philosophi,
HYPERLYDII MODI
N ОТЛ IN GENERE
DIATONO.
Proflambanomenos , phi & di-
gamma.
Hypate hypaton , figma &
gma. С С
Parypate hypaton , ro & figma
inverfum. P и
Hypaton diatonos , м & pi di-
duftum.
Hypate mefon , jota & lambda
jacens. I <
Parypate mefon , thêta, & lam
bda inverfum. ©V
Mefon diatonos, gamma & h* Гд
Mefe, Z quadratum fupinum,
& z. UZ
Trite fynemmenon, pfideor-
fum nutans , & hcmialpha
dextrum, deorfum nutans. 4> \
Synemmenon diatonos, tau in
verfum , & hemialpha dex
trum, furfum nutans.
Nete fynemmenon , м & pi dc-
duftum , fuprà habens acu-
tam.
Paramefos, phi jacens, &eta
negleftim piftum ac didu-
ftum.
Trite diezeugmenon , y deor
fum vergens , & hemialpha
finiürum, furfum nutans. X U
Г'ПЕРЛТД1'ОГ тро'пог
ГНМЕГА кат av Td Д1 ÁTO
NO N TEÑOS.
т'ттщ \sarájav , aíyfíA ai-
уfia,.
na¡>v7n¿7)¡ \jzrÁ¡m, fu Xj. aíyfut,
àvîçpaiAffyjov.
т'яи7ч ¡líQuv , шш Kj XáflQ^A
vsXÁyiov.
çpaiftotyùov.
MíQuv 2¡¡&.Tw(&>y рл^/ыл Kj vu.
Mío>) , и Tïjyiywov v-¿{hv , ¡yif
T¿/7J> auurift/Jfyw j -ф» каты
там А—
ViçpAfl'jfyjOV i К& ГЦЛЛАХфА
ЩЩ <7UU*¡{A$JJUV> fAV Xjfn KaS~~
TlA£c/íf¿t<T(& г <pi vshÁytw , *W
r,m cifiíXtiludv ka&hXkv-
Ту.щ ¿ií£djy¡J)¿av , и кати
кати vdCÂflU.
At t.
 Harmonica Introdvctio. 27
Áif£¿6}/Wü>y 2>}&п)>(&> i Diezeugmenon diatonos , м &
■m xaS-6iÁicv<r[¿ívov t Stu t¡iu pi diductum, fuprà habcns
о^ьщО.. M Г]' acutam.
ТИщгщ fti&Cyfiívuv , шш >(g} Nete diezeugmenon , jota &
Kotfx^a -яКаум» , сШ "du) lambda jacens , fuprà haben«
e£¿7Jj&. I <C acutam.
ÚBsifiohcúutv , *fim к& Trite hyperbola>on , tbeta , &
Xcifj.£(¡A Micpapfxivov , сШ lambda inverfum , fuprà ha-
тки ijrv-niQ.. © v' bens acutam.
т'тп^оКшш %¡0.7m(& i peí/*- Hyperbolaron diatonos , gam-
fjut, КЗЧ vü , 3m tLu о£ищ(&. ma & n , fuprà habcns acu-
Г д' íarn.
N>í'hj yjzrí^SoÁaiav , ш lil^ßt- Netc hyperbolaeon , * quadra-
yuvov , £¡yra , аяа т1ш ¿£v- tum fupinum, & z, fuprà ha-
ufa. ITZ' bens acutam.

Al'OAl'or ТРО'ПОГ EH- &OLU MODI NO

ME I" А, КАТА' ТС» Д1А'-
TONON TEÑOS.
Що<гХа(л.£еш0$р<&> , t¡m
9П( ámgpa.f¿¡u}fíov , « "nfejé-
ywov àmçp&pfyjov.
tWtjj \ssrctluv}£ix'Q. avtçpetft-
ijjpov , i^iw -zskoLyiov àvi-
ТЛ IN GENERE
DlATONO.
Proflambanomenos, eta imper-
fecrum averfum , & с qua-
ri 3 dratum averfum.
Hypate hypaton, delta inver-
fum,& tau jacens averfum.

TlcvfV7mni¡ \ssr<tlt£v , yxpuia, à- Parypate hypaton,gamma aver-

7nçpa,[AtJfyov , Kffj yápfut o(i- furo , & gamma rectum.
5»'». _ 1 Г
r'7mjw Цд.ъу(&> , % K9j *¡(iiu\> Hypaton diatonos , chi & he-
bí^Ui. % u» mimy dextrum.
Тяж'г»? ftiÇav , хеш K&{ Мулрра, Hypate mefon, tau & digamma
¿7n<ryiftfi¿ov. T Ц averfum.
U<tfV7mTti píQuv у <пуу.л ty¡ Parypate mefon , figma & fi-
ffiyfi». СС gma.
D z- Mcfon
Il G AVDENTII, PhILOSOPHI,
finiuntur. Hoc autem , quomodo, fj y cnug'tfityv^cuáffyj©» c*
fi hcmitoniis augcatur, diverfis no- çépoiç wpHoiç ~Ъэгй<ърсиуъ\<ц , ¿k r
tis denotetur, ex diagrammatis , j^^^, тл??
qua? in Muficis Introdu&ionibus . v -v „^7: 'eu,
habentur , racilc quis addidicent. -, ^ V , , (4 -,
Confidcrandus hîc tantummo- , Ьг VWJ <™ ,
do eft Notarum ordo per hemi- 4^7««» m£t)i tw ovpewv, cv iyaW
tonium, qua ratione conftiterit. ouuíwKiv. \sswx.ei£-a tjç ф%ууа
Suppoftta fit quaedam foni poten- Ььшл^д ßafvi&Tti , k¡ nfwTag лка-
tia graviffima , quatque primum 0'i ттЛеио, KcQtmiw'veu,-
diftinfte exaudiri poífit. Hanc ve- _ ~ « — _» _ » „.i -s.» ¿.>_.~
teres iienabant
D . dimidio rphi jacen-
n- miuetwv/ >-n
tytvт 0 ruf
~ тгеи-nv - я—, днлоу w
te, atque hoc notarum confirme- 'ç„ J ' \ „ \ ,■ 1
bant prineipiume-. Caetcrum pa- 4« хя/ m\lw r ómyw *qt-
tet ipfa illa potentia capi proflam- ^Zeuoßfjov $*-mt АлС«Л £ *A-
banomenon , nec ullum ex fonis а- Ло» ¿Kvatuv ф^вуусл*. «рл^дА-
lium. Quod fi enim alius fumitur, Aov nva Á&G01 , "ara эту ■zr^trÄetfA-
ubi collocabitur proflambanome- d£« , /бори&ьт^ Ozot-
nos , cum potentia dimidii phi Xfff^ç ^ rf • - $weifltus .
fuppofita fit pravillima ? Sit dem- >, л \ > - > /.
de diu* qui? hoc fonodeineeps ^ «
hemitonio acutior. Hunc veteres A"/0"'? «* »W** ' ""V
nota tau denotabant т. Et mani- ei лкЛаив< тм т** wifttt? атопрг,-
feftum eft , hunc íbni tenorem Го- veuf т . K&j ûVa«k ¿tí r, meng
Ii proflambanomeno congruere ^ф^ууп^тя^эагКл^ошоф^ш pó-
pofle. Si enim hypats hypaton ff ¿1^. « j¿ тр~ ùntt? т«»
coneruet , aut alii alicui lonorum, .' h- • Г, л v . \ ~
ubi tandem ent prollambanome- .л, >' ^ . v v ' e
nos , quem hypaíe hypaton opor- > ™ W\
tet tono efle graviorem ? fiquidem ^л/л<осио^ & , шычщд \^гащд
hemitonii tantum locus in gravi- tm V7mjuv ¿cpeÍKuv eivey ßcqvTi-
tatem eft reliftus. Verum fit ali- p@» ; r^uijovia ^ сШ 7a ßayv yo
quis fono per tau defignato rur- уц '-¿Úf* жв&ЬлЪяеЯщ. лИ,л^1ш
fus hemitonio acutior, quem ve- 5^ ^ T¿ Kafc ¿ f- ^
teres duplici iiema notabant f. /, •»-/ A « i ' «Г «
»t-
Hic & „ prollambanomenos
n r i-
aheu- ítkAív
. \ of
Xf7ifl@«
«r quMOtim
/ ' , ncv oítm-
>
jusfyfteniatis eíTe poteft , & hy- Xeuai "W* tf**^
vov £ . ¿t@« оыиеЦсц ßfj шец ч&
Kay,ZcuiôfJ^fcç 7jv@» trvçtiftctj@-> • Ьчшлщ J\jt eivaf (лгать
 Harmonica I NTRODVCTIO. 2$
Vm}Ûr. Я7П%Н J»f> T¿ TTÇCûTiS H&f pate hypaton. quoniam à primo
ßa^vQ-Tü livov. àA те'тш ôftoiaç & graviifimo diftat tonum. Acfi-
Tsv tjfííjovía) Qfyyycv t¿ •zsolíoa o- militcr fempcr ionum , hcmitonio
quam prxccdcns fit acutiorem ,
fcvTtpov m:fictif .uif: oí , •zatsí&rjomi fií-
{ignames , ad tricefimum ufquc
XV- t^/â^Ç"* ¿X* rm tfinwiuv. hcmitoniorum vcrfum progredic-
ríu) J\¿ t/Wç тги/'ш хлЭ-' tjfiníviov bantur. Vlteriorcm autcm fono-
7rz¿pa¿i£r¡tnv тш ф^уушу tbÏç ctu- rum per hemitonium adauftioncm
TBIÇ CtlfAHOtÇ i£ U1UíP%¡jf , Officii iifdem , quibus ab initio notis fi-
•zs&î&Îvtiç, ic*,fiH¿v¡0y ~2^n £ CUVÍCt-gnabant, adpofitis tantum virgu-
хси&кята "¿f^á^ot <гг%а , cç ï%et lis acuris , à nonodecimo verfu in-
itium facientes , qui notas habet
ou Х.Л7Ш-Л mifieíov. tjfimv </[i Л-
о & к. Porro duplices in quoli
■иЛа хяО' îk&çw çi%ov m o-qfiéta.ûv
bet verfu ponebant notas : qua-
7B ffyù avu iiu) Ae^iK ~)xm<r>ificúv{' те
rum fuperior di&ionem notât ; in
St пяти 7¿w X(>¿<nv. tfar St КЗЧ та ferior , percuífionem. Sed & lio-
Xvyifäifjot, ¿piónya,, oiç ài'iaÇôcuç mo tona qua: dicuntur , conftituc-
àvb tuv iTÍfCáV tfcíppu ¿gíftdzq. re , quibus indifferenter pro rcli-
quis uti licebat. Perinde cnim erit
¿Stv thotoj о'ш^*,71в}г тсоу тЖиу f¿tfl)
quocunque quis ex multis homo-
cpójéfuv ¿£, x/jitmßzq HQS trqfieia-
tonis figno ad notandum cantum
<nv. mtpíxi oí Kffj лУкЬш i»
utatur. At aliam quoque prxbenc
¿ftoTova. T¿g yoèç Jítcretg cv тша^ро- utilitatem bomotona. Etenim die-
vik<*>k& xçupaïtxtii УМ 2>1& тйтт fes in Enarmonio & Chromatico
\<рг^цд ъ^г/Лрш cr*!fiet¿VTUf. й^оц genere per haec deinceps pofita no-
<z¡S¡ eûmHv et tcuç eiauyuycuç. tantur. De quibus dictum eft in
Introduftionibus. Hîc jam nobis
VUVt СКХН&ЫОШ y¡fí¡¥ сШ ХЯ-
exponantur in tabella, per hemito
yovíov ты. xaS"' qfttliviei ¡r^ufíí* mu)
nium progredientes nota: una cum
Ttïç ¿uejóveif' TW ocyj of&ojcvwv cv homotonis,- itaut homotona in-
T& aun! crsÁiJíto x&fBpur T Sí клЭ-' eadem paginula collocentur ; qua:
r¡[ú¡évw ofcvJtfMi "V TÍítyi%ní. vero per hemitonium acutiorcs e-
O fdf ¿v ¿Tt@- çi%@* tw <ry¡- vadunt nota:, ordine aicendant.
Primus itAque notarum verfus,
[¿eíav , cv tbiç ffiíyyug ß(tpVTrJ@^
graviifimorum fonorum poten
Suúctfiiv <n\fuú\w , т^(ша, та
tials denotans , habet notas , di-
vpitpi 'sft.áytovv—, к<н jpiçiàm- midium phi jacens o— & dimidium
phi jacens averse,
O' Si iïdÛTif)®* vx©*) T¿>*,fií¡o- Alter verfus primo fono hemi
tonio
2,4 Gavdentiï,
tonio acutior, notas habet, gam
ma jacens avcrfiim, & gamma ja
cens , i т. Quibus funt bomoto-
na , hoc eft , eandem in fonis po-
tentiam denotantia, tau jacens a-
verfum, & tau rectum, ч т.
Tertius verfus, rationem dein-
ceps pohtorura verfuum obfer-
vans , hemitonio rurfus gravior eft
fecundo, habetque notas-, figma
duplex averfum , & figma du
plex, 3£.
Quartus verfus habet ш & ».
His autem in quarto verfu funt ho-
motona pi inverfum , & figma du
plex averfum ^3.'
Quintus cum fimili ratione he
mitonio fuperet quartum : omnes
enim deinceps pofiti foni hemi
tonio inter fe différant : habet no
tas, о infra habens lincam, & e-
ta, 9 H.
Sextus verfus habet xi duplex in
verfum , & pi duplex inverfum ,
i*»w Ы. Quibus funt homo tona, an-
tiny & pi duplex , и H.
Philosoph i,
î%h o-*i[A(tov y ■zft.áytov yâ^a àm~
çpctfi/^ùov , Л ряр/ла Tz\áy$ov, 1 Г.
tÛtcîç J)¿i ¿¡¿¿Tova y txtÍv , тйи сш-
tLjj аииярп cv toIç Q&ôyytiç <rr¡-
poúvov'Q.y'bsi теш •sskáytov àmççap-
ffyjOV, Теш OQ&W, H T.
O' Si ЯХ&у 73V Лв-
■aAâV y 3 £•
o' cf}¿ TÍm¿]& <¿x<& í%4 fu Xj
ii a. THTOig J\ß ¿¡¿¿tova tçiv с* тш
7i7a^7« m àviçpctftffyùcv y xçff
тура, ЛтАЛ àmçpAfiyfyov, и 3.
,> л, (Г/ Г] л. « П J /л \
ыу та T¡&(>ln тш ч/лцоуш. mnvltç р«£
eí é<pe£íV yftíjovíu alh.y¡\m 2¡&$é~
püffiv. íxi ацр&А y ou каты y¡A[A-
fjílw t%ov K¡H y ç H.
àviÇpAJAfjà/JOV у mas В- TiiTOIÇ Sí ¿(A¿-
TflfÄj dvïivu K&l m ЛтаЛЛ , И ñ.

HYPOLYDIb MODI Т'П0ЛТД10Т тро'пог

NOTjE IN GENERE
DIATONO.
Proflambanomenos , ö inferné
habens lineam, & eta. О H
Hypate hypaton, my inverfum,
& eta imperfe&um.
Parypatc hypaton , lambda in-
shmei'a кат à ТС) ai a'to-
NON Г ¿NO 2.
Yl^oa-XAfJiJoeuiößf,^- , eu кати
y>a,[tf¿Zu) í%evy Kj ¡¡m.
tWii) V7raj*t jüü àmçpetfifiivov,
TlApvmT»} V7rá]uv y иЛфл cLn-
çpap-
 Harmonica Introdvctio. гу
verfum , & cta imperfectum
V .c jaecns.
Hypaton diatonos , zeta imper -
Xj теш vaXayiov. ¿H feclum, & tau jaecns.
TW73J fiíQuv, yxfAfJiot, àmçfafji,- Hypate mefon , gamma aver
1 Г fum, & gamma rc¿tum.
Parypate mefon, betaimperfe-
ctum, & gamma inverfum.
vov щ RL
Mefon diatonos , phi & díganl
fUt. es F ma.
Miß};, tny/u,a K&j oíypict. С С Mefe, figma & figma.
Trite fyncmmcnon,ro & ligma
y¡¿a àvtçpau^ov. P и inverfum.
Synemmenon diatonos , my &
M í] pididuftum.
Ni¡u] au/jt¡/u.u^úuv , iwm x^ Ácífi- Netc fynemmenon, jota & 1am-
vthccy.ov. I «3 bda jacens.
Па^ыеог?, ou KÇH КЛ7ШГЛ. 0 К Páramelos , о & к.
Т^/.щ <hiQ&yjid/;ù)v , £< Kj Х.Л7Г- Trite diezeugmcnon , xi & к
Ж t4 inverfum.
AieÇdùy^'oûv 2^7îv©^j Iura Xj Diezeugmenon diatonos , jota
Ха/л&^А tsKcíytov. 1 -< & lambda jacens.
Nr,^ <hi£<£>y;A/jav , tym k¡ m Nete diezeugmenon , zeta & pi
isKayiov. Zс jacens.
Trite hyperboteon , e~ quadra-
yuvov, к&{ 7п á»s$pa¡&/ú)/jov. E u tum, & pi inverfum.
Hyperbolaeon diatonos , « qua-
Içytyavov vrßkov, xßf Ç[tu. 1Г Z dratum fupinum, & z.
N»7777 vm^SoÄcu'm , ф< vsKaytov, Netc hypcrbolaeon , phi jacens,
& eta ncglcctim pictum ас
■O- H diduftum.

D HY
гб Gavdentii, Philosoph:,

HYPERLYDII MODI т'перлтдГог ТРо'пот

NOT* IN GENERE ÎHMEIA КАТА1 T(j AIÀTO-
DIATONO. NON TEÑOS.
Proflambanomcnos , phi & di- ЩотХл^еио^ Л'-
gamma. фF уяррл.
Hypate hypaton , figma & Гц rW^ \scf&¡w , (пурл к& ai-
gma. С С у¡¿A.
Parypate hypaton 5 го & figma Ilet¡>v7¡z¿-n] ÜZTai/Äj fa Xj. aiyfuL
invcrfum. p <-> ànçfOjAfiifln.
Hypaton diatonos , м & pi di- Т'як}еп З^&тгу©*, рик^т
duftum. M Г| etÁXAHrpfyov*
Hypate mefon, jota & lambda т'тттц píQm 3 ¡amxj XctflGäet,
jacens. . I "3 vshcíyiov.
Parypate meíbn , theta, & lam- Пл^ияаетя píQw , ffim j£ л ctvt-
bdainverfum. spapftyjM.
Mefon diatonos, gamma & n. T m MÍQuv Д^тау^, усс^^л ^ w.
Mefe, « quadratum fupinum, Мелу , te -nj^iymov tfjftaf , к&
& z. ITZ gfm.
Trite fynemmenon , pfi deor- Tg/'T? тшур/л^ш , -ф» жагы
fum nutans, & hemialpha vdCoc , KíH n(Am&<p*ot%M.
dextrum, deorfum nutans. * ^
Syncmmenon diatonos, tau in- 1.wjriy.¡já¿m > твшл-
vcrfum , & hemialpha dex- i/tçpetfi^ov , «Bf' црллХфа,-
trum, fiirfum nutans. i X
Ncte fynemmenon , м & pi dc- N>?7»; тиурфрт, Kj m хлЭ--
ductum , fuprà Habens acu- нЛлиг^оу , сШ t¿¿ ¿£v-
tam. M Г[' ttíQi..
Paramefos , phi jacens , & eta II&yíf¿e<r(& , ф» -гзАа^вя , >w
negleftim piétum ac didu- í** л/иХуТлиэи клЭ-аХки-
ftum. "O-^ a-fjfyov.
Trite diezeugmenon , y deot- Tg/uj Jïtfâyfflav , u хвгш
íum vergens , & hemialpha r&op, K& jftia/iip* og/çr/ieV,
finiürum, furfum nutans. * (■ кттиг&к
Ait-
 Harmonica Introdvcti о. 17
Aiifybyp'ívuv 2]&tw(& , JTv KiH Diczcugmenon diatonos a м &
m x.a3-&Áicva-f¿ívciv , dm т1ш pididuftum, fuprà haben s
с%ущО-. м Г]' acutam.
U¿,d¡ Jít¿<Cyf4,ívav i tum Hsrf Nete diezeugmenon , jota &
Лл^*Сб* -ггАл^ву , сШ т1ш lambda jacens , fuprà habens
ô^onjSb- I <í acutam.
T^/uj \5Bi(&oKoúuv , Э^аед Trite ЬурегЬо!гоп , theta, &
ÄauGclct eaiçpuftpivav , сШ lambda inverfum , fuprà ha*
■du) ¿^úvf¡Q.. © v' bens acutam.
Х*т<&аХалш 2^g.Tvv(&> , Hyperbolaron diatonos , gam
mes. Tv f 3m tÎw ojrVT*iG.. ma & n, fuprà habens acu-
Г к' tarn.
\¿zrtf)GoXaíav j и "nlçjt- Nete hyperbolaeon , « quadra-
yacev > Q¡m , сШ t¿LJ o'£v- tum fupinum, & z, fuprà ha-
ttj^Í. ITZ' bens acutam.

Al'OAIOT ТРО'ЛОГ 2H- MODI NO-

MEI'A, RATA1 TÖ Д1А-
TONON TEÑOS.
H£0o-Xafji&cui0ßf>& , ¡77»
tí? ÀmçpAftfifyjov , Kj h -п]&-
yavot clmcpapyj/ov.
Тятетч \sztaIuv, áeA&t, ànçpcLfi-
flpov , тли vsXÁywv ávt'
Tí IN GENERE
DlATONO.
Proflambanomenos, eta imper
feâum averfum , & с qua-
ri 3 dratum averfum.
Hypate hypaton , delta inver-
fum, & tau jacens averfum.

Па^ияит^ \jzrá¡¿)v , yú.¡xu& л- Parypate hypaton,gamma aver-

mçpxftjifytjov , KSH yz/Afict cç- fum , & gamma rectum.

Т'як/Ä 2^тгу(^ , £ >с$(/ «í^'uu Hypaton diatonos , chi & he-

í«£<cv. £ц mimy dextrum.
TWtd /«фу j тл4> Муърца, Hypate mefon, tau & digamma
àm<rçp[j,(jà/jov. T Ц averfum.
Плрузттп (¿íQuv , oiypet Kg) Parypate mefon , figma & fi-
ffiyfiet. CC gma.
D 2 Mefon
г8 Gavdenti i, Philoso p.Hir_
Mefon diatonos , о & к. OK MÍQm 2]&-niv@' , ou K¡ иаяггл.
Mefe , к & dimidium delta di- Мест; , клтт-л ^ tjfúetA.'Qk xa$-~
ductum. КЛ eiÁx.vr$úov.
Trite fynemmcnon , jota & ^i/77! ашуру^т Jumii Á¿f¿-
lambdajacens. I < йЬа.тхкл'уия.
Syncmmenon diatonos , z & pi Ъшщи^ш 0^tcv(^ , gym ¡£
jacens. Zс m tzhctytov.
Nete fynemmenon , a & gra- яшщрлу^ш , a,\<p& Kj ßa-
vis. A 4
Paramcfos , eta & lambda ja- ne^sraf, цти Kffi Хлц&л
cens averfum. н •aháytov etTKçpay.ftivov.
Trite diezeugmenon, z & pi TC/'*"4 thigsCypivw , $т£т
jacens. Zt nshàyiov.
Diezcugmenon diatonos , A & Д^^бу/ш^ Q&Tev@*} аЛфсо
gravis. A N i ßebpetet.
Nete diezeugmenon , chi cor- N»¡717 ¿ufáyftívaii , ^Ле^-
ruptum , & hemialpha fini- />off > *W Ф* хеша
ftrum,deorfumfpccbns. X / vdC'ai/. ^
Trite hyperboteon , phi jacens, Tg/Tj; ûsr^ÊoAiMajy , ф« •гяЛа-
& eta negligenter piólum ас ytov , ^ »77» ¿¡¿iÁrfiixdv ка$--
diduftum. <И < etXKva-fiívev.
Hypcrbolxon diatonos , о & к, T'm^QoKcúm Ц&-пу@* 3 ou >(5V
fuprà habens acutam- О к' xj сВп т1ш c^úrtj'Q..
Nete hyperbolxon , K&hemi- Njf'r»? vmçGoXaiti» , *»W« ^
delta diduftum, fuprà habens *>/&A(£ KA&etÄKvcrfAtvov 3
acutam. К Л/ сШ t¿» oj>vnfc.

HYPOíOLII MODI r'noAIOAl'or ТРОПОТ

NOTA IN GENERE ÏHMEl'A RATA" TÖ ülX-
DlATONO. TONONTE'NOS.

Proílambanomcnos, pi inver- Що<г\лу&ш>0у%>(§. , ™ «ys-

fum , & figma duplex aver- трнцш* , к, спура Л-вЛЙ
fum. ' U 3 amr&ñúw-
 Harmonica Introdvctio.
т'яа'г»? V7m¡uy , avtiw (£ m Л-
И R
fjtíVSV , ¡£ »¡ i^«7Iïff. wh
rl g
Тякт] fÙÇttt , ^гЛЙ àvtçpap-
flíter , КОЦ Гош vshcíytov àvt-
çpAflftWOV.
Hypatc hypaton , antiñy & pi
duplex.
Parypate hypaton , my invcr-
fum , & cta impcrfedum.
Hypaton diatonos , cta imper-
feâum avcrfum, & с quadra-
tum avcrfum.
Hypate méfon , delta inver-
fum>& tau jacens avcrfum.

T e' л о s. FINIS.

MAR
JO
M A R С I MEIBOMII

N О JE
I N
G А V D Е N Т I I PHILOSOPHI
INTRO DtV С T I О N E M H A R M О N I С A M.
,'eíáu ^iwioTcn,Jvç^cç S 35h-
|9«9-«0«СчАв1.] Hic vcr- y.xrur, ф}ту[т} T¿vm, £ f*i^-
jfus concinna imitationc £oA¿¡V avsr.juixliKÚÍv síi yvitiwí.
icxprcflus eft ex illo Or-
phei, (cujus habet pofte- jMon'útí.l Ita quoquccft pag. 6. v. 32.
rius hemiftichium, ) apud Iuftinum in quibus locis omnino legendum
Märtyrern in Oratione admonitoria CCnfcO njf fJtíXtfiíou; pro Is úe'fwsr.*í.
ad Graecos: Aliud cnim eft atavia., de quo ali
bi , & in primis in Léxico Mufico.
Sed & idem Gaudcntius bene habet
mtvlîçcfnôç. pag.8. v. 2. Sc pag. 1 2. v.25. ¿*> mal*
id eft , Langa interprete ; Ttfç fj4hu¡¿íou¡. Quod errorc quo-
Solis eanto piis;omnes proculeße pro dam in verfione non eft obícrvatum,
fitai. ubi leges : in omnibus modulandige-
V. 15. f*tSCoA*f, >(ßf jUeAeffiíw,] neribus. Ita Ariftoxenus p. 19. v. 18.
ita lego pro eo quod in Iun. Codice His enarratis proximumfuerit, genera-
depravare erat [ле&ясиси;. Qua: qui- km qui dicitur cantum dtñrtbucre , in
dem emendatio nulla indiget ope- quot genera dtilnbui videtur. Et brc-
rofiore confirmationc, quod feptem vius pag. 44. \.г\.т&х$>ч rpiAw-
illa: Harmonica: partes, ab Ariftoxe-
no inprimis tradita: , à plcrifque o- rút. Ariftides Quintil. pag.i8.v.l6.
mnibus recenfeantur. Videatur Eu- $iri </[( (AiAuiéiatA Tejía, quod Mart.
clides pag. i. Ariftid. Quintil, pago. Capella vertit pag. 187. Genera mo-
Alypius pag. i . Plutarchus, Dialogo duUndi funt tria. & pag. 1 79. Cbro-
de Muiica , fex tantum priores , tur- maticum moduUndt genus. Bacchius
bato ctiam ordine recenfet , cum ta pag.d. moa. isv $¿r¡ tçi tu ¡jií\toS¿p$r* i
rnen crebram цгКотЛал mentionem Boëthius lib. i . cap. 2 1 . Ни igitur ex
injiciat. adeoque non una rationc pedites dicendum (¡i de gencribus melo-
exeufari illud potcft.Vcrba ejus funt: rum. Macrob. in Somn. Scip. lib. 2.
Jr,to* jupon l)f<Jjo Ä^jUOVJX)?, *flflW Ti T cap. 4. cum fint melodía, mufica triage
veray
 in Gavdentii Int îoDvcT. Harmon. 31
ntrá, епагтотит , dUrintim & chro- V. 28. XA? BlTîQwn, 1? A0J*XIJ~f. j
maticum. & estera. Brycnnius quo- Vt voci q. fcrmocinali,qua inter nos
que ita, lib.i. fe6t. 7. ¿tfAihuMxt fermocinando & colloquendo uti-
fei Tg/ef eiçf*ovlet , fáüf** , Ä^t'wov. mur, opponatur.
Sa»pius quoque ita loquitur Theo V. 32. »? vkrtf&Ae» литв
Smyrnxus in De Mufica. ut hinc Aíf. ] Vtcrque Oxon. xu n>. male.
perfpicere poifit eruditus le&or , x\- Diftinguendum commatepoft vxtç-
/movi'*ç vocabulo, pro /леХшЛ»; , abu- Cx»ov. & v.ult. poft ^IgWfMtTm.
Ibs effe imperitos librarios. quod fie- Pag. 3 . V. I . tit St )цц \sa-iv a*ltù>ç~^
pius adhuc factum, voce ¿q¡*oií» pro Ita eft in utroque Oxon. cum pcr-
avpÇuvlu , fubftitutà. pcram effet in Iun. ixtvewVuç.
V. 1 7. Ш <¡\j c¿K>¡aéfJ{uov~^ Vidcri V. 3. ¿* /3*pu7í^if] Scribe, ¿*
poflet legendum effe, т* jj mnutmpjfay ßxpvlipis (jfyj tit o'£u7ipov ¡aatit тсяп.
nifiv. penult, eadem locutio recur- V. 7. /Зарищ?©- 4«] Jta iàepe
reret. •eft in hoc parvo Scripto. то ^of re
V. 2 ^ . zreípx Клуш vuiï qv|ty(fr- dundare putat doftiiïîmusLangbai-
vluu] Nullus dubito quin legendum nius. Vide pag. 4. v.i 7.
fit, ■neípcc Acyu i-my$,Yiy8¿lw. V. IO. t| íKxJípv тьгш ixxnçp]
V. 16. et J[t tiii фЗгуГа хх&кхшJ Pro ixx-nçg/. omnino legendum кл
Qui accurato aurium judicio ibnum ирос
quemvis modulatum percipcre non V. 20. пик <f* /«у)) çwVif тир
potuerit , is fruftra ad reliqua Har 4>*>viíV.] Eadcm verba habet Ariftid.
monices cognofcenda perrexerit. Quint, pag.8. v.26.
Pag. 2 . v. ^ . Átyafjfyj Sí ijfxéíí x(¡%¿- V. 26. хлЭ-' ¿V pxxço7tp»f] Itae-
fftuci J Hoc xaB' xs&cífb&yluj puto mendavi quod in omnibus erat kxJz.
dictum , pro , J['y,f*étç Ле- v. feq. pro ßxpvlipxt feribe fidenter
j*v7tf. Cauerum ilia уицчхтх ivrji ß^^u7tp»f,iênfu id poftulantc.v. 29»
veipx , Bacchio eft , щ mfèÀ crv ф$гу- mallem , xj isv ^"'»ov.
ynç t¡Jíircii*. V. 30. rfo та /tttpi) p'u3-jUi'£êo&»(. ]
V.u. ci».' a! jkJ{J] Sic recte habet u- Nequc hoc ex ullo codicum corrigi-
tcrqiOxon.cum effet antea,«»uM 1$. tur, cum tarnen manifefte legen
V. 15.. pV<W 7i»< ят!шЭ«5] Lego dum fit y.ÍK*i pro [*ípr¡. quippefoni'
mmy^mç. ícil. o»' (pjíyfoi . Ñeque non habent partes.
enim 0 Tciaç, fed 4 фмгц m¿%<¡, ut fta- V. penult, стпг $¡ y*ç c#iku7w ]
tim fubjungitur. Ita bene uterque Oxon. cum Iuniaru
V- 21. Atfum x*T Q*.íyn~J Scribe, haberet -rxvru.
Л«г»<7», Xj oAi'j«» \i&içÇxivv<ru limv. Pag.4-v.2. ^ço<»^i'ffî,] Exern^
V. 23. tyaTffsc Cf)«<ví7í4.] Quid fi pli cauiâ : Parypate Enarmonii ge
legas, ff««* ф^'уИл) ? neris & Chromatid in eodem loco
elfe
Зг Marci Mei
eflc videntur ; revera tamen non
funt. Diffcrunt itaque colore. Id-
que adhuc magis locum habet in
Chromatid generis fubdivifionibus
feu coloribus , qui tres íunt : mol
lis , fcfquialter , toniasus. Vide Eu-
clidcmpag. io.v.17. Per ilia verba,
jj £ Ktya^a |U£Akî cpuVif bi фш>; , in-
tclligi videtur genus Diatonum ,
quod eft naturaliiftmum.
V. i z. poft ohwç, addendum vide
tur sffi.
V. \6. J[' «si.] Hic locus
dubio procul corruptus eft. Vcrti ac
fi fcriptum eflet , </L'esi T«Vt
Malim, оГбУш<ф\ ut,tonits.Nec in
epte legeretur , temç J[ tit. locus au-
tem eft , feil, illud intervallum ; nil!
quod fequitur, ^ tÓv& f^J, obftarc
viderctur.
V. 18. ад avçy,fAOiru>v с/[е а^фо-
ç^'.] Dubie hoc dicitur. poífet enim
de fuperoftavo intervallo intelligi
prater auctoris mcntem . Melius
Ariftides Quintil, pag. 2 2. iiimç ew-
V. 16. <а€л №î>ift*T«v.] Нагс tan-
quam novi capitis inferiptio eft de-
Icnda , & feq. v. legendum ; тй J[i
О^^/алтшугк^ ííivíu/jíí\¡¡. quod
ex confequcntibus adparet. De fy-
ftematis caput excidiflc puto, tradat
de iifdem obiter in fequentibus , uti
pag. 8- v. 3. dc duobus fyftcmatis
pcrfeftis. Praccipue autcm pag. 18.
v.24.
V. 28. тй^г ^лй] Ita pcrpe-
ram omnes. legendum ifAftthw.
Pag- 5. v.3. ó* tí tîiî^k] Subaudi
о m 1 1 Not.«
амфора, quod eft v. i. Itacolligit:
Sonorum differcntias dignofcere eft
auditus,pag.i. Atqui confoni & dif-
foni differentia, ut & concinni & in-
concinni" in fonitus differentia ma
xime confiftit. Conftatitaqueillam
dignofcere ctiam cflc auditus. v. feq.
Icgcrim , XXV тати ты Асуш.
V. 8- Suúvilm /-íeAüiJcíVJ Lego y.t-
AaiJ^tÄtb). Videaturv.11.
V. 1 5 . <л)Ы[л.х& Ле')лу7л<.] Perpc-
ram Bodl. 2^a«'/x«5. dcinde fenbe
к1уЗщ. Eadcm ilia compofita intcr-
vaila etiam fyftcmata dicuntur. utin
Enarmonio , hemitonium eft inter-
vallum compofitum, quod ctiam fy-
ftcma dici poteft, ex doftrina Ari-
ftoxenia.
V. 17. Hsivx [iîTçjc] Hocoptimc
dicitur.Ita in Enarmonio communis
omnium intcrvallorum &fyftema-
tum menfura eft dicfis quadrantalis,
& ditonum: Chromatici mollis, dic
fis mentalis, & intervallum ex tri
bus hemitoniis & diefi tricntali
compofitum. & fic dc exteris colo
ribus.
V. 25. bv f4& тш xçuovixûi] Ma-
lim, inaç/Mricp. Rarum hoceft voca-
bulum ifto ufu.Occurrit fxpius apud
Philonem Iudasum , & Produm in
Tima-um Piatonis.
V. 27. limfcv <mov хосЛ«то|]
Hoc , ficut edimus , emendandum
eile , ex fequentibus patet. & viderat
Langbainius.
Pag. б. v. 2. Lego, Jîâcv càçïf*-
V.6. inlun. &Bodl. dccrantha:c
ver-
 in Gavdentii In'
verba , ед 4f*d¿tm , r^fulónov.
quae bene habebat Bar.
V.9. ги&п&фцрлрт] Omnino
fubaudiendum, Л'еет». quomodo Ge—
pe Ariftoxenus , & qui ilium fe&an-
tur, loqui iolent. Per dtefin quadran-
talem, id eft, toni quadrantcm. v.io.
pro ¿4 erat Se, quod locum ibi habe
re non poterat.
V.14. ¿(p'ívoV fa/^ovix!?] Non
video quomodo aliter fcribere po-
tuerit Gaudentius, quam «¿ífoof.
V. 1 5 . т8т<> j«ç pión*] Ita lcgen-
dum cenfui. In Iun. erat tb'toiv. in
utroque Oxon. тит*.
V. 19. ocpfA* tm liiuy $u¡¿V
c* èv< ■nlç^vfceçJ'ai] Hoc diagramma,
ad prsccdens caput de Generibus
pertinens , intcrcidit. Non videba-
t Jr neceflarium illud hie adponere,
cum ex tabula Ariftoxeni fcx colo-
rum à nobis reftituta id peti poffit.
V. 14. tíTiív Jl' dm mm] Concin-
ne hoc dicit Gaudentins. Nam fêmel
tantum poterat eflè natura graviflî-
mus , feil, in modo Hypodorio. In
carteris erat pofitione graviffimus, id
eft, omnium qui in illo modo,exem-
pli gratia, HvpophrygiojMixolydio,
ponebantur.
V. 28. jU?7' ¿KÍyw <ffi^5>;'(rf7«í. ~\
Pag.22. V.22.& v.ult. Cauerumita
legebat Bar. cum in Iun. perperam
eflet in. Sic v. fcquenti , pro ^ J[e
cuj-tiv , quod rede uterque habebat
Oxon. rurfus hk erat , $ J['étw1óv.
& v. J I. pro iÇisuow , rcdeBodl.
а'фег«<га//. v. penult, uterque Oxon.
rede mcfVTuciiw pro 7mf\snr»ilw.
RODVCT. Harmon. 33
Pag. 7. v. 13. rilçyi^c^im ф*Ьу-
Y>i ] Codices omncs pcrpcram
фЗяуГшу. Poft fequentia verba , iiw
xjzTcíiíti ruv ¡aíQw , figno quodam
hk inferenda notabantur , qua: in
Iun. deerant , at in utroque Oxon.
reperiebantur : (¿) ptl' cw-nw r¡ л<£«-
id'vu tyç Tmfvmi.'mi ô/utoiuç ô^vltç^r.
Nos fuo loco hace reftituimus , poft
verfus 1 8. hace verba, ¡í/mIovIu) t*V uW-
V. 14. po ft hace verba, ËfJfairtû-
tü Titç2t%oçJ>s , rede Bar. addebat,
T«V vicr<x7«V o'IuiwtÍí/ ysa&çxpmi , 5
V. 2 1 . ante verba , (Q SI ttuitlw щ
piw , Bar. addit , *<p' w mt Aiv. quod
locum hîc non invenit.
V.29. к»Xvffli* Sí <nwr¡IAf8¿*\ V-
fitatius cjuidem hk & v. 3 1 .legeretur
avjjy.uuS^uv. Interdum tarnen ita oc-
currit, librariorum forfan errore.
V. î i. óWf ctuílt ■rluj'bfxlw] Ita
refte Bar. cum in Iun. eflet <J<r«reç.
Pag. 8.V.7. пшчуу8р<лч vrçîeSV] In
omnibus perperam erat nwti/Af^lw.
Illud autem adjundum v«7«v , com-
minifci non poflum , qui locum hie
invenerit. ut cenfeam veterem le-
dionem à fciolo quodam cflfe inter-
polatam. Parum enim integer, quod
omni ex parte confpicitur, ad noftra
témpora pervenit hie tradatus. Eru-
ditior certe fuit noftcr Gaudentius,
quam ut incptam adeo fententiam
etiam vetuftatis autoritate ftabili-
tum iret. Egov.i2.&i5. conjun-
dim ita legerem : ¿ncítev J[è т»г ti
Е rilçc/:
 24 Marci Mei tOMII Notje
cl-vliçgtf та T Jit^éuy/tttav tdfgtjffc ■
$E$B**f. Poflet с tum fíe lañan hic
locus : ¿x*A»y ¿t tcwtIuj tÎw %oçSlu>, ce: .:c:x~z>'.u. tïv аЯшм иц ш , т«» Tí
-■KTmj czuruuv.uv . :,.Тиш Mil , J'y те ¿¡•vliput /3etfv"ípaiií ti слу:.;и..
hxtÏw , mggtç e¡v»t TV cÄi -ra o'£« diezeugmenon vero , inquit , ad dtffc-
<зг£$о«Ги- »utcu'i J¿. Alus iita ver- rentiam aliorum ultimorum , tum acu-
ba tiorum , tum graviorum tetracbordo-
tetrachordo fynemmenon intelligi rum. Nimirum acutius eft tetracbor
nequcunt, (nifi compárate de mino dum hyperbolïon tctrachordo die
re fyftemate , praeter auctoris men- zeugmenon ; gravius autem tetra
tem , accipiantur ) quod duo adhuc cbordum fynemmenon. Nullum ve
acutiora tetrachorda, diezeugmenon ro aliud veftigium in illo recentioris
& hyperbola:on fequantur. Cïte- aevi feriptore tam ineptx nomencla
rurñ Bocthius quoque & Brycnnius tura: reperit r.
netarum mentioncm faciunt , íéd V. О. <5>^»>Ыи/ nw^UfAítm »Ij7ííVj
commodo uterque fenfu. Bocthius Sic uterque Oxon. cum in lun. efiet
lib. i. cap. 2 o. prope finem : Sedquo- rt5^«»>¡TÍu/ ? vr"uv nv.ruu г..-:.
niam in bac , ve! m fuptrtore hendtea- V. io. Iun. Codex, urv« ¿í t¿¡-
chordt dtfpofittone mefe , qua propter tkí. melius Bar. liiu-ñí TeÁw. De-
viedum coüocationem ¡ta rocutл efi, lcndum eft in noftra editione J\jL
nett (ту iírn¡) próxima асcedit , & lon verfu íéq. omnes habebant teurníy
ge ab Inputis ultimit diflat , (id eft, ne- pro quo lege тейп*,.
te propior eft , quam hypate hypa- V. 22. ísj%í»>í'tÍu> "nfë.yyki\aj~\
ton ) песproprium dtñantu retinet lo Tranfpofita: funt voces, legendum,
cum, (id eft, пес vcrc media eft, quia
in uno hendecachordo eft feptima V. 2 5 . «К WfMftty] uti di xi mus,
ab hypate, & quinta à nete : in alte feil. v. 1 5 . «V , quod exciderat , repo-
ro , íeptima ab hypate , & quarta à fuimus.
nete. ) aliud mum tetracbordum ad- Pag.o. v. i.poft verba, rij7«» Ag-
junctum eft,fuper net en diezeugmenon, (jhyftiiu* , ex Bodl. & Bar. in mar
qua (malim , quod ic. tetrachordum, gine ièquentia , qua: à Iun. male ab-
vel cujus (fc. tetrachordi nete, ) quo erant, addebantur : тв» cuntí т?о-
rumfupenadebat acumine netasfupe- т.\ i ru os:: гш sriu ил -.fxv ТКЯ
7 ¡us с oHoat.г; , (fe ncten diezeugme tvSfeppiaif Tgjl-duu n¡¡t¡i ¿ii£&>y[*ívciy,
non , & neten fynemmenon, ) omne V. 19. avçi'ua!^ x«a»^í»kJ In
Ulud tetracbordum hjperbolaon voca- ferió articulo tí, lege : abçr,puil<&' 5
tum eft. Eodem ferme íenfu Bryen-
nius lib. T. if Ct. 2. rjuiî èx'iiv.XTjx, Pag. 10. v. 7. тш^тп fjLÍors'] Pro
i{jlw htÇéjypâtên, à&à híj'tÍu/ ftb» w'i quo male erat, т«». v.8. veUm , и* й
Дм
 in Gavdentii In
AoiW, Reliqua igitur duo tetrachor-
da. Alias inepta hîc vidctur eue rc-
petitio.
V. Ii. ita habebat Iun. $3»Vflr»
tÎw xserxtltv тш fiíQm, уцтш tc¿V Лг-
{Ьурйрыч. at à Bar. bene aberant
hace verba, т f*íQuv. Rurfus
v.i 3 . à Iun. aberant , т^ауктк visref-
ййКххшу vtjlwv. уг,-гч\}&-г(>йоКхл1яу y>¡¡wy
quae in margine Bar. habebantur.
V.2Q. OV XfiÇÔlifOlÇ^ iciliect C7Vç>î'—
pctai. utrifque fyftematis funt com
munes. In omnibus erat cî/x<polifcuç.
v. icq. pro Лейте» lege, Ао<ян/.
Pag. U.V. I . ¿f*¿ т? Jvs avçr,[Mt-
7¡wv] Hîc verbum excidifle videtur.
leçerem > ¿x/e^ív/áv т ¿\¡o av^r,-
fxoí-uv. expofitis ftmul bints hisfyftema
tis. quar, quod fxpius in his auctori-
bus , & praecipue , in reitituto à no
bis Ariftoxcni diagrammate , inve-
niantur, hîc adponere nolumus.
V. 4. lego, ц owj'fcoi'; tri. v.j. vo-
cula addita reicribo , с* лякет itïç y¿-
V. 10. 0Г0» якрияин) емдоммф'/]
Mufícorum nemo ita unquam bat
tus, lege , A¡£«*ef b>avpf¿óvi&>. uti
íequitur A%<woV ygufjioiUx,*!.
V.I 5. oí ¿t av'fxipmoi.^ Ad Jo, oí
¿\ !fy¿QmtQi. Videaturpag. 4.V. 28.
& infra v. 24.
V. 27. ris ßobpvlipx ^rçjV2 Codex
Iun. perperam, S ß*?vlipw eivxi
V. JO. lege ifitpxiruaiv. v. 31. Iun. ol
pirn [jfyj оуцфшк poíterius juiju
rede abeft à Bar.
V. 3 2 . с* э tíxçxoj] Malim xg^'-
ei. ut verti. v.pcnult . wíotj '<Япт%щу
•RODve т. Harmon. 35
■ravaiy <J)awve7*i,] Hic non parva ос-
currit diffieuhas. A nullo enim Mu-
ficorum eo modo acceptos legimus
fonos G0&<púvvc.Vuh àparypate me-
fon ad paramefen, quod interval
lum , tritonum cft ; & à mefon dia-
tono ufque ad paramefen , quod di-
tonum , intercederé fyflcmata , quar
paraphona dicantur. Cartcrum qui
îbni fint paraphoni , unus tantum
rede traderc vidctur Bryennius, cu
jus verba ex Lib. 1 . feci:. 5 . hîc adpo-
nam : щ S\ >ф т/мфню 2^дфмоу
(2jg.<P<)£ßi,) Kxb'luS т
çr,ftXTUv <ги[лфшух' et J[l !Цд.фшух.
<гС[лфи>ух ¿i, та. ti x\.t£o!vx *.х>.<и%.х'
cïoy TüSfg.mcQäi , х^ц тв étç JJn 7mQuv.
rgj та щ^рфшух' oTov то Jfgi mili, >i¡ т»
Jfè mtQwv Jfg¡ яг»7е. x¿¿) та fioyut
тш 'ßfiiKif ¿yó/xxlí еп/лфелух GfÇyOKyO-
fd¿¿f4%UX' oTov TS <Щ TKvret'poiy, Xgj те <Sfx
mcQuy Ttayxfuv. TWTf ytçxyli-
фшух, <п/лфиух içiv, îtmSxy nixvliKet-
(dfaoy ту ¿¡¡v-nli /3«р@- avfÁ<fayi¡. o-
fAoiùiç х/ц та гг^е^фшух , Í7rei¿x\ /лцп
¿p¿Twoy ф$гуГщ1щ фЗг^Г@- <pfyyíc? ,
[xr,Ti 2>}д,фтоу , хЯьх ísv^jt т» yvug¿[¿oy
ты Коуш Щд,ырл. Secundum con(ô-
пит & dtjjbnum differentia eft , per
quam intervaüorum alia funt confina ;
alia , dijfona.. Confina , tum qua anti-
phona vocantur ; ut dia pafin , & bit
dia pafin : tum paraphona ; ut dia pen
te , ас dia pafin ¿r dia pente : tum qua
filum generali nomine confina vocan
tur ; ut dia tejfaron, ac itapafin & di»
tejfiron. Antiphon» enim confina funt,
quoniam oppofita acumtni gravitas con
finât . Similiter & paraphona , quo-
£ 2 niam
 î6 Marci Mei
niam пес ut unifonum intervallum fonut
fono adfonat, пес ut dijfonum; fedficun-
dum aliquod proportione notum inter
vallum. Paulo aliter Pfellus in Syn-
opfi Mufica ; ubi non tantum dia
pente , fed & dia teflaron vocat pa-
raphonum. At locus ille infigniter
cft corruptus ; quem tarnen ex hoc
ipfo Bryennio deferiptum efle fi de m
feccrint ilia verba , qua: ftatim huic
doftrinac fubjunxit. Locum ipfum
ita ex mente Pfclli reftituerem : avfx-
tÇuvëiSi к uX,<j Jfff Ttasxfuv S^iBtaiç,
Ц STFv7é , Щ Jfè 7Гк£ш1 Jfè. Tiff-
cáftiiv , (с qJf&imQñv Jfè. Kfvli , y.x(à
лэ^фшуоу* r¡ J[í Sfè. mxQüív, k¡ щ Siç Jfè
яи£ш, xvltQmcv. Habet in hac
doétrina Pfellus adftipulatoremThe-
onem Smyrnaeum > cujus integrum
caput de Intervallis , quod deprava-
tiffime in Clarifl". viri Hm aclis Bul-
lialdi editione legitur , hîc emenda-
tum adferibam.
Тип Sí QifewjAoLrtiiv та pív tçt <tv[¿-
cpaivx' i7t Sí 2^<pa¡vx. avpipuvA fS¡^>¡
iTc-n кхТ xvTÍQuyov oíov 7S Sftf TlTxQuVy
k¡ ti ¿U Jfg: it, та K*(girs$x/ÎÇ ca
vo*' й.м то Sfí Kj nío^ TtosxpuiVyiij
те Jfg mcQcZi iij Jf$ mvlt , Xj то Sfg. 71K-
QZv ж, Sfcf. патхрш. !Цс1.<$тх <J\} , та
кх(& jtwí%ei*v oía* , tsv@- , JUaii. та
tí }*¡> кхТ хуИфшуоу ov/лфтх cçiv ,
tTvetSxv те xvliKeífJi5^ov ty¡ Ó^vtvÍU ßxfof
Gl-UÍU-\s. ¿U9IW o\: TBL xx'ct
ЮУ íW 0-tJfA<f>UVX , ÍTThSxV (¿r,T1 OjUOIBVOf
ф#у[ц1х{ <р&уГ& (p&yty , |"»i'ti Цх-
фш\ому л'Алк tefçgt ti -yvcigj/Mv тш Коуи
Sjfcpwpa. а^лфию» J\i eio-iv oí ymQ.
втшг^иеи Cpjoyfoi. oîov sjj ii ^лГ' их
OMii Not*
tcvh , i) Siinuç. 0 j*ç TSV©-- , Jl, ц Sitan
"¿f%*¡ f*$¿ ouf*$a>víxi y ¿veo J[t ovfA-
фы\1х.
Intervdllorum aliafunt confina ; alia
dijfona. Confinafunt, tum quaper an-
tiphonum confinant ; ut dia pufon , &
bis dia pafon : tum quaper paraphonum;
ut diapente , & dia tejfaron , praterea
dia pafon & dia pente , ac dia pafon &
dia tejfaron. Dijfonafunt, qua commua
ferie canuntur ; ut tonus , dtefis. Шт
qua per antiphonam canuntur , confina
funt y quoniam oppoßta acumini gravi
tas confinât. Similiter qua per para~
pbonum, confinant, quia пес unifonefo-
nusfino adfonat , пес éjfone,fedficun
dían alquodproportione notum inter
vallum. Dijfoni fini funt , qui in cantи
fiproxime confequuntur ; m efttoni in
tervallum y & diefis. Ошррг tonus &
diefis principium quiiem funt confonan-
tia, nequáquam vero confinantia.
Caeterum pro «b%¿ 71 yv«'g>/¿ov,
quod hîc cft , & fupra in Bryennio,
malim x*5 n- nifi illo <ro%¿ ad vo-
cem rtsj^jtípúivov adludant. тш Афм,
addidi ex Bryennio.
Pag. 1 2. v.J. Iun. perpcram 24*-
фо^ч eïvxi 7 ittcirm ß Svo ov/aQw'vuv
mai. Scmel Svo delendum eft. &
utrumque «кч abeflè poflît.
V. 2 1 . ч TÍf xv^çmireixi■ <puv¡fc,~]
Legerem potius , цф\ tîî. Conjungi
enim ha:c duo folent, non disjungi :
quamquam ex priore leélione nihil
erroneum fcquatur.Iun.habcbat 4V.
Pag. I j. V. 2. Цу&рмтш SI Si-
»*.] Itarcfte uterque Oxonienfis.
perperam Iun. SaSuuc.
V.12.
 in Gavdentii Introdvct. Harmon. 37
V. i г. ¿*e£üt ] Hace leftio eft Bodl. n. & v. 2 8. mot in Bar. v. 3 г.
Cod. Bar. cum Bodl. haberet як&- uterque Oxon. habebat r¡píov.
Сят. & Iun. Pag. 1 5 . v. 4. miQcui it та JJe
Y. 2 2 . ?» izl] Has duas voces ha- (лщ~\ Ita cmendavi lectionem^quam
bebat Bar. in reliquis binisaberant. omnes habebant, x$ SJo цуч. Vocu-
V^-tÎ^Vè^^Iw] Hare quo que Ix duar , та, in unam , х*7*,соа-
habet Nicomachus pag. 10. & lam- luerant. Vide eadem pag. v. I.
blichus de vita Pythagorx lib. 1. V. 17. in Iun. deerant fequentia:
cap. 26. Boëthius lib. I. deMufica, т* y¡fjuoXtn Хоун <s¡fyt тв» Sîn-Tçjilov,
cap- 10. Macrobius lib. 2. in Somn. Koytt ist» , Sv t^nSiSm ■srfsf ткс*»гл.
Scip.cap.l . Guido in Micrologo, е'я </],£ ч 0^4. dubio proeul
V. 3 1 • щ&ия , к, TMJ-duu йС'е^ясв,] librarii errore, qui voce Ои-гро^ч de-
Lego & diftinguo : ч'р^'»'*. тлЛйв ceptus , qux bis occurrit , banc fecit
&t/umi. fequitur enim , crvJ[ty lacunam ; quam uterque Oxon. o-
verfu ult. ptime rurfus cxplevit. Paulo poft ,
Pag-i4.v.i. tHíti 24&$oçgït ед v,13* à folo Bodl. hxc aberant : пм-
avpQwixt V фофг^. ] Ita prxccífít As'p&'ov , cht ïçi* »x.£tÜ¿¡t щмИпог
pag. 1 3 .V. 29. tau awZi л* iíf ti ЭДефо- Ъку\я\ i/|,è h9'v«V ^« ífúlóviov.
çft TvKiruv, >a¡¡> av¡x(p<ayl*t îfi&vx. Pag- 1 í« v.tf. «Çot тютсраш аь/лфш-
V. 15. nîir $ùi%A(l£fi*f®' ft*" Wi] Omnes perperam habebant
<rt<«V.] Mirandum fane,hancexpe- ю/лфшт.
rientiam 3 tot graviflimorum auéto- V.8. лу&ртв г*щ ñ к, те/'та, oircj
rum adfertione confirmatam, noftro « s»/] Omnes male legebant & diftin-
primum ftculo deprehenfam efle fal- guebant : ¿¿/ófuii ñ% > те>'те»
fàm. Inventionis gloriam debemus tnt^igit. Vide Boëth. lib. 2. cap. 27.
nobilifllmo Mathematico Galileo V. 1 7. tçt ffl }*t ёл«т?«у ц ёфея?«-
Galilei , quem vide pag. 100. Tra- km¿íkx¡@* o'rñ т?^] Male hîc le-
âatus qui inftribitur : Difcorfi e Di- gebatur, ц1ф'ЬЯ* *| Лхл)^. & v.19.
moftrazioni Matematiche intorno rurfus, «ф' Шя iúuüot, Cxterum
à due nuovc feienze. minorem efle rationem 256ad24}.
V. 20. якЛ(» J\) ixxliçgiç í£<x\J/<*í quam 18 ad 17. ita perfpicitur: Vt
црпКт /ЗлрчГ] Id eft, ex una chorda 18 ad 17, ita 2563d 242!. Atqui
tria pondo ; ex altera , duo. 256 minus diftant à 243 , quam à
V. 22. <nJ){**w7e] Abomnibus 242',ideft, abi8adi7. Conftat
aberat ; ièd reftituendum efle bene igitur propofitum.
quoque viderat Cl. Langbainius- V.19. Ju'o ¿e í<Pík¡*kx*ííkoÍIoi огш-
V. 23 • TfjxKdein ¿í ■my¡Qou;,~\ Me- itfflltí а (шря-Ачр»<пу î«»y#ee*.J Male
lius T£>7rA«W , feil, /Зл'рч- prxceflït in Iun. deerat negatio,quam uterque
enim , jj/uioAi* ßeifij. v. 24. dccr.it in habebat Oxonicnfis. Porro dus fu-
F per
y$ M AR ci M ei: ,omii Not ж
perfeptimaedecimae componuntur in fecundi Harmonicorum habentur,
histerminis, 324. 306. 289. Super- id adpellant (yntonum. quod vix alibi
oftava ratio eft in his: 324.288. At- repereris: ferri tamen poteft. Iniif-
qui 3 24 minus diftant à 289 quam dem Ptolemxi diagrammatis femel
à 288. id eft , fuperoftava. Conftat eft 7BVJK9V pro mvtaiov. quxpropius
ergo , fuperodavam majorem efle inter fe abfunt. Czterum cum in
duabus fuperfeptimisdecimis. Quod plerifque gencrum divifionibus , à
autcm hîc in fuperoftava ratione gravi ad acutum progrediendo , pri
proponit Gaudentius, gencraliter in mo loco fit minus intervallum, dein-
omnihujufmodi rationum biperti- de majus , & tertio loco adhuc ma
tione veritati eft confonum. Cauià jas; etiam in Chromatico toniaro
autcm hxc eft , quod in tribus nu- hoc obfervatur , ut primo loco fit
meris Arithmetice proportionali- hemitonium minus , quod à Pytha-
bus, ratio maximi ad medium minor goricis vocatur limma ; deinde he
fit ratione mcdii ad minimum. Ex mitonium majus, quod iifdem ad-
empli gratia , in his tribus numeris, pellatur apotome. Id quoque cla-
4.3.2. conftat rationem 4 ad 3 , mi rifllme perfpicitur cum ex Archytx
norem efle ratione 3 ad 2. Itaquo- Chromatico j tum etiam Chroma
que in numeris 18. 17. 16". quorum tico toniato Ariftoxeni. Archytas
extremi 18&16. id eft 9 & 8 , funt Chromaticum à gravi in acutum
in ratione fuperodava ; ratio 1 8 ad progreditur per radones , fupervi-
1 7,minor eft ratione 1 7 ad 1 6.Hinc gefimamièptimam , fupernoviesde-
adeo claret , quomodo tota ratio fu ciespartientemducentcfimasvigefi-
perodava in duas partes inxquales, masiepti mas , & fuperquinquiespar-
minorem ас majorem hac biperti- tientemvigefimasfeptimas . Harum
tionc dividatur . Iam vero optime prima conftituit hemitonium mi
di&um Gaudentio , rationem lim- nus ; altera, hemitonium majus ; u-
matis in numeris 256.243. mino traque, tonum fuperodavum. Ari
rem efle ratione 18 ad 17. tanquam ftoxeni autem Chroma toniarum à
minore dimidia parte rationis fuper gravi in acutum progreditur, per ra-
odava?. Eritergo multo minor ra tionesjfupernonamdecimam, fuper-
tione dimidis fuperodava:. odavamdecimam, (id eft, per hemi
Pag. 17-V. I. ii J[s fâufixltusv i tonium minus , & majus , quae con
а/лфщок. ] Chromaticum hîc in- junta efficiunt rationem luperno-
tellige ,• uti alias lèmper, fi Chroma nam,) & fuperquintam.
tis color non una exprimatur ; quod V.6. »е^д,(лйу iu iíimJ a^x*',""
Ariftoxenici vocant toni*um. Gau ftxlt.^ Lego< in tùTtwnS 2>l&x*t*f<uc-
dentius infra v. 3 1. & Ptolcmjeus in U. & addo , rS^¿«£ev©- та ßu^uncT«
diagrammatis , quae fub finemlibri ¿&n&io$*- majore numero adgwif
fimum
 i"n~Gavdent"ii Tntrodvct. Harmon. 39
ftmum fonum relato. Poflèt quoque banommn pofito. Nam v. 9. primi
ita reftitui hie locus : x&S-pwv, it> (Jfi diagrammatis,& у.г 1 . fecundi men-
та ^urta zfexxfipxTt tí (ш^нф tionem facit. Certc hujufmodi ali-
¿¿t&fxáív on j\,t ¿ájlífu, та tA<*arov®* quid hie deefle, ingeniofus leftor fa-
<at?f ти <ist}çb.*f*£M><>i$fe h^S/m. cile peripiciet. Hk autem ipfum dia*
in primo dtagrammate majore; in fi- gramma in Mufícorum gratiam re
tundo y minore numerojuxta Proflam- ftitutum dabimus.

Diagramm* primum. Diagrammaficundum.

'576 Nete hyperbolaeon. 2591
9 8 648 Hyperbobeon diatonos. г 304 9 8
9 8 729 Trite hyperbolason. 1048 ' 8
мв H' 768 Nete diezeugmenom Ï944 Xf6l4i
' 8 864 Diezeugmenon diatonos. 1728 9
' 972 Trite diezeugmenon. 1536"
%s H' 1024 Paramefos. 1458 15 HJ
9 115 2 Meie. 1296" 9
0 1296 Melon diatonos. n<2
1458 Parypate melon. 1024
1536 Hypatc melon. 972 g
9 1728 Hypaton diatonos. 864 9
• Jhj Parypate hypaton. 768 J J
2048 Hypate hypaton. 729
* * 304 Proflambanomenos. 648
V. rj. o'fi^T» Г®о>тк7,] In ^л7, quae in omnibus Codicibus
omnibus codicibus pro » mendofe conftanter reperiuntur , integre ita
erat«. efle legendas : fit [¿¿es» Ытз<пх
V. i8. pro »t/bfui feribe ¿ti- Te/xi&v&iÇ. In vulgaris Lexicis per-
&t*üv,xit eft v. 1 3 .& v. 2 5 .ibidem pro peram ha?c notata reperiuntur. Dia-
л"^^ mcndole in omnibus ièriptum gramma,quod hîc ob locianguftiam
erat «fyà. inferí nequiit , vide in Notis ad Euch
Pag. 18. v.5. î|if цялтшЛ Lego, Pag. 18. v.J. o¡ ¿t x, xivn^o».] те
i%ñí yïùxsxt*.. Phira hîc deefle viden- ^ be videtur infolens. Non male
tur , ad illius diagrammatis explica- totum hunc locum ita conftitucri-
tionem pertinentia: quae ne lccto- mus: al (лм^гчытк «oiV oí ¿1 ¿íkx,
rem remorentur , ipfum diagramma хма'^о/. oílofiantesfunt ; decern verb
hic reftituemus. hoeprius obferva- mobiles.
to has littérales anumerorum notas V.u. v^'-nj Яп^&урат v$uv. ~\
F 2 Hic
4o M. M ei в. Not.« in Gavdënt. Introd. Harm.
Hic in omnibus codicibus cxciderat, V. 19. Refcriberem, -a^jY ra-rav vis
»ч'ти KSBtfioKíúuv. quam etiam i a kuinç »(fnfyJfa. v.23. verba, <oçjf
vcrfione repones, v. 1 4. pro /ие£€о- -r >¡¡^<rKei.f*SeuiófJ^oy , male in omni-
Xeûç omnino legendum 2^<popaûV,-ut bus erant omifla. & v. 2 5 . perperam
loquuntur reliqui omnes , & doótri- legebatur it орити/ло*.
na ipiàpofcit. v. 17. líflj^Vceníeo V. ult. адтйи itma/m vif *ï^#-
delendum. феод ] Hoc referendum ad
V. 23. Spatiumin MS. relicbim pag.i2.v.22.
erat ponendo diagrammati , quod, Pag.22. v.3. ¿f to<V /миетхлТг] Pla-
cum facillimum fit , & faepius in his ne bic reftituendum cenièo , накуш-
autoribus babeatur , hie reponerc yeûç. quod deinde, omifla voce f*n<n-
iuperfedeo. khùç, concife repetit p.2 2 .v.2 3 . Ncc
Pag. 19. v.14. rurfusfpatium pro dubium, quin praeter Alypium alii
diagrammate, qua: omnia intercidé- quoquc Introducciones hujufmodi
re, erat relicbim, quod melius in conferipicrint, qua: turn extabant.
Notis ad Eudidem aoferemus. V. 3 3 . Bar. Codex vtuç legebat
V. 16. Ль fuá îfi»2 Hoc pro sTray. quod non placet,
•non capio. Vide Notas ad Euclidem. Pag. 2 3 v. 8. f| àntfxfrl *ta hin.at
V.20. $ Jfg. 7ier«pw»] Legcrim,? Bodl. Codex Урюшддк. Bar. è| vier'
¿fg. -nогжршу , щ SAItfа т Sfè. unit, ut bfatyr, Heíych. Е'|ияи{£чо f| ^fíCVf'
eft v.2 5 . & v. 3 2 . Et Suidas : Ёфмкдог, ** f*
Pag.20^.5 . in Iun. male fequen- V. ult. male legebatur , rS^úns
tia erant omina : ¿ájHfuJ^mvít,^ тк тгвита фЗ»у/* o^ú-npov. &«!/*«of,
¿éílifH tfg. ■noxaífuv. ex7ov ir 2¡*n Ai£<»- pro quo feribendum <щ[лнх.
vS (AíQotv tRna&f.itfA» viwe§6»AflMùiv, Pag. 24. v.2. •зЛл'злок yiu.ua, m-
üvyiuHfSlfitt см f.qua: uterque habebat ççp/ifjftov , ^ улщил яЛлфму.^ Hoc
Oxon. v.. 15. omifliim erat ед. quod omnibus modis eit mendofum.Nam
reftitait Langbain. v.28. vocula©€¿ & ordo minime refpondet, cum pri-
excideratj quam reftituit Cod.Bar. mum duodecimo verfu hx nota» 1 Г
V«3 i . ii) ivi ¿t] Ita quoque loqui- collocentur,& defcriptio omnino eft
tur pag-з« v. 7. pag.4. v.i 8. pag. 17. vitioia. Itaque male infercta dele-
V.18. bimus , atque hunc locum fic legc-
Pag.2i.v.2.poftvocemia«nv,alte- mus : 0 J« ё&п}<& sí^of , тфщрИтйё
rum «uni legebatur , inepte repetí- та »тх íjftíyU o|u7ïp@*, í^i оцрня,
tum. v. 4. in verfione fcribc : omncs rZL vsKolyiav лягг^^/Л^'оу , ад гЩ, oç-
ab omnibus. v.8.malim,^jUí<r)jvT fc. $¡r. ЧТ. Çxtera qua: male in his
spfyyfcy,ex v.6. Poftça v^i 3 .pro тли/- notis fcripta reperiebautur Notis ad
•m mallcm теикц, ut v. 1 1 . Alypium funt emendata.

Notarvm in Gavdentivm Finis.

 BAKXEl'or TOY" rE'PONTOÏ

E Г S А Г Û Г

TE'XNHS M О T 2 I К H1 2.

BACCHII SENIORIS

INTRODVCTI

ARTIS M V S I С y£,

MARC. MEIBOMIVS

Primus Latine vertit , acNotis illuftravit.

 LECTORI

BENEVOLO.

Acchium Seniorem ex codent Scaligeri Muftcorum

volumine , quod K^Alypium , Kicomachum , l_yirißo-
xenum atque Arißid. £>uintilianum nobis fuppedita-
vit ,fummafide deferiftum tibi reprxfentamus . idem
Ulefatum temporum injuria ejr Itbrariorum experta*
fuerat , quodpraflantijpmus Mufutu Arißides Дит-
tilianus. quo magis elaborandum duximtts , ut quod vitturn non conte -
mnendus Autor contraxerat , diligentia noßra expurgaretur. Ofufen Ii
inferiptio toti traclattu bene rejpondet. Artis enim MuficA Introducito -
пет, qu£ Harmonicü elementü ae RhythmicisprAcipue nititur,per quA-
ßiones breviter ejr nervo/? tradidit. Harmonices elementa jam ante
multi tradiderant -, Arifioxenus , feci* autor -, Euclides , Nicomachus,
PtolemAtts , rjrflures alii , quorum[cripta vetußas aboievit : totms Mu
ße* oppido rari Scriptores memorantur. Si qui autem fuerint , fallaci
generalis vocabuli ufurpationc fitpcletlori vel ipfi autores , vel mutila
ipforum opera imponunt. Neque enim Alypius mihi videtur ex illo prin
cipio , quod omnes Codices habent , tradenda totius MuficA , quA Har
monica , Rhythmica & Metrica confiât -, quam units Arißides Л>шп-
tiliantts Шат е labor avit-, confiliumfufcepiße ; fed tantum artis Mufi-
сл, quA canendi pr/teeptis includitur , voluiße prima elementa & ne -
ceßaria exponere. Nunquam alias Graci, qui , quantum Mufica ab Har
monica dtfiet, accurate not ant , hoevocabulo abufi leguntur. Latini
quameunque totius MuftcApartem , generali nominefunt dignati. Hinc
D. Auguftinm, Boéthius , Caßiodorus , alii, de Muficafuos traclatut in-
feribunt j cum tantumpartes illittsfingulipertraclent. In Boéthio eo ma
gis id mirum videri debet , quod, cum ¿r altorum Harmonica elementa
viderit, ¿r Nicomachum Gerafinum, Pythagoricum , inprimisfitfecu-
tus ; qui opufculumfuum optime inferipfit Harmonices Enchiridium ; hoc
non animadverterit. CAterumfecía Arifioxenius efi hie Bacchius,quam-
visfiptem tantum modos recen/eat, quos PtolemAus feptem diapa/onße-
* i ciebus
 Lectori Benevolo.
debits numeropares conßituendos judieabat. Vt hinc vetitßior cenfiri de-
beAt Manuele Bryennio , cujus state Melopœi festem tilos tonos , addito
octavo Hypermixolydio, ок}сл, Bárbaro vocabuloyadpellabant : quod
Bacchius , qui neeeßaria artisprAcepta tradere inßituebat , monere non
defiijpt , fifuo tempore id nominüfuiffet ufurpatum. Hunc autem Bac-
chium ante nos Grace tantum edidtt Marinas Merfinnus , Commenta-
riorum opere in aliquot capita Geneßs.Verfio haclenus nonprodiit: quam
cum Gracó textu longe emendatiore nunc primi damus. Porro in tilo
Scaligeri códice poß hunc traciaturn aliusfequitur hac inßriptione, Etaa-
ушуц Ti'xvt¡i (AxtnKqç ßetx^eia t¿wov¡@*. Initium eß : Туриагку tÍ-
%vr¡ iîw froy/xalomiíew ош^ъО-у^щ <Qr¡ai <s¡&g iîu) a»®lw. quem,
principio leviter immutato , ferme totum habet Bryennius , lib. ГГ.
Seel. VI. Deittde alia adhuc Fragmenta , quorumpriusßc ineipit: P'u-
Э-fAoç atwiipjKiv ík]í ctpœuç , Jtotaç , >L fâôvx , та х&Лхрмх *^fcj¿
um kív¿. alterum-ipoß duospaginas quartaplicalurâ ßriptas, ita: Мц<л-
K>íí<nv cJJnçifiti т&л tíXsíov. J%ua excerpta , cum multa iniis
fint Mttfica antiquitatis veßigia , Grace ¿r Latine aliquando dabimus.
Vltimofubjunguntur duo epigrammata , ¿r totidem hymni. Epigram-
matumprius , quod Bacchii noßri mentionemfacit, híc emendatum ad-
ponam, ut inde tempus, quovixit, utcunque colligas.

Tcvaç , tçc7rxç , ftÍÁrj ti к& wfttpwíccí.

Татар ашклЬл ЛвКУетф- yçoiQùûV
Тек TmjAfiiytçM bicorüTWJ яш^ошНуог
Zoípce iyewv iïetKvvci пхрч/ьлтоп.
T¿y Tuv Â7ntvjuv ?oii> ovtpû'v ягcu(¡Тратит
¥.<pdL>pt¡lu> .71 ксцЬотЬш 7ií<p!u/eQ. •
Тсштцд ъ&ЩМ* àà^tt^uç eivaj £évov.

<
 ВАКХЕ l'or Tof TE'PONTOS

E I 2 . А Г О Г H'

TEXNH2 U О Т X I К H* S.

BACCHII SENIORIS

INTRODVCTIO

ARTIS M V S I С i£.

Marco Meybomio

MOÏIIKH' Tl'E'STINj MvSICA QVID EST?

]Ivahji2 utÁng, nffj г ^K^^raCiENTiA cantûs,eo-
)етё^еЛ@- <tv(a£cuv¿v- rumquc qua: circa
I тяу. лШт^ ]Ш сапшт accidunt.
Mxinxas $i tîç -, Sa^^^S Muficus vero quis ?
O* H^ùùçm x£ mçut- Qui novit ea qux cir-
ЛыЛ'л^ ovpQcúvovGi.. ca modulationes contingunt.
n¿f \ssrá(>x4 > Quomodo illa fe habent ?
Ал^ш c^wtf' ¿ б/[е тр >?/*£71^вб эд>)- Quaedam exiftunt natura; quasdam
e-« . noftra exercitatione.
TJela w Qboi ; Quamam igitur natura ?
A'/ n o^vniliçy Kffj Щ ßafVTijjiSi K& Tam acumina quam gravitates ,
■ras пес non intervalla.
Tlôia. $\ ту ^uiiífet Xfyqoi ; Sed qu* noftra exercitatione ?
H* tJë* dnrv Qfyyytbç rfomi'iA. Adfuefaélio circa fonos.
Avril J)¿ f¡ иголку 6к m®* Porro ipfa Mufica ex quibus
ovynaley ; conftat ?
Ex Qfyéyyw tuuiÀûv K&f ovpj- Exfonisconcinnis&iyftematis.
airm. Sonus generaliterfpecbtus
Ф%уу& <f$ х*9*Л* ri êçi ; quid eft ?
A Vocis
г Bacchii
Vocis concinnae cafus in unam ten-
fionem . Vna enim tenfio in con-
cinna voce accepta fonum efficit.
Syftcma vero quid eft ?
Quod plures duobus habens fonos
modulamur.
Quid eft intervallum ?
Differentia duorum fonorum, acu-
minc ac gravitate inarqualium.
Quodnam igitur eorum , quas
modulamur , eft minimum?
Sonus.
At intervallorum quodnam
minimum ?
Diefis.
Quid eft Diefis?
Quod natura noftra ut concinne
minimum remittere potcft ac rur-
fus intendere.
Diefeos vero quodnam duplum ?
Hemitonium.
Rurfus hemitonii quod
nam duplum ?
Tonus.
Quid eft Tonus ?
Quo dia pente corifbnantia major
eft confonantiâdia teflaron.
Quid eft Confonantia ?
Miftura duorum fonorum , qui a-
cumine & gravitate différentes fu-
muntur : in qua cantus nihil am-
plius videtur de graviore partici
pare fono , quam de acutiore ; nec
contra quiequam amplius de acu
tiore quam de graviore.
S E N I O R I S
Фтп ïfift&Xxç rftàtnç сШ fíioui тге-
fftv. [aÍa ?c¿(> TOffjf c# c^útivp ЛуфЗ-н-
ва ifífAt\>¡ ф^ууоу íots7íá«.
~Zvçr)fA,a J\¿ ti êçi ;
To ¿k юКнсушу *¡ ¿Vo Qfyyyuy fit-
AtaOí&i (¡ve ф^оууиу y ÀiQfi.aiù»
TÍ ну t<nv ixâjfçvv TUyfii-
Xaiïxfiïpuy ;
4fyyy&.
Ti di îçw iAajfçw тшу
AÍtoíg. -
A'htjç J\jí тг èçïf ;
>mç lÂefeçw dveiv&t 3^п]нУ(Ц.
TiffQ oiiazuç 7ï ЛхЛлотеу j
Н'/АШУЮУ.
TjTé/[í ÍfiUnUt ЛзгЛ«£-
oiov it ',
Te'y©-.
íiT fuífev ц 2¡¡c¿. 7iív¡t.ev(i^>mí» TÍff
Tí OTApUV. . .
K^WIÇ ÍVO форуму , WOfAOtCúV
c£vvt¡¡< ßcupvi>{U AauGoucui-
УЫУ , ¿V Ç ¿fo It lAAfaOt 19
(baívtjai t¿ ßa?vttpx ф'рууа ,
r¡m^ ra ogvitptr a oí ц о£ит*рх ц-яг%
% ßetfUTlfü.
И ¿ote
 Introductio Artis Music л. $
Псаа ¿v «<5»? ovfitpavtav C¥ ты Quotnam igitur funt conibnan-
TiÀ«stf avçri/jbciU ; tiarum fpecies in fy ftcma-
te perfefto?
e'£. Sex.
Tira ; . . . Qusenam ?
Таитгс 2^st narcifw , 2¡& *i*¡* > Наг: dia teflaron, dia .pente, dia
2¡lff. TRcQm-tQg. mcQwy <c 2\g. Tiorá- pafon , dia pafon & dia teflaron,
, âjgt mtQur k&¡ 2¡\& nii\t , Jtç dia pafon & dia pcntc,bis dia pafon.
Qg. miQur. ;> . .
Ting & (pfyyyti hx£a ; Qui vero foni illas defignant ?
^ , 7 v \ ^ia tefitton confonantiam fignant
tIw (&p2\g. -потаршг Xj ф. тЬш 7 ф '7c
f" &c Dia pente vero &
7 vG H F: • h С
3 2^ 5lf»7l ¡5 c 7¿ü p ^ ЯК- 7 1
H " Dia pafon, & Dia pafon &
7 1 *
1-1 ^ ' dia teflaron & Dia pafon &
7 ТГ HZ.
Ь Z. diapente^ & Denique bis dia
>w^',7e7¿^^3 AV*í¿ 7Ь,'
H I* • pafon ' &

Porro dia teflaron confonantia

men aufApiKí i
H* e/^è 2}& mil* ex 7iíQuv j
Ex эткл)» »J7".
H* 3 âj$s як(«у £
ex quot conftat tonis ?
Ex tonis d Liobas femis.
At dia pente ex quot ?
Ex tribus femis.
Dia pafon ex quot?
Sex.
Rurfus dia paion & dia
teflaron ?
Ex tonis o&o femis.
my)î ; Dia pafon & dia pente ?
- A 2 Ex
4 BacchiiSe nj^ oris
Ex tonis novem fcmis. Ex livm .
Dcniquc bis dia pafon ? H* J]) Jlf imQav ;
Ex tonis duodecim. e'k tÍvuv iß.
Quot igitur in iis funt dia Леей ¿v с* àujôiç içi
teflaron inter valla ? à 2$&&1л>&{&\
Duodecim. Auhxa.
Quamam ? Tim ;
Haec: & quidem primum , quod ^ v7

eft я ad <p:
Alterum, à ad
p idhtfn 7Ï i¡CTB г сШ c T(/TtV}Të
Tcrtium.à^ad Quaitum , à R P M
.м л . v с , i _ L и- P ^ q.
ср: ad Quintum, a ad Sex- с l 1
ЧР,0С. ЧМ Г С <{.
tum, a ady Septimum,a p ^ Q N . NM, vr
Г v I 1Г и v« ^ Пл.
ad Odavum, a ad No- .
\
TO
num , à ad и Decimum , ab ZG- Е
E,X,r,. . "U" .M' с- h- ü
ad , Vndecimum, ab ad „ т тг vf'
u . I dm i tvOíKetlov }те&ло _ су?п „
■О- I Z IJ.
Duodecimum, à ad , A. I*
rj ^ •
Quot funt dia pente ? Д '* tw7é mon ;
Decern. Дежл.
Quxnam ? Tim,

Нагс : primum quidem à , ad Таиш'ч^итем то Ъяп сШ_

Н Ca НС.

Alteram vero à ad Tertium,à idsnpov у,те

L II* i- 1 1*
^ad ' Quartum , à C ad 2 яйявфоШ^ iffifijor j}> я Ü*» ^
 Introductio Aktis Musicí. f
сШ Z трЯм , тавота ¿I^i Quintum,à P ad E Scxtum , à

«7ev, ¿*o <&¿ z <ci»p«i , tí m ad V ü V i ad

4 rj z. r <: H-

<i И. V ftavum,a ad Nonum, ab

EM' VA> ú
* • " Ч" ad _ Decimum, ab ad

от .fcra z ^ <- . Quot in iis funt dia pafon

Am mQw <f£t mau ; intervalla ?
0'¿¡c¡. 0fto-
Tire ; Quaenam ?

Таит- *t»nt [ВрпЪп * cVn Нгс : pnmum quidem à 7 ad

I 1 Z TZ
íáú'71/iev n, этлэт (&ï Tg/- Alterara vero, à ad Tertium, à

эту , 79 лот * сШ ! "ri&P¡ir , f" ad Е Quartum, à ^ ad Y Quin-

ti am 01 7»т'и.7Йву , Ts ля» tum , à C ad Sextum à P ad

*• г С ^ . у

cm и íx/ov ,-плт у c/fti i i- * Sepumum ,à ad Oda-

ДОо/кву те лот ^ J& ïyàoov,™ vunij ab ad

• > 1 JUS *
^ "4 •
Ata mcQuv Q ^ ^ Ties-âpm niete; Dia pafon & dia teflaron quot ?
né)7í • Quinqué.
riva; Quaenam?

Тшт- *t*>™ № » Af h ^ H*c : & 1uidem Primnm à h ad

jtfiMev n,*» «m» 3 сШ ^Tg/7ïK, 79 Y Alteram, à * ad ^" Tertium ,

' * L П• Z. L q■
A3 à
 Bacchii Senioris
4 R ad ¿ Quartum , à ^ ad ^ &ra * 3m ; птш^оГуТш ivsrà <£
a
L
Quintum,àCad 1 ^ чЛиг&п , я ляг сШ
с ^ . M• ч V
Qupt día pafon & dia Д '* 5гаС'Л W ЛЫ
pente? *$flt*ímt
Tria. те/'*-
Quarnam ? Ttva ;

Hzc: primum quidem à £ ad ^~ Тлиж- я?«эту ^ *» «" h 39п ^

Altcrum , à R ad * Tertium , à №*fov q\ » l ^ П. г&ш>

L q. r ь M-

^ _J 1 73 ЛОТ <£ 0Ш
F ^ •
Deniquequot bis día palón? » j —я»" ^ >
Vnum. fcilicet à * ad ^ E"K- " *W ь Ä < .
Porro quid eft Cantus ? v ^É 71 ¿
Rcmiffio& intenfio,qaxfitpcr «^Г* Л WAfi"
ionos concinnos. . T ' T \ i.
Quid vero Spiflum ? ». v ■ . / >» '
Quodexduobus minimis conftat T° * ° ^^Tf" *****
mtervalhs in quoque genere. ' rir , \ *],
Quid eft Genus? , T»fl ¿« ,
Qua, in tetrachordo fit divifio. H °* w>*/?f? «W£<nç-
TL • • г i Шеи у/"? И* т
Quot lgitur lunt quae modu- $¿ulu*
lamur genera? , '
Tria. 8 T¿*«
uamam? ы * ¿ ,
Hzc:Enarmonïum,Chroma,Dia- T<wm' "*fP«»>- WUf**" W
nvov.
Enarmonium quomodo canitur? ? *" «W™" W^ÍJ^i
Inacumen,perdief,n)& dief.n,&
ditonum: in grave,modo contrario, «w«' Mt J[t nßafv, jÇ t*v«*-
Hov. Te
 Introductio I
To jj xçcUfta -zs-uç /&í\(»£étTttji
Е'зи fMt ti ¿£v , каЭ-' qfitjóviov , ngif
rutjcviov j Xj T(/4jÚ¡¿fm' сШ е/[\ ti
ß<z*pv, ^ r¿vculíov.
TC 0% 2>¡cíTVVCV ТЯ-ùùÇ f¿íÁúú§¿tTUj;
Em fjàv те ¿£v, клЭ^ r,f¿í¡¿vtov,i(j tí-
vcuUov.t» ffyj tbi Д^б'иувк Kctff qftaç
¿ fJLthia^étTOf CV 7TVKVX тк£{.
Д*« 77 ;
Aià 7i 7TVXV0V тг í%cv iïvo
Tt¡&¡íx.oo(¡ov y 7J \<n ;
T«£iC (pfyyyw ij$Ç (/.tXtoiïxfJLt-
фшйег i¿*? 7» Äjgt тгаулршу.
T{lyt%cfi£att ¿v içtv eto^tj чпа»;
Tg/'л.
Тал ;
Tcww -xçcoTdv fiiv 7¡> Úzot ßapv7tv-
xvav vfèitxcfiïpov. Sdjiipov 71 l/W
f¿tm7WKVU>v 'sfèdxôf&fjov. т{/тву 3,
7» TjOTC ¿^VTWKVUV V&íxÓffyjQV.
Исаи ¿v tçi TÍ]yií%oo£oi et tw
Keí&ptv тг -иЛ£9-(3^г cw£/$as'
TÍvet ;
vcúv, oht^eby/j^uv , Оаге^боЛв««к.
Heos* <ffi>yw cv ты ¿f*i&G¿-
Ох) и калька.
RUS MusiCÍ. 7
Quomodo canitur Chroma ?
In acumen , per hemitonium , &
hemitonium , & triemitonium : in
grave, contra.
Diatonum quomodo modulamur?
In acumen, per hemitonium, & to-
num, & tonum : in grave , è con
trario. Porro diatonum ex noftra »
íéntentia non canitur fpiífi ordine.
Quid ita ?
Quia ípiflum dicitúr quod duo ha
bet intervalla reliquo uno minora.
Quid eft tetrachordum ?
Ordo íonorum deinceps modula-
torum , quorum extremi per dia
teíTaron inter fe coníonant.
Quot igitur funt tetrachor-
dorum ípecies ?
Tres?
Quamam ?
Ha? : prima quidem qua: à barypy-
cnis continetur. Altera, qua: à me-
fopyenis . Tertia , qua: ab oxy-
pyenis.
Quot vero funt tetrachorda in
fyftemate immutabili?
Multitudine quidem infinita ; po-
tentiâvcrô, quinqué.
Qusenam ?
Haec : hypaton, mefon , fynemme-
non, diezeugmenon,hyperbola:on.
Quot funt foni in fyftema
te immutabili ?
Octodecim.
Qui-
8 В А С С H I I S E N I O R I S
Quinam ? TÎvtÇ ;
Hj.7 7R<ßc?Mier 7 1 R С РМ10Г
Ot/тг*
HTLFCoq^VN H Г L F Cu Г] уN
IT Z E V -Q- X M' t irZEU-в-Х M' t
Z С u Z »1 / Г] << . ZcüZ \\ t- Г] <i .
Ex his quot funt ftantes ?
Odo. о'л]ш.
Quinam ? rinç ;
Hi. 7 1 с I V Z ^- i 7 1 С l U Z & t
Ovtti
H Г С «í ' Z с. к) <î. н Г С <i Z с ^ .
Mobiles vero quot ?
Decern. AtXA.
Quinam? tÎvîç ;
. К- ф P M Ö Г E V i M' г
Ovnr яфРМЭГЕТ/хм'
T .
LFur|VNdZ^q. L Fo qVNüZ / Г].
Quot funt, qui fpiflorum loca BAf)V7ZV0i 7TVMUV Went i
graviora tencnt ?
Quinqué. nív)i.
Quipim ? TtVîÇ j
Hi; К P 0 E X R P © E X
Ovni
LU V Ü ' • L о V ü *.
Quouiam , qui fpiflorum enarmo- 0'£ü7»7í» Q 7WKVm CVU^fiO-
niorum loca acuta obtinent ? viuv •warn j
Quinqué. Hei7i.
Quinam ?
Hi. V П H A X r V П H à X
Ь' 0 > -э \. fc Э > -3 \.
At quot funt qui in genere Chro-
matico loca ípiflorum acu-
tiora tenent ?
Quinqué. nívjt.
Quinam ? TÎvtç;
V И H' V x' V 11 H' V x'
Hi: Ovm-
t 3 » a. V
0*1«^
 Introductio Artis Music л.
O^vTztjot 3 7ivkvw %\g.TÍvuvmmi¡ Qüpt inDiatono ?
Tlíyjt. Quinqué.
Tate ; Quinam ?
м г ir м' <P M Г IT M'
Оитвг Hi
r| jsr z q. F Г] N z q.
Quot funt foni qui fpifi'um non
comprchcndunt ?
Tçaç. Tres.
Hvîç; Quinam?
7 ïï l' 7 V t
h z < . »7 • • 7S< /«o*
• ; Hi;"hz^ Cxterummefc ali-
io»« iffOi та^ ÂoiTmç uva quam ad rcliquas difFerentiam ha-
24&<pogßiv. x¿ [лгу yx.P 7Mf mwa- bere videtur . Quippe in conjun
Çàç, ßafV7n/Kv(^' xj" te т1ш ä^c- ction locum Ipiífi graviorem te
net: in disjunäione verö ípifllim
non ingrcditur.
EWumç fj^¿v (ffiyyxs %¡& Tí Stantes itaque fonos cur
Леуо/Л/и Юсц ; eíTe dicimus ?
Alá ri •zj&íxitdzq ùr' tivnJv та 71- Quoniam ab ipfis comprehendun-
1Ы%°^Л » 5 7Чу"&%о^л. фероре- tur tetrachorda & pentachorda:
vaç te cor' Úsn тхтш ъ&ехоре- Mobiles vero dicimus, qui ab his
»*f,A' ¿v та Цдю»с&. Wr& dm- includuntur . . Per 4uos ¡ntervalla
< >n_n ' T _, г \ V omnia remittuntur atque inten-
щm ъКЬ> tue. dunwrj ;s duobui
, • f ^ Quibus?
Ta'r«y • ckXvoîuç k, ô>tSo^çr Hifce: DifTolutione & Projcctionc.
n¿¡í ; Quomodo ?
E'kXvoiç ffy) ^лр ¿viejón • охСоЛ»? ti Diflolutio quidem remittitur; Pro-
сШ7«уета/. jeftio vero intenditur.
Е» 7Ш ; In quo genere ?
ÈvctpfiLonto. cv л?Хш q tf, Enarmonio. in alio nequáquam.
^twacpàç ¿v vims Àeyetç C¥ Quot vero in illis fonis dicis
duloiç \ser0o%etv ; eflc conjunftiones?
Toéïç. Tres.
Quaíham ?
Tctúms } uv к$к ф^оууоу q x$iymÍA Quorum per fonum inter fe eft
В com
то В А С С i Я Г I Senioris
communio. Ita dico : quando in (91. Áiyu у хтыд'оту ovo ~nl^ßi^op~
duobus tctrachordis , figura fimili- dm ¿{¿oioagtjftuv ф^ууое tty' txti-
bus , ionus utrique eft communis; Tlçcf. X9WüúVr¡, r¿ fJif) ßafVtiäit TU
gravioris tetrachordi exiftens acu-
tior ; acutioris verô gravior.

Quinam igitur foni ilia IIoTei ¿y euuQ- ф^ъууи

conjungunt ? аиил^цаг ;
Hypatôn tetrachordum cum tetra-
To ffyt \¡zrci¡m vs&ç ri fúQuv ,
с.
chordo melon, Melon cum fyn-
c•
Ts (Átrav rea uv s те
emmenon, < # Diezeugmenon ^ btyyflm, rftm^thmimb

cumhyperbobeon,
Quid eft Disjun&io ?
Cum inter duos fonos barypyenos
fuerit tonus intermedius.
Quot veró dicemus eflc dif-
junitiones?
Duas.
Quafnam ?
Has ; Mefon & Synemmenon.
Disjunftionem tetrachordorum ,
mefon ac diezeugmenon s à qui-,
bus fonis contineri dicemus ?
Ab>Z
7»
Ö'tUV $V0 7lKfV7WKVUV ф^ууШУ Ç
Jiócmg ¿v ip¿fyj
Avo.
Tiveti ;
Tcwmç' г fiíQav Xj ouvtifipívuv.
tIw fSj/i ¿y fjLíQuy ilj <ht£düyf¿í-
ушу \ssrv та'шу QJcyyuv ;

Deinde fynemmenon & hyper- Ко/ tîw <mvf!f4,¡u8/úuv H&f "ÙztéçSo-

bolason à quibus fonis ? Áaíav \jZ3V mtuv ф^уушу,

Qupmodo hsec iniftis fonis in Тошш J[l «V " o«7o «rO»V e«<7?
ter fe conlbnant ?
Conjunfta, perdia teflaron; dif-
junfta rcro, per dia pentc.
 Intr-oductio Art is Musics, h
EVKÀvaiç ¿v ii éçïv ; Quid eft Diflolutio ?
Ó'mv ióre xrv®* ф^ууи amovías Cum à quodam enarmona generis
¿viS-utn if«ç Ле(Г«? Здп t¿ ¿^v7iv- fono remittuntur ternae diciès; ut
r ,VE,_VH . E , H
xy¿f' e<ev, >¿ra dm . лD , aa
U ^• U ^*
ExCoA»? j¡ 7j' sçjk ; Quid eft Projedio ?
Ó'mv Чаш m<& Cpfyyyx вшм« Quum аЬ аЦ110 enarmonii genc-
Stíb&Ün юЪМттг oler, im "s fono quinqué intenduntur die-
E TJ"
v « ч v _a v fes; ut ab ad _ AtqueitaDif-
, «v > - . v а *а/ folutioperremiiïionem; Proiedio
т- ц d{t «еСоЛ* к*7 dbmcnv mm- yerô) per intenfionem COnftituitur.
èç»}ai.
EÎÎ) Wen Qfyóyyav j ■. Qupt funt ibnorum ipecies ?
Tç/л. Tres.
Tin»; Quatnam?
ТаЛи'1/яги7е«^, •я-лри я»7е«^«ьЛ*- Наг ; hypatoides , parypatoides, li-
%tM6ítbí¡. chanoides.
r'mtjoa^tí¿y m7o» XÍyt- Quem igitur fonum dieimus
e ^ «vo/ ; j cfle hypatoidem ? t
Tee ßcLpvTitov £ twkix' 2rafV7m¡o- Qui ípiífi eft graviffimus : Parypa-
«íí Q, г fttnv sF тюх' ХщмвШшд toidem,qui médius. Lichanoidcm,
jj, m c^ú-mjov £ 7fv¡cy¿. qui acutiffimus.
Tgtmt «îf Qwife чаа-nç Qupt dicimus efte vocis
Aí^e/^ «vof ; modos ?
Tç«c. Tres. I
; Qupfiiam ?
Тнту? • ^hI, /и-éotv, /Sof tw. Hofce ; acutum , medium, gravera.
S«> 4t i« fwb*Ä*s nie*. Adfediones modulationis
Ле^оД/ «v«j ; 4uot cfl"c dicimus ?
Teor*^. Quatuor.
Т/„л . Quafnam ?
Тсшт- «ve<nv , ¿Brrmnv , ftsvie , Has : Remiffionem, Intenfionem,
çectnr. Manfionem, Stationem.
Â'ninç tí in i Q1"«1 c^ remiffio ? • ¡
В г Mo
iг В а с с н- i i
Motus modulationis ab acutiore
fono ad graviorem.
Quid vero intenfio ?
Motus cantilena: ab graviore ibno
ad acutiorem.
Manfio quid eft ?
Cum ad eundcm ibnum plura ver
ba canuntur.
Quid eftftatio?
Subfiftentia concinni foni .
Qui tres illos canunt modos,
quoíham canunt ?
Lydium, Phrygium, Dorium.
At qui feptcm , quofnam ?
Mixolydium , Lydium , Phrygium, Mi^oÁvohov. ÁÚJíov. Cpoúytov. £ш-
Dorium, Hypolydium, Hypophry-
gium, Hypodorium.
Quis horum eft acutiflimus ?
Mixolydius.
Quis hunc fequitur ?
Lydius.
Quanto gravior ?
Hemitonio.
Quis Lydio eft gravior ?
Phrygius.
Quanto?
Tono : at mixolydio, triemitonio.
Hoc quis gravior ?
Dorius.
Quanto gravior ?
Tono : lydio vero, ditono ; & mi
xolydio , ipfo dia teflaron.
Quis hoc gravior ?
Hypolydius.
Sen i o r i s
ya сШ ш ßofv-noev.
Ti mutais 0 i ri tçi ;
¥LÎv*l<Tiç ftiXuv Ihn та ßayvTiox
ф^оууа cJ9n iiv ojrv-npov.
Movj y m tçtt ;
Ó'tbív сШ £ aim? ф^оууа ъкнопд
Aí|«c ръХш^иАсц.
: ■ .. 1 ~Liùmç Q Tt tçiv ;
ГтеЛ ijApiXisç cpfyyyx.
Oí c?v*VTf«f tfôvaç aàovliç,
TIVOCÇ èciïaoi ;
Avohov. d>pvytov. ¿aíg/ey.
_< д т \ < о \ /
Oí j C8V tina, nvocí i
Ъыу.оч.
léruv imôç tçiv ¿%vTtj>(&>;
O* f¿l£o\v<h(&: e
о' ХиЛ&.
Пост ßüVj>VTip(& ;
Tay ЛыЛ'я 5ш(с^> ßapvTtf>@» ;
О' <povyt&>.
Посол ;
Г суш. та'$ р|оЛиЛ'* , T(/,4fAijovía.
Титtt 5 яг7@- ßcvpbTip©*;
о' ¿Wg/©*.
Пост ßapvTip@»i
Tovm- s? |5 ЛиЛ* , о\тгу(л' i7 j f*^o- •
Xvo4u,2\gi. тгатеорыу.
Татау mlí®* ßotpvTtp®* ;
nóo-a>;
 Introductio AiL'TIS Musicje. IJ
Quanto ?
Hcmitonio; Phrygio , triemitonio;
Lydio , ipfo dia teíTaron ; Mixoly-
ÁvJía, Tg/wVú). dio, trítono.
Quis Hypolydio eft gravior ?
Hypophrygius.
Quanto gravior ?
Tono : Dorio vero , triemitonio :
Phrygio , ipío dia teíTaron : Lydio ,
ipfo dia pente : Mixolydio , tonis
Л'у, rijyirivif). quatuor.
Quis Hypophrygio cft
ßetpv-nf)©-' i gravior ?
Hypodorius.
Quanto?
TÓvto' & Q иаггАиЛ* , Jírivu' t¿ Síi Tono : Hypolydio , tonis duobus :
but/m j 2\& Tiarcípw & ¿Pqvyiit, Dorio, ipfo dia teflàron : Phrygio,
wii7í*?3 ÄvJ)ia,ri]{ßiriytf> ^ tyti- ipío dia pente: Lydio,tonis quatuor
femis : Mixolydio, tonis quinqué.
Quid cft modus ?
IIAcxíf ipfJiiXxç %4fia~ •Nexus concinni figura.
HÁ0KÍ¡g fiíÁ(§^ ri Îçïv j Quis eft cantus in nexu fpcdatus ?
cffygi ray ïyytçet (pftyyw ftiXai- Qjjí per próximos fuoscanitur.dum
quandoque remittitur modulatio,
cri 'A ¡$n¡HV0(&¿4q. quandoque intenditur.
Mt'Q.QoXttç ¿v "янгоц XÍyt- Porro quot dicimus cflc mu-
' ffyj Н1Щ j tationes ?
E7ÍU. Septem.
T««f ; Quaíham ?
TewTctç' ov<pifta2tKÍu), fyiKbv, x«- Has : per fyñema , per genus , per
modum , per morem , per rhy-
kaQ, ¡iv3-fí¿'ciya)y¡u)}KxQ' pv&fto- thmum , per rhythmi ductum , per
•miÎaç 9ícrcv. rhythmopceiz pofitionem.
Qus eft mutatio per fyñema ?
В 3 Cum
 J4 В А С С Н r I
Cum cx fubjedo fyftemate in aliud
digreditur modulado , aliam mc-
fen efficiens.
Quaenam per genus?
Cum ex genere in genus ; uti ex
harmonía in chroma, attthujufmo-
di aliquod tranfit.
Quaenam per modum ?
Cum ex Lydio in Phrygium , aut
aliquem ex reliquis difcedit.
Qua: per morem ?
Cum ab humili in magnificum; aut
ex quieto & compofito in turba-
tum ac commotiorcm fittranfitus.
Per rhythmum quae ?
Cum ex chorio in iambum, aut rc-
liquorum aliquem tranfimus.
Quae per rhythmi duâum ?
Cum rhythmus ab elatione in po-
fitioncm ; aut à pofitione procedit
inclationcm.
Dcnique qui eft per rhythmo-
pceiae pofitionem ?
Cum totus rhythmus , qui per pc-
dem ingrcdiebatur, fit per bafin ièu
dipodiam.
Mutatio autem quidnam eft ?
Propofitorum immutatio; velet-
iam fimilis al i cujus in diifimilcm
locum transpofitio.
Quid eft diflonantia ?
Cum percuífisduobusíbnisdifcre-
pantibus cantus aut graviorem rc-
fcrt fonum j aut acutiorem.
Senioris 1
HÇ iTifOV WçtfpLA Àvet%a>pri<r*l *¡ fíi-
\to¿ÍA,ilíf<lV [A.íot)V KAQ-<nidí>á£>SOtt,.
Ому ¿k fflaç eiç cíov, é£ à(>-
fiovictç eiç %ç&fta> ц eiç тм£гп tí fii-
• H Q *¿ tçcmv, mta ;
Ó'mv ¿k Ávchu eiç Q(>úyíov>»¡ ètç n-
va T XotTruv fitQ.%a)pt¡a-n.
Ó'mv cx-mretvH eiç itiytXoitÇimç'
Í¡ í]r r¡w%if auuva eiç и^е^кшуг,-
X9Ç
Ó'mv ¿k %opeix eiç tAfiGoy,t¡ щ met
- H' э p vS[¿¿ Àyuyht) mÍA'
H* ö^€x«S pvS-ftomtiAç *)é-
<nv miA;
Ô'mv в'Л(§^ pvS-pèç KoQißÄtnv y *}
«J* ehmchuv "$ргЦа\,
MiStCflAif Q 7J £ÇJV ;
E'Tipolumç tuï \zswetßj!>w 4 4fft
ouoiv tjïoç eiç àvôptaov nmv (Aïm-
frnç.
AiaQmvla <5e 7i içjr ;
Ô'mv ítio ¿pjcyyeiv Àvopuoluv та-
'iïofjtym ij-nt £ ßatpvnpn Qfyyyis
 Introductio 1 .rtisMusicje.
о'р.офшп'а Q 7J éçiv ; Quid eft homophonia ?
O 7ZXV rt^Ä ¿t/fl ф^Пууоь ÔfJLMûûÇ то- Cum fimul duobus fonis <equè per-
cuílís , alter alteram nec acumine
Tíoci аЖ^Хш xjzrâ^ùxn. fuperat, пес gravitate.
IIa^ßt<puvlet, jj 7J HIV ; Quid eft paraphonia ?
Cum pcrcuffis duobus fonis inar-
qualibus cantus de graviore fonó
nihil amplius habet quam deacu-
tiore.
Quid eft diagramma ?
Syílcmatis exemplar. Vel fic : Dia
gramma eft figura plana , ad quam
б яку ^.еЛюе^Ута/. S^&yyífA- genus omnc canitur. Diagramma-
teautem utimür, ut, quxauribus
fjutli ¿[t %(>ú{¿ifyi , Iva ra ewöp
difficultcr comprehenduntur , di-
oVfА»)7Г?еь <ziO î'(p5»Ajiti 7í7f jttüu'. feentibus ob oculos pofita clarc-
fcant. ,
Tíamyj^cv И1 тг (тгиигцл- Quot chordas habet fyftema
conjunctum ?
Septem.
Te ¿e Jïtfây$ùov ; At quotnam disjunftum ?
Odo.
2 twjtjov 2\g&ii¿a «л^вЛи utiw . Quodnam in genere eíTe dicimus
XiybfJàfj eivaf ; intervallum compofitum ?
То chcupúf&fjov. Quod divifioncm recipit.
Quodnam incompofitum ?
То Л cuoxyJj. о V . Quod dividí nequit.
Mefes autem definitiones efle di
ouo*ifAfítva)V •njçetxciiiïw t¿ pica cimus ; Quae conjundis tribus tc-
o^viúiq í<ñv- ci ¿e ¿T«ff" jt*ée»? £çjv j trachordis medii eft acutiílíma.
Alii fie: Mefe eft, quz inter to-
num ac ditonum incompofitum eft
fita. Et , Qua: tribus tetrachordis
i£qç KetfJifïuv ть считает Cp^éyya deinceps pofitis acutilfimo fono
i<n ßa^vTt^ß rt¡ 2\g. } ovptpavla,. gravior eft confonantiâdiatcflaron.
Et, Aqua remittitur diatcííaron»
&ia-
1б В А С С H I I Senioris
& intenditur dia pente. Et , A qua 2\&mvlt. Key â<p' r¡g tÍv<&> к& 7w-
tonus & fpiflum intendetur. Item, Kvcv éBnQfyio*la\ . »W <*<P' *¡g t<n
A qua exiftit conjunftio & disjun- огмафу tí %1&£<С%(д. *£H «<P'
dio. Denique , A qua dia pafon & *¡g &vít]ai 7mQ¿'y , к& ЗЪЯваЦец
remittitur & intenditur. 21^, mQcùv.
Tonus quot continet diefcs ? о' пуф* niQutv ¿iíatm'j
Quatuor. Теоглршу.
Quot vero hemitonia ? nàÇw jj ¿¡{¿íjovíuv •
Duo. Ave.
Quodnam primum in Muficis
eft elementum ?
Sonus, qui eft vocis cafus in unam Ф$уу(&. од 6Ç7 (pavías
tenfionem. fiíau "Mum (¿ÍKxg.
Omnis autenvfbnus habet figuram, Пад St ф^ууод "ъх^ 9C^tut > •'•/'**>
nomen, poteftatcm.
Quot modis tonum efle dici- Tovov cv {¿uoveríтптхшд Ki~
mus in Mufica?
Duobus. altcrum in acumine ; alte- Aios-uç. Ttv ¡jlív Ï7T ¿£úníJ©"' Tzv Se.
rum in intervallo.
Quem in acumine ? Uoiov 'í7T ¿%vt¡ÍJ(§)* ;
Cum alium alio acutius canere di- Te ¿cetvtTtfor 'vTÍfb c£vTip ov rj ß a?
cimus aut gravius : Vel inftrumen- pvnpov . i¡ ¿ipavov офячх цдлщ&щ
tum modulate intenfum efle alio
inftrumento gravius aut acutius,
quocunque intervallo. (tfMMIM.
Quem vero in intervallo ? Toy <f\ji 2¿l&&l¿oC¡@'' rníov ;
Quo major eft dia pente confonan-CiîfteiÇw r¡ 2>¡& Я1»7< w¡¿(pavía, ii}ç
tia ipsa dia teflaron. !Цд,т1Схга,рш.
Sonorum quotdicimus ¥$¿yytdl St тал XÍyüf^fj
efle genera ? шоц $м ;
Duo : alios enim cantui aptos ad- Alio, varrwi f^è ¿g fJLív i[¿fit\étg xa-
pcllamus ; alios pedeftres. ÂXftyu'itç St m£¿g.
Qui funt modulationibus apti ? E'fJLfXiKéïç -moi eiaiv ;
Quibus & cancntcs utuntur, & qui O/ff e'i aSovjtg %(>шу]сц , n't 2$gL îr
inftrumenta traftant . Nifi. cnim ipeatm я cnt^y¿v¡tg. Ti/Ta ?ae
-
 iNTRODUCTld A кти Musics.
IlE^e« oi mim etaiv ;
Oiç o't 'pÎTtpiç хо£у\оц y ^ oJç cùrtii Quibus oratores utuntur , & qui-
fictdt.' ei ài mÇoi, aoyiçcc.
Ф^уут J\¡t moa teyoy%j
"hi
ТС/'*.
Tiya-,
1сшт' taçaloy, fcímy , qyXfÄpov.
Tay оорфшшу èt$q niou ;
Tg/л.
Тал ;
Таи/таг лтг г%лтх сШ íj¿et]ov. "2hm
(lío-a сШ fiítrtv. àÇ' tjyxpfyúx сШ
Jletç оЧ <p^iyy(^> i%{ f^tf** >
fUty $Ш)АЩУ.
Avtb ¿y Tt Q^pi/xA уогЦоу
içiy y Щ dxxçvy ;
/ » \ f •? » \ ч t>* /
Norjny. h yeto UV CLKXÇVV yX.0 tdiu-
•zjjff лкц'ыу owhrfliZy , t¡ ypetXjùy , $
cvigç jj "eii7ev »yi/ aKxçiy $ох.н «кл^.
àbxwA^oy peto éîï verçe»/ jtt»; etx¿¿-
Тш «К yvuçsy ífi ;
Mtjífyl, тгуа>, ¿./¿(¡¡vito. ¿^vit¡7t, ßot-
17
hoc ita Ce habeat , vcl minimum in
Muficis demonftrare eft impoffi-
bile.
Quinam fünf pedeftres ?
bus alter alteri loquimur. Porro
modulationi apti definita habent
intervalla ; pedeftres, infinita.
Qupt dicimus cíTe foho-
rum fpecies ?
Tres. •
Quafnam ?
Has ; ultimam , mediam > antecc-
dentsm.
Quot funt confonantiarum fpecies?
Tres.
Quafnam ?
Наг ; ab ultima ad ultimam ; à me
dia ad mediam ; ab antecedente ad
antecedentcm.
Omnis fonus habet figuram, no-
men, poteftatem.
Ipfum autem intervallum eftne
aliquid quod intelledu per-
cipiatur,anquodauditu ?
Intclleftu. Si enim auditu , etiam
idiota, qui tibiis, aut Pfaltcriis , aut;
voce canentes audiret , quodnam
intervallum caneretur, intelligcrct.
Aliquibus vert» ejufmodi quid efle
videtur , quod intelleftu ümul &
auditu percipiatur. Quippe impof-
fibile,ut quiñón audieritjintelligat.
Quonam igitur cognofeitur ?
Magnitudine ; at tonodiemitonio :
acuminc, gravitate.
С Quid
i8 В а с- с н i r Senioris
Quid eft rhythmus ? ?'v$-u.oç cf[i ti éçï ;
Temporis menfuratio , cum ccrtus Xçcvx кл(д>[м.ч%*1<пд шщошд yt-
quidam fit motus. vo^tj miaç w@«.
Quot funt perfecta fyftemata in Tléatt ¿y éçi 7iA«* ovwfi&Q, ¿#
fyftcmatc immutabili ? т<и ciu.íQ£¿Áa> ov&¡u.aIi ;
Duo. Aw'o.
Quxnam ? rivet, ;
Ha:c î conjundum ac disjun- тлит' <mt»¡[¿ffyjov ti ^ ¿ii£<ú-
ñum. у^ау.
Qax autcm horum funt i¿rm áv %\д.форсц linç ;
differentia:? ' •
Conjun&i quidcm, dia pafon & dia Txufyj <nu/t¡u,fiíyif,24& TmQuv Xj
tclfaron ; disjuníti vero, dia pafon тюглршу t¿ J\¡i ^ii^jyfúvn ,
& dia pente. . mQuy щ ЭДс mí¡i .
Quot funt ipfius dia tcifa- TÍIyix¿q$u>y Я WW нйц moa ;
ron fpecies ? . Tg/'a* m cv 2^]суш "PrÇuTtv uXv , 5
Tres : quarum quidem in Dia- n^ftíjóyuf SRn тя ßcvpv-' iïéC'-npov
tono prima eft , cujus hemitonium ^ ¿ gj¿ j ¿y¿. T?jnv ^ y ¿ ^
eft in gravi. Altera vero , cujus in / n
acuto. Tertia, cujus-hemitonium &ъ*>1
continctur. -~*л. . >п > >>
Ipfius dia pente quatuor funt 0 **W*eT*& ivv п*ц.
fpecies. Prima, cujus primus tonus т^шлу /¡S/) , a TrfuTtç ¿ 7ty@* сШ та
eft in acumine ; ut ab hypate me- èjrv'tïoy ii итще. uÁQuv k¡ ir^Lfíí-
fon ad paramefen. Altera, cujus fe- ^ ädÜnpov c/\¿,¿ ¿<&7if@*' n im-
cundus ; ut inter parypatcn mefon ,щ% ^ ¿ ^f Л££6W-
& tnten diezcuemenon. Tema, * / т «Л * ■» ~ '
cujus tertius ; inter hehanon mefon " « , » o> ft/
&paranetendiezeugmenon.Quar- ¿> W Л|^«.
ta, cujus quartus ; ut à mefe ad ne- mmfevi ¿ limçl®*' oiov тг ^6ст7? £
ten diezeugmenon. ' £н£<£>уи.мш.
Confonantia: dia pafon fpecies T»q tiuQSv «í»; Éw е7г?в£.
funtfèptem. Prima, cujus primus -xçu-nv илу , ¿ Trf¿V©- сШ та c£v
eft in acumine tonus ; ut, ab hypa- o iív@o' o'tov та ьттщд vmcJcSv цдц
te hypaton ad paramefen. qpae ab ъг^рилечд. 0ка.\£*р e/[t \zsn tcû*
antiquis vocabatur Mixolydia. Al- "^^cúuv u-^oÁvchov. ídü-npov tf\jky
 Introductio Artis Musics 19
¿ аёЬ'т%р@* сШ тв ifyr olov та mtpv- tera r cujus fecundus in acumine ;
Tmi^ç v7izt]av Kj TfJ-njç Jïefâypi- ut inter parypaten hypaton & tri-
yuv. CKAkär et]) ÁvJíov. t^ctdv , ¿ ten diezeugmenon. Vocabatur au-
T(ÍT<&- oïov 7¿ късш* ¿* m "m L/dia. Tertia , cujus tertius ;
at
nJfyvws. » 9* о/
Афу&т. . . ~.
c**A«r ut, a lichano hypaton
dic2eugmenon\r Quxad(j,ccics
paraneten
ad>
tytyvytov. -n-mßov, únmf®.- pellabaturPhryeia. Quarta, cujus
oïov те V7TKT11Ç piQuv КЯ щщч Ле- quartus ; ut, ab hypate mcfonad
Zfbyßpm Млл?тт 5 (ÏÙçjlov. т/л- neten diezeugmenon. & vocabatur
7Йо» , * Цы?й(^- oíev тг mcfvmi>¡í Doria • Quinta , cujus quintus ;
ukCm К TPÍ-Pli i-moZoKcáuv. ¿ka- ut à parypate mefon ad triten hy,
, -Г .л'-'. . /д \n ?"
perbotaon. qua: vocabatur Hypo-
~ VJ ^ r/> - cl 7
lydia. sexta, cuius lcxtus ; ut , a h-
oïov tí Ai^^^'W^W chano mefon ad paraneten hyper-
VTtsfîoXcûuv. c**A«r 3 \ssn<Pçv- bolacon. Vocabatur Hypoplirygia.
ywv.i&iïofiov ^¿ t^ofjL^- oïov tí Séptima , cujus feptimus ; ut , inter
l*.io».ç KSH vtirqç vmo&o\cúuv. схл-mefen & neten hyperbolaeon. Vo-
A«> 0 ÙznïàesovM wvov, к, Ae- «batur Hypodoria , & Communis
i : ~> -k .\ ~.< ~A -
& Locrifti. Lichani vero & para-
, (V „ -V , ^ ~
netae hic idem valent quod diatom.
^w^l««^«W.ii»m Tot igitur funt confonantiarum
W» W W ™ o+pQmutf ти c*
fpCcics in artc Muf,ca > pcr quas 0_
тр fíxoiKr, TÍ%vy , eh' àv 7mov, [ííáo-
mnis cantûs condendi ratio con-
•múat, оги/içacjaj. fill i t.
MÍA®-3iíi«; Quid eft cantus?
Toc*Q%yymxj3№t*»rm,W (^i9d cx fonis & intcrvallis ac
;jf cW (royxfi^ev. temporibus conftat.
rte©- ¿é, ^éAaç ka^ixsv Genus vero, cantûs mos,univer-
•n TmptpQeuvov , é£0K ¿# ¿ov7« Ц&- fale 4uid oßendens , & formas in fe
póftff liten, diverfas continens.
eúr«f A -nlfpzerfsiv, elf t»>Í- Porro pofitiones tetrachordo-
A©- , kú¿. omaQih
rum, quibus cantus definitur , funt
■ tj_feptem : Synaphc , Diazeuxis , Ну-
podiazeuxis, Epifynaphe, Hypofy.
^ , uare««/a(p>, , чР&ЬлС&^ь naphc- Paradiazeuxis , Hyperdia-
vmçA4$Cfyf. ^ zeuxis.
Txtuv o% bjfja-jxivuy [fyj tÍota- Harum quatuor funt definitx ;
àoe/rav с/[б «f. Àô(/çti [am indefinita: , tres. Indefinitas igitur
С г funt,
го В А С С H i i S I N I OR I S
funt, Synaphe, Diazcuxis & Hypo- ¿y н<лу , îj tí вгшскр^'^ r¡ 2l&fâ£iç
diazeuxis : definite vero , Epifyna- y¿¡ j¡ ^¿idMj^tg- ш^а-^сц $%,
phe & Hypofynaphe , & Paradia- •/ „ ^ < ^
zeuxis, & Hyperdiazcuxis. Dirrc- .at л f»J y J v , . « .J
rentiam vero habent indefinite te- \*^<*Ь*> % * ^«Ч*-
trachordorum pofitiones ad défini- Э Ц»$*и»' 'И*"» f
tas hancce : cum in fyftemate im- fyo-etÇ r ™]ejc%ôpoati -a^i ntç
mutabili multum obverfans cantus trocee ndtbiïv ómv cv та á¡&t?gt£¿-
inalio atque alio cenferi poffit ene Am avçipctït m\\*n píx<& йьшф
Modo , hujufmodi cantus adpella- ¿¿ W 4¿7rif ^ yinômt , t¿
tur indefinitus. * » _ ~ >>
ót¡ типу {¿íá(&> ae¿¿&v кл\нщ. . ~.
Quid eft Synaphe ? ъ iwatyr, 4 in ;
Synaphe ей, cum duobus tetra- ^иилрц lùmifiMwjvwiiW
chordis deineeps pofitis communis _ / * -¿~ „„ ' п/ л
exiitensionus,gravionquidemte- _^ J¡ п , _ „'
trachordo fit acutior confonantii ¡P^Tf* *> * tkfbftofM-»-
dia teíTaron ; acutiori vero gravior, l&X'fЛ в£ыту ©. щ rj 2}¿ тнт-
itidemdiateflàron: cumquefonq- вир»' * J) o^viifn ßcvpv-np&y т$
rum ípecics inter íe diateílaron con- n "по^аршу ov/ttymia,, ¡£ те »j'^jf
fonantiam abfolvunt. rwt cföyyur vr&g лЖ^л т aj^
. . _ . погашу ovuQuyícw "¿¡onjeXoü.
Sunt autem tres íynaphaf. Quip- _ -\ V . „
• с i Ъьшлфщ dieta teste, аииктясц
pe hvpaton tetrachordo conjun- v „ , v 5 *v tT
dum' eft tetrachordum mefon; ^г-ш/жя^г^т?^»
ipfique mefon , fynemmenon. & ЯШЦЩШЫГ ^ Jít^yfiívuv
ipfi diezcugmenon , hyperboheon. ii v7it(>£oÄcuuv. t¿ [Àïv ¿v V7nc¡uv Kj
Nempe hvpaton & mefon tetra- ij' уяи'тз» /tí^v , xa¿-
chorda conjungit hypate mefon, „V А лвь& cMvy®.. ti iJitiYbw
communis illorum exiítcns fonus. -> ' ~л t \ >n/'\ .
Mcion & lynemmenon eadem ra- , { •> v/_* , , . , ^
tione copular mefe ; uti fimiliter ^^w^-«{íp,af íe
tetrachorda diezeugmenon & hy- *j 73 ««£^4« w ^^ZoXeúm
pcrbolaron conneftit nete diezeu- ouvct-¿¡{q уг,щ JitQ&yftivav.
gmenon. Ti ê?J Os^I^j^iç ;
Quid eft Diazcuxis ?. AiôACPiç X \ъу , omv ívw ií¡&~
Diazeuxis ш eft ,, ши
cum пни
inter uu«
duo » * ny(&.
ZOpdaiV ' /» ma • « МШУí Щ' v K94v 7M»
tetrachorda tonus fuent médius ; % s„ ^« „, v ri
& fonorum fpecies per dia pente & Г4>УУ*># *Ц***>Ъ ">(*■
inter fe confonant. •»« л^Ал.
 Introductio Arth Musics. гi
Д<л£<£'£«? íu'o. Ле£&>£) Diazcuxes vero funt dus. Nam
peep ** ftiÇvv T*)£?X°çiïov йетг if <Ле- & meíbn tetrachordum disjunftum
Çdiyuv.uv , Kj 78 ovvt¡[¿f¿íyuv ~2&ri £ cft à tetrachordo diezeugmenon ;
vmç&oXcùuv. & iynemmenon ab hyperbolaeon.
T'mJïetC<6%H ri êçiK ; Quid eft Hypodiazeuxis ?
т'этЛа£<&£<? oe éíiK , ¿ra» ít/e ti- Hypodiazeuxis eft , cum inter duo
l&zUïetP fulïÇvw&j jadiar]* tetrachorda ponitur confonantia
uvuQwl* , ¿ ci <№wi ф t> эд£ dia Pentc v& foni rjufdcm gcncris
V~ AJ ~ \ ..7 >, per dia palon conloaantiam inter
"f^Z £®' a*'Á*s' fe confonant.
tr èt«n Su,. uot>- Sunt yero hypodiazeuxes du*.
^£^i6x7af pàç TeÙ7mlavn]yixoçàcv Quippc fubdisjunétum cft hypa-
Üttb 5 ^E^sOyjttíi'üív,^ 7» fJt,iÇù>v'i><7n ton tctracbordum à tctraçhordo
% "úzrtpüoÁaím. diezeugmenon ; & mefon ab hy-
ъ'ттшлрч-агчаг pcrbolaton.
_> л\ v. •/• .# Quid eft Epuynaphe ?
0 « к ~ _л V <*~ Epifynaphe elt , cum tna tetra-
7e*%of**f azwatph tfrS ftthv- chrorda fer conjunétionem dein-
*щЭт в'9" > г*Н?" » «w^- ceps canuntur ; ut , hypaton , mc-
[tívav. ion, fynemmenon.
Т'тяшлфп ti iw ; Quid eft Hypofynap'ie ?
г'ташлЫ^ i*v,0THV titmlyt- Hypofynaphe cft, cum inter duo
xêçïuTÙvàpiwwlai «facile- tetrachorda interjicnur confonan-
/ь J , ч , 7^ л ~ tía día teflaron , & unius generis
о*рш прфш**, KSH ыорфид foni . tonomm int^rvalb
c^^^cí ОЛг ^ mílt^ was ovM" inter te diftant. Ita fubconjuncbm
öavutn <zg&ç аЖ^Х^д.^^плш^сц cft hypaton tetrachordum ipfi fyn-
01 tí \szrajuv ™)pjt%opiïov 7¿oiw~ emmcnon.
црргчш. Qsià eft Paradiazeuxis ?

_ ,nAM&afc&piç
,kyy V« tí •/ist ; » »h.
П^Л^^Л^у^бтакти^
rjp^yym Twcuov ty&iH* ®Öf
аЖцХл üWíAp. t^tM^K) àï
7¿mvt¡fi,i3/juv Tto&ifrCiyfjiipwv.
"i'mpâiâ^tv^iç Ti 77 «w ;
Ó'mv íuoty TÍ]pyt%óp$ow e¿ye¿ fit-
mv vnmeZf 4 mtQw wjiÇu-
. cu,
Paradiazeuxis „ cum ionorum
r
f ic$*oni intervalium inter fe
conficiunt. Ita parum disjuncbm
cft fynemmenon tetrachordum a
diezeugmenon.
Quid cft Hypcrdiazeuxis ?
Cum duo tetrachosda medio loco
interjedam habent diapafoncon-
C г fonan-
¿i Bacchii S E N I О R I S
fonantiam. Ita fuperdisjuncbim eft vía, . v7it()Jïi£svK]ai J[\ т» V7m-
hypaton tctrachordum ab hypcr- 7¿V TÍ]yí%o(>£ov "ihn T¿ l/TXIçÇo-
bolxon. Xcúuv .
Quot harum mutationum dicis Aiiiocç ¿v nioaç Atyetç
eíTe cauflas ? eivcu ;
Quatuor.
Quafnam ?
Has : Locum , tonum , fyftema , Tainuç' Ttmv, revov, ovpipx, ¡¿t\o-
melopceiam. Nonnunquam omnia •Muoui. cvtcje ,«^и TntyQ. -лили. сит. a
hxc mutationis caufafunt; aliquan-
içt Ui&GoAÎj'ç' OllíÓ¡t Q 7B Я?йШу , Ц
do tantum primum, aut fecundum,
aut tertium.
Metrorum autcm,& rhythmorum
commixtorum ipecies omnes men-
furantur iyllabis, pedibus, claufulis. таг, хл&Л»;'£е<л.
Quid eft Syllaba? ХиЖа<0у 71 êçï ;
Comprehenfio duarum aut plu- T.vfoti^g $Bi%eiuv eve Щ 'SsKetóvuVy
rium littcrarum , vocalium una núvjug tvcg г (P'jùvwlm 'Ег^усЛар-
Temper adfumti.
Quid eft verbum ? M%iÇ tí êçi ;
Vox , qua? ex Uteris conftans ora-
tionis partem conftituit.
Quid eft Ingreffio ? bâaiç э tí içt >
Conftruftio pedum ; vcl , pedes Xuúm^tg tnbm y *j яв§~ед x«StA»f-
claufulam habentes.
Quid eftClaufula? KetTXÀrjfyç 4 Tí íW ;
Cujufque defícientis metri iyllaba H* wcujog \yh.eimv¡<^ f¿ít%is TiAeu-
ultima.
Quid eft Rbythmus?
Tcmporis commenfuratio , fado Xçôvx KctQ.[AíTg»¡tng , Mvrjotuç -ytvo-
quodam certo motu. Secundum (tyji\ç mtciç m(&. «ф* m Çatjpor ,
Phidrum vero , rhythmus eft fylla-
barumaliqua ratione inter iècon-
ftitutarum metri particeps pofitio.
Secundum Ariftoxenum : Tempus
divifumin unoquoquc quod rny- Ыа<гш тшу рмЪ^^г^щ awu&pÁvuv.
 Introductio A RTIS Musicjî. 23
thmum fufcipcre potcft . Secun
euv§t<nç. kolQ. J\jt ÁtÓQetflov , fâô- dum Nicomachum : Temporum
yuv auù^tciç y.aJg. áyaÁoyíav ti цдц ordinata compofitio . Secundum
Leophantum : Temporum com
pofitio per proportionem & com-
menfum inter le fpedatorum. Se
cundum Didymum : Certas cujuf-
muH eçtifiAÏiS-ftau pv&f*¿9 ~2hn- dam vocis figura. Vox itaque certo
7«Л«. KSH Avilan ef\¿ ¿rus Ц «S? Aé- quodam modo figurata rhythmum
efficit. Atque ita fieri amat aut in
к1ш ¡cívtiait. verbis ; aut in cantu ; aut etiam in
corporis motu.
ЪирттгХгх^сц ef¡¿ 2т<&> сж ni-
Ex quotnam temporibus hic
Qm fâovw ; elt connexus ?
Te/UY. Tribus.
Пошу ; Quibufnam ?
Hiice ; brevi , longo & irratio
nale .. .
Quodnam eft breve ?
O' сЛвдоэд 71 ц&1 eiç fit(/e"ftíi( 7п- Minimum, quodque nullas divi-
•¿¡UY. fiones recipit.
Makçoç J\¡i ot7@» ; Quod eft longum ?
O' t¿tü SiirXatm®*. Hujus duplum.
Quodnam irrationale ? .
O' TH ffyj fHUtçôlff&'S Quod brevi quidem eft longius ; at
longo minus . Quoniam vero ,
3uanto fit minus aut majus , evi-
îçjv «Алатау tj (¿eí^av 2>¡g¡ ti Ао-
enti ratione tradi nequit } ex hoc
yoù etvaj £vgA7ii£0]oY}'i£ ctirtf£ov[¿- ipfo accidente irrationale eft adpcl-
latum.
Xçovuv Q avfiTrXoKffi cv pv&f-tôiç Quot funt temporum conve
"тощ yívovjof ; xiones in rhythmis ?
Tiarcupiç. (т[А7П7гЛ.1к1ац ß&XpS Quatuor. Etenim breve brevi con-
neftitur; longum longo; irrationa
ß&X**i ahoy@» (¿ax.(>£. le irrationali; irrationale longo.
Omnisfonus habet figuram, no-
¿YOfXA, <¡wÚcL¡JUV. men, poteftatem.
Quid
14 Вас с н м
Quid eft figura?
Typus elementum fignificans.
Nomen verô eft , quod ex figura
imponitur.
Poteftas eft , cujufque fonorum
per inftrumenta cxprefllo.
Quam dicimus eíTe elationem ?
Cum pes eft fublatus , ubi incedcre
volucrimus.
Quam verô pofitionem ?
Cum eft depofitus.
Tempus autem , quod inter ela
tionem & pofitionem intercedit,
inquifitionem non meretur. utpo-
te particulare aliquod exiftens. Ob
brevitatem enim cum oculos eftu -
git turn aures , pedem tantum &
literarum conjunâionem mini-
mam oftendens.
Porro rhythmorum alii funt fim-
pliccs ; alii connexi.
Quot igitur funt rhythmi ?
Decern.
Quinam?
Hi : hegemon, iambus, chorius, a-
napxftus, orthius, fpondeus,paean,
bacchius, dochmius, enoplius.
Horum quot funt fimplices ?
Sex: hegemon, iambus, chorius, a-
napsftus, orthius, fpondeus.
Quot connexi ?
Quatuor : рагап , bacchius, do
chmius, enoplius
Quis ex fimplicibus incipit ?
Primus, fcilicet hegemon. confiât
Senioris
О* ri çvi%eïov очцсиуш "пчг(&.
d'yofia éçj, 7t ^ 'S egíf**]®*
Atwa/*iç £ÇJV,»î íKctm тф^у-
yuv et cçpxvctç ÔK<pà»t](nç.
Açtn* micu Лгуо/Лр нущ ;
Ó'my fAtTtap®* ç ¿ -zsrùç , г,у1кя я»
(лъЖшуИр ífAGcúvetv.
®í<nv $t яиц ;
jó'my х«Ду©".
Toy <f\¿ яуяршу ifç açatuSK&f
•ЩЧ Jétnuç abc cifciov çj-kify-
7«с, uç ov'Q.Tivà тыу xaQ (t*f(&:
fctç tÍw ßpy-x*J'niG- ^et#3*W
Ь\ 43i auújfinv çti%eîuv ъ\я%?1ш
iïffKvvav.
1m 5 j>v$-[Auv et ¡¿¿y нпу лзгЛвг
oí Sí пр.7тгМууЦ)б1.
Пеет* av fin pvS-poí ;
AíKct. -
TÎnç;
ài/À7raiçoç,opSioÇy спгоу$шд,-ггшяу,
ßet,x,%ei®>} ü¿%fu®*t c*eVA<¡^.
TÚtcúv cLttKoi то~ы j
'ZvfÁ.Tib'Shíyf^á oí Q Tttim ;
Ttorap lf чхгеилу , /Зл*£«(^ ,
Тиу ¿v Я7гЛш m¡(&> архдоц;
U(>dùTiç tjyiftw. <тук<л1сц at ож ov*
XÇmuv
 Iktrod VCTIO 1
'iKa^-m ¿gavav. а^х^Щ q "¿hri cL^-
otuçy K¿H *%{ auu cam iva riv ÏAa^-
çvvfâévcv cfjLoluç Kj cv Tfijíoj. xjzsv-
днуря 5 cwiir XiyofJèfy Kiy®>.
A<&Tíf>@4 Si 7JÇ;
Í'a[¿G(&>. оуукеЦщ c/[t сх ß^A-
Хорн@* . auu'tçnxt ef\¿ 6к ¡jíax.(>¿
^iatuç- o'tov, етгуЛ©*.
ßytXet** açœm Xj ракорд Jtœaç'
eïov, ßainXivg.
Пе/А7г]@« o\ c(>§¡@» , í£ àXcya
ацотшд к<Н fjLAKgßg ^iatcùç' oiov,o(>yq.
È'kt®* Si azrov сх ракорд
açosuç Xj^iœuç ft&K&ç' oïov, axriv-
Su.
E^So/t®* zTcuetv , mújíl®* ¿x
Xopáx <£ qye[*¿vog' oiovitv-zsKÔ>c.Af4,oç.
OvySo@¿ Si ßaKx&d&i àÇ'ijye-
f¿ív(&> atrovSety olovjvnB-MKHv.
Evvvct¡@* Si Sóxfít®" ) t% láflGü
<nv oiMytfrSfjiv он Tfoíag fâévov.
AtxÁll&'St á/e'aAí©^ , i^ietfi-
ОМУ, С 73V 7П7У@* ÇÎÇCUIOV.
.RTIS Mvsicb xy
autem ex duobus temporibus mi-
nimis.incipitque ab elatione,unum
habens tempus, nempe breviffi-
mum. ut & in pofítione. Excm-
plum ejusdicimus , Dcus.
Quis eft íecundus ?
Iambus : conftat autem ex brevi
tempore & longo , incipitque ab
elatione; ut, Dei.
Quis eft tertius ?
Chorius. qui conftat ex longo
tempore & brevi. Incipit autem à
pofítione ; ut, pullus.
Quartus eft anapa:ftus , ex dua-
bus elationibus brevibus , & pofi-
tione longa ; ut, Domini.
Quintus verôorthius, exirra-
tionali elatione & longa pofítione;
ut, patres.
Sextus eft ípondeus , ex longa
elatione, & pofitione.longa; ut, h-
bant.
Septimus , psean , ex choreo &
hegemone compofitus ; ut , con-
gerere.
Oâavus, bacchius, ex hegemo
ne & Ipondeo ; ut , venerantes.
Nonus , dochmius, ex ¡ambo &
anapasfto , & pzane qui per bafin
incedit , ut ;
Manebat tbi comtnodiíts
Vifurus Troj* excidium.
Decimus denique , enoplius, ex
iambo & hegemone & choreo &
iambo , ut ;
Corona tibi fludio
Laboreque finta erit.
D MAR
16
MARCI MEIBOMII
N О
BACCHII SENIORIS
INTRODVCTIONEM MVSICAM.
j Otnxij n'tsiv;] Hoc prin-
¡ cipium MS. fine interro-
l gatione fic habet : М»лх>>
' 'it f ttStim /«Лиг, iL rwv
isfèÀ jwÉAsf ovfiGcuvíííui , Merienni
editio voculam i»V plane omittit, le-
gitque abfque interrogatione , \tx<n-
ху, iw *¡S*¡<ni; quod certe melius fue-
rit, fi quidem abfque interrogatione
hoc principium conceptum fuiífe
ftat ucrimus. Quod nobis non vide-
tur verifimile , cum tota hate Intro-
dudio ea methodo fit confcripta.
V. î X« «j&í /«Лф> ov[*Gcuvóv1wJ]
Male Scriptus Codex, <аёл^\м.Le-
dionem noftram , praeter Ariftid.
Quintil. qui pag. 8. ita habet ; aliof-
que plurimis locis j etiam Merfenni
confirmât editio.
V.i j.ov{*Goúvov&r\ Merfen. hanc
quaeftionem cum ièquente coniun-
git , hoc modo : o tümt та тм& ты
(шХшИсц avfiÇcûtovfë, uw \sa,oít>%ti1 *
$j<\>va4. quod non placet. Scriptus
habet, ut edimus. Articulo quoqec
audior hîc eft Merfen. editio , qua:
habet, «i ¡$j ту фи!^. verum concin-
nius ille abeít. uti etiam fequitur,
mîct Л <p¿(d ; . dum cft, referri , quam conftrudio-
V. 20. щ «Ч ß«f»viluJ Merfen.
T JE
ßxpv-mbf- perperam. In ejufino-
di cnim loquendi modo Temper po-
fteriori quoque voci articulus ad-
ditur.
V.24. ¿«« 7Ív({^<Ti;'yx«7flí(;]ItaScri-
ptus & Merfen. Melius tarnen lc-
dum iri , ¿n tj'vüjv, interpretando in-
dicavi. Prarterea Merfen. edidit, n¿-
и?<Ь) ц /*»<nxij, quod puto erratum
cfle typographicum , cum in hujuf-
modi interrogationibus femper J\jt
inveniatur.
V. гб. «e ф^уТаг ipf**\ut ¿ <¡v-
çv,[*xTCt>v.~\ Male Merfcnnus : ov-
kmí'iw. Scriptus , &я ф9вуГ»у , ¿»c
jueAmV. оуго/догму. quod emen-
dandum uti edimus. Cseterum non
eft hîc fuperflua vox ipptbuv , eo
quod ftatim fubjungatur , фЗвуГо*
eíTe <pwvlw ifxfxi\>¡. quoniam фЗя'уГо*
(ЦиеАе<$- quoque funt Muficae con-
fi de rati о ni s , led abíque ufu. At fc-
quitur ctiam, [л1лтяап sjujueAÍ tyfyy-
j*vï!stû7îA«.
Pag. 2. v. 10. .ii sv îçii tAe^jiv]
Scriptus perperam, i\u%çw.
V. 17. îuutÂuç fAet^jçin] n> i¡*—
[xt\uç malim ad èA«^»çiv, cui adjun-
nis quadam conturbatione ad ¿vávai-
quod
 in Влссни Senioi . Introd. Mvsicam. 27
quod fieri poíTet , fi legeretur iл*д«- quae Alypio reftituto emendare fa-
çwô». Dein Merfen. icribit , лптщ cilis fuit operae. Quare infequenti-
bus labore depravatas notas recen-
V. 28. dvoftoíuv ô^vimli *ßj ßobpü- fendi fuperièdebimus.
TiiU AetjuSiwe^'«»,] Verbum A«¿uC«- V.18.C* /Зг.] 1к Scriptus non ha
1 s^a» abefle poteft , uti apud alios bebat , пес Merfen. Sequitur tarnen
fepe in hujufmodi locutione. Vide refte in MS. cmU. atv. 22. rurfus
Ariftid. Quintil, pag. 28. v. 30. Eu- aberat, forfan ob pronunciandi fu-
clides pag.8 .Confonantiam ita finit: turam afperitatem. Caeterum in
ЕЯ ¿i (TjuScovía [4%u Kpgtaiç ¿vo tpjvy. prioribus duobus locis femis nota
ym, о'|и7грк ед /3oe^v7ip«. Coníonan- bat ur тйГлж'и&Г* zsKa.yiu , fic : ß < •
tia eft duorum fonorum , acuti & Г < . In rcliquis duobus bene erat,
gravis , miftio. Verfu penult, pro
ficut edimus.
f,m% Merfen. perperam habet visr^.
Pag. 3 . initio perfc&i fyftematis
ад з^л stfk7ê;3 Нгс in Merfen. edi-
mentionem injicit, quod tarnen quid
tione defunt. qua: fic habet lîSïSfè.
fit antea non docucrat. Sunt autcm
duo perfecta fyftemata : minus at- mtQZv iij ¿fg. nosáfw, àx. <i¿vw 45
que majus. Minus eft, quod à prof- Jtç Jfè TmÇw j At Scriptus nofter hîc
lambanomeno progreditur ad neten eft integer.
iynemmenon,cnordis undecim. Ma Pag.4. v. 6. T>'v« ; тлйтк.] Binar
jus autem , quod à proflambanome- ha: voces à MS. aberant , quas , cum
no per disjunftionem pergit ad ne in ièquentibus ubique addita: legc-
ten hyperbolaeon. de quo hîc noftcr rcntur,hîc reftituendas duximus. Le-
eft intelligendus. Itaque in perfecto guntur autem in MS. femper con-
fi/ftemate , feu binis dia pafon , fex junftim, lívdTeújT». fineulla inter-
funt confonantiar, quas ibidem enu- rogandi nota poft m». qua: ne q in
merat. Vidcatur Euclides pag. 17, dem poft raw-nx adparebat.Cxterum
nota: hic , & in lequentibus , rurfus
&18.
Pag. 3 . V. IO. TU* $j "nosdfui corruptnTimae. & lacuna erat poft
~ yjj ср.] Scriptus Z щ cJT. inter- haec, veríu 1 í.fyiotr я Swt 1 ЗЗп
dum tarnen tow -nhoLytov fubjeftum ^ uíque ad haec verfus 1 5. SRri
eft ГШ Çrnt. Praterea perperam hîc
fcriptum invcnimus , -riu/VL« Librarü errore , qui, cum utroque
cuv Z h щ ф. Poftea, tlw ¿I Jfè mt- "LT
loco habeatur ad pofteriorem ,
Z.
priore copula omifla, convolavit.
J$ <mCm - - omnia mendofif- Pag. 5 . V. I . я*ря7ога та &»»] Puto
fime ut пес figuras defcribi poífint. hîc& infequentibusfuiflè, Ция?ох
D 1 «fo
i8 Marci Mei воин Not*
J[í , nÍ7rv. & e»7ov Jé. & ita in reli- dus inprimis eo aliquoties utitur ,
quis , ex perpetuo Graecorum il- commentariorum in Platonis Ti-
lius particule ufu. Sed MS. edere mzum libro y
voluimus. V.27. 8h(Jb»ii¿%».~] Merièn.ar-
Pag.6. v. 1 3 . Avv£«f ад cRnmmç] ticulum hic male omittit; cum etiam
Merfcnnus hic confondit omnia, fequatur , <Яп ¿í ni ß*pu. Porro in
qua: uti nofter Scriptus benehabe- Scripto erat , j$ Л'еяу , ад Л'глу, ад
bat, funt emendanda. Cxtcrum can Ttvov. at omnino pro да*» legendum
tas hic definitur impcrfectus , prout eft Л'тгуоу. quod etiam habet Meriên-
ex Harmonica conftituitur. Pcrfefti nus.
cantus défini tioncm babes pag. 19. Pag.7. v.2. ад чр7оу<оу,] Нос à
v. г 3 . yideatur quoque Arift.Quin- Scripto aberat.
til. pag. 18. Biyennius lib. 3. feft. 1 o. V. 6. ад -шоу.] Semel hae voces
V. 1 7. avyxeífjfaev ixÁsu $/V-J deerant in MS. uti & alibi frequen
Lego, in (Kecça $>{. Diatono tarnen ter in his Autoribus; quod ссижш
excepto, fecundum fe¿be fuas paren- librarii maie ea repeti putarent.
tem Ariltoxcnum , & reliquos , qui V. 17. wv 0! xxçot >srfßi flÛÏUîAKÇ
•re ajjas-rayev mjKvi a fxili^dVjdiatonum от^ифму&оч ] Verbum оьрфиняп à
Jpiffi non ejfe particeps , dicunt. Vid. Scripto aberat. at neceífario cum
Eucl. pag.7. & hie nofter pag.7. v.8. edito Mcrfènni eft reftituendum.
V.24. rcoüm. óvotpfxóviov.J Merten, V.22.&23. Verbum <a&*íxó[*t-
ч» ivovp/jto'viov. at in noftro MS. me уоу abeífe poterat.
lius articulas abeft. V. ult. ¿xluK.aúSiKx.~\ Scriptus &
V. 1 6. it Л ovxp/xovtov mtôç/леЛ41- Merfen. o*7« ад SU*, minus ufitate.
¿htzv\(] Merfcn.-rac**p/Mviov,omif- Pag.8. v. 1 3 . Влри'твув* тп/хушу яв-
fo Kv. Scriptus habebat , да A «^ыо- т\] Hîc locus mendo non caret.
yiHg'v. quod quia femel in hoc aufto- Euclides has chordas longe reftius
re tantum occurrit, & in paucis alio- vocat /лнптммм . Pro /Злритеуо» quo
rum Muficorum locis, vel male legi, que legendum effet /3«ри'те7о». ut iê-
vel minus ufitate putamus. Ideoque quitur, Styniïtk Totum hune locum
cum Mcrfen.edimus,üf«flu<¡wov.Pro- ita reftituendum cenièo.

Quot funt fpiflbram graviflîmi ? Влр«т»7о» m/xvwv nini ;

Quinqué. nivlt.
Quinam ? ТАк ;
Hi: 1 c 1 z ^- r1 С I Z -Q.
Г С < С ц. Г С < с t¡.
Quot funt ípUTorum foni medii ? ЪЛгш J\¿ тпкчт trim ;
Quinqué.
Tírtí;
 in Bacchii Seníoris Iktrod. Mvsicam.
T/«f ; Quinam ?
R P © E X Hj.RP0Ex
Ovni'
I,ÜVU;. L U V U
Porro in hac quaefhonc, ßxfvniloi
чтгый* шеи j vox 7гымт capicnda
eft generalius , ut chromatica & cn-
armonia fpifla comprehendat. quan-
doquidem omncs chromaticorum
fpiflorum graviffimi foni , & medii,
ridem funt qui graviffimi & medii
ipiflorum enarmoniorum. quod no-
tandum. Vti etiam , quod ¡Mfi¿ro7oj
т/мм , alias dicantur /Зари тп/xvo/.
ficut & ipfi Bacchio pag. o. v.u.
o|u7»7oj 7ibKvay , alias o|u7n/xvo*. ita
& qui funt ipiflorum locis mediis,
uno vocabulo dicuntur pi<n7wwo¡.
V. 16. pro bvuçpovlwv perperam
in MS. erat ca/«^Óvuy.
V. 2 I. 0'£и'ти7е« St ^fuifxoíUnío iy-
yi^ot,y.f^m x¿<m;l Ita Scriptus. qux
certe obfcura с ft lo cutio. Merfen.ha-
bet ^ш/ллЬкт. fubaudi tjvmwv , ut
prxcedit m/xvwV ivxçfioviwv. Illud au-
tem iyííy&fji^uv commode mihi
videtur explican pofle per iyxxÇ^~
<n$!*> y,virgula notâtorum. Hefychi us :
L'yfçftQHjiyXciçfÎTlei. Videmus enim
acutos fonos chromaticorum fpiflo
rum nullo alio differre ab acutis en
armoniorum , quam virgulis , quae
vel per medium litera: tranfcunt, vel
iupra funt fcriptx.
Pag-9.v. i . O'|ura7oi 5 7WKvuv 2^-
чпш nieta ;J Qupmodo Ьагс conve-
niunt cum Harmonicorum decretis,
qui , ut paulo ante notavi , diatonum
УФ proprietatt nan participare, o-
19
¿ •
mncs adferunt? quomodo cum ipfi us
Bacchii vcrbis,qux pag.7. clariffime
leguntur ? m $> ut ajgsTevov x«ô' ч-
(â£ç ы (лгКыШтщ Ь) тп/Kvifтк|«. dta
tonum fecundum nos non canitur in
ß>iß ordint. Certc illis fund amen-
tis nifus, puto hanc quxftioncm , &
fequentem, delcndas : utpote à feio-
lo maie adfutas. Putavit ille , poft-
quam lichanos enarmonias & chro-
maticas recenfuiflet Bacchius , non
omiflurum illum fuifle lichanos dia-
tonas. Hinc lacuna illa male cxplcta.
At Merfennus hie novam fodit , &
fatis magnam ; num fupina exferi-
bendi negligentia , quam in Meur-
fio deprehendimus , an Codicis vi-
tio , ignotum. Ita autcm legit : o|v-
luloi 3 ^fwuxliKüiv iyfiyçyifAffiw ni
ait; ÇfTïli. У, u%¿tzi uíay.
V. 5 . а'якхуо* э ягвв»;] ScriptUS
conturbato verborum ordine , «m/-
xvei э niatt Ti'vef uni, -tiêif.
V. 19. ttíJwivo. TÍvav ; Тети».]
MeriènnuSj'îjA.W Svo tÍvuv ts't»v. in-
feite. Quid fxAujif fit, & quid ¿*£o-
AȒ, vide pag. 1 1.
V. 27. XtwMÇxç ¿v mmç \iyeii h>
cuntTç viw«f3j«»;"] ¿* cwtvïç , fubaudi
potius -nlç^t^Joi;, quam (pfyyfoiç.
V. ult. Тяи/'таг , ûiv] Scriptus iç.
Merfen. oîir. probe, duo illi cafus in
Scriptis libris fsepe confufi cernun-
tur. Ncc tamen áv maie.
Pag. 10. V. I . órav Sv'i TÎlçpxôçfav
D 3 ¿y.aio
 3<э Marci Meibomii Not.«
¿uota%¿i¡AúHi cpfyyftyèQ' Exam toi- dem, pag. i j. apud Anítoxenum,
»*»v¡»,J Merfennus pro <pfyyf& ha- pag.58. Bryenniuslib.j. fedionen.
bet cpfyyfaiv. Sc ks'vüiv« pro кднту. fie finit : 2bj|í¿&&f ¿í. és*v , отвес ¿vo:>
utrumque male. Caeterum t$ç2%oç- -rilçgtxôçiuv тв'уф* xvxfAtmv ну. Dis-
A» ¿uo¡á%v¡y.x, ejufdem figurse terra- junctio cft,cum inter duo tetrachor-
chorda dicuntur , qua: eodem loco da tonus extiterit.
fitum habent hemitonium : ut'funt, V. a 3 . Kai -Awmw^uu^uv ^ vmç~
tctrachordumhypaton.&tetrachor- GoKxím~\ Scriptus, rû' \sutç£o\oùuv.
dum mefon. & cartera ordine. qua: Merfen. ruv \Jzrtç£оКалш. Quode-
primo loco fitum habent hemito- mendavi ex со quod prarcefïît , tÍu»
nium. Ita tetrachordum à parypate (j%ù >sv ptQav Kjhifâyfflw rJznnst'ui*
hypaton ad parypaten meibn , ôptm* cpfyyîw ;
о^ч/лоу elt tetrachordo à trite diezeu- V. z6. TaZt» íe eh ti cuni -зге*?
gmenon ad triten hypcrbolaeon ; ustat т/лфшщ] Verba funt ob-
cjuod utrumque habeat hemitonium feuriora. «V те cui-xi, fubaudio; ovskux
primo loco in acutum. Ariftoxcnus, 7iA«ov, fyftema perfeftum. Iftaj-a^V
& ejus fectator Euclides illa vocant, icwlu, delerem. Nam fi vel maxime
SfioM яа$ legas <зтф? i»ultùç , quod necefleeft
V.J. тЯ fJ{u ßocfvlifü iiiç2t%ôçix~j quiadicat, гешш отухфо/уи: tarnen
Ita quoque Meriên. at Scriptus n- íaniorfenfusexiiscolliginonpoteft.
Iça/i^ô^Suv. quae fi vera eflèt lectio, Merfennus habet :тя£т§ tit те «и/те,
neceflario ¿mÍIdÚv ¿ucg/ovjTcívadden- <3tçjVt» ли/те, rsf}^ ícu/lw vruç ovutpu-
dum fuiíTe putabam ; ut legeretur, v« ; Vix credere poflum , in códice
% ßcvpvltf* T (fc.Jue) ttiç^xfii ipfius Scripto adeo inepte ha;c fuifle
V.8.«f4uikr«7«» «ДО^р^С*'»] exarata. Forfan in margine id, quod
Scriptus male, ftítm. & v.íéq. rw intextu eratcrüVii^WjCorrexitfcri-
ffZivijM/K^'ü'y. bendo -arrlí»? quod deinde in
V. 1 2. ОДс£<ОДг 5 Codex textumirrepfit.
feriptus : 2^£&%н Síisi ¿vo ßxpwri- Pag. 1 1. v.J. 51ñ ? •$4nrkiv/] Harc
xv«v Qfayfw. \<^ц т& dvx/AÍovv. at verba Arift. Quintil, pag. 28. v. 2 1.
legendum uti edimus,& Merfen. ut- non habet, ex gloíTa irrepfuTe puto.
cunque habet. Porro vox ßx^m>- Quod fi retinenda fint, leges,
xvitfv ex parte tantum hîc locum ha- ¿^¿7wky(¡v , adftijft fonum acutum. In
bet,
r eo quod inferior continentium
nx*roxT r clcripto
■ códice erant_iha: notar, Е-п_>®
e)*i
ionorum ; Melé, & Nete íynemme- r U V,
non ,• in utraque disjunétione fit omnino errónea:, quod ha: chordae
»7nwaç. ex ratione quam idem Вас- in omnibus generibus tono integro
chiusadducitpag.9.v.8.DisjuncT:io- inter fe diftent. Quare proxime fu
nis definitio videatur apud Eudi- periorem notarum copulam fumil,
 in Блесни Seniori s Introd. Mvsicam.
H quae oxypyena eft, & in Harmo- »Zw.] Merièn. minus commode , £ j
nia tribus dieíibus ab diftat. v.6.
in Scripto perperam erat, &n>' пуму.
V. 8. Scriptus inièrtas habet er-
roncas notas : Ъят> 3h I y J z quae
erant delendae.
V. io. AijgemiJïJ»] Meriènnus
hare inepte peculiari quaeftioni inclu
ía habet : A/£<wo«ííí a'y явГву xíytuSp
wen ; m ¿fpnílot ? яг/хуа.
V. 24. TA** ; Taw.] Нагс duo
Tocabula, quae in Scripto deerant,ex
Meriènno addenda duximus- Vidc-
mus enim hune Autorem minimis
interrogatiunculis omnia difcerpere.
Alias aeque concinne cum Scripto
leges , ifwir в|ш/, jMíffsy, ßxftw.
Pag. i z. у.г.сКЬ'т/Злритгроу.] Ita
re¿te Scriptus. ut & fequitur v. 5 .
3h ♦ o|uTipov. Merlèn. perperam ,
35h 1« /Злри'проу.
V.u. в» <w tÇ«V TÇoVar] Scri-
ptus,oíóv. Fortaflè eîA dv '^««'•quo
rum mentionem paulo ante fecerat,
pag. il. v. 21.
V. 18. Ta'xw y m'ôç içtv~J Merièn
nus ii ёя\ non habet, v. 20. Scriptus
perperam, татюу pro та'та.
V.27. ToW та э jui|oAv<Wa,] Mul
ta hîc in Scripto códice erant omiíTa,
cum lederet : $ $ /juÇoXvJîv Jfè noseí-
fuv. Тата ái я»7<&> ßx^vtifty ; \sm-
Avj*0*. Hzc, ut edita funt , jam re-
ftitueramus , antequam Meriènni e-
ditio nobis eflèt infpeda.
Pag.i 3 . v.2. § St cpju^'a t ifi>¡fx!¡t~
51
V. 25. <m Je cJ5n7«yo/u^J»)í.] Hàèc
verba male aberant à Scripto. habe
bat Meriènnus.
Pag. 14. v.4. Merièn. perperam
ягГоурго mí», v. 7. Scriptus jweîeAV
pro quo ufitatius/uf7eA3-i).
V. 1 3 .«V /i^KtKivttmgç $/'t#.] Re-
fcribo,i)^?5€oA))5(}u'>)5. nequcenim
hoevocabulum praeceflèrat, ufbm §
H9<ya repetendum cenferi poflèt.
V. 16. ню ôx дорна «ç JflijuCoy;]
Vox ЦкСм» in Scripto códice exci-
derat; (patio tarnen ejus feriptioni
reliólo.
V. 15). втл* fv&poç îJjtï eîfÇEùii]
Verti ac fi feriptum eflèt, uçotmç
fit tytnv , 4 ¿ni 9*Лй* в? $uV«f-
Cum rhythmus , qui ab elatione in-
cipiebat , initium capit à pofítione ;
& contra. * Quae lc&io rem confide-
ranti veriflima , fpero, videbitur.
Meriènnus hîc rurfum quaedam omi-
fit. Sic enim edidit : tí' ¿í ^ fv&p£
àyuylu) ml» ; отку » р'иЭроу хл^ь
ß«'eny, y Kxfë Simiicui ßoüvtiix\.
V.24. xA&AmJÍAV jijüV«.] Mcr-
fen. /3«Л>|7«ц. Locus eft obícurus,
quem verfione noftra explieavimus.
V. 3 1 . fa1 та ßoopvltfn~] Aberat à
Scripto partícula >jW
Pag.15. v.j.Tl*(>ßt$tovi»3 Ties™;]
De hac definitione vide notas ad
Gaudentium. Eft autem dia pente
intervallum paraphonum.
V. 7. a'<fe'y n jUiöKey та ßapvlips
<pfyy[v ] Perperam abeft à Scripto
vox фЗг^Га. v.J. legendum,ûsn»££!N
V.io.
¿I M AR CI M EI BOMII NoTjC
V. io. Ц&У&РР01'! Qui^dia- dia tejfaron , & dia ptnte. Hare tarnen
gramma fit ex tribus à nobis reftitu- definido fie legenda videtur : аф'чт
tis trium gencrum diagrammatis ¿vííícn tytj. TibS&çcû* , ¡(ffj cRnleívíliti ¿fe
clare pcrípicies. mili, ut verfione noftra indicatum.
V. 1 5 . tàtui#* ] Merfen. Qá- Ita fuerit generalis.
hv,7?». forfan typothetae errore. ibi Pag. 1 6.v.6.Q tiv<^> néQiMivJ] híc ad-
dem articulus icTç abeft à MS. derem éíi, quodin feq.quzftione be
V. 17. arcoa^oçJoV èsrre ozwqfifii- ne omiflum.
vov;] Subaudi , ovwfA*. minus recle V.io. TÍ Titñizv çii^eTov] Merfen.
fubaudiretur, 2>1#у&рр*- Merfen- Ti'«v sBí^fTov. Putida leclio ex nonin-
nUS lcgit <nwr,fi^uv. & V.20. Лб£<&- tellccto , quod in MSS. fiepe oceur-
y¡3¿m. Scripti lectio mihi magis rit, feripturac compendio, quippe
piobatur. Paulo poft v. 2 6. pro ¿iou- «' dénotât 7if¿Tuv.
fx'l^jov, Merfen. ¿l^lti^i^üov, male. V. 1 2. cpjzyfoç. Sç içt фтЩ Quam
V. jo. ¿íláw x'nwfax] MaleScri- egregic hare definitio à feiolo quo-
ptus, Jfeiivts einuifax. & v.feq. tínt dam eft reformata ! Eandcm banc
pro *tiiç. definitionem recle fcriptam invenies
ult. *ф'ч* owííJxt~] Scriptus, inBacchio pag. 2. v. 1. cpuvfc if*f*i-
лф'чс ¿S" ávlílai. quid fi partícu Kxs v\à><nç ¡Rn /мвш mmr. МаНтфш-
la ч interfcratur ? legendo, èsiv 4 ви Vljf 7f7öTfflf ifAfÄlKrJ '(Ял [*¡ILV ТШПЧ , Ut
г/да. Melius tarnen dclebitur. Eudidcs pag.i . cui adftipulatur Bry-
Merfen. лф' >jí <w»s«tj & itftum p. 1 6. ennius lib. i . feci. 4. Ariftox. p. 1 5 .
v. 4. imperite. Porro ex his Mefcs finit, efíftiyíf 7?.¿><ns f*lcu> тал», o-
definitionibusquasdam omnibus ge- miifa voce ifxfxiXrj. Sic Gaudcntius
neribus conveniunt;qua?dam uni aut pag. 3 . & nofter hoc loco ita fcripfif-
alteri. Generales itaquc funt, I. tie fe videtur. At fi monftrofiehujusde-
ft eft, qua con 1 unci и tribus tetrachordis, finitionis vocem /*глиг erafam noli-
vieclii eft chorda acutijftma. III. Qua mus, feribenda tota eft, uti pag. 2.
tribus tetracbordis deinceps pofitis, acu- legitur. Boé'th. variat.de quo Euclid.
tijfimo fonogravior eft , confonantia día V. 2 I . ii aJtiv e-Tspow sups] Vox
tejfaron. VI. Л quaexiftit conjunclio 87t'o*male in Scripto erat omina.
& disjunäio. V 1 1. A qua dia pafin & V. 23. oi'üi<í»ji¿I»v] Ita Merfen. at
remittitur , & intenditur . Specialis Scriptus wát¡ яЯт. quod feribendum
Enarmonii generis definido eft ¿¿nníiSi. quod malim. Idem Scriptus
1 1. Mefi efl , qua inter toman ac dito- v. 2 5 . pro ейп bkf&ífuñQ' > та^с ha
num incompofttum eftfita. Enarmonii bet cRn 2±1&-Ы/ляк.
& chromatici fimul, V. A qua tonus Pag. 1 7. v. 4. oT( ошто\ <3T£jV ыиАиеЛ
& 1РФт intendt poteft. Specialis Dia Lego , >srfjç л^чАйг. Merfen. -sre^ç
toni generis eft I V. A qua remittitur àMKxî лллаэт. malc.ncc melius fc<q.
v. pro
 in Bacchii Seniori s Introd. Mvsicam. 33
• т. pro ú¿¿<r$¿* habet иу^'"- Pag. 18. v.3. yti/of4%¿4~\ Scriptus,
quod forfan monitu vix erat di- <ynô(j%u&. Tota definido laborat.
gnum. Nam fi verborum vim infpicias,hanc
V. II. T¿w/ra- «^«7oy] InScriptO ineptam ièntentiam colligcs; Rhy
quaedam hîc défunt. Sic vero habet : thmus eft temporis menfuratio, qua:
глит' ïcyxlov ¿tt//í«v. c¿- fit cum certo quodam motu. Ideo-
QviyxpSfaov <finr4yií$j<>v. duabus quae- quelege ex pag.2Lv.15). x«S-
ftionibus omiflis, librarii errorc. Sed f*iri4<nç , xivijoTûif j^vO|W^J)¡f ягк£г moç.
hanc doctrinam paucis examinemus. V.5. Scriptus articulum тш non
Quaerit quot fint fonorum fpecics. habet, v. 10. Merfen. maie тк'те pro
hie addendum fuerat perfpicuitatis татиу. v. 14. In his, tiiçpxôçSûiv J[i
gratia i in tetrachordis Jpeftau. Re- еру, verbum i$n abeft à MS.
ípondetur,Tres : exempli caufa, hy- V. 1 5 . Те/*- ш Ь/ 2>lg¡¿\>u~\ Ita lc-
pate, parypate,lichanos. Hîc jam du- gendum cenfui, quod in Scripto eft,
bitari point, quasnam foni fpecies fit с* t$ù 2¡lg]óvúi 7Tfwm ffl. deinde ad-
ultima, qui prima, feu, num à gravi didi Si poft JáC'npov. quod ex perpe
numerare incipiat, an ab acuto. In- tua lingux confuetudine adefle de-
terdum enim Auctorcs variant. At bebat. uti id ctj.am fcquitur,TeÁn>» iL
omninoceníeOjBacchiumficut Ari- V. 2 1. оГоу то Ksmлтуц ^ué£oiy] Vox
ftides Quintil. pag.12. v.ö\ per taç*- fiiÇuv in utroque deeft. qua tarnen
lov intelligere ultimum in acumen, neceftario videtur addenda. Totum
adeoque fyx'fdfaov «ïo? , primam fpc- locum, prout in MS. eft, adferibam :
ciem & antecedentem, eflè hypaten. oTov it xsbtxtw m^y.fÀ<ntç, Jdt'npoy 3,
Media utravis numeratione eft pa- то impvmcTviç i£ Tg/'-njc Tgimv,» Tgjmçt
rypate. Hinc itaque Ipecies confo- то Ki^ouiS tefeßjnintt, 7iiKç7oy , ¡T 7i'-
nantise dia teflaron quoque tres funt, ikç?^* оГоу -re juéínf Xj уч'тку. Mcríen-
ab ultima ad ultimam, id eft, à licha- nus legit : <f<s6'7ipoy j , ¿ Sásnf<§" да
no ad lichanon. à prima ad primam, якрчяжтаг. Tg/'тву, ¿ то К^ОШИ
feu , ab hypate ad hypaten : & fie à ^ ^/гоф^уч'тиг. Vbi praeter omiífas vo
parypatc ad parypaten,fpecies media. ces , те>'т»? , notandum , infulíe
Qua: adduntur , яй? 'j cpfcV©'' rurfus vocem $¿&> hîc enatam ex
e/>Í[A», Syofi», Suuc.uiv. cum pnce- male intellcdo fcriptur«e compen
dente pagina, meliori loco legantur; dio, quo те/'тву ita notant г.
ad quem etiam eorundem vocabulo- V.ult. оАу'Лоу.] Male Scriptus,
rum definitioncs , quae pag. 24. ha- |w/|oAi/<A^. qui poltea tarnen tem
bentur, eflent referenda: ; male hîc per refte habet, AvVW, cpçvj*oy,& fie
repetita, cenferem delenda. deinceps.
V. 26. Keif evím ¿e vo^ov] Mer- Pag. 19. v. i . » deerat in MS. ut &
ièn.malcis titiló*. V.5.& 7. AiÇ&yffluv. Se v.io.ac 12.
E piQu*'
34 M AR CI M F. I
fiíQav. Putarc aliquis poffít, illas vo
ces, i*îQi>v, JitÇdjyi*%ùu>Vy abfque íén-
fus damno abeffe poffe.Verumenim-
vero pranerquam quod rationi ad-
verfetur , etiam ab ipfo Bacchio red-
arguitur, qui pag. 18. v. 30. addit
\J«r*1av.ut&p.1 9. v.2.4 SÍC&V.7.
rede habet lio-aw fÂQav. Deinde
ómnibus tribus loéis addit \s&îçGo-
bcúwv. Hinc ubique illas chordarum
difíércntias ipfi textui inleruimus, ut
in Euclidc rede feriptae inveniuntur
pag. 1 5. in Gaudentio , pag. 19. in
Eryennio, lib. i . fed. 6.
V. 17. Vtcrquc male legit ol А^л-
»oi. & íeq. verfu , it~t 2$#lô*oiç. v.i6.
Merícn. c* almS pro c* ícwlu.
V.30. \¿m<hU£<&>!;if,~] Scriptum m-
Л«£<&|к. Merf.5v?n>A*^<st/|if.uterquc
male. Infupcr Merfen. quatuor po-
ftrema vocabuk,^£uv«<p);,\jOTOT/v-
non habet.
P. го. v.l. ru лшяфч] Merícn.ín
omiiïs rurfum intermediis.
V.7. тч pro tWé. V.16. deeft in
MS.3*y^paf.ibid. erat 47t. pro quo
Merfenn.habebat irn.unde feci три.
V. 1 8. liu» c^j: Tiasetfrnv m/fiiprnícw
¿rc7f A«] Deeft in utroque vox tïj--
«tp»y, vel ejus nota, 7- practerea mer
que habet îksm7eA« , & v. 1 5. eít¡. pro
quibus mallem 5«тт7бЛч & у.
V.2 I. ruxsn-oílav vi [i,tÇa>v.~] Male
Scriptus, ¥ Kjuroíltüír ii /лшу.
V. 23. TBfíJjJJ» v5Bra7»v] Perpc-
ram rurfus MS. Ttffflxv viwoilûv
lOMii Not*
«\ olrtí/' фЭ^Г^*. nam& v. 27. rede
habetur атшлА*. ubi pro pitm Mer
fen. habet ptyiçy, , typographica for-
ían incuria, praterea omittit wV.
V.3 1. 2^'£<sk£<? Sí èfiv,] Jé redáis
abeft in edit. Mcríenni. verfu íeq. in
Scripto eft Uva fxínv. Sxpius tarnen
conjunftiminvenitur«v«jUí<7Tv. quo
acecntu etiam vocabulum àvaKoytf
effet notandum.
Pag. 2 i.V. 2. tÍiaíQuv ■nlç^é^oçSo^
Vtcrquc male lilç^^ô^Sooy. amplius
erronée in Merfcnno : "¿ni т Л{£&-
Koúwi. qua; optime habentur in no-
ftro Scripto.
V. 5 . vjcn><&<*£<&|ir 71 « si»;] Mer-
fenn. omiffa interrogatione legit;
vJurA«^<íC|<f ii £?iy, 07ÄV.
V. 1 1 .lèxsis'xlûi* nlç^oçifei'J Ma
le ScriptUS, 7f7ç«^oçJaiv. y. 12. in
Merfen. &п> ? AiÇdiyfJrvtH, & v. 1 3.
тг ÛîtîçÊo \cúuv. v. 1 5 .idem omittit Л»
V. 17. v^r«7«v,jUi£W,] Merfen.
perperam, т /«(av. & v. 2 5 . тЛ
pro ту»
V.2 2 . eî ôfxo'pfiitç Quale*
funt hypate hypaton & meic : pary-
pate hypaton & trite fynemmcnon.
Adeoque ab hypate hypaton , tan-
quam antecedente , ad me fen , ecu
antecedentem , funt quinqué toni t
Similiter à lichano hypaton ad para-
neten fynemmenon.& fie de reliquis.
V.2 8. Merfen, л^ЛвфС/^'Ня»,
orav 7i9-4,prOTKiî9>).& V.30. MS.&re-
7iA«, pro limltrf. ibidem Se abeft.
v. 3 i . Merfen. rurfus habet тЛ Л«-
fây. pro т». Quod vix puto totiens-
male
 in Bacchii S enio]
male fuiflè in illo códice, ex quo
hunc cdidit. quod non intclligebat,
male corrcxit.
V. 3 2. MS. & Merfen. vín-*fAí¿-
^<sO|if ài içiv , o-ntv . Putavi tamen
hate, ut reliqua omnia, interrogatio-
ni efle includcnda. pro тоТ^^о^о/г,
quod hîc eft in MS. Merfennus ha.-
betTtlg^^efJinv. quod fjepiusinhis
librisoccurrit.
Pag. 12. v. 9. eu-not t'y»] MS. cu
nt* eim. v.14. pro xa&Kvfcin Merièn.
habet Aí|e<n. v. 1 6. ovfou-^ti in MS.
eft pro (п/тЬгфк- v. i у. яа'у/oiv pro
mctftDç. V.20. [¿ítÍ©' pro
V. 26. и' îtoev/sV f&eíw?^] Mer
fen. *тс*\<& c8ihW7@*. minus con-
cinne. v. 29. Idem xivtjnuiç. par-
ticulam //»STbene omittit MS.
Pag. 2 3 . v. 2 . fôo'tbiv <nw$t<nçJ V-
terque £Ço'»«. fed MS. fupra ultimam
fyllabam fêriptum habebat "*.
V.5. imôLç] Ita rede Mer
fennus. pro illo Scriptus habebat
COrrupte, ÀQxvvs яги»? c^Yux.i-
e-fM(. Spatium illud fupplevi vocu-
la 7TveV , perpetua prxcedcntis comi
té : quae tamen nec in Merfenno ad-
parebat.
V. 8. yjÀ yívelctt J]j Siuç ij Aê-
Merfenn. omittit SL deinde
optime legit ¿n? pro !?тмг. & aI|j»
pro Aî|«f. Atqut hic (fc. rhythmus)
jSeri am at aut m dtttione.
V.u. ovurn-zKailm'] Merfen. hîc
& v. 3 o. mpvbUilim. Porro hunc lo
cum ita habet diftinctum : Iv/xetas-
хг\сц J[( ir& ôx fââvw. ïïcQuv ; Fa
ció tarnen cum Scripto. Deinde
Introd. Mvsicam. 35
v. 1 5 . omittit £ço'»ûiv. quod certc ab-
eiîè poteft.
V. 1 8. Ht [Aíyurpxí mn\uv.~^
Omnino hic addenda negatio,/*>îwp-
•Mm. quae in utroque deerat.
V. 26. Puto melius, il; аигг/ th
is ыр€г€у!*9т<&'. v. 30. pro S\ Mer
fen. habet
Verfu pen.tertium redit tanquam
intercalaris verfus m¿; J[\ <р$у&*
quod tarnen hîc verum locum non-
reperitjlicct definitiones fingulorum
vocabulorum fubjungantur.
Pag.24.v.i. Scriptus : içir,
ôii çûi%<hov. v.3 . Merfennus qua:dam
omifit. legit enim: crop* Jiipv ц'тх-
г» Twv (p&yfuv. fupinâ vel librarii>
vcl typothetae negligentia.
V. 7. A^eiv ял'а*] Scriptus , ¿K-
<$úv4<nv mloui. Quidfihîcaliquidde-
effe putemus ? quod ita fit reftituen-
dum. Ёхфтцт ■mían >лу>\$р eivxt ;
ilw bi xçai ад $¿<rt <ytvo$llw. Quam
cl спит pronunetatiomm ? Qua el.ittont
fit & pofitione.Porro (juamelationem?
Vcrfu 17. MS. ад rou'Jsf» 9>'XH
<St ix&%slut Shxww. Nihil ta
rnen hîc deefle puto. Merfen. inepte
¿etxvúaai habebat pro ¿etKvvcut.
V.2 5 .pro àvciirxiçcç MS.eu\07TOUCf,
quod & v. fequenti , & v. 3 2 . habe
tur pro c*o'tiM©j.Vbique male, quod
tum ex v.2 8. tum ex fingulorum pe
dum definitionibus , quae ordine fe-
Ïiuntur,eft perfpicuum.Rcéte enim
i quartus pes nominatur «váirxt-
5?f. & deeimus, ¿#073^1©*.
V. 28. Ordo in MS. leviter erat
mutatus, dum ita legebatur, чурту
E 2 £op«©->
 3¿ M. Meib. Notí in Вас ch. Sen. Introd. M vs.
;yjop«©' , "ccpG®*. cum tarn in ante- cxemplum , fed à Scripto longius
cedentibus, quam in íequcntibus fe abit, qui habet -лЭ^цх*. Si idem vo-
cundo loco recenfeatur cabulum retinendum fit, feribi de
V.30. MS. habebat, mif*xf-aKt- bet fTiS-prç'xeif , uti edimus. V. гб.рго
y$¿oi J[e livnftf wúuocv. cenfui in- тмяшп Scriptus mutile , j»$t}
terrogationem cum Merfenno eile
reftituendam. V. 27. оГос,£^£у] Scriptus er pro
Pag.2 5-v.2.^5tf i%i <mjj cùmf\ Vo оГоу. Merfennus , ¿ ïfJ^tv ó* tÇoiâç
ces лш «¿reí reclius abdient. Si re- ^ço'yov. At ofov legendum effe ipfum
tinendz fint , melius feriberetur <mù excmplum monitrat. Latina hujus
ewri¡, fe. *ço4. v. 3 . feriptus male , & fequentis pedis exempla, quam
potuimus maxime , ad Graeca ad-
V. 8. Lacúnula eft in Scripto,qui commodavimus. de quibus , & do-
ita habet o'i'ov 32nitíl(Q* j neïoç chmio pede vide Notas ad pag. 3 9.
X^©' • Шага autem voce $tS vcl Ariflid. Quintiliani.
Aoy» explendam efle liquet, ñeque V. ult- и ttv nw|^ пфамоу. П
enim aliud quidquam dcefle poteft. Scriptus oi7ey fine accentibus. Mer
Merfennus nec voculam оГоу habet, fennus ywiïy тчиф* fi<ptwov. quod
Cseterum сШтС*7@- in eodem Scri- non intelligo. Viderint doéri , an ex
pto pro те>т@- , admodum inepte aliquo Poëta qui extet , hoc & ргг-
legitur. cedens exemplum adduxerit Bac-
V. 13. ok Jvo ߣgt%eiuv ¿qa?w~j chius. Retineri autem poteft prima
Ita reôe Merfen. at Scriptus perpe- regione fpondeus pro i ambo, с um ex
ram «firme. Ariftophanis Scholiafte , tum ex ge
V. 22. ^'■aAoxÄju®'] Merfen. &- nerali ratione, quam Hephzftio tra-
ZShÔxotUOY. dit in Enchiridio : mem pii^w £»J
V. 24. f7i^qx«fv.] Merièn. 9îo- а'Ллфор©- , Omne metrorum prin-
eJw'pw. quod quidem commodum eft eipium eft indifferens.

FINIS.
 A'PISTEl'AOr KOfNTlAIANOT*1

M ОТ ¿I KHZ

В I В A i' A Г.

ARISTIDIS QVINTILIANI

D E

M V S I G A

LIBRI m.

MARCVS MEIBOMIVS
Reftituit, ac Notis cxplicavit.

VOLVMEN П.

AMSTILODAM1,
Apud Ludovicum Elzevirium ,
с1э 1эс Lir.
 SERENISSIMI.,

P R I N С I P I

CHRISTEN iE,

SVEDORVM, GOTTHORVM,

VANDALORVMQVE

R E G I N A, &C.

Lterum hoc volumen an

tique Graecorum Muiicae,

quam ex vetuftatis cene-

bris in lucem protrahere

fum conatus , S а с r m Ma*

i estât i Tv^ humil-

lime nunc oíFero. Ignotus hàâenus au*

clor y Ariftides Quintilianus , iplendo*

re tuo & auguftiflimo nomine , orbi in-

noteicere cupit -, tantum commendatio*

nis ac favoris à fapienti voce tua fpera*

turus , quantum contemtus ex divirae

ícientias ignorantia tot feculorum decur-

iii paffiis in occulto jacuit. Qui iuperio-

* 2 rum
rum feculorum barbariem & inicitiam
execrantur , quibus tot preclara opti-

morum icriptorum monumenta perie-

runt ; noftri iSmmam negligentiam , at-

que inertiam , mérito mirabuntur , quo

tantus auâor negligi. potuit * Sive enim

fcientia? , qu2B hic traditur , praeftantiam

inipiciamus; five judicium- auctoris ubi

que limatum ; five ordinem admirandum;

five denique orationis venuftatem cum
fumma peripicuitate conjundam • dignus

judicabitur , qui cum praftantiflimis icri-

ptoribus nominis immortalitatem confe-

quatur . Tuo autem feculo , Sapien-

tissima Domina, quo yeterum au-

dorum mönumenta iiium decus reci-

piunt ; cum tuoexemplo edoclus orbis ad

mentem divinis icientiis exornandam, ni

hil illis prseftantius , nihil ad judicium a-

cuendum utilius, & ad animumrelaxan-

dum jucundius , ab immortali numine

mortalibus donatum ftatuit ; auclor anti

que Grascorum fapientiae exemplar uni-

çum,
 cum , qui íblus perfècbm omnibus par-
tibus Muficam adumbravit , in lucem re-

vocatur. Si Platonem tuum , fi Ariftote-

• km , Politicorum principes , admiraris 4

hune quoque illorum explicatorem , qui

de civium moribus mufica formandis , à

prim is illius fundament is, prçeclare ac ià-

pienter difleric , Regio tuo favore proie -

• queris. ut te non minus Omnis V e rte

Sapientu Restavratriçem V-

N i с am , quam Gvstavi Magni

Glorio s issimam Filiam, ac tri-

umphorum heredem , noftrum feodum

ioquatur , poftera venerentur.

SACREE MAIESTATI

T V в

(kMtijftmus >

M. MEIBOMIVS.
 LECTORI

BENEVOLO.

Ncompardbilem antique Mufica auclorem, &vere

exemplar unicum, nuncprimi Grлее ¿r Latine damus.
JVuicquid olim Arißoxemi de Harmonica , ejr reliquis
artis fartihm douterunt : quiequid omnü antiquitas de
moribus muficaformandis ; de naturalibus rebus, mu-
fice ab omnipotent! Deo confiitutis, adeoque de univer-
fi harmonía , commentan potuit, unus Arißides ^uintilianus, tarn con-
cinna brevitate tribus libris expofuit , ut omnium veterum mußcorum
dtfctpltnam aque acgloriam infuum opus congeßiße videatur. ¿luo mu
gis mirandum eß , tanti auctoris nomen a veterumfiriptorum nullo com
mémorâtum legi. Antiquiorem eße Martiano Capella, ex eo manifeßum
eß i quod hic Ulitis Harmonica & Rhythmica inopusßumde Nuptits
Philologie ejr Mercurii tranßulerit: Cicerone aufem juniorem , quod hic *
ab ip/o libro il citetur. Ex Mufica hißoria accedit aliud argumentum,
quodfr¡marium arbitrari fileo, quo de Muficorum Scriptorum átate,
quafinguli vixerint , aliquid concludipoffit. iUud autem efideTmisfin
modis veterum. Sluicunque enim pofi Cl. Ptolcmmm de Muficafiri-
pferttnt , ejr veterum tonos recenfuerunt -, quorum. XIII Arifloxenus -,
ipfi Juniores , XV; Ptolemaus VTÏ , fiatuebant -, hujus diferepantia
auftores nominarunt. Hinc Etulidem ; quamvis etiam ex aliis indiciis-,
genuinum auclorem Harmonicorum , qua edimus-,fiafuerefoleo -, ejrpofi
Arifioxenum , omnium, qui extant, antiquifftmum. Pofi huncArißidem
£>uintilianum colloco, circa témpora Pintarcht. Alypium quoque ejr Gau-
dentium , ante Ptolemaum , de quorum átate alias certi nihil proferre
poffumus. Reliqui omnes , Nicomachus Gerafienus , Bacchius Senior, Boe-
thius , Ptolemaofiuntjuniores. Celebritatem hujus Arißidis unus ex an-
tiquitate adfiruit Martianus Сapella , qui Harmonicafuá ejr Rhythmi-
ca ( ut primi obfirvavimus ) ex illo in Latinum fermonem tranfiulit.
£>uam féliciter , in Notts nofiris interdum oßenfum. certe non ubique
Arifiidü meutern adfecutum effe , letior eruditus conßiciet. Hum autem
circa

i
 Lectori Benevolo.
circa Apuleji témpora vixiße autumo , quißmiliter'Gaudentii И'arma
nte am , & Nicomachi Gerafeni Arithmeticam vertit. Porro hunc Ari-
ßidemedimus ex Muficorum volumine , quod olimfuerat Io/ephi Scöli
geri -, in quo continebantur Alypius , Nicomachus , Arißoxenus , Arißi-
des , ВлссЫш. lllud ex illuflri bibliothecA Leidenfi nobis communieavit
vir celebérrimas , Daniel Heinfius. ut rjr binosferiptos Marttant Capel-
la. Ex iäü duo'} Arifiides ejr Bacchius , alia manufiripti erant quam re
liquia corruptijftme : ut ejr Meurßus infua editione Arißoxeni, Nicoma
chi & Alypii teßatur. quipropterea пес Grлее tantum tilos ederсfuit au
fm. Auclorem lacerum , & miüenü locis corruptum , emendare ¿rpri-
ßirto nitori reßituere , adlaboravimus. Poßquam vero ad ultimumfer
me folium y adpaginam i j 3 . pervenißent орегл , Jpem mihifecit vir
fummtts Ioannes Seldenus, naneifiendi alium codicem , Oxonii ex Mag-
dalehenßs bibliotheca libro fua cura defiriptum -, ¿r cum alio bibliothe
capublica , feu Bodleian*, coUatum ab eximio viro, Gerardo Lang-
bainio. Hunc itaque expeclandum ratus , uno atque altero menfe fubßi-
ti. Ex iüo deinde , cum quibufdam locis integrior effet , ejr emendatior ;
quamvis ейam nonpaucis mendopés-, meIiores leclionesin reliquoftfquifo-
lio in textum recepi mutila quídam loca in Notis reßitui. Ex Gallia
Regis biblioteca loca quadam , quaut corruptiora notaram , praterсл
not arum diagrammata , mihi dtferibenda curavit vir iüußris Cl.Sal-
mafm. Eadem diagrammata , ejr depra.va.ta quadam.loca , cum in hoc
Arißide j tum in Arißoxeno -, ¿r Alypiifпет , Roma ex Barberino códi
ce defcripfit vir doflijf Leo Allâtins. Ab hisferme, alia ratione nonfum
adjutus , quam quod fita aucloritate vetera ubique menda ejfe confirma-
rent. ReliquA diagrammata, qua adpaginas 117. j 1 8. 1 i9.Jpeclant,
ex ingenio reßitui. lllorum unius occaßone , quod Helicona vocavit an
tiquum y cujusfiguram ex Ptolemaopag. 3 i^adpofui , egregium aliquod
problema inveni , quod cum haclenus a nullt quodfçiam , dcmonßratum
ßt, ob infignem ipfius ußm hk adponam.

Datam
 Lectori Benevolo.

Dacam re&am lineam in quotcunque partes squales

fccare continua progreffione. . .
В Datafit linea recia В D. Hone
in du&s Anuales fartes.feсabimus in
N "Eyfer i o frofofl Euclidis. In tres
ÍJ autem fartes fequenti methodo.
Quadrate А В С D л data linea
У BD deferifto , & bifariam feetí
/ BDm E , ducatur linea AE,cjr
X diagonius В С. qua frtorem feeat
jr inE. Per hoc funclum iffi А В
I/ vel С D faralíela agatur H G.
Dieо F H duflam effe iffeus F G,
id efe , F H beffem totim BD, & F G trtentent. £>uoniam enim
triangula С F H ejr A F H ¡equiángula fitnt triangulU В F G e¡r
E-F G , utraque utrifque -, erit ut С H ad H F, ita В G ad G F.
item , ut AH ad H F , ita EG ad G F. Ideoque fer 14 propof.
V- comfofitafrima & quinta A С erit adfecundam H F , »/
tompofita tertia ejrfièxta BE, ad quartam G F. (jrfermutando , ut
AC ad BE , ita HE ad GE. quod erat demonßrandum. Porro
iffi G F aqualisefi В G, fer гл. frofof. \Л. cui aqualis fonetur , à
G frogrediendo ad D. fer 1 frofof.Л. Confiât itoque frofofitum. Si*
militer in quatuorfartes fecabimus lineam В D , ducendo frimum li
neam AG,^ deindefarailelam M L. Erit enim К L quadrans to-
tiut BD. ejreodemmodo BN fars quinta, adeoque continuando tan
dem oferationem in infinitum , in quotcunquefartes äqualesfropofita li
nea BD fecabitur. Jguodfi ipfo. aclu in tres äquales fartes frofofitam
lineamfecare velimmMfecla AB, exempli gratia in R, ducemuí li
neam CK, ficans lineam HGieS. & habebimus tres trientesy
G F, F S , S H. quodrequirebatur. Eadem autemfeclione Une* В D,
etiam linea В С infartes quotcunque fecatur , uti efi evident. Vale^
Lecbr Bénévole , & labore nofirofruereféliciter. %ÍAmfielodami XXI
Martii, ^yínne с1э 1эс1л1.
 A'PIZTEl'AOr KOi'NÏIAIANOf

ПЕРГ.МОТ21КНГ2

ARISTIDIS QVINTILIANI

DE M V S I С A
LÍBER P R 1 M.V S.

Marco M e y в o m i о
Interprete.

ínetoiv , à Tipiwm¡oí
[¿oí гтсири , &<rißii K&1
сагцдСш. Xj uçm ^ etujot imç сш-
loïç <tvéj(J<ntoy]tç' rat¿g ¿TAsíf noi»
ajfUfalf,» 7mpeiÀtjÇsiïç , eis 7iA©-
T¡ ri <zsçscw9v i£vMiiiotujL nlç Ло<-
mïg â(ffiivuç t аяг ewnSv àÇtÎÀetetv
ï£et£ctv tí трешки*. vt\v 01
fiotXtçzt г àvfyav ауяьуц iiu) pija.-
Xcveutt j *¡v'u¿ dv azu/rjS'uç c£\r ъ&<
flSeutifç ÁÓyxg 'ssÇsç à,Ykr,Xag тш-
fttju.x }*(> r ¿BÓ]v%¿v]cóv 'ùfyi a-tyi-
<n 73 cJJnJt¡$djf¿,a..ug тЖо\ т ? я?&-
yf¿ci¡@» à7reipuç k^cv]uY,3Cj fiáXig»
T v<$v, v7itv¿i¡ou«' лЖл ¡(j КЛ$' AV-dÙi
\гщру,1 Tifiía, <£ uç vs&g тгсд Koi7mç
V m femper mirari mi
hi fubit, cariffimi ami-
ci mei , Eufebi & Flo-
renti , vcterum circa
omnia doftrinam &
íhidium; &ut quídam, qua? ipil
per fe invenerant , quxdam quar
ab aliis inventa acceperant, ad con-
venientem finem elaborando per-
duxerint , ac czteris abfque invi-
dia earn , qua? inde redundabat ,
utilitatcm monftrarint & tradide-
rint; tum vel maxime illorum vi-
rorum fufpicio animi magnitudi-
nem , cum ex more inter nos de
Muíica diflerimus. Ñeque enim
vulgare apud ipfos hoc erat ftu-
dium , ut multi ex iis , qui rem
perfpeétam non habent , & noftro
in primis tempore , autumarunt ;
íéd & per fe magno in pretio ha-
bebatur , & ut ad reliquas feien-
tias utilis, principii &, propedi-
cam, finis ratio nem obtinens, fum-
A таг
г Aristidis<
таг admirationi fuit. Sed &illud
cumprimis hujus artis mihi cerni-
tur commodum , quod non , ut
alia: , circa unam rerum materiem,-
aut brevi tcmporis intervallo pro-
futura occupetur ; fed omni aetati,
ас toti vitas , omnibus denique a-
¿tionibusfolaMuficaornatum per
icote conferat. Picloria enim , at-
que id genus artes univerfz illud,
quod ad vifum pertinet , bonum
conférantes , parum omnino mi-
litatis adfcrunt ; cumque ab omni
bus facile percipiantur , nullam fe-
quenti artati cognitionis varieta-
tem conferre videntur. Iam Medi
ca & Gymnaftica utilitatem qui-
dem corpori adferunt ; fed iis, qua*
ex ipfa doctrina refultant , bonis fui
ftudiofos juvare ab ineunte state
nequeunt . Porro Dialeétice , &
qua; huic par cft , mentcm quidem
ad prudentiam confequendam ad-
juverit, fi à Mufica purgatam ac-
ceperit ; fine illa vero non tantum
non adjuverit , fed & aliquatenus
corruperit. Sola autem ars prardi-
¿ta per omnem , ut breviter dica-
mus , materiem eft extenfa , ac per
опте vagatur tempus , tum ani-
mam harmonio ornamentis con
decorando , tum corpus decoris
rhythmis conformando . cum &
pucris apta fit , ob ea qua* ex сап-
tu habentur commoda : & a*tate
proficicntibus , turn modulate di-
ctionis , tum fummatim orationis
omnis tradat ornamenta : prove
áis deinde, & numerorum expo-
¿VINTILIANI
тшо^чщ. cv yctç ucartç сц Хьппц
zfèi [¿iou> vXlw TrÇayjjicÎTm , $ t
XÇÔvx Q&ÇKftA f¿tx.(>áv ^r¡infjídja-
oa fywpetnq' ciÄa 7mcu [¿h t¡XtxÍA}
voy wy,7mç ßi(&> , ссшагс ef[t тп?г£-
£tç [Л,ЩПЩ [¿¿vy TiXtUÇ ctV KtzQ.X9-
<rfi*!S~&t!. ^eatpmrj /Jfyj yüp , ygj сц
■теш-щ~ ~ , тг>V -zrÇsç
7тащ \ e\ptv
Vf ¡u,ít-
\£щ kaXcv , <T(jt,ix,(>cv f/,tf>@* ш(рг-
Xhuç eio-<pí¡>ovTKi , K&f ттш &ка-
t&Xri'njoi ^ue'^oof j ¿otftítu eiçTtv
XÇcvov yyuœcûç тпшХуд сШ-
iïotnv iiftÇtwitQW. 1а\р^щ cf[\ , yjj
УЦМАЪЩ , TÎw fjfyj coÇÎXetcui 'zSt
(ru/ta, enrfiviyKcwTp , iêiç ¿K'ftafy-
treoùç àyafâç À^twetjûinv сж ъгш-
$ш шфгХцощ с?ггч чяКцта^йЦои;.
2\g.Xi)tlix.r¡ ef[\ , xjfl у тгштцд Àvli-
<P^¿vr¡<nv , ei рхющ -S^íAáGoí xe-
vov che UVtfOtV , iS~' ¿7n¡ /II K¿if thí-
(pS-etpv fieri ¿Ifi Ч тв&мрЧ/^Ч
■тоцд , шд etTToiv , vXt¡g lZr^c/[¡í'm¡aj{i
H¿H 2¡ai 'arcujcç ¿¡t¡K<¡ xçcvx, \pv%lw
ti K3<rfÁ.¿att, каЖклу ctouiviaç , K&f
<T0ú¡¿A KaÓí&ÍOU, j>vS~l¿Óig áj"7t$l7n~
71 íflftérfii Xi^tOûÇ , yjif À7TX£ç
Xoya W[¿7ra$(&>'Gp£y,¿i(íifoii Ke¿X~
пух
 DE M V S I С A. L I В. I. j
ЩуХр&рЦ фиЯУ , ^ AVAAoytW 7П1К1- nat naturam,proportionumqtic va-
Äiou. À^/Moviag jj nig 24& TXTUV Ol rietatem ; harmonias vero, quae per
4i£ai (TUfiacnv \j7^z<pсеяна», тг f¿¿- iftas in omnibus corporibus exi-
ftunt , commonftret. Ac quod ma
ytÇSV $4 iL -пКгШТи\оУ, Kj & $UÇ-
ximum eft, & pcrfcc"r,iífimum,qux
ка^Кг^щц 7m<nv àvS-çÛTtttç ipv%fc, de anima , quam nulli non homi
тщд 7i kaÔ "ÍKci$BV,r,£>i 3 <c Ф £ mv- nes difficultcr percipiunt , tum fin-
gulorum , tum quoque univerfi ,
ivpéïiïi ¡¿01 Kj Âoy(&> ÀvJ)}OÇ rationcs fuppeditare habeat. Cujus
mtpít 7myáxfxí<a &7rv^ayopeia,'cg фц~ rei mihi teftis cft divina fapientis
viri Panacmae , Pythagoréi oratio,
civ, içyov Hvcq /гхакуд ,¿m фшщд
qui, Negotium , inquit , Muficcs
[Acvov ftíp*t ozwtrxv <ziçsç аМ.^Ла* cft , non tantum vocis partes inter
аЖа. 7n¿v&' ¿ote (pvaiv i%<(, aiwAyetv fe componcre , fed quaecunque na
tura fuo ambitu includit, cogeré
vçtfov 'ixnío'ítjrig éguf wftTrÇoïôvli тш & concinnarc. Verum de his in fe-
Асуta. quentibus dcmonftrabitur , oratio-
ne со proveétâ.
Porro ad haec feribenda me inci-
ovyyf>cLfi[¿AU> ¡¿ÁAizu ¡aív Ц r vrheí- tavit cumprimis plurimorum circa
TUV •Zr8< 73 7Г%ау[/.Л ¿AiyCi)¿/ÍA,cFfa- hoe negotium fegnitia , qui often-
£et£ai Gr&*if>*iffyi>ov , oiov [¿áfyfjLA ¿ dere conditui , qualem difeipli.
<arö 0*iX9vjcaç A' aIíftioeç ayaai. тшу nam , ut minime decebat , contem-
y¿p аЖш , ijni 2}& 7а iïvoçeptç , ад tui habeant. Cum enim reliquat ,
làJç/KtÇ' tj 2¡¿¡. 79 7iïç 7n?ikoïç CÎ7ÏÇ- aut ob dilficultatcm , ut Medica ;
aut quod multos non deledent , ut
-mg, шд peufiijç/ctç , 4[¿íA*!f¿ívuv} Geometria ; fint neglects , ob ho-
¡cá)' ¿S'í'npov Tisruv щд f¿xaix.r¡g A- rum nullum à Mttfica cft abftinen-
ÇîkIîov. ¿7í yii() 7n1hJju»-3^n^>A<i{ dum. Neque enim magnam often-
tIuj c^uotoAtAv , йт cLvdj avfjuykt^a dit difficultatcm , neque fine con
tifr^tuç Tilg f¿íU¿aí tskrjaiaQ. ÀiïtC venient deleétatione confecl:anti-
tvtçi Kj 2^ ш%хд u<p%?ufâv«n nlg bus fc infinuat . quin & cito ftu-
diofi indc utilitatem poííuntcon-
QiAc-mvoig , $o\luJ ïvo~o£ov, КЯ
fequi , & voluptatem gloria deco-
¿ [AijçJlAV КАф7ГШаи£пц. KSH' тг< yi ratam , camque fatis magnam dc-
cv (¿ív reug аЖалд ti^vcuç « от- cerpere . Pra-terea in aliis fi quis
voít¡ ид , аЖ(ио\'г^д àuni 2$&уы- artibus elaboret , alia ipfi opus ex-
yi\g XÎ&a <srÇ$ç "Sr^cfivStAV nig ercitatione ad animi relaxationem;
fed iis qui in Mufica exercentur,
A z ipfo
 4 Arïstidis Qv intiliani
ipfoin labore relaxado eft adjun- olmúr¿ чпчтцдц ткт5 puçavtiç т-
éta , qua: non minorem eâ , qux ç^mtytv, che. thátia ФхЦ'т у»ш-
ex cognitionecapitur, militate a- m ¿^¿^ ^¿
nimi lastitiam adfert . Sea mum <r- , ,л „ \ ч «¡ , ,V
с . a . n .г • •«• pov(gi. oí и ягЛл.о< х, таи/т» я«« доеу
fimt , qui & Ьгс Носа faciant , ilk itx.*-.^ л. r л/
qua: ex otio & ignorantia exiftit 77>"7^' ™ *5 \
voluptati , eâ quae cum rationc & «W 4*»«» ^ & ^oyn к ei^sAm«
militate conjuncb eft , pofthabi- 'гп^1л\*л1ош\гд. лЖл^сЬш <£ Л' c*«-
tâ. Quin & in illorum gratiam,qui yilç } ¿I ъ& iiw ií%rítf ¿ /шжде
non parvo hujusartisamore teñen- Ьи&кРщпухаЯо- т?Арч юигвш
tur , quod yero non omnes ejus ^ uL(^ ^щХх^щ , Su <n-
partes pertractarmt , nec egregium , n 'п'Ъ ~ . >•>
quid fuis auditoribus tralderint, 1»«} HfJ "V «ЛЧ««^«г,
nulla ideirco laude digni ab ipfis ««/« 71 *«»«f ^й""« ^ «V«»
propter Muficam funt habiti. Ac- 2\& рхпщд г,£ш%аш. ътг yi fJui
cedit quod nemo , prope dicam, ex ^ 2^ те ¡Ar¡^íya? %t<íw «V«V г яв-
veteribus plene etiam de ipfa prat- Xcuuv cfliÁug к CTíír v& aújfg Ao-
ceptiones uno tradatu compre- y¡f( шлкл^аЛидц^луиереш,-
henderit ; fed íinguu particulatim ... \ V1 ' /л " >■ л
ас fparfim de quibufdam explica- afa ^Ю^^'Ъ»™*?;
rint. quodque plurimaejusprinci- ff\aí *f ™»\ t£w<™%- 4SH **S
pia & naturales caufas filentio pra:- РФ ъ&<*г<4 Ъ>%<4 cw¡4S k¡ фып-
terierint , in ipfa vero artis traâa- клд culiccg спспштгчюусц , cwtÙv J[í
tionc , cantuumque ufu , ftudium mu "SiSt iiw Ti%voÁoyícu> >x,tt pi-
collocarint.Scd procemiorum fatis. л<й xtf„f f \Щд ^blw Ka¿nS-el-
Iam quoque
ri nobis
X, rincipièndum, о л/Ал jvv ¡ v^otutm^-uhj
. / q * etÁig.
■/
r m <öa/-
rite pnus Deo Mularum prathde „y> .л s « ~ ' J. i' « <✓»
invocara Etenim poctis ; qui qui- л ЧН*ЭЗД" V""' T^
dem Mufices curam nullamfufci- Л6" H***}*™» 4$ to/tor^ клХъол-
piunt, fed parva quadam hujus par- ftyi«V• »*f ?«f -яи^еид^ таит»
ticula res vetuftas cnarrare infti- ftíjáiv u¡/oixí¡i Ttiçj. â^otv^Évoiç*
tuuntj &Mufa:invocantur, Mu- ^к^шКтпиь-щд^о^уш^л^юи
farumque praefes Apollo : Nobis jwA^A «Ä^w ,
vero non particulatim antiquas ;_ . ~o v v_'» — л~
Mafien fabulas enarraturis , fed
ipfamtotam , quae & qualifcunquc «A*»«*W ?P» 0 *
eft produccre conantibus , turn (**a*4f тпсКеинд (лм&хд Агцуа-
omnem ejus fpeciem , quae in vo- f^iyoïç, ccXS.' twilw n ov[¿7ntgu#, Îjtiç
HSH cmici, тяу gçj ър£у,<яащ -zs-etpa/iÂlfjoiç , к. тташ r¡ng ftyú ïçt \bíou àu-
~ñií>
 de MvsicA. Lib, I. y
Tjfç» "dw с* т? фауу. nuouv 3 '¿i' ¿# се eft , omnemque qua: in corpo-
o-wfictffiv \jzséç»<nv Ь^Кывщ irça- «bus , fubftantiam planam reddc-
yujúouívois. iL Й, Zmiçi*6ç * aggredienub«» feinde fi qua:
> л V ✓ \ / _ / о ad numéros habitudines , & ad id,
Zr. Г~ nt ê Л i > quod eorum , qua: in nobis hint,
т с ц/ш, г ùvXbi, , Aí^i wyjt*- cft prctiofiírimum , ad animam f
Pttmt ¿[teu-víl®». tr&s 5 riíTííf, ал inquam, fimilitudinis rationes exi-
7içàvc$u> xçtoflfJ®* v&(T¿h£ ftunt : adhxc quonam quis adícen-
ъгси]сд cinc арцсгшд et» "¡hn^veújo' fu utcns ctiam de hoc univerlb quid
tÍva rt¡um пХЬ&йо/л r mÁUíXTW non inconcinne adftruxerit : quem
; ¿ # t «r« Primum » bis adjutoremi invocare
,л » « , 0 . / convenu ? mu qui omne hoc quod
7>Л » 0,44»» videmusinvir.bil,busartibuscom-
aç^ou/fyor mmj tyvw affu- pcgit } omncmquc animam har-
víctí Xíyag nXiUTttQ. -n^vriatif^ovy monia: rationibus perfectiifime cf-
«7ï or,¡j.m^'/o¡j ovo/¿á¿eiv JtfAiç,i% ш finxit ; feu opificem nominare cum
нруисщ, клЛид frpivxg т is&aiye- fas eft , nomine ex iis , qua: opcra-
e/'o* ', «Ti ei®- x*A«v , ÏP tus cft » bene impofito ; feu fpc-
r / _~ . . « > n ¡ ciem vocare puram, ex qua ргаг-
» ? л 1 ч , , 5 ./ , ч buit racultatem hominibus pou fe
dtwApetç , OffUHOf W х<п*д, «г *v fígnare cfl-cntias . five etiam ratio-
MjWj t& a Toiovàt, wardenMot nem f five unitatem , ut viros divi-
Xj cttpoi Xoyev ivicuov naKêiv ïqiv Ski- nos & fapientes rátioncm fingula-
IvyZMoflti- тш (Bp Зыцт%кл»- rem vocare invenimus : illo qui-
^WKKa&^o-fUàhtôletf- ты ^m , ut omnia coagmentet & or-
3 iuûeùyoflett , ¿i »A¿ « ÄS W T %mficantcs >* h°c verô oftcn-
V I / о / * ~ / dentés, ut qua: multa exiitunt &
^"•.V «, y % ' «( dilcrepantia ratigans, vinculism-
Tflif« гчтЖаЪоп t%4. txtov è4 diiTolubilibus in uno comprehenfa
xaKußjj , K¡ ájxáfM^» тташ) fih teneat : Hunc, inquam , invocan-
syybtlv ß î ъ ce. cu KatgiXtr^AV VTnspyétv, tes precemur , ut omnem nobis fir-
■дкаш , gv& tÙv vr&tteffiivuv m*m perceptionem fuppeditet , o-
«V«v Wa&aç , iareïvlu, mnemeue de propofitis digne di-
4 a\ V ln •/ f. .л cendi racihtatem largiatur. Atque
3 ™Ъ ^«fW-' Ч*Ч 0 hoc fatis fit oratum0 Iam fermo-
*ÇZ*u$» i Лсу* vfa 7mm 1ла<п- nem oraiamur , de omni Mufica ,
xfc, шепгц \sa-t^¿cftt^K , wiiffityjot quemadmodum promifimus, tra-
f&jiaoeif. ftaturi. *
Ма<пя*1 iw SfaçifAij fiiÂaç , Mufice eft feientia cantus , eo-
A J rumque
6 Aristidis Qjintuiani
rurr.que qua: circa cantum contin- т <z?8< f¿ÍÁ@* ovpQcuvévjav. ¿¿/'¿mJ
gunt. Illamquoquc itadefiniunt: ^ сшт1ш <£ aJ)¿- ^а^цЪщ щ
Ars contemplativa & adiva perfe- ^лк^ ъК^ ¿ ¿&y(MtK¿.
di cantus & organici . Alu rurius v л ■> J, ■?
ita : Ars decern in vocibus & moti- ¿ s *V „* » ^\
bus. Nos vero perfedius , propo- <P«»«i х^кщ^.^щ p wAieoi-
fitoquc convenientius ; Notitia de- f>ov,áxsÁ¿3-ug7Í тп <я&$Ы. >*«<nf
СОИ in COrpOribllS & mOtibuS. § 7TÇi7nf](&> CV (ГШу.Л<71 Kj Mvr\oimv.
Scientia igitur cft , feu notitia certa ¿$7577'^ ^ êçjvv; jWoiff ac-<p* -
exiftit, qusque errorem non ad- A^ ¿„¿^¿4 *Лля?«7®-. трем с*
mittat. Ñeque enimeorum quae in ^^^^СЛимш,
ca dicuntur, auttanquam proble- л « ■ ¡, * , , yrn
mata , aut efFediones, ullam muta- '/< ^ЪМ^ш , « « -7«
tionem aut varietatem fufeeperint. &ьвАйи/ ца&итт Mtàet^eule. x)
Atqui& artem bene ipfam adpel- >W "**%v[ui ewiLù <&Á¿yug ¿cv
lemus. Etenim ex comprehenfio- ~^ткаКо1/л%). tnípipán pec^ tçiv ¿k
nibus conftat , iifque accurate ex- кл^кЦ/гш 3 <C тхтш W ecx^/Ctg
ercitatis. nec vit* inutilis, ut Vete- fafflm. К ¿k те j8i«,*s
res dijudicarunt, & noitra olten- . . v v b4t',;^
j .. _ j л' \ oí 7ntAcuoi oiíyvuxmv, x, o 71ZCO щит
det oratio. Perrecti vero cantus, „ * ,y. , * P s¡ ~ ,
mérito. Oportet cnim & melodiam -nA** n ^ьЛ«? я-
contemplari , & rhythmum , 6c di- • ^1 ?*f 5 ^AûiJVw 5»«^
dionem , ut perfedus cantus effi- &щ,нзч j>v9-f¿ov} Aé£jk, стад ли to
ciatur. In melodía enim fimplici- -пАаоу ¿$ífc отплЫтц. ib%4 ptv
ter confideratur certa qiuedam vox: * ^Xuiïcu атгХшд i ш* фыщ'
in rhythmo , hujus motus: indi- "; ¿< a ■ ó » / _c\
dionc , menlura. Qua: vero m „ч Ч\ Л, s , , д G,
cantu perfedo contingunt , funt ; ^ ^ A5'" ' 79 *" 3 ®^
Vocis motus & corporis, pneterea nAewir т^ЛшяпЪ , кицпд
témpora, quique exiis, rhythmi. фшуд tí k& o-u/u-ct]®*. \Ъ 3 эдо-
Decori autem eile artem , non im- voi , Xjoi ¿k rúrm pv&ftoi. ts J"
mérito dicimus. Etcnim facile con- ^¡-!nv¡(§^ нчец tÍ%vIw , йк атгъпэ-
tcmnitur, quicquid decori cft ex- Taç ^ ^кл^фМег »т*
pers . Quippe decorum elt pul- r,-- . ' Q/ / .
chrorum & laudabilium dcfoíni- W> W
bus fada ornatûs communicatio , хлАй"' %^т^ ™f Фаи;А("?
aut inter iè coníonantia. Contem- o~f¿¡t [ttigiooinç , *¡ ъг&д аЖ^Хл mp-
plativam vero ipfam adferunt , & Ç>ct)vtA. *$iuçy]UxJw A ciujàt) 'bmtycú-
adivam, ob talemcaufam. Cum y of]ai } x) *f«Ä&»fr, rotaçh
eulicti.
 DE M V S I С a. L i в. I. 7
силой;. qviKA ftyj улр та f¿tf>t¡ тгош- cnim fuas inquirit partes , & in di-
vifione , atque artis explkatione
nXyaXoyícw 2^д^Р*1Щ , Jtapétv eùu- occupatur , contemplan earn di-
cunt j cum autem fecundum ea
iiw XÍyumv' цпкл ^ âv Ketf cùjQ
operatur , cantum utiliter confi-
cicns ac decore , agre iplàm pro-
mv]cûç, nfáHeiv oÙjtÎvj "bvntycúvüty. nunciant. Materia Muficcs vox eft,
vXy¡ A цхтщд С^шщ Kffi Ktv*!<nç <rá~ & motus corporis. Porro vocem
fíC¿l@^.T¿UJ Q d>UtU¿ o'l ¡¿ÍV diÇJL 77T- alii aërem pereuflum ; alii aëris per-
cuflionem dixere : lili quidem
сш. o't yJjj , аи]о тв trufjut, те тптпч- ipfum corpus , quod fonitum pa-
titur; hi verô , quod & melius,
5»f WC0*' 01 ^'j 6mo »f¿Hvov , Ü t»-
huj us paffionem definientes. Rur-
TÜ 7m&@* CÇJLOlÎfÀipOi. У, Ь\ Щ MV>¡- fum motus in diverfis confiftit tem-
сгд vtpiçriKiv С¥ 2^gí<p¿potg xçcvoiç. poribus. Tempus enim eft men-
X(>óv(&> yxç Êçj pitçov мщтшд , Kirf fura motus & ftationis. Motus ve-
çùœoùç. ifg Kivriveuç v¡ yj¿ атгХг\ ro alius fimplex eft ; alius multi
plex. Atque hujus , alius conti-
fÁfJ owtxii' П % 24&<Pll¿ct¿iK.ií' i¡ 'j, nuus ; alius , intervallis difcretus ;
alius , mcdius. Continua igitur
l¿ím¡. oiwixW ffy'r фтг, ,r¡T¿g
vox eft, quae & remifllones & in-
7i dviireiç тгсд 3"kifë<r&g MXtßorug tentioncs latenter ac celeriter cfK-
2^56 TJ ntX®" T»Ht[&P4' 2^&&)f¿Alt- cit . Intervallis difcreta , quae ten-
Ktj jtf тхд ffyù ша-нд фешг^д Ix*- fioncs quidem manifeftas habet;
eu' та, A r¿ruv {¿íTf<z А|А»$ота. uí- harum vero menfuras latentes. Me
04 tj i£ á¡A,<p¿lv ÜVyKHídf.ri. r¡ fSp dia, quae ex ambabus conftat. Con
tinua ergo eft , qua diflcrimus: Me
dia , qua carminum lecciones faci-
m¡ 'A , v¡ mg т тпщрлтш Àvctyiiuo-etg mus : Intervallis difcreta, qua &
mixfA-i^t. Цд.дчрлЪкг, y,r¡ ^ m fit- inter fimplices voces aliquanta fa-
cvv г airhm Qmw так mmfS/tj cimus intcrvalla ; & qua* unitas
2>1&,&[ла0.. Громад i¡ -rig iij ¡¿iXto- quoque melódica adpellatur.
¿\k>¡ каХ&тщ.
Porro totius Muficx aliud Con-
Tí¡g jj míoiig f¿x<nx.rig TVf¿ív ti Jtu-
templativum dicitur ; aliud Acti-
pr¡7*X9v каХнщ' тв 'A, itçakUx9v. КЗЧ vum. Et quidem contemplativum
^tCüprßtKBV f¿íV éçi , 73,71 CSlr" 7l£|/<- eft , quod & artificiales illius rado
x.¿g Ácyxg av¡*¡g, Kj m KiCpáXcuot,^ nes ас capita, horumque partes dif-
7и T¿TW f¿íf>*l 2¡giytvu<niov.)(j "íU mg cernit : prssterea remotiora prin
8 Aristidis Qvintiliani
cipia , & naturales caufas , & ad re- avafa >f£ac, к. фиотха? аЖад., к.
rum cunéta concentus inquirit. A- ^ç jù '¿fa ovfiÇaviciç 3dnay.t-fto-
aivum vero , quod fecundum ar- ^ev< v&ac%^ J$ , „l xa©
tificialesoperaturrationes, acfco- \ • л v „v
pum perlequitur. quod quidem & г" r \ ~ h'/ fc,/<7 v
Eruditivum vocatur. Contempla- W^^^*^»*^*»»
tivum rurfus in Naturale & Arti- *лЛ«та;. it ptv av fafißuw ад Я
ficiale dividitur. Ex quibus Natu- я фыпхэ*, к, Tt%vwv Ьсирнтгц. m
rale aliud eft Arithmeticuni; aliud т£¡Áiv фишка ri fiirtçtl àf/3-fni-
generi cognomine. quod & de u- %rfr ¿Jfc ¿[¿úvvpov т*${, о к
niverfis difputat . Artificialis tres ^ rÄ ЭДЛ„ г^к{Лщ. tfjft п.
funt partes ; Harmonicum , Rhy- „ ✓ / \ < n
thmicum , Metricum. Porro Ac4 W**W4 ?<*\ J^ew»J frAfu-
vum fecaturinVfuale, quodprz- *»* >H*llfiX*^ » « v&xkn* t «ff
diftisutitur; atqueEnunciativum. 7» fjçwv тй 9&etf4fUtm W-
Vfualis partes iunt , Melopcei'a , ju.ve7af , ^ «fr<w «^лу^Айадк. »ö7
Rhythmopœïa , Poè'fis. Emmcia- та fâv ^çjwcT ^e/nj , ^еЛоот»л,
tivi; Organicum, Odicum, Ну- Д^^яи*, »ipif т»4её|ау-
pocriticum. In quodeindecorpo- w . ^ ^
raquoque,& motus, eiuldem ra- * „ , »% „ v „. , ^
tioms cum lubjectis carminibus , ca t , • „ ^7 ~,
adfumuntur. Motus igiturcft mu- *wi<r«i йилКоун »if xssaxttfwcii
tatio qualitatum in ea quse ejufdcm /«Леот -гг^Лл^блуо £) • х<к»;<77С
funt generis. Motus autem in vo- ш £Ç7 ji*eSi£oA»; mtíj^ru» «ста
ce duz funt fpecics ; Multiplex & è/iefoq. тщд j xj"4 rtw Qmlw хлщ-
Simplex. De Multiplici jam eft di- w fa , mbvuuiç ti к& сии-
aum. Simplex vero ejus îpccies, & ✓ Сч \ ■? ~ ' ~ ¿
., r / Г pig. <zs& utv мш та mAvuipag etpt¡~
partibus carens , tenfio adpellatur. г 9 ~, v ,»^rT ' JL
Tcnfio autem cft manfio &ftatio W 79
vocis. Cujus dux funt fpecies ; Re- wV*f •zs&mwp&tln- mtrigdt é<n,
miffio & Intentio . Remiífio igi- pu^ íwíí Is фищд. тиищд J\¿
tur cft , quando ab acutiore loco ad $ц $vo,üvt<ríg rn Xj cJ9ñm<rig. ana-tç
graviorem vox difeedit. Intentio, ^ ou¿ Jw } ^'мл ¿v ^ oPy}UH
quando è graviore tranfit adacu- /3«tíní» í <b»riz»pr
tiorcm. Illorum autem qua: ex his ,n, nv V ' . 0' п, r
fiunt , aliud gravitatcm , aliud acu- f™™ 4« . J*' «c ßafvbu fe
rnen adpcllamus. Et quidem gra- -г^с o^vnpet. ox. à*, tutuv^
TctytvöfJfya, "ri (jLiv , ßapvvi'Q.' тэ
e^è ) о^ищО. 'açsmytpéJoiBf. упг\щ *i [¿tv ßapvT>jg , хатюЗ*1' *»«
 DE M V S I С \. L I в. I. 9
vitas fit, fi dcorfum fpiritus fcratur;
сШ ™XÍ¡$ 'ZV&ltftíVif. fSf/J otw acumen vero , fi magis intendatur.
äitKij xív*¡tng <§>шщд> níaig• i; Ь\ щд Omnis igitur fimplex vocis mo
tus , tenfio ; fed melodies , Tonus
fjLíX(í¡ú\%Y¡g , <pj¿yy(Sh iJíug клКИ-
proprie vocatur . Dc quo deinde
тщ.ъге* ¿ Áoiviv Хгуш^^тхеЧ >zrÇ$- dicemus , his tantum prxmiffis ;
eïnivjiÇ , oil щд ттацд áf>i¿o\nK*¡g fxí- Totius Harmonica: partes cfle fe-
ptem. Quarum prima difceptct dc
«& ф^уушу. iïdû-npov , 'zsêi 2¡¿í- Sonis. Altera, de Intcrvallis. De
ÇHjfJUtTUV. , Gré* OVgtJ[¿C¿TW. Syftematis , tertia. Quarta , de Ge-
neribus. Quinta , de Tonis. Sex
ta , de Mutationibus . Séptima ,
шаг. vtjor, Tnfji f/,iQ.Zo\uv. '¿Cáe-
de Melopœïa. Dicamus verôpri-
UOt , 7ГЕ£/ fÀ.lÀ07lSÏictÇ. éÍ7Tü)loS/J ovuu mum dc Sonis. Quod fi incogni-
**С/ Qfyyyw itÇÛItov. iàv iïé rtaiv tis quibufdam vocabulis utamur ,
àchetynuçBiç ^çùfii^a, ovy- veniam fperamus. Hoc enim fer-
yvùiftti . тг^ищд jecç сыаукцд x» monis genere utcndi ncceífitatem
ipfa ars imponit.
Ф$оуу(&> yj/j otw tçi, <§и>щд i/u,-
Sonus igitur eft , vocis cantui
f¿iX¿g {¿ij>@» tÁa^tgvv. QFfiyym 5 aptse pars minima. Sonorum au-
Ьиисьрг.д «5Т«^о< ftp etat ту, (pva{.a¡ tem poteftates natura ejuidem fimt
¿e 'Sr^iïiiïoftyùcy <п)Жг\0>Ыии HA& infinita: ; quae vero in fingulis gc-
'tXAÇBV TUV fytoV , áx9O70K¡C¿. TXTCáV ncribus traduntur , conjunftim
$í eijiv ого/липец oúbí. vs&o~Áa/¿- furnta? , viginti ofto. Quorum ad-
Qcu¿ij&fj(&>. Хватать •ùzs'A^uv.'mpv- pellationes fiint has : Proflamba-
nomenos. Hypate hypaton. Pary-
тттц xsbtcQ'Júv. V7m¡w cv&j>fA¿vi@*.
pate hypaton . Hypaton cnarmo-
\>тт\т jçptfM&tij. V7m¡w 2^то- nios. Hypaton chromaticc. Hy
paton diatonos. Hypate mefon.
Parypate meibn. Meibn cnarmo-
nios. Meibn chromaticc. Mefon
t(/i>] ouurifaotyáay. ошщь^ш cv- diatonos. Mefc. Trite fynemme-
non. Synemmenon enarmonios.
Clf[¿Óvi(§)». OUUtjfJLJtfyjaV XPOlfACtltKli.
Synemmenon chromaticc Para-
'Sr^íV^TlJ OTWYjfJUfJSl/iUV. ЩЩ OWqfA- nete íynemmenon . Nete iynem-
fJLiVOúV. G^jl/AiO-®". Tg/7JJ e\i£<íj- menon. Paramefos. Trite diezeu
yfùvm.JitÇdjyfiivoùv á/&pf¿óvt@*. gmenon . Diezeugmenon enar
<ht?<&yi¿ívM xqajActlfKij . Ъг^у,- monios. Diezeugmenon chroma-
B tice.
 io Aristidis Qjmntiliani
tice. Paranctc diezeugmenon. Ne- щщ ntÇÙyftS^u. щщ JiiQLyfjLÍ-
te diezeugmenon. Trite hyperbo- VUY. \ssre%Go\cuuv. vmeZo-
kon. Hyperbolaeon enarmonios. Áa¿ay ba*ut*t®* . ¿mgCoXcúuv
Hyperbolaeon chromatice ■ Para- 7 » at , < > . ,
nete hyperbolzon. Note hyperbo- «MfC^MM.

Proflambanomenos igitur di- IIçetrÀaf4,Geuic$j<&> ¿fy ¿vétpq-

¿tus eft, quod cum nullo eorum, 7«f> en r ¿vo[¿ct£offyjuv ~n¡^t^¿^a>v
qua: tetrachorda appellamus , com- ¿hvif&ivmét,d?itCí^úú^tv <z¡repcrA«/A-
munionem habeat ; fed extrinfe- G«m7af¿2^ r ЗЭпрлт» muÜmía*,
cus adfumatur , propter concert- _ \ . / . / » • x < /
tum ad Meíen ; torn rationem ob- , „ , % ,. л »• i / \
tinens ad Hypaten hypaton, quam ™ ™» «» «*< A"""»*
Mcfe habet ad Paramcfen. Hypate и**-** *fy we>i , ew
vero hypaton , quod in primo te- r¿ TtfUTzv iQçpxÎçOit ъ^шщ -n^í-
trachordo prima collocetur. Nam 7«f. *» я?«ro? , virajov oxäA»v
proton С primum J Veteres hypa- ej „чаАжы. ъгалмттщ J[t , ц тт(
ton (principale) dixerunt. Рагу- ^ ^ ^ .
pate demde, qua; juxta îitam po- , _ n , " . ,r
nitur. At Hypaton enarmonios , ^'®* ' ™ W
chromatice& diatonos, foni funt v& > «f fUÂ*ii*ç «ai
modulationum genera indicantes. e»îA»Wi <f>^fit. otmuAij j«£ »cöV
Varia enim eft & ipfa tetrachordo- >f Tíí» -njpßL^ü^uv 2$gtyt(nç yívQoq.
rum difpofitio . Наг generali vo- аищ tymtuç \sançv7m-m\ kaáxv-
cabulo Hyperypatz adpellantur. 7 ^ ^y , ^ «(J^
Porro Hypate melon, prima rur- >. p /« n »
lus tetrachordi melon, quippe hoc „ N # ц <r y<n -
tantum inter hypaton tetrachor- ™1° A""0" feK" W«"4f
dum&fynemmenonfpe<äatur.Pa- Oar«VÄ »(/ агшщ/лг-
rypate mefon, qua? hanc fequitur. wí. rara^v7m'n¡ fiíQav , >)/ue-
& Citera;, illis fimiles , quas in hy- © ъютЬн . щ Ао<яге/ o^ojof
paton tetrachordo enumeravimus: тя£ ит\нМщ. щ ч§\ r£ -fi-
qu* etiam generatim Lichanifunt ^ л ¿ ^^Oiy^ ,'0W
coenominata;. eodem icilicet ad- , „ ,n A s л. r . v
peîîatx nomine, quo digitus, qui Tff Tf 1**î n • *£
fonantem illam chordam percutit. IZ*™ cwtùm QuvIu, tmnftaüm-
Quae poft has eft , Mefe vocatur. Щ- П f¿t& mômç , ^ея; *лА«-
Expofitis enim in quoque modo тщ . tuv рл^ хлЭ-' iKaçtv tçémv
fonis , ipfa quam maxime iîtu eft Qfyyyw окЦцдрт ¡¿tai кнщ.
 DE M V S I С A. L I B. I. II
$ ef\jt mônw qptjcviov ¡jXv 3Jn¡H- media. Poft hanc vero , fi quis he-
vcul* , auutifjLi^uv i<nv , "ihn mitonium intendat , eft Trite fyn-
emmenon , cum ab ultima iniis,
3ux mefen íéquuntur , tetrachor-
TÎjçpXÔçiïav CVïT âç/3,fiàf v¡[¿av
is numerationem facimus , ideo
•тш/Лрш , 2¡l$i те AoíWk ч/лад \<pí¡- quod acutiora deinde íyftemata at-
tingamus. Quae poft hanc funt, cn-
ar mon ios , chromatice & di atónos,
f¿aliK>í tí 0^д.~т<&> , Л' âg <zsçs- ob cas, quas ante diximus , cauías
eímfityj culiaç. сшщ J\jk кдц t^cf,- ita appellantur. Eardem quoque
Paranetar vocantur , quod juxta ne-
щтщ ълХ£у\аи\ , 2^ тэ <zrÇ$ "щд v*¡~
ten fint fitat. Poft has fequitur Nc-
щд у.иоЗщ. ЗЭп J\jí тсштсид^щщ^ te , hoc eft , ultima. Veteres enim
TtfTiçjy г^лщ. vícQov ?etç сжлЛи/* ¿íchaton (ultimum) adpeüabant
tí togcijov o\ TmKeuoí. отшур^ш ncaton ( noviffimum.) Synemme-
е/[е GxAify тв ¿Kov от/дура, ou тш non vero adpellatum eft integrum
•ZJ&K$i/Jtya> 7ïA«S0 r£ fiiOt/Ç illud íyñema , quod priori perfecto
сьш^сц. 7n¿Mv <f\ß. "Htm щд fiíeqt admeíén pertingenti, fitconjun-
ftum. Rurfus fi quis à melé inten
d^njsíveul* т/yov , r¡ тгк^ au>~duj x«-
dat tonum , quae j uxta illam collo-
fJH/iYI %oj£>¡ ъг^срргсг! к&Хнтщ. aj catur chorda, Parameíc nomina-
J\¿ fitte теш тки , О^д. шд с/го'чяд tur. Qua» hanc fequuntur , ob eaf-
eúltag , KeiQ TUjuQ. тсид çRn тшу dem caufas, fimiles iis chordis, quas
с-ьшур^ау г%ят mg ¿voftaaíocg. in fynemmenon tetrachordo me
moravimus, habent adpcllationes.
Atque hoc lyftema diezeugmenon
^jy^UV . \Ç) ÉTÏgJt pd££ pipi) ,
vocatur. Quippe ad alias vergit
цсц One í£ unv тйд 'zsÇg aim? кн partes , nec ex aequo , quae ante
иц ovgiftaeiv. нт ívw t(Jt}¡ vmp- ipfum fimt , fyftematis refpondet.
QoXcúuv , K&j щ твшщд ïÇtfâ >¿¡? Deinde eft Trite hypcrbolaeon ,
WJuQ. И2Н TCUÇ Vt&KH- quaeque hanedcinceps fequuntur,
fß/jeug mg ¡JíKag "гххотц vsooriyo- eodem ordine , & ob eafdem cum
prioribus caufas , propria habentes
vocabula . Generalis vero harum
Áaíuv АргЦац. си 7П£рд cu тештсид adpellatio eft hyperbolaeon. quod
mtrjatcf^iri ц фшуд шЭ-^ш7пу>]д oV- fine in iis fado humanae vocis vir
vafíig 'içajaj. тътыу ¿V тт Qfyóy- tus fiftatur. Horum porro fono-
yuv oi f*ív (iojv iq-erne ei </J,€, фгро- rum alii funt fiantes ; alii , mobi
¿j8/joi. Xj oi f¿iV ßapv7n)KVor o't o%, les. Deinde alii , barypyeni : alii ,
В г mefo
 il Aristidis
mcfopycni : alii oxypycni : alii apy-
cni. Spifliim igitur en; , certa qua>
dam trium fonorum difpofitio. Et
quidem barypycni funt , qui pri
mas fpiffi regiones obtinent. Me-
fopyeni vero , qui medias. Oxypy
cni , qui ultimas. Apycni , qui in
tetraenordi difpofitione per fpif-
fum , nullius loci communionem
habent. Ex his habiles funt tum a-
pyeni , tum barypycni. qui & hy-
patoides adpellantur , quod varias
tenfiones non fufeipiant : Mobiles,
horum reliqui ; quod interdum
minora , interdum majora defi-
gnent intervalla , iècundum certas
tetrachordorum compofitiones.At-
que horum mobilium alii parypa-
patoides ; alii lichanoides adpellan
tur. Rurfus fonorum alii inter iè
funt conio ni ; alii , difloni ; alii ,
unifoni. Confoni quidem , quibus
fimul percuilîs , cantus nihilo plus
ex acutiore habet , quam graviore.
Di ib ni vero , quibus fimul pereuf-
fis, cantûs proprietas ad л her ut ru m
tranfit. Vnilbni funt , qui potefta-
tem quidem vocis aliam ; tenfio-
nem vero aequalem obtinent. Por
ro fonorum plures funt differen
tiae . Et prima quidem , per ten-
lionem , quse confiftit in acumine
& gravitate . Altera , per fpacii
participationem ; quando alius
cum uno ; alius cum pluribus com
munionem habere confideratur.
Tertia , per íyflema ; cum alius
unius ; alius duorum partieeps eft
fyftcmatum. Quarta, per vocis lo-
Qv INTILIAKI
f¿ict7mxyor oi o^vmKVW o'i
f¿v/ eioiv, oi mç Ttçâmç %cù£?ç ¿Fm-
kv¿ KATîxovltç. fitCB7n/Kvei o%} o'i mç
fiious. c£v7WKV0i j , oi mç to^etmç.
CÍ7WKV01 0%, Ol f ^ 79 7П/КУСУ TijgßL-
vxvjtç itmv. T¿mt Wo7tïç eiciv ora
um к: а, Xj с: ßcupVTtvKVOi' oi y_ i/ята-
7o«i«s XAA¿V7etf, 2}gi ti íé^tflSatf
miKtXoç mo~eiç' фгйои^а oí , ci
Koimt txtuv , 2>lgc, те inji uj¿ iácLt-
tüj" mit èt fi¿t£&> £>¡\¿v 2¡l&.f>i[ta&y
mç micuç TM TÎ)gfi%ôç$ci)v crtw-
fyenç. txtuv с% тшу Qipofdpm oi
(Яр 7mf)u7mjoet£etç' oi j[\ , A*£a#o-
et^HÇK»XQv]a\.cm\iv tuv ф^вуушг
oi fj}p hoi n&ç a^ifAífc съиОи.; г.-
oi s"j , 2^«wii:c o'i Q , ¿[¿¿puvoi.
OVft<puV0l fitV y ÙV UUA KÇHO/JipUt
¿$iV fAO^OV T<* O^Wript* , ijf r-i 5л-
pvrípq) з* f¿ÍA(¡j)» i[/.irçÎ7i4' 21&.фауо1
J]jt , m иил х.ахсщ.и.4 г, 5ftiÂnç
io\ôi*]ç farton упъ^оц. ¿fíctyuvoi ¿e,
oí 72У6С etaíafttf¡¿i* аЖо'юи Q'jù.rç'
moiv Q loijv гт%х<п. !Цд.форсц J\jk
ф^ууыу 'akeiaç. •х^ытщ fjfy , щ j£"x
tUj тести , с* c^v-nflt кдч ßapv-nfl*.
X^ú' omt о (Ар îvi tirano**' ô
'zsheioci ^гсир^тщ. Tg/'uj , ц ^ ovçq-
[AAI®"' 0ШЯ 0 Щи ttÓfT 0 Q iïvoïv fJLt
 DE M V S I С A. L I в. I. 15
cum : cum alius majorem; alius
с Q кЛаЯоу®» ç riña, tjç q Is фш- minorem tenet locum. Quisverö
fit vocis locus , deindc dicemus.
Quinta , per morem . Alii enim
Ц ^ тг rn^e/i }ctÇ 4% "ÎP в'^и-
mores cum acutioribus ; alii cum
iipoiç' vn^c/i. tvÎç [icupvnpoiç cJJnrçè- gravioribus in ánimos illabuntur.
Atque alii cum iis , qui parypata-
rum fpeciem habent; alii cum iis,
qui lichanorum.
Intervallum bifariam dicitur ;
communiter & proprie. Et quidem
, ri ùsrv mm mç^ruy cyi£ó-
communiter , omnis magnitudo ,
ffyjov. îoHuç e/[è ч£ 1мц<пк!и) yiyQajf qux à terminis quibufdam finitur:
, [tíy¡3-(&> ¿Pavías \ssro Propric vero in Mufica dicitur in
iïvoïv (p^iyym "гзё^уг^А^^оу. т tervallum, magnitudo vocis à duo-
bus fonis circumferipta. Porro in-
tervallorum alia funt compofitaj
•m \szsi T Ír4( ъ&гхо/лйра. (ffiy- alia , incompofita . Incompofita ,
qua: à deineeps lonis continentur:
yuv auú^iQ. , 7» \¿zsv rm ¡¿i¡
Compofita , qua: à non deineeps ;
í£*ÍS j ми vuuájint tsi [itXtobuv- quaxjuc poflibilc eil cantando in
I014 àvaKvm eiç тзХслоуа. tÚtuv ef[\ plura relolvere. Horum vero in-
tervallorum minimum eft in mo
ùç by fiiXtodYa. Jiioiç Lvaf(¿cvi@*. dulation , diefis enarmonia. dein
ùç mt%vtipov «ЯГЙк j 7B 7264/- de , craiïîus loquendo , hujus du-
plum, hemitonium. tum hujus du-
ir¡g ЛхЛлотоу , *¡fÁ.h¡óyiav. Ó T¿-
plus , tonus, poftremo hujus du-
ТШУ о\тгХА<ПШ y iiv(&>. h&i tu T¿- plum , ditonum . Rurfus horum
та 73 ЛтЛсьотву , cíityty. TnÍÁiv r¿~ alia funt minora; alia, majora, at
¡m a uív kçjy íÁct-rju' a ef\jt f¿et£u. que alia confona ; alia, diflona. de
r¿1 a. [Âv от/рфшл' a J\¿ 2\&Çu- inde alia , enarmonia ; alia chro
yA. КЗЧ AfJLÍV CVAffíÓviA' AJfâûû- matica ; alia , diatónica, item alia ,
rationalia ; alia, irrationalia. Ratio-
fJLAliKÁ' A d\ß 2\c¿¡OVHlÁ. Kâ4 Á f<d/J
nalia quidem , quorum rationcm
A c/[t Ahoya. ft¡Q.fJ^Jy ÙV Kj quoque dicerc poflumus. Ratio-
Лоуоу ï<àv нтгну oiov.ÁÓyov íe Q*ifit, nem vero dico , habitudincm inter
lluj 'ZgÇfiÇ a)X*¡Xa ka¡' ÀçjiS-filv J¿í~ ipfa fecundum numerum. Irratio
civ. лХаум J\ß , m ¿%eig is&ç aá- nalia vero , quorum nulla inter
A»fАл hoy®* dsç/TKtjiq. тх fät/j xv ipfa ratio reperitur. Itaque ipííus
В 7, dia
 14 Aristidis
dia teflaron ratio eft fupertcrtia :
ipfius dia pente , fefquialtera: ipfius
dia pafon , dupla : toni , fuper-
octava . Conibna & diflona funt
intervaUa , ficuti de fonis quoque
diximus. De cnarmoniis vero , &
reliquis tcmpeflive dicemus. Prae-
terea quaedam illorum funt incom-
pofita , ut diefis : Quaedam, com-
pofita, utdia teflaron: Quaedam,
compofita & incompofita ; ut he-
mitonium , & tonus. Deinde illo
rum alia exiftunt paria ; alia , im
paria. Paria, quae in aequa dividun-
tur ; ut hemitonium , & tonus :
Imparia , quae in ina:qualia ; ut ter
na; diefes , & quinae , & feptenae.
Porro illorum pofitio exiftit talis :
Bina: diefes deinceps ponuntur;
plures nunquam . Bina hemitonia
deinceps ponuntur ; plura nun-
3uam. Bini toni in uno tetrachor-
o ponuntur , plures nunquam.
alioqui enim totum fyftema diflo-
num evadit. Iterum intervallorum
alia rara funt ; aha , fpifla . Spifla
quidem, minima, ut diefes: Ra
ra verö , maxima , ut ipfum dia
teflaron. Variae autem funt ditoni
divifiones. Prima, in diefes , ibu to
ni ipacia quadrantalia. Altera , in
hemitonia, feu toni dimidia. Ter
tia , in fex ipacia trientalia. Quar
ta , in quatuor hemitonia , hoc eft,
diefes o(äo . Sed & Vetercs fyfte-
mata fie componebant , fingulas
chordas diefis fpacio terminantes.
Diefis autem vocabatur minimum
vocis intervallum , quafi vocis dif-
Qj I N T I L I A N I
2>l& -nasctpuv Aoytç tçiv aiïrir(/]oç. £
T (pfyyycúv etmpfy. ß ctaçpo-
víuv, ^ г Хочгт cv ксирш ÁíPojuSyU.
ítí та f£p cùmSv îçiv ámúfágí, ùç r¡
Jieenç' тл n auú^iQ. , ùç те ткг-
oápuv. met ouvJt'Q, Xj àoiwJtQ,, ùç
■n ífAijóvtov, o Ttv(&>. 'tit jj avjzSv л
f¿ív ífty açTiA'â Q zrètTiA.açUa yj¿-,
m eiç tote ó'icuox^ua, , eiç ¿/¿íjcviov k¡
livov vfècrlÀ 3, m eiç avwa' ùç a] f
Jiéreiç , Hffi mv)t jKjÇ. yívQau) J[i r,
Jîtiç сштц -пюшщ.Ыо JiiTetç ï^t^ç
Trjfflai • nshetisç q Ùk'iU. ovo r,[¿í]¿riA
iïvo moi lifafleq каЭ-' íva' -aAeiisç
в\ che ъи. <s%(ïçet}A\ p<¿£ 7э ÓÁov eiç
Áw¡J.tycávíav. ill TW 2\ff.çt]fÂ.ÀTùùV A
fjDlp ÎÇIV ÀfWiÂ' À <J[i 71VKVÁ. 7TVXVA
fjfyj Ш ÍÁÁ%iíX, Ùç a] OlicretÇ. ÀfAtA
y m fiiytçet y ùç 79 2>l& TiaxÁ-
pitiv. (ici J[t miKÍÁAf t¿%lgt}évif Л-
cuptTeiÇ. irçwnj i¿ív , У1 eiç Jii<retÇy
^7ï< tila •n\aflrifi<>çj.aÀAç.>
5 > 4 *í jfuntin , TUTÎçiVy r¡¡¿i<m ií-
va. Tçjmi J\jiy *\ eiç tçï]r\uôy.A $• . 71-
7a^7»j <^Î,î, Щ«Н ¿ jijona y t»7îçx
Jitireiç ck¡Ú. ¿tu </],€ К9Ч oi "2^%a7ci
amiU^tatu) m ov&jaa'Q, , Íkawv
%o(ioàù cu ¿ítai -zsBtc^/i^ovjtç. Jïtaiç
{dp otw сжлЛ«т» 7Ï fMKÇCIllloV T4Ç
Quvqç SfaípiftA y oiov 2l&Àuoiç t>¡í
(pw*ïç
 DE M V S I С A. L I В. I. IJ
íolutío exiftens. Tonus vcrö, in
tervallum , quod per magnitudi-
с / ..\ V \ 'i Ti Л V nem aliquam primum vocem dis
IfitTsviov 3, >¡tii tí r¡ftav % uva ,t¡Ti
tendit . Hemitonium , feu toni di-
ct7TÄug 7tva> '3rfeßt7rÄtj<nov . ov jctç
midium , feu fimpliciter , quod to
Qamv eig ¡ote TÍ[¿vtt8ai rQitv. ucanç no eft adfimile. Non cnim in aequa-
iQag КЗЧ -m\rßig ixi- Úsníxulcq <f\¿ lia fecari hune adfèrunt. uti fortaf-
Hffjf r¡ Gpgcji тнд "¿fxcúoig x¡¡" ¿tí<retg fis veritati quoquc eft confonum.
¿pftovía, , tug *S Jittrsav tí -zs&Ttpov Subjccimus autem earn , qua! apud
Окупай, !Ц& mtQur то jj iïéj-npov Antiquos rcperitur, per diefes nar-
moniam, qua ad xxiv diefes pri
Щд. тшу qftijoviuv еш^вяГл.
mum dia pafon extenditur ; iècun-
dum vero per hemitonia augctur.

л ß Í è « s- ? n 1
Ь 3 3 Ь ü 9 и и
H т E Z UJ 3 H p Ы F. h

»/3 a <e . •î- i£ Щ £ XA xß xf

/TS ri 7 ^ F 1 V Ii. V
V Я
ri X E W 1 Ь 4 X H Г fa Il t

xç X») Л Arf A? Ai» р F* pu

X T С POM к I H z г
<t>
ч F 4 с э к q > с N

Кьчц \<nv *¡ Ър£ср TÍíg~¿^xcúotg к**4 Vlxc cft Veterum per dieiès har-
oàcreiç ciçficuA , шд x¿ ¿líasuv тв monia , ad x xiv dieiès primum
'sr&Tipov 2$д.ухоп 2¡gi тт££г ti di diapaíon diducens ; fecundum ve
ro per hemitonia augens.
SYftema eft , quod à pluribus ,
"Vy"1 vçtifAa di g?!, 7a \s&¿ чгХаоуыу Ц
autduobus intervallis contine-
tur. Syftematum verô differentia;,
t£ n ovgjijLtÁTuv 2¡l&.<pofiaj , a/ ^t^o о - alia: fimiles funt lis , quas in inter
vallis cnumeravimus ; alia: diffimi-
vccaç' Щ Q zdJixç,b>ç eúbi. m (Jàjj сш- Icsjiithx: Alia ipforum funt con
"]шу tçi <mvix*i> ¿i tu 34& тшу ifâ tinua , ut quae per deinceps fonos ;
alia
\6 AriSTIDIS QjVlNTILIANI
alia pracpoftera , ut qua: per non tffléyyuvm £ v7no<oaQ,ùç таД^
deinceps fonos modulamur. Atque £ ^ ítpt^fa ¡xíÁvhxyjj.a,. к,ш/^
alia fimplicia, qua: fecundum u- ¿g-x» xaff 'ím^ómv "гккеЦсц- та
num гmodum .. . funt expofita
r . ; . alia oí
j.\ ах
> Л7ГЛЛ
¡_ , ~ , axai»
л <r\ ■гзЛлосиу
> ✓
w>«-
non limplicia , qua: per plunum , v , „ » \ n » ■»
modorum nexurafiunt, idque ha, W*H ^ ™ff ШЩ
ut alia conjunta fint ; alia , disjun- ouu*lf¿№* > » 4* faq&yffy* >
cb; alia, communia. Et quidem ra^18"*' $ etwqftffyjeb ffyú ¿«ni»*
conjuncb funt , quorum unus fo- ay èiç ф^оууф* yivficLf t&ivoç. ¿£
nuseft communis, qua; &fyftema- X<¿J' ¿'^A* A»j¿«f. ht?<Cyfé¿*
ta mutua dicuntur. Disjuncb vero, м > ¿ £ ф^у©. » ¿V©- шж-
quorum unus lonus médius incidit, я, /<> • '„ 0 л v ■гз% A
feparans utrumque. qua: & acquidi- ' ^C/Ç*»' ÍKa7lP°*\ л *¡ x~
ftantia vocantur. Communia, qua; Л*А* W»*Ö, » ^
interdum conjunftim , interdum xj* оиолфуг ттг cD). *f ^^ii^iv
disjunc~tim fita reperiuntur. Porro Keimet, ilt tw ovwp&Tm â ftív
fyftematum alia funt tetrachorda, è«n 7*7е^£0^л > * "¿z™ тн&ярм
aux à quatuor fonis, naturalior- û>^yyuy ка£ Ketuívm m-
dine litis , continentur : alia , J / я я + л q л 'л к7 '
pentachorda: alia oóhchorda. in \*л> >ц v' * л^ок,аг-
quibus candem finitionem intel- »ff* «4 *f*> ж*т тхто»
ligemus. Atque horum alia funt M?**r. w«» m per éçï прфшл'
confona; alia, dhTona . Confo- ~m </\} %\&<puva. ov/лфтл ph ouu
na igitur funt tetrachorda , qua: éçi Tilejixoofrci, та ijzro avft&uiuv
à confonis fonitibus continentur; áfyyym i&it,x*ßt>*> т№%о*-
uti & pentachorda & oétachorda. Jj _ •/...-, Д,
Diflona, qua; le ita non habent. «ч \ \ </ V я- '/ Г«ч «
Quid verö fit fonorum confonan- \ ) ™ & *TUÇ 7,9 У *
tia, jam ante diximus. Illorum фРУУ"» ov^nct , цка-
autcm expofitio fit per diifimilia № №<Ц <4« 4 vfymç è|
intcrvalla ; puta , diefes , hemito- eirofioíav Цеяратшу , oiov о\гог-
nium, tonum. Atque hace per fpe- uy } ¿píjo/m , 7jy«. eçi tf[\ eiuaif
ciem quoquc différant. Deinde ^ 2Ш)о^. muh
alia à ftantibus ; alia a mobilibus . • j < > _j ji 4 , ■ > ^ '
r . . .... usre {?«tw та rf/g , Triara фгроиг-
foms continentur. Atque alia il- с* n ^ «\ >
brum perfefta funt ; alia mini- Ф>УУ?^Х*1ч-*Я «?*>
me. uti imperfefta funt., tetra- «в»» £^ яА«л* л о\г a . cvn-
chordum, pentachordum: perfe- A« fÀv, -njçpxopiïov , •mv&xofiw
ftum vero , oebchordum . quo- tíásíov o\í , ôm@%oçfrot . Wéi 7mç
 DE M V S I С a. Lib. I. 17
e fiir cuj/ov tpjvyyog cfioicç tsi 7mv- niam omnis poft eum fonus fimilis
7aç w T чз&чучоа/Щш. ri (¿iv оьш omnino eft uni eorum qui praecef-
fére. Tetrachordum igitur vocatut
dia teflaron : conftat vero ex tonis
ouutWKí у , ex rivuv iïvo К£Ч r¡[¿íit-
duobus & hemitonio : hemitoniis
vía. tfítjovíuv t. ¿ííatm «'. 73 'A mv- V : diefibus x . Ita pentachordum
fë%o()£ov клХнтщ fiSjff 2$g.mí¡i'ovy- adpellatur dia pente. & conftat ex
хеф Q ¿k rivuv Tgiuv щт®*. Щ1- tonis tribus femis : hemitoniis vT¡:
Tttíav Ç. ¿ííotuv t¿. ri ^ Л' ¿¿¡a ka- diefibus xTv . Ipfum vero per ofto
Хн-щ f^/j 24& nuQur SfeUfflobf 5 vocatur dia palón , ac conftat ex
tonis íéx : hemitoniis xn : diefibus
ок. livuv s- . ifuiofíw iß. Jítasuv x<f.
XXIV. Porro totorum fyftematum
tU t oXuv avpjfíe¿Tuv a ¡uiv tçi яю- alia fpifla funt ; alia rara . Atque
ma' a, oí ¿ecua. KS4 ш f¿ív ctf¿i(s¿- alia immutabilia, qux unam habent
GoXa , 7и [lieu) í^ovS рля&* rii J\jí meícn ; alia , mutabilia , qua: plu-
p,lQ.ZaJk0ßji& , ш 'BsXeiaç'ixov'Q. res habent meías. Rurfus alia per
flíQtí. 726 (Bp tyf, Г <рУ>у- deinceps fonos ; alia per non dein-
yuv ш <f\¿ Л' "ùareçGeflm -[¿iXu>- ceps canuntur. Figurar autem illo-
rum varis funt , ab intcrvallorum
ogrifjL&Q. <$)¿ ctj/rúv явшХл
ducatu , feu certo aliquo ordine
"¡im 7Jjff т 2^д,<Р1(*<х>тш)) i¡ye[¿ovíctí , q contemplationi fubjefta:. Etcnim
miAç m£euç JiapX/ttyuA. i\ nçariv aut primum cft hemitonium , aut
fecundum, auttertium, autquo-
èmçwav. tQ^^o^a (Яр av c* îka- tumeunque. Sunt ergo infingulis
ç-6* rivai TvyxcLvq *J"V ¿ícúfíciv Jtu- tonis per divifionem confideratis
tetrachorda quinqué : Hypaton .
pbfy.a î. \ssfa¡uv. (aîQuv. mur¡f¿-
mefon. fynemmenon. diezeugme-
(jlÍvúúv. íitOCyftiUtn. ùmfioXatuv. non. hyperbolaron . Pentachorda
mv'S.^op^A ITVflÇwA T(j.A. fíí- coníbna tria : Mefon , fynemme
Qat. oztutiftfíívuv. ¿)í£ájy[t,ívuv. non , diezeugmenon. Oclachorda
ск&%о(>£а q ¿tío. mvtififUtup ri yjî) duo : Synemmenon & diezeugme
JïtÇdjyffyjm. ивц Q «t/nJV -гзЛемуа, non. Quorum figurar plures funt,
fecundum cujufque foni augmen
ка-Э-' i¡cd<ra (p^iyyn 7ruj>Av^oiv
ting fumta . Porro Veteribus dia
ÁAfU.GAVO/^/UA.'S^^ [têl TVi ritÇ 7ГХ-
teflaron adpellabatur fyllaba: ipfum
Koiôlç ri f*S92>lg, Ttorcipav ÔkaXhv diapente , dioxia : ipfum dia pa-
ov?XaS)¡' tÍ A 2\л mv¡t> Ло£«<** ri ^ fon, harmonía, quod &plura fe
¿tcÍ7mQ¿úv,Á(>i¿ov¡a.'o к, mixiXuv xaf cundum figuram nomina eft con-
tifoç cvcftÁTUV tÎ1v^k{. ri {Яр ¡Mcg fecutum. Nam quod ab hypate hy-
C paton
 i8 Aristidis
patón incipit , vocabatur Mixoly-
dium. Quod à parypate , Lydium.
Quod à diatono, Phrygium. Quod
à mefon hypate , Dorium. Quod à
parypate , Hypolydium . Quod à
diatono , Hypophrygium. Quod à
mciè , Hypodorium. Atque cx his
manifcftum , quomodo , fi eadcm
fupponatur nota prima , quae alibi
ab alia foni virtutc denominatio-
nem habeat ; cx dcinceps fonorum
fequela, harmonía; qualitatcm ma-
nifeftam fieri contingat. Itaque de
Syftcmatis , qua: & Principia mo-
rum Veteres vocabant, hxcfuffi-
ciant.
Genus eft certa quídam tctra-
chordi divifio. Sunt vero tria mo
dulations genera:Harmonia.Chro-
ma. Diatonum. qua: ab intervallo-
rum vicinitate aut longiorc diftan-
tia differentias accipiunt. Harmo
nía igitur adpellatur illud genus,
quod minimis abundat intervallisj
à coagmcntando diftum. Diato
num , quod tonis abundat. quan-
doquidem in ipfo vox vehementius
diftenditur. Chroma, quod per he
mitonia contenditur. Vti enim
quod inter album eft & nigrum
Color adpellatur ; fic quoquc quod
medium inter duo locum tenet ,
Chroma eft cognominatum. Ho
rum vero fingida canuntur ; Enar-
monium quidem,per diefin,& die-
fin, & ditonum incompofitum , in
acutum : in grave, contra. Chroma
vero , in acutum, per hemitonium,
& hemitonium , & triemitonium :
INTILIANI
£яп VPlZ¿H¡g V'Mijûy охлХ&т? flt£o~
\v¿iov. я Q ^ягэ 7ia,fv7n¿Ty¡g , Лк'Лоу.
те ~Ъзп ^¡cpüVÜ, <P(¡VJ40V. тв á° ÜT»
(AlÇuy VmDlÇ , (¡0ú£J.0)l. TS А 7ЛС-
рьтттуд fVmXvitoi. 79 jj ~Ъ<тп 2¡&¡¿-
vx^mÇçvytiV. 7в í >«тв /¿íoyg, vm+
iïùç/ov. 6к (Hr¡ rúm (феиерсу , ug (&
itw]cv \ssav^b,'^ùoiç mjfieíov ^fuTBvy
on яЖу iïiwctpj ф*)ъуух Kct¡o-
ym cu&ÁxSiocg T <ê &(>[¿ovíccf -пыд-
(Jj¿ ¿v avpif¿c¿TCt)v,c¿ Xj Ъ^%ид oí wx-
Acuoi t rficiúv íKcíÁiiv^KeiTCú тги/'т.
TÍv@» (¡i £çj tibio, Tijç^i^ô^a Л-
ci'iùicnç. fár¡ Q цгХш&ид TÇ/A. d(>-
¡LÍCVÍu. fâU/AA. Qg.TlV0V. ¿X. Ф T Л-
Äa.pGcuiov'Q. тйд jcfeiCpoçcliç.àçftovicc,
f*jfj сим клХехщ тв tbiç pjuxçoîgÎTHç
ishiovctami 2^g.<pí¡J,atnv¿i>7n% mu/qç-
f¿¿¿htf. 2¡lgÍTBvov ef[í , те тгИд tbvoiç
izhîovci£pv . гжн^ a-Qofyó-npov if
<btm¡ клТ сштв 0^д]тъ\щ. %{>ь>рА
•j , 7» <Л' tjfAtjotít/t OTwjmá/jfyjov. àç
y¿¡> тв ¡aíQ.^i¡ \dC/K¿ [¿ÍÁew@*
X(>¿¡[4.a клКбгщ' îfта x&j тв 2>\& f¿£-
ъг&т&ргЦсц. тхтшу ^YíKagvv д«Лл>-
¿sÍto/' тв fù.1 Sy¡ Cii&p[¿¿vwv, >ÇS ¿ít-
<nv, iL ¿íí<nv, j¿ Ля»с» àtruvjtjov, сШ
7B ¿£i¡' сШ o\¡í Tf ß&fv , cvouUuç.
71 Q %(>Ш[*.а, cßn fJLiV TB ¿fcv, ^ Y¡fJU
 de M V s i с a. Lib. I.
cvculïvç cf¡¿ сШ то ßapv. 79 jj 2¡&- contra , in grave. Diatonum , per
пшУ KA$-'r,fií¡¿Hov, к mtty K& я- hemitonium , & tonum, & tonum,
vcv , ¿ai » ¿p¿- дм á iàù faff*- ;n acutum.: in fave » contra- Ex
7. / .V ^ his naturalius elt Diatonum. quin
te,*, ,CVOwUuÇ.
x ,THTÙÙV ПJ CbvOTKUTiaOV
¿ \ .,
' ^ pe omnibus • j n- omni-
, etiam mdoetts •
pév eçi то aje«iw. ш)^, W no cani pöteft. Artificiofiífimum,
тгТс лтгалШтыд jfcw&tiuot ui\a>- Chroma. Soli enim dofti illud mo-
$$cv içi. ™%viKU7itjov у то xçujtct,. dulantur. Accuratiifimum eft En-
'ürfeß ?ccç fjióvoig иъ\и1<лтщ tsÏç m- armonium. quod pcritiiïîmis tan-
vcubúuwo*. ¿kv&wov J\jt то tumMuficiseft receptum. Multis
' ,r&^^ „ v ~ -n /f.^, . autem eft impollibile. Vnde mo-
, 5 . X «i c¿ ъ dulationem per dieíin quidam non
^iff « рдея* i.7^,*í recepéreob fuam imbecillitatem in-
XK- Afi »Aí'í wv aóuuain. tervallum efl'e , quod & prorfus ca-
é'3tv àmyiiuaûv nnç т Мшу f¿í- ni nequeat , arbitrati. Horum ge-
Л«Л'«* , 24» 4¿* «й/пЛ à&ivetaui к, nerum fingula modulamur tarn in
vaijtÀéç ÁttO¿$f¡¡*v tüof то 34¿ duôu 4uam in ncxu • Et ¿uftus
сцил úzwA*CeV7íf. nfa» э г Я^ст eft , quando per deinceps
./ * ь~ a - » - V fonos modulationem racimus. Ne-
~ V \ /■ > V . xus vero , cum per ionos fecundum
ъКокп. к, луыу» f**> w ? ** Z&J tranfgrcffionem fumtos. Prxterca
i|w Qfyyyuv miüptfa r uihiçoh- modulatio alia reda vocatur ; alia,
еиш ъ;Хох.ч QjíTt «Aar клЭ- Сюр&а,- revertens; alia, circumcurrcns. Re
im/ XauZcwofÁvm. íU -7s ргЛшоЧоц *¡ ¿la , qua; à gravitate tendit in acu
ity, клХащ • «И, dvdxúu- men. Revertens , quz Uli eft con-
_n í¿ , g /п...? Л",о.^.Л.. - traria. Circumcurrcns, qux mu-
. Vл / о • ' «Г » ' tabihs. ut Ii quis tetrachordo per
*™ß*tbi4log«goZv*,b. avec***- conjunñionc^ intcnt0j idem^c_
Яшм J,? cea»U».jtèt<ptf4ç ^r, tu- mitm pcr disjunótioncm. Rurfus
fjt,t&.GoÁ&" oíov « т/с ^ oiwa,(Ç)luj generum fyftemata alia in fpecialia
Ti}y¿%o(>$ov ¿4njeíveig теш]с\) àveitf dividuntur; alia, non. Enarmo-
MMjh*. imXiv r fyutw m- nium igitur, quia ex minimis diefi-
3 x.. Л, : J\.„ J A J bus conftat , eft indivifibile. Chro-
.* V \ V f . f •> $\>y ma dmdctur in intervalla , quot-
3,*.т>ы*Ь*р^»**,«пЪ$ cun rat.ona]ia intcr he^to_
th«Wrw diioruv myk*f&i>w , «Ou nium & diefin Enarmoniam inve-
tùpfléviçf To'j xçap&<hcupfyioT?) niuntur. Tertium , Diatonum fei-
«Ç З^дурлО-) о'au. ou» p'i\Ql ^í&fcv £
tí rjuiTtna »w T? 0¥ctffAoyíaa\íaíag ¿/(/axíjoij. к. to Jioímov oqX&ty «V
С z licet
¿O ARIS TI D IS
licet , in tot , quot inter hemito-
nium & tonum rationalia interval-
la confpiciuntur. Itaque Chroma
tis fiunt fpecies tres. Diatoni, dux.
Vt fint univerfa: , enarmonio addi-
tx, modulationum ipecies fex. Pri
ma igitur , Enarmonia, notatur per
dicics quadrantales , vocaturque
Enarmonium. Altera, per diefin
mentalem , vocaturque Chroma
molle. Tertia notatur per dicics,
qux enarmonia: diefis fint ièfqui-
акегаг, vocaturque Chroma fefqui-
altcrum. Quarta peculiarem habet
ex duobus hemitoniis incompofi-
tam conftitutionem. adpcllatur au-
tem Chroma toniaeum. Quinta
confiât ex hemitonio,& tribus die-
fibus, & quinqué rcliquis. vocatur
que Diatonum molle. Sexta habet
hemitonium , & tonum, & tonum.
diciturque Diatonum intentum.
Vt autem manifefta fint qua: dici-
mus , in numeris fafturi fumus di-
vifionem , fuppofito tetrachordo
unitatum fx. Enarmonii eft divi-
fio : vl,vi,xTnx. per diefin qua«
drantalem , & diefin quadrantalem,
& ditonum. Mollis Chromatis di
vido :v7Ti, vTTi, xïTv. per diefin
trientalem , & diefin mentalem , &
triemitonium ac diefin trientalem.
Sefquialteri Chromatis divifio : ix,
ïx, X lTi. per diefin fefquialteram,&
diefin ièiquialteram , & triemito
nium ac diefin quadrantalem. To
rnau Chromatis divifio: xTi,xTi,
XXXVI. per hemitonium, & he
mitonium, & triemitonium. Mol-
Q^y i N T i L I A N I
■пашиtu , óan av ftíQ.^v tQ ti fyt<7e-
vin кдч to'vh 'pi\G. ^g^^aQ- *)гшрн-
1Щ. yivijoui nítUU ТХ/АЛУ XtjUf-Letj®*
ètiïtl Т1/.Л- if ¡5 ЦдЯоух ß': ùç нуоц
fitXtùJiw àiïtj í£, то i¿iv оьш kÇùû-
t TtQ.^ni¡ij,(¡^/ícúm ohtaiay t¿ tcvx,
K&l каХнщ cvAÇfiovtov. то e^e
Tipoy T(/j>!fAO(/otict Jtioi>K<H KctAeï-
Icq f¿aÁAX9V zçdûfAet. то J\jtTfjtlHf
XaçfUtltft/Çijai fJLiv сук ohíotm $[¿t-
OÁíUV f CVAÇfAOvÎx ùhtCiùùÇ' KA\h~
Tttj J]¿ ífAieXía %pi*fu¿}<&>. TO <J[i
Tïmçjov iJiov f¿iv í%{ iiw ¿k тш
1¡fAt}ovíü)V ¿SllÚ^tloV OVÇKOTV KAÁH-
1оц Пу Tvvieúx ^çdw/A«t/@-, те níp-
Trjev ovyKetjcq (Àkv i% qfulovíx ,K&f
¿ííatoiv , Kj Хопгшу г • кл\нщ J\jí
рлКакн 2]&I¿v!£. то J]ji'tK¡0¥ í%{
piv f¡fu¡¿yioy , к<Ц tÓvov , HíH тоуоу
At^fjaf o% , avyjóva 2l&¡cvx. 'iva
дуХоууто XtyÓfjfyjOV y Í7T Àf/B-fAUf
•mi*¡0T>p,tfyt iíw haúftorv i ùen'ftfit-
¡/Oí TO 7Î]yÎ%Oç£oV fMHÍfttt C#-
Clç/LtCV'tX JÎtOTÇy f, 9yj*Y¡. CHAÇpA-
viov , Jï'iojy , ^ oHmy , k¡ оЧтоуоу.
XpÚfAA¡(&> oHiOTÇ, Щу t¡, p¿' fMtX&KH
%çàfA.A^(§' y JCaQ JítfftVy ^ oHiOTV t é
Tç/ifAtloyiov Kj Л'еэту. ri(uo\itt xf>ú-
fM¡©*&i ib j£ß' oHimv rifAioMoVy
iL fitmr ij/AtoMoy, T(/tifú¡óvtey j£
Л'боту. Tovtcúa х^р'Я&'у Sy~ßy Af.
KA$-' ÍlAÍjÓviOVyXj ¿flí}ÓviOr,<£ T(/*lf*l-
Т0УЮУ.
 DE M V S I С
TÍVIOV. (¿AÁAK¿%1&}сух , iß , щ у А.
auvjcva tystjóvx, iß , хЗ , xè. ц yj. *Sy
iß. yivav¡cu\ K&f ¿A¡4 tÍ¡&XO(>-
¿ÍKSH JlCUfi<r&Ç} CÙÇ 3^ Ot 71ZCVV 7ГХ-
Áctj¿Tií]oi vjÇ$ç та? aopcviceç кг-
2£цч\щ. сл'ютъ /Я£ oiw силщ tÍKhov
¿k&Xc$0V 'wrbÚfW ёоЭ-' 071 J[í Kffj
uéifyv í^cíjóva ovpiuet,' m^etKtç J\¿
x. ÏâatIov. ¿Si yaç mcvtst-S 7mpí\á[¿-
ъои-cv àet Cïîr' tyfiyyxS' 7¿w 5 t**-
liOU VÇiftOV XÍ^Of^fJ. ТВ fS/J OWJ Ati-
¿íov 2¡¡3^pifietaut/t1ijíam 6itJïitnuç>
Kffj rêva y ™v > KSH htnuç , Kj
iiitrtCfùÇ , Kffj -riva ) KSH Jiiotuç. KSH
rSt> yXv "nhetov ovpifAet. П A
çjov , ¿k тёух, Xj Jitwiaç, itj Jiiatuç,
KSH Jïjovit , (£ Ttvn , KSH âiiatuç , KSH
Jïivcuç , KSH »Wf« № K& т£пр
iiv<a те jb]gi imQm vmçi%et* ri J]jt
Qçvytov, ¿k riva, Xj Jitatuç , Kfff Л-
iatuç , KSH ¿íjo'vx > KSH WU , KSH Л-
tetuf , KSH revu. US J]), KSH Г*Т
Л«ву O^TfuQûr. то ei láswv auut-
ïijtoztv ¿x Matai, KSH Jiifftaç, Kj <5<-
tîV», KSH Tfit¡[¿i7ivíii, KSH Tovu. lai ^
TXT ? Äj^t 7mQ¡¡v íXtifemt tgvw. то A
[u£c\v£wy y en ¿Ve iïùnw то
ijpç Ket/Jtyai , KSH févu , KSH тещ,
KSH hi&uç y KSH T(/uv tovoùv. àJ ß
KSH TV-piÍÁMÓf wpi[¿A. твй/[еЛе-
yißfov auvTtvov Ávhov 1ш oHtmçyKffj
Jï'iO~IÇ y K0{ бЧ-nVOV y (í T(/t¡[¿í]¿VlOV.
hítnv J\jt viw 7mv)av Àkhçsov
tLv crAçf*énoT, mÇtjvfiuç JÇi'iyi-
A. L I B. I. il
lis Diatoni ; x7¡ , xiix , xxx. per
hemitonium , & tres diefes qua-
drantalcs > & quinqué diefes qua
drantaie s. Conte nti Diatoni : xn,
XXIV , XXIV. per hemitonium , &
tonum , & tonum. Fiunt autem &
alise tetrachordorum divifiones ,
quibus ultimx antiquitatis Mufici
ad harmonías fuere ufi. Atejue hx
interdum integrum oftachordum
complebant ; interdum quoque
majus quam fex tonorum fyftema;
iàcpc etiam minus- Neque enim
omnes femper adfumebant fonos,
cujus caulâm deinde proferemus.
Itaque Lydium compofuerunt ex
dien , & ditono , & tono , & dic-
fi , & diefi , & ditono , & diefi. At-
que hoc erat integrum fyftema.
Dorium , ex tono , & diefi, & die
fi , & ditono , & tono , & diefi, &
diefi , & ditono. Hoc quoque to
no ipfum dia pafon fuperabat.Phry-
gium , ex tono , & diefi, & diefi, 8c
ditono , & tono , & diefi , & diefi,
& tono. Quod quoque integrum
erat dia pafon. Iaftium condidere
ex diefi, & diefi , & ditono , & trie-
mitonio , & tono. Hoc ab ipib dia
pafon fuperabatur tono. Mixoly-
dium , ex binis diefibus deineeps
pofitis, &tono, & tono, & diefi,
& diefi , & tribus tonis. Hoc quo
que erat integrum fyftema. Illud
autem quod vocatur Lydium con-
tentum , erat diefis, & diefis, & di-
tonum , & triemitonium , & dito-
num. Diefis jam in omnibus au-
diendaeft enarmonia. Sedperfpi-
C 3 cuitatis
22, Ar IST ID IS
cuitatis gratia etiam diagramma fy-
ftematum illorum fubfcribatur.Ho-
rum autcm & divinus Plato in Re
pública meminit , dicens : Luftuo-
fas cfle harmonías tum Mixolydi-
fti , turn Syntonolydifti . Convi
vales & nimium remiflas , & Iafti
& Lydifti. quibus poftea fubjun-
git , dicens : Periculum eft ne in
feriores tibi vidcantur tarn Dorifti
quam Phrygiñi. Tales enimfacie-
bant Harmoniarum cxpofitiones ,
dum adpropofitos mores fonorum
qualitates coagmentabant. Dc qui
bus deinde accurate fumus dicturi.
Q^V I N T I L I A N I
yey£ßi(pS-u. тйтт J о Э-eïoç ■гзАа-
laiv cv rrítiXÍjeía, f¿vr¡iAOvdj{\íya>r
S~pifvc¿att( fSfi eivcq riuí 7î f¿i£oÁv£i-
<П, Kj T OlwjoVOXvohçi. OVfAm'ltKCtÇ S\
)¿ Xiou àvHfj&pcù; j ffi» 7i tefn ^ Xv-
oí<n. таи/та cRntyípi Xiyur
KiviïbUj&/{ aci au(/^i XíXh<^xj\ K&i
<Pf>vyt&. Tiicwmçyxç гшшпр т à(>~
fjLOViù'v mç ôx!)i<raçi'zsZ9ç та ■гзфхи-
/tâ/ул r »?Э"Л mçr (p^iyym тпитг,-
'Q.Ç ¿¡¡/¿oílÓ'fJfy О * . -ZcrSí ¡bSjfi ¿V 7¿TU V

л AvArr. J ß $a¿/sí.
R V С О я К Z E
X fc С К'«хсй |f с и э <: с ü ■= ь\

<^cppizeAtj 1 R V С M I
F С и э <! с li -з Z Г l Ь С Г] <5

i [¿i£oXv<h<á. у erzwjevoAvd'içi.
Trv^cppz T R у à M z
Г L fc FCUDL. Г Г. ь с Ц с

Iam de Tonis dicamus. Tonum Tavuv Q «W TVVUV XíyUftyj. ТВ-

in Mufica triplicitcr adpellamus.
Aut enim idem quod tenfionem :
aut certam aliquam vocis magni-
tudinem. utiquâ à dia pente fupe-
ratur ipfum dia teflaron : aut mo-
dum fyftematicum , ut Lydium
aut Phrygium . dc quo nunc di-
cere eft propofitum. Toni autem
funt fccundum Ariftoxenum qui-
*¡ }ci(> 07П(> t!w minv , t¡ [¿íyeS-®*
ntiov фм$д' oiov ш 79 2¡gi г t¿ 2¡gL
010V XvfrlOV y *) CPçvytOV. Я& ¿ VVLU
и^кы\щ XÍyeív. tbvoi eiat
Q $ù àç/çî%îw TC/çKcùhxa, } um
'«
Cl
 DE M V S I С v. Lid. I. 23
dem , tredeeim ; quorum proflam-
TmQur tip Q c?trv vtulipaç, banomeni continenturipfo dia pa-
míjnuúatXM. ù» c'iffyj -z¡¡o<táu[a- ionj fecundum juniores verô,quin-
deeim : quorum proflambanomeni
continentur ipfo dia pafon & tono,
Çû'v тг'ка). та KctQ. 2^£<s6£ik fyftcma disjunétivum attingentes.
ityA'ÄößfjtH. ètefuiçJ ¿f[' etujèç ¿f- adpellat autem eos fie Ariftoxenus:
Hypodorius . Hypophrygii duo .
Ççvyioi evo. ¿ (ÀiV ßcbpvg,'og к, \jzsv- quorum alter gravis eft , qui ¿Se
\л^®^хлКИ-щ- с ig o£t!ç. xszsvXv- Hypoïaftius vocatur ; alter, acutus.
£wi ¿vo. ¿ ftya ßetpvg , б ^ йягевив- Hypolydii duo. quorum alter gra
vis , qui & Hypoiolius vocatur ;
Aí@-- c '^,c^vç. iïù(/oç «f. (Pçvytoi
alter, acutus. Dorius unus. Phry-
gii duo. alter gravis , qui & Iaftius;
c£v'ç. AuÍjoí á^a. с ¡ufyu ßetfvc, cç vé» alter, acutus. Lydii duo. alter gra
vis, qui jam ¿tolius; alter , acutus.
fjfyj ßetpvg^g vbu¡\jzreo$w£/@».¿ 3, Mixolydii duo . alter gravis , qui
c£l)f , Of VIW Ь7П01Л<Я@*. V7n^f/,l^O- nunc Hyperdorius ; alter , acutus,
qui nunc Hypcriaftius. Hypermi-
Áv^t(^> «f, oí ¿mf>(p(>vyiog. тхтыд
xolydiusunus, qui& Hypcrphry-
gius. His à junioribus additi funt
\sz3-íf>cu¿Ái@*,}<j ô vmpXvhoç.GTruç turn Hypcrxolius > turn Hyper-
y à» íK<x.<r@*> ßapü'misf. ti í%<¡ , кдц lydius. Atque ita finguli & gravi-
fiioiitiQiyK. о£ь-щО.Лка<?@» cf^ et» tatem habent , & medium , & acu
шли!» цул\о»'ш (Jàp vmPtçi Ъ 'OÇS'n- men, ac porro horum quifquc hc-
mitonio quidem priorem fuperat,
fü, >ОТ5 £ßetpvTÜrn ßaAou8/u» aç-
fi à graviífimo incipere velimus :
%1оЪщ' íf¿í]ovía> Q tAaíjcv tçvtf, « y¡ hemitonio vero minor eft , fi ini-
tium faciamus ab acutiffimo. Illo-
ъ&({хоу1<Ц (ty> CUjv tímtSv , eíf г(р1ш, rum igitur proflambanomeni , ut
ci <zst3G~AafJi.Zou)ü¡Jáfjoi TÜ>Qg.7m(uy didum , continentur ipfo dia pa
<£? ti»ûù.Kay.Ç>et»oiÇ\o et» 2*¡& tSv Xj fon & tono. Sumantur autcm pro-
(tía. <Jvp,(Ç)b)Viû'». "XçjrcLfJifjci y¿p "ihn ptercaquoque perconfonantias. Si
enim à graviífimo incipiamus, &
jTßetpv"&.Tif, Xj ßxkoiBjjoi dmjeívetv
intendcre velimus ac rurfus remit-
Xj 7Tz¿Áiv dviíveq ^ этшЛл 2>lgtçi- tere , fecundum varia intcrvalla ;
(jtctQ., 7mv]ct>ç tvéç n»@» шли.» tÇct- fempcr illorum aliquem tangemus
Tpóf^t^tt -гг&о-Ал/лДеи/о^а. тйтш» proflambanomcnon . Atquc ho
jj oí fiß/f (мКш^ё»1щ h'oÁw oí j, Ц%*. rum alii integri canuntur ; alii, mi
nime.
14 Aristidis
nimc. Doriusigitur canitur inte
ger, quod ad XM tonos vox no
bis obfequatur-, quodque ipfius
mcfc fit proflambanomenos ejus ,
qui ipfo dia pafon fuperat Hypodo-
rii proflambanomenon . Reliquo-
rum alii funt graviores Dorio ; alii
acutiores ufque ad fonum qui con-
ibnat ipfi nete hyperbolseon . Sic
igitur & cántica , & cola modis at-
tribuemus : fi nimirum fyftematis
fonum graviifimum uni ex prof-
lambanomenis fubjiciamus , ac dc-
inde ab hoc modulcmur in grave.
Quod fi cnim ulterius rcmittere
nequeamus, erit Hypodorius. pro-
ptcrca quod primus fonus qui au-
diri potcft . Hypodorii proflam-
banomcno fit terminatus. Sin clare
audiatur, conípiccre conabimur,
quanto fuperet Hypodorii prof
lambanomenon , hoc eft , cum qui
natura eft graviflimus. Atque illc
nobis modus ftatuetur, qui fupe
rat Hypodorii proflambanomenon
tanto , quanto & cantûs (onus gra
vifllmus , major fpeétatus eft eo,
qui natura eft gravifllmus. Sin gra
vifllmus cantici fonus execdit Hy
podorii primum dia pafon , acutus
exiftens, accipiemus ipfius dia pa
fon in grave, Prsedicta autem ufi
methodo harmoniam ipfam haud
difficulter excipiemus,
Mutatio eft variatio propofiti fy
ftematis , & qui in voce eft chara-
éteris. Quia enim quodque fyfte-
ma & certus quidam vocis typus
INTILIANI
£ia то f¿í%(/ ? Ф Tcv&v т фш1ш
нусц \szstbu>y.a. r 3 Ленто* } oi ¡jS^j
ßctfVTipOl 'S $й)(1/И [¿iXÍ/L T¿ OVfJt,-
<Ршуху]@* ф^УУЧ тг, уг,тп т ùmç-
GoÄctiuv. ¿Vas ¿y К£Ч mç ¿oágt Ч *■
xuàatiÏç Tgômiç wçqeifMftm,' ei toi
YSiXÔmjov т Qfyóyyav & ovwpiaj®*
Vil T iz¡r&o~ÁAf¿GeMOjúfya)i vízrcGoA-
Xotf$/j,Keim "Поп тхтх fttXa>^oí»¡it^/j
сШ то ßctp@*. « ffyj pecç ftr, $tu>*¡-
сьулусц irepcujípu , oú(/@*
\<рц. Oui то т я^штоу àxxçày áftíy-
уоу Sufjn tstsa-KctiA^cuo^ui ù(J-
&вц. « J '(^Акьо^^ирчвгц ъг&£р^
oif&ify. чп<гш &$и(/х <гз€9<гЛл^£л-
vo$úxy txtÎçi, S тр фио4 ßetftVTtpüj
Г v7¡tpo%r¡y 1%{'х0кау@» r¡pCiv с tçs-
mç ¿{/&ijet¡cti) oç Cmçixi S oet(/¿
<Z3Qo~\a,p£>ewo¡J¡}px ToQ{Ta>,oo-u ^ f
(jlîXhç 0 x9iX¿Ttt¡os фУ0уу(& § tÇ
¿púoi xsiÁo'Q.Tii [Jt-eiÇav ijiupify. «
ef[' o ßtuvmjot t>¡í fofo <ffióyy@»
vmpix.7n-${ § iïuç/x Tova $ía тт-
Qui-i c£ùç Сплели? , Áq\¡>ó/*i$t
cwfif то hci TizcQm сШ то ßcip@*' т»Г
tÎw ¿fifbpvíeu aujui) ¿ iïvaçtpuç ¿k-
MtQ-QoXr, Sí içiy}ci>Xoiù)tnç &Cm
 DE M V S I С A. L I B. I.
mtcçTJç «якадА&"&« <£ (puviïçrvinç, fubfcquitur , planum una cum har-
JjfAev àç eifJLtt rcùç ùçftovtctii, Kgj ri moniis ipiàm quoquc mutatum iri
cantus fpecicm. Mutationes autcm
in tonis fiunt varia: , fecundum
ÇoAa/Q ái nlçrivoiçyivev^) wzixiAoj,
quodquc intervallorum , tam com-
pofitorum quam incompofitorum.
fyruv K&j dozwjirav. есЖ' сц /jfyj Ôk Verum qujECx confonis fumuntur
intcrvallis funt gratiorcs ; harum
luv хАу.ътерсц' сц jj Хйппц t¿tuv ¿ relique non admodum. Quarum
mtvv.ùv тсс 0£>¡f¿a?gí,]i тес *n%.ox.àç & figuras & nexus contemplan
$twa]èv Jtupeïv , ^ rivov, tjîptjôviov poflumus , pertonum, aut hemito-
nium à fono cranfeuntes. idque uni-
"ihn tpfyyyx /*ttgtGÁ?kov'Q, , Kj ikuç vcric fecundum omne aut impar
^ яку %t>i uBioroy щ cïffUov tk\&ç*i- aut par intervallum : & aut remit-
fut. ïj àviivdf. tj ¿4á]wovtgt: yívovjcq tentes aut intendentes. Porro inter
Q civmv <£ ^ tij^t^o^ct, хэп/шу'нц. hos quoque fiunt communicatio-
ci ffyj p«£ ¿¡[¿¡¡ovia âiïbtjXuv \szrí^- nes fecundum tetrachorda . Alii
VXpoiv oi Q , rivw' ti Q , riiç r¿ruv enim tonorum hemitonio ie invi-
cem fuperant ; alii tono; alii inter-
fisí£a<n O^wjAao-iv. uç n ovpZcúvav
vallis qua; his funt majora, ut con
■rase tï »C9îAo71^ï /niouç, •ùzs'cvm.ç yi-
tinuât graviorum modorum mefas
n&zq r¿ ¿^vñfa' ц ¿vÁTmXiv. fien hypatas acutiorum : aut contra.
xlf тес i£>,g ¿fMÍttf. Hoi & in fequentibus codem modo.
tftür Ъа>у.<&> , Cpi>vyt&, \vch@». Sunt autem gencratim modi tres :
t¿tuv i f¿^j £ú(/(&> "ZítoV те ßetfv- Dorius , Phrygius, Lydius. Ex qui-
7s фшус. bliil>yíf4.AQ.££r¡01UOg' bus Dorius ad graviores vocis cfFe-
étus eft aecommodus : Lydius , ad
С Q ÄVch(&> j <WÇ$Ç 7X ÔÇÙTkÇCf.' o J\¿
acutiorcs : Phrygius , ad medios,
(P¡)\jyi(&> , ■arO'V те (ллотх.. ei q Ao< W< Reliqui magis in inftrumentorum
fiaTkov b> c^yxviKceig^tco^v^) otw- ípeótantur compofitionibus. quip-
pe qua: in longiifimis funt fyftcma-
улсщ avçr,fx,A<n. г п твушу mcv/av ок tis claborata . Cum verö toni o-
4s т K.Î у^ецлратш m^twç аултт- mnes conftent ex ordine xxi v li-
terarum inverib , fi , qui omnium
Xiv cvyxtt sJ¿uv j тЯ f¿jp ßaqvQ.Tti
eft graviílimus , Hypodorium per
wxvjuv ùsrciïaç/tt rivov 39n ri ßapv- tonum in grave remittamus, ipium
■npev dvivjtç , ri'P ÂciyXavoyJ^u *p fumimus notarum principium.
ylw r oTipetav. етг«& ri [£} t¿V»« ¿* Deinde , quae banc fequitur : quae
ffy> ÂçfAoviet, chinuç t7n%oy KoyiV in Harmonia diefis obtinct ratio-
D nem;
гб Aristidis Qvintili ani
nem ; In Chromate & Diatono , at j ¿g¿i*.c¿U ^ Ц&тъчш , ípuntív.
hemitonii. Deinde qua: poft hanc «те j¿ ^ t£t>. «та тъ тгт^оу, tÎvw
eft. Deinde quartam notam to- 't7tíXtiv éf/^ófU^t. ¿T*T*fX¿ut£
num obtinere definimos. Quam -
fi principium craviihmi modorum , , Д,я , n „ -, ,
fecenmus , atque hemitonium rur- v '~ ч - , >.
fus intenderimus , toni , qui iftum »» те ™^O^a^G^o^Vev.
fequitur, ponimus proflambano- x¡ Ónr' k£$ç Tcuçaitjcuç üzrepo^oTf
menon. ас qui deinceps funt tonos ouvU%v¡ts, t¡v г к reótruv <^К^ы}Ш
finfdem exceííibus componamus, «¿g/^cy. vW»«7«í j ¿ kaS' >¡f¿!}é-
XV modorum numerum complc- ,|ey ~ ^Д,, , ¿„' *a©
mus. Subjunâa autem eft fecun- \ . ; < - / J > * .
г к, Леш У e< ok тытт тес-ян. ЛтгАя
dum hemitonium hterarum poli- у „ ~, / , « ^ ,
tio: Secundum tonum: &deni- Э « W «V***» W*WJ»^r «6
que , qui ex his funt, modi. Porro 4Í ты» **тв» y&Çofjjfaç с/мищ-
duplcx nobisliterarum fada eft ex- 7^ > ^ «Л аш Jtapu,oS/í> сиуЛа-
politio ) ut ex infra feriptarum no- ^ ¿Va? Wïff ,«5^ ката та «й5^-
tarum fimilitudine , fuperiorum \л m Ь tmç ùaïç pitwhtKa
confecutioncm confpiciamus . at- * r A<¿ . г „7f £ ^ ¿_
que ut înrcrioribus quidem cola, kí ó /9 n v *' > v
quique in canticis funt , mefaulicos Z^WÇfff>- *, **»ç m ë
aut nudos pulfus; fuperioribus ve- «" f***«?*[Z^^Z *****
rô ipfa cántica notemus. Deniquc <£*9Áag àvti r at x$*i ^л^/мтт
ut, quae in Muficis funt abftrufa, ^ iiw tcvikIu) iK^tajv ùznjtyytp-
facilc occultentur , pro ufitatis lite- flfa xA&m'dovjtí.'xiíputi j ti api
ris cas, qu* íbcundum tonicam ex- ^Л1ЩЛ T£v ~¿v»i
pofitionem íubferipta: funt , fub- / \ « \ .\ *■ ■
ordinantes. A 1* autem diagram- "* "™Г*«>¡* I"
ma modorum fit adfimilc, excelfus, ww **чЛ« VaASarx»,**-
quos toni inter fe obtinent , edo- ™М<Ц At m r W4 W ™S
cens. lili verô toni expofiti funt m(*<po¡»ucf v&í%ef¡ii . ovfitym'iA'
iècundum tria gcnera,ac confonan- & tçiv , omv iïvo çti%eiuv ri ai-
tias quoque continent. Eft autem $¿a ^проО/. ot&í^í'v-
confonantia, cum binarum litera- ^^ ^ ^ W
tum , in hnarmonio bina interval- v л , r ЛЛ » <r / ■
la continentium,alterain ahogene- m Svo ™>*<P>& "Н*"9Ц.
re folùm bina illa conjuncta notât.

Eneres
 de M y s i с a. Lib. I. 17
-va ~ -y , Expofitionotarumfecundum
E^MriW^W«. tonum>

^-аЗРкнул^сокнг-и-^.о'к'н'г' тг'
cí a_ £ H h 3 H ^ F CK^NZIIK^NZ

X H J X h П T I] И I Z A I X M'i'z' A'
к тЗр e нгч r э q<îc \ / \ q<;c\

ABTAEZH0I KAMNSOnP С T Г ф X £2
\ / N-3ÜC > V < ?\ /< Ц XWKOUCR F 4 г. P
V
VRlvF7ri^i- w V W И"«м9 и b 3 i x^-x ^ if
h iTHihawE rix h n ы н 3 w £ \ ¿ >i*V \ z

ToTy íéx« ?f¿7ruv щ fii^gt-flaa-eis, Quindecim modorum mutatio-

<£ tÎç -zooV wa 24#, Tïûs-àùuv , к 2^ nes* tum 4uis ad alium dia teiTaron,
w7t, * ató **Cm шк&. & dia Pente> & dia Pafon confon«>
_^ ; ./ cr, , ~ litera: mixta?.
Т«*те m •« ™" hic diagrammata funt litera-
одммг. f*« щ г in^e eç7, rum , quoniam & generum funt
гш t^éwuv ¿poías , £ *£ л^<рв- аца , & modorum ftmiliter , & ex
TÎpuv "vnç^L. utriíquc alia.

_f o - ~\ < n> Expofitionotarumfecundum

' V r- hcmitomum.
¡3 «_аЧЗР9Ик«г17у1ЛХс^ТсПОМ
c¡ X л- T [' 3 H 4 h E 3 H H Г M F ЧСЭКГ]

к i h z г a ir ж -e- X o' m' k' t h' z' r' A' 1Г'

2\<!t>CN\Z /» >)\Kq?\^>CN \ z

Ь Ьщ, y ^FR^TPSAGEB^xS'.^'e'E'B'
4 ш U X w X t a. и. и W << V U / N ¿ * /< V ü / ,

Iláv'Q. те yg^/ttaSi Л' лГк ц stzm» Сип&е literas , per quas omnis
иеА«Л'л yedOilcu Is Ле£е&)? ¿ тас modulado fcribitur, tam diftionis
4 J Dz íunt
г8 Aristidis int il i лni
funt cjuam pulfus in xv modis.Hxc Kçûotuç тц-nçi т ч ifcVav алгщ -rife
enim expofitio parvus canon exiílit TÇ/fyeïecç pcç Èçi Keuióvm.
trium gcncrum.
Pythagorae literarum omnium Uv^ayépa tû'v çvi%eiuv cäuv 6к~
expofitiones in xv modis , iccun- Jtiretç тш tt TÇC7rm л^та т^/сс^рч.
dum tria genera. Quot enim figu-
ris finguhe litera: notentur, hinc eft
perípicuum.

A В Г A EZH0IKAMNÎ ОП С Т Г ф X ф Í2
V R L V щ 7 h ^i-tt^ V" W И «им 9 il
A\ 1 \ Э
A\ F H / П Í
V H H > 4 H 3
ü
ñ

Dicendum deinde de Diflolu-

tionc, Spondeafmo & Projeétionc.
Horum enim intcrvallorum ufus
ad harmoniarum differentias à Ve-
(pefjiç rû'v àçftoyiMV ттр&КгуМо reïç
teribus fuit adfumtus. Diflolutio
igitur vocabatur trium diefium in 7mXouoti. iKÀvatç f£¿ ¿v оклХнгру
compofitarum remidió. Spondea- if' «" Мае» лагш^тт avtmç. œrov-
fmus, ejufdcm intervalli intentio. iï&ctrplç J\ji,q§ rm*fl¿2$g.ríf¿A¡@*
ProjcCtio , quinqué diefium inten- 3Jrim<nç. ок&окц y , 7Mata» сШ-
tio. Нате vero & paíTioncs inter- ^¿fc fi ¿ ^ r¿v ^^f^-
vallorum propter rarum ufum ad- n ., m > _> ■ _s .
pcllabantur. Cantus autem clt , & 7, * ,ч _ к, , » . оч
quidem perfeftus, quiexharmo- Ч^Г- ^®.Л w,7.A«e^,
nia , & rhythmo , & diftione con- 78 É* 71 > W W , 3 At-
ftat: Specíalius vero fumtus , utin я»ОД1»Г 'uhouiipov j , àç с»
Harmonica; Nexus fonorumacu- àçfAOvtxy «яЛах»; ф^у^ау àvoftataiv
mine & gravitate diffimilium
Melopϕa eft facultas confici-
endi cantum. Hujus alia eft hypa-
toides ; alia mefoides ; alia netoi-
des, iêcundum pradiéhs nobis vo-
cis proprietates . Partes autem il- ф ntç <zr&Hpr¡t$pctf *¡i¿n TVS фш^д
 DE M V S I С A. Lib. I. ip
lius funt tres : Sumtio , Miilio &
Vfus. Et quidem Sumtio eft , per
9x« y TQfta<nx.to'Z3%iyíví*) ~2хтп mía quam Mulico invenire datur , à
quali vocis loco fyftema fit facien
dum, utrum ab hypatoide , an re-
роу Tjzrcfloeicï'ûi у Ц Т Kamm TJtÓf. liquorum aliquo. Miftio eft, per
ftí%H Q j<A' r¡s цп1 r¿( <p^éyyaç аА- quam aut fonos inter fe, aut vocis
A»jAoíf , >¡ rit wartf* fit фмп à(>- locos coagmentamus ; aut modu-
lationis^gcncra , aut modorum fy-
avçtjfjLaQ.. xfioig Q , r¡ что, [ЛбЛш- ftemata. Vfus cft, certa quaídam
modulationis confeftio. Cujus rur-
fum tres funt fpecies; Ductus, Pet-
Tç/ct, луиуч, 7П1$на,'в\сщ. Àyu>-
tia, Nexus. Dudtûsautem fpecies
yf¡í fííV ¿y йЬг\ t(/a' &S-fÏA , Àva- tres ; Rcftus , Rcvertens, Circum-
КА[Л?л1х0К , ,23%<<piprlç . <£ф«л (Of/ currens. Redus igitur eft , qui per
сии tw , ч !Ц& т«у t£qç ¿pfyyyuv deinceps fonos intenlionem facit.
тйо ¿fhíiutnv musfD¿*i. АУАХА[ия1х- Revertcns , qui per infequentes
on J\\ > »? 2^ таЛ ёт.^'шу Ü7ra7e- efficit gravitatem. Circumcurrens,
qui iècundum fynemmenon inten
dit, íecundum diezeugmenon re-
щ kaQ. оииу/А^'шу uty ciïnjeivxon. mittit : aut contrà. Scd hic quo-
jitPéjyfiïpen í/J,' АУШОА' Г, С¥- que in Mutationibus confideratur.
CuUuç. СШЩ KAV TCUÇ f¿tQ.<áo- Nexus autem eft , qui per tranfi-
Xeuç ^tufümf. zthoKij J[í í<nv , r¡ licntia intervalla , aut fonos duos,
2\&тшу \¿zrt(><oÁ¡uy 2\&<;чр.АтшУу vcletiam plurcs unum tonum pro-
r¡ <p^iyyuy £vo щ *gj¡ твкнмшу "гул greditur : aut graviora horum , aut
acutiora praeponens-, & cantum cf-
<sr&ïtU)l/i] ríyoy. *¡7n m ßaptA t¿- flciens. Pettia eft , qua cognofei-
tuv , i¡ m c£v-nfßi <a^$'Q,T¡inm , mus quinam (onorum omittendi ,
т» fAí\@- dmçpAÇojufy.'t] . m-fletA & qui fint adfumendi , turn quo-
ef\¿ , fí ytyúaxofdfj tívaí uS/j тшу ties illorum finguli. porro à quo-
Qfyyywv афгпоу livaç </[t n^ßt- nam incipiendum , & in quem de-
hri'Míoy . чей cokmç txAÇDV eiunSl , finendum. Atque hxc quoque mo-
rem exhibet. Ditïert autem Mclo-
Kçu >ста fi "èçxliov , ngj\ tiç ev
pceïa à Melodía : quod hace fit сап-
КО&ЛчЯш. аитч <J[t Hffj t¿ кВ-щ tus indicium ; illa , habitus effedti-
yívtjai 'GptyçBthxr,. 2jgi<píf><l <f\¿ vus. Modi Melôpceïi genere qui-
piKümuA [¿íÁiuJíccf . *i (jùfj
i7myyi\ÍA (iiXxç îçiv ч t£iç
D з dem
 jo Aristidis Quintil i an i
dem funt tres ; Dithyrambicus , $р tçhç jt%yi[i<ôti<9Ç > vofutèç >
Nomicus, Tragicus. Quorum No- rç^ymsç. ¿ ^ ¿v vopixàç rço-x©*
micus modus eft netoides: Dithy- fc> yj]0ftfa. ¿ <ftW*G»C9ff,
ïambicus, meíoides : Tragicus, hy- < ..\ \ • n
patoides. Specie vero repenuntur 4^. » L , J y' , , *
plures,quiob fimilitudinem ge- ff< 0 f^Jf^^f^l "f h™?'
neralibus fubjici pofliint. Amato- Ъ* Л opourrfo wfruov иявЬоЛ-
rii enim quidam vocantur , ad quos A«r. г^ы&нэ* 7i рл^ хаАхущ im.it
pertinent Nuptiales ; & Cohiici, & «у ГЛ01 Sfafaxáfuoi , ^ курихз*, £
Encomiaftici. Modiautem dicun- \уки{илчю9*. reimt 3 Xty$f¡<4,2¿
tur , cuod aliquatenus animi adfe- j vtt( ¿ ftQ. Ka®
ctum iecundum cantus Iimul oiten- \ > л,
dant. Porro Melopceïa: inter fe » ^ W %««í.;aWjfOT
differunt, Genere ; utEnarmonia, fl «f f*cAo»i««f, yW" «ff
Chromatica , Diatona. Syftemate; Ьарр'оп©* , щырл14кч , З&та-
ut Hypatoides , Mefoides, Neto- v(^>. av^^.(¿U' ¿% \jzr<tjoet^*jS , fte-
ides. Tono ; ut Dorius, Phrygius, cj«^f, vtijoetStjç. tÍvw «c <L'e/(§K
Lydius. Modo; utNomico,Di- ф*^®*, AiíÁj».. гмг«<т
thyrambico , Trágico . More ; ut Xa. л» ~ * « y*,
cum dicimus aliam efle Syitalticen, Д «o, <j Л î.r ~/A
per quam triftes animi adfeäus №,т№»&ХЫш, Л цсяфр
movemus ; aliam Diaftalticen , per *»**&*»*ffy. T j, ЩдяшАижДо,
quam animum excitamus ; aliam r%f*w i£íyeípojifyu. т1ш J\¿,
Mediam , per quam ad quietem fünsv , Л' & «V vot^tccv -du) \j/v%¿u/
animum perducimus. Hi autem «g,,^^. ^ тиЛи ¿**A«-
Mores vocantur, quóniam animi _ • V_c* s e » 72
conmtutioncs per hos pnmum . , я- ' x » «л
confiderabantur & corrigcbantur. «T»^*"
Non tarnen per hos folos. Quippe w 71 W А»{Эч/т. «rx c*!
tanquam partes hi aliquid confe- "«f. ?«f таЛ» ^ «ff
runt ad medendos animi adfeétus : ouut(>yéï,zi&Ç fàù ^гр^тгнош т sw
at pcrfeftus erat cantus , qui & do- $-uV, ti A TÍXetov U¿ [¿ÍA&>, tÍKjT
ftrinam plcnariam adferebat. Vti жаМ*. ¿tíbmí *G*íyt». «ff
cnim Mcdicorum medicamenta » >m ~ > n ^ /
comparata iunt , ut una ahqua ma- , , ,T "~ ч
teria non fit nata fanare corporis * P4* ™<PV™ «
morbos ; fed qwe'ex pluribus eft • я»"^1* т* <гшрс£1&, r¡ ож -гяАя-
mifta , curationem reddat perfe- ¿fett¿9fbpUK}(&* riu) cyt¡-
á¿m; ficquoquehîc. Parum cer- он- ьты J\¡t îcàvfyiïu fffunfèf/Sfi,
4fU-
 de M V s i с A. Lib. I. 31
r,ui\to¿ÍA€g&iKcíTÍe§-a><nv'
■I i~— — — —— — ь n <f\jí te modulatio confert ad animum
í£- ¿7fÚ¥¡m
- '-- TÛ'v fiífuv
- avfjiTrXtifo^iVi
"4 ----- J — ;- fed
«igendum r-j quodj ex omnibus
(
cwÇfiKÎç^oy. i (to cuZ ¿ouovwi Par"bus eft plene conftitutum o-
? - '—/л -v* "í A J mnimode fumcit. Atque ita Har-
VK ршпжщ грж®. Ъ**>1»<*>*- monica Muficcs ratio\fficicntct

МсЬСш/ф Л Ле<я» к ettntwfv- Tranfeamus dcinccps ad con-

Q-putlu) fyuçjicw. pv&ftoç Tttruu кл~
AfHzq T£/%u~ç. Хгугщ p«£ сШ
«ые^та»» (гш/ллтш- us фл&з &-
fv&uov ¿v&i*v&. *¿m ncfav тт
' го/ ч \ 1*. Q\ V '
*™ w <од, Ä«.
0рм* w« /3*Л С«к. W *Л ft*, сШ
($ыщь vfèxèvov ^кеЦец ÁÍym.
pv&fAOç Ttívvuj \<n ovçtjfict, ¿k %çe-
vuv kaQ. та т*£*у оиухм^ш.
mm тхтт mfy> ««A«^«<U
4 clí t 'л.* 4 * '
?V ^^LWVV?r%r"
^.^ m^j^ajj. 7¿« e-
fioio>m& TÏS гищтид лпрффч
tLÙ тЯ ръЛцд mmufyuv -bKokIw ,
Kffj «V "oKmIuí ¿yívjw tÍw ¡b\¿r-
ve i» , ш TXfvfybfiíi»! tÍu) Iwjol-
..,„ ™, ..«>,. i „- Q,V-/r,
'л \ , -1 г, ч V г./
Vffruíf®. fa ,
xivavfe. TÍw 2\&ua». àfioiç fa
€<n , <£eg¿ o-úfu¿¡& сШ tí *W
^ttnçe^É, d4nri клти mu]ít ftipitç.
fv&fUM* & í<nv , ¡Jfañpi
пл.- / „, ; ~_ ..i.
■» • о. » / >ол
T f^JK*. T*TÇ!Tr:
g/ííf ув«7^. 9^,«с с* e^eV- «WP,
uç с* fiÍÁi. ÙÇriy щ o\ хш Чфгщт
trtpvyfjLoí. ó J}¿ jcJ" fixoikIu) y \¿zri
Svoïr 6\j/tt¿i ti m ахэк- F^ft*¿f)
templationem Rhythmicam. Rhy-
thmus igitur adpellatur tripliciter.
Nam & de immobilibuscorporibus
« Ç^hythmon (affabre
«ctam ) adpellamus itatuam : tum
de ommbi¿ moventur. to
enim dic¡mus s compoflte abquem
incedere : atproprie de voce. De
quo rhythmo nunc dicere eft pro-
pofitum. Rhythmus igitur eft , qui
conftat ex temporibus aliquo ordi-
ne coniunctis. Hujus adfcétiones
dicimusElationem&Pofmoncm:
Strepitum&Quietem. Cum enim
univcrfim foni ob motus fimilitu-
dinem , nullius efficaciac efficiant
cantus nexum , ac mentcm in cr-
rorem abducant ; rhythmi partes
v'm modulations evidentem con-
лч mtuunt. ex parte quidem, at or-
ainate mentem moventes. Elatio
igitur cft motus corporis furfum
verfus : Pofitio autem , deorfum
verfus ejufdem partis. Rhythmicc
TW porro eft fcientia utendi iis qua:
praediximus. Vniverfim igitur rhy-
thmus tnbus hike ienlibus pcrcipi-
tur: Vifu,utinSaltatione; Audi-
tu , ut in cantu j Tadu , ut arte-
riarum pulfus . At qui in Mufica
confideratur, à duobus ; Vifu nimi-
"un & auditu. Ad rhythmum enim
in
 ji Aristidis Qj 1NTILIAUI
in Mufica componitur motus cor ie c* fimnK^Ktv>icjç o-á[ia!(&> , pii-
poris , modulatio , dictio . Atque АюЛ'а , Ae£*c. tistcùv ¿\¿ tKaçvv к&
norum quodque & per fe fpcfta- каМ aùii ^гирИтщ, <с Äonrwv,
tur, & cumreliquis. tum feorfim
iJíet ti iKcflépu Kffj d[¿(p¿Ív аил. [л&-
cum alterutro , & cum utroque fi-
mul. Camus igitur fpcclatur per А@- (Jèp p«ç Kfleîra/ j kaQ' cuits uiv
fe , in diagrammaris , & inordina-
tis modulationibus : una cum rhy- [tiAùiJïcUÇ. jj flvS-ftíi [4.ÍV0V , ùç
thmo folo , in pulfibus & colis: cRn r KqafAcLTuv Xj K'jùXm. AÉ-
cum diftione fola , in iis , qua: con-
fufa carmina vocantur. Rhythmus
cto-ftÁ-uv. pvS-pccç <f\¿t каЭ-
per fe fpedatur in nuda faltatione :
una cum cantu , in colis : cum Tola
diftione , in poe'matis cum fióta re-
prafentatione ; ut funt Sotada? , &
quorundam id genus. Dictio quo- CrfflrjÇ \JZSVKÇ/.<KUÇ' 0Í0V T rutfsiiïov,
modo cum utroque fpeftetur , jam
diximus. Haec omnia mifta Oden гксЫра fyup&'mii'srÇpoÎTn^. таи/та
(canticum) efficiunt. Porro rhy-
'A avfÁ.Trou'Q. fuy&ífifya T àiiïUv mi£.
thmus dividitur in di&ione , fylla-
bis : in cantu > rationibus elatio- о\оирнтщ Q с pvS-ptoç bv At^T
num ad poiitioncs : in motu , tum шЖл^осид' cv jj /t*íA^, iHç Xôyotç r
flguris, tum harum terminis ; qui açotcûv <zcçsi TtÇ ^ia-HÇ' cv q кщо4>
& ílgna adpellantur. R-hythmices ■riÎç 7i yAftain , îij mç txtw mçcf.-
funt partes quinqué. Diíceptamus tnv. â o>j K&i (Я1(л,нлялХнщ. ftípy
enim de Primis temporibus. de
Q pv$-{itKÍ¡g « . ^¿^Ka.fÁ.Zcaod^j pecç
Pedum generibus. de Duétu rhy-
thmico. de Mutationibus. de Rhy-
thmopeeia. KUV. ЧВ& àyCù^Ç pv3'fUKti'ç.'Zi& ftl-
Primum igitur tempus eft indi-
vifibilc & minimum , quod & fi- nt>UT& /Щи ¿v éçj xçw&an-
gnum adpellatur. Voco minimum, l*®* *W4 «Aà^iç-^jeV oripéiov кл-
refpeétu ad nos habito , quod pri Хнтщ. \\л%\фч клХш 73V ùç
mum à iènfu poteft pereipi: fignum
vero vocatur , quod iftud tcmpus
fit indivifibile ; qucmadmodum & eùtB"4(p(. o>)[Â.étov h клХнтщ , Q¡\& т»
Geómetra id , quod apud ipios à}JLipr,ç мусц. ха^в K¡ cï yeupcírfaj т»
partibus caret, fignum adpellarunt. ■s^t ç-punv dfitptç , o>!f¿6tov <aÇ$<r-
Hoc auoem partibus carens tan- Wpéjmui. ¿t@« 'A ¿ àp-ipw (¿ová
 de MvsiCA. Lib. L 33
oiovei%Ú£2ii>í%<l.yíuf>eiTUj2<¿(> quam unitatis locum obtinct. Spe-
cv Лг%4 i «rëi avXKetSíú' с* J\jí ръ- ¿btur enim in di&ione circa fylla-
A« , «Sí ф^у^еу , i¡ v& h Ц&п- bam : in cantu » circa fonum ' aut
. Л / , / n\ circa unum intervallum : in corpo-
Г \, « лч r \tK - ris motu , circa unam muiram. Di-

«f mtt-dwvuunt tunimrm ул- f™cicndo ad fingulorum qui mo-

Xmoáflett .K9f ùg tbÇss rlw т \017ruv dulantur motum, quam ad compa-
áfyíyyw ovyK£/<nv. тЖлхщ yà^ rationcm cum reliquis fonis. Variis
ЪМ»Ъиъ<&чшп<а&лпущ- cnim modis unum «Horum no-
7», WhçtÎtA Ïvw Z&ntUrt» ftrûm quifque protulerit, ante-
> ~ / л • ..\ < V- quam m duorum mtcrvallorum m-
KT °*J*r4* ddatmagnitudinem. Exmagnitu-
рф&вДО йМ^Сгаюш. dine autcm iUorum qua,jemCeps
о££тщ.<пю'$(& oí éçï %(>ôv(&,ô Л- funt, ut dixi , accuratius id tempus
cttpétSaq iïtweifiSp®*. тхтшу q ó cernitur. Compofitum tempus eft,
¿\7rÁcwm t<¿ ? и?«г*' 0 Tg/- quod dividi poteft. Horum aliud
5гЛ*я*г e $,-nl&xX**i*>. uixt/ Pri™ duPlum eft 5 *»* triPlum 5
-n\tß<& moWfr i ^f diud q«^ruplum. Ad quaterna-
^ v , •» ~ /л j rium enim numerum proccllit tem-
Z?«"^- *»лЛоу«т? -BhnJi pus rhythmicum . quippe refpon-
T g m* ЛШЫГ. ¿ vr&ç -ríw Ofen- aet multitudini diefium in tono ;
¡jloUkIw <puvlw djtyvuç \xi' T¿T4*f atque ad vocem intervallis diftin-
04 TW %póvav o\ [AiVi'pjivS'ftoi Ле- fbun optime fe habet. Horum tem-
узу1щ- ei Se , «fivS-fur ei 4è , pu- P°rum 11,3 rhythmum habentia di-
s-uotiteç. ïw«v* ^> TT LaUar rh.ythmo, carentiai
. , \ >' r! /90 ¡y alia rhythmi lpeciem habentia. Et
boy» «0f -AïAw «^г7к яфг quidcm rhythmum habcnt¡a ) qU2C
e¿ei> A*\*mnt , V/M«Ai«i , TJíf toí»- ¡n а1цца ratione mutuum inter fe
7î<ç. Ae'y@- é?J ¿tía ^г^Э-лП/ ordinem fervant ; uti in duplâ, fef-
ávofJLoím *¡ ttçpç ссЖуХя, %vnç. л'р- cuplà , id genus aliis. Ratio enim

<ry\ /г у ~ V -i. ~. carentia , qui pcnitus lunt inordi-

..Г/л4* .> Г» nata, & ablque ratione connexa.
tfp&fmt, vr* 0 4s Г Rhythmi fpeciem habentia, qu* in-
¿«7«A»7<po7iff. mW э o< ^ек ter hsec interjiciuntur. atque inter-
dum ordinis rhythmum haben-
tium î interdum confufionis rhythmo carentium funt participantia. Ho-
E rum

/
 34 Aristidis
rum rurfus alia rotunda vocantur,
qua; plus quam oportet pcrcurrunt;
alia abundantia , qua? jam magis
larditatem per compofitos fonos
efficiuntl
Adhaec temporum alia fimplicia
funt ; alia multiplicia , quae & pe
dum témpora vocantur. Pes igitur
eft pars totius rhythmi , per quam
totum percipimus. Hujusduae funt
partes ; Elatio & Pofitio. Differen
tia: pedum funt feptem. Prima, per
magnitudinem ; ut pedes trium
temporum differunt à pedibus tem
porum duorum. Altera, per genus;
ut pedes trium temporum , hemio-
lio & duplo. Tertia , per compofi-
tionem ; qua alios fimplices effe
contigit, ut pedes binorum tempo
rum ; alios compofitos , ut pedes
temporum duodenorum. Simplices
enim funt, qui in témpora dividun-
tur: compofiti, qui & in pedes re-
folvuntur. Quarta , qua: eft ratio-
nalium ; quorum rationem dicere
poffumus elationis ad pofitionem :
& irrationalium , quorum ratio
nem inter fe partium temporalium
eodem modo dicere nequimus.
Quinta eft , per ccrtam aliquam di-
vifionem ; cum , fi varie dividan-
tur compofiti , varios fieri fimpli
ces conti ngit- Sexta, perfiguram,
qus ex divifione efficitur. Sépti
ma, per oppofitionem , cumfum-
torum duorum pedum alter majus
tern pus habet antecedens,infequcns
verô minus ; alter, contra.
Itaque genera rhythmica funt
INTILIANI
qwyyjÁoi xaÁ¿v]aj , oi [¿a?X¡v тн
$íov¡(§h ciïnTÇixovjeç- oi </[\ -агё/-.
жХгш , oi vshíov ij£*¡ тЬш ß^p^vniQ,
2>¡¡jí otwfauv ф^оуушу тгнй/Л^о^
E 71 ТШУ %(>¿VUV oi fAíV Л7ГАоИ' oi
£í •mTh.onrKo^oi ^ mJíx9iKetÁ¿vjaf.
"ürÜs [AiV OIW í<n f¿íj>@" T¿ KDtvjcÇ
pv&fix, A' ¿ r»y oAev Х«&Л^<
Zcívofj^fj. tÚtü ¿\¡t \ллрц búo' «jsxnc
fliysS-®"' OùÇ oi TÇ/O^flOl TUV о\щ-
/xuv ¿ttvtivs%a<n. ffl®*' ùç oi
T¿/í%(>ovoi ЦШлХ'ш <£ ЛзгЛоылоу^,
orw^aj- j cs\rx {¿iv a7TÁ¿í ЮЩ trvju.-
QÍQrjKiV, Ùç сЪг JwTÎpxç- cîir4 «/¡,6,
мгЛм (Àv yi^ eioiv, oi eiç xçôvuç n*
cuoif^joi- owójtjot </j,è , oi КЗЧ «У
wieetç ¿vaXvofjSijjoi. ,7»2¡¡M>! 3 цтт
рц\шу j ШУ ръЖо fÄfJ Xcyav СИГМ* ЧЦ&
etçoruç <ZSÇ9Ç *** Jéorv K&f à\oyavy
ày ont "%xoiJÙjj êi ó\a тву Kôytv t»v
otujoy ть>у %çoyntuv [¿tpw «V«v
xaQ ohcúpttnv miciv . ón WUKiÁttf
COT &тгХ£$ yíytcdzxf avfjíSctíyri. t3C¡*]t
r¡ kaQ 7a %4f¿<*> , ti ex. tÍ¡s ohouaí-
czùùç'ïtTnltXxfjèpov. ïSiû'p! , r¡ X&Q
¿ylí^ioiy , o'tuv iïvo тп£шу Ал[л£оию-
fJ.IV UV , 0 fAiV t%y Т1У [¿eífyvA xçovoy
Keifyiyitfíbpoi" vm/Jfyiti ¿í, riy ¿Actr-
нул. ô e/J,€, cveuûcàç.
rívt¡ TOÍVIW № j>v3-/*iK» ti
 DE M V S I С
мл», те >?jitíe'A<ev. tí SiTtXÁcnw .vsçss-
У^глп oí Tivtç K&f 79 сШт(>/1оу. ^5ГВ
£ pijtS-iiÇ тшу fâoym ouvtixjifyja.
6 u%j yiiç «c inçsç iouu\h омуку.уо~
fj$p@" Ttv TKS ioói*¡}@* fyvctXóyoy.
6 J\jí b&mf@* <zrÇ$ç тгу tvA , iiv A-
ЧЯкШП 0У. 0 b\ y VJÇ$Ç 7M iïvo iiv *¡¡JU-
¿ÁW. ô iïl £ isçss y -, Tsv cJJnrç/jov.
■n fjfyj owj t'ovy aç%t]ai ffyj "ïvri A-
(щрх- •вКцуН'Щ cf[t "îuç \ккоиЬгх.а,-
peiÇxi 5" th¿tbv ^'«ç а]^р*у«'отс«у
pv&f¿iís- т» й^€ iïmXà/noy á^xíjouf
¡J}¿ isre тукячрх' тп^Ятщ oï îuç
¿xluX,Ct¿$iKa,tní[¿H. CSXÍ77 TJf'ç 5"
7H¿TÜ jlvS"^ (piXnUÇ C¿v1iÁdf¿QA-
yóf4.tjx. tí e/[e tffUtXu* а^Х^Щ fify*
trúra тгу тчхты pv&u-ov та cú$->>Tt¡-
(jov ¡taQ.Áctf¿Gc¿v<i. ri J\jí ЗЭпту,-
Icv а^Х^Щ fil* ^m' «тЙлЦьмг J^ve-
"Jetl Jli 'icàç Tiarápoúv к&{ Ямаоч/лх.,
<nrávi(&> oXt У fâfai curt?, eçj ¿/[é
^gt/ о#\.л $ùrç , «Wç àhcyx, клКн-
•щ. ¿p¿ тш firiciívA hóyov ьхпу, <яЛ-
А« т£ 1щ$гп тш ъ^могц^шу Ко
уш clKeiaç \%tKr kaQ, á(/B-¡A,¿g ^
tètç àvAhoytotç.
Tay ftv&u-uv tb'ivwj o* yfy «<n auú-
5í7<w oi '§,àmtylj*t. àoTwJijoiffyïyoi
ivt m^K»^çàfÀf) 6i}ùf oï tÍ¡£¿-
a. L i в. I. 37
tria : Squale , Sefquialtcrum, Du-
plum; addunt aliqui & Supcrtcr-
tium : quœ à temporum magnitu-
dine conftituuntur . Vnum enim
fibi ipil comparatum aequalitatis
gignit rationem. Duo ad unum,
duplam. Tria ad duo , feiquialte-
ram. Quatuor ad tria, fuperter-
tiam. Squale igitur incipit àrhy-
thmo duorum temporum , corn-
plcturque rhythmo temporum iè-
decim. quod non valeamus majo
res hujus generis rhythmos digno-
fecre . Duplum incipit à rhythmo
trium temporum; finit vero in rhy
thmo temporum oétodecim. Ne-
que enim ultra hujus rhythmi na-
turam percipimus . Sefquialtcrum
incipit à rhythmo quinorum tem
porum ; completurautem rhythmo
temporum viginti quinqué. Hue
enim uique ejufmodi rhythmum
fenfus percipit. Supertertium in
cipit à rhythmo feptenûm tempo
rum , perficiturque quatuordecim
temporibus. cujus rarus eft ufus*
Sunt autem & alia genera , quae ir-
rationalia vocantur; non quod nul-
lam rationem habeant ; fed quod
cum nulla ante di&arum rationum
conveniant. ac potius per numé
ros , quam rhythmorum ipecies
proportiones fervent.
Itaque rhythmorum alii funt
compofiti ; alii , incompofiti ; alii,
mixti. Incompofiti , qui uno pe
dum genere utuntur , ut quatuor
temporum rhythmi : Compofiti ,
qui e duobus generibus , vel etiam
E z plu
3<î Aristidis
pluribus conftant, ut rhythmi tem-
porum duodccim. Mixti , qui ali-
quando in tcmpora , aliquando in
rhythmos refolvuntur ; utfextem-
porum rhythmi. Compofitorum
alii per copulam exiftunt ; alii per
periodum. Copula igitur eft duo-
r am pedum fimplicium & diftlmi-
lium compofitio : Periodus yeió,
plurium.
E pedum generibus primum eft,
ob xqualitatem , Daôylicum . de
quo primum traftabimus. In gene
re dactylico incompofiti funt rhy
thmi fex. Simplex Proceleufmati-
cus , ex brevi pofitione , & brcvi
elatione. Proccleufmaticus duplex,
ex duabus brevibus in pofitione,
& duabus brevibus in elatione : &
contra . Anapajftus à majore , ex
longa pofitione , & duabus brevi
bus in elatione. Anapaeftus à mi
nore , ex duabus brevibus in ela
tione , & longa pofitione. Spon-
deus Simplex , ex longa pofitione,
& longa elatione. Spondeus Ma
jor, qui & Duplex , ex quatuor
temporum pofitione , & quatuor
temporum elatione. Per copulam
fiunt rhythmi duo. quorum alter
Ionicus à majore j alter , à minore
adpellatur . Et quidem Ionicus à
majore conftat ex fimplici ipon-
deo,& proeeleufmatico duûm tem
porum : à minore Ionicus, con
tra. Da&ylus autem di&us eft,
quod fyllabarum ordinem digiti
partibusrcipondentem habeat. A-
uapa:ftus , vcl quod ordine conver-
^vintiliAni
ъ&ьЯсуш auuiTUTiÇjùç ci £u£íkÁ-
mjftoi- (¿utjoi q,6í -mfi fß/j eiç^çôvaç'
■яг7i Q, щ pv&ftiiÇ AVAÁvó/vfyjoi , ùç
a ifcáotipoi. T [J oiu/JtTCúV o't fJ^fj ein
xj' wfc/ytm' o'i Q , xlf -aré/oíoy. x£
ov^vyiou fßp ¿v içt,£vo mee¡9 «wrÂÔV
Xj àvoftoiuv auù^taiç' ъ&оЪ(& <f\jt,
<zshetôvù>v.
2^s6 tÎuj я ook¡vXuh9v. •arg*
áautíyíjoi ein pvS-fAot e£.
<zsÇ9Ki\éjo-(jLaUt(9ç ДжЛхд , ók hie
ß{ßt%eiwv сШ JÍojv , кдц 9V0 ß^ß-
%etur t7T açw xjij ávÁTmXiv. eivá-
JtCKWÇ, KM OVÓ ß^Lxetuv açoiw.
àvcL-77cu<r@*> ЛЖ еЛаоз-ву©- , ¿k
$vo ß^ßL-ftHW açozm , H&j fteucgßg
Jttrsuç. ÀtcKSç azroviïetoçyôx. fuutyfa
tytojuç, к. /xak^ç açatuç. œroviïéïoç
CtùûÇ , Xj тЦ^рЩцц AÇOÎUÇ. X$ Q ov-
(¡VyicU уПйЦщ pv&fAtl) OVOy ùv 0 ffyj
iwwèç ï&ri fAeí£ov@»'¿ S" алг £Âcio--
см@* каХнщ. HIM o (jfyj "3>on ¡neí-
£pv@" oTwiçtcjcy í£ ÁttX¿ enreveW,
aiculiuç. $cui¡vX(&' ,«V e' ¿Khyfyiy
т1ш t (п/Жл%т mfyv , ÀvaXo-
yioDui Ttïç pípíoi t¿ ÜakIváx. Àva-
1Геич-@» , y 2>l& я dvATmMv ti
 DE M V" S Í С a» Lib. I. 37
fo fit pofitus : vel quod breves qui-
dem vox percurrat ; ad longam ve
ro ubi pervencrit , in ea requiefeat.
Proceleufmaticus , qui & Pyrri-
chius , quod cum in bellicrepis fal-
"¿¡OTB T¿КЛУ TCUÇ 7Wpf>Î%CUÇ} клу iiiç
tationibus , tum in certaminibus со
àyuoiv cùulôlç xçrt£h4 . caroy^eïl^ utantur. Spondeus , quod in liba-
j ЗДдб fi en tcuç wrcybcug ctujoy tionibus accinatur. Ionicus , pro
pter rhythmum moleftiorem , cu
ô-fAX <Р*&*ЯГ, ifi toXjOt favte cxa- jus nomine & Iones fuere repre-
ucù$rfyi<au>. (ЛЛУ Sv £$»K¡vÁiK¿' henfi. Atque l\xc de genere Da-
ftylico.
want. Inlambico genere fimplicesca-
е'у 5 r? *л/*Ь*х* yW ÀirXtifap dunt hi rhythmi. Iambus, ex di-
midia elatione , & dupla pofitio-
ne. Trochzus, ex dupla pofitione
& brevi elatione. Orthius, ex qua
tuor temporum elatione , & ofto
temporum pofitione . Trochaeus
mi/^a eïçctuç Xj ôiiQ.oriftiiyt<reuç.TÇo~
Semantus , ex o<5to temporum po
Xeuoç a»¡fÁ.cu¡¿í,ó í£ ¿K^aífta Jfirtaç, fitione , 8c quatuor temporum ela
(& тА^роч'рх âçataiç. omiffloi jj , M tione. Compofiti , & quidem per
a^4 wÇvjicui' ßax^eiok Ыо.ыу ъфр copulam , Bacchii duo . quorum
<sr&Tijiov t%<( т Ta^GoVj мСгтмм> j) т alter primum habet iambum , &
выемок* в Q, c*a*Äiaff. j^4 q «fe'fl- fecundum trochasum ; alter , con
ввУ, </S'. TÍares^Éj ^.Ь ê£ êvèf idfiGit, tra. Per periodum , хП. Quatuor
ex uno iambo , & tribus trochans.
Horum ille , qui primum habet
7гр т ía^Goe í^üiií хаЛ«та/ т(>о%шод iambum , vocatur Trochatus ab
Üra tctpiQx. i Q й&ъроу, трохеи©» iambo. qui iècundum, Trochzus
isra /Q«X£««. в Jj т(/тв¥ , /Закх&од à ,bacchio. qui tertium , Bacchius
"¡hn tço%cÙk. с q tÍtu^ov , ?лр£(&> à trochaso. qui quartum , Iambus
epitritus. Porro quatuor , qui u-
num habent trochseum ; reliquos
т*с 5 А#иГ& ieifiGxç î%ovIîç. ¿ fíh
vero iambos. Itaque qui primum
¿y nçà>7tv ï%ù>v Tp°X<x*ov , TXÇ J\¿ habet trochasum , relicjuos verá
¿.omxg (áftZxg , хаХнтщ Га^иб©* iambos,vocatur Iambus a trochado,
"¡¿Tro т(>о%оих. ó Q iïdjTipov j Гл|и£ф.> qui fecundum , Iambus à bacchio ;
vel, Médius bacchius. qui tertium»
E j Bac
 J8 A R IS T I D IS Qv I NT I L I A N I
Bacchius ab lambo, qui quartum, rfjitv , ßax%ei(&' ~2яп lapSy. с St
Trochaos epitritus. Quatuor de- TÎm$ov,rçoxcâ(& ёНпт^Д&.-по--
nique
i , Jqui binos
. habent trocharos, _„.,^
auptg JL'
3 , ovo
oc totide
dcinceps
tineant, a ^ o
tur primos habet iambos , fequen- vag. iftvom ttÇuthç тхд lápGxg
tes verô trochaeos , dicitur Simplex e^wv, ímftívxg 3 тхд tçqxcÙxç, Ле-
bacchius ab iambo. qui trochaeos j^af &7гЛхд ßax,%et@» "Ovni lá^Qa.
antecedentes habet , infequentes ¿ Jfi т^сихд та^цуа^уцд
vero iambos , Simplex bacchius à *■ ■ / п\ -г \ ■ ' /*
trochara, qui jambos habet inclu- < , ~ „ " , N r ,
fos,Medius iambus; qui trocharos, ,T^Ä*' •
Médius trochaos. Diebs autem 4e ■a«<í;t;o^e>'*í œr HtpQxg , рг-
eft Iambus ab iambizin , quod eft, <r©» 1'л/л£@^ o J[í опт Tçe^ewaç,
maledicere. vel à veneno fie adpel- рл<г(&> Tf>o%cu@». ï&ftÇ(Û^ f¿\v ¿v
latus. Ad hoc enim iftc rhythmus ¿xáí>) , 4¡m r¿ ¡AftZífav , o с«i,
obconvenientiam cumprofa ora- , <s&c¿t¿v ¡¿y адш®..
tione, & partium ipfius mxqualita- \ 1 ~ v < . л л Л \ \,
tern eft adeommodus. Trochäus, ^/"Г^"^
quod grelTum faciat volubilem. ^aá«' W ^ шW
Orthius , quod venerabilem habeat r*ty** «вкферф.. трохеи©* c/[«>
reprjefentationem & greflum. Se- ^тге тн iiu) ßdoiv сШт^а^оу
mantus , quod cum temporibus fit <Эи/. о </]} 'ôf>sh@~>} ii oipvov -щд
tardior, artificialibus utaturnota- ^^'^j ^ ßcLncog. *um¡k
tionibus, ob fequclam pofitiones y. a К) л _~ -n
duplicans. Bacchius dictus clt,quod n i L ~. ,4 *
Bacchicis canticis coneruat. Cx- W™«* XÇЧЩ яцшою* ,
terum fpeciales horum habitudi- » evexs ЛхЛаэта^с t»ç
nés à pedum ordinibus nomina ас- fatretg. ßax,x»@- <4è ¿xÁrfa , >¿ro
cepére. , r¿ rüg ßcuc%eiotg àçftiÇetv fúXan.
In Paronico genere incompofiti щ ¿£ T¿Ta¡v ^é<r«? >Wb tmt
fiunt pedes duo. Paron diagyius, даЛ**хте|юк 7¿J e'rouaei«, «Л,-
cx longa pohtione & brevi , & Ion- л
ga elatione. Рзеоп epibatus , ex ™ , V ^ „ л , ,
longa pofitionc & bnga elatione, Ev" * т^ шв*?п)!* ^яш^
& duabus longis pofitionibus ас I91 P*» уин>ч\<Ц ™otg Ыо.жсиш

Хной- } Kffi ракорд ciçosug. ъгейш c%i£*76o о* ЦЯХ&С %9ta$ K&i /лл
 D E M V S I С A. L I В. I. 35
xç£ç л^огид,кЙ и>< fjLAK^uv Jfotav, longa elationc. Diagyius itaque di-
K pax&ç açtrsuç. 21&уч<&> fif) iff ôus eft > 4uai> digyios ( bimem-
mñytm $yq®*J&» WVV^ m- bris ) Duabus cnim notis utitur.
2oiç. ShbQk j , ^ ЕР1Ь^> quoniam quatuor inens
™, _ _ , J , » „ y ^ partibus , ex duabus clatiombus ,
W*™' <* «"» «fw">> & duabus fit diverfis pofitionibus.
^ <W q&pûfuv fcotav упътщ. рОГго hare genera fi mifceantur,
fityvv^uy ray тхтш, тёщ ípecies rhythmorum fiunt plures.
pvS-pav y.vilcy vsheiova,. $vo fifi ifl- Bins Dochmiaca:. Quarum prior
Х;иАхЛ.тт*№ оиЛ^щг^ар- componitur ex jambo & pzone

л,, . » / - ч к /. lo, & ргопе. Ingenioiiorcs enim

àajTiùov ' , ож ta/Аьи v> наи
' дактили, \ « i ж muñones
-л- сrucre viiae.
г Dochmu
т\ l
m vrcuM©* . *tyvt*»*l autem vocabantur , quod varii ef-
p£«ç «сита/ xaJtÇeturjozu. $¿xfuot fem & dilfimiles , nec diredc
«/[é сжлЛЛ?» , 2i^6 7j "jíixÍáov K91 in Rhythmopœïa confiderarentur.
mófMiOi, KS4 pí xa? ¿í?» Jtupéïidai Fiunt quoque rhythmi qui vocan-
«fr ¡vS-uwu*. yívovja, J\ß W « tUr Profodiaci- Quorum aliiex ter-
, / 0 « / / j]v ms componuntur , ex pyrrhichio &
, ox \ - <7'л T ■ lambo & trochado : ahí ex quatuor,
o< фр Ц^ гут awUfafa, ox ¿ambo prardiftis tribus pedibusad-
*VtfH?8 KSfj ¡a+tGx КЩ tfaxaia- oi dito. Alii ex duabus copulis ; Bac-
ó\t tiùTeifuv , iáfiJon ту, <z»£?«- chio & Iónico à majore. Sunt au-
flfiSfa т&тпоЧа, vtogtytftyx . oi tem & irrationales Choréi duo.
J\t ovFvytû, ßaxxeia » к# bmboides , qui conftat ex lon-
~ »s?_i 'У /» '_v л 4 elatione, & duabus pofitioni-
v «• /9 » /• ал «i Dus> & quod ad rhythmum am-
«Aej«! дг^««1 ^ . UlftGtHblf, К net , fim]lis eft daftylo; quod ad
ouotpjxtv (ж futx&ç açoraç , Kfff di&ionis partes fecundum numc-
iïùojfotuv. KSH m /Др pvS-fAcvtoi- rum,iambo. Trochoidcs,exdua-
XIV SaxjvXu' та J\jt ifç Àt^iùûç fíí- bus conftat elationibus & longa
м xa'Q w <ù/3-uॠ, UftGç. è 4» pofitione , perconverfionem prio-
' . ^V > *,/ v. \ ris . Porro alii quoque funt mífti
3 irA, n. » 7 \ - rhythmi , numero quinqué. Crc-
x&ífawK*i мАршчуЫгшщ** ti/us> quiconftat „[ной™ pofi-
wp». «ri^i WWfw pâti" fv- tione & trochsi elatione. Dafty-
$y*í¿ T9v а^/Э-рсуЦ. nçrfttxàt, H lus per bacchium à trocharo inci-
euuíwxtv ox onecía ^iasuç, Xj 7fo~
Xaix acotáis , >^ láf&a ttçojuç, MKÍvb&*xjf ßax%£or , m "ihri tço~
pien-
4<э Aristidis
pientcm , qui fit ex trochan pofi-
tionc, & iambi elatione. Dactylus
per bacchium ab Sambo incipien-
tem , qui figuram habet pradifto
contrariam. Dactylus per cho-
rium iamboiden ; qui ilium ad po-
fitioncm , hunc ad elationem reci-
pit. Daftylus per chorium trochoi-
den , qui fimili modo atque prae-
diftus componitur . Creticus au-
tem à gente eft nominatus. Reliqui
ab ante dictis pedibus adpellatio-
nes habent.
Itaque qui Metricas contempla-
tioni conneótunt earn quae circa
rhythmos verfatur, hujufmodi ali-
quam fecere artis traétationcm :
Qui vero illas feparant , aliter fa-
ciunt . Initio enim facto à bino-
rum temporum rhythmo numéros
addunt , ufque ad rhythmos com-
pofitos. atque hos figurant iècun-
dum prxdiâas rationes ; äqualem
fcilicet & duplam , tum ièfquialte-
ram & fupertertiam. Atque alios à
pofitione , alios ab elatione : rur-
fus alios à longis , alios à brevibus
incipientes componunt. Adhœc a-
lios ex omnibus brevibus, alios ex
iis longis ; alios permifte confi-
ciunt , abundantibus vel longis vcl
brevibus ; aut per fimilia témpora,
auf per diflîmilia clariones pofiti-
onibus reddentes. atque hos ínte
gros ; illos à Refiduis aut Adpofi-
tionibus. Vbi & vacua témpora
adfumunt. Eft autcm Tempus va
cuum , quod abfque fono exiftit
ad complcndum rhythmum . Re-
s^V INTILIANI
%сиц , Of yíyí¡a\ ¿k Tooxaiu ^iatuç-,
<£ iá¡A,£it açtreuç. ^ax/oAíff k¡^@ak-
%etov, T ')iniiàftGitJeç cveuïiuç
kJs %op$ïov т 1вцл6«*ац. liv /Лр усср
I'll ' д' » i.\ ' V Ъ'
сш/ov «ff jtffiv т Q «ff лр^пу дг^пщ.
iax/uA@4> ^ X»püoy t T^e^o«^,
лулХеушд т£ <zs&etpri/jfyj№ ovyxÂ-
/ьЗродмруЪяэе ftyù ¿v ~2>¡¡ri tS-vaç cayó-
fiAçztf oi Of Хош1 àm тшу >BÇsetj»i-
[¿ívav Tiïobuy 7»ff àvofictoixç i%xmv.
OÍ f^J ¿y QVfJLTThUQvjtÇ T» fM¡(/~
K*ï§fuflji& y r VB& it&ftmr -meuj-du/
пул 7Пчп1*1у]оц т Ti%vbXoyia4>' o't Ss
%a(J£ovJtç , Ырид miuuiv. >¿>£*-
fJ^joi petç ohm ¿ioyi^x отшЪ^глту
àfj.B-fJt>ùç f¿t%(/ T"v оио^тау 'pv-
$-{¿áv. ¡iffj riraç клШ cbr vsç$ei-
piffÂ/jfiç %r¡fn.Alí£pv¡tg Àcynç , Готу те
¡OH о\тгХаипоу , уриоХму и KM сШ-
rtßov. Kffi ebr fiiv Àm ^iatùoç'cbr
di cvm apreuç. K£H onr f£p лш f¿a-
к(>шу' опт J\¿ ¿m ß^ßL^eim аш/U-
%л<п. tit csirftív ск mxQäy ßyf.-
Хнау cv\r о\ ля» шиш»* txç лул-
fit£ "¿m¡iX¿ny , f? "zsheoya^nai [аа-
XÇto ßpjl%eiW. Ц Л* ÔfJLOtCûVfâCVUV,
щ Л' сыоро'шу tÙç À(>o~aç toÎç ^tmoiy
Àv'Q.Tnjïiïôyjiç . KSH ebr yX/J ô\o-
x.Xr,paç' cîir4 ef\} dm KetfifM/roùV Щ
uçs&Îobuv . a> elf KSH СЭТг' *£VKS
fâôviiÇ Gr^ciÁa,i¿£Avx<n. Ktvoç fêp
OWÙ ЪЧ1 CtJydj ф^оууИг 1>t9S
áva7TÁ>í¡)u<nv t¿ pvS-(A¿' Xéífifjut
 DE M V S I С
<J\¡t с* pv&pty у КЦСУ®" KtVCÇ £Л«Ь-
i^S-itnç ef^k , ££ок@- xe-
ycç pa.Kt>cç , l\&¿}<m £nrXaaiu>v .
avf¿7mv'&. так dyiS-piy CAtlifyyjam,
<8&<QíOJ т£тгу eiç cgípi&Q. pv-
SfiuKcí. клу fj¿ ï%>j Xoyev uva,
•пштя nzÇ$<; аЖщКл, cv eî тт я-
•xXm pv&puSv o-úQnn %pcrtt , ï'ppv-
Э-fíov ~Ъап<рсшау\(ц та aAjpuk* ei J[t
eiç Xoyaç y¡ t¿ jivá-fiut9¿ ¿ícuoicng
ке^еипцач} . etov ô>cx.etyÛ/tiç óíx.c¿-
^tapeira ras ^^u,afëc. , uç сШ
¿v K&f ¿k&$(&> СЮС içaj pvâ-fAOÇ.
Лсу@*. «V т ¿J\¿ i £txátn)fi@»'
tçcq ¿k ¿iwipLcv K&j ¿kQ-oÍiaov. fXí-
f/Án cxQßa, якМу eiç т&лдсс
гуц mv'Q^a, , еС</1' Цтшч tçuf pv-
&fW(&ç AÓy(&. m mvjt mtXiv eiç
rpja. K9j £vo- Хъуи так rç/et <o&ç
îkxçiv тыу ¿tai/лау Xcytv e£«v
îfitéXiOY. UÇ Ti Ч&1 liv óíxatvllov
еиигъкущ 2¡& титшу . • vmAiv ei p¿t-
f/Tcupct тгу сш\ьу eiç K&¡
vxießa., cinc bquf \óy@* тшу àp-
pvS-fiav pvâ-pitxs'ç. [ieç/i£av тау
eiç Tfja »ИУ Ttos-a^ßt 5 Àe-
y(&> сШт(/}@». tjr ¿ (p*ipu ОШ-
1*^tâttJ\ iiv Ь&изищрлу. mcXiy шшу
liv cw\h cm -rilçptmiAU tyîj ifcctoiiftu,
к. L i в. I. 41
fiduum vero in rhythmo , tcmpus
vacuum minimum. Adpofitio ,
tcmpus vacuum longum, minimi
duplum. PoiTo compolltos fic fa-
ciunt.Totum name rum exponunt,
illumque dividunt in figuras rhy-
thmicas. Quod fi illae rationcmali-
quam inter fc habent , quam fim-
plicium rhythmorum fervant tcm-
Eora , illam figuram rhythmum ha-
ere pronunciant : Sin minus , a-
liam nuibs figuram cfFormant ; do
nee in rationcs ilia rhythmici divi-
fio incurrerit ; ut , expofiti denarii
numcri confiderentur figure , ut
inderhythmus fiat. Ex binario igi-
tur & octonario nullus erit rhy-
thmus. Ncque cnim rhythmum
habet ratio quadrupla. Quare nec
denûm temporum rhythmus erit
ex rhythmo binorum temporum &
ocïonûm. Si rurfus oétonarium
partiar in ternarium & quinarium,
neque fic erit ratio rhythmica. Sed
quinario rurfum divifo in tria &
duo ; dico ternarium ad quemque
rhythmum temporum binorum ra-
tionem habere fefcuplam. ut& de
cern temporum rhythmus ex iftis
conftet. Quod fi rurfus eundem
partiar in ternarium & feptena-
rium, nulla erit ratio rhythmica,
utpote qui rhythmo careant. Par
tiens feptenarium in tria & qua
tuor , fervatur ratio fupertertia.
unde dico componi rhythmum il
ium denûm temporum. Rurfus
eundem faciens ex rhythmis , qua
tuor & fex temporum , exiftit ra
F tio
42, Aristidis* ^VINTILIAUI
tio rhythmica fcíquialtera. Rurfus sneAnf «c £vo mv'Q.oijfixç. « ffi ¿y
in duos rhythmos quinqué tempo- àirhxç à[À.q>oii(>iiç , 73V ínv Kffj pv-
rum ; fi quidem íimplices utrof- S-fin&v "i^aci Áoyev « J]¿ aiw^i-
quc , äqualem habebunt rationem
TifÇ , KAjtt <zsÇ$étmv 7пщоа;Л^(§*
rhythmicam;fin compofitos,quem-
admodum fupra dixi , fafta divi- iîw Jiottpunv , oiwiçr,[il тзу виииЧт
fione , dcnûm tcmporum conftituo [AOV .
rhythmum.
Ductus Rhythmicus eft, tem А'уиуц $¿ êçj pv$-f¿u(j , %çôvm
po rum ccleritas aut tarditas ; ut , m%@~ $ ßfftdvTiic oiov óistv т Ао-
cum íervatis rationibus quas poli-
ym o-u£offyóav , ¿c щ Jia-etç Tnixvf)
nones faciunt adelationcs, difFc- •srrfpf шд açtreiç , Ц&фсрыд wá<rx
renter cujufque temporis magni-
tudinem proferimus. Eft vero o-
ptimus duftus rhythmica: fignifi- Ф1 é\ji àyuytj pv3-f¿ix.>jg г/гфешшд,
cantioris expreífíonis , in medio 4 j^T4 fAwv г %mav , Kffj тау à^atm
pofidonum & elationum aliquanta тпач S^çacnç.
diftantia.
Mutatio rhythmica eft , rhy-
MtQ.ZoXÍ¡ ht tçi pv3-i¿iK*iff>v-
thmorum variado autductûs.Fiunt
autem mutationes per modos qua- àXkeictffïS Щ аушуцд. ytvav\a\
tuordecim. Per ductum . Per ra- J\jk pUfaCeka] xj*4 tçc7txç Ьгка-пс-
donem pedum , cum ex uno in aupaç. Koj' àyayqv. ц£ Koytv meh-
unum tranílt : aut cum ex uno in X9V , ото» ££ ivcç etç iva рг&ъшуу
plures : aut cum ex incompofito in héysv. t¡ ¿tuv í£ îvoç ttf >Bsheiag. *¡
miftum : aut ex rationali in irra
emv t£ лаш/^ггн etç fu¿¡ív. *¡ сж
tionalem : aut ex irrational! in ir
Kt/Ux.¿ «V aXoytv. »? г£ ahoya etç
rationalem: aut ex oppofitione dif-
ferentibus inter fe fiat mutado : aut aXtytv. ij ¿k tuv wfUfai U\g.$í-
ex mifto in miftum. póvjuv «V àX^tjÀnç. <7 ¿a pux¡¿ «Ç
Rhythmopceia eft facultas effi- fAUcjÓt.
ciendi rhythmum. Perfecta autem г'ьЭ'рмтвйа hi tçi iïiwafAiç 7i¡it¡-
rhythmopceia , in qua omnes fi Тлщ pvS-f¿¿. 7í Л«а Q pvB-fAomua, âr
gura? rhythmica» continentur. Di-
r, tjxv&tÙpv&fAiKci's&tixf) ^цра-
viditur in eadem, in qua* Mclo-
pceïa : In Sumdonem , per quam S. &сир£щ J\¿ «с пш& ту /itíAo-
fcimus cujufmodi aliquo rhythmo •яг tía- Мф{ > oh' rfi cJ?Tizxf¿eJz¡c. чп'ш
utendum. In Vfum, per quem cla- mi риЭ-/Ам zçqçtov. ХфН , Л' rtç
tiones polidonibus decenter rcd- Tcùç àç/rcuç &iotai Tiçtmvluç'ivn
 DE M V S I С A. Lib. I. 45
dimus. In Miftionem , per quam
à?Kr,Xoiç av(A7r\ix9ftyj j «таи oíoi. rhythmos inter fe conne&imus ,
Tfómi ¡5 uç Àç/lîovÎxç, KS4 ри&ротт- ficubi hoc oportcat. Modi, quem-
admodum Harmonices , ita Rhy-
taç tÇ $M if«f' mçKÀÏtxàç ,
thmopcei'a: genere íunt tres : Sy-
çwAZixsV, îmxAçixàç. титшу tKaçvv ftalticus , Diaftalticus , Hefycha-
HÇ ¿isUpSfjfyj ф TtwQ. 7«ff сШ fticus. Horum quemque in fpecics
dividimus fecundum cadem iis ,
В-ротнА^ЗщдЪягАъМъх»!' ¡caxí- quas in Melopœïa diximus . Eft
autem optima Rhythmopceïa vir-
Tü)K íX.C¿TípoV Cil Tto'ZTCuiïdilItKto Аб- tutis effeclrix : pcílíma , maliti«.
Quomodo utrumque horum fiat
Хъ£ъ\ац. mtç J г "яиКсиНу т /t¿(J ¿u-
in Eruditivo dicetur. Porro Vete-
Э/деу «¡opsc лтллКнг ti ¡J д*еА@-, rum quidam , rhythmum quidem
5í"Aw. 7B до» petç fJt,ih(^ dvtvt^Ttv marem nominarunt ; cantum ve
TÍ í4i Kj ào^*if4>auçbiyv\riç ётге^ок A¿- ro feminam. Cantus enim ineffi-
cax eil & figura caret , materia ra-
•níQ.' ó 4 fvSftif тяКаЩ Tt cúújo , x, tionem obtinens , ob commodi-
KWH •n'Q.y^uç . mi¿v]@* Xcyov tatem ad contrarium ; at rhythmus
ipfum fingit & movet ordinate ; fa-
cientis rationem obtinens ad id
quod efficitur.
£ fv&fuxS X¿ya, iïtcvjuç avKjÇ/лг- Completo jam nobis De rhy-
thmis fermone , commode por
fjfyù ¿v r¡ ii]ç /utli/iKÍfe S ъ& çtt%eiuv ro de Metricis quoque aliqua at-
Xcy(&. etô' i "Siêi ov&aSuv. et6' о tingemus. Principium igitur Me
•2!rê< miïuy.èiQ' ¿rus о "sfèx t fííifuv. trices eft traâatus de Literis. Dein-
de de Syllabis . Poft de Pedibus.
Atque ita deinde de Metris. Vlti-
mus de Poe'mate , ad fcopum Mc-
trices indicandum adpofitus.
Litera igitur eft Vocis articulate
S-çx [&Ц(&> tXâtfçw.T J Ф'Х&шу fit pars minima. Literarum vero alia:,
que tcrctcm ac clarum ediintfo-
num , Vocales dicuntur ; alia?, quae
%ov, <Qmr¡iytg. ХгуГ)' ш y âftvfyuç obfture auditum feriunt , Semi
T? àx9*fç KaSiKVX^O,, *¡IA,1<PWA' 7Ж vocales; alia;, qujeparvum & ob-
jj рчсцоу i<j àfAAVjtèv v%£v?gi, 7My^L- feurum fonum edunt, penitus Mu
7TK<r>V АфшА, 0Í6V оХффыУСС Í3t?5-- ta: , quafi paululum vocales adpcl-
F i lantur.
44 Aristidis Qv intiliani
lantur. Vocalium igitur alia? , quae ауер^^оц. тшу ffl ¿y фшу^шутгс
mínimo tempore proferri poflunt, «A*;pV« xçévm <я&тх%пц
breves dicuntur ; alix , qua: neçef- }ш^л } 'ß^ü хку^щ- т* JV
fario majus requirunt , longa: ; alia?, >»-.'' „ ,? ■ v л.
quae tempore alternant , vocantur Л ' ',Г ) ^r 7е* ь
vocales duorum temporum. Por- *™№*№Q*b y* fcf»* >
ro Semivocalium alia?, quae dua- 7«У Л'^оу*. тиу à-îptÇcimv m /ty.
bus confonis arqua in Metris pof- áw'o avptymoiç Ь wTç ptTgotg in
fam , dicuntur Duplices ; alia?, qux ^twct^y'Q. , л£?«7«Ч ЛтгЛа- та.
minus una confonante poflunt in \Кл%„ '„¿f averna Ъшл^л
complcxionibus, vocanturLiqui- . \ .< \ , ~ v..>
dx ; alia: , quae nullius harum dit- *~ , ^ _2
fcrentixfunt participes ; Mutarum ™&fxT™'
fcilicet peculiarem rationem obti- > |Ла£оу/й>У ^ т»< paQuvm,
nentium alia:, qux in fummitate m ^ сШ mÂifç x.ivxv'Q. тз 7n>djf¿a,
movent fpiritum , Tenues; alix, •v^A*- ш'АЪйа^у ffi<rq>o¿)>¿T*i¡(&*
eux ex interiori cum vehementia ÜfafaSctoiar » le^iSA) эт»*у-
ípiritum educunt, Afperx ; alix, g ✓
qux medio modo raciunt , Medix * / <7 л o ' » i
adpellantur. T*™ T^™"1tT"'*
His compofitis fiunt Syllabx, r ^Ч»7*»^
vocalium différentes , quas obti- peîfj «у vní%ií<nv , ¿(¿áyvpoi. ц& щ
nent, cognomines. Quaxum alix (Á¡¡ t£ tree «дол ™fftwáft«tr а/^
ex una litera habent poteftatesjalix, 0« <яЛ«ву«у.;£ татау «/ ^ сж <pw-
ex pluribus : Ateme harum alix ex > ^ ^ Л'<рW^,, % fat
vocalibus , ut Diphthonei ; quas ~ ,\ —v , / \ т .r>
aut per erahn , aut per complexio- ^ ~ ~ . ; ~«4 „
ncm , aut per dominationem fieri *П&Ч <P«№ Щ * W
dicimus; alix quoque per como- прфепм, а* щ Stretç jpt-
nantes , qux ut pofitiones figuran- (лаЪ^о^ец. оц ¡tá¡/¡ ¿y (aakçcv tra
tar. Quae igitur fyllabx literam огц çbi%éïoy , t¡ Jï'xçovov ¿K¡mó[¿6-
habent longam; aut ancipitem pro- vey y ¡¡ ßfjtyy çj>i%hov Л^лоум ovp-
duebm; aut literam brevem anci- j д fc¡, ¿^Ae<f
piti connexam : aut ancipites duas , ir . ~o / «
inter fe connexas, vocantur Ion- Z?*» ^[«f*****'"*
gx : qux vero vocalem habent bre- ^ PO«aJü Ç«"4«» > Ч Л^вУвУ <ш-
vem ; aut ancipitem correptam, vcl Çt^ô/^fj oy , t¡7it)ta$- ewiiy Ц fiu»
per fe , vel cum fimplici confona, ¿7rh¿ averna , /Qga^fíi^ X%y>v-
dicuntur breves. Atque hx funt щ сшщ fJèp фипщ ruv roÀ-
KaJocSy
 DE M V S I С
Ал&Л Зь^&форец. yíyayjaj\ í¿ nnç i
^ <zi€9<&t™ tu» ovpQuvw цлк^Щ
тЖи^оц. fjm t¡w l¿tou â-iaiv
ю^а-Кл^Ячщ fi>r,'x9Ç > ùç *¡ fis $¿0
wfitpavet Xv¡yx<m>' h «f h ii7r\¿v q
<poTtpuv,ùi y¡ \*¡ynoÁ ti «f в£ягЛ«у,
rai ¿v ¿rus í%óv¡w IíShk\ou\ m pt-
yífyl Г &i%*íú)V wïf 2l&ç>if4ctaiv iaú-
(j&fJM £ твух. tí /ufy) ул(> iXàfcçtv
ÙÛÇ t¡ HtffiÇ $F TiVa' 1t 'A fXiCVV } tjftitTV
fßp & fieí£ov(&> , ÀirXajiov J\¿ %
«Ааогок^. TÍ ffy} y»ç (¿ak^lí v^ú-
o-ha n @&%£л' $ A* ß&X,<**i><*<-
ßgßtXeteu/ »7 ЛтгА# м/лфаух <S^í¡i-
Y.ÇC/LV. ílt Г (пЖсЛйиУ Щ fjÜ¿0ÍCL\ ¡tetó'
ietuQç ЗммМ^) j TBiewTUf кау t яа-
çytôio-itn т imfjfyrttf tyeútofy a\(¡¡\
¡jLíCg.Qdfh.xovn , ùç \к 7i t S-íai [¿A-
XÇWV , КАК T XSncív iÇl вЩЩСШ, OK
yüv reij»if<8/jct)v Зафоршу с* -г OVÄ-
AaGaiç , 2\&<ройсц <nwi<rcú¡a\ т Ае-
yojufyuy *9iv¿)y t¡ fííQvv с* tbHç -mai.
цгащ fÂv ¿y й^у\щ ^ wiva] , 2^ ri
«71 f¿h /3ç?xetccç , Titfi в/[е (¿ak£¿s
¿K7TÁt¡p¿v xçeietf, тйтт q Щ (Àiy
"¿Ttb ТШУ (pvcnj [jLAKÇUV ÁA[¿£ÁyOV-
чщ , émv eiç фшщу fiAKçoy Áijyri
Av Lib. I. 4У
naturales fyllabarum differentia?.
Fiunt autem & longs quxdam fyl-
laba: per confonarum adpofitio-
nem ; aut ob propriam pofitionem
adfumcnteslongitudincm ; utcpis
finit in duas confonas , vcl in unam
duplicem ; aut à deineeps confo-
nis ; ut , qux duas habet confonas
fequentes , vel unam duplicem :
aut ab utrifque , ut defincns in fim-
plicem , habenfque -fubfequentcm
fimplicem. His igitur ita habenti-
bus, literarum magnitudines toni
intervallis numero pares monftran-
tur. Etenim illarum minima maxi
ma: quarta pars eft , ut diefis eft
quadrans toni : Media , dimidia
quidem eft majoris , dupla vero
minoris. Longa? enim dimidia eft
brevis; brevis vero dimidia exiftit
fimplex confona. ManiFcftum id
inde , . quod brevis , aut duplici
confonâ adpofitâ , aut unâ vocali,
fiat longa. Deindc fyllabarum alia?,
quales per fe fpeâantur , tales & in
adpofitionibus fequentium viden-
tur : alise mutationcs reeipiunt ; ut
tarn ex pofitione longis quam com-
munibus videre licet. Itaque ex
differentiis , quas in fyllabis eife di-
ximus , conftant differentia earum
quae communes feu media» dicun-
tur in pedibus. Media? igitur didae
funt , Sc communes , quod inter-
dum brevium , interdum longa-
rum officia obeant. Harum verö
alia? à natura longis fumuntur>
cum in vocalem longam définit
fyllaba , eâ qua; deineeps eft inci-
F 3 piente
4<í A R IST ID IS Qv I N T I L I A N I
picnte à vocali. Ideo enim quod ~bç%e[4,ivtiç. т£?я(> chct%etv pitQ.£v
intermediam non habet confo- оьрфмш tí оиисеЯо* oufeg, хеэд-
nam , quat ipfas connecbt , dum vémç ¿n^Xfo^ T¿g foç , r <#
hiantes efhciunt fonos , vocis re- ^ «. . r y> / •/ .
&um tenorem diflolvunt. tum no- ~ v-r »n JT~
ftrum fecundam confequendi ftu- *J W%&» &nX<Amt
dium , ob vocis continuationem , т ¿ Q*W ovvíx<*«*>sri/v cí]t-
antequam perfeftè proférât prio- Xr¡ 4s&mviyx.a£h>u\ 7¿t/ -arOTigai» , Is
rem, ab antecedentïs toni longi- ^¡tet^ya/xtvn -riva (¿AK^c-nflog "¡xm-
tudíne abfcinditur: Alix à natura ърйщ.щ Яляпт <bvo4 fi&Xei&,
brevibus , cum in orationis par- ^ ^ ^ Ле' «rfu^Afr*
tern fyllaba defimt. Nam diftantia, , v <Гу\п,> с -r /
qua: media eft inter prioris partis ' *Ч£Щ»
orationis finem , & initium fecun- ""WWW * >f^5« * 9*JHf*y pi-
da; , longitudinem fyllaba; prxbet. X9f í ov>b.aÁr¡s жруйщ. <ц j «¿ai
Aliae à pofitione longis ; cum fe- т [iaK(>âiv , ¿tí iïvolv cJJntytpo-
quentium duarum confonarum al- píyeí„ ovpÇcmoiv, nph ¿QmW ИГ
tera muta eft ; altera , liquida . ¿a ¿ > ^ v gT^j, Ww
Quippe ab antecedente îllius com- « _? ~ / i «
plexionis litera , qua; afperioris fo- * "^*^'*?*> W?™*»-
ni eft , fecunda; confonz fonus exi- P* roW*W; e * f^'V* Ле™-
liorexiftens comprimitur acelidi- ок&Х&Цщ'* ^тъ^рщ.
tur. Rurfus harum aliquae à natu- яиА*г Tif'rwv 7Ш£ ада /ttev t¿V c^wjV
râ longis minus fiunt communes, fuucçav *¡t¡cv *эмщ yivoí¡cu¡ , ¿W *i
quando fyllaba vocalium paticns (рШг,^т7^^шпЖа^^учы.
collifionem , tum in orationis par- _ • ' ^, • \ » - v Л, »
tcm définit , tHm per lonos ht , qui г7я ' _v л /Т
in connexionc exiftunt: Per cos, Ф>УУ™ Л ^ % п^кЬ».
inquam , qui per fe componuntur. А«У* О г * <^гаГк
Gratiorcs enim hae faciunt fonitus, ^voùlipaç &"*C ml**f) r*f fo*Ç>
utrafquc vocales clara voce eiferen- лр.ф0т1е& Qowtftuç сж&оаащ -m
tes : A brevibus verô, cum ; in àvi 'j r /3ç*£«wv > •*»
orationis partem defíneme fyllaM, ¿ ' ^ л' л^ ««Utftí
quae vocalium patitur collihonem ^ 'n t ■> '
admodum dewlis , longitudinem Та , „ ^ 5 -,
vero adfumit majorem quam com- 4« «в«гА<М»бЛ»*11
munis ; initialem fcquentis fyllabae ^fav 4 *? , я ^.xZ»»V t^ç
literam aíperari contingit. Alia; à ^.б7' cw-Ajj <тЖа&г£ çvt%&cv ovp&cuq
pofitione longis, cum precedent* Ь<ипшг<£^. Щ $ àai f fUUCfûki
 DE M V S I С a. L i в. I. 47
per infecutionem mutz , litera M
ÇouVH TV (AT ¿[¿S&GÓÁUV- 0VfA7TÁí- ex immutabilibus conneftitur .
kí¡oj¡. г Xoiirm vjçcvy <zsçs~ Cum enim reliqux liquida per
emilïîonem ipiritus exprimantur ,
hanc folam pronunciationis vias
(Mvov г(л.<р^т1оу}гд *ifíuy т*с -тарщ obftruendo cxp»imere cogimur .
бхфшу&у ßia^iftt^u. ^ y£y T сш- Itaque per idem tempus contraria
lov kccíoov cuculí o7mS-¿'v ts фшууЪ- patiens efformandorum fonorum
inftrumentum , non immérité tur-
Is <ршу[д ¿fiuÁÓ'ni'Q,. тнрярху кеы bat vocis zqualitatem. Quare et-
iam , fi immutabilem ipfi conne-
étamus , ambafque clara voce ex-
¿[¿(pÓTíyí 71 TçyLVUÇ iJtÁOtffyj СЖ-
primere velimus , haud amplius
communem , fed politione lon-
т ovT^dQíuj mitfaifjLi^zt. àfiih{ K¡ T gam fyllabam efficiemus. Quin&
Veterum aliqui , cum , qua: hanc
fiSjfÜuf T¿T» ߣßt%C1CU> ЯгЖл%£ "яи- przeedit , fyllabam fiepius brevem
faceré velint , ipfius quidem M fo-
num pratereunt ; folum vero ipfius
усУ ~nv ef\¿ íF y ftévoy i£&KitçM
N clarè emittunt .. Porrô & hoc
çfXkxai. %Ç>j 3 каишуо Jtufieïv , à>ç « contemplandum , quomodo , fi
/Ду fjLcvlw г тЖл£1и) ifyXotfop XI- quidem folam velimus fyllabam
VHV ,¿kt %au¡4t çvi%eiav n fiiyefyç fpedare , ex ipfius literis magnitu-
CWlijÇ ГЦМУ cRtl'/VùùTiùV « ¿g C4I 7П- do ejus nobis fit cognofeenda ; fin
in pedis figura, quomodo & fe-
'ssçsç bv\iXf¡ уушепу t5 t¿ Tmiïcç Здп- quens fyllaba fit adfumenda , ut pe-
dem inquifitum perfefte cognof-
ery.txj/iuç. шИлкл TTcujcç ptifÇH tLu
camus. Statim enim omnismetri
nÁétfcttew àJicttyopov "iivntpa^yopt ultimam indifferentem pronuncia-
ait, fitiiïtfMAç au]y ov?&&Çqç cJ9nÇ>i- mus, nulla ipfi fubfequente fylla-
p o(á¿Wyft r¡g dÇuç/c/utyùaç îvoç (лг- bâ , per quam definite unius ma-
gnitudinis earn dicerc conveniat.
His rurfus inter fe additis fiunt
pedes, unde & fyllabarum fyfte-
^ívoyjoj miïtç. яиро ovçtjfietQ. avX-
mata funt diéti. Duabus igitur iyl-
Kafàuy tíür¡\a\. iïvo ffyj ¿v <niu]i&&- labis compofitis , pedes fiunt qua
вщ }*уоу]оц Ttos-eùptç. r¡ yx^ арфа tuor. Aut enim ambas breves ha-
ßyiXeicti t%av yívg) wppfo©* , ¿ bens fit pyrrhichius, qui & pariam-
bus ; . aut longas , fpondeus : aut
brevem
48 ArISTIDIS INT I LI ANI
brevem antecedentem , fequentem rj @gp%étcu> KefyiyxfjilpluO) %tn JJ/jLu
veto longam , iambus ; vel contra, ^ /лля&у,1а[л£<&' tj beultuç, iço-
trochanis . Tribus vero compofi- ^ ~ ¿ nyMt £¿m f ¿¿¡¿
tis , oóto. Aut cnim tres iuas bre- » » \ _~ л ' " j
ve, habet , facitque choreum : aut 4 >*? ™ ?"* ßP°&t ™ \ *»
tres longas , & fecit moloílum , à »'« Ze?«e'l ' ^»«
gente ita adpcllatum : aut unam »*e^eAôoreV,*as e-íba* tira -a^pe--
longam , reliquas vero breves per ayofdjotSfjcv. r¡ u.cu (¿AKgjLv , тж£
tres regiones , & facit daftylum , Jfc Ао<яис /З^а^ио? , *^«к içeç
amphibrachyn , anaparftum : aut ^¿.4 ml£ ^лхтоАе* , ¿f¿<piZ&-
unam
• л- brevem , ,& ,duas loneas
° . , , vi- • • д.
„ . XWJ у avuTrcuçev. *¡ шеи (iflayact* ,
ciilim : & fit bacchius , ampmma- , v , - « / , »
cer, palimbacchius. Quatuor au- ™Svo 7»$Щ
tem fyllabis expodtis fiunt pedes /Зл*£«(^ , а/г^^ако^, sreAyt-
fexdecim. quos fimilibus methodis тнхглрт a[t
fpectare poílumus. Aut cnim qua- áicjíB-etQuy pivofleq -miïtç Ьгхл г^'
tuor habens breves vocatur pro- ¿f Ъиил<о\ г ¿poícov Jtufen f¿t-
celeufmaticus : aut quatuor Ion- j < ъогфрсц \Xm ß&-
gas, diípondeus: aut duas breves , , > ' v n ,
precedentes habens , duas vero y , \ « ?Г-.Л ,
longas fcquentes , ionicus à mino- »^«W» > Летели©.. V
re ; aut contri figuratus , à majo- evo ß&XHeu; íyufipetg гуш , ovo
re : aut continentes habens longas, J\jí ftax^ßU im fjSfietç, Íuhiüj; «r
in medio vero breves, choriambus; íAoarev©* ■ 4 aiculiuç b\pftnlt
aut contra habens , antifpaftus : aut ^'ф, , ^ ««'Л,®*, j a&e;^-
longas imparibus habens locis , v > 5 i . ^ /jv
breves vero paribus , ditroclueus ; ""f гХт *K * ™, ' , "*
aut contrariomodo habens, diiam- ™«Г^Х * \ XW*/*®"-' «"
bus : aut unam quidem longam ha- а*%шсь%ь>у , dvUaxraçeç. *тц$р
bens, reliquas verô breves, pa?o- ракорд Ь> ъ&т]а*д ï%av Х&всид,
ñas facit quatuor , à longa? fyllabas шд <f\ji (zoayetxç cd reug >¿>2i'oíc,
loco adpcllationcm accipicntcs. Ex Лт£б%М*ф*ш t¡ cveukag е^«к , А-
quibus illum , qui primam habet ; $шт. ßfi W%«'>
lonçam , adpcllant pnmum; qui i „, ' , n , ,
fecundam , íícundum , & esteras та? У. ß^ßTS, '
fimiUter. Quod fi contrà unam ha- ™l« """«f«fi ^ т* Я5Г* ^« A**"
 DE M У S I С А. Lib. I. 49
bet brevem , reliquas vero lorigas,
%upctç, cv к rí^t'^j T @(¡axétcu,K¡" epitritos efficit , à regione , in qua
brevem collocamus , íceundum ea-
tojuQ- Tviç ъгсышт rlw cvoftaoieur
dem Pxonibus nomina accipien-
X<tp£>à,yay\ou;. 3"hriTçJ}o¥ jj клХёгтщ tes. Supertertia autem vocatur fi
i¿ %Vf¿* j им) ouvípiKiv ok miïuy gura ifta , quod conilet ex pedibus
Koyov гх^ш ЗЭпту^оу , Of \xi 7Iff'- rationcm habentibus fupertertiam,
огсрл "Z^öff Tfjtt.ôftiv pctj) t JiovT&eL- quam quatuor habent ad tria. Al
Ç>a>y су cùrtbï TçJe>!fA@»' ¿$ -п}^лац- ter enim diiyllaborum in ipsâ tri*
fi(&>. гита* 7mÀiv atu/U^tfjLtvm yi' habet témpora ; alter , quatuor.
His rurílis compofitis hunt pedes;
VOV^) HiblÇ)Sï<KÏh.<Î&m fiiV Kj TÇJ.OVK-
difyllabis quidem & trifyllabis in
AciGuv my'Q.ovih.etQoi л/3" r 3 T£/- ter fe additis , pentafyllabi x x x 1 1»
пЖо&шу d?&))Aoiç 'Sr^cït^ff^ivay, triíyllabis vero inter le compofitis,
hcxaíyllabi lxi v. quos & Metri
cas copulas adpellant . Ad íéna-
№/t?1 Mî^*®" W^ify eidSKefií 71 rium enim ufque crevere tum Syl—
laba ; turn Pes & Metra , propter
numeri perfc&ionem . atque ct-
тгА&стч'О.. Xj тя> ъ&*гх1&& mtv'&ç iam , quod omnes in eo conti-
с* cwitStÙç £ 0V[A<pmíctf Xôyaç. neantur confonantiarum ritiones.
Ex тиу miïuy ouaiçxyjaf тк Porro ex pedibus confiant Me
tra. Metrum autem eft fyftema pe
aut i£ àvopioiav ovïkaZôoy ovynâ- dum ex diílúnilibus fyllabis com-
fiSpOV j сШ (Л»\К@ч OVflfAtTÇOV. Ä|$t- pofitorum , ad longitudinem me-
diocrcm. Differre autem à rhy-
Çifieiy Q §f>V$-ft¿ фсШУ , Ol [4ЛУ ùç
thmo ajunt alii , ut à toto par
f4.íf>@» вА* . 7t[4Âà ?CtÇ pV&f¿* tem : Secboncm enim rhythmi
civ сшт* , 7atfO ч&\ fiiTPOV eipqéihq, ipfum dicunt ; unde & metrum à
tyg. тл fjueipetv , o aificúvj, {¿t&í^HV mirin , quod partiri fignificat , eile
ei x£s tÎw vXlw. ТШУ ytyopí- dictum : alii , per materiam. Eo-
vav ex ívoív àvopioiav rtvAa^çvy rum enim quae fiunt ex duobus
. diffimilibus , minimum efle rhy-
СУ CAÍ &0(P(
thmum , qui in elatione & poli-
K&j %oi tIw ¿oiau> 78 a^i ¡JLí- tione eflentiam habet ; metrum ve
rçoy et ov?jS.etGcuç , к& т»Г r¿ru>y ro in fyllabis , atque Harum dif-
шо^ою-щЪ. ишту Jet pvâfièy flíV fimilitudine. Hinc rhythmum qui
mwtçstedui Kj 2>l& тшу о/ло'шу <пЖл- dem confiftere tarn per fimiles fyl-
Çuy , <£ 2±gi Т Лу1л%тыу тпЪиу {¿t- labas, quam per oppofito* pedes.
G metrum
jo Aristidis Qvintiliani
metrum verô per pedes, qui omnes tçov q 2¡¡& [¿ív r як'акс ¿f¿oíce$ ix¿9-
fyllabas fimiles habeant , nunquamj 7av ^цЬгтгшт^г' Ц& 'у т ávTiJtTuv
per oppofitos pedes raro. Metro- ¿Atpwif.T ft рлтем ^eíjtmmt ши
rum porro primitiv» qmdem & içi <¿ -r bvU U
fimphcia numero funt novem : Da- n , v , ^ ; . » v
dylicum, AruPxfticum , Iambi- ^»wW).*^»,r?í-
<um , Trochaicum , Choriambi- fcef/<ipGíi»r, mUara*a&r,
cum, Antifpafticum, Iónica duo, ¡avuui üúo , •sreMíaiWv . татау та
Pxonicum. Quorum alia ad qua- ^ лЖа, pkxy. тихгарш mbuv <sC'-
tuor ufque pedes decenter funt au- ^t7rás %u£t£) • те j ^atK¡uÁn&v, otí
fta ; at dadylicum , quando cata- ^faidú, yin\ túyPi 9. t¿ uh
leéhcum fit, ufque adíenos. Нос ч -,
enim per unum ingreditur pedem, "^j , _ / ; л
proceditque prope xxTv témpora, t*™**"™^"',* imO&(t*r
iis qux in ipíb dia pafon funt die- ¥ Ь t<¡> 2^ irnQm Kiatm. ты
fibus numero xqualia. Alia per di- ¿intJícw 4 ßcuvov'Q. tí 7rfoetf»ifx.évov
podiam ingredientia , prxdicbra £ ¿góvuv vshrfrç ¿icupvflw eiç íüo
temporum multitudinem bifariam „fyfr цотЖбшт. г 3 шт»сп
dividentes , componía adpellarunt. ^ ^ ' Г » 7" » ~ '' а
Rurfus metrorum aha acatalecta , T „ - с/91 \
vocantur, qux fuis fyllabis abfol- «W"f«bC«( T*f
vunt pedes ; alia catalc&ica , qua: * S **<**»J*«**» сок от/^л-
fyllabam de ultimo pededemunt, 6¿¿ а<рсирнтё-п\&]сих m£cç,os-
ob longioris claufulx gravitatem ; pvó-ní)(&''ívtxiV'£ [AAHçôlipcii кл&-
alia brachycatalefta , quibus deeft x^tuç m n /Sg^vjirtSArf , olç
pes difyllabus ; alia hypercataleéta, w¿( Ля^лС@к. fo^J. „¿ ¿'
in quibus una lyllaba abundat. 7-,. я- . / ., i»
Quod it eniin pes abundat, idem * ]Г , ч \ .0,
fit quod brachycataleftum . Item •»«»4; « ?*? *"« «^«"«Cl >
alia ex iis funt dimetra ; alia , tri- "mojer у»ъ1щ rf #£*#vxa(stAг,$ш.
metra j alia tetrámetra, ufque ad fiioctptv dvnSv tçx Л'|И.«7^, et cf\j
hexametra. Adhic alia per fobs T¿¿pílq&,a'j Tt]&t¿í¡&,tug'k£.b¿t
fiunt xqualium temporum pedes ; ^ - ' v y ¡«¡^«y ^ve7«f
alia
. rper ipedes temporibus
.. r . . abun- >~ \ n\ \ . * «¿o
Trader 7K О\1)ЩЯ.'ЕкЪ01)&Сь*\ОйУ тыс
dantes. Atque aha recipiunt xqua- , ч \ % v i\ ч .
hum temporum pedes , fi fuam ^?"0<ff' J&~'*w **«
poffint fcrvare naturam ; alia, non. 'WW , « àf"™? V cwrtiv ^gí-nipén
qux ob illam caufam in alterius c^utny та ¿%. oea 2>¡& твштЬш iiw
metri imaginem tranfeunt . Rur- ailia* eiçi-npti рьци фси'О.спси,
 DE M V S I С
g/«íw£). JWÍAü m (Лр cùmSv t£ ¿Ao-
xXÍpav »(>хф т тпЪт , ш тйд ътгы-
tvftiuç í%i' m Q é£ íAa.T¡¿vu>v , ùç
m ÁopctoiJixá. км ш
ouviK(Ç)uvti<retç ovXbaSav , %Ç*iol; t-
¿6 íWyOTt 2>l# Т$7П$к <mfi,fA.i¡l/LCUi
¿iío (пЖл&лд avfíipmov cht î%xokç
X9ivífí , eViç yív¿]ou aareut шд' mtMv
¿i/o ßyLxeicif , tißtyx«'*" W f**-
A;x¿'. otpivoTipov p«ç ami]a)¥,2l^ tv
t fjt.ax.fjiv e¿eí -яг]t x.afyiyx{tyjhv t-
Xfivi. я» ¿»í ^eutjvAtxsv Smiïixfy **■
kIváov, caroviïeïov, àç lm^ovov'"ZS&-
xeAdC/oytaWv jj xSctfAug. ««rfewtc
peto Âj^è ri т ß^eß.xim "Rtáfaf• aÇ~
3 (hfitt^n, KM •srÇsaaiv tug
t^aptTf». ¿tí (C^ü áx.oJ»Ky¡K¡or oii
Э xa&ÍA»jxZfK9v , »;Wxct ¡£ íTtfox^a
xaA«7í«f.jt¿eycyQ 7Í t£et[At]çt>V иштцд
myxß»i í 'Я&щус&сч . asftvoTipov
mï&a&lw Kafëçx™ C"/Ti^I1**"
> Atjyetv 5 «f x«SAjj£jk <£/t*e-
?iâ>itç 34ff.?>}ftc¿!(&: Т*№4 j <£*f*-
•я-eTç aa/rt/, wfü.>77; («V tiftfSvo miïenç
A. L I в. I. yi
fus alia illorum ab integris inci-
piunt pcdibus , quorum cogno-
mina habent ; alia a minoribus , ut
Logacedica. Atquealiafaciuntfyl-
labarum fynccphoncfcs , ob mctri
ufum; alia, neutiquam. Svnec-
phoncfis autem eil , quando ob
pedis commenfum duas fyllabas
confonam intermedian! non ha
bernos, au t duas breves , pro una
brevi ; aut brevem & communcm
pro communi , quod rarô fit : rur-
fus duas breves; aut brevem & lon-
gam ; aut communem & longam,
loco longi adhibemus.
Scd pauca dc fingulis dicamus,
exorfi à daftylico . Rchquis cnim
majorem obtinct gravitatem, quod
longam Temper prarccdentem ha-
beat. Daétylicum igitur recipit da-
ftylum ; ípondeum , tanquam je
que multorum temporum . Pro-
celeufmaticum vero ncutiquam-
Indecorum enim evaderet ob bre-
vium multitudincm. Incipit autem
à dimetro , progrediturque ad he-
xametrum: intcrdumacatalcctum;
interdum vero cataledicum. quan
do etiam trochaeum in fine reci-
piens, Heroum vocatur. Hanc ve
ro adpellationem folum hexamc-
trum conièquitur. Majorem cnim
gravitatem habet tum propter ma-
gnitudinem , turn quod a fyllaba
longa incipiat ; definat vero in fa-
tis magni intervalli claufulam. Cs-
furx autem ipfíus decorar , prima
quidem , quae eft poft duos pedes
in fyllabam. qux& duplicata facit
G 2 clegium.
jz Aristidis Qjintiliani
clegium. Cujus hare eft virtus, ягшэт ixiynov. ¿ тфикгу "¿^(jij,™
quod primar copula fyllabam ab- ffl f mnyiç av^jyiotç <тЖ<*&Ьш
undantem neccflàriô habeat Ion- ^« j> uaMßj*iXm-Ai
gam ; fecunda vero copula line ul- ..v v/т 9 I > A
la exceptione ex duobus conltct . ~ * С л n~r » -
daftylis. Altera, poftduos pedes. m^^Aai-ifc
Jertia, port tres in fyllabam. Quar- > 4f*$ ovo màccf. туяц 3, г, $
ta , fecundum aliquos , quartus da- Tçéïç eiç ovïkaSàu.-nfëçT}] kÁJ cuíxí,
ftylus, feu, quod melius, quar- -погаже? <$ax?t/Ao<- »j 'ômç aftetvov,
tus trocharus. Nam qua: in fimiles „'«Лф, Тй0%ил®*. Ц feu eiç ouoi*
partes fit, divifio maeis quam car- ' л ' ~л â_ J . -
lura vocatur . Cselura autem elt ' г 1 , <• >
partícula metri , qui primam per *Г-»Р(Л WfUf/n^ W*f*-
fe rationem abfolvit , poft duos w с» штш Aoyov лж^Цоу ,\¿srt(>
pedes in diffimiles partes dividens bvo miïccç eiç ¿vópoia. fx,t¡>t¡ o\cuo¿v
metrum. Porrô dactylici in gene- тг /aîtçov. Ç 3 $шы?(¡clxIváikx ча
ге feccre alii has fpecies : dime- ыцклт ei f$ tuoÙ «Ar Д'р&М,
trum , trimetrum , tetrametrum , T¿ $ } tQMpov, w&ufyov.
pentametrum. Quidam autem ü- * <•* » v tjvîç сш>i<о, цш» ха(дь
О
fil • , ЪгЬлЬШУХО! oí
lud excedunt , etiam percopulam ? , ~n n < n V
facientes tetrámetra cataleftica. A- ruQQ""> WMWW nlf*H*l&
liqui & in primis regionibus folis М*1**«>. miç </j,e ллу тшд t^utouç
daétylum permutantes , difyllabos %àf>a*ç fiéveuç àfietèovjtç iiy iïcuilv-
pedes tempore iftis inaequalcs po- Xov , K¿f ónr tUin%0¿W omdv Л-
nunt , faciuntque metra quae Lo- М}еы, mtwn тахлЛ*-
gacedica adpellantur. о до ом\ка
Quod huic oppoíitum eft , Ana- "™ ч -, , „, " , , ,
parfticum , recipit pedes : dafty- To ft T"r% "
lum ; gravitatem enim ab hoc con- «W«4 *'*f» > da¿¡vAov.
fequitur ; & ipfi tempore arqua- пцуопроу }ccç \scr oùrtfyíy(¡a\. »tstf
lern , ípondeum , & proceleufma- эту imwoyov enroviïetoy , >ys/ эту <я£9-
ticum. Et quidem incipit à dime- »A^rfUeW». W «ЮК«7«| /sty
tro , ас procedit
metrum. ufque adfimplex
Rurfus quando tetra- *,^T?*»W
^ ' *еоХы»« uiw ^У*'
"*oz»t«fn%V i&
dt, per unum pedem ht ; quan- r- ç ^ П7 ^ j
docompofitum, obcaufamquam m6a 9*V*I' 071 Э eK"9«/01'; «
prardiximus , per copulam aut di- "aiCj«»»,^ o-vÇyyuu ñ Л-
podiam. Dipodia autem eft pes тпМаш.о\тпоЧа J\¡ ё<П'Я-#? lilçpovÂ-
tetrafyllabus. Quid copula ßt an- Лл£@*. я 4' rt cv£v?í*
 DE M V S I С A. L i в. I. у5
XA/jfyj. к& та f KciQ.Áijgíuv tè memoravimus . Porro ípccics
З-кгЬ'гх^Щ xcfj\ т1ш тт Âo- claufularum omnium recipit. ac lo-
gacedicorum tarn methodum quam
ufum , non tantum primis regio-
mç ttÇutuç XM&S [¿¿voy -m^etç eh-
nibus pedes difyllabos pauciorum
temporum adfumcns ; icd & in ul-
ÄauSmcv , аЖл K<H те? тгЛйб- timis bacchium.
7<5и'л? я» 0ctK%eïov.
То ig ia^tGiXsV $í%íjc4 £лк]ь\оу, Iambicum recipit dactylum , tri-
Tg/Gçpxuu, dvà,7Tcuçov т^о^оаоу q brachyn, anapajftum; at neutiquam
trochacum. In aliud enim conver-
tetur metrum. Spondeum recipit
T^of. cnroviïéïov q £í%í}cu fSjfj cv rcuç locis imparibus ; paribus verb nul-
isSciJcûç' с* q -F ^>2<eíf ¿t$a¡¿¿>5. à latenus . Qui enim ipfum feparet
yoLç %u>ç/ouç oujJo Is <arQiç тг iïctiilv- à fimilitudine quam habet cum da-
£tylico , eft pari regione iambus.
^ee* Ict/xQiç êçi. Л'о ¡£ Tbçitm^çovxç Quocirca & pedes fpondeo tem
pore aequales raro admodum & in
ты спгоуйнш Âtcw сагouiiшç <c jcJT1 тес
principio adfumit. Recipit quo-
que in fine , in acatalectis , pyrrbi-
chium ; at Ipondcum , quando me
trum fit quod Claudum adpella-
yívtlcu' cv Q 7ï7f Jta&ArçxZwTfj tur : in catalefticis verö amphibra-
<píGyt%tw , Щ ßax.%etov 21& met chyn aut bacchium , ob aliquam
difterentiam. Incipiens autem à di
metro procedit adtetrametrum. in-
grediturque per dipodiam. Recipit
ßctivtjai chmoHcw. Здпй'г^оц q quoque claufularum fpecies omnes,
>^ г xaÇtAij^Éiiii' «Iii; wai/Si. »W л_ ac caefuras decoras : tum illam , qua;
д*лс £7T«f' 7¿í/ ti ^ ¿cíe m§aç eft poft duos pedes in fyllabam,
eiç ot/)&aQ[u>, t¡ 7nvJ>¡f¿if¿i£/g жаЛа- quxquc penthemimeris vocatur;
-ra/' >c# tIw jttf T^«ffj»j77í iÇfyfiipi- tum alteram , poft tres , qua: he-
phthemimeris eft adpellata.
То àvltKHfjfyjov гиты tço%cux9v Quod huic oppofitum eft, Tro-
£t%{Jcti т^/^рл^ьш, ócuclvkoVycivÁ- chaicum, recipit tribraehyn , dafty-
-я-euçtv. carovoeïcv q с* -r ^>Zíoíc /t*.ó- lum , anapzftum ; fpondeum ve
vä<?,2^6 71 тес 3Jn£¡ctf¿Gu ъ%$р\ц- rö folis paribus , cum ob caufas no
bis in Iambico prxdichs ; tum
G 3 quoi
У4 Aristidis
quod mulcis longis deinceps pofi-
tis vocis continuatio crebris fyl-
hbanim magnitudinibus difcerpa-
tur. Quod ii catalcch'cum fuerit ,
etiam amphimacrumfeu daftylum.
Incipit item à dimetro , progredi-
turque ad tetrametrum. Fit quo-
que Claudum , cum aliquis ultima
regione in imparibus ipondcus in
cident. Gratior quoque ipfius саг-
fura eft in tres trochaos . recipit
autem & reliquas.
Qua? cx his confiant , funt Cho-
riambicum & Antiipafticum. Cho-
riambicum igitur recipit dipodiam
iambicam puram , & cam quae eft
temporum íéptem. raro vero co-
pulam, tempore illisa»qualem. In
cipit autem à dimetro , progredi-
turcjuc ad tetrametrum , quando
cxiftit fimplex . Adhxc claufula-
rum quoque recipit diffcrentias.
Antifpaíticum porro menfuratur
cognominc pede.Sïpe autem prio-
rem difyllabum etiam in alios di-
fyllabos m mat . Quod decentius
quidem fit in ípondeum ; raro au
tem in reliquos. Atcjue incipiens à
dimctro progreditur ufque ad te
trametrum . Diftos ufus initialis
pedis omni regione rccipiens ,clau-
fulam decori gratia in iambicam
dipodiam puram facit. Cum autem
catalccticum evadit , recipit quo
que amphibrachyn aut bacchium.
Atque intcrdum rcgionibus impa
ribus , precedente antiípaítica di-
podia fubjungit iambicam : inter
num contrarium facit. Similiter &
Q^V INTUI АЯ1
Xav хн[Лрш poutçuy , t¡ ir¡g фшу^д
ffwuíy^cL тнд i7izt?X>íXoig ptíyi^im r
т/Жа&шу 2\&K¿'£{i¡aj¡. si n eír¡ kaQ-
XtfxUxiv j K&f auOijuaxaav r¡ bo$v-
Xov. K&f eiçxijai jufy "¡mi ^i/^ír^n'
чз&наг Q a,xt¿ TÍl^AfJWTQx. ytvej ^
Xj xuáov oiúv 71с Ы ty¡ TiXéj¡cúa г
X<*>t/.tçi<>& aùrtf тг^ыдг^нд rça-
X^a?- ЗюЬгх^щ Э ^ ™s лЖлд.
Ôk t¿túúv trvy>tei J$/jctxot/~
a,[¿QiK¿vn ïçi к ауЪспгл&коу.тв fùf/ù
¿v х°&лН-^1К0]/ ЗтЬ'гх\) ¿im&cw
¡ap.Qtx.lu; xetjapdv, ^ iîw ъг^ссоцроу
cnrewíug <c o-v¡\>yícu). ^ r ¡obx(>ovov
atmS. a,(3%íjai </[,' "3>яп Зхргт^х ,
vsQhovi iug TÍjçctfAiTçx , ¿ti içir &-
Щ&форад (Яп&х^Щ' ™ 0 *$*<пг&-
фХоу fiíj^eÍTUj /Л/и TtZ¿f¿.ivvf¿a> ягЛ'-
•ягЖлмд c%. тгу çrf ¿Tipoy JïovXKaGov
¡^eigT¿g<^xg(hi7vfocíQxg/*i'&<óÁÁ-
X<¡. éjTcÇimçipoy fJsjj r]v (с tig car'ov-
iïetav (пгои'шд ¡J eig rùg Xonrúg. K&i
HçjrciufyjOV "ihn JtptiTÇX HÇ$£W1V a-
XV- т*1&М>^х- **V eipußfots х%*>~
сад %¿ k&¡' ~¿¿qxbv m"àf on 7n¿<ry "xjá-
рлЪг^срХ&р&ауоу, TKofl&Xrifyv dj~
•TrÇiTreiaç 'ivixiy «ç IauGuUu/ кл^л-
çyLy чшн'щ.й'П Q KctQ.Xtix2iKct yívi^jy
^ та1*<р&&хш > *¡ rßetK-
X&ov. Xj 07i (jfyj fp ъ&Цсид -zs&kh-
fßptjg avltcaraçïxij'ç ôtfnÇtpj т ietpt,-
Ç)kIw- ¿ti з T¿veuHoy TOt«. ifu'mç ^
tng
 DE M V S I С A. L I В. I. JJ
737V ictficiy.yç Ttv w&Tipov тп^а, tçe- iambics primum pcdcm vertcns in
mv fig Té« Acuttsî Ля/Ай'С«- Ыо- rclicjuos difyllabos. nonnunquam
7ï fi eig tp/G&z«» , г, <1шжои<*Ъ in "ibrachyn , aut anap*ftum, ob
\ « V « " /в л/ adnnitatcm cum iambo.
^ A4 , ~ 1 о» . ч / Ionicorum altcrum , quod a ma-
T*» <f[i шпктт,^ jorc eft, componitur per fpon-
£ov(& т'укеЦец twoväetx t&f ¿cum & pyrrhichium. Sipe autcm
тп/ррЖИ' TÇtM <f\¿ тпЖшид cv ту in prima dipodia fpondcum vertit
wfwrp é\m¿ict tov œroviïétov eiç tap- in iambum ; idque in omnimetri
Cox , tf* <m» fú)*$& fátfn. «О- magnitudine. Progreditur à dime-
лч1 ! A. : ' tro ufque ad tetrametrum , fpecief-
л N ~ <r » % Л Л' ó Яие dauiuhrum recipit. Cauerum
7?a, *, т«» ' trochaicam recipit d.podiam , im-
t^xmxIw э de^e/oi ЛотЛл*. xajst pari qU¡dem regione puram ; pari
(kpiîm ъ&Я&и zâytv , Kajuyiv' Verô , dipodiam quoque tempo-
xaQ. </¡,€ тЬм cteïtov , куц Í7^cia*!¡M0V. rum feptem . Sa:pe quoque ad-
тпЖашд </j,i m fieXeorèv Я^б- íumit moloflum , breves contra-
Xau&M , aiwáycv шд ß&x«** t'"* ™ 1оП^т À ?,UÍ C°pU!-am T"
V л 9 / » g¿ ^\ bicam , quinas iyllabas & lenas ha-
«í f¿AK£?v y wcy-yuu ict/¿ ík , bentem , longas folvcns ih breves.
жЬпКлДЬ я «W t£*«A*C«F • Alterum , quod à minore eft , mc-
Av'ov тас рак&д «V /3^£^«flCf . 7» titur pes cognominis. farpe & di-
^ íXáo&ov(& pilçéï f&fi ¿"srág trochaeus. Quem cum adhibemus,
ó ¿fAávvfi®*- -ягЖамд J\}l »W ó Л- prarcedentem dipodiam tertium
ЪоХви®*. '¿v ошу <&«ЛарСага- P^onafacimus ; ne tribus deinceps
*o _j > . 0 '/ л Л' - ' loneis pofitis durum fiat poema.
г / Д. ó « \ ~ Kecipit quoque claulula: ipccies,
тгу жшспл tm n r(/m variatur¿e }um brcvcs corntrahit
iipe^c ^txçwr tuteen mXifot m iongas > folvitque lorigas in
у»п\<ц 7» шщ^л.- Ък-х^щ <f\¿ W breves.
7z¿ TÍf »*&A»?|íft»f «i»; , -pi- Paconicum, quod & Creticum
ХлХЛщ, TÙç ti ßß*X*Utf «tç/ta- vocatur ; quia quandoquc puris
i ; , - pxonibus, quandoquc creticismcn-
» • д * luretur ; augctur uique ad tctra-
X^t? ч"/ч "&t%eiecç ; ^ ч mctrum . AÏiqui etiam pcntame-
To ¿é жлАитя/ 5 tra feccre. piunt autcm hjcc quo-
Äj^s то даТе ,«5^ toTç Tsroûoùtn
ха^яроИд' -tífi J\¿ Ttiç KPtjTtxsíig fiiTçétSzq. еш^гщ J\¿ pkxU-
[aÎtçx. uvtç J\ji K&i Tnv&ptjyi тпънщ&т. yívt¡ou\ cf\jí -mum KM ^J^i
que
5б Aristidis
que per quartum poeonem purum,
cujus Гжре aut duas medias bre
ves contrahendo in longam , per
bacchium purum faciunt Bacchia-
cum ; aut ultimam longam in duas
breves folvendo , per omnes bre
ves idem illud conficiunt ; claufu-
lam folam quartum pceona retinen-
tes, ob longse in finiendo decorem.
Simplicia igitur & primitiva metra
funt ifta.
Fiunt autem ex his , & quidem
iifdem duplicatis metris , compofi-
ta ; diffimilibus vero , diferepan-
tia. Horum alia ex duobus metris
unum cfficiunt colon ; alia, ex me
tro & feftione ; aut metris & fe-
clionibus; aut ex omnibus feâio-
nibus : aut contra , ex feétionc &
metro ; aut fectionibus & metris.
Quorum quidem varius eft tum
ufus, rum aecurataartis ratio : gna-
ris autem confideratu facilis. Fiunt
quoque per contrariam adfeétio-
ncm metra duo. quorum altcrum
Epionicum vocatur; quando di-
podià iambicâ precedente ionicam
fubjungi contingit , qua: familia-
ritatem cum trochaica , uti mon-
ítravimus , habens , mérito con
trariam iambicœ adfeftionem ha
bere dicatur. Altcrum Epichoriám-
bicum ; quando trochaicâ prece
dente dipodiâ fubjungitur chori-
ambica , familiaritatem cum jám
bica trochaicje contraria, ut praedi-
ximus , habens . Subjungitur au
tem ipil f;cpe iónica , quae adfe-
¿rioncm habet erga trochaicam.
I NT I LI AN I
XcULtç щтч txç iïvo [¿íffng ß(>ct%ettief
mjuày>\]iÇ «ff f¿AK£c¿V , 2^&. ßctic-
mXdSlcúcu f¿ax£c¡iv «ff iïvo /З^^асц
hvovjtç , Л' йКш @tyt%eiUV 7264/7«
■*?i¿in. tÍw KciQ.KÁet^a, fiiilut 7i7a£-
■nv TS-CÚUVA T7¡f>¿v]íí> 7Ï ifç ítí-
Xgßg «ff àvCL7!ZWCnV dj'TtÇntïÇ. 7l¿ fßp
¿¥ атгХл [AATfß Kffi 7i?u]¿m7m твш-
TÍví¡ou¡ A ox, tistuv T c¿m)v {¿h A-
yrXa.(na.lo¡jfyjct)V {¿ít^w auó^iQ.' r
àvofJLoluv átnwáfnyíQf.. txtcov та
ffyj Ók Svoív f¿'íT(>w,%v íotí7íA« кш-
Aoj»1 ш Q ok fjiir^a Kj i9fttjg,i¡ /лгт^а
л/лшу, *¡ ¿x. 7nnQm ti[¿ú¡\i , r¡ávÁ-
•тшХу $ù 711 %çriçiç,Xj Ч 't7T ЛК(/~
Çtç ■n%vo\e?ÍA- éjx^W Э ™ç ЗЭп-'
çÎfjLOtnv «ff KctQ.vcT¡tnv. yivilcy (tí
Kct¡' dv2t7n¿3'Hou> [aÍt&l iïvo. UV 79
fJDp cRnuvwsv xaA«7B6/, en Лот<Лай?
<et/*Cíxfff чз&кнф^цд iùèitiUw 3-ю-
iXUpttiOtôiJaç uv àvlt7nt%eiv т>Г ictf¿~
¿re т^о%оищд vr&Ketpfyjilç chmJictç
3-)пфгръ1оц %o(/&[tGix,tj , oix,H¿7>¡'&.
'Zt&Ç ib» CM oui* CU) T¿ TftOftcÚiS tíu)
<píf)t]ocf
 DE M V S I ,C a. Lib. I. 57
ф'г^щ Ь\ иду ту ot©iç àJjov яуЪка - Sed & fibi oppofita: fubjungitur;
LL/'.У: , ÁÍyu тк шЪагАфкк. аи- dipodia:,inquam, antifpaílicx. Au-
gentur & haec uíque ad tetrámetra,
atque alia ex ipfis acatalecta ; alia
Xj та ftyj amzSv akaO-X^kQ-' ta «/[g
cataleófcica fiunt. Porro media vo-
K»Q-Áf]K2tKetyíyt¡xf. [lient Si KctAc-ï- cantur metra , quando inter duos
7«f [AiTÇji j en iïvo m^m ауЩгтш oppofitos pedes unus intermedius
incidens , ac familiaritatcm cum
utrifque habens , diferetu diffici-
Tvjj ßäaiy. olov бккнуЗ^х yj¡¿ ivoç lem facit ingreiïîonem. Vti expo-
$AK¡VÁX, (hfiiTÇi! A АУАЖви^кй^х^ fito quidem uno dactylo ; dimetro
vero anapaeftico , in medium inex-
fúmv mart) carov(¡tt(§)»' Á$i¡Áoy тптъ-
dat fpondeus. Inccrtum num duo
Çjf. $V0 ârfeeffy ШЩ (Jt.iT£ßL. fi fjfyj difturi fimus eflê metra ; ilkid da-
$A>c]vÁtX9V 78 </[' АУА7ГОАЧ1ХЭУ>А(А- ¿tylicum , hoc anapxlticum , ambo
Çià ¿¡[¿{¡{j/t, , Щ Ti OVfJLTTAV Tij(>gí[¿i- dimetra; an totum, tetrametrum
Tçev ÀvATratçixdv. кдч W аЖш anapasfticum. Quod & ipfum in
aliis metris ípectatur. Confufa au-
VA C?"tçi 7» 2¡¡& T OlU/JtTUV y.VCy^ijA tem funt, quaí per compofitos fiunt
pedes ; quando longos quidem fo-
mbm , CTAV Tuv ufy /aakçw Ävcpi- lutis , brevibus vero contractus in
vuv tcSv <J\¿ ßgßLxeiuv ovvAyofjfyjm cadem dipodia , difficile eft yidere,
С* au}? ЛотЛ'й , $V<fctfiÇ jj lUTlfAV utra illa fit pronuncianda. Vt pu
~2&n><pAV¡Í0t . CMY « 77Ç 2^Лы«Г«£ ta fi quis dilTolvcrit primam Ion-
fjS/j tJjuj hÇutIw f¿AK£$iv тх~2хлъ i¿et- gam Ionici à majore, contrahat ve
£qv@-> imiKiï y mwAyÀytk <f\¿ mç ro breves; inccrtum, utrum ma
jor fuerit ionicus , an minor. Hu-
jufmodi igitur metra aut ex puris
7ii(pvKív iùjvixsg, щ в еЛат7л)У. та yJ¿ dipodiis, quibusadponuhtur, per-
¿V TMAVTX ТЫУ f¿ÍT(3ú)V j iJTit ¿K тшу ipieimus ; aut ex fequentibus co
KA^afû'v älmSiw , mç <Z$£cflíJb¡aJi, lis ; aut ex iis , quae in antiftrophis
KA^^Afí^ÁvíTUj'*! ¿K TW \.ТП$рШ redduntur. Vocantur quoque ali-
хшХш , |cx ТШУ TCUÇ Àvliçpô^otç qua Dilfimilia , cum in pedibus
compofitis , ubi brevi opus , longa
~2>?n><h$o{u8¡¡íim. каАнщ iïirivAKiH
adfumitur. quo & veterum quidam
à7rcftÇ>cùvov?gL , otxv cv Tilç ouujt- ufi funt ob vocabulorum neceffi-
TitÇ 7Tl<riv, G7TiS Xf>HA@&t,%lHA;,fít.A- tatem.
XgßL Ър£у,\г\<рЭ-%. ¿ TtVtÇ (С TW
Xcúuv kÍxqUv¡a\ , Qg. tÍu) теИ/у ¿y opa Tuv ÁyÁyxlw.
H Csttc
58 Aristidis Qjv intiliani
Ca»tcrum illud , quod decore ex To F ок тт ftírfmt <sCnÇ€7nç п.
metris conftat , vocatur Poëma. mfut ^¿t-nq тп^л. t¿tuv &та
Horum alia fiunt per verfum ; ut со . » n T\ , , \ , ,- ,
Homcn : aha ex duobus metns; ut *, . 7 . », / е ,
Elegía : alia ex tribus ; ut cum quis J ^ дио ^Ч™; a< ™ еЛеУ«*' «
elegió addiderit iambeum , aut D> °? TC/M" > «w»^Л«у«« ъ&т-
aliud aliquod : alia ex pluribus. At- ffBfnf 1а[а£нь* Щ аЖо <п.ш ¿k
que horiim quídam funt íbluta ; "zsKetsvuv. ц& t¿tw та pj/j iere/e-
quaedam habentia relationem. So- Kv/Jfycr та j i¿f %шу. 5¿*j>AéAu-
luta quidem ; ut Tranfitus apud JM ¿a.) ,;, _~ „ ~ <
t-omicos. Qua: relationem habent; <ct *> 1 ~\ ' * . , ,
ut Revertentía : Quorum rurfus Sft^ *»
alia funt duûm membrorum ; alia, kW™*¡y Ъ ™*»J*™v *ffyA-
trium ; ut qua: Epodum quoque f*f\* *ь* ТЦ-Рг№ > "» W
adfumunt. Atquc alia fimili modo, tvruiïov 'ztÇ^rXctfitàvov'Q,. Xj та /Др
atque prior ordo , íé habent ; alia, ¿fioíus ту m%{' ш А , encuitas \-}¿{.
contra. Et quidem fimili modo; ¿^fa ¡fy f ¿f ->шу
ut cum primum metrum antiftro- '7._,>u » ~ v> * л~
phes redditur ltrophes pnmo ; le- _ , > n\ t, ' r „ »
cundum fecundo. & cetera fimili- "v f£ . 7" ' Т"„ ^ï"
ter. Contra autem ; ut cum pri- W *ÇK opoti*. cttuïiuç fi,
mum ultimo ; fecundum penulti- US i7UV 79 тон nXej¡cúur 7»
mo. caeteraque fecundum eandem jj Я&ъроу , та 'Я^ДгЛатш. щ
rationem. Atque haec quoque fuf- tz* ÁetTm^ny avjov *i#f. Ъ?хи
ficiuntdeMetris&Poernate.Quip- ù ^ш ^ - £ < Ä?(^
pe qua; Amhcialem Muhces ratio- r_ * \ . ~ « » v *,
Sem fpeaant, fie fatis plene pertra- "Г**™! f» «W ^>

A'Pl
 УЗ»
A'PIZTEl'Aor К О IN TIA IAN ОТ"

П E P Г M О T 2 I К H* 2

ARISTIDIS QVINTILIANI

DE M V S I С A
LÍBER ÎÏCCNDFS,

$ r¿f> iïiovjùùç av J)7Sfe"& ® c dcinccps , uti con-

I (fkiffxi^/Ufiifyt ¡ mnpov Щ Шч flj vcnit, inípiciamirs, num
i }uueQcy <ягм№м В Щ Щ poí^bile fit erudire per
ukckÏç, 4 тыAr w Muficam, an contra : &
/ i >ь, V / я- num utihter, nec nc. tum utrum
ф^цыЪчшг цятрш&ь omncS) an ^ ac unam
«?тл<лг HSH^^fttX^uc^^ mclopceiam, an per nlures. Ad-
iskHt»m. HM <я£?с Tt/raiç , *Я hic num omnino nullus ufus eo-
x.ctyXmc£ ¿itféÍM, ХО*!*1^ тщтщ- rum, ejus ad crudiendum impro-
¿édtnv ^Ъохлра^офры* , ч ¡ut* bantur , an quoquc ex his alicubi
тяги* ííív d6'fl«i- C9t*z* -d" învcnire cft utilitatem- Ifta« enim
. ' \ \ < / • omncscontroverfiasEruditivusre-
Ktteui. mumf lue ntç лташед eue- . . „ „ . ,
» , <6 V* tyg
«-«^¿«{^i- \ V emit
nifmatractatus. Pnus autemdeA-
nobis neccifario difquircn-
ХФч rçonç. «öTipov Q «rb ^wjgw dum- Vt¡ Cnim nec reliquarum
«yctjdMbMd« Sb^&Xij'Ätov. uan-tf) artium unamquamque pernoiecre
?«f g'Js re%wiij;w OU¿f4V otóv poflumus, antequam in quoope-
7i Цд.^тщ , 'zrf/t « f «r*^)* ram coHccet , cognoverimus ; fic
«tf«, ««S»«?*-«^- ^ nec' in Muíí" cft' cruditio"
.X
*? pm^vmJum^fap*- к , л q\ nem pcrcipicmus
m5 , crujusromncm, non
curai;pnus am-
fllfcipitj
3ar, ^w ^f i!i nobis plane cognitâ. Quid igitur
т£вт шт-щ um ЗЭпрг^еш* , Ле- iftud fit , & ex quibus. confte-
j^ftw-^W- 7ï pfyù ¿y tçi T¿r j mus , fuo tempore dicetur: jam
uv uwjiçnJ^j , Ь кеир.? ÂtAΣf7«r quantum fufficit paucis explicc-
lavtïv dl' ¿mv ~2>?rixç*l, 24& /З^с^бис ITUIS"

H 2 Ve
6о А К I S T I D I S Qj I N T I L I A N 1
Vetercs viri atquc , ut videtur, ПаЛаио. yx,(> avfytg Щ toutt Щ
Dii , pmer multa alia & hoc de fa\ , -mJ&oiç аЛ-oiç тай
anima adfirmarunt , quomodo non ^ ¿fá \e¿oi¿míio ,ágü&¿ тА
fit fimplex aliquid , пес ejufmodi , ¿ ~ . m¿
quod lolitanam aliquam naturam , k , . ,n ~ r ч .
ас vim obtineatC. um enim ter- f т^ а-
renarum rcrum adminiftrationes, ft 7»" Лв«ч««? V«^«
quidem cum rhythmo aliquo & wo? ^mfcecog та£е^,фи£»й^|а-
ordine conftituenda: forent , ani- e?«ç oiopSyvaf , тешщд tf'^e 5»к^ш«ц
mâ imperativa indigerent ; haec ve- ^ ¿¿«y татп ^j"f , «
ró пес adeffe , пес qua: in terra fuht < „~ ,^7^ ,
agere poflet, niíi corporis conti- v / > inj о - n 'Г
neretur vincuhs ; (quod ad со- _ 5 т • -Г ">o\
gnatam gravitatem delatum attra- &Р*Р&>»> » «fo» , W
hit illam ac recedere prohibet ; ) ïvntpoijav кш\ь{ , ц-п pr¡v itdSf ад
пес etiam refte unquam , atque т\г,н^тшттуИ т/лфтид г t
huic univerfo confonè terrenorum p0 vg&yotcui 39n]iXéïv o'iccç -nîimiç, et'
providentiam perfecbra eiTet , nifi * ^ TÄ хаЛ^ „
& illius loci bonorum coenitio- „ \ 7-/. r л % ~ л
nem haberetaccomprehenlionem," . , л -, . , ,?
duplici quadam opus habuit natu- ' ,« f <Pf*4<*»S ^
râ, qus & prudentia: indagatrix WC»A®^ гы^&*ншог& m
effet y & ob corporis familiarita- т»Г^е ¿k av amçtfâiv.l &?тв от/^якк,
tern ea quae hic funt non refpue- флаг, Jïoikuv, фи%1и/ ouoiçkç ЗЭп-
ret. Itaque qui univerfum , in- çt&fttv гирлтш ю^Лш,>Луа n
qumnt , adminiftrat , cum ani- ^'^^ ^ $¿ ; «£-
mam erkciiict , corponbus tan- ь , n . л /л <r • *-
r • •• г л- i r detento' mvjAoi *л(дьх9<гш?<г«е e-
quam hoipmis pra:rech loco ru- >n л ✓ \ л>г-Г ~ -*
turam, rationifque fubftantiam; И«»Т5*|
divina: aura: particulam ipfi adtri- tmçilflcq ^ aAcVif f¿í(/á&"B&r-
buit , quâ qua: hîc funt erat exor- ^/6. •aroi'oâi' J[t [*i T$(¡djpo тпЖъ
natura . adha»c cupiditatem , pro- 2^}(/Q^Tf^/ù охмЭг клХшу -nhtuç
pter quam terrena hase defiderat , ¿^A*9»i7e, «OS 0 « ^ç
& partem irrationalem , adfixit. ■ л > _1„Q.„' „«J„f.„
Porro providens , ne multa horum » , /л « ». / ч *
converlationc , bonorum quidem
illic exiftentium plane obliviièere-
tur , adfeélione vero erga iê ignobiliora implicaretur ; & memoriam
ipfi indidit , rationis defeftui prasfcntiifime iiiccurfuram j ac feientia
 de M V s i с a. Lib. II. в\
tpàçfuu&y j ti хаЖ@^ rum immane quantum decus una
áfjLv^ílov ¿w xaUxa-y <mt/A7n<rHÁiv cum defcendentc demifit ; in quod
hç о TÇÎTrxou riv ripÇvloy цв&, verfo amprc ingénito , tum hanc
TÍyncJmrt* &í;¡am<b aW- ™ат Г mdoccret' aPP<*«°-
, ^ , « X ,y mous bonis atque actionibus or-
991J ^.^W nandam /tum ex hac vita difcef-
клЬюа-^а^П' та» w вта^й- fum , quantum ficri poffit , fcli-
j*jv KO&ííwAfMV <&£cú/AO)iamuíq>i- cem cfficeret. Sunt igitur duae íl-
7«f. üvo pt¥ ¿v aujfc etííí ífóai- Ae- bus hx fpecies : Rationalis qui-
ytKtjfJ^, i¡ m koQ. -rfw <p%óv»i<nv dcm> quâ prudentiae opera perfi-
c&»7«A«- ¿Aey®- Л , í я& ri r¿- cit ; brarionaKs verá , qua circa
sT'oí •' -i »>• * • corpus íedulo occupatur. Atque
r" a\ „ ' , 1 \ naec rurfusr ex 11s quae operatur,
цу« М1ш«ЬП%гЦ*<ро&*. тЬ» duplican Tortita eft differentiam.
fùppiç шЖ^ >гз&д7юпу$-чси àvt- Hanc enim multa laxatione adfe-
ai, <zjç$e4yipdLiow> cJJnJvfiqliKqv tIw étam, vocarunt Concupifcentem ;
Q c# dh'Q.ai ^lufaßfilw àovpfii- Шат, quae in immoderata fpecta-
tfm, ViJPjV «Огмг. tur intenfione, Irafcentem adpel-

k n \ . - . o\ \ " Iam quoque diiciplinarum duae

Mrty <4ßf>7*J>-n Ao^- fiftjBfunt differentiae. Hae enim
X9K c* rf x*S c^t/w tX&fyyet rationalem animae partem in natu-
■Щ9о-ь>£х<п , <р^ощпид fjLt^iaioi rali libértate confervant, prüden-
vr¡(páKióv 7i ътхощ j KSH áxr,&¡cv tiae communicationibus & fobriam
ЯДцёЯщ' ajJfr mvnS-tUri ¿\e~ efficientes , & incorruptam con-
J, ' л - ' JíZ'j)^, -л fervantes: Iliac adfuefaftione irra-
n > ~i / 3 о V V tionalem partem veluü belluam ,
^»Wy^^wrifii inordinate fe moventem , & fa
me vas-i^CoAac Аамяг , »7. nant & manfuetam reddunt. & nec
nuvJiÀaç îrnliâÇeiv З^ртгяещ. i- nimis magna perlèqui , nec plane
xeivuv fiiv ij^ffiuv KíH [гидкушусд fupinam eífe permittunt . lllarum
фЛопФмг rm ík rdfm ¿*%i j**- 4uidem dux & iniciatrix eft phil°-
«W , ti dC&íí ¿t *r«<'¿«» f°Phia : . ""Г" P.raeeíl ^ufica •
/ (»„ V \. ~ . quae jam mde a puentia , & narmo-
*?Гв{Я? 5 W "/T//- niis fingit mores, & corpus rhy-
9-ftuç tpfutoçif or хлЬахЛ/tíQi- thmis COncinnius efficit . Quippe
ак. tÎ/)?ccç ^yjruv trtyójpA vtuv »?Aí- admodum adolefeentium actas пес
yácm if7i \cyetg ^AoTç eiev 7i ¿J nudis verbis erudiri poterat , ad-
Tsrccitäetv , vííWa* <w;íí ucV»jk monitionem taediofam duntaxat
H 3 haben
6x Aristtdis
habcmibus ; nec omnino fine cu
ra fibi erat rclinqucnda. Require-
batur igitur lunufmodi difciplina,
qux & rationalem partem adhuc
immaturam , ibique in quiete pro
pter pueriles annos mancntem ; &
reliquam, cum voluptate juvaret,
confuetudine fenfim inftruens .
Quin & natura ipfa doccbat , per
quam rem eruditio adferenda efl'et.
Ñeque enim iis qua: ignoramus,
fed quae ratione & experientia no
ta fiint, alii perfuademur; alii per
nos ipfos honefta facimus . Iam
vero vidcre eft pueros omnes ad
canendum femper efle promtos ,
atque expeditos ad lztum mo turn,
nec Ephororum ullus ab ca , qux
ex hujufmodi capitur, voluptate
eos arcet. Sive igitur ipia rci gra
tia inefcat mcntcm ; five anima ab
infamia infirmitate , qua compri-
mebaturob circumftantium rcruin
tencritudincm, libcrata, quam pri-
miunfenfit corpus folidius, repen
te in naturalem ícrtur motum.
His igitur rta lb habentibus ,
haud difficile eft refpondcre ns ,
qui , num omnes modulado mo-
veat , dubitabant ; qua ratione
ignorarint ; Primum , banc efle di-
iciplinam pucrorum , quosnaturi
omnes viderc eft hujufinodi dclc-
ftationc capi . Deindc , licet non
ftatim capiat inhabiles autob vitas
rationem , ant ob artatem , baud
multo tarnen tempore cos efle iub-
aftos. Plane cnim uti unum atque
idem mcdicamcntum , ad unum
Q^V INTILIANI
í£«w ¿tí waflthuf iAv t¡i¿ihr¡-
fttvifç. éA«7rff apji Tdi¿Tvv ъгеи-
iïeict, f¡ ftifat та Áoytxáv aupov ¿x«-
vcfAtvov tip' r,avp¿au; 2\& vtóni'Q. Kff¡
7» Áoimv àÇiXti' mu) >$oví} та-сиЪл^
yuyíau ryout/tiS'eia. ёЛ^аотсе oí ^
г, <púaif etv¡*¡ , Л' ¿ liui сигнал
<zsQ<n¿'yHv e¿y. ¿yec^ Л' m лунох-
(Àîp у e¿?b.c¿ тип Хсуя те км тгн-
оа ytvt¡ú<rxo(¿ívm , oí f¿tv tç ъгнЭ-ш
<zi£9ouyé[At§K. ■ ci c(\¿ та, Л' twnïv
■jrÇayfAÀjdC/ôpttfyt. mai J\ji "шеи<пч
tvtçiv i^éîv тЫп ¿<¡luú àei «rO%«-
fov , КЗЧ miç фси^уЦу Ktvtjtnv &-
çtcÀq. K&f xiïeiç (pipa* тцд ex rm
■muvo't $ovr,ç Àvet^yi. «У ¿v г,т$
vetauf , ern y \¡/u%>¡ ?>îi c* vi¡7n¿vt¡*
iùiS-çàeu; , »i nwnyj-p "dut tuv
<a£(Ketf*Í¥a)v аякАет»&, Ihdjfya-
ô-twu , en -nÇanv fS-fy çfptoiii-
Qvmv "яц£а nínjtnv.
Тхтш ef[i xtcûç tx¿í)&v £iwet/cy
fût, eu vm¿m >) jtwb^mç , ùç <pv-
i« qrltiptititfÇ. «я-йЭ-' Ml XMV fl« Л'
Âj^mçaitf^ crû-' eànTiihiSfitiÇ *¡
ßtov y t¡ Ajgi *iЛшяц* ¿ "тяЖь fâôvfp
■Z3À«0<7J
 DE M V S I С
tshHoai е-ь>[ла<п vsQtnlv , ¿% ¿¡¿oíag
Ьипцтт , -ZJ^i -du) tû'v nfaypa-
тш fm ufooTmS-et**
<r ■« * » ov ü--<3 * diocrcm conititutionem aut dim-
_ ,. ,, V \ «, V Ü
ß&Jiov ,Ла*г. хтасг d\¿ щ pi-
Аф- nt /Яр ¿4n¡4<>eiüTíf>ov кннтт-
£pX(>>Í[¿a' tiv </j,e *¡t¡ov j 2>1& •стЛйо-
сир{х%мя- Qewifiji <f\¿ ш impendió. Cujus efhcaciar caufas
MTiATÏçbteyâaç.TÏiycipfyirtù-
■~ . ~ ' л_'_ : _
n% \ * ' л - n /»
f*fr4S c# Tiwç OéSif**, <»iC«A.
Xojliç.nKpmfojufyt. y&<ptx>i fäfl
-галлах»? Л' вфеас txcubáj{fió-
»a» j Kj ôfioiuç ¿ttyeípi 7i 7¿í/^)ü-
X¿wk& октгКцЩ. pxaiKii j, -sruç
Gibt ¿vHtev , ¿!>1¿uhh tù&famç,
. \ / .л Q; í \ /
, , ' J ftv , л i
<ny ; W *W ^ H/9
У^Лтхрщ \í£tur лЖ' й-п m-
S-(&> àÀ Kivcï 2\& [iihtoJïctç , 4f7î
fv&fjiuv o'iKHot 7ï7ç \sz3VK«uè-
wç. *,uetov ti. W Á «™¡*$w
Mit, # ii¿ Mufr¿» «^-(^orx
y . J? 5^ , , V '
а;^^яа^?
vUo Jh tIw ptXaJta* n mar ш-
l/L-yivtjon. fióvq ftumKtj KSH Ae-
ym к. 'KfaPtw e«9c vrcuiï&i, к Л'
euuiyrmjkk I»' ivcç xfoudé* m-
'» l л* ' f'
, Г, » \ , ~
ршт vmyf*,frm>ti ™ olk«»
^npoç<plww^KtVTi<nvi*,iSi-
ç^étï. di^A» «/[í тиЛж хлж Ttjs ТШ
•jmKoum xopuv fyfflmus , rtg ¿í^d-
лс*А@- ч fvâtfuaj. клк ты> v&
A. L I В. II. 6}
fimilemquc morbum pluribus cor-
poribus adhibitum , non acque o-
Pf», propter illorum autme-
cilem ; led alia celcnus, alia tar-
diuJ ^ . fic це cant|]s ha.
biliorem movet Aatum; minus ido-
neum , longiorc capit temporis
habemus evidentes. Quod enim
prima nobis doftrina per fimilitu-
dines hat in lenlibus , animadver-
fionehabitaconjicimus. Graphicc
quidem & Plaftice per vifum fo-
lummodo erudiunt , ac sque ani-
mam excitant & percellunt ; Mufi-
ca »"«m quomodo aliquem non
oeçuparit , non per unum fenfum,
led per plures înmtuens ímitatio-
\ nem ? bt Pociis quidem auditu lo-
lo per nuda verba utitur : fednee
adfe&um femper movet fine mo-
dulationc ; пес per -rhythmos il-
lum fubje&is verbis adeommo-
dat-, S»gnum Hus rci hoc eft»
T*' SlT m intcrPrcta-
none adrectum movere oporteat,
h°c fme aii4ua vocis ad modu-
btionem inclinatione non confi-
ciatur : At íbla Mufica cum ora-
tionum tum aâionum imaginibus
Crudit- aeCr реГ immobilcs ' aut in
una figura fixas , fed per vivas, fin-
gula quasque repraeícntantes ; ad n-
|ura^ gmü¿Qm j & formam &
motum transfert. Qu« manifefta
quoqiK'ftmt, cum ex veterum cho-
rorum faltatione ; cujus magiftra
erat Rhythmice ; turn cx iis qux
de
64 A R i s т i D i s Qj intiliani
dc Hiftrionica multis funt conferí- ьиъку.(пшд tug 7пЖ01д ovyyey>et,f«,-
pta. Illx enim , cum peculiares ^ш.ялктщ ¡Jáp itheiQíou. fÉ^asaf
habeant materias , non ftatim in ^ç fa^ j ^ ¿v «'ff шоьеи
ipfius rei cog.tationem deduxe- ¿¿ ~ ^¿p . „7f ^ ¿
nnt : qumpe alus colores ; alus » r „ J? v ~ Tч V/
pompa; aliis oratio res à veritate M»P*&™S mç
alienas fubjecit-. at Mufica effica- У®- аЖбт(/а щд «ЛДОи* uzsv-
eiffime perfuadet. Ejufmodi enim GiGÄqjaf. ftxaudj J\¿ cva^yiçoiQ.
imitationem inftituit , quibus & a- <ut^. тыцтид ухо тпшиц -dus fát-
äiones ipfas revera perfici con- pr,m , oïg щ mg cuuögW
tingit. In iis itaque , quar inci- »ы&<ш{. cV
piuntur , Ii conulium prarcedat, ~. ~ Q, л .~ n\
fcquatur oratio , & poítea res per- ' * ^ TVj!' « л
ficiatur ; animar quidem cogitado- PyWW» tOTW* <Ф Лс WЭ
nibus mores imitatur & affedus ; w© t^ç -n^a^tug "¡hnltÁUf^fií ,
orationes vero harmoniis & voci- ipv%t;g /&\у cwoicuç rfy¡ fufjuxuu *щ
bus effingit ; aétionem denique яи^. X¿yng 3 do/zovtcug ë фтеид
rhythmis& motu corporis. Qua- етЛ^. ^¿t„ * Í^/M* к. ыщ-
re etiam pueris maxime huiufmo- . ¡ л *~ 4 r , J.
eu duciplina elt expetenda , qua v , ' , ^; „ , ^~
ahquo modo per corum , quz in ™' шч*ы **Ы<6** , ?
adolefccntia funt , imitationes ac f™* ^ r « «e«rç& рл(щао» ti £
adfimilationes , & feire ipfis & de- орошоъш et&veu ri cJJnJvpw
fiderare ob confuctudinem ac me- o-Çi/n <nw>;$-&cu> кдч /лгХът{ш
ditationem contingit ea , qua: х- ovp£cúv{ tuv Ь цХиил arvfa
täte juila cum Audio agitantur. fö)^^,, „ Ц fyùfUfo^ , «
viiudnam creo miramur quod con- г*, т \ \ ?
tigcrtt , Veteres quam plunma , Г e* " , ,
per Maikam emendafle ? Vide- яяч^%/«да{.м(-
runt certè ipfius rei vim & cflîca- ?м ухот1ш-п£-згусурл!®* i%u¿y
ciam naturalem. Vti ergo & alio- тйш елк^унси/ т1ш ^ <pCaiv. шд
rum quxhabcmusctiramfufcipie- m^ ¿y K& tuv аЖш *\jjîiv \scFouf-
bant ; Sankatis , ipquam , & cor- ^m « ф„0^л.
pons virium ; alia quidem confer- ^ y y v v
varc conantes , alia vero ¡modum ,~Q ~ ™ x r5, , „"„v r
excedentia, profuturâ rationede- « « ^^e' Я5«^6ь
finientes : lie qudque cantuum & ^«Aíe/ T* ouoeímv)®» ¿(¿goí]tg. «-
ialtationum. à quibus , cum natu- 7л><" K&i тлд шЫд £ шд 0£%щ~
xi omnibus infini j pueros prohi- g-eis фи<4 7mçi vr&gytvóityja Tm\oiv
 DE M V S I С
"¿¡TtbKuXvHV Jíp cinc àèJ iïuvttlcv. щ iL
tÎuj ¿púaiv cujtÍu) azeacivcúpetv
^i^cf.TrdjoÇ\iç 5 х>а& fAix.çèv ngt¡ Ae-
ÀrfyTùûÇyty&yciùytiv ti imv¿y¡my,otu¡
qiïovy %3<rf¿WV , ¡t&f %{>t¡<n[AOV ífc À-
^*ITü HKbv ívt<nv TrÇa-
$>ig ai àvS-çùnuç , цпд avdj рхатцд
•пХ&щ. S-éïoi f¿l¿ vfivoi кдч и(<сц
[АХ<лку X3<rfÁ.¿v¡cu¡' ыфсц
тщд 'vyeípovjcú ъ ц&1 kaSÍsxv¡cij\.
vauUxíctg 7i hç/j\ áptaíctf, K&f ш %a-
Кгчптщ^ тшу xetpovaxltKW içyav
лугтп&х^ттеИ, тт vróvm ytvo¿tfy!*i
Gir^c/tfJLV&OV. GT^qt $í TtOl ТШУ ßctf-
(oápuv Ж.ЛУ Ttïç Ktjiïiai "т^ехК^оц,
one
"iwifUAç r¡fjuv curia; itúpav «с it у.г-
Aù)i«'v Tfппфркд• лЖл опт" ffyj cv
djjvpícug y v<p' *¡$ovr¡g' отгг' J\ji cv
àxfyiïôeiVyXssn Аы'тп?с- ¿S^r oi,\JZSV
&eiecg 'êfûÎÇ сЧп7п>о(сед, xa¡í%o-
ffyuxç \SBsi Ь/В-щпмгрх. щк txtuv
fíiyvv^m 'isOç аЖ^Хл^кл^д. tîvciç
mwwjiotçTiXj z&<&¿<retg,r¡TBi7mjtíuv
2¡l& T r,KiKÍou Tilg 7вц}тыд 7m^i(nv,Íj
TUV >ZtQ&í&>IX9TUV Л' Àt&'iVHOV
Ei iL /bi.ij Tmyjaeg ¿xívj шит,
ид тад mtpag' *¡^f^*l тгху& ъг&д (?-
Ош tfcáyi'y шд ти cucgßtQ>' есЖ' ¿V т
a. Lib. II. 6$
bere erat impoífíbile ; nifi & na-
turam ipfam unà tollere converti-
ret. Medicinam autem iis paula-
tim adhibentes & latenter , vitx ra-
tionem exeogitarunt cum volupta-
te decoram , eamque ex inutili fe-
cere utilem. Quare in rebus hu-
manis nulla actio eft, quat fine Mu-
fica perflciatur. Divini certe hy-
mni & venerationes Mufica ornan-
tur : Fefta item propria , urbium-
que celebres conventus exultant.
Bella quoque & profesiones per
Muficam excitantur ac conficiun-
tur. tum navigationcs & remigia,
difficillimáque manu laborantium
opera levia reddit , laborum facta
iblatium. Quin ctiam apud bar
barorum aliquos in funeribus eft
adfumta, fummas illas animi per-
turbationes modulatione aliquan-
tum infractura . Et certe non ab
una caufa nos ad modulandum con
verti viderunt : fed alios in rebus
betis, àvoluptatc ; alios in adver-
fis , à meerore ; alios à divino Ím
petu ас adflatu, mentis evocatio-
ne defixos : vel etiam his inter fc
miftis iècundum cafus aliquos &
circumftantias ; dum aut pueri ob
íEtatem hujufmodi adfectionibus ;
aut etiam abtäte provectiores , ob
natura imbecillitatem , fubjiciun-
tur.
Porro licet Ьагс non asque omnes
moverent, ut fapicntes : ac licet
non omnia ad cantum provoca-
rent , ut intemperata ; attamen his
contingentibus , etiam qui talibus
I deti
66 Aristidis
detinerentur , medicinam adferre
convcniebat , fi utiles cum tem
pore & honefti cives efficicndi ef-
ient. Neque enim fieri ullo moda
poterat , ut ab oratione profectam
medelam confequerentur , qui ab
animi perturbationibus elTent mo-
leftati. Voluptatem enim fortifli-
mam eile efcam , qui & rationis
expertes animantes capiantur; ut
planum faciunt paftorum fiftube,
& caprariorum pedides . Rurfus
mcerorem multos in iniânabiles
conjicere morbos , nifi folatium
adhibcatur. Divinos item impe
tus , niil intra modum confidant,
baud reétà procederé ; quod fii-
perftitiones , & fine ratione timo-
res incutiant. Atque hx afïcétio-
nes ex aninue partibus fpeftaban-
tur. Nam circa concupiicentem
ipfius partem fpeftabant volupta
tem redundantem : circa irafcen-
tem , mcerorem , iramque hujus
fobolcm : circa rationalem , divi
num adflatum. Horum cuique con-
venientem medicinam Muficaad-
hibet , inicios paulatim ad re<5tam
conftitutionem fubducens. Vnuf-
quiiquc enim fuo inftinctu liben-
ter Muficam exercct , modice ho-
rum afFeftuum aliquo implicitus ;
at qui in vehementem incidit ani
mi pert u rbationcm ,folo auditu eru-
diri poffit. Neque enim poílibile
eft aliis j u vare animam nimia or-
dinis perturbatione laborantem ,
quam quibus operatur , cum mo
derate eft adfe&a.
Q^V INTILIANI
cifiifç с* хеиен* caraor,ç опт *»Лл-
vvrífi óxhéyn Tvy%ÁvHv UvtÇtmc
Cvxr" \ssro tuv mS-ùv cvo%Áxf¿í-
bíXiaq , ç KSH ■* oÍÁopx tuv Çuuv
аКигулюц j Щ ^r¡X¿<n vai^èfuv ti
7i kCttÏw чпЖй$ tÇ ÀvtcLrxç X&Q.-
£a?hnv vctrus , dmçp/jujfyj, c; ui-
vaawt' T¿t ti аЭ-^т.аг/хас , aur,
чшу%тип ovf¿f4,íl(/ctf , csx îç cç-
>ziÇ$Gcùvetv y àet<ri£ciiftovtec{ ii a£
àhcynç Cpi^aç vs&anlevlaf. tuù~
& J]¿ CK. TUV T4Ç t^W^f fAbfUV ijt-
ufêtf- ?*f ™ 3*ki%[uílnt9v
ctci>ç , -du) r^ovlw 'sskiova^tfou '
ufé* J[t та Ju(j,M9v , hv-xlw к tuw-
7JJC h^ylw ixytvov 'zsëi J\ji 73
X3v y riv cvjovojairfjiov iupuv. mx-
J]/j t¿tuv pxtnxïç Jtyi-
irétou; lut Âçfïô-iluv 7»'x@- , ¿yteív~
7fl£f ex •гз&ои.ушуп eis oç&lw xaQ,-
SKinv \scra,yi,<j^j@^. cùjjiç fßfj ye¿(>
'ixaç(&> txùv fttt<raçyet , fitjçjuç
71Vi tuv eiur, y.y. clv mt&uv cvt%ó[At-
V©-' i J]^ iç etxçtftov b(Â.7n<rùv <W(9?
7ffcubdJí¿5u\ ètwcuf ая. ¿ yOfi oict
7i a/h to g ифгХцещ $v%ltv c#
Zohcuç àm^ietç , Щ oiç cvtçyet mf¿-
 de M V s i с a. Lid. IL 6y
Ei<n тип xj" $щ к qXiHÍcíf Cxterum funt aptitudincs aliqux ,
c5C9f«Íi? máfAiXtoJiotf сИлтуЯно- tarn fecundum genera quam states,
•аЦк. щфруьо ъсиЪш A'tfofüó- ad qua&am modulations:

» « t* /в o it> . л tem ; reminarum , qux ixpiílime

ttIw- ^áí^*M«W obmcerorem;fcnum,qUiobadna-
ír^er 2^6 mç с* Éfl¿/««ff c$7- tum divinum , utpote ob adflatus
moi<»i,àç 7» ¿¿'«y t^áyovj. юшт ¿v in fcftis ; ad canendum excitantur.
èpùvjtç ok -zraiiïuv , ^улукл^су Q^gL Hxc autem à pueris videntes, com-
ßiu uhoikIw ¿onéiy, к ргХнп к j>v- pulerunt eos totâ vita ad Muficcs
^clçexcfeicuçi^rUcK^. exercitium^ Adhxc cantilenis ac
cw » tr ¡V i - vL rhythmis , & ialtationibus uteban-
, . _ л , Г / « tur probatis , cum tarn in privatis
ашеи^клу ft àvpeaicuç Setcug tc?. ]xtiùis , „uam publicis Dcorum
rtuç ouvíffr fi.í\i¡ ma) уоио^гщаш- fcftis confuetos quofdam camus
7«? j ctXj vouas ъг&окуёр&юу. fi*\x<*r- lege conftituilTent , quos & No-
tí ma. нущ £ /3tGcucT>f]@-> out- mos adpcllabant : firmitatem ipfis
7ä t ¡m«¿mm *Hi)m&>oé- w uí- jnde machinati , quod in facris ad-
• / <r л, \ - i hibcrentur: manfurofque immo-
, . , г T» ^ biles per adpellationem bene omi-
tr&Ptfuem. 17» yjJwurHfmT nabantur. Pmcrea anima: motus,
5 wf yuatfс х»и?ег«с , ¿c cWe/l quos nonnunquam facit«. cupidita-
•тттщ SJnfafiicuç акустнд ct/s%o- tibus immodicis implícita , ièdarc
f¿¡t¿t¡, xaQ.çsXt<eiv лиша-угжшд , èc r uteunque conabantur , ас traduce-
tùonç W ft&Pfc y*v- rc adeam ' Яиае auribus & ocuIis
„. л „' /' ; 1 capitur , animi jucunditatem : Non
J r jj* , rn ' *7r<? aliter atque riuvium aliquem , per
~ r. ! r , ! , mvias rupes fluentem ; aut palu-
этяг*? у&фЭнйо/йрп , «с 0«npe« ftribus locis inquinatum ; in cam-
^ 7пдю2л p(joxil<&ov]sç. peftrem ас fœcundam planiciem
lui ef\¿H&f ^7?íff oùù\ôiç фс£&> m- derivantes. Cxterum duplex ipfis
£¿ тыу xfuntTucbti. crirv fäjfi W mctus à Muficis oriebatur. Dios
¿V "7~ *L'¿ . f , з, enim, qui nee in ipfis cantibus, пес
/ , , /j» in nuda Poeli excrcitati client , a-
™<W *x«K»à«ç ftcs omnino ac ftolidos vidc_
тиЬжлкя 4AiÄw ew^v опт gant . hos vero f qui praEterquam
*^ûiff e^</ t¿J «о; 7s -я^луил conveniebat , ad hanc rem accef-
7птч);М^цд c/aíáÍou/ , ¿ fjuK(>oiç m- fiflent ; non parvis circumveniri
е/Л77Йок7л? 0U0fvifuui9' «Ж'úsro diniculutibus. Quin ab illa ad mi-
I i 1 nus
 б8 A RIS. TI DI s
nus honeftos cantus , aut poëma-
ta , propenfa faltatione , morutn
aliquam proprictatem, nequáquam
urbanam,exprimentes. Quareeru-
ditivis cantilenis quam plurimum
utebantur ; remifils admodum ra
ro , aut ad mores infpiciendos , uti
facpe ebrietatis tentationc : quem-
admodum & divinus Plato adole-
feentes in República voluptatibus
quibufdam probat : aut animam
cupiditatisceftroperculfam, addi-
fciplinam , ut dixi , avertentes.
Cum enim omnis inftrucbo aut
Per animi commotionem , uti qua;
a legibus eft ; aut per fuaíionem ,
ut quae fit in colloquiis; adhorta-
tiones faciat ; utramque Mufica
tenet, tarn fermone quam cantu
auditorem in fervitutem redigens,
variifque& vocis & figurarum mu-
tationibusjad eorum quat dicuntur
familiaritatcm adtrahens . Quarc
etiam Eruditivam Muficam ad cen
tum ufque dies adhibucre ; cam
vero , qua; ad remiifionem facit ,
quafi ad xxx . Et púdica quidem
tarn modulatione quam faltatione
feu fpeftantes , feu ipfos quoque
fe exercentes , honoratiores ; ju-
cundâ verö plebis feccmoblcfta-
runt. Vbi enim honefti omnes funt
reipublica: cuftodes , ut apud fa-
pientem Platonem , ufusduntaxat
eft cantuum ad eruditionem fa
ciendum : aft ubi varii funt , qui
civitatis corpus conftituunt, utin
reliquis urbibus , congrua quoque
animi oblectatione Imgulis erat
Q.V INTILIANI
lijg ig ш fj¡.r¡ аггхЪсил tuv (¿tÁuv t}
miqfiáruv QiXo%u£/ag 71-
ул tjS-xç dne àçeiav ^т^л^о/^щд.
Ло 7ï7c f$p ZTCuiïdjliXçiïç TUV [AlÀÔiv
3Ü 'SsKaçev tföuvqp- -ntç Si Àvetfii-
V01Ç} ITT ¿Ái^CV 71 carouiicùç , ¡/¡Til
<srQ>f q&uv ХА&ябцтг ùg Kj tjî'âJss
f*.i%ç Tveiça, -лг?&Амд. ka*$z¿ ngj¡ ó
&eï@" -гзАсьтшу СЮГ^ Ы mÁt]eía víng
3-hi%iA.luç i'Moriß/iov , ùg t<pltv , tg
is-oubáau) àx.7fimv]tç.7mo>iç ?À(> -лгц-
Ъ&огид *¡m !Ц& 7mS~UÇ j ùg Щ9 "foi
voftav 4 2>l& ъгаЭ-£д} ùg ii¡g b>ofit-
ÁÍcug rciç vs&jço'mç miitfjtyjYiç, Àa-
ÇoTipaç i¡ ряшку кури, Kffi Xéyia
H&i f*ÁXH тгу cucPCA-duj ^aKn/^j*li
HSH mnuXcuç рмд&йХалд фмуд 71
Hgij Ogt¡[¿C¿TW iç о'шнстч'О, TUV À£-
f$fSj/>m S-ki<nru¡jJú¿v¡. т ffyj ¿v ъщ-
dáJluduj iL f*Áxt/ T®v 'uuL¡0i*¡(4Apóh
<nv , . ¿ffBv tg ngj ту ctfivy ¡u.t-
Au>¿ía 7i yjif xopeía. fat ^lufúvag >
■npxç- ту) à цонл тад ау*Халцд avi-
tozui. С7ГХ fdppàj) штаЬали оьцтгcui
ng oí щд aiA»7««í фъХАкгд , ùg
'srfeßi TtZmQâ!zJhÁzuvh т tats g ттщ-
Shav aitvjetvóvjav fJíiXuv
vov 7nix.íÁuv oí]at TUv 7s •aiA»f-
puf¿A ii¡g wwuvÎaç wyKfjojiívjuv ¡
ùg et TAtg Koi7Coug mAt<n , vsÇ$g-
<P¿f>a KJH "щд \pu%AyuytAs ixàçeiç
 DE M V S I С A. L I В. II. 69
1Ц. amç аууоцаш}гд тпЖо\ , Kffjr opus. 4}uae cum muid ignorarent,
et T» шХднл fajivjav tÙç eÙTietç ¿ nec eorum , qua: in República di-
mmifa, ei $ ™ «Of r A»«- ^.f"" » cai''as intel,igfent » »Iii
7-' > ti / ■ quidem voll ptatis causa receptos
, 0 г •/ п ч V cantus repro jarunt , non diicrcto,
al^^WWf^'i/^«"»««. quibus convenient, & ubi adfu-
pth(tfA.Üavtv' oi ^ G г a-mmu ръ- merentur; alii etiam omnem con-
Ko7niïcu,u>ç тыхтт /¿ovuv àmçyx- dendi cant as artem , tanquamhu-
sixlu) t£ú(/czui, che ci&Tiç , ùç « Kj jufmodi tantùm effeftricem ejece-
vmieut fióv*i тЖм \чпфкД аЛ- r4int- ignorantes , quantum vel
i eruditione fo!a multis aliis eflêt uti-
, 5„ . т~ i Jt9 » llor- Iam cum natura etiamhuiuf-

uQiXiftov ■гвС9Х£/,пвк. Лёуы^Е твил., miffionifaus autem milis eft ante

ra, a-n та Weist Цд&гО,Хг1р,{ш тт
uiXm bnhxiffy©*- ¿Si рлв ux-
\ Tyran»
/ >n
amÇK'nç' . лЖл,алтл7по
»« \ ¿/
, , ^ .y 5
an Л*,**, Tigre, Tiff a-prn^v^ç,
c* тчй 0iAA^ äfeMf/'i
g/çar *7ï с&г'ЗДд* 7¿J фсшХ1ш fií-
Л<мЛ'«* т« 71ко-у TÍ%vy Aoiiïopxpwuç
'iircurm. ¿2ipif*¿s24é Ae>«» <1a-
Km verfomb ^чптпЦш. ïit ¿,
, « ч » »... i / . .» i J hunt, alias ad virtutem, alias ad
^~ „ » » , .У , malmam excitare . Verum ut ex
xi» «^хлЛ*л». ишце*.
Лт?ч? Cf¿«íc фьюшд т àpetvu
2f/¿u/ufa' Útu клу TffHÀûmiî* т1ш
ßtXHu ъ&ссершшд $wlw ¿Jh<p¿~
« 'br _í •/ 1 ciendus. Dcindc nec omnisdclc-
' г' л\ у ~
*.^f^, »ii W/«,«4f
шгп}-пЛ©».А& tifitv ^хлуа^л
jtj'4 и or/^CeG^V^eOTf y^e в >я?э-
х.ецдр©о t¡ <ssç$ç ~2>^гт1ш ш<р{Хня.
стар чпЖйя ti аЖхд ÏÀcfy , K¿H Щ
ponenda. Atque Ьгес dico , nec re-
prchenfionibtis obnoxios quoique
cantus
, recipiens
r n : NonenimMufi-
n r i
ca horum maeiitra clt ; led quem
admodum reliqu* artes in fua ma-
teria, ab optimis difeernit peffi-
ma : nec qui ob pravam modula-
tionem toti arti maledicunt , lau-
dans- Neque enim id tacendum,
ho.rtationum , qua: profa oratione
duplici , qui inert, natura melio-
rem praeferimus : fie & in melo-
pϕa cantus optimus ert cligendus;
4ui vcro voluptatcm adfert , fu-
~ ctatio elt reprenendenda , пес Mu-
fices hxc eft finis. Sed illa quidem
animi rccrcatio cft pcr aCcidens;
feopusvero propofitus, ad virtu-
tem capeflendam militas. Quod
cum mullos alios latuit , tum il-
I 3 lum,
yo Aristidis
lum , qui in Ciccronis , R»mani ,
Politicis contra Muficam quaedam
diííeruit : Non enim ego putem
illi hujufmodi eífe difta. Qupmo-
do enim quis adfirmarit illum Mu-
ficae malediccre , eamque ut pra-
vam artem exigere , harmoniarum
ac rhythmorum tarn virtutes quam
vitia difccrnentem ? Virum , qui
tunc rhythmis folis , iifque dege-
neribus ас pravis celebratum Ro-
fcium , hiftrionem , tanto cum ftu-
porc agentem fpeftavit , ut ipfum
Deorum providentia inter homi
nes adveniíTe diceret.Etenim fi quis
dicat , ipfum, qua: in República
fcripfit , ultro dicere ; at quae de
Rofcio , propofitae caufe gratia ; &
nos eundem fermoncm invertere
nihil prohibuerit. Veruntamen &
ita ignoret aliquis, num potius im-
probet,quantum adtinet ad prxièn-
tem inquifitionem , an laudet ora-
torem . Ncque enim fide dignus
quantum ad veritatis inventionem
vel juftum judicium,qui aulicis pla-
citis , eorumque voluntati potius,
quam quae re ipfa exiftunt , caufis
íérvit. Atqui , puto , ut пес ipfàm
vituperaverit Rhetoricam , pro
pter litigantes rábulas ; fie quo-
que , fi artificum aliqui , ut vulgo
placeant , minus laudabilia modu-
lentur , non arti hoc imputandum.
Quinetiam ipforum patria eos , qui
Numâ imperante, ас paullo poft
eum , adhuc ferociores erant, Mu-
ficâ eruditos habuit. Quemadmo-
dum & ipfe inquit , qua: & priva-
QjV INTILIANI
CV TitÇ KiKtfUVOÇ pUfAcÚu 7n>.U4X3tÇ
•m xj" fAxtnxiïç pitjtv'Q,. ¿ yxç 'iyuy
CtV QcÚlw ¿KeívW TOL ТЫОШТЛ £lûr,c£g.
"zràiç pecç ctv tjç aujov ¡o^v(Jaaí]o pta-
cikIuÍ Àciiïopeiv tí иа] uç фешХЬл
éj^vvetv tî-^vIw y d(>[Aoviuv 7i Kj pu-
$-f¿uv "Xçtjcuç 71 H&f KetKtcuç ohof/.-
£раш. dvbçy. tç уг njviKtwm pv-
$-ftoïç /Aovotç , цр} тхтац dfyien KS4
QcujXoiç 3Jn$HKVVflï/jov pútnuov tcV
¿jnpir&t), ¿tu cr<pcJ)iec е^бя"Лчт7е7в»
ùg-n фоипст OU¡¡CV 7TÇ0V0Îct JfÙv (Ç
ctvS-çÛTrxç 7moiAÔeïv .к, ?Я(> «TjÇew-
T6v <pàcrx,oi , m fjitv ou y mopeypjcÇe
чаКцна, ÁÍyetv ии/вш^ш •$ pw~
ffniov ч &&KeiiJ.iv>iç'ivtKiv VTnJictuç,
dvïtçpiÇetv f/Xv X. rifjutç ùiïh KuXvoi
tov du\ov XÔyiV.cttitC épaç <£: ¿ra Xd~
9o< tiç dv "2im£oKi[¿d£ú3v /¿dXbov ,
ónv ttç г ттр¿ouv o-kÍ^av , Ц auviçdç
tov pt¡T0£jt,. avA^Um?©» yd(> tstsí
dfyS-eiceç djptinv Ц ¿ÍKctícui kç/oiv ¿
x.d]' ewKbui , щ цф* t2w eümSv <z¡¡£9 -
cúpiaiv аЖл paj míg ka/ '¿oía* Sa—
Xéjm xsmjíatffiv' eitgu Si ùç ¿S civ
etu]ht)i\p.iy¡ ргЦо(/к1и) ОПТ1 Л-
Kd^OfÂviSÇTm ргЦершу ¿tu Srj ксц
èimiçruv n^víjmS^dro toTç ttsA-
AoTf "¿qto-Ketv T» d^jtf [AiÁwSxcnv, ¿
ЧЩ( TÎ%vqç то culíetfía' «>Àa KSH t¡
nrdli/iç cùmJv, CSV* fAÎv сШ vo/лл К£Н
ОПТ oÁiyu fit¡ cuijCM , £77 тиу%а-
vovf&ç dyf/oûTÎpaç [л,хпк$ ■7xreubdj~
ofAivxç àxv W cw]oç <p*j<nv
1Хл
 DE M V S I С j > L i в. II. 71
71 CV &U%ÎCUÇ , X91V» 71 C4I »7ГК- tim in conviviis, ac publice ino-
mnibus iàcrificiis facra cum ipfis
п tHç mhiftoiSyC* oiç peÎMçst d6'¿o- adminiftrabat. Iam vero in bcllis a
ubi maxime celebrata fuit & celc-
XÍfiqOt iL <&йоМ[АН , <Т1&?$(ГЫ Q X& bratur , addam vero , & celebrabi-
6jO0XlfJLÜiY\ , Г f¿iV X$ 7TVpj)l%lW TUV tur , qua ratione Tadicorum cu-
mxUxUV fJ.tÁiT¿UJ , Ùç 2\a. fAXfflxifç ram in pyrrhiche fufeipiat Mufíca ,
miérmi}7J iïetÂÎyetv, тпхсп yàç йЩ тгх quid dicere attinet ? Hace enim o-
чш/й феин^р. с1ж' о tbiç •z&.Hçmç л- mnibus utcunque patent ; verum
^ЛбУ , С¥ aujoiç Ttlç dyuai, кдц tHç quod multis ignoratur , in ipfis cer
tain i mb us ac periculis mandata,qu£
Kt^iwoiÇy-muj^ 2\g¡.ÁÓyuv -тЖаулд
verbis fiunt , fsepe rejicit , tanquam
"^iïoKiftcLQi 'ZptyyjíXflAQ. , ùç nocitura , il hoitibus eadem lingua
/ЗЛафвУ^ь « Ttiiç cjAotpwotç т тгаАе- utentibus innoteícant : per Muíi-
(мм 2fayvutB-eí»i' [ixeixfa cf}¿ cam vero facit fymbola. tubam tra-
-пнищ ut ovftSoÄA. cpycwiov ffyj À~ étans inftrumentum Martiale ac
píiév Ъ )^XA&7rÁt¡K2tX9V [tiG.%et{/- percellens , fingulis denunciationi-
£of¿ívti г (m\myya'iK<v?<p Q ттргу- bus peculiarem cantum adtribuit.
Itaque incurfioni in frontem, & in-
yur,fjuä* ptípog ÏJiov ÀÇoç/Çxou.cJJn-
Jpofifç ¿v 7s xfK fjciTumVy Xj Éfpeíif ф vafioni in cornu peculiares ordina-
ti funt cantus , ac receptui alius, fi
X$K Kipjiç \S\a£qvQ. xaQltiQ.x^ ftí-
quoque acies fît explicanda vel in
A»/. Xj ávAxÁ*¡Ux9v íTipov. »£eA/£í«V icutum , vel in hairam , cantus hîc
71 Г i7r' ÀamSettjciïniïépV 71KÁIV ÍKCC- rurfus proprii. Atque omnia fie
çqç ÏJtA.Xj Tmvtg. ятид ttyí£r¡g mpaí- deinceps callida perficit commenta,
iymbolis , quat hoftibus quidem
fint incognita ; amicis veroplanif-
•mXtfiiotç àiïi\\oiç-mç Q Ç/iXiai aar»
fima, ac facillime perfpeéèa. Non
ÇiÇXTOtÇ Tí X. Л' dC/^í^fíúÉf ytvatrxo' enim particulatim ha:c exaudiunt ;
fjtyjoiç. ¿ ïccç x£K fiépoç TXTW 2*lgt.~
lèd uno fonitu totum ièquitur a-
kxxw ÀXS.' fJLiA-n avpv7ntvím- gmen. Porro quod omnium ma
7оц тшткуцл. o A ot¡ fAÎytçvv ляи'у- ximum , quibufdam etiam tempo-
7ш, on хщ xaJg, Tjyctç xcupxç «¿A- ribus rcipublicae przfectos inter fè
diífidentes experta , Piatonis verba
AotcSjípav тшу vj&çbÎIcûv lijç ягА<-
in República oraculi vim obtinere
Teiuç 7rs7rH£¡t,ffyíti , тшу \ssri ■ZSKÓr-
re ipsa cognovit , cum mcdiis in
тMv(Gr ¿* отА<7«л Äoyuv х^а-рьш- viis , templorumquc omamentis
$%/J}¿m ) içycp Я1я-«'^с7«4 j с* (**•
. trcuç Àytpcuç , xjjîf hpuy xÁTkiaw lp.0Q.Tiw Tuv m?S¡ú'v хат ÀXtui-
crude
y£ Aris^idis
crudetiiïïmam civium inter iè
czdem infpexit. Muficam enim
pra: caeteris vim ad erudicndum
habere maximam , forequc ut
naturae noftrae omni correétione
deftituta: fa?pe corrumpantur :
aut enim ad humiles animi ad-
fe&iones ; aut ad difficiles dcdu-
cuntur : hinc erit manifeftum. Di-
fturus autem fum non de fingu-
lis : quod difficultcr hasc intelli-
gantur ; fed de urbibus ac totis
nationibus. quippc facilis eft in
majoribus contemplatio. Sunt na
que duo hate circa eruditionis ra-
tionem infortunia; amufia& ca-
comufia. quorum alterum ab igno-
rantia ; alterum à prava exiftit in-
ftruftionc. Cumque circa animam
dua* , ut ita dicam , fpeftentur ad-
feâiones , Ira fcilicct & Concupi-
fcentia ; illi , qui bona ex Muficis
provenientia nullo modo degufta-
runt, fi quidem Cupiditatcm ad-
fcétentur, & fenfu carcnt , & pc-
cudum ritu degunt ; ut Opicias &
Lucaniae populi. Quodfi irafcen-
tem partem excitent , immancs
funt ac feri ; ut qui Garamanti-
dem incolunt & Iberiam. Rurfus,
quibus Mufices omnia in babitum
praeter naturam converfa funt , id
eft , in malitiam ac pravam mufi
cam , horum alii concupifccntem
partem eolentes , cum animas ha-
bent admodum remiflas , turn cor
pora priterquam convenit , for-
mofa reddunt ; qualcs funt qui
Phceniciam habitant, acLibyes ho-
INTILIANI
A&jv \au¡ü<m уисифопош . 071 J«£
aix,r,, Kofyvmç «M* ¿Tipoy, щ ti Qv-
тЖашд Jít<p^tf»jaBti/. щ y¿(> гд та
•ftAfieÚfyXA ТШУ ЪГлЭ'ШУ ) Щ iff W
^аьЛеяк <и&луоутщ , ощЛоу cv^iv-
£í. 7nníavf{gcf ef[i m Kcyoy СУХ. сШ
тшу Х««9"' ékaçov Ьи%грг,д p«£ С*
T#7Siff *l KAtsH.VOtjW ÁXtC сШ 7rÍÁíUV
¿Áuv tS-vw . djfttZipW &
itiç fjLsíFoinv *¡ JfUÇ/A. Uva f¿fi ¿V
■mciït 'Sr^cjí T¿y щдъгсиЬ&сц XÍytv
АрШ<ПА ti K&i KAK9-
piXOIA. 73 fSjft ИУЪИрОУ \szr auct-
&'«ff* JÁtipov \jzsi 7nvtiç£ç yin-
7fltf ^aotcaXÎaç . iïvoïv <f\fi КЗЧ ъ&
VW \pv%h) y UÇ y ÍVi <pÁvAj, Jtúú-
pxfijjoúv -zs-aS-mv , %)[A¿ 71 W 3^n-
%f¿íug j 01 y%j Aydjçoi 'smw'Q.Tm.tn
тшу ¿K р.хо~\кг,д хаХыу , н ,«^0 те
cFfaJvf¿tl1tX9V ХЭЛ-АХ.&0НУ, АУА<еВч1-
тгt 75 eioi , К9Ч fioo-Kr¡¡Jt,A¡c¿$Hg , à(
OÍ 71 jit/) 0 7ПХ1ЛУ K& ÀéjKA-
viav « S\ 7>ЗсДОЯМ> tyeipeitr, àpçt-
ot 7ï »(5t/ ^g/íwí'eiff , ùg oí 7i t&i tÎuj
Уя^^аЛЬа Kj riw 1йц(/ви. 7mXiV
oiff «ff 73 'üPty фо<пу ohtçpcùpv TU,
tÎ}ç /U.H07KVÇ , «ff (pajuKoTiiQ- W"*-
Wfiuoîa* , тхтш o\ ftyù та 39n$v[¿q-
ItüSV Jl£ßL7rdOovlig , 7Kff 71 ^U^*ff
eiaj KÍav ÀvHfàfioi , KSH m тш/ллтге.
¿ Ьъоу ùgfii£ov]iç-ùç oí Tí тфо1-
víx-lw , K&f ei тжтау tí» KiZvLu
гкуо
 de M V s i с a. Lib. И. 73
tKytvof cl (f\fi Tajvfux.àï'&etôap- rum pofteri : Qui vero irafcenti
y¿v¡tg,Tlu¿ те 2\¿voiÁv ei<ny amiQoi, parti obediunt , & mentem habent
ui%minoraç К та, кшш inordinatam, cumque ebrietati de-
'V , s \ p (. i , . diti fint , & intempeftive armati
тТ, ' с VtT , / , ./ ç libentcrfaltentjiraexaeftuantacin
j^t/«, ^^ауш. uç « те bcUaruunt; quales funt qui Thra-
•srë< Tiw 3-çcUlw £ я жбАйаду лтту cjam incolunt: , Celtarumque cun-
sôv®*. та qn í»; 7¿t/ те ftafycnv аищд ftanatio. At vero gens, quae &
Wfânnv ríw сШ^«|«у ¿cnraoúpi- difciplinam ipfius, atque ufum dex-
Wjiy* J\S » iÄ^wVi «ti т#- tf4m ampleftitur ; dico autem
_ : ?'\ Sii J „ V ¿te. Graccam , & fi q ua hanc eft zmula-
4 .n ' « Г vi ~ ta ; telix elt tarn virtutis nomine,
кгу *, ЗЪтр* *т*т , 5 quam fcicnti5c omnis , & humani
sm рЬшЦи-тл. etm mÁetg ф> tatecxccUit. Iam vero Mufica,quae
сХлд Kjtôv*! réçritt o'Ía -n Xj [Atlgi- urbes integras, ас gentes minare
tzKÁtIw ратку тау A ¡caó'tvA cinc poteft ac transformare , fingulos
¿y tffculéja-Hiy; ïyuys oífWK № non crudierit ? Eg° vero pu«m.-
«fe ¿Va V Лв«гй Sh*,U>u¿r*t Et certc cx rcli4uls ftudns nullum
. n , -, , - л , n, ' л V atque & rempubhcam conltituere
' Г? s оТ г P0»"1 > ас conftitutam conlervare.
лгод» 21&рвЛА£щ. ш fäp W Схшл enim adjuvant prioreRei-
(71/ухл51£а^«7и/ 7^f jc«&sas- publica: ftatu in alterum declinan-
trtuç «»£?TÍg£Cff сШ З3*71^ jwréttjt' te ; at Ьгс omnem mutationem
xa^ywraf jraVi/í ^e£6eA)j?. antecedit. Prima enim tum ordinc
p»> ¿ т*£« ¿ ¿ta¿W *kv7<¡5 tum Potc"tia «iftit, omnis doftri-
л» r . , / na: propofitum a prima a:tate can-
7 , . , 7n ^ % tibus commode cuique hnçcns.
,A<Xí«í <1ми^ -яАлт/*** «к ^еА£эт Atque hoc quoquc tM argumen_
n&çtpofuç. éra mi ^ tüU пк^- tum fit cognitionis morum , quod
(/.oy ^3w SJnyvatnaç.oieti <y*ç "íx.a~ qualibus unguli , & publice & pri
sa* hfAOffÍA 7i Xj \Ha fúhttnv föoy- vatim , cantibus deleftantur ac
щЬё*$йщ&^И&кпк$*т rhythmis , talibus etiam moribus
ve Jù ~ -4- ■' о г \ ~л> detectan inveniantur. Ex eo enim
, ,ъ \. , ^ ь quod quis cantu non vereaturpra-
â^f ^1 eAi^au w t« 4>ш A* «e»î- ^a 0^fcrre j ,-onfuctudo qUXdam
Ç^id^, наймет тгд w oixflíW & familiaritas acauiritur, qua; dein-
u&yívtTtq. ¿k q тгшчцд фбтд. ifctfç de in naturam abit. Deinceps ad-
cfii^efç «f raj "STfiji^Hg àvettyvw- petitus ad a,âiones ipfas enafeun-
чщ. cuçtfovn ъопШак ßt^cuol tur. quibusvoluptasaccedenscon,
К firmat
74 Aristidis Qvintiliani
firmat & intendit iftud malum : ti ^ сШ7«>^ тв iïeivôv &n %ipià!cç.t
пес figura пес forma: , пес etiam ¿'7, рллфщс , ¿ti ¡jJw Лоуштщ-
fcnnonum faciens difcrimen , do- ^ д^^, y "fm( Д „V
nec tandem vitam omncm priva- r¡- -w \ - , vt -
tim ас publice evertat. Quocirca , . v , s ' [ , „, ,
ctiam è contrario dicendum , quod *№• *«/ *» W Ai-
es honcfto cantu boni fermones, y«* > Щ c*. f£¿ ¡cctÁqg úáfc àpxfo
naturae atque habitus , honcfti item hóyti, c£t/V«c ti yjif 飫f , клХец -y
adpetitus, atque optimae eveniant opijretç , afjçuf jj ov¡t¿€uívn<n sreyí-
aftiones. Quare antiquiffimis tem- Я4^я< „г* ^ авЛлвй'г**
poribus,republicâ nullatcnus firmi- / , _\ ,-7,' >ь 'q._~
ter conlhtuta, Muiica, qua: cum л' Q/ ч CL,
virtutc cxerccbatur , tam fingulo- ffifmglbvflim* tfVfjhs ^Xí-
rum fecum componebat diffidia, ты/фщ , mç тш ъгоир éjcoçïîî Auf.
quam cum vicinis ; urbium quo- B-¿rt çattrc-tç^ mí ts&í опт тпХаи;'
que ас gentium inimicitias tollebat. mXieúv "n k& t^vm b%ôçfiç í7icwtv,
cum publicorum conventuum fta- mny^%m ¡J¡$ ^тЬи^лж n&y-
tuta dcmonftraret témpora , atque 0 ' , _ / , ~ ¡* . /
coniuetis minis, quae 111 his occur- ,л 3»«. > » ч л »/
rebant, animorumqueoblcdatio- &™ f>Qß<™«*< « *) W'«í,
nibus , fcrocem inter fe agcndi ra- * MV « *^Л*« frU->™Ú<&
tionem compcfccns , manfuetam mQf тъi cf[ y¡mov àvjextmytyQott.teç-
contra introducerct . Sicut pcriti ci iïetvci m yeu^ytKoL ттацд -zsçs-
agricolx, omni Drius moleña her- про* ßofgwit «%Лц&к К. акяотгы*
ba,vepribufqucftenubus,excarn- $¿ „> mjiov *aJb&&m , ii
po eradicates , utiliííima femina in 1 <r
tuto jactant. Quod 11 vero nunc л* ' " ^- - , *«7 x
omnis urbs , atque omnis prope- *<PaÁ« *»bbaiï#*>.etj vito атш-
modum natio , dccorem amat & «■ W OTA<f > №FW D cA'V* «í»
humanitatem , non fane proptcrea túv®*, tù}ti ц^атп^хл ^ <^5i-
inutilis eft Mufica . Ñeque enim \ávú^umvy¿ Цжы2^т£т cix^Çbç.
obteftanda eft Medicina , fi cui x- ^„т. ûo% pep iefoxç «Але'«А.ч-
çrotare contingat ; bene valens au- q> . i\ *>
tem îph ingratus elle debet : bed л / « , q_ .л '. Г
tarn ob fanam corporis conftitutio- ^vf'4' е,"7®Г,0
ncm ipfi gratias agere convenir, «»f ъуиеи; <hx.cuov xW-v
quam omnis reliqua: vitx magi- Wey , У Ас«тга /3«» 7mÇ\iq çRn-
ítram conftitucre: ne ob otium aut çbîtjv mir¡GZi<á£. етгид fAtj Л'
luxum in priores morbos recida- ^ ^y<p¿<; тщ ¿| ^¿x^£ v^cnç^.
 DE M V S I С A. L I B. II. 7J
fâ/u. pà/> àuTijç $у7щ tí%vw abc mus. Ejufdem cjuippe artis cft non
¿aúv 7i "¿^ítÍw ctiQeïvoq , KÇH c*w exiftentcm firmara conftitutionem
Ц&ФиХлРсц 7Í t&j вшИщлгтщ St corPori indcre ' & exiftentcm con-
~ í. ■ ' _> fervarc ac aueere. Sic creo & de
, , • ^ ./ « . « y Muíica dicendum : Gratiam ipfi
»«mm к <p,A,« fWr W , W habendam , ut qux amicitiam cui-
vr&s аЖчЛм оиилухту. лш- яие fecum , communiterque cum
Ä^tov <f)ji tauet nif*i<nv 7^c <гз©с aliis conciliet. Semper autem ob-
лЖг^ад ¿fioroutf /jLvuftyvug. K&f ¿ ícrvandum , ut mutux concordia:
Ít¡ueaiet [¿¿voy , лЖл ¡dYet шщ- fimus memores, in quo non publi
er, ebpàfi vyíetá Tiff ni W wirf fetantum, fed & privatim eft da-
. л"' « V V A borandum. Vt enim íanitas quar-
клУ
, iKaçBV
, i ./ хтш<п\ ait < ксц
<TZ мифы-Vr - dam л л&
cit „ communis ,& pnvata-2 :
n* ™>M « «A? «C9íl*¿/? , W ita quoque confonantia eft & toti
*C9f W fit/wf. e-n^ urbi fecum, atque uni anima: ad
av yjfjui onr' ti ce»; fia- fuas partes. Efle igitur adolefeentes
ctjjcç, v&\ ctvjñi vr&ctxlíov nobis Mufica erudiendos , ipfiuf-
сщ vupeíxsi i ¿Uva cïo- que totâ vitâ , quantum fieri pofllt,
' rationcm habendam, neminem ob-
L » ч V -o. ~ locuturum puto.
Koyer ф Aeiw ifyyetfrv»» Tempus deinde eft ut explice-
ßfi ft*M¡ mm d[t pvôfAOi xtt&jfr- mus> qU¡nam cantus, quique rhyth-
a-nin TXTÎj'ç <pvata¡g TrnfyfictQ,. Ае£л) mi natura; vitia fint emendaturi.
A; m f&p mXcuôiç tjotv eiprifflcc Dicam autem quídam veteribus
те J\ji dorn уьш <nam,ôtv'&, , жт л- nonnullis dicb ; quardam ad hoc
y>wi* TA <п,ууе*фму , in /3*- uf4u5 tcmPus filent,° traními<ra»
/ . -, u\ л \ \ >ъ> . nec ienptorum íenorantia , nec m-
&^ *** i *- vidiâ.hocenim nedicerequidcm
тгш Jiftit etvfyay ту р*вЩ <pi- fas cft ¿e v¡ris> qui fummum Mufi-
Лопфшу ■nJtXto'ffyjm . аЖй p«ç ces amorem pari feientia: conjun-
7» ctuloiç C¥ myyçcjifA.fLAtn кои- xerunt. Sed enim alia feriptis ipfi
•л7ат?етг- те Хягрптгп& miç inferebant; abftrufiora rerofami-
тв( «auÎAous IluXÎcuç ùtM- "а"Ь"8 colloquits refervabantur.
л. p . / Caula erat , quod îllius artatis ho-
тг. cwna, d\ lté , * rwc 7371 <an3< . i •
v , ь, / V . mines ad optima quacque ímpetu
те ti W 4»iAí#^ ferrentul , caque ftudiofe retine-
fuü </[е -пагшщд 3famhA¿¿- rent. nunc vero cum tantusincre-
e^f , í« jetç &фцу.ю , QiÁofiit- verit ; bene enim ominari decet ;
aiaç , mpctmfjèt %чвц nig и$фц Muficse amor , gratum crit medio-
К z • critet
j6 Aristidis
critcr ftudiofis , fi vcl in librum ac-
curati nihil continentem incidcrint.
Quatuor igitur haec potiffimum
per Muficam erudienti funt con-
tcmplanda ; Notio decora & di-
¿tio; adhaec harmonía & rhythmus.
Antecedit autcm omnino notio ,
fine qua nec quod cxpetendum,nec
quod fugiendum fit innafcitur.Hu-
jusimitamentum eft diftio, quae ut
proximus audiat ac perfiiadeatur
primo loco eft neccíTaria.atque hxc,
ubi acumina adfumfit & gravitates
cum intcrvallis , confufam genuit
harmoniam; ubi vero proport iones
coníbnantiis conftituit, rhythmum.
Sed quoniam turbatis animi moti-
bus medetur Mufica , prius diíqui-
rendum , quomodo ifti fe habeant,
atque unde circa animum contin-
gere foleant. His enim non defi-
nitis obfeura nobis erit in fequen-
tibus oratio.
Videtur itaque mihi anima,quan-
¿o longe ab his infcrioribus abeft,
óptimo illi fociata, & rationi coha
bitare , & à concupifcentia cífc pu
ra : ubi vero ad hzc indinaverit , ас
vita: hujus traduäionem experien-
tiâ diícere fufceperit , tunc corporis
ipfi contingit ufus , corpufquein-
quirit commodum. Lici tum autem
ipfi eft fpectarc earn quae in his
eft duplicitatem, mafculinum , in-
quam , fcxum ac femininum : qui
adeo non in viventibus folum erat,
fed & in iis , quae à natura fola ad-
miniftrantur. plantarum quotquot
funt,metallorumque genera & aro-
Qjr INTILIANI
Tí ЯЯ'm
TtUcipoûV £q flt&tflt TXTUV ФХ*~
çtcv тш ъгси$&оу1л 2¡\gL ftne$nífs. iv-
voictç И 7^i7r¿a>ií At£taç, x¡ -zs&ç
tÛtbiç ctçfioviceç tí Kj pvôftx. <zs&ka-
fyyétTUj t¡ ivvoia ttzcvJcùÇ) i¡g w/dJ
¿tí cúpt<ng ¿tí <pvyi tîvoç iyyívíTcq.
тештцд 3 fiíf/,t]¡M, Aí£ic , w sr&ç
тки § 7ltÂCCf CtXSq'v Tí Xj "ZF&ôcà TTÇU-
tuç лулухеил. сшщ ¿£vi)¡'Q,g tí
itj ßapvTqlecf tftssЛлСяаа [S^ û/gs-
çtlfActTuVy ovyxi%uffyjku fàfj ê$Wf-
aty àçptoyicu/ • Xcyaç q tîÏç ov/xtyu-
yctç TlQ.y{jfyiuV ) pvôfAOV. ЛЖ' iTTH
•ss&Típov Âj^Ajj'àJéov cttuç твшИ,
■яг^гу •atëi}bv%!ui èiujt OVflGctiVOtV.
f**¡ yà(> tÚtuv ш(/<г{<&ра)1 3 ctaaÇ^ç
с arfö т é^íff r¡[uv ^рцагтщ Леу@-.
Фотта/ /¿o i Tiívtw i \j/v%*¡ то
ри f¿%J Twbi WÍKA içiv , ÔfAltâQc
ть> ¡tgeíHovi , Кьуш TS CtltÇtOÇ «УД/,
KSM KetJupdJeiv ЗЭп%[Мсц . vmv </[1
сШ TuÄt ъукк'щ , ufff тко ситвшдл
2\g.TÇj.&lw vreípa, [шЫу о$7£«рп-
try , ткшкамти сштцд сы[ш\<^ \у-
•рптщ ¿geÍA,Xj тиил iïkiQfléï&&ç-
(ßopov. \szsvx,et7Uj & cttflçjtupétv тки
с* тятид &ъ&0ки,аур1Уйтц(&т1фг1-
ри fyhVTti'Q. , »}71С СУХ С* îfAXpXJ-
%otg ftovoiç afji ko , аЖл ялу re7ç
<pu<rj [tóvy ¿toixxfÁtyoig . (pvjwv тш
от i [itJ&ïkm tí ^y¡ у& арырсс-
тыу.
 DE M. V S I С j . L i в. II. 77
ray. Kffi 7*Ç тхтыу iïuctç mç сЯп- matum. Etenim horom duplici-
tas quídam adparct; cum aut mol-
Кнс'щ\(& у *) &x(¡0'ietS j 4 ¿DaJímft litie aut livicate, colorifve praftan-
tia aut odoris ; vel ctiam iis , quae
q nSi тшу byculiuv тки vnçc/LV S-hi- his Í um contraria, alteram naturam
Ьнкушк^шу фит . oui}*, fSfi ¿v oítendant. Ipfa igitur per iè & (im
ka6' dvdw ¿t&Si 7i éçj , ngif ug cv plex eft, & ut forma indifferens ; at
ípeciem humanam induta natura
79 СШ90вЬпРМ r¡(A<pH(r¿¿l¿tl , 7B fty lem quidem pulcritudinem fuam
iÇ^vanv cujIw eC7rix.çv\pt XtÎXbeç, abfcondidit , ad involucri vero lo
eiç J\jt тву THiXinçx 7¡■ягу кдц tvmv cum ас typum partim voluntariè
partim neceflltate quadam figura-
•m ¡Mfj vcgaiuç' m в \яг ауяущд tur. Non fol um igitur adpetit cor
cgqfAoliÇtmi . ¿ ptóyey ¿y i<pítmf pus, fed & hoc certum aliquod exi-
(гиря!®* y «Äct Kffj t¿th miSn- ftens. Vel enim marcm amat vel
v@». 4 P*<> ap'ptv rpemix-iv , Ч 5чАи. feminam. adhsc interdum omni
ИЗЧ гйтшу ¿ti jUip акуроу tynpov' ad miftione liberatum alterum , in
¿tí J\jt i£ àfJL<pôiy txoy betXluj-пуя terdum ex ambobus habens pra-
vam aliquam , ac rêvera abfurdam
Кзн ovjùûç cunmy fií^ty. щ/!*кякяу miftionem. Iam vero etiamfi natu-
fítj фьа4 тмит tiquai о-ш/ла]®*, rl corpus huj ufmodi non coniècuta:
сштщ ntíg /гфЫрсид Tf07rcuç pit- fucrint ,ipfï fuis mutatiohibus con-
7i'ppv$fi*¡oúv ti к. ïç те aujaïçôptoioy cinne illud transformarunt , & in
ftvnpiQew. ¿rus cu f¿ifj ètppifft fyf- fibi fimile mutarunt. Hacratione
Aue cJJnrçi%4 f*o^(pi¡ у Л* Lu цд$ ó in maribus feminina occurrit for
ma, ob quam & vita hujufmodi
ßiog ш$сц ш£г@»' cv <f£t yiveuQv
cernítur: in feminis vero fpecies vi
¿vfyaov н$(&> y ¿ Kj ti fj^üg ojJLoiov rilism qua etiam de fimilibus mori-
TlKfACUpCfA^U . àvfyiç fJifJ à- bus conjefturam facimus. Suntque
$i«o< , к. -fotió/ncuai ywjcuKtç. К9Ч viri imberbes , & barbefeunt femi-
rtç ètfplut iGÁvtytv vjçey- y ytweù- na% atque aliquis vir vidit leniter ,
xtç y¡^yiv <ztÇsçèiïiav. u( tí it¡ тшу cum acribus oculis intuerentur fc-
minar. Vt & mores fingulosfin-
qôcSy "ikaçu fyçjfaretç ixctry ftoçÇf
gulis formis coruonos fis captatu-
nujM^á. CH. J\jí rij'ç n&ç 79 apptv rus. Ex adfeftionc vero erga ma-
*i %hv vr&çim$eiaf , щ m&s àfi- rem aut feminam , aut utrumque,
<P¿Ttpov y minify atwiçtciaj vs&xpv- animas perturbationes conftituun-
™ A* ** 9ÍAw A<«* àvetpct- tur. Femina itaque perquam eft
vov y ¿ mocfi¡{ 78 3^n%pirßtif0y' 7» rciniíía, cui conemit pars anima:
К îJ con-
78 Aristid IS Qv INTILIANI
concupiícens : Contra mas vehe- c¿j>j>tv <r<po¿)p¿v tí r&i £&ltt¿/liV, S
mens eft & agilis , cui pars irafcens 79 %{¿tX9y Ш/ЛОШЩ . ffyù ¿y 79
eft adfimilata . Quare circa femi- ^ЧЛи IpUffiÇ Tt jU-ÎOOÇ Kj Луб^ШЖШ*
ninam animx partem , hominum-
$>oç vjhtevâÇiKn Кх>тщ ii ¿ цой¥Щ"
quc genus , abundant tum mcero-
res ас voluptates ; circa mafculi- <srêi e/[ï ri aj>¡>tv , oçyn ^ Эфю-©-.
nam, ira & audacia. Harum rurfus mtkiy cf\¿ t¿twv jÀvcvm\ avÇvyixi'
fiunt conjugationes ; mœrorum \V7TUV П -eSrCPff $0VCCÇ , Xj oW( n&ç
cum voluptatibus , atcjue irae cum &£c¡it@*. Xj S-yctrxç 4s&gr¡$oylw>
audacia ; porro audacia; cum volu- x¡ Atí тос , èçyijïi avStç -STöV ькатг-
ptatc ас mceroribus , & irse rurfum por K&i 7mÁtv ÏKdça Tstpç tí ív ¡£
cum utraque. Iterum cujufque cum
HS^SÇ TShHOù fAi%4. Kj [4V£/.Ctç ЛУ 7JÇ
unapluribufquc miftio. Vnde in
finitas aliquis perturbationum ima OK TiSTWV djfWl ТЫУ Ттбшу HXSVCtÇ
gines inveniat in varietate ipcfta- C¥ miKtXia ^tcúfafJ^m. txtuv ¿v
tas. Cum itaque fingulis hae diffe-
renter per naturam fint iubjeftar, ffyjtk)v}Xj тшу evvetwv уьуоутщ 2]&фо~
ctiam notionum fiunt differentiae. f>aj. ÎÎtuç à ffyj Kdjn3Ti{Q. \bm r,)cc~
Sic alius vidi albcdine in admira-
0 3 fAtXoUliûU \6оШ[Л,Л(Я. X. T»
tionem abripitur ; alius nigredi-
■f&¿ 79 yXvKV À' qfrovfa' triplé 0]Jk 79
nem eft miratus. Huic rurfum dul
ce eft in delitiis ; illi amarum pla
cet. Cum enim contrarietas , ut ùç г<р!ш}клу Ttíg imitai ^шра^Щу
dixi , fpec~tetur tum in perturbatio- КЛУ Tilç &K79Ç XJTSDKSit^JOlÇ 'oFÇCf.y-
nibus , tum in extrinfecus fubjeftis fict,<nv j oig ЗЭп^лЖхту Qa<n tÎw
rebus , in quas animara inquiunt
incidentem vifiones reeipere ; fuis
noftrûm quifque paíTionibus con- m tbIç trÇtTtpotç Í01X97X 7mJ)ffiAoiv
venientia in placcntibus habet.Pri- IX.AÇ9Ç fjfjiuv Л' ~bçiox.etccç ày{. eçi
mum enim in vifibilibus utramque Я?Ш79У uj/j c* cgßijots ÎXATlÇjLV
videre eft naturam э fi quis flo- iiïeïv iiu) Qv<nv.79 ffyù àvyipôv tí x^iç
ridum , & venuftati congruum ,
tum colorem tum figuram, tribuat %W& Л«ирг?к& fyXvTrßi' 79 3 çv-
generi feminino ; quod trifte eft,
& in attentam cogitationem ducit, yvóv 71 Kj 'tí otwvoiaw ayùVjàpptyÔTiili.
mafculino. Rurfus in iis quae au-
diuntur, tenues ас lenes fonos fe KSH tr&a-lwéiç faut tç ri Ji]Xv С1ЛГ4
minino ; aíperiores autem contra ^l' Tg^^tî/e/»»? «f T¿vcu1iov ct/jpioT-
rio adaptet. Ac ne fingula comme- 79v'Q,. iV« fttj 79 KCt$' iKCÎÇVy XÎya),
 DE M V S I С a. Lib. II. 79
XgiVùOÇ G&i 7lTÎv]ù)V "ihnÇcwjiiV. àç morem , communiter de omnibus
сок, ,Що tù>v ш&ушу tí tí r^ovUù eft definiendum , quod quascunque
iènfibilium ad voluptatem illiciuntj
& íénfim mentem diffundere na
уиш/лйо mÇivxi , mum eiç т» 5"^Ли
tura funt comparata, hxcfemina:
XfÂm' con $i >ш« tí «f auvvotcu, к, fint adjudicanda ; qua'cunque vero
iyeifi 7» , mum tç r a}- prudentes cogitationes movent ,
j>tv@» f¿íí?jw ~bc>nvi[¿$íW m ¥t tu & ftrenuitatem excitant , hate ma
p^i-npov, Щ арфы ifyw'Q., ris parti fint adtribuenda ; (|пг au-
■п«Гта тт [*bÇb>v ~bvn$cw\íM' tem neutrum , vel permifte ambo
faciunt , ha?c media fint pronun-
mom Kffi ¿M»»» ÁÍyu^,
cianda. Atque fie quoque dc illis
щ Xíyi* (Bp «<л хлО-Л^сц Tí^va/
dicamus,qux ratione quidem com-
7i ^ >çé7«Î >W <3$7«¡¡W i» tí Tff prehendi poifunt , cum artes , tum
virtutesac ícicntia: ; ex materiarum
vero certa qualitate , circa quas u-
Ço&ç, <c ¿fioi¿Tt¡&g HÁtixAtnr <ц ti naquxque oceupatur , differentias
~¿^(¡aj <zr£$ç mç "èçtjctç , a/ tí с$?5Ч- inter fe & fimilitudines habent .
tum virtutesad virtutcs,tum feien-
fjgy "ZffCPff T«í З-klÇtlftCtç. XAXlAf Tí
tiae ad ícicntias ; itemque vitia ad
vitia , & infeitia: ad ignorantias.
irf«s àpaSiccç. 7fxAiv c% ~¿^í¡a] kÇcç Rurfus virtutes ad vitia , aut feien-
Kcty.¡(X4 , »/ З-ккярсц , rj Àyvuoiuç. tias , aut infeitias : itemque vitia
хак'юц tí où ttçcç mç eiptjfB/jAí} -m- ad cas quas diximus , cum varia
x/Ajjç mcç Ш Ш mum "яЛо*»& quasdam & in his connexio fit ас
miftio.
tí aeijç KSH pifctaç. Prima itaqut> qua: per notioncs
H(>ÚtV¡ (jCiV ¿V К Л' C*V0í¿V с* /З/м fit , in vita confenfio , aut illorum
trej/xa^í^f з ^cUnvx^i mask oh' eft , qui féliciter fingula per fe ipios
au}ofiA$tetç x.Á¡etX*i<p¿7úú\) ,tjvçTf>9v comprehenderunt; autquipoftca
f4íQ.7reicQ-ív¡m. a] piç tw тпЖшу in aliam fentcntiam funt traducli.
S^&ÇetitTHç *fy>ç щтиа , n <Ч ™* Vel enim multorum celcbritates
mores effingcre , vel fcientiarum
бЧп&риу Só^A\ rn.tpvx.Acn. Tmfluv
opiniones natura pofiunt. Nam
*SÍ£ Ц \pV%tj TVTTXÇ Cil tAulyXj HXSVAÇ anima, omnium forrnas atque ima
tanate , Ts7f йггге tuv Keym Kivxpt- gines in fe habens ', iis , qua; à fer-
VOIÇ C*VOr,fJLACnV iKAÇZV Tí (Ю^Ч/ЛаИ- monibus moventur , notionibus
mores fingulos conformât, atquc
S-fías tí KSH ftibtnií iÁA^tv 4 ex hujufmodi confuctudine ac cura
fc aut
8o Aristidis
fc aut fclicem iènfim , aut contra-
rium habitum confirmare ignorât.
Sunt igitur universe Moralis di-
fciplinx genera duo. Aliud enim
Medendi facultatem habet , quo
vitium corrigimus. Hujus ruriiim
fpecies dua: ; quarum altera Im-
minuit , cum , fi repente perfua-
dere ncqueamus , fenfim immi-
nuendo perturbationibus libcra-
mus ; altera Extirpât , cum ex
primo ftatu in alium penitus audi-
torem traducimus. Aliud vim ha
bet Adjuvandi , cum optimum ha
bitum difciplinis confirmantes , in
codcm tenore confervamus. Aliud
quoque Addendi , cum mediocrem
probitatem fenfim ad fiimmam
virtutem adducere laboramus. Por
ro inftitutionis , quae per notiones
fit , ars eft duplex . Etenim fi ex
fubjefta rerum filva , utilia ad du-
cendos ánimos invencrimus figni-
ficantia , his utemur ; fin in eo ha:-
reamus , methodis neceíTaria in-
veftigabimus. Ex methodis autcm
ha; funt utiliflima: : Epitheta , Me-
talcpiès , Metaphora: , Similitudi-
nes , Synecdoche , Periphraiès ,
Allegoria: , aliasque plures. Vide
cnim quomodo Poeta ; cum iblis
ortum tardum dicere conaretur,
utilem iis qua: dicenda erant de tar
da heroum fepuhura fub dilucu-
lum ; declarativis epithetis utatur.
Qua: cum minus commode de mi
nima ftella dicerentur , fcrmo-
nem de folari fplendorc fecit , di»
cens:
Qv I N T I L I AN I
àeufjLOva, >ç (aucçov í£tv , r¡ c*ouUt¡u>
ßiGcucöortQt. KafyÄa ffyù ¿y 7? ij\9j-
щд -zircuiïi&eïuç ètiïtj íu'o. 73 ffyv yciç
ê<jJ ^i^ef.TrdJliY3V , <¿ ¡cencía* JioçS-ii-
fitjit. Kj тйта 7¡káiv мц iïvo' ri ¡jlív,
l¿etcáUx9v j ЦША "ЗгслЬ-ш dS-çcaiç e¿-
iïuveilisvliç,^ [îikçov \Клт\шаг<пу tg
<¿7n¿3-6tetv c¿yofj8+i' ii ¡J oLvcupíUxáv,
émv ¿k т^ытцд eig TmfjíXif тгу âxço-
tudu» <¿y>[&{j [<tt(giçBi<riv. 7i £ £W w-
(pi\qlu<9V,gti T ßitägijv'kjriv ßiQcu-
¿vjtg -mg •га-си$&1лл<п,!Цд.<рь\ат:1о-
ffyj Cil ТШЛЪщ1л.-П Q •Z3&0'Jt'hl<9V уОТ*
r fAtTÇ/ov xaXoxetytSjcu с* <tsQ<r-
луиуцд fig ax,ytv àpecyeïv т >^>ít¿í/
^ayfÂMl^jé/jLi^u. ф 9 акт cvvoiuv
OK Т5 IJZSVKHffyjtlÇ г "я^лу/лестш i-
X*¡g жддшшщ nçoç r \pv%a,yuyíot*
dJfjoTioi Ttf m¡fA.cuv¿f£fja , тхтчд
àvi%viv<n>!i8p 7» ссулуксил. т jj ръ-
fii&ÁiíxJ/Hg, ftíQ.(pof)ctj , c/j,eieJ<reif,
пшгкЬохЩ з "ZsêiÇyio-etg , á^f¡yi-
i/oq, аЖщ 'oheiag. eye $ij eVwç 0
•шгЦуд àvajoXlw ßyt$etcu> »}Л»« «-
•хш uretpwffyj©* £f>r¡fn[¿!w tôîç Ai-
T qpúuv mÇijg ß^.^vjijr@^ , £t¡Áei-
Itxiíg с9п%тид r¿ruv ¡J.*}
e'ncetug 39п тъХлдуть r açpav Átyo-
¡btyúuv, iiv fj¿iv hóyev 39n тцд ^ieut^ç
twrfg tmitjawp , йтгшг
 de MvsicA. Lib. II. 8r
>í ÍÁt&> (¿h ътгнО. nov vstsoiZaK- Inde recens radios Phoebus pro-
Âtv "bça'çjiç. jecit ad arva.
tÔv ef[' Smfam сШ ra' epithetorum autem de tardions
la ÇBixeix £ u£et]& miéïcâç т1ш ка- motûs elemento , aquâ , facit adpa-
%t.Tx.ájlu) , стга^тз ijiifttuQV ót¡- ratum, partim placidum declarans
Л«Л Ф oiïn'pjiofç. Cpt¡eiv ar adfluxum. unde dicit ,
é£ cixAhupjteímo' — -- , Cum placidum mare linquens: —
с'тга 5 г ситюш ífityctívuy т? ßfji- partim tardi illius motûs caufam
duxwtjoiotf. hÁyi ухо , commonftrans , [quando inquit,
ßajv'ppoa ukícuoÍo. • oeeanumque profundum.
тш 'jdp уло T¿vay@* dJxiviflov "Z¡£i Quippe vadum omne facile move-
tlw \ssn¡KHf^/)úu ii¡% pfc xvolóit^ tur ' 4uia cirea iubjeftam terra:
whiifBptr ßä&®»J\fiß&&tw gibbofitatem volutetur ; at pro-
л -, .m ч, \ ' ~ <л' iunditas tarda eu atque erecta, in
л , , n— » \ « V \ * multas partes marina: cavitatis îm-
*rnw»A^ii«»^raá(ti(- pctum aiffipans. Iam vero & ad-
yvfifjov. аЖлн^'щд лШа та ^e- fcenfus tarditatem indicavit. Lon-
Лйи'01' dviÇrivt. ¡JíetKoóltPjt ухо cré gior enim haud immerito eft à pro-
яягшэтыдп "2яп ßaS-xg ohifyiï©». runditate eluäatio . Iterum cele-
^vv-nfae 4че Л» ¿e/rtft^- ritatem ortus defignans,vivam ftcl-
, ~ ~ V ,„ n • larum , ac cum aeilitate fadam ad-
i m тЛл j/i A r pomt emerfionem , cumdicit:
priltKUv 'shiUy^n тки cty&tyoeyiv . c

*Ы 7*i у _ ^ ^
*}íÁt& ávópaot Лнгыу ъ&<кл\- At fol adfeendit pulcram liquitque
Лел Xípvlw. paludem.
év9« ^ W ^ej*» 9чЛи*«? ubi & fuavem reddens orationcm
¿Mft<t/</ 7*l> UKtcwóv. 7¡kKw ¿i' t,(Íq- feminine nominat oceanum. Rur-
víf c*7eAí?ff те? ¿vefloÁok-ye¿<Pav> fus cum voluPtate perfefte deferi-
wíp rfi. ™,« «owí", bens ortus , tam colore blandís ,
> ' " L iv ' ~ V V ' quam olíactu íuavibus orationcm
^^è'rÇ ™Л°' ornat. quam non amplius de foie,
emu àt dm та п*л* jaw , fej de femmina perfona aurora: fe-
оШ àt ^'Aí©« <n&Q¿*4 t%Ç *iitç 7Tî- cjt f inquiens :
mí*¡Ktv , Ktywr Iamque aurora diem , croceo ve-
rtùç (И^о кбо*97птЛ(&> vníheQo lamine fulgens,
тою VF шои. Per terras fpargebat.
L Sc»
8г Aristidis « ^VINTILIANI

At cum) quae lucís gcnitrix, auro r,p.(&> J£ ц{/.-$>н& фан; poiïoiïd-

ra perorbem
Adparuit rofcis digitis , pulcerri-
ma mater.
Itcrum animo nos contrahi völcns, ewStç otrçiikttv *ifj.c£ç ßx\ißjj@*
de phalangibus inquit :
Caerulea: , graviter fcutis haftifque Kvctncq , ткяп tí y^j ty%e<n m-
horrentes.
Quod enim per vocabula ex natura
ímpofita faceré ncquiiflet , hoc per av ïmirjm , t¿t tuv [лгУ&фо^/-
metaphoricc fignificantia effecit.
Vox enim mclan (nigrum) plane улХаи oAuç nwjov cLKxoiJp ùaanç
idem, feu audiatur íeu videatur,
facit ; at phrices (horroris) nomen, K& OpUffyj ¿)p£' 7», -n тцд <P(J.K*,Ç
ob terroris ineuifionem , pugnam ovo[Aei,2>lgl 7» фв£б^ок, -riu) cv t¿™~
quae in bello fit demonftrat. Rurfus Áífiw 2^g.(ÏHK\iv<nv ayum си. ттХя
ob efficaciam ait , cvt^yáoii ívíKtv ф»;<л ,
Et concuiTa pedes cundos, ac cul nKvJeç J]^ ios-stovjo miïtç mXvm-
mina fonte
Ida frequens tremuit. KSH xsovÇiai.
Magis enim nos in cogitationem fxaXKcv yx.ç r,fji£ç нд ïvvoiou tÍ¡S 7X'
tumultos deduxit , à corpor^us
noftris , quae natura moventur, tuv tfiíjíúuv <ти>(лм.тш , t¿w оШта
tranfitum ad immobilia faciens.
Quinctiam de eadem re , quae ad fjblw 39n tvuj]¿ Trfety/Mtl®' , ш fítv
Martern ac Vencrcm fpectant, pro-
ferens , afperis vocabulis utitur ; ut
cumdicit, Corpora mifcuére :& , ¿vcixaroúv. ùv 7» [И1 , tÍv tfiíyti-
Clam ; & , Fœdavit : quorum il- сш1- ТВ , Xetô-çtf Kffj те rij^uuí ,
lud , ex voluptate faftam pollutio- Xíyuv. m tí (Av, rev ifc joûrqç [iia-
nem ; iftud , aótionis vituperatio- (Tfiév та ¿/[s ,7в cJJrnpoyev lifg "zrfjí-
nem ; hoc , fœdam indicat inju- £euç' tí St, t¿u) cuoy^jtv etdïKicw íf¿~
riam : At de Vlyflc loquens caftis
verbis ornât orationem . Iuftam <pcúv{' сШ ij §oSvasiaç otfAVHÇ pq-
enim ac légitimant actionem indi fjLAin X90"jtt« T Xcysv. т рл^ с* оЧгсд
cavit, dicens :
асш~сс-
 de M V s i с a. Lib. II. 85
àcnreioioi à.ix,TÇOio KUÁcuuJícrpüii Ad veteris lcéti fœdus cupidi am-
'íxsvlo. bo rcdibant.
сШ WS fttp^W */V vépMy At de ilia , qua; nee lege reprehcn-
¿T7s t7TcuvufJ}¿t¡i ¿fiiÁÍctf <7VfÁ.7r\oKÍ¡s ditur , пес laudatur , confuetudine,
г miftcuvoffym cveuliGT)}]®* m- inter fignificantiumcontrarietatem.
т!*Цл\ tÎw [цтту'О,, Hsttír, medium eft fccbtus , dicens :
uif тп\г iîjç àOyijiç oTnZr^jjoj г^г Non unquam focium me confcen-
fiiytvaj , diflè cubile,
y Jífut àvB-çÛTTuv 7íi\{ Àvfyw Cara viro quo lege videtur ferm
ée э*а,«<*«>. najungi.
oVs & Mf«( «¿Wa?» ш£л*. УЬ» v«rô fignificationum mutatio-
» ~. ~ « / ' л nibus propodtum conlequi nequx-
, . y 4 , _ Г . mus, iimihtudimbus utemur. Ani-
«к v«» -ríw Ц&мш, , « mum itaque noftrum contrahit.ubi
щ<Рщт. inquit:
*S ^l* ¿V )én axomífí eifrw nt<p@* Vt cum de ípecula nubem con-
cù-ai\<& яиц. fpexit aquofam

„ - V , < / s - 'n Sed flore limuhmalacti.

ptg S**,»»» ЬбшпсЯш, Cum enim multa aliaquoquc alba
тг >w yXvKvrfl®* tupen» -тщп- exiíhnt , illud elegit , quod & dul-
t7n\í^tt¡o. Âj^vç , сШ (¿l¿> г cedinis indicium eflct fafturum .
¿¿¿¡Líug Э-ptjvavmç avy^íam тшу Rurfus de Achillis lamcntationibus
ctOfuLrm Àù Цдлиош ХфЩ Plura ufurPat vocabula mcntem
1«^ uiXcuwù *èw «V confundentia ; Nubem atram ; &,
,/ г V i. J ,- , Pulverem andum ; 5c , Nigrum a-
ACtOYCU
,„ ?, uíÁcuva*
nv , TKDpetV
r evo- nerem nominans •: pauca , °
vero\ „
po-
u¿£ar еЛат/й» ф т»Эч« дафви- nit qU3E fint \x^orz, Qu* autem
J)»8Ti^f та «/[е *^ 7яу <£)<ç0ç£ov àv- ad Euphorbum adtinent , floridè
fyfuç ¿7ncyyúh.av ,f iiv enuntiare vult, ut illa animiper-
e^fly >;и<& ïmAvuv ттВ-aç . turbatione , qua ex Patrocli cafu
«*l*r«# уйокйА тфеий&т occupamur , nosexolvat. Abun-
< ■ / V / r , / dant itaque îbi vocabula ma ; Cjra-
~ ■/ tir . ft r V r V V tus fimiles capilli : materia» autem
x«uei- oAo, Л W^/>*4 , zçvnçw floridjE } aurum & argentum : &
£ф>(@*. m n t$*%fci <&juÀr,ç 7i qUac fequuntur , virefeens olea , &
•Лом» %aç/iv шлтМафроу,*^ campus apertus ; & aquarum fea-
L г turien
84 Aristidis Qv INTILIANI
turientes fluxus , ventorumque fla v^cLtuv àye&Xvsûvistitu осой , ¿ àui-
tus ialubres ; & floris res qua»dam /лыу &7пю1ец, ngjf av&ifç фсцЗ^ёу tí
beta ac pretiofiflíma. Porro magni- Хццрл, *} TiptctXÇiçetjoy. (¿íyfyg yt
tudinem quoque ac dignitatem o-
filw ^ «.£ü uct ЦятШ T& Äoy»
rationi adtert per Synecdochen , in
hoc :
Aft illi ficcis bene ftrucb ad mce- Oi J\¿ 'fivç -гзсрс тих©- ívifjL^cf
nia bobus ßioi4 aiau;
Sublatisreâà magno clamorefe- vtpctr юла^о/иВры Ïkiov u.iyx>.o
runtur. аХлХгЦш.
Intervallorum quidem magnitudi- [¿tytyi TW 2¡leipifie¿Tay ifypet г Ле-
ne orationem extulit ; cum vero yty. лте^гтгнд Ь ¿y¡(Sy* £ ii¡g àmnboç
clypei nomen indecorum eflet , Ci CUCt. UÇ tÇ CL\CBCTr/3. TZ OWÍfC~
magnitudinem , quae virile robur
(ßcuifyy [ллу*Э-<&> @¿v ùyéptaai.m-
Hmul oilenderet, bovem adpella-
vit. Cum iterum huic incongruens Xiy cy]@* áovfttyúvii tutu caa-
eflet illud titrantes ; adpofuit yfic- cgóftyjot , >aÇ$ai^4Kty сии см. Qcc/ti
cum. Nam cum per ficcitatem una ii{ç xj* tÍu) fctjpóni'Q. mviuOcw.cuí-
indicetur levitas, & actioni pro-
babilitatem adtribuit, & notioni- уощ(д. "zs&wpi, x¡ tcuç c*ycicuç euv-
bus minime noxiam imaginem eft 7ráj§uvoy lïu) Qcu"Q.oíctr t^a^/ак
largitus. Quin & alibi dicit ;
те. n£i pdu) a?Xa.%¿ ф*\а\у
Et magni circum íbnuére palatia л/г(р\ efl' toáXmyfyíy ftípat ¿&-
mundi. ycç.
Quo quidem , qua: ad pugnam fpe- tut Tetviw та fíty г pia%tw tç
ftant, grandia rack ; cum vero in- суХ9У CÚpUV À-7tfi7rÙiç ЗЭп & ¿CJC-
decore de ccelo illud ufurparet, me-
thodis confectatur decorum : epi- те TtÇimy. тырю S-ki^vtif ^лск^
thcto cantum ex tuba augens ; ad- eaXmyyàç ouvaújruv pitX(&>' ту </[t
ditione pratpofitionis ex omni cœ- •zs&ç^Ktf Ttj~ç 'Sf&Jiciuç , ок. mvjct
lefti plaga fonitum educens . Iam
quoque certum humilia vocabula fjLipxç ¿pavía Tty r,xoy ífcáywy. фл~
orationem reddere cxilcm ; uti fe ttpèl pdu) то кдц m ^лрии^Хл тт
habet hoc : оуорсатш i%V¿wfe щънм тыХо-
уч>> ùs *х4 7»"
Sellaque vilis ei pofita eft & pár
vula теша.
btc<{
 DE M V S I С
c*v¿<i £>j как TÇf т v&Ççjiatuv mi-
MÂÎceç , ûç áf¿a ti cvapyiç ты%а-
&к1цу.. К) т» тш Xiyoù •z&yíve-
lai-vèuv y¿v qpáav <ZiÇsQù>7m ii¡g
oixsiaç ~^г\пя íKeÍTtpcv гттуулЖм
ßirjg ътюйцщд.
¿'rea (/[\, •
Uf*¡ îç 7tlÁíf¿C¿%0l0.
S-knmfAcúvm. ¡aIuj ¡i аЖщуе^щ
-mfkîii ¿vófAA<nv i<pt£w x$ivotç ?fi-
7ra<nv í<p' vriytv тпмщО. -du) 2\&-
etireiv r cv mÁífito 7i/gAtí67»?J<9-
Tuv ,a&eipill$¿(&' > ùç 7rv¡)uv
cvywfitiïàù "ямищ TÁayov, Xiyw
etirpet "Л <^<AoVjÍ@« mÁtjai xspog
a i 7i vsheíwv fJ}¿ Ka\á[4,lw %%vi
ct&faoig yívov^) Aíyoi Kj hóym ètSrf
cloy Ók wuuÁur £чАЛ ti ^ xvpuv
Cp as f¿ct¡cc¿ ti 3¿ 4$uarpuvGí. m fiiv ¿v
ge antciv aytyQ, <pcu¿^óir¡Q. j тп
àtyiXî\ 7i Kffj щош Xüjm ь^фщщ '
эй Q 7» аш/уцу хлуху'О. *» iffluíU-
Х9У , 73 v inXÜixáv ti ng<¡ àyuvt<ax9v
í£í(p*iví. r¿ ffyit Ht mhiUxi xj*4 73
ap'piv 7И ètiïri , auaJofAÍai КЗЧ
T$ÎÇ , Kj ÀfyuflA <Ê fAtfXÀ07rÇÎ7reiA,
a. L i в. II. 8у
Infpice quoque ex circumlocutio-
num varietate, quomodo fimul ef-
ficacia charaéteri , & dulccdo ora-
tioni adquiratur . Iuvenum enim
heroum perfonas, cum propria vir-
tute fingulas dcfcriberc volensj ali
bi quidem dicit ;
VisEteoclis.
alibi vero ;
— "~~ — Vis Tclcmachi divina,
de illo praecellens robur ; dc hoc fa-
pientiamcum Dei amore conjun-
cxam fignificans. Quin & Allego
rise vocabulis multis deinceps po-
fitis ad aliam quandam orationem
mentem convertunt . Vide enim
quomodo , cum fine animi com-
motionc ac dolore de iis, qui in
bello mortui fucrant , diccre pro-
pofuiflet, de frumenti colleâionc
fermonem faciat , dicens :
Atque homines faturare brevi fo-
let hórrida pugna,
Qua multam ftipulam ferrum de-
jecerit atrum ,
At meflis minima eft.
Porro cum ha: notiones inter iè
conneâuntur, fiunt orationes , at
que orationum figurae : ut ex mul
tis materiis ac fuccis medicamcnta
& bellaria.Qua: itaque in remiffio-
ncm deducunt & hilaritatem , fim-
plicem ac dulcem orationem ge-
nuerc ; qua: autem mentis attcn-
tionem excitant,ejufque impetom,
orationem tarn civilem quam cer-
tatoriam oftendunt. Civilis igitur;
ad marem fpeftantis , fpecics funt ,
Compendia ac brcvitates, & digni-
L 3 tas
 86 Aristidis i
tas ас magnificentia , & afperitas
ас vehementia magnitudo quo-
que ac media conftitutio. qust tam
naturalem oftcndunt maris magna-
nimitatem , quam magnitudinem
corporis ac mentis robur , & , qua:
ad maxima opera perfkienda facit,
celeritatem : Simplicis autem fpe-
cies , Laxitas, mollities, pulcritudo
ac dulccdo multa, quorum ilia re-
miflam feminae naturam ; hxc circa
venuftatem oftendunt animi con-
' fternationem. Scd harum quoque
connexionc aliqua fpecies fieri pof-
fit ; ut acrimonia , celeritatem tan-
quam mas ; animi anguftiam , ceu
contr'arium oftendens : tum quo
que diligentia, tenacitatem habens,
ecu femina; laboris internum amo-
rem , tanquam mas. His autem
orationum fpeciebus ad quamvis
animam utens , aut fimplicibus ,
aut mixtis , interdum fimilitudine
perfuadebis , interdum diifimilitu-
dine devinces. Porro de geftuum
natura , quibus animi notiones
adhibere oportet , haud multa di-
cenda efle arbitror. Abunde enim
hoshypocrifis declarare potelt. Et-
enim horum quilque aut contrahit
aliquo modo mentem , ut Depre-
cationes ; aut remittit , ut Con-
ceffiones. Et aut angufti animi red-
dit homines , ut Correcciones ; aut
magníficos , ut Gnomologiae &
Enarrationcs . Quorum cujufque
efficaciam ex typis optime cogno-
verimus. quos fingulos tempeuive
corporibus imponit hypocriiis; un-
INTILI ANI
TÇPXÙilÇ ЪХ) rCpofyow j KSHfii-
уеЭ-(&> К1Ц fAimniç . лтп^ т1ш и
<pv<nK¡u) îuÇcuv{ pttyxXÓvotew тн
appív(&> , piyfyç ti <rúf¿Á~¡(&^ Kffi
aj)¡¿Ti¡G- Q&voioç j Kffi ts ig тх [*t-
ytçec тиу içyuv àvvUxàv 7и%@* '
каЖу 7i иду yAvx,VTj¡jig. ùy ты. /л\у
Ti àv6ifJÏ/>0V T¿ %Xí<&>' 7» «/¿6 78
tç útytTfJLCv 2\e/.iïeix.yvaiy 67r)eij/*é-
VOV . föotjo OUI 71 Kffj TÍ T¿TUV
HhOKÍ}' OiOV tj fylfAVTÏIÇ , Тв fJOf» 7Ж-
ùçapptv tí J\¿ fjUKçoirÇimç,
ùç cvewlíov атпфсиуцаи. q tí à4n-
piKTíQí[¿ívOV , Ùç ctopiV. TUTHÇ </[е
Ttlç ¿íbiai тиу Kcyuy <asC9f \pv%hv
x*S f¿í£tv y ¿ti fßp c[Aoi¿Ti}7* Tffâ-
tretç , 071 J\jí avofAoUn{U кл0.уи-
vîç . -гз6< ^[g tîïç тиу ¿¿tifiara*
Cpvœuç , oiç <!3t9euyHV Х£Ц ш yo-
tjfjLaQ. , ¿ ягЖа Átym J[hv r,yS-
fj&f. ¡Koutj pe¿(> y¡ Ùzavxt/mç тсш-m
<f\t\X¿úntj . К9Ч yxç T¿TM
ц wçiïk^ -a-uç y ùç щ 'Sptynya-ag'
$ dvitjoiv y ùç щ ovy%uçri<retç , tIw
Qg.v<now. K£H fat fuKt>e<7iÇivétç, uç
сц JloçS-ùtrHç' t¡ piytXeiiiç , ùç сц
уницоХоущ Xj ciÇ)iy»jo-c<ç Àmftyi-
£о{}ац. uv 1кя<?х r cviçyeicu) óx. т
TV7ruv cL^/<r an Sfóí.yvo'trifjipyúv íica-
jiy ^1 T í \szsvK£/ieius гесирсу Ttïç
 de M V s i с a. Lib. IL 87
trúficttnv с*И%<п. 7псрс ¿ j^qfjutoiv de & ipfis fchemata adpellari con-
aulolç ouvíGr¡ Kbtffînq.Jèip ptw т "g"* Cxterum de argumentis &
доW» к) г ыфаЛяш* , càç mi «P^bus , ubi imitationes & enar-
» < i T ,1 ' rationes ordinate facicmus , in o-
^«^^ "frW"? pere De Poet.ca accurate diximus.
™< a, r*»«fa| чпфщд ЩШ cinus partcs funt Imitatio & Nar_
Àxç/Guç ttpjlai.nç ptptiptv pitting ratio. Atquc harum utriufque par-
K ¿if¡y*i<ns. тхтшу э 'iKctnçjLç [¿¿{/.a ticular rurius funt , morum efficiio-
fyomuA ti ^ JiqwfAaQ.. л m nés & narrationes breves : qux fre-
xa5-' icwfe u¿va ytyó'ApA, а$ч n ¿ qucnter ubi per fe fob extitcrint ,
' T > vo., \ л "2 carmina & poëmata adpcllantur .
ш^^Щ^^Щ. Nam&, quLerbec fit, ¡ultim
ad т*г«»_« ^«*?<W*npi4 «■*- tionem in Mufica ucilem efle , ido-
J&eiç, ijb^ifUViKtuof fuijlvç- 0 neus nobis teftis eft Homerus. Et-
l¿i¿ paç à^t^ivç zv ¡Áie¿<h,mj)pck> ka- cnim Achilles in Iliade , cum pro-
SííxcSOq £ iiw £gvn¡i$A 7тЭ~& cul ab animi perturbatione ob
ß*\ißt>&, ¿finir uaflaàt Â%v Chryfeïdem remotus eftc vellet',
¿adyílai' *ä' iç tí ¿¿¿(¿¿4 t¿¿ nihil 4uic4uamr amatorium cancre
, г V . , - > ~? , mtroducitur; fed ad viriüter aeen-
•фиуШ
T л ОККЛАН1Щ ^ ,j TUÇ T ЯКЛШ0- 1 ~°
/ , dum ammum evocat , veterum
•úfOH djtvKiOf ^Oí «ДО» *WH clara facinora ad citharam rumi-
mfum^ôfiSf/u^.r $ cv ¿¿vareta. 2l& nans. Porro eorum, quiinOdyf-
рхагкк "zrcuiïdûévTav , è yJ/j аул- fea per Muficam erudiunt , alter
■Сдаю c&r ftvw&í, tkç -пгдт-щ- Procos retrahens tum à contumc-
уеЛЖ v&MW, K,*içT ¿y ¿í^wt lia in Penc,loPcn ' tum ab »mpieta-
* ' o! - ' r • rlJ Vi 4 teerea Vlyflem, Deorum cogna-
' ™ 1 ^ « , ' , 77e, tum ; canit Orxcorum ob Loen
t¿* г* Л0*£* Vfywfua, ахшка iniquitatemmfortunia:
ÛVÇVMIUlÇjl.'
à /^À^cuâv , фча, véçvv ah- — — Achivorum , tnqutt , redi
ng tum ille canebat
Avvw,« ó» i*i7«*«7e ^ Triftcm ' 4uo Pallas TroJana rc"
Acte <¿V7 linquere juflit.
, , .. ц . "-.r> Î.V alter Phiacum luxuriem caftieans,
«дг ^<p^ W^r, & ne m folilacrumpat , prohibens,
Kj+tç amtyvxi t%Ayw)Cú)Áisu!V,dí- vjncuia Martis canit ac Veneris.
a-fièç Aft©- cLb{ Kj eùpçaMrtiç , «V «• quod nec illi deliftorum fuorum
TtfTsuf aS-uovç , ï<p' o'tç i'sahK^i- impunitatem fucrint coniêcuti .
9щш» , уфп№к- ¿aló* ?i № Iamvero &ipfc VlyíTes nonprius
88 Aristidis Qtintiliani
fe Phsacibus cognofcendum prat- ohor&g û vs&iipov dtflov ъ$г$щ
buit, quam Dcmodocus & virtu- (bcúafyv , « f»¡ (АНткцд о
temviri docuifiet, & perfuafione ^j~ç ¿¿ „ ^t1¿¿ T' ¿vkcg
modulara amorem cognofccnd. Sa- ^ , ^ ¿ ^ХиЛкц(
picntem excitaílct. Inquit igitur „ _.<» ' ~ - ,
ipfumadiens: ' í/>«& *W утопк $ n<p*

Quin age nunc immanis equi ca- ciiïs.' ayt ai¡ /лгО^чЭг , к. 'ищ-ц хэ-
nito decus omne. trpov лехш.
additque; ц& n&çltyiw
Quem ftatuit fumma arce dolo су та}' tç Àk^bttsXiv ¿cA&> y¡yot.yi Jîoç
divinus VlyíTes. ciïvos&Ç.
Hate enim quodammodo ad prio- таий j«¿£ \х*\щ f&p ъгшд K&¡ x
rem fcopum refpiciunt. Illos enim, ^ „ÍT¿ T¿( ^ <Grfeprépaç á\-
qui inique alíenos toros violarint, ^щ ЗЬк*ХЩЩ>**Ц 7»ш>Ц А-
pcenas luere dcknbit. Videmus , , », . . ' , n < ~Q
autem. quomodo Sapiens ex ne- W *~ « '/^
ceflitatc quadam, abfque audito- ? отгид o mÇog ыауксишд ^ icw-
rum invidia , tanquam de alio quo- 7?> *"Ç*$ e¿K¿a<nv àn7nx.xS-uç,iimj-
dam loquens, laudes fuas à Mufi- -sj&Tipov , cog'siBi аЖхтх
со recitari prius velit. Quarcvelut ЛфМГдЬгерулк* /3¿Af7of.«Mj«p<
defiderantibus deinde ipfis eum со- ¿y £ ¿Jfcfruxw cùijolç ù'ttpo*
gnofecre, & magis perfuadet & dul- ^Л ДW„ ¿? „ ^ ^ ^
cior cvadit, inquiens : ni/
nicy, CpaoTtur
SumLaértiadcsIthacus,mortali- «/*' c%as<€ç XcuçUàiïrjç , ej яия
bus artes ècXcicnv
Ob cunetas cura: , nomenque ad tbv&çoimiot fiiXa , ^ /ttdCT xXt@*
fidera fettur. *£^уок
Iamorationem traducamus, ut Метауи/Дс "V Xéytv , ugmçà
Comicorum feftiviffimus ait , Mu- флАвя^ф- т кашка» ¿ij«, fia-
farum ora framis moderantes , ad r~ Il ù> ■ ггг. I ' 0„
ca qua, de d«¿tione funt feienda. 4" W"**'
Vbi neceíTaria & prima de Literis m ^ X^tuç- * »
trademus. Harum itaque proprie- 5 fn%<i*9 foil, к, Zi
tates ad praedictorum generum vm mg TÙruvliicTÎictç \дт1ш bou>-
contrarietatem apte funt referen- liOTtjQ. tuv тОтчА»«П
dac. Harum enim aliae leniores ef- ^f *r«¿7w. гугм *í тк pt> А«
 DE M V S I С A. L I В. II. 85,
{]í¡>ug i<7re7sA« anr4 ffliyyvttàf та ficiunt íbnos , ut vocales : alise
q>avw& та j T&x*fi»t ш *ф*~ ^Peros > ut MutI : medios ,
ш- niç A A ms m г,шФшл. i ' ufE Semivocales. Rurfus vocalium
~ 'П *cp''*i abac minime írapeciJtum proferunt
, о » •» л > X / lonum, unde & gravitatem ma-
г 4X09 у Мня пргпр jorcm habent t ut iongaE . ali;Ej Д1Ж
mÇvKtv, та /¡¿«>tg¿- та «¿tyswf fonum fíatim circumfcribunt, gra-
«ZJ&yg^oi'St., 4iiov,ùç ni ßyt.x*a' vitatem habent minorem , utibre-
та Q fAi&Zv , xj' T Tfâévw thioti}- ves : medix fecundùm temporum
¿¿t5 Л'фи/ичрвиЛчфитРчги' qualitatemetiamfonigratiorisfunt
*Ím t¿ № ¿ ¿mi tZ«ää «- Piepes. Porrô Semivocahum il-
т » Гу <r > / lar, quae ab extremis labns libilum
е/у/Ш *m> T&x™&> anguftum cmittunt, funt afperio-
та ЛжА*, и, nOidprmp Aw- res. utdupliccs, & litera fingula-
як <<C{pa>v¿Ti{?. K&i t¿tw та /ц&, <? ris : reliquat autem foni gratioris.
yAUT¡r¡g TÍ, ti ■wdü'fíet у& тз çb/aa Atquc harum alije fiunt , linguà
hsK*[t1¿07¡í ¡Mas tí 7 чдч я }' та 4' & ГР'"шт & os percutiente, in
ЪпхЬмо&'т тш 7Tv<LucLq,Mv и- Р"""5 L .& R : aliae occlufls ГР'~
* N -, \ . л -vrr / rituum viis, aut ctiam per nares
^V^^W* Г" folas provenientes, illud minos fa-
' !A , ' ?f " * ' «un»» « M & N. Rurfus ex Mu-'
rm dÇuvuv та tuv ^«A¿V tis alia? per fola labia fonum emit-
ЧХ&Щ f^evuv , TXw&ftÁ!®» T í/JL- tunt , ípiritu labrorum obftru-
Çycfrv dunïv (/лону cocQidfyfii- ' ¿tionem per medium vi recluden-
va, »( » 0,¿ та тхтх vfou&xÁ- та «« > ut B ' 4ua:cluc hanc, c,ircnun-
•í с о V ml__í_~ .< r ' T-v ftant : alia: genis parum diductis,
у чл • * í ' ipintu vero cum ímpetu in latitu-
™V*7^ ^yí^ff ^«f^í dinemprodeunte, ut G, & qua:
ъКЭ.г>Щя> uçTt>y,wm tKO¡tfiuaí utrinque funt extrema: : alia: den-
cLKyt' та Q, t ye¿|ü ¿Sívjuv W ¿Áíycv tibus paululum disjurnäis , lingua
0^^>х^\т3 Ttjç 'А уХш-Цуд o'wvet vero confertim per medium quaíi
trÇiAweioK клй ftíw c¿S-pca>í ti è funda projiciente fpiritum , ut
^<s6>*, ùç li ; ¿ â, '(Ê W rjfruf uí- T & T H , harumque media.. At-
\ (v\4 , que harum alias , qua: lente acrem
m.rrrw yj^t^w- ¿opcllunt , & ex locis circa dentés,
(&т«*&, >UM6 T^mrcàoilof vocarunt Tenues, funtque foni
-П7ГШ , хакХуЦщ tí -v^Aa, ^ eçiv <^'- gratioris : alias , ex interiore gut-
(ßuvoTigßi' та з вгао5*У сж ¿pápvy- ture profeftas , adpellarunt Adípi-
j«f, тшецш $япл,х. AÍctv тел- "tas , funtque admodum afperae :
J M alias,
84 Aristidis
turientes fluxus , ventorumque fla
tus falubres ; & floris res quxdam
lïta ас pretiofiiïîma. Porro magni-
tudinem quoque ac dignitatem o-
rationi adfertper Synecdochen, in
hoc :
Aft illi ficcis bene ftrucb ad mœ-
nia bobus
Sublatisreâà magno clamorefe-
runtur.
Intervallorum quidem magnitudi-
nc orationem extulit ; cum vero
clypei nomen indecorum eflet ,
magnitudinem , qua: virile robur
fimul oílenderet, bovem adpella-
vit. Cum iterum huic incongruens
eflet illud elevantes ; adpofuit ,fic-
cam. Nam cum per ficcitatem una
indicetur levitas, & aftioni pro-
babilitatem adtribuit, & notioni-
bus minime noxiam imaginemeft
largitus. Quin & alibi dicit ;
Et magni circum íbnuére palatia
mundi.
Quo quidem , qua: ad pugnam /ре-
ftant, grandia rack ; cum vero in-
dccore de cœlo illud ufurparet, me-
thodis confeétatur decorum : epi-
theto cantum ex tuba augens ; ad-
ditione prapoiîtionis ex omni coe-
lefti plaga fonitum educens . Iam
quoque certum humilia vocabula
orationem reddere exilcm ; uti fe
habet hoc :
Sellaque vilis ei pofita eft & pár
vula meniâ.
QjV INTILIANI
ùeeirav ccvaGÂvçsévxffUj в о a] , j¿ лп-
%f>*i[ji,A Hj TJftaXÇÎçnijov. ftiyfyç y¡
filw à^iufict ifjLmi&TÖi AÔya>
tmulKOOx^Ç, if*
ßoetg cù/uç
vi^/ct ùvao^ô/Jfyjoi Íkíov ¡ut^etha
ysv. «Tfeor«ff cvj(S^ f туд àamiïcç
¿V¿fAO¡@», eîf \ç Àvè'pÎ'niQ, 79 OUVÍ[A-
Xiv J]¡ ег/м/лфшух ТИГШ аул-
CgÓffyjOl , 'ZV&oífyxty euioy. Ä/$sp«£
•tifa *ф* tiu) fypíTq'Q, ouuif4,<peuvofA.í-
V¿7J?S¿ "ZS&ííXpt) Kj TCUÇ CA VCICUÇ dvv~
TV. pitó ÀXS.a%£ Qr¡<nv
лрф\ е/[' imÄrny^tv fitpctç
vcç.
тау тыууш та fjiiv X* т f¿a%iw tç
lyX9V CUflêV ÀTrfiTTCùÇ 'ß сШ &X£ßl-
vvxçùfjfy®* y (JLtfyiïoiç ¡u,e1gt.Jiáx<{
та nçimv. Ttofiiv cfkiJtTM Kj та ex.
<mK7nyytç amicui^uv ^еЛ(^>* т»Г ^6
•zs&çfyxy 4¡¡S '¡B&Jítnug , 6к Tmijcf
pipas ¿pou/íts Ttv *¡%ov г£ауш. <p*~
víoov [jlIw ts K&l m%a/&e¿<£t¡\ct. тем
СУ0(ЛЛТШ i^VOTijQ. ífAm.étv тюЛо-
УЧ>> »V t%4 »■'•
Л'^оу лакгЛму ç^syt&eiç, ¿ÁÍytjr
bv¿<{
 DE M V S I С a. Lib. II. 8у
cvvó<l í»7 как TÍ? r z&tp&catuv mi- Infpice quoque ex circumlocutio-
KiX'wtç , ùç dpa ti cvapyiç тт%а- num varietate, quomodo fimul ef-
ficacia charaóteri , & dulccdo ora-
П1щ.ч1Ш y¿v г,ршш vsóQumt щд tioni adquiratur . Iuvenum enim
heroum perlonas, cum propria vir-
oÎKeiaç "Vçiiiji íKaTipov imcyyiïkny tute fingulas defcribere volens, ali
г^Хшу éV* ßiqg
(ярíTw¿kr¡eí*ig.
ф*1<пш
bi quidem dicit ;
Vis Eteoclis.
alibi vero ;
\tpr¡ $f n¡MfJ,á^oio. Vis Tclemachi divina.
de illo precellens robur ; dc hoc fa-
pientiam cum Dei amore conjun-
*Ô ™ T <rcûÇ)çcoiuilw JioÇiÀiç
âam fignificans. Quin & Allego-
tHncipaivuv. Kffj fttw ¡i a?&t¡yc{/af rix vocabulis multis deinceps po-
тЖо1д ¿vópacnv i<pt£ñ wivoïç ?çé- fitis ad aliam quandam orationem
7ГЦ<ЛУ tip' VngßCV ЯИЦф 7¿0 mcntem convcrtunt. Vide cnim
votav.ogjt yàç шд àmS-ûçiiàhw7ra)ç quomodo , cum fine animi com-
«Veîv *R т с* m\í(jt.a> "aftkéj¡tp9- motionc ac dolore de iis , qui in
bello mortui fuerant , diecre pro-
тш vt&6tp*ifi¿@» , ùç <a£¡¡ жfut
pofuiflct, dc frumenti colleâionc
auy*sfiiblui mtetnq rÄayiv, Átyuv ièrmonem faciat , dicens :
euxpá я <pi\óm$®* mÁÍJai xáfog Atque homines faturare brevi io-
ау&(>шягкп¥ , let hórrida pugna,
Qua multam ftipulam ferrum dc-
ХаХ*9дъх,£>гг jecerit atrum ,
At meflis minima eft.
Porro cum has notiones inter fe
1¿tuv ¿Vt cvvotjfJUtTUV'VkH&uítiit
connefluntur, fiunt orationes , at
ài&faotg yivov^) Ácyst Xj Áoyuv «í>j« que orationum figure : ut ex mul
acv ¿k muuÁett ^иЛЛ я y¿ %vuuy tis m ateriis ac fuccis medicamcnta
Сраорака я к t}outr[ia(£t.. ш fut xv Sc bellaria.Qua: itaque in remiifio-
ig caiicnv aytylg. цд^ (^оа^ощО- , iiv ncm deducunt & hilaritatem , fim-
atytXtf я r,<ïuù Aayov vffltqn • plicem ac dulcem orationem ge-
nuerc ,• qua: autem mentis attcn-
m я auvvüv nnStig. n&f я ¿fifM¡1*-
tionem excitant,ejufque impetum,
X9v у »» mXÜatsv я кдч aymiçnot orationem tarn civilem quam cer-
i£é<prive. rS f£¡/¡ XV mÀiïfKX *rx 73
tatoriam oftendunt. Civilis igitur;
àh'ûiv ш y ouoJofAÍai к& @£p%V- ad marem fpectantis , fpecies funt ,
ií¡\ig , ^ àfyufAa <£ /иерлАвя?ея-«л, Compendia ac brevitates, & digni-
L 3 tas
 8&" Aristidis« 5j INTILIANI
tas ас magnificentia , & afperitas
ас vehcmentia ; magnitudo quo- yt§&
que ac media conftitutio. qu«e tam QvmxJw \fí^cuv{ fityccXóvoitu т<?
naturalem oftendunt maris magna- MfhllQ* , fAÍyfyg 7i агш/и,л1@- к&
nimitatem , quam magnitudinem
aJjoinitg- 2\&voiaç , КЯ тв ig ш ftí-
corporis ac mentis robur , & , qua:
ad maxima opera perficienda facit, ytçx тт içyw àvvUxàv mx©* '
celeritatem : Simplicis autcm fpc-
cies , Laxitas, mollities, pulcritudo каЖу 7i Hffj y\vKVT*fliç. m m /лЪ
ac dulccdo multa, quorum ilia re- тв àveif^jov t¿ %Ät(G)~' тве ¿[t тв
miflam feminx naturam ; hxc circa
venuftatem oftendunt animi con-
vev . $poí¡o 4' й* n W тхтт
' fternationem. Scd harum quoque
•йЛвХр* CÏOV *l fjUftVVfÇ y 78 fjjf n¿-
connexione aliqua fpecies fieri pof-
ílt ; ut acrimonia , celeritatem tan- X©* ùçapptv тв J[l fAMçentnnçy
quam mas ; animi anguftiam , ceu eôç cveultov cJJntpcúvxoa. q 71 3"Лг~
contrWium oftendens : turn quo (Jt&XetAy тв fSfi yXÎaççov 1х*т ^
que diligentia, ten acitatem Habens, тв ^ijAu' 75 J\jí lijig Qtkomvíocs тпе-
ecu femina; laborisintentum amo- piKTiQtfiívov у ûç ctf'piv. txthç ал
rem , tanquam mas. His autem
tb"1ç etüioi тшу Ácyuv tb&ç ïpvx^"
orationum fpeciebus ad quamvis
animam utens , aut fimplicibus , IKeipii X^l^©1 i *¡ <¿SJÁe7c, q
aut mixtis, interdum fimilitudine K<tG> [¿í£tV y ¿Ti {À/j CflOlÓníU "ZFíí-
perfuadebis , interdum diifimilitu- а-нд y ¿tí J\\ clvojAOWTtiU KetQ.yu-
dine devinées. Porrô de geftuum . -zbBî J\jî riïç tuv с^уратш
natura , quibus animi notiones Qvotuç , aie т&шуш х$ ** ve"
adhibcre oportet , haud multa di- íficiQ. y ¿ даАа híyetv J[h¥ rty¿-
cenda ene arbitrar. Abunde enim
\кошу\ petç *i ùzmKfjcnç twjtic
hos hypocrifis declarare potelt. Et-
enim horum quifque aut contrahit 4\г\Хшщ . Н34 yxç txtuv îkaçw
aliquo modo mentem , ut Depre- t¡ mçiiïb.^ ътид y ид ец í¡J^tíTjjo-«e*
cationes ; aut remittit , ut Con- q dvír¡<nv y ùç щ <Tvyxwor¡<retg > IB»
ceflíones. Et aut angufti animi red- Qfyjnoim. Hffi fat f-ux,çt>iiÇi7rétÇy uç
dit homines , ut Correcciones ; aut et} ¿íopB-Úthí' щ fttpaÁeíxg , ùçcq
magníficos , ut Gnomologias &
у»ш\и.о\оукц Àptiynjo-aç ÄOT^pefr-
Enarrationcs . Quorum cujufque
efficaciam ex typis optime cogno- £оу1оц. w Ïkaçh r blÎçyHOU) СЖ T
verimus. quos fingulos tempeftive tvttuv cí{/<r a» ^IgíyyoítifiSjuyUy aut-
corporibus imponit hypocrifisj un- ÇB¥ K¡¡* T f ÙBMKÇ/OtWÇ KCUfCV TOIÇ
 DE M V S I С j . L i в. 1L 87
de & ipfis fchemata adpellari con-
áu\oíg auvíSti ¡i\iffi¡ tigit. Cancrum de argumentis &
\smftioreil Kj T къфа^еиш , cug mg capitibus , ubi imitationes & cnar-
rationes ordinate faciemus , in o-
pere De Poética accurate diximus.
7itit¡cBf¿efyt} cu тф -mtrfiiKifg >i[my cujus partes funt Imitatio & Nar
UKf/Gag йргЦсц.цд fêiftf ¡¿tv /м^шд rado. Atque harum utriufque par
к ¿\Yiyr¡<ng. t¿tuv э iKampjLg /¿¿^/a, ticular ruríus funt , morum effi¿tio-
nes & narrationes breves: qui fre
хаЭ"' tcw'Q. (¿ova, ptvé/jtipct, etbr¡ ti x¡ quenter ubi per fe fola extiterint ,
•тщрсДд- <srOatiyi^^J¡a{. ¿ti ?Л£ k¡ »? carmina & poemata adpcllantur .
Nam & , qua: per Ьагс fit , inftitu-
QpTXTUV ct [¿x<nKr,fá>¡<nfidj<l тпц-
tionem in Mufica utilem eiTe , ido-
bdjcnq , ô'pqpoÇ îfUf tKcucg /¿ccqjvg. о neus nobis teftis eft Homerus. Et-
(щ! p«ç àfcff,îvç CD l\ia,â\,7KÇfùù КЛ- enim Achilles in Iliade , cum pro-
&igztéou{ Ç 2\& "du)^vni'i^et, 7n¿&xg cul ab animi perturbatione ob
/3»ЛоЧс^@-, ¿u¿v íouLysv лЬш Chryfeïdem remotus effc vellet1,
áoúyi¡aj\' ïg то dua^/^ttdetj tÍw nihil quicquam amatorium cancre
introducitur ; fed ad viriliter agen
ipv%ào окклХящ , шд т тт\сио-
dum animum evocat , veterum
iïùw djoixshíug "SrÇsg M^úficui àvot,- clara facinora ad citharam rumi-
TrtfAmtQi¡jSjl, @-.r Q C¥ cavoreicc, 2^gi nans. Porro eorum , qui in Odyf-
y,a<nnr,g Tvcubdjovrm , ¿ ftyj àvet- fea per Muficam erudiunt , alter
kçxw ahr^ fivwyig, тцд-п'гдт -щ- procos retrahens turn à contume
víXÓttIw vGçtuç, Kj т5 tgr'ov oSvoAug lia in Penelopen , turn abimpieta-
Zy¡Sífiévet Jim etatQeietg ,o$<{m 2^ te erga Vlyflem , Deorum cogna-
tum ; canit Gncorum ob Locri
iniquitatem infortunia :
^vgv^fut»'
o (f^a^oum , фцп, vógvv cut- — — Achivorum, inqutt , redi-
tum ille canebat
Xvy>ov,ev 6к tfoítjg t7rt]cÍAÁ]o якл- Triftem , quo Pallas Trojana re-
linquerejuflît.
alter Phaeacum luxuriem caftigans,
& ne in folita erumpat , prohibens,
к. èig a,7n<pi>x\ tfcáyetv лшХъш, 9t- vincula Martis canit ac Veneris .
(TfJtxg cí;e@- ло% ;с AQ^a\TV¡g , bigudí quod nec illi delictorum fuorum
ту-nvg ¿S-áovg , 'tÇ> oig бъ^Ку/г/лъ- impunitatem fuerint confècuti .
Ar\oou> , yrfotífJfyxg. etujeg yt (iku Iam verô & ipfe Vlyifes non prius
88 Aristid is < ^JINTILI ANI
fe Phseacibus cognofcendum prae- itivordjç ¿ <zí&tt¡>ov ctajov t^itpyvi
buit , quam Demodocus & virtu- •niç (bcúafyv , « f*4 2¡gi (л.ц<пщд о
tem viri docuiflet , & peri'uafionc <¡r¡i¿ódc-*3í iba 7i "bçtTÙ/j r àvfyèg
modulara amorem cognofccndi Sa-
\Л$л%г j K¡H T¡rei$-¿g ^гАмЛх^с
pientcm excitaflct. Inquit igitur
ïpca'Q- щд yvaiœaç f intyS ъ&гт'щ-
ipfum adicns :
cs. ф*]<л ySv <srÇ$çtciç ouíjóv
Quin age nunc immanis equi ca- свЛК' луе оц fittgíGySi , к. 1тш-ц хэ-
nito decus omne.
additque ;
Quern ftatuit fumma arce dolo ey эт7' £ff МЖИшЛм ¿íAft> r,yx,yi Ло5
divinus Vlyfles.
Нзес enim quodammodo ad prio-
rem fcopum refpiciunt. Illos enim, терц <тхй7г£. r¿( Gr^Lvoftug «¿A-
qui inique alíenos toros violarint, Kolç/oiç o9nKt%eiptix$mg pipoig Л-
pœnas luere defcribit. Videmus
autem , quomodo Sapiens cx ne-
ceffitate quadam , abfque audito- '<§ отгад о овфод аулукеишд /Лр tau-
rum invidia , tanquam de alio quo-
dam loquens , laudes fuas à Mufi- Vi3-àvaf 'ST&Ttpov , ùg -zrBi m
co recitari prius velit. Quarc velut ÁÍya>v,\ssri (axoikS ßxÄijcti.-mpeip-
defidcrantibus deinde ipfis eum co- Qy c¿g ¿№n%f¿¿<nv au]otç vçtpoy
gnofcere, & magis perfuadet Sc dul- pa&M,7nô-ouiÙTii>iç 71 K3i t^iuy y¡-
cior cvadit, inquiens :
yflcq, <pú<ntur
Sum Laërtiades Ithacus , mortali-
bus artes
Ob cunetas curat , nomenque ad
fidera fettur.
Iamorationem traducamus, ut
Comicorum fcftiviffimus ait , Mu- ¿pcufycmj©* r киришу <P*¡<n, fíx-
farum ora framis moderantes , ad Qày çvpiaÔ' yjvioxxvjig , fLvmyußp
ea quae de diâione funt fcienda.
eiç ж tfëi Ät^tug. MP т. лулуксил
Vbi neceflaria & prima de Literis
trademus. Harum itaque proprie- K¡ irÇum ъгё* gzi%etu>v ptjTioy. Xj m-
tates ad praedictorum generum tuv mg тйгыу \¿\¿T*^a4 ig riw aiew-
contrarietatem apte funt referen- Ъотч'О. TUv <ziÇ$Hp*!f^ùuv rffiûiy &-
dae. Harum enim aliae leniores ef- ФХыд dwcjéov. tÚtuv ощ m fùv A«
 de M V s i с a. Lib. II. 8$
tjipxç "^anjtÁtí, cfir (p'jiyyaÇiùç те ficiunt fonos , ut vocales : alix
cpuvntv'G-- та 0 r&X»fi"( те лфы- afpcros , ut Muts : alias medios ,
ra- têt n ftffö »'f ш г]и1фша. ¿ ' U,E Semivocales. Rurfus vocalium
M. >n \ on i ». o J ahae mimmc irapeditum proferunt
< n » ч лл ч / lonum, unde & gravitatem ma-
фсро^* T t¡X» у W er^eTi^c jorem habent f ut iong2 . aliZ] д№
<p u*M>, «$ та те $ fonum ftatim circumfcribunt, gra-
-Zj&yg^ctßovS., *i^ov,ugmß^ßi^iet,' vitatcm habent minorem , utibre-
та ^ fit^v , х£ч t Tfáóvm mi¿Tt]- ves : media: fecundùm temporum
S^tS ¿¡Genios /ы1«Лчф*.т? *¡fti- qualiutemetiamfonigratiorisfunt
Çim ?¿ fty ¿ &ршт%«ХА av. participes. Porrô Semivocalium il-
T « <? '« , la:, quae ab extremis labns íibilum
дою w», W№ anguftum emittunt , funt tfperio-
«çw Ля-Ал, я<Лл^вуч»э Ae*- res; utduplices, & litera fingula-
îik <£(pwvû7ig$e. ^ t«'tû)v те (C^J, T? ris : reliquat autem foni gratioris.
yKÚT¡r¡g iiy 7i TtvájfjLA K04 n çéfia Atque harum alia: fiunt , linguà
vsK^úw idïuç я л щ те ç- те 4" & ípiritum & os percutiente , in
*пхА««Л'«" тА wùucâtKbv я- P.""1" L .& R : а11Ж occlufls ГР'-
* ч -, \ . i ~rr > ntuum vus, aut ctiam per nares
fm^lb^W^TWnb fvc folas enicnteS)lIludminusfa.
"4 ' íA , ' 1S *f *V ' ciunt, ut M & N. Rurfus ex Mu-'
tm àçùvav те ,«fyy tuv g«A«fl> tis alia: per fola labia fonum emit-
ц%/ипц [Acvw , tQ'тп>&/&л!@» t tfjL- tunt , ipiritu labrorum obftru-
Ç&frv M/mv ф pwv ¿KGidfypt- ftionem per medium vi recluden-
t*, ck ii ß,K та т*тх ъ&гкЪка- » te , ut В , queque hanc circun-
¿ t nX ~ . • ^> ( т л* ftant : alia: genis parum diductis,
V чл « к # \ri - ípintu vero cum ímpetu in latitu-
*,4futi& payàjuvç X, dinemprodeunte, ut G, &c qua:
<a&tsffy.*> ul n r> *SH « i*¿¡tj>a><n utrinque funt extrema: : ali« den-
<t»g^- те Q, r -ßfj oüóvjuv Í7C oÄtycv tibus paululum disjunáis , lingua
Sbl&fáxfcflaii, Tiff ß y\UT¡r¡g otovei vero confertim per medium quaíi
rÇuiwfat клй ылеп dâpiuç fi è funda projiciente fpiritum , ut
oîf t¿ ; ¿ 5, "¿ W nfrw uí- T & T H , harumque media. At-
/ y 0\. ' i que harum alias , qua: lente acrem
m. r*r«y те^о «om. Jr dlunt , & cx ¿cis circa dcnteSj
&Ttl*0t, как r<arbonr tfcfrv yocarunt Tenues, funtque foni
-П7гш , KíK^a¡ 7í -v^Aít, ^ eçiK <¿/'- gratioris : alias , ex interiore gut-
ÇuvÔtîç^î' m Jj Í»ee5iv сж ¿pápvy- ture profecías , adpellarunt Adípi-
^flff, wópaw bona,*. t«i Auw if*- "tas , funtque admodum afperae :
^ M alias,
5Ю ArISTIDIS QjV I N T I L I A N I
alias , ex medio vocis loco , Me- m <f]jt cx [tiQs тн QmtßtKx
dias dixcre, quar ambarum naturam ii-я-ц, píou ti etpflaf, KSH f àptyoli-
funt fortitar. fay ¿fyXs (hvtjtag.
E* harum autem quahtate fyl- 1 > t.\ ~ , П/~ ,M
labarum mixtura: conlhtuuntur , _Ц " п , ^ ^ *
abundantibus literis, qua: in pro- тМщ *&™i>
nunciationibus prevalent , quan- *Лввул£и« * WXf*** > л
tum ad figuras , fimilcs . Et qui- /WW é» tcuç бкфшщоъаг опт4 Rä
dern longa; vocibus magnificen- ф^^ърою^щ.кдчщ^рА-
tiam ; breves vero contrarium in- * ¿ ^^Ко^ътад с* reûç ЛеА-
generant. Atque ex harum com- m. ^ ^ ~ т*шЛПщ-
pofitione hunt Pedes, quorum a- 5r , ft, "
f.. . , . 1 i „ minai. KctKHjç tutuv ашпгагшс Vi
lli , qui longas aut antecedentes, * T r • о\ » <
aut nullo modo folvendas , aut '"W OT¿£f- в< W mç ftax&ç
continentes , aut abundantes ha- #tïî жве^У*^'*? , Ávetv àfiqxà-
bent , feftiviores funt magifque vxç , ^ ■sr&í^tfiras' , í 'zsKeovaÇiiouç
venerabiles : uti & ex his comma- fofa , áretó-npol tí ¿ otfAvönpoi.
ta & cola , tum periodi ac metra : ^ „¿ ^ T¿TÜ)y ^ ¿ XÍ¿Art>
Ahí , qui brevibus per ahquem di- v CM* 4 ¿ . "v Ç и '
ôorum modorum abundant , exi- ^ 0 J¡* 5 ^"ü?*, °'P, Р&Х>Н~
lioresfuntachumiliorcs.Atquebîc «« ъглт «piftym Tfortn
de Notionibus , Diäione ac Corn- n&MoQtç, ¡%v¿-n¡>oí ti ig таятшс-
pofitione oratio , pro facúltate по- 7!^в«. в ,«SJtí w •arê< ti gmoiúv, áí^wí
ftra pcrtexta , habet finem. ' та <пш%огая Á¿y(&> , úg luí g^j.
Age nunc de iis quae Mufices ¿j¿V} ¿^p,
maxime funt propria , de Canti- • »[>к_г ~ »a O
bus, inquam, & Rhythmis &In- „ r ? * \л " > >
ftrumentis dicamus. quemadmo- lw , ™W mV W
dum aggreffi fumus , Mufices vim " о^меюи/ф.хади/Акп^ ът-
abfque invidia enarrantes. Initium 6«Aev dipfyvw т Ьшхцш tfyyx-
autem harmonía; faciendum à mi- jjfyjoi. r *í$ ¿efAovlcu; mi-
nimis , qua: vocantur foni. Quam fä„ ^¿ £ \Ka&rw , л $Ц жа*&)
igitur inpra;cedentibusrhythmiad m fr frfafi, Ь ^
harmoniam dicebamus elle ratio- vT n .л'~ v , , ,
nem , uti maris ad feminam , h*c ffA*""« «"
quoque nunc enodanda : quod fei- ÄWV> в/°" <¥/,tl"
licct horum extrema fecundùm 7"" ^ »Л óxHetÁvxlíeY. ra ctçp t¿-
contrarietatem certi alicujus ibni tw щ pSj/ù'euexj/w c*a*Zte7i}&
fpeftenturj media amborum na- gTw<¿-frupä?)- u¿ h ftt&Çù # Ци
 DE M V 'S I С a. Lib. II. 2Í
turam participent. Etenim harmo
tía vj&S âçfAoviav y 7ixÁw eiehxili- nía ad narmoniarri , iterumque fpe-
ргас ) pvS-ftàç •zsû>V pv&ftov , Ttwduj cialius , rhythmus ad rhythmum ,
eandem habent differentiam . Vt
&X4XÍ Sfapofjb. ùçpiç ttc¿]' ¿oía*
enirn per eíTentiam inter rhythmum
& harmoniam eft cantus , qui rhy-
>zs&gci}cp&é[¿evcv pvôftoetiïiç/x.tXoç, thmoides adpcllatur; fie & in u-
¿tu клу tKctjipuv тютут , та yip trorumque quahtatibus , qux in
шШ miKÎXqç êçiv «Л^с'та x.Pß.- termedia funt , variam coniècuta
aaç, ф r T âx.(>càv Xj r ¡jlÍQuv "ban- funt mixturam, fecnndùm extre-
çxmv та"n TiXetov афг^шт , lui morum, mediorumque diftantiam;
qua: autem jufto fpacio diftant,
сисиЪоту!®* 'zrç$ç аЖуХл кгкХу- contrarietatis inter le naturam funt
pdíjcq <pú<nv. ïçtv ¿v клт r Qfyéy- fort i ta. Quare & fonorum ha:c in
yUV CWTYj WQS à?X*}Xxç qty&(pO£ßlf ter ipíos eft differentia , quam in
cv TîTj k&¡' "bç%àç xj*4 та r¡S-t&> ter prima hujusoperis per morem
¿{jLtyftíJx. ci ул^ çeptoi ti etui, definimus. Alii enim firmi funt ac
^ àffbvtç'o'i ^ ¿vet[j}j!)Oi<&fyXbTipot. mafculi ; alii rcmiffi & effeminatio-
res. Atque horum alii medii, ex
utrifque mixti ; fed qui alterutrius
fjtXv é£ dfítpóír fálípx o4 rw fyw ex generibus plus aut minus fint
'¡aXíov Щ íXcurlov [ti]iagt;}<9'nç. леек, participes. Et ex his deinde certa
птш Xcmv 7»7ï rntec TW Zk\&.pj- quxdam fumuntur intervalla , &
fiárav Xaf/.Závi¡cu\ , та ом^ц^л- iyftcmata complentur . quorum ,
%f. 'г^Хцрё'щ. uv ск. t¿ fjiiyi^a t¿ ex máximo , ipío dia pafon , quod
Qgi TmÇoov , в iL клХхуЗ^ Âçpoviat, & harmoniam adpellamus , natura
facile dignofcitur. Hinc quoque
inftrumentorum excogitata cftdi-
verTitas. Ncque enim eadem can
Ttw\ov fOTff «^@- IV 7i Ktjzipa, cw- tus ipecies citnara: & tibia; convc-
XÇnt^imv. ei yà^ t¿v , йт av £ mi- nit. Id enim fi eilet , пес varieta-
KtXiuç innen oumSv ¿V dv %¡gí.(p¿- te illorum fuiifet opus ; пес di-
puç 01 cucéovjiÇ ck*iX£v]o , ctTXci •arê< verío modo auditores cantu deli-
nirentur. Sed de his poft paulum
fJ$JJ TXTW fA.tX.O0V liçipov.
dicemus.
T*jç ргХслоЧесд tv ~n touç ь>Ьсис_> Iam cum melodia , turn in odis
KCtV T*ÏÇ KùiXoiÇ OK £ ¿¡¿OlOTifl®" tum in colis , ex fimilitudine, quam
'zsçsç cv\r сруоммхд *i%xç Хлу&а,- ad inftrumentales fonos habet , ac-
yo/uS/j^ç , те t çvixetw c¿p[4,Óit¡ov'Q. cipiatur , congruentes literas ad
M г can
5>z Aristidis Qv INTILIANI
cantuum pronuntiationem elegi-
mus. Cum itaque fcptcm lint vo tmKí^áiAi^zt . vÂÀ уЯч tÛ'v <рь>~
cales, taminlongis quam in brc- V1¡íí]w ¿vjctíV ÍV TE Ttïç fA.AX.(t¿íg , yjj
vibus pradiftas diflferentias cerni-
mus. In univcrfum enim , qua: in
a<pcç^Lç ifetflap. xctJÓÁx ул/з n¿ ffyj
longitudincm os extendunt , fonos
magis vcncrabiles , maremque de IÇ [A.r¡K@-> ßf»9&fi ÇBflA , tnfjívói'í-
centes : quae verô in latitudinem
diducunt, pronuntiationes quoque m ¿I tç ъ5Кат@* <hcupxv'Q., кдц
dcbiliores & efTeminatiorcs habent. ÔKÇuvrjTetç *¡T¡Xf te KSH fy^vjiçyis
Rurfus fpecialius , in longis ma- iXi' ЯЧ^*» iJttuïç , C¥ fjfyj TSiÇ
fculus eft ipfius « ionus , rotun-
fiAKçoïç apphv ¿ rS ы (p^iyysçy
dus exiftens & contortus : femi-
neus autcm ipfius 7. DifTunditur cpoyyvX®* te m H&f mwiçfauui-
cnim quodammodo in ipfo fpiri- t&' %Xvç J\¿ в r¿ ч. Ц&хащ paç
tus & percolatur. Iam verö in brc- vruç ai aulfn 7rv<úf¿A ^ JtySwuf*
vibus 7 marcm dénotât , & voris Cv ;Лр ~mç ß{ßi%t<7t та fSffi о тгу
inftrumcntum coarebns , & fo- Aj>jiiVA$r¡Xol. tÍ>tí <Qw*fltX9v oiwíh-
num , antequam proferatur , fi-
mul abripiens : femininam autcm
ôxÇcàvijffiAi aza/a^7m^ov lïJyAuv-
naturam obtinuit ipfum 7> hiare
■щ г/[г та e, KB^nvivajf "zr¿V avay-
aliquo modo cogens in pronun-
tiando. Ancipitium ad melodiam kÁFoV XttQ T¿W í.7ltiyyiÁÍ0W. TUV
optimum eft ipfum Г. Eft enim ¿ÍJrfiien ïç ¡AíXíüJioUi X£$CT¡<pV T» a.
natura aptum , ob latiorem foni- <€(pv\ç pÀÇ 'яХят©* *Й *¡X*~
tum , ad longitudinem : reliqua: cïùùç iç i¿ctx.(>¿Tv¡'G,' it¿ Sí AoíTra 2¡g>
autem ob tenuitatem fe ita non ha
Кът^0'щ(д. i¡x i?rb>Ç ixi' t*1 ffl* 7I~
bent . Sed in his quoque aliquam
viderecftmedictatcm. Nam ipfum vakxv TilTilÇ 1$Ю (МПЧЦФ- я fßp
» & communionem habens & con p«ç я xswcùvIav ti txov *C5¥ луп-
trariant adfectionem ad 7 > fi qui- 7mB-now 'OÇ9Ç та 7 j « r4*» <*1'^-
dem in contrarium ipfi 7 uium ad- çpotyov ¿fcdva vPtyXAftQa-
fumatur, cxiftit mafculum; quod vtjai , mcpvxiv Apptv • « ef[t тйи
fi fimilem facit notationem , femi cixcíav -тм-щ crifXAaiav , п^Хш-
ninam naturam confequitur. At-
щ. Sr¡Á¿<n ef\). t¿v Щ TUv !k¡gi-
que hoc quoque declarant dialcfti ,
contrario inter fe modo adfecbe, XíK¡m Á7kt¡\aig АуТипту&ЦА) , ту
ob gentium fimilem morum dif- TtoV i$-Vù>V AVAXéyCûÇ C*O*2fíTf0-
crepantiam, Dórica fcilicct &Io- •7ПА , *¡ £cûÇ/Ç 71 f&f ÎAÇ. »? J^Ù УХ.%
 de M V s i с a. Lib. IL 9$
$и£/?,'т1ш^\ит*10.<р&ухои.£ t¡, nica. Dórica enim femininam na-
<rfWetv aulw тЫ Xffat ùç tg a}¡>ey, turam ipfius 7 fugiens , ipfius u-
fum quafi in marcm vcrtcrc , fcili-
■ 78 », yíVOfAlKíV r¡ d\ji làç , тз çsetcv
cct *, fancivit : contra Iónica ipfius
\smçe?&offyùti t¿ и , KetQ.(pípí¡ouf я íoliditatem dcvitans , defcrtur
vsç$ç tÍ~¡¡. те ef[i y¡\v ¡xív 6ÇJ ti adT. Porro 7 femininum eft ut
-ZSkéfÇtV, Ùç 1В£ЭСЛ$(Ц' 78 Q T OfJLOlOV plurimum , fie ut prxdiximus ; &
nx0v cfintyífOKv j « окХд&щ т*, сц Tfimilem
. íoñitum protulcrit : at
¿\ Çfyyyai, уусфо^у 24¡f. ?u,Ï7T fii* diphthongo
i» t i — extendatur
i_, , per —*
t\À%çn wíwíjtq. dkà КЯ т ар- fcriPtâ » paullum de mafeulina na-
&*ыг£ r *t&Ai£f«r,»X«f ¿¿ir confequitur. Quin & articu-
s ^ о ' V >y<r>o >nu i lorum & terminationum literas
cuç те? Juretç &Ww ^ in Qmnibus cafibus occurrunt>
mÇuç ^a-etg ,aSTf^ ярршхм fi examinare velis , evidenter inve-
¿vopáruv appivtxa çvi%eÏA кл^цун- nies , in mafculinis nominibus ma-
ЩзК) ¡&árnXáj¡t¿'ri'$aL\' Tuv j fy- ículinas literas antecederé , & in
ávkÚv -m cuna , ¿ 01 с/хош <$fyy- fine Poni : in femininis autem fi-
yt' r 4' ыЩш ri р&р. Uil«^«15 ac fonos : in neutris •

Ti^aea , toja
V V¿vr (btvvqívjuv
. \ * , т»
. ^
*&ç t*Çm> Ц&. *
*nç Qimns afaftfufc jn&i cmr'
tpfyyyxçifâqcn'ftoiicnv.iTrei 'yïfy-Kj
tmfiÇma vP^jfyotuç , ottuç pu} 2]gi
ftévm t (Ъшцъдш ytvéftyjos ¿ WS
• ~ ovutpuvw
y-ty*iW,T л ' те; калифу як- "
„ V
ythjtjcy тд т. та ti yolp •arüSi
г леЭ-рш é^AwCTf. fAcvûv тш ф ¿py¿-
im %opiïccïç грфгрщ j%et. tÍujh
<Pmlw içt Xeiárxjov. ¿tí yàp тп&-
[¿ctlt Tf>jL%bu>í]cq ™Q?> ùç т» b&otot.'
цт aKivtjicy ta г уХшЦои^ т Лв<-
7ГШ "ф(Хйу iKctTipev ¿tí avpjiyfjLoy
cvffjfj ъг&щт! к ayçotxsy > m Л-
TrAaj ^ TBithafyv. ¿tí КртАоу eçj ^
àS-evïç , ùç те ù^et. тйтш Ûtuç
Quatuor . , quar
itaque vocales
apta habent inteïvallaad vocis mo.
dulati extenfionem , ad fonos fuc-
re utiles. Cum autem confonan-
tis adpofitione eflet opus, ne per
Y_ocales folas faftus fooitus hiaret '>
тт coníonantium
. optima
V- adponi-
r-
tur. Quippe prxpolitivos artícu
los oftendit, & íoluminítrumen-
torum chordis fimilem fonum e-
dit. tum vocem habet omnino te-
nuem. Nec enim multo fpiritu a-
fperatur , ut adfpirata: ; nec im
mobilem finit linguam , ut relicuia-
rum tenuium utraque ,• nec iibi-
lum emittit ignavum ac rufticum ,
ut dupliecs , & peculiaris '; nçc te
nue eft & infirmum , ut liquidse-
His ita fc habentibus , qui per «
fiunt foni , liquidi funt y &pertur-
M 3 batio-
94 A RIS TI DIS Qv IN TI LI AN I
bationibus omnino convenientes Qfyyyw v^oíií еш,^ оЛидтт^Ъ-
ac effcminati : qui autem per ¡T, а- адч, Tí<fyAv<rf¿i¿of ei 3 Äj^ т* й
giles & viriles. Ex medí» rurfus , A«t¿{/«' ^ ¿ fawmffyu. f n4 ué-
qui per « hunt, plus habent vin- ^ . tuf, ?r- » <i
lítaus; qui per 7, natur* femi- ft > " <f ^Jl^T^f'
nin*. His fimilia fiunt quae ex «ífí«*4'; %^,V^]lf.
ipfis funt intervalla. ac rurfus in- тис opeia p-mj) таj£ càmïv 2fa-
tcrvallis fimilia , quae ab his conti- çifiaQ,. Kffj 7mhiv ifig %\д.ф\уАт
nentur , fyftcmata : extrema qui- с/АоЛорл та ¿k txtuv <zj&££e'(«fy,*
dem, quae àfimilibus; media ve- „ri/tafa. ¿X& & , та ûs»«M
16 , quae à diffimilibus , quod ad « * . .'_ л% »« \ - >
voces , intervallis. quaeque aut per ' , ~ ^ ~ v * ía
fyftematisduäum qualitatcm par- TCUÇ, <Р»**«г> W
ticipant ; aut per przpofteram me- ™» T* «яр**/®- «yeyto т«
lopœïam abundantibus fonis ex- ¿v)]^ fiiQ.Äa,fx.Qetv<l • t¡ ка& -duù
aequantur . Caeterum primi fyfte- \яге(з£е£]си {лгКатпиеи , wTf -sjAíí-
matis , quod tetrachordum eft , ¡,¿£¡/01 T¿> ошфро^хтщ. ri
primus per . profertur fonus : re- „rfrfQ, ¿„. ^ я.
hqui deinceps eodem, quo voca- «7 - ь « Д\ ~ л 1, \т"
lesfe confequuntur, ordine. fe- «W**»»¿Aj*"^^ V
cundus fcilicet per ¡T; tertius , per «r© X?**®*' , 01 ^ »
, ; ultimus per • , decore fecun- n , àxdhûSuç ту та£«
dùm íbnituum multitudinem , íi- тш фшщг^ш. ifáj/i £ъь-пр(&> 2\¿
ne medio fe invicem excipientium. t¿& ' ¿ $i т(/твд 2¡l&, t¿"¡¡"' i <5e tí-
Et quidem qui praedidos tres fe- A/7«¿®. 21» та «. l¿*f«rA* *f я
quuntur , per confonantiam fu- v л, \ « o,-. <
muntur ; lolus autem ípíius f lo- í Гг v «o 1 • y-
nus , primi dia pafon & fecundi *w%*W"'- W «А*
initio, mefen eundem fonum, ™* -so*f4p*voiç T&oï *jf'аорфо-
quem proflambanomenos , haben- vioui ÁctftGávov^)' [jlÍv@»$íx
tem proferet. Caufam autem de- t¿u) Ъ^%1и) t¿ ti я^штх 2¡¡& ш(ш
inde dicemus . herum fonis aut ¿ rQ ¿&7«#* > ^ T¿«/ c/aÓ^oiko» t*
continentibus, aut abundantibus, .^¿^ 7Ú¿uí*,,X¿
aut íecundum atraque propneta- v »Л n /
temhabentibus, aut aliis ahorno- Af^e^o.»-
do , ut in miftionc praevalentibus, À'v т*' фрууепщ™
certa illa fiunt fyitemata : atque ex 7Ш> 4 vñ.tov&£óvJav , *i kc¿¡' арфоъ
 DE MvSlt) . L i в. II. 5j
o\) tÓtuv щсц>(л.йпщ. eùç клШт his harmonise, quibus, quemad-
modum przdiximus , utcns ; aut
¿ftowrq'Q, ixÀçy \pv%iï n&tfópcM per íimilitudinem cuique animse
narmoniam adplicans , aut per
¿(¡¡¿avioui y V ka¡ cteuUcitiQ. та',71
contrarietatem ; pravum & igna-
(ЬешКа yjzniM9i<p¿v tytt ¿míaáv- vum morem deteges & fanabis,
ipaç x¡ iáo-if, iij ßihliov ctfyírmt, K9f ac meliorem immittes , & perfua-
ъг&Э-ы шнцгцдм fiïp ârflfjtç >¡ <ncXi¡- fíone duces . fi quidem ignobilis
pov \jzreíf¡ , Qg. fjLimufl®* лут tig vel durus fubfir, interveniente me
r¿ycuitar « с([' a\hov Kj %çqçiv , Л' dio ducens in contrarium : fin ur-
banus ac fuavis , per íimilitudi
nem auâurus , in conftitutionem
« fítV щ outyiç , tvoç%(¡ha & «TCPf- moderatam.# Porro fi certus fue-
Фсра içottu iL fJLihav uJ\¿ SmitoviL rit , uno tanmm opus eft mili mo
CVÇytUÇa» y T¿W f£lfl TO%¿OU4I [AtÁeú- do & cantu ; fin incertus , ac co-
gnitu difficilis , quamlibet melo-
yx/dfiif (tip оШ iff au\r¿ 34*1tfi- diam primùm adreremus. quod fi
rfftíoV l*.iVevl@" Q ÁKlVr¡TXy fU&m*- animus duc 1 tur, in cademimmo-
randum ; fin immotus maneat , fa
cienda eft mutatio. Qui enim i-
Çt, те -nmbt fjLiX(^> у ¿ítt Àiretxeç ftiufmodi cantu oftenditur, veri-
ÀyxmiQtiV та b>AvHov. шклаг yzç, fimile eft fore ut amet contrarium.
ùç ÏÇlw y a] ¡új¿ Àçpoviaj t*iç -z&ee- Quippe , at dictum , fimiles funt
vá^üTi 2\aí*i¡¿Ao-iv y Щ nlç vfeitxitoi harmonise fepius recurrentibus in-
iffiyjtit' ХТИ tf\Ji ritÇ Tt)Ç ]pvx>jç tervallis • aut fonis continentibus :
hi veró animi motibus & afFeétio-
Xtyr¡flA<T¡ Tí KlHimfyfXAOlV. ¿ti ^
nibus. Sonos enim per íimilitudi
¿i C[Á,oUiy¡¡@^ o't QPfiyytl y OIWÍ- nem , & adfiduam melodiam non
X*ç ргХыбЧл; ътКаЦхоН tí cht 09 exiftentes mores fingere , cum in
i}S-(&',iv ti T&cuin x. ftiç до ibqZí- pucris tum in provcftioribus,atque
Gf¡X9<Tly Xj С*£о[Ли%КУ i^etyaffJVy ify- penitus latentes educerc , Damon
Áav Xj 0» -2j€< iïàftuvu. cv y¿v •? quoquejnanifeftum reddidit. Quip
pe in traditis ab ipfo harmoniis mo-
cúrrifi^ßi^i^of^Atg ¿ffteríatf тшу
bilium ibnorum interdum femini-
¿Pipoffyúm <p^éyya>v , ¿tí ,«V cbr nos , interdum mafeulinos inve-
y?A«f 671 j TXÇ ApfiVAÇ ÎÇJV &¡>HV nire eft aut abundantes; aut mi
r¡Tti vs\twà£oi}aç y r¡ tir ÍXatÍov , r¡ nus frequenter , vel etiam plane
non adíumtos. unde certum fe-
x£ tí fag xpvzns ÍKÁP!( Àçpo- cundùm animas cujufque morem
harmo
96 ArISTIDIS QjriNTILIANI
harmoniam quoquc haberi utilcm. пои; %ot;tn[j.<£iiiot!ç. Ло <c т pttpuv
Quare ctiam ex mclopceïae Раг"- риХотисц »? ялКа^ллщ т^ыл п.
bus , qua: Pettia vocatur , eft uti- ^^рата/в^с* СмЛоучтмг силу.
liffima.qujçinfonorumquàmma- ^^гш (Ъ^ууш huud^of* .
xime ncceüanorum clectionc ad- , „ I , ч ч J.
fiduè fpectatur. Przterea fyftema- rW TUV ™*>H*™ «•/*•»
tum alia graviora funt , mari per f™& Tf 71 ^гУ*»* *$ 9ü<nr/' W
naturam, &moribus, perinftitu- ^ xa© rit/ urcutäaiv 4SÇfiÇi-
tionem utilia ; multo ac vehemen- ç^c , ту от>Л>Г trÇoifya KcLrufa
ti ex inferioribus eduâo fpiritu a- ^^уч та wydO^a?©-' t&xuvq-
fpe.rata , denf.orifque aeris pereuf- о Л> ^ ¿ ^ f
попе , ob mcatuum laxitatem , in- . \ , \ ~. > s¡ > r >
citationem indicantia &truculen- ^*ГЛ7
tiam : acuta autem feminar utilia, ^ • v!
aèris circa labiorum fumma exi- тш^А^, m %eíXq >&i 3h
ftentis percuílíone j ob tenuita- mAr,ç dip©* <аК^у^ Ag7Í?íT$í£>
tern flebilia funt , & ad clamorem ^Eg¿ tí ovQ, $ ßc^xa. KSH ш pù»
adcommoda. Quorum illa qux ^ y ¿¿% ф^ууш ¿tu
per fonos fiunt per asqualitatem ас >n а» • » ' п <й • f 4
tacihtatem ita procedentes , lunt r. . v „ . » ~ ' / v
leviora ; alia qui per pra-pofteros, Ö T VOT6eA«r Tt*Xtm& , £
afperiora, alioque modo turbata. аЖидЪ^мхщрма,г&
& , ob fubitam in contraria loca tPcdÇlviiç «çanr' с#а*>2|'ис War« /¿í-
mutationem , vi mentem retra- ¿GcAff /3«* 7¿u ЭДн>в<о# ЯгЩвПёЬ-
hentia. Hinc igitur Dorius modo- & ^CVM я/уw ¿ ucr
rum eft eraviflimus , ас marem л i« » v.. >л_.
decens ob morem . Huncenim, ^r ' v » \ ~ • r \ ■ P ~л \
feu illius principium , fecundùm r^,5A ш
cantûstypum, primum terminum TO5ra^ > l»#f-
fecimus , in medio graviflími dia oas'/ttíj» j т* /Зл^и&та mQuv
pafon exiftentem : & terminum (/.iQ^v •wyzávcv'Q.. 4ff¡ mpaç та
tum hypatoidis dia teflaron, in acu- ^ ysB-Jeuift , 2)* í , fe 7¿»
men j & dia pente mefoidis in ¿|¿^&> w 7 ue^«^, ¿Sí
eravitatem , lecundum Hypodo- ^n • ^ _j * • ^ »
riam harmoniam. Qui hunc tono "fy®*,**? T ^™SuV" «f
excedit , medius eft per morem: e таг* w»^i««£«r,
quique incompofitorum interval- f*í*»f ^ я »/Jeff* о <^|,€ т« piyiçt*
lorum máximo eft acutior, ícili- tw «¿í7иt/Зíгй',' ^^^уилтт à^vit-
cet ditono, efFeminatior. medii ha- p©*} rájflóya) frAvrip©*. ei tí ftt-

»
 DE M V S I С A. L Г В. II. 9j
m Xoyt^iS'aow tiç Í7ntfA(pÓ]í¿/í£oV- beantur qui alternant . Rurfus in
inftrumentis : horum enim chorda:
тхтыу %oç£aj ЪъХуцхх&рщ- oí fip plures fonos edunt : modi , qui à
Ütb <açs<rKAfiG>cuofipii $ш(/ц jÇv Dorii proflambanomeno funt in
gravitatem , admodum cavi exiftunt
75 ßao@*,ysiÄcm]ct к. r/pptvufi/uor ac mafculi ; at qui in acumen , uf-
Cl £ СШ T¿t/ o'£u7JïS> ¿*é£g/ ^ Äj^- que addiatonum, medii; quipoft
hos , per incrementum , acutiores
cwfyoïv , è£uml<n Kffj fy*.ÚTipoi.m- ac magis feminei . Atque hxc dc
(/ fif) $tj ray ftiÁuy ntum. ay m cantibus, quorum qui viriles funt
ac decori , ad inftitutionem ; qui ab
his diverfi , ad quafdam animorum
bdJoir -m Ь\ à?kotcix -zt&s mco; *•
obledationes neceíTario recipiun-
улуксиа \pv%Ayuytccç. tur.
Tm Q pv3~f*uy qov%aÎTipoi fi¿ oí
"Зкдш ^tatm tsÇsKA'Q.çtiïb.afliç r Äjgs« Porro ex rhythmis fedatiores funt,
ystat' oi 3 Яяг açoruv туфту t¿u) qui à pofítionibus mentem compo-
ko¿tiv cïïnÇÎpoiJtÇy ■n'&.ytyfiúoi. itj nere incipiunt : qui verô ab elatio-
nibus poll vocem pulfum inferunt,
o'i fi/j ÔÀOKÂ^pnç t¿s TréS'oeç cv¿?m-
turbati. Atque alii, integras pedes
(/ciïotç ï%ov}iS)&Çviçtpoi. )tj oi fif) in periodis habentes , magis funt
ingeniofi . Rurfus alii breves , va
poi <ê fiiKço-xçtTrétç' oi $ <$n{4.í¡Kets, cua témpora habentes , fimpliciores
fjLiyAXoitÇîmçtpot. Kffj oi fifj cv iQp funt & illiberales ; longi autem ,
Лоуи TtQ-yfifjoiyJi opLahortiQi. y/t- magnificentiores. Atque alii inae-
quali ratione pofiti , ob aequalita-
f/íupor oi c* 3JnfA0(Ja> y 34&, r¿-
tem funt gratiores ; fed qui in fu-
leulioVy KiKiVYjfi/lci. flint j,ot c# тш perparticulari , ob caufam contra-
Л-гзЛскл'оу*, еи/UfíAÁÍccí fi¿> 2\gL t¡w riam , commotiores : Medii funt ,
eivtft-nj'Q. fit]ei?u]Ç)ÔTtç' ¿piAÁÓvíl^ qui in dupla anomalía: ob inœqua-
¿t 79 ТШУ pvS-fAUy dxÁpcUOVy K&{ litatem participes ; at xqualitatis ,
r¿h.oya 7» àmi^ïio-fifjov. тыу J[' с* ob rhythmorum integritatem , &
orationis perfeélionem . Porro in
ïQo Лсуш oi fif ßytxeiüSy yt-
ratione a:quali exiftentium illi , qui
VùfJfyoi fAOVUV y TÙfôÇbl Kj JtÇflÎTtpOly per breves folos fîunt, celerrimi funt
Kj XcfliíBtXfittVOt' oi àvAfttfc, сШ- ac calidiifimi , & fedati : qui permi-
Ksivoi. ei ■j ü^fupu^tn fâévuv ov/¿- ftè , communes. Quod ft per lon-
Geúti yíví¿£g rùç miïccç, nheíav ц к&- giífima témpora pedes fieri conti-
'G-çtioiç грфшуо^ av тг/ç ty&voícif. gerit, major mentis tranquillitas ad-
N pa-
 <>8 Arijtidis < 3 ▼ INTILIANI
paruerit . Idcirco brevia in arma* ТВ rxç fÀiv ß&X&S cv ф 7ivj>j)í-
tis faltationibus adcommoda vidc- %caç^aífAm hpußp' rùç аул-
mus : permifta , in mediis : longif- fù%& pttrcuç o'^rçWr txç 3 рры-
fima , in facris hymnis , quibus ?XÇ) cv Ttlç ttpoiç vftioiç , atç «£f
quam maxime extentis utebantur.
7û 7mpí¿¡íQ.f¿ívoig. т1ш tí таити,
cum unicum circa Ьжс ftudium , ac
retincndi diligentiam oftendcntes ; Q&ll/LZUvfAÎeiv <ptX*%uçjlcu ci-
turn mentcm fuam asqualitatc ac SííKVVf^UOl. tÍw tí tù/iùn Z¡ccVl¡0UI
longitudine tcmporum ad modc- \тщ1* XjlLw{ TfâUtm ïç WTfAtOTi]-.
rationcm adducentes. ut qua: ani Tg. K.&ôiiùvjtç.cî>ç tuotÙu ¿mu Cyína»
mas fit fanitas. Quare etiam in ar- ipv%i{ç. -niyᣡ<n kc¿¥ r a'tyvypiup
tcriarum pulfibus , qui per hujuf-
кщтту , ci tbi¿tuv %p¿vcúv t¿$
modi témpora contracciones dila-
tationibus reddunt , funt faluberri-
mi : qui autem in fefcupla ratione Tîfj vytmómjoi. cç\r cv чриоКш
ipeftantur , illos , ut dixi , contigit
cue concitatiores. Atquc ex his epi- paç <У1.щ тр&ъ&уки, ùç ítyhu. t¿-
batus movetur magis , dupla qui- "]т «/},' ¿ c4nGc£jcç киищтщ /лесЖоу,
dempofitione animam conturbans; auo'Q-yí'íiuv ftív гр Л"Я*.»Г <)éej tÍw
. elationis vero magnitudine ad fum-
ma mentem excitans . Rurfus qui
in dupla habitudinc fiunt , fimpli- otù)ç г Qù&voum t^tyetpm. т Sic*
ces quidem trochan atquc iambi, ¿fsskaqíovi ytvopièvuv %ъо4 , ei u\v
ecleritatem oftendunt , funtque ca- àvshôi Tfo%cuoi tA/MGoiy-mx®* ti
lidi , & faltationibus apti : orthii S-ki^xtmsn зс «от fyçfAot, x¡ àçxrisi-
vero & fëmanti, quod longiilîmis XSi' Ol -J , OflSlOl <£ Ct!f¿CW¡at , ЭДс 75
fonis abundent , ad dignitatem ef-
ferunt. Atque hujufmodi fimtrhy-
^hmi fimplices . Compofiti autem 'ST&etyainv ig ÀjriUfAA. К$ч o't tziv et~
& animi affeftioncs magis conci-
tant ; quod ut plurimum rhythmi, ^tjoiymc^liKu-npoi ti «от, те гРС тш
ex quibus confiant , in inaequalita- sAffViy T¿gt£biv ovyxeivf) pv6u¿s
te fpeftentur ; & perturbationis с* Àuminjït JiupHíQr , Kj mXÙ те m-
multum indicant : quod ncc rhy- gA%c¡>£íí cRntycúvovIií. ii fiqStt г ар-
thmo carens pes , ex quo confiant,
pvôptov,i£ ¿ оииъя£<71,шд auQ-ç *x¿-
eofdero adfiduc ordines obfèrvet;
fed interdum à longa incipiat , dc- fzje jts\al*ipêiv meets' ÀtoJ ¿rífetv 7хя*
finat vero in brevem ; aut contra : putK^ßg Aç%t&Ç> ^*¡yav ¿" щ ß{*-
atque interdum à pofitione , inter- XHAD' $ OVAvUwç. <& OTifAlV >ör» %
 de M V s i с 4, Lu. II. <>£
ctuç' oit Q Vf ï-nouç тЬш 3-)nGoXlw dum ab clationc , aut aliter perio-
tf( <г&0$8 -шндщ. ттпу^жп cf\ji dumabfolvat. Ita autem magis funt
u£&ov et 2& ъкнет* fa oiwtrf- » 4ui ¿am ex Paribus rhy-
<л~ uhetav
7if avd-ftuv. , / yap
\»c* au otç r¡ thmis confiant,
n ■ . .• quippe
rr major
/- in iis
, " " » , V ч , c" ina:äuautas. Quarc 11 corporis
avvfiaXta. Не к* mçr* ттиЩ- quoquc yarios motus adfefant j in
kîk4V«ç mtKÍÁas dhÇtpovjtç , abc non parvam turbationem mentem
«ç oXtylcv шре^^Ы 2¡\&»otav adducunt. Rurfus qui in uno genc-
í£áyifciv. mtXtv et fttv гф ivoç <yt» rc manent , minus movent ; at qui
vas piw%, Kivxw et 5 píQ.- in aba tranfeunt , fmgulis differen-
Cefeojfc w'vn&, ß,aimtm$t\- tns vlolenter ammam ^"hunt,
i \ i /Т. , _. ' ^ coeuntque ut varietatem iublequa-
X*« 7¿* t^*4* 3^*, t¿ jJjkilctBr( Qjjoäre,
™ £ орои&ч ту, тш- & in aneriarum motibus , qui ean-
Л/л Ka&vAyKÔÇoyjtç. JíokUv toîç dem quidem fpeciem fervant , at in
ntvr¡otai T ~¿^¡npj,uy , щ л>u\v et^@» temporibus parvam faciunt diffe
rs щ^ащ- sfë* 4« CYir xpôvxç rentiam, licet turbati, nequáquam
шкерт mitfitwof 2Ш>'&» > tamen,íiJnt P«icu¡oíi i verum qui
/t. s . / » t. /> . aut valdc temporibus variant, aut
nV * ' «к. ;л ~ genera mutant , & terribles lunt &
4e *™ Ai*r *Р&Жат1*тц -mg cxitiaies. ita quoque in inceíTibus,a-
Xçévotç , j? ^ те ]8иу ръО&аЖхщ, l¡OSj qm longiores & äquales gradus
^oQe¡¡a¡TÍ dm иду ¿ÁíS-pjioi. h fecundùm fpondeum faciunt, mode-
¡dw toXç -mpetcuç , опт' fàv ftis moribus ac fortes quis invenerit:
ti w tm ка&тгу arevfeov ßai- alios, qui longiores quidem, fed in-
vovU , nwfú* -ri ri , m *1uaks> Secundum trochaos, aut
. Л / V y, t i nv V patonas , julto calidiores : alios, qui
mf^uK *»*s Лш- œr Де бб- ^quaIcs/cd parvos valde> fecundùm
ptjKti [aîv , avtm dit, ка(# csy <tfo- pyrrhichium , humiles & ignobiles :
%a*aç , i¡ TxaÁayoí , fypojipag t¿ alios,qui breves & insqualcs,& rhy-
^éofl®- ' C&r J\jL toa , [¿iK&t ef\¡& thmis ratione carentibus próximos,
A/«* , >Ç" tÍv miiáfw, menait É omnino diíTolutos. iUos autem, qui
ß&Wt™»>> «* h,S 0mnÍbUS ,nordinaterutuntur'
, ' , ,J ,n ~ T' nec mentis compotes , fed vecor-
tyyuç aAoytccçpvfyw ^y&vumy desanimadvertes^Prsterearhythnii,
ctcÁtÁvf*iyiiS.TiiS^fí4VTnmga7m- qui ductus faciunt celeriores , cali-

civ o i a*- KaJfruTuç , i^e/i^ofas «/[è , xa&vorçVftff. tu ruv ivSfua ei fia

Ni *
100 A RIST ID M QjV I NT I LI A NI
di funt & álacres; qui breves ac cun- ßytfräoi hçh луа&г&Курмсц, àm-
étabundos, remiiïî & otiofi. Ad- j^ivot tii^ tjwXa.çtX9t- tTJ J[t ol /xh
haec alii , qui rotundi ac volubiles, ~oyy¿Xoi ¿ £hçoXoi , rûojkai Я
vehementes funt ас contorti , & ad - J r ¿ , v ,
res amendas adhortantes: аш, qui y я г Г<, , ,
abundantem fonorum compofitio- Iй/ *&>*&*™ A} *
nem habent , fupini funt & imbe- Qfyyyti» W atw^tmv tXoíJwñieí
cilliores : mcdii , ex ambobus tem- iï «<n <Ê zsKetfrafUTipor o't j fjtkmx,
perati , conftitutione funt mode- кис&рма ii è£ арфоЪ , цдц av¡u-

Iam de Hypocrifi id dicendum, m¿ Ы Мо

ex corporis motibus, m quibus hate , г., ч q ~. ,
fubfiftit , illos , qui modeftum ас ?'™> ™™ ™Wb
virilem conceptum , cumin verbis, *Z< r VJWWi» , mgfum
turn in cantibus ac rhythmis exiften- otfivev k¡ ¿ffivtrm* vóqpct,,*, Aî£èù>v,
tem imitantur , & ad egregia faci- ftiXuv тг k¡ pvS-ftuv 'Ьтпрцьиулчац,
ñora animum excitant ; & fpeâan- ^ «f x» dvfyiÇiSetf wtuêoftitctf,
dos eíTe pueris & imitandos : reli- nw'ats - ^ Ujfaf ^ w¿ ¿
quorum, qui contrariam naturam п' ~ *ч - . <-, - , J
obtinent,fpectatores ac ímitatores ^V , v ^ o v n 'л « .
fmt idiots, fed horum tarnen пес о- * W«/ € f"!**"* olaft-
mnium, пес omnes. Certe qui natu- л«"0<; 5 r*™)i *w£ä,*7i ámv-
râ funt generosa , & honeftis mori- Ъ?- J< tÍu) фишу fyvcuH , 3
bus,plane ab imitandis & fpe&andis x£ m rfy¡ cor иfreuet, 7mv¡tÁug t>¡í tí
iis recédant. De inftrumentis nunc fupnoH» Kfl %tç JvctXapxi}t>>v.
diílerendum , quorum ufum vel ex |<p¿¿, wv xiteuQr 4 -эф т с
ipíb vocabulo facile eft cognofee- ™ r « * 7^ ^ T
re. Cum enim inftrumentum di- Mf*rXfW*^4m&t4f4SC*
camus aut illud , per quod folum 14**™' ***^f * Xt9^mf9*$,4P*
aliquid efficere poflumus , uti оси- jwex^fiei Л" ¿ ^ík» fruvájtv 2t fy£v3
lis videre; aut per quod optime а- «с Л' е/Арьлтм* ¿p£y jj Л' » x<»Ä\i-
liquid facimirs , uti falce fecare : ^ Muo , щ кКщл fynrnm шм1
in fecunda fignificatione neceflaria ^ Й « ^ ¿
iunt , qua: in Muiica habentur , in- \ ^ r v y •
ftrumenta. Licet enim & voce pof- *?* ™ ^f«f¿ "S>™*", H
fimus odam proferre & cantum, ^S^W»^«»»^
attamen & horum exiftit ufus. «<»<Q«f W /к*Аф», аЯЬ>'ърш{ u$ J&f
Quemadmodum enim пес eadem тг/г«у Xptí<*» «V if au¡>j
vox & harmonia omnem audúo- фиу} ъ к, ¿ffmí* m ашу&ыо!-
 DE M V S I С
atÎw Ttçiretv Мфокю'лХЬ!'t¡fH9¿Vtí-
fHÇ' i' F aXtiUç oieí 7i &ф(> mutt' X-
7u<n <^|,í КЛ7П т ¿(lycivuv txi- oiç y£(>
txaçvi Qfy'yyoïç W[¿oíá]ai ^ тз r¡~
fyç, txtuç xf-m vj&îÇo&i r ¿¡>y¿-
VUV àj0i7TATl K¡ Tt^W/LtAXiV. CV fiíV
¿V TSiÇ i[A7ndjÇ0Ïç , a'pptV fjCiV AV 7JÇ
~banÇr.Vûùjo тки enXmyyt } 2¡¿ т»
etyofycv %'Xv jj 7sV аиЛсу r <^t/-
ytov , ytifév и ov'Q. k¡ $mratây< tuv
d}¿ ¡aíQcúv où тгу fît» 7m$iX9V, uhiot
àfpw*14l&> fiíjízov'Q. , Âj^è тз ßetr-
f<&- ™V <f\fi %0Ç/X9V , fyXvifl©' ,
2¡¡gi 73 tç 6£vi7)'Q, &%i[)Îç. 7TUAiV
en тзИд KetQjetvoftivoiç tÍw fjtiv Aii-
pcui îçiv djfétv 'ЯОд тз appív avaXo-
у£ош) , tk\gi т1ш таЖ1ш ßa^vniQ.
ИМ T£#£V77jS" tÎuj <f\¿ oupGvxív ,
n&ç fyAinqQ,. á$fir¡Tí ¿mil , Hffi
f¿iQ 7i3?b.ifç 0%&я(1ф» , tyfillw fAl~
kçÔtïiQî tuv %oi>£w , eîç ixXvmv m-
£/cíyX0W . TUV J[i ftiÇuV 73 flit
•mXvtpfyyytv iskíov ftí]í%et fyXÚ-
тгр,(^' 73 ef^t 4¡n Ktfytpetç ¿ wsXÙ
щд XA& tÎuj Xvfcu лтглЬоу etoßt-
léní}^. « $ъ X •■f <w?*
TXTuv Kv &ш» , che sçj iïvçJïa-
yvu?(§* avni'v y¡ <pv<nç. t^ôvjuv r¡-
fiuv KA^éXa xapAxIij'&cç 3 °'f ni
kaS-' txAçtv \smtQ.^oßf. ¿tu K&j
àçficvtuy iKctçt) xaQ. tÎw cixfiav
¿PvfflV , >(£Hf>v3-f40ÇiKA<?@«C(>}»Vto
Ttvi ъх&дфор®*. fi cht où» àfAOiuç Л'
a. Lib. II. ioi
remdeledare poteft; fed alia hos,
alia alios lxtificat : ita quoque de
inftrumentis iè res habet. Quibus
enim quiíque ibnis per mores eft
addmilis , hos iccundum utilia in-
ftrumenta amat & admiratur. Ita-
que inter ca qua: inflantur, marem
aliquis pronunciarit tubam , ob ve-
hementiam : feminam autcm, ti-
biam Phrygiam , qua; flebilis eft ac
luftuofa. Deinde ex mediis Pythi-
cam plus virilitatis habere quis di-
xerit , ob gravitatem ; Choricam ,
naturae femíneas , ob propenfionem
in acutum. Rurfus ex iis , qua: in-
tenduntur, lyram invenire eft ma
icillo proportione relpondentem,ob
multam gravitatem & aiperitatcm :
fambucam autem , natura: femínea?;
utpote quae ignobilis fit , cumque
multo acumine ob chordarum par-
vitatem in diflolutionem circümdu-
cat. Ex mediis polyphthongum plus
habet natura remineae ; at cithara
non multum diflbnat ab ea, qua:
in lyra habetur , virilitatc . Quod
fi quae alia inter ha:c reperiuntur,
ipforum natura haud difnculter co-
gnofcitur. cum generales characte-
res habcamus , quibus fingula fi-
mus fnbjecbiri. Atque ifto inodo
& harmoniarum quaeque , fecun-
dum propriam naturam ; ac quif-
que rhythmus , inftrumento alicui
eft adcommodus. nec per inconve-
niens a:que moverit. Porro in per
fecta Mufica efficacia ac no tío fumi-
уцу&х; я tsv v¡m& Ха^&у^сц
N з tur
юг Aristidis <
tur utilis , & diftio decora, tum fy-
ftema adfimile , & íbnorum har
monía ; ac certi quidam rhythmi ,
& inftrúmenti ufus adprobatus.
Quarc perfecta in Mufica operatio-
ne funt adducenda , quando extre-
mitas nullo modo eft noxia. intcr-
dum vcrô miftio cum aliis adhi-
benda , id caventes , necubi ex i-
gnorantia , ob extremitatem , in
contrarium ducamus propofitum
morem. Etenim Afclepiadûm ía-
pientes non ubique inteníá remedia
adferuntj fubjeftae naturas infirmi-
tatem metuentcs. Iam vero miftio
facienda eft non per nuda contraria:
indecorum cnim id effet ас plane
diílbnum : fed mediis ad extrema
apte adjunâis ; ut maiculo fyftema-
ti non femineum adcommodabi-
mus , fed potius rhythmum me
dium : aut rnythmo magis femíneo
fyftema medium; & inftrumcntum,
non tantùm contrarium. ac in re-
liquis eodem modo , ex mafculina
natura & media, aut feminina &
media ; uno ad reliqua adjun&o ,
aut duobus , aut etiam pluribus ad
plura , miftionem efficientes.
Iam autem cur Ьагс potius au-
diant , caufam inquirendi cupido
invadit, & difccndi, quidnam il-
lud fit , quod cogat, ut anima ad-
eo facile eâ , quae per inftrumenta
fit , melodiâ capiatur . Sermonem
autem proferam , veterem quidem,
fed fapientum virorum , nec fide
carentem . Quamvis enim & per
alia probabilis non effet, certeper
INTILIANI
<a&çÇ>opt&, H&i Xifctç •п^гтгаал. Xj
tpfyyyuv. Xj j>v&fi£ miÓTyJeg. ¡£ eç-
yxvx fâfai OfAOÄOyüfßpq . 7ï'A««
ßf> ÛV 'ZS&ç'Q.kIîOV 7» [tXO-iiÇyÎotf,
071 f¡ CUCÇOTIjÇ ÙOAflUÇ /8Л*€б£^- CV-
ÍÓ¡i Q [AHcjíOV X, tTlpÓiq]©» , фи-
Xa^itf^j «V T¿vcu>1íov àytyivjtç ii
\ЯП)Ш$/)0* tffrç. X. fil OT^flí г
¿tncKtjmed^av ¿ 7пщг\ тк ttjcvet тт
/Дрог f*>í£tv muflió* \£<-
Afflv T cvatlíuv. àirçimç ?»(> x, ¿i-
lítumv. лЖл T (AtQúV utPC ш ало a.
oiwefpfAOTlo/Ä/vav o'tov, apptvi ovpj-
рлй pu) TBv 'ffXvuu, à?kà Xj Wv fiísti
j>vS~[A0\' $ pV&fMlfyÁvIípa , 7Ï ptí-
OBV ovçtjfjut. x. opyeuov ptr¡ púvov t¿-
veuUov. Xj am r Aaix-uv càovoTUiyiç
арргптщ©* X. (анятп1(&>3 щ JijAutî-
1@* к,/*штч1^' hoç <zt&Ç ш As<-
wij¡ ovóiVyV Xj nXstévuv 'zt&ç «Лил»
À*p' xv ¿ p&ïkov t¿tw еяаиеа-
amv , \yytvi¡cu\ m$-@* tLlv ti ai-
líoui Зт^\"щащ j fioS-etv , fi 7»,
w) \pv%&o ¿Tu <aox**pv>S PtAÜiM-
tdaj тр 2¡& тт ¿f>y*vw [¿iXxci'ia
Xoulv fiSt/j , mÇcôv c/[è ávap¿v , KJl
che amçvv . н j<w> к& ал}' лЖл
Л7П$Я1/@* Щ , КЛ& y¿9 7В феи
 DE M V S I С j
vôjDlfjov àvaf^ÇliÂiKjuç ÁÁtjS-düj .
OTt (fyj yx^ \J/v%>] Kiveí-щ (pvtnxuç
Ozro f9t Л о^улут [лц<пщд , c¿7mv •
7îç fiív tauen. тйтя <f£ ¡¿tus \ssn-
lUtfBfiü } « ffy> &fisJw cuitan oi¿v 71
ájfétv , Kj « ßthliu ) тцумешш T&i)
Му^цп/Лрко "2¡on&nU[4t»fi$t' «
tí^vuúetjov , ТГЩ che ок. тшу cvetrp-
yuv K9i tbHç «»©Ay^o/f б£ eivayKtiç
xaÇ.mr&mjbS/u ; o /Jty ay Лоу@»
¿t ¿(¡(AOVIA TiÇ г] Kffj ¿f>¡ACV¡Ct
2¡gi fvS-fJLUV. KStf [AÍV Ttl K£H r¡ КЛ-
© /хцагкси) ¿/¡[¿ovia rú'v da
im muXoytuv ouui<rua» , кмург-
vuv S*) тшу cfAoíuv , Kfff m ¿un» тт-
J>¡ OVyXtVSíTUj. T¿T»V fSffi ¿V VÇffWV
tîXÎuç ctfatntexj/óftfyi. trip®* J[e
X¿y@* Tvtcv ít it фут. ty, ухо
fíwatylw <arO>í rxli mmíqleuf та Qu-
(AA ) ríu) tcú'v àçyjtvav dvaXoyûv
vKIuj 7i HPf Qtiffii . twjtÎw yxç ,
"ttàÇ fêfl C¥ TÇ KA^KOCújtO'j) TH
Tbj tAivfat i *r**9*it нал Qiftèimf,
Kgif t£ Tt^e/[t тасГ maSjH 4f*fW*
OVfÁ.7bfJ7nX¿<7W Í7TKV J[t OK 7>fc
сШ m¿lt ydjtncàç фаи^дипосе nvdç
C4C ГШ zfëi TS ynjlVOV «УЛАЛ^бл-
V{ TBVUV y TijVlKAVTA ТШУ '(JÙ/J t-
xetSt каКшу /lukçcv au\lw Xr&Lu
■ti K&i vtyiá£etv cQf> J]} тыу
ctvu хи(/,£рщ 3 T3G*Tt? "'f ^9*-
Л 4!&oÀytvm} viheiovt&t гртяХА-
. L i в. II. iojf
id quod apparet , veritatem habet
indubitatam. Nam à Mufica , quae
inftrumentis fit , naturaliter move-
ri animam , omnes fane norunt .
Quo ita fuppofito , fi quidem alia
inveniri caufa poflit , ac melior,
tum ea, quam dicemus , eft reji-
cienda : fin id impoffibilc , qua ra-
tione non ex evidentibus etiam fis
fidem adhibebimus, qua? necefla-
riô inde fequuntur? Sermo itaque
ille èft , animam cfiè harmoniam
quandam. & quidem harmoniam
per rhythmos confiftentem . Iam
verô , cum , qua; in Mufica eft har
monía , per eafdem proportiones
confiftat , motis fimilibus , etiam
fimiles adfeftiones una moventur.
Atque hunc fermonem deinde per
fecta fumus inlpefturi. Eft autem
& alius fermo, quihujufmodi quid
ait : Priori anima: conftitutioni ,
per quam cum hoc corpore conjun-
ctionem fecit , inftrumentorum ma-
teriam & naturam proportione re-
fpondere. Hanc enim , quamdiu
in univerfi puriore loco federn ha
bet , corportbus non permixta exi-
ftens , puram efle ac intemeratam ,
cumque univerfi hujus moderatore
circumvagari : ubi verô , ob incli-
nationem ad hasc inferiora , ima
gines quafdam ex iis , qua: circa ter
rant exiftimt , locis fufeipit, tum
illorum, qux ibihabentur, bono
rum paulatim ipfam oblivione capi
ac fubmitti ; quanto autem à fupe-
rioribus removetur , tanto his in-
ferioribus adpropinquantem , ma
jore
io4 Aristidïs Qv in ti LI an i
iore infania repleri , inquc corpo- &щ ií¡g ávoíotg , <£ \g it TUf4.etltx9v
reas mutari tenebras, quod ob prio- ^т^гц лсст& , 2}# $ù «Ллт?а-
ris dignitatis imminutionem haud ny f ¿gm £хл1л
amplius cum univerfo intclligen- m o- —, ,.,я,'„. о \ '
ter extendi point ; fed propter ob- " \ % £ " ~ Л r
livionem bonorum ibi exiftentium, »T »«V Mfc« T*" f*** «*■
& confternationem fuper Ulis fa- *uv , W мтгЩеыд туд ю оке-
ctam , in folidiora & materia; im- v otg , sc m çtpiÙTiçy, , к& vÁr¡ awl.
plicita deferatur. Quare , inquiunt, трофее кл&фгро^у. Ao Ц a-cJ/ua-
cum corpus adpetit , ab unoquo- 7^, £<р<6,«$й <Wv, £<p' ¿X«V* w¡»
que fupenorum locorum partículas ^ , w¿f ~ ^
ahquas corpore« commiltionis lu- 7 V . - , \ ч
mit&adtrahit. Itaque per «herios \m **A*C*r« *
vadens circuios , quiequid lucidum г^^МЩ- Це^м TW eu^tf/uv
eft , & ad calefacicndum corpus ас Mau, kvk\uv, -mv от сшуенЪгд w,
naturaliter coartandum adeommo- ¿ \g 79 etXícúvstv ii o-Wfut ¡ к. фи-
dum, accipit, vincula quídam ex mK¿s oiwt%itv <Щ^нсу , fiíQ.-
hisfibicirculis, &, quziniisfunt, ^¿v{ hruxg Tivug. U тага»
linearum mutuis motibus , mordí- * ~ ~ / , ~ » ,
nato motu , retís m modum i , com- cw„ ту,' tuv kvkáúúv
„ •, H£H
, T¡av
, cv au-
plicans: ubi autem per loca circa ni{ V&W™ тсидаЩКш фь-
lunamfertur, qusaëris, &fpiritus peug , лтх]ш форл } ¿íkIvh í-
deinde contrarii communionem ha- mv , %\g.7rXíKiitm' o^è тиу тл-
bent, magnum itrepitum ас vehe- nX^vlw фш/fyti -птгш , atpo-
mentetn ob naturalem fadem mo- H^7l) w£ucät Aamv
tum , iubiecto fpiritu imple tur : at- , / ^ ^ ^
queextendens circulorum fuperfi- ™? «e»*W« > ™ .
cies ac lineas , partim à fpiritus mo- P°VV » W/H« тй* фил!
lc detradaj partim naturaliter pro mtxfifyl **Щвп > «?л ùsrc*«-
iis , qui fupra funt , decertans , ro- fúvx 7ir^/^e¿!(^> йагоЦитАл/сч* ^
tundam amittit figuram , & in vi- ъг^тормчтдтмкЛшу Здпфл-
rilem tranfmutatur . Igitur fuper- ^щ ¿ £ yemb¿g , ^ ui, , ùs« т
ficies , circa lucidam exiftens & аг- «r / n/& v. n.i ' .
theriam matcriam , in membrana- V.A ' „ M, , * ,
ceam formam commutât: lineas »D»^««»*'« rmxw« a£jiXo(U-
autem , ignea: adpropinquans, ignis \*l > я гфеирондгд ЪтпЖьп £tyt«.
«f J) ro'ítví^eÍev f¿íQ,£áXbf). шд f¿fa
 DE M V S I С a. Lib. II. loy
rubedine colorata , in nervorum
tç тЬш Г féííftit ib'iCU ff%M' 7néjjJL& forman> vcrtit : fpiritum humidum
ex his inferioribus dcindc adfumit.
<f\ji vjpov OK т TjT^e <zst9ÇÀct/&Gav4
ut hoc primum ipil fit corpus ali-
hoimy. àç Илуоц титртг^штву duly <гш- quod naturale, ex quibufdam fu-
fjbct tí <PvojX9V,ík Tivm cFhcpcwetay, perficiebus membranaceis , nervo-
vfBpoH^m tí vdjfonbw>K.')çat,fA.- rumque ac linearum ipcciem ha-
[¿oaSuv , mdli ovyKiKçôJq- bcntibus , & fpiritu comp'actum.
Hoc enim radicem cífe corporis:
T¿T K ¿puovícu тоилсш. тятшх, hoc & harmoniam adpellarunt. Hoc
etiam nutriri iftud oftreo adfimilc
fÇiÇiKjÇ TisU Ti OçpWttÇ ООуХЛ/ОУ, Kj
inftrumentum , & contineri , di-
etwiXl<ä£ <P<toi. j}*¡\o¡ i) ^ с 7nuj¡i¡f cunti Sed & Poeta hujufmodi ipíius
nietviïi сш}пт avçBtciv. фцвму&г conjunctionem indicat , cum in-
¿ УХ.0 il* OUPKCtç Ti Hçfj oçicb ivtç quit :
Non carnem nervi retincnt , non
amplius olla.
Alibi autcm animam vocans Vene-
tIw't П <гш/лл1*х.1и) Qv<nv,jb\g¡. rt tÎu) rem ,• corporalem vero naturam ,
Xss7cçzc<rtv ï%ftv cu cuuccït j клАшу quod fubftantiam in fanguine ha-
Ofïcc з TiiyTHf naiv ccutÎw $ítrp¿olc beat , Martern ; ejufmodi quibuf
Osra hpixoyx пшно-^щ cp*i<nv, dam vinculis ipfam ab artifice, quern
су щоифу оуора^. ^Ь}4 }<*Р ùSt' Vulcanum nominat , conitriftam
cíf¿(pi á)¿ äf tçfùaiv %U oío-fAaQ, inquit. Ita enim dicit :
Vincula tum fulcris circumdedit
kvkXiú аттутц.
undique lecti :
Multaquc de te¿to fuper hsec ef-
fuderat arte,
Ceu tenues telas fuípendit ara-
пса
•пухлуйу\а4 i7ruvv[A}iÇ , T¿g Asyaç Fulcra igitur lccti , à facundo Mer
ню/ , Xj тис àyahoyictç , ¿i ùy cviït- curio denominata , radones cíTc &
proportiones , per quas ipfam cor-
<$е«Эк/ t¿ trtifuät <m[¿GíGi]Kív аДЬш,
pori alligari contigit , non abfurde
CSTC AV АТП TfiiTra Äiyoifyj' TU À- dixerimus : aranearum autem te
ÇPXVKt, TCIÇ cRnÇcUCÎXf >i TCtÇ flOP- las , fuperficics & formas , qui-
(Ç>Àç tç ti ауЗ~рш7ПУ0у ôf/çi) %^<*>' bus humana figura terminatur.
•П Q /XíÁaS'POV, eÙûjo $*17Щ 19 TfjpU- Porro domum , ipfum animan fa-
W faftufçyqfà e'iKÎ}r,ç/oy. ç'w уяе bricatum domicilium . Efle enim
O ipfi
io6 Aristidis <
ipfi de anima fermonem, & fequen-
tia indicant. Cum enim difccflum
ipforum in propria loca recitat^llum
in cognatum irrationalitatis locum
mittit , ad Barbaros & Pajonas , ul-
tcrius nihil quicquam fignificans;
banc autem , in nativitatis auto-
rem , & beats converfationis , in
Cyprum ,
Ejus ubi templum fuit , araque o-
dorc repleta.
& tanquam ex pejoribus abeuntcm
purgat & evanidam reddit. inquit
jgitur :
Hîc Charitum manibus lota eft o-
leoque peruncta.
Quin & fapiens Heraclitus quí
dam his non diflbna adfert. Ani-
mam enim bene adfccbm in atthere
cfle indicans : Anima, inquit , ficca,
fapientiifima . Aliam verô , ab aë-
ria tempeftate & etfhalatione turba-
tam indicat , dicens : Animae mor
tem effe abhumoribus. Atquehoc
quoque notabunt medicorum filii.
Primas quippe , & proportione re-
ipondentes naturalibus tumoribus,
maximeque corpus continentes,par-
tes , quibus vel minimum patien-
tibus totum animal periclitan ajunt,
meningas effe dicunt & arterias .
qua: nihil aliud funt , quam ncrvo-
iae aliqua; , & aranearum telis fimi-
les membranx , fiftularcs , inque
medio fpiritum continentes : per
quas anima , non verö corpus , mo-
vetur : qua; fi ilia; crefcant , una
extendatur j fi tabefcant , una con-
JVINTIIIANI
K£tA АТПСууьЖт'j Till ffyj, tç г СП il- '
Çv&ov f ÀKoytotg "ihnçsXS.^ Rm,î(
ßapGcipus К9Ч ъгалтлд , mpceíjépu
l¿t¡o cti¿v 5Эп<яцьоич0$р<&>' fiw At
es ti т Is fyiesaç 2додо«г, ^ (ллкл-
— í»9» it ol ?i]ufy@* ßu/ллд 7i
frietg.
cuv XA&aipet И K&j àÇetviÇei. (pi-
aï y¿v
h^a Ъг pu x^tflw £ XÚ'
СШ1 íáccÍm.
Aiyi Уг 7яг£ ты цен о огфод ijgjt-
ХЛ«Т©* Tùlttit СЮС Ù7TCC&CÙV. ч1ш(Вр
c^íjin* cwt¡ £цфц т<ршО.-щ' т Fùzso
туд ect^/a ÇaAtjç tí ¿ e¿va%f¿ic¿atci¡Q
</J,è Ti??» f&f Iatçuv Ts-cubiç. m petlj
n •xÇwmn&f ávaÁoyxv'Q. тадфот-
*3¡g ¿yX94 у К9Ч агшашкит^з. t¿
jbvJbtíív, Kivóivjdjeiv Qctoi те Çwov,
ftjviyyxg тец ÁÍyam К9Ч ^¡^t/10^'
¿o%v лЖ' r, v<£/f>coàeiç mag y,&) àfjz-
Xvoniétg Cfiivctç iraÁijvú^etg , xàv
та y,tQcc т&уш\®* óv'Q.g 's&iOtlt-
K¿g , ¿Í àv r¡ tyvxy зиунтщ , nèvfô
tí q-UfiA. au^tXfjSlpuv f£¿ ozu/ucjet
 de M V s i с a. Lib. II. 107
eu. J tSt как r a-tyvyfuüvy trahatur. Quod & planum faciunt
Wr &mK¡ov к'щтч , ùymm ex putóbus , quorum ordinaíum
rúa ^sa^am.TLú <yt uli¿ ¿m- motum • ^mtatem animalis adpel-
> ¿ 'Ъ jyft ~ ' . г \ Iant ; inordinatum autem & tur-
K/o» <t то&уи>°*1> <Ъjopas ажн\ш> , ,
я- ov- ti » V . / t bulentum, corruption» comrnina-
xa&pctfúovJ.Táí^ aTfiKí&Tlu, tionem augurantur . certiffimam
¿Mvr¡mcu T¡rcu¡¡i\iír ^fvjfffs avaxú- jtcm immobilitatem , perfeétum a-
pr¡aiv 7J «ц fyu/fA&çiy j h tûmx difceflum adferunt. Quid jam
Ttlç xivxci шоруоил vdûpcuç то mirum, fi inftrumcnta moventibus
mivpetfft a-un*, ëptotov щ ¿vxn Quoi cum ncrvis tum íp'ñ^bus , anima
АвСш, avyKim-щ wxftyo* ; КЯ naturâ corPus fimUe "°0nfcuta » una
i 0/ • %~\. ../л cum motis movctur ? & Ipmtu con-
nivçJoçTijwtÂuçjvfppv&FWç cinneacorainatimfo„ante, eoqui
nZW&f*™? cwTrnrnvfutücvfb- flbi adeft fpiritu compatitur? per-
чт%{ ; Xj 'BXq'floffytiç v&pßg c*ap- cufloquc nervo concinne cum pro-
(toriuç véjçcuç t- iJtcaç аиищ-xjH то ¿ priis nervis una fonat & extenditur?
mújeívéjai ¡ 'ówn y* kav тИк^рл n quando & in cithara tale quid con-
■mivh ovfiGcuvov ^ирнщ; « y¿* 1*ç t¡ngere fpedatur ? Si quis enim in
?» ! £- ' л ' . о\« / alteram ex duabus choráis , eun-
àvo хорош оиоФтт, iç иш т ето- c , ..
* \ . « , 4 / ' , dem lonum edenubus , parvam mi-
до <П»*&» ct&ttr, 5 wrC^y Х*Л«- ponat ac Ievcm ftipulam .
plw 'jatl&'O *4f» «<Ww -nkn- autem longius inde tentam pulfet,
£«ек, r x.AÁa(it¡<póf)ov etetf- videbit chordam ftipulâ onuftam e-
yiçsiQ. ovyKivxfÄjjhv. iïetvrj yào ùç videntiilîme una moveri. Mirabilis
toiKiv 4 die -пхщ х,Ц&т ÀiLvxuv enim > ut videtur , eft ars Ша divi-
Ъ&щ т. ¿ Ômm«4- «G» ^i» "a ' i°aninJ?ta asendo
»rv\~ i ~ о» л с « , aJiquid & ethciendo . Quanto au-
dm r«7T ц/их*. хлгцралш»
CTi , r r cuoicuj-
С» , 2 magis in us, qua; in anima mo-
tern
7îç «f*w ençyeu аялукц i г <ф*- ventur } fimilitudm« caufam opera-
кыу wtVuü j та ^ 24& vdjpm ццо- ñ eft necefie ? Inftrumentorum igi-
c,/JtyaJT№Ttcùfypju)££iip(u}^Àz&(£ tur alia nervis modulate intenta,
7mpôpt,oia,X9o-fioç ri тгжи iL (pvaiug aetherio & ficco ac fimplici funt ad-
xLvyf^i utPV. ¿mfynpj ti ht к, f,milia; mundi hujus ^P1 fc ?atu-
■ Tf y V « / 7 .r 3 TX animata: partes : perturbationi-
77 7, ^ л ¿ , ~ ' bus minus obnoxia ас îmmutabi-
«>e//Mf mf**mí*í*»<H** iia: humiditati inimica, &auftra-
■SiÇKffyjA'^ таз i[4,7n><6çK, г£тп£>- ц ¿¿K decorum ftatum mutantia:
futliKV vjçilipqi j ngif ¿jjaíQQÓ- Alia qua: inflantur , fpirituali" & hu-
, Л<л* tí yiXiwovtg, т1ш cwlw) midiori , & facile mutabili ; qux
О г audi
Io8 A RI S TID IS Qv INTILI AN I
auditum admodum efteminant, &. k¡ ig tv ръО&лЖю è£ 3fa~
ad mutandum ftatim funt idónea, -щ^нл •wy%>ávov'Q..%! vy>ôn{li tUú тъ
& humiditate conftitutionem ас ^sscrn г$У rlw StwtbfM Aä^Säkok-
viresaccipiunt. Mclioraitaque funt fallía № ¿vi¿ тгИд ßttfiom
aux mclionbus limiha: deteriora ./ , , ,n пч л /
verôalia. Enimvcro h*c & Marfy* Г^^^^Г^', T
fabiuamdemonftrareinquiunt,quz P*f *W rf* ™ ^> «deiwuäaf
Apollinis inftrumcnta ac cantus фл<п , m p-nfxrVii $ m '¿hn>}*,a>v@h'
aliis praeferat. Phrygcm cnim fupcr cçyeuià "Я ^ /«Arç •г!ле92«^оаи'5.
fluminc fufpenfum inCehenis, u- ^joU фри'рл m крри*&%9&
tris in modum; aërium, flatíbuf- ^ „¿ ~ ¿, XêA^^ç деде
que plenum ас caliqinofiim efle lo- v / ¡ >/ % . / y
cum ; qui quidem luper aquam ex- , s v ,
iftat , fed ex aéchete fit fufpenfus: Pfrmx, туруиш ww.
Apollinem autem , eiufquc inftru- <ятгфн* ffy vàAnçbvfc та h cu-
menta ; puriorem eflentiam & х- jt?©* 1£/ц>'П1[Х*рог rev 3 йявя^ул,
theriam: illumquc hujus eífe prœ- ¡£ тав£?«и<<» т*т#, tLjj Kaju.p¿ú¡i&i
fidem. ¿oían к aJfyífjíov. zsv, юмщд ну<ц
n • г j • a natssÙThjj.
Porro in iermone de ínltrumcn- v r \ «. •» /
torum ufu hzc nobis declarant vete- 1* f*b>T? •& m
rcs.Noxiamenim&fugiendamme- TCéi opeuw Äcytc nth щи9
lodiam , ut in malitiam ac corrupte- <p¡úvntnv o\ wuÁcuoí . rlw $j pàç
lam fubducentem , Sirenibus îeri- ß>Xa£>iej.v ц& tydjKrlw fitXuJíeu,
nâ forma , ac mortalibus mulieribus ¿s 'tí кЛмсм ^Igt^ç^v
adtribucre. quas & Mab vincunt, ^[w¡ Л«« t&jÙ uooÇlu) , i
ruçitque citato curfu lapiens Vlyi- л <i ~ *\ ~ V cJ
fes° Cum autem duplex fit utilis
Mufices exercitatio , quarum altera ^ а/ р*щ-ф<С-
ad honeftorum utilitatem ; altera ^ « w&jçevùàlui с съфед cdvay&ç.
ad idiotarum , & ii qui his funt ¿6 xot/ç rijç %(>>l<ñ[¿x (¿x<rü(>-
humiliores , innoxiam remüTionem, yiaç , щ rfg /jfy v&ç ù<pi\Hcu r
utilis exiftat ; illam , qux in citha- ш^аг rfs Й ^ ¿„„f ^Ла.
ra eft , eruditivam ac virilem exi- /» ~ ~ > . < „_\ v ,
itentem , tnbucre Apollini j hanc, , , % „
qua. jucundum neceifario perfequi- Ш™^Г"1*РП/Л? *™> °*
tur ,- quia ad multos refpiciat , ex «'Уирл жтМЛиШ,л»$вЯц чру

5tÄ,
 DE M V S I С
fyw , piar fixQuv mXZ^ia, -агё^е-
Seixaoi. тЦд h ^ tIw Ávyiv , тйц
ffyj -anfpff ъгсионеи/ x^orpov, ùç ùv-
Spjun <zró<r<popov , etCpÚfiettt è^ç"'
r 5 -zs©1? Д/з^отс ЗЭпЦана* , ùç та
ïtX9V СУЩЬИХ^О/Л^Ьи , ïç^loi z¿6(í¡-
•фсси. яиЛ<у Q сШ T cwÁuy, тЬм yj/j
та' $Gvr¡g itpiíf^uov -аЛ^З-©* «v-
^]büíV, k¡ fAíf>@* 1pv%i¡i хэкак&жт*
ргХшоЧош , ту fty §клХ$ та you тт -
ájiíqxy чз&съунреи/' т1ш £ ыфъХш
iïiwaodtflw aarcuiuçO^ff. тЖуу cÏÏn-
ç*ifA.lw Xj <rcù<P(>o<Tiwlw,ij ftíut TïAtC»
Qvaixijg "ihntyoïjàïoBit fyÁÚTiíl®»,
çxmU ci'ppivt Jim , тр jj fyÁcía, fJfy
}¿rs j o-uÇçcvi ^ ^ inXifJum
X*? та Ч^Г©* , ájy,v£ví(¿ti<n. TSi^ctf¿v
tiïniïeiKVVffyjoi, иду Tilg <n<pâtç <Ъ&>-
ystv TB7TBÄV tLij eh' e¿uh.*¡Ux.i¡g
pcLTtovlw 7mocuv£vjiç , Ътгъорщсц г
3ííV (peten ОПТ cw\¿g , ugxvr&i-
Çopov r^oylw ciïnÇÎfiov'Q.ç Ttïç ов-
ÇÎuî ttyit/Àfyciç' та7f Q 2^0, mç oiw-
at)fUb(>}íees "ni j¿ içyctoietç кес-
f&ct¡>i¡)oíg tí (£ Swmvoíg ruv âvS-çù-
TTw %çr,<n(ji&iiou#. t'tov лу ^ T /¿CCf-
çvav TmpHCTj^xyoy, cv 7mp afyotv сг-
fAVVVOVfa liw СШТХ/ЛХСПКш) еЦщ f¿l¡-
i¡X^iv . cv tu, с^уолл таагсГтау tkí-
Л«7г?о Tuv "XmfouV®*, ¿osv ein %н-
a» L i в. II. 109
Diis femina: , Mufarum uni , Po-
lymnise adtribucrunt . Porro Mu-
ùcx operationis , quae per lyram
fit, alteram ad erudiendum utilem,
tanquam viris commodam , adfi-
gnarunt Mercurio : alteram , quae
ad relaxandam mentem eft idónea,
ut quae anima: partem femineam
Ггрс ас concupifcentcm demulccat,
Erato adtribuerunt . Rurfus in ti-
biis , alteram melodiam , qua: vi-
rorum multitudincm voluptati de-
fervientem, animxquc partem dc-
mulcet , ipfi Euterpe , qua: cum
honeftp jucundum , fecundum no-
men, perfeqiu hortatur , adtribué-
re : alteram , qua: juvarc raro pot-
eft , ob multam fcientiam & pudi-
citiam ; non tarnen omnino ab in
génita recédât natura feminca , non
amplius ex Diis mari, fed femina:
quidem per genus, caibe vero ас
bellicofa: per morem , Minerva: tri
bu-une. Quocirca brevem , qua: per
iplâm fit , utilitatem efl'e oftenden-
tcs , ac fapientibus plcrunquc fu-
giendam , qua: per tibias confer-
tur , relaxationcm adhortantes ,
Deam tibias abjecifie inquiunt, ut
minime convenientem voluptatem
fapicntia: cupidis adfercntcs ; ho-
minibus autem ob continua opifi-
cia ac opera languidis ac defeffis
adcommodam. Vnde & Marfyam
introduxerunt , quem praeter meri-
tum dc Mufica fua gloriantcm poe
na eft infecuta. Cujus inftrumenta
tanto Apollinis inftrumentis infe
riora erant , quanto laborarii & in-
O 3 dofti
 no Aristidis Qjr I M T I L I A N I
¿oái i homines à lâpientibus abfunt,
ipfcque Marfyas ab Apolline. Hxc
quoquc Pythagoram dilcipulis lua-
íhTc, ut cum tibia auditum tanquam
fiïpotç cu&jv,àç 7náj^,o¿U fAieu/ôeïowr
flatu inquinan fèntirent , eâ abfti-
nerent ; ad lyram autem íolemnibus
cantilenis irrationales animx impe oïotç ¡¿ÍÁiai mç Is ifyv%i¡g à\oyaç if-
tus expurgarent. lllam enim , quia,
quod pejori parti prxeft,fanet; hanc,
quia rationalis partis curam gerat, ti у)Тшф hoytx^g '<£кцлл\%$рбб фи.
acceptam eífe ac gratam.Teftes quo-
tnug 7i eivetf x^ x.ixaç/o-fÂ,é~
que mihi funt in fingulrs nationibus
viri eloquentes , Non tantum ani vtv.fA.cvf¡vp¿ai líU'A ítjOt 7mp îkcÎçuç
mas noftras , íéd & univeríl ani Г М0^Ш7ГЫУ Á¿yWl,[Atj fttçr,f4,ÎI'tyiç
mant , hujufmodi uti constitutione. 1pu%aç f¿óvovjei?&ci Xj т & 7mi]èç тги
Qui enim fublunarem colunt lo euiTi} Kt%f>i¡<8£ ovçecëi. о* ffyúy¿{> lit
cum, ñatibus ас húmida conftitu- \sm агКщЬш ^tç^TTivovjtç tÍtki ,
tione plenum , ex xtheria autem vi •nvéjfMíTuv "nK*ij>*¡ vygßg ov'Q. ov-
ta cfficaci am acquirement , utriíque
inftrumcntis , & iis qux inflantur,
& qua: nervis intenduntur, man- yetcw 7n(j£ó(j3¡fjov , âfityoTÎpoiç mg
fueti с vadunt : at qui purum & x- èçpctvoig, ifiTndjçûç 7» <£ vd/pofóntg
therium , quicquid inflatur , tan ЪтП{АНЛ1т1оу1а1'01 $ T KCttyltpGV Xj tù-
quam animam inquinans , & ad hxc Jt¿/WV 7ПХ.Ч f¿ÍV iflTniéjçivy Ú(t]jV%I¡1
inferiora detrahens , removeré ; ci-
tharx autem & lyrx inftrumento-
£av M^ztfa ^ <£ Kvfcty ftèvoig içyi-
rum íblis , ut purioribus , attenden-
tes , Deum laudarunt ac honora- vuv àç tvay¡gipoig 'za&Sí%ovJtS ,
runt. Quod quoque fapientes imi- fiv*iasu> Kj l2i[*t¡ou#.¿ йутщ к. o't пфо\
tantur ac xmulatione exprimunt, ¡¿i[¿rjct¡ eiffi Xj ty\u)cii. iff fiiv т с#-
cum ab eorum qux hic exiftunt per- 9»íe шуц%уд Xj miwÀÎug , jcäv t*
turbatione ac varietate, licet corpo râpait TmbuaifTYi yt isfseufíai %ы-
re adfint , mente tarnen funt remo- y¡,£ó/J}jjoi' 74Ç Tuv cxéîSt «*A«V,
ti ; bonorum autem ibi exiftentium
¿ir¡vtK¿g 7i атгКйщ\^ x^ isÇsç «A-
perpetuam (ímplicitatem & inter le
conlbnantiam eâ , qux per virtutem А»;Лл ovptymias , ii¡i xjf litù
eft funilitudine , retinent.

Ti
 DE M.Y S X С
éíiv ív£t¡fA¿«t <e? тптткуарлуоч ij/¿t-
lovioiç" 7э ¿i c*ap[t¿v¡or 2}&)оун(9¥
cçï, wa ffyj Л-яЛлетасЭчу , т* iï' *¡-
ftí]oví(¡) Л'^л Дурургуоу. 2¡e¿7tyOV
J\¡i ллХнщ , Лотт ТП7ПКУСл1оЦ 1Щ
apptvumy J['
ЯИ 2\&W¡JUlXgL , $Н<дя1 it 77V©»
СЖ«У«1'. tÇÏ Q 71 (J? ytípíy. 79
cmnppóviev , 2¡3L 73 с* tçJ" Лм-
f¿o<rf¿ívif TtXeiA D^cf.çxai Áa/¿Qcíví~
&г>ц. ¿}<¿(> Jílóva vsKtov , уп Jitoiug
Lib. II. ni
Chromaticam genus eft diato-
nicum , auftum & condenfatum
hemitoniis : Enarmonium autem
diatonicum eft , tono duplicatum ,
at hemitonio bifariamdivifum. Ca>
terum diatonum vocatur, quiato-
nis denfatum fit fecundum interval-
la. virilius autem eft & auftcrius.
Chromaticum adpellatur , (à chro-
zin) quia coloret reliqua interval-
la , non tarnen illorum quoquam
indigeat. Suaviifimum autem eft
&flebile. Porro Enarmonium; quia
in modulata: feriei perfecta diftan-
tia fumatur. Nec enim ditono ma
jora, пес diefi minora licebat fècun-
dùm iènfum fumere intervalla. Ex-
citandi autem vim habet , & eft
manfuetum.
Iii
A'PISTEI'A ОТ KOÍ'NTIAIANOf

ПЕН' M О T 2 I К H* 2

ARISTIDIS qyiNTILIANI

DE M V S I С A

LIBER TERTIH.

Y я igitur de inftitu- A* fjttv aq тягальной; 71 Ш-

tionc atque ufu , qui
fccundùm Muficam eft, I (TlKUVy Jt(¡í ушу í%Ítu tÍ-
dicenda crant , hune
Л@*. mvnaóív Ьг fia та-
nobis habeant fincm .
Dehinc mihi fermo erit de iis , qua;
naturaliter per hanc difleri pof- ftívav ó Áayeg, n&npov Л' ag/fyww
funt , ubi pi'ius per numéros inter-
vallorum confonantias tradiderim . çyiikiïuxâlt. ol ?«j> i»? tçutu t¿ tí
Primi enim ubi corporis naturam (гшря)@* ti jtéjçivyicj pqiïap>i
fluidam ac nullibi folidam , qua; çipiov , ою(> 24#, 4 ¿k vîct/j}®* 3m
per fenfim faétam in fenectutem ex
juventute mutationem ipeftatur,
•щ, кл&ра^Агд, клк Titra [¿ctÁi?&
didiciflent , atque ex hac maxime
prêter cartera lcnfuum confpexif- isÇSç tiiç лЖе«с T cù oavi-
fent inftabilitatem , certâ per nu iïôvjiç à à&'iZcuw , àrçim кл^КгГ
méros compreheniione fingula, quae •fyi, Т$Л' CtÇ/S-flWj'iKCÎÇtV t c* (¿X-
mMuficafunt, intervalla exprime-
re funt commenti. Acceptis igitur
duabus chordis, ab unitatibus in-
cipiendo , compofuére numéros ; lAovâiïuv "Xç^clfyoi , mu/ilijtaa* t¿í
ex altera quidem uno pondere ad- áf>/.3-f4,¿g, óx juLiv Ф vùçcf.ç ¡¿'ta* еЛ-
penfo , ex rcliqua autem duobus ,
& percuiïis utrifque , dia palbn Xj veis àf4,Ç)ô}îç^ç vsfoi^cultç , тЬи
confonantiam invenerunt. quam
litu
 DE M V S I С .к. L i в. III. 113
7¿u С* oh'S^.ctaíoyt Хсуш 7vy%àveiv in dupla ratione c(Te pronuncia-
аюфмаЛо. TmXiv St e£ аЖ^д tçétç bant. Rurfus ex alia tribus pon-
dcribus adpcnfis , taô^uc chor
da, ad fccundam cantonare in-
venerunt dia pente; ad primam ve
aujlu) tj%¿oxv ii 2]gi 7iiv¡v <arû»ç ro , dia pafon & dia pente. Qua-
7¿w kÇutIw , Ts 7mQù'v K&l typ re alterum triplam rationem ha
mvji. ^âtifoi (Л/з ¿y Tt/'S&.aaíovct, bere invenerunt ; alterum , fef-
quialteram. Aliâ iterum chordà
7iV ijfAiÓAiov. 7iáhiv é/[í a)k!w addità , quam quatuor ponderi-
bus tendebant , invcnerc illam ad
fyvltç %oçiï&v , Kfff twutIlu ¿K TtT-
tertiam quidem fonare dia tefla-
ottom cXkuv xa^hKvau^jtç , e^'g/- ron , in lupertertiâ ; ad fccundam
тевк <zsÇsç fßp тЬш Tçjiiiw ^¿ozui 7» verö, dia pafon; ad primam, bis
dia pafon. Quarc dia teifaron in
lût) iïdjjtytv , ii 2\gL mQw' <srÇ$ç fupertertia ratione fpeétari dcfi-
é\¿. tÎw ^utÎw , 7B its %\gi. 7mQô>y. niebant ; dia pente , in fefquial-
tera ; dia pafon , in dupla , quz ex
ambabus eft compofita. Terna-
тш Коуш Jfup&Siq Jiuf/OBCvjo' ri
rius enim ad binarium rationem
J\jé myji y cu ífuoAÍm • та <f¡¿
monftrat feièuplam : quatcrnarius
mtQäv , bv JivsKacíovi , flf i£ ad ternarium quidem, fuperter-
¿fíCpoly içt ouiïtfl©* . о fâjû^àp т&а, tiam ; ad binarium vero , duplam.
Gtçsç тге ove , iiv 4¡u¿Kw oetwu- Majora rurfus intervalla ex prae-
fftv ô à\,i "яулуи ttçsç /ли m rçict, diftarum rationum compofitione
fpcélantur. Cum autem & ditono
iiv cRÛTi/flov , «rOf «/[б ти <f[vo ,
minorum intervallorum rationes
та y chvûkaoiovct. m d\\ jitfi^a addifcere vellent ; toni & hemito-
ç^fjutG. wÚKtv 6к Ttjg ouujèœuç тшу nii ac diefis ; ita fecerunt . Cum
*я&щ>11*луш Коуш ßa- fcirent à dia pente fuperari tono
Kqjiiltç ef\¿ Kffi CSV*' fay íX&t¡¿vuv ipfumdia teifaron, tres deinceps
r¿ Jíjóvx Koyaç ка&рлЭ-ну , riva compofuere numéros , quorum
ii yjq qft*i«ríu , k¿4 Jïtœcûç , xtcùç primus quidem ad fecundum , fu-
pertertiam conftituebat rationem;
írm 'mQeu). ciiïÔTiç pccç ùç 73 2¡&7rív-
ad tertium vero , fefquialteram.
lt & Äjgt Tíorápav "úsn^íxi w? > Sunt autem hi: Sex, ocio, no-
аииг^гош dç/S-ftxç t(jf та tfâ if«f.
UV Ó TTfUT®* UltSÇ f*tt 7îV £íVTíf)0V , Toy cRnTçjïlov ojwípi Äcyov, >SSÇSÇ
Ог Г ?1УПУ , Т9У TjfAiQAHV, am Q an V t%) oKlUy оуугл. ofiiv ну ox,¡u
P vem;
114 Aristidis Q.VINTILIANI
vcm. O&onarius igitur ad fena- <zt&ç тег i£, тег 3mrfßn ¿ íí
rium rationem habet fupcrter- cvvM «CÎç /(iiràif|,rH црлшХмг,
tiam : no«narius , ad fenarium ^ ^ T¿„ > T¿„ ^^fw T¿

nanum vero, iuperoâavam. At- „ , Г*Г „"Г ^* *?

qui à dia pente tono fuperabatur W "»«• wiydeo» ct^t Лор» f-
dia teiTaron . Superodavam ergo » те âjs* *»/• *QK t¿¿ ЗДь
rationem habere ipfius dia pentc поз-арт \яП(>ох1ш , eW^ gçx тв-
ad dia teflaron exceflum , qui to- г@*, tyúpxv. iCeAij'^ijw q тг»
nus eft, confpiciebant. Voluere тЛ ^„fa ц&^цщ Xcy,. р*.
autem & hemitoniorum conüdera- f >;}'т;т vr- ; * » •
„
re rationem. Carterum cum nub , (serv
7. ot)_nа ыЦи к.
? я ama.
t •uqôtrsç, *-
lus inter ofto & novemfpedetur
numerus , terminis ante pofitis V« ch^am»atu\iç t-n^Qcu u¿,
duplicatis, fecere fexdecim & о- ёххли^ехл £ èxJuxaiiocA- рл&^и
ctodecim. inter quos invenerunt ¡i тхтш tûpev \ft/jnoéiQ. т гт.сиии-
incidentem numerum feptende- ¿tJUt. T¿ny ^;iKeUÏ рц^йщ
cim. Atque hunc dixerunt divide- ^ T¿yfly ^ • я ^ Мшш^щ Sù
re tonum in hemitonia . Verum .. . . . v . , 0
, с j- -j- ■ toot one hç im oioupauLa: есЖ
hxc non in atquaha dividí inve- „ -» \» о* , ч
niuntur; fed in majus atque mi- f« 71 W«A*rrfw. trà^
nus. Nam feptemdeeim numerus i-flcuuúdtitA itfèç тег ixxa<dixa , f
ad fedecim rationem habet fuper- 1фиисеи$ъх01су гх4 Лерг в q «¿7«-
fextamdecimam : at oâodecim ad kcuóika я?вс теу i-xieuceu^vut CSX
feptendceim , non äqualem , fed J„y } ^ TJfTÍ- „«,
hac minorem, fupeneptimamdc- v i »• л • «■ &• «
~. r r. . , хвывеха/гг. Л л зелу ni жлЭ- 4fu-
cimam. Quapropter etiam in de- 0,
feriptione per hemitonia duplex 7««» Í^X*?? A«M pwjr*"-
fit literarum expofitio . ut, cum Xe™' vfynç. ir' ел /шпХлтс,
minus hemitonium fonare opor- ¿fújévtor «?£«у Stet , irfeV 1» lyytct
merit , ad propinquius intenfio- tLÙ 3mmm , »jt¿x/ <wí<7ji maytc-
nem aut remülíonem faciamus ; c^. ^, T¿ ^„ , T¿ ¿xeí.
cum autem majus, ad remotius. WiWAÄ«, тгГгтв4 afci«-
Vnde & umma hoc intervallum, f , Л «7 « ~ , , л
ob dimcilem irqualitatis obferva- f^^c Mucpapl» ^ **frç,
tionem veteres adpellarunt. Prar- сша^цтш o« imÄcuet. зкЛ«г *4rnrç
didis rurfus ob ealdem caulàs du- «©«^/«гес 2^ etuQç tuîutç
plicaus invencre quoque diefes , ét&.et<r.a(eu~i?.¿.¿r, y. rxç -.in:;.
non &cantes hemitonium bifa- ¿ -aptimí ^Cf * Ч&п*.
 de M V s i с a. Lib. III. ну
eu» ?«£ tç/cuqvG- £vo . Tg/«u(9vSb riam. Faciebant cnimtrigintaduo,
тсха.&лу.я*э »S é|. /t«££¿ 5 т*- triginta quatuor', triginta fex. In-
т«к **Л,к Vnpti шпиоп opoi. т ^ ter 4uos rurfus abi cadunt termi-
/
■jy/««(9v(sb V XiV T(Attx9v(gi.
o^o > r "пота-' ni : inter triginta
e duo & triginta
^ .
^ « , <r > » \ ' <r quatuor, numerus triginta tria:
£*, в гс/«ч9У& те/*- г э т?ш»г& at inter triginta quatuor &
lios-ayi ¿ Tç/et>vv& «I , o T¿sax9V- ta fex , triginta quinqué . Vt in-
tg. 7riv)t. uç tí ptiQ.^ù T¿/tc¿x3y'Q, «Ve ter triginta duo & triginta qua-
XjT(/otX9v'Q.'no3'a^cy4v6dS^ iïvoJïct- tuor duo fint intervalla : alterum
пиа&. я ^ î^of Ло> (Ше/*- habens rationem fupcrtrigefimam-
fecundam; alteram, fupertrige-
^...v > <r i V / «- limamtertiam : Inter tngmtaqua-
?DT€/w&weree^re/*w& tuor& triginta fex fimititer^uo.
«I e^o.ùif Ло, 7» <Ще/«9$»7а- iUud habens rationem fupertrige-
<Q.^¡o¥' T» 6^ c$n]¿/Ai(9&mf¿-nlov. в- fimamquartam ; hoc fupertrigefi-
pâfJèp $tj X.TT Jittrzuv фиту eiç a- mamquintam. Videmus itaque &
унт ¿iiptifjtylw. таг* ¡4 'xTcàçixov- diefium naturam in inaequalia di-
Щ. ¿ v*ÀM« mmOm , ¿'Ti W afci Îfa?vSU?d C£m "л fe ЬаЬеа,' '
. , *- T haud difncile eit conipicere , dia
. / ~. , , ' 7^, tellaron non conltare exacte ex
&,„ яг»^ «J*f9»A*- duobus tonis& hemitonio. Si
^ й va *.ôynç-KA{& t* ё£« giraydo- enim duas capiamus radones de-
*fAaG«Vj клш 4sÇ$&Hy\ùàp opav inceps fuperoâavas , ac deinde ad-
tÍtxpJov , ¿V e|« «Off tbV irfuivv damus terminum quartum , qui
h'pov , Ло> то» SÜTfß» , Sr& ad primum terminum habebit ra-
i •/«- \ í / >/ >A tionem fupertertiam ; hic adter-
*v é¿« ток t^/tív an гфгх,- ,,[. r r j
ъ? о y , n tí uum habebit nec lupericxtamde-
> ovrn фЯахшПх*- dmam> „ее fuperfcpt¡mamdeci-
7o»- aÄ\.a ntótyyvg ъ-ттакеиКкл- mam t fed propc fupernonamdeci-
7o» , igt/ 3famv'(çf.x9<noç£lbG.(>lov . mam & íuperquingentefimam-
ъккнАац ef[t v& xa© ти i|« ag/- quartam. Exponuntur autem or-
Э-uoi TÎtiaptç, ZCß. ñ. ñy. ñf. A dine numeri quatuor: cuxe. ccxvr.
4v - ! ¿je _i ' '. ccx Li 1 1. CCLVI. quorum & di-
ч » \ «no r \ \ vinus Plato meminit ш 1 ímxo ,
Pv^okeW. -dwou^UnUv f*x<nw Muficam > quz fenfu percipitur ab
•PKWm лкфил -тХи Хн-тдщ Mj qua: inteUedu , aecuratione
<ЛеЛбу£й1г. longe vinci convincens.
TifTai» ^/«к Jtoiptftíjoit yètyijt- His à nobis ita fpeétatis , fi ve-
Ло»^ я:0?^ *b' ти-©- 3hmiïx Umus chordam , fuper piano ali-
P a quo
 1 16 Aristidis Qj INTILIANI
quo mediocri tenfam , quod no
bis omnes números reeipiat ,
per pra»dic"tas proportiones tange- Tuv tg&etpqfMymt àvdXoytuv ipcw-
re, omnes nobis reperientur io-
w , iCpifyoivJaj cvf^7my]iç »j^7j/ ci
ni. alii quidem in numeris confo-
nantiamhabentes; alii verô, per Qfyyyei. ci Ttlç âç/S-ftotç ovft-
confonantiam imminuti . Quare
& Pythagoram ajunt , cum ex hac viow iKa,T¡¿/jSijjot. ohe ц& •mifayi-
vita abiret , amicos adhortatum , çpv <ра<п , тки cíjivjíy лттЖл-
ut monochordum puliärent. quo
oftendebat , extremitatem , quat
in Muficaeft, intelleétu potius per
сск^отг^ j tÎuj cv ритку , vorjcoç
numéros , quam fenfibus per au-
res récipiendaire. Términos igitur
ía¿turi , ut hoc infpicere conc- àx3*ii àvetÂtj-niiov. ■ Cftnç шуьш mi-
mur , Proflambanomenon poni-
mus ixooccxvi. unde meie crit GrÇSO-XAflZcWOfJïjJOV (JS¡// Э-вЧ?" jl*£öf
ivccDcnx. netc hyperbolaeon в/[е ï<w ¿xn' Щщ J[\ vizg-e^Co-
1 1 ooc с с i v. Ex quibus numeris fi
Koûm как t¿tuv тш'у ùç/-
praedi&as rationcs componamus,
& fecundùm unitates in canone
auferamus , quemadmodum pun vaç Âcyaç, K&f ^ та? fjLoycuiaç ~Ьтп-
iros in linea ; per minora interval- Xa¡jiZcL]i'ov¡ig с* тлГхлю» ^яа^гст^
la , paucioribus chorda: partibus , сШ у£а1.у.цг,д огцша. , Щд. тиу ¡jíi-
pauciorem verberantes aéra , acu- KçoTïpm 24&&ftaTW , tÁáilooi fií-
tiora fonabimus : contraria autem
ratione , graviora. Sed quoniam,
ob numeri magnitudinem , hujuf-
modi expofitio chordae eft diffici- of\¡ cneu1í<* Лсуш £t¡Áa£ij та ßapv-
lis , per linearem viam hoc eft fa
ciendum . Quare fi chorda quae- r¿ t¿£/3-[¿¿ , ovegtfjf щ швшчщ щ$
dam fuper canone exponatur, quae wfös ixfrciç, %apiiix.ï,ç êepe-
fonet proflambanomenon , inter $х тиф miqjíov. « y¿v ¿ктгЭ-eít]
cepto ipfius iêmifle , mefen fema
yçjp.fÂ.fA.Y, TtÇ сШ KOU/Oy©" , ОШЩ J\ß
re faciemus ; quadrante, neten
hyperbolaeon ; tribus quadranti- Ч%**4 'Zí&S^.afiGavéffyuov , те fiiv
bus, hypaton diatonon. Quodfi
чпщтф^' tí <J[í TÎmçjov , v>jt¿u/
yvmcjuy fygÍTBvov. « ewQ 7myQf. Л'
 DE M V S I С A. Lib. III. 117
%A ¿ííXcififJ, Xt¡]pÓ[¿í§U V*¡tLu OtW- illa omnia bifariam diviièrimus ,
r¡uuívc¿v. « 3 Is r,fii<reíx( тоЛроцму, capiemus neten fynemmenon. Si
07fí(> 't<n Is íA»jf T¿/nv,)f^^e»f пмут- femiflis fumamus beflèm , qui to-
tius cxiftit triens , fonare faciemus
fBp vrj-duj htQfjyfBjiM. « Q еьта- netcn diezeugmenon : fin totius
OTfÇ Tí ¿t[¿0ipOV}íl7mT¿U> ¡jlÍQuv. « 3 sF beflèm , hypaten mcfon. Si à to
¿íftoípx -r5 oAijff "¡>7nXáQoifBfj 7%tT>i- tius befle auferamus trientcm , cx-
primctur paramcfos. Si beífis bcf-
« ÍJ TÍ Jl/XClOií TO ¿íftOtpOV ícm bis ponamus , fonabimus hy
ЧХЧ0*/1^1 vmhu/t wm/uv. ¡va 3 tos paten hypaton. Vt autem minora
quocjuc fumantur intervalla , ita
faciemus : Totius linca: cuadran
«Tü)f. r pet^ eAiyc те "юие/оу «c ex/a» te in octo acquales partes 'di vifo , fi
ohtXcvjiÇ ¿0M,^ TÜTUV W ТО 1ш ~)Х7П~ harum acqualium unam aufera
Xa&cvnç, e^ijcj)^ 3^ т иэт^в- mus , inveniemus toni exceflum.
^¿f'. ^ Tino imXw eiç сктш ¿ítXóv- Atque hoc rurfus in ofto partes,
7iç cfiotuí tau , ^ oySoov atmJv "bun- fimiliter sequales , divifo , & ocha
va illorum parte ablatà , invenie
XdGcfliç , dj^avfdp t¿/Ít¿w yjzreç-
GoXcúav. xdv liiç Xomiïç Q ■n'Q.^i}- mus Triten hyperbolacon . Et in
reliquis quadrantibus fimilem Ope
fioç/oiç mo'fiotu f¿íQ,%et£/t}¿[itfit.)t¡ rationen! adhibebimus ; iifquc par-
2¡lg¡Xct[¿Gúvov¡w ф опт' èftoixç Xo- tibus íecundum fimilcs rationes
ablatis , fonabimus íbnorum difFc-
Ç)0£$iç. 'Gfytjivjiç ffyb KttvÓvcL rentias. Si quidem canonem te-
Xov, Kj tw]cv [dip 'г^&Леирё'у-пд , Ürs nuem adponentes , cum prius di-
vidamus ; &àpunétis, qua: in со
Q тиу cv aurzï aifíám 1г^^,Жг,Хцд
funt , parallclis ad canonem chor
ayovltç сШ Tzv \¿z¡nKHb3¿iOV т$%0(>- dae fubjectum dudis , Sc deinde ca-
OJ XûWsW. Иа7Г«3"' iSTUÇ T¿TÜ ftyj nonis hujus partibusnotatis,chor-
та >cau>¿i/@-> та fitj») oTjfteaíftyjot' т dam fecundum ifta punfta partia-
mur. Ac talis eft diâa canonis di-
Çdvovliç. *i (Bp t¿ Kowcv@» Xtycfíi- vifio.
v*¡ x&Q.TV[¿y 7DU¿£í. Sunt autem qui per plures quo-
Eioi J\¿ ol i. 2¡gi <s¡Xn¿vuv %o^- que chordas oftendant illas confo-
$t!t cRniïetJïcultç ovfjLtpoôvlaç. tîûta- nantias. Expofitis enim quatuor
pjLç^oi^ cxVfiffyjoi x°$W îaemnç chordis aeque tenfis fuper quadra-
to quodam inftrumento , quod
Helicona adpellant , quartxque
p j chordae
ii8 Aristidis Qvintiliani
chorda: fubje&o canone bifariam Сткн^оу xtwcva <п](л1шсь<Зро1 Л-
notato, traducunt canonium , à %<t} O^giynai ютоу^+ъпфк
vértice primas chordae ad fumtum » _ < j.~ \ \ . Jn\ .
in quarta punctum : & diagonia «, fn - \ ~. r
rarfus duââ à bafe prim* advertí- Ч п^ч/ты к2&утт-ж*;
cem quarts , confonantiarum ra- <Ч*3*ЧЧ 4s /Загеяс 9rfw-
tioncs omnes demonftrant. Chor- TJjffj сШ r X9fv<plu) фъ&^туд,r¿g r
áx enim ablatae, juxta fe pofitos трфшушу mw(&.g сЙпЪнкуихах Aó-
fonos fecundùm numerorum ipfas ^ *ор<Ц tyibapGcwéui-
dividentium rationes fonabunt. m т& M^^ç (fîiyyw , -n*
Atque ínítrumentum quidem ta- ~. . /nT ,
leexpomtur,coníonantiasinqua- . *\ , , ч"» '"O*
tuor cho'rdis habens; omnes au- " 4« cf^*ov^
tcm fonos refonans, fi canon chor- W*r «"t«7af , t»V <rvpÇa>vtaç t^ov
dis asqualiter tenfis condenfetur . с* теме тгтукп %opiïccïç' Trztv'Q.ç <J\]k
Quare illi funt rejiciendi , qui nu- ¿ft/ Qfyyyxg rtyßv , « с xwwV
meros exempli loco fumtos ina:- 2^ХоЛш ieSjhm ыаъкчоМц.
Îmales dicunt , quoniam & excel- <* о* / / ■ JE \ >r ft \
! . r! . , , ЪгЬм1*1Т10У Tttviw ot CSV etp/iruüc
us acuminum lunt marquales. ob , **** „ „ , „ , ~n
confonantias autem primi foni ad \лг»*«урй*«5 «Л,р9и/ teyefog
quartum & quintum ; & quarti ew«f• ««» W Ùsi|«Z4 w
loni & quinti ad o&avum , fu- rfrut anim. 2^ <^6 ?»f п/лфи-
munt numéros ; Sex. o£to. no- pfeif -я^ита 'zsÇsç TÍmojov (ffiiyyti
vem. duodecim. quorum pro por- ^ riivñtt , w <№yv»»
tio eft , ut primus ad fecundum , ч /.л .> v f л/
tertius ad quartum ; lie Prollam- ó > л v *■>• » ч » . ✓
banomcnosadHypatondiatonon, "^«^ «£• 6*7"- cmÄ-
Hypate mefon ad Mefen. Ac rur- w И» асаАе^л , »í
fus, ut primus ad tertium , fecun- *»f 'Я&д iï&npov , tç/t(& ът&д "ri
das ad quartum ; fie & Proflam- <mç]ov и'тад -27£pffA«/¿£«*¿^ev©*
banomenos ad Hypaten mefon , ^g \ssr¿¡e¡i Q&tivov , ¡ú-
Hypaton diatonos ad Mefen. quo- fa ¿f ' WAí„ ¿(¡
rum lecundus ad tertium exhibet Л v í w• л
fuperoebvum, quo diapenteex- ^ W ^e/^^ >
cedit confonantiam dia teíTaron. » W wOfA^*G*re^@-
Atque haec haftcnus. *PflV \S5r&r!w f^iQov, vTmjm 2^тт>-

ЮМШ (dp сШ JtQ¿7SV.

 DE M V S I С A. L I B. III. 1 19
A'xsXxfyv í' ccv щ Aoiwiy cRn£f¡- Confequens deinde fiierit in-
quirere , quidnam , cum multa in-
éü^/axof^/w ) тш/й ftCVOV ^iUf&t'ntf veniantur intervalla , hzc folùm
coníona ipeftentur ad fyftema pcr-
ervuÇuva îrfcç f tíásÍh <rvw[A(t¡@«'
fectum ; fupcrtertium , fefquialte-
ii cRnT^ßov , 7» tjfiiÓÁiov, 78 Л-пЛл- rum , duplum . Quoniam igitur
<поу. níviw 73 ovçnifjLa, та тгА«ву fyftema pcrfcftum in ratione du
с* Л-гзЛлетоу* Á¿yy ittç pla fpeftatur ; ha:c autem refolvi-
i' ávAÁÚé*) eiç ti 7ï r¡f¿i¿Kiov ^ сШ- tur in fefquialteram & fuperter-
ifflov, \а[л,&АУО(Лр cLfjiS-fiiig, r¡fuó~ tiam; fumimus numéros , fefqui-
KtOV fSjj ItÇOûTlV T , ^ tiá&ov altcrum quidcm primum, terna-
rium , & primum in numeris pcr
fcftum ; fupcrtertium autem pri
•xçutm t 7i'oragjt , ^ nfuTtv cRám- mum, quaternarium , primum-
(ïov cu yeUfAt](Joí. luç r¿Toiq icmç que in Geometría planum : & re
Svutfy'nftritout лЖ^Хоц "XÇCÇ Oçfytç, ctas his squales , & ad ángulos
¿Kltjtpija.úv r¡ $j Tifoç 7в auJw ул- rectos fe mutuo fecantes exponi-
p©"}T Tf**eAiO Xiytr *í 5 T сШг^/- mus. Quarum illa ad partem fuam
habebit rationem fefcuplam ; harc,
7JV ÍÉ^. ^ Íj; tnjfteíuv щ7у cv oùujcuç
fupertertiam. Et quidem fi pun-
X^Çi^tvjw Tttç -ijzmtetfjfyjco; ¡xo-
vaiïotç i « 'ZC^sPAijAjff ap«6^fl</t<$(t/, 7sv fta in iis fumferimus fecundùm
fuppofitas unitates , & duxerimus
f¿}¿ oAov »)jM.7v i/LcSa^èv iñ¡ fJàjj iïuiït- parallelas , tota nobis arca alibi
ка yiviletf povcutuv , ^ yecûfiijçjcw duodecim fît unitatum , fecundùm
сетг1 xlyxç ÔKÏiJf/nivaç' iñ¡Ь\ kclQ. Geometriam rationes exponenti-
àçjiS-fjLti'ltKlu), Tfycu&vt&mvn tíáw bus ; alibi , fecundùm Arithmeti-
cam , trigintaquinque confiât ,
Ш TW aç/S-pw cvpGoÁov koQ.$h- quo numerorum fymbolum de-
•$у\оъ\щ. ixaçtv J[í tw \jZ3v тем monftrabitur. Vnumquodque au
fjLtpw TW düS-etw cvAïïbàjï ^ vjsro tem parallelogrammorum , à par-
cX*iç Xj fJLioaç z£<í%offyjw *&^^A- tibus illarum reftarum , permuta-
ÁqXoyfjípfiiüt cs\rs <3№(*f>1,vttyiss te quoque fub tota & parte con-
TW wpÇww 2l&çqfA.cÎTW cJJniïei- tentorum , pradiöas confonorum
intervallorum dcmonftrabit ratio
ÁÓyag. ¿tí vshetxç tÚtw , ¿n
nes. & nec plures his , пес paucio-
'tÀetrliiç.aaÇtiveiaç q Ívíkiv \smxei- rcs. Perfpicuitatis gratia jam fub-
jiciantur diagrammata.
Avo &S-eíctí «Aijíp*^ j tÎw Porro duas reftas fumfimus, al-
teram,qus primum perfeétum nu-
merum
1 14 Aristidis
vem. O&onarius igitur ad fena-
rium rationem habet fuperter-
tiam : noa|narius , ad fenarium
quidem , lelquialteram ; ad octo-
narium verö, fuperoâavam. At-
qui à dia pente tono fuperabatur
dia teflaron. Superocbvam ergo
rationem habere ipfius dia pente
ad dia teflaron exceflum , qui to
nus eft, confpiciebant . Voluere
autcm & hemitoniorum confidera-
re rationem. Canerum cum nul-
lus inter octo & novem fpeétetur
numerus, terminis ante pofítis
duplicatis , fecere fexdecim & o-
etodecim. inter quos invenerunt
incidentem numerum ièptende-
cim. Atque hunc dixerunt divide-
re tonum in hemitonia . Verum
hase non in aequalia dividí inve-
niuntur; fed in majus atque mi
nus. Nam feptemdeeim numerus
ad fedecim rationem habet fuper-
fextamdecimam : at octodecim ad
feptendecim , non aequalcm , fed
hac minorem, fupcrleptimamde-
cimam. Quapropter etiam inde-
fcriptione per hemitonia duplex
fit litcrarum expofitio . ut , cum
minus hemitonium fonare opor-
tuerit , ad propinquius intenfio-
nem aut remiflionem faciamus;
cum autem majus , ad remotius.
Vnde & limma hoc intervallum,
ob difhcilcm a:qualitatis oblèrva-
tionem veteres adpcllarunt . Prae-
diñis rurfus ob eafdem caulas du
plicatis invenere quoquc diefes ,
non fecantes hemitonium bifa-
Qv INTILIANI
'OÇsç тоу , tcv 39nT£/]ov íxi" °' Л
O/ViA <ZS&Ç T09 Ъ% , Têt rjfitCÄtOV,
UÇSÇ J\jt TOV Ck]w , TOV 'vny^oov. то
c% 7tív¡t тхЦд. nos-etouv xscrip-
«%e та/и . vmyooov Açy. Xoysv ъ-
%m tIuj t¿2]gî 7r¿y]e <ztçsç iluj 2^30
noYctpuv ijzrtçoxZu) , ¿mft èçj то-
v(&, i^túfav. iZxXrfamui ß KS4 тог
tuv r¡ji,í¡ovím KaQ.voi¡<mi Kíycv. ¡u,e~
«bÇf à*i % ok¡cú Xf % cm* pjoevec л-
¿/iS-fAli'fcúúflXfAíVif, Ttfff VS&KUfAiVliÇ
OfUÇ ohzsKAmoiowltç ímlrjQou /ulv
íXKAi^iKA (С 0K¡UKoí^tKA' fÂ.ÎQ.£Ù
Je txtuv iùpov гртт^д. \ ïMakcù-
i^ika. T¿Ttv J\¡i eipr¡KAai f¿t¿/í£t<dsq
tov tovov «ff rtfÁA¡óviA. tvfjffxilcti e/]fi
toot cinc «ff Km hauqúf&fiA,' аЖ'
if 7i ¡uétfyv X£HiXat\ov. o utv
'vMaKCU^íKA TtÇOÇ TOV tKKCtíotKA , T
í(ptK7LAt(¡'íKÁ¡0V Í%<1 XcyoV Ó Q ¿Jt/íd-
KOuiïiKA TTfiff TOV Ï^AKCtiblKA CSX
Üobv , вЖ' iXetûTif тхтсл Toy \§1Т&а-
KCuÜíKaIoV. «Y A KAV X.A&-' r,fU-
%eím iK.Ji<nç. tt 071 fjbtv t¿Xat¡ov
tj[tt}énet rj%eív íeo< , ttÇoç to tyytov
т1ш çRàmaiv , $ "riw avioiv тшрг-
9ге* 071 e^è то i**i£pv , ttçoç то wxu-
%pa. oJív X) XéïftfiA T¿f> то 2^'«т?-
[АА,2\д. ТО Svgl'iKfJLAfloV TÏJÇ ÎOBTtjJoÇy
ÓkÁKíQoui oí TmÄeuei. mtMv £j txç
<Z3ÇsHptifM,vuç 7»ff duQç aSieeç
ehz&AOiclQiu]iç}djf>ov £ 7»ff JiiTetÇy
¿ nfJLvéauç ¿>%í¡ 7B iftljmof. гтя'чц-
etem
 DE M V S I С A. L I В. 1 1 1. 11y
ей* ?<*f rç/cù&v'fe. iïvo . TÇ/,et*3V% riam. Faciebant cnim triginta duo,
triginta quatuor', trigintafex. In
ТШ 7IXÄIV tTipOl 7П7&%<ПУ ¿OOt. T fBp ter quos rurfus alii cadunt termi
то/л*9у'&- Ívü Kj т^/.еНхэу'О- Tiara. - ni : inter triginta duo & triginta
quatuor , numerus triginta tria :
çc/Ly ¿ т(/ах9у{де, T(Jef r 5 Tfu¿X3v'G> at inter triginta quatuor & trigin
líos-ayi tij T{/áx9v'&. e£ , ó T¿/tcú&v- ta fex, triginta quinqué. Vt in
ter triginta duo & triginta qua
Xj T(/ctx9v'&' liaraocf. ytvaSç iïvo Jïa- tuor duo fint i ntcrvalla : alteram
çtipaQ.. те (Bp iX0V сШ]о/а- habens rationem fupertrigefimam-
fecundam ; alterum , íupertrige-
fimamtertiam : Inter trigintaqua-
& 0 т&&*9*& "nOTOLÇ^LKj T{/àx9vtgi tuor & triginta fex fimiliter duo;
illud habens rationem fupertrige-
fimamquartam ; hoc fupertrigefi-
pu¡yip o*) XjT г ышыу Cpvoiv 6iÇ сь- mamquintam. Videmus itaque &
ноя ¿iypriffyluj. Titra iïtj xtuçîxov- diefium naturam in inxqualia di-
¿ xaXïmv mviiïcïv , on ri vifam. Quodcum ita fe habeat,
■погасим ¿ ouuiçijKiv Àkç/Gcûç 6k baud difficile eft conípicere , dia
teflaron non conftare exafte ex
èvo 79VW KM îfttjoviu- « ycio JtXo- duobus tonis & hemitonio . Si
ß+> <¡vo ÀÔyaÇ'KctQ та ifcyç ътпуйо- enim duas capiamus radones de-
aç Aa£«V , клш ■zatfiçS'ei*!^ opov inceps fuperoáavas 3 aedeinde ad-
tÎtxçIov j eç t£ei <zs&ç rev Trfurev damus terminum quartum, qui
opov , hèysv Tov сШтуЦоу , ¿t@* ad primum terminum habebit ra
¿X É£« -гзср? тоу TP/m '¿tí é(pex- tionem fupertertiam ; hic ad ter-
tium habebit nec íuperfcxtamde-
xcuiïÎKctjov , ovTt iÇi'Ma.Kcu^ÎKot.-
cimam , nec íuperfeptimamdeci-
7«r' ЛЖСЬ OltâtyyjÇ ITnWiCÍKCXA^íKCt- mam , fed propc fupernonamdeci-
7of , KM cJ-hmv&woioçBji'Q.ç]ov . mam & fuperquingentefimam-
гккну]оц J¡¿ *W **© Ъ$,К quartam. Exponuntur autem or-
S-[ao) -пт1лргд. fÇfi. «y. гру. «rv?. M dine numeri quatuor: ciixc. ccxvr.
<J\r¡ к& ó ■гзЛви-oiv cv Tiftcúcú ccx Li 1 1. ccLVi. quorum & di-
vinus Plato meminit in Timœo ,
l¿vtif¿ovíú<(. tÍw où&t\UiduJ расисту
Muficam , quae fenfu percipitur ab
74Ç fotflífc ttbáv ХнтпЗщ ea , quae intelledu , accuratione
longe vinci convincens.
Titrât ¿¡¡¿¡y ^tuptßivluv , « yt Jf- His à nobis ita fpeétatis , fi vc-
limus chordam , fuper piano ali-
P г quo
 1 16 Aristidis
quo mediocri tenfam, quod no
bis omnes numéros recipiat ,
per pratdiétas proportiones tange-
re, omnes nobis rcperientur fo-
ni. alii quidem in numeris conib-
nantiam habcntcs; alii vero, per
conibnantiam imminuti . Quare
& Pythagoram ajunt , cum ex hac
vita abiret , amicos adhortatum ,
nt monocbordum puliàrent. quo
oftendcbat , extremitatem , qua:
in Mufica eft, intellectu potius per
numéros , quam fcnfibus per au-
res récipiendaire. Términos igitur
fa¿turi , ut hoc infpiccre conc-
mur , Proflambanomenon poni-
mus ix oo ccxvi. unde meie crit
ivooDciix • nete hyperbolson
1 1 ooccci v. Ex quibus numeris fi
pedidas rationcs componamus,
& iêcundùm unitates in canone
auferamus , quemadmodum pun-
ftos in linca ; per minora interval-
la, paucioribus chorda: partibus,
pauciorem verberantes aéra , acu-
tiora fonabimus : contraria autem
rationc, graviora. Sedquoniam,
ob numeri magnitudinem , hujuf-
modi expofitio chorda: eft diffici-
lis , per linearem viam hoc eft fa
ciendum . Quare fi chorda quí
dam fuper canone exponatur, qua:
ibnet proflambanomenon , inter
cepto ipfius ièmirTc , mefen Tona
re faciemus ; quadrante, neten
hyperbolaeon ; tribus quadranti-
bus, hypaton diatonon. Quodfi
Qv INTILIANI
омрркт^х THvafliç , ¿m(> r¡¡¿íy txç
TW nr&etpq/tívuv àvctXoytuy \pcw-
Ш y (VM^'eVV/ef OVfMRifltÇ Ч/и« Ol
Qfyyyci. o\ уУуи Ttlg âçjtS'fioïç av¡¿-
Çaivioui txûfliç' at J]jt koQ ovfityui-
rícu íÁAT¡ií{fyjoi. Ao n£i -nvfyyi-
yijv miéfSfjov , (¿ovo%o(>¿f¿eiv ti7s
iTcûùciç 'Яр^ртщ. iïqtâvtgi, ад rlui
áx.(>¿TtlQ. , tIw ov /лтпку y vorlag
{Acù&ûV Л' d(/S-[¿uv , r¡ аЛ&гЦшд Л*
«¿eíff àvaKti'nltov. срцд Teíviw ъы-
"гдщ èjxy' ЩТЧ ¿[i \zari{>&0-
Халш /Зт<Т. коис тятш тт «g/-
Э-fiM ovjuQ.t\oÎ\îç Çftr >sr&et/>»¡[A¿-
vag Àcyaç, K¿i тхд pováoctg ~Ътп~
Xay.Zt¿v'ov¡tg cv ты Ketvóvi укл^кт^
сШ у£сц\л.р,г,д eyfietct. у тт /¿i-
KçoTipuv 21&&![1лтш у гК0т\оо1 pií-
fiai njf xoçiïrîç iÀttilcà 4J^4TloyJeç
cii^ßi y ты oçvTifjt t¡%i¡at.tfyj • tço
t¿ dç/S-ftis y av%tpijf ц тисштц ri)ç
%oçfyg г«.^гс1д,!Ц» xaPH'l3í*ÍS è(po-
$я t¿v miyjíov. « y£v ¿к-пЭ-eífi
y^e/LfAfArj Tí Ç Sdn KùUOV®* у СШЩ <¡\^
ЧХ**Ч >ZS&Çh&fl&aUQfJ}pOV y Tí (¿íV
t¡f¿iov Q&AaÇcvIsç аДцЯу[*Л1ЩУ *¡x^v
mujazfMfj' tí </[e rmujot , щт1ш
}V7n¿]uy Дк^лкву. « ешШ яку& Л'
 DE MVSICA. Lib. III. 117
X* ¿tíÁoiffyu, Át¡\]/¿[¿ityzt уутЬи аьш- illa omnia bifariam diviièrimus,
UfifMim. « Q Is црктна; ToJíf¿oif>ov, capiemus neten fynemmenon. Si
¿7¡í(> €<n cAjjf T£/Tivfl%>;mj тщав- femiflis fumamus beflcm , qui to-
¡Bp v*¡ihj htnCiyi^fUi, « 5 Is «ига- tius cxiftit triens , fonare faciemus
neten diezeugmenon : fin totius
ctjç ta 0iftoíj>ov,v7iuiiw fít^av. « Q & beflèm , hypaten mefon. Si à to
tius bene auferamus trientcm , cx-
fjL¿{/,üv,cx.(pmrfyíoí}aj¡ Gr^i/Atr®*. primetur paramefos. Si beífis bcP-
« Q tS JlfAoißX TO JíftOlfWvfyoDjlfyuy iêm bis ponamus , fonabimus hy
цХ*>т$Н хлттЬш ьтт\шу. iva, у к^т paten hypaton. Vt autem minora
?[uoc|uc fumantur intervalla , ita
acicmus : Totius lines quadran-
íít&j?. rpac^ cArçc тс Ttmçlov «f ck¡cú te in ofto aequales partes "diviib , fi
o)tXcvjtç íotí,^ tíítíüv ш та ¿ose ~)xm- harum a:qualium unam aufera
Xa&cynÇ) tupiovftyj £ tÓvh t vmço- mus , invcniemus toni exccflum.
X&v. k¡ r¿f "jmKiV eiç сктш ЛеАб'у- Atque hoc rurfiis in oélo partes,
rtç ¿[¿cíuí ta» j Xj cyiïoov cúmSv ~¡hn- fimilitcr a;quales , divifo , & ofta-
va illorum parte ablatâ, invenie-
XaQcvJîÇ , éj^nfbp T(/T¿W \JZ3SÇ-
mus Tritcn hyperbolson. Et in
CcácÚóúv. КЯУ TíTff AfliWïff Q 71(5^7»?- reliquis quadrantibus fimilcm Ope
po(/otç m 'o'fAoia /л&хн^/хрфх.Х} rationen! adhibebimus ; iifquc par-
%l&hA[AGavovjiç ф опт' oftoixç Ао- tibus fècundùm fimilcs rationes
yasj ЧХЯ*Ч&р т ф^оуушу mç ablatis , fonabimus ibnorum difFe-
Ç)0&iç. 'GpÇjlfyvliÇ iB¿ КОНСУЛ ^¡A~ rentias. Si quidem canonem te-
nuem adponentes , eum prius di-
AeVj avjèv ffyù nrçp^eupivnç , "ihn
vidamus ; &àpundis, quaîinco
тис с* волг/ at;[^eiuv 'йг^.ЖцХцд funt , parallclis ad canonem chor
aysvjiç сШ эту OzrBJt«,^«^ тр ^;о^- dae fubjectum duclis , & deinde ca-
XCO-íVet. HTUÇ T¿TX ¡Jdjj nonis hujus partibus notatis,chor-
tS kcu¿v(^ mfiif»! 07i[¿H¿[Jfyj<n' r dam fecundum ifta punira partia-
et %açiïàù tu. от![л,ил QgiÁAfA- mur. Ac talis eft difta canonis di-
GÁvoyjís. ч fiSjfi t¿ калсу@>* Ätysfit- vifio.
ytj 'лл(д.тъ[л^ <ra<aoV Sunt autem qui per plures quo-
Eid (/[г oi iL 2¡gi <аКноушу X°(>- que chordas oftendant illas confo-
£uv '(ЯпЬн^СЩЪЪ OV[i<puviotÇ. TIOSA- nantias. Expofitis enim quatuor
chordis sque tenfis fuper quadra-
cJJn loyÂyis TiJ^ycovn , в iïq to quodam inftrumento , quod.
xaX¿ciy ÏÂiKma. Xj 7Íff "n&çltii "riv Helicona adpellant , quartxque
P j chordae
ii8 Aristidis Qyintiliani
chordae fubjedo canone bifariam v-rnKsiffyjov кеи/ívct, otjfilu/cùfyot A-
notato, traducunt canonium , à ^ Keuôwvïori <¿ жэпфк
vértice orima: chordae ad fumtum г „ < ^~ . * _> , лл\ .
m quarta punctum : & diagonia -.7-- 1 ~ v ~. < '
rur?us duétâ à bafe prim* ad vertí- ^ "4* J **-
cem quart* , confonantiarum га- л'" *™ r ßaetug ? *Ç«-
tiones omnes demonftrant. Chor- и}д,сШт.хзрь(р1и) ^-пЩ^д^дг
âx enim ablatse , juxta fè pofitos avfiQuvicov ■mvtgt.g cffo^eucvvxai Ae-
fonos fecundum numerorum ipfas yaf , ^ ^ reçiaf 2^Ал/*£«и-<у«-
dividentium radones fonabunt. ^ j^g^A** CÎ>9»Wç , т.7в
Atque ínítrumentum quidem ta- ~ л /о > r\ .
leexponitur,conlonantiasinqua- '„ , , « ( ' у ч
tuor cho'rdis habens; omnes au- W<r*n. -n é[t cçywov^
tem fonos refonans, fi canon chor- ™<*Г гяке^сц , шд ovpÇaviag íxov
dis aequaliter tcnfis condenfetur . ai тсид tít^oi %o(>£c¿tg' Tiáv'Q.g <^[è
Quareillifuntrejiciendi, qui nu- ¿SV"' ф^ууад fa** > « c< »а*ш»
meros exempli loco fumtos inat- ^ ¡^¿^ ^«Хм»^.
guales dicunt , quonian* & excef- «A-fofa, W,t«; .< c£r ¿/&«íf
lus acummum lunt inaequales. ob « '-'Ч с ~ >ч ✓ п
confonantias au'tem primi foni ad
quartum & quintum ; & quarti w^w«WVZT6^ w^u-
foni ¿5c quinti ad oótavum , fu- i^ruv cívimi. <f\¿ mg прфа-
munt números ; Sex. ofto. no- yíexg п^шта ts^sg iimp}o9 ф^ууе»
vcm. duodecim. quorum pro por- ^ тАр&п > к& -пЩтц ф^'ууеи
tío eft, ut primus ad fecundum, ^ . * ^ * }ш .Q¿.
tertius ad quartum : lie Prollam- n » ft x «Ù > о > • '
banomcnosadHypatond.atonon, ™}W *tAt**< , i£.
Hypate mefon ad Mefen. Ac rur- <* w» «»"»Ao^a , «f «fe-
fus , ut primus ad tcrtium , fecun- «CPf &&np ov , т(/т& тв&д ri
das ad quartum ; fie & Proflam- mçlov итшд <n&gh&i¿Zeuió{¿iv(§*
banomenos ad Hypatcn mefon , \}zrct)uv 2}&тауоу , хптщ (M-
Hypaton diatonos ad Mefen. quo- qu „ ^ toA*v
rum fecundus ad tertium exhibet ^ v / л
luperoctavum , quo diapente ex- , n \ »' , n
cedit confonantiam dia telTaron. 7,ff/fr ' W «t>fA^»G«*e^«;®*
Atque hsec haftenus. "?<»f xjzráiíw ftiQw, ùmc\uv Q&n-
7TÇCÇ piirlw. ÙV 0 $<£ÍTlp@»
tÇoç Tfjinv ^AoT эту tmyiïoov, » ri 7reV7î t¿ тихгарш V7TS^^{.
 DE M V S I С А. L I В. III. lip
AWAv^Mi âv Иц Áotmv ¿JJnQj- Confequens dcindc fuerit in-
quirere , quidnam , cum multa in-
dj^j.ay.oß^.w» у тш/й fi¿yev ^гшштщ veniantur intervalla , hase folùm
ovuÇ>uvci Trfoç & -nÁeíx wçijftctj®*' confona ipeftentur ad fyftcma per-
feAum ; fupertertium , fcfcjuialte-
TÍ c9nT{ßoV , 75 qfAlÓÁiOV, Tô Л-иАЛ- rum , duplum . Quoniam igitur
ciov. nret TBlVtW 73 OVpIfM 73 7lA«fly fyftema perfeftum in ratione du
ел/ ¿ivsKaaíovi ^гш^нтщ Лсушш ¿ng pla fpeftatur; hare autem refolvi-
f àvaXvQ «ff 7í 7э r¡fA,ió\iov x¡ cRn- tur in fefquialteram & fuperter-
tçijov, \af¿G>ávo{j&fj Áfj,&[i¿g, *¡(uó- tiam; fumimus números , fefqui-
Xiov ffyj nçâ-nv T , к& •лАяв» altcrum quidem primum, terna-
rium , & primum in numeris per-
fectum ; fupertertium autem pri
•xçuTtv t •narag^c , ^ -я^штсу 3Mm-
mum, quaternarium , primum-
que in Geometría planum : & re
ctas his squales , & ad ángulos
ÔltU%fU^ti.ÙlV y fiï/J Off 73 «¿yfaff reftos fe mutuo fecantcs exponi-
p(^jT yptoXiov Kcytv y Q t ö$7rg/- mus. Quarum ilia ad partem fuam
7гу ï^. ii; щр.нт îfÀiv cv aujcuç habebit rationem fefcuplam ; hace,
fupertertiam. Et quidem fi pun-
fta in iis fumferimus fecundum
vaiïotç y « 'Gr^ßifoiiAiiS àyciytifJifj, та fuppofitas unitates , & duxcrimus
ftyj ¿Kov r¡fuv tptGuiïcv iñ¡ [fyj íüííe- parallelas , tota nobis area alibi
кл yiví¡oU( povei^uv , yíWfJLtjyteu duodecim fit unitatum , fecundùm
cihV Âcyaç GKhJifitVHç' tú¡Ь\ koQ. Geometriam rationes exponenti-
bus ; alibi , fecundum Arithmeti-
cam , trigintaquinque conficit ,
7И TW cLçjS-fAUv wjaQoXov KoQ,$ei-
quo numerorum fymbolum de-
^^оъ\(ц. tx.etçBv J\*t tuv tuv monftrabitur. Vnumquodque au
fitpuv tuv dj&ei¿ív cvaïkà,^ iL \szsv tem parallelogrammorum , à par-
tibus illarum reâarum , permuta-
A*jÁoyyifi/¿uv cíirv "areP«/>»7,«V¿fff te quoquc fub tota & parte con-
tuv avfttpúvuv S^çijfutTuv ЗУпЪн- tentorum , praediftas confonorum
intervallorum demonftrabit ratio
ÁÓyag. ^ ¿tí iskeixg tÚtuv , ИП
nes. & nec plures his , nec paucio-
бЛлт]хд.ок(р^ябС4 J tvíKtv \szsuih- rcs. Perfpicuitatis gratia jam fub-
jiciantur diagrammata.
Avo iï'&S-eiceç HhrfÇa/jS^ , тЬш Porro duas reftas fumfimus, al-
teram,quaî primum pcrfeftum nu-
merum
 no Aristidis
merum continct.principium enim,
& medium ас finem , contrarieta-
tem quoque & medietatem pri
mus oftcndit ternarius ; alteram,
qua: plani naturam in Geometría
pritmim monftrat. Quippe unitas
in fe ipfam ducb Gcometricc, nul-
lam multitudinem oftendcre pot-
cft; ícdbis binarius primum pla
num & quadratum numerum ge-
nuit, quaternarium . Dupliciter
autem potcftates, Arithmcticè&
Geomctricè , expofuimus ; quod
Harmonicam proportionem ex
ambabus , Arithmetica & Geo
métrica, compofitam, fieri contin-
gat. Arithmetica enim términos
habet fuperantes aequalibus nu-
meris , & fuperatos : Geométrica
cxcefius squales & in rationibus
habet mutuis , quos in terminis
quoque conftituit. Harmonica au
tem , priorem quidem exccflum
fumens ex Arithmetica ; pofterio-
rem verô ex Geométrica , genera-
tur. Cumque duplex fit quantitas,
continua: quidem magiftra cxi-
ftens Geometría , fecundùm ma-
gnitudincm facit rationes , tota
partibus eorundem comparans :
intervallis verô difcretam Arithme
tica difcernens , ac totum dividens,
partium inter fe comparationes in-
itituit. Subjecti autem funt uni-
cuique proportioni numeri: Ari
thmetica?; duo.tria. quatuor. Geo
metries ; duo . quatuor . ofto :
Muficae ; tria, quatuor, fex . Si
enim velimus rationes, qus tres
Qv INTILI AN I
CIICUlU¿T>]Q, Ti x\ \Á.iuÍlY¡fg. nÇùùTtç é£-
íipyviv s Tg/'íf т £i фит
cv уъмр$у.& Ьн^лты 7tfwnv. à /ufy
ptÇ «Ç t<P' icujjcv ytvÔifyj@» ytUfÁ.1-
rçiKUç ¿(fcv e'iéç 7i -ssh^Joç гцфучсц'
с St Jiç iïvo , -zs-çutov S^tiTtibov
tij^ßtyuvov г^щш т тго&лрр. J'it-
tuç <f\jí mç buMeL^Hç-, «/(/SfufU-
кшд 7ï Kffj yeu/Atl¿/ixw , t^ijifiifa'
én w dçftovuclu) civaÄoyicu é£ à[A-
ÇOÏV, Tiff "П cL£/&[4,1¡Ltir¡g yfUfli-
tÇiKYfç ouvje&éttmv у\п£}щ mftGcú-
v{. *¡ [Bp yü(> ctf/S-fitl'ifxV cfir epaç
roïç tmiç à^/B-fJiôïç i%ef y J]), уеш-
fitrç/xij mç tauç vœpoxaç xxv toIç
Àcyotç <zsÇ$ç cí^Aag , etmç xcim
ruv ¿pav auviçfjcjv r¡ tf¡¡ ¿(¡(¿ovixij
tÍuj yj/j vj&iiçpv vmço-xJw ск ttjç
ес&Э'руЪкчд ÁctfiGávisoa,' iiu) J\jí
iTiçj)i.y см. i*Jç ytafAt](/KW з fyva-
щ . ¿tT¡S 7i oí¡@* ты mQ¿ , t¿
fJSifj aiwïftSç cRnçeiitjç ¿su yea>i¿t~
xJ*N pÁyfyn штщ Ttss Âoyaçy
¿Áa [lipon г cùmSv <7vyx¿/ívaaa.' та
3 2$g.pl(icätX9V aa/SfAqliKq yva>[¿A~
l&xau, i¿il/L<^noa, ri oXov , mç т (¿t-
puv ът(>сд аЖуКа тшитку ovyx.(>i~
<rnç. xssffvxetvTixj Q éx<¿r»i àvcbXoyia,»
~Xç&IAr{Uxn' oùo}TÇ<â,7îûj-*^c. yecä~
[AÎIçiXf, $V0}TtO34)l£eC, 0X¡(¿. fAX<nX*f3
T^et , 7ior<*gjt , e£. ßxXoflpoi yüf>
OVfJL-
 DE M V S I С
tvfAtyuvícií ЗЭпЬнмщщ KCtQ, ri i-
fijç , àvctyxcuuç riy ffyj kaQ iiv
tctv "ïçiS-ftiv , xszreçtxcv'Qi' 7sv ef[t
$-fiti2outç nfytGáXoig fttaÎTtf'Q.ç ,
dffiomx.it> шю,Коуиш , *¡ cJJrimtïov,
щ çtftetv лтфлщ. ъты pcç olvcu-
XeytA ytUfJLiiçuiri Ji"zshaaiw ovo,
riaru^ßi y ¿K¡á . пштцд ei ^ztjtpa
TÄ Acyuv 'bçiS-f'Lti'ZixZu) imrio-Hç e¿-
VetKoyïcu , K94 Sirimba, , o'tor ¿u'e.
cuaKoyiet xafè rç/^âmov tç/a.
cvvía. eh&wníÁ. твшщь jtv Xcyov
« ía^bAaGoíf ix.ATÍpw fiiot'ni'Q.g
J\vo, ftiv£v fSf/it т£т(/А cvvtet,
ЩН «X9<7JÉ7Í?í¿ búbíKA X¿j c\lKA~
o¡íj&¡ , fixawJw çtptav ~)ym\iXêiç À-
E flW^f J\¿ >ft$-f4MV ¿VAyK9i'-
CÛÇ 'i7TÍ[¿ví&'tllLúlp , dnc ÁqJ\¿s
тётш сШ tahíov нтгеЪ. 7niKiÁ¿]i-
ог}оц avf/.tpuvÍA. т1ш (Яр y¡ povA-
tf\et, ùç ~¿^^lw tjjç rm ÓÁuv avfji(pa-
víctg , mirßtx.lw cult oui iXoyiÇpv-
■n c'i mXeuoi. яау& fecç унтдщ
24& tvç «f íf ciçfAoviccç ошгхоцг-
сй. tIw <f\¿ bváJ^A koQ lio vXLu
A. L I в. 1 1 1. 12 1
illas conlonantias contincant , de-
inceps pofitas , oftendere, ncccf-
fario alteram per «cqualem nume-
rum, excedentem; alteram per du-
plum , abundantem donftituimus.
Gcncratim autcm dicendo , fi in
ter Geometricam proportionem ,
Arithmeticas adfumas medietates,
Harmonicam proportionem, eam-
que aut planam aut folidam effi-
cies. Sitenim proportio Geomé
trica dupla : duo. quatuor, oéto.
Hujus fi alteri rationum unam ad
fumas medietatcm , Arithmeticam
efficies proportionem , & Harmo-
nicam planam i ut , duo. tria, qua
tuor, oéto. Rurfus fit proportio
quidam fecundùm rationem tri-
plam : tria, novem. vigintifeptem.
Hujus fi utrique rationum adfu
mas medietates duas , inter tria &
novem , quatuor & ièx ; inter no
vem & vigintiièptem , duodecim
& oâodecim ; Muficam folidam
efficies proportionem.
Qübniam vero numerorum
mentionem necefiario injecimus ,
non erit tidio de his aliquanto am-
plius difierere. Diffufior enim eue
diicuffio , fimulque plurima habe
re cum iis, qua: in Mufica funt,con-
venientia demonftrabitur. Quip-
pe unitatem , tanquam prineipium
conibnantis rerum omnium, Sc
efficientem caufam veteres arbitra-
bantur. omnia enim fieri , &per
earn in unum compaginationem
contineri. Binarium autem juxu
materiam ihtuebant, ut qui pri-
Q mus
иг Aristidis Qjintiliani
muscontrarictatcmoftendat.Ter- iptyauUidw . т&оЗа <J\¿ та от/р~
narium univerfum hoc vocabant, ядл» ¿x.ákav , cveu>1t¿Tt¡2t ^ (AiciTißt
contrarietatc & medietate replc- mvikñfU¡j¡)¿„, -¿J^*. J¡¿ ~,£¿„
tum. Quaternarium , folidum ad- . v ni \ -. \
pellarunt. A puncto enim inci- , , vis«. y* ~ v , ,
pientibus , •& dcinccps intervalla Г"*? К ™ fis ш Ц&4-
augentibus , quartum reperitur i- A**» > *n»ç/e» n çtftat ^/вхЦец,
pfum folidum, ex numero trium í| ~2^iB-u¿ wfaray Tg/a¿V SikUkS
intcrvallorum primùm capaci ad- Щд.&илтш dJntycuvcfjfyjov. tÍw
parens. Quinariumdixérefcnfum. туЩл cu&y¡on í^«m, флпуь
Evidens vero eft caufa. Senarium, ¿ < A< ^ £ } .„Ae¿
corporis perfectionem ; compon- tr , П/~ 5„, n , ,
tum ex primo impan,& pan,& um- Fn~ ' ~ 'ni -
tate,etiam fecundum Geometriam. таяг&тУ* W « ^a, »w
Qinre& Nuptiat ipfis adpellatus. yeup£!(/eu>. Ai ц& yxp@* cwjolç
Porro feptenarium, caftitatem. So- tstswyofd-fyi. r <5e i$c¿(¡a, лунной.
lus enim eorum , qui intra dena- ¡jl¿v(^ рдо так c*7«f íexaa4©- ,
rium funt , nec Geometric* ab a- ytuuQyuuSs ета>ак, ¿'6'
Iiis eeneratur, nec aliu m générât. 0 я v £s ■ Т>Ъ
Uctonarium. o.» con- £7iúfli/
, corpus materia „ r лХикл.
' , • тол/, бе ехдаол,
, a-шил
r
ftans. ex primo enim pari , cubice ivvÁ0V; ™ 5"r*
multiplicato , conftituitur. Nove- ^vQikuç агшЫщ . Ttu¡
narium , Muficam adpcllabant ; ¿\)> c*6ooa , (axoikIw сжаЛак. cti
quod primus ex numeris tres con- я^ат®- г£ içt&puSt cnr if«с cmp-
fonas radones exhibentibus com- л«'у« ттщ^т Kayaç тиИ^1щ .
ponatur. Quippc duo , & tria, & ^ s ¿ ^¿^ ^^
quatuor , novenanum expient . . ¿ «V. ч v 'S -г o\ « ,
quinctiam , quod univerfi harmo- , s"
nia & converfio ad tantum nu- 71 5 *™$o&t tç lêQtrn mpZcu.
merum proveniat. ad feptem qui- »«* тау ^хЭ-^е'^.ётйл ^ <ssKavr¡¡uy
dem planetas , duas vero , quae íuw -л cLvsKcuixs o-tpciíytg,
tum hxa fpha»ra, tum immobilis ^ ф^йщя йуорл^офрш. tUj
nominentur. Porro denarium pri- weeiÄ, бклХцу cvu.-
mam vocabant confonantiam. Si Л / • - \ - n\ .
quis enim primum in . Muiica
»„ л iy-r (pavía*,
r ^ ,et уяр5 tjç, та ъгршточ
s ■/ /иш. cvN
ftemaconfonum, quodeftdiatcf- W™Vm?>P* ™»
faron , in minima di vidât inter- Ä^t ■nor^av , «f ти еА«^«гв ЛеЛо*
valla ; dicíes , inquam ; decern has Äj^w^aStjAeya q та? M<reiÇ,£tKA
fieri inveniet. Quod fi pro diefi m¿mg ymfipttc düpqoi. k¡
dvli
 DE M V S I С A. Lib. III. 113
àv& Jïéctuç (¿ová^A, y&f ittç \onmç pofuerit unitatem , reliquafque u-
nitates aequali magnitudine , qua
^ ш tçJla liïçfiiXùith'cti $¿>ti г cw~ funt intervalla , compofucrit , per
tria melodis genera eundem nu-
"]cv avfiQcuvov'Q, ^tufr,<ret.
merum prodire contcmplabitur.
е(Жл K9f "Ztçutiç 6k iïvotv "bçi&ftuv Quin & primus ex duobus nume-
içiVj m pirns «f àvÀKoytv т-М^тя- ris eft , inter quo s médius unus
ot ovo кя ск/а. oiov ovo pía ок/и proportionaliter incidit , ex bina
fAlA. О K¡ ТЯ-^ШЩ Grfeí TtfflV ÀçfAOVÎA rio feilicet & odtonario : ut, duo.
К1лХ*)Щ.тд pcç dJnmiïxç kaQ yt- quatuor, ofto. Quod & prima à
a/tflç/ew ÀvaAoytxç ¿Tug ¿kÁáüv quibufdam harmonía eft vocatum.
Planas enim in Geometría propor
ci mhcuonpci. ÀXkÀKiH "ЩЧ ótivíd-
tions fie vocabant vetuftiores.Sed
С^ф* T¿ü TUV ¿ÁUV ÀçfAOVtAV отщдц- & novenarii univerforum harmo-
v{ y $ iqç eîç та ж^шпч ÀvA<poç£ç> niam dénotât j cum relatione ad
ГуЛ/ eiç ív тукефлАсииогид , й ул- primum , & in unum fummatim
faéta colleélione. cujus cum par-
$1КЛ OVp£>oÚv{. éçï </[é 7Jff ticeps fieret , denarium ratiocinan-
tibus colligatum eiîè contigit. Ali-
7sV ÍvbtK& Aíy(S^». Ó yxf) tÍv@» 'SSQÇ
qua etiam circa undenarium eft
ilw ts-çutÎju Jííoiv iàt сШтакпу tív
oratio . Tonus enim ad primam
nrúvv/Aov aójov Xóyov <ыа§ошц<я\щ. diefin , fi intenfionem faciamus »
¿y¿ fjjw búbvíOL fA.U01KUTttl(&* eandem rationem oftendet. Cae-
&puv. тт yjtç -srÇ9 cwiifùiïeiç ъг&д terum duodenarius numerorum
ОПТ4 <aA«Váff TUv G^Ka/bS/juv шд quam maxime eft Muficus. An
арроушлд 3-hï(ïetx.vv<n ovpcpuviuf, te ipfum enim exiftentium nul-
lus ad tam multos prsecedentium,
ei on [¿ctÁigx ohcupú/j&fjoi \óyag harmonicas oftendit confonantias.
itveíg UÇ9Ç лЖл 'В5К&щ pipuv сЯп- licet quam maxime divifi rationes
tyoúvxoiv . cl?¡Kc¿ yxç ¿тъoí i¿év@* aliquas ad alias partium latitudines
•srçsg ffyà liv cvvía , Xoytv íxi оШ-< demonftrent. Verum hicce folus,
ad novenarium rationem habet fu-
fUOÁlOV 0%t TÍV í% , 7BV A- pertertiam : ad oftonarium , fef-
quialteram : ad fenarium , duplam.
•nXctoiu . KSH £7i vùÇsç fäjf/wntr-
Praeterea ad quaternarium,triplam;
OU£ßl , TtV TÇJfSSXAOÏw a\t liv ad ternarium, quadruplam. cum
Tg/'fltj7íK Tíj^^Aíñu.c&r'iwifto- ab unitate deinceps numéros ; qui
>л^©« i<pt%r¡g 3 тип ovfb^njoulixstç completivi quidam exiftunt ipfius
¿OI $íXÓo(&)tgil tçiw %lg,WfAc¿TU)> denarii ; & trium intervallorum
>0^г ratio
114 ARISTID IS Qv I N T I L I Л N I
radones admifcrit . Quare & ad nç hiyxç ¿^n^t^íy^®*. <Лс едг
hanc ufque fummam ,• duode- f¿í¿gt тудЬг ii¡g яЦ1^ Ae уш $ц
cim, inquam, tonorum ; natura zfcM1ímVt Um цежлп
noftra fatis habebat proferrc vo- «. r\ J^. - >* - V
eis acumen. -.'»■» у ■ * -yo »
FortaíTe igitur aliquis exiftimet, J** « ,*» ™ У™?™?1**
non confiare nobis fermoncm , ut «W«f т Ao>ov i»^» , r ,«5Jo ё£етаоту
qui difcuflïonem eorum, qua: in т ^ (л,х<пкЬл) ~$»tS-f¿á> •яачцм,-
Mufica funt , per numerum facia- y0iç, ccJJoy q типу cpáffxmn Kj f¿>¡ 7i-
mus, hunc autem ipfumdicamus Á¿uí ^щ $ti¿UKa m Ц&<я(м&..
non perfefte intervallorum eflTe ca- « A ¿ ^ ^ , &
pacem.Huiuscertecaulamlidictu- 'a « ~ û.~< •> ^- л < о,-
ri f.mus, movendus nobis fermo "ï?"/^
divinus eft ôcarcanus. Cumenim Aey®-.r j«f «wjw <^ рувцл» r
qui hic funt , fecundùm imitatio- я-foff » TiprnTtyt. oiwi&cfyjcúv, K&f
ncm cxcellentiorum fint conftitu- •srçoV t oxeivuv фе^у n j£ т^оя-^,
ta , & ad illorum motum ac con- ^¿ ц X&fi&túiílmji тъ мщ
verfionem, originem capiant , & m(/?01tyuv. ^фвмк A с*
cííentiam adquirant ; differentia ■ 3j/ ~ , ч ^ 0x
autem fit in ambobus loas : alte- nr \ г,»л ч , . w \Z\
ro exiftentc puro & incorrupto ; ™ "'^Ъ ^*<PV" * Э 9»-
altcro , turbulento ас limofo : ibi Л«Р* *, 'Aü«¿« , c*«& ^ ij cn£~
quidem actus perfeftus fit , & mi- y«* 7iA«a àvefiTathçnç yívty'cv-
nime impeditus ; híc vero imper- таи/^Т q ёЛ\«тп?'с -п ¿ ^aAdOVea , £
feftus ac claudicans , & difficilis : A©*.* aj¿ f $%uvnç аЯла»'
non ob agentis caufam ; fed ob ^ -л « ^ ^ v
materia; turbationcm & impoten- • л . v ,v . ЧГ ^, , ^ x ^
tiam. Vtienimlapicidaminlapi- '^^>»f TAi^wor^^
de inquiunt facile fculpturumquof- Фл<п" &X*f"f * Г*?9,?*
cunque voluerit typos ; in pumice -я® eA»;7«f iv^açybi ximif><i j ¿h-
nequaquam , aut difficulter ; non 7ГШ7п\ъ, *¡ iïvçi&Àus. ¿ ^ ¿Ti^víctv
oh fuam imperitiam aut imbécil- ç *&£'као» t¿í/ йи/а^ iè 7¿ií ¿é-
litatem , fed potius ob fubjedi in- ^«¿^ TW x^snxmf^ut. ¿ra-
habilitatem ; fie & cam , quat ex \ s* \ _j \ • т ns * ' —
univerfo elt , efhcaciam , ea qua: 0 ч, Ч Л , « , ç' ,n n
ultra funt , ob naturam divinio- W^**!* ^ " ^■п^уЩ]*,-
rem , commode fe habenria , con- зсАЭгкуидвц-тшу q c*-
tingere : Ьгс inferiora autem ob Äj^t 7¿¿ 7it)h.!w Ътпфмху } xoif
muham diftantiam , & ob corpo- ^ t¿í/ а-ш/хлйк^и) d%Áiw tí tg¿
 DE M V S I С а* Lib. III. i2j
ralem caliginem & fxcem inquina-
■npov.oiov ¿M*í уЛшкъфл/л, ta, obfcurius . Quemadmodum
cnim radius , inquiunt , folaris , in
aere quidem cernitur puriflimus ;
с* J\jt ^аХл^'шд ßct^taiv , á/¿vJ)¡c¿
in marinis verô profunditatibus ,
v&l i£¡TqÁ@*,cvTt c¿u¡>j иi сипу Tvy- obfcurus & evanidus : non quod
Хыхои' щд J\¿ cti<Q->¡<nug ipfc hujufmodi exiftat ; fed quod
íenfus nofter à continente impe-
v»jç- ¿Tu<n $\ ^ mg ctvu^tv ¿í*jK¿aug diatur : Sic & defupcr provenien
"bvntipoiuç ¿x ef*owS xaQ. mv'Q Cf- tes defluxiones non fimili modo
ubique agere; fed fecundùm eu-
tftyéiv limy KeCf ú^ícu J\¿ taám
juíque ex fubjeftis dignitatem.
TW xjznKetf^jm. Ло ц&1 ош\йд »?- Quare & nos ipfos , quando qui-
fju¿g , va fiSj/i тр т<й cv%,fl "ntçy-xy dem horum inferiorum tumultu &
tí »(51/ Àmfya. <ziÇ$immv(}ttfJ&fj) еЛ/- inordinato motu una abripimur,
^ijf Tjyef >W вм»лужви«£ vizro та paruum quoddam & neceflarium à
xç«t?ov@- Tvy%ú»tit cRnKHfJLClÇ y meliorc confequi auxilium , ob u-
%]gi tÏw t¿ Tmíjog 'tvciiaív tí h&¡ xji- niverfi unionem & communica-
tioncm : ubi autem nos ipios in-
vuvícw yvíxA ¿I' âv ош\йд ti yvóv-
ipiciendo , atque undc nobis illa
Hf, ад e^ív >ffwí» »í myitf (ufyv- fit perturbado difeendo , adnobi-
tiç , сШ те nfuurnçyt. tÍuj o^Iuj x¡ liora impetum ac vitam converte-
lin ßiov nÇSTÇÎifyuf&tJ ' тциксоити rimus ; tum univerfas nos provi
eA»jff <s¡tSVoíct4 Ых^ЗЩ ™ <*- dential recipere finceritatem ac
xçcutpviç Hffj Ttteumjov , тцдг^г- fummam perfedionem , noitrî
tum natura ad id commode adju
TÎçpç lin Qúotag tg ii '<$mv¡}¡mv
vante, conformando fe ad opti
тц^лЖй^^д , с/аошс^ щд ъг&д mum. Porro horum inferiorum
тг ¡cc¿XS.i$BV. TÍ¡g J\¿ тт cv^a¿Í -mç^g confenfûs cum iis quae fupra nos
m cxàSt <wft,7ix$-eietç , mg ti uç^g exiftunt , & anni témpora accura-
фърц<п TiKfA*i£/a. tçomtg tí ta eife dicunt indicia ; aè'ris quo-
влрш ьЬлтш (^^д.^лК'Щ те que varias mutationes,& aquarum
corruptiones ; calores item & tem-
ngj¡ éjKçywiug , ад x&Q т1ш тшу
peratasacris conftitutiones , quas
ôtcéïSi iRiàv <%1<пч yívtSzq av\i£>cu- per certam quandam iflhic exi-
i>4 • stí J\¿ та клЭ-' 'ъка$м xcupov , ltentium rerum habitudinem fiert
шд «7T«V , ytvófJfya. , ¿pvjuv tí <ш- contingit . Adhaec qux fingulis
£í<reig КЯ <рЭг<гнд , Çâm tí тякц- temporibus , ut ita dicam , fiunt,
púa-eig K&f mvuirag , cmjîç аи^оръ- & planurum incrementa & decre-
Q 2 menta;
u6 Amstidis
menta; animantiumque impletio-
ncs & evacuationes , qua: una cum
audio & imminuto Lunari circulo
patiuntur & mutantur. Quinetiam
maris adfluxus & refluxus,qui cum
ejufdem Dei curfu & apparitio-
nibus fipius mutantur ; uti qui-
dem in enavigatione per Hercúleas
columnas frequenter fieri folet. In
iEgypto autem Nili fluxus iifdem
anni temporibus ingreifus & rccef-
fus facit , Solaribus proportionali-
ter itineribus ac motibus.Muficam
autem & ipfam principium quidem
habere ex univerfis, quemadmo-
dum & reliqua , diótu haud eft ab-
furdum ; commiftione vero cum
corporali materia , accurationem
illam & fummam perfefiionem ,
quam in numcris habet, amitte-
re. quandoquidem in illis fupra nos
cxiftentibus locis certa illa eft &
incorruptibilis. Atque fic quoque
intervalla in arqua dividere eft im-
poifibile . fyftematumque conio-
nantias imperfectas habemus, cor
porali craffitie impedimentum ad-
fcrente.
Manifeftum autem erit reliquas
artes inípicienti , quantam ex nu
meris mutuentur utilitatem. Gra-
phicam enim fi quis fpeftare vclit,
nihil ipfam fine numeris & propor-
tionibus faccrc inveniet ; fed &
corporumcommenfus, colorum-
que temperaturas per numéros ve-
Itigare, atque ex his in pifturas
transfcrre pulcritudinem. Quin &
banc ipfam videre eft per numéros
Q_V INTILIANI
va ii itj ршырарш tûÎ at\lwiax.a wj-
jcAft) cw[¿7rz¿C£<¡ 7i otwjçiTiïJaf. K9i
pito Kffj §t\aar*¡g •nuXip'poiecç чсц
\¿m%atpfa«( , щ щд aú¡i¡s Э** t»
¿pepa КЗЧ (pâmai kaJÎkaçbi avpfjui-
&£аЛ\#<лу , oiov $>j Kotfg. id/j t»v tx-
•яЛик, m Л' цфмХеип <pi\cÁ)v im^
"íkasu. yivíóom C^íAsí' XÄ© <f\ji tLu
Otyo'nïoV 79 vetÄUOV 'péjfJUATCUç СШ-
tcuç счюшагш g úpoug àvôiïag ti x&f
\SOVX»f49«Ç , reoeç qAuixtUÇ civet-
hoyug mpeicug tï y x.ivr¡otoi. ftnai-
kIw Srj àwduj iç%itù fj()¿
ex tuv ÓÁuv, etçmg К9Ч та аЖау «-
•XHV сух. àm^avov ту £е •HQS
(гш[ллЪк1и) v\lw fii^H, ifs x$s cîir4
"bçiS-ftiiç ~&mm'$[HV àitg/€«ecf 71 ^
ay.ocTrJcç. Ïtth IV ye nlg \¿zr\(> fjfMtg
■rimig лт^гщд tí èçi x¡ ¿¿iátyfyp®».
¿tu ¡£ 7ис «ç Хал tuv Q&PlfAaTuv
^leufiíTHg àiïtwÀlëfiâp. шд tuv
ovpifMtTuv avfttpuvtatç íXKtTetg ï%o-
fJïfjy щд а-и^а^щд 7m%VT)í]@h 7m-
ptf&mJïQiotiç.
Afcov 3 \qw{ mg cûÀct; cRnSovlt
ti'xvoç, conv è£ "bçtS-ftùv àvtytviÇpv-
« 7TC î^tAo» Jiupétv , ¿wt-euéj ¿i/L-
S-puv Kffi avahoytuv Jpuouv éjp*¡o4.
<хЖа Kj a-ufJutTUV av[¿[¿í¡(/ct( Jt^oj-
fidruv xçàa-aç àY'Xç&fLUv ^pufAt-
vlw , кем t¿tuv 7í êc 7»f jç*Ç)ac
Tmúffyjov «oÄ^. ештЬм ß тештйи
içiv iiïeïv àY ciç/S-fiuv Kfj >£ -xçùnjç
 D E M V SICA. L I В. III. J2.J
Qvotaç Sou* (jufiriUnlw. oía y¿v at prima? naturx eíTe imitatriccm.
7s7ç tyvoiniiç <rú[¿a<nv AVAÁoyÍA Qualis igitur in naturalibus corpo-
жлА®- Ыдо , tw7¿i/ 'ibus proportio acccdens pulcritu-
n / * ' dinem cfrecit, talem & in com-
s T лT menfibus fkurarum , & in colo-
KWTÄfTW^irwyxe/««/»«- rum comn£xtionibus confeftan-
yjiuxiint. «w v» 4SH tiuç ewjoiç tur. Quare&apudipfosfuntfor-
¡jL0{><pa¡ n KM xçoh*) , W ^;»í/M.aSb ms, & colores , & figura: , qux vi-
ßiav Xj qS-Siv ^ХшЪкл' <nwi&é\a\ n tas ac mores demonftrcnt. Ac tota
щ ттак v%m kàJ àvliçpoQov *&T¿tt quidem ars confiftitex adverfo illi,

X» • e# ~ ¡°'/i± dicit. Hic emm forma fuppofita

/ TT va * ~ Vlta c°™picitur : >bi vero more in-
•И 4« hw»«*w¡ fpeftoexprimitur forma. Medici-
poçÇ»»?'. ict¡{/K>j </[,£ W twjif 7nt\)lsf. na autem&ipfa omnia quidem per
¿í àçjL&puv j якЛрм tí JuiSt- números , tum palpitationum cor-
Afi^«ç , >W v&oJiKM -tvttuv etvA- <üs deprehenfioncs , tum pcriodi-
AoW якдоот.** ù ,u*¿ ™f ovp- fOTam typorum proporciones cx-
Ä / • . ~o . / л . hibet : quorum alii confonis re-
~. , ,, , t y ipondentcs rationibus , & dupla? ,
ei« я, «í o ^fuigt- nfuoktv я, yt qUOtidianus . & fcfquiakene , ut
щнЭйрт&чщг сШе/тш -n, шд oi quipcrdicmtemamindicationcm
0^g.'n&-f>'niSi c$no*fict<vov]ti,x mtv- fáciunt; & fupertertiac , ut qui per
7aç Ktviïiwuç cfh^ipnajy. ¿<$i %ate- quartam , non omnino periculum
*< (¿p, wfltç JÇt «6f cwjiç ¿fui- adfcrunt : nec: graves funt admo-
i-nfdç w*; , À tA ci j™' {e.à ad ,llos. habent Яиайат
, « /л i о» limilitudines , nimirum lemtter-
Tifmç <lPàcLiLHu3poi , Kivotuwv rifa r\- u: j-
f, , ^ч к, ^ tiani. Qui his adjacent, pencu-
SfaÇÎfVVV TfUKfor dt 7i XfW lum adferunt , ¿V parum bona; fpei
tXmà(&- ixx<nv- Ä 9túf*Xeíf л- habent. Qui autem omnino diflb-
ovfAÇuvoi Tvy%àvoiltç , ùç o\ ovvt- ni exiftunt , ut continui , & tcrri-
Xm,<PoZi6olii eicn к. iÀÎÔvoi.Qaç- biles funt & exitiales. Medicamen-
/ \ ■ n 2 !.. torum autem qualitatcs & vires
~ ./ » V «i ~ ~. nullo alio modo quamcommen-
m~ç a*»ç 1 2& ^7tV*r, г**- fibn$j quj fecundum qualitates
Çè^uifletç, vnjwub. «*9bA» flunt, eft commenta. Verum uni-
«/[t WvSt « "nf Àvixvaijoi , »W та verfe omnia fi quis inveftigarit , 6c
bc^ouQ/. Àm^itvcûç Av ptiffiof , hàJ qua: fine probabilitate difta viden-
àfjiS-uuv 4мщтн ovußuvA . ßtuv tur , in numeris inveniet confona:
vita-
iz8 Aristidis
vitarumque & morum propinquas
fimilitudincs , concordiam adfe-
rentes. fortunseque ftatum, ac pru-
dentix participationem. aftionum
& ftudiorum confonantiam , reli-
quamque vita: conftitutionem :
Atque in confonis rationibus ami-
citiam ; in diífonis contrarium ad-
ferentes. Quorum faepe vitiatam
commiiTuram media quaedam com-
pegit proportio. quemadmodum
diflona intervalla medio loco pofi-
ta confonantia. Quod Pi in anima
quoque fitas medietates fpeAare
velis , invenies inter Rationem &
Cupiditatem mediam earn, qua: in
Ira confiftit , proportionem . Sin
& civiles conftitutiones infpexe-
ris , mirabcris , quomodo inter
Confularem ordinem & Populä
rem , médius collocetur Militaris.
cujus nunquam minilterium in o-
ptimis Rebuspublicis abfuerit. At
que hujus ipfius extremitates funt
Armatus ordo & Equeftris ; me
dietas autem utriufque Velites,qui
íímilitudinem ad extrema in pede-
ftri levitate funt coniccuti. Rurfus
autem ipfa tota multitudo Confu-
laris & Popularis mcdietatem ha
bet Equeftrem ordinem, dignitatis
remiifioris participatione extremis
adfimilatum . Iam autem hxc its
accurate per numéros & medieta
tes confiriere , Muficam autem
putare nequáquam; indofti omni-
no & natura inclegantis eft in-
genii .
Iam igitur & fingula eorum,quat
Qv INTILIANI
7Í ^ 7Ztff OtWl-yJVÇ ifAOlÎTtl^tÇ,
opcvoicw cRnOíp¿ou,g.'TvxfIS **1ЯИ-
çkciv , k¡ (р(>о)>*1<яшд fJi{¡o%lw. çrçâ-
£túv ti KSH cfhnq$&>i¿áTü)y <т/х,фа-
vícu , K&t tÎio Xonrlu) r¿ ßin кл-
"Qiçxaiv . с* ef[\ avf^Çuvoiç Xcycis
QiXicur cv J\, ¿wf¿(pávotg ritvew-
2iov c$n<pípov'& . m тЖаыд liu)
XoyÍA, uçmç атрфтл 2^?ч'/и.а-
1& [Attn] fMjj nS-eïou avfiQuvíct. « àt
<yt цд) mç ai \¡/v%f ргтти^д Jta-
peïv £^íA«c , <&j>iretç Xoyt<rfi¿ 4fj
cJJnfyfAtctç ¡лга-lw 7¿w koQ я %¡ju-
X3V А/лфоЪ àvaheyieu. « o^e КЯ m-
Xiïmàç âjjt&rçttf Jfuptjo-etAf } Jew-
fAcio-etç lit T¿(jtyj @x\ÁjUk¿ KSH 9Ц-
(¿oUkOÍ UÍOBV mT¡i¡A\ fi 7nÁíf¿lX9V.
iS7iilí WS cùmf Кщх*уШ4 с* т
<rcuç mXÍ¡etcug tttyi&tfaptp . Titre
cùrtf те tufy ¿vshthxáv k¡ Í7m-ix9v3
Ш&вчщ}*е [¿WTtií o\, арфоЪ 7> yu-
f¿vt¡2iX9t > ¿fiotórti'Q. >zsÇsç тхд axçnç
C¥ тп£п кхФотуТ* KiKX*ipu;JÜpov.Tni-
Xtv F cwjo -ahi/iuftct r» w/Ltxvcv ß&-
ImrH&v í%ov, а£ш[А<£1@» <ифнр.гух
fAt¡o%$ rùç axçotç uuotu'J^jav. 7» £>¡
mum ßfi ¿tus evecpyug Л' <tg/-
aiyjw [¿v âv xsmvoétv , тту]ъ-
Áug àfAA&iiç К£Н ál*¿<m тки фиепу
» f
cv
 DE MVSICA.
<m<p¿v]tg. ùçyx.^ tuv аЖа» xa-
ашл^ец irvfA<parriecç' isTùûg ¿Sí fin-
ovçKaa» ¿tu £uuctjuç cveç-
</¡¿ TCit Aí^^ot^'üiv
сшу.р^ fÀijj коц а,Х\шч x$ive¿ n-
%vm' ist <J\). -Rheidt кщ [¿íyt&e,fnt-
(пщд Г<Лл> iJiectnpov J]¿ fíáÁi&t,
ítj tí í£ c*a*&'»i' y ov&Mnç аиту,
rf <Pv<JlK.yï Ър^угвкутид , K£H ii¡q
t¿ 'sraujcg cío и ом ио; tLij eix9VA (pí-
petv. 7iKÁiv tiv cujjcv r¡ftíy JtcV j ¿V H&f
ffyù o-afAoIncfa ovçxozuç ' Tncatiç </[ï
tíov j ei ¡aÍv ti tuv Xí-xfyitnfJáfjm bó-
£ç 7i o'^ç te\í£í]ai, ^ ботву шЖщ
K&fc¿£iov àx9cùç tí Hfj yiúoi ar^ßi-
%Ш' « Уг 77 T¿TUV ц tsf^ß riw tuv
cvlav алтиш ¿KftíÁug ï%et , ц ¿
vjÇ$ç>Ïxsv j àç \g t¿w£í т1ш yçptpko
ciytüv iïtov j ка&тт1{]сц , avyyyú-
yjjuu [Àiv r¡¡¿ív Vífteiv t¿ ti auú]¿va 4s
¿PtÁomvíccf, K£H туд eiç ti opctyvKov
(piXcuB-çumocç' c&r Ксуяд %тн
Lib. III. up
in Mufica diíTeruntur , percenfca-
mus, cujufquc ad hoc univerfum
fimilitudincm declarantes.Vtienim
nec reliquorum pulcrorum fingula
fine confonantia ad illud confi-
ftunt ; ficnecMuficam ant confi-
ftere unquam contigiflfet , aut con-
fiñentem ita potenter operari , nifi
ob multam ad ea , qua; fupra nos
funt, fimilitudinem , firmam ac di-
vinam revera virtutem acquifivif-
ièt. Erunt autcm ex iis, qua; dicen-
da funt , pauca quidem & aliis arti-
bus communia ; plurima autcm &
maxima Mufica: prdpria. imo ve
ro magis propria , quod & ex con-
trariis fit ipfi conuitutio; perin-
dc ac naturali fcientia: ; & Vnivcr-
fi harmonii ferat imaginem. Nunc
rurfus idem nobis Dcus , quern &
principio advocavimus > eft adfu-
mendus. qui omnis corporalis con-
jundionis, omnifque animata* har
monise eft praefeclus : atque ille ro-
gandus , ut fi diflcrendorum ali-
quid ex opinione vera dicetur,
quodquc fanctum exiftens multis
prodi poffit , fervare perpetuo vc-
Ut ilium fermonem, dignumque
auribus & cognitione pracftare. Sin
horum aliquid aut prater rerum
caufam inconcinnè Гс habet , aut
non conveniens collocetur , quod
in hoc fcripto fileri debuerit , ut
veniam quidem nobis concédât ob
contentumlaborandiamorem, &
humanitatcm crga idem genus; fer-
mones autc aut plane occultet, aut
non vituperandos pofteris tradat.
R Pri-
 I30 ARISTID IS Q^V INTILIANI
Primum igitur de motu , qui UflWItV fJLiV ¿V XlVriGtUÇ "Xiyi, 7*
in voce eft , quis unquam dubita-
verit, an Vniverfo confonc fit con-
ftitutus. Cum cnim hoc ex caufa pec¡> ík 7i r¿ mirßtKis , клк ii¡g i/Aijç
efficiente , & ex materia conftet ;
materia autcm fimplex fit & infor-
mis , omnique figura privata : a-
liarum quidem artium fundamen-
tis ac principiis , quod ad fuas ar S-ÇCUÇ 71 ^ ^>£0iîç , Ùç [¿IV "Zt&Ç 7XÇ
tes attinet , materias elfe contigit ; 0-(p{]i£qCÇ TÍ%Vaí VÂCUÇ ètVOJf OVflGi-
quod vero ad naturam, multo prius
formas cxiftcre: Ita vero motus,qui •npov eí^ím Tvyxetvetv. r/iïr, x.ivr¡<ng,q
in voce eft , & fine corporali diffe
rentia confidcratur , & eft per ef- ^ r <puvbtJ,civ<£> 7i о-ирлаЪкп <Ал-
fentiam , ut rerum principia , in-
corporeus . Verum cum materia
quoque infinitas dubitationes prae- ¿A»ff [Av(jcti арфнг^чМсгегд 7iapt-
bcat, utrum Mufica continua fit,
an disjunâa ; etiam in hoc mate r¡ [АХСПКу j KCtV ТИТЛ) Vit VKtfÇ CI/OUI-
ria: contrarictatem monftrat. Suam •по-щО. iïetKwai. iiw?c¿() ош\щ vÁÍu/y
cnim matcriam , qui eft motus
vocis, continuam & intervallis dif- *ITiç éçi Ktvq<nç (pwffç, otwix*íti щ
crctam oftendit. Quemadmodum
igitur Vniverfi provida vis , turn 4&7mvng vs&voxfjfyjri (iuiiafjug,™,™
nimis continuum in materia: Ipe- hícw oiwtxíS «ff ™1 houpti Is vhrjÇy
cies dividit , turn diicretum cogit цец ti JiîXiÇ mwàyi юрцът^ид '
moderate : fic & Mufica multam ¿rcáin ngq r¡ раем*! t¿w fJÍ¿ -mïh.Uù
quidem continuitatcm vocis , tan-
quam inutilcm , contemfit ; ma
jorem autcm difcretioncm , tan-
quam infinitam , rejecit , & in àç c¿7T&f>cv ~¡km^oKt[A.cLinx,i , cv ovp-
moderatadiftantia mclodiam col-
locavit . Canerum quod fimplex wottlo. [v¡v C7J fjtkv <py¡yytg сш~
illius motus fonus fit , nobis li 7J?f *i лпяЬй к'щшд , frífAov r'pv. rîtnp
quet. Hoc autcm commune quo
</J,e x9<vsV f^jù Kffi тем? аЖсид тг-
que eft artibus reliquis : onirics
enim ex quibufdam per ie partem Xvcuí- "яявщ dfMfm ruv àç
non habentibus , ortum habent. 'ss^sç icwQç тйг) "Xçxltv ix*™. *Л-
Specialius vero illud eft , quod cuTipov 71 ruv cvouiliuv eivcLj ie
 DE M V S I С
kUx9v, cfAoXcyuç ту rSmi]cç t/Ap.
i^vr!¡\®- y¿v à aojoç цду ßaipuitj-
ItSy* [¿(leÍÁti<pty. аЖес иду txtuv ei
pfyù ïç£<nv ot Ktv¿y]aj . та
cujji Х.Л7П r¿ av¡jL7my¡¿g tçi AÍyetv.
y^f P«Ç T¿¡\) CVTÛûV T» fO¡/¡ tÇKKf 7Я6
¿fíja¡ 2\&.<рарсц. n¿ /tij/j до ка&
Timv îÇ4Kîv , ùç T¡ yf¡ y H&j -m c* ew-
7ç. oïç c¡jt,ohoy¿<nv o\ ßa<pV7TVKVüi
<P*ftyyn, 2¡& т1ш t¿ çtixeix ßapv-
n¡Q, , цсц огшафна» rzrç$ç ш tÇi-
SétA, OÎç ioixctinV M A71VKV01 } ¿K
(гш/ллйщд ovÇvyiotç au/mv gât
ait àvo'ftx.vvffyjot. "bç%aj tí p<xç eiai
TW Komm (p^yym , at тыу <гш-
fuírct» tKítva, , •s&íxi ъ
a-mvlaç , on (dp хй$°"$ > Ta*Ç ГШ
"bçiS-ftm i\<tT¡uci<nv ' cv <f[i cùu-
Aolç , т$ тш fJLtyt&m àÇcuoiei.
¿'tu J\>] Kffi cRn тш оКш &étoí 71
avfyiç setyo'i o\r,pdjvt¡ou* , úípé-
Ш £^Л^Ь ГШ Я^ШТШ y CCùlTV, 71
Çuf , H&f Kivy¡o4 Äetutf^uct. , л~
yot&¿ (êjji ftetcooj , kakIou iïeî^Ai •
£ú)i¡g cf\¿ \Xat\uwí , тщощ ¿pfy&ív.
Kivtjveag J}¿ , тцд kaQ Koysv , ßfjf.-
X^r*¡U y¿H cviïeia yín¿kt\ r¿ fíttrcu-
та'гу rlw tiásÍoui a>civti<rícu>. TráXtv
í7TH Qioçyiç 6tor¡ дно. *i fty) ул^у%-
УЪТЩ KA¡' éuS-ètCUl' Ц «/[б KaQ. X.V-
xAev. тр fJ^j kaQ KVKhov х$Щ
i. L i в. 1 1 1. 131
contrariorum fit capax , eadcm ra-
tione qua univerfi materia. Acu
men igitur idem & gravitatem
participât . Quin & noriim alii
ftant ; alii moventur. Quod idem
& de Vnivcrfo dicere licet. Etenim
ex iis quz exiftunt , alia ftant ;
alia moventur . Iam quoquc ho-
rum utriufque bina: funt differen
tia: . Alia cnim fecundùm locum
ftant , ut Terra , quique in ea
exiftunt ; quibus refpondent loni
barypyeni ; ob elementi iftius gra
vitatem , & conjunclionem cum
fequentibus : alia fecundùm po-
tentiam , ut divina ; quibus fimi-
les funt apyeni , ex corporali co-
pulatione fubftantiam fuam in
dicantes. Principia enim funt re-
liquorum fonorum , uti ilia corpo-
rum ; continentque iêquentes o-
mnes , in chordis quidem , nume
ro rum deminutionibus ; in ti-
büi vero , ablatione magnitudi-
num. Sic certe & de Vniverfis di-
vini viri & fapientes ifta funt ri
mad , remiífione quae hic funt o-
mnia , & decremento ultima à pri-
mis & virtute , & vita atque mo
tu vinci : boni quidem imminu-
tione , malitiam oftendere ; vitas
autem defe&u , efficere corruptio-
ncm ; motûs autem , qui fecun
dùm rationem eft , brevitate &
inopia fieri maxime medii abfolu-
tarn immobilitatem. Rurfus quo-
niam motionis fpecics funt diias ;
altera enim fit fecundùm lineam
rcftamj altera fecundùm circulum:
R 2 mo
 i$i Aristidis
motione fècundùm circulum uti-
tur aetherium corpus , quod quo-
que planum effe a quibufdam eft
diftum : quod fimile fuerit fonis
parypata: fpeciem habentibus. Hi
igitur duo monftrant intcrvalla,
tum diefin, tumhemitonium: mo
tione autem iècundùm reftam fe-
runturfublunaria, quat&profun-
ditatem fine dubio habent , & funt
tripliciterdiftantia; quibus refpon-
dentlichani fpeciem habentes foni,
ui tria monftrant intcrvalla ; die-
fi n , & hcmitonium atque tonum.
Quin & horum ipforum in rarita-
te & denfitate funt differentiae,qua:
materialium corporum demon-
ftrant proprietates , quomodo il-
lorum alia ob raritatem levia fint &
afcendentia ; alia vero ob denfita-
tem graviora , & terram petentia.
Et verô illud , quod horum ipfo
rum natura quidem in infinitum
progrediatur acumen ; arte autem
circumfcribatur , & opificis déno
tât potentiam , & materialem na-
turam : banc quidem quod infini
ta exiftat, & irrationalis ; ilium au
tem , quod finis fit , ac ratio. Нас
& corporum confiant pulcritudi-
nes , & animae virtutes ; ae'rifque
temperationes , nec in infinitum
progrediendo , nec confeftim in
contrarium ; fed minutis incre
ments mutationes faciendo, qua?
temperatas conftitutiones univer-
fb ; plantis , felicem prorentum ,
animantibus fanitatem pracbent.
Porro quod prima confona fy-
Q^V INTILIANI
нущ <&Çsç Ttvuv аргЦац . c'mç 9-
fjLOiov av щ Ttïç Tmjv m iííóít. .
eue ¿v ¿ra £ij\¿tr¡ 0¡\g^r¡^LaJg. , 7¿¿
71 Л'б(Ш/ Kgj 7» ¿¡[¿(¡CViC? . -liuj rJ\ji
кл)' düS-etcw lus cpípílaf та \jzn as-
Xî\ylw , aZct&xg Tt ôftoÂoyx'jfyuaç
(s¿. oïç ¿fiotxoiv o¡ M^cuoHo^eïç , mç
KSH y¡ful¿viov , K&\ TtVOV. ii ¿p¿
KíH tÚtuv oùmSv cv àpcucTifit K&j
7rvKV6T}¡1í eiaiv , a) З^рфорхд тшу
иЛиий o-uftcLrav cJ^iÇcÙvhojv <Лб-
Tifaç у f m uj+i dm$v "^ouöußt k¿-
фл Kffi àvuÇipii' та е/[\ 7WKv¿n¡'í*
ß&pVTlgßt iij %AflCU7ríJri¡. Xj filw 7Э
TIC T¿TUV lit/IlSv Qvoi ;jj¿¡ îç ciTTSiùZV
(^аи.0щ , líw tí ты ^¿wg^g^Aei
lvjja.ui\ , ¡£ тЬ/j vKikIuj фиту. tÍiij
/btyj , алещйу ¿ou# iij cíhoyoy тву oi}
Tttp^LÇ Cy'Q. Xj XÍyW. TiSTto X¡ (TCúfAcl-
тшу OTwi?zc¡oL{ каЖц , x. \pv%ñ
1сц , хщ dtfiav ovf¿f¿í¡(/Ai > ¿tí «ç
лжярсу ъХЗ&сиухвщ , ¿Tí ÀS-ÇOÛÛÇ
сШ тйуошТлоу Л' ъКл^ш iè 3"ki-
bcotbèÇ mç fJLiQ.Çt£<THÇ '7П1Х(л}{1СЦ.&-
H(>jf.CnotÇ t&fi CV Túu 7mv2im QvTltÇ Si
&t)rft/eu' Çùaiç J)), vyíetcu 7mpi%¿-
EV77 yt f^Uù 7s t(jÍa Tvy%et»4t9
 DE Iví V S I С
fÇiA$\yJw rS mtrfif xjzmÇicùvJ Qu
irn.m ffyj }<C{j CUiTbiV фли^1 ÀQÙfJLA-
Îgt,»aS то TmQciüv liXetov ш
ira{¿ufe. y KCtQ 73 Â/cî 71 агар UV TA
$i , liw ai (*ÍQ* фиат xíK.Ár¡pa>fií-
va, KtzQ. 7í 2i]gl 7п\\г. 7m\tv тес ¡j¿if
ruv ov/uv ireta, Key сш(шаш m а л-
ipv%A 2]$i Tiztvjcç' ш <Й fílQ-^V T¿-
tuv, ttf 7zè S-vríQ Çuiee. Л' a ¿\*¡ Kgif
TtiSf [iihíúJíKuv fyav t^ítIv ytytviv
r¡ ÀvuG.tcù 2\&tyoçji. à}&' í7TH кдч
тшу cv 7î7ç tráfiAirt З^&мрАтш
TÇi'flynÇ'î <фь<пд , t¡ Ïf%*iyï2*ç
tÇ)"iV "П^у^Ц , KaQ y>A{¿[¿¿W' if
boVyCTTX Kffj 'S^b^i 7tïç -z¡rctAcuó¡ípoig
Tmmw tIuj S-kímtiov Qvaiv , ^«'«и»
fívotf faXwIatlu) 7mnjç cJjnÇlcwiai
JliyvOûT/Wl/.'ltç. awzJv tA
fHÁvJlKUV eîç нЬу\ fjLi^.i(j.<pú¡ ti-
va. кдч Ttlvwj t7rei то f£l/j cvap/AO-
ytcv cUieúj>¿¡ev tst ' то J\¿ х^шцл
tiçT(/a 3)аир£щ' я J\¿ Q&Ttvov,
«ç iïvo. wfATTxv'Q. "zshujioí tÎw
t£e$A , tx -nXeiov ovçti/u.À]@» ~mç
TîVOiÇ ïfylTiifiï/jluj y CV ¡Л/J ТШ ' zfè*
àvS-QUTltV Xbytù , П fJOft CilOffJLCi-
Wflv ipvfónká ¿aiout щфсйун , f*0'
vaÍíxJw Tí ¿ote* rjif Àvshlw' ГШ </]).
•Х^ирл , т1ш fít^ü xpvxífg
e-eófiA¡<^> yjzriçKmv , á¿ xaXQ/JS/j
Qvaiv . T£/Á<h <ух,% ÁvAÁoyéí 2>lg¿
то toA«ív. Ло Ting -du) хаХхць-
a. Lib. III. гз 5
ftemata tria íínt, id ternariam u-
niverfi fubindicat naturam . Alia
enim illorum dicimus incorpórea,
fccundùm dia pafon pcrfeftum ;
alia, corpora, fccundùm dia tcf-
fàron ; alia', qus mediam naturam
Amt coniècuta, fecundùm dia pen
te. Rurfus ex univerfis alia divina
funt & femper viventia ; alia ina
nima perpetuo ,• alia inter bare me
dia, ut mortalia animantia. Ob
quae certè & mclodicorum gene-
rum triplex cvafit fumma diftcren-
tia. imó Veró , quod & interval-
lorum , qux in corporibus funt ,
triplex quacdam fit natura : prima'
quidem ad unum , pofita fecun
dùm lineam ; qux poft hanc eft*
per duo , fecundùm planum, un-
de ¿V: apud Antiquiores omnem'
planam naturam , cobrem vocarr
contigit , & coloris eife declarati-
vam in omni fuperficie difcreta.
Rurfus ipforum melodicorum ge-
nerum qusedam in fpecies funt di-
vifa. Atquc ideo , quoniam En-
armonium quidem eft indivifibilc ;
Chroma autcm in tres fpecies di<-
tribuitur, & Diatonum in duas/
atque omnes complent fenarium,
perfecèi fyftematis tonos adae-
quantem ; in fermone de hominc,
Enarmonium quidem genus ani
ma: dénotât eífentiam , quae & An
gularis eft & fimplex. Chroma au
tcm earn , quae inter animam &
corpus eft fubftantiam , quam Na
turam adpellamus. Ternario enim-
reípondet ob perfeétionem. Vn
R 3 de
 134 Aristidis
de aliqui , cum id , quod Anima
vocatur, Mcntem extrinfecus, co-
gnominafTcnt ; quod vero à nobis
Natura dicitur , Animam vocaf-
fent ; à pcrfcctionc , qua: in ea fpe-
ftatur , Entclechiam cam adpella-
runt . Porro Diatonum dcnotat
fenfilc corpus. Hoc enim folidum
eft & refiitcns , uti & illud durum
exiftit ac contumax. turn compo-
fitioncm fimilcm habet. Etenim
corpus in univerfum & fecundùm
partes conibt ex duorum & femif-
fis firma compofitione ; uti illud
duorum tonorum & hemitonii or-
dinc eft factum . Chroma autem
ex omnibus hemitoniis conibt,
naturalem fimilitudincm cntelc-
chiae ad fc ipfam ; aut pcrfeéhonem
triplicationc hcmitoniaejE diftan-
tix oftendens . Dcindc Enarmo-
nium , fecundùm diefin & dito-
num , diefms quidem intervallis
animae indicat conftitutionem ex
minimis compaftam , & quail fine
tumore , & partibus carentem ;
ditono autem vehementem illius
& repentinam ex feipfb mobilita-
tcm . Iam vero in hoc Vnivcrfo
Enarmonium quidem , & fimplex
exiftens, &paffione carens, adfi-
milatum eft caufa? efficicnti: Chro
ma autem , quod tripliciter dividi-
tur , in numerum perfectum , lo
cum fubnotat vita? caufam : Dia
tonum vero, quod in duo, mate
ria: dcnotat diviiionis & paffionis
rccipiendi aptitudincm.
Hic autem non pugnavcrint
Qv I N T I L I A N I
<nv j \pv%¡u) ¿vo/¿e¿aué]tg , >стг тцд er
Äi%etccv ew¡lu> ъз&днрукал. тг
Q^gTBvcv £t¡Áo¡ тг ctiiQ-qJcv T¿U.ct.
Тнй çipiOV i£ Àv2t7V7liç , шд кл-
кшо ax,Át¡i>ov tí dnetjig. iLú ti
aiuijicnv ¿ftoícu t%iH. к yecç тз <r£f¿cL
ка!)ъЛх tí к<н KoíQ, [lloví <nwiçr,x.iv
rrí<iv¿ív ijgvpâ'Kçy ^<(7ï@o avjujiarl.
шд ckmq iïvotv rjjjííjovíis Titlet
fyf¡o8¿0V. T9 Si £çUf&A ¿X 7RCvjùlV
*¡jjLÍ¡ov'tcáV <тух.с4]сц , тип фьспкЬи
CfA,0l¿Tt¡Q. lijç ciji^íX^0^ íCUI-
т1ш' >¡ Ti\et¿n¡'Q. тьтук'яКсмпАа-цы
ii¡g tjpiíjovKÚctí Qcf.çùvtuç сЯп^н-
KVVOV. li J]^ bvAffAOVlOV j KClQ. Лб-
ш XjJïtivov, тгИд (Jap ohancúoig
ç},u.cj.r. тв щд \pv%ífg Л' %Лв£у?шЦ
y^y.uryjjjcv , Kçy oïov aoynsv Kfff t¿~
fjttfiç 3"ki(¡t¡h.oi' ту S¡\ ¿í¡¿v<p , tIw
о-фо^уЦу ош\г,д Hffí лЭ-çnv av¡0Kivti~
(пси. IV ye ши/ то» 7mv2i тг jufyj a»-
a>pf¿¿iiov } ázaX¿y tí cv KS4 cwufyg*
côfAolôdlctf tÇ mnitix.®' тг ^oiyuau
chxK ohcuj>iicâ/jov , ig àçj§y.h ti-
A«cc y Tiv fyúr¡g cu-noy xssnQctlvi TD~
тпг тг Q 2lg.Tsvov} \g $vo,tb тцд vÀqç
¿icu/tíjóv ti Xj 7m%1txsv.
Tcuim che ш [¿á%oí]o Tilg 7¡t~
I/. тшу Од.дуцых.тш <zsOetf*l¡JiÁvoig^
:um iis , quae de intervallis pra:dixi
07Г&
 DE M V S I С a. L i в. 1 1 1. î35
б 7ГИ ptç Ъ&с та fíí^íS-^ *¡ 2^¿íipo- mus. Vbi enim circa magnitudi-
ncm cft difterentia , ïtherins lo
¿ira e/[í iïwjà/Aiuç 'iK^tujç, ó fiSjfj eù- cus per binarium : ubi verö po-
tentix expofitio , aetherius qui-
íHc/©°> ***»Ав«ф« KcíjeÍÁtj^t t¡v
dem , tanquam perfectus , recepit
ternarium ; materialis autem , ut
imperfeitus & paflftvus , contentus
TJjç -mcwTyç ЬюЖлу^д che MHtgfU- fuit binario. Quin & bujufmodi
q cultohoyta,. ùç yccç ¿K. TXTUV permutationis non inconcinna eft
TW âçj.&flW 75» ê£, 7lA«0» cv'Q. K&f caufa. Vt enim ex hifee numeris
fenarium , qui perfectus cft , &
îrfidTey , Titç сигтУuíp«n avptza^^pa-
primus fuis partibus complctur;
ffyjov j Лс il, ¿á¡¿(<5^ йргЦщ , fyva- unde & Nuptiarum nomen eft
«Эи/ avf¿Gcúv{' атш<п ^ т&т«у r confecutus ,• generari contingit :
Çvoïw» ouviaQuv , afytfja ti КЗЧ fie & hifee naturis congredienti-
¿KiK^g , c¿7m<m KO& <ги>(лл Ça>1tK>] bus , atheria feiliect & materiali,
тш'ч&\сц Qvtnç. аЖа ^ tçicov t¿- omnis fecundùm corpus viva con-
ftituitur natura. Sed &trium lo-
7TW jfiív "ïhniïetxfyfluv , t«» K£H
corum à nobis demonftratorum ii
rationes quoque exquiramus , pri-
та 'sr&ç'n Tiv ^¿j-noav К& tçJtsv , mi ad fecundum & tertium , fena-
Щ rîjç i£<¿(¡@» r¡fjt,iv тптщд àvefssKtj- rii nobis fumma implebitur. Por
pufycílcy. ray iï\ iïr, xäS ¡¿amxlw ro numerorum , qui in Mufica
ayt&puty áireu]ig ttfioín Kçjif 7íAí- funt omnes facri exiitunt & perfe-
ciaçyii- o f¿\v \inybo(^> tÎw mtv~ éli. Superoélavus quidem univer-
"Jav £t¡Áw apuci'ÍM/. írflá •¡oi^ су forum denotans harmoniam. Se
ptem enim exiftentibus planetis ,
ти» tw 'ssXavr¡¡úív , cySo®* ¡jliv ¿ oétavus eft Zodiacus ; nona verô,
fy)£iaK9Ç'cvÀTvi h r¡ a,yaçpt&> к&Ка- qua: ftellis carens fphsera adpclla-
/Jí¿y¡ (гфеи^р. o 'A i<pt7¡\aKcu$íxa~ tur . Superfeptimusdccimus tres
7@» tfetç í<pe£»Tf àçetoIsLTaç ъг^у,- deinceps elegantiffimos adponcns
uS-eig ópag,¿ fùv 1ккш&ка iL ¿k¡u- términos , quorum numerus fede-
cim & oâodccim , foli omnium
Kcc.óéKct , j&cvot mtí]w dmltiocn
planorum numerorum , areas fuis
cif'/S'fJ.blV, TÙç XUÇjLÇ IffUÇ TCUÇ (rÇi- perimetris a:quales habent , com-
TtpCUÇ VJ&ftiTfOlÇ "l%a<n , T OV[A.fjLl- menfum continentis & ejusquod
TçJlcUI nfèàxovjcç T£ "Z&itXOfjtyja continetur , animze & corporis
declarantes. Numerus feptende-
eim, médius exiltens praîdidorum
ter
i}6 Aristidis
terminus, & amborum naturalem
mcdietatcm denotans , primam
Luna: naturalem tcrrcnis faclam
communicationem , &in ifta de-
fluxionem edocet . Ita numerus
triginta fex , exprimens diefin, hu-
mani animalis primam monftrat
fabricam.
Praterea in Modorum , quos &
Tonos vocavimus , expofitione ,
unufquifque illorum , fi fecundùm
tria genera miftus fcribatur, vigin-
tiocto fonorum implcverit nume-
rum , qui sequalis eft Lunaribus
adparitionibus.Singulis enim men-
fibus toties ipfam videri contin-
git. Rurfus fi feorfim exponatur,
& cantetur Synemmenon fyfte-
ma , aequa valcns fyftemati die-
zeugmcnon , omnes qui expri-
muntur fonos liabent quindceim,
& numero arquales Luna: incre
mento. Etcnim hsec ad quindceim
ufque adparitiones aucla , rurfus
decrefcerc incipit: Sic & vox, poft-
quam ad quindceim uíque ionos
intenfionem fecit, revertit rurfus
in gravitatcm . Et verô numerus
in utrifque idem contingit. dum
luna ad vigintinovem progreditur
dies , mterdum reliquam habens
ultimam & novam : & foni , fi per
intenfionem & remiffionem can
tad fuerint, finem autem inten-
fionis , & prineipium remifllonis
exiftentem quintumdeeimum fc-
mel fonuerint , aequalem nume-
rum complent.
Quin ctiam, qua: in fingulis funt
Q_V INTILIANI
fA.ioi'ni'Q. $t¡kw, liu) •prÇooriw Is
vqi ig m сапуна. tyvmxlw tí f¿í&-
T£/AX9v'&i£ , ott,<p*¡vl£u>v iiw Л'еспу,
ЛуЭ~Р617П>Х Çûûx tÍw 7ifuT¿u> iïeixvvn
EV77 phu cu тут rçôn-uv y aç Kstf
rivxç CKciÁíaií/bfyu, ¿x.Ji<fi, екл?®"
fj&p c¿m¡v « каШ tç/a fá>¡ улул-
y[¿tV@" ygßipotjo , ТШ 6íK9<nO¡C¡Cú
vaAypcJireiív 'XçiS'fACv , ïasv óv'Q. ti7ç
ctÂqviAXâîç фит. warn ух.^ fít¡~
vcç 7b<muQ.Mç cw\lw cpjL(&Du avfi&cû-
va. Tmhtv Q K&l' l¿ieu oult^tf^ívis x.
ргХю^хцмх t¿tuv auvtipfíívuv av-
ypiÁtu* ) CX\r jravSc ¿x<pmHfMfHÇ
¿pfyyyxí г%х<л mv¡íKcú$íKa , xm¡
¡<m{/S-/¿isg ту 'Г5 csA^Vijc au£*¡o>i. Xj
cwTTj fít%(/ mvjtxcù^iicçt, фш-
(pSívW НТЫ X¡ *¡ фшЩ, [¿ÍX(JL 7ПУ-
IíkcÚSíka ф^ууич 3Jn¡eívaou, тгх-
cí£/¿T/¿og dí í7T afífioiv o cuj.oç ov(¿-
Qaivsí , &X0<n x¡ cvvía qsçsei-
<nV qfiíjIUV, CvíÓjí T ÁQl7T¡u) tvlt/J XAf
víoui íxuoa>-x¡ о' ф$>УУ>1) ха7'сШ-
feaiv iiaviinv ei [¿tÁtobtiS-éttv^Á®*
mvjíKcucíÍKajov А7гк£ ЧХЧЧнЯк» я*
А'Л\л Xj TU* CU 'iKÁ<r<¡¡> tÍ¡£?.x¿(>
 DE MvSICA.
eùmSv 7t>ïg ¿fiflípotg cù&$rtfJioiç e-
(¿oiov $акуь]сц. та yâjj ¿v ßupvTitJov,
omç îçjv \ssretjc2v, 'iaixiv асрп. -я?¿a-
Tiç*IÇ 7<х<> cw\rtg K&f w "bfüifxa ГШ
xí, ¿í ¿Xa %uf>xeu <rúf¿cíl(&. ri «/[g
it¡g -zsçsç г л$1и>. à.$v, pocç уКш^цд
JJ ydjOig. TS jj X,çéti1 OV ,0 КЛКНТЩ ffVV-
fjfrtfyóov , otrlpçiai vtwîgLKlèov. ím]eq
J**£ TÍy&oi) X) àfiCpflipcuç ш ягод
лЖ*]Хл K3tvuvíu. m?koi y£v КЗЧ *F
¿tr/u,eug àvli 7fo(pfc , шд taTÇÛÎv 7гщ-
iïeg, ÀenTiJvftiïv'Q.g vfèiiÇcùow. ri <îe
Ti'Q.^iov , о фл/íSl/u ¿ií£djy(Jfy>ov, л-
*¿r¡ Ъг^у.&ХгЦъо)1 . шоры yxç t¿üv лК-
Áuv ше&уюш атгсрмдгц . КЯ x<f\fi
ptg , ovyx.eí¡aj\' аЖ' ij f¿ip cumi'v cv
$í£icc' t¡ ef\¡ сШ lùvouilia. xulA*i~
"чОч » W vtyw cùmiïv JïiQ&yqoziui.
cçcjivi <z%<)gcj¿üHu¡íov. ùg yx(> окто
TUV ЛЖШ OVÇIJftctTiûV c£vTzt]ov X-
ií¡g ruv (tüú[¿Átuv $iat<3/i¡ v¡Xr¡<nó-
7mç ам\г{д Ttïç \¿z¡n}Ket$úotg Зта~
0>аЖаал. лЖа ух(> K&f тЬм т тг^ш-
TUV çvt%àù)v mv&iïct , r¿7ítg лул-
L i в. III. 137
Modis tetrachordorum , äqualem
numerum complcntium , fingula
noftris fenfuum inftrumcntisfimi-
lia monftrantur . Itaque gravifli-
mum, quod eft hypatôn , fimilc eft
Tactui. Primum quippc illum et-
iam recens nati infames fentiunt ,
qui à circumftante frigore ad cx-
clamationem impclluntur: etiam
natura eft graviflimus , per totum
corpus tranfiens. Alterura,quod eft
mefon , fimilc eft Guftui. Etenim
illo opus eft propter vitam , ante
fenfus reliquos ; & ad Tafhim ha
bet fimilitudincm . Tcrtium au-
tem, quod vocaturfynemmenon,
Olfaétui eft adponendum . Nam
& comitatur Guftum , & utrifque
eft inter fe communio. Multi cer-
te etiam odoribus , eibi loco , ut
Medicorum filii , animo deficien
tes fanitati reftituerunt. Quartum,
quod vocamus diezeugmenon ,
Auditui eft comparandum. Longe
enim ab aliis lènfibus eft remotus,
& пес ad eandem partem , uti na
res*, eft conjunâus ; Sed una au-
rium in dextra parte fita eft ; altera
in contrariam difcelfit , & ita à fe
invicemfunt disjunclae. Rcliquum
tetrachordum , quod eft hyperbo-
Ixon , Vifui eft adfimilandum .
Vti enim illud caeterorum fyftema-
tum eft acutifllmum : Ita & hic o-
mnium fenfuum iblus , non cor-
porum eget propinquitate , ficut
reliqui ; led ipfc per fe in fubjefta
incidit. Quinetiam primorum ele-
mentorum quinioncm hispropor-
S tionc
 138 A RIS Tib I s
tionc refpondentcm invcniemus.
Hypaton tetrachordo, Terram , at
çraviifimam : Mefon , Aquam , ut
Terras maxime vicinam: Synem-
menon, Aerem. pcrtranfit cnim
hie , dum fubfidit & detractus Ьаг-
fet in marinis profunditatibus , &
cavernis terra:, hîc ob animantium
refpirationem , fine quanullatenus
vixerint,neceiTarius cxiftens.Ignem
autcmipfi Diezeugmenon. hujus
cnim prater naturam motio eft ad
inferiora, ас detcntio violenta : na
turalis autem via eft ad fupcriora,
& ad ca qua; ab his terrenis fiint fc-
junfta . Hyperbolxon , tanquam
fupremo , itther eft attribuendus.
Etenim horum quodque clemcn-
toruminvenire eft noftrisfenfuum
inftrumcntis proportione reipon-
dens. Terram quidem , ut fimilcm
Taâui , qui durorum eft & mol-
lium perccptivus. Aquam verô
Guftui. ob humiditatem enimhic
qualitatum eft iènfitivus. Aërem,
Olfaftui. hac enim, refpirationis
gratia , omnes fuaves odores pro-
bantur. Ignem, Auditui. calore
autem multo opcratur hocce fen-
fus organum ; frigore vero cor-
rumpitur & aboletur. Quarc &
aurcs objedae funt, ventum árcen
les. .¿Ethera denique Vifui. nam per
corpus peripicuum huic eft effi-
cacia.
Porro cum tria fint dia pente fy-
ftemata , rurfus fimilia conjungen-
do fimilibus , decentcm dc utrif-
quc orationcm profcrcmus. Q¿od
Qv INTILIANI
XoySnui djpím/tyj.Tu ¡jfyj \sBraJtuyy
yijv , ùç ßaqvQ-Tiw ты «/[s ftiQw^
viïaç j ùç y?, /R\t¡tn¿Ti¿]av' тш
vÇi^avuv Kffi xaJf\K9fiS^i^> iv ti
^uàatHoiç ßefycz , x&i фшХевИд
щ% yqç. c*]auJa TW ÇÛon Àvawo^ç
%á(/V j *jç Avdj CÏX AV <rù£otv]o ,
сШ7,;^«@4' Я*? ^1* vmÁtPé£r¿
y¡jfyjuv . титх pce/» Gpfcß филу 4
сШ ш кати фоу*, rçgy »J Ktt¡ox*Í
ßicu@»' <pv<nx,ij J\¿ y¡ ъг&д m ata
•mpeia. yji/ tuv nfíe xt%u (/tr¿tfyj*j.
t<¡>¿\¿ yjz?í(>GoÁcúuv , ùç ак^отч'О,
<BrÇ2ÇVÎfA,ri]Î0V. KM ?Л(> TXTUV iXAÇVV
péïv ÀvAXoyîsv cù<&-tïlri{/oiç. yqv /uSlp
ùç ÀvItTvmv яфу, (ïxâyiçuv ti lía-tf
K<M ¡aa\ax.Úv ÀvUx^ixM. voett
ydjci. Л' vjçotiÎ]®' 7<*(> ошщ тем
mioT^Toiv eùS^jltK^ . ekçcp. o-
<r<p^<p{. ту (/[' ÀvAnvorfç XH/f
CùHoUf 7ГПОЩ $OKl¡Jt.Á£oV¡A\. 7TV(>
ахзу. fy^ÓTvpA zviçyîi тЖп
Tii& ri cÚ<8tt¡¡t¡í>j,üv' ifyvxçônih
Q3-eípt¡A¡ 71 ygjf ~$эпЖх>\а\. Лс yßf
«тО^еСл^я/ ri tuv Ùtuv cLáí£c¿~
vi[¿ov. cùjtyt ôçyuri.
cwyoetiïxç таищ a-úpa]©* *¡ zví^-
yHA.
Tuv J\jt 2¡¡gc. mv]í tfiuv cvTuv ,
7TKÄIV ш o'ftotA erzu/etpfAC'rlovjiç o/jlo'i-
aç y liv 7rçémv'Q. ¿sé} txÁJípuv Ло'-
yov mir\<n>fM^ti.. ri fdfifeie Jï'xssrct
TUV
 ю в XI у s i с a. Lib. III. 1 35
rw Hffi pÁQ*v j cv /Ар enim cx hypaton & melon confti-
tyvvi yducnv âçlw afUL(¡r)\¿¡y tuitur , in hominis quidcm natura
9¡¿ tkù с* мЪътк tíWv c»¿>- guftum& "ашп ^mul Denotat,
j|v ~ ~ \ vj> ' propter operationem. qua; in ipfo-
. » -j » t*î * ' >n' < ' roin contrarns ipectatur ; in uni-
V M 'С V f ^ vcrf° autein киаю & «luam^roi
7» 4é я»ц/с,сф«у , иг» ^ e<r- pter aecjualcm ad medium propen-
<Pf>*¡<?4' отт ef]). àtpj , Л' ¿5 eipÎKA- lîonem . Quod fecundum fyncm-
/4« airies. 7а it ^ ¿tsfyOyt¿i¿uvt menon procedit fyftcma , quaiv
ежи «V «W ti ¿ c'^wî/. 9ttf- do4ue O1^1" »mi,e cft > quan-
рьчШ , W wî ¿*K abc к» do1ue аД" ' °Ь ca"fas » 1uas dlxU
>*,~ . - <п/ , / ./ лч mus. Quod pec diezcugmcnon >
, ~r Г ./ / . alibi qindcm auditui & nlui. quo-
•ЯЦ/ KSH ал'М/ > m ava> -njav ap- tum pcr y qui fine luce vi-
Oiojipon xá¡etÁti<p¿<n. óaólv cf¡) «- deri nequk , utrorumque eft сот
лев' «ли» 2^ mQüvy та ^» -rjçp- munio : alibi vero igniatqueithc-
■npa» ¿> /uifj eùi$-çcù7ru tÎt}clçp J\t¡- ti » Яи' utrique fuperiorem locum
Xol rm я^Ь'ш Jff &»' 7» oceuparunt. Cum autem dua: Cat
~ • o\ _ ' > N ~ ipfius dia palón fpecics, Prima qui-
« T î> ■ , , \ dem in homme quatuor iimul de-
ftTTT^W* * notât fenfuuminfttumcntaïquibus
, 7ïjrajtee*,ni'> açpeiÇovA. i?- & ab exterms rebus, & ànoftris
5tç * d\»c7y auMÂt/Âv^oTsiv , 'ihn]tÁa potentiis eft efficacia. Altera vero
та Цузу - вьЛ«4 к& «rOfisî- vifum , ut perfctäiorern ; quae non
m43T*d)eSloç3itç3faicv(/a*. Ь St duobuscongreffiseflkit opus ; fed
_,~™~u7; ~¿ ..У v —^ *' _ \ & tertio prastercainauxiliumeeet,
«' v v . . v,ft / ; n lcihcet lumine. In Vmverlo autem
л/ \v v .я' ч 'в/^у^ primum lyftcma matcrialcm , &
Зжя^в» *tni ^е/су , ^xt/xAcipa- qui ftcundum lincam reftam ; al-
ft¡Uj&y or¡ha>tr4 7иязу. terum , aetherium , quique fecun
dum circulum movetur, denotabit
Evk yt ¡Jblw. ri» vië* фи%у$ 7Jjf àv- locum. , ,
Ъа»тщ A¿y« W T«îf ^i?«f che . Porrô in.fcrmone de humana a-
% / nima , euam virtutibus non abiur-
<r \ йТ *» « П" ^ /1 de ahquis comparavent iyltcmata.
^<*. Ц&* a* wmiw mfúQ* baque hypaton & mefon fyftema
a-atp^otriw^ 'Zff&çvt^iov.ih'zsh^y^ Temperantiae cft attnbucndum.
чгштцд *i Ьнцуна . тцд yxç r,$ovw duplex quippe hujus eft efficacia.
ДО» ъР&уорф» шщ vvp&í&tiw.. Voluptatem enim aliam illcgiti-
S z mam
 140 Aristidis Qv'iMTitXAKi
mam efle contigit ; à qua cum pía- *¡í Henx^ x¡ imtf«* t7Tcu-
ne abftinendum , eamcjuc miflam v¿v¡íg , che dhiyug т<2 ßafvQ.T№ г
faciendam adhortemur, яоп abf- avgyj^oirm ороилт¡JÚp' т у ivvopovy
que ratione fyftcmatum gravifllmo r¡g ъ&< ovftfiilç/cui è Ï7rûuv@~,bu ¿k
earn adfimilabimus : aliam , legiti
man! ,• cujus laus eft circa modera- ЛТЪ7Шд TUV fÚQm Vblt'Q.IrO . 7Î <yi
tionem. quam non abfurdè tetra- ula)
chordo mefon fubjiciemus. Ca»- [jcqjíov .(пшу'Мсц 71 p«£ q тештуд \s&z-
ttrùmfynemmenon Iuftitia: eft at- çtcmç eig <ru<Pgoouvlu> , кй тЬи ош\г,д
tribuendum. Conjun&a enim eft $tuiafU¥ Ь mA¿Ux.cug-n fâ&euç KS^f
hujus fubftantia Temperantise , ac IJicùUkcuç <&mncuç %\g. *3W0ùùccç
vim fuamtum in civilibus uiibus,
turn privatis beneficentije demon-
Tv 5 ¿tí£d;y/Jijjm àvfyeia, 7mç/Qa-
ftrationibus per communioncm
exerit , congregando genus huma
nuni. Diezeugmenon fyftema for- atiç каымд , т»}д kg тз (гш/лл -zjtpç-
titudini eft adasquandum. Нагс e-
nim quam maxime ab omni mali- 7» c/\ï \ягг^оКа1т <p^ovr¡ai m~
tia feparat , animam ab affe<äione ÇvKiv г<р&[мЖоу. 7s (tip yx,(> ¿£ú-
erga corpus liberans . Hyperbo- •щ]®* mçc/LÇ' щд J\¡ C¥ etxçcvi'Zt
1жоп denique Prudcntia: natura
fuâcft asmulum. Illud enim acu ixyujóv. 7n¿Áiv -mum Ttig 7tív~
minis eft finis ; hujus vero bonum IsT&oiy и ттророшав^. thiccuo-
verfatur in fummitate. Нзес rur- твои K£4 <ru<P(¡oouvlw ctf¿et
fus tribus dia pente fyftematis ad тт]оу]ед , шд t¿ щд $>и%чд 39n%-
fimilabimus. Primum quidem dua- [¿q'üx.ii X9<rf¿ov ¿aou>' w J\jt b&m-
bus primis , Iuftitiam & Tempe-
pov ávJpeía, iiw ra Jv¡jlik¿ оцЛ#~
rantiam fimul collocantes , ut qua:
Concupifcentis anima: partis decus Qcw "¿^¿¡¿u/ 7i K&j \jzriçec<nv , Kfff.
exiftant. Secundum Fortitudini, <si&g ix.altçc/LV r¿oy bvoív фиски»
Irafcentis partis denotans virtutem fcJ^bjí /¿íp@* poirhv. я tçJ.izv
& fubftantiam , & ad utramque (ppovr¡<ri,r XoytxJw ¿cían ¿»jA¿V.éZí
duarum naturarum ex parte indi- p¿¿ ^ ^¿ £ис^а $ miQut rp
nationcm. Tertium Prudentia:, « ~¿ . ~ }v¿Jí ¿feC^lío,.
rationalem cílentiam declarans . 4" T, ^ n ~ \ ». /
Adhzc quoque ipfius dia pafon bi- " **» ^к^ аЛо-
narius generali animar binario eft У? W"" 79 Ó £7¥ov TV ^V*? x*9
comparandus. primum quidem dia ортотц'О. 'Z^ty'h'^ivjaç.
pafon activa: & irrationali partíj akerura Yero , rationali per fimilitudincm
adponendo. o"c3í
 DE IM V S I С
o'gjt 07Twç K¡ (hfiifg *t¡? т ßiov
ьщд-т^а^гшд. jf¿h pcç <srÇsg "2^tjijv
fj t/[i <zs&g камеи/ ка(д£>лЖ{. K&{
тгео^д шд Я^&фоуИд тшу ßiuv \>7tí-
Ън^ЪУ V [AXGlK>j. -TO ¡AtV JúM VSQTlfOy
Tvv nXeiuv тдчрлтш т» vía 7mQj
(раоту с/лому г^кла^а^ Iw а'-шу-
ItS @t¿ftít tí iftoUtç , Kj mB-M ciïn-
сщд r¡T¡c¿fÁ.i^a.' то <f£ ><дг [лгсщд та
2\g.iï*lXoï ßtoov &<¡r¡. то fíkv yap *J"V
OUVtjftflíVUV ТШ [¿ÍV ß^ßt^VTIfjOV «-
уоц , tÍw <&%íj)etav' t¿ ¿/J,é 2$gi т1ш
juíjívidícw оги/аф1и) lyyioy eiva¡ ,
K¡H tohov кя& Toy q%ov , t¿w щд ка-
<ПУ. CV%T¿[¿ÍV Cil faucietßin [¿t¡$A-
ji£тгд fí^íZdú^ilo' тпуц^ад 0% im-
iïooiv etXtiCpt /Аоуцд. то J\jí koQ. Jít-
(¡éüyiÁvcúV , f¿é*£oy fiiv ¿yjo $Vߣt-
о'гд' TsyiK^u) J[t mié/jS^jov fAíQ,Go-
xluu j my¡í¡¿fJ$¿jov ту туд Qw*¡g iïv-
vetftei j т <r(pofyecv иду ovónyov es
то ßiX%ov [AíQ.?&<nv iïtjXol , tImtí
туд "àçtlvg $ишаулу. с* акоот^Ъ p¿(>
(w\r,g ц xjzjvçBcng. как'юд jj hi¡@*
ä/ява àmXSt 7i фьспшд \teyx©*>
Xj TmvjiXrjg àbwjayia. oho ksM Tivzg
тшу свфиу , то f¿iv TíXetov lijg ~¿^i-
•ñ¡g , eàg ftíytft tx,Á<ra> xáo-fAOV KS4
(Гштч&ог .'2>7пфаАУо'{В/и01, *$t<>Tr¡&>-
<zrç$ç6if>>i>tuoT то <J[t ti¡g KAKÎctg f¿et-
tâtuà* tí KM cp^u^kxsv шсощд (pv-
oiág ti Kfl ovgzcoiùog tmttoéifç , ùg
a. L i в. III. 141
lam quoque infpicc quomodo
cum duplex in vita fit actio : altera
enim ad virtutem ; altera ad vitium
dedueit : & has vitarum differen-
tias monftrarit Mufica. Prius enim
perfeótorum íyftcmatum omni ju-
venili, inquiunt, fimile eft setati, in
qua omnes & codem modo vivi-
mus , & paritcr ab anima» pertur-
bationibus vineimur. Secundum,
quod à mcíc afeendit , binas poft
puerilem ïtatem déclarât vivendi
ípecics. Altcrum enim per fynem-
menon progrediens , quod quidem
brevius fit, facilitatem ; quod ve
ro ob hcmitoniaîam conjunftio-
nem propinquius fit , ac proprium
fecundum fonum , id facilem vitü
& propriam dénotât naturam. in
qua juvenilis vita: mutationem nul-
lo modoquis reeepit ; fedmalitia:
potius incrementum fuit confecu-
tus. Alterum, per diezeugmenon,
majorem quidem habens difficul-
tatem , tonicam vero faciens mu
tationem , finitumque vocis po-
tentiâ ; vehementem ac conten-
tum in melius tranfitum indicat :
adhxc virtutis vim. quippe in fum-
mitate ipfius eft fubftantia. Vitii
autem ípecics omnis 8c imperfe
cta» natura; eft argumentum , &
abfoluta impotentia. Quarc ctiam
Sapientum aliqui , perfeftionem
quidem virtutis , ut fummum cui-
que decus ac falutarc pronuncian
tes jdivinitatem adpellarunt. Vitii
autem vim deminutivam & corru-
ptiyam omnis natura» ac tonftitu-
S 3 tionis
142. Aristidis Qv INTILIANI
tionis fcientes , ut rationale animal
minime dccentem , feritatem со- 'игтор&оим. hij4 £í та * ç'ffiflef©'
gnominarunt. Quin & Hcfiodus •zaêi à/tCpiiv htcûÇ biaqyuç -aiç cné-
alicubi de ambobus canit,adeoevi-
4entibus vocibus de utrifque ha-
р,Х<ЛКШ! à>V Tiff сШ TUV OVpi/ACtTUV
bitibus utens , quam Muficè ali-
quis de fyftematiseflet difturus.
Larga quidem femper vitiorum tÍw fJfy yx,(> комэщЧд. Xj ÍÁCt$¿V ÉÇI*
copia prafto eft
Quam capias, brevis eft via valdc
habitatque propinque. y¿St veúet.
Virtutcm at pofuére Dii fudore
parandam
iEterni. via longa atque ardua du àfavcfloi. [aakçcç $ï k¡ o^-Bt@^ cl-.
ck ad ipfam,
Afpera quae primum ; ícd ubi jam y¿1 içizyç a фíñnm tri» <4' "s
fummatenebis,
Eft facilis tibi dein , quse difficilis
fuit ante. íQ'ati.
Age vero rclíquorum quoquc ani- <$>ípí íij Kffi TttÇ гш Xol7Tc2v fiíyi yg-
malium gencrationes , quomodo vía-etg , ожшд reus ^ рх<пх.1ш ¿va—
oum iis qui in Mufica funt pro-
portionibus convenientiam ha- fâj/t. -du) [ш ¿v x.a§-' i'xlctfj.ijvxç m-
bcant, oftendamus. Illam igitur,
qua: perfeptimeftresperficiturcon-
verfiones, fecundùm harmonicas cLfifAQVIKXg ^ЪШ^СВfd/J yiVOffyjlw Лб-
fieri rationcs contcmplabimur. Si yHÇ. « ÂaGÎvJîç 73V i£ , nÇùùlby
çnim acccpto fenario , qui primus cvQ, fytozuiç av[¿£oÁov, ьфь^п <лш-
exiftit generations iymbolum, dc-
inceps componamus numéros, qui пкш àvaXoyuHv -ziÇ$ç etv\cv oRnàei-
harmonicas ad ipfum proportioncs
ftifcipiunt; fupertertii fcilicet &fef-
cupli , ac dupli ; nobis ex ordine,
pofiti erunt hi numeri : fex , o&o, Х.А& 78 itPífr ~¿¡£i3-f¿¿l o'íSe , í£, 0K¡C¿y
novem, duodecim. Quibus deinde envía. , %ú$tx.a. тхтхд o^« <nw%v
additis, eftedoque numero trigin-
taquinque , fecundùm quem fepti-
24*-
 DE M V S I С a. Lib. III. 143
meltres fœtus forman ajunt , fi per
aiÄa-eußp ctu]cv,î<mç/&fiov rcuç rm fex ipfum multiplicavcrimus,habe-
bimus ccx>a:qualcm feptimcftrium
converfionibusdiurnis. Rurfus au-
Xiv Q, « 7î7f etvjôiç éftoiç cfir j>v$-f¿i- tem , fi iifdem terminis rhythmicas
Xtfff 43t$fiii}iç Xcyxç , ïavv li кдц Л- addiderimus rationes; squalerrij Se
nXaffiova. , ¿{¿icÁuv , К9Ч cJJr.T£/- duplam, & fcftpialteram, & fuper-
rtv, "ïùri f¿ováo(&* ^pjf^tjzt,<n>yx.si- tertiarn , ab imitate incipiendo }
nv^ ffy) "èçi&po) e'ioi' «V, hjo, tfétç, componentur nobis hi numeri ;
Ttos-tvptç. m ô $¿ «f ¿b'íva <zt&]e- unum, duo, tria, quatuor: quorum
unitas, nullum praepofitum habens
'Qiy/jSpoy \xuv e4/$'f¿w> 5* &W 'г?С?5'
numerum , aequalem ad fcipfàm
tcwjcv г^нКсуоУ о di OVO VSQÇ t*» habebit rationem : binarius autem
tva , 7iv д\<аКа<поуащ g A T(J,a <гз&д ad unitatem, duplam : ternarius ad
liv MO , ПУ tjfttOÁtOV О </[\ 71ЛГЛ^( binafiüm , feíquialtcram : qüater-
«Cpí tÍv r(Jл y пу obi narius ad ternarium , fupertertiam.
аЖг,\о1д fSf/í 'sf^ef^ivjig lit тшу £í- Suibus inter fe additis numerum
enarium complcmus. Atquc hune
X* 'SsKr^ßf) "bçiSficv. тхтъу е/\\ rS
ubi numero trigintaquinque adje-
certmus , faciemus quadraginta-
ТЪУ 7lorçt£yiX9v'&7l*v]i з XCt&' ¿V Qct- quinque ; fecundum quem formari
<n fJL6g<p£¿foq та bvvtá/Lifiv». t¿ e(\¿ ajunt fœtus novimeitres. Qupd fi
«£ 'шХм^щ'пХнш, iiy тгагарсиоу- jam rurfus fenario , tanquam per-
^.Ttivjí TnAvzzXuináozetJüi , liv тшу feftö , numerum triginta quinqué
mitltiplicavcrimus , novimeftrium
ctvta/LcrjVüov àç/Sucy 'í£o$u , 2^-
habebimus numerum , ducenta fc-
X9oiet 'íG$o/¿rl)(sv'fe,. ttowrcug ?c¿l> A- ptuagintá. Totcnim revolutioni-
bus dierum animari contingit prx-
Gcúvet тъд ъ%$ир*1$/1хд.тх? Ü'ckQ.- diiäos : octimeftres autem viderc
fi*¡vcúag iiïeïv ê<n fyvu^xi fJ&p tÇ cft generari quidem, quod partici
l¿í]í%eiv гХа^шу Xiyuv ¿ti ai (¿*¡ pent quam minimas rationesjquod
7mí]uv} itiïapttïç ÇuoyevxySl/ùiiç. лЖЛ vero non omnes, nullatcnus vitam
confequi . Quinctiam fi rationcs
y¿(> WOT Xiyxç тшу 2\&<Р1ратшу
quoque iincrvallorum adduxeri-
ГШ/ААТШУ mus ad ea, quae de corporum com-
menfu dicuntur , inveniemus qua
Céç reïç fj&p ovfi<puvotç 2>lgL?>){¿a<n 72¿ rationc confonis intcrvallis ca re-
хяУкхд fAíjíxov'Q. лулКсусл' iUç fpondeant qux pulcritudinis funt
d)¿ àovfjttyûvoiç шр>о{щ\<Ц f* Ьим- participantia j diflonis autem adfi-
milata
 144 Aristïdis
milata fint contraria. Verum cor
poris pulcritudincm non id exifti-
mabimus , quod ignobilem often-
dit naturam femininam ; le Л quod
animx déclarât aptitudinem ad a-
étioncs viriles, quam qui habue-
rint , ad virtutem funt cohortandi,
& digni exiftunt qui ad amicitiam
admittantur. Hoc enim poteft й-
lud quod à divino Platone eft di
ctum ; Mufices feopum efle pulcri
ingignere amores.
Inípicc autem quomodo & hu-
jus univerfi corporum fie conio-
nent rationes . Ignt enim , quod
pyramidi fit adfimilis , quaterna-
rium tribuimus numerum , xqua-
1cm figura: illius angulis : Terra:
autem , tanquam cubo , iènarium,
xqualem ipfius planis : A cri, ut
ocíaedro , propter plana , octona-
rium : Aqua: , tanquam vicenario,
ob ángulos , duodenarium. Sum-
fimus enim binarii , tarn ejus qui
furfum fertur, quam qui deorfum,
aétivorum quidem ángulos, qui-
bus agunt , ob acumen ; paífivo-
rum veró plana, quibus iecantur.
Quippe acr ab igne ; terra autem
ab aqua congregatur ас diffundi-
tur. Atque his ita. fe habentibus
manifeftum eft , quomodo & anni
tempeftatum unaquarque adfimilis
elementi numerum fit acceptura.
Ver quidem aéris, fimile ipfi ob te-
ncritudinem , octonarium : JEftas
autem ignis, ob calorem , quater-
narium : Autumnus terra: , ob fic-
citatem , fenarium : Hiems aqua:,
Qv INTILIANI
Пл. хлЖ(&> J[t ru[tá¡(&> ¿ n liu)
ÇÎCV лЖл 78 \pV%*ïç З^Т^НСщО.
ёш,л;сц S-eiu> <я\ят*>1 pfifft'
Ъкл.
АУЭ#я «fyi °*f Kffi rut та 'ZFeujcç
trufíáruv ¿ai avfttpavitffiv oiXoytt.
ÇJf.TZK^inOV , 7IV VtflOfityj á-
(/Э-fiiy > iou.f/S-fixv'Q. TCUÇ t¿ epí-
[¿ot¡@~ yuvicuç. yîj J\t , aç хы£»,
lit í£ , 7в7сс^77Гг'^в*С. Л1Р/.
199 ¿K¡¿. VÓaU J\¿ , Ùç «JOeaÉ^»,
ЯК yuvíxf , Ttv iïaiiïixÀ. «Aij-
Qa/jfyj pcç ií¡g 7ï ÀvuÇHpxç y& кл~
luÇtpxs ávtío®* , так ffy)
кшу тис yuv'txç у cuç oputn ,
-duj o^vnfíQ.' roSit J\jí твс'^цЪх.иу , i¡¿
cRnmbcL) Ciç~ u;î cu. ár¡(> фр ptç
оииауЗсц K&j Qg-xUntf. t¿tuv ¿~
TùlÇ íXtíjuV J\r¡\0V , ¿íH& TUV C*í-
avoítov ¿par tx,àç4 , rèv r¿ íS^t-
гор тсу ¡¿i* 0-ípx , ioixàç càmS Л*
аттХсщО. , тс» ск}ш' tyít@* 7Ш~
poç , 2¡& 5*fr**4fS > ron Ti'oj-Ägjt*
fjt,t¡¿7rupcv </[i , ^rpóitiQ. ,
TOrtP' %ti[iCii J\¿ viïa!@» y Jï'vjçe
 DE M V S I С к. Lib. 1 1 К 145
v¡& y T tà^iKA. ÍE<j TtíyVUJ Tt i&p , ob humiditatem , duodenarium .
Habebit itaqueVer, quemadmo-
tsçsç ¡Jáp рг]ытпроу,тг 2^ Tiaymsuii' dum & Pytbagoram dixifle ferunt,
ad Autumnum , dia tciTarqn : ad
Hiemcm , dia pente : ad itflatcm,
fyf&y *» 7mÇm, tif xsmyéyçA- dia pafon, uti ex fubjeito diagram-
^щ.т r¡ àvahoyicL (лщпщ whkIXuç matc apparet. Quarum proportio
í£ t¡¡Ml(/Tis Xj npUêXin , ¡c¡ счлЖа^у Mufica varie ex fupertertia & fcf-
T Л-кЛлотл) 'S¡K*¡f¿au. quialtcra , & permútate , duplam
EYçt» ¿v k¿v tÇ 'S Trxvjcç (Tuiualt ration: m complet.
1$£e¿$ety/¿A fJt,x<nx,í¡s biosyn. 7mXiy Quare ctiam in hujus univerii
corpore evidens eft Mufices exem-
yxç то uèv 2^ "погашу, lîw vXixlw
plum . Rurfus enim dia teflaron
ífi<peúv<l 7i7g*x?au' то о% 7riyjt, quidem materialem oftendit qua-
Ц0$ то càfytçjiov <z3&goijf¿cúvet <rwf¿A. ternionem : dia pente vero , xthe-
t¿q mtQàvy rhu т vKeu^lÄ щ- rium quoque adllgnificat corpus :
f*tXi¡ KÍyti<ny . r¡i fíncyi 2¡g.ÁÁ- dia paion , planctarum concinnum
йи>.чу. . тащтщ fHO yxç тъштЬм 7nor,y motum. de quo pauca difleramus.
Poetar enim hunc nominant flatum;
hyofMt£oynç ozÇo\ Q ayfytç Xj ÀXr\-
Sapientes autem viri , & veritatis
ixydjTiq,oW "¿¡mo^ei^iuy пшу- veftigatorcs , per hujufmodi de-
is 'tfygfCOBw. чту флт <t¿ü¡a,a, тлу^н monftrationes hunc funt venati.
тЖш Qtpofyjov ка6 ¿[¿oía к. vtth- Omne, inquiunt , corpus, quod
X9V¡(&- r^ifJLA , KV/XCUyCftiyX Ti \JZ3V celeritatc multa fertur in fimili
riff z&.tjyqffJ'ÍK.lu/ тшу \1/уф&од corpore & fenfim cedente , quod-
с* ¿4t¿U кьяХшу U^gfyóyTW , q%ot que fluduat àpulfu, morecircu-
loriim à lapillo in aqua dilcurren-
rnioy "¡xmjiXéty. uç 7nç ¿\¿ тсу cí-fjt
tium, certum aliquem fonitum ef-
т'суЬъу az^.¿v ti сути , Hjßf Titç >;/xiri- ficere : Vt autem hunc aërem , qui
foiç oç?Àyoiç'srçgÇ!Pv®S i%ov^., fimplex eft , & cum noftris organis
Çôpais ЧХ& **t&*&*rf yxp opoiuç naturalem habet convenientiam ,
4SXrty?,<; tí àvfyiç KM yuucu- differenterfonare contingit; cum
-a-cu^cç tí кдч vrfio-Gvripu ytvo- enim fimilis pereuffio fiat & à viro
/iiytjç,àyiptOiov ~¿¡7n¿i£0¡Qiq T¿v tj^cv & mulierc , pucro ас fene , diíli-
milem reddi fonitum; fie & ibi,
¿TOúOÍ J\jí KAKílSí у ТСУ fûv uifypji aethera quidem efle fimplicem; cum
чоуХрЯШ à-zrXxv ' m ef¡¡ с* cúmS autem quae in eo funt corpora mul
cu/jíaQ. j mYXÁ ti oyQ. K¿4 mix..?. a, ta fint ac varia , uti manifeitum
toifaXx-nq y piytfi ri wjzçcicuç, redditur , cum magnitudinc ac co-
T loribus,
i4<? Aristid'is Qv INT IL I AN I
loribus,tum effectibus & dcfluxio- Ь/цунсид Я ^ "ixmipoioug, чаКчЯнг
nibus , ifta pcrcutcre ipfum fecun- ¿Jj¿v ¿r* f oikho* Ьиша.(ш t&f <pv-
diim propriam vim ac naturam. ¿, метгси&птидъшдг
Nobis
. icitur
S fcntiri non poílc
г iltos T \ >/
С8ТГ те»?, #?«é> • » о-тмоншд
ЦП V mg j a-P
fonitus. quippe qui haud idoneum v „~ » * „ ^ , ,
auditum habeamus , cum ob mul- » « * *f
tam diftantiam , tum ob inquina- * «€9f » K&uwgfr-
tiorcm cum corpore miftionem : Áífulígpg. yufyvm^ o'l m am кл-
Qucmadmodum qui aures pejus Kiov qpû'v typáS-etvIcq , ¿tí ф r,ju¿}í-
noftris conftitutas habent , пес ^ Ueewi ф«»Ч* , ¿'n Sfiiyt^er,
noftram exaudiunt Vocem , пес, ^ п~ ^ ^r^. „7ç ^
quod maximum , tomtrua ac hu- 0^.7- м , ,ft ,
jufmodi fragores: Illorum autem, ßtM,«r wQcvÄetgc, v&çwç
qui inter homines haud prave vi- Р&шготт гу^д -п^Клщ щдл-
x:runt , mclioribus prope ad aurcs 3 ^ол^шд ¿ftoípxg fyiSsef
pertingcre , eofquc nullo modo T¡jg ute£sJ\fi К9Ч тшшщд £>Ьсиий-
non participes fieri talis ас tanta: V'ÍUÍ. ¿'s ш» ^ ^ r£v цлнЩлш
beatitudinis. Vt enim (inquiunt) « j h j~ ¿
meliorum infpectores fien , natura j\ / ~ n.-T. o~ . v ».
quidem nobis eft difficile; iisau- . ^ " >ri . ü ~J 9 Л,
tern , qui ad virtutis culmen per- ™"j*> *W ¿HnWuv, Л-
vencre ac feientia: adeommodac , $ ■9"«*»' poçÇw а£Лл-
polïîbile eft & divinarum forma- Sag ^гш^щ 7т^а<пои>' ¿tu ó\í >(àif
rum fine noxa viderc prsfentiam : 73fr T¿ mtf}¿e r¡x,i¡g лххощ i&p ~ï?n>-
fic &univerfihujusfonitumaudi- тоЪрятк m paXigv, ebr ¿va-
re,fuo quidem inftinétu ctiam ma- y> > ;т- . jr \ nv
xime indienos , hen nullo modo * , ^ .П « .^л> ~
poteftjhoneftos autem aefeientes *«« W Mnfy»»; cc^vag^ç
abunde hujufmodi honorem & fe- «pK »W ^fíoi^oeg, mra-
licitatem q^uamvis tarde, attamen vmsfüf¡> '¿/¿ag <J[t ^«&tAety¿Cáv«y
Ecrcipere a mclioribus. Iam vero \}яптк1>&т1с>>&>у.т11тид тйд ц-^цд
os ionitus à ftellis proferri ajunt, x\z^¿ T¿¿v ¿^^y ъ&фцъ&щ фа,<п
fccundùm ordincm qui in fonis ^ т^т^»«Л,'йс» «v4>5»y>e*ff
lubiicitur. Porro cum fonorum ,y «v г г ч
aüiWcaühi fint ¡ alii feminini ; ^1 ^£ Ç?»^/ ^er
alii communes; unicuique vim pla- *pp*"*™>- vnpm St fyAvnpar c¿A-
netarum & efficaciam equipara- ¿V6 Зтепф'йоп ovjuv , я*А<?ш <ïv-
runt- тшу vsKeuiqjüñ) кдц eví^yetou/
7iK£/(rami>.
 DE M V S I С
HçÔTi/iOV ¿V ¿íi(JÍÍXOV , Tí ТВ ЛррЪУ
<púci >L ^í"Av. тг f4& ¿v лрргу с* ,Ufy>
хгирам (пй^цроу tí fypov , h tí
tj/t/^ewç w(€U&i9f ti кдц QiXémW
та ¿\¿ 5^Ли , v^èy j ¿tetptyov , t¡pt-
fícuév tí ¿ фиуотуоу. txtuv </[é JCÄ-
t»s те» струям âl&tpoyiç yivuQç
evfíZoúy^. h fiSlfi ¿v t$í vs\r¡vr¡i KV-
<moi!Ç fyioiag (гш/ллЪк^д cùïtum-
T ÇTjfaiw cttpiqm (fây-
уоу>Зю ptixçcv qpptva/MfJOV. К£Ц y»l>
eùujtj 'ZshHÇcv ujjj ^уЛюрДО» bu reo
poiecç íxi- C-vnzi 7* P*P K9Í лрргу ó-
irîl<& y inçstétatt КЗЧ я«/>' dm4t «í
7¿£/ ТИС $JVt¡liKct¿ S'Çi'xiiKCiÇ 6a*
vápcetg <гш\ллтт. br\Kiai tf\ji t¿v
Kgj o't nuntjí pvwmÁoi я ^ cçyta-
ФЦ. ckf'pViifyXwj tí pes£ ctvdui TStsi-
НрЩЛШ , TSKíOV /¿(¡¿XXODUI fyhVTt]-
Ч£Ч TBV Kl£ßLS<p0pOV CLVÀCV &-
yífrpeu аи]к, t¿> f¿>¡voet$éÍ r¿ %ц-
fjut}@- tz^¡f.T¡sKr¡<nov 0У& j Kffi /3*-
púmjev сШя7? <m&s&ctf¿Gcuo$¿cp
тт^хш > ¡H? «SW ж» *i^l0V
ftiycS-d^ iyyjTfi^' <Л' ¿XÍya w magnitudiruem ; paululum vero
iyçcptk*9{ j « m¡í t¿tü xui/~
<&eitl. W vvxltç/vcuç шгал'шд' *¡[¿t-
4>j,vcuç с/[б сШ •zsAêei' угуу&шд фл-
ct<n i 7э àpptycfyÂv км cwiiç ЧХ***'
a. Lib. III. 147
Prius igitur diftinguendum,
quid fit mas natura ас femina. Mas
igitur in corpore quidem durum
quid eft ас fíceum; in animabas ve
ro aétivum & laborum amans : fe-
mina autem humidum quid ac re-
mifliim , quictumque ac laborum
fugiens. His autem excedentibus
aut xqualiter miftis efFectus diffé
rentes fieri contingit. Quarc Lu
na: orbis cum humidus fit ас rc-
miflus , omnis corporalis genera-
tionis quam maxime cauiâ exi-
ftens j femincum , qui per E fit,
emittit íonum , paululum virilem.
Quippe plurimum ipfa femineae
natura; obtinct in со , quod qua: à
reliquis defluunt rccipiat ; virilis
tarnen naturx quoquc eft parti-
ceps , cum per fplerjdorem etiam
deferat in tcrram gignendi ac nu-
triendi potentias corporum. At-
3ue hoc quoque manifeftum red-
unt hujus facerdotes ac cultores,
quippe & mafculo-femininam i-
pfam àdpellarunt, plus féminins
natura: participantem j & cornige-
ramtibiam ipfi adfignarunt¿ qux
falcatae iftius figurx eftadfimilis,
& graviffimus in ibni emiifione ,
a:queacproflambanomcnos. Mer-
curii autem orbis , ut plurimum
quidem ficcandi vim habens, eo
quod Soli fit vicinus fècundùm
humcctandi , fi quando ab hoc re
cédât : tum no&urnis rarô , diur-
nis verö fsepius gaudens adparitio-
nibus , iple quoque ex mafculo &
T z femi
 148 Aristidis
feminino mixtum íonum edit; ma
gis tarnen virilem, quod & ipfe fic-
citati magis ac diurnis adfimilatus
fit intervallis. Iam vero Veneris,
cum & adfpectu ljetus fit ac jucun-
dus , la»titiamque efficiat ; adhxc
humidus iscpius & noftc gaudens,
Femininum extreme obtinct ío
num. Solis orbis, cum ficcior fit
& adurens, item calidas atque a-
ctivus > fonat mafculum . Martis
autcm , qui calidus eft ac cum Ím
petu fertur, turn qui humidis &
nocí urnis gaudct figuris; alternan-
tem fonum profert ; magis tarnen
virilem. Rurfus Iovis, cum&ju-
cundus fit in omnibus eftcdis , ac
per omnia paenc orbem Veneris
œmulctur. & fecundùm remiífio-
nem ad eos , qui ab utraque parte
funt , refpiciat : adhic Martis ca-
lorcm imminuat ; Saturni autem
frigori iblatium adferens bene tem-
peratam ex ambobus habcat mix-
tioncm. atque codem quo Vene
ris orbis modo, benignis quidem
fhtibus foccundus cxiftens ; cor-
porum veró conjunftionibus gc-
nialis , & ad liberorum procrcatio-
nem faciens ; haud abfurdc ibnuc-
rit magis femineum. Vltimus, qui
eft Saturni , rigidus exiftens &
fqualidus ac laboriofus , mafcu
lum. Cum autem rclinquatur dia
teflaron conibnantia , à Mcfe ad
Synemmenon progrediendo , in-
vencrimus quoquc Zodiacum fpc-
étari in quatuor locis ас magnitu-
dinibus. Quod fi ergo horum pri-
Q_V INTILIANI
VlktOV fjfyjr¡pptVU[J&/j6V j ТШ Hfff cùJJoç
ry £>¡f>¿Tt¡2< (лЛЯьоу , Hj nlç ¿¡[¿iyivoHg
лф^оЛтуд, фси<^сд 7i uv ^ т ^iow
VyÇSÇ , 73 ъзАъоу vvkU TI %cüpuv,
tsv ^hwj а.щид i7ré%<¡ QJóyytv. i
</[é t¿ JfAÍeu %r¡p¿Típ(&> KS4 каидг-
Ifjg« TBV apptva. 0 J]). T¿ àptùàÇ,
fióg ti uv K£ff à^pi^ïtxsg , vyçôïç 7i ycfj
vvx¡t(>/volg yíyniüyúg <^i\fjuíai , tív
ír/iKf4,(p£¡t(J^ov'Q. <гв&щ<п . vskícv
yjw v{ppivufJ3^@~>. o <f\¿ T¡¿A¿g,4-
oof tí cv cíTmoiv c*i(>y>ipt.ct<nv uv, цец
núv'Q. ¿ÁÍyy iew tÇ ii¡g яф/зо^-щд
ipàfjuïk©». k¿j¡ haQ. avitnv ето»?
Опт' 7m^' Ík<¿tí£c/í ^tup¿^®^.
t¿ /ар <x,pt@* 79 Jtç/tcv ÍÁctrluv •
t¿ </[г xfjóvx ri \pv%çcv *5irQßtfiv-
^¿'J^fJ^ > &K£¡¿I¿V Tí t]r ¿fAtyoíy
t%uv pit£iv. 4SH kaQ- tsuj'Q tu ií¡'g
á<p^o^tT>jg , ai /Др r,¡¿í£¿oig тпн&-
f¿acn ycvifx.'^' uv c* </J,è <rupu¿Tuy
aiuict(poúgTixMoazr¿f(§h tí K<H уярц-
Át@« , ont av атгнхзтид Ч%Щ ni
fyÄvTipov . TiX&jaù@- <j}¿. , o t¿"
KÇûvit , axAt¡pog tí uv ксц cwx(¿r¡-
eog , t(0f cfhimiv©* , тгу apptva. Лв-
m;Jüp*¡g J\jí тцд O^g. Tiorápuv ~2hr¿
fAtofig Ka!Q aujur¡y¿Jüpuv avpt,^>uvtccçy
djpoiufyj âv K!W теу ^uiicufBV с* tít-
S^itj tÎtiziç K&{ [JLt}^)tcn fyupxijfyjov.
tívtuv ¿v в 7s /iâfi Ttçu~nv ÜraiöiV
 de M V s i с a, Lib. III. 14?
f3/) тч fiía-y ii ef\fi iïàl-npov, r^fiíj' mum tradiderimtis ipfi Mefe: fc-
cw-iiw , кат г Хомгыу ¿y.aug , cix cundum ci , qua banc fequitur ,
Áv ¿mléhrs Лядоф. к&птт ¡f ¿e caetcris ''militer; haud ab-
1 I*. ~ «? L> T \ furde dixcrimns . Etenim horum
и' « - V - . fiaeuli naturahter , ob limihtudi-
«Mre^tff of*°""ll<& , Ъ г с*ц- nem cum planctis > ctjam cflFeftus
умапорошдрЯяЛчфапг.агону fimititer participant. Inter quos
Олг' íAflíarü» r (¿íyíSrm •т^нрцрг- qui & minorem quam praedictx
yaw, к f^ci^a твтпу ixÀm каЦ%«9- magnitudines , aut ctiam majo
ri , ¿tw XfrafHtTitr mç \sarto. «m beum , quam iftarum quarlt-
¿Lvk¿.t>~, ¿„¿;, j„ „ ■ bet , obtinent, ctiam intervallo-
, ~ о; \ -/ « « \ rum exceflus aut deicetus lonare
* * л/ г V eitveritimilcjutinnsquoquecon-
Ьар/шюг fuXmdtm . ^ m лаг*- fiftat congrua modulatio. quorum
(rúfAciAsf. , Kffj m <rf¿iK(>¿m'(& maxima corpora etiam intervallo-
тшу 21&&/АатаУЧ%ю atumjetf. як- rum minutiflima fonare poifunt
Л»к -nivvuu Ырш ь-Мл Knm¡MÍvuv Rurnjf igitur reliquarum fepter ptem
.л/ V ~ y » ~ / chordarum fonos lonos Zodiaci
/.omaci qquidem
0>n»«f, Л •* ™fp« О ' C^«?J^
Л с % *V locis
IV'LJ J dlftnbucrc
ШШШ util. foperfeï
lu.^^v..^emus :.
, , 1 « . , ~ .\ simplex cnim homm en cmcacia :
?*? \^pHf" 1Ш 0 cum autem planetx duplicem vim
re/tu»* Лт/й* i^ey/wy fuvafut.rn- 0btineant ; aliter enim nochi, ali-
fuç pecç 2¡& rwt/cf аЖшд j) A »;/*€- ter interdiu operantur; iterum ipfis
çpç Ьхшош\щ. ttuKiv au)oïç iva tuv nnum rcliquorum , fecundùm di-
Ло.тгы'к ко! bouki-niQ. r Ч/Uf/rtSt urnarum poteftatum contrarieta-
|Шш№^^'.я^»Л«< 5!m att"b«emus. aclivis quidem
/ . » л .n / \ у, . >\ »Horum leu laboriolis marem , aut
^ ' , /' ,,, , — ™ '/ quodiecundum miitioncm malcu-
«• *№">J>l(* ъкиш- linânaturi abundar, adfignantes ;
Çov , ~2>vnvifj.ov¡ig • Tttç ¿l' àfyctte- fegnioribus verô feu humídioribus
çipoif j ff bjçéjipotç 73 ^ijAü -гаос- feminam adducentes , aut quod
eje»7«í , t) те %hvaßt z&Ü&tn . feminina natura abundat. Solum
uîW M r¿y *GtX*uQ**i>t%J» autemproflambanomenoninpla-
»n V - . n - ~ • ' ~~ ' netis , quod per E pronuncictor .
, v ^ , V ' invenire licet. Hoc quippc ele-
füpof tmi &f«r. то &ç dm WZ«» mcntum , Lunari natura; propor-
Ti'r j t?7í? wÁif»4í a»aAey¿i/ <^)ü- tione rcfpondcns , generationis
«r« j fytoruí нущ ovfj,Qo\ov cLvS-pú- eile fymbolum, hominibus dicc-
TOif ^-íí7x« Aey«». e£ ^>&« írfftí-* re placet , ex primo pari Sc impa-
T 3 ri,
i jo Aristidis
ri , fecundùm numcrum , compo-
fitum.
Ex his adeo videri poteft , quo-
modo & fyftemata & modos cui-
que Dcorum , eorumque fimilibus
actributuri fimus , propriis fonis
rcfpondcntia ; Lunae quidem ac
proportionalibiis potentiisharmo-
niam , quae à Proflambanomeno
incipit , tribucntcs : Mercurio au-
tem & fimilibus , fyftema fecun
dùm : Tertium deinde tertio , &
adfimilibus: Quartum quarto ,&
adfinibus. ac de fequentibus fimili
modo. Zodiaco autem toti omuem
fpeciem tribuemus ; at particula-
ribus ipfis magnitudinibus ca quse
fonis refpondcnt , in gravitatem u-
tentes confonantiâ. Rurfus in re-
liquis fonis , quos noâurnis efte-
ftibus adtribuimus , ordine qui
dem , quemadmodum datus fuit,
utemur; harmoniam vero adgra-
vitatem conftituemus . Deinde
haud ignotum eft, qua ratione cui-
que rhythmo ctiam inftrumento-
rum naturam , fyftematis conve-
nientem , adfignatari fimus . ubi
nimirum majore efficacia eft opus,
ex fimilitudine extremitatem ad
vocantes ,• ubi vero remiilîone, ob
inasqualium miftionem, exuperan-
tias permifcentes.
Horum porro in aethere exiften-
tium fonituum etiam inter fc fiunt
rationes. Zodiacum quippe dividi
contigit in partes duodceim , nu
mero squales in Mufica cxiftcnti-
bus tonis ; ас perímetro trianguli
OY INTILIANI
ftiVOV.
e'« £>j тйтт oiwitiétv íiuv£¡üVy àç
Xj шд T¿rm ¿¡¿aíoig')^%átto¡Mf]ynlg
lotas Qfjbyymç àvAÀoyxv'Q'. аъКг,щ
fiiv x¡ tcuç àvaXcyoïç ошн&рмп t¿u)
"ihn -а^дКл^оио^я vipcfleç àç-
fiov'tew îç/ny iït , Xj Ttïi ôftoioiç , то
(ïdjTifICV CVçiJfAef TÇ/m cf\ji r¿> rçji~
гш , ¿ rsïç 'SrfeßczsKqaioig' •nf&.çnv
r£tîQ^Im^ Jtiç tfAtptptoi. 39n
rm г£п ouotcûç . rf cf\¿ ^uthaxn
Ttiç <f[i 'ärfeßi f¿íp@» carfif ¡&tyíji<n
ш mç <ф*)зууид àvctb.oyxv'Q, , сШ
то @ú¡>(&> ^ciùf^fjoi tç ov{¿<puvícc.
•nÚÁiv Q сШ r Koixm (pfyyyav, ¿V
tcuç vvk!î(/vcuç cmçyeicuç лфь>£/1~
¿£*¡mpifar ¡5 ÂçiAOviav cßri тс ßa-
f>@' ovçjjcsfAi^i,. Àçumv 'A che a£*¡-
hov y Mf txetç-» Xj j>vB-f¿<p Xj latitat
(prima, Tblç ovpjjLiewi •п^'г'7гааш3'Ъсп~
boùovfJèp .ока (Âv •zshâovcç biçyeioiç
•ZS&ÇXAXÙyfyor С7ГИ <5б VipetfAiVtJÇy
2¡lgi Is T dvoftetw f*i£iuçy tuç V7rt(>-
GoÂaç àvAKiÇjit.mwTiç.
Тхтт yiç Sri г c*cu^t(J&m %%&>у
Xj >srÇSç àiïbtjAnç yivov^) Äoyci. r yzq
o*¡ ÇaJïaxsv ццуиВ-фац fÀiv ov[â&î-
HÇ f¿íf)t] SubtiíA y ItmfJiB-fJiùùÇ
 D E M V S I С A. Lib. III. ijr
T¿ cfoyuvix TÇtyWif. T¿}71 yx,ç ¿K rcftanguli. Hoc cnim ex rationa-
libus omnibus primum conftitui-
jxèç e£ tÄctrlcyw шлъ?tshdjçw cç- mus . Quse enim ex minoribus ,
quam iftius funt, lateribus confiant
*frywi& Tfjywa ftittt mcyjug cíj>-
rectángula triangula, unum utique
frjjoy í£et , йуе [¿íXKoi iîw \sm¡eivis~ irrationale habebunt , fi quidem
own ii ïcvv bwjot,;J¡ifluu $н£сц тсид fubtendentem oftenfura fint squa
tLo cçS-bv ъгё<ехх£сид. ¿lo к& тъу pofle iis , qua: rectum comprchen-
t nçwiiv флаг ptjjíu) З^пЪн^ец 2>¡&- dunt. Quare etiam quinarium pri
mum eífe inquiunt , qui rationa
TÇiywx огил^шт@^ j ug ítplw , 6к lem oftendatdiametrum.Talis au-
tem trianguli , conftantis , ut dixiV
tçiw-, Kj norápw , i($t/ my]i , « та?
ex ternario, & quaternario, & qui
nario , fi latera Aritbmcticè com-
у; тм Ьшь^гкя 'якцрЦтщ то-вщд. «тг ponamus , duodenarii complctur
<yt fjw liv Tiosaocf. <zsç$g íxditpov fumma. Adhatc quaternario ad u-
TW Á017TUV "i^iO'iArfiiKCog ozwjivltç, trumque rcliquorum Arithmcti-
« \ ft \ « О ' с \ fcv * m
07ï ¡jfyj TW ï7IlCl[lt]VW 071 Oí TOV T cè addito , nunc Scptrmeítrium ,
nunc Novimeftrium numerum fi-
cvvtctfi^vw "bçi&picv $r¡X¿ffyj . w
gnificamus. quorum utroque per-
íKctjípa) nKíQ-т^унтщ то àvS-çcôm-
flcitur genus humanum , ex marc
yov } t% a'epty©" к<Ц fy^i©* tUjj vi- & femina conftitutioncm habens ;
ÇZÎOIV t%OV j Oit Ч ТЫ» OlwliJlfAlVW cL- uti numerorum qui componuntur
(/S-ftw iïeiKvvai Qiitng. « «/[г tcv natura monftrat.Si vero ternarium
Tg/'a T» mvji 0TwS-fi*!/uSju , арфа quinario addiderimus , ambo exi-
7vy%civov]tç à'pptvtg , ат^офоу yivqv fícntcs mafeuli fcetum qui necnu-
tritur , nec vitalis eft oftimeftrium
Xj a^oûv, "du) rw ох&ргут Ьг\\Я<пу.
oä' « н& TW izhdjpw \ка^1ш xjv defignant.Quinetiam fi latera quo-
que fingula fecundùm profundita-
)9í¿9-@. cwtyQcufyj.ßctS-®* ух,% y\ tem auxerimus. profunditas enim,
o-úpal®» Qvaig. miqQcu/jHp uv rov corporis eft natura, fecerimus nu
^дмзахл $ixat£ , ¡m¿/t3-f¿ov ovQ, merum ducenta fedecim , qui pro-
егшгуууд т£ rw i^letfttivw. imhiy pe sequalis cft numero Septime-
ftrium. Rurfus tribus illis inter iè
</[е шд Tfétg Ъ7Г аЖ^Кад xa© ßoi-
fecundùm profunditatem multi-
7nií¡ow¡ig j Kffj тш <zs&&py¡f¿í- plicatis , & praedicto additis , No
ya> <zjt$g^iv]eg , rey rm byyict^yw vimeftrium numerum componi-
auulfyfJàp 2^УЭ<пл iSo^o/íiijusy'Q.í^. mus , ducenta fcptuagintafcx . In
Ь dptpójípoig <4« ¿ г£ tifèiTÏdjH y utrifque autem fenarius cft fuper-
fluus,
iji Aristidis
fluus,Nuptialis exiftens ob caufam
ante dicbm. Quin & quatuor rhy-
thmicarum rationumhaec figura eft
capax . Quippe éx ternario con-
ftans recta dividí poífit in ratio
nem duplam : ex quaternario , in
atqualem : ex quinario , in fefcu-
plam. qua: autem angulum rcftum
continent , dénotant fupertertiam.
Hinc quoquc Plato inquit, fuper-
tertium eile fundum quinario con-
junétum. Ob hxc ccrte cum uni-
yerfi in duodenarium divifioncm
inftituerimus, eo per primum qui
dem perfedum multiplicato , per
tcrnarium duodcnario , numcrum
trigintafex , quos & Horonomos
cognominant, efFeceramus: his ve
ro fecundum dcnarium vim obti-
nentibus , fi rurfus denario illos
multiplicaverimus , alio perfecto,
trecentorum fexaginta facimus tcr-
minum, qui «qualis eft totius cir-
culi particulis. Quatuor item circa
centrum fiunt tantùm anguli rcfti.
Horum autcm quifque à dudis
diametris ex circumferential pun-
¿tis, qua: partem duodecimam dif-
ccrnunt , in tres acutos fecari con-
tingit. Quorum duo quidem fcx-
angulam habcnt naturam , äqua
lem rationem fignificantcs: tres ve
ro quadranguli ad duos fexanguli,
fcfquialteram : quatuor autem tri-
anguli ad ambos pradidos , hie
quidem fupertertiam , ifthic verô
duplam. At quinqué cum nullam
ex harmonios ad priores habeant
rationem , diíTonam & incompoíi-
Qv I N T I L I AN I
pa/t*iX9ff Tvy%Ávav Л'вийм». а/Ал
г n&rcijiuv pvB-ftiitùùv Kaym içi то
%>'ua §ihU*3v. *¡ [Âv ухо ск vçiuy
о\сирИт av tç тоу a\<akcvñu
Xcyty t 'ß ск 7i03-ctf>w,eiç т leov i¡A
àx. 7ny]t,fiç т r¡[íi¿Kiov. оц'^т ¿(>%v
ч&ль,ХРЩ-> 9щХнп г ciïnrçjjov. Tit
ra ór¡ K9j tbheLrm (ptj.oiy с$пту.пч
те $t¡ т «ff iïûiïiKA ¿ nuvjcg cheúpt-
cr.v 7K7myt i¿ív ci , я?&>гш ¡x\v -nÁtíy
mXvziKetinácwJüg , тоу hu>bíx.ct rá>
T(Ja, TOV T T(/CLX9v'Q.i£ , XÇ ¡£ CflO-
vóf¿ag Ï7nvo[zct£aoiy, à^/S-ficv mmi-
T/Xetfd/j. татшу q k£k о^гксстйи Siwet-
(Atv i%óv}av y TmXiy t¿ biKa. mhv~
ъ&а<лшям]бд aujàç, vríjH») 7iA«a> , т
r TfiA*9<rim itywyQ. wfiXffyj ¿pov,
ÍoÚ£/tS-[¿0V СУ?» TCUÇ & XVxXa 0V[¿-
тгяу]®* ptoipeuç. TÎos-eiptç ¿y co-
z& то KÎvcçoy yívovjaj ушу'щ
реуоц. татшу q гксир} "¡isn т áycpii-
ушу 2l^fíttfuv j ok r Is -sr&Çt-
peiccç oi]f¿eía>v , т т ЬшЬгклЬл Щ&-
KÇ/vôy]uv , «ff Tffîç à^eioeç rífivaQztj
ovfíGcúvet. d'V CL¡ /J^J <ivo 7¿t¿ ifcáyu-
yoy txx<n (рл<я тсу шу йуХаощ Àc-
yoy. щ э tçetç % Tij^Lyuya tatsç ittç
&i£ayúva y toy »¡jw.»éAíov. сц c% tit-
l&ptg ra Ti/.yma GtÇ$ç ùy.Ç)w тлд
>srç$oiûqfy!ciç , "Щ fÄfl тсу cRnrytlov
•xyèi Toh7rÄaoiiva. щ n тпу]г àiïivcc
тыу àçf40viy.à'v ar&ç rxç <z3t9ri^ç \~
Хоуъуу ccçvfA-фиуоу ciawJ{¡ov
 de M Y s i с a, Lib. III, 153
txxvxXx mh¿<nv &S-SÏCU. щ tarn circuk reftam faciunt. Sex au-
vr&ç mç n&Mtf/dl/ùttç 7mcmç cw/x- tem, cum ad pracdi&as omnes con-
■фшивщ mrinflctf, А*Д«<л T 2^иъ- fonent Гитта5 > dcfignant diame-
./ -л « \ n>,' V trum. Caeterum Harmonicam qui-
ч5л>. v. ,*V ~ /о I dem rationem dico , quae etiam
^ eW^V^v^r^r- pcr unum numerUm majorem,
7<a àtwapi W лАшртен *»Aw& minorem potcntia & indivifibiliter
кл5ь ovfLtymiau). f&tïàpb opinio a defignat fecundùmconfonantiam.
Qavy iïtwdfAi v&txitdzicj wfAGiGtj- etenim in acutiore voce potentii
ке t&Ù ßapvni'Q. - pvSfAHàv % Цё'асл contineri contigit gravitatem-.Rhy-
A»itr(fy¿f ¿f «S&A«*i*- thmicam V€rà> ^ndo fofm
m i n * a \ » ai > W » V unus numerus adlumitur , hoc
C«fa , » Лэд V- » л «f «s- in pofItionem , mud in eIationem
m ni(/féfti©». ^ _ partiens.
Еж «fy? Тй~у 4s&"p>ipiVb>v пр.- Iam verô ex pradiftis confonan-
Çuvim y Xj тш¥ TmpetÁr,/л/лгу uv xa- tiis , & adíumtis fccundum fonos
© wir4 (pfyyyxç iïuuàptw , «^e potentiis, fi quoque velis Gerte-
•9fA«f >W *ê<^«v wXv¿ím v&ç- fium inveftigare eflfeétus , à fcopo
_, f ' г _~ л /*, non ieccris. Quinetiam in corpo-
, ч к** nípüfr
, 0_ к&*4 , . чтч rpv-
. ris temperie,
a<aiener & anima
quoquc & viceас inftituto
moribus,(

ASP > $ чЭ««Ъ ^ W i8/* > W ejufque decurfu, & femininam na-
^ù)ç , tj'jTî ^ijÂu KSH appsv, fttx]cy turam & mafculinam ac miftam
$пахоягс2у тыу ф^уут , X&j ii r qui inquirat fonorum , tum quo-
WH-árúv mpÇuvov Ц «трфтоу, <¡ue %urarum coníonantiam aut
ZL л/лапу,
is '',.„„,„ XTt
^_ aArj^retoif
J>,Q.J^ явррш mi- ™, diflonantiamv , nec à Mufis
. alié
/ , J, <г/. r \ r\V \ - nam , nec a ventate, emciet coeni-
^. , Hг V \ i \ f tionem. At vero non tantum Vm-
« /*ovev, 5 t¿« verfi Corpus f fed & Animam per
^4с/ Л' ciç/&fAUv avptpuvav ozweçx- numéros corupnos confiftcre ac
ущ к^ыон0щ-у 7mXcuoî n èivfytç Xj ipeflari , Veteres viri ac fapientes
m<poih^bi)i(m^a,Kiyi^PTru>ç>Lo confirmarunt. Dicit enim alicubi
ъгК*^ Ь -nucä» A щ * & dív,inus P,at<? и Timara Ьагссе :
» , s ~ >t ' , Quod cum individus ac dtvidua:
euTntismediam accepiffet, atque
Ъ w¡* *j 7*y* y r*«- eas , qU!E in eodem ac diverfo , di-
e/W "И »W */t*ee/Vif cptWaç 7»ç vidua & individua natura funt.me-
fitasv^etç rnruy ¿muv (лгтт^Ъ mu- dietates eíTentiarum medietati ad-
■9"«íj H9i tÚtuv tw r(jt¿¥ Kfijfav pofuiflètjharumquetriumtempe
V riem
 ij4 Aristidis«
ricm effeciflct Anima: Conditor,
rurfus fccundùm hofce numéros
totam mifturam diremerit, pares
atque impares . ас demum parcs
f auxerit ufque ad oâonarium , fc
cundùm rationem duplam ; impa
res autem , ufque ad vicenarium &
feptenarium , fecundùm triplam.
Нагс autem alii , quod anima nu-
meris operctur : nngulorum qui-
dem ea , quae in artibusconfiftunt;
univerfi verô , quae in natura : fic
dicta ajunt; accuratiores vero, tum
potential tum cíTentiae ipiius exhi-
berè inquiunt proprictatem. Et-
enim quae in numeris fiunt expo-
fitioncs , quorum natura eft extra
corpora, incorporcum ipfuis prin-
eipium monftrant : at quae per ra-
tiones & proportiones fiunt au-
gmenta,motionem ad profundum.
Scilicet qui per binarium : quippe
eubus à binario eft octonarius :
corporalem profunditatem , quam
naturalem vocamus. corruptioni
enim hxc & divifioni eft obnoxia:
fed qua: per ternarium,id quod in ca
incorpórale eft & indivifibile , &
aétivum. cubus enim à ternario,
vigintHèptcm . Nam & corporali
iplam uti profunditate , una cum
illo demerfam , & ei qua: ad ani-
mam fpcétat fa:pe adverfa pati. hace
quippe vehementior . Atque in
ternum in meliora verti , qua: pla-
cuit cfle apud imparem , eo quod
dividi nequeat ; cui adfimilia funt
incorpórea: interdum in contra
ria , quorum par eft natura, &, uti
JVINTILIANI
Aîv кат "ZfiS-piiÇ txç ii wfimv
x£?[¿oí <Л«Лб!> , ~^ling ti КЗЧ
txç. S*;tx CSTr" ffyj Ъ$*Ы6 «£Ç«5
¿kQ$@-> cwj^ei y кл& tÍv <Л-гзЛа<лл>
héytv сЗт/ <f\¿ G&HiiÇ , аднхэох-
aía, юшты Sí oí ffya , тв liw фи-
jgÄ« ^»5"jU.oTç сш^уш. тш ffyj кл~
facaçvv , ш^тгцд ъхроц' mí d\jk
t¿ mevjog , та Qvorv , атшд Hf*¡-
&щ флоту oí ewig/Gesr/w* тцд n Sv-
váptug ¿oíetg tùSlqs **Ц№ЧИЩ
флеп tLuj Ío\üt*¡Q.. сц J«£ W e¿~
U&fiuv ¿xfastg, ùv 4<pvoiçi£a
cru icáreo V , tIw ¿Qiáfíctloy ciulqg "2>g-
■xjw SeÍKwaiv щ «/[è тшу Коуш
KS4 dyctKoytuv сш^о-нд , тЫ сШ
ßafyg <p<>£ßiv. п $0 KetQ- Svàiïct.
Kv£@* ábra SvaS®* ¿k¡Ú j та
<ru[Jt.c¿Ux9v ßaS-(&, о KaXSßt> <pv-
ovtsv. ¿p^iiflcv plç txvKÀ о\сиог-
àQùftcQov , ti c¿ohe¿ipt¡oy , KSM т»
cví(>yv¡hx9v . Kv&@* у&(> tftet,-
í©- vfta К9Ч шэ<п. хф^Щ e"J~
mïkctxig тюфьдеию. t¿t°
pórtpoy . K& ¿ti ßp «Ç tu. ßthlico
tçimôfoq , A fymv eiyajf •zsÇsç vfètT-
7S y TS àfAiÇjlÇVV. ф •ZStfÇiOiKi T»
dÇupaQ. . ¿Tt <f\fi >a€9Ç Ttlveuiltcc ,
m я$л&> nQvoTÇy K&f àç <ru¡¿c¿
TOûV
 D £ M у s i с a. Lib. I ï L ijj
ruv ó\cupi¡*¡. W та fM.ytç» corporum, divifibilis. Quin&ma-
тшу àyct&w avjois "7s ¿KKHffyloig xima bonorum ipfis illis expofitis
cpoig7mp¿po¡»^SetpvK*<ji.míw terminis adfimilia dixerunt. qua-
Isjû V ^ Jf» . ' tuor nimirum virtutcs nihil aliud
i ч Ч л V « / <г ir \ «к quam ad números iimihtudi-
WFiWi^rWi^^i.^ nes/Et quidem prudentiam re-
W Ф^'Ч™ лулЛо^к рвуаЛ . fpondere Vnitati. Vnica cnim &
p«ç >í é*aV* ¿ a-aAtf y»¿>- fimplex cujufque eft cognitio. Bi-
cig . iïvaoh 0$ ávJpía , KSH $áS\i- nario refpondet Fortitudo , etiam
pa%ápci'2¿&zfrí<novcf^'i*n>7j- fecundo loco adfimilem impetum
v©- i¿"í-npov¿ ut&Gcur.v шфои- ab ali4u°ad aliud , & tranfitum
r 1 'jn J ' , il, commonltrans. Teman us, Tem-
, _5 \ ï 0 , регапнаг , inopiae in medio & ab-
cv pitÇ* KSH «JnjGeAïî ov/qülfy» undanti* temperationem adhi-
Kiyiozc$¿ti. -rij&lç с/]} ¿iKcuoatwy. bens. Quaternarius, Iuftitia?. quip-
7rfun¡ jdç Штч'О. iïetKvvnv , t^ iaú- pe prima jequalitatcm monftrat, ex
xiç Г£иу я^'и; auoi^uatt. ti¡g J$ arqualiter xqualibu« prima con-
o-uualiKÏç £*¿}uíat *W ¡k à- ftans- Ex corporali autem fclici-
% a • jv л*„~\ $ 'A täte Robur refpondere Fortitudi-
V«Aoy«v
, ' ava/ir ta• . dio, K£H ovad)
«v , ч X . ni;
. quare & oL--r.it-
binario : Pulchntu-
каК<& o\t (шЩотщ , ДО ** dinem .Temperante, ob partium
T (Affût 5 я^атык wpfuiifotí. &colorumcommenfus,ideoq;ter-
¿to KS4 r¿/iád\. vyt&av J[t ohxato- nario. Sanitätern, Iuftitiz, ob mu-
OTw'p , 7¿J -aresíff аЖщКл cpó- tuum horum inter fe confenfum :
rouw rúrm. QpovM a%t ¿huiau at Prudentias nihil» in corporibus
i.¿£l.-tcaí cruiuamv
opuvliç .'..Л... i..*.í~JÍL J!\J adfimile
cuotenjia , tíuAo- . cementes,
. ' mérito per
i fe-
. \ ~ ' n • ~ cw ptenanum earn denotarunt. Caste-
yaç ?lfj#*¡&- ^4 *um videmus fapientem bifariam
Çcv Jixug nv 'ski rjwzn отнюЬ ¿e Anima infthuere fermoncm .
Xéyev. и (ОруйЦь >($ tag iizsKaoiüi Quodenim per duplas. & pares re-
"hçlixg хш^сцд j т« яа^&хлтг^вс- giones exiftit , paífivo adtribuit
vip4ßa%- iiJ\jt &n<ip*K»n*i profundo; at quod per triplas &
*9¡ *&%h , ты Ыпк* W «C«- ,mPares» rationali &.incorP°reo-
/ y fl\ • ru ' utraque autem ex unitate eadem ,
^ ^PT? tanquam uno principio, & caufa
«Wj *fr*'«WíW«*íi«f Ц- pendentia. Sed perfpicuitatis gra-
iftlfiíva. outplweíou; ^ r¿r то 2^- tia & hoc diagramma fubjiciamus,
jçapifAa y.alg. líw h'sshlw TÍJ^ucjíu) quod induplici quaternione omnes
Tmmçàvahoyiotg ушрЯа/кад к) pu- proportions, Geométricas & Mu
 i¿6 Ar i s т i D i s
ficas recipit . & quidem impares
números habet in directum; pares
vero in circumferentia . Nam in
corpore circulare eft praftantius.
quod hoc leviffimum fit & purius:
at quod rcftius eft , gravius & ma
teria: magis implicitum. Porro in
anima quod reftum eft & flefti ne-
quit , id bonum. quippc ob a*qua-
litatcm & identitatem praeftantius;
alterum, quod paullum abfcedit ,
variam naturam paffiva; partis ani
ma* per linea* curvitatcm innuit.
quoniam hoc iècundùm idem &
cavum fimul dénotât & convexum.
Ideo quoque Gracorum facundif-
fimos non immerito Pani adtri-
buere pedum. Etenim univerfia-
nimata* natura* cognominem non
immerito uti & ornari inftrumen-
to , quod hanc oftendat. Ca*terum
ex propofiti diagrammatis propor-
tionibus Arithmeticae , quae in iiC-
dem exccfllbus fpedantur , par
tium aniroae fimilitudinem infe-
runt : Geométrica* , magnitudini-
bus différentes , corporalem adno-
tant quantitatem : Harmonica;, ex
utrifque exiftentes , animalis ex a-
nima & corpore demonílrant con-
ftitutionem. Porro qua; hk fequi-
tur contemplado de ducentis quin-
quagintaièx ad ducenta quadra-
gintatria , fuprà eft expofita. Ita-
que partium anima; confonantiam
per primum conibnum , rationem
fcilicet fupertertiam, conftituit. At
qui de ifta ièrmo eft , anima; ex-
tenfionem fecundùm longitudi-
QviNTILIAN I
ajKetç c$n£í%¿f*fyov. K&l t¿s fïtv ЯГ«
J<¿£ TWtrUfAAli TB X.UXÁVXSV TtfJUUTl'
pov. T¿f> F¿(¡ x-*<péTttl¿v "л K&f kaJu~
puTipov. те ff\¡ dJfyvUfOf , ßa>pÜTij>ov
X. vÄiKUTtpav. bv "tyvxy , 7a fjtii
Kj àx\inç,mya%iv. rali pecç <W-
7jjZi Kffi nujlónjli vtfía-Q&ov fytTípev
fyTtx-x y 34& t¿ ffxoÁÍa iijç ^aixfjirg
oùvïd.ôtfyjov. « т£т> ^ muja я9*Ао'-
•njloçTi OfAXKjX.vçlG'TqloÇifiipowUxav.
Ло tÙç i)3s.r¡yuv Xoylxsix. ЛТП TfÓ-
■жа ть> TioMi zfètânÙHv r KctÁcuif>o7m.
iiv yàç Ttjç $тя-cujèç ifvtyvtfctç í7tÚ-
VVfJLOV CSX à,7T6iX9Ç Oçpeivto HXV74Ç C#-
О4 ? ¿KXetfAtVX 2>]&.y>À[4,[AÀjoç ЛУЛ-
hoytm щ fJLiv Ъ^&ццЪкзн y tuoJctjj-
ït TUV V7ItpO%CàV JiUpX/tfyuaf , 7îTJJÇ
tywxftS èfAoto/ztptç 39n<pípx<nv aj iïe.
trup&Uiüw cJJntpí/Hicn m¡XiX9'n¡'Q- ..
aj <J\^ à^fioyiKS4 ov¡¿i¿í¡t/cu , Л' à[A-
Çoïv myzàvxmjiï ¿tcxpvxñ Xj <rû~
/¿«7©* SfaÜHKViwJoui Çeiv avçsctnv-.
ijyi ¡dw t%o[iíiit¡ тхтх fyuçjLcb , -zsëi
r 2lsH&oiw ту\г1Х9у{&1% ia&ç âjs^
•úw ySv ov/Atpavicw Tuv ¡jlíquv TÍ¡g
ciïnTÇlTiS y OUVtçqfflV. Ô £\ 0Ц1&4 T¿~
та Лб'у@* т1ш xjfS (Ay*3Ç y&i 'гзКя'&д
 DE M V S I С a. L i в. III. ij7
ncm & latitudinem fignificat : quat
in diftantia ad univerlum , profun
'аК^ршЪщ. тт J[q iïvo kvkäcüv r di eft completiva. Binorum au-
«0»V w r,ye/¿svuov тш фси^/паНу tem circulorum , imaginum recur-
fum ad imperantem partem deno-
i¡t¡X¿v¡uv úvctx,vKÁt¡<nv , ачлХсушд tantium , proportionaler vocis
tcuç tÎ}ç Quvifç S-ki&etoi Kffj àvioi- intenfíonibus & remiilionibus ; al
cnv. o i¿\v ex щ$ "XçlictKtç iflçpxlvoç, ter ex parium quaternione , afti-
то itçaxOextv ifç t¿ 7mv]oç £t¡ÁÓt vam partem anima: univerfi déno
lpvXW J 0 W OWH^xJcLf Tto cúpa tât, quat corpore etiam eft con-
ir ¿ J[' ¿te Kdf» crtr <z&ctI¿s y clufa: alter, ex quaternione im-
parium , contcmplativam defignat
то Jiuprilixèv K0f Э-etóníjov; KSH ¿k-
& diviniflnnam , queque extrin-
7¿f ÓfttÁbV TV ßit&OVl. ¿TU $t¡ TOV feces converiàtur cum meliore. Ita
fih тги^]0тч1@^ cJJnÇriftiÇet, lijç ка- hune identitatis nuncupat , quod
S tIw Qt>cvt¡aiv àaiotç то eL[¿íQ.Qhri- ejus, qua: fecundùm prudentiam
7e» ifiÇeuyov Tov <f\fi ¿vo^d^eí 9к7«- eft , eflentiae immutabilitatem of-
ta , то 0i 7mfy2iK>ïç K& ahoya tyv- tendat : illum vocat alterius, quod
cîoùç âZiZcuov ¿lo(/£ó¿fyuo)i. теп/т paflîvae & irrationalis natura: in-
ftabilitatem defîniat. Atque hsec
fih ¿v тешщ. quidem ha«5tenus.
MiXtooHaç jj о Á¿y@* "i^^lw фи- Iam de Melodia fermo princi-
CIKCú'QtÍw Kj 7rÇCt)2fç>JV TOV Ct&itffJd- pium naturaliffimum & primum
c-[aov iïtitcvvai. lîw pccfi atj \pv%àt) сШ enthufiafmi monftrat . Animara
ratíe pèipdozw* >отг£оЛ>Г фрочцпиц enim ubi ad Ьагс inferiora repferit,
¿o\v еьМ.' i? cu àyuoùaid ^ Âijè^,2^gi T fapientia abjefta , non nifi in igno-
rantia & oblivione exiftentem , ob
ruualixs V ytvofAivlw Kctpov, mçjixif
corporalem foporem , terrore ac
il -я1о^огшд tfi7n'Z!KdfAÍv2uj,'S^¿- confternatione impletam , ftultum
(ßopiv n uç cv LIJJTÜ it тш lijç fai- quid ut in ipfo nativitatis tempore
exifterc , atque in hac vita fectm1-
t o ßim j ääS w«? ■ZtrëfiôVç "sshíov dùm quafdam periodos plus mi-
71 J(5</ ^Mf ,гг^ютЛаи;«1'. luúibjj nusve prudentia frai. Hancitaqu«
ob multam ignorantiam & obli-
J\y¡ , 2>l& rlw Tisfalw dyvufficui K<H
vionem nihil ab infania diftantem,
ЛчЗч» VW fiaui'ictç "Úmbíisov* , хл- modulatione componendam efle
^t?ze?Cjícu Qairiv шщ ту ргХшсЧл. dicunt . dum aut ipfi imitatione
qui àvlàç i*4*y¡ai uv\ то ii¡$ фб- aliqua naturx irrationalitatcm dc-
tnuç аЛоуо*'Ьеп1[А&Л1т1о[л£ухд , eíev liniant , ut quicunque moribus
V 3 funt
I58 AK I ST I D 1 S Qv INT I L I AN I
funt immanfuctiores, & ad ani- tm тг ayçiot ti rffaç nffj Çaoiïiçepai,
mantium naturam propius ассе- щ yJq ^ ¿¡ofe c\pea>ç CpíGov w ш-
dunt : aut ctiam per auditum & frjfr •*ягфт(8р& , от сш m-
vifum metum hujufrnodi averrun- _ V, ü ' „„\
cent ; utquicunquecrudititx na- . v ч v л x , г_ г v
tura ornatiores. .Ideoque Bacchica ™ W ™* ß«W*<K -nte&ç ,
facra , & quae his adíímilia , ob ra- *»r«í ffl^^mei, Асу» тт-
tionem aliqtiam haberi dicunt ; ut voff tx£<^ai ^**»' Mr«ff л? »? tw e¿-
nimirum indoétiorum confterna- pcfyçipw miritnçQgi ßiot>) Tv%lwt
tio , ob vita» tranfactioncm aut v}w¿ T(£i, ¿j, тг«/'та<? piXaxhuv tí k.
formnam, ab iis qua- in his funt ¿ . ¿ c*K*&*Í
melodns & ialtationibus ludendo * </ , л . ~
expurgetur. Porro omnem animi 'S&sttjS"
perturbationem eíTc infaniam, Po- dí *} \ ™»¡W> «P *W Л ctëtfw-
ëta quoque indicat , de confterna- 'еМогцЯрцд , «Voir
ta ob concupifcentiam inquiens ;
Hunc Proeti conjunx furiofa li- «ф/^ 'tmpnvttr. —
bidinc tentât ¿¿¿^ ^tÍ» ctóroi г* m«^
at de quintante ob hin casdem di- . /0 n_ . /
cens . %iT\tctçovi(!2», Átyuv
O furibunde & mentis inops. J*"*^ 6 'A** v
Sed hoc & Viri Sapientes fignifi- *f*«<n « »W «v*)»eff wepo4« , ттн тт~
cant, dum omnem animi pertur- fAiKfjiv 3kiXip\kew суо^еиви»-
bationem parvum morbum Co- 7«c. áe ¿ o \¿y@» бк. тшу vTnç-
mitialem nominarunt. At idem geAiî,# ¿jí **Ws**&*S«xe¿*lS
quoque a majori confirmabitur. Si / « > > . \
enim omnis animi perturbations / „, , , ,r-4
extremitas eft infania; manifeftum ^ «CT • » 4«
quomodo&reUquœmagnitudines fOt*»** •ntyoyow, ч futÇoy *j
infania: qua:dam funt parva? ; quod ÍáatIov , то ^vgivx*!^* с1тпоысс£ъ-
autem fapientiae aliquid adfit , plus щ. тцд <f[t [ttÀçJicôf , т^ихл©
minufve, hoc infortunium iftud ^' ovnfUbUxÀ , ttjç c¿7n¿o?jg
obumbratur. Cztcrurn modula- хл£ ^ eAoOTííWj ^ ^
tionis, tarn ejus qua* eft in lyite- , , >.л , , >v 7-/0.74
matum partibus , quam univerlae, , n ^ J , \ n* ~
qui in tota melopϕa , alia pro- 78 W>
greffione recia, alia fit per muta- «ff 'ßfiatag W(A.Qohov , y? -îbO>ç-
tionem litcrarum . Quarum pri
ma, tanquam generationis fymbolum , terr« eft adtribuenda. ^Se
 *
j deMvsica. Lib. III. 149
yíftqjíov т» c/[t bdjtifov , ùg nffj cunda, ut quae virilis qnoqUf na-
fíflíXOV apj>ív¿Tií¡(&' y viïcât , Л' ¿ ™rx cft particeps , aquae , per
•mg ъ& тЪш ylw cstryH ^iÎthç Щ 4uam » 4U* «rea terram fiant, ge-
' ^¡ h J „ oj-i _ nerationes natura operatur. Tcr-
(pvenç. 73 Oí TfÀTSV, Oitf/, tjjAu Tvy- . ... r К . .n
' > y/ л ~ ' y t,a» acn > utpotc feminina exiftcns;
%aVcv. « literx in mutatione & paffione re-
mfyüiumlov dmàeuuvor. тз àt я- cipienda fummam facilitatem in-
Txçjov, 7П/(/ , tiMoùç à'p'piv Tvy%ci- dicans. Quarta, igni ; perfectè ma
yo?, bvt^1*KuQ.r(ä фн%ии>. тз A t¿- fcula exiftcns , elemento efficacif-
твц muíilóffyn y AÍy» h tí tUL, fimo« 0»ж autcm bis adjungitur,
aifa/. ^M*»-iiwtn7¡%Íu* litera Tinquarn, «heri. Plcñro
« ^ ' « ' /■ л Л ~ enim figura cft adfimihs , &Dco
% -, î0 , ¿ i/ wera, quem univcrficfle plcftrum
**v/eff «y«fynte.Klçovo TW n<puk- Sapientiorum fermo confirmât.
puv ^mÇcùvijai X¿y(&. <ho tbiç c¿- Qyocirca omnibus adpofitaeft vo-
Tjv.ai uwjiíTuyJ, щ фту&от kaQ rèç calibus in ibnorum prolationc.
Qfyyyxr uçmç б afyjfi iiiç Xoimíq quemadmodum œther , reliquis vi-
Гс&кМ $шсшп utÇJï&ç. Леад- talem vim communicans. Idclrco
/» Q 4 ■ • ' ' ( materia: quidem ornatus cft illo-
r Z. Л . J д „. « rum motioj at anima: ornatus qua:
*f*& d[i Ipvzv ri r««C /«Л«Лл. movetur,melodia.Quinctiam rhy-
MjHlitwXj T pv&ftuv, m Ь açei цсц thmorum , quos in clationc & po-
Jioi тЬш \jzsv&t<ny ¡о-jíSjl/, q f$f)itytoiç fitione confifterc novimus , pofi-
tyiioiv tÎw t kaÔ' Ïkaçbv r¡ Jt% açait tio gencrationcm fingulorum; cla-
4Íw фЭое^г ^Лш. и(юе ¿tfi tJtuv tio corruptioncm defignat. Vti
¿Xi*w èix<t tÏXom iv&uè* b- T"t nCUtrU2 h°rT ГШС fCliqUO
,on V ,w ni i » V - rhytnmum emcit ; lie nec pcncra-
VV . ^ , Jr., tionem reperire eft line corruptio-
wiáj Qfy&ç. ссЖл ptç Tmvlaç t, fäp ne< Scd cnim omninô quorUndam
Tivuv QfyçjL, Rictus iTijioiç à<pt>(>- corruptioaliiseftgcncrationiscau-
f*4' >f ее $JWÇ "bim mm \(^л^г- fa : gencratio autcm à quibufdam
vuv Кл^лш mçxtnv. ХЗЧ rirm Ä corruptis fumit exiftentiam. At
el ^ cLußCobu кяЪяшг « Чце ilIoi;«ni а^ ¡mmutabiles exi-
<r<io ' / n ftunt j ahí hunt mutabilcs.
^НЧ; , _ , SeddcMutationcubipaucadb
neg/ de -n/f ^ê&CeMf ß&zt« xerimus, finem oiationiimpone^
eimvjtç KctG.mwtwfyj w Xíyov. tw mus.Perfeftorum quippe cantuum
<í\rj TiXáuv ргХт t¡¿ лхэ- alii in confecutione le habent ,
XaS-us ï%{ nfÚTcus ShZoXcuf quemadmodum primum incepc
rint ;
\6o Aristidis
rint; alii deinceps mutanturin a-
liam qualitatem. ut etiam videre
eft in univcrfo , cum in longifli-
mis pcriodis vivendi modorum
mutationes,tum imperiorum con-
verfiones ; fcecunditates & ftcrili-
tates lanimantium & plantarum :
lam verô in fingulis quoque rebus
aliae ex primis generationis caufis
pendent , eafque fequuntur ; aliae
artificialibus aut fortuitis muta-
tionibus alterantur , & in aliam fi-
guram tranfeunt. Sic quoque vi
vendi rationum principia, & aftio-
num impetus , ftudiorumque cu
ra:, & locorum mutationes, nifi
fecundum primas caufas fiant, uni-
verfam generationis mutant pro-
prietatem. Atquihsc itafe habe
re teftis quoque fide dignus eft Ho -
mer-us. Alibi enim dicit :
Quin nullum dico fatum effugif-
fe virorum.
Rurfus alio loco ;
Ne forte ante diem venias ad li-
minaDitis.
atque omnis ipfi poëfis hujufmodi
décantât. Etenim Iliadis principio
inquit;
Ante diem fortes animas demiiè-
rat orco.
ас fi fatalis Gracorum interitus ob vg туд
Achillis iram recens fuiflet defigna- 2fó¡, tÍw iayhù $ а%Жги>$ Kcuvójo-
tus. In Odyflea autem ;
Stulti, quando vorare boves Hy-
perionis aufi
Ioftrucbs epulis.
QVINTILIANI
•ZK^Ï СИЛЖссЦа KA& 7Ï t£ifç tiç {71-
fÍl4¡Q.. UÇ 7lí(> iÇl JtUV ТШ'О'сий OIW-
tiïàv , €V 71 TMÇ fJÍ&X(>oQ.TOUg z£<¿-
Soig ßittt w аЖл^лд , i&f тпЛ«7«Л
дбб^боЛас. <&<po(jiccç 7ï v&¡ àÇo-
Çâav -ri Xj <p¿]uv . клу тнд каб'
ticetçev m tcuç lijg -я^шгчд $pí~
спид cul*cug уфуЦщп д£ <гшът\сц"т
Q TiyjMoug tj rvjfflftUÇ иаЖлусид
pnigt] ti цдч iAí]ía£t¡f¿aTÍ&t¡. ¿ra
7Tuv fjLiQ.çda-etç , koQ mg <я$й-
шд cultas ytviß/jofy rlw evfurmQa»
щд fyiiuiutg fÂ,tjtÇct\ev iJioj^cmct*.
¿71 ptÇ ¿TUS t%4 > /"•«ÇTOC («V
etfyéfâiuç KSH fylfot йЖШ fiïp ?Цо
1(л^сц ¿vfyuv.
Ifta tf[t,
\\t \ л/ fc¿ ,
u*j Xj \scrt^ fioiyiv oofAov aiàeç et-
oucpixfldf.
r¡Ti mi*¡<ng cwTiS mau З-^Жн m
чпЖлд c/[' ¡(pSífAUS \pv%àç шЛ
г d%cuuv <pfyzßg
(Aq&eímig. cv Si cSvareia,'
щты , 01 кя& ßSg \&rt¿/íov(&>
at
 DE M V S I С A Lib. III. 161
6»V « (¿V f¿V "ífy&mv che av ii¡c ef- Plané ut fi i Hud non fecifle n t , do-
raum fuam quifque redire potuif-
fct. Quinctiam lapientes duplicem
futuri dicunt cifc qualitatem. alte
фал т mUttiQ.. тйи pS£ yzç dvay-
ram nimirum neceflâriam & im-
xcuew Xj a.rçt'nïov , ¡u)xaÁ¿Í¿S^
mutabilem , quae vocatur , Id quod
czfi^cr т i' àtik.oiu)foù и mtijuç fiet ; alteram mutabilem , пес o-
mnino definitam , quam vocant
fjfyj ¿y àvayKcuoui та \ssr\(> aiÁtjvíu Futurum . Porro necefiariam ea
iirt%HV Xj ксА&Лчфмщ' г F àfjb^ii- qui ultra Lunam Amt occupaiTe &
GoAev Kj á*¿t%lf¿tfiu> , та оШ тЬг. tenere : dubiam & contingentent
harc inferiora. Ac qux univeriâli-
Xf та (¿w KoftoXa <rvptGeuyoy'Q.)a.Tft-
ter contingunt ] immutabilia cfie
7¡{cL tí тец к. лулуксил' та J\¡ сШ & neceiTaria ; quar vero particula-
f*tf>XÇy <&/«(sc£A>jfét ajflí 7mv)ôç. км riter , facile mutabilia omni tem
fjUu) оак yivófityua (ßfi ту t¿ Truvjèç pore. Quinctiam qux, cum fiunt,
огяицун <га]>!(/л и Xj та£« , fu¡ yt- univerfi falutem atquc ordinem
tóffyjet J) щпвЧ^н3шош my%cíyetv m ultum adjuvant; cum autem non
àvctyxcucf cm 3 ¿tí pirVyuSpja т>Гг fiunt , impediunt , hxc cflè necef-
faria : at qux пес fi fiant , univer-
c'Aoïy choixyjoi от/^аЖ^), йъ f**jyt-
forum adminiftrationcm adjuvant,
v¿f$¿jA /ЗЛ«7Й« г ovçeimy , шит ig пес fi non fiant, conjunâioncm
'fxu/^Çoltf/^et ^ г ïxGaoïv. fiaf- lxdunt , hxc vero alternare in ex-
7vpfïc4 {tot med' Ùtuç t%ety к Áeywv itu. Ita autem fe hxc habere tefii-
яиЛшсу,7П1-$гхшу tfimiïuy C4iÇoi]tf- monium mihi prxbet vêtus oracu-
ozui j 'zsëi туе ътКлтсилепу ЗЭп lum , ex Pythicis tripodibus egref-
fum , de Medorum Platxisadver-
ОПТ i^tjvctç çpciïiaç. <pt¡oiy¿(>'
fus Grxcos expeditionc. inquit
ту тпЖо^ "aretcuvjai "ûzreç Aá^tn» enim ;
71 ftÓpoV TI Ante diem fatumque cadenthîc
nobile Medi
Cladc fagittiferi, fatalis ubi in-
*цЬп (£¿ ¿v m 2}& t¿ чз&Ирх тиу gruct hora.
Manifeítum fane per prius carmen
ктгиу t*Ç9 ptoiçpç "¡hnXÍéfotj Qr¡oi
ipfum dicere, ante fatum perituros
Mcdos : in altero autem , fi qui-
cumfAov tIuj i<n¡jS¿lw оуралуну dem fatale acccpcrimus futurum
fignificare fatum , ut alicubi ait
Poëta :
X Nam-
i6i Aristídis» JviNTlíI AKI
Namque erat in fatis urbem per- aim yxç ItS >«гвА««9и/ , ewjV viAiç
ituram, nbi moleS
Ingcns lignei cqui mutis accepta Sgytiiov pipa* Tirare ».
avjójtv Qeuipov ii таг Kíym Äjgk
patet inde orationis difloílantiáí fin
de corivtnienti capiahius , ut alibi
inquit ;
Hdftot, quod diftis me es сопте- "ixlce j t7f« fit xaf cuota cvfiximç.
niertter ádortas. TCUÍ T ЩОЫМ/фрШ 'vdaSfJOl CbU-
iis quit fignificantür cbhfbnantia Çavicuç , iç iaù]èv xaQírjíffD i¿l¿j • **
iècuti, ad idemdevcniemus. Quod ffyo yif> Shict \рчфса tjçs%t\%34 ~ïan-
enim divino calculo conveniens eft (peù^iv , aç etâ^isfy vívápoJtTiflai'
declaratum , id tanquam confé-
79 /1' а*9Лг$>» , <$nxvptsv¡uvy
quens eft fancitum.Ai confequens,
Diis fancichtibus , éft neceflarium: àvayxeuov. тя-р q üitaí]^ нила-
hoc autem cujufque exiftit fatuhii pâficv. ¿V te ipàmç Wà&M &р$сц
ut fimiliter rurfus irtventurh fit héyib\ luojèi Ф^Ьа f ниаур 'Xt^iuu-, j£
ídem oraculum contrá fatum , Bt каЭ-' ètfiopSplvj -mfyç Ttïç fAr,iïoiç
lecundüm fatum dadem Medis >ss&cLyop&>'tm».á(> ¿v ита vj&Çcituç
prjedicere . Ergone itá evidenter bv àxApét £fMH Лсухд cvewltxç cw-
temporis momento ícrmones fibi
contrarios univerfi exponit pro- Tiïç i t¿ mÇ\oç ъ^унтщ 'я&фЧ'ЪЪ'у
pheta? minime verö. fed enim fub- tniïbë yi Kj $н. (t^à yxç ietxtv «j^w»
indicare nobis videtur gcminàm \jZJZO*y¡\¿)l T ¿Í^XIfJLÜTtjQ. lijç 7TÎTÇ6t)-
fati qualitatcm. Nam illud, unté ffyf*iç. те fj8/j y¿(¡ , ysari^ Xáxvñ* tí
dum fatumque , notât , praeter Pri fjLCfov ri, vsfyc t <х%ат1ш \xâ.<ra ¿P*i~
marii Ortûs cujufqué caufam : hoc ci\ Ttjç «la A *7' \ ^ V .
ypictuç euUw)' Ti о , 07»y eu-
У
autem,/¿r<»/¿ ubi ingruet horajecan-
oiftcv r,ua/f twiÀ^b) , кя&. ria) dxa~
dum fatum, quod propofita» rei
confequenter eft conítitutum. Car- ЛхЭ-ид rr, -srç^xet^n ovy-
terum cum in hac fermonis parte xvpqoaoacv Hfi&pf&plw. ârjeùûfya, *Щ
verfarer , hujüfmodi quid incidit : [¿otrij Äcysv JÍ^UÍJ.^V > TllÓv^tH
Etiam ex his cfFugium quoddam xaQ<pcúví¡ai , ид гчг fèp r¿-
cíTe expeditum , fi incommodam TUV "¿mtyvyn TIC lfi(Mfy$@* y 79V
natura: fêricm ad alias referamus áatífitpopey rifç фояыд eiçptcv irí-
confequentias. Vti enim in Mufi-
peuç àn<thv'c,Ç\m àx^KaSiouç . «ç
ca quoque ex parvo íbni initio, to-
tam harmoniam immutari contin- 7Ъ(> yx.^ KS4 xctQ. ftíteuebi ók [*.%-
Kçjïs "¿¡¡Mí t¿ Qfyyyx , tÍuj &ъ
¿tu ai
 DE MvSIÇ A. Lib, III. 1б"з
gruai 5 ^ '&Z&%i<n* ok ftijl/aç git ; lie & in actionibus ex módica
inccptionc omnc vits inftitutum
trapsfieuratur. Sed nec firma hu-
jufmoqi ifle effugia , nec glorióla
prpnunçiandum. Ñeque epim per
Sn ул(> TiXÎuç T Is уршшд 7lt(ßi%«» leche ortûs t urbarionem fugiupt ,
tydjyxai y farmqç 'tviKtv vis r «A- quictis caufla arumnarum crfugia
machinantes. Sola autem divina
per Philofophiam tranfitio, vera
çataiç ctTÇVuiç ъ ^ ßtZcuog îç ¡aiQ.- eft & certa ad mutationem facicn-
dam : quae animam ab arVcctionc
GoXlcú"£ fjj/j <ssOi v¿ ти/ллО. сто? -
erga corpora libérât ; virtutis au
7m&eíet$ ><таAiítfe» г \pu%iui- tç ^[ê tem communicationc dignameffi-
cit, quz res prxftantiifimas cogno-
fcat , & à nomine ас íibi fimili pro-
«C9Keíeíf лт^ул^орлущ . щ>щ y¿(> kctam proridentiam. Hzc cnim
revera erFugerit ortus incommo
da , Ci, qux adverfa eveniunt , ae
quo animo & moderate ferat ; ma
К94 fítlt/íaí , хаза* j) ¿ÍW eù^c»
lum aut nihil vel turpe nifi pravi-
tatem , & malis fervire ftatuat : o-
¿Í0(JL^0¡Á.ívt¡. 57kVSq Ó* "^(¡.íjiXtyH» mnia per virtutem dicere ac faceré
^ ъг&Щцу ttSio-ftiv»]. lw et^tcaro- adfueta. quam nulli domino fub-
Ъ* X) ° тхЭ-etii таЛлтиУф' i/Ä jeébm efle divini quoque Platonis
Ktifv-íjet -zststyrms. 4tot4Ç tsv ,XÍyu propheta nobis przdicat . Hujus
igitur , Philoíopniae inquam , tan-
<f\fi <PlX0CB<pícli , ü!ff jXtyÎçfjV OZWVÜ-
quam maxima coníbrs atque íbeia,
fjLov àmièv , tîijj fixoixJu), ouncr¡- Mufica exercenda eft ас perfeftif-
líOV Ti Kj 'SrcuS'&líov TiXtCúTttQ.. v¿n fime docenda : & , ut de minori-
bus ad majora percipienda , cum
àfltpoîv Xoyt^OfA.iVHÇ j ixcílíjlA tÍw myfteria ambo exiftant , cogitan
do, utrique conveniens honor ac
dignitas adtribuenda; conjunctio-
vipiflícv. tÍuj <jv£yyïaui , ùç -jrÇt-
que tanquam maxime decora &
7Гш£ъЫтйи K¡H yvr¡<nu¡Q-TÍyj , агиил- finecra facienda. Illa enim Cogni
rfliov. г, fi\v yx(> yvutnuç ¿7nta»ig tí- tionen! omnem perficit; harc ad
iftam ducit. Atque illa certa plane
X<*»&- KS4 "? f**» 14» б»й те- finis eft , qua; , quod ob calami-
tatem in nativitate fadam ab ani-
X г mabus
 1 64 AristidisQvintiliani
mabus eft abjeftum , per recorda- mis tyvxuïç"iionlohtßit , Л' ¿vafurtj-
tiones rurfus fupplet : hxc autem „ШУ ¿vawXtipQoti- tj h fivçxyup»
initiatio quardam & propitium pri- ^ v A„ ¿-^ ; •
mordmm, parva qua:dam ex us, T - j1 «- •
qua: in Philofophh perficiuntur , » W *Otyf*m r с
proferens & prarguftans. Dcnique -аХтифнрью*. $ рк-
Mufica omnis diieiplinz principia; <пкЧ Ptv [ttxfyiotuç mç ~bç%etç*
Philofophia fummam feientiam ф*Лолф<л $s> mç лк^1щ\оьд s^í-
tradit. Wann. ^
Atque hune nobis finem for- Ka{ Г*й ¥*\ °{
tiantur fermones de Mufica. quos «*W *Я«7«|' Лб5-«'- « TïAt«ç
fiperfecb elaboravimus, magna fit октпчпущл^ , тяЯЬу #ag/í pxctj-
gratiaDeo Mufarum duétori , qui угту ^гш , тын tç -niït r iofjdtv <гз&-
& animumad hoc addidit, & ad ^ь^лрлуы , ¿ êf -пЛ©- «досг% г
finem perduxit conatum : fin quid «n,^' ' ■ j; _ _~ ■ <l?_
corum qua: dicenda ruaient , omi- ,n ' ,« . . 'Q . л» v
fenmus , nec fic , ut mquiunt, v\ «л / Í, ? <
male4. Satis enim via ftrata eft , ut $?*Ь **««*. «Amf/Wg <*Wc
pofteri perfectam uno tra&atu "'ff А я»7« ouot/»uiwç crnÁrj
Muficam cxponant. [¿¿scnx.Hu) /uid коЛд.%0щ -зг^-

FINIS, ТЕЛО 2.

MAR-
 i6 s
MARTIAN! MINEI FELICIS CAPELLE
AFRI CARTHAGINIENSIS

D E M V S I С A

LIBER IX.

À M facibtts laffosJpeclans marcentibùs ignef

Inßaurarejubet. tunc hymenea Venus ;
Л>ик meàus , inquit , erit ? quonamfillerliafine
Impedient thalamos luderegymnafia ?
Diriguit сomis , - blandifque ajfueta voluntas,
Et nofierfallens contrahit ora puer.
Ipfà etiamfuleris redimicula пеШге/iteta,
Flora decern trina anxia cum charité eft.
Nec melicum rec'mens modulaiur tibia carmen,
Nec dulcis temptatpfaHere Melpomene.
Omnia qua tenerо morüferveßere ludo
In cumulum docla voeü honore tacent.
Nec Suada inlecebrisJponfaliapeclora mttlcct,
Necßimula incenfa aüicit acúleo,
¿¡luinetiam interulosgaudens dißolvere пехшу
Blandifcaque libensßringere cordaface.
Nielantes oculos reprimitßupefacla vapore,
Necperferre valet Gorgonos ora traéis.
Si eruditaplacent eerieJponfalia divi,
Saltern doctaferat carmina Calliope.
Namfimul obleсtans vocis modulamine mentes,
Ttdia dulcifonis auferet ilia tonis.
¿¡¡¡uippefcrupofisfateor laffata puellis,
Infuetü Udor maßificata moris.
Prónubaßc volupe eß hacferia carpere Iuno,
Nec cura aßriferi te ßimulat thalami.
Aß ego fuecubni , lepidifque affueta choréis
Non valeo trißes cerneré Cecropidoj.
X 5 Ее
i66 Mart. Capelle
Et cum dido refupina paululum, reclinifque pone confiften-
tis fefe permifit amplexibus voluptatis. Cujus verbis aflertioni-
que ruricola: omnes , cunifcique fluftigena: , quam plures etiam
aftriluci aflenfere divi : prxfertimque Lemnius mulciber fabri-
lium tantum operum Tollers maritus promptiore adteftationc
conlaudat. Tunc denique, quod decenter innixa, atqucipfa
relabcntem laifitudo decuerat , Mars eminus confpicacus teñe
ra: cum admirationis obtutu languidiore tra&ior voce laudavit,
promndaque vifus efttraxiiTe fuipiria. Nec Bromius in favoris
gratia difpar fuir. Quinetiam ipfum Atlantiadem tarn flam-
mata: cupiditatis cura conculTir. ; ut omittere vellet qu;e circa
fponfalem ccetum ornatioradifpofuit.Tanti quippevifum nun-
quamVeneri difplicere. Verum Superûm pater licet iniînua-
tione Germana: ut properaret admonifus ; tarnen ne quid nu-
ptialibus derogaret ornatibus , aut tançx eruditíonis examen
delitiofa feílinatione convelleret» qui probandarum numerus
fupereiTet , nihil afferens feftinationis exquirit. Cui Delius Me-
dicinam fuggerit, Archite&onicamque in prcparatis afliftere.
Sed quoniam his mortalium rerum cura, terrenorumque foller-
tia eft , nec cum aethere quicquam habcnr^fuperifque confine ;
non incongrue , fi faftidio refpuuntur , in fenatu cadico retice-
bunt. ab ipía deinceps Virgine explorando difcuílius. Vna ve
ro , qua: potiifima carli fiderumque dileitio eft, examinis hujus
tarn favore quam voluptate difquiritur, tuifquc confpe&ibus
non poterit fine fcelere viduari. Sed itlud pra: cun£tis intimare
velim , quod dotis offerenda: cumulandsque reciproco, alias
advexit Virginis mater pucllas, quas opulentis conlocatura mu-
neribus examine ifto explorare conftituit. Нз: igitur non dif-
pares numero, nec diígrega: venuftatc, eruditionis etiam digni-
tatc paucis adftantium conferendae, in penetralibus quoque vir
ginis fecretis 8¿ fanftioribus alumnata: , quoneodio, quibuique
delitiis , ac pvorfus enervi mollitudine fideralis curia: tranfeun-
rur, Iovialis vigoris majeftate percenfa:? Hie Tritonida, Atquin,
ait , Virgincs , quas Phronefis educavit, fuperûm inceflabilitec
 de Nvpt i i s Philolog. Lid. IX. 167
pe&orum arcana tenuerunt : ncc fuie vcftrum quifquam , qui
non illis voluntatis abditae interprctamenta commifcrit. Deni-
que ex his quam plures antiftitiam profefl'ae divûm , ac ni per il-
hs nefas in terris fan£tis libare numinibus , certe litare penitus
abnegatum. Verum tranfacbe virgines eruditionis carta: praefti-
tere miracula. Ha:famHiaritatis veftrae praeferunt documenta.
Nam inter divina humanaque difcidia fola: femper interjunxcre
colloquia. Has igitur ingrellas agnofcetis probabitifquedivi.
Qua: dum Delius Pallafque différèrent, earum difquiilta vo-
cabula. Tunc Phœbus ; Genethliace prior, inquit, artabit; Quae
rationis aetheria: confeia penfa Lachcíís adopertae, atque inftan-
tium faxulorum gerenda denunciat. Deinde Symbolice, qua:
varictatibus ominatis ventura componens , aufpiciorum pro-
ventus peniat futurorum. Oeoniftice tcrtia eft, per quam tri
pos illa ventura denunciat, atque omnis cminuit noiira corri-
na. Denique in argumentum praefcientia: mihi corvus adludit.
Cygnus etiam fociatur , ut diei nodiíque proventus nos avibus
praefentire concolor temporum pluma teftetnr. Ipfaquc tripos
trini curfus praefagia pollicetur, hoc eft, exftantis, inftantis,
&rapti. Demum trigarium fupplicantis femper germanitatis
adveniet , quod veftra vulgo fufïïagia pollicendo incertos mor-
talium fenfus primum in fpcm opis fupcra? proritavit , prazfidii-
queindigam incultum fecit procederé nationem. Hanc igitur
five trigeminam feminam , five tres i« unius nominis vocabu-
lum confpirantes , quis in ccelum veoiences incxaminatas ad-
temptet exploderc, cum per eas in terras nos certum fit demea-
re? Poft has vero adftabit decens illa ikiereis fulgtrranfque lumi-
nibus, qux epiftolaris tua &di£ta eft & probata. Huic femper
pater tuas aflereriscredidifle manubias,ac trifulca: lucis commi-
fiflefulgorem, qua: vias, veftigia, adventum , exitufque ignivagae
denunciationis agnofcit. Huic igitur femina: colloquium dene-
gamus , per quam ediftorum tuorum admonitus mortalibus in-
notefcunt ? Cur igitur pater optime remoraris & intromittcrc
eas alacer & probare î
Poft-
 1.6 8 Mart. Capelle
Poftquamhax Latoius dixit , Iuppiter Harmonien venire ¡
quam fuggeftum eft Mercurialium folam iupercfle ; prxcepir,
tunque alias in ordinem continuari. Hie Luna jam gemina
emeníi diei portione commonita, ingrefluram mox , inquit, fe-
minam poflum explorare vobifcum ? Caeterum propinquante
confinio no&is coníequentibus témpora impertid non poíTurn.
Quippe plauftrum mihi taurufque,ac mundana: difcurííonis iti-
ner í'ub.cundum,nec caeterarum me aufcultare commends ftelli-
geri raptus meta permittit. Et fateor, vellem, fi quam examina-
tionem Virginum prorogaret au£toritas,ipíá quoq¡ tam produis
cruditionis aíTerta cognofeere. praefertimque cum perendinatio
rationabiliter expe£tatur,ne laflata cognofeentis cura: fatigatio-
ne faftidia omnem dodtae intimationis excurfum gravatae labo-
ribus intentionis excludant. Et illa expctendae cognidonis ad-
probandaeque fubtilitads in odium nolcendorum obtuía multi-
plici prolixitate vertatur. i£quius igitur duco ampliandam diC-
cuílioncm tantuminardentemfítimauriumvividarum. Qua:
cum Luna diíTereret, omnes certadm adfenfere divi. Deinde
utrum repenfatrix dato die conferendas dods prorogari jure pu
blico poflet , inquiritur. Quo di¿1o arcanus ilie prifei juris ad-
íertor magna nepotum obfecratione confulitur ; refponditque
regulariter etiam matrimonio copulatodotem ducere feminam
viro nullis legibus prohiberi. Ac tunc Iuppiter perid patris
eruditione commonitus; Habeo, inquit, mea pignora gratulan-
dum, quod fas aíTerit,quicquid vos velle cognovi. Ñeque enim
faftuofo rigidus elatione defugiam aut veftrum crebrius adcele
brare confilium , aut do&arum Virginum examinare follerdam
defídis ignavia: diífimulatione piguerit, praeíerdm cum terris
indecenter expuKâs folis oporteat adha:rere fideribus. Nunc
igitur pracellentiflimam feminarum Harmoniam, qua: Mercu
rialium fola fupereít, audíamus. Haec quippe eft, quae fuperûm
curas prae cunítis poterit permulcere , aethera candbus nume-
rifque hetificans, & noftra tantummodo cu pit celebrare palada,
exoià terrigena* ftoliditatis ignaviam. quam melicorum indoci
 de NvPTin Philolog. Lib. IX. 169
lis augct fine fine mortalitas. Denique jam pridem homines di-
rutaque gymnafia , abfcedens orbe terrifque, dampnavit. Ac vix
Cyllenidx indagancis excurfibus nunc comprehenfa , poil lon
ga; occultationis oblivia de fuga revocatur, reduciturque latibu-
lis. Hanc igitur repertam poil faecula numeróla , & tandem in
ufum melicum carmenque renovatam , tam volupe eil , quam
conducit audire. Cxterx vero eruditionis doitiflîmx, làcrxque
Germans, cum renovara lux fuerit inrromiflae, intentioris curx
examine probabuntur. , .
His orfis Iovialibus Phœbusadmonitus, Virginem fibi pror-
fus aecommodam admiflurus egreditur. Verum Paphiercmean-
tis filis gratulatione coneufla, annuit puero prxcinere nuptiale
carmen. Itaque Hymenxus alacri tandem vigore luminatus,nec
ipía jam renuente Tritonide , fie cœpit.
Aureaßammigerum cum Lunafubegerit orbem,
Kofisjugabo lilia.
Virgo Deujquefierofociabuntfadera lecio,
Fulcris parate cinnama.
Heßerш intàclamfervet licet ufyucpuellam,
Ntiptam videbis Phoßhore.
Nec matris 1асгутл, preßt пес virihm ungues
Nexus valebunt rumpere.
Ne thalamos metuas , eris hoc qttod Iuno Tonanti eß,
Л>н£ nuncforore dulcior.
Siplacuit doch follertiafacra mariti,
Magisplacebunt ofeula.
Aurora exoriens rofeisßeclabit ocellis
Flores refeelipr&mia, "
Ipfe egopaüentemßeculabor luce puellam,
Sefi occulentem vifibus.
Confciajam Veneris novafertaparate Napea,
Crocumque lecioßargite.
Inque thörum vioUs certatim fundite conehü,
Pulvinar almum comité.
Y Crinale
 170 Maat. С а р е l ь ж
Crinale ßicumpharetris deprome Cupido,
Linens capillumfilvere.
Flammea virgineum qua obnubere fuetapudorcm,
Regina deme prónuba.
Te blandum , teneri qu& confitafila doloris}
Venus decensfilabttur.
£>u& nunc dura novo nofiens committere amori>
Parabit illa peclora.
Tu modo qn& mando , oculos deletla decoros,
Reconde mentis intimo.
Dofltloquum chelisjuvenem complexa lacenü
Tœcundd rédele pignora.
His Hymenaeo diutius , veluc Fefcennina quadam Iiccntia,
perfonante gcminanteque crebrius , placuiflè ratus , maxima
circumftantium multitudo Tritonidcn , Dionenque comitata
digreditur, S¿ ad nos redufta: tandem Virginis ftudio properan-
ter concurritur. Verum tarn puellarum , qua: deas domina: con-
fecuta: pone forte conftiterant , quam Heroum populus , qui
jufíus advenerat , properabat. Шаг ut píallendi materiem diíce-
rent : hi ut facri vultus memoriam receníerent. Nec mora , &
ecce quaídam fuavitas intemptata , aulidíeque dulcedinis can-
tus infonuit , ac mclodix ultra cun&a rerum obleítamina reci-
nentes, auditum mirantium complcvere div.ûm. Non enim fím-
plex quidam ex unius materia: tinnitibus modulatus, fed o-
mnium organicarum vocum coníbeiata permixtio , quandam
plenitudinem cundicina: voluptatis admitít. Quo сапоге diu
tius circumftantium peclora deorumque mulcente ; illa: egref-
forum paulo ante turba;, adventum Virginis prareuntes, ac tanti
comitatus prxambulare vifuntur : íed non caifa: dulcedinis, nec
finealiquo fonori modulaminis argumento, aut opere revertun-
tur.Nam Erotime Cypridis filia,& Himeros cupidinis aífecutor,
itemqueTcrpfice, famulitio Diona: concinentes , gratifíime in-
travere primum. fed puer monauliter fonabat. Poft hos pfal-
lemes Pitho , Voluptas & Gratia; admixtis lyrae vocibus , atque
 De Nvptiis Philolog. Lib. IX. 171
ipíx harmonicis diflultantes motibus advenere dextra laevaquc.
Interea pr«cedebat numerus Heroum , crinitorumque fapien-
tum, qui omnes modulationc quidem leni , parvaquc voce qua-
libec dulcedine murmurantes. Sed alii laudes dcorum, hymnof-
que quam plurimi : alii muficos tonos , quos modo compere-
rant, retexebant. Verum per medium quidam agreftes canori-
quc Scmidei , quorum hircipcdcm Pandura ; Sylvanum harun-
dinis cnodis fiftula fibilatrix, rureftris Faunum tibia, decuerunt-
Verum fcquens Heroum praecluc enituit admiratione conven-
tus. Nam Orpheus , Amphion , Arionque do&iflîmi , aurata
omnes teftudine confonantes flexanimum pariter edidcrc con-
centum.
Nam Thrax quo duri rumpere régna Erebi,
^uoquefuAtn meruit immemor Eurydice»,
Л>ио сantи ßupidx tigridü ira rtut,
£>иоfertur rábidasperdomuiffeferas,
£luo vidit rigidas glandibus ire comas
Jßmaros, ¿rfilvas currere montefuas :
Carmine quo Strymon Contimit ¡atices,
Et Tañáis verfisfiepe reflatus aquis :
, <£>uo inpune aecubuit riclibus agna lupi,
Et /ерш inmiti contulit ora cani :
Hoc nunc permulfit infonuitque meló,
Accumulanfque magis carminafacra Iovi.
J¡>uo Ampbion rígido in corpore mentis iter,
£>uoque dedit montesfumerepoße animas.
¿$uofenfiis duris cautibus inferuit,
Et docuit rupes carmina vellefiqui.
Nam muros Thebis dulcifinüfidibus
Praßdiumque dedit carminü arbitrio.
Sed пес Arionam marmorafurda chelyn
Tempfire , extremam cumflagitaret opem.
Et licet indomiti diraprocella Nothi,
Spumea Cinei verreret ima maris -,
Y г bel
ijz Mart. Capelle
Delphinac Wisfillicitavit aquis,
Et mélicos сantin belua grata tulit.
O veré antifians numina magna deûm,
Л>и<е iflorum laudesprotulit Harmonía :
¿>u* domitare Erebum , marmora ,faxa ,feras
Etfotuit rupesfinfificare tonis.
Poft hos honoratior fontigcnarum Virginum chorus pegafeaî
vocis ne¿tare diffluebat , qui Phrygii cujufdam pubida? cicutis
geminatis interftin&us , omnes prxcedentium íuavitatum dul-
cedines anteibat.Tandem inter Phcebum Pallademque media
Harmonia fublimis ingreditur, cujus fonorum caput auri co-
ruícantis brafteis comebatur. Cxfoetiam tenuatoque métal
lo rigens veftisj & omnibus admotum greflumque ratacon-
gruentia temperatum, blandis leniter crepitaculis tinniebac.
Cujus inceflum mater Paphia, ut eam contingerec , íequeba-
tur, licet pulchris rofea numeris aclibratis paiïibus movere-
tur, vix tarnen poterat imitari. Dcxtra autem quoddam gy-
ris multiplicibus circulatum , & miris du&ibus intertextum
velut clypeum geílabat, quod quidem fuis invicem complexio-
nibus modulatum ex illis fldibus circulatis omnium modorum
concinentiam perfonabat. Lseva autem Virginis quamplures
ex auro adfimulatae, parvxque effigies theatralium voluptatum,
religataeque pendebant. Verum ille orbis, non chelys, nec bar-
biton , nec tetrachordon apparebat ; íed ignota rotundicas o-
mnium melodias tranfcenderat organorum. Denique mox uc
ingrcflaj atque ejufdem orbisíbnuere concentus, cunóla illa
quaídiflona fuavitas commendarat, velut mutefcentia tacue-
runt : ipfeque tune luppiter , cadeftefque divi fuperioris me
lodía? agnita granditate , qua: in honorem cujufdam ignis arca-
ni ас flamme infopibilis fundebatur , reveriti intimum patri-
mumque carmen paululum in venerationcm extramundanac
omnes intelligentiaz furrexerunt. Tunc egerfimon ineffabile
Virgo concludens ad lovem revería , aliis modulis numcrifque
voce etiam adibciata fie capit.
Те
de Nvïti is Phiiolog. Lib. IX. 173
1t nunc aßrifinum carmine luffiter -,
^uogemmata foli volverefidera
Suevtt lege ratafacra recurfio,
Prafandum veneror. quiffefotifftmtts
Neéiisfieftriferofub diademate,
Omnigenumgenitor régna movens dcúm,
Aiundиmferfettío dum rotat ambitи
Mens , quamfidereo fiifßcis imfete.
Tr namflammigeri feminafomitis
Sfargentem referunt aßra muantit.
Tefoveantfacro muñere lumina ,
Terris furfureum dum rénovant jubar,
Teßata ambroßumJplendißcant diem :
Sic tua noclu bonos lamfade menßrua
Auratis creuitframia cornibus.
Sub teflaußr¡lucas luminal ignibus
Anguis ?amafias disjiciensferas.
Sic folidi tenerum corforis ambitum
Tillus nonfrohibens axibus inditur,
Alternifque regit ¿r regiturfolis.
Sic Nereafreti no/cere limitem,
Sicque ignemfuferum lamberéfabula
Vt nullisfcateant dijfona litibus ;
Atque it* ferfes ament dijßta vinculum
Vtfimfer metuantfœdifragum chaos.
Tи reclorfuferum , tu fater oftimusy
Comflexuquefiofidera colligansy
Natosferfetuê corfore vividos
Solve , noflra cuiferficitur chelys,
Bisflenum omnifona cui recinunt mela,
lam vos verenda quafo caU germina*
£>u& multiformefeitis cire barbiton.
Aflata noflrisferie corda cantibus,
Mifiillafacra dumferuntur curia
Y J Mai
 Mart. Capella
A/ulcerс vcjhumquA vellent confortium,
lam vos vicifftmproque lege numinum
foßhacfonabit dijgregato plajmate,
Suifque cúnelos adlubefcentes tonis
Deducet, urgety atque debebit lociSy
Stimulojque rurfum lenepermulcet melos.
Nunc igitur alma qux Senatum lumina
Deúm verendo culminâtis vérticey
BiJJina quamvü vos Hetrußi numina
Ritusfréquententy atque opiment vielimis,
Tarnen gemellis qttx refulget curfibut
Natura honoroprotulitfaßigio.
rhœbea Cicero profères vocabu 'a,
Pallas corufca , ac decens Latoia.
Lunare quippe hac venit conßrtium,
Phcetontos ardensfeandet axem Delius.
Nunc vospudici noßrafratres culmina
Vrecabor ipfi , ne verendos contrahant
Fultus jugulandifqueferenda carmina ;
Hymenque noßrum invehatfaßidium
?fállentepleclro concinentur nuptu,
Ftdtbufque luxa Feßenninaprodient.
Iam nunc blanda melos carpe Dione :
Dürrn quippe rigor cedit amori.
Novit nam tenerumprobare carmen
Ipfumßumigend falum Cytheres
Ner¿naque chely movet cameeonam,
Dum conchis Galateaperfanantey
Nantesfluâigenas chorumque I'hvrci
Flagrans cura trahit , nivalibufque
Tnreßinüus oquis triumphat ardor,
lam nunc blanda melos carpe Dione:
Dürrn quippe rigor cedit amori.
Puer ipfe verfiformü
de NvPTi is Philoloc. Lib. IX. 177
Tac¡busfindet Cupido :
Arcufque dulcinerves
Rofio ligans ramali
Feriato //quit arcи
Calamos parante Mufa.
In carminis leforem ■
Curam negatfagittis,
Tener umque arundinetum
Nofirum in melos reliquit.
Nunc ergv corda mulcent
Vapor tjr canorjugati.
Placet ac decet vicijfim,
Cantemus atque amemus.
lam nunc blanda melos carpe Dione ;
Duras quippe rigor cedit amori.
Prüdempuella pulchr*
Materfuit Ьаслпл -,
llleciafid canore
Nefiit do/нт cavere.
Nam Candidus nivofis
Olor involutes alis
Argenteis minorem
Plumis videns decorem.
Necpoße purpuratis
Nimiumplaceré oceliU :
Teneros ciere cantus,
Pbœtont/afquc mufiu
Cœpit repentefiBa
Fraudemparansfinetla.
Sic admovetur ori ,
Kofiumque circumatlx
Rapit ojculumриейл ,
Cremioque complicates
Precium tulitpudoris.
Urn
ij6 Mart. Capella
Jam nunc blanda melos carpe Dione:
Durui quippe rigor cedit amort.
Carmen Ladmiadeum
Lucís divafecund* :
Sacris pr&tulit aßris.
Antrum quippeficuta
Linquens culmina cali,
Paßoralibus ardens,
Palmam dedit cicutis :
Pulfi ¿r luminis auro
Panditfipta balantum,
Sordentique adoperta
Pratisgaudet amiclu.
к^Ас tunc confcia noelи
Paßit monte Capelles
Speclansßdera mundi,
Magepercrepa}flagelle.
Nec curare deorum
Penfa j autferre fufurros
Jllex carminis ampli
Mgram curam coégit.
Tempnit noclis horrorem ,
Prafert antrafubulci ,
Rupe fjr dura quiefcit ;
Etpofl regna Tonantis
Siramen dulcim herb& efi.
Talibus Harmonie carminibus oblecbti omnespermulfique
divi. ncc minor quippe exfidibus fuavitas quam vocis modula-
mine refultabac. Denique qua induftria comparatum, quibufve
ad fequendum edifcendumque opibus vigil cura rcpromittat,uc
in tarn dulcem , eblanditamque mollitiem intima mentium li-
quefcataffe&io, love admirante difquiritur. Ac tunc Virgo,cum
artis praecepta à fe expeti examinanda: eruditionis intentione
confpiceret, paululum melicistemperans, exhortante quoque
Delio Palladeque, Cic cœpit. Iam
 de NvPTits Philolog. Lib. IX. 177
lam pridem quidcm exoià terrigenis , & faftidioià morta-
liura , caeli orbes ftellantes incutio : in quibus artis pra:cepta
edüTertare prohibitum, cum melodiam, omnnonis convenien-
tem pulfibus modulorum , machinae obeuntis ipfa rapiditas &
concinat , &: agnofeat. Sed quoniam emerfa terris Virgo nu-
ptura vanefeentia intercapedinata: prolixitatis oblivia jam fu-
pero debet vigore difeutere , juña percurram. fi prius ingrata:
mortalitatis commoda repedata recenfeam. Dum me quippe,
germanam gemellamque carlo, in illa incogitabili effigientia ge-
nuiíTet immeníitas, ílderex revolutionis excurfus , atque ipfa ro
tins molis volumina comitata fuperos ; incitofque fulgores, rao-
dis aflbeians números, non reliqui. Sed cum illa monas, intel-
ledualifque lucis formado prima animas fontibus emanantes in
terrarum habitacula rigaret, moderatrix earum jufla fum de-
meare. Denique números cogitabilium motionum , totiuíquc
^voluntatis impulfus, ipfa rerum congruentiam difpeníans, tem-
perabam. Quam rem deberé mortalibus univerfis Theophra-
ítus laboravir. Pythagorei etiam docuerunt , ferociam animi ti-
biis aut fidibus mollientes , cum corporibus adha:rere nexum
fœdus animarum. Membris quoque latentes interferere núme
ros non contempfi. Hoc etiam Ariftoxenus, Pythagoraíque tc-
ftantur. Denique benignitate largiílima ícnílm ipía notionem
meaî objeâionis aperui. Nam fides apud Delphos per Delia-
cam citharam demonftravi : tibia: per Tritonidam noftri comi-
tem , Marfyamque Lydium íbnuerunt : calamos Mariandini &
Aones in laudes inflavere cxleftium : panduram ^gyptios at-
temptare permiu* ; ipfifque me paftoralibus fiftulis , vel cantus
avium , vel arborum crepitus , vel fufurros fluminum imitanti-
bus non negavi. P'eltas, chordaciftas, fambucos , hydraulas per
totum orbem ad commodum humans utilitatis inveni. Per me
quippe veftrum homines inlexere fuccurfum ; irafque inferas
per nenias fedavere. Quid , quod bella vi£toria:que undique
meis cantibus conquifita: î Nam Cretes ad citharam dimica-
bant : Lacedjemonii ad tibias, nee ante adgrediebantur fata
Z prslio
 178 Mart. Capelle
praeliorum , priufquam illis contingeret litare Muds. Quid A-
mazones ; nonne ad calamos arma tra&abant? quarum una^quar
concipiendi iludió venerat,cum Alexandrum falutaret, donata
tibicine, ut magno muñere , gratulata difceffit. Lacedaîmonios
in GtiBcia , in Italia Sibaritas tibicines ad prœlia prxire quis ne-
fciat ? Tubas non folum fonipedes atque bella , fed agona acue.
re, certamenque membrorum, nunc quoque compertum.Quid
pads munia ? nonne noftris cantibus celebrata ? Grsecarum
quippc urbium multa: ad lyram leges , decretaque publica reci
tábante Perturbationibus animorum corporeifque morbis me-
dicabile crebrius carmen infonui. Nam Phreneticos fympho-
nia reianavi. Quod Afclepiades quoque medicus imiratus, cum
confulentibus urbium patribus plebis inconditae vulgus infre-
meret , feditiones accenfas crebrior cantus inhibuit. Ebrios ju-
venes, perindeque inprobius petulantes , Damon unus è fedta-
toribus meis modulorum gravitate perdomuit. quippe tibicini
ípondeuni canere jubens , temulenta; dementiam perturbatio-
nis infregit. Quid affli&ionibus corporeis, nonne aflldua me-
dicatione fuccurri î Febrem curabant , vulneraque veteres can-
tione. Afclepiades item tuba furdiffimis medebatur. Ad affe-
ftiones animi tibias Theophraftus adhibebat. Schiadas quis ne-
fciat expelli áulica íuavitate ? Xenocrates organicis modulis
lymphaticos liberabar. Thaletem Cretenfem cithara? fuavirare
compertum morbos ас peftilentiam fugavifle. Erophilus a?gro-
rum venas rhythmorum collatione penfabat. Animalium vero
fenfus meis cantibus incun&anter adduci faltem Thracius ci-
tharifta perdocuir. in quo non fabula , fed Veritas gloriam pro-
creavit. Vndeenim cervi fiftulis capiuntur? pifces in ftagno'
Alexandria: crepitu detinentur ? cygnos Hyperboreos citharas
cantus adducit ? Elephantos Indicos orgánica permulfos deri
ven voce compertum. Fiftulis aves allici comprobatum. Infan
tibus crepitacula vagitus abrumpere. Fides Delphinis amici-
tiam hominum perfuaferunt. Quid, canticis allici difrumpique
ferpentes. In Thracia Orpheo canente glandem ferunt mef
iefqqc
 De Nvptiis Philolog. Lib. IX. \y$
fefque tranfire, manes cieri, Lunamque laborare. Nonne ipfius
vetuftatis perfuaiione compertum in Lydia nympharum ínfu
las dici: quas etiam rccentior aflerentium Varro fe vidiflcte-
ftatur : qua: in medium ftagnum à continenri procedentes can-
tu tibiarum primo in circulum mota: , dehinç ad littora rever-
tuntur. In Aitiaco littoremare citharam fonat. Megaris iàxum
ad ictum pulfus cujufcunque fidicinat. PoíTem innúmera à me
mortalibus collata pcrcurrere , ut non me terras fugiendi ftudio
reliquiflc , fed ingrata: humanitatis ignaviam viderer jure dam-
pnafle. Sed jam ad artis ргагсерга deiiliam , utnuptura: virgini
promiflum munus impendam.
Et quoniam officium meum eft bene niodulandi follertia,
qua: rhythmicis &melicis aftructionibus continetur; priusdc
melicis diflertabo. Dico quicquid rette fonuerit aut tonum
eñe , aut hemitonium, aut quartam partem toni , qua: diefis ap
pellacur. Verum tonus eft fpatium cum legitima quantitate,
qui ex duobus fonis , diverfis inter fe invicem , continetur. He
mitonium dicitur, quod toni medium tenet. Diefis verô diftan-
tiae tres funt. Nam prima brevior, qua: tetartemoria nomina-
tur, ex eo quod quarram partem toni recipiat. Enarmonios quo-
que dicitur, propterea quod Enarmonion modulandi genus per
hanc maxjme dimetimur. Secunda ab illa major eft. nam tri-
temoria nominatur; quoniam habet tertiam partem toni. Item-
que Chromatice appellatur , quod Chromaticum modulandi
genus per ipfam finditur. Tertia verô habet toni tertiam par
tem, ac dimidiam tertia:,& vocatur Hemiolia, & Harmonia: di-
vifio; quoniam Hemiolii modum complectitur.
Tonus igitur idem plerumque appellatur &fonus. Verum De Senk
foni funt per íingulos quofque ac per omnes tropos numero
X VI1ÎT Quorum primus dicitur apud Gra:cos прослам-
BANOMENOc: apud Romanos vero ; quia eadem voce nos
uti fummus Iuppiter ftatuit ; idem dicitur adquifitus. Secundus
тпатн TnATûN, hoc eft, principalis principalium.Ter-
tius партпатн rnATßN, id eft, fubprincipalis prin-
Z i cipa-
 i8o Mart. Capellje
cipalium. Quartus т пат on Aiatonoc, idcft,prin-
cipalium cxtenta . Quintus тпатн mecûn, id eft,
principalis mediarum. Sextus autem партпатн mecûn,
quod eft, fubprincipalis mediarum. Septimus mecQN Д i a-
t о N о с , id eft, mediarum cxtenta. Oktavus mech, hoc
eft, media. Nonus tpith ctnhmmenûn, ideft, ter-
tia conjun&arum . Decimus ctnhmmenon Д i a t o-
n о с , hoc eft , conjuiivftarum extenta. Vndecimus nhth
cTnhmmenîîn, id eft, ultima conjunitarum. Duodeci-
mus nAPAMEcH,id eft, propemedia . Tcrtiufdecimus
tpith aiezettmenqn, id eft, tertia divifarum. Quar-
tufdecimus Aiezettmeníín aiatonoc, quod eft,
divifarum extenta. Quintufdecimus nhth aiezettme.
n a n, id eft, ultima divifarum. Sextufdecimus tpith тпер-
boaaiûn, id eft, tortia excellentium . Septimufdecimus
TnEPBOAAiûN AiATONOc, hoc eft , excellentium
extenta. O&avufdccimus nhth г п e p в о л a i n n, id eft,
ultima excellentium. Hi funt igitur ibni , qui modulationem
apte & cum ratione componunt. Conftat autem omnis mo
dulado ex gravitate foni , vel acumine. Gravitas dicitur , quaî
modi quadam emifllone mollcfcit : Acumen verô, quod in
aciem tenuatam gracilis & erecta? modulationis extenditur.
D* confo- Ex fupra di£tis itaque fonis , qui & fingulis , & omnibus tro-
nsntiu. pis rite conveniunt , fymphonia? tres : quarum prima eft dia tef-
íaron, qux Latine appellatur ex quattuor ; be recipit fonos quat-
tuor , ípatia tria, produ&iones duas & dimidiam. Nam fonum,
id eft , tonum produ&ionem vocavi. Eft autem hemitoniorum
quinqué , qua: ad produ&iones plenas , & integras mediatenus
valent ; diefcon decern. Dicfis veró interprctatio eft", ficut fu
pra dixi, quartapars toni. Sed hare fymphonia eft in epitriti
ratione. Epitritus autem dicitur , qui & numerum tcrnarium
habet , & trium tertiam , quod eft unus , ut funt quattuor ad
tres. Alia fymphonia quinaria eft , & dicitur dia pente , atque
conftat fonis qninque , qui inter fe quattuor fpatiis dividuntur.
Pro
 •
de Nvptih Philoloc. Lib. IX. 181
Produ&iones habet III. mediamque praecidit , hoc eft, tonos
tres ас medium ; hemitonia , fcptem diefifque quattuordecim.
atque hemiolii poffidet rationem. Qua: forma &: cundem nu-
mcrum circa conlata detinet , &ejus medium, utfunttresad
duo. Teniae dia pafon , quae ex omnibus dicitur , vi 1 1 ionos
recipit, fpatia feptem, producciones fex, hemitonia xTi. diefis
XXI v. atque conftat ex ratione diplafia, hoc eft, duplici.
Tropi vero funt XV. fed principales quinqué, quibus bini DtMtJu.
tropi cohaerent. id eft, Lydius, cui cohaerent тполтдюс
& тпЕРЛТДЮс. Secundus Iaftius , cui fociatur т n o-
iacTioc &ТПЕР1АСТЮС. Item ytolius, cum rno-
АЮЛШ» & ТПЕРАЮЛ1П1. Quartus Phrygius cum duo-
bus тпофртпо. & тперфртпп.. Quintus Dorius
cum тподппп» & тпердпрш». Verum inter hos
tropos eft quaedam arnica concordia , qua iibi invicem germain
funt , ut inter rnoAQPiON & тпоФР-rnoNj & item
inter TnoiAcTiON & titoataion. Item conve
niens aptaquc refponfio inter тпофртпои & rno-
A i o A i о N , qui tantum duplices copulantur. Mediae vero <
graviorum troporum his qui acutiores funt просаамва-
n о м E N A i flunt. Verum tropi iinguli quoque tetrachorda
faciunt quina. Tetrachordum autem eft affc&io quaedam fo-
norum quattuor per ordinem compofitorum , quorum extremi
iibidebeant convenire. Sed haec pofterius. Nunc ad inchoa-
mentorum ratum ordinem redeamus. Praedicta enim ideo pri
mo diéta funt, ut altius tenercntur.
Primo quippe cum LaiTus ex Surfe harmoniae vim mortali-
bus divulgaret , tria tantum ei genera putabantur : iaikon,
nPAKTIKON, ehatteatikon, quod etiam E P M H-
N e г T i к о N dicitur. Et iaikon eft > quod ex periève-
rantibus & fimilibus confonabat ; id eft , fono , numeris, atque
verbis. Sed quae ex his ad melos pertinent , harmonica dicun-
tur : quae ad numéros, rhythmica: quae ad verba, métrica, n PA
IL t ikon eft quidam materia: tra&us efficiens exercitium
Z 3 ejus:
 iSz Mart. Capelle
ejus : cujus tres icidem parces , id eil , меаопопа, л е-
Hic, плокн. ESArrEATiKON autem ad expoiîtionem
peitinere vidctur, & habet parces tres , о P г A n i к о n, q, д и
Kon, rnoKPiTiKON, qux inferius rerum ordo difpo-
net. Nunc de prima voce velut de íonitus totius parente di-
cemus.
De voce. Omnis vox in duo genera dividitur : continuum atque divi-r
fum. Continuum eft velut juge colloquium: Divifum, quod
in modulatione fervamus. Eft &c medium, quod in utroque per-
mixtum, ас ñeque alterius continuum modum fervat, nec alte-
rius frequenti divifione prseciditur , ut pronunciandi modo car
mina cunóta recitantur. Horum illa, quam in divifas partes cer-
tafquededucimusjdiaftematicanominantur, & ei. parti, qua;
Harmonica vocatur, aptanda eft. Qux quidem Harmonica ba
rí panes bet partes difputationis feptem : Primam de Sonis : fecundam
jeptem. je Spatiis : tertiam de Syftematis : quartam de Genere : quin-

tam de Tonis : fextam de Commutatiombus : feptimam de

Modulatione , quam Melopceiam vocamus. Ac prius de Sonis,
. ubi artis eft elementum,
Vt sonis. Sonus quippe tanti apud nos loci eft , quanti in Geometricis
iignum ; in Arithmeticis fingulum. Phthongos Sonos dieimus.
Verum phthongus dicitur vocis modulate partícula, una in
tencione producta. Eft autem intentio , quam dieimus tafin,
qua vox confiftit ac perfeverat. Sonos phthongos vel ipecia-
tim, vel generaliter appellamus. Sed generale vocabulum ipe-
cialia habent, qua; l^lir^ Graja voce perhibentur. Vt il quem-
admodum nobis feribendum fit cogitemus : ita hace virtus
phthongi docet , quid acuminis exeramus , vel lenius remitta-
mus. Verum ex illis alia faciunt , alia patiuntur. Faciunt in
tentio vel remiifio : patiuntur acumen vel gravitas. Productia
autem eft, hoc eft , epitafis , vocis commotio à loco graviore in
acutum locum : anefis vero contra, nam ab acuminis culmine
in grave quiddam feriumque deicendic. Fit autem foni gravi
tas , cum ex intimo quidam fpiritus trahitur : acumen vero , ex
fupcr
 de Nvptiis Philo'log. Lib. IX. 185
fuperficie oris emitticur. Suntigitur innumcrabiles forïi, fed
fpecialiter per fingulos tropos XXV 1 1 1, tantum potcrunt con-
venire; quorum nomina fuperius memoravi. Quorum prior
cil Adquifitus , qui ideo tali nomine nuncupatur , quoniam eo-
rum, quae tetrachorda nominantur, nulli omnino confentit; fed
extrinfecus velut adquifitus accedit , propter confortium me
dia; , cui concinerc confuevit. qui adquifitus uno tono à Prin-
cipali principalium feparatur. Quae principalis principalium,
quia prima in tetrachordo collocatur, quafi cujufdam re&oris
nomen accepit. Subprincipalis denique dicitur, qua? principa-
li iubjefta conjungitur. Principalium vero enapmonioc
& xpûmatikh, quam nos vix forfan rede colorabilem
memoramus ; & ideo hoc nomen accepit , quia inter principa
les colores j album tetrumque , quicquid interjacens invenitur,
colorabile Graja fignificatione perhibetur. Ergo Enarmonios,
Chromatice,itemque Diatonos, quam Extentam dicimus, in
dicia funt generum modulandi. Multiplex quippe tetrachor-
dorum ratio fie firmatur. Principalis autem mediarum , quia
prima cft medii tetrachordi , ideo id nomen accepit. Cui fub-
nexa Subprincipalis mediarum efle dicitur. Denique reliquae
tres iùi fimiles obœdient. Di&um vero hoc tetrachordum Me
diarum, quia in medio locatum eft inter principalium tetra
chordum, & tetrachordum conjunftarum. Poft fupradictas au
tem quae fcquitur , media nominatur. qua: ideo media dicitur,
quia tarn gravis modi finis eft , quam in tropis omnibus futuri
acuminis caput ; atquc ipfius quodammodo vinculo tarn gravis
modulatio, quam acuta conne&itur. ut in Lydio modo > ubi re
ctum Iota mefe eft. Verum poft mediam , extendentem hemi-
tonium , conjun&arum erit tertia , quae in eodem modo , id eft,
Lydio, lambda fupinum pro nota habebit. Poft hanc illae chor
ds, quae à nobis fuperius expreflae funt , tres fequentur enap
monioc, ХРЙМАПКН & Д1АТ ONOc, quae&pa-
ranete dicitur , quam Latine penultimam perhibemus. Poft
quam ultima fociatur , quae ideo dióta eft conjun&arum ultima,.
quia
184 Mart. Capelle
quia in hoc tetrachordo finem tenet. Omne autem tetrachor-
dum conjun&arum ideodi&um, quia medias ipíi , quasperfe-
tbm fymphoniam prima complevit,adjungitur; ac prodúceme
media fcquentem tonum, illequi fequitur fonus парами-
с о с nominatur , quod hunc fatis proximum fonus adjuncbe
modulations offendat. Dehinc divifarum tertia , qua: plenum
fyftema dia pafon finit, unde divifarum tertia perhibetur. Poft
hanc foni caetcri confequuntur. Sonus vero divifarum ideo hoc
nomen accepit , quia uno & dimidio tono à media: fine divelli-
tur. Poft hoc, tetrachordum excellentium collocatur. quod id
eo exccllens nomen accepit,quia in fingulis tropis in omne acu
men erigitur; in fingulis modulationibus faftigiatur.
Horum igitur fonorum , id eft , phthongan funt alii , quos
confiftere & perfeverarc necefle eft: alii vero funt vagi : deniquc
alii BAprnrKNOi: alii mecoiitknoi: alii онтпг-
knoi perhibentur. SpilTum vero dicitur,trium fonorum com-
pofitiva quazdam qualitas. BAPrnrKNoi autem funt , qui
velut regiones primas fpifli retentant. MEconrKNoi ve
ro , qui media poífident. oStiitknoi, qui ultima tenent.
А п т к N о i , qui in poíitione fonorum trium , qui funt ípiífi,
nullo genere aut lege junguntur. Stantes autem perfeverantef-
que dicuntur vel AnrKNoivel baftütknoi, qui vel-
uti quandam fpeciem & formam fibi principalium vindicabunt.
Ideo autem à quibufdam Statarii nominantur,quia diverías cx-
tenfiones recipere non poflunt. Alii autem vagi & errantes ha-
bentur , quia interdum longiora , interdum minora fpatia recc-
perunt . Sed horum alii партпатое1АЕ1с ; alii л i-
xanoeiaeic vocantur. Verum primi ideo fie dicuntur,
quod ftatim prioribus fubne&antur. aix,ánoeiaeic di
cuntur à digito , qui minifter artis & cantus fingulos movet. eft
autem primus à pollice. Horum vero alii fibi invicem cop-
gruuntjaliidiícrepant&refultant. Sed illi oMo<i>nNoi, quia
íibi invicem conjunguntur. Д I А Ф n N o 1 autem , id eft , dif-
fentientes funt , quicumpercuffifuerint, invicem diferepant.
o MO
 De Nvptiis Philolog. Lib. IX. i8y
о M о Ф n N o i qui vocis quidem aliam iignificationem ge-
runt; eundem tamen impetum fervant. Sunt autem & alias
fonorum diveriitates. Et prima quidem per intentionem ; utaut
acumine , aut gravitate diflentiat. Secunda per fpatiorum per-
ceptionem ; cum.uni aut plurimis conjungitur ipatiis. Tertia
per conjundionem Syftematis, quodautunum aut plura reci-
pit. Et quod fecundùm morem dicitur , id eft, ката h©oc.
Alium quippe morem acuta fignificant ; alium graviora. Nunc
jam de Diaftcmatis diflerendura.
Diaftema cil vocis fpatium , quo acuta & gravior includitur. D*DU-
Sed in diaftematis alia breviora , ilia qua; funt in diefi Enarmo- fi"****-
nia : majora veró funt , qua? per Angulos tropos bis ex omnibus
faciunt, quo nihil majus in tropis poflumus invenirc. Atque in
ípatiis alia funt compofita , alia disjun&a atque afyntheta. Et
compofita funt, quxper ordincm currunt: Incompofita au
tem, qux ex diverfis fibi invicem copulantur. Item alia lógica ;
alia aloga mcmorantur. Ac rationabilia illa funt , quorum con-
fenfus poflumus praeftare proportionem : Inrationabilia, quibus
- non fubeft ratio. Item alia conhibentia; alia difcrepantia.Tunc-
que alia Enarmonia ; alia Chromatica,- alia Diatónica. Item alia
arthia; alia perifla. fed prima azqualia; fecunda excurrentia
memorabo. Verum œqualia funt , qua; in aequas partes pote-
runt feparari ; ut tonus in duo hemitonia : perifla autem , qua:
in tria hemitonia difcernuntur. Deindc alia diaftemara fpifla :
alia rariora. Spiflafunt, quae per diefis colliguntur : Rariora,
qua* tonis. Et in his alia fibi congruunt , alia difcrepant. Sed
difcrepantium nimia multitudo : Convenientia verô per An
gulos tropos fex funt , id eft , Д i a tec cAPíín, quod de
qaattuor dicimus : Д1А nENTE, quod de quinqué: de-
hinc AiA пасй», quod ex omnibus concinjt. Illudet-
ianx, quod ex omnibus & ex quattuor conftat , vel ex omnibus
& ex quinqué , vel bis ex omnibus , quod bis Д1А nAcQN
dicitur. Sed illud, quod AiA teccAPûn, hoc eft, ex Fv.
dicicur, recipit fonos quattuor , fpatia tria, tonos duo femis , he-
A a mitonia
 i8<? Mart. Capelle
miçonia quinqué, diefis vero decern, & eft in epitriti ratione, ut
íunc quattuor ad tres. Д i A n E n Г e , quod ex quinqué eft,
íonos recipic quinqué, fpatia quattuor, tonos tres femis,hemito-
nia feptem , diefis bis feptem : & eft in hemiolia ratione , quod
funt iTÏ ad ÍT. Д i а п а с a n autem fonos habet vil I. fpa
tia vTÏ. tonos vi- hemitonia geminat , dielis quadruplicat ,
atque in diplafia ratione verfatur , quae eft unum ad duo. Quod
verô ex omnibus & ex quattuor dicitur , fonorum eft xl. fpa-
tiorum X. tonos habet о£Ьэ femis , hemitonia duplicat , diefis
praedifta ratione multiplicat, & eft in diplaíi & diametri regu
la, utfunt o&o ad tres. Quod vero ex omnibus & quinqué
conftat, recipit fonos XÎI. fpatia x I. tonos fx. femis , hemito
nia geminantur, diefis tetraplantur. Et eft in triplafia ratione,
ut fv ad XII. Quod Ale AiA iiacûn dicitur , habet
fonos quindceim , fpatia bis feptena , tonos decern, ac duo he
mitonia duplicata, diefis X L V IÏÏ. atque eft in tetraplafia ratio
ne, utfunt xTÏ ad Ш. Eft autem tonus in Epogdoi ratione.
Vbique diefinin Enarmonio debemus accipere,qux eft in quar-
ta particulatione. Nunc quid fit Syftema perhibendum.
DtSyßt- Syftema eft magnitudo vocis ex multis modis conftans, quod
яшм. licet multa divifionum genera recipiat , tamcn quia eadem &
in diaftematis memoravi , praeteream. Sunt autem abibluta &
perfe&a Syftemata numero odo. Etprimum eft, quod ab ad-
quifito , quern iipocaambanomenon dicimus , ad
mediam , quam mefen diximus , omne conficitur. Secundum,
quod à principali principalium in iiapamecon ufque ten-
ditur. Tertium , quod à fubprincipali principalium in divifa-
rum tertiam jungitur. Quartum, quod ab extenta principalium
uique in divifarum diatonum profertur. Quintum, quod à prin
cipali mediarum in neten divifarum ufque progreditur.Sexturn,
quod à fubprincipali mediarum in tertiam exccllentium trahi-
tur. Septimum, quod à mediarum extenta in exccllentium dia-
tonon exurgit. Odavum , quod à media , excellcntium in ulti
mara ducitur.
Qui-
 de NvpTi is Philolog. Lib. IX. 187
Quibus excurfis genera tetrachordorum, modulandique dif- d* g«w-.
currarn. Tetrachordon eft chordarum cum certa qualitate di- гЛт\
vifio. Genera modulandi Cunt tria , enapmonion,xpíí-
ma, aiatonon. Et Enarmonion quidem dicitur , quod
pluribus fpatiis, Se anguftioribus feparatur: Diatonon vero,
quod tonis copiofum : Chroma, quod de hemitoniis componi-
tur. Sicut enim quod inter album nigrumque eft, color diciturj
ita hoc chroma, quia inter utrumquc eft, nominatur. Et Enar
monion quidem , cum ab immutabilibus fonis cingitur , modu
lation! obœctict in acumen , per diefin, & diefin, & ditonon in-
compofitum : In gravem vero fonum è contrario modulatio
tota fubmittitur. Chroma autem hoc modo melosaccipit; per a
hemitonium, & hemitonium, &c tria hemitonia, quae incompo-
fita provenient : In gravem verô ex diverfo recurret. At vero
Diatonum ipfis contentum fonis in acumen quidem ita acci-
piet modulationem , ut per hemitonium , & tonum , & tonum
modum integrum compleat : At veró graviorem per contra- .
rium ordinem perfequetur. Sed nunc maxime diatono utimur. •
Sed horum alia modulamur per agogen ; alia per plocen. Per
agogen eft , cum per ordinem fonus fequitur. Plocc autem di
citur , cum diverfa fociamus. Exhinc in modulando alia euthia
dicitur, quod eft refta; alia anacamptos, quod eft revertens; alia
peripheres, hoc eft, circumftans. Euthia eft, qua? à gravi in
acumen crigitur. Anacamptos, quae è contrario deficit. Peri
pheres, qua: ad utramque aut commodatur aut ícrvit. Sed cum
tetrachordorum , quos quadrifidos appellamus , divifiones in-
numerabiles fint, fex funt notae. Enarmonii una: Chroma
tis tres ; quarum prima , quae mollis ac foluta : fecunda , qua;
hemiolia eft : tenia , qua; eft Tonixa. Diatónica; dux : una
mollis ; altera robufta. Et modos quidem accipit Enarmonion
à tetartemoria diefi , id eft , toni parte quarta. Illud veró quod
mollius diximus , per tritemorian diefin copulatur. Ipfum verô
Chroma hemiolion fit ab hemiolia diefi , ejus qua; fit enarmo
nii. Sed nunc de tonis.
Аа г To-
 188 Mart. С л p "e l l л
be Tenu. Tonus eft fpatii' magnitude, qui ideo tonus diftus eft , quia
per hoc fpatium ante omnes prima vox qua: fuerit extenditur,
hoc eft, de nota qualibet in notam ; ut à media in paramefen, ut
eft in Lydio , fi ajota diredo in figma jacens figna concurrant.
Verum quia hemitonia , dicíiíque quid vel quanta: qualesve fint
docui ; troporum etiam nomina numcrumque monftravij nunc
de tetrachordis eloquemur.
De тепа- Nam finguli quique tropi tetrachorda quina cuftodiunt , fic-
chordu. ut fuperius quoque notavi. Verum horum extremos fibi aptan-
dos eiîe non dubium eft. Tctrachordum quippë eft quatuor
fonorum in ordine pofitorum congruens fidaque concordia.
0 Sunt autem tetrachorda principaliurrj , mediárum , conjundta-
rum,feparatarum , excellentium . Et primum tetrachordum,
quod eft gravius , incipit à principalium principali , & définit
in principalem mediarum. Verum principalium & mcdiarum
connexum , quodconjun&arumvocatur, erit tetrachordum à
media in neten conjunftarum. Atque ab his divifum, longeque
■ difcretum , quod eft quartum divifarum , à fubmedia in neten
feparatarum ufque conjungitur. Quod autem ex diverfis con-
jun&um eftjin acutiorem ionum,& quintum excellentium pro-
fertur. Sed de tetrachordis fatis diftum. Nunc de pentachor-
• dis vidcamus.
De Venta- Ac fimiliter hare quoque quinqué eíTe non dubium eft. Pri-
chcrdis. mum igitur , quod & gravius , principalium eflc dicimus, quod
incipit ab adquiiîto , & in principalem mediarum terminatur.
Sequcns in acumen cjufmodi eft ; & conftat à principalium ex-
tenta in mediarum illam, qua: in Lydio jota redum habet. Ter-
tium autem conjuncbrum eft , quod à mediarum extenta in ul-
timam conjuncbrum ducitur. Quartum vero , quod per divi-
fionem eft, à media in ultimam divifarum conne&i folet. Quin-
tum in acumen erigitur , atque in nete excellentium termina
tur. Hxc qua: dixi artis noftra: do£tiilîmis adprobantur. Nam
non fum nefcia aflerere, qua:dam tetrachorda ab hemitoniis in
itia pofle fortiri , quod eft in modulatione diatónica iîtum. de
 de NvPTiis Philolog. Lib. IX. 185?
qua fuperius multa dixi. Sane notum atque intimatum velim,
adquifitum in omnibus quidem aliis collocari : in his autem,
qua: non per fonos fiant , in tetrachordis fieri non pofle. In his
enim feinper ab hemitoniis principia ducuntur. In aliis autem,
qua: pentachorda nominantur , nec tarnen modulationi fubji-
ciuntur j ut per fonos confiare videatur, apponitur. Secundum
enim in his hemitonium poflumus poneré. Nunc de traníitu '
modulantium.
Tranfitus eft alienatio vocis in figuram altefam foni. Fit au- т>е тгяп[-
tem tranfitus modis quattuor : Per genus, ut ab Enarmonio ge- ***'
nere aut in Chroma , aut inDiatonon: vcl per fyftcma , utà
principali principalium fi forte in fubprincipalem , aut in aliud
forte fyftematum; aut cum de conjunftis ad divifas tranfitum
facimus : vcl per tonum , cum à Lydio vel in Phrygium , vel in
alium tropum cantilena tranfducitur : vel per modulationem,
cum ex alia fpecicmodulandi in aliam defilimus : vel cumà vi-
rili cantilena tranfitus in femineos modos fit. De genere що-
dulandi confequenter ediflcram.
Melopceia eft habitus modulations cfFcdbe. Melos autem eft в* мл*-
a£tus acuti aut gravioris foni. Modulatio eft foni multiplicis ex-
preiho. Melopceia: fpecies funt tres , hypatoides, mcfoides , ne-
toides. Et hypatoides eft, qua* appellatur trágica , qux per gra-
viores fonos conftat : mefoides, quae dithyrambica nominatur,
qua; tonos xquales mediofque cuftodit : netoides , qua: & no-
micos confuevit vocari , qux plures ibnos ex ultimis rccipit.
Sunt etiam alias diftantia: , qua: & tropica mela dicuntur : alia:
homologica. Sed ha:c aptius pro rebus fubrogantur, necfuas
magis poterunc divifiones afierre. Нж autem fpecies etiam tro-
pi dicuntur. Diflentiunt autem melopceia: ipias modis pluribus
inter fe: & genere, ut alia fit Enarmomos, alia Chromatice, alia
Diatonos. Specie quoque, quia alia eft hypatoides , alia mefoi
des, alia netoides. Tropis, ut Dorio, Lydio vel ceteris. Oronis
tarnen qui melos inchoat , pra: cunftis fyftema debet advertere:
dehinc ibnos mifcere atque componere. Haecde feptempar-
Aa 3 tubus
 i<>o Mart. Capelle
tibus artis noftrae dixifle fufficiat. Nunc Rhythmos , hoc eft,
números perftringamus , quoniam ipfam quoque noftri portio-
nem efle non dubi'um eft.
Щ- Rhythmvs igitur eft compofirio quxdam ex íenfibili-
** bus collata temporibus ad aliquem habitum ordinemque con-
nexa. Rurfum lie difEnitur : Numerus cftdiverforum modo-
rum ordinata connexio , rempori pro racione modulacionis in-
ferviens , per id quocfaut efferenda vox fuerit , aut prcmenda ;
& qui nos à licencia modulationisadartemdifciplinaniquccon-
ftringac. Incereft camen inter rhythmum & rhychmizomenon.
Quippe rhythmizomenon materia eft numerorum : Numerus
autem velut quidam artifex aut fpecies modulationis apponi-
tur. Omnis igitur numerus triplici ratione difeernitur, vilu,
audituque vel ta&u. Vifu ficut íunt ca, quae motu corporis col-
liguntur. Auditu, cum ad judicium modulationis intendimus.
Ta3u, ut ex digitis venarum exploramus indicia. Verum nobis
adtribuitur maxime in auditu , vifuque. Sed Rhythmice eft ars
omnis in numeris , quae numéros quofdam propria: convcruo-
nis a cci put, flexufque legítimos fortiatur.
Eft quoque diftantia inter rhythmum metrumque non pac-
va, lient pofterius memorabo. Sed quia vifus audicuíque nume
ro di&us accidcre, hi quoque in cria itidem genera dividencuc :
in corporis mocum : in fonorura, modulandique racionem : ac-
que in yerba, qu x apea modis rack) colligaric , qua: cunera /ocia
pe rícela m fací и ne can til en am. Dividitur fane numerus in or a-
cione per fyllabas ; in modulacione per arfin ac chelín : in geftu
figuris dererminatis, fchematifque completur.
Verùm numeri genera funt feptem. Primum de Tempori
bus. Secundum de cnumeratione verbecum , quae in numerum
cadere non poflunc , qua: rhyrhmoides , id eft , fimilia numeris
judicantur ; quxque tribus vocabulis difcernun cur , hoc eft, en -
rhythmon , arhythmon , ihythmoides. Tertium dc Pedibus.
Quarcum de eorum Genere. Quincum eft , quod agogen rfay-
thmicam nominamus, id eft, quo genere numerus modique du-
cantur.
 de NvPTiis Philolog. Lib. IX. ipi
cantur. Sextum , de Convcrfionibus. Vltimum rhythmopœia,
id eft, quemadmodum procreacio numeri poiîit effingi.
Primum igitur tempus eft , quod in niorcm atomi пес par
tes, пес momenta reciftonis admittit, ut eft in Geometricis
punctum, in Arithmeticis monas, id eft, fingularis quacdam , ас
feipía natura contenta. Sed numerus in verbis per fyllabam ; in
modulatione per fonum , aut per fpatium quod fuerit fingulare -,
in geftu per incipientcm corporis motum , quod fchema dixi-
mus, invenitur. Atque hoc erit breviflimum tempus, quod
iniècabile memoravi. Compofitum yero , quod poteft dividi ;
& quod à primo aut duplum, aut triplum, aut quadruplum. Ea-
tenus enim tempus omnc numeri profertur , atque ei finis eft,
qui plenac rationis eft terminus. Atque in hoc numerus toni fi-
milis invenitur. Vt enim ille per quattuor fpecies , hoc eft, die-
iis dividitur ; hie etiam quaternaria temporum modulatione
concluditur. Sed eorum temporum , qua; ad numéros copu-
lantur, alia funt qua: enrhythma témpora nominantur: alia
quzarythma: tertiaqua: rhythmoides perhibentur. Et enrhy
thma quidem funt , qua: ratione certa ordinem fervant , ut in
duplici, vel hemiolio , vel in aliis , qua: alia ratione junguntur,
Arythma funt, qua: fibi nulla omnino lege confentiunt , ac line
certa ratione conjun&a funt. Rhythmoides veró in alas nume-
rumíervant, inaliiique defpiciunt. Quorum temporum alia
ftrongyla , hoc eft , rotunda perhibentur : alia peripleo. Et ro
tunda funt, qua; proclivius & facilius, quam gradus quidam, at
que ordo legitimus expetit , praecipitantur : peripleo veró, quae
amplius quam decet moras compofita: modulationis innc&unt,
.feque ipfa tardiore pronunciationefuipendunt.
Sed temporum alia fimplicia funt , quae podica etiam perhi
bentur. Pes vero eft numeri prima progreffio per legítimos Sc
neceflarios fonos jun£ta. Cujus partes duae funt , arfis & thefis.
ArGs eft elcvatio ¡ Thefis depofitio vocis ac remiflio. Sed pe
dum differentia; funt feptem : Per magnitudinem , cum alios
fimplices , alios multíplices pedes ponimus. Et fimpUces qui
dem,
 inn. Mart. Capelle
dem, ut cil Pyrrhichius : Compofiti verô , m funt'paeones , vel
eorum pares. Et fimplices quidem dicuntur , qui temporibus
dividuncur : Compofiti autem , qui in pedes ctiam refolvuntur.
Alios vero alogos, hoc eft, irrationabiles nominamus , quorum-
que ratio nulla praeftatur ; fed incondita quaedam compofitio
profertur. Alia deinde differentia eft, qua; per divifionem quaz-
ritur qualis cxiftit , hoc eft , п o i a , cum varie & multipliciter
ca qua: conncxa fuerint dividuntur : atque ilia qua fimplices pe
des efle multíplices. Alia eft , quae per divifionem fieri coniue-
vit. Séptima , qua; per oppofitionem fit, id eft, cumduobus
pedibus acceptis unus habet prolixius tcmpus , quod prxcedit
cx ordinc : illud autem tempus quod infequitur, anguftius : vel
cum per contrarium ordinem témpora prsedi&a vcrtuntur.
ne tribuí Rythmica verô genera funt tria , qua; alias Da&ylica , Iambi-
Rhythmi- C3j pa;omca nominantur ; alias scquaha ; alias hemiolia , dupli-
bus. cia. denique etiam Epitritus fociatur. Etenim unus ícmper
cumfibifueritaptatus, utsequalis convenit. Tria vero ad duo
numerus hemiolius eft. Duplex verô qui fueritad fingularem,
geminam rationem tarn fyllabarum quam temporum fervat.
Quattuor verô ad tria epitriti modum facit. Sea quae ssqualia
diximus , eadem Da&ylica efle dicemus. Denique in da&ylico .
genere figna aequali fibi jure nettuntur: Verum àd alterum,
vel ad numerum geminum duo, velut forte a;qualitas numecofa
decurrct. Sequitur lambicum genus , quod diplafion fupcrius
expreili , in quo pedum figna duplicem rationem adinvicem
fervant, five unus ad duo, five ad quattuor gemini, vel quicquid
ad duplum curtit. Hcmiolium fane, quod Psonicum memora-
tum, tunc eft cum pedum figna hemiolii rationem jufque iè-
ûantur -, ut ad duo tres funt. Accidit autem ctiam in Epitriti
rationc f#pe numerus , cum pes- in eo accipitur , -qui fit ad tres
quattuor. Sed jam ad ordinem redeamus.
jEquale eft igitur numeri genus , quod à difemo ùfque in fc-
cedim pedes procedit. Difemus autem appellatur pes , qui per
arfin Si thefin primus conftare dicitur , ut eft Uo. Duplum verô
inci-
 De Nvptiis Philoloc. Lib. IX. i^j
incipit à trifcmo : decern & o&o autem fyllabas in finem ufquc
deducet. Hemiolium fane à pencafemo ducit exordium : im-
pletur autem in x~V- numero. Epitritus ab heptafemo princi-
pium facit, quatuordecim iîmilibus idem ponens , cujus difficU
liseftufus. Atquchos quidem omnes numerorum ordines id
eo memoravimus , ut fingulorum leges peruniverfa ferventur.
Sed numerorum alii funt compofiti ; alii incompofiti-, alii per-
mixti. Et compofiti è duobus generibus vel pluribus соЬжГс-
runt: Incompofiti, qui uno pedum genere confiftunt, ut funt
tetrafemi. Mixti vero , qui aliquando in pedes , aliquando in
numéros refolvuntur; ut in hcxafemo numero accipere debe-
mus. At vero eorum qui compofiti eíTe dicuntur , alii per co
pulas} alii vero per periodum colhgantur. Etenimfyzygia, id
eft , copula , duorum pedum in unum eft aíTcripta connexio,
qui in diífimiles fibi pofiti eñe videntur. Periodos fane eft pe
dum corhpofitio plurimorum ; quique diífimiles fibi impares
fociantur. Diffimilitudinum fane differentia; tres erunt : per
magnitudinem ; per genus ; per oppofitionem. Per magnitudi-
ncm.cum è difemo,vel tetrafemo componitur numerus. Per ge
nus, cum diplafium, aut hemiolium fimuljungimus,velquodex
pluribus œqualiter copulatur.Per oppofitionem, id eft, per anti-
thefin , cum aut primos difemos ponimus , infequentibus longe
potioribus; aut tetrafemos difemis fequentibus applicamus. Ve
rum notum eflc conveniet , unum etiam pedem poiTe fufficere
ad complendam periodon ; fi folus ceteris inarqualis inferitur.
Sed eorum quas in pedem recidunt, Daclylicum genus pri- в< Do
rnum eft, in quo genere pedes incompofiti vocabuntur: qui ^"i*-
numero funt fex , id eft , proceleufmaticus , anapaeftus , fpon- mrt'

deus fimplex , & fpondeus major. Ac proceleufmaticus qui

dem eft , qui & pofitionem brevem , & elationem brevem re-
tinet. Vtetur autem hie idem tetrafemo frequentius. Nam-
que & difemus hujus , id eft , qui duobus temporibus impletur,
proceleufmaticus quidem , fed brevior nominatur : lile vero
major eft , qui ex quattuor brevibus efficifur. At vero brevior,
Bb id
i5>4 Mart. Capelle
id eft, difemus iynechcs vocatur, quia ipfa afliduitas & fre-
quentia comprchcndcncis fe invicem fyllaba: , ncc magnitudi-
nemaliquam nec modumdivifa: poteftatis cxtendit, ideoquc
eorarô utidecct, ne afliduitas brevis fyllaba: carmen ipfum,
quod cum dignitate aliqua proferri oportet, incîdat. lnper-
mixtione veróaliorum pedum, qui longioces ponuntur, de-
center aptatur , ut illorum prolixam moram interveniente fua
celerkate compenfet. Quare proceleufmaticus , qui ad numé
ros aptatur, quadrifemo exordium debet accipere. Anapxflus,
qui vocatur minor , accipiet elationem pedis unius temporis ¡
pofitionem vero duorum temporum faciet. Monochronon
quippc dicitur tempus etiam cum longa ponitur , qua: longa
duo témpora recipcrc confuevit : Vel cum tria témpora fimul
brevia collocantur : vel cum funt quattuor numero: qua: omnia
ad comparationem longa: fyllaba: computantur. Igitur major
Anapaîftus elationem quidem fufcipiet, qua: monochfonos efle
dicatur; pofitionem dichronon habere monftratur. Quare u-
triufque temporis, quod in pofitione fuerit a:quali fibi pofito,
oportet elationis geminum tempus accipere. Ita tarnen utu tro
que infequenti tempore par priori efle videatur. Quare апарж-
ftus apo mizonos , dactylicus à nobis efle dicitur ; at veró ana
paîftus , qui ар elaflbnos nomitiatur , ex duabus brevibus , quae
in elatione fint , & ex una qua: in pofitione fit, copulatur. Sim
plex vero fpondeus erit , qui ex producta tarn arfi quam theû
jungitur : Major vero , qui quaternariam non iblùm elarionem
fed pofitionem etiam videtur admitterc. Per copulam vero du-
plices accedunt numcri. Quoniam alter ex majore erit Iónico,
alter ex minore. Atque ille , qui ex majore procedit , conftabit
ex fpondeo fimplici , vel proceleufmatico , quern difemum efle
non dubium eft. Qui vero ex minore eft, contrarium facit. At
que hi quidem in da&ylico genere ponentur rhythmi incom-
pofiti ac compofiti , qui feptem numero omnes erunt. Dacty-
lus igitur eft dictus,quia ordinem fyllabarum confimilem digito
hominis informar. Anapœftus veró quia per ordinem redeac
 de Nvíti is Phi'iolog. Lib. IX. ipy
furfutn. Pyrrhichius vero , id eft, proceleufmaticus , quia hie
affiduus, vel in certamine , vel in ludo quod am puerili. Spon-
deus, quia pleramquc infervit. Ionicus fane propter numero-
rum inxqualem fonum : habec enim duas longas , duafquc cor-
reptas : quo pedum carmine muki fxpe rcprehçnil fun t.
Ac de Dactylitis iatis : nunc Iarobica memoremus. in quo £>c „tner
genere numcri incompofiti errant quattuor : compofiti per со- 1ятЫсв.
pulam duo : at verô per periodum funt duodecim. Qui igitur
incompofiti errant hi funt : Iambus ex dimidia elatione , & po-
fitione qua? gemina eft. Trocharos ex duplici elatione , & po-
iltione , qua: brevis eft. Orthius , qui ex tetraiemi elatione, id
eft , arfi, & o&afemi pofitionc conftabit : ita ut duodecim tém
pora hie pes recepifle videatur. Atque habet propinquitatem
aliquam cum Iambico pede. Quattuor enim primis temporibus
ad Iambum confonat , reliquis octo temporibus adjuncts. Dc-
hinc trocharos , qui femanticus dicitur , id eft , qui è contrario
ocio primis pofitionibus conftet: reliquis in elationem quat
tuor brevibus artenir. Compofiti iane funt , qui per copiilam
colliguntur. Sunt autem hi : Bacchius qui ex trocharo deducit
aufpicium, fine autem Iambici terminatur. Qui vero Bacchius
eil, ab lambo principia fortitur , atque à contrario his, quos di-
ximus , pedibus aptabitur. Per periodum vero eft , quod velut
per fe certam viam provenit. In hoc genere cum fint duodecim
numero , quattuor quidem per fingulas periodos accipere doce-
tur, unum iambum ac tres trocharos. Ac de hifdem quattuor,
primum quidem quod iambum habere monftratur , trocharus
ab iambo denominatur.Qui verô rhythmus fecundum iambum
recipiet, à bacchio trochazus vocabitur. Qui verô iambum ter-
tiumrecipit, bacchius à troch.aro poterit nominari. Illeverô,
qui quartum admittit iambum, appellatur epitritus iambus. Eo-
rum verô, qui ex uno trocharo fiunt, primus iambus à trocharo
appellatur. Secundus iambus à bacchio dicitur ; aut certe bac
chius medius poterit nominari. Qui vero tertium recipit, bac
chius ab iambo nominatur. Qui verô quartum recipit tro-
Bb г chanim.
 196 Mart. Capelle
chanim , epitritus ccochaeus appellatur. О&о vero, quattuor de
his, quos duodccim diximus, per periodum illi efle dicuncur,qui
binos trochaos atque iambos per periodum íervant. Atque ille
qui primos trochaeos recipit,duplex bacchius à trochado efle di-
citur : qui vero fecundos trochados habebit, duplex bacchius ab
iambo nominator. Cum autem trochaîi medii collocantur, tro-
chaeus medius jure diectur. Cum aurem in medio iambi,medius
iambus vocatur. Omnes vel qui incompofiti per periodon , vel
qui per copulam colligantur , rythmi decern & ocio numerati
íunc Sed Iambus diétus éft ab eo , quod iambizin Grxci detrar
here dixerunt. Et hoc carmine quibufque veteres detrahebant.
Item hoc nomen eft ab eo,quod venena maledi&i autlivoris in-
fundat.Trochaeus vero ab eo di&us, quod celerem reverfioncm
faciat veluti rota.Orthius propter honeftatem poíitionis eft no-
minacus. Semanticus íane, quia cum lit tardior tempore, figni-
fîcationcm ipiàm producía: & remanentis ceflationis effingit.
Bacchii vero funt difti , quod Bacchicis maxime ibnis con-
gruunt s ifque Bacchius ludus eft, qui illis «arminibusaptatur.
л» gintrt In eo verô genere , quod Pœonicum nominatur , incompo-
fàonuo. fiti ¿yo rythmi efle dicuntur. quorum unus ргвоп A i A r т i о с
appellatur ex longa pofitione, & longa elationc : alter vero epi-
batus , id eft, in theíi duplici pofitione producía , & arfi longio-
rejungitur. Hi funt Paeonici generis numeri, quosincompo-
fitos efle praediximus. Ñeque vero per conjun&ionem , hoc
eft, fyzygian, ñeque per periodum in ifto genere rythmusac-
cedet. Inde AiArrioc quidemdi¿tuseft,ideft,quafidu-
plicia membra difeernat : Epibatus autem, quia membris velu
ti utens quattuor, & duabus diverfitatibus copulatur.
Verum hzc genera cum permixta fuetint in fpeciebus nu-
merorum, primae fpecies erunt iftae , quae Dochmiacae nomi-
nantur . E quibus prius quod fuerit hac lege componimr ,
ut fit ex iambo, & paeone qui Д1АГПОС vocatur; hunc A T-
c i т м pofteriores Grazci cognominarunt. Secunda eft fpe
cies , quae ex Iambo Da&ylico & Ржопе confiare monftratur.
Qui
 de NvPTiis Phuolog. Lib. IX. 197
Qui autem dedu&i numcri nominantur, propter afliduum &
corapofirum fonum appcllari videntur. Fiunt autcm numeri,
qui & profodiaci vocantur : quorum alii per tcrnos pedes fiunr,
pyrrhichio , iambo & trochajo ; alii verô quattuor ; ut his tribus
pedibus iambus primus aptetur. Alii verô ex duabus fyzygiis, id
eft, copulis , bacchio Sc. Iónico apo mizonos conftare confuc-
runt. Sunt fane qui ctiam irrationabiles efle dicuntur, quos aLo
gos vocitamus , quos etiam chorios appellare confuevimus.
Sunt autem numero duo : quorum alter diiambi figuram refpi-
cit, & conftat ex elatione qua: longa eft, & duabus pofitionibus:
& numero quidem eft ad dattylicum fimilis ; partibus verô ad
numerum ionicum jyngitur , & iambicinum. Alius verô eft nu
merus qui trochoides norninatur , id eft , qui figuram quandam
fpeciemquc trochan habere videtur , ex elationibus geminis &
longa pofitione confiftens ; per contrarium prioris effedus.
Sunt autem mixti generis quinqué , id eft , Da&ylus per z>* »nu
iambum : da&ylus in bacchio incidens, is qiu' veniat ex tro- fixmixtù
chxo : daftylus per bacchium , qui ex iambo manaverit : da- ^thmu-
ftylus per chorium , qui ex iambi fimilitudinc exordium mu-
tuetur: da&ylus per chorium , qui ex fimilitudinc trochxi vi-
deatur expreflus. Et creticus quidem confonans ex trochan'
pofitione
& indicio numeri componendi , & omnium
figurarum plena perceptio. Dividitur hxc in eas quas Ы Melo-
poeia panes , quae funt iftar : л н * i с , id eft , perceptio , per
quam fcimus quo quantum numero utendum fit : xphcic,
id eft, ufus per quern pofitiones aut elationes decenter aptamus:
M 1 2 1 с , id eft , permixtio , per quam quod oportunum merit,
ex arte mifcemus. Tropi verô , ut in Melopceia , & in Rhy-
thmopœia tres funt , quos fyftalticos dicimus , & in Harmoni
os eos íupetius memoravi. Numerum autem marem efle , mc-
los feminam noverimus. Etenim melos materies eft , qua: fine
propria figura cenfetur : rhythmus autem opere quodam virilis
actus tarn formam fonis , quam varios prsftat eftc&us.
Bb 3 Quae
i5?8 Mart. Capelle
QuíEcum Harmonía, intends tarn Divis quam Heroum po-
pulis augufta quadam fuavitatcpercurreret,adeantus, carmi-
numque dulcedines decenter regrefla contieuit. Tuncque Iovc
aflurgente , diviique pracambulis eymefin modulara , in thala-
fflum quoque virginis magna cun&orum voluptatc pervenit.
Habesfenilem MartUnefabulant ;
Mißt/h lufit quam lucernisflamine
Satyra , Pelafgos dum docere nititur
Kjirtes creagris vix arnicas Atticis -,
Sic in novena decidit volumina.
Нлс quippe loquax docta indoclis aggerans
Tandis tacendafarcinat , inmifeuit
CMufis y deofque difiiplinas cyclical.
Garriré agrefli cruda finxitplafinate
Нас ipfa nauci rupta confeientia ,
Turgenfque feile ас bile , multa chlamyde
Prodire dfelis approbanda cultibus,
PoJJemque comU , utque e Martis curia
Felicis , inquit , fed Capell*flamine ,
Indocta rabidum quem viderefécula
Lurgis caninos blateratttspenderé :
Proconfidarivero dantem culmini ,
Jpfoque dudum bombinatoremflofcuU
becerptumfalcejam canefeenti rota ,
beata alumnum urbs Elifi quem videt.
lugariorum murcidam viciniam
Parvo obfidentem , vixque refperfim lucro ,
Nielante curafomnolentum lucibus -,
Ob hoc creatum Pegafium gurgitem.
Decente quandopofjèm haurirepóculo.
Теfem ergo noflrum quem veternum prodidit
Secute nugis nate ignofee leclitans.
MARTIANI MINEI FELICIS CAPELLE AFRI CARTHAGI-
NENSIS DE HARMONIA LIBER ÎX EXPLICIT.

MARCI MEIBOMII
N O
i tf
ÀRISTIDEM Q.VINTILI AN V M.
PIETEl'AOT KOfNr
J vît я". J Ita Codex Sca-
sligeri, exquo-hunc au-
torem edimus. Regii Pa-
rifienfes, & bibliothecarum Oxo-
nienfium , fi recte hoc viri dofti in-
ipexere, habent: A'e^çeîin ?Koï»2<A«as-
»i. foloecifmo non ferendo. Dici-
tur enim КА«и/'Ло? ПтвХг/лой^; non,
КАеш&ф>0ПтМ(лей&. Sic Ovi^toç
OuíxAíff. M*vHijABguí»v<(^\ M*y«qA
YfÄvoV. КАли'Л©* A*W«©-. Kofw;A<eç
А£»7»А©*. 6«'«» 2/*v£»«<®'. & ièx-
centa alia. Diverfa autem eflè , a'a¿-
|;*»<fy©' ¿QtiXhntt. НтсКгройф- в Aoí-
ya. cui vis notum. In his tarnen mul-
ti ex doétioribus quoque noftri tem-
poris errant , curh nomen fuum
Graséis Uteris fcribcrc volunt. Et mi-
rum , interdum etiam in fummi viri
Gulielmi Budañ cpiftolis inveniri:
jkXKí'éA/x^ o'ßnicü^ Intuitu ту TK-
V. 2. w ituuiiulol uoí iretífot, &ñ-
С«еедфА«р«^б,] Hue pertínet lo-
cus Suida; in voce ЕтяГре. 0'-оА«т»»,
X, oí *».о» ф<Ао'«гфо/, CTJV у»ч<пхя
sût t«¡V hóym waipaç m«as». »? tyu<-
im¡7* »kA'«*oVj heúpxí mtvlou; xaAûv ¿v
тем? огшяащн , cht *7ггм%и&%0$>ф
I5?P
T JE
tjT/Зл<пА«*. Id eft , interprete Por
to : P/áfe , catcrique Pbilofopbi , ger
manos erudition it aviatoresfodales V0-
cabant , quos imitabatur luitanus , in
congrejfibui omnts vocans fodales , non
flatus imperio.
Euiêbius itaque & Florentius,
quod Muficis ftudiis impenfe dele-
äarentur, hac familiari compellatio-
ne funt cohoneftati. Porro verti et
iam poflet : praßantißmi familiares
met. Id tarnen quod edidimus magis-
arridet. at pag. 5. verfug ърш-пйоч
reddendum vidctur, praflanttfßmum.
& hac pag. v. i j. mw&uç non male
verteris ,familiariter.'
V. 4. TW um тткХоишм 3 ф»Ао
фш V addunt Oxonienfes. admodum
commode. De Philoíbphis enim lo
quitur , qui rebus inveniendis , ас
feripto ad pofteritatem tranímitten-
dis fuere intend.
V. 5 . <ш€л «як» [л»%<пу ад 6ВГИ-
S\w.~\ Optimc Oxonienícs, *>£<«-
як» /ля^/лл arisSlw. Itaque in ver-
fione feribe : veterum Pbilofopborum
circa omnem dotlrinamßudium. Prior
certe lectio mihi , ut л>Ав<х/£нок,
jamante fufe epta erat ; iêdquomo-
do emendanda elfet , tum nonfuc-
currit.
V.6.
20O M ARO M EIBOMII NOT/E
V.6*. wf 4¿(J¡¿ ousn) traf' «umür tu- w/iri ro/f/ir , <* JWf maxime adju-
&£À<moiltç ] Hic erat veteribus u- ventar.
fitatus disciplinas tracbndi modus. V. 15. Ou jmç т»у 3Wu^o'»7a»]
quod vcl maxime ex Muficis icri- Addunt Oxonicnfes Codices vocu-
ptoribus adparct , qui non tantùm lam LT, leguntque : ¿ т«» cRh-
defîni tiones , fed integra folia alii ex tv%óvlw >Jy <a%?t <r<pí<n ti 'сЯптЛ&[л*.
aliis bona fide deferipferunt . Quo Hoc jam in veriïone reftitueram.
certe nomine tantum abeft ut re- V. 18. к&Ь' cw-Aw vicriç-
preliendendi fint , ut etiam quam npi» ] Ita emendavi Codiccm
maxime laudandos putem ; quod meum , qui habebat , ход-' cw-Aw
cum bona qusdam apud alios repe- \^ацхг 7М*^С*« Sequitur enim ^ç>j-
riíTent , fua pro illis , Ixpius deterio- & adfentiunt Oxonicnfes.
ra, vana ingenii oftentatione , fub- Pag. г. v. 2. Oxonienfes:
íHtuere noluerint. Id quoquc Hero yo тег n^vtjf , verborum ordine levi-
Alcxandrinus fecit , cujus verba ex ter tranipofito.
initio m/A'f*a¿Utíüv , quae manu ícri- V. 5. <вв* Jg™* Заутра ^«xçoy
pta Grarcè babeo , nie adponam : ъ^цп/л&хок ] Legendum SRn. Quod
Tis- 7tv&(AxliK>if 7Tf*yjU«l«'*í canSiíi fi antecedentia cum coniequentibus
t¡!-iü>[j%¿t¡í -ar^yV тЛ wkAouíhv ф<Лол1- conferantur, videbitur non diftin-
ф«у n ^ 'цчхсимиг TWfjifyj KoyiKuç guendum eifc poft vocem т^ыум*
iíw¿iw*/xiv cuhr( ~¿7Tviíit<>H9Ta>v' тш quod hic íiiccurrcre alicui poflèt.
Je ^ ¿i oujtííí lijf tùTv cù&rjwv Lvi(>- V. 12. tootv й&слЗГлчтЗо! J
yeloit' ctvetyKcuov vîw«W«v vofilÇopfyv С. Scaligeri , ^-'x«2?A«7Í}oi. mcam
«íÁibí та «raî^tifo^tvôt \JW тиу leftionem probarunt Oxonienfes.
S\ V. 17.
rxfyeáj^W&fy' но9-£оЭа(. «toi j«f crir nieníes , тг~<г Jé с* [iwfyi<ntaç djcifyïç.
($j Txùru bi toïç fAtßiifjutan Âv«çps<p£- prxcedit enim , iiu/ /«Jji/ ыфгХня*.
о9и( , «и'фгАисЭ») ot/juÊijVï- Quod ita reftituendum jam in ver-
Ttq. Quz Fed. Commandinus ita fione videram.
vertit: Cum Spiritalis traclatio maxi- V. 20. 2^£Л«Лх1!<?е,ед 4T«/'it)ç
woyîwrfie <fíge¿ 4¿ antiquis , f«/» P/«/o- «у%роф©-] Hoc Ariftoteles Rheto-
yfyAa, f«w Mecbanicis , exifiimata fit : ricorum initio : ц (Яо&кч içw clvUspo-
lüis quidemratione ejus vim , acfacul- ф^тра^А.ехЬхч. Quod Cicero in
tatem г raclantibus ; his vero etiam per Oratore optime vertit : Rhetorил
ipfam ftnfilium actionem : neeeßarium quafi ex altera parte rejpondet Diale-
fore judicaviniHs , qtuabantiquistra- ¿tica. i£mil. Portus : Rhetortea eftfi-
dita funt , in ordinem redigere ; & qua milis Dialectic*, quod minus placet.
nos tpfi invenimos , txponere. Ita enim Nam fi vim vocabuli lpe«ftes ,'dicit,
fiet y ut qui ptfthac in Mathtmaticit Rhetorkam ex adycrfo , feu ex alte
 in Aristidem
ra parre occurrcre Dialcética» , cum
атЬж ad unum finem , nimirum ad
perfuadendum , contendant. Paulo
aliter Suidas in hac voce : A'vltçpô-
Çxç, ¿iU t¿* Ifû^patpnç. jytf i»e>çï7iA))f
tÎw Z^^íkUkIu) chtîiçncÇiôv фц/т e¡vxi
TÍ fVeg^xjTj iireiJ>¡ *.x\m*¡ ts&g&'Tum-
favx, « тш £У<?о|л HVfltf, ошт. içi
niлита. ii yx.fi «vZiçïoipev , dviï та !ав-
çbî$sv, rai <п€л та айтх $ргфо(4&ио,
xx&.yivaf*ifclw Kíyi. Ex interprctatio-
ne Porti : А'Л^рофаг , ^ro ¡<msp¿<pxí.
Qui in rebus altquibus pariter verfan-
tur : Vel, qui in rebus nfdem verfantur.
Similes. Ariftoteles etum Dialectium
Tj) pq7e¿/(Xji tîitiçpoÇn ejfe dicit , <. R/;e-
íonc¿ fimtlcm , quia & tpfa in rebus
probabilibus verfatur , ^«<« <po¿ /яг
probables, & ipftßnt hujufinodi,fimiles
fiil.A\1içpo<pov enim,pro Imçpotpov dixit.
Et in rebus nfdem verfantem,& occupa-
tam dicit & Rhetoricam,& Dialeâi-
cam. In qua verfione notio та fimilis
Slanc с ft aliena. Et in annotatione
¡c fruftra difficultatem movct.Nam
xf. & vicilïîm, iîÂ^Aêx?tx);Èfiv eivít-
яроф&ту $о£лку. Vticorum, qui
fibi occurrunt, alter altcri eft ob-
vius. Porro omnino legendum, iita~
¿y, ¡cxKMtf ъ£лтк ■znjxvxçpé^ilxi , vel
xx&yívílxt.
V. 19. eiSfjtx xaSjtfxoa pv$[¿o~í 4j-
wftsreai.] Oxon.x*9jf«oa. utrumque
bene. Ad hoc autem Mufices elo-
gium pertinct totum cap. 1 . Boe'thii
Lib. i .de Mufica. Mufica non modo
fpeculationi, verumetiam moralitati
conjuncta eft. Nihil enim tarn pro-
QjINTI LIANVM. IOI
prium humanitati,quam Jemitti dul-
eibus modis , aftringique contrariis.
Idque non modo feie in fingulis vel
ftudiis vel anatibus tenet, verum per
cunfta diffunditur ftudia, & infantes
ас juvenes , nec non etiam fenes , ita
naturaliter affeftu quodam fponta-
nco modis Muficis adjunguntur , ut
nulla omnino fit aetas , quae à can
tilena: dulcis dde<äatione fejunéta
fit.
V.3 I. од отобам'нает] Oxon.o^j-
Gxívistnv. at Scalig. С. «згфблуает. &
Bodl. ифгЁаи'уает». uterque librarii,
puto , errore. Vti & fequenti verfu
Scaligeri liber, ¿x /uetÇ» Ae'|e«f.
V. ult. <srCj»!T<n J\X\ Oxonienfes,
т{у£ешь quod etiam , ти л fupra *
in textu notato , habebat Cod. Seal,
at legendum -srü'iáVr. Muficam enim
habere ait qux fingulis ztatibus con
venían:, quippc pueros crudit; pro-
veéHorcs ornat , & adultos divina-
rum rerum feientia perficit.
Pag. 3. v. 9. •srx*xx/Aiu ] Oxon.
•ыхнхыш , Panacx. quod melius, à
яйу & «x(^-. Omnibus remedium
adhibens. Femininum fatis notum
eft. Suidas : ггл*лх««. ^^""^л.ед
ovopx
V.u. Oxonienícs,f*íf>i f*óvoy ezui-
V. 13. tí/tío» fiS£Sv~\ Codex Sca
ligeri : ТКТ«» fJj/U ¿Y jytJVfipe» ^TTOiSi
eîç ííu avfjím'iávU таГ haytf, deprávate.
Oxonienfes: Â одипроу
«VA ïçof , ovfiTttoïôvk гш Коуш. Ne-
que hoc placet, melior noftra lectio
quam edimus. Víkatius tarnen fo-
Cс ret :
 2oî Maro Mei воин Nota
ret: глота (Jfi ¿v JfTfov "byrtSet- emendatio in textum irrepfit. Ha-
bent omnes , avrtf Sívrn. quod non
V.io. Л'л7!|И1# «ys<n.] Cod. capio. Nifi malis eunUç , quod nihilo
Seal. ¿$ -nfiteK. quod correximus. melius. Porro и^уоЛо^'л ipfi voca-
Oxonienfes, t$ «nju/ew. nimis afpe- tur, doctrina de tribus primariis Mu-
re. Ita & infra loquitur libro 1 1, ücx partibus" ; Harmonica , Rhy-
pag. 78. v.2 5 . Л' "¿fimeítv; xyi. thmica & Metrica. Sed ju« л»у %g¡¡-
V. 30. ед'те»}*] Ita & Oxon. at ск , иfus сantшип in eo confdti t , nt
Seal. С. к» j*. omnis anatis homines utilitatem
Pag.4. v. 2. eré ёЛ«'т?«] Ita & O- cum ingenua obleâatione conjun-
xonienfes. Seal. C. perpcram habc- ftam ex Mufica confequantur. At-
bat, »'х£Л>}т?й». que hie traditur toto libro fecundo,
V; 3. "du! fan^icui ] Eodleianus quem ideirco u&tS&Uw vocat p.43 .
quoque ita ; fed Magd. Jvpiav. Ve v.io. & 59. V.22. Hue pertinet lib.
rum hoc, cum iènfum invertit , tum in. princ. Qtts igitur dt inßitutiont
nullibi apud autores reperitur. atque ufa eorum qua in Mufica haben-
V.7. «Ж* [aIuj Kß\ <Л' ôxeivxç~] Sub- tur, dietnda erant , hîc nobis habeantfi
audi ex pag. 3 . v. 16. tmifilw. non, nan.
iuii7tfifîv. Videtur ièrmo cfie dva- v. 24. 1Л4 <f\) кз-ч >5»Лв».з
lu optime Bodleianus.& Cod. Reg.
V.8. o/fl)ê<|K^u тйил^у/о/] Oxo- in margine, at in textu, íwíov. Magd.
nieniês , ti&mjî. male. ера>5 «€i т{ш ¿x7éov. Scalig. ¿k TT av. Porro omnes
"п%т>1ш dixit, ut fuprà ; «я>& «яку ¡u«- habent , « яФ'Сю 9"» > & diftinguit
5>!jM« aarxilu/. Cod. R. poft TrtcQta. Quorum neu-
V. 9. i&viyx.xvie'] Lege cum O- trum placet. Quid enim , n? ■sro'Qw
xonienfibus HJKViy*iw1e. quod & in «^eo§Ki ? Si legas , w стс/С" 9"" »
verfionc fecuti fumus. fubaudiri poflît о"у£ » qui ante nos
V. 1 3. <^ [лхтх.к~\ Scribc cum eft, & in confpe&u noftro. Verti ac
Oxonicnf fiutnclw , quod in verfio fi feriptum effet , >&ОЩ e» тву 9«у.
nc habes, Quid fi legamus , v,St¡ J[t yj!) «í^ry
V.iy. ¿*7eA¿Tf ¡i, t»V] Oxonicn- xlí'ov та траура!®' , 9** pxmyiilw ï
fcs то bene omittunt. U»; (7«сг/«г nobis ad rem devtniendur»
V. 16. /л1хкл&£хЛ.1&щ'я£ху/*х-
leíx' *Якм Kxlx гкхфи Çjçtf Лг- V. 28. jUixçaT ¿é Tin тлк'тж j"0f-»
<nn&pfj8pu)ç~\ Ita & Oxonienfes. Sca- ya] Scribc cum, reliquis omnibus
ligeri Codex maie , wçyyiji&fâ., & Л- рсе/'ш pro poçyùi. quod in verfionc
Есго-лр^'л*. quibus textum fardare obfervavimus.
aoluimus. V. 32. &y,yqovf<ôlboiç2 Sic quoque
V. 20.. ли т/и/ ií wh] Hïc mea Cod. rL.at Oxon.malc,d\);^ffac^fl«r.
V.ult.
 IN A RISTIDE M
V. lilt. ÍJÍf ÎTB0H* f$úi?l ¡SíCUI
eww~\ Rc&c Cod. R. & merque
Oxon. duabus voculis omiífis,
тпйш* fJ(ù iSícw cwtyç. Inepte repéti-
tac videntur ex precedente vcrfu.
Pag. 5 . v. i . 7Ш c* tí фл^] Ar-
ticulus ту omittitur in Oxonicnfi-
bus , & in R. C. infra obelifco nota-
tur. Sed & omnes deinde bene 1c-
gunt, Lvei>>[MC<nv,niCic[[iod b> défit in
Cod. Seal.
V.J. <3re?V dg/dfxov ^ifféiç'j Rcli-
qui omnes, »&&ft*t. quod melius.
V. 6. о"» 7if oLvóSw J Cetcri o-
mnes , cTxTtí xvóSui yçup%u@' к, <ъ&л
та Sí ix (ti, quod in MS. Seal, quo-
que erat, in textu male eft omiflum)
rs mtvlôç. Si ii oTx retinendum cen-
feas , leges & diftingues : oÏxtiç, x~
wkv7oV. adhac , quanam , majora orfus,
de hoc quoque miverfo non inconcinnt
quit adtulerit.
V. 9. me ttZutw av^^oç^ Ea-
dem ferme habet Brycnnius Lib. 1 .
Harmonicorum, feft.i.que, nullum
mihi dubium , quin ex hoc noftro,
ut multa alia , tranlcripferit ; cum &
ipfe , bene & accurate ab aliisdiftis,
tanquam fuis,fe ufurum ibidem pro-
fiteatur. Ita autcm poft initium: Uo-
civ y tv¿o%ov eïvxf y-îV \JZTCf¿V*¡[*xll>ltoV
0ягАй1», i¿( itpi^ov , «V cRrWiiescw xùliiç
einsTtaç eiç т5т°, 4¿v aWkv ftljo ti ¿í (lege,
lí&t ) H ¿fúf^uov àoçgnziç tÎ%vcuç xç-
fAOoxpdfaov , TmÇxv ¿e \$,v%lw xçpovlotç
(ita duo Codices Oxonienfes. at feriben-
Q^vintilianvm. 205
dum àçucvlcv; , ut hte eß in Ariß1 de
Quintil, nifi а^окп^Гу legendum pu-
temus. quodeerte minime cftine-
ptum.) hôy»K п^шта^ rí^vy¡aKf^iOV.
vifum nobis eß,quamvü non magna eru-
ditione infiruclU , gloriofum fort com.
mentariorum armis pro virili ad auxi-
liandum ipfi (Harmonies) adeurrere,
adjutorem ad hoc rite invocaturu tum,
qui omne hoc quod videmus invtßbiltbus
artibus compegit , omnemque animatn
barmonicis rationibus perfeäijftme ef-
finxit. Cseterum animam per har
monicas rationes confiftcre, precia
re Timaeus Locrus , Timeus Piato
nis, & in hunc Proclus fufe Lib. 1 1 1.
commentariorum , docuerunt. Vi-
deatur & hic nofterLib. m.p. 153.
& fequentibus, ubi doßrinam illam
ex Piatone accurate exponit. Sunt
autcm harmonice rationes, qua? du-
plici hoc numerorum quaternione
continentur : 1. z. 4. 8. & 1. 3.9.
27. Hi enim numeri varie inter fe
collati omnes proportioncs Mufi-
cas , quas multíplices & fuperparti-
culares tantum ftatuebant Pythago-
rici, exhibent.
V. 17. tb~ç fAtf xtsnv x\§i>umtç Jw-
vx'fMiç аг,цхчх\ tkî к'елл*J Cod. Seal,
ex quo hanc ledionem conformavi,
fic habebat : m~ç fxtl' xvtw ¿twx/x&s
¿Z¡i anfxxvov tkí «£<*ç. Omnino cor-
rupte. Meliorcm ledionem fuppe-
ditarc videntur uterque Oxon. &
C. R. to~í fitl' u¿m SiwxpHÇ xv&çu-
miç onfÁxívQÍlaA. ut illud mifixívov&í fit
pofitum ut 9*,«^'^ j Яио^ praecedit
v. 1 5 . & ¿r,h>ív(&í , quod eft v. 1 2. ex
Ce 2 qua
X04 M AR с i Mei
qua hominibus poßfe vires prabuit ,fi-
gmficantes. Sequitur in С. Scaligeri :
el -m' uv Koycv «Э1' iv ou ix cit xvtyís
Sihiyjtj oz$i, Âo^cv ici xov xxxAhv içiv
ShkSvyyycÍMtfc. Rcliqui leguot : rfr
¿v Ac'^cv, нЭ-' hxSx. & , évioïev xocAhV.
quod fcqucndum. Nec tamcn omnis
difficultas fie plane cft fublata. Poft-
quam incomprehenfibilis illius men
tis nomina plura rccenfuiíTet , ctiam
Ao'^v vocari pofle ait, & iixix. u'ç xv-
fyiç Stïoi yjij ввфОё Aojav ivieütv, hic di-
ftinguerem & fubaudirem., хлАи<п.
deinde legerem y. м% тЯш1 eîfm èjiv
cêilvyxx'vci&ç. five in alia nomina , HU
tributa , inciderimus. Hic certe locus
ex difficillimis unus eft , qui in hoc
Autore reperiuntur.
V. 21 . tñ$j> <is mtv(&s juoT?«»]
Ita perperam omnes. Legendum,
ùç 7mvfci «çjuo'tΫ х, усх&нав-рн. ut in
terpretando indicavi, & fcquentibus
confirmatur, ubi eft aVnTfocntev-
&, &c. ovJbttCm í%4. non e^Hv.Hanc
quoque emendationem margini col-
lati à íe Codicis (quem cum ad b и jus
Autoris ultimum folium pervenifiet
typographus, ad me mifitvirfura-
mus, Ioanncs Seldenus, ) adjeccrat
vir eruditifilmus , Gcrardus Lang-
bainius.
V. 24. 7múQ«f~\ Bodl. perperam,
wiÇuf. uti & C. R. in margine. Vi
deur hoc ex Poëta aliquo defum-
tum. Iníerta enim partícula f*^Vel
fimili , fecundi verfus pedi fecundo,
kmbicum trimctrum effecerimus,
ita ut precedens fucrit fcazon , hoc
modo :
OMII Not£
■ vxvQm;
êtfffÂt's лЛи-ш* с* éví охлЯлба»
hi* t •
Pag. 6. v. I. ôyiÇovlxt Jlí eu*T¡w]
Erat nk, ut ctiam minu tiffima adno-
tem , in utroque Oxonienfi re&ius
4". Ssepius autem in quibuflibet Au-
tonbus una feriptura pro altera ma
le pofita reperitur- Caeterum htc in
Bodleiani Codicis margine adferi-
ptum erat, ор<ф* /Aismöis. cujufinodi
lemmata, à Studiofis lectoribus, pu
to , adferipta , in his libris interdirai
reperiuntur.
V. 6. yvuinç-tS iftím^Q' iveii/Ax-
<n щ xio)'(te<t7v.J Gcorgius Valla ci.
de Mufica, in fine : Mußea igitur , ut
diffinit Arißides , eß concinni in corfort
ius motus cognitio. Nefcio quomodo
in tarn clans verbis interpretanda
errare potuerit.à librario; quod poft
mortem ipfius grande illud opus
Expctendorum aefugiendorunv, à
filio fit editum; hoc admiflum pu-
tarem , nifi infinita hujufmodi in
illo opere oceurrerent. Ñeque vero
ulla hic difficultas. Poftquam diver-
fas Mufica; definitiones attuliiïêt ,
ultimam fibi maxime placeré of-
tendit , fi paulum ad propofitum
fuum rcfingerctur. Enimvero non
tantum qua: ad cantum plcne co-
gnofcendum fpeäarent , traditurus
erat ; fed omnia etiam ilia , qua? dc
morum conformatione per Mufi-
cam inftituenda, p ra: terca de natu-
ralibus univerfis , atque incorporéis
quoque fubftantiis diflèri poílent.
Cum de his libro fecundo & tertio
agerc
 in Aristidem
agerc inftitueret , ncc aliorum de-
finitioncs de Mufica traditz hoc
comprehcndere viderentur , opti-
me aliam propofito convenicntcm
effinxit.
~&7rílíKí<rfMÍru*~] Ha?c verba paulo
funt obfcuriora. Vbi enim in hoc
Autore problemata proponuntur ,
ubi memorantur apotelefmata? Da
re tarnen utraquc iicpoflumus : Ex
empli gratia, problema eft; Percon-
fonamias caperc intcrvalla. Sic o-
mnia theoremata Lib. in. Arifto-
xcni tanquam problemata confidc-
rari poflunt. ut etiam ipfe adpellat
pag.68. v. 1 3. Apotelefmata, puto,
vocat morum effe&us , qui per can
tilenas exiftunt. Hue pertinet Lib.
II. & in.
V.i 2. Shéeí^eúío] Lcgimus cum
utroque Oxon. cRnJí£xílo. uti ex
verfione patct.
ibid. /лЬицн ñ%tlw~] In Oxo-
nicnfibus multa hîc inferta leguntur
hoc modo : (л1ш"пху1ш cwiiw кл-
A« J$ tÍ¿4>W*SV лип? W&nâmttf
• ¿y ÚAj¡ J(ßi ffaí/AxltKeüi &í>:lÓ[¿ív xnq-
cttnv. xii ¿4 [*t£¿H9V -пхуц t&tsínyi-
рЛ'Зч. tí^ytw «Átvto át'Acyuç , &c.
In quibus verbis pro ^ç»îî»hsv (tun!
refte aúrñt legendum putavit e-
ruditifl'. Langbainius. deinde lego те
с* фт?pro о ¿* ¿\t¡. nifí malis hn i»
vKt¡, thiÎçi, <puvi¡ yjj¡ ffcofAoíJ. Ita verti
illa poflunt: Etenimartem illam (Mu-
ficam ) adpcllat ob ufutn fui & praxin,
qut in voce ас corporations invenitur
mouíus. An и adpcllatio à parte ipfiut
Qvintuiakvm. 20$
efi petita. Нате ego omnino cenfeo
fcholium effe marginale,quod ab im
perito librario textui deinde eft in-
'fertum. Nemoidnegabit, quiharc
cum fequentibus accurate conferet.
Duo tantum verba , x«A« quod in
fcholio eft , & ХтпкяЛс.и^. , quod in
textu fequitur, confidercntur.
V. 31. V wTf <pa¿Ao»fJ Subaudi-
rcm учь$-ч\. Oxon. uterque legit ,
ц naît ¡x*¡ фяйлок , inferta ncgati'one,
quam rurfus ex conjectura irrepfiflè
puto . Mulicam definiverat cogni-
tionem decori , quod fpectatur in
corporibus & motibus. Expofitis
riorum definitionum primisvoci-
5 us, ratio reddenda erat, cur ars, vel
ctiam cognitio decori dicatur. Illam
hîc tradit. Omnes , qui natura non
deftituuntur, canere poflunt; fed de
corum in cantando- obfer-varc , non
asque norunt. Sic (altare quivis pot-
eft, fed £fv&paiç hoc faceré & deco
re , hîc labor , hîc exercitatio. Hoc
ergo docet Muficak pravis & inde-
coris motibus decus & concinnita-
tem adfert.
V. 3 3 . Codices Oxon. ^ал^Ъ^ш
J[' ew-tito. & V. ultimo-, Jfg. tcioÍí <fí,
quod probum. ob hujufmodt caufat.
Pag. 7. v. 2. Oxon. Thunum». &
v. 3 . ifejiyvtlai. pro quo adhuc mcn-
doilus in Cod. Seal, eft а^Лг'<гт7в«,
quod non in а^Ае^/ж, fed 2^$uV
7«4mutandum ftatucbamus. Cacte-
rum librariorum ilia funt errata. Re-
fte enim Cod. Bodl. cum Codice
Scalig. v. 5 . legit Lvtçyy ubi Magd,
deprávate сиf /и»Ae-imSae,,
Ce 3 V.J.
юб Mar ci Me ib OMii Notí
V. «¡ . ¡AíKomtxoit ^ц<лиш! 7rfe- cap. 12. qui ex Ariftide Quint, id
™VW,] Pradicuscrgo Muficuseft, dcfumfiife videtur.
qui cuivis argumento utilcm & de V. 26. ч'едта] Optime uterque
corum cantum aptare novit. Vulgo Oxon. rtxxi*. deinde v. 28. diftin-
dicitur Contrapundifta , ex novo guc, 2^^*5 W им**' %™ -qua in
chordas notandi modo adpellationc ter fimpliccs voces aliquanta ( certa
adfumta. Czterum non pauciores quantitatc praedita)/»«/ intervaüa &
artis шаг effedus veteres Muíici edi- moras. qti£ etixm melódica adpeU.it ur.
dere, quam noftro feculo & fuperio- Impofucrat nobis corrupti codicis
re à recentioribus Pradicis пае in errónea diftindio ; quz plcrifcme in
parte eft concertatum. Quin ita fx- locis nulla eft, in plurimis mala.
pe luxuriabant inprimis inepti , ut V. 30. W juív 7t] Particulam «п,
Poetarum reprehenfiones mérito in- quam Bodl. quoque habebat , cen-
currerint . Cantores , quos vulgus fco dclcndam.
imperite Pradicos Muíicos vocat, V. 3 2. cvv 71%vik*ç Ao'yxf cu/tHç ]
Grzcis funt [мензул! & yue/aiJei". Pag. 4. v. 21. vocavit tï^voAo^i*».
V.7. «Ai; ¿e [xxaiKtjç фтцц^жпц- Orationcm de ipfa arte , & capiti-
<nt ffuSfAoilQ'.] Ad Harmonicam M u- bus, horumque partibus. Ita Muficz
fices partem fpedat >j ерш^у,. at xi'ctjoif artificial (icu , ut ars confideratz )
вЦи«7<ф* , adRhythmiccn. tria funt fuprema capita : Harmoni
V. 8. tLj Sí фыУЦУ t\\/S/i«kiçM ятг- ca , Rythmica , Metrica. Harmoni
я-а^к&'оу. ] De voce copiofiflime ces rurfus lèptem partes ; & fie de
difputat Porphyrius commentario in cztcris. .
Lib.i. Harmon. Ptoleman. Przterea Pag. 8. V. I. тку avufa "iifxdi "j
Bryennius fufe Lib.i. cap. 4. ubi ct- Prima illa principia,& naturales cauf-
iam contra noftrum definitur oi^oî fas , ac ad cunda conccntus tradidit
integro libro 1 1 r. Optime autcmhîc
diftinguuntur à tribus illis fupremis
(¿ok. Boëthius Lib. i. cap. 3. sonus Muficz capitibus.
definitur aèrts percuffio indiffoluta ufque V. 5 . eWáUfusV] Hoc vocabu-
ad auditum. ex Nicomacho pag. 7. lum optime convenit proxime prx-
v. 28. cedenti, filin mtoxiv f*ífy.^ungv. ut li-
V. 20. a^' 71 Itahabent brum ii. denotet, qui itavocatur
omncs tres codices. Lcgendum ta pag.43. v.io.&pag. 59.V.18. idem
rnen videtur vel 1 Ct^û И ra^iSf , vel, autem & wç^kIi^ç dici poteft. Cz-
Jfè ii TÛ%(&,propter celeritatem.c^aod tcrum ut hanc Muficz divifionem
magis placet. faciliuscomprehendas , fequcnti ta-
V. 24. /uta» 4Ь] Hoc quoquc bellz ill am includemus.
tradidit Albirius, apud Bocth. Lib. 1.
Mu-
 IN Aristide м Qvintili anvm. 207
faliaeftpare f Phyfica; qux ÇArithmcticam.
Theorcti- I dividiturin cPhyficam ,genericognommem.
Ca : cujus s . ("Harmonica
Harmonicam.
rurfus partes] Artl^aIl5SRbythmica, micam.
dux, I ^^^¡"¿Mctricam.
Muficx'i
VfualisjCMelopœia.
alia cujus par-sRhythmopœb.
Practica tes CPoëfis.
cujus item Enarrativa;5g^caanica-
partes dux, I '
I cujus partes
Hypocritica.

V. IO. «afeî t«vov7«v 2>fe\iytlm.~\
Hoc refer ad verfum 2. In Cod.Scal.
mendofe hîc erat, а/#Ле'<тт7<«, ut fue-
rat pag. 7. v. 2 . at in utroque Oxon.
refte 2^Aîj*7<4. & v. 14. Xitj * та'~
TW r.
V. 18. e-ôju» 71 ад] Нате eft feri-
ptura Cod. Scaligcri. at melior u-
triulque Oxon. ашцо^лцщ xmfrar. In
qiuo (Hypocritico ) deinde & corpora
le.'s motus , fubjetlis convenientes , a'dfu-
tnuntur. Exponit deinde v. 20. quid
hic Ht motus: nimirum, witt.tt 100-
mnium corporis gefluum , ad propofîu
rei fimilitudinem. Vox о/лс^ц refpi-
cit ad verfum 19. ¿uóhoytt uír vJcrc-
na^ôoiç. Obfcurior quidem hsec eft
definido 5 inprimis ob voccm тЗц-
wôv. nullo tarnen modo intelligenda
de vocis motu ; ad quem cxplican-
dum revertiturv. 22.
V. 23. !7îAU|U£pk ТЕ ад «UfÇfcf.]
In earn quae multas partes habet , &
qua: nullas. Has motus Ipccies vo-
carat pag.7. v.i 5 . multipltcem 8ifim-
plicem. qua: vocabula , utpotetom-
modiora hîc rctinui. Sed & infra
V.2<[. eifAtfiçSc otAsV conjungiu
V. 24. нр»);<ч] Pag.7. v.i б. & fe-
quentibus. quod nimirum alia fit
continua; alia, Intcrvallis difcreta,
alia denique media.
V. 27. тйи/'тж S\ H¿y¡ êvo,"] Hoc
novum eft. Tenfionis duas cftc
fi>ccies,nemo dixit prartcr hunc Ari-
ftid. Quintilianum. Precedente ver-
fubene dixerat ex pag. 12. v. 3. Har
monic. Ariftoxcni , ( qui quid Tcn-
fio fit, item Rcmiftlo,Intcnfio, Acu
men, Gravitas , accuratiflimc defini-
vit pag. il. & 12.J tenfionem eiTe
manfionem vocis acftationem. Ab hac
notiifima vocabuli fignificationcfta-
t im ad aliam dclabitur , à fe confi
era m , qua tenfío accipitur pro omni
chorda: tracbtioneiqua: duplex tan-
tum eflê poteft ; quod chordam vel
extendamus vel remittamus. Si acu
men & gravitatem duas dixilTet ten
fionis ípecics , facilius excufationis
colorem reperiremus. At dicendo
rcmiffionem eíTe tenfionem , item-
que
io8 Marci Mei BOMii Котя
que iiitcnfioncm cíTc tenfionem ; iêu clidis Mvsicam. at ibidem
ut Logici loquuntur, tenfionem efle paulo poft & pag. 257. opinatur
genustam intenfionis quamremif- hanc Introductionem Harmonicam
fionis ; cum fua invertit , tum omni potius tribuendam eíTe Pappo Ale-
bus aliis Harmonicisadverfatur. xandrino. Pagina 257. Inter quoi ,
Pag. 9. v. i . x*t»9îv e¿vo:<pt?o$j>s inquit , Múfleos qitoniam confecuti jam
те 7tv¿í>'/*«7^] In verfione feribe : fi fumas Euclidis , (five forfan Pappi Ale
ex inferiore parte ( gutturis ) fpirttus xandrini ) rudimenta Mufices, ¿r ejuf-
furfum feratur : acumen vero , ft per dtM Aucloris feclionem regula, Harmo
fummam partem prorumpat- Deinde nica , &c. Pagina 160. non intelli-
cum Bar. Cod. fcribe, З^пявАчт. He- go , quid his verbis vclit : Ex Os qua
fychius: Е'ттХцд , я\ш1ятш , еяи'и*, funt Pappi fie legitur , &c. Sed de hac
controvertía aliquid diectur in prae-
V. 5. TafoV] Sic probe Cod. Seal, fatione Euclidi praefigenda. Orte-
at uterque Охоп/та Je. quod faltem rum in illis MSS. multa divertís lo-
feribendum fiiiflct, We. cis Euclidi inferta legimus; quae nul
Y. 1 4. àJixyuwçetç cVojuetoi] Ser lum dubium quin ex Ariftide Quin
monis clegantiam ас proprietatem til, tanquam vetufto Auetore, colle
hune noftrum confetäatum cíTc, hate ctor ille quifquis fuit , deferipferit.
verba fidem feccrint. Vtrumque ex alio quodam eadem
V. to. Vterque Oxon, ятгщоцдр dcccrpfiflc mihi quidem non fît veri-
St «m , particulâ Л infertà..quod non fimilc. Ad hunc autem Ariftidcm
placet. Quintil, omnes difcrepanteslcftio-
Pag. го. v. 6. >&o<rbxtj£oui¿fjfyj<& ncs," qua; prareipue apud Poflevinum
ffl A «рч7<ч>] Нгс & qux ièquun- occurrunt; prxterca illorum loco-
tur . nique ad ea , 4$w»?f «\3-磻7nW rum verfionem, examinabo.
Juvx/Mçïin!»t. pag.ii.v.îi. Euclidi V. 7. Pro on , quod eft in Cod.
in MSS.Bonav.Vulcani,& PoiTevini, Seal, utroqtie Oxon. & MS. Vulca
inferta leguntur ante hace verba : таи ni, perperam habet Poflevinus, 0.
¿t i^r,¿A&fA4i^úuv Qfyyfaiy. qua» funt V. 9. сШ fjLísluj] Ita refte Cod.
noftrx edicionis pagina 6. v. 10. MS. Seal. &Baroc. prxtcrca MS.Vulc.
Vulcani , qui in Illuftri Leidenfis A- at Cod. Magdalen. SRn/Atirlw. quo-
cademix Bibliothcca adfcrvatur , modo & Poflev. lcgiflc vidctur:Vcr-
hanc habet inícriptioncm : aWvi/'us tit enim admodum imperite ; propter
ùcmyujq *f/*ewxi». Antonius Poflc- epimefen confonantiam . Tantumnc
vinus in Bibliothcca» fcleda» tomo hie obfeuricatis , ut ita labi quis po f-
fecundo, pag. ¿6o. dicit , fe ex Vati fit? Ccrte nifi lapfum Poflevinum
cana; Bibliothecx , ac Fulvii Vrfini hîc crigfre humanitatis eflet, hoc lo
manuferiptis codicibus edere Ev- co non confifterem. Antiquitus ita-
que,
 in Aristidem
que , ante Pythagoram , in ufu tan-
tum eratfyftcmaheptachordon, feu,
fèptem chordarum ; quod conftabat
ex duobus tetrachordis , conjunftis
per communem chordam, qua? dein-
de vocata eft hypate mefon. Cum
autem duo tetrachorda , id eft , dua:
dia teíTaron confonantia: : qua: fu-
prema chordà, meiè ; & infima , hy
pate hypaton , continentur : dia pa
lón coníonantiam non comptèrent ;
integer enim tonus deeft ; ad infe
riorem partem fyftematis chordam,
complendz dia pafon confonantia?,
adfumièrunt ; quam ab hac ipfa ad-
fumtione ч^чКяу&аяй^м , feil.
cp^jJov. vel çrç}ç\xuGou>of$ùlw, ícil.
jçop¿tu) y ut fere ièmpereftapud Bry-
ennium , adpellarunt. Harc porro
chorda nullam habet cum alterutro
ülorum tetrachordorum commu-
nionem ; fea , cum nulla eorundem
tetrachordorum chorda tetrachor-
don efficere coniîderatur ; ièd ad hy
paten mefon facit dia pente, &in
primis ad meiên , Slnfxielw , dia pa
fon confonantiam : toni ( inepte
Poflèv. tonka) habens rationem feu
proportionem ad hypaten hypaton,
quam habet meiè ad paramefon. I-
dem docet ex hoc Ariuidis loco Mar
ianus pag. 183. v. 3. Quorumprior
eft Adquifitus, qui ideo tali nomine nun
cupate, quoniam eorum,qua tetrachor-
da nommantur , nulii omnino conftntit;
fed extrinfecus velut adquifitus accedit,
propter confirtium media , cui concinere
confuevit. qui adquifitus uno tono л
írincipali principaliumfiparatur. Ca>
QXINTIlianvm. 209
terum qua: chorda: à quibus addita:
íínt , & quo ordine ; de hoc videatur
Nicomachus nofter pag.5». & copió
le Boéthius Lib. i . cap. 20. ubi in fi
ne hifee confona ita profert: Sed quo
niam rurfiss mefe non erat loco media,
fedmagWhypatis accedebat ; ideirco fu-
per \ijpaten hypaton addita eß una chor
da , qua dicitur proflambanomenos. ab
aliquibus autem profmelodos dicitur, to
no integro diftans ab ea , qua eft hypate
hypaton. Et ipfaqutdem,id eft, proflam
banomenos à mefe octava eft , refonans
cum ea dia pafonfymphoniam , &c. O-
perapretium faéturus videbor,fiuna
Bryennium adducam de hac ipfa
chorda loquentem Lib. i.fcct. 2.1m*
¿le Sinti /3*pu7ipov (um» , ¿««Aeot)
çrçyçKxu.Gcwcyjlijlw , S\ÓU ¿ fióvw o ¿ri
еш-ñí фЗ*У^9а /Злри'та!©- m , crfwiss
mV íuuÉAei ал tz&y.XxuQx\ í¿ft, itwxl«t/¡,
ciT)\a u.iX,£A «Je т» liirê ô/xoiuç ц <ры-
1ц Л' iuy.iX¿tuA %щ àvuSuç сЙп 7ï/3«-
<п, >af^iKa.^.üeuia^S¡it\ aZ-wt кхЛ&щ ,
Jiólnuv o'vofAafyidfrjuv iHç^^ô^Siav к-
7«ч JfgLiluj 2Йп и'гЛш avu,<pmlxv , izvi-
nsv гяурах Aoycv <ztt3ç vWa'iüv т?
xsayxluv , ov í^i 4 píen nr&í тЬил^р,-
[jiío-lw. at locum in graviorem partem
vocavitproflambanomenon, quoniam non
tantumfonus ab ea,gravijfimus exftens,
primus ad cantum conftituendum adfu-
mipoteft; fedufque ad hunc locumfimi-
liter vox commue ас modulate adgra
viorem partem remijfa ,filet :feu, ut a-
Iti inquiunt, pro/2aw ban omenс hac vaca
tur, quod cum tetrachordorum, qua no-
D d mi
 no Marci Mei jo ми Nota
minantur , müo communionem ba contra fuos MSS. mihi id mutaflè
hut ; fid extrinficus &c videtur, quod iftud vocabulum non
V. IO. "jj-CJf ii*v tm vmt-
intelligeret. In Boëthio Lib. 1. de
7<Л,] Hace abfunt ab omnibus codi- Muf cap. 20. terreóle fcriptumle-
cibus. neceflario tamen reftituenda giturhoc vocabulum, adjunâara-
ex Bryennio & MS. Vulc. ut inter tione : qttoni.un fuper hypat en eß ali
pretando quoque indicavit Capella. ta , bjpcrlypate eft nuncupata. Bryen-
V. Hl mrfaíjmem ] Ita Cod. Seal. nius hîc turbat , qui (aepius habit
& Oxonienfes. at Poflevinus & MS. \inriÇ7iK(V7m-m, additarationcLib.i.
Vulc. ъу&иЫи/. quod minus ufi- fecb I. <^jieÉ|íí viwèç tIuj якр\итт1ш
tatum. хгГоЭгч- quia deincepsfuper parjpaten tß
V. 15. щ чщ eufduj^ Notanda ßta. Verum cum in tota chordarum
Martiani interpretado P.183.V.10. inventionis hiftoria diflentiatà Boë
Subprincipalú denique dicitur,qua prin thio, ctiam vocabulum , fine ulla ta
cipanfubjeclaconjungitur. rnen necesítate, ас contra prifcos,ut
V. 16. \ser»l¿Sv J\} b/cop(Mit<& ,] videtur, autores, male mutavit.
Ita Cod. Seal. & uterque Oxon. at V. 2 3 .Articulum im habent Cod.
qui hunc locum Euclidi inferuit, gc - Seal. & uterque Oxonienfis. omit-
neri, quod praecipue in ufu erat, pri- tuntillum Pofiev. & MS. Vulc.
marium quoque locum adtribuen- V. 16. mt^mcTYi J\j f*íQ>>*y ] In
dum ftatuit. Quare Poftev. & MS. margine Cod. ScaL hîc adícriptus
Vulc. hoc ordine ifta legunt : \saoc- erat numerus щ, denotans hunc lo-
rm Je Щд.-пуф' , ]gu>fAoiMKv¡ ti >щ cv- num oftavum efle à proflambano-
mffuitQ*, Similiter pag. 1 1 . v. 7. meno. Hucufque illa numeratio ibi
V. 18. тЛ -faut tûç fiíhu¿\eiA~\ fucrat omifla ; ièd deinceps conti-
Martianus : indicia funt generum то- nuata cernebatur ufque ad ultimum
dulandi. Multiplex quippe tetracbor- fon um, qui eil чщ. Codex Oxon.
dorum ratio ( hoc ллхфгпроу) fie fir- candem numerationem fonorum ha
matur. bebat pag. 9. v. 22. hoc modo:
V. 19. ттЬщ\ Non tantum ab
ipfis primariisgeneribus, quae eíTen- Iw. atque fie , * /ate». "■ »im Owtç-
ti un fuam habent in divena quatuor (•Лвмпь Vtroque loco profefta illa
chordarum difpoíkione , magna va- videtur à ftudiofo aliquo leftore,qui
rietas modul. monis provenir; verum cam Codici fuo , vel ejufdem mar-
etjam à generum, Chromatici ni- gini adfcripfít. Eandemhabes fono
mirum & Diatoni, coloribus. rum reccnfionem numeris adferiptis
V. г I. еш-щ ifl/iiKuç \}&цитпх.тщ~\ in Nicomachi Enchiridio , pag. 40.
Sic legunt omnes praeter Poffev. qui Hoc quam vis parvi fit momenti,
щмт'щ, & inverfione, paypatл. monendum tamen duximus.
V.28.
 in Aristidem
V. 18. re¿k \j«r«7o««fí<ny.] choráis
hjpaten ßeciem habentibut . Poífcv.
incptc : quafob hypates ¡pedan caelum.
hvpaton re&ius vertiflèt. Martianus
pag. 1 8 1 .v. 2 i . vertit,fuifimiles. ¥or-
fan,fuperioribu.'fimiks. v. 16. ve\, fi
nifimiles. Hoc vult nofter Autor :
Reliquat tres chorda: , nimirum mc-
fon di atónos , chromatice , & enar-
monios , fimiles funt iis , quas in
hypaton tetrachordo recenfuimus.
Nam quemadmodum ibi voci hypa
ton addebantur vocabula , díatenos ,
chromatice, enarmonies : ita hic voci
mefin eadem adjunguntur. Sic dice-
rc poflumus j tres ¿hordas tetrachor-
di fynemmenon fimiles eiTe tribus
fÁtmuiím, vel \jB-oilociiiai.
Ibid. т» Ai^¡t*eJ] PoíTev.
imperite : & à fuegenere. т<? $4 hîc
idem eft quod yjuiJcáV ; ut habet Bry-
ennius, Lib. i . ft ft. г.
V. 3 1, "dut 4%j¡sev» mÚtkí <pu*Lv~^
In margine idem Cod. Seal, pro фш-
vIuj melius vocabulum , ^«fio»', fub-
ftituebat ; quod pro ifto textui infe-
ruimus. Confirmant banc le&ionem
reliqui omnes. licet in Vulc.MS. ef
fet яитЫ , quod errore quodam in
noftram editionem irrcpfit : ubi in
verfione quoque fcribes Mas pro //-
lam. quippe refertur ad lichanos. Bo-
cthiuslib- I. cap. 20. Lichanos tenia
(vocata eft) tdcirco , quoniam lichanos
digitus diettur, quem nos indicem roca-
mus. Gracut л lingendo lichanon appel-
lat.ít quoniam in canendoad earn cher-
dam , qua erat ttrtia ab hypate , index
digitus y qui eß lichanos , mtnicbatUTt
Q.VINTILI AN УМ. 211
idcirco ipfa quoque lichanos appellator
eß. Pro invenitbatur mallem adpltca-
batur , vel fimile verbum.
V. 3 2. fiím хмкНтщ.Л Martianus
pluribus hie fe diffundit. Notanda
autem funt ipfius Ьагс verba v. 27.
tit in Lydio modo , ubi reäumjota meß
eß. Alypius& Gaudcntiusiíre&um
non agnofeunt. Fcrri tarnen poteft,
quia iidem Г vocant у&рря ефеш,
Csterum MS.Capellx Codex A. le
git, ubi jota eß. Alter В. ubireäum
jeta mej eß. Sc in marg. id eß , ubi M.
reitefiribiturproßgno.
V. penult. т«у yscf кяУ Ïkoçcv tÇo-
я»у] Pofiev. Difpofitü enimjuxtafiium
cujufque modum finit media jätet, (те
x«TOf in Grzco illius textu , Typo-
graphi forfan errore , eft omifium.)
Non intellexit vocem tÇo'w» , qua:
hîc fignificat TBvov , ut funt , exempli
gratia ; Dorius , Lydius , de quibus
infra pag. 22. In unoquoquc Modo-
rum ibnus ille medio loco eft fitus.
hinc dueb adpellatio . Porro pro
f*tni, quod eftverfu ultimo, reli
qui omnes legunt улиои'&'т. quod
vertendo expreífimus. quamquam
prior lectio arque bene retineripof-
fit . Czterum medius ille fitus hîc
confideratur in fyftemate majori xv.
chordarum. Vide Bryenn. Lib. 1.
feft.2.
Pag. II. V. I. pt(&¿e геш-тки чри-
Vviov [$ù 3hláviu>'lti'] Martianus : Ve
rum poß mediant , extendentem hemi-
tontum. Ita omnes codices : at feri-
bendum extendenti , quod pro inten-
dtntt pofitum , cum librarii non in-
Dd 2 telli
 2ii Marci Meibomii Notje
telligerent, cum proxime prxceden- lata , quae juxta feu infra hypaten Ga
te id convenire deberé male puta- eft, mefenverfus.unde Mart. Capella
runt. Deinde in eodem fequitur, p.i8j.v .io:Subprinctpalit iemque dm-
lambdafup'tnum pro nota habebit. qua: tur, qu* principalifubjeffa conjungim.
eft fcriptura Codicis B. imprefius, & p. 184. v.zS.mtpvxvcloeiJéiç ideofic
lit cram pro nota hab. GrotiusinEr- dkuntur, quodfiatim priorthus fubne-
ratis: Л imtrfum. quod propius à ttantur. Ita & paramefe , qux juxta
vero abeft. Sedquarenon prim am & infra mefen. Quippe hypate, gra-
notam illius chorda: nominavit , fci- vifllma, & ipib nomine principalis
licet theta , quemadmodum paulo chorda, prima eft ; poft harte, рагу-
ante jota , non vero lambda jacens ? pate ; tenia, lichanos. Similiter me-
Dubio procul utraque litera ; íi mo- fe prima eft ; poft hanc , paramefos.
do hxc fint ipfius Martiani ; ab ipfo atque hie prior ordo delink. In alte-
fuit fcripta. ro netx hypatarum vicem obtinent.
V.J. "iTriiHç-nh^laltu'] Id eft, à ideoquc prima; funt fuorum tctra-
netc. Vltima enim tetrachordi chor- chordorum chordx. Paranetx re-
da eft acutifllma illis,qui graviori fo- fpondent parypatis , atque adeo or
no majorem numerum naturx lege dine funt fecunda:. Tritx » ipfo no-
tribuunt. Videv. 12. &pag.i2. v.4. minetertix. Hie ordo quoque ob-
Hîc rurfus impegit Poflevinus , qui fervatus eft in digitorum nomencla-
vcrtit : tmmcrantibus nobis àpofirtma, tuns. Primus enim illorum eft pol-
qua poft neten funt tetrachordon. Hoc lex , «и>2до(> » W*** Alter, index ;
autem ifta Autoris noftri verba vo- hrjyuooç. Tertius , medius , jueV®-.
lunt: Qux poft mefen funt tetra- Poft hu nc quartus, annularis ><re^'-
chordorum; nimirum iynemmcnon, f*(nç. Quintus & ultrmus , parvus,
diezeugmenon, hyperbolxon; chor- puxçôç. Atque hinc vis particular zk-
dx nomina accepere à numeratione, çj- in plurimis compofítis egregie
qux ab ultima chorda incipit, fcilicct peripicitur. Sic enim ^'i №í cé
nete , progrediendo in gravitatem. eft, qux juxta fponfam adfidet àfi-
Itacjuc nete prima eft ; paranete , fe- niftris , & quail ¿* tsK*yin. Sic voca-
cunda: qux hanc fequitur chorda, bulum ъ?&ур^$'& nihil aliud de-
cum proprium nomen non habeat ; notât, quam lineam in margine ad-
ordine autem fit tertia ; hoc nomen icriptam. adeoquc feminini generis
Tertix , feu Trites retinuit. Ratio- eft , quamvis aliter viri magni exifti-
nem , quam adtexit , cum obfeurior ment. Bene quoque Hefychius : явь-
fit, híc explicabimus.In utroq; ойа- çpv&, та®^ тв вЛхр , oTov a^atj*«,
chordo fyftemate tarn nomen quam ux<o%JeT€«/*^'« w HS.
numerationem chordx aeeeperunt , V. 9. сштщ J[l щ т^.и^тщ кх-
mefesreipeâu.Parypateenimadpel- л&7«] Paranetx generali vocabulo .
 in Aristidem
ha; tres chorda? adpellantur. At p. 9.
V. 3 1 . & v. ult. ut & pag. i o. v. 4.
generis Diatoni penúltima: chordae
fpccialiter paranetae vocantur , quod
cum maxime illud genus in ufu cfTct,
generali ctiam vocabulo illas chor-
das infignire voluerint. HincMar-
tianus pag. 1 8 3 . v. 3 2 . & 2^™®-,
qua & paranete dicitur , quam Latine
penultimamperhtbemus.
V. 10. w& W *wmt] Ita omncs
praetcr MS. Vulcani, in quo male eft
crejV. Mallem , <©$>$s -dû щ-х\ш. ficut
cft v.i 7. &p. io. v.ij.impvmt-m vo-
cata dicitur Jfè™ arfap. -Лш \¿zs*tIw
K¿t¿%.
V. 12. víalov Sic & Bryen.
Lib.i. feet. I. Vide quoque Nicom.
pag.6. v. ult. Porro uterque Oxon.
parum immutato ordine fcquentia
legebat : cmÍAw oí imhcuo) ю ío^cüo*.
V. 1 5 . тоГ от^х«и^'ш 7îA«ù)] Prio-
r\ocxíc&.ojyßcmati, quodadmeièn
ufque progreditur. Hanc autem per-
fcôi fyftematis fignificationem pe-
culiarcm habet nofter Ariftidcs,
quem vide p. 16. v-ult. Aliter Euch-
des , pag. 17. v. 26. & Gaudentius,
pag. 8.v. 3. duo vocant perfecta fy-
ftemata : quorum alterum , quod
minus eft , per conjunftionem pro-
greditur à proflambanomeno ad ne--
ten fynemmenon; alterum, quod
majus, à proflambanomcno,per dis-
jundionem, ad neten hyperbolaton.
Martianus hunc locum bene expref-
fit pag. 1 84. v. i . Omne (o"aov) autem
tetrachordum conjunäarum ideo di-
äum, quia media ipfi, qua perfeélam
Qvintilianvm. 113
fjmpboniam prima complev'tt , adjun-
gitur.
V. 17. ¡Rñleívewl* <im*}] Capella:
ac prodúceme mediafequentem tonum,
tile qui fequiturfines paramefot nomi-
natur. ti fequentem puto expungen-
dum, ut fic lcgamus : ac product nti à
media шит. Quae hie in Martia. ad-
dita leguntur , fatis funt obfeura.
V. 18. «o^uíe» шЛн-щ.] Hic
videri poffit excidiflc trite diezeu-
gmenon , quod etiam v. 15. trite
nyperbolaeon memoretur . Martiar-
nus hie plane ineptit, quern juvare
nequeo. Dehinc,mc\ait,dtvifirum ter-
tía > qua plenum fjflema día pafonfinit.
unde divifarum tertia perhibetur. Ve-
ram caufam difees ex Bryen. lib. 1.
feil. г. гън£гцп%'птп<; ¿¡¿vlk^t о'х£-
x°t¿* *u(yf> fat tS ru¿¡' cLvUqwqi Sfè.
mtQm ¿S-ulífn owi/Milty ßapvitpov rt-
Içpxoçiov , OTÇjV flfj nöl-vTipov cÙfTif
¿¿ aiwîj^ai tQ^^o^Sav ct^V «/Lstb
ß&pvnfov , ¿sn^ tjTiw ßafiiHtytt окЦр-
^o'^Jk Au'^?, цттхкяТ civlÎQuvovJfè
mtQüv o|v7ipov i^ßx^^ifuov^ifiotl^ft
Ле£<&х7«|. ü^ttt t«V> cvx ¿7tei^stug
10 nisisv rtl^^o^iov JiiÇdjypfyjw г-
x?.>;}v,. Quoniam ,icunoris oäachtrda ly-
ra , feu per aquifinuw dta pafon acutio-
risßßematis gravtus tetraebordum , a-
cuttori iUius tetrachordofemper eft con
junäum: agraviore autem , quodgra-
vioris oclachorda Ijra , feu per aquifo-
mm dta pafon actum eftgraviorefjfte-
mate , eft ditjunftum. Scquitur in eo-
dem Martiano alia hujus adpellatio-
nis caufa non minus inficeta. Prae-
terquam enira quod pro Sowaífitle-
Dd 3 gen
214 Marci Mei BOMii Notä
gendamTetrœbordum, etiam reliqua turaliter enim fi quis graviflíma vo-
diflonant. ce canat , & deinceps afcendendo ad
V. 20. тли/S1] Oxon. perpcram bis dia palón perveniat , videbit ple
тиштх. ôcv.zj.i^ rew(if ([flJ^Titi/'i«. na voce , fine ullo fibilo , ulterius fe
ubi & Codex Seal, ita habebat. Cac- progredi non pofie. Hinceft pro-
terum tyg. txv&* idem eft quod 7. 1 9. verbium , Är tfg- яи£Л » de us Яа*
dicitur, J$! TBCf iuolco; ейНлеК. máximo inter fe fpatio diftant. Cac-
V. 2 з , «<p' mç^ p«ç jusp») , OTX terum hue ufque ex Ariftide noftro
ê| Hace optime ceperis, fi linea: excerpta , Euclidi infería leguntur.
recia: définit ionem Euclideam confi- Sequuntur in Euclide ea , quae no-
deres , qua: hace eft : <fô«« %*f*[*>í ftra: editionis pag. 6. v. 10. habes. т
íf»v , yTtç il; ïirn teTç î<p' ícwlñ wueioiç
Kfîre). Recta linea eft, qua ex aquo ( in Pag. 12. v. 2. mwm (Jfix* ijr,]
directum ) fuis punäis eft pofita. Ita Ecce Africano acumine verfa hzc
plane tetrachorda hypaton & me verba à Marti ano : Spiffum vert din-
lon , qua: conjuneta funt communi tur , trium fonorum compofitiva qui
chorda hypate melon ; item tetra dam qualitas. Vt fi quis , quod dici
chorda mefon & fynemmenon, quae poflet , In Martiani interpretatione
conjunâa funt communi chorda me eft Africana Latinitas ; fie verteret,
lé ; ex aequo & direfte fibi relpon- in Mart, interpr. eft Latina Africa-
dent. Hoc autem non fit fi à melé nitas.
procerferis ad paramefon. Per tonum V. 7. »m/Kvti 4¿] Nec hoc ita
enim , qui inter mefen & paramefon clare vertit , ut perfpicue id conce-
intercedit, disjungitur atque inter- perat Ariftides. Quam enim obfeu-
rumpiturilla tetrachordorum difpo- ra funt hace verba : nuüo genere aitt
fitio , qua: primo loco habebat , ex. legejunguntur ? Sed fbríán corrupta,
gratia , hemitonium ; fecundo to ut pro iis legi debeat : пийа regtont
num , & tertio iterum tonum. Por aut loco junguntur. quod optimum
ro quod dicit diezeugmenon tetra- reddit fenfum.
chordum ad alias vergere partes, hoc V.8. (a,y¡Sívx nsituñvltí iww/J
ex utriufque fyftematis diagramma- Qui foni tetrachordi, fpiífe difpofiti,
tej cujufinodi in noftris adVitru- communionem nullam ullo loco,vel
vium notis pag. 260. habes ,• opti primo , vel fecundo , vel ultimo ha-
me perfpicitur. bent. Quod bic ieW vocat, verf.1 4.
V. 28. -ms ihxoK] Codex Bodl. dixit Xaiçgit.
eîJiKxç , fpetialia vocabula. non male. V. 9. Mbit «<n»] Vterque Oxon.
Sequitur enim v. 29. fym. Magda bene legit, tr«iK |4/'hW lêd male
len, perperam legit мёщЪяюк. omifio d[è,v.i 2.& inferéto verfu 10.
V. 30. 07» nífxif с* rxJreutl Na- oí J\e i&) \seroiï. In ièqucntibus ali
quid
 in Aristidem Qvinti lianvm. 215
quid deeflè puto , quod ratio qua: 4'ёг»та)у olffleîtn ßepfmwnr oí J\)
íubjungitur,hypatoidefi minus com- ¿mranu im \¿eraíloei¿¿íf x*A»v¿,
mode aptari poffit. Itaquelegoroí x¡ Síxt&wi яш'л« mtw.Stan-
vjasr«7o«<fáV. fr¿T-teí /wJ^ W хаКм-тщ , г<ш» <j/«/íwr barypyeni; alii apjrcni. Hi
Jfè -mpùi ^«бЭтц тшкш; nur&ç. Ad- quoquehypatoideis vosantиг , quod alia*
ftipulatur Mart. Capclla , qui hunc atque alias tenfiones non recipiant. A
locum fie interpretatur pag. 184. librario illud efle propterea non cre-
V. 2 1 . Stantes autern perfiverantefque diderim , quod ftatim illos fonos rc-
dicuntur vel ccmjxvoi, vel ßxfvm/Moi, cenfens primo loco ponat barypy-
qui veluti quandamfpecitm &formant cnos, fecundo apyenos. Bryennii o-
fibi principalium (bene fie reddit vo- pinionem quoque réfutant vocabu-
cem \iw*7o«Jef ) vindicabunt . Ideo la quae hie fequuntur v. 1 7. mcpvmxlo-
autem à quibufdam Statarii nominan- «J«fjyt) Ai£<t*o«<f«V, codem modo
tur■, quia dive*fat txtenfiones (яшА« atque iftud vîcr<4eH<f«ir formata. De
■га«гя? ) recipere non poffunt. Vox au- íbnis barypyenis & apyenis videatur
tern hypatoideis ad proxime ргзгее- quoque Ludidcspag.6.v. 30. & pag.
dens, barypyeni, tantum eft referen- 7. v. 3 .
da. Tres enim funtfoni apyeni, leu V. 14. Л?а»к ЭДрум£] Mart,
extra fpiffi communionem conftitu- fpatia rtetperunt. Non male. Ex Ari-
ti : Proflambanomenos ; nete fyn- ftoxeno dc parypata: & lichani locis
emmenon ; nete hyperbobeon. Ba- baud difficulté rid in tell ige s .
rypyeni , ièu hypatoideis , quinqué : V. 1 5 . т«» iQçyxéçSm <nw^k<tw7\
hypate hypaton , hypate meibn, me- Ita Codices omnes, meo judicio mi-
iè , paramcfe , nete diezeugmenon. nus commode. Aliis enim locis , &
Cseterum quod barypyeni vocantur hac pag. v. 3. eft vocabulum !Цд$ъ-
hypatoideis , id eft , hypatarum fpe- <nç. quod internar» tetrachordi con-
ciem habentes, id ita percipies. Me- ftitutionem figniiicat , quam certa
fe eft íbnus barypyenos, & hypatoi- confecutionis lege niti confideravit
des. Hypatar enim vicem fungitur, Ariftoxenus ; cum illud alterum de
ft progrediaris ad neten fynemme- certis diverforum tetrachordorum
non , feu gravifllma eft illius tetra- conjunftionibus male accipi poflit.
chordi. Similiter hypate mefon, pa- V. 17. o! ffl •т^я&онёНг о.' J\£
ramcfos,& nete diczeugmenon,funt К1^амонён<; x*A¿V7«t.] Alii parypa-
ibni barypyeni & hypatoideis. Hoc tarum fpeciem habentes vocantur ;
clariflîme explicare vifum fuit, quod alii lichanorum . Parypatarum fpe-
hîc turbet Manuel Bryennius , qui ciem referentes funt hi quinqué: pa-
Lib, i. fed. 4. apyenos adpellat hy- rypate hypaton, parypate mefon,tri-
patoideis , aut conjunftim , bârypy- te fynemmenon , trite diezeugme-
cnos & apycnos.Verba ejus funt: t«V non , trite hyperbolaeon. Lichano
rum
2i6 Marci Meib OMii Not*
rum fpeciem habentes item quinqué mehus ea retuliflc videatur Bryen-
funt: lichanos hypatondichanos me- nius, qui ex doctrina Ariftoxenia in-
fon, paranete fynemmenon, paranc- quit: tçi ie 7ivmo¥ ov'wftx. Eft autem
te diezeugmenon , paranete hyper- (pifium fjfiema. Hoc enim vocabu-
bolaron . Citerum ut hypatoideis lum fyftematis neceflario vel fubau-
erant barypycni ita parypatoideis diendum eft vel addendum. Martia
iùnt meiopyeni , & lichanoideis , o- nus eundem ordinem obfervat, pag.
xypycni. Martianus pag. 184. v. 29. 1 84. v. 3 r. Horum verb alii fibi invt-
А%л*онStk diсtmttir à dígito , qui mi- cem congruunt; (oîfétfJn Q^jVeA-
nißer artii & cantus fingulos movet.feil. ^Âaçavfitpuvoi.) alii difcrefant & rt-
fonos. Ncício tarnen an fatis vere. fultant. (oi'iff, Äjgt$aivoi.*) Sed till ; u: -
Vide Ariftidempag.io. v. jo.unde Çwoi , quiafibi invicem conjunguntur.
hune locum exprefut. Ita omnes codices, fed Iegendum
V. 1 8. те'лк тЛ> 4>Эг'уГ£и»] Нате efle cnjfx<$a>voi pro o'/xo'cpiovoi , bene
quoque ufque ad pagina: 1 3 . verf. 7. quoque adnotavit Grotius in Er-
habent excerpta, quae Euclidi inferta ratis.
funt pag. 8. ante narc verba : тш J[\ V. 22. V TfßxfvlifU'li ¡AíK^ífÁ-
5bfeí4(juíruv ZfeQoptú. «эт OTv/e. Ргаг- ■7rf67ní.] Articulus гш aberat à MS.
cedunt autem in illis Excerptis Spif- Vulcanii. Inepte hace vcitit PoíTevi-
fi definitiones dua: : тяЛм Stiçi mix nus : Confinifunt, quibuf ßmulpulfan-
t&hZv <p^vyfm 2Jgfyi<nç. 4 -m с/л ¿vo tibus nihilo magis acuto , quam gravi
fini decor confiare videtur. Reâius;
еЛлт^о» а^л«(И« «€<•£!« ПАМЯТИ quibus fimul percudís , nihilo magis
afgtí»!ju<(7^ ív тйЩ TfOTx'fbDi.SpiJJutn acutiori quam graviori fono camus
efi certa quxdam trium fonorum dijpo- congruit. Capella minus perfpicue
fitio. aut, quod ex bin'is intervaüu con pag. 1 84. v. 3 2 . Sed tilt ovuçaiva, quia
fiât , qua compofita minus intervallum fibi invicem conjunguntur. Ita autem
continent tilo intervalle , quod relinqui- pro ojuoQmvoi, quod etiam uterque
tur india tejfaron. Harum definitio- Scriptus habet ; quorum alter Glof-
num priorem tantum habet hic no- fam addit, aquifoni (re&ius cum Bo-
fter pag.i 2. v. 2. alteram tradit Ari- èthio, unifoni) Iegendum efle viderat
11 о X с nus Lib. i . pag. 24. v. 1 1 . & ex quoque in Erratis Grotius. Obfcu-
eoBryennius Lib. i.feft. 6. de Sy- rius eft verbum ëpifiM* Hefychius :
ftemate. Hie porro illud notabimus,
Excerpta ilia efle ex Ariftid. Quin- Vnde quid verbum <ЯптК1тгш íigni-
tiliano ; nifi alium uterque fecutus ficet, hand difHculter intelligitur. E-
videatur ; quoniam ad traétatum de gregic illo utitur Theodoretus O-
Sonis hare ab utroque referuntur. rat. 2. de Providentia, haud longe
quamvis ad traftatum de Syftemate poft initium : cujus dirini viri , Se
Mufi-
 in Aristidem
Muficis eruditifïîmi , verba hîc ad-
poni merentur. Ькх^уйя , incjuit,
tcrel , ед Ai a* çrçyÇxvuç ток МШИ
¿taarotitíi cpwvltç imltin xlímv ídWav-
Ti <*f (pipovfë, , од тшп1ш0 ixciru
ttm-fOMfof/mm ífiirtíitiseivi , xa¿>\®- o'^íT
ra c* dîmey tytmfHíhf ту v.JM-,
щц с* éxatVa <4è f^ogjai Tau/uff ссрфш
тлйа 2^Aa¡UT5»5> ê>tsv7êç •п/фАют?»-
«Tj ftxSav ée ofuvltç ¿iouj£Wj\i<n. Quat
tam rotunde atquc explicate Latino
íermone non facile quis rcddiderit.
Nec fatisfecit doctifll interpres Rod.
Gualtherus', qui fie vertit : Hi íhíwi
í«w /юйш & luce clarius omnium re-
rum Dominum mundum , quem condi-
dit,gubernare > & omnia convenienter
& jußo ordine deducere & movere vi-
dtant , fimulque tn omnibus qua fiunt
convementem proportionem , ac tum in
tota bac mundi machina pulebritudinem
ufumque commodum , tum in fingulu
hu) us partibus utraque bac evidenter ap-
parere cernant, volentes tarnen acu
tí nut , imo videntibus o culis impuden-
tiam fuam produnt. Pro , convementer
&jußo ordine deducere , m aliem ; de
tenu ordine ducere. Dcinde , ubi <*ç-
fxotíew vertit proportionem : praterea
(videntes) compagem fingulis creatis
congrue/item. Plura inillo Scriptorc
loca inveniuntur , quae emendatio-
rem verfioncm requirant.
V. 24. male rurfus PofTcvinus :
cjwbuí coéunf.bus , carmina proprietas
alteráis fit. nec Martianus ita expli
cate : qui cum percuffifuerint, invicem
dißrepant. v.z 5 . <pfyyFxi орбфыщ'т-
Q^intilîanvm. 217
terpretaturfonos ejufdem temris. quos
cum Bocthio una voce non male di-
xeris unifonos.
V- 26. oí-nvír ёшяцю (jfyj »fbolx*
фш\ус.'] Qui aliam atque aliam vocis
poteßatem ; tentionem vero äqualem
obtinent. Martian. Capeila pag. 158.
r. i . vertit : qui vocis quidem aliam
fignificationem gerunt ; eundem tarnen
impetum fervant. fcilicet idem fonus
alibi fignificat proflambanomenon,
alibi bypaten mefon , & lie deinceps.
Hic autem locus explicatione indi-
get , quam ex noftris modorum ta-
bulis baud difficultcr adferemus. A
graviíTímo fono , quem dare pro-
fcrre poiTis , progredere acumen
verfus ad fonum quintum , qui bis
notis fignatur , " E & V X . Hic
fonus in Hypodorio modo ¿uvotlat,
poteft & valet hypaten mefon ; feu
vim ас poteíhtem habet ; vel ut
Vitruvius & Capclla loquuntur, vir-
tutem, hypates melon,- in Hypo-
phrygio , hypaton diatoni ; in Hy-
polydio, parypates hypaton ; in Do-
rio , hypates hypaton ; in Phry-
gio , poteftatem proflambanomeni.
Omnes autem illae chorda: funt uni-
fona: , & tenfionem aequalem obti
nent. id eft.ut Nicomachus loquitur,
pag. 2 3 . v. 1 4. funt iptÍQmot од ¿fxó-
ttvoi. unifin¡t ас aque tenfic. Itaqueu-
nifoni pot citâtes alias atque alias ob
tinent ; id eft , in uno modo funt
proflambanomenos ; in altero , hy-
pate hypaton ; in alio , hypate me
fon : feu vox eodem fono cantat
proflambanomenon, exempli caufa,
£ e in
îi8 Marci Mei
in Hypermixolydio ; hypatenhypa-
ton, in Mixolydio ; parypaten hypa-
ton,in Lydio; mefcn, in Hypodorio.
Hoc quoque verbis ex pagina: 18.
v.o. fumtis fie explicatur: Eadem
nota , feu idem par no t л ni m , alia a t-
que alia foni poteftatc in diverfis
modis adpellatur. Exempli gratia ,
íif> in Hypodorio denominatur po
teftatc mcfes ; in Phrygio , poteftatc
hypaton diatoni.Huc pertinent qua:
egrcgic explicavit Gaudcntius pag.
22. &23.
Mart. pag. 185. v. г. Suntautem &
alia fonorum diverfitat es. Ibidem v. 4.
dijfentiat. fe. fon us à fono.
V. 30. ц хос^Г 2>\&mf*°d<& /ьье7о—
%&*Л Pcrperam Cod. Bar. ^е7о^ч'.
& PoiTcvinus, qui arque male vcrtit r
qua cum intervalle eft participât 10. he
v. 3 2. Tertia, cumconßitutione. Dein-
de pag. 1 3 . v. 3 . vertit : Quinta veroy
qua moralis eft. Alii namque mores am
tieret , five neteformes decent ; aiii gra
vions , five bypatej"ormes. Et alii rur-
fus parhypateformes , &alit lichanofor
mes. Qua: vix majore barbaric atque
infeitia ab ignorantismo quoque
conípurcari poflènt.
V. ti. onmifujftn) ngi)iavuv.~\ Sic
proflambanomenos cum mefe tan-
tum communionem habere fpecta-
tur i cujus gratia ; ut dia paíbn illi
confonaret; eft adfumtus, ficut pag.
i o. v.o.a noftro eft explicatum. Me
fe autem cum pluribus intcrvallis
communionem habet; nimirum cum
proflambanomeno, cum hypate me-
.0 ми Notä
fon , cum ncte fynemmenon , cum
ncte diezcugmenon , cum nete hy-
perbolíEon.
V. 3 2. in utroque Oxon. eft 9w-
у£-хщ , ut & in Bryen. Lib. i. ic<â. 4.
In reliquis rede 9««*рчта<. Ibidem , щ
j(f ovw/jm1@' , répète ¿re rî von /.
ex v.30. л^оуЬш. ideoque in verfio-
ne feribe : Tertia , per communionem
fyfiematis. Martianus : Tertia per сon-
junclior.em (referibo , communionem)
Jyftematis , quoi aut unum , aut plurx
reeipit. Velcorruptus eft Martianus,
vel Ariftidis mentem non eft adfe-
cutus . Notandum priterea , ar-
ticulum к in omnibus Codicibus
infigni confenfu abefle,- quem ta
rnen non male nos rcftituuTc pu-
tamus. Vide adnotationem fequen-
tem. v. 33. pro JvoTv in Oxon. eû
JuhV. ut & pag. 13. v. 1 3 . pag. 15.
v. 3 o. Pro puUxy in iifdem eft (m3í-
V. 33.. 07«v o'f^uboV.] Hatcilnc
exemplis tranferipfere omnes , cum
tarnen in i Iii s reperiendis hallucinari
quis poífit. Precedente verfu dixe-
rat, fonos differre fecundum inter-
valli communionem , quod alius
cum uno ; alius cum plunbus inter
valos communionem nabeat. Pergit
ad tertiam fonorum differentiam ,
qua alius unius ; alius, non plurium,
ut in intervallis, fed binorum ¿ un ta
xât fyftematum eft particcps. Itaquc
те SvaT* ftrietc hîc de duobus perfe
cts fyftematis accipimus. His enim
utrifquefoni omnes, à proflamba
nomeno ufquc ad meicn , funt com
ma -
 in Aristidem
muñes : at trite fynemmenon , pa-
ranete fynemmenon , & netc fyn
emmenon , minoris fyftcmatis tan-
tumfunt participes: à paramcfoo-
mnes , ufque ad neten hyperbolacon,
cum folo majori fyítcmate commu-
nioncm habent.
Pag.I 3. V.l. 0ТИУ 0 jufJ ынфуфл^
Hoc nemo melius cxplicavit quam
Ariftoxenus , этЯиЛ xvfè%i(& лЯ.ш,
qui videatur noltrx editionis pag.
46. & 47. v. 2. Cod. Seal. «V A'tw.
Codices Vulc. & PoíTevini , w J£ 0
фшцв. Oxonicnfes plene , ik </[' i т*
V. 4. t'nÇBft yi(¡ i¡% it~ç o'|u7í'poif
Martianus minus bene : Alium qutp-
pt moran acutafigmficant; (ïiïrilçixj.)
ühum graviora. Нате autem in Exccr-
ptis, quz Euclidiinfêrta habent Co
dices PoíTevini & Vulcaniijcum qua-
dam explicatione italeguntur: tiït
c|u7épo«f , что nTçy^.aetSiin' ¡(Aj'í-npyt
•nTç ß&ipvIifOK, что таГ? \s&c¿loti¿í<nv
SRrilçixJ. л lu tnim moresfonos acutto
ns , feu ultimatum [unilit miment refe
rentes ; alii , graviares ,feu primarum
ßieciem habentes, fubfequuntur. Нате
tarnen explicado àreliquis longe me
lius abeft. Castcrum vertendo fen-
tentiam exprimereftudui, quod La
tinum verbum Greco refpondens
minus obfequeretur. Hic autem lo
cus oppido notandus eft contra re-
centioram , de Tonorum effectibus,
opiniones. Illorum enim varictates,
fbla äcuminis atque gravitatis diffe
rentia , Veteres unanimi confenfu
definiunt. Vnde ad lartiores affedus
Q3INTI Li anvm. 219
commovendos, prater certi generis
eIeótioncm,in quo cantum faciebant,
adhibucre modos acutos ; ad triltcs,
graves : ad animum fedandum me-
diis tonis utebantur. Prima itaque
caufa mirabilium illorum effeétuum,
quos fuis cantilenis Veteres edide-
runt , eft à modulandi genere , vel
Enarmonio , vel Chromatico , vel
Diatono . Altera à fyftemate , vd
gravi, vel medio vel etiam acuto : &
ab acutorum graviumque tonorum
differentia. Tertia à certorum iono-
rumadeertos affeétus commoven
dos eleftione , quam Antiqui Aij^v
vocabant. Quae melopœiae pars uti-
nam uno exemplo illuitrîtta ad no-
ftra témpora perveniífet ! certe à vi-
lifTîmorumhominum contemtufub-
tiliftîma Vetcrum inventa , qua: fuis
ingeniis longe inferiora ifti putant,
vindicaremus . Cœterum haue do-
¿trinam breviter hîc proponit , cum
alios quoque mores frequentiore pa-
rypatarum ; alios lichanorum ufu a-
nimis ill abi dicit. feu , ut ab hodicr-
nis cantoribus intelligar , alios affe-
¿tus excitan , fi crebro ad F deve
nias ; alios, fiad Cj. & fimiliter de re-
liquisíbnis. Quod ultimum recen-
tiores quoque admittunt, dum o-
mnem modorum vim ас differen-
tiam inhemitonii collocatione fitam
ftatuunt. Acumen autem ac gravi-
tatem nihil varictatis cantilena: ad-
ferre, contra omnem eruditam vetu-
ftatem, imo communem fenfum,ex-
iftimant.
V. p. Kj *S»Ûç (Jfi, ЯКУ [*í)iS'&',~)
Ее 2 Re
 210 Marci Meibomii Notí
Refpondet prior hxc & latiífima in- fccutus iu vertit : Incompoßta fiat,
tervalli definido fonis latiífima figni- qtu per ordinem currant: compofiu ли-
ficationc fumtis . Qucmadmodum tern , qua ex diverfisfibi invkcm coptt-
enim hi natura funt infiniti , ut pag. Untur.
9. v. 1 9. à noftro bene dicitur ; ita & V. 1 9. титю» J\) та"» 2^.^,имтшч~\
intervalla natura atquc tenfione infi- Nimirum qua» in differentia compo-
nita exiftunt. Hinc quoque probe fitorum & incompofitorum inter-
Mart. Capella pag. 18 7. v. 26. tetra- vallorum ípeftantur. Alias qux v.
chordorum innumerabilesdivifrones гб. fequuntur, eífent inepta,
efledkit. Hujus doctrina: ratio ex V.21. «V с*/и£АыЛ'«,] Particulars
Gcomctricis eft petenda. Interval- »V mallem omifTam , utpote qua: ex
lum quippe refpondct linea: , qua; fequente verfuhuc irrepferiu-
ex infinitis minimis particulis con- V. 22. «V яв^и'ттро» wrrir,] Idem
ftat , atque in illas íecari poíTe men- & alii dixere qui non minus Arifto-
te concipitur. Vt autcm harum fe- xenum fequuntur , quam hic Arifti-
étionum terminf funt punéta y ita des. Nec exiftimare quis debet, Ari-
intervallorbm illorum termini funt ftoxenum in aliis de Mufica traftati-
foni. Vnde Capella pag. 182. v.20. bus idem forfan fcripfifle . quippe
Sonus quippe tanti apud nos loci eji, fundamentis doctrina: ipfius hoc
quanti m Geometrías fignum ; in Aritb- pkne adverfatur. Iudicabant itaque
mericis , fingulum. Atquc hinc intel- illi veteres , quamvis tradendar Har-
liges quod v. 21. diefis enarmonios- montea: valde adcommoda effet Ari-
intcrvallorum minimum dicitur cr ftoxeni doftrina, non tarnen omni-
реАшЛ'л , quod nimirum modulari pof- no fibi à Pythagoricis , qui Canoni-
fimus. quippe in inftrumentis in in- cicrant, & numerorum rationibus
finitum minora intervalla fpeétari intervolladefiniebant, eflêreceden-
poiTunt, qucmadmodum linca in in- dum. Porro propterea hemitonium
finitas partes fecari. Porro interval- non eftprecife duplum diefios enar-
lum enarmonion duobusfonis , fpe- monix > quod tonus y qui in fuper-
cialiter dictis ; quorum octodecim oftava ratione fpecbtur , bifariam
in fingulis generibus receníentur; dividí nequeat. atque ex eadem cau-
circumfcribitur. v.i^.inOxon. per- fa nec hemitonium- Vide Euclidis
peram erat •е£л-рхл!лН%'ш' iêctionem Canonis, theorematc 1 6.
V. 1 5 . eiezuú^tS- > w usra rmt pag. 3 5 .
*¡íit~\ Hîc infigne mendum eft in V. 25. я»л»у titu* nySfiisn tActr-
Gapella, pag. 185. v.15. Nam pro т«.] Capella exemplis adduftis hanc
compofita fcribendum incompofitaj difrerentiam ill uftrat p. 1 8 5 . v. n .
& vice vcrfa pro incompofica , com- V.27. * (¿fi evpQHW a J£
ppfita.Plane cnim Ariftidis ordinem Цд.$ит.~] Hue refero Man. Capel-
lam,
 in Aristide м
lam, pag. 1*85 . v. 1 item alia tonin
btntia ; alia, dtfirepantia. Editur co-
hibentia. Prior MS. habet coniben-
tia j alter, conhibcntia. at legend urn
contendo ; convenientia. ex ejuf-
dempag. v.27. ubi hanc intervallo-
rum ditterentiam plene explicare in-
ftituit. Vide&paç. 181. v. 24.
V. 29. *$ Capella
ibid. v. 16. Item alta lógica, impcritc.
Grzcorum nullus in Mathematicis
tu ¿hoya oppofuit Aej**9v-, fed iem-
per fric*. An Capella: hoc imputari
debeat , viderit eruditus leftor. Car-
terum omnia intervalla,quae ab Har-
monicis recepta funt, quorumque
magnitudines numerorum rationi-
bus funt definite , vocantur rationa-
lia. Exempli gratia , intervallum ab
hypatc hypaton & parypatc , in En-
armonio genere ccrmprchenfum , clt
rationale : intermedia autem cúnela,
irrationalia. Sic ab hypaton diatono
& hypate melon circunifcriptum in
tervallum eft rationale , fcilicet fu-
peroótavum : quarcunquc autem alia
inter iftos fonos fpeâantur interval-
la , in infinitum , in omnibus gene-
ribusfunt irrationalia. Similiter- de
cartens. Hoc quoque Capella docct
pag. 1 80. v. 18. his verbis : Hifunt
tgttur font ,• qui modulât ionem apte &
tum rattone (рч7<й) componunt. Vide
practcrcapag.19. v.; 3. pag. 2 o. V.2.-
& Gaudentium pag. 2. v.30.
V. 3 1 . «s»» «Wi o&»* ] Codex
Seal. & uterque Oxoni. maie diftin-
guunt ante olov , hoc modo : *sîv •»-
tkïv. 0Г0» Ao'j«» Si q>p« Quod qui
s^V INTILIANVM. 22Г
Graxe fciverit, haud difficnlter fie
cmendandum viderit.
V. 3 i . Aoyiv Si фгр,] Hîc con-
fidera accuratam Grzcorum erudi-
tionem. Pollet quis perverfe , ubi-
rationis mentionem injecbm lege-
rct , recurrere ad generalem Eucli-
dis definitioncm , lincis zque atquc
numeris competentem , quz Ele-
mentorum Libro perferipta eft
his verbis : hôycç ist Svo fO€y&£l ày.a-
mi» %i<nç. Ratio eft duarum magni-
tudinum ejufdem generis mutua qua"
dam , ftcundum quantttatem , habitué
do. Huic errori occurrit , dum fpe-
cialitcr rationem hîc définit earn y
qua: innumeris folum ipectatur.Hoo
enim non definito omnia intervallai
funt rationalia, quod lineis exhibc-
ri poifint. ac tonus in duas zqualcs
partes dividerctur, & hemitonium
rurfus in duas alias:
Pag. 14. v. i. iFJ$:5rev7f,] Rede
uterque Oxon. J 5 Sffniíl*. partícu
la Se infertâ. & v.3. -ra'y» J[t , quod ita
legendum , interpretando indicavi-
mus.
V. 5; «яг/^о.] Pagina 1 2. v. 19.'
Hoc autem pag.i 3.V.27. addcre po^
tuulèt , ut hanc intervallorum diffe-
rentiam rurfus recenferc non fuiflet
opus . Sic quoque compofitorum'
atquc incompofitorum intervallo
rum difVcrcntiam , quam hîc v.7. re-
petiit femel integre explicare po-
tuifiet. Ncc excufationcm facile ad-
feres, quod primum fimpliciter di£-
fcrentias intervallorum omnes enu-
Ee 3 me
ггг ' MarciMei во ми Not*
jneret , dcinde fingillatira illas expli- recepta divifio non multum àpratci-
cet. Hoc quippc ex additis pag. 1 3 . fa abeflet, earn tanquam veram com-
exemplis liquet eíTe falfum. Melius modioris doebrinae gratia memora-
quis putarit ex diverfis veterura fcri- bant.
jnis Ariftidem noftrum Ьагс defcri- V. 1 2 . «bEît?* <fij , та eiç лиаас]
pfiiTc , atque in ordincm congcififle, Oxonicniès «шёлогл , & Capella
qui intcrdum ; ut quandoque bonus v. 2 2 . pertjfa autan , qua in tria hemi
.dormitat Homerus; cla-udicet. Hunc tonia difeernuntur. Ita Scripti & editi.
noftrum féliciter imitatus eft Capel- Non dubito quin hicaliquid fit omif-
la, qui qua: pag. 185. v. 19. fimplici- fum. Legerim : qua in inxqualia ; ut,
tcr proponit, deinde v. 2 6. repetit. in tria hemitonia ; difeernuntur.
V. 6. an xaxfw Ae|ofJ^.] In trafta- Ibid. tiç щ i ii'ia-Hi , ] Diefis Ыс
,tu deGencribus, pag.18. ubique intclligitur enarmonios.Hoc
V. 9. Oxon. met J i(ffj¡ oiw$í(gl , ^ autem intervallum eft in molli Dia-
á<nw$t&. rotundius. tono , à parypate hypaton & lichano
V. IO. £77 ¿e cùndv oí jU^J èfiv oïç- comprehenfum. Similiter ibi lidía
î*x.~] Capella v. 20. Item alia arthia; nos hypaton & hypatc mefon conti
alia'pcrißa. In editis male eft aria, nent intervallum quinqué diefium.
melius in utroque MS. arthia. pro Porro feptem dienum fpatium eft
quo litera h erafa fcribendum artia. inter lichanon hemiolii chromatis &
Vetuftiores enim Latini Codices hypaten mefon. Quae omnia ex no-
quam fíepiílíme, in Grarcis praecipue ftra Ariftoxenia fex colorum tabula
vocibus, h omittendum infarciunt, patent.
& fcribendum omittunt. Sic quoque V. 14. jlvilou ¿en §i<nç ew-ni] V-
y & i faepiflïme inter fe commutata terque Oxon. melius , щ ezwfcw ,
invenimus. Error ifte exGrxcarum compoßtio. Sed & Cod. Scaligeri in
litterarum ignorantia eft natus. margine, quod non animad verte-
V. I 2. eiç ypPaviov ii\ov.~\ Mi- ram. Deindc pro стле fa, quod ternis
rum in tam manifefte faifa leâionc illis locis habet Cod. Seal, in Oxon.
omnes tres confonare Codices. Le- conjundim icribitur cèmili. v. 1 4 . in
gendum plane uti vertimus , «V (vel Cod. Seal, legebatur , tíc ¿\ «Лгга?,
cTov) yuílóviov цщ w©-. Quippc he- infertâ partícula è\. quam vel in fJJJ
mitonium in duo xqua , binas nimi- mutandam, vel melius omittendam
rum diefes enarmonias, fecundum cenfui: quod pofterius deindc vidi
Ariftoxcnum dividitur. Nequc hoc ab Oxon. comprobatum.
adverfatur illi , quod pag. 1 3 . v. 2 2. V. I 8. efv'o u'voj lífalcn хлЭ,> '1*Я'~\
dicitur. Norant enim .Ariftoxeni fe- Hîc mendum latere vel ipfa Grxca
ftatores tonum in plures arquas par verba indicent. Quid enim eft jwúK
tes dividi non pofle ; attamen quod ил ? cene idem efle nequit quod
 in Aristidem
í^tfí?. Praterea falfam do&rinam
ingerit. quippe in genere Diatono
tres toni deinceps collocantur,à mc-
fon diatono uique ad paramefon: ve-
runtamen non in uno tctrachordo.
Hinc adeo legendum putavi , хаЗ-' я>
■nlçefxoçJov. ut interpretando indi-
cacum.
V. 1 9. €&AÍiálen ] Sic legunt o-
mnes tres codices ; fed dubio procul
male. Refcribo, mxgj&íitti. Adduci-
turin diflonantiam.
V. 21. Oxonienfes, $¿ eímv. •
Ibid. miKvxfjí^u -m íA«^<$Bí,J Ha?c
minus perfpicue vertit Capella v.25.
Sptjfa firnt , qua fer dufis colliguntur :
rartora, qua tenu.
V. 24. tS ä^oVk] Sic corrupte
omnestres codices; &infuper Co
dices Regia: Biblioth. Parif. Res ta
rnen ipfa legendum efle damât J Л-
ши. ut vertendo indicatum.
V. 25. тгеш-п» Hic in do
ctrina facili fumma eft confufio, non
nifi à fumma ignorationc nata. Lo
cum integrum , prout in Codice
Scaligeri legitur,cum Rcgiis & Oxo-
nienf. collatum adponam , i" (¿5$, [ч
«V xJ SuSlywilnfMyiX. ß' ií , r¡ Hi ¿Ú-
ц tiç ъ/лиогш J.J щ (¡i a Cod, Seal,
abcrat , ) «V Mirftç , г/ге/ tívn tîIk^tk-
fioejaúou; ( Regii & Oxon. Codices
addunt, a^saaw. ) i&liçp ¿e , ц els
ytiç rgjuifiSowt \ ■ (at omnes in mar- '
gine reâe, r¿^t¡y.óg/x ^) -п&'^тч J[)y
4 eîç ~$ tuí í-.ix , txtÎçj , Jiiireiç ¿da.
Quae his uncis [ ] inclufa funt ^ u-
INT I LI A N VM. Ï2Î'
nus Regius Cod. & Bodl. in margi
ne habebant : Codex autem Scali
geri, ipfi textui ex margine inferta,
quod omiífus articulus >¡ indicat .
Minora menda non attingam , ut
cum pro тг^ш'тч in Seal, eft т^штм, in
Oxon. Tftúv*. & pro iéMçfp , S&%-
çy* vel SdJli^. Durior mihi vidctur
locutio, rílxypTViuo^jíoúa. itvs Задает?.-
ufitatius eflet , тага ríloup.r^ó^/.».
Ccetcrum bis hîc proponitur una at*
que cadem doftrina , qua? hxc eft :
Ditonum dividi in o&o dicfes qua-
drantales , fca enarmonias : in lex
trientales , feu chromaticas : in qua
tuor hemitonia. Idem oftendcre po*
tuiifct in uno tono ; qui habet qua
tuor dicfes quadrantales : tres trien
tales : bina hemitonia, v. pen. Cod.
R. & Oxon. habebant <г[л1к%ст&1оу.-
ut & pag. i8.#v.20."
Pag. 1 5 . v. i . та J/a fiiytbtgr и***"
•rev ] Forian melius -ni -лЪштм cum
precedente /xíjtjsf conjungitur. Ac
fi velit, fpacia tono minora tantunt"
eífe quafdam vocis minutas diflblu-
tioncs; primam autcm magnitudi-
nem, tonum. Idqueco magis, quod'-
tonus duarum primarum conibnan-
tiarum diíFercntia , certa proportio-
ne ,. nimirum fuperoftava , conti-
neatur. v.3 . pro tym Cod.R. & BodL
perperam «чв/.
V. 4. "rivai i5v£j!?rA>¡<no/] Vide an-
non potius r,¡AÍait¿i<a, vel jpivovlu тпъ-
çpirhviinov. harmonio adfimile.
V.5 .«V ?<w 7t|i*vêo9»f тйтгу.] Codex-
Seal. & unus Reg. та'тау. Alius Re
gius , âvTssç тада ÏQuç. Oxonienfes,,
2*4 Marc» Meibom« Notj
ы<гт% t£W тш îj?«f . Porro vocula autoris verba clara & perfpicua.
ïQhs hxc verba , ûcxro ÏQuç щ твАч- Confufio autem illa inde nata eft,'
t%i, ex marginalifcholio in tcx- quod notas omnes imperiti librarii
tum irrepfiíTe, indicare videtur. v.9. non binaria ferie , ut ubique Arifti-
Magd.& unusReg.67tpoc,pro Jót'upov. desnofter facit, fed utílngulari ac
Diagramma quod fequitur , de- continuo ordine pofita , defcripfe-
pravatiílímum erat in omnibus со- runt, qua: infupcr temporum inju-
dicibus , quorum quinqué faltem ria funt mutilatse. Hujufmodi con
memorare poflum-Prauer enim Sea- fufi ordinis, ex continua ■fingularum
ligcri Codicem duo Oxonienfes , & notarum defcriptione , evidens ha-
duo Regii Parifienfes ad reftituen- bcmusexemplumin Alypio,pag.6S.
dum illud funtconfulti. fed conatu & in hoc noitro, pag. 27. Cacteruni
irrito . Quippe ita inter fc conve- ut quid à nobis mutatum fit perfpi-
niunt,ut ab uno omnes manaflè non cias , ex illis codicibus defumtum
difficulter peripiciatur. Totum ita- diagramma accuratiifime hie adpo-
que ex ingenio reftituimus , fecuti ncrc volui.

ß Í S t ç Ç i) ô I I« «/3 ¿f <*Äw Sruç *^ё7л<.

J. •О у. 6 И 9 у 1 А V ES * * ß Г S
О < 6 If 9
П. <Г О- 7 5>П O-jr ?Ъ ЗЕ |Гед«*Йг.

<Г iS ч if «Ч 'Э- х х» xß xf xi с* ¿fot. if о 7 р Э

III. 2-jç.43Evycty*l у у f J TV AÏE
■= a. /» ЕЖУУ 9"< 7 M
ß Xî- ху1 Л AjS Ai Ar A)} f* pß fjíS •
IV.
i"f V Я E Í2 С

Numeros marginales addidi ut alter Oxoni. in hac prima , & in fe-

yarios reliquorum codicum chara-
cteres denotare poifem . Codices
Regii cum initio ordinem habent
Шацие notas , qua: hîc in margine
funt adfcripta?, nifi quod pro 9 fit,
ctiamin uno Oxonienfis, ç. pro qua
cunda ferie omnes Uli quatuor habe-
bant p. quam notam etiam Scaligeri
Codex hîc habet in margine. Pro
ièquenti y , reliqui quatuor l. qua:
etiam 'in Seal. Cod. fupra notata
confpiciebatur. Serie fecunda , pro
duabus
 in Aristidem
duabus П O- , reliqui , & Codex
Scaligeri in margine , habent э s.
Illud initiale t Г eft in omnibus co-
dicibus . In tertias lëriei fuperiore
ordine pro a , Regii ОС . in infe
riore , pro feptima v > Regii p. Pro
octava 9, omnes quatuor ЭО . Pro
ultima л , iidem omnes y. In quar-
ta ièrie J in Rcgiis eft omiflum. pri-
mam notam habent H qua: in Cod.
Scaf erat fupra pofita. Canerum in
Regiis quarta & quinta feries funt
uno continuo ordine exarata:, ita ut
undecim nota: fint fuperiores : item
que undecim inferiores, qua: а'ч in-
cipiunt. Pro fuperiorum ultima t>y
Regii habent < . in inferioribus pro
T reliqui omnes > .
V. 20. Audi lyiv t¡ ts^T\ In omni
bus codicibus bene poft notas hace
verba fubjiciuntur.Nimiaenim funt,
quam ut tituli loco diagrammati
prafigenda cenferi debeant. & alibi
hujufmodi repetitiones defcriptio-
nibus fubjeétas invenirhus.
V. 24. (ro'pijMÂiiéèîi] Ha:c defi
nido depravata eft, ut videbimus in
Notis ad Euclidem. Ineptam tradit
Mart. Capella pag. 186. v. 20. Syfle
ma eft magnitudo rods ex multis modis
conftans. Primum male fyftema ipfi
definitur magnitudo vocis.hocquip-
pe diaftemati competit. Si enim in
tetrachordo, exempli gratia,hypaton
ab hypate adfeendamus ad parypa-
ten, vox intervallum fecifle dicitur ;
rurfus fi à parypate ad lichanon,aliud
intervallum. Ha:c duo intervalla,
qua: fingula funt magnitudo qua:-
Q„vintilian vm. 225
dam vocis, fyftema dicuntur Ari-
ftoxeno, cjufque fectatoribus : cujus
ratio ex ipib fyftematis vocabulo pa-
tct. Duo extremi foni , hypate & li-
chanos j confidcrari quidem poffunt
tanquam intervallum, fed tum pary-
pates nulla debuit facta efle mentio.
Si porro à lichano hypaton progre-
diaris ad hypaten meíbn, habebis iy-
ftematetrachordum. cujus item ex
tremi , fcorfim confiderati, interval
lum , & quidem confonum , confti-
tuunt. Sed omnes illi quatuor foni,
funt fyftema confonum, &,ut inter-
dumilli Latini vertunt , complexio
qusedam plurium intervallorum.De-
inde illam Martiani definitionem
vocabulum modis ; quod tarn fcripti
quam excufi codices legunt ; admo-
dum obfeuram reddit. Si rem ipiam,
& Gracam definitionem confideres,
non difficultcr perfpexeris , voluiflc
ipfum dicero, ex multis diaftematis
confiant. Quod nefcio an ab ipib icri-
ptum fuiffe contendere poffimus ;
ut ex truncati vocabuli diaftematis
duabus ultimis fyllabis id factum pu-
tcmus. Videtur itaque vocabulum
modus pro diaftemate ufurpafle , fed
admodum inepte. Vide quoque ad-
notationem ad pag. 179. v. 27. &
pag. 1 80. v. 2 1 . ubi modus pro modtt-
latio ipfi ufurpatum . Csterum та
multis etiam de duobus intervallis
accipies ; ut fiepe monitum.
V. i6.TUvd[íOV^y,f*o¿rav2 Locum
hune corruptum eflè liquet. Nam
quod ièquitur , сц ¿í -nheixs , ineptius
eft quam ut commodam explicatio-
F f nem
21б # Marci Meikomii Not*
ncm admittat. Primum ifta verba, тк^&пЛ&гмЬ' hx TfoW ?кхй7<ч-гк
ùçvifjflpouç , cum Bodlciano omitte-
rem: deinde legerem , тш <f[í ovçr,-
[лхгш а^форя/ о'л •atf\.«W, wVaïJe.
Verum quidem eft , quafdam diffe-
rcntiarum , quas hk in traftatu de
fyftcmate recenfet, iimiles efl'e , imo
eafdem illis , quas in doctrina de in-
tervallis memoravit; at non,iis omif-
ns pergit , ad difllmiles & fyftcmati
peculiares differentias tantum expli-
candas , quod ifta verba , ai 'j ■zKeixç,
innucre videntur. Cum itaque pie-
rafqucomnes, quas fyftcmati com-
petere poífunt difícrentias recenfeat,
nefeio quomodo hsec leftio retineri
poífít. Porro lectorem , qui primus
fcholium (quorum jam cxempla ha-
buimuspag.6. v. 13.& pag. 14^.25.
aliaquc fequentur) margini adjecit
ex pag.17. v.}. Ariftoxeni, itafcri-
pfuTeputo: иг mtçÔpu&i &c. Qua»
ubitextuiinferdafunt, utcongruus
eífet fermo , ifto modo funt mutata.
Huic fententia» accedit, quod pag.
14.V. 15. fcholium quoque in tex-
tumirrepfit.
Pag. io*. v.z. едта^атгЛоёхйьЭ''
i*a] Hic non parva oceurrit diffi-
cultas ex corifuíb ordine. Ariftides
banc , tanquam novam differentiam,
proponere videtur : Bryenniuscon-
trà , praccedenti illam conjungere.
Singula examinabimus,adduc~tis pri-
mum Bryennii verbis ex Lib. 1.
feft.6. T? ¿I та~ Élíf.^sf) \ssrfçÇ*1is Л-
»i<ri ov<nyA& , -та Щ tmî i^i¡í <p&yfuv
fMhcfS¿$>* tut хлЭ1' \ior£f€«?ûi' , np¡
xlwyivilon. ту «fe? опащлфр* едЛг-
£&у$и'х з^фор». Continui atquc ln-
terrupti differentia tnterfe differentfj-
ßetnata , ilia qua per deinceps pofitosfo-
nos canuntur , ab its qua per non proxi-
mos. & quidem ßmplicia fienudum u-
mm modum exponuntur : nonfimplicu
autem per plurium modorum connexio
nem fiunt. Conjunct atquc disjttncci
differentia &c. Нгес, ut pleraque il-
lius feftionis ex Euclide , pag. 1 6.
v. ult. deferipta eífe patet : nifi quod
ifta verba, ty^niffl <*VA<*ufque adj
nskox.!iv yivílcu. qua: explicationis
gratia ex hoc Ariftide addiditBrycn-
nius , melius in illo fintomiífa. Ex-
pofuerat Ariftides nofter primam
differentiam, qua fyftema aliud con-
tinuum eft j aliud, рггройешт.
(Exemplailliusdo¿trina;vulgariada-
bo, ut ab omnibus intelligamr. Hi
quatuor íbni , ut. re. mi. fa. con-
fíituunt fyftcnia tetrachordum con-
tinuum: fequentes autem quinqué,
ut. mi. fa. re. fol. faciunt fyftema
pentachordum , fed praepofterum ,
feu tranfiliens atque interruptum.)
Huic autem fyftematum differentiae
nullo modo, qua; hic in Ariftide &
Bryennio fequuntur , explicationis
gratia , connccti poflunt ; utpote
qua; novam differentiam proponunt.
quod fíe videbimus. Eudides &
Brycnnius ultimam fyftematum dif-
ferentiam ponunt mutabilis atquc
immutabilis. Immutabilia funt fyite-
mata fíraplicia, quae unam tantum
meien
 in Aristidem <
mcfcn habcnt : mutabilia , qua- duas
plurci vc. Hanc differentiam Arifti-
des habet pag. 1 7. v. 1 2. fed cande m
proponit aliis tantum verbis textam.
Nam idem eft , five dicas ; Syftcma-
ta fimplicia cfle , quae unam mcfcn
habent ; five , quz fecundum unum
modum vel tonum ezppnuntur.
Hzc explicado ex doctrina de Mu-
tationibus , multifque Muficorum
locis, inprimis autem ex Brycnnii
Lib. 3 . fed. 4. eft veriilima ; atque
oppido notanda , utpote qua; hunc
intricatum nodum fob iolvit- Ita-
que primum vocem Tt¿ir& neceflâ-
rio accipiendam dico de uno ex xv.
modis. Deinde legendum conten-
do : y¿ú tí pflfj ¿it\i , я у.хЪ' i*», ut
v. 4. reetc in omnibus invenitur , &
in interpretatione eft obfervatum.
Tertio , novas differentix initium
conftituendum eiTe verfu 5 .ubi prio
ns differentiae explicationem adferre
videbatur. Quare pro, ч тй nUffi
еГ»<ч , Lego ; iniK/u$/t$i. &inver-
fione v.6. feribo : ntxumfiunt. Hein
de alia conjuncla funt. Vltimo , pa
gina 17. v. 1 2. hace verba , i*fj¡¡
cé/*sS'£eA« , &c. ufque ad , A' úo-íf-
6»7»v /At\uJé¡Tu\. praeter neceffita-
tem eflè repetita , utpote quat ean-
dem dodrinam cominean t, quam
primis duabus differentiis expofuit.
Hic locus confirmât illud , quod ad
pag. 12. v. 19. dix i : videri mihi ex
variis hxc Harmonica ab Ariftidc
cffe collecta , qux non nimis aecu-
rato ordine difpofuerit. Bryennius
fere ubique optimum ordincm ob-
ÎVINTILIANVM. . 227
íervat , fed in vero iènfu emendo
fxpius harret, ut & hoc loco pecca-
vit , dum continui atque interru
pt differentiae illa verba adtcxuit ,
quae peculiarem differentiam con-
ítituunt.
V.8. « хл5^ч)Ав Âejtlaf] In
Scaligcri Cod. legebatur * r atmy--
fiifcay saj ХЛ&ЩЛа Ai yta>„ fed filb-
d Lictà lincà no tat a: erant binar voces,
twV tmuti/Ltfj^úu* , & ip margine ad-
feriptum habebatur , cht bm c* sfa».
Sic v. 1 5 . rurfus intrufa quardam e-
rant verba cum ita legebatur,
yjeâx y à ¿i àx&%oçi». » xsm nosx-
f«y. & v. 17. pro àxfê%pçi* invenie-
batur 'i-oiyjtSx. Hare omnia , uti à
nobis expunct a funt & correcta,co m-
probavit deinde uterque Oxon.Por-
ro vocum harum ; хлЗ'ЯКчЛ^ , яж-
СрВДЛф*, genuinam notionem hinc
difiere pofiumus . Vti enim tetra-
chorda hypaton & melon dicuntur
conjuncta, &catallela; chordâhy-
pate mefon , tanquam mutuo vici-
nitatis vinculo connexa : fie tetra-
chorda , melon & diezeugmenon ,
funt tetrachorda parallela feu disjun-
ôa. Etiam in lineis prioris vocabu-
li exemplum dari poteft. Nam linea
A В linear С D eft хлЭ^чА®-, fiu,
duae linear , А В & CD, яЖц.
? ла х«Л«. una fecundum , vcl juxta
alteram jacet , hoc modo :
А ВС D
Exdem lines AB«, CD, paral-
Ff 2 lelae.
ив Maro Mei BOMii Not*
lela» , feu дар' cfafactí , hoc eft , una фшх uíltatius eft Л^'факл. v. 27.
juxta alteram, jaccnt , hoc fitu : feribendum, àiinuç.
V. 2 5 . "зг0«рчх*/^и.] Pagina 1 г.
A В
V- 21.
С D
V. 20. 4»fHi\set] Legevocula
V. i о. Oxonieniès tranfpofitis addita: m.p%¿ ytf vá¡n> s?»t»v. in ver-
vocibus legem , ipm-Mei pimç. fione fcribe : Namque alia à ftanti-
V. 1 6. x»(& <pv<nv ] Haec verba bus. Fortaife melius fic legerimus :
de Diatoni generis tetrachordis tan- «Г та fdfc \sm. Efi quoqueJyflematum
tum accipi debent. Nam Enarmonii fecundum (peciem differentia , qua alia
generis quatuor chords, tantum ab- a flautthus ; alia a mobiltbus continen
eft ut fecundum naturam humans ts. Hinc in variis tetrachordorum,
vocis fint ordinate, ut vix alia chor- pentachordorum & oebchordorum
darum difpofitio natura: in modu ipeciebus denotandis dicunt , alia
lando magis adverfa inveniri poffit. cominería barypyenis; quifuntfo-
Vnde modulationem per diefin cn- ni ftantcs : alia a meibpyenis ; alia
armoniam multi tanquam impoifi- ab ox,ypycnis ; qui utrique funt va
bilem rejecerunt. Catterum fie ilia gantes. Tota autem hace differentia
verba accipi nequeunt , ut dicamus, ponenda erat pag. 17. v. 17. faltem
turn quatuor chordas naturali ièrie eo eft referenda.
difpofitas videri , cum à minore in- V. ult. 7îA«ov J\j , ox^ejiíov. J
tervallo ad majus adfeendimus. Euclidcs & Gaudcntius paulo aliter
quippe hoc non ab omnibus Har- perfecta fyftemata accipiunt; quos
monicis in trium generum colori- conciliât Bryennius, Lib. 1. fe&.6.
bus eft obfervatum. ut ad Ptole- Ibid, hth 7ikç o(ue7' лйтеу фЗ^'у^Ф'!
mseum aliquando videbimus. Quin Codex Seal. SRn mtf o ffi ¡wtbv. Inde
& in Syntono Ptolemaei, quod nunc feci , twei 7пк ¿ ¡Jííf cuniv , quod с ti л m
vulgo cani dicitur , ab hemitonio ad Oxonieniês habent. at pro вш-ài le-
tonum majorem , & inde ad mino gendum cuni feil. окЦрхо^ог. omnis
rem fit progreffio. pofl iUud (oftachordum) fonus. Inde
V. 20. та ¿\ äjgicpwv«.} Omnes eft, quod vulgo cantorum dici folet :
treslegebant, ». quod locum habe De oftavis idem с ft judicium.
re nequit , nifi quoque precedente Pag. 17. v. 4. Oxonienfcs, nui-
verfu legas , тх'тт » ffi içt avpÇwx. íWKí </Г VA. & V. 7. (Tvyxaleu J\¡ ¿K.
Cstcrum tetrachordi dilïoni ехепь V.O. Zj&tttyílcH JéÔKTïVwV^] O-
plum non tantum in Enarmonio & xon. a^o'vcov Jé 7 ubi dis-
Chromaticis dare poflumus , fed et- junftim feribendum , <ffè wcov. Pro
iamin Diatono : ut , à parypate me- 2ь1д&$*1*1 legendum cenfeo, nwlifâ).
ibn ad paramefon. v. 2 3 • pro eiovp- V. 1 1 . 1 71 T«v eA»vJ Spiífi atque
rari
 in Aristidem
ran differentia germina eft fyftemati.
In intervallis illam non adeo bene ab
Ariftide adferri puto.
V. 1 7. %4[À.*fe J£ cùnriv яг/х/лл,^
Has figuras tetrachordorum, penta-
chordorum & oftachordorum , vide
accurate expofitas ab Lu elide p. 1 4.
à Gaud.pag. i8.àBryennio Lib. 1.
feft. 6.
V. 18. tpfurUi] Prarcedentia, fi
Latine italoqui poffem. Vcrti , du-
catu. quod optimis fcriptoribus u-
furpatum eft, & hîc fcrri poteft. ■
V. 19.4 TTfira«] Codex Seal, ц
Oxonienfcs, njàç ír. Legendum, 4
V.u. ^JVaupeinv] Non,^^'-
y&&. ita enim non fed xV. tetra-
chorda habebimus , ut v. г 8. innuit.
Intelligit itaque Ллиргет» та о"ла otçjj-
V. ï<)- srevS?£oç<f<* J[î оь'/лфшя
те>«.] Quamam iHa fint non addit ;
cum tarnen hîc aliqua fit dificultas.
Si enim in omnibus generibus ha:c
fpectarc velimus , legendum crit,
xswxluvj fxíQuv , ¿iifáyfjfiubi* , vcl
potius bina disjunfta habebimus. Ita
primum effet à profiambanomeno
ad hypaten mefon : fecundum , ab
hypatc mefon ad paramefon: tercium
à mefe ad neten diezeugmenon. Sed
forfaninfolo Diatono genere Ьзгс
tria pentachorda capienda funt , in
quo Mart. Capeila pag. 188. v. 23.
numerat quinqué. Hic itaque pri
mum pentachordum , feu mefon ,
conftituemusab hypatop diatono ad
meien : alterum , iynemmenon , л
QVINTILIANVM. 2 2Q
mefon diatono ad neten fynemme-
non: tertium, diezeugmenon, à me
fe ad neten diezeugmenon.
y/J}</W]Synemmenon pñachordum
intelligit , quod eft à profiambano
meno ad meièn : diezeugmenon ,
quod à mefe ad neten hyperbola?on.
Ita autem vocat prius , quia duo te-
trachorda continuo ordine in eo fpc-
ftantur : quod autem ille ordo inter-
rumpatur a tono qui eft inter mefen
& paramefen, hinc alteri oâachordo
diezeugmenon adpellatio quzfita.
V. 23. ехлги cpjiyfa !rapa.v|)icnv]
Нагс Iocutio videtur obfeurior. nihil
autem aliud vult, quam quod focun-
dum naturalem fonorum ièriem ac-
cipiantur iliac octachordorum diver-
fa: figure. Nam ab hypate hypaton
ad paramefon, eft prima oftachor-
di fgecies : à parypatc hypaton ad
triten diezeugmenon , altera : & fic
ordinc progrcdiendo ad feptimam,
adeoque ultimam , pervenies , qux
eft à mefe ad neten hypcrbolseon,
V. 32. пЛлСщ. ] De hoc & fe-
quentibus binis veterum vocabulis
vide egregium locum Nicomachi
pag. 16. v.28.
V. uk. ¿vopoíruii TtTu^tfjci/.] Prius
vocabulum errore quodam in no-
ftram edit, irrepfit. omnes legunt
¿v¡px<náív.- uti etiam nlv^K'i. quod
poftremum Grammaticorum cano-
nas turbare poffit.
Pag. 18.V.3. 2en 2^7ov»] Abf-
que adjunéto \Jz¡-«luv. quia primo
tetrachordi nervo adpofitum effe fuf-
Fkf 3 ficie
 Ï30 M AR С I MeI во ми Notä
ficicbat. fic & v. 5. Porro merque hunc Ariftidis locum verterit Mar
Oxon. rede fcribunt v. 4. тв J[' &n ianus . Tetrachordi definitionem
яюриягетиг. & v. $ . тв <J[' "¿sii 2^cßova. fatis accuratamjam ante tradiderat
ut eft reliquis locis. pag. 181. У. гг. Tctracbordum autem
V. 8. vícm^^'oíf] Annon me eftaffeäio quadam fonorum quatuor per
lius xsmfcfófaoi ? Нжс autem eft illo- ordtnem compofitorum , quorum extrt-
rum verborum fententia. Si in duo- mifibi debeant conveuire. Et deinde
bus , ex. gr. canticis eadem prima pag. 188. v. 10. Tctracbordum quippt
nota Ht fuppofita, cjux in uno lit eft quatuorfonorum in ordine pofitorum
proflambanomenos ; in altera , hy- congruens fidaque concordia. Bene vo-
paton diatonos ; videbit Hármoni- cem mtit > feu nuotm , interpretatus
cus ex dcinccps fequentibus notis, eft, certa qualitas.
in quo modo cantus ille dccantetur. V. 19. ¿éfmí» ] Hace , & qua:
Sunt tamcn obfeuriora hxc verba, fequuntur , bene vertit Capella pag.
nifi ex pag.24. v.jo. noveris, cantici 187. v.4.
graviiumutn fonum proflambano- V.2 2. Articulum иГс quoque ha
menon efle ejus modi , in quo can bet Bryen. lib. i. feet. 7. abeft ab
tus eft conftitutus. Oxon.
V. 1 1 . -du) iif dç(*ovletA япвги§Г] V. 27. Cod.Scal. tfsfMimv. Bryen-
Id eft, qua; (it fpecies octachordi, feu nius loco citato , s"t« ir,i>Jji'n<Sfè(Aé-
Í[iiis tonus. Nam duobus modis u- Qxiv x[á$o~v. v. 3 o. Seal..is *№• un-
urpatur vox àçpan'». Vno, pro ge dc feci ¿y,. Oxoni. id omittunt.
nere EnarmoniojUthac pagina v. 19. V. 2 5 . ùç j«ç тв |we2£u] Hunc lo
altero, pro tono, feu tropo & modo, cum expreftlt Martianus pag. 18 3.
qua: fignificatio eft huic loco pro v. 13. ideo (chromaticaj hoc nomen
pria. Pro <px*tp»v v. 12. in Codice accept t , quia inter principales colores,
Seal, erat ф&мроу *v. in Oxon. фл- album tetrumque , quicquid interjacent
itfov. invenitur , colorabile ( mallem fimpli-
citer , color ) Graja fignificatione per-
¿x iiniftinç. ] Mart. Capeila pag. bibetur.
187. v. 2. vertit : Tetrachordon eft Pag.l9.v.~. пожата"»»] Vtcr-
ebordarum cum certa quaittate divifio. que Oxon. & Bryennius , пдомл*-
Quid ineptius dici poifet ? Ccrte hic for ¿e. Artificioftus autem. quod me
locus, fi quifquam alius, eft vitiofus. lius, quia etiam fequitur, *x¿*£í,t;ív.
ctiam inde quod legendum effet, V. 8. ^íAwJeíra) ] Lacúnula hic
quatuor ebordarum. Rcfcribo : Genus erat in Seal. Codice , qui fic habet,
eft quatuor ebordarum (vel fi mavis) |U«AwJcÍtk» mTteui&fjflpoiç.
tetraebordt) cum certa quaittate divi V. 14. »Aiitteu» »^] Pro his dua-
fio. Quippc nullum dubiurri quin busvoeibus Oxoni. habent,
 in Aristidem Q^int i Li An vm. 231
£vútv. quod vocabulum híc genui- tavi id forfan pro intervallo pofi-
num ccnfere nequco; potius ex-glof- tum. híc aliam fignificationem Grae
fa in tcxtum pro illis irrepfiflc pn- cum verbum fuggerit , nempe pro
tcm. Noftram leftioncm confirmât charaâere & figura illud ufurpatum
quoque Bryennius,qui Lib. i .fcét.7. eíTe à Martianó. Sic Icgendum eífet
omifla vocula ед, ita legit: Jfè т гаш- hoc loco, Et modum quidem acci-
lay «e&-£v««* mtiliXus. pit. Alibi idem quod modulât lofigni-
V. 17. tv Tt ¿yuy*t.~\ Ha?c eo- ficat.
dem ordine perfequitur Capella pag. V.I2. ¿k Jiítrtav у/jiioKÍíiiv TKÇ ¿*-
187. v. 19. Vide cadem accuratius epfiotbt «ftéfftíof] Satis intricate Mart.
tradita pag. 29. v. 1 1 . Pro ab hemiolia diefi , ejus qua fit enarmo
v. 19. Oxoh. reâc яв^гЗ». Iidcm na. Melius vertiflet : à diefi hemio
particulam ort male omittunt v.20. lia enarmonix diefis.
V. 21. £7JWjU£Aûi6Î/a<] Maria V- 14. t./ÀioXix VÇMf**?®'»^ Ecgo,
nus v. 21. codem modo: Exhinc in 4¡ai¿Kiw fôiZfx* , utpracedit v. il.
modulando alia euthia dicitur , quod eß, /лхЛлкди pgeäpet. Neque enim vcl
recta. Accuratis divifionibus ac de- , vel fuûfmt hîc fubaudiri pot-
finitionibus ha:c expofita videp.29. eft. Sic v. 1 7. ubi pro ^oi¡At¿i@- in
& in Bryennio Lib.3. fe<ä. 10. Cod. Seal, adhuc pejus erat ffîp*-
V. 27. av«>j] In omnibus fcri 7of,fcribendum, nv/oTov ^ш^м.у.го.
ptum eratatv «4. quod certe manife- li.xX«*$v jgüfjix. v. 2 2. múicvov
ítiííimum eft mendum , quo textum
fœdare nolui. Deinde articulum ты V. 25. cfxp^ovi'» Л'еэтг,] Huic
cenfco dclcndum. loco, certe facillimo , rurfusinoffi-
V. 29. » fJfa &>V /Лхл ¿icupcíni!.^ ciofam manum adeommodavit in-
Pro wçy quod omnes habent , referi- eptus fcholiaftes. Ex tribus ultimis
be mf. coloribus , ubi çxplicationcs ills ,
Pag.20. v. i.proc"¡rain Cod.Scal. Л'гсту, </i'e<nv , осе. ab omnibus
perperam fcriptum erat ?<m. codicibus abfunt , Ariftidem fimpli-
citer ita fcripfiiTe liquet : wee^uov/«
vwv^\ Dele , ti ¿vxppc'iiov , & lege, тг Jiaifeinç. f r fir,. [/.olXoly.* ^çu'/uuil
ft^J ¿y Trtum %xQßt>t!t!&t?ii»i. alias e- 7 7 й- крпЛм fâûpctloç, S- S- f7ß.&.C.
nim inepta repetido cft v. 9. Su- Vide Euclidis Harmonica pag. 12.
perfluum eft v. 8. ии'и. Martianus Cauerum , ut ubique factum , etiam
híc ita vertit , pag. 187. v.30. Et mo minutiiïima hujus loci perfequemur.
dos quidan aiciptt Enarmonion a tetar- РгоЛ'еетг, Oxónienfes híc & v. 28.
temorta diefi, id efl , toni parte quarta. habent Mew. & v. 30. rurfus ipuohh
Vocabulum modus ad turbas dandas p-çJu«7^. Ыеа<;. Sed Icgendum iis
natura videtur. Pag. 179. v.27. pu- locis cenfui , <WfEn? . quia v. 24. di
xerat.
232 Marci Meib OMII Notje
xcrat, imyttfrtfa A«<pe<ny. v. 27. 0 Л7о'ух ад viva, ex notis quat icquun-
xon. omittunt , ад А'гету. v. 30. ад tur pag.22. ubi male y erat pro v-
Aéoiy. addendum fuerat , TgA/xog/- ut multisaliis loéis.
eúcui , propter v. 3 2. ubi quoque eft, V. 14. ад ток,] Rcfcribe rurfus,
тущш1ш* ад Л'еэту , nempe ъ&^тч- ад Л7о'у». quod omnium Codicum
рй£/.алал'. adeo non fatis circum- nota: , N Z poftulant. Et quomo-
ipeâus fuit ille interpolator, v. jl. do alias perfeftum fyftema , quod
abeft ab Oxon. ibidem vocem fex tonos habet, complebitur , niíi
ijjwoAio» ex Codicis Seal, margine, bina ditona repofuerimus ?
feu alia adnotata ledione, in textum V. 18. ад Codex Seal. in
recepi. v. 32. hase verba, адА'еолу margine , ад <Л7о'уи. qua leftio verif-
jjjUioAiov , Oxon. non habent. verfu fimaeft, & ab Oxon. comprobata.
ultimo , & in binis fequentibus co- Ibid. luJ Si ж, Tis-je iivw uíj Oxon.
loribus, interpolatoris diligentia de- voculam ад omittunt, & pro ui , re
fecit. Huic loco illas explicationes ite habent tí.
addidi ; ceteris tantum interpretan V. 2 2 . ад тг'у».] Sic Oxon. refte,
do. Pag. 2 1 . v. 3 . poft 7ß. in Códice quod ex notis Д1Г certum. Scri-
Seal, legebatur: afbuç, r,.*.i. in ptus Seal, perperam : ад t¿t=. quo
Oxon. ¿fas ijT 7}. «î. F. Qua; uti textum commaculare nolui.
fpuria, & nullius bona: frugis, in tex V. 29. ад Лг«ис,] Bis feriben-
tum recipere nolui. dum, ад Jiitnuç, ад Леот»?. quod ex
Pag. zi. v. 3 . ytvovlxi ¿I ад лЖвч notis eft indubitatum. Alias nec in
^C^t'f^ÎW ] Codex Seal, deprá tegrum fyftema haberetur.
vate, yítonlen Je Ь> «Äi оц 7t7^í^ofЛ iL. Pag. 2 2. v. 2 . ти'тау o*è] Oxon. та-
Oxon. yívílai. Нате doótrina oppi- ruv ¿4.
do eft notanda , quam folus hie Ari- V. 3 . hi ту m\ííei» рщцм&н ]
ftides ex Antiquitate nobis confer- Lib. m. de Republ. unde locum in
vavit. tegrum adponam . Т/уг? «у
V. 7. ÍS-' ел] Omnes , ÏS-' Sim. Saç ¿jovial ; Kkyt poi. av}ttf f*x<riK3ç*
atqui praecedit v.6. óy/o7í. Hefychius: M(|flAv^s7, «ф^адвнЛусАиАз, ад
Е^оЭ-'отс , tçjy 07t. ц iÇmç. ófíVe , ягЖ*'- tciäJto) TivêV. СТПгау литщ, luù (Д' «7«,
. Ccrte idem hic eft ÍS-'on, quod ¿<$aufílfeu ; cifâtiçvi yxç ад уш/аи^у,
отпоим?. «V J« cRn«x«V «ул| , ju>j on oLviçjtm.
V. Ii. vftpoy Лг|о|И#л ] Locum Пл'уи jí. КУкл fjdvù fxí% jí фиЛ«|<»
non reperio. aVf£ятда7оу, ад ыяАжх/л Xj "¿fyt», FI«ç
V. 12. ÄjaViju«] Ita perperam рл« 8 ; Ti'yff ¡Ty (иобАлад т» ад эт//*яя2«-
omnes. Rcfcribo , cvçy,^». ex v. 15. ад1 тлГу eUunuñ i l'açi >;|Д' of , Au—
v. 30. & inprimis ex pag.22. v. i. Ля'- eûrtvtç %яХхуец х«Аку7л. Тйи;-
V. 1 3 . ад tiva, ад Tt'vs,] Lego, xj тл« »'у , шф1\г у $Эп ягА(|ШХму oitfyùîv
 in Aristidem
ï<&' 071 ( ita male omncs editiones.
icribendum 071.) %ç<i<ry ,• OvJctptâç ,
£ф()» A'&it XllàtUt&Ai en im(J9 Ленин
оЭгц ^ (pçvyiçi. Ov'k olix , ïtpla/ гуш,
làç Àçpovicv;. Онлплт igitur funt que-
rula harmonía ? Die mihi , qui es mufi-
cus. Mixohdia , inquit , & Lydu con
tenta, & hujufmodi quidam. lUaneigi-
tur removenda ? ut qua planefunt in
utiles etiam ipfis mulieribus, quae mitio-
re natura effe decet, nedum viris. Omni-
tio. At vero ebrietas, mollicies atque in.
ertia eußodes civitatis maxime dede-
cent. Quidni ? Quanam igiturfunt mol-
Us & inconviviis ufitatt harmonía? la-
fiia & Lydia : qua remißt vocantur.
Hifne igitur , b amice , apud milites ali-
quando uteris ? Nullo modo , inquit. at
yideris Doriam & Phrj/giam omitiere.
Haud equtdem , inquam, novi harmo
nios. Porro in Cod. Scalig. v. 4. le-
gebatur p|aAv<ftoy , fed fupra feri-
ptum erat ^оЛуЛя'. Ariftides arti-
culum his adverbiis preponit j Pla
to autem illum omittit , & Eudides
pag. 16. v.i I. cum inquit , 0х«л«т»
Je ngi)fc\ , Aoxgyiçî, \st¡n¿oít*ov-
utrobique autem fubaudiendum , d-
¿afj8¿y,. in Piatone forfan melius , тв
diófS^ov.
V. 8. Bodlei. Codex legit x'vJv-
v&ri. Pro лгЛ«фЭ*и ' quod Bodl.
quoque habet, & Codices Regii Pa-
rif. puto melius in Piatone legi л«-
хсоЪщ. Magd, perperam habebat лг-
ЛчфЭш. In verfione feribe : Parum
abeft quin Dorißi & Phrygtfti ominas.
v.p. pro dçfitrwt Oxonienfcs male
Lvxp/Aoviw. у. 12- in verfione coag-
Q_VINTILI ANVM. ZJJ
mentabant idem eft quod , adcom-
modabant, aptabant.
V. 1 3. úfipoy] Libro П. pro ХК£Л-
G¿>s Oxon. non male Iegunt,ewce>££-
çifov. quod & Regii Parif habebant
in margine . Qui ièquuntur anti-
quarum harmoniarum notz non id
eo corrupts in Scalig. Codice,& Rc-
giisParif. repcriuntur, utilla;quas
pag. 15. vidimus. Caufa autem hare
eñ, quodibi longiore ordinc & con
tinuo feribantur; hîcvero vfhar-
moniis , tanquam fedionibus fint
difterminata: . Quamvis hoc nihil
profuerit Codicibus Oxon. in qui
tus fuperiores notatLydii &Dorii
continua ferie erant fcripta: ; iifquc
eodem continuo ordine inferiores
eorundem modorum nota: adncxa:.
Similiter in Phrygio & Iaftio. Id
quod inextricabili errori caufam
prsEbuitpag.15. utdiximus. Caete-
rum quid in iis notis immutaveri-
mus manifeftum fiet , fi quinqué
codicum fcripturac cum noftra edi-
tione conferantur.
Itaque in primae harmonix fupe-
riori ordine pro v omncs habent v-
pro H minoris formas |3 quod Jid/xs-
КцЪу&ч vocare poiTumus. Inferiori
ordine pro duabusprimis Lhomnes
perpcram habent has duas v 7. quar-
ta К , quam reftitueram , in folis ad-
parcbat Oxonicnfibus. quod prarter
alia multa argumento eft , aliorum
codicum, quam ex quibus Regii &
Seal, manarint , illos eiTe »\Иу^фх.
Tres ultima: in Regiis & Seal, erant
hae , ¿ ü f. in Oxon. б с & carteras
~ G g con
aj4 Marci Mei
continuo ordinc , ut dixi , fcriptas.
quae ut in noftra editione vides, funt
cmendandas. quippe ex fupra fcri-
Etac, & Oxonienfium б fieri de-
et я > & F fiio loco reftitui , qui eft
fub fecundas harmonías prima nota
<P , ex quo pedem hue male tulerat.
uti etiam cx teniae harmonio primo
notarum pari adparet.
Secunda & tertia harmonía ulti-
mis notarum paribus tantum diffé
rant. Singulas tarnen fcripturas vi-
debimus. In fecundae igitur harmo
nise fupcriori ordinc pro fcptima E
in omnibus erat с . quae nota: par
vo difcrimine interfe différant. Cae
tera optime refpondebant, nifi quod
pro в- effet 8. utfere omnibus lo-
cis ubi hxc nota reperitur. Infe-
riori ferie primam notam ad Lydium
commigraffe jam dictum. Pro ter
tia и , quam foli Oxonienfcs recle
habebant, in reliquis erat u. non
longe tarnen hae nota: inter feabfunt.
Quintain Oxon. male erat и . Pro
fexta in omnibus perperam -, &pro
ultima < .
In tertiae harmonías fuperiore or-
dine pro ultima Regii & Seal. u. at
Oxon. u. Inferiori ordine tres prio
res reete erant pictas. quarta in o-
mnibus omiffa. Sexta hîc probe for
mata. Oétava rurfus omiffa, in cujus
locum nona fucceffèrat. & pro nona
prima inferior harmonías quarts?.
Quarta: harmonías initialis nota
erat 7. tertia autem y , pro qua in
Oxon. male hae duas habentur y Y.
Inferiori ordinc fex fcquentes in o-
iOMii Not.«
mnibuslibris reperiebantur ,.v 7 c
q E < . quae , uti in noftra editionc
vides, funt emendandx.
In quintas harmonías fuperiori fe
rie , tres primas C3sdem ubique funt
quae harmonías quartas. caetera rede
formara. Inferiori ordinc priores
duas fie pingebantur, Z Z. at in mar
gine Codicibus Reg. & Seal, adfcri-
ptum erat , с* сюс lui тошш та
¿úo. пес habebant Oxonienfcs. Ad-
cfle tarnen debent , icd uti à nobis
funt reftitutas. Tertia & quarta in
omnibus perperam 7 с . reliqua:
autem optima:.
In fexta: harmoniae fuperiori ferie
quatuor priores eardem funt quas
harmonías quartas. rcliquas probas.In-
feriori ordine pro fecunda erat < .
pro tertia, 7. fexta in omnibus exci-
derat. Hase aecuratiífime adnotare
volui , ut de Veterum harmoniis ;
qua: magni momenti doctrina eft
in Muficis ; eo certius ex Codicum
confbnantia judicare poflemus.
V. 2}- txviw St n^tÀ tivaii \íyu-
fjfa. 3 Sic rede Regii Parifieniès.
Codex Seal, mutile , abrafis binis ul-
timis litteris, tkV. Oxonienfcs au
tem perperam disjunftim Icgunt , та
vtw. Deindc omnes habent Kiy>u%j.
v.z6. Regii Parif. & Oxoni. perpe
ram legunt neiiv pro Wv. Porro o-
mneSjiíd^TÍ 7. inepte inferto ar
ticulo т*. v.i8,male щ pro оГоу, Oxo
nienfcs. Ibidem Codex Seal. <шё< *»»
ex quo potius 5 quam ш faciendum
Eutavi , quod & Oxonienfcs adpro-
arunt.
Pag.
 in Aristidem
Pag. 23. V.l. üíveí ет^а'Ллумёси'о-
fJjt/Oi] Hoc cx trium generum Ta-
bulis, quarum fmgula; xv tonos ha-
bent, ad oculum patet. Toni enim ;
ordine vel in acumen , vcl in gravi-
tatcm progredicndo ; hemitonii fpa-
cio inter le diftant, ex doârina Ari-
ftoxeni. Cum itaque hie fyftema dia
pafon in duodecim dividat hemito
nia zqualia, quae xTn fonis conti-
nentur, vides propoíltum numerum
confici. Vide infra v. 2 2 . v. 5 . in O-
xon. perperam deeft yßjj.
V.z.>0¡¿í crir vtuiifvtj] Quo fe-
culo collocandi fint illi juniores , ex
Muficis Autoribus colligi nequit.
Hie autem illud notet ftudiofus le
ctor , hunc Ariftidem , fi poft Ptole-
тагит fcripfiflet , non prancrmiflu-
rum fuifle occafioncm recenfendi
vli tonos , quos ille duntaxat reci-
piendos ftatuebat. Quamvis ab omni
antiquitatc vu aut vTTi modi in u-
fum atque praxin mufurgorum tan-
turn venerint.
V. 6. ёфл7г?о^о1. ] Dubium vi-
deri poflit,num fubaudiendum 7rtof-
h*(Á,£ou>ó$.ot, ex v.i. an, víuTtfoi , ex
v. 4. At vero hxc difficultas tolli-
tur, ubi orationem compleveris hoc
modo , tí tyffÇàsÇit avçKfjutl^ i-
<$ot,7?óf$joi. Itaquoquc loquitur pag.
II. v. 5 • w Aoiniv' r,[Axç еф^фЗ*( т
¿%WÍfW ave-/ /лхтслу.
V. 7. Oxon. tranfpofitis vocibus
legunt *e>5r'|EV(^»T£t)«-. concinnius
eft quod ex Cod. Seal, edimus.
V.io. еед xsmcuóhi&.'j Probe
Oxon. oV, ut hic eft reliquis locis.
DrlNTILI ANV*Í. 275
fubauditur enim %л\»тщ cx v.o.
V. 1 3 . vu£ л('сЛ/@-] Oxonienfes
perperam , yg\ Uç>&.
V. i 5 . йвге^«'е/®"* a" ^ it
viw.\jETiçià'n&~\ Pro his verbis O-
xoni. legunt \¿a-t$t*S4& . omnino
mutile. Codicis Scaligeri optima ell
lcftio.
V. 19. âwoùç y c¿n] Itaomnes. at
Iegcndum contendo, ¿ron jmf. &
v.aiideleo av, quod ibi ineptum.
V. 24. pro еЛ*т?о» Oxon. bene
e'Aot-flwv.at male ibidem »n pro «
v. 28. rurfus perperam in Oxon. o-
miifa eft partícula усц.
V. 28. л«/*6луо«7о1 Eadem ha-
betBryennius Lib. 1 . icftione 8. Eft
autem hie doftxina de fumendis in-
tervallis pet confonantias illuftre
praeftantiiiima* Antiqua; МиПсж ex-
emplum, quam à nullo recentiorum
traditam legi. Hîc illam brcviter &
accurate cxponam . A quocunque
autem fono, Diatoni aut Chromatis
toniad,inciperepoflumus. Data lit,
exempli gratia, poteftas foni hypates
hypaton Hypodorii , à quo fumere
placear reliquos omnes tonos per
confonantias. Propofitus itaque fo-
nus eft proflambanomenos Phrygii.
Intcedo diapente, capio Hyperly-
dium . Rcmitto dia pente , & ba
beo Hypodorium. Intcndo dia tef-
fnron. capio Dorium. Iterum in
tcndo dia teflaron. capio Hyper-
dorium. ïlurfus à Phrygio intendo
dia teflaron. capio Hyperphrygium.
Itemque remitto dia teflaron. capio
Hypophrygium. Ab Hyperdorio
Gg 2 re
 236* Maro Meibomii Not*
remitto dia pente . capio Hypo- fcripto sr. ut denotetur Iegendum
scolium. Intcndo dia tciTaron . ha- eflc ^£л^ф-. Eodem modo dcin-
beo Solium . Iterum intcndo dia dc v. 3 o. 3« AoptyW, fupra fcripto er.
tciTaron. capio Hypcrxolium. Reli- & v. 3 г.гфл'фо^эд. Oxonienfes folam
qui funt quinqué toni, quos duobus banc fupra notatam le&ionem ha-
modis fumere poflumus : vel à pro- bent. Concinnius. tarnen & loquen-
ximefuperioritonohemitoniumre- di modo convenientius cum tribus
mittendo ; vel à proxime inferiori Scriptis Bryennii me editurum pu-
hemitonium intendcndo.InfraPhry- tabam , "%%я$,ы , ßsAo^ei , ЁфЛ-
gium fumam Iaftium . A Phrygio фо'^еЗ».
itaque intcndo dia pente, remitto dia V.30. Oxon.3WÄ*f.qaod minus
teflaron , & habeo Lydium. Ab hoc hie uiitatum. Semper invencris Sh-
itcrum intendo dia pente , & remit- Imtn »"fw* quod hic habent tres
to dia teflaron, fie habco Hyperia- Codices Bryennii, & Cod.Scaligeri.
ilium. Ab hoc remitto dia teflaron. V. 32. Bodl. perperam awv7oV pro
capio Iaftium. iterumque remittens mtJuç.
dia teflaron capio Hypoiaftium. A V. ult. Códex Seal. Л oAec unde
Lydio denique remitto dia teflaron, feci Л' ¿A». Oxon.& Bryen. bene Ле
ек habeo Ну polydium. At placeat A'».ut pleraquc hujufmodi compofita
Iaftium fumere fupra Dorium. Ita- in Scriptis libris exarata inveniun-
que intcndo à Dorio diateífaron j tur. А», кя^ькл^у.
iterumque intendo dia teflaron , rc- Pag. 24. v. 1 . o/ufwSi «tagyi©- ovp-
mitto dia pente. Intcndo rurfusdia тк (л*\шё»тщ,~\ Locus eft tifjeiQm
teflaron. remitto dia pente, & ha- librariorum culpa difficillimus. Cu-
beo Iaftium. Eodem modo ab Жо- jus argumentum primum breviter
lio ineipiendo capics Lydium,& Ну- exponemus,fingula deinde vifuri ac-
polydium. Sic omnes xv. tonos fum- curatius. Propolitum ipfi eftabhoc
iî mus per confonantias.Ca»tcrum de v.i.ufque ad v.8.oftendere,quiMo-
Intervallorum fumtione vide Mufi- di quam integre cani poflînt. Cum
corum prineipem , Ariftoxenum , autem Harmonices axioma decanta-
Lib. 2. pag. 55. Boethium Leb. 3. tifllmum fit,vocem humanam inten-
cap. 9. Plutarchus Dialogo de Mu- di ultra bis dia pafon non pofle; hinc
fica; haud proeul à fine : втаед те firmiífime conduditur Hypodo-
(*i¡Jiw*iQfu\ Л*фЗФ">1 tfè- « rium, cujus proflambanomenos eft
yiiytb®'. Deinde quoi пес per confo- totius perfecto fyftematis graviiïi-
nantiAtn fumi pojjit ifla magnitude, mus, cani pofle integrum. Itaque
nempe diefis , de qua loquitur. Hypoiaftius, proximus modus , non
V. 29. Codex Seal, cantabitur integer, adicendit enim
"i^^aJ^ii; , fupra ultimam fyllabam ultra xil tonos , licet tantum hemi-
to
 in Aristidem
tonio.Sic Phrygii modi melodia tan-
tum progredietur addia pafon&dia
teflaron : Hypermixolydii autem ,
tantum ad dia pafon. Quid darius
quis defiderabit ? Нжс tarnen Ari-
ftides nofter , qui hinc indc fua ex
vetuftioribus Scriptoribus excerpfir,
nec bono ordine & fuo locofingu-
la difpofuit , reddidit intricatifllma.
Cum in his explicandis animum hue
illuc verfaflem, omniaque rationum
momenta confideraflèm , conclude-
bam non dubitandum cfic , quin hic
locus intelligcndus eflct de folis xïïi.
Modis Ariftoxeni , omiflls duobus,
quos alii deinde addiderunt. quam-
vis Ariftides videretur de omnibus
XV. hie loqui , uti patet ex pag. 1 3 .
v. 27. Iam codicum variantes leccio
nes videbimus. Tres ícripti Bryen-
nii , itemque tres Ariftidis noftri
magno confenfu hîc legunt Jw¿a&.
& v.6. «f«e>'». Sic autem v. 3 . Bryen-
nius : ¿fe да т1ш ¡xítlw túntí" nttB1:-
h&fxGcwofjfyúlw eivai та \jfarü<p¡¡vyt>s ,
(lege cum Oxon. visre £<pçuj<». quod
etiam ex adjunfto , Hypermixoly-
diO) patet ) #да» та lira-eç ш|оЛиЛ'». ¥
¿í AOÍTTWV Ol fjojft ßxpvnfot rS ¿Ugjx,
Twv xs&ifi&aKoúuv 41W тч «jj^jîAâju-
Gavoffly. & quod ipfim mefefitprof-
lambanomeneHyperphrjgiifeuHjpermi-
xolydii. Reliquorum iUi quifuntgravit
ies Dorio, canuntur u/que adfonum qui
confinât ipfx nete hyperboUon , feu ipfi
proJlambanomene.V erumtamen quan-
tocunque codicum confenfu hase ita
feripta reperiuntur , maie reperiri
Qvintilianvm. 237
contendimus. Nam , quod primum
adferri debet , quatuor fequentibus
locis. v. 16. 18. 21. &2 6. Bryennii
Codices legunt xsmàueJiis. Quae lc-
ftio fi vera eft ; ut fane cft veriiïïma;
jam totum hune locum reftitutum
habemus , ut confideranti erit per-
fpicuum . Ideoque omnibus hujus
pagina; locis pro i*tA& legemus v-m-
2<*Z*(&- Deinde falfum eft , quod
v. 1 5 . dicitur , primum fonum qui
clare audiri pofllt,definiri Dorii prof-
lambanomeno , cum omnes de Hy-
podorii proflambanomeno iftud ad-
firment, adeoque adfirmare debeant,
nifi Modorum numerum atque ordi-
nem immutatum velint. Quare,cum
graviífimus ibnus , quem quilibet
proferre poifit , ftatuatur Hypodo-
rii proflambanomenos , vox autem
humana naturaliter ad bis dia pafon,
ièu xTï tonos tantum intendi queat,
videmusv.i. feribendum elfe
äüeA&. Porro v. j . ex Ariftidc no-
ftro & Bryennio hanc leitioncm
concinnarem : ^ tfg. да tLj pitlw сш-
ти .зт^Ал^блсо'^ифлу юсц та" tw JJg
mtQm о£и7гра xsatçQçvyî*. Qua; ver
ba hoc volunt : nifi Hypodorius to-
tuscaneretur, Hyperphrygius mo
dus ; cujus proflambanomenos eft
Hypodorii mefe ; ne quidem ad pri-
mam fui perfec"tionem,id eft, dia pa-
ion pervenire poflèt . Vocabulum
fAiovi hie generali fignificatu accipien-
dum de fono rf SiwoLpi medio , feu
medio totius perfect! fyftematis bis
dia paibn. Nam fi fingulos tonos in
tra fuum dia pafon confiftentes con-
Gg 3 fide
 238 Marci Mei BOMII NOT*
fidercmus , uti facit Brycnnius , & quare ejus mefe eadem erit qui to-
omnes mufurgorum filii , illc fonus tius fyftematis bis dia pafon. & Hy-
mcfc dicitur , qui toni gravilïîmum permixolydius,à mefe incipiens pro-
confonantiadia pente excedit.Dein- gredietur , tantum ad proilambano-
de v. 5. eft cene aliqua dificultas, menon , infra quem alius (onus non
cum ex loquendi modo, oipJ}o',quod reperitur. Videt ingeniofus ledor,
fuum redditivum , 0.' J[t , raro amit- hoc modo in Bryennio delenda cue
tit; tum ex vocabulo /3*pv7ipoi.Si re- hate verba, тч щ-сц т Ов-е^ЁоАж'а».
tineri poflet fi Suçji* , noftra verfio- Quod íi illa retinenda duxcrimus,
ne locum reftituifle videri poiTemus. nimia mutabimus, neefatis congrue.
Verum ex iis quae hic dare cxplica- ■tm ¡í AoitwV oí (j$/j¿%vn?ot "wy^fim-
vimus, omninofcquitiir, legcndum
eiTe : tä J\¿ Aoit«V oí (jS£ iç/afu т£ фЗгуш ту Учту та* OcrEçëoAauw oí ¿i
\smâu£№ ifiämUf ijirvw, f¿í%ejt. Re
hquorum Ott qui Hjfpodorte минога cp3s j-JV ту "srçjfx»p.£x»op$¿y. Iam va
funt , canuntur ufque adfonum. Quod rias codicum feripturas adnotabo.
Erycnnius v. 8. addit, цты ту srö?- v.3. Cod.Scal.TTjUfw.Oxoni.autem
А*ы£я*о^'ч , eft incptiffimum . T ^íerv.at nihilo minus precederé de-
quamvis ab ipfo Brycnnio ha?c fcri- beret articulus n. v.&. God.Scal. j3«-
ptura profecía videatur. Hunc enim fvmot , fupra feriptis duabus íyllabts
locum jam Brycnnii artate lk corru- tpoi. Oxon. fimpheiter ßapmfoi.
ptum tuifle nullus dubito. At alias V. 8. ¿raí тас o><íaV,] Hunc
quis ex his difficultatibus emcrgendi locum explicatum invenís m Nolis
vias poiTet ingrcdi. Et primam qui- ad pag. 18. v.8.
dem , fi ex pag. 18. v. 6. Hypodo- V. 10. KSiAoW/ov] Bryenniusfuo
rium , inverfo cum quibuidam Vc- more explicationis gratia addit , rw
tcribus ordinc , à meíc incipcre fta- •TW ßeupvrtün. Idem v. 1 1 . legit \hsrc-
tuat. vel etiam à nete hypcrbolaron. Gx\ciy%u. Oxon. perperam ùzrtç-
Alteram,fi pag.24. v.i . Dorium gra-
viííimum dicat,quatenus tres tantum V. 12. хжгве] Sic Codicem Seal,
à Veteribus Modi ftatucbantur, Do- emendavi , in quo erat кл&. reliqui
rius, Phrygius, Lydius. Verum con- omnes , <af та.
iideratis omnibus tantum abeft ut V. 13. 3SW m ßmf&] Oxon. in
ex iis emergeret, ut etiam majoribus Bryen. hic legunt ß&pv'pro 3«?®*-
fc eflet implicaturus. Sed priore mo- quod certe longe ufitatius. Sequitur
do Brycnnium explicare tentemus. tarnen v. 21. in omnibus , cÜíi»3*-
Incipiat enim , etiam fecundum pag. P©-. Ibidem ^ melius abeft à Bry
2 3 .v.i 5 . (qui locus ita accipi polfet) ennio.
Hypodorius à nète hyperbolaron . V. 15. шп^шш Mv$a* cp^ty'ii'l
Vide
 in Aristide м Qv^iSTiLi Anvm. 239
Vide Gaudcnt. pag. 22. v.8.fatcbe- ult . Magnopcre hic locus facit ad
ris fphalma ignorantifllmi hominis confirmandum illud quod in Adno-
efle quod v. feq. legitur Jcagjx , pro tatione ad pag. 13. v. 4. diximus.
Idem quoque clariflîmepag.i8.v.i 3 .
V.12. mnrru male deeft in Bryen. exponit , cum fyftemata Veteribus
V. 2 3 . abeft à Bryen. & v. 24. morum principia diéta adfirmat.
fjui^uv. Deinde pro « </j,' e ßi&pvTxl@' Confer pag. 2 2 . v. 1 о .
legit, ¿ J\¡ ¿%iml@>. v.i6. vsa-tçmifli. V. 5« exaçïv тш %ig.sri(A<¿~
omnia perpcram. . ruv] Gencraliter , ut etiam per dic-
V. 26. -rev»] Cod. Seal. -ri». quod fin tranfire ex uno tono in alium
dubio procul fcribendum it 7. uti pofllmus. Ex. gr. Ex Lydii hypaton
vertendo indicavi. male iim in no- enarmonio v Ь in parypaten mefon
ftrum textum irrepfit. Oxon. т»1е- Dorii ф J. • qui foni dicfios fpacio-
gunt. at Bryen. ii. v.zj.pro fifi Bry inter fe diftant. Sicperhemitonium
en. pcrperam sv. tranfibimus à Dorii mefon diatono
V. 32. Mí&GoKtí Ji èjjv] Hanc ТЦ , in Phrygii hypaten mefon ф f.
fextam Harmonices partem paucis Simili ratione quibufque aliis intcr-
attingit Ariftides. Quatuor ejus fpe- vallis.
cies ; quarum (mam , quae eft per to- V. 8. %x¿sí?e?<xi. ] In omnibus
iv.au attingcre vidctur Ariftid. p. 25. generibus, & ab omnibus fonis. Vt
v. 4. rccenfent Euclidcs pag.20, 20. fi ex hypaton enarmonio Dorii H 3
Bryennius Lib. î. câp.ult. Cumau- mutcm in mefon cnarmonion Phry
tcm ealHem quoqueenumeretMart gii T ц per diapente. Etiam ab uno
Capella pag. 189. v. 9. in illam opi genere in aliud tranfeundo : ut , ex
nio ne m adducor, ut Ariftidem hk Hypophrygii diezeugmenon Chro-
minus integrum putem. Certc nec matico П о , ad diatoni Lydii hypa
doctrina; ipïîus nec diligentia? hoc re- ten hypaton.
fpondet , tarn infignem doftrinam V. il. plcne effet m pt&Ç&ybov-
tamque neceflariam omitiere. Ргаг- 5. & v. 1 3 . iiv ¿vi. ut intelligas quar
terea parum coherent illa quae funt to cafu fingulari hase efle pofita.v.i 2»
pag. 25. V.20. ubi de Vcterum tonis Oxon. inepte x*SW" Porro quae
rurfus agcre ineipit. paria, qua: imparia fint jntervalla, vi
V.ult. eîjàç] Cod.Seal.»i^jtf. Re- de pag.14. v.u.
liquiautem, etiam Bryennii, ut edi- V. 18. iztf т«и9»Ло7е'р* f*i(Wy] Ita
mus. in Vcrfione pro quia feribe ,fi. omnes tres. Sed ut liquet, male. Vcl
Pag. 25. v. I. таг фму^т 7i/V^] enim legendum , tä whclípw.
Ita omnes, excepto uno Oxon. in & v. feq. e|w7íp«». Vel , tÎwtS o|u7ê-
quo male rár@-. Eft autem idem
quod 4>«»iî £«e?x'7'î§)pag.24.v.pen- Exempla habemus quina,qua: ex ta-
bulis.
240 Marci Mêib OMii Not*
bulis noftris facile colligentur. Nam fimo Hjfpodorio tonum in grave remit-
Hvpodorii mefe eft hypate hypaton tamus.
Hyperdorii. Sic mefe Hypoiaftii, eft V. 52. IB £э Лли€л'уо(и1}к 2^£2wJ
bypate hypaton Hyperiaftii. & ita Male Codices Regii & Oxon. A*¡u-
deinceps ufque ad Hypolydium. Qclyofj^niy'if^lw. Nota autem tí»
Enimvero hypatae vocabulum hic
fpecialiter potius acceperim de hy- in omnibus codi с. pingitur ut /3.qiia:
patis hypaton , quam generahter , ut nota: aliquam certe inter feconvc-
& hypatas mefon includat. nientiam habent. Illuftris eft hic lo
V. 20. tyqiiÇrmsiÇmiftêùiçS] O- cus ob duas caufas. Primum enim
xon. bene, *м$к. Hace autem ver hinc perfpicitur, cur Guido Arcti-
ba melius hic abeffent. Neque enim nus ; qui, exceptis notis, nihil praeter
certum excmplum praeced^t , cui ge vetcrum autoritatem immutavit ; li-
nerahter fubjungi poffint. ut fi feri- teram Г infra A adfumferit. Recen
ptum effet: oîov 4 т» \smSuçjus ц'ищ sores omnes , ubi ad comparatio-
nem Antiqua: Mufica: & Novae ac-
ut Hjrpodorii mefe hypnte efl Hyperdorii. cefferint , etiam inde hujus pra: illa
& deincepsftmiliter. perfedtionem nos colligerc adferunt,
Ibid. «л ¿1 таГу}и'« tÇw.J Opri quod veteres tarn inferiore quam fu-
me Oxon. tivof tÇw. quamvis enim periore perfefti fui fyftematis loco
liqueat hoc vocabulum effe fubau- infra fonorum numerum conftirc-
dicndum,mclius tarnen additur. Ho rint , quem hodierni tanta felicitate
rum autem trium tonorum acutiflî- auâum nunc modulari poffint. Et-
mum, Lydium, à graviíumo, Dorio, enim Г Aretini antiquos ignoraife,
omnis antiquitas ditoni fpacio Гера- deinde dia teffaron in acumen efle
ravit, ita ut intermedii bini tono fu- additum. adeo ut Guidoniani ad-
peroftavo inter íc diftarent. feendant ad bis dia paibn & dia pen
V. 2 7. (cribe ozw^i<ninv. Pro ¿Kfiva te, cum veteres omnes in bis dia pa
male Oxon. ¿*«ví»j. Subaudiendum ibn fubftiterint . Deinde dariilime
enim Sçyu»*. quod implicite praecef- videmus , veteres notarum ordinem
fit in voce в{ymmuus. Ineptumenim ab ultima litera n ineepiffe , non
effet , à^j^um^ nuitytffHÇ i^^yx.çw{. & autem à ф , quae quarta eft à fine,
ultimum feribendum effet , è|«çj«t- quod alias fatis abfurdum vide-
CfJ^cn tîai. batur.
V. 31. xscsiiuçj.* дао»] Sic Cod. Pag. 26. v.z.mov ÍKt%w~^ Ita Co
Seal. & Regii Parif. Oxon. maie isW. dices Regii & Seal. Melius Oxo-
at omnes ibidem, ciïn n>/3«f(^-. du nienfes , -rev». integre enim effet ti-
bia erat Seal. Codicis feriptura. In »8 Aojo» Í7ié%w. ex prxccd. paginas
verfione feribe : fi ab omnium gravif- verfu ult.
V.4.
 in Aristidem
V. 4. Mivjaút^oí ] Sic Regii &
Seal. atMagd.OT<>;o»f^ü^.Bodl. ad-
huc pejus, imtoájitifa.
V. 5 • tí jmsÍ oJtív] Subaudi, tbV».
perperam Magd. irV pro tí.
V. p. Vinn)'*«™) Je 4 кя§' ¿ifÁiíaviov
tm çei%eiw tyéaiç] Pro 9«пу Regii &
Oxon. perperam otw'^ssk . verum
hauddubie fcribendum fafrns. Vn-
de in verfione pro pofitio fcribe , ex-
pofitio. Itaenimeft v.i2.&bisp 27.
Ex hoc autcm loco , & naturali or-
dine , quo à minoribus ad majora
progredimur, putem , diagramma
literarum , fecundum hemitonium
expofitarum , primo loco pag. 27.
efle ponendum. Dcinde expofitio-
ncm fecundum tonum. Tertio lo
co diagramma Mbdorum feu tono-
rum x\\ nec videturex v.21. ordo,
qui in omnibus codicibus confpici-
tur, defendi pofle.
V. 1 1- Regii & Oxon. male Ao<-
m) pro Komv.
Ibid. Ля-A4 ¿t щ £x9íw] Oxon.vo-
cula^ct) auctius legunt , JWaí" J[¿
yïx$i<nç. Hic locus habet infignem
doebinam de Antiquarum notarum
uiu : item cur duplices à veteribus
fint adfumta: : ubi íuperiores, ubi
inferiores notae ufurpentur. Qua:,
omnia ha&enus non tantum obfeu-
riflíma fuere fummis viris, fed ferme
deplorara. Singulorum codicumferi-
pturas accurate hîc adferemus , alio
loco rem ipfam clariflîme explica-
turi.
V. 1 2. yíyevív îfjtïv i ¿x тег] Omni-
no legendum, jíyovív îpïv , eirut va
Qvjnt iliAnvm. 241
me. ut eadem partícula bis deinde
repetita occurrit , v. 1 5 . & v. 1 8.
V. 13. ти» кхтш 2çxqiof4%ùtiç 0/Л01-
ет>;7©-] Ita omnes. attamen л'отефе-
çtfov. Scribe ^лфо^ш]/ y nempe <m-
uÀîcv. Hincautem evidenseft Ari-
ftidem eo modo , ut à nobis hîc & in
prioribusdiagrammatis factum, ex-
pofuiífc illas notas ; nempe ut infe
rior quaelibet fuse fuperiori effet fub-
jccla : non autcm, ut primumfupc-
riores ordine ponerentur , iifcjue
continuo ordine deinde reliqui fub-
jungerentur.
V. 14. fyufúuSfc] Regii & Oxon.
9íaip¿f$/. quod etiam Cod. Seal, ha
bebat fupra alteram feripturam no-
tatum.
V. 15. 4ß}3xmt\ Videri poffit hic
& v.i8. legendum efle , едатмг. at
certe inepte.
V. 16. ¿eéiTHüA/Jc,*] Subaudi фи-
огит'л, flatus. Quaecnim funt\^A*
xçs/jUutSin c*7K'ir»í,inftrumentisqus
intenduntur chordis , eadem in ti-
bÜS dicuntur ($ЧОГ,(ЛХ& jMêfTWAlX*,
tanquam inftrumentis 'грт&фЪ ,
qua: inflantur. In verfionc fcribe :
cela , & in сanticis nudas tibiarum in
flations, aut nudos pulfiu.
V. ip. iíw ito¡avúw~\ Articulus
i\w ab uno Regio & Oxon. non ma
le abeft.
V. 2 1 . T iwiviw ïx$t<nv Ksm^f-
•yç^fAi^oï] Aliquid mendi hîc latere
ferme putem : aut faltem per itvmlw
'Wfemv intelligendam efle x~v. tono-
rum expofitionem ; quod exproxi-
me fcqucntibus etiam videtur colli-
H h gi
242 Maro Mei BoMii Nota
gi pofie ; non autem illam , quae hic од ¿uÍttvx %;х[л[ах(& y, ariUHX , qus
primo loco poíita eft , per ípacium eandem tenfionem , quod codent
fuperoftavum procedentem . Cer- verfuin tabulis noftris confpician-
tum autem eft ex v. 1 1. & v. 2 6. & tur, obtinent. Prarter Ariftidem ne
pag.27. v. 1 5 . illa XV modorum dia- mo, eft qui hujufmodi notas vocarit
grammata fecundum tria genera , ab ovpQuvlxf , quod nomen, fubftanti-
Ariftide fuiífe adpofita. Porro ante ve hie ufurpatum , videtur infolen-
x«5 puto reftituendum articulum tius. Infignis autem ad hanc do&ri-
V. 23. tùTv tÇoVîdv ] Sic & unus nam explicandam locus eft in Gau-
Regius. Cacteri, ruv muy. dentio , pag. 2 3 . v. 1 4. quern Latine
V. 26. Oxon. minus bene , ètâi- adferibam : Ponebant etiam notas qua
homotona (aiquitenfaO dicuntur , qui-
V. 27. от^ифа»/*] Hic locus re bus indifferenter pro caterU utiltccb.it.
vera obícurus eft , & le&orem tor Perinde enim erit quacunque quit ex
quere poflèt , quare ilium explicabi- multis bomotonis nota ad fignandum
mus. Vocabulum ov/aQwIx hic idem cantum utatur. Vt in propofito ex~
fignificat quod cutcvix. пес aliud emplo perinde eft five n , five P no
vult Ariftides , quam quod <nj/*«<* ta chordam , aut fonum fignct.
ojm'w«, notae ejufdem tenons, id eft, V.28 - ib itmpftorut] Scilicet jty^i
cjufdem acuminis & gravitatis, in ut deinde v. 30. iv хЯма $>i. Reliqui
Enarmonio genere cbmprehendant omnes perperam, т1ш Luxf/Mviov. nec
duo intervalla, cum illarum alter- ¿\t<ny hîc fubaudire po (Turnus.
utra in genere Chromatico,aut Dia- Quae fequuntur diagrammata, de-
tono,duo illa conjuncta dcnotet.Ex- pravata rcperiuntur , & mutila , in
emplo hanc doctrinam illuftrabi- omnibus codicibus; quorum fenos
mus. In Enarmonii Lydio litera P faltem memorare poífum. ExSca-
comprehendit unum intervallum ligeri cnim Muficorum volumine
cum ftabilis chordae nota с : litera П Ariftidem edimus. Poftea loca quí
continet alterum intervallum. Sunt dam corruptiora, & omnia notarum
igitur hic duae litera: P & П , qus duo diagrammata ex duobus Reg. Pari-
continent intervalla ; duas nempe .fienfibus defcripta accepi. nec mul
diefes. Sed alterutra harum , vel P to poft eadem diagrammata , & alia
vcl n in genere Chromatico , vel quaedam loca , ex Codice Barberi-
Diatono , bina illa intervalla conjun no , exferipta à Leone Allatio. Cum
ct^ dénotât , feu quatenus unum in autem adnnem prope hujus Aucto
tervallum ex iis conftituitur , nempe ris perveniflct typographus , Codi-
hemitonium . Itaque hae dux litters cem ex Angjia accepi , Ioanne Sel-
P & П in genere Chromatico & deno curante j ex Codice Oxonien-
Diatono funt confinantes » ovpQwyu fi defcriptum, & cam eodem & al
tera
 in Aristidem Qvintilianvm. iq\
tero diligenter collatum à Gerardo darantiquae Muficae maximopere ilia
Langbainio. Horum itaque codicum inièrvitura viderentur. Hoc jam a-
fcripturas, parum admodum inter iè gendum reftat , ut diagrammata il-
difcrepantes , proferimus , ut , quid la, iis notis > eoque fitu depi&a, quo
à fcriptis libris auxilii ad emendanda in Seal, libro reperiuntur , accuratif-
ilia petere potuerimus , ingenuus lime adponamus ; ac deindc reliquo-
leftor confpicere poííit.Neque enim rum codicum variantes figuras , cu-
difntebimur , nos plus laboris refti- jus gratia numcri in margine adícri-
tuendishis, & quae praeceffere , dia- ptiuint, adnotcmus. ut de emen-
grammatis infumfuTe,quam toti Ari- dationibus noftris eo certius judica-
nidi interpretando, quod illuftran- ri poffit.

I. э о 3 9 « N у и <Р с О К H Г и 0 О

II. IJ «Í Г и- CO-ÇHH^I/VFC
7 7 7 7 7
IIb К I 7 К Z I| X I 7 V (¡

IV. X H ННП\П7£ТПКу£^Х
7
V. X н Wft)NEHrr/RDn<î К

VI. a. G у £ í £ *¡ Ô i X Á [I V £ О 7Г р <Г Т V Ç %1р ы.

vu. yNaucfc-^^7zqxMKD UC 1
VIII. р ? Ц У\ ы. ~<z R7 V F Z H m \ <P u-

IX. Y Y л 1 J3.^9 ST b 3x A * ^ V
ê
X. ТЬГНХНЗЫЕНХ ht] К *} ip a Ç y

X I. 7 ц AA Z.
XII. та?» Sirs.» lioTuvai rew-m та Jiayçpp/ACifS!

^ р«у <J$: «TFv7e ^ яг«у орошицц í| eiptyílí-

Jfè imQw fxmfë. fwy f7i^<.
Hh г ixjí
244 Marci Meibom h Not*

XIII. О X О Ч )^ÇhZT77^«^(pT

XIV. с п з и
X V. С н ^!$*;,3 *»»?НЕзН Г Т /t if F 1

XVI. С Э 7

XVII. -Э- >l^vFRt|/y|)|«

XVIII. -ÇH U H X I /V » U Т U
и >•>■>>>■
XIX. (Г X Т X О^Д1г/^Гл0

XX. с-НАгДЬКЛ7 у у

XXI. С 3 ^ ^* Л I У í Е ¿

XXII. u7Zx UîXVUI

XXIII. ■< Д

XXIV. а Z

XXV. 5iwv5 ™ у&№<х& ^ 7П<9«}4« TÚvjtip¿e¡uiv oW

UV ч'яиож ^thifiitiyçef.- C#fyî<reiÇ toTv „ т^йтгшм кх$?

JTídV «H/TU 7Hf Tg/Jt»Hí«

j«éç èyr KMforM* et ß Г J г £ ч 9 í x Л/« » I

xxvi.^e к i у w С 9 " 1 V|» и n 9 i] b u

XXVII. T A í I A ÏÏ y7^3rl\5IiSM

XXVIII. O-ЦЭ V >i « 7 F !> E X x

X XIX.
 in Aristidem Qv^intilianvm.
XXIX. 7N-Oc£4¿-0
XXX. гцЛэдзэЗ
XXXI. V^h/VR-^- с
XXXII. h и ti ta
XXXIII. CE
XXXIV. у * h ç
И 4 ti
СП
His figurîs , hoc pofitu , dcpictas
habcbat illas notas Codex Scaligcri,
quem hic rcprxfcntamus. Iam саг-
terorum codicum variantes figuras
videbimus.
Primi verfus nota prima in folis
Oxon. optime erat ío . ni Ii quod
quadratum id efle debebat. quemad-
modum verfu fecundo nota quin
ta cî , in iifdem , & Barbcrino. Sé
ptima in Oxon. v. VItima, & fc-
quentis verfus tre.s prima:, jacente
lineóla fupra notata: erant in uno
Regio & Barbcrino , hoc modo ,
Secundo verfu prima optime in
reliquis omnibus erat к. duodécima
ad banc >» proxime accedebat in re
liquis.
Tertio verfu omnes codices inter
fe confentiunt.
Quarto verfui in fine Regü &
Barber, addunt fi. Oxon.tantum o.
Quinto, rurfus omnes confen
45
* • ТШ <)]) ф$ры\>
7ÏV л
çî%cv ol e|>¡V si*':
tiunt. nifi quod pro с , quartadcci-
ma, optime Oxon. habcant hanc с .
qui' corruptela quam facillimc fieri
potuit , & facta ccrnitur in omnibus
diagrammatis.
Scxtus verfus in omnibus hoc mi
nore litcrarum characlcrc eft cxa-
ratus.
Séptimo , prima in Barbcrino &c
Oxon. v. in his ctiam fcptima. tcr-
tiadecima male in Barb. ^. inferius
t* eft expungendum.
Oâavo verfu prima in Oxon. eft
и , qua: à vera u. non multum abeft.
tcniadecima in Barber. & Oxon.
eít T. Eandem corruptelam^idimus
in Alypio. Vltima optime in Barbe-
rino clt X .
Nono , quarta male in Barber, u.
in Oxon.autem N.& in iifdem quin
ta p.
Dccimus verfus inprimis notabi-
lis eft, qui emendationes noftras A-
lypianas maximopere confirmat.Hic
Hh з autem
 г^б Marci Mei BOMii Not*
autem unus Regius & Barberinus corufeantis, ha:c nota та £1 Леф5«рв-
poft nonam male inferunt 3. qua: eft т©-, тзК*улх <5tj àœçpxfifjfcx , pin-
fcptima. Atque hic dare vidcmus gitur.
oétavam corruptam eíTe ex w . li- xTv™0 , illis quatuor Oxon. quin
ncis, qua: reifta: crant, curvatis. De- qué addunt , fie pichs xijpAx.
cimam , undecimam , duodecimam, Regii eaidem ita , К H p л x • Bar
Codices Rcgii , Oxon. & Seal, infi- ber, addit feptenas , К I H A p A j.
fni confenfu re&ifllme fie piftas ha- XV™ , omnes egregie conveniunt.
cnt. Barberinus iolam decimam xvV*» quiñis reliqui omnes has
habet , reliquis binis omiflis. quod quinas addunt , •< v U ¿ H.
equidem miror. Penultimam omncs X v 1 1"", iècunda in reliquis Ь qua:
habent fupra fcripto e. Debet enim ad veram figuram , quae H eft pro-
efle £. Pro ultima in Oxon. eft y. pius accedit . Tertia in Barber. &
His eodem verfu binas adneftunt Oxon. eft u.
Regii , quas Oxon. & Seal, habent XVI w™, fecunda in Barber. & 0-
verfu xi. xon.eft < m?le. debet enim eiTc -t.
Vndccimo, tenia inRegiiseft M, Tertia in reliquis omnibus R.
duabus notis in unam coalitis , qua: xTx™°, quarta fupra feriptum ha
veras quam proxime reprifentant, bet n in Barber. & Seal. ( debet au
nempehas /-К. quod notabile. tem efle гг.) at in Oxon. pro rj eft
Duodecimo , íoli Oxonienfes o- u .in Regiis U.
ptime »7 pro SU*, quomodo necef- XX™0 oebva in Oxon. male erat н'
fario legendum efle jam vertendo nona if. Dcindc in fine rcliquiomnes
indicaram. Iidem vocem juocSt à fi-
niftris optime transferunt ad dex- addunt has quatuor , < N L £
tram , legendo , p'x&. Itaque xxV°, prima in Barber. Oxon.
in vcrfione v. 1 1. dele vocem, mixta. &, ut videbatur , in Regiis quoque,
& v. 1 5. icribe . & alia ex utrifque с . quarta à Regiis & Oxonienfi-
mixta. bus abeft.
Tertiodecimo , prima eft з in x"x \F° Regii & Barberinus opti
Oxon. & in Barberino э admodum me ultimam fie pingunt /. debebat
ventrofum , ut ad a , qua: eft verfus autem virgulam quoque habere fu
X v prima nota in Rcgiis & Oxon. pra feriptani , ut quatuor pra:ceden-
quam proxime accédât. Secunda re- tes.Reliquas quatuor verf.z 3. & 24.
inns с It H , figura ftella? jacentis , ut omnes abfque varietate agnofeunt.
itadicam; feu ^ confofïi tranfverlà Quae fequuntur v. z 5 . omnes eo
linea,in Regiis. ièd potiuscafu,quam dem modo habent. nifi quod in uno
certa feriptura. In omnibus autem Regio eft, т. те>'« j¡¿4. articulo
codicibus ftellx figura , Unis radiis auct'ius. Alphabetum quod fubjun
gitur,
 IN Aristidem
gitur, in omnibus exaratum cernitur
litcris minufculis.
Vcrfu X X V Iю quinta in uno Oxon.
( quod totus hie vcrfus à Magdal.
abfit ) «. iêxta in omnibus male £
integrum. Seal, inferiorem ejus par
tem ita contortam habet , uteámu-
tilatamiuifle notam cenfuerim. Dé
cima in Barber, bene eft « . Duo
décima & quartadecima in omnibus
eadem figura pinguntur ; fed per-
peram.
XX vif" , fexta in Barber, male
eft u. Reliquse inter fê conveniunt.
Nee quicquam diicrcpantia: vcrfu
XXVI fl*°. Verfu X xix. fcptima in
Oxon. eft X. hie in fineRcgii, <&i-
Verfu XXX. prima in Rcgîis &
Oxon. & , ut videbatur , etiam Bar-
berino, Y- fecunda in reliquis omni
bus u. . feptima in Oxon. .
VerfuS XXXI. ХХХ1 I. XXXIII.
non male abfunt ab Oxonienfibus.
quippe mox vcrfu xxx iv. tanquam
correda fubjiciuntur. In reliquis ni
hil difcrepantix. Verba ilia in fine
addita in antiquiori Regio , & Bar-
bcrino fic legebantur : Ksa-iifäov ¿rus
(Barber. st» ) хл^? avfyyíow о! ф9»«
poí ytyççfyySpat , [Atfè it> я" çi%ov ol
c$K st^oj. id eft , SicfcripU erant per
copulam corrupta litera ; pofl primum
vtrfum uteri deinceps.
Hic nunc breviter adnotabimus,
quo ordine nota? ills confpici debc-
rent , quem in noftris diagrammatis
iceuti fumus. Itaque poft primum
vcriùm refte fequuntur quatuor
Qvintilianvm. 247
priores nota: verfus fecundi : quinta
autem fub primi verfus prima nota
eft collocanda, & ultima ^primae fe-
riei ultima:, qui eft y. Quarto quin-
tus quidem eft fuppofitus ; fed uter-
que fine mutilus , & notis deprava-
tiilîmis. Sequuntur recte fextus, fc-
ptimus, ufquc ad fextam octavi. &
deinceps rcliqui. Verfum xTTi exci-
pit quartusdecimus , & hune (quae
tranfpofitio oppido notanda) no-
nusdecimus . Hinc fequuntur xv.
XVI.~xx. Poft hos collocabimus ver
fum xvTi.xxl. Inde oftavumdeci^
mum, xxii. Reliquz quatuor nota:
funt fupernumerariae , hic illic infar-
cienda:. In iis qua: fequuntur verfu
Sfxvî. & reliquis , nullum ordinem
comminifei poflum. Puto optime
illas notas difpofitas adparcrein no-
ftra editione , pagina xxvni.
Porro diagrammata omnia, & illa
interpofita verba , eodem ordine, ac
pofitu, in noftra editione collocata
funt,quo in libris omnibus adparcnt.
Is tarnen non omnino placet. Sc-
quendo naturalem ordinem , atque
Ariftidis verba, primo loco colloca-
rem verfum vT. & carteros deinceps
ufque ad verfum xTcui fubjunge-
rem Ьгс verba , галка, та Щ&у&р-
[ля&. in quibus nihil eft difficultatis.
Eile enim fingulis generibus peculia
res literas ex noftris Modorum Ta-
bulis eft perfpicuum. quamvis ge
neris Chromatici litera: ab Enarmo-
nii folis virgulis difcrepent . Hinc
ponerem haec verba, t«V » tçôiruv
<Ay.iQ.Smai. quibus fubjungerem
248 Marci Meib omiï Notí
primumverfum хТп. & rcliquos, rali numero pofitum , femper intel-
ordine à nobis rcftituto. deinde ver- ligendum de veterum tonis feu mo-
fum T. & carteros , ufque ad quin- dis ; ut pag. 21. v. 5. ad quam do-
tum . Hxc excipcrent verba juxta ftrinam hare verba funt referenda.
verfum XXV. pofita , & fic ordini V. 2 o. pro riuílS Oxon. шт/.
fuo reftituta : ttkv^, та yçaipuaff т quod melius , quoniam articulus
it Tionm , Tvnçt т>к Aîleaif it, tvVjcçh- praecedit.
treaiç , Л' at y ятеок ¡xi\<afí«, ïçtzÇilxf. V. 2 3 . iidem агдодо&То.
ouuTYi yoiç ((cil. Exjtw) tût те/^нси; V- 24. ftíh.Q'iíifiy riKetoffJfiA
èsi xdtvo'nev. Outndccnn modorum lit Eadem hace habet Bryennius lib. 3.
téral omnts , hoc eft , tum diäionis tum cap. 10. qui hanc addit explicatio-
pereußionis , per cjuaf omais modulatio ncm : 41W ¿%vTifl(§' ßx^v-nilt^''
feribitur. Нас entm expofitioparvus ca
non eft trium venerum . Ipfum dia- 7@* ß^^uTn7(^. feu , ex acumine
gramma excidit. nec puto fcquenti- & gravitate : celeritate ас tarditate :
bus notis illa adplicari poiTe ; vel iis, longitudine ac brevitate. Vide quoque
qua: funt v. vli. & ceteris , ufque ad pag.52.v-17. Optime autem v. 25.
xl.Cancrum pofthaec collocaremScV. ufurpatur vocabulum ¿¡¡poní» pro
modorum diagrammata , fecundum modulata nervorum intcntione &
tria genera , quemadmodum tribus humana; vocis. vide pag. 67. y. 6.
tabulis illa reftituimus. Adpofita au- pag.oo.v.27.
tem illa fuiíTe ab Ariftidc , indubita- V. 28. male Oxon. <54
tum eft ex pagina: xx vi. verfu xl. &
verfu xxvi. Inde fequerentur ifta V. 2 р. (AiXomiix J[i ¿uú&fjui] Re-
verba : m/^Kycfn twV çijwv oAwv cm- ftituto verbo <s» lege , меАот. Siiçt.
$%<rní rœv (Oxon. w) „ Ti¿7ruv. & Нагс & qua: fequuntur ufque ad
carteri verfus , qui aliud nihil doccre pag. 30. v. 25. itytufeï-TB it ед<Л«£-
volunt , quam quot figuris feriban- £h?V>. Euclidi inferta leguntur in
tur fingula: litera:, & quotmodis fint MSS. Poifevini & Vulcani , pagina
corrupta:, quas accurate , & , ut pu noftra: editionis 22. v. 14. poll hxc
to , óptimo ordine expofui pagina verba , $ улчй^щ -jto^s^v
5£ X v i iT Qmrfi. principio tarnen ex praece-
Pag.28.v- 14. v&l ¿mXvoíuc] De dentibus Ariftidis verbis interpolato
DiíTolutione & Projectione vide adhunemodum. >• , y.¡?c-xi.x isi¿¿-
prancrea Bacchium pag.o. & 1 1. O- vxuic x.xtjf.exâjxçix.Yi fiÎKvç. y.íА(ф- J])
xon. hic & v. 20. maie íxjcAuok. &
verfu feq. ÓkCoAwV. ■ ßapvivlt. TnujTtií ¿í ( íupraícripto 8»
V. i б. "ЗГС.9? тку tA clç- quod nemo alius agnoícit.) Sed ea
|uev«»V] Vocabulum harmonía plu- dem quoque habet Bryennius cita
to
 in Aristidem
to cap. 10. libri 3. Variantes itaque
lecciones ex omnibus adnotabo .
Cseterum Martianusfupcriorem de-
finitionem male vertit p. 189. v. 19.
Melofaia efi habitus modulation^ effe-
cU. nifi corruptam banc lcdrionem
dicere velimus , quod Mart, fcripfe-
rit efficiently pro effetla. Scribcre ccr-
tc ita debuit. Illo enim modo idem
vocabulum rccte vertit pag. 15)7.
v. 23. numeri componendi , ex Arifti-
dis pag.41.v- 2 8. «"ч^кчр'"^/"*- Addit
deindc : Melos ataem efi aclus acutí aut
gravioris foni. Pro aut abfque dubio
fcribendum ac. Nec minus pro aclus
cenfeo refcribendum nexus. Plane e-
nim eodem ordinc, quo hie in Scri
pts Poflev. & Vulc.leguntur, vertit.
V. 31. hace verba, ñ¿e, f*tnei¿t¡í.
male omittit Poflev. etiam in ver-
iione.
V. ult. те чв^щг>$>«а *¡(m*~\
Locum non invenio , ubi totidem
verbis hoc dixerit • Vidctur tarnen
reípicere ad pag. 12. v. 29. pag. 1 3.
V.4. Sic pagina 1 v.y.inquit, dein
de dteemus- quem locum fimiliter re-
perire haftenus nequii. ut ferme fta-
tuam , etiam noftrum Ariftidem, se
que ас Brycnnium , ex alio quodam
excerpta hare in fuum opus congef-
fifle, non attendens ad verba hujuf-
modi, quae antecedentia refpiciunt.
Neque putare poffiim , iislocis mu-
tilum ad noftra témpora eum per-
venifle. Porro libri Poflev. & Vulc.
fequentia fic legunt , тще фтп M-
twtiA. Reliqui omnes , ©£♦ фт%
iJïivfàt' minus probe.
íviNTiLiANVM. i4P
Pag. 29. v.l. Libri Poflev. Vulc.
& Bryen. voce auétius : рцц St türmt
те^'л. Deinde Poflev. & Vulc.Ai%(xf,
г1**» Bryen.
içi Jï'. Haecautem omnia à verfu pri
mo ufque ad v. penult, in Mart iano
dcíidcrantur. Vertifle tarnen illa, aut
faltem pleraque illorum ; quod pag.
1 8 7. v. 1 9. quzdam attulerit ; colli-
giturcx pag. 197. v.24.
V.4. Poflev. Vulc. Bryen. 5¡í>i»
«in тв'ти факíjir. at pro аь^у,/лл ma
le Bryen. s^^ux. Oxon. ineptius
adhuc verba tranfpofita habent , 2wn>
miS ( pro яги» ) tri фшце то av'wfjui
V. 6. fat cw фЗв^Гаг] Sic omnes.
at Excerpta ilia mendofc , к -лютке
unde Poflev. authujufmodi fonos, v. 8.
non minus infeite vertit: autgenerum
melodiös, pro autgenera melodu. v. 1 o.
eft certa melodía exercitatio. melius ,
confeclio, effeclio.
V.7.CW tmtkî Is фанк dfuó^ofJ^i.'^
Ariftoxenise doiSrinae phrafis, de to-
nis feu modis cxplicanda , quomodo
illi inter fe permifceri debeant. Male
hxc verba pra?cedens , <mr фЗг'^Гие
explicare videri poiïînt. Eandem lo-
cutionem habemus v. 4. &п «п/к t*V
ф uvt-t ^th , id eft , à t]uo tono.
V. 1 1 . тел*. ] Sic omnes , etiam
Vulc. At Poflevinus ex Bryennio ,
liasoiçgr quas ipecies deinde hoc
ordinc ponunt : *ушу$, тзКокц , ягт-
1eíx,m>¡. Laudandacquidcm eft Pof-
fevini diligentia , quod etiam Bryen-
nium de nis confulerc volucrit ; at
 2^o Marci Meibomii Notm
in со reprehcndendus , quod Bry- pro í-re» Magda!, n. v.25. proo'lwieje
cnnii cnumerationem textui inferfe- Bryen. o|úra5 , male.
rit, quam in margine adponere de- V.26. ягт?«'«<^,] Addit,fuo mo-
buiflet. re , Bryennius ex Euclide ; 4 if'hit
V. II. м&кхр-Яхох, чзёдферч'г.] in'v* m'fo.xw -mhr&ç , щ y
Martianuspag.187. v.22. г^. rever- j*vwV. qua; tarnen пес Poflev. пес
tens, circumßans. male Poflev. refle- . Vulc.habent.
xa, cmula.ru. V.28. лфе7{'ег] Solus Bryen. ma-
Ibid. ¿yuy¡i<; |и^8"уе<<Гпте/'л.] Hic le,«9í7éo».
videri poííít excidifle ¿yw^f défini- V. 30. ■n'»®j -л] Охоп.
tio. Sed illam jam fupra tradidit pag. & Seal, omittunt ед. at Bryen. Pof-
19.V.18. Ex hoc autem loco melius fev. &Vulc. tí. utrique non male:
ibi v.u. рго,ет1 таг (лг AwJΫç,videtur melius tarnen priores,
leftumiri, f7i W oLyet^ç. quam vis V. 3 г. yívtlcti ло^де^хч'- ] Ver-
prius jam Martiani tempore Codi- bum yív$ abelt à Bryen. Vertit Pof-
ces habuerint , qui eodem modo fev. morum eft declarativa. Poft harc
vertit pag. 187. v.21. Exhinc in mo- autem verba Poflevinus ex Bryen-
dulando alia cut but dicitur. Pro in mo- nio addidit : itvy¡ J[í ея» , ч íRrl ■гзЛи'в-
dulando feribendum eíTet , modu- ¿góvov povj , ytvoffiq so
latia. Qo&v>4 отку 0Яп§ aim/ oA«9-
V. 17. чвввф'РЧ^ Лъ] НжеМаг- vtç лё|«? (лгХшЗт!сц. Tenor eft diu-
tianus concife vertit v. 2 5 . Peripheres, turnior mora , qua una eadtmque vocis
qua ad ut unique aut commodatur aut prolatione conficitur. aut , cum eodem
firvit. Pro aut commodatur puto ícri- fino plura verba canuntur- Vide quo-
bendum, accommodatur. Syllabam ac que Eudidem pag. 2 2 . v. 1 2.
etiam Codex B. fupra feriptam ha- V. penult. ргКоти» рлЬмИяь. 1
bebat. v. ip. proxaww Codex Seal. Oxon.jWSAoarwíeíí ^иеЛиЛ'*. quodeo-
perperam Ibidem pro J[' Bryen. demrecidit.
& Vulc. J[t. V.ult. iiiKyfcxíxuí\)sf\ Vulc.ma-
V. 22. \ssrtçS<£w 3^TKf*clrvvi'] le inièrto articulo, TíT/xíAsf. Deindc
Охоп. & Codex Seal, in margine, folus Bryen. perperam , «WjJeAi«.
pro 2^«/u»t«v male legunt tvvuv. Martianus vertit, exprejfto- pag. 189.
Poflevinus imperite vertit ; per dif- v. 2 o. Modulatio eftfini multipliers ex
cretas moras. Deinde v.2 3. hasc ver- /»rf^e.Ibid.pro f¿i male Oxami.$»f
ba, h* <5у£5'|б^'ч u'rov ч-ш -та/Заьре* Pag- 30. V.l. AJi/g^&xáV , Wjui-
ts'tûjv, jjTKo'lún^'sr^St-fliíOTí, *• wj Melius reliqui , ropuw , ЛЭ*-
l*iK<§r- quae à Bodl. abfunt , ita ver- çgt/xSn&s , т&уи&с. Hoc enim ог-
tit; «яит emittit tonum, horumque dine hi modi repetunturv. 2.8c v. 16.
gravia, five Acuta accommodât, v. 14. Vide autem quomodo hzc Martia
nus
 I N A RI STID E M
nus connectât iis quae finit pag. г 8.
v. 32. Caeterum in Mart. v. 24. pro
ttomicos , quod & bini icripti ita ha-
bebant, feribe nomica. ut v. 22. trá
gica. v.2 i.dithjtrambiea.
V. 5. «<f«] Oxon. male d'Jtj. Pro
»V plane legendum cenfeo »f , feil.
tÇo'tw w fMXamiou;. quamvis omnes
codices diflèntiant. v. 6. pro -гейт
квГ? Bryen. inepte, «к $"x>?r. Pofle-
vinus hare verba, ùç SiwoSài (Jcrc&aA-
A«v, infeite vertit , quantum licetfup-
ponere. Martianus v. 26. iila verba,
tiítí J[í йС'е>от«)у7«( «M<W'j obfcure &
intricate vertit ; £йиг йм лЛ< Л-
ñantia , (mallem differentia ) qua &
tropica meU dtcuntur : alia homologi-
ca. (inepte pro homologa.) Hoc ulti
mum ex v. 6. ¿í opoio-mSi , fie eft in
terprétame. Iuvare ilium poflemus,
feribendo ; differentia , qua & tropi
ca mela dicuntar , nempe homologa.
v. 27. pro his duabus vocibus pro
rebus , mallem prioribus , quorum
iunt {pedes, quamvis commode ex
plican poffint , pro argumenti diver-
fitate.
V. 7. ma'e a^cft à Bryennio.
V. 8. «v <"Ле«] Codex Seal. Уо«.
mallem ««fy. quorum Jpecies funt nu
ptiales.
V- IO. хлтато/иеЛчтйг 2^voi*í]
Poflev. ¡wfиги carmina. Potuif-
fetne ineptius ? non advertit hic efic
verborum trajeftionem.
V. 1 1. 2^<p6f»<r» S «ÄvtjAwv] Mar
tianus v. 29. Dijfentiunt autant melo-
pvetA ipfa modü pluribus interfe. Pro ¿'
Bry cn.inconcinnius ¿Lux. & pag. 2 p.
v.19.
j^VlNTI LIANVM. 2$I
V. 14. аь^/лм'и.'] Martian, male
v. 3 i . Specie quoque- Rcfcribendum,
Syfttmate quoque. Ca»tcrum Bryen.
inverfo ordine praeter neceffitatem,
V. 1 5 . ùf Jút*& у > AÚ-
<Л(^.] Oxon. & Codex Seal, non
habent vocem, ЛиЛ@-. Mart. Tropist
ut Dorio , Lydio , vel cateris. nee opus
eft ut reponamus Phrygio. at pro tro-
pii, legendum hiero»». utre&eAri-
ftides. alia enim ratione tropis dirfe-
runt, ut ièquitur v. 1 6. Qua» à Mar-
tiano verfa fuifTe, ccrtiiTimum eft ex
pag. 197. v.20. his verbis : ¿rinHar-
monicis eosfuperius memoravi- in ver-
fione feribe , Doria , Phrygia , Lydia.
quippe melopceia fubauditur.
V. 16. co^ikùT,] Oxon. male > ve-
jUinsV , Jt$vç2tf*GiK$ç. Codex Seal, vo-
(aikiSç, tyvç2ty.ÇtKtZ<;. utrique omiflo
tertio , Tç^ytKÛ. Si ad prxcedentia
refpiciamus , hic quoque legendum
fuerit, côç vopnsV, &c.
V. 18. avçmtâtxîw ,~\ Oxon. ma
le, ow&hvdw. qui deinde perperam
omittunt hare verba, Л'ч? тт% Аняя-
çyt yuvi$j. iluj J[(, 2^swa2ixZu/. Bry-
ennius pro z^^xUkIw habet !Ц&<&-
(axLhIw. mcnàoÇc. PoíTevinus roswA-
Itxlw veitit , contraftivam ; 2^s»aZí-
н1ш, relaxativam. Minus bene v.20.
qua in tram incitamus. verti genera-
hus. V.2 1 . «V úfífAicui, infirenitatem.
ubi vocula tit aberat à Codice Seal.
V. 22. чЗ1? тйи7-т» &к«Айт°,]
Bryen. perperam íW- à quo etiam
fequenti verfu abeft <ш&\ ubi Oxon.
& Vulc. optime, îireiiijmç та. Porro
Ii z pro
 i<¡i Marci Me: BOMii Notä
pro смлкИгр PoíTev. & Vulc. male quid quod in Scrip ti s codieibusre-
pèritur , omififle vidcamur , lue ad-
V. 24 përperam Bryen. Jfè. t¿V>. ponemus , ex Porphyrii codieibus
omiíTa quoque voce, 7rt«w. fuppletum & emendatum. Ita autem
V. 15. вЙК' csx] Brycn. male , « illud legitur. Ex twV яз^фиед» «V -dut
fju¡ ^ (лц. v.26.ab Oxon.abeft partí i^ytí^v tHç acuovmiji. H* o|uw
cula y*\. & v.ult. </¡,e. v.2Q.iidem be »í ßxpüriii сете оГоу tx§t?K щ
ne, •ыц)<т.ум.
Pag. з i . v. i . Oxon. ti J\! Ü?.
V. 2. f| ¿7№V¡<l>V T1 JAífUV <Ги/Л7ГУ.Ц- IwXjôr ту Лв^мрфмгр »Жец fjSlfj (in
P*9*» >] nempe ^ие'л©- vÍAmv , cantus Porph. contextu bene , ffi eint )
perfect"us, pag jo.v.28. pag.28-v.26. ffty (71/çûAî4 Tcíir л/АЛабм»*
V.8. Oxon. 3^i'TtT«v.bene. Ii- cutí fixKtónihí >щ ai ߣp%wn!K.
dem v.i I.XTM« j«iç. (optime rurfus in Porphyrio addi-
V. 14. fv&(*oç Txívtw tííl Martia- tum legitur , a'f^ai d[\ ai та^Л^ж
nus pag.ioo.v.4. hanc dennitioncm ai ßgßcivliinf) *£uq <J\}> a¡ ( m
fie interpolatam habet : Rhythmus Porphyrio articulus ai eft omiflus )
igitur efi compofitio quídam exfenfibi- о'£и'т»(7«ед ß*p«Wef. Tg>wr s'y та|е«у
libus coll.itл temporibus , ad aliquem ha- ^ít'piíf^'ú'v, Tous- j^jju'^ÍTO) (Porphyr.
bitum ordinemque connexa. Haec defi- >ï) р'иЭ'/ине»!- Tatífiíí, >j |ие7 ratíe <ff,
nitio generalis eft, in qua pro соппе
хл, melius legeretur connexis. prae- •тук Aé|e»f ( Porphyr, та» Af{f*» )
ceifit enim coüata ; deinde rectius ш&уриИ&оу&У! . Pro ilÜs verbis,
refponderet verbo avyimp8¿m. Al те/ftTv Л -ra|ê«y 9í«>pSf*J¿¿ú)y , aptlUS in
tera ejufdem definitio fpecialis eft, Porphyrio invenitur vna vocula, Ли'.
ex priori Muficx adeommodata : in Sic autem ilia vertimus. Ex Porphy
qua v. 6. vocabulum tnodorum pofi- rii commentario in Harmonicam : Acu
tum eft pro modulathnum. quod & men atquegravitât non funt quafi pro
fequitur v. 7. Cseterum vertit Mart. ductto & correptio; aut celaitas & tar-
cvttfAx, compofitto, v. 4. vel connexio, dttas ; fed tantum proprietatis commu-
v.J. utrobique minus perfpicue. A- tatto , fecunium quam & in human*
lias rhythmi defmitiones vide apud voce aliafuntproducciones & correptio-
Bacchium pag.2 2. v. 2p. nes/jrllabarum , nempe longitudines &
Hic in BodLCodicis margine fcho- brevu.it t s : alia , celen tutes & tardi-
lium aliquod additur ex Porphyrii tutes : alia, acumina & gravitates. Ex
commentario in tertium caput libri ternis igitur , qui in tUis Jpeäantur, or-
primi Harmonicorum Ptolemari . dinibus , Ulis utitur Rhjfthmica ; iß is ,
Quanrns autem non magnopere hue Metrica ; hu , ( ars ) Lectoría , qua
pertinerc videatur, ipfum tarnen > ne circa certam diäionis prolattonem ver-
fatur
 in Aristidem
fatur. Infigniorcm locum ad illu-
firandam hanc de Rhythmis doétri-
nam ex Suida , in voce fv&faii , hîc
adponemus. Р'иЭ-fwV. ml-iç ï[i[nh<&-
л*9А*Э* àçfMvtxç. juíA®- йСфсиуоу.
аъук£А<пд. huthç fxiiits jv&fuç. on
~è?-/jxAot. щ Twv fAîTÇcnv fv$t*üv S\èoC-
oxahíoi. o J[t таг ew\>¡1gJ¿eoí XEAóC^
(íuS'jUoy Т1УЛ /ЗлрСле^кв» bttu>Aíj(m oí.
2^ф«р« fv&fMl ptTtx, ТШ-ПУ pjju $ul-
XííTtpey eivxf u)¿í f^ttitv \scr*ç%éiv н-
éQ"** р'иЗ-ц**. 9l»P«TWf p«Ç o p'u&jUoV i£
3^1 TùTy х^о7»'у7«у t £eç<n ^ тсГс; ¡recr/y.
стау p<xç >i та^ия foçySiia, т«у яг-
êi2vaç<nç ад^/спс1, Ae'jav е^вет •jjçjV
«ÄvijA« , p'u&jUoV jÁvílcu. Kj с#7<£9«у J«?n>
[xtfëtyoçpç титлу , I) tiixii тА <гоЯ\л-
<3TÇ$f *^u' т"1' /MiTÇwy jijuecuy , яг'сГеу è-
XAljJlîÇtM'. W «И/ЛЛ 71 ТС?У «Лсчв/У
T«V тмит»» о fvSfMÇ Aéjt7«4> crvfx/иг-
l¿iot cuy те ^Ço'»» c* f 4 >ûv4<nç yivtlcu.
jeç TiiTy т<!ч[лятиу тЛ twXw , та
pjj^u cRn -ssheiovoi д^о'уоу тоГ(/ áuiüúhoit
2Rn7ruf*aU£ts(n, та efè, Í7tiX¿-x\oi*. >цц
йгеи т ят^хупшу , "Aw uaxço i^ßtv
mtSav tiw Je , ^çcf^yliçe^n. ^ e-n îr
1^>¡fjtXTí¡» та jwJyy дич'^оул вел" та «/1,6,
íАл-йоувб. то /и^о iyfúlífu пяк ЗЭп-
yKwr\l¿<^' unit, mffailifüi. ад та ¡jfyu
çtvtotiçgi , ol-vTcçgt tsî TííTy <jCpu7fc'pa»y. Ло
ад таГу wcúiuv сфауэд , ОД «Ц T >f -
veuxuv , o'lwtpaf. та </],è dC'pvTfçé)î , /3<*-
^û'nçaf. ifAtlwç та iy>pvlífü> rm xtf-
fulípu, ôl-viiçp. ¿y T|fovfi[*í¡ejlx , oiç-
уиоу/«тв/«Л(Г> yivtícu. fvB-/xoç Jle , тч
tsTто^е^ад ß&Si<&. ¿p$¿ н'у cüj
т«у íí^íuy p'v9-^oV, хлтатв $Ç2X" K&i
^VINTILIANVM.
JQ>. Sçmç f¿¿V& <5М ¿U£Tfоу híyt¡A\. cinc
ZRn Tííy якцмм*» тем/та ¿wo'yoy
Pro È^jUeA^legcndum non ё/х^иг-
A4V, fed Í[*/*íTt(§'. Portus male vcr-
tit : Rhythmus eft confequtntù harmo-
nu concmnus ordo. Deinde pro а'хз-
Лх'Э^ fcribo «'hs'asíS'í'- & , at¿A¿Ty ti )^
Twy лЯьиу. Ita autem illa vcrto.
Rhythmus. Ordo metriparticeps. bar-
moni* comes, cantus fuavis, commixtio.
Pater metri eft rhythmus. atque anti-
qua eftmetrorum ac rhphmorum do
ctrina. lUe autem tibiemos jubet rhy~
thmttm ( cantum ) quendam Barbari-
(um fibi tibia decantare. Differt rhy
thmus a metro : quod ille fit generale
quid ; metrum autem rhythmi fyecies.
Speclatur enim rhythmus & in ïù, qui
manibuspedtbufque plaudunt.Cum enim
celer ас tarda pedumfublatio at pofitto
rationem inter fe habent , rhythmus exi-
ftit. Atque hinc, tranflationefatla, hit-
jufmodt JyIlabarum complexio, quam ad
metrorum generationem adfumimus ,
pedesfuntadpeUati. Praterea de tibiis,
alitfque hujufmodi , rhythmus dicitur ,
commenfus exißens tempork , in quo fit
motus. Quippe tibiarum foramina alia
majore tempore dígita claudunt ; alia,
minore ; atqu« ita fonitmn alium lon-
gioremfaciunt ; alium, breviorem. ln-
fuper foraminum alia majorafiait ; alia
minora . atque alia Ungula propiora ;
alia,inde remotiora. Et qindem angufiio-
ra, acutiorafunt latioribus: quamobrem
& putrorum voces & fentinarían acu
tíores exiftunt: latiora autanfuntgra-
Ii 3 viora.
 i54 Marci Меи
rtora. Similiter & ( lingular) propio-
ra longius ab ea diftanttbusfunt acutio-
' ra : quorum commenfu cantus fit har
monía ; rhjrthmus vero proporttonc céle
ris atque tarât. Rhythmus itaque in л-
liis fecundàm breve & tut dum denota-
tur ; qui vero efl infermone , fecundum
longum ac breve, qui foins & metrum
dicttur. Porro non tantum in Poëticis
bac ß>eäantur,fed quoque in Rhetoricis.
V. 16. £ç<n* щ fy™. ] Mart,
v. 8. per id quod aut efferenda vox fue-
rit , aut premenda.
V. 19. л»г//ф«7оу ilw rn fxÍAai iat-
v$úuv ■ôsKokIu),'] Minime evidentem
ас penetrantem efficiant cantus con-
nexionem. Hue refpexit Martianus
v. 9. qui nos à licentia modulationis ad
artcm dtfctplmamque conftringat.
V.22. ОхОП. XxSl'P'iW. v. 26.Ü-
dem male , cpoçeji pípaí гм/ашфь in-
ferfto vocabulo pípxí ex fcq. verfu.
Melius autem Ariftides hic »ç<nv щ
tytinv definivitjCorporis lationem fur-
fum verfus ac deorfum ; quam Mar
tianus pag. 1 9 1 . v. 3 2. Arfts eft eleva-
tio ; Thefts depofttio vocis ac remijfto.
Pro elevatio feribendum, elatio. quod
idem Mart, habet pag. 193. & fe-
quentibus.
V. 29. о тгвк Kv pu3-f«oV] Male
ab Oxon. abeft vox №. Nam &
Martian, illam agnofeit dum inter
pret atur v. 1 3 . Omnis igitur numerus
triplici ratione ( ouQÍttfw Ariftides,
rt*<ri cû&yfaejioiç) dtfeernitur. In eo-
dem v. 1 5. projudicium mallem indi
cium. &, v. 16. expungo ex. v. ult.
Oxon. ¿vftr.
о ми Ыотл
V. ult. od-EcoV те ад puSfy*/-
Çî1<4~\ Martianus : Sed quia vifus au
ditu/que numero (mallcm,n«mmt, ob
fequens hi,) dictas acctdere, hi (fe nu-
meri ) quoque in tria itidem genera ii-
videntur : in corporis mot um. v. 24. in
code m Mart, vocabulum modis pla
ne feriptura: compendio factum cen-
feo ex modulationis. Scribendum ita-
que , qua apta modulationis ratio. Sic
v.7. pro ratione modulationis. &V.23.
modulandi ratio. •
Pag. 32. v. 4. puto legendura,
U\oî tí (jab' auditos. Codex Seal, per-
peram , /<Л'<* n éaSOfu, Editam emen-
dationem Oxon. deinde confirma-
runt.
V. 7. lego, foè-piSjuo'ys, ut v.9. &
v. 1 3 . Aí|ew«- y.üvy¡(. V.9. reftituo par-
ticulam «V, feribendo , w'ç cRn t«V. &
V.1 3 . »V cBn TCOV яыцрхтмг.
V. 6. itTç 2jofyç2cfxp»<n,~\ Plane
hîc diagranimata funt deferiptiones
literarum notis faftaî,qux hodie bar
bare adpellant Tabulâttirai . Porro
mtxkIoi y.íKip¿icn , incondtta modulatio
ns funt , quos vocamus cantus cho
rales, diétione deftitutos. quemad-
modum v. 9. Maffia я<гра&. , con
fufa , lèu , incondite, cantilena , funt
cantus chorales cum dictione. Cru-
mata funt, qua* cithara, aliifque quï
pulfantur inftrumentis fiunt ; cum
fidibus can im us, nulla voce adhibi-
ta. Cola funt membra verfuum in
comcediis , & tragoediis.
V. ib Infulfe Cod. Magdal. tj>«-
pro ^Лч?. &v. 14. merque еы-
xçgnat pro rufêêv.
V.II.
 in Aristidem
V. 12. jUeTOcféjUÉAKí-,] Vt in il lo
Virgilii écloga 9. v. 45 .
— números meninafi verba teuerem.
Numeri Ыс non tantum funt rhy-
thmi; quemadmodum Martianus,
& alii , Gracum vocabulum inter-
pretantur ; fed una modi , feu mo
dulado. Omnc quod audierat Ly-
cidas , erat oda , conftans ex meló,
rhythmo & diftione. Priores duas
partes, utpote fa*pe recurrentes,me-
moria comprehenderat ; fed non x-
que verba , quod magna varietate ac
multitudine copulentur.
V. 14. вГв» хм truTuix,^ Suidas:
S«5^<f«« ntiY¡fjui& , та г» ffwfälits. So-
tadea poèmata-, qua funt Sotada. Мох:
SuiVJtjr , х%гал@* , Kupmgç, Ttjç fit-
ors uufttfJímt. Sotades, Athenienfis, Có
micas media comœdia. Ab hoc tarnen
Sotadéa poemata non funt diftaj fed
ab alio , Cretenfi, uti placet Ifidoro,
Originum libro i. cap. 38. Sotadeo-
rum quoque repertor efl Sotades , gene-
re Cretenfis . Hujus quoque Suidas
meminit: "LufêSviç. xçijV /xaopuveim.
фли'лх*?, ifwi xntuSaç, 2^Абх7м Um-
intímelo Sí тш ¿iSirú-гш ад c¿\í^MS}0í
ô txÀ-zaAaç. ад 7ГьЦ<,<, в p\M<n(&>. ад
feoSu^Ç. ад ■ny.ü^a.ti.SítA. ÇiVXçzOÇ.
ti'eî Sí шггё (i St¡ tshMiX.óidv eii xSis У.&-
(£€x<nç. -вычтя. и» ßsAifi^iu/. х/хх-
Çuv. ад 'ÎTiça/ï. ад tyKhao^uxi. it, як-
ç£tb.v1çii[$b(&> , mç djryxtoç <pt¡<nv ai
¿enno<n¡$ií&*í. Sotades. Cretenfis,Ma-
ronita. à damonio vexatus. iamborum
firiptor. Scnpftt Pbljacas,feu Cinados,
iV I N T I L I A N V M. 25f
dialecto Iónica . Etenim Ionici logt hi
vocabantur. Atque h te (carminis)y£e-
cie utebatur etiam Alexander , JEtolus.
Pyrrhus , Milefius: Theodoras. Timocha-
ridas. & Xenarchus. Sunt autem ipfiut
plurinia Jpecies : ut , Ad infernum de-
fcenfus.Priapus. in Belefltchen.Amazon-
&alia. Prattrea-, Inclufa. &, Liberatus.
ut Athenaus inquit in Dipno/ôphiflis.
V. 16. глЦш 0%ï ovpmivfë, fuytv-
(4%ux iîw ùSlvù яг<«.] Martia. v. 24.
qua cuntíafociaperfeüam faciunt can-
tilenam. Vide quam multa prxterie-
rit, & quam egregia, ñeque enim
hic mutilas facile ceniêri debet , niíi
fuá ipfius culpa.
V. 1 8.Ллир«Э ¡) o fvbfMs] Sic plane
Mart. v. 2 5 . Dividíturfane numerus in
orationt perfiliabas. & cartera, v. 21.
TtTç 7i %ч(лх<п, utcunque expreiïit.
V. 22. f*íft) Sí fuB-f4iKÍ¡i f .] Inful-
fe Martianus : Verum numeri genera
funt feptem. Quomodo f*íf>¡ potuit
interpretari genera? & pro Rhythmi-
ces fubftituere, numeri ? Scribere dc-
buiííct ; doctrina de numera partesfunt
feptem. De partium numero ferme
Martiano acceflerim,ut fecunda pars
incipiat pag.3 2.V.20. tertia, pag.34.
v.5. quarta , eadem pag. v ult. Pof-
funt tamen du<e illa? partes fatis com
mode ad primam referri , ut minu-
tius tantum hsc partitus videatur
Martianus.
V. 24. <в&л Ttiútm tfóvuv. ] In
Martiano itaque referibe ; prima
(pars) de prima temporibus- Sic enim
&ipfepag. 101. v. 3. Primumigitur
ttmpus eß.
V.27.
2<y6 MarciMei воин Nota
V. 27. any*©-] Mart. in morem V. 12. «с еф/u/,] Puto v. 7. од
atomt. annon inepte ? Deinde , пес tiç otCjV ТШ twv tonrw <р$гу[ш* аьу-
partes, пес momenta recifionis (divifio- кучлу. refpiciendo ad comparatio-
nis) admittit. id eft , nec in minutif- nem, quae fit cum reliquis fonis.
fimas partes dividi poteft. v.28. hxc V. I J. аш><$<& »S« .fcÇ"©-,]
verba , Sç од л)/*«Ь» кх\нтщ. Martianus v. 10. Compoßtum vero,
çïv St жмКш Tvv nt 'srfßi vf**t > male quod poteß dividi ; & quod à primo aut
aberant à Magdal. habebat autem duplum, aut triplum , ant quadruplant.
Bodlcianus. Deinde v.2 2.iidem ma Pro à primo, quod Latinus ièrmo re-
le tranfpofitis verbis legebant , од о»' fpuit, refcribo , eßphmi. v. 14. pro
^iufx'i^ou х*3гтв. V.peil. -т^сб (Тф/сп». та'тш mallem vit*.
V. ult. fxovxi olovei xu'çpv V. i б. [*г%ел )«ç r?içjS& cj^-
Martianus v.5 . in Arithmetics monas. fîA^tv] Martianus: Eatenus enim tem
Qua: ibi adduntur , idefl , fingularis pus omne numeri profertur. Qua: addit
quídam , ac feipfa natura contenta : fatis funt obfcura : atque ei finis eß,
inepti gloflatoris efle puto , qui vo- qui plena rattonis efl terminus . Hoc
cabulum monas explicare voluit ; uti vult diccre ; plena ratio & maxima,
liquet ex feminini generis vocibus ; qua: in Muficis fpeôatur , eft qua
adeoque expungenda cenfeo. drupla i nempe ipfms bis dia pafon
Pag. 3 3 . V. I. fyiap&Ttq jaç bu Aí- conibnantia: , cujus graviífimus ío-
Perperam ble in Martiano: Sed nus , profiambanomenos , ad acutif-
numerus in verbis perfjdabam. Pro nu fimum , neten hyperbolzon , cft ut
merus refcribo, tempus. Nam ut aliter 4. ad I.
legerit aut icripferit Martianus , vi- V. 20. pro йС'филГу male Oxon.
dere nequeo. ¿n cpuffi«f.Scal.¿K фи quod ifto rao-
V. 4. c* Jit Kivjirt <гш/лос!@^ Mar do emendavi.
tianus non male, ingeßu, (Sic & pag. Ibid. Türm Sy¡ тЛ^о'ки»,] Mar
15Ю. v. 16. ) per incipientcm corporis tianus haec , & qua: fequuntur, bene
motion, quodfchema dtximus , (nempe vertitv. 16. Male omnes v. 22. &
pag.i 00. v. 27. ubi Ariftidem inter- V. 27. apvS-pioi. ut & Martianus pag.
pretatur pag. 22. v. 21. ) invenitur. 190. v.32. pag^.iy i. V.18. & v.u.
Hare autem probe funt notanda. V. 24. istsi «*i;'Aïf ffuÇpiltç túr
V. 6. t«V fitÄaiiisvluv'^ Plane le {ir.] Hinein Mart. v. 19. refcribc-
go , y.t\u>Sxf$iwv. adfingulorum qua rem : qua ratione certa inter fe or di
modulantur motum. nem ßrvant.
V. p. çr€Jomyx*<7o,] Sic omnes. V. 25. Oxonieniès bene , од tb~ç
at procul dubio melius , 'ssfytviyx. tostwî. addita vocula од.
V. 10. Oxon. ¿V6iv. v. n.malccon- V. 26. Sva [xtyiSm «Vojuo/«v] Hoc
junftim «тик, pro ti теп. plane falfum. feribendum , см; ш v ,
feu
 IN ArISTIDEM jQvjtNTILI AN V M. 257
ícu (toi лпро'ши , vcl ut Euclidis ha- margine Seal, in textum irrepferunt.
bet definido , quam pag. 221. ad- Legendum autem , мгоигф*, (feil,
fcripfimus, efAvfl/juv. Tempus enim, ar«V) 2^фгр« ^<oAi« ж, ЛяЛял'оу©-.
exempli gratia, eft fimile tempori, Pofles quidem eodem fenfu fcriberc,
& ejufdem generis. Hoc vertendo Siygwlgr > vcl Л'»»//©- , fed minus
non animadverteram . ¡taque pro commode, vide pag. 35. v. 1.
diffmilium feribe fimpliciter,//»»/«««. V. 1 5 . errv <fè, лы/Нw] Hinc in
V. 27. «p'pvâjwo» <Í£, 0.' îravîeAùTç-] Martiano p3g.i9i. v.ult. pro multi-
Bene hare & qua: fequuntur ufque pitees referibe , compofiti. qua:emen-
ad pag. 34. v.4. vertit Martianus. datioetiam confirmaturex pag.192.
Pag. 34. v. 5. £7i t£v }gótmto¡[$¡ v.i.&v. 3. unde autem natum fit
«я-ЛоГ- o¡ Sí ягйКлягЛоГ, o! k¡ отЛкэ' x«- illud mendi facile perfpicitur. Exem-
Л»»7л|.] Planum itaque , referiben- pía Martianus immutavit. pro Л'ви-
dum efle in Martiano v.29. Sedtem- poi fubftituit, pyrrhichius : pro SaSt-
porum alia fimpliciafunt ; aliamulti- ruímipui, fîmes,
plicia, qua podica etiam perhibentur. V. 1 7. ля-ЛоГ ffi einv,] Нгс
V. 7. ar«V f$ Svi&J] Paulloali- bene Martianus v. 2. in cujus ver
ter Mart. v. 30. ubi illa verba; per fione v. 3. probe Icgitur vocula et~
legítimos & neceffartos finos juntta. iam . Pyrrhichius enim tantum in
abftrufi aliquid fignificare videntur, bina témpora dividitur ; fed pxon in
de quo aliquando dicemus ad Plu- quinqué témpora , & pmerea in
tarchi dialogum de Mufica. duos pedes , trochium & pyrrhi-
V.io. a¿<pop«í Sí 7¡iSm \ .] Mar- chiumjiambum & pyrrhichium. &c.
tianusquoque у.^ъ. Sedpedum diffe- V. 20. th pí?bop%u] Pro цьЖоф*
rentiafuntfepteth. At in illarum dif- referibo í^e^, ex v.2 2. Hace autem
ferentiarum enumeratione omnes prior pars quarts differentia; in o-
Martiani codices deficiunt. Primam mnibus Martiani codicibus defidc-
enim cum tertia, infigni errore, со- ratur. v.2 2. Oxon. Ло'лк.
aluifle videmus : & reliquas perpe- V. 25. >j $ Sixift<nv mi»v-~] Mar
ram habere, qua: omnia ex ipfo Ari- tianus incommode v. 6. Alia deinde
ftide non difficulter reftituentur. differentia eß, quaper divifionem quari-
Ibid. хлта piytb-@-. ] Referibo, tur qualis exiftit , hoc efl , яги». Ргаг-
9rfftíi>) p8¿ ч'хлта ¡AÍjt$r& . Deinde terea legendum puto : Alia deinde
v. i z.SéJliçp 5> ч "«та ^о'ф. & v. 1 4. differentia eft per divifionem , qua qua -
TtÁt*i Л , r¡ хлтк агш^гтч. Reliquis ritur. ut pag. precedente , per ma-
difïèrentiis numerus rede additus gnitudinem. nifi verbo addito legere
legitur in omnibus codicibus. velimusutv.Q.& 10. Alia deinde dif-
V. 1 2 . о/ те^о^о*] Наг bins vo- ferentia eft, quafit per divifionem , qua
ces , quas Oxon. non agnofcunt , ex qturitur. y. 2 5 . pro Sn potius lege-
Kk rim
 2^8 Marci Mei
rim omv, quod ufitatiiïîmum eft ; &
quiafequitur ovpÇaîry : quam uteo
retento, feribam cum Oxon. avpi-
Çtutet,
Ibidem pro ягш'лак perperam
Bodl. 7пшк1ш. ^ o ¡itifJ eít ítoúlov оьук&у. quo J , ut
V. z6. ягш'л»? cm <*7rA»f yivtcôoji
ovpGcúty.'] Exemplum dabimus Do-
chmium priorem ex pag.29. v-9.De
quo Fabius Quint. Inftit. Orator.
lib.9. cap. 4. Eft & Docbimus, (lego,
Dochmius) qtàfit ex bacchio & tam
bo, yel lambo & crético ,ftabilis in clati-
fitlis &feverus. hoc modo : v - - | и -.
vcl ifto : и - 1 - ü * Martianus perpe
ram : atque Ша quafimplices pedes ejfe
multíplices . Novam enim differen-
tiam ha:c verba proponcre videntur,
cum ad priorem pertincre debeant.
DcindcOToci'Asf incommode hic ver-
tit multipliées. Expunñis binis voci-
bus, & una referipta, fic legeremus:
atque ßmplicespedes contigerit ejfe mul
típlices, vel potius, varios.
V. 27. hc7ij , щ jÇib %tfpot>~] Hanc
quoque mutilam in Martiano legi-
mus v. 9. Reftituo : Alia eft perfigu
rai» , qua per divifionem fieri confuevit.
V. 3 1, o ¡nJjf Í%y¡ Tb* fAntyvx yg£w~\
Martianus v. 1 1. unus habet prolixius
tempus. dvxns\>!ô-uç igitur fubjungit
v. 1 2 . vel cum per contrarium. Melius
feri pfiffet : alter autem per contrarium
ordmem habet témpora pradicla.Hujus
differentia: perfpieuum exemplum
funt trochasus & iambus. •
Pag. 3 <; . v. i . те ¿un Лда. та Sin\o¿-
<nov.] Oiconienfes, щ te ¿\tt\. Mal
lem.
lOMii Notí
qui ordo eft v. 6. v. 9. v. 1 3. v. 17.
pag.143 .v. 5 .Martianus tamen prio~
remíérvatordinem.v.ij.ut jam ve-
tuftiffimacffe hace lectio adpareat.
V. ^. «? ctcjí 6(jm/7ov] Liber Seal,
editum , emendavi ex fequentibus.
Minus bene Oxon. w \сш <л <wyx.
Eft autem inufitatior locutio , quam
tamen eodem modo vertit Martia
nus v. 1 6. Etenim unusfemper cumfibi
fuerit aptatus. Puto Icripfiffc Arifti-
dem, àffljàçZ, <5rfjV. utfubaudia-
mus «e/O^oV.quafi o ffi /xovxSixàç <xp»-
S-poç, numerus fingularis.quod com.
pendiofa feriptura per notas literales
fignabant. Sic plane v. 6. 0 St ¡3 ^rfjç
те* л. nam , o Sï ¿&Ttpt&, Gracus
fermo rcfpuit. & v. 7. в Si 7-3reyf «•
ß . ubi Oxon. o Se те/* <3r£jV та Svo.
& iidem v. 8. ¿ J\¿ Tiosxpp ttfft tn
ttlix. Citerum abfque ratione hunc
naturalem rationum ordincm tranf-
pofitum in Martiano legimus. Hzc
enim verba : Tria vero ad duo numerus
hemiolius eft.verC.10. recle fequentur.
Idem Martianus v. io.1v Sfk SvoTv ine
pte eloquitur : tarn fyllabarum quam
temporum fervat. feribere debuiffet:
geminam rationem temporum infyllabis
fervat.Quardam hic praterea explica
tions gratia- adjungit , qua: minus e-
mendate leguntur.Vcrfu 2 1 . pro ¿e-
nique mallcm,¿í/fláí. v. 2 2 .pro verum
plane fcribendum unum. Vult enim,
unum ad unum ; vcl duo ad duo ,
tanquam sequalis rationis numéros,
conftituerc genus Dac"tylicum.Con-
firmat quoque hanc emendationem
verftjs
 in Aristidem
verfus 16. Porro v.22.25. 28. figna
vocat tcmpora breviflîma , unde pe
des <Л'<«/*о» , -reJiwpoi , &c. adpellan-
tur. V.29. parum Latine dixit: Acci-
dit autem numéros.
V. 10. ïuç гккси^гххок/ли. П Sic
emendavi Codicem Seal, qui nabe
bat IxJexÄiw'jbta. Confirmant earn le-
ftionem Oxonienfes ; & Martianus
V. 32. quod adifemo ufqueinfedetim
pedes procedit. Omnes autem codi
ces hic male legunt pedes profiliabas,
quod recte pag. 193. v. 1. excufi
habent & feriptus В. Male autem
rurfus feriptus A. pedes. Mallèm ta
rnen iis locis feribere figna. quo pag.
192. terutitur. Vcrfu ultimo feri-
pfifle videtur : primus aqualiter con-
flare videtur.
V. 14. jre^ÍTOi] Hoctanquam
ufitatius in margine adfcripièram ,
quoddeindein textum irrepfit. O-
mnes bene habent щоиктщ. Hefy-
ebius : Tlipsucoffiey, nXetooffion.
V. I9. '¿US KtvliVt.OUWfSOtt.OYipiS . ]
Itaque pag. 193. v. 3. in Martiano,
pro XV. referibe xxv. Hephasftio ul-
terius progreditur pag.43. Suúoílon St
juov /лц vWe§£«&«v. Sed Potonicum
tnetrum etiam ad fex pedes progredi
poteß , quoniam trigintafignorumnu-
tnerum non excedit. Porro Cod. Seal,
male, «V srev7i «ksoW/x». & v.20.
lerperam Oxon. eti<&tfli*$r.
V. 2 3 • tut 7ioy«pù)v ¿íK*miÁH~\
Cod. Seal, rurfus «»'?. Bene autem
Magdal. тянргыаийгштц*. Male
QVINTILIANVM. 259
hic legitur in Martiano v.4. quatuor-
decim fimiltbut idem ponens. Si quis
enim ex hac fcriptura putet quatuor-
decim epitritos uno rhythmi duétu
poni poife,toto ccelo aberrarit.Haud
dubie fcribendum : quatuordecim fi~
gnú eundem bis ponens. Pro yívílcn vi-
deri poffit fcribendum КцуЗсц. v.27.
pro /jrçjwftj^Jav in Oxon. eft -зтф-
KdfJ¡úuv. & v. 29. J(J m,H¿v¡.
V. 32. c¡ o\e oínuú^íloi. áfftwtyíloi
$¡,1 Oxonieníés : 0.' J\) ¿<nw$2ot.
ezwtyílot ¡¿%¿, oí ¿41 Svo "fotoy, 1? -sshet-
ovfc'v euut^ÛTtÇyùç o¡ Sec Síxa<m[¿or (fu-
praícriptis his pedibus in omnibus
codicibus ,u-|-u|--juu) ¿<nw$b-
lo¡ St , oMvi fflet mSixcö ^gaifdfaoi , a!ç al
■niç^oY^or (fupra feripto hoc pede
- и o) pjc7o¡ Sí. Hic ordo antiquior
videtur , quod eundem quoque ob-
lêrvarit Martianus v. 8. Addendum
autem hic videtur , 0.' St fttxlói. quod
in omnibus éxcidit : ut legamus , 0.'
Ss dtrzwtydoi. ol Se (MiSol. czwfytloi $û.
Haec quippe rhythmi differentia de-
inde explicatur pag. 36. v. 2. & à
Martiano refte additur v. 7.
Pag.36. v.2. olniïlffi eiç >Ç*w]|
Haec vera eft leclio , ut hinc Martia
nus fit emendandus v. 10. qui ali-
quando in pedes , aliquandoin numéros
refolvuntur. Pro pedes referibo témpo
ra. Perrhythmos feu numéros in-
telligere debemus non fyzygias, fed
pedes ; obftat enim verbum лклЛи-
¿(dfaoi. Idem autem , quamvis alio
modo, docet Ariftoxenus pag. 34.
v. 17. Eadem magnitude pedis eflpote-
ßasejr conjunclionis. Exempli gratia,
Kk г Pes
 2бо Marci Meibomii NoTjï
Pes hexafemus и --и, in témpora Corrigendus Martianus pag. 194.
refolvitur, quandout pes confidcra- v. 9. Anapaflus , qui vocatur minor.
tur , qui adpellatur antifpaftus ; at Nam ex v. 1 5 . quoque liquet fcri-
in rhythmos , feu pedes , iambum ac bendum eflc major, quamvis melius,
chorium , quando pro fyzygia ac Gráteos fcquendo, feriberetur à ma-
conjunftione accipitur. jorc, à minore, ut v. 2 i . & 2 2 . Dein-
V. 4. w Si агш^гтт'] Scaligeri de fcribendum : acctpiet elationem u-
codcxjetWu&Vwv.quo.rnanifcfteer- mm temporis. cxpunfta voce pedis,
roneo, textum fœdarcnolui. ineptiffime hie inferfta. Pratterea
V. 5. j$ avÇjyiai] Sic perperam hie & v. 16. contra quam Ariftides,
omnes. fcribendum fimpliciter, av- primo ac longo tcmpori elationem
Çvyix. utfequitur<¡Be<o<í(^. Martia- tribuit ; pofitioncm vero duobus
nus hic probe, nifi quod vocula in brevibus. Obfcura autem funt qux
ante diflimiles eft expungenda. ut v. 13-adjungit. Videtur autem vel-
benev. 16. Conjunclim autem le- lc , fi longa: fyllabae tres breves , aut
gebant fcripti indijftmiles,cam gloíTa, etiam quatuor adjungantur ; longa
valde fimtles. seque inepta. Deinde erit in elatione , & reliquat in pon-
v. 16. in eodemfcribo : quiqutdißi- tione. Verfu 18. vix video quomo-
miles fibique impares. &v. 12. сори- do verba fint conftruenda. quae hue
lam, ^ro copulas. Catterum in omni, tendunt: Cum duo témpora fint in
bus codicibus exempla vocabulis pofitione , & quidem in genere da-
rhythmicis erant fupra fcripta : pag. âylico , quod atqualitatis rationem
3 6. v.4. 1|<х<7»|мо* , и - I - u. v.7. ¿yo- obfervat , neceflario etiam duo tcm-
fxoiuv,v- \vv. v.8. o^eoVítiv, u-| uu| pora crunt in elatione. Sed forfan
-u . v. il. Cod. Bodl. xiycifJiu. fcribendum : Quare utroquc tempore,
V. 12. puStywJ e| . ] Martianus quod in pofitionefuerit,aqualifiibpofito.
pag.ip^.v. 28. numero funt fix. Ita V. 21. щ pxxçjtç %inus. ] Hie
reftc fcriptus B. at alter cum editis magna eft confufio. Codex Seal, o-
pcrpcram; numenfunt quinqué. De- miflà vocula legebat : wnix*tç&*
inde fcribendum : proceleufmaticus «V í*mosov&, ¿tt ¿vo ß^^etuv «ç-
fimplex ас duplex ; (vel , proceleufma- <nw , /xxk^cç tyiirewç , ^ ftxKç^ç àç-
ticus brevior , & major, ut loquitur otuç. otW«^ /u«¿ov. Quatutma-
v. ult. ) anapaftus à majore , & a mi- nifeftc corrupta , fuat integritati re-
nore; jpondeus. utexfequentibuset- ftitui. Probarunt deinde meam e-
iam eft manifeftum. In Mart. pag. mendationem Oxoni. qui aliquan-
1 94. v.p. pro Bárbaro quadrtfemo rc- to integriorem leftionem fuppedj^
feribe , tetrafemo. ut refte ter feri- tabant : /¿xx^í %i<na>ç , rjj¡ f*x~
bitur pag. 193. xg^Tç xçatuç axrQvS¿¡@* dirhii. авгоу-
V. 1 8. ¿i¿irou$Q* &п> /ия£ву©',3 ¿¿¡<& pâÇwv.
V.24.
 in Aristidem
V. 24. ó* rSç^inlfMt ] Martianus
v. 25. quaternariam interpretatur «-
(жфеяроу. v. 26. duplices pofitum pro
duo. v. 27. pro qпопит mallem qua-
rum, v. 29. pro ve/ plane feribendum
&. v. 3 2. pro ßptem feribe etfo. Ab
illo hoc eft mutatum , qui pag. ipj.
V. 2 8. pro lêx fubftituit quinqué.
V. JI. cvo*Zf'wf. Jasx/uA©- J Sic
quoque Oxon.Perperam codex Seal.
íaiou/U^. Sx£vKt*9ç. Etiam Martia
nus reetc, Daäylus.
V. penult. n>ï( pipan S Jäx7u'a»3
Minus perfpicuc Man.digito hominis.
V. ult. S/3, та oivx7ivt\iv J Inepte
Mart, quia per ordmem rtdeatfurfujn.
Hephaeftionis Scholiaftcs ^>ag. 82.
7iraç>7@- àvav7rcuç(§p , à ts'toi xvUkh-
, CM ¿V0 ß^^HUV )^ fAXXÇftÇ , ¿
%X£AV àv&Ttou<;(§r x«Ai}7<4 , o/ovei
этягЛв-^'©^ , TSTïîif , xvllçpoQtty таГ
ёхх1\>Хш , о я\Ыхк1и\ф'. Quartusj
Anapaflus, qui huic (Daétylo) r/2 o#>o-
yîiw , «c binis brevibus & longa , unde
anapdflus eß dietus , quafi rttrogrejfus,
hoc eß , contrarius dactylo. Vocatur et
iam Antidaäjlus.
Pag. 37. v. i. Oxon. ч-птЬифи-
vlw SJgâéïv p$¿ mt. Partícula cf/a et
iam aberat à Seal.
V. 3 . <ет€$хгЛ<й/<г/хл2адг Э » o ¿ 7П/р-
р'иА?©">] Hinc nullum mihi dubium,
quin Martianus fcripfcrit p. 195 .v. 1 .
Proceleufmaticus,id eft, pyrrhichius.
Prjecereap.ip3>& I94.femperhunc
pedem vocarat procclcufmaticum ,
quemadmodum & Ariftides , quem
interpretatur. Ibidem v. 2.ilia verba;
yel in ludo quodam puerili , ferme ex
QVINTILI ANVM. z6l
gloífa irrepfiife putem. Habet eadem
I (ido rus Originum lib. 1. с. 16. Pyr
rhichius die tus eß , quia hic aßidue vel in
cet tamine , vel in ludo pueriliJkpius fre-
quentabatur : five ab igne appcllatur,
qui Grace 7riç dicitur , quia veluti ignis
teleriter labitur. Hinc ludum puerilem
gloífa: B.interpretantur rappY;^. in-
feite. Hefychius in verbo Пм^ул^ш.
TW) ¿*<¡'7rAlOV Qt¡%VI<nV tUVTWOV 7П/рр7-
%lw íteycv , oí yfytSm 7тЩ%р ri Kçr,-
lif oí ¿i "ion t» dvxi' o¡ J[e
~¿7TV 7TVff>S TiT Я%И\(ш$. í<pt)o9-SvS jdcfj
тЛ éjJlm/Kx фшт, о^хут&щ фут*
vopu¿<&>i. Cum armis/altare. Armatam
faltationem ac contentam pjrrhichen
dixerunt , alii à Pjrrrbicho , Cretenfi:
aliiy quodfit calida: alii aPjrrho A-
chiüisfilio. Deleilatum quippe Eur/pj/li
vocibus , faltaffe eum dicit Arcbilochus.
unde & Pyrrhichius pes eß nominatus.
Vide quoque Suidam.& Hephaeftio
nis feholiaften pag. 8 1.
V. 7. J¡$ tí ¥ ajrovJaíf] Pro Ím
Oxon.perperam c55n.Martianus:^«w
plerumque inftrvit. nullo fenfu. Rcfti-
tue : quiapltrumquefacrificiis infirvit.
quam vocem etiam habebant GI0ÍÍ2
Cod. A. Grotius non male hic con-
jeñuravit legendum : twovJaä; plc-
runque infervit. Nefcio quam bene
Ifidoruslib.i. cap.16. Spondaus dici-
tur , quia trañimfonat. Namßondaus
traclus quidam dicitur , id eß, /onus, qui
fundebatur circa auresfacrificantium.
V.8. Oxon. ¡om*9Í. v.p.úív pro ш.
utrumque perperam.
V-p. oí îajvfî ¿KufÁuSr,y¡Qcui.~^ Mar-
Kk 3 tia-
гбг Marci Мег
tianus v. 5. quo pedum carmine multi
fiepe reprehenfi funt. Alteruter male,
non Ariftides, ut fcripferit ol •зЛя'а?,
pro 0.' ¡w»«,fed Martianus,in quo pro
multi rcfcribcndumJoww.Nata vide-
ri poíTet illa ledio ex pag.i 96. v.io.
V. 10. £ <f«x7uA»tK] Sic& Mar-
tiani uterque codex Scriptus : Ac de
Dañylitis fatis. Male in edito : Нас
de Daäjlis fais. Quamvis vocula ас
facta cenferi poffit ex hac. omifsâ li
tera h , qua? minio notanda fuerit >
ut initialis & majufeula.
V. 13. т-Яхт"] Martiani uter
que feriptus v. 7. errant, ut & v. 9.
ubi quoque codex В . legebat , hi.
reliqui, ißt.
V. 14. r,fj4ffeictA uçctuç 1 Sic &
Martianus pag. 195. v.9. exdimidia
elatione. v. 16. pro »?р<г«<« eft
X&ctA. ctiam apud Martianum.
V. 1 5 . см JmKxaix §i<n<nf\ Mar
tiani uterque feriptus perperam v.io.
ex duplici elatione. rede autem edi-
tus : Trochäus ex duplici pofitione , &
elatione , qua, brevis eft.
V. 16. Oxon. addito articulo 0,
legunt : ôfSj^ , о см. ut eft quoque
v. 1 8. In praecedentibus tarnen nulli-
bi additus confpicitur. In Martiano
v. 1 1 . pro tetrafemï , & v. 12. pro o-
dofemi,fcribctur melius, tarafana-,
otlafema. quamvis à Martiano ipfo
illa profecía videantur. Bene autem
hic elationem primo loco pofuit, &
deinde pofitionem, ut habet Ari
ftides.
V. 18. Oxon. orfxaiilmsç. ièd pag.
38. v.22. mpcuilaç, qua: feripturami-
OMII Notje
hi verior videtur : quamvis utroque
loco Martianus, Semánticas, v. 16. in
Mart, verba, id eft, delerem.
V. 18. 0 è| oxSw^w $i<rcaçf\ Sic
quoque rede Martiani cod. A. &
editus : ocio primis pofitionibus. Codex
B. male primo loco , elationibus , Sc
fecundo , in pofitione. Pro elationem
tarnen melius fexto cafu, el.ütone.
V. 20. ovÇvyia#~\ Martiani co
dex B. v. 1 8. probe , per copula»;, ut
rede quoque eft pag.i94.v.26\ pag.
195. v.J. pag.196. v.9. Alter A,&
Editus, male , per copulas, v. 1 9, pro
Bacchius, codex B. & A fupraferi-
ptam, habebant , Antibacchius. Qua:
hie notavit Grotius , funt errónea.
Non vidit Bacchios hic adpellari cho-
riambum & antifpaftum. ut etiam
ex fequentibus rhythmis per perio-
dum clariifime confpicitur.
V. 2 1 . •srO'tpov txi «» tctft£o¥ f\
Martianus abfque ratione Bacchium
à trochaeo ineipientem praponit. In
illo v. 20. pro iambiсi lege iambi. Sc
deinde , Qui vero alter Bacchius eft.
Pmerca v. 2 3 .kribe,per certain viam.
expunftavoculayf. v. 24. pro doce-
tur , quod отпсвЪаЬет , lego, do-
centur. nifi prius ftylo Martiani con-
donandum putemus.
V. 24. pro тате bene Oxon. те
ти», quod & vertendo obfervavi. In
Martiano v.26". lege, primum quidem
qui iambum. ut eft in fequentibus.
Codex A . primum quidem iambum
quod habere, conftrues : qui (Тс. rhy-
thmus ) primum quidem iambum ha
bere monflratur.
V.2J.
 inAristidem
V. 2 5 . tiox**& &™ í»f«Ck.l Sic
& codex В. Martiani. Male editus,
ТгосЬлш tambo. & v. 28. cum códice
A. а Вассbio , trocb&o. pro а В.tec bio
trochaus. quod utrumque etiam cor-
rexit Grotius.
V- 3 O. ere «fe AoittíV ici/xSxç ï%ov-
7г?.] Hinc v. 3 1, in Martiano reiti-
tuendum videtur : qui ex uno troebxo
fiant , & relit]иii iambis, primus. Edi
tus : trocb&ofit , etiam iambus. Pro fit
codex B.fiunt: A. fiant. Pro etiam
B. primus, quam vocem codex A
fupra iambus feriptam habebat.Dein-
deferiptus A. v. 32. additis inepte
duabus vocibus : appell.ititr à doctis.
V. ult. verbum nommatur , ab utro-
que Codice additur. Porro pag.196.
v. I. in Martiano verbis , ОДо vero,
Codex A fupra feriptum habebat ,
pradtximus. admodum commode. E-
ditus deinde legit: & quatuor, addi
ta partícula c^,quam neuter Scripto-
rum agnofeit.
Pag. 3 8 . v. 3 . ííw J[í îx/aëtsç.] Per-
peram Mart, editus pag. 196. v. 3.
pro , per periodum ; quo modo mer
que Scriptus reéte habebat; legit,
perpyrrhichium. Rurfus v.4. Editus :
feptimus qui trochaos primos, pro qui-
bus reéte uterque feriptus: qui primos
trochaos.
' V. 6- TrtuTtsí onr IcipSvç] Mar
ianus hic iterum à trochado incipit.
V. 8. «ггл»? /3«x;ç«@- '^7n>
£« ] Mart, pag.196. v.5 . duplex Bac-
thius ab tambo nommatur. Pro duplex
plane legendum, fimplex , hic & v.4.
ubi etiam pro dicitur Cod. A habe-
iyiNTILIANVM. 263
bat, dicetur. Deinde pro, nominatury
quod codex В. habet , in edito eft,
ejfe dicetur. Ca:tcrum, fecundos tro
chaos? reftc legebat codex В. pro eo
quod in edito eft, & códice A.fecun
dos tambos. Grotius hic errat. Porro
in Martiano v. 8. reftituo : incompo-
ftti, vel qui per periodon. Meliori quo-
que ordinc rhythmi per copulam
praeponcrentur illis per periodum.
v. i p» uterque Scriptus Latinis literis
iambixjn , ut editum. Melius tarnen
GraecisjUt in hoc Autore Gra*ca vo-
cabula ferme ubique fcripta rcpe-
riuntur, illud exaratum effet.
V. 1 6. «8%s lev lov ] Videtur le
gendum, 4 *%L ut & Martia. legif-
fe videtur v. 1 2.Ifidorus eodem mo-
do base habet : Iambus diclus eft, quod
IxpGlÇw Graci detrahere dixerunt.Hu-
jufmodi enim carmine оптеs inveäiones
vel detracciones implere Poeta funt foli-
ti- Diclum autem nomen ab eo quod
velut venenum quodammodo maledtäi
aut hvorii infundat.
V. 22. \JzrcxeJ<riü'S Щ ßcim*i.~\
Mart. v. 14. «оифгяроу, & nimis nu
de : pofitionis.
Ibidem Oxon. legunt , tiо;£«7ф*
OY.pouilôç. attamen Martianus fim-
pliciter , Semanti eus. & v. 2 3 . сШ 7i-
%v$x*ç oHpxtnxiç ^çÎT»(.male divifim
prius vocabulum . Martianus hoc
vertit: fignificationem ipfam producta
& remanentis ceßationis effiiigit. minus
plene. v.25. Oxon.£vex«.& v.27.
Aeinv.quod Mart.vertit,/o»«.Pro Bac-
ebieis male uterque Scriptus, Baa his.
& v.i8.Cod.B.ßd«te Akcr,Bacbius.
264 Marci Mei
V. 32. поит Щдуч(§',~\ Sic ГС-
etc Oxon. Perpcram Seal, â^'^pof.
rede tamen pag. 39. v. 2. Martiani
codices nihil fani habent: Editus le
git : alus Paon Ля-Ллет©". Pro qui
tus codex В." unusp&on Л T A I О с.
Proximead veram feripturam acce-
dit alter A. qui habet ДТП Oc.
Hune autem pedem nemo alius
ifto nomine adpellavit. Caufa eft,
quod Mufici alia vocabula pedibus
imponerent ; alia Poctae. lili enim
u%<nviyj¡ 9e'aiv in iis fpeebbantj hi
longarum ac brevium fyllabarum
numerum ac fitum. Itaque idem hie
pes ab Ariftide quoque vocatur am-
phimacrus, pag. 48. v. i2.abHc-
phjeftione etiam creticus , pag. 10.
Hujus Scholiaften errare puto , cum
pag. 8 2 . eundem hunc pedem ioni-
cum quoque adpellatum elicit- Ioni-
ci enim in daétylico genere confide-
rantur; amphimacri feu cretici> in
h'cmiolio. Melius pro iwm¿f legere-
tur wauuviKSi'Ôc fequenti verfu tsou-
uvikx. Sed idem quoque с*о'я-А<®-
vocatur à Scholiaíte Ariftophanis.
certe uterque eft generis Paconici ,
adeoque hemiolii. Integrum ejus
locum ad Nubes Ariftophanis , hie
cmendatum adponam . Verfus au
tem , ad quos illud fcholium fpecbt,
in Porti editione pag.i 6^ . funt hi :
Err' ímwHv-í'íTíioV ¿si tíJV р'иЭ'/иЛ ,
KxT c*oVA(«v , j¿ tSmTtQ* ош ш(& SoL-
x7uAov.
vv tifxjtíla eeíovlt; là отгАл. ïçt St * in xxK¿f^n@^ \s&v mut , ovyxeilai елс
«j^moAiw . ц jàç [**X£c¡i <¡j^jV tus Sua arevSeíx щ тпрр^х
50MII Notje
¿ictA àvuncuçtYsv, Îç ¿í%í!at imvfëlç ernr
StavïkxQxç mSotA. oí ¿i ¿cottAíov, тг*
xfAQlfAXKçay , ¿V Xj xçylutsç ххКИтщу
JwtdtíT tiç en) Kxfq&ç »vcfyepfyjü [Aî-
raWtfmoVAec. xetAeîrof J[i cvoVaîo*
»jj ¿axIvAor , и jgmloH tyri lives. Г£«г .
Si A«7ni то , oí аи/А|)7л/. Kx7 c*e5rA<^
о' ^и'о JeMUuAVf ï^«y aarovSéïov
ti n¿hn ед отсЛ/v. оГок , ûV фо-V
х^и^гюу J <Д' £xAu£ mrvix ¡uÍtuq. Af-
}л<7о J' л» »v(ft>? хл7' c*oVAíov, TB 7¡íí-
ТГЙК $V&f¿0V TBíÍtCV TBÍf otSiOÍ?
xivSfdJiíW [Ai&ezwlovi*/;. сЯп TsKw Si
Ttïï fAlV üTlhW (TtfAVWÇ 7щ£ш<П 7ivfft-
Qua; verba mutila funt pau
lo poft initium , fie reftituenda : es»
Si ¿[¿¡¡¿(kxIx SxkIväov") с* ÏQcç Азуа* о
</|,ê (х<*7' c*oVaio») с* ърнк'ш. deinde
uves. Porro, o^tv ^$t) x*A«T«f x<*7"
¿víVaisv. x«7« SxxIu\qv , lú ^мтщ
(oi xú\>¡lxí. Hxc verba, tyvi líver.
r^ùif J« a«7jtí те. Gratcus quidam in
margine adicripièrat , quod decile
aliquid videret. Reéte autem idem
ex ièquenti fcholio fupplct , о»' аиКц-
7«f. Omnia hare verba inepti homi
nes in textum receperunt.) Pro хаЛ*
c*oVaí(^ icribendum , x*7' c*oVa<ov.
Alterum fcholium ibidem ièquitur
his verbis :
K«7« Sxxlvhov. ] ху&рцЪцд* «î»
xxlx ¿oík vKiv , ш ^çôV7«4 eî ouihv ou, a
x«7» ¿xkIvKqv р'иЭ-jUoV èyi о с*  Ao'-
J'^. -0 Je c*ojtA(@- >5r&QuàouH9e
т$о%я1х ед
 in Aristidem QVINTILIANVM. 2<5^
ra elTe conípicitur. Cum enim fit pes
m<¡)x ¿vxTttuwKvi, ч ßxatm <Sv<riv, xvx- generis Paeonici , & quidem quafi
■xxt&KÍf Unaiif. In quibus pro *tA- duplex , decern témpora habere de
&fa¡laíg* lego oivaircuçiYsv. Deinde, bet. Martianus obfeure Ik mutile
o ó* ÍÍQm Ло'^л). &, <3fs*ïA*K9V. Atque v. 22. idefi, in thefi dupl'ici poßtione
ex hoc loco planum eft in Bacchio producía, & arfi longiore jungitur. pro
pag. г 5 . circa finem rede cnoplium jungitur , quod uterque Scriptus ha
pcdem conftare ex iambo , & hcge- bet , in Edito eft duettnr. Verba , id
mone , (qui hie pyrrhichius) & cho eß, in thefi, non male abfunt à codi- .
reo, & iambo. Quod enim Arifto- се В.
phanis Scholiaftes primum pedem Pag. 30. v. 2. 2if&yu<& fJfc ¿v щц-
facit fpondeum ; Bacchius autem Martianus v.26. in Edito -Ande
iambum, hoc ex generali regula.qua Лл-Лая^- quidem dtclus eß, id eß,qua
omnismctri principium indifFerens fi duplicia membra difiernat. In uno
fíatuitur, convenire diximus. erat Л1Д10С pro «ЛягЛлет^. in al
V. 33. ¿x /"«xgjtf pinçât iL ß^ßt- tero fcriptura Д I А Г I О с proximc
%eíx¿ ,] Ita reéle omnes. ideoque ad veram acccdebat.
perperam Martianus v. zi.ex long* V. 4. 3faGx1o\ Jé,] Editus rurfus
poßtione, & longa elatione. Rcfcribe: male, Epibatü. & pejus adhuc Codex
ex longa poßtione ac brevi , & longa В. ЕШПАТСИс. v. 5. /«реете ver-
elatione. tit membris.
V. ult. isodm 33n£«7cV,] Sic & O- V. 6. ¿voTv SÚffQÓf**] Martianus
xon.reótc. Martianus editus: Ac al v. 2 8. duabus diverfitatibus. id cft,dua-
ter Рлап EpibatU. -Codex А. ac alter bus diverfis elationibus & pofitioni-
dupitei. Cod. B. Alter vero epipatus. bus. Ita autem Cod. A. Codex B.
Seal, perperam, SfaGxAoç. & deinde, Ti. notis numeralibus . Hoc ctiam
см [AXKÇfîç ^<геац fxxKP^ç xçciaç, Grotius in MS. ita legi adnotavit.
(Hic lignum aliquod pofitum erat, Male Editus, triadiv. Porro hic&
fpeftans ad marginalem lcftioncm : v. 5. Oxon. ¿vhv. ut ferme ubique.
•яалш S-kiGxhàç , ¿K /xaxçâi $i<rsa>ç yjfjj V.29. addita partícula in codex В. le-
fxxxç^ïi xç<nu>ç. quae verba inepte gebat inJpeciebtu. à reliquis illa abeft.
funt ex pracedentibus repetita : nifi V. 8. ¿¿0 $ù ¿o%puxxeí.~] Perpe
aliquid illis défit ) щ ¿¿o /*xx¡¡w ram Martiani Codices v. 30. Dochi-
mina. vel ut Cod. B. Docimina.
tyíotwv. ultima tarnen quatuor verba Ibid. ¿Qxpixxx.] Sic recte hic л-
fubduâa linca notabantur , qua: o- mnes Codices. Perperam autem in
mittenda cenfui. quod deinde com- Hephaeftione , Scholiafte Ariftopha-
probarunt Oxonienfes. Sed ex ge nis, & Demetrio Tricliniode metris
nerali quoque ratione hsc leétio vc- Sophocüs , femper feriptürru-eperi-
Ll tur,
 гбб Marci Mei BOMii Notä
tur, it%(taSniç. Vt cnim ab íai^ и - - и|и
eft чШиз!» fie à ióxf*>& j ¿<>x¡m*- чо iy^tngjov.
Ex Latinis hujus pedis meminit Fa
V.9. A«f#] Editus&Cod.A. bius Quintiiianus lib. 9. Inftit. Orat.
Ex quibus prius quodfuerit. Qua: fi ve cap. 4. Et quidem Ciceronemfiquar :
ré eíTet Martiani fcriptura , ofcitan- nam ü eminentísimos Gracorum eftfe~
tiam illius infignem in vertendo pro- cutш , excepto quod pedes mihi trifjüa-
deret , quod ad Graca refpiciendo bos non videtur excederé : quamquam
neutrum genus retinuerit , non fol- Ole Рлопе , Dochimoque ; ( fie perpp-
licitus quomodo id Latinis refpon- ram omnes editiones hîc & binis lo-
deret. Refte autem fequitur v. pen. cis ièquentibus. feribendum , doch-
Secunda eft Jpecies. Cod. B. legit e pro mioque.) quorum prior in quatuor , fe
fx. & , ut puto , primus qui pro prius cundas in quinqué excurrit , uta tur. Et
quod. Id in meo libro annotaveram. poftea eodem capite : Eft & Docbi-
nefcio utrum ex códice В. an ex con mus , (feribe , Docbmius.) qui fit ex
jectura. bacchio & tambo ; veliambo & crético',
Cacterum hujus primi Dochmii (Notandum hîc, quod creticum vo-
exempla inveniuntur in Grjecis tarn cet , quem Ariftidcs , wcúuvx 2^'-
Comicis quàm Tragicis. Sophocles yyov.) ftabilts in claufulu , <jrfeverus.
in Ajace: Excmplum paulo pöft adfert hujuf
и - I - и - modi :
tyíáiv , 4 pV7a¡V. и -1 - и-
Vbi Demetrius : dvltonrctçmsv ¿uo- In armis fui.
vôfjiilçiv \Jro-£fx«§cA>jx7civ , (fiita di- Porterions dochmii exemplum da-
metiaris , и - - и | - ) о хаЛеГ-rof ¡0%- bimus ex Avibus Ariftophanis. in
fiot'insv. (feribe , ¿o%[*i»Ksv.) InEle- quo tarnen pro iambo eft trochanis,
eba: & pro dactylo, anapa>ftus ; quopo-
«фих7о( xu'vff. • fteriore pede con venit cum dochmio
Bacchii , pag.25.
Atquc hujufmodi quoque exem-
- и | uu | - - | и и и
plum eft э quod habet Etymologi-
Миотс tcSi Süfov Sigilen.
cum M. in voce, До^рлкзг , ex Eu-
adeo ut veram earn eiTe in Bacchio
ripidis Phceniffis :
leftionem , nullus dubitcm. Quin &
и - ! -о -
Fabii Quintil, locum , in eodem ca
« Е'уш Jl' x-n mi.
pite , de hoc dochmio accipio. Tum
Hephasftio pag.3 3<duo exempla po- ß>ondeus, inquit, & bacchius, (fc.iam-
nit , quorum ultima; (ont breves : bo refte preponuntur. ) Sic enim
и - - u|y fiet ultimus dochimus ; ("feribe docb
mius .)
Iif-
 in Aristidem
и- |u и - I - и -
Iifdem in armis fui.
Fabius tarnen per eéthlipfin ita di-
inenfus videtur : , Л'л.Ьепе autemv.2 2. olilán «fue т-
и- - I - - u-
lifdem in armis fui.
quomodo oratores pronunciaiTe non
fit verifimile : ut ferme hoc loco il
ium corruptum putem.
V. i о. x, ■&xíw*!§r jbl&yy*''] Mart,
editus V.3 2. & paone qui At?oí vocan-
tur. bunc ЭДряри* pofieriores Gract
cognomtnarunt. mendofe. Codex B.
АТДЮс vocatur. & ATclTM
pro a^TïjUov. Idem hie in margine
fcholium habet: Lidios quafi lufios ,i.
folutus in membra duplicia. Duplicia au-
tem membra dicuntur, aut quia de qua
tuor punt duo pedes, aut quia in ipfis
duobus pedtbus duplicantur membra,
I. pedes- Нагс parum bona: frugis
habent. Pro Graci v.pcn. infignis &
veriffima leétio eft codicis A. Creti-
cum. Itaque legendum putem : hunc
*.vnov. pofieriores Cretiсum cognomina
runt. vel potius voce hCmov plane
omifla. Grotii quidam Codex legit :
Tocatur , bunc Awcftov pofieriores Graci
cognominarunt.
V. 1 1 . «I <Г«х7иАи] In
Mart. v. ult. feribe & diftingue : qua
ex tambo , daelylo , & paone confiare
monßratur.
V.l 3. ¿<>X(*wt ¿t cHctb.Svlo,'] Mart,
pag. 15)7. v. i. Oui autan deduct: ña
mcú nominantur. Pro deducli plane
refcribo, Dochmii. Deinde, ibmkí-
Ла» jytj ¿vópow у obfeure vertit , aß-
duum & compofitunu
Q^VINTI LI AN VM. 267
V- 17- ето«Ллад/.] Нагс rede
quoque leguntur in Martiano.V. 2 1 .
Oxon. ет^ягЛл perperam pro tim-
¡\iyiw. Mart. Alii vero ex duabusJyzy-
giis, id efi, copula.
niam fpecies Bacchii non exprimi-
tur, puto utrumque hîc intelligi pof-
fe , ut fit u - - и I - - и w. vel - u и - 1
- - и и. In Mart. v. 6. merque Scri-
ptus, confuerunt. Editus, confueve-
runt. qui perperam v.j.analogoshi-
bet , pro alogos. quomodo uterque
Sc. refte legit, & emendandum cen-
fuit Grotius. v. 9. n! numero abeft à
códice A.
V. 24. ixpSoetJw ,] Mart. v. p.
perperam : quorum alter dtiambi figu
rant. Lego , quorum alter, qui iamboi-
des nominatur , iambi figuram rejptctt.
exeodem Mart. v.12.
V. 25. aùuiçy,M¥ ¿X uxy.pf: «£-
otuç,~] Sic quoque probe Mart, con-
fiat ex elatione qua longa eft. .
V. 16. эдпг fJfiju&fMv] Editus
Martianus : & numero qui eft ad da
ily lum fimilU. Vterque autcm Scri-
ptus : & numero qutdem eft ad datly-
licumfimilis. Particular ex fequen-
tibus irrepfiiTc videtur. Legendum:
eft daclylofimilii.
V. 27. i»3 ш Aí|í«f pipi] Mar-
tia. corrupte : partibus veroadnume-
rum iontcum jungitur , & iambicinum.
In quibus & deck aliquid , & abun-
dat,& infupcr aliquid eft corruptum.
Vellern , partibus vero diäionis ad nu-
mtrum iambicum jungitur. omiifis
Ll г reli
2б8 Maro Мёп
reliquis. Ita autcm hxc funt expli-
canda : pedis temporibus iamboides
refpondct daftylo j fed rhythmo ,
iambo. Quemadmodum cnim hie
ineipit ab elatione, fic & iamboides.
V. 1$. ¿híu'o u^trcuv'j Sic & Mar
ianus. Oppido autem notandum ,
quod uterque hic chorius ab elatio
ne ineipere dicatur. quippc&hacde
caufa funt irrationales. Porro in his
Martiani verbis v. I}, qui figurant
quandam. vocula qui abcrat à Codi
ce B.
V. JI. ОхОП. Í7fp0i pu^0¡ ^мх?о<'.
V. 3 1. tïV л'е/(Э|Иоу г|. J Ita О-
mnes. quamvis fecundus, qui eft da-
ftylus per iambum , ( quem etiam
Mart, habet v. 16.) ex Seal, códice
exciderit,reliftis tribus ultimis ipfius
verbis,^ Цмбк xçtnuç. Ita autem
Oxoni. ilium reftituunt v. реп.
TÇo^au'i* xçinwç. ¿dx!v^(^ yiwïxfj&oi,
of аьукыац è| /л^*6а fyínwí , ^ IoíuQh
tcçinuiç. АхЛл@- Kxloi ß*K¥ttn , tç
yivílcn ¿k tÇo%oÛ>s. maie hîc omiifis
verbis , nV TÇo^alus. Sequitur e-
nim pag. 40. v. 3. illius oppofitum,
ièv im ¡xfiGx. Sic itaque in verfione
feribes : Creticus , qui confiât ex tro
ché pofitione, & trochà elatione. Da~
Bylus per umkam , qui confiât ex iambi
pofitione, & iambi elatione. Dairylus
■per bacchium , à trochao tncipientem ,
qui fit . Caeterùm omnes Martiani
Codices perperam : Sunt autem mix-
ti generis quinqué. Error autcm ma-
nifeftus. Primus quippe Creticus ex-
cidit. qui deinde repetitur v. 2 1 . vcl
potius ex fuo loco primo in iftum
OMII Notje
eft tranflatus . Quod fieri potuit ,
dum à librario fuo loco omiflus , ia
marginem fuit rejectus : ex quo de
inde in tcxtum rurfus adfumtus,non
verum locum obtinuit. Certum hoc
eft ex his verbis : ex troché pofittone.
quomodo recle codex A. reliqui,
trochao. ubi etiam pro confinant le-
gendum conftans. Alias enim fi Cre-
tici nomenclaturam explicare voluif-
fèt, verba quidam cum Ariftidis
pag. 4a. v. 9. convenientia , ibi de-
prehenderemus. Porro editus Mart.
V. 16. & fèquentibus ubique inepte
habet daäyltcus pro äaäylus. quod re-
fte habent fcripti,teftc quoque Gro-
tio, quamvis femel atque iterum va
riare videatur codex A. v- 17. pro,
in Bacchio cod. A. in antibacch/нт.
Lego , in bacchium. nec minus-bene
legeres : per bacchium tncedens. vocu-
lam и ex códice В hic addidi. atta-
men non inconcinne à reliquis abeft.
v.19. Editus & Cod. B. daelylusper
trochaum. male. Solus codex A. no-
tabilcm hic leffcionem ac veta» quam
proximam habet, per corium. quod
inlêrto h legendum , thorium , ut eft
manifeftum.
ibid. xqyßwss , of mwiÇHKtvJ Hunc
pedem pag.48.v.28.vocat /Îlçé%ean.
Sed & Hephaeft.Scholiaíta: idem vo-
catur А'^е-^аи©* , xfqZiw Kj Л^ор««г.
4 TÇo^aïxtj тли!ояв^щ.
Pag. 40. v.6. ewTtv WíJííwJ ^ro
etviiv bene Oxon. oùsnSv.
Haétenus Martiani verfionem ,
hiulcam & obfcuram , Ariftidis ve>-
ftigia prementem , confequi potub-
mus.
 in Aristidem QjINTILIAN VM. 26p
mus. Curfum noftrum non parvus P| e
illius verfionis hiatus fiitit. quem pri- -|uu Anapzilus à majore.
e
mi deprehendimus : adcoque ut qui- - Anapzftus à minore.
vis cavcre fibi poifit , puncxis ac fi- p e
gnis notavimus. Non facile tarnen - Spondeus fimplex.
iftius hiatus profunditatem edùTe-
rucro. Multaenim omitterc Martia- " ~ l — Spondeus duplex.
nus folet, quod ftricte omnia & car- Compofiti per copulamïT.
ptim perièquatur. Concedamus au-
tem ilia , qua; à pag. 40. v. 1 2. ha- --jvu Ionicus à majore,
bentur uique ad pag. 42 . v.6. à Mar- и и I - - Ionicus à minore.
tiano fuifle przterita ; certe de Du- lambicigeneris
Äu Rhythmico , ficut & de Mu-
tatione Rhythmica , ut nihil dixe- fimplices funt IV.
rit , mihi perfuadere nequeo. q lian p ,
- Iambus.
do quale m & pag. 190. v. penult.
& pag. ipi. v. i. illas , tanquam o Trochxus.
fecuturz trairationis partes , recen-
fuit ; adeo ut ilia hie defiderari pu- ■ Orthius.
tem. Antequam autemin Ariftide
progrediar, hk omncs pedes , tarn Trochzus: Sçmantus.
"compofitos quam fimplices., ЬасЯе- Corripöfiti per copulam п.
rius ab ipfo cnumcratos, tanquam in
tabella proporïâm. Idque hac de cau- и,- [.- ú Bacchius ab iambo.
fa potiffimum, ut illorum Mufica ra- - и I о - Bacchius à trochzo.
tio,quz in pofitione ac clationc con- Per periodum, xTu quorum Tv cx
fiftit, quam utramqucinitialibusli- uno iambo, & tribus trochzis.
tcris p & e notavimus, ab antiquz
Muficz , cujus pars Poética eft , ttu» U--U-U-U Trochzus ab iambo.
diofis facillime comprehendi poffit. -ий-- и - и Trochzus à Bacchio-
deindead Ariftidem, uti & Martia- -U-00--0 Bacchius atrochado,
numxeverfurus. -u-u-uu- Iambus epitritus.
Generis Daftylici fvT cx uno trochzo , reliquis
pedes fimplices funt vT. iambis.
p I e Procclcufmaticus fim- -uu-u-u- Iambus à trochzo.
p г e plex.
í U--UU-U- Iambus à bacchio. feUj
и u ! и и Proccl. duplex. Mcdius bacchius.
LI 3 - Вас-
 •jo Marci Meibomii Notí
- и - - и и - Bacchius ab iambo.
- и - и - - и Trochäus epitritus.
Tv7 ex binis iambis, & totidem
trochasis.
■ -U--U - u Simplex bacchius ab
iambo.
и - о и - и - Simplex bacchius à tro-
chaco.
UU-U--U Médius iambus,
i - - о - и и - Médius trochaeus.
Vxonia generis
incompofiti funt pedes П.
г с
- и - Рагоп diagyius.
p1«i р e
- Рагоп epibatus.
His tribus generibus mi-
ftis rhythmi fiunt
Docbmiaci n.
и - I - и - Dochmius prior.
и-|-ии|-иии. Dochmius pofterior.
Profodi.ia ,
ex m pedibus.
и u| и- I -u
ex Tv,
uu | и - ¡ - и I и -
ex П. copulis.
u--u|--uu
-UU-I--UU
Chorii irrationales 77.
- I и и Iamboides.
e p
и и I - Trochoides.
Alii mifti rhythmi vT
p
- и -и Creticus.
p e
и - и - Daftylus per iambum.
p
- и I и - Daftylus per bacchium
atrochara.
e p
U- - и Dactylus per bacchium
ab iambo.
e
- ü и I - и и Dadylus per chorium
iamboiden.
p e
- и u u и - Daétylus per chorium
trochoidem.
V. i г. rp fAtlesKyfaeÁti] In qua
ifta vocabula , Daftylicum , Iambi-
cum , Paeonicum , &c. ufurpantur.
v. 24. Oxon. тЛ$4»т. v. 2 5. lego,
CUV A¡ dv0ftí%.
V. 26. ц ixKtovoíQim /metx/tü ßgjt-
^«wV,] Sicomnes, fed dubio pro-
cul corrupte. Verti ac fi legeretur,
•ôshievx^aQm >? paKçôiv 4 ß^ßi^eiwy.
quo nihil adhuc melius video, v. 27.
& 28. pro Л'регрегат eft Л ш О-
хоп.
V. JI. crt»3ífíuy-] Sic Seal, at
legendum >&o<&í<rtw. ut etiam hîc
Oxon. & omnes pag.41. v.2.
Pag. 41.V.6. *rC«'¿a<n] Sic Seal,
at omnino fcribendum /иседфиь ut
etiam recteOxon. vide v.ip. v. 26.
V.I 2. «V Ao'^Kf ч'ткр'иЭ'диад^ O-
ptime Oxon. «f Ko'yvt риЭ/ихде q S
риЭ/ыЛлрмк. donee in rutiones rhy
thmics
 IN A RISTIDEM
tbmicas Hit rhjthmi divißo incurrerit.
Sequitur enim fiepius , hoy®1 p'w9,/u<-
H5f. v.14. fcribe ,§ъи?н&ы. ut etiam
probe Oxon.
V. 19. fA.í¿j,^cav~\ Oxon. [*t¿í£u.
minus bene. Sic & v.29. [AíeJ&.fcd
fequitur in iifdem v. 30. r«¿Wa(.
quam particulam ab aliquo infer-
¿tam puto. Denique v. 3 2. тш^го
шт.
V. 28. «pp'u'3'iUft,v] Seal. «p'p'u^íiTv.
Oxon. fv&i*uv. utrique male.
Pag-42.v.2. ^fpuâ-jMinsv] Parti
culam cenfeo expungendam. quse
etiam bene abeft pag. 4 1 . v. ult.
V. 4. x«5w ctO^"] pagina 41.
V. 20. nempe fubdividens quina-
rium in 3 & 2. qui numeri ícrvant
rationcm rhythmicam fcfquialtcram.
V. 8. А'-ушу)! Л to fuB-piw,'] Alia
eft лушуу ¿fi*e*uo¡ , de qua vide pag.
19. v. 18. pag. 2p. v. 1 1. Porro O-
ХОП. J\l ESI. & V.<J. ß^ativlfa.
V. 1 2. «e/Ví JéI Partícula S\ ab
eft ab Oxon. v. 14. piQm perperam
pro fxíffvv. deinde pro tytnm , >цц rm
d!ç<rtw Magdal. abfurde , ei-
oiw.
V. 19. itxxUas-x^iç.'] Oxon. SÙ-
¿íkx. Novem tantum hie recenfet :
nec tarnen aliquam omiíTam puto,
ut cenfeam pro numero в- feripturae
errore factum Tfi vellî. v. 23. pro <*'-
oiwfém Magd, perperam, xoiwtyirm.
V. 24. xg/Лхк J Oxon. x^Zfxs.
Legcndum pV». ut vertendo indica-
vi. Exempla harum mutationum ,
cum res clara fit , bic adferibere fu-
perfedeo.
Qvintilianvm. 271
V. 28. éiwxuiç mirfatj \мЬ\л£.~\
Hue referenda funt Martiani verba
pag. 1 97. v. 2 3 . & indicio numeri com-
ponendi. Vnde tarnen venerint ver
ba, & indicio, nondum videre potui.
forfan legendum,¿r elatione. at Cré
tico pedi adhsrere debeant. Vel ad
perfecta: rhythmopceiae definitio-
nem funt referenda'; ut fcriptum
fuerit : facultas cum judicio numeri
componendi. v. 30. articulus mabeft
ab Oxon.
V. 3 1 . «V тл£/7л tíjUêAoflïii*.] Vi
de paginam 29. v. 1 .Pro rxnilci Magd.
си/т. Bodl. rewTMy uterque perpe
ram.
V. 32. Ач'ф^,] Hinein Mart.v.25.
hoc vocabulum repofui . Libri o-
mnes inepte , c53nA»j\J¿f. ncc fatis be
ne , perceptio. melius, accept to. Dcin-
de v.26. pro quo quantum videri pofi-
fit legendum, quonam.
V. ult. таГу oleJisouç $4<rt<n\ Infigne
ас vetuftum mendum , quod omnes
codices infedit. Legendum , таг «f-
ff»ç тш( §í<ri<n. ur vertendo indicavi.
Mart. v. 27. per quern pofitiones aut
aut ( alterum aut refte omittit cod.
B. nifi pro utroquc fit fcribendum
atque.) elationes decenter aptamtts.
Pag. 43. v. 2. eiWs ¿íoi.~] Mart,
v. 28. quod oportunumfuerit. Sicedi-
tus & Cod. A. Melius alter B. pro
quod habet cum.
V. 3. ùiciçjMvUtt] Oxon. pro wV
melius , шд . Prartcrea pro d^uo-
v/eeç legendum , »^ovixijf. nifi mali-
mus, fiihomaiiv;. Sequitur enim non
fâfuxiii , fed ¡v$fA.omiíev¡. Sc juvat
Mar
гуг Maro Mei: iOMII Not/e
Martianus v. 29. Tropi vero, ut in Me- vocales duorum temporum , ideft,
lopata , & in Rbphmvpaia tres funt. ancipites , feu , communes.
Deinde v. 50. Mart, utcrcjuc codex V. 10. ov[*vteK*ç,\ Oxon. oz'fi-
fcriptus voculam quos non agnofcit xkmlwtut v.23. Deindc v. ij. re
Codex В. tarnen , tanquam gloflam, ite Bodl. сЧпэтл^г. Magdal. hîc per
fuprafcriptum habet ; f. naos. peram, ЗтпягЯ:^. & V. Ij». \jzfí%*m.
V. 4. OTs»A2msV,] Mart, codex B. V. 23. ObfAirhixluj , хяТ ifkzKPßc-
Syßalticus. Aliquid hîc deeft. Lege- t«*v] Pro oufxirKoKluj Oxon. minus
rim : Syßalticos, Diaßalticos, Htjycha- bene •ялех2и/. Verbum оь/*л-Л««»
fticos , quos deinde in Jpecies diridtmut. vidcatur v. 28. & 30. deinde legen-
& in Harmonien соsfupet; us memoravi. dum cenfeo, nKoîïSJmtç.
Vltima autem hace Martiani verba, V. 27. Ji'^svcv 0и7«*б(1^су,] An
aliquid pag. 189. v.3 z. deefle , plane ' cipites vocales funt tres , «. ». w. Hx
evincunt. in quibufdam vocibus producuntur;
V. 10. с* 7ш vcuíájltxifi АёЛ«|е- in quibufdam corripiuntur. Vocum,
leu. ] Librum iecundum intclligit , in quibus producuntur, fyllogen ha-
quo illud fufe eft pertraitatum. Sic bemus apud Hephxftionem inEn-
pag. 5 9. v. 1 8 . о иxi SéJlmst tÇoV({^". chiridio. Sic a medium in «х^ф.
V.u. ajjn ятмаКиг"] Hxcfa- eft longum : « in x¿,1gí : w in ^vA¿f.
tis dare vertit Martianus. Oxon. Corripiuntur eaedem in innumeris
perperam, «гехлАку. v. 14. iidem aliis ; utin«j/A«sf, яуч^, »Х"Г*«-
Ttfi. Ibidem pro izé%ov male Bodl. Cancrum pro çîi^eoy. hic&v. 28.
mallem <puv¡¡ty. ut v. 2 1 . fcquitur ,
V. 19. <TVjUWï7rA)jp«ju)jJ» Sy, Xomv~\ ß&X? <puvr,îy . Sxpius tarnen çri-
Hic dc tcrtia & ultima Artificiali ^«оу pro фму^ЕУ hîc pofitum repe-
Muficx parte agere incipit. Voca- ritur.
bulum Хат non fuo loco hîc mihi V. 28. $&"xy •fyfeÇ0''*' ovia—
pofitum videtur. cum fequentibus ■ssKaKiv , ] Vt fyllaba « in «V^-. fyl-
id conjungerem legendo : Aoiw St- laba 01 in 0W3Ç. Sic ¿Cp®- , »V®*- Se-
oV»> ЯУ. quentis verfus exempla funt, ai. яи.ц.
V. penult. Oxon. male ¿ta diftin- in nomillibus, eaux , oc/Aa|, xt ~: u.
guunt , y^'S- malmeten , яфтя Hos duos verfus uno vocabulo com-
>&omy>p&í1a!. omiflls etiam duabus prehenderc potuùTet , feribendo , >J
vocibus , oTov oA/j*<p<<)y«. Eleganter Jîçjcyfo*.
Martianus libro 2. Muta ideo hoc no V. 30. (7к/ия-л«хе'у5 >] Hoc ver-
mine nuncupantur , quoniam nifi illis bi male abeft ab Oxon. qui & dein
vocales ajfociata fuecurrerint , intra oris dc perperam habent, рхк^.
fonitum ante aujpicia moriuntur. V. X I. ч Л'^оуоу «геяЯЦь&о» , 3
Pag'44' v.6. Vocantur Hephxftio, 4 ß^^vtf^ar. i lib au
dio,
 in Aristídem
dio , Jifâovev. Et fie in long* fyllaba:
deferiptione , [лчкииа^оу , intelligo
Ji^çotov. Illa vocabula perperam his
in locis abeiTe videri poiïînt. Alias
enim Адем>о* /лг,хмио[4%joi , aut fim-
pliciter , фму^е» ßg^uWfJjtov, dice-
re folet. Impegit hîc illius Scholia-
ftes ipfo Ênchiridii initio , пес intel-
lexit quid vellet verbum ß^^iwo-
(Jfacv. Ita autem feribk : то Qçyx?-
vifjfaov tlftixir ) mf (лц tivai [Aifë.i;v ты
<PwYii*1a>'v ij (Tvfxtpuivx, t¡ S\tsKÍi. V.}2.
xxb' cùm , per fe, id eft, fimpliciter.
Pag. 45 . v. 4. iiç ¿40 ои/лфш» Лц-
yxox/\ Vt in vocabulis-, Tt¡M?. f*cC-
KaçÇ.
V. 1 6. 4f*í<ret* i¡ ß*ßt%HX'2 Codex
Scaligeri perperair.,*;/*'?«« (è^^étx.
& in margine , K[*í<r¿t* **f
quem iftomodo emendavi. Oxon.
nihilo melius fuggerunt , ч/tíftta
ísj'/3g5¡^eí¡». Iidemv.ip. male, <©%t-
V. 29. улсщ\ Oxon. /Uêoatj^o iîv
«p>jv7<4 н5<ул t fed alteram lcétio-
nem meliorcm cenfeo , ut fubaudia-
mus voccm m%,xQx¡. v. 3 1 . iidem le-'
gunt, ^ diphthongus fieri poteft , ut
V. penult. otuv eîç (pmvi-tv [xxkçov
J^y,y*¡ OT^Étí'] Excmplo fit fyllaba
5»; veíbi "ü¡K<¿yx$>¡ in hoc verfu :
Hhxyxfr. iirei TÇoirj .'epev TrfoAi'eôçov
Hic autem modus, quo fyllaba com
munis redditur , primus quoquccft
apud Hcphxftionem.
Pag. 46. v. 5 . чш iôjlkçe/ii Шп\х-
ëftV , ¡ffaj OxOn. t\w iTt^tV 3ilA0t-
ovJbnGlw, ¿f$. bene addunt ûtA-
siVINTILlANVM. 173
A*6iu/. v. 7. omnes >я&№гукхаЬщ.
melius tarnen puto, «srçjiv.
Hic eft tertius communis fyllabae
modus apud Hcpharftionem pag. 7.
ut fyllaba то in hoc verfu :
AlITKÇ Í7T« ¿XVXW "fl/Jilo i»X,4 71
V. II. Oxon. tûç 7i Ç ъг&Чрх.
y. 12. minus bene г-гс'ры pro ¡áSlífu.
ut&v.i8.
V. 13. uTf ovDsaGy¡í] Melius O-
xon. tí avfbxGy. Iidem v. íeq. <b«v.
Ibid. ai </[' iwra тЛ $4<ri ju«x^«v]
Hunc modum fecundo loco ponit
Hephaeftio . Exempla illius funt ,
ея-Aov, хкеоу. Homerus ,
Па'т^охАе juoi «ÍhAÍ y.iyxej,e^i. - -
V. I 8. 0 T¿ èéSi'yi, KíT?ÍTVj<Qr
Videtur fuba^iendum licet
non praeceífemT alias bene foret , то
.5 SdSjifH Ae7r?07tpov ок.
V. 24. cj>9¿yf<*»] Scribendum
cenfeo , фшцШшу. certe per fonos
intelligere debemus vocales. Sunt
autem cp«vij'e»S avpTrtexluj , vo
cales per connexionem , ex qmbus
хм.
il, и,
Ibid. yívélat sm ] Oxon. ylvr^.xi
(bene) та (male.) '
. V. 25. Л' axmiv~\ Sic Oxon. &
Codex Seal, in margine, in textu
autem perperam Jfà та. Ibidem pro
áínvíi/Jepífs'Jegendum, &$шуй1цм. ut
confideranti fiet planum.
V. 26. ьти>{\ Dubia hic erat co-
dicis Seal, feriptura. Legendum ta
rnen effe оштщ , quod & Oxon. ha-
Mm bent,
174 MarciMeib oMii Notí
bent , vertendo indicavi. Subaudio, male , tst». ut& v. 18. оявув. pro
V. 2 8. Jfcwjj ¥/3^«Л,] Mal
lem, ut v.20. addita voce, Qvri ß&t-
Xpm. Deinde ex v. 2 i . repeto, пт^оу
K5'v«4 jrf'vovîeq. Ibidem Oxon. bene,
«таy jU^o nV«
V. 2 2. 7b^»icWv] Oxon.optime
vocula « addita : н ii >j>x7. Idcoquc
in verfionc feribe : cum m orationis
partem definen* fyüaba vocalium. poft-
ea ; fi initialem &c. continuât.
Pag.47.v- 1 . nx^y^oxf^n хжТ'сЯп-
ф0££» «ф»ук] Idem fenfit Hcliodo-
rus apud Hcpharftionem pag. б. фч-
ai Sí o H'^ia'Suf^- , ib /И 'ñi^)tfófJ¡uov
aípaívai чт?оу тш лй\а>у идой x^ivatí я»/-
«V с* ib"? tяг<п . • Immerito
ilium reprehendit Hephaeftio.
V. 5. rç'uùTv crir яви?,] Quid fi
£ftAwi> ад я»р« , lablbntm vidi f v. 6.
pro y»» Oxon. perperam J$t.
V. 8.K9A»'«] Oxon. minus bene,
xwAurt.
V. 9. niytCfSl HX1 ас^г^ьбоАоу] Per
duf&GoKov intelligitur i¡fi¡<p»vef. I-
demdocet Hcphaeítiopag^. óray «fe
'ЗГ&Чуя^ОУ Ц^ыфЮТОУ 4 »aCntfal KS"»)'
$ v oTcv , aîjAvoç. ti St ir S /л' оГоу, eVjUoY.
Cum vero antecedens literafueritfemi-
vocalis , яоя amplius communis eß pr&-
cedensfyllaba , fed'plane longa. Ex fe-
mivocalibus autem liquida praponitur,
m ipfin; ut, amnis : s ipfim ; ut, co-
fmus. Pro x*y perpèramhîc Oxon.
& V. I О. axjfiTrKi^ofS^.
Y. 15. т*'т«] feilicet /и. Oxon.
V. 19. x<y«V] Puto legendum
»<í«y, vel KoäiSüv.
V.20. îTKpo] Oxon. яир'о. ut&
pag.49-V.2j5. •
V. 31. «рч7<ч 3 Mallem, «p>¡y7«i
feil. яг'^гг. Ibidem omnes codices,
аии\гЬ»сщ. pro quo omnino legen
dum , mut&etQw. ut pag. 48. V. 3.
v.i?.
V. ult. 7пх£**/л£&] Omnes per
peram , 'пёлосрСф' . quod quoque
is%*ixf*G& feribendum fuiíTet. He-
phasftionis Scholiaftcs : Пир'рТ^^
mcgjixfjíü^' xaAeîraf , JJcç тв с* теАн
iîk/xÊ» «'« &&<гх(1&щ, Pjrrhicbius et- •
iam pariambus vacatur , quod in ïambo-
rum fine femper reperiatur. Et alibi :
X*A«TTiJ Si ¿HVffíjljQ' <TO%t TJffI ^ ;та-
£/t«ju£@-', <a€¿ TDÍ. 71Al) TùTr («jtt-
бя'иу [xíTim &¿jffHÍleu. Pjrrbichius À
quibufdam quoque pariambus adpeüa-
tur , quoniam circa fines lambictrum
metrorum repentur. Ita& Fab.Quio-
tilianus Initie. Orator, lib. 9. cap. 4.
• Pag.48. v.4. ß&w«A íxQ Ali
quid decile videtur : vel oratio eft
»y*H9A»3si. Quo enim reipicit ver-
bum ixi ? Reftituerem non e waç ,
fed 4 Aí|<f.
V. 5 . ^op««y] Hunc pedem alias
vocant rgJSç^t^uu. Hephxftio : t&l-
<п/Я\лЁо< Sí , oí TSToiy «ЛтАлспоуег , ч .
T&íb&xyt > ô KSH X°?ñ& и ou. Ejus-
Scholiaftes alibi : TwV <if те^сп^йКлб»»
írtáríf pJju о д<ор«®', о Tei^e^u?,
¿N Tg/«y ßgjt^wwy. окЛч'Зч ^opeîbr,
С TT
 in Aristidem Qvintilian VM. Z75
0 71 oí ¿TOTA ^0pát/o'»7«V X¿¿I$JIH CAI ? Soxeno plerique ornees Harmonici
ítatuebant ; recepta in illarum nu-
merum,contra Pythagoricorum fen-
ßc^xx"n'^x^&J • Triß/Üaborum tentiam , dia pafon & día teífaron
primus eft clwius, qui & tribrachjrs, ex confonantiâ.
tribus brtvibus. Vocatus auttm ift cho- V. zo. fAíTiov juJJJ »V «я] Quid
rius , quodqui à faltantibus canebantur metrum fit , & quot modis dicatur,
hymni m trtpudiis , ut plurimum ex bu- de illo vide egre^ium locum Scho-
jufmodt metrií conflarent. Vocatur que liaftae Hephseít. pag.76. •
que trochitus & brachj/fyüabus. Alios V. zo. ^uvíJ^ov] Codex Seal.
chorios vide pag.3 9. v.24. •favaj¡dyJaiv. Oxon. $u 'jiu^j ui v. Melius
V.o. bcneOxon. цдшиШвиЗчт feriberetur $j¿i$jov.
Лоу. quam voculam & vertcndo rc- Pag. 5 o. v.l. txßvluv fxr,¿íTrúnvlí-^
íütueram. Bene Codex Magd.t^o'vlwv mSm ftt¡-
Iidcm v.14. Jsx«l|. ¿í srxntle. fed ultimum melius con-
V. zi. t%/ri[Aa'liff[$i@r,~] $icquo- junftim.v.Q.pro Sit male Oxon.óV
que Oxon. Perperam codex Seal. V. io. ti Scribo , ià.(j5^. fe-
ta£fi(/.aU<r$ü*i. v. Z7. Oxon. male, quiturenim v. 13.4»^. v. 13. male
"àfliouç. Oxon. tnw pro с*.
V. penult. Oxon. probe fjfc V. 14. «ЛдгЛ'л* )?ß«<vev5j Hune
S\i Trtúiluj. Deinde, <jt} опт é|ijV. íciL locum corruptum efle facile adparc-
zseuuvx;. ■ bat: quomodo autcm reftituendus
Pag. 49. v.5. %*¡y-c¿\ Oxon. cor- eifet , cogitando adièqui non pote-
rupte,^«i'. ram. Docent illud codices Oxon. in
V. il. nív&ovíbMGoi Tfl. 3 Cum quibus ita legitur : ЛявЛ'л» ц ovQj-
cnim quatuor fint pedes difyllabi , & yítw 9&ХРЧШ ?d^ym > * o'A/jry
o<5to trifyllabi , iis inter fe multipli- оАвокшу. ó'^si/ wè? тк \Jzs-í¡¡écúvov(<jí
catis ,3z. pedes quinûm fyllabarum i" '5тО&?Ч[Л&оу. Doftiílimus Lang-
confurgunt. Atque hoc liquebit , fi bainius híc in margine : сгОХ^Р"
íingulis difyllaborum o¿to trifyllabi f*ífá¡> ...... coy fâovav . Aliquid
addantur. Eodem modo finçulis tri- enimdeelfe nemo non videt. Scribo:
íyllaborum ad ocio trifyllabos ad- píxt* tû\eùmiv fâôvw , щ. & in ver-
ditis , habebuntur hexafyllabi pe Попе: Aliaper dtpodtamfen copulam,
des 64. & procedían ad eadem ufque témpora,
V. 16. pro fdii» melius Oxon. aut pauüo plura. Vnde quidam metra,
/hÎtÇov. & v. 17. reâe -ra pro тш. qmptadiclam temporum multitudinem
V. 1 8. crtr w ovpQmícu; Хоущ.J excédant, bifariam.
Hoc de numero confonantiarum in- V.17: лхлЗ'ЛчхЗь] Oxon. in mar
telligendum. quarum fex cum Ari- gine, лх*2ьЛ1)7г7л. imperite.
Mm z . V.zö".
г"]6 M AR С I M Ei O Mil NoTiE
V. 16. тш @^%ихх&Лг1к,и.~] Нэг# UU - DU U U -
eft veralcâio. Oxon. inepte, таГкх- nloiffáí \ та'у xf(Ç*| А*у, та, У % j у££-
(jjiGçfcxvKei&KKKlu. Iidem feq. verfu, и — —
I vv/лфх.
V. 30. тм «Д{ , tJ^jt •ïïhwaÇo'tlm ] Addit ibi Scholiaftes : Ло^лвкЛх*'
Perperam Oxon. & codex Seal, in тхигх хлАвтвд 0 71 в ixxívXQ*
margine, та <fe ЛжАлял^о'v7wv. xoiioïç рхЯьву 2Rnl>iiet(&-' o'<fè t^o^xuç
V. 32. T&vfevn%J Minus bene Koynyçcf^oiÇ. ЛорленЛцяу Л xaAtírej
Oxon. -río/ owtÜv- ТВ /AîtÇOV tif CM <f«x7uA» Xj TÇo^au'» (7v£-
Pag. 5 I. V. 4. tz* Ао;ло;<Лхж.] Qua- XHf<^uov. xoiJShsv fjSfj , <$j¡ тву Sxxlv\av,
fi dicas , Profacantattva. quod aliquid iirtiSij &?v§fÀ@'' Ло рлк$у J\j. , J¡$¿ TtV
cx profa habeant , & aliquid ex ora- Т%о%алоч. 'ne t(ßjf sí TmKxtol nifôqiicn
tione ligata. Oxon. male, Aoj¿>«JW. almj , on ( (cribe , ote) 9*'а»<п •Ц^-^нг
hîc & binis locis iequcntibus.Codex Aoyov. ■ntxv'm Sí r¡ fqlóg/xq xx&Kcj¿-
Seal. Ао^ойЛх*;'. Quid fint \ojaoiJ)xx SUu Sax. Y\xc certe verba clariflime
fAÍTi» docet Hepha:ftio. ЕУя <fl wee
rem totam explicant. logaoedica, m-
Ао^лс/Лхл x«A»'fJJ(/£» ¿xxlv\ixx , цпк , hac vocantur , quod daclylm po'è-
xntç с* fJjo TaûV xf^cuç %wféuç itUvv- tis magk conventat ; trocháis autem ,
Aac í%(¡' nKdulcucui J[l Tio%xïx!w av- orator il/ us. Logaœdicum itaque adpel-
Çwyixv. eçi J[ï aimSv 3^вт;]И0ти5> то',и laturhoc metrum , tanquam ex dactylo
<srÇ«K ^из tfawJuAflif Í%ov TÇo%*tx.lw av- &trochtto confiant. Po'éticum quidem
Çvytxv x«A«'|U^uov «ff «Ax«ïns'v ¿txec- propter daäylum, quod hie rhjthmo ad-
av».xCov. Sunt & daclylica qiudam vo- modum conveniat. Oratorium autem, ob
cata Logaœdica , qua m aliis qu'idem re- trochaum. Ideo enim & veteres tilo funt
giontbus habent datlylos ; ultima verb ufi , quando Çermonem deeurrere vole-
trochaicam copulam. Precipua autan bant. Hoc autem vult Rhetorica, qua i»
illorum funt , turn quod pofi daos daäy- profa confiftit. Egregie quoque de his
h's habet trochaicam copulam, vocatur- Pindari Scholiaftes; quamvis fermo-
que Alcaicurn decajjUabum. ne minus caito ; in 4. odam Olymp,
и и - и и - ja - - ad hoc colon (ëptimum ,
Кщ Tif \тс I iaçxl* j cüev> I oíx«V.
>цц •nttffç Цкл, хлАЦиф** ■ntçof.^ÎK- £e«'va>v a\ 4j wegcosovlar , tÇt&xv.
A«e» , tum quod p'oß tres ; & vocatur те Çy Аоросо<Ли5У , fI xiiltMTi y^ùf
Fraxilleum , . ixtuQ« , цсц avfkxQr,ç. tí Se Ао^ссв/Лхоу,
- uu - и и - и о - и <^p)j7<4 *çù bv <f«x7uAoi?. «îj-sy, fvQ-ftoç CM
Л <^È I twV Jue^' I Jínf хлАоу [ ¿juÉAf J X<¡Y¡ypj<$w clueiaiç v^ia xotSoTç аьукн-
- и в <f«x'oA@- xQtS£' ôlÇox1"®**
Я110Я, Koyryç2$4. on yísi eîtn <f«x7vAo< , ^çaf
0 ufrp^. TÇo^aJ©', tb'ts AojesiJVxoy a4-
J*7«(*
 in Aristidem
ytleH' (SçsrtÇ 4ffJ¡ hila/ufa, y ti ¿tóílteugil,
«W¿* i , hoycyçejÎQ* . ei J[s
mravSmi «<n, ¡xt¡ %гч1<тц. oí ojtovShoi
OVfA7n»3ol (ícrÍbe> (TV/AtPvkIoi) MVXTTM-
çs< Аёуо»7л(. lis íytf та fíe trulitç^t ffiÇVV
■ИК Ш?ои07ПКшт1ш , 3^ tS fJlCVpfAOtpX
uvai тЛ é|í«9ív TtvKm , otds iÇuyçgt,-
<p4¡OJ¡ Iaçrv»atvof , it, о juí^r^ Kû)v$av7r-
Qu.1 'ta ver" poflunt. Septimton
colon eft logaœdicum , ex anapxßo , ¿r
iambo ac fyllaba. Invenitur logaadicum
ér ex dailyiis conftans : at que rbytbmm
eft tarn profit quam ligatA orationisferi-
ptoribtu convenienter contextus. DacT}-
Itu quippe eft poetл ; trochaus, oratoris.
Cum igitur dailyUponuntur, & ultimus
trochleas, tunc logaœdicum dtcitur : uti
ettarn hie anapaftifunt poète. ; iambus ,
oratoris. Uec novum videatur, quod hie
fint jpondei. hi quippe compileati ana-
p<cfti vocantur. Ouemadmodum & iüa,
qua in Salvatorem chrtftum boraopy-
lioten in marmore , fttpra externas colu
mnas, ubi piäus eft laßmianus, (jr Con-
ftantinus Magnus , funt compofita.
V. 5 . pro èWfv Oxon. 'Ívíkcí.
V. б. оиигкфйА'четг] De hac figu
ra videri quoque poteft Hcphaefuo.
Primum autem illius modum; qui
eft , cum dua: longae pro una longa
adftimuntur ; non habet Ariftides.
poteft tarnen, fecundum Hepharftio-
niscxempla, ad ilium referri , quo
brevem & longam pro longa adfu-
mimus.
V. i 5. èlmt^J] Hand dubie feri-
bendum , H7rt»$j , quod & Oxon.
habebant.
V. 19. Oxon. Л pro ¿i
QVINTILI AN VM. _ 277
V. 24. 0 n f*%¿<¿KA{gtb.ti}C;ov quo-
modo in fine daétylum habebit aut
creticilm.
V. 26". чрмок] Bene Oxon. addita
vocelegunt, ¡Üut y,?yov. proprie He-
roum vocatur.
Pag. 5 2. v. 2. «&» 7¿J] Plane 1c-
gendum <ôê«T?£u/ , ut vertendo indi-
cavi.
V. 5. f| Л(Мфв~у «л/ух«о9л( ¿«K¡V-
A*».] Vide Hephaeftionis Scholia-
ften pag. 58.
V. 6. ч/летм ¿vo 7iíSaA.~] Plane ad
dendum , Mi Jiav'y^eiSov. in difyüabum.
Iuvat ratio v. 10. adducta ; & Scho-
liaftes Hephaeft. pag. 8 2 . v^s-e^jc«5¿-
Aifx7ov ( <fe6*7uAíxov ) «V Лог/Жабоу $j
Stay f*í(&ov£vyícu> ¿vo аиЖлйсц х»&-
Aij|a)íiv.
V.o. T*nt{¡<& Цо%ой&.~] Hoc eft
da&ylicum tetrametrum ,"in difylla-
bum definens , quo primus ufus eft
in Epodis Archilochus : ut fcribit
Hcphaeftio. qui etiam hoc adfert
exemplum.
V. I 2 . iv сойти Aa^v] Oxon. oùmS.
omnes , xôyx. quod non capio.
V. 15. с/ lu£öГт1Jи/таfí'<ít)•] Oxon.
melius, тле/та. Poft has enumeratas
da&ylici generis fpecies , hexamc-
trum , &Г pentametrum , alii quoque
ftccre. v. 16. iidem bene omittunt,
OTv^TjueTÇov. Hoc enim paulo ante
erat pofitum. at v. 1 7. pro *$>y.Goú-
»»oi male habent , ßaiv>s<n. v. 2 1 . ad-
dito articulo Tw reéte legunt, литш
V.ult.-3rÇ5ê*P,î''c*f*?l' JPagm3 }6.V.6:
Mm 3 Pag.
 iy8 t Marci M ei воин Not*
Pag. 5 3 . v. i . «Уn\ Seal, pcrperam V. 25. Probe Oxon. щт.
hk & v.25. тг-.ut & v.27. яг»3>?р/*ёрчг , & v. 28.
V. 2. г Ао>ко(Л«Л ] Sicquoque
Hepharftio : л'^яг^ <fê с* тсч ¿xkIvM- V. penult. 3^7 ? /«//S»] Sic per-
xuîhJ 71 Ао^«о<Лкзу, ktüj xfltv тгПг «л- perain omnes. Scribo, î«/*£<xî.
7txtçiKsTç , те «f 0«JC^eíóv mfaubfflfjQV Pag.54.v-2. Oxon. male, «r'«A-
8 ssry Здптцчо&тм та f¿U¡ li-flaiçgtç яг- A^Aoif. v. 4. pro ei»; Codex Seal, per
¿eK cu/Tw (%ov T5» ßxK^elov j a)y o peram. к- v. 12. omittunt, ёя.
teçyivim\ сго-ву^й©" ад '"*ji«6©*. V. 7. с* тч nhdJleúx Чг <вё«т;£»у]
Quemadmodum enim in dactylic 0 trat «/«/ил imparium regione. nefcio an a-
qiioddam logaœdicum ; fie & in апарл- lius ita fit locutus. НсрЬзгШо me
flico , 9«о(/ in bacchium terminatur. cu lius : Tí-j" «Je li/xíiiov (тСодчыаду) p*'-
jus praeipuaJpecies eß, qua poft quatuor y¿7<x< ад %а> Аоу , 5 <ro^t7eAdC7aMS ¡rcefsV
pedes ip¡um habet bacchium: primus au- corovieíx 'flfjofdfcx. Hoc metrum etiam
tem ettamßiondeusfit & iambus. Iam- claudum fit , cum penultimus pes Jpou~
bum folnm , & prima regiont , ßgßt- deus exiflit. Vbi & Scholiaftes : ei як-
Хущцащо* panit Hephacftio. Ari- ça/tKyfy^ à cnravSeîi(&' tüñ Kx&\tixUH$ÎÇy
itides hsec plurativo numero ponit. Аоу &n>7íА« то uíi^oy. 4 J«ç -згО
Si vcl maxime iambi In^çovov ad-
mittamus tribrachyn.alterum tarnen içtv.iGJôpq yâç. Exemplum Hephae-
non refpondet. ftio ponit hoc :
V. 10. Omnes «Jo'Awf. malcv. 1 1, -u|--|-«|- -J-.mJ-
bene Oxon. omittunt «fè. Mtiltjoli/xu <fôvrt jUê та вчатгл
V. 16. TuazrovS(iw~J Pcrperam O- u¡..|_
xon. т atroviêiuv. optime autem le- ¿\Kx¿íiáw¡.
gunt , jÇ таг v£atI»ç r&fythxpiGxvei. V. 14. HßJ\ tIuj гтЯхок/ло^ Quo-
Itaquc in verf. raro admodum impari- niam iambicum recipit daétylum , a-
bus lotis adfumit. napseftum , ípondeum. De hoc ta
V. 19. xùTaov] Sic perperam o- rnen nihil Hephasftio. Sequentia O-
mnes. Legendum ^«Ae» , ut verten- xon. maie diitinguunt , areu/iuç. ^
do monftratum. Hephaeftio: Evsiv
ovÇvyix*, тЬм. Legen Juin , asrau-
S^nan/xcv c* itTç хкх&Л.ух1ок k¡ тг titte mÇvyicut. 4ffj¡ "Aw. priori \ди\ cxr
ЛОУ V.XtAu^íV. truío.
V.zo.tiptcpfêçyxtw i¡ ßxK%wv,^\ Ita V. 2 А. «V ctv <*Äi«f Л|Г1/5>^абйг ^
& Hepha»ftio,quem hïc vide pag. 1 5 . Hephaeftio : Antifpaßici prima J)z.)-
V. 2 i . 2>\c¿ Tiv« S^'cpopoy.J Ita & gia m primo pede mutatur in quatuor
hic omnes. Scribo , ¿fe. iîwx<hx<Ço- dijyllabifiguras.
fov ( fc. теЛ&7«иог. ) In yerfione : «¿1 V. 28. Omnes <ro%tA«/¿C<»ruv.
tiltimam indifferentem. quod correxi ex pag. 5 3 . v. 6. Sic
Pag
 in Aristidem
pag. «¡5. v. 16. & 2p. male Codex
Seal, ffiwxyuv.
V. 30. male omnes xx^^kIikx
pro jwéS/ojxWv. Dcindc v.3 2.& ult.
on. • V- j и - I о - 1 r
Pag.^.v.ll. Oxon. bene, x, тат
x«Saij|e&jv . Sic quoque legendum
puto v. 27. ¥ x«5^iî|eù)y. quod plu-
rali numero ter praccífit.
V. ult. uns </]} ^ wív5/w*7^{[] ut
Theopompus Comicus. Sed & he-
xametra : quoniam triginta témpo
ra non execdunt. Hcphasftio : <Wa$
(erouawxiv) [xîtÇov. ¿feto т&Х1\9*1&-
Pag. 5 6.v. i . 5 -rtSíflt! woúu>vt& KX-
3wp»,3 Vltimum Hcpharftio facit crc-
ticum. ut in hoc verfu :
uuu - | и и и - |u и и -|-
©uueAixav i2t [лхххр <p>\o(fçàv<i>ï eiç
и -
íes*-
V. 3 . omnes perperam euuxywlcu;.
v. 4. Codex Seal, perperam xajtt/iov
pro x<*3«P» > ut refte quoque Oxon.
Ibidem feribe |3«x^««)«V.
V. 6. A' oA«» ßgjt^««rj Sic quo
que Hephaeftio : tskIw тч<; -nhdJlaicK,
v». ut in hoc cxemplo :
и и и и uju и и и и J и и и и и | и
2¡é эт7е «Лег лк* 7п!/лх& vucjií xjfi vê-
U V - * eft , vocaturque colon:fin deficiat, com
Pro тл£/7о Oxon.
V.7. ilul xx&xbñ¿x] Hephacftio-
nis Scholiaftes : YLx&kXíÍSx (рч<п tèv
■jrçj -jÇjç хх&Лълкхп av)i\xÇ>}f mSx $
QvINTILI ANVM. 279
л «¡tk tûç oVRsxQUç. Cataclid.i (clau-
fulam ) vocat Hephaftio pedan л qui eft
ante cataleiïicamfyUabam una cum ipfa
filiaba, ut in hoc iambico dimetro ,
Verbum [*x%í¿% eft xä5xA«V. A-
riftideshkfimpliciter finalem pedem
ita vocat.
V. 12. r cdmSv j«^J] Ita& Oxon.
. Codex Seal, habebat > fuprafcri-
ptO fjjo.
V. 14. x'nwxç-mïg.. ] De his ita
Hcpharftio : yivilxt J\ji x'nwxçTvifë, ,
iirimv <fvo хаГл« Suiix'$jx а'Яо/лоде
агшх^щЬЬийащ , u>;cf¿ tvaierv £^«v > a»2<
IvoY /woW m^e(.\xfASxvmlxi F/«nf
afinártela, cum duo cola, quainterfe
(onjungi non poffunt , nec unionem ad
mitiere, pro unofolo verfu adfumuntur.
V. 15. ¿ot ivo~i [лгтЪш ev &тч7еА«
хаГЛос] Quid colon fit , docct cgre-
gie Hephaeftio. &х<& to maiv y-iyt-
Э'©* jt*ST?K , osreç s?7i tAe(T?ov èçj tÇ<wV
l\XT¡0V OV JКО ОТ/^иуЛ, ЕЛ» jlJJJ SjMf«Ç
е^и niç avQijÁou;)xx.x%£Krlx¡óv гя,^ х«-
А«те) киКог ixv j ёЖня-»?, х.з/лрх. Ver-
fin eft certa quadam metri magnitude ,
quando nec tribus commiffuris minus eft,
nec quatuor majiu. Cumautem minus
eft duarum conjugationum exiftens > ft
quidem plenas illas habeat, acataleclum
ma. Praeterea coladivcrfum metrum
habent , ex pedibus conftans , ut in-,
quit Scholiaftes Pindari. Quod ita-
que colon ex duobus metris confia
re dicit Ariftides , id maximum eft,
ctiam .
 2So Marci Meib'omii Notí'
ctiam fccundùm Hepha:ftionem : ¿ |évoy. o¡ jà^o^eùoi , oUaai т*н«ц_
quern, cum comma dicit cflè , quod xw. Caeterum dus funt epionicorum
duabus conjugationibus fit minas , fpecies j à majore, & à minore, quas
ab aliis diflentire videmus. videre eft apud Hephíftionem.
V. 18. jUêTÇa tffjf ftiTiuv.']» Sic & V,i6.¿simSeí%*(Jk.~] pagina 55.
Oxon. Puto legendum , pí-tO* > ч w- V. 1 2.
^¿Tv |игт<». Namque colon duö V. 30. ^ое/М^&хч,] Exemplum
metra non cxccdit. adponam :
V. 22. х«Г àilimâetcai ] Sic & - Ó - и |-uu -jo
Hepharftio peculiari capite agit, «s€i I7o<xMo'3^ov' Áfy¿v»T А'ф^оЛ'т».
w хл7' «vZf?ra:3-«<w jut'leajf , ubi duas . V. 3 1 . pro Tfо^аы» recte Oxon.
has fpecies cxplicat. t?o£«ïx*. nifi malimus , -ñí Tto^a'j-
V.23. ¿RnoivíKov] Scholiaftes Pin- x¿V.
dari ad hoc Olympiorum prims od« Pag. 5 7. v. 1 . pro «JtbV reôe O-
colon : xon. xùtlw. & v. 3. тли7тк pro rmtiUL
V— иI-и и V. 2. tí* xvïtcarccçixji.^ Quomodo
epij'jM«« Л' au^p®"' fit Pindaricum hendecafyllabum , ut
àvltaxrotç4<.ov , ¿^«vixov, ¿ípílqov хх&- in hoc coló :
AijxIfxoV. ¿Kiyíitu ¿i (mnxov , сШ- и - - u|- о и ~ 1 o - -
ttritúy. ¿ pxç xviíoarx<p¡í <&&ç та* ¡xp- O' [xxmyÎTKÇ /¿i к«\н%ор&ещ.
£/x*V т{ш Hsninltw Í%4' oí «Тётина', V. il [AÍevv7níQti2 Регрегат O-
OTÇjV та? lio^x'ixxç. ojw х<т[лфшо1 xon. |иея? отли.
«'moi avïïдочхсш ¡4$ im iùikxwv , V. 14. TilçgifAiIçov «»*t<wçixo'v.^J
TÇo^aïxiîV. <J^! t»"j° cJ^idKxoV. Ия- Tetrametrum hîc vocatur eo modoj
tijpafiicum, eptonicum, dimttrum cata- quo hcroicus hexamttrum.
lectkum. Caterum non tonicum dtcitur, V.16. txwo] Oxon. tWcV.
fid epionicum. antifpaflm enim cum Ibid. аьук^^л^ Ha»c metra,
iambicis affin it.ítem habet; at tontet cum & qua: verfu 3 1 . ièquuntur , «Wtt-
trochatcU. Vnde dtferepanttsfunt anti- <pxívav¡&, referri utcunque poiTunt
fpafli cum tonicis & troebatcu. atque adHepharftionisOTAu^^Tise.Hunc
hinc eptonicum. Idem ad epodi hoc autemculpatcjusScholiaftcs, quod
colon: horum metrorum mentionem nul-
u - - u|- - uu I - и - lam fecerit. Locum ejus integrum ,
¿íSouSaXityw ^d!Si<n mtKÍXoH quod ad hsec illuftfanda maximope-
SlnwviMv <5fè -тек 7^штом ûiviixirMçvv,çgnt re faciat, hîc adicribam. ПоЛиофрля-
м'хвоу ovígi iB~ç IwuisTç ?лц tbîç Tio^aú- îi&c <f[í ххК&тщ , öixv еггг
«if) хЯЬхтъТд IxpCoiç. áfa t¿V >*Ç <5Ч rfflxi ibtthí itytvlxi olnéitç' oTov x¡
cinc laiviKov , лЯК' й]и»«о'г Aíp*7etf. « (forf. «) л^2»<ч J ixfxGx ¿í^orlxf azrcA-
¿é i^j i%o%xi*.lw -úw кх&нЛеИл í^i, ¿fío» , r¡ ¿xk!v*.ov. otwv xv tjç ? киш-
XC*y .
 in Aristide m ^JINTILIAN VM. 281
fctJv beíri ¿¿¡úvkn к earmifín , ó* rcùç primis propriorum , qua: metro in-
"¿fíÁaxi J ¡xfxCiw, «t»v с* ? e&A'flxÎç cludere voluerunt. v. 32. pro mm
ferme legerim ¿vópxmv. utillud ex
[ixUçtv. ÍSi¿Í7mh¡v fj^tKoiawjoi^vt^. Simonida: epigrammatis , quod pag.
«вёл <TvyM%v[j%ùwv й'тм, s |й> -nfe* 14. habet Hepha:ítio, genuinum hie
dmfxQcuvbvlm, ovyKf%vp%¿ov ¿í tçiv , fit cxemplum.
omv avÇvyix mi ítÍ^c avÇvyix Ьлвишл tifiíy xfyvxionn cpôuç $u'e ifyóc Ag/je-
SRn$íf>¡¡c4' xm/x$xívov& órav tv yetjcvv ГзДОДОО» гНычг Xj АдовМм*
Itvi f*tlia¡ хахлГ? , tbtsîi , <©%è lími Pag.58.v-3. «У sijger,] Magd, s«»-
х»щ wíf оГву и óf 1ху.Сш éiïfеЭ"«»? с* X»*- Bodl.çei^ov. uterque perpcram.
2£лж ß«<ni oarevJ«©-, JJ С* т^о^еии, с* Hephaeftio de Poëmate : *J* st^ov éyr
«говлт?"?. tjtí p«ç J c'a» fxavonSS; <Tv7@-, ore V3W Í? aunf f*ÎTiv кх&-
pve/« ¿uo'v»; ¿si» àvupxï.fgr'. Multi- I¿ít%¿¡tvj\ , o¡( -ni ¿[¿ty* , ^ т ъявтш1
formia ( metra) vacantur , cum extra tmt. Secundum verfum funt poimata;
définita loca pon un tur pedes : ut , c«;» qua abeodem metro menfurantur ; ut
/оси iambtci recipmnt Jpondeum Homert , & Heroica carmina.
«ut daclylum. Quod fi igttur Comico- V. p. «V <гоф$б ttTi xoijUiK9~; щ stk-
rum aitquis ponat daclylum aut jpon çgtScûreiç.] Vt , quid rsfyíSxms fit ,
deum locis paribus iambtci, five impari- intelligatur, infignem Hephjeftionis
bus trochaict ; hujufinodi metrum vaca locum hîc adfcribam. t& Sí n? с* т
tur multiforme. Caterum poft afanar-
teta dicendum fuerat de Confufis ; & 47lf , t«v 7tA«'« ^eí<f»ílt», éjí» «¿W eí<f»j
deinde de Dißmiltbus. Confufum autan
eft í cum conjugationem aliquam alia «0TEAjs»7ef «V n>$ít¿¡qoY , 1щ виитЛйГы*
conjugatio contrariafequitur : Diffimi- ту ccfjbjA6(f skV7sí oí %Of&lai mcpíGiu-
lia autem , cum in aliquo metro male, »on* «V TB§í*lt¡ov lipnGKixtvliç , ÏAs-
hoc eft , extra locum pes eftpofitus ; ut,
fiin iambico inveniatur loco parifpon- ТСШТК' ngfApMiur , S r¿¡fep TÛÎÇ як-
deus; aut impart, in trochaico. Sic enim, Ал<оГ<т miyjcûç ùvofM,<Ô4. фч(П y*ç о
tato unius fpectei exifiente , una folum EwOTAif, Eifti3rV ib HSftuxbov t¿t°. ¿éJ-
regio eft dijfimilis. 7ipo» 4¿ **^в? 'S1* » 4 ôfMtn/mç T« jiju'í
V. 28. ¿k T imfjfcm xoi'awv/] Vt xatAKj^/'i} <8%cCeteif* «i; Tg/тв» , тсрх-
in tragcediis & comcediis,ubieorun- xçov is¡fjov.y>f&ó$iüv , о гдц фхрЦи cî-
dem metrorum cola plura conjun- v«m 3^ïjU»)xéftpov h f*lwx^sx J)!y ni
étim ponuntur. «ОТ Л fi hiytäw,, iS¿%Í HVXf pxKgónpov.
V. 2.9- ? «vîfçpo'cpoii] in quibus txÜtx (4%и Я» içiv ~imAih\Jjj¿l¿x' vnçgt
fingula metra & cola , cum fingulis éi'içt та jç ^í'nv yiy&f*f$¿», ií,7l
ftropharum conveniunt. /ИбА@- , ^ytf «и <Ñrípp>¡(*X , ófffg «V
V. ult. г mpehw dvaíyKlw. ] in W ^«ijec ir ítxTя^«с, Tw/tceA« «V-
NП ' Й>9-
 2%ъ Marci Meibomii Notai
Z«jpo<po»* ед ib x*A»'jt*ijuov oivJimffafjix, addunt uSlw к. ccvluilw , ut docet
intê 1шт ïÇav хиЛш ты *<Яп$/лссЪ. Scholiaftes A riftophanis. ut fimpli-
Eft etiam in comœdiit aliquod poéma- citer inter poëmata foluta , uti hîc
tium, quod vocatur Tranfitus ; qui, fi fach Ariftides , rccenferi nequeat.
integer firibatur, habetfpeciesfeptem. Attamen hxc recte intelligentur de
Tranßtm ant em adpellatur, quoniam in ftrophis & antiftrophis , qua? & epo-
theatrum ingredientes , & ex adverfi dum interdum habebant. De qui
eto invicem confifientes aclares , tranß- bus videndus Scholiaftes Hepha:ítio-
bant; & ad tbcatrum converfi quadam nispag. ,94. Scholiaftes Pindari ; a-
proloqufbantur. Species tranfitus funt liique.
ha : Commatmm , quod etiam à veteri- Y. 12. ri» ÉraJoV] Perperam O-
bus poètù tfl memoratum. Eupolis enim: xon. w.
Adfuetus, inqnit , hoc commatium. Al- V. 18. àncwllut Hue perti-
terafpecies efl, qua eodem qaogenus no- nent Hephiftionis verba pag. 64.
mine vocatur tranfitus . Tertia , qua »fltfflaul t/\) , San. ^fyim (plane feri-
longa cognominatur , quam etiam" Ion- bendum , <%í<nv) ffi pyçprftm , к'
gißmam di с¡mus. Quin etiam quodfine ™ «cf rlw «¿t¡w та'£» г©^*£*ЖеЭ
refpiratione diceretur , videbatur Ion- ei^^oiç та àvUçpi$oi& àfbet <n¡ пей.
gior. Atque hл fpecies funtfoluta: re- rtv ~¿t¡v $nteç , тш 7г<?ы'тш п^д&ссЯи*
Hqua verofeсnudum relationemfcripta, тщ тш Is "¿f%ñ• x, ri Séj-npoi ihn
tum cantw , tum adverbium , quodut и'л*? , та iáSlífa тш ля-' "bfxïr те J\£
р Inn m um XVI erat verfuum. Demie Tçjmvivn те'лиг , тшт^'™- щ'сЯп v
id quodcantui contrarium ; & quedan- Ло<7гЛ «"ты. rxJrnç d\e lèietc ¿sí -я
tepirrhema ( q. contradverbium) vo- íi'ov £ Xtftftix , ^ айКл шшлумя. op-
catur , quod ifft adverbio sqitaltbus colis pofitapoëmatafunt , qua quidem feсun
coilftab.it. Quas hic fpecies tranfitus dum relationemfuntfcripta ; verum non
dicit, poftea vocat /xf'p>j,partes, p.75 . eodem ordine inter fe pofita habent re-r
Iifdcm quoquc vocabulis ita utitur vertentia : fed prhnum à fine refpondet
.Scholiaftes Ariitophanis, ad hujus primo quod eß ab initio , &fecunduma\
Nubes , qui vel in primis videndus. fine , fecundo ab initio ; tertsum àfine,
ut & Suidas in voce tsfyi€x<rtç. tertio, &fie de reliquis. Hujusforma, eft
V. 10. ч£ %l<nv èty] Haec verba Ovum Simmia , aliaque ludiera.
quoque videri poffint pertinere ad V. 20. «^(Ллти] Scribo,wa-
^•^ècia-Hç. Nam & hujus quxdam gjiiAdt/rw. quo Metrici ScriptorCs
ipecies relationem ad alias habent, frequenter utuntur. Oxon. rs^Ji-
ut ex addueto Hephasftionis kxo vi- AtSD/оиы. lidemv. 12. <в& ? fxtrçav,
dimus. Prxterea quidam illis tranß- addito articulo т5. qui concinnius ab-
tus ípeciebus fccundùm relationem eft. v^ilt. perperam яяЦо^^.

NO
 in Aristidem Qv^intilianvm.
N О T JE IN
Q_V I N T I L I A N I
L I В R V M S E С V N D V M.
VErf. 7. To'JsJ Codex Barberi-
nus , cx quo hujus libri princi-
pium defcriptum habeo à Leone AI-
latio , perperam ti Se. Codex Seal,
o Sí. fed initialis litera , utpotc minio
notanda , frequentiffime a fupinis li-
brariis plane omiffa in MSS. cerni-
tur. Sic quoque libri tertii initio , «
ffyj Stj, pro та f4%ù Sr¡.
V.u. д^ч'эт^ил, >? úi»fm$'~\ Co
dex Seal. & Barber, ^y¡<n^x x'Sapuç.
Putavi particulam il, ut in praeceden-
tibus & fcquentibus , ita hîc quoque
effe legendam. Oxon. minus bene,
V. 14. vStpia'] Codex Seal. &
Barber. ¿S\ (л1л. Sed fumma eft feri-
ptorum codicum in hujufmodi com-
pofitorum feriptione inconftantia ,
dum conjunctim feribenda disjun-
gunt,& contra disjungenda conjun-
c~tim exarant. quod , quamvis leve
ít , monendum tarnen duxi.
V. 18. o wouSéJUvsç i>7nS'vxßem
'•гёот<^.] Oxon. ziïnSixticn, quod &
Codex Seal, habebat fuprafcriptum.
Porro hune fecuadum librum quo
que ita nominavit libro i.pag. 43.
■y.íó. Plutarchus , dialogo de Mufi-
ca , queritur ; fuo tempore zsouSéj-
ТлхЯ tí¿7tis , Eruditivi Muficat modi,
ncc memoriam , ncc ftudinm fuper-
çflc ; quin omnes , qui Muficam at-
. UISTIDIS
tingerent, ad theatricam Mufam, la-
fcivam & vitiorum nutricem , ftu-
dium & induftriam conferre. Infi-
gnis eodem dialogo locus eft de Mtí
ficas utilitate , quem fi non totum ,
certe ex parte hic adfcribam , m pote
qui totum hune fecund um librum fit
illuilraturus. Ejus initium eft haud
procul à fine dialogi ,pag. 2 098 . edit.
Steph. ^çii"" Л^миицйг <&qvÎkaÇow
dvSeJi о хлЛог О'рщ®' iSÍS»i;t. Muß
te ufum viro convenientem prociarш do-
cutt Humerus. ¡kc. Deinde Dag.2opo.
circa medium. «V ¿v nç tcv ■xouSéj-
i? /¿aoixíV iÇonsv ixTrtv^mç , то'^о»
<Rnf*tb.eíx; т? iRtyOYixxoYj ¿* тгеи-
áoi уЛш'х y i¿ Kxh'jv íKouÁai ti
'¿mSí^ílaJi^i^et Se то ívcovUo?, ív n toïç
«ШццщЬ/то^^" jUWixWj J^fçWfO
<$Jt jUXfflxijf Ti lin) fAifalw «фбАиЛС
хое^ятмвЦы^^ , о(р{ Кф> oîv f/Áya $01-
7о cwtcStí pifen /луп eçyai,
(луп Ao'j/ш ccvxpfjióíai , сш-
Çuv ¿ti Ю»&ХР « frtémt вш-
<pfву ад *9fy,tov. Si quit igitur tri Eru-
ditivo Mufica modo elaboraturm » in
puerili Atate confecutus fuerit conve-
nientem curam ; Ole quod honefium eft,
laudator & ampltäetur ; vituperaba
autem quod tili eft contrarium , cum in
aliis rtbutytum in ipfa Mufica. Atque bu-
jufinodi purus erit ab omni inhonefta
Nn г actio
284 Marci Mei
actione. Cumque ex Mufica maxims, u-
tilitatitfruclus dectrpferit , & fibi &
civitat1 magno emolumento erit, nulla
nee facto , пес fermone inconvenienti u-
tens , fed omni loco ac tempore decentem
temperanttam & honeßatem obfervans.
V. г 8. mvinpfti ,] Sicperperam
Codex Seal. Bene Oxon. eiwíwxív,
feil, ч tx quibus (partibus) con-
ftet.
Pag. 40. v. 7. m|io9»f3 Sic perpe-
ram Seal, pro quo deinde vidiîcgen-
dum , T<&'£êo9ii) , quod & rede ha-
bebant Oxon. iidem v. 8. pro ¡¿Se re
cti us , »7i. quo modo fequitur v. 1 3.
Y. II. eW^fîj] Non video quo-
modo haec ledio retineri poflît , nul
verbum içi deleatur.
V. 12. хл&<ш£ 7i] Oxon. x«5-
ахгхтщ. non male. v. 1 5 . Magda!. mi
nus bene JkTn/eAftf.
V. 1 6. ô««5f] Oxon. ¿xéí^iv. Scri
be, ¿xeíSij uteft v.28.
V. 1 9. oi'x«o7»jZí то] Male Oxon.
С('х«с'тт»5- Nam m i^St funt con-
ftruenda. ut v. 2 5 . & v. 2 8 .
V. 21. ö^ri'sw^juov] Egregie hîc
ufurpatum vocabulum. Gloffie: EW-
5«Э//^ , 0 y,yx'f$bQ> (Mvifçy Scacio-
narius , Manceps.
V. 2 3 . a/iSdoKÍo ,] Male Oxon.
V. 24. tuvfySi ] Aliquid deeíTe
videtur. Legerem , |Г TOvJwJf.
V.2p. -arcjV Sirx] Oxon. melius,
*j S\ otç?V та. Sed Codex Seal, quo-
que in margine : rp Soi ( J[ï ícrib.)
чг&с. v. feq. Seal. cjçjV mxSei oimSn-
3-«V Hujufmodi mendis totus ille
lOMii Notî
codex featet : qua cum ex Oxon.
corrigantur , adnotare fuperfedeo.
Pag. 61. v. 9. &10. pro ч minus
bene Oxon. ¡T. T. II. pro J\j} ha
ben t Si.
V. 24. luí]ai 7t] Particula -n mi
nus concinne abeft ab Oxon.
Pag. 61. v. 2. twíísv] Sic omnes.
Scribo, hwVùiv.
V. I . OKWOllSfcoV ] OxOn. ¿y.H-.й
ju^of.quam emendation cm licet ipGc
fyllabse monftrent, probare tamen
ncqueo. Legcrem,4iuiíi> t Cvcl fimpl-
qn) li \oyi*3]) ¿tttívuv aapov , a^'ii .
qux rationalem illorum partem im-
maturam , in quiete, v. 5. Oxon. t*~
<p£A«.
V. 1 1 . Oxon. maie ?r£3»yóf*ífa.
Ibidem It амт1шрю S\ cùnm. Codex
Seal. J\) eàmSv. quem eo modo cor-
rexi.
V. 13. -Лшп ùShù d»rstiX6,fcvf'\
Eleganter Plato & vere De Leg. 1 1.
tïmfdfa « [xtfAviiptfa x«5ç^«î t A.Ó-
ym, oîç ц <pv<nç oimcvlaiv т? »Ыу SifecTm-
f@*tSOlC , KTU)fj CtV ВД£ оГ*71 xytiV , «75
j(JT lieufAX, »7t )^ t ф»у£и>% «ч, ф$ъу-
ytíla J[' áti «7»)c7«f Jtj 7rr,Sü. Dictum,ß
bene meminimus, hörum librorum initio,
igneam ejfe omnium puerorum ал uram,
adeo ut пес corpore , пес voce quiefcere
pofint ;fidfemper inordinate cant 1 lient
асfaltent. & caetera , qua: ibi fequun-
tur, & illius libri initio praceflerunt,
ex quibus hie fecundus liber illuftra-
ri poteft. Ariftoteles quoque Politi-
corum vin. capite v 1. eadein de
his pronunciat.
V. i J. 4¡íf«»3 Langbain. conji
cit,
 in Aristidem QvintiliAnvm. 285
cit, 4>£ov«V. Putavi legcndum , «фо dieavi. quippe addita literula pro «-
рму, quo nihil adhuc melius video. H9f icribendum, н*э<п.
Refpicere enim videtur ad Ephoros V.28. nil itp'bot] Codex Bodl.
Lacedimoniorum, qui fevcro Sena- aVL'«<p'ÉvoY.Magdal.adhuc pejus, par-
tusconfulto , lafcivioris Muficae do- ticulam illam plane omittendo.
ftorem Timotheum, urbe pcllen- V. 29. та x*6'l Omnes male , *
dum ftatuebant. iKX$m. Deinde Oxon. x'mxyUK-
V. 2i. jWi] Oxon.oïo9-oi7e. & Aoji^Jaiv , ( quod & Seal, fupra feri-
deinde Codex Bodl. ti stfгшщм. ц- ptum habebat) m ii.
trumque male. Pag.64.v.6. йш)€г€Ач7<ч.] Co
V. 23. W<*] Oxon. onmSx. dex Scal.\jw£f€e£A>)7<jeb iupraferipto
V.24. bene А/ pro Jle. prioribus duabus fyllabis Hoc
V. 28. uiQvai] Sic perperamo- ifto modo à me correctum adproba-
mncs. Scribo»f. runt deinde Oxon.
V. 2 1, *<рч] Oxon. «рч. v. 32. V. 10. &л>7еА«о9!ч ] Ita & v. 1 3.
к' »r?&6Ír jí ^óvu. concinne. Oxon. minus bene, ъкп&щ. In Seal,
Pag. 62. v. 2. аг£$(у/*лт«у"] Sub- margine hic mendofe adícriptum
duéta linea in Códice Seal, notata e- erat , /Зкрч. aö. яг£?£. quod legen
rat prima fyllaba. Oxon. тЪло[лмтт, dum , ßvAif. Aoj^. ar^|<f. v. 1 3 .
ruinerum. arguta ledione, qux ta pro T*J7í¿i¡dem refte, т<«Гта.
rnen minus placet, mallem ашихгт. V. 15. àfftùtfasç <f>ûivaûV Tskxe*
V. 5. ieitnclo] Scribo ¡oíireulo. prae- ai ] Omnes , xçpovtxt jytj cpwvir. O-
ceffit enim, b>tçyi<t*4. xon. etiam , яКя<Ы. qua: optima eft
V.16. ä'v«A£v] Disjundimicri- lectio, harmonia & vocis fiäione.
bendum, xveitev. V. 18. Oxon. bene, ftíltxdilísc.
V. 20. Jfè fAihtfMaA,'] Ita omnes. deinde оя-а»? pro,ji ar«f.male.& V2 2.
quodnon capio. Pro d^hîc&v.ièq. avuGoúvot.
legendum cenfeo , «váú. ob verfum V. 30. Omnes legum,»«?»'^04'
2 5 . in veri! abfqut rhjtbmis. & ,fubje- toY Je (leribe , то a¿'|«v
ffts rebus. Si poëta tarditatem expri-f 14j¿$jw tx J\¡ iç. alia augerepuden
mere velit, & vehementiam fabri- tes. Scaligeri codex illa in margine
lium operarum , hoc melius faceré adferipta habebat , unde in textum
nequit quam rhythini tarditate. erant reeipienda.
Olli inter fefe magna vi brachia tol- V. penult. едф] Oxon. bene,
lunt. та*}.
V. 25. Oxon. •rcusTTV ч&Ау1уъ1сц. Pag. 65. v. 2. Oxon. refte , nwx-
V. 2.6. XÍyuv цсц zv£ßll;tuv «VsV] vxtiM. v. 6. pro irati disjunclim feri-
Oxon. лс'уш pro Ao'^w» , perperam. bendum dntS*.
Veram leâionem interpretando in- V. p. iotfxi 7t ГЛед] Singularum
Nn 3 urbium
¿86 Marci Méi во мп Ыбтж
urbium ac locorum. Majora fefta fie explican poteft. ut'tlts effeiluri ci
pluriumurbiumacrcgionum, quin ves eo tempore , quo fludioac induftria
& totius Gracias, convcntu celebrá fuer'tt opus, nempe cum vehementi
bante Vide pag.67. v.u. quadam perturbatione dctinentur.
V. 14. Oxon. ;£«pidvse>cZfJu?v. tum enim eft xawpoV <m*èr,<;. Videri
V. 1 7. x«» ttTg Kv,Stn\ Etiam ab quidem poiïît Icgendum , c* Kxtfu,^
ipfis Iudans , Salvatoris noftri tem an-isSaúxí dv. fed nihil muto.
pore, contra Dei mandatum , adhi- V. 6. '«KwpeVj Oxon. ¡^vfónxlof.
bi tx in funeribus fuere tibia?, ut lc- Codex Seal, fupra ultimam iyllabam
gimus Matthaei cap.p. v.23. fcriptum habebat, T«év.
V. 19. /5^Э-рлк(г»<7ж."] Itaomnes. V. 10. Oxon. «V pro If. at hi con
quod tamen non placet. Vellern, mis tra v.24. iç pro «V. v.i6.concinnius,
t*Jtk J[ck.
am. Simplex ^bçe/at&Hi fiepe ita oc- V. 18. euhñf] Omncs perperam,
currit. Philo : w h> «p'pu^ov Jfè c¿útv¡.
jttseixíf oíreín tyeçyr&isoK. Quicquid V. 19. ^(""w»] Sic & reéte Oxon.
ínconcinnum in nobis cd, urbana Codex Seal. SfafapiHsv. mendofe.
Muficâ corrigens.v. 21. particulam V. 22. pro ¿r, Oxon. Si.
¿*, quae male abcrat à Codice Seal, V. 2 3 . iiV(^] Sic perperam o-
reftitui. fcquitur enim , iv d?$rt3. & mnes. Scribendum iii-x<&.
adièntiunt Oxon. V.27. m^of^©--] Oxon. perpe
V. 24. Oxon. reite diftinguunt, ram hîc & v. ult. deinde pag. 67.
tRnmioloA x«7e^oj«^Vf , ш. altos di V. 20. avi%. v. 29. concinnius, oîo'w
vino inipetu ас adflatu defixos , ab en- T&tibtoi. Pro a*.£nf mallem , л^ок.
thufiafino. ièquitur enim, oTç.
V. 2 7. hare verba , n ^ .sj&seww, Pag.67.v-1 .«'<n yt T7(n] Oxon. eí-
ifisi ■srxiJw J^tIw^Mkícw. male ab cí yt тгГэт. male. Veram leétionem
füllt ab Oxon. Iidem v. 30. perpe- cenfeo , «eí Sí mtç. Porro per $¿>¡
ram , \s&»y>$Aw , quod & Codex intelliges , utrumque iêxum. Sequi-
Seal, fupra fcriptum habebat. v. 3 1. tur enim v. 4. ушоикт.
Codex Seal. 7mv1uç . pofito « fupra V. I4. « <5t) VOfixÇ >n&etiy¿fd->ov.']
a. Sedrcéte quoque mtVraflegunt Нагс videtur vera ratio , cur cantus
Oxon. quidam fint adpcllatinomi. De hoc
V. penult. t*t m «jcg$¡5.] Extre- vocabulo alibi dicemn?.
mus nempe dolor, atque intempera- V 18. iir&Qr.y.tQiw'] Codex Seal.
tum gaudium . Vidcatur pag. 66. ixsÇy,uiÇcw. Oxon. int$4fA>tÇaur. Illos
v.28. ifto modo emendandos putavi.
Pag.66. v.2. се кмш amSi^i^ Ha:c V. 21. Oxon. non maie diftin
eft omnium codiciim lcâio , quae & guunt , K#&sifbw. »pa>ç yt srùif к.
fidare
 in Aristidem I^VINTILÏANVM. 287
fedare conabantur , ac fenfim tradú Pag. 69. v. 3. rede Oxon. mut-
cete. bits.
V. 24. Oxon. probe , ч c* ¡Au'h- V. 12. то лфи] Intelligo Ho-
ci. fed male v. 29. c* /«Aecnv оштлч, merum. locum tarnen ipfum non in-
¿r с* t^imy,ai' Prius tarnen , «¿tíí veni. Ha;c cft fententia : Humanum
feil, ¡uaaixíV, ob verbum fitlíepiKgntt, animum , perinde atque arcum , fi
probum videri poflít. Cjeterum femper intenfus fuerit , flacceflere &
a!í*' jrei'»;«» vocat , quae folis verbis tandem frangi : ideoque illum efiè
abfque cantus circumpofitione con remittendum.
fiât. V. 8. tôç «ед zsxtSei« juevifj Ita
V. 32. pro ¿%w disjunftim feri- omnes perperam . Scribo , от >щ
bendum ¿x quomodo & Oxon. •ssouSh«. /имя» quantum vcl folo eo
V. ult. Bodl. ¿f)\cv liut) mendoíc. melopceiar modo , qui ff«tóWf
Pag. 68. v.2. <р<ло^о)е/л«,] Ra- vocatur, quemque hoc libro per-
rum alias hoc vocabulum , quo ter traftat, multis aliis fcientiis utiliorfit
hoc libro eft ufus. nimirum hîc& Mufica.
pag.75. v.3 i. pag. 98. v. 6. Inverf. V. 1 3 . 1» «fei] Partícula -и male
pro filt.ittone feribe, inclinât tone. abeft ab Oxon. ut & v. feq- J[t &
V. 8. ту J0 f*í%f weípx] Quor v.32. 19.
modo fervorum experimentum fie- V. 1 9. Ä/giice/'v«] Sic quoquc pro
bnt apud Lacedxmonios. be Oxon. Codex Seal, perperam ,
V. 16. ¿jM<po7{ps¡r] Emendafadum
putavi, À(jL<çàliçgiç. at Oxon. melius, V. 28. ßt\Hw GffyôUpiirlùlÇ fj'JoníV]
e»yu$o7epo/f. utrtfque Mufica vincit. Неге verba funt obfeuriora. expli
V. 2 1. ^ ï*°iïay t)juef<¿vj Fe.- can poífunt : cantus , qui majorem
fti Gracorum dies , quibus Eruditi- quam voluimus voluptatem adfert,
va Mufica excrcebatur , ad centum eft fugiendus. vcl , qui voluptatem
«fque excrefcebant ,• at quibus re- majorem quàm virtutem adfert.
miffior concedebatur ; ut & in Sa- Pag.70. v.2. }rßiv&.~\ Non video
turnalibus Romanorum ; ad triginta quomodo hate lectio rerincri poiïîuv
numerabantur. Scriberem, вр»;кв5- nifi addere veli-
V. 29. uç <s>%« то <твфй) -гз^атвии,] mus, p'))9ív5. mtptpGiÇfyKsfë,. .
nempe quos in fua Politia format,
Locus revera notabilis, quod jam ab
v. 3 i. pro jMo>ov Oxon. perperam ,
omni feculo ,optimorum auétorum
V. penult, è* ? Котейд Waísi ,] feripta, àfeiolis & improbis homini-
non Platonicis. bus , interpolan confueverint.
V. ult. Codex Seal, perperam V. 7. "èfilaùç 7i KXKÍxtf^ Marc cft
omnium codicumle<äio,hauddubie
jnen-
288 Marci Mei:
mendofa. Scribo, ùft^ç it едх*-
xi'*f. v. 8. pro yt maie Oxon. tè.
V. i г. ewTw <3x£$voj'«] In Cicero
ne nequicquam hoc Rofcii elogium
quscfivcris. quippe in cujus oratione
pro Q^Rofcio. quae mutila ad no-
ftra témpora pervenit , hoc fcriptum
fuuTe autumamus. Quam prseftans
autem hiftrio fuerit hic Roicius , ex
aliis Ciceronis locis diicere poflu-
mus. Lib. T. de Oratore ; Rofiius in-
quit, hocjamdiu eß confecuttu , ut, in
quo quifi]uc artificio excellent, is in fuo
genere Rofiius diceretur.
V. 8. (¿vfyx o? yt Titnuwm] Cet
te Ariftidi noftro, qui illum Cicero
nis locum fuppofitum opinatur , lu-
bentiflîme adfenferim . Quippe &
alia ipiï lis habemus loca,& inngnem
in iis ipfis libris de República , qui-
bus Mufica? divinum decus aeprae-
ftantiam preciare adièrit. Ita autem
lib.vi. de Republ. in SomnioSci-
pionis: Quod doeti homines nervis imi-
tati atque cant¡bus, ар erиere fibiredi-
tum ad hum locum. Sicut alii, qui pra-
fiantibus ingeniis in vita humana , divi
na ftudia coluerunt. Lib.ïT. de Re
publ. Graci fienicos altoresfabularum
non parvo civitatisfuá honore dignos ex-
ißimarunt. Sec.
V. 14. ovyfiyçgiïpt )raAi7«'<¡e,] Et-
iam hoc prseftantiifimum opus tem-
porum injuria periit , exceptis qui-
bufdam íragmentis, qui aliorum o-
peribus inferta , iàlva ad nos perve-
nerunt.
V. 16. ц oC9XM/d^r] Oxon. per-
peram ¿?. Expungendam potius hanc
OMit Notí
voculam cenferem, tanquam quae ex
prxcedentis verfus verbis , с* y ovyft-
у&фг , irrcpfcrit ; quam ut tûç ex
ea formarem. Iidcm v. 1 8. »то>г.
V. го. o"<rev] Oxon. inepte, inr.
V. 2 3 . •? x«T au/AW,] Qui foren-
iibus negotiis infervit, non femper
de rebus quibuícunque verum judi
cium ferre poteft , quod multa rei
defendendi gratia minus vere fint ad-
mifeenda ; led пес ille , qui de gravi
quodam argumento traäare infti-
tuit, ut Cicero de República, verita.
tem ubique tanquam cynofuram fe-
quitur, quod aliorum quoque infi-
gnium virorum, qui eodem tempo
re, ас loco vivunt , ftntentias de qui-
bufdam rebus erróneas refutare no-
lit , ne ipforum gratia & amicitia ex-
cidat. Illud noitro feculo quàm ma
xime obtinet, quo alteri errores i tío s
feriptis monftrare fine ulla acerbita-
te , atque ita publice de litterts bene
mereri vellc , idem eft ас hoftem il-
lius fe profiteri.
Ibid. tiw «¿raí»] Охоп.яЬгь'". Co
dex ScaL ew'?. quod reôiuslcribe-
retur eusiHç fc. ви/fíñí. Prior tarnen
emendatio magis placet.
V. 25. pro »4 Oxon. male сеч.
v. 29. iidem, «jJJuv?.
V- 31. »9jU»] Infulië Oxon. vo-
ftiti. Proprium nomen hîc denota-
tur dariifimi Romanorum Regis
Numx Pompilii. Suidas: No[*£t. ovo-
fAuxvçscv. ¿fwucúinv vof*o^tTn(. Ши
та, nomen proprium. Romanorum Le-
gißator. Idem eft, qui crv екЛ&г , ¥■
о§%чт eiowíQtu/]«ff Salios, faltasionem
txtt-
 in Aristidem
exercituros , conftituit. ut in N*/*«w
тулпк^, idem Suidas memorat.
aliique tam Graeci , quàm Romani
hiftoriarum conditorcs. Carterùm il-
Iius nominis fcriptura per и eft ex an-
tiquo Grœcorum ufu , qui и pro о
exarabant, ut etiam clarum eft ex A-
lypio. Sic Suidas : Nopowlix. ц
V.3 г.pro xùitv Oxon.male вштт.
Pag. 7 1 . v. i. Iii* ti ív &ui%cuç,~\
Ñeque hax Ciceronis verba reperi-
mus , quse dubio procul illi orationi
pro Roício fuere inferta.
V. 5 . mfflx)w V ткЬкт [xt-
лЫш,] Oxon. híc in margine : ф
¡uouok iylvílo. ТаШсогит exercittum
fecundían pjrrbichen apud Romanosfuf-
ctpiebatur.
V. 13. ¿$ fÂXmâts J[t ткнщ 7w
<n'fx,SoK».~\ Eft egregius hic locus ,
qui ex diario , aliiíque Tafticis &
Strategics fcriptoribus illuftrari pof-
íet. ЛШапит vide cap. g 4. Onofan-
dri Strategicum, cap.25. & 16.
V.20. е|гЛ|'|£й/у] Seal, éf £A<|e«v.
Oxon. ¿£ ¿Ai'Ieíov. Omnes perperam.
Vide ЛШапит , capitibus 26. 27. &
51. Aliquid tarnen hic deeffe videri
poiïît. Ñam xAiaw 33rí Sófv щ ht
deaAS» y dicuntur ; б|еА»'^«? autem,
feu, QiKiypo) , Ао'^а?, 4 x$ Qyxf-
V. 20. aVaxAtjZmsV ] Egregium
ftrategema , quod ad hune locum
pertinet, memorat Polyaenus lib.v.
Iuflera't Pammenes fuos milites ,
ut , cum receptui caneretur, im-
preifionem facerent ; cum .vero ad
Qvintihanvm. 28p
pugnam vocarentur , difeederent.
Sic magna clade hoftes aft'ecit.
V. 30. T vjfjicclciïv i? m^neixt
œTTHggcfJfcv!^ Verbum тънру^ц
longe fatius abeflet. Exemplum au
tem hujus loci prxbere poffitTer-
pander , qui Laccdsemoniorum fedi-
tionem Mufica fedavit.
V- 3 2. pro Ло'уш , quod male à
Magd. abeftjBodl. Ka'yu.
V. ult. ¿yofcuí] Sic emendavi co-
dicem Seal, ubi âytfoûç. Bodl. «XT
auf. Magd. ¿y&<**<;. Non male quo-
que hinc feriberes, xytjxlç, vie is .
Ibidem pro mhílm male Охоп.яг-
Pag.72. V.2. ¡%ypóm¡<>v 71] Pro n
fcribendum cenfeo 7».
V. 1 3 . pro rs^i rccte Охоп.<в£«.
V. 24. «шв< ilw атыхм AáCxat-
vi'íw.2 Et noftro tempore iliac gentes
ob libidinem fummam funt famofa:.
Scylax in periplo , 07nx><V memorat
inter ¿auví&. Verti Opiciam. ñe
que enim Ofciam ab Ofcis reperiri
puto, ut à Lucanis Lucania.
V. 27. ytçfiA&vliS»] Magd, per
peram , yaßtuux.iSx. Hefych. y*tt-
pcivltK ( ferib. pxgßt/Ax'vIxt) cw ß*f-
S&fHí. oí Sí, &у@* \iÇvhs'v. Quin hic
certas regionis gentem denotet, nul
lum dubium. Dionyfius Alex, defi-
tu orbis, pag. 3 7. edit. Rob. Steph.
•m Se чхвгцлт» , s¡ ib í§v<§p irruí 1 uu: v,
jagßtfAXflo'i -nv@- yT/JíxhoySoi у 2? ад
újAQtyí/AiS AeyyJjJs , acp' ¿ iij ie A<-
Naßmonis autem , unde gens nomen
traxit,profapiam à Garántante qutdam
 290 Marci Мех BOMii Nota
arceffunt , qui & Amphithemis fuerit feiphna prima tum erdine tum potcntU
didus : à quo etum gens Libya Gara- txiftit. Porro verbum *s» hie abefle
mantes adpellati. Pag. 3 8.0*7! o." ytç^r- videtur , quod fíe reftituerem :
[АЯ*1к ivwvftoi eimv , ftiV •згОе,Р^я< > ¿iwxuH isiimvloç.
pcçc/cfiaJôç tiv^>. ktbi яв«5 »v$çoi- Ibid.7Tí»7»jf] Inepte Ocon. mart.
mv, ад imiJot одиЛ/м* Q&ym AÍytvicH' V. 3 o. «Víf ^ч] Scribendum cen-
feo f*Jj¡¿ pro puf.
Jo7ov , K7I ¿y.\wiiSnn вИвшгш otxâar V. 31. mwí&w* 7ií3 Infígnis hic
eft locusjcommunis vitx teftimonio
уотну otvtfxoi. Garamantes nomen ha- comprobatus.
bent à quodam Garamante , ut ante di V. 3 2-í|íf]Oxon.t| íV-minusbene.
ctum. Hi omnes hommes, iüorumque Pag.74.va o. mtyiuf\ Perperam
conforttum fugere dicuntur. Praterea Bodl. aA*?<«f. v. 13. articulus таг
пес arma babent bellica , fi Herodotofi abeft ab Oxon. Iidem v. 14. Хтеашп.
des , пес fe defenderé normt. Habitant V.22. Охоплпгийе, 7»7iwau«fisr,
autem in regioneferis plena , pofl Nafa- pro tí KtJíov. mole quoque v. 29.
monas, ad aufirum.
Pag. 7 3 . v. 3 . floSy ш MMfwl O- V. 31. Codex Seal, male
mnes , stf'^í f KoufS. Sane optimc. vyiútA. Oxon. Сулнок.
я/гтл 1empiis, vel potius,fr¿f«r modum V. ult. 7вГс iI >f^ijf] Non puto
in armis Itbenter faltent. Seal, codex fupplendum »о'«в«г , vcl хда&Зг, fêd il-
in textu , rtoSy 5 xaupx. in margine lud fubaudienduni.
obfeure fcriptam habebat lectioncm Pag. 75. v. 2. c*«£<w] Oxon. in
alteram. marg. p<. £»?^<t». Sic pag. 69. v. 26.
V. 5. nüpeifiotvioi.^ bellicofu Suid. wient. quod ut manifefte erroneura
moncre ibi neglexi.
V.8. ií¿ffib'í«f|»] Probe Oxon. V. 8. fAvetf^aç. ад кJ Oxon. т»
Shií^iov. quod etiam interpretando v. qux videtur mclior lectio , pofíto
Yideram. nipro T»r». ut in illo Homeri ,
V. 9. Aly» Jï тв !XKifvHi9r,2 Gne- - - те u!»¿ ¿ia!t фи'й*л ад c(tsç
cumfuiíTe hunc Ariñidcm, ex hoc
loco adparet. particulam w etiam codex Seal. fu-,
Ibid- од «Г* wf IA'AímotJ Ro pra ад fcriptam habebat.
manos inpri mi s innuere videtur. vo- V. 10. *et№ amfei] Ita de
cula 71 male aberat ab Oxon. právate omnes. Lego , П5'»ч "¿ú жлЬ'
V. 1 8.<n/s¿£*»] Sic etiam reéte O- nuçn.
xon. Codex Seal. регрегат»«/«£лг. V. 1 5 . pro euhñf male Oxon. »¿~
V. 2 3. bene quoque diftinguere- тг Гг. Ibidem pro <дфлх7«ог Codex
tar poû r^iïfwfr. Omnts tnïmdi- Seal. WTijAw.
 in Aristidem
V.ícc[.Oxoapcrperamo7ni mfwsi.
V. 19. Kx&fvmai] BodL minus
bene , кя&фцтп. v.u. Oxon. J\£
pro <f»J. v. 24. A» non habent.
V. 25. fMmuf] Forfan : qui per
Ымрслт Philofophi perfeäi exttterunt.
V. 3 2 • iwi pro »ш7.
V. ult. еяч iwf] Codex Bodl. ïfa
•пГг. Magdal. «stey tiTç. merque
male. Hoc autem vult. Veteres cum
fummam Mudes curam haberent ,
difficiliora tantùm & prima ргагсе-
ta icriptis exponebant ; Eruditivum
Muiicz modum & Naturalem , tan-
quam abftrufiores ejus partes , fa-
miliaribus congreflibus refervantes.
Quod cum ubique ficrct, illas panes
icriptis comprehendere non erat ne-
cefle. Verum cum tot feculis optima
ilia confuetudo negle&a fît, & ad
paucorum tantùm notitiam perve-
nerit , gratum officium przftabo
Muficas , cujus jam ihidium reflore-
feerc incipit , amatoribus , ii velrudi
Minerva ilia hie tradere inftituam.
Pag.76. v. i . Lego, m /3»'£л».
V. 3. mw sî^«çï<ik] Magd, та
ти» ïxioi 5в%. alter , ¿«7. qua: non in-
telligo. nec facile fcripferim tçef sr;ç.
Langbainius conjicit, ¿kIk.
V. 7. ч bnui] Seal. ^ £». Oxon.
melius
V.p. к&\ wtft] Sic omnes, at par-
ticulam vel delendam cenfeo, vel
pro ea icribendum 4.
V. 13. оьум%у$Лш $Jí$jVYiev>
«мим/я*.] Pagina 32. v.p. хе^и^'л
4<?ux%¡l. Caeterum ex hoc loco col-
ligi poffe videtur , ¿%fMilcur idem ú-
AN VM. 29I
gnificare quod /иеА«Л*. Certe hoc
pro ifto hie feriptum mallem : adeo-
que minus accurate hic locutum A-
riítidem cenfeo.
V. 14. Koyaç] I ta Seal. íedfupra
ícripto, 01. id eft , Koyuç , quod & u-
terque habebat Oxon. Deindefolus
Magd. perperam, nSftJfa*. Poffis,
hiyxt {foS* "Sffjfл*С»(» « Aé^ií) т. <r.
7i&y/¿%úiit (ifaqn) jv&fMJ. fed mi
nus Muficè. Melius quidem , Koyuw
Sc n&yfflu* (ЗДяи&О f&ftót. nifí
oratio futura effet тми&Аф*. cu
jus exempla tarnen in hoc autore
non defudt. Nec ita male , Kay» J[ï
т. о-, (i*jl(jvY¡Qcui) fvSfxóv.
V. 22. male Oxon. diftinguunt,
TuvSty y.vi'xx içiv ifJUKSoK.
V. 23. с/«я®*] Нгс eft proba
lectio. Oxon. male, iplyt&t. v.27.
pro «гик fcribo , л*/'ти7. Ibidem O-
ХОП. eúpx U -n iyf.
Pag. 77. v. 8. Oxon. мЭргямг.
i o. iidem bene, wb» ri ед.
V. 1 6". J«aZmT] Seal. Codex, «ta
xi*/. Oxon. Jetvlw. quod fequcn-
dum. Gloffz: Днуц, Dim. «tave?, M4-
ftw/w , Jntquus , &tvw, Trwx, Acerbus,
Acer , Atrex. Ibid. Seal, codex male,
t£«v. Cseterùm non tarn de herma-
phroditis , hace verba aeeiperem ,
quam de variis ingeniorum mifturis,
qui in Amazonibus aliifque hujuf-
modi perfpicitur.
V. 18. Oxon. фм4$ mivt.
V. i р. ештщ ] Seal, abfque ac-
centu , сштщ. Oxon. ешщ. perpe
ram, ut & ibidem , tíovmí >&> pílt-
p&fvQmr. Vltimum fcribendum eft,
Оо 2 f*t
 jj2 Marci Mei BOMII Notje
[MlipfâpiÇcw. пес tarnen alteram Pag. 79. v. il. íx n «#J Scriben.
per ч, malum, v. n. iidem ]ие7г^ч- dum ceníeo , ¿k i\ ^, ob verfum
cwi. incptc, ut liquet. przeedentem.
V. 16. $u««W<n] Sic&Magdal. V. 27. сцух\~\ Oxon. ai S\. & fe-
alter perperam, $u««(W<n. quente verfu am , pro i¡. perperam.
Pag. 78. v. i . ûT] Sic quoque pro Primo loco vellem, jjâç.
be Oxon. Codex Seal, perperam «V. V. penult. í^TBeJ Articulum-ra
V. 4. 1зКшм£>ап Кчтгщ ri r¡So- expuncbm mallem , quam ut lege
i«J¡* ] Codices Oxonienfes hîc in rem, ХХ.ПХ.
margine habent diagramma , quod Pag.8o. v.j. «A»<Jw>] Atquitria
omnes illas adfeétuum relationes ac recenfet , %içpx&U*sv , «феАч^шэу &
conjugations monftrat. Illud, ut •srüf^Hs'f. numerus ex v. 5. muta-
clariora omnia évadant , hic adpo- tus videtur. Tertium tamenadíe-
nemus. cundum uteunque referri poüet.
V. 10. Oxon. reéte луь$и.
mfèÀ те 3»Гли ъКго-
V. 2 1 . fAtfyJoiç »ri%ii&aB(*5fa2 Co
dex Bodl. fii^v'ioiç mfpQ&em, alter,
fitbiSûç drqp&tu. Seal. [xifyJisç ¿ií-
^»6Î/etr. quem ifto modo emendan-
dumeenfui. v. 27. Oxon. /З^еГлг
И7ГМ tjKÍg.
V. 28. Oxon. melius itadiftin-
guunt , Xiffitny^ots nfèÀ T? Ö* TW hv-
vs<puU ( male Oxon. Аик^фоЯо» ) т«»
ñftmt таф^с, ßp^Svl^r^ ¿r,K. quétdi-
V. 9. лияда ', ед] Omnes Аи- cenda erant de herown fcpultutafub di-
m¡? у & diftinctionc fublata. perpe luculum , tarditatem decUrantibus epi-
ram , ut confideranti erit planum, tbetis tttatur.
v. 1 1. Oxon. jui'l«?. V. J2. ctçpav~] lu omnes. Scri-
V. 17. адтм] Perperam Codex bendum , «Wpa». ob adjunâum тк-
Seal, r pro тш. Aet^jVíf. nifi per ibâfcçvv r «sp«» in-
V. 2 5 . pro Í& ОхОП. «SWf. telligere velimus Lunam, quae matu-
V. 29. AeupívS] eft quarti cafus tinis horis luxent. Bene alias «spov,
Angularis , Tsv Лаирву^. & fie v. pen de Sole , Luna , aliifque planetis di-
ult, те» otçjMo'TÎov5' ubi male Oxon. citur.
V. penult, ток j^oj Oxon. it/MY,
У. Ii. eÎKaeûç] Plane legendum, ut & Codex Seal, in margine. For-
юы<$о&. Praeceífit enim , ¿&íkñ. ían , теро».
V-pcnult.Oxon.éf.v.ult.)e*9«wfs?y. Pag. 81. v. i. »iiAi©*] Iliadis h.
v.421.
 in Aristidem C^VINTILIANVM. 293
v. 411. Codex Seal, male > ■згфге- V. 15. Ь)цун*А~\ Codex Bodl.
£«Aev. ЪчлунаА. alter Lvx^yeioK. quod pro-
V.4. яисГаЭтч] Probe quoque O- bum , & huic loco convenientius
xon. 7П1НТЩ. t quam alterum Ьн^унсц. Pro effica-
V. I 5 . v<p' »V 1ï] ОхОП. eeùli (fc. ciam fcribe , evident i.tm. Hefychius :
ßdfa) Vix video melius, nec rcicri- Evtvpyvf, ¿¡fKx, cpcwtçjt, ßiGcux , л-
berc andeo, v<p<*'ak xsi*.¿níl(&'. «■флА^.
V. 20. r açpaiv] OptimeOxon. V. 16. amJêî] Iliadis т. v. 5 9.
tûioiçpw, nempe, г,к1ш, vivamßeüit, ас V. 24. 1^"х}.ы1~\ Male Охоп.
cum Ímpetu factum adtribmt emerßo- та^га». Bene autem deinde , verbo
ticm. addito, legunt, ¿vo/штш иф^унтщ.
V. 23. Odyífca: г- v.l. V. 25. «v liffi, tíV^'J Pro his
V. 25. y,Jíuvl¡ Omnino feriben- verbis Охоп. folum habent articu-
dum, y¿uúu!v. lum , ti. omnino bene, quippe ifta
V- 27. yçef$m ,] probe Охоп. verba ex v.27-huc tranfiifle videntur.
0^a.yçj$wi. v. 3 1 . iidem яг<нти^ pro Ibid. ipíyy¡C<w ] Vel ptyuQcw. ex
imi/í|Xir. Odyflea: 0. v.269.
V. pcnul. lliadis ©■ v.l. V. penult, с* Л'чр] Perperam O-
Pag. 82. v. 2. "ff*©-] Iliadis Â".xon. ¿uJi^if. Ь/ Л'хч ß*a'aTo9») apud
v.477. In verfione pro Apparuit fcri- Platonem , jufte vivere.
be, Exorta eft. Vnum pro altero ex Pag. 83. v. i. *'cnr«<no«] Odyfieae
margine irrepfit. Poffit tarnen excu- ?.v. 296.
iari per <nwí(\¡viy. V. 2. su] Male Oxon. »<fe.
Y. 6. wcívttm,~] Iliadis д. v.282. V. 4. ifuKÙK OTjUjrAoKiTf] Lego >
Codex Seal, mxtayt , quod uno er о/*, щ оьржл. confuetudine ac con-
ícribendum. nec opus eft ut vadda- greflu.
tur , cjiioniam ex tertio communis V.7. /*ч'яг7г] lliadis T. v-i 33.
íyllabae modo apud Hephaeftionem V. ti. т?оя-лй] Püto ferib.
iïmpliciter poni poteft. ut in hoc тгшу. ubi figmficattonum mutationibut
verm : uti nequimus. Poiïîs quoque , Tiomiç,
А'Жж та y c£tnrxf& yjj¡ »що& •mv'fè,fed minus hîc bene, fèquente verfu
Oxon. ¿[Aoteónmv fáúpifa.
V.p. ре&фо&кш'] Videtur me V. 1 3. ч'/июу] Male haec vox ab-
lius, ¡J.í(&<P0¿tKW. eft ab Oxon. Vide pag.82. v.4.
V.u. о'амг] Seal. oV. Охоп. V.15. «V 4] Iliadis д. v.2 75.
cAi'y». quod non intclligo. Ibidem V.17. Perperam Oxon.
quoque omnes,<*WofJ^ m x, àftâ-
$u. Refcribendum cenfeo , ¿mxipi- V. i8. y¿*otxit~\ Odyflese к. v.
»c» «f яг^ ^ ifáptyutv. 304.
Оо з V.io.
294 M a R с i Men OMii Котл
V. 19. Codex Seal. £*7e'p«r. O- тш ivtçyéç- uterque male. Deinde ,
xon. bene ^dtifuv. at v. 20. minus <v%Ayiyi!ou. v. 5 . лтсуГНЬ*». ut pag.
probe mitfOKf^uoy. v.2 1, tí pro тис 83.V.28.
V. 24. У£ф«л[и/] Iliadis i. v.23. V. 7. ßw] Iliadis д. v. 3 86*.
V. 31. хруил] Iliadis F. V.5 1. V. 9. <ерч ] Odyífeaf п. v. 476*.
Pag. 84. v. i. poetJ In ora Codi- aliiíque loéis.
cum Oxon. ineptus emendator , jç. V. 13. manoTçj Ferme icripièrim,
ре»*'. uySfat. vel , «»«f Ketffiw, commu
V. 6. 0', Jl'&ç] Iliadis й. v. 1 37. aifigwficatwne pofitit.
pro ewev male Seal. Codex , ¿nívav. V. 1 6. Oxon. addito art i с ulo , с*
V. 12. w^o'inS] Oxon. viden- rumxífjuf. v. 17. probe, "зфчрч|иё-
tur melius legere,i¿^)07»Si. Conftru- »@*. ut & v. 1 8. avy*9/*i¿ñ. qua; jam
étio hic eft in tricatior , & fi quid vi ante ita emendaram. Przterea *k
deo , lectio mendofa. Vellern , cri- v. 17. melius abfore puto.
t "S I^Jj C¿ty¿TH& fWJifJlÇ outlaw, V. 19. «ифл] Iliadis т. v.2 2i.
V. 25. et^í'Aoif] Omnes perpe-
V. 14. т»'т«] Seal. ? та. Oxon. ram, сЙКч'лл». Emcndatio in tectum
bene, ти'та tu. v.i6.articulus TÎwab- irrepfit.
eft ab Oxon. v. 20. Codex Scal.per- V. 26. £uA«V] Infulfe peffimus
pcram, фх<лу. Codex Magdal.^oAaTv.Sic idem v. 30.
V. 2i. «'/-«pi] Iliadis ф.-v. 388. azw vs. &, ш'^ицЪнЦу. aliaque infinita,
EditionesHomeri , J[t mKmy- quibus bonas chartas commaculare
|ev. priorem fcripturam, quae & co- nolo.
dicis Seal, meliorem cenfeo. V. 3 2. i$ttyn ] Addit Codex
V.2 3. peo «T fcribendum t»'tw, Seal. Aojov. íed punáis infra nota-
ut vertendo indicavi , & probant Ó- tum. Omittendam earn voccm cen-
xon. v. 24. Seal corrupte , йжтг«?. fui. quod deinde ab Oxon. com-
v.2 5. male Oxon. diitinguunt, »gje- probatum.
V. penult. Oxon. nvúlopím n
V. ?o. Bodl. cpewtçjiv. & deinde
uterque Oxon. Conjicit Pag. 86. v. i. Tg^fcu'w] Bodl.
Langb. <pewsçe}v pjjt/то». Sed melior male, m^ylv,ç.
Icétio Codicis Seal. V. 17. Oxon. ¿v pro ie.
V. penult. <W<pçov] OdyAeasr! v. V.23. "«"»'i^S] Pag.85. v* M*
259. Male Codex Seal. tfJyiw ri eftj Ьпоцумгвп. v. 24. Oxon.tranf-
n^gâm TçpmÇcw. repetito verbo pofitis verbis, <f«V чу*({сц л1у«».
V. 30. J^eç3w«r.] Oxon. -яф-
Pag.85. v.2. ncMupjit] Magdal. fiuçbûffett. perperam.
pro то. ut ctiam v.3 . twijVv, Bodl. Pag.87.Y.l Vidcp.32.
V.21.
 in Aristidem Qvtmtilia rt VM.
V.U. Martianum, pag.ioo. v.27. x«? «якЖ«'|<ч да гЫичи; с* тш % vá~
V. 3 . cùç] Probe Öxon. оГг. Ver- у» х«р«, iíuí Si аЯлеш i эдЗммрфмг*
ti ас fi ícriptum eilet, с* ofr. фчп y¿(¡. oiyoum vo'sov Aup^ov , óv ¿k
V. IO. Oxon. <3rçjf«j*pà/e7<4. iÇoiV ёяг7«Лл7о як'»ч« «¿9>!v>J- èp«</!,£
V. i г . i'x*»oV] Minus bene Oxon. лж«£« , on ¡w&ei «J»!»*? рч'иА , хате»
лял'ш$. oTiev fWccD-oy. £»3» ед aíUcui \S¿ mec
V. 13. ¿fbff}Mf mUDiAjç] Plutar- «ря, « як'»и <íe oactpij. мриюЪ* aw , 07t
chum vide dialogo de Muííca , circa ifbixûtu о яг«ч7^ ? т >'çse^«v »aifwois
finem. ubietiam infignes hos Но- ifAirXaltwttâvm. Notandam, quod eau-
meri verfiis ex Iliadis T. adfert. /iw сяг i/i roftf« infelicesfuerint Acbi-
Tov S'&fov tyçiyA nçm^av tyôçfiuyh vi ; qua erüt Locri Ajacü libido , »Mffl
ai j/rt >• , Fallad* fimuLuro ; taceat Poeta : ira
КлАч , J<w<í<»A£ij , c&j </l' "¿f^ft^ qtùdem Minerva dicens infeliciter di-
Çuyèç 4«. fitJPjft Gracos tempore reditus ; caufam
Tito »ftT t| hmfm , 7Í?oAiv кИмф vero non exprimens. Inquit enim: A-
¿kíojoa. chivorum reditum (canebat) moleflum,
T¡T 0 yt fa/Mv {7tçotv, ¿aSi </[' oïçgt quem ex Troja indixit Fallot Minerva.
xAé* civS}üv. Atqut alibi dicet ; multes Minerva ira
Quos ita reddidit doétiífimus vir , malum fatum confeçutos effe . ubi &
Carolus ValguliiTs . caufam aliquant proferet , at nonfatis
Hune invenerunt mulcentem péñora evidentem . Notandum itaque , nolle
dulciy Poetam inhoneßis hiftoriis narrandis
Formofaque Ijra , multo qua vinila n't- immorari. Alter Ule locus , cujus hîc
tebat mentionem facit Euftathius , cftO-
Argento , Jpolium tverfa Eetionit ab dyfleae r.
urbe. К<ч tí7i St) föt Aup^ov c*î фрлрч-
Vac fe obleitabat , clarorumfaäa vi- St? *ôçw
rorum A'çyHoiîriirH x-n v6j[*oviç,ùSi Sineutt
Trifia canens , ufiu juvenit Qhtront Xlxiitç ÏQew.
magißro. 0% Avp^oV, inquit Euftathius,^f«W
V.25 . Sfè. tÍw f Aflxf?<t8%t»e¡uí*fJ «)l}ut7o ¥o'çn JtJT и\шп oifovxç , tiret x-n
Locus eft Odyfleae Ä. v» 3 27. Quae. $t4f*atk (pii<nv,isStJi)ttuoimaitç ÍQav,
autem illa fuerit impietas Ajacis,Lo- Iw Si ulu/n i? oifovaç , S-n ищ ihsAä-
cri, quacr un t interpretes. Euftathkis е9ч» ngtvut ¿ AoxçoV «и« , wuCeiw «Г
hîc ita commentatur. 0*71 iÍwcuUmt x»m*Spec x£ >ssfíQi>mv <í *fav£ç. щ
$ in гш »oV« Svçv%iïcwi ere ¿%euni, 4- îçef. ¿í ¿ytfuv егк ¿WSg^or Si' cù^offtf
тк lu! 4 5 Aoxç« мвтф" Ауил с*«- ¡j.ü<nwn<; nb-viu-n тш Kan^rifui, eiÄv't»
5 "í 7IZtíkxS@' ¿yáhfJUtl^ , (ПШЯЛ T« X0C9¿AK ЛбблА(», «Voív. £7ГЯ If mrV-
¿muílfa. ^oAai f^u *5ч»*? А«у«ухаб«- 7« »oi)jUe«f» Ь[*1и)\ far**' »вч/«»» о Ао
 25>o Marci Мех BOMii Not*
arceffunt , qui & Amphithemù fuerit fapliM prima tum erdine tum potentia
dittus : à quo etiam gens Libya Gara- extflit. Porro verbum es» hfc abefle
mantes adpeUati. Pag. 3 8.0*7» oí ytç£- videtur , quod fic reftituerem : щ
fAo/líf iwwvpoi ei<nv , àç 'sr&&?*l1*1 , ¿uvifiet içimcilaç.
Ibid.7rf«W] Inepte Oxon. mzers.
mv, цсц яиу7о? ¡fAlKÍ** <páC'y«» A£j*»7<4* V.30. *гЛ}« (*ч\ Scribendum cen-
j£ ¿71 отгА* е^»эт янАерх» , «Ç'tbV ч'ро- feo $i pro рц.
Je7oV , »7î Xy.llljiiâvj. Qt¿»<nV. OÍXKÍn ^¡,6 V. J I. тшцЪыъ тк~] Infrgnis hîc
eft locusjcommunis vita; teftimonio
vÓtw ¿vífxov. Garántante* nomen hâ comprobatus.
tent à quoiam Garamante , иг л»re <ft' V.32.í^í]Oxon.é¿4f.minusbene.
f?«w. Hi omnes homines, iüorumque Pag.74. v.io. mtyiatç] Pcrperam
conforttum fugert dictaitur. Traterea Bodl. taKetjietç. v. 13. articulus tÙç
пес arma habent ЬеШса , fi Her odot оfi abeft ab Oxon. lidem v. 14. \кешт.
des , пес fe defenderé normt. Habitant V.2 2. Oxonrinfulíc, 7» 7t wmaXm9
antem in regioneferis plena ,pofi Nafa- pro те ягЛ'оу. mole quoque v. 29.
monas, ad anfirum. ^Jf¿JO«flOV. &, « TU.
Pag. 77, . v. 3 • ЮЗУ тэт ««wpovj O- V. 3 1 . úyáuf] Codex Seal, male
mnes, я*(ус ? KoufS. Sane optime. vyiou;. Oxon. vytHott.
ultra tempus, vel potiu$,prater modum V. ult. твГу ê| "bfXKç] Non puto
in armis Itbenter faltent. Seal, codex fupplendum vomiç , vel хлц^Гг, iëd il-
in textu , floSy ? KcufS. in margine lud fubaudiendurn.
obfeure fcriptam habebat leftioncm Pag. 75. v. 2. ¿#í£<w] Oxon. in
alteram. marg. X' Sic Pag- v- г<**
V. 5. «урнрхушГ^ bellicofi. Suid. W«w. quod ut manifefte erroncum
monere ibi neglexi.
V.8. iÚ£hV«{w] Probe Oxon. V. 8. piuffyxi. k'J Oxon. 7»
ShSQw, quod etiam interpretando ¿. qua: videtur mclior lectio , poiito
videram. ti pro тете, ut in illo Homeri ,
V. o. Лёую ni Iä«ijv<k9v,7 Gtx-
cumfuiflc nunc Anítidcm, ex hoc
loco adparet. particulam t¿ etiam codex ScaL fu-,
Ibid- «71 tsto I^»í'a«xív,3 Ro pra уф\ fcriptam habebat.
manos inprimis innuere videtur. vo- V. 10. jw»v¡r x*&' £x»5i»3 Ita de
cula 7» male aberat ab Oxon. právate omnes. Lego , ня'и <oj »»0*
V.i8.ffi/s¿C«*] Sic etiam гесЪ O-
xon. Codex Seal. perperam3<ro?>7£íw. V. 1 5 . pro ли/тйу male Oxon. «J-
V. 2 3. bene quoque diftinguere- пГг. Ibidem pro ^yffïx'"1' Codes
tuc poû /*»Э>)/«»7^. omnts tnimdi- Seal. 1Ю<п/л1ш.
VSeq.
 in Aristidem
V.íbq.Oxon.perperamo7n) яирчнз».
V. 19. Ka&çlvmn] BodL minus
bene y хл&фчтт. v. 1 1 . Oxon. ¿le
pro ¿y¡. V.24. Af nonhabent.
V. 25. /¿»<nxií] Forfan : qui per
Uuficam Philafopbi perfeäi extiterunt.
v.31. »tw< pro VIW.
V. ult. tçcq iwr] Codex Bodl. hu
itîç. Magdal. tçKf }«( ttTç. uterque
male. Hoc autem vult. Veteres cum
fummam Muficz curam haberent,
difficiliora tantùm & prima prace-
ta fcriptis exponebant ; Eruditivum
Mufica? modum & Naturalem , tan-
quam abftrufiores ejus partes , fa-
miliaribus congreffibus refervantes.
Quod cum ubique fieret, illas partes
fcriptis comprehcndere non erat ne-
cefle. Verum cum tot feculis optima
illa confuetudo neglecb fit, & ad
paueorum tantùm notitiam perve-
nerit , gratum officium preftabo
Muficx , cujus jam ftudium reflore-
feere ineipit , amatoribus , ii velrudi
Minerva illa hîc tradere inftituam.
Pag.76. v. i . Lego, « ßiGxu.
V. 3. tst«v ss^âçïov] Magd.T8-
t«v íx7o< çb^. alter , ¿x7. qua: non in-
telligo. nec facile feripferim «çef
Langbainius conjicit, c«7o?.
V. 7. ц mo/л] Seal, tv. Oxon.
melius y¿%.
V.p. <ctç>V] Sicomnes, atpar-
ticulam щ vel delendam cenfeo, vel
pro ea icribendum 4.
V. 1 3 . ffvyKí%v¡d{úlw ¡úfi iy^vtinv
e^uon/**.] Pagina 32. v.p.
4<r(**îg.. Ca:terum ex hoc loco col-
ligi pofle videtur , dîneur idem fi-
4V.INTILIAMVM. 29I
gnificare quod ptKuJi». Certehoc
pro ifto hîc feriptum mallem : adeo-
que minus accurate hîc locutum A-
riftidem cenfeo.
V. 14. Ло'уаг"] Ita Seal, fed fuprâ
icripto, a. id eft , ho'yuç , quod & u-
terque habebat Oxon. Deindeiblus
Magd. perperam, ■n^-y^nç. Poiïïs,
Ae'yw (feil. <af)çА«€»вж щ Kifyç) т. в*.
n&y$¿ví (l^ijffí) pv&[Mv. fed mi
nus Muficè. Melius quidem , Коуш»
& тъ&у^ш (i'flfiviíh ) jv&fMt. nifi
oratio futura eflet л»лч9АиЭ-@-. cu
jus exempla tarnen in hoc autore
non défunt. Nec ita male , Ao'j*« J[s
V. 22. male Oxon. diftinguunt,
TMvJe, ¿vina s?™ ¿/mKSox.
V. 23. o'/íífi®-] Нате eft proba
leftio. Oxon. male, 0 piytwi. v.27.
pro tu!if¡í fcribo , mirf, Ibidem O-
ХОП. eupoÎlôç 7i iyf.
Pag. 77. v. 8. Oxon. dvSçumov.
V. i o. iidem bene, titsv ts ед.
V. 1 6. itOduT] Seal. Codex, <f«-
kIw. Oxon. ¿wlw. quod fequen-
dum. Gloflk: Аищ , Dira. Jewàç, Мл-
liciofus , Iniquus , Savus, Trux, Acerbus,
Acer , Atrox. Ibid. Seal, codex maie,
í%uv. Czterùm non tam de herma-
phroditis , hare verba acciperem ,
quàm de variis ingeniorum mifturis,
qua? in Amazonibus aliifque hujuf-
modi perfpicitur.
V. 18. Oxon. 4>uffii 5 икги.
V. i¡>. вштщ ] Seal, abfque ac-
centu, еиытщ. Oxon. ештщ. perpe
ram, ut & ibidem , t%ottmî /*е7г-
fâfuQw. Vltimum feribendum eft,
ОО 2 [*t
292 Marci Mei
pthtfv'S-fjitQcw. пес tarnen altcrum
per ч, malum, v. 21. iidem [*tli%4-
aw. inepte, ut liquet.
V. 16. •flfistetoiaaï] Sic & Magdal.
alter perperam, ff>eiúQs<n.
Pag.78.v- 1. лГ] Sic quoque pro
be Oxon. Codex Seal, perperam uç.
V. 4. •aAíova^íoi AuTjiq ti qJo- expunftum mallem , quam ut lege
¿m' ] Codices Oxonieníes hic in
margine habent diagramma , quod
omnes illas adfeftuum relationes ac
conjugationes monftrat. Illud, ut
clariora omnia évadant , hic adpo-
nemus.
V. 9. едлиятег , ед] Omnes Au-
7щ?, & diftin&ione fublata. perpe
ram , lit confideranti erit planum.
V. I I . ОхОП. JMi'|«f.
V. 17. едтм] Perperam Codex
Seal, r pro та.
V. 2 5 . pro esi Oxon. f?ef.
V. 19. А«ири»5] eft quarti cafus
fingularis , tiv <heupvv&. & fic v. pen
ult, те» «^s'tÎovSî. ubi male Oxon.
V. 31. «tí^ow] Plane legendum,
«xbsïîî. Praeceffit enim , àçgiItTç.
V.penult.Oxon.ts-.v.ult.wfJiiMfSîi'.
íomii Norx
Pag. 79. v. 12. ïxn т5] Scriben-
dum cenfeo , ¿k Je т5. ob verfum
praecedentem.
V. 27. Oxon. ai Su Sc iè-
quente verfu oïai , pro í¡. perperam.
Primo loco vellem, nyi^.
V. penult, едта] Articulumu»
rem, ХЛТК.
Pag.80. V.3. eíJti¿v<f\ Atquitria
recenlet , tytçgfx&Uw > «фел^ад» &
'Srt2&'b*3*' numerus ex v. 5 . muta-
tus videtur. Tertium tarnen ad ië-
cundum utcunque referri poflèt.
V. 10. Oxon. rette *ym$j.
V. 2 1 . fAiJiSotç áii%vájaepSfa~] Co
dex Bodl. fjiítySoK âvîxyéjovi. alter»
fÀt^viaç ávt%váj'atv. Seal jUí9s<?Kf«v¿-
£vtíí/m. quem ifto modo emendan-
dum cenfui. v. 27. Oxon. ß^pJeicur
•ом* )¡Ai».
V. 28. Oxon. melius itadiftin-
guunt , Ae^5>!*tjii^'o<f «srêi ^ с* tu Au-
«9<p«2i ( male Oxon. Auns<P<»7ov ) те»
ij'paíev таф>#, (В^дсМпт®* cTijA. qutdi-
cendx erant de herown fipultutafub dt~
lucidum , tarditatem declarantibus cpi-
tbetis utatur.
V. 2 2. «sp«v] Ita omnes. Scri-
bendum , aWpwv. ob adjunótum т«-
A*^jVif. nifi per èAoi^jçB» r *s¡ow» in-
telligere velimus Lun am, qua: matu-
tinis horis luxcrit. Bene alias «çpov,
de Sole, Luna, aliiique planetis di-
citur.
V. penult. TBv fé¡¿2 Oxon. TBjicev,
ut Sc Codex Seal, in margine. For-
ian , Topov.
Pag. 81. v. I. ч'е'л*®'] IliadisH.
v.421.
 in Aristidem QV.INTILIANVM. 293
v. 421. Codex Seal, male, crüfe~ V. 15. hAií$yHoiA~\ Codex Bodl.
£«Aev. buxynoiA. alter iv&pyeícu;. quod pro-
V. 4. Probe quoque O- bum , & huic loco convenientius
xon. ттнтщ. quam alterum ЬицунвА. Pro effica-
V. I 5 . «ф* <¿v ir] Oxon. ос/'тв (íc. ciam feribe , evidenttarn. Hefychius :
/3«V) Vix video melius, пес rcícri- Ev«^", rf^A« j Qaviçcji, ß'tGou» , ci-
bere audeo, и'фж'л* k^Ao'tx?^.
V. 20. r «jpaiv] OptimeOxon. У. 16. mív\íi\ lliadis т. v. 5 о.
TûT*ipoi, nempe, ч*Л<«, v/vrfw ßeüx, ас V. 24. t^í^éwvJ Male Oxon.
сит Ímpetu faílam adtribuit emerfio- тк^шу. Bene autem dcinde , verbo
ntm. addito, legunt, вмрятм» «^j'eîraf.
V. 23. 4«Ai®-J Odyflex ?. v.l. V. 25. Л iB^jü, tïv </],'] Pro his
V. 25. ijV>«/} Omnino feriben- verbis Oxon. folum habent articu-
dum, y,¿uv'j¡v. lum , та. omnino bene, quippe ifta
V. 27. yçytyw ,] probe Oxon. verbaex v.27-huc tranfiifle videntur.
Ц^у^р'фом. v.3 I. iidem яг/нти^ pro Ibid. ipiynC*" ] Vel p^C*"' cx
Sîîffii'lJXfV. OdyiTeae ©. v.26p.
V. penul. »)'ídV] lliadis <=>. v.l. V. penult. с*Л'хр] PerperamO-
Pag. 82. v. 2. чрч&~\ lliadis Ä. хоп. wh%¡¡. ¿* /3<«ffTo9») apud
v.477. In verfione pro Apparuit feri- Platonem , /я/?г тггг.
be, Exorta eft. Vnum pro altero ex Pag. 83. v. i. «coroinoi] Odyfleae
margine irrepfit. Pofllt tarnen excu- *.v. 206*.
fari per <nwí^y¡<nv. V. 2. »7t] Male Oxon. uik
V.6. xva'veo«,] lliadis д. v.282. V.4. OjUiAwtç ffi/jUTrAoxifí] Lego,
Codex Seal, скул<хп , quod uno er ci*, ^t) ovjUtA. confuetudinc ac con-
feribendum. пес opus eft ut v adda- greflu.
tur , quoniam ex tertio communis V. 7. /лц'яЯг] lliadis T. v.i 3 3 .
iyllabîe modo apud Hephaeftionem V. il. tÇoîtûmî-] Püto ferib. tÇo-
fimpliciter poni poteft. ut in hoc я-âV. ubi figmficattonum mutationibut
venu : uti nequimut. Poffis quoque , tÇomiç,
fed minus hîc bene, fequente verfu
Oxon. ¿ftoiúnnv ygúfAtfa.
V.o. /м&фо&кт'] Videtur me V. 13. чрй] Male haec vox ab-
lius) uîia.Çc&x.ojç. eft ab Oxon. Vide pag. 8 2 . v.4.
V.u. o'Aicif] Seal. oV. Oxon. V. 1 5 . «V JQ lliadis д. v. 2 7 5 .
eAi'y». quod non intelligo. Ibidem V.17. 2^Z"1 Perperam Oxon.
quoque omnes,«Wo|iJ{u m x, op«i-
$u. Refcribendum cenfeo , «íx»e¡ut- V. i8. рл'лоиЛ] Odyfleae к. v.
304.
Оо з V.io.
2j>4 Mar ci Меи
V. 19. Codex Seal. £*7ep«». O-
xon. bene дотершу. at v. 20. minus
probe тцвщ^оч. у. гг. ti pro тЛ.
V. 24. »£ф!л!ы/] Iliadis 2. v.23.
V. 31. Uiadis p. v.51.
Pag« 84. v. i. pWJ In ora Codi-
cum Oxon. ineptus emendator , p^.
V. 6. ol Jl'ftiç] Iliadis m. v. 1 37.
pro £x<ev male Seal. Codex , ¿xívxv.
V. 12. ew^w'-niS] Oxon. viden-
tur melius legere,*^'™ 5. Conftru-
ctio Ыс eft intricatior , & fi quid vi
deo , lectio mendofà. Vellern , oui»
V. 14. tkW] Seal. ? та. Oxon.
bene, «та tw. v.i6.articulus rîwab-
eft ab Oxon. v. 20. Codex Seal, per-
peram, флоту.
V. 2i. <х/*ф)] Iliadis ф.-v. 388.
Edit iones Homeri , аиф> J[l вкКту-
%tv. priorcm fcript uram, quae & co-
dicis Seal, meliorem cenfeo.
V.2 3. pro тат° feribendum та'тл»,
ut vertendo indieavi , & probant Ó-
xon. v. 24. ScaL corrupte , dmirüt.
v.25. male Oxon. diftinguunt, s/g^j-
V. го. Bodl. 4>»cf^(v. &deinde
uterque Oxon. tju¡re<« . Conjicit
Langb. <pewípa\ fj^Tti. Sed melior
lectio Codicis Seal.
V. penult. Л'ф^оу] Odyneaei! v.
259. Male Codex Seal. ixlylw ti
as$p.âe}t TçgimÇMr. repetito verbo
Pag.8 5 . v. 2 . ii cvcupytç] Magdal.
~Ç pro та- ut etiam v. 5 . rûrjv. Bodl.
OMii Not*
rûi iniçyîf. uterque maie. Deînde ,
jrf'yve?«. v. 5 . ¿imy!í&4i¥. ut pag.
83.V.28.
V.7. ßi>)f] Iliadis Â.v. 386*.
V. 9. |'грч ] OdyiTeae n. v.476*.
aliifque locis.
V. 13. wvo'ç] Ferme icripièrim,
XMfJfcotf. vel , loua; K&ffloiç, comtnu'
nifignificatione pofitù.
V. 16. Oxon. addito articulo , ¿4
tmrnxifjuf. v. 17. probe, "згфчрч/*!-
ut& v.i8.ffi/yK9pÍ4f.quaíjam
ante ita emendaram. Praeterea *k
v. 1 7. melius abfore puto.
V. 19. «ифл] Iliadis т. v.2 2i.
V.25. «äuj'ao»/] Omnes perpe-
гат.еЙКч'лму. Emcndatio in tezttm
irrepfit.
V. 26. Infulfe peflîmus
Codex Magdal.^oAwv.Sic idem v.30.
(Яш vi. &, wçuSUkpv. aliaque infinita,
quibus bonas Chartas commaculare
nolo.
V. 32. ê|t'<pi»»e] Addit Codex
Seal, híycv. fed punáis infra nota-
tum. Omittendam earn voccm cen-
fui. quod deinde ab Oxon. com-
probatum.
V. penult. Oxon. mwlopím n «4
ß&X-
Pag. 86. v. i. t{jixv'w] Bodl.
maie, ik^vJ^ç.
V. 17. Oxon. Sri pro St.
V.23. уоч/*л£] Pag. 85. v. 24.
eft, bmypixuv. v. 24. Oxon. tranf»
pofitis verbis, ¿hv чуи/щц Ktynv.
V. 30. JioçS-ùfaç. ] Oxon.
AuçSuffttç. perperam.
Pag.87.Y.i.#4ji*ewj/] Vidcp.32.
V.21.
 in Aristidem < iylMTILIAUVM. г<)%
V. 2i. Maftianum, pag.i<po. v.27. xuç х'тЛ&%оц стпг ёЖ&л/л? с* ru $ vá-
V. 3 . cuç] Probe Oxon. ofr. Ver S"K xa*fu, tÎw ¿e íxÁiíxv ti a^IuíTí/j^uof.
tí ас fi fcriptum effet, b> oïç. ф»;<л л^оиоЛ vo'çîv Au^çov , cv ¿*s
V. 10. Oxon. •3rcjf*y>p<í'e7í4. TÇoiijf ёяг7<нЛ«7о якЛ«< х%щ. if» J\,í
V. 1 2 . i'x«*eV] Minus bene Oxon. áfb.x%¡Í , on xjy,txç р-'иЛ , xx*$*
Ixeww. OinV íkÍwOV. £v3tC J£9¿) 0ÙU0UI fJ$¿ TIVX
V. 13. yàç x%1)s.&f\ Plutar- ifft , К яи»и Je ожф)?. апрышТыч m , 07t
chum vide dialogo de Mufica , circa
fincm. ubi etiam infignes hos Ho- 1/«гЛ«7ш/ео&»(. Notandum , quod cau
meri verfas ex lliadis T. adfert. fam cur in reditu infelicesfuerint Achi-
ToV ¿'éjfov tyçivx п^юрЦьо» Qoçp*ty[t VI ; qua erat Locri Ajacis libido , mm
Paüadit fimulacro ; taceat Poeta : irá
quidem Minerva dtcens infeliciter di-
fccffiffe Graces tempore reditus ; caufam
Tlw xftî f| ôvxpw j тЯо'лн» >¡tlíw*@* vero non exprimens. Inquit enim : A-
chivorum reditum (canebat) moleßum,
Ту oyt Jv/Mv £7|^яту, xu&i <¡\ xçaf. quern ex Troja indixit tallas Minerva.
xAêfli dvifyuv. Atque alibi dicet ; mukös Minerva ira
Quos ita reddidit do&iffimus vir , malum fatum confecutos effe. ubi &
Carolus Valguliits. caufam aliquant pro)Ъ et , atnonfatis
Hune invenerunt mulcentem péñora evidentem . Notandum naque , nolle
dulcí , Poétam inboneßis bißoriis narrandis
Tormofique Ijra , multo qua vintta ni- immorari. Alter ille locus , cujus hîc
tebat mcntionem facit Euftathius > eft O-
Argtnto , Jpolium everfa Eetionit ab dyfleas r.v.133^
urbe. K«f irá in Ç&ç Au^ov c*ï tyÇKTlfAlÎr
Нас fe obleclabat , clarorumfacía vi-
rorum A'çyeÎoiÇyiITH ¿TI VW[*0Ví{,IS¿£ ¿¡KXtül
Prifia canens , ufut juvenit Chirone n«v7ef iQeur.
magiflro. 0"п Awp^eV, inquit Euftathius,^5»r«o»í
i-fi/ítlo yo'çc! fjilwiv xJy,v¿K , iirei ¿ir
Locus eft Odyflèae л. v» 3 27. Quas . toífionk фчэту, ¿Oí ¿ixMtoi mâliç ÍQxv.
autem illa fuerit impietas Ajacis,Lo- luj èt f*lwiç Is x$r,vxç , ou pí ÍH9A«Í-
cri, quaerunt interpretes. Euftathkis еЭ-ij wwwç 0 AoxçoV xíxi; , &vvÇci<mç ту
hic ita commentatur. о"-п тЬм aiilíxv xxncvifpx ф 'ssfsQamv т? xjr,vxç.
í ¿* ТйГ »oV« Svsv%f)ezu¡ crv à^cuif,^- êçgt eîç o yípw сете ivvGyun Л' ¿M^op'pV
Ttç lw y, % Aox^Я tuamfr хпКунх c*cu- fiOfftww TiSvitoTt tu Koxquyfuiy a'*.'tx
wjo» 5 4? mtf&xà^p хуяКцх!®* , титгх t¿) x«3sAk &í£xh%v, eíitm. tirei* vmv-
ômnilqç. £oAa> fjjo tifavxç Aeywv xx- 7íSW>í[*QVíí* X (aÍw, ineibwífAW o Ao
25)6 Marci Me:
JcfoV. ïQtaç (flí/лц vor.uovxt; «vatf фч<л
от nsh«Çcu'l&f iiv Aoxçg'v. Cala-
mitofusfuit reditué Achivis ob iram Mi
nerva, quomam пес prudentes , пес jufti
omnes erant. Ira autan Minerva inde
trat , quodpublice non effet punitus Lo-
crus Ajax, qui Vitium obtulerat Caffan-
dra , in Minerva conjpeclu. Vide vero ,
quomodoSenex ( Homerus ) nonpro-
brofis verbis inveítus fuerit in mortuum
Locrum Heroëm , fed generaltbus iUud
crimen reprehenderit, dtcens ; quoniam
non omnes prudentes ; non autem, quo
niam non prudens Locrus. Sedfortafe
& tilos minime prudentesfuiffe diät,qui
Locrum nonpuniverant.Breviter Scho-
liaftes Homcri ad fequentia hujus
loci verba, fMfii^ i% eЛмрг yÄjumti-
"7n¿@*~\ ivrei еимг& 4M Aoxçov cht ёхл-
KiQow , ßtxoafiSfaov ív rulifueuhitç X«-
mívSfcui. Mcndo haec verba funt in*
fefla. pro оклкш» referibo , ènsA*-
ewi. Quoniam Ajacem Locrum non pu-
nixerant , qui vim , in ipßusfano , Caf-
fandra attulerat. Hos locos Íntegros
adferibere volui, cum quod egregias
quafdam commonefaftiones confi
nèrent , tum inprimis, quod curiofo
leftori planum facerent , ad quid A-
riftides , illo vocabulo «э%г*о/*/л, re-
ipexerit.
V. 21. ягфи'хя ] Ita hic omnes
codices, quomodo & pag. 1 7. v.ult.
Ibid. xwAk'íov] Ita Codex Seal.
Oxon. autem, n$\>!uv. quod eifet Non alienarton , fedfurum mufrum
melius. Hic atque bene feriberemus
xwAuaiv. КаткзЛквкркгипкрееЛэ V. penult. çrfynf4$jw j!}u«Vj Pa
jU«¿V , íA«t¡¿v. gina 78.
гоми Notí
V. 32. Stcf/xs »fí&<¿¿{] OiyC-
Геаг ©. v.266.
Pag. 88. v.l. Oxon. addito arti
culo , ioSvaséjÇ.
V. 6. >sr£)ç»fiV ] Ita emendaram
codicem Scaligeri , qui , zr&ç hç cw-
iiv , mendofe feriptum habebat. O-
xon. fimpliciter, <&&i eusriv. quod
probum.
V. 7. *».'*>*] OdyfleîE©.v.45)2.
V. 10. JoAai] Sic probe Codex
Seal, corrigunt Oxon. Jí'aov. Sed lo
ca Homcri , qua: ab Ariftide addu-
cuntur , omnia, in MS. Seldcni , ex
editisHomeri exemplaribus deferi-
pta videbantur. Caeterum & in pri
ma Homeri editione Florentina , &
in reliquis omnibus , perperam ita
legitur. Interpretationem hujus ver-
fus xque ineptam addunt ; Quem
quondam in arcem dolum duxit divinus
Vlyßes.
V. 18. An'«] Sic refte Codex
Seal, male Oxon. **л S.
V. 19. Oxon. addito articulo,
viere 5 ¡msoikS.
V. 2 3 . Elftl ¿¿w&t 3 Sic male
Seal, cumeditis ícribendum , «¡u'e-
êvos&ç. Altero veríii pro «W edi-
ti, fo{.
V. 2 8. fusQSv çt'|U«S' tj»io%eflti ,]
Omnes sr/u*5 к*ю%. Ita autem Ari-
ítophancs év e$rfcí.
Ovk лй\вт§/му, лЙК* 0|'хй'«у fÂ%Qâi\i se-
orafranü regens.
Pag.
 IN Abi STIDEM
Pag. 89. v.}. cvvie pt&l-ù , ft)V]
Si vera hxc eflèt leâio , partícula mt
melius abeflet. Videri poffit legen-
dum eflc, 1» J\) cru-
V. 9. Oxon. vocula </[' male o-
miiTa, тч/лкр. v. 10. &19.^«Леау
pro £«Л<йу. quod huic noitro , tan-
quam Artico fcriptori , inufitatum.
Sempefc enim ¡aíKw inveneris , & fic
de aliis.
V. гг. Ля-Ал, чг<<Лл£аУ -ntrfèj
Sic emendavi hune depravatum lo
cum. Omncs, Ля-Лл. 7» <Л«£оу-
5 Л . Nam «ft*£oy çïf^âbv vocatur
litera в1.
V.13. едт^'тауттк^] Adderem
potius j*'ve7<4 quàm ¿fí. aliquid deefle
liquet.
V. 21. X*7<* jUi'*ï¥ ¿x£ííí£o|uJJ¿« ,]
Martianus lib. ГП. в /¿¿r» per Jpiri-
tus impetum rtclufu edicimus.
V. 22. ^ итт <с&нк!лхм.~^ In
telligence ф. Sic v.25. тсИхоДцы-
л <»xç^: funt x & Cum enim mu
ta: fint novem , tres exiftunt media?,
ß. y. J[ . reliquae circumftant , tres
cjuidem tenues , яг. x. т. & item tres
aíperatar, ф.£. ô.
V. 24. fr} ЛииЛ Magdal. р<*Л«г.
alter , (ctyÀuç. uterque perperam.
Martianus : (] fpirittu cum patato, li
li us autem vocabuli vim explicatHe-
íychius : ?'&yJx¡ov , ii e|u , ôçpiïif /«-
çev, $ »v t <гфо^оу5 '^vpof, фоСеро v,
схЛчро'у.
V. 28. cQtvJovctíw ] Significan-
ter admodum hîc ufurpatum ver-
bum. Oxon. maie, e-<ptvimcô<mç. Ц-
dem bene v. 3 o. тат«у то
Q3INTILIANVM. 297
Pag.90. v.6. <£] Seal. 0!. quem ita
correxi. Oxon. 4.
V. 2 5 . ^u8<T7X?f ёятблЛос] Oxon.
[лхпнэЪ сНп'ёлЖоу. Omnes male. Pu
to feriptum fuifle , /wiíenxíjV «ятблЛв-
ut pag. 80. V.22. Seal, dvl^iéj-
nv, pro <¿v%vdjmi$j. ,
V.29.c#ibîî е/л7Я?оо&гу] Pagina 43.
V. 12.
V. 30. p'uífyw ¿fftoy»'«*"] Vo-
cabulum à^ftwim hîc & v. 27. non
fuo fignificatu mihi pofitum vide-
tur. v. 2 1 . pro «рр£у« feribendum cen-
ièo, А&уф.
V.ult. í»sií] id eft , vel harmo
nías, vel rhythmi. pag. 91. v. 7. &
V.IO.I I.
Pag.9 1 . v. i . jw«7í^í.] Addito ver
bo ícriberem, i¿ílí%,4, фви-гро'у. :
V.2. eiJïHsltfaiç'] Hare emendado
mea in textum irrepfit. Codex Seal.
«Л nffjf. Oxon. « ¿ixíúaií. quod non
capio. Nec tarnen prior emendado
omnino fatisfacit. melius puto3
xuç. quemadmodum Jpectaliter harmo
nía adharmoniam ; fie ¡terum fpectali-
ter rhythmus adrhythmum, eandem bä
ht differenttarn.
Ibid. tío-tÍio] Sic & Oxon. Male
Seal, rajútluj.
V. 14. x«7'^>^aíf] Pagina 12.
v.4. Oxon. hîc х«§££*?.
. V.I 5. о'е^^о/иеЭи.] Melius Oxon.
definíebamus. Ii dem v.27. r¿t»r
pro tSf>.
V. 2 1 . tvit?? ùSeùi , XXV mí х«в-
Ло/f] Videpag.26. v.15. V.17.
Pag.92.v.6. j3çoy&~] Ita omnes.
pro quo quid refenbendum fît , non
Pp fatie
298 Marci Meibomii Not*
fatis liquet. Vellern , ße/'9*v5> He- "'■*>] Нагс verba myfteria contine-
fychius : *esfa& *eJ&i > re videntur. Sunt autem hare Si «в
9«р)'ш/'« , еш^н , J <£>'v</ , s^pitíqi eodem modo ufurpetur, quo pasque
Doftiíf Langbain. вироу§. femininam naturam habet , atque
V. io. /Лхи?,] Ita Oxon. Seal, iftud. Exempli gratia : а'л>}Э-«л a^que
quoque in margine, in textu cnim, femina eft atque ¿ix.auonw>¡. Quare
ihuliXM';, inepte. terminations л & y¡ eodem modo
V.i г. çpoyfvh(&] Sic in ipfis Ii- hîc femininam naturam obtinent.
teris Geométrica axiomata fpeftan- Verum diverfam naturam habent
tur , qua: adferunt , figuram rotun- in vocabulis рГотс & (лх<щ. quippe
dam capaciorem eiTe , ас propterea quae diverfis dialeftis fint propria,
magnificentiorem. Hinc certiffime Pag.93. v.2. »ж] Recle Oxon.
fequitur, eo plus defatigationis in aunf. fed male omittunt, k.
pronunciando adlaturam linguam, V. 5. тг^З^Ли] Oxon. ii J\¿~¡
vel orationem , quo frequentius hac %\v. quod malum pronunciare non
vocali utatur. vereor. Neque cnim г femininum
V. 1 3. 2>1&х&щ Jetf waif ¿e еш- eft x^ti тхК&фч , fed ièmpcr. ex pag.
T¡f] Ex hoc verbo, & quodfequi- 92. v. 18. ut meam reftitutionem
tur, Л^й?»! » verus fonus vocalis , adhuc veram putem , qua ipfi л hxc
non obfeure colligitur. Eft autem verba convenirc exiftimavi, exea-
idem fere qui in prima fyllaba Galli- dem pag.92. v.26. Porro v.6. refti-
саг voris , Chair ; ut & in prima Ger- tuendum T. ut legamus , w\Ä T т.
manica?, gebtn; ас Bclgarum,3ícbfH. Oxon. male , tí ¿¿ то». & v. 7. $?n-
Porro pro owtv¡ feribendum , cdmJS. Qtútet pro сЙгсф«ро<еу. quomodo Seal,
quod etiam rede habebant Oxon. codicem emendavi , qui habebat,
V. 16. <7ha>i&ov] Oxon. мтМг< 5^ф£рну > fupra sp«y feripto > л'ри.
quod probum eft, pro oTwetxSv pofi- Eodem verfu lego , « </|,'о*£Э-«ч.
tum. Sic apud Hefychium: ТиинЛок, Poiîîs quoque ita hunc locum Iege-
eiweihyQw;. & , nwtih¿$ü#, avçptçi- re: т»т> J[l (pro ib S\. fubaudicn-
f$j*. dum autem , то ¡¡~, quod immediate
V. 1 8. ¿K$mr¡y)voui] PerperamO- praceflît.) %h\> ufyiçt >cf тоот^^у,
xon. окф^уог. qui & feq. v. omittunt «V vs^eifylm. то «/[è T то\ epo«y 4*^0»
articulum т». & v. 21. tranfponunt, ЗЗпфгро<£у , « с*5Э-«ч. Verum ita
ii » xçc/it^. v. 5 • abefle deberent Ьгес verba , кх~
V. 2 2. ти ¿( Ло/явГ] i&u. 7лто ■srA.fTçrv. & v. 8. iir 1А«дмп >jf-
V. 27. & 29. «] Emendatio in fívuJai. ubi Oxoni. сШрго «г.
textum irrepfit. Codex Seal, ¿jutro- V. 10. v х*£л«$м» та] Addc-
que loco. Oxon. >T, male. rem 5«%««. vel, ф4пгф»& v. 1 1. O-
Y. 30. тйи ¿¡aqÍcw шИ-щ |яди*> xon. i^ÍKQH.
V.I 2.
 IN A RI S TIDE M
V. 12. т x??tvixú~v tfofmrmv]
Hîc latiilîmus campus philologis a-
peritur, ad cpntemplandam litera-
rum vim ac naturam in infinitis vo-
cabulis ; nec tantum in articulis, no-
minibus , eorumque inflexionibus ;
ièd etiam in verbis , & rcliquis ora-
tionis partibus. Qua; deinde con
templado ad alias quoque linguas
transferri poteft.
V. 15. oí o/xoíot] Bodl. fimplici-
ter, Sfmoi. Нгс autem verba , eí
o/xoio* cpfyyfoi , infer&a videri pof-
fint , quod abfque fenfus detrimen
to tolli qucant.
V. 16. ii [aí&$;Ú.~\ Pro ii fcriben-
dum m, ut eft manifeftum. Haec ver
ba male abfunt à Bodl.
V. 1 7. QmqííluVf'm&Qvij'^ Cor-
ruptum efle hunc locum non diffi-
culter adparet. Verti ac fi fcriptum
eilet, фшучьУш», е£01>5 &<pvq. Si cum
Oxon. diftingueremus poft £x5<nv,
ita hace vertenda eflent : Quatuor igi-
tur vocales , qua apta funt ai extenfio-
nem i ob modulata voeü intervaüa , ad
finosfuere utiles. Sed durior mihi il
la leftio videtur. Optimam cenfeo,
íi pro zl&w/jixfé. feribamus â£#t>î-
f*xTi>v. qua aptafunt ad extenfionem
fer modulata voris intervaüa.
V. 2 3. Kt%*í*fl , T <7i/p$«'ví»/] Per-
peram Oxon. xe^jj'v« r av/xpmim.
Bodl. ultima , ovQu'vm. cui y. in-
ferendum. v. 24. pro ni т. Magd, та
tä , infullè. Idem v. 2 5 . /*o'»»? pro
/m'vov, quod reliqui duo habent. Ibi
dem uterque Oxon. bene, v v oyá-
tuf. v. 26. Magd. male г^ифериу. at
Qvintilianvm. 199
uterque perperain , ч'^Л. Caeterùm
<sres5*^x* txçS-çw v. 24. funtj
it. 5. «i. гш. Tov. -du/. ià. &c. quem-
admodum Здп&кЪхх, Sç, i?, 0. Quod
deinde v. 26. ait, literam Tfonutn
edere , inftrumentorum chordis fi-
milem , hoc non difficulter percipi-
tur. Ibi in verf. pro folum fcribe,
fila.
V. 27. Oxon. mr&px ii rggt^v-
vtl*l mQSç. perperam. Pro ?nQf mal
lem, тЖш. v.îo. bene Oxon. \|¿A«V.
& V.JI.«$uv>f.
V. ult. Jfè ? ч ] Litera *t aberat à
Codice Seal, quam, ficut reftitui, ct-
iam habent Oxon.
Pag.94. V.Q. XKÇ^l] OxOn. XK£ßC-
5- qua: ledtio infignis videri poffit j
ego futilcm cenfeo . Quid enim ,
«xg^S avwfAxfä. ? quis auftor ita
locutus? pra:terea obftat fequens,
pío*. Explicanda hxc funt de canti-
bus & fyftematis , qua: ex ejufdem
generis , vel mafeulinis , vel remini-
nis ibnis conftant. Sin utriufque ge
neris fonorum communionem ha
bent, media vocantur.
V. 12. S ovwuxl®* wymybu* J
Cum per fonos ordine fcquentes
modulationem faeimus. Vide pag.
I Q. V.17.& v.19.
V. 14. TÎwxsatçÇxIoi ¡Athomiio*]
Videpag.l7.v.i6. pag.io. v.20. Pro
jueAoiTwííwmeliuslegereturjjuéAúxíúv.
V.i 5-Oxon.minus bene,i|o/wo«Tv2).
V. 16. $яц In] Oxon. 0" tçi. Сге-
terùm quodnam primum hîc fit fy-
ftema, fatis eft obfeurum. Verunta-
menobv.26.iUud conftituere videtur
Pp 2 àprof
 }oo Marci Mei BOMii Nota
à proflambanomeno adhypaton dia- cpoQwov (quia eadem iyllaba t¡7 in
tonon ; quod proflambanomenos & cantu pronunciantur ) -ты r^sKxp-
mcfe vocalem e habeant. De prof-
lambanomcno nos dubitare faciunt Wpen. тш xvçjt*0 híP*!***] pro-
fragmenta quídam Mufica inédita, prtam ас naturalem potefiatem hohen-
in quibus ita legitur : тЛ íexasrcvTí tibus. Optime hoc vocabulum ex-
tÇoVwv eí >зг£2$\ос[л£ям0[$)01 \íy>nn plicat Hefychius : Kvgjxf. Is >cf фу-
iH. ai xjzs&Tim , гл. ai mt^7n¿nW[ > t». ffiv \sarx?%*or,ç Stwxuiiaç.
ai 2i¡áTnvot Tu. ai /xtczq,Tf. aj иЗ^гщгеЩъ Pag. p<¡. v. 5 • та,и флиЛвк \Jmi-
ta. ai > 'T ai щтщ , т». Clara nst(p¿v J Sic Codex Seal, at Oxori.
tamen funt híc Ariftidis verba v. г j. xsmwi?**. omnes perpcram. Vocu-
V. 13. S]afjLí<ri-T$&~\ Haecefto- lam ад hîc deefle ob praecedens те, 7»
mnium codicum leftio. certe minus eft certum. Legerem, тт',п фя<7лб» i¡
proba. Scribo, К лу.гпт^(§г. quem- \sm)Kv$ûv. vcl visrcxexutpoí.
admodum pag. 2. v.20. Codex Seal. V. 7. bene Oxon.*^«?. & v.14.
¿fí n uixc, pro A' e¿ttju/*fi
V. 25. H¡f <ruy.<3}wila>> Лл^иблувс- V. 1 5). toócatя jàç , «V (ф!и/, ai ffi
7«r] Stride intclliges confonantiam ciçpovixi ] Hare verba oppidó funt
dia teflaron. Exempli gratia : Нура- notanda melopoeis. quippe quae ргж-
te hypaton habet fyllabam т*. pary- cipuam feientia» illorum ac induftrir
pate hypaton, i~. hypaton diatonos, partem conftituant. Pertinent au-
tJ. Iam fume reliquos, ordine fe- tem ad illam mclopceia? partem, quae
quentes , fccundùm confonantiam pettia à Graecis Muficis dicitur. cu
dia teflaron ; nempe , hypaten me- jus & feq. pagina v. 2 . mentionem
fon, t«. parypaten mefon, tJ, mefon facit.
diatonon,T¡7. V. 24. o¡ фЗву/ói, Ü4 mutX't'] O-
V. 28. ^ тЦ] Has binas voces xon. non male particulam ад omit-
ex verbis pracedentis verfus , >Hf т1ш tunt. per adßdua melodía fimilttudi-
>f%lw, hîc inferftas cenfeo , adeo- ntm.
quecxpungendas. V. 28. о/ <ш£«<Ци£|>гл.] Male O-
V. 29. ЗД!?</.] Sic codices Sea- xon. ¿<¿[j.w!§r , ut & plenfque in lo
Jig. & Bodleianus. Magdal. adhuc éis Platonis, Bafilese 1556. editi. Da-
longius à verse feriptura? veftigiis ab* monis frequens mentio cft apud
erravit, legendo, 2^5*1«. Certe hie Platonem, & quidem ejufdem,quem
locus non parum me torfit. corru- híc nominat Áriftidcs, & Galenus
ptumenim eflê liquebat. Succurrit lib. fxT de Dccretis Hippocratis &
poftea cmendatio veriflîma, fcriben- Platonis, cap. 5. Periclis amicum ac^
do,«f«|«. menfirabit. Sicitaquchic praeceptorem facit Plato in Alcibia-
locus confti tuend us : од £ ¿ÓJléf*, dc I. híyílaíyi , ùfuix^tltç, cant
 in Aristidem
гхЛоихтя avÇoç yyovívxi, хЯ\х mHboTç
itçfj evtpoîç (Tvyítyti'сМЯ , ){щ nv$BKKelif¡!,
Xj A'vx^xycfx. %ajf vuü íTt njAociW uvt
Axpwt i-iwtçtv ошп/та'ги ívoíx. Dici-
tur fane , ó Socrates , non per fetpfum
fapieus ejfefaclus ; fed quod cum mult'ts
¿r faptenttbus fuerit converfatus ; &
cum Pytbocltde, & Anaxagora. Et nunc
queque , tarn proveäa Mate , Damant
operant navat bac ipfa de caufit. In Lâ
cheté : tSy (Jfa mt x«v iyu í^otfxt н-
Я-fïv Ы %£(ov Л&хчТф. >(сц ytç амй
fMt itOLyxJgr «vJ)>x Gr{jvi;wti<rt тш цн
SiSxanxhov /¿\s<nx.y¡( , ApaJjxAeW [áxJv¡-
thù Axuuvx, xvifywv ^x^aííkIov я' fió-
»ov tÍw faevJw , ХН.ХУСЦ -x'ft.x ¿Tria»
ßsA^«|/6v ozwJixlçJÇw UfAlXü'-ni; Vf-
cwimoiç. Hic ita vertit Serranus: Hoc
qutdem ego non minus dicere pojfum
quam Laches. Nam & nuper mihi ipfi
conciliant hominem , quifilio meo ргл-
ceptor mufices effet, Damonem nimirum
Agathoclù dtfctpulum , omnium bomi-
num non in mufica modo , fed in cateris
etiamfacultattbus elegant tffimum atque
txcultifftmum , qua qutdem exoptari
poffunt, utjuventuti trudientU ejus con-
fuetudo commoda atque utilis effi cen-
feattir . Eodem Dialogo amicum
iuum vocat Socrates. Polit, lib. fil.
Damon preciare de rhythmis corn-
mentatus dicitur. qui locus vel in
primis hue jertinet . Inter alia ita
îcribit : xç a'vj lw J[' гуш , m ГЛви/'х«у,
•titm ívtxx хм£и*аии ¿V ршваЛ tÇo-
<Qy¡ , o ti pucMset xx&Súíleu. HÇ ti ¿c7oV
^ot5«5 xT¡\ílx\ mùrSt , фгроу^ь tïw áC- Э"/моГг,
fwç т1ш ¿v^Iuj xçptwlxtç , иду icTç irns-
Pp 3
ÎTINTILIANVM. 5OI
ôçbùç TçgtÇjf" m a puf t ritmnua. An-
non tgitur, tnquam ego, o Glauco, bu de
caufis pracipua t ducatto in Mufica con-
fifitt , quoniam maxime in anima inte
riora penetrant cum rhjthmus tum har
monía , & vehementiffime earn tan-
gunt. Prxterea adferunt decus, & deco
rum faciunt , fi quis reäe educetur ; fi
minus, contrarium. Rurfus Polit. 4.
infignis locus eft, qui ad illuftranda
ea, quae pag. 7 3 .v. 1 2. & fequcntibus
habentur , vel maxime facit : ftá&
yxç KXtVOV [A*mXr,Ç [Áí{ff,\X[¿GxVéni бС'-
XxS^liov , ùç с* cAùi xtv¿uudjov(gl. ¿Sx-
[*Я }«■(> xiviTvJ [Mnn*.y¿ Ttfiiai xvéj mKt-
lincm vo'puv t [¿.(yísfiiv , wç <$ц<п п Лл-
ftm куш ш$$сощ. Quippenequis
novfim mufica genuíVecipiat, quàm ma-
xirhe ipfi сavendum , W qui in tatofit pe-
richtdturus. Nujquam enim mutantwr
mufices modi , abfqtfe mutattone pruci-
puarum UgAm&cipubltct, ; uti diett Da
mon , atque ego adfenttor. Plutarchus
dialogo de Mufica remiflam Lydifti
harmoniam à Damone Athenicnfl
iriventam memorat . His omnibus
adjungemus locum Galeni , huic li
bro illuftrando proprium , ex libro
ix. -шёл т1 ïm^oK^é-diJu >^_ПА*-
tuivx âoyptxTwv. cap. 5 . Kx¡ Gisv t^ó-
iruç Sí <$Y¡in t xmiiirtùiç щ t 7гиЬш cu
liл yvwyitô-Hon ¿taieJaiíJo. ow jttJ¿J jàç
¿V TBIOÏÇ tSiô-jàfXOÏÇ XfiX Kj XÇfÀOvixiÇ, Hj
3"hí!iiSdjfAX<ri' cw Se g» •atoTç Je Лаи-
Y¡jA¿Ú iiíáx^i. CVV f<t%J XfÀÇhêlç , ¿ VW -
еггг (lege, H-) nuúQut ¡%v-
так
j02 Marci Meibomii Notí
■да? !Яп1ч^1£/лл<л tíiqwfhr cw ¿i Jv- /М affeätbus obnoxia anima pars , cum
pixalifxç yjùf [AcwiKuinpov *-r?ov7«f , с* fit irrationale , iffa fane motibus qui-
Zctewlicuç. íireiJ^ ti -srçjf Цы~ bufdam irrattonalibus & excitan , rjr
lr,Qu ycç iti -гет» <w lie** î Xçu«n ягги* yé¿ir» />oíe/í. /л* глш плита compa-
ÙMfjLUM ípwemtt, m*X#eJJl affegfro « ratum eß,ut irrationale ab trronattona-
ewtety r¿ <pçvytov vf&viatç Ti<nv Itbus : rationale àfcientiay c~ ¡njcttu,
слхиУ^и:, (лсипкхлт]» 0s^7rçefl- & unlitatem & detrimentum adipi-
•nfflotç,¿nfK&tnv cwhi-сщ то i<¿z>úr о/ featur. Atque hoc ex agnita perturba
da öt'JvV incwQcwlo т5 iprrAÎxlx <poç^îi. ttonum caufa emolumentum ejfe ait Po-
ù ycç S*,ifi twV «ÎîÇîcj 5 Ао^ях» fidomus.
¿¡¿xmovlxt <3T£jf т ошХи)(ллтим , «ЙКл V. 28. тг üv' <wri?<rsß$</:itSüp8ptug
те 7iafyítn9v vJ/u^i^aiAo^ov ^bsr*f^e,,> di>fAovlouç ~j Hic locus , fi quiíquam
ixiyáfov1ai л гуу -7itavvi>v1cu Sfè. xivq- alius in hoc Ariftide, eft illuftris.
ofay яКоуш*. тш $jyx.f>¿K¿yu¿f$T Nam, quod maximum in Muficis
¿Kiyuv y,ti шфгЛнл,^ч /Зал£>г та eft, docet, qui cantus componen-
Acj/оси Л' S^çy'/xtii ti >(ßj éJfiabîcù;. di modus ab antiquisobícrvamsfue-
r^Tcüh' »v ¿st т5 т2 як&лГу cullatA у»ш- rit, ut adfectus quoique moverent.
<&-ewr,ç л|'фгАно9»|'фч<лу î/axç ¿ Поен- Qua de re quid non recentioribus
¿uvity. Нагс ita vertit Felicianus : icriptum eft ас fiftum ; vcl potius
Mo</oj quoque cxerctt.ittouts reperta per- íomniatum ? Deinde hinc diieimus,
turbationum caufa nobis prafcripßt. inde ab antiquifllmis temporibus u-
Hac enim cognita curabimtu ex Piatonis fitatum fuifle apud-Graecos , ut can-
difiipüna , ut alti certis quibufdam in tus íiios , muficis notis defignatos,
rbj/thmis, concentibufque &ßudiis , alii ad pofteritatem tranfinittere ftude-
in alus degant : obtufos , & fegnes , de- rent. Preterca & hoc notandum ,
tnißique atque infracti animi homines in vocabulum ¿epovúu hîc fignificarc
ort Ьш nttmeris, vehementerque animum idem quod ptKuxliai. Latini reddunt,
moventibm harmoniie,hujufmodtqueflu- modos. Galli fua lingua vocant , airs,
diu ; in contrariés animofiores.ferociuf- Illam autem fignificationem ab с ru
que exultantes educatimus. Sam qua dita antiquitate non reeeptam fuifle,
de caufa effeäum eß , obfecro ; ita enim multis doceri poflet ; adeo ut non
Chryfipptos percontabor, utfimulac Da- minus invitis Muh s introdudtam
mon muficus tibicina , qua adolefcentt- cenfeamus , quam non lube nú ani-
hus quibufdam tcmulentis , infanaque tno illam hîc legimus.
agentibus Phrjgium canebat , тише V.30. т^феро/и^лу фЗв^Г»»,] Нас
modum in Doriumjuffit , continuo tili Л fiint artis Mufica? vocabula. de qui-
temer.trю iüo impetu deßiterint ? Non bus vide pag. гг. v.u.
enim rationalis facultatis opiniones de- V. penult, omnes , s'JoAax-. qu,od
doctrt ac mutare emtdenn yalemut ; tarnen meli us disjunct im exaratur.
Pag.
 in Aristidem
Pag. 96*. v. i . fJ4füy~\ Omnes per-
peram , f*ÍTi»v. Emendatio non ma
le in tcxtum irrepfit. Vide pag. 29.
v.l. v.u. y.16.
V. 1 3 . тш 3>i'a«] Ita cjuoque O-
xon. Codex Seal, тш иа»^ , altero
fuprafcripto. ibidem fcribes, SRn-
V. 1 5 . /Звч?исл.] Bodl. 1уЛо>{1лш.
Magdal. hk erat mutilus.
V. 17. p*fwwif] Hie locus mu
tilus eft. Reftitui, Лно'п^. ut in
vcriionc apparet : ubi ctiam , addito
verbo, fcribendum : per confequentes
finos.
V.i 8. r^ßt^ü-n^ßt] Pcrpcram non
pefïimus alias Codex Bodl. $°*yj>-
V. 19. «*4*f isf^fßjUKtntfvffMtyl
Нгс reliquis minus coharrere viden-
tur. niliil tarnen deefle puto. Vide
illius verbi ufum pag.97. v. 24.
Ibid. Jfè 4s il¡úú<p*tií] Locus reve
rá notabilis. Hoc ego artificium vcl
inter primas caufas retulero mirabi-
lium illorum efïè&uum , quos anti-
quis fee u lis , & ifuperiore, Mufici in-
itrumcntis edidiflc narrantur. Saxo-
nis hiftoria legatur de Rege Daniar.
& alia arque mirabilis , quam defcri-
pfit vir fummus , Pontus Tyardatus,
pag. 103. operis, cujus inüriptio :
Les dtft ours Pbilojophtques de Pontus de
Tjard, &c. à Paris , 1587.
V. 2 2 . 0 j^J £ш£А& > ß*P*n*l®*l]
Non fimpliciter graviíTimus modo-
rum eftDorius, fed reliquorum f*j
•sshayíoú* refpeftu. & in primis vocis
humana:. Ideo eoim addit ,fecundum
QvlNTILIAN VM. 303
can tus tj/pum. ut v. 27. bene ex
plican
V. 28. \serA*tühу tfg- T.] O-
miflo <jw optime Oxon. xsardioetêSç
Jfèl. Quomodo hunc locum le-
gendum eflè vertendo obfervavi .
V. 3 I. 0 ¿i ТХТХ TBVÜ) тзКш»£ш,^
nempe,Phrygius.
V. ult. diííingue poft <A7o'va>. Ibi
dem per medios tonos intellige tum
Iaftium , qui médius eft inter Do-
rium & Phrygium ; tum Solium ,
2ui mcdius inter Phrygium & Ly-
ium.
Pag. 97. v. 3 . Optime Oxon. яг-
A<çgx'f*f«r. magisraru.
V. 5. hs/Ao7mÎo<] Oxon. pcrpc
ram , и9'Аотч?о/. Idem hoc vocabu-
lum,dc inftrumentis 1/л.7П"&фЪ ufur-
patum, fignificat quod ßafvm1^t
de ЫхтвЪ , & voce humana, v- 6.
perperam Oxon. 5 pro <£.
V. 8. Oxon. ¿¡¡vizíloln адЗч*и-
■Jipo». Deinde v. 1 1. rede cî&oiô-nçox,
pro inepto л^ою'тк, quod ex icriptu-
rz compendio natum. Iidem male
V. 1 2. oiiayKoútbf.
V. 14. ol~im^inui] Ex hoc lo
co perfpicitur, non perinde efle num
à pofitione trochasum , exempli gra
tia , inciperc dicamus , an à fublatio-
nc. in quo non femel peccavit Mar
ianus; quem vide pag. 195. v. 10.
pag- 194. v.i6.
V. 18. <£фигяро». едо/^] Hic
locus mutilus eft. Reftituendum vi-
detur , °* <íí , хл^АчхЗгхвс , tbîmMov.
alii vero,decurtatos,contra. Porro pro»
щ o'>¡$> Seal. in. margine, & Oxon.
304 Marci Meib OMII Not*
с» </lí, perperam. Nova enim híc dif Kçmuç , ц t-rifaç. vel potius omiííis
ferentia incipit. ultimis, r, mpaif. v. 6. Seal. male,
V. ip. ß^f?f crv kîvxç] Quid лгш'лч?. & v.i 4. <ч pro ец. v. 1 8. rrx-
fit vacuum tempus , vide pag. 40. ç^fkoi^ayiç. v. ip. fis^Çcti^HeKÇ. quse
V. 31. Rcccntiores paufam barbare omnia, ut emendaram , refte habe-
vocant. In verfione feribe : Rurfta bant Oxon. v.ip. mallem,jÇ"«<ffa.
alit (fe. rhythmi ) brevia habentes va V. 20. ev jt ulw ? ягряамг] Нжс
cua témpora : deinde , longa. Pro xe- eft nova contemplado, quam máo-
r*V Magd. ÉjJévvsV. corrupte. fjuwItKlw dicere pofiemus. qua for-
V. 27. Tfv&fiüv eíxÉpflMO»] Oxon. taíTean certius judicium de homí-
á¿s3-uwv. male. num moribusferetur, quam Chiro
Pag. 98. v.l. Itaomnes mant ica.
pro, J^t«t>. v.3. reftituenda partí V. 24. *\ify«V] Hoc Seal. Co
cula Lu, ex v. i . & v. 4. feribendo, ¿» dex in margine ; cum male in textu
?jU£C<wf . abeft autem ab omnibus haberet,
codicibus. V. 27. mallem, cw JÇSm /^u,//<x.
V. 4. с* то"? íepo~f û^vcnf ,"] Vide V. 30. лКоушд Magdal. тшршЛлЩ
pag. 37. v.7. pag. 38. v.21. Notan- pro oLhoyíuf.
dum hîc, hymnos ac facras cantilenas V. ult. TK%v1içgiç îni«f^i>ei твк X-
omnem antiquitatem judicaflè tarda ywpLç ,] Recentiores dicerent : qui
gravitate efle decantandas. ttkriore taftu feu menfura progrediun-
V. 6. refteOxon. <p<Ao;£»eXw. tur. ciyuy*¡, duftus, eft menfura pofi-
V. 1 3 . Omnes recte; quamvis ob- tionis & fublationis.
feurius Codex Seal, ttîç c* yuoKtu Pag. 100. v. i. pro breves feribe,
Ao yu> §tc*f%ijfyjoiç j &с&»<п«ях»7ерв<? fi tardos.
ve) ovpGíGwiv. пес tarnen male alte- V. 5 . o¡ St <в%л7гм а>] alii abundan
rum. tes , qui fonorum. Vide pag. 34. v. 2 .
V. 1 6. 0 cRnGoiloç kíkÍviÍIch ] Mal V.i2.ó#au?] Sic quoque Oxon.Co-
lem , xíxívrtKív. Pedem ipfum vide dex Seal, mendofe , b> щ. quem ifto
pag. 38. v.ult. modo emendandum cenfui.quamvis
V. ip. íi¡iyeífw.~] Oxon. t¿vt%e- videri poffit feribendum eífe, sv»«í.
yeípm. maie repetitâ praecedentis vo- V. i 3 . лр'р'еуаягк] Perperam Bodl.
cis ultima fyllabâ. oiffivulo'v.
V. 16. Seal. °'''y*i- Oxon. V. 20. Oprime Oxon. tL/tï фи-
adhuc pejus , ttjt. Iidem v. 27. non
habent n. led re¿te v.30. та pro ti. V. 2 3 . 2^Аг|лоЭа} «¡fe*] Ita
Pagp^.v. i . o7t ¿s m itifut] Hunc Codex Seal, in textu ; at in margine
■locum mutilum cenfeo, reftituen- «feA£«£eo9iq щ «ïêi,quomodo & O-
dum ut vertendo indicavi : ¿ñ ¿t «V xon. Corruptum eile hunc locum
hquet.
 in Aristidem
liquet, quem vertendo reftituere
film conatus. Succurrit jam alia, &
concinnior emendatio ; fi ita fcri-
bamus : ¿vxyu^m , i<p'v¡ то ¿íAtolr-
£êo3rq. Aexléov J\) ¡tffjj n&i. nifi^yn §
K9»v» , ex v. 10. verbum falía* hic re-
petere velimus. Ita autem hace cC-
lent vertenda : recédant, qua volupu-
tisiüccebru deliniunt. Praterta de in-
ßrumentis Offerendum,
"V.$ i.фи¥»[ёш>»1of tfilw <дщАу*
хлсОщ кя >] Hace verba oppi-
dô funt notanda , utpote exquibus
clariffime perípicitur, diverfa eíTe,
tfilw, odam, & f¿íh<§r, cantum. Vide
pag.32. V.5.& v.17.
Pag. 10 i.v. 5. т»т»Г| Codex Seal,
&Magdal. Tsuíf. ab altero male ab-
crant пасс verba: фЭф/мс ¿ftiinlm
™ ч9»? j та'тет та -зге/гфо^г. v. 1 9.
Oxon. bene, л')^?. v. 20. perperam
Magdal. /ижх^о'т»)5 pro /*/х£оти£.
V-2 3. male Oxon. -nhtovx.
V. 26. ^' £7tp' ат?л] Scal.corru-
pte, X *т\*. Oxon. melius,
■п^т^а. fcribc, £«Ц>' <*т?«. v. 27.
pro ewe esbOxon.GifxêZi. quod etiam
Codex Seal, fuprafcriptum habebat.
V. ult. wyei c*7eA««s in /us<nxif
¿vt^yeíxí ( pofito я fupra ultimam
íyllabam.) n к, moi«. Oxon. melius:
xwtmv. 7iA«« p*<nx>jV сяцунх, ii¡
cyvoi« , cum lemmate in margine: те
теЛ«« luamxtTf Ы^н*. Quomodo
hunc locum Iegendum cenfuerim ,
vertendo indicavi. Succurritemen-
datio concinnior : югугму. c*7iA«<*
¿y¡ [usewñ b/içyeîx к, hvoi» , Porro in
perfettâ Mußtet eficacia ф notio.Oxo-
Qvintili anvm. 305
menfium Ieñionem ièquendo , ver
teris : Porro perfecta Mußces eficacia,
ac notio.
Pag. 102. v. 5 . ^jí*x7éo» ni rñt
[AXffHçytxf] Oxon. /ийетхчУ. quod et-
iam Codex ScaLfupra yíxs fcri-
ptumhabet.
V. 7. /лиЗш щ гп^'и)?©* , ~\
Corrupta ruec ledio videtur. Scri-
bendum, к, -пк гщатуЦж. Minus pla-
ceret, uwísv 71 >tj <îèt. v.i i. male
Oxon. tä-mx. & v. 1 3 . Bodl. ismnA-
Ao'^oî.
V.26. «§' Ivift£3baf\ Sic codex
Seal. & Oxon. "¿f si* , ь (мЖа*. Eft
locus difficilis. Melius tarnen ledum
iri puto , m¡g Й S цхЯьо* níruv (feil.
адон>«п>) inrnixtsaiv (oí «иЭ^иям. )
Quodnam vero ex inßrumentis Itbentius
homines audiant.
V.31. xa&»fuifa.'] Ita Codex
Seal. Lcgendum autem efle xxfevxy-
kcÎÇov. quomodo & rede habent 0-
xon. vertendo indicavi. Ibidem O-
xon. Si pro rftj.
Pag. 103. v.6. 13«] Prohisdua-
bus voculis male Codex Bodl. «V.
V. 8. biovpyw ] Sic rede Codex
Seal. Perperam Bodl. Ъчцуш. & in-
fulfe Magd. oçjtUm.
V. 10. ep$¿] Ita Oxon. & Codex
Seal, in margine ; at in textu, «V
Scribendum,«? f*Jjo ешГAo^©*. fequi-
tur enim v. 17. Vnusitaque
firmo eft.
V. 12. Jfè р'иЗ-^Л. J Melius O-
xon. ¿\ à&B-fxw. per numéros.
V.16. -гейту] Sic & Magdal. al-
ter minus bene n\ht. De hac vete-
Qq rum
 $o6 Maro Meibomii Notí
rum opinione agct lib. ш. pag. 1 5 3 . Pag.105 .члЛу^ы&нок] Oxon.
V. 17. male Oxon. <Йптг<\>ш(лъ- non male, сШ^моЭ-нож. Iidemv. 4.
3«. & v. 1 8. rj¡ та jeèç <ftj. Iidem v.20. ntftak.
articulum irnon habent. v. 23. male V. 7. оъукис^чр&иу . y. 9. tîj«
Codex Seal, evoiç- pro «wf. v.îÇ.per- рготатш. omnia perperam.
peram abeft ab Oxon. «ven. V. 13. v y¿{\ OdyiTeae л. v.2 18.
V. 28. та^е vâjfftwç 1 Ita & V. 18. Oxon. •naiStfuoTç ewihjj.
Oxon. corrupte Codex Seal. ЗЗпта- V. 2 1. «'u<pi] Odyflea? ©. v.278.
¡ivenm. v. 28. Oxon. omittunt и- V. 30. gstixv ¿m т^мгк] Sic opti
ca;, me Codex Seal, perperam Oxon..
V. 2p. тоущппЛ Codex Bodl. t>V. TÇaV*.
Magdal. twv. uterque perperam. ut V.32. h ™ xv$çûmvov~] Hîcmen-
& v. feq. тв'да». at bene, ¿vaKaf»Ge£ni. di aliquid latere puto. Scriberem ,
& v. 3 1 . »5* jW'Kçov. quam particulam fUfCfttí , «¿r ib *\3-. Porro Oxon. л»-
excidiíTe videram. S-ç«V«on. à Bodl. male abeft ^¡í¡"*.
V.32. v<p/«£en>] Mendofe. Scri- Pag. 106. v.2. «Jravj Itaomncs.
bendum v^/^fiv, vel иф'^лу«у. Hefy- Mallem, eunm.
chius : T'<pi£«W> «л«т?!?та( , \icrox«- V. 5 . Tsoúm«¿\ Omnesbene, wcúo-
%nicK , viplílm. Non male quoque le- v«<. Sunt autem Pannonii. Eufta-
geremus, ия?»л'£«у. ut conjicit do- thiusin Dionyfii n&4Í}t¡<nv pag. 50.
¿tiífimus Langbainius. 'íp& o enr ar«<ov*ç tr^^peíGui , ¿xf
V. ult. -гтфслухзк ] Plane ícri- içKtwtaiv iftñ усилпяврф ¿k яя^гли-
bendum, •згфся.'з'ифи'. quemadmo- рг7лг ^i^oju^o^, t¡} ^ «Vibv
dum Oxon. rcéte pag. 104. v.4. ha- 7ovpé«, tí iithmtijpitt*. lßcr,qui
bent Jwvxffilw. & v. 8. хл^сфгра- Pannonios praterlabitиг , ex Hercyniii
(ifctw. montibus, navigabilis exfonte oritur : ac
Pag. 1 04. v. i o. xvulifu tiirtev'] Sic divifus,partim in Pontum; partim in Si-
bene Codex Seal. Vide Notas ad A- пит Hadriaticum fe exonérât.
riftoxenum pag.75.Oxon. dvttltfm. V. 6\ male Oxon. (лц d\' S-n Л.
V. 13. Oxon. bene, xùyt»S\i -ri Deindc lcgunt, Я^тиух^ф-.
ssi. V. p. t*3w] Odyflea: 0. v. 563.
V.i j.xvt^] Hoc nefcio quomo- Cœterum omncs codices fcripti , tf-
do irrepferit.Omnes bene,<wJrij'.Vide 5* 71
pag. 105. v. 4. Male Oxon. v. feq. V. 16. fJyi ¿í wis то] Sic Codex
сш-xoüq (quod etiam habebat Codex Seal. Oxon. H ms i%.
Seal, fed fuprafcripto oiç.) ^лцрт. V. ip. ошц lijpij] Codex Seal. »щ,
V.28. \¿mítw] Refte Oxon. viera quod facile emendavi. Нгс autem
? J 7tv&lA*1 & 5ytm. quod etiam minus vera eft illius fapientiífimi
yertendo indicayi. cftati lectio. Stobaeus fermone 37.
 in Aristidem
«ëi eu£eomuy,<: , in egregia quadam
fcntentia optimam lectionem habet:
A'vijf oWtwv jUeJvo&í , ¿ytlcci \sm твои-
ioç ff,$«Ä'.cf<^(^j, ont imtim 9ЖЩ
ßcttvetyV^lwT ^/\J%lw i^uv. eu/ri фу-
■pí «тфи^те , к, *е>«'«- F»r inebriatus
vacillât , & ab impubère puero ducitur,
animant habens humidam, ignaras quor-
fum eat. Eft autem anima ficca , fa-
pientißma & optima. Hîc in margi
ne editionis "Wechel. additur , ewy>¡
£чр>). quod ego , tanquam gloflam,
legendum puto: aZt¡, |>¡p>/. Vt & Plu-
tarchus eodcm modo mihi corruptus
videatur, priorc libello <a&i да^кзфл-
•yi«A , circa finem , ubi inquit : >щ o
íeíxfv. legerem : innfe, et¿>¡ (in ora Ii-
bri glofsâ "adfcriptâ , |*гр>/.) ^VX^> m~
<рш@тч. Videtur quoque 07» repo-
nendum ante ешу. De hoc Heracliti
difto vide quoque Henr. Stephani
Poéfin Philofophicam pag.i 39.
V. zi. фи£&* Э«'*таj Нагс leftio
mendofa eft. melius Oxon. d/u^W
3»V«7ev û^?o7 гррг&щ. Legendum pu-
tavi , 4*vX,ñ V»*?o». at vertendo in-
dicavi. Locus eft difHci lis , qui lu-
cem acciperc poteft ex lib.vl. Strom.
Clcm.Alexan. ubi ita legitur : O'g-
CIV ¿fAOlQtl'
E'x s/f vèatl@r уму, то ¿' ¿k yoùijç як-
Л/li Vefíilf,
0K.
Q^VINTILIANVM. 307
XÔytÇy aàivuç р^л'ф«* vJ/U^pin 3»v<»-
ylw $;éo9tt|. ¿*J*V yívíltUt
H-vJcilQ* ¿i фи^ч. Cum autem fc-
ciflet Orpheus ,
Ljmpha anima efi , fed mors eft com-
tnutatio Ijmphis :
Ix lympha teUus , /*/»/>/>.« ex tellure
creatur.
Ix iHo autem anima eft, integrum qut
aéra mutât.
Heraclitus ex his ea , quae ab ipfo di-
<âa funt componens , fcribit : Ani-
mabus mors eft , aquam fieri : aqux
autem mors eft, fieri terram : ex ter
ra autem fit aqua , ex aqua vero a-
nima. Cum utcrque Hcracliti verba
proférât , veriorem lcétionem de
mentis cenfeo quàm Ariftidis;quam-
vis hie excufari poflit , quod paulo
aliter illa verba uíurpafie videatur.
V.22. -п%цу1£*х<п\ notant, eft pra>
fenti s temporis verbum, ut pag. 1 о 7.
y. i . Sv¡h£<n. v. 2 5 . Magdal.perperam ,
¡nwixltXUTH&i.
V. 32. Oxon. &
v. ult. male, cpèivov?©-.
Pag.i07.v.3. -sr^fítyipcí/Kin.] Ma
le Oxon. 2^y>féjnin.
V. Q. т&'(*Ят] Oxon. 7tvéjfÀeSoÇ.
quod & Codex Seal, iupra feriptum
habebat.
V. il. Oxon. refte, IfV'ú^wf. Ii-
dem v. 1 2. якр' сипу.
V. 27. |чр«й ] Sic quoque recle
Oxon. Perperam Codex Seal. |ирьГ.
quod eft , OTjUtiT, /д/у&Г, о|еГ,
V. 28. ъэеу.©' чччЫмЛ Itao-
mnes. quod non intelligo . Locus
Qq 2 dubio
jo8 Marci Meibomii Notí
dubio procul corruptus eft, quem lïàemv.j.w $j yàç (fe. «urAor, pro-
vertendo r'eftitui . quippe fcriben- be ) тв ^«'/>o»(^' f*olç^ç >srtftçù;
dum , n$V|us ti Tf'^i«. Mundi hujus (Sic omnes. icribendum , crcj'swj
typi funt inftrumenta nervis inten- In verfione leges : Illam enim , quod
ta , quod orbes , quibus planeta? de- pejori parti praefl ,fanare ; banc ratio-
feruntur, nervis rcípondeant, quo- nalis partis curant gerenti , acceptant
rum contactu & collifione fuaviflí- e/fe ac gratar».
mus incóelo fonus efficitur , utPy- V. 21. mtt 1[*т/£>&у~] Oxon.
thagorici omnes ftatuebant. perperam, a#ï'g/<ov. яку yzç -nipm.
Pag.108. v.7. male Oxon. ~ pxç- V. 22. «V«ç|av ] Codex Seal.
ev'a. v. 10. Iidcm minus bene , viro-è^ мягком. Optime Oxon. «Wîïç£ar.
m&pov. Hanc autem fabulam vide Vide hoc verbi pag.6o. v.20.
apud Fulgentium , Mytholog. Ii- V. 24. CT£9?l;£ov7ef , J Hoc ver-
bro îTî. Ejufdem non femel men- bum male abeft ab Oxon. at bene
tionem facit Plato. poftea, Су.\у,тч -n к, HspaiQur.
V.19. Экетвфаиккл»] Oxon. V. 25. ¿ J^Va] Oxon. ¿ Jij тот*,
quod & Scal.fuprafcriptum habebat. Sed & Codex Seal, in margine , ^. I
Pag. 1 09. v.i 2. £jA¿v,] Perperam <^тв'я-«. Durior tarnen locutict vide-
Oxon. «Ь)ЛЛ. tur : Cujus loci & Sapientes imitatores
V. 1 7. Oxon. minus bene , funt ac amuli.
Jt«. vide v. i . V. 2 6. Oxon. bene , шик» "ri «-
V. 31. Лхч jAtTvbfyivX Male Co- tn. & , ivfaJÏ tocç^^kî тг snuuAi't«,
dex Seal. /j,ítü$ív. Hanc fabulam nar- x«v.
rat quoque Nonnus in Colleítione V. ult. ipuuiamf\ Ita Oxon. &
hiftor. pag. 1 64. TXTXi ertr f*Q*}v&i Codices Rcg.ParifMale autem Seal,
(feil. \inz Is A'5)fv<»f ) cuûKiç Ae'j€7<4 ¿/¿oí. & Barberinus , Spumt. In verf.
Mx/paveu; áíftixíveu , x, ¡¿¡04 таА'яв'л- pro retment feribe, confeitantur.
a«»i ,Я ц'тТчЗ^Ч > ¿n¿»ptivcn «ü^jt Hîc lacuna quídam conípicitur
•так ot&Juo'v. If и Млрот/'л? o n&pwf Аг- in omnibus codicibus. an tarnen ali—
jtlat. Has à Minerva abjeäas tibids di- quid défit , & quantum , non facile
citurinveniffe Marjyas , &cumApolli- dixero. Quod cnim fequitur frag-
ne contendijfe ; deinde autem viftus & mentum nec Ariftidis efle arbitror,
txcoriatus apudfluvium : wide Marjíjías & prscedentibus minus bene con-
illefluvius vacatur. ne&i potuit. Sex autem codices eo-
Pag. no. v.5 . ^5nxAu^£o9i4*] Ita dem modo Ьгс exaratahabent, cjuo-
omncs. quod tarnen minus rectum rum variantes lectioncs adferibam.
videtur. Vellern, cù&offloKy mnslw, V.r. ni у^ы/ллЬнэу Impin-
ck ттё!цА&пл (лкм&нош , ^от1хА«'ео&и<. git hîc fcholiaftes inipíb limine,cum
v. 6. ab Oxon. male abeft , piten* per Chromaticum genus intelligit
Chro
 IN AriSTIDEM
Chroma toniaeum. Dicendum enim
aliàs fuiflct , ¡rem/xvwfJJo'ev 4[M¡0fíeét kj
¿iínm. -
V. 3. Oxon. & Reg. те </[' b/xçp,
y. 6. maie abeftàRcg. v. 7. O-
xon. & Reg. x$ ,пьЛ^т[лл&. Ibi-
dern Reg. Sí ip. v. p. male Oxon.
cuniv.
V.io. juij SetcäztJi Sí 7iv(^ омя'умь]
Haec funt inepta. Veram illiusvo-
cabuli rationem videpag.18. v.25.
V. 12. Лч^о(г/г^/'а] Ita omnes.
Nemo tarnen lie Iocutus invenitur.
NOT^E IN
QJV I N T I L I A N4I
LIBRVM
VErf. 8. »? >cf físinxíti/,] Sic quo-
que Regii. Oxon. t«v pro nif.
quod minus probum cenfeo. Iidem
V. i o. ¿y¡ pro ¿(.
V. 1 2. Л' л^Эудш] Ita re&c quo-
que Oxon. Pcrpcram Codex Scal.&
unus Reg. tfff р'иЭ-jbtaîV.
V. 14. 7rt¿ra»] Legendum puto,
яиАаио).
V. 1 8.Jc«ic тати] Ita & recte Oxon.
Male Cod.Scal. хлх.7й^и«а*5и. Emen-
datio поп male in textum irrepfit.
V. 24. pov*S(»v~\ Codex Seal, po-
v*<P Л. quem ifto modo correxi.
Rectius Oxon. porccS®*, unitate. Ii-
dem v. 25 . legunt , «e¿*ty**V. ¿x/Ü^J
кг ttí i-riçyç-
Pag. 113. v. 2. male Oxon. ёяг-
фч'кхЛ. /
V. 4» ntQí Minus emen-
QvjtNTILlANVM. 309
Scribendum eflet fimplicitcr , jçpo-
¡r/JJc/*. Vt vel hinc adpareat, ineptum
hpminem librifccundi fine hoc fcho-
lium adjccifle fuo codici ; ex quo
deinde reliqui omnes manarunt .
Porro пес quod fequitur, -n A«« an
&Ы , concinne ас mufice eft dictum.
V. 1 4. к yxç ¿tlóvx ] Omncs fex
Codices infulle , ЭьЬрогя, Deinde re-
liqui quinqué bene, »71 pro к.
V. 15. Иг%$о] Etiam hzc eft o-
mnium codicum feriptura. Lego,
¿«íSí^íIo. v. 16. Reg.& Barbar. Je eyr.
ARISTIDIS
TERTIVM.
date hoc legi puto. Scriberem, <sr£$?
т1ш ffi Sdjiçpv ¿Cpov. Ita enim iè-
quitur, -st^V St tIuj Trtú-iíw. &V.12.
CTÜf Tgji-dat.
V. 20. ту!» ^resV twJuo,] Oxon.
hie fere ubique notis numeralibus,
f <jr^V iàj.
Sic v. 22. 0 J[e 3 (male Seal. 7»
71т?л^г) «jrçjV f<^ T¿v /ГЬепе. at rurfus
v.2 3 . та j¡.
V.28. Ao'jw хвб5/"«^«"»] Sic Со-
dex Seal, pofito ß fupra Ao'j/sf. & »
fupra к»&/лх&м. quae, ut deinde vi-
di , tranfpofita hace verba efle, no-
tant. Oxon. enim , 5 A7ovs ки&рх-
3-Л Aoysf. v. 30. male Codex Seal,
ut offen.
V. 33. nwím] Ita probe mihi le-
gère videtur Cod. Seal, ut & pa 14-
Y.4.\ÍBrep«£e. Oxon.tamen,íwi^<n.
Од 3 Pag.
jio Marci Meib oMii Notä
Pag. 1 14. v. 6. vt&í tÎw Sic V. 24. ЛятЛ^ <ylví\x\ ¥ çti%eiuv Ïk-
mendofe omnes. Scribo ctüVtbJ^ $t<nç.~\ Hic locus revera infignis eft,
itasolfúúv. v. 8. pro tiv male Oxon.Tjl. cujus nomine , ut & aliorum pluri-
V. 12. imÍYiQcut ft$ ] Ita quoque morum , máximas Ariftidi gratias
probe Oxon. Codex Seal, male, inet- debemus , quodfolus nobis in Mu-
y,ox$;. quem ifto modo emendaram. ficae antiquitatis tenebris facem ad-
v. 1 3 . in Oxon. male omiflà funt Ьагс luxerit. Infpicienda autem eft pagi
verba. /иеЗ'!" & tk'twv dCpov ifjt,mñv?g. na 27«ubi ultimas notarum ordo,eft
fecunda expofitio per hemitonium,
V..I5. TÍniv Ä] Oxon. <hj. Ut& &propinquius illud dénotât. Brc-
in una feriptura Codicis Seal, qui vior autem illa expofitio eft ; & hinc
Ьжс , & quídam ex fcq. male repe- obfeurior ; quod intermedia: notar,
titahabebat. qua: per tonum progrediuntur , in
Y. 12. íKoíosu thts] Oxon. гЛл'т- illa fint omiflae ; cum alias hoc ordi-
ia¡ т»та. in cujufmodi feripturis fie- ne fuiflent deferibenda: :
piffime hos codices variare vidimus.
9*»uWV,-|'T47F
&c.
НЫ hxE wbi
Exempla hujus doctrina: in Prolego- lius putavi icriptum iri v. illud ta-
menis fum adduñurus. men omnes codices habent , etiam
V.26. Oxon.male чю pro ib. v. ^o. v. II.
Codex Seal, perperam 7»V ivipxfiov. V. 7. pro ut ti male Oxon. t«f.
quod, ficut correxijhabebant Oxon. V. 5?. Oxon. SdnTß. quod abfque ac-
Pag. 1 1 5 . v. I. тс/лкз'З' íu'o] Ita centu icribendum , сЙпл/5.
integris verbis Codex Seal, at Oxon. V. 12. тв|и^] Supple £ar»?ttm?
melius , ut hîc fere ubique, notis nu- ex v. o. í%o* K¿y¡v. v. 16. articulus 1»
meralibus : ~7ß. âTàTT male aberat à Codice Seal.
V. 2 . TÔV ft^J ] Codex Seal, hîc V. 18. ei t«£ 9¿Á0ju$i/] Ita omnes
ita legit : ruv t¿/xksv^, ¿vo од codices, at feribendum, $lhci$j. Se-
t£t<¿*9v& nKraçyc од те/анэ^Зь «£ 1 quitur enim , ст^гЭ-в'ч^. v.17. O-
oTg/einsv^ те^лод o T&tXKSvtj?. яг'у- xon. melius collocata habent verba :
7e . Sed in margine adferipta erat ¿vo è£if Ao'jw insyiânç. v. 24.
concinnior lectio , hoc modo : ¿v male ab ipfisabcrant verba , sm ефе-
«Яш кто)?. 5 fj}¿ Te/*H5v5î <Ь'з од л?, ■nfoMouStKxlov. v. 2 5 . male, ЗЗпт.
о аГ 5 <fe T£(»nsvj(jí tiasxça/i ОД лг > о
Hanc ut meliorem in textum re- Ha:c verba , tanquam intruía ab im
cepi, quam quoque iblam, ut poftea perito emendatore,expungenda cen-
yidi, habebant Oxon. At pro та me- íéo. quippe voce awiffvs jam funt
com
 in Aristidem Qvintili anvm. 311
comprehcnfa. Qupmodo autcmcal- ros confonorum intervallorum , in
cuius pofitus fit, ut hxc exceffiva pnmisautemipfiusdiate«aron,ium-
ratio colligerctur , videre nequco. ferimus, minoribusintervallis ; tono
Omifla voce ozweyfvç fcribere dc- fuperoftavo , & limmate ; majores
buiffet: «'й\*ёя?тахаи<Пх*7оу, н^сЯп- illas diftantias complere debemus.
^)X/oçï<ft«K9inosr?Tïv?£XàMjÉX*7ov. quod Vide quoquc pag. feq. v. 10.
fic videbimus. Vt 2 о ad 19, ita 2 5 б V. 1 1 . ilw «xçoW« ] id eft,fum-
ad 243^. Supcrat itaque ratio 256 mam Mufica perfeäionem intcUettu.
ad 243, rationem 20 ad 10, ratione V. 15. y.í<m ¿t г<пц\ Нате рггее-
243Í ad 243. id eft , in integris nu- denti verbo non refpondent; пес ta-
mcris , ratione I2i6adi2i5. De men quidquam muto. Plura enim
limmatis ratione accuratius definien- in hoc Ariitide *»*njAs/9u orationis
tern vide Gaudentium pag. 16. & exempla occurrunt. Vide pag. 155.
noftras ibi notas. v.u.
V. 27. Itaomnes.ufi- V.2cT.c$to -zaAÍV £л'еДы*«Ги^г-
tatiustamen, y^iii^i. v.29. Codex рч?] Infignis eft hace doctrina de Geo-
Scal. perperam , ъцейшч. v. 30. pro métrica canonis divifione > quam,
eü&víLxluj гесЯс Oxon. сйс&цтЬи. ut neccflariam , brevitcr ас nervoíc
quod tarnen & Codex Scaligcri fu- Ariftides nofter tradidit. Cum enim
praferiptum habebat. Perperam O- numeri admodum grandes exponi
xon. v. 3 1 . хк&С&ле;. debcantjUt particular illorum eviten-
Pag. 116.V. 3. ^rtsetfvifWititv. O- tur, mentem iis conturban videmus,
xon. -ar^xri^'aiv. quod & Codex quod ad accuratam illorum infpe-
Scal. in ora fic adferiptum habebat : öionem penetrare nequeat. Praner-
X- <ot?t«/^'«v. ea difficillimum foret, canonem, bi-
Ibid. vj/<«í«v] Codex Seal. vJ/Äti«». narumforfan ulnarum, in 92 16 par
at rede Oxon. d/лЖну. Hcfychius : tes äquales dividere , ex quibus fin-
т^яЖт , <¿Shv xepxfe, «п'жиу, x<v«v. gula deinde intervalla juftos fuos
V. 6. x$ avpQaivlcw кхв.'т\%$ис1.~\ números reciperent. Optimeigitur
Oxon. *ciov/x<pu>vi<tv. quodconcin- Euclides Canonis fcâionem Geo-
nius feribetur , х&Гл<п)[л<р. per dijfo- metrieam primus , quod feiam , feri-
nantiam. Eft tarnen hate locutio ¿m- pto tradidit ; quem Ariftides dein-
Qtíi&t. qua idem enunciare vult, de, Boèthius, aliique funt fecuti .
quod Plato in Timxo dixerat : rü § Ipfiim diagramma Ariftidis, quod ex
imyiois 2^чк1л*Ь ià 2дпт&&7гк<йл omnibus codicibus excidit, accurate
%шнъМ$т y Sec. Vbi enim nume- hic reftitutum dabimus.

Ncte
 311 Marci Meibomii Notje
В
A R I S T I D I S
С AN О N I S SECTIO
RESTITVTA.
In canonis partitionc primùmpo-
n untar i o ni itantes; deinde mobi
les. Stantes fonos litteris majufeu-
lis fignavimus ; quibus accedit mo-
bilis , hypaton diatonos : relicjuos ,
minufeuhs. Sumuntur autem hoc
Nctc hyperbolxon. D. 2.304 ordine.
Hyperbol. diatonos. L 2592 Г Proflambanomenos , A В ; qua:
eft tota linea, pag. 1 1 6. v. 3 o.
Trite hyperbolxon. m. 2916 fí. Mefe , С В ; íllius dimidium.
Nete diezcugmenon. G.3072 ПТ. Nete hyperbolxon , D В ¡ to-
Nctc fyncmmenon. tius lincx quadrans.
E 345^ ПГ
&, diczcugm. diatonos. 1 v. Hypaton diatonos , E В ; tres
Trite diez. &, Syn.diat, quadrantes.
n. 3888
v. Nete íynemmenon , F В ; tribus
Paramcfos. I. 405)6
il Ii s quadrantibus bifariam di vi ils,
Trite fynemmenon. o. 4374 _pag.n 7. v.l.
Mefc. C. 4608 v I. Netc diezeugmenon , G В ; di-
midix chorda: beflîs , qui totius
eft triens. v. 3. Hoc autem per-
Mcfon diatonos. fpicitur , multiplicato femifle per
p. 5184
beflem , hoc modo : \ \ y.
vTi- Hypate mefon , HB; bes to
Parypatc meibn. tius chordx. V. 5. feu, t? ¿¡fueeíoA
q. 5832
Hypate mefon. то Mpoifov <äV Tityiv, quam chordam
H.6'144
propterca eadem circini apertura
capiemus , qua dimidix chordae
bcífem. eandem nempe diftan-
Hypaton diatonos. E. бри tiam bis ponendo.
vîïï. Paramcfos, IB; demto tríen
te ex totius chordx beife. v.6. Eft
beflîs bes , % Луио/рк <S)y.oipav.
Parypatc hypaton. ix. Hypate hypaton , KB ; beflîs
r. 7776
bes, bis pofitus. S hfjulf» то ¿{¡mi-
Hypate hypaton. K.8ICJ2 рвУ, fiç Ttfá. v. 8.
Vt minora fumantur intervalla iè-
quenti methodoeft infiftendum.
П Totius chordx quadrante D B, in
octo xquales partes diyiio , uni
Proflambanomcnos. J A.pii(5 parti
 in Aristidem
parti äqualem D 1 , aufero ex li
nea D A , ut habeatur toni ex-
ceflus. т»т»у (ÔkIuÏQuv fitfwv) ivi
(exempli gratia, D x.) те Гл» (D 1)
&n¡A«/¿£*v£c> ( nempe ex dividen-
da D A.) Eft itaque 1 B, parane-
te hyperboteon.
fï. Trite hypcrbolaeon m В , eodem
modo fumitur. divisa videlicet
1 В lineâ in o&o squales partes ,
fi illarum uni asqualem 1 m au-
feramusex 1A.
fïT Trite diezeugmenon,& fequen-
tes mobiles eadem plane metho-
do fumuntur. , to 1 В : parypaten mefon , bis pofi
Hic autem egregium theorema , &
ad facilitandam canonis feétionem
utiliffimum , adponemus.
Duarum linearum , fupertertia ratione
interfe diflantium, exceffus, bifariam
feiïus, partem oiïavam majoris line*
exbibet.
A i—i—i—i—\—i—i—»—iB
D i—i—i—i—i—i—i E
AB eft fupertertia ipfius DE.
С В eft exceflus ipfius AB fupra
DE. С В bifariam te&us exhibet
partem oftavam ipfius AB.
Idem in canonis noftri fectionc
videbimus . Sit linea G В in ofto
sequales partes dividenda. Dico teg
mentum illius G D habere duas par
tes octavas, ut hoc íblum fit bifa
riam fecandum . Cujus Ьэгс eft de-
monftratio. Cumenim G В fit fu
pertertia ipfius D В , id eft , ut 4 ad
3 . fi G В divifa fit in bis quatcmas
ÎVINTILIAN VM. 313
partes, id eft, oftonas , D В habebit
earundem partium bis fenas : Ergo
D G , bis odonas ; cujus femiífis eft
pars octava. Sic , fi F В in ofto ae
quales partes fit partienda, illius teg
mentum F 1 bifariam duntaxat eft
fecandum , ut habeatur pars octava;
quam ab F in n pono , ut habeatur
toni execifus fupra F B. Eadem mc-
thodo utemur in tequentibus.
Porro meten diatonon , & binos
reliquos mobiles , etiam tequenti
methodo accipere pofiumus: nempe
mefon diatonon, bis pofito tegmen
to tegmento m В : parypaten hy-
paton , bis pofito tegmento n B.
Quxcunque autém hic in lineis
monftrata funt , ingeniofus ledor
facile numeris fuo marte adeommo-
dabit.
niud quoque monendum videtur,
Ariftidem minus quidem bene teg
menta IB, m В , n В , Sec. vocare
li&pltifMetx, pag. 1 1 7. v. 1 7. retento
hoc vocabulo ex v.u. ubi proprie
eft ufurpatum ; attamen fatis com
mode , ad propofitum demonftran-
dum.
V. 2p. cwfdvMf yç$4*f**i m~\ Pro
•уфцрч teribendum centeo , xoçij»
ob tequens verbum njfffn. Przterea
ita loquitur pag. feq. v. 32. онЩъ-
($uat xoçStù;. Iuvat quoque Boëthius,
qui de hac monochordi divifione,
lib. ï~v. cap. 4. Nos vero , inquit, nunc
dmdimus ita , quafi ipfitm ebordam, &
non régulant partiamur . Porro pro
•facto» quod fie rede habentOxon.
Rr Codex
 jbj. . Marci Me ri o M Ii Not*
Codex Seal, perperam in textu ¡%y*¡. que hujus inftrumenti typus in ullo
in ora autem , x* W«f. quod pro códice reperitur. Accurate illud ex-
ifto repofui. pofuitPtolemxu* lib.il. Harmoni-
V. 32. ij^ev] Libri omnes, t^«y. corum, cap. г. Vt autem fubtiliflî-
quod miror. nec minus veram illam mi inventi ufum Mufica: ftudiofus
emendationem ccnico.Vide pag.feq. perfpiciat , atque Ariftidcm noftrum
v. 1 . V. ult. pro mal* melius Oxon. hie intelligat , ipfum diagramma,
тешш. Ptolemari explicatione Latine ad-
Pag. 1 1 7. v. 8. « <ff 5 hfAtlfü TtJ{~ icripta , adponemus.
poipov З^'от^,] Hate leétio, quam o-
mnes codices invádate agnofeunt,
non parum me torfit. vitiofam enim
efle fueram odoratus. Spero non
minus veram , quàm concinnam , e-
mendationem me adlaturum , refti-
tuendo voculam AV ante %<п$*.
V. <?. едта] Male Oxon.
& v.io. midj*u%t.
V. 1 2. x«#o'vflt v^Aer] Canonem nu
dum , non diviíum. Non male , ca
nonem rafum ; ut raià tabula dici- С KM D
tur. Ad hune autem locum illuftran-
Ixptmunt Mathematici quadratum,
dum pertinent Boëthii verba bbro
quale eft Ab CD. & btfariam fettit
I v. cap..| . Sit chorda A В. buk aqua
laterthus А В & В D , in punáis E
fit regula , qua propofîtis partitionibus
& F , conjungunt púnela A F , &
dtvtdatur , ut ta regula chorda (ícribo,
В G С. Heinde per E dueunt Itneant
sborda ) appojita , eadem dsvifiones in
EHK, paraltelam ipfi А С : per G
nervi longitudinefignentur , qiias ante
rero,lineam L G M. Hincigitur А С
ajfignaveramus in regula.
utriufque , tant В F , quam F D, exi-
V. 2 г. -зуфАаираЛг] Sicquoque
ftit dupla, porro harum utraque ipfius
refte Bodl. alter perperam, A«p¿v/t?.
E H ; quoniam & A В dupla eft ipfiut
V. 2 3. тг i» eúm¿l Hanc leétio-
A E . adeo ut & A С ipfius EH
nem , quam & Bodl. habet , ex mar.
quadrupla ; at reliqua H К , fuperter-
gine Codicis Seal, in textum recepi
tia. Pprro oftenditur quoque M G ipfius
pro mendofa altera , ¥ eunm. Mag-
L G effe dupla : quoniam eft , ut DC
dal. adhuc pejus , Tixulm.
ad С M , fie D В ad G M. ut au
V. ji. articulo addito legerem,
tem В A ad A L , hoc сft , iterum ut
ttiç аьрфеич'м.
DC ad GM, fie BF ad LG. &
V. uk. ¿ ¿>¡K»A¿ny iAtum*] Ne
propterea , ut BD ad GM , fic &
BF
 in Aristidem ^V.INTILIANVM. JIÇ
BF ad LG. & permutando, ut BD minât v. 1 3 . & praced. pag. r. g i . in
ad BF,/f MG,«/ LG.QuareAC ter quas AB & CD non puto nu-
fit fefquialtera ipfius G M ,• tripia ve merandas.
ro tpfius G L. ideoque txtenfis quatuor V. 8. m i*ç £o?<M] Omnes Co
cbordis unifinis , eot/fш />о/?га quo recia dices, xqçScuç. quod non intelligo.
AC, EK, LM, BD. & fubducÜ Obfcuriora funthzc verba, qua; hoc
iis parva regula , fecundum pofitum re- volunt : Chorda; fie tranfVerfis aliis
üa A H G F : dcinde mimerи adeom- diviíz , fonos , qui alii atque alii dici
modatis, ipfi AC, iiïi. H К, ix. poflunt , prout comparationcm in-
G M , vin. unique tam В F quam ftituerimus , fonabunt , fecundum
F D , vi. acrurfus ipfi L G , ïv. EH. numerorum ipiàs dividentium ra-
¡Ti. o»;hm confonantia efficiuntur, & tiones. Castemm egregie х*&ь.ц-
infuper tonus. Quippe dia tejfaron con A»f Qfyyïxç vocat L G, G M ; E H,
fonantia , in rationefupertertia, confti- H К , quos male dixiflèt лз^^чАх?.
tuitur ab \ C & HK; & à GM Vide illud vocabulum pag. 1 6. v.8.
;& abhG & EH: diapen V.i i . pro (Jfi Oxon. pcrpcram ¡T.
te , in ratione fefquialtera ab AC & quod ex male intellcdo fcripturac
GM; & ab HK &¥D;&àB¥ compendio natum.
LG: dia pafon , in ratione dupla, V. 1 3. ¿I ад <p$y!iis~] Hoc
ab AC & FD; &a GMó-LG; certe non parva induftria indigebit,
¿y д В F & Е H : dia pafon & dia fiquidem Geometrice fit expedien-
teßaron , in ratione y ni ad Tu. à dum. Modum , quod operofiore li-
GM & EH : dia pafon & dia pen nearum ки&т&рСн opus , alibi tra-
te , in ratione tripla , ab AC & demus.
L G : bis dia pafon , in ratione qua V. 14. «ix««] ItaOxon-Co-
drupla , ab AC & E H : ie/fyer to dex Seal, corrupte intextu, «'(uof«.
nus , in fuperoclavA ratione ab H К at in ora , «о quam lcftio-
<¿r GM. nem interpretando fum fecutus. ma
Pag. 1 1 8. v. I . flXjLt4v*^o< Л'^л] le, utpoftea peripexi. Scribendum,
Prima Heliconis chorda eft A C. literas fequendo, «' 0 ¡Ammw. in verf.fi
quarta, BD, qüaebifariam fecatur helicon, км/т in Muficis temper ut
in F. Oxon. male ita diftinguebant: una chorda confideratur ; unde ca-
nonis ièâio. quod notandum.
V. 6. CDV t OTfKpanííV]] Hic lo V. 16. mcfoú¡Y)TÍov~\ Sic quoque
cus mutilus videtur , quod non do- Bodl. at Magdal. т$ц-п<н. non ad-
cucrit, quomodo ducendae fint li eo male. Difficilior autem eft hie lo
nea; E H К , & L G M. quae ad ha>c cus , quern explicabo. Putabant ali-
demonftranda plane funt neceflaria:. qui hos numéros , xTi. fx. vTTi. vu
Ipfe quoque quatuor çhordas bic no- ea gratia adi umtos eflè , quod inx-
Rr 2 qua
 цхб Marci Mei BOMii NoTit
quales íonorum, in acumen aut gra- habet rationem fefcuplam . Vnitas
vitatem procedcntium , excefliis ternarii reípedu , non /«'p®*, fed ¡xi-
commode monftrarent. Illos hîc e/ov , Gratis dicitur. Hinc in Geo
mérito reprehendit Ariftides.Often- metrías vocabula , Sfaptftjf , Мсцм-
dit enim Gcomctrice , adeoque ge- es&> fuperpers, fuperparticularis.
neraliterinomnibus numeris(quam- V. 20. try StáSix.» yivîlan fxovcí-
vis in quibuidam ob partium multi- ¿w~] In majore Horum quatuor pa-
tudinem melius) hos fonos invcniri rallelogrammorum , quod à primis
pofle. Ulis numeris , íéíquialtero & fuper-
V. 18. bene Oxon. addito arti tertio, continetur. Poftea v. 2 5 . re-
culo , «í vá¡rípo^<4. liqua parallclogramma à partibusy
V. 20. TrÇore .jjÇjiV tÎtuçIcv ф9гу- vel tota & parte, & vieiflun conten
fov] Ex ièquentibus patet hsc acci- ta, recenfet.
pienda elfe de proflambanomcno, V. 23. cum Oxon. icribendum,
tanquam primo ibno ; & hypaton ¿idifyófcoK. praeccífit quoque , >//.<>.
diatono , quarto, ne quis ad hclico- V. 20.-
ncm hxc referenda putet. Ibid. т&яп9*&я&1г J nempe in
V. 26. »T«r Omnes, <¿s unam fummam collcctis bis quatuor
-ет£5<гЛ. quod erroncum. quippe ùç numeris , xTi. Fx. vTTi. vT.
preceffit v. 24. Rurfus v.^o.Oxon. V. 24. та *r ovfiGoho* 1
*if -srüffA. pro <зт€5<гл. Refcriben- Pro та re<5te Oxon» ni. Symboí um
dum puto, ¿rus <гт€5<гА. autera numerorum vocatur nume
Pag. 1 15). v. 4. <3TfjV S ттЛя'к avçy,- rus XXXV. quod primus omnes in
fMp.(&.'] in perfetto Jjißcmate, quod oótachorda conibnantias, & infuper
eft octachordum, v.7. pag.i6\v-ult. tonum, in numeris ex ordine poiuis
Pro -arejV male Oxon. «оф. exhibcat.
V» 10. щ TtKwt] Videpag. ièq, V. 16. c*ä»s»| \scsi áxr¡í^ А
v. I. partibus comprehenditur parallelo-
V. i it с* »е^Э-/*оГ$-] Melius le- grammum , cujus area eft v 1 unita-
geretur, c* ¿y&}MÍUxi¡ , utièquitur tum. à toto fefquialtero & parte iu-
v. 1 3 . с* jíw^eTei*. Porro vocula b> pertertii ; ut à ÏTÏ- & ïïï paralle-
male aberat ab Oxon. logrammum ix. unitatum. & fie
V. 12.. щ TrfwW 3%in/erl Vide vieiffim à toto & parte , quod arcara
pag.feq.v.i.^ habet vin unitatum. Diagramma-
V.15. vroç тс xÛtZç i*í?&] Ter ta adponenda duxi , quod illorum
rearais ad partem fuam, binari um, mentionem ipie fecerit Ariftid.es.

Pag.
 in Aristidem Qvintili anvm.
Pag.i 20. v.l. 'bfxUù&ç у Щ ft"
nv ,] Ita quoque Plutarchus Sym-
pof. lib. i X. quacft. 3 . Ariftoteles de
Cœlo , lib. i. с. i. Martianus Capel-
la, lib. vu. aliique. Theo Smyr-
na:us addit : Ло щ тпштъ Atytlai mtv-
5 «va», quart & prima dicitur ejft o-
mn'ta.
V. 3. tluùSí SfaxrJx фи'лу] Theo
hanc proprietatem tribuit termina-
rio. nec inconcinna eft ratio , quam
addit; quod nempe prima illiusfub-
fiftcntia fit in triangulo.
V. 1 6. infulfe Oxon. о&сЭрцТп&Г;
pro я£*§роЪ. Nihilo melius quod
ibidem omnes habent j ytupêti*
pro ytmjÂ&t**^ vide v.14. v.ip.
V. 18. яяг% к»тп] Omnino le-
gendum,*fîîT^. feil. xbartfo^/Hç. Hare
autem Geométrica: analogiam défini-
tio uti folius eft Ariftidis ; ita nova
eft, & Mathematics: cÍk^Shx. vix
refpondens. Exemplum hîc adpo-
fui. Vera quidem eft ^ meralibus , /TTintegra verba pofuit,
fîmpliciter ita accepta ,
fed nimis generalis , at- ^TtfT^
queindeterminatarquia
in omni trium numerorum difpofi-
tione, etiam qua nulla analogía con-
ftituitur , idem evenit. At verodum
non fimplkiter excefluum fit men-
ti° > fed quatenus funt in iißem ra-
tionibus , omnis fcrupulus videtur
fublatus.
V. 20. /^-агО^^и vira-epo^íu/J
Nec facile hanc locutionem apud a-
Hum repcreris. Ideo autcm primum
exceíTum ex Arithmetica Ariftidi
habere dicitur , quod ibi unitas eile
poífit ; nunquam autcm in Geo-
métrica.
V. 24. сЙчде-iíu/] Oxon. recle r
ОЯпясЬу. Idem mcndum in- Seal, co-
dice erat pag.74. v. 3 2.
V. z6. ¥ oàm&*~] Id eft , tfAtfaSr.
Ita Codex Seal. Male Oxon. tvîï ош~
tw. forlàn yçpppîîç. Prior lectio u-
niverfaliter dc lineis , fuperficiebus,
& corporibus , accipi poteft , &de-
bet.
V. 3 1. tt¡M tiosxç^, ] Omnes ,
tÇ«V , liosaptç. ut & deinde v.3 2 . &
J J. quod non male correxi. Imperi-
tus aliquis libran us pro his notis nu-
male in mafculino genere. Quamvis
autem idem mcndum & alios fcri-
ptores invaferit , frcquentius tarnen
neutro genere in probis codicibus
ilia exarata inveniuntur. Sic reâe
pag. iêq. v.i 1. 14. 18. VidcAdnot.
ad pag. 3 5. v. 4.
Rr i Pag.
}i8 Marci Meib emu Notje
Pag. in. v.J. "л» «e>«3fioV] Нагс & J. 7- 7 & prauerea , mediam Har-
eft omnium codicum lc&io , quam monicam , J. J. 7 Quin ha?c vera fit
me non intelligerefateor.Refcriben- leftio , nullus dubito. confidera ver
dum efle , сШт£*7еу. pro ïmv , ipfa ra ba v.6.7. In verf. v.i 7. addc : fex.
tio diâat. quod & Гщ.&тгЛсалш con- V. 15. Oxon. addito articulo,
firmatur. v.4. Oxon. perperam , tà -и T£,í7rA*Viov. Ibidem rurfus omncs,
ЛттА. Scribendum, -rev Ля-.
V. j. nofy>£»\oiç ] Codex Seal. V. 16. rxv-nii iiv Коуя~\ Depra-
isffefSmmt , quern ifto modo corre- vatus eft hie locus. Bene tarnen ha
xi. Oxon.rto£^6oÎÂ.efi.atfcribendum, bet vocem , íx*7ip®- , quamvis non
<a¿^9tA*'Soíf. quomodo refte in Cod. vero cafu, qui tertius eft , ut v. 1 1.
Seal, erat exaratura v. 17. quamvis 3»7spw. Itaautem reftituendum cen-
ibidem rurfum male Oxon. «i%t- íeo : TAt/THf н incílífu T Aoj^w» «j^t-

V. 8. >j cßnxtSov, i? np£*v] Pla V. 2 7. 7Ü1» pfyj y¿ [Atvoíiu^ De ho-

num in bis numeris : 3 . 4. 6. Soli-
dam in iftis: 9. 12. 18.
V. II. таи/тку «Зи1грш] Hie locus
eft inquinatiífimus. Primum pro Jw-
7ipw feribendum ík*1í?i?. quod cer-
tum ex ipfa doftrina, & v. 6. 7. De-
inde addendum , jttíw'ntS ¡f*»W <8^c-
A*£o»f ( non placet , 57кре/舫Ао<у._)
à&SfjiyiltKlw. Poflemus quoque feri-
bcre : тли/щг г£ ёх«7ери т Ao'ywv. Pra:-
terca pro d&&[Atißniluj mallem л^о-
vikIw. ut totus locus ita eilet confti-
tuendus : reuimç « Ы*И?ш тт K¿ym
[Ainndjf. ut'xv <!5)S^jtAi*€oií , eiçjMOV/-
xíui ¡ro*>j'£«f a¿v«Koy¡¡tv cRn'jreJov, lie
raiyî utrique гut10 num.
V. 1 3 . Oxon. re<5te , Sintió*.
Ibid, <bo ] Oxon. £ F. ó 1.7. 7.
ut duas hie eíTe Arithmeticas analo
gías adparcat. at nullam eo modo
habebimus analogiam Harmonicanv
Sic igiturhi numeri funt conftituen-
di : ß. Y- T. 7. 7. Nam & Arithme
ticas híc habemus analogías : p.f.f.
rum numerorum proprietatibus
cum alios vide, tum in primis The j-
nem Smyrnjeum. Meurfius quoque
in libro , quem Denarium Pythago-
ricum inferipfit , multa ex autori-
bus , de his numeris , collegit.
Pag. 122. v. 3. Tilç^ix] Sic et-
iam rede Oxon. Codex Seal. tÍt|*-
çe/i. quem ifto modo emendavi.
V. 5. bene Oxon. ^«j j(J"ib f|iî
eùi%i<n. quod & interpretando ob-
ièrvavj.
- V. 7. TrfâW] Sic etiam Magda!.
Minus bene Bodl. Trf»'т». v.u. male
Oxon. otwlfypSpis.
V.p. ou&tjaiv ïtpxQcuTj Hoc no-
minis non facile apud alium rcperc
ris. Inde autem eft , quod quinqué
fenfus homini largitus fit , fapientif-
fimus rerum omnium conditor ,
Deus.
V. 12. щ§ Haec verba à
Magdal. aberant ; fed rcftituitur ex
Bodl. щ >f%. articulo non male o
mifio,
 in Aristidem Qvintilianvm. 31,9
miflo, nifi pro eo kgendum fit,*?«- vertendo indicavi. CkIw autem
Praeterea reftituendum vocabu cavit binarium, pag. priced, v. pen
lum , fxoMccS^-, ob verbum ezwlttyipe- ult, v. 20. Oxon. c*vtoí¿*. Saepe al-
vov. Quid ilia verba , ^ytce/xtleJxvy terum v in MSS. omiíTum cernitur.
velintj vix intelligo. Si cnim hk de- V. 2 2. male Oxon. wwe^íwSf• fi-
fignari putcmus , fcnarium fieri ex dem v. 2 5 . pro wS-nv habent wmr.
duftu ternarii in binarium , verbum v.30. $¡ bene ab iifdem abeft.
ymfefuov , non autem тшЩъ$им , V. 3 3 . «fix« тле/таг] Sic quoque
fuiflct ufurpandum. Certeii verba, bene Oxon. Codex Seal, perperam,
itл«о'ти5 sú¡ju¿1<§^ , confideremus , ¿I kxI' сити quem ita emendaram.
de Geometría ipfum Ioqui , fatebi- Pag. 1 2 3 . v. i ■ ад 7wV xoimti] Ob-
mur. ut hace accipienda putem de feurum quid hic fubaudire debea-
Geometricarum magnitudinum di- mus . Melius tarnen puto , Ae'<r«?.
menfionibus. Quippe unam habet quas hic intelliges mínimas , feu
linea ; duas, fuperficies ; tres , cor- quadrantales. Si dieiès componamas
pus : quae additae fenarium confi lecundumintervallorum,in quoque
ciunt. Ideoque & Arithmeticam, & genere & colore, magnitudinem ,
Gcometricam , proprietatem , Ыс ubique decern illas in veniemus, hoc
conjunftim ab Ariftide confiderari moido :
adfirmare poííiimus . Theo Smyr- i il
nius , aliique, in Arithmeticaillam i
proprietatem confiderant. Sic àu- Ц
8 25
tem Theo : o ¿t 'ÍkI^ 7iA«@- , ея-«-
¿r, nTç iojJlS y.ífítn)i £î3v •ér@', lit él* 10 10 10 10 10 10
¿~iVL'3U. Ao ад yÁpW MJliv ÖMolhMV. Í7T« V. 5. 7rfâ>w3 Ac fi prseceflîfTet ,
Wjuv fçyev Speix тпш та txyüv» ttTç y¡- SêÎKct. unde & v.8. pro 0 videri pof-
*&<л. Senarias perfeSus eft, quoniam fit feribendum , oî . nihil tarnen
partibusfuis eft aqualis , ut oftendimus. muto.
ideo & Nuptias tpfum adpeUarunt: quia V. б. тп'я?«] Itaomnes. Scriben-
conjugn opus parenttbusfimilesfacit Ii- dum cenièo , vel, ¡uí^v th,
teros. V.7. i1*'*] Bodl ~ß. 7. ¡íf-u'a.
V. 15. Oxon. voce addita, (*¿v@> Magdal. autem , 7. J.îplx. Miran-
ул% 2-г<& tùTv. v. 18. perperam Bodl. dum in re facili tam crafTe errari po-
ttwhov, pro evuAov. tuifle . Scribendum , J. T. 7- Porro
V. 4. àyvticw. ] Alii ca ipfa de v. o. Oxon. perperam , xixhlwlout.
cauíía vocant «3>¡v«v. quod tarnen V.u. cmesV^ ] Oxon. é*ve«-
hîc pro illo non puto fubftituendum. Sty , $ t\ù. quod non intelligo. Vi
V. 18. см. yiç Ъ TrtftÍT»] Non du- de precedente pag. v.24. Hic in ora
bito , quin addendum fit , ut codicum Oxonienfium adpofiti e-
rant
JIO M AR С I MeIB oMii Not*
rant praecedentes numeri cum fuis P*y. rationes aliquas inter fe partium
cognominibus , hoc modo : /иоулг. latitudines demonßrtnt. Nec ita, -gj^V
SvaL?. т&шк. tilç^ç.myloiç. è|«f. irf.ctç. «»4)'A»f •stfw'W (uep^y » partium multi-
omniç. ¿ivídí. Sîy.xç. miSv. vAij. яиу. tudme. Optimum videtur vocem il-
ytpeoV. eu&qaiç. TiAeiov вшця. иуу&я. lam «H tanquam ex fequenti verfu
еш(м. ÍKUAOV. [ажлнц. Trfüín) OD/xipwyi«. inferftam, ejicere. ut & in vcriîone,
Quae è regione fuorum numerorum alias. Canerum in Arithmeticis par
íic fcripta fuifle puto : pav»ç , 1яшг. tes , in primis qua: integro numero
¿vtUy ¿A4. &C. alium aliquem metiuntur , Grxcis
V. 1 5 . (nwSíSílw ,] Scribendum adpellantur -вКат*.
puto , eH¿/«ff«fé'o9nj. v. 16. uVabeft ab V. 32. Oxon. 7i7^írAas<ney. cum
Oxon. altera terminado bis pracefluTet.
V. 17. Videtur melius, <nEi ts Caeterum rationem duodenarii ad
evJêx* h¿y(&. de undenario oratio. binarium omifit Ariftides , quod
V. 18. ««к ЗЗптилу i¿y яг«уи/*оу]] conibnantiam , fecundùm veteres,
Hic locus non parum difficultatis non contineat.
habuit. Legendum autem ccnfco , Ibid. cw] Omnes perperam, «¡ir.
í«v сйп'Зйпу . Nec maie ita : V. feq. pro txai Oxon. те><п. de in Je
è«V ÇpkltSl$W<nV , 7IV Í7TC¡VVfJlOV COJTtl Ло'- pag. feq. v. 1 . Magd. cPkiitiiyffixf,
jw. Vt hic intelligantur fchcma ad- Bodl. cRnísfííjUjK^'W. omnia male. Ita
ponemus. autem hare funt intelligenda : SfaJe-
Toni rationem con- g
tinenta & 8. id eft, 2 б voLi®* бфе|ч? (*&tQf**f) &c. hieduo-
I8&i6.veb6. & " / „ denarius complexus numéros ab u-
32.Dieiismaximam J ' nitate deineeps progredicntes,(nem-
rationem 3 3 & 3 2. Vtriufque Talio pe, 1.2. 3.4.) qui complent ipfum
nis numerum primum , 36 & 33 denarium , ( fi in unam fummam hi
inter fe comparât , qui rationem 1 2 quatuor numeri colligantur ) & ra
ad 1 1 1 feu , fuperundecimam fa- tiones trium intervallorum , nimi-
ciunt. Hatc ratio cognominis eft un rum 2 ad i , dia pafon ; 3 ad a ,
denario, utpatet. Ca:terum гптч- diapente; 43d 3,dia teflaron.
juoe reéte habebant Oxon, Pag. 1 24. v. 2. Oxon. ¿í pro ¿r„
V.2 1. Oxon. voce addita legunf, Optime autem v. 3. ¿úh%* pro Sí-
T уч> -ar<y tiurti maltêt ¿¿di. omnium xa. quomodo legendum ene ver-
nulius. tendo indicaui. Iidem im^Ktos pro
V. 25. ot£jV -Rheim jU£p«5V^
Inconcinna hare eft le&io ob vocem V. 7. mmfrffcoiÇf twiiv ¿I тате* фо1~
л&л. Nec audeo , ob exempta qua: вниот] Codex Seal. янирфГкс сейчп i
fequuntur, л«ч}Л* ъй\*ти ръ- T¿rav ф<ММГГ <stf. Oxon. ткрь
 in Aristidem
wí, eùmSv it tï'twv флвж»<п. ultimum
facile emendaram ex pracedente n-
|иГ», v.6. ut & mutais, alterum ma-
joris eft difficultatis. Hune autem
locum fie emendandum cenfui : ош-
tiv S\ tktîv фхти<л [/.ti TiKeiuç шец
¿íkIsksv t- Qgwyartw . quod vertcn-
do expreífi. Quemadmodum inter-
valla nobis jufta efle videntur , nu
merus illa rccipere ас compleâi ne-
quit. Ñeque enim numeri inveniri
poflunt , qui hemitonium, id cft,di-
midium tonum, prarcife contineant,
nec confequenter, qui ullam diefin.
Hxc explicatio folida eft , & nititur
illa doebina, quam pag.i 14. v.15.
& feq. ufque ad pag.i 1 5 . v.26. clare
propofuit. Huic tarnen lc&ioni &
explicationi , tarn codices , quam a-
lius locus adverfari videntur. Con-
cludit enim poft infignem illam dif-
lèrtationem, à v.i2.pag. 124. uique
adv. iy.pag. 126. ficut inferiora o-
mnia à fuperiorum perfeólione, quae
in numeris confiftit , defeifeunt; fie
& intervalla Mufica à fumma nume-
rorum perfeccione recederc ob com-
miftionem cum corporali materia.id
eft , intervalla Mufica , quemadmo
dum à nobis percipiuntur , efle im
perfecta. Itaquc ex rei veritate nu
meri , qui jmmutabilem naturam
ibrtiti funt , ubique , tarn in fupe-
rioribus , quàm inferioribus, defini-
•tas ac juftas leges obtinent; interval
la autem, quae illis nituntur, variant,
prout nimirum à fuperioribus pro-
pius, autlongius abfunt. Quippein
lupremis orbibus jufta funt ac nu-
QjlNTILI ANVM. 32I
meris refpondent ; nobis autem, qui
terrena fice inquinatas aures habe-
mus, numeris minime refpondere
percipiuntur. Vtraque igitur expli
catio vera eft , fed pofterior Ariftidis
menti, hoc loco , confentanea. adeo
ut Oxonienfium codicum leâio fit
verifllma , quam ita vertimus : he
rum autem ifforum dicamus non perfe-
cle capada effe intervalla. Porro illud
фитхл , reípicitad pag.i 14.& 115.
uti dictum. Cum enim hoc tertio
libro de Muficae numeris agere fuf-
cepiiTet , longa digreffione , de ca-
nonis ac Heliconis divifione , abfo-
lutâ, ad illam imperfedionis caufam
explicandam revertitur.
V. 10. speïv] Oxon. non maie, &-
fw. perperam autem v- 18. л'Ллфо'рх.
Iidem V.21. «ÄuWf.
V. 22. tfyàV?^] Bodl. fyuT(&.
MagdaL *W)sî5V7@-. perperam. v. 24.
articulus таГabeft ab Oxon.
V. 25. «f 5>;'<гйу] Rccte Oxon.
ovjy'ireiv. v.26". х/ст/е^Л.
V. 3 2. Oxon. voce addita , è^ov-
Itn , jUiî&ov кх&мнедщ. magis contin-
gtre. Ibidem male ab ipfis abeft par
tícula Jlè. v. ult. perperam feriptum
habent, d^KÏw.
Pag. 125. v. 3 . partícula Ь male
abeft ab Oxon.
V. 18. txçpm^ Oxon. ^f^ij.
quam meliorem lectionem cenfeo.
unde nobis fit origo- v.ip. Iidem, т2ш
Tt ceulw iiv ßtoY T?£v|/Wf$/. (âne
optime.
V. 27. cfiépsin] Legendum puto,-
фвнп. •
Sf V.z8.
 3 il Maro Me воин Notje
V. 28. 4>5*Ç9fV] Optime Oxon. alti graves quidem funt , fed ad tilos hi'
<$.opatç,aquarum motus, id eil, acccf- bent quafdam fimilt tu dines , ut femiter-
fus & reccíTus reciprocado , ut lèq. tiani. v. 25. articulum w i idem non
pagina explicat. v. 30. Codex Seal. agnofcunt.
cvftÇMvet pro ovpGaívei. V.ult. Oxon. V. ult. pro «¿t&pm Oxon.
dwov. Seal. mfj&fAm.
Pag. 1 1 6. v. 3. Oxon. 3***t?Ȓ? Pag. 1 28.V.6-C* Je] Oxon. bene,
яигbiftolmt ti ту. c* pfyjovftçàvoiç. Iidem quoque re-
V. p. Oxon. «íjí/TÍo» *0%çt TP У«- ôej«^oomittunt v.u.
Awov. quod non intelligo. ièrmo hic V. 8. 33n<pepevS- ] Scribendum
eft civct*9te§(&'- Deinde Magdal.ma- cenfui, 33h$tpov7«i. fc. d&i&ussç. Pot-
le , ? c* ewTouç. v. ièq. bene omnes, eft tarnen neutro genere videri po-
CVHtUTIOtt, fitum, &quaadferunt.
V. 19. «'Аж'фЭ'Р®'] Bodl. л'Лл- V. 13. Oxon. è9tAe«ç. v. 15. ар
форф'. minus bene , ut pag. 124. фой xvxAcyíz, infolcntior lo cutio, ut
y. 18. & v. 15). w лига*Keil*çyltu;.
V. 2 2. eVÇKfMTUV OTjU^«»i*ç èÂ.1- V. 21. АглЛц*г] Pcdeftris & e-
ît«V] Quia nempe ratio limmatis, in queftris ordo.
humeris 256" ad 245. eft minor di- V. 2 5 . «¡¿tb] Bene Oxon. вы?та .
midiaratione fuperoftavae. Proev- Pag. 1 29. v. 6. Oxon. ¿71 ovwtq
v,p»Tur corrupte Oxon. ovwÇu- atwtGri iá\í.
fÀXTUV. V. 12. uff) *br] Ita & Oxon.
V. 26. *\е^У|'^о»7«ч] Oxon. pro Male Codex Seal, tub pro ед.
be, içftviÇoiilai. coUigunt. V. 15. iJicexTipov J\¿ ^**А»5в^ Sic
V. 3 1 . *£5fV«f] Sic quoque rcôc omnes codices. Eft locutio inuika-
Oxon. Codex Seal, male, xjíí'ow. tlOr pro, ."Лоб (MKlQt.
V. 34. Oxon. probe ,mi*\¿¡t¿Uv. V. 16. T¡T 4¡««"x,'j'] Supplendum
Pag. 127. v.4. чвГ? /иг7е>'ок] Itao- putavi, Sfavipy. at bene Oxon. j^-
mnes. Scribendum ceniêo, 4av\u- <W. naturali generations
V. 1 7. en»»*] Omnes perperam,
V. 7. яир' ajùtvTç'j nempe yçgtçiai. hW. at bene Oxon. <£ep«. In iequen-
quod implicite praeceiïît. tibus aliquid deefleputo. vocuh »ш>
V. 9. minus bene Oxon. x*7*»- id reftitucrem, fcribendo , ушГжжЛ**.
liçpoçlu/. v. 12. maie codex Seal. V. 1 9. <o%9tAij7r?iov] Nonvidetur
йЬг pro fèxf. legendum , «©^хА^ау. quia fequi-
V. 18. fcp^íe/vof] Codex Seal. tur, ittilitt.
& Bodl. tt'çtjju. Magdal. duQiu.o- V. 22. « /и&'-п] Ita & Oxon. ma
mnes perperam. le Codex Seal. tifujuMQcm ifto mo-
V,ii. Optime Oxon<p;«fê. do emendavi.
V.23.
 in Aristidem QvlNTILIANVM. Ji3
V. 23. да^вГг] Perperam Oxon. ¿xi oV ешу.я!л%% . apycni , fubßanttam
fuam nulla corporah copulaiionc implí
V. J J. ч *f A S^n'^oj^vl Legen- cita»» indicantes.
dum puto, ч ciré a* З^'ф. Óxon.ma- V. 29. ß^x^Tuli ] Optime O-
le, oTç ямжфвр** xon. fiçpSvTviU , tarditate.
Pag.130. т.н. i»AiitAf*»f] Dif- V. 30. J y.iÇaufë™~] nempe, terra:.
ficilis eft hic locus, пес parum mole- V. 32. iirei Qoçgiç] Maie Oxon.
ftiz in vertendo prarbuit. Ita autcm cÜí-w Qcçgiç.
ratiocinatur : Hoc univcrfum con- Pag. 132. V.4. Oxon. ivo yZi 5tei.
ftat ex caufa efficiente , & materia. V. 5 . tîw n Л'е<лV, up) то Í/aÍÍÓviív.]
Caufa cfficiens eft Deus : materia, Diefin, in Enarmonio & Chromati-
chaos ; rudis indigeftaque moles. co ; hemitonium, in Chromatico &
Ita vox caufam habet efficientem Diatono. Deinde legendum cenièo,
eum qui movet : materiam, motum. ТЧ ¿i к»Т &Ылам (pípíJxt.
Porro motus eft , uti principia, in- V.J. âÇà&vç ] Oxon. reâe, <2
corporeus. Occurreret aliquis ; er /3<*'Э*г. quomodo legendum eflè ver
go пес materia, quod omnis mate tendo jam indicaram.
ria fit corpórea. Refpondet ; ea qua: V.io. a^swVwf] Idem quod
fundamenta funt ac principia aliqua- v.4. Ibidem pro Лету abfur-
rum artium , funtillarum materia: ; de Oxon. efinsmv.
cum tarnen fieri poífit , ut fuá eiTen- V. 13. в? а^фв'р»?] Codex Seal,
tia fint forms. mendoíe, e¿¡ 2>fe<pôçpç , fuprafcriptâ
V. 14. Oxon. addita ^'legunt, abbreviaturà, qua: с* referret. Oxon.
vjj, »QüfjLoil^. Melius id abcflc pu à д^фороч. Interpretando ita hune
to, vel legi, ùç та 7rfwra. locum reftitui : miwLTvíU «<ñv *¡2>¡g.-
V. 1 5. diftinguendum , чЛед^г, феряь т vAixwV ewyxL-xwv З^феиуяяц.
»j /лнткц км. utrum continuafit , an quod videtur optimum. Minus be
disjuniJa ; Muficaetiam. ne legeremus : я J\¡ ûj/t тнтт вш-
V.24. Oxon.bene partícula ¿t ad тт т» ы (¿fcuóiviU tii/xvottjZi
dita, irniet j) ^.v.ièq. pro eiwí^jttoui, oí», (vel, isn)'¿ ¡bfoQÍfÉf Cur vero
Codex Seal, maie , nwixi owtûç. non & herum ipfirum quadam in rari-
V. 27. $prvioM(*»oxç,2 Ita perpe tate & dtnfitate exiftunt , qua diver-
ram omnes. Scribendum, &n<foxj- fas ? vel abfque interrogatione , uti
fjuimQx. editum.
V. 32. df*tfuv , T ùç~\ Puto le- V. 17. 4» та] Codex Seal. тет"'.
gendum , л/*грЛ w«v ùç. non vide- Oxon. te&e,TV)t. ut & v. 1 р. таг o|w-
tur toTv pofitum pro 7t»wf. «Д«ка c/L« «jê««e/'o9»). progrt-
Pag. 131 .v.14.01' u7wmoi,ok vu¡a&- diantur acumina ; arte autcmfint cir-
йкчО Optime Oxon. о» лтпмщ tîw cumfirifM»
Sfz V.30.
324 Marci Mei
V. 30. &ílrieJtiu>~] Sic reftituen-
dum putavi , quod mutile habebat
Codex Seal. &>г. Oxon. Л'ёгаклу.
quod nullibi reperitur. Scribendum,
&t<;ù>. Hefychius: Evïrm, (feribe,
Л'егш) &Jy,víx, "Ъэто %d?eivc¡4. ед<&'-
¿atfaovlx, ейп i? & ííávxf T oThsv , 4 $</n
Vide quoque Suidam in voce á¡£f».
Pag. 1 3 3 .v. 3 .то <J^t 7п*£ш 7iA«ovJ
feil. miçy,px,Jyf{em4.
V. 14. ёф ey -n^yfj^vf] Diftin-
guendum port «p. Porro quas vulgo
Geómetra? vocant tres dimenfiones,
illas Ariftides hic vocat augmenta.
Ita linea unum habet augmentum ;
nempe , longitudinem : fupcrficies,
binas ;longitudinem & latitudinem:
ternas , corpus ; longitudinem , lati
tudinem &profunditatem.
V. 1 5. кхТ сШякГоу Sms] Hic lo
cus non parum me torfit. mutilum
enim efle videram. Optimi hic funt
Codices Oxon. qui italegunt. xxl'
<rtuv , Siïii ßxB<^' ti ftfy* itxp/Mviov
Пта.к1%\ yçgtfjyxlw , а'тгЛиу tvy^x-
voy^of oiAxcfofov то ¿I Л^'тгуоу, «V я-
f«су <jw«f;£oy , ßxSas ^е7вА»)фо«-.
те Je ^Wyw«2in9y Tt **¿T ÄAtAfj
¿V» ед. Verbis хл7' ciïnKïâov , dece-
ptus fupinus librarius hxc omifit.
Caeterum mendis noncarent. Pro
33nßa&(^, feribendum fuerat , ^
/3«9гг , ft hoc pro srpeoy ufurpatum
putemus : vel , stpeoy. ut praecef-
fit j 1 yçgmiAw. кх7 tdñmSov. Sin
ha»c verba omiffa cenfeamus, in'prs-
cedentibusrefcribendurn ; i$bt 3Ü
OMii Notí
(Vel pOtiliS, pUX(, fc. «i/£if-
o-t«ç ,• ut reliquis hoc reípondeat ;
ftl jUÍHSf ) ■Il&'yffll} x!f ^XpCplLu' «
ofcÜj тйи/тч J¡$<foo~y, S3a f*W9<; JJsty
tsKxití' (vel fimpliciter, 35b' ъкх-пх.)
X*7' SJnKtSoV Щ ¿( TgyíUÍ eÇÇjt Tg>»V *J-
|ч'лму , im*ß<t$(§', >cf ftfso'y. Porro
pro ф /ЗаЭ« jwe7«Ai}<poV, feribendum
puto, it, ßx$xi fxíleÍMft- vel, x$ ßx-
|Uí7o^fu/.Ita autem hxc interpre
ter : frimi quidem per unum ; pofita in
linea : altera, per duo; in plano • rmм,
pfr m<i augmenta , m/в//</в : Enarmo-
n'tum pofitumefijuxta Un earn, quodfim-
plex i Undfu , ¿r indifferens : D¡ato 11 uniy
tanquamfoitdum exiftens,ettam profun-
ditatem participât : Chromaticum vero
ponttur juxtaplanum,unie ¿rapad ami.
V. i<j- rcéfce Oxon. 23пфл*«*с.
Ferme ibi legerem , 7mQew ЗЭпфх-
vHxv Siiyviticfj^/jïiv. nifi <$of&xi;repeti-
tio videretur.
V.2i jWtAw^x«y] nempc,$uí2y.v.io.
Pag. 134. v. i. v¿V îb'^^ty] Sic
Ariftoteles libra íl de Gencratione
Animal cap. g. л«яг7л< êt tbv vú» [¿¿-
уоу Э,к^^бу ÍTt**<ní*x] , од Зчиоу «y<4
fMvov. ¿Si ya(> àurti Tjj ivtçyeixngivai-
y« ffu[/,xltK>¡ i#í%y»x. Relinquitur ¡ta
que, meuternf»Um extrinficus advenire,
ac foUm effe divtrum. quippe cum ejut
actione nuüam communionem habet a-
ШосогрогаШ.
V.l. CßuVjy, фи^Ьх/ ¿vo¡ju¿Qa»lt(f\
Eft locus hic infignis , fed qui Phyfi-
corum de anima , & entelechia , dif-
putationcs accendere poflit.
V. 7. ftpeov ¡(aj x\ltiviièçf] Oxon.
bene, ярев'у т' гя щ «vltivTtiç.
' V.icu
 in Aristidem
V. io. Omnes legunt, tnwíwxív
ыттту. ita confiât.
V. il. JvoTy i%vf£ ^] Codex
Seal, mutile «fu ед. quod illo
modo rcíhtui. Oxon, vocem
non habent.
V. 13. с/л mtvluv r,fi!\ov!uv~\ Vide
v. 16. & 17. conftatenimex hemi-
tonio, & hemitonio, & triemito-
ШО.
V. 1 7. ShSfiXivav ] Oxon. «f«-
XVVOV.
V. 1 8. <h'e<nv «//таюк,] Sub-
audi, avyKeif^tv, ex v. 14. Non ma
le hie auetior elt Codex Magdal. le-
gendo , tQ <líí<nv цсц Л'«<п» >tj Jíiwov.
ftcundum diefin, & diefin, & ditonum.
V. 19. male Oxon. <Ae<nW pro «fte-
tuuev,
V. 27. A^iJ Optime Oxon. те>
quod vertendo emendaram. Ibi
dem omnes pro я&Ъим perperam ,
V- 28. eumov \}zsz$(x*vei~\ Oxon.
bene , cunov tbîç cu'fAxmv \sat^cüvn.
corporibus viu caufam.
Pag. 135. v.J. bvoûkMyiiç] Perpe
ram Oxon. dvoc^xyiiç.
V. 1 7. nir Aoy«r ё£е5'£о'|и&>] Hic
locus mutilus elt , quem ita refti-
tuunt Охоп.сетг Лоук? «mJv, it ï%x-
cx <згО? «*^tff» fleâ'^oifJJu. та
TrtüiTK "srt/f 71 7,11 J&Ttfet ti) lev rgjlitv
fi quoque raitones , quas interfe habent,
txquiramw ~ primi nimirum ad fecun-
dum & tertium; &fecundi ad tentum;
fenarü. Pofteriorem lacunulam vi-
deram , quod pbfc fu um »v&wStUnsv,
QVINTILI ANVM. 325
èt, non haberet. Verum quod locus
facilis videretur, illam interpretando
explere neglexi.
V.2 б. ёфея?«хл«сГ«)с*7(ф.] Vt v.2 2 .
iitiySoQ'. Oxon. ita recte legebant.
ateorrupte Codex Seal. i<p' Ыяхш-
Stxx. v.28. lego, m i
V. 30. Tof x,uçgtç Ïok( eQílífMf
i&tpiiÇoiç ] Non tarnen fi cujufli-
bet magnitudinis latera adfumantur.
Nam fi parallelogrammi latera fint 8
& 2. facile peripicitur, perimetrum
majorem eflè arca, fie quoque , fi 9.
& 2. Limítate itaque hoc accipicn-
dum. Numeri fexdeeim latera omnia
debentcflc arqualia, ut fiat quadra-
turn ex 4. quippe quatcr quaterna
conficiunt 16. & quaternarius qua
tcr additus eandem fummam exhi-
bet. Similiter numeri ] 8. latera de-
bent effe 6 & 3 .
V. 32. Oxon. perperam,
%ovlciç it ttj 4&4%ofjSl¿i!í. v. 3 3 . pro
¿qtitvm corrupte Codex Seal. Aq-
Qùhtç.
Pag. 1 36. v. 5 . o J\j Tes*xsv&(!; ,
o»$4vl£uv tIu¡ Jítmv , ] Hoc videri
poifit adverfari iis, qui ad pag. 123.
v. 1 8. diximus. at notandum, ibi pri-
mam diefin , id ей , maxim am intel-
ligi, quae numeris3j. згеотрге-
henditur; hic autem minimam , in
numeris 3 б ad 3 5 .Vide pag. 115 .v. 6.
V. 10. Oxon. ф та Tgjia. &ju£-
(Myffiuç , pro quo Codex Seal, ma»
le, /xiuiyi¿{¿ov. Dcinde rurfiim , arti
culo addito, bene Oxon. та» т «пэет-
cxTw, feil. <p$¿y>fwv. quod addendum
eflè Yideripofllt.^
3 2<î • Marci Mei ! OMII Notí
V. 15. Oxon. perperam, àntify- V.12. male omnes, «r€>f
v. ргагс. melius, 3^7 та ч«'т«.
V. 17. omncs , tui ¿ií^éjyf^if. V. 14. «V «wcço7u5] Optime O-
Melius putavi, c/W£<&/¿tJ¿o«v,quia prae- xon. w* cù^kçcf. , и? âxço'5x5« quod
cedit ffiw>ifAy%u'u>\/. Vtrumque refte vocabulum rcftituendum videram.
dicitur. ufitatius tamen plurativo at non eodem loco. Non male ta-
numero H Vide pag. feq. v. 4. 13. men veneris : ttber tanquatn fumnn-
ip. z6. tas (velfupremut, «jc^otwJov.)
V. 27. Aliquid deeflevi- V.22. tí J\ï m»mtam¡s X'*^>*\ Pro
detur. Forfan feribendum , щ <геА)}»ч be Oxon. лтмиапщ jeeç ¿lucí», re-
*№■ fairatitme enim omnes. v. 24. Oxon.
Pag. 137. V. I. i"<w a'e/Sjbwv yxç pro <fe. calore quipp*
p¡/v7a>v,] Oxon. né\m Tvj>%ewôv]<i>v. V. 2p. euùyoaSSç теит ] Foriän
quod gloflema videri pofllt . Dicit concinnius legerctur , вшуинИ<; cu¡-
in fingulis modis xqualem efle te- fMkl©* 1*¿VK ( ícil. ÔçgtOÏUÇ ) 4' C*í'g-
trachordorum numerum. nempe,
quina. V. 31. ? Je отк7е те^вЛ] Vide
V.6. Oxon. аЛхлр&оиСюц.у.Ю. pag.i7.v-25.
legendum cenfeo : te ¿t ¿dsnpov , о V. 33. Oxon. melius j гкя7ш ,
*p [aíQm. quod vertendo fum fecu- fingulis dicemus.
tus. Vide v. 4. 13. 10. 26. v. 13. V. ult. Л'^5сг*7<ву] Hate videtur
pro «t?ov refte Oxon. Tg/rev. v.14. proba lectio, quamvis fequentibus
iidem, InUmn y&%- locis fit xxlà. Verborum quippe co-
V. 17. Oxon. ùSVîrrç pro oír. at piam, & in hujulmodi locis variatio-
V. 18. male, K&mfyyxvliç. nem, non paucis locis in Ariftide ob-
V. ip. Oxon. Jif£ájy/4%¿w. uti ièrvavimus.Male hic Oxon.«F pro Л'.
& ièquitur v. 2 6. in omnibus, \Jweç- Pag. 13p. v. 2. y&n* ^«<f>íu/J
CoAûùuiv. & prœccffit v. 4. víw»7¿k. Vocula ад male abeft ab Oxon.
Sic v. 1 3 . mallem, nwr,uu!&i»v. V.3. с* ¿lUwmif eámSv ЬицуналГ^
V. 20. Oxon. яг'ррш 7ip«^. v. feq. Pag. 1 3 7.V. 1 1 . & 1 2 . «<р»г }àç уХыг-
maie Bodl. лты^щ. v. 24. bene O- Itjt щ y&aii. etvU-jvxiv ipfi eft fubje-
xon. хи^тщ. at v.26". male , tiJ[e étum , in quo aliquid operatur. vide
Sy. v.32. pro euivh perperam Mag- pag. 1 38. v.i 8.
dal. oumñ. V. 7. Л'вУ «piJX«^ 0ÚlíeK.2 P*^*
Pag. 1 3 8. v. 3 . Oxon. refte , 137. v.14. pag.138. V.4.
V. 18. ¿uv*fAtwv~] Oxon. bene,
V.7. tñtyiíi. ¿*7«?9«] Oxon.j*Tf, ¿iwcíjAtm, /¿ovo* ъЪ/цунв,. folumeß
THf c*7«¿3k. tranfpofitis , puto , ver eficacia. Quatuor autem i 1 Ii fenfus
bis, v.feq. cúfyíÍQ. feil. »$мь funt; auditus,guftus,olfa6tus,ta-
âus.
 in Aristïdem
¿tus. Hi cnim quatuor operantur
objecto prsefente , & noftrâ po-
tentiâ.
V. 2 I- pro ТВ £fy>1 Oxon. TVÇytV.
quod fcribendum , Txçytv. uti in ora
habebat Codex Seal.
• V. ult. rç'f^'s^'vOjU^] CumO-
xon. fcribendum , т/ш f<J¡¿ гвР&уоцм.
nifi *y««sAxV fermonem ftatuere
velimus. Sequiturenim, TÎwJleÏY-
VOfAOV.
Pag. 1 40.V. 3 • o/*oitóín;f$/] Omnes
perpcram , оиошок$* , quamvis ob-
fcuriore fcriptura Codex Seal. v. 5.
pro г bene Oxon. таГ. male autem,
\smTK^ooy5^i. ut & V. 1 1 . лшхунещ.
V. ï 2 . oivfyeíot] Minus bene hie,
& v.24. Oxon. ctvfyix.
V. 20. ù' якро[лошт1л%и.~] Охопл.
ex fèquentis verfus partícula mç illud
hic intrufum cenfco , adeoquc ex-
pungendum ; nifi tiQmúxm quit fcri
bendum contendat. Qua: fequun-
tur parum cohxrent. Interpretando
ita hunc locum refiitui : mcfOfAoiún-
j/fyj. те fjS¿ T^aizv -r ivti ШШУШ( ) A-
xcc üavjjlw v. 2 3 . pro SQcw fcri
bendum puto , ¿mi.
V.24. J'î^C*4'] Ita perperam o-
mnes. quod certe inter «уладАу'Э*
fermonis cxempla numerari nolim.
Scribcndum, SviK)}<rv¡,denotanti. ut&
V.28. pro ¿yhSv.
Pag. 14г. v. i. Oxon. perperam
infercTo legunt : Sç^. ¿y¡ tij ottuç
A-flir.
V. 7. 4¡«aiv] Omnes , ф»)1п». an
г, /липку fubaudiemus ? id fane yide-
tur ineptum.
^viNTiLi AKVM. 327
V. 1 5 . ГЛо» фтеу ч^оу] Quia nem-
pe, ut priora duo tetrachorda , ab
hemitonio progreditur ad tonum.
V. 18. Oxon. /иг7е€<*Ае7о.
V. го. oV7o] Magdal. o\ ii. Scri-
bendum , i%t>r t¿. ut vertendo indi-
cavi. Maie hic à Bodl. aberantharc
verba : f**ï(ov fjjù o'y7o iv^çtfii' T»yi-
xluv J[t wm'fjjooy jUtÇCeAÎo/ , mçtfi*-
$им. Pro тч~, quod íéquitur , Mag
dal. infulfe, то.
V.24. то/Зе'л2(оу ^fSbsBtoiy] Oxon.
•nV^êAÎiey (fcribendum effet, /3«а2«'«)
ßioi pt&íutnv.in meltorem vitam tranf-
itum indicar. Videtur hace lcétio mc-
Iior ob v.17.
Pag. 142. v. 5. fumxûç"\ Minus
bene Oxon. f*now$ç. v.p. pro p<rój O-
xon. Aeój. V. i^.sWy. v.17. omnes
male, «тг«5-
V.l«?. т»у Коты Çâw~\ Quomo-
do AoittmV, cum nihil precedent ?
Forfan fcribendum, <J>ípt ¿4 Ао<яв»
w r ¿»«y $«'<гнг. /ige vero яияе quo-
qut animalium. v. 2 3 . male Oxon. n-
V. ult. та ётгЦичУЛ а^ягАлт?е-
е5Ц,] Vide Cenforinum de Die Nat.
cap. 1 1 . Macrobium lib. T. in Somn.
Scip. cap. 5 .
Pag. 143. v. 2. tum* , iWg^&juoy]
Hic locus mutilus eft , quem fie re-
ftitui : cuniv , H»f^ 249*8<n» Sinuc ,
¡cn¿eA$pov. Vide v. 2 2.
V. 3. ^epijeíauf. J Ita & Oxon.
Corrupte Codex Seal, tf*tç o6tr.
V. 8. pro i$ù fcribendum puto >
Ibid. «г , ,] Oxon. «. /з. /: i.
fie
 328 Marci Mei EOMii Nota
fie notis numeralibus , v. i г. 1 3 • 14« ку, a^5Wv7oV xS*<nv , «sjoav ^opoV ип-
Y.9. perperam Oxon. •srfj^eSj'. тряфЯлг Poet* enhn hunc , motiai-
Pag. 144. v.l. а то] Perperam O- flatu mufico, perpetuo canunt, aflrormn
xpn. xvii. Iidem bene v. 3 . тв Tt?V 4-u_ chorum cognomtnantes.
X¡¡i. & v. 6. *^o'x7»j7o*. v. 7. "и ?<¡> V. 22. \sm ФчФ*^Ф*] Haccom-
paratione Vitruvius egregic de voce
V. 8. та í хлАк ЁргЛхл."] Sic Pla utitur,lib. vTcap.3.
to lib. ГП. de Repub. Süii ms -tiXÂj- V.29. Oxon. melius ,тп?£(гбкте.
Ixv та [лх<лхх tiç та ? х.аАч ifuliKX. Pag. 1 46. v. 7. та шгх кххли
Oportet enitn ut Mufica fanant in pul- 5^7тЭ,«у7<)м,] Sic ctiam probe Oxon.
ebri ас honefli «mort. at Codex Seal, та «та хл'йМои (adferi-
V. 15. pro jámale Codex Seal, pto in ora. **i»f , х.ае'хюу.)
тч. v. 1 5. mallem , c¿í¿a ¿í , tis o'x7. ut lifalxi. (pofito e fupra <. & « fupra f.)
V. prarc.& 18. V. 9. Codex Seal. 0 piyt<&y iя. at
V.20. Oxon. iL >f XxluQifîiç. Eft punftis notato verbo Ёя. quod con-
autem xvu<Çifr,ç ávxt, ignis &aér: cinniusabfore putavi. nechabebant
at x*7û)(p£piîV, terra & aqua. Oxon. Omnes deinde Jegunt , ß^o»-
V. 20. pro sﻣ«» Oxon. тЛ lui 7i >y¡¡¡. quod male in edito omit-
fum.
V. 3 о. t<*p jkJ?u «eç^,] Optimc V.13. Oxon. «juei'poíf. v. 14. non
Oxon. f<#/, ti* <¿í'p©" J (Cil. Äg/t- habent ifta verba , tzixç ¿t x¡. iidem
ô/*oV. quod vertcndojam emenda- v. 21. disjunétim , "ivn тлд/То/хл'тк.
ram ex fequentibus. V.25. TTjUijV 7i цщ. V.26. Ojueeç i"¿v juí-
V. 3 I. «awAoTijS, ti* í*W*9*P®\] SÎA. v.28. -згО<гФ<Рёа9кс
Sic correxi codieem Seal, qui legit , Pag. 1 47. v. 5 . <ft«/4¿oi>] permedttSy
«Wact»j5 t«» В*Р&' Syllaba т»у pertranfiens. Sic Codex Seal. & in
corrupta ex , tiv 7 ora, MfJfatr. Oxon. Aix$.ovj hic&
Pag. 145. v.J. Oxon. -srçjVfJjoiB v. I o. Verti ac fi fcriptum eflct, v^-oV
/«7л>. Abel t tarnen articulas in fcq. jíj eiveifdfrfov. vel , йфи^'оу. v. 6. O-
V. 6. iidem , dv >&f 4 *к«А. & re- ХОП. it? pro èk.
ôc v. 8. ShleJm pro corrupto , >íp- V. 1 3 . im/tiKf» tffvrMfJfcot.l Hoc
те/'ту. v. 9. male ab Oxon. abeft ar- non íatis video , quomodo vocahum
ticulus tu. Iidcm quoque perperam naturae conveniat. Vide pag. 92.
V- 1 2. lilçgtxtluj. v. 1 8. pag. 93. v. 5. & ibi annotât,
V.13. <sföosr,pa4vf\ Omnes per pag. £4. v. 5. Caeterum ut, quae de
peram, ^rçymucuvH. planctarum prbprietatibus difierit
V. 16. txuthu molw ôvofjul^ovltç.J со melius intelligantur , fchema,
Hunc locum mutilum Oxon. ita re- quod omnia illa comprehendat , hie
ftituunt : txútlw, Trvoywxpfyjoi /лап' adponam.
i pion*
 in Aristidem C^vintili anvm. 329
V. 3 . сеч «к ¿™ tí¿к*] Sic fem-
I f*í34. per in probis codicibus, tarn fcriptis,
« Ai#. jueßwv. •
quam cditis. ut etiam hic , & pag.
105.V.30. in mendofiflimo alias co-
« йетлтч píQw' vu¡w
dice Scaligeri. Oxon. utroquc loco,
&ят?вя-!<. v. 4. iidem Oxon. male
ü яири. vin-*?. <pv<nx.% pro, фи<лхш<;.
Ч/хер «
V. 15. Айот^'му] Vcrtendofup-
7 vr&i plevi , wçSâi, Oxon. male , л«яв-
V.14. «¿ni] Oxon. meIius,«M/T»r. l^iiiK (p&yfuiv. Sunt autem illa? fe-
V. 1 7. якр' ouutvs «V tLu tkV j Le- ptem chordae à páramelo ad neten
gendum cenfui , A' мфце «V ylwrúí. hyperbolscon.
3'jod vertendo expreífi. Oxon. po- V. го. Oxon. perperam , h'tpi-
eriorem cmendationem tantum çgtv. & v. 23. тай fflyiç tyouf. v.25.
habent ,■ legendo : я»р" cuî-riç eïç iîw úfavóniU, bene ; ■ahtovtifav , quod
^[иГтаг ^}uv)}ix*V те x,. í«m />íryî quo- ctiam Codex Seal, habebat, male.
que in штат déférât gtgntndi ас nu- Pag. 1 5.0. v. I. male Oxon. <s&¡-
trtendi corporum potentim. тгГ k¿ xm. & v.J. ôfAoï'coç pro ojuoioif.
V. 20. rec"te Oxon. /иияяи'ло!. V. 8. "dui ~¿?Tv >&çyç\&[xGaA>0{4%ù>e
v. 24. male Magdal. euî-nç pro aun*,. vifiovltç eleptovícw.~] quae eft Hypodo-
Deindc uterque , тшп pbu. ria. & fie reliquat harmonise íurrfen-
V. ult. Sic male omnes. tur , ordine per inferioris octachordi
feribendum , »î^«. fonos adícendendo ; ut ex noftris
Pag. 148. v. i. Legendum cenfeo, modorum tabulis eft perfpicuum
rshw yíuj tjtfîvufJfcov. ut v.i4.0xon. V. 14. Oxon. perperam, \jzrtSú-
V.2. Oxon. rjín ¡¡tlf.
V. 3 . ЫХнйсйщ Ä/^SPi'/UÄffll'] SiC O- V. 17. 35b' то /3*p^]" Magdal.
mnes. mallem , %*¡[tA<ni. quod eft male , ßoipw. Hoc autem ifta verba
v.i 2. Ibid. Oxon. 0 it Tw. hîc & v.2 1, volunt : Quoniam ultra
V. 5 . ièribc , йС'ф^. altcrum ab o- primum oérachordum íbnus magni-
peris peccatum. v. 7. articulus <m tudinis alicujus in zodiaco , aut pla
abeft ab Oxon. v. io. «pt©4- v. 14. neta?, in nocturna actione confidc-
4Pp{»ief4^'oy. Sed perperam v. 1 o.tАат- rati, adfeendit, ipfius diapafon in
7wv. & V. 2 2. ^ т«и/тк. V. 30. ^4 gravitatem eft fumendum , ut har-
pro tf[í moniam , feumodum ejus cogno-
Pag. 149. v.l. тр/мГ awilw~\ Sic feamus. idque fecundùm gêneraient
CodexScal. intextu. atinora,pf.T4 doétrinam , qua; traditur pag. 24.
1$ rtwiUv. quod poftcrius ctiam re- v.28. Caetcrùm de fonis , qui ma-
¿te habent Oxon. > gnitudini alicui in Zodiaco tribuim-
T t tur,
 3jo MarciMei воин Notje
tur, vide pagina T48. v. 30. &iè- Triangulum fecundùm numéros
quentibus. De illis autem , qui pla~ 3. 4. 5, conftruftum , omnia latera
nctarum nocturnis efreftibus re- habet rationalia. id eft, qua: numeris
fpondent, pagina 145?. v.22. Exci- praeeife reipondent. Hoc clarius per-
pitur hîc luna, quae proílambanome- fpicietur, u cxemplum proferam , in
no perpetuo adhaeret , ob rationem, quo fit fubtendens aZfftjlQ* , feu irra-
v. 3 3 . ibi adduetam. tionalis. Sit itaque tarn А С quam
V. 2 3 . Л IxaeV" k¡ fv^f/M H) à^ya.- AB partium 5-erit ВС irrationa-
yiui] Eft intricatus hic locus. Oxon. lis , id eft , qua: in numeris praciiê
habent , ôçybt*. quod minime pla exhiberi nequeat. quippe qua: paulo
cet. Plane referibendum cenfeo , «V major fit 7. cum fit latus ex 5 o. Eo-
îkxïu (fcû. T JîùT» , v. 4.) fv&f*x dem modo catheti fieri poflunt irra
(vel, fvd-fiûv , quod à priori feriptura tionales. Sit enim В С partium 8.
adhuc minus abeft.) oçyâvuv. qua А С autem , 6. crit A В , latus ex
ratione caique (Deo , corumejue fi- 28. paulo majus quam partium 5.
milibus ; nempe Zodiaci magnitudi- Нагс omnia ex 47. propofitioneX
nibus.) cum rlythmorum, tum inßru- Element. Euclidis clara evadunt.
mentorum nattaam , (yftematis ( eo- Catterùm primum hoc rcéte vocat
rundem) convenienttm , admbuturi Ariftides triangulum , cujus omnia
fimus- latera fint rationalia, quod ex horum
V. ult. Oxon. tâî 71 ai (латку t¿- numerorum 3. 4. 5 multiplication
voir."] qui funt duodecim. Tonus hic per quemcunque numerum, infinita
intelligitur, qui eft in ratione fuper- alia rectángula triangula , fed in mi-
octava. joribus numeris , producantur. Me-
Pag. 151. v. I- 7>f ta^AfiÍTiai 5o'ç- thodos inveniendi hujufinodi trian
Эфягм Tiiyúvn.J Hoc ex adjunâo gula, binas, quarum una Platoni ad-
tribuitur, altera Pythagora* , tradidit
Produs pag. in. commentariorum
in I. Elem. Euclidis. Primusautem
in his numeris 3 .4. 5. triangulum
rccbngulum deprchendit Pythago
ras , qui tRii T$&fi<rt ßxfrleiy AÍytlcu,
ob inventionem illam bovem im
mobile dicitur. Vide quoque in Vi
ta Pythagora: Iamblichum.
triangulo ABC clare perípicitur ; V. 4. pro mtvlaiç male Oxon. як»-
quippe in quo perimetrus А В , В С,
С A eft partium duodecim. V. 5 • "»B* KSBvleivxÇcw tÍ Íozv ¿ujjx-
Ibid. то» w mÇflt p»j7í5V J fj¡¿!w] In it'jtwu^i;-^ gratiam ad
dendum
 IN A RISTIDEM
dendum v\dctur,¿iw'»fitv lineas гесЪе
Geometris vocari ejus quadratum :
ut in fuperiore triangulo , ¿uv»fMíy
ièu poteftas linca: А В , exiftentis 4
partium, eft quadratum ab А В de-
fcriptum , partium 16. Hypotcnu-
fa igitur , feu fubtendens linea В С,
aequum pofle dicitur lateribus В A ,
A C, angulum rectum BAC com-
prehendentibus. Id eft, fi omnium
iinearum fumas quadrata, in nume-
ris 9. 16. 25. quadrata ab AB &
AC , qua: conjunfta faciunt 25 ,
funt xqualia quadrato à В С , feu
25. ut eft perfpicuum.
V. 8. â^'ueifov igrCffWlftfa.] Hie
non parva rurfum lacuna ab Oxon.
explctur, qui italegunt 2^ué^ev,
iluuS щр^ЩХоу^сгрря tygymiov таг
àçjetç yuvlou; cRríl&iTb) v^í^i Лоусл,
rnr. Mendo tarnen illa verba non
carent. lego, â^ywwov, щчт о^Э»?.
ас verto : Quart etiam quinarium, pri
mant ajunt rationalem oßendere diame-
trum, dum parallelogrammi diagonium,
qui rettos ángulos fupertertu ratione
confiner , rationalem díametrum adpel-
larunt.
V. 14. Oxon. bene, iiv f$ tÍoto-
çe/t. &V. 16. im тЫ?Л/*. Y. 18. «v-
S~ft*vtiov. v. 19. fbi'^iSK
V. 21. ле/Э^шу ¿eínvvn фиэтг.]
quorum duo , 2 & 5 , funt mafculi ;
4, femina. ut etiam verfu fequente
indicat. Vide quoque pag.i22.v.i2.
pag.149. v.ult.
V- 2 2. то? otÏIé] Sic & Oxon. Co
dex Seal, illud in textu habebat ; at
QVINTILIANVM. 23I
in margine , «v. forfan feribendum,
•згф? liv, ut eft v. 14.
V. 25. T ■ôshdjçaiv IxaViv $ ßxfa
ew&lCou$>j.~\ Notanda hic eft phra-
lîs Matheinatica , x«7<* ßäfc «¿|«v.
quod vulgo dicunt , multiplicare cu-
bice. Calculum , ne quid lector in
Mathematicis minus exercitatus de-
fiderare pofllt, hie adponam.
Cxterum hos nu
méros non eífeju- 3 ^ 5 3
ftos.ipfchicmonet - 75 ~ —
vocabulo ezwiyfvçy _4 j_
v. 29. & exprefTe 17 «4 »*i «в
verfu ultimo. Vide rllí
fuprapag.143.v-2. ¡7^ 27<>
& V.22.
V. 30. tя-' «Я^'лкг ] Oxon. е'яаА-
Pag.i52.v.i. Л'«Хс*.] Adden
dum videtur, ■зго«рч|1$'7и/. nempe
pag. 1 2 2 . v. 1 2 .
V. 3. if<«v ЛЭ'ил] ia
fuperiore triangulo bails А С. & fie
de czteris.
V. 8. 7sK¿rm Qy¡<n*~] Libro vin
de República, qui locus,fi quiíquara
in Piatone , obfeurus eft & soma
tas. In illo explicando fruftra labo-
rarunt doftiflími viri ; Hieron. Car-
danus , lib. V de Proportionibus ,
propof. 205. IfnK Bullialdus, fine
Notarum in Theon. Smyrnatum.
quod alibi monftrabimus, nelon-
gior hic facienda fit digreífio. Carte,
rum Piatonis editiones, & Ariftote-
lis ; qui üb. v Politic, cap.12.ex Pia
tone hunc locum adducit ; pro юч-
&<h ; quod omnes tres codices rede
Tt г feripturn
 MarciMeib OMii Not¿
fcriptum habent ; legunt я^яаЛ.
fcquiturquc in Platone гигГит,ят/*-
V. 12. diftingue, mKoT(K»nxQcui-
1tç lit ¿úSvui, tú Tg/'«, та», fi per pri-
mum perfeil um muUipUcaverimus duo-
denarium, nempe per ternarium. Dcin-
dc , effecerimue.
V. i j. Spuwftut] Oxon. quoquc,
ùfo*ôf*xç. quod tamcn vocabulum
non inveni pro «ролии1©- vel ¿í-
xxvof . Frequens apud Aftrologos
mcntio eft XXXVI- decánorum .
Firmicuslib. IV. Aftronomicorum ,
с. 1 в. Trigintafix itaque decani , o-
tnnem Zodiaci pojfident drculum , ac
per X 1 1 fignorum numerum deorum ,
feu decanorum , bxc multitude divi-
ditur.
V. 14. reétius Oxon. тшцял-
fa
V. 19. V- ? xu'xAa ov/xireuil@' ftol-
fouç.~] Circuli divifio in 360 partes;
quxgradus vulgo adpcllantur, Ara-
bum adpcllatione introducta; maxi-
mi ufus eft in Mathematicis.Hinc to-
tiuscirculi triens habet partes no.
quadrans, 90. fe x tans, 60. pars de
cima, 36. duodécima, jo. trigefima-
fexta, 10.
V.20. lios&ptffJjù ¿y iç9*î] Sche
ma, quod hicfequitur, adpofitum
habebant codices Oxon. abique ullis
tamcn adjuntáis literis. Centrum
autem litera O denotabimus , qua:
commode fculpi nequiit. Itaque
A OB eft circuli diameter , cujuf-
modi fex totum circulum in п г-
quales partes hie dividunt. v. 10. Ha
rum úngulas , ut D С , fi in tres
partes rurfum partiamur,habcbimus
3 б horonomos. v. 1 3 . atque harum
fingulasin i o partcsfubdividendo,fa-
ciemus 3 60 totius circuli partes.Por-
ro В O D angulus cft obliquus,yuví*
c¿[*Sah». angulus autem A O C, re-
ftus,oç3>j. (qua: verba Graca Oxon.
libri diagrammati inferipta habe
bant. ) cujufmodi quatuor folum
circa centrum fieri poííiint. v. 20.
hujus igitur fubtendens А С eft la
tus quadrati circulo inícrípti. Czte-
rum angulus reéhis, ut А ОС, in"
tres aequaleS~ïmgulos divifus eft per
duas diniidias diámetros. Horum
duo , ut A O D , faciunt hexagoni,
feu fexanguli , angulum, quem fub-
tendit latus A D ; quod etiam cft
dimidia diameter, qua: fi fexics in
peripheria circumponatur , circulus
in 6 iquales partes fecabitur. Illi au
tem duo hexagoni anguli rationem
zqualcm dénotant: at tres, ut AOC,
ad duos illos , A OD , rationem
fefqui
 in Aristidem
fefquialteram. Deinde quatuor, ut
BOD, ad tres, BOC, fuperter-
tiam ; ad duos , A O D , duplam.
Sex ante m , qua: ad prxdiâas omnes
quantitates confonant : nimirumad
binos ángulos , per dia pafon & dia
pente, in rationc tripla ; ad tres, per
dia pafon , in dupla ; ad quatuor ,
per dia pente, in fefcupla : dénotant
diametrum.
V. 2i. Oxon.j<m7fl4 /лоусц ymica.
V. 2 7. e£t«n cf>*ji] Hunc locum
cenfeo depravatum. pro фат legi
сри'ет» interpretando.Fortafle ira feri-
ptum fuit, tîw il-ctyuvov 1"Х*ещ (púmv,
liv ínv Sr,b£<n hóycv, ut pag.15 3. v.J.
Quorum duo ,fexangulam habentes na-
turam, äqualem rattonemfignificant.
V. 28. referiberem , -jrçjV <r»Y Svo
w.
V. ult. daiw^ílov] Optime Oxon.
¿nwSilov. quod vocabulum eft A-
ftrologis uíitatum. & circuli hujus
explicatio eft confidcrationis Aftro-
logicae. Anonymus in Ptolemari Te-
trabiblum pag. I 5 5 . Ka¡ m ciatuíJt^
eiav/лфыт Ä^sA«!«. feil. ф«т
lum'tna que. non funt conjunta & con
finantta, dijfolvunt matrimonium.
Pag. 1 5 3 . v. 5 . àt'ivif *tA$¡*¡! f*eí-
,] Vt per fenarium , oétona-
rium, novenarium , &c. Sic quina-
rius non dénotât rationem harmo-
nicam ; at bene rhythmicam , quia
in tria & duo dividitur, quae pofitio-
nem &íublationem comprehendunt.
Sicquoque feptenarius, ex pag. 35.
V.2. & 22.
V. 6. •bjA.âVS] Male Codex Seal.
NTtLTANVM. 33}
¿y¡k?í та. Hic autem fefquiquater-
nio excufus eft poft acccptos Codi
ces Oxon. ideoque emendationes
meas, illorum autoritate confirma-
tas ; ut & lecciones eorum mcliorcs,
in textum recepi. quod in toto Ari-
ftide facturus fuiíTem, fi citius i II x ha-
beri potuifl'ent.
V. 14. male Codex Seal. яиряАч-
V. 2 2 .те y лтршпп тДОмиу] Fi
guras hic intellige Aftrologicas. de
quibus pagina precedente eft lo-
cutus.
V. 2 3 . Oxon. ямугр pro Я1Щ<Ы.
V.24. à) i*lw i ièl Sic bene BodI.
at Magd, тшрегрегат pro iî. Codex
Seal. jUoV pro [*tw.
V. 27. пЛшо/п etr/btf щш етфоП
nempe Pythagoras: quem Cum mul-
ti alii fecuti funt , tum in primis Ti-
marus Locrus , in divino illo Dialo
go J/u^Ä K9<tfxu. Hunc Plato
latius e'xplicavit , fuifque contem-
plationibus non parum auxit , ad-
eo ut fblus ferme ex antiquis habea-
tur, qui hanc opinionem dare expo-
fuerit.
V. 28. Xiyi yxc vuf\ aliquo mo
do. Neque enim ipfa Piatonis verba
adducit. qua.- Cicero interprétame
eft in De Vniverfitate. Vide Lexi
con Ciceronianum Henr. Stephani
pag. 22.
V. 30. pMw ЛдСмуЛ feil. inet».
quod immediate preceflft. Oxon. il-
lam vocem textui infertam habent
legendo , улЛш нплг л«€«у.
V. зз - яшЭ-ну] Ita Oxon. at Co-
Tt 3 dex
3 34 M a k ci Mb ï BOMII Notä
dex Seal. пшШяг» minus benc,quo- modi aliquant raüonem proferrefolent
niam fequitur mi^axuS^^. Pjthaaorei: parent numeruin divtfioni
Pag. 154. v. 5. Ля-Лж(л'а>] Sic O- ejr paffioni ejfe obnoxium ; imparcm mi
xon. Codex Seal, banc terminatio- nime, fed ejfeaäivum. Ouare tИс fan 1-
nem altcri fuprafcriptam habebat. na ; hie mas adpeUatur.
V. 6. mt «xW<^] Itapeipcram Pag. 1 5 5. v.2. oí/'tsíí] Oxon. xu-
omnes. feribendum, i*í eix. tûç. fcil.J/u^íf. maxima bonorum ipfius
V. 12. <px<nv o¡ àxe/Çiçtfoi] Sic (animas) illis expofit is. Нгес lectio vi-
legunt & diftinguunt Oxon. Codex dcturmelior.
Seal, abique ulla diftinctione eadem V. 6. äV*'ao^«v] Ita omnes. Vel
habet. Reícribo. фхт- o.' Si «x¿>&- lern, xvxXoyHv. quod eft v. 1 7.
ftfoi. praeceífit enim, tiffth v-8. V. 8. SvxJl Sí XvSyLX,~] feil. XIX-
V. 14. iir' df/&fmv\ Sicquoque Aoy«. fermo hie eft xvxxs
reftc Oxon. male Codex Seal. «V. V. 20. Oxon. vyelxv.
v. Г5. perperam Bodl. s| pro V. 24. Jfè тйгЬЙ»S(9*.J Verbum
v. 17. perperam omnes , ¿eÍKwtnv. excidifle videtur. refcriberem, ùni-
ícribendum, ttaxvum». fílwxv.
V. i p. /3<*9sí] Ita emendaram Co- Ibid. op¿¡K$¿iw лфоу] nempcPla-
dicem Seal, qui male, ß«'3-»f . Adfcn- toncm. Idem forfan pag. 6p. v. 1 2 .
tiuntOxon. V. 27. ^'af Oxon.
V.2 3 . w ^ it»] Scribcndum pu
to, ti xxT xôiluj e¿QJ/a»1ev. quod ver- Ibid. як^хаГетО^^'/'З^О Sic
tendo Tum fecutus. refte Oxon. Deprávate Codex Seal.
V. 3 1. >3fjt «ёл-т?*, ¿fe t¿ d/*í¿i-
çbv.] Clare hoc explicat Anonymus V. 32. axiflweíxi T«-j<> ] HÍC
in Ptolcmaei Tctrabiblum , edit. Ba- aliquid deeíTe íacile perfpicitur. O-
fil. pag. 2_9. tax $j J*f> флпу \J&v xon. inepte legunt , oxqIwíQhxa. &
<с&лт\5 а'^5ик xi<fvM,r, ргт^Итщ /xt- verfu ultimo non habent míQxí. Scri-
т<«бЭи(, (legerem extrufis duabus bo : oxQIouhxç Si mxev (Jetcx«'^« ¿j
voeibus, xtÇviii fAeit&iäw,) с#нк*2£- тат>. Vide pag. np.v.3 i.Diagram-
штжл i siv Sm d\\ bflíx , З^Лихл, ma ipfum , quod in nullo códice ad-
ед yxç eice'^xaiv oí m/fayópeiot KÓyai 71- paret , ex ■
v« KÍy&v TBÍSlíV* ¿Su о xçlt@* atg^/xo? mente Ari- 2 8
•re T|Uij2iK5 V í^i/ 7m%lt*sv' o от- ftidis fie re-
trrjoi, т» <xVpj7ov ^ eimfat , цщ$£а£- ftituo. 1 5 9 17
Alias ejufdem diagrammatis ex-
¿filw. Qua enim, ajunt, ab impari nu pofitiones vide apud Proclum , in
mero menfurari poffant , мy«»f mafeu- Piatonis Timarum Üb. ГП. paginis
U;<¡tuá pari, femínea. Etenim bujuf- 15)2.153.15)8. .
Pag.
 in Aristidem < ivINTILIAN VM.
Pag. 1 5 6.y. 4. articulus то abcft V. 24. male Oxon. ytva^r,.
ab Oxon. V.25. 7?щ<пш{\ Codex Seal, ma
V.i 2. « tsV] Sic Codex Seal. & le, mty,m<ai. Oxon. 7r?e«je-£i<>f. quod
Bodl. at Magdal. adhuc pejus , «V vix alibi invenietur , quamvis ver-
таг». Lcgcndum, «яг« т*т°. bum , unde hoc formatum videri
V. i з . Codex Seal. Ifx^AYsi. He- poffit, habcat Hefychius , qui, 7?e<«^
íychius : E'f¿q¡cu>liK¿7tfM , £цКш1лкш- сЭл;, inquit, Al^5 и яжрв^оёоЭл) <srC9ff
7IfOV. Tx »<$ço<iï?ix. Csetcmm Ariftoteles
V. 15. хлАл</рояк. ] Sic Codex Üb. i V de Animal, gencrationc ,
Seal, at Magdal.xaAaC^osra. & Bodl. cap. 5 . refte quoque , 7роч'<пa¡f. Ver-
Kx&Gçemic. Hefychius : KatAoupojra , bum enim , unde hoc nominis dc-
(Í crib с , Y.oíkcui~Q7ru) mifjfyjnilw pxÇiov feendit , invenitur hic fequente pa
>t, Qhy^AikIw. Sc , К«Лак'роя1у, |иЛо» ai gina, v.i 3. Locum Ariftotclis, quod
illa, qua; fcquuntur, illuftrare nofïît,
X))'. Scribe, x*A«£fe4- j ut in hac vo hic adienbam. E"çi УЯ( m. xm&.[¿kvix
ce habet Suidas, quem vide.
V. 1 8. из(Г|Ио,5Эл|.] Perperam Co Afl TtuV уииХЛКШ йСЩ "3TOÎ "Лш OfAt-
dex Seal. Y^uticäiu,. v. 20. male Bodl. Ai'o* xK^ßtleii tIuj ivixóiíw, oiav ягАи-
«е^Э^ч^ед , хеиНотцТл. quam vo- Tüx.Y,Qti>(n , wavovlxi -riiç ■fior,nuç. ¿mkí-
culam ex prarcedentis fyllaba: repeti- *еМ$Ч 7*Ç *i cartçpxlixr, 1&л-т\ш<п^ s'x-
tione natam liquet, pro illa ícribe- £7J TÎjç 0/XiAl'*Ç txÓtyií 3-kûvfjiixt'.
rem, с*. V. 2 7. perperam Oxon. pro
V. 2 5 . avfA.fiílti*f,'] Hanc vocem XXV.
delcndam potius cemerem, quam ut V. 29. rto%9t»sA<ibJ«v.] Hic aliquid
pro ea fcriberetur,í¿v«Ao7<<4. Ibidem deefle eft certiffimum . Rcftituo :
pro A" perperam Codex Seal. J['. à <pçovr,<nitç (G$>$.inKx¿nv. ut interpre
quo ctiam fequente verfu aberat ar tando indieavi.
ticulus Pag. 158. V. 2- A' x*9*iç cj-i«ç]
V. 30. <3r£$«f»¡7<i4.] Locum non Scribendum puto, A' x\sï<; <jt) S^tm,
invenio. míi relpiccre vidcatur ad V. 8. sre/ijffjs-J Ita perperam o-
pag.u5.v.25. mnes. Scribendum, 7Í?c>j<w, vel,
Pag. 157. v.Q. tJ <ro!pxL'~\ Pro his тЯв/четг.
perperam Codex Seal. vtifMUu y. 14. V. 1 5 . Taie уш/ч] Iliadis z.v.160.
articulus liw abeft ab Oxon. V. li.fAMtvóf^jt] Iliadis ö.v. 12 8.
V.i 5 e^ipeuvev.] Scribendum cen- cpfs'y*? ч'Аг eft , x\ó*i¡i ?ся f**rcus тес
leo, ёдКраиЮ»^' cpfíW. Perperam Codex Seal, ч'лгг.
V. го. тс* с*Эк<п«(Г|Иоу J Ita o- &, a£i\ix'£<iv1t&: &, fSTül'v.
mnes. quod non capio. Scriben V. 24. n> <4« ] Melius Oxon. tu
dum proeul dubio , те' ЬЪжпяер?.
V.25.
 33^ Maro Mei bomii Котя
V- 25. 4>çoyt;Vfic>r] Pcrperam Co quippe in primisharc poíleriora ver
dex Seal. фотлшд. ba Ariftides refpicit.
V. 31» 4»tqr>irt*m~] Legendum Pag. 161. v. I. pro «y tûç perpe
puto, úvn [¿l¿ Trtuw . Eftautcm Г ram Codex Seal. xûtkç. Deindc O-
V. ièq. уч male aberat à Códice Seal. xon. oIkxSí xôruv XVXVay.l¿7,:.
Pag. 1 5 9- v. i . ni J[i S&n?M ,] V. 8. male Oxoñ. \stnïç <rthlw*,<;'
nempe » Tenia eft ^! q'uarta, ^ Iidem pro quo Codex Seal-
V. 2. РГО (Â.tli'XOV ОХОП. fAíTB^OV. M™'
V. 9. "ra t¿¡,] Oxon. -re t'. v. i 0- V.u. partícula n aberat à Códi
Male Magdal. тхКч^ш- ce Seal.
V. 14. фаи'ч'яот] Oxon. фаиг'ел. V. 15. awtçyei fa¡4¿/íx ri ад т*-
Codex Seal. 4>»»»í«<n. fupra с fcripto {« > ] Нагс eít optima codicum O-
y. corrupte omncs. xon- lectio. Codex Seal, male , вгш-
V. 1 8. ч vs? m\ Ita Oxon. at Co цулх ri ад 7a|rt. in quo emendando
dex Seal, ч vSnç. Eft hie locus reve me fruftra torfcram.
rá obfeurus. Scribendum puto, iflj/« V. 2 1 . hóytov т*Кало*,~] Quod ré
orí. poíTis quoque xímW , vel x/va- citât Herodotus Calliope. Locum
integrum adferibam , ut de Horum
V.29. x.¡x9íí»«v] Sic omnes. feri- veríuum vero fenfu eo reftius judi-
bendum , каждая», v.3 i. pro S\ O- cari poffit. tÍiív J]¡ ïyuyt toy %£4<r-
xon. J)¡. v. 33- iidem, t«V о\ц }оЦ [*0Y, т Mxf¿ovi& ит ff riffOTtf f£«»j
7lA. If I'äKvg/tti'f 7t ад тоу iy%íKiwi spxlùt
Pag. 160. v. 4. /3i'oiv7t] Pro bis olSx meei^fJ^ot,*»^' ont i( néçeKî. oÍA-
verbis Oxon. ад «f. perperam. hxrufdyC ВлшА' ¿si tf тсштЬш тли ux-
V. 9. п^тсаГг] Omnes male ,
ПДОМСфГ ч 7V^paûV с^л^а^. cujus TIw J\¡ ÍRn Qeçuuioylt ад А'(Цитш
emendatio in textum irrepfit. v. 10.
pro »Tai Jé ОХОП. а так J);'.
ЕЙК>;'уоау ciw'.ècv , ад &xj.Q xpôÇctrof
V.i 1. ^ то'я-ûiv] Sic quoque re
ivylwy
cle Bodl. alter male , щ txtuv. v.i 5. Tij ягЖо! ятя'оу7«ч , vjra^ç Ae^teíe 7t
perperam Oxon. tyç t¡Tfaínug. juepcy 7Í ,
V. 19. /«r^/J Iliadis z. v. 488. То^офориу MifJ«» 07KV алгцлои
V. 12. р;^] Hiadis il v.3 36.
íWa9">í.
V. 29. ловкач*] Inlulfe Codex
Seal, "àçxcuw. v. 30. ад vo'o^t>;9'H?>ff. Hace ita ihterprctatus eft Laurentius
V. ult. 4«9-io».] Oxon. recte inte Valla : Oracutum autem, quod ad Per-
grum verfum habent. fas- ajebat Jpeäare Mardontus , id ege
t¡&-lov cairà.g à tttaiv ¿Qéíhílo vîïifxov feto non Ptrfis rtdiitum tfft , fed Щгш
¿r Ençbtlcorum copiif. Quod autem it
hoc
 in Aristidem 3.VINTILIANVM. 337
hocprAlio rtdditum eft à Bacide, id ve V. JO. "imQwyií ж ififAÍbti^' ,]
ro hocfuife, Confideret lector , quomodo in im-
Grammas rifts Afipi ac Thermodontit pcrfcrutabili illa humanis mentibus
Barbárica Cruju acits clamore coi- doctrina de fato , etiam fapientes in
bunt. (vita, Ethnica Theologia viri ílbi non fa-
Hie multi occumbtnt defunctt muñere tisfeccrint.
Quando fagittiferis aderit lux ultima Pag. 163. v. 2. Oxon. addita Vo-
Medii. cula щ legunt , fffoëoAij? в ov¡a-
Ifta verba , viarff Лл^еэту ti fjulfcv st9 7TKÇ.
male vettit,defunäi muñere vita, cum V. 12. »!<ev TevTùiy Ti/x/ay] Le-
íignificent, ante diem fatumque. quo- gendum cenfeo, tuiiLù pro ter. Ma
modo & ipfe Ariftides illa explicat le autem Oxon. npoúm pro 7i/u»'»y.
V. 30. qrû/ioi'ç^f. Sicquoque in illo V. 1 3 . addita partícula kgc~
Homeri verfu , Iliadis z. rem i ОЯпчк/лоух, таг.
Ou yctç ttç f/,'\isyiç oùmi wù »iA V. 1 5. « juJju 71] Male Oxon. tw
pro 71. Iidem v. 17. <*'y<fy«W pro, /ue-
Scholiaftes , vWÎ p oùswi , explicat ,
«o%t тки eif*<x^f^!w. ante fatum. Se V. 18. хамей] Sic perperam libri
Iliadis a. «зге^лф* > "SrC? lif dfAXf^U omnes. Scribendum cenfeo kxkIx,
vel хлхзй. ut vertendo indicavi.
Porro omnes codices v.2 5 . œt««ïv> V. 20. Iuj uSíavólov ei\>cu¡] Plato
to(. v. 3 3 . pro «V яг» perperam Co lib. X de Republ. in infigni ilia nar-
dex Seal. ôW ratione eorum , quae in tártaro vide-
Pag. 1 62. v. i . «Te» j«f îu< ] O- rat Ardixus. Verba , ex quibus hace
dyiTeze.v.ç il. defumta funt , adferibam. ефх~( й,
V. 7. нс?в£ ,] Iliadis г. v. 5 p. ubi £Ж«<Ь}л<рнс£оЭл| , éj^vç itñ ¡ívxt <tt()f
Scholiaftes eodem modo ut Arifti nüw Лл^елу. сЮФч'т^ «У -пул в-ф*5"
des explicat, xxï'cùgw/j J(J"to <3^<r-
А«€о'у5 ¿K ТйГу T»?î Aflt^êCTÏWf )ЛУ*Т01У
V. 1 3 . «Wj/jcoToi'.I Optima hase xArç'paf 71 /З/üiy <ío%t<f«^i»5> лул-
eft Oxonienfium librorum lectio, €ai'5 35b 7» /3í¡n« u^/jjAey , «яг«у. А'-»
perperam Scaligeri, Lvxvïïov. Ibidem vxywii 5">«т?0^ KSP'íí' Aat^eoTöif Ao-
Oxon. Wj» </],' è| X7mvl(&. Forfan
feribendum, wj» 4' «s»» хяиЯф'. g/o'J» Э-уч?» ^J«? Зкуа^чфора* v-
V. i 5 . rtsS^à 7¿tí eïfxovpyHfclw,'] Sic /ЛОК ¿x*/JUdV Ar^ilau, xfis ' vutiç Soúuo-
bene Oxon. Codex Seal, perperam VX 0Úfr¡tt&í. Trf 4' О АЛ^«у, 7rC¿í- -
«вв< pro & v. 17. <5ГО?Л}«Р'^- T&cùpeî&u ßm , ai muiçntf i^xvely-
<nw. v. 22. omnes manifefto errore, X4f. &pilqJ\)xJél!BTo1oV, LÛ Tt[*UV

Vu «*
 3j8 Mar ci Meibomii Not/e
fx*?©-* î'I^. а"7»л lAo^a' feoç oÎvm- ч&л legunt, fjtv^gjm , <B&i «¿«poíV.
2í(^. Vertit Serranus : Ergo ajebat Satius illam abefle puto. Iidemv.27.
animas , ubi primiim illo venifent, con- male, Ucinç^e.
tinuo oportete ad lachefin лессderс . tum V. 30. улитытктЬм ,~] Hxbi-
prophetam quendam eos animas fuo пат voces aberant à Codice Scaligeri.
quamqueordinecollocare:poftea,quum Pag.164. v.l. Л' »ул/лу^шу^ Vt
ex lachefis genibus fortes & vitarum ex plurimis aliis , ita etiam ex hoc
exempla fufeepiffet, &infublime quoi- loco adparet , Platonicum fuiíTe no-
dam tribunal confcendijfet , ita fari : ftrum Ariftidem.
Pvella Lachesis, Neceßta- V.4. ^rüfФ«р«« КЩ vr&sy
tisfilia , bac ait : Anima diurna, adefi Scribo , <зге*<р. КЯ "vstsy- Sarpiflíme
primordium aitcrias circuitos , mortali ita peccatum eft in hoc auótore. for-
¿r veré lethifero hominüm geríeri defti- taflèan ex maie intelleéto feripturaí
natum. non vos Damon excipiet , fed compendio.
vos Damonem eligetis. qui primusforti- V. 10. í%¿v1wv] Etiam in hac le-
tus fuerit , primus vitam eligito , cum étione omnes confentiunt. Scribe-
qua necejfurio permanebit. Virtus autem rem, í^ítuQom.
Jola, extra отпет fervitutis noxam efl V. iz. тш ъ к tÍSí тЬ> o'^Lù^
libera plane , & fervire nefcia : quam Laudabilis certe pietas in yiro Eth-
prout quit vel honorabit vel negliget , nico.
ita plus vel minus ex ea pojftdebit. culpa V. 1 5 . «o%¡tAeAoi'ctk^ ,J Ita O-
omnis efl penes eligentem : Dens eft ex- xon. Codex Seal, /cv^^oiWfJ^.
tra omnem culpam. Porro Codex Seal. V. i6\ <px<n , хлхш?] Omnino
hie legebat, «¿íaxróíov t'«v<*(. male Bodl. tpaei n9»v«V. Si Magd.<£x-
V. 26. Oxon. addita partícula л» ixeureït.

Finis Notarvm in Aristide m

Qvintili an vm.

N 0
 N О
i w
MARTIANI
LIBRVM fx DE MVSICA.
Ills qux ad Ariftidcm add ici non potuere ; paitada:
etiam , quae it i funt omilTx.
Vm duabus partibus con-
йВ ftct hic liber nonus : qua-
Ш\ rum prima continet Hi-
^sftoriam Mufíces & lau
dan; altera, ipfaartis ргэе-
cepta ; pofterior quidem fola infti-
tuto noftro fufficiebat : attamen
poftquam conferendi laborem cum
binis Scriptis Academiae Leidenfis
fufcepiffem , totum librum pcrlege-
re, & variantes legiones adnotare
placuit. Prior autem illorum codi-
cum in folio , ut loquuntur , exara-
tus,Leidenfi bibliothecae donatus с ft
à Ciar, viro, Petro Scriverio ; quem
litera A , ob feripturae compendium,
denotamus : alter in quarto , forma
oblonga ; litera В fignatur. Vterque
membranaceus, & non contemnen-
dz vetuftatis. Cum his contuli edi-
tionem Hugonis Grotii , quae o-
mnium eft poftrema. CaeterumHU
ftorica, feu Philologica Mufices pars,
finit pagina 179. v. II. Indeufque
ad finem, Artificialem pertradat. In
hac autem lemmata, ièu capitum in-
feriptiones , ex textu in marginan
Т JE
CAPELLE
rejeci :'quarumdua» infignitervitio-
fae viris doftis impofuerant. Vna , De
Tropis , pag. 315. edit. Grot, altera,
Di fiptem partibus Harmonía, p. 3 18.
Pro priore in noftra editione p.179.
margini adfcriptum , De Sonis. Po-
fteriorem ne quidem , tanquam no
vas traftationis initium , notandam
cenfui. In margine tarnen adponen-
da duxi harc verba : Harmonica par
tes feptem. pag. 182. In his autem
notis etiam minutiífima quseque le-
ftori examinanda proponere volui.
Pag. 165 . 4.6. bj/menea] Sic men-
dofe uterque MS. ut in plcriíque o-
mnibus vocabulis Graecis. feriben-
dum diphthongo, hymenaeus : ut ii-
dem recle pag. 1 69. v. 12 . Quid hy
menals fit, explicat Hcíychius: T'juí-
vxt&. yipigr , ч 1 Shyc¿¡*>^f. Hj-
menaus. nuptia , ata carmen nuptiale.
Idem mox. ~£'$юи<& , ёШя-Ла? , >m
■ra CtJg.Qcu'eç , >m " ts¡? yaихai v íttoái-
teftyiov. v^eut^, 5¡5tt 5 ¿plíуллну.
V. 7. ¡foUertia] Cloffx B.jludiofa.
V. 10. puerJ] Gl. В. Cupido.
V. ix. fulcris] Gl. В. tborií. ■
Vu z У. jy
34<3 MarciMei воин Notí
V. 13. melicum] Gl. B. mellitum V. ult. Cecropidas] Gl. B. artes.
¿r dulce. Lepidior qu am verior glof- Pag. 166. v.l. pone confißentis] Sic
fa. Melicum carmen dixit hymc- uterque probe. Editus, confiflens.
nsEum, quod ille non fimpliciterre- Eandemphrafin vide pag.170. v.18.
citarctur, fed caneretur ad tibiam. V. z. cujus] Voluptatis feu Ve
ut & fupra ex Hefychio vidimus. neris, vide pag. 165. v.6.
Porro reticens habcbat Scr. A. pro V. i о. gratia] Cod. В. alter cum
recinens. fcdineptc. edito , gratiam.
V. 14. temptat] Ita Temper mer Ibid. Atlantiadem] Editus, Ath-
que codex. Et in aliis, quos habeo, lantiden. Codex A. inferto a , Ath-
antiquis MSS. ita hoc verbum exa- lantiaden. at В Adlantiadem, id eft,
ratum invcnitur. Mercirrium.
V. 1 5 . morts] Codex uterque. V. 18. Arcbiteiïonicamque] GJ.B.
V.i 6. Incumulum] A&B. Glof- prineipatum ¿dtficiorum. Écce Grat
fae B. fimul. cam gloíTatoris eruditionem.
V. fj.inlecebrisl Vterque. in uno V. 2 1 . non incongrue , ftfafiidio re-
tarnen litera 1 erat fupra feripta. ßuuntur] Sic uterque bene. Editus:
. Ibid. Jponßtlia] Vterque. ' non incongrue » ac fi faftidio rc-
V. 1 8. ßtmula] Gl. B. Dea. & u- fpuantur.
terque , incenfa. pro quo tarnen me V. 22. Vna] Gl. B. Mufica. ma
lius videtur incenfo ; nifi abftrufior ie. Reftius , Harmonie , ex pag. 1 68.
hic lateat expofitio. v.l. ubi Harmonien Gl. male ex
V. 2 1 . vapore,'] Sic B. addita glof- plicant per , Mttficam.
fa: fervore artium. nimis acute. Co V. 23. dileclto] Ita optime B.
dex A. vapores, at litera f punótis Harmonia eft potiifima cceli fide-
duobus , fuperiore & inferiore , erat rumque dilcftio , & delectatio. rato
notata ; utpotc dclenda. In cjufdem quippe ordine inter fe diftantes , in
margine erat, pavore. primis planctar , fuaviifimum fonum
. V. 23. divi] Gl. B. Mercurii. edunt , ex totius antiquitatis icnten-
V. 26. tonis.] Id eft , cantibus, tia. Vide pag. 168. v.3 1 . Editus, di-
qui in divertís tonis feu modisfunt leclior.
fadi. V. 2 5 . intimare] Cod- B. citeri,
V. 27. Quippe ferupoßs] Ita uter intimation.
que. In edito male inferétum w eft. V. 27. Virginis] Gl. Philologia.
Scrupofis gloiTz В. explicant , fale- mater] Phroneßs. vide vcrfu ult.
brofis &~difficilibus. Ibid, conlocatura] B. & A in mar
V. 28. morts.'] Cod. uterque. & gine. Alias, conlocatas.
editus in margine ; fed in textu V. 28. non dtfpares] Sic uterque.
dis. veri us. ■ Male edit, modo dißares.
V.3 1.
 Marti ANi Capelle. 241
V.j i. ßcretis &fanäioribus] Нгес. V.u. adveniet] Vterque. editus,
egregia leétio eft utriuique codicis. adveniat.
nifiquod B. ii que omittit, nec & Ibid. veßra] Sic uterque. Melius
reponit ejus loco . Gloflb B. fan- tarnen editus videtur habere , noßrx.
ftioribus. boneßioribus. & , alumna- V. 2 3. incultum] Codex uterque.*
tx, nutrita. feddivifim legendum , in culttonic.
Ibid. quone~] Codex uterque. edi meum Apollinis. editus inepte , in-
tus, quove. cultam.
V. 32. tranfeitntur~\ Vterquc. e- Pag. 168. v.l. Harmonien] Ex
ditus, tranfeantur. Iónico, dçpovllw pro ¿¡¡fAovlcw. Infe-
Pag. 167. V, i. nec fuit veflrum rius v.30. eft, Harmoniam.
quifquam,] Sic uterque. editus , nec V. 3. alias] Gl. mechanicas. quod
quifquamfuit veflrum. neicio unde habeant.
V. 3. antißitiam]-CA. B. princi- Ibid. Htc Lunajam gemina] Gl. В.
fatum. gemina portio eft tot ins temporis , quia
V. 4. nefas] Hoc folus habet Co Solpoteftatem diet habet ; Luna ñoñis.
dex B. nam in A ifta ; ac ni ufque Vcriusputcm pergeminam diei por-
ad abnegatum, defidcrantur. tioncm intelligi tempus antemeri-
V. 5 . cafia] Cod. A. caufa. Vel dianum & pomeridianum. Idque ad-
cafia. Gl. В. quia nihil reprebenfionis eo, quod Solgeminum laborem fin-
habent, ideo dixit cafia eruditionis. gulis diebus exantlct ; afcendendi
V. 7. difcidia] Sic uterque.GI.B. nempe ad medium cceli punftum ,
divortia. edhus,diffidia. ubi meridiem facit ; & rurfus dc-
V. 8. colloquia] Gl. В. amicitias. fcendendi.
V. 10. prior, inquit ,] Codex u- V.4. ingreffuram mox] Sic uter
terque , & editus in margine , fed in que. editus , ingreffuram, inquit, mox.
textu : inquit, propior. V. 5. propinquante сonfinio ñoñis]
V. ii. adoperta] Bene uterque. Нате optima eft lectio. Male editus:
Gl. B. occulta, editus, adoperte. propinquante veßera , confiniifque ño
V. 14. Oeonißtce] Male uterque ñis. Confidera qua: ad v.3. dixi.
feriptus, Oemßice. Gl. auguratrix. V. 6. confequentibus] Gl. feptem
Ibid, tripos] Vterque. ut & v.i 8. mcchanicis.
Melius tarnen editus, tripas. GloíTa; : Ibid, impertirt] Vterque. editus,
ntenfa mea. impertiré.
V. 17. proventos] Gl. futuras res. V. 7. difcurfionis] Gl. В. revolu-
V. 18. concolor] Gl. concordant tionis. Cod. A. decurfionis. Prius ta
in colore cum tempore. rnen planetae convenientius.
V. ip. exflantis ] Vterque feri V. 10. pracluis] Gl. B. valdeno-
ptus , extantü. bilis.
Vu 3 V.18.
 34* Marci Me i
V. 1 8. Deinde] Editus, Dehinc-
que.
V. 19. dato die] Editus repenfa-
trix data, dtefque. Gl. repcnfatrix.
•pbronefis.
V. 20. pojfet] Vterque. editus,
pojfit.
V. 22. ducere] Sic uterque feri-
ptus , & editus in margine, qui in
textu male habet , dieere.
V. 2 3 . Ac ] Cod. uterque. edi
tus, <tf.
V. 24. commonitus~\ Sic feripti, &
editus in margine, in textu inepte,
commetus.
Pag. 1 6p. v. 6. renovatatti] Sic u-
terque feriptus. Editus tarnen me
lius videtur legere, revocatam.
V. 7. conducit~\ Vterque feriptus.
V. 8. intentioris] Maie uterque
feriptus, intentionis.
V.u. Paphie] Sic uterque. ut
fupra, Harmonien. Editus, Paphia.
V. 12. pracinere] Codex A. ut
pracineret.
V. 21. lacryma] Vterque feriptus,
lacrima. Ita fjepe i pro y , & viciflîm,
in his aliiíque antiquis codicibus
ièriptum reperitur.
V.23. cris] Gl. В. Mercurio. Nu
ptias enim Philologist & Mercurii
inferipfit hos libros Martianus.
V. г?),flores] Sic uterque feriptus
bene. Praemia<, qui funt flores refe-
c~ti. Editus, floris.
V. 2p. paüentem] Optime uter
que feriptus. Ineptiifime editur,/>/i/-
lentem . Quomodo enim , ut nihil
aliud dicam, fpeculaturus cftpuel-
lOMii Notí
lam pfallcntem , qua; aliorum oculis
*fc fubtrahit ? Grotius quoque in no-
tis prsfert, pallentcm.
V. 31. Napea] Vterque feriptus.
editus, Napasje. Gl. B. Nape* , njm-
pha aquarum.
V. ult. comité ] Vterque fcr. со-
metis, quod non intelligo.
Pag. 1 70. v.l. crínaleJpicum] Sic
uterque. ut pag. 165. v. 27. Quippe
ferupofis. Grotius in Erratis quoque
ita correxit- & in Notis bene ex Sca-
ligeri obiêrvationc addit, fpicum an
tiquis idem fuiífe quod (pica. Cice
ro enim in Arataeis :
Spicum illuftre tenens ftlendenti cor
pore virgo.
V. 7. nofeens ] Sic uterque feri
ptus. Editus , ncfíii-
V. 8. parabit] Ita Cod. В. Alter
& editus, paravit.
V. il. ebelií] Vterque feriptus.
сbaris editur, quod ineptum.
V. 14. geminantequé] Codex В.
geminan teque crebriufqueplacuijfe. Ita
& Codex A. legere videbatur. Edi
tus diflinguit ante crebrius.
V. 1 5 . Tritoniden] Vterque feri
ptus. Editur, Tritonidem.
V. 21. intemptata] Vterque ícr.
Ibid, aulidaque] Sic Codex uter
que. Gl. В. fiflularis. Melius tarnen
puto quod editur , aulicaque.
V. 22. melodía recinentes] Can-
turn cum echo denotare vidctur. Vix
alias video quomodo illa leftio pro
ba cenferi poflït.
V. 24. ex иmas ] Sic Codex B.
Reliqui male, &.
• V.2J.
 in Martianvm Capellam. 343
V. 25. omnium organicarum vocum V. pen. Nothi~] Ita male Codex
confociata permixtio] Hxc videri pof- A. ti h eft eradendum.
iînt de plurium vocum concentu , V. uk. Cinei ] Codex B. at A.
non unifono , fed paraphono & an- feinet. editus, fijrUai.
tiphono , feu ut pag. 1 78. v. 1 1. lo- Pag. 1 72. v. 2. beluA ] Vterque
quitur , fymphonia, effc accipienda. icriptus. editur , bettua.
Verum cum certi nihil hac de re ex V'. 5 . domitare~] Sic uterque. Ma-
antiquishactenus cognofcerc potuc- le editus, domitat. Deinde v.o". uter-
rim , & alias commodam ha?c expli- que Er. pro quo editus,H¿c. Ita quo-
cationem reeipiant dc unifono & que Grotius ex MS. Ьгес duo adno-
antiphono plurium vocum & inftru- tavit.
mcntorum concentu , melius id ita V. 7. pegafet] Vterque fcr. Edi-
explicaverimus, tus , pegaftA. Gl. В. Mußen, v. о. u-
V. 26. cunfticin<t~] Vocabulum terc\ue,fùavitatum.
mtvovppmíx , puto, exprimere voluit. V. 14. temperatum~\ Ita omnes.
V. 30. revertuntur\ Codex B. re- Autumo tarnen legendum efle, tern-
verterunt. quod & Grotius adno- peratis. mcrlm o-çjf xi'v>}<nv ^ ßoimr
tavit. íp'p'u&juov qçjxoffdfcwv , 4 Kxltmdjcurfti-
V. 31. Erotime~] Sic uterque icri- vm.
ptus. Editur, Eratine. V. 15. contingeret~] Sic Codex B.
V. 32. itemque Terpfice] Sic utcr- ca:teri male, contigue.
que. at editus, item Terpfise. puto V. 19. geßabat] Codex В. reli-
perperam. qui, geflttabat.
Ibid. Diona] Editus male, Dione. Ibid, complexionibus"] Plane Har-
V. 33. monaultter] Hoc & Gro- monicum vocabulum. Ita enimrcd-
tius ex icripto fic correxit . Editus didit Gra:cum ovwpxtn.
male, monaliter. Gloflae A. cum una V. 22. adfimulata] Sic Cod. A.
fiflula. alter, ajfimulau. editus , affimilau-
Pag. 1 7 1 . v. 9. praclue~\ Sic uter- V. 2 5 . Denique mox ut] ti ut ma
que, editus, praclui. lein edito omiffum.
V. 17. glandibus ] Vterque feri- V. penult, aliismodulii numerifque,
ptus, cladibus. quod non intelligo. voce etiam adfociata ,] Нагс tria uno
V. 20. Ei Tanaif] Codex В. Ir Ta- vocabulo tiin Graeci fignificant. E-
naii. V.21. Codex B. inpune. &V.22. gregie hoc explicatur ab Ariftide
inmiti. - . pag. 32. ubi vide v. 17. Moduli funt
V. 25. Quo Amphion] Codex В. /игл©-, numeri, pudy«№r. vox adfo-
reliqui^Mononhabcnt. % ciata,Aí|/f.
V. 3 1. Arionam] Codex uterque. Pag. 173.V.4. potijfimus] Vterque
editus, Ariorium* feript. qui & y.j.rotat. & v. Z.fufficii.
V.15.
 344 M AR С I M EI
V. 15. crmr] Codex В male,
deeuit. Forfan pro glofla fuprafcri-
ptum fuit decrevit , quod deinde ma
le & corrupte in tcxtum irrcpfit.
V. \6. plaußrilucas] Vterque fcri-
ptus.
V. ï 7. Tarnafias ] Vterque. edi
tus , Рлгг/муш. v. 18. Codex Ъ.аЬ-
dítum.
V. 23. nullit] Sic uterque. excu-
fu s, nullt, quod puto fphalma typogr.
V. 2 5 . chaos ] Codex B. male ,
chaus. v.26. Codex A.optumus.
V.28. Natas, fed male Cod.B.
vividos, v.29. uterque, Solve.
V. 32. cire] Sic Codex B. cum
circumflexo. alter, cure.
Pag. 1 7 4. v. i . vellent] Sic Codex
A. at B. velent. editus, velim.
V. 3. Poßhac] uterque MS. ex-
cufus, Pofl bos.
Y.^.Deducet] Vterque. excufui,
deducit.
V. 13. Cicero] Scriptus uterque.
Deinde A. profères, alter,prefers. Ex-
cufus , vero praferens.
V. 16. Phcctontos] Vterque, Foe-
tontos. Sic pag. 175 . V.2 7. Fcctontiaf-
que . Editus , Plutonios. Gloflsc B.
Solis.
V.i p. Vultutjugandifque] Ita Cod.
A. alter melius , jugandu quaferenda.
Editus , jugandis,ferendos. In noftra
cditione fphalma typogr. e&,jugu-
landtfque.
V. 22. luxa] Vterque fcriptus. &
Grotius in Erratis atque Notis. Ii-
dem fcripti , prodient. Editus, prode-
rtt. & in margine, prodeant.
iOMII NoTi
V. 27. chely] Vterque fcriptus ,
chelis. quod per y fcribendum , cht-
lys. Ibidem corrige, camœnam.
V.28. Galatea petfinante] Sicu-
terque. Grotius in Erratis & Notis
male , perfinantes.
V. 3 1. Inreßinäus] Vterque MS.
quodecrte optumum. Excufus in
epte , Interßintlus . Ante ultimum
verfum inferendi funt fequentes no-
vem verfus, male omilTi.
Carmen Menalia tulere pinut
Tercuffaque modis finat Lyceit
Soilers Arcadia пет us cicuta
Pernix femiferi puella Panos.
Nam verfa in calamosfinat loquaces :
Quam dum forte Dens premie labellü,
Sujpirat velut ofculis canorem.
lam nunc blanda nielas carpe Dione ;
Dur us quippe rigor cedit amori.
Menalia] Vterque fcriptus. edi
tus, Manaba.
Lyceis] Codex В. Heek, alter , й-
cheif. editus, Lycais. v.feq. bene Cod.
B. Arcadia.
Pag. 175. v.4. liquit] Vterque
MS. v. 8. Codex В & editus, arun-
dinetum. Cod.A. harundinetum.v. 1 7.
male uterque, Lacena.
Pag. 176. v. 10. luminis] Vter
que Scriptus. & v.2 1. JEgram curam.
male editus, JEgrum cura.
V. 22. horrorem ] Iidcm. quod
tamcn verfus reipuit Scriberem, pa
vorem. Grotius, honorem, quod non
placet.
V. 30. fcribe conjuncbm , adfe-
quendum . Ibidem , vigil curл uter
que fcr.
V.pcn.
 in Martiani
V. pen. paululutn] Codex B. reli-
qui, paulum.
Pag. 177. v. i. terrigenis] Sic B.
carteri, terrigenas, quod non placet.
V.3. edtjfertare] Vterquefcr.
V. 8. repedata] Codex B. Alias
male, reptdiatá.
V. 9. in HU incogitabili effigientia]
Sic uterque. Minus placet quod ex-
cufus habet , illa incogitabilis effi
gientia.
V. 1 5 . formatio prima] Cod. B.
tranipofitis vocibus. Idem manantes
pro emanantes.
V. 16. congruentiam difpenfans]
Sic rurfus tranipofitis vocibus con-
cinnius Codex B.
V. i p. adharere] Cod. B. male,
adhareret.
V. 21. Ariftoxenus] Lepidamhu-
jus nominis etymologiam adferunt
Gloflk Codicis B. unde quam rcli-
quarum vocum Grxcarum explica
tions cruditac fint , colligi poteft .
Ariftoxenus aut virtus acuta ; aut virtus
peregrina. ArU enim virtus, oxenos au-
tem aut ab eo, quod eft oxos, id eft, acu
tus : aut ab eo quod eft xenos , id eft ,
peregrinas.
V. гг. iffa] Vterquebene. Ex-
cuius, ipfam.
V. г 3 . objeiïionis] Codex В. re-
liqui , objeclationU. Sic pag. 178.
V.18. pro affltttionibus , quod Codex
В habet, reliqui, affliclationibus.
V. гр. Fritar] Codex В. alter ,
Spaltat. editus, PJaltas.
V. 32. per nenias] Sic uterque.
nefcio tamen an iatis bene. Nenia
m Capellam. 345
enim eft 39п5'ф<®^ <?&*i > feu lauda
tio , quae inferas iras non fedatura
videtur. Ad Orpheum hie verba
refpicere puto , qui modulorum
fuavitate id eftecit. Editus , per mt
etiam.
V. ult. пес ante] Vtcrque Scri-
ptus. Sed ita vocula prius , qua; fe-
quitur , melius expungeretur. Edi
tus ib ante non agnofcit.
Pag.178.v-1. contingent] Sic Co
dex В & editus. alter non male , сon-
tigerat.
V. 3 . donata tibíeme ,] Hanc hi-
ftoriam apud nullum alium ita rcpe-
riri puto. Foriàn illorum Auctorum
aliquis, qui à Plutarcho in Alexandri
vita memorantur , hoc perferipièrat,
unde Martianus id defumferit.
V. 5 . Sibaritas] Vterque fcriptus.
Editus rede , Sibaritas.
V. 1 6. modulorum gravitate] Can-
tu , qui in fevero modo eíTet íaótus.
Hiftoriam illam de Damone, ex Ga
leno defumtam , vide in Notis ad A-
riftidem, pag. 301.
Ibid. tibicini Jpondeum] Sic uter
que MS. editus, tibicinemJpondaum.
V. 1 7. temulenta dementiam per
turbations] Hoc verborum online
uterque MS. Codex A. male , temu-
lentia.
V. 18. medicatione] Vtriulque
codicis optima leftio, quam & Gro-
tius habet in Notis. Male editur,
medttatione.
V. 21. Schiadas] Sic Codex B.
alter, ifitadas. editus rcäe, ifthiadas.
Gloflahic: Sciadaeft pajftofubitanea
X X in
 34<í Marci Mei BOMII Notje
in caliginem oculos inferens. fcia enim dexB. editus, rite. Efthaeclocutio
umbra dicitur. nugae. infolentior. Hoc autem vult: Quod-
V. 24. сотретtum morbos] Sicu- cunque intervallum modula mur, (m-
terque fcriptus. Editus , compertum compofitum , & intra quod aliud ca-
eft morbos. Iidem , Erophtlus. dere nequeat,) dico aut tonum efle,
V.25. coäatione] Vtcrque MS. aut hemitonium , aut quartam par
& feq. v. tncunäanter. tem toni. Codex B. té partem ha
V. 29. crepitu} Id eft, crcpitaculi bebat fupraferiptum. QuodhîcGro-
fonitu. tius notât , id ex Mufices ignorantia
V.3 ^.perfuaferunf\ Vterque. Ibi eft natum. Vti & quod fequente no
dem Codex Б. cantids. reliqui , can- ta dicit ; benito Lee proportio appellator
tibus- harmonica , utfefquitertia Arithmetica.
V. alt. In ihracta Orpheo canente~\ plane eft erroneum.
Нате habebat Codex В. in margine. V. 16. cum legitima quantitate ]
Pag. 1 79. v.2 . nympharum] Vter Hsec eft ratio fupero&ava. Gloflàe :
que MS. editus, Ijmpharum. ratio epogdoi. Scribendum, epogdoa.
V.6. Attiaco] Vterque fcriptus. V. 1 7. qui ex duobtu finis] Mal
editur Attico. lem, quod. fe. fpatium. v.iç.uterque,
V. 7. à me mortalibw] Sic icripti. Tresfunt. editus , funt tres. Sic v. 2 3 .
editus, mortalibus à me. tertiam partem toni. editus autem ,
V. 12. Etquoniam officium metan partem tertiam toni.
tß] Hic initium facit traftandi de V. 24. Chromatice apptüatur ,]
ipfaarte Mufica. cujus interior finis Scñbe,Chromatica. Subauditur enim
eft, bene modulari. Hucomnisin- diefis. Illa autem feriptura inde eft,
ftitutio tendit . Ita intelligendi o- quod Grxca vocabula , Grxcorum
mnes, qui Muficam bene modulan- more inflexa, eorumque literis ab
di fcientiam definiunt : ut Augufti- autore feriptafuifle videantur.
nus quoque libro 1. de Mufíca. V. 2 5 . toni tertiam partem ас di-
V. 1 3 . rhythmicis & mtlicis aftru- midiam tertia ,] Hoc plane rali um.
äionibm] Id eft, Harmonica & Rhy- quamvis feripti codices arque ас edi-
. thmica. Mélica ipfi funt та àçpetaui. ti hanc leâionem ingérant . Refti-
nemo alius ita locutus . Cacterum tuo veterem ac germanam ; ñeque
duas tantum illas partes ad bene mo- enim tarn craflam ignorantiam Ca
dulandi artem faceré dicit , exclusa pelle: imputabo ; Tertia vero habet to
Métrica : qua; tarnen ad perfeâum ni quartam partem , ас dimidiam quar-
cantum, in qua etiam verba confide- fít.HemioIia quippe diefis habet qua-
rantur , vel maxime eft neceflaria . tuoríemis dodecatemoria , ícu duo
Vide Ariftidem pag. 2 8. v. 2 6. décimas toni partes ; id eft , quartam
V. 14. Dicoquicquid reite] lu Co- partero toni, 8c quartz dimidiam.
Ideo-
 in Martian'
Ideoque & fic idem enunciare po-
tuiifet :. Tertid yero habet tetartсто -
rum diefin , ejufqite dimidiam.
V.26. & harmonía divifio,quoniam
bemiolti modum complectitur. ] Hzc
barbara hint , adeoque expungenda.
Etenim ratio, cur diefis ilia hemiolia
vocetur, ex Ariftoxeno aliifquc eft
clariifima , quod videlicet hzc diefís
fît hemiolia dicfeos cnarmoniz. ut
numerus quatuorfemis eft hemio-
lius numeri ternarii. Si retinenda
fint, hanc cxplicationem adferemus.
Vocabulum modus hie idem fignifi-
cat quod modulâtto. ut 8c pag. 1 80.
v.2 1, pag.18 $.v.25.Deindc pro , &
barmonia dirifio legendum, ab harmo
nía divifione. Sc hemiolium pro inepto,
bemiolti. ( quemadmodum ctiam
GloiTz interdum fuperoftavam ra-
tionem imperite vocant rationem
epogdoi, pro, epogdoam. ) uthic
fenfus bonus ас verus ex ineptis ver
bis colligatur : & vocatur ( 1c. illa
diefis ) hemiolia , ab harmonía divífio
ne ; ijuoniam hemiolium modulât tönern
complectitur. Quod fi vocabulum mo-
dus pro diaßema a.cciphmus, utidem
ufurpatur pag. 1 86. v.2 o. ultima co-
dem fenfu legem us: hemiolium dia-
fiema complectitur. Czterum comple
ctitur legebat Codex B. reliqui mi
nus bene, complet.
V. 28. Топш igitur idem'] Hoc
certum eft ex Ariltide noftro , pag.
22. v.28. Euciidc, pag. 19. v.6. In
de í^ocuiv^- Au£9¡ dicebatur,quae fe-
ptem diverfos fonos habebat. Inepte
autem pag. 1 80. v. 16. inquit : Шт
M Capellam. 247
finum ,idefl , tonum productionem vo-
cavi. Nequc enim tonus ibi adpella-
ri poteft produftio , quatenusfonus
eft , ièd quatenus fpatium cum legi
tima quantitatc , quod duobus funis
continetur, ex pag. 1 79. v. 1 6.
V.3 1 . quia eadem voce nos uti fum-
mus luppiter ßatuit;] Sic uterque
ftriptus. ab edito vocula nos male
abeft. Hzc autem verba vix video
quomodo commode explicari pof-
iint. Ingeniofa eft Grotii conjectu
ra , qui poft vocem principaltum.
v. pen. ilia rejicienda putat. ut ad Io-
vis epitheton adludere videatur.
Pag.l8o.v.i. TnATÛN Д1А-
T O N О с ] Vterque feriptus Grz-
ca vocabula quadratis literis exarata
habebat. quorum feripturam accu
rate ubique exprimendam curavi-
mus. Imperite autem in edito ubi
que xj&oÍtuv pro \stsoüm , quamvis
Grammaticorum cañones pofterius
minus probent. Deindc inepta eft ,
& errónea, tota illa adnotatio, quam
ad vocem Oá-rcv®- addidit Grotius.
V.6. cTNHMMENûN,]
Sic optime uterque Scriptus , nifi
quod pro v¡ omnibus tribus locis ma-
leefte. Editus ubique ovÇàjyfflav.
in margine tarnen adpofitum , al.
тидофмк Miror dodiífimos viros
hoc emendare non potuifte. cum ne
quidem Grzcum fit. Scribcndum
enim fuerat mvilbyfflw.
V. 8. conjunclarum extenta. ] Sic
recte uterque feriptus . ctiam , ut
Grotius adnotavit, Codex Veice-
tinus.
Xx a V. 10.
 ^8 Marci Meibomii Not«
V. io. propemedia.] Codex В ma- V. 28. qua ad proditäiones plena,
le , propemediam. & intégras mediatenus valent ;] Haec
V. 14. TPITH TnEPBOAAinN ,] barbara funt , & fuperiorum feculo-
Codcx В hîc ubique male , T П E P- rum inficctias redolent. Idcoque ma-
BOAEfiN. & alise editiones , ut le infercta dclcnda ccnfco.
Grotius notavit. V. 32. quod eft unus,] Echa»cde-
V. 1 5 . Septimufdecimus. oclavufde- lerem, пес pag. 1 8 1 . v. 4.. adparent.
cimus. rcéle uterquc MS. Scribendum fuiflet ; qua (tcrtia pars)
V. i p. cum ratsone] pV«f. Vide eftunitas, vel, unus. ut Ariftidesquo-
Notasad Ariftid. pag.i 3. v.29. qucpag.^.v^.
V. 2 1, modi quadam emijfione] Pro Ibid, quattuor ad tres.] Sic inte-
ет'фопс lego , remijfione. quod & gris litcris Codex A. & omnes fxpe
Grotium notafle , deinde vidi; Vo- in fequentibus. Etiam Grarci codi-
cabulum modi ucriufquc codicis ces frequenter hoc mendo laborant.
Glofli explicant , font : minuscom- utcxdi&o Ariftidislocoperipicitur.
mode, malim, modulations, qua: ex- Scribendum tarnen, tria. Errorisan-
plicatio generalior eft , & aliis quo- fam imperitis librariis nota: nume-
quehujusautorislocisadplicaripot- rales praebuerunt. quas integris vo-
cft. Sed & (èquente verfu confirma- cum Uteris fignare funt conati.
tur. Carterum quid gravitas fit,quid Pag. 28 1 . v. 2. hemitonia feptem ,
acumen, clariushabemus pag.182. dieftfque] Vterquchic, AIEcIcq.
v.p'en. Verfa autem ilia funt ex Ari- Atquc in hoc vocabulo fere fempcr
ftide, pag.8- v.ult. quartus cafus plurativus и finit.
V. 22. merque fcriptus , írf#¿. V. 4. tres ad duo ] Vtcrqucfcri-
V. 24. prima eft dia tejfaron] Sic ptus.
merque, Latinis quoque literis. In- V. j. duplici.] Sic bene Codex
terdum mendofe , dia teffiron. ut & B. rcliqui perperam , dupli.
infra fsepe Codex B. Eolius. Pneterea V. 9. tropï] Codex B. à reliquis
in omnibus codicibus bina: illa: vo- id abeft.
cesconjunctim,tanquamuna,per- Ibid, cui coharent] Sic fcriptus В.
peram fcribuntur. quod mendi & in reliqui, adharent. Deinde omnes per-
Grotii editione Grsecis vocabulis Л- peram; v5Br£fAv<A@- & я^Ли'Л^-.
ct!iosxfuiv,%fa7&v1i obtiguTe cernitur. Verum alter ordo,ex Alypio defum-
V. 2 5 . ex quattuor] Sic merque tus, etiam in fequentibus adparet.
fcriptus ubique. V. 10. Secundus Iaftius,] Hocpla-
V. 16. producciones duos & dims- ne falfum . Auftorum nullus , vel
d'uni] Hoc barbare vertit & inepte. Grxcorum vel Latinorum, primum
Latine potuiflet , ut pag. 1 8 $ . Y. ult. tonum dixit Lydium , & fecundum,
tonos duo[émis. Iaftium. Itaque ordini fuo hune lo
cum
 IN Martianv
cum fic reftituo : Primus Lydius , cut
cohtrent \sm*-vh@r & \sq:îç\vÀQ:
Secundas JEolius , cum xsmeuohíui ¿r
xsa-içûuohiui . Terthis Phrjgim y cum
duobiu \sm<Pçvy<b> & \snrí(¡<Pqv}4u>.
Quartus laßtits, cut fociatur \sm'¡<¿&<@r'
& iàr*(ï«s<(9* Quintus Dorius , cum
\5Gsz$w£jiu & yjBrtçJves1?. Casterum
ordo Alypiihîc obfcrvatus ccrnitur.
Primum cnim dicit Lydium , tan-
quam acutiifimum; & ultimum,Do-
rium. idque fecundum omnium ve-
tcrum mclopœorum fententiam,qui
ab acuto tonorum numcrationem
incipiebant. Sed & pofteriores Gra:-
ci fuos r¡z*t ab acutioribus incipien-
do numerarunt. Glareanus, & cete
ra Mufurgorum turba , Boëthii vi-
• tiofum diagramma fecuti , à gravio-
ribus ordincm arcciTunt.
V.i 4. Реши inter hos tropos^ Qua>
nam hate fit doctrina fatis eft obfcu-
rum. Si v. 16. legeretur : ut inter
Dorium <¿r Hypodorium , & inter Phry-
gium & Hypophrygium , & fie de cx-
teris , omnia ftatim paterent. Suc-
currit tandem , illud velle Martia-
num, alternos modos, Hypodorium
& Hypophrygium,eo inter fe con ve
nire , quod binas dia tcflaron conio-
nantias, deinceps pofitas indiapa-
fon, communes habcant , qua: etiam
iifdem notis fignantur. Quippe Hy-
podorii dia teflaron ab hypate hypa-
ton ad hypaten mefon , idem eft ,
quod dia teflaron Hypophrygii ab
ejus proflambanomeno & hypaton
diatono comprehenfum. Sic diatef-
faron Hypodorii ab bypate mefon &
1 Capellam. 349
mefe comprehenfum , idem eft , í tí—
demquc notis fignatur, quibusdia
teflaron Hypophrygii , hypaton ac
mefon diatonis ejufdem toni con-
tcntum . Similiter Hypoiaftium &
Hypolydium, dia teflaron & diapen
te confonantias , non quidem dein
ceps pofitas , fed tarnen intra dia pa-
fon, communes habere , ex notis eft
manifeftum. Haec explicatio veriifi-
ma eft, adeo ut v. 18. pro , Hypophry-
gium & Hypo/tolium , legendum cen-
feam , vel , Hypophrygium & Hypoly
dium', vel, Hypoiafltum &НуролоИит.
Atque hxc troporum concordia cx
ipfis notis Diagrammatis x v. mo-
dorum facile colligitur. Sed nova
hie difficultas oritur ex illis verbis
v. 10. qui tan tum dupltces copulantur.
quœ fi V.18. legeretur, Hypoxoli um
Sc Hyperlydium, fie optime explica-
rentur ,• nempe Hypoasolium & So
lium; item,Hyj>olydium & Lydium,
duplices tantum copulari fecundum
Ariftoxenum , qui xui. duntaxat
modos facit ; non autem tríplices, ut
reliqui ; quod, ut dixi, Hyperjeolius
& Hypcrlydius ex Ariftoxcni fen-
tentia non numerentur , fedjunio-
rum quorundam.de quibus Ariftides
pag.23. v.18. Harc tarnen explicatio
non adeo placet; nee prarccdenti-
bus convenire videtur : ut fimplici-
ter dicendum piucm, fuperiorem il-
lam modorum concordiam inter bi-
nos tantum confiderari , cum etiam
inter ternos poifit & quaternos , ac
plures. Ex. gratia , concordia qui
dam arnica eft inter Hypodorium
Xx 3 ' Ну
З^о Marci Mei
Hypophrygiiim , Dorium , Phry-
gium ; quia hi quatuor toni unam
dia teflaronconfonantiam,notis-' Л
fignatam , communem habeant.
v. л 9. Media vero graviorum tro-
porum] Hase binas cxplicationes ad
mitiere poflunt, prout vocabulum
Mediae vel de integri fyftcmatis bis
dia pafon media chorda accipitur ;
vel de unius dia pafon fyftematis me
dia, qua: eft hypate mefon. Priori
tarnen modo ulitatius. Sic Hypodo-
rii media eft proflambanomenos
Hypcrphrygii. & in binis fuperiori-
bus eodemmodo. Casterum v. zi.
omnes codices legunt сг^о-лл/хбсм-о-
$jc4. non quidem maie; ufítatius
tarnen effet , •згфв-лл^ёлсо'^о». Nec
huic icripturas adverfatur vocabulum
Medix, quod prxccdit. Quippe in
ter chordas ab omnibus (л.г<щ nume-
ratur feminino genere, & ^j^í-AAjU-
£ли0[$ь(& , maículino. Solus Bryen-
nius , Muficorum Scriptorum u!ti-
mus , frequenter feminino genere
feribit, ^¡fy<Th.xfÁÍeuio¡jS^vi.
V'. 26. tencrentur.~] Codex A. te-
nereturres. minus concinnc.
V. 27. cumLajfusex Surfe harmo
nía vim] Corruptiffimi hîc funt co
dices omnes . Vnus ; lafftu ex furfe
armonía vir. Alter ; lajfm ex furfe
ermioneavir. Optima eft emendatio:
Lafus ex urbe Hermioma harmonía vim.
Scaliger: Lafus ex urbe Ermionea,har-
moniacam vim. Non maie Grotius :
cum Lafus exorfus Harmonía vim.
V. 28. tria tantum ei genera] V-
terque feriptus argute j tria tantum
;OMII Notî
met genera, mei, nempe , Harmonía.
qua:pag.i79. v. I2.inquit : Et quo-
niam officium тент eft.
Ibid. I Д 1 К O N,] Codex В. 1Д1-
К О N. П Р AK Т I К О N. ESAN-
TEATIKON. quoi. Alter, ТД1-
KON. AnAPTAcTIKON. Es-
ANTEATIKON. Excufus peifi-
me , «Лад» , içytçi*s*i \sertçtçyxs**s*.
Illarum optima eft leétio Cod ids B.
quam edimus. Per (Аде autem feu
eiJixsv, intelligo Mufices partem con-
templativam. nifi pro со $tuptili*$vt
legendum ftatuamus. Nam & hxc
ex Ariftide defumta effe , arguunt
bina: reliqùz partes , & in primis pa
gina: 182. v. 2. tres т* i^etyfiMm
partes, ex Ariftidis pag.8 . v. 1 7.
V. ult. ПРАКТ1КО N efi qui-,
dam materia traäus] pro trailatж.
Practica Muíicain tractatione ma
teria: Mufica: , qua: funt fonus , rhy-
thmus ac verba , verfatur , ut in can-
tu decore ас fuaviter componendo
cxercitati evadamus. Caeterum pro
w^xWv Cod. А. АПАРГАСТ1-
K О N. quod fcrib. «Wfpeefins'v. E-
ditus male, Оя-е^рлянз*.
Pag.l82. v.l. МЕЛ ОП О IIA,}
Quin hxc corrupta fint nullum du-
bium. Legendum cenfeo : ^sAootií*,
fv^fjiomitx , miynç . Helopœia autem
fartesfunt tres : л£ф<г , (pro quo hic
inepte Af|(f,) i»ífys %ç>i<nç. qua-
rum partium fubdivifiones rurfus
adtcrendo perveniremus tandem ad
■oKokUu. Quod enim Melopceiam
tres illas partes habere cenfuerit, hoc
dariflime patet ex pag. 197. v. 25.
Vide
 in Martian
VideAriftidem, pag. 8. v. 15. pag.
29. v.l.
V. 2. Vtcrque fcriptus , E3AN-
TEATIKON. Editus perperam , ¿k-
JtWv. v. 3. optimetres illar partes
in omnibus codicibuslcguntur. Vi
de Ariftidcm pag. 8. v. 17.
V.4. inferius] Codex A . interins.
V. 7. Omnis vox ] Hare vertir, ,
quámvis liberius, ex Ariftidis pag. 7.
v.i 6.
V. 8. Dtvifum] Minus peripicue
vertit Gracum , 2fewpxL*si. Me
lius Vitruvius.
V.u. ut pronunciandi modo] Sic
perperam omnes. pro ut lege quo.
Ariftides pag. 7. v. 25. утюттщ-
fÁo¿Tuv cîvxyvua-eiç muífufr. v. 1 3 . cor
rige, nominatuT.
V. 1 4. Harmonica'] Sicoptimeu-
' terque fcriptus. Infulfe editus, Har
monía.
V. 1 6. tertiam de Syflematis :] Sic
rcéte feripti. Maie editus in textu,
Diaßematis ; in margincm rejeéia ve
ra ledione, quae eft, Sjfiématit.
V. 18. de Modulâtionс, quam Meto
peeuni vocamus.] Si vel ex nu Ho alio
loco inícitix , vel negligentia: , con-
vinci Martianus poflet , ex hoc certe
non video quomodo non polïit.Ver
ba clariora funt quam ut interpolata
eacenfeamus. Latino modulatio re-
fpondet Graecum д*еАа)Л'«е , nonau-
tem piXomii*.
V. 2 1 . Phthongos] Codex A. Vtog-
gos. & v.24. ptoggus- Quas icripturas
ex Gneis QftiyfatQftíyf&i manafle
cft evidens.
mCapellam. 351
V. 22. Verum phthongus dicitur ]
Ariftides videatur pag.p. v. 1 7.
V. 2 3 . intentio , quam dicimus ta-
fini] Sic uterque fcriptus hic&v.^o.
Editus , intenfio. tafim. Dcinde uter
que, qua voxeonfiflit. ut & pag. 184.
v.14. *Editus male , in qua voxperfi-
ßit. Нате autem verba funt ex Ari-
ftide, pag. 8. v.26.
V. 24. Sonos phtbongos vel Jpecia-
tim , vel gêneraliter appellamus.] Sic
codex B. Alter ut editus ; nifi quod
piogeneratim quoque habet genera-
liter. Hare autem & fequentia , cum
obfeura fint & corrupta, breviter ex-
plicabimus. Phthongosfonos velJpecia-
tim, (tí SiwâfMi, poteflate, quomodo
oftodecim in fingulis funt generi-
bus) velgeneraliter (rjîtvM , intentio-
ne , quomodo infiniti íbni exiitunt)
appellamus . Sed generale vocabulum
(íbnus , quod infinitis arque compe-
tit.ut & ipiê Martianus docet p. 1 8 3 .
v.l.) ¡pedales (illi octodecim in quo
que genere folum ) habent. (adeo ut
ex reliquis innumerabilibus nulli id
tribui folcat.) qui ( foni ) íuuocuen
Graja voce perhibentur. Siclegendum
cenfeo. fie explicandum. Codex B,
legit : jpecialia habent, qua idioteta.
Reliqui : habent & fpecialia , qua M-
Vocabulum 1Ыты hic plane eft
ineptum. Videri tamen pofïn ex A-
riftide conformatum , qui pagina 9.
v. 3. щ J[í , inquit, таг jueAoi^x^r ,
фЬ*у{<& ¡Jíttf хоЛмяц, Sedanpro-
pterea íbnus «Лотиг, utilli oñodecim
íbni iJioniltç adpellentur ? Nullum
fane hujus adpcllationis vcftigium
35* MarciMei
apud ullum Auctorem. Prxterca
fcribi debuiiTct : (pécules baient , qui'
ï<fto'nj7er. Pro illo autcm rcpofui ge-
nuinum vocabulum Muficum , Sm-
v»{amç, ab omnibus antiquis,& vel in
primis Ariftoxcno,ufurpatum.Hanc
mcam emendationem confirmant
fcquentia.
V. 26. Vtfi quern admoduni] Itau-
terque fcriptus. Editus pcrperam ;
Vtfi is punit us. Corruptus hie locus
eft, & difficillimus quern cxplicabo.
Vtfi y (audito vel leéto vocabulo )
quemadmodum nobis firibendum fit,
(quas literarum poteftatcs,r додому
SuvoifAHÇ , quos ductus adhibere de-
beamus in illo exarando) cogitemus.
Plane enim vocabulum ¿uvcÍ/aw,
quod pra:ceflerat , explicare voluit :
ut ctiam ex his adjunctis eft evidens.
Itл bac virtus phthongi docet, (exempli
gratia , mefc , nete diezcugmenon,
profiambanomenos ) quid acuminis
exerere debeamus , vel quid lenius re
mitiere.
V. 29. Verum ex illis alia faciunt,~]
Codex B. illis. alter , ißis. editus, his.
Hasc autem male cum prxcedenti-
bus coherent, ut locum hunc muti-
lum cenfeam. Neque etiam tranf-
Eofitione juvari potcft. Porro cum
oc Ariftides non habcat ; quem ta
rnen etiam hoc loco vertifle deprc-
henditur ; fed Ariftoxcnus ; ilium
pagina 8. v.28. mutilumcenfeo. Ita
autcm Ariftoxcnus pag. 11. v. г 5.
Atqueex bis, inquit, qua diximus, pla
num eft , & remifftonem ejfe diver/km
quid a gravitate, utfaciens ab eo quod
о ми Notí
fit -.intentionem quoque al acumine, to-
dem modo.
V. 30. vel gravitas ,] Ita Codex
B. & praeceffit, vel remiffio. Reliqui,
& gravitas.
Ibid. Produclio] Male fic vertit
Gracum , З^'тает?. nifi quis perpe-
ram pro Intentio id irrepuflc putet ;
quodhîcreéte prxcedit. Verfa au
tem Ьгес funt ex Ariftide , pag. 8.
v.j i. Epitafis, anefis, Latinis Uteris
exarata erant in utroque lcripto.
V. 3 3 .firiumquc~] Codex B. ma
le, ferumque. & utriufque gloflar,
tardum.
Ibid. Fit autemfini gravitas,'] Нжс
ad verbum vertit ex Ariftidis pag. 8.
v. ult.
Pag. 183.V.2. per fingulos tropos
XXVIII*J Sicomnes codices. Scri-
bendum tamen videtur , XVIII.
quamvis Ariftidem fecutus videri
poffit , qui pag. p. v. 2 I. vigintiocto
recenfet. Alias enim addendum fuif-
fet , trium generum conjunclim. Con
firmant quoque hanc emendatio
nem verba fequentia : quorum nomi
na fuperius memoravi. videlicet pag.
179. v.29. ubi vide.
V. 6. extrinficus velut adquifittu~]
Ita ambo feripti. Excufus maie , ex-
trinfeco. Ibidem pro media mallem
Graecum chorda: nomen,mefis. quod
fenfum evidentiorem reddit.
V. 12. %çw/xxliK4,] Omnes per-
peram XPiiMATIKOc. Sicv.15.
16. & 32. Scriptos & excufum c-
mendavi, qui legunt; Enarmonitu ,
Chromaticus, itonque Dutonus (Scri-
ptus
 in Martian VM Cap ella м. 353
ptus merque hoc ultimum recle , redte fcripti. Male in margine Grot,
Dtatonos) Quippe vocabula, Enar- edit, producirur . Porro pro, prim*
monios, Diatonos.funt feminini ge complevit , Grotius laudat MS. fui
neris. v.u. verbum f/?reftituendum Icâionem : cum prima complevit. Ego
videtun Principalium vero eft Ьнмр/л. ti cum melius à exteris abeife ccn-
QuodGrotii MS. addit , ЭДим>0>9 fco.
nefcio ubi poneré debcam. Longe V. 5 . fatis proximum fonus ] Sic
melius à rcliquis id abeft ; quia ctiam probe utcrque fcriptus. Editus , fo~
v.i 6. fequitur. num.
V.u. fit fimiles] Codex B. fui V. 7. unde divifarum] Sic Codex
fimili ufii. alter : fuisfimiles. cum glof- A. quia etiam pra»ccdit, divifarum
fa: velyfimilíufu. Ñullofenfu. Vide tertia. Codex B. disjunäarum. Pcr
Notas in Ariftidem pag. in. Perro peram editus ; сon]unciarum.
hic & feq. verfu pcrperam editus, te- V. 8- Sonus vero divifarum] Satis
trachordarum. quod & Grotius cx a- inepte.
liis libris corrigit. V. 9. à mediafine"] Sic refte mer
V. 2 5 . gravis modi finis eft ,] Vo- que fcriptus. Editus perperam, medii.
cabulum modus hie pro modulatio u- V. 1 2 . faftigiatur.] Sic Codex A.
furpari certum eft ex v.lèq. ubi idem & editus. Codex B.faftigatur.
dicitur,^T4y¿ modulatio. Necfequcn- V. 1 3. pbthongain] Sic bene Co
tia permittunt , ut per gravem mo- dex B. alter, ptoggon. quomodo in il-
dumintclligaturHypodorius. Errat lis duobus feriptis ferme femper le
itaque hie cum patre fuo Grotius. gi, fupra eft notatum.
Ca»terum rriefe ultima eft refbectu V. 15. a'ii /Зх^итп/хно!.] Addunt
proflambanomeni, ut ncte, relpeftu Codex A & editus, nommantur. alter
ineiès. Eft itaque poft mefen hie or id verbi rcctius omittit . Sequitur
do : ultima, penúltima, tertia ab ul enim , perhibentur. Sed idem B. opti- .
tima, fuprema. qua: mefe. Vide no me addit : alii О К О П Т К N О I.
tas ad An ft id. pag. 1 1 1. quod ut editum , corrigendum. Sic
V. 28. mefe eft.~\ Editus, mefen & Grotii MS.
notât. Scriptorum leftiones corru V. 20. inpofttione] Sic rede Co
ptas vide in Notis ad Ariftidem,pag. dex B. Reliqui male, impofitionem.
г il. prartcrea Martianum, pag. 18 8. ut & Grotius notavit.
v. 27. V. 26. longiora,] Sic Codex B.
V. jo. ill* chord*] Sic Codex B. & editus in margine. Reliqui, lar-
chord* à rcliquis abeft. giora.
V. 2 2. & %¡á.™(§r ,] да & abeft V. 27. horumalit] Sic probe Co
à Códice В. dex B. alter , hu alii, feribendum, ex
Pag. 184. v. 3. adjungiturí] Sic & his. Editus male , hi alii.
Yy V.28.
354 Marci Mei
V. 28. Verum primi] id eft , яари-
miï.Q&Stiç. priorikts , id eft, xssràrauç.
Subneclantur.] Sicutcrque. Edb-
tus, fubneäuntur.
V.j i. Horum] Sic Codex В. al
ter & editus pcrperam : Hi vero alii.
Pag.185. v.5. piurimis~] Sicutcr
que fcriptus. Vfitatius tarnen cum
edito legetur , pluribus ; quod ctiam
Ariftidis ■пЛи'вет reípondet.
V. 6. per conjunäionem] Legen-
dum , per communionem. Codex B.
hie in margine : id eft , quantitatis vel
magnitudtnis vocum : fed hoc intereft
interjjftema &jpatium , quodJpatium
inter duosfinos vel Пл. vel nil. in-
venitur ftiam plus ; fjfttma autem non
minus quam in día pafon. Sed nihil bo-
nae frugis Ьгес habent. Non tantum
Martianum ; qui vel ipfc ha»c igno-
ravit, vel faltcm eft corruptus ; non
explicant ¿ fed & per fe plane funt
errónea.
V. 7. fecundum morem] Pro fe-
cundum mallcm per. ut alias ubique
particulam >ф' interpretatur , & hie
quoquc pneeflit.
Ibid, id eft, Sic uter-
cjue MS. Editus nude, x*7' й)-©-.
V. 1 1, in diaftematis] Sic probe
fcripti. ctiam Grotii . Editum , in
diaftemate.
V.i 8. proportionem] Vtcrque icri
ptus ; & editus in margine: in textu
autem, rationem. v. 19. pro conbiben-
tia legendum cfle convenient, ctiam
yidit Grotius.
V.2 8. de quattuor] Lego, per, vel
tX quattuor. ut etiam eft v. penult.
to m il Not*
V. jo. conduit.] Sic Codex B.
alter , concinet. Editus , сon tinetur ,
minus bene.
V. lilt, tonos duo femis , ] Probe
uterque Scriptus. male editus , tonos
г. & femis. Sicpag. i8<i. v. 3. tonos
tresfemit : ubi editus rurfus & infar-
cit. Ita& V.9.V.12.
Pag. 186. v. 2. quattuor ad tres.]
Sic Codex A. v. 1 1 . oäo ad tres.
V.4. ditfis bis feptem:] Vterque
feriptus ; diefis XI III. V. 5. я funt
ex Codice B.addidi,
V. 6. geminat ,] Sic fcripti. edi
tus , duplicat. quod etiam fcripti illi
habent v.9. V.j.unumadduo, Co
dex A.v.8. editus, &Jpattorum. -n
& fcripti omittunt. v. 9. editus, die-
ftfque.
V. 10. indiplafi & diametri regu
la,] Haecle&io, fi ulla, depravata
eft & infulfa. Relcribo : in dtplafiepi-
ditrita ratione. Pofles quoque ; m
diplafiepidtmoiraratione : fed minus
ufitate . Scholium hîc rurfus addit
seque ineptum Codex B. Habet enim
oftonaritts t erttonar i um bis & ejus daos
tenias partes , quas dtametrum appcl-
lat , vel diametri regulam. Nam ubi-
cunque binanus fuerit , dtametrum dt-
citur. quia per bin.trtum omne dtame
trum .i. medium dividí tur.
V. i j. tetraplantur.] Sicomncs;
minus tarnen bene, mallcm, quadru-
plicantur- quod verbi eft v.6.
V. 16. tetraplafta] Omnes , te-
traplafi ratione. Id formatum puta-
runt barbari homines, ut v.10. dipla-
fu & v.ij.epogdoi.
V.18.
 in Martian1
V. 18. Vbique (in omni hac com-
putatione) diefin in enarmonto] Delc-
tâ voculá in, qua? eft praecedentium
duarum literarum repetido , lego :
die/in Enarmonion.
V. 20. ex multii niodis conftatts,]
Grotius ex MS. magnitude vocu con-
fians. dcletis tribus voculis. Sed ita
majoribus difficulutibus implicabi-
mur. De hac locutione vide Notas
ad Ariftidem pag. 225.
Ibid, quod] Codex B. Reliqui,
qu£. perperam.
" V. гг. & in dtaflematis memora-
yi ,] Certe non omnia. Infpice Ari
ftidem» Particulam & addidi ex Co-
dice B. Idem pi tía earn, pro quo re
liqui , pratereo.
V. 24. quem -зге^л.] Sic merque
feriptus. Editus voce auftius; quem
Grace "sr^jfA. quam inferétam puto.
V.2 5. МММ conficitur.] Ita omnes
inepte. Lego, ex omnibus (Jfè mxQm)
confiâtnr. vide v.8. v.i i.& pag.prae-
cedente v. 30.
V. 26. tenditur. ] Vterquc feri
ptus. Editus, dißenditur.
V. 28. tcrtiam] Omnes perpe-
rzm,tertium. Mirum in fcriptura ad-
co manifefta errari potuifle.
V. 20. diatonum] Mallem, dia-
tonon. ne quis ncutrius generis id
putet.
V. 30. in nettn ] Sic recle Co
dex A. alter male , in tcrtiam. Edi
tus, in nete.
V. pen. exurgit.] Codex A. ex-
currit. non male.
Ibid, л media , excettemium ] Sic
M С a p E L L a m. 355.
quoque refte diftin&us erat Codex
B. at male editus.
Pag. 187. v.2.. Tetrachordon] O-
mnes perperam , Tctrachordos , Gro
tius legit; Tetracbordos eft Tv. chor-
darum. Non vidit ineptum eflc illo-
rum verborum fenfum. Confule
Notas noftras in Ariftidem pag. 2 30.
V. 4. Et enarmonion] Ita Codex
B. & v. 8 . uterque. reliqui rc & hîc
non agnofcunt.
V. 5. pluribus jpatiis ,] Perperam
Grotius to pluribus hîc putat valere,
majoribus.Rcfpcxh Martianus ad vo-
ccm mwnr.
V. 6. de hemitonia] Vterquc feri
ptus. de aBeft male ab edito.
V.p. ab immutabilibus] Vterquc.
Editus ab non habet.
V. 10. obœdiet] Ita uterque hîc&
pag. 1 8 3 . v.2 1 . Editus, obtint.
Ibid. per diefin , & diefin , & dita-'
non ] Editus mutile & deprávate :
per diefin ¿r diatonon. Codex A. dia-
tonos. Qui reftituenda funt ut edi-
tum.
V. n.Jùbmittitur.] Vterque feri
ptus ; ut etiam in fuo reperit Gro
tius. Editus perperam,y«»z/r«r.
V. 14. In gravem] Legcndum
cenfeo : in gravitaient, vcl , ingrave.
V. 1 5 . ipfis] Refcriberem, iis ipfis;
fei licet, immutabilibus fouis, v.p.
V. 17. modum integrum compleat:]
id eft, modulationem integram , feu
totam , ut loquitur v. 1 1 . ut indubi-
tatum fit , vocabulum modus à Mar-
tiano ufurpari pro modulation quod
notent quoque Lexicographi. Maie
Yy t hic
tf6 M ASCI Mei BOMII Koxje
hic modum integrum cxplicarcmus, que intelligi poflunt , tarn tono fu-
e Aov т^оям 4 u'vov. perodavo , quam eo , qui & i^sV^
V. г 2. reäa] Sic Codex A & c- adpellatur : potius tarnen de priore,
ditus. Codex B. perperam , ereäa. fi fequcntia verba confiderentur.
V. 2 î. Euthia. & v. 24. Anacam- Sintradationisordineminfpiciamus
ptos. Peripheres.'] Ha?c vocabula mer pag. 1 8 2 . v. 1 7. hîc agendum eflct de
que feriptus uncialibus literis Graecis Tonis feu Modis. Tanta hic confu-
exarata habebat. fio. cujus ipfum Martianum mérito
V. 26. quadriftdos] à quatuor & poftulamus. Nam fi vel maxime di-
fides minus feite со mpofitumvoca- catur, brevitereum toninotionem
bulum. explicando , & duplicem ejus figni-
V. 27. fix] Perperam Codex В. ficationem oftendendo, ad przee-
VII. ièd rede , Enarmonii. pro quo dentia ledorem remittere voluifle,
reliqui male, Епагтотл. quid attinebat agere de tetrachordis
V. 28. quarum prima,] Male Co & pentachordis ; quae utraque , cum
dex В. quarum una prima. fyftemata fint , in tradatu de fyfte-
V. 29. toritaa.] Sic emendavi u- mate pertradari debuiifent ?
triufque fcripti ledionem,f<w/<i. qua: Ibid, d-iftus eft,] ii eft non habet
etiam in margine editi habetur. Pef- Codex A.
fimc in textu, diatonia. V. 3 . hoc eft, de nota qualibet in no
V. 30. modos] Sic uterque icri- tant;] Hxc verba ferme ejiccrem.
ptus. Editus perperam,wo</w. Etiam Nifi enim largiffime toni vocabu-
hie pro modulât 10 accipitur. ut confi- lum accipias,errorem pariunt. quip-
deranti liquebit. pe ab hypate mefbn ad parypaten in
Ibid. Enarmonion] Scripti , litcris Diatono, non toni fed hemitonii in-
Grarcis. ut & fequentcs voces, tetar- tercedit intervallum : nempe, ut re-
Temoria diefi . Editus , Enarmonia. centiores loquuntur, à mi ad fa.
quod ferri potcft , fubaudito , di- V. 4. fi à jota direäo in figma ja-
vifio. tensfigna] Sic Codex B. & inerraris
V. 31. llludvero] Sic probe uter correxit Grotius,cum proftgma edi-
que fcriptus. Editus, In tllud verb. tum eflet , fumma. Sed & hare erró
V. 3 2 . tritemorian diefin] Sic fcri nea. Si hase verba , àjota directo, re
pti Grxcis litcris. v.icq. chroma abeft tiñere velimus , feribendum : ft л
à Codice В. jota direäo m zetafigna •■ Sin verb um
V. pen. enarmonii ] Sic probe u- jacens , hoc modo :fi à jota directo &
terque fcriptus. lambda jacente , in zjta cjrpi jacens
Pag. 188. Tonus eßjpatii magnitu ftgna.
de.] Dubium de quo tono ha?с ver V'.5. quanta quaíefve] nempe, ma-
ba fint accipienda. quippc dc utro- gnitudines.
V. 7.
 ты Martian
V. 7. eloquemur.] Sic uterque
fcriptus. editus , tloquamur.
V.8. finguli quique~\ Sic bene Co
dex B. reliqui perperam , quinqué.
Pro quo faltem fchbendum effet,
quindecim , fi hanc locutionem pro,
finguli ex quindecim retiñere poffi-
mus.
V. 14. principalium principali,'] Sic
merque fcriptus. editus, principali
principalium. 1 lud pentachordum ; non autcm in
V. 15. Verum principalium ,] Hic
integrum tetrachordum excidit ,
quod à neutro codicum reftitui mi-
ror. jGrotius, feu potius ipfius adju-
tores , viri fummi , Scaliger , Vulca-
nius, nec tantillum emendare potue-
runt. Rcfcribo : Seaindum л media-
rum principali ad medium extenditur.
Verum principaltum & mediarum ( fc.
tetrachordis) connexum.
V. ij.in neten conjunäarum.] Sic
probe uterque fcriptus. editus in ne-
te conj. & rurfus v. 1 8. in netefepara-
tarum. Ibidem nota , quod vocabu-
lum /го^/М£(Г(^- vertatfubmedia.
V. 20. & quintum exceüentium ]
Refcribo : & quintum eft , & à nete
feparatarum in neten exceüentium pro-
fertur'. Parum bic vidit parens
Grotii.
V. 2 2 . quoque quinqué] Sic mer
que, editus & inferfit. & quinqué.
V. 24. quod&gravius ,] Ita Co
dex B. reliqui , quod eft gravius. Sic
pro dieimus , Codex B. dteemus.
V.27. in mediarían illam] Hoc in-
eptum videri poflit,ut fimpliciter fit
feribendum , in medium . attamen
vmCapellam. 357
commodam hîc explicationem ad-
ferre poflumus. Quatuor enimfunt
mediat chorda? ; nimirum , fuprema
mediarum, penefuprema mediarum,
mediarum externa , ultima media
rum ; qua? uno nomine , & x*7'¿£a-
xJwj media adpellatur. Dicititaquc
in mediarum illam , qua? in Lydio
(exempli gratia) jota réélu m habet ;
id eft, in ipfam mcdiam ; extendi il-
mediarum extentam, &c.
V. 2 9. per divifionem] ф AJjgt£<&-
|/v. melius, per disjunftionem.
V. 20. in ultimam divifarum] Ita
correxi omncs codices tarn fcriptos
quamcditos, quimendofe legunt;
in tertiam divifarum. neque hoc vi-
dere potuit Grotius.
V. 3 i. atque in nete~] Voculam
in addidi ex utroque códice. Ita au-
tem hîc legendum : atque a divifarum
extenta in neten excel, ut v. 2 5.
V. penult, afferere , qtudam ] Sic
probe uterque fcriptus. editus , affe
rere quofdam. Pro tetrachorda plane
legendum , pentachorda.
Pag. 1 89. v.2. adquifitum in omni
bus quidem aliis collocari;] Hate & qua:
fequuntur revera obfeura funt , qui-
bus an lucem aliquam adferre pof-
fim, videbo. Dubitatio propofita
ha?c eft : Tetrachorda ab hemitoniis
incipiunt. cur non arque pentachor
da ? Mediocriter in Muficis exerci-
tatus refponderet : quia illo modo
pentachordum quidem erit,feu quin
qué chordarum fyftema : fed illud
non conficiet dia pente ; uti tetra-
Yy 3. chor
j<¡8 MarciMei воин Notjb •
chordum, dia tcflaron. Si cnim pen- fiforte in fubprincipalem , aut in alni
tachordum incipiat ab hcmitonio , forte fyftematum ; aut , tanquam in-
in acumen progrediendo , bina»in il- cpta,expunc"ta mallem. Harmonico-
lo hemitonia ponentur. Hoc doccre rum nullus ita loquitur. Euclidcs &
vult Martianus. Verba illius ita ex Bryennius fimpliciter: Tranfitus per
plicaren! : Adquifitum in omnibus fjfiema eft , cum ex conjunciionc in dü-
quidem aliis confonis intervallis , junclionem , aut vice verfa, fit mutatio.
nempe , in pentachordo , oftachor- V. 14. in altum tropum) Sic quo-
do, hendecachordo , dodecachordo, qne rede uterque feriptus. Grotius
pentccsedecachordo, collocari ; at in perperam MS", leftionem laudat;
tetrachordis collocari non pofle, in alium locum. Quamvis enim tonus
cjiiod foni bujufmodi confequenter vocis locus definiatur, illud tarnen
fumti,tctrachorda (ut ex enarmonio vocabulumhîc plane eft alienum.
genere & chromatico eft evidens) V. 1 5 . vel per nwdulationem,~] Sic
non confíciant,quar dia teil aro n con infigni errore omnes Codices>quem
fondit. tarnen non male ipfi Martiano tri-
V'. 4. femper ab hemitoniis\ nempe buimus , qui Graecum [xtKomäiz illo
in genere Diatono , & Chromatico Latino vertit/ ut fupra pag. 18 г.
tonixo. qua: limitatio eft addenda. v. 1 8. Legendum ; velper mehpatam.
Porro v. j. Codex h. fiant, rcliqui, quod ex fequentibus eft certum. Vi
fiant, v. 4. Probe Codex В. dueun- de Euclidem pag. 21. v. 16. Bryen-
tur. male alii, d:с tint tir. nium lib. i. cap. ultimo.
У. ^. пес tarnen] Vterquc feriptus V. ij. Degenere moduLndt.~} Par
tarn, quod legendum , tarnen, editus tium Harmonices, cjuas pag. 181.
male, tarn. propofuit, ordo requirit, ut agat de
V. 6. videatur,"] Sic uterque feri Mclopceia. quod vocabulum etiam
ptus. attamen melius exeufus, vi- reóte fcquitur. Sed modulandi ge
itшит. nus hic vocat quod Gra?ci> 5^'®- рч-
Ibid. apponitur.~] Glofla: A. ad- hamiiou;. Sic Ariftidcs pag. 29. v.uir.
qnißtus. non male. Modos mclopceiae genere facit tres,
V. i o. ut ab Enarmonio genere aut Nomicum, Dithyrambicum, Tragi-
in Chroma, aut in Diatononi] Sic opti- cum. Vel etiam illas mclopœix fpe-
me Codex B. & ex MS. Grotius. re- cics ita vocat , quas Ariftidcs tradit
licjui perperam : in ( Codex A. ab) pag. 28. v. 3 2. & ipfe hic v.2 1.
Enarmonio , aut in Chromate , aut in V. 19. effccla.~\ Codex В. male,
Diatono. affecta: cum glofla, aptata.
V.u. velper fyftema, ut~\ Sic pro V. 2 1 . Et hjpatoides ] Sic uter
be Codex B. reliqui male, aut. Qua* que feriptus. ab edito abeft vocu-
fcquuntur ; à prmcipali principaltum h&.
Ibid.
 in Martian vm Cap ell am. 350
Ibid. per gravieret fines'] Melius fulfc, ritmizete. fupra fcripto, Humeri
Codex B. graviortbusfinis. inqmfitio. *
V. 2 3 . dtthjrdmbua] Codex B. a- V. 22. dictus accidere] Sic uter-
lias optimus , Л1ПАРА IAMBI- qne. GIqAjeB. fupra ЛДш fcriptum
K A. Pinguis ac crafla plane hxc le- habebat,y¿. eft à me. Editus, iiclifunt
âioj quam seque pingui glofla, à accederé.
ruílico tantum ftomacho conco- V. 24. ficia] Sic uterque. Editus,
quenda , efferfit. Ita autcm in mar ficiata.
gine : Pinguia iambica , qus. non fmt V. 2 6. arfin ac tbtfin :] Vterquc
graves ficutypatoides , песfunt acuta , fcriptus. Editus, arfim & tbefim. mi
ficut netoides. quae verba , fi pro pin- nus bene.
guia iambica , fubflituas ditbyrambica, Pag.iQi.v.i. Sextum,] Codex B.
fana funt , & tcnui Muilcorum fto Sexturn eft.
macho convenientia. Ibid. de converfionibus. ] <o€/»
V. 2 7. homologica.~] Codex A. co- 5€oAéJV. Sunt enim plures. ut vide-
mioloica. alter, comiologica- cum glof- re eft apud Ariftidem pag. 42. v.ip.
fa seque inepta, comcediis convenientia. Idem vocabulum pag. 182. v. 17.
& idem in margine : vel omologica, vertit > Commutatio. & pag. 189. v.p.
t.fimilem habentia ratienemficundum Tranfitut.
quod eft res. quse aliquanto eft rac- Pag.ipi. v.7. autperJpatium] Sic
lior. Codex B. à reliquis vocula ^fr abeft.
Pag. 1 90. v. 6. modorum] id eft, V. 8. per maipientem] Sic probe
modulationum. Gloflse B. tonorum Codex В. rcliqui male, incipiente.
vel Jpecierum in pedibus. male . Idem V.U. aut duplum] Нзгс eftle-
v. 1 0.& 1 1 . pcrperam,rhjthz.omenon. ftio Codicis B. rcliqui vocula au-
V.U. materia eft] Vterquefcri- ftius , aut duplum eft.
ptus. cditus, eft materia. V. 12. profertur] Codex A.pro-
V. 1 2. autjpecies] Sic probe fcri- feretur.
pti. cditus, ad. Species hk idem V. 15. dividitur; hic etiam] Sic
quod, forma, quse formam datcan- uterque fcriptus. Vocula auftius e-
tui , cum modi fint materia. Vide ditur: dividitur: ita hie etiam.
pag. 197. v. 3 1. Ariñidcm pag. 43. V. 17. enrbjtbma] Ita Codex B.
v. 12. Male editus, enrythmica, hie & v. 19.
V. 14. ficut] Codex A. ficuti. Sic uterque feq.verfurefte,4^fhma.
V. 16. TaäUyUt] Sic fcripti. cdi ubi item editus, arythmata, ut Sc
tus, Taclu vero, ut. v. 21. V. 18. male Codex B. rbj-
Ibid, nobis] An Harmonics nar- tbmoide.
ranti, ut v. 2. noftri ? V. 20. vel in aliis,] Codex A ma
V. 17. Rhytbmice] Codex B. in- le, & in altif.
V.24.
360 Marci Mei
V. 24. ßrongyla,] Codex JS.ßrin-
gila. A flhngilU. uterque male. Edi-
tus bene Gracis Uteris, çpoyfvA*.
Ibid. peripleo.] Hanc k&ionem
reftitui ex pag. 34. v. 2. Ariftidis.
Vtcrque feriptus verse proximam
habet , legendo , П E P I П Л E с .
Peflime editur hic & v. 2 6. -я&я-Лез-
(*%ьх. at in margine aliquante» me
lius habetur , *&лъ\г».
V. 32. elevatio;] Sic male hic o-
mnes. Scribcndum, elatio. quod re
cle ubique fequitur. Quamvis La-
tinius fit ,fublatio. quod aliis aueto-
ribus pro ifto ufurpatum.
Pag. 192. v. I. Compofiti] Male
Codex B. compofitos.
V.2. pares.'] Vterque Codex cum
glofla, epitriti. bene.
V. 8. atque illa, qua] Sic Codex
A & editus. at В. atque alta , quia.
Idem , ejfe Ce. pojfunt. expunfto ver
bo, nominamus.
V. 10. oppofitionem] Sic merque
ícriptus reâe vcríum habet vocabu-
lum луЩипу , ex Ariftidis pag. 34.
v. 30. Scd& omnes rectepag. 103.
V. 2 1 . Editus h'ic , oppofitum.
V. 14. qua alias Dacljltca ,] Ita
híc & fequentibusbinis locis pro alia
feribendum effe videram. compro-
barunt earn feripturam deinde mer
que feriptus. v. 1 5 . Codex A vocu-
la auctius legit ,■ alias duplicia. Idem
v. 20. tres pro tria.
V. 20. modum facit. ] Hanc le-
«ftionem, quam uterquc feriptus ha
bet , genuinam cenfeo . Gra?cam
enimloquendi rationcm, é ¿t J: q-çj?
o mu Not*
ií»f, expreffit. Editus, modum fu-
aunt, та modum gloífr В explicant
çermenfuram. ► .
V. 21. Dicemus. ] Vterquc feri
ptus. Eákus, dteimus.
V. 22. aquali] Sic optime feripti.
Editus, aqualia.
V. 2 3 . geminum] Male Codex A.
generum.
V. 24. diplaßon] Sic feripti. Edi
tus, diplafium.
V. 26. five иtins ad duo,] Sic pro
be Codex B.rcliqui male,«»/w.ldcm
feq. V. memoratum , ubi male reliqui,
memoratur.
V. 2p. tres funt.] Ita Codex A.
alter , tres erunt. Editus , triafunt.
V. 30. Tüttau] Ita reâe feripti.
Editus, rationem.
Ibid. quifit ad tres quattuor.] Sic
uterque feriptus. Editus, tria. Hic
voculâ additâ legcrem , qui fit ut ai
tria quatuor, ficut pracedit v. г 9,
V. 3 1 . redeamus. ] Sic Codex B.
reliqui, recurramus.
V. ult. arfin & tbefin] Sic feripti.
Excufus minus bene, arfim &tbefim.
Pag. IP3. v. 2. à pentafemo. Ita
uterquc feriptus. Editus, ab pent.
V. 3. numero.] Sic feripti. male
Editus, питан.
V. 6. memoravimus,] Hic proba
eft utriufque Cocficis leftio . male
Editus, numeravimus.
V. 10. altquandoin numéros] Hunc
locum ita optimc reftituit uterque
fcr.Codex B.e^afimo. A,exemo. quod
facile corrctlum. Editus mutile , ali-
qH.4-.d0 in numero aeeipere debemus.
V.12.
 t IKÍdARTtANVM CaPELLAM. ¡6l
V.i г. At vero] Male Codex В, fcriptus. & fcq. y.appeüafonos. Edi-
aut vert. \* '{.'*« tus Gratcis Uteris hiec exarata habet,
V- 1 5 . Périodes'] Sic íiripti. Edi- ut & pag. 1 96. v.i o. iambizin.
tas,?eriodus. v. 16. t>ro quique Со- V. 2 j . copulatur.] Codex В. ííw-
dex A. quinqué. & />¿r« , quod etiam ponatur. v. 25. Codex A. fubjun-
■ editas in margine habet , pro im- ¿if«r.
pares. V. 25. Major verb, qui] Sic pro-
W. гг. per antithefin ,] Sic reâe be feripti. Editus inferfto verbo.
merque fcriptus Major verb dicitur.
V. 2 2. infequentibus longe potiori- Pag. 195. v. il. Ortbius] Codex
but;] Sic probe Codex B. Editus, A vocula audius legit , Ortbius ve
aut mfequentibus longe prioribm. Co rb, qui.
dex A non habet parti cul am aut.po- V. 14. aliquant ] Ita Codex B.
tioribws explicandum eft , majoribus, reliqui , quandam. V. 15. pro reliquk
V. 2 3 . Editus , infequentibus- ubi vo- maie Codex A, reliqua.
cula in rurfus abeft à Codice В. V. 23. previH/f.] Gloflàe B. per-
V. 24. fufßcere] Addit Codex В. currit. v- 25. «имя male ab eodem
quod vocatur monocolon. Ex glolla id abeft.
irrepfifle puto. Idem v. 25. compltn- V. 25. bifdem] Sic feripti. editus,
dum. iifdetn.
V. 5 2. difemus bujus ,] Maie Co V. 2 8. recipiet,] Ita exeufus. Co
dex A, huic. dex B- recipit. alter, recipiat.
V. 3 3. brevior] Graece, ¿itkSi. ut V. ult. ab tambo ] Partícula *¿ à
major, ЛягЛ»?. Codice В male abeft.
Pag. 104. v. i. ?«/4 //>/i aßidui- Pag. 196. v. 1 2. venena] Sic Co
tas ] Quis haec Martiani eiTe nega- dex В. alter, veneno. Exeufus, ve-
bit ? & quis non dice t efle inepta ? nenum. •
V. 4. decet,ne'] Sic feripti. Edi Pag.i98.v.3. Contimit.] Perpe-
tus maie, пес. v. 5. oportet male abeft ram Codex A, continua.
à Codice A V.4. Cymeftn] Gl. A.Jpecieseß
V. 7. aptatur,] {c.pjrricbius. Sic carminis. Átomninolegendum, hji-
Gl. B. male Codex A. aptantur. & pj<nv. fcuLatinisliteris, camefin. ut
т. 8. compenfent. obfervavit Meurfíus . Scholiaftes
V. o. quadrifemo] Gl. В , fupra- Theocriti : -rm сЯп9*л*[м'ш mxfjtf
feriptum habebant, fe- à. V. 10. IW/- <¿¿¿lcn îazréçgcç , ¿KÍyScu neS^MfY*-
twr aberat à Codice A.
V. 19. ut utroque] Male Codex J[s цЬ^л, л nyyiay>f&icif Лв-
B. ut in utroque.
V.u. 4/0 www*] Sicuterquc W.6. Hobes] Sic uterque feri-
Zz ptus;
j6i M aäci Me i
tus; & editus in margine, qui in
textu , Tandem.
V. 7. Mifciäo] Gl. В. Varie* For-
làn fcrib. mifalla.
V.io. Sic] Codex В. reliqui, Sir.
V. 1 3 . deofque] Vt Mcrcurium ,
lovem . Haec eft Utriuique fcripti
proba lectio. Editus, dctfque.
V. 16. bile,'] Codex A male,
yili.
V. 18. comis,"] Sic fcripti, cum
gloíTa , pulcbra. Editur, comes.
V. 2 1. Lurgis] Ita fcripti. Gl. В,
improbis, gulofis. Gl. A. gluttvnibut.
Editus, lurgis* quod Grotius pro I«r-
gis , id eft, lurgiis pofitum ccnict.
V. 2 3 . ipfoque] Male Codex B.
ipfo. Ibidem, bombinatorem legit u-
terque icriptus. Editus , bombinatore.
V. 2 5 . vider.] Codex A male ,
vidit.
V'. 27. Parvo obfidentem ,] Sic re
ibe Scripti. quomodo & Scaliger
Icribendum viderat pro obfidem^uod
editur,
V. 28. Nichante] Sic bene Co
dex A. alter, Sictantem. Editus,
Nittanti. Deinde Codex B. fomno-
lentam.
V. 30. Codex A. Decentem. &,
poffet. Hunc verfum tranfpofita vo
ce fic reftituo :
Decente quando haurire pojfcm póculo.
V. 31. quem] Sic Codex В. edi
tus, qua. v. 32. male Codex A, Sí-
cute.
V. ult. de Harmonía ] Sic male
Scripti . Legendum , de Muße*, ut
reâe eft pag. 165. non autem , de
0M11 Notjî
Harmonica, quippe duas primarias
Mufica: partes , Harmonicam &
Rhythmicam , pertraftavit.
A D D E ad Ariftidem. p.68. v.8.
it, о Эи^ ■яКхтсм enr caí mhíláx
vi«ç jieveùç um ¿oki[a*£(i.] Locus eft
lib.îTî.de Republ.baud procul à fine,
quem,quod illuftrem eruditivae Mu-
fica: ufum monftret , hie adicribam.
crx£V ( luJJX iy* ) едт^/пгжАт»
W yttiln'xf лшЖам miliar ; rat $tx-
Vov , «Vsnç cw агиЛкг 5V еттг 4*ф«
1 0Д îlfÂw etycvltç fKOirSffir к фобг-
рвЛ иг*» ке»г or§f «V ¿ripeé' лт?* *9-
fjuçtov. ça) eiV rjctxç еш и&^Кг
ßeowttyrlat mKv ¡xx^ov ij ^v«V i»
яйя <PaÁvtlxt. фиЛ<х| лс/т» «к oijeJrV,
X( dC'flt^jUOÇîv icwlov с* яйя тятек -до(--
"Ç-*». оГ^ Jij *v w» , од itZblÜK, яскн
jgY¡<n¡A.wm¡@' «и. tíY a¿« SV Tt wa**
01 >t| vtxfimoiç it, if xvtyxtn ßxew'ty-
I$jí* , ^ XK^^ßtlov охбаиге»^ , xi>
5»»7et>i' <*f"£or5 W яиЛеи- фиЛяж*.
(£ -пыжу iolíor it( £í¿V2í 1^ •nháS.risvxtU ,
ттх'фюу ti tíJv x&aiy uvr,uetur ¡¿íy*~
{в Jíg^í ЛЛ^-^ЛУОуЗь' ^TtlílTY
iü-iTite/líov. Vertit Serranus : Nonne
<jr fecunda itous ß>eciei , ^«д»и ¿» fo rr-
ro« verfari diximus , qui quafifit prt-
fligiis , certamen conflitucndnm erit ?
& quemadmodum ti qui pertculumfa
ceré volunt an рпШfint pavidt , ad fire-
pitus & tumult ut adducunt : ifa & ju
niores per formidmes quafdam ejr re
turn terribtüum objcRa traducendt , &
ve/a-
 in Martian vm Cap ellam. * 363
voluptates quidam offerendi , quibus ra variarent , nec res tanti videretur,
tntliut quam aurum in igne explorentur: ut illud ubique indicaremus ; vifum
ut periculum fiat an aliquis illorum ex- deinde fuit, in unum quad accrvum
tet , qui ad folidam qttandam mode- colleclas illas fcripturas hie adpo-
ßiam compofitus , errorum incantatio- nere.
ntbus minime irretiatur : ac proindefui- Oxon .«V habent ubi Scal.ér. pag.
ipfius fit bonus cuftos , & ad ejus muß- 8o.v.7.pag.88. v.32. pag.io^v.y.
ces, quam didicit, módulosfeipfum op- pag.107. v-i7. pag.164. v.u.
fortune componat atque conformet. qui Oxon. îç habent ubi Scal.W?. pag.
fi hujufmodi fuerit , &fibi & reipubl. 80.V.15. pag.p5.v-8. pag. 113.v. 13.
utilijfimus fuerit. Atque is qui perfin- pag.i 3 2. v. 2 5.
gularum aWum gradus , pueritü, ado- Oxon. J[t ubi Seal. J[\ pag. 80.
lefcentu, & virilis atatis , explorâtus v. 16. pag. 84. v.u. pag. 86. v. 14.
. eft, & integer atqtte purus ex illo ехл- pag.97.v.3i.pag.p8.v.i6.pag.io¿.
mine evafit , conftituendus eft princeps v.ip. pag.iip. v.3 3.
& cuftos civitatis : eique & vtventi de- Oxon. ¿1' ubi Seal. St. pag. 8p.
cernendi honores , & mortuofepulchro- v.3 3 . pag.po.v.i . pag.97. v. 1 5 .pag.
rum, aliorumque monumentorum ma- 98. v. ip. pag. pp. v. 24. pag. 107.
xima ornamenta tribuenda: is autem v.3 2. pag.125. v.6. pag. 140. v 32.
qui hujufmodi minime fuerit , repellen- pag. 150. v.2 1 .
dus erit ab imperio.
Cum faepius codices Oxon. in MONü. ТП» ©Efli ДОНА,
particularum «V, k. Se ¿e, J[' fcriptu-

FINIS.
 n¡-
"Vi