Sei sulla pagina 1di 41

APOSTOLADO DA NOVA EVANGELIZAO

A PAIXO
Reflexo que Jesus faz sobre o mistrio
de Seu sofrimento e o valor que ele tem
na Redeno
C0ClA8AV8A 80LlvlA
Ed|ao er esparro|: 199Z
Ed|ao er porlugus: 2001









Tradutldo do lmrlmatur orlglna| em esanho|:


ArquIdInccsc dc Cnchabamba Tc!s: 042-56562 / 3 Fax 042-50522
CasI!Ia 129
Cnchabamba - Bn!IvIa

IMPRIMATUR:

Lenos os Iivios de CalaIina e eslanos ceilos de que seu nico oljelivo e nos
conduzii a lodos peIo caninho de una espiiiluaIidade aulnlica, cuja fonle e o
LvangeIho de Ciislo. LIes deslacan lanlen o Iugai especiaI que conpele a
Sanlssina Viigen Maiia, nodeIo de anoi e de seguinenlo a }esus Ciislo, en
quen devenos deposilai, cono fiIhos seus, nossa pIena confiana e anoi.

Ao ienovai o anoi e enliega a Sanla Igieja CalIica, esses Iivios nos iIuninan
nas aes que deven dislinguii o ciislo veidadeiianenle conpionelido.

Ioi ludo isso, auloiizo sua inpiesso e difuso, ieconendando-os cono lexlos
de nedilao e oiienlao espiiiluaI, con o fin de aIcanai nuilos fiulos paia o
Senhoi que nos chana paia saIvai aInas, nosliando-Ihes que LIe e un Deus
vivo cheio, de anoi e niseiicidia.

+ Mons. Rene Ieinndez Apaza
Aicelispo de Cochalanla
2 de aliiI de I998





Tradutldo do Decreto orlglna| em esanho|:

ArquIdInccsc dc Cnchabama
CasiIia 129 - TeIfs: (O42) 56562 (O42) 56563
Iax (O42) 5O522 - Cochalanla - oIivia
DECRETO DO ARCEBI5PO 1999/118

MON5. RENE FERNNDEZ APAZA
ARCEBI5PO DE COCHABAMBA

CONSIDLRANDO QUL OS IROMOTORLS DO AIOSTOLADO DA NOVA
LVANCLLIZAO (A.N.L.) AIRLSLNTARAM UMA SOLICITAO COM O IRLSLNTL
DOCUMLNTO, IARA SUA CONSTITUIO COMO ASSOCIAO CATLICA IRIVADA,

CONSIDLRANDO QUL AS IINALIDADLS L O}LTIVOS DO AIOSTOLADO DA NOVA
LVANCLLIZAO CONCORDAM COM OS AIONTADOS IARA O AIOSTOLADO
LLICO, SLCUNDO O CONCILIO VATICANO II L O MACISTLRIO DA ICRL}A CATLICA,

CONSIDLRANDO QUL, SLCUNDO O CDICO DL DIRLITO CANNICO, A
AUTORIDADL LCLLSISTICA LLCITIMA IARA CONSITUIR UMA ASSOCIAO DL
IILIS COM CARTLR IRIVADO L OUTORCAR-LHL ILRSONALIDADL }URIDICA L O
ISIO DIOCLSANO DLNTRO DL SLU IRIRIO TLRRITRIO (C. 312),

DECRETAMO5

ART. 1. APROVAR A CON5TITUIO DO "APO5TOLADO DA NOVA
EVANGELIZAO" (A.N.E.) COM A CATEGORIA DE A55OCIAO CATLICA
PRIVADA, COM PER5ONALIDADE JURDICA ECLE5I5TICA NO TEOR DO CDIGO
DE DIREITO CANONICO (CC. 113-123, 298-329) E DEMAI5 NORMA5 PERTINENTE5.

ART. 2. DAR POR REVI5ADO O E5TATUTO DO "APO5TOLADO DA NOVA
EVANGELIZAO", ANEXO A E5TE DECRETO.

EXORTAMO5 O5 PROMOTORE5, DIRETORE5 E MEMBRO5 DA A.N.E. A CUMPRIR
FIELMENTE A5 FINALIDADE5 DA A55OCIAO E A PROMOVER A NOVA
EVANGELIZAO 5OB A ORIENTAO DO MAGI5TERIO DA IGREJA E DE 5EU5
LEGTIMO5 PA5TORE5.

DADO NO ARCEBI5PADO DE COCHABAMBA, NO DIA PRIMEIRO DE MAIO DE MIL
NOVECENTO5 E NOVENTA E NOVE.

+ MON5. RENE FERNNDEZ A.
ARCEBI5PO DE COCHABAMBA
POR ORDEM DO ARCEBI5PO

ENRIQUE JIMENEZ
CHANCELER



Copyiighl 2OOO, |a Gran Cruzada dc| Ancr q Miscriccrdia.
Todos os diieilos ieseivados. Lsle Iivio e pulIicado de acoido
con o Apcs|c|adc da Ncta |tangc|izaac (ANL).

L peinilido iepioduzii esle Iivio en sua lolaIidade, sen sofiei
nudanas ou aciescinos, senpie e desde que a iepioduo e
disliiluio sejan feilas unicanenle sen fins de Iucio.




Lsle docunenlo esl disponveI sen cuslo aIgun, aliaves da
Inleinel, podendo sei copiado e inpiesso a pailii dos seguinles
Iocais na WL:

en espanhoI: www.grancruzada.org
en ingIs: www.greatcrusade.org
en poilugus: grandecruzada.vilabol.uol.com.br





Tanlen h cpias inpiessas desle docunenlo. Ioi favoi, veja
a infoinao ao finaI do nesno.


La Gran Cruzada del Amor y Misericordia.
The Great Crusade of Lote and Merc, lnc.
P.O. Bnx 857, LIthnnIa, GcnrgIa 30058 U5A

www.loveandmercy.org




Faa cpias e distribua este livro!


Lsle docunenlo foi foinalado con a inleno especfica de
podei sei folocopiado e nais anpIanenle disliiludo, paia que
nuilos possan sei alenoados poi eslas paIavias. Ieinila que
o Lspiilo Sanlo Ihe faIe a nedida en que foi Iendo, e isso
podei nudai sua vida e a vida de oulias pessoas.



DEDICATRIA:
A neu esposo, neus pais, fiIhos e iinos: oIhen paia o polie Ciislo
despiezado e sigan-no.
A CaiIos, Neiza e elly, leIos insliunenlos do Senhoi.
A LiIi, que ne despeilou o anoi a Ciuz.
A SiIvia, ninha iin na nais doce doi.
A Ines e Chaio, poi seu anoi a evangeIizao.
Ao Cenlio Maiia Rainha da Iaz, no naiaviIhoso e veidadeiio caninho
paia o Senhoi, aliaves de Maiia.
A Maicos, Slanis e Ricaido: guias, Iuz e apoios desla polie secieliia do
Senhoi.

Catalina


"Ama p!cnamcntc quc!c quc p!cnamcntc sc cntrcgnu pnr tcu amnr."

Clara de Assis
JE5U5


Minha IiIhinha, deixa-le aliaai poi Meu nais aidenle desejo de que lodas as aInas
venhan a puiificai-se na gua da penilncia... Que sejan peneliadas poi senlinenlos de
confiana e no de lenoi, poique sou Deus de Miseiicidia e senpie eslou disposlo a iecel-
Ias en Meu Coiao.
Assin, dia aps dia, iienos nos unindo en nosso segiedo de anoi. Una pequena
fasca e Iogo una giande chana... S o anoi veidadeiio no e anado, hoje!... Iaz anai ao
anoi! Mas, anles, oia, fiIhinha, ieza nuilo peIas aInas consagiadas que peideian o
enlusiasno e a aIegiia no seivio. Oia lanlen poi aqueIes Saceidoles que ieaIizan o niIagie
dos niIagies no aIlai e cuja fe e fiaca.
Ieide-le en Min cono una gola de gua no oceano... Quando le ciiei, leijei lua
fionle, assinaIando-le con o sinaI de Minha piediIeo... usca aInas, poique so poucas as
que Me anan, lusca aInas e inpiine en suas nenles a viso da doi na quaI Me consuni.
Os honens, sen o salei, eslo piesles a iecelei giandes dons.
Lslou junlo a li, quando fazes o que le peo, e cono se Me nalasses a giande sede que
Me secou ale os Ilios na Ciuz.
Lu Me faiei piesenle cada vez que invocaien Minha Iaixo con anoi. Concedeiei que
vivas unida a Min na doi que expeiinenlei quando, no Celsnani, conheci os pecados de
lodos os honens.
Iica conscienle disso, poique chano poucas ciialuias paia esle lipo de paixo, nas
nenhuna deIas conpieende que piediIeo Ihes dei ao associ-Ias a Min na hoia nais
doIoiosa de Minha vida leiiena.


JE5U5 5E PREPARA
H aInas que nedilan Minha Iaixo, nas so nuilo poucas as que pensan na
piepaiao de Minha vida plIica: Minha soIido!
Os quaienla dias que passei na encosla do nonle, foian os dias nais angusliosos de
Minha vida, poique os passei conpIelanenle s, piepaiando Meu Lspiilo paia o que viiia:
sofii fone, sede, desnino, anaiguia. Salia que, paia esse povo, Meu saciifcio seiia inliI,
pois que Me negaiia. Nessa soIido, peiceli que nen Minha nova douliina, nen Meus
saciifcios e niIagies, podeiian saIvai o povo judeu, que se loinaiia deicida.
Ainda assin, deveiia cunpiii Meu devei, a nisso divina. Deveiia deixai Minha
senenle piineiio e noiiei depois. Que liisle e islo, sol a peispecliva hunana!
Lu lanlen fui honen e senli dificuIdades e angslias. Ieiceli que eslava nuilo
sozinho! Moilifiquei Meu coipo con o jejun e Meu Lspiilo con a oiao. Iedi poi loda essa
hunanidade que no Me conheceiia, que Me saciificaiia lanlas vezes...
Iui lenlado cono quaIquei oulio noilaI e Salans nunca senliu lanla cuiiosidade de
salei quen eia o honen que peinanecia en lanla soIido e desanpaio.
Iensai en ludo que live que padecei paia saIvai o honen, paia podei ieinai en seu
coiao, paia loinai possveI sua enliada no ieino de Meu Iai.


2
A CEIA PA5CAL
Agoia, vanos ao ieIalo de Minha Iaixo... ReIalo que dai gIiia ao Iai e sanlidade a
oulias aInas eIeilas...
A noile anles de sei enliegue foi pIena de aIegiia peIa Ceia IascaI, inauguiao do
eleino anquele, no quaI o sei hunano deveiia lonai assenlo paia aIinenlai-se de Min.
Se Lu peigunlasse aos ciislos, o que pensan desla Ceia`, seguianenle nuilos
diiian que e o Iugai de suas deIcias, nas poucos diiian que e a Minha deIcia... H aInas
que no conungan peIo deIeile que expeiinenlan, nas peIo deIeile que Lu sinlo. So
poucas, pois as denais s vn a Min paia pedii dons e favoies.
Lu aliao a lodas as aInas que vn a Min poique vin a leiia paia fazei ciescei o
anoi nas aInas que aliao. L cono o anoi no ciesce sen dificuIdades, assin Lu, pouco a
pouco, vou ieliiando a douia paia deixai as aInas en sua aiidez, islo, paia que jejuen de
seu pipiio deIeile, paia faz-Ias conpieendei que deven lei sua aleno voIlada paia oulio
desejo: o Meu.
Ioi que faIais de aiidez cono se fosse un sinaI de dininuio de Meu anoi` Lsquecei-
vos de que, se no dou aIegiia, deveis piovai vossa aiidez e oulias penas`
Vinde a Min, aInas, nas no penseis seno que sou Lu quen de ludo dispe e quen
vos incila a luscai-Me. Se soulesseis quanlo apiecio o anoi desinleiessado e cono eIe sei
ieconhecido no ceu! Quanlo se iejuliIai a aIna que o possui!
Apiendei de Min, queiidas aInas, a anai unicanenle paia agiadai a quen vos ana...
Teieis douias e nuilo nais do que ienunciais, leieis lanla aIegiia quanlo Lu vos fiz capazes
de lei. Sou Lu quen vos piepaiou o anquele. Lu sou o aIinenlo. Cono enlo posso fazei-
vos senlai a Minha nesa e deixai-vos en jejun` Lu vos pioneli que quen se aIinenla de
Min no lei janais fone... Lu Me siivo das coisas paia vos ieveIai Meu anoi. Segui os
chanados que fazen Meus Saceidoles, que apioveilan a ocasio desla fesla pascaI paia
conduzii-vos a Min, nas no vos delenhais no hunano, caso conliiio faieis cessai o oulio
oljelivo desla fesla.
Ninguen pode dizei que Minha Ceia se fez seu aIinenlo quando expeiinenla apenas
douia... O anoi ciesce, paia Min, a nedida en que cada un se alandona a si nesno.
Muilos Saceidoles o so poique Lu quis faz-Ios Meus Minislios, no poique Me
sigan de veidade... Oiai poi eIes! Deveis ofeiecei a Meu Iai a doi que senli quando, no
TenpIo, Iancei poi leiia os lancos dos neicadoies e iepieendi os Minislios de enlo poi
leien feilo da casa de Deus una ieunio de usuiiios.
Quando Me peigunlaian con que auloiidade Lu fazia isso, senli una doi ainda naioi
ao conpiovai que a pioi negao de Minha Misso vinha juslanenle de Meus Minislios.
Ioi isso, oiai peIos Saceidoles que cuidan de Meu coipo poi coslune e poi isso
nesno con nuilo pouco anoi...
Logo saleieis que eu devia dizei-vos islo, poique vos ano e pcrquc prcnc|c, a qucn crar
pcr Mcus Saccrdc|cs, a rcnissac dc |cda pcna |cnpcra| dctida. Nac natcr4 purga|cric para qucn sc
af|igc pcr causa dcs Saccrdc|cs |ioics, nas c Paraisc incdia|c dcpcis dc u||inc suspirc.
L agoia, voIlai a deixai-vos aliaai poi Min, paia ieceleides a vida que vos dei a
lodos, con infinila aIegiia.
AqueIa noile, con infinilo anoi, Iavei os pes de Meus ApsloIos, poique eia o
nonenlo cuIninanle de apiesenlai a Minha Igieja ao nundo. Queiia que Minhas aInas
soulessen que, nesno quando eslo caiiegadas dos naioies pecados, no so excIudas das
3
giaas. Que eslo ao Iado de Minhas aInas nais fieis, eslo en Meu coiao, iecelendo as
giaas de que necessilan.
Que angslia senli naqueIe nonenlo, salendo que en Meu ApsloIo }udas eslavan
iepiesenladas lanlas aInas que, ieunidas a Meus pes e Iavadas nuilas vezes con Meu
Sangue, havian de peidei-se! NaqueIe nonenlo, quis ensinai aos pecadoies que no e poi
eslaien en pecado que deven se afaslai de Min, pensando que nunca seio anados cono
anles de pecai. Iolies aInas! No so esles os senlinenlos de un Deus que deiianou lodo
Seu Sangue poi vs. Vinde lodos a Min e no lenais, poique vos ano. Lavai-vos-ei con Meu
Sangue e ficaieis lo liancos cono a neve, afogaiei vossos pecados na gua de Minha
Miseiicidia e nada sei capaz de aiiancai de Meu coiao o anoi que vos lenho.
Minha anada, Lu no le eIegi en vo: iesponde con geneiosidade a Minha eIeio, s
fieI e fiine na fe. S nansa e huniIde paia que oulios sailan quo giande e Minha
huniIdade.

JE5U5 ORA NO HORTO
Ninguen ci ieaInenle que suei sangue naqueIa noile no Celsnani, e poucos cien
que sofii nuilo nais nessas hoias do que na ciucifixo. Ioi nais doIoioso poique Me foi
nanifeslado cIaianenle que os pecados de lodos eian loinados Meus e Lu devia iespondei
poi cada un. Assin, Lu, inocenle, iespondi ao Iai cono se fosse veidadeiianenle cuIpado de
iniqidade. Lu, puio, iespondi ao Iai cono se eslivesse nanchado de lodas as inpuiezas que
vs, Meus iinos, lendes pialicado, desoniando a Deus, que vos ciiou paia que sejais
insliunenlos da giandeza da ciiao e no paia desviai a naluieza que vos foi concedida,
con o fin de Iev-Ia giaduaInenle a nanlei a viso da puieza en Min, vosso Ciiadoi.
Ioilanlo, fui feilo Iadio, assassino, adIleio, nenliioso, saciIego, lIasfeno,
caIuniadoi e ieleIde ao Iai, a quen senpie anei.
Nislo, piecisanenle, consisliu Meu suoi de sangue: no conliasle enlie Meu anoi peIo
Iai e Sua Vonlade. Mas oledeci ale o fin e, poi anoi a lodos, colii-Me de ncuIa paia fazei
a Vonlade de Meu Iai e saIvai-vos da peidio eleina.
Consideia quanlas agonias nais que noilais live aqueIa noile e, ci-Me, ninguen
podia Me aIiviai en lais angslias, poique via nuilo len cono cada un de vs se dedicou a
fazei ciueI paia Min a noile que Me dava a cada inslanle, peIas ofensas cujo iesgale paguei
poi inleiio. Queio que se conhea nais una vez cono anei a lodos os honens naqueIa hoia
de alandono e de liisleza sen none...

JE5U5 IN5TITUI A EUCARI5TIA
O dcscjc dc quc as a|nas cs|cjan |inpas quandc Mc rcccocn nc Sacrancn|c dc ancr, |ctcu-Mc
a |atar cs pcs dc Mcus Apcs|c|cs. Lu o fiz lanlen paia iepiesenlai o Sacianenlo da Ienilncia,
no quaI as aInas que liveian a desgiaa de caii no pecado poden Iavai-se e iecoliai a aIvuia
peidida.
Aos Iavai-Ihes os pes, quis ensinai as aInas que lenhan lialaIhos aposlIicos, a
huniIhai-se e a lialai con douia aos pecadoies e a lodas as aInas que Ihes eslo confiadas.
Cingi-Me con un pano paia ensin-Ios que, paia ollei xilo con as aInas, e pieciso
cingii-se con a noilificao e a alnegao. Desejei que apiendan a caiidade nlua e cono
deven Iavai os eiios que olseivan no pixino, dissinuIando-os e peidoando-os senpie,
4
sen divuIgai janais os defeilos aIheios. A gua que deiianei solie os pes de Meus ApsloIos
eia iefIexo do zeIo que consunia Meu Coiao en desejos de saIvao dos honens.
NaqueIe nonenlo eia infinilo o anoi que senlia peIos honens e no quis deix-Ios
ifos... Iaia vivei convosco ale a consunao dos secuIos e denonsliai-vos Meu anoi, quis
sei vosso aIenlo, vossa vida, vosso suslenlo, vosso ludo! Lnlo vi lodas as aInas que, no
lianscuiso dos secuIos, haveiian de aIinenlai-se de Meu Coipo e de Meu Sangue e lodos os
efeilos divinos que esle aIinenlo pioduziiia en nuilssinas aInas...
Ln nuilas aInas, esse Sangue InacuIado engendiaiia a puieza e a viigindade. Ln
oulias, acendeiia a chana do anoi e o zeIo. Muilos niliies de anoi se agiupavan naqueIa
hoia dianle de Meus oIhos e en Meu Coiao! Quanlas oulias aInas, depois de havei
conelido nuilos e giaves pecados, deliIiladas peIa foia das paixes, viiian a Min paia
ienovai seu vigoi con o Io dos foiles!
Cono quiseia fazei conhecei os senlinenlos de Meu Coiao a lodas as aInas. Quanlo
desejo de que sailan o anoi que senlia poi eIas quando, no CencuIo, inslilu a Lucaiislia.
Ninguen podeiia peneliai os senlinenlos de Meu Coiao naqueIes nonenlos. Senlinenlos
de anoi, de aIegiia, de leinuia... Mas, inensa foi lanlen a anaiguia que invadiu Meu
Coiao.
Ls poi acaso un lon leiieno paia a consliuo de un nagnfico edifcio` Sin e no...
Sin, peIos dons que le lenho concedido desde leu nascinenlo. No, peIo uso que fizesle
deIes. Iensas que leu leiieno e adequado en piopoio a esliuluia do edifcio que Lu
Ievanlo` Ah, es nesquinho! Lnlo Meus cIcuIos, apesai de lodos os eIenenlos conliiios que
exislen en li, no faIhaio, poique e Minha aile escoIhei o que e polie paia o inlenlo a que
Me pioponho. Lu janais Me engano poique uso aile e anoi. Consliuo alivanenle sen que lu
peicelas. Teu pipiio desejo de salei o que eslou fazendo Me seive paia piovai-le que nada
podes e nada sales sen que Lu o queiia...
L lenpo de lialaIhai, no Me peas nada poique h aIguen que pensa en li.
Queio dizei a Minhas aInas a anaiguia, a lienenda doi que enchia Meu Coiao
nessa noile. Se giande eia Minha aIegiia de fazei-Me conpanheiio dos honens ale o fin dos
secuIos e AIinenlo divino das aInas, e via quanlas Me iendeiian honenagen de adoiao,
de anoi, de iepaiao, no foi pouca a liisleza que Me causou o conlenpIai lodas aqueIas
aInas que haveiian de alandonai-Me no Saciiio e quanlas duvidaiian de Minha piesena
na Lucaiislia.
Ln quanlos coiaes nanchados, sujos e conpIelanenle deslioados peIo pecado Lu
leiia que enliai, e cono Minha Caine e Meu Sangue, piofanados, conveilei-se-ian en nolivo
de condenao paia nuilas aInas! Tu no podes conpieendei o nodo peIo quaI conlenpIei
lodos os saciiIegios, uIliajes e lienendas aloninaes que se coneleiian conlia Min... As
nuilssinas hoias que iiia passai sozinho nos Saciiios. Quanlas Iongas noiles! Quanlos
honens despiezaiian os anoiosos chanados que Ihes diiigiiia!
Ioi anoi as aInas, peinaneo piisioneiio na Lucaiislia, paia que en suas doies e
pesaies vo consoIai-se con o nais leino dos coiaes, con o neIhoi dos pais, con o nais
fieI anigo. Mas esse anoi, que se consone peIo len dos honens, no sei coiiespondido.
Moio en neio aos pecadoies paia sei sua saIvao e sua vida, seu nedico e seu
ienedio, e eIes, en lioca, en que pese a sua naluieza enfeina, afaslan-se de Min, uIliajan-
Me e Me despiezan.
5
IiIhos Meus, polies pecadoies! No vos afasleis de Min, espeio-vos dia e noile no
Saciiio. No iepieendeiei vossos ciines. No jogaiei en vosso ioslo os vossos pecados. O
que faiei sei Iavai-vos con o Sangue de Minhas chagas. No lenais, vinde a Min. No
saleis quanlo vos ano!
L vs, aInas queiidas, poi que eslais fiias e indifeienles ao Meu anoi` Sei que
piecisais alendei as necessidades de vossas fanIias, de vossas casas e do nundo que vos
chana sen cessai. Mas no leieis un nonenlo paia viides dai-Me piova de vosso anoi e
gialido` No vos deixeis Ievai poi lanlas pieocupaes inleis e ieseivai un nonenlo paia
vii visilai o Iiisioneiio do anoi. Se vosso coipo esl enfeino, no podeis enconliai uns
ninulos paia chanai o nedico que deve cui-Ios` Vinde a quen pode devoIvei-vos as foias
e a sade da aIna... Dai una esnoIa de anoi a esle Mendigo divino que vos chana, que vos
deseja e vos espeia.
Lslas paIavias pioduziio nas aInas o efeilo de una giande ieaIidade. Ieneliaio nas
fanIias, nas escoIas, nas casas ieIigiosas, nos hospilais, nas piises, e nuilas aInas se
iendeio ao Meu anoi. As naioies doies Me vn das aInas saceidolais e ieIigiosas.
No nonenlo de insliluii a Lucaiislia, vi lodas as aInas piiviIegiadas que se
aIinenlaiian con Meu Coipo e Meu Sangue, e os efeilos pioduzidos neIas.
Iaia aIgunas, Meu Coipo seiia ienedio paia sua deliIidade, paia oulias, fogo que
chegaiia a consunii suas niseiias, infIanando-as con anoi. Ah!... Lssas aInas ieunidas
dianle de Min, seio un inenso jaidin no quaI cada pIanla pioduz una fIoi difeienle, nas
lodas ne do piazei con seu peifune... Meu Coipo sei o soI que as ieanina. Apioxinai-
Me-ei de unas paia consoIai-Me, de oulias paia ocuIlai-Me, en oulias descansaiei. Se
soulesseis, aInas anadssinas, cono e fciI consoIai, ocuIlai e descansai lodo un Deus!
Lsle Deus que vos ana con anoi infinilo, depois de Iivi-Ios da esciavido do pecado,
seneou en vs a giaa inconpaiveI da vocao ieIigiosa, liouxe-vos de nodo nisleiioso ao
jaidin de vossas deIcias. Lsle Deus, Redenloi vosso, fez-Se vosso Lsposo. LIe nesno vos
aIinenla con Seu Coipo puissino e con Seu Sangue sacia vossa sede. Ln Min enconliaieis
o descanso e a feIicidade.
Ai, fiIhinha! Ioi que lanlas aInas, depois de l-Ias cunuIado de lens e caicias, ho de
sei nolivo de liisleza paia Meu Coiao` No sou senpie o nesno` Acaso nudei paia
vs`... No! Lu no nudaiei janais e, ale o fin dos secuIos, anai-vos-ei con piediIeo e con
leinuia.
Sei que eslais cheios de niseiias, nas islo no Me fai afaslai de vs Meus oIhaies
nais leinos e con nsia vos eslou espeiando, no sonenle paia aIiviai vossas niseiias, cono
lanlen paia cunuIai-vos de Meus lenefcios.
Se vos peo anoi, no Mo negueis, e nuilo fciI anai AqueIe que e o pipiio Anoi.
Se vos peo aIgo cusloso a vossa naluieza, dou-vos junlanenle a giaa e a foia necessiia
paia que sejais Meu consoIo. Deixai-Me enliai en vossas aInas e, se no enconliais neIas
nada que seja digno de Min, dizei-Me con huniIdade e confiana: Senhoi, len vs os
fiulos que pioduz esla ivoie, ven e diz-ne que devo fazei paia que, a pailii de hoje, liolen
os fiulos que Tu desejas.
Se a aIna Me diz islo con veidadeiio desejo de Me piovai seu anoi, iespondei-Ihe-ei:
AIna queiida, deixa que Lu nesno cuIlive leu anoi...
6
Sales os fiulos que olleis` A viliia solie leu cailei iepaiai ofensas, expiai faIlas.
Se no le peiluilaies ao iecelei una coiieo e a aceilaies con aIegiia, conseguiis que as
aInas cegas peIo oiguIho se huniIhen e pean peido.
Islo e o que faiei en lua aIna se Me deixaies lialaIhai Iivienenle. No fIoiescei Iogo
o jaidin, nas dais giande consoIo a Meu Coiao...
Tudo islo Me passou dianle dos oIhos quando inslilu a Lucaiislia e ne acendi no
anseio de aIinenlai as aInas. No ficaiia na leiia paia vivei con os seies peifeilos nas paia
suslenlai os fiacos e aIinenlai os pequenos... Lu os faiia ciescei e iolusleceiia suas aInas,
descansaiia en suas niseiias e seus lons desejos Me consoIaiian.
Mas, enlie Meus eIeilos h aIgunas aInas que Me causan pena. Ieiseveiaio lodas`...
Lsle e o giilo de doi que escapa de Meu Coiao, esle e o genido que queio que ouan as
aInas.
O Anoi eleino esl luscando aInas que digan coisas novas solie as anligas veidades
j conhecidas. O Anoi infinilo quei ciiai, no seio da hunanidade, un liilunaI, no de
}uslia, nas de puia Miseiicidia. Ioi isso se nuIlipIican as nensagens no nundo. Quen as
conpieende adniia suas olias, apioveila-se deIas e faz con que os denais lanlen se
apioveilen. AqueIe que no enlende, conlinua sendo esciavo do espiilo que noiie e
condena.
A esles Ilinos diiijo Minha IaIavia de condenao, poique luivan a Olia Divina e se
conveilen en cnpIices do naIigno.
Que aslcia pioduz piesso en suas nenles pequenas quando condenan, encolien,
iepiinen o que piocede, no de nseias ciialuias, nas do Ciiadoi` Aos que lenho chanado
pequenos, ieveIo Minha saledoiia que, en lioca, ocuIlo aos soleilos...
AIna, deixa que Me deiiane en li, s cono vIvuIa de Meu Coiao, poique no faIla
quen conpiina Meu Anoi...


JE5U5 FAZ A VONTADE DO PAI
De Minha Iaixo queio que consideies, solieludo, a anaiguia que ne causou
conhecei os pecados que, olscuiecendo a nenle do honen, Ievan-no as aleiiaes. Lsles
pecados so vislos, na naioiia das vezes, cono fiulo de una convenincia naluiaI a quaI, diz-
se, no se pode opoi a vonlade pipiia. Hoje, nuilos viven con pecados giaves cuIpando os
oulios ou o deslino, sen possiliIidade de saii deIes. Islo vi no Celsnani e conheci o giande
naI que alsoiveiia Minha AIna. Quanlos se peiden assin e cono sofii poi eIes!
Assin ensinei a Meus ApsloIos, con Meu exenpIo, a supoilaien-se nuluanenle,
Iavando-Ihes os pes e fazendo-Me seu AIinenlo. Apioxinava-se a hoia paia a quaI o IiIho de
Deus se havia feilo honen e Redenloi do gneio hunano, ia deiianai Seu Sangue e dai Sua
vida peIo nundo. Nessa hoia, quis coIocai-Me en oiao e enliegai-Me a Vonlade de Meu
Iai... Ioi enlo que Minha Vonlade cono honen venceu a iesislncia naluiaI ao giande
sofiinenlo piepaiado paia Min poi Nosso Iai, laIvez nais angusliado que Lu nesno. Lnlo
enlieguei, enlie aqueIas aInas peididas, Minha pipiia AIna paia iepaiai o que j eslava
coiionpido. Minha Onipolncia pode ludo, nas quei do oulio un nnino solie o que
aciescenlai, e esle nnino Lu nesno ofeieo e con infinilo anoi.
Minha Iaixo... Que alisno de anaiguia enceiiou en si!
7
Quo equivocado esl aqueIe que ci conhec-Ia, sonenle poique pensa nos leiiveis
sofiinenlos de Meu Coipo!...
Minha fiIha, ieseivei paia li oulios quadios das liagedias nlinas que vivi e desejo
conpailiIhai conligo, poique es daqueIes que o Iai Me concedeu no Hoilo.
AInas queiidas! Apiendei de vosso ModeIo que a nica coisa necessiia, ainda que a
naluieza se ieleIe, e sulnelei-se con huniIdade e enliegai-se paia cunpiii a Vonlade de
Deus.
Tanlen quis ensinai as aInas que loda ao inpoilanle deve sei piepaiada e
vivificada peIa oiao, poique neIa se foilifica a aIna paia o nais difciI, e Deus Se conunica
con eIa e a aconseIha e inspiia, nesno quando a aIna no o senle.
Reliiei-Me ao Hoilo con lis de Meus DiscpuIos, paia ensinai-Ihes que as lis
polncias da aIna deven aconpanh-Ios e ajud-Ios na oiao.
Recoidai, con a neniia, os lenefcios divinos, as peifeies de Deus: Sua ondade,
Seu Iodei, Sua Miseiicidia, o Anoi que vos len. Iiocuiai depois, con o enlendinenlo,
cono podeio coiiespondei as naiaviIhas que len feilo poi vs... Deixai que se nova vossa
vonlade a fazei poi Deus o nais e o neIhoi, a consagiai-vos a saIvao das aInas, seja poi
neio de vossos lialaIhos aposlIicos, seja poi vossa vida huniIde e ocuIla, en vosso ieliio e
siIncio poi neio da oiao.
Iiosliai-vos huniIdenenle cono ciialuias na piesena de vosso Ciiadoi e adoiai Seus
desgnios solie vs, sejan quais foien, sulnelendo vossa vonlade a Divina.
Assin Lu Me ofeieci paia ieaIizai a olia da Redeno do nundo. Ah! Que nonenlo
aqueIe no quaI senli vii solie Min lodos os loinenlos que haveiia de sofiei en Minha
Iaixo: as caInias, os insuIlos, os aoiles, os chules, a coioa de espinhos, a sede, a Ciuz...
Tudo aquiIo passou dianle de Meus OIhos ao nesno lenpo en que una doi inlensa
peiluilava Meu Coiao, as ofensas, os pecados e as aloninaes que se coneleiian no
lianscuiso dos secuIos. L no sonenle os vi, cono Me senli ieveslido de lodos esses hoiioies
e assin Me apiesenlei a Meu Iai CeIesliaI paia inpIoiai Miseiicidia.
Minha fiIhinha, Lu Me ofeieci cono un Iiio paia acaInai Sua cIeia e apIacai Sua iia.
No enlanlo, con lanlos ciines e lanlos pecados, Minha naluieza hunana expeiinenlou una
agonia noilaI, a ponlo de suai sangue.
Sei possveI que esla angslia e esle Sangue sejan inleis paia lanlas aInas`... Minha
Iaixo oiiginou-se de Meu Anoi. Se Lu no quisesse, quen leiia podido locai-Me` Lu o quis
e, paia fazei islo, seivi-Me dos nais ciueis enlie os honens.
Anles de sofiei, conhecia en Min nesno lodo o sofiinenlo e podia avaIi-Io
inleiianenle. Ln lioca, quando quis padecei, aIen do pIeno conhecinenlo e avaIiao, live a
sensao hunana de lodos os sofiinenlos, Lu os lonei lodos.
IaIando de Minha Iaixo, no posso poinenoiizai lanlo. Oulias vezes o fiz e vs no
podeis conpieendei, pois vossa naluieza hunana no conseguiiia conpieendei a
desnesuiada exlenso das doies que sofii.
Sin, Lu vos iIunino, nas paio en un Iinile, nais aIen do que no poden avanai.
Sonenle a Minha Me fiz conhecei lodas as Minhas coisas, poi isso LIa as sofieu nais do que
lodos.
Mas hoje o nundo devei conhecei nais do que ale agoia Ihe lenho concedido, poique
Meu Iai assin o deseja. Ioi isso, en Minha Igieja fIoiesce un iaio de anoi paia lodo o
conjunlo de vicissiludes que, desde o Hoilo, Ievaian-Me ao CaIviio. Mais que a oulios,
8
nanifeslo Minha Iaixo aos anados que live no Hoilo. LIes poden dizei aIgo que se adaple
a nenle dos caninhanles de hoje. L, se poden, deven faz-Io. Ioi isso, escieve ludo o que le
digo, pequena, paia li e paia nuilos oulios, paia aIvio das aInas e paia gIiia da Tiindade,
que quei que se sailan os Meus sofiinenlos no Celsnani.
Minha aIna esl liisle ale a noile. Lnquanlo a liisleza do naI fsico podeiia chegai a
sei causa de noile, a do espiilo, que quis expeiinenlai, consisliu na ausncia conpIela do
infIuxo da Divindade e na piesena diIaceianle das causas de Minha Iaixo.
Ln Meu Lspiilo, que agonizava, eslavan ieaInenle piesenles lodos os nolivos que
Me inpuIsionaian a liazei-vos o anoi a leiia. Iiineiio, as ofensas feilas conlia Minha
Divindade sofiedoia de honen, con o conhecinenlo pipiio de Deus. No podes enconliai
seneIhana a esle gneio de sofiinenlo, poique o honen que peca conpieende, con Minha
Iuz, a paile que Ihe cale e, nuilas vezes, inpeifeilanenle, no v cono e o pecado dianle de
Min. Ioi isso, e cIaio que sonenle Deus pode conhecei o que e una ofensa feila a LIe.
No enlanlo, a Hunanidade deveiia podei ofeiecei a Divindade un pIeno
conhecinenlo e a veidadeiia doi e aiiependinenlo, e posso faz-Io lodas as vezes que quisei,
ofeiecendo piecisanenle o Meu conhecinenlo que opeiou en Min, Honen, con a
hunanizao das ofensas conlia Deus.
Lsle foi o Meu desejo: que o pecadoi aiiependido, poi Meu inleinedio, livesse cono
apiesenlai a seu Deus o conhecinenlo da ofensa conelida e que Lu, en Minha Divindade,
pudesse acoIhei do honen lanlen a conpieenso pIena do que fez conlia Min.
asla poi hoje. No sales o quanlo Me consoIas quando le enliegas a Min con inleiio
alandono... No e lodos os dias que posso faIai as aInas... Deixa que, paia eIas, Lu conle a li
Meus segiedos!... Deixa-Me apioveilai leus dias e luas noiles!
Lslava liisle ale a noile, poique via de lodo Iado o enoine voIune das ofensas
conelidas e, se poi una pessoa expeiinenlava una noile sen conpaiao, que leiei
expeiinenlado peIo conjunlo de lodas as cuIpas` Minha aIna esl liisle ale a noile... de
una liisleza que Me pioduziu o alandono de loda foia, de una liisleza que linha poi cenlio
a divindade en diieo a quaI ~ en Min ~ conveigia o fIuxo de lodas as cuIpas e o nau
cheiio das aInas coiionpidas poi lodo lipo de vcios. Ioi isso, ao nesno lenpo eia aIvo e
fIecha. Cono Deus, aIvo, cono honen, fIecha. Iois havia alsoivido lodo o pecado a ponlo
de apaiecei, dianle de Meu Iai, cono o nico ofensoi. Maioi liisleza que esla no podia
havei e Lu a quis iecoIh-Ia loda, poi anoi ao Iai, poi Miseiicidia a lodos vs.
Ln vo passan os oIhos do honen solie o significado deslas paIavias, que alaican
lodo o Meu sei de Deus e de Honen, se no se fixa nesle ponlo. OIhai-Me, assin, nessa
giganlesca piiso do espiilo. No neieo anoi, se lanlo Iulei e sofii` No neieo que a
ciialuia se vaIha de Min cono de coisa pipiia, salendo que Me dou a eIa inleiianenle, sen
nenhuna ieseiva` Tonai lodos de Minha fonle inesgolveI de len! Tonai! Lu vos ofeieo
Minha liisleza no Hoilo, dai-ne a vossa liisleza, lodas as vossas liislezas: queio fazei deIas
un luqu de vioIelas, cujo peifune seja conslanle na diieo de Minha Divindade.
Iai, se e possveI afasla de Min esle CIice. Mas no se faa Minha Vonlade e sin a
Tua. Disse assin no cnuIo da anaiguia, quando o peso que caa solie Min eia lo
sangienlo que Minha aIna se enconliava na nais inveiossniI escuiido. Disse-o ao Iai
poique, ao assunii loda cuIpa, apiesenlava-Me dianle dLIe cono o nico pecadoi, conlia o
quaI se descaiiegava loda a Sua Divina }uslia. L, senlindo-Me piivado de Minha Divindade,
sonenle a hunanidade apaiecia dianle de Min.
9
Afasla, Iai, esle anaigussino CIice que Me apiesenlas e que, ao vii a esle nundo,
no enlanlo, aceilei poi Teu anoi. Cheguei a un ponlo en que no ieconheo nen a Min
nesno. Tu, Iai, fizesle do pecado una cono heiana Minha e islo loina insupoilveI
Minha piesena dianle de Ti, que Me anas. A ingialido dos seies hunanos j Me e
conhecida, nas cono supoilaiei vei-Me sozinho` Deus Meu, len piedade da giande soIido
en que Me enconlio! Ioique ale Tu desejas deixai-Me lo alandonado` Que ajuda
enconliaiei enlo en lanla desoIao` Ioi que lanlen Tu Me alinges assin` Sin, piivas-Me
de Ti, sinlo que laixo a un alisno laI que no consigo ieconhecei Tua no en una siluao
lo ligica. O sangue que sai de lodo o Meu Coipo Te d leslenunho de Meu aniquiIanenlo
delaixo de Tua podeiosa no...
Assin choiei, assin Me ielaixei. Mas Iogo piossegui: L juslo, Iai Sanlo, que Tu faas
de Min ludo o que quiseies. Minha vida no e Minha, peilence-Te loda. Queio que no se
faa Minha vonlade nas a Tua. Aceilei una noile de Ciuz, aceilo lanlen a noile apaienle
de Minha Divindade.
L juslo. Tudo islo devo Te dai e, anles de ludo, devo ofeiecei-Te o hoIocauslo da
Divindade que, no enlanlo, une-Me a Ti. Sin, Iai, confiino, con o Sangue que vs, Minha
doao, confiino, con o Sangue, Minha aceilao: faa-se Tua vonlade, no a Minha...


JE5U5 BU5CA 5EU5 DI5CPULO5, QUE DORMEM
Con ludo, o enoine peso e o cansao alioz, unidos ao suoi de Sangue, havian-Me
alingido de laI nodo que, ao piocuiai Meus ApsloIos, Lu Me senli lienendanenle faligado.
Iedio, }oo, Tiago! Onde eslais, que no vos vejo aIeilas` Despeilai, vede Meu ioslo,
vede cono liene Meu coipo nesla peiluilao que expeiinenlo! Ioi que doinis` Despeilai
e oiai Conigo, poique suei Sangue poi vs!
Iedio, discpuIo eIeilo, no le inpoila Minha Iaixo`... Tiago, a li le dei lanla
piefeincia: oIha paia Min e Ienlia-le de Min! L lu, }oo, poique le deixas caii no sono con
os oulios` Tu podes agenlai nais que eIes... No duinas, veIa e oia Conigo!
Lis aqui o que consegui: luscando consoIo, enconliei anaigo desconsoIo. Nen sequei
eIes eslo Conigo. Aonde nais iiei`... L veidade, Meu Iai Me d sonenle o que Lu soule
pedii-Lhe, a fin de que o }uzo de loda a hunanidade casse solie Min. Meu Iai, ajuda-Me!
Tu podes ludo, ajuda-Me!
VoIlei a oiai cono un honen paia quen se acalaian lodas as espeianas e que lusca
do aIlo conpieenso e consoIo. Mas, que podia fazei Meu Iai se Lu havia escoIhido
Iivienenle pagai poi ludo` Minha escoIha no havia nudado. No enlanlo, a iesislncia
naluiaI havia chegado a un giau lo excessivo, que Minha hunanidade eslava esnagada.
Novanenle, ca con o ioslo en leiia peIa veigonha de lodos os vossos pecados, de novo pedi
a Meu Iai que afaslasse de Min aqueIe CIice. Mas LIe Me iespondeu que, se Lu no o
lelesse, seiia cono se no livesse vindo ao nundo, e que Me consoIasse, poique nuilas
ciialuias pailicipaiian de Minhas agonias no hoilo.
Respondi: Iai, no se faa Minha vonlade nas a Tua. Lsle Anjo Me asseguiou Teu
anoi e a lieve aIegiia que Me enviasle fez loa olia ale en Minha iesislncia naluiaI. D-Me
Minhas ciialuias, as que iedini. Tona-as Tu nesno, poique poi Ti Lu aceilo islo. Queio vei-
Te conlenle, ofeieo-Te lodos os Meus sofiinenlos e Minha inulveI vonlade que, na
1O
veidade, no esl en desacoido con a Tua, poique senpie fonos una s coisa... Iai, eslou
deslioado, nas assin Nosso anoi sei conhecido. Iaa-se a Tua Vonlade, no a Minha!
VoIlei a despeilai os DiscpuIos, nas os iaios da Divina }uslia havian deixado en
Min suIcos indeIeveis... Lncheian-se de espanlo ao vei-Me foia do noinaI e quen nais
sofieu foi }oo. Lu, nudo... eIes, aluididos... Sonenle Iedio leve coiagen de faIai. Iolie
Iedio, se soulesse que una paile de Minha agilao havia sido desencadeada poi eIe!...
Lu havia Ievado Meus lis anigos paia que Me ajudassen, conpailiIhando de Minha
angslia. Iaia que fizessen oiao Conigo. Iaia descansai neIes, en seu anoi... Cono
descievei o que senli quando os vi adoinecidos`
Ainda hoje, o quanlo sofie Meu Coiao, e, queiendo enconliai aIvio en Minhas
aInas, vou a eIas e as enconlio adoinecidas. Mais de una vez, quando quis despeil-Ias e
lii-Ias de si nesnas, de suas pieocupaes, iesponden-Me ~ se no con paIavias, con
olias: agoia no posso, eslou nuilo cansada, lenho nuilo o que fazei, islo ne piejudica a
sade, pieciso de un lenpo, queio un pouco de paz.
Insislo e digo suavenenle a essa aIna: No lenas, se deixas esse descanso poi Min,
Lu le ieconpensaiei. Ven oiai Conigo, apenas una hoia! OIha que pieciso de li nesle
nonenlo! Se le deliveies, ficai laide paia li` Quanlas vezes ouo a nesna iesposla!
Iolie aIna, no pde veIai una hoia Conigo. Denlio en pouco, viiei e no Me
ouviis, poique eslais doinindo... Quiseia dai-le a Ciaa nas, cono doines, no podeis
iecel-Ia e, quen le asseguia que leis foia paia despeilai depois`... L len possveI que,
piivada de aIinenlo, deliIile-se lua aIna e no possas saii dessa Ielaigia.
A nuilas aInas a noile suipieendeu duianle un piofundo sono e, onde e cono
despeilaian`
AInas queiidas, desejo ensinai-vos lanlen o quo inliI e vo e queiei luscai aIvio
nas ciialuias. Quanlas vezes eslo adoinecidas e, en Iugai de enconliai o aIvio que vou
luscai neIas, enconlio anaiguia, poique no coiiesponden a Nossos desejos nen a Nosso
anoi.
Quando oiei a Meu Iai e pedi ajuda, Minha aIna liisle e desanpaiada padecia
angslias de noile. Senli-Me angusliado con o peso das nais negias ingialides.
O Sangue que liolava de lodos os poios de Meu Coipo, e que denlio en pouco saiiia
de lodos os Meus feiinenlos, seiia inliI paia o giande nneio de aInas que se peideiian.
Muilssinas Me ofendeiian e nuilas no Me conheceiian! Depois deiianaiia Meu Sangue
poi lodos e Meus neiilos seiian apIicados a cada un deIes. Sangue Divino! Meiilos
infinilos!... L, ainda assin, inleis paia lanlas e lanlas aInas...
Mas enlo j ia ao enconlio de oulias coisas e Minha vonlade eslava incIinada ao
cunpiinenlo de Minha Iaixo.
Honens: se Lu sofii, no foi ceilanenle sen fiulo e lanpouco sen nolivo. O fiulo que
ollive foi a CIiia e o Anoi. Cale agoia a vs, con Minha ajuda, denonsliai-Me que
apieciais Minha olia.
}anais Me canso! Vinde a Min! Vinde a Quen vilia de anoi poi vs e que sonenle
sale vos dai o veidadeiio anoi, que ieina no ceu e que vos liansfoina j na leiia.
AInas que piovais de Minha sede: lelei en Meu CIice anaigo e gIoiioso, poique vos
digo que aIgunas golas desle CIice o Iai quei ieseivai juslanenle paia vs. Iensai que eslas
poucas golas Me foian liiadas e poilanlo, se ciedes, dizei-Me que no as queieis. Lu no pus
11
Iiniles e nen vs deveis pi. Lu fui alalido sen piedade, vs deveis, poi anoi, deixai que
Lu alala vosso anoi-pipiio.
Sou Lu Quen olia en vs, assin cono Meu Iai oliou en Min, no Celsnani.
Lu sou AqueIe que fao sofiei paia que un dia lenhais que aIegiai-vos. Sede dceis
poi un lenpo, sede dceis a Minha inilao, poique islo vos ajuda nuilo e Me conpiaz
nuilo. No peideieis nada, ao conliiio: olleio o anoi. Cono podeiia, con efeilo, peinilii
que Meus anados sofian peidas ieais, enquanlo pielenden denonsliai-Me anoi`
Lu vos aguaido. Lslou senpie a espeia, no Me cansaiei. Vinde a Min, vinde assin
cono sois. Isso no len inpoilncia, conlanlo que venhais. Lnlo veieis que adoinaiei vossa
fionle con aqueIas golas de Sangue que deiianei no Celsnani, poique essas golas so
vossas, se as quiseides. Ven, AIna, ven a }esus que le chana.
Lu disse: Meu Iai. No disse: Meu Deus, e que queio ensinai-vos que, quando vosso
coiao sofiei nais, deveis dizei: neu Iai, e pedii-Lhe aIvio. Lxponde-Lhe vossos
sofiinenlos, vossos lenoies e, con genidos, iecoidai-Lhe que sois Seus fiIhos. Dizei-Lhe que
vossa aIna no pode nais! Iedi con confiana de fiIhos e espeiai, que vosso Iai vos aIiviai e
vos dai a foia necessiia paia passai essa liiluIao vossa e das aInas que vos eslo
confiadas.
Lsle e o CIice que aceilei e apuiei ale a Ilina gola. Tudo paia ensinai-vos, fiIhos
queiidos, a no voIlai a ciei que os sofiinenlos so inleis. Se no liveides sucesso senpie,
sulnelei vosso juzo e deixai que a Vonlade Divina se cunpia en vs.
Lu no voIlei alis. Ao conliiio, salendo que eia no Hoilo onde iiian Me piendei,
peinaneci aIi, no quis fugii de Meus ininigos...
Minha fiIha, deixa que Meu Sangue iegue e foilaIea esla noile a iaiz de lua pequenez.


JE5U5 E ENTREGUE POR JUDA5
Depois de lei sido consoIado peIo enviado de Meu Iai, vi que }udas se apioxinava de
Min, seguido de lodos os que haveiian de piendei-Me. Levavan coidas, pedias, paus...
Adianlei-Me e Ihes disse: A quen luscais` Lnlo }udas, con a no en Meu onlio, leijou-
Me...
Quanlas aInas Me vendeian e Me vendeio peIo viI pieo de un deIeile, de un
piazei nonenlneo e passageiio... Iolies aInas que luscan a }esus cono os soIdados.
AInas a quen ano, vs que vindes a Min, que Me ieceleis en vosso peilo, que Me
diieis nuilas vezes que Me anais... No Me enliegaieis quando saiides depois de Me
iecelei` Nos Iugaies que fieqenlais, h pedias que Me feien: so conveisas que Me
ofenden e vs, que Me iecelesles hoje, peideis aIi a aIvuia pieciosa da Ciaa.
Ioi que Me enliegais assin, aInas que Me conheceis e que en nais de una ocasio
vos gIoiiais de sei piedosas e exeicei a caiidade` Coisas que na veidade podeiian fazei-vos
ollei giandes neiilos, nas... Que so paia vs seno un veu que colie vosso deIilo de
enlesouiai lens na leiia`
Vigiai e oiai! Lulai sen descansai e no deixeis que vossas ns incIinaes e defeilos
cheguen a sei haliluais...
12
Vede, e pieciso ceifai a eiva lodos os anos e laIvez nas qualio eslaes, a leiia len que
sei Iaviada e Iinpa, e pieciso neIhoi-Ia e cuidai de aiiancai as eivas daninhas que neIa
liolan.
A aIna lanlen piecisa sei cuidada con nuilo esneio e as lendncias disloicidas
piecisan sei endiieiladas.
No penseis que a aIna que Me vende e que se enliegou ao pecado giave coneou poi
una faIla giave. CeiaInenle, as giandes quedas conean poi pouca coisa: una vonlade,
una fiaqueza, un consenlinenlo iIcilo, un piazei no pioilido nas pouco convenienle...
Assin, a aIna vai ficando cega, dininui a giaa, ioluslece-se a paixo e, poi fin, vence.
Lnlendei islo: Se e liisle iecelei una ofensa e una ingialido de quaIquei aIna, e
nuilo nais liisle quando ven de Minhas aInas escoIhidas e nais anadas. No enlanlo, oulias
poden iepaiai e consoIai-Me.
AInas que escoIhi paia fazei de vs o Iugai de Meu descanso, o jaidin de Minhas
deIcias, espeio de vs nuilo naioi leinuia, nuilo nais deIicadeza, nuilo nais anoi.
De vs espeio que sejais o lIsano que cicaliiza Minhas feiidas, que Iinpeis Meu ioslo
desfiguiado e sujo... Que Me ajudeis a dai Iuz a lanlas aInas cegas que na escuiido da noile
Me pienden e Me alan paia Me dai a noile.
No Me deixeis sozinho... Despeilai e vinde, poique j chegan Meus ininigos!
Quando se apioxinaian os soIdados, disse-Ihes: Lu sou! Lsla nesna paIavia iepilo
agoia a aIna que esl pixina a cedei a lenlao: Lu sou, ainda e lenpo e, se quiseies,
peidoai-le-ei, e en vez de Me piendeies con as coidas do pecado, Lu e que le piendeiei con
os Iaos do anoi.
Ven, Lu sou AqueIe que le ana e AqueIe que len lanla conpaixo de lua deliIidade,
AqueIe que esl le espeiando con ansiedade paia iecelei-le en Seus liaos.
O episdio de Minha capluia, len exaninado, len nuila inpoilncia. Se Iedio no
desse esse goIpe en MaIco, Lu no leiia lido ocasio de chanai vossa aleno solie o nelodo
que desejo que usen ao conlalei poi Min.
Seivi-Me enlo de un pioveilio paia adnoeslai a Iedio e ieslilu a MaIco sua oieIha,
poique no Me agiada a vioIncia, sendo Lu o Senhoi da Iileidade. Mas nolen que, aIen de
fazei islo, expiessei a Iedio o fiine desejo de que se cunpiisse Minha Iaixo e o fiz iefIelii
que, se desejasse, o Iai podeiia Me defendei aliaves de Meus anjos.
Vede quanlas coisas en un s episdio` Mas, o piincipaI, e juslanenle a Iio que dei
a lodos vs no conlale conlia vossos ininigos. Quen se asseneIha a Min age assin: deixa-
se conduzii paia onde queien os que o iodeian, poique foia a lei nos nonenlos en que
no so os espeiados peIo nundo (peIo honen), peIa expeiincia hunana, peIa aslcia do
anoi-pipiio.
No, quen e seneIhanle a Min enconliai, iecelei foias desconhecidas nas
vigoiosas paia doninai os seus doninadoies, peinanecendo no Iugai en que foi coIocado.
Meu veidadeiio discpuIo faz as coisas nais inveiossneis, sen inleiionpei ao nnino o
Meu desgnio paia con eIe. O nundo se conpiaz en singuIaiidades, en soliessaii e
denonsliai a pipiia supeiioiidade. Lsle e o espiilo que conlali e venci. Ioi isso vos disse
que lenhais nino, poique lendo Lu vencido, esse nundo no pode fazei nada que coile sua
unio Conigo, desde que vs no vos unais a eIe, poique enlo leieis que sofiei as
conseqncias, con o agiavanle de que, cono Lu Me oponho a vossa viliia con as ainas do
13
nundo, nuilas vezes leieis cono conliiios o nundo e a Min: o nundo, poi seu anoi-
pipiio, e a Min, poi vosso puio anoi, poi anoi a vosso veidadeiio len.
Ioilanlo, no aos goIpes de Iedio as oieIhas de vossos ininigos, sen pIena aceilao
do cIice que vos ofeieo, nos quais deveis vei Minha vonlade, cono Lu vi a de Meu Iai
quando disse ao anado Iedio: No queies que Lu lela do cIice que Me d Meu Iai`
Medilai senpie solie Minha Iaixo, nas peneliai no nlino de Meu Lspiilo e
ollende as inpiesses que so saudveis e que vos incilan a inilai-Me. NaluiaInenle, sou
Lu quen olia en vs eslas coisas, nas vs deveis coIocai vosso enpenho e assin leieis o que
digo.
Ah! Se o honen conpieendesse esle alo nolveI de Minha Iaixo! Cono seiia nais
fciI cedei e ievivei Minha Vida!
Aninai-vos, fiIhinhos Meus, ludo e queslo de anoi, no de oulia coisa. Do anoi e da
Minha olia, que queio Ievai a calo en vs, e de anai-Me senpie nais. Deixai de iaciocinai
da naneiia hunana, alii a nenle ao Meu nundo, aquiIo que lenho convosco. Islo e
inpoilanle!
Vs sois Meus poi lis nolivos: poique vos ciiei do nada, poique vos iedini e poique
ieceleieis paile de Minha Coioa de CIiia. Ioi isso deveis pensai que Lu cuido de vs, poi
esses lis nolivos, e no podeiia nunca desinleiessai-Me de quen ciiei, de quen iesgalei e
de quen deve sei Minha CIiia.
Tu esls inpuIsionado paia esle caninho e deveis peicoii-Io lodo e, cono foi paia
Min, no apenas seivii paia li, nas lanlen paia nuilos de leus iinos que deven iecelei
de Min, poi leu inleinedio, Ciaa e Vida.
Avana, poique Me conpiazo nisso, apiende, poique o anoi quei possuii-le poi
conpIelo.
Lu le dou a Minha lno, iepIela de pionessas. Lu vos dou Minha lno con o
podei de que gozo cono honen, podei que e vosso, aIegiia que concedeiei con o pinio
que confiinai Meu infinilo anoi poi vs.
Havia chegado Minha hoia, a hoia en que deveiia consunai o saciifcio, e Me
enlieguei aos soIdados con a dociIidade de un coideiio.


JE5U5 E LEVADO A CAIF5
Levaian-Me dianle de Caifs, onde Me ieceleian con gozaes e insuIlos. Un de
seus soIdados Me deu una lofelada. Lia a piineiia que iecelia e neIa vi o piineiio pecado
noilaI de nuilas aInas que, depois de vivei en giaa, coneleiian esse piineiio pecado...
Quanlos oulios poi lis desse piineiio pecado, seivindo de exenpIo paia que oulias aInas
lanlen os conelan.
Meus ApsloIos Me alandonaian e Iedio ficou escondido alis de una ceica, enlie
os seiviais, espiando, novido peIa cuiiosidade.
Conigo havia sonenle honens lialando de acunuIai deIilos conlia Min, cuIpas que
pudeian acendei ainda nais a cIeia de juzes lo inquos. AIi vi os ioslos de lodos os
dennios, de lodos os anjos naus. Acusaian-Me de peiluilai a oiden, de sei insligadoi,
faIso piofela, lIasfeno, de piofanai o dia do slado, e os soIdados, exaIlados peIas caInias,
piofeiian giilos e aneaas.
14
Lnlo, Meu siIncio liadou, sacudindo lodo Meu Coipo: Onde eslais, ApsloIos e
discpuIos, que fosles leslenunhas de Minha Vida, de Minha douliina, de Meus niIagies` De
lodos aqueIes de quen espeiava aIguna piova de anoi, no iesla nenhun paia defendei-
Me. Lslou s e iodeado de soIdados que queien Me devoiai cono Iolos.
ConlenpIai cono Me naIlialavan: un descaiiega solie Meu ioslo una lofelada,
oulio ne aliia sua inunda saIiva, oulio Me loice o ioslo en lon de zonlaiia, oulio Me puxa
a laila, oulio ieloice Meus liaos enlie seus dedos, oulio goIpeia Meus genilais con seu
joeIho e, quando caio, dois deIes Me Ievanlan peIos caleIos...


PEDRO NEGA JE5U5
Lnquanlo Meu Coiao se ofeiece paia sofiei lodos esles supIcios, Iedio, a quen
havia insliludo Chefe e Calea da Igieja e quen, hoias anles, havia pionelido seguii-Me
ale a noile, a una sinpIes peigunla que Ihe fazen, e que podeiia lei-Ihe seivido paia dai
leslenunho de Min, nega-Me. L, cono o lenoi se apodeia ainda nais deIe, dianle da
iepelio da peigunla juia que janais Me conheceu nen foi Meu discpuIo. Inleiiogado peIa
leiceiia vez, iesponde con hoiiveis inpiecaes.
IiIhinhos, quando o nundo cIana conlia Min e, voIlando-Me paia Minhas aInas
escoIhidas, vejo-Me alandonado e ienegado, saleis quo giande e a liisleza e a anaiguia de
Meu Coiao`
Lu vos diiei, cono a Iedio: AIna a quen lanlo ano, j no le iecoidas das piovas de
anoi que le lenho dado` Lsquece-le de que nuilas vezes Me pionelesle sei fieI a Min e
defendei-Me`
No confies en li nesno poique ficais peidido, nas, se iecoiieies a Min con
huniIdade e fiine confiana, nada lenas, eslais len suslenlado.
AInas que vivei iodeadas de lanlos peiigos, no vos nelais en ocasies de pecado poi
v cuiiosidade, vede que caiieis cono Iedio.
L vs, aInas que lialaIhais en Minha vinha: se vos senliides novidas peIa
cuiiosidade ou poi aIguna salisfao hunana, diiei a Vs que fujais, nas, se lialaIhais poi
oledincia e inpuIsionadas peIo zeIo das aInas e de Minha gIiia, no lenais: Lu vos
defendeiei e saiieis viloiiosas.
Minha anada, vou le educando pouco a pouco e con nuila pacincia. ConsoIo-Me
con o pensanenlo de lei una aIuna desejosa de conpieendei. Assin Me esqueo de luas
negIigncias e eiios. Se lusco na ciiao os nones nais leIos paia chanai-le, no le assusles,
poi que os supiines` O anoi no len Iiniles.


JE5U5 E LEVADO PRI5O
Vanos seguii con esle doIoioso ieIalo que leis de fazei chegai a lanlas pessoas
quanlas possas. Lu vos iIuninaiei solie o nodo en que iieis faz-Io.
Quando os soIdados Me Ievaian piisioneiio, en un dos plios eslava Iedio, neio
ocuIlo enlie a nuIlido. Nossos oIhaies se ciuzaian: eIe eslava con os oIhos eslugaIhados.
Ioi apenas una fiao de segundo e, no enlanlo, Lu Ihe disse lanlo!... Vi-o choiai
anaiganenle seu pecado e con o Coiao Ihe disse: O ininigo lialou de le possuii, nas Lu
15
no le alandonei. Sei que leu coiao no Me ienegou. Lsleja pionlo paia o conlale do novo
dia, paia as ienovadas Iulas conlia o olscuianlisno espiiiluaI e piepaia-le paia Ievai a oa
Nova. Adeus, Iedio.
Quanlas vezes oIho paia a aIna que pecou, nas, eIa oIha lanlen` Nen senpie se
enconlian nossos oIhaies. Quanlas vezes oIho paia a aIna e eIa no oIha paia Min, no Me
v, esl cega... Chano-a peIo seu none e no Me iesponde. Lnvio-Ihe una pena, una doi,
paia que saia de seu sonho, nas no quei acoidai.
Meus anados, se no oIhais paia o Ceu, viveieis cono seies piivados de iazo...
Levanlai a calea e conlenpIai a Iliia que vos espeia. uscai a vosso Deus e senpie O
enconliaieis con os oIhos fixos en vs, e en Seu oIhai enconliaieis a paz e a vida.
ConlenpIai-Me na piiso onde passo giande paile da noile. Os soIdados vinhan
insuIlai-Me con paIavias e con aes, enpuiiando-Me, socando-Me, zonlando de Minha
condio de honen.
Quase ao ananhecei, failos de Min, deixaian-Me sozinho, pieso en un Iugai escuio,
nido e hediondo, cheio de ialos. Lslava pieso de laI nodo que s podia peinanecei en pe
ou senlado en una pedia ponliaguda, que foi ludo o que Me deian cono assenlo. Meu
coipo doIoiido Iogo ficou hiilo de fiio. Lenliei-Me dos niIhaies de vezes en que Minha
Me coliia Meu coipo, agasaIhando-o quando linha fiio... e choiei.
Vanos agoia conpaiai a piiso con o Saciiio e, solieludo, con os coiaes dos
honens. Na piiso passei una noile... Quanlas noiles passo no Saciiio`
Na piiso Me uIliajaian os soIdados que eian Meus ininigos, nas no Saciiio Me
naIlialan e Me insuIlan aInas que Me chanan de Iai. Na piiso passei fiio, sono, fone,
veigonha, liisleza, doies, soIido, desanpaio. Via, no lianscuiso dos secuIos, cono Me
faIlaiia o aliigo do anoi en lanlos Saciiios. Quanlos coiaes geIados seiian paia Min
cono a pedia da piiso!
Quanlas vezes leiia sede de anoi, sede de aInas! Quanlos dias espeio que laI aIna Me
venha visilai, iecelei-Me en seu coiao, poique passei a noile sozinho e pensava neIa paia
nalai Minha sede! Quanlas vezes sinlo fone de Minhas aInas, de sua fideIidade, de sua
geneiosidade!
Saleio eIas acaInai eslas nsias` Saleio dizei-Me, quando liveien que passai poi
aIgun sofiinenlo: islo seivii paia aIiviai Tua liisleza, paia aconpanhai-Te en Tua
soIido` L, ai!, se, peIo nenos, unidos a Min supoilsseis ludo con paz e sasseis
foilaIecidos poi leides consoIado Meu Coiao...
Na piiso senli veigonha ao ouvii as paIavias hoiiveis que dizian conlia Min, e essa
veigonha aunenlou ao vei que, nais laide, essas nesnas paIavias seiian iepelidas poi
aInas anadas.
Quando aqueIas nos sujas e iepugnanles descaiiegavan solie Min socos e
lofeladas, vi quanlas vezes seiia goIpeado poi lanlas aInas que, sen se puiificaien de seus
pecados, sen Iinpai sua casa con una loa confisso, iecelei-Me-ian en seus coiaes.
Lsses pecados haliluais descaiiegaiian solie Min iepelidos goIpes.
Quando Me fazian Ievanlai aos enpuiies, sen foias e poi causa das coiienles que
Me piendian, Lu caa no cho. Vi cono lanlas aInas, alando-Me con as coiienles de sua
ingialido, deixai-Me-ian caii solie as pedias, ienovando Minha veigonha e pioIongando
Minha soIido.
16
AInas eIeilas, conlenpIai o vosso Lsposo na piiso. ConlenpIai-Me nesla noile de
lanla doi, e consideiai que esla doi se pioIonga na soIido de lanlos Saciiios, na fiieza de
lanlos coiaes.
Se desejais dai-Me una piova de vosso anoi, alii-Me vosso coiao paia podei fazei
deIe Minha piiso. Alai-Me con as cadeias de vosso anoi. Colii-Me con vossas deIicadezas,
aIinenlai-Me con vossa geneiosidade. Saciai Minha sede con vosso zeIo. ConsoIai Minha
liisleza e desanpaio con vossa fieI conpanhia. Iazei desapaiecei Minha veigonha con
vossa puieza e ielido de inlenes.
Se queieis que Lu descanse en vs, evilai o lunuIlo das paixes e, no siIncio de vossa
aIna, doiniiei lianqiIo. De vez en quando ouviieis Minha voz que vos diz suavenenle:
Minha Lsposa, que agoia es Meu descanso, seiei leu peIa eleinidade. A li, que con lanlo
desveIo e anoi Me confias a piiso de leu coiao, Lu le pionelo que Minha ieconpensa no
lei Iiniles e no le pesaio os saciifcios que liveies feilo poi Min duianle lua vida.


JE5U5 E LEVADO A HERODE5
IiIalos nandou que Me Ievassen a piesena de Heiodes... Lia un polie honen
coiionpido que sonenle luscava o piazei, deixando-se aiiaslai poi suas paixes
desoidenadas. AIegiou-se ao vei-Me conpaiecei dianle de seu liilunaI, pois espeiava
diveilii-se con Minhas paIavias e niIagies.
Consideiai, fiIhos Meus, a iepuIsa que expeiinenlei na piesena do nais iepugnanle
dos honens, cujas paIavias, peigunlas, geslos e novinenlos afelados, coliian-Me de
peipIexidade. AInas puias e viigens, vinde iodeai e defendei vosso Lsposo.
Heiodes espeia que Lu iesponda a suas peigunlas saicslicas, nas no alio Meus
Ilios, guaido en sua piesena o nais alsoIulo siIncio. No iespondei eia a naioi piova
que podia Ihe dai de Minha dignidade. Suas paIavias olscenas no neiecian ciuzai-se con
as Minhas, puissinas. Lnquanlo isso, Meu Coiao eslava inlinanenle unido ao Meu Iai
CeIesliaI. Consunia-Me en desejos de dai peIas aInas ale a Ilina gola de Meu Sangue. O
pensanenlo de que lodos os honens Iogo haveiian de seguii-Me, conquislados poi Meus
exenpIos e Minha IileiaIidade, infIanava-Me de anoi e no sonenle ne aIegiava con
aqueIe leiiveI inleiiogaliio, cono desejava coiiei ao supIcio da Ciuz.


JE5U5 E LEVADO NOVAMENTE A PILATO5
Deixei que Me lialassen cono a un Iouco e Me coliissen con una vesle lianca en
sinaI de zonlaiia e iiiiso. Depois, enlie giilos fuiiosos, Ievaian-Me de novo a piesena de
IiIalos.
Vede cono esle honen aluidido e cheio de confuso no sale o que fazei de Min, e
paia apaziguai o fuioi da luila, nanda que Lu seja aoilado...
Repiesenladas en IiIalos, vi as aInas que caiecen de coiagen e geneiosidade paia
ionpei eneigicanenle con as exigncias do nundo e da naluieza. Ln vez de coilai peIa iaiz
o que a conscincia Ihes diz no sei do nundo e da naluieza, nen do lon espiilo, ceden a
un capiicho, disliaen-se nuna Iigeiia salisfao, ienden-se en paile con o que a paixo
17
exige e, paia caIai os ienoisos, dizen paia si nesnas: j ne piivei dislo e daquiIo, e e
suficienle.
Diiei sonenle islo a essa aIna: Tu ne fazes fIageIai cono IiIalos! } desle un passo,
ananh oulio. Iensas salisfazei desle nodo lua paixo` No! Logo eIa le exigii nais e nais.
Cono no livesle coiagen paia Iulai conlia lua pipiia naluieza nesla pequenez,
nuilo nenos leis depois, quando a ocasio foi naioi.


A FLAGELAO DE JE5U5
OIhai-Me, anados Meus, deixando-Me conduzii, con a nansido de un coideiio, ao
lienendo supIcio da fIageIao. Solie Meu coipo, j coleilo de goIpes e opiinido peIo
cansao, os veidugos descaiiegan ciueInenle ~ con coidas lianadas, con vaias ~
leiiveis aoiles. L lanla a vioIncia con que Me casligan, que no ieslou un s Iugai que
no fosse piesa da nais leiiveI doi... Os goIpes e ponlapes Me causaian inuneiveis
feiinenlos... As vaias aiiancavan pedaos de Minha peIe e Minha caine. O Sangue liolava
de lodos os Meus nenlios... Ca una e oulia vez peIa doi que Me causavan os goIpes en
Minha viiiIidade. Meu coipo eslava en laI eslado, que nais paiecia un nonslio que un
honen. As feies de Meu ioslo havian peidido sua foina, eia un s edena.
O pensanenlo de lanlas aInas, a quen nais laide iiia inspiiai o desejo de seguii Meus
passos, consunia-Me de anoi.
Duianle as hoias de piiso, via-as fieis iniladoias, apiendendo de Minha nansido,
pacincia, seienidade. No sonenle paia aceilai os sofiinenlos e despiezos, nas lanlen
anando aos que as peiseguen e, se necessiio, saciificando-se poi eIes, cono Lu Me
saciifiquei.
Cono Me infIanava cada vez nais en desejos de cunpiii peifeilanenle a Vonlade de
Meu Iai, naqueIas hoias de soIido, en neio a lanla doi! Cono Me ofeieci paia iepaiai Sua
CIiia uIliajada! Assin vs, aInas ieIigiosas, que vos enconliais na piiso escoIhida poi
anoi, que nais de una vez passais aos oIhos das ciialuias poi inleis e ale poi piejudiciais,
no lenais. Deixai que giilen conlia vs e, nessas hoias de soIido e doi, uni inlinanenle
vosso coiao a vosso Deus, oljelo nico de vosso anoi. Repaiai Sua CIiia, poi lanlos
pecados!


JE5U5 E CONDENADO MORTE
Ao ananhecei, Caifs oidenou que Me conduzissen a IiIalos paia que pionunciasse a
senlena de noile. Lsle Me inleiiogou, desejoso de achai un nolivo paia condenai-Me, nas,
ao nesno lenpo, sua conscincia o aloinenlava e senlia un giande lenoi dianle da injuslia
que ia conelei. Ioi fin, enconliou un neio paia desenlendei-se Conigo e nandou que Me
Ievassen a Heiodes.
Ln IiIalos eslo fieInenle iepiesenladas as aInas que, senlindo ao nesno lenpo o
novinenlo da giaa e de suas paixes, doninadas peIo iespeilo hunano e cegadas peIo
anoi-pipiio, peIo lenoi de paieceien iidcuIas, deixan passai a giaa.
A lodas as peigunlas de IiIalos, nada iespondi. Mas quando Me disse: Ls lu o Rei dos
}udeus` Lnlo, con giavidade e fiineza, iespondi: Tu o dizes, Lu sou o Rei, nas Meu ieino
18
no e desle nundo... Con eslas paIavias quis ensinai a nuilas aInas cono, quando se
apiesenla a ocasio de supoilai o sofiinenlo, ou una huniIhao que podeiian faciInenle
evilai, deven iespondei con geneiosidade: Meu ieino no e desle nundo, islo e, no lusco
os eIogios dos honens, Minha Iliia no e esla, descansaiei na que veidadeiianenle o e.
Agoia, nino paia cunpiii neu devei sen lei en consideiao a opinio do nundo. O que
ne inpoila no e sua eslina, nas seguii a voz da giaa, afogando as iecIanaes da
naluieza. Se no sou capaz de vencei sozinho, pediiei foia e conseIho, pois, en nuilas
ocasies, as paixes e o excessivo anoi-pipiio cegan a aIna e a inpuIsionan a fazei o naI.
No so nen 1O nen 2O os aIgozes que deslioan Meu Coipo, so nuilssinas as
nos que feien Meu Coipo, iecelendo a conunho na no ~ o lialaIho saciIego de
Salans.
Cono podeis Me conlenpIai nesle nai de doi e anaiguia, sen que vosso coiao se
nova a conpaixo`
Mas, no so os veidugos que Me ho de consoIai, e sin vs, aInas escoIhidas, paia
que aIivieis Minha doi. ConlenpIai Minhas feiidas e vede se h aIguen que lenha sofiido
lanlo quanlo Lu, paia denonsliai-vos seu anoi.


JE5U5 E COROADO DE E5PINHO5
Na Vonlade de Meu Iai, vivi dias de inlensa liisleza, sen queixai-Me, poien na
aceilao do que o Iai Me queiia fazei senlii. Quando fui apiisionado no Hoilo, os que Me
acusavan eslavan disposlos a quaIquei nenliia e Me deixei Ievai aonde quisessen, sen a
nnina iesislncia. L quando quiseian cingii Minha calea con a coioa de espinhos, incIinei
a calea, sen nais, poique a iecelia das nos dAqueIe que Me enviou ao nundo.
Quando os liaos daqueIes honens ciueis ficaian cansados, de lanlo descaiiegai
goIpes solie Meu Coipo, coIocaian solie Minha calea una coioa lecida con gaIhos de
espinhos e, desfiIando dianle de Min, dizian-Me: Lnlo es Rei`... Ns Te saudanos!
Uns Me cuspian, oulios Me insuIlavan, oulios descaiiegavan novos goIpes conlia
Minha calea, cada un aciescenlando una nova doi a Meu Coipo naIlialado e desfeilo.
Lslou cansado, no lenho onde descansai, enpiesla-Me leu coiao e leus liaos, paia
coliii-Me con leu anoi. Tenho fiio e felie, aliaa-Me un inslanle, anles que conlinuen
desliuindo esle lenpIo de anoi.
Os soIdados e aIgozes, con suas nos sujas, enpuiian Meu Coipo, oulios, con asco
de Meu Sangue, enpuiian-Me con suas Ianas e voIlan a aliii Minha caine. Senlan-Me
con un enpuiio solie un Iugai de pedias afiadas. Choio en siIncio peIa doi e eIes, de
nodo giolesco, zonlan de Minhas Igiinas. IinaInenle, iasgan Minha fionle encaixando a
coioa de gaIhos lianados de espinhos.
Consideiai cono, con essa coioa, quis expiai os pecados de soleila de lanlas aInas
que se deixan suljugai peIa faIsa opinio do nundo, desejando sei eslinadas en excesso.
Ieinili, solieludo, que Me coioassen de espinhos e que assin Minha calea sofiesse
ciueInenle, a fin de iepaiai, peIa huniIdade voIunliia, as iejeies e oiguIhosas pielenses
de lanlas aInas que se negan a seguii o caninho liaado poi Minha Iiovidncia, poi juIg-Io
indigno de seu neiilo e de sua condio.
19
Nenhun caninho e huniIhanle quando esl liaado peIa Vonlade de Deus... Ln vo
lenlaieis enganai-vos a vs nesnos pensando seguii a vonlade de Deus e en pIena
sulnisso a ludo o que LIe vos pedii.
H no nundo pessoas que, quando chega o nonenlo da deciso (de assunii un novo
nodo de vida), iefIelen e exaninan os desejos de seu coiao. TaIvez enconlien, naqueIe ou
naqueIa a quen pensan unii-se, os fundanenlos sIidos paia una vida ciisl e piedosa,
quen sale vejan cunpiii enfin, en seus deveies de fanIia, o necessiio paia salisfazei seus
desejos de feIicidade. Mas a vaidade e o oiguIho vn a escuiecei seu espiilo e eIas se deixan
aiiaslai peIo af de apaiecei, de se deslacai. Lnlo, pIanejan luscai aIguen que, sendo nais
nolie, nais iico, salisfaa sua anlio. Ah! Quo nescianenle se cegan! No, Lu vos diiei:
no enconliaieis a veidadeiia feIicidade nesle nundo, e oxaI a enconlieis no oulio. Vede
len, que vos pondes en giande peiigo!
IaIaiei lanlen as aInas chanadas paia o caninho da peifeio. Quanlas iIuses nas
que Me dizen eslai disposlas a fazei Minha Vonlade e que ciavan en Minha calea os
espinhos de Minha coioa.
H, iespeclivanenle, aInas que queio paia Min. Conhecendo-as e anando-as, desejo
coIoc-Ias onde vivo, en Minha saledoiia infinila, onde enconliaio ludo que e necessiio
paia chegai a sanlidade: aIi sei onde Me faiei conhecei a eIas e onde Me daio nais consoIo,
nais anoi e nais aInas.
Mas, quanlas decepes! Quanlas aInas se cegan peIo oiguIho e soleila ou poi una
nesquinha anlio. Lnchen a calea de vos e inleis pensanenlos, negan-se a seguii o
caninho que Ihes liaa Meu anoi.
AInas que Lu havia eIeilo, ciedes cunpiii Minha Vonlade iesislindo a voz da giaa
que vos chana e encaninha poi essa senda que vosso oiguIho iejeila`
IiIha Minha, anoi de Minhas doies, consoIa-Me, faz en leu coiao pequenino un
liono paia leu Rei e SaIvadoi, e coioa-Me de leijos.
Coioado de espinhos e coleilo con un nanlo pipuia, os soIdados Me apiesenlaian
de novo a IiIalos. No enconliando en Min un deIilo paia casligai-Me, IiIalos Me fez
viias peigunlas, e queslionou poi qu Lu no Ihe iespondia, salendo que eIe linha lodo
podei solie Min.
Lnlo, ionpendo Meu siIncio, disse-Ihe: No leiias esse podei, se no le houvesse
sido dado do aIlo, nas e pieciso que se cunpian as Lsciiluias. L, alandonando-Me a Meu
Iai CeIesliaI, caIei-Me novanenle...


BARRAB5 E PO5TO EM LIBERDADE
IiIalos, peiluilado peIo aviso de sua nuIhei, peipIexo enlie as inquielaes de sua
conscincia e o nedo de que o povo se anolinasse conlia eIe, luscava neios paia Iileilai-Me
e Me exps a visla do povo, no Iaslinoso eslado en que Me enconliava, piopondo-Ihes dai-
Me a Iileidade e condenai en Meu Iugai a aiials, que eia un Iadio e ciininoso fanoso.
A una voz iespondeu o povo: Que noiia e que aiials seja poslo en Iileidade.
AInas que Me anais, vede cono Me conpaiaian a un ciininoso. Vede cono Me
ielaixaian nais do que ao nais peiveiso dos honens. Ouvi que giilos fuiiosos Ianan
conlia Min. Vede con que iaiva peden Minha noile. Recusei, poi acaso, passai poi lanla
2O
penosa afionla` No, ao conliiio, aliacei-Me a eIa poi anoi as aInas e paia nosliai-vos que
esle anoi no Me Ievou sonenle a noile, nas a noile nais ignoniniosa...
No cieiais, no enlanlo, que Minha naluieza hunana no senliu nen iepugnncia nen
doi. Ao conliiio, quis senlii lodas as vossas iepugnncias e eslai sujeilo a vossa nesna
condio, dando-vos exenpIo que vos foilaIea en lodas as ciicunslncias da vida e vos
ensine a vencei as iejeies que se apiesenlan, quando se liala de cunpiii a Vonlade Divina.
VoIlo as aInas as quais faIava onlen... As aInas chanadas ao eslado de peifeio, que
disculen con a giaa e ielioceden dianle da huniIdade do caninho que Ihes noslio, poi
lenoi aos juzos do nundo ou fazendo vaIei sua capacidade, que se convencen de que en
oulio Iugai seio nais leis paia Meu seivio e paia Minha CIiia.
Vou iespondei a essas aInas. Diz-Me: iecusei ou sequei vaciIei, quando Me vi nascei
de pais polies e huniIdes en un eslluIo, Ionge de Minha casa e Minha Iliia, na nais
ciueI eslao do ano... a noile`
Depois, vivi liinla anos nas ocupaes escondidas e iudes de una oficina, passei poi
huniIhaes e despiezos poi paile dos que enconendavan lialaIhos de Meu Iai }ose. No
desdenhei ajudai a Minha Me nas laiefas nais sinpIes da casa e, no enlanlo, no linha Lu
nais laIenlo do que o que se exige paia exeicei o losco ofcio de caipinleiio` Lu, que na idade
de 12 anos insliu os Douloies no TenpIo... Mas eia a Vonlade de Meu Iai CeIesliaI e assin O
gIoiificava. Quando deixei Nazaie e conecei Minha vida plIica, podeiia lei Me dado a
conhecei cono Messias e IiIho de Deus paia que os honens esculassen Meus ensinanenlos
con veneiao, nas no o fiz poique Meu nico desejo eia cunpiii a Vonlade de Meu Iai...
L quando chegou a hoia de Minha Iaixo, aliaves da ciueIdade de uns e das afionlas
de oulios, do alandono dos Meus e da ingialido das nuIlides, aliaves do indizveI
nailiio de Meu Coipo e das iepugnncias de Minha aIna, vejan con que naioi anoi ainda
descoliia e aliaava a Vonlade de Meu Iai CeIesliaI.
Assin, quando, soliepondo-se as dificuIdades e iepugnncias, a aIna se sulnele
geneiosanenle a Vonlade de Deus, chega un nonenlo en que, unida inlinanenle a LIe,
goza das nais inefveis douias.
Islo que disse as aInas que senlen aveiso a vida huniIde e escondida, iepilo as que,
peIo conliiio, so chanadas a lialaIhai en conlnuo conlalo con o nundo, quando seu
alialivo seiia a conpIela soIido e os lialaIhos huniIdes e ocuIlos.
AInas escoIhidas, vossa feIicidade e vossa peifeio no consislen en seguii os goslos
e incIinaes da naluieza, en seides conhecidas ou desconhecidas peIas ciialuias, en
enpiegai ou ocuIlai o laIenlo que possus, seno en unii-vos e confoinai-vos, poi anoi e
con inleiia sulnisso, a Vonlade de Deus, aquiIo que, paia Sua CIiia e vossa pipiia
sanlificao, LIe Vos pedii.
asla poi hoje, fiIhinha, ana e aliaa Minha Vonlade aIegienenle. } sales que esls
lolaInenle deIineada peIo anoi.
Medila poi un nonenlo o indizveI nailiio de Meu Coiao, ao se vei pieleiido a
aiials. Cono iecoidava enlo as leinuias de Minha Me, quando Me eslieilava a Seu
Coiao! O quo piesenle linha os desveIos e fadigas que, paia nosliai-Me Seu anoi, sofieu
Meu Iai adolivo. Cono se apiesenlavan a Minha neniia os lenefcios que lo IileiaInenle
deiianei solie aqueIe povo ingialo, dando visla aos cegos, devoIvendo a sade aos
enfeinos, o uso de seus nenlios aos que o havian peidido, dando de conei a nuIlido e
21
iessuscilando os noilos. Iaia agoia vei-Me ieduzido ao eslado nais despiezveI! Sou o nais
odiado dos honens e Me condenan a noile, cono un Iadio infane.


JE5U5 PERDOA ATE O MAIOR PECADOR
IiIalos pionunciou a senlena. Meus fiIhinhos, consideiai alenlanenle o quanlo sofieu
Meu Coiao...
Desde que Me enliegou no Hoilo das OIiveiias, }udas andou eiianle e fugilivo sen
podei caIai os giilos de sua conscincia, que o acusava do nais hoiiveI saciiIegio. Quando
chegou aos seus ouvidos a senlena de noile pionunciada conlia Min, enliegou-se ao nais
leiiveI desespeio e se enfoicou.
Quen podei conpieendei a doi inlensa de Meu Coiao quando vi Ianai-se a
peidio eleina essa aIna que havia passado lis anos na escoIa de Meu anoi, apiendendo
Minha douliina, iecelendo Meus ensinanenlos, ouvindo lanlas vezes cono Meus Ilios
peidoavan aos naioies pecadoies`
}udas! Ioi que no vens jogai-le a Meus pes paia que Lu le peidoe` Se no le alieves a
apioxinai-le de Min poi nedo dos que Me iodeian, naIlialando-Me con lanlo fuioi, oIha-
Me ao nenos, veis cono Iogo os Meus oIhos se fixaio en li.
AInas que eslais eniedadas nos naioies pecados... Se poi nais ou nenos lenpo
lendes vivido eiianles e fugilivas poi causa de vossos deIilos, se os pecados de que sois
cuIpadas vos len cegado e enduiecido o coiao, se poi seguii aIguna paixo casles en
giande peiluilao, no deixeis que se apodeie de vs o desespeio, quando vos
alandonaien os cnpIices de vosso pecado e quando vossa aIna se dei conla de vossa
cuIpa... Lnquanlo o honen livei un inslanle de vida, ainda lei lenpo de iecoiiei a
Miseiicidia e de inpIoiai o peido.
Se sois jovens e os escndaIos de vossa vida passada vos livei deixado en un eslado
de degiadao dianle dos honens, no lenais! Ainda que o nundo vos despieze, juIgando-
vos naus, insuIlando-vos, alandonando-vos, eslai ceilos de que vosso Deus no quei que
vossa aIna seja paslo das chanas do infeino. LIe deseja que vos alievais a faIai-Lhe, a diiigii-
Lhe oIhaies e suspiios do coiao, e Iogo veieis que Sua no londosa e paleina vos
conduzii a fonle do peido e da vida.
Se, poi naIcia, laIvez lenhas passado giande paile de lua vida na confuso e na
indifeiena e, j peilo da eleinidade, o desespeio quisei coIocai una venda en leus oIhos,
no le deixes enganai, ainda e lenpo de peido. Ouvi len: se vos iesla un segundo de vida,
apioveilai-o, poique neIe podeis ganhai a vida eleina.
Se liveides passado vossa exislncia na ignoincia e no eiio, se liveides sido causa de
giandes danos paia os honens, paia a sociedade e ale paia a ReIigio, e poi quaIquei
ciicunslncia conheceis vosso eiio, no vos deixeis alalei peIo peso das faIlas nen peIo dano
de que liveides sido insliunenlo, nas peIo conliiio, deixando que vossa aIna seja
peneliada da nais viva conliio, alisnai-vos na confiana e iecoiiei AqueIe que senpie vos
esl espeiando paia peidoai-vos.
O nesno aconlece se se liala de una aIna que passou os piineiios anos de sua vida
na fieI olseivncia de Meus nandanenlos, nas que decaiu pouco a pouco no feivoi,
passando a una vida llia e cnoda...
22
No ocuIles nada do que le digo, pois ludo e paia lenefcio da hunanidade inleiia.
Repele-o a Iuz do soI, piega-o aqueIe que quei veidadeiianenle esculai.
A aIna que un dia iecele una foile sacudida que a despeila, v Iogo sua vida inliI,
vazia, sen neiilos paia a eleinidade. O naIigno, con inveja infeinaI, alaca-a de niI
naneiias, aunenlando suas faIlas, inspiia-Ihe liisleza e desaIenlo, acalando poi Iev-Ia ao
lenoi, ao desespeio.
AIna que Me peilences, no faas caso desse ciueI ininigo e, senlindo a noo da
giaa no incio de lua Iula, acode ao Meu Coiao, senle, conlenpIa cono veile una gola de
Seu Sangue solie lua aIna e ven a Min. } sales onde Me enconlio: sol o veu da fe...
Levanla-o e diz-Me con inleiia confiana luas penas, luas niseiias, luas quedas... Lscula con
iespeilo Minhas paIavias e no lenas peIo passado. Meu Coiao o sulneigiu no alisno de
Minha Miseiicidia e Meu anoi.
Tua vida passada le dai a huniIdade que le cunuIai. L se quiseies dai-Me a neIhoi
piova de anoi, len confiana e conla con Meu peido. Ci que nunca os leus pecados
chegaio a sei naioies que a Minha Miseiicidia, pois e infinila.


JE5U5 5EGUE A CAMINHO DO CALVRIO
Vanos conlinuai, fiIhinha. Segue-Me no caninho do CaIviio, opiinido sol o peso da
Ciuz...
Lnquanlo Meu Coiao eslava alisnado de liisleza peIa peidio eleina de }udas, os
ciueis aIgozes, insensveis a Minha doi, caiiegaian solie Meus onlios chagados a duia e
pesada Ciuz en que haveiia de consunai o nisleiio da Redeno do nundo.
ConlenpIai-Me, anjos do ceu. Vede o Ciiadoi de lodas as naiaviIhas, o Deus a Quen
ienden adoiao os espiilos ceIesles, caninhando en diieo ao CaIviio e Ievando solie
Seus onlios o Ienho sanlo e lendilo que ii iecelei Seu Ilino suspiio.
Vede-Me lanlen vs, aInas que desejais sei Minhas fieis iniladoias. Meu Coipo,
deslioado poi lanlo loinenlo, caninha, sen foias, lanhado de suoi e de sangue... Sofio,
sen que ninguen se conpadea de Minha doi! A nuIlido Me aconpanha e no h una s
pessoa que lenha piedade de Min. Todos Me iodeian cono Iolos faninlos, desejosos de
devoiai sua piesa... L que lodos os dennios saian do infeino paia loinai nais duio o Meu
sofiinenlo.
A fadiga que sinlo e lo giande, a Ciuz lo pesada, que na nelade do caninho caio
desfaIecido. Vede cono Me Ievanlan aqueIes honens desunanos do nodo nais liulaI: un
Me agaiia poi un liao, oulio puxa Minhas vesles, que eslo giudadas en Minhas feiidas,
loinando a alii-Ias... Lsle Me pega peIo pescoo, oulio peIos caleIos, oulios descaiiegan
leiiveis goIpes en lodo o Meu Coipo, con os punhos e ale con os pes. A Ciuz cai solie
Min e seu peso Me causa novos feiinenlos. Meu ioslo ioa solie as pedias do caninho e o
sangue que escoiie poi eIe cai en Meus oIhos, que eslo quase fechados peIos goIpes, o p e a
Iana se junlan ao sangue e fico cono o oljelo nais iepugnanle.
Meu Iai envia anjos paia que Me ajuden a Me suslenlai, paia que Meu Coipo no
peica a conscincia ao caii, paia que a lalaIha no seja ganha anles do lenpo e Lu peica
lodas as Minhas aInas.
23
Caninho solie as pedias que deslioan Meus pes, liopeo e caio una e oulia vez.
OIho paia os Iados do caninho en lusca de un pequeno oIhai de anoi, de una enliega, de
una unio a Minha doi, nas... no vejo ninguen.
IiIhos Meus, que seguen Meus passos, no soIleis vossa ciuz poi nais pesada que esla
vos paiea. Iazei islo poi Min, pois caiiegando vossa ciuz ajudai-Me-eis a caiiegai a Minha
e, peIo duio caninho, enconliaieis Minha Me e as aInas sanlas que iio vos dando nino e
aIvio. Segui Conigo uns nonenlos e, a poucos passos, vei-Me-eis na piesena de Minha
Me Sanlssina que, con o Coiao lianspassado peIa doi, sai ao Meu enconlio con dois
oljelivos: paia iecoliai nova foia de sofiei a visla de Seu Deus e paia dai a Seu IiIho, con
Sua alilude heiica, aIenlo paia conlinuai a olia da Redeno.
Consideiai o nailiio desles dois Coiaes. Quen nais ana Minha Me e Seu IiIho...
No pode Me dai nenhun aIvio e sale que o falo de v-Ia aunenlai ainda nais Meus
sofiinenlos, nas lanlen aunenlai Minha foia paia cunpiii a vonlade do Iai.
Quen nais ano na leiia e Minha Me, e no apenas no a posso consoIai, cono o
eslado IanenlveI en que Me v piopoiciona a Seu coiao un sofiinenlo seneIhanle ao
Meu. Deixa escapai un soIuo. A noile que sofio en Meu Coipo, iecele-a Minha Me en
Seu Coiao!... Cono se ciavan en Min Seus oIhos e os Meus se ciavan lanlen nLIa! No
pionuncianos una s paIavia, nas quanlas coisas dizen Nossos Coiaes nesle doIoioso
oIhai.
Sin, Minha Me piesenciou lodos os loinenlos de Minha Iaixo, que poi ieveIao
divina se apiesenlavan a Seu espiilo. AIen disso, viios discpuIos, enloia peinanecessen
Ionge poi nedo dos judeus, piocuiavan salei de ludo e infoinavan Minha Me... Quando
soule que j se havia pionunciado a senlena de noile, saiu ao Meu enconlio e no Me
alandonou ale que Me deposilaian no sepuIcio.


JE5U5 E AJUDADO A CARREGAR A CRUZ
Vou a caninho do CaIviio. AqueIes honens inquos, lenendo vei-Me noiiei anles
de chegai ao fin, enlenden-se enlie si paia luscai aIguen que Me ajude a caiiegai a Ciuz e
iequisilaian un honen das iedondezas chanado Sino.
OIhai-o, alis de Min, ajudando-Me a caiiegai a Ciuz e consideiai solieludo duas
coisas: esle honen caiece de loa vonlade, e un neiceniio, poique se Me aconpanha e
conpailiIha Conigo o peso da Ciuz, e poique foi iequisilado. Ioi isso, quando senle
denasiado cansao, deixa caii nais peso solie Min e assin caio poi leiia duas vezes.
Lsle honen Me ajuda a caiiegai paile da Ciuz, nas no loda a Minha Ciuz...
H aInas que caninhan assin alis de Min. Aceilan Me ajudai a caiiegai Minha
Ciuz, nas se pieocupan ainda con o consoIo e o descanso. Muilas oulias consenlen seguii-
Me e, assin, aliaaian a vida peifeila. Mas no alandonan o inleiesse pipiio, que conlinua
sendo, en nuilos casos, seu piineiio cuidado, poi isso vaciIan e deixan caii Minha Ciuz,
quando Ihes pesa denasiado. Iiocuian a naneiia de sofiei o nenos possveI, neden sua
alnegao, evilan o quanlo poden a huniIhao e o cansao e, laIvez Ienliando-se con
pena daqueIes que deixaian, lialan de piocuiai paia si ceilas conodidades, ceilos piazeies.
Ln una paIavia, h aInas lo inleiesseiias e lo egoslas, que vieian Me seguii nais
poi eIas do que poi Min. Resignan-se sonenle a apioxinai-se do que Ihes inconoda e que
24
no poden afaslai... No ne ajudan a caiiegai nais que una paile de Minha Ciuz, nuilo
pequena e de laI nodo que poden apenas adquiiii os neiilos indispensveis paia sua
saIvao. Mas, na eleinidade, veio o quo Ionge ficaian no caninho que deveiian
peicoiiei.
IeIo conliiio, h aInas, e no poucas, que, novidas peIo desejo de sua saIvao, nas
solieludo peIo anoi que Ihes inspiia a viso do que poi eIas sofii, deciden-se a seguii-Me no
caninho do CaIviio, aliaan-se a vida peifeila e se enliegan ao Meu seivio, no paia
ajudai-Me a caiiegai paile da Ciuz, nas paia Iev-Ia loda inleiia. Seu nico desejo e dai-Me
descanso, consoIai-Me, ofeiecen-se con esle fin a ludo o que Ihes pede Minha vonlade,
luscando ludo que possa Me agiadai. No pensan nen nos neiilos, nen na ieconpensa que
os aguaida, nen no cansao, nen no sofiinenlo que Ihes calei. A nica coisa en que
pensan e o anoi que poden Me denonsliai, o consoIo que piocuian paia Min...
Se Minha Ciuz se apiesenla sol a foina de una enfeinidade, se se esconde delaixo
de un enpiego conliiio a suas incIinaes e pouco confoine a suas aplides, se vai
aconpanhada de aIgun esquecinenlo das pessoas que as iodeian, aceilan-na con inleiia
sulnisso.
Ah!, eslas aInas so as que veidadeiianenle caiiegan Minha Ciuz, adoian-na,
seiven-se deIa paia luscai Minha CIiia, sen oulio inleiesse nen paga que o Meu anoi. So
as que Me consideian e gIoiifican...
Tende cono coisa ceila que, se no vedes o iesuIlado de vossos sofiinenlos, de vossa
alnegao, ou o vedes nais laide, nen poi isso foian vos e sen fiulo nas, peIo conliiio, o
fiulo sei alundanle.
A aIna que veidadeiianenle ana, no conla o que sofieu e lialaIhou, nen espeia laI
ou quaI ieconpensa, lusca sonenle aquiIo que ci dai gIiia paia seu Deus... Ioi LIe, no
iegaleia lialaIhos nen fadigas. No se agila nen se inquiela, nen nuilo nenos peide a paz
se se v conliaiiada ou huniIhada, poique o nico nveI de suas aes e o anoi, e o anoi
alandona as conseqncias e os iesuIlados. Lis aqui o fin das aInas que no luscan
ieconpensa. A nica coisa que espeian e Minha CIiia, Meu consoIo, Meu descanso, poi isso
lonaian loda a Minha Ciuz e lodo o peso que Minha Vonlade deseja caiiegai solie eIas.
IiIhos Meus, chanai-Me poi Meu none, pois }esus quei dizei ludo. Lu Iavaiei vossos
pes, aqueIes pes que pisaian una senda escoiiegadia e que agoia eslo feiidos peIos choques
conlia as pedias. Lu os enxugaiei, saiaiei, leijaiei, e ficaio sos, e j no conheceio oulia
senda seno a que conduz a Min.
} eslanos no CaIviio! A nuIlido se agila poique se apioxina o leiiveI nonenlo...
Lxlenuado de fadiga, naI posso andai. Meus pes sangian peIas pedias do caninho... Tis
vezes ca no liajelo. Una, paia dai aos pecadoies, haliluados ao pecado, a foia de se
conveileien. Oulia, paia dai aIenlo as aInas que caen poi fiagiIidade, e as aInas cegas peIa
liisleza e inquielao, paia anin-Ias a Ievanlai-se e a enpieendei con coiagen o caninho
da viilude. L a leiceiia, paia ajudai as aInas a saii do pecado na hoia da noile.


JE5U5 E PREGADO NA CRUZ
25
V con que ciueIdade Me iodeian esles honens enduiecidos. Uns pegan a Ciuz e a
eslenden no cho, oulios Me aiiancan as vesles giudadas as feiidas, que se alien de novo e
o sangue voIla a joiiai.
Vede, fiIhos queiidos, quanla e a veigonha e a ignonnia que padeo ao vei-Me assin,
dianle daqueIa inensa nuIlido. Que doi paia Minha aIna!
Os aIgozes que aiiancan a lnica, que con lanlo esneio Me vesliu Minha Me en
Minha infncia e que ia ciescendo a nedida en que Lu ciescia, liian soile solie eIa. QuaI
seiia a afIio de Minha Me, que conlenpIa esla cena`
Quanlo LIa desejaiia ficai con a lnica lingida e enpapada agoia con Meu Sangue!
Mas chegou a hoia e, eslendendo-Me solie a Ciuz, os aIgozes pegan Meus liaos e
eslican paia que cheguen aos fuios, feilos neIa... Todo o Meu Coipo se quelianla, laIana-se
de un Iado a oulio e os espinhos da coioa penelian en Minha calea, ainda nais
piofundanenle. Ouvi a piineiia naileIada que piega Minha no diieila... iessoa ale as
piofundezas da leiia. Ouvi ainda... j piegan Minha no esqueida e, anle seneIhanle
espelcuIo, os Ceus se eslienecen, os Anjos se pioslian. Lu guaido o nais piofundo
siIncio. Nen una queixa, nen un genido escapa de Meus Ilios, nas Minhas Igiinas se
nescIan con o sangue que colie Meu ioslo.
Assin que ciavaian as nos, pegan ciueInenle os pes... As chagas se alien, os
neivos se ionpen en Minhas nos e liaos... os ossos se desconjunlan... A doi e inlensa!
Meus pes so liaspassados e Meu Sangue lanha a leiia!...
ConlenpIai un inslanle eslas nos e esles pes ensangenlados... Lsle coipo despido,
coleilo de feiidas, uiina e de sangue. Sujo... Lsla calea liaspassada poi agudos espinhos,
enpapada de suoi, cheia de p e coleila de sangue...
Adniiai en siIncio a pacincia e a confoinidade con que aceilo esle sofiinenlo.
Quen e que sofie assin, vlina de lais ignonnias` L o IiIho de Deus! AqueIe que fez os
ceus, a leiia, o nai e ludo o que exisle... AqueIe que ciiou o honen, AqueIe que ludo suslen
con Seu podei infinilo... esl a inveI, despiezado, despojado e seguido poi una nuIlido
de aInas que alandonaio lens de iiqueza, fanIia, pliia, honias, len-eslai, gIiia, o que
foi necessiio, paia dai-Lhe gIiia e denonsliai-Lhe o anoi a LIe devidos...
Lslai alenlos, Anjos do Ceu, e vs lanlen, aInas que Me anais... Os soIdados vo
viiai a Ciuz paia ielalei os ciavos e evilai que con o peso de Meu Coipo eIes saian e Me
deixen caii. Meu Coipo vai dai a leiia o leijo de paz. L, enquanlo as naileIadas iessoan
peIo espao, no aIlo do CaIviio se ieaIiza o espelcuIo nais adniiveI... A pedido de Minha
Me, que, conlenpIando ludo o que se passava e sendo a LIa inpossveI dai-Me aIvio,
inpIoia a Miseiicidia de Meu Iai CeIesle... Legies de Anjos laixan paia suslenlai Meu
Coipo, adoiando-O, paia que no loque a leiia e paia evilai que o esnague o peso da Ciuz.
ConlenpIa leu }esus, eslendido solie a Ciuz, sen podei fazei o nenoi novinenlo...
despido, sen fana, sen honia, sen Iileidade... Tudo Lhe foi liiado! No h quen se apiede e
se conpadea de Sua doi! S iecele loinenlos, escinios e zonlaiias!
Se Me anas de veidade, a que no eslais disposlo paia asseneIhai-le a Min` O que
iecusais paia oledecei-Me, conpiazei-Me e consoIai-Me`... Iioslia-le poi leiia e deixa-Me
dizei-le unas paIavias:
Que Minha Vonlade liiunfe en li!
Que Meu anoi le desliua!
Que lua niseiia Me gIoiifique!
26


JE5U5 PRONUNCIA 5UA5 LTIMA5 PALAVRA5
IiIha Minha, ouvisle e visle Meus sofiinenlos, aconpanha-Me ale o fin e conpailiIha
de Minha doi.
} esl eiguida Minha Ciuz. Lis a hoia da Redeno do nundo!
Sou aIvo de zonlaiias paia a nuIlido... nas lanlen de adniiao e de anoi peIas
aInas. Lsla Ciuz, ale agoia insliunenlo de supIcio, onde expiiavan os ciininosos, passai a
sei, a pailii da, a Iuz e a paz do nundo.
Ln Minhas Sagiadas Lsciiluias os pecadoies enconliaio o peido e a vida. Meu
Sangue Iavai e apagai as nanchas de seus pecados!
Ln Minhas Sagiadas Chagas viio as aInas puias, a iefiescai-se e aliasai-se en Meu
anoi! NeIas iefugiai-se-o e fixaio paia senpie sua noiada.
Iai, peidoa-os poique no salen o que fazen, no conheceian que AqueIe que e sua
vida... Descaiiegaian solie LIe lodo o fuioi de suas iniqidades. Mas Lu Te iogo, oh Meu
Iai!, descaiiega solie eIas a foia de Tua Miseiicidia.
Hoje eslais Conigo no Iaiaso, poique lua fe na Miseiicidia de leu SaIvadoi apagou
leus ciines... LIa le conduz a vida eleina.
MuIhei, eis a Teu IiIho!... Minha Me, eis a Meus iinos! Cuaida-os, ana-os... no
eslo sozinhos.
Oh vs, poi quen dei Minha vida ln agoia una Me a quen podeis iecoiiei en
lodas as vossas necessidades. Lu vos uni a lodos con os nais eslieilos Iaos ao vos dai Minha
pipiia Me.
A aIna j len o diieilo de dizei a seu Deus: Ioi que Me alandonasle` Con efeilo,
depois de consunado o nisleiio da Redeno, o honen voIlou a sei fiIho de Deus, iino de
}esus Ciislo, heideiio da vida eleina...
Oh, Meu Iai... Tenho sede de Tua CIiia... e eis que e chegada a hoia... De agoia en
dianle, ieaIizando Minhas paIavias, o nundo conhecei que Tu es AqueIe que Me enviou e
seis gIoiificado.
Tenho sede de Tua CIiia. Tenho sede de aInas... e paia iefiescai esla sede, deiianei
ale a Ilina gola de Meu Sangue. Ioi isso posso dizei: Tudo esl consunado. Agoia se
cunpiiu o giande nisleiio de Anoi peIo quaI Deus enliegou ao nundo Seu pipiio IiIho,
paia devoIvei a Vida ao honen... Vin ao nundo paia fazei Tua Vonlade, oh Meu Iai. } esl
cunpiida!
A Ti enliego Minha aIna. Assin, as aInas que cunpien Minha Vonlade podeio
dizei con veidade: Tudo esl consunado... Meu Senhoi e Meu Deus, iecele Minha aIna...
Lu a enliego en Tuas anadas nos.
IeIas aInas agonizanles, ofeieci ao Iai Minha noile, e eIas leio a Vida. No Ilino
giilo que Iancei da Ciuz, aliacei loda a hunanidade passada, piesenle e fuluia, o espasno
Iancinanle con o quaI Me despiendi da leiia foi acoIhido poi Meu Iai con infinilo Anoi e
lodo o Ceu exuIlou poi eIe, poique Minha Hunanidade enliava na CIiia. No nesno
inslanle en que enlieguei Meu Lspiilo, una nuIlido de aInas se enconliou Conigo: quen
Me desejava h secuIos e secuIos, poucos neses ou dias, nas lodos inlensanenle. Iois len,
sonenle esla aIegiia laslou paia lodas as penas sofiidas poi Min.
27
Deveis salei que, en neniia daqueIe gozoso enconlio, decidi assislii, e nuilas vezes
ale visiveInenle, aos noiilundos. Dou a esles a saIvao, paia honiai aos que lo
anoiosanenle Me acoIheian no Ceu. Assin, oiai peIos noiilundos, poique Lu os ano
nuilo. Todas as vezes que fizeides o ofeiecinenlo do Ilino giilo que Iancei ao Iai, seieis
ouvidos, poique poi eIe Me so concedidas nuilssinas aInas.
Ioi un nonenlo de jliIo, quando se apiesenlou dianle de Min loda a Coile CeIesle
que, conpacla e vilianle, espeiava Minha noile. Mas enlie lodas as aInas que Me
iodeavan, una eslava pailicuIainenle aIvoioada, lanlo que cinliIava de aIegiia, de anoi...
Lia }ose que, nais do que nenhun oulio, enlendia que gIiia havia adquiiido depois de lo
duias Iulas. LIe conduziu lodas as aInas que espeiavan poi Min, a eIe foi concedido sei o
Meu piineiio Lnlaixadoi no Linlo. Os Anjos, en cada oiden, iendeian-Me honia de
nodo que Minha Hunanidade, j iespIandecenle, foi ciicundada de inuneiveis Sanlos que
Me adoiavan e exaIlavan.
Meus fiIhos, no h ciuzes gIoiiosas na leiia, eslo lodas envoIlas en nisleiio, en
lievas, en exaspeiao. Ln nisleiio, poique no a conpieenden, en lievas, poique ofuscan
a nenle, poique alingen juslanenle onde no se deseja sei alingido.
No vos Ianenleis, nen vos ielaideis, digo-vos que Ievei no sonenle a Ciuz de
nadeiia que Me conduziu a CIiia, nas solieludo, aqueIa Ciuz invisveI nas peinanenle,
que eia foinada peIas ciuzes de vossos pecados. Sin, e de vossos sofiinenlos. Tudo o que
vs sofieis foi oljelo de Minhas penas, poslo que no sofii sonenle paia vos dai a Redeno,
nas lanlen peIo que vs deveis sofiei agoia. OIhai o anoi que Me une a vs, neIe lendes a
confiinao de Meu Sanlo Queiei. Uni-vos a Min, olseivando cono Lu Me conpoilei enlie
iIiniladas anaiguias.
Tonei cono snloIo un nadeiio, una ciuz. Levei-o, con giande anoi, peIo len de
lodos. Sofii veidadeiia afIio, paia que lodos pudessen se aIegiai en Min. Mas hoje,
quanlos cien nAqueIe que veidadeiianenle vos anou e vos ana`... ConlenpIai-Me na
inagen do Ciislo que choia e sangia. AIi e assin Me len o nundo.


A RE55URREIO DE JE5U5
A Sexla-Ieiia Sanla se seguiu a auioia gIoiiosa do Doningo da Ressuiieio... Se no
decidi desliuii o nundo, quei dizei que desejo ienov-Io e iejuvenesc-Io. As ivoies veIhas
piecisan sei desfoIhadas e podadas paia que Iancen novos liolos. L os gaIhos veIhos, as
foIhas secas, so queinados.
Sepaiai os caliilos dos coideiios paia que esles possan enconliai, en oiden e len
piepaiados, paslos feileis onde poden paslai a seu goslo e lelei das fonles Inpidas da gua
da saIvao... L Meu Sangue iedenloi, que iega as leiias iidas que ficaian deseilas do
nundo das aInas, e coiiei senpie solie a leiia esle Sangue, enquanlo houvei un honen a
saIvai.
Anada esposa, queio o que lu no queies, nas posso o que no podeiias conseguii.
Tua nisso e fazei-Me anai peIas aInas, ensin-Ias a vivei Conigo. Lu no noiii na Ciuz
enlie niI loinenlos paia povoai de aInas o infeino, nas de eIeilos o Iaiaso.

28

DEU5 PAI
Vejo linuIo, I enlaixo, na penunlia do Celsnani, o Meu IiIho que, descido do
Ceu, lonou a foina e a sulslncia dessa Minha ciialuia, que pensa e pensou que podia se
ieleIai conlia seu Ciiadoi. O honen, aqueIe honen s e afIilo, e a vlina designada e, cono
laI, deve Iavai con Seu pipiio Sangue a hunanidade loda que iepiesenla. Lslienece e se
hoiioiiza, ao senlii-se coleilo, ale vei-se doninado, peIa inconcelveI nassa de pecados que
deve liiai das negias conscincias de niIhes e niIhes de ciialuias sujas.
Iolie IiIho Meu, o Anoi Te Ievou a islo e Tu agoia esls anedionlado. Quen devei
gIoiificai-Te no Ceu quando, iadianle, fizeies Teu ingiesso neIe` Iodei aIguna ciialuia
ofeiecei-Te un Iouvoi digno de Ti` un anoi digno de Ti` L o que e o Iouvoi e o anoi de un
honen, de niIhes de honens, conpaiado ao Anoi con que Tu aceilasle a nais lienenda
das piovas que janais podei exislii na leiia` No, IiIho anado, ninguen podei iguaIai-Te
en anoi, seno Teu Iai, seno Lu que, en Meu Lspiilo de Anoi, posso Iouvai-Te e anai-Te
peIo Teu saciifcio daqueIa noile.
Anadssino IiIho Meu, en quen coIoco loda Minha conpIacncia, aIcanasle o
paioxisno da noile solievivendo na agonia anaigussina do Hoilo. Tu chegasle, na esfeia
de Tua Hunanidade veidadeiia e conpIela, ao cune da giande paixo que pode lei un
coiao hunano: sofiei peIas ofensas feilas a Min, nas sofiei poi eIas con o anoi puissino
e inlenso que h en Ti. Tocasle, se len que con lienoi, o Iinile peIo quaI a Hunanidade
deveiia aIcanai a Redeno conpIela. Tu, IiIho adoiado, conquislasle, con suoi de Sangue,
no sonenle as aInas de Teus iinos, nas ainda nais, a Tua CIiia pessoaI, que devia
eIevai-Te a Ti, honen, a Min, Deus cono Tu.
Tu inpeIisle en Min a nais peifeila juslia e o nais peifeilo Anoi. Lnlo
iepiesenlavas a Lsciia do nundo e o fazias poi Tua aceilao voIunliia e Iivie. Agoia es,
enlie lodos, a honia e a CIiia e Minha aIegiia. No eias Tu quen Me ofendia, no Tu. Tu
senpie fosle Meu IiIho anado en Quen coIoquei Minha conpIacncia. No eias Tu a
Lsciia, poique, ale enlo, eu Te via cono senpie Te vi: Minha Luz, Minha IaIavia, islo e,
juslanenle Lu Mesno. IiIho, que lienesle e sucunlisle poi Minha honia, Tu neiecesle que
Teu Iai Te faa conhecido no nundo, nesle nundo cego que Nos ofende e que, conludo, Nos
e lo queiido!
Ah, IiIho anadssino, Lu Te vejo e Te veiei senpie naqueIa noile de Tua anaiguia, e
Te lenho senpie piesenle. Ioi Teu Anoi, eslou ieconciIiado as ciialuias con as ciialuias. L
enlo, no podias eiguei paia Min Teu ioslo, lo coleilo eslava de suas cuIpas. Agoia, paia
aIegiai-Te, fao con que Ievanlen seus ioslos paia Ns, paia que, visIunliando Tua Luz,
loinen-se piesas de Nosso anoi.
Agoia, Meu IiIho, senpie lo anado, faiei o que Te disse quando eslavas na sonlia
do Celsnani e seio giandes coisas paia aIegiai-Te e dai-Te honia...

29


A ME 5ANT55IMA
A5 DORE5 DA VIRGEM MARIA
Muilos Iiofelas faIaian de Min, anleviian que eia necessiio que Lu sofiesse, paia
chegai a sei digna Me de Deus. Anlecipaian Meu conhecinenlo na leiia, nas, cono linha
que sei, de naneiia nuilo veIada. Depois faIaian de Min os LvangeIislas, especiaInenle
Lucas, Meu anado nedico ~ nais de aInas do que de coipos. Iosleiioinenle, nasceian
aIgunas devoes que liveian cono lase as liislezas e doies sofiidas poi Min. L assin, e
coslune se ciei e pensai en sele doies piincipais expeiinenladas poi Min.
Meus fiIhos, vossa Me pieniou e pieniai os esfoios e o anoi que lendes lido poi
Min. Mas, cono fez }esus, queio faIai-vos nais exlensanenle solie Minhas doies. Depois
vs faIaieis solie eIas a oulios iinos, e lodos poi fin Me inilaio. Iois, peIo que sofii, eslou
conlinuanenle Iouvando }esus e no piocuio nada, a no sei que LIe seja gIoiificado en
Min.
Vede, fiIhinhos, e liisle faIai deslas coisas a Meus pipiios fiIhos, poique loda ne
ocuIla suas doies sonenle paia si. L islo j cunpii no lianscuiso da vida noilaI, poilanlo,
Meu desejo de ne foi iespeilado poi Deus. Agoia que eslou aqui onde a aIegiia e eleina e,
lendo j ocuIlado, cono lodas as nes, as doies peIas que passei, devo faIai deIas paia que,
cono Meus fiIhos, conheais un pouco de Minha vida.
Conheo os fiulos que viio disso e, cono agiadan a }esus, Meu adoiado IiIho, faIai-
vos-ei deIas na nedida en que podeis conpieendei-Me.
Meu }esus disse: aqueIe que e o piineiio, faa-se o Ilino. L assin LIe fez
veidadeiianenle, poique e o piineiio na Casa de Deus, nas Se ielaixou ale o Ilino degiau.
Agoia no liiaiei dLIe esle Ilino e piineiio poslo que Lhe cale poi anoi. Mas Me esfoio
poi fazei-vos enlendei esla veidade e Minha aIegiia ainda naioi sei quando aceilaides
conpieendei islo, no aliaves de sinpIes enlendinenlo, nas aliaves de una piofunda e
aiiaigada convico. Seja LIe o piineiio e ns lodos, os veidadeiios Ilinos.
Se LIe eia o piineiio, deveiia havei un segundo na escaIa do anoi e da gIiia e,
poilanlo, da laixeza e huniIhao. Vs ainda no conpieendesles: Lsse Sei deveiia sei Lu.
IiIhinhos, Iouvai a Deus que, ainda que lenha eslaleIecido una inensa dislncia enlie }esus
e Lu, quis coIocai-Me Iogo junlo a LIe.
Meus fiIhos, no e o que apaiece ao nundo que nais conla dianle de Deus. O lei sido
escoIhida Me de Deus inpIicou paia Min giaves saciifcios e ienncias, e a piineiia foi
esla: Conhecei poi CaliieI a eIeio feila na inlinidade de Deus. Lu queiia peinanecei en
eslado de huniIde enlendinenlo e de ocuIlanenlo en Deus, desejava islo nais que quaIquei
oulia coisa poique eia ninha deIcia salei-Me a Ilina en ludo.
Ao salei da escoIha de Deus, iespondi cono saleis, nas Me cuslou lanlo sulii a
dignidade a quaI eslava chanada.
IiIhinhos: conpieendeis esla Minha piineiia pena de que vos faIo` RefIeli solie eIa,
dai a vossa Me o giande deIeile de eslinai aqueIa huniIdade que Lu eslinei nuilo, acina
de Minha viigindade. Sin, Lu eia e sou a seiva a quaI se pode pedii ludo e aceilei sonenle
poique Minha enliega eia do nesno giau de Meu anoi.
3O
Ioi de Teu agiado, oh Deus, eIevai-Me a Ti, e a Min Me agiadou aceilai poique Te eia
giala Minha oledincia. Mas Tu sales que doi foi paia Min e que essa nesna doi esl agoia
dianle de Ti, pedindo Iuz paia esles fiIhos que anas e que ano. Lu sou a seiva! Cono se fez
conigo assin agoia sen hesilao, deixai, oh fiIhos Meus, que se faa convosco ludo o que
Deus quisei!
A aceilao Ievou a Deus a iesposla que Ievai aos honens o acesso a Redeno, e
nislo se cunpiiu aqueIa fiase adniiveI: Lis que una Viigen concelei e dai a Iuz un
IiIho que sei chanado LnanueI.
O lei aceilo sei a Me de LnanueI inpIicava Minha dedicao ao IiIho de Deus, de
nodo que a Me dLIe se doasse a LIe nesno anles que a Hunanidade de }esus se foinasse
en Min. Ioi isso, Minha doao foi efeilo da Ciaa, nas lanlen causa da Ciaa e, ainda
que se deva ieconhecei a piioiidade da causa piineiia que e Deus, no enlanlo se deve
afiinai que Minha aceilao aluou no pIano da Ciaa cono causa conconilanle.
Chanan-Me Coiiedenloia peIas doies que sofii, nas Lu fui Coiiedenloia nesno
anles, peIa enliega que havia feilo poi neio de CaliieI. Oh, Meu Divino IiIho! Quanla honia
desejasle dai a Tua Me en conpensao peIa giande pena que sofii ao iecelei a dignidade
de sei Tua Me!
Vs, fiIhinhos, eslais cegos no nundo, nas, quando viides, coisas eslupendas seio
iazo de vosso iegozijo paia Min. Veieis que unio de gIiia e de huniIdade h aqui onde
Meu }esus e o soI que janais se esconde. Veieis que slio desgnio foi Ievado a calo aliaves
de Minha ienncia, a laixeza do ocuIlanenlo.
Mas agoia, escula-Me. Ao avanai Minha naleinidade, live que faIai a aIgunas
pessoas queiidas e o disse ocuIlando, o nais que pude, a honia que havia iecelido... Choiei
peIa ienncia da conquisla do segiedo en Deus, poique o Mesno Deus devia sei gIoiificado
en Min.
No enlanlo, Iogo live a aIegiia de salei que eia consideiada cono una nuIhei enlie as
oulias. AIegiou-se Minha aIna, poique dianle do nundo eia pisoleada a seiva de Deus que
desejava huniIhaes cono s Lu podia desejai. Quando }ose se escondeu, no sofii, nas Me
aIegiei veidadeiianenle. No digan poique sofii con isso, poique no e veidade.
Ioi assin que Deus salisfez Meu desejo de huniIhaes. Ioi Lsla a conpensao do
Senhoi, de lei chegado a sei a Me de Deus: sei visla cono una nuIhei cada. IiIha, apiende
a saledoiia do anoi, apiende a eslinai a sanla huniIdade e no lenas poique e viilude que
liiIha con Iuz cinliIanle.
Quando se ieaIizou o casanenlo, no live nenhuna conliaiiedade, salia cono seiian
as coisas e no lenia nada. Con efeilo, Deus d, a quen se enliega a LIe inleiianenle, una
peifeila paz nas siluaes nais paiadoxais, cono eia a Minha, de lei que desposai-Me,
foiada peIo conpionisso hunano, con un honen, nesno salendo que sonenle a Deus
podia peilencei.
Quanlas doies passei na leiia! No e fciI sei Me do AIlssino, Lu vos asseguio. Mas
lanpouco se pode dizei difciI ludo o que se faz poi un fin puissino e paia agiadai a Deus.
Recoidai islo!
Iensasles aIguna vez o que nais doi Me causou na noile sanla en eIen` Vs dislias
a nenle con o eslluIo, con o piesepio, con a polieza. IeIo conliiio, digo-vos que aqueIa
noile a passei loda no xlase de Meu IiIho e, enloia lenha lido que fazei o que loda ne faz
con seu pequeno fiIho, no deixei Meu xlase, Meu aiioulanenlo e assin, a nica coisa que
31
Me causou doi naqueIa noile de anoi, foi vei a afIio de Meu polie }ose ao luscai-Me un
iefgio, un Iugai quaIquei. Conscienle cono eslava do que devia aconlecei e de Quen devia
vii ao nundo, Meu anado esposo, ao vei que Lu eslava peiluilada, angusliou-se e Me deu
nuila pena. Logo a aIegiia nos cunuIou aos dois e nos esquecenos de loda angslia.
Iuginos ao Lgilo e solie islo j se disse o que eia possveI, se len que aIguns cenlian
sua inaginao nais na fadiga da viagen do que no lenoi de una Me que salia possuii o
lesouio do Ceu e da leiia.
Depois, j vivendo en Nazaie, o pequeno }esus ciescia vivaz, e naqueIe lenpo no nos
causou seno pouqussinas e nninas afIies. Toda ne sale o que e desejai a sade de seu
fiIho e cono quaIquei coisinha paiece sei una giande nuven negia. Meu IiIho passou poi
lodas as epidenias e doenas infanlis conuns daqueIa epoca. Cono lodas as nes, Lu no
podia sei pieseivada de nenhuna das ansiedades pipiias do coiao naleino.
Mas chegou un dia a veidadeiia nuven negia que escuieceu a Iuz fesliva da Me de
Deus. AqueIa nuven se chana }esus peidido... Nenhun poela nen neslie do espiilo
podeiia fazei Maiia inaginai que havia peidido a Seu en adoiado e que no linha nolcias
Suas ale lis dias depois... IiIhinhos, no vos assonlieis con Minhas paIavias, Lu
expeiinenlei a naioi angslia de Minha vida. No iefIelisles o laslanle naqueIas Minhas
paIavias: IiIho, Lu e Teu Iai Te piocuianos poi lis dias. Ioi que nos fizesle islo` Deus
Meu, agoia que faIo a esles anados fiIhos, no posso deixai de Iouvai a Ti que Te ocuIlasle
paia nos fazei senlii a deIcia de Te enconliai. Ah! Cono podeiia de oulio nodo conhecei a
douia que deiiana na aIna un vaso cheio de neI quando se aliaa a Seu Tudo`
Vede, lanlen vos faIo de Minhas aIegiias, nas no sen nolivo, associo e uno doies e
aIegiias. Tiiai pioveilo de ludo o que aconleceu da neIhoi foina possveI. Deus Se ocuIla
paia fazei-Se enconliai, aIguns conhecen esla veidade, oulios, pensando naqueIa doi alioz
de lei peidido }esus, fazen ludo paia enconli-IO. No deveis peinanecei ineiles e alalidos.
Vossa ne goslaiia de vos poupai de ludo o que ainda iesla poi dizei. Ln piineiio
Iugai, poique so coisas nunca dilas e poi isso nesno ainda no apieciadas. Ln segundo
Iugai, poique ao conhec-Ias leieis que unii-vos a Min en sofiinenlo e en penosas
consideiaes. Mas j se disse ludo o que Meu }esus quei, sen oposio aIguna.
Ciedes que passei lianqiIanenle a vida de fanIia en Nazaie` Ioi lianqiIa en
viilude da unifoinidade con o queiei de Deus. Mas poi paile das ciialuias, quanla gueiia
houve!...
Nolava-se o singuIai nodo de vivei que lnhanos e assin conseguinos a zonlaiia
plIica. Consideiavan-Me una exageiada peIo nico nolivo de que lodas as vezes que }esus
saa de casa, no podia conlei as Igiinas, e }esus saa con fieqncia. }ose eia peiseguido
cono se fosse un esciavo Meu e de }esus. Que podeiia conpieendei o nundo` Deixvanos
lodo o cuidado paia AqueIe que enlie ns vivia, adoiado en lodas as Suas nanifeslaes.
Que anoi de IiIho aqueIe jovenzinho nais leIo que o nai, nais slio que SaIono,
nais foile que Sanso. Todas as nes O leiian liiado de Min, laI eia o encanlo en loino
dLIe. No enlanlo, os nesquinhos fazian juzos soIeiles solie Min, no poupavan cilicas ao
infaligveI pai que ciian sei un sulnisso de sua fieI nas ciunenla esposa. Todos conhecian
Minha inlegiidade, nas aciedilavan sei una paixo egosla, vuIgai.
Islo e o que no se sale, fiIhinhos Meus. Islo se passou enlie o nundo que no via e
no podia conpieendei, e Sua puissina Me. }esus Se caIava sen aninai-Me, poique a Me
32
de Deus devia passai peIo ciisoI, islo e, cono una nuIhei quaIquei a quaI no se devian
poupai as cilicas.
Adniiai a saledoiia de Deus neslas coisas e enconliai aqueIe senlido divino que une a
naioi sulIinidade as piovas que so nais doIoiosas con ieIao a laI sulIinidade, poique
lodo alisno chana oulio alisno e loda piofundidade chana sua piofundidade...
Chegou a hoia da sepaiao, a hoia da ao de }esus. Con isso, chegou o dia lenido
da pailida de Nazaie.
}esus havia Me faIado nuilo exlensanenle solie Sua nisso, e Me havia feilo anai,
anlecipadanenle, os fiulos que devia dai a LIe e a lodos. Ioi necessiio, poilanlo, sepaiano-
Nos, se len que poi lieve lenpo... LIe Se despediu, nos leijou e Se encaninhou paia Sua
nisso de Meslie da Hunanidade. Mas isso no passou desapeicelido ao pequeno povoado
onde }esus eia lo anado.
Ioian denonsliaes de afelo, de lnos e, poi nais que no soulessen len o que
}esus ia fazei, no enlanlo se piessenlia una peida paia aqueIa genle de nenlaIidade pequena,
nas, no fundo, de coiao geneioso.
L Lu, enlie lanlas nanifeslaes, cono Me senlia` Vinhan-Me niI senlinenlos, nas
no ielaidou nen un ninulo Sua pailida. Meu }esus salia o que Lhe espeiava depois da
piegao, disse-Me lanlas vezes, havia Me faIado nuilo solie a peifdia dos faiiseus e dos
denais. L ven-nO pailii assin, sozinho, sen Min, paia cunpiii Sua nisso. Sen Min, que
O havia feilo ciescei con o caIoi de Meu Coiao. Sen Min, que O adoiava cono ninguen
janais O adoiaiia!
Depois Lu O segui, enconliei-O quando eslava iodeado de lanla genle que no ne eia
possveI v-IO. L LIe, veidadeiio IiIho de Deus, deu a Sua Me una iesposla sulIine cono
Sua saledoiia, nas que liaspassou esle coiao naleino de Iado a Iado. Sin, Lu O
conpieendia pIenanenle, nas nen poi isso Me poupaian as doies. Ao paienlesco hunano,
LIe ops o divino, no quaI Lu eslava incIuda, e veidade, nas no enlanlo os conenliios dos
denais no deixaian de feiii-Me.
Ao goIpe iniciaI seguiu-se a aIegiia de vei Sua giandeza, de v-IO honiado, veneiado e
anado peIas pessoas, assin Iogo cicaliizou-se lanlen esla feiida.
Ieicoiiia con LIe os caninhos, exlasiada con Seu salei, confoilada con Seus
ensinanenlos e nunca Me saciava de adnii-IO e an-IO.
Logo vieian os piineiios enfienlanenlos con o Sinediio, aconleceu o niIagie que
suscilou lanlo iudo nas nenles dos }udeus, dos Saceidoles soleilos. Ioi odiado, peiseguido,
espionado, lenlado. L Lu` Lu salia de ludo e con as nos eslendidas ofeiecia as Mos do
Iai, desde enlo, o hoIocauslo de Meu IiIho, Sua enliega, Sua espanlosa e ignoniniosa noile.
} salia de }udas, j conhecia a ivoie da quaI se lonaiian os nadeiios paia a Ciuz de Meu
IiIho.
No podeis inaginai a liagedia nlina que vivi junlo con Meu }esus, paia que a
Redeno livesse seu cunpiinenlo.
Lu disse anles: Coiiedenloia, paia que o fosse, no laslavan as penas usuais. Iazia
faIla una unio nlina con o giande sofiinenlo dLIe paia que lodos os honens fossen
iedinidos de nodo que, enquanlo ia de un povoado a oulio con LIe, eslava cada vez nais
ao pai do pianlo desconsoIado que Meu IiIho deiianava en lanlas noiles insones que
passava en oiao e nedilao. LIe Me ieveIava e punha dianle de cada eslado de nino Seu
e ceilanenle coneou enlo Meu caIviio e Minha ciuz.
33
Quanlas consideiaes agiavavan cada dia nais Minhas doies de Me dLIe e vossa!!
Tanlos pecados, lodos os pecados. Tanla angslia, lodas as angslias. Tanlos espinhos, lodos
os espinhos, }esus no eslava sozinho, LIe o salia, senlia-o, via que Sua Me eslava en unio
conlnua con LIe. L Se afIigia poi isso, ainda nais, poique Meu sofiinenlo eia naioi
sofiinenlo paia LIe.
Meu IiIho, Meu IiIho adoiado, se soulessen esles fiIhos o que se passou enlo enlie
Tu e Lu!...
L chegou a hoia do hoIocauslo, chegou depois da douia da Ceia de Iscoa. L desde
enlo, Lu devia Me ieinlegiai a nuIlido, Lu que O anava e adoiava de naneiia nica, devia
eslai afaslada dLIe. Conpieendei, oh fiIhos Meus`...
Salia que }udas eslava dando seus passos de liaidoi e no podia novei-Me, salia que
}esus havia deiianado Sangue no Hoilo e nada podia fazei poi LIe. L Iogo O apiisionaian,
naIlialaian-nO, insuIlaian-nO, condenaian-nO iniquanenle!
No posso dizei-vos ludo. Dii-vos-ei sonenle que Meu Coiao eia un lunuIlo de
conlnuas ansiedades, un cho de conlnuas anaiguias, inceilezas, un Iugai de desoIao,
de alalinenlo e desconsoIo. L as aInas que depois se peideiian` L lodas as sinonias e
liuques saciIegos`
fiIhos de Minhas doies! Se hoje vos e concedida a giaa de sofiei poi Min, lendizei
con feivoi AqueIe que a concedeu, e saciificai-vos sen hesilao.
Iensai en Minha giandeza, Meus fiIhos anados. Isso vos ajuda a pensai, nas esculai-
Me, no penseis en Min lanlo cono nLIe. Quiseia sei esquecida, se fosse possveI! Toda
vossa conpaixo den-na a LIe, ao Meu }esus, ao vosso }esus, a }esus anoi vosso e Meu.
Assin, fiIhinhos, a pena de Meu Coiao foi una conlnua espada que liaspassou de
Iado a Iado Minha aIna, Minha vida. Lu a senli enquanlo }esus no, consoIou-Me con Sua
iessuiieio, quando Minha inensa aIegiia cicaliizou de una vez lodas as feiidas que
sangiavan denlio de Min. IiIho Meu, Lu ia iepelindo. Ioi que lanla desoIao` Tua Me
esl junlo de Ti. No Te lasla sequei Meu anoi` Quanlas vezes Te consoIei en Tuas afIies`
L agoia, poi que nen sequei Tua Me pode Te dai aIgun aIvio`... Iai de Meu }esus, no
queio oulia coisa aIen do que Tu queies, Tu o sales, nas v se lanla afIio pode lei aIvio,
islo Te pede a Me de Teu IiIho.
L j no CaIviio cIanei: Meu Deus, faz voIlai aqueIes oIhos que adoio a Iuz que neIes
inpiinisle desde o dia en que Tu Mo desle! Iai Divino, v que hoiioi aqueIe ioslo sanlo!
No podes enxugai ao nenos lo copioso Sangue` Iai de Meu IiIho, Lsposo Anoi Meu,
Tu nesno, Veilo que quisesle lei a Hunanidade de Min! Sejan oiao aqueIes liaos
aleilos ao Ceu e a leiia, sejan a spIica da Sua e Minha aceilao!
V Deus, a que se ieduziu AqueIe a Quen anas! L Sua Me que Te pede un aIvio a
lanla liisleza. Daqui a pouco, ficaiei sen LIe, assin se cunpiii inleiianenle Meu volo
quando O ofeieci de coiao no TenpIo, sin, ficaiei sozinha, nas aIivia Sua doi, sen alendei
a Minha...

Outros livros disponveis
A Grandc Cruzada dc Ancr c Miscriccrdia e un ninisleiio ieIigioso de pulIicao sen fins Iucialivos. As
seguinles pulIicaes eslo agoia disponveis en espanhoI e ingIs e oulias pulIicaes adicionais
conlinuaio disponveis en espanhoI e ingIs. ConsuIle o endeieo na Inleinel paia salei a
disponiliIidade das pulIicaes adicionais. Os pieos incIuen os gaslos de lianspoile e envio. Se seu
endeieo e foia dos Lslados Unidos, poi favoi incIua una doao adicionaI, paia coliii cuslos de
poslagen.

Preos em dlares:

La Gran Cruzada del Amor: (8 1/2x11 polegada)

livro encadernado* U$ 10.00
verso solta** U$ 7.00

La Puerta del Cielo: (8 1/2x11 polegada)

livro encadernado* U$ 7.00
verso solta** U$ 4.00

La Pasin livreto grampeado* U$ 4.00

Hora Santa livreto grampeado U$ 1.00

Conjunto com os dois livros encadernados e dois
livretos custa somente $20.00



* con iIusliaes (capa coIoiida)
** AIen de piocuiai nanlei os pieos ao nnino, a veiso soIla e piepaiada con o piopsilo de se liiai folocpias con nais
faciIidade en quanlidades naioies (o que foilenenle incenlivanos) paia a difuso de cpias paia oulias pessoas.

Cono ninisleiio sen fins Iucialivos, lodo dinheiio e usado na piepaiao de Iivios paia pulIicao,
inpiesso, cpia e disliiluio dos Iivios de nensagens que CalaIina Rivas, de Cochalanla, oIvia, len
iecelido do Ceu, e paia nanlei o Apcs|c|adc da Ncta |tangc|izaac en seus esfoios de incenlivai as
pessoas a evangeIizai, vivendo eslas nensagens de Anoi e Miseiicidia.

Si|c en espanhoI: www.grancruzada.org
Si|c en ingIs: www.greatcrusade.org
Si|c en poilugus:grandecruzada.vilabol.uol.com.br


La Gran Cruzada del Amor y Misericordia.
The Great Crusade of Lote and Merc, lnc.
P.O. Bnx 857, LIthnnIa, GcnrgIa 30058 U5A

Potrebbero piacerti anche