Sei sulla pagina 1di 2

Pro Archia Poeta

Ac ne quis a nobis hoc ita dici forte miretur, quod alia quaedam in
hocfacultas sit ingeni, neque haec dicendi ratio aut disciplina, ne nos
quidem huic uni studio penitus umquam dediti fuimus. Etenim omnes artes,
quae ad humanitatem pertinent, habent quoddam commune uinculum, et
quasicognatione quadam inter se continentur.

Y para que nadie quizás se admire de que esto sea dicho así por nosotros, porque alguna
facultad de ingenio haya en este, y no el conocimiento o la ciencia de hablar, nosotros sin
duda nunca nos entregamos una sola vez a este único estudio. En efecto todas las artes, que
pertenecen a la humanidad, tienen algún vínculo común y como por un cierto parentesco se
hallan ligadas entre si.

Estamos ante un texto con dos oraciones complejas. La primera oración


comprende desde “Ac” hasta “fuimos”, y la segunda desde “Etenim” hasta “continetur”.
Ahora bien, la primera oración tiene una dificultad sintáctica alta. No cabe duda de que
la oración principal es “ne nos quidem huic uni studio penitus umquam dediti fuimos”.
Aquí los argumentos claros son el sujeto “nos” y el atributo “dediti”. El verbo “sum”
normalmente con estos dos argumentos bastaría, pero en esta oración pienso que el
dativo “huic uni studio” también es un argumento del verbo y vendría a decir algo así
como “nosotros somos dados para algo”, nos entregamos al fin y al cabo. Nos quedarían
para analizar los adverbios que son satélites del verbo principal.
A mi juicio del verbo principal “fuimus” depende en primer lugar una oración
subordinada adverbial final “ac ne quis miretur” de la cual a su vez depende “a nobis
hoc ita dici forte” que es un argumento del verbo “miretur” en función de C. Reg.
Pragmáticamente es curioso el caso de “forte” se podría confinar con cualquiera de los
verbos, tanto “dici” y “miretur”, pero el sentido de la oración cambia suavemente
dependiendo de a que verbo acompaña.
“Y para que nadie quizás se admire de que esto sea dicho así por nosotros”
“Y para que nadie se admire de que esto sea dicho quizás así por nosotros”
En mi opinión acompaña a “miretur”, pero se puede dudar.
En Segundo lugar del verbo principal “fuimus” depende otra oración subordinada causal
“quod alia quaedam in hoc facultas sit ingeni, neque haec dicendi ratio aut disciplina”
que personalmente no tiene ninguna dificultad sintáctica.

La segunda oración compleja como ya mencione comprende desde “etenim” hasta


“continetur”. Comprende dos oraciones principales que tienen como verbos principales
“habent” y “continentur”. Ambos verbos comparten un argumento que es el sujeto
“omnes artes”, que además, de este sujeto depende una oración subordinada completiva
“quae ad humanitatem pertinent”. El verbo “habent” tiene otro argumento “quoddam
commune vinculum” y al igual que este, el verbo “continentur” tiene otro argumento
“se”. Semánticamente y pragmáticamente no hay gran cosa que comentar de esta última
oración.

Potrebbero piacerti anche