Sei sulla pagina 1di 4

The Life of All Filipinos by 2040 Reaction Paper

The Government of the Philippines has adopted a 25-year long term vision to end poverty in
the country by 2040. The Ambisyon Natin 2040 (Our Ambition 2040) vision states that by
2040 the Philippines will be a prosperous, predominantly middle-class society where no one
is poor. President Rodrigo Duterte signed an executive order on 11 October 2016 adopting
the 25-year long-term vision for the country.

The Philippines is in the middle of unprecedented economic growth. Earning


investment grade status, it hopes to attract foreign capital investments at scale –
enough to create sustained and aggressive growth that would improve the lives
of all Filipinos over succeeding generations. But this development has been slow
to reach the poor. In the midst of aggressive growth, the incidence of poverty
remains stubbornly high. As the country progresses toward higher productivity,
this is a suitable time to articulate its vision and goals for the future and a
welcome opportunity to bridge its ideas of growth with realities faced by
Filipinos every day.

Filipinos say where they are headed, what they should achieve as individuals, and
collectively what all should achieve as a country by 2040. The government’s job is
to design and run the system that will enable all citizens to work toward their
common goals.

Because as we all know Filipino people has a strong sense of responsibility that
they should do or to serve communities. Even the poor, whenever they have any
time to offer, readily help neighbors and friends. Citizens are protecting of well-
being of all Filipinos, and they are supportive of welfare assistance for those who
need it. And Filipinos need things in achieving their aspirations by having a
stable good-quality jobs, affordable and accessible healthcare, a government that
protects and serves all people equally without corruption, and one that is citizen-
centered and does not unnecessarily burden clients.

The job of government is to provide stability. In both small scale and large,
instability threatens individuals’ and country’s efforts to stem poverty.

Achieving stability for people is a fundamental goal of programmatic efforts to


bring prosperity to all. This requires intervention on many fronts, not only for the
families through their incomes, but also the environment they operate in. In
order to build a stable and predictable life for people, government must build
stability into infrastructure (public transportation, roads, connectivity), social
protection (health insurance and education support), and protection against
hazards (natural disasters, conflict). I hope that by 2040, the Philippines shall be
a prosperous country and a middle-class where there is no poor at all. All
Filipinos will enjoy long and healthy lives, smart and innovative and will live in a
high-trust society.

Equality of opportunity to work toward prosperity is a central national goal for


Filipinos. We want the poor out of poverty; we want a country where nobody is
hungry, where no family living in poverty. All filipinos want to participate in the
national growth process. The government’s job is to identify and fix the things
that stand in the way of citizens’ productivity
Ang Pilipinas ay nasa gitna ng hindi pa naganap na paglago ng ekonomiya. Kumita ng katayuan
sa pamantayang pamuhunan, inaasahan nitong maakit ang laki ng pamumuhunan sa mga
dayuhang kapital - sapat upang lumikha ng tuluy-tuloy at agresibong paglago na magpapabuti
sa buhay ng lahat ng mga Pilipino sa mga susunod na henerasyon. Ngunit ang pag-unlad na ito
ay naging mabagal upang maabot ang mahihirap. Sa gitna ng agresibong paglago, ang saklaw ng
kahirapan ay nananatiling matigas ang ulo. Habang sumusulong ang bansa patungo sa mas
mataas na produktibo, ito ay isang angkop na oras upang maipahayag ang kanyang pangitain at
mga layunin para sa hinaharap at isang maligayang pagkakataon na tulayin ang mga ideya ng
paglaki ng mga realidad na kinakaharap ng mga Pilipino araw-araw.

Sinasabi ng mga Pilipino kung saan sila patungo, ano ang dapat nilang makamit bilang mga
indibidwal, at sama-sama kung ano ang dapat makamit bilang isang bansa sa 2040. Ang trabaho
ng gobyerno ay ang pagdidisenyo at patakbuhin ang sistema na magbibigay-daan sa lahat ng
mamamayan upang gumana patungo sa kanilang mga karaniwang layunin.

Sapagkat tulad ng alam nating lahat ang mga mamamayang Pilipino ay may malakas na
pakiramdam ng responsibilidad na dapat nilang gawin o maglingkod sa mga komunidad. Kahit
na ang mahihirap, tuwing mayroon silang anumang oras upang mag-alok, kaagad na tulungan
ang mga kapitbahay at kaibigan. Pinoprotektahan ng mga mamamayan ang kagalingan ng lahat
ng mga Pilipino, at suportado sila ng tulong sa kapakanan para sa mga nangangailangan nito. At
ang mga Pilipino ay nangangailangan ng mga bagay sa pagkamit ng kanilang mga adhikain sa
pamamagitan ng pagkakaroon ng isang matatag na kalidad na trabaho, abot-kayang at naa-
access na pangangalaga sa kalusugan, isang gobyerno na protektahan at mapaglingkuran ang
lahat ng mga tao nang walang katiwalian, at isa na nakasentro sa mamamayan at hindi
kinakailangang pasanin ang mga kliyente.

Ang trabaho ng pamahalaan ay magbigay ng katatagan. Sa parehong maliit at malaki, ang


kawalang-katatagan ay nagbabanta sa mga pagsisikap ng mga indibidwal at bansa upang matigil
ang kahirapan.
Ang pagkamit ng katatagan para sa mga tao ay isang pangunahing layunin ng mga pagsisikap sa
programa upang magdala ng kaunlaran sa lahat. Nangangailangan ito ng interbensyon sa
maraming mga prente, hindi lamang para sa mga pamilya sa pamamagitan ng kanilang kita,
kundi pati na rin sa kapaligiran na pinatatakbo nila. Upang makabuo ng isang matatag at
mahuhulaan na buhay para sa mga tao, ang gobyerno ay dapat bumuo ng katatagan sa
imprastruktura (pampublikong transportasyon, kalsada, pagkakakonekta) , proteksyon sa
lipunan (suporta sa seguro sa kalusugan at edukasyon), at proteksyon laban sa mga panganib
(natural na sakuna, salungatan). Inaasahan ko na sa pamamagitan ng 2040, ang Pilipinas ay
magiging isang maunlad na bansa at isang gitnang uri kung saan walang mahirap. Lahat ng mga
Pilipino ay magtatamasa ng mahaba at malusog na buhay, matalino at makabagong at
mabubuhay sa isang mataas na tiwala na lipunan.

Ang pagkakapantay-pantay ng pagkakataong magtrabaho patungo sa kaunlaran ay isang


pangunahing pambansang layunin para sa mga Pilipino. Nais namin ang mahihirap sa labas ng
kahirapan; gusto namin ng isang bansa kung saan walang gutom, kung saan walang pamilya na
nakatira sa kahirapan. Nais ng lahat ng mga filipino na lumahok sa pambansang proseso ng
paglago. Ang trabaho ng gobyerno ay ang kilalanin at ayusin ang mga bagay na naaayon sa
pagiging produktibo ng mga mamamayan

Potrebbero piacerti anche