VERBO εἰμί VERBO εἰμί ‘ser, estar; haber’ INDICATIVO IMPERATIVO SUBJUNTIVO OPTATIVO INFINITIVO PARTICIPIO εἰμί ‘soy’ ὦ ‘sea’ εἴην ‘fuera’ n. ὦν ‘que es, siendo’ M Singular εἶ S ἴσθι ‘sé (tú)’ S ᾖς S εἴην g. ὄντος ἐστί(ν) ἔστω ᾖ εἴη n. οὖσα PRESENTE ἐσμέν ὦμεν εἴμεν / εἴημεν εἶναι ‘ser’ F g. οὔσης Plural ἐστέ P ἔστε P ἦτε P εἴτε / εἴητε n. ὄν N εἰσί(ν) ἔστων ὦσι(ν) εἴεν / εἴησαν g. ὄντος ἦν / ἦ ‘era’ Singular ἦσθα ἦν IMPERFECTO ἧμεν Plural ἦτε ἦσαν ἔσομαι ‘seré’ ἐσοίμην n. ἐσόμενος ‘que será, M Singular ἔσει / ἔσῃ S ἔσοιο g. ἐσομένου habiendo ἔσται ἔσοιτο ἔσεσθαι ‘haber n. ἐσομένη de ser’ FUTURO F ἐσόμεθα ἐσοίμεθα de ser’ g. ἐσομένης Plural ἔσεσθε P ἔσοισθε n. ἐσόμενον N ἔσονται ἔσοιντο g. ἐσομένου