See discussions, stats, and author profiles for this publication at: https://www.researchgate.

net/publication/318734508

BIOMECHANICS OF THE SQUAT IN REHABILITATION AND SPORTS TRAINING

Article · January 2017

CITATIONS READS

0 692

5 authors, including:

Piotr Gawda Magdalena Zawadka

Medical University of Lublin Medical University of Lublin
33 PUBLICATIONS   31 CITATIONS    18 PUBLICATIONS   1 CITATION   

SEE PROFILE SEE PROFILE

Maria Skublewska-Paszkowska Edyta Łukasik

Lublin University of Technology Lublin University of Technology
67 PUBLICATIONS   54 CITATIONS    50 PUBLICATIONS   45 CITATIONS   

SEE PROFILE SEE PROFILE

Some of the authors of this publication are also working on these related projects:

spino-pelvic kinematics View project

All content following this page was uploaded by Magdalena Zawadka on 01 August 2017.

The user has requested enhancement of the downloaded file.

 2 Gawda1_Layout 1 2017-07-31 23:10 Strona 1
ARTYKUŁ PRZEGLĄDOWY / REVIEW ARTICLE
Zaangażowanie Autorów
A – Przygotowanie projektu
badawczego
-
B – Zbieranie danych
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
C – Analiza statystyczna
D – Interpretacja danych
E – Przygotowanie manuskryptu
F – Opracowanie piśmiennictwa
G – Pozyskanie funduszy
Author’s Contribution
A – Study Design
B – Data Collection
C – Statistical Analysis
D – Data Interpretation
E – Manuscript Preparation
F – Literature Search
G – Funds Collection
-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
-
Word count: 8099
Tables: 0 advice how to apply squat exercises in rehabilitation and sports training.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
Figures: 0 between patients with different locomotor dysfunctions provide new opportunities for research on the
y is
References: 46
Adres do korespondencji / Address for correspondence
Magdalena Zawadka
op
ul. Rezedowa 10, 20-143 Lublin
Tel. 517967452, e-mail: magdalenazawadka91@gmail.com
is c
Otrzymano / Received
Zaakceptowano / Accepted
Th
-
Medycyna Sportowa / Polish J Sport Med
© MEDSPORTPRESS, 2017; 2(4); Vol. 33, 87-96
DOI: 10.5604/01.3001.0010.2294
Piotr Gawda1(E,F), Magdalena Zawadka2(E,F),
Maria Skublewska-Paszkowska3(F), Jakub Smołka3(F),
Edyta Łukasik3(F)
1
Zakład Rehabilitacji i Fizjoterapii Katedry Rehabilitacji, Fizjoterapii i Balneoterapii Wydział Nauk
o Zdrowiu, Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Polska
.
2
Studia doktoranckie, Wydział Nauk o Zdrowiu, Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Polska
ed
3
Instytut Informatyki, Zakład Programowania, Politechnika Lubelska, Polska
1
Department of Rehabilitation and Physiotherapy, Chair of Rehabilitation, Physiotherapy
and Balneotherapy, Faculty of Health Sciences, Medical University of Lublin, Poland
2
PhD student, Faculty of Health Sciences, Medical University of Lublin, Poland
ibit
3
Institute of Computer Science, Faculty of Electrical Engineering and Computer Science, Lublin
University of Technology, Lublin, Poland
BIOMECHANIKA PRZYSIADU
roh
W REHABILITACJI I TRENINGU
SPORTOWYM
np
BIOMECHANICS OF THE SQUAT IN REHABILITATION
AND SPORTS TRAINING
tio
Słowa kluczowe: przysiad, biomechanika, rehabilitacja
Key words: squat, biomechanics, rehabilitation
ibu
Streszczenie
istr
Przysiad jest przykładem aktywności w zamkniętym łańcuchu kinetycznym. Jest ważnym elemen-
tem fizjoterapii i treningu sportowego.Jest złożoną aktywnością składającą się ze zgięcia w stawie biod-
rowym i kolanowym oraz zgięcia grzbietowego stopy. Z tego powodu przysiad może służyć obiektywnej
ocenie wydolności mięśni i zakresu ruchu w ujęciu funkcjonalnym. Odmienne strategie ruchu podczas
przysiadu mają znaczenie w występowaniu dysfunkcji: konfliktu rzepkowo-udowego, zespołu pasma bio-
-d
drowo-piszczelowego, uszkodzeń więzadeł krzyżowych, bólów odcinka lędźwiowego kręgosłupa, kon-
fliktu udowo-panewkowego.Celem pracy było przedstawienie zależności biomechanicznych kończyny
dolnej podczas przysiadu oraz czynników mających wpływ na powstawanie dysfunkcji mięśniowo-szkie-
letowych. Praca zawiera wskazówki cenne dla praktyki fizjoterapeutycznej, jak i treningu sportowego.
W pracy uwzględniono wyniki badan wybranych prac oryginalnych i przeglądowych opisujących
analizę zakresów ruchów w czasie przysiadu, wyniki elektromiografii i wpływ treningu na wykonanie
nly
przysiadu. Opracowanie przedstawia znaczenie ruchomości stawu skokowego dla stabilności kolana
w płaszczyźnie czołowej oraz wpływ dynamicznego koślawienia stawu kolanowego na powstawanie
dysfunkcji. Określa wpływ głębokości przysiadu i rozstawu stóp na funkcjonowanie mięśni. Ponadto
odnosi się do analizy ruchu w czasie przysiadu obunóż i jednonóż. Opisuje różnice w wykonaniu przy-
eo
siadu z dominacją stawów kolanowych lub biodrowych. Przedstawia rolę kompleksu lędźwiowo-mied-
nicznego w czasie przysiadu oraz związki istniejące pomiędzy poszczególnymi stawami kończyny dolnej
w czasie przysiadu. Ostatnia część opracowania zawiera odniesienia do zastosowania ćwiczeń przysiadu
w rehabilitacji i treningu sportowym.
Duża różnorodność strategii ruchu podczas przysiadu obserwowanych między kobietami i mężcz-
yznami czy osobami z dysfunkcjami narządu ruchu, daje nowe możliwości badań nad biomechaniką
us
ruchu w czasie tego ćwiczenia.
Summary
al
The squat is a typical closed kinetic chain motion task. It is an important component of programs
in physical therapy and sport training. It’s a complex activity, consisting of hip flexion, knee flexion and
ankle dorsiflexion. For this reason, the squat can be used in nonobjective assessment of muscular
on
strength and range of motion in functional activities. Different movement strategies applied during
squatting are essential in patients with musculoskeletal dysfunctions, such as: patellofemoral pain
syndrome, iliotibial band syndrome, cruciate ligaments injury, lumbar pain, femoro-acetabular impin-
gement. The aim of this study was to present biomechanical interdependencies in the lower limbs
rs
during the squat and the factors affecting musculoskeletal dysfunctions. This paper presents impor-
tant tips for physiotherapy practice and sports training.
The study took into account the findings from selected original works. The paper reviews the stu-
pe
dies involving the analysis of the ranges of motion during the squat, electromyography results and the
impact of training on squat performance. It presents the importance of ankle mobility in maintaining
knee stability in the frontal plane, and the impact of dynamic knee valgus on the occurrence of lower
limb dysfunction. The impact of squat depth and feet spacing on muscle function is described. More-
over, the paper refers to the analysis of motion during single and double leg squats. Differences
for
between hip-dominant and knee-dominant squats have also been explained. The role of the lumbo-
pelvic complex during the squat and the existing relationships between joints of the lower limb during
the squat is analyzed in the presented literature review. The last part of the report contains practical
A large variability of strategies during the squat tasks, observed between men and women, or
biomechanics of squat exercise.
02.01.2017 r.
06.06.2017 r.
87
 2 Gawda1_Layout 1 2017-07-31 23:10 Strona 2
Gawda P. i wsp. Biomechanika przysiadu
Wstęp
Przysiad stanowi element wielu czynności życia
-
codziennego. Jest wykorzystywany podczas siada-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
nia na krześle i podnoszenia przedmiotów. Jest istot-
nym ćwiczeniem w treningu wielu dyscyplin sporto-
wych oraz jedną z podstawowych aktywności wyko-
rzystywanych w rehabilitacji. Różne warianty wyko-
nania przysiadu (obunóż, na jednej nodze, z dodat-
kowym obciążeniem, na pochylni, z wąskim lub sze-
rokim rozstawem stóp) i zaangażowanie dużej liczby
mięśni oraz stawów powodują, że przysiad jest obiek-
tem zainteresowania wielu badaczy zajmujących się
rehabilitacją i treningiem sportowym [1,2].
Przysiad jest przykładem aktywności w zamknię-
tym łańcuchu kinetycznym. Stanowi element czynno-
ści życia codziennego. Potwierdza to dużą funkcjo-
nalność tego ruchu. Fiksacja na podłożu dystalnej czę-
ści łańcucha, w tym przypadku stopy, powoduje ruch
członów proksymalnych, zmieniając warunki biome-
chaniczne w porównaniu do łańcucha otwartego. Wy-
-
musza działanie mięśni dwustawowych oraz powodu-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
je odwrócenie funkcji mięśni jednostawowych. Wy-
maga znacznego, a często maksymalnego zakresu
ruchu w stawach kończyny dolnej. Ćwiczenia w zam-
kniętych łańcuchach kinematycznych zalecane są
w procesie rehabilitacji [3,4]. Jednocześnie, dzięki swo-
jej złożoności, pozwala na wykorzystanie różnych stra-
tegii ruchu i kompensację istniejących zaburzeń. Kom-
pensacja może odbywać się na różnych poziomach
łańcucha oraz zachodzić w każdej z płaszczyzn ru-
chu. Współdziałanie antagonistycznych grup mięśnio-
wych powoduje zjawisko kokontrakcji. Wymaga właś-
ciwej kontroli nerwowo-mięśniowej, służy poprawie pro-
nly
priocepcji i stabilności stawów [5,6].
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie zależ-
ności biomechanicznych kończyny dolnej i tułowia
eo
podczas przysiadu oraz omówienie wybranych czyn-
-
ników mających wpływ na powstawanie dysfunkcji
mięśniowo-szkieletowych.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
us
Zależności biomechaniczne w obrębie
kończyny dolnej
al
Zaczynając od dystalnego elementu łańcucha ki-
netycznego, stopa podczas przysiadu jest ustabilizo-
on
wana na podłożu. W początkowej fazie ruchu środek
nacisku (center of pressure Cop) przesuwa się w kie-
runku pięty, a następnie, w drugiej fazie ruchu pod-
rs
czas hamowania, w kierunku palców [7,8]. W czasie
zapoczątkowania ruchu mięsień czworogłowy nie wy-
pe
kazuje aktywności elektrycznej. Ruch zostaje zapo-
czątkowany przez mięsień piszczelowy przedni. Inhi-
bicja mięśni stawu skokowego może wpływać na prze-
mieszczenie rzutu środka ciężkości, a co za tym idzie
for
na zmianę ustawienia wyżej położonych segmentów
-
[8]. Do utrzymania pięt przy podłożu konieczny jest
zakres około 38° zgięcia grzbietowego. Jak donosi
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
Macrum i współautorzy, ograniczenie zgięcia grzbie-
y is
towego stopy podczas przysiadu skutkuje zmniejsze-
niem zgięcia stawu kolanowego, powstaniem kom-
pensacyjnej koślawości kolana, wzrostem aktywno-
ści mięśnia płaszczkowatego oraz wyhamowaniem
op
mięśnia czworogłowego. Ograniczeniem przeprowa-
dzonego badania był brak kontroli głębokości przy-
siadu [9]. Nadmierna pronacja stopy może uchodzić
is c
za mechanizm kompensacyjny dla mniejszego zgię-
Th
88
-
Background
The squat is present numerous everyday activi-
ties. We squat when we assume a seated position on
a chair or when we lift objects. It is an important ele-
ment of training in many sport disciplines and one of
.
the basic activities applied in rehabilitation. Different
ed
variations of squat performance (using both legs, with
additional load applied, on a slipway or with broad or
narrow feet spacing) as well as the engagement of
ibit
a great number of muscles and articulations during
squats, make this activity the object of interest of many
researchers dealing with rehabilitation and sport trai-
roh
ning [1,2].
Squat belongs to the activities which are perform-
ed in a closed kinematic chain. It is an element of our
everyday lives. This fact confirms the high functiona-
np
lity of this movement. Fixation of feet, being the distal
part of the chain, on the ground results in movements
of the proximal segments, altering the biomechanical
conditions in this chain, as compared with the open
tio
kinematic chain. It forces the activity of bi-articular
muscles and results in inversion of the mono-articular
ibu
muscles. Exercises performed in closed kinematic
chains are recommended in the process of rehabili-
tation [3,4]. At the same time, thanks to their comple-
xity, they allow using various movement strategies
istr
and compensate the existing disorders. Compensa-
tion can take place at different levels of the chain, in
all planes of motion. The cooperation between anta-
-d
gonist muscle groups results in co-contraction phe-
nomenon. It requires a proper neuromuscular control
and improves proprioception and joint stability [5,6].
The aim of this paper is to present biomechanical
interdependencies between the lower limbs and the
trunk during squatting and to discuss selected fac-
tors, contributing to the development of musculoske-
letal dysfunctions.
Biomechanical interdependencies between
lower limb structures
Starting with the distal segment of the kinematic
chain, the foot during squatting is stabilized on the
ground. During the initial phase of the movement, the
center of pressure (COP) is shifted towards the heel
and next, during the second phase of the movement,
which is braking, COP is shifted towards the toes [7,
8]. At the beginning of the movement, the quadriceps
muscle does not exhibit any electrical activity. The
movement is initiated by the anterior tibialis muscle.
Inhibition of ankle joint muscles can contribute to the
shift of COP projection and thus, to changes in the
location of the superior segments [8]. Maintaining fixa-
tion of the heels to the ground requires about 38° dor-
siflexion angle. According to Macrumi et al., limitation
of foot dorsiflexion during squatting results in reduc-
tion of knee joint dorsiflexion, development of com-
pensatory knee valgus displacement, increased acti-
vity of the soleus muscle and inhibition of the quadri-
ceps. The limitation in this study was the lack of squat
depth control [9]. Excessive pronation of the foot may
be regarded as a compensatory mechanism for a less
pronounced hip joint dorsiflexion, contributing to in-
creased ankle joint dorsiflexion [10]. Reduction of ti-
 2 Gawda1_Layout 1 2017-07-31 23:10 Strona 3
cia w stawie biodrowym w celu zwiększenia zgięcia
grzbietowego w stawie skokowym [10]. Skrócenie mię-
śni łydki może prowadzić do zwiększenia rotacji ze-
-
wnętrznej kości piszczelowej i dynamicznego kośla-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
wienia stawu kolanowego, a co za tym idzie, większe-
go obciążenia dla stawu rzepkowo-udowego i więza-
dła krzyżowego przedniego [7,11,12,13]. Również
skrócenie pasma biodrowo-piszczelowego w wyniku
dynamicznego koślawienia może zwiększać ryzyko
wystąpienia konfliktu rzepkowo-udowego i zespołu pa-
sma biodrowo-piszczelowego [13,14]. Zwrócenie uwa-
gi na zjawisko dynamicznego koślawienia stawu ko-
lanowego spowodowanego zmniejszeniem zakresu
ruchu stawu skokowego jest szczególnie ważne w pro-
cesie rehabilitacji pacjentów z dysfunkcjami kolana,
gdzie stosuje się min. przysiad na pochylni [15]. Zwięk-
szenie kata nachylenia podłoża powoduje zmniejsze-
nie aktywności mięśnia piszczelowego przedniego,
wzrasta natomiast aktywność mięśnia brzuchatego
łydki oraz prostego uda. Powyżej kąta 15 stopni na-
chylenia wzrasta aktywność mięśnia dwugłowego
-
uda, co zapobiega przesunięciu kości udowej wzglę-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
dem piszczelowej i prawdopodobnie chroni przed uszko-
dzeniem więzadła krzyżowego przedniego [16]. Po-
dobne wyniki uzyskano w czasie przysiadu na jednej
nodze na pochylni, sugerując, że przysiad na pochyl-
ni jest zalecany w przypadku ograniczenia zgięcia
grzbietowego w stawie skokowym. Rekomendowano
nachylenie podłoża o kącie 16 stopni, jako że przy
tym kącie zanotowano największą aktywność elek-
tryczną prostowników kolana a niewielkie zaangażo-
wanie stawu skokowego [17].
Aktywność mięśnia brzuchatego łydki wzrasta
wraz ze zgięciem kolana podczas przysiadu, osiąga-
nly
jąc wartość szczytową między 60-90 stopni zgięcia
[11]. Ze względu na fakt przebiegania nad dwoma sta-
wami, mięsień brzuchaty i kulszowo goleniowe, a tak-
eo
że prosty uda pracują izometrycznie przez cały zakres
-
ruchu przysiadu [7,11]. Ponieważ z jednego przycze-
pu są rozciągane, a z drugiego skracane, ich faktycz-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
na długość nie ulega zmianie. Głowa przyśrodkowa
us
m. brzuchatego kompensuje siły koślawiące kolano,
natomiast aktywność mięśnia płaszczkowatego, po-
dobnie jak brzuchatego, wzrasta wraz ze wzrostem
al
zgięcia w stawie kolanowym [7,11]. Aktywność elek-
tryczna mięśnia obszernego bocznego, obszernego
on
przyśrodkowego i prostego uda nie wykazała staty-
stycznie istotnych różnic w zależności od rotacji stóp
do wewnątrz lub na zewnątrz w przytaczanym bada-
rs
niu. Również zakres rotacji stóp na zewnątrz nie wpły-
wa na aktywność aktonów mięśnia czworogłowego
pe
uda [18].
Biomechanika stawu kolanowego w czasie przy-
siadu jest często poruszana przez badaczy między
innymi ze względu na siły działające na więzadła krzy-
for
żowe. Podczas ruchu przysiadu obunożnego w za-
-
kresie 0-60° zgięcia kolana, obserwujemy minimalne
siły ścinające przednie i małe obciążenie ACl (więza-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
dło krzyżowe przednie). Ulega ono zmniejszeniu wraz
y is
z pochyleniem tułowia do przodu i zwiększeniem
zgięcia w biodrze. Wynika to zapewne ze względu
na zwiększenie aktywności mięśni kulszowo-golenio-
wych w tym czasie. Również samo przesunięcie środ-
op
ka ciężkości do przodu nie pozostaje bez znaczenia.
Obciążenie ACL w czasie przysiadu jest mniejsze niż
w czasie chodzenia. W miarę zgięcia kolana rosną
is c
tylne siły ścinające, stanowiąc zagrożenie dla rozcią-
Th
-
Gawda P. et al. Biomechanics of squat
bial muscles can lead to increased rotation of the ex-
ternal tibia and dynamic knee valgus displacement,
and thus, to greater load applied to the patellofemoral
joint and anterior cruciate ligament (ACL) [7,11,12,
13]. Also the reduction of the iliotibial band, resulting
from dynamic valgus displacement, may increase the
.
risk of patellofemoral pain syndrome (PPS) and ilio-
ed
tibial band syndrome [13,14]. In the process of reha-
bilitation of patients with knee joint dysfunctions, in-
cluding squats performed on a slipway, it is essential
ibit
to note the phenomenon of dynamic knee valgus
deformity due to the limited range of motion [15]. An
increase in ground inclination angle results in impair-
roh
ment of anterior tibialis muscle activity and increased
activity of the muscles: gastrocnemius and rectus fe-
moris. Inclination angle of more than 15 degrees in-
creases the activity of the biceps femoris muscle,
np
preventing the shift of the femur towards the tibia and
probably preventing ACL tear [16]. Similar results have
been obtained during single leg squats on a slipway.
This finding suggests that squatting on a slipway is
tio
recommended in cases of limited ankle joint dorsifle-
xion. 16° inclination of the ground was recommended
ibu
since at this angle the highest electric activity of knee
joint flexor muscle was noted, with a slight engage-
ment of the ankle joint [17].
The activity of the gastrocnemius muscle increa-
istr
ses with knee flexion during squats, reaching the
peak value between 60 and 90 degrees of flexion
[11]. As the gastrocnemius muscle and ischiocrural
-d
muscles run above the two joints, these muscles and
the rectus femoris work isometrically during squatt-
ing, using a full range of motion [7,11]. As they are
stretched from one attachment and shortened from
another, their actual length does not change. The
medial head of the gastrocnemius muscle compen-
sates the forces responsible for knee valgus displa-
cement while the activity of the soleus muscle, as
well the activity of the gastrocnemius muscle, incre-
ases with the increase of knee joint flexion [7,11]. In
this study, no statistically significant differences were
found in electrical activity resulting from internal or ex-
ternal rotation of the feet in the muscles: vastus lateralis
medialis, the soleus muscle and the rectus femoris. The
range of external rotation did not affect the activity of
different parts of the quadriceps femoris [18].
The issue of knee joint biomechanics during squa-
tting is often discussed by researchers, including the
effect of the forces acting at cruciate ligaments. Du-
ring double leg squats with 0-60° knee flexion, we ob-
serve minimal anterior shear forces and low loading
applied to the ACL. The loading decreases with for-
ward inclination of the trunk and with increased hip
flexion. This probably results from the increased acti-
vity of the ischiocrural muscles. The forward shift of
the COP itself is also significant. The load applied to
the ACL during squatting is smaller than that applied
during walking. Knee flexion results in the increase of
posterior shear forces that can compromise the stret-
ching posterior cruciate ligament (PCL). The highest
load applied to PCL is noted during trunk extension
after squatting, with excessive forward movement of
the knee and 90° knee flexion [7,11]. During maximal
squats, the collateral ligaments (especially sagittal
ligaments) are stretched while the posterior parts of
the menisci are affected by a high compression force.
In the closed kinematic chain, during squats, the fe-
89
 2 Gawda1_Layout 1 2017-07-31 23:10 Strona 4
Gawda P. i wsp. Biomechanika przysiadu
gającego się PCL (więzadło krzyżowe tylne). Najwięk-
sze obciążenie dla PCL występuje w czasie wstawa-
nia z przysiadu oraz gdy kolano jest wysunięte nad-
-
miernie do przodu, a także około 90 stopni zgięcia
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
w kolanie [7,11]. W czasie maksymalnego przysiadu
napięciu ulegają więzadła poboczne (zwłaszcza strzał-
kowe), natomiast tylne części łąkotek ulegają dużej si-
le kompresyjnej. W zamkniętym łańcuchu kinetycz-
nym jakim jest przysiad, dochodzi do rotacji zew-
nętrznej kości udowej względem piszczelowej w cza-
sie zginania kolana i rotacji wewnętrznej w czasie
prostowania. Nadmierne zakresy rotacji mogą stano-
wić ryzyko uszkodzenia łąkotek [11]. Aktywność mię-
śnia obszernego przyśrodkowego jest większa w sto-
sunku do obszernego bocznego podczas powolnego
przysiadu z użyciem biofeedbacku w porównaniu
z przysiadem wykonywanych w normalnym tempie
[19]. Także strategia przyjmowania przysiadu wpływa
na aktywność mięśnia czworogłowego. Dominacja
stawów kolanowych w czasie ruchu wiąże się z więk-
szym zgięciem grzbietowym w stawie skokowym, na-
-
tomiast przewaga stawów biodrowych z mniejszym
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
zgięciem grzbietowym i większym pochyleniem tuło-
wia do przodu [20]. Przyczyną prawdopodobnie jest
możliwość istnienia różnych strategii uzyskania prze-
sunięcia rzutu środka ciężkości w kierunku palców.
Przysiady na niestabilnym podłożu angażują w więk-
szym stopniu głowę przyśrodkową mięśnia czworo-
głowego niż przysiady na twardym podłożu [21].
Wraz ze wzrostem zgięcia kolana zwiększają się
siły kompresyjne stawu rzepkowo-udowego. Zakres
ruchomości kolana sięga 160° podczas przysiadu [7].
Początkowo w zakresie 20-30° rzepka dociska dolną
częścią do powierzchni stawowej kości udowej, mię-
nly
dzy 30-60° środkową, a powyżej 60° górą częścią.
Siły kompresyjne są większe przy schodzeniu do przy-
siadu niż w czasie wstawania oraz podczas większe-
eo
go rozkroku [11]. Szerokość podstawy wpływa na ak-
-
tywność mięśni ud, im szerszy rozstaw tym większa
aktywność prostowników biodra i przywodzicieli,
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
a mniejsza aktywność m. brzuchatego łydki. Szersza
us
podstawa powoduje większe siły ścinające w stawie
kolanowym [22].
Idąc w kierunku proksymalnym kończyny należy
al
zwrócić uwagę na grupy mięśniowe krzyżujące się
w obrębie stawu kolanowego i ich funkcjonowanie. Mię-
on
śnie kulszowo-goleniowe i brzuchaty łydki odpowiadają
za wyprost w stawie kolanowym w zamkniętym łańcu-
chu kinematycznym, tym samym również podczas przy-
rs
siadu. Wspomniane mięśnie to mięśnie dwustawowe.
Odgrywają one rolę zarówno w przypadku stawu kola-
pe
nowego, jak i biodrowego, stąd związek między funkcjo-
nowaniem stawu kolanowego, skokowego i biodra.
Przysiad na jednej nodze
for
-
Równie często co przysiad obunóż badany jest
przysiad na jednej nodze, jako aktywność służąca
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
do oceny funkcjonalnej kończyn dolnych. Jak podaje
y is
Powers, rotacja wewnętrzna i przywiedzenie w sta-
wie biodrowym może prowadzć do dynamicznego
koślawienia stawu kolanowego i pronacji stopy. Opa-
danie miednicy w wyniku niewydolności odwodzicieli
op
w czasie przysiadu na jednej nodze oddala środek
ciężkości od podporu, powodując siły szpotawiące
kolano. Przeciwdziała temu więzadło poboczne pisz-
is c
czelowe i pasmo biodrowo-piszczelowe, odciążając
Th
90
-
mur is rotated externally towards the tibia during knee
flexion and internally during knee extension. Exces-
sive rotation ranges may entail the risk of damage to
the menisci [11]. The activity of the vastus medialis is
higher compared with that of vastus lateralis during
slow squatting using biofeedback, compared with
.
squats performed at normal speed [19]. The strategy
ed
squatting also affects the activity of the quadriceps
femoris. The dominance of knee joints during move-
ment performance is connected with a larger dorsifle-
ibit
xion in the ankle joint while hip joint predominance is
connected with a smaller amount of dorsiflexion and
a larger angle of forward trunk inclination [20]. This is
roh
probably due to possible strategies shifting COP pro-
jection towards the toes. Squats on an instable ground
engage the medial head of the quadriceps muscles
to a larger extent than squats on a hard ground [21].
np
During knee extension, compression forces of the
patellofemoral joint increase. The range of motion in
the knee during squatting is 160° [7]. Initially, with the
mobility range of 20-30°, the patella presses its in-
tio
ferior part against the femur while within the range of
30-60° and above 60°, it presses its medial and su-
ibu
perior parts against the femur. Compression forces
are higher during squat descent than while assuming
the upright position or with a wider straddle [11]. The
width of the base affects the activity of femoral mus-
istr
cles. The activity of hip joint extensors and adductors
increases with thigh spacing, which, in turn, decrea-
ses the activity of the gastrocnemius muscle. Wider
-d
spaces between the thighs generate higher shear
forces in the knee joint [22].
The activity of the proximal muscle groups of the
lower limb, crossing within the knee joint, deserves
attention. The ischiocrural muscles and the gastroc-
nemius muscle are responsible for knee joint exten-
sion in the closed kinematic chain, also during squat-
ting.The above mentioned muscles are bi-articulate
muscles. They are important, both for the knee joint
and the hip joint, hence the activities of the knee joint,
the ankle joint and the hip are interrelated.
Single leg squat
Single leg squat is studied as often as double leg
squat for functional assessment of the lower limbs.
According to Powers, internal rotation and adduction
in the hip joint can lead to dynamic knee valgus dis-
placement and foot pronation. Pelvic drop, due to weak-
ness of abductor muscles, increases the distance be-
tween the center of gravity and support, generating
forces responsible for knee valgus displacement du-
ring single leg squat. The tibial collateral ligament
and the iliotibial band can counterbalance this, unbur-
dening the medial compartment of the knee. Com-
 2 Gawda1_Layout 1 2017-07-31 23:10 Strona 5
przedział przyśrodkowy kolana. Kompensacyjne prze-
chylenie tułowia nad pole podparcia (objaw Duche-
ne’a) może skutkować pojawieniem się sił reakcji
-
podłoża przebiegających po bocznej stronie kolana
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
powodujących koślawość stawu [23]. Przysiad na jed-
nej nodze został porównany ze schodzeniem ze stop-
nia o różnej wysokości. Jak potwierdza Lewis i in. te
dwie czynności w różny sposób angażują stawy koń-
czyn dolnych, w czasie zejścia ze stopnia zachodzi
większe przywiedzenie w stawie biodrowym nogi pod-
porowej niż w czasie przysiadu [24].
Badania na grupie kobiet podczas aktywności
sportowej wykazały, że te utrzymują kolano w mniej-
szym zgięciu i większym kącie koślawienia niż męż-
czyźni. Powoduje to wzrost aktywności mięśnia czwo-
rogłowego, a zmniejszenie aktywności prostowników
biodra. Stąd hipoteza na temat osłabienia prostowni-
ków biodra jako przyczyny częstszej liczby urazów
kolana u kobiet [23]. Według innych badań, kobiety
w mniejszym stopniu zginają tułów oraz bardziej ro-
tują tułów i miednicę w stronę nogi podporowej w cza-
-
sie przysiadu na jednej nodze. Mężczyźni bardziej zgi-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
nają tułów i rotują miednicę w kierunku kończyny dol-
nej nieobciążonej [12]. Również nadmierna aktyw-
ność przywodzicieli przy osłabionych odwodzicielach
podczas przysiadu na jednej nodze, może prowadzić
do wystąpienia zespołu pasma biodrowo-piszczelo-
wego. Osłabienie mięśnia pośladkowego średniego
skutkuje nadaktywnością i w konsekwencji sztywno-
ścią naprężacza powięzi szerokiej i pasma biodrowo-
-piszczelowego [25]. Jak donosi Heinert i współauto-
rzy, osłabienie odwodzicieli jest odpowiedzialne za
koślawienie kolana podczas fazy podporu w czasie
biegu [15]. Dokonując syntezy informacji podanych
nly
wcześniej na temat, wpływu stawu skokowego na dy-
namiczne koślawienie kolana, oraz wpływu stabilno-
ści miednicy na ten sam objaw można stwierdzić ist-
eo
nienie związku, między stabilnością miednicy oraz
-
zakresem zgięcia grzbietowego stopy, a wystąpieniem
koślawości kolana. Kolano wydaje się być tutaj po-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
ziomem na którym widoczny jest objaw, a problem
us
umiejscowiony jest w stawach sąsiednich.
Porównując sześciotygodniowy trening mięśni uda-
-pośladkowego średniego i wielkiego- oraz trening kon-
al
troli ruchu przed lustrem, Dawson i Herrington wyka-
zali, że oba treningi zwiększają odwiedzenie w sta-
on
wie biodrowym w czasie przysiadu na jednej nodze
bezpośrednio po zakończeniu treningu i tym samym
zmniejszają koślawienie stawu kolanowego. Jednak
rs
trening przed lustrem powoduje bardziej długofalowe
efekty, powodując w większym stopniu zmiany
pe
w układzie nerwowym niż zwiększenie siły mięśni od-
wodzących, co wskazuje na rolę kontroli motorycznej
w czasie prawidłowego wykonywania przysiadu [26].
Horan i współautorzy jako nieprawidłową formę
for
przysiadu na jednej nodze u osób młodych i zdrowych
-
uznali taki sposób wykonania, w którym przodopo-
chylenie miednicy pojawia się później niż ma to miej-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
sce u osób wykonujących przysiad poprawnie. Po-
y is
nadto uznali, że większe przywiedzenie w stawie bio-
drowym, przemieszczenie przyśrodkowo-boczne ko-
lana i zmniejszenie zakresu zgięcia w stawie kolano-
wym określa niewłaściwą formę wykonania przysiadu
op
[27]. Przytoczone wyniki mogą stanowić wskazówkę
do oceny wykonania przysiadu zarówno w czasie tre-
ningu, jak i w procesie usprawniania zawodników po
is c
uszkodzeniach narządu ruchu.
Th
-
Gawda P. et al. Biomechanics of squat
pensatory inclination of the knee above the area of
support (Duchenne’s syndrome) may result in gene-
ration of ground reaction forces, running at the colla-
teral side of the knee and responsible for knee valgus
displacement [23]. Single leg squat was compared to
going down stairs of different heights. As confirmed by
.
Lewis at al., these two activities engage lower limb
ed
joints in different ways; according to the authors, while
going down stairs, adduction in the hip joint of the
supporting leg is greater than during squatting [24].
ibit
The study conducted in a sample of females du-
ring a sport-related activity has shown a smaller flex-
ion and a bigger valgus angle than in their male coun-
roh
terparts. These factors are responsible for the incre-
ase in quadriceps muscle activity and decrease in hip
joint extensor activity. Hence the hypothesis about
the weakening of hip joint extensors, being the cause
np
of more frequent knee injuries among women, has
been proposed [23]. Another study has found that
women flex their trunks less than men do and rotate
the trunk and the pelvis more towards the supporting
tio
leg during a single leg squat. Conversely, men flex
their trunks and rotate the pelvis more towards the
ibu
unloaded leg [12]. Excessive activity of adductor mus-
cles which are weakened during single leg squats,
can lead to iliotibial band syndrome. Weakening of
the middle glutteal muscle results in hyperactivity and,
istr
in consequence, stiffness of the tensor muscle of the
fascia lata and the iliotibial band [25]. According to
Heinert et al., weakening of abductor muscles is res-
-d
ponsible for knee valgus displacement during the
support phase of running [15]. Synthesis of the ear-
lier information on the effect of the knee joint on knee
valgus displacement and the effect of pelvic stability
on the same symptom can reveal the relationship be-
tween pelvic stability, the range of foot dorsiflexion
and knee valgus displacement. In this case, the knee
seems to be the level where the symptom is visible
and the problem is located in surrounding joints.
Comparing the six-week training of the middle
glutteal muscle and the greatest glutteal muscle with
movement control training in front of the mirror, Daw-
son and Herrington found that both types of training
increase abduction in the knee joint during single leg
squat, immediately after training and thus, decrease
knee valgus displacement. However, training in front
of the mirror brings about more sustained effects,
being responsible for a larger extent of changes in
the nervous system than the increase in abductor
strength, which indicates the role of motor control du-
ring a correct squat performance [26].
Horan at al., in their study, found that young and
healthy individuals may incorrectly perform single leg
squatting, compared with subjects performing this task
correctly, if their pelvic anteversion is delayed. More-
over, the authors conclude that a larger extent of knee
joint adduction, mediolateral displacement of the knee
and decreased flexion range in the knee joint indicate
that a squat is incorrectly performed [27].The cited
results provide a clue for squat assessment, both du-
ring training and in the process of competitors’ reha-
bilitation after musculoskeletal injuries.
Due to the more frequent cases of patellar loading
in women, multiple studies have been conducted on
knee joint biomechanics during squat [28].During the
lateral load applied to the patella, the femur rotates
internally towards the patella, which is stably attach-
91
 2 Gawda1_Layout 1 2017-07-31 23:10 Strona 6
Gawda P. i wsp. Biomechanika przysiadu
Z powodu częściej występującego bocznego przy-
parcia rzepki u kobiet, wiele badań zostało poświęco-
nych biomechanice tego stawu podczas przysiadu
-
[28]. W przypadku bocznego przyparcia rzepki w łań-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
cuchu zamkniętym, to kość udowa rotuje się do we-
wnątrz względem rzepki stabilnie przytwierdzonej za
pomocą więzadła rzepki do kości piszczelowej [22].
Osłabienie prostowników biodra, odwodzicieli i rota-
torów zewnętrznych może prowadzić do powstania
konfliktu rzepkowo-udowego. Za główne stabilizatory
kolana w płaszczyźnie czołowej podczas przysiadu
jednonóż należy uznać odwodziciele stawu biodro-
wego, mięśnie kulszowo-goleniowe i mięsień czwo-
rogłowy uda [29,30]. Natomiast mięsień pośladkowy
wielki stabilizuje staw biodrowy w trzech płaszczyz-
nach. Pośrednio wpływa zatem również na staw ko-
lanowy. Podczas zgięcia biodra powyżej 60 stopni je-
go możliwości jako rotatora zewnętrznego kości udo-
wej maleją, stwarzając dogodne warunki do pojawie-
nia się rotacji wewnętrznej kości udowej i koślawienia
kolana [23]. Potwierdza to związek między funkcjo-
-
nowaniem stawu kolanowego i biodrowego podczas
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
przysiadu.
Przysiad a stabilność kompleksu lędźwiowo-
-miednicznego
Na funkcjonowanie kompleksu lędźwiowo-mied-
nicznego ma wpływ ruchomość elementów wchodzą-
cych w jego skład: stawu biodrowego, miednicy i od-
cinka lędźwiowego. Interesujące badania zostały prze-
prowadzone przez Lamontagne za pomocą trójwy-
miarowej analizy ruchu. Oceniona została ruchomość
miednicy u osób z konfliktem udowo-panewkowym
nly
podczas przysiadu. Wykazano brak ograniczenia zgię-
cia biodra i zmniejszenie ruchomości miednicy w płasz-
czyźnie strzałkowej. Podczas czynności wymagają-
eo
cych dużego zakresu zgięcia w biodrze, może to po-
-
wodować wcześniejszy kontakt panewki i kości udo-
wej powodując konflikt. Osoby z dysfunkcją biodra
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
osiągały przez to mniejszą głębokość przysiadu niż
us
grupa kontrolna [31]. Badania przeprowadzone przez
Bagwell i współautorów wykazały, że osoby z konflik-
tem udowo-panewkowym uzyskiwały mniejszy zakres
al
rotacji wewnętrznej biodra oraz zwiększenie przodo-
pochylenia miednicy i zgięcia stawu biodrowego w po-
on
równaniu z osobami zdrowymi [32]. Inne badania po-
twierdzają zmniejszenie tyłopochylenia miednicy
przez relatywny wzrost pochylenia tułowia do przodu
rs
u osób z konfliktem udowo-panewkowym [33]. Po-
twierdza to kolejną zależność jaką można zaobser-
pe
wować podczas przysiadu. Ponieważ dystalny człon
łańcucha kinematycznego jakim są stopy jest ustabi-
lizowany na podłożu, wymuszony zostaje ruch kości
miednicy względem głów kości udowych. Z kolei usta-
for
wienie miednicy ma bezpośredni związek z ustawie-
-
niem kręgosłupa. Im bardziej zgięty kręgosłup w cza-
sie przysiadu tym większe obciążenie kompresyjne
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
krążków międzykręgowych i przeniesienie obciążenia
y is
na struktury niekurczliwe kręgosłupa. Powoduje to
większe ryzyko uszkodzenia krążka miedzykręgowe-
go. Obserwowany jest wzrost sił ścinających w po-
równaniu z postawą bardziej neutralną. Należy jednak
op
zaznaczyć, że siły kompresyjne kręgosłupa rosną
również w wyproście [34]. Jak podaje Adams i współ-
autorzy, zgięcie kręgosłupa w czasie podnoszenia
is c
przedmiotów sięga 80% maksymalnego zgięcia nie-
Th
92
-
ed to the tibia by the patellar ligament [22]. Weaken-
ing of hip joint flexors and external rotators can lead
to patellofemoral pain syndrome. During a single leg
squat, abductors of the knee joint should be regarded
main knee stabilizers in the frontal plane, as well as
the muscles: hip joint abductors, ischiocrural muscles
.
and the quadriceps femoris [29,30]. Conversely, the
ed
greatest glutteal muscle stabilizes the hip joint in
three planes. Therefore, it indirectly affects the knee
joint. During hip joint flexion of more than 60°, the in-
ibit
ternal femoral rotating potential of this muscle weak-
ens, providing suitable conditions for developing ex-
ternal femoral rotation and knee valgus displacement
roh
[23]. This finding confirms the relationship between
the roles of the knee joint and the hip joint during
squatting.
np
tio
ibu
Squat and the stability of the lumbo-pelvic
complex
istr
The function of the lumbo-pelvic complex in affect-
ed by the mobility of its components, namely: the hip
joint, the pelvis and the lumbar segment. Lamonta-
-d
gne conducted an interesting study, using three-di-
mensional analysis of movement. The study assess-
ed pelvic mobility in patients with femoro-acetabular
impingement during squat performance. The results
revealed no limitation in hip flexion or decreased pel-
vic mobility in the sagittal plane. During activities re-
quiring a wide range of hip flexion, this can result in
an earlier contact between the acetabulum and the
femur, responsible for the impingement. Therefore, in
people with hip dysfunction, squats were shallower
than in the control group [31]. Bagwell et al,, in their
study found that the ranges of internal rotation were
broader in patients with femoro-patellar impingement
while pelvic anteversion and knee joint flexion were
bigger in this group compared with these of healthy
individuals [32]. Another study confirms a decrease in
pelvic retroversion, through a relative increase in trunk
forward inclination in patients with femoro-acetabular
impingement [33]. This finding confirms the next inter-
dependence observed during squatting. Since the dis-
tal segment of the kinematic chain, namely the feet,
is stabilized on the ground, the movement of pelvic
bones in relation to femurs is forced. Pelvic alignment,
in turn, is directly connected with spinal alignment. The
extent of spinal flexion during squatting is directly
proportional to compressive load applied to interver-
tebral discs and load shift to the non-contractile struc-
tures of the vertebral column.This increases the risk of
damage to the intervertebral disc. In such cases, shear
forces increase, compared with these generated by
a more neutral body posture. It is of note, however, that
compressive forces of the vertebral column also incre-
ase in the upright position [34]. According to Adams et
al., flexion of the vertebral column while lifting objects
reaches 80% of maximal flexion, regardless knee ben-
ding and a deep squat is almost impossible without at
least a minimal spinal flexion of 50% [35].
 2 Gawda1_Layout 1 2017-07-31 23:10 Strona 7
zależnie od ugięcia kolan, a głęboki przysiad jest wręcz
niemożliwy bez zgięcia kręgosłupa w minimum 50%
[35]. Zgięcie kręgosłupa podczas przysiadu jest nie-
-
uniknione, zatem znaczenie może mieć nie tyle sam
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
zakres ruchu, ile jego przebieg w czasie.
Badania wskazują, że większa stabilność tułowia
wpływa na zwiększenie mobilności dystalnych czło-
nów łańcucha kinematycznego [36]. Analizując różni-
ce w strategii ruchów między kobietami a mężczyz-
nami w czasie przysiadu z obciążeniem umiejscowio-
nym na karku, McKean stwierdził większy zakres zgię-
cia odcinka lędźwiowego kręgosłupa u mężczyzn.
U obu płci zaobserwowano zwiększenie tyłopochyle-
nia kości krzyżowej i bardziej kifotyczne ustawienie
kręgosłupa w pozycji startowej przysiadu z wąskim
rozstawem stóp [37]. Zwiększenie dowolnej aktywno-
ści mięśni stabilizujących kompleks lędźwiowo-mied-
niczny (głównie mięśnia poprzecznego brzucha), skut-
kuje mniejszym boczno-przyśrodkowym przemiesz-
czeniem biodra oraz większym zakresem zgięcia w sta-
wie kolanowym w czasie przysiadu. Jak twierdzą auto-
-
rzy jest to potwierdzenie wpływu zwiększenia stabil-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
ności elementów proksymalnych na poprawę mobil-
ności części dystalnych [36,38]. Występowanie zabu-
rzeń propriocepcji i kontroli motorycznej uchodzi za
jeden z głównych objawów występujących u osób
z bólem pleców. Ponadto stwierdza się u tych osób
większą powolność ruchów. Innym często występują-
cym zaburzeniem wynikającym z gorszej kontroli mo-
torycznej jest zaburzenie rytmu lędźwiowo-miednicze-
go podczas pochylania się w przód, w wyniku czego
dochodzi do wcześniejszego zgięcia odcinka lędź-
wiowego kręgosłupa [39,40]. Stabilność tułowia wpły-
wa na biomechanikę kończyny dolnej podczas ru-
nly
chów. Zaburzenia propriocepcji i kontroli motorycznej
tułowia są czynnikami ryzyka kontuzji kolana [12,28].
eo
Przysiad w rehabilitacji i treningu sportowym
-
Przysiad to jedno z najpowszechniejszych ćwiczeń
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
wzmacniających mięsień czworogłowy uda. Mięsień
us
czworogłowy wykazuje największą aktywność około
90 stopni zgięcia kolana, a wraz z pogłębianiem przy-
siadu jego aktywność pozostaje stała. Zatem przy-
al
siad powyżej kata prostego w kolanie nie rozwija
czworogłowego w większym stopniu niż płytszy przy-
on
siad. Obserwowana jest większa aktywność mięśni
obszernych niż prostego ze względu na jego dwusta-
wowy charakter i niekorzystne warunki do pracy. Je-
rs
go aktywność wzrasta im mniejsze jest pochylenie
tułowia do przodu. Natomiast pochylenie w przód tu-
pe
łowia zwiększa obciążenie dla prostowników biodra
[7,23]. Podobnie wygląda sytuacja gdy podnosimy
ciężar umiejscowiony z przodu, zmniejszeniu ulegają
siły kompresyjne w kolanie, ale zwiększa się obciąże-
for
nie kręgosłupa. Dlatego utrzymywanie ciężaru z przo-
-
du będzie wskazane u osób po uszkodzeniach wię-
zadeł i łąkotek [7]. Zaleca się również unikanie głębo-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
kiego przysiadu ze względu na docisk rzepki w sta-
y is
wie rzepkowo-udowym [11].
Jak wcześniej wykazano zmiany osi kończyny
dolnej w statyce nie mogą być podstawą do określe-
nia predyspozycji do powstania kontuzji w czasie ak-
op
tywności sportowej [41]. Koślawość kolana mierzo-
na za pomocą kąta Q podczas stania nie ma związ-
ku z wystąpieniem tak zwanego dynamicznego ko-
is c
ślawienia w czasie ruchu [42]. Zatem test mini przy-
Th
-
Gawda P. et al. Biomechanics of squat
Study results show that greater trunk stability
contributes to the increase in the mobility of distal
segments of the kinematic chain [36]. Studying the
differences in movement strategies between women
and men during squats with load placed on the nape
of the neck, McKean found a wider range of lumbar
.
spine flexion in male subjects. In both sexes,the study
ed
revealed increased sacrum retroversion and a more
kyphotic positioning of the vertebral column in the
baseline position during squatting [37]. An increase in
ibit
any activity of the muscles stabilizing the lumbopelvic
complex (mainly the transverse abdominal muscle)
results in a less pronounced lateromedial shift of the
roh
hip and a wider range of knee joint flexion during
squatting. According to the authors, this finding con-
firms the effect of the increased stability of proximal
components on the improvement of distal segment
np
mobility [36,38]. Proprioception and motor control dis-
orders are among the main symptoms in patients with
back pain. Moreover, this group of patients is chara-
cterized by slower movements. Another disorder, fre-
tio
quently resulting from poorer motor control is the dis-
order of the lumbopelvic rhythm while leaning for-
ibu
ward, resulting in a premature flexion of the lumbar
spine [39,40]. Stability of the trunk affects the bio-
mechanics of the lower limb during movements. The
disorders of proprioception and motor control of the
istr
trunk are the risk factors for knee contusion [12,28].
-d
Squat in rehabilitation and sports training
Squat is one of the most common exercises,
strengthening the quadriceps femoris. The levels of
quadriceps femoris activity are the highest when the
knee is in about 90° flexion. With deepening of the
squat, the activity of this muscle is maintained at
a constant level. Therefore, squatting with the knee
placed at a wider angle than the straight angle, does
not develop the quadriceps muscle more compared
with a shallow squat. A higher activity of vastus mus-
cles is observed compared with rectus femoris ac-
tivity, due to the bi-articular nature of the latter and
adverse conditions for workout. The activity of rectus
femoris increases with the decrease of trunk forward
inclination. Such an inclination, in turn, increases the
load applied on hip joint extensors [7,23]. A similar
pattern is observed when we lift weight, which is
placed in front of us – compressive forces in the knee
decrease, however, the load applied to the spine in-
creases. Therefore, holding the weight in front of the
body will be indicated in patients after ligament and
meniscal injuries [7].It is also recommended to avoid
deep squats due to the pressure on the patella in the
patellofemoral joint [11].
As shown earlier, the changes in the axis of the
lower limb under static conditions cannot serve as a
reference for determining the predisposal to contu-
sions during sport-related activities [41]. Knee valgus
displacement, measured using Q angle in the stan-
93
 2 Gawda1_Layout 1 2017-07-31 23:10 Strona 8
Gawda P. i wsp. Biomechanika przysiadu
siadu może być użyteczny klinicznie do oceny usta-
wienia kolana [43]. Badania przeprowadzone przez
Clement i współautorów, polegające na analizie 3D
-
i EMG wykazały porównywalną aktywność mięśni
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
oraz kinematykę podczas dynamicznego, jak i bar-
dziej statycznego przysiadu [44]. Zatem sposób wy-
konania przysiadu może być punktem odniesienia
dla innych aktywności sportowych, których elemen-
tem jest przysiad.
Comfort i współautorzy przeprowadzili badania nad
trzema ćwiczeniami często wykorzystywanymi w fiz-
joterapii (przysiad na jednej nodze, wykrok w przód,
wykrok w tył). Wykazano większy zakres ruchomości
stawów biodrowych i kolanowych podczas wykroków
w przód i w tył niż podczas przysiadu na jednej no-
dze. Natomiast zgięcie grzbietowe stopy było więk-
sze podczas przysiadu. Autor zaleca następującą pro-
gresję ćwiczeń. W przypadku rehabilitacji biodra naj-
mniej obciążającym zadaniem jest przysiad na jednej
nodze, a najbardziej wykrok w przód. W przypadku
kolana i stawu skokowego najmniej obciążającym za-
-
daniem jest wykrok w tył, natomiast przysiad na jed-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
nej nodze jest najtrudniejszy z tych trzech omawia-
nych aktywności [45].
Badania przeprowadzone na osobach w wieku
geriatrycznym wykazały większy udział prostowników
kolana i zginaczy stawu skokowego podczas klasycz-
nego przysiadu, natomiast na większą pracę prostow-
ników biodra i większy zakres ruchomości biodra pod-
czas przysiadu związanego z siadaniem na krześle
[46]. Może to stanowić cenną wskazówkę podczas
rehabilitacji osób starszych. Różnice wynikają być
może z faktu, że siadanie na krześle jest czynnością
funkcjonalną i jej nadrzędnym celem jest spoczęcie
nly
na siedzisku krzesła. Natomiast przysiad wymaga
większej kontroli pozycji związanej z koniecznością
powrotu do pozycji wyjściowej. Jak wskazują przyto-
eo
czone prace, forma wykonania przysiadu powinna
-
wynikać z celów jakie mają zostać osiągnięte przez
pacjenta czy zawodnika za pomocą tego ćwiczenia.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
us
Podsumowanie
al
Wybór odpowiedniej pozycji do przysiadu, ustawie-
nia stóp, umiejscowienia podnoszonego ciężaru oraz
on
obserwacja przebiegu ruchu gwarantują bezpieczne
wykonywanie przysiadu w sposób odpowiedni dla
danej dysfunkcji narządu ruchu. Duża różnorodność
rs
sposobów wykonania przysiadu i umiejscowienia do-
datkowego obciążenia pozwala na wiele modyfikacji
pe
tego ćwiczenia. W przypadku osób zdrowych i zawod-
ników dbałość o właściwe wykonanie może uchronić
przed wystąpieniem przeciążeń. Przytoczone infor-
macje wskazują na użyteczność przysiadu jako ele-
for
mentu treningu, jak również na wartość diagnostycz-
-
ną tego ruchu. Ze względu na swoją złożoność, przy-
siad może służyć obiektywnej ocenie siły mięśniowej
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
i zakresu ruchu w ujęciu funkcjonalnym. Z drugiej stro-
y is
ny duża ilość możliwych strategii ruchu podczas przy-
siadu, jak i sposobów kompensacji zaburzeń czy cho-
ciażby różnic obserwowanych między kobietami
i mężczyznami, może stanowić trudność w ocenie ru-
op
chu. Stąd potrzeba badań nad biomechaniką ruchu
podczas przysiadu pozostaje nadal aktualna.
is c
Th
94
-
ding position is not connected with the occurrence of
the so called dynamic valgus displacement during
movement performance [42]. Therefore, mini squat
test can be useful from the clinical point of view for
the assessment of knee positioning [43].The study
conducted by Clement et al., involving 3D and EMG
.
analysis, showed a comparable activity of muscles
ed
and kinematics during dynamic and more static squats
[44].Therefore, the way of performing squats may be
the point of reference for other sports-related activi-
ibit
ties including squats.
Comfort et al. studied three types of workout used
in physiotherapy (single leg squat, lunge forward,
roh
lunge backward). A wider range of mobility was found
in hip and knee joints during lunge forward than du-
ring single leg squatting. Conversely, foot dorsiflexion
was greater during squatting. The author recommends
np
the following progression of workout. In hip rehabili-
tation, single leg squatting is the exercise generating
the smallest load while lunge forward generates the
biggest load. In the case of the knee and the ankle
tio
joint, lunge backward applies the smallest load to
these structures while single leg squatting is the most
ibu
difficult activity of the three above mentioned acti-
vities[45].
The study conducted in a geriatric sample show-
ed a higher involvement of knee joint extensors and
istr
ankle joint flexors during typical squatting while the
results indicated a higher involvement of hip joint
flexor muscles and a wider range of mobility in the
-d
hip joint during sitting down in a chair, which requires
squatting [46]. This finding can be useful during reha-
bilitation of elderly persons. The differences may re-
sult from the fact that sitting down in a chair is a func-
tional activity and its primary goal is to rest on chair
seat. Conversely, squatting requires increased control
of position since it is necessary to return to the baseline
position after squat performance. As indicated by the
authors of the cited papers, the form of squat per-
formance should result from the goals to be obtained
by the patient or competitor using this exercise.
Conclusions
The choice of the adequate body position for
squatting, placement of the feet, location of the lifted
weight and observation of the course of movement
guarantee safe performance of squats, correspond-
ing with the dysfunction of the musculoskeletal sys-
tem. The high diversity of squat performance techni-
ques and placement of additional load allow multiple
modifications of this workout. In healthy individuals
and competitors, efforts to perform squat exercise
correctly can protect the trainee against overload.
The cited information indicates the usefulness of
squat exercise as an element of training as well as
diagnostic value of this movement pattern. Due to its
complexity, squat allows objective assessment of mus-
cle strength and the range of motion in the functional
aspect. On the other hand, the high diversity of pos-
sible movement strategies during squatting as well
as the ways of disorder compensation or even com-
pensation of the differences observed between wo-
men and men, can make movement assessment dif-
ficult. Hence the need of studies on movement bio-
mechanics during squatting still requires assessment.
 2 Gawda1_Layout 1 2017-07-31 23:10 Strona 9

Gawda P. et al. Biomechanics of squat

Piśmiennictwo / References

1. Bae C-H, Jeong Y-W, Lee J-H. Analysis of muscle activations in lower extremities muscles at various angles of
-

ankle flexion using wedges during static squat exercise. J Phys Ther Sci. 2015 ;27(9):2853–5.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.

2. Dill KE, Begalle RL, Frank BS, Zinder SM, Padua DA. Altered knee and ankle kinematics during squatting in those
with limited weight-bearing-lunge ankle-dorsiflexion range of motion. J Athl Train. 2014;49(6):723–32.

.
3. Blackburn JR, Morrissey MC. The relationship between open and closed kinetic chain strength of the lower limb

ed
and jumping performance.JOrthop Sports PhysTher. 1998 ;27(6):430–5.
4. Bunton EE, Pitney WA, Cappaert TA, Kane AW. The Role of Limb Torque, Muscle Action and Proprioception During
Closed Kinetic Chain Rehabilitation of The Lower Extremity. J Athl Train. 1993;28(1):10–20.

ibit
5. Lee PJ, Rogers EL, Granata KP. Active trunk stiffness increases with co-contraction. J Electromyogr Kinesiol.
2006; 16(1):51–7.
6. Hirokawa S, Solomonow M, Luo Z, Lu Y, D’Ambrosia R. Muscular co-contraction and control of knee stability.

roh
J Electromyogr Kinesiol Off J Int Soc Electrophysiol Kinesiol. 1991 Sep;1(3):199–208.
7. Schoenfeld BJ. Squatting kinematics and kinetics and their application to exercise performance. J Strength Cond
Res Natl Strength Cond Assoc. 2010;24(12):3497–506.
8. Dionisio VC, Almeida GL, Duarte M, Hirata RP.Kinematic, kinetic and EMG patterns during downward squatting.

np
J ElectromyographyKinesiol2008;18: 134–43.
9. Macrum E, Bell DR, Boling M, Lewek M, PaduaD. Effect of Limiting Ankle-Dorsiflexion Range of Motion on Lower
Extremity Kinematics and Muscle-Activation Patterns During a Squat. J Sport Rehabil2012;21: 144-50.

tio
10. Lee JD, Koh DH, Kim K. The kinematics of the lower leg in the sagittal plane during downward squatting in persons
-

with pronated feet. J PhysTher Sci. 2015;27(1):285–7.

This copy is for personal use only - distribution prohibited.

11. Escamilla RF: Knee biomechanics of the dynamic squat exercise.MedSci Sports Exerc 2000;127-41

ibu
12. Graci V, Van Dillen LR, Salsich GB. Gender differences in trunk, pelvis and lower limb kinematics during a single
leg squat. Gait Posture 2012; 36(3): 461–66.
13. Piva SR, Fitzgerald K, Irrgang JJ, et al. Reliability of measures of impairments associated with patellofemoral pain
syndrome. BMC MusculoskeletDisord. 2006;7:33. istr
14. Heinert BL, Kernozek TW, Greany JF, FaterDC.Hip Abductor Weakness and Lower Extremity Kinematics During
Running. J Sport Rehabil 2008; 17: 1-14
15. Zwerver J, Bredeweg S W, Hof A L. Biomechanical analysis of the single-leg decline squat. Br J Sports Med 2007;
-d

41: 264-68.
16. Richards J, Selfe J, Sinclair J, May K, Thomas G. The effect of different decline angles on the biomechanics of
double limb squats and the implications to clinical and training practice. J Hum Kinet2016;52(1):125–138.
17. Richards J, Thewlis D, Selfe J, Cunningham A, Hayes C. A Biomechanical Investigation of A Single-Limb Squat:
nly

Implications for Lower Extremity Rehabilitation Exercise. J Athl Train2008;43(5):477-82.

18. Boyden G, Scurr J, Dyson R. A comparison of quadriceps electromyographic activity with the position of the foot
during the parallel squat. J Strength Cond Res.2000;14(4):379-82
eo

19. Yoo W-G. Effects of the slow speed-targeting squat exercise on the vastusmedialis oblique/vastuslateralis muscle
-

ratio. J PhysTherSci. 2015;27(9):2861–2.

20. Bryanton MA, Carey JP, Kennedy MD, Chiu LZF. Quadriceps effort during squat exercise depends on hip extensor
This copy is for personal use only - distribution prohibited.

muscle strategy. Sports Biomech. 2015 2;14(1):122–38.

us

21. Hyong IH, Kang JH. Activities of the VastusLateralis and VastusMedialis Oblique Muscles during Squats on
Different Surfaces. J PhysTher Sci. 2013 Aug;25(8):915–7.
22. Escamilla RF, Fleisig, GS, Lowry, TM, Barrentine, SW, Andrews, JR. A three-dimensional biomechanical analysis
al

of the squat during varying stance widths. Med Sci Sports Exerc 33: 984–98, 2001
23. Powers CM. The Influence of Abnormal Hip Mechanics on Knee Injury: A Biomechanical Perspective. J Orthop
on

Sports PhysTher2010; 40: 2 :42-51

24. Lewis CL, Foch E, Luko MM, Loverro KL, Khuu A. Differences in Lower Extremity and Trunk Kinematics between
Single Leg Squat and Step Down Tasks. PLoS ONE. 2015;10(5). doi:10.1371/journal.pone.0126258.
rs

25. Fredericson, M, Cookingham CL, Chaudhari AM, DowdellBC,Oestreicher N, SahrmannSA.Hip Abductor Weak-
ness in Distance Runners with Iliotibial Band Syndrom. Clin J Sport Med 2000;10:169–175
pe

26. Dawson SJ, Herrington L. Improving Single-Legged–Squat Performance: Comparing 2 Training Methods With Po-
tential Implications for Injury Prevention. J Athl Train. 2015;50(9):921-29.
27. Horan SA, Watson SL, Carty CP, Sartori M, Weeks BK. Lower-Limb Kinematics of Single-Leg Squat Performance
in Young Adults. Physiother Can. 2014;66(3):228-33.
for

28. Stickler L, Finley M, GulginH.Relationship between hip and core strength and frontal plane alignment during a sin-
-

gle leg squat. PhysTher Sport2015;16: 66-71

29. Claiborne TL, Armstrong CW, GandhiV, Pincivero DM. Relationship Between Hip and Knee Strength and Knee
This copy is for personal use only - distribution prohibited.

Valgus During a Single Leg Squat. J ApplBiomech2006; 22:41-50

y is

30. Beutler AI, Cooper LW, Kirkendall DT, Garrett WE. Electromyographic Analysis of Single-Leg, Closed Chain Exercises:
Implications for Rehabilitation After Anterior Cruciate Ligament Reconstruction. J Athl Train. 2002; 37(1): 13–18.
31. Lamontagne M, Kennedy MJ, Beaule PE. The Effect of Cam FAI on Hip and Pelvic Motion during Maximum Squat.
ClinOrthopRelat Res (2009) 467:645–50
op

32. Bagwell JJ, Snibbe J, Gerhardt M, Powers CM. Hip kinematics and kinetics in persons with and without cam fe-
moroacetabular impingement during a deep squat task. ClinBiomech. 2016;31:87-92.
33. Bagwell JJ, Snibbe J, Gerhardt M, Powers CM. Hip kinematics and kinetics in persons with and without cam fe-
is c

moroacetabular impingement during a deep squat task. ClinBiomech. 2016;31:87–92.

Th

95
-
 2 Gawda1_Layout 1 2017-07-31 23:10 Strona 10

Gawda P. i wsp. Biomechanika przysiadu

34. Matsumoto H, Suda Y, Otani T, Niki Y, Seedhom BB, Fujikawa K. Roles of the anterior cruciate ligament and the
medial collateral ligament in preventing valgus instability. J OrthopSci 2001;6: 28–32.
35. Adams M, Bogduk N, Burton K, Dolan P.Biomechanikabólukręgosłupa.[In Polish][The biomechanics of back pain]
-

Warszawa:DB Publishing; 2010.

This copy is for personal use only - distribution prohibited.

36. Shirey M, Hurlbutt M, Johansen N, King GW, Wilkinson SG, Hoover DL. The influence of core musculature enga-
gement on hip and knee kinematics in women during a single leg squat. Int J Sports PhysTher. 2012;7(1):1–12.

.
37. McKean MR, Dunn PK, Burkett BJ. The lumbar and sacrum movement pattern during the back squat exercise.

ed
J Strength Cond Res. 2010;24(10):2731-41.
38. Shirey M, Hurlbutt M, Johansen N, King GW, Wilkinson SG, Hoover DL. The influence of core musculature enga-
gement on hip and knee kinematics in women during a single leg squat. Int J Sports PhysTher. 2012;7(1):1-12.

ibit
39. Laird RA, Gilbert J, Kent P, Keating JL.Comparinglumbo-pelvic kinematics in people with and without back pain:
a systematic review and meta-analysis.BMCMusculoskeletDisord. 2014;15:229
40. Thomas JS , Gibson GE. Coordination and timing of spine and hip joints during full body reaching tasks Hum Mov

roh
Sci. 2007; 26(1): 124–40.
41. Barr KP, Griggs M, Cadby T. Lumbar stabilization: Core concepts and current literature, part 1. Am J Phys Med Re-
habil 2005;84:473–80.
42. Pantano KJ, White SC, Gilchrist LA, Leddy J: Differences in peak knee valgus angles between individuals with

np
high and low Q-angles during a single limb squat. ClinBiomech (Bristol, Avon) 2005, 20(9):966-72.
43. Ageberg E, Bennell KL, Hunt MA, Simic M, Roos EM, Creaby MW. Validity and inter-rater reliability of medio-lateral
knee motion observed during a single-limb mini squat. BMC MusculoskeletDisord. 2010;11:265-73
44. Clement J, Hagemeister N, Aissaoui R, de Guise JA. Comparison of quasi-static and dynamic squats: A three-di-

tio
-

mensional kinematic, kinetic and electromyographic study of the lower limbs. Gait Posture 2014;40: 94–100
This copy is for personal use only - distribution prohibited.

45. Comfort P, Jones PA, Smith LC, Herrington L. Joint Kinetics and Kinematics During Common Lower Limb Reha-

ibu
bilitation Exercises. J Athl Train.2015;50(10):1011-8.
46. Flanagan S, Salem GJ, Wang M-Y, Sanker SE, Greendale GA. Squatting Exercises in Older Adults: Kinematic and
Kinetic Comparisons Med Sci Sports Exerc. 2003;35(4):635–43.
istr
-d
nly
eo
-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.

us
al

View publication stats

rs on
pe
for
-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.

y is
op
is c
Th

96
-