Documenti di Didattica
Documenti di Professioni
Documenti di Cultura
O Grego Koinê, língua usada no Novo Testamento, está sendo apresentado com base
nos textos do Evangelho de João. Os preceitos do pensamento Joanino em Koinê são
aplicáveis aos demais livros do NT e permitem ao estudioso da Bíblia expor as
Escrituras com melhor clareza e maior conteúdo.
· Com o uso do Adjetivo na forma normal em uma frase formada por preposição.
“Pensais que esses galileus eram mais pecadores do que todos os outros galileus, por
terem padecido estas coisas?”
Δοκεῖτε ὅτι οἱ Γαλιλαῖοι οὗτοι ἁµαρτωλοὶ παρὰ πάντας τοὺς Γαλιλαίους ἐγένοντο, ὅτι
ταῦτα πεπόνθασιν.
“καλόν σοί ἐστιν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν κυλλὸν ἢ χωλόν, ἢ δύο χεῖρας ἢ δύο πόδας
ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον”.
“E quem fizer tropeçar a um destes pequeninos crentes, melhor lhe fora que se lhe
pendurasse ao pescoço uma grande pedra de moinho, e fosse lançado no mar”.
“Καὶ ὃς ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν µικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων [εἰς ἐµέ], καλόν
(bom) ἐστιν αὐτῷ µᾶλλον (mais) εἰ περίκειται µύλος ὀνικὸς περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ
καὶ βέβληται εἰς τὴν θάλασσαν”.
“λέγω ὑµῖν ὅτι Σοδόµοις ἐν τῇ ἡµέρᾳ ἐκείνῃ ἀνεκτότερον (mais tolerável) ἔσται ἢ (do
que) τῇ πόλει ἐκείνῃ”.
“Porque a loucura (de Deus) é mais sábia do que os homens; e a fraqueza (de Deus) é
mais forte do que os homens”.
“ὅτι τὸ µωρὸν τοῦ θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστίν, καὶ τὸ ἀσθενὲς
τοῦ θεοῦ ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων”.
“Porque a loucura (de Deus) é mais sábia do que os homens; e a fraqueza (de Deus) é
mais forte do que os homens”.
“ὅτι τὸ µωρὸν τοῦ θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστίν, καὶ τὸ ἀσθενὲς
τοῦ θεοῦ ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων”.
- O superlativo apresenta 3 variedades:
“Portanto, aquele que se humilhar como esta criança, esse é o maior no reino dos céus”.
“ὅστις οὖν ταπεινώσει ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ µείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ
τῶν οὐρανῶν”.
“Aquele, pois, que violar um destes mandamentos, posto que dos menores, e assim
ensinar aos homens, será considerado mínimo no reino dos céus; aquele, porém, que os
observar e ensinar, esse será considerado grande no reino dos céus”.
“ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ µίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτως τοὺς
ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ. ἂν ποιήσῃ καὶ
διδάξῃ, οὗτος µέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν”.
“Ele nos tem dado as suas preciosas e grandíssimas promessas pelas quais ele nos tem
dado grandíssimas e preciosas promessas, para que por elas fiqueis participantes da
natureza divina, havendo escapado da corrupção, que, pela concupiscência, há no
mundo”.
“δι ὧν τὰ τίµια καὶ µέγιστα ἡµῖν ἐπαγγέλµατα δεδώρηται, ἵνα διὰ τούτων γένησθε θείας
κοινωνοὶ φύσεως, ἀποφυγόντε τῆς ἐν τῷ κόσµῳ ἐν ἐπιθυµίᾳ φθορᾶς”.
– Adjetivos que seguem a 3ª declinação que não se enquadra acima (Consultar o léxico).
16 Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεὸς τὸν κόσµον, ὥστε τὸν υἱὸν τὸν µονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα
πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν µὴ ἀπόληται ἀλλ.ἔχῃ ζωὴν ἰώνιον.
18 ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν οὐ κρίνεται· ὁ [δὲ] µὴ πιστεύων ἤδη κέκριται, ὅτι µὴ
πεπίστευκεν εἰς τὸ ὄνοµα τοῦ µονογενοῦς υἱοῦ τοῦ θεοῦ.
17: 25 πάτερ δίκαιε, καὶ ὁ κόσµος σε οὐκ ἔγνω, ἐγὼ δέ σε ἔγνων, καὶ οὗτοι ἔγνωσαν ὅτι
σύ µε ἀπέστειλας.
XII. OS ADJETIVOS
Relação de Adjetivos
XIII. DECLINAÇÃO DOS ADJETIVOS
29 Então, Pilatos saiu para lhes falar e lhes disse: Que acusação trazeis contra este
homem?
30 Responderam-lhe: Se este não fosse malfeitor, não to entregaríamos.
31 Replicou-lhes, pois, Pilatos: Tomai-o vós outros e julgai-o segundo a vossa lei.
Responderam-lhe os judeus: A nós não nos é lícito matar ninguém;
32 para que se cumprisse a palavra de Jesus, significando o modo por que havia de
morrer.
29 ἐξῆλθεν οὖν ὁ Πιλᾶτος ἔξω πρὸς αὐτοὺς καὶ φησίν, Τίνα ατηγορίαν φέρετε κατὰ τοῦ
ἀνθρώπου τούτου;
30 ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ, Εἰ µὴ ἦν οὗτος κακὸν ποιῶν, οὐκ ἄν σοι
παρεδώκαµεν αὐτόν.
31 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος, Λάβετε αὐτὸν ὑµεῖς, καὶ κατὰ τὸν νόµον ὑµῶν κρίνατε
αὐτόν. εἶπον [οὖν] αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι, Ἡµῖν οὐκ ἔξεστιν ἀποκτεῖναι οὐδένα· 32 ἵνα ὁ
λόγος τοῦ Ἰησοῦ πληρωθῇ ὃν εἶπεν σηµαίνων ποίῳ θανάτῳ ἤµελλεν ἀποθνῄσκειν.
Notamos neste texto partículas como: de, para, por, em, conhecidas por preposição,
assunto que será abordado juntamente com o contextualizando 14.
XI. PREPOSIÇÃO
Preposições são palavras colocadas antes dos substantivos (pré-postas). Elas são
exigentes à medida que requerem dos substantivos as formas por elas exigidas
relacionando 2 substantivos na frase.
A preposição é uma palavra invariável que liga duas outras palavras.
As preposições não governam o caso, logo, pode haver preposição no nominativo e o
verbo no dativo. Cada preposição é usada com determinado caso.
Pronome é a palavra que substitui o nome que o antecede. Em português “este” é usado
para se referir às coisas que estão próximas, “esse” para as mais ou menos próximas e
“aquele” para referir-se as coisas que estão longe.
O pronome demonstrativo identifica o substantivo, o lugar ou a posição em relação a
pessoa do discurso.Quando usado com um substantivo tem posição predicativa.
Temos 2 pronomes demonstrativos:
- Preposição que termina por vogal em palavras iniciadas por vogal – Perde a vogal
terminal antes das palavras iniciadas por vogal, exceto as preposições "περὶ" e "πρo" .
24 Por isso, eu vos disse que morrereis nos vossos pecados; porque, se não crerdes que
EU SOU, morrereis nos vossos pecados.
25 Então, lhe perguntaram: Quem és tu? Respondeu-lhes Jesus: Que é que desde o
princípio vos tenho dito?
26 Muitas coisas tenho para dizer a vosso respeito e vos julgar; porém aquele que me
enviou é verdadeiro, de modo que as coisas que dele tenho ouvido, essas digo ao
mundo.
27 Eles, porém, não atinaram que lhes falava do Pai.
24 εἶπον οὖν ὑµῖν ὅτι ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁµαρτίαις ὑµῶν· ἐὰν γὰρ µὴ πιστεύσητε ὅτι
ἐγώ εἰµι, ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁµαρτίαις ὑµῶν.
25 ἔλεγον οὖν αὐτῷ, Σὺ τίς εἶ; εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Τὴν ἀρχὴν ὅ τι καὶ λαλῶ ὑµῖν;
26 πολλὰ ἔχω περὶ ὑµῶν λαλεῖν καὶ κρίνειν· ἀλλ. ὁπέµψας µε ἀληθής ἐστιν, κἀγὼ ἃ
ἤκουσα παρ. αὐτοῦ ταῦτα λαλῶ εἰς τὸν κόσµον.
27 οὐκ ἔγνωσαν ὅτι τὸν πατέρα αὐτοῖς ἔλεγεν.
24 Por isso, eu vos disse que morrereis nos vossos pecados; porque, se não crerdes que
EU SOU, morrereis nos vossos pecados.
25 Então, lhe perguntaram: Quem és tu? Respondeu-lhes Jesus: Que é que desde o
princípio vos tenho dito?
26 Muitas coisas tenho para dizer a vosso respeito e vos julgar; porém aquele que me
enviou é verdadeiro, de modo que as coisas que dele tenho ouvido, essas digo ao
mundo.
27 Eles, porém, não atinaram que lhes falava do Pai.
24 εἶπον οὖν ὑµῖν ὅτι ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁµαρτίαις ὑµῶν· ἐὰν γὰρ µὴ πιστεύσητε ὅτι
ἐγώ εἰµι, ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁµαρτίαις ὑµῶν.
25 ἔλεγον οὖν αὐτῷ, Σὺ τίς εἶ; εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Τὴν ἀρχὴν ὅ τι καὶ λαλῶ ὑµῖν;
26 πολλὰ ἔχω περὶ ὑµῶν λαλεῖν καὶ κρίνειν· ἀλλ. ὁπέµψας µε ἀληθής ἐστιν, κἀγὼ ἃ
ἤκουσα παρ. αὐτοῦ ταῦτα λαλῶ εἰς τὸν κόσµον.
27 οὐκ ἔγνωσαν ὅτι τὸν πατέρα αὐτοῖς ἔλεγεν.
Muitos ouvintes das palavras de Jesus, não de crédito ao que Ele falava, ainda que
tivessem ouvido muitas vezes.