Sei sulla pagina 1di 28

26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española

Buscador

La institución

Obras académicas

Biblioteca y archivo

Consultas lingüísticas

Boletines

Comunicación

Recursos

Fundación

Inicio » Diccionario panhispánico de dudas » Apéndices » Modelos de conjugación verbal

Modelos de conjugación verbal Consulta

Advertencias
1
Se recogen en este apéndice los cuadros que sirven de modelo para la conjugación de los verbos regulares e irregulares. En los cuadros de los tres verbos escogidos
como modelo para la conjugación regular (amar, temer, partir), se ofrecen las formas correspondientes a todos los tiempos, tanto simples como compuestos. En el resto
de los verbos, por razones de espacio, solo se enuncian las formas de los tiempos simples y las formas no personales.
2
Cuando en las casillas en las que se recogen los nombres de los tiempos verbales aparecen dos denominaciones separadas por una barra, la primera de ellas
corresponde a la terminología académica, y la segunda, a la establecida por Andrés Bello en su Gramática de la lengua castellana destinada al uso de los americanos
(1847), vigente en varios países de Hispanoamérica.
3
En lo que respecta a la terminología académica, debe tenerse en cuenta que el llamado pretérito indefinido en la Gramática de la lengua española de 1931 pasó a
denominarse pretérito perfecto simple en el Esbozo de una nueva gramática de la lengua española (1973), y que esta última es la denominación utilizada en los cuadros
de conjugación.
4
En el imperativo, solo se registran las formas propias, esto es, las correspondientes a la segunda persona del singular y del plural.
5
En la segunda persona del singular del presente de indicativo, y en la misma persona del imperativo, se ofrecen entre paréntesis, junto a las formas corrientes en el
español de España y de la América no voseante, las formas del voseo rioplatense admitidas en la norma culta (→ voseo).
6
Debe tenerse en cuenta que en América, en Canarias y en parte de Andalucía, no se usa el pronombre personal vosotros para la segunda persona del plural. En su
lugar se emplea ustedes, que en esas zonas sirve tanto de tratamiento de confianza como de respeto. Por lo tanto, en las áreas mencionadas, las formas verbales de la
segunda persona del plural coinciden con las de la tercera persona del plural.
I. Verbos regulares
Se incluyen aquí, además de los tres verbos modelo de la conjugación regular (amar, temer, partir), los modelos de conjugación para cada uno de los dos grupos en
que se dividen, en cuanto al acento, los verbos terminados en -iar y en -uar y los verbos que presentan en su raíz los grupos vocálicos /ai/, /au/, /ei/ y /eu/.

AMAR TEMER PARTIR

ANUNCIAR AVERIGUAR BAILAR CAUSAR PEINAR ADEUDAR

ENVIAR ACTUAR AISLAR AUNAR DESCAFEINAR REHUSAR

Verbos irregulares
Se incluyen bajo este epígrafe tanto los verbos de irregularidad propia, cuyo paradigma es único (ir, ser, etc.), como los que sirven de modelo a otros verbos
irregulares (acertar, agradecer, etc.). También se incluye aquí el verbo leer —modelo de otros verbos como creer o proveer—, que aun siendo regular desde el punto de
vista morfológico, no lo es desde el punto de vista gráfico-articulatorio, ya que el sonido vocálico /i/ de algunas desinencias, cuando queda entre vocales, se transforma
en el sonido consonántico /y/; así, la raíz le- + la desinencia -ió no da leió, sino leyó; le- + -iera no da leiera, sino leyera, etc.

ACERTAR DECIR LUCIR SALIR

ADQUIRIR DISCERNIR MOVER SENTIR

AGRADECER DORMIR MULLIR SER

ANDAR ENTENDER OÍR SONREÍR

ASIR ERGUIR OLER TAÑER

CABER ERRAR PEDIR TENER

CAER ESTAR PODER TRAER

CEÑIR HABER PONER VALER

CONDUCIR HACER PUDRIR / PODRIR VENIR

CONSTRUIR IR QUERER VER

CONTAR JUGAR ROER YACER

DAR LEER SABER

Verbos regulares
Se incluyen aquí, además de los tres verbos modelo de la conjugación regular (amar, temer, partir), los modelos de conjugación para cada uno de los dos grupos en
que se dividen, en cuanto al acento, los verbos terminados en -iar y en -uar y los verbos que presentan en su raíz los grupos vocálicos /ai/, /au/, /ei/ y /eu/.

[Advertencias]

1. AMAR Verbo modelo de la 1.ª conjugación

INDICATIVO

TIEMPOS SIMPLES

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 1/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española

amo amaba amé amaré amaría


amas (amás) amabas amaste amarás amarías
ama amaba amó amará amaría
amamos amábamos amamos amaremos amaríamos
amáis amabais amasteis amaréis amaríais
aman amaban amaron amarán amarían

TIEMPOS COMPUESTOS

pret. perfecto pret. pret. anterior / futuro compuesto / condicional


compuesto / pluscuamperfecto / antepretérito antefuturo compuesto /
antepresente antecopretérito antepospretérito

he amado había amado hube amado habré amado habría amado


has amado habías amado hubiste amado habrás amado habrías amado
ha amado había amado hubo amado habrá amado habría amado
hemos amado habíamos amado hubimos amado habremos amado habríamos amado
habéis amado habíais amado hubisteis amado habréis amado habríais amado
han amado habían amado hubieron amado habrán amado habrían amado

SUBJUNTIVO

TIEMPOS SIMPLES

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

ame amara o amase amare


ames amaras o amases amares
ame amara o amase amare
amemos amáramos o amásemos amáremos
améis amarais o amaseis amareis
amen amaran o amasen amaren

TIEMPOS COMPUESTOS

pret. perfecto compuesto / pret. pluscuamperfecto / futuro compuesto /


antepresente antepretérito antefuturo

haya amado hubiera o hubiese amado hubiere amado


hayas amado hubieras o hubieses amado hubieres amado
haya amado hubiera o hubiese amado hubiere amado
hayamos amado hubiéramos o hubiésemos amado hubiéremos amado
hayáis amado hubierais o hubieseis amado hubiereis amado
hayan amado hubieran o hubiesen amado hubieren amado

IMPERATIVO

ama (amá), amad


FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

SIMPLE COMPUESTO amado SIMPLE COMPUESTO

amar haber amado amando habiendo amado

[Advertencias]

2. TEMER Verbo modelo de la 2.ª conjugación

INDICATIVO

TIEMPOS SIMPLES

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

temo temía temí temeré temería


temes (temés) temías temiste temerás temerías
teme temía temió temerá temería
tememos temíamos temimos temeremos temeríamos
teméis temíais temisteis temeréis temeríais
temen temían temieron temerán temerían

TIEMPOS COMPUESTOS

pret. perfecto pret. pret. anterior / futuro compuesto / condicional


compuesto / pluscuamperfecto / antepretérito antefuturo compuesto /
antepresente antecopretérito antepospretérito

he temido había temido hube temido habré temido habría temido


has temido habías temido hubiste temido habrás temido habrías temido
ha temido había temido hubo temido habrá temido habría temido
hemos temido habíamos temido hubimos temido habremos temido habríamos temido
habéis temido habíais temido hubisteis temido habréis temido habríais temido
han temido habían temido hubieron temido habrán temido habrían temido

SUBJUNTIVO

TIEMPOS SIMPLES

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 2/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
tema temiera o temiese temiere
temas temieras o temieses temieres
tema temiera o temiese temiere
temamos temiéramos o temiésemos temiéremos
temáis temierais o temieseis temiereis
teman temieran o temiesen temieren

TIEMPOS COMPUESTOS

pret. perfecto compuesto / pret. pluscuamperfecto / futuro compuesto /


antepresente antepretérito antefuturo

haya temido hubiera o hubiese temido hubiere temido


hayas temido hubieras o hubieses temido hubieres temido
haya temido hubiera o hubiese temido hubiere temido
hayamos temido hubiéramos o hubiésemos temido hubiéremos temido
hayáis temido hubierais o hubieseis temido hubiereis temido
hayan temido hubieran o hubiesen temido hubieren temido

IMPERATIVO

teme (temé), temed


FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

SIMPLE COMPUESTO temido SIMPLE COMPUESTO

temer haber temido temiendo habiendo temido

[Advertencias]

3. PARTIR Verbo modelo de la 3.ª conjugación

INDICATIVO

TIEMPOS SIMPLES

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

parto partía partí partiré partiría


partes (partís) partías partiste partirás partirías
parte partía partió partirá partiría
partimos partíamos partimos partiremos partiríamos
partís partíais partisteis partiréis partiríais
parten partían partieron partirán partirían

TIEMPOS COMPUESTOS

pret. perfecto pret. pret. anterior / futuro compuesto / condicional


compuesto / pluscuamperfecto / antepretérito antefuturo compuesto /
antepresente antecopretérito antepospretérito

he partido había partido hube partido habré partido habría partido


has partido habías partido hubiste partido habrás partido habrías partido
ha partido había partido hubo partido habrá partido habría partido
hemos partido habíamos partido hubimos partido habremos partido habríamos partido
habéis partido habíais partido hubisteis partido habréis partido habríais partido
han partido habían partido hubieron partido habrán partido habrían partido

SUBJUNTIVO

TIEMPOS SIMPLES

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

parta partiera o partiese partiere


partas partieras o partieses partieres
parta partiera o partiese partiere
partamos partiéramos o partiésemos partiéremos
partáis partierais o partieseis partiereis
partan partieran o partiesen partieren

TIEMPOS COMPUESTOS

pret. perfecto compuesto / pret. pluscuamperfecto / futuro compuesto /


antepresente antepretérito antefuturo

haya partido hubiera o hubiese partido hubiere partido


hayas partido hubieras o hubieses partido hubieres partido
haya partido hubiera o hubiese partido hubiere partido
hayamos partido hubiéramos o hubiésemos partido hubiéremos partido
hayáis partido hubierais o hubieseis partido hubiereis partido
hayan partido hubieran o hubiesen partido hubieren partido

IMPERATIVO

parte (partí), partid


FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 3/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
SIMPLE COMPUESTO partido SIMPLE COMPUESTO

partir haber partido partiendo habiendo partido

[Advertencias]

4. ANUNCIAR La i que precede a la desinencia es átona


en todas las formas de este verbo.

INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

anuncio anunciaba anuncié anunciaré anunciaría


anuncias (anunciás) anunciabas anunciaste anunciarás anunciarías
anuncia anunciaba anunció anunciará anunciaría
anunciamos anunciábamos anunciamos anunciaremos anunciaríamos
anunciáis anunciabais anunciasteis anunciaréis anunciaríais
anuncian anunciaban anunciaron anunciarán anunciarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

anuncie anunciara o anunciase anunciare


anuncies anunciaras o anunciases anunciares
anuncie anunciara o anunciase anunciare
anunciemos anunciáramos o anunciásemos anunciáremos
anunciéis anunciarais o anunciaseis anunciareis
anuncien anunciaran o anunciasen anunciaren

IMPERATIVO

anuncia (anunciá), anunciad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

anunciar anunciado anunciando

[Advertencias]

5. ENVIAR La i que precede a la desinencia es tónica en las formas


de este verbo que llevan el acento prosódico en la raíz.

INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

envío enviaba envié enviaré enviaría


envías (enviás) enviabas enviaste enviarás enviarías
envía enviaba envió enviará enviaría
enviamos enviábamos enviamos enviaremos enviaríamos
enviáis enviabais enviasteis enviaréis enviaríais
envían enviaban enviaron enviarán enviarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

envíe enviara o enviase enviare


envíes enviaras o enviases enviares
envíe enviara o enviase enviare
enviemos enviáramos o enviásemos enviáremos
enviéis enviarais o enviaseis enviareis
envíen enviaran o enviasen enviaren

IMPERATIVO

envía (enviá), enviad


FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

enviar enviado enviando

[Advertencias]

6. AVERIGUAR La u que precede a la desinencia es átona


en todas las formas de este verbo.

INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

averiguo averiguaba averigüé averiguaré averiguaría


averiguas (averiguás) averiguabas averiguaste averiguarás averiguarías
averigua averiguaba averiguó averiguará averiguaría

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 4/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
averiguamos averiguábamos averiguamos averiguaremos averiguaríamos
averiguáis averiguabais averiguasteis averiguaréis averiguaríais
averiguan averiguaban averiguaron averiguarán averiguarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

averigüe averiguara o averiguase averiguare


averigües averiguaras o averiguases averiguares
averigüe averiguara o averiguase averiguare
averigüemos averiguáramos o averiguásemos averiguáremos
averigüéis averiguarais o averiguaseis averiguareis
averigüen averiguaran o averiguasen averiguaren

IMPERATIVO

averigua (averiguá), averiguad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

averiguar averiguado averiguando

[Advertencias]

7. ACTUAR La u que precede a la desinencia es tónica en las formas


de este verbo que llevan el acento prosódico en la raíz.

INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

actúo actuaba actué actuaré actuaría


actúas (actuás) actuabas actuaste actuarás actuarías
actúa actuaba actuó actuará actuaría
actuamos actuábamos actuamos actuaremos actuaríamos
actuáis actuabais actuasteis actuaréis actuaríais
actúan actuaban actuaron actuarán actuarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

actúe actuara o actuase actuare


actúes actuaras o actuases actuares
actúe actuara o actuase actuare
actuemos actuáramos o actuásemos actuáremos
actuéis actuarais o actuaseis actuareis
actúen actuaran o actuasen actuaren

IMPERATIVO

actúa (actuá), actuad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

actuar actuado actuando

[Advertencias]

8. BAILAR La i del grupo /ai/ es átona


en todas las formas de este verbo.

INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

bailo bailaba bailé bailaré bailaría


bailas (bailás) bailabas bailaste bailarás bailarías
baila bailaba bailó bailará bailaría
bailamos bailábamos bailamos bailaremos bailaríamos
bailáis bailabais bailasteis bailaréis bailaríais
bailan bailaban bailaron bailarán bailarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

baile bailara o bailase bailare


bailes bailaras o bailases bailares
baile bailara o bailase bailare
bailemos bailáramos o bailásemos bailáremos
bailéis bailarais o bailaseis bailareis
bailen bailaran o bailasen bailaren

IMPERATIVO

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 5/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
baila (bailá), bailad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

bailar bailado bailando

[Advertencias]

9. AISLAR La i del grupo /ai/ es tónica en las formas de este


verbo que llevan el acento prosódico en la raíz.

INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

aíslo aislaba aislé aislaré aislaría


aíslas (aislás) aislabas aislaste aislarás aislarías
aísla aislaba aisló aislará aislaría
aislamos aislábamos aislamos aislaremos aislaríamos
aisláis aislabais aislasteis aislaréis aislaríais
aíslan aislaban aislaron aislarán aislarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

aísle aislara o aislase aislare


aísles aislaras o aislases aislares
aísle aislara o aislase aislare
aislemos aisláramos o aislásemos aisláremos
aisléis aislarais o aislaseis aislareis
aíslen aislaran o aislasen aislaren

IMPERATIVO

aísla (aislá), aislad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

aislar aislado aislando

[Advertencias]

10. CAUSAR La u del grupo /au/ es átona en


todas las formas de este verbo.

INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

causo causaba causé causaré causaría


causas (causás) causabas causaste causarás causarías
causa causaba causó causará causaría
causamos causábamos causamos causaremos causaríamos
causáis causabais causasteis causaréis causaríais
causan causaban causaron causarán causarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

cause causara o causase causare


causes causaras o causases causares
cause causara o causase causare
causemos causáramos o causásemos causáremos
causéis causarais o causaseis causareis
causen causaran o causasen causaren

IMPERATIVO

causa (causá), causad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

causar causado causando

[Advertencias]

11. AUNAR La u del grupo /au/ es tónica en las formas de este


verbo que llevan el acento prosódico en la raíz.

INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 6/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
aúno aunaba auné aunaré aunaría
aúnas (aunás) aunabas aunaste aunarás aunarías
aúna aunaba aunó aunará aunaría
aunamos aunábamos aunamos aunaremos aunaríamos
aunáis aunabais aunasteis aunaréis aunaríais
aúnan aunaban aunaron aunarán aunarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

aúne aunara o aunase aunare


aúnes aunaras o aunases aunares
aúne aunara o aunase aunare
aunemos aunáramos o aunásemos aunáremos
aunéis aunarais o aunaseis aunareis
aúnen aunaran o aunasen aunaren

IMPERATIVO

aúna (auná), aunad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

aunar aunado aunando

[Advertencias]

12. PEINAR La i del grupo /ei/ es átona


en todas las formas de este verbo.

INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

peino peinaba peiné peinaré peinaría


peinas (peinás) peinabas peinaste peinarás peinarías
peina peinaba peinó peinará peinaría
peinamos peinábamos peinamos peinaremos peinaríamos
peináis peinabais peinasteis peinaréis peinaríais
peinan peinaban peinaron peinarán peinarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

peine peinara o peinase peinare


peines peinaras o peinases peinares
peine peinara o peinase peinare
peinemos peináramos o peinásemos peináremos
peinéis peinarais o peinaseis peinareis
peinen peinaran o peinasen peinaren

IMPERATIVO

peina (peiná), peinad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

peinar peinado peinando

[Advertencias]

13. DESCAFEINAR La i del grupo /ei/ es tónica en las formas de este


verbo que llevan el acento prosódico en la raíz.

INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

descafeíno descafeinaba descafeiné descafeinaré descafeinaría


descafeínas (descafeinás) descafeinabas descafeinaste descafeinarás descafeinarías
descafeína descafeinaba descafeinó descafeinará descafeinaría
descafeinamos descafeinábamos descafeinamos descafeinaremos descafeinaríamos
descafeináis descafeinabais descafeinasteis descafeinaréis descafeinaríais
descafeínan descafeinaban descafeinaron descafeinarán descafeinarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

descafeíne descafeinara o descafeinase descafeinare


descafeínes descafeinaras o descafeinases descafeinares
descafeíne descafeinara o descafeinase descafeinare
descafeinemos descafeináramos o descafeinásemos descafeináremos
descafeinéis descafeinarais o descafeinaseis descafeinareis

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 7/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
descafeínen descafeinaran o descafeinasen descafeinaren

IMPERATIVO

descafeína (descafeiná), descafeinad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

descafeinar descafeinado descafeinando

[Advertencias]

14. ADEUDAR La u del grupo /eu/ es átona en


todas las formas de este verbo.

INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

adeudo adeudaba adeudé adeudaré adeudaría


adeudas (adeudás) adeudabas adeudaste adeudarás adeudarías
adeuda adeudaba adeudó adeudará adeudaría
adeudamos adeudábamos adeudamos adeudaremos adeudaríamos
adeudáis adeudabais adeudasteis adeudaréis adeudaríais
adeudan adeudaban adeudaron adeudarán adeudarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

adeude adeudara o adeudase adeudare


adeudes adeudaras o adeudases adeudares
adeude adeudara o adeudase adeudare
adeudemos adeudáramos o adeudásemos adeudáremos
adeudéis adeudarais o adeudaseis adeudareis
adeuden adeudaran o adeudasen adeudaren

IMPERATIVO

adeuda (adeudá), adeudad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

adeudar adeudado adeudando

[Advertencias]

15. REHUSAR La u del grupo /eu/ es tónica en las formas de este


verbo que llevan el acento prosódico en la raíz.

INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

rehúso rehusaba rehusé rehusaré rehusaría


rehúsas (rehusás) rehusabas rehusaste rehusarás rehusarías
rehúsa rehusaba rehusó rehusará rehusaría
rehusamos rehusábamos rehusamos rehusaremos rehusaríamos
rehusáis rehusabais rehusasteis rehusaréis rehusaríais
rehúsan rehusaban rehusaron rehusarán rehusarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

rehúse rehusara o rehusase rehusare


rehúses rehusaras o rehusases rehusares
rehúse rehusara o rehusase rehusare
rehusemos rehusáramos o rehusásemos rehusáremos
rehuséis rehusarais o rehusaseis rehusareis
rehúsen rehusaran o rehusasen rehusaren

IMPERATIVO

rehúsa (rehusá), rehusad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

rehusar rehusado rehusando

II. Verbos irregulares


Se incluyen bajo este epígrafe tanto los verbos de irregularidad propia, cuyo paradigma es único (ir, ser, etc.), como los que sirven de modelo a otros verbos
irregulares (acertar, agradecer, etc.). También se incluye aquí el verbo leer —modelo de otros verbos como creer o proveer—, que aun siendo regular desde el punto de
vista morfológico, no lo es desde el punto de vista gráfico-articulatorio, ya que el sonido vocálico /i/ de algunas desinencias, cuando queda entre vocales, se transforma
en el sonido consonántico /y/; así, la raíz le- + la desinencia -ió no da leió, sino leyó; le- + -iera no da leiera, sino leyera, etc.

[Advertencias]

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 8/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
16. ACERTAR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

acierto acertaba acerté acertaré acertaría


aciertas (acertás) acertabas acertaste acertarás acertarías
acierta acertaba acertó acertará acertaría
acertamos acertábamos acertamos acertaremos acertaríamos
acertáis acertabais acertasteis acertaréis acertaríais
aciertan acertaban acertaron acertarán acertarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

acierte acertara o acertase acertare


aciertes acertaras o acertases acertares
acierte acertara o acertase acertare
acertemos acertáramos o acertásemos acertáremos
acertéis acertarais o acertaseis acertareis
acierten acertaran o acertasen acertaren

IMPERATIVO

acierta (acertá), acertad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

acertar acertado acertando

[Advertencias]

17. ADQUIRIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

adquiero adquiría adquirí adquiriré adquiriría


adquieres (adquirís) adquirías adquiriste adquirirás adquirirías
adquiere adquiría adquirió adquirirá adquiriría
adquirimos adquiríamos adquirimos adquiriremos adquiriríamos
adquirís adquiríais adquiristeis adquiriréis adquiriríais
adquieren adquirían adquirieron adquirirán adquirirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

adquiera adquiriera o adquiriese adquiriere


adquieras adquirieras o adquirieses adquirieres
adquiera adquiriera o adquiriese adquiriere
adquiramos adquiriéramos o adquiriésemos adquiriéremos
adquiráis adquirierais o adquirieseis adquiriereis
adquieran adquirieran o adquiriesen adquirieren

IMPERATIVO

adquiere (adquirí), adquirid


FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

adquirir adquirido adquiriendo

[Advertencias]

18. AGRADECER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

agradezco agradecía agradecí agradeceré agradecería


agradeces (agradecés) agradecías agradeciste agradecerás agradecerías
agradece agradecía agradeció agradecerá agradecería
agradecemos agradecíamos agradecimos agradeceremos agradeceríamos
agradecéis agradecíais agradecisteis agradeceréis agradeceríais
agradecen agradecían agradecieron agradecerán agradecerían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

agradezca agradeciera o agradeciese agradeciere


agradezcas agradecieras o agradecieses agradecieres

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 9/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
agradezca agradeciera o agradeciese agradeciere
agradezcamos agradeciéramos o agradeciésemos agradeciéremos
agradezcáis agradecierais o agradecieseis agradeciereis
agradezcan agradecieran o agradeciesen agradecieren

IMPERATIVO

agradece (agradecé), agradeced


FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

agradecer agradecido agradeciendo

[Advertencias]

19. ANDAR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

ando andaba anduve andaré andaría


andas (andás) andabas anduviste andarás andarías
anda andaba anduvo andará andaría
andamos andábamos anduvimos andaremos andaríamos
andáis andabais anduvisteis andaréis andaríais
andan andaban anduvieron andarán andarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

ande anduviera o anduviese anduviere


andes anduvieras o anduvieses anduvieres
ande anduviera o anduviese anduviere
andemos anduviéramos o anduviésemos anduviéremos
andéis anduvierais o anduvieseis anduviereis
anden anduvieran o anduviesen anduvieren

IMPERATIVO

anda (andá), andad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

andar andado andando

[Advertencias]

20. ASIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

asgo asía así asiré asiría


ases (asís) asías asiste asirás asirías
ase asía asió asirá asiría
asimos asíamos asimos asiremos asiríamos
asís asíais asisteis asiréis asiríais
asen asían asieron asirán asirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

asga asiera o asiese asiere


asgas asieras o asieses asieres
asga asiera o asiese asiere
asgamos asiéramos o asiésemos asiéremos
asgáis asierais o asieseis asiereis
asgan asieran o asiesen asieren

IMPERATIVO

ase (así), asid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

asir asido asiendo

[Advertencias]

21. CABER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 10/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

quepo cabía cupe cabré cabría


cabes (cabés) cabías cupiste cabrás cabrías
cabe cabía cupo cabrá cabría
cabemos cabíamos cupimos cabremos cabríamos
cabéis cabíais cupisteis cabréis cabríais
caben cabían cupieron cabrán cabrían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

quepa cupiera o cupiese cupiere


quepas cupieras o cupieses cupieres
quepa cupiera o cupiese cupiere
quepamos cupiéramos o cupiésemos cupiéremos
quepáis cupierais o cupieseis cupiereis
quepan cupieran o cupiesen cupieren

IMPERATIVO

No se usa

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

caber cabido cabiendo

[Advertencias]

22. CAER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

caigo caía caí caeré caería


caes (caés) caías caíste caerás caerías
cae caía cayó caerá caería
caemos caíamos caímos caeremos caeríamos
caéis caíais caísteis caeréis caeríais
caen caían cayeron caerán caerían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

caiga cayera o cayese cayere


caigas cayeras o cayeses cayeres
caiga cayera o cayese cayere
caigamos cayéramos o cayésemos cayéremos
caigáis cayerais o cayeseis cayereis
caigan cayeran o cayesen cayeren

IMPERATIVO

cae (caé), caed

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

caer caído cayendo

[Advertencias]

23. CEÑIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

ciño ceñía ceñí ceñiré ceñiría


ciñes (ceñís) ceñías ceñiste ceñirás ceñirías
ciñe ceñía ciñó ceñirá ceñiría
ceñimos ceñíamos ceñimos ceñiremos ceñiríamos
ceñís ceñíais ceñisteis ceñiréis ceñiríais
ciñen ceñían ciñeron ceñirán ceñirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

ciña ciñera o ciñese ciñere


ciñas ciñeras o ciñeses ciñeres
ciña ciñera o ciñese ciñere
ciñamos ciñéramos o ciñésemos ciñéremos
ciñáis ciñerais o ciñeseis ciñereis

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 11/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
ciñan ciñeran o ciñesen ciñeren

IMPERATIVO

ciñe (ceñí) ceñid


FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

ceñir ceñido ciñendo

[Advertencias]

24. CONDUCIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

conduzco conducía conduje conduciré conduciría


conduces (conducís) conducías condujiste conducirás conducirías
conduce conducía condujo conducirá conduciría
conducimos conducíamos condujimos conduciremos conduciríamos
conducís conducíais condujisteis conduciréis conduciríais
conducen conducían condujeron conducirán conducirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

conduzca condujera o condujese condujere


conduzcas condujeras o condujeses condujeres
conduzca condujera o condujese condujere
conduzcamos condujéramos o condujésemos condujéremos
conduzcáis condujerais o condujeseis condujereis
conduzcan condujeran o condujesen condujeren

IMPERATIVO

conduce (conducí), conducid


FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

conducir conducido conduciendo

[Advertencias]

25. CONSTRUIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

construyo construía construí construiré construiría


construyes (construís) construías construiste construirás construirías
construye construía construyó construirá construiría
construimos construíamos construimos construiremos construiríamos
construís construíais construisteis construiréis construiríais
construyen construían construyeron construirán construirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

construya construyera o construyese construyere


construyas construyeras o construyeses construyeres
construya construyera o construyese construyere
construyamos construyéramos o construyésemos construyéremos
construyáis construyerais o construyeseis construyereis
construyan construyeran o construyesen construyeren

IMPERATIVO

construye (construí), construid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

construir construido construyendo

[Advertencias]

26. CONTAR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

cuento contaba conté contaré contaría

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 12/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
cuentas (contás) contabas contaste contarás contarías
cuenta contaba contó contará contaría
contamos contábamos contamos contaremos contaríamos
contáis contabais contasteis contaréis contaríais
cuentan contaban contaron contarán contarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

cuente contara o contase contare


cuentes contaras o contases contares
cuente contara o contase contare
contemos contáramos o contásemos contáremos
contéis contarais o contaseis contareis
cuenten contaran o contasen contaren

IMPERATIVO

cuenta (contá), contad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

contar contado contando

[Advertencias]

27. DAR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

doy daba di daré daría


das (das) dabas diste darás darías
da daba dio dará daría
damos dábamos dimos daremos daríamos
dais dabais disteis daréis daríais
dan daban dieron darán darían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

dé diera o diese diere


des dieras o dieses dieres
dé diera o diese diere
demos diéramos o diésemos diéremos
deis dierais o dieseis diereis
den dieran o diesen dieren

IMPERATIVO

da (da), dad

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

dar dado dando

[Advertencias]

28. DECIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

digo decía dije diré diría


dices (decís) decías dijiste dirás dirías
dice decía dijo dirá diría
decimos decíamos dijimos diremos diríamos
decís decíais dijisteis diréis diríais
dicen decían dijeron dirán dirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

diga dijera o dijese dijere


digas dijeras o dijeses dijeres
diga dijera o dijese dijere
digamos dijéramos o dijésemos dijéremos
digáis dijerais o dijeseis dijereis
digan dijeran o dijesen dijeren

IMPERATIVO

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 13/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
di (decí), decid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

decir dicho diciendo

[Advertencias]

29. DISCERNIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

discierno discernía discerní discerniré discerniría


disciernes (discernís) discernías discerniste discernirás discernirías
discierne discernía discernió discernirá discerniría
discernimos discerníamos discernimos discerniremos discerniríamos
discernís discerníais discernisteis discerniréis discerniríais
disciernen discernían discernieron discernirán discernirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

discierna discerniera o discerniese discerniere


disciernas discernieras o discernieses discernieres
discierna discerniera o discerniese discerniere
discernamos discerniéramos o discerniésemos discerniéremos
discernáis discernierais o discernieseis discerniereis
disciernan discernieran o discerniesen discernieren

IMPERATIVO

discierne (discerní), discernid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

discernir discernido discerniendo

[Advertencias]

30. DORMIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

duermo dormía dormí dormiré dormiría


duermes (dormís) dormías dormiste dormirás dormirías
duerme dormía durmió dormirá dormiría
dormimos dormíamos dormimos dormiremos dormiríamos
dormís dormíais dormisteis dormiréis dormiríais
duermen dormían durmieron dormirán dormirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

duerma durmiera o durmiese durmiere


duermas durmieras o durmieses durmieres
duerma durmiera o durmiese durmiere
durmamos durmiéramos o durmiésemos durmiéremos
durmáis durmierais o durmieseis durmiereis
duerman durmieran o durmiesen durmieren

IMPERATIVO

duerme (dormí), dormid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

dormir dormido durmiendo

[Advertencias]

31. ENTENDER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

entiendo entendía entendí entenderé entendería


entiendes (entendés) entendías entendiste entenderás entenderías
entiende entendía entendió entenderá entendería

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 14/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
entendemos entendíamos entendimos entenderemos entenderíamos
entendéis entendíais entendisteis entenderéis entenderíais
entienden entendían entendieron entenderán entenderían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

entienda entendiera o entendiese entendiere


entiendas entendieras o entendieses entendieres
entienda entendiera o entendiese entendiere
entendamos entendiéramos o entendiésemos entendiéremos
entendáis entendierais o entendieseis entendiereis
entiendan entendieran o entendiesen entendieren

IMPERATIVO

entiende (entendé) entended


FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

entender entendido entendiendo

[Advertencias]

32. ERGUIR*
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

yergo erguía erguí erguiré erguiría


yergues (erguís) erguías erguiste erguirás erguirías
yergue erguía irguió erguirá erguiría
erguimos erguíamos erguimos erguiremos erguiríamos
erguís erguíais erguisteis erguiréis erguiríais
yerguen erguían irguieron erguirán erguirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

yerga irguiera o irguiese irguiere


yergas irguieras o irguieses irguieres
yerga irguiera o irguiese irguiere
irgamos irguiéramos o irguiésemos irguiéremos
irgáis irguierais o irguieseis irguiereis
yergan irguieran o irguiesen irguieren

IMPERATIVO

yergue (erguí), erguid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

erguir erguido irguiendo

* También son válidas, aunque muy raras, las formas irgo, irgues, irgue, irguen, en el presente de indicativo; irga, irgas, irga, yergamos, yergáis, irgan, en el presente
de subjuntivo; e irgue, en el imperativo.

[Advertencias]

33. ERRAR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

yerro erraba erré erraré erraría


yerras (errás) errabas erraste errarás errarías
yerra erraba erró errará erraría
erramos errábamos erramos erraremos erraríamos
erráis errabais errasteis erraréis erraríais
yerran erraban erraron errarán errarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

yerre errara o errase errare


yerres erraras o errases errares
yerre errara o errase errare
erremos erráramos o errásemos erráremos
erréis errarais o erraseis errareis
yerren erraran o errasen erraren

IMPERATIVO

yerra (errá), errad

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 15/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

errar errado errando

[Advertencias]

34. ESTAR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

estoy estaba estuve estaré estaría


estás (estás) estabas estuviste estarás estarías
está estaba estuvo estará estaría
estamos estábamos estuvimos estaremos estaríamos
estáis estabais estuvisteis estaréis estaríais
están estaban estuvieron estarán estarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

esté estuviera o estuviese estuviere


estés estuvieras o estuvieses estuvieres
esté estuviera o estuviese estuviere
estemos estuviéramos o estuviésemos estuviéremos
estéis estuvierais o estuvieseis estuviereis
estén estuvieran o estuviesen estuvieren

IMPERATIVO

está (está)*, estad


FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

estar estado estando

* El imperativo de la segunda persona del singular solo se usa en forma pronominal (estate): Estate tranquilo.

[Advertencias]

35. HABER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

he había hube habré habría


has (has) habías hubiste habrás habrías
ha (como había hubo habrá habría
impersonal: hay) habíamos hubimos habremos habríamos
hemos habíais hubisteis habréis habríais
habéis habían hubieron habrán habrían
han

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

haya hubiera o hubiese hubiere


hayas hubieras o hubieses hubieres
haya hubiera o hubiese hubiere
hayamos hubiéramos o hubiésemos hubiéremos
hayáis hubierais o hubieseis hubiereis
hayan hubieran o hubiesen hubieren

IMPERATIVO

Las formas heredadas del latín son habe y habed, pero carecen totalmente de uso en la actualidad.

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

haber habido habiendo

[Advertencias]

36. HACER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

hago hacía hice haré haría


haces (hacés) hacías hiciste harás harías
hace hacía hizo hará haría

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 16/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
hacemos hacíamos hicimos haremos haríamos
hacéis hacíais hicisteis haréis haríais
hacen hacían hicieron harán harían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

haga hiciera o hiciese hiciere


hagas hicieras o hicieses hicieres
haga hiciera o hiciese hiciere
hagamos hiciéramos o hiciésemos hiciéremos
hagáis hicierais o hicieseis hiciereis
hagan hicieran o hiciesen hicieren

IMPERATIVO

haz (hacé), haced

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

hacer hecho haciendo

[Advertencias]

37. IR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

voy iba fui iré iría


vas (vas) ibas fuiste irás irías
va iba fue irá iría
vamos íbamos fuimos iremos iríamos
vais ibais fuisteis iréis iríais
van iban fueron irán irían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

vaya fuera o fuese fuere


vayas fueras o fueses fueres
vaya fuera o fuese fuere
vayamos fuéramos o fuésemos fuéremos
vayáis fuerais o fueseis fuereis
vayan fueran o fuesen fueren

IMPERATIVO

ve (no tiene forma propia de voseo; en su lugar se usa andá, imperativo de andar), id

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

ir ido yendo

[Advertencias]

38. JUGAR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

juego jugaba jugué jugaré jugaría


juegas (jugás) jugabas jugaste jugarás jugarías
juega jugaba jugó jugará jugaría
jugamos jugábamos jugamos jugaremos jugaríamos
jugáis jugabais jugasteis jugaréis jugaríais
juegan jugaban jugaron jugarán jugarían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

juegue jugara o jugase jugare


juegues jugaras o jugases jugares
juegue jugara o jugase jugare
juguemos jugáramos o jugásemos jugáremos
juguéis jugarais o jugaseis jugareis
jueguen jugaran o jugasen jugaren

IMPERATIVO

juega (jugá), jugad

FORMAS NO PERSONALES

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 17/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
infinitivo participio gerundio

jugar jugado jugando

[Advertencias]

39. LEER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

leo leía leí leeré leería


lees (leés) leías leíste leerás leerías
lee leía leyó leerá leería
leemos leíamos leímos leeremos leeríamos
leéis leíais leísteis leeréis leeríais
leen leían leyeron leerán leerían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

lea leyera o leyese leyere


leas leyeras o leyeses leyeres
lea leyera o leyese leyere
leamos leyéramos o leyésemos leyéremos
leáis leyerais o leyeseis leyereis
lean leyeran o leyesen leyeren

IMPERATIVO

lee (leé), leed

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

leer leído leyendo

[Advertencias]

40. LUCIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

luzco lucía lucí luciré luciría


luces (lucís) lucías luciste lucirás lucirías
luce lucía lució lucirá luciría
lucimos lucíamos lucimos luciremos luciríamos
lucís lucíais lucisteis luciréis luciríais
lucen lucían lucieron lucirán lucirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

luzca luciera o luciese luciere


luzcas lucieras o lucieses lucieres
luzca luciera o luciese luciere
luzcamos luciéramos o luciésemos luciéremos
luzcáis lucierais o lucieseis luciereis
luzcan lucieran o luciesen lucieren

IMPERATIVO

luce (lucí), lucid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

lucir lucido luciendo

[Advertencias]

41. MOVER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

muevo movía moví moveré movería


mueves (movés) movías moviste moverás moverías
mueve movía movió moverá movería
movemos movíamos movimos moveremos moveríamos
movéis movíais movisteis moveréis moveríais
mueven movían movieron moverán moverían

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 18/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

mueva moviera o moviese moviere


muevas movieras o movieses movieres
mueva moviera o moviese moviere
movamos moviéramos o moviésemos moviéremos
mováis movierais o movieseis moviereis
muevan movieran o moviesen movieren

IMPERATIVO

mueve (mové), moved

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

mover movido moviendo

[Advertencias]

42. MULLIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

mullo mullía mullí mulliré mulliría


mulles (mullís) mullías mulliste mullirás mullirías
mulle mullía mulló mullirá mulliría
mullimos mullíamos mullimos mulliremos mulliríamos
mullís mullíais mullisteis mulliréis mulliríais
mullen mullían mulleron mullirán mullirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

mulla mullera o mullese mullere


mullas mulleras o mulleses mulleres
mulla mullera o mullese mullere
mullamos mulléramos o mullésemos mulléremos
mulláis mullerais o mulleseis mullereis
mullan mulleran o mullesen mulleren

IMPERATIVO

mulle (mullí), mullid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

mullir mullido mullendo

[Advertencias]

43. OÍR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

oigo oía oí oiré oiría


oyes (oís) oías oíste oirás oirías
oye oía oyó oirá oiría
oímos oíamos oímos oiremos oiríamos
oís oíais oísteis oiréis oiríais
oyen oían oyeron oirán oirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

oiga oyera u oyese oyere


oigas oyeras u oyeses oyeres
oiga oyera u oyese oyere
oigamos oyéramos u oyésemos oyéremos
oigáis oyerais u oyeseis oyereis
oigan oyeran u oyesen oyeren

IMPERATIVO

oye (oí), oíd

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

oír oído oyendo

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 19/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
[Advertencias]

44. OLER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

huelo olía olí oleré olería


hueles (olés) olías oliste olerás olerías
huele olía olió olerá olería
olemos olíamos olimos oleremos oleríamos
oléis olíais olisteis oleréis oleríais
huelen olían olieron olerán olerían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

huela oliera u oliese oliere


huelas olieras u olieses olieres
huela oliera u oliese oliere
olamos oliéramos u oliésemos oliéremos
oláis olierais u olieseis oliereis
huelan olieran u oliesen olieren

IMPERATIVO

huele (olé), oled

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

oler olido oliendo

[Advertencias]

45. PEDIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

pido pedía pedí pediré pediría


pides (pedís) pedías pediste pedirás pedirías
pide pedía pidió pedirá pediría
pedimos pedíamos pedimos pediremos pediríamos
pedís pedíais pedisteis pediréis pediríais
piden pedían pidieron pedirán pedirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

pida pidiera o pidiese pidiere


pidas pidieras o pidieses pidieres
pida pidiera o pidiese pidiere
pidamos pidiéramos o pidiésemos pidiéremos
pidáis pidierais o pidieseis pidiereis
pidan pidieran o pidiesen pidieren

IMPERATIVO

pide (pedí), pedid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

pedir pedido pidiendo

[Advertencias]

46. PODER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

puedo podía pude podré podría


puedes (podés) podías pudiste podrás podrías
puede podía pudo podrá podría
podemos podíamos pudimos podremos podríamos
podéis podíais pudisteis podréis podríais
pueden podían pudieron podrán podrían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 20/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
pueda pudiera o pudiese pudiere
puedas pudieras o pudieses pudieres
pueda pudiera o pudiese pudiere
podamos pudiéramos o pudiésemos pudiéremos
podáis pudierais o pudieseis pudiereis
puedan pudieran o pudiesen pudieren

IMPERATIVO

puede (podé), poded

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

poder podido pudiendo

[Advertencias]

47. PONER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

pongo ponía puse pondré pondría


pones (ponés) ponías pusiste pondrás pondrías
pone ponía puso pondrá pondría
ponemos poníamos pusimos pondremos pondríamos
ponéis poníais pusisteis pondréis pondríais
ponen ponían pusieron pondrán pondrían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

ponga pusiera o pusiese pusiere


pongas pusieras o pusieses pusieres
ponga pusiera o pusiese pusiere
pongamos pusiéramos o pusiésemos pusiéremos
pongáis pusierais o pusieseis pusiereis
pongan pusieran o pusiesen pusieren

IMPERATIVO

pon (poné), poned

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

poner puesto poniendo

[Advertencias]

48. PUDRIR / PODRIR*


INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

pudro pudría o podría pudrí o podrí pudriré o podriré pudriría o podriría


pudres (pudrís) pudrías o podrías pudriste o podriste pudrirás o podrirás pudrirías o podrirías
pudre pudría o podría pudrió o podrió pudrirá o podrirá pudriría o podriría
pudrimos o pudríamos o pudrimos o podrimos pudriremos o pudriríamos o
podrimos podríamos pudristeis o podristeis podriremos podriríamos
pudrís o podrís pudríais o podríais pudrieron o pudriréis o podriréis pudriríais o podriríais
pudren pudrían o podrían podrieron pudrirán o podrirán pudrirían o podrirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

pudra pudriera o pudriese pudriere


pudras pudrieras o pudrieses pudrieres
pudra pudriera o pudriese pudriere
pudramos pudriéramos o pudriésemos pudriéremos
pudráis pudrierais o pudrieseis pudriereis
pudran pudrieran o pudriesen pudrieren

IMPERATIVO

pudre (pudrí o podrí), pudrid o podrid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

pudrir o podrir podrido pudriendo

* En la norma culta americana, en el infinitivo y en algunas formas conjugadas de este verbo se presenta la alternancia -u- / -o- en la raíz; en esos mismos casos, la
norma culta española solo admite hoy las formas con -u-, que también suelen ser las preferidas en América.

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 21/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
[Advertencias]

49. QUERER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

quiero quería quise querré querría


quieres (querés) querías quisiste querrás querrías
quiere quería quiso querrá querría
queremos queríamos quisimos querremos querríamos
queréis queríais quisisteis querréis querríais
quieren querían quisieron querrán querrían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

quiera quisiera o quisiese quisiere


quieras quisieras o quisieses quisieres
quiera quisiera o quisiese quisiere
queramos quisiéramos o quisiésemos quisiéremos
queráis quisierais o quisieseis quisiereis
quieran quisieran o quisiesen quisieren

IMPERATIVO

quiere (queré), quered

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

querer querido queriendo

[Advertencias]

50. ROER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

roo o roigo o royo roía roí roeré roería


roes (roés) roías roíste roerás roerías
roe roía royó roerá roería
roemos roíamos roímos roeremos roeríamos
roéis roíais roísteis roeréis roeríais
roen roían royeron roerán roerían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

roa o roiga o roya royera o royese royere


roas o roigas o royas royeras o royeses royeres
roa o roiga o roya royera o royese royere
roamos o roigamos o royamos royéramos o royésemos royéremos
roáis o roigáis o royáis royerais o royeseis royereis
roan o roigan o royan royeran o royesen royeren

IMPERATIVO

roe (roé), roed

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

roer roído royendo

[Advertencias]

51. SABER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

sé sabía supe sabré sabría


sabes (sabés) sabías supiste sabrás sabrías
sabe sabía supo sabrá sabría
sabemos sabíamos supimos sabremos sabríamos
sabéis sabíais supisteis sabréis sabríais
saben sabían supieron sabrán sabrían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 22/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
sepa supiera o supiese supiere
sepas supieras o supieses supieres
sepa supiera o supiese supiere
sepamos supiéramos o supiésemos supiéremos
sepáis supierais o supieseis supiereis
sepan supieran o supiesen supieren

IMPERATIVO

sabe (sabé), sabed

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

saber sabido sabiendo

[Advertencias]

52. SALIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

salgo salía salí saldré saldría


sales (salís) salías saliste saldrás saldrías
sale salía salió saldrá saldría
salimos salíamos salimos saldremos saldríamos
salís salíais salisteis saldréis saldríais
salen salían salieron saldrán saldrían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

salga saliera o saliese saliere


salgas salieras o salieses salieres
salga saliera o saliese saliere
salgamos saliéramos o saliésemos saliéremos
salgáis salierais o salieseis saliereis
salgan salieran o saliesen salieren

IMPERATIVO

sal (salí), salid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

salir salido saliendo

[Advertencias]

53. SENTIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

siento sentía sentí sentiré sentiría


sientes (sentís) sentías sentiste sentirás sentirías
siente sentía sintió sentirá sentiría
sentimos sentíamos sentimos sentiremos sentiríamos
sentís sentíais sentisteis sentiréis sentiríais
sienten sentían sintieron sentirán sentirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

sienta sintiera o sintiese sintiere


sientas sintieras o sintieses sintieres
sienta sintiera o sintiese sintiere
sintamos sintiéramos o sintiésemos sintiéremos
sintáis sintierais o sintieseis sintiereis
sientan sintieran o sintiesen sintieren

IMPERATIVO

siente (sentí), sentid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

sentir sentido sintiendo

[Advertencias]

54. SER

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 23/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

soy era fui seré sería


eres (sos) eras fuiste serás serías
es era fue será sería
somos éramos fuimos seremos seríamos
sois erais fuisteis seréis seríais
son eran fueron serán serían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

sea fuera o fuese fuere


seas fueras o fueses fueres
sea fuera o fuese fuere
seamos fuéramos o fuésemos fuéremos
seáis fuerais o fueseis fuereis
sean fueran o fuesen fueren

IMPERATIVO

sé (sé), sed

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

ser sido siendo

[Advertencias]

55. SONREIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

sonrío sonreía sonreí sonreiré sonreiría


sonríes (sonreís) sonreías sonreíste sonreirás sonreirías
sonríe sonreía sonrió sonreirá sonreiría
sonreímos sonreíamos sonreímos sonreiremos sonreiríamos
sonreís sonreíais sonreísteis sonreiréis sonreiríais
sonríen sonreían sonrieron sonreirán sonreirían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

sonría sonriera o sonriese sonriere


sonrías sonrieras o sonrieses sonrieres
sonría sonriera o sonriese sonriere
sonriamos sonriéramos o sonriésemos sonriéremos
sonriáis sonrierais o sonrieseis sonriereis
sonrían sonrieran o sonriesen sonrieren

IMPERATIVO

sonríe (sonreí), sonreíd

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

sonreír sonreído sonriendo

[Advertencias]

56. TAÑER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

taño tañía tañí tañeré tañería


tañes (tañés) tañías tañiste tañerás tañerías
tañe tañía tañó tañerá tañería
tañemos tañíamos tañimos tañeremos tañeríamos
tañéis tañíais tañisteis tañeréis tañeríais
tañen tañían tañeron tañerán tañerían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

taña tañera o tañese tañere


tañas tañeras o tañeses tañeres
taña tañera o tañese tañere

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 24/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
tañamos tañéramos o tañésemos tañéremos
tañáis tañerais o tañeseis tañereis
tañan tañeran o tañesen tañeren

IMPERATIVO

tañe (tañé), tañed

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

tañer tañido tañendo

[Advertencias]

57. TENER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

tengo tenía tuve tendré tendría


tienes (tenés) tenías tuviste tendrás tendrías
tiene tenía tuvo tendrá tendría
tenemos teníamos tuvimos tendremos tendríamos
tenéis teníais tuvisteis tendréis tendríais
tienen tenían tuvieron tendrán tendrían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

tenga tuviera o tuviese tuviere


tengas tuvieras o tuvieses tuvieres
tenga tuviera o tuviese tuviere
tengamos tuviéramos o tuviésemos tuviéremos
tengáis tuvierais o tuvieseis tuviereis
tengan tuvieran o tuviesen tuvieren

IMPERATIVO

ten (tené), tened

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

tener tenido teniendo

[Advertencias]

58. TRAER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

traigo traía traje traeré traería


traes (traés) traías trajiste traerás traerías
trae traía trajo traerá traería
traemos traíamos trajimos traeremos traeríamos
traéis traíais trajisteis traeréis traeríais
traen traían trajeron traerán traerían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

traiga trajera o trajese trajere


traigas trajeras o trajeses trajeres
traiga trajera o trajese trajere
traigamos trajéramos o trajésemos trajéremos
traigáis trajerais o trajeseis trajereis
traigan trajeran o trajesen trajeren

IMPERATIVO

trae (traé), traed

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

traer traído trayendo

[Advertencias]

59. VALER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 25/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española
pospretérito

valgo valía valí valdré valdría


vales (valés) valías valiste valdrás valdrías
vale valía valió valdrá valdría
valemos valíamos valimos valdremos valdríamos
valéis valíais valisteis valdréis valdríais
valen valían valieron valdrán valdrían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

valga valiera o valiese valiere


valgas valieras o valieses valieres
valga valiera o valiese valiere
valgamos valiéramos o valiésemos valiéremos
valgáis valierais o valieseis valiereis
valgan valieran o valiesen valieren

IMPERATIVO

vale (valé), valed

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

valer valido valiendo

[Advertencias]

60. VENIR
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

vengo venía vine vendré vendría


vienes (venís) venías viniste vendrás vendrías
viene venía vino vendrá vendría
venimos veníamos vinimos vendremos vendríamos
venís veníais vinisteis vendréis vendríais
vienen venían vinieron vendrán vendrían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

venga viniera o viniese viniere


vengas vinieras o vinieses vinieres
venga viniera o viniese viniere
vengamos viniéramos o viniésemos viniéremos
vengáis vinierais o vinieseis viniereis
vengan vinieran o viniesen vinieren

IMPERATIVO

ven (vení), venid

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

venir venido viniendo

[Advertencias]

61. VER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

veo veía vi veré vería


ves (ves) veías viste verás verías
ve veía vio verá vería
vemos veíamos vimos veremos veríamos
veis veíais visteis veréis veríais
ven veían vieron verán verían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

vea viera o viese viere


veas vieras o vieses vieres
vea viera o viese viere
veamos viéramos o viésemos viéremos
veáis vierais o vieseis viereis
vean vieran o viesen vieren

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 26/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española

IMPERATIVO

ve (ve), ved

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

ver visto viendo

[Advertencias]

62. YACER
INDICATIVO

presente pret. imperfecto / pret. perfecto futuro simple / condicional


copretérito simple / pretérito futuro simple /
pospretérito

yazco o yazgo o yago yacía yací yaceré yacería


yaces (yacés) yacías yaciste yacerás yacerías
yace yacía yació yacerá yacería
yacemos yacíamos yacimos yaceremos yaceríamos
yacéis yacíais yacisteis yaceréis yaceríais
yacen yacían yacieron yacerán yacerían

SUBJUNTIVO

presente pret. imperfecto / pretérito futuro simple / futuro

yazca o yazga o yaga yaciera o yaciese yaciere


yazcas o yazgas o yagas yacieras o yacieses yacieres
yazca o yazga o yaga yaciera o yaciese yaciere
yazcamos o yazgamos o yagamos yaciéramos o yaciésemos yaciéremos
yazcáis o yazgáis o yagáis yacierais o yacieseis yaciereis
yazcan o yazgan o yagan yacieran o yaciesen yacieren

IMPERATIVO

yace o yaz (yacé), yaced

FORMAS NO PERSONALES

infinitivo participio gerundio

yacer yacido yaciendo

Diccionario panhispánico de dudas


Esta versión electrónica permite acceder al contenido de la primera edición impresa (2005), actualmente en proceso de adaptación a la Nueva gramática de la lengua
española (2009) y a la Ortografía de la lengua española (2010).
Qué es

Qué contiene
Estructura general
Tipos de artículos
Cuestiones tratadas
Tratamiento de los extranjerismos
Tratamiento de los topónimos

Artículos temáticos

Apéndices
Modelos de conjugación verbal
Abreviaturas
Símbolos alfabetizables
Símbolos o signos no alfabetizables
Países y capitales, con sus gentilicios

Términos lingüísticos

Fuentes citadas

Advertencias de uso

Signos y abreviaturas

UNIDRAE Formulario

Envíe las propuestas relacionadas con el Diccionario de la lengua española a la Unidad Interactiva.

Consultas lingüísticas
El Departamento de «Español al día» resuelve aquí las dudas de los hablantes sobre el uso correcto del español.
Envíe su consulta: Preguntas frecuentes
Formulario Twitter

Curso

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 27/28
26/12/2017 Modelos de conjugación verbal | Real Academia Española

Más información

Tienda

Más información

Fundación

Más información

Con el patrocinio de

Tuits de @RAEinforma

http://www.rae.es/diccionario-panhispanico-de-dudas/apendices/modelos-de-conjugacion-verbal 28/28

Potrebbero piacerti anche