Sei sulla pagina 1di 3

Catulo, V

Viuamus, mea Lesbia, atque amemus

rumoresque senum seueriorum

omnes unius aestimemus assis*!

soles occidere et redire possunt:

nobis* cum* semel occidit breuis lux,

nox est perpetua una dormienda*.

da mi basia mille, deinde centum,

dein mille altera, dein secunda centum,

deinde usque altera mille, deinde centum.

dein, cum* milia multa fecerimus,

conturbabimus illa, ne* sciamus

aut ne* quis* malus inuidere possit,

cum* tantum sciat esse basiorum*.

Notas

 Unius assis: genitivo de precio, depende de aestimemus.


 Nobis: dativo agente; el complemento agente de la voz perifrástica pasiva aparece en caso
dativo.
 Cum … occidit…: “cum” tiene valor subordinante adverbial temporal, al ir con el verbo
en indicativo; además este nexo está colocado en anástrofe, es decir, no encabeza la frase
sino que se situa en medio de ella.
 Dormienda est: voz perifrástica pasiva con sujeto femenino singular; “ha de ser dormida”.
 Cum … fecerimus: “cum” tiene valor subordinante adverbial temporal, al ir con el verbo
en indicativo.
 Fecerimus es un futuro perfecto, no un pretérito perfecto de subjuntivo; lo sabemos
porque está en correlación con el futuro simple de la oración principal “conturbabimus”;
este tipo de construcciones las traducimos al castellano como pretérito perfecto de
subjuntivo.
 Ne: nexo subordinante adverbial final negativo, “para que no”
 Ne quis: nexo subordinante adverbial final negativo. Cuando acompaña al indefinido
quis/qui - quae - quid/quod (alguien, algún, alguno….) lo convierte en negativo, “nadie,
nada, ningún, ninguno,”.
 Cum… sciat: “cum” tiene valor causal, pues el verbo está en presente de subjuntivo.
 Basiorum: genitivo partitivo, depende de tantum (sujeto del infinitivo “esse”).
Catulo, V Catulo, III

Vivamos, Lesbia mía y amemos ¡Llorad, oh Venus y Cupidos


y todos los rumores de los viejos más severos y cuanto hay de hombres refinados!
valorémoslos en un as. El gorrión de mi niña ha muerto;
Los soles pueden morir y renacer; el gorrión, capricho de mi niña,
Una vez que la breve luz muera, por nosotros a quien ella más que a sus ojos amaba:
una noche perpetua ha de ser dormida. pues era dulce como la miel y a ella misma la
Dame mil besos, después cien, conocía
después otros mil, después cien por segunda tan bien, como una niña a su madre,
vez, y no se movía de su regazo,
después todavía otros mil, después cien, sino que, saltando ahora aquí, ahora allá,
y luego, una vez que hayamos hecho muchos sólo a su dueña piaba sin parar;
miles, éste ahora va por un camino tenebroso
los revolveremos, para que no sepamos hacia allí, de donde dicen que no vuelve nadie.
o para que ningún malvado pueda mirar con
malos ojos
al saber el gran número de besos que hubo.
Catulo, III

Lugete, o Veneres Cupidinesque


et quantum est hominum uenustiorum*!
passer mortuus est meae puellae,
passer, deliciae meae puellae,
quem* plus illa oculis suis* amabat:
nam mellitus erat suamque norat *
ipsam tam bene, quam puella matrem*,
nec sese* a gremio illius mouebat,
sed circumsiliens* modo huc, modo illuc
ad solam dominam usque pipiabat.
qui* nunc it per iter tenebricosum
illuc, unde negant* redire quemquam.

Notas
 Venustiorum: comparativo de superioridad (-ior-) en genitivo plural, acompaña a hominum y
funcionan como genitivo partitivo de quantum.
 Quem: acusativo singular masculino del pronombre relativo, su antecedente es “passer” (masc.
sing.); introduce una oración subordinada adjetiva de relativo, en la que funciona como C.D. de “amabat”
 Suis oculis: ablativo plural, segundo término de la comparación.
 Norat: forma sincopada del pluscuamperfecto de indicativo “noverat” ; tiene valor de tiempo de
presente.
 Quam puella matrem (novit): “como la niña (conoce) a su madre“.
 Sese: forma intensiva del pronombre “se” (personal de tercera persona con valor reflexivo).
 Circumsiliens: participio presente en nominativo singular, conciera con el sujeto omitido de
“pipiabat” (passer).
 Qui: con valor de demostrativo, “éste”, pues va despues de puntuación fuerte.
 Negant… quemquem “dicen que nadie”; la negación del verbo “nego” se extiende al indefinido
“quemquem” (alguien) y lo convierte en negativo (nadie).
 Unde: adverbio relativo de lugar; tiene como antecedente el adverbio “illuc”. Introduce una
oración subordinada de relativo.
Catulo, III

¡Llorad, oh Venus y Cupidos


y cuanto hay de hombres refinados!
El gorrión de mi niña ha muerto;
el gorrión, capricho de mi niña,
a quien ella más que a sus ojos amaba:
pues era dulce como la miel y a ella misma la conocía
tan bien, como una niña a su madre,
y no se movía de su regazo,
sino que, saltando ahora aquí, ahora allá,
sólo a su dueña piaba sin parar;
éste ahora va por un camino tenebroso
hacia allí, de donde dicen que no vuelve nadie.

Potrebbero piacerti anche