• Segundo conta Puca houbo unha vez un neno, aquí, en
Cervo; que odiaba os libros e ao mundo!
• Estaba enfadado porque unha vez lle obligaran a ler, e
buscaba a súa vinganza cheo de carraxe. Por iso, cando se enterou de que nunha antiga biblioteca se agochaban os peores libros do mundo, decidiu non parar ata atopala. Pensaba en facerse co peor de todos e obligar a lelo aos seus enimigos e a todo mundo!
Adaptación do conto de Pablo Pedro Sancristán (cuentosparadormir.com)
• Viaxou por todas as partes do mundo, non deixou país de Europa por percorrer, revisando libros e mapas e visitando antigas ruinas, seguindo pistas máxicas e segredos misteriosos. Escapou de ladróns, atopou tesouros perdidos, cruzou illas e volcáns ata que...finalmente, descubriu a antiga e abandonada biblioteca da que oira falar. • Ningún dos centos de libros que atopou alí tiña título. Tería que empezar a lelos todos para elexir o peor. Entón, abriu o primeiro. Era un libro de aventuras! Como a el lle gustaba todo o que tivera que ver con viaxes e aventuras, leu varias páxinas seguidas.
• Para cando se deu conta de que aquel non
podía ser o peor libro do mundo, estaba tan metido na historia que xa non puido deixar de lelo! • Ao día seguinte, colleu outro libro que atrapou a súa imaxinación ainda máis que o anterior, tal e como lle pasou un día despois.
• E así, cada día, collía un libro coa esperanza
de atopar o peor libro do mundo, pero acababa lendo un apaixonante libro de aventuras durante toda a noite.
• Pasou anos lendo, e gustáballe tanto que
chegou a olvidar por que estaba alí, ata que un día atopou, casi escondido, un libro distinto. • Cando o abreu, leu a única frase escrita na primeira folla: “ Este é o peor libro do mundo”. Por fin! Atopárao! Impaciente, pasou a páxina para comezar a ler...
• Pero a páxina estaba baleira, e tamén a seguinte, e todas as demais
follas do libro! Ao velas así, abandoadas, esperando ter unha historia que contar, o neno sentiu pena. No fondo, tiña tantas ganas de seguir lendo que comprendeu que era verdade que solo un libro sin escribir podía ser o peor libro do mundo . • Pensou entón que chegara o seu momento, e tomando o lapis, comezou a escribir todas as súas aventuras para encher aquelas páxinas en branco. Escribiu durante días e noites, dando lugar a un libro máxico.
• De volta á biblioteca, escribiu na primeira folla doutro
libro baleiro: “ Este é o peor libro do mundo” e deixouno agochado, tal e como el o atopara. Saiu dalí esperando que o próximo visitante daquela máxica biblioteca tivera, algún día, unha apaixonante historia que contar, tal e como lle pasara a el, que ao final se convertira nun gran lector e aventureiro.