Documenti di Didattica
Documenti di Professioni
Documenti di Cultura
impregnada de un estoicismo, pues Boecio desde muy joven estudió en Atenas las
Está pues, esta obra, dotada de una gran riqueza y variedad de filosofías, siendo
elaborado a base de Platón y los neoplatónicos, de una parte, y los estoicos de otra
1
Alfonso Castaño Piñán, “Prologo” en La consolación de la filosofía, p. 9.
2
(en menor grado de Aristóteles y San Agustín), pero ordenado con vistas a una
Así pues, Alfonso Castaño nos introduce en las influencias de la obra y en que obras
mismo Boecio nos hace saber que ha leído a Epicuro dentro de su obra, pues le
dice Boecio a el personaje de La filosofía lo siguiente: Por eso uno de tus familiares,
Epicuro, preguntaba no sin cierta razón: Si Dios existe, ¿de dónde viene el mal?
Como se lee, en la cita anterior, se expresa bien del filósofo, llamándolo uno de los
familiares de La filosofía, sin embargo, también se habla mal de él, pero esta vez en
palabras de La filosofía, afirma que la turba de los epicúreos, luego los estoicos, y
bien de este lugar, Sirenas que fingís dulzura para acarrear la muerte; dejadme a
este enfermo, al cual yo cuidaré con mis númenes, hasta devolverle la salud y el
bienestar.5
2
Ibíd., p.14.
3
Boeth., Consol., Libro I, prosa IV, 30. Unde haud iniuria tuorum quidam familiarium quaesiuit: `si quidem
deus', inquit, `est, unde mala? Bona uero unde, si non est?
4
Boeth., Consol., Libro I, prosa III, 7.
5
Boeth., Consol., Libro I, Prosa I, 11. Sed abite potius, Sirenes usque in exitium dulces, meisque eum Musis
curandum sanandumque relinquite.
3
Epicuro dice que se encuentra la salud del alma en el filosofar: Que nadie demore
demasiado precoz o demasiado tardío en pos de la salud para el alma. El que dice
que todavía no llega, o que ha pasado la época de filosofar, es como aquel que dice
Por otro lado, hay otro elemento constitutivo que aparece en ambas filosofías, que
emociones: ¿Por qué, por qué el hombre maltratado por la desgracia ha de mirar
inerte, rabioso en su impotencia, al tirano que lo tortura? Nada esperes, nada temas
miedo o vacilas por una esperanza, ya has perdido tu firmeza, has vendido tu
imperturbabilidad del alma, pues éste es el fin del vivir dichosamente. En efecto, por
6
Ep., Men., ήτε νέος τις ὢν μελλέτω φιλοσοφεῖν, μήτε γέρων ὑπάρχων κοπιάτω φιλοσοφῶν. οὔτε γὰρ
ἄωρος οὐδείς ἐστιν οὔτε πάρωρος πρὸς τὸ κατὰ ψυχὴν ὑγιαῖνον. ὁ δὲ λέγων ἢ μήπω τοῦ φιλοσοφεῖν
ὑπάρχειν ὥραν ἢ παρεληλυθέναι τὴν ὥραν, ὅμοιός ἐστιν τῷ λέγοντι πρὸς εὐδαιμονίαν ἢ μὴ παρεῖναι τὴν
ὥραν ἢ μηκέτι εἶναι.
7
Boeth., Consol., Libro I, metro IV. Quid tantum miseri saeuos tyrannosmirantur sine uiribus furentes? Nec
speres aliquid nec extimescas, exarmaueris impotentis iram; at quisquis trepidus pauet uel optat, quod non
sit stabilis suique iuris, abiecit clipeum locoque motus nectit qua ualeat trahi catenam.
4
esto hacemos todo: por no sufrir ni estar asustados. Una vez que esto se logra en
Aunque el texto cuenta con muchas otras influencias en mayor grado, no debe
BIBLIOGRAFÍA.
EPICURO, Carta a Meneceo, Traducción de Erick Valdés Meza, del griego, edición
8
Ep., Men. τούτων γὰρ ἀπλανὴς θεωρία πᾶσαν αἵρεσιν καὶ φυγὴν ἐπανάγειν οἶδεν ἐπὶ τὴν τοῦ σώματος
ὑγίειαν καὶ τὴν τῆς ψυχῆς ἀταραξίαν, ἐπεὶ τοῦτο τοῦ μακαρίως ζῆν ἐστι τέλος. τούτου γὰρ πάντα
πράττομεν, ὅπως μήτε ἀλγῶμεν μήτε ταρβῶμεν. ὅταν δὲ ἅπαξ τοῦτο περὶ ἡμᾶς γένηται, λύεται πᾶς ὁ τῆς
ψυχῆς χειμών.