Novel mangrupa salasahiji genre sastra Sunda, datangna tina sastra bangsa deungeun, lain asli

pituin sastra Sunda. Novel nya ta carita rkaan nu rlatif panjang dina wangun prosa sarta
miboga alur, carita, jeung karakter anu kompks. Ku alatan panjang, novel biasana mah sok
mangrupa buku.

Novel Sunda nu mimiti medal nya ta Baruang Kanu Ngarora nu ditulis ku D.K. adiwinata dina
taun 1914, dipedalkeun ku Balai Pustaka. Novel Sunda lain pangaruh tina sastra Indonesia, sabab
novel dina basa Indonesia mah kakara aya dina taun 1920 (Azab dan sengsara, Merani siregar).

Unsur-unsur nu aya dina novl sarua ba jeung dina genre saastra lianna kayaning tma, alur,
latar, penokohan, sudut pandang, jeung amanat. Carita dina novl biasana mah sok dipasing-
pasing dina bab atawa bagian.dumasar kan caritana, novel bisa dipasing-pasing jadi:

1. Novel silih asih : nu nyaritakeun cinta asmara palaku utama

2. Novel kulawarga : nyaritakeun masalah kulawarga palaku utama
3. Novel social : nyaritakeun atawa nyoko kana masalah sosial masarakat
4. Novel misteri : nyaritakeun hal-hal nu ngandung rusiah
5. Novel sajarah : nyaritakeun kajadian sajarah
6. Novel jiwa/psikologi : nyaritakeun kayaan kajiwaan

Sababraha pangarang novel Sunda:

1. D.K. adiwinata : Baruang kanu Ngarora

2. Joehana : Carios Agan Permas
3. R.Memed Sastrahadiprawira : Pangran Kornel
4. Ahmad Bakri : Payung Butut
5. Yosef Iskandar : Perang bubat

Unsur carita:

1. Tma: inti pikiran/puseur implengan tina carita.

2. Alur: leunjeuran carita/lumangsungna carita.alur kabagi kan tilu nya ta:

Ngaguluyur: nyaritakeun ti awal nepi ka lekasan

Bobok tengah: langsung kana masalah atawa ka tengah-tengah carita

Ti tukang: nyaritakeun ti tungtung

3. Palaku

Palaku utama

Palaku pembantu
 Palaku tambahan

4. Lattar/setting

5.Sudut pandang

Ngagunakeun kuring

Ngagunakeun ngaran tokoh/jalma

6. Amanat: hal nu rk ditepikeun ku pengarang tina eusi carita.