Pluti fossa

0,5

Pltus est vir pecnisus,

qu suam pecniam alis dare nn vult.

1,5

Parvam igitur fossam sub alt arbore parat,

1,5

in qu magnam pecniam et mults gemms occultat.

1,5

Pstor vr nmine Faustnus, aspicit

qu in camp cum ovibus sus ambulat,

1,5

Pltum hs rs magn preti in foss ponentem;

erg, postquam Pltus abit,

pstor ad fossam adit

0,75

10

et pecniam rnmentaque smit;

0,75

11

ea in sacc su pnit

12

et ad uxrem fert,

0,5

13

quae, , laetissima e scula multa dat.

1,5

14

cum gemms pulcherrims videt,

15

Postero die Pltus ad fossam adit,

16

quia vult suam pecniam et rnmenta vidre

1,5

17

et quia eum vald dlectat cotdi cgitre

1,5

18

s pecnisissimum esse.

19

Cum autem videt

20

in foss nihil iam inesse,

21

intellegit improbum virum nunc pecniam et rnmente sua habre.

22

Tum magn vce clmns des invocat,

1,5

23

et per longum tempus mults cum lacrims plrat.

1,5

24

Mercurius igitur, derum nntius merctrumque deus,

1,5

25

eum audit clmantem et statim audit.

1,5

26

Eum reperit apud fossam lacrimantem,

27

et causam lacrimrum poscit.

28

Pltus igitur e haec nrrat:

29

Sum vir pauper,

30

qu parvam pecniam meam sub hc arbore in foss servre sole.

31

Nunc tamen nihil mihi manet,

0,5

32

quia improbus vir pecniam meam habet!

1,5

33

Fossa vacua est!

0,75

34

At deus trstem vir animum cnslri incipit,

1,5

35

et fossam lapidibus implet.

36

Tum Plt haec dcit:

37

T pecuniam tuam sub terr servre sols,

1,5

38

neque lls rs e pecni emis;

1,5

39

idem igitur tibi est pecniam atque lapids habre:

40

erg serv lapids sub terr:

41

dsine lacrimre et gaud!

1
0,75

0,75
2

Tot punti 52 (51,75)