PREIAVANJE VODA

Karakteristike zagadjenih (otpadnih) voda

Zagadjivai vode
Zagadjivai vode mogu biti:
(1) hemijski (kiseline, alkalije, razne soli, pesticidi, deterdenti, fenoli i dr.),
(2) bioloki (bakterije, virusi, alge, fekalije, lignini i dr.) i
(3) fiziki (toplota, boja, miris, radioaktivnost, suspendovane vrste materije, pesak,
mulj i sl.).
Zagadjenje vode moe biti mineralnog, organskog ili meovitog porekla. U mineralna
zagadjenja spadaju pesak, glina, rastvorene mineralne soli, kiseline, baze i dr.
Organska zagadjenja mogu biti biljnog, ljudskog ili ivotinjskog porekla.
Zagadjenja u vodi se javljaju u obliku rastvora, koloida i suspenzija.
Sadraj pojedinih materija u zagadjenoj vodi najee se izraava u mg/l.
Rastvoreni gasovi
Zagadjena voda sadri razliite gasove: kiseonik, ugljen-dioksid, azot, sumporvodonik i dr.
Kiseonik koji se nalazi rastvoren u vodi za pie tako dospeva u kanalizaciju, a jedan
deo kiseonika se dobija kontaktom vazduha i povrine zagadjene vode kao i procesom
fotosinteze. Zagadjena voda esto sadri i ugljendioksid koji nastaje u procesu
dekompozicije organskih materija, zatim azot iz atmosfere, sumpordioksid koji
nastaje dekompozicijom organskih i nekih neorganskih sumpornih jedinjenja.
Ovi gasovi, mada se nalaze u malim koliinama, imaju vanu ulogu u dekompoziciji i
tretiranju vrstih materija.

Pokazatelji koncentracije organskih komponenata u otpadnim vodama

Otpadne vode obino predstavljaju sloenu meavinu organskih i neorganskih
kompnenata. Elementarnu analizu komponenata i stehiometrijsku potronju O2 je
teko odrediti. Zbog toga se potronja O2 odredjuje laboratorijskim putem.
Koncentracija komponenata moe biti merena jedinicama specifinih jedinjenja,
jedinicama klase jedinjenja ili jedinicama potencijala. U sluaju organskih
komponenata moe se meriti ukupan sadraj organskog ugljenika koji uestvuje u
ciklusima ugljenika i kiseonika i uzrokuje troenje kiseonika. Mogu se neposredno
meriti potencijalne mogunosti organskih komponenata da apsorbuju kiseonik putem
aerobne razgradnje.
Hemijski potrebna koliina kiseonika (HPK)
Hemijski potrebna koliina kiseonika (HPK) i ukupno potrebna koliina kiseonika
(UPK) su takodje pokazatelji koncentracije organskih komponenata (slika 7.7).
HPK je hemijski potrebna koliina kiseonika za oksidaciju organskih komponenata i
neorganskih soli, i predstavlja pokazatelj zagadjenosti otpadnih voda.
HPK se najee izraava potronjom O2 u mg/l.
Najbolji pokazatelj koncentracije organskih komponenata je teorijska vrednost HPK,
koja odgovara koliini kiseonika potrebnoj za oksidaciju organskog ugljenika.
Odredjuje se na osnovu stehiometrijskih jednaina reakcija oksidacije. HPK
karakterie oksidacija komponenata samo u CO2, H2O i NH3.
Laboratorijsko odredjivanje HPK vri se bihromatnom oksidacijom u jako kiselom
rastvoru. Izmerene vrednosti su obino manje od teorijskih.
Ako je poznat hemijski sastav organskih komponenata teorijska potrebna koliina
kiseonika moe se odrediti na osnovu stehiometrijskih jednaina.
Sva organska jedinjenja koja se nalaze u komunalnim otpadnim vodama mogu se
zbirno reprezentovati hemijskom formulom C10H19O3N [2, 6],
Hemijski potrebna koliina kiseonika (HPK) moe se odrediti na osnovu reakcije
potpune oksidacije C10H19O3N:
2 C10H19O3N + 25 O2 = 20 CO2 + 2 NH3 + 16 H2O
Masa O2 potrebna za oksidaciju 1 kg C10H19O3N je:

n O2 M O2

m O2 =

n C10H19O3N M C10H19O3N
gde su:
,kmol,
ni

25 32
= 1,99
2 201

kg O2
,
kg C10 H19 O3 N

- broj molova komponenata iz stehiometrijske

jednaine,
,kg/kmol, - molarna masa komponenata.

Mi

Hemijski potrebna koliina kiseonika HPK je:

HPK = c m O2

kg O 2
,
m 3 OV

gde je:
c, kg C10H19O3N/m3 OV, - koncentracija organskog zaprljanja u vodi.
Poslednja jednaina se koristi za odreivanje koncentracije organskog zaprljanja u
vodi preko podatka o HPK:

c=

HPK
m O2

kg C10 H19 O3 N
.
m3 OV

Koncentracija
organskog
ugljenika
100%

Potrebna koli~ina kisenika

TPK
UPK
HPK

Biohemijski
potrebna koli~ina
kiseonika (period
indukcije 5 dana)

Funkcija
stepena
BPK

BPK5
Biohemijski potrebna koli~ina
kiseonika (period indukcije 20
dana)

Hemijski potrebna koli~ina kiseonika

Ukupno potrebna koli~ina kiseonika

Ukupan organski
ugljenik

100%

BPK
Teorijski potrebna koli~ina kiseonika

Teorijske
vrednosti

Nitrifikacija

Slika 7.7 Prikaz metoda merenja koncentracije organskih komponenata u otpadnim

vodama
3

Biohemijska potronja kiseonika (BPK)

BPK karakterie bioloku aktivnost otpadnih voda i predstavlja glavni pokazatelj
zagadjenosti otpadnih voda.

Pojedine komponente ne oksidiu do CO2 pri biolokoj reakciji, pa je potrebna manja

masa kiseonika u odnosu na vrednost odredjenu stehiometrijskim proraunima
veliine HPK. Na primer, bioloka reakcija oksidacije glikoze zavrava se nakon
potronje 150 g O2 po molu glikoze, dok HPK vrednost iznosi 192 g O2 po molu
glikoze.
Prisutnost bioloki nerazgradivih materija u otpadnoj vodi manifestuje se veom
vrednou HPK u odnosu na BPK. U bioloki nerazgradive organske materije
spadaju: celuloza, ugljena praina, lignin, tanin i veina od niza sintetikih organskih
jedinjenja. Odnos HPK/BPK5 karakteristika je pojedine otpadne vode, i u zavisnosti
od sastava moe biti razliit i utvrdjuje se laboratorijskim postupcima.
Stepen zagadjenosti vode organskim jedinjenjima definisan je koliinom kiseonika
koji je potreban za oksidaciju koju vre aerobni mikroorganizmi. Ta koliina
kiseonika naziva se biohemijska potronja kiseonika (BPK). Potrebna koliina
kiseonika proporcionalna je prisutnoj koliini organskih materija.
Laboratorijski postupak odredjivanja BPK sastoji se u definisanju biohemijske
potronje O2 za razgradnju organskih komponenata u otpadnim vodama pomou
heterotrofnih mikroorganizama, (u tami i na 20 oC) u datom vremenskom periodu. Za
ispitivanja se njaee koristi prilagodjena bakterijska osnova. Meavina ne sme
sadrati toksine komponente.
Najee se odredjuje BPK5 koji pokazuje potronju kiseonika u prvih pet dana.
Vrednost BPK5 iznosi priblino 70 80 % od BPK.
Pri odredjivanju BPK neophodno je znati potronju kiseonika za transformaciju
ugljenika i azota. Obino u otpadnim vodama postoje organizmi koji troe O2 za
transformaciju NH3 u NO3 (reakcija nitrifikacije). Uticaj ovih organizama je neznatan
prvih nekoliko dana (Slika 7.8) ako broj organizama nije veliki i ako im je rast
usporen.
Prva faza u kojoj dolazi do oksidacije ugljenika do CO2 i vodonika do vode traje
relativno kratko vreme 7 - 10 dana.
4

BPK (mg/l)

Druga faza u kojoj azot oksidira do nitrita, a zatim do nitrata - nitrifikacija, traje
znatno due vreme.

200

150

100
50
0

10

12 14 16
Vreme (dan)

Slika 7.8 Krive BPK za azot (1) i ugljenik (2)

Sa porastom temperature vode raste i brzina potronje kiseonika, odnosno

biohemijska oksidacija (slika ..).

Slika .. : Biohemijska potronja kiseonika u zavisnosti od vremena za tri razliite

temperature, 1 - prva faza, 2 - druga faza.
5

Koliina kiseonika koju mikroorganizmi troe za potpunu oksidaciju ugljenika i

vodonika do ugljendioksida i vode zove se potpuna biohemijska potronja kiseonika
(BPKpot). U optem sluaju vrednost BPK proporcionalna je koliini ugljenika i
vodonika u organskoj materiji, odnosno koncentraciji organske materije.
BPK je osnovni pokazatelj koji slui i kao indikator pretpostavljenog uticaja
zagadjenih voda na vodu prijemnika u kome dolazi do snienja sadraja rastvorenog
kiseonika. Kao pravilo vai da se kod odredjivanja stepena preiavanja zagadjenih
voda na postrojenjima u efluentu postigne takva BPK vrednost koja nee smanjiti
sadraj rastvorenog kiseonika nizvodno u vodotoku (recipijentu).
BPK se izraava u mg/l, g/m3, g/(std), g/d.

Vrednosti BPK za otpadne vode iz razliitih procesa su navedene u tabeli 7.4.

Tabela 7.4 Vrednosti BPK za neke nepreiene otpadne vode
Otpadna voda
Iz domainstva
Sulfitna luina iz proizvodnje papira
Iz proizvodnje piva:
- posle izdvajanja ostatka jema
- posle izdvajanja ostatka hmelja
- od pranja boca
Dibra iz proizvodnje alkoholnih pia
Dibra iz proizvodnje etanola
Iz proizvodnje kvasca
Iz proizvodnje penicilina:
- vlaan micelijum posle filtriranja
- filtrat
- posle ispiranja
Iz proizvodnje streptomicina

BPK , mg/l

350
20000 45000
15000
7430
550
10000 25000
10000 25000
3000 14000
4000 40000
2150 10000
210 13800
2450 5900

Za gradske kanalizacione vode vrednost BPK5 izraena po stanovniku i danu iznosi

oko 60 g/(stdan). Deo BPK5 od uea rastvorenih materija iznosi 40 g/(stdan), a od
uea suspendovanih iznosi 20 g/(stdan).
Za specifinu potronju vode izraenu po stanovniku i danu qsp = 200 l/(stdan) dobija
se vrednost za ukupno optereenje gradskih kanalizacionih voda koje izraeno preko
BPK5 iznosi 300 g/m3.

Pokazatelji sastava zagadjenih sanitarnih voda

Sastav sanitarnih voda prikazan je u tabeli 1.1.

Tabela 1.1 Pokazatelji sastava zagadjenih sanitarnih voda (g/stanovnik/dan)
Jedinica
Brojna
vrednost
60
BPK5 neizbistrenih voda
g/(stdan)
(influent)
35
BPK5 izbistrenih voda
g/(stdan)
(efluent)
8
Azot amonijanih soli
g/(stdan)
3,3
Fosfati (ukupno)
g/(stdan)
9
Hloridi
g/(stdan)
Ekvivalentni broj stanovnika

Zagadjenje otpadnih voda neke industrije izraava se pored analize sastava i brojem
ekvivalentnih stanovnika (ES).
Kod zajednikog odvodjenja i preiavanja komunalnih i industrijskih otpadnih voda
postavlja se problem raspodele trokova preiavanja i procene uticaja industrijskih
otpadnih voda na postrojenje za preiavanje ili na prirodne prijemnike otpadnih
voda.
Zbog toga se u praksi koristi pojam ekvivalentni broj stanovnika (ES). Optereenja
industrijskih otpadnih voda se izraavaju odgovarajuim ekvivalentnim brojem
stanovnika ime se pojednostavljuju tehnoekonomski i tehniki prorauni.
Ekvivalentni broj stanovnika najee se definie tako to se svojstva neke otpadne
vode u pogledu sadraja BPK5 uporede sa uobiajenim vrednostima za komunalne
otpadne vode.
Usvajajui da svaki stanovnik prikljuen na kanalizacionu mreu unosi za jedan dan
60 g BPK5 u otpadnu vodu, ekvivalentni broj stanovnika moe se definisati:
ES =

BPK
BPK5

g/d
,
g/(st d)

gde su:
BPK5 ,g/dan,

- ukupno optereenje zagadjenja neke industrijske

7

BPK5

otpadne vode, ili (BPK5)d

,g/(stdan), - optereenje zagadjenja kanalizacionih voda po
stanovniku za jedan dan; kod odvojenog sistema
kanalizacije je 60 g/(stdan), a kod meovitog 65 - 75
g/(stdan).

U tabeli 1.2 dat je prikaz svodjenja nekih industrijskih otpadnih voda na ES na bazi
BPK5 od 60 g/(stdan).
Tabela 1.2 Neke industrijske otpadne vode svedene na broj ES
na bazi BPK5 od 60 g/(stdan)
Industrija
Jedinica proizvodnje
Mlekara sa sirenjem
na 1000 L mleka
Klanica
za jednog vola ili 2,5 svinje
Pivara
na 1000 L piva
Pekara
na 1000 t ita
Fabrika celuloze
na 1 t celuloze
Perionica vune
na 1 t vune

ES
50 250
70 200
300 2000
1500 2000
3000 4000
2000 3000

Srednji dotok otpadne vode (u toku dana)

Dotok otpadne vode na postrojenje za preiavanje varira po koliini i sastavu pa se

za dimenzionisanje postrojenja primenjuju prosene vrednosti optereenja, a za dotok
se uzima srednji dotok u toku dana (6 18 h) pri suvom vremenu
ES qsp
Q sv =
1000

m3
,
h

gde su:
ES ,-,
- ekvivalentni broj stanovnika,
qsp ,l/(stdan), - specifina potronja vode i
,h/dan,
- redukovani broj sati.
U tabeli .. date su preporuke za odredjivanje srednjeg dotoka u toku dana prema broju
ekvivalentnih stanovnika odnosno redukovanom broju sati.

Tabela .. Odredjivanje srednjeg dotoka prema broju ekvivalentnih stanovnika

 sv
ES

Q
(-)
(h)
(m3/h)
10
do 1000
Q sv ,10
12
Q sv ,12
1000 5000
14
Q sv ,14
5000 10000
16
Q sv ,16
10000 20000
18
Q sv ,18
20000 100000
Primer

Za grad od 20000 ekvivalentnih stanovnika odrediti srednji dotok u toku dana.

ES qsp
Q sv = Q sv ,18 =
1000

m3
,
h

ES = 20000,
= 18 ,h/dan,
qsp = 200 ,l/(stdan),
20000 200
m3
Q sv ,18 =
=
222
,
,.
18 103
h

Pojave usled isputanja OV

Gradovi i vea naselja

Veliki problem predstavljaju stara infrastrukturna rjeenja po kojima su izvedeni
zajedniki kanalizacioni odvodi za komunalne i atmosferske vode. Problemi se
odnose na nunu predimenzioniranost kanala, potekoe oko zajednike obrade
(razreenost i veliki kapacitet) kao i zaprljanje komunalnih voda tekim metalima i
nizom teko razgradivih jedinjenja sa javnih povrina.
Za obradu komunalnih voda postoji niz reenja, koja doivljavaju kontinuirana
poboljanja.
Zajednika obrada industrijskih i komunalnih OV u jednom ureaju mogua je samo
nakon neophodne prethodne obrade industrijskih OV. Na temelju kvaliteta, odnosno
sastava industrijskih OV definie se potreban tehnoloki proces obrade do kvaliteta za
isputanje u gradsku kanalizaciju ili u recipijent.
Poseban problem je obrada i deponovanje mulja. Mogunost njegovog korienja kao
djubriva oteana je estom prisutnou tekih metala.
Rezultat isputanja OV u prirodnu sredinu (recipijente) dat je na slikama 1, 2 i 3.
Usled isputanja OV dolazi do pada brojnosti vrsta organizama i broja jedinki
pojedinih vrsta koji su prvobitno inile ekosastav (slika 1.). Budui da su OV
netoksine, gustina populacije niih ivotnih oblika (mikroorganizmi) se nakon
kratkotrajnog pada viestruko poveava. Proces obnove po pitanju vrste organizama
ide postupno.

Vreme ili udaljenost

Slika 1. Isputanje netoksinih OV, bogatih organskim sastojcima

10

Isputanjem toksinih OV dolazi do vrlo brzog pada brojnosti jedinki i vrsta pojedinih
organizama (slika 2.). Proces obnove ekosastava moe trajati dosta dugo.

Vreme ili udaljenost

Slika 2. Ispust toksinih OV

Velika koliina suspendovanih sastojaka smanjuju podjednako ivotne uslove za vie

i nie ivotne vrste (slika 3.).

Vreme ili udaljenost

Slika 3 Isputanje OV bogatih suspendovanim sastojcima

11

Taka isputanja OV

Vreme ili udaljenost od isputanja

Slika 4. Promena koncentracije karakteristinih sastojaka posle unosa zagadjujuih

materija

12

Tipian sastav nepreienih komunalnih otpadnih voda

Skripta: I. Stankovi, Proizvodnja iste vode i preiavanje otpadnih voda, st 191.
Preiavanje i odlaganje komunalnih i industrijskih otpadnih voda
Municipal and Industrial Wastewater Treatment and Disposal

Tabela 1. Tipian sastav nepreienih komunalnih otpadnih voda

Koncentracija, mg/L
Opseg
Srednja vrednost
Ukupne vrste materije
720
350 1200
- rastvorene
500
250 850
- suspendovane
220
100 350
220
Biohemijska potronja kiseonika,
BPK5
110 400
160
Ukupan organski ugljenik,
TOC
80 290
500
Hemijska potronja kiseonika
HPK
250 1000
40
Ukupni azot
20 85
15
Organski azot
8 35
25
Slobodan amonijak
12 50
Nitriti
0
0
Nitrati
0
0
3
Ukupni organski fosfor
15
5
Ukupni neorganski fosfor
3 10
50
Hloridi
30 100
100
Alkalitet
CaCO3
50 200
100
Ulja i masti
50 150
Klasifikacija voda
Tabela 2. Neki pokazateli kvaliteta u odnosu na klasu
Pokazatelj
Klasa I
II
Rastvoreni O2 (mg/l)
8
6
2
4
BPK5
10
12
HPK
Suspendovane materije
10
30
pH vrednost
6,8-8,5
6,8-8,5
Najverovatniji broj
200
100000
koliformnih klica u 1 L
vode

III
4
7
20
80
6,0-9,0

IV
3
20
40
100
6,0-9,0

200000

13

Tabela 3. Vaei standardi za isputanje otpadnih voda u gradsku kanalizaciju i

vodotoke I i II klase
Parametar
Jedinica MDK - kanalizacija MDK - Vodotok I i II klase
pH
6,8 8,5
69
BPK5
SM
HPK
Rastvoreni
kiseonik
Hloridi,ClSulfati, SO42Sulfidi, S2Nitrati, N
Nitriti, N
Cijanidi, CN

Ni
Zn
Cr6- (Cr3-)
Cd
Cu
Pb
Hg
Fe
Ag
Fenoli
Deterdenti
Masti i ulja
Pesticidi

mg/L
mg/L
mg/L
mg/L

300
500
450
-

max. poveanje za 2 mg/L

max. poveanje za 0,25 mg/L
10/12
Smanjenje do 5 mg/L

mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L
mg/L

500
350
1
50
30
0,5 ( pH > 8 )
0 ( pH < 8 )
3
3
0,1 ( 2 )
2
2
2
0,01
5

40
10
40
0,2

10
0,005
0

0,2
0,1 ( 0 )
0,005
0,1
0,05
0,001
0,03
0,01
0,001

14

Sadraj
Sistemi obrade otpadnih voda

Objekti i uredjaji za mehaniko preiavanje otpadnih voda

Primarno taloenje
Koagulacija i flokulacija
PROCESI I OPREMA ZA BIOLOKO PREIAVANJE OTPADNIH VODA
Proces sa aktivnim muljem

15

Sistemi obrade otpadnih voda

Nema jedinstvenog sistema obrade otpadnih voda (OV) jer svaka OV ima posebne
karakteristike, to se posebno odnosi na industrijske OV.
Koriste se sledei osnovni postupci:
- mehanika prethodna obrada,
- fiziko-hemijska obrada i
- bioloka obrada.
NL-8, st. 83,

Objekti i uredjaji za mehaniko preiavanje otpadnih voda

Mehanikim (ili fizikim) preiavanjem uklanjaju se:

grube primese, inertan materijal i jedan deo bioloki razgradljivih sastojaka iz otpadne
vode.
Mehaniko preiavanje se vri pomou:
reetki, sita, talonika za pesak, hvataa masti, primarnih (prethodnih) talonika i
bazena za izjednaavanje protoka i sastava otpadne vode (kada se ovi bitno menjaju u
toku dana).
U sklopu ovog dela postrojenja koriste se i uredjaji za aeraciju otpadne vode, kojom
se postie bolje izdvajanje inertnih estica, flotacija masti i ulja, unos odredjene
koliine kiseonika u vodu, kao i desorpcija nekih gasova iz vode.
Mehaniko preiavanje se primenjuje za:
- prethodno preiavanje otpadnih voda na postrojenju za preiavanje,
- delimino preiavanje kinice (pre isutanja u recipijent), i
- prethodno preiavanje nekih industrijskih otpadnih voda pre isputanja u
gradsku kanalizaciju (ponekad u kombinaciji sa hemijskim, fiziko-hemijskim
ili biolkim postupcima).
Reetke

Pomou reetki se uklanjaju krupnije, nerastvorene i plivajue materije iz otpadnih

voda.
Njihova funkcija je da tite ureaje i cevovode od oteenja i zaguenja i da
olakaju dalji tretman otpadne vode.
Reetke pregrauju dovodni kanal i postavljaju se vertikalno ili pod nagibom,
najee od 40-70o. Izrauju se od elinih ipki, pravougaonog ili krunog
poprenog preseka koje se postavljaju u kanal na jednakom medjusobnom razmaku
sa veliinom otvora od 3 do 100 mm.
16

U odnosu na veliinu otvora reetke se dele na:

- grube reetke, sa irinom otvora od 50 do 100 mm,
- srednje fine reetke, sa irinom otvora od 10 do 25 mm, i
- fine reetke, sa irinom otvora od 3 do 10 mm.
U odosu na konstrukciona reenja reetke mogu biti:
- kose i vertikalne (slika ...),
- pokretne i nepokretne,
- sa runim ili mehanikim (automatskim) ienjem,
- sa drobljenjem nanosa i dr.

Slika ... ema: a) kosa i b) vertikalna reetka

1 - reetka; 2 lanac; 3,4 pogonski mehanizam; 5 grabulje;
6 transportna traka /2/
Peskolovi

Odvajanje ljunka, peska i mineralnih estica iz vode.

U zavisnosti od vrste efikasno uklanjaju estice srednjeg prenika > 200 m.
Princip rada: slobodno taloenje, sedimentacija.
Bazeni dubine oko 1m, optereenje 15-30 m3/(m2h)
Hvatai masti i ulja

Slue za uklanjanje ulja i masti, uljni separatori

Ulja i masti imaju gustinu manju od vode

17

Savic-d-r

2.5 Primarno taloenje

Primarnom sedimentacijom se omoguava taloenje diskretnih organskih i neorganskih
suspendovanih estica koje se iz sistema izdvajaju u obliku mulja. Efluent primarnih
talonika (slika 2.4.) karakterie smanjena koncentracija suspendovanih materija oko
50-70%, BPK optereenja oko 25-40% i nepromenjena ili neznatno poveana
koncentracija amonijanog azota ime se olakava dalje preiavanje i smanjuje
optereenje ureaja. Konstrukcija primarnih talonika treba da stvori uslove za
usporeno i ravnomerno kretanje vode, kao i dovoljno dugo zadravanje otpadne vode
da obezbedi gravitaciono taloenje suspendovanih estica. Performanse primarnih
talonika baziraju se na veliini talone povrine ili vremenu zadravanja otpadne vode.

Slika 2.4. Kruni talonik sa centralnim uvoenjem i radijalnim tokom vode

/3/
Za komunalne otpadne vode najee se primenjuje kruni tip talonika sa mehanikim
skreperom za kontinualno uklanjanje mulja i povrinskim zgrtaem plivajuih materija
(masnoa) i pene. Otpadna voda se uvodi kroz centralnu, ulaznu zonu koja obezbeuje
ravnomernu raspodelu i radijalan tok fluida. Prelivni kanali locirani su po obodu
talonika i omoguuju ujednaeno uklanjanje izbistrene vode iz bazena. Pena koja se
formira na povrini vode mehaniki se sakuplja i posebnim kanalom odvodi u aht.
Istaloeni mulj se grebaima povlai sa dna u centralnu komoru odakle se pumpama
prebacuje u prihvatni aht i odvozi na liniju tretmana mulja (zgunjiva mulja).
18

Stabilnost i taloivost primarnog mulja poveava se uvoenjem mulja iz sekundarnih

talonika i njihovom flokulacijom i istovremenim taloenjem.
Na efikasnost taloenja utiu poremeaji koji mogu nastati u ulaznoj i izlaznoj zoni
talonika usled neuniformnog toka otpadne vode, zatim kao posledica kretanja ureaja
za uklanjanje taloga sa dna i neistoa sa povrine i resuspendovanja istaloenih
estica, kretanja vode usled razlike u temperaturi ili delovanja vetra. Kljuni
elementi za uspeno funkcionisanje talonika su povremena evakuacija istaloenog
mulja, konfiguracija muljnih pumpi, priroda i gustina mulja.
Zapremina istaloenog mulja zavisi od niza faktora kao to su karakteristike otpadne
vode, trajanja taloenja, stepena preiavanja, karakteristika suspendovanih estica,
dubine talonika, primenjenog naina uklanjanja mulja i vremena zadravanja mulja
u taloniku. Kriterijumi koji se koriste za dimenzionisanje su hidrauliko
optereenje, dubina talonika po obodu, vreme zadravanja otpadne vode i prelivna
brzina otpadne vode.
Za hidrauliko optereenje se uzima srednja dnevna koliina otpadne vode kojom se
optereuje povrina talonika.
Vrednosti koje se primenjuju za povrinsko optereenje u projektovanju kreu se od
16-48 m3m-2dan-1, najee 30 m3m-2dan-1. Optereenja pri maksimalnim protocima
mogu biti i do 70 m3m-2dan-1.
Prelivne brzine moraju biti tako podeene da obezbede zadovoljavajue performanse
i pri maksimalnom protoku. Vrednosti za optereenje preliva koje se primenjuju
variraju od 124 - 496 m3m-1dan-1 (obino 248 m3m-1dan-1).
Dubina po obodu talonika je izmeu 2-4,5 m, sa nagibom dna 10% (kree se od 715%).
Prenik krunih talonika je izmeu 10-40 m ali moe biti i do 60 m sa vremenom
zadravanja pri srednjem protoku od 1,5-2,5 h.
Brzine kretanja vode se kreu od 0,45-0,75 mmin-1.
Kruni talonici vei od 10,5 m u preniku imaju centralni most sa mehanizmom za
sakupljanje mulja sa dna, koji moe imati dve ili etiri "ruke" sa grebaima.
Brzine kretanja skrepera za mulj je obino 0,6 mmin-1. Koliina izdvojenog mulja
koja se najee primenjuje iznosi 70-74 g SM/ES i to u vidu 2,4% suspenzije.
19

M. Bogner, M. Stanojevi, O vodama /19/, st. 48

3. KOAGULACIJA I FLOKULACIJA

Neistoe u vodi esto izazivaju pojavu mutnoe i obojenosti. Ove neistoe sadre
suspendovane i koloidne materije, kao i rastvorljive supstance. Skala veliine takvih
estica je prikazana na sl. 3.1.
Gustina mnogih od ovih estica je samo neznatno vea od gustine vode, tako da je
sakupljanje i spajanje estica u vee flokule neophodan korak za njihovo
odstranjivanje taloenjem.
Proces koji vezuje estice u krupnije flokule nazvan je KOAGULACIJA.
Neistoe koje se mogu ukloniti koagulacijom podrazumevaju mutnou, bakterije,
alge, boju, organska jedinjenja, oksidisano gvoe i mangan, kalcijum karbonat i
estice gline.

Slika 3.1 Spektar veliina estica koje se nalaze u vodi i veliina filtarskih pora
20

3.2. KOAGULACIJA

Udruivanje koloidnih estica se odigrava u dve odvojene i oigledne faze. Prva u

kojoj napon odbijanja izmeu estica mora biti savladan, u meri koja je potrebna da
one postanu destabilizovane, i druga u kojoj se mora ostvariti kontakt izmeu tako
destabilizovanih estica kako bi dolo do njihovog udruivanja (aglomeracije).
Destabilizacija se postie dodavanjem hemikalija, uz brzo meanje u odgovarajuim
komorama. Agregacija (sakupljanje) estica se izvodi sporim meanjem u
flokulacionim komorama. Blok ema tipinog koagulacionog procesa prikazana je na
slici 3.2.

Slika 3.2 Blok ema procesa koagulacije

Koagulacija se odvija korienjem koagulanata (sintetikih organskih polimera ili
aktivnog silicijuma) za proces adsorpcije i koagulanata (metalhidroksida Al(III) ili
Fe(III) ili karbonata) za proces vezivanja i ubrzavanja estica.
Al(III) i Fe(III) su soli koje se najee koriste za koagulaciju koloidnih materija u
preiavanju voda.

21

PROCESI I OPREMA ZA BIOLOKO PREIAVANJE OTPADNIH VODA

(Ljubisavljevi), (Gaea)

Bioloko preiavanje otpadnih voda obuhvata uklanjanje rastvorenih organskih

materija i netaloivih koloidnih estica.
U sistemu preiavanja otpadnih voda bioloka obrada odvija se kao sekundarno
preiavanje, a posle mehanikog, odnosno primarnog preiavanja (slika 10.9).
Bioloko preiavanje moe se pojaviti i kao nezavistan postupak.

Slika 10.9. Tipina tehnoloka ema bioloke obrade gradskih otpadnih voda

U toku bioloke obrade nastaje stabilizovani mulj koji se iz vode odstranjuje u

sekundarnom taloniku.
Bioloko preiavanje otpadnih voda u odnosu na druge industrijske biotehnoloke
postupke razlikuje se u sledeem:

22

1.
2.
3.

Mikroorganizmi (mikroflora) potiu iz prirodne sredine; njen rast i razvoj se ne

odvijaju u optimalnim fiziolokim uslovima.
Koncentracija supstrata je obino preniska.
Cilj procesa je razgradnja organskih materija, a ne stvaranje biomase ili
produkata metabolizma.

Bioloko preiavanje se primenjuje za:

- uklanjanje organskih materija;
- uklanjanje azota (kao biogenog elementa) pomou postupaka nitrifikacije i
denitrifikacije;
- razgradnja primarnog mulja iz procesa primarne obrade otpadnih voda;
- razgradnja sekundarnog mulja iz procesa bioloke obrade otpadnih voda
pomou postupka stabilizacije muljeva ili digestije.
Bioloki procesi preiavanja voda mogu se odvijati kao aerobni i anaerobni, uz
pomo aerobnih ili anaerobnih mikroorganizama.
Razlika je u putevima bioloke oksidacije organskih materija.
Primer oksidacije glukoze za ova dva procesa je:
1. Aerobni
C6H12O6 + 6O2 6CO2 + 6H2O
sa nastajanjem velike koliine slobodne energije Go = -2880 kJ/mol,
i sa brzim i intenzivnim rastom biomase mikroorganizama, tj. brzim
preiavanjem.
2. Anaerobni
C6H12O6 + 2H2O 3CO2 + 3CH4
sa nastajanjem male koliine slobodne energije G = -405 kJ/mol
i sa sporim rastom mikroorganizama, tj. sporim preiavanjem.
Aerobni procesi se koriste za obradu voda sa malom i srednjom koncentracijom
organskih materija, a anaerobni za vode sa velikim organskim optereenjem.
Aerobni procesi su daleko vie zastupljeni kod obrade otpadnih voda.

23

Aerobni postupci se mogu odvijati na dva naina:

- sa suspendovanom mikroflorom (sa aktivnim muljem), i
- sa imobilisanom mikroflorom na inertnom nosau (bioloka filtracija).
Aerobni postupci sa suspendovanom mikroflorom dele se na:
- postupke sa aktivnim muljem u bioaeracionim bazenima,
- postupke u aerisanim lagunama (biolokim lagunama), i
- postupke u aerobnim (plitkim) jezerima (biolokim vetakim jezerima).
Postupci sa suspendovanom mikroflorom za obradu velikih koliina slabo i srednje
optereenih otpadnih voda (npr. komunalnih voda), odnosno postupci sa aktivnim
muljem koji se odvijaju u bioaeracionim bazenima su najvie u primeni.
Kod aerobnog biolokog preiavanja potrebno je obezbediti dovoljnu koliinu
kiseonika (ostvariti veliku povrinu kontakta voda-vazduh).
Lagune i plitki bazeni imaju veliku povrinu, ime je obezbeeno unoenje kiseonika.
U bazenima sa aktivnim muljem unoenje kiseonika vri se uduvavanjem vazduha ili
meanjem pomou mehanikih aeratora, ime se poveava povrina kontakta.
Kod biofiltara je velika povrina kontakta obezbeena filtarskom ispunom preko koje
se otpadna voda sliva, a dovod kiseonika se ostvaruje promajom ili uduvavanjem
vazduha.
Prema konstrukciji biofiltri mogu biti:
- sa ispunom od grubog zrnastog materijala (kamena, uglja, ljake, plastinih
elemenata) koji se nazivaju kapajui ili prokapni filtri, i
- sa povrinama u obliku diskova koji rotiraju (biodiskovi, rotacioni bioloki
kontaktori - RBK).
Proces biofiltracije je stariji postupak od procesa sa aktivnim muljem ijim
uvodjenjem u primenu su bili potisnuti. Uvodjenjem plastinih inertnih ispuna
(nosaa) obnavlja se i raste primena biofiltara.

24

PROCES SA AKTIVNIM MULJEM

Proces sa aktivnim muljem danas predstavlja najrasprostranjeniji bioloki postupak

za preiavanje otpadnih voda. Prvi put je primenjen u Hjustonu (SAD) 1916.
godine i to za preiavanje sanitarnih otpadnih voda. Zatim je poela njegova
primena u Engleskoj, a potom i u drugim evropskim zemljama.
Prvi sistemi aerobne obrade voda bili su takozvana bioloka vetaka jezera, ili bioloke lagune. Slini sistemi se danas dosta koriste u oblastima sa umerenom klimom,
pod uslovom da zemljite nije suvie skupo.
U poetku su se koristila postrojenja sa klipnim strujanjem vode u aeracionom
bazenu. Medjutim, ova postrojenja su bila osetljiva na varijacije u optereenjima, a
posebno na toksine materije tako da ovaj sistem nije bio pogodan za tretman
industrijskih otpadnih voda.
U poslednjih tridesetak godina proces preiavanja sa aktivnim muljem je doiveo
mnoge modifikacije i poboljanja koja se uglavnom razlikuju u tehnolokim a esto
samo u mehanikim reenjima.
Proces sa aktivnim muljem spada u aerobne procese biolokog preiavanja
otpadnih voda jer se odvija pomou aerobne mikrobioloke populacije. Savremeni
postupci sa aktivnim muljem se mogu primeniti i za uklanjanje azotnih materija iz
otpadne vode.
U sistemu sa aktivnim muljem mikroorganizmi se nalaze u lebdeem stanju, tj. ne
obrazuju sloj na zidovima radnih povrina (kao to je sluaj pri primeni filtara).
Mikroorganizmi uglavnom bakterije, protozoe i metozoe nalaze se na elatinoznim
pahuljicama mulja u bazenu za aeraciju, gde se uz pomo kiseonika u procesu
metabolizma mikroorganizama obezbedjuje razgradnja supstrata (organskog
zagadjenja).
U osnovi mikroorganizmi oksidiraju rastvorene i suspendovane organske materije u
ugljendioksid i vodu u prisustvu kiseonika.
Deo organskih materija se sintetie u nove elije ili se koristi za rast postojeih elija,
a ostatak se sastoji od otpada i vika mulja (sl.10.3).

25

kiseonik

Slika 10.3 Pricip biolokog postupka sa primenom aktivnog mulja za obradu

otpadnih voda

Tehnoloki proces ukljuuje primarni tretman otpadne vode.

Otpadne vode se aeriu u bioaeracionom bazenu stvarajui uslove pogodne za
intenzivni proces biorazgradnje (redukcija sadraja organskih materija oko 95%).
Nakon aeracije, sledi taloenje gde se odvaja biomasa mikrobioloki mulj od
efluenta), kako je prikazano na slici 7.2. Deo mulja se vodi natrag u proces (aktivni
mulj) gde slui kao aktivator biolokog procesa. Ostatak mulja se odvodi u ureaj za
obradu mulja odnosno odlae na odgovarajui nain. Bistra preiena voda (efluent)
se isputa u prijemnik (recipijent), ili po potrebi vodi na dodatnu obradu (dezifekciju,
filtriranje i sl.).
Postupak se zasniva na velikoj mikrobiolokoj gustoi uz intenzivno meanje u
suspenziji s otpadnom vodom pri aerobnim uslovima.
Organske materije mogu biti transformisane oksidacijom u krajnje produkte
oksidacije kao CO2, NO3, SO4 i PO4 ili biosintezom u biomasu.

26

Aeracioni
bazen

Vazduh ili kiseonik

Sekundarni talonik
(odvaja mulja)

Dovod
otpadne vode
Odvod
preiene
vode

Recirkulacija mulja
Odstranjivanje vika mulja

Slika 7.2 ema postupka sa aktivnim muljem

Vani segmenti ovog postupka su:

a. Reaktor za aeraciju (bioaeracioni bazen),
b. Uredjaji za aeraciju i meanje,
c. Talonik,
d. Aktivni mulj,
e. Povratni mulj.
Osnovna reakcija pri biohemijskom preiavanju, koja se ostvaruje pri aktivnosti
populacije bakterija, gljivica i drugih mikroorganizama, jeste:
organske materije + kiseonik CO2 + H2O .
U preiavanju otpadnih voda obino uestvuju prosti organizmi kao Vorticella,
Operculari, Epistylis i dr. U tabeli 7.1 prikazane su karakteristike postupaka prerade
otpadnih voda.
Tabela 7.1. Efikasnost postupaka obrade otpadnih voda

Metod obrade

Zapreminski udeo

Stepen izdvajanja , %
Lebdee

BPK5

Bakterije

aktivnog mulja, %

30-65

40-75

0,1-0,5

vrste estice
Primarna obrada
Taloenje

40-95

27

Hemijsko taloenje

75-95

60-80

80-90

0,5-1,0

Tok preienih voda

35-80

25-65

40-75

0,025-0,05

Kapljiasta filtracija

20-80

60-90

70-85

0,1-0,5

Obrada aktivnim
muljem

70-97

70-96

95-99

1-3

Sekundarna obrada

Studija: Primena kiseonika u biolokom preiavanju otpadnih voda, Baras, TMF, 1987.

Mehanizam uklanjanja organskog zagadjenja

U procesu sa aktivnim muljem mehanizam uklanjanja organskog zagadjenja sastoji se

u sledeem:
- jedinjenja prostije strukture lako prolaze kroz strukturu pahuljice i elijske
membrane,
- sloenija jedinjenja (skrob, belanevine, celuloza, hemiceluloza, lipidi i dr.) prvo se
procesom biosorpcije vezuju za pahuljicu, a zatim se delovanjem ekstracelularnih
(vanelijskih) enzima razlau do jednostavnijih jedinjenja (monomera) koja se
transportuju u unutranjost elije i mineralizuju.
Prema tome, sloena jedinjenja se iz otpadne vode uklanjaju dejstvom dva
mehanizma: biosorpcijom koja je veoma brza i biodegradacijom koja je znatno
sporija.
Koncentracija kiseonika mora biti uskladjena sa dimenzijama pahuljica aktivnog
mulja. Tako na primer za koncentraciju kiseonika izmedju 1,5 i 2,5 mg/l prenik
pahuljica mulja ne sme biti vei od 400 do 500 m da bi snabdevanje kiseonikom u
unutranjosti pahuljice bilo dovoljno.
Karakteristike aktivnog mulja

Osnovne karakteristike aktivnog mulja su fizika struktura i hemijski sastav.

Po fizikoj strukturi aktivni mulj je slian pahuljicama feri-hidroksida i aluminijumhidroksida, koje se sastoje od velikog broja i vie slojeva bakterija. Struktura
pahuljica je spuvasta, pa im je povrina velika, tj. za 1 g suve materije iznosi 100 m2.
Mulj sadri oko 80% vode. Aktivni mulj se sastoji od mikroorganizama i razliitih
organskih i neorganskih materija.
28

Biomasa - mikroorganizmi aktivnog mulja imaju ujednaen sastav za koji su utvrene

bruto formule:
C5 H7 NO2 (prema Hooveru i Porgesu) i
C7 H11 NO3 (prema Halmersu i dr.).
Suva materija aktivnog mulja sastoji se od kompleksa mineralnih (10 do 30%) i
organskih komponenata (70 do 90%). Organske materije sadre najvie belanevina
(70%), lipida, ugljenih hidrata i dr. Mineralni deo se uglavnom sastoji od kalcijuma i
fosfora.
U procesu preiavanja pomou aktivnog mulja, manje ili vie intenzivno deluju
razliiti faktori i to: temperatura, vrednost pH, koncentracija kiseonika, intenzitet
meanja aktivnog mulja i stvaranje pahuljica.
Vrste procesa sa aktivnim muljem

Vrste procesa aktivnog mulja mogu biti:

1. prema nainu uvodjenja otpadne vode:
sa klipnim strujanjem ili podunim tokom,
sa potpunim meanjem,
2. prema optereenju aktivnog mulja:
visokooptereeni,
konvencionalni,
niskooptereeni (produena aeracija),
3. prema nainu vodjenja toka otpadne vode i mulja:
aeracija i recirkulacija,
kontaktna stabilizacija,
stepenasta aeracija i recirkulacija,
4. prema mnogostrukosti preiavanja:
jednostepeni,
dvo i viestepeni sistem,
5. prema nainu aeracije:
aeracija sa uvodjenjem vazduha,
mehanika aeracija,
kombinovana aeracija,
29

Za poetni stadijum procesa potrebna je najvea koliina kiseonika, jer tada ima
najvie organskih komponenata u sredini, dok se u nastavku procesa potreba za kiseonikom brzo smanjuje. Ovo saznanje omoguilo je da se izvri racionalizacija u
potronji vazduha i ostvari bolje iskorienje vazduha.
Sistem sa postepenim (po stupnjevima) zasienjem kiseonikom prikazan je na slici
7.3. U ovom sistemu aktivni mulj se ponovo vraa u aerator. Povratni aktivni mulj se
zasiuje kiseonikom, a zatim mu se postepeno dodaje otpadna voda. Na ovaj nain se
dodavajem otpadne vode ostvaruje osveavanje mulja, ravnomernija raspodela kiseonika i smanjenje zapremina rezervoara (potrebnih za odvijanje procesa).
Dovod otpadne vode pre~i{}ene talo`enjem
Odvod
Reaeracija
mulja

Prolaz
B

Prolaz
C

Povratni vod mulja

Prolaz
D

Talo`nik
Otpadni deo
aktivnog
mulja

Slika 7.3. Sistem aeracije u vie stupnjeva [21]

Novi sistem preiavnja otpadnih voda (uveden 1951. god.) nazvan je biosorpcija, ili
kontaktna stabilizacija (slika 7.4). Otpaci se dovode u kontakt sa dobro pripremljenim
aktivnim muljem (u trajanju od 30 minuta) pri intenzivnoj aeraciji u biosorpcionom
ureaju. Formirani mulj se odvaja u obinom rezervoaru - taloniku, posle ega se
vri aktiviranje i obnavljanje mulja.

Neobradjene
otpadne vode

Biosorpcioni
uredjaj

Rezervoar za
aktiviranje mulja

Talo`nik

Izlazne
materije

Slika 7.4. ema biosorpcionog procesa prerade vode [21]

30

U cilju daljeg usavravanja procesa preiavanja aktivnim muljem, firma "Union

Carbide" (SAD) razvila je postupak "unox" u kome se umesto vazduha koristi
tehniki kiseonik, koji se sa recirkulisanim aktivnim muljem u otpadnim vodama
uvodi u zatvoreni rezervoar (slika 7.5). Sistem se primenjuje za preradu komunalnih
otpadnih voda i otpadnih voda iz farmaceutske industrije, iz proizvodnje hartije,
alkohola, mleka.
Aeracioni bazen
O2

Me{a~

Kompresor
Izlazni
gas

Otpadne

Ka

vode

talo`niku

Recirkulisani mulj

Slika 7.5. Viestepeni sistem prerade otpadnih voda primenom tehnikog kiseonika
[21]

31

Bioloki procesi prerade otpadnih voda u lagunama

Bioloki procesi prerade otpadnih voda u lagunama primenjuju se u podrujima sa

pogodnim klimatskim uslovima. Mogu se u potpunosti ostvariti aerobni uslovi. Kiseonik
se stvara u procesu fotosinteze. U dubljim lagunama primenjuje se mehanika aeracija. U
tabeli 7.2 prikazani su uslovi odvijanja biolokih reakcija u lagunama.
Tabela 7.2. Uslovi za bioloke reakcije u lagunama

Uslovi
sredine
Populacija
1/ml
Hranljiva
sredina
Prethodne
reakcije
Reakcije
Izvor
energije
Kiseonik,
u mg/l
Vreme, u
danima
Temperatura,
u oC
pH
Alkalnost
(CaCO3),
u mg/l
Toksine
komponente

Aerobna
oksidacija
1010
aerobnih
bakterija
masti, proteini,
ugljeni hidrati
fotosinteza
taloenje,
fermentacija
metana
hranljiva
sredina
1-10

Fotosinteza
algi
107 algi

CO2, NH3,
P, S
oksidacija
autoflokulacija
svetlost
nepoznato

Stvaranje
organskih
kiselina
1010
fakultativno
heterotrofnih
ugljeni hidrati,
proteini, masti
organska
sinteza
oksidacija
hranljiva
sredina
0

Fermentacija
metana
mezofilne
bakterije
organske kiseline,
alkoholi
stvaranje
organskih kiselina
oksidacija
hranljiva sredina
0

5-50

30-60

5-10

40-120

15-40

4-40

4-40

15-40

6,5-10,0
200

7,0-10,0
300

4,3-7,5
nepoznato

soli, teki metali bakar, hrom soli, teki

metali

6,8-7,2
nepoznato
kiseonik, bakar,
soli, hrom, teki
metali

32

Optereenje aktivnog mulja

Optereenje aktivnog mulja se definie kao odnos hrane prema biomasi.

U literaturi se se najee izraava kao F/M (food/mass).
Optereenje aktivnog mulja predstavlja odnos izmedju hrane koja ulazi u bioloki
reaktor (izraeno preko HPK ili, ee BPK vrednosti) i mase mikroorganizama u
bioreaktoru izraene kao masa suspendovane supstance aktivnog mulja (MLSS
mihed liquor suspended solids). MLSS se sastoji uglavnom od mikroorganizama,
nerazgradljivih suspendovanih organskih supstanci i drugih inertnih suspendovanih
supstanci. Mikroorganizmi koji ine MLSS su izgradjeni od 70 90 % organske
supstance i 10 30 % neorganske supstance (Okun, 1949; WEF i ASCE, 1996a).
Optereenje aktivnog mulja je ematski prikazano na slici 2.1.
kg BPK5 ili HPK (hrana)
bioloki reaktor
(bioaeracioni bazen)

kg suspendovane
supstance aktivnog mulja
Slika 2.1 ematski prikaz parametra F/M

Mada je BPK bolja mera za hranu koja ulazi u bioloki reaktor (bioaeracioni bazen),
esto se u proraunu optereenja aktivnog mulja koristi parametar HPK zbog toga to
se moe bre odrediti.
Ukoliko se prati i pravovremeno koriguje odnos hrana/biomasa moe se spreiti
pojava sloenih problema u procesu aktivnog mulja.
Vrednost optereenja aktivnog mulja se moe izraunati na sledei nain:
F/ M =

(BPK 5 )d
MLSS ili MLVSS

(2.1)

gde su:
F/M,
(BPK5)d
MLSS

,kg/d,
,kg,

MLVSS

,kg,

odnos hrane prema mikroorganizmima, kg BPK5 po

danu po kg MLSS,
dnevna bioloka potreba za kiseonikom,
suspendovana supstanca aktivnog mulja u
bioaeracionom bazenu,
volatilna suspendovana supstanca aktivnog mulja u
bioaeracionom bazenu.
33

Umesto (BPK5)d u jednaini (2.1) moe figurisati parametar HPK kao mera
zagadjenja. Neki autori u jednaini (2.1) predlau korienje parametra volatilne
suspendovane supstance aktivnog mulja MLVSS umesto MLSS. MLVSS je volatilna
frakcija MLSS i kree se izmedju 0,75 i 0,85 vrednosti MLSS, a obino se grubo
izraunava kao MLVSS = 0,80 x MLSS. Parametar MLVSS preciznije aproksimira
ukupnu bioloku masu mikroorganizama u procesu.
Optereenje aktivnog mulja varira u zavisnosti od tipa postrojenja.
Prema optereenju, proces sa aktivnim muljem se moe klasifikovati u sledee
kategorije:
- konvencionalni,
- visokooptereeni,
- niskooptereeni (produena aeracija i stabilizacija mulja i potpuno
preiavanje).
Parametri optereenja ovih postupaka sa aktivnim muljem su prikazani u tabeli 2.1.
Tabela 2.1. Parametri dozvoljenih optereenja bioaeracionog bazena za razliite
postupke sa aktivnim muljem, (Lin, 1999.)

Proces

Konvencionalni
Visokooptereeni
niskooptereeni
(produena
aeracija)

HPK
kg
,
,
kg mulja dan
0,5 - 1

BPK
kg
,
,
kg mulja dan
0,25-0,5

,mg/L,

Vreme
zadravanja
,h,

1000-3000

4-8

P0,5

1000-3000

1-3

0,05-0,1

3000-5000

20-30

O0,2

MLSS

Vani parametri za proces sa aktivnim muljem

SRT Vreme boravka mulja (Sludge residence time or Sludge age)

SRT =

Ukupna koliina mulja u postrojenju (kg M)

, dan .
Brzina izdvajanja mulja iz postrojenja (kg M/dan)

34

HRT Hidrauliko vreme zadravanja (Hydraulic retention time)

HRT =

V
,h
Q

gde su:
V ,m3,

radna zapremina reaktora za aeraciju (bioaeracionog bazena),

Q ,m3/h, protok ulazne otpadne vode,

r udeo recirkulisanog mulja (Recycle ratio)

r=

Qr
,
Q

gde je:
Qr protok povratnog mulja, m3/h
OL Organsko optereenje organski unos (Organic loading)

OL =

Q BPK 24
, kg BPK m -3dan -1 ,
V 1000

gde je:
BPK biohemijska potronja kiseonika, g BPK /m3.
f
- odnos hranljivih materija i biomase (food - f to microorganism - m ratio)
m
f unos organskih materija Q BPK
kg BPK
,
=
=
,
zapremina biomase
m
V BSS kg BM dan

gde su:
Q

,m3/dan,

protok ulazne otpadne vode,

BPK ,kgBPK/m3, biohemijska potronja kiseonika,

V

,m3,

BSS ,kg BM/m3,

radna zapremina reaktora za aeraciju,

ukupna koncentracija biomase BM u reaktoru za
aeraciju.

niskooptereeni

visokooptereeni

35

Slika .. Veza izmedju odnosa f/m i mikrobiolokog rasta

Tabela ..Postupak s aktivnim muljem rasponi tehnolokih parametara
PARAMETAR
MOGUE VREDNOSTI
kao predtretman, stvara se
< 0,5
velika koliina mulja
3-4
konvecionalni ureaji, dobra
dan
SRT
taloivost mulja
>6
produena aeracija, visok
kvalitet efluenta, slaba
taloivost mulja
5
suvo vreme
h
HRT
1-5
kino vreme
0,25-0,5 konvencionalni ureaji
r
0,75-1,5 produena aeracija
0,4-1,2 konvencionalni ureaji
3
OL
> 2,5
visoko optereenje
kgBPK/m dan
< 0,3
produena aeracija
0,08-2,0 konvencionalni ureaji
f/m
> 2,0
visoko optereenje
< 0,08 produena aeracija

36

Reaktori za aeraciju mogu biti koncipirani kao:

- reaktori sa klipnim proticanjem (plug flow), ili
- reaktori sa potpunim meanjem (completely mixed).

Slika .. Osnovne eme sistema sa aktivnim muljem reaktor za aeraciju

(sa klipnim proticanjem i sa potpunim meanjem)

Razlike izmedju ova dva sistema prikazane su na slici..

37

Slika .. Razlike izmedju sistema sa klipnim proticanjem i sa potpunim meanjem

Postoji varijanta i sa predreaktorom za meanje otpadne vode sa povratnim aktivnim

muljem.

Slika .. Sistem sa predreaktorom za meanje otpadne vode

sa povratnim aktivnim muljem.

38