Sei sulla pagina 1di 1

Poema de CARLOS DRUMMOND DE ANDRADE

Ausncia
Por muito tempo achei que a ausncia falta.
E lastimava, ignorante, a falta.
Hoje no a lastimo.
No h falta na ausncia.
A ausncia um estar em mim.
E sinto-a, branca, to pegada, aconchegada nos meus braos,
que rio e dano e invento exclamaes alegres,
porque a ausncia, essa ausncia assimilada,
ningum a rouba mais de mim.

Potrebbero piacerti anche