Sei sulla pagina 1di 3

O voi che siete in piccioletta barca,

desiderosi d'ascoltar, seguiti


dietro al mio legno che cantando varca,
Non vi mettete in pelago, ch forse,
perdendo me, rimarreste smarriti.
L'acqua ch'io prendo gi mai non si corse;

Minerva spira, e conducemi Appollo,


e nove Muse mi dimostran l'Orse.
Voialtri pochi che drizzaste il collo
per tempo al pan de li angeli, del quale
vivesi qui ma non sen vien satollo,
metter potete ben per lalto sale
vostro navigio, servando mio solco
dinanzi a lacqua che ritorna equale.
MINHA TRADUO:
Vs que em frgeis barquinhos,
desejosos de ouvir, seguem minha nau,
que cantando navega por estas guas,
voltai agora para vossos portos,
e no mais metei-vos nesse mar aberto, pois
perdendo-me, estareis perdidos para sempre.
Esta gua em que lancei-me sem medo nunca fora navegada
Minerva sopra minhas velas, Apolo me conduz
e nove Musas apontam-me a Ursa de meu destino.
J os raros de vocs que mantm o pescoo mostra
e cedo levantaram-se do terrqueo solo seguro
em busca de algo mais que o po dos anjos,
do qual aqui se vive sem nunca saciar-se,
podeis aventurar-se nesse mar profundo
e guiar tua nau, de medo isenta,
seguindo os traos de minha esteira,
antes que outra vez a gua os apague,
voltando a acalmar-se.

Eh! Vosotros que en pequeita barca,


deseosos de escuchar, segus
tras de mi leo que cantando marcha,
volved a rever vuestras orillas:
no os adentris en pilago, porqu, talvez
perdindome, os perderais.
El agua en que me adentro nunca fue surcada:
Minerva inspira, y condceme Apolo,
y nueve Musas me marcan las Osas.
Vosotros pocos, que pronto alzasteis
el cuello al pan de los ngeles, del cual
aqu se vive sin nunca estar saciado,
podis meter bien en la alta mar
vuestro navo, siguiendo mi estela
antes que el agua retorne igual.

Oh vosotros que en una barquichuela


deseosos de or, segus mi leo
que cantando navega hacia otras playas,
volved a contemplar vuestras riberas:
no os echis al ocano que acaso
si me perdis, estarais perdidos.
No fue surcada el agua que atravieso;
Minerva sopla, y condceme Apolo
y nueve musas la Osa me sealan.
Vosotros, los que, pocos, os alzasteis
al anglico pan tempranamente
del cual aqu se vive sin saciarse,
podis hacer entrar vuestro navo
en alto mar, si segus tras mi estela
antes de que otra vez se calme el agua.
Vs, que em frgil barquinha navegando,
Desejosos de ouvir, haveis seguido
Meu baixel, que proeja e vai cantando,
Volvei plaga, donde haveis partido,
O plago evitai; que, em me perdendo,
Vosso rumo talvez tereis perdido.
Ondas ningum cortou, que vou correndo,
Sopra Minerva e me conduz Apolo
E o Norte as Musas mostram-me, a que eu tendo.
Vs, que, raros, a tempo haveis o colo
Erguido ao po dos anjos, que alimenta,
Mas no sacia, no terrqueo solo,
A vossa nau guiai, de medo isenta,
No salso argento, aps a minha esteira,
Enquanto gua o seu sulco inda apresenta.
Vs que acompanhais, em vossos pequenos barcos,
minha nau que cantando navega por estas guas desconhecidas,
voltai agora para as vossas praias,
e no vos aventureis no mar onde, afastados de mim, estareis perdidos.
Lano-me em guas nunca dantes navegadas.
Minerva inspira minhas velas, Apolo me conduz
e as nove Musas mostram-me as Ursas.
Que me acompanhem, nesta viagem,
apenas aqueles poucos bravos
que desde cedo buscam sabedoria.
Eles ficaro mais admirados que os argonautas
ao verem Jaso arando na Clquida.
O Ye, who in some pretty little boat,
Eager to listen, have been following
Behind my ship, that singing sails along,
Turn back to look again upon your shores;
Do not put out to sea, lest peradventure,

In losing me, you might yourselves be lost.


The sea I sail has never yet been passed;
Minerva breathes, and pilots me Apollo,
And Muses nine point out to me the Bears.
Ye other few who have the neck uplifted
Betimes to th' bread of Angels upon which
One liveth here and grows not sated by it,
Well may you launch upon the deep salt-sea
Your vessel, keeping still my wake before you
Upon the water that grows smooth again.
Vs que em frgeis barquinhos,
desejosos de ouvir, seguem minha nau,
que cantando navega por estas guas,
voltai agora para os vossos portos,
e no mais vos meteis nesse mar aberto, pois
perdendo-me, estareis perdidos.
A gua em que lancei-me nunca fora navegada
Minerva sopra minhas velas, Apolo me conduz
e nove Musas apontam-me a Ursa [o norte].
Vocs, os poucos que mantm o pescoo mostra
e cedo levantaram-se do terrqueo solo
em busca de algo mais que o po dos anjos,
do qual aqui se vive sem nunca saciar-se,
podeis aventurar-se nesse mar profundo
e guiar tua nau, de medo isenta,
seguindo os traos de minha esteira,
antes que outra vez a gua os apague,
voltando a acalmar-se.

Potrebbero piacerti anche