Sei sulla pagina 1di 5

ORACIONES COORDINADAS

Copulativa Disyuntiva Adversativa Explicativas o causales Conclusivas o consecutivas Et, -que, ac, atque, nec, neque Vel, -ve, aut, seu, sive Sed, autem, verum, tamen, at Nam, namque, enim, etenim Ergo, igitur, itaque, quare, quamobrem, proinde y (e), ni, que o (u) mas, pero, sin embargo... pues, en efecto... as pues, en consecuencia...

ORACIONES SUBORDINADAS
SUBORDINACIN SUSTANTIVA Oraciones de Sin sujeto propio infinitivo Con sujeto propio (en acusativo) Traduccin Construccin personal

Se traduce por infinitivo Se traduce por una oracin subordinada con que
vb. presente vb. pasado inf. presente presente imperfecto inf. pasado perfecto pluscuamp. inf. futuro futuro potencial

Introducidas por subjuncin

ut / ne + subjuntivo (que/ que no)

Dependiendo de verbos en voz pasiva El sujeto del verbo principal (en nominativo) es tambin sujeto del infinitivo Se traduce el verbo pasivo como impersonal y de l se hace depender la oracin de infinitivo introducida por que. Con verbos de temor intercambian sus significados. A veces se produce la supresin de ut.

Interrogativas indirectas

quod + indicativo quin, quominus + subjuntivo Parciales Introducidas por pronombres o adverbios interrogativos: quis, qualis, uter, ubi, unde, quo, cur Totales: Introducidas por num y ne, nonne y an

SUBORDINACIN ADJETIVA De relativo pronombre relativo qui quae quod relativo indefinido quisquis, quicumque adverbios relativos ubi, unde Participio concertado El participio concierta en gnero, nmero y caso con el sustantivo

SUBORDINACIN ADVERBIAL FINALES ut, ne, quo + subjuntivo gerundio y gerundivo en acusativo + ad gerundio y gerundivo en dativo gerundio y gerundivo en genitivo con las preposiciones causa y gratia oracin de relativo + subjuntivo supino en acusativo dependiendo de verbos de movimiento participio de futuro

CONSECUTIVAS CAUSALES TEMPORALES

COMPARATIVAS

CONCESIVAS

CONDICIONALES

ita, adeo, tam, is, talis ut + subjuntivo negacin: ut non, quin quod, quia, quoniam + indicativo cum + subjuntivo cum + indicativo cum + subjuntivo (cum histrico) ut + indicativo cum primum, ubi primum, simul ac postquam antequam, priusquam dum, donec, quoad igualdad ut, sicut, velut, quemadmodum superioridad e inferioridad comparativo + quam comparativas-condicionales tamquam (si), quasi, ut si, velut si quamquam + indicativo quamvis, licet, cum + subjuntivo etsi, etiamsi, tametsi + indicativo o subjuntivo Real si, nisi + indicativo Potenciales si, nisi + subjuntivo (presente o perfecto) Irreales si, nisi + subjuntivo (imperfecto o pluscuamperfecto)

NOMINATIVO VOCATIVO

ACUSATIVO

GENITIVO

DATIVO

ABLATIVO

LOCATIVO

V A L O R E S D E L O S C A S O S L A T I N O S 1. Sujeto de las formas verbales personales Exercitus rediit. 2. Atributo Pater est agricola. 3. Predicativo del sujeto Pater venit laetus 1. Identificacin o llamada de atencin a la persona con la que Vale, mi suavissime et optime frater! hablamos. 1. Complemento directo. Dux urbem cepit. Ire ad urbem. Ire in Africam. 2. Direccin (quo) Ire Romam. Ire domum. 3. Exclamativo Me miserum! Ducentos passus ambulavit. 4. Extensin (tiempo y espacio) Hasta sex pedes longa. Multos annos vixit. Magnam partem en gran parte 5. Adverbial Nimium bibit Laniatus pedem. 6. De relacin Manus post terga revinctus. O.D. persona + O.D. cosa (verbos ensear, ocultar, pedir, Senatum sententiam rogavit. preguntar) O.D. + Predicativo 7. Doble acusativo. Populus Romanus Ciceronem (verbos considerar, juzgar, estimar, Consulemcreavit. nombrar, designar, llamar) O.D. + Complemento de lugar Caesar exercitum flumen traduxit. (verbos compuestos de trans- y circum-) 1. Posesivo Domus Caesaris. 2. De cualidad Homo magnae virtutis 3. Explicativo Virtus iustitiae Nemo vestrum 4. Partitivo Satis eloquentiae Altissimus omnium montium Adventus Caesaris 5. Subjetivo y objetivo (con sustantivos verbales) Cupiditas regni Memoria y olvido Vivorum memini Judiciales Proditionis accusatus est 6. Complemento verbal Impersonales de sentimiento. Miseret me fratris Estimacin y precio Magni facere. Parvi aestimare Do panem pauperi. Tibi, non mihi erras. 1. Inters Liber est mihi. (dativo posesivo). Veritas dicenda est tibi. (agente). 2. Finalidad Auxilio currere. Tarentinis auxilio venit Pyrrhus. 3. Doble dativo Caesaris adventus militibus gaudio fuit. Roma venio. Ex Asia navigavit. a. Punto de partida DoctiorPetro. 1. Propio b. Separacin, alejamiento Aristides expulsus est patria. c. Origen Nobili genere natus. a. Instrumento Cornibus tauri se tutantur. b. Causa Hostes metu oppidum deseruere. c. Precio Emi virginem triginta minis. Caesar omnibus copiis proficiscitur. d. Compaa 2. Instrumental Cum patre veni. e. Cualidad Vir summo ingenio. Cum virtute vixit. Incredibili f. Modo celeritate venit. g. Qua (lugar y tiempo) Ibam Via Sacra. Paucis diebus urbem cepit. Athenis vivo. In Italia manebat. Die 3. Locativo a. Ubi (lugar y tiempo) septimo pervenit. Romae vivo. Brundisii erat.Domi 1. Ubi (lugar y tiempo) militiaeque.

VALORES DE LAS PRINCIPALES SUBJUNCIONES


VALORES DE UT/NE CON INDICATIVO
1. Temporal (cuando): ut praetor factus est, abiit (cuando fue nombrado pretor, se march). Comparativo (como): ut praedixeram, ita accidit (sucedi tal como yo haba predicho). Interrogacin directa o exclamacin(cmo): ut vales? (cmo ests?)

CON SUBJUNTIVO
1. Completivo (que): volo ut mihi respondeas (quiero que me respondas). Negacin ne. 2. Final (para que): da mihi pecuniam ut librum emam (dame dinero para que compre un libro). Negacin ne. 3. Consecutivo (*de modo+ que): quis est tam demens ut sua voluntate maereat? (quin hay tan loco que sufra por propia voluntad. 4. Concesivo (aunque): ut desint vires, tamen est laudanda voluntas (aunque falten las fuerzas, sin embargo se ha de elogiar la intencin). 5. Interrogativa indirecta (cmo): nam ego vos novisse credo iam ut sit meus pater (pues yo creo que vosotros ya sabis cmo es mi padre).

2. 3.

VALORES DE CUM CON INDICATIVO


1. Temporal (cuando): cum Caesar in Galliam venit... (cuando Csar lleg a la Galia).

CON SUNJUNTIVO
1. Temporal [cum histrico] (cuando, mientras, como, gerundio, al + infinitivo): cum Caesar venisset... (cuando haba llegado Csar / como hubiese llegado Csar / habiendo llegado Csar / al haber llegado Csar). 2. Causal (porque, puesto que): cum vita sine amicis plena metus sit, ratio ipsa monet amicitias comparare (puesto que la vida sin amigos est llena de inquietudes, la propia razn nos aconseja procurarnos amistades). 3. Concesiva (aunque): cum omnes gloria anteiret, omnibus tamen carus erat (aunque aventajaba a todos en reputacin, era, sin embargo, querido de todos).

VALORES DE QUOD RELATIVO / INTERROGATIVO


1. Nominativo-acusativo neutro singular del pronombre relativo (que): templum, quod vides, altum est (el templo que ves es alto). 2. Nominativo-acusativo neutro del adjetivo interrogativo (qu): quod templum ruit? (qu templo se ha derrumbado?).

COMPLETIVO
Con indicativo (el que, el hecho de que): adde huc quod e carcere effugit (aade a esto el hecho de que se ha escapado de la crcel).

CAUSAL
Con indicativo o subjuntivo (porque, puesto que): tibi gratias ago, quod me vivere coegisti (te doy las gracias porque me obligaste a seguir vivo).

Potrebbero piacerti anche