BAJU KURUNG

Baju kurung dahulukala mempunyai satu kocek. Tujuannya untuk

memudahkan mereka meletak duit tanpa membawa beg. Pengertian
kurung secara tidak langsung membawa erti 'mengurung atau
menutup' anggota tubuh. Cara ini menepati konsep pakaian cara
Melayu

setelah

kedatangan

Islam,

sehinggalah

istilah

'kurung'diertikan sebagai baju yang selesa dan longgar, labuh atau

panjang. Sehingga disebut dengan berbagai-bagai nama misalnya
'baju kurung bernyawa' walaupun mempunyai pelbagai nama namun
baju kurung telah menampilkan ciri;ciri tersendiri. Contoh baju
kurung seperti:
KURUNG PAHANG
Hanya mempunyai satu pesak dari bawah ketiak terus ke bawah.

BAJU MELAYU
Baju melayu dipercayai telah mula dipakai oleh orang Melayu sejak
zaman Sultan Muhammad Syah memerintah Melaka (TM 1424-1444)
iaitu lebih kurang 700 tahun yang lalu.
BAJU MELAYU CEKAK MUSANG
Baju Melayu cekak musang mempunyai 5 butir kancing. Dalam
kiraan ilmu keislamanan kita boleh merujuk langsung kepada 5 iaitu
rukun Islam, atau 6 Rukun Iman.
BAJU MELAYU TELUK BELANGA

Baju ini mula di perkenalkan di Teluk Belanga, Singapura dan

tersebar luas sebagai ciri khas Johor khususnya pada abad ke-19.
Walau bagaimanapun istilah ini akhirnya menjadi ciri khas
masyarakat Melayu hingga disebut selengkapnya Baju Melayu.

SAMFOO
Samfoo bermaaksud baju dan seluar dalam dialek kantonis. Samfoo
diperbuat daripada kain yang nipis yang tidak bercorak atau berbunga
halus.

CHEONGSAM
Juga disebut Qipao. Merupakan pakaian bangsa Tionghoa. Nama
Cheongsam bererti pakaian panjang.

SARI
Merupakan pakaian tradisional India. Sebidang kain berukuran 5
sehingga 6 ela yang dipadankan dengan kain berwarna

KURTA
Pakaian tradisional bagi pihak lelaki kaum India. Kemeja panjang
yang sampai ke lutut yang diperbuat daripada kain kapas atau lime
dan sutera. Dipakai bersama salwar longgar atau seluar longgar.