Sei sulla pagina 1di 1

ROMANCE DEL ENAMORADO Y LA MUERTE

Yo me estaba reposando
anoche, como sola;
soaba con mis amores
que en mis brazos se dorman.
V entrar seora tan blanca
muy ms que la nieve fra.
-Por dnde has entrado, amor,
por dnde has entrado, vida?
Las puertas estn cerradas,
ventanas y celosas.
-No soy el amor, amante;
la muerte que Dios te enva.
-Oh muerte tan rigurosa!
Djame vivir un da.
-Un da no puedo darte,
una hora tienes de vida.
Muy deprisa se levanta,
ms deprisa se vesta,
ya se va para la calle
en donde su amor viva.
-Abreme la puerta, blanca,
breme la puerta, nia.
-La puerta cmo he de abrirte
si la hora no es convenida?
Mi padre no fue al palacio,
mi madre no est dormida.
-Si no abres esta noche
ya nunca ms me abriras.
La muerte me anda buscando;
junto a t vida sera!
-Vete bajo la ventana
donde bordaba y cosa.
Te echar cordn de seda
para que subas arriba;
si la seda no alcanzare
mis trenzas aadira.
La fina seda se rompe;
la muerte que all vena:
-Vamos ,el enamorado;
la hora ya est cumplida!

Potrebbero piacerti anche